ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟ ΟΛΟ ΔΙΟΡΘΩΜ Α ΜΕΡ by GEWRGIOS THEODWRIDHS

1 ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟΥ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ ΜΕ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ. Α΄ΤΑΞΗ ΛΟΓΟΣ – ΠΕΡΙΟΔΟΣ - ΠΡΟΤΑΣΗ 1 ΛΟΓΟΣ ΛΕΓΕΤΑΙ Η ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΩΝ ΣΚΕΨΕΩΝ ΜΑΣ ΜΕ ΛΕΞΕΙΣ. Ο ΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΠΟΛΛΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ Ή ΜΙΑ ΜΟΝΟ ΣΚΕΨΗ. Παραδείγματα : Εν ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν. 2 ἡ δὲ γῆ ἦν ἀόρατος καὶ ἀκατασκεύαστος, καὶ σκότος ἐπάνω τῆς ἀβύσσου, καὶ πνεῦμα Θεοῦ ἐπεφέρετο ἐπάνω τοῦ ὕδατος. 3 καὶ εἶπεν ὁ Θεός· γενηθήτω φῶς· καὶ ἐγένετο φῶς. 4 καὶ εἶδεν ὁ Θεὸς τὸ φῶς, ὅτι καλόν· καὶ διεχώρισεν ὁ Θεὸς τὸ φῶς, ὅτι καλόν· καὶ διεχώρισεν ὁ Θεὸς ἀνὰ μέσον τοῦ φωτὸς καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σκότους. 5 καὶ ἐκάλεσεν ὁ Θεὸς τὸ φῶς ἡμέραν καὶ τὸ σκότος ἐκάλεσε νύκτα. καὶ ἐγένετο ἑσπέρα καὶ ἐγένετο πρωΐ, ἡμέρα μία. Ο Θεὸς ἀγάπη ἐστίν. 2.ΠΡΟΤΑΣΗ ΛΕΓΕΤΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΜΙΑ ΜΟΝΟ ΣΚΕΨΗ. Εν ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν. 3 ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΛΕΓΕΤΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΜΙΑ Ή ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ, ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΕΝΑ ΠΛΗΡΕΣ ΝΟΗΜΑ ΚΑΙ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΔΥΟ ΤΕΛΕΙΕΣ Ή ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑ Ή ΣΕ ΤΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΟ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΩΣ. Εν ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν. Η δὲ γῆ ἦν ἀόρατος καὶ ἀκατασκεύαστος, καὶ σκότος ἐπάνω τῆς ἀβύσσου, καὶ πνεῦμα Θεοῦ ἐπεφέρετο ἐπάνω τοῦ ὕδατος. μὴ πάντες ἀπόστολοι; μὴ πάντες προφῆται; μὴ πάντες διδάσκαλοι; μὴ πάντες δυνάμεις; Καὶ ἐκάλεσε Κύριος ὁ Θεὸς τὸν ᾿Αδὰμ καὶ εἶπεν αὐτῷ· ᾿Αδάμ, ποῦ εἶ; 4 ΗΜΙΠΕΡΙΟΔΟΣ ΛΕΓΕΤΑΙ ΤΟ ΤΜΗΜΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ ΠΟΥ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΠΛΗΡΕΣ ΝΟΗΜΑ ΚΑΙ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΕΛΕΙΑΣ ΣΤΙΓΜΗΣ (Ή ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΟΥ) ΚΑΙ ΑΝΩ ΣΤΙΓΜΗΣ (•) ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΩΣ. Καὶ εἶδεν ὁ Θεὸς τὸ φῶς, ὅτι καλόν· καὶ διεχώρισεν ὁ Θεὸς τὸ φῶς, ὅτι καλόν· καὶ διεχώρισεν ὁ Θεὸς ἀνὰ μέσον τοῦ φωτὸς καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σκότους. Καὶ ἐκάλεσε Κύριος ὁ Θεὸς τὸν ᾿Αδὰμ καὶ εἶπεν αὐτῷ· ᾿Αδάμ, ποῦ εἶ; 5 ΕΙΔΗ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ

Α΄. ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΔΙΑΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΣΕ: Ι) ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΚΡΙΣΕΩΣ: ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΚΡΙΣΗ (ΓΝΩΜΗ). Ο δὲ ὄφις ἦν φρονιμώτατος πάντων τῶν θηρίων. II) ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ: ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΕΠΙΘΥΜΙΑ (ΠΡΟΤΡΟΠΗ, ΠΡΟΣΤΑΓΗ, ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ, ΕΥΧΗ, ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ, Κ.Λ.Π.). Μὴ ἀποῤῥίψῃς με ἀπὸ τοῦ προσώπου σου καὶ τὸ πνεῦμά σου τὸ ἅγιον μὴ ἀντανέλῃς ἀπ᾿ ἐμοῦ. ΙΙΙ) ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΕΣ: ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΕΡΩΤΗΣΗ. ᾿Αδάμ, ποῦ εἶ; IV)ΕΠΙΦΩΝΗΜΑΤΙΚΕΣ: ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΘΑΥΜΑΣΜΟ, ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣH). Ὦ γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραμμένη!

ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ

(ΧΑΡΑ,

ΛΥΠΗ,

Β΄. ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΜΟΡΦΗ OΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΜΟΡΦΗ ΔΙΑΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΣE: I) ΚΑΤΑΦΑΤΙΚEΣ: ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΚΑΤΑΦΑΣH. Ο δὲ ὄφις ἦν φρονιμώτατος πάντων τῶν θηρίων. ΙΙ) ΑΠΟΦΑΤΙΚΕΣ (=ΑΡΝΗΤΙΚΕΣ): ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΑΡΝΗΣH. ΣΗΜΕΙΩΣΗ: ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΡΝΗΤΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΟΙ ΚΡΙΣΕΩΣ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΤΟ ΑΡΝΗΤΙΚΟ ΜΟΡΙΟ ΟΥ(Κ) ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΝΘΕΤΑ ΟΥΤΕ, ΟΥΔΕ Κ.Λ.Π. ΕΝΩ ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΤΟ ΑΡΝΗΤΙΚΟ ΜΟΡΙΟ ΜΗ(Ν) ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΝΘΕΤΑ, ΜΗΤΕ, ΜΗΔΕ Κ.Λ.Π.. Οὐ καλὸν εἶναι τὸν ἄνθρωπον μόνον. Μὴ ἀποῤῥίψῃς με ἀπὸ τοῦ προσώπου σου καὶ τὸ πνεῦμά σου τὸ ἅγιον μὴ ἀντανέλῃς ἀπ᾿ ἐμοῦ. Εγὼ δὲ λέγω ὑμῖν μὴ ὀμόσαι ὅλως· μήτε ἐν τῷ οὐρανῷ, ὅτι θρόνος ἐστὶν τοῦ θεοῦ· 5.35 μήτε ἐν τῇ γῇ, ὅτι ὑποπόδιόν ἐστιν τῶν ποδῶν αὐτοῦ Γ΄. ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΛΟΓΟ ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ, ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΛΟΓΟ, ΧΩΡΙΖΟΝΤΑΙ ΣΕ:

3 Ι) ΚΥΡΙΕΣ Ή ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ ΟΤΑΝ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΕΝΑ ΠΛΗΡΕΣ ΝΟΗΜΑ ΚΑΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΤΑΘΟΥΝ ΜΟΝΕΣ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΛΟΓΟ. ΣΕ ΜΙΑ ΠΕΡΙΟΔΟ Ή ΗΜΙΠΕΡΙΟΔΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ Η ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΜΙΑΣ ΚΥΡΙΑΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ. Ο δὲ ὄφις ἦν φρονιμώτατος πάντων τῶν θηρίων. ΙΙ) ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΕΣ Ή ΕΞΗΡΤΗΜΕΝΕΣ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΕΝΑ ΠΛΗΡΕΣ ΝΟΗΜΑ. ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΤΑΘΟΥΝ ΜΟΝΕΣ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΛΟΓΟ ΑΛΛΑ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΟ ΜΙΑ ΚΥΡΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ. ὅτι ἤκουσας τῆς φωνῆς τῆς γυναικός σου καὶ ἔφαγες ἀπὸ τοῦ ξύλου, οὗ ἐνετειλάμην σοι τούτου μόνου μὴ φαγεῖν, ἀπ᾿ αὐτοῦ ἔφαγες, ἐπικατάρατος ἡ γῆ ἐν τοῖς ἔργοις σου.

ΣΥΝΔΕΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ 6 ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΜΙΑΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ ΣΥΝΗΘΩΣ ΣΥΝΔΕΟΝΤΑΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ. Η ΣΥΝΔΕΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΟ ΕΙΔΩΝ: Α) ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΤΑΞΗ Ή ΠΑΡΑΤΑΚΤΙΚΗ, ΟΤΑΝ ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΟΠΟΘΕΤΟΥΝΤΑΙ Η ΜΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗ (=ΠΑΡΑΤΑΣΣΟΝΤΑΙ) ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ Η ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ. ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΣΥΝΔΕΟΝΤΑΙ ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΤΑΞΗ ΕΙΝΑΙ ΚΥΡΙΕΣ ( Κ+Κ ) Ή ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΕΣ (Δ+Δ). Η ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΤΑΞΗ ΣΥΝΔΕΣΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΞΗΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥΣ: α) ΣΥΜΠΛΕΚΤΙΚΟΥΣ (ΤΕ, ΚΑΙ, ΟΥΤΕ, ΜΗΤΕ, ΟΥΔΕ, ΜΗΔΕ) , β) ΑΝΤΙΘΕΤΙΚΟΥΣ (ΜΕΝ, ΔΕ, ΑΤΑΡ, ΜΕΝΤΟΙ, ΟΜΩΣ, ΑΛΛΑ, ΜΗΝ, ΑΛΛΑ ΜΗΝ, ΚΑΙ ΜΗΝ, ΟΥ ΜΗΝ ΑΛΛΑ, ΚΑΙΤΟΙ ) γ) ΔΙΑΖΕΥΚΤΙΚΟΥΣ( Ή, ΗΤΟΙ, ΕΙΤΕ, ΕΑΝΤΕ, ΑΝΤΕ, ΗΝΤΕ και με τους συνδυασμούς ΉΤΟΙ-Ή, ΕΙΤΕ-ΕΙΤΕ, ΕΑΝΤΕ-ΕΑΝΤΕ, ΑΝΤΕ-ΑΝΤΕ, ΗΝΤΕ-ΗΝΤΕ) ΚΑΙ δ)ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΟΥΣ (ΑΡΑ, ΔΗ, ΔΗΤΑ, ΟΥΝ, ΤΟΙΝΥΝ, ΤΟΙΓΑΡΤΟΙ, ΤΟΙΓΑΡΟΥΝ, ΟΥΚΟΥΝ, ΟΥΚΟΥΝ, , ΩΣ, ΩΣΤΕ) (ΠΛΗΝ ΤΩΝ ΩΣΤΕ, ΩΣ). ε) ΤΟΝ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΟ : ΓΑΡ ΚΑΙ ΣΠΑΝΙΑ ΤΟΝ ΩΣ (=ΔΙΟΤΙ) ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΠΕΙ(=ΚΑΘ’ ΟΣΟΝ) Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καὶ ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν Θεόν, καὶ Θεὸς ἦν ὁ Λόγος. Γρηγορεῖτε καὶ προσεύχεσθε, ἵνα μὴ εἰσέλθητε εἰς πειρασμόν· τὸ μὲν πνεῦμα πρόθυμον, ἡ δὲ σὰρξ ἀσθενής. Ο Θεὸς ὑπερηφάνοις ἀντιτάσσεται, ταπεινοῖς δὲ δίδωσι χάριν. ᾽Αμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι οὐδείς ἐστιν ὃς ἀφῆκεν οἰκίαν ἢ γυναῖκα ἢ ἀδελφοὺς ἢ γονεῖς ἢ τέκνα ἕνεκεν τῆς βασιλείας τοῦ θεοῦ, 18.30 ὃς οὐχὶ μὴ ἀπολάβῃ πολλαπλασίονα ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ καὶ ἐν τῷ αἰῶνι τῷ ἐρχομένῳ ζωὴν αἰώνιον. Β)ΚΑΘ’ ΥΠΟΤΑΞΗ Ή ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ, ΟΤΑΝ Η ΜΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗ. ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΕΤΑΙ ΣΥΝΗΘΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΥΡΙΑ∙ ΕΙΝΑΙ

4 ΔΥΝΑΤΟ ΟΜΩΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑ. ΕΚΕΙΝΗ ΠΟΥ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΕΙ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑ. Η ΚΑΘ’ ΥΠΟΤΑΞΗ ΣΥΝΔΕΣΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΞΗΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥΣ: α)ΕΙΔΙΚΟΥΣ (ΟΤΙ, ΩΣ), β)ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΟΥΣ( ΟΤΙ, ΩΣ, ΔΙΟΤΙ, ΕΠΕΙ, ΕΠΕΙΔΗ, ΟΤΕ, ΟΠΟΤΕ, ΕΙ ) γ)ΤΕΛΙΚΟΥΣ (ΙΝΑ, ΟΠΩΣ, ΩΣ), δ) ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΟΥΣ (Η ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΥΣ): ΩΣ, ΩΣΤΕ, ΕΦ’ Ω ΚΑΙ ΕΦ’ ΩΤΕ ΟΤΑΝ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΡΟΗΓΕΙΤΑΙ ‘ΕΠΙ ΤΟΥΤΩ, ΕΠΙ ΤΟΙΣΔΕ. ε)ΥΠΟΘΕΤΙΚΟΥΣ (ΕΙ, ΕΑΝ, ΑΝ, ΗΝ), στ)ΧΡΟΝΙΚΟΥΣ (ΩΣ, ΟΤΕ, ΟΠΟΤΕ, ΕΠΕΙ, ΕΠΕΙΔΗ, ΕΩΣ, ΕΣΤΕ, ΑΧΡΙ, ΜΕΧΡΙ,ΟΤΑΝ,ΟΠΟΤΑΝ,ΕΠΑΝ,ΕΠΕΙΔΑΝ, ΗΝΙΚΑ,ΟΠΗΝΙΚΑ, ΠΡΙΝ,) KAI ΤΑ ΧΡΟΝΙΚΑ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΑ: ΟΣΑΚΙΣ, ΟΠΟΣΑΚΙΣ, ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΜΠΡΟΘΕΤΟΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΙ ΜΕ β΄ ΛΕΞΗ ΑΝΑΦΟΡΙΚΗ ΑΝΤΩΝΥΜΙΑ Η ΕΠΙΡΡΗΜΑ ( ΕΞ ΟΥ, ΕΞ ΟΤΟΥ,ΑΦ ΟΥ ΑΦ ΟΤΟΥ,ΜΕΧΡΙΣ ΟΥ, ΑΧΡΙ ΟΥ, ΕΝ Ω ) ζ)ΠΑΡΑΧΩΡΗΤΙΚΟΥΣ: ΕΙ ΚΑΙ, ΑΝ ΚΑΙ – ΚΑΙ ΕΙ, ΚΑΙ ΑΝ, ΚΑΝ – ΟΥΔ’ ΕΙ, ΟΥΔ’ΕΑΝ, ΜΗΔ’ ΕΑΝ – ΚΑΙΠΕΡ η) ΕΝΔΟΙΑΣΤΙΚΟΥΣ ( ΜΗ, ΜΗ ΟΥ) ΕΠΙΣΗΣ ΣΥΝΔΕΟΥΝ ΚΑΘ’ ΥΠΟΤΑΞΗ: ΟΙ ΑΝΑΦΟΡΙΚΕΣ ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ (ΟΣ, Η, Ο, ΟΣΠΕΡ, ΗΠΕΡ, ΟΠΕΡ, ΟΣΤΙΣ, ΗΤΙΣ, Ο,ΤΙ, ΟΠΟΤΕΡΟΣ, ΟΠΟΤΕΡΑ, ΟΠΟΤΕΡΟΝ, ΟΣΟΣ, ΟΣΗ, ΟΣΟΝ, ΟΠΟΣΟΣ, ΟΠΟΣΗ, ΟΠΟΣΟΝ, ΟΙΟΣ, ΟΙΑ, ΟΙΟΝ, ΟΠΟΙΟΣ, ΟΠΟΙΑ, ΟΠΟΙΟΝ, ΗΛΙΚΟΣ, ΗΛΙΚΗ, ΗΛΙΚΟΝ, ΟΠΟΔΑΠΟΣ, ΟΠΟΔΑΠΗ, ΟΠΟΔΑΠΟΝ) ΚΑΙ ΟΙ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΕΣ ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ: ΤΙΣ, ΤΙ, ΠΟΤΕΡΟΣ – ΠΟΤΕΡΑ -ΠΟΤΕΡΟΝ, ΠΟΣΟΣ - ΠΟΣΗ -ΠΟΣΟΝ, ΠΟΙΟΣ,-Α,-ΟΝ, ΠΗΛΙΚΟΣ, -Η, -ΟΝ, ΠΟΔΑΠΟΣ, -Η, -ΟΝ, ΠΟΣΤΟΣ, -Η, -ΟΝ, ΠΟΣΤΑΙΟΣ, -Α, -ΟΝ. ΠΡΟΣΟΧΗ: Η ΑΝΑΦΟΡΙΚΗ ΑΝΤΩΝΥΜΙΑ ΟΣ, Η, Ο ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΠΕΡΙΟΔΟΥ Η ΗΜΙΠΕΡΙΟΔΟΥ ΕΙΣΑΓΕΙ ΚΥΡΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ. ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ (ΔΗΛΑΔΗ ΕΠΕΙΤΑ ΑΠΟ ΤΕΛΕΙΑ, ΑΝΩ ΤΕΛΕΙΑ Η ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΟ) ΟΙ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ ΩΣΤΕ, ΩΣ, ΕΠΕΙ (= ΕΠΕΙΔΗ) ΕΙΣΑΓΟΥΝ ΚΥΡΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ. Τῆς φωνῆς σου ἤκουσα περιπατοῦντος ἐν τῷ παραδείσῳ καὶ ἐφοβήθην, ὅτι γυμνός εἰμι Οὐ φάγεσθε ἀπ᾿ αὐτοῦ, οὐ δὲ μὴ ἅψησθε αὐτοῦ, ἵνα μὴ ἀποθάνητε. Καὶ ἔθετο αὐτοὺς ὁ Θεὸς ἐν τῷ στερεώματι τοῦ οὐρανοῦ, ὥστε φαίνειν ἐπὶ τῆς γῆς. Σήμερον ἐὰν τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούσητε, 3.8 μὴ σκληρύνητε τὰς καρδίας ὑμῶν ὡς ἐν τῷ παραπικρασμῷ. 7 ΕΙΔΗ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ ΟΙ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΤΟ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ Ή ΤΗ ΛΕΞΗ ΠΟΥ ΤΙΣ ΕΙΣΑΓΕΙ. ΕΤΣΙ ΕΧΟΥΜΕ:

5 Ι) ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΙΔΙΚΕΣ: ΕΙΣΑΓΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΙΔΙΚΟΥΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥΣ ΟΤΙ, ΩΣ. Καὶ εἶδεν ὁ Θεὸς τὸ φῶς, ὅτι καλόν. II) ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚEΣ; ΕΙΣΑΓΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΟΥΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥΣ ΟΤΙ, ΩΣ, ΔΙΟΤΙ, ΕΠΕΙ, ΕΠΕΙΔΗ. Τῆς φωνῆς σου ἤκουσα περιπατοῦντος ἐν τῷ παραδείσῳ καὶ ἐφοβήθην, ὅτι γυμνός εἰμι. III) ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΕΛΙΚEΣ: ΕΙΣΑΓΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΤΕΛΙΚΟΥΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥΣ ΙΝΑ, ΟΠΩΣ, ΩΣ. Κύριε, οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς ἵνα μου ὑπὸ τὴν στέγην εἰσέλθῃς. IV)ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚEΣ: .ΕΙΣΑΓΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΟΥΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥΣ ΩΣ, ΩΣΤΕ. Ο ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΩΣΤΕ ΕΙΣΑΓΕΙ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣEΣ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚEΣ ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ BΡΙΣΚΕΤΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΟΜΜΑ. Οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ' ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον. V) ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΥΠΟΘΕΤΙΚEΣ: ΕΙΣΑΓΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΥΠΟΘΕΤΙΚΟΥΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥΣ ΕΙ, ΕΑΝ, ΑΝ, ΗΝ. ἔφη αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· εἰ θέλεις τέλειος εἶναι, ὕπαγε πώλησόν σου τὰ ὑπάρχοντα καὶ δὸς πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ, καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι. VI) ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΧΡΟΝΙΚEΣ: ΕΙΣΑΓΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΧΡΟΝΙΚΟΥΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥΣ ΩΣ, ΟΤΕ, ΟΠΟΤΕ, ΕΠΕΙ, ΕΠΕΙΔΗ, ΕΩΣ, ΕΣΤΕ, ΑΧΡΙ, ΜΕΧΡΙ, ΗΝΙΚΑ, ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΜΠΡΟΘΕΤΟΥΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥΣ ΕΝ’ Ω, ΕΞ’ ΟΥ, ΑΦ’ ΟΥ. ὅτε δὲ ἦλθε τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου, ἐξαπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ, γενόμενον ἐκ γυναικός, γενόμενον ὑπὸ νόμον. VΙΙ) ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΑΝΑΦΟΡΙΚΕΣ; ΕΙΣΑΓΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΑΝΑΦΟΡΙΚΕΣ ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΑ. ὅτι ἤκουσας τῆς φωνῆς τῆς γυναικός σου καὶ ἔφαγες ἀπὸ τοῦ ξύλου, οὗ ἐνετειλάμην σοι τούτου μόνου μὴ φαγεῖν, ἀπ᾿ αὐτοῦ ἔφαγες, ἐπικατάρατος ἡ γῆ ἐν τοῖς ἔργοις σου. VIII) ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΩΜΑΤΙΚEΣ: ΕΙΣΑΓΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΝΑΝΤΙΩΜΑΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΧΩΡΗΤΙΚΟΥΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥΣ: ΕΙ ΚΑΙ, ΑΝ ΚΑΙ – ΚΑΙ ΕΙ, ΚΑΙ ΑΝ, ΚΑΝ – ΟΥΔ’ ΕΙ, ΟΥΔ’ ΕΑΝ, ΜΗΔ’ ΕΑΝ, ΚΑΙΠΕΡ. ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, κἂν ἀποθάνῃ ζήσεται. ΙΧ) ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΝΔΟΙΑΣΤΙΚΕΣ ( Ή ΦΟΒΟΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ). ΕΙΣΑΓΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΕΝΔΟΙΑΣΤΙΚΕΣ ΛΕΞΕΙΣ ΜΗ, ΜΗ ΟΥ. Ὁρᾶτε μὴ καταφρονήσητε ἑνὸς τῶν μικρῶν τούτων. Χ) ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΠΛΑΓΙΕΣ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΕΣ. ΕΙΣΑΓΟΝΤΑΙ ΜΕ ΑΝΑΦΟΡΙΚΕΣ ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ ΚΑΙ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΜΕ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΕΣ ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ (ΤΙΣ, ΠΟΤΕΡΟΣ, ΠΗΛΙΚΟΣ ΚΛΠ.) ΚΑΙ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΑ (ΠΟΥ; ΠΟΘΕΝ; ΠΟΤΕ; ΠΩΣ; ΠΟΣΟΝ; ΚΛΠ.).

6 ἐπυνθάνετο παρ' αὐτῶν ποῦ ὁ Χριστὸς γεννᾶται. 8 ΚΥΡΙΟΙ ΟΡΟΙ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΟΙ ΚΥΡΙΟΙ ( ΑΝΑΓΚΑΙΟΙ ) ΟΡΟΙ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑ. Ο Θεὸς ἀγάπη ἐστίν. ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΟ ΓΙΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΛΟΓΟΣ ΠΡΟΤΑΣΗ. ΕΝ ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν.

ΣΤΗΝ

ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ (ΑΝΑΓΚΑΙΟΣ) ΟΡΟΣ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ, ΠΟΥ ΔΗΛΩΝΕΙ ΤΙ ΠΡΑΤΤΕΙ, ΤΙ ΠΑΣΧΕΙ Ή ΣΕ ΠΟΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ. ΕΝ ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν. Λάζαρος ὁ φίλος ἡμῶν κεκοίμηται. ΤΟ ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΛΕΚΤΙΚΟ, ΟΤΑΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΕΝΑ ΡΗΜΑ Ή ΠΕΡΙΦΡΑΣΤΙΚΟ ΟΤΑΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΕΝΑ ΣΥΝΔΕΤΙΚΟ ΡΗΜΑ ( ΣΥΝΗΘΩΣ ΤΟ ΡΗΜΑ ΕΙΜΙ ) ΚΑΙ ΕΝΑ ΟΝΟΜΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ Ή ΕΠΙΘΕΤΟ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟ. ΕΝ ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν. Κύριε, οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς ἵνα μου ὑπὸ τὴν στέγην εἰσέλθῃς. ΣΗΜΕΙΩΣΗ: ΟΤΑΝ ΤΟ ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΛΕΚΤΙΚΟ ΟΙ ΚΥΡΙΟΙ ΟΡΟΙ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΟ: ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑ (ΡΗΜΑ). ΟΤΑΝ ΤΟ ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΦΡΑΣΤΙΚΟ ΟΙ ΚΥΡΙΟΙ ΟΡΟΙ ΕΙΝΑΙ ΤΡΕΙΣ: ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ, ΡΗΜΑ ΣΥΝΔΕΤΙΚΟ, ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟ. Εν ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν. Ο Θεὸς ἀγάπη ἐστίν. 9 ΩΣ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ: Α) ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ Ή ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΑΝΤΩΝΥΜΙΑ Β) ΚΑΘΕ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΚΛΙΤΟ Ή ΑΚΛΙΤΟ, ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΘΕΣΗ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΥ Γ) ΕΝΑΡΘΡΟ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ ΚΑΙ Δ) ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΠΡΟΤΑΣΗ. ΕΝ ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν. Σὺ ἱερεὺς εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ. Ο δίκαιος ἐκ πίστεως ζήσεται.

7 Τὸ ἀγαπᾶν αὐτὸν ἐξ ὅλης τῆς καρδίας καὶ ἐξ ὅλης τῆς συνέσεως καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος, καὶ τὸ ἀγαπᾶν τὸν πλησίον ὡς ἑαυτὸν πλεῖόν ἐστι πάντων τῶν ὁλοκαυτωμάτων καὶ θυσιῶν. ὃς γὰρ οὐκ ἔστι καθ' ἡμῶν, ὑπὲρ ἡμῶν ἐστιν. Η ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ Η ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ. ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΡΩΤΗΣΙΝ ΠΟΙΟΣ, ΠΟΙΑ, ΠΟΙΟΝ Ή ΠΟΙΟΙ, ΠΟΙΑΙ, ΠΟΙΑ; ΕΝ ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν. ΟΤΑΝ ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΦΑΝΕΡΩΝΕΙ ΧΡΟΝΟ Ή ΠΟΣΟ ΚΑΤΑ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΟ ΣΥΝΑΝΤΑΜΕ ΣΕ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ ΕΙΣ, ΠΕΡΙ, ΑΜΦΙ, ΠΡΟΣ, ΥΠΕΡ, ΕΠΙ. Μεῖνον μεθ' ἡμῶν, ὅτι πρὸς ἑσπέραν ἐστὶ καὶ κέκλικεν ἡ ἡμέρα.

10.ΤΟ ΣΥΝΔΕΤΙΚΟ ΡΗΜΑ ΣΥΝΔΕΤΙΚΟ ΛΕΓΕΤΑΙ ΤΟ ΡΗΜΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΣΥΝΔΕΕΙ ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΜΙΑΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΜΕ ΤΟ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟ. Ο Θεὸς ἀγάπη ἐστίν. ΣΥΝΔΕΤΙΚΑ ΡΗΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ: Ι) ΤΟ ΡΗΜΑ ΕΙΜΙ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΓΚΛΙΣΕΙΣ. [ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΔΕΤΙΚΟ ΟΤΑΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΥΠΑΡΧΩ (Π.χ Ειπεν ἄφρων ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ· οὐκ ἔστι Θεός)]. Ο Θεὸς ἀγάπη ἐστίν. ΙΙ) ΤΑ ΠΑΡΑΠΛΗΣΙΑ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟ ΕΙΜΙ ΡΗΜΑΤΑ: ΥΠΑΡΧΩ, ΤΥΓΧΑΝΩ, ΔΙΑΤΕΛΩ, ΚΑΙ ΟΙ ΧΡΟΝΟΙ ΕΦΥΝ ΚΑΙ ΠΕΦΥΚΑ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΦΥΟΜΑΙ (=ΕΙΜΑΙ ΕΚ ΦΥΣΕΩΣ). Εὰν δὲ ἀδελφὸς ἢ ἀδελφὴ γυμνοὶ ὑπάρχωσι καὶ … μὴ δῶτε δὲ αὐτοῖς τὰ ἐπιτήδεια τοῦ σώματος, τί τὸ ὄφελος; Απῆλθον ἀφέντες ἡμιθανῆ τυγχάνοντα. Παρεκάλει ὁ Παῦλος ἅπαντας μεταλαβεῖν τροφῆς λέγων· τεσσαρεσκαιδεκάτην σήμερον ἡμέραν προσδοκῶντες ἄσιτοι διατελεῖτε. ΙΙΙ) ΤΑ ΡΗΜΑΤΑ: ΕΚΒΑΙΝΩ, ΑΠΟΒΑΙΝΩ, ΓΙΓΝΟΜΑΙ, ΚΑΘΙΣΤΑΜΑΙ. Γίνεσθε οὖν φρόνιμοι ὡς οἱ ὄφεις καὶ ἀκέραιοι ὡς αἱ περιστεραί. Ος ἂν οὖν βουληθῇ φίλος εἶναι τοῦ κόσμου, ἐχθρὸς τοῦ Θεοῦ καθίσταται. ΙV) ΤΑ ΕΚΛΟΓΗΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ (ΠΟΥ ΦΑΝΕΡΩΝΟΥΝ ΕΚΛΟΓΗ): ΑΙΡΟΥΜΑΙ, ΕΚΛΕΓΟΜΑΙ, ΧΕΙΡΟΤΟΝΟΥΜΑΙ, ΛΑΓΧΑΝΩ (=ΠΑΙΡΝΩ ΚΑΤΙ ΜΕ ΚΛΗΡΟ, ΤΥΧΑΙΝΕΙ ΝΑ ΠΑΡΩ ΚΑΤΙ) ΚΛΠ.

8 Θεόδωρος ἐχειροτονήθη Πατριάρχης. Κατὰ τὸ ἔθος τῆς ἱερατείας ἔλαχε τοῦ θυμιᾶσαι εἰσελθὼν εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου. V) ΤΑ ΚΛΗΤΙΚΑ (ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ ΚΛΗΣΗ, ΟΝΟΜΑΣΙΑ): ΚΑΛΟΥΜΑΙ, ΟΝΟΜΑΖΟΜΑΙ, ΛΕΓΟΜΑΙ ΚΛΠ. Ναζωραῖος κληθήσεται. Προσεφώνησε τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ, καὶ ἐκλεξάμενος ἀπ' αὐτῶν δώδεκα, οὓς καὶ ἀποστόλους ὠνόμασε. Εἶπεν αὐτοῖς ὁ Πιλᾶτος· τίνα θέλετε ἀπολύσω ὑμῖν; Βαραββᾶν ἢ Ἰησοῦν τὸν λεγόμενον Χριστόν; VI) ΤΑ ΔΟΞΑΣΤΙΚΑ (ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ ΔΟΞΑ ΔΗΛ. ΓΝΩΜΗ): ΔΟΚΕΙ, ΚΡΙΝΟΜΑΙ, ΝΟΜΙΖΟΜΑΙ, ΘΕΩΡΟΥΜΑΙ, ΦΑΙΝΟΜΑΙ Κ.Λ.Π. Αλογον γάρ μοι δοκεῖ πέμποντα δέσμιον μὴ καὶ τὰς κατ' αὐτοῦ αἰτίας σημᾶναι. ἐπειδὴ δὲ ἀπωθεῖσθε αὐτὸν καὶ οὐκ ἀξίους κρίνετε ἑαυτοὺς τῆς αἰωνίου ζωῆς, ἰδοὺ στρεφόμεθα εἰς τὰ ἔθνη. Καὶ αὐτὸς ἦν ὁ Ἰησοῦς ὡσεὶ ἐτῶν τριάκοντα ἀρχόμενος, ὤν, ὡς ἐνομίζετο, υἱὸς Ἰωσήφ. Εξωθεν μὲν φαίνονται ὡραῖοι. ΣΗΜΕΙΩΣH: ΤΑ ΕΚΛΟΓΗΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ, ΤΑ ΚΛΗΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΑ ΔΟΞΑΣΤΙΚΑ ΡΗΜΑΤΑ ΩΣ ΣΥΝΔΕΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΘΗΤΙΚΑ. Θεόδωρος εχειροτονήθη Πατριάρχης. Ναζωραῖος κληθήσεται. Εξωθεν μὲν φαίνονται ὡραῖοι. 11. ΤΟ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΟΡΟΣ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣHΣ ΦΑΝΕΡΩΝΕΙ ΜΙΑ ΙΔΙΟΤΗΤΑ Ή ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΥ. Ο Θεὸς ἀγάπη ἐστίν. ΩΣ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ: A) ΚΥΡΙΩΣ ΟΝΟΜΑ ΕΠΙΘΕΤΟ Β) ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ Γ) ΑΝΤΩΝΥΜΙΑ Δ) ΜΕΤΟΧΗ Ε) ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ ΣΤ) ΑΚΛΙΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ Ζ) ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΠΡΟΤΑΣΗ.

Ἔξωθεν μὲν φαίνονται ὡραῖοι.

ΠΟΥ

9 Ο Θεὸς ἀγάπη ἐστίν. Τίς ἡ σοφία ἡ δοθεῖσα αὐτῷ; Οὗτοί εἰσιν οἱ ἀποδιορίζοντες, ψυχικοί. Το λακωνίζειν εστι φιλοσοφειν. Οὐχὶ δώδεκά εἰσιν ὧραι τῆς ἡμέρας; Μὴ σφραγίσῃς τοὺς λόγους τῆς προφητείας τοῦ βιβλίου τούτου· ὁ καιρὸς γὰρ ἐγγύς ἐστιν. ὃν ἂν φιλήσω, αὐτός ἐστι. ΤΟ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΡΩΤΗΣΗ: ΠΟΙΑΣ ΛΟΓΗΣ; ΠΟΙΟΥ ΕΙΔΟΥΣ; Ο Θεὸς ἀγάπη ἐστίν. ΤΟ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟ ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΠΤΩΤΙΚΟ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΠΤΩΣΗ ΜΕ ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ. Ο Θεὸς ἀγάπη ἐστίν. ΟΤΑΝ ΤΟ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟ ΦΑΝΕΡΩΝΕΙ ΧΡΟΝΟ Ή ΠΟΣΟ ΚΑΤΑ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΟ ΣΥΝΑΝΤΑΜΕ ΣΕ ΠΤΩΣΗ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ ΕΙΣ, ΠΕΡΙ, ΑΜΦΙ, ΠΡΟΣ, ΥΠΕΡ, ΕΠΙ. Ἐσμὲν περὶ τοὺς πεντακοσίους. 12. ΕΙΔΗ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΤΟΥΣ Ι) ΑΠΛΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΛΕΓΕΤΑΙ Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΜΟΝΟ ΤΟΥΣ ΚΥΡΙΟΥΣ ΟΡΟΥΣ. Ο Θεὸς ἀγάπη ἐστίν. ΙΙ) ΣΥΝΘΕΤΗ ΛΕΓΕΤΑΙ Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΔΥΟ Ή ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΑ Ή ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΑ. Καὶ προσπορεύονται αὐτῷ Ἰάκωβος καὶ Ἰωάννης οἱ υἱοὶ Ζεβεδαίου λέγοντες· διδάσκαλε, θέλομεν ἵνα ὃ ἐὰν αἰτήσωμεν ποιήσῃς ἡμῖν. Γίνεσθε οὖν φρόνιμοι ὡς οἱ ὄφεις καὶ ἀκέραιοι ὡς αἱ περιστεραί. Και αποκριθεις Αβρααμ ειπεν νυν ηρξαμην λαλησαι προς τον Κυριον εγω δε ειμι γη και σποδος ΙΙΙ) ΕΠΑΥΞΗΜΕΝΗ Ή ΠΕΠΛΑΤΥΣΜΕΝΗ ΛΕΓΕΤΑΙ Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΝΑΣ Ή ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΥΡΙΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΤΗΣ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥΣ. ΕΝ ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν. Καὶ πνεῦμα Θεοῦ ἐπεφέρετο ἐπάνω τοῦ ὕδατος. Ο δὲ ὄφις ἦν φρονιμώτατος πάντων τῶν θηρίων. Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καὶ ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν Θεόν. ΙV) ΕΛΛΕΙΠΤΙΚΗ ΛΕΓΕΤΑΙ Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΥΡΙΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΛΕΙΠΟΥΝ. Πιστεύω εἰς ἕνα Θεόν.

ΕΝΑΣ

10 Καὶ εἰς ἕνα Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν. Εἰς μίαν, Ἁγίαν, Καθολικὴν καὶ Ἀποστολικὴν Ἐκκλησίαν. Γύναι, ποῦ εἰσιν; (οὐδείς σε κατέκρινεν;) (ἡ δὲ εἶπεν)· οὐδείς, Κύριε. 13. ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΡΗΜΑΤΟΣ ME TO ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟ ΡΗΜΑ ΣΥΜΦΩΝΕΙ ME ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΣΕ ΠΡΟΣΩΠΟ ΚΑΙ ΑΡΙΘΜΟ. ΕΝ ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν. Ι)ΟΤΑΝ ΤΑ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΟ Ή ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ, ΤΟ ΡΗΜΑ ΤΟΠΟΘΕΤΕΙΤΑΙ ΣΤΟΝ ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟ ΑΡΙΘΜΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΑΥΤΟ. Καὶ προσπορεύονται αὐτῷ Ἰάκωβος καὶ Ἰωάννης οἱ υἱοὶ Ζεβεδαίου λέγοντες· διδάσκαλε, θέλομεν ἵνα ὃ ἐὰν αἰτήσωμεν ποιήσῃς ἡμῖν. ΙΙ)ΟΤΑΝ ΤΑ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΟ Ή ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ, ΑΛΛΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ, ΤΟ ΡΗΜΑ ΤΟΠΟΘΕΤΕΙΤΑΙ Ή ΣΤΟΝ ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟ Ή ΣΤΟΝ ΑΡΙΘΜΟ ΤΟΥ ΠΛΗΣΙΕΣΤΕΡΟΥ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΑΥΤΟ. Καὶ ἀπηγγέλη αὐτῷ λεγόντων· ἡ μήτηρ σου καὶ οἱ ἀδελφοί σου ἑστήκασιν ἔξω ἰδεῖν σε θέλοντες. Καὶ ἐξῆλθεν ὁ Ἰησοῦς καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ εἰς τὰς κώμας Καισαρείας τῆς Φιλίππου.

ΙΙΙ)ΟΤΑΝ ΤΑ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΟ Ή ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ, ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΥ ΟΜΩΣ ΠΡΟΣΩΠΟΥ, ΤΟ ΡΗΜΑ ΤΟΠΟΘΕΤΕΙΤΑΙ ΣΤΟΝ ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟ ΑΡΙΘΜΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΠΙΚΡΑΤΕΣΤΕΡΟ ΠΡΟΣΩΠΟ. ΕΠΙΚΡΑΤΕΣΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΑΠΟ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΑΙ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟ ΤΡΙΤΟ. Τότε προσέρχονται αὐτῷ οἱ μαθηταὶ Ἰωάννου λέγοντες· διατί ἡμεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι νηστεύομεν πολλά, οἱ δὲ μαθηταί σου οὐ νηστεύουσι; ὡς δὲ ἠκούσαμεν ταῦτα παρεκαλοῦμεν ἡμεῖς τε καὶ οἱ ἐντόπιοι τοῦ μὴ ἀναβαίνειν αὐτὸν εἰς Ἱερουσαλήμ. ΙV)ΟΤΑΝ ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΟΥΔΕΤΕΡΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ, ΤΟ ΡΗΜΑ ΣΥΧΝΑ ΤΟΠΟΘΕΤΕΙΤΑΙ ΣΤΟ ΤΡΙΤΟ ΕΝΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ. ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΝ ΤΟΥΤΟ ΛΕΓΕΤΑΙ ΑΤΤΙΚΗ ΣΥΝΤΑΞΗ, ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΣΑΝ ΠΟΛΥ ΟΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ ΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΔΙΑΛΕΚΤΟΥ. Τέκνον, σὺ πάντοτε μετ' ἐμοῦ εἶ, καὶ πάντα τὰ ἐμὰ σά ἐστιν. V)ΟΤΑΝ ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΟΝΟΜΑ ΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΟ ΕΝΙΚΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ ΚΑΙ ΔΗΛΩΝΕΙ ΠΡΟΣΩΠΑ, ΣΥΝΗΘΩΣ ΤΟ ΡΗΜΑ ΤΟΠΟΘΕΤΕΙΤΑΙ ΣΤΟΝ ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟ ΑΡΙΘΜΟ. ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΟΥΤΟ ΛΕΓΕΤΑΙ ΣΧΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΟΥΜΕΝΟΝ.

11 Ο δὲ πλεῖστος ὄχλος ἔστρωσαν ἑαυτῶν τὰ ἱμάτια ἐν τῇ ὁδῷ, ἄλλοι δὲ ἔκοπτον κλάδους ἀπὸ τῶν δένδρων καὶ ἐστρώννυον ἐν τῇ ὁδῷ. ΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΑ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΟΣΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΙΚΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ ΚΑΙ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ ΠΟΛΛΑ ΠΡΟΣΩΠΑ, Π.Χ. ΛΑΟΣ, ΣΤΡΑΤΟΣ, ΔΗΜΟΣ, ΠΟΛΙΣ Κ.ΛΠ. καὶ ἀποκριθεὶς πᾶς ὁ λαὸς εἶπε· τὸ αἷμα αὐτοῦ ἐφ' ἡμᾶς καὶ ἐπὶ τὰ τέκνα ἡμῶν. 14 ΡΗΜΑ – ΔΙΑΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΡΗΜΑ ΛΕΓΕΤΑΙ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΦΑΝΕΡΩΝΕΙ ΟΤΙ ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΕΝΕΡΓΕΙ, ΠΑΣΧΕΙ, Ή ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ. Εν ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν. Εν γὰρ τῇ ἀναστάσει οὔτε γαμοῦσιν οὔτε γαμίζονται, ἀλλ᾽ ὡς ἄγγελοι ἐν τῷ οὐρανῷ εἰσιν. Λάζαρος ὁ φίλος ἡμῶν κεκοίμηται. ΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥΣ ΧΩΡΙΖΟΝΤΑΙ ΣΕ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΔΙΑΘΕΣΕΙΣ: ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ, ΜΕΣΗ, ΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΟΥΔΕΤΕΡΗ. ΕΤΣΙ ΕΧΟΥΜΕ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΡΗΜΑΤΩΝ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΑ, ΜΕΣΑ, ΠΑΘΗΤΙΚΑ ΚΑΙ ΟΥΔΕΤΕΡΑ Παραδείγματα: ΕΝ ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν. Πηλὸν ἐπέθηκέ μου ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμούς, καὶ ἐνιψάμην, καὶ βλέπω. Καὶ διαρρήσσων τὰ δεσμὰ ἠλαύνετο ὑπὸ τοῦ δαίμονος εἰς τὰς ἐρήμους. Λάζαρος ὁ φίλος ἡμῶν κεκοίμηται. Ι)ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΑ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΟΣΑ ΦΑΝΕΡΩΝΟΥΝ ΟΤΙ ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΕΝΕΡΓΕΙ. ΕΝ ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν. ΤΑ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΑ ΡΗΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΟ ΕΙΔΩΝ: ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΜΕΤΑΒΑΤΑ. ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΑ: ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΟΣΑ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ ΟΤΙ Η ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΟΥ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΜΕΤΑΒΑΙΝΕΙ ΚΑΠΟΥ ΑΛΛΟΥ. Π.χ. Πηλὸν ἐπέθηκέ μου ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμούς. ΑΜΕΤΑΒΑΤΑ: ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΟΣΑ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ ΟΤΙ Η ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΜΕΝΕΙ Σ’ΑΥΤΟ ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ. Π.χ. Ἀναστᾶσα δὲ Μαριὰμ ἐν ταῖς ἡμέραις ταύταις ἐπορεύθη εἰς τὴν ὀρεινὴν.

12 ΙΙ)ΠΑΘΗΤΙΚΑ: ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΟΣΑ ΦΑΝΕΡΩΝΟΥΝ ΟΤΙ ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΠΑΘΑΙΝΕΙ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟΝ. Καὶ διαρρήσσων τὰ δεσμὰ ἠλαύνετο ὑπὸ τοῦ δαίμονος εἰς τὰς ἐρήμους. ΙΙΙ) ΜΕΣΑ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΟΣΑ ΦΑΝΕΡΩΝΟΥΝ ΟΤΙ ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΕΝΕΡΓΕΙ ΚΑΙ Η ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ Σ’ ΑΥΤΟ ΤΟ ΙΔΙΟ. Πηλὸν ἐπέθηκέ μου ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμούς, καὶ ἐνιψάμην, καὶ βλέπω. ΙV)ΟΥΔΕΤΕΡΑ: ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΟΣΑ ΦΑΝΕΡΩΝΟΥΝ ΟΤΙ ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΑΠΛΑ ΣΕ ΜΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ. Λάζαρος ὁ φίλος ἡμῶν κεκοίμηται. 15 ΡΗΜΑΤΑ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΑ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΑ ΤΑ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΑ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΑ ΡΗΜΑΤΑ ΕΧΟΥΝ ΩΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ ΤΗΣ ΕΝΝΟΙΑΣ ΤΟΥΣ ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ. ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΛΕΓΕΤΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ, ΤΟ ΖΩΟ Ή ΤΟ ΠΡΑΓΜΑ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ Η ΛΕΞΗ, Η ΦΡΑΣΗ Ή Η ΠΡΟΤΑΣΗ, ΠΟΥ ΜΕΤΑΒΑΙΝΕΙ Η ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΟΥ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΥ. ΕΝ ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν. ΩΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΤΙΘΕΤΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΟΝΟΜΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΑΛΛΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ, ΦΡΑΣΗ Ή ΠΡΟΤΑΣΗ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΣΕ ΘΕΣΗ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΥ. ΕΝ ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν. Εἰ ὁ κόσμος ὑμᾶς μισεῖ, γινώσκετε ὅτι ἐμὲ πρῶτον ὑμῶν μεμίσηκεν. χωρὶς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν. ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΠΤΩΤΙΚΟ, ΤΙΘΕΤΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΣΕ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΛΑΓΙΕΣ ΠΤΩΣΕΙΣ –ΓΕΝΙΚΗ, ΔΟΤΙΚΗ, ΑΙΤΙΑΤΙΚΗ. Τῆς φωνῆς σου ἤκουσα περιπατοῦντος ἐν τῷ παραδείσῳ καὶ ἐφοβήθην. Καὶ ἐκάλεσε Κύριος ὁ Θεὸς τὸν ᾿Αδὰμ καὶ εἶπεν αὐτῷ· ᾿Αδάμ, ποῦ εἶ; ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ, ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΟΡΟΙ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΠΑΡΑΛΕΙΠΕΤΑΙ, ΟΤΑΝ ΕΥΚΟΛΑ ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ. ἐμβλέψατε εἰς τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ, ὅτι οὐ σπείρουσιν οὐδὲ θερίζουσιν οὐδὲ συνάγουσιν εἰς ἀποθήκας, καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος τρέφει αὐτά· οὐχ ὑμεῖς μᾶλλον διαφέρετε αὐτῶν; ΑΠΟ ΤΑ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΑ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΑ ΡΗΜΑΤΑ ΑΛΛΑ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΕΝΑ ‘Η ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ ΣΕ ΜΙΑ ΠΤΩΣΗ ΚΑΙ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΜΟΝΟΠΤΩΤΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΠΤΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΔΙΠΤΩΤΑ. Εἰ ὁ κόσμος ὑμᾶς μισεῖ, γινώσκετε ὅτι ἐμὲ πρῶτον ὑμῶν μεμίσηκεν. Τίς ἐστιν ἐξ ὑμῶν ἄνθρωπος, ὃν ἐὰν αἰτήσῃ ὁ υἱὸς αὐτοῦ ἄρτον, μὴ λίθον ἐπιδώσει αὐτῷ; .ΑΠΟ ΤΑ ΔΥΟ ΑΥΤΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΔΕΧΕΤΑΙ ΠΡΩΤΟ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ΑΜΕΣΟ (ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ

13 ΠΡΟΣΩΠΟ) ΕΝΩ ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟ ΔΕΧΕΤΑΙ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ΕΜΜΕΣΟ (ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑ). Τίς ἐστιν ἐξ ὑμῶν ἄνθρωπος, ὃν ἐὰν αἰτήσῃ ὁ υἱὸς αὐτοῦ ἄρτον, μὴ λίθον ἐπιδώσει αὐτῷ; ΟΤΑΝ ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΡΙΖΑ ΜΕ ΤΟ ΡΗΜΑ ΛΕΓΕΤΑΙ ΣΥΣΤΟΙΧΟ. τὸν ἀγῶνα τὸν καλὸν ἠγώνισμαι, τὸν δρόμον τετέλεκα, τὴν πίστιν τετήρηκα.

ΟΤΑΝ ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΔΗΛΩΝΕΙ ΠΟΣΟ ΚΑΤΑ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΕΚΦΕΡΕΤΑΙ ΣΕ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ ΕΙΣ, ΠΕΡΙ, ΕΠΙ, ΥΠΕΡ. Εποιειτο δε τον διωγμον ευτονώτερον Ιούδας συγκεντων τους αλιτηρίους διέφθηρέ τε εις μυριάδας τρεις ανδρων. ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟ ΒΡΙΣΚΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΙ; ΚΑΙ ΣΕ ΠΟΙΟN; Ἀβραὰμ ἐγέννησε τὸν Ἰσαάκ. ΟΤΑΝ ΣΕ ΜΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ ΕΧΟΥΜΕ ΔΥΟ Ή ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ, ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΤΑΞH ΤΟΠΟΘΕΤΗΜΕΝΑ (ΜΕ ΚΟΜΜΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ Ή ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΠΑΡΑΤΑΚΤΙΚΟ) ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΑΜΕΣΟ ΚΑΙ ΕΜΜΕΣΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ, ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΣΥΝΘΕΤΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ. ΕΝ ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν. 16 ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟ ΤΟΥ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΑΥΤΗ ΑΝΗΚΟΥΝ ΡΗΜΑΤΑ ΔΙΠΤΩΤΑ ΜΕ ΔΥΟ ΑΙΤΙΑΤΙΚΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ Η ΜΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ. ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟ ΤΟΥ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΑ ΤΑ: α) ΚΛΗΤΙΚΑ, β) ΕΚΛΟΓΗΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΑ γ) ΔΟΞΑΣΤΙΚΑ ΡΗΜΑΤΑ, ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΑ. εἰ οὖν Δαυῒδ καλεῖ αὐτὸν Κύριον, πῶς υἱὸς αὐτοῦ ἐστι; τίς με κατέστησε δικαστὴν ἢ μεριστὴν ἐφ' ὑμᾶς; 17ΠΑΘΗΤΙΚΑ ΡΗΜΑΤΑ – ΠΑΘΗΤΙΚΗ ΣΥΝΤΑΞΗ ΠΑΘΗΤΙΚΑ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΦΑΝΕΡΩΝΟΥΝ ΟΤΙ ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΠΑΘΑΙΝΕΙ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΛΛΟ. ἰδοὺ ἀναβαίνομεν εἰς Ἱεροσόλυμα, καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδοθήσεται τοῖς ἀρχιερεῦσι. ΤΑ ΠΑΘΗΤΙΚΑ ΡΗΜΑΤΑ ΕΧΟΥΝ ΩΣ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ ΤΗΣ ΕΝΝΟΙΑΣ ΤΟΥΣ ΕΝΑΝ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΦΑΝΕΡΩΝΕΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΑΠΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΠΑΘΑΙΝΕΙ ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ. Ο ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΑΥΤΟΣ ΛΕΓΕΤΑΙ ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΑΙΤΙΟ.

14 Καὶ διαρρήσσων τὰ δεσμὰ ἠλαύνετο ὑπὸ τοῦ δαίμονος εἰς τὰς ἐρήμους. ΤΟ ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΑΙΤΙΟ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΠΑΡΑΛΕΙΠΕΤΑΙ. ἰδοὺ ἀναβαίνομεν εἰς Ἱεροσόλυμα, καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδοθήσεται τοῖς ἀρχιερεῦσι. ΤΟ ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΑΙΤΙΟ ΕΚΦΕΡΕΤΑΙ: Ι) ΜΕ ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΘΕΣΗ ΥΠΟ ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΟΜΩΣ: ΙΙ) ΜΕ ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ ΠΡΟΣ, ΑΠΟ, ΕΚ, ΠΑΡΑ. Καὶ διαρρήσσων τὰ δεσμὰ ἠλαύνετο ὑπὸ τοῦ δαίμονος εἰς τὰς ἐρήμους. ΙΙΙ) ΜΕ ΑΠΛΗ ΔΟΤΙΚΗ ΣΥΝΗΘΩΣ, ΟΤΑΝ ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟ, ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟ, ΣΥΝΤΕΛΕΣΜΕΝΟ ΜΕΛΛΟΝΤΑ Ή ΣΕ –ΤΟΣ ΚΑΙ –ΤΕΟΣ ΡΗΜΑΤΙΚΑ ΕΠΙΘΕΤΑ. Ταῦτα Παύλῳ γέγραπται. Ἰησοῦς ἀγαπητὸς τῷ λαῷ ἦν.

18 ΤΡΟΠΗ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ ΣΕ ΠΑΘΗΤΙΚΗ Η ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ ΣΥΝΤΑΞΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΕΤΑΤΡΑΠΕΙ ΣΕ ΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΑ. Η ΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ ΣΕ ΠΑΘΗΤΙΚΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΩΣ ΕΞΗΣ: 1 ΤΟ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΟ ΡΗΜΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΑΘΗΤΙΚΟ ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ ΧΡΟΝΟ. 2 ΤΟ ΥΠΟΚEIMENΟ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΑΙΤΙΟ ΣΤΗΝ ΠΑΘΗΤΙΚΗ. 3 ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ. ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ: Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΕΤΕΚΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ. Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΤΕΧΘΗ ΕΚ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ. Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΘΕΡΑΠΕΥΣΕΝ ΤΟΝ ΤΥΦΛΟΝ. Ο ΤΥΦΛΟΣ ΕΘΕΡΑΠΕΥΘΗ ΥΠΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. ΟΤΑΝ ΤΟ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΟ ΡΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΠΤΩΤΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΠΑΘΗΤΙΚΗ ΣΥΝΤΑΞΗ ΤΟ ΕΝΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ (ΤΟ ΑΜΕΣΟ), ΕΝΩ ΤΟ ΑΛΛΟ (ΤΟ ΕΜΜΕΣΟ) ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΩΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ. Ο ΘΕΟΣ ΔΕΔΩΚΕ ΜΟΙ ΥΓΙΕΙΑΝ. ΥΓΙΕΙΑ ΕΚ ΘΕΟΥ ΔΕΔΟΤΑΙ ΜΟΙ. ΟΤΑΝ ΤΟ ΡΗΜΑ ΣΤΗΝ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ ΣΥΝΤΑΞΗ ΕΧΕΙ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟ ΤΟΥ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ ΤΟΥ, ΣΤΗΝ ΠΑΘΗΤΙΚΗ ΣΥΝΤΑΞΗ ΑΥΤΟ ΤΟΠΟΘΕΤΕΙΤΑΙ ΣΕ ΠΤΩΣΗ ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟ ΤΟΥ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΥ. ΔΑΥΙΔ ΚΑΛΕΙ ΑΥΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ.

15 ΟΥΤΟΣ ΚΑΛΕΙΤΑΙ ΥΠΟ ΤΟΥ ΔΑΥΙΔ ΚΥΡΙΟΣ.

19 ΤΟ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ Α΄. ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΥ ΤΟ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ ΕΙΝΑΙ ΡΗΜΑΤΙΚΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΩΣ ΤΕΤΟΙΟ ΕΧΕΙ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΡΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΟΝΟΜΑΤΟΣ. ΩΣ ΡΗΜΑΤΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ ΕΧΕΙ ΔΙΑΘΕΣΗ, ΦΩΝΗ, ΧΡΟΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ: ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ, ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟ ΚΑΙ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΥΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥΣ. ΩΣ ΟΝΟΜΑΤΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ ΕΧΕΙ ΠΤΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΡΕΘΕΙ ΣΤΟ ΛΟΓΟ ΩΣ: 1) ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ, 2) ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ, 3) ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟ, 4) ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ. ΤΟ ΔΕ ΚΑΘΙΣΑΙ ΕΚ ΔΕΞΙΩΝ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΞ ΕΥΩΝΥΜΩΝ ΜΟΥ ΟΥΚ ΕΣΤΙΝ ΕΜΟΝ ΔΟΥΝΑΙ. ΕΝ ΔΕ ΤΩ ΚΑΘΕΥΔΕΙΝ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΗΛΘΕΝ ΑΥΤΟΥ Ο ΕΧΘΡΟΣ ΚΑΙ ΕΣΠΕΙΡΕ ΖΙΖΑΝΙΑ. ΤΟ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ ΩΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΕΙΔΙΚΟ ΑΝΑΛΥΕΤΑΙ ΣΕ ΕΙΔΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ, ΜΕΤΑΦΡΑΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΟΤΙ + ΡΗΜΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΡΑΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ: ΝΑ + ΡΗΜΑ. ΤΙΝΑ ΜΕ ΛΕΓΟΥΣΙΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟΝ ΥΙΟΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ; ΔΩΡΗΣΑΙ ΜΟΙ ΤΟΥ ΟΡΑΝ ΤΑ ΕΜΑ ΠΤΑΙΣΜΑΤΑ, ΚΑΙ ΜΗ ΚΑΤΑΚΡΙΝΕΙΝ ΤΟΝ ΑΔΕΛΦΟΝ ΜΟΥ. ΤΟ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΤΑΙ ΣΤΟ ΛΟΓΟ ΜΕ ΑΡΘΡΟ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΛΕΓΕΤΑΙ ΕΝΑΡΘΡΟ Ή ΧΩΡΙΣ ΑΡΘΡΟ ΚΑΙ ΚΑΛΕΙΤΑΙ ΑΝΑΡΘΡΟ. ΔΩΡΗΣΑΙ ΜΟΙ ΤΟΥ ΟΡΑΝ ΤΑ ΕΜΑ ΠΤΑΙΣΜΑΤΑ, ΚΑΙ ΜΗ ΚΑΤΑΚΡΙΝΕΙΝ ΤΟΝ ΑΔΕΛΦΟΝ ΜΟΥ. ΚΑΙ ΕΘΕΤΟ ΑΥΤΟΥΣ Ο ΘΕΟΣ ΕΝ ΤΩ ΣΤΕΡΕΩΜΑΤΙ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ, ΩΣΤΕ ΦΑΙΝΕΙΝ ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΗΣ. 20 ΣΥΝΤΑΞΗ ΤΟΥ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΥ ΤΟ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ ΩΣ ΡΗΜΑΤΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ ΣΥΝΤΑΣΣΕΤΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΟΠΩΣ ΤΟ ΡΗΜΑ, ΔΗΛ. ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΕΧΕΙ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ, ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟ, ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ, ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟ. ΤΙΝΑ ΜΕ ΛΕΓΟΥΣΙΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟΝ ΥΙΟΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ; ΟΣ ΕΑΝ ΘΕΛΗ ΕΝ ΥΜΙΝ ΜΕΓΑΣ ΓΕΝΕΣΘΑΙ, ΕΣΤΑΙ ΥΜΩΝ ΔΙΑΚΟΝΟΣ. ΑΞΙΟΣ ΕΙ ΛΑΒΕΙΝ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟΝ. ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΕΠΕΘΥΜΗΣΑ ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΠΑΣΧΑ ΦΑΓΕΙΝ ΜΕΘ’ ΥΜΩΝ.

ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΥ Ή ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΜΕ ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ, ΟΠΟΤΕ ΕΧΟΥΜΕ ΤΑΥΤΟΠΡΟΣΩΠΙΑ, Ή ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ, ΟΠΟΤΕ ΕΧΟΥΜΕ ΕΤΕΡΟΠΡΟΣΩΠΙΑ. ΟΣ ΕΑΝ ΘΕΛΗ ΕΝ ΥΜΙΝ ΜΕΓΑΣ ΓΕΝΕΣΘΑΙ, ΕΣΤΑΙ ΥΜΩΝ ΔΙΑΚΟΝΟΣ. ΤΙΝΑ ΜΕ ΛΕΓΟΥΣΙΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟΝ ΥΙΟΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ; ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΥ ΤΟΠΟΘΕΤΕΙΤΑΙ ΣΕ ΠΤΩΣΙΗ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΤΟ ΒΡΙΣΚΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΕΡΩΤΗΣΗ: ΠΟΙΟΝ;. ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΤΑΥΤΟΠΡΟΣΩΠΙΑ, ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΜΕ ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ, ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ. ΕΝΔΥΣΑΣΘΕ ΤΗΝ ΠΑΝΟΠΛΙΑΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟ ΔΥΝΑΣΘΑΙ ΥΜΑΣ ΣΤΗΝΑΙ ΠΡΟΣ ΤΑΣ ΜΕΘΟΔΕΙΑΣ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ. ΟΣ ΕΑΝ ΘΕΛΗ ΕΝ ΥΜΙΝ ΜΕΓΑΣ ΓΕΝΕΣΘΑΙ, ΕΣΤΑΙ ΥΜΩΝ ΔΙΑΚΟΝΟΣ. ΤΟ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΤΟΥ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΠΛΗΡΗ ΠΡΟΤΑΣΗ. ΕΞΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΜΟΝΟ, ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΓΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΩΣΤΕ Ή ΤΟΝ ΧΡΟΝΙΚΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΠΡΙΝ. ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΑΥΤΕΣ ΟΝΟΜΑΖΟΝΤΑΙ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΑ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΗ, ΧΡΟΝΙΚΗ. ΤΙΝΑ ΜΕ ΛΕΓΟΥΣΙΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟΝ ΥΙΟΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ; ΚΑΙ ΕΘΕΤΟ ΑΥΤΟΥΣ Ο ΘΕΟΣ ΕΝ ΤΩ ΣΤΕΡΕΩΜΑΤΙ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ, ΩΣΤΕ ΦΑΙΝΕΙΝ ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΗΣ. ΚΥΡΙΕ, ΚΑΤΑΒΗΘΙ ΠΡΙΝ ΑΠΟΘΑΝΕΙΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙΟΝ ΜΟΥ. 21.ΑΠΡΟΣΩΠΑ ΡΗΜΑΤΑ ΑΠΡΟΣΩΠΑ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΤΡΙΤΟ ΕΝΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΚΑΙ ΔΕ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ, ΔΗΛ. ΟΝΟΜΑ ΠΡΟΣΩΠΟΥ Ή ΠΡΑΓΜΑΤΟΣ. ΕΞΕΣΤΙ ΔΟΥΝΑΙ ΚΗΝΣΟΝ ΚΑΙΣΑΡΙ Ή ΟΥ; ΠΕΙΘΑΡΧΕΙΝ ΔΕΙ ΘΕΩ ΜΑΛΛΟΝ Ή ΑΝΘΡΩΠΟΙΣ. ΟΣ ΕΑΝ ΜΗ ΕΧΗ, ΚΑΙ Ο ΔΟΚΕΙ ΕΧΕΙΝ ΑΡΘΗΣΕΤΑΙ ΑΠ’ ΑΥΤΟΥ. ΚΥΡΙΩΣ ΑΠΡΟΣΩΠΑ ΡΗΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ: ΧΡΗ (ΠΡΕΠΕΙ), ΕΞΕΣΤΙΝ (ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ, ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟ), ΕΙΜΑΡΤΑΙ (ΕΙΝΑΙ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ), ΑΠΟΧΡΗ (ΑΡΚΕΙ). ΩΣ ΑΠΡΟΣΩΠΑ ΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΡΗΜΑΤΑ, ΟΠΩΣ: 1) ΔΕΙ (ΠΡΕΠΕΙ, ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΗ), ΠΡΟΣΗΚΕΙ (ΑΡΜΟΖΕΙ), ΜΕΛΛΕΙ (ΥΠΑΡΧΕΙ ΦΡΟΝΤΙΔΑ), ΔΟΚΕΙ (ΦΑΙΝΕΤΑΙ), ΠΡΕΠΕΙ, ΕΣΤΙΝ (ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ, ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟ), ΕΝΕΣΤΙ (ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟ), ΠΑΡΕΣΤΙ (ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ). 2) ΜΕΡΙΚΑ ΠΑΘΗΤΙΚΑ ΡΗΜΑΤΑ, ΙΔΙΩΣ ΛΕΚΤΙΚΑ, ΟΠΩΣ: ΛΕΓΕΤΑΙ, ΑΓΓΕΛΕΤΑΙ, ΑΔΕΤΑΙ, ΟΜΟΛΟΓΕΙΤΑΙ, ΕΙΡΗΤΑΙ (ΕΧΕΙ ΛΕΧΘΕΙ), ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΖΕΤΑΙ.

ΕΠΡΕΠΕ ΓΑΡ ΑΥΤΩ…ΔΙΑ ΠΑΘΗΜΑΤΩΝ ΤΕΛΕΙΩΣΑΙ. ΟΣ ΕΑΝ ΜΗ ΕΧΗ, ΚΑΙ Ο ΔΟΚΕΙ ΕΧΕΙΝ ΑΡΘΗΣΕΤΑΙ ΑΠ’ ΑΥΤΟΥ. ΕΚ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΣΤΟΜΑΤΟΣ ΕΞΕΡΧΕΤΑΙ ΕΥΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΡΑ. ΟΥ ΧΡΗ, ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ, ΤΑΥΤΑ ΟΥΤΩ ΓΙΝΕΣΘΑΙ. ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΜΟΝΟΛΕΚΤΙΚΑ ΑΠΡΟΣΩΠΑ ΡΗΜΑΤΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΠΡΟΣΩΠΕΣ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ, ΠΟΥ ΣΧΗΜΑΤΙΖΟΝΤΑΙ: 1) ΜΕ ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΕΙΜΙ ΚΑΙ ΟΥΔΕΤΕΡΟ ΕΠΙΘΕΤΟΥ. 2) ΜΕ ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΕΙΜΙ ΚΑΙ ΑΦΗΡΗΜΕΝΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ, ΟΠΩΣ: ΩΡΑ, ΑΝΑΓΚΗ, ΕΛΠΙΣ, ΚΑΙΡΟΣ, ΑΚΜΗ (ΚΑΙΡΟΣ), ΘΕΜΙΣ (ΔΙΚΑΙΟ). 3) ΜΕ ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΕΙΜΙ ΚΑΙ ΟΥΔΕΤΕΡΟ ΜΕΤΟΧΗΣ ΩΡΙΣΜΕΝΩΝ ΡΗΜΑΤΩΝ ΟΠΩΣ: ΧΡΕΩΝ (ΑΝΑΓΚΑΙΟ, ΜΟΙΡΑΙΟ-ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΧΡΗ), ΕΙΚΟΣ (ΦΥΣΙΚΟ-ΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΕΙΚΩ, ΕΟΙΚΑ).

ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙΝ ΩΣ ΑΛΗΘΩΣ, ΜΑΚΑΡΙΖΕΙΝ ΣΕ ΤΗΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ. ΑΝΑΓΚΗ ΓΑΡ ΕΣΤΙΝ ΕΛΘΕΙΝ ΤΑ ΣΚΑΝΔΑΛΑ∙ ΠΛΗΝ ΟΥΑΙ ΤΩ ΑΝΘΡΩΠΩ ΕΚΕΙΝΩ ΔΙ’ ΟΥ ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟΝ ΕΡΧΕΤΑΙ. ΣΤΙΣ ΑΠΡΟΣΩΠΕΣ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ Ο ΤΥΠΟΣ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΕΙΜΙ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΠΑΡΑΛΕΙΠΕΤΑΙ. ΑΓΑΘΟΝ ΤΟ ΕΞΟΜΟΛΟΓΕΙΣΘΑΙ ΤΩ ΚΥΡΙΩ... ΑΞΙΟΝ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΝ ΣΕ ΥΜΝΕΙΝ, ΣΕ ΕΥΛΟΓΕΙΝ… ΚΑΙΡΟΣ ΤΟΥ ΠΟΙΗΣΑΙ ΤΩ ΚΥΡΙΩ… ΤΑ ΑΠΡΟΣΩΠΑ ΡΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΡΟΣΩΠΕΣΙ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΩΣ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ. ΟΙ ΑΠΡΟΣΩΠΕΣ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ ΔΗΛΟΝ ΕΣΤΙ ΚΑΙ ΦΑΝΕΡΟΝ ΕΣΤΙ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΩΣ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΕΙΔΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ. ΠΕΙΘΑΡΧΕΙΝ ΔΕΙ ΘΕΩ ΜΑΛΛΟΝ Ή ΑΝΘΡΩΠΟΙΣ. ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙΝ ΩΣ ΑΛΗΘΩΣ, ΜΑΚΑΡΙΖΕΙΝ ΣΕ ΤΗΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ. ΟΤΙ ΔΕ ΕΝ ΝΟΜΩ ΟΥΔΕΙΣ ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ ΠΑΡΑ ΤΩ ΘΕΩ, ΔΗΛΟΝ. ΚΑΤ’ ΟΥΔΕΝΑ ΟΥΝ ΤΡΟΠΟΝ ΗΜΙΝ ΕΣΤΙ ΦΑΝΕΡΟΝ ΟΤΙ ΕΙΣΙ ΘΕΟΙ. ΔΙΟ ΜΗ ΦΟΒΗΘΗΤΕ ΑΥΤΟΥΣ. ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ ΩΣ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΤΩΝ ΑΠΡΟΣΩΠΩΝ ΡΗΜΑΤΩΝ, ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΩΣ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ Η ΑΦΗΡΗΜΕΝΗ ΤΟΥΣ ΕΝΝΟΙΑ. ΜΕΤΕΜΕΛΕΝ ΑΥΤΩ (=ΜΕΤΑΜΕΛΕΙΑ ΗΝ ΑΥΤΩ).

18 ΣΥΝΗΘΩΣ ΚΟΝΤΑ ΣΤΑ ΑΠΡΟΣΩΠΑ ΡΗΜΑΤΑ ΤΟΠΟΘΕΤΕΙΤΑΙ ΜΙΑ ΔΟΤΙΚΗ, ΠΟΥ ΦΑΝΕΡΩΝΕΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΠΟΥ ΕΝΕΡΓΕΙ ΚΑΙ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ΔΟΤΙΚΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ. ΕΔΟΞΕ ΓΑΡ ΤΩ ΑΓΙΩ ΠΝΕΥΜΑΤΙ ΚΑΙ ΗΜΙΝ ΜΗΔΕΝ ΠΛΕΟΝ ΕΠΙΤΙΘΕΣΘΑΙ ΥΜΙΝ ΒΑΡΟΣ ΠΛΗΝ ΤΩΝ ΕΠΑΝΑΓΚΕΣ… ΕΠΡΕΠΕ ΓΑΡ ΑΥΤΩ… ΤΟΝ ΑΡΧΗΓΟΝ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΑΥΤΩΝ ΔΙΑ ΠΑΘΗΜΑΤΩΝ ΤΕΛΕΙΩΣΑΙ. 22 ΜΕΤΟΧΗ Η ΜΕΤΟΧΗ ΕΙΝΑΙ ΡΗΜΑΤΙΚΟ ΕΠΙΘΕΤΟ ΚΑΙ ΩΣ ΤΕΤΟΙΟ ΕΧΕΙ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΡΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΟΝΟΜΑΤΟΣ. ΩΣ ΡΗΜΑΤΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ ΕΧΕΙ: ΔΙΑΘΕΣΗ, ΦΩΝΗ, ΧΡΟΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ, ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟ, ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΥΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥΣ. ΩΣ ΟΝΟΜΑΤΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ ΕΧΕΙ: ΚΛΙΣΗ, ΓΕΝΗ, ΠΤΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟΠΟΘΕΤΗΘΕΙ ΣΤΟ ΛΟΓΟ ΩΣ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ, ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ, ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟ Ή ΩΣ ΑΛΛΟΣ ΟΡΟΣ. ΚΑΙ ΕΙΠΕΝ Ο ΚΑΘΗΜΕΝΟΣ ΕΠΙ ΤΩ ΘΡΟΝΩ∙ ΙΔΟΥ ΚΑΙΝΑ ΠΟΙΩ ΠΑΝΤΑ. ΕΓΩ ΤΩ ΔΙΨΩΝΤΙ ΔΩΣΩ ΕΚ ΤΗΣ ΠΗΓΗΣ ΤΟΥ ΥΔΑΤΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΔΩΡΕΑΝ. ΕΣΤΩΣΑΝ ΥΜΩΝ ΑΙ ΟΣΦΥΕΣ ΠΕΡΙΕΖΩΣΜΕΝΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΛΥΧΝΟΙ ΚΑΙΟΜΕΝΟΙ. ΕΓΩ ΕΙΜΙ Ο ΩΝ. 23. ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΑ Η ΜΕΤΟΧΗ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΩΣ: 1. ΕΠΙΘΕΤΙΚΗ Ή ΑΝΑΦΟΡΙΚΗ. ΑΝΑΛΥΕΤΑΙ ΣΕ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑ ΑΝΑΦΟΡΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΗ ΘΕΣΗ ΚΑΘΕ ΟΡΟΥ ΣΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ. Η ΜΕΤΟΧΗ ΑΥΤΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΤΑΙ ΣΤΟ ΛΟΓΟ ΜΕ ΑΡΘΡΟ Ή ΧΩΡΙΣ ΑΡΘΡΟ. ΚΑΙ ΕΙΠΕΝ Ο ΚΑΘΗΜΕΝΟΣ ΕΠΙ ΤΩ ΘΡΟΝΩ∙ ΙΔΟΥ ΚΑΙΝΑ ΠΟΙΩ ΠΑΝΤΑ. ΕΓΩ ΤΩ ΔΙΨΩΝΤΙ ΔΩΣΩ ΕΚ ΤΗΣ ΠΗΓΗΣ ΤΟΥ ΥΔΑΤΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΔΩΡΕΑΝ. ΕΓΩ ΕΙΜΙ Ο ΩΝ. ΝΗΨΑΤΕ, ΓΡΗΓΟΡΗΣΑΤΕ∙ Ο ΑΝΤΙΔΙΚΟΣ ΥΜΩΝ ΩΡΥΟΜΕΝΟΣ ΠΕΡΙΠΑΤΕΙ ΖΗΤΩΝ ΤΙΝΑ ΚΑΤΑΠΙΗ.

ΔΙΑΒΟΛΟΣ

ΩΣ

ΛΕΩΝ

2. ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΗ. ΜΕΤΑΦΡΑΖΕΤΑΙ ΣΤΑ ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΝΑ Ή ΤΟ ΟΤΙ. ΚΑΙ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΡΗΜΑΤΩΝ ΟΠΩΣ: ΣΥΝΔΕΤΙΚΑ, ΑΙΣΘΗΣΕΩΣ ΚΑΙ ΓΝΩΣΕΩΣ, ΕΝΑΡΞΕΩΣ ΚΑΙ ΛΗΞΕΩΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ Κ.Λ.Π. ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΝ ΤΗΝ ΑΓΙΑΝ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ ΚΑΙΝΗΝ ΕΙΔΟΝ ΚΑΤΑΒΑΙΝΟΥΣΑΝ ΕΚ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ.

19 ΠΑΣΑ Η ΚΤΙΣΙΣ, ΗΛΛΟΙΟΥΤΟ ΚΡΕΜΑΜΕΝΟΝ ΧΡΙΣΤΕ.

ΦΟΒΩ,

ΘΕΩΡΟΥΣΑ

ΣΕ,

ΕΝ

ΣΤΑΥΡΩ

3. ΧΡΟΝΙΚΗ. ΑΝΑΛΥΕΤΑΙ ΣΕ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑ ΧΡΟΝΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΚΑΝΟΝΑ ΕΙΝΑΙ ΧΡΟΝΟΥ ΑΟΡΙΣΤΟΥ. ΛΑΒΩΝ ΤΟ ΠΟΤΗΡΙΟΝ ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΑΣ ΕΔΩΚΕΝ ΑΥΤΟΙΣ ΛΕΓΩΝ∙ ΠΙΕΤΕ ΕΞ ΑΥΤΟΥ ΠΑΝΤΕΣ. ΑΚΟΥΣΑΣ ΔΕ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΑΝΕΧΩΡΗΣΕΝ ΕΚΕΙΘΕΝ ΕΝ ΠΛΟΙΩ. ΚΑΙ ΕΛΘΩΝ ΚΑΤΩΚΗΣΕΝ ΕΙΣ ΠΟΛΙΝ ΛΕΓΟΜΕΝΗΝ ΝΑΖΑΡΕΤ. ΑΝΑΧΩΡΗΣΑΝΤΩΝ ΔΕ ΑΥΤΩΝ ΙΔΟΥ ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΥΡΙΟΥ… 4. ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ. ΑΝΑΛΥΕΤΑΙ ΣΕ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗΝ\ ΠΡΟΤΑΣΗ. ΩΣΤΕ ΕΧΘΡΟΣ ΥΜΩΝ ΓΕΓΟΝΑ ΑΛΗΘΕΥΩΝ ΥΜΙΝ; Ο ΔΕ ΠΙΛΑΤΟΣ ΒΟΥΛΟΜΕΝΟΣ ΤΩ ΟΧΛΩ ΤΟ ΙΚΑΝΟΝ ΠΟΙΗΣΑΙ… ΙΩΣΗΦ ΔΕ Ο ΑΝΗΡ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙΣΑΙ…

ΑΥΤΗΣ,

ΔΙΚΑΙΟΣ

ΩΝ

ΚΑΙ

ΜΗ

ΘΕΛΩΝ

ΑΥΤΗΝ

5. ΤΕΛΙΚΗ. ΑΝΑΛΥΕΤΑΙ ΣΕ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑ ΤΕΛΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΚΑΙ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΣΥΝΗΘΩΣ ΑΠΟ ΡΗΜΑΤΑ ΚΙΝΗΣΕΩΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ. ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΡΗΜΑΤΑ ΚΙΝΗΣΕΩΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ, ΠΡΟΗΓΕΙΤΑΙ ΑΥΤΗΣ ΤΟ ΩΣ. ΘΡΗΝΩ ΚΑΙ ΟΔΥΡΟΜΑΙ, ΤΗΝ ΩΡΑΝ ΕΝΝΟΩΝ, ΚΑΘ’ ΗΝ ΠΑΡΑΣΤΗΣΟΜΑΙ, ΤΩ ΘΡΟΝΩ ΤΩ ΦΡΙΚΤΩ, ΕΥΘΥΝΑΣ ΥΦΕΞΩΝ, ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ ΜΟΥ ΚΑΚΩΝ. 6. ΤΡΟΠΙΚΗ. ΔΕΝ ΑΝΑΛΥΕΤΑΙ ΣΕ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑ ΠΡΟΤΑΣΗ. ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΜΙ ΥΠΟ ΕΞΟΥΣΙΑΝ, ΕΧΩΝ ΥΠ’ ΕΜΑΥΤΟΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΑΣ. ΚΑΙ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟΝ ΠΑΡΑΛΥΤΙΚΟΝ ΦΕΡΟΝΤΕΣ. ΑΓΕ ΝΥΝ ΟΙ ΠΛΟΥΣΙΟΙ, ΚΛΑΥΣΑΤΕ ΟΛΟΛΥΖΟΝΤΕΣ. 7. ΥΠΟΘΕΤΙΚΗ. ΑΝΑΛΥΕΤΑΙ ΣΕ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑ ΥΠΟΘΕΤΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ. ΔΙΟ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ ΟΙΚΗΤΟΡΕΣ ΓΕΝΕΣΘΑΙ ΕΠΙΠΟΘΟΥΝΤΕΣ, ΑΠΑΛΛΑΓΩΜΕΝ ΤΗΣ ΑΛΥΣΙΤΕΛΟΥΣ ΤΡΟΦΗΣ, ΚΑΙ ΘΕΟΝ ΚΑΘΟΡΑΝ ΕΦΙΕΜΕΝΟΙ, ΜΩΣΑΪΚΩΣ ΤΗΝ ΤΕΤΡΑΔΑ, ΤΗΣ ΔΕΚΑΔΟΣ ΝΗΣΤΕΥΣΩΜΕΝ. 8.ΕΝΑΝΤΙΩΜΑΤΙΚΗ. ΑΝΑΛΥΕΤΑΙ ΣΕ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑ ΠΡΟΤΑΣΗ. ΓΝΟΝΤΕΣ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΟΥΧ ΩΣ ΘΕΟΝ ΕΔΟΞΑΣΑΝ. ΦΑΣΚΟΝΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΣΟΦΟΙ ΕΜΩΡΑΝΘΗΣΑΝ.

ΕΝΑΝΤΙΩΜΑΤΙΚΗ

20 ΛΟΙΔΟΡΟΥΜΕΝΟΙ ΕΥΛΟΓΟΥΜΕΝ, ΒΛΑΣΦΗΜΟΥΜΕΝΟΙ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕΝ.

ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΙ

ΑΝΕΧΟΜΕΘΑ,

Η ΜΕΤΟΧΗ ΣΥΜΦΩΝΕΙ ΜΕ ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΠΑΝΤΟΤΕ ΣΕ ΓΕΝΟΣ, ΑΡΙΘΜΟ ΚΑΙ ΠΤΩΣΗ. ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΜΕΤΟΧΗΣ, ΡΩΤΑΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΗ ΑΝΤΩΝΥΜΙΑ ΠΟΙΟΣ ΣΤΟ ΓΕΝΟΣ, ΤΟΝ ΑΡΙΘΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΜΕΤΟΧΗΣ. ΕΣΤΩΣΑΝ ΥΜΩΝ ΑΙ ΟΣΦΥΕΣ ΠΕΡΙΕΖΩΣΜΕΝΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΛΥΧΝΟΙ ΚΑΙΟΜΕΝΟΙ. ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΝ ΤΗΝ ΑΓΙΑΝ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ ΚΑΙΝΗΝ ΕΙΔΟΝ ΚΑΤΑΒΑΙΝΟΥΣΑΝ ΕΚ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ. ΑΚΟΥΣΑΣ ΔΕ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΑΝΕΧΩΡΗΣΕΝ ΕΚΕΙΘΕΝ ΕΝ ΠΛΟΙΩ. ΟΤΑΝ ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΜΕΤΟΧΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟΣ ΟΡΟΣ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ Η ΜΕΤΟΧΗ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ, ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ, ΤΟΤΕ Η ΜΕΤΟΧΗ, ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ, ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΓΕΝΙΚΗ ΠΤΩΣΗ ΚΑΙ ΛΕΓΕΤΑΙ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΟΛΥΤΗ, ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΡΟΣΩΠΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ, ΤΟΠΟΘΕΤΕΙΤΑΙ ΣΕ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΛΕΓΕΤΑΙ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗ ΑΠΟΛΥΤΗ. ΟΥΣΗΣ ΟΨΙΑΣ ΤΗ ΗΜΕΡΑ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΜΙΑ ΤΩΝ ΣΑΒΒΑΤΩΝ, ΚΑΙ ΤΩΝ ΘΥΡΩΝ ΚΕΚΛΕΙΣΜΕΝΩΝ ΟΠΟΥ ΗΣΑΝ ΟΙ ΜΑΘΗΤΑΙ ΣΥΝΗΓΜΕΝΟΙ ΔΙΑ ΤΟΝ ΦΟΒΟΝ ΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ, ΗΛΘΕΝ Ο ΙΗΣΟΥΣ. ΤΟ ΠΡΟΣΤΑΧΘΕΝ ΜΥΣΤΙΚΩΣ ΛΑΒΩΝ ΕΝ ΓΝΩΣΕΙ, ΕΝ ΤΗ ΣΚΗΝΗ ΤΟΥ ΙΩΣΗΦ ΣΠΟΥΔΗ ΕΠΕΣΤΗ Ο ΑΣΩΜΑΤΟΣ. Η ΜΕΤΟΧΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΤΗΣ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΠΡΟΤΑΣΗ. ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΑΝΑΛΥΕΤΑΙ ΙΣΟΔΥΝΑΜΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΛΟΓΗ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑ ΠΡΟΤΑΣΗ. ΕΣΤΩΣΑΝ ΥΜΩΝ ΑΙ ΟΣΦΥΕΣ ΠΕΡΙΕΖΩΣΜΕΝΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΛΥΧΝΟΙ ΚΑΙΟΜΕΝΟΙ. ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΜΙ ΥΠΟ ΕΞΟΥΣΙΑΝ, ΕΧΩΝ ΥΠ’ ΕΜΑΥΤΟΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΑΣ. ΛΑΒΩΝ ΤΟ ΠΟΤΗΡΙΟΝ ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΑΣ ΕΔΩΚΕΝ ΑΥΤΟΙΣ ΛΕΓΩΝ∙ ΠΙΕΤΕ ΕΞ ΑΥΤΟΥ ΠΑΝΤΕΣ. ΑΚΟΥΣΑΣ ΔΕ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΑΝΕΧΩΡΗΣΕΝ ΕΚΕΙΘΕΝ ΕΝ ΠΛΟΙΩ. 24. ΤΟ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟ Α΄. ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΗ ΤΟ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟ, ΩΣ ΓΝΩΣΤΟ, ΣΥΜΦΩΝΕΙ ΜΕ ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΕΙ ΣΤΗΝ ΠΤΩΣΗ. ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΟΜΩΣ, ΟΤΑΝ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ, ΤΟΠΟΘΕΤΕΙΤΑΙ ΣΕ ΠΤΩΣΗ ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΙ ΛΕΓΕΤΑΙ ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΗ. ΗΝ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΕΤΩΝ ΤΡΙΑΚΟΝΤΑ. Η ΕΦΕΣΟΣ ΕΣΤΙ ΤΗΣ ΑΣΙΑΣ. Ο ΑΓΡΟΣ ΕΣΤΙ ΤΟΥ ΚΕΡΑΜΕΩΣ.

21 Η ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΫΠΟΘΕΤΕΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΣΥΝΔΕΤΙΚΟ ΡΗΜΑ ΚΑΙ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ ΣΕ: 1. ΓΕΝΙΚΗ ΚΤΗΤΙΚΗ: ΟΤΑΝ ΦΑΝΕΡΩΝΕΙ ΤΟΝ ΚΤΗΤΟΡΑ Ή ΤΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ ΕΝΟΣ ΠΡΑΓΜΑΤΟΣ. Ο ΑΓΡΟΣ ΕΣΤΙ ΤΟΥ ΚΕΡΑΜΕΩΣ. ΣΟΥ ΕΣΤΙΝ Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΚΑΙ Η ΔΥΝΑΜΙΣ. ΕΙ ΔΕ ΥΜΕΙΣ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΑΡΑ ΤΟΥ ΑΒΡΑΑΜ ΣΠΕΡΜΑ ΕΣΤΕ. 2.ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΑΙΡΕΤΙΚΗ: ΟΤΑΝ ΦΑΝΕΡΩΝEI ΣΥΝΟΛΟ, ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ. Η ΓΑΛΙΛΑΙΑ ΕΣΤΙ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ. ΠΕΤΡΟΣ ΕΣΤΙ ΤΩΝ ΔΩΔΕΚΑ. 3. ΓΕΝΙΚΗ ΤΗΣ ΥΛΗΣ: ΟΤΑΝ ΦΑΝΕΡΩΝEI ΤΗΝ ΥΛΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΟ ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ. ΑΝ ΕΙΣ ΕΚΑΣΤΟΣ ΤΩΝ ΠΥΛΩΝΩΝ ΗΝ ΜΑΡΓΑΡΙΤΟΥ. Η ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΕΩΣ ΕΣΤΙ ΧΡΥΣΟΥ. ΟΙ ΘΕΜΕΛΙΟΙ ΤΟΥ ΤΕΙΧΟΥΣ ΕΙΣΙ ΛΙΘΟΥ ΤΙΜΙΟΥ. 4. ΓΕΝΙΚΗ ΤΗΣ ΙΔΙΟΤΗΤAΣ: ΟΤΑΝ ΦΑΝΕΡΩΝEI ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΥ, ΔΗΛ. ΗΛΙΚΙΑ, ΜΕΤΡΟ, ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ.

ΜΙΑ

ΙΔΙΟΤΗΤΑ

ΤΟΥ

ΗΝ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΕΤΩΝ ΤΡΙΑΚΟΝΤΑ. ΤΟ ΤΕΙΧΟΣ ΑΥΤΗΣ ΕΚΑΤΟΝ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΝΤΑ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΠΗΧΩΝ. ΝΑΘΑΝΑΗΛ ΗΝ ΑΓΑΘΟΥ ΤΡΟΠΟΥ. 5. ΓΕΝΙΚΗ ΤΗΣ ΑΞΙΑΣ: ΟΤΑΝ ΦΑΝΕΡΩΝEI ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΥ. ΤΟ ΜΥΡΟΝ ΕΣΤΙ ΤΡΙΑΚΟΣΙΩΝ ΔΗΝΑΡΙΩΝ. ΧΟΙΝΙΞ ΣΙΤΟΥ ΔΗΝΑΡΙΟΥ, ΚΑΙ ΤΡΕΙΣ ΧΟΙΝΙΚΕΣ ΚΡΙΘΗΣ ΔΗΝΑΡΙΟΥ. Ο ΦΟΡΟΣ ΗΝ ΕΞΑΚΟΣΙΩΝ ΕΞΗΚΟΝΤΑ ΕΞ ΤΑΛΑΝΤΩΝ. 25.ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟ KAI ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΟ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΤ’ ΕΞΟΧΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΟΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΥΝΔΕΤΙΚΟ ΡΗΜΑ, ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΔΥΟ ΑΛΛΟΙ ΤΥΠΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΥ: ΤΟ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΟ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟ Ή ΤΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ.

22 ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟ ΚΑΙ ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ.

ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟ

ΔΕΧΕΤΑΙ

ΤΟ

1.ΤΟ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΤΡΟΠΟ, ΤΟΠΟ, ΤΑΞΗ, ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΣΚΟΠΟ ΚΑΙ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΧΕΔΟΝ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΜΕ ΤΑ ΚΙΝΗΣΕΩΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ. ΕΙ ΓΑΡ ΕΚΩΝ ΤΟΥΤΟ ΠΡΑΣΣΩ, ΜΙΣΘΟΝ ΕΧΩ. ΕΙ ΔΕ ΑΚΩΝ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΝ ΠΕΠΙΣΤΕΥΜΑΙ. Ο ΑΛΛΟΣ ΜΑΘΗΤΗΣ ΗΛΘΕ ΠΡΩΤΟΣ ΕΙΣ ΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟΝ. ΕΙΧΟΝ ΔΕ ΚΑΙ ΙΩΑΝΝΗΝ ΥΠΗΡΕΤΗ 2.ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΟ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟ Ή ΤΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ: ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΙΣΟΔΥΝΑΜΕΙ ΜΕ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ. ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΥΝΗΘΩΣ ΜΕ ΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΥ (Π.Χ. ΑΥΞΑΝΟΜΑΙ, ΑΙΡΟΜΑΙ, ΤΡΕΦΟΜΑΙ, ΡΕΩ, ΠΝΕΩ, ΕΚΔΙΔΑΣΚΟΜΑΙ Κ.ΛΠ.). Ο ΕΥΡΟΚΛΥΔΩΝ ΕΚΠΝΕΙ ΜΕΓΑΣ. ΚΑΙ ΗΡΕΤΟ ΤΟ ΤΕΙΧΟΣ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ ΜΕΓΑ. Ο ΙΟΡΔΑΝΗΣ ΠΟΤΑΜΟΣ ΕΡΡΥΗ ΜΕΓΑΣ.

26. ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΥ ΜΕ ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟ, ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΘΕΤΟ, ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΤΑ ΓΕΝΟΣ, ΠΤΩΣΗ ΚΑΙ ΑΡΙΘΜΟ.

ΣΥΜΦΩΝΕΙ

ΜΕ

ΤΟ

Ζων γαρ ο λόγος του θεου και ενεργης και τομώτερος υπερ πασαν μάχαιραν δίστομον και διικνούμενος αχρι μερισμου ψυχης τε και πνεύματος, αρμων τε και μυελων, και κριτικος ενθυμήσεων και εννοιων καρδίας. και ουκ εστιν κτίσις αφανης ενώπιον αυτου, πάντα δε γυμνα και τετραχηλισμένα τοις οφθαλμοις αυτου, προς ον ημιν ο λόγος. ΤΟ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟ, ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ, ΣΥΜΦΩΝΕΙ ΜΕ ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΠΤΩΣΗ, ΟΧΙ ΤΥΧΑΙΑ ΣΤΟ ΓΕΝΟΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΡΙΘΜΟ. Ο ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΗ ΕΣΤΙΝ. ΟΣ ΑΝ ΟΥΝ ΒΟΥΛΗΘΗ ΦΙΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΘΙΣΤΑΤΑΙ.

23 ΟΣΤΙΣ ΓΑΡ ΑΝ ΠΟΙΗΣΗ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΤΟΥ ΕΝ ΟΥΡΑΝΟΙΣ, ΑΥΤΟΣ ΜΟΥ ΑΔΕΛΦΟΣ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΗ ΚΑΙ ΜΗΤΗΡ ΕΣΤΙΝ. ΟΥΤΟΙ ΕΙΣΙΝ ΑΙ ΔΥΟ ΕΛΑΙΑΙ ΚΑΙ ΑΙ ΔΥΟ ΛΥΧΝΙΑΙ ΑΙ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΤΗΣ ΓΗΣ ΕΣΤΩΣΑΙ. ΟΤΑΝ ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΔΗΛΩΝΕΙ ΜΙΑ ΓΕΝΙΚΗ ΕΝΝΟΙΑ, ΣΕ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΓΕΝΟΣ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ, ΤΟ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟ ΕΦ’ ΟΣΟΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΘΕΤΟ Ή ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ ΤΙΣ (ΑΟΡ.), ΤΙΣ (ΕΡΩΤ.), ΟΥΔΕΙΣ ΚΑΙ ΜΗΔΕΙΣ, ΤΟΠΟΘΕΤΕΙΤΑΙ ΣΕ ΟΥΔΕΤΕΡΟ ΓΕΝΟΣ ΕΝΙΚΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ ΚΑΙ ΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΩΣ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ. ΤΗΝ ΔΕ ΓΛΩΣΣΑΝ ΟΥΔΕΙΣ ΔΥΝΑΤΑΙ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΔΑΜΑΣΑΙ∙ ΑΚΑΤΑΣΧΕΤΟΝ ΚΑΚΟΝ, ΜΕΣΤΗ ΙΟΥ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΟΥ. Η ΑΓΑΠΗ ΕΣΤΙ ΠΑΝΤΩΝ ΚΑΛΛΙΣΤΟΝ Η ΔΙΑΚΡΙΣΙΣ ΕΣΤΙ ΑΓΑΘΟΝ ΟΤΑΝ ΤΑ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΟ Ή ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ, ΤΟΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟ, ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΘΕΤΟ, ΠΑΡΑΤΗΡΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΕΞΗΣ: 1. ΟΤΑΝ ΤΑ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΜΨΥΧΑ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΓΕΝΟΥΣ, ΤΟ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟ ΤΟΠΟΘΕΤΕΙΤΑΙ ΣΤΟΝ ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟ ΑΡΙΘΜΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΓΕΝΟΣ ΤΩΝ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΩΝ. ΠΕΤΡΟΣ ΚΑΙ ΠΑΥΛΟΣ ΠΡΩΤΟΚΟΡΥΦΑΙΟΙ ΕΚΛΗΘΗΣΑΝ. ΗΛΙΑΣ ΚΑΙ ΙΩΑΝΝΗΣ ΕΙΣΙ ΠΡΟΔΡΟΜΟΙ. ΑΒΡΑΑΜ ΚΑΙ ΙΣΑΑΚ ΔΙΚΑΙΟΙ ΕΓΕΝΟΝΤΟ. 2. ΟΤΑΝ ΤΑ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΜΨΥΧΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΥ ΓΕΝΟΥΣ, ΤΟ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟ ΤΟΠΟΘΕΤΕΙΤΑΙ ΣΤΟΝ ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΓΕΝΟΣ ΤΟΥ ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΟΥ∙ ΕΙΝΑΙ ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΟ ΤΟ ΑΡΣΕΝΙΚΟ ΑΠΟ ΤΟ ΘΗΛΥΚΟ ΚΑΙ ΤΟ ΟΥΔΕΤΕΡΟ ΚΑΙ ΤΟ ΘΗΛΥΚΟ ΑΠΟ ΤΟ ΟΥΔΕΤΕΡΟ. ΑΚΥΛΑΣ ΚΑΙ ΠΡΙΣΚΙΛΛΑ ΕΙΣΙΝ ΑΓΙΟΙ. Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΘΗΡΙΟΝ ΕΙΣΙ ΒΛΑΣΦΗΜΟΙ. 3.ΟΤΑΝ ΤΑ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΨΥΧΑ, ΤΟ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟ ΤΟΠΟΘΕΤΕΙΤΑΙ ΣΤΟΝ ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΟΥΔΕΤΕΡΟ ΓΕΝΟΣ. ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΟΠΟΘΕΤΕΙΤΑΙ ΣΤΟΝ ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟ ΑΡΙΘΜΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΓΕΝΟΣ ΤΩΝ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΩΝ, ΟΤΑΝ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΓΕΝΟΥΣ. Η ΣΕΛΗΝΗ, Ο ΗΛΙΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΦΩΣΤΗΡΕΣ ΕΙΣΙ ΚΑΛΑ. ΜΩΡΑΣ ΔΕ ΖΗΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΕΡΕΙΣ ΚΑΙ ΜΑΧΑΣ ΝΟΜΙΚΑΣ ΠΕΡΙΙΣΤΑΣΟ∙ ΕΙΣΙ ΓΑΡ ΑΝΩΦΕΛΕΙΣ ΚΑΙ ΜΑΤΑΙΟΙ. 4. ΟΤΑΝ ΤΑ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΜΨΥΧΑ ΚΑΙ ΑΨΥΧΑ, ΤΟ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟ ΤΟΠΟΘΕΤΕΙΤΑΙ ΣΤΟΝ ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟ ΑΡΙΘΜΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΓΕΝΟΣ ΤΩΝ ΕΜΨΥΧΩΝ Ή ΣΤΟ ΟΥΔΕΤΕΡΟ ΓΕΝΟΣ.

ΠΑΣ ΙΠΠΟΣ ΦΑΡΑΩ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΑΒΑΤΑΙ ΥΠΟΒΡΥΧΙΟΙ ΕΓΕΝΟΝΤΟ. ΑΥΤΟΙ ΤΕ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ Η ΓΗ ΑΥΤΩΝ ΙΣΡΑΗΛ ΚΑΛΟΥΝΤΑΙ. 27. ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΙ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΟΙ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΝΤΕΣ ΟΡΟΙ ΜΙΑΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΤΩΝ ΚΥΡΙΩΝ Ή ΤΩΝ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΝΤΩΝ ΟΡΩΝ ΤΗΣ. ΟΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΙ ΔΙΑΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΣΕ ΟΝΟΜΑΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΥΣ. ΕΝ ΑΡΧΗ ΕΠΟΙΗΣΕΝ Ο ΘΕΟΣ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΗΝ. ΚΑΙ ΚΑΤΕΠΑΥΣΕ ΤΗ ΗΜΕΡΑ ΤΗ ΕΒΔΟΜΗ ΑΠΟ ΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΡΓΩΝ ΑΥΤΟΥ. ΙΗΣΟΥΣ, Ο ΝΑΖΩΡΑΙΟΣ. ΟΥΤΟΣ ΕΣΤΙΝ Ο ΥΙΟΣ ΜΟΥ Ο ΑΓΑΠΗΤΟΣ, ΕΝ Ω ΕΥΔΟΚΗΣΑ. 28. ΟΙ ΟΝΟΜΑΤΙΚΟΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΝΟΜΑΤΑ (ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ Ή ΕΠΙΘΕΤΑ) Ή ΑΛΛΕΣ ΛΕΞΕΙΣ Ή ΦΡΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΘΕΣΗ ΟΝΟΜΑΤΟΣ. ΟΙ ΟΝΟΜΑΤΙΚΟΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΙ ΔΙΑΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΣΕ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΥΣΠΑΡΑΘΕΣΗ, ΕΠΕΞΗΓΗΣΗ-, ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΟΥΣ. ΙΗΣΟΥΣ, Ο ΝΑΖΩΡΑΙΟΣ. ΟΥΔΕΙΣ ΑΓΑΘΟΣ ΕΙ ΜΗ ΕΙΣ, Ο ΘΕΟΣ. ΕΙΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΥΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ. ΙΔΟΥ ΑΦΙΕΤΑΙ ΥΜΙΝ Ο ΟΙΚΟΣ ΥΜΩΝ ΕΡΗΜΟΣ. 29. ΟΤΑΝ ΟΙ ΟΝΟΜΑΤΙΚΟΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΙ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΠΤΩΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΜΕΝΟ ΟΡΟ, ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΟΜΟΙΟΠΤΩΤΟΙ, ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΕΤΕΡΟΠΤΩΤΟΙ. ΙΗΣΟΥΣ, Ο ΝΑΖΩΡΑΙΟΣ. ΙΔΟΥ ΑΦΙΕΤΑΙ ΥΜΙΝ Ο ΟΙΚΟΣ ΥΜΩΝ ΕΡΗΜΟΣ. ΗΝ ΔΕ ΜΑΚΡΑΝ ΑΠ’ΑΥΤΩΝ ΑΓΕΛΗ ΧΟΙΡΩΝ. ΤΩ ΠΝΕΥΜΑΤΙ ΖΕΟΝΤΕΣ, ΤΩ ΚΥΡΙΩ ΔΟΥΛΕΥΟΝΤΕΣ. 30. ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΙ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΑ Ή ΠΛΑΓΙΕΣ ΠΤΩΣΕΙΣ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΜΕ ΠΡΟΘΕΣΗ Ή ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΘΕΣΗ. ΣΗΜΕΡΟΝ ΜΕΤ’ ΕΜΟΥ ΕΣΗ ΕΝ ΤΩ ΠΑΡΑΔΕΙΣΩ. ΤΟΣΟΥΤΟΝ ΧΡΟΝΟΝ ΜΕΘ’ ΥΜΩΝ ΕΙΜΙ, ΚΑΙ ΟΥΚ ΕΓΝΩΚΑΣ ΜΕ, ΦΙΛΙΠΠΕ;

25 ΕΝ ΑΡΧΗ ΕΠΟΙΗΣΕΝ Ο ΘΕΟΣ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΗΝ. 31.ΟΝΟΜΑΤΙΚΟΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΙ – ΟΜΟΙΟΠΤΩΤΟΙ Α.ΠΑΡΑΘΕΣΗ ΠΑΡΑΘΕΣΗ ΛΕΓΕΤΑΙ Ο ΟΜΟΙΟΠΤΩΤΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΠΟΥ ΤΟΠΟΘΕΤΕΙΤΑΙ ΚΟΝΤΑ ΣΕ (ΠΑΡΑΤΙΘΕΤΑΙ) ΕΝΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ Ή ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΑΝΤΩΝΥΜΙΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΣΕΙ ΕΝΑ ΓΝΩΡΙΣΜΑ ΚΑΙ ΝΑ ΟΡΙΣΕΙ ΑΚΡΙΒΕΣΤΕΡΑ ΑΥΤΑ. ΩΣ ΠΑΡΑΘΕΣΗ ΤΟΠΟΘΕΤΕΙΤΑΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ Ή ΑΛΛΗ ΛΕΞΗ ΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΗ ΩΣ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ . ΟΥΤΟΣ ΕΣΤΙΝ ΙΗΣΟΥΣ Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ. ΑΣΠΑΖΕΤΑΙ ΥΜΑΣ ΛΟΥΚΑΣ Ο ΙΑΤΡΟΣ. ΠΑΥΛΟΣ, ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. Ο ΘΕΟΣ ΗΜΑΣ ΤΟΥΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΑΠΕΔΕΙΞΕΝ.

Η ΠΑΡΑΘΕΣΗ ΙΣΟΔΥΝΑΜΕΙ ΜΕ ΑΝΑΦΟΡΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ. ΕΝΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΜΙΑΣ ΠΑΡΑΘΕΣΕΙΣ. ΟΥΤΟΣ ΕΣΤΙΝ ΙΗΣΟΥΣ Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ. ΑΣΠΑΖΕΤΑΙ ΥΜΑΣ ΛΟΥΚΑΣ Ο ΙΑΤΡΟΣ. ΠΑΥΛΟΣ, ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. ΟΣ ΕΣΤΙ ΒΑΣΙΛΕΥΣ, ΙΑΤΡΟΣ, ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ… Η ΠΑΡΑΘΕΣΗ ΣΥΜΦΩΝΕΙ ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΜΕΝΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΠΤΩΣΗ, ΤΥΧΑΙΑ ΣΤΟ ΓΕΝΟΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΡΙΘΜΟ. ΟΤΑΝ ΑΥΤΗ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΕ ΠΟΛΛΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ, ΤΟΠΟΘΕΤΕΙΤΑΙ ΣΤΟΝ ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟ ΑΡΙΘΜΟ. ΕΝΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΜΙΑΣ ΠΑΡΑΘΕΣΕΙΣ. ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙΝ, ΩΣ ΑΛΗΘΩΣ, ΜΑΚΑΡΙΖΕΙΝ ΣΕ ΤΗΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ, ΤΗΝ ΑΕΙΜΑΚΑΡΙΣΤΟΝ ΚΑΙ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΟΝ ΚΑΙ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΗΜΩΝ. ΤΗΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΑΝ ΤΩΝ ΧΕΡΟΥΒΕΙΜ, ΚΑΙ ΕΝΔΟΞΟΤΕΡΑΝ ΑΣΥΓΚΡΙΤΩΣ ΤΩΝ ΣΕΡΑΦΕΙΜ, ΤΗΝ ΑΔΙΑΦΘΟΡΩΣ, ΘΕΟΝ ΛΟΓΟΝ ΤΕΚΟΥΣΑΝ, ΤΗΝ ΟΝΤΩΣ ΘΕΟΤΟΚΟΝ, ΣΕ ΜΕΓΑΛΥΝΟΜΕΝ. ΑΔΑΜ ΚΑΙ ΕΥΑ, ΟΙ ΠΡΩΤΟΠΛΑΣΤΟΙ, ΑΠΩΛΕΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΝ. ΠΡΟΤΑΣΗ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΔΕΧΘΕΙ ΩΣ ΠΑΡΑΘΕΣΗ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΠΤΩΣΗΣ ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗΣ Ή ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΣ ΠΟΥ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΚΡΙΣΗ ΓΙ’ ΑΥΤΗ. ΗΡΩΔΗΣ ΑΝΗΛΕΝ ΙΑΚΩΒΟΝ, ΑΡΕΣΤΟΝ ΤΟΙΣ ΙΟΥΔΑΙΟΙΣ.

26 ΧΡΙΣΤΟΝ ΔΟΞΟΛΟΓΗΣΩΜΕΝ, ΔΙΑΒΟΛΩ ΛΥΠΗΝ ΠΙΚΡΑΝ. ΜΕΤΑΝΟΗΣΩΜΕΝ, ΧΑΡΑ ΤΩ ΟΥΡΑΝΩ.

Η ΠΑΡΑΘΕΣΗ ΠΟΥ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΕΙ ΜΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΠΡΟΤΑΣΣΕΤΑΙ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ΠΡΟΕΞΑΓΓΕΛΤΙΚΗ. ΩΣ ΠΡΟΕΞΑΓΓΕΛΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΘΕΣΕΙΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ: 1. ΟΙ ΕΞΗΣ ΦΡΑΣΕΙΣ ΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΕΣ ΩΣ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ: ΤΟ ΜΕΓΙΣΤΟΝ, ΤΟ ΕΣΧΑΤΟΝ, ΤΟ ΘΑΥΜΑΣΤΟΤΑΤΟΝ, ΤΟ ΤΗΣ ΠΑΡΟΙΜΙΑΣ, ΤΟ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ. 2. ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΑΝΑΦΟΡΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΕΙΣΑΓΟΜΕΝΗ ΜΕ ΤΙΣ ΑΝΑΦΟΡΙΚΕΣ ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ Ο, ΟΠΕΡ, ΟΙΟΝ. ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΔΕ ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΛΕΓΟΜΕΝΟΙΣ, ΤΟΙΟΥΤΟΝ ΕΧΟΜΕΝ ΑΡΧΙΕΡΕΑ, ΟΣ ΕΚΑΘΙΣΕΝ ΕΝ ΔΕΞΙΑ ΤΟΥ ΘΡΟΝΟΥ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΩΣΥΝΗΣ. ΣΥΜΒΕΒΗΚΕ ΔΕ ΑΥΤΟΙΣ ΤΟ ΤΗΣ ΑΛΗΘΟΥΣ ΠΑΡΟΙΜΙΑΣ, ΚΥΩΝ ΕΠΙΣΤΡΕΨΑΣ ΕΠΙ ΤΟ ΙΔΙΟΝ ΕΞΕΡΑΜΑ. ΩΣΤΕ ΤΟΥΝΑΝΤΙΟΝ ΜΑΛΛΟΝ ΥΜΑΣ ΧΑΡΙΣΑΣΘΑΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΑΛΕΣΑΙ, ΜΗΠΩΣ ΤΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΛΥΠΗ ΚΑΤΑΠΟΘΗ Ο ΤΟΙΟΥΤΟΣ. Β.ΕΠΕΞΗΓΗΣΗ ΕΠΕΞΗΓΗΣΗ ΛΕΓΕΤΑΙ ΤΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΕΙ ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΚΑΤΙ ΓΕΝΙΚΟ ΚΑΙ ΑΟΡΙΣΤΟ, ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΙ, ΔΗΛ. ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΣΑΦΕΣΤΕΡΟ. ΣΤΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΕΞΗΓΗΣΗ ΤΟΠΟΘΕΤΟΥΜΕ ΤΗ ΛΕΞΗ ΔΗΛΑΔΗ. ΟΥΔΕΙΣ ΑΓΑΘΟΣ ΕΙ ΜΗ ΕΙΣ, Ο ΘΕΟΣ. ΚΑΙ ΕΠΟΙΗΣΕΝ Ο ΘΕΟΣ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΦΩΣΤΗΡΑΣ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΥΣ, ΗΛΙΟΝ ΚΑΙ ΣΕΛΗΝΗΝ. ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΦΑΝΗΣΕΤΑΙ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟΝ ΤΟΥ ΥΙΟΥ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΕΝ ΤΩ ΟΥΡΑΝΩ, Ο ΣΤΑΥΡΟΣ. ΑΥΤΗ ΔΕ ΕΣΤΙΝ Η ΑΙΩΝΙΟΣ ΖΩΗ, ΙΝΑ ΓΙΝΩΣΚΩΣΙ ΣΕ ΤΟΝ ΜΟΝΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟΝ ΘΕΟΝ ΚΑΙ ΟΝ ΑΠΕΣΤΕΙΛΑΣ ΙΗΣΟΥΝ ΧΡΙΣΤΟΝ. Η ΕΠΕΞΗΓΗΣΗ ΣΥΜΦΩΝΕΙ ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΜΕΝΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΠΤΩΣΗ. ΔΗΛΑΔΗ ΕΙΝΑΙ, ΟΠΩΣ ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΘΕΣΗ, ΟΜΟΙΟΠΤΩΤΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ. ΟΥΔΕΙΣ ΑΓΑΘΟΣ ΕΙ ΜΗ ΕΙΣ, Ο ΘΕΟΣ. ΚΑΙ ΕΠΟΙΗΣΕΝ Ο ΘΕΟΣ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΦΩΣΤΗΡΑΣ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΥΣ, ΗΛΙΟΝ ΚΑΙ ΣΕΛΗΝΗΝ. ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΦΑΝΗΣΕΤΑΙ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟΝ ΤΟΥ ΥΙΟΥ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΕΝ ΤΩ ΟΥΡΑΝΩ, Ο ΣΤΑΥΡΟΣ.

27 ΕΠΕΞΗΓΗΣΗ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ, ΚΥΡΙΩΣ ΟΙ ΔΕΙΚΤΙΚΕΣ. λεγω δε τουτο οτι εκαστος υμων λεγει εγω μεν ειμι Παυλου εγω δε Απολλω. τουτο δε φημι αδελφοι ο καιρος συνεσταλμενος το λοιπον εστιν ινα και οι εχοντες γυναικας ως μη εχοντες ωσιν. ΩΣ ΕΠΕΞΗΓΗΣΗ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΥ Ή ΟΥΔΕΤΕΡΟΥ ΔΕΙΚΤΙΚΗΣ ΑΝΤΩΝΥΜΙΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ ΜΕ ΑΡΘΡΟ Ή ΧΩΡΙΣ ΑΡΘΡΟ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΠΡΟΤΑΣΗ, ΚΥΡΙΩΣ ΕΙΔΙΚΗ.

ΕΔΟΞΕ ΓΑΡ ΤΩ ΑΓΙΩ ΠΝΕΥΜΑΤΙ ΚΑΙ ΗΜΙΝ ΜΗΔΕΝ ΠΛΕΟΝ ΕΠΙΤΙΘΕΣΘΑΙ ΥΜΙΝ ΒΑΡΟΣ ΠΛΗΝ ΤΩΝ ΕΠΑΝΑΓΚΕΣ ΤΟΥΤΩΝ, ΑΠΕΧΕΣΘΑΙ ΕΙΔΩΛΟΘΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΝΙΚΤΟΥ ΚΑΙ ΠΟΡΝΕΙΑΣ. τουτο γαρ εστι θελημα του Θεου, ο αγιασμος υμων, απεχεσθαι υμας απο της πορνειας. τουτο δε φημι, αδελφοι, οτι σαρξ και αιμα βασιλειαν Θεου κληρονομησαι ου δυνανται. ΤΑ ΤΡΟΠΙΚΑ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΑ ΟΥΤΩ ΚΑΙ ΩΔΕ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΩΣ ΕΠΕΞΗΓΗΣΗ ΣΥΝΗΘΩΣ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ Ή ΤΡΟΠΙΚΗ ΜΕΤΟΧΗ. ΟΥΤΩΣ ΕΣΤΙ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΑΓΑΘΟΠΟΙΟΥΝΤΑΣ ΦΙΜΟΥΝ ΤΗΝ ΤΩΝ ΑΦΡΟΝΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΑΓΝΩΣΙΑΝ. ΟΥΤΩ ΚΑΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΔΙΕΤΑΞΕ ΤΟΙΣ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΥΣΙΝ ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΖΗΝ. ΗΜΕΙΣ ΟΥΤΩ ΠΟΛΕΜΟΥΜΕΝ, ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΕΝΟΙ. ΚΑΠΟΤΕ Η ΕΠΕΞΗΓΗΣΗ ΣΥΝΟΔΕΥΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΡΗΜΑ ΛΕΓΩ. ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΠΤΩΣΗ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗ. ΚΑΙ ΕΛΑΛΗΣΕΝ ΚΥΡΙΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΟΦΗΤΗΝ, ΜΩΥΣΗΝ ΛΕΓΩ. ΟΘΕΝ ΑΦΕΛΟΜΕΝΟΣ ΤΗΝ ΠΡΟΓΟΝΙΚΗΝ ΑΡΧΙΕΡΩΣΥΝΗΝ, ΔΕΥΡΟ ΝΥΝ ΕΛΗΛΥΘΑ.

ΔΟΞΑΝ,

ΛΕΓΩ

ΔΗ

ΤΗΝ

ΚΑΙ ΓΑΡ ΑΝΑΓΚΑΙΟΣ ΕΙΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΝ ΠΑΝΤΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΑΛΛΩΣ ΤΗΣ ΜΕΓΙΣΤΗΣ ΑΡΕΤΗΣ, ΛΕΓΩ ΔΗ ΦΡΟΝΗΣΕΩΣ, ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΕΠΑΙΝΟΝ. Γ.ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΛΕΓΕΤΑΙ ΤΟ ΕΠΙΘΕΤΟ (Ή ΛΕΞΗ ΠΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΩΣ ΕΠΙΘΕΤΟ) ΠΟΥ ΠΡΟΣΔΙΔΕΙ ΣΤΟ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΜΕΝΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΜΙΑ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ Ή ΓΝΩΣΤΗ ΉΔΗ ΠΟΥ ΤΟ ΔΙΑΚΡΙΝΕΙ ΑΠΟ ΑΛΛΑ ΟΜΟΕΙΔΗ ΚΑΙ ΠΟΥ ΣΥΝΔΕΕΤΑΙ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟΣΟ ΣΤΕΝΑ, ΩΣΤΕ Ν’ ΑΠΟΤΕΛΕΙ- Μ’ ΑΥΤΟ- ΜΙΑ ΕΝΝΟΙΑ. ΑΓΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑ.

