qwφιertyuiopasdfghjklzxερυυξnmηq σwωψerβνtyuςiopasdρfghjklzxcvbn mqwertyuiopasdfghjklzxcvbnφγιmλι qπςπζαwωeτrtνyuτioρνμpκaλsdfghςj Ένα μαγικό δέντρο klzxcvλοπbnαmqwertyuiopasdfghjklz ΙΩΑΝΝΑ ΕΥΘΥΜΙΟΥ xcvbnmσγqwφertyuioσδφpγρaηsόρ ωυdfghjργklαzxcvbnβφδγωmζqwert λκοθξyuiύασφdf 16/12/2016
ΚΕΝΤΡΟ ΜΕΛΕΤΗΣ ΚΑΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ
Ήταν κάποτε ένα μικρό αγόρι που ζούσε με την οικογένειά του ευτυχισμένο στο σπίτι του. Δυστυχώς μια μέρα ο πατέρας της οικογένειας έχασε τη δουλειά του απρόσμενα. Έτσι η οικογένεια αναγκάστηκε να αλλάξει τρόπο ζωής. Δηλαδή μετακόμισαν σε μικρότερο σπίτι, άλλαξαν γειτονιά, άλλαξαν σχολείο και ο μικρός Χάρης έχασε τους φίλους του και έμεινε μόνος.
Σε μικρό διάστημα η οικογένεια του Χάρη έζησε πολλές αλλαγές, οι πιο πολλές όμως ήταν δυσάρεστες. Δεν κατάφεραν να έχουν μια καλύτερη ζωή και έτσι ο μικρός Χάρης μέσα σε λίγο καιρό βρέθηκε να πουλά μικροπράγματα στα φανάρια μαζί με τους γονείς του.
Το μεγάλο και άνετο σπίτι του Χάρη τώρα πια ήταν ένα παλιό εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο που βρήκαν οι γονείς του ώστε να μένουν προσωρινά . Ήταν κρύο και χωρίς ιδιαίτερα ανέσεις. Αντί για κήπο πλέον ο Χάρης είχε ένα δεντράκι λίγο ξερό έξω στο πεζοδρόμιο και του έκανα παρέα Κάθε μέρα ο Χάρης το πότιζε με λίγο νεράκι που του περίσσευε και μαζί του. Μερικές φορές μάλιστα, νόμιζε πως το δέντρο του χαμογελά….
Οι μήνες για την οικογένεια του Χάρη περνούσε, ο χειμώνας πλέον τους είχε κουράσει, ήταν δύσκολο να δουλεύουν μέσα στο κρύο. Τα Χριστούγεννα πλησίαζαν και η πόλη άρχιζε να φορά τα γιορτινά της , οι δρόμοι και τα καταστήματα στολίστηκαν με φωτάκια. Παντού υπήρχαν δέντρα στολισμένα και ΑΪ Βασίληδες.
Ο Χάρης παρατηρούσε τα συνομήλικα παιδιά που ήταν καλοντυμένα να βγαίνουν από καταστήματα κρατώντας κουτιά με στολίδια και γιρλάντες για τα δέντρα τους Έτσι μια μέρα σκέφτηκαν να πάει στον φίλο του το δέντρο να μοιραστεί τη στεναχώρια του. Όταν έφτασε εκεί, το δέντρο του χαμογέλασε έξυπνα και του έδωσε μια ιδέα…
-φίλε μου Χάρη , δεν χρειάζονται χρήματα για να έχεις στολίδια . Το μόνο που
χρειάζεσαι είναι φαντασία , θέληση και αγάπη για αυτό που κάνεις . Μπορείς να φτιάξεις στολίδια από αντικείμενα που υπάρχουν γύρω σου. Κοίταξε καλύτερα λοιπόν
πράγματι ο Χάρης έβαλε τη φαντασία του και ξεκίνησε να δημιουργεί στολίδια από χαρτόκουτες , από κουτάκια αναψυκτικών από χαλασμένα παιχνίδια και στόλιζε το δικό του δέντρο ! Ήταν πολύ περήφανος για το δέντρο του. Μάλιστα μια καλή γειτόνισσα του έδωσε λαμπάκια για να το φωτίσει!
Οι καταστάσεις δυσκόλεψαν περισσότερο για τον Χάρη όταν αναγκάστηκαν να εγκαταλείψει το εργοστάσιο που έμενε γιατί θα χτίσουν στη θέση του ένα σχολείο . Έτσι μέσα στο κρύο του Δεκέμβρη ο Χάρης έμεινε στο δρόμο . Η μόνη του παρέα και τοποθεσία για να μείνει ήταν το δέντρο . Κάθε βράδυ πήγαινε κάτω από το δέντρο του και εκείνο με τα κλαδιά του τον προστάτευε από την βροχή και από τον άνεμο.
οι μέρες περνούσαν δύσκολα και ο καιρός ήταν πολύ άσχημος , άρχιζε πλέον να χιονίζει. Βρισκόμαστε μια μέρα πριν τα Χριστούγεννα . Όλοι είναι έξω κάνουν τα τελευταία τους ψώνια , οι μυρωδιές από τους φούρνους έχουν ήδη εμφανιστεί . Ο Χάρης βαθιά στενοχωρημένος αλά και κουρασμένος από την ταλαιπωρία δεν πήγε σήμερα να πουλήσει προϊόντα αλλά έμεινε με τον φίλο του το δέντρο .Έχει κουρνιάσει στις μεγάλες ρίζες του και προσπαθούσε να ζεσταθεί.
Άρχισε να νυχτώνει και το χιόνι έπεφτε απαλά στη γη. Όλα άρχιζαν να γίνονται άσπρα. Χάρης ήταν ακόμα στις ρίζες του δέντρου , όμως είχε κρυφτεί κάτω από το χιόνι. Μια τέτοια νύχτα, τόσο μαγική δεν γίνεται να μην υπάρχουν θαύματα. Σκέφτηκε το δέντρο. Κούνησε τα κλαδιά του , έπεσε το χιόνι και ο μικρός Χάρης ξύπνησε. Ανοίγοντας τα μάτια του είδε βασιλικούς στρατιώτες να περνούν τον δρόμο , άλογα λευκά να αφήνουν τις πατημασιές τους στο χιονισμένο δρόμο , οι τυμπανοκρουσίες ήταν τόσο δυνατές που τον τρόμαξαν.
Κατέβαινε η βασιλική άμαξα με την Βασίλισσα. -Πώς σε λένε ; ρώτησε το Χάρη -Με λένε Χάρη κυρία -Δικό σου είναι αυτό το δέντρο; -Μάλιστα απάντησε εκείνος -Το έχεις στολίσει υπέροχα, είναι το πιο ωραίο του Βασιλιού μου. Θέλω να έρθεις στο Βασιλικό Πύργο να φροντίζεις τους κήπους μου. -Βέβαιος θέλω. Έτσι ο Χάρης έγινε ο καλύτερος βασιλικός κηπουρός και το δέντρο το μετέφερε στο βασιλικό κήπο και ακόμη σήμερα είναι το πιο ωραίο από όλα.