Summer 2018 by Kareklidis Media

∆ΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ∆ΩΡΕΑΝ ΜΕ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙ∆Α ΜΑΓΝΗΣΙΑ

8 1 0 2

ΑΝΑΥΡΟΣ

Το «Σαιν Τροπέ» τ

ρχές του 20ου αιώνα. Ο Βόλος ήταν μια πόλη που δεν έφθανε τους 10.000 κατοίκους. Η ζωή στην παραλία έφθανε ως τον Παπαστράτο που δεν είχε ακόμη κατασκευασθεί και μετά ήταν εξοχή και το τραινάκι ταξίδευε παραλιακά μέχρι τον Άναυρο και ύστερα στην Αγριά. Παντού ερημιά και μετά τον Αλευρόμυλο Μουσούρη στο τέλος της Ιάσονος, φαίνοταν μακριά το εξωκκλήσι του Αγ. Κωνσταντίνου, κατασκευασμένο από ξύλα.

Αρχές του 1900 οι μετακινήσεις των βολιωτών γίνονταν με τα ιπποκίνητα λεωφορεία του Τσαντίλη και η ζωηρότερη εμπορική κίνηση γίνονταν επί της μεγάλης οδού, την σημερινή Δημητριάδος. Αυτή την χρονική περίοδο ο θεσσαλικός σιδηρόδρομος αποφάσισε να θέσει σε λειτουργία τον τροχιόδρομο ή αν θέλετε το τραμ του Βόλου που είχε την μηχανή του και δύο βαγόνια που πήγαιναν πέρα δώθε τη Δημητριάδος από τον σιδηροδρομικό σταθμό ως το τέλος της μεγάλης οδού. Αν ήθελαν οι βολιώτικες οικογένειες να κάνουν καμιά κυριακάτικη βολτούλα προτιμούσαν να ανέβουν στην Άλλη Μεριά ή στον Κραυσίδωνα με τα πόδια. Σπάνια πήγαιναν ως τον Άναυρο και αυτό το έκαναν κυρίως τα ερωτευμένα ζευγαράκια που δεν ήθελαν να τους δει κανένα μάτι. Ήταν ερημιά κυρίως τους χειμερινούς μήνες, ενώ τα καλοκαίρια

του Βόλου λειτουργούσε ένα εξοχικό κέντρο και αρκετές οικογένειες το επισκέπτονταν. Ο Αναυρος ήταν η πρώτη περιοχή του Βόλου που αναπτύχθηκε τουριστικά και έγινε πόλος έλξης, όχι μόνον για τους βολιώτες αλλά για όλους τους Θεσσαλούς που λόγω σύνδεσης με το τραίνο Λάρισας – Βόλου και Καλαμπάκας – Βόλου είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν την θάλασσα του Βόλου και τα χρόνια του Μεσοπολέμου να αναδειχθεί σε Σαιν Τροπέ της Ελλάδος. Τα καλά νέα έκαναν το γύρω της πόλης από μια ανακοίνωση η οποία έγινε στην Εφημερίδα «Θεσσαλία». Ημερομηνία Παρασκευή 4 Ιουνίου 1904 «Γνωστοποιείται εις το σιδηροδρομικό κοινόν της πόλεως του Βόλου και ολοκλήρου της Θεσσαλίας ό,τι: Από την Κυριακή 6 Ιουνίου ήρξατο η λειτουργία των θαλασσίων λουτρών των κατασκευα-

σθέντων εν της μαγευτικώτατης θέσει της πόλεως «Άναυρος». Τα θαλάσσια λουτρά κατασκευάστηκαν πολυτελέστατα και ευρωπαϊκώτατα. Προς ευκολία των λουσθησομένων ή μεταβησομένων χάριν αναψυχής εις Άναυρον, η διεύθυνσις των Λουτρών συνεβλήθη μετά της Διευθύνσεως των Σιδηροδρόμων. Από τις 5.35 π.μ. μέχρι της 1ης μ.μ. και από τις 4.30 μέχρις τις 9.30 μ.μ. και ανά τέταρτον της ώρας θα κυκλοφορούσιν καθ’ εκάστην διπλά τραμ μέχρι λουτρών. Η τιμή του εισιτηρίου μετ’ επανόδου συμπεριλαμβανομένων και των λουτρικών δικαιωμάτων ωρίσθει εις λεπτά τεσσαράκοντα μόνον! Ήτοι δυνάμει του ειδικού εισιτηρίου θα κάμωσι και το λουτρόν και θα επανέλθωσιν εις την πόλιν. Αλλά όσοι δεν θέλουσιν να λουσθώσει και επιθυμώσει να μεταβώσει χάριν αναψυχής, δύνανται να χρησιμοποιησώσει το λουτρικό δικαίωμα αντί μετρητών εις το μέγα καφεστιατόριον του «Αναύρου», όπερ ανήγγειλε η διεύθυνση των Λουτρών. Εις το καφεστιατόριον τούτο θα εύρωσιν οι πελάται, εν πάση ώρα όλα τα κρύα φαγητά και τιαύτης παρακόλουθα, παγωμένη μπύραν φιξ και Κλωναρίδου και πάντα τα είδη των ποτών εις τιμάς ανεπίδεκτους συναγωνισμού. Περιποίησιν και καθαριότητα άμεμτον.» Από εκείνη την Κυριακή ο «Άναυρος» έγινε πόλος έλξης για τις

βολιώτικες οικογένειες, απέκτησε φήμη και σιγά – σιγά έγινε πανελληνίως γνωστός. Οι άνδρες με τα κοστούμια τους, τις γραβάτες τους, τα ψάθινα πηλοφόρια του, οι δέσποινες και τα δεσποινάρια με τα φορέματά τους μέχρι τον αστράγαλο και τις καπελαδούρες τους περνούσαν πολλές ώρες στο πρώτο καφεστιατόριο «Άναυρος», έτρωγαν τα κρύα πιάτα τους και οι άνδρες έπιναν την μπύρα τους «Φιξ». Ήταν μια πρωτοπορία του Βόλου και με την κατασκευή πολυτελών ξύλινων λουτρών μέσα στη θάλασσα παρέπεμπε στην Κυανή Ακτή και το Σαιν Τροπέ της Γαλλίας ή στο Λίντο της Βενετίας. Ο Βόλος μετά το Παλαιόν Φάληρον και της Αιδηψού έγινε πασίγνωστος και όλη η καλώς λεγόμενη κοινωνία είχε να λέει ότι έκαναν τα μπάνια τους στο Βόλο και βέβαια μετά το καλοκαίρι στις ανιαρές χειμωνιάτικες νύχτες είχαν πολλά να πουν στις βεγγέρες τους στα σπίτια, για τις καλοκαιρινές εμφανίσεις τους, τα κρυφά βλέμματα και τους έρωτες του καλοκαιριού. Φυσικά τότε όλα ήταν στην φαντασία. Στα μπάνια κανείς δεν έβλεπε τον άλλο. Στον «Άναυρο» κανείς δεν έβλεπε ούτε τα μπράτσα των γυναικών, ούτε τις γάμπες τους. Τότε απαγορεύονταν ακόμη και ο ήλιος να δει τις όμορφες Βολιώτισσες.

Όταν έκαναν στα κρυφά

μπάνιο

την ρομαντική εκείνη εποχή τα σεμνότυφα ήθη δεν επέτρεπαν την εμφάνιση των λουόμενων στην ακτή με τα μαγιό, ούτε καν να κολυμπούν μαζί άνδρες και γυναίκες, ούτε καν παντρεμένα ζευγάρια. Εκτός από το καφεστιατόριο «Άναυρος» το οποίο υπήρξε από τα κοσμικότερα της πόλης για τέσσερις σχεδόν δεκαετίες πριν από το Β. Παγκόσμιο Πόλεμο, υπήρχαν και λουτρά. Ήταν ξεχωριστά για τους άντρες και ξεχωριστά για τις γυναίκες. Μέσα στη θάλασσα υπήρχαν δύο σειρές από δεκάδες πολυτελείς ξύλινες καμπίνες που στηρίζονταν πάνω σε μεταλλικά στηρίγματα μπηγμένα στο βυθό σε σχήμα δύο μεγάλων «Π» οι οποίες κατέληγαν σε δύο σκάλες – αποβάθρες μια για τις γυναίκες και η άλλη για τους άνδρες, από τις οποίες οι βουλόμενοι να λουσθώσι περνούσαν στις καμπίνες άλλαζαν και φορούσαν την θαλασσινή ενδυμασία τους και από εκεί κατευθείαν στη θάλασσα. Ο χώρος του μπάνιου ήταν απόλυτα οριοθετημένος μ’ ένα μεγάλο κενό μέσον όπου στέκονταν ο φύλακας που ήταν ένας ναύτης με τη βάρκα και επόπτευε τις δυο επίμαχες περιοχές. Είχε μάλιστα μια σφυρίχτρα και όταν έβλεπε ύποπτες κινήσεις σφύριζε και απέτρεπε τις προσεγγίσεις των

ανδρών στην «απαγορευμένη ζώνη» και τους επανέφερε στην τάξη. Στις ανδρικές καμπίνες υπήρχε ο «μπανιέρης» και στις γυναικείες η «μπανιέρισσα» που ήταν οι υπεύθυνοι για την καθαριότητα των χώρων ευθύνης τους και συνεπικουρούσαν στο έργο του ναύτη στην αυστηρότερη αστυνόμευση και την πλήρη απαγόρευση της συνύπαρξης των δύο φύλων μέσα στη θάλασσα. Έξω απ’ αυτήν τα πράγματα εύρισκαν τη σειρά τους. Οι άνθρωποι που πήγαιναν για μπάνιο ήταν ντυμένοι σύμφωνα με τις ενδυματολογικές αντιλήψεις της εποχής που δεν προέβλεπαν ένα άνετο ντύσιμο για την ακτή. Μέχρι το 1920 «αι δέσποιναι και δεσποινίδες» πήγαιναν στα λουτρά του Αναύρου με όλα τα λούσα τους, τα μακριά φορέματα, τα καπέλα και τα χτενίσματά τους και μόλις μετά το 1920 άρχισαν να φορούν μακρυμάνικα και κοντύτερα μέχρι τη γάμπα φορέματα

και μικρότερα σε μέγεθος καπέλα. Οι άνδρες φορούσαν κοστούμι, γραβάτα, ψάθινο καπέλο και γυαλισμένα παπούτσια. Όσο τώρα για την εμφάνιση των κολυμβητών και των κολυμβητριών, ήταν και αυτή προσαρμοσμένη στα δεδομένα και τις απαιτήσεις της εποχής. Οι κυρίες και οι δεσποινίδες χρησιμοποιούσαν συνήθως ένα ελαφρύ μονόχρωμο ολόσωμο και κοντομάνικο ρούχο, σαν φόρμα που κατέληγε στα γόνατα, ενώ είχε και μικρό ντεκολντέ στο λαιμό, ενώ οι άνδρες φορούσαν συνήθως ριγέ κοντομάνικες φόρμες που είχαν μικρές τιράντες και κατέληγαν στα γόνατα. Όσο για τις ηλικιωμένες κυρίες που έφθαναν στον Άναυρο από τον κάμπο με το τραίνο, αυτές συνήθιζαν να φοράνε μια μεγάλη μακριά λευκή πουκαμίσα σαν κελεμπία στερεωμένη στους αστραγάλους άλλοτε με παραμάνες και άλλοτε με λάστιχο που μέσα στο νερό φούσκωνε σαν μπαλόνι.

Απαραίτητο γυναικείο αξεσουάρ εκείνη την εποχή ήταν το λαστιχένιο καπελάκι για να κρατάει στεγνά τα μαλλιά όπως και το «παρασόλι», η αντηλιακή ομπρέλα, καθώς το μαυρισμένο σώμα δεν ήταν της μόδας και φυσικά δεν έκαναν ηλιοθεραπεία. Από την αρχή της δεκαετίας του 1930 τα μπανιερά των ανδρών και των γυναικών έγιναν μικρότερα, εμφανίστηκαν τα ολόσωμα με τιράντες που κατέληγαν στους μηρούς σαν μικρά παντελονάκια, ενώ τα μέσα της δεκαετίας γύρω στα 1935 έκαναν την εμφάνισή τους τα κοινά μπάνια για άνδρες για άνδρες και γυναίκες που αρχικά προκαλούσαν σάλο και σκανδάλιζαν τη συντηρητική κοινωνία του Βόλου και έθεσαν στο περιθώριο τα λουτρά του Αναύρου, καταργήθηκε ο ναύτης και έδωσε ανάπτυξη στην ακτή των Αλυκών, όπου ήταν η πρώτη ακτή που άρχισαν μπάνια γυναίκες και άνδρες μαζί, όπου χαίρονταν τη ζωή.

ΚΡΥΦΕΣ ΜΑΤΙΕΣ ΚΑΙ ΦΛΟΓΕΡΟΙ ΕΡΩΤΕΣ

ρώτη δεκαετία του 20ου αιώνα. Ο Βόλος του 1900 τυλιγμένος στον ρομαντισμό και τον πουριτανισμό του. Οι μαμάδες και τα δεσποινάρια οι κόρες τους, στις σπάνιες εξόδους από το σπίτι ήταν χαμηλοβλεπούσες. Μια κρυφή ματιά σε κάποιο όμορφο παλληκάρι, ξεσήκωνε θύελλα ψίθυρων και αστραπιαία έκαναν το γύρο της πόλης.

Η κόρη έπρεπε να μείνει άσπιλη και αμόλυντη, έπρεπε να μείνει κόρη. Και γι’ αυτό προσπαθούσε όλη η οικογένεια. Μοναδικές στιγμές που τα βλέμματα δύο νέων να «αγκαλιασθούν» ήταν στις βεγγέρες σε κάποιο σπίτι όπου συγκεντρώνονταν γνωστές οικογένειες, σε μια βόλτα στη Δημητριάδος ή στο τραμ που από το 1899 εκτός από τα Λεχώνια έκαναν την συγκοινωνία του Βόλου και μετά το 1904 οδηγούσαν στα μπάνια του Αναύρου. Τα σκάνδαλα ή η ατίμωση μιας κοπέλας

κουκουλώνονταν με χρήματα ή στεφάνι. Ήταν η εποχή της καντάδας, των αρωματισμένων επιστολών που αντάλλαζαν κρυφά, και το πιο προχωρημένο: κάποιες κουβεντούλες με κατεβασμένα μάτια και τίποτε άλλο. Η χαρά των κοριτσιών και των αγοριών ήταν τα καλοκαίρια. Οι χειμώνες ήταν ατελείωτοι και τότε δεν υπήρχαν άντε τα μεικτά σχολεία ούτε καν μπορούσαν μέσα στη θάλασσα να βρεθούν να κάνουν σαν άνθρωποι το μπάνιο τους. Έτσι οι μόνες στιγμές που ίσως κρυφά να

έλεγαν ένα «γεια» ήταν μέσα στο τραμ και τα περισσότερα ραντεβού χαράς όταν αντίκριζαν ο ένας τον άλλον μέσα στο βαγόνι στο πήγαινε – έλα και να έδιναν το νέο ραντεβού τους ή να αντάλλασαν ένα ραβασάκι. Ένα τέτοιο ερωτικό ραβασάκι δεν γνωρίζουμε πως έπεσε στα χέρια μιας παρέας βολιωτών και δημοσιεύθηκε μάλιστα σε Εφημερίδα της εποχής «ΠΡΩΙΑ» το 1909. Η Φώφη ήταν 16 χρονών και αγαπούσε το Γιάννη. Μια ιστορία, απλή απ’ αυτές που συνέβαιναν από καταβολής κόσμου,

αλλά έχει αξία μέσα από της επιστολή της Φωφώς, να κατανοήσουμε τα ήθη της εποχής. Ο Γιάννης μέσα στο τραμ ένιωθε την ανάσα της Φωφώς και ξαφνικά ένιωσε το άγγιγμα της και στο χέρι του ένα ραβασάκι. Η καρδιά του εκείνη την στιγμή ένιωσε να κτυπά που νόμιζε ότι ακούγεται σ’ όλο το βαγόνι. Κατέβηκε αμέσως γιατί δεν άντεξε στη στάση του Τηλεγραφείου και έτρεξε στο σπίτι του να το ανοίξει. Ευτυχώς δεν ήταν κανείς εκεί και ανοίγοντάς το, πλημμύρισε από ένα άρωμα μεθυστικό.

ΣΤΟ ΤΡΑΜ ΤΟΥ ΒΟΛΟΥ

«Γιάννη μου, Δεν μπορείς να φανταστείς με τη λαχτάρα περίμενα να σε ιδώ σήμερα. Έκανα τα αδύνατα δυνατά να πείσω την μαμά μου να με αφήσει να πάω στα μπάνια με τη Λενίτσα. Γιατί τάχα; Μήπως εκατάλαβε τίποτε δια τις σχέσεις μας; Συ είσαι η αιτία που υποφέρω τόσο. Αλλά πάλιν τι λέω; Μήπως δεν έχει κανείς δικαίωμα να αγαπάει; Όλα εις τον κόσμον ζώσιν δια του έρωτος. Εάν ουδείς υπήρχεν αγαπών εις τον κόσμον γράφει ο Ουγκώ – θα εσβύνετο ο ήλιος. Και εγώ, αν δεν ζήση η αγάπη αισθάνομαι ότι είναι αδύνατον να διατηρηθείς εις την ζωήν. Συ είσαι ο ήλιος της ψυχής μου. ΑΧ. Να ήξερα τουλάχιστον ότι με αγαπάς και εσύ….Πολύ διστάζω να παραδεχθώ. Σεις οι άνδρες είσθε άπιστοι…. Αχ! Πότε πλέον θα ενωθώμεν. \Αισθάνομαι ότι δεν θα δυναθώ ν’ αντέξω επί πολύν καιρόν. Και όταν σκέπτομαι ότι η μητέρα δεν σκέπτεται ακόμη δια την αποκατάστασιν μου μου έρχεται να τρελαθώ. Φαντάσου, μετά από επτά έτη είπε θα φροντίσει για την αποκατάστασίν μου. Ναι καημένε Γιαννάκη. Το είπε επίσημα. Και είμαι τώρα 16 ετών. Αλήθεια παρ’ ολίγον να λησμονήσω να σε ειδοποιήσω ότι αύριο εις τας 10 θα πάμε πάλιν στα μπάνια. Σε περιμένω να έλθεις. Θα κατέβωμεν στις 10 ακριβώς. Περίμενε στο τηλεγραφείο και ανέβα στο ίδιο βαγόνι. Η Φωφώ σου Και έτσι η ζωή κυλούσε στην πόλη. Οι έρωτες όπως πάντα κατέληγαν σε γάμους, σε απογοητεύσεις, σε χωρισμούς.

Στου Βόλου τις ακρογΙαλιές Όταν οι Αλυκές παίρνουν τα πρωτεία από τον Άναυρο

αλοκαίρι του 1919 και οι Βολιώτες ανακαλύπτουν μια όμορφη παραλία, απέναντι ακριβώς από την κεντρική παραλία τους. Ήταν τα «Πευκάκια», όπου μετά το 1922 έγινε το ομώνυμο κέντρο τα «Ωραία Πευκάκια», όπου εκεί έκαναν για δεκαετίες τα μπάνια και τα γλέντια τους.

Οι πρώτες εκδρομές που γίνονταν με κάποια ιστιοφόρα και τα πρώτα μικτά μπάνια άρχισαν εκτός των καμπινών του Αναύρου και έγιναν μόδα. Από το 1928, άρχισαν τις εξορμήσεις τους οι Βολιώτες και προς τις Αλυκές όπου άρχισαν τα πρώτα μπάνια τους και ξεκίνησαν σιγά- σιγά να συρρέει πολύ κόσμους, κυρίως νέοι και νέες που ήθελαν την ελευθερία τους και να κάνουν τα μπάνια τους μέσα στις καμπίνες ή όχι. Ήταν η εποχή που φόρεσαν οι γυναίκες τα μαγιό τους πάνω από τον μηρό τους και οι άνδρες επιτέλους έβλεπαν ολόκληρες τις γάμπες των κοριτσιών τους και όχι μόνο. Το 1928, εκεί που είναι σήμερα η πλαζ των Αλυκών, δημιουργήθηκε ένας χώρος με όμορφες εγκαταστάσεις όπου έπλεαν καθημερινά δεκάδες πλεούμενα, οι περίφημες βενζίνες και άφηναν τον κόσμο να χαίρεται την δροσιά της θάλασσας και τα ατελείωτα παιχνίδια στην άμμο. Τα δρομολόγια ξεκινούσαν από το πρωί και συ-

νεχίζονταν με τα βραδινά δρομολόγια που εξυπηρετούσαν τον κόσμο για τα γλέντια τους έως τις πρωινές ώρες. Η γραμμή Αλυκών- Πευκακίων ξεκινά και δημιουργεί τις πρώτες «κόντρες» για τα πρωτεία ανάμεσα στον Άναυρο και τις Αλυκές. Δημιουργείται η «Πλαζ Λουτρών Αλυκών» που αποτελούσε ένα οργανωμένο λουτρικό συγκρότημα της εποχής, αλλά και με ελεύθερα μικτά μπάνια με αναψυκτήριο, εστιατόριο, αθλοπαιδιές, ομπρέλες και καμπίνες. Μετά τον πόλεμο, οι Αλυκές κέρδισαν τα πρωτεία και έγιναν το πλέον δημοφιλές θέρετρο, όπου οι Βολιώτες στις ατέλειωτες ακτές του δημιουργούσαν τις δικές τους παράγκες και απολάμβαναν τα καλοκαίρια τους. Την περίοδο 1955-1965, άνθισαν στην περιοχή τα λαϊκά κέντρα διασκέδασης, όπου μεγάλα ονόματα της μουσικής έπαιζαν και τραγουδούσαν όπως Καζαντζίδης, Μαρινέλλα, Χιώτης, Λίντα, Μπιθικώτσης. Τότε, σε στίχους του Χαράλαμπου Βασιλειάδη και μουσική του Βαγγέλη Μπαλλή, έγινε το τραγούδι «Στου Βόλου τις ακρογιαλιές, σε μαγεμένα βράδια, κοντά σου πρωτογνώρισα του έρωτα τα χάδια. Βολιώτισσα τα μάτια σου λάμπανε σαν πετράδια. Νύχτες γλυκές στις Αλυκές και στου Μπακονικόλα μέσ’ στα στολίδια έλαμπες σαν να ‘σουνα Σπανιόλα κι ενώ ακούγαμε πενιές με φίλαγες μαργιόλα. Πολλές φορές στο Σουτραλί και άλλες στα Πευκάκια πότε στου Σώτου ή στου Θωμά σειρά τα ποτηράκια, μαζί μας έβρισκε η αυγή, στου Βόλου τα σοκάκια. Στα Πλατανίδια εκδρομές, στην Αγριά γλεντάκια Βολιώτισσα δε χόρτασα, τα δυο σου τα χειλάκια».

ΒΟΛΟΣ-ΠΕΥΚΑΚΙΑ

Την δεκαετία του ’70, τα Πευκάκια και το «Μπούρτζι» με τους «Μάστερς» κυριάρχησαν στη νυχτερινή ζωή των Βολιωτών.

«Αργοναύτης» είχε το πιο μοντέρνο σκαρί, ο «Κωστάκης» ήταν ο πιο κομψός και μάλλον στη ματιά μας ο πιο γρήγορος, η «Αγία Παρασκευή» ήταν «χοντρή», αλλά χωρούσε περισσότερους από τις άλλες, η «Έλεν» είχε το πιο όμορφο όνομα... Ωστόσο τα σχολεία είχαν τελειώσει, ο κύκλος της μεγάλης διάρκειας του καλοκαιριού άρχιζε και την απόλαυσή του ανάμεσα στ’ άλλα, θα τη συμπλήρωναν και οι «βενζίνες» - έτσι όπως τις λέγαμε απλά - που μας περίμεναν εκεί, δεμένες στο λιμάνι, για να μας ταξιδέψουν σ’ ένα ατέλειωτο ταξίδι των δέκα λεπτών της ώρας, που γινόταν η πρώτη στάση, ίσως και λιγότερο (ποιος κοίταζε το ωρολόι του μέσα σε τέτοια ευχαρίστηση;), του τέταρτου, του εικοσαλέπτου, όταν αυτό κατέληγε στον πιο μακρινό προορισμό του, στις Αλυκές.

ΟΙ ΒΕΝΖΙΝΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ

Με τις «βενζίνες» της ...άγιας μνήμης στα ΠΕΥΚΑΚΙΑ, τα ΑΜΠΕΛΑΚΙΑ και τ Κι έμοιαζε σαν όνειρο εκείνο τo ταξίδι, αλλά ήταν πραγματικότητα. Κι έμοιαζε ατέλειωτο εκείνο το ταξίδι, μέχρι που έγινε νοσταλγία κι ύστερα μακρι¬νή ανάμνηση. Καλοκαίρια στην ουρά, στη στριμούρα, για να βγουν εισιτήρια και για αναμονή του επόμενου δρομολογίου, που δεν θ’ αργούσε, γιατί το αναπλή-ρωναν οι άλλες βενζίνες κι ας ήταν στα «χαρτιά» κάθε μισή ώρα, από τις 9 το πρωί μέχρι αργά το απόγευμα. Οι πιο τυχεροί, κάτω από το υπάρχον εκεί καμπυλωτό υπόστεγο, γλύτωναν έστω κα για λίγο από τις καυτές ακτίνες του ήλιου. Οι πιο άτυχοι, μάλλον οι γονείς και οι έχοντες ευθύνη παιδιών, που έπρεπε να τα κρατούν σφιχτά από το χέρι για την αποφυγή ατυχημάτων (λέγε με και τσαλαπάτημα ή πρόωρη βουτιά στα νερά του λιμανιού) και το μικρό σακβουαγιάζ που ήταν άκρως(!) απαραίτητο, με το καρώ ύφασμα και τα βρασμένα αυγά, τις ντομάτες άντε και το κασέρι, αλλά και τις φέτες το ψωμί, τυλιγμένες στην πετσέτα, που

έπρεπε να προφυλαχτούν, που δεν έπρεπε να γίνουν λιώμα. Ιδίως αν μέσα στο μικρό, με το καρώ ύφασμα σακβουαγιάζ «κυκλοφορούσε» και κάποιος γιαρμάς ή καθώς προχωρούσε ο Αύγουστος, κάποιο τσαμπί κορινθιακή σταφίδα. Κι όλα αυτά εκεί, συγκεντρωμένα σ’ ένα σημείο, απέναντι απ’ τη «Συνάντηση» ή αν θέλετε απέναντι από το Τελωνείο που στεγαζόταν τότε στο κτήριο, όπου στεγάζεται σήμερα ο Οργανισμός Λιμένος Βόλου.

Μέχρι το «φύγαμεεε!» Όμως οι περισσότερο ερωτευμένοι, που δεν αναφερθήκαμε σ’ αυτούς, οι ρομαντικοί, οι ονειροπόλοι, που όταν βρισκόσουν εκεί στο άτυπο ραντεβού μαζί τους απέναντι από τη «Συνάντηση» ή το Τελωνείο, όπως είπαμε, θαρρούσες πως ήταν η πλειοψηφία, ζητούσαν σε κάτι λίγο που αυτόματα γινόταν πολύ, το πολλαπλάσιο. Γ’ αυτό και ξεκινούσαν με τις «βενζίνες» που

έβαζαν πλώρη για τα Πευκάκια και τ’ Αμπελάκια ή τις κοσμοπολίτικες Αλυκές. Με λίγα ή και αρκετά ψιλά στην τσέπη για το εισιτήριο στη βενζίνα που για πολλά χρόνια ήταν 1,50 δρχ. για τα Πευκάκια και 2 ή 2,50 δρχ. για τις Αλυκές, για παγωμένη λεμονάδα ή πορτοκαλάδα ΕΨΑ, μπυράλ ή ταμ-ταμ, που εδώ που τα λέμε η απόλαυσή τους οτα καφενεία «Πευκάκια», «Αμπελάκια» στην πρώτη στάση ή στο αναψυκτήριο της Πλαζ των Αλυκών που βρισκόταν τότε στο απόγειό της και λειτουργούσε από τον EOT, δεν συγκρινόταν με εκείνη που τα ίδια αναψυκτικά πρόσφεραν τα βράδια στους θερινούς κινηματογράφους στη διάρκεια μιας προβολής και για το εισιτήριο της εισόδου για όσους είχαν προορισμό την πλαζ των Αλυκών, το ταξίδι ήταν έτοιμο να αρχίσει. Κι έπρεπε να πατήσεις γερά στο μαδέρι, άφοβα, ώστε να ανέβεις στη βενζίνα. Για να αποφύγεις παράλληλα εκείνα τα ...συγκλονιστικά, που όχι, με τίποτα δεν σου χα-

λούσαν τη μέρα και τη διάθεση, μόνο να, που σου έριχναν ματιές οι πίσω από εσένα που περίμεναν και ακούγονταν στους γύρω με τις εκφρά¬σεις «άντε κυρά μου, προχώρα», «θείο, συντό¬μευε», «μπάρμπα κουνήσου», «σιγά καλέ, μην σπρώχνεις, θα τον ρίξεις», «επ, κύριος, δικός σου είναι ο μικρός;» και τόσες άλλες παρατηρή¬σεις που εκστόμιζε συχνά το δεύτερο(!) μέλος του πληρώματος της βενζίνας. Εκφράσεις που απευθύνονταν συνήθως προς κάποια χοντρή κυρία, προς κάποιον αργοκίνητο ή προς κάποι¬ον «αεράτο» και βεβαίως στα πάντοτε ανήσυχα παιδιά που αδημονούσαν να ανέβουν στη «βεν-ζίνα» για να πιάσουν θέση. Θέσεις πάντως υπήρχαν για όλους και τις αποτελούσαν συνή¬θως παγκάκια τοποθετημένα γύρω - γύρω στην κουπαστή και στο μέσον της «βενζίνας». Άλλη μια «προσφώνηση», που ακούγονταν πάντα από το δεύτερο μέλος του πληρώματος, αλλά αυτά τη φορά μέσα στη «βενζίνα», ήταν και το «κάνε χώρο αμίγκο!», που πήγαζε από τα εφη¬βικά μας περιοδικά «Μικρό

13 «Λέων», ίσως κάποια άλλη που διαφεύγει της μνήμης μας, μαζί με τις άλλες που αναφέραμε στην αρχή, όλες οι «βενζίνες» ήταν εκεί και πηγαινοέρχονταν γεμάτες κόσμο, γεμάτες χαρούμενα πρόσωπα, γεμάτες εντυπώσεις. Κι ήταν όμορφα ν’ αντικρίζεις δεξιά στην προβλήτα και καθώς η «βενζίνα» ξανοιγόταν, αριστερά στο «κορδόνι» - στην προκυμαία, λεπτομέρειες, που κάθε φορά είχες την εντύπωση ότι τις έβλεπες για πρώτη φορά, όπως για παράδειγμα τούς σκουριασμένους από τον καιρό κάβους ή κάποιο σημείο της προκυμαίας που είχε «φαγωθεί» από τα κύματα που στις κακοκαιρίες «έσκαζαν» πάνω της. Προσπαθούσες επίσης να δεις μέσα στο εκτυφλωτικό φως του ήλιου του καλοκαιριού, αν αναβόσβη¬νε ο «πράσινος» φάρος, που στεκόταν και τότε αγέ-ρωχος εκεί στην άκρη της προκυμαίας. Όμως ούτε ο «κόκκινος» φαινόταν αν αναβόσβηνε, που βρι¬σκόταν παίζοντας θαρρούσες το κρυφτό μαζί σου στα βράχια, στο ύψος της βίλας το Σέφελ. Κι είχες μερικές φορές αγωνία, αν τα νερά στον προορισμό που είχες επιλέγει θα ήταν καθαρά,όταν η ματιά ερχόταν σε επαφή με τίποτε αδέσποτα σκουπίδια φύκια συνήθως, καμιά σαλούφα, κάποιο κουρέλι που επέπλεε στην ήρεμη επιφά¬νεια της θάλασσας ή καμιά μικρή κηλίδα πετρελαίου, που στο πέρασμά της είχε αφήσει κάποια βάρκα ή καΐκι ή τα «ρυμουλκά» του Λιμεναρχείου που μπαινόβγαιναν στο λιμάνι. Σου προκαλούσε επίσης περιέργεια το χρώμα της θάλασσας που ενώ ήταν πρασινογάλαζο και θολό στο λιμάνι, αυτόματα γινόταν βαθύ γαλάζιο και καθαρό λίγα μέτρα έξω από αυτό και ξανά πρασινογάλαζο και

τις ΑΛΥΚΕΣ Κάου-μπόυ» ή τον «Μικρό Σερίφη», που πλούτιζαν τη φαντασία και το λεξιλόγιό του, σε στιγμές ανάπαυλας από την εξαντλητική και υπεύθυνη δουλειά. Και ήταν συνήθως το δεύτερο μέλος του πληρώ¬ματος ένα παιδί, των πρώτων τάξεων του Γυμνα¬σίου ή και του Δημοτικού ακόμη, γιος, μερικές φορές και γειτονόπουλο του ιδιοκτήτη της «βεν¬ζίνης» που ήταν και ο καπετάνιος, το πρώτο μέλος του πληρώματος. Κι ύστερα ακουγόταν το πολυπόθητο «φύγαμεεε!», που έστω κι αν η χροιά της φωνής δεν ήταν εκείνη που ο καθένας επιζητούσε, χάιδευε τ’ αυτιά όλων, τους γαλήνευε την ψυχή. Τα σκοινιά είχα λυθεί, το μαδέρι είχε μαζευτεί...

Το ταξίδι... Το ταξίδι της απόλαυσης άρχιζε Ο «Κανάρης», η «Μαριάνθη», η «Φώφη», ο «Μιλτιάδης» η «Αλκυών», οι «Τρεις Αδελφοί», ο «Άγιος Γεώργιος» και ο «Άγιος Νικόλαος», ο «Ιωάννης», ο «Σταμάτης», ο «Αδαμάντιος», η «Νεφέλη», ο

πάντα καθάριο, όταν το... μακρύ ατέλειωτο ταξίδι των δέκα λεπτών της ώρας έφθα¬νε στον πρώτο του προορισμό, στα Πευ¬κάκια. Πριν κατέβεις εκεί, κοίταζες με θαυμασμό την άμμο και τα φύκια στο βυθό της θάλασσας, προσπαθώντας να διακρίνεις κάποια πορφύρα ή κάποιο κοχύλι κι έβαζες στόχο να πας πιo ύστερα να το πιάσεις. Ύστερα το μακρύ ταξίδι με τη «βενζίνα» συνεχιζόταν κι αυτή ξανοιγόταν στα πιο βαθιά για να προσπεράσει το ακρωτήριο των Πευκακίων, τη μακριά αμμουδιά της ακτής «Λαμπρόπουλου» όπως λέγεται σήμερα, καθώς εκεί στην αρχή της ήταν πια παλιά τα «Αμπελάκια» (ονομασία που την είχε πάρει σαν κλη¬ρονομιά το ένα από τα δύο καφενεία που όπως γράψαμε λειτουργούσαν στα Πευκάκια και να καταλήξει «στη σκάλα» της πλαζ των Αλυκών για να αρχίσουν κι εκεί τα καλοκαιρινά θαύματα! Τα βράδια , στη βόλτα στην παραλία ή στον θερινό κινηματογράφο ή στα παραλιακά ζαχαροπλαστεία (ο «φραπές»(!) δεν είχε εισβάλει ακόμη στη ζωή των ανθρώπων και τα ζαχαροπλαστεία είχαν το όνομα και τη σφραγίδα τους), το ραντεβού για την επόμενη, το πολύ τη μεθεπόμενη ανανεωνόταν. Το ταξίδι ξανά με την «βενζίνα» έπρεπε να γίνει και να είναι και πάλι απολαυστικό, γιατί στη μέση της κάθε συζήτησης έμπαιναν και τα «νέα», που διαδίδονταν με ...ταχύτητα φωτός στους ενδιαφερόμενους για ένα μπάνιο και για λίγο σουλάτσο στα ρηχά νερά και στις όμορφες έως και μαγευτικές αμμουδιές των Πευκακίων και της πλαζ των Αλυκών. «Ήταν και η Κάκη εκεί! Θα πάει και αύριο. Μάλλον σ’ έψαχνε. Φορούσε και σήμερα ένα μπικίνι μπλε μούρλια»… « Η Αντα εμφανίστηκε με πακέτο «Κεντ» . Όλο βασιλικές γόπες πετούσε κι όλο κρέμα αλειφόταν. Αλλά εκεί ήταν και ο Τάσος που φέτος τελεί-

ωσε δικηγόρος στο Πανεπιστήμιο και το χειμώνα θα πάει στρατιώτης κι ο Σπύρος που κουβαλάει και στρώνει κάτω την πιο μεγάλη πετσέτα της πλαζ. Ήταν όλοι εκεί, έστω και για λίγες φορές για δεκαπέντε περίπου καλοκαίρια, από την περίοδο μετά τους σεισμούς του 1955 μέχρι και το τέλος της δεκαετίας του 1960. Όλοι με τα ονόματά τους. Και κάθε φορά άφηναν τα αποτυπώματά τους πάνω στην άμμο. «Αποτυπώματα που σβήστηκαν ωστόσο, έστω κι αν στις αρχές τις δεκαετίας του 1970 έγινε προσπάθεια από όσους «βενζινάδες» είχαν αντέχει – δύο – τρεις όλοι κι όλοι – να συνεχίσουν το … έθιμο με το ταξίδι στα Πευκάκια και τις Αλυκές, καθώς μετά ήρθαν τα λύματα και η αχυροκυτταρίνη και μαζί το γιωταχί αυτοκίνητο, οι τουριστικοί οδηγοί και οι εντυπώσεις από πιο μακρινούς προορισμούς που κίνησαν το ενδιαφέρον της αναζήτησής τους και στους άλλους. Ποιος έδινε πλέον σημασία στις βενζίνες; Το κιόσκι που ήταν εκεί στην αφετηρία στο λιμάνι έμεινε άδειο. Η φωνή, τόσο του δεύτερου μέλους του πληρώματος της βενζίνας όσο και του ίδιου του καπετάνιου «άλλος για Πευκάκια; Άλλος για Αλυκές;» ακούγονταν αγωνιώδης, ολοένα και πιο αργά. Οι πλάτες γύρισαν. Τα δρομολόγια που άλλοτε – τα καλά χρόνια – γίνονταν από τις 9 το πρωί μέχρι αργά το βράδυ για τα Πευκάκια και μέχρι τις 3 ή 3.30 μετά το μεσημέρι για τις Αλυκές αραίωσαν. Οι «βενζίνες» αρχικά έδεσαν. Μετά αραίωσαν κι αυτές. Σε άλλες που έμειναν μπήκε η άκομψη πινακίδα «ΠΩΛΕΙΤΑΙ…πληροφορίες…». Μετά βγήκαν στα μουράγια και τους ταρσανάδες. Αποσύρθηκαν. Χάθηκαν. Στους βολιώτες ωστόσο έμεινε η ισχυρή ανάμνησή τους.

ΣΤΑ ΘΕΡΙΝΑ ΤΑ ΣΙΝΕΜΑ A

ργησε λίγο να έλθει ο κινηματογράφος στο Βόλο, αλλά γρήγορα απέκτησε πολλούς φίλους και για πολλές δεκαετίες κυριάρχησε στη διασκέδαση των βολιωτών, κυρίως των λαϊκών οικογενειών που δεν είχαν πολλές επιλογές διασκέδασης . Πολλά χρόνια πριν το 1925 όταν απέκτησε η πόλη τον πρώτο πρωτοπόρο κινηματογράφο το «Αχίλλειον» που ήταν χειμερινός και θερινός, και αρκετά περισσότερα από το πρώτο καλοκαιρινό σινεμά την «Εξωραϊστική» γύρω στο 1930 οι κινηματογραφιστές έστηναν στην παραλία την μηχανή τους και μπροστά της ένα λευκό πανί για να απολαύσουν οι βολιώτες τη νέα ανακάλυψη. «Από πού βγαίνουν αυτοί οι άνθρωποι;» έλεγαν και «γιατί δε μιλούν;», μιας και αρκετά χρόνια οι ηθοποιοί δεν μιλούσαν. Πολλές καλοκαιρινές νύχτες ένας αρμένικης καταγωγής επιχειρηματίας συνεργάζονταν με τον επιχειρηματία της αίθουσας του Αργυλλά, που έγινε το 1910 και όπου συγκεντρώνονταν πολλοί βολιώτες και βολιώτισσες και αργότερα προβάλλονταν ταινίες. Την μηχανή προβολής την χειρίζονταν ο Αιμίλιος Σουβατζής και την μουσική επένδυση της ταινίας προσάρμοζε με το πιάνο του κοσμικού κέντρου η σύζυγός του. Οι προβολές κρατούσαν ως το τέλος του καλοκαιριού και σε όλους άφηναν μια γλυκιά ανάμνηση και νοσταλγία για το επόμενο καλοκαίρι. Τότε άρχισαν οι ταινίες να παίζονται και σ’ άλλα κέντρα στο Βόλο, σε οικόπεδα όπως αυτό που αργότερα έγινε η τράπεζα της Ελλάδος στην παραλία, αλλά και στη Ν. Ιωνία στην κοσμική ταβέρνα «η Λεύκα» όπως λέγονταν τότε, απέναντι σήμερα από τα ταξί στη Λεωφόρο Ειρήνης. Οι επιχειρηματίες βλέποντας ότι οι πελάτες τους ήθελαν να βλέπουν κινηματογραφικά έργα άρχισαν να προσφέρουν αυτή τη διασκέδαση και τους χειμωνιάτικους μήνες με μουσική και φαγητό. Τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ʼ30 ο κινηματογράφος άρχισε να εξελίσσεται

και στο Αχίλλειο και στην καλοκαιρινή Εξωραϊστική οπότε ήλθαν και οι πρώτες ομιλούσες ταινίες. Ο τρίτος κινηματογράφος που λειτούργησε στην παραλία ήταν η «Τιτάνια» το 1935 που το «κουφάρι» της παραμένει ακόμη στην Όγλ – Αργοναυτών για να θυμίζει ωραίες αναμνήσεις από όμορφες ταινίες αλλά και διασκέδασης διότι προϋπήρχε ως κτίριο και στέγαζε το κοσμικό κέντρο «Ρωσικό». Οι κινηματογράφοι αυξάνονταν και μετά, ιδίως πριν και μετά τον πόλεμο, χιλιάδες βολιώτες κάθε απόγευμα ή βράδυ (δύο οι παραστάσεις) έκαναν τις επιλογές τους. Ιδίως τα καλοκαιρινά βράδια ήταν ονειρεμένα. Στην παραλία προπολεμικά και γύρω απ’ αυτήν έγιναν οι κινηματογράφοι «Ρεξ», «Θέτις», «Ορφέας», «Κύματα» και η κάθε γειτονιά απέκτησε τον δικό της κινηματογράφο και για να κατανοήσουμε σήμερα εκείνη τη χρυσή εποχή της δεκαετίας του ʼ60 δύο στοιχεία θα παραθέσουμε. Ο Βόλος και η Ν. Ιωνία είχαν 18 κινηματογράφους χωρητικότητας 14000 θέσεων και τα εισιτήρια που κόπηκαν ήταν 2,2 εκατομμύρια εισιτήρια με εισπράξεις 10 εκατομμύρια δραχμές το 1961.

ΟΙ ΘΕΡΙΝ

ΟΙ ΚΙΝΗ

ΑΤΟΓΡΑΦ ΤΡΟ ΒΟΛ ΟΙ ΟΥ: Εξωρ Ν. ΙΩ Ν α ΚΕΝ

ϊστ ΙΑ Ακροπό : Αργώ – Ν. Αργ ική – Θέτις – Κύ λ – Αρίω ώ – Οδύ σσεια – ματα – Ορφέας ν ΑΓ. Β Ηρώδειο ΑΣΙΛΕΙΟ – Rex Σ: – ΑΝΩ ΒΟΛΟΣ: Έσπερος – Πανε Φρ λλήνιο ΕΦΤΑ ΠΛΑΤΑΝ ύνη– Διάνα – Ν ε ΙΑ ράιδα : Ηλύσια ΑΓ. Α ΝΑΡΓΥΡ Ο Ι: Ν. Δ ΗΜΗΤΡΙΑ Δάφνη – Πάνθ εον ΔΑ ΛΕΧΩ ΝΙΑ: Φρ : Ολυμπία – Ακ ροπόλ (α ύ ν ΚΑΡΑ ργότερα ΓΑΤΣ: Όα η έγινε χε σις ιμερινός )

Οι δικοί μας ήρωες Τη δεκαετία του ʼ60 δεν υπήρχε βολιώτης και βολιώτισσα να μην πηγαίνει σινεμά, ακόμη και 2 – 3 ημέρες την εβδομάδα και ήταν ο κοινωνικός τόπος συνάντησης όλων. Τα ραντεβού με φίλους και φίλες ήταν το σινεμαδάκι της γειτονιάς μας, ήταν για να δούμε τις περίφημες κινηματογραφικές ταινίες που βλέπουνε ακόμη και σήμερα τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας. Εκείνη η νοσταλγική Ελλάδα τότε μέσα από τις ταινίες της ήταν αυτό που ζούσαμε όλοι, την φτώχεια, την χαρά, τη λύπη, την προσπάθεια των γονιών μας να μας μεγαλώσουν, η βιοπάλη όλων μας από μικρή ηλικία να κάνουμε όνειρα και γι’ αυτό περισσότερες κινηματογραφικές ταινίες έδιναν ελπίδα και αισιοδοξία στον φτωχό που περνούσε δυσκολίες, αλλά στο τέλος έρχονταν η επιτυχία. Φτωχοί και πλούσιοι χαμογελούσαν και ζούσαν ευτυχισμένοι. Ήταν το δίδαγμα που έβγαινε από κάθε ελληνική ταινία, η ελπίδα και η αισιοδοξία. Έτσι βλέπαμε και εμείς τη ζωή μας μέσα στο καλοκαιρινό σινεμά τρώγοντας πασατέμπο ή φυστικάκι στραγαλάκι και πίνοντας μπυράλ ή ταμ ταμ. Τα παιδιά της γειτονιάς χάνονταν τους χειμωνιάτικους μήνες στην Αθήνα, την Θεσσαλονίκη, την Ιταλία για να σπουδάσουν αλλά το καλοκαίρι ξαναβρισκόμασταν στα θερινά σινεμά με τις απίθανες μυρωδιές του βασιλικού και καμιά φορά της ρέγγας που ψήνονταν για να σερβιριστεί με τσίπουρο, στην Αργώ, στο Ηρώδειο, τα Ηλύσια και άλλα σινεμά. Γέμιζε το σινεμαδάκι μας η Αργώ δίπλα στη Νίκη στην οδό Αβέρωφ στη Ν. Ιωνία και στη Ν. Αργώ. Η Αλίκη Βουγιουκλάκη, ο Νίκος Ξανθόπουλος και η Μάρθα Βούρτση ήταν οι πλέον δημοφιλείς στη Ν. Ιωνία μαζί με τα ινδικά και τα τούρκικα έργα με Χούλια Κοτσιγιτ και τον Έντιζ Χουν, την Αλίκη και τον Παπαμιχαήλ της Τουρκίας. Άλλοι συνοικιακοί είχαν άλλο ρεπερτόριο, ανάλογο με τον κόσμο που διέμεινε στη συνοικία, ενώ οι κεντρικοί έφερναν ταινίες 1ης προβολής και όχι μόνον Ελληνικά, αλλά και ξένες ταινίες. Αγαπημένες ταινίες που συγκέντρωναν κυρίως νέους και νέες ήταν οι μουσικές με πρωταγωνιστές μεγάλα αστέρια του μουσικού πάλκου που ακούγαμε με τα 45άρια μας στο βινίλιο του πικ – απ, αλλά εκεί τα βλέπαμε, τα είχαμε μπροστά μας και γίνονταν χαλασμός κυρίου στις αίθουσες. Πρίσλεϊ, Παβόνε, Μοράντι, Χοσελίτο, Αλμπάνο, Ρομίνα Πάουερ, Ανταμό, το φοβερό τότε συγκρότημα των Μπίτλς. Με τους Μπίτλς οι κινηματογράφοι γίνονταν αίθουσα χορού. Ήταν κάτι που θυμούνται οι σημερινοί 65άρηδες και άνω, ένα απόγευμα στο Λίντο στην οδό Τοπάλη.