28 ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΡΙΑΣ ΕΛΕΗΣΟΝ ΗΜΑΣ. ΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΑΡΑ ΚΥΡΙΩ ΩΣ ΧΙΛΙΑ ΕΤΗ. Η ΝΕΚΡΑ ΘΑΛΑΣΣΑ. ΑΝΔΡΕΣ ΝΙΝΕΥΙΤΑΙ ΑΝΑΣΤΗΣΟΝΤΑΙ ΕΝ ΤΗ ΚΡΙΣΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΣ ΓΕΝΕΑΣ ΤΑΥΤΗΣ. ΟΥΚ ΑΞΙΑ ΤΑ ΠΑΘΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΝΥΝ ΚΑΙΡΟΥ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΜΕΛΛΟΥΣΑΝ ΔΟΞΑΝ. Η ΣΤΕΝΗ ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΜΕ ΤΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΒΕΒΑΙΩΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΟΤΙ, ΟΤΑΝ ΣΥΝΘΕΤΟΝΤΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΕΝΝΟΙΑ, ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟ ΣΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΑΥΤΗ. ΠΑΥΛΟΣ ΑΦΙΚΕΤΟ ΕΙΣ ΚΟΡΙΝΘΟΝ, ΠΟΛΙΝ ΜΕΓΑΛΗΝ(ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΙΝ) ΚΑΙ ΕΥΔΑΙΜΟΝΑ. ΕΒΔΟΜΑΣ ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΙ ΑΓΙΑ. ΩΣ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΙ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΚΥΡΙΩΣ: 1. ΕΠΙΘΕΤΑ: ΜΗ ΛΥΠΕΙΤΕ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. Η ΧΗΡΑ Η ΠΤΩΧΗ ΑΥΤΗ ΠΛΕΙΟΝ ΠΑΝΤΩΝ ΕΒΑΛΕ. ΟΥΤΟΣ ΕΣΤΙΝ Ο ΥΙΟΣ ΜΟΥ Ο ΑΓΑΠΗΤΟΣ. ΤΙ ΠΟΙΗΣΑΣ ΖΩΗΝ ΑΙΩΝΙΟΝ ΚΛΗΡΟΝΟΜΗΣΩ; ΕΝ ΤΗ ΟΙΚΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΜΟΝΑΙ ΠΟΛΛΑΙ ΕΙΣΙ. ΕΓΩ ΕΙΜΙ Η ΡΙΖΑ ΚΑΙ ΤΟ ΓΕΝΟΣ ΔΑΥΪΔ, Ο ΑΣΤΗΡ Ο ΛΑΜΠΡΟΣ Ο ΠΡΩΪΝΟΣ. 2. ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ: ΑΦΡΟΝ, ΤΑΥΤΗ ΤΗ ΝΥΚΤΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗΝ ΣΟΥ ΑΠΑΙΤΟΥΣΙΝ ΑΠΟ ΣΟΥ. ΟΥΔΕΙΣ ΟΙΚΕΤΗΣ ΔΥΝΑΤΑΙ ΔΥΣΙ ΚΥΡΙΟΙΣ ΔΟΥΛΕΥΕΙΝ. ΠΟΛΛΟΙ ΕΡΟΥΣΙ ΜΟΙ ΕΝ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΗΜΕΡΑ∙ ΚΥΡΙΕ, ΚΥΡΙΕ, ΟΥ ΤΩ ΣΩ ΟΝΟΜΑΤΙ ΠΡΟΕΦΗΤΕΥΣΑΜΕΝ; ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ ΤΟΥΤΟ ΜΕΓΑ ΕΣΤΙΝ. ΤΟΙΟΥΤΟΣ ΗΜΙΝ ΕΠΡΕΠΕΝ ΑΡΧΙΕΡΕΥΣ. 3. ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΑ ΕΠΙΘΕΤΑ: ΙΩΤΑ ΕΝ Ή ΜΙΑ ΚΕΡΑΙΑ ΟΥ ΜΗ ΠΑΡΕΛΘΗ ΑΠΟ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ. ΟΥΤΟΙ ΟΙ ΔΥΟ ΠΡΟΦΗΤΑΙ ΕΒΑΣΑΝΙΣΑΝ ΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΝΤΑΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΗΣ. ΧΙΛΙΑ ΕΤΗ ΩΣ ΗΜΕΡΑ ΜΙΑ.

29 ΚΑΙ ΠΡΟΣΚΑΛΕΣΑΜΕΝΟΣ ΤΟΥΣ ΔΩΔΕΚΑ ΜΑΘΗΤΑΣ ΑΥΤΟΥ ΕΔΩΚΕΝ ΑΥΤΟΙΣ ΕΞΟΥΣΙΑΝ… ΟΥΚ ΕΧΟΜΕΝ ΩΔΕ ΕΙ ΜΗ ΠΕΝΤΕ ΑΡΤΟΥΣ ΚΑΙ ΔΥΟ ΙΧΘΥΑΣ. 4. ΜΕΤΟΧΕΣ: ΕΞΑΓΑΓΕΤΩ Η ΓΗ ΨΥΧΗΝ ΖΩΣΑΝ. ΚΑΙ ΕΤΑΞΕ ΤΑ ΧΕΡΟΥΒΙΜ ΣΤΡΕΦΟΜΕΝΗΝ…

ΚΑΙ

ΤΗΝ

ΦΛΟΓΙΝΗΝ

ΡΟΜΦΑΙΑΝ

ΤΗΝ

ΠΟΥ ΕΣΤΙΝ Ο ΤΕΧΘΕΙΣ ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ; Ο ΑΝΑΣΤΑΣ ΕΚ ΝΕΚΡΩΝ ΧΡΙΣΤΟΣ Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΘΕΟΣ ΗΜΩΝ. ΤΟ ΑΠΟΛΩΛΟΣ ΠΡΟΒΑΤΟΝ ΕΓΩ ΕΙΜΙ. ΕΙΔΟΝ ΒΙΒΛΙΟΝ ΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΝ ΕΣΩΘΕΝ ΚΑΙ ΕΞΩΘΕΝ. 5.ΓΕΝΙΚΗ ΠΤΩΣΗ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΥ, ΕΜΠΡΟΘΕΤΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΕΠΙΡΡΗΜΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΜΕΝΟΥ ΟΡΟΥ.

ΚΑΙ

Η ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΚΑΘΕΔΡΑ. ΤΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΗΘΗ ΚΑΤΕΚΟΣΜΗΣΑΣ. ΤΟ ΕΚ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΕΚΠΟΡΕΥΟΜΕΝΟΝ. ΤΟΝ ΕΞ ΑΥΤΗΣ ΤΕΧΘΕΝΤΑ, ΘΕΟΝ ΔΟΞΑΖΟΝΤΕΣ. ΟΥΚ ΑΞΙΑ ΤΑ ΠΑΘΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΝΥΝ ΚΑΙΡΟΥ.

6. ΟΝΟΜΑΤΑ ΠΡΟΣΗΓΟΡΙΚΑ ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΑ, ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ, ΙΔΙΟΤΗΤΑ, ΗΛΙΚΙΑ ΟΤΑΝ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΥΝ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΑΝΗΡ, ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΓΥΝΗ, ΠΑΙΣ. (ΤΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ ΕΝΑ ΣΥΝΟΛΟ ΟΜΟΕΙΔΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ, ΖΩΩΝ, Ή ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ Ή ΑΦΗΡΗΜΕΝΕΣ Ή ΜΟΝΑΔΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ – ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΑ ΚΥΡΙΑ ΟΝΟΜΑΤΑ- ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΠΡΟΣΗΓΟΡΙΚΑ). ΔΗΛΑΔΗ : ΟΣΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΥΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΗΓΟΡΙΚΑ ! ΑΝΔΡΕΣ ΑΘΗΝΑΙΟΙ, ΚΑΤΑ ΠΑΝΤΑ ΩΣ ΔΕΙΣΙΔΑΙΜΟΝΕΣΤΕΡΟΥΣ ΥΜΑΣ ΘΕΩΡΩ. ΚΑΙ ΙΔΟΥ ΓΥΝΗ ΧΑΝΑΝΑΙΑ ΑΠΟ ΤΩΝ ΟΡΙΩΝ ΕΚΕΙΝΩΝ ΕΞΕΛΘΟΥΣΑ ΕΚΡΑΥΓΑΣΕΝ ΑΥΤΩ… ΟΜΟΙΑ ΓΑΡ ΕΣΤΙΝ Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩ ΟΙΚΟΔΕΣΠΟΤΗ… ΕΧΘΡΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΥΤΟ ΕΠΟΙΗΣΕΝ. ΚΑΙ ΙΔΟΥ ΑΝΗΡ ΑΙΘΙΟΨ ΕΥΝΟΥΧΟΣ ΔΥΝΑΣΤΗΣ ΚΑΝΔΑΚΗΣ.

30 ΔΙ’ ΗΜΑΣ ΓΑΡ ΕΓΕΝΝΗΘΗ, ΠΑΙΔΙΟΝ ΝΕΟΝ, Ο ΠΡΟ ΑΙΩΝΩΝ ΘΕΟΣ. 7.ΚΥΡΙΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΩΝ ΟΡΩΝ, ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΡΙΘΜΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΗΓΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ: ΑΠΕΣΤΡΕΦΕΤΟ ΠΟΤΕ Ο ΙΟΡΔΑΝΗΣ ΠΟΤΑΜΟΣ. ΤΟ ΣΙΝΑ ΟΡΟΣ ΕΣΤΙΝ ΕΝ ΤΗ ΑΡΑΒΙΑ. ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΝ ΤΗΝ ΑΓΙΑΝ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ ΚΑΙΝΗΝ ΕΙΔΟΝ ΚΑΤΑΒΑΙΝΟΥΣΑΝ ΕΚ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ. ΗΝ ΕΣΤΩΣ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΛΙΜΝΗΝ ΓΕΝΝΗΣΑΡΕΤ. Ο ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΣΥΜΦΩΝΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΜΕΝΟ ΟΡΟ ΣΕ ΓΕΝΟΣ, ΑΡΙΘΜΟ ΚΑΙ ΠΤΩΣΗ. ΧΙΛΙΑ ΕΤΗ ΩΣ ΗΜΕΡΑ ΜΙΑ. ΑΠΕΣΤΡΕΦΕΤΟ ΠΟΤΕ Ο ΙΟΡΔΑΝΗΣ ΠΟΤΑΜΟΣ. ΤΙ ΠΟΙΗΣΑΣ ΖΩΗΝ ΑΙΩΝΙΟΝ ΚΛΗΡΟΝΟΜΗΣΩ; ΕΝ ΤΗ ΟΙΚΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΜΟΝΑΙ ΠΟΛΛΑΙ ΕΙΣΙ. ΑΓΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑ.

ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΟ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΜΕΝΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΠΑΡΑΛΕΙΠΕΤΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΕΥΚΟΛΑ ΚΑΙ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΠΑΙΡΝΕΙ Ο ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ. ΣΟΥ ΔΕ ΠΟΙΟΥΝΤΟΣ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗΝ ΜΗ ΓΝΩΤΩ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ (ΕΝΝ. ΧΕΙΡ) ΣΟΥ ΤΙ ΠΟΙΕΙ Η ΔΕΞΙΑ ΣΟΥ. ΕΥΘΥΔΡΟΜΗΣΑΜΕΝ ΕΙΣ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΝ, ΤΗ ΔΕ ΕΠΙΟΥΣΗ (ΕΝΝ. ΗΜΕΡΑ) ΕΙΣ ΝΕΑΠΟΛΙΝ. ΚΑΙ ΚΗΡΥΧΘΗΣΕΤΑΙ ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΕΝ ΟΛΗ ΤΗ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ (ΕΝΝ. ΧΩΡΑΝ). ΔΕΙ ΓΑΡ ΤΟ ΦΘΑΡΤΟΝ (ΕΝΝ. ΣΩΜΑ) ΤΟΥΤΟ ΕΝΔΥΣΑΣΘΑΙ ΑΦΘΑΡΣΙΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΘΝΗΤΟΝ ΤΟΥΤΟ ΕΝΔΥΣΑΣΘΑΙ ΑΘΑΝΑΣΙΑΝ.

Ο ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΓΧΕΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟ, ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΠΡΟΫΠΟΘΕΤΕΙ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΣΥΝΔΕΤΙΚΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ( ΕΙΜΙ, ΓΙΓΝΟΜΑΙ, ΚΑΛΟΥΜΑΙ, ΦΑΙΝΟΜΑΙ…)

Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ ΤΟΥΣ ΕΘΝΙΚΟΥΣ ΕΔΙΔΑΣΚΕΝ. ( ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΣ ) Ο ΠΑΥΛΟΣ ΕΣΤΙ ΑΓΙΟΣ. ( ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟ ) ................................................................................................................ 135ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΟΜΟΙΟΠΤΩΤΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΕΝΟΣ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΠΟΥ ΕΚΦΕΡΕΤΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΜΕ ΕΠΙΘΕΤΟΝ Ή ΕΠΙΘΕΤΙΚΗΝ ΜΕΤΟΧΗΝ ΚΑΙ ΠΟΥ ΠΡΟΣΔΙΔΕΙ ΕΙΣ ΑΥΤΟ ΜΙΑΝ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΥ.

ΠΑΣΑ ΔΕ ΓΥΝΗ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΕΝΗ Ή ΠΡΟΦΗΤΕΥΟΥΣΑ ΑΚΑΤΑΚΑΛΥΠΤΩ ΤΗ ΚΕΦΑΛΗ ΚΑΤΑΙΣΧΥΝΕΙ ΤΗΝ ΚΕΦΑΛΗΝ ΕΑΥΤΗΣ. ΟΞΕΙΣ ΟΙ ΠΟΔΕΣ ΑΥΤΩΝ ΕΚΧΕΑΙ ΑΙΜΑ. ΕΙΛΚΥΣΕΝ ΤΟ ΔΙΚΤΥΟΝ ΜΕΣΤΟΝ ΙΧΘΥΩΝ.

136 Ο ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΕΚΦΕΡΕΤΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΔΙΧΩΣ ΑΡΘΡΟΝ, ΕΝΩ ΤΟ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΜΕΝΟΝ ΥΠ’ ΑΥΤΟΥ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΝ ΕΚΦΕΡΕΤΑΙ ΕΝΑΡΘΡΩΣ ΣΥΝΗΘΩΣ.

ΠΑΣΑ ΔΕ ΓΥΝΗ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΕΝΗ Ή ΠΡΟΦΗΤΕΥΟΥΣΑ ΑΚΑΤΑΚΑΛΥΠΤΩ ΤΗ ΚΕΦΑΛΗ ΚΑΤΑΙΣΧΥΝΕΙ ΤΗΝ ΚΕΦΑΛΗΝ ΕΑΥΤΗΣ. ΟΞΕΙΣ ΟΙ ΠΟΔΕΣ ΑΥΤΩΝ ΕΚΧΕΑΙ ΑΙΜΑ. ΕΙΛΚΥΣΕΝ ΤΟ ΔΙΚΤΥΟΝ ΜΕΣΤΟΝ ΙΧΘΥΩΝ. 137 ΩΣ ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΟΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΙ ΚΥΡΙΩΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ: 1. ΤΑ ΕΠΙΘΕΤΑ ΑΚΡΟΣ, ΜΕΣΟΣ, ΕΣΧΑΤΟΣ, ΔΙΑ ΝΑ ΔΙΑΚΡΙΘΗ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΜΕΝΟΥ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΟΛΟΝ Ή ΑΠΟ ΑΛΛΟ ΜΕΡΟΣ ΑΥΤΟΥ.

ΚΑΙ ΕΣΧΙΣΘΗ ΤΟ ΚΑΤΑΠΕΤΑΣΜΑ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΜΕΣΟΝ. ΕΣΧΑΤΗ Η ΩΡΑ. ΑΚΡΟΝ ΤΟΝ ΔΑΚΤΥΛΟΝ.

32 138 ΩΣ ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΟΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΙ ΚΥΡΙΩΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ:2. ΤΑ ΕΠΙΘΕΤΑ ΑΠΑΣ, ΠΑΣ, ΟΛΟΣ, ΜΟΝΟΣ, ΕΡΗΜΟΣ ΚΑΙ ΑΙ ΑΝΤΩΝΥΜΙΑΙ ΑΥΤΟΣ (ΩΣ ΟΡΙΣΤΙΚΗ) ΚΑΙ ΕΚΑΣΤΟΣ. ΕΑΝ ΟΥΝ Ο ΟΦΘΑΛΜΟΣ ΣΟΥ ΑΠΛΟΥΣ Η, ΟΛΟΝ ΤΟ ΣΩΜΑ ΣΟΥ ΦΩΤΕΙΝΟΝ ΕΣΤΑΙ. ΠΕΡΙ ΔΕ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΕΚΕΙΝΗΣ ΚΑΙ ΩΡΑΣ ΟΥΔΕΙΣ ΟΙΔΕΝ, ΟΥΔΕ ΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ, ΕΙ ΜΗ Ο ΠΑΤΗΡ ΜΟΥ ΜΟΝΟΣ. ΙΔΟΥ ΑΦΙΕΤΑΙ ΥΜΙΝ Ο ΟΙΚΟΣ ΥΜΩΝ ΕΡΗΜΟΣ. Ο ΛΑΟΣ ΓΑΡ ΑΠΑΣ ΕΞΕΚΡΕΜΑΤΟ ΑΥΤΟΥ ΑΚΟΥΩΝ. ΠΑΣΑ Η ΠΟΛΙΣ ΕΞΗΛΘΕΝ ΕΙΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΙΝ ΤΩ ΙΗΣΟΥ. ΑΥΤΟΣ ΔΕ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΟΥΚ ΕΠΙΣΤΕΥΕΝ ΕΑΥΤΟΝ ΑΥΤΟΙΣ ΔΙΑ ΤΟ ΓΙΝΩΣΚΕΙΝ ΠΑΝΤΑΣ.

139 ΔΙΑΚΡΙΣΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΟΥ ΑΠΟ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΝ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΝ Ο ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΔΙΑΦΕΡΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΝ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΝ, ΔΙΟΤΙ Ο ΜΕΝ ΠΡΩΤΟΣ (ΚΑΤ. ΠΡΟΣΔ.) ΠΡΟΣΔΙΔΕΙ ΕΙΣ ΤΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΝ ΜΙΑΝ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΠΑΡΟΔΙΚΗΝ, ΜΕΤΑΒΛΗΤΗΝ ΚΑΙ ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΓΝΩΣΤΗ, ΕΝΩ Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ (ΕΠΙΘ. ΠΡΟΣΔ.) ΜΙΑΝ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΜΟΝΙΜΟΝ, ΓΝΩΣΤΗΝ ΚΑΙ ΗΔΗ ΑΠΟΔΕΔΟΜΕΝΗΝ ΕΙΣ ΑΥΤΟ.

ΕΙΛΚΥΣΕΝ ΤΟ ΔΙΚΤΥΟΝ ΜΕΣΤΟΝ ΙΧΘΥΩΝ. ΕΙΛΚΥΣΕΝ ΤΟ ΜΕΣΤΟΝ ΔΙΚΤΥΟΝ. Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΕΒΟΑ ΟΞΕΙΑ ΤΗ ΦΩΝΗ. Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΕΒΟΑ ΤΗ ΟΞΕΙΑ ΦΩΝΗ

140 ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΟΝ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΝ ΤΟ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΜΕΝΟΝ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΝ ΣΥΓΚΡΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΝΤΙΔΙΑΣΤΕΛΛΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟΝ ΤΟΥ, ΕΝΩ ΜΕ ΤΟΝ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΝ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΝ ΣΥΓΚΡΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΝΤΙΔΙΑΣΤΕΛΛΕΤΑΙ ΜΕ ΑΛΛΑ ΟΜΟΕΙΔΗ. Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΕΒΟΑ ΟΞΕΙΑ ΤΗ ΦΩΝΗ.

33 Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΕΒΟΑ ΤΗ ΟΞΕΙΑ ΦΩΝΗ

ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ ΛΕΓΟΝΤΕΣ ΟΞΕΙΑ ΤΗ ΦΩΝΗ (ΟΞΕΙΑ ΚΑΤΗΓ. ΠΡΟΣΔ.) ΣΥΓΚΡΙΝΟΜΕΝ ΚΑΙ ΑΝΤΙΔΙΑΣΤΕΛΛΟΜΕΝ ΤΗΝ ΦΩΝΗΝ ΤΟΥ ΑΓΓΕΛΟΥ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΣΤΙΓΜΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΝΗΘΗ ΦΩΝΗΝ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ. ΛΕΓΟΝΤΕΣ ΤΗ ΟΞΕΙΑ ΦΩΝΗ (ΤΗ ΟΞΕΙΑ ΕΠΙΘ. ΠΡΟΣΔ.) ΣΥΓΚΡΙΝΟΜΕΝ ΚΑΙ ΑΝΤΙΔΙΑΣΤΕΛΛΟΜΕΝ ΤΗΝ ΦΩΝΗΝ ΤΟΥ ΑΓΓΕΛΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΦΩΝΗΝ ΑΛΛΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ.

141 Ο ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΔΙΑΦΕΡΕΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΝ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΝ, ΔΙΟΤΙ ΑΥΤΟΣ ΜΕΝ ΔΕΝ ΔΕΧΕΤΑΙ ΠΟΤΕ ΑΡΘΡΟΝ, ΕΝΩ Ο ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΠΑΝΤΟΤΕ ΔΕΧΕΤΑΙ, ΕΚΤΟΣ ΕΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΜΕΝΟΝ ΥΠ’ ΑΥΤΟΥ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΝ ΔΕΝ ΕΧΗ ΑΡΘΡΟΝ.

ΕΙΛΚΥΣΕΝ ΤΟ ΔΙΚΤΥΟΝ ΜΕΣΤΟΝ ΙΧΘΥΩΝ. Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΘΕΟΣ. ΑΓΙΩ ΠΝΕΥΜΑΤΙ ΠΑΣΑ ΨΥΧΗ ΖΩΟΥΤΑΙ.

142 ΟΝΟΜΑΤΙΚΟΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΙ – ΕΤΕΡΟΠΤΩΤΟΙ ΓΕΝΙΚΑ ΠΕΡΙ ΠΤΩΣΕΩΝ ΚΑΤ΄ΑΡΧΑΣ Η ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΙΧΕΝ ΟΚΤΩ ΠΤΩΣΕΙΣ: ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗΝ, ΓΕΝΙΚΗΝ, ΔΟΤΙΚΗΝ, ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΝ, ΚΛΗΤΙΚΗΝ, ΑΦΑΙΡΕΤΙΚΗΝ, ΤΟΠΙΚΗΝ, ΟΡΓΑΝΙΚΗΝ. ΑΙ ΤΡΕΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΙ ΕΝΩΡΙΣ ΕΞΕΛΙΠΟΝ ΚΑΙ Η ΜΕΝ ΑΦΑΙΡΕΤΙΚΗ ΑΝΕΠΛΗΡΩΘΗ ΔΙΑ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ, Η ΔΕ ΤΟΠΙΚΗ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΔΙΑ ΤΗΣ ΔΟΤΙΚΗΣ. ΤΟΙΟΥΤΟΤΡΟΠΩΣ ΕΧΟΜΕΝ ΤΗΝ ΚΑΘΑΡΑΝ ΓΕΝΙΚΗΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΦΑΙΡΕΤΙΚΗΝ ΓΕΝΙΚΗΝ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΘΑΡΑΝ ΔΟΤΙΚΗΝ, ΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗΝ ΔΟΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΙΚΗΝ ΔΟΤΙΚΗΝ. ΕΚ ΤΩΝ ΠΤΩΣΕΩΝ: 1 Η ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΤΩΣΙΣ ΤΟΥ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΟΜΟΙΟΠΤΩΤΩΝ ΑΥΤΟΥ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΩΝ.

34 2 Η ΚΛΗΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΤΩΣΙΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΕΩΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΟΜΟΙΟΠΤΩΤΩΝ ΑΥΤΗΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΩΝ. 3 Η ΓΕΝΙΚΗ, Η ΔΟΤΙΚΗ ΚΑΙ Η ΑΙΤΙΑΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΑΙ ΠΤΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΟΜΟΙΟΠΤΩΤΩΝ ΚΑΙ ΕΤΕΡΟΠΤΩΤΩΝ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΩΝ. Α) Η ΓΕΝΙΚΗ ΩΣ ΕΤΕΡΟΠΤΩΤΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ 1) Η ΓΕΝΙΚΗ, ΟΤΑΝ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΗ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΝ Ή ΕΠΙΘΕΤΟΝ ΩΣ ΕΤΕΡΟΠΤΩΤΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ: α) ΔΙΑΙΡΕΤΙΚΗ Ή ΤΟΥ ΔΙΗΡΗΜΕΝΟΥ ΟΛΟΥ, ΟΤΑΝ ΦΑΝΕΡΩΝΗ ΣΥΝΟΛΟΝ, ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΜΕΝΟΝ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΝ Ή ΕΠΙΘΕΤΟΝ.

ΕΙΣ ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΩΝ ΛΟΓΧΗ ΤΗΝ ΠΛΕΥΡΑΝ ΑΥΤΟΥ ΕΝΥΞΕΝ. ΤΑ ΗΜΙΣΗ ΤΩΝ ΥΠΑΡΧΟΝΤΩΝ ΜΟΥ, ΚΥΡΙΕ, ΔΙΔΩΜΙ ΤΟΙΣ ΠΤΩΧΟΙΣ. ΙΔΩΝ ΔΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΤΩΝ ΦΑΡΙΣΑΙΩΝ ΚΑΙ ΣΑΔΔΟΥΚΑΙΩΝ ΕΡΧΟΜΕΝΟΥΣ ΕΠΙ ΤΩ ΒΑΠΤΙΣΜΑ… ΚΑΤΑΛΙΠΩΝ ΑΥΤΟΥΣ ΕΞΗΛΘΕΝ ΕΞΩ ΤΗΣ ΠΟΛΕΩΣ ΕΙΣ ΒΗΘΑΝΙΑΝ.

143 Α) Η ΓΕΝΙΚΗ ΩΣ ΕΤΕΡΟΠΤΩΤΟΣ ΟΝΟΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ Η ΓΕΝΙΚΗ, ΟΤΑΝ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΗ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΝ Ή ΕΠΙΘΕΤΟΝ ΩΣ ΕΤΕΡΟΠΤΩΤΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ: 2 ΚΤΗΤΙΚΗ, ΟΤΑΝ ΦΑΝΕΡΩΝΗ ΤΟΝ ΚΤΗΤΟΡΑ ΕΝΟΣ ΠΡΑΓΜΑΤΟΣ. ΕΠΙΘΕΤΑ ΠΟΥ ΣΥΝΗΘΩΣ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΓΕΝΙΚΗΝ ΚΤΗΤΙΚΗΝ ΕΙΝΑΙ ΤΑ: ΟΙΚΕΙΟΣ, ΚΟΙΝΟΣ, ΦΙΛΟΣ, ΕΧΘΡΟΣ, ΞΕΝΟΣ, ΙΕΡΟΣ, ΙΔΙΟΣ (ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΣ), ΕΤΑΙΡΟΣ.

Ο ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΤΟΥ ΜΑΡΚΟΥ. ΕΝ ΤΗ ΟΙΚΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΜΟΝΑΙ ΠΟΛΛΑΙ ΕΙΣΙΝ. ΟΙΚΕΙΟΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.

144 Η ΓΕΝΙΚΗ ΩΣ ΕΤΕΡΟΠΤΩΤΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ

Η ΓΕΝΙΚΗ, ΟΤΑΝ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΗ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΝ Ή ΕΠΙΘΕΤΟΝ ΩΣ ΕΤΕΡΟΠΤΩΤΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ: 3 ΓΕΝΙΚΗ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ, ΟΤΑΝ ΦΑΝΕΡΩΝΗ ΤΟΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΝ ΕΝΟΣ ΕΡΓΟΥ. ΑΙ ΠΑΡΑΒΟΛΑΙ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ. Ο ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ. ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ. ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ ΜΩΥΣΕΩΣ. ΛΟΓΟΣ ΚΥΡΙΟΥ. 145 Η ΓΕΝΙΚΗ ΩΣ ΕΤΕΡΟΠΤΩΤΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ Η ΓΕΝΙΚΗ, ΟΤΑΝ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΗ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΝ Ή ΕΠΙΘΕΤΟΝ ΩΣ ΕΤΕΡΟΠΤΩΤΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ: 4 ΓΕΝΙΚΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ, ΟΤΑΝ ΦΑΝΕΡΩΝΗ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΩΓΗΝ ΤΟΥ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΜΕΝΟΥ.

ΙΑΚΩΒΟΣ ΤΟΥ ΖΕΒΕΔΑΙΟΥ. ΙΑΚΩΒΟΣ ΤΟΥ ΑΛΦΑΙΟΥ. ΙΗΣΟΥΣ ΤΟΥ ΝΑΥΗ. ΣΙΜΩΝ ΒΑΡΙΩΝΑ. ΛΕΥΙ ΤΟΥ ΑΛΦΑΙΟΥ. ΣΑΛΩΜΗ ΗΡΩΔΙΑΔΟΣ. ΔΑΫΙΔ ΤΟΥ ΙΕΣΣΑΙ.

146 Η ΓΕΝΙΚΗ ΩΣ ΕΤΕΡΟΠΤΩΤΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ Η ΓΕΝΙΚΗ, ΟΤΑΝ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΗ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΝ Ή ΕΠΙΘΕΤΟΝ ΩΣ ΕΤΕΡΟΠΤΩΤΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ:

36 5 ΤΗΣ ΙΔΙΟΤΗΤΟΣ, ΟΤΑΝ ΦΑΝΕΡΩΝΗ ΗΛΙΚΙΑΝ, ΜΕΤΡΟΝ Ή ΑΛΛΗΝ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΜΕΝΟΥ. ΣΥΝΗΘΩΣ ΣΥΝΟΔΕΥΕΤΑΙ ΑΠΟ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΑ ΕΠΙΘΕΤΑ.

ΤΕΙΧΟΣ ΕΚΑΤΟΝ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΝΤΑ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΠΗΧΩΝ. ΠΑΙΣ ΔΩΔΕΚΑ ΕΤΩΝ. ΝΟΜΙΣΑΝΤΕΣ ΔΕ ΑΥΤΟΝ ΕΝ ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΗΛΘΟΝ ΗΜΕΡΑΣ ΟΔΟΝ.

147 Η ΓΕΝΙΚΗ ΩΣ ΕΤΕΡΟΠΤΩΤΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ Η ΓΕΝΙΚΗ, ΟΤΑΝ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΗ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΝ Ή ΕΠΙΘΕΤΟΝ ΩΣ ΕΤΕΡΟΠΤΩΤΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ: 6 ΤΗΣ ΑΞΙΑΣ Ή ΤΟΥ ΤΙΜΗΜΑΤΟΣ, ΟΤΑΝ ΦΑΝΕΡΩΝΗ ΤΗΝ ΑΞΙΑΝ ΤΟΥ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΜΕΝΟΥ. ΕΠΙΘΕΤΑ ΠΟΥ ΣΥΝΗΘΩΣ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΓΕΝΙΚΗΝ ΤΗΣ ΑΞΙΑΣ ΕΙΝΑΙ: ΑΞΙΟΣ, ΑΝΑΞΙΟΣ, ΤΙΜΙΟΣ, ΩΝΙΟΣ (ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΠΡΟΟΡΙΖΕΤΑΙ ΓΙ’ ΑΓΟΡΑΝ Ή ΠΩΛΗΣΙΝ), ΩΝΗΤΟΣ (ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ).

Ο ΜΗ ΓΝΟΥΣ, ΠΟΙΗΣΑΣ ΔΕ ΑΞΙΑ ΠΛΗΓΩΝ, ΔΑΡΗΣΕΤΑΙ ΟΛΙΓΑΣ. ΣΤΡΟΥΘΙΟΝ ΑΣΣΑΡΙΟΥ. ΑΓΡΟΣ ΤΡΙΑΚΟΝΤΑ ΑΡΓΥΡΙΩΝ. ΑΓΡΟΣ ΑΙΜΑΤΟΣ. ΑΠΕΛΘΟΝΤΕΣ ΑΓΟΡΑΣΩΜΕΝ ΔΗΝΑΡΙΩΝ ΔΙΑΚΟΣΙΩΝ ΑΡΤΟΥΣ ΚΑΙ ΔΩΜΕΝ ΑΥΤΟΙΣ ΦΑΓΕΙΝ; ΧΟΙΝΙΞ ΣΙΤΟΥ ΔΗΝΑΡΙΟΥ, ΚΑΙ ΤΡΕΙΣ ΧΟΙΝΙΚΕΣ ΚΡΙΘΗΣ ΔΗΝΑΡΙΟΥ.

148 Η ΓΕΝΙΚΗ ΩΣ ΕΤΕΡΟΠΤΩΤΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ Η ΓΕΝΙΚΗ, ΟΤΑΝ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΗ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΝ Ή ΕΠΙΘΕΤΟΝ ΩΣ ΕΤΕΡΟΠΤΩΤΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ: 7 ΤΗΣ ΑΙΤΙΑΣ, ΟΤΑΝ ΦΑΝΕΡΩΝΗ ΤΗΝ ΑΙΤΙΑΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΤΙ. ΕΠΙΘΕΤΑ ΠΟΥ ΣΥΝΗΘΩΣ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΓΕΝΙΚΗΝ ΤΗΣ ΑΙΤΙΑΣ ΕΙΝΑΙ:

37 ΑΙΤΙΟΣ, ΕΝΟΧΟΣ, ΕΥΔΑΙΜΩΝ, ΜΑΚΑΡΙΟΣ, ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ, ΥΠΟΔΙΚΟΣ, ΥΠΟΛΟΓΟΣ Κ.ΛΠ.

ΑΙΤΙΟΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΑΙΩΝΙΟΥ. ΕΝΟΧΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ ΕΣΤΙ. Ω ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ, ΤΙ ΤΟ ΠΕΡΙ ΗΜΑΣ ΓΕΓΟΝΕΝ ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ.

149 Η ΓΕΝΙΚΗ ΩΣ ΕΤΕΡΟΠΤΩΤΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ Η ΓΕΝΙΚΗ, ΟΤΑΝ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΗ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΝ Ή ΕΠΙΘΕΤΟΝ ΩΣ ΕΤΕΡΟΠΤΩΤΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ: 8 ΤΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ Ή ΤΗΣ ΥΛΗΣ, ΟΤΑΝ ΦΑΝΕΡΩΝΗ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΝ Ή ΤΗΝ ΥΛΗΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΕΣΚΕΥΑΣΜΕΝΟΝ ΤΟ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΜΕΝΟΝ ΟΝΟΜΑ.

ΑΓΕΛΗ ΧΟΙΡΩΝ. ΠΟΤΗΡΙΟΝ ΨΥΧΡΟΥ ΥΔΑΤΟΣ. ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ ΥΜΙΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΕΡΑΜΙΟΝ ΥΔΑΤΟΣ ΒΑΣΤΑΖΩΝ. ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΑΚΑΝΘΩΝ. ΧΟΙΝΙΞ ΣΙΤΟΥ ΔΗΝΑΡΙΟΥ, ΚΑΙ ΤΡΕΙΣ ΧΟΙΝΙΚΕΣ ΚΡΙΘΗΣ ΔΗΝΑΡΙΟΥ.

150 Η ΓΕΝΙΚΗ ΩΣ ΕΤΕΡΟΠΤΩΤΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ Η ΓΕΝΙΚΗ, ΟΤΑΝ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΗ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΝ Ή ΕΠΙΘΕΤΟΝ ΩΣ ΕΤΕΡΟΠΤΩΤΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ: 9 ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΗ, ΟΤΑΝ ΦΑΝΕΡΩΝΗ ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΝ ΤΗΣ ΡΗΜΑΤΙΚΗΣ ΕΝΝΟΙΑΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΜΕΝΟΥ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΥ. ΓΕΝΙΚΗΝ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΗΝ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΑΦΗΡΗΜΕΝΑ ΡΗΜΑΤΙΚΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ.

Η ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΤΗΣ ΣΑΡΚΟΣ ΚΑΙ Η ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΤΩΝ ΟΦΘΑΛΜΩΝ ΚΑΙ Η ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ ΤΟΥ ΒΙΟΥ, ΟΥΚ ΕΣΤΙ ΕΚ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ, ΑΛΛ’ ΕΚ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΕΣΤΙ.

38 Η ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ ΤΟΥ ΑΒΡΑΑΜ. ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΩΝ ΠΡΟΦΗΤΩΝ. Η ΑΠΙΣΤΙΑ ΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ. Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ. Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ. Η ΠΤΩΣΙΣ ΤΟΥ ΑΔΑΜ. 151 Η ΓΕΝΙΚΗ ΩΣ ΕΤΕΡΟΠΤΩΤΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ Η ΓΕΝΙΚΗ, ΟΤΑΝ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΗ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΝ Ή ΕΠΙΘΕΤΟΝ ΩΣ ΕΤΕΡΟΠΤΩΤΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ: 9 ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΗ, ΟΤΑΝ ΦΑΝΕΡΩΝΗ ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΝ ΤΗΣ ΡΗΜΑΤΙΚΗΣ ΕΝΝΟΙΑΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΜΕΝΟΥ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΥ. ΓΕΝΙΚΗΝ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΗΝ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΑΦΗΡΗΜΕΝΑ ΡΗΜΑΤΙΚΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ. ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ: Η ΓΕΝΙΚΗ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΑΝ ΤΡΕΨΩΜΕΝ ΤΟ ΑΦΗΡΗΜΕΝΟΝ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΝ ΕΙΣ ΡΗΜΑ·Η ΓΕΝΙΚΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΝ: Η ΠΤΩΣΙΣ ΤΟΥ ΑΔΑΜ. Ο ΑΔΑΜ ΠΕΠΤΩΚΕ. Η ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΤΗΣ ΣΑΡΚΟΣ. Η ΣΑΡΞ ΕΠΙΘΥΜΕΙ.

152 Η ΓΕΝΙΚΗ ΩΣ ΕΤΕΡΟΠΤΩΤΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ Η ΓΕΝΙΚΗ, ΟΤΑΝ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΗ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΝ Ή ΕΠΙΘΕΤΟΝ ΩΣ ΕΤΕΡΟΠΤΩΤΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ: 10 ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ, ΟΤΑΝ ΦΑΝΕΡΩΝΗ ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΤΗΣ ΡΗΜΑΤΙΚΗΣ ΕΝΝΟΙΑΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΜΕΝΟΥ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΥ Ή ΕΠΙΘΕΤΟΥ. ΓΕΝΙΚΗΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗΝ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΑΦΗΡΗΜΕΝΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΠΙΘΕΤΑ ΕΚΕΙΝΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΑ Ή ΣΥΝΩΝΥΜΑ ΡΗΜΑΤΑ ΣΥΝΤΑΣΣΟΜΕΝΑ ΜΕ ΓΕΝΙΚΗΝ.

39 Η ΔΙΑΒΑΣΙΣ ΤΗΣ ΕΡΥΘΡΑΣ ΘΑΛΑΣΣΗΣ. Η ΣΤΑΥΡΩΣΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ. ΜΕΤΟΧΟΣ ΑΙΩΝΙΟΥ ΖΩΗΣ. ΚΟΙΝΩΝΟΙ ΘΕΙΑΣ ΦΥΣΕΩΣ. ΠΛΗΡΗΣ ΧΑΡΙΤΟΣ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΙΑΣ.

153 Η ΓΕΝΙΚΗ ΩΣ ΕΤΕΡΟΠΤΩΤΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ Η ΓΕΝΙΚΗ, ΟΤΑΝ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΗ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΝ Ή ΕΠΙΘΕΤΟΝ ΩΣ ΕΤΕΡΟΠΤΩΤΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ: 10 ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ, ΟΤΑΝ ΦΑΝΕΡΩΝΗ ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΤΗΣ ΡΗΜΑΤΙΚΗΣ ΕΝΝΟΙΑΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΜΕΝΟΥ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΥ Ή ΕΠΙΘΕΤΟΥ. ΓΕΝΙΚΗΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗΝ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΑΦΗΡΗΜΕΝΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΠΙΘΕΤΑ ΕΚΕΙΝΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΑ Ή ΣΥΝΩΝΥΜΑ ΡΗΜΑΤΑ ΣΥΝΤΑΣΣΟΜΕΝΑ ΜΕ ΓΕΝΙΚΗΝ. ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ: 1 ΤΑ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑΣ Ή ΑΜΕΛΕΙΑΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ (ΕΠΙΜΕΛΗΣ, ΑΜΕΛΗΣ, ΟΛΙΓΩΡΟΣ). 2 ΤΑ ΜΝΗΜΗΣ Ή ΛΗΘΗΣ (ΜΝΗΜΩΝ, ΑΜΝΗΜΩΝ, ΕΠΙΛΗΣΜΩΝ). 3 ΤΑ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ Ή ΑΠΕΙΡΙΑΣ (ΕΜΠΕΙΡΟΣ, ΑΠΕΙΡΟΣ, ΑΗΘΗΣ, ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ). 4 ΤΑ ΜΕΤΟΧΗΣ Ή ΠΛΗΣΜΟΝΗΣ (ΜΕΤΟΧΟΣ, ΚΟΙΝΩΝΟΣ, ΜΕΣΤΟΣ, ΠΛΗΡΗΣ).

ΕΠΙΜΕΛΗΣ ΤΩΝ ΘΕΙΩΝ. ΜΝΗΜΩΝ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ. ΠΑΣ ΓΑΡ Ο ΜΕΤΕΧΩΝ ΓΑΛΑΚΤΟΣ ΑΠΕΙΡΟΣ ΛΟΓΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ. ΜΕΤΟΧΟΣ ΑΙΩΝΙΟΥ ΖΩΗΣ. ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΝ ΥΜΙΝ ΠΑΡΑΚΑΛΩ Ο ΣΥΜΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣ ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΣ ΤΩΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΠΑΘΗΜΑΤΩΝ, Ο ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΕΛΛΟΥΣΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΣΘΑΙ ΔΟΞΗΣ ΚΟΙΝΩΝΟΣ. ΚΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΣΑΡΞ ΕΓΕΝΕΤΟ ΚΑΙ ΕΣΚΗΝΩΣΕΝ ΕΝ ΗΜΙΝ, ΚΑΙ ΕΘΕΑΣΑΜΕΘΑ ΤΗΝ ΔΟΞΑΝ ΑΥΤΟΥ, ΔΟΞΑΝ ΩΣ ΜΟΝΟΓΕΝΟΥΣ ΠΑΡΑ ΠΑΤΡΟΣ, ΠΛΗΡΗΣ ΧΑΡΙΤΟΣ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΣ.

154 Η ΓΕΝΙΚΗ ΩΣ ΕΤΕΡΟΠΤΩΤΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ Η ΓΕΝΙΚΗ, ΟΤΑΝ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΗ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΝ Ή ΕΠΙΘΕΤΟΝ ΩΣ ΕΤΕΡΟΠΤΩΤΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ: 10 ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ, ΟΤΑΝ ΦΑΝΕΡΩΝΗ ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΤΗΣ ΡΗΜΑΤΙΚΗΣ ΕΝΝΟΙΑΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΜΕΝΟΥ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΥ Ή ΕΠΙΘΕΤΟΥ. ΓΕΝΙΚΗΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗΝ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΑΦΗΡΗΜΕΝΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΠΙΘΕΤΑ ΕΚΕΙΝΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΑ Ή ΣΥΝΩΝΥΜΑ ΡΗΜΑΤΑ ΣΥΝΤΑΣΣΟΜΕΝΑ ΜΕ ΓΕΝΙΚΗΝ. ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ: 5 ΤΑ ΦΕΙΔΟΥΣ ΚΑΙ ΑΦΕΙΔΙΑΣ (ΦΕΙΔΩΛΟΣ, ΑΦΕΙΔΗΣ). 6 ΤΑ ΑΡΧΗΣ (ΕΞΟΥΣΙΑΣ) Ή ΤΑ ΑΝΤΙΘΕΤΑ (ΕΓΚΡΑΤΗΣ, ΚΥΡΙΟΣ, ΥΠΗΚΟΟΣ, ΑΚΡΑΤΩΡ). 7 ΤΑ ΧΩΡΙΣΜΟΥ Ή ΑΠΑΛΛΑΓΗΣ (ΜΟΝΟΣ, ΕΡΗΜΟΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ). ΑΦΕΙΔΗΣ ΣΩΜΑΤΟΣ. ΟΤΑΝ ΟΥΝ ΕΛΘΗ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΤΟΥ ΑΜΠΕΛΩΝΟΣ, ΤΙ ΠΟΙΗΣΕΙ ΤΟΙΣ ΓΕΩΡΓΟΙΣ ΕΚΕΙΝΟΙΣ; (ΓΥΝΗ)ΕΡΗΜΟΣ ΑΝΔΡΟΣ. ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΠΑΘΩΝ. 155 Η ΓΕΝΙΚΗ ΩΣ ΕΤΕΡΟΠΤΩΤΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ Η ΓΕΝΙΚΗ, ΟΤΑΝ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΗ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΝ Ή ΕΠΙΘΕΤΟΝ ΩΣ ΕΤΕΡΟΠΤΩΤΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ: 10 ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ, ΟΤΑΝ ΦΑΝΕΡΩΝΗ ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΤΗΣ ΡΗΜΑΤΙΚΗΣ ΕΝΝΟΙΑΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΜΕΝΟΥ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΥ Ή ΕΠΙΘΕΤΟΥ. ΓΕΝΙΚΗΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗΝ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΑΦΗΡΗΜΕΝΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΠΙΘΕΤΑ ΕΚΕΙΝΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΑ Ή ΣΥΝΩΝΥΜΑ ΡΗΜΑΤΑ ΣΥΝΤΑΣΣΟΜΕΝΑ ΜΕ ΓΕΝΙΚΗΝ. ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ: 8 ΤΑ ΣΤΕΡΗΣΕΩΣ (ΕΝΔΕΗΣ, ΓΥΜΝΟΣ, ΚΕΝΟΣ, ΟΡΦΑΝΟΣ, ΑΠΑΙΣ, ΑΠΑΤΩΡ). 9 ΤΑ ΔΙΑΦΟΡΑΣ (ΔΙΑΦΟΡΟΣ, ΕΤΕΡΟΣ, ΑΛΛΟΤΡΙΟΣ ΑΛΛΟΣ). 10 ΤΑ ΕΙΣ –ΙΚΟΣ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΑ (ΠΡΑΚΤΙΚΟΣ, ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΟΣ, ΠΟΡΙΣΤΙΚΟΣ). 11 ΤΑ ΕΧΟΝΤΑ ΕΝΝΟΙΑΝ ΣΥΓΚΡΙΣΕΩΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΘΕΤΙΚΑ (ΔΙΠΛΑΣΙΟΣ, ΑΝΩΤΕΡΟΣ, ΠΡΟΤΕΡΟΣ).

ΕΝΔΕΗΣ ΦΡΕΝΩΝ. ΜΗΤΡΟΤΗΣ ΠΑΡΘΕΝΙΑΣ ΑΛΛΟΤΡΙΟΣ. ΖΩΝ ΓΑΡ Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ… ΚΡΙΤΙΚΟΣ ΕΝΘΥΜΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΕΝΝΟΙΩΝ ΚΑΡΔΙΑΣ. ΜΑΘΗΤΗΣ ΑΝΩΤΕΡΟΣ ΤΟΥ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥ.

156 ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ: 1 Η ΓΕΝΙΚΗ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ, ΕΑΝ ΤΡΕΨΩΜΕΝ ΤΟ ΑΦΗΡΗΜΕΝΟΝ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΝ Ή ΕΠΙΘΕΤΟΝ ΕΙΣ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΟΝ ΡΗΜΑ· Η ΓΕΝΙΚΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΟΤΕ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ:

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ. ΕΠΙΜΕΛΟΥΝΤΑΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ. Ο ΚΥΡΙΟΣ ΤΟΥ ΑΜΠΕΛΩΝΟΣ. ΚΥΡΙΕΥΕΙ ΤΟΥ ΑΜΠΕΛΩΝΟΣ. ΚΡΙΤΙΚΟΣ ΕΝΘΥΜΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΕΝΝΟΙΩΝ ΚΑΡΔΙΑΣ ΚΡΙΝΕΙ ΤΑΣ ΕΝΘΥΜΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑΣ ΕΝΝΟΙΑΣ.

157 Η ΓΕΝΙΚΗ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΠΟΛΛΑΚΙΣ ΕΧΕΙ ΘΕΣΙΝ ΕΜΠΡΟΘΕΤΟΥ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ. ΑΓΓΕΛΙΑ ΣΩΤΗΡΙΑΣ (ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ). ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ ΚΑΙ ΝΕΑΠΟΛΕΩΣ ΠΑΡΑΠΛΟΥΣ (ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΝ ΚΑΙ ΝΕΑΠΟΛΗΝ).

158 ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΤΟ ΙΔΙΟΝ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΝ ΝΑ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΔΥΟ ΓΕΝΙΚΑΣ, ΣΥΝΗΘΩΣ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΗΝ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗΝ.

ΝΑΒΟΥΧΟΔΟΝΟΣΟΡΟΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΚΑΤΑΛΗΨΙΣ. Ο ΝΑΒΟΥΧΟΔΟΝΟΣΟΡ ΚΑΤΕΛΑΒΕ ΤΑ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ. Η ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ ΕΞΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΔΑΜ. Ο ΑΔΑΜ ΕΞΟΡΙΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ.

159 ΠΟΛΛΑΚΙΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΥΓΧΥΣΙΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗΣ. Η ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΙΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΚ ΤΩΝ ΣΥΜΦΡΑΖΟΜΕΝΩΝ.

ΦΟΒΟΣ ΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ. ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΤΟΥΣ ΙΟΥΔΑΙΟΥΣ Ή ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΙΟΥΔΑΙΟΙ;

160 Η ΔΟΤΙΚΗ ΩΣ ΕΤΕΡΟΠΤΩΤΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ Η ΔΟΤΙΚΗ ΩΣ ΕΤΕΡΟΠΤΩΤΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΕΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΝ (ΣΠΑΝΙΩΣ) ΚΑΙ ΕΠΙΘΕΤΟΝ, ΚΑΛΕΙΤΑΙ ΔΕ ΔΟΤΙΚΗ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ.

ΟΜΟΙΑ ΕΣΤΙ ΠΑΙΔΙΟΙΣ ΚΑΘΗΜΕΝΟΙΣ ΕΝ ΑΓΟΡΑΙΣ… ΤΑΥΤΑ ΕΣΤΙ ΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΩΦΕΛΙΜΑ ΤΟΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙΣ. ΕΠΟΜΕΝΟΙ ΤΟΙΣ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΑΣΙ.

161 ΤΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΤΑ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΜΕΝΑ ΑΠΟ ΔΟΤΙΚΗΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΡΗΜΑΤΑ Ή ΕΠΙΘΕΤΑ ΠΟΥ ΣΥΝΤΑΣΣΟΝΤΑΙ ΜΕ ΔΟΤΙΚΗΝ.

Η ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΔΟΣΙΣ ΗΜΙΝ.(ΕΔΩΚΕΝ ΗΜΙΝ Ο ΘΕΟΣ). 162 Η ΔΟΤΙΚΗ ΩΣ ΕΤΕΡΟΠΤΩΤΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ Η ΔΟΤΙΚΗ ΩΣ ΕΤΕΡΟΠΤΩΤΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΕΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΝ (ΣΠΑΝΙΩΣ) ΚΑΙ ΕΠΙΘΕΤΟΝ, ΚΑΛΕΙΤΑΙ ΔΕ ΔΟΤΙΚΗ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ. ΕΠΙΘΕΤΑ ΠΟΥ ΣΥΝΤΑΣΣΟΝΤΑΙ ΜΕ ΔΟΤΙΚΗΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗΝ ΕΙΝΑΙ ΟΣΑ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΙΔΙΑΝ ΡΙΖΑΝ ΜΕ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΑ ΡΗΜΑΤΑ Ή ΣΥΝΩΝΥΜΑ ΤΩΝ, ΣΥΝΤΑΣΣΟΜΕΝΑ ΣΥΝΗΘΩΣ ΜΕ ΔΟΤΙΚΗΝ, Ή ΟΣΑ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΙΔΙΑΝ ΕΝΝΟΙΑΝ ΜΕ ΡΗΜΑΤΑ ΣΥΝΤΑΣΣΟΜΕΝΑ ΕΠΙΣΗΣ ΜΕ ΔΟΤΙΚΗΝ. ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΟΣΑ ΦΑΝΕΡΩΝΟΥΝ: 1 ΦΙΛΙΑΝ Ή ΕΧΘΡΑΝ (ΦΙΛΟΣ, ΕΥΝΟΥΣ, ΕΝΑΝΤΙΟΣ, ΠΟΛΕΜΙΟΣ, ΕΧΘΡΟΣ, ΚΑΚΟΝΟΥΣ, ΔΥΣΜΕΝΗΣ). 2 ΩΦΕΛΕΙΑΝ Ή ΒΛΑΒΗΝ (ΩΦΕΛΙΜΟΣ, ΒΛΑΒΕΡΟΣ, ΕΠΙΖΗΜΙΟΣ).

ΗΝ ΓΑΡ Ο ΑΝΕΜΟΣ ΕΝΑΝΤΙΟΣ ΑΥΤΟΙΣ. ΠΟΙΗΣΑΤΕ ΕΑΥΤΟΙΣ ΦΙΛΟΥΣ ΕΚ ΤΟΥ ΜΑΜΩΝΑ. ΤΑΥΤΑ ΕΣΤΙ ΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΩΦΕΛΙΜΑ ΤΟΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙΣ.

163 Η ΔΟΤΙΚΗ ΩΣ ΕΤΕΡΟΠΤΩΤΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ Η ΔΟΤΙΚΗ ΩΣ ΕΤΕΡΟΠΤΩΤΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΕΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΝ (ΣΠΑΝΙΩΣ) ΚΑΙ ΕΠΙΘΕΤΟΝ, ΚΑΛΕΙΤΑΙ ΔΕ ΔΟΤΙΚΗ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ. ΕΠΙΘΕΤΑ ΠΟΥ ΣΥΝΤΑΣΣΟΝΤΑΙ ΜΕ ΔΟΤΙΚΗΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗΝ ΕΙΝΑΙ ΟΣΑ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΙΔΙΑΝ ΡΙΖΑΝ ΜΕ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΑ ΡΗΜΑΤΑ Ή ΣΥΝΩΝΥΜΑ ΤΩΝ, ΣΥΝΤΑΣΣΟΜΕΝΑ ΣΥΝΗΘΩΣ ΜΕ ΔΟΤΙΚΗΝ, Ή ΟΣΑ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΙΔΙΑΝ ΕΝΝΟΙΑΝ ΜΕ ΡΗΜΑΤΑ ΣΥΝΤΑΣΣΟΜΕΝΑ ΕΠΙΣΗΣ ΜΕ ΔΟΤΙΚΗΝ. ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΟΣΑ ΦΑΝΕΡΩΝΟΥΝ: 3 ΕΥΠΕΙΘΕΙΑΝ Ή ΥΠΟΤΑΓΗΝ (ΕΥΠΕΙΘΗΣ, ΥΠΗΚΟΟΣ). 4 ΤΟ ΑΡΜΟΖΟΝ Ή ΤΟ ΜΗ ΑΡΜΟΖΟΝ (ΑΡΜΟΔΙΟΣ, ΠΡΕΠΩΔΗΣ, ΑΠΡΕΠΗΣ, ΑΝΑΡΜΟΣΤΟΣ). 5 ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ Ή ΟΜΟΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΑΥΤΩΝ (ΟΜΟΙΟΣ, ΑΝΟΜΟΙΟΣ, ΠΑΡΑΠΛΗΣΙΟΣ, ΠΡΟΣΦΕΡΗΣ).

ΥΙΟΣ ΕΥΠΕΙΘΗΣ ΤΩ ΠΑΤΡΙ. ΤΟ ΑΙΣΧΡΟΝ ΕΣΤΙ ΑΝΑΡΜΟΣΤΟΝ ΤΟΙΣ ΑΓΙΟΙΣ. ΟΜΟΙΑ ΕΣΤΙ ΠΑΙΔΙΟΙΣ ΚΑΘΗΜΕΝΟΙΣ ΕΝ ΑΓΟΡΑΙΣ…

164 Η ΔΟΤΙΚΗ ΩΣ ΕΤΕΡΟΠΤΩΤΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ Η ΔΟΤΙΚΗ ΩΣ ΕΤΕΡΟΠΤΩΤΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΕΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΝ (ΣΠΑΝΙΩΣ) ΚΑΙ ΕΠΙΘΕΤΟΝ, ΚΑΛΕΙΤΑΙ ΔΕ ΔΟΤΙΚΗ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ. ΕΠΙΘΕΤΑ ΠΟΥ ΣΥΝΤΑΣΣΟΝΤΑΙ ΜΕ ΔΟΤΙΚΗΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗΝ ΕΙΝΑΙ ΟΣΑ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΙΔΙΑΝ ΡΙΖΑΝ ΜΕ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΑ ΡΗΜΑΤΑ Ή ΣΥΝΩΝΥΜΑ ΤΩΝ, ΣΥΝΤΑΣΣΟΜΕΝΑ ΣΥΝΗΘΩΣ ΜΕ ΔΟΤΙΚΗΝ, Ή ΟΣΑ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΙΔΙΑΝ ΕΝΝΟΙΑΝ ΜΕ ΡΗΜΑΤΑ ΣΥΝΤΑΣΣΟΜΕΝΑ ΕΠΙΣΗΣ ΜΕ ΔΟΤΙΚΗΝ. ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΟΣΑ ΦΑΝΕΡΩΝΟΥΝ:

44 6 ΙΣΟΤΗΤΑ Ή ΣΥΜΦΩΝΙΑΝ ΚΑΙ ΤΑ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΑΥΤΩΝ (ΙΣΟΣ, ΑΝΙΣΟΣ, ΙΣΟΡΡΟΠΟΣ, ΣΥΜΦΩΝΟΣ, ΣΥΝΩΔΟΣ, ΟΜΟΓΛΩΣΣΟΣ). 7 ΑΚΟΛΟΥΘΙΑΝ Ή ΔΙΑΔΟΧΗΝ (ΑΚΟΛΟΥΘΟΣ, ΔΙΑΔΟΧΟΣ).

ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΑ ΙΔΙΟΝ ΕΛΕΓΕ ΤΟΝ ΘΕΟΝ, ΙΣΟΝ ΕΑΥΤΟΝ ΠΟΙΩΝ ΤΩ ΘΕΩ. ΕΠΟΜΕΝΟΙ ΤΟΙΣ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΑΣΙ.

165 Η ΔΟΤΙΚΗ ΩΣ ΕΤΕΡΟΠΤΩΤΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ Η ΔΟΤΙΚΗ ΩΣ ΕΤΕΡΟΠΤΩΤΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΕΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΝ (ΣΠΑΝΙΩΣ) ΚΑΙ ΕΠΙΘΕΤΟΝ, ΚΑΛΕΙΤΑΙ ΔΕ ΔΟΤΙΚΗ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ. ΕΠΙΘΕΤΑ ΠΟΥ ΣΥΝΤΑΣΣΟΝΤΑΙ ΜΕ ΔΟΤΙΚΗΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗΝ ΕΙΝΑΙ ΟΣΑ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΙΔΙΑΝ ΡΙΖΑΝ ΜΕ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΑ ΡΗΜΑΤΑ Ή ΣΥΝΩΝΥΜΑ ΤΩΝ, ΣΥΝΤΑΣΣΟΜΕΝΑ ΣΥΝΗΘΩΣ ΜΕ ΔΟΤΙΚΗΝ, Ή ΟΣΑ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΙΔΙΑΝ ΕΝΝΟΙΑΝ ΜΕ ΡΗΜΑΤΑ ΣΥΝΤΑΣΣΟΜΕΝΑ ΕΠΙΣΗΣ ΜΕ ΔΟΤΙΚΗΝ. ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΟΣΑ ΦΑΝΕΡΩΝΟΥΝ: 8 ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΙΝ Ή ΜΕΙΞΙΝ ΚΑΙ ΤΑ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΤΩΝ (ΠΛΗΣΙΟΣ, ΓΕΙΤΩΝ, ΟΜΟΡΟΣ, ΑΜΙΚΤΟΣ). 9 ΠΟΛΛΑ ΣΥΝΘΕΤΑ ΜΕ ΤΑΣ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ ΕΝ Ή ΣΥΝ (ΣΥΓΓΕΝΗΣ, ΣΥΜΦΥΤΟΣ, ΕΜΦΥΤΟΣ).

