Πρόσωπα 2021

Πρόσωπα ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΜΕ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΜΑΓΝΗΣΙΑ

30

Προσωπικότητες της Μαγνησίας που ξεχώρισαν...

ΑΝΔΡΕΑΣ

ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ «Mπήκα στον κόσμο της Μουσικής & γνώρισα τον κόσμο»

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

02 Ακρίβος Κώστας Εκπαιδευτικός- συγγραφέας 06 Ατζακάς Ευθύμιος Μουσικός, παραγωγός και εκπαιδευτικός της μουσικής 10 Βαξεβανόπουλος Μάρκος Διδάκτωρ Γεωλογίας στο εργαστήριο Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Ecole Normale Superieure de Lyon στη Γαλλία 12 Άννα Τσιτσιγιάννη - Βουρούκου Ασφάλειες 14 Γαϊτάνης Λάζαρος Διετέλεσε δικηγόρος και Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Βόλου 16 Γουργουλιάνης Κωνσταντίνος Καθηγητής Ιατρικής, πρώην Πρύτανης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας 18 Ευσταθίου Κωνσταντίνα Δικηγόρος, μέλος Δικηγορικού Συλλόγου Βόλου 20 Ζαφειρόπουλος Απόστολος Πρόεδρος Συλλόγου Αγχιαλιτών Αθήνας «Η ΑΓΧΙΑΛΟΣ» και πρόεδρος του Ιερού Ιδρύματος «Η Αγία Τριάδα» 24 Ζαφραντζά Σοφία Γραμματέας του παγκόσμιου σωματείου απόδημων «Κοινό των Μαγνήτων» 26 Ζώη Αποστολία Τραγουδίστρια, ηθοποιός, αθλήτρια 30 Ηλιόπουλος Βασίλης Εθελοντής της Λέσχης Ειδικών Δυνάμεων 32 Ηλιόπουλος Δημήτρης Ιδρυτής Κέντρου Συστημικής Βιοϊατρικής και αν. καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου UCLA ΗΠΑ 34 Θάνου Αγγελική Εκπαιδευτικός - συγγραφέας 36 Καμηλάκη Αικατερίνη Ερευνήτρια και πρώην Διευθύντρια «Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών» 38 Καρακατσούνης Χάρης Διεθνής διαιτητής καλαθοσφαίρισης

4ΠΡΟΣΩΠΑ

40 Κατσιγιάννης Ανδρέας Μουσικός- Ιδρυτής της Εστουδιαντίνας Ν. Ιωνίας 44 «Αναδομή» Τεχνικό Γραφείο 46 Κουρέτας Δημήτρης Καθηγητής Φυσιολογίας Zωικών Oργανισμών και Τοξικολογίας 48 Λειμονής Διονύσης Εκπαιδευτικός - συγγραφέας 50 Μαυρομμάτης Κων/νος Καθηγητης, πρ. Πρόεδρος Εταιρείας Αστρονομίας και Διαστήματος 52 Μουτσινά Ντία Πρόεδρος «Κέντρου Πολιτισμού και Κοινωνικής Παρέμβασης - Ιωλκός» 54 Μπακαλιάνος Αθανάσιος Πρόεδρος Ιδρύματος Ειδικών Παίδων - Ατόμων Ν. Μαγνησίας «ΑΣΠΡΕΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΕΣ» 56 Μπατάκας π. Θεόδωρος Πρόεδρος Συλλόγου Συμπαραστάσεως Κρατουμένων «Ο Εσταυρωμένος» («Ε») 58 Ντελάκος Ιωάννης Δήμαρχος Holzgerlingen Γερμανίας 60 Πανταζάρας Αργύρης Ηθοποιός- Σκηνοθέτης 64 Πράντζος Νικόλαος Διευθυντής Έρευνας Ινστιτούτου Αστροφυσικής του Παρισιού 68 Σαβελίδης Σωκράτης Εκπαιδευτικός, πρώην Προϊστάμενος Δ.Δ.Ε. Μαγνησίας 72 Σούρλας Γιώργος Πρώην Υπουργός και Πρόεδρος της «Ένωσης Συγγενών Πεσόντων κατά το Έπος 1940 - 41» 76 Τσιμάς Χαράλαμπος Επιχειρηματίας- Ευεργέτης 80 Χατζηγεωργίου Άρτεμις Καθηγήτρια Βιοπληροφορικής στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

Δ

Ηλίας Κουτσερής

ΕΚΔΟΤΗΣ ΑΡχΙΜΗδΗΣ - δΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΡΕΚΛΙδΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ METAMEDIA IKE ΔΙΕυΘυΝΤΗΣ ΣυΝΤΑξΗΣ ΗΛΙΑΣ ΚΟυΤΣΕΡΗΣ GRAPHIC DESIGNER ΕΛΕυΘΕΡΙΑ δΙΑΚΟΣΙΑ ΙΑΣΟΝΟΣ 77 ΜΕ Κ. ΚΑΡΤΑΛΗ, ΒΟΛΟΣ, ΤΗΛ.: 24210 85531 - 4

editorial

εν είναι σίγουρα απλή υπόθεση, να διακριθείς, να ξεχωρίσεις… αλλά ούτε αυτοσκοπός… Προκύπτει για τους περισσότερους στην πορεία, μέσα από τις επιλογές, τη δράση, τη δουλειά, τη δυναμική τους. «Εάν θέλεις να καταλάβεις ένα άτομο, μην ακούς τα λόγια του, παρατήρησε τη συμπεριφορά του», είχε πει ο Αϊνστάιν, αλλά και… τις πράξεις του, θα συμπληρώναμε εμείς, με αφορμή, την απόφαση που πήρε η εφημερίδα «ΜΑΓΝΗΣΙΑ» και κυκλοφορεί για πρώτη φορά στα 15 χρόνια «ζωής» της, ένα περιοδικό με πρόσωπα της Μαγνησίας. Μέσα σε τόσους ισάξιους συνανθρώπους μας, σε μια εποχή μάλιστα, με τέτοιες καταιγιστικές εξελίξεις σε όλα τα επίπεδα, αλλά και πρότυπα ανθρώπων που εξακολουθούν σε κάποιες περιπτώσεις, να αναζητούνται… Πρόσωπα, που διακρίθηκαν μέσα από τη δική τους παρουσία ή τους διακρίναμε εμείς, για κάποιους λόγους, είτε σε επίπεδο νομού, είτε και εκτός αυτού, έχοντας όμως πάντα, μια άμεση ή έμμεση σχέση με τη Μαγνησία. Άνθρωποι που αναπνέουν, δρουν, δημιουργούν και ξεχωρίζουν στον τόπο μας, στη χώρα μας, αλλά ακόμη και στο εξωτερικό. Η διάκριση, αφορά στο δικό μας σκεπτικό και δημοσιογραφικό κριτήριο και προκύπτει μέσα από την καταγραφή των όποιων δράσεων έχουν αναπτυχθεί το χρονικό διάστημα, κυρίως του έτους που διανύσαμε ... Ασφαλώς και δε σημαίνει, ότι όποιος δεν περιλαμβάνεται στις δικές μας προτάσεις, δεν αποτελεί μια ξεχωριστή περίπτωση, όμως σίγουρα, όποιος περιλαμβάνεται, αποτελεί για εμάς, ένα πρόσωπο στο οποίο θα πρέπει να γίνει μια ιδιαίτερη αναφορά. Με τον τρόπο αυτό, θέλουμε να αναδείξουμε την προσπάθεια που γίνεται από ΠΡΟΣΩΠΑ που κινούνται, δραστηριοποιούνται, αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες, πετυχαίνουν, αποτελούν ή πρέπει ίσως να αποτελέσουν παράδειγμα. Προχωρούν παρά τις όποιες δυσκολίες και αντιξοότητες, σκέφτονται τον συνάνθρωπο, προάγουν τον πολιτισμό και τον εθελοντισμό, δείχνουν μονοπάτια αλληλεγγύης, ενισχύουν την Παιδεία, διαφημίζουν τον τόπο μας, αναδεικνύουν και προωθούν τα αγαθά και τις υπηρεσίες της Μαγνησίας, στηρίζουν την επιστήμη, προβάλλουν με τον τρόπο τους, είτε καταγράφουν την ιστορία ή άλλες ιστορίες για την περιοχή μας και τόσα άλλα… Άνθρωποι των γραμμάτων και τεχνών, επιστήμονες , αθλητές, αξιόλογοι και διακεκριμένοι, πρόσωπα που διαπρέπουν, επιχειρηματίες που επενδύουν ακόμα στη περιοχή μας, συμπολίτες με αναγνωρισμένη προσφορά, που άφησαν το δικό τους ανεξίτηλο αποτύπωμα τη χρονιά που πέρασε ή ίσως και τις προηγούμενες… Πίσω από κάποια πρόσωπα, είναι ομάδες, φορείς, σύλλογοι που ξεχωρίζουν για την δράση τους αξιόλογες πράξεις ή επιτεύγματα που αξίζουν επιβράβευσης… Άνθρωποι που έχουν προτάσεις και μπορούν να συμβάλλουν σε οτιδήποτε θετικό... Ευπρόσωποι που μπορεί να δημιουργήσουν θετικές εντυπώσεις, αλλά ακόμη και κάποιοι που ίσως στους πολλούς να περνούν απαρατήρητοι... Πρόσωπα που αποτελούν ή μπορεί να αποτελέσουν για κάποιους, πηγή ελπίδας και έμπνευσης…

ΠΡΟΣΩΠΑ5

ΚΩΣΤΑΣ

ΑΚΡΙβοΣ «Το απλό είναι ωραίο, όταν δεν είναι εύκολο»

Ο

Κώστας Ακρίβος γεννήθηκε το 1958 στις Γλαφυρές Μαγνησίας, όπου τελείωσε το μονοθέσιο δημοτικό σχολείο. Αποφοίτησε από το Α΄ Γυμνάσιο Αρρένων Βόλου και σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Από το 1983 ως το 2017 εργάστηκε ως φιλόλογος στη δημόσια εκπαίδευση. Το 1986 πήρε το πρώτο βραβείο για νέους λογοτέχνες από την εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, με το διήγημά του «Το κρίμα μιας Μπριζίτας». Από το 1993 μέχρι σήμερα εκδόθηκαν δεκαπέντε αφηγηματικά βιβλία του, ενώ παράλληλα συμμετείχε σε πολλές ανθολογίες και συλλογικές εκδόσεις. Ανθολόγησε τα έργα «Βόλος: Μια πόλη στη λογοτεχνία», «Να μαθαίνω γράμματα... Το σχολείο στη νεοελληνική λογοτεχνία», «Να είχεν ο έρωτας σαϊτες, Επτά αγαπητικά διηγήματα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη». Επίσης, υπήρξε μέλος της συντακτικής ομάδας για τα σχολικά εγχειρίδια «Νεοελληνική Λογοτεχνία» και «Ελληνική Γλώσσα». διηύθυνε τη σειρά ΜΙΑ ΠΟΛΗ ΣΤΗ

6ΠΡΟΣΩΠΑ

ΛΟΓΟΤΕχΝΙΑ, από τις εκδόσεις Μεταίχμιο και ήταν ο συντονιστής της διαδικτυακής λέσχης ανάγνωσης ΜΕ ΑΝΟΙχΤΑ ΒΙΒΛΙΑ. Συνεργάστηκε με το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ) στα προγράμματα Λέσχες Ανάγνωσης και Συγγραφείς στα Σχολεία. Το 2013 παρουσιάστηκε στο Ιμαρέτ Καβάλας το θεατρικό του έργο «Ο γηραιός πατήρ μου» από το φεστιβάλ Φιλίππων-Θάσου, σε σκηνοθεσία του Θοδωρή Γκόνη. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Μυθιστορήματά του έχουν μεταφραστεί στη Γερμανία, την Ελβετία, την Ιταλία και την Πολωνία, ενώ διηγήματά του σε αρκετές άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες. Το βιβλίο του «ΓΑΛΑ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ» βραβεύτηκε ως το καλύτερο μυθιστόρημα για το έτος 2018 με το βραβείο THE ATHENS PRIZE FOR LITERATURE. Πρόσφατα παρουσίασε την «Ιστορία ενός οδοιπόρου» για τον Στρατή δούκα, όπου ο συγγραφέας μας παρασύρει στο μεγάλο ταξίδι της ζωής ενός από τους σημαντικότερους Έλληνες συγγραφείς και παράλληλα μας φέρνει πιο κοντά σε σπουδαία γεγονότα και προσωπικότητες της εποχής. Την άνοιξη του 2021 θα κυκλοφορήσει το νέο του μυθιστόρημα, το οποίο βασίζεται στη ζωή και τη δράση του ήρωα της Ελληνικής Επανάστασης Γεωργίου Καραϊσκάκη.

“

«Μπορούμε να εμπιστευτούμε το παρελθόν, μονάχα στη δική μας μνήμη ή μήπως χρειαζόμαστε και την εκδοχή των φίλων, όσο επώδυνη κι αν είναι αυτή;» Αυτό το ερώτημα θέτει ευθύς εξαρχής, στο βιβλίο του «Γάλα Μαγνησίας». Όπως είχε σημειώσει σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στο «Ράδιο-Ένα 102,5», «η Μαγνησία γενικότερα είναι μια περιοχή που μπορεί να τροφοδοτήσει την έμπνευση ενός συγγραφέα, καθώς πέρα από τα φυσικά κάλλη, υπάρχει έντονη ιστορία, από τα πολύ παλιά χρόνια μέχρι να νεώτερα, που μπορεί να σκύψει κάποιος στα διάφορα συμβάντα και να προχωρήσει σε διήγημα, μυθιστόρημα ή και σε νουβέλα»… Επειδή ο χρόνος, έχει μια σημειολογική αναφορά στο συγκεκριμένο βιβλίο, αναφέρει ότι «το παρελθόν, είναι το μόνο, που μας είναι οικείο, το παρόν είναι τόσο γρήγορο και φευγαλέο, ενώ για το μέλλον, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τίποτα». Ο Κ. Ακρίβος, όμως, δε δίστασε να αναφερθεί και στο κομμάτι που αφορά και στο λειτούργημα που ασκεί, αυτό του εκπαιδευτικού, καθώς ερωτηθείς σχετικά με το εάν οι έφηβοι διαβάζουν λογοτεχνία, αναφέρει, ότι «είναι στιγμή να αλλάξει διάθεση η Πολιτεία, ως προς τον ρόλο της εκπαίδευσης και ως προς τον ρόλο του βιβλίου». Το μότο του, είναι «Το απλό είναι ωραίο, όταν δεν είναι εύκολο».

ΜυθιστορηΜατα του Βολιωτη συγγραφεα, εχουν Μεταφραστει στη γερΜανια, την ελΒετια, την ιταλια και την Πολωνια, ενω διηγηΜατα του σε αρκετεσ αλλεσ ευρωΠαϊκεσ γλωσσεσ…

“

η Μαγνησια γενικοτερα ειναι Μια Περιοχη Που ΜΠορει να τροφοδοτησει την εΜΠνευση ενοσ συγγραφεα

”

ΠΡΟΣΩΠΑ7

ΘυμΙοΣ

ΑΤζΑΚΑΣ «…νιώθω Βολιώτης κατά ένα μέρος μου»

Η

σχέση του Θύμιου Ατζακά, με το Πήλιο και τον Βόλο είναι πολυδιάστατη. Η γιαγιά του η Κατίνα, το γένους Σαμσαρέλου, καταγόταν από τη Ζαγορά και παντρεύτηκε πριν τον πόλεμο τον Θύμιο Ασημακόπουλο, γιατρό και σπουδαίο, απ’ όσο λένε, ανθρωπιστή. Οι δυο τους έζησαν σκληρά χρόνια μέσα σε κακουχίες και πολέμους, αφού ο παππούς αναγκαζόταν να φροντίζει όλους τους ασθενείς σε Πουρί και Ζαγορά, συχνά προσφέροντας δωρεάν τις υπηρεσίες του, υπηρεσίες όχι μόνο για το σώμα αλλά και για την ψυχή. Σε αυτό οφείλεται και το γεγονός ότι, ακόμη μέχρι σήμερα, όταν βρεθεί σε αυτά τα μέρη, οι παλαιοί αναγνωρίζουν και θυμούνται πολύ καλά τον παππού και την οικογένεια του. Μετά τον πόλεμο, ο παππούς μετακόμισε με τη γιαγιά, τη μητέρα του και τον αδελφό της στον Βόλο, όπου άνοιξε ιατρείο. Εκεί άσκησε το επάγγελμα μέχρι τον θάνατό του, ο οποίος και συνέβη τη χρονιά που γεννήθηκε. Όπως μας λέει ο ίδιος, «έτσι, η συμπάθεια και η μνήμη που με αγαλλιάζει στα μέρη αυτά αντισταθμίζει το ότι δεν τον γνώρισα ποτέ μου, ωστόσο ο απόηχος των καλών του ενεργειών ακόμη με δονεί και με τραβάει σαν μαγνήτης, στα καλντερίμια και τις πλατείες του Πηλίου, όσο και στις γειτονιές του ιατρείου στον Βόλο. Γι’ αυτούς και πολλούς άλλους λόγους, νιώθω Βολιώτης κατά ένα μέρος μου, όπως νιώθω και λίγο Ζαγοριανός και λίγο Πουριανός αλλά και πολύ Αγιολαυρεντίτης, αφού στον Άγιο Λαυρέντιο έμελλε να συμβούν τόσα πολλά που με όρισαν ως παιδί και ως ενήλικα.

8ΠΡΟΣΩΠΑ

Ο καμβάς επάνω στον οποίο στήθηκε και άνθισε το «Μουσικό Χωριό»… Στον Άγιο Λαυρέντιο κυκλοφορώ από τα τέλη της δεκαετίας του ’70, όταν οι γονείς μου, χωρίς ισχυρούς δεσμούς πλέον με το Βόρειο Πήλιο, συνεπαρμένοι από την ομορφιά του τόπου αλλά και γεμάτοι ενέργεια, αγόρασαν το ερειπωμένο σπίτι του «Σαραφογιάννη», αναστήλωσαν τοίχους, πεζούλια και φούρνους και φύτεψαν δέντρα και λουλούδια στα χώματα της αυλής του. Εκεί, έζησα όλα τα παιδικά και τα εφηβικά μου καλοκαίρια, μέσα σε ένα συναρπαστικά διπολικό περιβάλλον: ανάμεσα στους πάροικους «ξένους», κυρίως πανεπιστημιακούς και λόγιους με τα ανακαινισμένα αρχοντικά, τα γλέντια και τις συνευρέσεις τους και, από την άλλη, ανάμεσα στους ντόπιους συνομήλικους μου, με τα σπίτια τους ποτισμένα από γήινες μυρωδιές και ζωή ριζωμένη, με τις αποδράσεις στη φύση, τους έρωτες, τις φιλίες και τις παιδικές παρανομίες. Οι αυλές, τα σπιτικά ρεσιτάλ και οι αυτοσχέδιες θεατρικές ομάδες, η αλληλεπίδραση μεταξύ των κοινοτήτων μας, τα βιβλία που άλλαζαν χέρια, οι ντόπιες παλαιές περσόνες με τις ατάκες τους, τα πανηγύρια και τα τσίπουρα, η πλατεία του χωριού που λες και φτιάχτηκε σαν τη σκηνή μίας ατελείωτης ανθρώπινης performance, οι νυχτερινές εκδρομές στη δράκεια με πανσέληνο, οι παγανιστικές συναντήσεις με όργανα και φανούς στην Παναγία τη «Σουραυλού», όλα αυτά αποτέλεσαν τον καμβά επάνω στον οποίο στήθηκε και άνθισε το «Μουσικό χωριό». Το «Μουσικό χωριό» είναι θεμελιωμένο στην καρδιακή μας σχέση με τον Κώστα Μακρυγιαννάκη και τον Γιώργο Λαζαρίδη, εξαιρετικούς μουσικούς που συνδέονται από τα παιδικά τους χρόνια με τον Άγιο Λαυρέντιο, με εξίσου δυνατούς δεσμούς. χάρη σε αυτήν την συγκυρία, από το 2006 κι έπειτα, το μικρό αυτό χωριό, έγινε ένας τόπος μέθεξης και βιωματικής γνώσης για εκατοντάδες ανθρώπους απ’ όλον τον κόσμο. Τα 15 αυτά καλοκαίρια

έφεραν και φέρνουν νέους ανθρώπους στο χωριό, αποτέλεσαν την αφορμή για νέες φιλίες, δεσμούς και συνεργασίες, δοκιμάζουν και σφυρηλατούν συνεχώς τις ετερότητες και τα κοινά των μικροκοινοτήτων, ακόμη και κινητοποιούν ανθρώπους να έρθουν και να ξεχειμωνιάσουν στο χωριό. Οι ντόπιοι άνθρωποι που, άνευ όρων, προσφέρουν με κάθε τρόπο στο εγχείρημα αυτό, οι τοπικοί και υπερτοπικοί θεσμοί που συμμετείχαν στον βαθμό που τους αναλογεί, η Μητρόπολη δημητριάδος και ο μητροπολίτης Ιγνάτιος που αυτόκλητα προσέφεραν τις βασικότερες κτηριακές δομές στη διοργάνωση, αλλά και μία μεγάλη λίστα προσώπων που μας ανατροφοδοτούν με ιδέες και θετική σκέψη, όλα αυτά αποτελούν τον κορμό αυτού του μικρού και εφήμερου κόσμου, τον οποίο έχω την τύχη να γεύομαι τους λίγους μήνες του χρόνου που ζω σε αυτά τα μέρη. Ο τόπος αυτός με διεύρυνε, με έφερε πιο κοντά στους συνοδοιπόρους και στην τέχνη μας, δημιούργησε νέα νευρωνικά δίκτυα αντίληψης των ήχων και της μουσικής, με βοήθησε να προσεγγίσω την ουσία του λειτουργήματός μου ως μουσικού, εκπαιδευτικού και εμψυχωτή. Κι αν καταφέρνω καμιά φορά να μην σκεφτώ μουσικοκεντρικά, τότε βιώνω την πληρότητα του να είμαι μέρος αυτής της, άλλοτε εποχιακής και άλλοτε διαχρονικής, κινητικότητας και νιώθω ότι ο χρόνος που μοιράζομαι σε αυτό το μέρος αξίζει περισσότερο απ’ όλα τα ταξίδια και όλες τις σπουδές που έχω κάνει ποτέ. Γι’ αυτό και νομίζω ότι η αληθινή ομορφιά του χωριού μας, για εμένα τουλάχιστον, έχει έναν πυρήνα πνευματικό, αφού, πέρα από το φυσικό της ένδυμα, είναι η καθάρια αντανάκλαση των εσωτερικών εκτάσεων των όποιων ηθοποιών της, όπως άλλωστε συμβαίνει σε όλα τα μικρά και τα μεγάλα χωριά αυτού του κόσμου, όπου και όταν η βούληση και η δράση δονούνται μαζί.

“

”

οΠωσ νιωθω και λιγο Ζαγοριανοσ και λιγο Πουριανοσ αλλα και Πολυ αγιολαυρεντιτησ, αφου στον αγιο λαυρεντιο εΜελλε να συΜΒουν τοσα Πολλα Που Με ορισαν ωσ Παιδι και ωσ ενηλικα

Φωτογραφία: Νικόλας Χρυσός (Μουσικό Χωριό 2016, Άγιος Λαυρέντιος)

ΠΡΟΣΩΠΑ9

Φωτογραφία: Γιάννης Gutmann (Μουσικό Χωριό 2019, Άγιος Λαυρέντιος)

10ΠΡΟΣΩΠΑ

«Σύντομο βιογραφικό» O Θύμιος Ατζακάς είναι μουσικός, παραγωγός και εκπαιδευτικός της μουσικής. Σπούδασε κλασσική κιθάρα (με έμφαση στην παλαιά μουσική και στη μουσική του 20ου αιώνα) στη Μουσική Ακαδημία της Κολωνίας και στην Ακαδημία Μουσικής και Θεάτρου της Λειψίας. Στη συνέχεια έζησε σαν επαγγελματίας μουσικός στο Βερολίνο για έξι χρόνια. Επέστρεψε στην Ελλάδα το 2005. Εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή στο Τμήμα Πολιτισμικής Επικοινωνίας και Τεχνολογίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου με θέμα τα ουτιστικά μουσικά δίκτυα του 19ου και 20ου αιώνα. Από το 2001 ασχολήθηκε συστηματικά με το ούτι και την εφαρμογή διαφόρων τροπικών μουσικών συστημάτων επάνω στη σύγχρονη μουσική γραφή, ενορχήστρωση και αφήγηση, καθώς και τον αυτοσχεδιασμό. Από το 1996 έως σήμερα έχει παίξει σε πολλά διεθνή φεστιβάλ ενώ επιμελήθηκε ή έλαβε μέρος σε εκατοντάδες μουσικές παραστάσεις. Έχει εμφανιστεί, σαν σολίστας ή μέλος μουσικών συνόλων σε Ελλάδα, Κύπρο, Ιαπωνία, Ινδία, Ρουμανία, Αλβανία, Σερβία, Ισπανία, Πορτογαλία, Aγγλία, Γαλλία, Ιταλία, Βέλγιο, Σουηδία, Γερμανία, Αυστρία, Ελβετία, Μαρόκο και Συρία ενώ ηχογράφησε και μαγνητοσκόπησε για την ελληνική ραδιοτηλεόραση, το WDR, την Deutsche Welle, το MDR, το Arte και το BBC. Έχει επιμεληθεί τέσσερις προσωπικές δισκογραφικές παραγωγές ενώ είχε ενεργή συμμετοχή σε 18 δίσκους.

Aπό το 2010 ερμηνεύει και δισκογραφεί σαν σταθερό μέλος του συνόλου παλαιάς μουσικής Ex Silentio. Είναι αναπληρωτής καθηγητής του Τμήματος Μουσικής Τέχνης και Επιστήμης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Από το 2006 είναι ιδρυτικό μέλος της διεθνούς διοργάνωσης «Μουσικό Χωριό» (www.music-village.gr) που πραγματοποιείται κάθε καλοκαίρι στον Άγιο Λαυρέντιο Πηλίου, καθώς και του καλλιτεχνικού forum «το αβγό» στη Θεσσαλονίκη. Αποτέλεσμα της εργασίας αυτής μέχρι σήμερα, είναι η υλοποίηση και τεκμηρίωση πάνω από 150 συμβιωτικών μουσικών εργαστηρίων, παραστάσεων και εκπαιδευτικών προγραμμάτων.

O προσωπικός του δίσκος «Udopia» (2016, Carpe Diem Records) διακρίθηκε πρόσφατα στα πλαίσια του German Record Critics' Award (Preis der deutschen Schallplattenkritik), στην κατηγορία «Grenzgänge» (Crossover). ΠΡΟΣΩΠΑ11

μΑΡΚοΣ

βΑξΕβΑΝοπουλοΣ «Αέρα, ποιοτικό Νερό και πραγματική Δημοκρατία»

Ο

Μάρκος Βαξεβανόπουλος είναι διδάκτωρ Γεωλογίας στο εργαστήριο Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Ecole Normale Superieure de Lyon στη Γαλλία. Γεννήθηκε στη Νέα Ιωνία Βόλου και εισήχθη πρώτος στο τμήμα Γεωλογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 1998, όπου και εκπόνησε τη Μεταπτυχιακή διατριβή Ειδίκευσης με θέμα τον τρόπο δημιουργίας της Μελισσότρυπας, του μεγαλύτερου σπηλαίου στη Θεσσαλία στο Κεφαλόβρυσο Ελασσόνας. Το 2017, ως υπότροφος του Κοινωφελούς Ιδρύματος Αλέξανδρος Ωνάσης, ολοκλήρωσε τη διδακτορική του διατριβή με θέμα την αρχαία μεταλλευτική στο όρος Παγγαίο, όπου μελέτησε τον τρόπο εξαγωγής των πολύτιμων μετάλλων κατά την αρχαιότητα. Έχει εκπονήσει πλήθος επιστημονικών εργασιών κυρίως στον τομέα της Αρχαιομετρίας για αρχαία μεταλλεία χρυσού και αργύρου, αρχαία λατομεία και προέλευση πρώτων υλών, αλλά και στους τομείς της Σπηλαιολογίας και της Παλαιοντολογίας. Συμμετέχει σε επιστημονικές ομάδες με πιο ενδεικτικές, την ομάδα δημιουργίας τρισδιάστατου γεωλογικού μοντέλου στο αρχαίο Λαύριο από το Πανεπιστήμιο Western Australia, την ομάδα μελέτης του αρχαιότερου υπόγειου ορυχείου ώχρας της Ευρώπης στις Τζίνες Θάσου από το μεταλλευτικό Μουσείο του Bochum, τη γαλλική ομάδα ανασκαφών σε αρχαίες θέσεις εξόρυξης

12ΠΡΟΣΩΠΑ

χρυσού στην Ανατολική Έρημο Σαχάρα της Αιγύπτου, καθώς και στην ομάδα ανασκαφής και μελέτης στη θέση «Κάστρο Παλαιά» Βόλου. Είναι συγγραφέας του βιβλίου «Οδηγός Σπηλαιολογίας» και των γεωλογικών κεφαλαίων στα βιβλία «Unfolding a Mountain: An historical archaeology of modern and contemporary cave use on Mount Pelion» και «Samut Nord: L’ exploitation de l’ or du désert Oriental à l’ époque Ptolémaïque». Είναι ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Σπηλαιολογικών Ερευνών Θεσσαλίας «ο χείρων» και της Σπηλαιολογίας Θεσσαλονίκης «Πρωτέας. Από το 2000 έχει εξερευνήσει και καταγράψει πάνω από 1000 φυσικά σπήλαια στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες, ενώ από το 2008 είναι ομοσπονδιακός εκπαιδευτής σπηλαιολογίας. Ανήκει στην ιδρυτική ομάδα του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Βόλου, ενώ έχει εκπονήσει τις μουσειολογικές μελέτες για το Μουσείο Γεωλογικής Ιστορίας Μετεώρων και το Μουσείο Γεωλογικής Ιστορίας Ολύμπου. Επίσης συμμετείχε στη μουσειολογική ομάδα δημιουργίας του Μουσείου Λίμνης Κάρλας. Τα τελευταία 2 χρόνια συμμετέχει ως μεταδιδακτορικός ερευνητής σε ένα από τα μεγαλύτερα ερευνητικά προγράμματα στην Ευρώπη με σκοπό τη μελέτη της προέλευσης και κυκλοφορίας του αργύρου από την πρώτη περίοδο της νομισματοκοπίας μελετώντας τα ισότοπα αργύρου και μολύβδου. Από το 1997 μέχρι σήμερα έχει συνδράμει σε περιβαλλοντικά κινήματα και οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας. Η ενασχόλησή του εστιάζεται στην ποιότητα του νερού και του αέρα, τόσο στο πολεοδομικό συγκρότημα του Βόλου, όσο και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας. Πρόσφατα ασχολήθηκε με το μείζον θέμα που ταλανίζει την πόλη του

Βόλου και είναι η καύση απορριμματογενών καυσίμων από την τσιμεντοβιομηχανία ΑΓΕΤ. Η χρόνια ενασχόλησή του με τα περιβαλλοντικά θέματα, αλλά και το επιστημονικό του υπόβαθρο σε θέματα βαρέων μετάλλων, τον βοήθησαν να αντιληφθεί την επικινδυνότητα όπως ο ίδιος αναφέρει, «της διαδικασίας αυτής, αλλά και να συνεισφέρει στη μετάδοση της γνώσης αυτής σε πολίτες του Βόλου και άλλων περιοχών της Ελλάδας». Το Νοέμβριο του 2017 πήρε την πρωτοβουλία και κάλεσε ως πολίτης την πρώτη συνέλευση που ονομάστηκε Επιτροπή Αγώνα Πολιτών Βόλου κατά της καύσης σκουπιδιών από την ΑΓΕΤ. Από τότε δημιουργήθηκε ένα μεγάλο λαϊκό κίνημα στην πόλη του Βόλου που οργάνωσε μεγάλα συλλαλητήρια. Κύριο αίτημα των πολιτών, ήταν να σταματήσει η καύση σκουπιδιών και να ματαιωθούν τα σχέδια της δημοτικής Αρχής Βόλου για κατασκευή εργοστασίου SRF, που θα πακετάρει τα απόβλητα του δήμου και θα τα οδηγεί προς καύση στην τσιμεντοβιομηχανία. Συμμετείχε στο άτυπο δημοψήφισμα που πραγματοποιήθηκε το 2019 κι έδειξε ότι το 98,51% των Βολιωτών δεν επιθυμεί την καύση σκουπιδιών και τη μονάδα SRF. Σήμερα συμμετέχει ενεργά στο κίνημα κατά της καύσης σκουπιδιών σε όλη την Ελλάδα και κυρίως ως μέλος της Συνέλευσης κατά της Καύσης Σκουπιδιών, που όπως τονίζει «βασίζεται σε διαδικασίες άμεσης δημοκρατίας, επιχειρώντας να αποφύγει κομματικούς πατερναλισμούς, ηγεμονισμούς και καθοδήγηση από αυθεντίες». Συνεχίζει όπως και όλοι οι πολίτες τον αγώνα για την υλοποίηση του βασικού αιτήματος της πόλης του Βόλου για καθαρό αέρα, ποιοτικό νερό και γνήσια δημοκρατία.

“ ”

δραστηριοσ ωσ εΠιστηΜονασ στισ ανασκαφεσ και τισ ερευνεσ, ΠρωτοΠοροσ στουσ αγωνεσ για το ΠεριΒαλλον

Ασφάλειες

Άννα Τσιτσιγιάννη - Βουρούκου

Aπλά... ρωτήστε μας! «Η κα Τσιτσιγιάννη-Βουρούκου Άννα υπεύθυνη του γραφείου ΑΣΦΑΛΕΙΕΣ ΒΟΥΡΟΥΚΟΥ και η Ζηνοβία Ζαχείλα είναι δύο κυρίες του ασφαλιστικού χώρου που ένωσαν τις δυνάμεις τους και δημιούργησαν έναν ζεστό χώρο στην περιοχή της Μεταμόρφωσης, όπου με συνέπεια και υπευθυνότητα εξυπηρετούν όλους όσους εμπιστεύονται το γραφείο τους. Με γνώση, καλή διάθεση και εμπειρία 20 χρόνων προσφέρουν ασφαλιστικά προγράμματα των καλύτερων εταιριών της αγοράς, κάθε είδους, ανάλογα με τις ανάγκες του πελάτη. Η ιστορία όμως δε τελειώνει εκεί. Έχει και συνέχεια: Είναι η Σμαρούλα Βουρούκου, το νέο αίμα, η νέα πνοή. Απόφοιτη του ΔΠΘ από το τμήμα Κοινωνικής Διοίκησης κ Πολιτικής, ήρθε στο χώρο για να μείνει και να ξεχωρίσει! Οι τρεις τους αποδεικνύουν κάθε μέρα με τη δουλειά και την παρουσία τους, πως η ασφάλιση, είναι η ΜΟΝΗ λύση για όλους τους φόβους μας.

Και μας καλούν: «Για ό,τι σας απασχολεί, #απλά_ρωτήστε_μας» Άννα Τσιτσιγιάννη - Βουρούκου Αθ. Διάκου 30-Βόλος τηλ:2421031684 & 2421035100 fax: 2421035100 e mail: go2ana@yahoo.gr www.asfaleiesvouroukou.gr

λΑζΑΡοΣ

ΓΑϊΤΑΝΗΣ «Γιατί είναι ωραίο να αγωνίζεσαι, τη μάχη σου να δίνεις, για να ΄βγεις νικητής»...