Τα δάκρυα.. . .και τα γέλια

Τα δικά μας καλοκαίρια ΜΑΡΙΑ ΚΑΒΟΓΙΑΝΝΗ Κάθε μέρα στο Πήλιο, είναι μια μοναδική εμπειρία

ΥΡΩ ΜΑΝΕ Τα δικά μου καλοκαίρια στο Πήλιο

ι να πρωτοθυμηθώ από αυτό το λατρεμένο τόπο; Πρωτογνώρισα τις Μηλιές από τον αξέχαστο Νικηφόρο Νανέρη το 1993 και από τότε αυτός ο τόπος έγινε και δικός μου και μόλις βρω χρόνο τρέχω να την απολαύσω. Τι να θυμηθώ και τι να αφήσω; Τα βράδια με τσιπουράκι κάτω από τα πλατάνια στην πλατεία των Μηλεών; Τις καλοκαιρινές μας αποδράσεις στις γύρω παραλίες και κυρίως στην κουκλίστικη παραλία της Λαμπινούς; Ή τα «πρωταθλήματα» μπιρίμπας, Παλέρμο και άλλων επιτραπέζιων παιχνιδιών που τα ξεκινήσαμε πριν χρόνια από την βεράντα του Νικηφόρου και που τα συνεχίζουμε κάθε καλοκαίρι, στις δικές μας βεράντες…Αχ, Πήλιο μου μαγικό… Μετράω τις μέρες για να ξαναβρεθώ στην αγκαλιά σου…

Μαρία Καβογιάννη, είναι μια ακόμη λάτρης του Πηλίου. Αθηναία, με μια μακρινή καταγωγή από την Αμαλιάπολη (Μιτζέλα). Από το 2011 έχει κι αυτή το δικό της καταφύγιο στο Πήλιο, στις Μηλιές. Στην ερώτηση μας, τι θυμάται από τα καλοκαίρια της στο Πήλιο, ο λόγος της ήταν καταιγιστικός. «Δεν ξέρω τι να πρωτοθυμηθώ, τι να πω και τι ν’ αφήσω. Κάθε μέρα στο Πήλιο είναι για μένα μια ξεχωριστή εμπειρία και το καλοκαίρι, ακόμη και καινούργιες παραλίες, όπως πολύ πρόσφατα η θάλασσα τραβήχτηκε μέσα και εμφανίστηκε μια καινούργια παραλία, δίπλα στον Μυλοπόταμο. Δεν ξέρω ποια παραλία να ξεχωρίσω και να πω ότι αγαπώ περισσότερο. Από την πλευρά του Αιγαίου, τα Ποτιστικά ή την Μελανή. Την Μουρτίτσα ή το Ποτόκι, την Παρίσαινα ή την Πρόπαν. Κάθε φορά που είμαι εδώ ξαναγεννιέμαι. Ξανασυνταντιέμαι με φίλους από την περιοχή, αλλά και με αρκετούς συναδέλφους μου που έχουν σπίτια στο Πήλιο. Αισθάνομαι σαν να είμαι συνέχεια σε μια πενταήμερη εκδρομή. Η κοντινή απόσταση από την Αθήνα κάνει ακόμη πιο εύκολη την Πηλειορείτικη απόδραση. Άλλωστε όπως λέει κι ένας Άγγλος συγγραφέας «Το Πήλιο είναι η συγνώμη του Θεού προς τον άνθρωπο, επειδή του στέρησε τον Παράδεισο».

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΙΑΤΑΣ Κεραυνοβόλος ο έρωτας με τον Λαύκο

Δημήτρης Πιατάς είναι από τους πρώτους οικιστές του Λαύκου, εκεί έχει φτιάξει το δικό του καταφύγιο που το χαίρεται μαζί με τους φίλους και την οικογένεια του. Ο ίδιος λέει πως «Η γνωριμία μου με το Πήλιο είναι πια μια σχέση ζωής και κρατάει εδώ και 40 περίπου χρόνια. Ήταν λίγο μετά το 1981, όταν μια επίσκεψη στο Νότιο Πήλιο και ειδικότερα το Λαύκο με μάγεψε και με «αιχμαλώτισε». Ήταν ένας κεραυνοβόλος έρωτας και σχεδόν αμέσως έψαξα κι αγόρασα το παρατημένο και μισογκρεμισμένο τότε σπίτι μου και σχεδόν αμέσως άρχισα να το φτιάχνω, σεβόμενος την

παράδοση και την ιστορία του κτιρίου. Ήταν τόσο μεγάλη η λαχτάρα μου για τον τόπο, που πρώτα αγόρασα το σπίτι μου στο Λαύκο και πολύ αργότερα το σπίτι μου στην Αθήνα, φανταστείτε ότι οι κόρες μου δεν είχαν γεννηθεί (σήμερα ο Δημήτρης Πιατάς είναι ένας ευτυχισμένος παππούς μιας εγγονής από την κόρη του). Από τότε, όταν βρω χρόνο, «κλέβω» κι έρχομαι εδώ. Δεν θυμάμαι έντονα τα καλοκαίρια μου στο Πήλιο, γιατί τα περισσότερα δουλεύω, όπως και φέτος που είμαι σε περιοδεία με τους «Βατράχους» του Αριστοφάνη, με τον Λάκη Λαζόπουλο, σε

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΠΑΓΑΣΑΙΟΣ Στη βεράντα μου να «κόβει βόλτες» το φεγγάρι

Σταμάτης Παγασαίος είναι γέννημα θρέμμα του Βόλου. Εδώ και 20 χρόνια, απέκτησε κι αυτός το δικό του καταφύγιο στο Πήλιο και πιο συγκεκριμένα στη Συκή. Ο ίδιος μας λέει «Τα δικά μου καλοκαίρια είναι σχεδόν όλα συνδεδεμένα με το Πήλιο. Τα παιδικά μου καλοκαίρια, όταν τελείωνε το σχολείο, οι γονείς μου με έστελναν στην γιαγιά, την μητέρα του πατέρα μου, στη Μακρι-

νίτσα. Τότε η Μακρινίτσα ήταν το ίδιο όμορφη, αλλά λιγότερο κοσμική απ’ ότι είναι σήμερα. Οι θύμησες πολλές. Τα παιχνίδια στα καλντερίμια του χωριού, οι παιδικές κατασκηνώσεις του Ερυθρού Σταυρού τότε στην Πορταριά, αλλά και το «καλλιτεχνικό βάπτισμα» σαν κορμπασάκι, μαθητής στην «Δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά» με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, που γυρίστηκε σχεδόν εξ ολοκλήρου στην Μακρινίτσα. Το 1994, αγόρασα κι έκτισα το δικό μου σπίτι από την άλλη πλευρά του Πηλίου, στη Συκή, από την πλευρά του Αιγαίου. Εδώ, τα δικά μου καλοκαίρια, έχουν αποκτήσει άλλη αίσθηση. Η θέα στην απεραντοσύνη του Αιγαίου. Μπανάκια στην παραλία του χωριού, το γραφικό Ποτόκι, μικρές αποδράσεις στο Λεφόκαστρο, στην Πανταζή άμμο. Αξέχαστες είναι οι στιγμές, με το μεγάλο, ολονύκτιο πανηγύρι στην πλατεία χωριού, στις 29 Αυγούστου, του Αι Γιάννη και με το παλιό έθιμο της διανομής χταποδιού με ρύζι σε όλους. Και φυσικά, τις βραδιές με φίλους στην βεράντα μου, πίνοντας κρασί και αγναντεύοντας το Αιγαίο και ειδικότερα τα βράδια με πανσέληνο που το φεγγάρι «κόβει βόλτες» πάνω στου Αιγαίου τα νερά.

συμπαραγωγή με το ΔΗΠΕΘΕ Βόλου. Αυτά που θυμάμαι με ξεχωριστή συγκίνηση είναι τις διακοπές του Πάσχα στο Λαύκο. Τότε έχω την πολυτέλεια να βρίσκομαι συνέχεια και απερίσπαστα στο χωριό. Να γευτώ όλη τη μυσταγωγία της Μεγάλης Εβδομάδας στο Πήλιο και ετοιμάσω ο ίδιος προσωπικά το αρνάκι και να το ψήσω στον παλιό ξυλόφουρνο στο σπίτι μου. Όσο για τα καλοκαίρια, αν κλέψω μια- δυο μέρες, θα απολαύσω τις βουτιές μου στον Πλατανιά και στο Μικρό.

Το καλοκαίρι μου στο Πήλιο

τον Βόλο γεννήθηκα και εκεί έζησα τα πρώτα μου χρόνια. Την πρώτη φορά που ανέβηκα στο Πήλιο τη θυμάμαι σαν περιπέτεια της παιδικής ζωής μου. Με το Φολκσβάγκεν του πατέρα μου κάναμε μια οικογενειακή μονοήμερη εκδρομή στις Μηλιές. Πρέπει να ήμουν τριών χρονών. Στο γυρισμό, σε κάποια από τις πολλές στροφές, το αυτοκίνητο γλίστρησε και εγώ που συνήθως ήμουν όρθιος στο πίσω κάθισμα ανάμεσα στους γονείς μου, βρέθηκα με το κεφάλι δίπλα από τις ταχύτητες. Κανένας ευτυχώς δεν χτύπησε, όμως μας πήρε κάποια ώρα να βγάλουμε το «σκαραβαίο» ξανά στο δρόμο.

Θυμάμαι τη μητέρα μου να λέει πως έπρεπε να μην πούμε τίποτα από αυτά στη γιαγιά, όταν θα επιστρέφαμε στο σπίτι. Το πρώτο πράγμα που έκανα, μόλις είδα τη γιαγιά, ήταν να τραβήξω το σκαμνάκι μου κοντά στην πολυθρόνα που καθόταν και να της εξιστορήσω με το νι και με το σίγμα τα πάντα, με μεγάλο ενθουσιασμό. Τα χρόνια πέρασαν και ξαναβρέθηκα στο Πήλιο το καλοκαίρι των 20 μου χρόνων, με σλίπιγκ μπαγκ στην παραλία της Πλάκας, δίπλα στον Άη Γιάννη. Ερημική παραλία τότε, με λευκό μικρό βοτσαλάκι, πρασινογάλαζα νερά, δέντρα και μια πηγή με νερό που έφτανε από το βουνό (βάζαμε τα καρπούζια για να παγώσουν). Παράδεισος. Τα βράδια κοιμόμασταν κάτω από τ’ άστρα και χαζεύαμε τη Μεγάλη Άρκτο και τον Πολικό Αστέρα. Και σήμερα Παράδεισος παραμένει, εδώ που τα λέμε. Όλη μέρα στη θάλασσα και το απογευματάκι βόλτα στα χωριά. Πού να το περιμένω ότι θα παντρευόμουν Πηλιορίτισσα με καταγωγή από το Μούρεσι. Το πιο όμορφο χωριό του Πηλίου (αν δεν έγραφα αυτή τη φράση θα μου κρατούσε μούτρα η γυναίκα μου). Το Μούρεσι είναι απέναντι από

ΝΙΚΟΣ ΠΟΡΤΟΚΑΛΟΓΛΟΥ τη Χαλκιδική, όταν έχει βοριαδάκι βλέπουμε το Άγιον Όρος με το συννεφάκι του. Οι πλαγιές είναι γεμάτες καστανιές, μηλιές, αχλαδιές, βερικοκιές και συκιές που μοσχοβολούνε καλοκαίρι και οι αυλές είναι γεμάτες τεράστιες ορτανσίες και υπερφορτωμένες γαρδένιες με ξεσηκωτικό άρωμα. Η θάλασσα κάτω είναι μεγάλη και οι παραλίες φιλόξενες και μαγικές. Τα νερά είναι βαθιά και τόπους – τόπους παγωμένα. Κολυμπάς και τα μάτια σου μια αντικρίζουν το πέλαγος και μια τις πράσινες τούφες των δέντρων που φτάνουν χαμηλά ως την ακροθαλασσιά. Τα μονοπάτια που κατηφορίζουν τις πλαγιές είναι βγαλμένα από τους μύθους με Κένταυρους και Νύμφες. Η κατάβαση είναι ευχάριστος περίπατος. Βατόμουρα και οπωροφόρα μάς καθυστερούν βάζοντάς μας σε μεγάλο πειρασμό. Υπάρχει όμως και η επιστροφή, η ανηφόρα, που δεν είναι και τόσο εύκολη υπόθεση…. Τα βράδια βγαίνουν οι γρύλοι και οι μπάκακες, μεγάλα δυσκίνητα βατράχια που μοιάζουν με προϊστορικά ζώα.

Η ησυχία της νύχτας προς τα τέλη Ιουλίου χάνεται για δυο-τρεις μέρες. Είναι το πανηγύρι του Αγίου Παντελεήμονα και τα όργανα ακούγονται από την πλατεία μέχρι τις μικρές πρωινές ώρες. Άλλες φορές, πάλι, συνήθως τον Αύγουστο με τα μελτέμια, ακούγονται μέχρι ψηλά στο χωριό τα κύματα που σκάνε στα βράχια της Νταμούχαρης. Νταμούχαρη, ένα από τα πιο όμορφα μέρη που έχουν δει τα μάτια μου. Ελιές και λεμονιές φτάνουν μέχρι την παραλία με τις μεγάλες άσπρες πέτρες στο παλιό λιμάνι. Ο χρόνος έχει σταματήσει σαστισμένος από τη γλύκα και την αρμονία. Και τότε σκέφτομαι πως όταν είμαι εδώ, δε μου λείπει τίποτα. Κάθε φορά που ανεβαίνω στο Πήλιο θυμάμαι τους στίχους του αγαπημένου μου ποιητή Ε.Ε. Cummings «… τώρα τα αυτιά των αυτιών μου ξυπνούν και τώρα τα μάτια των ματιών μου ανοίγουν» Ίσως γι’ αυτό κάθε φορά που ανεβαίνω, γράφω τραγούδια. Αναδημοσίευση από το athensvoice.gr

24 1η ∆ιαδροµή

ΒΟΛΟΣ...ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΑΡΧΙΖΕΙ ΑΠΟ ΔΩ!

όλος, η μαγευτική πόλη της Θεσσαλίας, η πόλη μας! Μια πόλη φιλόξενη, ανοιχτή, γοητευτική, που απλώνεται στα πόδια του Πηλίου αγκαλιάζοντας τον Παγασητικό κόλπο. Η αίσθηση που θα σας αφήσει δεν ξεχνιέται. Με την κουζίνα σε πρώτο πλάνο, η γεύση από τους μεζέδες στα τσιπουράδικα θα χαραχτεί στη μνήμη σας βαθιά.

Η μαγευτική πόλη του Βόλου

Το Μουσείο Πλινθοκεραμοποιϊας Τσαλαπάτα Την εμπορική αγορά Τους πεζοδρόμους με τα καφέ και τα εστιατόρια Την παραλία Φυσικά από τον Βόλο μπορείτε εύκολα να προσεγγίσετε δεκάδες πανέμορφες

παραλίες τόσο με θέα στον Παγασητικό, όσο και στο Ανατολικό και Νότιο Πήλιο. Στις επόμενες σελίδες θα δείτε διαδρομές που αν τις ακολουθήσετε θα ανακαλύψετε τη μαγεία όλης της περιοχής... Ετοιμαστείτε για ένα ταξίδι γεμάτο εικόνες, θάλασσα και ακρογιαλιές για καρτ-ποστάλ!

Η μαγευτική πόλη του Βόλου

Άρωμα του χθες στις παλιές γειτονιές, ρυθμός ζωντανός που δίνουν οι χιλιάδες φοιτητές, η αύρα της θάλασσας που ενώνεται με τον φρέσκο αέρα του Πηλίου... Όλα αυτά δίνουν στον Βόλο ταυτότητα ξεχωριστή. Θα την ανακαλύψετε στα βιομηχανικά κτήρια που έγιναν πολυχώροι, μουσεία, εκθεσιακά και εμπορικά κέντρα. Θα τη νιώσετε με μια βόλτα

στην παραλία, που είναι γεμάτη κόσμο, τσιπουράδικα, ζαχαροπλαστεία, μπαράκια, ιστορικά κτήρια. Μια υπέροχη βαθιά ανάσα ομορφιάς είναι ο Βόλος, που θα σας γεμίσει ελευθερία. Η πόλη του Βόλου είναι μεν γνωστή για τα τσιπουράδικά της, ωστόσο έχει πολλά μέρη που αξίζει να επισκεφθείτε είτε είστε επισκέπτης είτε κάτοικος:

Ο Μητροπολιτικός Ναός του Αγίου Νικολάου

Ο εμπορικότερος δρόμος του Βόλου, η οδός Ερμού

Επιλογές ∆ιασκέδασης Ξενοδοχείο Κυψέλη

Χτισμένο σε ένα από τα ομορφότερα σημεία, στην παραλία της πόλης, το ξενοδοχείο Κυψέλη θεωρείται ένα από τα καλύτερα ξενοδοχεία στο Βόλο καθώς είναι συνώνυμο με την πολυτέλεια ενώ η μαγευτική παραλία του Βόλου, αποτελεί το στολίδι και το σήμα κατατεθέν της πόλης. Ιδανικό για τη διαμονή σας, καθώς το ξενοδοχείο Κυψέλη προσφέρει εύκολη πρόσβαση στην κεντρική αγορά της πόλης, αλλά και σε όλα τα αξιοθέατα. Μην ξεχάσετε να επισκεφθείτε το roof garden του ξενοδοχείου, για να απολαύσετε τον καφέ ή το ποτό σας, με την απίστευτη θέα του Παγασητικού.

Για σουβλάκι στην ψησταριά Αυλόγυρος

Για όσους επιστρέφουν από την παραλία ή για όσους παραμείνουν στα σπίτια τους αλλά θέλουν να γευτούν παραδοσιακό σουβλάκι, τότε η ψησταριά Αυλόγυρος είναι η καλύτερη επιλογή σας! Ζουμερά σουβλάκια χοιρινά και κοτόπουλου, γευστικός γύρος, πίτες, φρέσκες πατάτες και σαλάτες θα σας ξετρελάνουν. Κι όλα αυτά βρίσκονται στον Αυλόγυρο στην 2ας Νοεμβρίου!

Παγωτό στο Häagen-Dazs

Για εκείνους που επιθυμούν το πιο ποιοτικό κα λαχταριστό παγωτό, φυσικά ο προορισμός σας είναι ένας. Häagen-Dazs στην παραλία του Βόλου! Δεκάδες γεύσεις παγωτού, αλλά και λαχταριστά γλυκά σας περιμένουν για να συνοδεύσετε τον καφέ ή τα ρόφήματά σας. Κι επειδή το Häagen-Dazs φροντίζει

πάντα για σας, δοκιμάστε με μόλις 4.80€ δύο λαχταριστά cookies όπου στη μέση τους έχουν μία μπάλα παγωτό και μας θυμίζει σάντουιτς! Ό,τι πιο νόστιμο!

Για δροσερή μπυρίτσα στο Pleasures Seaside Cafe + more

Από το πρωί έως το βράδυ το Pleasures Seaside Cafe + more στην παραλία του Βόλου, σε ένα δροσερό και φιλόξενο περιβάλλον σας προσφέρει ποιοτικό καφέ και άλλα ροφήματα, ενώ το βραδάκι απολαύστε 2 μπύρες 500ml και το Pleasures Seaside Cafe + more θα σας σερβίρει και λαχταριστές πατάτες twister για να συνοδεύσετε τις μπυρίτσες σας! Καλή απόλαυση!

Στο καλύτερο σημείο... στο Green Park

Στο καλύτερο σημείο της πόλης, λίγο μετά το Πανεπιστήμιο, θα βρείτε το γνωστό σε όλους Green Park. Από το πρωί απολαύστε τον καφέ σας με θέα τη θάλασσα, ενώ το βράδυ πιείτε τη δροσερή σας μπύρα ή το υπέροχο κοκτέιλ σας και μάλιστα με τη συνοδεία πολλών εδεσμάτων! Η παράδοση του Green Park θέλει όσους το επισκέπτονται να μένουν πάντα απολύτως ικανοποιημένοι από την ποιότητα, το σέρβις και φυσικά από τον υπέροχο χώρο! Στα έξτρα του μαγαζιού, η δροσιά ακόμη κι αν έχει καύσωνα!

Στην πιτσαρία Toronto στην παραλία

Η Pizza Toronto από το 1978 κάθε μέρα ζυμώνει με φροντίδα και μεράκι για εσάς την πιο νόστιμη πίτσα, χρησιμοποιεί τα πιο εκλεκτά, φρέσκα υλικά και δημιουργεί μοναδικές γεύσεις. Με τον Παγασητικό να

Ο πεζόδρομος της Τάκη Οικονομάκη

27 Επιλογές ∆ιασκέδασης απλώνετε μπροστά σας, δοκιμάστε εκλεκτές πίτσες, με διάφορα υλικά, γευστικές μακαρονάδες και δροσερές σαλάτες που ταιριάζουν... γάντι στο ιταλικό μενού! Για τους πιο καλοφαγάδες, υπάρχουν και πολλά πιάτα με κρέας που δίνουν άλλη νότα στο ξεχωριστό και λαχταριστό μενού! Η μόνη επιλογή στην παραλία του Βόλου είναι η Pizza Toronto!

souvlaki house Γυρίσματα! Μέσα στις πολλές επιλογές για φαγητό θα βρείτε χειροποίητο μπιφτέκι κοτόπουλου, κοτομπέικον, αλλά και φοβερό club sandwich και burger! Εκείνο που κάνει τα Γυρίσματα να ξεχωρίζουν είναι η εξαιρετική ποιότητα όλων των προϊόντων, το άψογο σέρβις αλλά και η υπέροχη διακόσμησή του!

Για εκδηλώσεις...στο Ενυδρείο

Φαγητό σπιτικό στους... Μάγειρες του Βόλου!

Το Ενυδρείο είναι ένας ιστορικός χώρος στην πόλη, στην ξακουστή πλατεία Αναύρου, ανάμεσα στα γλυπτά του γνωστού εικαστικού Φιλόλαου και με βεράντα μπροστά στη θάλασσα. Αποτελεί το ιδανικό σημείο συνάντησης και απόλαυσης κάθε είδους ποτού, κοκτέιλ, καφέ και ροφημάτων. Φυσικά, στο Ενυδρείο αναλαμβάνουν και τη διοργάνωση γάμων και βαπτίσεων, εταιρικών συναντήσεων ή χάπενιγκς. Ο ιδανικότερος χώρος στο ιδανικότερο σημείο της πόλης!

