Οι μαθητές και οι μαθήτριες της Β΄1 τάξης εμπνέονται από τις «Θερμοπύλες» του Καβάφη
Και αποδίδουν τιμή, εκτίμηση, σεβασμό στους δικούς τους ήρωες
Ύψιστο Δικαίωμα Κυριακής Καζάκη Είναι υποχρέωση μας να τιμούμε και να θαυμάζουμε εκείνους που στη ζωή τους κρατώντας ένα πλακάτ στο χέρι που έγραφε ψωμί, παιδεία , ελευθερία, βγήκαν στους δρόμους να διαμαρτυρηθούν , ώστε εμείς σήμερα στην Ελλάδα να μπορούμε να μιλάμε, να μαθαίνουμε, αλλά και να ζούμε ελεύθεροι. Καταπολέμησαν τη χούντα και το φασισμό, υπέστηκαν βάναυσα βασανιστήρια, γεμάτοι θάρρος, αυτοπεποίθηση και πάθος μάχονταν για να καταλάβουν ένα ακόμη πόστο από τα πιο θεμελιώδη, για μία καλύτερη ζωή. Και πρέπει να τους δοξάσουμε ακόμη περισσότερο, καθώς, όταν μάχονταν για το ύψιστο δικαίωμα τους , δεν φοβήθηκαν, ούτε έφυγαν, όταν τους πλησίαζε το τανκ, γεμάτο ορμή και μίσος, με αποτέλεσμα να χυθεί αίμα στα κάγκελα του Πολυτεχνείου .
Τιμή σε όσους αξίζει να λέγονται άνθρωποι Αθανασίας Δεμερτζή
Τιμή στους ανθρώπους που ρισκάρουν τα πάντα. Σε εκείνους που πολέμησαν για το μέλλον, για εμάς…. Σε εκείνους που δεν το έβαλαν κάτω και γενναία αγωνίστηκαν με κίνδυνο όλα να χαθούν. Σε εκείνους που έφεραν στον κόσμο έναν ακόμη άνθρωπο με αγάπη, φροντίδα και υπομονή. Σε εκείνους που μοιράστηκαν, βοήθησαν και χάρισαν χαμόγελα σε ανθρώπους που το είχαν ανάγκη. Σε ανθρώπους που δεν τα παράτησαν και με δυσκολία τα υπέφεραν. Τιμή σε όσους λέγονται άνθρωποι και το αξίζουν.
Αφιερωμένο στους ήρωες του 21 της Αθανασίας Δούμα Ο πόλεμος από μόνος του τον τρόμο αναβλύζει και εσείς ηρωικοί αγωνιστές του 21 σταθήκατε αντιμέτωποι σε κάθε μια φοβέρα, θέλοντας την πατρίδα να γλυτώσετε από των εχθρών την τρέλα Τα τουφέκια πήρατε Και ρίξατε τη σφαίρα. Ποτάμι αίμα χύθηκε για να γλυτώσει η χώρα Και λεύτερη τώρα κυματίζει η σημαία της
200 χρόνια μετά Χρυσόστομου Κοτόπουλου
Τι κι αν περάσαν τόσα χρόνια. Διακόσια πλέον έχουν γίνει. Πολύ λιγότερα απ’ αυτά που εκείνοι αντέξαν…. Κανείς δεν πρόκειται να τους ξεχάσει Ποτέ! Πώς είναι δυνατόν τέτοιοι ήρωες σε τέτοιες μάχες να ξεχαστούν απ΄το παρόν; Μέσα στην πείνα, σε τόσο κρύο ο ηρωισμός πια φανερός Κανείς και τίποτα δεν ήταν τόσο δυνατός ώστε να τους πάρει αυτόν τον σκοπόν.
Τιμή στους ήρωες του 40 της Χρύσας Καλιαντζή Τιμή στους ήρωες του 40 Που αγωνίστηκαν να σώσουν την πατρίδα από Γερμανούς, Ιταλούς και Βούλγαρους Τιμή στους ήρωες του 40 που δε δείλιασαν μπροστά στους εχθρούς – κατακτητές Τιμή σ’ όλους τους ήρωες του 40 Που εξαιτίας τους ζούμε σήμερα ελεύθεροι.