O

Λάζαρος Γαϊτάνης γεννήθηκε στον Βόλο, ενώ λόγω της φύσης της εργασίας του πατέρα του τελείωσε τις γυμνασιακές και πανεπιστημιακές του σπουδές στη Βόρεια Ελλάδα. Από τα φοιτητικά του χρόνια και με βαθειά ριζωμένη μέσα του την ιδέα της δημοκρατίας κι ενώ σπούδαζε στην Νομική Θράκης, άρχισε να τον ενδιαφέρει η πολιτική. Μετά το πέρας της στρατιωτικής του θητείας άρχισε να εργάζεται σαν δικηγόρος στον Βόλο, ενώ εντάχθηκε στο ΠΑΣΟΚ και αργότερα στον ΣυΡΙΖΑ απ' όπου έδωσε τις δικές του μικρές και μεγάλες μάχες για κοινωνική δικαιοσύνη. διετέλεσε Πρόεδρος του δικηγορικού Συλλόγου Βόλου την περίοδο 2014-2017 και για τρεις θητείες Αντιπρόεδρος, την περίοδο 2005- 2013. Έδωσε ιδιαίτερο στίγμα, στα νομικά και όχι μόνο δρώμενα, ενώ κατά τη διάρκεια της θητείας του ως Πρόεδρος το 2016 τέθηκε επικεφαλής 26 φορέων ελευθέρων επαγγελματιών της Μαγνησίας στις κινητοποιήσεις για το ασφαλιστικό. Το μεγάλο του όραμα όμως, για την πραγμάτωση του οποίου πάλεψε άοκνα και με συνεχείς παρεμβάσεις προς την κεντρική εξουσία, ήταν η κατασκευή ενός νέου δικαστικού Μεγάρου, όπως αρμόζει στην πόλη του Βόλου- την πόλη που αγάπησε- αλλά και στους Βολιώτες. Κατά καιρούς διετέλεσε, μεταξύ των άλλων, Αντιπρόεδρος της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής των φορέων της Μαγνησίας( Ο.Κ.Ε) την περίοδο 20082010 και Αντιπρόεδρος του Οργανισμού Λιμένος Βόλου (Ο.Λ.Β) την περίοδο 2010-2012. Μεγάλη του αγάπη ο Ολυμπιακός Πειραιώς και για το λόγο αυτό σαν πρόεδρος της ΠΕΦΟ Βόλου διοργάνωσε με τα μέλη του δ.Σ πολλές εκδηλώσεις και ομιλίες με προσωπικότητες της αγαπημένης του ομάδας, ανεβάζοντας έτσι τον πήχυ των αθλητικών εκδηλώσεων και συνδέοντας τον αθλητισμό με τον πολιτισμό. Από τον δεκέμβριο του 2018, ήταν Αντιπρόεδρος του Συλλόγου Καρκινοπαθών Μαγνησίας, έχοντας το 2017 περάσει από τη δοκιμασία του καρκίνου, ασθένεια ωστόσο που τον έκανε ψυχικά πιο δυνατό.

16ΠΡΟΣΩΠΑ

Άλλη μεγάλη του αγάπη η ποίηση… Από το 2001 άρχισε ν΄ ασχολείται με την ποίηση, επιλέγοντας όμως να κρατά κλεισμένα σε συρτάρια τα ποιήματά του και παραπέμποντας τη δημοσιοποίησή τους στο μέλλον. Η ποιητική συλλογή «Αρχαίων φωτοσκιάσεις» γράφτηκε από το 2001 έως το 2016, συνήθως τα καλοκαίρια των διακοπών. Αποτελείται από 45 ποιήματα, που αναφέρονται σε πρόσωπα της μυθολογίας, της Ελληνικής και της Ρωμαϊκής Ιστορίας. Η ποιητική συλλογή" Θωριές σε φόντο γκρίζο" γράφτηκε από το καλοκαίρι του 2016 μέχρι το καλοκαίρι του 2019. Περιλαμβάνει 34 ποιήματα, που αναφέρονται στις θωριές ανώνυμων, ντυμένων με φόντο γκρίζο των δύσκολων καιρών του 20ου και του 21ου αιώνα. Κάποια από τα ποιήματα αυτά, γράφονται κατά τη διάρκεια της χημειοθεραπείας. «Ο καρκίνος ήταν ένα μάθημα ζωής για μένα. δεν είπα ποτέ τη φράση «γιατί σε μένα;». Αρρωσταίνουν απ' αυτόν παιδιά. Έμαθα να συνεχίζω να κάνω αυτά που μου αρέσουν, βγάζοντάς τον από το μυαλό. δεν ξέρω αν τον έχω νικήσει. Ξέρω όμως ότι δεν τον άφησα να μου στερήσει τις χαρές τις ζωής. Τη χαρά να γράφω ποιήματα» έλεγε... Οι δύο ποιητικές του συλλογές εκδόθηκαν με δύο εξώφυλλα τον Νοέμβριο του 2019 από τις Εκδόσεις Ιδιόμελον σε μια συνεργασία του δικηγορικού Συλλόγου Βόλου και του Φορέα Πολιτισμού «Μαγνήτων Κιβωτός». Τον Οκτώβρη του 2020 φεύγει από τη ζωή νικητής -και όχι νικημένος από τον καρκίνο- μιλώντας μέσ΄ από τους στίχους του: «..είμαι θωριά μες τις θωριές σε φόντο γκρίζο κι εγώ μοναχικός διαβάτης, που αν το κατώφλι του θανάτου διαβώ, στων στίχων μου ας ζω κλεισμένος τις αράδες...» ποίημα που αφιερώνει στον αγώνα για ζωή των καρκινοπαθών, «γιατί είναι ωραίο να αγωνίζεσαι, τη μάχη σου να δίνεις, για να ΄βγεις νικητής»

“

ο καρκiνοσ hταν eνα ΜaθηΜα Ζωhσ για Μeνα. δεν εiΠα Ποτe τη φρaση «γιατi σε Μeνα;»

“

το Μεγaλο του oραΜα, η κατασκεyh ενoσ νeου δικαστικοy Μεγaρου, oΠωσ αρΜoΖει oΠωσ eλεγε, στον Βoλο

”

ΠΡΟΣΩΠΑ17

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝοΣ

ΓουΡΓουλΙΑΝΗΣ «Να επιλέγετε υψηλούς στόχους και να αποφεύγετε μικρές άσκοπες καθημερινές τριβές»

Ο

Κωνσταντίνος Ι. Γουργουλιάνης είναι Έλληνας Καθηγητής Ιατρικής, πρώην Πρύτανης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Γεννήθηκε στην Βυζίτσα Βόλου και διαμένει στην Λάρισα όπου υπηρετεί ως Καθηγητής Πνευμονολογίας και διευθυντής της Πανεπιστημιακής Πνευμονολογικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας καθώς και διευθυντής του Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών «Πρωτοβάθμια Φροντίδα υγείας». Είναι παντρεμένος από το 1986 με την Γεωργία Ανδρέου, καθηγήτρια γλωσσολογίας στο Παιδαγωγικό Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ολοκλήρωσε τις σπουδές του το 1982. Το 1988 έγινε διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και το 1989 έλαβε την ειδικότητα Πνευμονολογίας - Φυματολογίας στην Πνευμονολογική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1993 εξελέγη ως Επίκουρος Καθηγητής Φυσιολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και έκτοτε κατέχει θέσεις διοίκησης σε πολλά επιστημονικά Συμβούλια. Το 1998 ορίστηκε διευθυντής της Πνευμονολογικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και το 1999 εξελέγη Αναπληρωτής Καθηγητής του ιδίου Πανεπιστημίου ενώ το 2002 εξελέγη Αντιπρύτανης του Οικονομικού Προγραμματισμού και Ανάπτυξης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Το 2003 εξελέγη ως Καθηγητής Πνευμονολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και το 2008 εκλέχθηκε Πρύτανης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και Πρόεδρος της Ελληνικής Πνευμονολογικής Εταιρίας.

18ΠΡΟΣΩΠΑ

Έχει σημαντικό επιστημονικό έργο και συγκαταλέγεται μεταξύ των σημαντικών Ελλήνων που κατέχουν διεθνή αναγνώριση και αποδοχή για το επιστημονικό τους έργο. Έχει περισσότερες από 430 πειραματικές, κλινικο-εργαστηριακές μελέτες και ανασκοπήσεις οι οποίες έχουν δημοσιευθεί σε διεθνή περιοδικά και 200 σε Ελληνικά περιοδικά. Είναι συγγραφέας βιβλίων και κεφαλαίων εκ των οποίων κάποια χρησιμοποιούνται ως διδακτικά βιβλία σε Ελληνικές Ιατρικές Σχολές στα μαθήματα Πνευμονολογίας και Φυσιολογίας. Η συμμετοχή του στα συνέδρια είναι συνεχής, με πλήθος ανακοινώσεις σε διεθνή επίπεδο και τουλάχιστον 700 ανακοινώσεις σε Εθνικό επίπεδο. Έχει ενεργή συμμετοχή με περισσότερες από 400 στρογγυλές τράπεζες Ιατρικών και άλλων Επιστημονικών συνεδρίων και έχει διατελέσει Πρόεδρος και Κριτής εργασιών διεθνών και Πανελλήνιων Ιατρικών συνεδρίων. Έχει λάβει θέσεις συντάξεως σε Ιατρικά περιοδικά και σε οργάνωση συνεδρίων και έχει συμμετοχή σε περισσότερα από 80 ερευνητικά προγράμματα. Για το επιστημονικό του έργο, έχει λάβει Βραβεία και Τιμητικές διακρίσεις από διάφορους φορείς. Για το ερευνητικό του έργο σύμφωνα με τον κατάλογο που στηρίζεται στα δεδομένα της ερευνητικής βάσης δεδομένων Web of Science, του αναγνωρισμένου οργανισμού Thomson Reuters, στο πλαίσιο project Clarivate Analytics[3] συγκαταλέγεται στους πιο αναγνωρίσιμους ερευνητές βάσει των αναφορών που έχει στην διεθνή

“

βιβλιογραφία (Αναφορές 1100 (Η index 58)). Από το 1998 ως διευθυντής της Πανεπιστημιακής Πνευμονολογικής Κλινικής έχει οργανώσει εργαστήρια και εκτός από το εξωτερικό πνευμονολογικό ιατρείο έχει αναπτύξει αντιφυματικό ιατρείο, ιατρείο διακοπής καπνίσματος, ιατρείο κυστικής ίνωσης, ιατρείο διαταραχών της αναπνοής στον ύπνο, αντιφυματικό ιατρείο, ιατρείο διάμεσων πνευμονοπαθειών και τα απογευματινά ιατρεία. Επίσης έχει αναπτύξει εργαστήριο λειτουργικού ελέγχου της αναπνοής, ενδοσκοπικό εργαστήριο, εργαστήριο διαταραχών της αναπνοής στον ύπνο, μονάδα αυξημένης φροντίδας, ιατρείο ογκολογίας πνεύμονα. Στην πρόσφατη πανδημία, οργάνωσε με τους συνεργάτες του, αντίστοιχο τμήμα για την υποστήριξη ασθενών με αναπνευστική ανεπάρκεια. Με συνεχείς αναρτήσεις στα κοινωνικά δίκτυα συνιστά ψυχραιμία και δίνει οδηγίες για λήψη μέτρων κοινωνικής αποστασιοποίησης. Είναι από τους πρωτοπόρους στον αγώνα κατά του καπνίσματος και υπέρ της εφαρμογής του αντικαπνιστικού νόμου. Επίσης τα τελευταία τουλάχιστον 20 χρόνια μελετάει την ρύπανση του περιβάλλοντος στο Βόλο και τις συνέπειες στην υγεία. Οι συνεργάτες του συχνά τον ακούν να τους μιλάει για σχέδια, στόχους και προοπτική και τους προτρέπει να επιλέγουν υψηλούς στόχους και να αποφεύγουν τις μικρές άσκοπες καθημερινές τριβές.

καθηγητησ ιατρικησ Με σηΜαντικη Παρουσια και εργο, Που συγκαταλεγεται Μεταξυ των σηΜαντικων ελληνων Που κατεχουν διεθνη αναγνωριση και αΠοδοχη για το εΠιστηΜονικο τουσ εργο

“

ΑΠο τους ΠρωτοΠορους ςτον ΑγωνΑ κΑτΑ του κΑΠνιςμΑτος κΑι υΠερ της εφΑρμογης του ΑντικΑΠνιςτικου νομου… τΑ τελευτΑιΑ τουλΑχιςτον 20 χρονιΑ μελετΑει την ρυΠΑνςη του ΠεριβΑλλοντος ςτον βολο κΑι τις ςυνεΠειες ςτην υγειΑ ΠΡΟΣΩΠΑ19

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ

ΕυΣΤΑΘΙου «Η αφοσίωση στους στόχους μας, μπορεί να επιφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα»

Η

Κωνσταντίνα Ευσταθίου, γεννήθηκε και κατοικεί μόνιμα στον Βόλο, όπου και δραστηριοποιείται επαγγελματικά, ασκώντας μάχιμη δικηγορία τα τελευταία δεκατέσσερα χρόνια. Ήδη από τα μαθητικά της χρόνια και σε ηλικία 6 ετών, ούσα φιλόμουση και αγαπώντας τις Τέχνες και τα Γράμματα, ξεκίνησε τη φοίτησή της στο δημοτικό Ωδείο Βόλου. Συμμετείχε σε πολυφωνικές μουσικές παραστάσεις υπό τη διεύθυνση του διακεκριμένου μαέστρου Συμεών Κόγκαν, παρουσιάζοντας με τους υπόλοιπους μουσικούς, κορυφαία έργα όπως το «Άξιον Εστί» του Μίκη Θεοδωράκη και μουσικές συνθέσεις του τότε διευθυντή του δημοτικού Ωδείου Βόλου δ. Μαραγκόπουλου και δ. Καρβούνη. Ολοκλήρωσε το έτος 1999 τις ανώτερες σπουδές της στο κλασικό πιάνο και στη Θεωρία της κλασικής μουσικής, αποκτώντας το Πτυχίο Αρμονίας υπό την επίβλεψη σπουδαίων καθηγητών με σημαντικές διακρίσεις στο χώρο ( όπως η Έφη Παπαθωμαϊδη, η Ελένη χαλυβοπούλου, ο Ιωάννης Γράμψας, Σάντρα Θεοδώρου κ.α.). Το έτος 1999 της απονεμήθηκε «Βραβείο Τιμής Ένεκεν» από το Σύλλογο «Φίλοι της Μουσικής». Το έτος 2001 αποφοίτησε με «Άριστα» από το 7ο Ενιαίο Λύκειο Βόλου και μετά από την επιτυχή συμμετοχή της σε Πανελλήνιες εξετάσεις, εισήχθη στην πρώτη της επιλογή που ήταν η Νομική Σχολή. Το έτος 2006 ολοκληρώνοντας τις σπουδές της, αποφοίτησε από το Τμήμα της Νομικής, της Σχολής των Νομικών,

20ΠΡΟΣΩΠΑ

Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. «Δημιουργική, διεκπεραιωτική και χρήσιμη προς το συνάνθρωπο» Κατά το χρονικό διάστημα των ετών 2006 έως 2008 πραγματοποίησε ενεργά την δικηγορική της άσκηση, αποκομίζοντας σημαντική εμπειρία σε ζητήματα Ποινικού και Αστικού δικαίου . Από το έτος 2008 μέχρι και σήμερα, διατηρώντας δικηγορικό γραφείο στον Βόλο, είναι μάχιμη δικηγόρος μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Βόλου. Έχοντας σημαντικά ενεργή παρουσία στα δικαστήρια του Βόλου, αλλά και ολόκληρης της Ελλάδας, διεκπεραιώνει με επιτυχία τις υποθέσεις που αναλαμβάνει, εμβαθύνοντας συνεχώς τις νομικές της γνώσεις. Οι τομείς με τους οποίους κυρίως απασχολείται, είναι αυτοί του Αστικού- ΤραπεζικούΕμπορικού και Ποινικού δικαίου. Το έτος 2010 και ενώ η οικονομική κρίση στην Ελλάδα είναι πλέον μία ζοφερή πραγματικότητα, με σοβαρές επιπτώσεις στους Έλληνες δανειολήπτες, οι οποίοι κατά την περίοδο της οικονομικής σταθερότητας, έλαβαν δάνεια από πιστωτικά ιδρύματα, είτε για την απόκτηση μίας κύριας κατοικίας , είτε για την επιχειρηματική τους δραστηριότητα, η δικηγόρος Κωνσταντίνα Ευσταθίου αποφασίζει να ασχοληθεί με την πρόληψη του κινδύνου αφερεγγυότητας οφειλετών προς χρηματοδοτικούς φορείς, αλλά και την δραστική αντιμετώπισή του, έχοντας ως κύριο μέλημά της, τη διάσωση του συνόλου της περιουσίας των εντολέων της και την επανένταξή τους στην κοινωνική και οικονομική ζωή της χώρας. Το ίδιο χρονικό διάστημα, είναι ενεργό μέλος της «Ένωσης Καταναλωτών Βόλου και Θεσσαλίας», προσφέροντας την

εθελοντική της δράση προς αντιμετώπιση σημαντικών θεμάτων, που άπτονται του δικαίου του Καταναλωτή και παρέχοντας παράλληλα τις νομικές της συμβουλές σε πολίτες με σοβαρά θέματα υπερχρέωσης. Τον Ιανουάριο του έτους 2019, μετά από διεξαγωγή εκλογικής διαδικασίας, στην οποία συμμετείχαν εγγεγραμμένα μέλη της «Ένωσης Καταναλωτών Βόλου και Θεσσαλίας», αναδείχθηκε μέλος του διοικητικού Συμβουλίου, με Πρόεδρο τον κ. Αλέξανδρο Κουτσελίνη. Ως επακόλουθο της επίμονης και εντατικής ενασχόλησής της, πέτυχε την επίλυση εκατοντάδων εξωδικαστικών και δικαστικών υποθέσεων προσώπων με θέματα υπερχρέωσης, οι οποίοι κατάφεραν με τη συνδρομή της να διασώσουν την περιουσία τους, αποφεύγοντας οριστικά την αναγκαστική κατάσχεση, καθόσον προτεραιότητά της ήταν και είναι να αποδείξει την άνευ δόλου περιέλευση του προσώπου δανειολήπτη σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής των οικονομικών του υποχρεώσεων. Εξίσου επιτυχή έκβαση γνώρισαν και συνεχίζουν να γνωρίζουν υποθέσεις, που αφορούν στην εν γένει προστασία των δικαιωμάτων του καταναλωτή, τόσο σε νομικά ζητήματα τραπεζικού δικαίου, όσο και σε νομικά ζητήματα προάσπισης των δικαιωμάτων των καταναλωτών, οι οποίοι συναλλάσσονται με όλων των ειδών ιδιωτικών επιχειρήσεων. Κατά δήλωση δε της ίδιας « Η αφοσίωση στους στόχους μας, μπορεί να επιφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα, τα οποία είναι και θεμιτά, εφόσον είναι απόρροια επίμονης και εντατικής εργασίας». Τέλος, ευελπιστεί, η νέα χρονιά να συνεχίσει να της παρέχει ηθικά κίνητρα, ώστε να μην παύσει να είναι δημιουργική, διεκπεραιωτική και χρήσιμη προς το συνάνθρωπο.

“ ”

η συΜΠολiτισσα δικηγoροσ Που Πeτυχε την εΠiλυση εκατοντaδων εξωδικαστικων και δικαστικων υΠοθeσεων ΠροσωΠων Με θeΜατα υΠερχρeωσησ

ΠΡΟΣΩΠΑ21

ΑποΣΤολοΣ λΕΩΝ

ζΑφΕΙΡοπουλοΣ «Με συνέπειακαι προσήλωση στους στόχους και τα πιστεύω του»

Γ

εννήθηκε στον Βόλο. Αποφοίτησε από το 1o Λύκειο Αρρένων του Βόλου. Σπούδασε στην Οδοντιατρική Σχολή της Αθήνας (1970 - 1975). Συνέχισε τις σπουδές του στη Ιατρική Σχολή της Αθήνας (1976 - 1979). Από το 1978 δραστηριοποιούνταν ως ελεύθερος επαγγελματίας στο ιδιωτικό του ιατρείο στην Αθήνα, με τα ερευνητικά και επιστημονικά του ενδιαφέροντα να αφορούν τη χειρουργική του στόματος και την προσθετική. Σήμερα, μετά από 42 χρόνια άσκησης, συνταξιοδοτήθηκε και επανήλθε στην ενεργό δράση ως επιστημονικός υπεύθυνος στο οδοντιατρείο «Μαρίας Ζαφειροπούλου και Συνεργάτες». Εκτός από την πλούσια επιστημονική του δράση σαν επιτυχημένος επαγγελματίας οδοντίατρος υπήρξε δραστήριος στο χώρο της κοινωνίας, εκπροσωπώντας επάξια την θέση ευθύνης που του εμπιστεύθηκαν. Κοινωνική δράση Από το 2003 μέχρι σήμερα, είναι πρόεδρος του ιστορικού Συλλόγου των Αγχιαλιτών της Αθήνας «Η ΑΓχΙΑΛΟΣ», που ιδρύθηκε το 1966 και είναι Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού δικαίου. Ανέλαβε την προεδρία του συλλόγου σε μία εποχή που οι σύλλογοι στην πρωτεύουσα είχαν φθίνουσα πορεία, με αποτέλεσμα πολλοί να σταματήσουν τις δραστηριότητές τους. Εν τούτοις προσπάθησε και εμφύσησε σε νέους συμπατριώτες το πνεύμα της προσφοράς και της αγάπης για τον τόπο τους που συγκρότησαν το πρώτο διοικητικό Συμβούλιο και πορεύτηκαν μαζί του. Επί προεδρίας του ο Σύλλογος παρουσίασε σημαντικό έργο. Στο πρώτο χρόνο της

22ΠΡΟΣΩΠΑ

προεδρίας του αναμορφώθηκε η εφημερίδα του Συλλόγου «Νέα Αγχίαλος», από 4σέλιδη και πότε 6σέλιδη ασπρόμαυρη που κυκλοφορούσε από το 1993, έγινε 20σέλιδη τετράχρωμη και κυκλοφορεί μέχρι σήμερα, κλείνοντας 27 χρόνια ανελλιπούς κυκλοφορίας, της οποίας είναι και ο εκδότης της. Στις σελίδες της εφημερίδας έχουν αρθρογραφήσει σημαντικές προσωπικότητες των Γραμμάτων του Πολιτισμού και της Πολιτικής. Στο χώρο της Παιδείας, καθιερώθηκε η βράβευση των επιτυχόντων μαθητών του Λυκείου Νέας Αγχιάλου στην Ανώτατη εκπαίδευση, με την απονομή επαίνου, στην γιορτή της καθιερωμένης κοπής πίτας του Συλλόγου, τον Γενάρη. Θεσπίστηκε η απονομή κατ’ έτος 2 βραβείων εκ 1000 ευρώ έκαστο, στην μνήμη σημαντικών προσωπικοτήτων της Αγχιάλου. Πρώτο βραβείο στο Λύκειο της Νέας Αγχιάλου στον μαθητή που θα συγκεντρώσει τα περισσότερα μόρια στις Πανελλαδικές Εξετάσεις και δεύτερο βραβείο στον μαθητή με Αγχιαλίτικη καταγωγή στην Ελληνική επικράτεια εκτός της Νέας Αγχιάλου. δωρεές πολυάριθμων βιβλίων στη βιβλιοθήκη της Νέας Αγχιάλου «Κώστας Βάρναλης». δωρεές ηλεκτρονικών υπολογιστών στο δήμο Νέας Αγχιάλου για τα σχολεία. Για την Νέα Αγχίαλο: Πρόταση προς τον δήμο να απαλλοτριώσει ένα από τα 5 προσφυγικά σπίτια του 1908, που έμειναν όρθια από τον σεισμό και την

“

μετατροπή του σε λαογραφικό Μουσείο. Ανάθεσε στον αρχιτέκτονα Κωνσταντίνο Καπότση και εκπόνησε μελέτη (2007) για την αναστήλωση και μετατροπή του παλαιού οινοποιείου σε Βυζαντινό Μουσείο και ανάπλαση της περιοχής με ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων. Προτάσεις που μπορούσαν τότε να υλοποιηθούν μέσα από τα προγράμματα κοινωνικής ευθύνης των εταιρειών. Πρόταση για την αναβάθμιση της επετείου του Ολοκαυτώματος της Αγχιάλου της 30ης Ιουλίου 1906 και τρόποι προβολής της. Ημερίδα (11/2/2008) στο Πνευματικό Κέντρο του δήμου Αθηναίων με θέμα «δημιουργία και ανάπτυξη μιας προσφυγικής κοινότητας». Μέσα από την στήλη «ΘΕΜΑΤΑ ΤΟΠΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΑυΤΟδΙΟΙΚΗΣΗΣ» της εφημερίδας τοποθετήθηκαν πολιτικοί και στελέχη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης για την Νέα Αγχίαλο. Με την αρθρογραφία και παρεμβάσεις του συλλόγου αγωνίστηκε για την αυτονομία του δήμου Ν.Αγχιάλου. Αντέδρασε στην κατασκευή του νέου εργοστασίου λιθάνθρακα στην περιοχή του Αλμυρού κ.α. Για τον Πολιτισμό: Συναυλία (4/3/2009) στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Μελοποίηση ποιημάτων του συμπατριώτη Κώστα Βάρναλη από διάσημους συνθέτες και εκτελεστές. Συναυλία (6/3/2009) στο δράγνειο Αμφιθέατρο του δήμου Ν. Αγχιάλου με το κουαρτέτο Σαξοφώνων. Συναυλία (2/9/2011) με τον Σταμάτη Σπανουδάκη στο δημοτικό Θέατρο Βόλου.

ο Προεδροσ του ιστορικου συλλογου αγχιαλιτων αθηνασ «η αγχιαλοσ» και Προεδροσ του ιερου ιδρυΜατοσ ελληνων ανατολικησ ρωΜυλιασ Βορειασ θρακησ, «η αγια τριαδα»

Τέσσερες εκδηλώσεις στον αρχαιολογικό χώρο της Ν. Αγχιάλου την αυγουστιάτικη πανσέληνο σε συνεργασία με την Εφορεία Αρχαιοτήτων Μαγνησίας. Συναυλία (24/8/2013) με τον Κώστα Γανωτή για τον Κ.Π Καβάφη. Συναυλία (10/8/2014) με τίτλο «όταν το τραγούδι συναντά την πανσέληνο» με τους Slobodan Markovic, Μπέττυ Νικολέση, και τον Στάθη Θεοχαράκη. Συναυλία (25/8/2018) χορωδιακής μουσική, με άγνωστα έργα Θρακών μουσουργών και κλασσικών συνθετών με την πεντάφωνη χορωδία και εγχόρδων του Συλλόγου Μουσικών Εκπαιδευτικών Ανατ. Μακεδονίας και Θράκης. Την θεατρική παράσταση (30/7/2019) «Γαία» σε σκηνοθεσία Γιάννη Φαλκώνη, μουσική Μίκη Θεοδωράκη και πρωταγωνίστρια την Γεωργία Ζώη. Στο Ίδρυμα Μιχάλη Κακογιάννη (8/3/2015) ανέβασε την θεατρική παράσταση «Η ΘΡΑΚΗ ΜΑΣ» Συναυλία (1/10/2017) στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού με θέμα το Ολοκαύτωμα της Αγχιάλου «1906 ΑΓχΙΑΛΟΣ-ΕΝΑ ΤΡΑΓΟυδΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΡΑΚΗ» στην οποία τιμήσαμε το αηδόνι της Θράκης τον χρόνη Αηδονίδη. Συναυλία (31/7/2018) στο δημοτικό Θέατρο Βόλου «Μελίνα Μερκούρη» με την Νάντια Καραγιάννη «Η ΝΑΝΤΙΑ τραγουδά ΒΕΜΠΟ» για τα σαράντα χρόνια από το θάνατο της τραγουδίστριας της «ΝΙΚΗΣ» Σοφίας Βέμπο. Για την Ιστορική Μνήμη: Ημερίδα για τα 100 χρόνια από το Ολοκαύτωμα της Αγχιάλου (20/9/2006) στο Πολεμικό Μουσείο στην Αθήνα με θέμα «ΑΓχΙΑΛΟΣ, ΕΝΑ ΤΑΞΙδΙ ΣΤΟυΣ ΑΙΩΝΕΣ». Συμμετείχαν διακεκριμένοι ομιλητές και παραβρέθηκαν πολλές προσωπικότητες της πολιτικής, των γραμμάτων και της τέχνης. Έκθεση στο Πολεμικό μουσείο το Ολοκαύτωμα μέσα από τον τύπο της εποχής. Έκδοση από τα ΕΛΤΑ αναμνηστικού γραμματόσημου για τα 100 χρόνια. Προκήρυξη 4 24ΠΡΟΣΩΠΑ

χρηματικών βραβείων 500 ευρώ έκαστο (για τα 2 δημοτικά, Γυμνάσιο και Λύκειο) για την συγγραφή έκθεσης με θέμα την τοπική ιστορία μας. Με πρωτοβουλία του σε συνεργασία με την ΠΟΣΑΡ πραγματοποιήθηκε στις 27/7/2013 το πιο πετυχημένο 5ο Πανελλήνιο Αντάμωμα Ανατολικορωμυλιωτών στην Ν. Αγχίαλο. Τίμησε τον συμπατριώτη μας, Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, Ιερεμία Β’ Τρανό, στήνοντας την προτομή του στον περίβολο του Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου στην Ν. Αγχίαλο έργο του εικαστικού-λαογράφου Γιώργου διονυσίου. Παράλληλα για την ενίσχυση της Ιστορικής μνήμης αξιοποίησε το υλικό που του εμπιστεύθηκαν συμπατριώτες σπουδαίοι συγγραφείς, λαογράφοι και προέβη σε σημαντικές εκδόσεις αλλά και επανεκδόσεις σπουδαίων πονημάτων συμπατριωτών που έζησαν το Ολοκαύτωμα. ΕΚδΟΣΕΙΣ ΒΙΒΛΙΩΝ: « Μια Αγχίαλος Νέα γεννιέται» του Γιώργου διονυσίου (Αθήνα 2006). Ταξίδι στα χρόνια της Αθωότητας «Από τον θησαυρό των παιχνιδιών του Αγχιαλίτικου κόσμου» του Μιχαήλ Π.

διονυσίου (Αθήνα 2010). «Αξέχαστες Αγχιαλίτικες χριστουγεννιάτικες γιορτές και Γλέντια» του Γιώργου Π. διονυσίου (Αθήνα 2015). «ΙΕΡΕΜΙΑΣ Β’ ΤΡΑΝΟΣ ΑΡχΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟυΠΟΛΕΩΣ, ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟυΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡχΗΣ (1536-1595) του ΚΑΤΕΛΗ ΒΙΓΚΛΑ (ΑΘΗΝΑ 2017) ΕΠΑΝΕΚδΟΣΕΙΣ: «Η ΑΓχΙΑΛΟΣ ΜΕΣ’ ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΛΟΓΕΣ» του δΡΑΚΟυ Κ. ΜΑυΡΟΜΜΑΤΗ (ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ 1930) «ΟΙ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΟΙ δΙΩΓΜΟΙ ΕΝ ΒΟυΛΓΑΡΙΑ-ΑΙ ΤΡΑΓΙΚΑΙ ΗΜΕΡΑΙ ΤΟυ ΙΟυΝΙΟυ ΚΑΙ ΙΟυΛΙΟυ-ΤΟ ΟΛΟΚΑυΤΩΜΑΤΗΣ ΑΓχΙΑΛΟυ ΤΗΝ 30 ΙΟυΛΙΟυ 1906» του ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟυ Β. ΕΜΜΑΝΟυΗΛΛΙδΟυ (ΕΚδΟΣΗ 1956). ΕΚδΟΣΕΙΣ ΒΙΒΛΙΑ - CD ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΡΝΑΛΗΣ ….στα ηχοκύματα υψωμένοι (Αθήνα 2010) 2) 1906 ΑΓχΙΑΛΟΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΡΩΜυΛΙΑ - ΒΟΡΕΙΑ ΘΡΑΚΗ μουσική ΑΝδΡΕΑΣ ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ, αφηγητής ΝΙΚΟΣ ΞΑΝΘΟΠΟυΛΟΣ (Αθήνα 2017) υπό την αιγίδα του συλλόγου μας THEODORE ANTONIOY «Friendly Encounters» solo and chamber music around the flyte. υΠΟ ΕΚδΟδΗ: «ΤΟ ΛΕΞΙΚΟ ΤΗΣ ΑΓχΙΑΛΙΤΙΚΗΣ ΝΤΟΠΙΟΛΑΛΙΑΣ» του ΣΤυΛΙΑΝΟυ Π. ΛΑΣΚΑΡΑΚΗ που υποβλήθηκε στην Ακαδημία Αθηνών για βράβευση. Η ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣυΛΛΟΓΗ του συμπατριώτη μας ΠΑΣΤΙΑ ΓΙΑΤΣΟΠΟυΛΟυ. Για την κοινωνία: Από το 2004 δημιούργησε τράπεζα αίματος στο τμήμα αιμοδοσίας του Αρεταιείου Νοσοκομείου στην Αθήνα για τις ανάγκες των συμπατριωτών μας. διοργανώνει συνεστιάσεις για την σύσφιξη των σχέσεων μεταξύ των συμπατριωτών. Παρουσιάσεις βιβλίων .Αναπτύσσει δεσμούς φιλίας με την Αγχίαλο (σημ. Pomorie). Βοήθησε οικονομικά στην αναστήλωση της εκκλησίας του χριστού και τον Ελληνοβουλγαρικό Σύλλογο κ.α.

“

στην εΠιτυχηΜενη Πορεια του χρησιΜοΠοιει το συνθηΜα «για να Παρεισ, ΠρεΠει να δωσεισ» και οτι «ο καθενασ ΠρεΠει να εΠικροτει καθε τι το θετικο και να ευχαριστει για καθε καλο…

Η αναγνώριση Η δράση του ως προέδρου των Αγχιαλιτών της Αθήνας τον ανέδειξε και πρόεδρο του Ιερού Ιδρύματος Ελλήνων Ανατολικής Ρωμυλίας Βόρειας Θράκης, «Η Αγία Τριάδα» για την τριετία 2017 -2020. Στην περίοδο της προεδρίας του, του πιστώνεται: Η μελέτη του Πολιτιστικού Κέντρου των Ανατολικορωμυλιωτών-Βορειοθρακών.