Σουβλάκι στα Γυρίσματα

Κάντε στάση στην Ιάσονος για να γευτείτε λαχταριστά σουβλάκια κι όχι μόνο από τo

Εάν θέλετε σπιτικό, μαγειρευτό φαγητό, με αγνά υλικά και φυσικά στη σωστή τιμή, τότε ένα τηλέφωνο στους Μάγειρες του Βόλου είναι αρκετό. Διαλέξτε το αγαπημένο σας φαγητό από τη λίστα των Μαγείρων και σε λίγα λεπτά θα είναι στο σπίτι ή τη δουλειά σας! Γιατί εδώ η παραδοσιακή ελληνική κουζίνα έρχεται στην πόρτα σας!

Ψωμί, γλυκά και σφολιατοειδή στο Χωριάτικο και τη Σμύρνη Το καλύτερο φρέσκο ψωμί, λαχταριστά γλυκά, σφολιατοειδή, σάντουιτς και όλα με εξαιρετική ποιότητα, θα τα βρείτε

στους φούρνους «Χωριάτικο», στην οδό Ιωλκού με Δημητριάδος αλλά και στην Πολυμέρη! Πριν ξεκινήσετε για το μπάνιο σας, προμηθευτείτε ότι σας αρέσει και σίγουρα οι στιγμές στην παραλία θα είναι... γευστικότατες! Φυσικά για όσους μένουν στη Ν. Ιωνία, ο φούρνος «η Σμύρνη» είναι ο προορισμός όλων! Εκτός των άλλων θα βρείτε χειροποίητα παγωτά με φρέσκο γάλα, ολόφρεσκες πάστες και γλυκά και φυσικά σφολιατοειδή, κουλούρια και γευστικότατα κριτσίνια! Και μην ξεχνάτε ότι το Χωριάτικο και η Σμύρνη έχουν τις καλύτερες τιμές όλων!!!

Μεζεδάκι και τσιπουράκι στο σπίτι ή το εξοχικό!

Όσοι δε αποφασίσετε να παραμείνετε στο σπίτι σας, αλλά θα περάσετε ευχάριστα, προμηθευτείτε τσίπουρο Αποστολάκη από οποιαδήποτε κάβα ή σούπερ μάρκετ αλλά και αλίπαστα Καραγκούνη και φτιάξτε το δικό σας μεζέ, απολαμβάνοντάς τον στο μπαλκόνι σας! Για τα παιδιά, προμηθευτείτε λεμονάδες και πορτοκαλάδες ΕΨΑ και περάστε όλοι μαζί ξέγνοιαστες στιγμές

καλοκαιριού! Μετά το τσιμπούσι, είναι απαραίτητος ένας καφές. Στο καφεκοπτείο Άδελμα των αδερφών Μακροσάββα θα βρείτε υπέροχες ποικιλίες από τους καλύτερους και αρωματικούς καφέδες! Τέλος, σερβίρετε έναν παραδοσιακό χαλβά ή ταχίνι, λουκούμια ή και το παραδοσιακό «υποβρύχιο» από την Χαλβαδοποιϊα Παπαγιαννόπουλου και ξετρελάνετε τους πάντες. Και για όσους νηστεύουν λόγω του 15Αύγουστου ο χαλβάς Παπαγιαννόπουλου είναι ό,τι καλύτερο!

Στάση για βενζίνη στο ΕΒΟΑΠ ΕΠΕ και... φύγαμε!

Και πριν ξεκινήσετε για οποιοδήποτε προορισμό, φουλάρετε το αυτοκίνητό σας στο πρατήριο υγρών καυσίμων ΕΒΟΑΠ ΕΠΕ Βαρδάκη- Κανέλλου στη Λαρίσης 82! Μάλιστα κάθε Τρίτη στο ΕΒΟΑΠ θα βρείτε ειδική τιμή στη V-P Αμόλυβδη βενζίνη. Εξοικονομήστε χρόνο και χρήμα και πλύνετε το αυτοκίνητό σας στο πλυντήριο που υπάρχει και είστε έτοιμοι για κοντινές ή μακρινές εξορμήσεις!

28 2η ∆ιαδροµή

ΑΛΥΚΕΣ- ΧΡΥΣΗ ΑΚΤΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ- Ν. ΑΓΧΙΑΛΟΣ

όλις λίγα χιλιόμετρα μακριά από το Βόλο, ο επίγειος παράδεισος είναι στα πόδια σας! Αλυκές, Χρυσή Ακτη Παναγιάς και Νέα Αγχίαλος αποτελούν ιδανικούς προορισμούς για απόδραση από την καθημερινότητα, αλλά και για διακοπές...μακράς διαρκείας. Οι παροχές των καταστημάτων εστίασης και των ξενοδοχείων είναι πολλές και άκρως ποιοτικές και μόλις λίγα λεπτά μακριά από το κέντρο της πόλης του Βόλου.

Κοσμοπολίτικη αλλά και με ήρεμες γωνιές, οι Αλυκές αποτελούν ιδανικό προορισμό για το καλοκαίρι

Πρώτη στάση....Αλυκές Μόλις 6,5 χλμ μακριά από το Βόλο και οι Αλυκές αποτελούν μία από τις ιδανικότερες επιλογές για μπάνιο και διασκέδαση! Απολαύστε λοιπόν τις βουτιές σας στην Πλαζ Αλυκών, όπου εδώ και μερικές εβδομάδες έχει ανοίξει για το κοινό, αλλά και στην παραλία μπροστά από τον κεντρικό πεζόδρομο! Εκεί, τα καταστήματα της περιοχής έχουν φροντίσει να μεταμορφώσουν το τοπίο σε μαγευτικό, τοποθετώντας ξαπλώστρες και ομπρέλες για τους λουόμενους. Το κλίμα που έχει δημιουργηθεί θυμίζει κοσμικές παραλίες της Ελλάδας και του Εξωτερικού και οι Αλυκές είναι πόλος έλξης της νεολαίας Μάραθος: Ήσυχοι οικισμοί με ωραίες παραλίες λίγα χιλιόμετρα μακριά από τον Βόλο

και όχι μόνο. Για όσους όμως επιθυμούν πιο ήσυχα νερά... τότε οι κολπίσκοι στον Άγιο Στέφανο είναι ό,τι καλύτερο! Αναχωρώντας από τις Αλυκές προς τη Χρυσή Ακτή Παναγιάς, θα συναντήσετε τέσσερις οικισμούς. Την Κριθαριά, τον Μάραθο, τον Άγιο Γεώργιο και τον Μαμιδάκη. Οι κολπίσκοι τους θυμίζουν κάτι από Mamma Mia και τα νερά τους είναι υπέροχα. Πολλοί είναι οι Βολιώτες που έχουν εκεί τα εξοχικά τους και το καλοκαίρι είναι ζωή είναι πιο έντονη, χωρίς ωστόσο να είναι θορυβώδης. Οι παραπάνω παραλίες είναι ιδανικές για καθημερινές εξορμήσεις, καθώς στους παραπάνω οικισμούς εκτός από το μπάνιο σας, μπορείτε να απολαύσετε και το φαγητό σας στα λίγα, πολύ καλά όμως ταβερνάκια.

Κριθαρια Ήσυχοι οικισμοί με ωραίες παραλίες λίγα χιλιόμετρα μακριά από τον Βόλο

ΧΡΥΣΗ ΑΚΤΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΒΟΛΟΣ ΤΗΛ.698 158 6603

30 Φτάσαμε στη... Χρυσή Ακτή Παναγιάς Λίγο πιο μακριά από τις Αλυκές, η Χρυσή Ακτή Παναγιάς αποτελεί το επίκεντρο όλης της γύρω περιοχής. Όσοι περνούν τις διακοπές τους στην Κριθαριά, τον Μάραθο, τον Μαμιδάκη και τους υπόλοιπους συνοικισμούς, συγκεντρώνονται στην Χρυσή Ακτή Παναγιάς! Η ακτή είναι πεντακάθαρη και ιδανική για μικρούς και μεγάλους. Η παραλία στον γνωστό σε όλους Καντίραγα... όπως λέγεται η Χρυσή Ακτή Παναγιάς, είναι αμμουδερή και προσβάσιμη σε όλους. Ακριβώς πάνω από την ακτή, υπάρχουν πολλά μαγαζάκια όπου μπορείτε να απολαύσετε το τσιπουράκι σας και να αγναντεύετε τη θάλασσα. Για όσους επιθυμούν και περισσότερες στιγμές δροσιάς και ξεκούρασης, στην περιοχή υπάρχουν και καταλύματα όπου μπορείτε να τα ενοικιάσετε για όσο καιρό θέλετε!

Ιδανικός προορισμός για μικρούς και μεγάλους

Τελευταία στάση...η Νέα Αγχίαλος Από το Βόλο, έως τον Αλμυρό αλλά και από όλες τις θεσσαλικές πόλεις, η Ν. Αγχίαλος συγκεντρώνει πλήθος κόσμου κάθε καλοκαίρι. Η καθαρή ακτή, το υπέροχο λιμανάκι και φυσικά οι καφετέριες, τα τσιπουράδικα, τα ξενοδοχεία και τα εστιατόρια αποτελούν τα «βαριά» χαρτιά της περιοχής. Η κεντρική παραλία στη Ν. Αγχίαλο έχει λεπτό βοτσαλάκι, όμως είναι αρκετά απότομη και βαθιά. Αυτό δεν θα πρέπει να σας προβληματίζει όμως, καθώς τα νερά

είναι καθαρά και είναι ιδανική για εξάσκηση στο κολύμπι! Πόλος έλξης στη Ν. Αγχίαλο, εκτός από τα παραθαλάσσια καταστήματα με γευστικά εδέσματα, αλλά και τις καφετέριες και τα μπαράκια στον πεζόδρομο, είναι και το γραφικό λιμανάκι, όπου καθημερινά κατακλύζεται από κόσμο. Σίγουρα η Ν. Αγχίαλος ενδείκνυται για οικογενειακές διακοπές με τα παιδιά σας να μένουν σίγουρα ενθουσιασμένα κι εσείς θα έχετε το κεφάλι σας ήσυχο!

Πόλος έλξης επισκεπτών η Ν. Αγχίαλος από το Βόλο έως τον Αλμυρό, αλλά και απ’ όλες τις θεσσαλικές πόλεις

Επιλογές ∆ιασκέδασης Στις Αλυκές για το Ammos seaside lounge Το νέο κατάστημα εστίασης στις Αλυκές που ήρθε και τάραξε τα νερά ακούγεται στο όνομα «Ammos seaside lounge»! Λειτουργεί από το πρωί έως το βράδυ και προσφέρει αξέχαστες στιγμές σε όλους. Απολαύστε από νωρίς το πρωί τον καφέ και το μπάνιο σας, ενώ μπορείτε παράλληλα να δοκιμάσετε τις υπέροχες γεύσεις, που ετοιμάζονται με κέφι και μεράκι! Η τοποθεσία του είναι η ιδανική, καθώς βρίσκεται στην αρχή του πεζοδρόμου, για τη πρόσβαση όλων!

Για ψητά...μόνο Πειναλέων Μια στάση για να γευτείτε ποιοτικά ψητά στις Αλυκές είναι είναι επιβεβλημένη! Ο Πειναλέων θα γίνει το αγαπημένο σας στέκι, καθώς τα φαγητά του δεν συγκρίνονται με τίποτα. Τι πιο ωραίο από μια βουτιά στη θάλασσα των Αλυκών κι έπειτα ένα ωραίο τραπέζι, με πλούσια εδέσματα, λαχταριστά ψητά και δροσερές σαλάτες στον Πειναλέων! Μία επίσκεψη θα σας πείσει!

Απαραίτητη στάση στο Baresto Μία επίσκεψη στο «Baresto», στην οδό Λεμάν 5 στις Αλυκές είναι απαραίτητη! Ξαπλώστρες δίπλα στο κύμα, ευχάριστη ατμόσφαιρα, προσωπικό γελαστό κι ευδιάθετο και υπέροχες γεύσεις σας περιμένουν όλες τις ώρες της ημέρας, αλλά και το βράδυ. Το Baresto θα αποδειχθεί ο καλύτερος «φίλος» σας για όλο το καλοκαίρι, προσφέροντάς σας ανέμελες στιγμές και φοβερή εξυπηρέτηση!

Για καφέ και cocktail στο Golden Beach Bar Η καλύτερη επιλογή σας στη Χρυσή Ακτή Παναγιάς είναι το «Golden Beach Bar», το οποίο εδώ και χρόνια προσφέρει άριστη ποιότητα και εξαιρετικό περιβάλλον! Καφές, ποτά, κοκτέιλς, αλλά και σνακ περιλαμβάνονται στον πλούσιο κατάλογό του, ενώ σε συνδυασμό με την υπέροχη μουσική και το εξαιρετικό σέρβις κάνουν το Golden Beach Bar στην Χρυσή Ακτή Παναγιάς ακαταμάχητο!

Για αξέχαστο τσιπουράκι στο... Γιούσουρι Οι λάτρεις του τσίπουρου θα λατρέψουν το τσιπουράδικο «Το Γιούσουρι» στη Ν. Αγχίαλο, για τους φρέσκους, λαχταριστούς μεζέδες του, το ποιοτικό τσίπουρο και την καταπληκτική του εξυπηρέτηση. Ο χώρος που εκτείνεται το Γιούσουρι είναι απλά μαγευτικός, καθώς βρίσκεται μέσα στο γρασίδι και τη δροσιά! Ό,τι πρέπει δηλαδή για το καλοκαίρι!

Hotel Καλλονή για διαμονή και εξαιρετικό φαγητό Φυσικά όσοι σκέφτονται να διαμείνουν από λίγες έως και πολλές ημέρες στη Ν. Αγχίαλο, τότε ο προορισμός τους είναι ένας, το ξενοδοχείο Καλλονή! Βρίσκεται σε απόσταση μόλις 150 μέτρων από την θάλασσα και τα άνετα δωμάτιά του θα σας μείνουν αξέχαστα! Το ξενοδοχείο Καλλονή διαθέτει όλες τις σύγχρονες ανέσεις! Πισίνα με υδρομασάζ, άνετο σαλόνι, καταπράσινο κήπο, open bar, snack bar, άψογο sevice και μεγάλο parking. Εκείνο που εντυπωσιάζει είναι το υπέροχο

εστιατόριό του, «Άλμη», όπου μπορεί κανείς να ταξιδέψει σε παραδοσιακές αλλά και σε διεθνείς γεύσεις. Η ποιότητα του φαγητού, η πλούσια επιλογή πιάτων από το μενού, η ωραία ατμόσφαιρα του χώρου και η άψογη εξυπηρέτησή είναι σίγουρο ότι θα σας μαγέψουν και θα σας ικανοποιήσουν απόλυτα. Γεύσεις επιπέδου, μοντέρνα και δημιουργικά πιάτα, ζεστό και φιλικό περιβάλλον είναι οι λέξεις που θα μπορούσαν να χαρακτηρίσουν το εστιατόριο Άλμη. Ο χώρος διατίθεται επίσης και για εκδηλώσεις!

Κόκκινη Άμμος στη Ν. Αγχίαλο από το πρωί έως το βράδυ Όσοι επισκεφθείτε τη Ν. Αγχίαλο, εκτός από το μπάνιο σας μπορείτε να απολαύσετε τον καφέ σας στην «Κόκκινη Άμμο». Σε ένα καταπράσινο ειδυλλιακό τοπίο έχετε την δυνατότητα να χαλαρώσετε από νωρίς το πρωί με τον καφέ σας, έως αργά το βράδυ. Ο χώρος είναι κατάλληλος και για παιδιά, που μάλιστα δεν ξεκολλάνε από το σημείο! Η Κόκκινη Άμμος λειτουργεί μέχρι αργά το βράδυ, με υπέροχα ποτά και καταπληκτικά σνακ.

32 3η Διαδρομή

Άναυρος- Αγριά- Λεχώνια- Πλατανίδια

οιος είπε ότι ο παράδεισος είναι μακριά ή ότι δεν υπάρχει; Για τους Βολιώτες, αλλά και για τους επισκέπτες που επιλέγουν την πόλη μας να περάσουν τις καλοκαιρινές τους διακοπές, ο Βόλος και η ευρύτερη περιοχή αποτελούν σίγουρα τον παράδεισο! Στιγμές δροσιάς από τους καύσωνες του καλοκαιριού και χαλαρές στιγμές μπορούν να απολαύσουν όλοι ακόμη και χωρίς αυτοκίνητο στις πιο κοντινές παραλίες, οι οποίες είναι καθαρές, με ομπρέλες και πολλά εστιατόρια και καφετέριες, για να καλύψουν όλες σας τις ανάγκες και απαιτήσεις.

Ο Άναυρος, η παραλία του πολεοδομικού συγκροτήματος

Άναυρος Ξεκινώντας λοιπόν από το κέντρο του Βόλου, σε λίγα λεπτά ακόμη και με τα πόδια μπορείτε να κάνετε τις βουτιές σας στον Άναυρο! Η πιο κοντινή παραλία εντός πολεοδομικού συγκροτήματος είναι πλέον πολυσύχναστη, καθώς μαθητές, νέοι και μεγαλύτεροι την επιλέγουν για μπάνια του καλοκαιριού. Το άκρως θετικό του Αναύρου είναι φυσικά η σύνδεσή του με την αστική γραμμή Νο. 1 και Νο.3 που εξυπηρετεί εκατοντάδες κατοίκους της πόλης και όχι μόνο. Στον Άναυρο εκτός από ομπρέλες θα αντικρύσετε μια αμμουδερή παραλία, μεγάλη σε έκταση και μπορείτε να επιλέξετε είτε το πιο κεντρικό σημείο, εάν θέλετε κάτι πιο πολυσύχναστο είτε να απομακρυνθείτε λίγο και να χαλαρώσετε ανενόχλητοι! Να σημειώσουμε ότι κατά μήκος του Αναύρου θα βρείτε και αποδυτήρια αν θέλετε να αλλάξετε μετά το μπάνιο σας. Τόσο στην αμμουδιά, όσο και πάνω από τον δρόμο υπάρχουν εστιατόρια, ταβέρνες και καφετέριες όπου μπορείτε να συνεχίσετε την ημέρα σας ή να χαλαρώσετε το βράδυ σας.

Σουτραλί Επτά χιλιόμετρα από τον Βόλο κι ανατολικά αυτού, συναντούμε την Αγριά. Το γραφικό ψαροχώρι που εδώ και μια δεκαετία και πλέον έχει γίνει το καλοκαιρινό στέκι όλων των Βολιωτών. Μπορείτε να κολυμπήσετε στη μικρή παραλία που ανοίγεται στην είσοδο της Αγριάς, αν και οι περισσότεροι «ψηφίζουν» Σουτραλί. Σε όλο το μήκος από το Σουτραλί θα βρείτε καταστήματα με ομπρέλες κα ξαπλώστρες καφετέριες και ξενοδοχεία, ενώ στο τέλος του δρόμου υπάρχουν και δύο beachbars για όσους επιθυμούν μία παραπάνω πολυτέλεια. Η θάλασσα είναι καθαρή και η αμμουδιά έχει λίγα πετραδάκια. Ενδείκνυεται η Αγριά και το Σουτραλί για οικογένειες με παιδιά τόσο γιατι είναι ένας κοντινός προορισμός όσο και γιατί η θάλασσα είναι αρκετά ρηχή. Φυσικά στο χωριό θα βρείτε παραδοσιακά τσιπουράδικα, ταβέρνες, καφετέριες και ό,τι άλλο επιθυμείτε! Οι Πλάκες είναι ιδανική παραλία για βουτιές!

Πλάκες Η επόμενη επιλογή σας για ένα κοντινό μπάνιο είναι οι περιβόητες Πλάκες. Βράχια για βουτιές και το επίνειο των χειμερινών κολυμβητών, οι Πλάκες αποτελούν για πολλούς το σημείο του καλοκαιριού. Σε καθημερινή βάση θα δείτε πάνω στο δρόμο αλλά και στο προαύλιο της Παναγίας Γορίτσας δεκάδες ποδήλατα, μηχανάκια και αυτοκίνητα με τους λάτρεις των Πλακών.

Σουτραλί: Στο γραφικό ψαροχώρι της Αγριάς μπορείτε να κάνετε τα μπάνια σας αλλά και να περάσετε ωραίες στιγμές

Τα Κάτω Λεχώνια και συγκεκριμένα η παραλία «Καρνάγιο» είναι ιδανική για κοσμοπολίτικες... βουτιές

Λεχώνια Ελάχιστα χιλιόμετρα μακριά από την Αγριά, στα Κάτω Λεχώνια «απλώνεται» η γνωστή σε όλους τους Βολιώτες παραλία το «Καρνάγιο». Το γνωστό κατάστημα που πήρε το όνομά του η παραλία δεν υπάρχει αυτό το καλοκαίρι, όμως υπάρχουν άλλα beachbar που μπορείτε να εξυπηρετηθείτε. Η παραλία μπορεί να χαρακτηριστεί ως κοσμοπολίτικη, καθώς ακόμη και τις καθημερινές ο κόσμος που συγκεντρώνεται είναι πολύς, ενώ αρκετοί είναι αυτοί που ασχολούνται και με θαλάσσια σπορ, όπως το Sup. Τα καταστήματα διαθέτουν ξαπλώστρες και ομπρέλες, όπου μπορείτε να καθίσετε, αν όμως θέλετε να βάλετε τη δική σας ομπρέλα, υπάρχει άφθονος χώρος να το κάνετε! Η θάλασσα είναι λίγο πιο βαθιά αν και η απόσταση με τις άλλες παραλίες είναι κοντινή και μερικές φορές έχει θαλάσσια ρεύματα, οπότε θα πρέπει να προσέξετε. Βέβαια, θα είστε υπό την στενή παρακολούθηση του ναυαγοσώστη, οπότε μην φοβάστε τίποτα!

Πλατανίδια Απέχουν ένα μόλις χιλιόμετρο από τα Άνω Λεχώνια και χαρακτηρίζονται ως «Σκάλα» (παράλιος εμπορικός σταθμός) από τα παλιά χρόνια, με ευρήματα αρχαία και παλαιοχριστιανικά και Skala των Liconia στα χρόνια του μεσαίωνα, όταν την περιοχή κατοικούσαν οι τοπάρχες Μελισσηνοί. Τα Πλατανίδια είναι παραθεριστικός οικισμός με μεγάλη οικιστική ανάπτυξη, ενω εκτός από το μπάνιο σας στα υπέροχα μπλε νερά του, μπορείτε να χαλαρώσετε τις ξακουστές ψαροταβερνες του, να πιείτε τον καφέ σας δίπλα

στο κύμα στις καφετέριες της περιοχής, ενώ όσοι θέλουν να περάσουν περισσότερο χρόνο τότε μπορούν να κλείσουν τις διακοπές τους, διαλέγοντας ένα δωμάτιο στους ξενώνες της περιοχής και στα ενοικιαζόμενα δωμάτια. Οι παραλίες στα Πλατανίδια είναι πιο ήσυχες, όμως τα Σαββατοκύριακα κατακλύζονται από κόσμο και κυρίως οικογένειες δημιουργώντας μια όμορφη ατμόσφαιρα. Συμβουλή: Για όσους δεν έχουν μεταφορικό μέσο, η αστική γραμμή Νο. 5 μπορεί να σας εξυπηρετήσει για όλους τους παραπάνω προορισμούς! Τα ήσυχα Πλατανίδια σας υπόσχονται τα καλύτερα!