ΟΜΟΡΟΙ ΗΣΑΝ ΤΟΙΣ ΦΙΛΙΣΤΑΙΟΙΣ. ΕΙ ΓΑΡ ΣΥΜΦΥΤΟΙ ΓΕΓΟΝΑΜΕΝ ΤΩ ΟΜΟΙΩΜΑΤΙ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΑΥΤΟΥ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΕΣΟΜΕΘΑ. ΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΑΙΣ ΨΥΧΑΙΣ ΗΜΩΝ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗΝ ΤΩ ΚΟΣΜΩ, ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΑΙΤΗΣΩΜΕΘΑ. ΤΟ ΘΡΗΣΚΕΥΕΙΝ ΕΜΦΥΤΟΝ ΤΟΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙΣ ΕΣΤΙ.

166 Η ΔΟΤΙΚΗ ΩΣ ΕΤΕΡΟΠΤΩΤΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ Η ΔΟΤΙΚΗ ΩΣ ΕΤΕΡΟΠΤΩΤΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΕΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΝ (ΣΠΑΝΙΩΣ) ΚΑΙ ΕΠΙΘΕΤΟΝ, ΚΑΛΕΙΤΑΙ ΔΕ ΔΟΤΙΚΗ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ. ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ:

45 ΤΑ ΕΠΙΘΕΤΑ ΦΙΛΟΣ, ΟΙΚΕΙΟΣ, ΕΧΘΡΟΣ, ΠΟΛΕΜΙΟΣ, ΔΙΑΔΟΧΟΣ Κ.ΛΠ. ΣΥΝΤΑΣΣΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΜΕ ΓΕΝΙΚΗΝ, ΚΥΡΙΩΣ ΟΤΑΝ ΛΑΜΒΑΝΩΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟΝ ΩΣ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ.

ΟΙ ΠΟΛΕΜΙΟΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ. ΠΟΛΕΜΙΟΙ ΤΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ.

Ο ΦΙΛΟΣ ΤΟΥ ΚΑΙΣΑΡΟΣ. ΦΙΛΟΣ ΤΩ ΚΑΙΣΑΡΙ. 167 Η ΑΙΤΙΑΤΙΚΗ ΩΣ ΕΤΕΡΟΠΤΩΤΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ Η ΑΙΤΙΑΤΙΚΗ ΩΣ ΕΤΕΡΟΠΤΩΤΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΕΙ ΟΝΟΜΑΤΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ Ή ΕΠΙΘΕΤΑ ΚΑΙ ΔΗΛΩΝΕΙ ΤΟ ΚΑΤΑ ΤΙ Ή ΤΗΝ ΑΝΑΦΟΡΑΝ.

ΟΥΤΟΣ ΚΑΘΑΡΟΣ ΤΟ ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗΝ ΕΣΤΙ. ΑΝΕΠΕΣΟΝ ΟΥΝ ΟΙ ΑΝΔΡΕΣ ΤΟΝ ΑΡΙΘΜΟΝ ΩΣΕΙ ΠΕΝΤΑΚΙΣΧΙΛΙΟΙ. 168 Γ΄. ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΙ ΟΙ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΥΝ ΚΥΡΙΩΣ ΡΗΜΑΤΑ (ΔΙΑ ΤΟΥΤΟ ΚΑΙ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΙ ΟΝΟΜΑΖΟΝΤΑΙ) Ή ΑΛΛΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΕΩΣ. ΟΙ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΙ ΦΑΝΕΡΩΝΟΥΝ ΤΡΟΠΟΝ, ΧΡΟΝΟΝ, ΤΟΠΟΝ, ΟΡΓΑΝΟΝ, ΠΟΣΟΝ, ΑΝΑΦΟΡΑΝ, ΑΙΤΙΟΝ.

ΤΟΥ ΔΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ Η ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΟΥΤΩΣ ΗΝ. ΕΥΛΟΓΗΤΟΣ Ο ΘΕΟΣ ΗΜΩΝ ΠΑΝΤΟΤΕ ΝΥΝ ΚΑΙ ΑΕΙ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ. ΑΜΗΝ. ΕΝ ΑΡΧΗ ΕΠΟΙΗΣΕΝ Ο ΘΕΟΣ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΗΝ. ΑΔΙΑΛΕΙΠΤΩΣ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣΘΕ. ΠΝΕΥΜΑ ΘΕΟΥ ΕΠΕΦΕΡΕΤΟ ΕΠΑΝΩ ΤΟΥ ΥΔΑΤΟΣ. ΔΙΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΕΛΕΗΣΟΝ ΗΜΑΣ.

46 ΚΑΙ ΕΙΔΕΝ Ο ΘΕΟΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ, ΟΣΑ ΕΠΟΙΗΣΕ, ΚΑΙ ΙΔΟΥ ΚΑΛΑ ΛΙΑΝ. ΚΑΙ ΕΙΔΕΝ Η ΓΥΝΗ, ΟΤΙ ΚΑΛΟΝ ΤΟ ΞΥΛΟΝ ΕΙΣ ΒΡΩΣΙΝ. ΠΕΡΙ ΕΝΔΥΜΑΤΟΣ ΤΙ ΜΕΡΙΜΝΑΤΕ; ΔΙΑ ΤΟΥΤΟ ΑΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ, ΕΒΟΩΝ ΣΟΙ ΖΩΟΔΟΤΑ.

169 ΟΙ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΙ ΔΙΑΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΕΙΣ: 1 ΚΑΘΑΡΩΣ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΥΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ 2 ΤΟΥΣ ΩΣ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΥΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥΣ ΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΟΥΣ. ΟΙ ΚΑΘΑΡΩΣ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΙ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΤΡΟΠΟΝ, ΧΡΟΝΟΝ, ΤΟΠΟΝ ΚΑΙ ΠΟΣΟΝ.

ΚΑΙ ΗΜΕΙΣ ΜΕΝ ΔΙΚΑΙΩΣ· ΑΞΙΑ ΓΑΡ ΩΝ ΕΠΡΑΞΑΜΕΝ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝ. ΝΥΝΙ ΔΕ ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΓΗΓΕΡΤΑΙ. ΟΠΟΥ ΓΑΡ ΕΣΤΙΝ Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΥΜΩΝ, ΕΚΕΙ ΕΣΤΑΙ ΚΑΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΥΜΩΝ. ΑΦΕΩΝΤΑΙ ΑΙ ΑΜΑΡΤΙΑΙ ΑΥΤΗΣ ΑΙ ΠΟΛΛΑΙ, ΟΤΙ ΗΓΑΠΗΣΕ ΠΟΛΥ· Ω ΔΕ ΟΛΙΓΟΝ ΑΦΙΕΤΑΙ, ΟΛΙΓΟΝ ΑΓΑΠΑ.

170 ΟΙ ΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΟΙ ΩΣ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΙ ΕΙΝΑΙ: 1 ΠΛΑΓΙΑΙ ΠΤΩΣΕΙΣ ΜΕΤΑ ΠΡΟΘΕΣΕΩΝ, ΟΠΟΤΕ ΚΑΙ ΕΜΠΡΟΘΕΤΟΙ ΟΝΟΜΑΖΟΝΤΑΙ. 2 ΠΛΑΓΙΑΙ ΠΤΩΣΕΙΣ ΑΝΕΥ ΠΡΟΘΕΣΕΩΝ. 3 ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ. ΟΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΙ ΟΥΤΟΙ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΤΡΟΠΟΝ, ΧΡΟΝΟΝ, ΤΟΠΟΝ, ΟΡΓΑΝΟΝ, ΠΟΣΟΝ, ΑΝΑΦΟΡΑΝ ΚΑΙ ΑΙΤΙΑΝ. Ο ΜΗ ΩΝ ΜΕΤ’ ΕΜΟΥ ΚΑΤ’ ΕΜΟΥ ΕΣΤΙ, ΚΑΙ Ο ΜΗ ΣΥΝΑΓΩΝ ΜΕΤ’ ΕΜΟΥ ΣΚΟΡΠΙΖΕΙ. ΚΑΙ ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΙΣ ΤΩΝ ΑΡΧΙΣΥΝΑΓΩΓΩΝ, ΟΝΟΜΑΤΙ ΙΑΕΙΡΟΣ. ΕΠΛΑΣΕ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΩ ΒΟΗΘΟΝ.

47 171 ΤΡΟΠΟΣ ΕΚΦΟΡΑΣ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ 1 ΤΡΟΠΟΣ Ο ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΔΙΔΕΙ ΑΠΑΝΤΗΣΙΝ ΕΙΣ ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ: ΠΩΣ; ΟΥΤΟΣ ΕΚΦΕΡΕΤΑΙ: Α) ΔΙΑ ΤΩΝ ΤΡΟΠΙΚΩΝ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΩΝ. Β) ΔΙ’ ΕΜΠΡΟΘΕΤΩΝ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΩΝ. Γ) ΔΙ’ ΑΠΛΗΣ ΔΟΤΙΚΗΣ. Δ) ΔΙ’ ΑΠΛΗΣ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΣ.

ΤΟΥ ΔΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ Η ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΟΥΤΩΣ ΗΝ… ΚΑΙ ΣΥΝ ΑΥΤΩ ΣΤΑΥΡΟΥΣΙ ΔΥΟ ΛΗΣΤΑΣ, ΕΝΑ ΕΚ ΔΕΞΙΩΝ ΚΑΙ ΕΝΑ ΕΞ ΕΥΩΝΥΜΩΝ ΑΥΤΟΥ. ΦΟΒΩ ΠΡΟΣΕΛΘΕ, ΜΗ ΦΛΕΓΗΣ…ΤΩΔΕ ΠΡΟΣΕΥΞΑΙ ΤΩ ΤΡΟΠΩ ΜΕΤΑ ΤΡΟΜΟΥ. ΔΩΡΕΑΝ ΕΛΑΒΕΤΕ, ΔΩΡΕΑΝ ΔΟΤΕ. 172ΧΡΟΝΟΣ Ο ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΔΙΔΕΙ ΑΠΑΝΤΗΣΙΝ ΕΙΣ ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ: ΠΟΤΕ; ΟΥΤΟΣ ΕΚΦΕΡΕΤΑΙ: Α) ΔΙΑ ΧΡΟΝΙΚΟΥ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΟΣ. Β) ΔΙ’ ΕΜΠΡΟΘΕΤΩΝ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΩΝ. Γ) ΔΙ’ ΑΠΛΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ ΦΥΣΙΚΗΝ ΔΙΑΙΡΕΣΙΝ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ (ΗΜΕΡΑΣ,ΝΥΚΤΟΣ, ΘΕΡΟΥΣ, ΧΕΙΜΩΝΟΣ, ΕΑΡΟΣ, ΕΣΠΕΡΑΣ Ή ΔΙΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΜΕΤ’ ΑΠΟΛΥΤΟΥ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΟΥ Ή ΠΟΣΟΤΙΚΟΥ ΕΠΙΘΕΤΟΥ. Δ) ΔΙ’ ΑΠΛΗΣ ΔΟΤΙΚΗΣ. Ε) ΔΙ’ ΑΠΛΗΣ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΣ.

Η ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΣΗΜΕΡΟΝ, ΤΟΝ ΥΠΕΡΟΥΣΙΟΝ ΤΙΚΤΕΙ. Ο ΚΑΤΑΛΥΩΝ ΤΟΝ ΝΑΟΝ ΚΑΙ ΕΝ ΤΡΙΣΙΝ ΗΜΕΡΑΙΣ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ! ΚΑΤΑΞΙΩΣΟΝ, ΚΥΡΙΕ, ΕΝ ΤΗ ΕΣΠΕΡΑ ΤΑΥΤΗ ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΟΥΣ ΦΥΛΑΧΘΗΝΑΙ ΗΜΑΣ. ΚΑΙ ΔΙΑ ΠΑΝΤΟΣ ΝΥΚΤΟΣ ΚΑΙ ΗΜΕΡΑΣ ΕΝ ΤΟΙΣ ΜΝΗΜΑΣΙ ΚΑΙ ΕΝ ΤΑΙΣ ΟΡΕΣΙΝ ΗΝ.

48 ΠΡΟΣΕΥΧΕΣΘΕ ΔΕ ΙΝΑ ΜΗ ΓΕΝΗΤΑΙ Η ΦΥΓΗ ΥΜΩΝ ΧΕΙΜΩΝΟΣ ΜΗΔΕ ΣΑΒΒΑΤΩ. ΕΞΕΤΕ ΘΛΙΨΙΝ ΗΜΕΡΩΝ ΔΕΚΑ. ΟΥΣΗΣ ΟΥΝ ΟΨΙΑΣ ΤΗ ΗΜΕΡΑ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΜΙΑ ΤΩΝ ΣΑΒΒΑΤΩΝ, ΚΑΙ ΤΩΝ ΘΥΡΩΝ ΚΕΚΛΕΙΣΜΕΝΩΝ… ΤΟΣΟΥΤΟΝ ΧΡΟΝΟΝ ΜΕΘ’ ΥΜΩΝ ΕΙΜΙ, ΚΑΙ ΟΥΚ ΕΓΝΩΚΑΣ ΜΕ, ΦΙΛΙΠΠΕ;

173 ΤΟΠΟΣ Ο ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΔΙΔΕΙ ΑΠΑΝΤΗΣΙΝ ΕΙΣ ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ: ΠΟΥ; ΕΚ ΠΟΙΟΥ ΤΟΠΟΥ; ΠΡΟΣ ΠΟΙΟΝ ΤΟΠΟΝ; ΔΙΑ ΠΟΙΟΥ ΤΟΠΟΥ; ΤΟΙΟΥΤΟΤΡΟΠΩΣ Ο ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΟΥΤΟΣ ΦΑΝΕΡΩΝΕΙ: Α) ΤΗΝ ΕΝ ΤΟΠΩ ΣΤΑΣΙΝ: ΕΚΦΕΡΕΤΑΙ ΜΕ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΛΗΓΟΥΝ ΕΙΣ –ΟΥ (ΑΥΤΟΥ, ΑΛΛΑΧΟΥ, ΠΑΝΤΑΧΟΥ), ΕΙΣ –ΘΙ (ΑΥΤΟΘΙ, ΑΛΛΑΧΟΘΙ), ΕΙΣ – ΟΙ ( ΟΙΚΟΙ, ΜΕΓΑΡΟΙ, ΙΣΘΜΟΙ), ΕΙΣ –ΗΣΙ, -ΑΣΙ ( ΑΘΗΝΗΣΙ, ΟΛΥΜΠΙΑΣΙ) ΚΑΙ ΜΕ ΔΟΤΙΚΗΝ ΑΠΡΟΘΕΤΟΝ (ΣΠΑΝΙΩΣ) Ή ΜΕΤΑ ΤΗΣ ΠΡΟΘΕΣΕΩΣ ΕΝ.

ΚΑΘΙΣΑΤΕ ΑΥΤΟΥ ΕΩΣ ΟΥ ΑΠΕΛΘΩΝ ΠΡΟΣΕΥΞΩΜΑΙ ΕΚΕΙ. ΤΑΥΤΑ ΕΙΠΩΝ ΕΠΤΥΣΕ ΧΑΜΑΙ. ΕΧΕΤΕ ΤΙ ΒΡΩΣΙΜΟΝ ΕΝΘΑΔΕ;

ΕΚΕΙΝΟΙ ΔΕ ΕΞΕΛΘΟΝΤΕΣ ΕΚΗΡΥΞΑΝ ΠΑΝΤΑΧΟΥ, ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΣΥΝΕΡΓΟΥΝΤΟΣ. ΕΝ ΤΩ ΣΠΗΛΑΙΩ ΤΙΚΤΕΤΑΙ, ΕΝ ΦΑΤΝΗ ΤΩΝ ΑΛΟΓΩΝ Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ. ΦΩΝΗ ΕΝ ΡΑΜΑ ΟΙΚΟΥΣΘΗ. ΦΩΝΗ ΒΟΩΝΤΟΣ ΕΝ ΤΗ ΕΡΗΜΩ.

174 Ο ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΔΙΔΕΙ ΑΠΑΝΤΗΣΙΝ ΕΙΣ ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ: ΠΟΥ; ΕΚ ΠΟΙΟΥ ΤΟΠΟΥ; ΠΡΟΣ ΠΟΙΟΝ ΤΟΠΟΝ; ΔΙΑ ΠΟΙΟΥ ΤΟΠΟΥ; ΤΟΙΟΥΤΟΤΡΟΠΩΣ Ο ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΟΥΤΟΣ ΦΑΝΕΡΩΝΕΙ:

49 B) ΤΗΝ ΕΚ ΤΟΠΟΥ ΚΙΝΗΣΙΝ: ΕΚΦΕΡΕΤΑΙ ΜΕ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΛΗΓΟΥΝ ΕΙΣ –ΘΕΝ (ΑΘΗΝΗΘΕΝ, ΟΙΚΟΘΕΝ, ΕΚΕΙΘΕΝ) ΚΑΙ ΜΕ ΓΕΝΙΚΗΝ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΠΡΟΘΕΣΕΩΝ ΕΚ Ή ΑΠΟ. ΚΑΙ ΠΡΟΒΑΣ ΕΚΕΙΘΕΝ ΕΙΔΕΝ ΑΛΛΟΥΣ ΔΥΟ ΑΔΕΛΦΟΥΣ. ΚΑΙ ΠΟΘΕΝ ΜΟΙ ΤΟΥΤΟ ΙΝΑ ΕΛΘΗ Η ΜΗΤΗΡ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΠΡΟΣ ΜΕ; ΕΡΕΙΤΕ ΤΩ ΟΡΕΙ ΤΟΥΤΩ, ΜΕΤΑΒΗΘΙ ΕΝΤΕΥΘΕΝ ΕΚΕΙ, ΚΑΙ ΜΕΤΑΒΗΣΕΤΑΙ. Ο ΑΝΑΒΑΙΝΩΝ ΑΛΛΑΧΟΘΕΝ, ΕΚΕΙΝΟΣ ΚΛΕΠΤΗΣ ΕΣΤΙ ΚΑΙ ΛΗΣΤΗΣ. ΚΑΙ ΗΡΧΟΝΤΟ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟΝ ΠΑΝΤΑΧΟΘΕΝ. ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΙΚΟΝ ΜΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΨΩ ΟΘΕΝ ΕΞΗΛΘΟΝ. ΕΣΩΘΕΝ ΓΑΡ ΕΚ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΟΙ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΙ ΟΙ ΚΑΚΟΙ ΕΚΠΟΡΕΥΟΝΤΑΙ. ΕΞΩΘΕΝ ΜΑΧΑΙ, ΕΣΩΘΕΝ ΦΟΒΟΙ. ΕΚ ΣΟΥ ΓΑΡ ΕΞΕΛΕΥΣΕΤΑΙ ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ. ΕΞ ΑΙΓΥΠΤΟΥ ΕΚΑΛΕΣΑ ΤΟΝ ΥΙΟΝ ΜΟΥ. ΚΑΙ ΙΔΟΥ ΦΩΝΗ ΕΚ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ ΛΕΓΟΥΣΑ. ΙΔΟΥ ΜΑΓΟΙ ΑΠΟ ΑΝΑΤΟΛΩΝ ΠΑΡΕΓΕΝΟΝΤΟ ΕΙΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ. ΕΞΕΠΛΕΥΣΑΜΕΝ ΑΠΟ ΦΙΛΙΠΠΩΝ ΚΑΙ ΗΛΘΟΜΕΝ ΕΙΣ ΤΡΩΑΔΑ. ΑΠΟ ΔΕ ΤΗΣ ΜΙΛΗΤΟΥ ΠΕΜΨΑΣ ΕΙΣ ΕΦΕΣΟΝ ΜΕΤΕΚΑΛΕΣΑΤΟ ΤΟΥΣ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥΣ.

175 Ο ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΔΙΔΕΙ ΑΠΑΝΤΗΣΙΝ ΕΙΣ ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ: ΠΟΥ; ΕΚ ΠΟΙΟΥ ΤΟΠΟΥ; ΠΡΟΣ ΠΟΙΟΝ ΤΟΠΟΝ; ΔΙΑ ΠΟΙΟΥ ΤΟΠΟΥ; ΤΟΙΟΥΤΟΤΡΟΠΩΣ Ο ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΟΥΤΟΣ ΦΑΝΕΡΩΝΕΙ: Γ) ΤΗΝ ΠΡΟΣ ΤΟΠΟΝ ΚΙΝΗΣΙΝ. ΕΚΦΕΡΕΤΑΙ ΜΕ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΛΗΓΟΥΝ ΕΙΣ –ΣΕ, -ΖΕ, -ΔΕ (ΕΚΕΙΣΕ, ΟΙΚΑΔΕ, ΑΘΗΝΑΖΕ) ΚΑΙ ΜΕ ΕΜΠΡΟΘΕΤΟΝ ΓΕΝΙΚΗΝ Ή ΕΜΠΡΟΘΕΤΟΝ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΝ. ΕΚΕΙΣΕ ΓΑΡ (ΤΥΡΟΝ) ΗΝ ΤΟ ΠΛΟΙΟΝ ΑΠΟΦΟΡΤΙΖΟΜΕΝΟΝ ΤΟΝ ΓΟΜΟΝ.

50 ΚΥΡΙΕ, ΔΟΣ ΜΟΙ ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΥΔΩΡ, ΙΝΑ ΜΗ ΔΙΨΩ ΜΗΔΕ ΕΡΧΟΜΑΙ ΕΝΘΑΔΕ ΑΝΤΛΕΙΝ. ΦΕΥΓΕ ΕΙΣ ΑΙΓΥΠΤΟΝ. ΕΙΣΕΛΘΕ ΕΙΣ ΤΟ ΤΑΜΙΕΙΟΝ ΣΟΥ. Η ΕΙΣ ΑΔΟΥ ΚΑΘΟΔΟΣ. ΚΑΙ ΠΕΣΩΝ ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΕΚΥΛΙΕΤΟ ΑΦΡΙΖΩΝ. ΕΞΕΠΟΡΕΥΕΤΟ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟΝ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ. ΥΠΑΓΕΓΕΤΕ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΙΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΔΕΙΝΑ.

176 Ο ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΔΙΔΕΙ ΑΠΑΝΤΗΣΙΝ ΕΙΣ ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ: ΠΟΥ; ΕΚ ΠΟΙΟΥ ΤΟΠΟΥ; ΠΡΟΣ ΠΟΙΟΝ ΤΟΠΟΝ; ΔΙΑ ΠΟΙΟΥ ΤΟΠΟΥ; ΤΟΙΟΥΤΟΤΡΟΠΩΣ Ο ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΟΥΤΟΣ ΦΑΝΕΡΩΝΕΙ: Δ) ΤΗΝ ΔΙΑ ΤΟΠΟΥ ΚΙΝΗΣΙΝ. ΕΚΦΕΡΕΤΑΙ ΜΕ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΛΗΓΟΥΝ ΕΙΣ –Η ΚΑΙ ΜΕ ΓΕΝΙΚΗΝ ΜΕΤΑ ΤΗΣ ΔΙΑ Ή ΜΕ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΝ ΜΕΤΑ ΤΗΣ ΠΡΟΘΕΣΕΩΣ ΚΑΤΑ.

ΔΙ’ ΑΛΛΗΣ ΟΔΟΥ ΑΝΕΧΩΡΗΣΑΝ. ΟΥΚ ΕΠ’ ΑΡΤΩ ΜΟΝΩ ΖΗΣΕΤΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΑΛΛ’ ΕΠΙ ΠΑΝΤΙ ΡΗΜΑΤΙ ΕΚΠΟΡΕΥΟΜΕΝΩ ΔΙΑ ΣΤΟΜΑΤΟΣ ΘΕΟΥ. ΠΑΡΕΠΟΡΕΥΟΝΤΟ ΔΙΑ ΤΗΣ ΓΑΛΙΛΑΙΑΣ. ΔΙΩΔΕΥΕ ΚΑΤΑ ΠΟΛΙΝ ΚΑΙ ΚΩΜΗΝ ΚΗΡΥΣΣΩΝ. ΔΙΗΡΧΟΝΤΟ ΚΑΤΑ ΤΑΣ ΚΩΜΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΖΟΜΕΝΟΙ.

177 ΟΡΓΑΝΟΝ Ο ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΟΡΓΑΝΟΥ ΔΙΔΕΙ ΑΠΑΝΤΗΣΙΝ ΕΙΣ ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ: ΜΕ ΤΙ; ΟΥΤΟΣ ΕΚΦΕΡΕΤΑΙ: 1 ΔΙΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΜΕΤΑ ΤΗΣ ΠΡΟΘΕΣΕΩΣ ΔΙΑ.

51 2 ΔΙ’ ΑΠΛΗΣ ΔΟΤΙΚΗΣ. ΑΥΤΗ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ΔΟΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΕΙ ΣΥΝΗΘΩΣ ΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ ΚΡΙΣΙΝ, ΕΙΚΑΣΙΑΝ, ΜΕΤΡΟΝ, ΤΙΜΩΡΙΑΝ.

ΤΙΣ Η ΣΟΦΙΑ Η ΔΟΘΕΙΣΑ ΑΥΤΩ, ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΙΑΥΤΑΙ ΔΙΑ ΤΩΝ ΧΕΙΡΩΝ ΑΥΤΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ; ΕΙΠΕ ΔΙΑ ΠΑΡΑΒΟΛΗΣ… Η ΧΑΡΙΣ ΚΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΙΑ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΓΕΝΕΤΟ. ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ΕΚ ΝΕΚΡΩΝ, ΘΑΝΑΤΩ ΘΑΝΑΤΟΝ ΠΑΤΗΣΑΣ. ΚΟΠΙΩΜΕΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΤΑΙΣ ΙΔΙΑΙΣ ΧΕΡΣΙ.

178 Η ΔΟΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΔΗΛΟΙ ΠΟΛΛΑΚΙΣ ΣΥΝΟΔΕΙΑΝ. ΑΥΤΗ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ΔΟΤΙΚΗ ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΕΙ ΣΥΝΗΘΩΣ ΡΗΜΑΤΑ ΚΙΝΗΣΕΩΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ.

ΠΑΥΛΟΣ ΕΠΟΡΕΥΘΗ ΧΕΙΜΩΝΙ. ΙΟΥΔΑΣ ΟΧΛΩ ΙΚΑΝΩ ΑΦΙΚΕΤΟ. 179 ΠΟΣΟΝ Ο ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΟΣΟΥ ΔΙΔΕΙ ΑΠΑΝΤΗΣΙΝ ΕΙΣ ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ: ΠΟΣΟΝ; ΟΥΤΟΣ ΕΚΦΕΡΕΤΑΙ: 1 ΔΙΑ ΤΩΝ ΠΟΣΟΤΙΚΩΝ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΩΝ ΑΓΑΝ, ΛΙΑΝ, ΠΑΝΥ, ΣΦΟΔΡΑ, ΑΠΑΞ, ΔΙΣ Κ.ΛΠ. ΗΡΩΔΗΣ…ΕΘΥΜΩΘΗ ΛΙΑΝ. ΕΧΑΡΗΝ ΛΙΑΝ. ΙΔΟΝΤΕΣ ΤΟΝ ΑΣΤΕΡΑ ΕΧΑΡΗΣΑΝ ΧΑΡΑΝ ΜΕΓΑΛΗΝ ΣΦΟΔΡΑ. ΟΙ ΜΑΘΗΤΑΙ…ΕΦΟΒΗΘΗΣΑΝ ΣΦΟΔΡΑ. ΑΠΑΞ ΕΛΙΘΑΣΘΗΝ. ΑΠΑΞ ΤΟΥ ΕΝΙΑΥΤΟΥ ΜΟΝΟΣ Ο ΑΡΧΙΕΡΕΥΣ… ΝΗΣΤΕΥΩ ΔΙΣ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ.

ΠΡΙΝ Ή ΔΙΣ ΑΛΕΚΤΟΡΑ ΦΩΝΗΣΑΙ ΤΡΙΣ ΑΠΑΡΝΗΣΗ ΜΕ. 180 Ο ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΟΣΟΥ ΔΙΔΕΙ ΑΠΑΝΤΗΣΙΝ ΕΙΣ ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ: ΠΟΣΟΝ; ΟΥΤΟΣ ΕΚΦΕΡΕΤΑΙ: 2 ΔΙ’ ΑΠΛΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ. ΑΥΤΗ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ΓΕΝΙΚΗ ΤΟΥ ΤΙΜΗΜΑΤΟΣ Ή ΤΗΣ ΑΞΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΕΙ ΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ ΑΓΟΡΑΝ, ΠΩΛΗΣΙΝ, ΑΞΙΑΝ.

ΑΒΡΑΑΜ ΩΝΕΙΤΑΙ ΜΝΗΜΑ ΑΡΓΥΡΙΟΥ. ΣΤΡΟΥΘΙΟΝ ΕΝ ΚΑΠΕΡΝΑΟΥΜ ΑΠΕΔΟΤΟ ΑΣΣΑΡΙΟΥ. ΤΙΜΗΣ ΗΓΟΡΑΣΘΗΤΕ· ΜΗ ΓΙΝΕΣΘΕ ΔΟΥΛΟΙ ΑΝΘΡΩΠΩΝ. 181 Ο ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΟΣΟΥ ΔΙΔΕΙ ΑΠΑΝΤΗΣΙΝ ΕΙΣ ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ: ΠΟΣΟΝ; ΟΥΤΟΣ ΕΚΦΕΡΕΤΑΙ: 3 ΔΙ’ ΑΠΛΗΣ ΔΟΤΙΚΗΣ. ΑΥΤΗ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΕΙ ΠΑΡΑΘΕΤΙΚΑ Ή ΛΕΞΕΙΣ ΜΕ ΠΑΡΑΘΕΤΙΚΗΝ ΕΝΝΟΙΑΝ.

ΕΙ ΔΕ ΤΟΝ ΧΟΡΤΟΝ…Ο ΘΕΟΣ ΟΥΤΩΣ ΑΜΦΙΕΝΝΥΣΙΝ, ΟΥ ΠΟΛΛΩ ΜΑΛΛΟΝ ΥΜΑΣ ΟΛΙΓΟΠΙΣΤΟΙ; ΤΟΣΟΥΤΩ ΚΡΕΙΤΤΩΝ ΓΕΝΟΜΕΝΟΣ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ, ΟΣΩ ΔΙΑΦΟΡΩΤΕΡΟΝ ΠΑΡ’ ΑΥΤΟΥΣ ΚΕΚΛΗΡΟΝΟΜΗΚΕΝ ΟΝΟΜΑ. 182 Ο ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΟΣΟΥ ΔΙΔΕΙ ΑΠΑΝΤΗΣΙΝ ΕΙΣ ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ: ΠΟΣΟΝ; ΟΥΤΟΣ ΕΚΦΕΡΕΤΑΙ: 4 ΔΙ’ ΑΠΛΗΣ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΣ ΠΟΥ ΦΑΝΕΡΩΝΕΙ ΤΟΠΙΚΗΝ ΕΚΤΑΣΙΝ Ή ΧΡΟΝΙΚΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑΝ.

ΚΑΙ ΙΔΟΥ ΔΥΟ ΕΞ ΑΥΤΩΝ ΗΣΑΝ ΠΟΡΕΥΟΜΕΝΟΙ ΕΝ ΑΥΤΗ ΤΗ ΗΜΕΡΑ ΕΙΣ ΚΩΜΗΝ ΑΠΕΧΟΥΣΑΝ ΣΤΑΔΙΟΥΣ ΕΞΗΚΟΝΤΑ ΑΠΟ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ, Η ΟΝΟΜΑ ΕΜΜΑΟΥΣ. ΝΗΣΤΕΥΣΑΣ ΗΜΕΡΑΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΝΤΑ ΚΑΙ ΝΥΚΤΑΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΝΤΑ ΥΣΤΕΡΟΝ ΕΠΕΙΝΑΣΕ. ΙΝΑ ΕΚΕΙ ΤΡΕΦΩΣΙΝ ΑΥΤΗΝ ΗΜΕΡΑΣ ΧΙΛΙΑΣ ΔΙΑΚΟΣΙΑΣ ΕΞΗΚΟΝΤΑ…

53 ΚΑΙ ΕΚΡΑΤΗΣΕ ΤΟΝ ΔΡΑΚΟΝΤΑ…ΚΑΙ ΕΔΗΣΕΝ ΑΥΤΟΝ ΧΙΛΙΑ ΕΤΗ. ΚΑΙ ΕΔΟΘΗ ΑΥΤΩ ΕΞΟΥΣΙΑ ΠΟΛΕΜΟΝ ΠΟΙΗΣΑΙ ΜΗΝΑΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΝΤΑ ΔΥΟ. 183 ΑΝΑΦΟΡΑΝ Ο ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΙ Ή ΤΗΣ ΑΝΑΦΟΡΑΣ ΔΙΔΕΙ ΑΠΑΝΤΗΣΙΝ ΕΙΣ ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ: ΚΑΤΑ ΤΙ; ΟΥΤΟΣ ΕΚΦΕΡΕΤΑΙ: 1 ΔΙ’ ΕΜΠΡΟΘΕΤΟΥ ΓΕΝΙΚΗΣ Ή ΔΙ’ ΕΜΠΡΟΘΕΤΟΥ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΣ. ΜΗ ΟΥΝ ΜΕΡΙΜΝΗΣΗΤΕ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΥΡΙΟΝ. ΙΔΟΥ Ο ΠΑΙΣ ΜΟΥ, ΟΝ ΗΡΕΤΙΣΑ, Ο ΑΓΑΠΗΤΟΣ ΜΟΥ, ΕΙΣ ΟΝ ΕΥΔΟΚΗΣΕΝ Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ. ΤΙΣ ΕΞ ΥΜΩΝ ΕΛΕΓΧΕΙ ΜΕ ΠΕΡΙ ΑΜΑΡΤΙΑΣ; ΕΧΩΝ ΠΙΣΤΙΝ ΚΑΙ ΑΓΑΘΗΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΝ, ΗΝ ΤΙΝΕΣ ΑΠΩΣΑΜΕΝΟΙ ΠΕΡΙ ΤΗΝ ΠΙΣΤΙΝ ΕΝΑΥΑΓΗΣΑΝ. ΤΙ ΟΥΝ ΕΡΟΥΜΕΝ ΠΡΟΣ ΤΑΥΤΑ; ΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΥΠΕΡ ΗΜΩΝ, ΤΙΣ ΚΑΘ’ ΗΜΩΝ; ΔΙΑΤΙ ΟΥ ΠΕΡΙΠΑΤΟΥΣΙΝ ΟΙ ΜΑΘΗΤΑΙ ΣΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΙΝ ΤΩΝ ΠΡΕΒΥΤΕΡΩΝ; ΚΑΙ ΑΝΑΣΤΑΝΤΑ ΤΗ ΤΡΙΤΗ ΗΜΕΡΑ, ΚΑΤΑ ΤΑΣ ΓΡΑΦΑΣ. ΚΑΤΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΔΙΑ ΠΑΝΤΑ… 184 Ο ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΙ Ή ΤΗΣ ΑΝΑΦΟΡΑΣ ΔΙΔΕΙ ΑΠΑΝΤΗΣΙΝ ΕΙΣ ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ: ΚΑΤΑ ΤΙ; ΟΥΤΟΣ ΕΚΦΕΡΕΤΑΙ: 2 ΔΙ’ ΑΠΛΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΠΑΝΙΩΣ, ΔΟΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΣ.

ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΠΩΣ ΕΧΕΙ ΠΑΙΔΕΙΑΣ; ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΑ ΙΔΙΟΝ ΕΛΕΓΕ ΤΟΝ ΘΕΟΝ, ΙΣΟΝ ΕΑΥΤΟΝ ΠΟΙΩΝ ΤΩ ΘΕΩ. Ο ΕΝΑΣ ΤΗΣ ΤΡΙΑΔΟΣ ΕΠΑΘΕ ΣΑΡΚΙ. ΝΟΣΟΥΝΤΑ ΤΟ ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗΝ, ΕΠΙΣΚΟΠΗΣ ΘΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΝΟΙΑΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑ ΣΟΥ…

54 185 Ο ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΙ Ή ΤΗΣ ΑΝΑΦΟΡΑΣ ΔΙΔΕΙ ΑΠΑΝΤΗΣΙΝ ΕΙΣ ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ: ΚΑΤΑ ΤΙ; ΟΥΤΟΣ ΕΚΦΕΡΕΤΑΙ: 3 ΔΙ’ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΥ. ΟΥ ΟΥΚ ΕΙΜΙ ΙΚΑΝΟΣ ΤΑ ΥΠΟΔΗΜΑΤΑ ΒΑΣΤΑΣΑΙ. ΤΑΥΤΑ ΠΑΡΑΘΟΥ ΠΙΣΤΟΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙΣ, ΟΙΤΙΝΕΣ ΙΚΑΝΟΙ ΕΣΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΕΤΕΡΟΥΣ ΔΙΔΑΞΑΙ. ΟΥΚΕΤΙ ΕΙΜΙ ΑΞΙΟΣ ΚΛΗΘΗΝΑΙ ΥΙΟΣ ΣΟΥ. ΙΔΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΜΕΤ’ ΕΜΕ ΟΥ ΟΥΚ ΕΙΜΙ ΑΞΙΟΣ ΤΟ ΥΠΟΔΗΜΑ ΤΩΝ ΠΟΔΩΝ ΛΥΣΑΙ. ΤΙΣ ΑΞΙΟΣ ΕΣΤΙΝ ΑΝΟΙΞΑΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟΝ ΚΑΙ ΛΥΣΑΙ ΤΑΣ ΣΦΡΑΓΙΔΑΣ ΑΥΤΟΥ; 186 ΑΙΤΙΟΝ Ο ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΙΤΙΟΥ ΔΙΔΕΙ ΑΠΑΝΤΗΣΙΝ ΕΙΣ ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ: ΥΠΟ ΠΟΙΟΥ; ΔΙΑ ΠΟΙΑΝ ΑΙΤΙΑΝ; ΔΙΑ ΠΟΙΟΝ ΣΚΟΠΟΝ; ΤΟΙΟΥΤΟΤΡΟΠΩΣ Ο ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΙΤΙΟΥ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ ΕΙΣ: 1 ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΝ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΙΚΟΥ ΑΙΤΙΟΥ. 2 ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΝ ΤΟΥ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΟΥ ΑΙΤΙΟΥ. 3 ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΝ ΤΟΥ ΤΕΛΙΚΟΥ ΑΙΤΙΟΥ.

ΚΡΙΝΟΜΕΝΟΙ ΔΕ ΥΠΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΠΑΙΔΕΥΟΜΕΘΑ, ΙΝΑ ΜΗ ΣΥΝ ΤΩ ΚΟΣΜΩ ΚΑΤΑΚΡΙΘΩΜΕΝ. ΑΠΟ ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ ΜΟΥ ΑΜΑΡΤΙΩΝ, ΑΣΘΕΝΕΙ ΤΟ ΣΩΜΑ, ΑΣΘΕΝΕΙ ΜΟΥ ΚΑΙ Η ΨΥΧΗ. ΕΝΕΚΕΝ ΤΟΥΤΟΥ ΚΑΤΑΛΕΙΨΕΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ. 187 Ο ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΙΤΙΟΥ ΔΙΔΕΙ ΑΠΑΝΤΗΣΙΝ ΕΙΣ ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ: ΥΠΟ ΠΟΙΟΥ; ΔΙΑ ΠΟΙΑΝ ΑΙΤΙΑΝ; ΔΙΑ ΠΟΙΟΝ ΣΚΟΠΟΝ; ΤΟΙΟΥΤΟΤΡΟΠΩΣ Ο ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΙΤΙΟΥ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ ΕΙΣ: 1 ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΝ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΙΚΟΥ ΑΙΤΙΟΥ. 2 ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΝ ΤΟΥ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΟΥ ΑΙΤΙΟΥ. 3 ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΝ ΤΟΥ ΤΕΛΙΚΟΥ ΑΙΤΙΟΥ. Ο ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΟΥ ΑΙΤΙΟΥ ΕΚΦΕΡΕΤΑΙ:

55 1 ΔΙΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΠΡΟΘΕΣΕΩΝ ΕΝΕΚΑ, ΥΠΟ, ΑΠΟ, ΕΚ. ΜΑΚΑΡΙΟΙ ΟΙ ΔΕΔΙΩΓΜΕΝΟΙ ΕΝΕΚΕΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ. …ΑΠΟ ΤΗΣ ΧΑΡΑΣ ΑΥΤΟΥ ΥΠΑΓΕΙ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΟΣΑ ΕΧΕΙ ΠΩΛΕΙ… ΕΤΙ ΔΕ ΑΠΙΣΤΟΥΝΤΩΝ ΑΥΤΩΝ ΑΠΟ ΤΗΣ ΧΑΡΑΣ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΖΟΝΤΩΝ ΕΙΠΕΝ ΑΥΤΟΙΣ· ΕΧΕΤΕ ΤΙ ΒΡΩΣΙΜΟΝ ΕΝΘΑΔΕ; ΚΑΘΗΛΩΣΟΝ ΕΚ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ ΣΟΥ ΤΑΣ ΣΑΡΚΑΣ ΗΜΩΝ…

188 Ο ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΙΤΙΟΥ ΔΙΔΕΙ ΑΠΑΝΤΗΣΙΝ ΕΙΣ ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ: ΥΠΟ ΠΟΙΟΥ; ΔΙΑ ΠΟΙΑΝ ΑΙΤΙΑΝ; ΔΙΑ ΠΟΙΟΝ ΣΚΟΠΟΝ; ΤΟΙΟΥΤΟΤΡΟΠΩΣ Ο ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΙΤΙΟΥ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ ΕΙΣ: 1 ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΝ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΙΚΟΥ ΑΙΤΙΟΥ. 2 ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΝ ΤΟΥ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΟΥ ΑΙΤΙΟΥ. 3 ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΝ ΤΟΥ ΤΕΛΙΚΟΥ ΑΙΤΙΟΥ. Ο ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΟΥ ΑΙΤΙΟΥ ΕΚΦΕΡΕΤΑΙ: 2 ΔΙΑ ΔΟΤΙΚΗΣ ΜΕΤΑ ΤΗΣ ΠΡΟΘΕΣΕΩΣ ΕΠΙ. 3 ΔΙΑ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΣ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΠΡΟΘΕΣΕΩΝ ΔΙΑ, ΠΑΡΑ, ΚΑΤΑ.

ΧΑΙΡΕΙ ΕΠ’ ΑΥΤΩ ΜΑΛΛΟΝ Ή ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΕΝΕΝΗΚΟΝΤΑ ΕΝΝΕΑ. ΟΣ ΑΝ ΑΠΟΛΥΣΗ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΑΥΤΟΥ ΜΗ ΕΠΙ ΠΟΡΝΕΙΑ ΚΑΙ ΓΑΜΗΣΗ ΑΛΛΗΝ, ΜΟΙΧΑΤΑΙ. ΕΠΙ ΤΩ ΡΗΜΑΤΙ ΣΟΥ ΧΑΛΑΣΩ ΤΟ ΔΙΚΤΥΟ. ΔΙΑ ΦΘΟΝΟΝ ΠΑΡΕΔΩΚΑΝ ΑΥΤΟΝ. ΔΙΑ ΤΑ ΕΡΓΑ ΑΥΤΑ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΜΟΙ. ΕΑΝ ΕΙΠΗ Ο ΠΟΥΣ, ΟΤΙ ΟΥΚ ΕΙΜΙ ΧΕΙΡ, ΟΥΚ ΕΙΜΙ ΕΚ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ, -ΟΥ ΠΑΡΑ ΤΟΥΤΟ ΟΥΚ ΕΣΤΙΝ ΕΚ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ; ΕΞΕΣΤΙΝ ΑΝΘΡΩΠΩ ΑΠΟΛΥΣΑΙ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΑΥΤΟΥ ΚΑΤΑ ΠΑΣΑΝ ΑΙΤΙΑΝ; ΑΔΕΛΦΟΙ, ΟΙΔΑ ΟΤΙ ΚΑΤΑ ΑΓΝΟΙΑΝ ΕΠΡΑΞΑΤΕ.

189 Ο ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΙΤΙΟΥ ΔΙΔΕΙ ΑΠΑΝΤΗΣΙΝ ΕΙΣ ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ: ΥΠΟ ΠΟΙΟΥ; ΔΙΑ ΠΟΙΑΝ ΑΙΤΙΑΝ; ΔΙΑ ΠΟΙΟΝ ΣΚΟΠΟΝ; ΤΟΙΟΥΤΟΤΡΟΠΩΣ Ο ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΙΤΙΟΥ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ ΕΙΣ: 1 ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΝ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΙΚΟΥ ΑΙΤΙΟΥ. 2 ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΝ ΤΟΥ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΟΥ ΑΙΤΙΟΥ. 3 ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΝ ΤΟΥ ΤΕΛΙΚΟΥ ΑΙΤΙΟΥ. Ο ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΟΥ ΑΙΤΙΟΥ ΕΚΦΕΡΕΤΑΙ: 4 ΔΙ’ ΑΠΛΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ. 5 ΔΙ’ ΑΠΛΗΣ ΔΟΤΙΚΗΣ.

ΕΒΡΑΙΟΙ ΣΤΕΦΑΝΟΝ ΕΔΙΩΞΑΝ ΑΣΕΒΕΙΑΣ. ΙΝΑ ΜΗ ΤΩ ΣΤΑΥΡΩ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΔΙΩΚΩΝΤΑΙ. ΠΙΣΤΕΙ ΠΛΕΙΟΝΑ ΘΥΣΙΑΝ ΑΒΕΛ ΠΑΡΑ ΚΑΪΝ ΠΡΟΣΗΝΕΓΚΕ ΤΩ ΘΕΩ. ΠΙΣΤΕΙ ΕΝΩΧ ΜΕΤΕΤΕΘΗ ΤΟΥ ΜΗ ΙΔΕΙΝ ΘΑΝΑΤΟΝ. ΠΙΣΤΕΙ ΧΡΗΜΑΤΙΣΘΕΙΣ ΝΩΕ…ΚΑΤΕΣΚΕΥΑΣΕ ΚΙΒΩΤΟΝ. ΠΙΣΤΕΙ ΚΑΛΟΥΜΕΝΟΣ ΑΒΡΑΑΜ ΥΠΗΚΟΥΣΕΝ ΕΞΕΛΘΕΙΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΤΟΠΟΝ ΟΝ ΕΜΕΛΛΕ ΛΑΜΒΑΝΕΙΝ. 190 Ο ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΙΤΙΟΥ ΔΙΔΕΙ ΑΠΑΝΤΗΣΙΝ ΕΙΣ ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ: ΥΠΟ ΠΟΙΟΥ; ΔΙΑ ΠΟΙΑΝ ΑΙΤΙΑΝ; ΔΙΑ ΠΟΙΟΝ ΣΚΟΠΟΝ; ΤΟΙΟΥΤΟΤΡΟΠΩΣ Ο ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΙΤΙΟΥ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ ΕΙΣ: 1 ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΝ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΙΚΟΥ ΑΙΤΙΟΥ. 2 ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΝ ΤΟΥ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΟΥ ΑΙΤΙΟΥ. 3 ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΝ ΤΟΥ ΤΕΛΙΚΟΥ ΑΙΤΙΟΥ. Ο ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΤΕΛΙΚΟΥ ΑΙΤΙΟΥ ΕΚΦΕΡΕΤΑΙ: 1 ΔΙΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΩΝ ΠΡΟΘΕΣΕΩΝ, ΕΝΕΚΑ, ΕΝΕΚΕΝ, ΧΑΡΙΝ.

ΟΙ ΠΛΕΙΟΥΣ ΟΥΚ ΗΔΕΙΣΑΝ ΤΙΝΟΣ ΕΝΕΚΕΝ ΣΥΝΕΛΗΛΥΘΕΙΣΑΝ. ΜΗ ΕΝΕΚΕΝ ΒΡΩΜΑΤΟΣ ΚΑΤΑΛΥΕ ΤΟ ΕΡΓΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. ΟΥΤΟΙ ΕΙΣΙ ΓΟΓΓΥΣΤΑΙ…ΘΑΥΜΑΖΟΝΤΕΣ ΠΡΟΣΩΠΑ ΩΦΕΛΕΙΑΣ ΧΑΡΙΝ. ΚΑΙ ΧΑΡΙΝ ΤΙΝΟΣ ΕΣΦΑΞΕΝ ΑΥΤΟΝ(ΑΒΕΛ);

191 Ο ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΙΤΙΟΥ ΔΙΔΕΙ ΑΠΑΝΤΗΣΙΝ ΕΙΣ ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ: ΥΠΟ ΠΟΙΟΥ; ΔΙΑ ΠΟΙΑΝ ΑΙΤΙΑΝ; ΔΙΑ ΠΟΙΟΝ ΣΚΟΠΟΝ; ΤΟΙΟΥΤΟΤΡΟΠΩΣ Ο ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΙΤΙΟΥ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ ΕΙΣ: 1 ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΝ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΙΚΟΥ ΑΙΤΙΟΥ. 2 ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΝ ΤΟΥ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΟΥ ΑΙΤΙΟΥ. 3 ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΝ ΤΟΥ ΤΕΛΙΚΟΥ ΑΙΤΙΟΥ. Ο ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΤΕΛΙΚΟΥ ΑΙΤΙΟΥ ΕΚΦΕΡΕΤΑΙ: 2 ΔΙΑ ΔΟΤΙΚΗΣ ΜΕΤΑ ΤΗΣ ΠΡΟΘΕΣΕΩΣ ΕΠΙ.

ΣΥΝΕΚΟΜΙΣΑΝ ΔΕ ΤΟΝ ΣΤΕΦΑΝΟΝ ΑΝΔΡΕΣ ΕΥΛΑΒΕΙΣ ΚΑΙ ΕΠΟΙΗΣΑΝ ΚΟΠΕΤΟΝ ΜΕΓΑΝ ΕΠ’ ΑΥΤΩ. ΚΑΙ ΚΛΑΥΣΟΥΣΙΝ ΑΥΤΗΝ ΚΑΙ ΚΟΨΟΝΤΑΙ ΕΠ’ ΑΥΤΗ ΟΙ ΒΑΣΙΛΕΙΣ ΤΗΣ ΓΗΣ. ΚΛΑΥΣΑΤΕ ΟΛΟΛΥΖΟΝΤΕΣ ΕΠΙ ΤΑΙΣ ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑΙΣ ΥΜΩΝ ΤΑΙΣ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΑΙΣ.

192 Ο ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΙΤΙΟΥ ΔΙΔΕΙ ΑΠΑΝΤΗΣΙΝ ΕΙΣ ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ: ΥΠΟ ΠΟΙΟΥ; ΔΙΑ ΠΟΙΑΝ ΑΙΤΙΑΝ; ΔΙΑ ΠΟΙΟΝ ΣΚΟΠΟΝ; ΤΟΙΟΥΤΟΤΡΟΠΩΣ Ο ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΙΤΙΟΥ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ ΕΙΣ: 1 ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΝ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΙΚΟΥ ΑΙΤΙΟΥ. 2 ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΝ ΤΟΥ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΟΥ ΑΙΤΙΟΥ. 3 ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΝ ΤΟΥ ΤΕΛΙΚΟΥ ΑΙΤΙΟΥ. Ο ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΤΕΛΙΚΟΥ ΑΙΤΙΟΥ ΕΚΦΕΡΕΤΑΙ: 3 ΔΙ’ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΣ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΠΡΟΘΕΣΕΩΝ ΕΙΣ, ΠΡΟΣ, ΕΠΙ, ΔΙΑ, ΚΑΤΑ. ΜΩΣΗΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΣΚΛΗΡΟΚΑΡΔΙΑΝ ΥΜΩΝ ΕΠΕΤΡΕΨΕΝ ΥΜΙΝ ΑΠΟΛΥΣΑΙ ΤΑΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΥΜΩΝ. ΕΦΟΒΗΘΗΣΑΝ ΤΟΝ ΟΧΛΟΝ· ΕΓΝΩΣΑΝ ΓΑΡ ΟΤΙ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟΥΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗΝ ΕΙΠΕ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΕΣ ΑΥΤΟΝ ΑΠΗΛΘΟΝ. ΚΥΡΙΕ, ΠΡΟΣ ΗΜΑΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗΝ ΤΑΥΤΗΝ ΛΕΓΕΙΣ Ή ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΠΑΝΤΑΣ; ΣΠΛΑΓΧΝΙΖΟΜΑΙ ΕΠΙ ΤΟΝ ΟΧΛΟΝ… ΕΠΙ ΤΟΝ ΙΜΑΤΙΣΜΟΝ ΜΟΥ ΕΒΑΛΟΝ ΚΛΗΡΟΝ.

ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟΝ ΔΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΝ ΕΓΕΝΕΤΟ. ΟΙΝΩ ΟΛΙΓΩ ΧΡΩ ΔΙΑ ΤΟΝ ΣΤΟΜΑΧΟΝ ΣΟΥ. ΚΑΤΑ ΑΓΝΟΙΑΝ ΕΠΡΑΞΑΤΕ, ΩΣΠΕΡ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΧΟΝΤΕΣ ΥΜΩΝ. ΤΩ ΔΕ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩ Ο ΜΙΣΘΣΟΣ ΟΥ ΛΟΓΙΖΕΤΑΙ ΚΑΤΑ ΧΑΡΙΝ, ΑΛΛΑ ΚΑΤΑ ΟΦΕΙΛΗΜΑ.

193 Ο ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΙΤΙΟΥ ΔΙΔΕΙ ΑΠΑΝΤΗΣΙΝ ΕΙΣ ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ: ΥΠΟ ΠΟΙΟΥ; ΔΙΑ ΠΟΙΑΝ ΑΙΤΙΑΝ; ΔΙΑ ΠΟΙΟΝ ΣΚΟΠΟΝ; ΤΟΙΟΥΤΟΤΡΟΠΩΣ Ο ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΙΤΙΟΥ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ ΕΙΣ: 1 ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΝ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΙΚΟΥ ΑΙΤΙΟΥ. 2 ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΝ ΤΟΥ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΟΥ ΑΙΤΙΟΥ. 3 ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΝ ΤΟΥ ΤΕΛΙΚΟΥ ΑΙΤΙΟΥ. Ο ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΤΕΛΙΚΟΥ ΑΙΤΙΟΥ ΕΚΦΕΡΕΤΑΙ: ΔΙ’ ΑΠΛΗΣ ΔΟΤΙΚΗΣ.

ΠΟΣΟΙ ΜΙΣΘΙΟΙ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΠΕΡΙΣΣΕΥΟΥΣΙΝ ΑΡΤΩΝ, ΕΓΩ ΔΕ ΛΙΜΩ ΑΠΟΛΛΥΜΑΙ! ΣΥΓΧΩΡΗΣΩΜΕΝ ΠΑΝΤΑ ΤΗ ΑΝΑΣΤΑΣΕΙ. ΑΝΑΣΤΗΣΟΝ ΜΕ ΤΗ ΑΜΑΡΤΙΑ ΚΑΤΟΛΙΣΘΗΣΑΝΤΑ.

194 ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ: ΤΟ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΙΚΟΝ ΑΙΤΙΟΝ ΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΚΑΤΑ ΤΟΥΤΟ: ΕΙΣ ΤΟ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΟΝ ΑΙΤΙΟΝ ΠΡΟΗΓΕΙΤΑΙ Η ΑΙΤΙΑ ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ Η ΠΡΑΞΙΣ, ΕΝΩ ΕΙΣ ΤΟ ΤΕΛΙΚΟΝ ΑΙΤΙΟΝ ΠΡΟΗΓΕΙΤΑΙ Η ΠΡΑΞΙΣ ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ Η ΑΙΤΙΑ.

ΠΙΣΤΕΙ ΕΝΩΧ ΜΕΤΕΤΕΘΗ ΤΟΥ ΜΗ ΙΔΕΙΝ ΘΑΝΑΤΟΝ.

ΚΛΑΥΣΑΤΕ ΟΛΟΛΥΖΟΝΤΕΣ ΕΠΙ ΤΑΙΣ ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑΙΣ ΥΜΩΝ ΤΑΙΣ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΑΙΣ.

59 195 ΣΥΓΚΡΙΣΙΣ Α. ΠΡΩΤΟΣ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΟΡΟΣ ΣΥΓΚΡΙΣΕΩΣ- ΣΥΝΤΑΞΙΣ ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΩΝ 1 ΟΡΟΙ ΣΥΓΚΡΙΣΕΩΣ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΔΥΟ ΕΝΝΟΙΑΙ ΑΙ ΟΠΟΙΑΙ ΣΥΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ. Η ΠΡΩΤΗ ΕΝΝΟΙΑ Η ΟΠΟΙΑ ΣΥΓΚΡΙΝΕΤΑΙ ΛΕΓΕΤΑΙ ΠΡΩΤΟΣ ΟΡΟΣ ΤΗΣ ΣΥΓΚΡΙΣΕΩΣ. Η ΕΝΝΟΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΣΥΓΚΡΙΣΙΣ ΛΕΓΕΤΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΟΡΟΣ ΤΗΣ ΣΥΓΚΡΙΣΕΩΣ.

ΚΡΕΙΣΣΟΝ ΟΙΚΕΙΝ ΕΝ ΓΗ ΕΡΗΜΩ Ή ΜΕΤΑ ΓΥΝΑΙΚΟΣ ΜΑΧΙΜΟΥ ΚΑΙ ΓΛΩΣΣΩΔΟΥΣ ΚΑΙ ΟΡΓΙΛΟΥ. ΚΡΕΙΣΣΩΝ ΗΜΕΡΑ ΜΙΑ ΕΝ ΤΑΙΣ ΑΥΛΑΙΣ ΣΟΥ ΥΠΕΡ ΧΙΛΙΑΔΑΣ. ΕΞΕΛΕΞΑΜΗΝ ΠΑΡΑΡΡΙΠΤΕΙΣΘΑΙ ΕΝ ΤΩ ΟΙΚΩ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΜΟΥ ΜΑΛΛΟΝ Ή ΟΙΚΕΙΝ ΜΕ ΕΝ ΣΚΗΝΩΜΑΣΙΝ ΑΜΑΡΤΩΛΩΝ. ΟΥΧ ΥΜΕΙΣ ΜΑΛΛΟΝ ΔΙΑΦΕΡΕΤΕ ΑΥΤΩΝ; ΜΑΚΑΡΙΟΝ ΕΣΤΙ ΜΑΛΛΟΝ ΔΙΔΟΝΑΙ Ή ΛΑΜΒΑΝΕΙΝ.

1962 ΔΙΑ ΝΑ ΕΧΩΜΕΝ ΣΥΓΚΡΙΣΙΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ, ΠΡΕΠΕΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΩΣ ΝΑ ΥΠΑΡΧΗ ΕΠΙΘΕΤΟΝ Ή ΕΠΙΡΡΗΜΑ ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΟΥ ΒΑΘΜΟΥ Ή ΑΛΛΗ ΛΕΞΙΣ ΜΕ ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΗΝ ΕΝΝΟΙΑΝ.

ΗΓΑΠΗΣΑΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΑΛΛΟΝ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ Ή ΤΟ ΦΩΣ. ΤΟ ΔΟΚΙΜΙΟΝ ΥΜΩΝ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΠΟΛΥΤΙΜΟΤΕΡΟΝ ΧΡΥΣΙΟΥ… ΕΥΡΕΘΗ. ΠΑΣΩΝ ΤΩΝ ΑΡΕΤΩΝ ΑΝΩΤΕΡΑ Η ΔΙΑΚΡΙΣΙΣ.