H έγκριση της χρηματοδότησης της μελέτης με ποσό 600.000 (εξακοσίων χιλιάδων ευρώ) από το πρόγραμμα LEADER του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, από την Αναπτυξιακή Εταιρεία της Πέλλας. Η πρόοδος των

εργασιών για την αποπεράτωση του Ιερού Ναού της Αγίας Τριάδας. Η αποπληρωμή του χρέους 260.000 (διακοσίων εξήντα χιλιάδων) ευρώ προς τον εργολάβο της κατασκευής του Ιερού Ναού της Αγίας Τριάδας και η ηλεκτροφώτιση του περιβάλλοντος χώρου του Ιδρύματος κ.α. Αποτέλεσμα της επιτυχημένης προεδρίας του ήταν να επανεκλεγεί για δεύτερη συνεχή τριετή θητεία (2020-2023), ομόφωνα και ομόθυμα. Παράλληλα διατελεί αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας Θεσσαλικών Σωματείων Αττικής «Η Πανθεσσαλική Στέγη», μέλος της Θρακικής Ομοσπονδίας Νοτίου

”

Ελλάδος (ΠΑΟΝΕ), μέλος της Λέσχης «δημιουργικού Οραματισμού και ΑντιΛογίας Των εν άλλες Πολιτείες Θρακών», ενώ υπήρξε αντιπρόεδρος του Πολιτιστικού συλλόγου «δημοσθένης ο Παιανιεύς», μέλος των Γιατρών χωρίς Σύνορα και μέλος του Συλλόγου Προστασίας Ανηλίκων. Στην επιτυχημένη πορεία του συνετέλεσαν η εργατικότητα, η συνέπεια και η προσήλωση στους στόχους του, καθώς και τα πιστεύω του ότι «για να πάρεις, πρέπει να δώσεις» και ότι «ο καθένας πρέπει να επικροτεί κάθε τι το θετικό και να ευχαριστεί για κάθε καλό». Να λέει: «Μπράβο και Ευχαριστώ…» ΠΡΟΣΩΠΑ25

ΣοφΙΑ

ζΑφΡΑΝΤζΑ Vermeulen «Ο εθελοντισμός, αναγκαίος όσο ποτέ σήμερα, είναι η δύναμη της κοινωνίας»

Η

Σοφία Ζαφραντζά γεννήθηκε στο Βόλο. Είναι απόφοιτος των Ανθρωπιστικών Σπουδών του Αμερικανικού Κολλεγίου Ελλάδος, Deree, πτυχιούχος Κοινωνικής Εργασίας. Για κάποιο διάστημα, διετέλεσε κοινωνική λειτουργός στο δικαστήριο Ανηλίκων Βόλου, ενώ, μετά από σχετική μετεκπαίδευση, εργάστηκε, για αρκετά χρόνια, ως σύμβουλος Επαγγελματικού και Σχολικού Προσανατολισμού στον ΟΑΕδ. Στη συνέχεια, εγκαταστάθηκε στο Λουξεμβούργο, για να είναι μαζί με τον αγαπημένο της σύζυγο, Kees Vermeulen Windsant, Ολλανδό ΑρχαιολόγοΦιλόλογο με αρχαιολογικές έρευνες στην περιοχή της Θεσσαλίας και στην Ελλάδα γενικότερα. Εκεί, εργάστηκε στη Γραμματεία των οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διανύοντας μία δημιουργική επαγγελματική πορεία. Σήμερα, μαζί με το σύζυγό της, μοιράζουν το χρόνο τους μεταξύ Βόλου και Λουξεμβούργου. Οι σπουδές, οι επαγγελματικές γνώσεις και εμπειρίες της, αλλά και η έντονη επιθυμία της για προσφορά την οδήγησαν από νωρίς στα μονοπάτια του εθελοντισμού, με πρώτο βασικό στόχο τη στήριξη, προσωπική και κοινωνική, των γυναικών. Η κ. Ζαφραντζά είναι ένα από τα ιδρυτικά μέλη του Παραρτήματος της εθελοντικής γυναικείας οργάνωσης χΕΝ στο Βόλο, διατελώντας μέλος του πρώτου διοικητικού συμβουλίου, που συστήθηκε το 1981. Η μετεγκατάστασή της στο Λουξεμβούργο δε στάθηκε ικανή να αδρανοποιήσει το μεράκι της για δημιουργία και προσφορά. Πυρήνα της εθελοντικής της δράσης εκεί αποτέλεσε η Ομάδα Αυτογνωσίας και Προσωπικής 26ΠΡΟΣΩΠΑ

Ανάπτυξης, στη δημιουργία της οποίας πρωταγωνίστησε και στην οποία εξακολουθεί ως σήμερα, δεκαέξι χρόνια μετά, να λειτουργεί ως συντονίστρια, παίζοντας καταλυτικό ρόλο στην εξέλιξή της. Η Ομάδα, αποτελούμενη από γυναίκες, συστήθηκε με στόχο να εντάξει σε ένα δημιουργικό πλαίσιο τα βιώματα και τις εμπειρίες της καθημερινής ζωής, με σκοπό την προσωπική ανάπτυξη και εξέλιξη των μελών της. διαχρονικά, έπαιξε σημαντικό ρόλο, βοηθώντας την ίδια όσο και τα υπόλοιπα μέλη, να αποκτήσουν ισορροπία και να αντιμετωπίζουν με ευελιξία και θετική ματιά τις αλλαγές και τα νέα δεδομένα στη ζωή τους. Όμως, η εγκατάσταση στο Λουξεμβούργο δεν έκανε την κ. Ζαφραντζά να ξεχάσει το Βόλο. Με το πάθος της προσφοράς στον τόπο καταγωγής της και έχοντας πάντα στο πλευρό της το σύζυγο της, ανέπτυξε ποικίλες και πολυσχιδείς δραστηριότητες στη δεύτερη πατρίδα της, μέσα από πρωτοβουλίες για την οικονομική στήριξη κοινωνικών δράσεων και την προώθηση και προβολή της πολιτιστικής και ιστορικής κληρονομιάς της Μαγνησίας, κινητοποιώντας την Ομάδα Αυτογνωσίας, Έλληνες και αλλοδαπούς, φίλους και συναδέλφους της, στο εξωτερικό. δραστηριοποιούμενη στο σωματείο, Φίλοι του Αχιλλοπούλειου Νοσοκομείου Βόλου, ως μέλος του δΣ, εξασφάλισε χορηγίες για τους Φίλους του Νοσοκομείου και την έγκριση από την Επιτροπή του διεθνούς Μπαζάρ του Λουξεμβούργου, που πραγματοποιείται υπό την αιγίδα του δουκάτου του Λουξεμβούργου, μιας σεβαστής δωρεάς για τον Ξενώνα Φιλοξενίας των συγγενών των ασθενών, η οποία αξιοποιήθηκε για τον εξοπλισμό του. Ωστόσο, η ενασχόληση για την οποία είναι περισσότερο γνωστή στους Βολιώτες η κ. Ζαφραντζά είναι η πολυετής, συστηματική και εμπνευσμένη

δουλειά της για την προώθηση του ΚΟΙΝΟυ ΤΩΝ ΜΑΓΝΗΤΩΝ, του παγκόσμιου σωματείου απόδημων Μαγνησιωτών, στο οποίο δραστηριοποιείται ως μέλος, από το 2008, και ως Γραμματέας, τα τελευταία δέκα χρόνια. «Γλυκιά Σοφία, ψυχή, στυλοβάτη και αθόρυβο εργάτη του ΚΟΙΝΟυ», την αποκαλούν τα μέλη του, αναγνωρίζοντας το ρόλο της ως συνδετικού κρίκου μεταξύ τους και την αποφασιστικότητα και το πείσμα της για το σχεδιασμό και τη διοργάνωση των ποικίλων δράσεών του. Στο πλαίσιο του Καταστατικού του, το Σωματείο, συνεργαζόμενο με δημόσιους και ιδιωτικούς τοπικούς φορείς, εκπαιδευτικά ιδρύματα, ΟΤΑ στην Ελλάδα και το εξωτερικό, συμβάλλει στις πολιτιστικές, επιστημονικές και αναπτυξιακές δράσεις της περιοχής μας, με τη διοργάνωση επιστημονικών συνεδρίων και εκδηλώσεων και τη μεταφορά τεχνογνωσίας και καλών πρακτικών από τις χώρες όπου δραστηριοποιούνται οι απόδημοι Μαγνησιώτες. Η υποστήριξη στην αναστήλωση και ανάδειξη του αρχαίου θεάτρου Φθιωτίδων Θηβών, οι εκλαϊκευμένες ομιλίες μελών στην εκπαίδευση, οι εκδηλώσεις με ομιλίες μελών για τον Ν. Καζαντζάκη, για την ανακάλυψη νέων θεραπειών για τον καρκίνο, το αφιέρωμα στον Ιούλιο Βερν, τις ευκαιρίες για βιώσιμη ανάπτυξη, το αφιέρωμα στον Τζόρτζιο ντε Κίρικο, για τον Ελληνισμό της διασποράς, την Αργοναυτική εκστρατεία, τις φαρμακευτικές ιδιότητες βοτάνων, τους Ευεργέτες της Μαγνησίας, τους Έλληνες στη Ζυρίχη, η πρόταση συνεργασίας μεταξύ των Πανεπιστημίων Bedfordshire και Θεσσαλίας, και η θέσπιση των βραβείων, «Μαρία Ζουπανιώτη», που απονέμεται από τον δρ. δημήτρη Ηλιόπουλο σε φοιτητές ιατρικής, και «χαράλαμπος Τσιμάς» που απονέμεται

από τον γνωστό Βολιώτη ευεργέτη σε φοιτητές πολύτεκνων οικογενειών, είναι μερικές μόνο από τις σημαντικές δράσεις του ΚΟΙΝΟυ. Εξάλλου, το Σωματείο, από το 2012 ως σήμερα, υλοποιεί ουσιαστικές δράσεις κοινωνικής αλληλεγγύης, ενισχύοντας διάφορες τοπικές κοινωνικές δομές μέσω των χορηγιών που καταθέτουν στο σχετικό ειδικό λογαριασμό του μέλη, φίλοι και οργανισμοί από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Για όλα αυτά, η κ. Ζαφραντζά νιώθει περήφανη για την προσφορά του ΚΟΙΝΟυ. δηλώνει ευγνώμων για τη συμμετοχή της σε αυτό και κυρίως για τη συνδρομή στην πορεία της των προέδρων του, Αποστόλη Ζουπανιώτη, Αχιλλέα Παπαρσένου και του νυν, Νίκου Πράντζου, τυχερή για τη φιλία και τη συνεργασία της με τα μέλη και τους φίλους του, τους πυλώνες του Σωματείου, όπως τους χαρακτηρίζει, και αισιόδοξη ότι όλοι μαζί θα συνεχίσουν το δημιουργικό του έργο. «Η Μαγνησία διαθέτει ένα πολύτιμο κεφάλαιο, ιστορικό, πολιτιστικό, κοινωνικό και αναπτυξιακό, που, όμως, στις συνθήκες κρίσης που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια, κρίσης οικονομικής, κοινωνικής και πνευματικής, είναι σε νάρκωση. Με τη μικρή του συνεισφορά ο καθένας μας, μπορούμε και οφείλουμε να το ενεργοποιήσουμε για την πρόοδο του τόπου μας. Απευθύνουμε πρόσκληση σε όλους τους συμπολίτες μας να γίνουν κοινωνοί των δράσεων του ΚΟΙΝΟυ και να παρακινήσουν κι άλλους απόδημους Μαγνησιώτες να πλαισιώσουν το Σωματείο μας. Ο εθελοντισμός, αναγκαίος όσο ποτέ σήμερα, είναι η δύναμη της κοινωνίας» σημειώνει η «γλυκιά Σοφία» του ΚΟΙΝΟυ. ΠΡΟΣΩΠΑ27

ΑποΣΤολΙΑ

ζΩΗ Όλα γίνονται για καλό! Τραγουδίστρια, ηθοποιός, αθλήτρια, μια γυναίκα πολυτάλαντη η Αποστολία Ζώη, άνθρωπος της συνεχούς εξέλιξης, που όπως η ίδια λέει στη ΜΑΓΝΗΣΙΑ, «αν σταματήσω να αισθάνομαι ότι υπάρχει και κάτι άλλο, νέο εκεί έξω για εμένα, θα πάψω να προσπαθώ και να προχωρώ με όρεξη». Το τραγούδι για την ίδια, είναι προτεραιότητα, παρόλο που όπως τονίζει η ίδια, δεν φανταζόταν ποτέ ότι θα γίνει τραγουδίστρια. Έζησε υπέροχα παιδικά χρόνια στον Βόλο, ενώ ακόμη θυμάται, το παιχνίδι στη γειτονιά, τις προπονήσεις στο κολυμβητήριο, τις βόλτες στην παραλία… Σύνθημά της που αρέσει ταυτόχρονα να το λέει… «Όλα γίνονται για καλό!» Συνέντευξη στον Ηλία Κουτσερή

 Αγαπητή Αποστολία Ζώη, είσαι από τα πρόσωπα που θεωρώ, ότι δικαίως, χαρακτηρίζονται πολυτάλαντα, καθώς ασχολείσαι πετυχημένα με το τραγούδι, το θέατρο, την τηλεόραση, μέχρι και …με παιχνίδι επιβίωσης! Πως τα καταφέρνεις αλήθεια; υπάρχει κάτι που προτιμάς περισσότερο; Η αλήθεια είναι ότι όσες φορές σκέφτομαι ότι έχω δοκιμαστεί σε τόσους διαφορετικούς τομείς κι εγώ απορώ με τον εαυτό μου. Ίσως ο παρορμητισμός μου και η ανάγκη μου να ανακαλύψω νέες διαδρομές, που θεωρώ πρόκληση, με οδήγησαν εδώ. Είμαι άνθρωπος της εξέλιξης. Αν σταματήσω να αισθάνομαι ότι υπάρχει και κάτι άλλο, νέο εκεί έξω για εμένα, θα πάψω να προσπαθώ και να προχωρώ με όρεξη. Το τραγούδι για εμένα είναι προτεραιότητα. Απλά στα διαλείμματα μου φλερτάρω με οτιδήποτε με εξιτάρει.  Όταν ξεκίνησες σαν παιδάκι στο «Θεσσαλικό Θέατρο» είχες φανταστεί, την πορεία σου; Ήταν έτσι στο όνειρό σου, όπως την διέγραψες μέχρι σήμερα; Η αλήθεια είναι ότι τότε μου είχε μπει το μικρόβιο της υποκριτικής. δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα γίνω τραγουδίστρια. Πόσο μάλλον να φανταστώ όλες αυτές τις υπέροχες συγκινήσεις που βίωσα μετέπειτα μέσω της μουσικής.

28ΠΡΟΣΩΠΑ

Είμαι ευγνώμων για όλη αυτή τη συναρπαστική διαδρομή.  Γνωρίζω ότι η απώλεια σημαντικών προσώπων της ζωής σου, της μητέρας και του πατέρα σου, σου στοίχησαν. Δεν το έκρυψες, το παραδέχθηκες, το δημοσιοποίησες. Είναι πάντως δύσκολο να το διαχειριστεί αυτό ο καθένας μας… Εσένα σε βρήκαν σε στιγμές αδυναμίας; Ο κάθε άνθρωπος αντιμετωπίζει την απώλεια με τον δικό του τρόπο. Αυτό που συνέβη στην δική μου περίπτωση, ήταν τόσο σαρωτικό και καθηλωτικό που ένιωσα την ανάγκη να το μοιραστώ για καταφέρω μ' αυτόν τον τρόπο να το εξαγνίσω. Το μαγικό σ'αυτό το θαρραλέο, για μένα, βήμα που συνέβη, είναι ότι βρήκα μια τεράστια, αναπάντεχη αγκαλιά από κόσμο που δεν με γνωρίζει προσωπικά, που ήταν πολύ συγκινητική και μου έδωσε μια τεράστια ώθηση για την επόμενη μέρα. Ένιωσα ότι δεν είμαι μόνη.  Νομίζω όμως ότι παράλληλα, η κατάσταση σε «όπλισε» γιατί κατάφερες να βοηθήσεις με τον τρόπο σου, ανθρώπους που αντιμετώπισαν παρόμοια προβλήματα υγείας με τους γονείς σου… Ήρθα αντιμέτωπη με ιστορίες που μου εκμυστηρεύτηκαν άνθρωποι που δεν

μπορούσα να πιστέψω. Έλαβα μηνύματα που μιλούσαν για ταύτιση με την ιστορία μου και τη δύναμη που έχουν πάρει από τα λόγια μου. Έγινα ένα με όλους. Αυτή η ένωση μου με τον κόσμο, δεν συγκρίνεται με καμία επιτυχία ή live εμφάνιση που έχω κάνει μέχρι στιγμής. Είναι πιο ουσιαστική και βαθιά σύνδεση και τους ευχαριστώ έναν έναν που μου χάρισαν ένα τέτοιο δώρο και με τον τρόπο τους με θωράκισαν.  Ποιες αναμνήσεις αλλά και σκέψεις, σου έρχονται συνήθως στο μυαλό, απ’ την περιοχή όπου έζησες τα μαθητικά και εφηβικά σου χρόνια; Έζησα τόσο υπέροχα παιδικά χρόνια στον Βόλο! Το παιχνίδι στη γειτονιά, οι προπονήσεις στο κολυμβητήριο. Αυτή η καθημερινή διαδρομή με το ποδήλατο για να φτάσω στο αθλητικό γυμνάσιο, οι βόλτες στην παραλία, το Πήλιο με τις ομορφιές του. Ένας παράδεισος για να μεγαλώσει ένα παιδί.  Η σύνδεσή σου σήμερα, με ανθρώπους, αλλά και σημεία ίσως της πόλης μας, ποια είναι; Η αλήθεια είναι ότι ακόμα δυσκολεύομαι να γυρίζω στο πατρικό μου. Θα το ξεπεράσω κι αυτό σιγά σιγά. Αφήνω το χρόνο να μ 'οδηγήσει. Ανυπομονώ να φτάσω σε σημείο να έρχομαι με την ίδια χαρά, όπως πριν λίγα χρόνια στην πόλη που με γαλούχισε.

“

δεν φανταΖοΜουν Ποτε οτι θα γινω τραγουδιστρια. Ποσο Μαλλον να φανταστω ολεσ αυτεσ τισ υΠεροχεσ συγκινησεισ Που Βιωσα ΜετεΠειτα Μεσω τησ Μουσικησ. ειΜαι ευγνωΜων για ολη αυτη τη συναρΠαστικη διαδροΜη

”

εΖησα τοσο υΠεροχα Παιδικα χρονια στον Βολο! το Παιχνιδι στη γειτονια, οι ΠροΠονησεισ στο κολυΜΒητηριο. αυτη η καθηΜερινη διαδροΜη Με το Ποδηλατο για να φτασω στο αθλητικο γυΜνασιο, οι Βολτεσ στην Παραλια, το Πηλιο Με τισ οΜορφιεσ του. Ένασ Παραδεισοσ για να Μεγαλωσει ενα Παιδι

 Η χρονιά που κλείνει, μας βρίσκει όλους σε μια κατάσταση … «έξω απ ΄τα νερά μας» και με κυρίαρχο θέμα, την υγεία μας. Πόσο επηρέασε τη δική σου δουλειά και την ψυχολογία σου και σε τι ελπίζεις για το 2021; Ο χώρος της ψυχαγωγίας έχει επηρεαστεί στο 100% δυστυχώς. Το κατανοώ αλλά δεν είναι κάτι που με χαροποιεί. Είναι άσχημο να υπηρετείς ένα χώρο που είναι τόσο στάσιμος. Ωστόσο προέχει η υγεία όλων μας και η ισορροπία στην καθημερινότητα μας. Μετά από αυτό το ταξίδι μου τα τελευταία δύσκολα χρόνια, βρίσκω πάντα τη θετικότητά μου για να 30ΠΡΟΣΩΠΑ

αντιμετωπίσω οποιαδήποτε κατάσταση και ανακαλύπτω διεξόδους που με κάνουν παραγωγική και δημιουργική. Όλο αυτό το διάστημα γράφω τη δική μου μουσική και ετοιμάζω ένα πρόγραμμα πολύ διαφορετικό από ότι έχω παρουσιάσει μέχρι στιγμής, έτσι ακριβώς όπως το έχω ονειρευτεί κι ανυπομονώ να το μοιραστώ με τον κόσμο, μόλις με το καλό τελειώσει αυτή η περιπέτεια. Εύχομαι το 2021 να μη θυμίζει σε τίποτα το 2020.  Έχεις κάποιο moto που σε χαρακτηρίζει ή που θέλεις συνήθως να λες; Όλα γίνονται για καλό!

Η Αποστολία Ζώη Η Αποστολία Ζώη (πραγματικό όνομα: Αποστολία Καλαμπούκα) (6 Ιανουαρίου 1980) έχει συνολικά 4 προσωπικές δισκογραφικές δουλειές και τέσσερα cd-single. Γεννήθηκε στην Ελασσόνα, αλλά μεγάλωσε στον Βόλο. Από ηλικία 4 ετών ξεκίνησε να ασχολείται με την ενόργανη, ενώ, μόλις, σε ηλικία 6 ετών, με το άθλημα των καταδύσεων, σε επίπεδο Πρωταθλητισμού. Στα 8 ήρθε στη ζωή της το θέατρο, όπου για δύο χρόνια συμμετείχε επαγγελματικά στο Θεσσαλικό Θέατρο. Η Αποστολία σε ηλικία 14 ετών, μετακόμισε στη Θεσσαλονίκη, με την Εθνική Ελλάδος, για να ακολουθήσει τη μεγάλη της αγάπη, τις καταδύσεις. Στο ενεργητικό της, ως αθλήτρια, έχει αρκετές Ευρωπαϊκές, Βαλκανικές διακρίσεις καθώς και Πανελλήνια Πρωταθλήματα. Το 1997 φοιτά στη σχολή της Γυμναστικής Ακαδημίας στη Θεσσαλονίκη και παράλληλα ξεκινά να παρακολουθεί μαθήματα υποκριτικής. Λίγο αργότερα, ξεκινά η ενασχόλησή της με το τραγούδι. Στη Θεσσαλονίκη έκανε τα πρώτα της μαθήματα φωνητικής και ξεκίνησε να εμφανίζεται σε κάποια νυχτερινά κέντρα, της πόλης. Εκεί συνεργάστηκε και με την Πέγκυ Ζήνα και το 2002 κατέβηκε στην Αθήνα, αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές της. Ο Μίλτος Καραντζάς ήταν ο άνθρωπος που ανακάλυψε πρώτος το ταλέντο της Αποστολίας Ζώη και λίγο αργότερα συνάντησε την Εύη Δρούτσα, η οποία θεωρείται και η νονά της, καθώς της «έδωσε» αυτό το επίθετο. Η ίδια, η Εύη Δρούτσα, αναλαμβάνει και την επιμέλεια παραγωγής του πρώτου άλμπουμ της Αποστολίας, που κυκλοφόρησε από τη ΜΙΝΟΣ - ΕΜΙ, με τίτλο «Το Πρώτο Βήμα». Τα επόμενα χρόνια, στη νυχτερινή Αθήνα, έκανε εμφανίσεις στα πιο μεγάλα κέντρα και «δυνατές» συνεργασίες, ενώ το 2009 πραγματοποιεί μία guest εμφάνιση στην επιτυχημένη σειρά του MEGA S1ngles. Ακολούθησαν και άλλα άλμπουμ και εμφανίσεις. Το 2016 συμμετέχει και στο επιτυχημένο TVShow του Αντ1 «Your Face Sounds Familiar» κατακτώντας τη 2η θέση, ενώ τον Οκτώβριο του 2017, η Αποστολία ταξιδεύει για τις Φιλιππίνες και συμμετέχει στο ριάλιτυ επιβίωσης του Αντ1 «Nomads». Εκεί κατακτά την 1η Θέση, μεταξύ 22 διαγωνιζομένων και αποτελεί, σε παγκόσμιο επίπεδο, τη δεύτερη γυναίκα που καταφέρνει να κερδίσει το παιχνίδι επιβίωσης, το οποίο προβάλλεται πάνω από 15 χρόνια. Ακολούθησαν θεατρικές και άλλες μουσικές συνεργασίες μέχρι και σήμερα…

“

γραφω τη δικη Μου Μουσικη και ετοιΜαΖω ενα ΠρογραΜΜα Πολυ διαφορετικο αΠο οτι εχω Παρουσιασει Μεχρι στιγΜησ, ετσι ακριΒωσ οΠωσ το εχω ονειρευτει κι ανυΠοΜονω να το Μοιραστω Με τον κοσΜο, Μολισ Με το καλο τελειωσει αυτη η ΠεριΠετεια. ευχοΜαι το 2021 να Μη θυΜιΖει σε τιΠοτα το 2020

”

ΠΡΟΣΩΠΑ31

βΑΣΙλΗΣ

ΗλΙοπουλοΣ

Ο

«Ζήσε προσφέροντας»

Ο Βασίλειος Ηλιόπουλος γεννήθηκε το 1961 στη περιοχή της Ν. Αγχιάλου Μαγνησίας όπου και έμεινε μέχρι το 1976. Τελείωσε τις δύο τελευταίες τάξεις του 6τάξιου τότε γυμνασίου και μετά τις σπουδές του στην Πάτρα στο Ηλεκτρολόγων Μηχανικών, κατατάχθηκε στις Ειδικές δυνάμεις Στρατού ως έφεδρος αξιωματικός. Είναι παντρεμένος με την Άννα Καφίδα εδώ και 31 χρόνια, δηλαδή από το 1989, με την οποία έχει και δύο αγόρια. Ο πρωτότοκος του λέγεται Ηλίας και είναι 24 χρόνων, ο οποίος είναι ανθυποπλοίαρχος του εμπορικού ναυτικού και ο δεύτερος λέγεται δαυίδ και είναι 19 χρονών, δευτεροετής φοιτητής στο τμήμα Εφαρμοσμένης Πληροφορικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και διαιτητής της καλαθοσφαίρισης. Επίσης διατηρεί χρυσοχοείο στο κέντρο του Βόλου. Από το 1987 ως πολίτης ενεργοποιήθηκε ως εθελοντής - διασώστης τόσο σε στεριά όσο και σε θάλασσα. Από τότε συμμετείχε σε πολλά συμβάντα. Μεταξύ αυτών, στην πτώση του C130 στην Όθρυ το 1993, την πτώση ρωσικού αεροσκάφους στα Πιέρια, καθώς και πολλά άλλα σε θάλασσα και στεριά, ως εθελοντής στη νομαρχία Μαγνησίας και ως ναυαγοσώστης στο λιμεναρχείο Βόλου. Το 2001 μαζί με άλλους συμπολίτες, με τους οποίους είχε υπηρετήσει στις Ειδικές δυνάμεις Στρατού, δημιουργήσανε την εθελοντική ομάδα «Λέσχη Ειδικών δυνάμεων» με σκοπό να εκμεταλλευτούν τις γνώσεις, τις εμπειρίες και τις ειδικές ικανότητες που αποκτήσανε στο στρατό προς συμφέρον των συμπολιτών τους. Γρήγορα αντιληφθήκανε το ενδιαφέρον και άλλων πολιτών, ανδρών και γυναικών, εκτός ειδικών δυνάμεων που ήθελαν να 32ΠΡΟΣΩΠΑ

προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο και έτσι σύντομα έγιναν και αυτά μέλη της. Ως αποτέλεσμα, σήμερα η Λέσχη έχει περισσότερα από διακόσια μέλη με τουλάχιστον τα 120 από αυτά να είναι ενεργά.Όλα αυτά τα χρόνια, ο Βασίλης και οι λοιποί εθελοντές βρέθηκαν σε πάρα πολλά συμβάντα στην περιοχή μας καθώς και σε όλη την Ελλάδα. Με τα δύο 4x4 πυροσβεστικά-διασωστικά οχήματα και το φουσκωτό σκάφος που διαθέτουν ήταν παρόντες σε κάθε δύσκολη κατάσταση. Αντιμετωπίσανε τα προβλήματα από ακραία καιρικά φαινόμενα, φυσικές και τεχνολογικές καταστροφές, σεισμούς, πλημμύρες, δασικές πυρκαγιές, παρείχαν πρώτες βοήθειες, είχαν δράσεις προστασίας περιβάλλοντος καθαρίζοντας δάση-ακτές-βυθούς και συμμετείχαν σε έρευνες διάσωσης σε στεριά-θάλασσαφαράγγια-ποτάμια. Συνάμα εκπαιδεύουν μαθητές σχολείων για περιπτώσεις σεισμού και επίσης τους μαθαίνουν πρώτες βοήθειες. Περιθάλπουν αστέγους και άτομα που χρήζουν βοήθειας, μοιράζουνε τρόφιμα και καυσόξυλα σε συμπολίτες μας που τα έχουν ανάγκη, καλύπτουνε αθλητικές και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις του νομού μας και πολλά άλλα. Κατά την διάρκεια της φετινής πανδημίας του Covid-19 καθώς και στα 2 καθολικά lockdown, σαν εθελοντές δεν αναστείλαν την δράση τους, απεναντίας κατάφεραν να βοηθήσουν εκατοντάδες οικογένειες και συμπολίτες που είχαν ανάγκη τροφίμων σε συνεργασία με την ΚΕΚΠΑ δΙΕΚ δ. Βόλου και την πρόεδρο Νατάσσα Μορφογιάννη, τηρώντας όλα τα πρωτόκολλα ασφαλείας. Τα τελευταία 7 χρόνια, τους παραχωρήθηκε ο χώρος στο νταμάρι στην περιοχή της Γορίτσας, που από σκουπιδότοπο και μπαζότοπο, τον

“

μετατρέψανε σε χώρο εκπαίδευσης και δράσης που επισκέπτονται εκατοντάδες μαθητές και σύλλογοι που συμμετέχουν σε βιωματικές δράσεις και εκπαιδεύσεις. Όλοι οι εθελοντές και εθελόντριες εκπαιδεύονται και εκπαιδεύουν συνεχώς για να είναι πάντα έτοιμοι να προσφέρουν. Όσον αφορά τον Βασίλη Ηλιόπουλο, είναι ναυαγοσώστης, χειριστής και κάτοχος ταχύπλοου, χειριστής ιστιοπλοϊκού, αυτοδύτης (αυτόνομη και ελεύθερη κατάδυση), χιονοδρόμος, αναρριχητής, διασώστης σε ορμητικά νερά (rescue 3), δασοπυροσβέστης, παροχέας και εκπαιδευτής πρώτων βοηθειών (ΚΑΡΠΑ και χρήση απινιδωτή), εκπαιδευμένος για διάσωση και επιβίωση στο νερό και σε χιονοσκεπής περιοχές και άλλα. Επίσης έξω από το κατάστημα του εδώ και 5 χρόνια υπάρχει ο μοναδικός αυτόματος εξωτερικός απινιδωτής για την χρήση από το κοινό. Όλα αυτά τα χρόνια είχε την ευκαιρία να βοηθήσει να σωθούν ζωές και περιουσίες, να συνεργαστεί με εκατοντάδες ανθρώπους της Πυροσβεστικής, του Λιμεναρχείου, της Αστυνομίας. Επίσης συνεργάζεται και συνδράμει σε σωματεία και συλλόγους όπως η Φλόγα, ο Ιππόκαμπος, το Ορφανοτροφείο, η ΕΛΕΠΑΠ, οι Άσπρες Πεταλούδες, η Κιβωτός, οι Καρκινοπαθείς, ο Σύλλογος Τυφλών και Νεφροπαθών, το Ειδικό Σχολείο κ.α. Μέσα από αυτή την παρουσία και προσφορά του πιστεύει ότι πήρε πολλά περισσότερα από ότι έδωσε, ώστε κάποια στιγμή να γίνει καλύτερος άνθρωπος. Ο στόχος του για την νέα χρονιά είναι να συνεχίσει τις δράσεις του και την προσφορά του προς τους συνανθρώπους μας με κάθε τρόπο και με κάθε μέσο. Το μότο του είναι «Ζήσε προσφέροντας»!

Πηρε Πολλα Περισσοτερα αΠο οτι εδωσε, ωστε να γινει καλυτεροσ ανθρωΠοσ, λεει ο εθελοντησ τησ λεσχησ ειδικων δυναΜεων

Δρ. ΔΗμHΤΡΗΣ

ΗλΙOπουλοΣ

«Με πολλή υπομονή και επιμονή όλα είναι δυνατά»

O

Δημήτρης Ηλιόπουλος κατάγεται από τον Βόλο, μεγάλωσε στην περιοχή της Μεταμόρφωσης και αποφοίτησε από το 3ο Λύκειο Βόλου. Πραγματοποίησε διδακτορικές και μεταδιδακτορικές σπουδές στις ΗΠΑ στον τομέα της ογκολογίας και φαρμακολογίας. Άρχισε την ακαδημαϊκή του καριέρα σε ηλικία 31 ετών στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστήμιου χάρβαρντ. Στην συνέχεια, υπήρξε Αν. Καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου UCLA στο Λος Άντζελες, όπου ίδρυσε το Κέντρο Συστημικής Βιοιατρικής, το οποίο είναι ένα σύγχρονο κέντρο υψηλής τεχνολογίας και ρομποτικής, με σκοπό την ανακάλυψη νέων θεραπειών. Στο ίδιο πανεπιστήμιο, και συγκεκριμένα στο Τμήμα διοίκησης Επιχειρήσεων (UCLA Anderson School of Management), έλαβε μάστερ στην διοίκηση επιχειρήσεων (MBA), όπου ανάπτυξε ένα καινούριο μοντέλο για την οικονομική αξιολόγηση εταιριών βιοτεχνολογίας. Επίσης, πραγματοποίησε σπουδές στα οικονομικά στο πανεπιστήμιο του Stanford καθώς και στην τεχνητή νοημοσύνη στο πανεπιστήμιο ΜΙΤ. Είναι παντρεμένος με την δρ. Αλεξάνδρα δρακάκη, που είναι καθηγήτρια ογκολογίας στην Ιατρική Σχολή του UCLA και έχουνε τρεις κόρες, την Μαριλένα, την χαρα και την Αντωνία.