35 Επιλογές ∆ιασκέδασης Στη Δράκεια για τον... Μεταξογένη! Για όσους θέλουν μετά το μπάνιο τους

να απολαύσουν μία όαση δροσιάς κάτω από τη σκιά του μεγάλου πλατάνου, τότε μπορούν να ανηφορίσουν στη Δράκεια και να επισκεφθούν την ταβέρνα «Μεταξογένης»!Σίγουρα θα ερωτευτείτε την καταπράσινη πλατεία, τα υπέροχα μαγειρευτά φαγητά και το ευγενικό και εξυπηρετικό προσωπικό. Πραγματικά τα λόγια για τις γεύσεις του Μεταξογένη είναι λίγα, καθώς τα υλικά είναι αγνά της περιοχής, το μαγείρεμα εξαιρετικό και το σερβίρισμα άψογο! Δοκιμάστε το ζυγούρι στη γάστρα, το μπουμπάρι, ντολμαδάκια, γίδα βραστή, φασολάδα, μπακαλιάρο σκορδαλιά, σπεντζοφάι, εξοχικό,καθώς και λαχταριστά ψητά της ώρας.

Για Παγωτό... στον Μπούκη!

Στάση στον... «Μουτζούρη»!

Για το πιο ονειρεμένο παγωτό, μία επίσκεψη στο Ζαχαροπλαστείο «Μπούκη» στο Σουτραλί Αγριάς είναι άκρως επιβεβλημένη! Καλοκαίρι χωρίς παγωτό Μπούκη, δεν είναι καλοκαίρι! Εκεί θα δοκιμάσετε όλες τις γνωστές αλλά κι άλλες απίθανες γεύσεις, με το χωνάκι να περιχύνεται από λαχταριστή σοκολάτα και αμύγδαλα! Πραγματικά μία επίσκεψη στον Μπούκη και δεν θα φύγετε ποτέ! Να σημειώσουμε ότι εκτός από το υπέροχο παγωτό, στον Μπούκη θα βρείτε και λαχταριστά, φρεσκότατα γλυκά, ενώ το παγωτό ή το γλυκό σας μπορείτε να το απολαύσετε και στον εξωτερικό χώρο του ζαχαροπλαστείου, δίπλα στο κύμα!

Αν θέλετε να πάρετε μία γεύση από τα Άνω Λεχώνια και το τρενάκι του Πηλίου, η επίσκεψή σας στην ταβέρνα «Μουτζούρης» είναι η καλύτερή σας επιλογή Εξαιρετικός χώρος κάτω από τον πλάτανο και η κουζίνα του θα σας κάνει να παραμιλάτε! Ό,τι κι αν επιλέξετε θα είναι υπέροχο, όμως οι δικές μας επιλογές είναι σίγουρα, μεταξύ άλλων, οι πατάτες του σταθμάρχη αλλά και η σαλάτα Πηλίου! Οι γεύσεις του, το φιλόξενο προσωπικό του και η τοποθεσια του δίπλα στον σταθμό είναι οι αιτίες για να τον επισκεφθείτε!

Dekko seaside στα Πλατανίδια!

ΣτοDekko seaside café –bar and more στα Πλατανίδια σίγουρα θα περάσετε ξεχωριστές στιγμές χαλάρωσης από το πρωί έως και το βράδυ. Υπέροχο beachbar, με πολλές ανέσεις και εξαιρετικό σέρβις! Απολαύστε τον καφέ σας και το σνακ σας το πρωί και ολοκληρώστε τη μέρα με βουτιές στη θάλασσα. Προς το βραδάκι ένα δροσερό κοκτέιλ από την πλούσια λίστα του Dekko θα σας ανανεώσει! Σίγουρα το Dekkoseasidecafé-barandmoreθα γίνει το στέκι σας!

36 4η Διαδρομή

νοτιο Πήλιο

Μαγνησία μπορεί να χαρακτηριστεί και ως δώρο Θεού! Ένα δώρο σε όλο τον κόσμο!Μια γωνιά της γης και της Ελλάδας με παραδεισένιες ακτές και νερά που σε ταξιδεύουν. Όλες οι παραλίες του νομού είναι υπέροχες, πάντα προσεγμένες και πάντα ανοιχτές για να καλωσορίσουν και πιο δύσπιστο. Η διαδρομή μας αυτή ξεκινά πάντα από τη βάση, που είναι η πόλη του Βόλου. Κινούμενοι ανατολικά κι αφού έχουμε περάσει την Αγριά, τα Πλατανίδια κ.ο.κ. κατευθυνόμαστε προς τα Καλά Νερά.

Ξεχωριστοί προορισμοί και ειδυλλιακές παραλίες θα βρείτε στην περιοχή του Νοτίου Πηλίου

Καλά Νερά Το χωριό των Καλών Νερών και η παραλία τους είναι γνωστή σε όλη την Ελλάδα, καθώς χιλιάδες είναι οι παραθεριστές κάθε χρόνο. Η παραλία είναι με ψιλό

βότσαλο και αρκετά μεγάλη σε έκταση. Υπάρχουν ξαπλώστρες και πολλά μέρη για φαγητό και ποτό, καθώς και για διαμονή. Οι επισκέπτες μπορούν να επιδοθούν και σε θαλάσσια σπορ, ενώ από πολλούς επιλέγεται κάθε χρόνο για διακοπές, καθώς συνδυάζει υψηλού επιπέδου παροχές, πολύ καλή θάλασσα και μάλιστα μόλις 20 χλμ από τον Βόλο.

Καλά Νερά

Μπούφα Πέντε μόλις χιλιόμετρα μακριά από τα Καλά Νερά είναι η παραλία της Κορώπης ή αλλιώς Μπούφα. Είναι η μεγαλύτερη παραλία του Πηλίου και βρίσκεται ανάμεσα στα Καλά Νερά και την Άφησσο. Συγκεντρώνει κάθε χρόνο πολλούς παραθεριστές. Έχει πολύ καθαρά νερά, χρυσαφένια άμμο, αρκετά δέντρα στην άκρη της και προτιμάται ακόμη για μια καθημερινή εξόρμηση. Αμέσως μετά την Μπούφα βρίσκεται το πολύ γνωστό τουριστικό θέρετρο της

Αφήσσου, όπου υπάρχουν αρκετές παραλίες με πιο γνωστές την παραλία Αμποβός, το Λαγούδι, την Καλιφτέρη, την Αγία Ευθυμία, την Ραζή κ.ά. Οι περισσότερες έχουν ψιλή άμμο και πεντακάθαρα νερά. Η Άμποβος και η Καλιφτέρη είναι οργανωμένες παραλίες με θαλάσσια σπορ και βρίσκονται μέσα σε ένα καταπράσινο τοπίο. Η παραλία Λαγούδι είναι πιο ήσυχη και με βοτσαλάκι. Χαρακτηριστικά τα δέντρα πάνω από την παραλία που προσφέρουν σκιά και δροσιά το καλοκαίρι. Επίσης και η παραλία Ραζή δεν διαθέτει οργάνωση, είναι όμως πολύ ήσυχη και καθαρή. Από την Άφησσο μπορείτε να βρεθείτε ακολουθώντας ένα μικρό και αρκετά ανηφορικό

Μπούφα

δρόμο στην αρχή, στο Λεφόκαστρο. Πρόκειται για μια όμορφη, ήσυχη παραλία με άμμο και λεπτό βοτσαλάκι. Η πλούσια βλάστηση της περιοχής φτάνει μέχρι τη θάλασσα και χαρίζει πολύ όμορφες εικόνες στον επισκέπτη. Υπάρχει και εναλλακτική διαδρομή πιο χρονοβόρα όμως. Δεν εισέρχεστε στην Άφησσο αλλά ακολουθείτε το δρόμο προς Αργαλαστή, όπου μετά από κάποια χιλιόμετρα θα δείτε τη σχετική πινακίδα, οπότε και ακολουθείτε τη σηματοδότηση.

Αμποβος

Ακολουθώντας το δρόμο προς Αργαλαστή και μπροστά από τον παραθεριστικό οικισμό του Καλάμου, 45 περίπου χιλιόμετρα από τον Βόλο, βρίσκεται η όμορφη, ήρεμη παραλία του οικισμού.

Στην ίδια διαδρομή θα συναντήσετε και την παραλία Πάου. Πρόκειται για πανέμορφη παραλία, η οποία δε φαίνεται από τον κεντρικό δρόμο. Η πρόσβαση γίνεται μέσω της Αργαλαστής. Στην περιοχή υπάρχει και η περίφημη Μονή Πάου. Στα κτήρια της παλιάς Μονής του 18ου αιώνα, στεγάζεται το Συνεδριακό και Πολιτιστικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Και οι παραλίες δεν τελειώνουν! Από την Αργαλαστή μπορείτε να επισκεφθείτε την περίφημη παραλία των Ποτιστικών. Η εν λόγω παραλία είναι μεγάλη, με άμμο και ψιλό βότσαλο. Από τα Ποτιστικά υπάρχει μονοπάτι για πεζοπορία που καταλήγει στη διπλανή παραλία, Μελανή.

ΨΑΡΟΤΑΒΕΡΝΑ “Ο

Ψαροταβέρνα ο Κώστας

Κώστας”

psarotavernaokostas

Καλά Νερά Μαγνησίας Τηλ.2423 023285

Tηλ.κρατήσεων: 24280 93250

Η παραλία τ της Πάλτσης

Η παραλία των Ποτιστικών

Μελανή Η Μελανή είναι μια πανέρμοφη παραλία, που θυμίζει τα Ποτιστικά, με αμμώδη παραλία. Η πρόσβαση είναι εύκολη και ο δρόμος καταλήγει μέχρι την παραλία. Από την Μελανή υπάρχει επίσης οδική σύνδεση με την παραλία Πάλτση, περίπου 5xλμ. Από την παραλία υπάρχει μονοπάτι για πεζοπορία που καταλήγει στη διπλανή παραλία των Ποτιστικών.

Πάλτση Η οργανωμένη παραλία Πάλτση βρίσκεται στον οικισμό Μαζαράκη περίπου 10xλμ. από τη διασταύρωση της Αργαλαστής – Ξινόβρυσης και η πρόσβαση κρίνεται πολύ εύκολη και άνετη. Είναι μεγάλη παραλία με άμμο και ψιλό χαλικάκι και χαρακτηριστικό της είναι οι 2 μεγάλοι βράχοι μέσα στη θάλασσα καθώς και το ποτάμι από το βουνό, που φτάνει σχεδόν μέχρι τη θάλασσα.

Η πανέμορφη παραλία της Μελανής κ

Μουρτιάς Μια άλλη υπέροχη παραλία είναι αυτή του Μουρτιά. Έχει εύκολη πρόσβαση και βρίσκεται στον ομώνυμο οικισμό κοντά στο χωριό Λύρη. Το τοπίο της παραλίας του Μουρτιά είναι ιδιαίτερο, καθώς μέσα στη θάλασσα είναι αραδιασμένα βράχια, που ενθουσιάζουν κυρίως τους νέους για τις βουτιές που κάνουν από αυτά! Για εκείνους που θέλουν να συνδυάσουν το μπάνιο τους και το φαγητό τους, μπορούν να επιλέξουν την παραλία του Κατηγιώργη. Είναι μικρή και όμορφη, έχει εύκολη πρόσβαση και βρίσκεται στον ομώνυμο οικισμό ακριβώς απέναντι από το νησί της Σκιάθου και των υπολοίπων νησιών των Βόρειων Σποράδων. Ο Κατηγιώργης είναι γνωστός για τις ψαροταβέρνες του και τις καραβιδομακαρονάδες! Μουρτιάς

39 Λύρη Λίγο βορειότερα από τον Κατηγιώργη βρίσκεται η μικρή παραλία Λύρη. Η Λύρη έχει αμμουδερή παραλία, χωρίς οργάνωση, όμως με πεντακάθαρα νερά. Αξίζει σίγουρα να την επισκεφθείτε! Η παραλία Καστρί με άμμο και ψιλό βοτσαλάκι, βρίσκεται στον ομώνυμο οικισμό, σε απόσταση 6xλμ. από τον οικισμό του Πλατανιά. Υπάρχει οργανωμένο κά-

μπινγκ το οποίο λειτουργεί τους θερινούς μήνες από Μάιο έως Σεπτέμβριο. Η πρόσβαση είναι εύκολη και ο δρόμος καταλήγει στην παραλία. Μια άλλη γνωστή σε πολλούς και κυρίως στη νεολαία είναι η μικρή αμμουδερή παραλία του Πλατανιά, που βρίσκεται στον ομώνυμο οικισμό, κάτω από έναν μεγάλο ελαιώνα. Υπάρχει οργανωμένο κάμπινγκ το οποίο λειτουργεί τους θερινούς μήνες.

Λύρη

Μικρό Μια πανέμορφη ήρεμη παραλία, η οποία βρίσκεται στον ομώνυμο οικισμό, δίπλα ακριβώς από τον Πλατανιά, είναι η παραλία Μικρό. Εκεί υπάρχει η δυνατότητα πρόσβασης με πεζοπορία πάνω σε βράχια από την παραλία του Πλατανιά (περίπου 600 μέτρα). Η πρόσβαση γίνεται και από το χωριό Λαύκος με ΙΧ και είναι 7xλμ. Το Μικρό είναι ιδανικό σημείο για ήρεμες, ξέγνοιαστες και οικογενειακές διακοπές!

Μικρό

Τζάστενη Μην παραλείψετε: Ερχόμενοι από Μηλίνα θα δείτε από ψηλά το «θαύμα» της Τζάστενης. Είναι δύσκολο να αντισταθείτε στη γοητεία αυτής της μοναδικής

θαλασσινής γωνιάς και να μην τολμήσετε μια βουτιά στα λαχταριστά νερά της. Πρόκειται για μία από τις πιο πολυφωτογραφημένες τοποθεσίες του Πηλίου. Αφήστε στο δρόμο το ΙΧ σας και κατεβείτε με τα πόδια τον λόφο. Η Τζάστενη θα σας δικαιώσει για τον κόπο σας!

Το «θαύμα» της Τζάστενης

Οι τελευταίες παραλίες του Νοτίου Πηλίου βρίσκονται στο Τρίκερι. Στο νησάκι Παλιό Τρίκερι ξεχωρίζει το ακρογιάλι της Πράσινης Άμμου με τα κρυστάλλινα νερά, αλλά και οι παραλίες παραλίες Αφέτκα και Άγιος Γεώργιος. Οι δυο θαυμάσιες αυτές ακρογιαλιές προσεγγίζονται επίσης από το μοναστήρι της Παναγίας με κατηφορικό μονοπάτι. Δυτικά από το λιμανάκι του Αϊ-Γιάννη με περπάτημα περίπου 30 λεπτών, θα βρεθείτε στην παραλία της Αγίας Σοφίας. Στην απέναντι ακτή, θα απολαύσετε τη βοτσαλωτή ακρογιαλιά του Αλογόπορου.

40 Επιλογές ∆ιασκέδασης Ψαροταβέρνα «Ο Κώστας», στο Μαλάκι για φρέσκα θαλασσινά

Το εστιατόριο Κώστας στο Μαλάκι είναι μία από τις καλύτερες και πιο γνωστές ψαροταβέρνες του Πηλίου, που προσφέρει ελληνική κουζίνα, φρέσκα ψάρια και θαλασσινά . Βρίσκεται σε μία από τις πιο όμορφες περιοχές του Πηλίου και έχει θέα στη θάλασσα. Η ψαροταβέρνα Κώστας είναι γνωστή για την ευγενική εξυπηρέτηση, τις χαμηλές τιμές και το σπιτικό και ποιοτικό φαγητό. Δοκιμάστε φρέσκο ψαράκι ημέρας, γαύρο μαρινάτο, καλαμαράκια τηγανητά, χταπόδι ξυδάτο και παραδοσιακά μαγειρευτά με τη συνοδεία καλού κρασιού, ούζου ή τσίπουρου. Εδώ και 22 χρόνια «Ο Κώστας» αποτελεί εγγύηση στο φαγητό, ενώ δεν είναι λίγοι οι διάσημοι που επισκέπτονται την περιοχή μόνο για τον Κώστα!

Διαμονή στο Ενάλιον!

Το Enalion Hotel στα Καλά Νερά απέχει μόλις 20μ. από την παραλία και προσφέρει πανέμορφα δωμάτια με μπαλκόνι με θέα στον Παγασητικό κόλπο, πισίνα και μεσογειακούς κήπους. Οι επισκέπτες μπορούν

να χρησιμοποιούν δωρεάν τις ξαπλώστρες και τις ομπρέλες της παραλίας. Ένα υπέροχο ξενοδοχείο, που όσοι το επισκέπτονται δεν θέλουν να το αποχωριστούν. Τα δωμάτια είναι υπέροχα διακοσμημένα, η θέα μαγευτική, οι παροχές εξαιρετικές και το προσωπικό άριστο, εξυπηρετικό και χαμογελαστό! Σίγουρα στον Ενάλιον θα απολαύσετε στην κυριολεξία τις ημέρες των διακοπών σας.

Για φαγητό στην Εδέμ μετά το μπάνιο!

Δίπλα στην ακροθαλασσιά, στα Καλά Νερά το ουζερί- ταβέρνα «Εδέμ» είναι ανοιχτό και σας περιμένει με τους καλύτερους μεζέδες και φρέσκα ψάρια. Στη γεμάτη λουλούδια αυλή του, μπορείτε να πάρετε μία ανάσα δροσιάς και να ολοκληρώσετε με τον καλύτερο τρόπο το μπάνιο σας. Προτιμήστε κάποιο ψαράκι που θα σας προτείνουν, αν και ό,τι κι αν παραγγείλετε από τα ψητά μέχρι τα μεγειρευτά είναι φρεσκότατα και πεντανόστιμα! Το φιλικό προσωπικό του και οι πολύ καλές τιμές του συντελούν την μεγάλη του απήχηση. Το ουζερί-ταβέρνα Εδέμ είναι ο δικός μας παράδεισος!

Στο Χόρτο μόνο για το Λήδα Village Resort!

Σε μια πανέμορφη τοποθεσία, ανάμεσα σε ελαιώνες και πλούσια βλάστηση, μέσα στα όρια του παραθαλάσσιου Πηλιορείτικου χωριού Χόρτο και με εκπληκτική θέα στον Παγασητικό κόλπο βρίσκεται το ΛΗΔΑ Village Resort , ένα συγκρότημα παραδοσιακών διαμερισμάτων και βιλλών που αποτελεί το ιδανικό μέρος για αξέχαστες διακοπές. Το συγκρότημα ΛΗΔΑ απλώνεται σε μια έκταση 30 στρεμμάτων σε μια ήσυχη και υπήνεμη παραλία. Όλα τα κτήριά του αναπτύσσονται αμφιθεατρικά μέσα στο πανέμορφο φυσικό περιβάλλον, ανάμεσα στους ελαιώνες και την πλούσια βλάστηση. Το ΛΗΔΑ Village Resort είναι από μόνο του ένας προορισμός, καθώς εκτός από τη διαμονή, σας προσφέρει και εξαιρετικό φαγητό αλλά και διασκέδαση. Το εστιατόριο «Αμβροσία» βρίσκεται σε ένα υπερυψωμένο επίπεδο μπροστά στην παραλία, δηλαδή σε δεσπόζουσα θέση του συγκροτήματος ΛΗΔΑ VILLAGE RESORT και έχει μοναδική θέα στον Παγασητικό, ενώ το μενού είναι εξαιρετικό. Και μετά το φαγητό, απολαύστε ένα ποτό στο μπαρ «ΙΡΙΣ», που

βρίσκεται μπροστά στην παραλία του συγκροτήματος και λειτουργεί από το πρωί έως αργά το βράδυ!

Στην «ταβέρνα της Ελένης» για παραδοσιακό φαγητό

Μια επίσκεψη στην «ταβέρνα της Ελένης» που βρίσκεται στον οικισμό Αφειλιάνες, 5 χλμ από τον Πλατανιά και 3 χλμ από την παραλία Καστρί, θα σας μείνει αξέχαστη. Η Ταβέρνα «Ελένη» βρίσκεται στην μέση ενός μαγικού πουθενά, εκεί που το παρθενικό Πήλιο φλερτάρει τους καταπράσινους πευκώνες της αντικρινής Σκιάθου. Η κ. Ελένη μαζί με τα παιδιά της Γιώργο και Κατερίνα, μαγειρεύουν για εσάς τα πιο νόστιμα παραδοσιακά φαγητά στον παραδοσιακό φούρνο με ξύλα. Ό,τι και να παραγγείλετε είναι πεντανόστιμο, ενώ το ζυμωτό ψωμί και τα σπιτικά, εξαιρετικά γλυκά θα σας κλέψουν την καρδιά! Η «ταβέρνα της Ελένης» λειτουργεί όλο το καλοκαίρι έως τις 15 Σεπτεμβρίου.

41 5η ∆ιαδροµή

ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΠΗΛΙΟ

ήλιο! Το βουνό των Κενταύρων! Μάλλον οι Κένταυροι της Μυθολογίας γνώριζαν πολύ καλά το μέρος που επέλεξαν. Μαγευτικό, καταπράσινο και με παραλίες που όμοιές τους δεν υπάρχουν πουθενά στον κόσμο. Δεκάδες γνωστές παραλίες και άλλες τόσες κρυφές και άγνωστες σε πολλούς συντελούν ώστε το Ανατολικό Πήλιο να είναι πόλος έλξης επισκεπτών το καλοκαίρι.

Αη- Γιάννης

μονοπάτι πάνω από βράχια. Δεν είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο, χρειάζεται όμως να είστε προσεκτικοί. Η Πλάκα έχει πεντακάθαρα νερά και ψιλό βότσαλο. Προμηθευτείτε την ομπρέλα σας καθώς η παραλία δεν είναι οργανωμένη στο μεγαλύτερό της μήκος, αν και ο ίσκιος από το βουνό μπορεί να είναι αρκετός για να καλυφθείτε από τον ήλιο. Στα δεξιά του Αη Γιάννη, αμέσως μετά το κάμπινγκ βρίσκεται η παραλία Παπά –Νερό.

Είναι, μεγάλη σε έκταση, μπορείτε να κάνετε θαλάσσια σπορ, ενώ έχετε τη δυνατότητα να επιδοθείτε σε αγώνες βόλεϊ ή ρακέτας, χωρίς να ενοχλείτε τους υπόλοιπους λουόμενους. Λέγεται ότι πήρε το όνομά της είτε από ένα παπά που πνίγηκε, εκεί είτε από την ομώνυμη πηγή στη θέση Τρύπια Πέτρα. Στο τέλος της παραλίας προς τα βράχια ξεκινά το μονοπάτι για Νταμούχαρη-Φακίστρα μία πανέμορφη διαδρομή.