197 ΣΥΓΚΡΙΣΙΣ Α. ΠΡΩΤΟΣ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΟΡΟΣ ΣΥΓΚΡΙΣΕΩΣ- ΣΥΝΤΑΞΙΣ ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΩΝ 1 ΟΡΟΙ ΣΥΓΚΡΙΣΕΩΣ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΔΥΟ ΕΝΝΟΙΑΙ ΑΙ ΟΠΟΙΑΙ ΣΥΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ. Η ΠΡΩΤΗ ΕΝΝΟΙΑ Η ΟΠΟΙΑ ΣΥΓΚΡΙΝΕΤΑΙ ΛΕΓΕΤΑΙ ΠΡΩΤΟΣ ΟΡΟΣ ΤΗΣ ΣΥΓΚΡΙΣΕΩΣ. Η ΕΝΝΟΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΣΥΓΚΡΙΣΙΣ ΛΕΓΕΤΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΟΡΟΣ ΤΗΣ ΣΥΓΚΡΙΣΕΩΣ.

60 3 Ο ΠΡΩΤΟΣ ΟΡΟΣ ΤΗΣ ΣΥΓΚΡΙΣΕΩΣ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ ΟΡΟΣ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΕΩΣ ΚΑΙ ΤΟΙΟΥΤΟΤΡΟΠΩΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΕΝΑ ΩΡΙΣΜΕΝΟΝ ΤΡΟΠΟΝ ΕΚΦΟΡΑΣ. ΚΡΕΙΣΣΟΝ ΟΙΚΕΙΝ ΕΝ ΓΗ ΕΡΗΜΩ Ή ΜΕΤΑ ΓΥΝΑΙΚΟΣ ΜΑΧΙΜΟΥ ΚΑΙ ΓΛΩΣΣΩΔΟΥΣ ΚΑΙ ΟΡΓΙΛΟΥ. ΚΡΕΙΣΣΩΝ ΗΜΕΡΑ ΜΙΑ ΕΝ ΤΑΙΣ ΑΥΛΑΙΣ ΣΟΥ ΥΠΕΡ ΧΙΛΙΑΔΑΣ. ΕΞΕΛΕΞΑΜΗΝ ΠΑΡΑΡΡΙΠΤΕΙΣΘΑΙ ΕΝ ΤΩ ΟΙΚΩ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΜΟΥ ΜΑΛΛΟΝ Ή ΟΙΚΕΙΝ ΜΕ ΕΝ ΣΚΗΝΩΜΑΣΙΝ ΑΜΑΡΤΩΛΩΝ. ΟΥΧ ΥΜΕΙΣ ΜΑΛΛΟΝ ΔΙΑΦΕΡΕΤΕ ΑΥΤΩΝ; ΜΑΚΑΡΙΟΝ ΕΣΤΙ ΜΑΛΛΟΝ ΔΙΔΟΝΑΙ Ή ΛΑΜΒΑΝΕΙΝ. ΗΓΑΠΗΣΑΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΑΛΛΟΝ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ Ή ΤΟ ΦΩΣ. ΤΟ ΔΟΚΙΜΙΟΝ ΥΜΩΝ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΠΟΛΥΤΙΜΟΤΕΡΟΝ ΧΡΥΣΙΟΥ… ΕΥΡΕΘΗ. ΠΑΣΩΝ ΤΩΝ ΑΡΕΤΩΝ ΑΝΩΤΕΡΑ Η ΔΙΑΚΡΙΣΙΣ.

198 ΣΥΓΚΡΙΣΙΣ Α. ΠΡΩΤΟΣ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΟΡΟΣ ΣΥΓΚΡΙΣΕΩΣ- ΣΥΝΤΑΞΙΣ ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΩΝ 1 ΟΡΟΙ ΣΥΓΚΡΙΣΕΩΣ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΔΥΟ ΕΝΝΟΙΑΙ ΑΙ ΟΠΟΙΑΙ ΣΥΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ. Η ΠΡΩΤΗ ΕΝΝΟΙΑ Η ΟΠΟΙΑ ΣΥΓΚΡΙΝΕΤΑΙ ΛΕΓΕΤΑΙ ΠΡΩΤΟΣ ΟΡΟΣ ΤΗΣ ΣΥΓΚΡΙΣΕΩΣ. Η ΕΝΝΟΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΣΥΓΚΡΙΣΙΣ ΛΕΓΕΤΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΟΡΟΣ ΤΗΣ ΣΥΓΚΡΙΣΕΩΣ Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΟΡΟΣ ΤΗΣ ΣΥΓΚΡΙΣΕΩΣ ΕΚΦΕΡΕΤΑΙ: 1 ΔΙ’ ΑΠΛΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ. Η ΓΕΝΙΚΗ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΕΤΕΡΟΠΤΩΤΟΣ ΟΝΟΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΗ.

ΟΥΧ ΥΜΕΙΣ ΜΑΛΛΟΝ ΔΙΑΦΕΡΕΤΕ ΑΥΤΩΝ; ΤΟ ΔΟΚΙΜΙΟΝ ΥΜΩΝ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΠΟΛΥΤΙΜΟΤΕΡΟΝ ΧΡΥΣΙΟΥ…ΕΥΡΕΘΗ. ΚΑΙ ΕΣΤΑΙ Η ΕΣΧΑΤΗ ΠΛΑΝΗ ΧΕΙΡΩΝ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ. ΣΙΜΩΝ ΙΩΝΑ, ΑΓΑΠΑΣ ΜΕ ΠΛΕΙΟΝ ΤΟΥΤΩΝ;

199 ΣΥΓΚΡΙΣΙΣ

61 Α. ΠΡΩΤΟΣ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΟΡΟΣ ΣΥΓΚΡΙΣΕΩΣ- ΣΥΝΤΑΞΙΣ ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΩΝ 1 ΟΡΟΙ ΣΥΓΚΡΙΣΕΩΣ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΔΥΟ ΕΝΝΟΙΑΙ ΑΙ ΟΠΟΙΑΙ ΣΥΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ. Η ΠΡΩΤΗ ΕΝΝΟΙΑ Η ΟΠΟΙΑ ΣΥΓΚΡΙΝΕΤΑΙ ΛΕΓΕΤΑΙ ΠΡΩΤΟΣ ΟΡΟΣ ΤΗΣ ΣΥΓΚΡΙΣΕΩΣ. Η ΕΝΝΟΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΣΥΓΚΡΙΣΙΣ ΛΕΓΕΤΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΟΡΟΣ ΤΗΣ ΣΥΓΚΡΙΣΕΩΣ Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΟΡΟΣ ΤΗΣ ΣΥΓΚΡΙΣΕΩΣ ΕΚΦΕΡΕΤΑΙ: 2 ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΝΔΕΣΜΟΝ Ή ΚΑΙ ΟΜΟΙΟΠΤΩΤΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟΝ ΟΡΟΝ, ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΝ Ή ΑΛΛΗ ΛΕΞΙΣ ΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΗ ΩΣ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΝ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΝΔΕΣΜΟΝ Ή ΚΑΙ ΟΜΟΙΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟΝ, ΟΤΑΝ ΑΥΤΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΝ ΑΛΛΑ ΚΑΠΟΙΑ ΑΛΛΗ ΛΕΞΙΣ Ή ΦΡΑΣΙΣ.

ΗΓΑΠΗΣΑΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΑΛΛΟΝ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ Ή ΤΟ ΦΩΣ. ΑΝΕΚΤΟΤΕΡΟΝ ΕΣΤΑΙ ΣΟΔΟΜΟΙΣ Ή ΓΟΜΟΡΡΟΙΣ ΕΝ ΗΜΕΡΑ ΚΡΙΣΕΩΣ Ή ΤΗ ΠΟΛΗ ΕΚΕΙΝΗ. ΜΕΙΖΩΝ ΕΣΤΙΝ Ο ΕΝ ΥΜΙΝ Ή Ο ΕΝ ΤΩ ΚΟΣΜΩ. ΜΑΚΑΡΙΟΝ ΕΣΤΙ ΜΑΛΛΟΝ ΔΙΔΟΝΑΙ Ή ΛΑΜΒΑΝΕΙΝ. ΚΡΕΙΣΣΟΝ ΟΙΚΕΙΝ ΕΝ ΓΗ ΕΡΗΜΩ Ή ΜΕΤΑ ΓΥΝΑΙΚΟΣ ΜΑΧΙΜΟΥ ΚΑΙ ΓΛΩΣΣΩΔΟΥΣ ΚΑΙ ΟΡΓΙΛΟΥ.

200 ΣΥΓΚΡΙΣΙΣ Α. ΠΡΩΤΟΣ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΟΡΟΣ ΣΥΓΚΡΙΣΕΩΣ- ΣΥΝΤΑΞΙΣ ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΩΝ 1 ΟΡΟΙ ΣΥΓΚΡΙΣΕΩΣ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΔΥΟ ΕΝΝΟΙΑΙ ΑΙ ΟΠΟΙΑΙ ΣΥΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ. Η ΠΡΩΤΗ ΕΝΝΟΙΑ Η ΟΠΟΙΑ ΣΥΓΚΡΙΝΕΤΑΙ ΛΕΓΕΤΑΙ ΠΡΩΤΟΣ ΟΡΟΣ ΤΗΣ ΣΥΓΚΡΙΣΕΩΣ. Η ΕΝΝΟΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΣΥΓΚΡΙΣΙΣ ΛΕΓΕΤΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΟΡΟΣ ΤΗΣ ΣΥΓΚΡΙΣΕΩΣ 3 Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΟΡΟΣ ΤΗΣ ΣΥΓΚΡΙΣΕΩΣ ΣΠΑΝΙΩΣ ΕΚΦΕΡΕΤΑΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΑΣ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ ΑΝΤΙ, ΠΡΟ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΗΝ Ή ΠΑΡΑ ΚΑΙ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΝ.

ΕΧΡΙΣΕ ΣΕ, Ο ΘΕΟΣ, Ο ΘΕΟΣ ΣΟΥ ΕΛΑΙΟΝ ΑΓΑΛΛΙΑΣΕΩΣ ΠΑΡΑ ΤΟΥΣ ΜΕΤΟΧΟΥΣ ΣΟΥ. ΜΗΔΕΝ ΠΛΕΟΝ ΠΑΡΑ ΤΟ ΔΙΑΤΕΤΑΓΜΕΝΟΝ ΥΜΙΝ ΠΡΑΣΣΕΤΕ. ΑΙΡΕΤΩΤΕΡΟΣ Ο ΚΑΛΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΑΝΤΙ ΤΟΥ ΑΙΣΧΡΟΥ ΒΙΟΥ.

201 ΣΥΓΚΡΙΣΙΣ Α. ΠΡΩΤΟΣ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΟΡΟΣ ΣΥΓΚΡΙΣΕΩΣ- ΣΥΝΤΑΞΙΣ ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΩΝ 1 ΟΡΟΙ ΣΥΓΚΡΙΣΕΩΣ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΔΥΟ ΕΝΝΟΙΑΙ ΑΙ ΟΠΟΙΑΙ ΣΥΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ. Η ΠΡΩΤΗ ΕΝΝΟΙΑ Η ΟΠΟΙΑ ΣΥΓΚΡΙΝΕΤΑΙ ΛΕΓΕΤΑΙ ΠΡΩΤΟΣ ΟΡΟΣ ΤΗΣ ΣΥΓΚΡΙΣΕΩΣ. Η ΕΝΝΟΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΣΥΓΚΡΙΣΙΣ ΛΕΓΕΤΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΟΡΟΣ ΤΗΣ ΣΥΓΚΡΙΣΕΩΣ ΟΤΑΝ Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΣΥΓΚΡΙΝΟΜΕΝΩΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ, Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΟΡΟΣ ΕΚΦΕΡΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ Ή ΚΑΤΑ ΚΑΙ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΝ, Ή ΩΣ ΚΑΙ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ Ή ΜΕ ΤΟ Ή ΩΣΤΕ ΚΑΙ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ.

ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΕΝ ΣΜΥΡΝΗ ΜΕΙΖΟΝΑ Ή ΚΑΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΕΠΑΘΟΝ. ΙΕΡΕΜΙΑΣ ΔΙΚΑΙΟΤΕΡΟΣ ΗΝ Ή ΩΣΤΕ ΤΟΝ ΤΟΥ ΠΛΗΘΟΥΣ ΦΘΟΝΟΝ ΕΚΦΥΓΕΙΝ.

202 Β΄. ΠΑΡΑΛΕΙΨΙΣ ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΟΡΟΥ ΤΗΣ ΣΥΓΚΡΙΣΕΩΣ Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΟΡΟΣ ΤΗΣ ΣΥΓΚΡΙΣΕΩΣ ΠΑΡΑΛΕΙΠΕΤΑΙ: 1 ΟΤΑΝ ΕΝΝΟΗΤΑΙ ΕΥΚΟΛΩΣ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΜΦΡΑΖΟΜΕΝΑ.

ΕΤΕΡΟΙΣ ΤΕ ΛΟΓΟΙΣ ΠΛΕΙΟΣΙ (ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΤΟΥΤΩΝ) ΔΙΕΜΑΡΤΥΡΕΤΟ ΚΑΙ ΠΑΡΕΚΑΛΕΙ. ΤΙΣ ΑΡΑ ΜΕΙΖΩΝ ΕΣΤΙΝ (ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ) ΕΝ ΤΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ; ΗΡΞΑΤΟ ΛΟΓΟΥ ΠΕΤΡΟΣ· ΚΑΙ ΓΑΡ ΗΝ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣ (ΙΩΑΝΝΟΥ).

203 Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΟΡΟΣ ΤΗΣ ΣΥΓΚΡΙΣΕΩΣ ΠΑΡΑΛΕΙΠΕΤΑΙ: 2 ΟΤΑΝ Η ΣΥΓΚΡΙΣΙΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΡΟΣ ΤΟ ΔΕΟΝ. 3 ΟΤΑΝ Η ΣΥΓΚΡΙΣΙΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΡΟΣ ΑΛΛΟΝ ΧΡΟΝΟΝ.

ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΡΕΙΤΤΟΝ (ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΤΟΥ ΔΕΟΝΤΟΣ) ΠΑΝΤΕΣ ΕΘΑΥΜΑΖΟΝ. ΝΥΝ ΓΑΡ ΕΓΓΥΤΕΡΟΝ ΗΜΩΝ Η ΣΩΤΗΡΙΑ (ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ Ή ΠΡΟΤΕΡΟΝ).

204 Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΟΡΟΣ ΤΗΣ ΣΥΓΚΡΙΣΕΩΣ ΠΑΡΑΛΕΙΠΕΤΑΙ:

63 4 ΟΤΑΝ Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΟΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΘΕΤΟΣ ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΟΡΟΥ.

Η ΗΘΙΚΗ ΜΕΤΑ ΜΕΝ ΑΓΑΠΗΣ ΩΦΕΛΕΙ, ΑΝΕΥ ΔΕ ΤΑΥΤΗΣ ΠΛΕΙΩ ΤΟΥΣ ΕΧΟΝΤΑΣ ΒΛΑΠΤΕΙ (ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟΝ: Ή ΤΟΥΣ ΜΗ ΕΧΟΝΤΑΣ). ΕΝ ΕΙΡΗΝΗ ΟΙ ΣΥΖΥΓΟΙ ΑΜΕΙΝΟΥΣ ΤΑΣ ΓΝΩΜΑΣ ΕΧΟΥΣΙΝ (Ή ΕΝ ΠΟΛΕΜΩ).

205 Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΟΡΟΣ ΤΗΣ ΣΥΓΚΡΙΣΕΩΣ ΠΑΡΑΛΕΙΠΕΤΑΙ: 5 ΟΤΑΝ ΕΚΦΕΡΕΤΑΙ ΒΡΑΧΥΛΟΓΙΚΩΣ, ΔΗΛ. ΠΑΡΑΛΕΙΠΕΤΑΙ Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΟΡΟΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΜΟΝΟΝ Ο ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΑΥΤΟΥ ΚΑΤΑ ΓΕΝΙΚΗΝ.

ΕΑΝ ΜΗ ΠΕΡΙΣΣΕΥΣΗ Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΥΜΩΝ ΠΛΕΙΟΝ(ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ: ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ) ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΕΩΝ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΩΝ, ΟΥ ΜΗ ΕΙΣΕΛΘΗΤΕ ΕΙΣ ΤΗΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑΝ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ. ΕΓΩ ΔΕ ΕΧΩ ΤΗΝ ΜΑΡΤΥΡΙΑΝ ΜΕΙΖΩ ΤΟΥ ΙΩΝΝΟΥ(ΤΗΝ ΜΑΡΤΥΡΙΑΝ). 206 ΑΙ ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΑΙ ΕΝΝΟΙΑΙ ΕΠΙΤΕΙΝΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΑ: ΕΤΙ, ΜΑΛΛΟΝ, ΠΟΛΥ, ΠΟΛΛΩ, ΕΤΙ ΠΟΛΛΩ, ΟΛΙΓΟΝ, ΟΛΙΓΩ, ΤΟΣΟΥΤΩ.

ΟΥ ΠΟΛΛΩ ΜΑΛΛΟΝ ΥΜΑΣ ΟΛΙΓΟΠΙΣΤΟΙ; ΤΟΣΟΥΤΩ ΚΡΕΙΤΤΩΝ ΓΕΝΟΜΕΝΟΣ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ. ΚΑΙ ΕΜΕΙΝΕΝ ΕΚΕΙ ΔΥΟ ΗΜΕΡΑΣ.ΚΑΙ ΠΟΛΛΩ ΠΛΕΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΕΥΣΑΝ ΔΙΑ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΑΥΤΟΥ. ΕΙ ΓΑΡ ΤΟ ΚΑΤΑΡΓΟΥΜΕΝΟΝ ΔΙΑ ΔΟΞΗΣ, ΠΟΛΛΩ ΜΑΛΛΟΝ ΤΟ ΜΕΝΟΝ. 207 ΣΥΓΚΡΙΣΙΝ ΕΧΟΜΕΝ ΚΑΙ ΜΕ ΕΠΙΘΕΤΑ, ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΑ Ή ΚΑΙ ΑΛΛΑΣ ΕΝΝΟΙΑΣ ΠΟΥ ΕΥΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΥΠΕΡΘΕΤΙΚΟΝ ΒΑΘΜΟΝ. ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΙΝ ΑΥΤΗΝ Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΟΡΟΣ ΤΗΣ ΣΥΓΚΡΙΣΕΩΣ ΕΚΦΕΡΕΤΑΙ ΔΙΑ ΓΕΝΙΚΗΣ Η ΟΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ: 1 ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΗ, ΟΤΑΝ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΟΡΟΣ ΔΕΝ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΕΙΣ Ο,ΤΙ ΦΑΝΕΡΩΝΕΙ ΑΥΤΗ. 2 ΔΙΑΙΡΕΤΙΚΗ, ΟΤΑΝ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΟΡΟΣ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΕΙΣ Ο,ΤΙ ΦΑΝΕΡΩΝΕΙ ΑΥΤΗ.

64 ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΕΓΙΣΤΟΣ ΤΩΝ ΠΡΟΓΕΓΕΝΗΜΕΝΩΝ ΠΡΟΦΗΤΩΝ ΕΓΕΝΕΤΟ. ΕΓΩ ΓΑΡ ΕΙΜΙ Ο ΕΛΑΧΙΣΤΟΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ. Ο ΔΕ ΟΦΙΣ ΗΝ ΦΡΟΝΙΜΩΤΑΤΟΣ ΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΘΗΡΙΩΝ ΤΩΝ ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΗΣ. 208 ΑΙ ΥΠΕΡΘΕΤΙΚΑΙ ΕΝΝΟΙΑΙ ΕΠΙΤΕΙΝΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΑ: ΜΑΛΙΣΤΑ, ΚΑΙ, ΠΟΛΥ, ΠΟΛΛΩ, ΩΣ, ΟΤΙ ΟΙΟΣ, ΠΛΕΙΣΤΟΝ, ΜΕΓΙΣΤΟΝ, ΟΣΟΝ.

ΩΣ ΟΙΟΝ ΤΕ ΔΙΑ ΒΡΑΧΥΤΑΤΩΝ ΕΡΩ. ...................................................................................................... Γ΄ΤΑΞΙΣ 209 ΕΛΛΙΠΕΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ Α΄ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΝ ΕΛΛΙΠΗΣ ΛΕΓΕΤΑΙ Η ΠΡΟΤΑΣΙΣ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΕΝΑΣ Ή ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΥΡΙΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΛΕΙΠΟΥΝ. 1 ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΝ ΠΑΡΑΛΕΙΠΕΤΑΙ ΕΙΣ ΤΑΣ ΕΞΗΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ: Α) ΟΤΑΝ ΤΟ ΡΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΟΥ Ή ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΕΝΙΚΟΥ Ή ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ, ΔΙΟΤΙ ΤΟΥΤΟ ΔΗΛΟΥΤΑΙ ΔΙΑ ΤΗΣ ΡΗΜΑΤΙΚΗΣ ΚΑΤΑΛΗΞΕΩΣ. ΑΜΗΝ ΛΕΓΩ (ΕΓΩ) ΥΜΙΝ. ΣΕ ΥΜΝΟΥΜΕΝ (ΗΜΕΙΣ), ΣΕ ΕΥΛΟΓΟΥΜΕΝ ΣΟΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕΝ ΚΥΡΙΕ, ΚΑΙ ΔΕΟΜΕΘΑ ΣΟΥ Ο ΘΕΟΣ ΗΜΩΝ. ΜΗ ΜΕΤΑΙΡΕ (ΣΥ) ΟΡΙΑ ΑΙΩΝΙΑ, Α ΕΘΕΝΤΟ ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΣΟΥ. ΦΟΒΗΘΗΤΕ (ΥΜΕΙΣ) ΔΕ ΜΑΛΛΟΝ ΤΟΝ ΔΥΝΑΜΕΝΟΝ ΚΑΙ ΨΥΧΗΝ ΚΑΙ ΣΩΜΑ ΑΠΟΛΕΣΑΙ ΕΝ ΓΕΕΝΝΗ.

210 ΕΛΛΙΠΕΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ Α΄ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΝ ΕΛΛΙΠΗΣ ΛΕΓΕΤΑΙ Η ΠΡΟΤΑΣΙΣ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΕΝΑΣ Ή ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΥΡΙΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΛΕΙΠΟΥΝ. 1 ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΝ ΠΑΡΑΛΕΙΠΕΤΑΙ ΕΙΣ ΤΑΣ ΕΞΗΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ: Α) ΟΤΑΝ ΤΟ ΡΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΟΥ Ή ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΕΝΙΚΟΥ Ή ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ, ΔΙΟΤΙ ΤΟΥΤΟ ΔΗΛΟΥΤΑΙ ΔΙΑ ΤΗΣ ΡΗΜΑΤΙΚΗΣ ΚΑΤΑΛΗΞΕΩΣ.

65 ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΝΩΤΕΡΩ ΠΕΡΙΠΤΩΣΙΝ ΔΕΝ ΠΑΡΑΛΕΙΠΕΤΑΙ, ΟΤΑΝ ΕΧΩΜΕΝ ΕΜΦΑΣΙΝ Ή ΑΝΤΙΘΕΣΙΝ.

ΕΓΩ ΔΕ ΛΕΓΩ ΥΜΙΝ ΟΤΙ ΠΑΣ Ο ΟΡΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΤΩ ΑΔΕΛΦΩ ΑΥΤΟΥ ΕΙΚΗ ΕΝΟΧΟΣ ΕΣΤΑΙ ΤΗ ΚΡΙΣΕΙ. ΕΓΩ ΧΡΕΙΑΝ ΕΧΩ ΥΠΟ ΣΟΥ ΒΑΠΤΙΣΘΗΝΑΙ, ΚΑΙ ΣΥ ΕΡΧΗ ΠΡΟΣ ΜΕ; ΗΜΕΙΣ ΜΩΡΟΙ ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ, ΥΜΕΙΣ ΔΕ ΦΡΟΝΙΜΟΙ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ. ΕΛΛΙΠΕΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ 211Α΄ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΝ ΕΛΛΙΠΗΣ ΛΕΓΕΤΑΙ Η ΠΡΟΤΑΣΙΣ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΕΝΑΣ Ή ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΥΡΙΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΛΕΙΠΟΥΝ. ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΝ ΠΑΡΑΛΕΙΠΕΤΑΙ ΕΙΣ ΤΑΣ ΕΞΗΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ: 2 ΟΤΑΝ ΤΟ ΡΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΤΡΙΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΚΑΙ ΣΗΜΑΙΝΗ ΠΡΑΞΙΝ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΕΝΑ ΩΡΙΣΜΕΝΟΝ ΠΡΟΣΩΠΟΝ ΕΚΤΕΛΕΙ, ΟΠΩΣ ΣΑΛΠΙΖΕΙ, ΣΗΜΑΙΝΕΙ (ΣΑΛΠΙΓΚΤΗΣ), ΚΗΡΥΤΤΕΙ (ΚΗΡΥΞ), ΑΝΑΓΙΓΝΩΣΚΕΙ (ΓΡΑΜΜΑΤΕΥΣ), ΑΓΓΕΛΕΙ (ΑΓΓΕΛΟΣ), ΟΙΝΟΧΟΕΙ (ΟΙΝΟΧΟΟΣ) ΚΑΙ ΥΕΙ (ΒΡΕΧΕΙ) – ΝΙΦΕΙ (ΧΙΟΝΙΖΕΙ) – ΧΕΙΜΑΖΕΙ (ΚΑΜΝΕΙ ΚΑΚΟΚΑΙΡΙΑΝ) – ΑΣΤΡΑΠΤΕΙ – ΒΡΟΝΤΑ – ΣΕΙΕΙ – ΣΥΣΚΟΤΑΖΕΙ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΝ ΕΙΝΑΙ Η ΛΕΞΙΣ ΘΕΟΣ.

ΣΑΛΠΙΣΕΙ ΓΑΡ, ΚΑΙ ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΕΓΕΡΘΗΣΟΝΤΑΙ. ΤΟΝ ΗΛΙΟΝ ΑΥΤΟΥ ΑΝΑΤΕΛΛΕΙ ΕΠΙ ΠΟΝΗΡΟΥΣ ΚΑΙ ΑΓΑΘΟΥΣ ΚΑΙ ΒΡΕΧΕΙ ΕΠΙ ΔΙΚΑΙΟΥΣ ΚΑΙ ΑΔΙΚΟΥΣ.

212 ΕΛΛΙΠΕΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ Α΄ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΝ ΕΛΛΙΠΗΣ ΛΕΓΕΤΑΙ Η ΠΡΟΤΑΣΙΣ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΕΝΑΣ Ή ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΥΡΙΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΛΕΙΠΟΥΝ. ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΝ ΠΑΡΑΛΕΙΠΕΤΑΙ ΕΙΣ ΤΑΣ ΕΞΗΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ: 3 ΟΤΑΝ ΤΟ ΡΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΤΡΙΤΟΥ ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΚΑΙ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΝ ΑΥΤΟΥ ΕΝΝΟΗΤΑΙ Η ΛΕΞΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙ. 4 ΟΤΑΝ ΤΟ ΡΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΤΡΙΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΝ ΤΟΥ ΕΝΝΟΗΤΑΙ ΕΚ ΤΩΝ ΣΥΜΦΡΑΖΟΜΕΝΩΝ.

66 ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ: ΕΠΙ ΤΟΥ ΤΡΙΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΕΙΣ ΟΛΑΣ ΤΑΣ ΑΛΛΑΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΝ ΔΕΝ ΠΑΡΑΛΕΙΠΕΤΑΙ, ΔΙΟΤΙ Η ΡΗΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΛΗΞΙΣ ΔΕΝ ΔΗΛΩΝΕΙ ΤΟΥΤΟ.

ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΟΤΙ ΔΥΝΑΜΑΙ ΤΟΥΤΟ ΠΟΙΗΣΑΙ; ΛΕΓΟΥΣΙΝ ΑΥΤΩ· ΝΑΙ, ΚΥΡΙΕ. ΕΙ ΤΟΝ ΟΙΚΟΔΕΣΠΟΤΗΝ ΒΕΕΛΖΕΒΟΥΛ ΕΚΑΛΕΣΑΝ, ΠΟΣΩ ΜΑΛΛΟΝ ΤΟΥΣ ΟΙΚΙΑΚΟΥΣ ΑΥΤΟΥ; ΑΜΗΝ ΛΕΓΩ ΥΜΙΝ, ΟΥ ΜΗ ΑΠΟΛΕΣΗ ΤΟΝ ΜΙΣΘΟΝ ΑΥΤΟΥ. ΚΑΘΙΣΑΝΤΕΣ ΣΥΝΕΛΕΞΑΝ ΤΑ ΚΑΛΑ ΕΙΣ ΑΓΓΕΙΑ, ΤΑ ΔΕ ΣΑΠΡΑ ΕΞΩ ΕΒΑΛΟΝ. ΤΟ ΔΕ ΠΛΟΙΟΝ ΗΔΗ ΜΕΣΟΝ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΗΣ ΗΝ, ΒΑΣΑΝΙΖΟΜΕΝΟΝ ΥΠΟ ΤΩΝ ΚΥΜΑΤΩΝ∙ ΗΝ ΓΑΡ ΕΝΑΝΤΙΟΣ Ο ΑΝΕΜΟΣ.

213 ΕΛΛΙΠΕΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ Β΄ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΝ ΕΛΛΙΠΗΣ ΛΕΓΕΤΑΙ Η ΠΡΟΤΑΣΙΣ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΕΝΑΣ Ή ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΥΡΙΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΛΕΙΠΟΥΝ. ΤΟ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΝ ΠΑΡΑΛΕΙΠΕΤΑΙ ΜΟΝΟΝ, ΟΤΑΝ ΕΝΝΟΗΤΑΙ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΝ.

ΥΜΕΙΣ ΦΩΝΕΙΤΕ ΜΕ, Ο ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ ΚΑΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ, ΚΑΙ ΚΑΛΩΣ ΛΕΓΕΤΕ· ΕΙΜΙ ΓΑΡ (ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΣ). ΜΕΤΡΟΝ ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΟΥΧ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΛΛΑ Ο ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΣΤΙ (ΜΕΤΡΟΝ). ΟΙΔΑ…ΚΑΙ ΤΗΝ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑΝ ΕΚ ΤΩΝ ΛΕΓΟΝΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΕΑΥΤΟΥΣ, ΚΑΙ ΟΥΚ ΕΙΣΙΝ (ΙΟΥΔΑΙΟΙ). ΕΙ ΓΑΡ ΣΥΜΦΥΤΟΙ ΓΕΓΟΝΑΜΕΝ ΤΩ ΟΜΟΙΩΜΑΤΙ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΑΥΤΟΥ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΕΣΟΜΕΘΑ (ΣΥΜΦΥΤΟΙ). 214 ΕΛΛΙΠΕΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ Γ΄ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΡΗΜΑ

67 ΕΛΛΙΠΗΣ ΛΕΓΕΤΑΙ Η ΠΡΟΤΑΣΙΣ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΕΝΑΣ Ή ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΥΡΙΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΛΕΙΠΟΥΝ. 1 ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΡΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΠΑΡΑΛΕΙΠΕΤΑΙ, ΟΤΑΝ ΕΝΝΟΗΤΑΙ ΕΚ ΤΩΝ ΣΥΜΦΡΑΖΟΜΕΝΩΝ Ή ΕΚ ΤΗΣ ΣΥΧΝΗΣ ΧΡΗΣΕΩΣ, ΩΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΥΝΗΘΩΣ ΕΙΣ ΤΑ ΓΝΩΜΙΚΑ, ΤΑΣ ΠΑΡΟΙΜΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑΣ ΕΠΙΦΩΝΗΜΑΤΙΚΑΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ. 2 ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΣ ΤΟ ΡΗΜΑ ΕΙΜΙ ΕΙΣ ΤΟ ΤΡΙΤΟΝ ΕΝΙΚΟΝ ΠΡΟΣΩΠΟΝ ΠΑΡΑΛΕΙΠΕΤΑΙ ΕΙΣ ΤΑΣ ΑΠΡΟΣΩΠΟΥΣ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ.

ΑΓΑΠΗΣΕΙΣ ΤΟΝ ΠΛΗΣΙΟΝ ΣΟΥ ΩΣ ΣΕΑΥΤΟΝ. ΜΑΚΑΡΙΟΙ (ΕΙΣΙ) ΟΙ ΠΤΩΧΟΙ ΤΩ ΠΝΕΥΜΑΤΙ. ΛΑΖΑΡΕ, ΔΕΥΡΟ ΕΞΩ(ΕΝΝ. ΙΘΙ). ΑΓΑΘΟΝ ΤΟ ΕΞΟΜΟΛΟΓΕΙΣΘΑΙ ΤΩ ΚΥΡΙΩ... ΑΞΙΟΝ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΝ ΣΕ ΥΜΝΕΙΝ, ΣΕ ΕΥΛΟΓΕΙΝ… ΚΑΙΡΟΣ ΤΟΥ ΠΟΙΗΣΑΙ ΤΩ ΚΥΡΙΩ…

215 ΕΛΛΙΠΕΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ Δ΄ΩΣ ΠΡΟΣ ΠΛΕΙΟΝΑΣ ΟΡΟΥΣ ΕΛΛΙΠΗΣ ΛΕΓΕΤΑΙ Η ΠΡΟΤΑΣΙΣ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΕΝΑΣ Ή ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΥΡΙΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΛΕΙΠΟΥΝ. ΕΙΣ ΜΙΑΝ ΠΡΟΤΑΣΙΝ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΠΑΡΑΛΕΙΠΩΝΤΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΤΟΥ ΕΝΟΣ ΟΡΟΙ, ΟΤΑΝ ΕΝΝΟΟΥΝΤΑΙ ΕΥΚΟΛΩΣ ΕΚ ΤΩΝ ΣΥΜΦΡΑΖΟΜΕΝΩΝ.

ΕΒΡΑΙΟΙ ΕΙΣΙ; ΚΑΓΩ· ΙΣΡΑΗΛΙΤΑΙ ΕΙΣΙ; ΚΑΓΩ. ΜΙΜΗΤΑΙ ΜΟΥ ΓΙΝΕΣΘΕ, ΚΑΘΩΣ ΚΑΓΩ ΧΡΙΣΤΟΥ. ΤΙ ΗΜΙΝ ΚΑΙ ΣΟΙ, ΙΗΣΟΥ ΥΙΕ ΤΟΥ ΘΕΟΥ; ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΟΤΙ ΔΥΝΑΜΑΙ ΤΟΥΤΟ ΠΟΙΗΣΑΙ; ΛΕΓΟΥΣΙΝ ΑΥΤΩ· ΝΑΙ, ΚΥΡΙΕ. ΓΥΝΑΙ, ΠΟΥ ΕΙΣΙΝ; ΟΥΔΕΙΣ ΣΕ ΚΑΤΕΚΡΙΝΕΝ; Η ΔΕ ΕΙΠΕΝ· ΟΥΔΕΙΣ, ΚΥΡΙΕ.

68 216 ΕΛΛΙΠΕΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ Δ΄ΩΣ ΠΡΟΣ ΠΛΕΙΟΝΑΣ ΟΡΟΥΣ ΕΛΛΙΠΗΣ ΛΕΓΕΤΑΙ Η ΠΡΟΤΑΣΙΣ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΕΝΑΣ Ή ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΥΡΙΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΛΕΙΠΟΥΝ. ΕΙΣ ΜΙΑΝ ΠΡΟΤΑΣΙΝ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΠΑΡΑΛΕΙΠΩΝΤΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΤΟΥ ΕΝΟΣ ΟΡΟΙ, ΟΤΑΝ ΕΝΝΟΟΥΝΤΑΙ ΕΥΚΟΛΩΣ ΕΚ ΤΩΝ ΣΥΜΦΡΑΖΟΜΕΝΩΝ. ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΝΤΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΩΣ: 1 ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΝ ΚΑΙ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΝ. 2 ΣΥΝΔΕΤΙΚΟΝ ΚΑΙ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΝ.

ΥΜΕΙΣ ΦΩΝΕΙΤΕ ΜΕ, Ο ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ ΚΑΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ, ΚΑΙ ΚΑΛΩΣ ΛΕΓΕΤΕ· ΕΙΜΙ ΓΑΡ. ΗΛΙΑΣ ΕΙ ΣΥ; ΚΑΙ ΛΕΓΕΙ· ΟΥΚ ΕΙΜΙ. Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΕΙ ΣΥ; ΚΑΙ ΑΠΕΚΡΙΘΗ, ΟΥ. ΕΒΡΑΙΟΙ ΕΙΣΙ; ΚΑΓΩ· ΙΣΡΑΗΛΙΤΑΙ ΕΙΣΙ; ΚΑΓΩ. ΜΙΜΗΤΑΙ ΜΟΥ ΓΙΝΕΣΘΕ, ΚΑΘΩΣ ΚΑΓΩ ΧΡΙΣΤΟΥ. 217 ΕΛΛΙΠΕΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ Δ΄ΩΣ ΠΡΟΣ ΠΛΕΙΟΝΑΣ ΟΡΟΥΣ ΕΛΛΙΠΗΣ ΛΕΓΕΤΑΙ Η ΠΡΟΤΑΣΙΣ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΕΝΑΣ Ή ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΥΡΙΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΛΕΙΠΟΥΝ. ΕΙΣ ΜΙΑΝ ΠΡΟΤΑΣΙΝ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΠΑΡΑΛΕΙΠΩΝΤΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΤΟΥ ΕΝΟΣ ΟΡΟΙ, ΟΤΑΝ ΕΝΝΟΟΥΝΤΑΙ ΕΥΚΟΛΩΣ ΕΚ ΤΩΝ ΣΥΜΦΡΑΖΟΜΕΝΩΝ. ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΝΤΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΩΣ: 3ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΝ ΚΑΙ ΡΗΜΑ. 4 ΟΛΟΙ ΟΙ ΚΥΡΙΟΙ ΟΡΟΙ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΕΩΣ.

ΕΛΕΟΝ ΘΕΛΩ ΚΑΙ ΟΥ ΘΥΣΙΑΝ. ΤΙΝΑ ΘΕΛΕΤΕ ΑΠΟΛΥΣΩ ΥΜΙΝ; ΒΑΡΑΒΒΑΝ Ή ΙΗΣΟΥΝ ΤΟΝ ΛΕΓΟΜΕΝΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ; ΗΛΙΑΣ ΕΙ ΣΥ; ΚΑΙ ΛΕΓΕΙ· ΟΥΚ ΕΙΜΙ. Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΕΙ ΣΥ; ΚΑΙ ΑΠΕΚΡΙΘΗ, ΟΥ. ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΟΤΙ ΔΥΝΑΜΑΙ ΤΟΥΤΟ ΠΟΙΗΣΑΙ; ΛΕΓΟΥΣΙΝ ΑΥΤΩ· ΝΑΙ, ΚΥΡΙΕ.

218 ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ (ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ ΤΗΣ ΥΛΗΣ ΤΗΣ Α΄ΤΑΞΕΩΣ) Α΄ΜΟΝΟΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ 1 ΜΕ ΓΕΝΙΚΗΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΕΙΣ ΠΤΩΣΙΝ ΓΕΝΙΚΗΝ ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ: 1 ΜΝΗΜΗΝ Ή ΛΗΘΗΝ, ΟΠΩΣ ΜΙΜΝΗΣΚΟΜΑΙ –ΜΕΜΝΗΜΑΙ (ΕΝΘΥΜΟΥΜΑΙ), ΜΝΗΜΟΝΕΥΩ, ΕΠΙΛΑΝΘΑΝΟΜΑΙ (ΛΗΣΜΟΝΩ). ΤΙ ΕΣΤΙΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΟΤΙ ΜΙΜΝΗΣΚΗ ΑΥΤΟΥ; ΚΑΙ ΕΜΝΗΣΘΗ Ο ΠΕΤΡΟΣ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΙΗΣΟΥ. ΜΝΗΜΟΝΕΥΕΤΕ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΟΣ ΛΩΤ. ΤΗΣ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ ΜΗ ΕΠΙΛΑΝΘΑΝΕΣΘΕ.

219 ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ Α΄ΜΟΝΟΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ 1 ΜΕ ΓΕΝΙΚΗΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΕΙΣ ΠΤΩΣΙΝ ΓΕΝΙΚΗΝ ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ: 2 ΦΡΟΝΤΙΔΑ, ΕΠΙΜΕΛΕΙΑΝ, ΦΕΙΔΩ ΚΑΙ ΤΑ ΑΝΤΙΘΕΤΑ, ΟΠΩΣ ΦΡΟΝΤΙΖΩ, ΕΠΙΜΕΛΟΜΑΙ ΚΑΙ ΕΠΙΜΕΛΟΥΜΑΙ (ΦΡΟΝΤΙΖΩ), ΚΗΔΟΜΑΙ (ΦΡΟΝΤΙΖΩ), ΠΡΟΝΟΩ, ΑΜΕΛΩ, ΟΛΙΓΩΡΩ (ΠΑΡΑΜΕΛΩ), ΦΕΙΔΟΜΑΙ (ΛΥΠΟΥΜΑΙ ΝΑ ΔΑΠΑΝΗΣΩ), ΑΦΕΙΔΩ (ΕΙΜΑΙ ΣΠΑΤΑΛΟΣ, ΑΨΗΦΩ).

ΕΙ ΔΕ ΤΙΣ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΟΙΚΟΥ ΠΡΟΣΤΗΝΑΙ ΟΥΚ ΟΙΔΕ, ΠΩΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΘΕΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΣΕΤΑΙ; ΕΙ ΤΙΣ ΤΩΝ ΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΩΝ ΟΙΚΕΙΩΝ ΟΥ ΠΡΟΝΟΕΙ, ΤΗΝ ΠΙΣΤΙΝ ΗΡΝΗΤΑΙ. ΠΩΣ ΗΜΕΙΣ ΕΚΦΕΥΞΟΜΕΘΑ ΤΗΛΙΚΑΥΤΗΣ ΑΜΕΛΗΣΑΝΤΕΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ; ΥΙΕ ΜΟΥ, ΜΗ ΟΛΙΓΩΡΕΙ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΥΡΙΟΥ. ΟΣ ΦΕΙΔΕΤΑΙ ΤΗΣ ΒΑΚΤΗΡΙΑΣ ΜΙΣΕΙ ΤΟΝ ΥΙΟΝ ΑΥΤΟΥ.

220 ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ Α΄ΜΟΝΟΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ 1 ΜΕ ΓΕΝΙΚΗΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΕΙΣ ΠΤΩΣΙΝ ΓΕΝΙΚΗΝ ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ: 3 ΕΠΙΘΥΜΙΑΝ, ΟΠΩΣ ΕΠΙΘΥΜΩ, ΕΡΩ ΚΑΙ ΕΡΑΜΑΙ (ΑΓΑΠΩ, ΕΠΙΘΥΜΩ), ΕΦΙΕΜΑΙ –ΟΡΕΓΟΜΑΙ (ΕΠΙΘΥΜΩ). ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ: ΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΠΟΘΩ, ΑΓΑΠΩ, ΦΙΛΩ ΣΥΝΤΑΣΣΟΝΤΑΙ ΜΕ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΝ. ΤΟ ΑΓΑΠΩ ΔΕ, ΟΤΑΝ ΕΧΗ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑΝ ΤΟΥ ΑΡΚΟΥΜΑΙ, ΣΥΝΤΑΣΣΕΤΑΙ ΜΕ ΔΟΤΙΚΗΝ.

ΑΡΓΥΡΙΟΥ Ή ΧΡΥΣΙΟΥ Ή ΙΜΑΤΙΣΜΟΥ ΟΥΔΕΝΟΣ ΕΠΕΘΥΜΗΣΑ. ΕΙ ΤΙΣ ΕΠΙΣΚΟΠΗΣ ΟΡΕΓΕΤΑΙ, ΚΑΛΟΥ ΕΡΓΟΥ ΕΠΘΥΜΕΙ. ΝΥΝ ΔΕ ΚΡΕΙΤΤΟΝΟΣ (ΠΑΤΡΙΔΟΣ) ΟΡΕΓΟΝΤΑΙ, ΤΟΥΤ’ ΕΣΤΙΝ ΕΠΟΥΡΑΝΙΟΥ. 221 ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ Α΄ΜΟΝΟΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ 1 ΜΕ ΓΕΝΙΚΗΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΕΙΣ ΠΤΩΣΙΝ ΓΕΝΙΚΗΝ ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ: 4 ΑΠΟΛΑΥΣΙΝ, ΟΠΩΣ ΑΠΟΛΑΥΩ, ΟΝΙΝΑΜΑΙ (ΩΦΕΛΟΥΜΑΙ, ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΩ). 5 ΜΕΤΟΧΗΝ, ΟΠΩΣ ΜΕΤΕΧΩ, ΚΟΙΝΩΝΩ, ΚΛΗΡΟΝΟΜΩ, ΜΕΤΑΛΑΜΒΑΝΩ.

ΑΠΟΛΑΥΟΝΤΕΣ ΠΑΝΑΓΝΕ, ΤΩΝ ΣΩΝ ΔΩΡΗΜΑΤΩΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟΝ, ΑΝΑΜΕΛΠΟΜΕΝ ΕΦΥΜΝΙΟΝ. ΝΑΙ, ΑΔΕΛΦΕ, ΕΓΩ ΣΟΥ ΟΝΑΙΜΗΝ ΕΝ ΚΥΡΙΩ. ΟΥ ΔΥΝΑΣΘΕ ΤΡΑΠΕΖΗΣ ΚΥΡΙΟΥ ΜΕΤΕΧΕΙΝ ΚΑΙ ΤΡΑΠΕΖΗΣ ΔΑΙΜΟΝΙΩΝ. ΕΠΕΙΔΗ ΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΕΚΟΙΝΩΝΗΚΕ ΣΑΡΚΟΣ ΚΑΙ ΑΙΜΑΤΟΣ, ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΑΡΑΠΛΗΣΙΩΣ ΜΕΤΕΣΧΕ ΤΩΝ ΑΥΤΩΝ.

71 ΜΕΤΕΛΑΜΒΑΝΟΝ ΤΡΟΦΗΣ ΕΝ ΑΓΑΛΛΙΑΣΕΙ ΚΑΙ ΑΦΕΛΟΤΗΤΙ ΚΑΡΔΙΑΣ.

222 ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ Α΄ΜΟΝΟΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ 1 ΜΕ ΓΕΝΙΚΗΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΕΙΣ ΠΤΩΣΙΝ ΓΕΝΙΚΗΝ ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ: 6 ΠΛΗΣΜΟΝΗΝ Ή ΣΤΕΡΗΣΙΝ, ΟΠΩΣ ΒΡΙΘΩ – ΠΙΜΠΛΑΜΑΙ – ΓΕΜΩ – ΠΛΗΘΩ (ΕΙΜΑΙ ΓΕΜΑΤΟΣ), ΠΛΟΥΤΩ, ΕΥΠΟΡΩ, ΣΠΑΝΙΖΩ (ΕΧΩ ΕΛΛΕΙΨΙΝ), ΑΠΟΡΩ, ΣΤΕΡΟΜΑΙ (ΣΤΕΡΟΥΜΑΙ), ΔΕΩ – ΔΕΟΜΑΙ (ΕΧΩ ΑΝΑΓΚΗΝ, ΠΑΡΑΚΑΛΩ), ΧΡΗΖΩ (ΕΧΩ ΑΝΑΓΚΗΝ).

ΕΣΩΘΕΝ ΔΕ ΓΕΜΟΥΣΙΝ ΟΣΤΕΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΑΚΑΘΑΡΣΙΑΣ. ΚΑΙ ΕΠΛΗΣΘΗ Ο ΓΑΜΟΣ ΑΝΑΚΕΙΜΕΝΩΝ. ΔΙΔΑΣΚΑΛΕ ΔΕΟΜΑΙ ΣΟΥ…ΕΔΕΗΘΗΝ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΣΟΥ. ΟΙΔΕ ΓΑΡ Ο ΠΑΤΗΡ ΥΜΩΝ Ο ΟΥΡΑΝΙΟΣ ΟΤΙ ΧΡΗΖΕΤΑΙ ΤΟΥΤΩΝ ΑΠΑΝΤΩΝ.

223 ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ Α΄ΜΟΝΟΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ 1 ΜΕ ΓΕΝΙΚΗΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΕΙΣ ΠΤΩΣΙΝ ΓΕΝΙΚΗΝ ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ: 7 ΑΙΣΘΗΣΙΝ ΠΛΗΝ ΟΡΑΣΕΩΣ, ΟΠΩΣ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ, ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΜΑΙ, ΑΠΤΟΜΑΙ, ΨΑΥΩ, ΕΧΟΜΑΙ (ΚΡΑΤΟΥΜΑΙ ΣΤΑΘΕΡΑ), ΔΡΑΤΤΟΜΑΙ (ΠΙΑΝΩ), ΑΚΟΥΩ, ΑΚΡΟΩΜΑΙ, ΟΣΦΡΑΙΝΟΜΑΙ, ΟΖΩ, ΠΝΕΩ (ΑΠΟΠΝΕΩ, ΑΝΑΔΙΝΩ ΟΣΜΗΝ), ΓΕΥΟΜΑΙ.

ΑΝΤΕΛΑΒΕΤΟ ΙΣΡΑΗΛ ΠΑΙΔΟΣ ΑΥΤΟΥ ΜΝΗΣΘΗΝΑΙ ΕΛΕΟΥΣ. ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΛΘΩΝ ΗΨΑΤΟ ΤΗΣ ΣΟΡΟΥ. ΜΗ ΜΟΥ ΑΠΤΟΥ.

ΔΡΑΞΑΣΘΕ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, ΜΗ ΠΟΤΕ ΟΡΓΙΣΘΗ ΚΥΡΙΟΣ. ΟΥΤΟΣ ΕΣΤΙΝ Ο ΥΙΟΣ ΜΟΥ Ο ΑΓΑΠΗΤΟΣ, ΕΝ Ω ΕΥΔΟΚΗΣΑ⋅ ΑΥΤΟΥ ΑΚΟΥΕΤΕ. ΟΥ ΜΗ ΟΣΦΡΑΝΘΩ ΤΗΣ ΟΣΜΗΣ ΤΩΝ ΘΥΣΙΩΝ ΥΜΩΝ. ΕΙΣΙ ΤΙΝΕΣ ΤΩΝ ΩΔΕ ΕΣΤΗΚΟΤΩΝ, ΟΙΤΙΝΕΣ ΟΥ ΜΗ ΓΕΥΣΩΝΤΑΙ ΘΑΝΑΤΟΥ.

2247ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ: ΤΟ ΡΗΜΑ ΑΚΟΥΩ ΣΥΝΤΑΣΣΕΤΑΙ ΜΕ ΓΕΝΙΚΗΝ, ΟΤΑΝ ΕΧΗ ΩΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟΝ, ΤΟ ΖΩΟΝ Ή ΤΟ ΠΡΑΓΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ Ο,ΤΙ ΑΚΟΥΕΙ ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΝ. ΜΕ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΝ ΔΕ ΣΥΝΗΘΕΣΤΕΡΟΝ, ΟΤΑΝ ΕΧΗ ΩΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ Ο,ΤΙ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟΝ, ΤΟ ΖΩΟΝ Ή ΤΟ ΠΡΑΓΜΑ, ΔΗΛ. ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ, ΤΗΝ ΒΟΗΝ, ΤΟΝ ΗΧΟΝ.

ΟΥΤΟΣ ΕΣΤΙΝ Ο ΥΙΟΣ ΜΟΥ Ο ΑΓΑΠΗΤΟΣ⋅ ΑΥΤΟΥ ΑΚΟΥΕΤΕ. ΤΗΣ ΦΩΝΗΣ ΜΟΥ ΑΚΟΥΣΟΝ, ΚΥΡΙΕ. ΗΛΘΟΝ ΑΚΟΥΣΑΙ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΙΑΘΗΝΑΙ ΑΠΟ ΤΩΝ ΝΟΣΩΝ ΑΥΤΩΝ. ΙΔΕ ΝΥΝ ΗΚΟΥΣΑΤΕ ΤΗΝ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑΝ ΑΥΤΟΥ. ΑΚΟΥΣΑΤΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗΝ ΤΟΥ ΣΠΕΙΡΑΝΤΟΣ. ΟΥΤΕ ΦΩΝΗΝ ΑΥΤΟΥ ΑΚΗΚΟΑΤΕ ΠΩΠΟΤΕ ΟΥΤΕ ΕΙΔΟΣ ΑΥΤΟΥ ΕΩΡΑΚΑΤΕ.

225 ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ Α΄ΜΟΝΟΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ 1 ΜΕ ΓΕΝΙΚΗΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΕΙΣ ΠΤΩΣΙΝ ΓΕΝΙΚΗΝ ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ: 8 ΑΠΟΠΕΙΡΑΝ, ΟΠΩΣ ΠΕΙΡΩ-ΠΕΙΡΩΜΑΙ. 9 ΕΠΙΤΥΧΙΑΝ Ή ΑΠΟΤΥΧΙΑΝ, ΟΠΩΣ ΤΥΓΧΑΝΩ (ΕΠΙΤΥΓΧΑΝΩ), ΕΦΙΚΝΟΥΜΑΙ –ΕΞΙΚΝΟΥΜΑΙ (ΦΘΑΝΩ, ΕΠΙΤΥΓΧΑΝΩ), ΑΠΟΤΥΓΧΑΝΩ, ΑΜΑΡΤΑΝΩ (ΑΠΟΤΥΓΧΑΝΩ ΟΛΟΣΧΕΡΩΣ), ΣΦΑΛΛΟΜΑΙ, ΨΕΥΔΟΜΑΙ (ΑΠΑΤΩΜΑΙ, ΠΛΑΝΩΜΑΙ).

ΔΙΕΠΕΙΡΑΤΟ ΤΗΣ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΤΥΧΩΣΙ ΤΗΣ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΙΗΣΟΥ. ΟΙ ΔΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ…ΕΠΕΤΥΧΟΝ ΛΕΟΝΤΩΝ.

ΕΠΑΓΓΕΛΙΩΝ,

ΕΦΡΑΞΑΝ

ΣΤΟΜΑΤΑ

226 ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ Α΄ΜΟΝΟΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ 1 ΜΕ ΓΕΝΙΚΗΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΕΙΣ ΠΤΩΣΙΝ ΓΕΝΙΚΗΝ ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ: 10 ΕΝΑΡΞΙΝ Ή ΛΗΞΙΝ, ΟΠΩΣ ΑΡΧΩ – ΑΡΧΟΜΑΙ, ΑΡΧΙΖΩ, ΛΗΓΩ – ΠΑΥΟΜΑΙ. 11 ΕΞΟΥΣΙΑΝ, ΟΠΩΣ ΑΡΧΩ, ΚΡΑΤΩ (ΕΞΟΥΣΙΑΖΩ), ΒΑΣΙΛΕΥΩ, ΔΕΣΠΟΖΩ, ΗΓΟΥΜΑΙ (ΕΙΜΑΙ ΑΡΧΗΓΟΣ), ΗΓΕΜΟΝΕΥΩ, ΣΤΡΑΤΗΓΩ. (ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ: ΤΟ ΡΗΜΑ ΚΡΑΤΩ, ΟΤΑΝ ΕΧΗ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑΝ ΤΟΥ ΝΙΚΩ – ΚΑΤΑΒΑΛΛΩ, ΣΥΝΤΑΣΣΕΤΑΙ ΜΕ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΝ. 3 ὁ γὰρ ῾Ηρῴδης κρατήσας τὸν ᾿Ιωάννην ἔδησεν αὐτὸν καὶ ἔθετο ἐν φυλακῇ). οἴδατε ὅτι οἱ δοκοῦντες ἄρχειν τῶν ἐθνῶν κατακυριεύουσιν αὐτῶν καὶ οἱ μεγάλοι αὐτῶν κατεξουσιάζουσιν αὐτῶν· ὁ παθὼν ἐν σαρκί πέπαυται ἁμαρτίας. ἐκράτησε τῆς χειρὸς αὐτῆς, καὶ ἠγέρθη τὸ κοράσιον. ἐκάλουν τε τὸν μὲν Βαρνάβαν Δία, τὸν δὲ Παῦλον ῾Ερμῆν, ἐπειδὴ αὐτὸς ἦν ὁ ἡγούμενος τοῦ λόγου. ἡγεμονεύοντος Ποντίου Πιλάτου τῆς ᾿Ιουδαίας, καὶ τετραρχοῦντος τῆς Γαλιλαίας ῾Ηρῴδου, Φιλίππου δὲ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ τετραρχοῦντος τῆς ᾿Ιτουραίας καὶ Τραχωνίτιδος χώρας, καὶ Λυσανίου τῆς ᾿Αβιληνῆς τετραρχοῦντος…

227 ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ Α΄ΜΟΝΟΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ 1 ΜΕ ΓΕΝΙΚΗΝ

74 ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΕΙΣ ΠΤΩΣΙΝ ΓΕΝΙΚΗΝ ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ: 12 ΧΩΡΙΣΜΟΝ, ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΙΝ, ΑΠΟΧΗΝ, ΑΠΑΛΛΑΓΗΝ, ΟΠΩΣ ΧΩΡΙΖΟΜΑΙ, ΔΙΕΧΩ (ΔΙΑΧΩΡΙΖΩ), ΑΠΕΙΜΙ (ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΟΜΑΙ), ΑΠΕΧΩ, ΑΠΕΧΟΜΑΙ, ΑΠΑΛΛΑΤΤΩ, ΑΦΙΕΜΑΙ, ΛΥΩ – ΕΛΕΥΘΕΡΩ (ΕΛΕΥΘΕΡΩΝΩ). 13 ΣΥΓΚΡΙΣΙΝ, ΔΙΑΦΟΡΑΝ, ΥΠΕΡΟΧΗΝ, ΟΠΩΣ ΠΛΕΟΝΕΚΤΩ, ΜΕΙΟΝΕΚΤΩ, ΥΣΤΕΡΩ, ΥΠΕΡΤΕΡΩ, ΗΤΤΩΜΑΙ (ΕΙΜΑΙ ΚΑΤΩΤΕΡΟΣ), ΔΙΑΦΕΡΩ, ΠΕΡΙΓΙΓΝΟΜΑΙ – ΠΕΡΙΕΙΜΙ (ΥΠΕΡΕΧΩ), ΠΡΩΤΕΥΩ. Αγαπητοί, παρακαλῶ ὡς παροίκους καὶ παρεπιδήμους, ἀπέχεσθε τῶν σαρκικῶν ἐπιθυμιῶν. καὶ ὑστερήσαντος οἴνου λέγει ἡ μήτηρ τοῦ ᾿Ιησοῦ πρὸς αὐτόν· ἀστὴρ γὰρ ἀστέρος διαφέρει ἐν δόξῃ.

228 ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ Α΄ΜΟΝΟΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ 1 ΜΕ ΓΕΝΙΚΗΝ 14 ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΕΙΣ ΠΤΩΣΙΝ ΓΕΝΙΚΗΝ ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΘΕΤΑ ΜΕ ΤΑΣ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ ΑΠΟ, ΕΚ, ΚΑΤΑ, ΠΡΟ, ΥΠΕΡ, ΟΠΩΣ ΑΦΙΣΤΑΜΑΙ (ΑΠΟΣΤΑΤΩ), ΑΠΟΤΡΕΠΩ, ΑΠΟΚΛΕΙΩ, ΕΚΒΑΙΝΩ, ΕΞΙΣΤΑΜΑΙ, ΠΡΟΤΙΜΩ, ΠΡΟΤΡΕΧΩ, ΥΠΕΡΚΕΙΜΑΙ, ΥΠΕΡΕΧΩ, ΚΑΤΑΦΡΟΝΩ, ΚΑΤΑΓΕΛΩ.