Ερευνητής με παγκόσμια δραστηριότητα Ο δρ. Ηλιόπουλος είναι ερευνητής με παγκόσμια δραστηριότητα στον τομέα ανάπτυξης νέων φαρμάκων για διάφορες μορφές καρκίνου και για αυτοάνοσα νοσήματα. Έχει πάνω από 140 δημοσιεύσεις σε βιοϊατρικά επιστημονικά περιοδικά με περισσότερες από 19.000 αναφορές. Για την ερευνητική του δραστηριότητα και τις ανακαλύψεις του, 34ΠΡΟΣΩΠΑ

έχει λάβει βραβεία από διεθνή ιδρύματα και οργανισμούς, όπως το American Association for Cancer Research, το American Gastroenterology Association, το Αμερικάνικο Εθνικό Ινστιτούτο Έρευνας (ΗΠΑ), το Broad Foundation και το Helmsley Foundation. Επίσης έχει 15 πατέντες συσχετιζόμενες με νέα φάρμακα για τον καρκίνο και για διάφορα αυτοάνοσα νοσήματα. Το 2009 ανακάλυψε ότι η μετφορμίνη, ένα φάρμακο για τον διαβήτη, έχει αντικαρκινικές ιδιότητες και το 2015 ανακάλυψε ένα καινούριο γονίδιο και φάρμακο για την ελκώδη κολίτιδα που σήμερα βρίσκεται στην τελευταία φάση (φάση 3) των κλινικών δοκιμών. Ο δρ. Ηλιόπουλος έχει αναπτύξει και πλούσια επιχειρηματική δραστηριότητα στον τομέα της βιοτεχνολογίας και είναι ιδρυτής τριών εταιριών με έδρα τις ΗΠΑ και την Ελλάδα. Συγκεκριμένα είναι ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της εταιρίας «Άθος Θεραπευτική» (Athos Therapeutics), η οποία έχει την έδρα της στο Λος Άντζελες και αναπτύσσει νέες θεραπείες για διάφορα αυτοάνοσα νοσήματα. Ακόμη, είναι ιδρυτής και επιστημονικός διευθυντής της εταιρίας δυανια (Dyania Health), με έδρα και στην Αθήνα, η οποία έχει αναπτύξει αλγορίθμους τεχνητής νοημοσύνης που αυξάνουν την πρόσβαση ασθενών σε καινοτόμες θεραπείες. Επίσης, είναι ιδρυτής και πρόεδρος της Άττικα Επιστημονική (Attica Sciences) με έδρα την Αθήνα, η οποία αναπτύσσει ένα νέο αντικαρκινικό φάρμακο προερχόμενο από ένα συστατικό του ελαιολάδου και φαρμακευτικά βότανα της Μαγνησίας. Ο δρ. Ηλιόπουλος είναι αντιπρόεδρος του Κοινού των Μαγνήτων που αποτελεί το Παγκόσμιο Σωματείο Αποδήμων Μαγνήτων, με έδρα τον Βόλο. Βασικοί στόχοι του σωματείου είναι η συσπείρωση των απανταχού Μαγνήτων

“

και η προσφορά τους στη γενέτειρα, η προβολή της Μαγνησίας στο εξωτερικό και η ανάδειξη των συγκριτικών πλεονεκτημάτων και των δυνατοτήτων της στον οικονομικό, τουριστικό και πολιτιστικό τομέα. Το Κοινό συμβάλλει στις επιστημονικές, πολιτιστικές και αναπτυξιακές δράσεις της Μαγνησίας. Ο δρ. Ηλιόπουλος κάθε χρόνο στην ετήσια εκδήλωση του Κοινού προσφέρει το βραβείο «Μαρία Ζουπανιώτη» στον μαθητή ή στην μαθήτρια που έλαβε την υψηλότερη βαθμολογία στο νομό Μαγνησίας και εισήχθη σε μία απ΄ τις Ιατρικές Σχολές. Πρόσφατα, ο δρ. Ηλιόπουλος ξεκίνησε μια προσπάθεια για την δημιουργία βοτανολογικού πάρκου στην Μαγνησία για εκπαιδευτικούς σκοπούς αλλά και για την εξέταση των φαρμακευτικών ιδιοτήτων βοτάνων της Μαγνησίας. Επίσης, ο δρ. Ηλιόπουλος συνεργάζεται στενά με τον κ. Πασχάλη δήμου, διευθυντή του 30ου δημοτικού Σχολείου και Ταμία του Κοινού των Μαγνητών, έχοντας αναπτύξει μια σειρά δραστηριοτήτων για τους μαθητές του σχολείου. Ο δρ. Ηλιόπουλος έχει επισκεφτεί το σχολείο και έχει συνομιλήσει με τους μαθητές για θέματα όπως το περιβάλλον και η σωστή διατροφή. Tρεις μαθητές του 30ού δημοτικού Σχολείου Βόλου βραβεύτηκαν απ΄τον δρ. Ηλιόπουλο για τις εργασίες τους σχετικά με τη χρήση και αξιοποίηση των βοτάνων και αρωματικών φυτών του Πηλίου. Πρόσφατα, σε συνεργασία με την διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Eκπαίδευσης Μαγνησίας, τον κ. Πολύζο και τον κ. δήμου, διοργάνωσε διαγωνισμό συγγραφής κειμένου με θέμα «Επίπτωση της πανδημίας και η αντιμετώπισή της» με την συμμετοχή μαθητών από πολλά δημοτικά σχολεία της περιοχής μας. Όπως του αρέσει να λέει «Με πολλή υπομονή και επιμονή όλα είναι δυνατά» …

στην τελευταia φaση των κλινιKων δοκιΜων φαρΜακο Που ανακαλυψε για την ελκωδη κολιτιδα

“

ο Βολιωτησ ερευνητησ Με ΠαγκοσΜια δραστηριοτητα στον τοΜεα αναΠτυξησ νεων φαρΜακων για τον καρκινο και τα αυτοανοσα

”

ΑΓΓΕλΙΚΗ

ΘΑΝου

«Πλάθει με λέξεις και συναισθήματα και η ζωή της ανταποδίδει αγάπη, αγκαλιές, βιβλία, εκδηλώσεις, διακρίσεις» -Να σκασμένο. Κι εσύ κορίτσι είσαι; Ήταν οι πρώτες της λέξεις, το καλωσόρισμα στη γέννησή της. Η κατάπρωτη εικόνα της μερικά ανοιχτά φάσκελα από την πρακτική μαμή και τις γυναίκες - βοηθούς της.

- Μη ξαναμιλήσετε έτσι για το κορίτσι μου! Ήταν η δεύτερη φράση που άκουσε από μια αυστηρή και συνάμα τρυφερή αντρική φωνή. Μια δυνατή αγκαλιά ασφαλής και ζεστή την κράτησε απαλά. Πολύ τον συμπάθησε αυτόν τον τύπο. Τον υιοθέτησε απ’ την πρώτη στιγμή και δεν το μετάνιωσε ποτέ. Ήταν ο μπαμπάς της! Σ αυτή την αγκαλιά κρυβόταν μέχρι τα δεκαοχτώ της χρόνια όταν ένας επιθετικός καρκίνος, της τον άρπαξε για τη χώρα των ψυχών, αφήνοντάς την να τρώει μόνη το καρπούζι που πάντα έτρωγαν μαζί.

T

Το διπολικό αυτό καλωσόρισμα διαδραματίστηκε πλάι στο τζάκι ενός μικρού πέτρινου σπιτιού στα Κανάλια το οποίο αγνάντευε και αγναντεύει ακόμα στη λίμνη Κάρλα. Στην αυλή του έπαιζαν αμέριμνες οι δυο της αδερφούλες αθώες και ανυποψίαστες για την υψηλή προσδοκία ενός αρσενικού παιδιού την οποία ήρθε και διέλυσε η Αγγελική με τη θηλυκή της υπόσταση. Όμορφα, ασφαλή και δίκαια παιδικά χρόνια. Η σοδειά της ζωής της είναι ολόκληρος θησαυρός. Μια άξια θυγατέρα, ένας λεβέντης γιος και τρεις εγγονές – νεραϊδούλες. Τρεις υπέροχες χουχουλιάρικες αγκαλιές στην πηγή της αθωότητας. Η ζωή αποδίδει υπέροχα δώρα. Την εμπιστεύομαι! Παλιές αγάπες της ο κινηματογράφος και τα βιβλία. Βιβλία να διαβάζει, βιβλία να γράφει. Νεώτερες αγάπες η πεζοπορία στη φύση, τα ταξίδια, οι φίλοι, η θάλασσα, η μουσική και η ρακή. Αγαπά τις απαλές λέξεις, τους μεταξωτούς ανθρώπους, την ηρεμία, τον αλληλοσεβασμό και την αλήθεια. υποκλίνεται με σεβασμό στην τέταρτη ηλικία των ανθρώπων. Αγανακτεί με συμπεριφορές που πληγώνουν το 36ΠΡΟΣΩΠΑ

1η Ιουνίου 2019. Public Βόλου με τα παιδιά του 13ου Νηπιαγωγείου Βόλου. Βιβλίο Το αγόρι που αγαπούσε το ουράνιο τόξο.

περιβάλλον, τα ζώα και τον άνθρωπο. Λατρεύει την προσχολική ηλικία και την εκπαίδευσή της. Ένα διαρκές ταξίδι στη συμβολική και ανιμιστική σκέψη των μικρών παιδιών σπαρμένο με απρόσμενα ευχάριστες εκπλήξεις. Ονειρεύτηκε να γίνει Νηπιαγωγός και έγινε. Απόλαυσε δε το επάγγελμα αυτό από διδακτικές, συμβουλευτικές, ακαδημαϊκές και παιδαγωγικής ευθύνης θέσεις. Η συνολική αυτή εμπειρία κατοικεί μέσα της με θαλπωρή και ζεστασιά. Είναι μια ανεκτίμητη προίκα. Στη διδακτορική της διατριβή εκπόνησε ένα προληπτικό πρόγραμμα συναισθηματικής ενδυνάμωσης των μικρών παιδιών στα σχολικά περιβάλλοντα. Ήθελε να χτιστούν οι βάσεις ώστε τα παιδιά να αποφεύγουν τα μυστήρια που κρατούν εγκλωβισμένους τους ανθρώπους στη μιζέρια. Το πρόγραμμα αυτό έχει γίνει βιβλίο από τις εκδόσεις Πατάκη με τον τίτλο «Το ψάρι που προσπαθεί» Τραγικός σταθμός στη ζωή της όταν ο εγκέφαλός της αποφάσισε να δείξει το πορφυρό του χρώμα. Ανεύρυσμα εγκεφάλου! Ένα τετράμηνο στην αποθήκη της ζωής. Μα ποιός φοβάται κάτι τέτοιο όταν έχει ήδη μια δεύτερη ευκαιρία; Αντίο, αποθήκη! Έκτοτε ζει σαν να πρόκειται να πεθάνει την άλλη στιγμή. Βαδίζει στη ζωή ξανά με χαρά, γαλήνη, σύνεση, αγάπη, έρωτα και βαθύτατη ευγνωμοσύνη. Ζει και το

απολαμβάνει δημιουργώντας! Πλάθει με λέξεις και συναισθήματα. Και η ζωή της ανταποδίδει αγάπη, αγκαλιές, βιβλία, εκδηλώσεις, διακρίσεις και βραβεία. δώδεκα βιβλία φέρουν το όνομά της. Απευθύνονται σε μικρούς και μεγάλους αναγνώστες. Μια τιμητική διάκριση στη χρυσή λίστα του εκπαιδευτικού portal Elniplex.com για την πρώτη της ποιητική συλλογή με τον τίτλο Ποιήματα – Σχήματα από τις εκδόσεις Πηγή, με εικονογράφηση δημήτρη Μοράρου, κοσμεί τη βιβλιοθήκη της. Απέσπασε επίσης το Β΄ βραβείο στον 9ο διεθνή Λογοτεχνικό διαγωνισμό 2020 του Ομίλου για την UNESCO Τεχνών, Λόγου και Επιστημών Ελλάδος. Η Αγγελική Θάνου συμμετείχε σε αυτόν στην κατηγορία διήγημα με ένα της αδημοσίευτο έργο με τον τίτλο Η ρεπούμπλικα. Τρία βιβλία της ετοιμάζονται. Μια ποιητική συλλογή, ένα βιβλίο για παιδιά και μια συλλογή διηγημάτων. Απολαμβάνει και αφουγκράζεται τις ιστορίες της ανθρωπότητας. Συμμετέχει σε δράσεις αφήγησης στηρίζοντας τη νεοσύστατη Λέσχη Αφήγησης Βόλου. Εν κατακλείδι, αγνοεί την κακία και το μίσος, την εξουθενώνουν. Είναι θλιβερά κοπιαστικά. Κάθε μέρα βαδίζει στο μονοπάτι όπου ανθούν η καλοσύνη, η χαρά, η αποδοχή, η αγάπη, η τέχνη και η δημιουργία.

“

τραγικoσ σταθΜoσ στη Ζωh τησ, oταν ο εγκeφαλoσ τησ αΠοφaσισε να δεiξει το Πορφυρo του χρωΜα…

”

Φωτογραφία ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΑΚΗΣ ΠΡΟΣΩΠΑ37

Δρ. ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ πολυμΕΡου-ΚΑμΗλΑΚΗ

Γ

Ο λαϊκός Πολιτισμός είναι ζωντανός, εξελισσόμενος…

εννήθηκε στην Τσαγκαράδα του Πηλίου. Είναι αριστούχος απόφοιτος της Αχιλλοπουλείου Σχολής, σπούδασε με υποτροφία του ΙΚυ στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών, όπου υποστήριξε και τη διδακτορική της διατριβή. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στη Βιέννη, με υποτροφία του Ιδρύματος Gottfried von Herder. διετέλεσε ερευνήτρια του «Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών» και επί 20 έτη εκλεγμένη διευθύντριά του. Κατά την θητεία της συνέβαλε στην αναδιοργάνωση και τον εκσυγχρονισμό της λειτουργίας του Κέντρου, με τη δημιουργία νέων εγκαταστάσεων, με την ψηφιοποίηση των Συλλογών του, με τον εμπλουτισμό των εκδόσεων του Κέντρου, τη διοργάνωση διεθνών συνεδρίων, εκθέσεων και την ίδρυση μονοθεματικών μουσείων (ελιά, ψωμί, φεστιβάλ Λευκάδας κ.ά.). Έχει πραγματοποιήσει πολλές επιστημονικές ανακοινώσεις σε συνέδρια, διαλέξεις και ομιλίες. Έχει εποπτεύσει ερευνητικά προγράμματα μεγάλης κλίμακας (Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, Κοινωνία της Πληροφορίας, ΕΣΠΑ κ.λπ.). διετέλεσε: Πρόεδρος του Μουσείου Ελληνικής Παιδικής Τέχνης, Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας από το 2003-2014, Πρόεδρος της Ιστορικής και Λαογραφικής Εταιρείας Θεσσαλών. Είναι: Πρόεδρος της Επιτροπής για τη χειροτεχνία του υπουργείου Ανάπτυξης (2020). Μέλος της Εθνικής Επιτροπής για τον εορτασμό των 200 ετών από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Τακτικό μέλος της Επιτροπής Καλλιτεχνικών Θεμάτων της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος. Μέλος της Εθνικής Επιτροπής για την Άυλη Πολιτιστική Κληρονομιά του υπουργείου Πολιτισμού. Συνέβαλε με υπόμνημά της στην συμπερίληψη του τομέα της παραδοσιακής χειροτεχνίας στο Σχέδιο Ανάπτυξης για την Ελληνική Οικονομία. Τελική έκθεση (14 / 11 / 2020, σ. 221) των διαπρεπών οικονομολόγων χριστόφορου Πισσαρίδη (Προέδρου), δημήτρη Βαγιανού, Νίκου Βέττα, Κώστα Μεγήρ.

38ΠΡΟΣΩΠΑ

Αναγκαία η επαναξιολόγηση της σημασίας του πολιτισμικού κεφαλαίου Η πεποίθησή της, η οποία εκδηλώνεται εδώ και δεκαετίες με ομιλίες, εκθέσεις, συνέδρια είναι ότι ο λαϊκός πολιτισμός είναι ζωντανός, εξελισσόμενος ακόμη και σήμερα. Ουδέποτε τον κατέταξε στα μουσειακά είδη. Αντί άλλων βιογραφικών στοιχείων, τα οποία μπορεί κάποιος να αναζητήσει στις σελίδες Kentrolaografias.gr και Greece2021, η ίδια ζήτησε να παραθέσουμε κάποιες απόψεις της για τον λαϊκό πολιτισμό, που εκφράζονται μέσα από τη συμμετοχή της στην Επιτροπή Ελλάδα 2021, όσο και ως Προέδρου της Επιτροπής χειροτεχνίας του υπ. Ανάπτυξης. «Η ελληνική παραδοσιακή κληρονομιά, πλούσια, δημιουργική και διαρκής, υλική και άυλη από το 2003 προστατεύεται από την UNESCO με τη σύμβαση για την Άυλη Πολιτιστική Κληρονομιά της ανθρωπότητας. Πέρα από την αδιαμφισβήτητη πολιτιστική της διάσταση, αποτελεί ακόμη ανθρώπινη δραστηριότητα, η οποία αντλεί στοιχεία από την λαϊκή παράδοση, ασκείται από επιχειρησιακές μονάδες, κινείται και αναπτύσσεται στη σύγχρονη αγορά, και στοχεύει, για τη βιωσιμότητά της, σε αγορές μικρής και μεγάλης κλίμακας.Ανήκει στο «παραγωγικό σύστημα» και συνδέεται με άλλα υποσυστήματά του, όπως οι τοπικές κοινωνίες, η τουριστική επιχειρηματικότητα, η προστασία του περιβάλλοντος, η διαθέσιμη τεχνολογία, η εκπαίδευση και η έρευνα, οι επιχειρηματικές και πολιτιστικές κοινότητες, η ανάπτυξη της προσωπικότητας- και μάλιστα η επιχειρηματικότητα και η καλλιτεχνική δημιουργία-, η θεραπευτική και δημιουργική απασχόληση και, οπωσδήποτε, υπόκειται στις θεσμικές και κανονιστικές ρυθμίσεις του κράτους και διεκδικεί την μέριμνα και την στήριξή του. Είναι αναγκαία η επαναξιολόγηση της σημασίας του πολιτισμικού κεφαλαίου μιας χώρας, όπως η Ελλάδα, για τον σχεδιασμό της τοπικής και εθνικής οικονομίας με κανόνες σύγχρονης πολιτιστικής πολιτικής, αξιοποιώντας τις διεθνείς συμβάσεις και τα πρωτόκολλα (Άυλη πολιτιστική κληρονομιά της UNESCO, Κοινή Αγροτική Πολιτική, κυκλική οικονομία, καινοτομία), αλλά και επιτυχημένες πρακτικές άλλων χωρών. Ένα παράδειγμα: Σε απολογισμό του Krafts Council UK, (Μάιος 2020), εν μέσω της πανδημίας, η χειροτεχνική δραστηριότητα οδήγησε σε τεράστια άνοδο των εξαγωγών ειδών λαϊκής τέχνης. Στον αγροτικό τομέα η αναπτυξιακή ευκαιρία δεν θα προέλθει από την εντατική και εκτατική καλλιέργεια, αλλά κυρίως από την ενεργοποίηση και αξιοποίηση των ιδιότυπων εδαφικών φυσικών πόρων, σε

συνδυασμό με το ανθρώπινο και πολιτισμικό κεφάλαιο, που έχει διασώσει η Λαογραφία από επιστημονικό ενδιαφέρον, παρά τις σαρωτικές αλλαγές που έγιναν. Η ανάδειξη της Ελληνικής διατροφής ως πυλώνα της Μεσογειακής διατροφής στον Κατάλογο της Παγκόσμιας Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς ενισχύει τις παραπάνω σκέψεις και διευκολύνει την στρατηγική με άξονα τη διατροφή. Είναι ενθαρρυντική η διαπίστωση ότι η Επιτροπή των διαπρεπών οικονομολόγων υπό την προεδρία του νομπελίστα χριστοφόρου Πισσαρίδη, αναφέρεται εκτενώς στον τομέα της αγροδιατροφής και, αξιολογώντας υπόμνημά μας, αφιερώνει κεφάλαιο στην χειροτεχνία, (σ.

221) επισημαίνοντας ότι η σχετική δραστηριότητα «έχει βαθιές ρίζες στην παράδοση και σημασία για την οικονομία, καθώς συνδέεται στενά με τα τοπικά γεωγραφικά χαρακτηριστικά κυρίως μέσω πολύ μικρών επιχειρήσεων. Η ανάπτυξη και διεθνής παρουσία του κλάδου είναι σημαντικά χαμηλότερη της δυνητικής, καθώς υπάρχουν προβλήματα στη χρηματοδότηση, την καινοτομία, ιδίως όταν χρησιμοποιούνται νέες τεχνολογίες, την εκπαίδευση και την ενημέρωση. Πέρα από αυτές τις πτυχές, όμως, σημαντική είναι και η συστηματικότερη υποστήριξη του κλάδου από τοπικά σχέδια στο πλαίσιο της ευρύτερης πολιτιστικής, τουριστικής και εκπαιδευτικής αναβάθμισης» (χριστόφορος Πισσαρίδης, δημήτρης Βαγιανός Καθηγητής, Νίκος Βέττας, Κώστας Μεγήρ: Σχέδιο Ανάπτυξης για την Ελληνική Οικονομία. Τελική έκθεση (14 / 11 / 2020), σ. 221). Στην Ελλάδα η υπερδεκαετής οικονομική και κοινωνική κρίση άφησε να φανούν οι εσφαλμένες κατά το παρελθόν επιλογές στρατηγικής για την ανάπτυξη παραγωγικών πεδίων, όπως για παράδειγμα η γεωργία, η κτηνοτροφία, η μελισσοκομία και οι δημιουργικές βιοτεχνίες και κυρίως η απροθυμία για διαρθρωτικές αλλαγές, οι οποίες θα περιόριζαν τις επιπτώσεις στον πληθυσμό τέτοιων κρίσεων, όπως συνέβη σε παρόμοιες περιπτώσεις κατά το παρελθόν. Η πανδημία του κορωνοϊού μας βρήκε ανέτοιμους για τέτοιες αλλαγές. Είναι, λοιπόν, η ευκαιρία να ξεκινήσει μεθοδικά και με την ουσιαστική στήριξη του κράτους η επαναφορά, με σύγχρονα πλέον εργαλεία, σε ορισμένα παραδοσιακά συστήματα τοπικής οικονομίας, που μπορούν να δώσουν διέξοδο στα αναμενόμενα προβλήματα από την κλιματική αλλαγή, στη διαχείριση των απειλούμενων υδάτινων πόρων και της βιοποικιλότητας και να εξασφαλίσουν, το εισόδημα των παραγωγών και των δημιουργικών τεχνιτών.

“

στην ελλαδα η υΠερδεκαετησ οικονοΜικη και κοινωνικη κριση αφησε να φανουν οι εσφαλΜενεσ κατα το Παρελθον εΠιλογεσ στρατηγικησ

”

ΠΡΟΣΩΠΑ39

ΧΑΡΗΣ

ΚΑΡΑΚΑΤΣουΝΗΣ «Φτάσε όπου δεν μπορείς»

Ο

Χάρης Καρακατσούνης γεννήθηκε στον Βόλο το 1970, είναι παντρεμένος με την Νίκη Σακελλάρη και έχει δυο παιδιά, την Κατερίνα και τον Παύλο. Το ταξίδι του με την πορτοκαλί μπάλα το άρχισε ως παίκτης του Α.Σ. Μαγνησιακού το καλοκαίρι του 1982 στο ανοικτό γήπεδο μπάσκετ του ΕΑΚ στην Νεα δημητριάδα, στην ίδια ομάδα αγωνίστηκαν για αρκετά χρόνια και τα δυο του μεγαλύτερα αδέρφια ο Γιάννης και ο Κώστας. Το 1989 έγινε διαιτητής στην σχολή του ΣδΚΜ με καθηγητή τον Κώστα Κορομηλά. Το 1993 χρίστηκε διαιτητής Γ΄ Εθνικής κατηγορίας στα προστάζ του Βόλου, το 1996 διαιτητής Β΄ Εθνικής κατηγορίας, το 1997 Α2 Εθνικής κατηγορίας. Την σεζόν 1998-1999 βαθμολογήθηκε από την ΟδΚΕ ως ο καλύτερος διαιτητής της Α2 και προβιβάσθηκε στην Α1 Εθνική κατηγορία μετά το σεμινάριο των Ιωαννίνων τον Σεπτέμβρη του 1999, κατηγορία στην οποία αγωνίζεται μέχρι και σήμερα. Ακολούθησε ο 1ος αγώνας στην Α1 την σεζόν 1999-2000 στο ΣΕΦ μεταξύ των ομάδων ΟΣΦΠ-ΜΑΡΟυΣΙ. Το 2005 στην Ρίγα της Λετονίας πήρε το χρίσμα του διεθνή διαιτητή και σφύριξε τον 1ο τελικό για το πρωτάθλημα Ελλάδος μεταξύ των ομάδων ΠΑΟ-ΑΕΚ. Το καλοκαίρι του 2006 στην συμμετοχή του στο 1ο του Πανευρωπαϊκό τουρνουά U20 Women DIV A στο Σόπρον της Ουγγαρίας, σφύριξε με μεγάλη επιτυχία τον τελικό του τουρνουά μεταξύ των ομάδων ΟυΓΓΑΡΙΑΣ-ΡΩΣΙΑΣ μαζί με τον Σέρβο Νέσκοβιτς. Στα 31 αυτά χρόνια ενασχόλησης με την διαιτησία έχει διευθύνει πάνω από 1000 αγώνες τοπικών πρωταθλημάτων της

40ΠΡΟΣΩΠΑ

ΕΣΚΑΘ αλλά και ανεπισήμων – δημοτικών πρωταθλημάτων των δήμων Βόλου και Νέας Ιωνίας (παλαιότερα), πάνω από 1000 αγώνες Εθνικών πρωταθλημάτων και κυπέλλου, όπως επίσης πάνω από 500 αγώνες Ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων της Φίμπα. Τα τελευταία δυο χρόνια διεύθυνε με μεγάλη επιτυχία τους τελικούς για το κύπελλο Ελλάδος στο Ηράκλειο της Κρήτης αλλά και τους τελικούς του Ελληνικού πρωταθλήματος της Basket League. Τελευταία του διάκριση, ο ορισμός του απο την Φίμπα στα προκριματικά του παγκοσμίου πρωταθλήματος ανδρών στο Πόρτο της Πορτογαλίας τον Νοέμβρη του 2020.

“

Το δικό του moto όλα αυτά τα χρόνια στον χώρο του είναι: «Φτάσε όπου δεν μπορείς». Όπως τονίζει αναφερόμενος στο παρελθόν, «κοιτάζοντας πίσω έχω να θυμάμαι αμέτρητες εικόνες και εμπειρίες, χαρές και λύπες αλλά το κέρδος είναι η εκτίμηση, ο σεβασμός που εισέπραξα όλα αυτά τα χρόνια από τους συναδέλφους μου, καθώς επίσης και από καταξιωμένους παίκτες, προπονητές σε Ελλάδα & Ευρώπη». Πιστεύει, ότι εκπροσώπησε την πόλη του με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. «Για το μέλλον, αυτό που σκέφτομαι είναι να μπορέσω να μείνω κοντά στον χώρο που υπηρέτησα όλα αυτά τα χρόνια και να μεταφέρω

κοιταΖοντασ Πισω… εχω να θυΜαΜαι αΜετρητεσ εικονεσ και εΜΠειριεσ, χαρεσ και λυΠεσ αλλα το κερδοσ ειναι η εκτιΜηση και ο σεΒασΜοσ Που εισεΠραξα

“

”

σκεφτοΜαι να ΜΠορεσω να Μεινω κοντα στον χωρο Που υΠηρετησα και να Μεταφερω τισ εΜΠειριεσ και την τεχνογνωσια Μου στισ εΠοΜενεσ γενιεσ…

ΠΡΟΣΩΠΑ41

ΑΝΔΡΕΑΣ

ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ «Η μουσική για εμένα ήταν,είναι και θα είναι η σύνδεσή μου με ότι με μορφοποιεί»

Ο

Ανδρέας Κατσιγιάννης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1976. Προέρχεται από οικογένεια που έχει άμεση σχέση με την ελληνική μουσική. Από πολύ μικρή ηλικία ανδρώνεται μουσικά σε ένα περιβάλλον που σχετίζεται με το ρεμπέτικο τραγούδι, τους έντεχνους δημιουργούς αλλά και την Βυζαντινή μουσική. Σε μικρή ηλικία αρχίζει να ασχολείται με τη μουσική. Ξεκινά ουσιαστικά την επαγγελματική του καριέρα παίζοντας σαντούρι στη δισκογραφία και σε παραστάσεις, ενώ παράλληλα σπουδάζει την τέχνη της Βυζαντινής Μουσικής, δίπλα στους κορυφαίους πρωτοψάλτες Μανώλη χατζημάρκο και Μιχάλη Μελέτη, καθώς και ανώτερα θεωρητικά στο δημοτικό Ωδείο Βόλου. Την περίοδο 1993-1997 βρίσκεται για σπουδές στη Θεσσαλονίκη, στη Θεολογική σχολή του ΑΠΘ και ταυτόχρονα δραστηριοποιείται έντονα στη μουσική. Ιδρύθηκε η «Εστουδιαντίνα Νέας Ιωνίας» Σε ηλικία 20 χρονών αρχίζει να ζυμώνει την ιδέα της δημιουργίας μιας ορχήστρας που έμελλε να παίξει καθοριστικό ρόλο στην Ελληνική Μουσική. Έτσι λοιπόν, ιδρύει την Εστουδιαντίνα Νέας Ιωνίας Μαγνησίας, με αρωγούς και συμπαραστάτες συνομήλικους φίλους μουσικούς από την πόλη της Νέας Ιωνίας και του Βόλου. Με την ορχήστρα, αρχίζει μια πορεία έντονης δραστηριότητας με εκατοντάδες εμφανίσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, αλλά και μ’ ένα σημαντικό εκδοτικό έργο που ξεπερνά τις 700 χιλιάδες αντιτύπων (17 CD’s). Ο Ανδρέας Κατσιγιάννης συνεργάζεται 42ΠΡΟΣΩΠΑ

ως σολίστας στο σαντούρι με κορυφαίες προσωπικότητες της Ελληνικής και της διεθνούς μουσικής σκηνής, (Μίκης Θεοδωράκης, Γιάννης Μαρκόπουλος, Ελένη Καραΐνδρου, Σταυρός Ξαρχάκος, Zulfli Livaneli, Loreena Mckennitt και πολλοί άλλοι), δημιουργώντας ένα σημαντικό δισκογραφικό έργο σε συνδυασμό με τη συμμετοχή του σε εκατοντάδες συναυλίες ανά τον κόσμο. Ξεχωριστή στιγμή-σταθμός αποτελεί η συνεργασία του, με τον Γιώργο Νταλάρα. Από τις αρχές του 2000 συνεργάζονται σε συναυλίες αλλά και δισκογραφικά κάνοντας μαζί πολλές φορές και τις επιμέλειες κάποιων εκδόσεων. Ο Γιώργος Νταλάρας από το 2003 είναι καλλιτεχνικός σύμβουλος και παραγωγός όσον αφορά την εκδοτική δραστηριότητα της Ορχήστρας Εστουδιαντίνα. Έχει συνεργαστεί με την πλειονότητα των τραγουδιστών από το χώρο του λαϊκού και του έντεχνου τραγουδιού όπως και από τον χώρο της παράδοσης. Αναφέρουμε ενδεικτικά, τους: Γιώργο Νταλάρα, Νάνα Μούσχουρη, Μαρία Φαραντούρη, Μανώλη Μητσιά, χάρις Αλεξίου, Άλκηστις Πρωτοψάλτη, διονύση Σαββόπουλο, Γλυκερία, Ελένη Βιτάλη, Μπάμπη Τσέρτο, Μανώλη Λιδάκη, δόμνα Σαμίου, χρόνη Αηδονίδη κ.ά, αλλά και τους κορυφαίους Έλληνες δεξιοτέχνες Γιώργο Κόρο, Γιάννη Βασιλόπουλο, Βασίλη Σαλέα, επίσης με μουσικούς από τον χώρο της Μεσογείου, καθώς και με τραγουδιστές από τη νεότερη γενιά. Το 2003 σε διοργάνωση που έκανε το

“

υπουργείο πολιτισμού της Σουηδίας, συμμετείχε σε περιοδεία δέκα συναυλιών, συνοδευόμενος από την συμφωνική ορχήστρα της Στοκχόλμης, παίζοντας διασκευές θεμάτων από την ελληνική παράδοση, δικές του συνθέσεις, αλλά και έργα Ελλήνων συνθετών για σαντούρι και ορχήστρα. Το οφίκιο του Άρχοντος Μαΐστρου του Θρόνου Από τις αρχές της δεκαετίας του 2010, ο Ανδρέας Κατσιγιάννης γίνεται ευρύτερα γνωστός μέσα από τις μουσικές του δημιουργίες για το Ελληνικό Θέατρο, την Ελληνική τηλεόραση και τον κινηματογράφο. Έχει επενδύσει μουσικά, πάνω από 15 ντοκιμαντέρ, σε σχέση με τη νεότερη Ελληνική ιστορία καθώς και ντοκιμαντέρ κυρίως ξένης παραγωγής που σχετίζονται με την προστασία του πλανήτη και την οικολογία. Το 2008 στα πλαίσια της διεκδίκησης και τελικά ανάληψης - των Μεσογειακών Αγώνων του 2013, ο Ανδρέας Κατσιγιάννης συνθέτει τον Ύμνο των Μεσογειακών Αγώνων, ο οποίος, μετά από ψηφοφορία όλων των μελών, αποφασίστηκε να αποτελεί το επίσημο μουσικό σήμα-ύμνο της διοργάνωσης. Το Μάρτιο του 2009 ο Πατριάρχης Αλεξάνδρειας και πάσης Αφρικής του απένειμε το οφίκιο του Άρχοντος Μαΐστρου του Θρόνου, σε αναγνώριση του πολιτιστικού του έργου και της προσφοράς του στον Απόδημο Ελληνισμό, με αφορμή την πρωτότυπη μουσική που συνέθεσε για το Ελληνικό τμήμα της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας.

MΠηκα στον κοσΜο τησ Μουσικησ και γνωρισα τον κοσΜο. δεν ειναι το Παραθυρο Με τη θεα, δεν ειναι τελικα η εναλλακτικη, ειναι η γλωσσα του ανθρωΠου, η υΠαρξη τησ Ζωησ…

ΠΡΟΣΩΠΑ43

“ ”

ο ανδρεασ κατσιγιαννησ, ξεκινησε την εΠαγγελΜατικη του καριερα ΠαιΖοντασ σαντουρι στη δισκογραφια και σε Παραστασεισ, ενω Παραλληλα σΠουδασε την τεχνη τησ ΒυΖαντινησ Μουσικησ

44ΠΡΟΣΩΠΑ

Στον χώρο του τραγουδιού έχει δραστηριοποιηθεί τα τελευταία χρόνια με τους στιχουργούς Λευτέρη Παπαδόπουλο, Ηλία Κατσούλη, Ισαάκ Σούση, Ελένη Γιαννατσούλια, Λίνα δημοπούλου, Νίκο Μωραίτη, Πόλυ Κυριάκου, Σταύρο Σταύρου κ.ά . Έχει μελοποιήσει ποιητές όπως: Κ.Π. Καβάφη, Κώστα Βάρναλη, Γιάννη Ρίτσο, Γεώργιο Σουρή, Κωστή Παλαμά, Οδυσσέα Ελύτη και Κώστα Καρτελιά. δύο ξεχωριστά έργα του, βασισμένα πάνω σε ποίηση είναι η «Εικόνα Αχειροποίητη», ποιήματα και κείμενα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη (2013), και ο «Πολιορκημένος χρόνος» ποιήματα του ποιητή Τίτου Πατρίκιου, που μελοποιείται για πρώτη φορά (2019). Ενωτικό μήνυμα μέσω του πολιτισμού Το 2012, ο Ανδρέας Κατσιγιάννης αναλαμβάνει με μία συμβολική κίνηση και την υποστήριξη της UNESCO, να ενώσει δύο καλλιτέχνες με την φωνή τους, τον Έλληνα τραγουδιστή Γιώργο Νταλάρα και τον Τούρκο διανοούμενο και μουσικό Zulfu Livaneli, τραγουδώντας δύο συνθέσεις του , σε ποίηση του Ίμβριου ποιητή δημήτρη Παπακωνσταντίνου, για την δημοσιοποίηση στην διεθνή

κοινότητα της επαναλειτουργίας του Ελληνικού σχολείου της Ίμβρου. Μια πολιτική κίνηση μέσα από τον πολιτισμό, που τελικά κατάφερε να ακουστεί ως ένα ενωτικό μήνυμα και να σηματοδοτήσει την επαναλειτουργία του Ελληνικού σχολείου της Ίμβρου. Τον Σεπτέμβριο του 2014 ο Ανδρέας Κατσιγιάννης ξεκίνησε την συνεργασία του με το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού και την Μιμή Ντενίση, γράφοντας την μουσική για την παράσταση «Σμύρνη μου αγαπημένη». Η μουσική της παράστασης κυκλοφόρησε και σε cd με τίτλο IΖMIR από την Sony Τουρκίας (2015), που μπήκε στο Νο 3 των Chart της έθνικ μουσικής, με τις συμμετοχές των: Άλκηστις Πρωτοψάλτη, Κώστα Μακεδόνα, Μπάμπη Τσέρτο, Σοφίας Μέρμηγκα και των Τούρκων τραγουδιστών Ayda Mosharaf και Mehmet Erdem. Την ίδια χρονιά κυκλοφορεί το μουσικό του έργο ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ, μουσική για το ντοκιμαντέρ σχετικά με την Ιστορία του Ακριτικού μας Νησιού. Το 2016 κυκλοφορούν συνολικά 3 δίσκοι, Πέστο για Μένα, με ερμηνευτή τον Γιώργο Νταλάρα, Της καρδιάς τα Πάθη, με ερμηνευτή τον Μπάμπη Τσέρτο και το album Euphoria με ορχηστρική μουσική. Το 2017 κυκλοφόρησε το μουσικό έργο με τίτλο «1906», που αναφέρεται στο ολοκαύτωμα της Αγχιάλου, με την συμμετοχή του ηθοποιού Νίκου Ξανθόπουλου όπου αφηγήθηκε αποσπάσματα από το προσωπικό ημερολόγιο του ποιητή Κώστα Βάρναλη, και με ερμηνευτές την Ελένη Βιτάλη, τον Μανώλη Μητσιά, τον Κώστα Μακεδόνα, τον δημήτρη Μπάση και την παιδική χορωδία Σπύρου Λάμπρου. Το συγκεκριμένο έργο παρουσιάστηκε ζωντανά και στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού τον Οκτώβριο του 2017. Την ίδια χρονιά, στα πλαίσια του Ελληνικού Φεστιβάλ Αθηνών, παρουσίασε μαζί με την Εστουδιαντίνα στο κατάμεστο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού, ένα πρόγραμμα μ΄αφορμή τα εικοσάχρονα γενέθλια της ορχήστρας, αφιερωμένο στην Προσφυγιά και την Μετανάστευση, με την συμμετοχή πολλών καλεσμένων.