Πλάκα

ΑΗ ΓΙΑΝΝΗΣ-ΠΛΑΚΑ-ΠΑΠΑ ΝΕΡΟ Ξεκινώντας λοιπόν από τον Βόλο και ανηφορίζοντας προς τον Άνω Βόλο, συνεχίζουμε τη διαδρομή μας για να επισκεφθούμε τις παραλίες του Ανατολικού Πηλίου. Λίγο μετά τα Χάνια, ακολουθούμε τον δρόμο προς Κισσό. Ο δρόμος, αν και έχει στροφές είναι απόλυτα προσβάσιμος στα αυτοκίνητα και σχεδόν σε μία ώρα από το Βόλο μπορεί κανείς να φτάσει στον ξακουστό Αη Γιάννη. Το κοσμοπολίτικο χωριό του Πηλίου φιλοξενεί τρεις από τις πιο γνωστές και πανέμορφες παραλίες. Την κεντρική παραλία του Αη Γιάννη, δεξιά την παραλία του Παπά-Νερό και αριστερά την Πλάκα. Ο Αγιος Ιωάννης είναι το μεγαλύτερο παρα-

θεριστικό κέντρο του Πηλίου με πεντακάθαρα νερά και απίθανη παραλία. Η παραλία του είναι οργανωμένη και αμμώδης, ενώ ξενοδοχεία και καφετέριες προσφέρουν ξαπλώστρες και ομπρέλες σε όλη την έκτασή της. Στον Αη Γιάννη μπορείτε να βρείτε εστιατόρια, ταβέρνες, καφετέριες και μπαράκια, όπως και πολλά ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα δωμάτια. Μάλιστα οι τιμές είναι πολύ προσιτές. Αριστερά του Αη Γιάννη εκτείνεται μία από τις πιο μαγευτικές παραλίες του Ανατολικού Πηλίου, η Πλάκα. Η πρόσβασή της είναι μόλις 5 λεπτά από τη παραλία του Αγίου Ιωάννη μετά το λιμανάκι του οικισμού, όπου θα χρειαστεί να περάσετε από ένα

Παπά Νερό

42 Χορευτό-’Αγιοι Σαράντα

Νταμούχαρη Η γνωστή Νταμούχαρη του Mamma Mia με το λιμανάκι, τα ταβερνάκια και τα πεντακάθαρα νερά αποτελεί μία από τις κορυφαίες παραλίες του Ανατολικού Πηλίου. Η παραλία, που βρίσκεται δίπλα από το λιμανάκι είναι μη οργανωμένη και με βότσαλα. Από τη Νταμούχαρη ξεκινά ένα υπέροχο μονοπάτι προς τη Φακίστρα, την ειδυλλιακή τοποθεσία του Πηλίου, παραλία που μπορείτε να επισκεφθείτε και από την Τσαγκαράδα. Η Φακίστρα είναι μια εξαίσια αμμώδης, μη οργανωμένη παραλία, που λόγω των κατολισθήσεων ο χώρος για να απλώσετε την πετσέτα σας είναι μόλις λίγα τετραγωνικά. Η πρόσβασή της γίνεται κυρίως απ’ την Τσαγκαράδα. Η σήμανση είναι εμφανής και σε κάποιο σημείο του δρόμου θα πρέπει να αφήσετε το αυτοκίνητό σας και να ακολουθήσετε το κατηφορικό μονοπάτι διάρκειας 15-20λεπτών. Πολύ κοντά στην παραλία είναι και το κρυφό σχολειό. 55xλμ. από τον Βόλο και μόλις 9xλμ. από τη Ζαγορά θα βρείτε το Χορευτό, το αποτελεί το επίνειο της. Εδώ αγκυροβολούσαν τα

Στο τέλος της παραλίας, αν αφήσετε το αυτοκίνητό σας, μπορείτε να περάσετε το μονοπάτι και θα βρείτε την Παρίσαινα, μία επίσης μεγάλη και πλατιά παραλία αλλά μη οργανωμένη. Κοντά στην Παρίσαινα και κινούμενοι πιο βόρεια θα βρείτε την Ανάληψη. Νότια του Χορευτού εκτείνεται η παραλία Άγιοι Σαράντα, μια από τις πιο γνωστές παραλίες για την ομορφιά της αλλά και για τη νεολαία που συγκεντρώνει. Τα

Νταμούχαρη

καΐκια των Ζαγοριανών όταν το επέτρεπε ο καιρός για να φορτώσουν και να ξεφορτώσουν τα εμπορεύματα. Η τουριστική ανάπτυξη είναι ιδιαίτερα έντονη, κυρίως λόγω της πολύ όμορφης ομώνυμης παραλίας που βρίσκεται κάτω από τον οικισμό, αλλά και της εύκολης πρόσβασης από τη Ζαγορά. Οι επιλογές διαμονής και εστίασης είναι πάρα πολλές και αξιόλογες και πλήθος κόσμου επιλέγει το Χορευτό για τις καλοκαιρινές του διακοπές. Η παραλία είναι μεγάλη και πανέμορφη, ενώ έχετε τη δυνατότητα να πάρετε και τη δική σας ομπρέλα ή να επιλέξετε κάποιο από τα καταστήματα που διαθέτουν ομπρελοκαθίσματα.

Σαββατοκύριακα είναι δύσκολο να βρείτε πάρκινγκ γι’ αυτό σας συνιστούμε να την επισκεφθείτε μία καθημερινή, για να δείτε την εκπληκτική της ομορφιά. Οι παραλίες του Ανατολικού Πηλίου όμως δεν τελειώνουν εδώ. Αν ξεκινήσετε από τον Βόλο με προορισμό την Τσαγκαράδα, τότε μπορείτε να επισκεφθείτε τον περιβόητο Μυλοπόταμο!

Η απέραντη παραλία στο Χορευτό και η μαγευτική παραλία των Αγίων Σαράντα

Σε ένα απο τα πιο φημισμένα χωριά στην ανατολική πλευρά του Πηλίου, πάνω στο κύμα, βρίσκεται η ψαροταβέρνα "Ο ΓΑΛΕΟΣ". Για πάρα πολλά χρόνια, η ψαροταβέρνα "Ο ΓΑΛΕΟΣ", συνεχίζει να μας εντυπωσιάζει με τις ποιοτικές επιλογές του και με τα φρέσκα ψάρια και θαλασσινά, όλα ψαρεμένα απο τα πεντακάθαρα νερά του Αιγαίου και μαγειρεμένα με τέχνη και μεράκι με ντόπια και αγνά υλικά του τόπου μας. Το κλίμα ζεστό, φιλικό και παραδοσιακά ιδανικό για τους λάτρεις μιας άλλης εποχής, αλλά και γι'αυτούς που αγαπούν το φρέσκο ψάρι. Φροντίζουμε να περάσετε ώρες ποιοτικής ξεγνοιασιάς και χαλάρωσης πάνω στη μαγευτική παραλία του Αγίου Ιωάννη Πηλίου, δίπλα στη θάλασσα, απολαμβάνοντας μεσογειακούς μεζέδες και θαλασσινά. ΤΗΛ. 2426031116

43 Ανάμεσα στον Μυλοπόταμο και την παραλία Λαμπινού και σε απόσταση 4xλμ. από τον κεντρικό δρόμο, βρίσκεται η αμμώδης με μικρό βοτσαλάκι παραλία, Λημνιώνας. Από εκεί επίσης υπάρχουν και μονοπάτια για πεζοπορία που οδηγούν στις δύο παραπάνω παραλίες που αναφέραμε. Η πρόσβαση δεν είναι πολύ εύκολη καθώς σε αρκετά σημεία της διαδρομής, υπάρχει χωματόδρομος και ο δρόμος στενεύει. Το ελεύθερο κάμπινγκ είναι απαγορευμένο. Τέλος, να σημειωθεί πως βόρεια ανατολικά του Πηλιου υπάρχουν οι εξαιρετικές παραλίες Καμάρι, Οβρυός και Ελίτσα, που μια επίσκεψη θα σας δικαιώσει!

Από τις πιο όμορφες παραλίες του Πηλίου, ο Μυλοπόταμος

Μυλοπόταμος Ο Μυλοπόταμος είναι μία από τις ομορφότερες οργανωμένες παραλίες του Πηλίου. Το τοπίο είναι άγριο και επιβλητικό, πράσινο και γαλάζιο νερό, λευκό βότσαλο, άμμος και ένας τρύπιος βράχος που ενώνει τις δύο παραλίες! Δεν είναι άλλωστε τυχαίο που η παραλία του Μυλοποτάμου είναι πασίγνωστη όχι μόνο στην

Μυλοπόταμος

Ελλάδα. Οι ξένοι επισκέπτες μόλις την αντικρίζουν μένουν έκπληκτοι με την ομορφιά της. Από την Τσαγκαράδα, μπορείτε να επισκεφθείτε και την παραλία Φακίστρα, όπως αναφέρεται πιο πάνω. Δίπλα στον Μυλόποταμο βρίσκεται η παραλία Λαμπινού. Πολύ μικρή παραλία με άμμο που βρίσκεται στον ομώνυμο οικισμό και σε απόσταση

4xλμ. από τον κεντρικό δρόμο. Υπάρχει σχετική οργάνωση στη παραλία. Θα χρειαστεί να αφήσετε το όχημα σας μέχρι εκεί που φτάνει ο δρόμος και να περπατήσετε λίγο μέχρι την παραλία (περίπου 100 μέτρα). Πάνω ακριβώς από την παραλία, μπορείτε να επισκεφτείτε το Μοναστήρι της Παναγίας της Λαμπιδώνας.

Λαμπινού

Το σπίτι σου στο Πήλιο!

Ιδανικός χώρος για τις εκδηλώσεις σας!

Τσαγκαράδα, Πήλιο - Τηλ.: 24260 49097, email: info@aglaida-apartments.gr

44 Επιλογές ∆ιασκέδασης Διαμονή στον Αη Γιάννη, μόνο στο Ivas! Ο Ξενώνας IVAS βρίσκεται μπροστά στην παραλία του Άη Γιάννη και σε απόσταση 50 μέτρων απο το δημοτικό πάρκινγκ και τη στάση του ΚΤΕΛ. Το IVAS αποτελείται από 9 δωμάτια δίκλινα. Όλα τα δωμάτια είναι ξεχωριστά διακοσμημένα και διαθέτουν μπάνιο, μπαλκόνι, τηλεόραση, ψυγείο, air condition, πιστολάκι μαλλιών, χρηματοκιβώτιο και κεντρική θέρμανση. Μπροστά από το κατάλυμα, λειτουργεί εξωτερικός χώρος πρωινού. Το IVAS λειτουργεί όλο το χρόνο και εγγυάται ξεκούραστες, μοναδικές και ξέγνοιαστες στιγμές χαλάρωσης. Ο Ξενώνας IVAS είναι το ιδανικό μέρος για τις ιδανικές διακοπές!

Για το καλύτερο φαγητό, πάμε στον Γαλέο Μπροστά στο κύμα, στην παραλία του Αη Γιάννη η ψαροταβέρνα «Ο Γαλέος» θα σας μαγέψει.Λαχταριστά, ολόφρεσκα ψάρια, μεζέδες, παραδοσιακά μαγειρευτά φαγητά, ψητά κρέατα, δροσερές σαλάτες είναι ελάχιστα από τον πλούσιο κατάλογό του. Με μεράκι και αγάπη ο Γαλέος είναι το ιδανικό μέρος στον Αη Γιάννη για να απολαύσετε το πιο αξέχαστο γεύμα! Το πρόσχαρο προσωπικό του θα σας κάνουν αμέσως να νιώσετε ευπρόσδεκτος, ενώ δοκιμάζοντας από τις γεύσεις του, σίγουρα θα ξετρελαθείτε! Hotel Αγλαίδα, το «καταφύγιό» σας στην Τσαγκαράδα Η καλύτερη επιλογή για διακοπές στο Πήλιο! Το ξενοδοχείο Αγλαίδα

βρίσκεται στην Τσαγκαράδα, διαθέτει απέραντη θέα στο Αιγαίο και απέχει μόλις 4 χλμ από την παραλία του Μυλόποταμου και 3 χλμ από την παραλία της Φακίστρας! Μπορείτε να κάνετε τις βουτιές σας στην εξωτερική πισίνα, ενώ για τα παιδιά υπάρχει και παιδική! Φυσικά, παρέχονται δωρεάν άνετες θέσεις παρκαρίσματος ΙΧ, αλλά και για μικρά λεωφορεία. Στο συγκρότημα υπάρχει εστιατόριο σε παραδοσιακό στιλ με πιάτα Ελληνικής κουζίνας και προσφέρεται ημιδιατροφή και πλήρης διατροφή για τους πελάτες. Το παραδοσιακό Πηλιορείτικο με μοντέρνους τόνους ξενοδοχείο, σίγουρα θα αποτελέσει το ιδανικό καταφύγιο των διακοπών σας.

Στο Αγνάντι, πάνω από τον Μυλοπόταμο Στη μαγευτική πλατεία των Αγίων Ταξιαρχών, στην Τσαγκαράδα βρίσκεται η ταβέρνα «Το Αγνάντι». Σε ένα ειδυλλιακό τοπίο κι αφού θα έχετε απολαύσει το μπάνιο σας στα γαλαζοπράσινα νερά του Μυλοποτάμου, θα γευτείτε στο Αγνάντι υπέροχα πιάτα, εμπνευσμένα από τη μοντέρνα μεσογειακή κουζίνα σε συνδυασμό με την παραδοσιακή. Καθίστε κάτω από το δροσερό πλατάνι και σίγουρα θα χαλαρώσετε και θα ταξιδέψει το μυαλό σας!

45 6η Διαδρομή

Άνω ΒόλοΣ- Άλλη Μεριά- Κατηχώρι- ΠορταριάΜακρινίτσα

Κατηχώρι

Πορταριά

αλοκαίρι δεν είναι μόνο θάλασσα και ήλιος. Είναι και δροσιά με θέα το απόλυτο γαλάζιο του Παγασητικού! Η πόλη του Βόλου είναι η ιδανική για να συνδυάσει κανείς τόσο τις ανέμελες στιγμές δίπλα στο κύμα, όσο και στα καταπράσινα χωριά του Πηλίου, δέκα λεπτά μακριά από το πολύβουο κέντρο. Άνω Βόλος Άγιος Ονούρφιος, Αλλη Μεριά, Κατηχώρι, Πορταριά και Μακρινίτσα αποτελούν τους ξεχωριστούς προορισμούς για στιγμές δροσιάς και ευεξίας ακόμη και μέσα στο καλοκαίρι!

Η πανέμορφη θέα, το πράσινο που σε ηρεμεί και φυσικά πολλά και ξεχωριστά καταστήματα εστίασης εκλύουν επισκέπτες και μη, πριν ή μετά το μπάνιο τους στις παραλίες της περιοχής. Σκεφθείτε να βουτάτε στα γαλάζια νερά των παραλιών του Βόλου ή του Πηλίου και μέσα σε λίγη ώρα να απολαμβάνετε τον καφέ ή το φαγητό σας κάτω από τα πλατάνια ή σε κάποιο γραφικό μαγαζάκι κάποιου χωριού του Πηλίου! Μαγικό!

Κατηχώρι Ξεκινώντας λοιπόν τη διαδρομή μας από το κέντρο της πόλης και βόρεια, συναντούμε το Κατηχώρι. Εκεί βρίσκουμε το «Κατώφλι της Καίτης». Ένα μικρό εστιατόριο, φτιαγμένο με πολλή αγάπη και μεράκι, που λειτουργεί εδώ και 25 χρόνια στο Κατηχώρι Πηλίου, λίγο πιο πάνω από την όμορφη πλατεία του Αγίου Αθανασίου, μόλις δύο χιλιόμετρα από την Πορταριά. Όλα αυτά τα χρόνια υποδέχεται επισκέπτες και κατοίκους της περιοχής καθημερινά με εκλεκτά

πιάτα και σπιτικό κρασί, μα πάνω απ’ όλα με χαμόγελο, φροντίζοντας να αισθανόμαστε όλοι σαν στο σπίτι μας. Ο πρόσφατα ανακαινισμένος χώρος διαθέτει και τζάκι, για τα κρύα απογεύματα του χειμώνα, μια και η φωτιά είναι πάντα συντροφιά! Ενώ για το καλοκαίρι η αυλή είναι ιδανική για να πάρουμε μία μεγάλη ανάσα! Και για τους... χορτοφάγους, το «Κατώφλι της Καίτης» ετοιμάζει τα πιο νόστιμα εδέσματα!

Πορταριά Ανηφορίζοντας, φτάνουμε στην Πορταριά. Η επίσκεψη , ειδικά αν είστε λάτρεις του τσίπουρου, είναι επιβεβλημένη στο τσιπουράδικο «Με Μόστρα». Δοκιμάστε να γευτείτε μεζέδες για όλη τη παρέα, ψητά σχάρας από φρέσκα κρέατα, ψαρομεζέδες και φρέσκα ψάρια και θαλασσινά, συνοδεύοντας τα με τσίπουρο σε μόστρα ή εμφιαλωμένο και με μια παγωμένη μπύρα ή το κρασί σας. Όλα τα φαγητά παρασκευάζονται με τα καλύτερα υλικά και με μοναδική ποιότητα, όπως ακριβώς θα μαγείρευε κάποιος για το σπίτι του! Γι’ αυτό άλλωστε και το τσιπουράδικο «Με Μόστρα» είναι το πιο ξακουστό σ’ όλη την περιοχή! Πιείτε

46 Μακρυνίτσα - Σταγιάτες Από τη βόλτα σας στα ορεινά του Βόλου και στα κοντινά χωριά του Πηλίου μην ξεχάσετε να κάνετε στάση στον Άνω Βόλο, την Ανακασιά και τον Άγιο Ονούρφιο, ενώ συνεχίζοντας το χωριό Σταγιάτες είναι σίγουρα πως θα ξετρελάνει. Φυσικά μία στάση στην αγαπημένη όλων Μακρινίτσα, με την πανέρμορφη θέα όλου

Μακρυνίτσα

το τσίπουρό σας και γευτείτε ό,τι πιο φρέσκο σε μεζέδες υπάρχει με θέα τον Βόλο και τον Παγασητικό! Από την περιήγησή μας στα χωριά του Πηλίου, δεν θα μπορούσε να λείψει μία στάση στην «Κρίτσα»! Η καλύτερη παραδοσιακή κουζίνα και πολυβραβευμένη, στο ισόγειο του ομώνυμου ξενώνα, στην κεντρική πλατεία της Πορταριάς. Θα σερβιριστείτε σε ψηλοτάβανη, καλαίσθητη αίθουσα, με λευκά τραπεζομάντιλα κι ένα... cult τζάκι, ή κάτω από το θεόρατο πλατάνι. Παραδοσιακά πιάτα της Μαγνησίας, μαγειρεμένα με μεράκι. Ελαιόλαδο παντού και χειροποίητο φύλλο στις ωραιότατες πίτες (χορ-

τόπιτα και πιπερόπιτα). Δοκιμάστε οπωσδήποτε την αρωματική ανηθοσαλάτα, το κοκκινιστό πρόβειο κρέας με χωριάτικα ζυμαρικά, τα τσιτσίραυλα. Ακόμα, εξαιρετικό κοντοσούβλι στη σχάρα, μαυρομάτικα φασόλια με χόρτα, τρυφερότατο μοσχαρίσιο φιλέτο με σάλτσα κρασιού, χόρτα τσιγαριστά με αβγά, εξαιρετικό μπουμπάρι και ντολμαδάκια με σάλτσα από γιαούρτι και δυόσμο. Αφήστε χώρο για γλυκό του ταψιού. Ανανεωμένη λίστα κρασιών με 60 περίπου ετικέτες και έμφαση στον ελληνικό αμπελώνα. Σέρβις αποτελεσματικό, ακόμη και σε ώρα αιχμής. Και τα πολλά λόγια...περιττεύουν για την Κρίτσα! Μια επίσκεψη και μόνο θα σας είναι αρκετή για να σας μείνει αξέχαστη!

Σταγιάτες

του Βόλου, είναι πάντα επιβεβλημένη. Άλλωστε Βολιώτες κι επισκέπτες λατρεύουν το παραδοσιακό αυτό χωριό του Πηλίου το οποίο είναι ξακουστό παντού! Τέλος, για όσους θέλουν να ανηφορίσουν λίγο περισσότερο η τελευταίος πιο κοντινός προορισμός είναι τα Χάνια. Μέσα στη δροσιά, τα Χάνια, είναι μία όαση για το καλοκαίρι!

ΣΚΙΑΘΟΣ ..

ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΤΙΣΣΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ

να από τα ωραιότερα νησιά της Μεσογείου με απαράμιλλη φυσική ομορφιά, που συνδυάζει αρμονικά την ελληνική παράδοση και ιστορία με τις σύγχρονες απαιτήσεις φιλοξενίας, τα καταπράσινα παρθένα τοπία με τις χρυσές αμμουδιές και τα κρυστάλλινα, καταγάλανα νερά του Αιγαίου. Κρυμμένη στη σκιά του Πηλίου, δεσπόζει στο νησιωτικό σύμπλεγμα των Σποράδων και ατενίζει υπερήφανα το σήμερα και το αύριο της πιο φιλόξενης χώρας του κόσμου, της Ελλάδας. Κοσμοπολίτισσα αλλά και παραδοσιακή, η Σκιάθος αποτελεί εδώ και πολλές δεκαετίες έναν προορισμό υψηλού επιπέδου. Το ξενοδοχείο Skiathos Palace βρίσκεται στη νοτιοδυτική πλευρά του νησιού, μόλις 10 χλμ. από την πόλη της Σκιάθου και είναι χτισμένο αμφιθεατρικά σε ένα καταπράσινο λόφο με θέα την μαγευτική παραλία των Κουκουναριών, μία από τις πιο γνωστές παραλίες της Ευρώπης. Το ειδυλλιακό τοπίο και το απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου, συνθέτουν ένα μαγευτικό σκηνικό για αξέχαστες διακοπές. Πευκόφυτα δάση, ελαιώνες, βενετσιάνικα κάστρα και βυζαντινά μοναστήρια κοσμούν το νησί με τις μαγευτικές παραλίες, αυτές που κάθε χρόνο βραβεύονται ανάμεσα στις ωραιότερες του πλανήτη, όπως οι φημισμένες “Κουκουναριές” με την ψιλή χρυσαφένια άμμο και το παρθένο δάσος με τον προστατευόμενο υδροβιότοπο πίσω τους.

ΠΑΡΑΛΙΕΣ Η Σκιάθος είναι παγκοσμίως διάσημη για τις πεντακάθαρες και κρυστάλλινες παραλίες της. Το νησί διαθέτει πάνω από 60 παραλίες, οι περισσότερες από τις οποίες είναι βραβευμένες με «μπλε σημαία». Είναι ένας μικρός παράδεισος για εκείνους που λατρεύουν τον ήλιο και τη θάλασσα. Όλες οι παραλίες στη νότια πλευρά του νησιού είναι πλήρως οργανωμένες με αναπαυτικές

Η ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΣΚΙΑΘΟΥ Η παλιά πόλη της Σκιάθου, σήμερα αποκαλούμενη «Κάστρο», χτίστηκε το 800 π.Χ. στη βόρεια πλευρά του νησιού. Γύρω στο 1829-1830 οι ντόποι κάτοικοι αποφάσισαν να χτίσουν τη νέα πόλη στη νότια πλευρά, πιο κοντά στη θάλασσα και εύκολα προσβάσιμη. Η σύγχρονη πόλη της Σκιάθου είναι αμφιθεατρικά κτισμένη σε έναν απάνεμο κόλπο που χωρίζεται σε δύο μέρη από τη μικρή χερσόνησο «Μπούρτζι». Οι δρόμοι είναι στενοί με τα σπίτια να είναι απλά και μικρά, ως επί το πλείστον διόροφα, κτισμένα το ένα δίπλα στο άλλο. Στον κεντρικό δρόμο της Σκιάθου, την οδό «Παπαδιαμάντη», μπορεί να βρει κανείς όχι μόνο πολλά εμπορικά καταστήματα, αλλά και πολλά μικρά χαριτωμένα καφέ-μπαρ. Γενικά στη Σκιάθο, οι επιλογές διασκέδασης και ψυχαγωγίας είναι πραγματικά ανεξάντλητες. Υπάρχει μεγάλη ποικιλία από ταβέρνες και εστιατόρια που μπορούν να καλύψουν κάθε γούστο, ενώ η νυκτερινή ζωή θα σας καταπλήξει!

Κουκουναριές

Μπανάνα

ξαπλώστρες, σκιερές ομπρέλες, αναψυκτήρια με γευστικές και δροσιστικές εκπλήξεις. Οι περισσότερες παραλίες στη βόρεια πλευρά της Σκιάθου είναι συνδεδεμένες με την ιστορία του νησιού, όπως η παραλία «Κάστρο» η οποία βρίσκεται ακριβώς κάτω από την παλιά πόλη, ή η παραλία «Λαλάρια» με τα ολόλευκα βότσαλα και τις σπηλιές στις οποίες ένας ολόκληρος μύθος ακόμα στοιχειώνει το νησί.