ἐν ὑστέροις καιροῖς ἀποστήσονταί τινες τῆς πίστεως. ΠΟΛΛΑΚΙΣ Η ΓΛΩΤΤΑ ΠΡΟΤΡΕΧΕΙ ΤΗΣ ΔΙΑΝΟΙΑΣ. μηδὲν κατὰ ἐριθείαν ἢ κενοδοξίαν, ἀλλὰ τῇ ταπεινοφροσύνῃ ἀλλήλους ἡγούμενοι ὑπερέχοντας ἑαυτῶν. μηδείς σου τῆς νεότητος καταφρονείτω. τὸ παιδίον οὐκ ἀπέθανεν, ἀλλὰ καθεύδει. καὶ κατεγέλων αὐτοῦ. 229 ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ Α΄ΜΟΝΟΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ 2 ΜΕ ΔΟΤΙΚΗΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΕΙΣ ΠΤΩΣΙΝ ΔΟΤΙΚΗΝ ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ:

75 1 ΤΟ ΠΡΕΠΟΝ, ΤΟ ΑΡΜΟΖΟΝ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΝΩΝΥΜΑ, ΟΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ, ΑΡΜΟΖΕΙ, ΠΡΟΣΗΚΕΙ. 2 ΕΥΠΕΙΘΕΙΑΝ, ΥΠΟΤΑΓΗΝ, ΟΠΩΣ ΠΕΙΘΟΜΑΙ, ΥΠΑΚΟΥΩ, ΔΟΥΛΕΥΩ.

Τοιοῦτος γὰρ ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς, ὅσιος, ἄκακος, ἀμίαντος, κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν. ΣΟΙ ΔΟΞΑ ΠΡΕΠΕΙ ΤΩ ΠΑΤΡΙ ΚΑΙ ΤΩ ΥΙΩ ΚΑΙ ΤΩ ΑΓΙΩ ΠΝΕΥΜΑΤΙ. Πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν καὶ ὑπείκετε· αὐτοὶ γὰρ ἀγρυπνοῦσιν ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ὑμῶν ὡς λόγον ἀποδώσοντες. τίς ἄρα οὗτός ἐστιν, ὅτι καὶ ὁ ἄνεμος καὶ ἡ θάλασσα ὑπακούουσιν αὐτῷ; Οὐδείς δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύειν … οὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ. 230 ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ Α΄ΜΟΝΟΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ 2 ΜΕ ΔΟΤΙΚΗΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΕΙΣ ΠΤΩΣΙΝ ΔΟΤΙΚΗΝ ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ: 3 ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΙΝ Ή ΣΥΝΑΝΤΗΣΙΝ (ΑΠΛΗΝ, ΦΙΛΙΚΗΝ, ΕΧΘΡΙΚΗΝ), ΟΠΩΣ ΠΛΗΣΙΑΖΩ, ΠΕΛΑΖΩ (ΠΛΗΣΙΑΖΩ), ΕΝΤΥΓΧΑΝΩ, ΣΥΝΤΥΓΧΑΝΩ (ΣΥΝΑΝΤΩ). 4 ΑΚΟΛΟΥΘΙΑΝ, ΔΙΑΔΟΧΗΝ, ΟΠΩΣ ΕΠΟΜΑΙ, ΑΚΟΛΟΥΘΩ, ΔΙΑΔΕΧΟΜΑΙ.

ΟΜΟΙΟΣ ΟΜΟΙΩ ΑΕΙ ΠΕΛΑΖΕΙ. οὐκ οἴδατε ἐν ᾿Ηλίᾳ τί λέγει ἡ γραφή, ὡς ἐντυγχάνει τῷ Θεῷ κατὰ τοῦ ᾿Ισραὴλ… ἡ μήτηρ καὶ οἱ ἀδελφοί αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἠδύναντο συντυχεῖν αὐτῷ διὰ τὸν ὄχλον. ΕΠΟΜΕΝΟΙ ΤΟΙΣ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΑΣΙ… ἀκολούθει μοι. οὗτοί εἰσιν οἱ ἀκολουθοῦντες τῷ ἀρνίῳ ὅπου ἂν ὑπάγῃ.

76 231 ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ Α΄ΜΟΝΟΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ 2 ΜΕ ΔΟΤΙΚΗΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΕΙΣ ΠΤΩΣΙΝ ΔΟΤΙΚΗΝ ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ: 5 ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΝ Ή ΕΝΩΣΙΝ, ΟΠΩΣ ΟΜΙΛΩ (ΣΥΝΕΙΜΙ, ΣΥΝΑΝΑΣΤΡΕΦΟΜΑΙ), ΜΕΙΓΝΥΜΑΙ, ΧΡΩΜΑΙ (ΣΥΝΑΝΑΣΤΡΕΦΟΜΑΙ, ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΩ), ΕΠΙΜΕΙΓΝΥΜΑΙ (ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΩ), ΚΕΡΑΝΝΥΜΙ (ΑΝΑΜΕΙΓΝΥΩ). ἅμα δὲ καὶ ἐλπίζων ὅτι χρήματα δοθήσεται αὐτῷ ὑπὸ τοῦ Παύλου ὅπως λύσῃ αὐτόν· διὸ καὶ πυκνότερον αὐτὸν μεταπεμπόμενος ὡμίλει αὐτῷ. Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ εἶναι αὐτὸν προσευχόμενον καταμόνας, συνῆσαν αὐτῷ οἱ μαθηταί. ῎Εγραψα ὑμῖν ἐν τῇ ἐπιστολῇ μὴ συναναμίγνυσθαι πόρνοις. καὶ οἱ χρώμενοι τῷ κόσμῳ τούτῳ ὡς μὴ καταχρώμενοι· παράγει γὰρ τὸ σχῆμα τοῦ κόσμου τούτου. ἀπόδοτε αὐτῇ ὡς καὶ αὐτὴ ἀπέδωκε, καὶ διπλώσατε αὐτῇ διπλᾶ κατὰ τὰ ἔργα αὐτῆς· ἐν τῷ ποτηρίῳ ᾧ ἐκέρασε, κεράσατε αὐτῇ διπλοῦν. 232 ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ Α΄ΜΟΝΟΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ 2 ΜΕ ΔΟΤΙΚΗΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΕΙΣ ΠΤΩΣΙΝ ΔΟΤΙΚΗΝ ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ: 6 ΦΙΛΙΚΗΝ Ή ΕΧΘΡΙΚΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΝ Ή ΔΙΑΘΕΣΙΝ, ΑΜΙΛΛΑΝ, ΕΡΙΝ Ή ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΙΝ, ΟΠΩΣ ΕΥΝΟΩ, ΑΡΕΣΚΩ, ΒΟΗΘΩ, ΑΜΥΝΩ, ΛΥΣΙΤΕΛΩ (ΩΦΕΛΩ), ΑΡΗΓΩ (ΒΟΗΘΩ), ΕΥΧΟΜΑΙ, ΧΑΛΕΠΑΙΝΩ (ΟΡΓΙΖΟΜΑΙ), ΟΡΓΙΖΟΜΑΙ, ΦΘΟΝΩ, ΕΠΙΒΟΥΛΕΥΩ, ΠΟΛΕΜΩ, ΜΑΧΟΜΑΙ, ΑΜΙΛΛΩΜΑΙ, ΔΙΑΓΩΝΙΖΟΜΑΙ, ΔΙΑΜΑΧΟΜΑΙ, ΕΡΙΖΩ, ΑΜΦΙΣΒΗΤΩ, ΣΠΕΝΔΟΜΑΙ, ΣΥΝΑΛΛΑΤΤΟΜΑΙ, ΔΙΑΛΛΑΤΟΜΑΙ – ΚΑΤΑΛΛΑΤΤΟΜΑΙ (ΣΥΜΦΙΛΙΩΝΟΜΑΙ). ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ: ΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΩΦΕΛΩ, ΒΛΑΠΤΩ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΝΩΝΥΜΑ ΠΛΗΝ ΤΟΥ ΛΥΣΙΤΕΛΩ ΣΥΝΤΑΣΣΟΝΤΑΙ ΜΕ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΝ. πρῶτον διαλλάγηθι τῷ ἀδελφῷ σου, καὶ τότε ἐλθὼν πρόσφερε τὸ δῶρόν σου. 525 ῎Ισθι εὐνοῶν τῷ ἀντιδίκῳ σου. οἱ δὲ ἐν σαρκὶ ὄντες Θεῷ ἀρέσαι οὐ δύνανται. λυσιτελεῖ αὐτῷ εἰ λίθος μυλικὸς περίκειται περὶ τὸν τράχηλον αὐτοῦ…

Κύριε, βοήθει μοι. ὁ δὲ Παῦλος εἶπεν· εὐξαίμην ἂν τῷ Θεῷ… Εγὼ δὲ λέγω ὑμῖν ὅτι πᾶς ὁ ὀργιζόμενος τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ εἰκῆ ἔνοχος ἔσται τῇ κρίσει. μὴ γινώμεθα κενόδοξοι, ἀλλήλους προκαλούμενοι, ἀλλήλοις φθονοῦντες. εἰ γὰρ ἐχθροὶ ὄντες κατηλλάγημεν τῷ Θεῷ διὰ τοῦ θανάτου τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ… 233 ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ Α΄ΜΟΝΟΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ 2 ΜΕ ΔΟΤΙΚΗΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΕΙΣ ΠΤΩΣΙΝ ΔΟΤΙΚΗΝ ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ: 7 ΟΜΟΙΟΤΗΤΑ, ΙΣΟΤΗΤΑ, ΣΥΜΦΩΝΙΑΝ, ΟΠΩΣ ΟΜΟΙΑΖΩ, ΕΟΙΚΑ (ΟΜΟΙΑΖΩ), ΙΣΟΥΜΑΙ, ΣΥΜΦΩΝΩ.

ὡμοιώθην πελεκᾶνι ἐρημικῷ, ἐγενήθην ὡσεὶ νυκτικόραξ ἐν οἰκοπέδῳ. Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι παρομοιάζετε τάφοις κεκονιαμένοις. ἑταῖρε, οὐκ ἀδικῶ σε· οὐχὶ δηναρίου συνεφώνησάς μοι; καὶ τὸ καινὸν σχίσει καὶ τῷ παλαιῷ οὐ συμφωνεῖ τὸ ἐπίβλημα τὸ ἀπὸ τοῦ καινοῦ. αἰτείτω δὲ ἐν πίστει, μηδὲν διακρινόμενος· ὁ γὰρ διακρινόμενος ἔοικε κλύδωνι θαλάσσης ἀνεμιζομένῳ καὶ ῥιπιζομένῳ. 234 ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ Α΄ΜΟΝΟΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ 2 ΜΕ ΔΟΤΙΚΗΝ 8 ΜΕ ΔΟΤΙΚΗΝ ΣΥΝΤΑΣΣΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΘΕΤΑ ΜΕ ΤΟ ΟΜΟΥ ΚΑΙ ΤΑΣ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ ΣΥΝ, ΠΕΡΙ, ΠΡΟΣ, ΕΝ, ΠΑΡΑ, ΕΠΙ, ΥΠΟ, ΟΠΩΣ ΟΜΟΝΟΩ, ΟΜΟΛΟΓΩ, ΣΥΝΑΔΩ, ΠΕΡΙΠΙΠΤΩ, ΠΡΟΣΦΕΡΟΜΑΙ, ΕΜΜΕΝΩ, ΠΑΡΑΚΑΘΗΜΑΙ, ΕΠΙΤΙΘΕΜΑΙ, ΥΠΟΚΕΙΜΑΙ. καὶ τότε ὁμολογήσω αὐτοῖς ὅτι οὐδέποτε ἔγνων ὑμᾶς. ἄνθρωπός τις κατέβαινεν ἀπὸ ῾Ιερουσαλὴμ εἰς ῾Ιεριχώ, καὶ λησταῖς περιέπεσεν· εἰ παιδείαν ὑπομένετε, ὡς υἱοῖς ὑμῖν προσφέρεται ὁ Θεός·

ἐπιστηρίζοντες τὰς ψυχὰς τῶν μαθητῶν, παρακαλοῦντες ἐμμένειν τῇ πίστει, καὶ ὅτι διὰ πολλῶν θλίψεων δεῖ ἡμᾶς εἰσελθεῖν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ. 235 ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ Α΄ΜΟΝΟΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ 3 ΜΕ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΝ ΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΤΩΝ ΡΗΜΑΤΩΝ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΕΙΣ ΠΤΩΣΙΝ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΝ.

ΕΝ ΑΡΧΗ ΕΠΟΙΗΣΕΝ Ο ΘΕΟΣ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΗΝ. ἑταῖρε, οὐκ ἀδικῶ σε. ζηλοῦτε δὲ τὰ χαρίσματα τὰ κρείττονα. ἡμεῖς οἱ ζῶντες οἱ περιλειπόμενοι εἰς τὴν παρουσίαν τοῦ Κυρίου οὐ μὴ φθάσωμεν τοὺς κοιμηθέντας. ἐφοβήθησαν τοὺς ὄχλους, ἐπειδὴ ὡς προφήτην αὐτὸν εἶχον. ἠκολούθει δὲ αὐτῷ πολὺ πλῆθος τοῦ λαοῦ καὶ γυναικῶν, αἳ καὶ ἐκόπτοντο καὶ ἐθρήνουν αὐτόν. 236 ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ Α΄ΜΟΝΟΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ 3 ΜΕ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΝ 2 ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΕΙΣ ΠΤΩΣΙΝ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΝ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ ΕΙΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΝ ΚΑΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΝ. βλέπω τοὺς ἀνθρώπους ὡς δένδρα περιπατοῦντας. 14 ἦν δὲ σάββατον ὅτε τὸν πηλὸν ἐποίησε ὁ ᾿Ιησοῦς καὶ ἀνέῳξεν αὐτοῦ τοὺς ὀφθαλμούς. ΕΝ ΑΡΧΗ ΕΠΟΙΗΣΕΝ Ο ΘΕΟΣ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΗΝ. ἰδόντες δὲ τὸν ἀστέρα ἐχάρησαν χαρὰν μεγάλην σφόδρα. 237 ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΝ ΛΕΓΕΤΑΙ ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΠΡΟΫΠΑΡΧΕΙ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ Ή ΑΠΛΩΣ ΔΕΧΕΤΑΙ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΝ ΑΥΤΟΥ Ή ΔΕΧΟΜΕΝΟΝ ΑΥΤΗΝ ΜΕΤΑΒΑΛΛΕΤΑΙ. βλέπω τοὺς ἀνθρώπους ὡς δένδρα περιπατοῦντας. ἑώρων αὐτοῦ τὰ σημεῖα ἃ ἐποίει ἐπὶ τῶν ἀσθενούντων.

καὶ ὁ κόσμος αὐτὸν οὐκ ἔγνω. ὁ δὲ Μωῡσῆς ἰδὼν ἐθαύμαζε τὸ ὅραμα. οἱ δὲ ἠγνόουν τὸ ῥῆμα τοῦτο, καὶ ἦν παρακεκαλυμμένον ἀπ᾿ αὐτῶν ἵνα μὴ αἴσθωνται αὐτό.

ἦν δὲ σάββατον ὅτε τὸν πηλὸν ἐποίησε ὁ ᾿Ιησοῦς καὶ ἀνέῳξεν αὐτοῦ τοὺς ὀφθαλμούς. ἄλλοι δὲ ἔκοπτον κλάδους ἀπὸ τῶν δένδρων καὶ ἐστρώννυον ἐν τῇ ὁδῷ. λούσαντες δὲ αὐτὴν ἔθηκαν ἐν ὑπερῴῳ. καὶ τῶν κολλυβιστῶν ἐξέχεε τὸ κέρμα καὶ τὰς τραπέζας ἀνέστρεψε. καὶ προσελθὼν κατέδησε τὰ τραύματα αὐτοῦ. 238 ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΛΕΓΕΤΑΙ ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΔΕΝ ΠΡΟΫΠΑΡΧΕΙ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ, ΑΛΛΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ.

ΕΝ ΑΡΧΗ ΕΠΟΙΗΣΕΝ Ο ΘΕΟΣ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΗΝ. ἄνθρωπός τις…ἐφύτευσεν ἀμπελῶνα καὶ φραγμὸν αὐτῷ περιέθηκε καὶ ὤρυξεν ἐν αὐτῷ ληνὸν καὶ ᾠκοδόμησε πύργον. καὶ γράψω ἐπ᾿ αὐτὸν τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ μου.

ἰδόντες δὲ τὸν ἀστέρα ἐχάρησαν χαρὰν μεγάλην σφόδρα. τὸν ἀγῶνα τὸν καλὸν ἠγώνισμαι. ἐφοβήθησαν φόβον μέγαν. 239 ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ Α΄ΜΟΝΟΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ 3 ΜΕ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΛΕΓΕΤΑΙ ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΔΕΝ ΠΡΟΫΠΑΡΧΕΙ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ, ΑΛΛΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ. ΤΟΥΤΟ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ ΕΙΣ:

80 1 ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΤΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ. ΤΟΥΤΟ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΝ, ΟΠΩΣ ΠΟΙΩ, ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΖΩ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΩ, ΟΡΥΣΣΩ, ΓΡΑΦΩ Κ.ΛΠ.

ΕΝ ΑΡΧΗ ΕΠΟΙΗΣΕΝ Ο ΘΕΟΣ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΗΝ. ΑΝΗΡ ΘΥΜΩΔΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΖΕΙ ΜΑΧΑΣ. ἄνθρωπός τις…ἐφύτευσεν ἀμπελῶνα καὶ φραγμὸν αὐτῷ περιέθηκε καὶ ὤρυξεν ἐν αὐτῷ ληνὸν καὶ ᾠκοδόμησε πύργον. καὶ γράψω ἐπ᾿ αὐτὸν τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ μου. 240 ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ Α΄ΜΟΝΟΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ 3 ΜΕ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΛΕΓΕΤΑΙ ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΔΕΝ ΠΡΟΫΠΑΡΧΕΙ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ, ΑΛΛΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ. ΤΟΥΤΟ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ ΕΙΣ: 2 ΚΥΡΙΩΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΝ Ή ΣΥΣΤΟΙΧΟΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ. ΤΟΥΤΟ ΠΑΡΑΓΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΡΙΖΑΝ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ Ή ΣΥΝΩΝΥΜΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΦΑΝΕΡΩΝΕΙ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑΝ Η ΟΠΟΙΑ ΉΔΗ ΠΕΡΙΕΧΕΤΑΙ ΕΙΣ ΤΟ ΡΗΜΑ.

ἰδόντες δὲ τὸν ἀστέρα ἐχάρησαν χαρὰν μεγάλην σφόδρα. τὸν ἀγῶνα τὸν καλὸν ἠγώνισμαι. ἐφοβήθησαν φόβον μέγαν. δεῖ αὐτὸν ἀπελθεῖν εἰς ῾Ιεροσόλυμα καὶ πολλὰ (παθήματα) παθεῖν. 241 ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ Α΄ΜΟΝΟΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ 3 ΜΕ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΛΕΓΕΤΑΙ ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΔΕΝ ΠΡΟΫΠΑΡΧΕΙ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ, ΑΛΛΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ. ΤΟΥΤΟ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ ΕΙΣ: 2 ΚΥΡΙΩΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΝ Ή ΣΥΣΤΟΙΧΟΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ. ΤΟΥΤΟ ΠΑΡΑΓΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΡΙΖΑΝ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ Ή ΣΥΝΩΝΥΜΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΦΑΝΕΡΩΝΕΙ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑΝ Η ΟΠΟΙΑ ΉΔΗ ΠΕΡΙΕΧΕΤΑΙ ΕΙΣ ΤΟ ΡΗΜΑ.

81 ΤΟ ΣΥΣΤΟΙΧΟΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΕΠΙΤΕΙΝΕΙ ΚΑΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΕΙ ΑΚΡΙΒΕΣΤΕΡΟΝ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑΝ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ, ΔΕΧΕΤΑΙ ΔΕ ΣΥΝΗΘΩΣ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΝ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΝ. ἰδόντες δὲ τὸν ἀστέρα ἐχάρησαν χαρὰν μεγάλην σφόδρα. τὸν ἀγῶνα τὸν καλὸν ἠγώνισμαι. ἐφοβήθησαν φόβον μέγαν. μὴ κρίνετε κατ᾿ ὄψιν, ἀλλὰ τὴν δικαίαν κρίσιν κρίνατε. καὶ ἐκαυματίσθησαν οἱ ἄνθρωποι καῦμα μέγα.

242 ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ Α΄ΜΟΝΟΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ 3 ΜΕ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΛΕΓΕΤΑΙ ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΔΕΝ ΠΡΟΫΠΑΡΧΕΙ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ, ΑΛΛΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ. ΤΟΥΤΟ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ ΕΙΣ: 2 ΚΥΡΙΩΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΝ Ή ΣΥΣΤΟΙΧΟΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ. ΤΟΥΤΟ ΠΑΡΑΓΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΡΙΖΑΝ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ Ή ΣΥΝΩΝΥΜΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΦΑΝΕΡΩΝΕΙ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑΝ Η ΟΠΟΙΑ ΉΔΗ ΠΕΡΙΕΧΕΤΑΙ ΕΙΣ ΤΟ ΡΗΜΑ. ΤΟ ΣΥΣΤΟΙΧΟΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΠΟΛΛΑΚΙΣ ΠΑΡΑΛΕΙΠΕΤΑΙ ΚΑΙ ΜΕΝΕΙ Ο ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΣ ΑΥΤΟΥ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ Ή ΟΠΩΣ ΕΧΕΙ Ή ΜΕΤΑΒΑΛΛΟΜΕΝΟΣ ΕΙΣ ΟΥΔΕΤΕΡΟΝ ΓΕΝΟΣ, ΣΥΝΗΘΩΣ ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ.

δεῖ αὐτὸν ἀπελθεῖν εἰς ῾Ιεροσόλυμα καὶ πολλὰ (παθήματα) παθεῖν. ὁ δὲ μὴ γνούς, ποιήσας δὲ ἄξια πληγῶν, δαρήσεται ὀλίγας. καὶ ἐδόθη αὐτῷ στόμα λαλοῦν μεγάλα καὶ βλασφημίαν. ΚΑΙ ΟΛΙΓΑ ΠΑΙΔΕΥΘΕΝΤΕΣ ΜΕΓΑΛΑ ΕΥΕΡΓΕΤΗΘΗΣΟΝΤΑΙ. 243ΔΙΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ 2 ΔΙΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΤΑ ΔΙΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΣΥΝΤΑΣΣΟΝΤΑΙ: α) ΜΕ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΗΝ, β) ΜΕ ΑΤΙΑΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΔΟΤΙΚΗΝ, γ) ΜΕ ΔΥΟ ΑΙΤΙΑΤΙΚΑΣ ΚΑΙ δ) ΜΕ ΓΕΝΙΚΗΝ ΚΑΙ ΔΟΤΙΚΗΝ. α) ΜΕ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΗΝ

82 ΔΙΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ ΕΙΣ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΗΝ ΕΙΝΑΙ ΟΣΑ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ: 1 ΠΛΗΣΜΟΝΗΝ Ή ΚΕΝΩΣΙΝ, ΟΠΩΣ ΓΕΜΙΖΩ, ΠΛΗΡΩ, ΜΕΣΤΩ, ΕΜΠΙΜΠΛΗΜΙ, ΚΕΝΩ, ΕΡΗΜΩ. λέγει αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς· γεμίσατε τὰς ὑδρίας ὕδατος. πεπληρώκατε τὴν ῾Ιερουσαλὴμ τῆς διδαχῆς ὑμῶν. πεινῶντας ἐνέπλησεν ἀγαθῶν. 244 ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ 2 ΔΙΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΤΑ ΔΙΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΣΥΝΤΑΣΣΟΝΤΑΙ: α) ΜΕ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΗΝ, β) ΜΕ ΑΤΙΑΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΔΟΤΙΚΗΝ, γ) ΜΕ ΔΥΟ ΑΙΤΙΑΤΙΚΑΣ ΚΑΙ δ) ΜΕ ΓΕΝΙΚΗΝ ΚΑΙ ΔΟΤΙΚΗΝ. α) ΜΕ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΗΝ ΔΙΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ ΕΙΣ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΗΝ ΕΙΝΑΙ ΟΣΑ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ: 2 ΜΑΝΘΑΝΕΙΝ ΤΙ ΠΑΡΑ ΤΙΝΟΣ, ΟΠΩΣ ΜΑΝΘΑΝΩ, ΑΚΟΥΩ, ΠΛΗΡΟΦΟΡΟΥΜΑΙ, ΠΥΝΘΑΝΟΜΑΙ, ΑΚΡΟΩΜΑΙ. 3 ΛΑΜΒΑΝΕΙΝ ΤΙΝΑ ΕΚ ΤΙΝΟΣ ΣΗΜΕΙΟΥ, ΟΠΩΣ ΛΑΜΒΑΝΩ, ΕΛΚΩ, ΣΥΡΩ. 4 ΠΩΛΗΣΙΝ Ή ΑΓΟΡΑΝ, ΑΝΤΑΛΛΑΓΗΝ, ΤΙΜΗΝ Ή ΑΞΙΑΝ, ΟΠΩΣ ΠΩΛΩ, ΠΙΠΡΑΣΚΩ (ΠΩΛΩ), ΑΓΟΡΑΖΩ, ΩΝΟΥΜΑΙ (ΑΓΟΡΑΖΩ), ΑΛΛΑΣΣΩ, ΑΝΤΑΛΛΑΣΣΩ, ΤΙΜΩ, ΑΞΙΩ. ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ: ΤΟ ΕΙΣ ΓΕΝΙΚΗΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΤΩΝ ΡΗΜΑΤΩΝ ΑΥΤΩΝ ΕΙΝΑΙ ΓΕΝΙΚΗ ΤΗΣ ΑΞΙΑΣ. ἀκούει ἡμῶν ὃ ἂν αἰτώμεθα. ΕΛΑΒΕ ΤΟΝ ΠΑΥΛΟΝ ΤΗΣ ΖΩΝΗΣ. ἀπελθόντες ἀγοράσωμεν δηναρίων διακοσίων ἄρτους. 245 ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ 2 ΔΙΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΤΑ ΔΙΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΣΥΝΤΑΣΣΟΝΤΑΙ: α) ΜΕ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΗΝ, β) ΜΕ ΑΤΙΑΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΔΟΤΙΚΗΝ, γ) ΜΕ ΔΥΟ ΑΙΤΙΑΤΙΚΑΣ ΚΑΙ δ) ΜΕ ΓΕΝΙΚΗΝ ΚΑΙ ΔΟΤΙΚΗΝ. α) ΜΕ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΗΝ ΔΙΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ ΕΙΣ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΗΝ ΕΙΝΑΙ ΟΣΑ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ: 5 ΧΩΡΙΣΜΟΝ, ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΙΝ, ΑΠΑΛΛΑΓΗΝ, ΣΤΕΡΗΣΙΝ, ΠΑΥΣΙΝ, ΚΩΛΥΣΙΝ, ΟΠΩΣ ΧΩΡΙΖΩ, ΑΠΑΛΛΑΣΣΩ, ΑΠΟΛΥΩ, ΕΛΕΥΘΕΡΩ, ΑΠΟΣΤΕΡΩ, ΠΑΥΩ, ΚΩΛΥΩ, ΕΙΡΓΩ. καὶ ἀπαλλάξῃ τούτους… δουλείας.

83 ΙΑΣΑΤΟ ΑΥΤΟΝ ΚΑΙ ΑΠΕΛΥΣΕ ΤΗΣ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ. Ο ΥΙΟΣ ΗΜΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ. ΜΗ ΑΠΟΣΤΕΡΕΙΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ. ὁ δὲ ἑκατοντάρχης βουλόμενος διασῶσαι τὸν Παῦλον ἐκώλυσεν αὐτοὺς τοῦ βουλήματος. 246 ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ 2 ΔΙΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΤΑ ΔΙΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΣΥΝΤΑΣΣΟΝΤΑΙ: α) ΜΕ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΗΝ, β) ΜΕ ΑΤΙΑΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΔΟΤΙΚΗΝ, γ) ΜΕ ΔΥΟ ΑΙΤΙΑΤΙΚΑΣ ΚΑΙ δ) ΜΕ ΓΕΝΙΚΗΝ ΚΑΙ ΔΟΤΙΚΗΝ. α) ΜΕ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΗΝ ΔΙΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ ΕΙΣ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΗΝ ΕΙΝΑΙ ΟΣΑ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ: 6 ΨΥΧΙΚΟΝ ΠΑΘΟΣ, ΟΠΩΣ ΜΑΚΑΡΙΖΩ, ΘΑΥΜΑΖΩ, ΑΓΑΜΑΙ (ΘΑΥΜΑΖΩ), ΕΠΑΙΝΩ, ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΖΩ, ΟΙΚΤΙΡΩ, ΖΗΛΩ, ΜΙΣΩ, ΟΡΓΙΖΟΜΑΙ. ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ: ΤΟ ΕΙΣ ΓΕΝΙΚΗΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΤΩΝ ΡΗΜΑΤΩΝ ΨΥΧΙΚΟΥ ΠΑΘΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΓΕΝΙΚΗ ΤΗΣ ΑΙΤΙΑΣ.

ΕΘΑΥΜΑΖΕ ΑΥΤΟΝ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ. ΖΗΛΩ ΣΕ ΤΗΣ ΑΡΕΤΗΣ. ΙΗΣΟΥΣ ΩΚΤΙΡΕΝ ΑΥΤΗΝ ΤΟΥ ΠΑΘΟΥΣ. 247 ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ 2 ΔΙΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΤΑ ΔΙΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΣΥΝΤΑΣΣΟΝΤΑΙ: α) ΜΕ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΗΝ, β) ΜΕ ΑΤΙΑΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΔΟΤΙΚΗΝ, γ) ΜΕ ΔΥΟ ΑΙΤΙΑΤΙΚΑΣ ΚΑΙ δ) ΜΕ ΓΕΝΙΚΗΝ ΚΑΙ ΔΟΤΙΚΗΝ. α) ΜΕ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΗΝ ΔΙΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ ΕΙΣ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΗΝ ΕΙΝΑΙ ΟΣΑ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ: 7 ΔΙΚΗΝ Ή ΚΑΤΑΔΙΚΗΝ, ΟΠΩΣ ΔΙΚΑΖΩ, ΚΡΙΝΩ, ΔΙΩΚΩ (ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΩ), ΑΙΤΙΩΜΑΙ (ΚΑΤΗΓΟΡΩ), ΓΡΑΦΟΜΑΙ (ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΩ ΕΓΓΡΑΦΩΣ), ΚΑΤΑΓΙΓΝΩΣΚΩ, ΚΑΤΑΨΗΦΙΖΟΜΑΙ, ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΩ, ΤΙΜΩΡΟΥΜΑΙ. καὶ κατηγόρουν αὐτοῦ οἱ ἀρχιερεῖς πολλά. ἴδε πόσα σου καταμαρτυροῦσιν. ΙΟΥΔΑΙΟΙ ΕΚΡΙΝΟΝ ΙΗΣΟΥΝ ΘΑΝΑΤΟΥ. ΔΙΩΞΟΜΕΝ ΑΥΤΟΝ ΤΗΣ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑΣ.

84 248 ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ 2 ΔΙΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΤΑ ΔΙΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΣΥΝΤΑΣΣΟΝΤΑΙ: α) ΜΕ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΗΝ, β) ΜΕ ΑΤΙΑΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΔΟΤΙΚΗΝ, γ) ΜΕ ΔΥΟ ΑΙΤΙΑΤΙΚΑΣ ΚΑΙ δ) ΜΕ ΓΕΝΙΚΗΝ ΚΑΙ ΔΟΤΙΚΗΝ. α) ΜΕ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΗΝ 8 ΜΕ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΗΝ ΣΥΝΤΑΣΣΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΘΕΤΑ ΜΕ ΤΑΣ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ ΑΠΟ, ΠΡΟ, ΕΚ, ΚΑΤΑ, ΟΠΩΣ ΑΠΟΚΛΕΙΩ, ΠΡΟΤΙΜΩ, ΠΡΟΤΙΘΗΜΙ, ΚΑΤΗΓΟΡΩ, ΕΚΒΑΛΛΩ.

καὶ κατηγόρουν αὐτοῦ οἱ ἀρχιερεῖς πολλά. ἴδε πόσα σου καταμαρτυροῦσιν. ΕΞΕΒΑΛΕ ΠΑΝΤΑΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥ. 249 ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ 2 ΔΙΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΤΑ ΔΙΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΣΥΝΤΑΣΣΟΝΤΑΙ: α) ΜΕ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΗΝ, β) ΜΕ ΑΤΙΑΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΔΟΤΙΚΗΝ, γ) ΜΕ ΔΥΟ ΑΙΤΙΑΤΙΚΑΣ ΚΑΙ δ) ΜΕ ΓΕΝΙΚΗΝ ΚΑΙ ΔΟΤΙΚΗΝ. β) ΜΕ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΔΟΤΙΚΗΝ. ΡΗΜΑΤΑ ΔΕΧΟΜΕΝΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ ΕΙΣ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΔΟΤΙΚΗΝ ΕΙΝΑΙ ΟΣΑ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ: 1 ΔΟΣΙΝ, ΔΕΙΞΙΝ, ΔΗΛΩΣΙΝ, ΑΓΓΕΛΙΑΝ, ΥΠΟΣΧΕΣΙΝ, ΟΠΩΣ ΔΙΔΩΜΙ, ΠΑΡΕΧΩ, ΔΕΙΚΝΥΜΙ, ΔΗΛΩ, ΦΑΙΝΩ, ΑΓΓΕΛΩ, ΛΕΓΩ, ΑΠΟΚΡΙΝΟΜΑΙ, ΥΠΙΣΧΝΟΥΜΑΙ, ΠΑΡΑΙΝΩ.

ἐντολὴν καινὴν δίδωμι ὑμῖν ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλλήλους. τί κόπους παρέχετε τῇ γυναικί; καὶ ἔτι καθ᾿ ὑπερβολὴν ὁδὸν ὑμῖν δείκνυμι. ὁ καὶ δηλώσας ἡμῖν τὴν ὑμῶν ἀγάπην ἐν Πνεύματι. ῾Ο ἔχων οὖς ἀκουσάτω τί τὸ Πνεῦμα λέγει ταῖς ἐκκλησίαις. ὁ δὲ οὐκ ἀπεκρίθη αὐτῇ λόγον.

85 250 ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ 2 ΔΙΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΤΑ ΔΙΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΣΥΝΤΑΣΣΟΝΤΑΙ: α) ΜΕ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΗΝ, β) ΜΕ ΑΤΙΑΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΔΟΤΙΚΗΝ, γ) ΜΕ ΔΥΟ ΑΙΤΙΑΤΙΚΑΣ ΚΑΙ δ) ΜΕ ΓΕΝΙΚΗΝ ΚΑΙ ΔΟΤΙΚΗΝ. β) ΜΕ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΔΟΤΙΚΗΝ. ΡΗΜΑΤΑ ΔΕΧΟΜΕΝΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ ΕΙΣ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΔΟΤΙΚΗΝ ΕΙΝΑΙ ΟΣΑ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ: 2 ΟΜΟΙΩΣΙΝ, ΕΞΙΣΩΣΙΝ ΚΑΙ ΤΑ ΑΝΤΙΘΕΤΑ, ΜΙΞΙΝ, ΣΥΝΔΙΑΛΛΑΓΗΝ, ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗΝ, ΟΠΩΣ ΟΜΟΙΩ, ΕΞΙΣΩ, ΑΝΙΣΩ, ΕΟΙΚΑ, ΜΕΙΓΝΥΜΙ, ΚΕΡΑΝΝΥΜΙ, ΣΠΕΝΔΟΜΑΙ, ΣΥΝΑΛΛΑΤΤΟΜΑΙ, ΑΡΜΟΤΤΩ.

Τίνι δὲ ὁμοιώσω τὴν γενεὰν ταύτην; ΚΕΡΑΣΑΤΕ ΑΥΤΗ ΠΟΤΗΡΙΟΝ ΟΙΝΟΥ. ἡρμοσάμην γὰρ ὑμᾶς ἑνὶ ἀνδρί. 251 ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ 2 ΔΙΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΤΑ ΔΙΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΣΥΝΤΑΣΣΟΝΤΑΙ: α) ΜΕ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΗΝ, β) ΜΕ ΑΤΙΑΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΔΟΤΙΚΗΝ, γ) ΜΕ ΔΥΟ ΑΙΤΙΑΤΙΚΑΣ ΚΑΙ δ) ΜΕ ΓΕΝΙΚΗΝ ΚΑΙ ΔΟΤΙΚΗΝ. β) ΜΕ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΔΟΤΙΚΗΝ. ΡΗΜΑΤΑ ΔΕΧΟΜΕΝΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ ΕΙΣ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΔΟΤΙΚΗΝ ΕΙΝΑΙ ΟΣΑ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ: 3 ΕΝΑΝΤΙΟΤΗΤΑ, ΠΕΡΙΠΟΙΗΣΙΝ, ΟΠΩΣ ΕΠΙΤΙΘΗΜΙ, ΑΝΤΙΤΙΘΗΜΙ, ΟΝΕΙΔΙΖΩ. 4 ΜΕ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΔΟΤΙΚΗΝ ΣΥΝΤΑΣΣΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΡΗΜΑΤΑ ΣΥΝΘΕΤΑ ΜΕ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ ΣΥΝΤΑΣΣΟΜΕΝΑΣ ΜΕ ΔΟΤΙΚΗΝ. Τότε προσηνέχθη αὐτῷ παιδία, ἵνα ἐπιθῇ αὐτοῖς τὰς χεῖρας. Ο ΘΕΟΣ ΕΝΕΦΥΣΗΣΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗΝ ΤΩ ΑΝΘΡΩΠΩ. ᾿Αλέξανδρος ὁ χαλκεὺς πολλά μοι κακὰ ἐνεδείξατο. Συνίστημι δὲ ὑμῖν Φοίβην τὴν ἀδελφὴν ἡμῶν. 252 ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ 2 ΔΙΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΤΑ ΔΙΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΣΥΝΤΑΣΣΟΝΤΑΙ: α) ΜΕ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΗΝ, β) ΜΕ ΑΤΙΑΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΔΟΤΙΚΗΝ, γ) ΜΕ ΔΥΟ ΑΙΤΙΑΤΙΚΑΣ ΚΑΙ δ) ΜΕ ΓΕΝΙΚΗΝ ΚΑΙ ΔΟΤΙΚΗΝ. γ) ΜΕ ΔΥΟ ΑΙΤΙΑΤΙΚΑΣ ΡΗΜΑΤΑ ΣΥΝΤΑΣΣΟΜΕΝΑ ΜΕ ΔΥΟ ΑΙΤΙΑΤΙΚΑΣ ΕΙΝΑΙ:

86 1 ΤΑ ΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΝΑΜΝΗΣΤΙΚΑ, ΟΠΩΣ ΠΑΙΔΕΥΩ, ΔΙΔΑΣΚΩ, ΑΝΑΜΙΜΝΗΣΚΩ, ΥΠΟΜΙΜΝΗΣΚΩ. Καὶ ἐξελθὼν ὁ ᾿Ιησοῦς… ἦρξατο διδάσκειν αὐτοὺς πολλά. ὁ δὲ παράκλητος… ὑμᾶς διδάξει πάντα καὶ ὑπομνήσει ὑμᾶς πάντα ἃ εἶπον ὑμῖν. Διὰ τοῦτο ἔπεμψα ὑμῖν Τιμόθεον… ὃς ὑμᾶς ἀναμνήσει τὰς ὁδούς μου τὰς ἐν Χριστῷ. 253 ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ 2 ΔΙΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΤΑ ΔΙΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΣΥΝΤΑΣΣΟΝΤΑΙ: α) ΜΕ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΗΝ, β) ΜΕ ΑΤΙΑΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΔΟΤΙΚΗΝ, γ) ΜΕ ΔΥΟ ΑΙΤΙΑΤΙΚΑΣ ΚΑΙ δ) ΜΕ ΓΕΝΙΚΗΝ ΚΑΙ ΔΟΤΙΚΗΝ. γ) ΜΕ ΔΥΟ ΑΙΤΙΑΤΙΚΑΣ ΡΗΜΑΤΑ ΣΥΝΤΑΣΣΟΜΕΝΑ ΜΕ ΔΥΟ ΑΙΤΙΑΤΙΚΑΣ ΕΙΝΑΙ: 2 ΤΑ ΕΝΔΥΣΕΩΣ ΚΑΙ ΕΚΔΥΣΕΩΣ, ΟΠΩΣ ΕΝΔΥΩ, ΕΚΔΥΩ, ΠΕΡΙΒΑΛΛΩ, ΑΜΦΙΕΝΝΥΜΙ.

ΤΟΝ ΙΗΣΟΥΝ ΕΝΕΔΥΣΑΝ ΧΛΑΜΥΔΑ ΚΟΚΚΙΝΗΝ. καὶ ὅτε ἐνέπαιξαν αὐτῷ, ἐξέδυσαν αὐτὸν τὴν χλαμύδα καὶ ἐνέδυσαν αὐτὸν τὰ ἱμάτια αὐτοῦ, καὶ ἀπήγαγον αὐτὸν εἰς τὸ σταυρῶσαι. περιβαλὼν αὐτὸν ἐσθῆτα λαμπρὰν ἀνέπεμψεν αὐτὸν τῷ Πιλάτῳ. 254 ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ 2 ΔΙΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΤΑ ΔΙΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΣΥΝΤΑΣΣΟΝΤΑΙ: α) ΜΕ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΗΝ, β) ΜΕ ΑΤΙΑΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΔΟΤΙΚΗΝ, γ) ΜΕ ΔΥΟ ΑΙΤΙΑΤΙΚΑΣ ΚΑΙ δ) ΜΕ ΓΕΝΙΚΗΝ ΚΑΙ ΔΟΤΙΚΗΝ. γ) ΜΕ ΔΥΟ ΑΙΤΙΑΤΙΚΑΣ ΡΗΜΑΤΑ ΣΥΝΤΑΣΣΟΜΕΝΑ ΜΕ ΔΥΟ ΑΙΤΙΑΤΙΚΑΣ ΕΙΝΑΙ: 3 ΤΑ ΑΙΤΗΤΙΚΑ, ΚΡΥΠΤΙΚΑ, ΣΤΕΡΗΤΙΚΑ, ΟΠΩΣ ΕΙΣΠΡΑΤΤΩ, ΠΡΑΤΤΩ, ΑΙΤΩ, ΑΙΤΟΥΜΑΙ, ΙΚΕΤΕΥΩ, ΚΡΥΠΤΩ, ΑΠΟΚΡΥΠΤΩ, ΑΠΟΣΤΕΡΩ, ΑΦΑΙΡΟΥΜΑΙ. ἀλλὰ καὶ νῦν οἶδα ὅτι ὅσα ἂν αἰτήσῃ τὸν Θεόν, δώσει σοι ὁ Θεός. ἕτοιμοι δὲ ἀεὶ πρὸς ἀπολογίαν παντὶ τῷ αἰτοῦντι ὑμᾶς λόγον.

87 255 ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ 2 ΔΙΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΤΑ ΔΙΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΣΥΝΤΑΣΣΟΝΤΑΙ: α) ΜΕ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΗΝ, β) ΜΕ ΑΤΙΑΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΔΟΤΙΚΗΝ, γ) ΜΕ ΔΥΟ ΑΙΤΙΑΤΙΚΑΣ ΚΑΙ δ) ΜΕ ΓΕΝΙΚΗΝ ΚΑΙ ΔΟΤΙΚΗΝ. γ) ΜΕ ΔΥΟ ΑΙΤΙΑΤΙΚΑΣ ΡΗΜΑΤΑ ΣΥΝΤΑΣΣΟΜΕΝΑ ΜΕ ΔΥΟ ΑΙΤΙΑΤΙΚΑΣ ΕΙΝΑΙ: 4 ΤΑ ΠΡΟΤΡΕΠΤΙΚΑ, ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ, ΟΠΩΣ ΠΡΟΤΡΕΠΟΜΑΙ, ΑΝΑΓΚΑΖΩ, ΕΡΩΤΩ, ΕΞΕΤΑΖΩ, ΕΛΕΓΧΩ, ΠΥΝΘΑΝΟΜΑΙ. ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· ἐρωτήσω ὑμᾶς κἀγὼ λόγον ἕνα. ἠρώτησαν αὐτὸν οἱ περὶ αὐτὸν σὺν τοῖς δώδεκα τὴν παραβολήν. ἀκούσας δὲ ὄχλου διαπορευομένου ἐπυνθάνετο τί εἴη ταῦτα. 256 ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ 2 ΔΙΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΤΑ ΔΙΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΣΥΝΤΑΣΣΟΝΤΑΙ: α) ΜΕ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΗΝ, β) ΜΕ ΑΤΙΑΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΔΟΤΙΚΗΝ, γ) ΜΕ ΔΥΟ ΑΙΤΙΑΤΙΚΑΣ ΚΑΙ δ) ΜΕ ΓΕΝΙΚΗΝ ΚΑΙ ΔΟΤΙΚΗΝ. γ) ΜΕ ΔΥΟ ΑΙΤΙΑΤΙΚΑΣ 5 ΜΕ ΔΥΟ ΑΙΤΙΑΤΙΚΑΣ ΣΥΝΤΑΣΣΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΑ ΡΗΜΑΤΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΣΥΣΤΟΙΧΟΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ.

τί οὖν ποιήσω ᾿Ιησοῦν τὸν λεγόμενον Χριστόν; ΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΕΥΗΡΓΕΤΟΥΝ ΗΜΑΣ ΤΑ ΜΕΓΙΣΤΑ. ΑΙΓΥΠΤΙΟΙ ΕΔΡΑΣΑΝ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΔΕΙΝΑ. 257 ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ 2 ΔΙΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΤΑ ΔΙΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΣΥΝΤΑΣΣΟΝΤΑΙ: α) ΜΕ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΗΝ, β) ΜΕ ΑΤΙΑΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΔΟΤΙΚΗΝ, γ) ΜΕ ΔΥΟ ΑΙΤΙΑΤΙΚΑΣ ΚΑΙ δ) ΜΕ ΓΕΝΙΚΗΝ ΚΑΙ ΔΟΤΙΚΗΝ. δ) ΜΕ ΓΕΝΙΚΗΝ ΚΑΙ ΔΟΤΙΚΗΝ ΡΗΜΑΤΑ ΣΥΝΤΑΣΣΟΜΕΝΑ ΜΕ ΓΕΝΙΚΗΝ ΚΑΙ ΔΟΤΙΚΗΝ ΕΙΝΑΙ: 1 ΤΑ ΜΕΤΑΛΗΨΕΩΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΔΟΣΕΩΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ, ΟΠΩΣ ΜΕΤΕΧΩ, ΚΟΙΝΩΝΩ, ΜΕΤΑΛΑΜΒΑΝΩ, ΜΕΤΑΔΙΔΩΜΙ.

ΚΕΚΟΙΝΩΝΗΚΕΝ ΣΑΡΚΟΣ ΤΟΙΣ ΠΑΙΔΙΟΙΣ. ΜΕΤΑΔΙΔΩΣ ΤΟΥ ΑΡΤΟΥ ΤΩ ΑΔΕΛΦΩ.

ΜΕΤΕΣΧΗΚΑΜΕΝ ΤΡΑΠΕΖΗΣ ΥΜΙΝ. 258 ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ 2 ΔΙΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΤΑ ΔΙΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΣΥΝΤΑΣΣΟΝΤΑΙ: α) ΜΕ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΗΝ, β) ΜΕ ΑΤΙΑΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΔΟΤΙΚΗΝ, γ) ΜΕ ΔΥΟ ΑΙΤΙΑΤΙΚΑΣ ΚΑΙ δ) ΜΕ ΓΕΝΙΚΗΝ ΚΑΙ ΔΟΤΙΚΗΝ. δ) ΜΕ ΓΕΝΙΚΗΝ ΚΑΙ ΔΟΤΙΚΗΝ ΡΗΜΑΤΑ ΣΥΝΤΑΣΣΟΜΕΝΑ ΜΕ ΓΕΝΙΚΗΝ ΚΑΙ ΔΟΤΙΚΗΝ ΕΙΝΑΙ: 2 ΤΑ ΠΑΡΑΧΩΡΗΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΑΥΤΩΝ, ΟΠΩΣ ΠΑΡΑΧΩΡΩ, ΥΠΑΝΙΣΤΑΜΑΙ (ΕΓΕΙΡΟΜΑΙ, ΔΙΑ ΝΑ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΩ ΘΕΣΙΝ), ΑΝΤΙΠΟΙΟΥΜΑΙ, ΑΜΦΙΣΒΗΤΩ, ΦΘΟΝΩ (ΑΡΝΟΥΜΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΩ).

Ο ΙΟΡΔΑΝΗΣ ΠΑΡΑΚΕΧΩΡΗΚΕ ΤΗΣ ΟΔΟΥ ΙΟΥΔΑΙΟΙΣ. ΜΗ ΦΘΟΝΗΣΗΣ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΑΥΤΩ. 259 ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ 2 ΔΙΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΤΑ ΔΙΠΤΩΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΣΥΝΤΑΣΣΟΝΤΑΙ: α) ΜΕ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΗΝ, β) ΜΕ ΑΤΙΑΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΔΟΤΙΚΗΝ, γ) ΜΕ ΔΥΟ ΑΙΤΙΑΤΙΚΑΣ ΚΑΙ δ) ΜΕ ΓΕΝΙΚΗΝ ΚΑΙ ΔΟΤΙΚΗΝ. δ) ΜΕ ΓΕΝΙΚΗΝ ΚΑΙ ΔΟΤΙΚΗΝ ΡΗΜΑΤΑ ΣΥΝΤΑΣΣΟΜΕΝΑ ΜΕ ΓΕΝΙΚΗΝ ΚΑΙ ΔΟΤΙΚΗΝ ΕΙΝΑΙ: 3 ΤΑ ΔΙΚΑΣΤΙΚΑ ΡΗΜΑΤΑ ΤΙΜΩ (ΟΡΙΖΩ ΩΣ ΠΟΙΝΗΝ ΕΙΣ ΚΑΠΟΙΟΝ ΚΑΤΙ) ΚΑΙ ΤΙΜΩΜΑΙ (ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΩΣ ΠΟΙΝΗΝ ΔΙΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΚΑΤΙ) ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΑ ΑΛΛΑ ΔΕΧΟΜΕΝΑ ΓΕΝΙΚΗΝ ΤΗΣ ΑΙΤΙΑΣ.

ΙΣΩ ΑΝ ΜΟΙ, Ω ΑΝΔΡΕΣ ΔΙΚΑΣΤΑΙ, ΦΥΓΗΣ ΤΙΜΗΣΑΙΤΕ. ΑΠΟΘΑΝΟΙΣ ΑΝ, ΕΙ ΒΟΥΛΟΙΤΟ Ο ΚΑΤΗΓΟΡΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ ΣΟΙ ΤΙΜΑΣΘΑΙ. 260ΤΟ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ ΩΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΤΟ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ ΩΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ ΕΙΣ ΕΙΔΙΚΟΝ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΟΝ.

ὡμολόγησεν αὐτῇ δοῦναι ὃ ἐὰν αἰτήσηται. ἐβουλήθη λάθρα ἀπολῦσαι αὐτήν. ἱδόντες αὐτόν περιπατούντα ἐπὶ τῆς θαλάσσης ἔδοξαν φάντασμα εἶναι. ἄφετε τὰ παιδία καὶ μὴ κωλύετε αὐτὰ ἐλθεῖν πρός με.

ΤΙΝΑ ΜΕ ΛΕΓΟΥΣΙΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟΝ ΥΙΟΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ;

261 ΕΙΔΙΚΟΝ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ ΩΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΤΑ: 1 ΛΕΚΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΗΜΑΙΝΟΝΤΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΟΥΜΑΙ, ΟΠΩΣ ΛΕΓΩ, ΦΗΜΙ, ΟΜΟΛΟΓΩ, ΑΚΟΥΩ, ΠΥΝΘΑΝΟΜΑΙ. ὡμολόγησεν αὐτῇ δοῦναι ὃ ἐὰν αἰτήσηται. ΤΙΝΑ ΜΕ ΛΕΓΟΥΣΙΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟΝ ΥΙΟΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ; Σαδδουκαῖοι μὲν γὰρ λέγουσι μὴ εἶναι ἀνάστασιν. 262 ΕΙΔΙΚΟΝ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ ΩΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΤΑ: 2 ΔΟΞΑΣΤΙΚΑ, ΟΠΩΣ ΝΟΜΙΖΩ, ΗΓΟΥΜΑΙ, ΟΙΟΜΑΙ, ΔΟΚΩ, ΥΠΟΛΑΜΒΑΝΩ, ΚΡΙΝΩ. νομίσαντες δὲ αὐτὸν ἐν τῇ συνοδίᾳ εἶναι ἦλθον ἡμέρας ὁδὸν. ἡγοῦμαι σκύβαλα εἶναι ἵνα Χριστὸν κερδήσω. ἐὰν γράφηται καθ᾿ ἕν, οὐδὲ αὐτὸν οἶμαι τὸν κόσμον χωρῆσαι τὰ γραφόμενα βιβλία. καὶ ὃςἐὰν μὴ ἔχῃ, καὶ ὃ δοκεῖ ἔχειν ἀρθήσεται ἀπ᾿ αὐτοῦ. εἰ κεκρίκατέ με πιστὴν τῷ Κυρίῳ εἶναι…μείνατε. λογιζόμεθα οὖν πίστει δικαιοῦσθαι ἄνθρωπον χωρὶς ἔργων νόμου. λογίζεσθε ἑαυτοὺς νεκροὺς εἶναι τῇ ἁμαρτίᾳ. 263 ΤΟ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ ΩΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ ΕΙΣ ΕΙΔΙΚΟΝ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΟΝ. ΤΕΛΙΚΟΝ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ ΩΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΤΑ: 1 ΒΟΥΛΗΤΙΚΑ Ή ΕΦΕΤΙΚΑ, ΟΠΩΣ ΒΟΥΛΟΜΑΙ, ΘΕΛΩ, ΕΦΙΕΜΑΙ, ΕΠΙΘΥΜΩ, ΑΞΙΩ, ΖΗΤΩ, ΟΡΕΓΟΜΑΙ, ΙΚΕΤΕΥΩ. ἐβουλήθη λάθρα ἀπολῦσαι αὐτήν. εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθείτω μοι. πολλοὶ προφῆται καὶ δίκαιοι ἐπεθύμησαν ἰδεῖν ἃ βλέπετε, καὶ οὐκ εἶδον, καὶ ἀκοῦσαι ἃ ἀκούετε, καὶ οὐκ ἤκουσαν. οὐδὲ ἐμαυτὸν ἠξίωσα πρός σέ ἐλθεῖν· ἀλλ᾿ εἰπὲ λόγῳ, καὶ ἰαθήσεται ὁ παῖς μου.

ἡ μήτηρ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ εἱστήκεισαν ἔξω, ζητοῦντες λαλῆσαι αὐτῷ. 264 ΤΟ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ ΩΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ ΕΙΣ ΕΙΔΙΚΟΝ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΟΝ. ΤΕΛΙΚΟΝ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ ΩΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΤΑ: 2 ΚΕΛΕΥΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΡΟΤΡΕΠΤΙΚΑ, ΟΠΩΣ ΚΕΛΕΥΩ, ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΩ, ΛΕΓΩ (ΔΙΑΤΑΣΣΩ), ΠΡΟΤΡΕΠΩ, ΔΙΔΑΣΚΩ, ΠΑΡΑΙΝΩ, ΠΕΙΘΩ. Κύριε, εἰ σὺ εἶ, κέλευσόν με πρός σε ἐλθεῖν ἐπὶ τὰ ὕδατα. ὡς δὲ ἐπληροῦντο ἡμέραι ἱκαναί, συνεβουλεύσαντο οἱ ᾿Ιουδαῖοι ἀνελεῖν αὐτόν. διδάσκοντες αὐτοὺς τηρεῖν πάντα ὅσα ἐνετειλάμην ὑμῖν. καὶ τὰ νῦν παραινῶ ὑμᾶς εὐθυμεῖν. ἔπειθον αὐτοὺς προσμένειν τῇ χάριτι τοῦ Θεοῦ.

265 ΤΟ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ ΩΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ ΕΙΣ ΕΙΔΙΚΟΝ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΟΝ. ΤΕΛΙΚΟΝ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ ΩΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΤΑ: 3 ΚΩΛΥΤΙΚΑ Ή ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΝΤΙΘΕΤΑ, ΟΠΩΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΩ, ΚΩΛΥΩ, ΕΩ.

ἐν ὑστέροις καιροῖς ἀποστήσονταί τινες τῆς πίστεως…κωλυόντων γαμεῖν. ἄφετε τὰ παιδία καὶ μὴ κωλύετε αὐτὰ ἐλθεῖν πρός με. εἰ ᾔδει ὁ οἰκοδεσπότης… οὐκ ἂν εἴασε διορυγῆναι τὴν οἰκίαν αὐτοῦ. καὶ ἐπιτιμῶν οὐκ εἴα αὐτὰ λαλεῖν, ὅτι ᾔδεισαν τὸν Χριστὸν αὐτὸν εἶναι.

266 ΤΟ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ ΩΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ ΕΙΣ ΕΙΔΙΚΟΝ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΟΝ. ΤΕΛΙΚΟΝ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ ΩΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΤΑ: 4 ΔΥΝΗΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΠΟΠΕΙΡΑΤΙΚΑ, ΟΠΩΣ ΔΥΝΑΜΑΙ, ΕΧΩ (ΔΥΝΑΜΑΙ), ΕΙΩΘΑ, ΕΘΙΖΩ, ΠΕΙΡΩΜΑΙ, ΜΑΝΘΑΝΩ, ΕΠΙΣΤΑΜΑΙ –ΟΙΔΑ (ΓΝΩΡΙΖΩ, ΕΙΜΑΙ ΙΚΑΝΟΣ), ΠΟΙΩ. οὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ. Κατὰ δὲ ἑορτὴν εἰώθει ὁ ἡγεμὼν ἀπολύειν ἕνα τῷ ὄχλῳ δέσμιον, ὃν ἤθελον.