10 ποιήματα του Κύπριου ποιητή Πόλυ Κυριάκου, στην Κυπριακή διάλεκτο, με ερμηνεύτρια την Βασιλική χατζηαδάμου και μια σειρά τραγουδιών σε ποίηση Κώστα Καρτελιά, με ερμηνευτή τον Μανώλη Λιδάκη. Μουσικές του βρίσκονται σε δεκάδες δισκογραφικές συλλογές ανά τον κόσμο. Συνολικά έχει γράψει έως σήμερα, πάνω από 400 τραγούδια. Έχει συνθέσει πάνω από 200 ορχηστρικά θέματα που έχουν εκδοθεί σε συλλογές και στην προσωπική του δισκογραφία (17 albums). Τον Απρίλιο του 2019 ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και η

Μουσικεσ του Βρισκονται σε δεκαδεσ δισκογραφικεσ συλλογεσ ανα τον κοσΜο. εχει γραψει εωσ σηΜερα, Πανω αΠο 400 τραγουδια, εχει συνθεσει Πανω αΠο 200 ορχηστρικα θεΜατα Που εχουν εκδοθει σε συλλογεσ και στην ΠροσωΠικη του δισκογραφια

Βραβεύθηκε ως πρεσβευτής του πολιτισμού διεθνώς Το 2018 κυκλοφόρησαν, μια σειρά με

ολομέλεια της Πρυτανίας, τον βράβευσαν σε ειδική τελετή στην αίθουσα του Αμφιθεάτρου «Κορδάτος», ως πρεσβευτή του πολιτισμού διεθνώς. Ο Ανδρέας Κατσιγιάννης είναι καθηγητής στην β/μια εκπαίδευση, παντρεμένος με την Κωνσταντία Καραφέργια και πατέρας δύο κοριτσιών. Όπως λέει ο ίδιος ο Ανδρέας Κατσιγιάννης, «Mουσική, σενάριο ιδανικό για όνειρα. Τρόπος έκφρασης. Επικοινωνία με αυτό που άραγε θα θες να ορίσεις. Περιγραφή της εικόνας μας. Ιεροτελεστία. Έρωτας. Φύση. δημιουργία. Αίσθηση του Θείου. Όλα αυτά ίσως είναι λίγα. Η μουσική για εμένα ήταν είναι και θα είναι η σύνδεσή μου με ότι με μορφοποιεί. Παιδί είχα την αίσθηση ότι ο άνθρωπος πρέπει τελικά να τρέχει, να φτιάχνει, να δημιουργεί σαν να θέλει να σωθεί από κάτι. Πίστευα ακόμη, ότι και από την ευτυχία, πολλές φορές χρειαζόμαστε να έχουμε εναλλακτική, αυτό που λέμε plan B. Mπήκα στον κόσμο της Μουσικής και γνώρισα τον κόσμο. δεν είναι το παράθυρο με τη θέα, δεν είναι τελικά η εναλλακτική, είναι η γλώσσα του ανθρώπου, η ύπαρξη της Ζωής»… ΠΡΟΣΩΠΑ45

τεχνικό γραφείο

“ανωδομή” αναστασία ακρίβου 6972 320005

αρχιτέκτονες

ελένη γεραλή 6936 953079 φωτεινή κοκκινάκη 6978 555319

πολιτικός μηχανικός τ.ε.

Η πολύχρονη συνεργασία της Αναστασίας Ακρίβου Αρχιτέκτονα, της Ελένης Γεραλή Αρχιτέκτονα και της Φωτεινής Κοκκινάκη Πολιτικού Μηχανικού Τ.Ε. οδήγησε στην ανάγκη συστέγασης σε έναν όμορφο χώρο που ανακαινίστηκε για τον σκοπό αυτό. Πρόκειται για ένα διατηρητέο κτίριο στην περιοχή των Παλαιών που έγινε το Τεχνικό Γραφείο ΑΝΩΔΟΜΗ και η στέγη αυτής της συνεργασίας. Οι Μελέτες - Κατασκευές και Ανακαινίσεις κτιρίων, η Διακόσμηση Εσωτερικών και Εξωτερικών χώρων κατοικιών και καταστημάτων, η Διαμόρφωση κήπων αλλά και ό,τι απαιτείται για την κατοικία και την επαγγελματική στέγη ( άδειες λειτουργίας, προγράμματος Εξοικονόμησης Κατ' Οίκον, μελέτες φωτισμού χώρου κλπ.) γίνονται

με γνώμονα την πείρα αλλά και την σύγχρονη ματιά και γνώση στην κατασκευή.

Πάντα πρόθυμες να σας εξυπηρετήσουν και να σας συμβουλέψουν για κάθε τι που αφορά το κτίριό σας.

“ ”

Με γνωΜονα την Πειρα και την συγχρονη Ματια και γνωση στην κατασκευη

Κατοικία στην Τσαγκαράδα

Ανακαίνιση Εξοχικής Κατοικίας στην Αγριά

Συγκρότημα Εξοχικών Κατοικιών στην Σκιάθο

Συμμετοχή σε Αρχιτεκτονικό Διαγωνισμό

Πρόταση Διαμόρφωσης φαρμακειου

Πρόταση Διαμόρφωσης Πρατηρίου Αρτου

ΔΗμHΤΡΗΣ

ΚουΡΕΤΑΣ «Ανοίγουμε δρόμους για τα νέα παιδιά του τμήματος μου, στον επαγγελματικό στίβο»

Ο

Δημήτρης Κουρέτας γεννήθηκε στα Προσφυγικά της Πάτρας το 1962. Σπούδασε Φαρμακευτική στην Πάτρα και στη συνέχεια πήρε το διδακτορικό του στη Βιοχημεία από το Χημικό Τμήμα (Α.Π.Θ., 1989). Από το 1990-1992 εργάστηκε ως ερευνητής στην Ιατρική Σχολή του Harvard στη Βοστώνη. Από το 1996 είναι μέλος ΔΕΠ στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας Σήμερα είναι Καθηγητής Φυσιολογίας Zωικών Oργανισμών και Τοξικολογίας και Διευθυντής του ομώνυμου εργαστηρίου, στο τμήμα Βιοχημείας- Βιοτεχνολογίας του

48ΠΡΟΣΩΠΑ

Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και ζει στη Λάρισα. Ερευνητικά εργάζεται στον τομέα της μελέτης των μηχανισμών αλληλεπιδράσεων διατροφικών στοιχείων με τον οργανισμό σε μοριακό επίπεδο. Έχει δημοσιεύσει 220 άρθρα σε διεθνή έγκυρα περιοδικά και έχει 8.500 αναφορές και h index 51, September 2020 . Είναι Associate Editor του περιοδικού διατροφικής τοξικολογίας Food and Chemical Toxicology (Elsevier, impact factor 4.8) και Academic Editor στο περιοδικό Oxidative Medicine and Cellular Longevity ( impact factor 4.8) όπως και στο περιοδικό Antioxidants (impact factor 5.1). Είναι ιδρυτής της spin-off εταιρείας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Foodoxys με αντικείμενο την λειτουργική διατροφή (www.foodoxys.com) . Η δουλειά του στην καινοτομία των τροφίμων έχει βραβευθεί στην Ελλάδα και στην ΕΕ. Το 2013-2014 ήταν αναπληρωτής Πρύτανη Καινοτομιας και Επιχειρηματικότητας στο ΠΘ και Πρόεδρος στο Συμβούλιο Καινοτομίας στην Περιφέρεια Θεσσαλίας (20132015). Είναι μέλος του Ανώτατου Συμβουλίου Εμπειρογνωμόνων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την διαχείριση χημικών κρίσεων (SCHEER, 2018-2023).

“

Είναι Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Τοξικολογίας (2016σήμερα). Είναι παντρεμένος με την χαριτίνη Νέπκα. Ιατρό, διευθύντρια Κυτταρολογίας στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο και μία θυγατέρα, την Αναστασία Κουρέτα, Ιατρό, ειδικευόμενη στην Ψυχιατρική. Όπως δηλώνει ο ίδιος ο καθηγητής, η χρονιά που πέρασε ήταν σημαντική για το εργαστήριο μας γιατί μετά από μια τριετή συνεργασία με την μεγαλύτερη διαιτολογική κλινική στην Ευρώπη Buchinger Clinic στην Κωστάντζα της Γερμανίας (https://www.buchinger-wilhelmi.com/en/) , το εργαστήριο, θα δημιουργήσει παράρτημα μέσα στην κλινική στη Γερμανία, έχοντας την ευθύνη για όλες τις γονιδιακές και μεταβολικές εξετάσεις βάσει των οποίων θα γίνονται οι ειδικές διατροφές στους ανθρώπους που νοσηλεύονται στην κλινική (https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/3285 8131/). Αυτό αποτελεί μεγάλη τιμή για το εργαστήριο μας και το πανεπιστήμιο μας και για μένα προσωπικά , γιατί ανοίγουμε δρόμους για τα νέα παιδιά του τμήματος μου στον επαγγελματικό στίβο. Ήδη η ομάδα μας έχει αναλάβει την ευθύνη παρόμοιας κλινικής στην Αθήνα η οποία θα είναι και η πρώτη παρόμοια στη χώρα και θα λειτουργήσει αρχές του 2022. Το μότο της ομάδας είναι Make it possible».

το εργαστηριο, θα δηΜιουργησει ΠαραρτηΜα Μεσα σε κλινικη τησ γερΜανιασ, εχοντασ την ευθυνη για ολεσ τισ γονιδιακεσ και ΜεταΒολικεσ εξετασεισ!

“

η δουλεια του στην καινοτοΜια των τροφιΜων εχει ΒραΒευθει στην ελλαδα και στην εε. το Μοτο τησ οΜαδασ του, «MaKe it possible»

”

ΠΡΟΣΩΠΑ49

ΔΙοΝυΣΗΣ

λΕϊμοΝΗΣ

Ο

«Sempre Viva στα όνειρά μας»…

Διονύσης Λεϊμονής γεννήθηκε στο Αιτωλικό της Αιτωλοακαρνανίας, αλλά με πολλά χρόνια πλέον δράσης, εργασίας και οικογένειας, έμεινε στον Βόλο. Από πολύ νωρίς στράφηκε στη συγγραφή παιδικών και νεανικών ιστοριών. Είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Ιωαννίνων. Ζει στη Νέα Ιωνία Βόλου και εργάζεται στη δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Ασχολείται με την αρθρογραφία σε εφημερίδες και περιοδικά καθώς και με τη συγγραφή λογοτεχνικών έργων. Ασχολείται με την επιμέλεια και κριτική έργων για παιδιά και ενήλικες, την παρουσίαση βιβλίων, πολλά από τα οποία έχει προλογίσει ο ίδιος, τη διοργάνωση φιλολογικών-λογοτεχνικών εκδηλώσεων, τη διοργάνωση σεμιναρίων δημιουργικής γραφής για παιδιά και ενήλικες, αλλά και σε εκπαιδευτικούς πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης(κάτοχος πιστοποιητικού κατάρτισης στη δημιουργική Γραφή από το Α.Π.Θ, και μεταπτυχιακός φοιτητής στο Τμήμα δημιουργικής γραφής του Ε.Α.Π.) Επιμελήθηκε και παρουσίαζε επί 7,5 χρόνια τη λογοτεχνική ραδιοφωνική εκπομπή «Μιλάμε για το βιβλίο» στο «Ράδιο Ένα 102,5» του Βόλου. Είναι επίσης, υπεύθυνος επικοινωνίας με συγγραφείς, και δημιουργούς τα τελευταία 5 χρόνια σε μια σπουδαία διοργάνωση στον Βόλο, το «Φεστιβάλ παιδικού και εφηβικού βιβλίου» σε συνεργασία με την Ένωση Συλλόγων γονέων και κηδεμόνων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Βόλου. διατηρεί τη στήλη «11+1 ερωτήσεις» στο Bookia.gr όπου φιλοξενεί συνεντεύξεις συγγραφέων. Είναι αρχισυντάκτης εβδομαδιαίας λογοτεχνικής εκπομπής για το παιδικό

50ΠΡΟΣΩΠΑ

βιβλίο στη Web Tv του Bookia.gr. διδάσκει Παιδική Λογοτεχνία και δημιουργική Γραφή στο Τμήμα Νηπιαγωγών και Νηπιοβρεφοκόμων του ΙΕΚ δΗΜΗΤΡΑ στον Βόλο και τη Λάρισα. Συμμετέχει σε επιτροπές συγγραφέων για κρίση παιδικών βιβλίων. Έργα του: «Η Κολυμβήθρα του Σιλωάμ», Παππάς 2007, «Το μυστικό της δαγκάνας(Εκδόσεις Πολιτιστικού Ιδρύματος Τραπέζης Κύπρου 2009, κατόπιν βράβευσής του από τον Κυπριακό Σύνδεσμο Παιδικού και Νεανικού βιβλίου), «Το χαμένο ταίρι», Εκδόσεις Ακρίτας 2009(επανακυκλοφορία από Εκδόσεις Εν πλω, Αύγουστος 2017) «Τα Τίμια δώρα», εκδόσεις ΄Ηρα Εκδοτική, 2013 «Το δέκατο έβδομο κιβώτιο», σειρά «Περιστέρια», Εκδόσεις Πατάκη, 2014 «Το τέταρτο αλογάκι», σειρά «Περιστέρια», Εκδόσεις Πατάκη, 2017 «δημιουργική γραφή στην τάξη -Α,΄Β΄ και Γ΄ Γυμνασίου» ξεκινώντας μία νέα σειρά εκπαιδευτικών βιβλίων στις Εκδόσεις Γράφημα, 2018 «Ο θαλασσοσφυριχτής», Αρτέον Εκδοτική, 2018, «Ημερολόγιο γραφής», Εκδόσεις Γράφημα 2019, «Τα χέρια της θεάς», σειρά «Περιστέρια», Εκδόσεις Πατάκη 2020, «Το παιδί με τη φουστανέλα», Αρτέον Εκδοτική 2020

“

Βραβείο καλύτερου βιβλίου Τον Μάη του 2015 το παιδικό του μυθιστόρημα «Το δέκατο έβδομο κιβώτιο» και το 2018 «Το τέταρτο

αλογάκι» του βρέθηκαν υποψήφια στα βραβεία αναγνωστών του Public, το οποίο κέρδισε το βραβείο καλύτερου βιβλίου της χρονιάς στην κατηγορία «Παιδική λογοτεχνία». Στις 2 Απριλίου 2015, παγκόσμια ημέρα παιδικού βιβλίου, τιμήθηκε από τον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου ΙΒΒυ με το βραβείο «Βασίλης Αναγνωστόπουλος» ως εκπαιδευτικός δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που προωθεί συνειδητά τη φιλαναγνωσία. Έχει συμμετάσχει επίσης με ποιήματα και πεζά του σε συλλογικές εκδόσεις και ανθολογίες. Προς έκδοση είναι το βιβλίο «Άρωμα Ευγένειας», Εκδόσεις Νάμα (2021). Όπως τονίζει ο ίδιος, στόχος μου πάντα ήταν η προώθηση της γραφής κι αυτό επιχείρησα να το κάνω από πολλά μετερίζια, ως δάσκαλος Γλώσσας, ως ραδιοφωνικός παραγωγός, ως συγγραφέας. Στα βιβλία μου θεωρώ ότι πρέπει να αναμειγνύεται η Ιστορία με τη μυθοπλασία, η αλήθεια με το ψέμα, η πραγματικότητα με το παραμύθι. Τα τελευταία χρόνια επιτεύχθηκαν πολλοί από τους στόχους μου. Η συνεργασία με δημιουργούς, συγγραφείς και εικονογράφους, η προώθηση της δημιουργικής γραφής σε ομάδες παιδιών και ενηλίκων, η συγγραφή βιβλίων παιδικής λογοτεχνίας. Για το επόμενο χρόνο στόχος μου η προώθηση των εκδοθέντων βιβλίων μου και η απόκτηση του μεταπτυχιακού μου τίτλου στον τομέα δημιουργικής γραφής του ΕΑΠ. Μότο μου στη ζωή… «Sempre Viva στα όνειρά μας»…

στα ΒιΒλια Μου θεωρω οτι ΠρεΠει να αναΜειγνυεται η ιστορια Με τη ΜυθοΠλασια, η αληθεια Με το ψεΜα, η ΠραγΜατικοτητα Με το ΠαραΜυθι

“

”

στοχοσ Μου Παντα, ηταν η Προωθηση τησ γραφησ κι αυτο εΠιχειρησα να το κανω αΠο Πολλα ΜετεριΖια

ΠΡΟΣΩΠΑ51

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝοΣ

μΑυΡομμΑΤΗΣ «Έχω διαβάσει πάνω από 400 βιβλία για την αστρονομία και συνεχίζω για να μπορέσω να μορφωθώ»

Ο

Κωνσταντίνος Μαυρομμάτης του δημητρίου, γεννήθηκε στα Κανάλια της Καρδίτσας, το 1935. Τις γυμνασιακές του σπουδές τις πραγματοποίησε στο Φανάρι - Καρδίτσας, στην Καρδίτσα και στο Βόλο. Το 1954, πέτυχε στο μαθηματικό τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών, από όπου έλαβε το πτυχίο του, το 1959, με «Λίαν καλώς». Επί 25ετία υπηρέτησε στο 1ο Γυμνάσιο - 1ο Λύκειο Βόλου, όπου δίδαξε Μαθηματικά και Κοσμογραφία στις τελευταίες, κυρίως, τάξεις και μάλιστα στα πρακτικά τμήματα και στις δέσμες. Από το 1967, με τις ενέργειές του, προμηθεύτηκε το σχολείο διοπτρικό τηλεσκόπιο, διαμέτρου 5 εκ. Με το τηλεσκόπιο αυτό παρατηρούσε, μελετούσε και κατέγραφε μαζί με τους μαθητές του, τα θαυμάσια του έναστρου ουρανού κατά τα βράδια και τις κηλίδες του Ήλιου κατά την ημέρα. Το 1972 πέτυχε, ύστερα από αυστηρές εξετάσεις (εισήχθησαν 13 από τους 60 περίπου), να εισαχθεί στο διδασκαλείο Μέσης Εκπαίδευσης των Αθηνών, διετούς φοιτήσεως, από όπου έλαβε το δίπλωμά του, το 1974. Από το 1976 έως το 1982, για τρεις συνεχείς διετίες εκλέχτηκε αιρετός του κλάδου των καθηγητών της Μαγνησίας. Ως αιρετός και ως μέλος του Περιφερειακού υπηρεσιακού Συμβουλίου δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ΠυΣδΕ) Μαγνησίας, υπηρέτησε και διασφάλισε με επιτυχία, τα δικαιώματα των καθηγητών και την καλή λειτουργία των σχολείων. Το 1981, προήχθη σε γυμνασιάρχη και τοποθετήθηκε στο 1ο Γυμνάσιο Νέας Ιωνίας Βόλου και το 1986, κατατάχτηκε 1ος στον αξιολογικό πίνακα του νομού Μαγνησίας και τοποθετήθηκε ως λυκειάρχης στο 1ο Λύκειο Βόλου. Κατά τη διετία 1992 - 1994 τοποθετήθηκε ως λυκειάρχης στο 2ο Λύκειο Βόλου και στη 52ΠΡΟΣΩΠΑ

συνέχεια επανήλθε στο 1ο Λύκειο Βόλου, όπου δημιούργησε το Σχολικό Μουσείο, με πάνω από 600 αντικείμενα της προπολεμικής περιόδου, πολλά από τα οποία είναι για το μάθημα της Κοσμογραφίας και παράλληλα ανήγειρε το πρωτότυπο ηλιακό ωρολόγιο στο προαύλιο του σχολείου. Συνταξιοδοτήθηκε το 1995. διετέλεσε πρώτος πρόεδρος του «Συλλόγου των εν Βόλω Καναλιωτών Καρδίτσας», ο οποίος ίδρυσε, επί προεδρίας του, το Λαογραφικό Μουσείο στο χωριό και χρημάτισε πρόεδρος του ίδιου σωματείου για πολλά χρόνια. Το 1990, ιδρύθηκε η Εταιρεία Αστρονομίας και διαστήματος, της οποίας αποτέλεσε τον μόνιμο πρόεδρο επί μια 30ετία σχεδόν. Η Εταιρεία βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών, τιμήθηκε επανειλημμένως από τους προέδρους της δημοκρατίας, από τη Βουλή των Ελλήνων και από άλλους φορείς. Ο Κ. Μαυρομμάτης έγραψε ή συμμετείχε στη συγγραφή 40 βιβλίων, κυρίως εκπαιδευτικών και αστρονομικών, έκανε δεκάδες ανακοινώσεις σε συνέδρια, έγραψε πάνω από 300 άρθρα σε περιοδικά και εφημερίδες και έκανε πολλές διαλέξεις με αστρονομικό ή εκπαιδευτικό, κυρίως, περιεχόμενο. Για τη γενέτειρά του εξέδωσε τα βιβλία: Κανάλια Καρδίτσης (έπαινος Ακαδημίας Αθηνών), Λεξικό Τοπικών Όρων και ιδιωματισμών (έπαινος γλωσσικής Εταιρείας Αθηνών), και Το βιβλίο των αναμνήσεων. Για σχολεία του Βόλου με τη συνεργασία καθηγητών κυκλοφόρησε τα βιβλία: (Για το 1ο Γυμνάσιο Νέας Ιωνίας) Αναμνηστικό Λεύκωμα (για το 1ο Λύκειο) Αναμνηστικό Λεύκωμα 2ης 50ετίας, Σ’ ένα Γυμνάσιο Αρρένων κάποτε (έπαινος Ακαδημίας Αθηνών), (για το 2ο Λύκειο) Το χρονικό μια 50ετίας (για το Γυμνάσιο Θηλέων) Το Γυμνάσιο Θηλέων Βόλου Για την Εταιρεία Αστρονομίας και διαστήματος έγραψε τα βοηθητικά διδακτικά βιβλία: Στοιχεία Αστρονομίας και διαστημικής (1ο, 2ο και 3ο βιβλίο για

τις τρεις τάξεις της Σχολής Αστρονομίας) Λύσεις των ασκήσεων και τύποι αστρονομίας καθώς και άλλα αστρονομικά βιβλία όπως: Ουρανογραφία των Αγίων, Λεξικό Αστρονομίας, Λεξικό διαστημικής, Αλφαβητάρι του σύμπαντος κ.λπ. Η συγγραφή της Μεγάλης Εγκυκλοπαίδειας του Σύμπαντος ξεκίνησε από τη δεκαετία του ’70, αρχικά ως λεξικό, όμως επεκτάθηκε σε εγκυκλοπαιδικό λεξικό κι έπειτα αποκρυσταλλώθηκε η έννοια της εγκυκλοπαίδειας. «Μέσα στις σελίδες μπορεί να βρει κανείς το κάθετί που υπάρχει στον ουράνιο Θόλο. Από τα αστρονομικά, τα αστροφυσικά, δηλαδή τη φυσική κατάσταση των διαφόρων άστρων, από την κοσμολογία του πως έγινε ολόκληρο το σύμπαν και από τη διαστημική, όπου τα τελευταία 50-60 χρόνια βρίσκεται στην πρωτοκαθεδρία. Την μυθολογία, τους αστερισμούς, τους αστέρες, τους πλανήτες , τους εξωπλανήτες κτλ τα πάντα υπάρχουν καταγεγραμμένα με αλφαβητική σειρά», λέει ο κ. Μαυρομμάτης, ο οποίος επεσήμανε πως υπάρχουν 6500 λήμματα συνολικά, από 2500 σε κάθε τόμο, όλα με αλφαβητική σειρά! Η αγάπη του κ. Μαυρομμάτη για το σύμπαν ξεκίνησε από παιδί, ενώ η ενδυνάμωση αυτής της αγάπης έγινε στα φοιτητικά χρόνια κι έπειτα μέσα από την Εταιρεία Αστρονομίας. Βέβαια ο ίδιος, ποτέ δεν σταμάτησε να ασχολείται και να ενημερώνεται για όλες τις εξελίξεις στο χώρο της αστρονομίας και της διαστημικής. «30 χρόνια ασχολούμαστε με την Εταιρεία Αστρονομίας και μέσα από τις διαλέξεις που γίνονται κάθε μήνα μαθαίνουμε τόσα πολλά . Έχω διαβάσει 400 βιβλία από τότε και συνεχίζω και έχω παραγγελία για άλλα βιβλία, για να μπορέσω να μορφωθώ κι εγώ. Η αστρονομία είναι μία δυναμική επιστήμη, δεν είναι αυτά που ξέρουμε από την περπατημένη οδό, αλλά έχουμε καινούργιους δρόμους και καινούργιες ανακαλύψεις, οπότε πρέπει να είμαστε πάντα σε εγρήγορση», υπογράμμισε χαρακτηριστικά ο ίδιος.

1975: Προετοιμασία του τηλεσκοπίου για την παρατήρηση της έκλειψης Ηλίου

Κων/νος Δ. Μαυρομμάτης 2015: Προς τους μαθητές της Σχολής Αστρονομίας 2015

Βασιλόπιτα 2016

2015: Ομιλία με θέμα «Αστρονομία και θάλασσα» με την «Μαγνήτων Κιβωτό»

“

η αστρονοΜια ειναι Μια δυναΜικη εΠιστηΜη, εχουΜε καινουργιουσ δροΜουσ και καινουργιεσ ανακαλυψεισ, οΠοτε ΠρεΠει να ειΜαστε Παντα σε εγρηγορση

ΠΡΟΣΩΠΑ53

ΑΔΑμΑΝΤΙΑ

μουΤΣΙΝΑ «Ο πολιτισμός είναι μια κίνηση και όχι ένα λιμάνι»

Γ

Γεννήθηκε στην Αμαλιάδα, Ν. Ηλείας, μεγάλωσε στην Αθήνα και τα τελευταία τριάντα πέντε χρόνια περίπου, έχει εγκατασταθεί στον Βόλο με την οικογένειά της. Σύζυγός της είναι ο Πάρις Μουτσινάς και έχουν δυο αγόρια, σε ηλικία δημιουργίας. Για τριάντα και πλέον χρόνια εργάστηκε ως Κοινωνική Λειτουργός, σε υπηρεσίες του υπουργείου δικαιοσύνης και απετέλεσε μέλος της ιδρυτικής ομάδας για την δημιουργία του «Ελεύθερου Ανοικτού Πανεπιστημίου», σε σωφρονιστικά καταστήματα, σε συνεργασία με σημαντικές προσωπικότητες, πανεπιστημιακούς κ.ά Από το 1990 δραστηριοποιήθηκε ως αιρετή στον π. δήμος Ιωλκού, αναλαμβάνοντας θέσεις ευθύνης, όπως Πρόεδρος της δημοτικής Επιτροπής Παιδείας, Πρόεδρος του Πολιτιστικού Οργανισμού του δήμου, αλλά και υπεύθυνη έκδοσης του περιοδικού «Ιωλκός». Ο π. δήμος Ιωλκού που συστάθηκε από εθελοντική συγχώνευση κοινοτήτων, ήταν πρότυπο δήμου προσφέροντας σημαντικές προϋποθέσεις δημιουργικών πρωτοβουλιών, που απέδωσαν σημαντικά αποτελέσματα. Τα τελευταία δέκα χρόνια και μετά την κατάργηση του δήμου Ιωλκού, ανέλαβε την πρωτοβουλία μαζί με άλλους ευαισθητοποιημένους κατοίκους της περιοχής και δημιούργησαν τον πολιτιστικό φορέα με την επωνυμία « Κέντρο Πολιτισμού και Κοινωνικής Παρέμβασης - Ιωλκός». Από την ίδρυσή του, μέχρι σήμερα έχει την τιμή να παραμένει στο τιμόνι αυτού του φορέα , αλλά πάντα σε αρμονική συνεργασία και την συλλογική προσπάθεια από όλα τα μέλη του δ.Σ. Οι άνθρωποι που απαρτίζουν το δ.Σ. του Κέντρου Πολιτισμού «Ιωλκός», με την πεποίθηση ότι έχουν το προνόμιο να

54ΠΡΟΣΩΠΑ

ζουν σε μια χώρα και ιδιαίτερα στο Ν. Μαγνησίας, όπου κάθε σπιθαμή του εδάφους της μαρτυρεί ιστορία και πολιτισμό, κατέβαλαν και συνεχίζουν να καταβάλλουν κάθε προσπάθεια, μέσα από τις δράσεις του να αναδείξουν αυτή την πολιτιστική μας ταυτότητα, και την αξιοποίηση του πολιτιστικού αποθέματος, με απόλυτο σεβασμό, συνέπεια και δημιουργικότητα. Κατά κοινή ομολογία , η Μαγνησία είναι ένας ευλογημένος, τόπος γεμάτος ιστορία μύθους και φυσική ομορφιά, με σημαντικά συγκριτικά πλεονεκτήματα όπως, οι ιστορικοί οικισμοί διμήνι και Σέσκλου, ο Ντε Κίρικο, ο Θεόφιλος, οι Μύθοι της Αργούς και των Κενταύρων, καθώς επίσης στοιχεία της άυλης πολιτιστικής μας κληρονομιάς με τα ήθη και τα έθιμα το τραγούδι, τις λαϊκές τέχνες και τόσα άλλα. Πλήθος δράσεων Έχοντας αυτά ως πυξίδα, όλα αυτά τα χρόνια ανέπτυξε δράσεις ανάδειξης και αξιοποίησής τους, όπως:  έκδοση ημερολογίων με ειδικά αφιερώματα, όπως τον μύθο της Αργούς, τα προβιομηχανικά κτίρια της περιοχής (ελαιοτριβεία, δριστέλες κ.α.), παραδοσιακά κτίρια, μουσεία της ευρύτερης περιοχής και άλλες φυσικές ομορφιές.  έκδοση του πολιτιστικού περιοδικού « Ιωλκός», προβάλλοντας θέματα πολιτισμού, αλλά ταυτόχρονα δίνοντας σε ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών, να καταθέσουν τις απόψεις τους.  ανάδειξη του λογοτεχνικού αποθέματος, με την διοργάνωση τριήμερων αφιερωμάτων στην ελληνική λογοτεχνία και την ποίηση, σε συνεργασία με σημαντικές προσωπικότητες του χώρου, λογοτέχνες- πανεπιστημιακούς.  αφιερώματα σε Έλληνες λογοτέχνες, ποιητές, στιχουργούς, συνθέτες.  δημιουργία δανειστικής βιβλιοθήκης, με πλέον των 1.700 τίτλους βιβλίων

και της πρώτης δανειστικής βιβλιοθήκης σε στάση λεωφορείου.  λειτουργία της δράσης για 10 συναπτά έτη του «Σινέ Ιωλκός», με προβολή αξιόλογων ταινιών από το ελληνικό και παγκόσμιο κινηματογράφο.  δημιουργία ομάδας φίλων του βιβλίου, με συγκεκριμένες συναντήσεις και δημιουργικό διάλογο.  διοργάνωση χριστουγεννιάτικου bazaar, με ευφάνταστες χριστουγεννιάτικες δημιουργίες, από το εικαστικό εργαστήρι του Κέντρου Πολιτισμού.  διοργάνωση bazaar βιβλίου, με στήριξη των μελών και φίλων του Κ.Π, αλλά και κάποιων εκδοτικών φορέων.  ανάπτυξη δράσεων στον τομέα της κοινωνικής αλληλεγγύης, στηρίζοντας οικογένειες της περιοχής μας με είδη τροφίμων σε τακτά χρονικά διαστήματα. Ενδεχομένως είναι και ο μόνος πολιτιστικός φορέας της περιοχής, ο οποίος αξιοποιεί πολλές από τις πολιτιστικές του δράσεις, με σκοπό έσοδα του να αξιοποιηθούν στον τομέα της κοινωνικής αλληλεγγύης. Τα μέλη του δ.Σ του Κέντρο Πολιτισμού «Ιωλκός» επιδιώκουν με κάθε τρόπο την συνεργασία προσωπικοτήτων και φορέων της περιοχής μας και όχι μόνο, διότι πιστεύουν ότι μόνο με την συνεργασία μπορεί να υπάρχουν θετικά αποτελέσματα για την υλοποίηση των στόχων τους και την κεφαλοποίηση του τεράστιου τοπικού και πολιτιστικού κεφαλαίου. Άλλωστε ο πολιτισμός δεν είναι ένα μοναχικός δρόμος, είναι ένα ποτάμι που κυλά και οι γέφυρες του είναι αυτές που φέρνουν τον κόσμο πιο κοντά. «Ξεπερνώντας τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε σήμερα με την σοβαρή αυτή πανδημία, θα συνεχίσουμε και πάλι με αγάπη, θέληση, δύναμη, μεράκι και συνεργασίες το δημιουργικό μας έργο», τονίζουν…

“

Μονο Με την συνεργασια ΜΠορει να υΠαρχουν θετικα αΠοτελεσΜατα, τονιΖει η Προεδροσ του κεντρου ΠολιτισΜου « ιωλκοσ»

”

ΠΡΟΣΩΠΑ55

ΑΘΑΝΑΣΙοΣ

μπΑΚΑλΙΑΝοΣ «Η πίστη στο Θεό και η αγάπη προς το συνάνθρωπο, είναι υπεράνω όλων»

Ο

κ. Αθανάσιος Β. Μπακαλιάνος είναι ο Πρόεδρος του Ιδρύματος Ειδικών Παίδων Ατόμων Ν. Μαγνησίας «ΑΣΠΡΕΣ ΠΕΤΑΛΟυδΕΣ». Με καταγωγή από την Ανατολική Φθιώτιδα, και μόνιμη κατοικία στο Βόλο, υπηρέτησε για 36 χρόνια στην Ελληνική Αστυνομία, εκτελώντας παράλληλα τα καθήκοντά του ως Πρόεδρος του Ιδρύματος και είναι σήμερα συνταξιούχος. Είναι έγγαμος με την Μερσίνη Μπακαλιάνου και πατέρας τεσσάρων τέκνων, της Ειρήνης- χρυσοβαλάντου, της Κωνσταντίας, του Βασιλείου και της Μαρίας- Αθανασίας. Οι δύο μεγαλύτερες κόρες του, Ειρήνη- χρυσοβαλάντου και Κωνσταντία, είναι δίδυμες και από τη γέννησή τους διαγνώστηκαν με σύνδρομο Down. Αντιμέτωπος με τη σκληρή πραγματικότητα, γρήγορα συνειδητοποίησε ότι δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για μεμψιμοιρία ή απελπισία. Αντιλαμβανόμενος το σημαντικό του χρέος του γονέα που ανησυχεί για το μέλλον των παιδιών του, αποφάσισε να κινητοποιηθεί για να εξασφαλίσει στις μεγαλύτερες κόρες του ένα περιβάλλον στοργής και ασφάλειας. Το 1984 γράφτηκε στο Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων του Φιλανθρωπικού Σωματείου «Βοήθεια Ζωής προς το Ειδικό Παιδί - Άτομο» φορέας του Ιδρύματος ΑΣΠΡΕΣ ΠΕΤΑΛΟυδΕΣ». Εξελέγη Πρόεδρος του Φ.Σ και στη συνέχεια Πρόεδρος του Ιδρύματος «ΑΣΠΡΕΣ ΠΕΤΑΛΟυδΕΣ». Στο ξεκίνημα της θητείας του συνάντησε σοβαρές δυσκολίες, τις οποίες κατάφερε να υπερνικήσει. Μοναδικός και ανιδιοτελής σκοπός του, είναι η βελτίωση της ποιότητας ζωής των περιθαλπόμενων. Μία από τις βασικότερες επιδιώξεις του, που έμελλε να αλλάξει για πάντα την πορεία του Ιδρύματος και όλων των 56ΠΡΟΣΩΠΑ