Λαλάρια

Μαραθα

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ εκδηλώσεις Βόλος

Αύγουστος

Ιούλιος



1η Αυγούστου. Θερινό Δημοτικό Θέατρο



1η Αυγούστου. Αθανασάκειο Αρχαιολογικό



3 Αυγούστου. Θερινό Δημοτικό Θέατρο Βόλου «Μελίνα Μερκούρη» «ΟΙΔΙΠΟΥΣ Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΟΠΩΣ ΤΟΝ ΕΙΠΑΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ» Ερμηνεύουν οι: Μαρία Κίτσου, Δημήτρης Λάλος, Γεράσιμος Γεννατάς, Λένα Δροσάκη, Γιώργος Παπαπαύλου, Μάνος Καρατζογιάννης, Δημήτρης Παγώνης, Κώστας Νικούλι, Νάνσυ Χριστοπούλου, Λένα Ανδρικοπούλου και ο Τάκης Χρυσικάκος. Σκηνικά: Αλέξανδρος Ψυχούλης. Σκηνοθεσία – σύνθεση κειμένου: Σταύρος Σ.Τσακίρης, ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Πάτρας



8 Αυγούστου. Θερινό Δημοτικό Θέατρο Βόλου «Μελίνα Μερκούρη» «ΡΑΠΟΥΝΖΕΛ – ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΤΗΣ ΚΟΥΒΑΡΙΑ» ΠΑΙΔΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ Παιδική σκηνή Γιούλης Ηλιοπούλου



9 Αυγούστου. Θερινό Δημοτικό Θέατρο Βόλου «Μελίνα Μερκούρη» «ΜAMMA MIA» ΤΩΝ BENNY ANDERSSON, BJORN ULVAEUS & CATHERINE JOHNSON Ερμηνεύουν: Δέσποινα Βανδή, Άκης Σακελλαρίου, Αλέξανδρος Μπουρδούμης, Αργύρης Αγγέλου, Μπέττυ Μαγγίρα, Μαριέλλα Σαββίδου, Εύα Τσάχρα, Άρης Μακρής και 30μελής θίασος. Διεύθυνση Ορχήστρας – Πιάνο: Ηλίας Καλούδης. Απόδοση κειμένου-στίχων-σκηνοθεσία: Θέμις Μαρσέλλου

17 Ιουλίου. Θερινό Δημοτικό Θέατρο Βόλου

«Μελίνα Μερκούρη» «ΑΧΑΡΝΗΣ» ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ Ερμηνεύουν: Πέτρος Φιλιππίδης, Παύλος Χαϊκάλης, Κώστας Κόκλας, Ιωάννης Παπαζήσης, Τάκης Παπαματθαίου και 20μελής χορός. Απόδοση – Σκηνοθεσία: Κώστας Τσιάνος

18 Ιουλίου. Θερινό Δημοτικό Θέατρο Βόλου

«Μελίνα Μερκούρη» ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΡΥΘΜΟΣ – ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ Μαζί τους τραγουδούν οι: Θάνος Ματζίλης, Χρήστος Παπάζογλου, Ελεάννα Βαρελά, Σοφία Νάσσιου. Συμμετέχει η Μικτή Χορωδία του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Με την υποστήριξη της Δ/νσης Πολιτισμού του Δ.Ο.Ε.Π.Α.Π – ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Δήμου Βόλου

19 & 20 Ιουλίου. Θερινό Δημοτικό Θέατρο Βόλου «Μελίνα Μερκούρη» «ΜΑΝΤΑΜ ΣΟΥΣΟΥ» ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΨΑΘΑ Ερμηνεύουν: Δήμητρα Παπαδοπούλου, Κώστας Σπυρόπουλος, Τάσος Χαλκιάς και οι: Ηλ.Γαϊτάνη, Μ.Γεωργιάδης, Γ.Ζιάννη, Χρ. Κλούβα, Φ. Κοκκινοπούλου, Ν.Κοτσαϊλίδου, Λ.Κτεναβός, Ρ.Κυρίου, Π.Λαγούτης, Τζ. Μαράουι, Σ.Μιχαήλ, Θ. Μπίρκος, Β.Χαλακατεβάκης, Γ.Ψυχογιός. Τραγούδι: Ειρήνη Ψυχράμη. Σκηνοθεσία- Δραματολογική Επεξεργασία: Γιάννης Κακλέας

Στις 24 Ιουλίου η μοναδική Ελεωνόρα Ζουγανέλη θα εμφανιστεί στο Θερινό Δημοτικό Θέατρο Βόλου «Μελίνα Μερκούρη»

23 Ιουλίου. Θερινό Δημοτικό Θέατρο Βόλου

«Μελίνα Μερκούρη» «ΑΝΤΙΓΟΝΗ» ΤΟΥ ΣΟΦΟΚΛΗ Ερμηνεύουν: Αθηνά Μαξίμου, Αιμίλιος Χειλάκης, Μιχάλης Σαράντης. Χορός: Σωκράτης Πατσίκας, Παναγιώτης Κλίνης, Κρις Ραντάνοφ, Σμαράγδα Κάκκινου, Μαρία Τζάνη, Πάρις Θωμόπουλος, Τίτος Λίτινας, Άννα Λάκη. Σκηνοθεσία: Αιμίλιος Χειλάκης – Μανώλης Δούνιας

24 Ιουλίου. Θερινό Δημοτικό Θέατρο Βόλου «Μελίνα Μερκούρη» ΕΛΕΩΝΟΡΑ ΖΟΥΓΑΝΕΛΗ Με την υποστήριξη της Δ/νσης Πολιτισμού του Δ.Ο.Ε.Π.Α.Π – ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Δήμου Βόλου

 26 Ιουλίου. Θερινό Δημοτικό Θέατρο

Βόλου «Μελίνα Μερκούρη» «BUENOS TANGOS – ROMPER EL PISO» Ένα μουσικό και χορευτικό αφιέρωμα σε όλα τα μεγάλα ονόματα: από τον Carlos Gardel και τον Alfredo Le Pera, έως τον Juan D ‘Arienzo, τον Anibal Troilo, τον José María Contursi και τον πολυαγαπημένο στην Ελλάδα Αstor Piazzolla. Χορογραφίες & διεύθυνση: Natalia Hills. Μουσική διασκευή & διεύθυνση ορχήστρας: Patricio Villarejo. Πρώτος χορευτής: Alejandro Aquino. Καλλιτεχνική επιμέλεια: Acropolis Tango Festivals



27 Ιουλίου. Θερινό Δημοτικό Θέατρο Βόλου «Μελίνα Μερκούρη» «Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΤΩΝ ΣΤΡΟΥΜΦ» ΠΑΙΔΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ Παιδική σκηνή Δελφινάκι

29 Ιουλίου. Θερινό Δημοτικό Θέατρο Βόλου «Μελίνα Μερκούρη» «ΕΝΑ ΠΑΡΑΞΕΝΟ ΖΕΥΓΑΡΙ» ΤΟΥ ΝΗΛ ΣΑΪΜΟΝ με πρωταγωνιστές τους Γιάννη Ζουγανέλη και Βλαδίμηρο Κυριακίδη. Σκηνοθεσία Βλαδίμηρος Κυριακίδης

Βόλου «Μελίνα Μερκούρη» ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΕΝΗ ΒΙΤΑΛΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΝΙΚΟ ΖΙΩΓΑΛΑ Πολιτιστικός Σύλλογος Αγχιαλιτών της Αθήνας «Η Αγχίαλος» Με την υποστήριξη της Δ/νσης Πολιτισμού του Δ.Ο.Ε.Π.Α.Π – ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Δήμου Βόλου Μουσείο Βόλου – Αύλειος χώρος ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΤΖΙΟΡΤΖΙΟ ΝΤΕ ΚΙΡΙΚΟ ΓΙΑ ΤΑ 130 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ (Βόλος, 10/7/1888 – Ρώμη, 20/11/1978) Ετήσια εκδήλωση του Παγκόσμιου Σωματείου Αποδήμων Μαγνήτων «Το Κοινόν των Μαγνήτων» σε συνεργασία με την Εφορεία Αρχαιοτήτων Μαγνησίας και τη Διεύθυνση Πολιτισμού του Δ.Ο.Ε.Π.Α.Π – ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Δήμου Βόλου.

Ν ύ χτε ς Κ αλοκ α ιριού

Η Δήμητρα Παπαδοπούλου ντύνεται Μαντάμ Σουσού κι έρχεται στο Θερινό Δημοτικό Θέατρο Βόλου «Μελίνα Μερκούρη» στις 19 και 20 Ιουλίου

24 Αυγούστου. Θερινό Δημοτικό Θέατρο Βό-

26 Αυγούστου. Αθανασάκειο Αρχαιολογικό

Η θεατρική παράσταση Mamma Mia με πρωταγωνίστρια τη Δέσποινα Βανδή έρχεται στο Βόλο στις 9 Αυγούστου

λου «Μελίνα Μερκούρη» «Από τον γάμο… στο διαζύγιο;» του Ζωρζ Φεϋντώ Ερμηνεύουν: Κώστας Αποστολάκης, Ευγενία Δημητροπούλου, Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος, Ειρήνη Κουτρουμάνου, Δημήτρης Τσικούρας. Σκηνοθεσία: Ρουμπίνη Μοσχοχωρίτη. Θεσσαλικό Θέατρο

11 Σεπτεμβρίου. Θερινό Δημοτικό Θέατρο Βόλου «Μελίνα Μερκούρη» «Ο Γκάτσος που αγάπησα» μουσικό αφιέρωμα στον ποιητή των τραγουδιών Νίκο Γκάτσο με τον Μανώλη Μητσιά και την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη. Με την υποστήριξη της Δ/νσης Πολιτισμού του Δ.Ο.Ε.Π.Α.Π – ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Δήμου Βόλου

15 Σεπτεμβρίου. Πολυχώρος Τσαλαπάτα

17 Σεπτεμβρίου – 14 Οκτωβρίου.

19 & 20 Σεπτεμβρίου. Θερινό Δημοτικό

30 Σεπτεμβρίου. Πολυχώρος Τσαλαπάτα – Υπαίθριος χώρος πρασίνου «Αλώνια» Ευρωπαϊκές Ημέρες Πολιτιστικής Κληρονομιάς Historic RUN (ώρα 09:30) Ιστορικοί δρόμοι 2, 5, 10 χιλιομέτρων. Γνωρίζουμε την ιστορία της πόλης τρέχοντας πίσω στον χρόνο. Συνδιοργάνωση: Μουσείο Πλινθοκεραμοποιίας, Σύλλογος Δρομέων Υγείας Βόλου, ΔΟΕΠΑΠ-ΔΗΠΕΘΕ και «Πολυχώρος Τσαλαπάτα». Με τη λήξη των αγώνων, μετά τις απονομές, θα ακολουθήσουν δράσεις με παραδοσιακά παιχνίδια για παιδιά, στο Μουσείο Πλινθοκεραμοποιίας.

Μουσείο Βόλου Βραδιά Πανσελήνου Μουσικοθεατρική παράσταση του Δημοτικού Περιφερειακού Θεάτρου Βόλου. Εφορεία Αρχαιοτήτων Μαγνησίας σε συνεργασία Διεύθυνση Πολιτισμού του Δ.Ο.Ε.Π.Α.Π – ΔΗ.ΠΕ. ΘΕ Δήμου Βόλου

27 Αυγούστου. Θερινό Δημοτικό Θέατρο Βό-

λου «Μελίνα Μερκούρη» «Οι πριγκίπισσες στο νησί των πειρατών» παιδική παράσταση Θέατρο του Βορρά

28 Αυγούστου. Θερινό Δημοτικό Θέατρο Βό-

λου «Μελίνα Μερκούρη» «Άγρια Δύση» του Θοδωρή Αθερίδη Ερμηνεύουν: Γεράσιμος Σκιαδαρέσης, Μπέσυ Μάλφα, Τάσος Κονταράτος, Πηνελόπη Πλάκα. Σκηνοθεσία: Μπέσυ Μάλφα. ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Σερρών & Create4Art

Ο Γρηγόρης Βαλτινός με τον θίασό του έρχεται στις 30 Αυγούστου με τον ξακουστό «Αλέξη Ζορμπά» του Νίκου Καζαντζάκη

30 Αυγούστου. Θερινό Δημοτικό Θέατρο Βό-

λου «Μελίνα Μερκούρη» «Αλέξης Ζορμπάς» του Νίκου Καζαντζάκη Ερμηνεύουν: Γ.Βαλτινός, Ν. Βερλέκης Στ. Γκίκα, Ν. Δραγούμη, Τ. Κουλίεβα, Ά.Μονογιού, Μ.Μπεγνής, Τ. Παπαματθαίου, Γ. Παράσχος, Γ. Σταμούλης, Ρ. Ρώτας Μουσική: Μ.Θεοδωράκης. Σκηνοθεσία: Σταμάτης Φασουλής

Συμμετέχουν οι μουσικοί Παγιάτης Γιώργος :πιάνο – πλήκτρα, Αλεξόπουλος Χρήστος : ντραμς, Πελέλης Πολύκλειτος: μπάσο, Σαριτζιώτης Ρήγας: σαξόφωνο & φλάουτο. Την ορχήστρα διευθύνει ο Μαέστρος Γιώργος Παγιάτης. Με την υποστήριξη της Δ/νσης Πολιτισμού του Δ.Ο.Ε.Π.Α.Π – ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Δήμου Βόλου

31 Αυγούστου. Θερινό Δημοτικό Θέατρο Βόλου «Μελίνα Μερκούρη» Εικόνες από το xθες ..και το σήμερα – Κώστας Χατζής Μαζί του τραγουδούν η Μαρία Αλεξίου και η Αντωνία Χατζίδη.

Σεπτέμβριος

4 Σεπτεμβρίου. Θερινό Δημοτικό Θέατρο Βόλου «Μελίνα Μερκούρη» «Πέππα το γουρουνάκι» παιδική παράσταση

Βασισμένη στην ομώνυμη βραβευμένη σειρά της Entertainment One’s (e-One) Σκην:Βασίλης Ισσόπουλος. Kolossaion productions

10 Σεπτεμβρίου. Θερινό Δημοτικό Θέατρο Βόλου «Μελίνα Μερκούρη» Μουσική Εκδήλωση σε συνεργασία με τον Συνδέσμο Ιεροψαλτών Ι.Μ.Δημητριάδος & Αλμυρού «Όσιος Ιωάννης ο Κουκουζέλης» και τον Ανδρέα Κατσιγιάννη. Τα έσοδα θα διατεθούν για την ενίσχυση του Φιλανθρωπικού έργου της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος & Αλμυρού

– Υπαίθριος χώρος πρασίνου «Αλώνια» 2nd Volos Jazz Festival (ώρα 20:30) Το δεύτερο φεστιβάλ παρουσιάζει στο κοινό του Βόλου σχήματα που καλύπτουν τον ευρύτερο χώρο της jazz σκηνής, από το κλασικό μέχρι τον μελωδικό ακουστικό. Συνδιοργάνωση: Μουσείο Πλινθοκεραμοποιίας και «Πολυχώρος Τσαλαπάτα». (είσοδος ελεύθερη) Πολυχώρος Τσαλαπάτα – Στοά Τέχνης Φωτογραφική έκθεση (ώρες έκθεσης: 10.00 – 23.00) Οι γνωστοί και βραβευμένοι φωτογράφοι κος Γεώργιος Μακρίδης & κα Νέλλη Παλασάντζα παρουσιάζουν προσωπικές φωτογραφικές τους εκθέσεις. (είσοδος ελεύθερη)

Θέατρο Βόλου «Μελίνα Μερκούρη» «Greece the musicult» επιθεώρηση – Μάρκος Σεφερλής

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ εκδηλώσεις ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΠΗΛΙΟΥ

ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ

κτός από τις θεατρικές παραστάσεις και τις συναυλίες, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε και τα παραδοσιακά γλέντια και πανηγύρια. Ακολουθεί το πρόγραμμα των τοπικών θρησκευτικών εορτών, των πανηγυριών και των γλεντιών των δημοτικών και τοπικών κοινοτήτων Βόλου :

Στις 27 και 28 Ιουλίου θα λάβει χώρα η πασίγνωση Ψαράδικη Βραδιά στην Αγριά

    



ΠΛΑΤΕΙΑ ΠΡΟΦΗΤΗ ΗΛΙΑ ΑΝΩ ΒΟΛΟΥ 19/7 – Πανηγύρι Εορτασμού Προφήτη Ηλία ΠΑΡΑΛΙΑ ΑΓΡΙΑΣ  27 & 28/7 – Ψαράδικη Βραδιά ΠΛΑΤΕΙΑ ΔΙΜΗΝΙΟΥ  28 & 29/7 – Γιορτή Πεπονιού ΚΑΤΩ ΛΕΧΩΝΙΑ – ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ 5/8 – Πανηγύρι Κάτω Λεχωνίων για  τη γιορτή του Σωτήρος ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑΣ ΝΕΑΣ ΙΩΝΙΑΣ  10/8 – Μουσικό Αφιέρωμα στη Γιορτή της Παναγίας ΝΕΑ ΑΓΧΙΑΛΟΣ – ΧΩΡΟΣ ΓΙΟΡΤΗΣ ΚΡΑΣΙΟΥ  11 έως 14/8 – Γιορτή Κρασιού Νέας Αγχιάλου

(σε συνεργασία των τοπικών πολιτιστικών συλλόγων και του Αγροτικού Παραγωγικού Συνεταιρισμού Νέας Αγχιάλου «Η ΔΗΜΗΤΡΑ») ΠΛΑΤΕΙΑ ΔΡΑΚΕΙΑΣ 14 & 15/8 – Γιορτή Ελιάς Δράκειας ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΜΑΚΡΙΝΙΤΣΑΣ 14 & 15/8 – Πανηγύρι Δεκαπενταύγουστου στην Κεντρική Πλατεία Μακρινίτσας ΠΛΑΤΕΙΑ ΠΟΡΤΑΡΙΑΣ 18 & 19/8 – Αναπαράσταση Πηλιορείτικου Γάμου 2Ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΣΑΜΠΑΝΑΓΑ 22/8- Πανηγύρι εορτασμού Ι.Ν. Κοιμήσεως της Θεοτόκου Διμηνίου ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΝΑΚΑΣΙΑΣ 28/8 – Πανηγύρι εορτασμού Ι.Ν. Αγίου Ιωάννου Ανακασιάς

ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΥΝΑΥΛΙΩΝ ΤΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΜΟΥΣΙΚΗΣ



ΔΕΥΤΕΡΑ 23.7: Συναυλία Μουσικής Δωματίου με διεθνούς φήμης Έλληνες και ξένους μουσικούς 20:30: Α΄ Δημοτικό σχολείο Ζαγοράς



ΤΕΤΑΡΤΗ 25.7. : Συναυλία με σύνολα εγχόρδων 20:30: Ζαγορά, Εκκλησία Αγίας Κυριακής



ΠΕΜΠΤΗ 26.7. : Συναυλία με σύνολα εγχόρδων 21:00: Αγία Μαρίνα Κισσού



ΣΑΒΒΑΤΟ 28.7: Συναυλία μεγάλων συνόλων PelionFestival Violoncello Ensemble υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του Ulrich Voss PelionFestival String Ensemble υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του Θεμιστοκλή Βαγενά 21:00: Προαύλιο Ιερού Ναού Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, Ζαγορά Συνδιοργάνωση με το Δήμο Ζαγοράς-Μουρεσίου



ΠΕΜΠΤΗ 2.8: Συναυλία για φωνή, βιολιά και πιάνο Συμμετέχουν μεταξύ των άλλων: Σοφία Κυανίδου, φωνή Απόλλων Γραμματικόπουλος, βιολί, Ζωή Σαμσαρέλου, πιάνο 20:30, Α’ Δημοτικό σχολείο Ζαγοράς ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΥΝΑΥΛΙΩΝ ΤΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ



ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 27.7: Συναυλία των συμμετεχόντων στην Ακαδημία Α’ Δημοτικό σχολείο Ζαγοράς



ΣΑΒΒΑΤΟ 28.7: Συναυλία των συμμετεχόντων στην Ακαδημία Α’ Δημοτικό σχολείο Ζαγοράς

MASTERCLASSES 5o Φεστιβάλ βιολοντσέλου: -Ulrich Voss, violoncello, καλλιτεχνική διεύθυνση του PelionFestival Violoncello ensemble, καθηγητής στην Hochschule für Musik Saar -Matias de Oliveira Pinto, βιολοντσέλο, καθηγητής στην Musikhochschule Münster και στο Universität der Künste Berlin -Άγγελος Λιακάκης, βιολοντσέλο, σολίστ και καθηγητής, Aθήνα -Βασίλης Σαΐτης, βιολοντσέλο, κορυφαίος της Κρατικής Ορχήστρα Θεσσαλονίκης -Αστέριος Πούφτης, βιολοντσέλο, Β’ κορυφαίος της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών -Θεμιστοκλής Βαγενάς, βιολοντσέλο, σολίστ και καθηγητής στο Δημοτικό Ωδείο Βόλου ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΑΛΛΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ ΚΑΙ ΦΩΝΗΣ: -Çiğdem İyicil, βιολί, σολίστ και καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Καλών Τεχνών «Mimar Sinan» και στη Μουσική Ακαδημία του Ayvalik -Aπόλλων Γραμματικόπουλος, βιολί, σολίστ και καθηγητής, κορυφαίος στην Κρατική Ορχήστρα Αθηνών -Σοφία Κυανίδου,τραγούδι, σολίστ, Βιέννη-Θεσσαλονίκη -Zωή Σαμσαρέλου, πιάνο, σολίστ και καθηγήτρια στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης Η ΣΥΝΟΔΕΙΑ ΠΙΑΝΟΥ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΑΠΟ: - Risa Adachi, συνοδός πιάνου στην Musikhochschule Münster και στην Robert Schumann Hochschule Düsseldorf - Aποστολία Αναστασίου, συνοδεία πιάνου, Βόλος-Αθήνα, - Θεόφιλος Λαμπριανίδης, συνοδεία πιάνου, Θεσσαλονίκη

*Όλες οι εκδηλώσεις μας έχουν ελεύθερη είσοδο.

ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ-ΣΥΝΟΛΑ

ΤΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ

Επιπλέον, θα υπάρξουν συναυλίες των καθηγητών, των μαθητών και των συνόλων του φεστιβάλ, και συγκεκριμένα του International PelionFestival Violoncello Ensemble, που το 2017 αποτελούνταν από 45 βιολοντσελίστες, του IPF Violoncello Quartet και του ΙPF String Ensemble.