91 Παραγενόμενος δὲ ὁ Σαῦλος εἰς ῾Ιερουσαλὴμ ἐπειρᾶτο κολλᾶσθαι τοῖς μαθηταῖς. μανθανέτωσαν δὲ καὶ οἱ ἡμέτεροι καλῶν ἔργων προΐστασθαι. οἴδατε δόματα ἀγαθὰ διδόναι τοῖς τέκνοις ὑμῶν. ὃς ἂν ἀπολύσῃ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ παρεκτὸς λόγου πορνείας, ποιεῖ αὐτὴν μοιχᾶσθαι. 267 ΤΟ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ ΩΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ ΕΙΣ ΕΙΔΙΚΟΝ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΟΝ. ΤΕΛΙΚΟΝ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ ΩΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΤΑ: 5 ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΑ, ΟΠΩΣ ΔΙΑΝΟΟΥΜΑΙ, ΒΟΥΛΕΥΟΜΑΙ, ΕΠΙΒΟΥΛΕΥΩ, ΜΕΛΕΤΩ. 6 ΤΑ ΕΝΑΡΞΕΩΣ ΚΑΙ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ, ΟΠΩΣ ΑΡΧΟΜΑΙ, ΚΙΝΔΥΝΕΥΩ. οἱ δὲ ἀκούσαντες διεπρίοντο καὶ ἐβουλεύοντο ἀνελεῖν αὐτούς. Απὸ τότε ἤρξατο ὁ ᾿Ιησοῦς κηρύσσειν καὶ λέγειν· μετανοεῖτε. Τότε ἤρξατο ὀνειδίζειν τὰς πόλεις ἐν αἷς ἐγένοντο αἱ πλεῖσται δυνάμεις αὐτοῦ, ὅτι οὐ μετενόησαν· κινδυνεύομεν ἐγκαλεῖσθαι στάσεως περὶ τῆς σήμερον. οὐ μόνον δὲ τοῦτο κινδυνεύει ἡμῖν τὸ μέρος εἰς ἀπελεγμὸν ἐλθεῖν, ἀλλὰ καὶ τὸ τῆς μεγάλης θεᾶς ᾿Αρτέμιδος ἱερὸν εἰς οὐθὲν λογισθῆναι. 268 ΤΟ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ ΩΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ ΕΙΣ ΕΙΔΙΚΟΝ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΟΝ. ΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΕΛΠΙΖΩ, ΥΠΙΣΧΝΟΥΜΑΙ, ΠΡΟΣΔΟΚΩ, ΕΠΑΓΓΕΛΟΜΑΙ, ΟΜΝΥΜΙ, ΑΠΕΙΛΩ, ΕΧΟΥΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ ΧΡΟΝΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ ΠΟΥ ΜΕΤΑΦΡΑΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΟΤΙ Ή ΤΟ ΝΑ (ΕΛΠΙΖΕ ΛΗΣΕΙΝ: ΝΑ ΔΙΑΦΥΓΗΣ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗΝ Ή ΟΤΙ ΘΑ ΔΙΑΦΥΓΗΣ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗΝ). ΤΟ ΡΗΜΑ ΜΕΛΛΩ ΕΧΕΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΣΥΝΗΘΩΣ ΧΡΟΝΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ.

ΜΗΔΕΠΟΤΕ ΑΙΣΧΡΟΝ ΠΟΙΗΣΑΣ ΕΛΠΙΖΕ ΛΗΣΕΙΝ. ΠΡΟΣΔΟΚΩ ΓΕΝΗΣΕΣΘΑΙ ΑΝΑΣΤΑΣΙΝ ΝΕΚΡΩΝ.

269 ΤΟ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ ΩΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ ΕΙΣ ΕΙΔΙΚΟΝ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΟΝ. ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ:

92 ΠΟΛΛΑΚΙΣ ΤΟ ΕΝΑ ΕΚ ΤΩΝ ΔΥΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΩΝ ΤΩΝ ΔΙΠΤΩΤΩΝ ΡΗΜΑΤΩΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ. ὡμολόγησεν αὐτῇ δοῦναι ὃ ἐὰν αἰτήσηται. ἄφετε τὰ παιδία καὶ μὴ κωλύετε αὐτὰ ἐλθεῖν πρός με. Κύριε, εἰ σὺ εἶ, κέλευσόν με πρός σε ἐλθεῖν ἐπὶ τὰ ὕδατα. διδάσκοντες αὐτοὺς τηρεῖν πάντα ὅσα ἐνετειλάμην ὑμῖν. καὶ τὰ νῦν παραινῶ ὑμᾶς εὐθυμεῖν. ἔπειθον αὐτοὺς προσμένειν τῇ χάριτι τοῦ Θεοῦ. καὶ ὃςἐὰν μὴ ἔχῃ, καὶ ὃ δοκεῖ ἔχειν ἀρθήσεται ἀπ᾿ αὐτοῦ. εἰ κεκρίκατέ με πιστὴν τῷ Κυρίῳ εἶναι…μείνατε. λογίζεσθε ἑαυτοὺς νεκροὺς εἶναι τῇ ἁμαρτίᾳ.

270ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ (ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ ΥΛΗΣ Α΄ΤΑΞΕΩΣ) Α΄. ΧΡΗΣΙΣ ΤΟΥ ΕΝΑΡΘΡΟΥ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΥ ΤΟ ΕΝΑΡΘΡΟΝ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΕΧΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΘΕΣΙΝ: 1) ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΥ, 2) ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ, 3) ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΠΑΝΤΟΣ ΕΙΔΟΥΣ. 1) ΑΓΑΘΟΝ ΤΟ ΕΞΟΜΟΛΟΓΕΙΣΘΑΙ ΤΩ ΚΥΡΙΩ. τὸ δὲ καθίσαι ἐκ δεξιῶν μου καὶ ἐξ εὐωνύμων μου οὐκ ἔστιν ἐμὸν δοῦναι. ΤΟ ΛΑΚΩΝΙΖΕΙΝ ΕΣΤΙ ΦΙΛΟΣΟΦΕΙΝ. ΕΜΟΙ ΔΕ ΤΟ ΠΡΟΣΚΟΛΛΑΣΘΑΙ ΤΩ ΘΕΩ ΑΓΑΘΟΝ ΕΣΤΙ. τὸ ἀγαπᾶν αὐτὸν ἐξ ὅλης τῆς καρδίας καὶ ἐξ ὅλης τῆς συνέσεως καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος, καὶ τὸ ἀγαπᾶν τὸν πλησίον ὡς ἑαυτὸν πλεῖόν ἐστι πάντων τῶν ὁλοκαυτωμάτων καὶ θυσιῶν. 270α ΤΟ ΕΝΑΡΘΡΟΝ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΕΧΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΘΕΣΙΝ: 1) ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΥ, 2) ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ, 3) ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΠΑΝΤΟΣ ΕΙΔΟΥΣ.

2) ΔΩΡΗΣΑΙ ΜΟΙ ΤΟΥ ΟΡΑΝ ΤΑ ΕΜΑ ΠΤΑΙΣΜΑΤΑ. ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΦΥΣΕΙ ΤΟΥ ΕΙΔΕΝΑΙ ΟΡΕΓΟΝΤΑΙ. ΗΡΞΑΝΤΟ ΤΟΥ ΔΙΑΒΑΙΝΕΙΝ ΤΗΝ ΕΡΥΘΡΑΝ ΘΑΛΑΣΣΑΝ. οὐχ ἁρπαγμὸν ἡγήσατο τὸ εἶναι ἴσα Θεῷ. 270β ΤΟ ΕΝΑΡΘΡΟΝ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΕΧΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΘΕΣΙΝ: 1) ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΥ, 2) ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ, 3) ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΠΑΝΤΟΣ ΕΙΔΟΥΣ. 3) μέλλει γὰρ ῾Ηρῴδης ζητεῖν τὸ παιδίον τοῦ ἀπολέσαι αὐτό. ἐν δὲ τῷ καθεύδειν τοὺς ἀνθρώπους ἦλθεν αὐτοῦ ὁ ἐχθρὸς. παραγίνεται ὁ ᾿Ιησοῦς…πρὸς τὸν ᾿Ιωάννην τοῦ βαπτισθῆναι. ὁ βλέπων γυναῖκα πρὸς τὸ ἐπιθυμῆσαι αὐτὴν ἤδη ἐμοίχευσεν αὐτὴν. Προσέχετε τὴν ἐλεημοσύνην ὑμῶν μὴ ποιεῖν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων πρὸς τὸ θεαθῆναι αὐτοῖς. ἐξῆλθεν ὁ σπείρων τοῦ σπεῖραι. καὶ ἐν τῷ σπείρειν αὐτὸν… ἐξανέτειλε διὰ τὸ μὴ ἔχειν βάθος γῆς. διὰ τὸ μὴ ἔχειν ρίζαν ἐξηράνθη. δήσατε αὐτὰ εἰς δέσμας πρὸς τὸ κατακαῦσαι αὐτά. καὶ παραδώσουσιν αὐτὸν τοῖς ἔθνεσιν εἰς τὸ ἐμπαῖξαι καὶ μαστιγῶσαι καὶ σταυρῶσαι. ὑμεῖς δὲ ἰδόντες οὐ μετεμελήθητε ὕστερον τοῦ πιστεῦσαι αὐτῷ. διὰ τὸ πληθυνθῆναι τὴν ἀνομίαν ψυγήσεται ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν. πρὸς τὸ ἐνταφιάσαι με ἐποίησεν. μετὰ δὲ τὸ ἐγερθῆναι με προάξω ὑμᾶς εἰς τὴν Γαλιλαίαν. καὶ ἀπήγαγον αὐτὸν εἰς τὸ σταυρῶσαι.

271 ΧΡΗΣΙΣ ΑΝΑΡΘΡΟΥ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΥ ΤΟ ΑΝΑΡΘΡΟΝ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΕΧΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΘΕΣΙΝ: 1) ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΥ, 2) ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΥ, 3) ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ, 4) ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΙ Ή ΤΗΣ ΑΝΑΦΟΡΑΣ, 5) ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΣΚΟΠΟΥ, 6) ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΩΣ, 7) ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗΣ, 8) ΕΥΚΤΙΚΗΣ, 9) ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗΣ. 1) ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙΝ ΩΣ ΑΛΗΘΩΣ ΜΑΚΑΡΙΖΕΙΝ ΣΕ ΤΗΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ. ΠΕΙΘΑΡΧΕΙΝ ΔΕΙ ΘΕΩ ΜΑΛΛΟΝ Ή ΑΝΘΡΩΠΟΙΣ. ΑΝΑΓΚΗ ΓΑΡ ΕΣΤΙΝ ΕΛΘΕΙΝ ΤΑ ΣΚΑΝΔΑΛΑ· ΠΛΗΝ ΟΥΑΙ ΤΩ ΑΝΘΡΩΠΩ ΕΚΕΙΝΩ ΔΙ’ ΟΥ ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟΝ ΕΡΧΕΤΑΙ. οὐκ ἔξεστι βαλεῖν αὐτὰ εἰς τὸν κορβανᾶν, ἐπεὶ τιμὴ αἵματός ἐστι. πᾶσα δὲ παιδεία πρὸς μὲν τὸ παρὸν οὐ δοκεῖ χαρᾶς εἶναι. πρέπον ἐστὶν ἡμῖν πληρῶσαι πᾶσαν δικαιοσύνην. συνέβη βαστάζεσθαι αὐτὸν ὑπὸ τῶν στρατιωτῶν διὰ τὴν βίαν τοῦ ὄχλου. οὐκ ἐνδέχεται προφήτην ἀπολέσθαι ἔξω ῾Ιερουσαλήμ. ἐκ τοῦ αὐτοῦ στόματος ἐξέρχεται εὐλογία καὶ κατάρα. οὐ χρή, ἀδελφοί μου, ταῦτα οὕτω γίνεσθαι. ὁ γὰρ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου μέλλει παραδίδοσθαι εἰς χεῖρας ἀνθρώπων. ἀνάγκην δὲ εἶχεν ἀπολύειν αὐτοῖς κατὰ ἑορτὴν ἕνα. ἀδύνατον ψεύσασθαι Θεόν. ἐγερθήσονται γὰρ ψευδόχριστοι καὶ ψευδοπροφῆται καὶ δώσουσι σημεῖα μεγάλα καὶ τέρατα, ὥστε πλανῆσαι, εἰ δυνατόν, καὶ τοὺς ἐκλεκτούς. ὥρα ἡμᾶς ἤδη ἐξ ὕπνου ἐγερθῆναι. τίς οὖν τούτων τῶν τριῶν πλησίον δοκεῖ σοι γεγονέναι.

95 ἐξήλθομεν ἔξω τῆς πόλεως παρὰ ποταμὸν οὗ ἐνομίζετο προσευχὴ εἶναι.

272 ΧΡΗΣΙΣ ΑΝΑΡΘΡΟΥ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΥ ΤΟ ΑΝΑΡΘΡΟΝ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΕΧΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΘΕΣΙΝ: 1) ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΥ, 2) ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΥ, 3) ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ, 4) ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΙ Ή ΤΗΣ ΑΝΑΦΟΡΑΣ, 5) ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΣΚΟΠΟΥ, 6) ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΩΣ, 7) ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗΣ, 8) ΕΥΚΤΙΚΗΣ, 9) ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗΣ. 2) ΤΟ ΛΑΚΩΝΙΖΕΙΝ ΕΣΤΙ ΦΙΛΟΣΟΦΕΙΝ.

273 ΧΡΗΣΙΣ ΑΝΑΡΘΡΟΥ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΥ ΤΟ ΑΝΑΡΘΡΟΝ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΕΧΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΘΕΣΙΝ: 1) ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΥ, 2) ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΥ, 3) ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ, 4) ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΙ Ή ΤΗΣ ΑΝΑΦΟΡΑΣ, 5) ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΣΚΟΠΟΥ, 6) ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΩΣ, 7) ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗΣ, 8) ΕΥΚΤΙΚΗΣ, 9) ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗΣ. 3) ὡμολόγησεν αὐτῇ δοῦναι ὃ ἐὰν αἰτήσηται. ἐβουλήθη λάθρα ἀπολῦσαι αὐτήν. ἱδόντες αὐτόν περιπατούντα ἐπὶ τῆς θαλάσσης ἔδοξαν φάντασμα εἶναι. ἄφετε τὰ παιδία καὶ μὴ κωλύετε αὐτὰ ἐλθεῖν πρός με. ΤΙΝΑ ΜΕ ΛΕΓΟΥΣΙΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟΝ ΥΙΟΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ;

νομίσαντες δὲ αὐτὸν ἐν τῇ συνοδίᾳ εἶναι ἦλθον ἡμέρας ὁδὸν. ἡγοῦμαι σκύβαλα εἶναι ἵνα Χριστὸν κερδήσω. ἐὰν γράφηται καθ᾿ ἕν, οὐδὲ αὐτὸν οἶμαι τὸν κόσμον χωρῆσαι τὰ γραφόμενα βιβλία. καὶ ὃςἐὰν μὴ ἔχῃ, καὶ ὃ δοκεῖ ἔχειν ἀρθήσεται ἀπ᾿ αὐτοῦ. εἰ κεκρίκατέ με πιστὴν τῷ Κυρίῳ εἶναι…μείνατε.

λογιζόμεθα οὖν πίστει δικαιοῦσθαι ἄνθρωπον χωρὶς ἔργων νόμου. λογίζεσθε ἑαυτοὺς νεκροὺς εἶναι τῇ ἁμαρτίᾳ. Κύριε, εἰ σὺ εἶ, κέλευσόν με πρός σε ἐλθεῖν ἐπὶ τὰ ὕδατα. ὡς δὲ ἐπληροῦντο ἡμέραι ἱκαναί, συνεβουλεύσαντο οἱ ᾿Ιουδαῖοι ἀνελεῖν αὐτόν. διδάσκοντες αὐτοὺς τηρεῖν πάντα ὅσα ἐνετειλάμην ὑμῖν. καὶ τὰ νῦν παραινῶ ὑμᾶς εὐθυμεῖν. ἔπειθον αὐτοὺς προσμένειν τῇ χάριτι τοῦ Θεοῦ.

274 ΧΡΗΣΙΣ ΑΝΑΡΘΡΟΥ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΥ ΤΟ ΑΝΑΡΘΡΟΝ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΕΧΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΘΕΣΙΝ: 1) ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΥ, 2) ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΥ, 3) ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ, 4) ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΙ Ή ΤΗΣ ΑΝΑΦΟΡΑΣ, 5) ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΣΚΟΠΟΥ, 6) ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΩΣ, 7) ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗΣ, 8) ΕΥΚΤΙΚΗΣ, 9) ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗΣ. 4) ΟΥ ΟΥΚ ΕΙΜΙ ΙΚΑΝΟΣ ΤΑ ΥΠΟΔΗΜΑΤΑ ΒΑΣΤΑΣΑΙ. ΤΑΥΤΑ ΠΑΡΑΘΟΥ ΠΙΣΤΟΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙΣ, ΟΙΤΙΝΕΣ ΙΚΑΝΟΙ ΕΣΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΕΤΕΡΟΥΣ ΔΙΔΑΞΑΙ. ΟΥΚΕΤΙ ΕΙΜΙ ΑΞΙΟΣ ΚΛΗΘΗΝΑΙ ΥΙΟΣ ΣΟΥ. ΙΔΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΜΕΤ’ ΕΜΕ ΟΥ ΟΥΚ ΕΙΜΙ ΑΞΙΟΣ ΤΟ ΥΠΟΔΗΜΑ ΤΩΝ ΠΟΔΩΝ ΛΥΣΑΙ. ΤΙΣ ΑΞΙΟΣ ΕΣΤΙΝ ΑΝΟΙΞΑΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟΝ ΚΑΙ ΛΥΣΑΙ ΤΑΣ ΣΦΡΑΓΙΔΑΣ ΑΥΤΟΥ;

275 ΧΡΗΣΙΣ ΑΝΑΡΘΡΟΥ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΥ

97 ΤΟ ΑΝΑΡΘΡΟΝ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΕΧΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΘΕΣΙΝ: 1) ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΥ, 2) ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΥ, 3) ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ, 4) ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΙ Ή ΤΗΣ ΑΝΑΦΟΡΑΣ, 5) ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΣΚΟΠΟΥ, 6) ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΩΣ, 7) ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗΣ, 8) ΕΥΚΤΙΚΗΣ, 9) ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗΣ. 5) kai¤ e©ueto ay¦toy¤w o¥ Ueo¤w e¦n tƒ° sterev£mati toy° oy¦ranoy°, v¨ste fai£nein e¦pi¤ th°w gh°w18 kai¤ a©rxein th°w h¥me£raw kai¤ th°w nykto¤w kai¤ diaxvri£zein a¦na¤ me£son toy° fvto¤w kai¤ a¦na¤ me£son toy° sko£toyw.

oy¦ ga¤r e©brejen o¥ Ueo¤w e¦pi¤ th¤n gh°n, kai¤ a©nurvpow oy¦k h¬n e¦rga£zesuai ay¦th£n%

kai¤ e¦jape£steilen ay¦to¤n Ky£riow o¥ Ueo¤w e¦k toy° paradei£soy th°w tryfh°w e¦rga£zesuai th¤n gh°n, e¦j hw e¦lh£fuh. 24 kai¤ e¦je£bale to¤n ¦Ada¤m kai¤ katƒ£kisen ay¦to¤n a¦pe£nanti toy° paradei£soy th°w tryfh°w kai¤ e©taje ta¤ Xeroybi¤m kai¤ th¤n flogi£nhn romfai£an th¤n strefome£nhn fyla£ssein th¤n o¥do¤n toy° jy£loy th°w zvh°w.

276 ΧΡΗΣΙΣ ΑΝΑΡΘΡΟΥ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΥ ΤΟ ΑΝΑΡΘΡΟΝ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΕΧΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΘΕΣΙΝ: 1) ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΥ, 2) ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΥ, 3) ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ, 4) ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΙ Ή ΤΗΣ ΑΝΑΦΟΡΑΣ, 5) ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΣΚΟΠΟΥ, 6) ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΩΣ, 7) ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗΣ, 8) ΕΥΚΤΙΚΗΣ, 9) ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗΣ. ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ: 1 ΤΟ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ ΩΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΚΟΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΗΘΩΣ ΤΕΛΙΚΟΝ ΚΑΙ ΤΙΘΕΤΑΙ ΜΕ ΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΔΙΔΩΜΙ, ΤΑΤΤΩ, ΑΙΡΟΥΜΑΙ ΚΑΙ ΤΑ ΚΙΝΗΣΕΩΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ. 2ΤΟ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ ΑΝΤΙ ΜΕΝ ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗΣ Ή ΕΥΚΤΙΚΗΣ ΣΥΝΑΝΤΑΤΑΙ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΠΟΙΗΤΑΣ, ΑΝΤΙ ΔΕ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗΣ ΕΙΣ ΑΝΑΦΩΝΗΣΕΙΣ.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ: 1 επείνασα γαρ, και εδώκατέ μοι φαγείν.

καγώ ουκ ήδειν αυτόν, αλλ' ο πέμψας με βαπτίζειν εν ύδατι, εκείνός μοι είπεν.

277 ΧΡΗΣΙΣ ΑΝΑΡΘΡΟΥ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΥ ΤΟ ΑΝΑΡΘΡΟΝ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΕΧΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΘΕΣΙΝ: 1) ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΥ, 2) ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΥ, 3) ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ, 4) ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΙ Ή ΤΗΣ ΑΝΑΦΟΡΑΣ, 5) ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΣΚΟΠΟΥ, 6) ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΩΣ, 7) ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗΣ, 8) ΕΥΚΤΙΚΗΣ, 9) ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗΣ.

6) ΟΥΤΩΣ ΕΣΤΙ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΑΓΑΘΟΠΟΙΟΥΝΤΑΣ ΦΙΜΟΥΝ ΤΗΝ ΤΩΝ ΑΦΡΟΝΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΑΓΝΩΣΙΑΝ. ΟΥΤΩ ΚΑΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΔΙΕΤΑΞΕ ΤΟΙΣ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΥΣΙΝ ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΖΗΝ. ΕΙΣ ΟΙΩΝΟΣ ΑΡΙΣΤΟΣ, ΑΜΥΝΕΣΘΑΙ ΠΕΡΙ ΠΑΤΡΗΣ.

278 ΧΡΗΣΙΣ ΑΝΑΡΘΡΟΥ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΥ ΤΟ ΑΝΑΡΘΡΟΝ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΕΧΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΘΕΣΙΝ: 1) ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΥ, 2) ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΥ, 3) ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ, 4) ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΙ Ή ΤΗΣ ΑΝΑΦΟΡΑΣ, 5) ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΣΚΟΠΟΥ, 6) ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΩΣ, 7) ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗΣ, 8) ΕΥΚΤΙΚΗΣ, 9) ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗΣ.

7) Ω ΞΕΙΝ’ ΑΓΓΕΛΕΙΝ ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΟΙΣ.

279 ΧΡΗΣΙΣ ΑΝΑΡΘΡΟΥ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΥ ΤΟ ΑΝΑΡΘΡΟΝ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΕΧΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΘΕΣΙΝ: 1) ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΥ, 2) ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΥ, 3) ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ, 4) ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΙ Ή ΤΗΣ ΑΝΑΦΟΡΑΣ, 5) ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΣΚΟΠΟΥ, 6) ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΩΣ, 7) ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗΣ, 8) ΕΥΚΤΙΚΗΣ, 9) ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗΣ.

8) ΚΥΡΙΕ, ΜΗ ΜΕ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΤΥΧΕΙΝ (ΜΗ ΤΥΧΟΙΜΙ= ΕΙΘΕ ΝΑ ΜΗ ΜΟΥ ΤΥΧΗ).

280 ΧΡΗΣΙΣ ΑΝΑΡΘΡΟΥ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΥ ΤΟ ΑΝΑΡΘΡΟΝ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΕΧΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΘΕΣΙΝ: 1) ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΥ, 2) ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΥ, 3) ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ, 4) ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΙ Ή ΤΗΣ ΑΝΑΦΟΡΑΣ, 5) ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΣΚΟΠΟΥ, 6) ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΩΣ, 7) ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗΣ, 8) ΕΥΚΤΙΚΗΣ, 9) ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗΣ. 9)

ΕΜΕ ΠΑΘΕΙΝ ΤΑΔΕ; (ΕΓΩ ΠΑΘΩ; = ΝΑ ΠΑΘΩ;).

281ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΗ ΜΕΤΟΧΗ (ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ Α΄ΤΑΞΕΩΣ) Η ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΗ ΜΕΤΟΧΗ ΤΙΘΕΤΑΙ ΩΣ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΝ Ή ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΥ Ή ΤΟΥ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ ΩΡΙΣΜΕΝΩΝ ΡΗΜΑΤΩΝ. ΕΙΣ ΤΑ ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΠΟΔΙΔΕΤΑΙ ΣΥΝΗΘΩΣ ΜΕ ΤΟ ΟΤΙ ΚΑΙ ΤΟ ΡΗΜΑ ΕΙΣ ΕΓΚΛΙΣΙΝ ΟΡΙΣΤΙΚΗΝ Ή ΤΟ ΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΡΗΜΑ ΕΙΣ ΕΓΚΛΙΣΙΝ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗΝ.

εἰ δὲ καὶ ἔστι κεκαλυμμένον τὸ εὐαγγέλιον ἡμῶν, ἐν τοῖς ἀπολλυμένοις ἐστὶ κεκαλυμμένον.

100 οὐκ ἔστιν αὕτη ἡ σοφία ἄνωθεν κατερχομένη, ἀλλ᾿ ἐπίγειος, ψυχική, δαιμονιώδης. αἰτεῖτε καὶ λήψεσθε, ἵνα ἡ χαρὰ ὑμῶν ᾖ πεπληρωμένη. ἀφανίζουσι γὰρ τὰ πρόσωπα αὐτῶν ὅπως φανῶσι τοῖς ἀνθρώποις νηστεύοντες. μὴ φανῇς τοῖς ἀνθρώποις νηστεύων. διὰ ταύτης γὰρ ἔλαθόν τινες ξενίσαντες ἀγγέλους. ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς εὐθέως ἀκούσας τὸν λόγον λαλούμενον λέγει τῷ ἀρχισυναγώγῳ. 282 Η ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΗ ΜΕΤΟΧΗ ΤΙΘΕΤΑΙ ΩΣ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΝ Ή ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΥ Ή ΤΟΥ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ ΩΡΙΣΜΕΝΩΝ ΡΗΜΑΤΩΝ. ΕΙΣ ΤΑ ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΠΟΔΙΔΕΤΑΙ ΣΥΝΗΘΩΣ ΜΕ ΤΟ ΟΤΙ ΚΑΙ ΤΟ ΡΗΜΑ ΕΙΣ ΕΓΚΛΙΣΙΝ ΟΡΙΣΤΙΚΗΝ Ή ΤΟ ΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΡΗΜΑ ΕΙΣ ΕΓΚΛΙΣΙΝ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗΝ. ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΗΝ ΜΕΤΟΧΗΝ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ: Α) ΕΝΑΡΞΙΝ Ή ΛΗΞΙΝ, ΟΠΩΣ ΑΡΧΩ, ΑΡΧΟΜΑΙ, ΥΠΑΡΧΩ (ΑΡΧΙΖΩ ΠΡΩΤΟΣ), ΠΑΥΟΜΑΙ, ΛΗΓΩ. ὡς δὲ ἐπαύσατο λαλῶν, εἶπε πρὸς τὸν Σίμωνα… οὐκ ἐπαύοντο διδάσκοντες καὶ εὐαγγελιζόμενοι ᾿Ιησοῦν τὸν Χριστόν. οὐ παύεται ῥήματα βλάσφημα λαλῶν κατὰ τοῦ τόπου. οὐ παύσῃ διαστρέφων τὰς ὁδοὺς Κυρίου τὰς εὐθείας; οὐκ ἐπαυσάμην μετὰ δακρύων νουθετῶν ἕνα ἕκαστον. οἱ δὲ ἰδόντες τὸν χιλίαρχον καὶ τοὺς στρατιώτας ἐπαύσαντο τύπτοντες τὸν Παῦλον. οὐ παυόμεθα ὑπὲρ ὑμῶν προσευχόμενοι καὶ αἰτούμενοι ἵνα πληρωθῆτε τὴν ἐπίγνωσιν τοῦ θελήματος αὐτοῦ.

101 ἐπεὶ οὐκ ἂν ἐπαύσαντο προσφερόμεναι… ἅπαξ κεκαθαρμένους; 283 Η ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΗ ΜΕΤΟΧΗ ΤΙΘΕΤΑΙ ΩΣ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΝ Ή ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΥ Ή ΤΟΥ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ ΩΡΙΣΜΕΝΩΝ ΡΗΜΑΤΩΝ. ΕΙΣ ΤΑ ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΠΟΔΙΔΕΤΑΙ ΣΥΝΗΘΩΣ ΜΕ ΤΟ ΟΤΙ ΚΑΙ ΤΟ ΡΗΜΑ ΕΙΣ ΕΓΚΛΙΣΙΝ ΟΡΙΣΤΙΚΗΝ Ή ΤΟ ΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΡΗΜΑ ΕΙΣ ΕΓΚΛΙΣΙΝ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗΝ. ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΗΝ ΜΕΤΟΧΗΝ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ: Β) ΑΙΣΘΗΣΙΝ Ή ΓΝΩΣΙΝ, ΟΠΩΣ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ, ΟΡΩ, ΑΚΟΥΩ, ΠΥΝΘΑΝΟΜΑΙ, ΟΙΔΑ, ΕΠΙΣΤΑΜΑΙ, ΓΙΓΝΩΣΚΩ, ΜΑΝΘΑΝΩ. εἰς γὰρ χολὴν πικρίας καὶ σύνδεσμον ἀδικίας ὁρῶ σε ὄντα. ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΝ ΤΗΝ ΑΓΙΑΝ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ ΚΑΙΝΗΝ ΕΙΔΟΝ ΚΑΤΑΒΑΙΝΟΥΣΑΝ ΕΚ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ. ΠΑΣΑ Η ΚΤΙΣΙΣ, ΗΛΛΟΙΟΥΤΟ ΦΟΒΩ, ΘΕΩΡΟΥΣΑ ΣΕ, ΕΝ ΣΤΑΥΡΩ ΚΡΕΜΑΜΕΝΟΝ ΧΡΙΣΤΕ. ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς εὐθέως ἀκούσας τὸν λόγον λαλούμενον λέγει τῷ ἀρχισυναγώγῳ. ἐκ πολλῶν ἐτῶν ὄντα σε κριτὴν τῷ ἔθνει τούτῳ ἐπιστάμενος εὐθυμότερον τὰ περὶ ἑμαυτοῦ ἀπολογοῦμια. ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς εἶπεν· ἥψατό μού τις· ἐγὼ γὰρ ἔγνων δύναμιν ἐξελθοῦσαν ἀπ᾿ ἐμοῦ. ἅμα δὲ καὶ ἀργαὶ μανθάνουσι περιερχόμεναι τὰς οἰκίας. 284 Η ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΗ ΜΕΤΟΧΗ ΤΙΘΕΤΑΙ ΩΣ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΝ Ή ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΥ Ή ΤΟΥ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ ΩΡΙΣΜΕΝΩΝ ΡΗΜΑΤΩΝ. ΕΙΣ ΤΑ ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΠΟΔΙΔΕΤΑΙ ΣΥΝΗΘΩΣ ΜΕ ΤΟ ΟΤΙ ΚΑΙ ΤΟ ΡΗΜΑ ΕΙΣ ΕΓΚΛΙΣΙΝ ΟΡΙΣΤΙΚΗΝ Ή ΤΟ ΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΡΗΜΑ ΕΙΣ ΕΓΚΛΙΣΙΝ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗΝ. ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΗΝ ΜΕΤΟΧΗΝ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ: Γ) ΔΕΙΞΙΝ Ή ΔΗΛΩΣΙΝ, ΟΠΩΣ ΦΑΙΝΟΜΑΙ, ΔΕΙΚΝΥΜΙ, ΦΑΝΕΡΟΣ ΕΙΜΙ, ΔΗΛΟΣ ΕΙΜΙ, ΔΗΛΩ, ΑΓΓΕΛΩ, ΑΠΟΦΑΙΝΩ. Δ) ΚΑΡΤΕΡΙΑΝ, ΑΝΟΧΗΝ Ή ΚΑΜΑΤΟΝ, ΟΠΩΣ ΑΝΕΧΟΜΑΙ, ΚΑΡΤΕΡΩ, ΥΠΟΜΕΝΩ, ΠΕΡΙΟΡΩ. Ε) ΨΥΧΙΚΟΝ ΠΑΘΟΣ, ΟΠΩΣ ΑΓΑΠΩ, ΦΙΛΩ, ΗΔΟΜΑΙ, ΛΥΠΟΥΜΑΙ, ΑΧΘΟΜΑΙ, ΑΙΣΧΥΝΟΜΑΙ, ΟΡΓΙΖΟΜΑΙ, ΧΑΛΕΠΩΣ ΦΕΡΩ, ΘΑΥΜΑΖΩ.

102 ΣΤ) ΚΑΛΩΣ ΠΟΙΕΙΝ Ή ΑΔΙΚΕΙΝ, ΟΠΩΣ ΕΥ ΠΟΙΩ, ΧΑΡΙΖΟΜΑΙ, ΚΑΚΩΣ ΠΟΙΩ, ΑΔΙΚΩ, ΝΙΚΩ, ΗΤΤΩΜΑΙ. ἀφανίζουσι γὰρ τὰ πρόσωπα αὐτῶν ὅπως φανῶσι τοῖς ἀνθρώποις νηστεύοντες. μὴ φανῇς τοῖς ἀνθρώποις νηστεύων. ΕΚΑΡΤΕΡΕΙ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΕΝΟΣ. ΟΥΚ ΑΙΣΧΥΝΟΜΑΙ ΛΕΓΩΝ. ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΟΡΓΙΖΟΝΤΑΙ ΑΔΙΚΟΥΜΕΝΟΙ. ΕΧΑΙΡΕΝ ΑΚΟΥΩΝ ΤΑΥΤΑ. ΚΑΛΩΣ ΠΟΙΕΙΣ ΠΡΟΝΟΩΝ. ΚΑΚΩΣ ΠΟΙΕΙΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΔΙΑΒΑΛΛΩΝ. 2853 ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΗΝ ΜΕΤΟΧΗΝ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΕΞΗΣ ΡΗΜΑΤΑ: ΤΥΓΧΑΝΩ, ΛΑΝΘΑΝΩ, ΔΙΑΤΕΛΩ, ΔΙΑΓΙΓΝΟΜΑΙ, ΔΙΑΓΩ, ΟΙΧΟΜΑΙ, ΦΘΑΝΩ ΚΑΙ ΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΕΙΜΙ, ΥΠΑΡΧΩ, ΓΙΓΝΟΜΑΙ. ΤΑ ΤΡΙΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΤΟΧΗΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΠΕΡΙΦΡΑΣΙΝ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ.

διὰ ταύτης γὰρ ἔλαθόν τινες ξενίσαντες ἀγγέλους. εἰ δὲ καὶ ἔστι κεκαλυμμένον τὸ εὐαγγέλιον ἡμῶν, ἐν τοῖς ἀπολλυμένοις ἐστὶ κεκαλυμμένον. οὐκ ἔστιν αὕτη ἡ σοφία ἄνωθεν κατερχομένη, ἀλλ᾿ ἐπίγειος, ψυχική, δαιμονιώδης. αἰτεῖτε καὶ λήψεσθε, ἵνα ἡ χαρὰ ὑμῶν ᾖ πεπληρωμένη. οὔπω γὰρ ἦν ἐπ᾿ οὐδενὶ αὐτῶν ἐπιπεπτωκός, μόνον δὲ βεβαπτισμένοι ὑπῆρχον εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου ᾿Ιησοῦ. δέον ἐστὶν ὑμᾶς κατεσταλμένους ὑπάρχειν καὶ μηδὲν προπετὲς πράσσειν. 286 ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:

103 Α΄. ΠΟΛΛΑ ΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ ΑΙΣΘΗΣΙΝ, ΓΝΩΣΙΝ Ή ΔΗΛΩΣΙΝ ΣΥΝΤΑΣΣΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΜΕ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ Ή ΕΙΔΙΚΗΝ ΠΡΟΤΑΣΙΝ. ὁρᾶτε τοίνυν ὅτι ἐξ ἔργων δικαιοῦται ἄνθρωπος. ᾿Ηκούσατε ὅτι ἐρρέθη, ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου. γινώσκετε ὅτι ἐγγύς ἐστιν ἐπὶ θύραις. ὑποκριταί, τὸ πρόσωπον τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς οἴδατε δοκιμάζειν. μανθανέτωσαν πρῶτον τὸν ἴδιον οἶκον εὐσεβεῖν καὶ ἀμοιβὰς ἀποδιδόναι τοῖς προγόνοις. 287 ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ: Β΄. ΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΤΥΓΧΑΝΩ, ΛΑΝΘΑΝΩ, ΔΙΑΤΕΛΩ, ΔΙΑΓΙΓΝΟΜΑΙ, ΔΙΑΓΩ, ΟΙΧΟΜΑΙ, ΦΘΑΝΩ ΣΥΝΤΑΣΣΟΜΕΝΑ ΜΕ ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΗΝ ΜΕΤΟΧΗΝ ΑΠΟΔΙΔΟΝΤΑΙ ΣΥΝΗΘΩΣ ΜΕ ΕΠΙΡΡΗΜΑ Ή ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΗΝ ΦΡΑΣΙΝ, Η ΔΕ ΜΕΤΟΧΗ ΜΕ ΡΗΜΑ. ΤΟΥΤΟ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ, ΔΙΟΤΙ Η ΜΕΤΟΧΗ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΟ ΚΥΡΙΟΝ ΝΟΗΜΑ, ΤΟ ΔΕ ΡΗΜΑ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΝ.

διὰ ταύτης γὰρ ἔλαθόν τινες ξενίσαντες ἀγγέλους. 288 ΧΡΗΣΙΣ ΠΛΑΓΙΩΝ ΠΤΩΣΕΩΝ (ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ) Α΄ ΓΕΝΙΚΗ Η ΘΕΣΙΣ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ 1.Η ΓΕΝΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ: Α) ΑΠΟ ΟΝΟΜΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΝ Ή ΕΠΙΘΕΤΟΝ, ΟΠΟΤΕ ΟΜΟΙΩΠΤΩΤΟΣ Ή ΕΤΕΡΟΠΤΩΤΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ. Β). ΑΠΟ ΡΗΜΑ, ΟΠΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ. Γ). ΑΠΟ ΕΠΙΡΡΗΜΑ, ΠΡΟΘΕΣΙΝ Ή ΕΠΙΦΩΝΗΜΑ. 2. Η ΓΕΝΙΚΗ ΤΙΘΕΤΑΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΩΣ ΕΠΙΡΡΗΜΑ.

Η ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΚΑΘΕΔΡΑ.(ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΣ, ΟΜΟΙΟΠΤΩΤΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ). ΜΕΤΟΧΟΣ ΑΙΩΝΙΟΥ ΖΩΗΣ.(ΓΕΝΙΚΗ ΑΝΤΙΚΕΙΜ., ΕΤΕΡΟΠΤΩΤΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ). ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΛΘΩΝ ΗΨΑΤΟ ΤΗΣ ΣΟΡΟΥ.(ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ) ΕΞΩ ΤΗΣ ΠΑΡΕΜΒΟΛΗΣ.(ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΑΙΡΕΤΙΚΗ).

ΕΙΝΑΙ

104 Ω ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ! ΤΙ ΤΟ ΠΕΡΙ ΗΜΑΣ ΓΕΓΟΝΕΝ ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ.(ΓΕΝΙΚΗ ΤΗΣ ΑΙΤΙΑΣ). ΠΡΟΣΕΥΧΕΣΘΕ ΔΕ ΙΝΑ ΜΗ ΓΕΝΗΤΑΙ Η ΦΥΓΗ ΥΜΩΝ ΧΕΙΜΩΝΟΣ. (ΕΠΙΡΡΗΜΑ). 2892. Η ΓΕΝΙΚΗ ΕΞΑΡΤΩΜΕΝΗ ΑΠΟ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΑ. 1. Η ΓΕΝΙΚΗ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΑ: Α) ΤΟΠΙΚΑ, ΟΠΩΣ: ΠΟΥ, ΠΟΙ, ΟΥΔΑΜΟΥ, ΕΝΤΑΥΘΑ, ΕΞΩ, ΕΚΤΟΣ, ΠΟΡΡΩ, ΠΛΗΣΙΟΝ, ΕΓΓΥΣ, ΕΜΠΡΟΣΘΕΝ. τὰ σώματα κατακαίεται ἔξω τῆςπαρεμβολῆς· 13-12 διὸ καὶ ᾿Ιησοῦς, ἵνα ἁγιάσῃ διὰ τοῦ ἰδίου αἵματος τὸν λαόν, ἔξω τῆς πύλης ἔπαθε. 13-13 τοίνυν ἐξερχώμεθα πρὸς αὐτὸν ἔξω τῆς παρεμβολῆς τὸν ὀνειδισμὸν αὐτοῦ φέροντες. καὶ λαβόντες αὐτὸν ἐξέβαλον ἔξω τοῦ ἀμπελῶνος καὶ ἀπέκτειναν. πᾶν ἁμάρτημα ὃ ἐὰν ποιήσῃ ἄνθρωπος ἐκτὸς τοῦ σώματός ἐστιν, ὁ δὲ πορνεύων εἰς τὸ ἴδιον σῶμα ἁμαρτάνει. ἔρχεται οὖν εἰς πόλιν τῆς Σαμαρείας λεγομένην Συχάρ, πλησίον τοῦ χωρίου ὃ ἔδωκεν ᾿Ιακὼβ ᾿Ιωσὴφ τῷ υἱῷ αὐτοῦ. 23 ἦν δὲ καὶ ᾿Ιωάννης βαπτίζων ἐν Αἰνὼν ἐγγὺς τοῦ Σαλείμ. ἄφες ἐκεῖ τὸ δῶρόν σου ἔμπροσθεν τοῦ θυσιαστηρίου. 2902. Η ΓΕΝΙΚΗ ΕΞΑΡΤΩΜΕΝΗ ΑΠΟ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΑ. 2. Η ΓΕΝΙΚΗ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΑ: Β) ΧΡΟΝΙΚΑ, ΟΠΩΣ: ΠΟΤΕ, ΟΨΕ, ΠΡΩΙ. Οψὲ δὲ σαββάτων, τῇ ἐπιφωσκούσῃ εἰς μίαν σαββάτων, ἦλθε Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ καὶ ἡ ἄλλη Μαρία θεωρῆσαι τὸν τάφον. λίαν πρωῒ τῆς μιᾶς σαββάτων ἔρχονται ἐπὶ τὸ μνημεῖον. 2912. Η ΓΕΝΙΚΗ ΕΞΑΡΤΩΜΕΝΗ ΑΠΟ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΑ. 3. Η ΓΕΝΙΚΗ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΑ: Γ) ΠΟΣΟΤΙΚΑ, ΟΠΩΣ: ΑΠΑΞ, ΔΙΣ, ΠΟΛΛΑΚΙΣ.

εἰς μὲν τὴν πρώτην σκηνὴν διὰ παντὸς εἰσίασιν οἱ ἱερεῖς τὰς λατρείας ἐπιτελοῦντες, 9-7 εἰς δὲ τὴν δευτέραν ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ μόνος ὁ ἀρχιερεύς.

105

νηστεύω δὶς τοῦ σαββάτου, ἀποδεκατῶ πάντα ὅσα κτῶμαι.

2922. Η ΓΕΝΙΚΗ ΕΞΑΡΤΩΜΕΝΗ ΑΠΟ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΑ. Η ΓΕΝΙΚΗ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΑ: Δ΄) ΤΡΟΠΙΚΑ, ΟΠΩΣ: ΚΡΥΦΑ, ΛΑΘΡΑ, ΙΚΑΝΩΣ, ΠΩΣ, ΕΥ.

ΗΡΩΔΟΥ ΛΑΘΡΑ ΜΑΓΟΙ ΕΦΥΓΟΝ. ΓΟΝΕΩΝ ΚΡΥΦΑ ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ ΕΙΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ. 2932. Η ΓΕΝΙΚΗ ΕΞΑΡΤΩΜΕΝΗ ΑΠΟ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΑ. Η ΓΕΝΙΚΗ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΑ: Ε) ΠΑΡΑΓΩΓΑ ΕΞ ΕΠΙΘΕΤΩΝ ΠΟΥ ΣΥΝΤΑΣΣΟΝΤΑΙ ΜΕ ΓΕΝΙΚΗΝ, ΟΠΩΣ: ΑΞΙΩΣ, ΑΠΕΙΡΩΣ, ΠΛΗΡΩΣ, ΟΛΙΓΩΡΩΣ, ΑΦΕΙΔΩΣ, ΑΔΕΩΣ.

ἀξίως περιπατῆσαι τῆς κλήσεως ἧς ἐκλήθητε. ἀξίως τοῦ εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ πολιτεύεσθε. περιπατῆσαι ὑμᾶς ἀξίως τοῦ Κυρίου. 2942. Η ΓΕΝΙΚΗ ΕΞΑΡΤΩΜΕΝΗ ΑΠΟ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΑ. 4. Η ΓΕΝΙΚΗ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΑ: ΣΤ) ΕΧΟΝΤΑ ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΗΝ ΕΝΝΟΙΑΝ, ΟΠΩΣ: ΑΝΩΤΕΡΩ, ΚΑΤΩΤΕΡΩ, ΣΑΦΕΣΤΕΡΟΝ, ΚΑΛΛΙΟΝ, ΗΔΙΟΝ, ΗΤΤΟΝ. Πᾶν βρῶμα φάγεται κοιλία, ἔστι δὲ βρῶμα βρώματος κάλλιον. ὀκτὼ δὲ μυριάδες ἐν ταῖς πάσαις ἡμέραις τρισὶ κατεφθάρησαν· οὐχ ἧττον δὲ τῶν ἐσφαγμένων ἐπράθησαν. ἀνεῖλον δὲ οὐχ ἦττον τῶν δισμυρίων.

2952. Η ΓΕΝΙΚΗ ΕΞΑΡΤΩΜΕΝΗ ΑΠΟ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΑ. 5. Η ΓΕΝΙΚΗ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΑ…

106 6. Η ΓΕΝΙΚΗ ΩΣ ΕΞΑΡΤΩΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΑ ΑΝΩΤΕΡΩ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΑ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ:α) ΑΝΑΦΟΡΑΣ Ή ΑΦΕΤΗΡΙΑΣ, β) ΔΙΑΙΡΕΤΙΚΗ, γ) ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΗ.

Α) καὶ λαβόντες αὐτὸν ἐξέβαλον ἔξω τοῦ ἀμπελῶνος καὶ ἀπέκτειναν. Β) λίαν πρωῒ τῆς μιᾶς σαββάτων ἔρχονται ἐπὶ τὸ μνημεῖον. Γ) Πᾶν βρῶμα φάγεται κοιλία, ἔστι δὲ βρῶμα βρώματος κάλλιον. 2963. Η ΓΕΝΙΚΗ ΕΞΑΡΤΩΜΕΝΗ ΑΠΟ ΕΠΙΦΩΝΗΜΑ Η ΓΕΝΙΚΗ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΠΙΦΩΝΗΜΑΤΑ, ΟΠΟΤΕ ΦΑΝΕΡΩΝΕΙ ΤΗΝ ΑΙΤΙΑΝ ΤΟΥ ΨΥΧΙΚΟΥ ΠΑΘΟΥΣ ΚΑΙ ΛΕΓΕΤΑΙ ΓΕΝΙΚΗ ΤΗΣ ΑΙΤΙΑΣ.

Ω του παραδόξου θαύματος! η πηγή της ζωης, εν μνημείω τίθεται, Βαβαί των σων μυστηρίων αγνή! του Υψίστου θρόνος, ανεδείχθης Δέσποινα. 2974. Η ΓΕΝΙΚΗ ΩΣ ΕΠΙΡΡΗΜΑ Η ΓΕΝΙΚΗ, ΟΤΑΝ ΤΙΘΕΤΑΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ, ΕΧΕΙ ΘΕΣΙΝ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΦΑΝΕΡΩΝΕΙ ΤΟΠΟΝ, ΧΡΟΝΟΝ, ΑΙΤΙΑΝ.

ΒΑΒΥΛΩΝΙΟΙ ΚΑΤΕΚΛΗΣΑΝ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ (ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ) ΙΟΥΔΑΙΟΥΣ. ΣΑΟΥΛ ΟΥ ΜΑΧΕΙΤΑΙ ΔΕΚΑ ΗΜΕΡΩΝ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΦΕΥΓΕΙ ΦΟΝΟΥ.

298 Β΄ΔΟΤΙΚΗ 1. Η ΘΕΣΙΣ ΤΗΣ ΔΟΤΙΚΗΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ

1. Η ΔΟΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ: Α) ΑΠΟ ΟΝΟΜΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΝ Ή ΕΠΙΘΕΤΟΝ, ΟΜΟΙΟΠΤΩΤΟΣ Ή ΕΤΕΡΟΠΤΩΤΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ. παρέδωκαν αὐτὸν Ποντίῳ Πιλάτῳ τῷ ἡγεμόνι. ΔΟΞΑ ΤΩ ΠΑΤΡΙ ΚΑΙ ΤΩ ΥΙΩ ΚΑΙ ΤΩ ΑΓΙΩ ΠΝΕΥΜΑΤΙ.

ΟΠΟΤΕ

ΕΙΝΑΙ

107 Η ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΔΟΣΙΣ ΗΜΙΝ.(ΕΔΩΚΕΝ ΗΜΙΝ Ο ΘΕΟΣ). ΤΑΥΤΑ ΕΣΤΙ ΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΩΦΕΛΙΜΑ ΤΟΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙΣ. ΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΑΙΣ ΨΥΧΑΙ ΗΜΩΝ… ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΑΙΤΗΣΩΜΕΘΑ. 299 Β΄ΔΟΤΙΚΗ 2. Η ΘΕΣΙΣ ΤΗΣ ΔΟΤΙΚΗΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ 1. Η ΔΟΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ: Β) ΑΠΟ ΡΗΜΑ, ΟΠΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ. ὡμοιώθην πελεκᾶνι ἐρημικῷ, ἐγενήθην ὡσεὶ νυκτικόραξ ἐν οἰκοπέδῳ. Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι παρομοιάζετε τάφοις κεκονιαμένοις. ἑταῖρε, οὐκ ἀδικῶ σε· οὐχὶ δηναρίου συνεφώνησάς μοι; καὶ τὸ καινὸν σχίσει καὶ τῷ παλαιῷ οὐ συμφωνεῖ τὸ ἐπίβλημα τὸ ἀπὸ τοῦ καινοῦ. αἰτείτω δὲ ἐν πίστει, μηδὲν διακρινόμενος· ὁ γὰρ διακρινόμενος ἔοικε κλύδωνι θαλάσσης ἀνεμιζομένῳ καὶ ῥιπιζομένῳ. ἅμα δὲ καὶ ἐλπίζων ὅτι χρήματα δοθήσεται αὐτῷ ὑπὸ τοῦ Παύλου ὅπως λύσῃ αὐτόν· διὸ καὶ πυκνότερον αὐτὸν μεταπεμπόμενος ὡμίλει αὐτῷ. Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ εἶναι αὐτὸν προσευχόμενον καταμόνας, συνῆσαν αὐτῷ οἱ μαθηταί. ῎Εγραψα ὑμῖν ἐν τῇ ἐπιστολῇ μὴ συναναμίγνυσθαι πόρνοις. καὶ οἱ χρώμενοι τῷ κόσμῳ τούτῳ ὡς μὴ καταχρώμενοι· παράγει γὰρ τὸ σχῆμα τοῦ κόσμου τούτου. ἀπόδοτε αὐτῇ ὡς καὶ αὐτὴ ἀπέδωκε, καὶ διπλώσατε αὐτῇ διπλᾶ κατὰ τὰ ἔργα αὐτῆς· ἐν τῷ ποτηρίῳ ᾧ ἐκέρασε, κεράσατε αὐτῇ διπλοῦν. Τοιοῦτος γὰρ ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς, ὅσιος, ἄκακος, ἀμίαντος, κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν. ΣΟΙ ΔΟΞΑ ΠΡΕΠΕΙ ΤΩ ΠΑΤΡΙ ΚΑΙ ΤΩ ΥΙΩ ΚΑΙ ΤΩ ΑΓΙΩ ΠΝΕΥΜΑΤΙ.

108

Πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν καὶ ὑπείκετε· αὐτοὶ γὰρ ἀγρυπνοῦσιν ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ὑμῶν ὡς λόγον ἀποδώσοντες. τίς ἄρα οὗτός ἐστιν, ὅτι καὶ ὁ ἄνεμος καὶ ἡ θάλασσα ὑπακούουσιν αὐτῷ; Οὐδείς δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύειν … οὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ. πρῶτον διαλλάγηθι τῷ ἀδελφῷ σου, καὶ τότε ἐλθὼν πρόσφερε τὸ δῶρόν σου. 525 ῎Ισθι εὐνοῶν τῷ ἀντιδίκῳ σου. οἱ δὲ ἐν σαρκὶ ὄντες Θεῷ ἀρέσαι οὐ δύνανται. λυσιτελεῖ αὐτῷ εἰ λίθος μυλικὸς περίκειται περὶ τὸν τράχηλον αὐτοῦ… Κύριε, βοήθει μοι. ὁ δὲ Παῦλος εἶπεν· εὐξαίμην ἂν τῷ Θεῷ… Εγὼ δὲ λέγω ὑμῖν ὅτι πᾶς ὁ ὀργιζόμενος τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ εἰκῆ ἔνοχος ἔσται τῇ κρίσει. μὴ γινώμεθα κενόδοξοι, ἀλλήλους προκαλούμενοι, ἀλλήλοις φθονοῦντες. εἰ γὰρ ἐχθροὶ ὄντες κατηλλάγημεν τῷ Θεῷ διὰ τοῦ θανάτου τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ… καὶ τότε ὁμολογήσω αὐτοῖς ὅτι οὐδέποτε ἔγνων ὑμᾶς. ἄνθρωπός τις κατέβαινεν ἀπὸ ῾Ιερουσαλὴμ εἰς ῾Ιεριχώ, καὶ λησταῖς περιέπεσεν· εἰ παιδείαν ὑπομένετε, ὡς υἱοῖς ὑμῖν προσφέρεται ὁ Θεός· ἐπιστηρίζοντες τὰς ψυχὰς τῶν μαθητῶν, παρακαλοῦντες ἐμμένειν τῇ πίστει, καὶ ὅτι διὰ πολλῶν θλίψεων δεῖ ἡμᾶς εἰσελθεῖν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ. ΟΜΟΙΟΣ ΟΜΟΙΩ ΑΕΙ ΠΕΛΑΖΕΙ. οὐκ οἴδατε ἐν ᾿Ηλίᾳ τί λέγει ἡ γραφή, ὡς ἐντυγχάνει τῷ Θεῷ κατὰ τοῦ ᾿Ισραὴλ… ἡ μήτηρ καὶ οἱ ἀδελφοί αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἠδύναντο συντυχεῖν αὐτῷ διὰ τὸν ὄχλον. ΕΠΟΜΕΝΟΙ ΤΟΙΣ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΑΣΙ… ἀκολούθει μοι.

109 οὗτοί εἰσιν οἱ ἀκολουθοῦντες τῷ ἀρνίῳ ὅπου ἂν ὑπάγῃ. 300 Β΄ΔΟΤΙΚΗ 3. Η ΘΕΣΙΣ ΤΗΣ ΔΟΤΙΚΗΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ 1. Η ΔΟΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ: Γ) ΑΠΟ ΕΠΙΡΡΗΜΑ Ή ΠΡΟΘΕΣΙΝ. 29 ὁ δὲ ἔφη· οὔ, μήποτε συλλέγοντες τὰ ζιζάνια ἐκριζώσητε ἅμα αὐτοῖς τὸν σῖτον. ἦν δὲ ἐκεῖ ἀγέλη χοίρων μεγάλη βοσκομένη πρὸς τῷ ὄρει. ἐκομισάμην ἂν τὸ ἐμὸν σὺν τόκῳ. γέγραπται, οὐκ ἐπ᾿ ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ἄνθρωπος, ἀλλ᾿ ἐπὶ παντὶ ῥήματι ἐκπορευομένῳ διὰ στόματος Θεοῦ. 301 Β΄ΔΟΤΙΚΗ Η ΘΕΣΙΣ ΤΗΣ ΔΟΤΙΚΗΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ 2. Η ΔΟΤΙΚΗ ΤΙΘΕΤΑΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΩΣ ΕΠΙΡΡΗΜΑ.

ΚΑΙ ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΙΣ ΤΩΝ ΑΡΧΙΣΥΝΑΓΩΓΩΝ, ΟΝΟΜΑΤΙ ΙΑΕΙΡΟΣ. ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΑ ΙΔΙΟΝ ΕΛΕΓΕ ΤΟΝ ΘΕΟΝ, ΙΣΟΝ ΕΑΥΤΟΝ ΠΟΙΩΝ ΤΩ ΘΕΩ. Ο ΕΝΑΣ ΤΗΣ ΤΡΙΑΔΟΣ ΕΠΑΘΕ ΣΑΡΚΙ. 302 Β΄ΔΟΤΙΚΗ Η ΘΕΣΙΣ ΤΗΣ ΔΟΤΙΚΗΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ 3. ΠΟΛΛΑΚΙΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΠΡΟΣΤΙΘΕΤΑΙ ΜΙΑ ΔΟΤΙΚΗ Η ΟΠΟΙΑ ΦΑΝΕΡΩΝΕΙ ΤΟ ΕΝΕΡΓΟΥΝ ΠΡΟΣΩΠΟΝ Ή ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟΝ ΔΙΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΛΕΓΕΤΑΙ ΔΟΤΙΚΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ. τί σοι δοκεῖ, Σίμων; τί ἐμοὶ καὶ σοί, ᾿Ιησοῦ, υἱὲ τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου; εἶπε δὲ Πέτρος· ἀργύριον καὶ χρυσίον οὐχ ὑπάρχει μοι. Εκρινα δὲ ἑμαυτῷ τοῦτο, τὸ μὴ πάλιν ἐν λύπῃ ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς.

110

3032. Η ΔΟΤΙΚΗ ΕΞΑΡΤΩΜΕΝΗ ΑΠΟ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΑ: 1. Η ΔΟΤΙΚΗ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΣΥΝΗΘΩΣ ΑΠΟ ΤΑ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΑ ΑΜΑ, ΟΜΟΥ, ΩΣΑΥΤΩΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΓΟΜΕΝΑ ΑΠΟ ΕΠΙΘΕΤΑ ΣΥΝΤΑΣΣΟΜΕΝΑ ΜΕ ΔΟΤΙΚΗΝ. ὁ δὲ ἔφη· οὔ, μήποτε συλλέγοντες τὰ ζιζάνια ἐκριζώσητε ἅμα αὐτοῖς τὸν σῖτον. ἔπειτα ἡμεῖς οἱ ζῶντες οἱ περιλειπόμενοι ἅμα σὺν αὐτοῖς ἁρπαγησόμεθα ἐν νεφέλαις εἰς ἀπάντησιν τοῦ Κυρίου. εἴτε γρηγορῶμεν εἴτε καθεύδωμεν ἅμα σὺν αὐτῷ ζήσωμεν. ΣΥΜΦΩΝΩΣ ΤΩ ΝΟΜΩ. 3042. Η ΔΟΤΙΚΗ Η ΕΞΑΡΤΩΜΕΝΗ ΑΠΟ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΑ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΣΥΝΗΘΩΣ ΧΡΟΝΟΝ, ΣΥΝΟΔΕΙΑΝ, ΑΚΟΛΟΥΘΙΑΝ, ΑΝΑΦΟΡΑΝ, ΣΥΜΦΩΝΙΑΝ.

ἔπειτα ἡμεῖς οἱ ζῶντες οἱ περιλειπόμενοι ἅμα σὺν αὐτοῖς ἁρπαγησόμεθα ἐν νεφέλαις εἰς ἀπάντησιν τοῦ Κυρίου. ὁ δὲ ἔφη· οὔ, μήποτε συλλέγοντες τὰ ζιζάνια ἐκριζώσητε ἅμα αὐτοῖς τὸν σῖτον. ΑΚΟΛΟΥΘΩΣ ΤΟΙΣ ΕΙΡΗΜΕΝΟΙΣ. ΣΥΜΦΩΝΩΣ ΤΩ ΝΟΜΩ.