ατόμων με νοητική υστέρηση, ήταν η αλλαγή των ορίων ηλικίας των περιθαλπόμενων, καθώς αρχικά ο φορέας δεχόταν άτομα ηλικίας από 3 - 16 ετών. Το 1992, χάρη στις επίπονες προσπάθειες του και τη πολύτιμη συμβολή του τότε υπουργού υγείας και Πρόνοιας κ. Σούρλα, ο κ. Μπακαλιάνος κατάφερε να επιτύχει το σημαντικότερο προσωπικό του στοίχημα, κατοχυρώνοντας με Προεδρικό διάταγμα την αλλαγή ορίων ηλικίας με αποτέλεσμα σήμερα το Ίδρυμα να περιθάλπει άτομα με νοητική υστέρηση από όλη την Ελλάδα, οποιασδήποτε ηλικίας και εφ’ όρου ζωής. Βράβευση του Ιδρύματος από το ΝΑΤΟ Ο αγώνας του συνεχίζεται θέτοντας συνεχείς στόχους τους οποίους ολοένα κατακτά. Το 1992 ολοκληρώνεται η θεμελίωση της Β’ Πτέρυγας Νοητικών Ασυλικών Ειδικών Ατόμων, δυναμικότητας 70 κλινών. Θεσπίστηκε η συμμετοχή του Ιδρύματος σε επίσημες αθλητικές διοργανώσεις όπως Special Olympics και Πανθεσσαλικούς, καθώς και η συμμετοχή των παιδιών στις εθνικές παρελάσεις αναγνωρίζοντας το δικαίωμα τους στην κοινωνική ζωή. Το 2013 συμβάλλει στη βράβευση του Ιδρύματος από το ΝΑΤΟ στις Βρυξέλες όπου το Ίδρυμα «ΑΣΠΡΕΣ ΠΕΤΑΛΟυδΕΣ» κατέλαβε την 1η θέση μεταξύ 23 άλλων Ιδρυμάτων διαφόρων χωρών. Το 2014, με τις ενέργειες του, το Ίδρυμα λαμβάνει εκτός από την Ειδική Πιστοποίηση του υπουργείου Εργασίας, πιστοποίηση ISO σύμφωνα με το διεθνές Πρότυπο ELOT EN ISO 9001:2008. Το 2016 με την υποστήριξη του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος διεκπεραιώνεται αποτελεσματικά ένα έργο υψίστης σημασίας: η δημιουργία Πρότυπης Μονάδας Πολυαισθητηριακού

“

Περιβάλλοντος, μοναδικού στα δεδομένα της πόλης της Βόλου αλλά και της Θεσσαλίας γενικότερα καθώς και η ανακαίνιση ολόκληρης της πτέρυγας. Μετά από 35 χρόνια ακούραστης προσφοράς ως Πρόεδρος του Ιδρύματος, έχοντας μαζί με τα υπόλοιπα μέλη της διοικούσας Επιτροπής κατακτήσει αρκετούς στόχους και ξεπεράσει πολλά εμπόδια, είναι η στιγμή που αισθάνεται το γνώριμο εκείνο συναίσθημα που αισθάνθηκε και στο ξεκίνημα αυτής της επιτυχημένης πορείας. χρέος και αίσθημα ευθύνης να αφήσει ως παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές όλα όσο εκείνος έχτισε με κόπο και προσπάθεια. Φέτος και παρά τη δύσκολη οικονομική πραγματικότητα, υλοποιούνται δύο πολύ σημαντικά έργα, η εγκατάσταση φυσικού αερίου και η δημιουργία φωτοβολταϊκού πάρκου στις εγκαταστάσεις του Ιδρύματος, που μελλοντικά θα μειώσουν σημαντικά τις δαπάνες του Ιδρύματος για ενέργεια. Ο Πρόεδρος του Ιδρύματος «ΑΣΠΡΕΣ ΠΕΤΑΛΟυδΕΣ» κ. Αθανάσιος Μπακαλιάνος είναι ο άνθρωπος της εθελοντικής προσφοράς σε βαθμό υπερθετικό, καθώς έχει αφοσιωθεί ψυχή τε και σώματι στο να υπηρετεί το ίδρυμα για 35 χρόνια, χωρίς κανένα ενδιαφέρον από πλευράς οικονομικής ή προβολής ή οτιδήποτε άλλο. Ακούραστος, δραστήριος με αγάπη, αφοσίωση στο καθήκον, αποτελεί τη «ψυχή» του Ιδρύματος και πηγή έμπνευσης για τους ανθρώπους που βιώνουν παρόμοιες δυσκολίες στη ζωή τους. Η ανταμοιβή του, όπως και όλων των μελών της διοικούσας Επιτροπής είναι ηθική. Είναι και η μεγαλύτερη και η πιο σημαντική για όλους, να βλέπουν τους περιθαλπόμενους να χαμογελούν και να είναι ευτυχισμένοι. Σύνθημά του… «Η πίστη στο Θεό και η αγάπη προς το συνάνθρωπο, είναι υπεράνω όλων».

ο αγωνασ του συνεχιΖεται, θετοντασ συνεχεισ στοχουσ τουσ οΠοιουσ ολοενα κατακτα!

“

«ψυχη» του ιδρυΜατοσ «ασΠρεσ Πεταλουδεσ» και Πηγη εΜΠνευσησ για τουσ ανθρωΠουσ Που Βιωνουν ΠαροΜοιεσ δυσκολιεσ στη Ζωη τουσ

”

«ΕΣΤΑυΡΩμeΝοΣ» «Προσφορά ελπίδας προς κάθε χειμαζόμενο αδελφό μας»

Π

ολυσχιδές το έργο του Συλλόγου Συμπαραστάσεως Κρατουμένων «Ο Εσταυρωμένος» («Ε») στα εικοσιπέντε χρόνια της ακούραστης δράσης του εντός και εκτός των φυλακών, «σε μια προσφορά ελπίδας προς κάθε χειμαζόμενο αδελφό μας». Άνθρωποι που άστοχες προσωπικές επιλογές ή ασφυκτικές κοινωνικές συγκυρίες τους εγκλώβισαν στις στενωπούς της ζωής, βρήκαν εδώ αμέριστη ηθική, πνευματική και οικονομική συμπαράσταση, και καθημερινά εκδηλώνουν την ευγνωμοσύνη τους γι’ αυτή την ευεργεσία. Τα πολλαπλάσια, όμως, οφέλη τα βιώνουν οι ίδιοι οι εμπνευστές, οι εθελοντές που διεκπεραιώνουν τις βαριές απαιτήσεις του, και όσοι παντοιοτρόπως το στηρίζουν. Είναι γνωστό πως ο ευεργετών ωφελείται περισσότερο από τον ευεργετούμενο, καθώς ο προσφέρων ελεημοσύνη «δανείζει τον Θεό». Το έργο αυτό, που έχει τη στήριξη της

58ΠΡΟΣΩΠΑ

Τοπικής μας Εκκλησίας και του Μητροπολίτη κ. Ιγνατίου, προσφέρει, όπως και κάθε άλλη εθελοντική δράση, αρίστη ευκαιρία να ανοίξουμε τα κελιά της εγωκεντρικής βιωτής, να θραύσουμε το όστρακο της καχυποψίας και της στενότητας και να ανοιχτούμε στον «άλλον». Η πρόσκληση αυτή δεν είναι του «Ε», αλλά του ιδίου του χριστού, που μας καλεί να «διέλθουμε τον βίον ευεργετούντος και ιώμενοι πάντας», κατά το δικό Του άγιο πρότυπο, σε σχέση αλληλοπεριχώρησης και πνευματικής συγκατοίκησης.. Ο μεγάλος Ρώσος συγγραφέας Φιόντορ Ντοστογιέφσκι μας πλούτισε με μία καταπληκτική ρήση: «Υπάρχει τόση κακία στον κόσμο, γιατί εμείς που είμαστε καλοί, δεν είμαστε τόσο καλοί». Από την άλλη, η Ελληνίδα ποιήτρια Γαλάτεια Καζαντζάκη, σύζυγος του σπουδαίου διανοουμένου Νίκου Καζαντζάκη, έγραψε για ζωέςναυάγια: «Πνιγμένου καραβιού σάπιο σανίδι, όλη η ζωή μου του χαμού... Μα από την κόλασή μου στο φωνάζω: εικόνα σου είμαι, κοινωνία, και σου μοιάζω».

Και έτσι, προέκυψε και η διακονία αυτή, που ξεκίνησε δειλά – δειλά το Φθινόπωρο του 1995, με τη βοήθεια του Ενοριακού Φιλοπτώχου Ταμείου του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού Αγίου Νικολάου Βόλου. Επικεφαλής ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Μπατάκας και έδρα ο Βόλος. Αρχικά η ακτίνα δράσεως ήταν τα όρια του Νομού Μαγνησίας, τώρα όμως έχει απλωθεί σε όλη τη χώρα και έξω από αυτήν. Όλες οι δομές του φιλοξενούνται σε χώρους που ανήκουν ιδιοκτησιακά στη Μητρόπολη. Ο «Ε», λοιπόν, έχει οργανώσει και λειτουργεί με επιτυχία στην πόλη του Βόλου τις εξής υπηρεσίες: 1. Το Κέντρο υποδοχής Κρατουμένων.

2. Τον Σταθμό Πρώτων Κοινωνικών Βοηθειών «δΙΑΚΟΝΙΑ» 3. Το Κέντρο διαχείρισης Ανθρωπιστικής Βοήθειας (ΚΕ.δ.Α.Β.) και 4. Τέσσερεις χώρους φιλοξενίας, όπου φιλοξενούνται για ικανά χρονικά διαστήματα άστεγες οικογένειες και εγκαταλελειμμένα πρόσωπα. Αυτές στηρίζουν πρωτίστως τους άπορους φυλακισμένους της περιοχής μας, των φυλακών Βόλου και Κασσαβετείας, τους κρατούμενους των Αστυνομικών Τμημάτων Μαγνησίας και του Κεντρικού Λιμεναρχείου Βόλου, καθώς και τους τροφίμους του Ιδρύματος Αγωγής Ανηλίκων Βόλου. Επίσης, τις άπορες οικογένειές τους, τους αποφυλακισθέντες και τους φυγόποινους. Από το ξεκίνημα της οικονομικής κρίσης στην πατρίδα μας, κλήθηκε να συμπεριλάβει στη μέριμνά του και πολλές άλλες ευπαθείς κοινωνικά ομάδες της τοπικής μας κοινωνίας, όπως άστεγους, Ρομά, μέλη μονογονεϊκών οικογενειών (λόγω χηρείας και εγκατάλειψης), κακοποιημένες γυναίκες και παιδιά, άπορους φοιτητές, σπουδαστές και μαθητές, αλλά και κάποιες ιδιαίτερες περιπτώσεις απόρων, ηλικιωμένων και ασθενών. Και όλα αυτά από έναν μικρό Σύλλογο, που εργάζεται αθόρυβα, σεμνά και ευεργετικά, χωρίς να έχει ποτέ χρηματοδοτηθεί από το κράτος ή κάποιο άλλο κρατικό ή ιδιωτικό φορέα, ενώ αναδεικνύεται ως η ατμομηχανή του φιλανθρωπικού έργου της Μητροπόλεώς μας. Τα έσοδα προέρχονται: από τις συνδρομές των μελών του, τις δωρεές των φίλων του, από τις καλλιτεχνικές εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται κατά καιρούς εντός και εκτός του Νομού Μαγνησίας, από την πώληση των εκδόσεων του, όπως βιβλίων, ντοκιμαντέρ, διαφόρων ψηφιακών δίσκων CD και DVD, αλλά και από την πώληση των εργόχειρων που είναι καρπός των εργαστηρίων του Συλλόγου, όπως κοσμημάτων, καλλιτεχνικών υφασμάτινων κατασκευών, ιερών εικόνων κ.α.

“

εΠικεφαλησ του συλλογου Που αΠλωσε τη δραση του ακοΜη και εκτοσ ελλαδοσ, ο ΠρωτοΠρεσΒυτεροσ Π. θεοδωροσ ΜΠατακασ

”

«Οπουδήποτε στη γη, όποια στιγμή. Αυτό είναι το ανεξόφλητο χρέος της Εκκλησίας (δηλ. του καθενός μας). Τούτο το έργο της εθελοθυσίας θα πρέπει να τη διέπει, είναι ο λόγος υπάρξεώς της. Η Εκκλησία έγινε για τον κόσμο των ανθρώπων, ΔΕΝ έγινε ο κόσμος γι' αυτήν! Η Εκκλησία είναι θεραπαινίδα του κόσμου: η αποστολή της είναι η διακονία του!» (π. Γεώργιος Πυρουνάκης) ΠΡΟΣΩΠΑ59

ΙΩΑΝΝΗΣ

nΤΕλΑΚοΣ «Ας δημιουργήσουμε μαζί τον τρόπο και το μέλλον της ζωής μας»

Ο

Ιωάννης Nτελάκος είναι γιος Ελλήνων μεταναστών. Ο πατέρας του Αλέξανδρος, που κατάγεται από τα Κανάλια Μαγνησίας, μετανάστης πρώτης γενιάς, εγκαταστάθηκε στην Γερμανία το 1963, εκεί συνάντησε και ερωτεύτηκε τη μελλοντική του σύζυγό του, Κυριακή που κατάγεται από τη Θεσσαλονίκη. Ο Ιωάννης είναι ένας από τους δύο γιους της οικογένειας. Σε πολύ μικρή ηλικία αποφάσισε ότι θα ακολουθήσει το δρόμο της δημόσιας διοίκησης. Αφού ολοκλήρωσε με επιτυχία το γερμανικό Λύκειο και απέκτησε το γερμανικό απολυτήριο ABITUR, ξεκίνησε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο του Ludwigsburg, Τμήμα δημόσιας διοίκησης, που το ολοκλήρωσε με επιτυχία το 2000, λαμβάνοντας το Τίτλο Πτυχιούχος Οικονομολόγος δημόσιας διοίκησης. Τα τελευταία είκοσι χρόνια εργάστηκε σε διάφορες διευθυντικές θέσεις σε διαφορετικές δημόσιες επιχειρήσεις και απέκτησε έτσι μεγάλη εμπειρία στον τομέα της τοπικής πολιτικής και στη διοίκηση δημοσίων επιχειρήσεων. Στις 3 δεκεμβρίου 2017 εξελέγη ως ανεξάρτητος υποψήφιος, με ποσοστό 65,51% ως πρώτος δήμαρχος ελληνικής καταγωγής στη Γερμανία. Από τον Φεβρουάριο του 2018 διαχειρίζεται τα ζητήματα του δήμου Holzgerlingen.

To καλοκαίρι του 2019 εξελέγη στο περιφερειακό συμβούλιο με αποτέλεσμα ρεκόρ, οπότε ορίστηκε ως πρώτος αναπληρωτής αρχηγός της μεγαλύτερης κοινοβουλευτικής ομάδας του περιφερειακού συμβούλιου των Ελευθέρων Ψηφοφόρων και έτσι συναποφασίζει για την περαιτέρω ανάπτυξη της περιφέρειας Boeblingen με σχεδόν 400.000 κατοίκους.

60ΠΡΟΣΩΠΑ

Το Holzgerlingen είναι μια ανεπτυγμένη μικρή πόλη κοντά στη Στουτγάρδη. Η πόλη χαρακτηρίζεται από έναν νέο και πολύ ενεργό πληθυσμό. Περισσότεροι από 60 σύλλογοι και πολιτικοί οργανισμοί διασφαλίζουν μια ζωντανή αθλητική και πολιτιστική ζωή στην πόλη, η οποία φροντίζει με αγάπη πάνω από 3.500 παιδιά και νέους στα 5 σχολεία και στα 15 νηπιαγωγεία της. Ο Ιωάννης Ντελάκος αντιπροσωπεύει μια ανοιχτή και διαφανή τοπική πολιτική, την οποία εφαρμόζει μαζί με τους πολίτες ισότιμα για την ανάπτυξη της πόλης. Όλες οι θεμελιώδεις αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν από το δημοτικό συμβούλιο τίθενται δημόσια προς ενημέρωση, μαζί με όλες τις απαραίτητες, βασικές και σημαντικές πληροφορίες, και πριν ληφθεί η απόφαση, έτσι ώστε οι πολίτες να μπορούν να συζητήσουν με τους εκλεγμένους αντιπροσώπους τους στο δημοτικό συμβούλιο πριν από την αποφασιστική συνεδρίαση. Επιπλέον, σε πολλά συμμετοχικά έργα που έχουν ήδη ξεκινήσει, οι πολίτες έχουν την ευκαιρία να συμμετέχουν ενεργά στη διαδικασία ανάπτυξης και έτσι να συμβάλουν άμεσα στην περαιτέρω ανάπτυξη της πόλης τους. Τα θέματα που αφορούν στην εκπαίδευση, τη φροντίδα, την κινητικότητα, την περίθαλψη, τη στήριξη της δημοκρατίας και η προστασία του κλίματος έχουν προτεραιότητα για τον ίδιο. Ο κ. Ντελάκος είναι πεπεισμένος ότι «οι άνθρωποι που ζουν στην πόλη μας γνωρίζουν καλύτερα τι είναι καλό για αυτούς και τι χρειάζονται για να είναι ικανοποιημένοι. Για αυτό πρέπει να δώσουμε στους πολίτες την ευκαιρία να μπορούν να μιλήσουν για τις ανάγκες τους και φυσικά εμείς να τους ακούμε προσεκτικά ώστε να μπορούμε να αποφασίσουμε και να ενεργήσουμε ανάλογα». Ιδιαίτερη σημασία έχει για τον κ. Ντελάκο η ενότητα της κοινωνίας και η δυνατότητα συμμετοχής στην κοινωνική ζωή. Ως

πρότυπο κοινότητας για την ένταξη ατόμων με αναπηρία, προσφέρει ο δήμος μέσα από πολλά και διάφορα δρώμενα και έργα την ευκαιρία για όλους τους πολίτες, να συμμετέχουν ενεργά στην κοινωνική ζωή. Είτε πρόκειται για τη διευκόλυνση προσβασιμότητας σε δημόσιους χώρους, είτε στο διαδίκτυο, είτε την εβδομαδιαία ενημέρωση παρεχόμενη σε ήχο για άτομα που δεν μπορούν ( πλέον) να διαβάσουν ή την δημιουργία μιας ομάδας νέων με ή χωρίς αναπηρία που μπορούν να περνούν τον ελεύθερο χρόνο τους μαζί. Το κέντρο οικογενειακής υποστήριξης φροντίζει για τα προβλήματα και τις ανάγκες των οικογενειών που βρίσκονται σε δύσκολες καταστάσεις και λειτουργεί σαν μέρος συνάντησης για ηλικιωμένους συμπολίτες προσφέροντας την δυνατότητα για αθλητισμό και παιχνίδι, χορωδία, όπως επίσης και ασκήσεις βελτίωσης μνήμης και χορό. «Η πραγματική αξία μιας πόλης δεν φαίνεται στον αριθμό και το μέγεθος των κτιρίων και των δημόσιων εγκαταστάσεων, αλλά στην κοινότητα της. Σεβασμός, ανοχή, εκτίμηση και αλληλεγγύη είναι τα βασικά θεμέλια της κοινωνίας μας και για αυτούς τους λόγους εργάζομαι και παλεύω καθημερινά, ενάντια σε κάθε αντίσταση», δηλώνει ο κ. Ντελάκος. Και για το νέο έτος 2021 ο κ. Ντελάκος έχει βάλει πολλούς στόχους. Την κατασκευή ενός νέου νηπιαγωγείου που το κτήριο θα συμπεριλαμβάνει και διαμερίσματα για ηλικιωμένους, ένα νέο γηροκομείο, όπως και την υποστήριξη εναλλακτικών μεθόδων φροντίδας, την δημιουργία ενός κήπου για τους δημότες, την μετεγκατάσταση νέων εταιρειών για την δημιουργία επιπλέον θέσεων εργασίας στην περιοχή, την περαιτέρω ανάπτυξη της δημόσιας ενεργειακής διοίκησης και φυσικά την συμμετοχή σε έργα για την βελτίωση της ποιότητας ζωής στο Holzgerlingen, έργα τα οποία, πέραν πολλών άλλων, βρίσκονται στην πρώτη θέση στην ατζέντα του.

“

Με Ποσοστο 65,51%, ο Πρωτοσ δηΜαρχοσ ελληνικησ καταγωγησ στη γερΜανια, στο δηΜο holzgerlingen

”

ΠΡΟΣΩΠΑ61

ΑΡΓυΡΗΣ

πΑΝΤΑζΑΡΑΣ

“

«Έμαθα να θαυμάζω, και να παραδειγματίζομαι, έμαθα να συλλέγω και να απορρίπτω»

εΜαθα και Μεγαλωσα Με το να κανεισ Παντα Μια καλη Πραξη. ο καθενασ ό,τι ΜΠορει, οΠωσ ΜΠορει…

”

 Είστε από τους καλλιτέχνες που έχουν καταφέρει να προσελκύσουν από τα πρώτα χρόνια της καριέρας σας, τα φώτα της δημοσιότητας και οι θετικές κριτικές συναδέλφων, σίγουρα δεν προέκυψαν τυχαία. Πως το διαχειριστήκατε; Πώς είχατε φανταστεί, την πορεία σας στον καλλιτεχνικό χώρο; δε είχα φανταστεί κάτι αλήθεια...ήμουνα σεμνός, ταπεινός και σε εγρήγορση, μπροστά σε αυτό το χάος που απλωνόταν μπροστά μου. Ένιωθα πολύ νέος, μικρός, άγουρος. Στα 18 μου μπήκα κατευθείαν σε μια «θητεία» στη πρώτη γραμμή. Στη «θητεία του Πολιτισμού». Παρατηρούσα απλώς, πως γίνεται και τι 62ΠΡΟΣΩΠΑ

Στα 18 του, μπήκε κατευθείαν σε μια «θητεία» στη πρώτη γραμμή… Στη «θητεία του Πολιτισμού». Ο Αργύρης Πανταζάρας, προσπαθούσε να αφουγκραστεί να αποκωδικοποιήσει τη τέχνη, τον καλλιτέχνη, την βιομηχανία, τις αξίες, τα λάθη, τα πάθη και το ήθος. Έχει καταφέρει να κερδίσει με τη δουλειά του την εμπιστοσύνη και το κριτήριο του κόσμου. Όπως μας λέει ο ίδιος, «έμαθα να θαυμάζω, και να παραδειγματίζομαι. Έμαθα να συλλέγω και να απορρίπτω. Γνώρισα κόσμο μέσα από το πάθος μας για ζωή, μέσα από το πάθος για συζήτηση, συνομιλία και συνεργασία». Ερωτηθείς για την πράξη του να δώσει το χρηματικό έπαθλο απ΄το βραβείο «Χορν» που είχε κερδίσει, τονίζει ότι «έμαθα και μεγάλωσα με το να κάνεις πάντα μια καλή πράξη. Ο καθένας ό,τι μπορεί, όπως μπορεί», ενώ επιμένει να λέει, ότι “το να αλλάξει ο κόσμος είναι

προσωπική υπόθεση… και εύχομαι να το πάρετε προσωπικά.» Έχει τις πιο γλύκες αναμνήσεις, καθώς και μεγάλη αγάπη σε τόσο κόσμο που συνάντησε και του στάθηκε… συμμαθητές, συναθλητές, δασκάλους, φίλους και συγγενείς. Επειδή τους θεωρώ «μέρος» του… Εξακολουθεί πάντως να κάνει τις βόλτες που έκανε, πηγαίνει στα μέρη που πήγαινε, όταν έρχεται στο Βόλο αισθάνεται συγκίνηση και ευλογία. Αναφερόμενος στην τρέχουσα κατάσταση, με την καραντίνα λόγω του κορωνοϊού, τονίζει ότι «αυτή η κατάσταση θέρισε και στραγγάλισε κάθε άνθρωπο και κάθε ιδιότητα. Είδαμε τι σημαίνει να χάνεται μια «σοδειά», στη φύση αυτό είναι σύνηθες. Μόνο που τώρα, η σοδειά είμαστε εμείς. Ελπίζω οι άνθρωποι που είναι αισιόδοξοι να μη τα παρατήσουν»…

Συνέντευξη στον Ηλία Κουτσερή γίνεται. Προσπαθούσα να αφουγκραστώ να αποκωδικοποιήσω τη τέχνη, τον καλλιτέχνη ,την βιομηχανία, τις αξίες, τα λάθη, τα πάθη και το ήθος. Όλο αυτό το έβλεπα σαν μια συνεχόμενη πνευματική μάχη, μια συνεχόμενη αποκωδικοποίηση. Έμαθα να θαυμάζω, και να παραδειγματίζομαι. Έμαθα να συλλέγω και να απορρίπτω. Γνώρισα κόσμο μέσα από το πάθος μας για ζωή, μέσα από το πάθος για συζήτηση, συνομιλία και συνεργασία. Μαθήτευσα και έκανα κι εγώ μαθητές, έγινα συνεργάτης σε κάθε πόστο. υπέγραψα σκηνογραφίες, κοστούμια, αφίσες, έφτιαξα κείμενα, προγράμματα, βίντεο, έφτασα να κάνω και παραγωγή... Τι να σου πω ότι ήθελα να γίνω ηθοποιός; ότι ήθελα να γίνω

σκηνοθέτης; παραγωγός; Τίποτα και όλα μαζί... εκεί κατάλαβα ότι με ενδιαφέρει η τέχνη στο όλον της...σε κάθε πόστο από κάθε ματιά... έτσι εκτίμησα τους συνεργάτες μου και τη κάθε λεπτομέρεια στη δουλειά. Τώρα ξέρω πια να εκτιμώ τον καθένα ξεχωριστά και να συγκινούμαι από ανθρώπους που δίνονται ολοκληρωτικά σε αυτό που αγαπάνε, ακόμα και αν δε κάνουν κάτι που τους αρέσει...θα βρουν το δικό τους τρόπο να το αγαπήσουν!!! Γιατί αυτό που μας κάνει «συγγενείς» εντέλει, δεν είναι το «τι δουλειά κάνουμε» Αλλά το «πώς δινόμαστε» σε ό,τι κάνουμε. Αυτά εν ολίγης... και είμαι ακόμα στην αρχή...τώρα ξεκινάμε!

ΠΡΟΣΩΠΑ63

 Θυμάμαι, ότι δώσατε τα χρήματα του βραβείου «Δ. Χόρν» που κερδίσατε, στους πρόσφυγες… Αν κερδίζατε σήμερα τι θα κάνατε; δε ξέρω. Εγώ έμαθα και μεγάλωσα με το να κάνεις πάντα μια καλή πράξη. Ο καθένας ό,τι μπορεί, όπως μπορεί. δε περιμένω η κοινωνία και η πολιτεία να σωθεί από δωρεές. Μπορεί να σωθεί όμως από την σωστή κίνηση, από την ευαισθησία και την ενσυναίσθηση. Αισθάνομαι ότι δε μπορώ να κρατήσω ένα χρηματικό έπαθλο στα χέρια μου… ειλικρινά αδυνατώ… όταν εγώ έχω ήδη αμειφθεί για τη δουλειά μου, δε μου χρωστάει κανείς. Όμως όταν η κοινωνία και η πολιτεία σε ανταμείβει σαν «Ήθο-ποιό» με μια τέτοια διάκριση, νιώθω έμφυτο χρέος να ανταποδώσω διπλά! Η κατάσταση είναι κρίσιμη… και όπως είπα και ακόμα επιμένω να λέω «το να αλλάξει ο κόσμος είναι προσωπική υπόθεση… και εύχομαι να το πάρετε προσωπικά.»

64ΠΡΟΣΩΠΑ

δε θα σου πω τι θα έκανα τώρα αν κέρδιζα… γιατί έχω σκοπό να το κάνω και χωρίς να κερδίσω κάτι.  Ποιες αναμνήσεις αλλά και σκέψεις, σας έρχονται συνήθως στο μυαλό, απ΄ την περιοχή μας, όπου ζήσατε τα μαθητικά και εφηβικά σας χρόνια; Rollerblade και Αθλητισμός. Βουνό και Θάλασσα. Καλές παρέες, μεγάλες παρέες, ετερόκλιτοι άνθρωποι. Προσκοπισμός στο 58, κωπηλασία, ιστιοπλοΐα και ατελείωτη εξερεύνηση. Κοπάνες στα πιο όμορφα μέρη. Μπορείς να φανταστείς το παιδί σου να κάνει κοπάνα στον Βόλο? δηλαδή να πηγαίνει ας πούμε, στα πιο όμορφα μέρη με τους φίλους του, να ονειρεύεται, να πηγαίνει να ζωγραφίζει σε εργαστήριο, να σμιλεύεται, να ερωτεύεται, και να ωριμάζει κάτω από αυτόν τον ήλιο, κάτω από αυτά τα δέντρα. Εγώ θα ήμουν ήσυχος πάντως. Ξέρεις τι σημαίνει μέσα στον πυρετό της

εφηβείας, εκεί που αναρωτιέσαι «τι νόημα έχουν όλα», να κοιτάς έξω από το παράθυρο στη τάξη σου, στο 2ο Λύκειο και ξαφνικά να βλέπεις τον ήλιο και τη θάλασσα 9:00 το πρωί. Ίσως εκεί χτίστηκαν τα όνειρα… κι αυτός είναι και ο λόγος που εκεί επιστρέφω… Γι΄ αυτό έχω τις πιο γλύκες αναμνήσεις καθώς και μεγάλη αγάπη σε τόσο κόσμο που συνάντησα και μου στάθηκε… συμμαθητές, συναθλητές, δασκάλους, φίλους και συγγενείς. Επειδή τους θεωρώ «μέρος» μου…  Διατηρείτε επαφές με ανθρώπους, αλλά και σημεία ίσως της πόλης μας, ποια είναι; Κάνω τις βόλτες που έκανα, πηγαίνω στα μέρη που πήγαινα, όταν έρχομαι στο Βόλο αισθάνομαι συγκίνηση και ευλογία. Η παραλία του Βόλου παραμένει το στολίδι της πόλης. Με το μελαγχολικό ή ρομαντικό «κορδόνι». από εκεί βλέπεις από άκρη σε άκρη όλη τη πόλη, και όλα

“

εχω τισ Πιο γλυκεσ αναΜνησεισ αΠ΄τον Βολο, καθωσ και Μεγάλη αγαΠη σε τοσο κοσΜο Που συναντησα και Μου σταθηκε… συΜΜαθητεσ, συναθλητεσ, δασκαλουσ, φιλουσ και συγγενεισ. εΠειδη τουσ θεωρω «Μεροσ» Μου…

τα χωριά του μυθικού Πηλίου, αν κοιτάξεις στο βουνό. Λατρεύω μια βόλτα στο κέντρο, αυτό που σε πέντε βήματα είσαι παντού. Οι γειτονιές χωρισμένες σε εκκλησιές Άγιο Κωνσταντίνο, Άγιο Νικόλαο, Μεταμόρφωση, Ανάληψη, Παναγία Τρύπα στον Άναυρο… μια νοητή βόλτα που περνάς από φίλους, γνωστούς, τοπία, χρώματα και φως… και να νιώθεις πως όλα καταλήγουν στη θάλασσα. Ίσως γι αυτό ο Βόλος είναι μια πόλη που καλλιεργεί μεγάλα όνειρα και μεγάλους προορισμούς. δεν είναι τυχαίο ότι είναι η πόλη των Αργοναυτών.  Η χρονιά που κλείνει, μας βρίσκει όλους σε μια κατάσταση δύσκολη και με κυρίαρχο θέμα, την υγεία μας.

”

Πόσο επηρέασε τη δική σας δουλειά και την ψυχολογία σας και σε τι ελπίζετε για το 2021; δυστυχώς δεν μπορώ να αναφερθώ στη δουλειά μου χωρίς να σκεφτώ και τους άλλους. Αυτή η κατάσταση θέρισε και στραγγάλισε κάθε άνθρωπο και κάθε ιδιότητα. Είδαμε τι σημαίνει να χάνεται μια «σοδειά», στη φύση αυτό είναι σύνηθες. Μόνο που τώρα, η σοδειά είμαστε εμείς. Ελπίζω οι άνθρωποι που είναι αισιόδοξοι να μη τα παρατήσουν. Ελπίζω οι άνθρωποι που συνέβαλαν σε κάθε είδους καταστροφή φυσική, πνευματική, πολιτική, να πήραν το μάθημα ζωής που ήρθε και να εγκαταλείψουν την ιδέα, του να κοιτάνε μόνο το προσωπικό τους όφελος. Ελπίζω να βγούμε και στραφούμε στην ουσία και την πνευματικότητα της ζωής.