Αναστασίας Κοτσαγγελίδου Ας τιμήσουμε τους αγωνιστές των Θερμοπυλών που κινδύνευσαν για τη ζωή μας. Άξιοι άνθρωποι, πιστοί και μαχητές , θυσίασαν τη ζωή τους Δίκαιοι και υπεύθυνοι.
Της Αννέτας Κωστίδου Και ενώ οι λεβέντες στις Θερμοπύλες πολεμάνε, οι μανάδες τους πονάνε. Μα αν σκοτωθούνε, γεμάτες περηφάνια εμπρός τους θα σταθούνε Και όλοι τους θα τους τιμούνε.
Τιμή στους αγωνιστές της ζωής της Λίτσου Βασιλείας Τιμή σε εκείνους που πάλεψαν με τον αόρατο εχθρό τους. Σε εκείνους που δεν το έβαλαν κάτω και βγήκαν νικητές, που δεν τα παράτησαν και δεν κλείστηκαν στον εαυτό τους. Στα αθώα παιδιά που κατάφεραν να τα βγάλουν πέρα με τα προβλήματα υγείας, που διέσχισαν ένα τεράστιο μονοπάτι γεμάτο φόβο και θλίψη , χωρίς να σταματήσουν να πιστεύουν στον εαυτό τους. Τιμή σε εκείνους που η ψυχή τους βάσταξε μπροστά στις πάμπολλες δυσκολίες.
Στους ήρωες του Σαράντα της Δέσποινα Καράνταη Σε εσάς που πέσατε για εμάς, Ήρωες του Σαράντα, στέλνουμε την αγάπη μας Και σας τιμούμε πάντα. Χάσατε τα νιάτα σας για την Ελευθερία, για τη γλυκιά πατρίδα μας και για την Ιστορία μας.
Στα παιδιά του Πολυτεχνείου της Βασιλικής Βασιλάκου Η θέληση τους για ελευθερία και ο αγώνας τους για δημοκρατία και δικαιοσύνη, τους έδωσε δύναμη να αντισταθούν στη δικτατορία χωρίς να φοβούνται, διεκδικώντας τις αξίες και τα δικαιώματά τους. Η Πύλη εγκρεμίστηκε από το τανκ και σκόρπισε το θάνατο σε εκατοντάδες φοιτητές που υπερασπίστηκαν τα ιδανικά τους. Αυτό εμπνέει σεβασμό σ’ αυτούς που έμειναν πιστοί στους στόχους τους και αντιμετώπισαν τις δυσκολίες τους.
Παύλος Μελάς της Βασιλικής Κιγινδή Η αγάπη για την πατρίδα γεννά ήρωες. Με καταγωγή από την Αθήνα και ζωή μες στη χλιδή, με δόξα ως αξιωματικός της ελεύθερης Ελλάδος. Ακούει στο όνομα Μελάς. Αυτό το ευγενές πνεύμα εγκατέλειψε τα πάντα, οικογένεια, νεαρότατος, για να απελευθερώσει, αγωνιζόμενος ως ζωέμπορος με το ψευδώνυμο Μίκης Ζέζας, τα αδέλφια του στη Μακεδονία. Πολέμησε ηρωικά, αλλά θάνατο βρήκε τραγικό από τούρκικο απόσπασμα. Υπήρξε μια από τις ηρωικότερες μορφές του ελληνικού πανθέου. Μεγάλη θλίψη ο θάνατος του, αλλά και αιτία για να γιγαντωθεί ο Μακεδονικός αγώνας
της Ειρήνης Κούλελη Μαχητές, με πίστη και αφοσίωση στο καθήκον τους, αγωνίστηκαν για τη δικαιοσύνη και την ισότητα πάντα με ειλικρίνεια και γενναιοδωρία, αψηφώντας τον κίνδυνο της μάχης