Σεμινάρια βιολοντσέλου, βιολιού (Ç. Iyicil) και πιάνου: 20-29 Ιουλίου 2018 Σεμινάρια βιολιού (Α. Γραμματικόπουλος) και φωνής: 27 Ιουλίου-3 Αυγούστου 2018

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ εκδηλώσεις

ΜΟΥΣΙΚΟ ΧΩΡΙΟ 2018

Τον Ιούλιο και τον Αύγουστο στον Άγιο Λαυρέντιο Ασινέθ Φωτεινή Κοκκάλα - κανονάκι (Ελλάδα / Τουρκία), Μαρίνα Λιόντου Mohamend - ούτι (Ελλάδα / Τουρκία), Έλενα Μουδίρη Χασιώτου - φωνή & κρουστά (Ελλάδα / Τουρκία)

Όλα τα εργαστήρια θα λειτουργήσουν διαδραστικά κάποιες ώρες της ημέρας. OUT THE DUST_through the looking  SHAKE glass: Εργαστήριο χορού για την κίνηση μέσα και πέρα από τις ιστορίες! Κωνσταντίνα Ευθυμιάδου

κι αισθητική: Ένα εργα-   Πολυστυλιστικότητα στήριο αντί-θεωρίας Περικλής Λιακάκης (Αυστρία)

Story within A Story within A Story:  AΕργαστήριο με αφορμή το σαξόφωνο

Hayden Chisholm (Νέα Ζηλανδία / Σερβία)

προσωπεία:  Συγκοινωνούντα Δημιουργικό εργαστήριο με αφορμή το τρα-

doc/fic – decollage in Residency Μουσική αντίληψη και ποίηση: από τον προγλωσσικό ζόφο, στον υπόκοσμο των ήχων Μιχάλης Σιγανίδης

and Wind  Song Εργαστήριο πνευστών

Hayden Chisholm, James Wylie

 Frame the Music

Παράλληλο εργαστήριο φωτογραφίας με αφετηρία κι άξονα το Μουσικό Χωριό Νικόλας Χρυσός, Νεφέλη Παπαϊωάννου Προσκαλείτε από τους διοργανωτές κάθε σπουδαστής ή επαγγελματίας από το χώρο των παραστατικών τεχνών να συμμετάσχει ενεργά και φέτος στις εκπαιδευτικές δράσεις του καλοκαιριού, αλλά και κάθε φιλότεχνο που επιθυμεί να γευθεί την πανδαισία των δεκάδων παραστάσεων και συναυλιών που πραγματοποιούνται τις μέρες εκείνες στον Άγιο Λαυρέντιο, πάντα με ελεύθερη είσοδο για το κοινό.

γούδι, την άρπα και την αρπίστα! Sissi Rada / Σίσσυ Μακροπούλου (Γερμανία / Ελλάδα)

ολισθήσεις και ταυτότητες του  Αισθητικές μουσικού:

ΠΡΩΤΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ (16–23 ΙΟΥΛΙΟΥ)

 Κέντρο Φωνητικών Τεχνών - Εργαστήριο

Φωνητικής Έρευνας Η φωνή πέραν των σημερινών ορίων: Σπύρος Σακκάς, Νατάσσα Ζούκα, Ταξιάρχης Χάνος

ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ (6–12 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ)

 Εργαστήρια Δορυφόροι: Το πιάνο: οργάνω  

ση μελέτης - πρακτικά προβλήματα και η αντιμετώπισή τους -Χαράλαμπος Αγγελόπουλος Let us sing correctly!: Η καλλιέργεια της μουσικότητας μέσα από την παιδαγωγική προσέγγιση του -Zoltan Kodaly, Αγγελική Πλόκα, Yasmin Folini, Εριφύλη Δαμιανού Εργαστήριο SEEd[σπόρυ]: Εντατικό σεμινάριο χορού & τεχνικής Alexander με ζωντανή μουσική - Γεωργία Παΐζη, Θοδωρής Ζιάρκας Μουσική του Μεσαίωνα και της Αναγέννησης: Εργαστήρι για όργανα και φωνέςΔημήτρης Κούντουρας

ΣΥΝΕΔΡΙΟ (17–18 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ)

 “Ψευδωνυμία, ταυτότητα κι ετερότητα στην καλλιτεχνική δημιουργία” Επιμέλεια: Κωνσταντίνος Χάρδας (επίκουρος καθηγητής του τμήματος μουσικών σπουδών του ΑΠΘ), Ελένη Παπαργυρίου (εκλεγμένη Επίκουρη Καθηγήτρια τμήματος φιλολογίαςτου Πανεπιστημίου Πατρών)



ΤΡΙΤΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ (19–25 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ)

Ο Αλλος Εαυτός Εργαστήρια, συναυλίες, παραστάσεις και παράλληλες δράσεις με αφορμή κι αιτία καλλιτέχνες που επικοινώνησαν ή/και συνεχίζουν να επικοινωνούν το έργο τους μέσα από διαφορετικές ταυτότητες.

Ψυχοσύνθεση του δημιουργού και τραγουδοποιϊα Λευτέρης Μουμτζής (Κύπρος) Φώτης Σιώτας

 Ταξίδι στο παρόν

Εργαστήριο για τη δημιουργικότητα, την ενεργητική ακρόαση, την παράλληλη πλοήγηση και ηρεμία κατά την μουσική πράξη, με εφαρμογή στη διαδικασία του αυτοσχεδιασμού, της ταυτόχρονης σύνθεσης κι εκτέλεσης. Αντώνης Ανισέγκος / unu (Γερμανία)

 Το κτήμα του γείτονα είναι και δικό μου:

Εργαστήριο με αφορμή το πιάνο και αιτία τον ήχο. Θόδωρος Κοτεπάνος

ΤΕΤΑΡΤΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ (27 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ – 2 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ)

κούκλες - ζωντανοί μουσικοί  Ζωντανές & Ημέρες μουσικού κουκλοθεάτρου

Michel Villée (Βέλγιο): Υποκριτική και Κουκλοθέατρο Στάθης Μαρκόπουλος: Χειρισμός του Θεατή εργαστήριο κουκλοθεάτρου για τη σημειολογία της μαγείας Ελένη Βογιατζίδου, Αλέξανδρος Σεϊταρίδης: καλλιτεχνικός συντονισμός Συντονισμός και εμψύχωση μουσικών στις δράσεις μουσικού κουκλοθεάτρου: Ειρήνη Σγουρίδου, Κωνσταντής Μιζάρας

Μουσικότητα του Σώματος  HΕργαστήριο σωματικού / μουσικού θεάτρου Julianna Bloodgood, Rafal Habel (Πολωνία)

 Sinafi Trio in Residency

Cafe aman, meyhane, türkü και άλλα - Ιστορία, ρεπερτόριο, συνάφειες, τεχνικές, ρόλοι των οργάνων και προτάσεις για μικρά σύνολα

ξέχαστες κινηματογραφικές βραδιές κάτω από τα’ αστέρια, με προβολή πέντε εξαιρετικών και πολυβραβευμένων ταινιών, θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν και αυτό το καλοκαίρι, για δεύτερη χρονιά, οι Βολιώτες και οι επισκέπτες στην πόλη. Ο Δήμος Βόλου και η Διεύθυνση Πολιτισμού του Δ.Ο.Ε.Π.Α.Π.-ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. έχει ξεκινήσει από τις αρχες Ιουλίου και συνεχίζει μια υπαίθρια γιορτή του σινεμά στην οποία θα προβληθούν σε επίπεδες οθόνες, που συνοδεύονται από τελευταίας τεχνολογίας σύστημα ψηφιακού ήχου, οι παρακάτω ταινίες:

Στη Νέα Ιωνία τη Δευτέρα 16 Ιουλίουη ταινία «1968» Στα Λεχώνια την Τετάρτη 18 Ιουλίου η ταινία «DARKEST HOUR» Στις Αλυκές Βόλου, τη Δευτέρα 23 Ιουλίου η ταινία «THE POST» Στην Αγριά, την Παρασκευή 27 Ιουλίου η ταινία «ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΠΙΝΑΚΙΔΕΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΕΜΠΙΝΓΚ, ΣΤΟ ΜΙΖΟΥΡΙ» Στην Κριθαριά, τη Δευτέρα 30 Ιουλίου «ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΠΙΝΑΚΙΔΕΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΕΜΠΙΝΓΚ, ΣΤΟ ΜΙΖΟΥΡΙ» Οι πέντε σπουδαίες ταινίες θα σταθούν η αφορμή να ανακαλύψουμε και πάλι σημαντικά σημεία της πόλης μας, φωτισμένα από τη δύναμη των εικό-

νων για όσους αγαπούν το σινεμά, και αναζητούν νέες αφορμές πολιτισμού και ψυχαγωγίας. Οι ταινίες *Η ταινία «1968», του Τάσου Μπουλμέτη αποτελεί το τρίτο και τελευταίο μέρος της τριλογίας του σκηνοθέτη (μετά την Πολίτικη Κουζίνα και τον Νοτιά) ο οποίος εξετάζει το θέμα της προσφυγιάς, εστιάζοντας σε ένα πραγματικό αθλητικό γεγονός, τον αγώνα μπάσκετ που έδωσε η ΑΕΚ και έμεινε στην ιστορία. . *Η ταινία φαντασίας «Maze Runner», εντυπωσιάζει τους λάτρεις των περιπετειών επιστημονικής φαντασίας με τα ειδικά εφέ και την καταιγιστική δράση ακλουθώντας την προσπάθεια των ηρώων να βρουν θεραπεία έναντι ενός ιού που απειλεί να εξαφανίσει τον ανθρώπινο πληθυσμό. *Η ταινία «Darkest Hour», σε σκηνοθεσία του Τζο Ράιτ και πρωταγωνιστή το χαρισματικό και πολυβραβευμένο Γκάρι Όλντμαν, αποτελεί ένα τυπικό ιστορικό δράμα βασισμένο στην ηρωική αντίσταση των βρετανών και στις προσπάθειες των βρετανικών αρχών να διασώσουν τους στρατιώτες της χώρας οι οποίοι έχουν εγκλωβιστεί στις γαλλικές ακτές όταν το Μάιο του 1940 οι Γερμανοί εισβάλουν αιφνιδιαστικά στη Γαλλία. Όλες οι προβολές ξεκινούν στις 9.30 το βράδυ και η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη.

Αναγνωστικές βουτιές

του … ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ! Προτάσεις για μικρούς και μεγάλους αναγνώστες

ο καλοκαίρι διαβαίνει με γοργά βήματα και η ανάγκη για αναγνωστικές βουτιές προβάλλει επιτακτική προκειμένου να δροσίσουμε το μυαλό και την ψυχή, τα παιδιά και όσοι νιώθουν παιδιά…. Το διάβασμα είναι απόλαυση, λύτρωση και φυγή… Ας σαλπάρουμε λοιπόν για λιμάνια πρωτοϊδωμένα συλλέγοντας κοράλλια και σεντέφια, και εβένους, λογής λογής μυρωδικά, σύμφωνα με τον Αλεξανδρινό ποιητή…

ΜΙΑ ΤΑΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΥΤΟΠΙΑ, ΓιάννηςΠαναγιώτου, Εκδόσεις Εντύποις

Προτείνει ο Διονύσης Λεϊµονής φιλόλογος-συγγραφέας

ΠΑΙΔΙΚΑ Η ΚΑΜΗΛΑ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΕΙ ΤΟ ΧΙΟΝΙ, Ελισάβετ Τάρη, Εκδόσεις Φυλάτος Το παραμύθι απευθύνεται σε παιδιά προσχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας. Τα παιδιά με “οδηγό” την καμήλα ανακαλύπτουν με παιγνιώδη τρόπο τις εναλλαγές του φυσικού περιβάλλοντος. Ένα παραμύθι που εμπνέει το σεβασμό και την αγάπη προς τα ζώα. Περιλαμβάνονται δραστηριότητες επέκτασης που σχεδιάστηκαν από την Υπεύθυνη Σχολικών Δραστηριοτήτων Ν. Πέλλας κ. Φράγκου Ελισάβετ. Οι δραστηριότητες μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τους εκπαιδευτικούς του νηπιαγωγείου και των πρώτων τάξεων του δημοτικού σχολείου.

Οχτώ φίλοι ξεκινούν το ταξίδι τους με μια ταχεία. Συνοδεία τους... οχτώ ζώα! Ο Ανδριανός με το φασιανό, ο Γιώργης ο Αρχοντάκης -κατά κόσμον Τουτουμάκηςμε το κρι-κρι του, ο Γρηγόρης από την Ανάφη με το ελάφι, που έκανε πολλά λάθη, η Μαρίκα με την κατσίκα που έτρωγε μόνο σύκα, ο Μπάμπης ο Κλου με τον τράγο, η Ρίτα από την Αυλώνα με τη χελώνα κουφέτα- κουφέτα, η Λένα η ζόρικια με τη φώκια αχ-βάχους βαχ-άχους , ο Τάκης ο Αργός με τον πελαργό του. Καθένας τους κουβαλά μαζί του και από ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό: ο Γιώργης τραυλίζει, ο Γρηγόρης είναι δυσλεκτικός, η Λένα μεγαλώνει μόνο με τον μπαμπά της... Η ταχεία ξεκινά και σε κάθε στάση οι μικροί μας φίλοι συναντούν μια πολιτεία αλλιώτικη. Εκεί, το δικό τους ξεχωριστό χαρακτηριστικό, αυτό που στην καθημερινότητά τους μοιάζει “ελάττωμα”, είναι το στοιχείο που χαρακτηρίζει όλους τους πολίτες! Ένα ευφυές λογοτεχνικό κείμενο, ίσως παιδικό, σίγουρα εφηβικό, αλλά και γεμάτο μηνύματα που απευθύνονται σε... πολύ μεγάλα παιδιά! Φιλία, έρωτας, απώλεια, διαφορετικότητα. Ουτοπία είναι η Ζωή μας όπως θα θέλαμε να είναι ή, ίσως, όπως μπορούμε να τη φτιάξουμε...

ΝΑΪΜ, ΜΟΝΟ ΑΓΑΠΗ, Γιώργος Κατσέλης, Εκδόσεις Ψυχογιός

Μπορεί σε ένα μπαλκόνι να ανθίσει η αγάπη; Δυο μικρά κορίτσια γνωρίζουν τον Νάιμ, έναν μετανάστη που δουλεύει απέναντι από το σπίτι τους, και ανακαλύπτουν τι σημαίνει αληθινή φιλία και αγάπη. Μια τρυφερή ιστορία ζωής που συνέβη κάποτε σε μια γειτονιά της Αθήνας. Μια ιστορία που περνάει το μήνυμα του σεβασμού στη διαφορετικότητα, στην αξία κάθε προσώπου, ανεξάρτητα από χρώμα, εθνικότητα και θρησκεία.

ΘΗΣΑΥΡΟΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΩΜΑ, Μαρίζα ΝτεΚάστρο, Εκδόσεις Παπαδόπουλος

΄Ενα συναρπαστικό ταξίδι που ξεκινάει κάτω από τη γη! Εκεί όπου ξεκουράζονται θαμμένοι ολόκληροι πολιτισμοί και που έρχονται στο φως με τη βοήθεια αρχαιολόγων, αποκαλύπτοντας μπροστά στα μάτια μας ασύλληπτους θησαυρούς αιώνων. Θησαυροί δεν υπάρχουν μόνο στα παλιά σεντούκια και στα χρηματοκιβώτια, αλλά και κάτω απ’ το χώμα. Σπασμένοι, σκουριασμένοι και σκονισμένοι! Και μας μαθαίνουν πώς ζούσαν οι άνθρωποι τις παλιές εποχές.

ΝΙ ΠΙ Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΠΕΙΡΑΤΗΣ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΝΕΡΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ, Γιώργος Χατζόπουλος, Εκδόσεις Πατάκη

1828. Aξιωματικοί του ελληνικού στόλου μαζί με τους Γάλλους συμμάχους τους προσπαθούν να καθαρίσουν το Αιγαίο από τους πειρατές. Πειρατές με ονόματα όπως Γώγος ο Ξινόγαλος, Μήτσος ο Ταπεινός, Λάκης ο Ζόρικος αναζητούν τον θησαυρό του Γάντζου του Σούσουρα. Δαίμονες σαν τον Χασάν Μπαρμπαρόσα γυρεύουν εκδίκηση. Όμορφες και σκληρές δεσποσύνες θυσιάζουν τη ζωή τους ή παρατάνε τα πλούτη τους και την καλοζωία τους για την αγάπη και τον έρωτα. Αδίστακτες Σειρήνες κλέβουν ψυχές, δράκοντες που φυλάνε θησαυρούς μιλάνε και δίνουν δεύτερες ευκαιρίες. Κύματα, φουρτούνες, ναυμαχίες, μονομαχίες, κρυμμένα μυστικά, ψέματα, προδοσίες, δολοπλοκίες, θυσίες, αλήθειες, η Ιστορία, ο Μύθος, ο θάνατος και, βέβαια, ο πολυτιμότερος θησαυρός της ζωής, που δεν είναι άλλος από… Καλώς ήρθατε στον κόσμο του Νι Πι, του τελευταίου πειρατή του Αιγαίου! Μπαίνοντας, αμολήστε τα πανιά και ακονίστε τα σπαθιά σας!

ΕΝΗΛΙΚΩΝ

Η ανάγνωση είναι απόλαυση για όλους, μικρούς και μεγάλους αναγνώστες… Είναι εμπειρία, και αποτελεί συνδημιουργία ή συνέχιση του έργου του συγγραφέα για να είναι εποικοδομητική, λυτρωτική και δημιουργική… Με την έννοια αυτή οι παρακάτω προτάσεις εύχομαι να δώσουν το έναυσμα για όμορφα βιβλιοταξιδέματα …

ΠΛΕΚΤΑΝΗ ΕΞ’ ΑΙΜΑΤΟΣ, Αλέξανδρος Ακριτίδης,

Εκδόσεις Ινφογνώμων Ένας αυταρχικός πατέρας. Μια απρόβλεπτη εγκυμοσύνη. Μια άστοργη λύση για την αποφυγή του κοινωνικού στιγματισμού... Η περιπετειώδης πορεία της Μελίνας που, παρά τις πληγές του παρελθόντος, γυρίζει με αισιοδοξία τις νέες σελίδες της ζωής της σε έναν ξένο τόπο. Ώσπου... το παρελθόν επιστρέφει δριμύτερο για να πάρει το αίμα του πίσω. Κι όταν αναζητείται η δικαίωση, η προσφυγή σε μια “πλεκτάνη” μοιάζει ως η μόνη ενδεδειγμένη λύση, ώστε να πληρώσουν κάποιοι τις αδίστακτες πράξεις τους. Θα γίνει το εφαλτήριο για μια μεγάλη αναμέτρηση με ανάλγητους κι επικίνδυνους ανθρώπους. Αποτελεί ωστόσο η εκδίκηση το σωστό τρόπο αντίδρασης για τον άνθρωπο; Μπορεί να λειτουργήσει με τρόπο που να σβήνει μεμιάς τις παλιές πληγές της καρδιάς ή είναι ένας δρόμος που οδηγεί σε αντίθετα αποτελέσματα; Είναι άραγε όλα όπως φαίνονται ή πίσω από την επιφάνεια κρύβονται σκοτεινότερα σχέδια; Μια σπουδή στις ανθρώπινες σχέσεις, δοκιμάζοντας παράλληλα με ρεαλισμό χαρακτήρες και προθέσεις. Μέσα από τις εμπειρίες της ηρωίδας Μελίνας, εξετάζεται το διαχρονικό δίλημμα αν ο άνθρωπος έχει την ικανότητα να συγχωρεί σε βάθος ή αν πρέπει να παίρνει τον νόμο στα χέρια του.

Η ΛΙΤΑΝΕΥΣΗ ΤΟΥ ΙΧΘΥΟΣ, Κατίνα Βλάχου, Εκδόσεις Φιλύρα

Στιγμιαίες εικόνες που μαγεύουν την αντίληψη, μνήμες παιδικές που αξιολογούνται στην ωριμότητα, ταξιδιωτικές φυγές που πυροδοτούν τη φαντασία, τοπία και έθιμα που προκαλούν τις αισθήσεις. Κρυφός έρωτας για τη γλώσσα και τη γραφή, διαχείριση πένθους για τους απολεσθέντες αγαπημένους, γλυκόπικρη γεύση από την πορεία του κόσμου, σαρκασμός και τρυφερότητα για τους συμβιβασμούς, τόπος και άνθρωποι σε κρίσιμη αναζήτηση. Ένα αχνό χαμόγελο και ένα ίχνος δάκρυ πίσω από τις λέξεις αφού η ζωή είναι και για γέλια και για κλάματα. Δώδεκα διηγήματα μικρά και μεγάλα αφού ο κόσμος μας είναι και μικρός και μέγας.

ΜΕΣ ΣΤΗ ΝΥΧΤΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, Μαγδαληνή Θωμά, Εκδόσεις Βακχικόν

Στη δίνη του B’ Παγκόσμιου Πολέμου, μια χώρα παγιδευμένη ανάμεσα σε διασταυρωμένα πυρά παλεύει για την ελευθερία της. Μέσα από τον όλεθρο γεννιέται ένας έρωτας. Δυο άνθρωποι από ξέχωρες πατρίδες προσπαθούν να ζήσουνε μαζί. Ο πόλεμος τελειώνει, το σοβιετικό καθεστώς ζώνει τις ακτές με συρματόπλεγμα. Θα μπορέσει ο Γιάρμο να ξεφύγει από συνοριοφυλακές και ελέγχους για να φέρει την αγαπημένη του Άνου πίσω στην ελεύθερη πατρίδα του; Ένα μυθιστόρημα για το σύνορο της ελευθερίας και της αγάπης. Για τον τρόπο που έχει ο έρωτας να κάνει δικό του έναν ολόκληρο πόλεμο.

ΠΕΡΠΑΤΩΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ, Νίκος Βατόπουλος, Εκδόσεις Μεταίχμιο

«Τα κείμενα και οι φωτογραφίες που δημοσιεύονται σε αυτήν την έκδοση είναι σπαράγματα πρόσφατων μοναχικών περιπλανήσεων σε δρόμους της Αθήνας... Είναι μία μικρή ελεγεία στο μέτρο του πολιτισμού που γέννησε η Αθήνα και που εξακολουθεί και σήμερα να επιμένει να αναφύεται, έστω και αν μοιάζει απρόσκλητος, περιθωριοποιημένος και αγνοημένος. Η Αθήνα παραμένει μία μήτρα αφηγήσεων και αυτό που εκλύει έχει τεράστια συσπειρωτική δύναμη. Είναι κάτι που δύσκολα μπορεί κανείς να περιγράψει και ακόμα πιο δύσκολα να μοιραστεί με άλλους που δεν γνώρισαν αυτήν την πόλη. Αλλά όταν βρεθεί ο κοινός τόπος, όταν εντοπιστεί ο κοινός δίαυλος, ο δεσμός αυτός μοιάζει να είναι ακατάλυτος»(Από τον πρόλογο του συγγραφέα) Ένα μοναδικό βιβλίο για την αρχιτεκτονική της πόλης, για την ιστορία μιας γειτονιάς, για το τι έχει υποστεί ο αστικός οικιστικός ιστός, για ιδιαίτερα σπίτια και την ιστορία που κρύβουν. Μικρές ιστορίες περιδιάβασης από έναν μοναδικό ξεναγό για την αρχιτεκτονική ιστορία της πόλης που αλλάζει.

Η ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ ΣΤΗΝ ΜΑΥΡΗ ΑΜΜΟ, Μάνος Κοντολέων, Εκδόσεις Πατάκη

Έψαχνα πάντα τις λέξεις. Πρώτα εκείνες που θα πείθανε... Τους άλλους. Μετά όσες θα μπορούνε να παρηγορήσουνε... Εμένα. Πάντα λέξεις έψαχνα. Λέξεις που μου κρυβόντουσαν... Κι άφηνα τον καιρό να αποφασίζει... Και τώρα κι εγώ πεθαίνω... Η Κασσάνδρα εγώ είμαι. Η Κασσάνδρα... Μετά. Μετά από μια πτώση. Και ακόμα πιο πολύ μετά... Ίσως ως το σήμερα. Η καταστροφή μιας ομαδικής παράκρουσης και το αδιέξοδο ενός ατομικού πάθους μέσα από την αφήγηση μιας γυναίκας που τα χνάρια της από το τότε φτάνουν ως τις μέρες μας. Το μυθιστόρημα ανασκαλεύει τους μύθους, αναζητά στιγμές από αρχαίες τραγωδίες και με μια απροσδόκητη αυθαιρεσία δημιουργεί το πορτρέτο ενός ατόμου που επιλέγει τη μοίρα του, την ώρα που ένας ολάκερος κόσμος χάνεται και στη θέση του γεννιέται ένας νέος. Ένας ιδιότυπος πολιτικός προβληματισμός του χτες, έτσι όπως αντανακλάται στο σήμερα - ιδιότυπα πάντα.