Ο Αργύρης Πανταζάρας, είναι απόφοιτος Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου. Διακεκριμένος με το Bραβείο Kαλύτερου Nέου Hθοποιού «Δημήτρης Χορν» το 2016. Έχει ιδρύσει την καλλιτεχνική ομάδα «Momentum», έχει συνεργαστεί με το Εθνικό Θέατρο, με το Piccolo Theatro di Milano, Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου, Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, Θεσσαλικό Θέατρο, Θέατρο οδού Κυκλάδων «Λευτέρης Βογιατζής», Θέατρο Πόρτα και το Θέατρο Κατερίνας Βασιλάκου. Έχει παραστεί ως ερμηνευτής πέντε φορές στο Αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου. Έχει συνεργαστεί με σημαντικούς Έλληνες και διεθνείς σκηνοθέτες όπως: Tomaz Pandur, Bob Wilson, Cezaris Grauinis, Δημήτρης Παπαϊωάννου, Λευτέρης Βογιατζής, Μιχαήλ Μαρμαρινός, Γιάννης Χουβαρδάς, Νίκος Καραθάνος, Βίκτωρας Αρδίτης, Δημήτρης Καραντζάς, Γιαννης Κακλέας, Έκτορας Λυγίζος, Ρούλα Πατεράκη, Κατερίνα Ευαγγελάτου, Λυδία Κονιόρδου. Έχει παίξει στα έργα: «1984» του G. Orwell στο ρόλο του «Winston Smith», «Φάουστ» του Γκαίτε στο ρόλο του «Μεφιστοφελή», «Βασιλιάς Ληρ» του William Shakespeare στο ρόλο του «Τρελού», «Woyzeck» του Γκέοργκ Μπύχνερ στον ομώνυμο ρόλο, «Still life» του Δημήτρη Παπαϊωάννου, «Αγαμέμνων» του Αισχύλου στο ρόλο του «Αγγελιαφόρου», «Βάκχες» του Ευριπίδη στο ρόλο του «Διόνυσου« καθώς και του «Αγγελιαφόρου», «Ρήσος» του Ευριπίδη στο ρόλο του «Έκτορα», «Ηρακλής Μαινόμενος» του Ευριπίδη στο «Χορό», «Θερμοκήπιο» του Harold Pinter το ρόλο του «Lush» κ.α. Έχει σκηνοθετήσει: «This is Not Romeo & Juliet» βασισμένο στο έργο του Σαίξπηρ, «Elephant Song» βασισμένο στο έργο του Nicholas Billon , «Ένας Καλός Λόγος» παράσταση βασισμένη στο «Υπόγειο» του Ντοστογιέφσκι και στα «Ημερολογιακά Τετράδια» του Βασλάβ Νιζίνσκι. Συν-σκηνοθεσία με την Ελίνα Μαντίδη, «ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ» Συρραφή πέντε Αρχαίων Τραγωδιών που έλαβε χώρα στη Μικρή Επίδαυρο και στο Σύγχρονο Θέατρο. «AmorS» ένα Dueto σε συν-σκηνοθεσία με τη Στεφανία Γουλιώτη και τους Rootless Root βασισμένο στα Σονέτα του William Shakespeare, «ΑΩ»-«Ακατονόμαστος» του Samuel Beckett. Κινηματογράφος: «Mototrway65», Σκηνοθεσία Ευη Καλογιροπούλου / Cannes Special Film Festival Nomination Palme d’Or, «Digger» Σκηνοθεσία Τζώρτης Γρηγοράκης / Haos Film & Faliro House / Berlinale Award, «Pari» Σκηνοθεσία Σιαμάκ Ετεμάντη / Berlinale Panorama, «Ο πιο Γλυκός Μισάνθρωπος» Σκηνοθεσία Ελένη Αλεξάνδρακη / Βραβείο Ντοκιμαντέρ TIFF, «Suntan» Σκηνοθεσία Αργύρης Παπαδημητρίου, «Πολυξένη» Σκηνοθεσία Δώρα Μασκλαβάνου, «Ίκαρος» Σκηνοθεσία Γιώργος Φουρτούνης Τηλεοπτική Σειρά: Άγριες Μέλισσες σκηνοθεσία Λευτέρης Χαρίτος, Κόκκινο Ποτάμι σκηνοθεσία Μανούσος Μανουσάκης, 10η Εντολή σκηνοθεσία Πάνος Κοκκινόπουλος. Διαλέξεις και Σεμινάρια: Momentum Secret Workshop [Ηθοποιός- Δημιουργός], Interational Forum Contested Cities «Αρχαίο Δράμα και Αστικός Χώρος», Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης 23-24 Σεπτεμβρίου 2017 Αθήνα, Διάλεξη & Άσκηση στο Ευρωπαϊκό Σχολείο του Λουξεμβούργου, Σεμινάριο Υποκριτικής στη θεατρική Ομάδα Ελληνικής Κοινότητας στο Λουξεμβούργο. ΠΡΟΣΩΠΑ65

ΝΙΚοΣ

πΡΑΝΤζοΣ «Στόχος μας, δύσκολος αλλά όχι άπιαστος, να συσπειρώσουμε τα νέα παιδιά που έφυγαν στο εξωτερικό» Αυτό που τον τράβηξε στο χώρο της Αστροφυσικής έρευνας, ήταν η δυνατότητα να παίρνει συνεχώς νέα ερεθίσματα, να μαθαίνει, να βρίσκει καινούρια πράγματα και να δημιουργεί σε πνεύμα συλλογικότητας, να ταξιδεύει για συνέδρια και συνεργασίες σε όλες τις ηπείρους! Ο Βολιώτης Νίκος Πράντζος που διαπρέπει στο εξωτερικό, έχει κρατήσει ωστόσο, με τη Μαγνησία, στενή επαφή στα σαράντα χρόνια που βρίσκεται εκτός των συνόρων μας, αφού έχει εδώ πολλούς συγγενείς, φίλους και γνωστούς. Όπως δηλώνει στη ΜΑΓΝΗΣΙΑ, ένας απο τους στόχους του συλλόγου «Κοινό των Μαγνήτων» στον οποίο είναι πρόεδρος, που είναι «δύσκολος αλλά όχι άπιαστος» όπως τονίζει, «είναι να συσπειρώσουμε τα νέα παιδιά που έφυγαν στο εξωτερικό στα χρόνια της κρίσης. Μπορούν να προσφέρουν πολλά στον τόπο μας». Σε ότι αφορά στα πολλά αναπάντητα ερωτήματα που έχουμε όλοι μας για τα άστρα, τους πλανήτες, την… όποια μοναχικότητά μας, ο κ. Πράντζος τονίζει ότι «τεχνολογικά εξελιγμένοι πολιτισμοί φαίνεται να σπανίζουν στον Γαλαξία μας και δεν αποκλείεται να είμαστε μόνοι σήμερα. Ίσως να μην το μάθουμε ποτέ!» Συνέντευξη στον Ηλία Κουτσερή  Κύριε Πράντζο, είστε από τα πρόσωπα που με την παρουσία τους, τιμούν τη Μαγνησία στο εξωτερικό, έχοντας διαγράψει μια λαμπρή πορεία. Αλήθεια, έτσι την είχατε σκεφθεί; Αυτό που με τράβηξε στην πορεία αυτή στο χώρο της Αστροφυσικής έρευνας ήταν η δυνατότητα να παίρνω συνεχώς νέα ερεθίσματα, να μαθαίνω, να βρίσκω καινούρια πράγματα και να δημιουργώ σε πνεύμα συλλογικότητας με συναδέλφους απο διάφορες χώρες. Να ασχολούμαι με θέματα που με ενδιαφέρουν και με απορροφούν και να έρχομαι σε επαφή με τις πιό σύγχρονες εξελίξεις στον τομέα μου ταξιδεύοντας για συνέδρια και συνεργασίες σε όλες τις ηπείρους. Επίσης, να μεταδίδω όλα αυτά τα όμορφα και ενδιαφέροντα πράγματα σε ερευνητές, φοιτητές, μαθητές, καθώς και στο πλατύ κοινό και να ανατροφοδοτούμαι μαθαίνοντας από τις απορίες τους. Τα υπόλοιπα ήρθαν μόνα τους, χωρίς να σκεφτώ κάτι ιδιαίτερο.  Σε ότι αφορά στο Γαλλικό Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών στο οποίο εργάζεστε, ποια είναι η ενασχόλησή σας και οι στόχοι οι δικοί σας αλλά και του Ιδρύματος; Το Εθνικό Ίδρυμα Επιστημονικών Ερευνών είναι ο μεγαλύτερος ερευνητικός οργανισμός στη Γαλλία και 66ΠΡΟΣΩΠΑ

ένας απόο τους μεγαλύτερους στον κόσμο. Απασχολεί σχεδόν 25.000 άτομα, απο τους οποίους οι μισοί περίπου είναι ερευνητές και οι άλλοι μισοί διοικητικό και τεχνικό προσωπικό. Στόχος του είναι η προώθηση της έρευνας, θεμελιώδους και εφαρμοσμένης, σε όλους τους κλάδους των επιστημών, τόσο τις θετικές όσο και τις επιστήμες του ανθρώπου. Οι ερευνητικές του ομάδες, είναι κατανεμημένες σε διάφορα ινστιτούτα και πανεπιστημιακά τμήματα που βρίσκονται διασκορπισμένα σε όλη τη Γαλλία. Εγώ εργάζομαι στο Ινστιτούτο Αστροφυσικής στο Παρίσι σαν διευθυντής ερευνών σε θεωρητικά θέματα που σχετίζονται με την δομή και εξέλιξη των άστρων και του Γαλαξία μας. Η δραστηριότητα μου ανήκει στη λεγόμενη θεμελιώδη έρευνα που δεν έχει σαν στόχο κάποια άμεση πρακτική ωφέλεια αλλά απλά την καλλίτερη κατανόηση της λειτουργίας του κόσμου που μας περιβάλλει.  Ποιες αναμνήσεις αλλά και σκέψεις σας έρχονται συνήθως στο μυαλό σας, από τη γενέτειρα; Με τον Βόλο και τη Μαγνησία έχω κρατήσει στενή επαφή στα σαράντα χρόνια που βρίσκομαι στο εξωτερικό, αφού έχω εδώ πολλούς συγγενείς, φίλους και γνωστούς. Αναμνήσεις απο τα παιδικά χρόνια στο δημοτικό με

οικογενειακές εκδρομές στο Πήλιο, μπάνια στον Άναυρο και τις Αλυκές, βενζινάκατοι για τα Πευκάκια, θερινά σινεμά σε Ηλύσια, Έσπερο, Ρεξ, πολύ παιχνίδι στις γειτονιές και μπάλα στις αλάνες και στις Αλατιέρες. Αναμνήσεις απο τα γυμνασιακά χρόνια επί δικτατορίας, με αυστηρούς καθηγητές και αξέχαστες φάρσες και σκασιαρχεία σε Αύρα και παραλία με αγαπημένους συμμαθητές, με τους οποίους μας δένει πια στενή φιλία μισού αιώνα (ανάμεσα στους οποίους κι ο αλησμόνητος Λαυρέντης Μαχαιρίτσας στην Α Γυμνασίου). Νοσταλγία για πράγματα και καταστάσεις που χάθηκαν: γειτονιές με μονοκατοικίες, αυλές και χαμηλές βεράντες, δρόμοι γεμάτοι απο τις φωνές και τα παιχνίδια των πιτσιρικάδων, θερινά σινεμά, το Καφέ Σαντάν και η Ερωφίλη, φίλοι που «έφυγαν» νωρίς και τους θυμόμαστε πάντα... χαρά και περηφάνεια για τα έργα που άλλαξαν την όψη της πόλης: Πανεπιστήμιο, πεζοδρόμηση κέντρου, παραλιακό μέτωπο, Πανθεσσαλικό, Αχιλλοπούλειο, περιφερειακός.... Αλλά και προβληματισμός για το επίπεδο της πολιτικής αντιπαράθεσης, της τηλεόρασης και των ΜΜΕ, την ασυνέπεια λόγων και έργων, τα υπερτροφικά εγώ των δημοσίων προσώπων και το ελάχιστο πραγματικό ενδιαφέρον για τα κοινά και τους θεσμούς...

“

”

τεχνολογικα εξελιγΜενοι ΠολιτισΜοι φαινεται να σΠανιΖουν στον γαλαξια Μασ και δεν αΠοκλειεται να ειΜαστε Μονοι σηΜερα. ισωσ να Μην το ΜαθουΜε Ποτε!

ΠΡΟΣΩΠΑ67

Στο Γαλλοκαναδικό τηλεσκόπιο της Χαβάης, στην κορυφή του όρους Mauna Kea (4200 μέτρα) το 1993

 Σαν πρόεδρος στο «Κοινό των Μαγνήτων» ποιος είναι ο πρωταρχικός στόχος σας; Το «Κοινόν των Μαγνήτων» πρωτοσυστήθηκε το 2000 με πρωτοβουλία του τότε Νομάρχη Μαγνησίας Πανου Σκοτινιώτη και σημαντική συμβολή της τότε αντινομάρχη Νατάσας Οικονόμου. Κύριοι στόχοι του ήταν και παραμένουν : Η καταγραφή και συσπείρωση των Μαγνήτων του εξωτερικού, η σύσφιξη των σχέσεων τους και η διατήρηση μόνιμων δεσμών αλληλεγγύης και συνεργασίας μεταξύ τους και με τη Μαγνησία καθώς και η προβολή της Μαγνησίας σε όλους τους τομείς και η ανάδειξη των επιτευγμάτων και της συμμετοχής των αποδήμων Μαγνήτων στην κοινωνική, πολιτιστική, επιστημονική και οικονομική ζωή των χωρών υποδοχής. Σαν ένα απο τα ιδρυτικά μέλη και τωρινός πρόεδρος εξακολουθώ να προωθώ με τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου, αυτούς τους στόχους. Οι κεντρικές εκδηλώσεις μας το καλοκαίρι, γίνονται πάντα με συμμετοχή μελών μας απο το εξωτερικό σε στενή συνεργασία με τοπικούς φορείς, όπως το Μουσείο, το Πανεπιστήμιο, το δΗΠΕΘΕ δήμου Βόλου, η Εταιρεία Αστρονομίας και διαστήματος Μαγνησίας κλπ. Άλλος στόχος μας, δύσκολος αλλά όχι άπιαστος, είναι να συσπειρώσουμε τα νέα παιδιά πού έφυγαν στο εξωτερικό στα χρόνια της κρίσης. Μπορούν να προσφέρουν πολλά στον τόπο μας.  υπάρχει κάτι που θεωρείτε ότι θα μπορούσε να γίνει στη Μαγνησία ή ακόμη και ευρύτερα στη χώρα μας, σε σχέση με το δικό σας επιστημονικό πεδίο, και θα μπορούσε να την καταστήσει πρωτοπόρα, σε ευρωπαϊκό 68ΠΡΟΣΩΠΑ

Διάλεξη για το κοινό στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνων το 2009

τουλάχιστον επίπεδο; Η επιστημονική έρευνα στο χώρο μου, αλλά και γενικότερα η θεμελιώδης έρευνα, γίνεται πιά σε συλλογικό επίπεδο και με διεθνείς συνεργασίες. Ελάχιστες δυνατότητες υπάρχουν για μια μικρή χώρα να αναπτύξει αυτόνομη πρωτοποριακή έρευνα. Ωστόσο η χρηματοδότηση απο ευρωπαΐκά προγράμματα επιτρέπει σε πολλούς ικανότατους συναδέλφους σε διάφορα ερευνητικά κέντρα της χώρας μας, να αναπτύσσουν με τις ομάδες τους αξιοζήλευτη δραστηριότητα σε διεθνές επίπεδο και μέσα απο διεθνείς συνεργασίες. Και παρά τις ελλείψεις του, το ελληνικό πανεπιστήμιο παρέχει επαρκέστατη κατάρτιση, αφού οι Έλληνες φοιτητές που βγαίνουν στο εξωτερικό, κατά κανόνα διαπρέπουν στον τομέα τους. Η απορρόφηση τους στην ελληνική αγορά και η σύνδεση με την παραγωγή, είναι μια άλλη ιστορία που χρειάζεται πολλή συζήτηση και θα πρέπει να περιλαμβάνει μια σχετικά άγνωστη έννοια στη χώρα μας, αυτή του μακροπρόθεσμου σχεδιασμού.  «Ποιό θα μπορούσε να είναι το μέλλον της ανθρωπότητας στο Διάστημα κατά τις δεκαετίες και τους αιώνες που έρχονται; Θα μπορέσουμε να ταξιδέψουμε κάποτε στα αστέρια; Είμαστε μόνοι τελικά στο Γαλαξία μας;» Δανείζομαι τις ερωτήσεις από το οπισθόφυλλο του βιβλίου σας «Η Περιπέτεια του μέλλοντος» … Ποιες είναι οι απαντήσεις; Βάσεις στη Σελήνη, εκμετάλλευση της ενέργειας του Ήλιου με τεράστια διαστημικά πανώ, αξιοποίηση του ηλίου-3 της Σελήνης για παραγωγή άφθονης θερμοπυρηνικής ενέργειας χωρίς ραδιενεργά κατάλοιπα, διαστημικές αποικίες, εγκαταστάσεις στον Άρη και

ενδεχομένως «γεωποίηση» του κόκκινου πλανήτη (ώστε να γίνει κάποτε κατοικήσιμος), εξόρυξη των ορυκτών των αστεροειδών... Αλλά κανείς δεν ξέρει αν και πότε κάποιες απο τις προτάσεις αυτές θα πραγματοποιηθούν. Η ρήση του πατέρα της Αστροναυτικής Κωνσταντίνου Τσιολκόφσκι « Η Γή είναι το λίκνο της ανθρωπότητας αλλά κανείς δεν μένει στο λίκνο όλη του τη ζωή » φαντάζει προφητική. Ωστόσο, μια σειρά από κρίσιμα προβλήματα που ζητούν επειγόντως λύση (κλιματική αλλαγή, μόλυνση περιβάλλοντος, οικονομικές και κοινωνικές κρίσεις, αυξανόμενη ανισότητα, πανδημίες, ελάττωση βιοποικιλότητας κλπ) προβλέπεται να κρατήσουν το είδος μας στο λίκνο του για κάμποσο καιρό ακόμη. Εκτός κι αν η έξοδος στο διάστημα προκριθεί σαν λύση σε κάποια απο τα προβλήματα αυτά. Όσο για τα αστέρια, είναι πολύ μακριά και θα πρέπει να μας περιμένουν για αιώνες ακόμη. Σε κάποιους απο τους πλανήτες τους - κάπου 4.000 έχουν ανιχνευθεί μέχρι σήμερα αλλά σίγουρα υπάρχουν πολλά δισεκατομμύρια - μπορεί να υπάρχουν απλές μορφής ζωής σαν αυτές που κυριάρχησαν στο μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας της Γης (βακτήρια, αμοιβάδες). Αλλά τεχνολογικά εξελιγμένοι πολιτισμοί φαίνεται να σπανίζουν στον Γαλαξία μας και δεν αποκλείεται να είμαστε μόνοι σήμερα. Ισως να μην το μάθουμε ποτέ!  Έχετε κάποιο moto που σας χαρακτηρίζει ή που θέλετε συνήθως να λέτε; Το έχω δανειστεί από τον πρωτοπόρο της αμερικανικής αστροναυτικής Ρόμπερτ Γκόνταρντ: « Τα όνειρα του χθές είναι η ελπίδα του σήμερα και η πραγματικότητα του αύριο ».

Μετά από σεμινάριο σε πρωτοετείς φοιτητές στο Πανεπιστήμιο του Ανόι στο Βιετνάμ

Σύντομο βιογραφικό Ο Νίκος Πράντζος γεννήθηκε στον Βόλο το 1956. Αποφοίτησε από το Α’ Γυμνάσιο Αρρένων Βόλου το 1974 και από το Φυσικό τμήμα της Φυσικομαθηματικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1978. Μικρός ονειρευόταν να γίνει αστροναύτης, αλλά συνειδητοποιώντας τη δυσκολία του εγχειρήματος, προτίμησε να πλησιάσει τα αστέρια με άλλους τρόπους. Έτσι πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στην Αστροφυσική στο Παρίσι, όπου πήρε Doctorat στην Αστροφυσική Υψηλών Ενεργειών το 1982 και Doctoratd’ Etat στην Πυρηνική Αστροφυσική το 1986. Στη συνέχεια προσελήφθη στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών της Γαλλίας (CNRS) και από το 1986 εργάζεται στο Ινστιτούτο Αστροφυσικής του Παρισιού, όπου είναι σήμερα Διευθυντής Έρευνας. Αντίθετα με την κοινή αντίληψη για τους αστρονόμους/αστροφυσικούς, ελάχιστες φορές έχει κοιτάξει τον ουρανό με τηλεσκόπιο. Οι θεωρητικές έρευνές του αφορούν τα αστέρια και τους γαλαξίες, τις φυσικές διεργασίες που λαμβάνουν χώρα στο εσωτερικό τους καθώς και την εξέλιξή τους. Επάνω στα θέματα αυτά έχει δημοσιεύσει περισσότερες από 300 επιστημονικές εργασίες, τις οποίες και έχει παρουσιάσει σε δεκάδες διεθνή επιστημονικά συνέδρια. Έχει (συν)διοργανώσει δεκαπέντε από αυτά, από τα οποία το ένα στο Βόλο (το 5° Διεθνές Συνέδριο Πυρηνικής Αστροφυσικής, το 1998 στο

Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, με συμμετοχή 200 περίπου επιστημόνων). Εχει διδάξει στο μεταπτυχιακό τμήμα Αστροφυσικής του Πανεπιστημίου Paris 6 επι 20 χρόνια, ενώ το 1997 προσκλήθηκε ως επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Τόκιο, όπου δίδαξε για ένα τρίμηνο. Έχει διατελέσει υπεύθυνος πολλών διμερών ερευνητικών προγραμμάτων, μεταξύ της Γαλλίας αφενός και της Ελλάδας, Βελγίου, Γερμανίας, Κίνας, Ιαπωνίας, Ινδίας, αφετέρου. Έχει διατελέσει μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Γαλλικής Αστρονομικής Ένωσης και της Ελληνικής Εθνικής Αστρονομικής Επιτροπής, εκπρόσωπος της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό περιοδικό Astronomy and Astrophysics και σύμβουλος στον τομέα της Αστροφυσικής Υψηλών Ενεργειών της Ευρωπαικής Υπηρεσίας Διαστήματος (ESA). Απο το 2019 είναι Πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών. Το 1994 τιμήθηκε για το έργο του με το Βραβείο της Γαλλικής Αστρονομικής Ένωσης, που επιβραβεύει κάθε χρόνο ένα «νέο» (κάτω των 40 ετών) επιστήμονα που εργάζεται στη Γαλλία. Η τρίτη μεγάλη του αγάπη, πέρα από την έρευνα και τη διδασκαλία, είναι η εκλαΐκευση της αστρονομίας στο πλατύ κοινό, μέσα από διαλέξεις, εκπομπές, άρθρα και βιβλία. Έχει αρθρογραφήσει στα Ελληνικά, στα περιοδικά «Περισκόπιο της Επιστήμης», «Επιστημονική Σκέψη» και «Ουρανός», καθώς και σε διάφορα γαλλικά περιοδικά.

Έχει δημοσιεύσει (μόνος ή με συναδέλφους του) τέσσερα βιβλία στα Γαλλικά, τα οποία έχουν αποσπάσει τιμητικές διακρίσεις (από τη Γαλλική Ακαδημία Επιστημών και την Ένωση Επιστημονικών Συγγραφέων Γαλλίας) και έχουν μεταφραστεί σε διάφορες γλώσσες. Ένα από τα βιβλία του κυκλοφόρησε στα ελληνικά από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης. Με τίτλο «Η περιπέτεια του Μέλλοντος», αναφέρεται στις προοπτικές του ανθρώπου στο Σύμπαν, τη δυνατότητα ταξιδιών στα άστρα και εποικισμού του Γαλαξία, το ενδεχόμενο συνάντησης εξωγήινων πολιτισμών και το απώτερο τέλος της Γης, του Ήλιου και του Σύμπαντος. Για το σύνολο του εκλαϊκευτικού του έργου τιμήθηκε το 2004 από το Γαλλικό Κοινοβούλιο, αυτή τη φορά ως Γάλλος (αφού διαθέτει και τη Γαλλική υπηκοότητα) που γεννήθηκε στο εξωτερικό. Υπήρξε από τα ιδρυτικά μέλη της Εταιρείας Αστρονομίας και Διαστήματος Μαγνησίας, της πρώτης εταιρείας ερασιτεχνών αστρονόμων στην Ελλάδα, και συμμετέχει στις πολλαπλές δραστηριότητές της κάθε φορά που έρχεται στην πόλη μας. Είναι επίσης Πρόεδρος του Κοινού των Μαγνήτων, του Παγκόσμιου σωματείου της Μαγνησιακής διασποράς και Πρόεδρος του Δικτύου ελληνογαλλικών συλλόγων της περιοχής Παρισιού Grèce-sur-Seine. Ειναι παντρεμένος με τη συμπολίτισσά μας Μαρία Πουρνάρα και έχουν τέσσερα παιδιά. ΠΡΟΣΩΠΑ69

ΣΩΚΡAΤΗΣ

ΣΑβΕλIΔΗΣ Το όραμα θα πρέπει να ξεκινά με τις λέξεις «υπηρεσία στον άνθρωπο»

O

Σωκράτης Σαβελίδης αναδείχτηκε στα εκπαιδευτικά πράγματα της Μαγνησίας ειδικά την τελευταία δεκαετία, ως Πρόεδρος της ΕΛΜΕ Μαγνησίας για τα πρώτα πέντε χρόνια, ως διευθυντής της ΑΣΠΑΙΤΕ Βόλου και ως διευθυντής δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης τα τελευταία πέντε. Σπούδασε Μηχανολόγος Εκπαιδευτικός, πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο αντικείμενο της διοίκησης Ολικής Ποιότητας και είναι κάτοχος διδακτορικού διπλώματος στο αντικείμενο της διοικητικής των Κρίσεων στην Εκπαίδευση. Συνεχίζει τις μεταπτυχιακές του σπουδές στην Εκπαίδευση στην Αειφορία και το Περιβάλλον. Έχει εξειδικευτεί και έχει πραγματοποιήσει έρευνες σε εκπαιδευτικά και παιδαγωγικά αντικείμενα, σε αντικείμενα STEM, ρομποτικής, ηλεκτρονικών υπολογιστών και σε αντικείμενα διαχείρισης κρίσεων, μηχανολογίας και διοίκησης. Αποτελεί ιδρυτικό μέλος της επιστημονικής ομάδας HASS&STEM στην εκπαίδευση. Το έργο του μεγάλο και πολυποίκιλο. Ως πρόεδρος της ΕΛΜΕ Μαγνησίας έδρασε σε ευρύτατο πεδίο υποστήριξης και διεκδικήσεων. χαρακτηριστικά αναφέρεται η στήριξη των σχολείων, των εκπαιδευτικών και των μαθητών στην περίοδο των μνημονίων, η αποτροπή κλεισίματος ή συγχώνευσης σχολείων, η καθοριστική του δράση στην επαναλειτουργία καταργηθέντων τομέων και στην επαναπρόσληψη των εκπαιδευτικών που τέθηκαν σε διαθεσιμότητα αλλά και η υποστήριξη 70ΠΡΟΣΩΠΑ

μαθητών ακόμη και σε δικαστικές τους εμπλοκές με αφορμή κινητοποιήσεις τους. Σημειώνεται ότι ήταν ο μόνος διευθυντής σχολείου ο οποίος αρνήθηκε την αξιολόγηση του 2013-14 εμμένοντας και υποστηρίζοντας τις θέσεις του κλάδου των εκπαιδευτικών. Ως διευθυντής Σχολείων, πέραν της διασφάλισης της ομαλής και αποτελεσματικής λειτουργίας των μονάδων, εισήγαγε τις δράσεις υποστήριξης των μαθητών με διαβιωτική δυσχέρεια με πρώτο συμπαραστάτη του το Μητροπολίτη δημητριάδος, εισήγαγε την θέση του υποστηρικτή καθηγητή (ονομάστηκε «φύλακας άγγελος», από τους δημοσιογράφους και χρειάστηκε πάνω από 5 χρόνια για να εισαχθεί στα σχολεία από την επίσημη πολιτεία). Ανέδειξε την αναγκαιότητα ίδρυσης Ακαδημιών Εμπορικού Ναυτικού στη Μαγνησία, ανέδειξε την αναγκαιότητα διεύρυνσης του εκπαιδευτικού πλαισίου της κοινωνίας με συνεργασίες όπως οι γονείς, το πανεπιστήμιο, η εκκλησία, οι πολιτικοί, η τοπική αυτοδιοίκηση, οι φορείς πολιτισμού. Ανέδειξε τη σημασία συμμετοχής σε εξωδιδακτικές διαδικασίες τοπικής εθνικής και ευρωπαϊκής εμβέλειας σε θέματα πολιτισμού, υγείας, περιβάλλοντος και αειφορίας, επιχειρηματικότητας και σύγχρονης τεχνολογίας. Ως διευθυντής δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης επιλέχτηκε, όχι μόνο με κριτήριο τα τυπικά προσόντα και τη διαδικασία συνέντευξης αλλά και την επιλογή από τους διευθυντές των σχολείων δια ψηφοφορίας. Έλαβε ένα από τα μεγαλύτερα ποσοστά στην

“

Ελλάδα (περίπου 70%) και γι΄ αυτό αισθάνεται ιδιαίτερα περήφανος αλλά και σφοδρά υποχρεωμένος στον καθηγητικό κλάδο ο οποίος τον ανέδειξε. Συνεργάστηκε άριστα με την Ιερά Μητρόπολη, την Ένωση Συλλόγων Γονέων, το Πανεπιστήμιο, τους πολιτικούς, την τοπική αυτοδιοίκηση, τα επιμελητήρια, τους επιστημονικούς φορείς, του φορείς πολιτισμού, τους αθλητικούς φορείς. Τα πέντε τελευταία χρόνια προήγαγε την ίδρυση δύο νέων Σχολείων, πέντε νέων εξεταστικών κέντρων Πανελλαδικών εξετάσεων, είκοσι νέων Τμημάτων Ένταξης για μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, δέκα τάξεων Ζώνης Εκπαιδευτικής Προτεραιότητας (επτά για πρόσφυγες και τρεις για ρομά μαθητές), της ειδικότητας Μηχανοσυνθέτη Αεροσκαφών (από τις ελάχιστες στη χώρα). «Άνοιγμα των σχολείων στην κοινωνία» Ήταν ο εμπνευστής των επίσημων εκδηλώσεων της δδΕ Μαγνησίας οποίες συνεργούν καθοριστικά στο άνοιγμα των σχολείων στην κοινωνία. Πραγματοποιήθηκαν πάνω από τριάντα τέτοιες εκδηλώσεις από ισάριθμα σχολεία. Θεσμοθέτησε επίσημες μαθητικές εκδηλώσεις για τη μνήμη του Ολοκαυτώματος των Εβραίων, της Γενοκτονίας των Ποντίων, της ημέρας των ΑΜΕΑ, της ημέρας του Πολιτισμού. Θεσμοθέτησε το ετήσιο μαθητικό συνέδριο με θέμα τη διερεύνηση του έργου προσωπικότητας της Μαγνησίας.

τα στελeχη τησ εκΠαiδευσησ, να αφουγκρaΖονται τον Μαθητh, τον εκΠαιδευτικo, τον Πολiτη, να στeκονται αλληλeγγυοι σε oΠοιον το eχει ανaγκη

“

οι εκΠαιδευτικοi να Μοχθοyν για την δηΜοκρατiα και τον ανθρωΠισΜo κι ασ ξeρουν oτι κaΠοιεσ φορeσ θα ΠολεΜηθοyν

”

ΠΡΟΣΩΠΑ71

Ενίσχυσε την εκπαίδευση στο STEM και τη ρομποτική θεσμοθετώντας πρωτοποριακή δράση όπου καθηγητές πανεπιστημίου διδάσκουν μαθητές από όλα τα γυμνάσια. Τα τελευταία πέντε χρόνια, κορυφώθηκε η ανάπτυξη προγραμμάτων εξωδικαστικών δραστηριοτήτων στα σχολεία ξεπερνώντας τον αριθμό των 250 κατ’ έτος. Θεσμοθετήθηκε η κοινή συνεδρίαση εκπαιδευτικών μαθητών ειδικών κοινωνικών ομάδων Ρομά, Εγκλείστων και Προσφύγων με σκοπό τη βελτιστοποίηση της εκπαίδευσης αυτών των ομάδων. Θεσμοθετήθηκε η διοργάνωση των πανελλήνιων σχολικών αγώνων Πάλης και Ποδηλασίας αλλά και πρωτοποριακό πρόγραμμα γνωριμίας και εκμάθησης ολυμπιακών αθλημάτων σε μαθητές απομακρυσμένων σχολείων. Μερίμνησε για την πρόληψη των κρίσεων στα σχολεία μέσω επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών σε θέματα αντιμετώπισης φυσικών καταστροφών, σε θέματα υγείας, θέματα αντιμετώπισης ψυχολογικών προβλημάτων, αντιμετώπισης της σχολικής βίας σε συνεργασία με πλήθος φορέων. χαρακτηριστικές είναι οι ενέργειες αντιμετώπισης της πανδημίας. Κάλεσε τους διευθυντές και τους Συλλόγους διδασκόντων να προετοιμαστούν δύο μήνες πριν ανοίξουν τα σχολεία. Σε συνεργασία με τον Ιατρικό και το Φαρμακευτικό Σύλλογο, προετοίμασε τα σχολεία στην αντιμετώπιση της πανδημίας του 72ΠΡΟΣΩΠΑ

κορωνοϊού δύο μήνες πριν εκδηλωθεί στη χώρα μας και μάλιστα αξιοποίησε το δυναμισμό της μαθητικής κοινότητας με σκοπό να διαδοθεί παιδεία αντιμετώπισης του κορωνοϊού σε όλη την κοινωνία. «Η Πολιτεία αφουγκράζεται τους μαθητές» Οργάνωσε ειδικά μαθήματα για τους μαθητές οι οποίοι δεν είχαν ευχέρεια πρόσβασης στο διαδίκτυο (ρομά, πρόσφυγες, μαθητές με διαβιωτική δυσχέρεια) και σε συνεργασία με φορείς πολιτισμού και στελέχη της εκπαίδευσης οργάνωσε το μαθητικό διαγωνισμό «δημιουργούμε στο Σπίτι». Εισήγαγε την Σχολειοκεντρική Κατανομή των μαθητών και ανέπτυξε επιμορφώσεις των εκπαιδευτικών με στόχο την ομαλή μετάβαση των μαθητών από το δημοτικό στο Γυμνάσιο και την ελαχιστοποίηση των αρνητικών επιπτώσεων στην ψυχολογία τους κατά τη μετάβασή τους. Θεσμοθέτησε τη δράση «Η Πολιτεία αφουγκράζεται τους μαθητές», μια δράση ανάπτυξης τη δημοκρατίας στο σχολείο κατά την οποία μαθητές από όλα τα Λύκεια και τα ΣΜΕΑΕ μιλούν, για το παρόν στο σχολείο και το μέλλον στη ζωή τους, στους βουλευτές και τους δημάρχους και τους γονείς τους. Ήταν ο εμπνευστής της εκστρατείας «Μαραθώνιος Αγάπης για το Συμμαθητή μου με Αναπηρία» η οποία συνέργησε στην αγορά σχολικού λεωφορείου για τους μαθητές του ΕΕΕΕΚ Βόλου και κυρίως, ευαισθητοποίησε

χαρακτηριστικά όλους τους μαθητές σε θέματα Αναπηρίας. Ήταν ο εμπνευστής της εκστρατείας «Προστατεύω την Ελπίδα» κατά την οποία ειδικοί επιμορφώνουν τους γονείς για την αντιμετώπιση της μάστιγας των εξαρτήσεων. Εισηγήθηκε επανειλημμένα την κατασκευή τριών σχολικών μονάδων στο δήμο Βόλου, του 5ου Γυμνασίου, του ΕΕΕΕΚ και του Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου – Λυκείου, ενός Γυμναστηρίου και μίας Αίθουσας Σχολικού θεάτρου προτείνοντας μάλιστα και τις θέσεις δόμησής τους. Ήταν ο εμπνευστής των Ασφαλών διαδρομών (μικρού πλάτους πεζόδρομοι οι οποίοι θα χρησιμοποιούνται από τους μαθητές για την ασφαλή και άνετη μετακίνησή τους από το σπίτι στο σχολείο). Ήταν εκείνος ο οποίος υποδέχτηκε τα προσφυγόπουλα και τα ενέταξε στα κανονικά σχολεία και όχι σε δομές απομόνωσής τους, ερχόμενος σε σύγκρουση, τόσο με την προϊσταμένη του αρχή, όσο και με την ΕΛΜΕ Μαγνησίας αλλά και πλήθος άλλων «παραγόντων» της περιοχής. Προήγαγε την αξιοποίηση των μαθητικών καταλήψεων προς όφελος της εκπαιδευτικής διαδικασίας και της σχολικής ζωής δια του χειρισμού τους με δημοκρατικό και παιδαγωγικό τρόπο, με σεβασμό και κατανόηση του αγώνα και των αιτημάτων των μαθητών, χωρίς την εμπλοκή τρίτων στα θέματα της σχολικής κοινότητας.

Ήταν ίσως ο μόνος ο οποίος ως διευθυντής Εκπαίδευσης (όπως και ως διευθυντής Σχολείου) αρνήθηκε την αξιολόγηση, παρά το πλήθος των προσόντων, της εμπειρίας και το έργου του, δηλώνοντας ότι «δεν αξιολογώ, δεν αξιολογούμαι». Παρενέβη στο υπουργείο Παιδείας και το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής σχετικά με την υποστήριξη θέσεων και απόψεων εκπαιδευτικών και μαθητών αλλά και με άλλα θέματα όπως η προστασία μαθητών με διαβιωτική δυσχέρεια, η δωρεάν μεταφορά μαθητών στο σχολείο τους, ο προσδιορισμός επαγγελματικών δικαιωμάτων κλπ. Ενέργειες ανάπτυξης του μαθητικού τουρισμού Ξεκίνησε ενέργειες ανάπτυξης του μαθητικού τουρισμού στη Μαγνησία προτείνοντας σχετικές δράσεις ανάδειξης του πολιτιστικού κεφαλαίου και των δυνατοτήτων άθλησης και αναψυχής της Μαγνησίας στα Ευρωπαϊκά Προγράμματα των σχολείων. Στο ίδιο πλαίσιο ανήκει και η πρόταση για ανάδειξη περιοχής του Βόλου ως σχολικού εκδρομικού προορισμού με πολιτιστική, περιβαλλοντική, αθλητική φυσιογνωμία (ενοποίηση και αναβάθμιση των περιοχών, πεδίο Άρεως, έλος Μπουρμπουλήθρας, Αρχαία δημητριάδα, λόφος Πευκακίων). Καταλήγοντας, ο Σωκράτης Σαβελίδης προτείνει σε όλα τα στελέχη της εκπαίδευσης: Η Στρατηγική τους διοίκηση να βασίζεται πάντα σε ένα όραμα και το όραμα θα πρέπει να ξεκινά με τις λέξεις «υπηρεσία στον άνθρωπο». Να θεωρούν τον εαυτό τους κατ αρχήν ως εκπαιδευτικό και παιδαγωγό της νέας γενιάς με όλες τις υποχρεώσεις, τα καθήκοντα αλλά και την τιμή που συνεπάγεται αυτό. Να μη ξεχνούν ότι το σπουδαιότερο αξίωμα στην εκπαίδευση, δεν είναι του διευθυντή εκπαίδευσης αλλά του εκπαιδευτικού της τάξης κι αυτό επειδή ο καθηγητής της τάξης έρχεται σε επαφή με τους ανθρώπους και έχει την θεόσταλτη δυνατότητα της προσφοράς, της διαπαιδαγώγησης και της διαμόρφωσης του ήθους και της συμπεριφοράς αυτών των ανθρώπων. Να θεωρούν τον εαυτό τους ως ίσο μεταξύ ίσων, να σέβονται την προσωπικότητα, τις απόψεις και τη διαφορετικότητα του άλλου και να αποτελεί ευθύνη και καθήκον τους η υποστήριξη του λειτουργήματος κάθε εκπαιδευτικού και του έργου κάθε διευθυντή. Να είναι οι τιμητές του νόμου όπως απορρέει από τις υποχρεώσεις της θέσης τους αλλά πρωτίστως να αξιοποιούν το νόμο και τις δυνατότητες που τους παρέχει η θέση τους για να υπηρετούν τον άνθρωπο, τον κάθε άνθρωπο. Να μην περιορίζονται στην απλή διεκπεραίωση των διοικητικών διαδικασιών αλλά να στοχεύουν στην Ολική Ποιότητα τόσο στην εκπαίδευση όσο και στην κοινωνία στην οποία ζουν οι μαθητές τους. Να αφουγκράζονται τον μαθητή, τον εκπαιδευτικό, τον πολίτη. Να στέκονται αλληλέγγυοι σε όποιον το έχει ανάγκη. Να μοχθούν για την δημοκρατία, την ισονομία και τον ανθρωπισμό κι ας ξέρουν ότι κάποιες φορές θα πολεμηθούν γι αυτό. ΠΡΟΣΩΠΑ73

ΓΙΩΡΓοΣ

ΣουΡλΑΣ Το εθνικό καθήκον για τους ήρωες του 1940 - 41

Π

έρα από τον συνεχή αγώνα του, αλλά και την καθοριστική του συμβολή, στην αναγνώριση των ηρώων της περιόδου 40-41 ο κ. Γιώργος Σούρλας τόσο ως πρόσωπο, όσο και ως Πρόεδρος της «Ένωσης Συγγενών Πεσόντων κατά το Έπος 1940 - 41», έχει έναν μοναδικό τρόπο να περιγράφει και να καταγράφει τα γεγονότα… «Όταν βρεθεί κανείς στα πεδία των μαχών της Βορείου Ηπείρου αισθάνεται θαυμασμό για την εποποιία του 1940 41, για τους μαχητές που έγραψαν με το αίμα και την θυσία τους τις πιο λαμπρές σελίδες της ιστορίας, προκάλεσαν τον παγκόσμιο θαυμασμό και άλλαξαν τον ρου του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Αισθάνεται όμως ενοχές και θλίψη, όταν διαπιστώνει ότι οι 7976 πεσόντες παραμένουν άταφοι ή προσωρινά θαμμένοι στα πεδία των μαχών, με τα οστά τους διάσπαρτα σε ομαδικούς τάφους (700 πεσόντες στα Στενά της Κλεισούρας και 1600 στην Πρεμετή). Αισθάνεται δέος και ιερή αγανάκτηση, όταν οι Βορειοηπειρώτες, που έζησαν την φρίκη του πολέμου δείχνουν τους τόπους της προσωρινής ταφής και παρακαλούν να ενδιαφερθούμε για τον ενταφιασμό τους. δεν αρκούν όμως οι διαπιστώσεις. Προέχει το καθήκον για αποφάσεις και ενέργειες για την αποκατάσταση της εθνικής εκκρεμότητας. Κάπως έτσι άρχισε πριν από δεκαπέντε χρόνια το πρώτο οδοιπορικό στην Βόρεια Ήπειρο με τεκμηριωμένα στοιχεία για την ύπαρξη και την έκταση του προβλήματος και στη συνέχεια η εκστρατεία ενημέρωσης, ευαισθητοποίησης και παρεμβάσεων για τους άταφους πεσόντες. Οι δυσκολίες ήταν πολλές, συχνά υπήρχαν και ειρωνείες «δεν βαριέστε να

74ΠΡΟΣΩΠΑ

ασχολείστε συνέχεια με τα κόκκαλα». δεν βαριέσαι όμως, γιατί πρόκειται για καθήκον που απορρέει από τις θρησκευτικές, εθιμικές και εθνικές υποχρεώσεις. Το επιτάσσει η ιστορική μας κληρονομιά προς τους άταφους ήρωες του 1940 - 41. Πραγματοποιήθηκαν περισσότερες από ογδόντα παρουσιάσεις τριών βιβλίων για τους άταφους (Οι Ήρωες του 1940 περιμένουν (2007), Το εθνικό χρέος προς τους άταφους ήρωες του 1940. Αφιέρωμα στην Ερμιόνη Μπρίγκου "Μάνα των Πεσόντων" (2015), δεν ξεχάσαμε τους ήρωες του έπους του 194041(2019)). Οι εκδηλώσεις, τα δημοσιεύματα και οι συνεχείς κοινοβουλευτικές και άλλες παρεμβάσεις προς κάθε κατεύθυνση έφεραν τελικά αποτελέσματα. Το 2009, είπαμε το δικό μας «Όχι». Από την θέση του Αντιπροέδρου της Βουλής με την σύμπραξη και άλλων βουλευτών θέσαμε ως προαπαιτούμενο για την ψήφιση νομοσχεδίου στη Βουλή σχετικά με την ένταξη της Αλβανίας στην Ε.Ε. και στο ΝΑΤΟ την νομοθετική ρύθμιση για το ζήτημα των άταφων πεσόντων. Τελικά, το 2010 εβδομήντα χρόνια μετά το Έπος του 1940 κυρώθηκε με νόμο από το ελληνικό και το αλβανικό Κοινοβούλιο, η Συμφωνία για την αναζήτηση των οστών και τον ενταφιασμό των πεσόντων. Αναγνωρίστηκαν για πρώτη φορά από την αλβανική πλευρά ως Στρατιωτικά τα Κοιμητήρια Βουλιαρατών και Κλεισούρας. Παρά την κύρωση της Συμφωνίας πέρασαν οκτώ χρόνια για να τεθούν σε εφαρμογή τα συμφωνηθέντα και πάλι μετά από επίμονες και επίπονες προσπάθειες. Συγκεκριμένα στις 22 Ιανουαρίου 2018 στα Στενά της Κλεισούρας, στην περιοχή

“

Ντραγκότι άρχισε η αναζήτηση των οστών στον ομαδικό τάφο των 700 πεσόντων και ο τιμητικός τους ενταφιασμός στα Στρατιωτικά Κοιμητήρια. Μεταξύ των πεσόντων είναι και οι 316 ήρωες από την Μαγνησία, προς τιμή των οποίων έγιναν εκδηλώσεις στον Βόλο και σε άλλες περιοχές καταγωγής. Τιμητικές εκδηλώσεις για τους επιζώντες μαχητές για τον Πηλιορείτη δημήτρη Κασλά, Ταγματάρχη - διοικητή του 2ου Τάγματος, που κράτησε απόρθητο το Ύψωμα 731 και διοικητής του 5ου Συντάγματος Νικόλαου Γεωργούλα, του οποίου και το όνομα φέρει το στρατόπεδο της Νέας Ιωνίας. Θα χρειαστεί χρόνος, πολλά χρόνια για να υλοποιηθεί το ιερό αυτό έργο στο βαθμό βέβαια, που είναι εφικτή η ανεύρεση των οστών όλων των μαχητών. Ωστόσο, υπάρχουν η εκπεφρασμένη πολιτική βούληση καθώς και η απαραίτητη υποδομή και οι αναγκαίες πιστώσεις και πάνω απ’ όλα η ανυποχώρητη απόφαση της Ένωσης Συγγενών Πεσόντων για την αποκατάσταση της εθνικής εκκρεμότητας, αλλά και την ανέγερση μνημείου για τους 14.000 πεσόντες στον ελληνο – ιταλικό πόλεμο. Μέσα από αυτή την προσπάθεια των δεκαπέντε ετών είχαμε την ευκαιρία να διαπιστώσουμε τη θλίψη, τον πόνο, την αγανάκτηση και το παράπονο των συγγενών, αλλά και την ικανοποίησή τους, που έστω και μετά από τόσα χρόνια δεν ξεχάστηκαν τα προσφιλή τους πρόσωπα. Είχαμε την ευκαιρία με τις συνεχείς επισκέψεις στην Βόρεια Ήπειρο να πληροφορηθούμε για τη συνδρομή των ομογενών στον πόλεμο και την φροντίδα τους για τους τραυματίες και τους πεσόντες.

οι δυσκολιεσ ηταν Πολλεσ, συχνα υΠηρχαν και ειρωνειεσ «δεν Βαριεστε να ασχολειστε συνεχεια Με τα κοκκαλα»…

ΠΡΟΣΩΠΑ75

Ακόμη, να μάθουμε τα προβλήματα και τις ελλείψεις στα μειονοτικά σχολεία και να ανταποκριθούμε έμπρακτα με την ενίσχυση σε υλικοτεχνικές υποδομές, εκπαιδευτικό εξοπλισμό, ακόμη και με την προμήθεια σχολικών λεωφορείων. Βέβαια, το καθήκον απέναντι στους ήρωές μας δεν εκπληρώνεται μόνο με την αποκατάσταση αυτής της εκκρεμότητας, αλλά με συνεχή προσπάθεια να ανταποκριθούμε στις προσδοκίες τους για την πατρίδα. Οφείλουμε να κατανοήσουμε ότι η πατρίδα είναι η κυρίαρχη ιδέα και το καθήκον μας απέναντί της πρέπει να είναι καθημερινό και αδιάκοπο. Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε και τις παραινέσεις του Καζαντζάκη για το χρέος προς την πατρίδα, που λέει: «το πρώτο σου χρέος εκτελώντας την θητεία σου στην ράτσα είναι να νιώθεις μέσα σου όλους τους προγόνους σου. Το δεύτερο να φωτίσεις την ορμή τους και να συνεχίσεις το έργο τους. Το τρίτο σου χρέος να παραδώσεις στον γιο σου την μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει […]» κι ακόμη «[…]όσο περισσότερο ριζώνεις στο χώμα της πατρίδας σου, τόσο ασφαλέστερα τελειοποιείσαι, υψώνεσαι και καρποφορείς». Ο μόνος εκ των εκλεγμένων πολιτικών της Μαγνησίας, που διετέλεσε υπουργός τα τελευταία πενήντα χρόνια Πλούσιο και σίγουρα σημαντικό το βιογραφικό του κ. Γιώργου Σούρλα, με παρουσία στο Κοινοβούλιο για εννέα 76ΠΡΟΣΩΠΑ

φορές και ο μόνος εκ των εκλεγμένων πολιτικών της Μαγνησίας, που διετέλεσε υπουργός τα τελευταία πενήντα χρόνια!

Αξιοζήλευτη η έρευνά του για πρόσωπα και στοιχεία της Μαγνησίας που μεταφράζονται σε μια σειρά βιβλίων…

ειναι ο Βουλευτησ Μαγνησιασ, ο οΠοιοσ εξελεγη τισ Περισσοτερεσ φορεσ στο κοινοΒουλιο

• • • • •

• • •

• •

•

• • •

• •

• • •

ΣυΓΓΡΑΦΙΚΟ ΕΡΓΟ (18 βιβλία) Οι Σαρακατσαναίοι επιστρέφουν στο Βέρμιο Οι Ήρωες του 1940 περιμένουν διαφάνεια, Προϋπόθεση δημοκρατίας Στα βήματα του Ιερού Λόχου Πύργος Νεμπόϊσα, Οι Τελευταίες μέρες του Ρήγα Βελεστινλή και των Συντρόφων του Η Αναγέννηση του Πολιτικού Συστήματος, Το Τέλος της Μεταπολίτευσης Για ένα νέο Πολιτικό Σύστημα Το εθνικό χρέος προς τους άταφους ήρωες του 1940, Αφιέρωμα στην Ερμιόνη Μπρίγκου «Μάνα των Πεσόντων» Ιωάννης Καρατζάς, ο Κύπριος συμμάρτυρας του Ρήγα Αλήθειες και μύθοι για το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα. Για μια νέα ανάγνωση του κοινωνικού κράτους στην Ελλάδα δεν ξεχάσαμε τους ήρωες του Έπους 1940 - 41 ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΓΝΗΣΙΑ (8 βιβλία) Οι Πολιτικοί της Μαγνησίας, Ιστορική Αναδρομή Οι Κένταυροι από το Πήλιο σε όλο τον κόσμο Στέφανος Κομμητάς, δάσκαλος του Γένους, 1762- 1830, Η Ζωή και το Έργο του Με την «Αργώ» στην Αρχαία Κολχίδα μετά από 3.500 χρόνια Πύργος Νεμπόϊσα, Οι Τελευταίες μέρες του Ρήγα Βελεστινλή και των Συντρόφων του Έρμαν Σπήρερ, Ο Εθνικός Ευεργέτης Η Μαγνησία στους απελευθερωτικούς αγώνες (υπό έκδοση) Η ηρωίδα Μαργαρίτα Μπασδέκη (υπό έκδοση)

*Σημ. Η παρουσίαση των δύο υπό έκδοση βιβλίων θα γίνει το 2021, με αφορμή τον εορτασμό 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γεώργιος Ι. Σούρλας γεννήθηκε στο Βελεστίνο της Μαγνησίας. Είναι οφθαλμίατρος, διδάκτωρ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Εξελέγη 9 φορές βουλευτής με τη Νέα δημοκρατία στον νομό Μαγνησίας. διετέλεσε υπουργός υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων την περίοδο 1990 - 1992. Εξελέγη Β’ Αντιπρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων το 2004 και Α’ Αντιπρόεδρος το 2007. διετέλεσε σύμβουλός του Προέδρου της Νέας δημοκρατίας για θέματα διαφάνειας από το 2010 μέχρι το 2014. διετέλεσε Γενικός Γραμματέας διαφάνειας και Ανθρώπινων δικαιωμάτων του υπουργείου δικαιοσύνης την περίοδο 2012 -2015. Στο πλαίσιο της πολυετούς κοινοβουλευτικής του θητείας έχει διατελέσει, μεταξύ άλλων Πρόεδρος: • της Επιτροπής δεοντολογίας της Βουλής,

• της Επιτροπής Ομάδων Φιλίας του Κοινοβουλίου, • της Παγκόσμιας διακοινοβουλευτικής Ένωσης Ελληνισμού, • του Αντιναρκωτικού Μετώπου και • του Ινστιτούτου Ντε Κίρικο. Είναι Πρόεδρος του Ινστιτούτου διαβαλκανικής Συνεργασίας «Ρήγας Βελεστινλής» και της Ένωσης Συγγενών Πεσόντων κατά το Έπος 1940 - 41. Είναι ο βουλευτής Μαγνησίας, ο οποίος εξελέγη τις περισσότερες φορές στο Κοινοβούλιο. Συγκεκριμένα εννέα φορές, ενώ ακολουθούν ο Κωνσταντίνος Σπυρίδης ο οποίος εξελέγη οκτώ φορές και ο Αλέξανδρος Κασσαβέτης επτά φορές. Ο μόνος εκ των εκλεγμένων πολιτικών της Μαγνησίας, που διετέλεσε υπουργός τα τελευταία πενήντα χρόνια. Είχαν προηγηθεί ο Αθανάσιος Φροντιστής, υπουργός Συγκοινωνιών για λίγες ημέρες στην κυβέρνηση Παναγιώτη Κανελλόπουλου (1967) και ο Ζησάκης Ζήσης υπουργός βιομηχανίας για έναν χρόνο (1962). ΠΡΟΣΩΠΑ77

ΧΑΡAλΑμποΣ

ΤΣΙμAΣ

Γ

«Η ψυχή μου είναι κοντά στον άνθρωπο»

Γεννήθηκε στην Καλλιθέα Αθηνών το 1931 και μεγάλωσε στον Βόλο. Το 1950 τελειώνοντας το Γυμνάσιο, θέλησε να σπουδάσει, συναντώντας όμως πολλά οικονομικά εμπόδια το Μάρτιο του 1952, αποφασίζει να φύγει για την Αντίς Αμπέμπα της Αιθιοπίας όπου είναι εγκατεστημένοι συγγενείς της μητέρας του από το 1884. Ολοκληρώνοντας τις σπουδές του στην Αιθιοπία, εργάζεται στο αποικιακό πολυκατάστημα του θείου του. Μετά από ένα διάστημα, εγκαταλείπει τη δουλειά αυτή και χωρίς το παραμικρό κεφάλαιο ή οποιαδήποτε υποστήριξη, συνεχίζει μη χάνοντας την πίστη του και με την στήριξη ενός συμπατριώτη του, περνούν έξη μήνες αναζητώντας εργασία. Από προσωπικές του γνωριμίες, ενημερώνεται ότι ένα κατάστημα τροφίμων πωλείται και αποφασίζει να το αποκτήσει. Με την οικονομική υποστήριξη φίλων και με εγγυημένο τραπεζικό δάνειο, στις 2 Μαρτίου του 1958 αποκτά το δικό του κατάστημα. Σε ένα χρόνο, δουλεύοντας εντατικά τακτοποιεί όλες του τις οικονομικές υποχρεώσεις και ξεκινά την ανάπτυξη της επιχείρησης. Συνεχίζει με τη δύναμη του Θεού όπως λέει και εργαζόμενος σκληρά, καταφέρνει να μετατρέψει το μικρό του μπακάλικο σε Σούπερ Μάρκετ κάνοντας εισαγωγές. Το 1970, κατέχει το πρώτο κτήριο στην Αιθιοπία που χτίστηκε σε ιδιόκτητο οικόπεδο για να γίνει Σούπερ Μάρκετ - και έως σήμερα παραμένει το μοναδικό - ενώ η γύρω από το κατάστημα περιοχή όπως και ο σταθμός του τρένου έχουν πάρει το όνομά του «Bambis». Νωρίτερα, και συγκεκριμένα το 1961 παντρεύεται την Ελένη Στατηρά και αποκτούν τέσσερις κόρες. Το 1975 και πριν προλάβει να δει τους 78ΠΡΟΣΩΠΑ

κόπους του να αποδίδουν, έγινε επανάσταση στην Αιθιοπία, το κατάστημα και το σπίτι του εθνικοποιούνται και αναγκάζεται να επιστρέψει στην Ελλάδα. Είχε προνοήσει όμως και είχε επενδύσει έγκαιρα σε μία οικοδομή στο κέντρο του Βόλου και με τον τρόπο αυτό είχε κάποιο εισόδημα. Μετά από 24 χρόνια, το 1999 η κυβέρνηση της Αιθιοπίας αποφασίζει να του επιστρέψει την περιουσία του. Ήταν ο μόνος ο οποίος πήρε την περιουσία του πίσω, ίσως επειδή, ήτανε πάντα τυπικός και φεύγοντας δεν είχε αφήσει πίσω καμία οικονομική εκκρεμότητα. Παρέλαβε το κατάστημα σε δραματική κατάσταση, το έφτιαξε και το εξόπλισε πάλι από την αρχή. Μετά από 24 χρόνια είχε χάσει όλες του τις εμπορικές επαφές, αλλά κατάφερε σύντομα να έχει στα ράφια πάνω από 10.000 προϊόντα. Το Μάρτιο του 2000 το «Bambis» λειτούργησε και πάλι. Στο «Bambis» μπορεί να βρει κάποιος όλα σχεδόν τα ελληνικά προϊόντα γαλακτοκομικά προϊόντα, ζυμαρικά, μπισκότα, κρασιά, ακόμα και ελιές Πηλίου και μήλα Ζαγορίν. Γι αυτό και πολλοί τον ονομάζουν «πρέσβη των πρέσβεων» και αισθάνεται πολύ υπερήφανος κάθε φορά που υψώνει την ελληνική σημαία στο μαγαζί. Μαζί του έχει τις δύο από τις κόρες του, την Ευαγγελία και την Πηνελόπη, αλλά εξακολουθεί να πηγαίνει στο γραφείο από τις εννέα έως τις πέντε. δίπλα του βρίσκεται πάντα η γυναίκα του, η στυλοβάτης του όλα αυτά τα 60 χρόνια που είναι μαζί. «Πιστεύω πάντα στο Θεό» «Πιστεύω πάντα στο Θεό. Έζησα πολύ δύσκολες στιγμές, αλλά είχα θέληση για μάθηση και για να καλυτερεύσω τη ζωή μου. Ποτέ δεν πρέπει να χάνουμε το ηθικό μας, «η πίστη γκρεμίζει βουνά». Η καρδιά μου είναι ποτισμένη με την προσφορά. Το χρήμα είναι για να το χρησιμοποιούμε, φυσικά για να καλύψουμε τις ανάγκες μας, αλλά και για

να βοηθάμε τους συνανθρώπους μας, να κλείνουμε πληγές» συνηθίζει να λέει… Από το 1997 ξεκινά την πορεία προσφοράς προς τον συνάνθρωπο. Οι προσφορές και τα έργα του χαράλαμπου Τσιμά, συνεχή και πολλά, ακόμη και στην Αιθιοπία, όπως, το Ορφανοτροφείο για 50 παιδιά τα οποία συντηρεί και μαθαίνουν τέχνη έως να ενηλικιωθούν και να βρουν δουλειά. Τριώροφο οικοτροφείο για 120 τυφλά παιδιά πλήρως εξοπλισμένο. Τρία ασθενοφόρα αυτοκίνητα εξοπλισμένα. δεκαπέντε αναπηρικά αμαξίδια. δύο ηλεκτροκαρδιογράφους… Στον τόπο του, στον Βόλο, ορισμένα μόνο από αυτά που ξεχωρίζουν : δύο μηχανήματα αιμοκάθαρσης στο Νοσοκομείο, επέκταση Γηροκομείου Καναλίων - πτέρυγα για φροντίδα ηλικιωμένων, Ογκολογικό Τμήμα Νοσοκομείου Βόλου - Ανακαίνιση και εξοπλισμός - 4 αίθουσες, δωρεά Πυροσβεστικού Οχήματος 4χ4 στις Ειδικές δυνάμεις Μαγνησίας, δωρεά 3 οχημάτων στην Αστυνομική διεύθυνση Μαγνησίας - 2 οχήματα 4χ4 και ένα επιβατικό 1400cc, προτομή του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου χριστόδουλου στο προαύλιο της Μητρόπολης, προτομή Νίκου Γούναρη στην κοινότητα Ζαγοράς, χρηματική ενίσχυση και ανακαίνιση αίθουσας για παιδιά με κινητικά προβλήματα στην Ε.Λ.Ε.Π.Α.Π. Μαγνησίας, χρηματική βοήθεια για αποπεράτωση Ιερού Ναού Αγίας Παρασκευής στη δράκεια, κατασκευή παιδικής χαράς στην κοινότητα Μηλίνας, κατασκευή βιβλιοθήκης στην κοινότητα Μηλίνας, οικονομική ενίσχυση σωματείων, συλλόγων, ιδρυμάτων και ευπαθών ομάδων, ξενώνας συνοδών ασθενών στο Νοσοκομείο του Βόλου κ.α. Όπως μας μετέφερε ο ίδιος, «η ψυχή μου είναι κοντά στον άνθρωπο και ικανοποιείται, όταν μπορώ να βοηθήσω. Πολλά χρήματα δεν έχω, αλλά υπάρχουν άνθρωποι δίπλα μας που έχουν ανάγκη. δεν θα σταματήσω όσο ζω, να είμαι δίπλα στον συνάνθρωπο»…

“

Πολλa χρhΜατα δεν eχω, αλλa υΠaρχουν aνθρωΠοι δiΠλα Μασ Που eχουν ανaγκη, εiΠε ο γνωστoσ συΜΠολiτησ και ευεργeτησ

ΠΡΟΣΩΠΑ79

Σε ηλικία 17 ετών, λίγο πριν αναχωρήσει για την Αιθιοπία

Ο γάμος με την Ελένη Στατηρά, 1961

Αντίς Αμπέμπα 1969, με τις κόρες του, Πηνελόπη, Ευαγγελία, Όλγα, Παρασκευή

1970-71, Με τον υπασπιστή του βασιλιά της Αιθιοπίας 80ΠΡΟΣΩΠΑ

1971-72, με τον Υπουργό Εμπορίου της Αιθιοπίας

“

Πιστευω Παντα στο θεο. εΖησα Πολυ δυσκολεσ στιγΜεσ, αλλα ειχα θεληση για Μαθηση και για να καλυτερευσω τη Ζωη Μου. Ποτε δεν ΠρεΠει να χανουΜε το ηθικο Μασ

”

1998, Εγκαίνια 5 μηχανημάτων αιμοκάθαρσης από το Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο

Αιθιοπία 2005, Ορφανά παιδιά που τους παρείχε τροφή και δίδακτρα μέχρι να ανεξαρτοποιηθούν

Τον Οκτώβριο του 2020, ο Σεβασμιώτατος απονέμει στον κ. Χαράλαμπο Τσιμά την Ανώτατη Τιμητική Διάκριση της Ιεράς Μητροπόλεως, ήτοι τον Χρυσό Σταυρό, μετά Διπλώματος ως ελάχιστο αντίδωρο για όσα κατά καιρούς έχει προσφέρει στην Ιερά Μητρόπολη, στα Ιδρύματα και στους Ιερούς Ναούς της

Τον Οκτώβριο του 2018, για την επί σειρά ετών ανιδιοτελή προσφορά του στην πόλη, του παραδόθηκε το χρυσό κλειδί της πόλης, στο πλαίσιο εκδήλωσης του Δήμου Βόλου

Απ΄τα εγκαίνια της Βιβλιοθήκης του Σουρλιγκείου Γηροκομείου στα Κανάλια και τα αποκαλυπτήρια προτομής του κτήτορος και ιδρυτού του Ιδρύματος Αθανασίου Γκαβαρδίνα, από τον Μητροπολίτη η οποία αποτελεί χορηγία του κ. Τσιμά ΠΡΟΣΩΠΑ81

ΑΡΤΕμΙΣ

ΧΑΤζΗΓΕΩΡΓΙου «Χρειάζεται να τολμήσουμε, να καινοτομήσουμε και να πάρουμε ρίσκα»

Σ

την λίστα των επιστημόνων με την μεγαλύτερη επιρροή παγκοσμίως συγκαταλέγεται και αυτή την χρονιά η Καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Άρτεμις χατζηγεωργίου. Στον κατάλογο με τίτλο «The Highly Cited Researchers ™ 2020» περιλαμβάνονται αυτή την χρονιά έντεκα Έλληνες πανεπιστημιακοί και ερευνητές που εργάζονται σε ελληνικά ιδρύματα. Η λίστα συντάσσεται από τον διεθνώς αναγνωρισμένο οργανισμό Thomson Reuters και στηρίζεται στα δεδομένα της ερευνητικής βάσης δεδομένων Web of Science™. Πρόκειται για μια επιδραστικότητα λίγο διαφορετική από αυτή που έχουμε συνηθίσει στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης. Η επιρροή των επιστημόνων αυτών, συντάσσεται με κύριο χαρακτηριστικό την σημαντικότητα του έργου τους που αποτελεί συγχρόνως πηγή για τις εργασίες άλλων ερευνητών. Με αυτόν τον τρόπο 6400 ερευνητές από όλες τις επιστήμες ξεχώρισαν ανάμεσα από 9 εκατομμύρια επιστημόνων παγκοσμίως. Η Άρτεμις χατζηγεωργίου έχει μέσα στο 2000, βάση του διεθνώς αναγνωρισμένου συστήματος Google Scholar 1800 αναφορές στο επιστημονικό της έργο. Με απλά λόγια, αυτό σημαίνει ότι σε αυτόν τον χρόνο, κάθε μέρα σε διάφορα σημεία του πλανήτη, κατά μέσο όρο, δημοσιεύτηκαν 5 επιστημονικές εργασίες στις οποίες γινόταν αναφορά και συχνά χρήση του επιστημονικού της έργου. Η Άρτεμις χατζηγεωργίου είναι από το 2012 καθηγήτρια Βιοπληροφορικής στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, πρώτα στο τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών υπολογιστών και από το 2019 στο τμήμα Πληροφορικής με εφαρμογές στην Βιοϊατρική. Έχει κάνει στην Γερμανία βασικές σπουδές στην Πληροφορική και διδακτορικό στην 82ΠΡΟΣΩΠΑ

Μοριακή Βιολογία. Από το 2001-2007 ήταν επίκουρος καθηγήτρια στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνιας στις Η.Π.Α. Τα επιστημονικά της ενδιαφέροντα Τα επιστημονικά της ενδιαφέροντα είναι η πρόβλεψη και ανάλυση της λειτουργίας των γονιδίων και η μηχανική μάθηση. Μέρος της δουλειάς της είναι με την βοήθεια δειγμάτων από ασθενείς και κατάλληλους αλγόριθμους, να βρίσκει και να αναλύει βασικές δυσλειτουργίες γονιδίων σε ασθένειες. Στην ομάδα της εξετάζουν επίσης μεταξύ άλλων το μικροβίωμα του ανθρώπου και των φυτών. Με την ομάδα της έχει αναπτύξει γύρω από τα μη κωδικά γονίδια, βάσεις δεδομένων και εργαλεία λειτουργικής πρόβλεψης που συγκαταλέγονται στα καλύτερα παγκοσμίως. Είναι προσβάσιμα μέσω της σχετικής πλατφόρμας microrna.gr την οποία επισκέπτονται περισσότεροι από 80 χιλιάδες επιστήμονες τον χρόνο από όλο τον κόσμο. Βασικός στόχος για το 2021 είναι να φτάσουν όλοι γεροί στο τέλος της χρονιάς. Με την ομάδα της η Άρτεμις χατζηγεωργίου, θα συνεχίσει την έρευνα στην κατανόηση της δράσης των ιών στο ανθρώπινο σώμα. Θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε με τους κορονοϊούς και η κατανόηση στο τι συμβαίνει την στιγμή της μόλυνσης του σώματος μας, είναι ένα από τα ερωτήματα στο οποίο θα συνεχίσει να συμβάλει με απώτερο σκοπό την πιο αποτελεσματική θεραπεία. Παράλληλα, τα πλαίσια μιας συνεργασίας με το Πανεπιστήμιο της Πενσιλβανίας στις ΗΠΑ θα συνεχίσει την έρευνα για μια πιο στοχευμένη θεραπεία στον καρκίνο του μαστού συνδυάζοντας με μηχανική μάθηση την εικόνα της μαστογραφίας με την γονιδιακή πληροφορία.

“

Το 2021 ξεκινάει επίσης στην ομάδα της ένα μεγάλο ερευνητικό πρόγραμμα για την κατανόηση που μπορεί να έχει η μαστίχα χίου στην υγιεινή του στόματος και την πιθανή θεραπευτική δράση στην ουλίτιδα. Με μια χρηματοδότηση ύψους σχεδόν ενός εκατομμυρίου για το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και τους μαστιχοπαραγωγούς χίου για πρώτη φορά θα ελπίζουμε να αποδείξουμε και για την στοματική υγιεινή την αρχαία γνώση για την θεραπευτική δράση της μαστίχας. Άλλος πολύ ενδιαφέρον καινούργιος τομέας έρευνας για την ομάδα είναι η χρήση τεχνολογιών αλληλούχισης DNA νέας γενιάς για την παρακολούθηση ωφέλιμων για τον οργανισμό μας και μη μικροβίων στην ελιά και στο γάλα. Για την πραγματοποίηση όλων αυτών, η Άρτεμις χατζηγεωργίου βασίζεται σε μια καλή ομάδα φοιτητών/τριών και μεταδιδακτόρων, στην συλλογική δουλειά και στις συνεργασίες, σαν απαραίτητες προϋποθέσεις για έναν δημιουργικό και ευχάριστο χώρο εργασία - έστω και αν αυτός μπορεί να είναι εικονικός στις μέρες μας. χρειάζεται να τολμήσουμε, να καινοτομήσουμε και να πάρουμε ρίσκα προϋπολογίζοντας πάντα ότι θα μπορέσουμε αντέξουμε αν κάτι δεν πάει καλά. Αλλά και τα σταθερά βήματα δίνουν δύναμη και μια καλή βάση για τα επόμενα βήματα. Το βασικό είναι η κίνηση προς τους στόχους και η εξέλιξη με όποιο τρόπο μας ταιριάζει στην συγκεκριμένη χρονική στιγμή και των γύρω δεδομένων καταστάσεων. Έχει συχνά ειπωθεί και συμφωνεί απόλυτα με αυτό η Άρτεμις χατζηγεωργίου ότι από τις αποτυχίες μας μαθαίνουμε για τις επιτυχίες μας - που βασικά όλοι χαίρονται όταν έχουν. Για την καινούργια χρόνια λοιπόν μας θυμίζει ότι τόσο οι επιτυχίες μας όσο και οι αποτυχίες μας, καθορίζονται από τους στόχους που εμείς οι ίδιοι βάζουμε.

Με την οΜαδα τησ εχει αναΠτυξει Βασεισ δεδοΜενων και εργαλεια λειτουργικησ ΠροΒλεψησ Που συγκαταλεγονται στα καλυτερα ΠαγκοσΜιωσ

“

οι εΠιτυχιεσ Μασ οσο και οι αΠοτυχιεσ Μασ, καθοριΖονται αΠο τουσ στοχουσ Που εΜεισ οι ιδιοι ΒαΖουΜε

”