3053. Η ΔΟΤΙΚΗ ΩΣ ΕΠΙΡΡΗΜΑ Η ΔΟΤΙΚΗ, ΟΤΑΝ ΤΙΘΕΤΑΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ, ΕΧΕΙ ΘΕΣΙΝ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΦΡΑΖΕΙ Α)ΤΟΠΟΝ, Β)ΧΡΟΝΟΝ, Γ)ΟΡΓΑΝΟΝ Ή ΣΥΝΟΔΕΙΑΝ, Δ)ΤΡΟΠΟΝ, Ε)ΑΙΤΙΑΝ, ΣΤ)ΠΟΣΟΝ ,Ζ)ΑΝΑΦΟΡΑΝ. ΚΑΙ ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΙΣ ΤΩΝ ΑΡΧΙΣΥΝΑΓΩΓΩΝ, ΟΝΟΜΑΤΙ ΙΑΕΙΡΟΣ.(Ζ) ΦΟΒΩ ΠΡΟΣΕΛΘΕ, ΜΗ ΦΛΕΓΗΣ…ΤΩΔΕ ΠΡΟΣΕΥΞΑΙ ΤΩ ΤΡΟΠΩ ΜΕΤΑ ΤΡΟΜΟΥ.(Δ) ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΑ ΙΔΙΟΝ ΕΛΕΓΕ ΤΟΝ ΘΕΟΝ, ΙΣΟΝ ΕΑΥΤΟΝ ΠΟΙΩΝ ΤΩ ΘΕΩ.(ΣΤ) ΙΝΑ ΜΗ ΤΩ ΣΤΑΥΡΩ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΔΙΩΚΩΝΤΑΙ.(Ε) ΠΙΣΤΕΙ ΠΛΕΙΟΝΑ ΘΥΣΙΑΝ ΑΒΕΛ ΠΑΡΑ ΚΑΪΝ ΠΡΟΣΗΝΕΓΚΕ ΤΩ ΘΕΩ. ΠΙΣΤΕΙ ΕΝΩΧ ΜΕΤΕΤΕΘΗ ΤΟΥ ΜΗ ΙΔΕΙΝ ΘΑΝΑΤΟΝ.

111 ΠΙΣΤΕΙ ΧΡΗΜΑΤΙΣΘΕΙΣ ΝΩΕ…ΚΑΤΕΣΚΕΥΑΣΕ ΚΙΒΩΤΟΝ. ΠΙΣΤΕΙ ΚΑΛΟΥΜΕΝΟΣ ΑΒΡΑΑΜ ΥΠΗΚΟΥΣΕΝ ΕΞΕΛΘΕΙΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΤΟΠΟΝ ΟΝ ΕΜΕΛΛΕ ΛΑΜΒΑΝΕΙΝ.(Ε) ΠΟΣΟΙ ΜΙΣΘΙΟΙ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΠΕΡΙΣΣΕΥΟΥΣΙΝ ΑΡΤΩΝ, ΕΓΩ ΔΕ ΛΙΜΩ ΑΠΟΛΛΥΜΑΙ!(Ε) ΣΥΓΧΩΡΗΣΩΜΕΝ ΠΑΝΤΑ ΤΗ ΑΝΑΣΤΑΣΕΙ.(Ε) ΑΝΑΣΤΗΣΟΝ ΜΕ ΤΗ ΑΜΑΡΤΙΑ ΚΑΤΟΛΙΣΘΗΣΑΝΤΑ.(Ε) ΠΑΥΛΟΣ ΕΠΟΡΕΥΘΗ ΧΕΙΜΩΝΙ.(Β) ΙΟΥΔΑΣ ΟΧΛΩ ΙΚΑΝΩ ΑΦΙΚΕΤΟ.(Γ) ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ΕΚ ΝΕΚΡΩΝ, ΘΑΝΑΤΩ ΘΑΝΑΤΟΝ ΠΑΤΗΣΑΣ.(Γ) ΚΟΠΙΩΜΕΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΤΑΙΣ ΙΔΙΑΙΣ ΧΕΡΣΙ.(Γ) ΕΙ ΔΕ ΤΟΝ ΧΟΡΤΟΝ…Ο ΘΕΟΣ ΟΥΤΩΣ ΑΜΦΙΕΝΝΥΣΙΝ, ΟΥ ΠΟΛΛΩ ΜΑΛΛΟΝ ΥΜΑΣ ΟΛΙΓΟΠΙΣΤΟΙ;(ΣΤ) ΤΟΣΟΥΤΩ ΚΡΕΙΤΤΩΝ ΓΕΝΟΜΕΝΟΣ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ, ΟΣΩ ΔΙΑΦΟΡΩΤΕΡΟΝ ΠΑΡ’ ΑΥΤΟΥΣ ΚΕΚΛΗΡΟΝΟΜΗΚΕΝ ΟΝΟΜΑ.(ΣΤ) ΠΡΟΣΕΥΧΕΣΘΕ ΔΕ ΙΝΑ ΜΗ ΓΕΝΗΤΑΙ Η ΦΥΓΗ ΥΜΩΝ ΧΕΙΜΩΝΟΣ ΜΗΔΕ ΣΑΒΒΑΤΩ.(Β) ΟΥΣΗΣ ΟΥΝ ΟΨΙΑΣ ΤΗ ΗΜΕΡΑ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΜΙΑ ΤΩΝ ΣΑΒΒΑΤΩΝ, ΚΑΙ ΤΩΝ ΘΥΡΩΝ ΚΕΚΛΕΙΣΜΕΝΩΝ…(Β) Ο ΕΝΑΣ ΤΗΣ ΤΡΙΑΔΟΣ ΕΠΑΘΕ ΣΑΡΚΙ.(Ζ) 3064. ΔΟΤΙΚΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ Η ΔΟΤΙΚΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΙΝΑΙ: Α) ΔΟΤΙΚΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΤΟΥ ΕΝΕΡΓΟΥΝΤΟΣ ΠΡΟΣΩΠΟΥ. ΑΥΤΗ ΤΙΘΕΤΑΙ ΜΕ ΤΑ ΑΠΡΟΣΩΠΑ ΡΗΜΑΤΑ. τί σοι δοκεῖ, Σίμων; ΕΔΟΞΕ ΓΑΡ ΤΩ ΑΓΙΩ ΠΝΕΥΜΑΤΙ ΚΑΙ ΗΜΙΝ ΜΗΔΕΝ ΠΛΕΟΝ ΕΠΙΤΙΘΕΣΘΑΙ ΥΜΙΝ ΒΑΡΟΣ ΠΛΗΝ ΤΩΝ ΕΠΑΝΑΓΚΕΣ… ΕΠΡΕΠΕ ΓΑΡ ΑΥΤΩ… ΤΟΝ ΑΡΧΗΓΟΝ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΑΥΤΩΝ ΔΙΑ ΠΑΘΗΜΑΤΩΝ ΤΕΛΕΙΩΣΑΙ. οὐ μέλει σοι περὶ οὐδενός.

112

διδάσκαλε, οὐ μέλει σοι ὅτι ἀπολλύμεθα; Κύριε, οὐ μέλει σοι ὅτι ἡ ἀδελφή μου μόνην με κατέλιπε διακονεῖν; εἶπε δὲ τοῦτο οὐχ ὅτι περὶ τῶν πτωχῶν ἔμελεν αὐτῷ, ἀλλ᾿ ὅτι κλέπτης ἦν. 3074. ΔΟΤΙΚΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ Η ΔΟΤΙΚΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΙΝΑΙ: Β) ΔΟΤΙΚΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΙΚΟΥ ΑΙΤΙΟΥ. ΑΥΤΗ ΤΙΘΕΤΑΙ ΜΕ ΠΑΘΗΤΙΚΑ ΡΗΜΑΤΑ ΧΡΟΝΩΝ ΣΥΝΤΕΛΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΕ ΤΑ ΕΙΣ –ΤΟΣ ΚΑΙ – ΤΕΟΣ ΡΗΜΑΤΙΚΑ ΕΠΙΘΕΤΑ.

ΤΑΥΤΑ ΜΑΡΚΩ ΓΕΓΡΑΠΤΑΙ. (=ΕΧΟΥΝ ΓΡΑΦΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΑΡΚΟ). ἀγαπητοὶ ἡμῖν γεγένησθε. Η ΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΟΥΚ ΕΣΤΙΝ ΗΜΙΝ ΜΕΘΕΚΤΗ. 3084. ΔΟΤΙΚΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ Η ΔΟΤΙΚΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΙΝΑΙ: Γ) ΔΟΤΙΚΗ ΚΤΗΤΙΚΗ. ΤΙΘΕΤΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΜΕ ΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΕΙΜΙ, ΥΠΑΡΧΩ, ΓΙΓΝΟΜΑΙ ΚΑΙ ΦΑΝΕΡΩΝΕΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟΝ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΤΙ. εἶπε δὲ Πέτρος· ἀργύριον καὶ χρυσίον οὐχ ὑπάρχει μοι. ΗΣΑΝ ΤΩ ΙΗΣΟΥ ΔΩΔΕΚΑ ΜΑΘΗΤΑΙ. (= ΕΙΧΕΝ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΔΩΔΕΚΑ ΜΑΘΗΤΑΣ). εἰ ἀγαπᾶτε τοὺς ἀγαπῶντας ὑμᾶς, ποία ὑμῖν χάρις ἐστί; καὶ ἐὰν ἀγαθοποιῆτε τοὺς ἀγαθοποιοῦντας ὑμᾶς, ποία ὑμῖν χάρις ἐστί; καὶ ἐὰν δανείζητε παρ᾿ ὧν ἐλπίζετε ἀπολαβεῖν, ποία ὑμῖν χάρις ἐστί; 3094. ΔΟΤΙΚΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ Η ΔΟΤΙΚΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΙΝΑΙ: Δ) ΔΟΤΙΚΗ ΧΑΡΙΣΤΙΚΗ Ή ΑΝΤΙΧΑΡΙΣΤΙΚΗ. ΑΥΤΗ ΦΑΝΕΡΩΝΕΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟΝ ΠΡΟΣ ΩΦΕΛΕΙΑΝ Ή ΒΛΑΒΗΝ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΤΙ.

ΕΘΥΣΕΝ ΕΑΥΤΟΝ ΤΩ ΛΑΩ ΙΗΣΟΥΣ ( = ΧΑΡΙΝ ΤΟΥ ΛΑΟΥ, ΠΡΟΣ ΩΦΕΛΕΙΑΝ ΤΟΥ). ΕΣΤΙΝ ΕΡΙΣ ΤΩ ΕΘΝΕΙ ( = ΠΡΟΣ ΖΗΜΙΑΝ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ). ἤγειρε κέρας σωτηρίας ἡμῖν ἐν τῷ οἴκῳ Δαυῒδ τοῦ παιδὸς αὐτοῦ.

113

3104. ΔΟΤΙΚΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ Η ΔΟΤΙΚΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΙΝΑΙ: Ε) ΔΟΤΙΚΗ ΗΘΙΚΗ. ΑΥΤΗ ΦΑΝΕΡΩΝΕΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟΝ ΠΟΥ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ ΧΑΡΑΝ Ή ΛΥΠΗΝ ΕΚ ΤΗΣ ΕΝΝΟΙΑΣ ΤΗΣ ΣΗΜΑΙΝΟΜΕΝΗΣ ΥΠΟ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ.

ΩΣ ΚΑΛΟΣ ΜΟΙ Ο ΓΕΡΩΝ ( = ΤΙ ΩΡΑΙΟΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο Γ.). ΕΥΓΕΝΗΣ ΕΣΤΙ ΣΟΙ Ο ΠΑΙΣ. 3114. ΔΟΤΙΚΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ Η ΔΟΤΙΚΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΙΝΑΙ: ΣΤ) ΔΟΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΝΑΦΟΡΑΣ Ή ΤΟΥ ΚΡΙΝΟΝΤΟΣ ΠΡΟΣΩΠΟΥ. ΑΥΤΗ ΦΑΝΕΡΩΝΕΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟΝ ΑΝΑΦΟΡΙΚΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ Ή ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΙΝ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΤΙ.

ΛΑΣΑΙΑ ΕΣΤΙ ΠΟΛΙΣ ΕΝ ΔΕΞΙΑ ΕΣΠΛΕΟΝΤΙ ΚΑΛΟΥΣ ΛΙΜΕΝΑΣ. (= ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΠΛΕΕΙ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΚΑΛΟΥΣ ΛΙΜΕΝΑΣ…). ΤΑ ΑΓΑΘΑ ΤΟΙΣ ΑΓΑΘΟΙΣ ΟΝΤΩΣ ΑΓΑΘΑ (ΕΣΤΙ) ΤΟΙΣ ΔΕ ΚΑΚΟΙΣ ΚΑΚΑ. (= ΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΙΝ ΤΩΝ ΚΑΛΩΝ ΕΙΝΑΙ ΟΝΤΩΣ ΚΑΛΑ…). ΕΜΟΙ ΔΕ ΤΟ ΠΡΟΣΚΟΛΛΑΣΘΑΙ ΤΩ ΘΕΩ ΑΓΑΘΟΝ ΕΣΤΙ. 312 Γ΄. Η ΑΙΤΙΑΤΙΚΗ Η ΘΕΣΙΣ ΤΗΣ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ 1. Η ΑΙΤΙΑΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ: Α) ΑΠΟ ΟΝΟΜΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΝ Ή ΕΠΙΘΕΤΟΝ, ΟΠΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΟΜΟΙΟΠΤΩΤΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ Ή ΕΤΕΡΟΠΤΩΤΟΣ. ΩΣ ΕΤΕΡΟΠΤΩΤΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΦΑΝΕΡΩΝΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΦΟΡΑΝ Ή ΤΟ ΚΑΤΑ ΤΙ.

ΚΑΙ ΕΠΟΙΗΣΕΝ Ο ΘΕΟΣ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΦΩΣΤΗΡΑΣ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΥΣ, ΗΛΙΟΝ ΚΑΙ ΣΕΛΗΝΗΝ. ΑΥΤΗ ΔΕ ΕΣΤΙΝ Η ΑΙΩΝΙΟΣ ΖΩΗ, ΙΝΑ ΓΙΝΩΣΚΩΣΙ ΣΕ ΤΟΝ ΜΟΝΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟΝ ΘΕΟΝ ΚΑΙ ΟΝ ΑΠΕΣΤΕΙΛΑΣ ΙΗΣΟΥΝ ΧΡΙΣΤΟΝ. ΟΥΚ ΑΞΙΑ ΤΑ ΠΑΘΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΝΥΝ ΚΑΙΡΟΥ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΜΕΛΛΟΥΣΑΝ ΔΟΞΑΝ. ΕΙΛΚΥΣΕΝ ΤΟ ΔΙΚΤΥΟΝ ΜΕΣΤΟΝ ΙΧΘΥΩΝ. Ο ΘΕΟΣ ΗΜΑΣ ΤΟΥΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΑΠΕΔΕΙΞΕΝ.

114

ΟΥΤΟΣ ΚΑΘΑΡΟΣ ΤΟ ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗΝ ΕΣΤΙ. ΑΝΕΠΕΣΟΝ ΟΥΝ ΟΙ ΑΝΔΡΕΣ ΤΟΝ ΑΡΙΘΜΟΝ ΩΣΕΙ ΠΕΝΤΑΚΙΣΧΙΛΙΟΙ. 313 Γ΄. Η ΑΙΤΙΑΤΙΚΗ Η ΘΕΣΙΣ ΤΗΣ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ 1. Η ΑΙΤΙΑΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ: Β) ΑΠΟ ΡΗΜΑ, ΟΠΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ.

ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· ἐρωτήσω ὑμᾶς κἀγὼ λόγον ἕνα. ἠρώτησαν αὐτὸν οἱ περὶ αὐτὸν σὺν τοῖς δώδεκα τὴν παραβολήν. ἀκούσας δὲ ὄχλου διαπορευομένου ἐπυνθάνετο τί εἴη ταῦτα. ἑταῖρε, οὐκ ἀδικῶ σε. ζηλοῦτε δὲ τὰ χαρίσματα τὰ κρείττονα. Καὶ ἐξελθὼν ὁ ᾿Ιησοῦς… ἦρξατο διδάσκειν αὐτοὺς πολλά. ὁ δὲ παράκλητος… ὑμᾶς διδάξει πάντα καὶ ὑπομνήσει ὑμᾶς πάντα ἃ εἶπον ὑμῖν. Διὰ τοῦτο ἔπεμψα ὑμῖν Τιμόθεον… ὃς ὑμᾶς ἀναμνήσει τὰς ὁδούς μου τὰς ἐν Χριστῷ. ἡμεῖς οἱ ζῶντες οἱ περιλειπόμενοι εἰς τὴν παρουσίαν τοῦ Κυρίου οὐ μὴ φθάσωμεν τοὺς κοιμηθέντας. ἐφοβήθησαν τοὺς ὄχλους, ἐπειδὴ ὡς προφήτην αὐτὸν εἶχον. ἠκολούθει δὲ αὐτῷ πολὺ πλῆθος τοῦ λαοῦ καὶ γυναικῶν, αἳ καὶ ἐκόπτοντο καὶ ἐθρήνουν αὐτόν. βλέπω τοὺς ἀνθρώπους ὡς δένδρα περιπατοῦντας. 14 ἦν δὲ σάββατον ὅτε τὸν πηλὸν ἐποίησε ὁ ᾿Ιησοῦς καὶ ἀνέῳξεν αὐτοῦ τοὺς ὀφθαλμούς. ΕΝ ΑΡΧΗ ΕΠΟΙΗΣΕΝ Ο ΘΕΟΣ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΗΝ. ἰδόντες δὲ τὸν ἀστέρα ἐχάρησαν χαρὰν μεγάλην σφόδρα. 314

115 Γ΄. Η ΑΙΤΙΑΤΙΚΗ Η ΘΕΣΙΣ ΤΗΣ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ 1. Η ΑΙΤΙΑΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ: Γ) ΑΠΟ ΠΡΟΘΕΣΙΝ. ΚΑΙ ΕΙΔΕΝ Η ΓΥΝΗ, ΟΤΙ ΚΑΛΟΝ ΤΟ ΞΥΛΟΝ ΕΙΣ ΒΡΩΣΙΝ. ΕΥΛΟΓΗΤΟΣ Ο ΘΕΟΣ ΗΜΩΝ ΠΑΝΤΟΤΕ ΝΥΝ ΚΑΙ ΑΕΙ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ. ΑΜΗΝ. ΔΙΑ ΤΟΥΤΟ ΑΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ, ΕΒΟΩΝ ΣΟΙ ΖΩΟΔΟΤΑ. ΙΔΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΜΕΤ’ ΕΜΕ ΟΥ ΟΥΚ ΕΙΜΙ ΑΞΙΟΣ ΤΟ ΥΠΟΔΗΜΑ ΤΩΝ ΠΟΔΩΝ ΛΥΣΑΙ. ΜΗ ΟΥΝ ΜΕΡΙΜΝΗΣΗΤΕ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΥΡΙΟΝ. ΙΔΟΥ Ο ΠΑΙΣ ΜΟΥ, ΟΝ ΗΡΕΤΙΣΑ, Ο ΑΓΑΠΗΤΟΣ ΜΟΥ, ΕΙΣ ΟΝ ΕΥΔΟΚΗΣΕΝ Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ. ΕΧΩΝ ΠΙΣΤΙΝ ΚΑΙ ΑΓΑΘΗΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΝ, ΗΝ ΤΙΝΕΣ ΑΠΩΣΑΜΕΝΟΙ ΠΕΡΙ ΤΗΝ ΠΙΣΤΙΝ ΕΝΑΥΑΓΗΣΑΝ. ΤΙ ΟΥΝ ΕΡΟΥΜΕΝ ΠΡΟΣ ΤΑΥΤΑ; ΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΥΠΕΡ ΗΜΩΝ, ΤΙΣ ΚΑΘ’ ΗΜΩΝ; ΔΙΑΤΙ ΟΥ ΠΕΡΙΠΑΤΟΥΣΙΝ ΟΙ ΜΑΘΗΤΑΙ ΣΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΙΝ ΤΩΝ ΠΡΕΒΥΤΕΡΩΝ; ΚΑΙ ΑΝΑΣΤΑΝΤΑ ΤΗ ΤΡΙΤΗ ΗΜΕΡΑ, ΚΑΤΑ ΤΑΣ ΓΡΑΦΑΣ. ΚΑΤΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΔΙΑ ΠΑΝΤΑ… ΔΙΩΔΕΥΕ ΚΑΤΑ ΠΟΛΙΝ ΚΑΙ ΚΩΜΗΝ ΚΗΡΥΣΣΩΝ. ΔΙΗΡΧΟΝΤΟ ΚΑΤΑ ΤΑΣ ΚΩΜΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΖΟΜΕΝΟΙ. ΦΕΥΓΕ ΕΙΣ ΑΙΓΥΠΤΟΝ. ΕΙΣΕΛΘΕ ΕΙΣ ΤΟ ΤΑΜΙΕΙΟΝ ΣΟΥ. ΕΞΕΠΟΡΕΥΕΤΟ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟΝ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ. ΥΠΑΓΕΓΕΤΕ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΙΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΔΕΙΝΑ. ΔΙΑ ΦΘΟΝΟΝ ΠΑΡΕΔΩΚΑΝ ΑΥΤΟΝ.

116

ΔΙΑ ΤΑ ΕΡΓΑ ΑΥΤΑ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΜΟΙ. ΕΑΝ ΕΙΠΗ Ο ΠΟΥΣ, ΟΤΙ ΟΥΚ ΕΙΜΙ ΧΕΙΡ, ΟΥΚ ΕΙΜΙ ΕΚ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ, -ΟΥ ΠΑΡΑ ΤΟΥΤΟ ΟΥΚ ΕΣΤΙΝ ΕΚ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ; ΕΞΕΣΤΙΝ ΑΝΘΡΩΠΩ ΑΠΟΛΥΣΑΙ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΑΥΤΟΥ ΚΑΤΑ ΠΑΣΑΝ ΑΙΤΙΑΝ; ΑΔΕΛΦΟΙ, ΟΙΔΑ ΟΤΙ ΚΑΤΑ ΑΓΝΟΙΑΝ ΕΠΡΑΞΑΤΕ. ΜΩΣΗΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΣΚΛΗΡΟΚΑΡΔΙΑΝ ΥΜΩΝ ΕΠΕΤΡΕΨΕΝ ΥΜΙΝ ΑΠΟΛΥΣΑΙ ΤΑΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΥΜΩΝ. ΕΦΟΒΗΘΗΣΑΝ ΤΟΝ ΟΧΛΟΝ· ΕΓΝΩΣΑΝ ΓΑΡ ΟΤΙ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟΥΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗΝ ΕΙΠΕ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΕΣ ΑΥΤΟΝ ΑΠΗΛΘΟΝ. ΚΥΡΙΕ, ΠΡΟΣ ΗΜΑΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗΝ ΤΑΥΤΗΝ ΛΕΓΕΙΣ Ή ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΠΑΝΤΑΣ; ΣΠΛΑΓΧΝΙΖΟΜΑΙ ΕΠΙ ΤΟΝ ΟΧΛΟΝ… ΕΠΙ ΤΟΝ ΙΜΑΤΙΣΜΟΝ ΜΟΥ ΕΒΑΛΟΝ ΚΛΗΡΟΝ. ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟΝ ΔΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΝ ΕΓΕΝΕΤΟ. ΟΙΝΩ ΟΛΙΓΩ ΧΡΩ ΔΙΑ ΤΟΝ ΣΤΟΜΑΧΟΝ ΣΟΥ. ΚΑΤΑ ΑΓΝΟΙΑΝ ΕΠΡΑΞΑΤΕ, ΩΣΠΕΡ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΧΟΝΤΕΣ ΥΜΩΝ. ΤΩ ΔΕ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩ Ο ΜΙΣΘΣΟΣ ΟΥ ΛΟΓΙΖΕΤΑΙ ΚΑΤΑ ΧΑΡΙΝ, ΑΛΛΑ ΚΑΤΑ ΟΦΕΙΛΗΜΑ.

315 Γ΄. Η ΑΙΤΙΑΤΙΚΗ Η ΘΕΣΙΣ ΤΗΣ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ 2. Η ΑΙΤΙΑΤΙΚΗ ΤΙΘΕΤΑΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΩΣ ΕΠΙΡΡΗΜΑ. Η ΑΙΤΙΑΤΙΚΗ, ΟΤΑΝ ΤΙΘΕΤΑΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ, ΕΧΕΙ ΘΕΣΙΝ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΡΟΠΟΝ, ΕΚΤΑΣΙΝ ΤΟΠΙΚΗΝ Ή ΧΡΟΝΙΚΗΝ, ΑΝΑΦΟΡΑΝ.

ΔΩΡΕΑΝ ΕΛΑΒΕΤΕ, ΔΩΡΕΑΝ ΔΟΤΕ. (ΤΡ) ΤΟΣΟΥΤΟΝ ΧΡΟΝΟΝ ΜΕΘ’ ΥΜΩΝ ΕΙΜΙ, ΚΑΙ ΟΥΚ ΕΓΝΩΚΑΣ ΜΕ, ΦΙΛΙΠΠΕ; (ΕΚ)

117 7 ὡς Σόδομα καὶ Γόμορρα καὶ αἱ περί αὐτὰς πόλεις τὸν ὅμοιον τούτοις τρόπον ἐκπορνεύσασαι καὶ ἀπελθοῦσαι ὀπίσω σαρκὸς ἑτέρας πρόκεινται δεῖγμα, πυρὸς αἰωνίου δίκην ὑπέχουσαι.(ΤΡ) ἀλλά γε σὺν πᾶσι τούτοις τρίτην ταύτην ἡμέραν ἄγει σήμερον ἀφ᾿ οὗ ταῦτα ἐγένετο.(ΕΚ) ΑΝΕΠΕΣΟΝ ΟΥΝ ΟΙ ΑΝΔΡΕΣ ΤΟΝ ΑΡΙΘΜΟΝ ΩΣΕΙ ΠΕΝΤΑΚΙΣΧΙΛΙΟΙ.(ΑΝ) 14 ὡς τέκνα ὑπακοῆς μὴ συσχηματιζόμενοι ταῖς πρότερον ἐν τῇ ἁγνοίᾳ ὑμῶν ἐπιθυμίαις.(ΕΚ) θεωρῆτε τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἀναβαίνοντα ὅπου ἦν τὸ πρότερον.(ΕΚ) καὶ ὕπαγε πρῶτον διαλλάγηθι τῷ ἀδελφῷ σου. καθεύδετε τὸ λοιπὸν καὶ ἀναπαύεσθε!(ΕΚ) τοὐναντίον δὲ εὐλογοῦντες, εἰδότες ὅτι εἰς τοῦτο ἐκλήθητε.(ΤΡ) τί δὲ βλέπεις τὸ κάρφος τὸ ἐν τῷ ὀφθαλμῷ τοῦ ἀδελφοῦ σου. πάντα ἐλπίζει, πάντα ὑπομένει. 13-8 ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει.(ΑΝ) 316 ΤΑ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΜΟΡΙΑ ΟΥ, ΜΗ ΚΑΙ ΤΟ ΔΥΝΗΤΙΚΟΝ ΑΝ Α΄. ΑΠΟΦΑΤΙΚΑ Ή ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΜΟΡΙΑ 1. ΤΑ ΑΡΝΗΤΙΚΑ Ή ΑΠΟΦΑΤΙΚΑ ΜΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ: ΟΥ, ΜΗ ΚΑΙ ΤΑ ΕΞ ΑΥΤΩΝ ΣΥΝΘΕΤΑ ΟΥΤΕ, ΟΥΔΕ, ΜΗΤΕ, ΜΗΔΕ. Ηκούσατε ὅτι ἐρρέθη τοῖς ἀρχαίοις, οὐ φονεύσεις. ἀμὴν λέγω σοι, οὐ μὴ ἐξέλθῃς ἐκεῖθεν ἕως οὗ ἀποδῷς τὸν ἔσχατον κοδράντην. 24 Οὐκ ἔστι μαθητὴς ὑπὲρ τὸν διδάσκαλον οὐδὲ δοῦλος ὑπὲρ τὸν κύριον αὐτοῦ. οὐ δύναται πόλις κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένη 5-15 οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον. πέπεισμαι γὰρ ὅτι οὔτε θάνατος οὔτε ζωὴ οὔτε ἄγγελοι οὔτε ἀρχαὶ οὔτε δυνάμεις οὔτε ἐνεστῶτα οὔτε μέλλοντα οὔτε 8-39 ὕψωμα οὔτε βάθος οὔτε τις κτίσις ἑτέρα δυνήσεται ἡμᾶς χωρίσαι ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ τῆς ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν. ἐν γὰρ τῇ ἀναστάσει οὔτε γαμοῦσιν οὔτε ἐκγαμίζονται.

118 μὴ φοβηθῇς παραλαβεῖν Μαριὰμ. ᾿Εγὼ δὲ λέγω ὑμῖν μὴ ἀντιστῆναι τῷ πονηρῷ. Μὴ θησαυρίζετε ὑμῖν θησαυροὺς ἐπί τῆςγῆς. μὴ μεριμνᾶτε τῇ ψυχῇ ὑμῶν τί φάγητε καὶ τί πίητε, μηδὲ τῷ σώματι ὑμῶν τί ἐνδύσησθε. μηδὲ κληθῆτε καθηγηταί. ὅταν δὲ ἀγάγωσιν ὑμᾶς παραδιδόντες, μὴ προμεριμνᾶτε τί λαλήσητε, μηδὲ μελετᾶτε. Ερωτωμεν… εἰς τὸ μὴ ταχέως σαλευθῆναι ὑμᾶς ἀπὸ τοῦ νοὸς μήτε θροεῖσθαι μήτε διὰ τοῦ πνεύματος μήτε διὰ λόγου μήτε δι᾿ ἐπιστολῆς ὡς δι᾿ ἡμῶν, ὡς ὅτι ἐνέστηκεν ἡ ἡμέρα τοῦ Χριστοῦ. 2-3 μή τις ὑμᾶς ἐξαπατήσῃ κατὰ μηδένα τρόπον· ὅτι ἐὰν μὴ ἔλθῃ ἡ ἀποστασία πρῶτον καὶ ἀποκαλυφθῇ ὁ ἄνθρωπος τῆς ἁμαρτίας, ὁ υἱὸς τῆς ἀπωλείας.

317 ΤΑ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΜΟΡΙΑ ΟΥ, ΜΗ ΚΑΙ ΤΟ ΔΥΝΗΤΙΚΟΝ ΑΝ Α΄. ΑΠΟΦΑΤΙΚΑ Ή ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΜΟΡΙΑ. 2. ΜΕ ΤΟ ΟΥ Ο ΛΕΓΩΝ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΤΙ. 3. ΜΕ ΤΟ ΜΗ Ο ΛΕΓΩΝ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΙΝ ΜΙΑΣ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ. 24 Οὐκ ἔστι μαθητὴς ὑπὲρ τὸν διδάσκαλον οὐδὲ δοῦλος ὑπὲρ τὸν κύριον αὐτοῦ. οὐ δύναται πόλις κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένη 5-15 οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον. ᾿Εγὼ δὲ λέγω ὑμῖν μὴ ἀντιστῆναι τῷ πονηρῷ. Μὴ θησαυρίζετε ὑμῖν θησαυροὺς ἐπί τῆςγῆς. μὴ μεριμνᾶτε τῇ ψυχῇ ὑμῶν τί φάγητε καὶ τί πίητε, μηδὲ τῷ σώματι ὑμῶν τί ἐνδύσησθε. μηδὲ κληθῆτε καθηγηταί.

119 318 ΤΑ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΜΟΡΙΑ ΟΥ, ΜΗ ΚΑΙ ΤΟ ΔΥΝΗΤΙΚΟΝ ΑΝ Α΄. ΑΠΟΦΑΤΙΚΑ Ή ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΜΟΡΙΑ 4. ΤΟ ΑΡΝΗΤΙΚΟΝ ΜΟΡΙΟΝ ΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΡΝΗΣΙΣ ΚΡΙΣΕΩΣ ΚΑΙ ΩΣ ΕΚ ΤΟΥΤΟΥ ΤΙΘΕΤΑΙ ΕΙΣ ΤΑΣ: 1) ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΚΡΙΣΕΩΣ ( ΤΑΣ ΕΚΦΕΡΟΜΕΝΑΣ ΜΕ ΑΠΛΗΝ ΟΡΙΣΤΙΚΗΝ, ΔΥΝΗΤΙΚΗΝ ΟΡΙΣΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΔΥΝΗΤΙΚΗΝ ΕΥΚΤΙΚΗΝ).

οὐ δύναται πόλις κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένη 5-15 οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον. εἰ δὲ ἐγνώκειτε τί ἐστιν ἔλεον θέλω καὶ οὐ θυσίαν, οὐκ ἂν κατεδικάσατε τοὺς ἀναιτίους. ΔΙΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΥΤΟΝ ΠΟΤΑΜΟΝ ΟΥΚ ΑΝ ΕΜΒΑΙΗΣ. 319 ΤΑ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΜΟΡΙΑ ΟΥ, ΜΗ ΚΑΙ ΤΟ ΔΥΝΗΤΙΚΟΝ ΑΝ Α΄. ΑΠΟΦΑΤΙΚΑ Ή ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΜΟΡΙΑ 4. ΤΟ ΑΡΝΗΤΙΚΟΝ ΜΟΡΙΟΝ ΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΡΝΗΣΙΣ ΚΡΙΣΕΩΣ ΚΑΙ ΩΣ ΕΚ ΤΟΥΤΟΥ ΤΙΘΕΤΑΙ ΕΙΣ ΤΑΣ: 2) ΕΞΗΡΤΗΜΕΝΑΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΚΡΙΣΕΩΣ, ( ΤΑΣ ΕΙΔΙΚΑΣ, ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΑΣ, ΧΡΟΝΙΚΑΣ, ΑΙ ΟΠΟΙΑΙ ΔΗΛΟΥΝ ΕΝΑ ΩΡΙΣΜΕΝΟΝ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΝ ΓΕΓΟΝΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΑΣ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑΣ ΕΙΣ ΤΑΣ: ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΤΙΚΑΣ ΚΡΙΣΕΩΣ, ΤΑΣ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑΣ ΚΑΙ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΑΣ ΚΑΙ ΤΑΣ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑΣ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑΣ ΚΡΙΣΕΩΣ).

και ουκ ήθελε παρακληθήναι, ότι ουκ εισίν. διότι ουκ ην αυτοίς τόπος εν τω καταλύματι. γρηγορείτε ουν, ότι ουκ οίδατε ποία ωρα ο Κύριος υμών έρχεται. οτι ουκ εγκαταλειψεις την ψυχην μου εις αδου ουδε δωσεις τον οσιον σου ιδειν διαφθοραν. ο δε οπίσω μου ερχόμενος ισχυρότερός μου εστίν, ου ουκ ειμί ικανός τα υποδήματα βαστάσαι.

120 ουδέν γαρ εστι κεκαλυμμένον ό ουκ αποκαλυφθήσεται, και κρυπτόν ό ου γνωσθήσεται. άλλα δε έπεσεν επί τα πετρώδη, όπου ουκ είχε γην πολλήν. έγνων σε ότι σκληρός ει άνθρωπος, θερίζων όπου ουκ έσπειρας και συνάγων όθεν ου διεσκόρπισας. ίδε τι ποιούσιν εν τοις σάββασιν ό ουκ έξεστι. ος γαρ ουκ έστι καθ’ υμών, υπέρ υμών εστιν. ος ουκ αποτάσσεται πάσι τοις εαυτού υπάρχουσιν, ου δύναται είναί μου μαθητής. 320 ΤΑ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΜΟΡΙΑ ΟΥ, ΜΗ ΚΑΙ ΤΟ ΔΥΝΗΤΙΚΟΝ ΑΝ Α΄. ΑΠΟΦΑΤΙΚΑ Ή ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΜΟΡΙΑ 4. ΤΟ ΑΡΝΗΤΙΚΟΝ ΜΟΡΙΟΝ ΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΡΝΗΣΙΣ ΚΡΙΣΕΩΣ ΚΑΙ ΩΣ ΕΚ ΤΟΥΤΟΥ ΤΙΘΕΤΑΙ: 3) ΕΙΣ ΤΟ ΕΙΔΙΚΟΝ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ, ΣΥΝΗΘΩΣ.

ΛΕΓΕΙ ΟΥΚ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ. ΟΥΤΟΙ ΕΝΟΜΙΖΟΝ ΟΥΚ ΟΨΕΣΘΑΙ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΝ. ΝΟΜΙΖΕ ΟΥΚ ΕΙΝΑΙ ΜΕΙΖΟΝ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ( = ΝΟΜΙΖΕ, ΠΙΣΤΕΥΕ, ΝΑ ΠΡΕΣΒΕΥΗΣ, ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ...). 321 ΤΑ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΜΟΡΙΑ ΟΥ, ΜΗ ΚΑΙ ΤΟ ΔΥΝΗΤΙΚΟΝ ΑΝ Α΄. ΑΠΟΦΑΤΙΚΑ Ή ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΜΟΡΙΑ. 5. ΤΟ ΑΡΝΗΤΙΚΟΝ ΜΟΡΙΟΝ ΜΗ ΕΙΝΑΙ ΑΡΝΗΣΙΣ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ ΚΑΙ ΩΣ ΕΚ ΤΟΥΤΟΥ ΤΙΘΕΤΑΙ ΕΙΣ ΤΑΣ: 1) ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ ( ΤΑΣ ΕΚΦΕΡΟΜΕΝΑΣ ΜΕ ΕΥΧΕΤΙΚΗΝ ΟΡΙΣΤΙΚΗΝ, ΜΕ ΑΠΛΗΝ ΕΥΚΤΙΚΗΝ, ΜΕ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΜΕ ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗΝ).

Είθε σοι τότε μη συνεγενόμην (μακάρι να μη σε συναντουσα τότε). Ώφελε Διάβολος μη είναι (= μακάρι να μην υπηρχε ο Διάβολος, αλλά υπάρχει). Λέγω οὖν, μὴ ἀπώσατο ὁ Θεὸς τὸν λαὸν αὐτοῦ; μὴ γένοιτο.

121 Τί οὖν ἐροῦμεν; ἐπιμενοῦμεν τῇ ἁμαρτίᾳ ἵνα ἡ χάρις πλεονάσῃ; 6-2 μὴ γένοιτο. μὴ φοβηθῇς παραλαβεῖν Μαριὰμ. μηδὲ κληθῆτε καθηγηταί. Μὴ φοβοῦ τὸ μικρὸν ποίμνιον· Μὴ θησαυρίζετε ὑμῖν θησαυροὺς ἐπί τῆςγῆς. ῞Οταν δὲ ἴδητε τὸ βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως τὸ ῥηθὲν ὑπὸ Δανιὴλ τοῦ προφήτου ἑστὼς ὅπου οὐ δεῖ - ὁ ἀναγινώσκων νοείτω -τότε οἱ ἐν τῇ ᾿Ιουδαίᾳ φευγέτωσαν εἰς τὰ ὄρη, 13-15 ὁ δὲ ἐπὶ τοῦ δώματος μὴ καταβάτω εἰς τὴν οἰκίαν μηδὲ εἰσελθέτω ἆραί τι ἐκ τῆς οἰκίας αὐτοῦ, 13-16 καὶ ὁ εἰς τὸν ἀγρὸν ὢν μὴ ἐπιστρεψάτω εἰς τὰ ὀπίσω ἆραι τὸ ἱμάτιον αὐτοῦ.

322 ΤΑ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΜΟΡΙΑ ΟΥ, ΜΗ ΚΑΙ ΤΟ ΔΥΝΗΤΙΚΟΝ ΑΝ Α΄. ΑΠΟΦΑΤΙΚΑ Ή ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΜΟΡΙΑ. 5. ΤΟ ΑΡΝΗΤΙΚΟΝ ΜΟΡΙΟΝ ΜΗ ΕΙΝΑΙ ΑΡΝΗΣΙΣ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ ΚΑΙ ΩΣ ΕΚ ΤΟΥΤΟΥ ΤΙΘΕΤΑΙ ΕΙΣ ΤΑΣ: 2) ΕΞΗΡΤΗΜΕΝΑΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ, (ΤΑΣ ΤΕΛΙΚΑΣ, ΤΑΣ ΥΠΟΘΕΤΙΚΑΣ, ΤΑΣ ΕΝΔΟΙΑΣΤΙΚΑΣ, ΤΑΣ ΧΡΟΝΙΚΑΣ, ΑΙ ΟΠΟΙΑΙ ΦΑΝΕΡΩΝΟΥΝ ΕΠΑΝΑΛΗΨΙΝ Ή ΠΡΟΣΔΟΚΙΑΝ, ΤΑΣ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑΣ, ΑΙ ΟΠΟΙΑΙ ΕΚΦΕΡΟΝΤΑΙ ΜΕ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΑΣ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑΣ ΕΙΣ ΤΑΣ: ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΤΙΚΑΣ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ, ΤΑΣ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑΣ ΤΕΛΙΚΑΣ, ΤΑΣ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑΣ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑΣ, ΤΑΣ ΕΚΦΕΡΟΜΕΝΑΣ ΜΕ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ, ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΑΣ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑΣ ΥΠΟΘΕΤΙΚΑΣ). οὐχ ὡμολόγουν, ἵνα μὴ ἀποσυνάγωγοι γένωνται. ἐὰν μὴ φάγητε τὴν σάρκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου καὶ πίητε αὐτοῦ τὸ αἷμα, οὐκ ἔχετε ζωὴν ἐν ἑαυτοῖς. βλέπετε μή τις ὑμᾶς πλανήσῃ. ὑπήντησαν αὐτῷ δύο δαιμονιζόμενοι ἐκ τῶν μνημείων ἐξερχόμενοι, χαλεποὶ λίαν, ὥστε μὴ ἰσχύειν τινὰ παρελθεῖν διὰ τῆς ὁδοῦ ἐκείνης. καὶ ὃς ἐὰν μὴ δέξηται ὑμᾶς μηδὲ ἀκούσῃ τοὺς λόγους ὑμῶν, ἐξερχόμενοι ἔξω τῆς οἰκίας ἢ τῆς πόλεως ἐκείνης ἐκτινάξατε τὸν κονιορτὸν τῶν ποδῶν ὑμῶν. μηδεὶς ὑμᾶς καταβραβευέτω θέλων ἐν ταπεινοφροσύνῃ καὶ θρησκείᾳ τῶν ἀγγέλων, ἃ μὴ ἑώρακεν ἐμβατεύων…

122

πᾶν πνεῦμα ὃ μὴ ὁμολογεῖ τὸν ᾿Ιησοῦν Χριστὸν ἐν σαρκὶ ἐληλυθότα, ἐκ τοῦ Θεοῦ οὐκ ἔστι. 323 ΤΑ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΜΟΡΙΑ ΟΥ, ΜΗ ΚΑΙ ΤΟ ΔΥΝΗΤΙΚΟΝ ΑΝ Α΄. ΑΠΟΦΑΤΙΚΑ Ή ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΜΟΡΙΑ. 5. ΤΟ ΑΡΝΗΤΙΚΟΝ ΜΟΡΙΟΝ ΜΗ ΕΙΝΑΙ ΑΡΝΗΣΙΣ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ ΚΑΙ ΩΣ ΕΚ ΤΟΥΤΟΥ ΤΙΘΕΤΑΙ: 3) ΕΙΣ ΤΟ ΤΕΛΙΚΟΝ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ ΚΑΙ 4) ΕΙΣ ΤΟ ΣΥΝΑΡΘΡΟΝ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ.

᾿Εγὼ δὲ λέγω ὑμῖν μὴ ἀντιστῆναι τῷ πονηρῷ. ὑπήντησαν αὐτῷ δύο δαιμονιζόμενοι ἐκ τῶν μνημείων ἐξερχόμενοι, χαλεποὶ λίαν, ὥστε μὴ ἰσχύειν τινὰ παρελθεῖν διὰ τῆς ὁδοῦ ἐκείνης. Προσέχετε τὴν ἐλεημοσύνην ὑμῶν μὴ ποιεῖν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων. δεῖν πάντοτε προσεύχεσθαι αὐτοὺς καὶ μὴ ἐκκακεῖν. εὐθέως ἐξανέτειλε διὰ τὸ μὴ ἔχειν βάθος γῆς. διὰ τὸ μὴ ἔχειν ρίζαν ἐξηράνθη. ἐξηράνθη διὰ τὸ μὴ ἔχειν ἰκμάδα. οἱ ὄχλοι ἐπεζήτουν αὐτόν, καὶ ἦλθον ἕως αὐτοῦ καὶ κατεῖχον αὐτὸν τοῦ μὴ πορεύεσθαι ἀπ᾿ αὐτῶν. ἀνένδεκτόν ἐστι τοῦ μὴ ἐλθεῖν τὰ σκάνδαλα. Πίστει ᾿Ενὼχ μετετέθη τοῦ μὴ ἰδεῖν θάνατον. 324 Β΄. ΤΟ ΔΥΝΗΤΙΚΟΝ ΑΝ 1. ΤΟ ΔΥΝΗΤΙΚΟΝ ΜΟΡΙΟΝ ΑΝ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑΝ ΤΟΥ ΔΥΝΑΤΟΥ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΣΣΕΤΑΙ: α. ΜΕ ΕΥΚΤΙΚΗΝ ΠΑΝΤΟΣ ( ΔΥΝΗΤΙΚΗ ΕΥΚΤΙΚΗ).

ΧΡΟΝΟΥ

ΠΛΗΝ

ΤΟΥ

ἐνένευον δὲ τῷ πατρὶ αὐτοῦ τὸ τί ἂν θέλοι καλεῖσθαι αὐτόν. νεύει οὖν τούτῳ Σίμων Πέτρος πυθέσθαι τίς ἂν εἴη περὶ οὗ λέγει. τί ἂν θέλοι τοῦτο εἶναι;

ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ,

123 διηπόρουν περὶ αὐτῶν τί ἂν γένοιτο τοῦτο. βουλόμεθα οὖν γνῶναι τί ἂν θέλοι ταῦτα εἶναι. 325 Β΄. ΤΟ ΔΥΝΗΤΙΚΟΝ ΑΝ 1. ΤΟ ΔΥΝΗΤΙΚΟΝ ΜΟΡΙΟΝ ΑΝ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑΝ ΤΟΥ ΔΥΝΑΤΟΥ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΣΣΕΤΑΙ: Β) ΜΕ ΟΡΙΣΤΙΚΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΧΡΟΝΟΥ, (ΔΥΝΗΤΙΚΗ ΟΡΙΣΤΙΚΗ). εἰ μὴ ἐκολόβωσε Κύριος τὰς ἡμέρας, οὐκ ἂν ἐσώθη πᾶσα σάρξ. ὅσοι ἂν ἥπτοντο αὐτοῦ, ἐσῴζοντο. εἰ ἐν Τύρῳ καὶ Σιδῶνι ἐγενήθησαν αἱ δυνάμεις αἱ γενόμεναι ἐν ὑμῖν, πάλαι ἂν ἐν σάκκῳ καὶ σποδῷ καθήμεναι μετενόησαν. εἰ ἐν Σοδόμοις ἐγενήθησαν αἱ δυνάμεις αἱ γενόμεναι ἐν σοί, ἔμειναν ἂν μέχρι τῆς σήμερον. ἐν τῇ οἰκίᾳ τοῦ πατρός μου μοναὶ πολλαί εἰσιν· εἰ δὲ μή, εἶπον ἂν ὑμῖν. 326 Β΄. ΤΟ ΔΥΝΗΤΙΚΟΝ ΑΝ 1. ΤΟ ΔΥΝΗΤΙΚΟΝ ΜΟΡΙΟΝ ΑΝ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑΝ ΤΟΥ ΔΥΝΑΤΟΥ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΣΣΕΤΑΙ: Γ) ΜΕ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗΝ ΕΙΣ ΤΑΣ ΥΠΟΘΕΤΙΚΑΣ, ΧΡΟΝΙΚΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ, ΟΠΟΤΕ ΣΥΝΑΠΤΕΤΑΙ ΣΥΝΗΘΩΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥΣ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΕΙΣΑΓΟΥΝ ΑΥΤΑΣ ( ΕΙ + ΑΝ = ΕΑΝ, ΑΝ, ΗΝ - ΟΤΕ + ΑΝ = ΟΤΑΝ) ΚΑΙ ΕΝΙΟΤΕ ΕΙΣ ΤΑΣ ΤΕΛΙΚΑΣ ΤΑΣ ΕΙΣΑΓΟΜΕΝΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥΣ ΟΠΩΣ, ΩΣ.

ἐὰν προσκυνήσῃς ἐνώπιόν μου, ἔσται σου πᾶσα. κἀγὼ ἐὰν ὑψωθῶ ἐκ τῆς γῆς, πάντας ἑλκύσω πρὸς ἐμαυτόν. ὁ λαμβάνων ἐάν τινα πέμψω, ἐμὲ λαμβάνει. ὅσα ἂν αἰτήσητε τὸν πατέρα ἐν τῷ ὀνόματί μου, δώσει ὑμῖν. ὡς ἐὰν πορεύωμαι εἰς τὴν Σπανίαν, ἐλεύσομαι πρὸς ὑμᾶς. ὅταν οὖν ἔλθῃ ὁ κύριος τοῦ ἀμπελῶνος, τί ποιήσει τοῖς γεωργοῖς ἐκείνοις; ΟΠΩΣ ΑΝ ΔΙΚΑΙΩΘΗΣ ΚΡΙΝΕΣΘΑΙ ΣΕ.

ΕΝ ΤΟΙΣ ΛΟΓΟΙΣ ΣΟΥ, ΚΑΙ ΝΙΚΗΣΗΣ ΕΝ ΤΩ

124

327 Β΄. ΤΟ ΔΥΝΗΤΙΚΟΝ ΑΝ 1. ΤΟ ΔΥΝΗΤΙΚΟΝ ΜΟΡΙΟΝ ΑΝ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑΝ ΤΟΥ ΔΥΝΑΤΟΥ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΣΣΕΤΑΙ: 4) ΜΕ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ, (ΔΥΝΗΤΙΚΟΝ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ).

ἐάν τε γὰρ καὶ περισσότερόν τι καυχήσωμαι περὶ τῆς ἐξουσίας ἡμῶν, ἧς ἔδωκεν ὁ Κύριος ἡμῖν εἰς οἰκοδομὴν καὶ οὐκ εἰς καθαίρεσιν ὑμῶν, οὐκ αἰσχυνθήσομαι, 10-9 ἵνα μὴ δόξω ὡς ἂν ἐκφοβεῖν ὑμᾶς διὰ τῶν ἐπιστολῶν. 328 Β΄. ΤΟ ΔΥΝΗΤΙΚΟΝ ΑΝ 1. ΤΟ ΔΥΝΗΤΙΚΟΝ ΜΟΡΙΟΝ ΑΝ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑΝ ΤΟΥ ΔΥΝΑΤΟΥ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΣΣΕΤΑΙ: Ε) ΜΕ ΜΕΤΟΧΗΝ, (ΔΥΝΗΤΙΚΗΝ ΜΕΤΟΧΗΝ).

ΟΙΔΑ ΤΑΥΤΑ ΟΥΚ ΑΝ ΑΛΗΘΗ ΟΝΤΑ. ΙΣΜΕΝ ΙΓΝΑΤΙΟΝ ΡΑΔΙΩΣ ΑΝ ΑΦΕΘΕΝΤΑ ΥΠΟ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΩΝ, ΕΙ ΕΚΟΛΑΚΕΥΕΝ ΑΥΤΟΥΣ. 329 2. ΤΟ ΔΥΝΗΤΙΚΟΝ ΑΝ ΠΡΟΗΓΕΙΤΑΙ ΤΩΝ ΡΗΜΑΤΙΚΩΝ ΤΥΠΩΝ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΕΚΦΕΡΕΤΑΙ, ΟΤΑΝ ΥΠΑΡΧΗ ΠΡΟ ΑΥΤΟΥ ΑΡΝΗΣΙΣ, ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΗ ΛΕΞΙΣ, ΕΠΙΡΡΗΜΑ Ή ΑΛΛΗ ΛΕΞΙΣ ΕΚΦΕΡΟΜΕΝΗ ΜΕΤ’ ΕΜΦΑΣΕΩΣ, ΕΙ Δ’ ΑΛΛΩΣ ΕΠΕΤΑΙ.

εἰ μὴ ἐκολόβωσε Κύριος τὰς ἡμέρας, οὐκ ἂν ἐσώθη πᾶσα σάρξ. νεύει οὖν τούτῳ Σίμων Πέτρος πυθέσθαι τίς ἂν εἴη περὶ οὗ λέγει. εἰ ἐν Τύρῳ καὶ Σιδῶνι ἐγενήθησαν αἱ δυνάμεις αἱ γενόμεναι ἐν ὑμῖν, πάλαι ἂν ἐν σάκκῳ καὶ σποδῷ καθήμεναι μετενόησαν. ὅσα ἂν αἰτήσητε τὸν πατέρα ἐν τῷ ὀνόματί μου, δώσει ὑμῖν. εἰ ἐν Σοδόμοις ἐγενήθησαν αἱ δυνάμεις αἱ γενόμεναι ἐν σοί, ἔμειναν ἂν μέχρι τῆς σήμερον. ἐν τῇ οἰκίᾳ τοῦ πατρός μου μοναὶ πολλαί εἰσιν· εἰ δὲ μή, εἶπον ἂν ὑμῖν. 330 ΕΓΚΛΙΣΕΙΣ: 1. ΕΓΚΛΙΣΙΣ ΛΕΓΕΤΑΙ Ο ΤΥΠΟΣ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΔΙΑ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΕΚΦΡΑΖΕΤΑΙ Η ΨΥΧΙΚΗ (ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΗ) ΔΙΑΘΕΣΙΣ ΤΟΥ ΟΜΙΛΟΥΝΤΟΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΗΜΑΙΝΟΜΕΝΟΝ ΥΠΟ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ. 2. ΑΙ ΕΓΚΛΙΣΕΙΣ, ΩΣ ΓΝΩΣΤΟΝ, ΕΙΝΑΙ ΤΕΣΣΑΡΕΣ: ΟΡΙΣΤΙΚΗ, ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ, ΕΥΚΤΙΚΗ, ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗ.

125

Καὶ ὁ Λόγος σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν. Υμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου. οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς. μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν. εἶπε δὲ Μαριάμ· ἰδοὺ ἡ δούλη Κυρίου· γένοιτό μοι κατὰ τὸ ῥῆμά σου. ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου· 6-10 ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου· γενηθήτω τὸ θέλημά σου. 3313. ΑΙ ΕΓΚΛΙΣΕΙΣ ΔΙΑΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΕΙΣ: Α) ΕΓΚΛΙΣΕΙΣ ΚΡΙΣΕΩΣ, ΟΤΑΝ ΤΟ ΥΠΟ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΣΗΜΑΙΝΟΜΕΝΟΝ ΠΑΡΙΣΤΑΤΑΙ ΩΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΝ Ή ΩΣ ΔΥΝΑΤΟΝ. Β) ΕΓΚΛΙΣΕΙΣ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ, ΟΤΑΝ ΤΟΥΤΟ ΠΑΡΙΣΤΑΤΑΙ ΩΣ ΠΡΟΣΔΟΚΩΜΕΝΟΝ, ΑΠΑΙΤΗΣΙΣ, ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΙΣ, ΕΥΧΗ.

Καὶ ὁ Λόγος σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν. ΕΝ ΑΡΧΗ ΕΠΟΙΗΣΕΝ Ο ΘΕΟΣ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΗΝ. τί ἂν θέλοι τοῦτο εἶναι; διηπόρουν περὶ αὐτῶν τί ἂν γένοιτο τοῦτο. εἰ μὴ ἐκολόβωσε Κύριος τὰς ἡμέρας, οὐκ ἂν ἐσώθη πᾶσα σάρξ. νεύει οὖν τούτῳ Σίμων Πέτρος πυθέσθαι τίς ἂν εἴη περὶ οὗ λέγει. εἰ ἐν Τύρῳ καὶ Σιδῶνι ἐγενήθησαν αἱ δυνάμεις αἱ γενόμεναι ἐν ὑμῖν, πάλαι ἂν ἐν σάκκῳ καὶ σποδῷ καθήμεναι μετενόησαν. ὅσα ἂν αἰτήσητε τὸν πατέρα ἐν τῷ ὀνόματί μου, δώσει ὑμῖν. Υμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου. οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς. μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν.

126 εἶπε δὲ Μαριάμ· ἰδοὺ ἡ δούλη Κυρίου· γένοιτό μοι κατὰ τὸ ῥῆμά σου. ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου· 6-10 ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου· γενηθήτω τὸ θέλημά σου. 3324. ΑΙ ΕΓΚΛΙΣΕΙΣ ΚΡΙΣΕΩΣ ΕΙΝΑΙ: Α) ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΠΑΝΤΟΣ ΧΡΟΝΟΥ, Β) ΔΥΝΗΤΙΚΗ ΟΡΙΣΤΙΚΗ, Γ) ΔΥΝΗΤΙΚΗ ΕΥΚΤΙΚΗ. Καὶ ὁ Λόγος σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν. εἰ μὴ ἐκολόβωσε Κύριος τὰς ἡμέρας, οὐκ ἂν ἐσώθη πᾶσα σάρξ. ἐνένευον δὲ τῷ πατρὶ αὐτοῦ τὸ τί ἂν θέλοι καλεῖσθαι αὐτόν. 3335. ΑΙ ΕΓΚΛΙΣΕΙΣ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ ΕΙΝΑΙ: Α) ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ, Β) ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗ, Γ) ΑΠΛΗ ΄Η ΕΥΧΕΤΙΚΗ ΕΥΚΤΙΚΗ, Δ) ΕΥΧΕΤΙΚΗ ΟΡΙΣΤΙΚΗ. ἵνα πάντες ἓν ὦσι, καθὼς σύ, πάτερ, ἐν ἐμοὶ κἀγὼ ἐν σοί, ἵνα καὶ αὐτοὶ ἐν ἡμῖν ἓν ὦσιν. βάλε τὴν μάχαιραν εἰς τὴν θήκην. εἶπε δὲ Μαριάμ· ἰδοὺ ἡ δούλη Κυρίου· γένοιτό μοι κατὰ τὸ ῥῆμά σου. Είθε σοι τότε μη συνεγενόμην (μακάρι να μη σε συναντουσα τότε). Ώφελε Διάβολος μη είναι (= μακάρι να μην υπηρχε ο Διάβολος, αλλά υπάρχει). 3346. ΑΙ ΕΓΚΛΙΣΕΙΣ ΤΙΘΕΝΤΑΙ ΕΙΣ ΤΑΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥΣ ΚΑΙ ΕΞΗΡΤΗΜΕΝΑΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ. ΕΠΟΜΕΝΩΣ ΚΑΙ ΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΔΙΑΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΕΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΚΡΙΣΕΩΣ (ΑΡΝΗΣΙΣ ΟΥ) ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ (ΑΡΝΗΣΙΣ ΜΗ). Καὶ ὁ Λόγος σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν. ἐνένευον δὲ τῷ πατρὶ αὐτοῦ τὸ τί ἂν θέλοι καλεῖσθαι αὐτόν. ἐν γὰρ τῇ ἀναστάσει οὔτε γαμοῦσιν οὔτε ἐκγαμίζονται. ἀμὴν λέγω σοι, οὐ μὴ ἐξέλθῃς ἐκεῖθεν ἕως οὗ ἀποδῷς τὸν ἔσχατον κοδράντην. ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου· 6-10 ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου· γενηθήτω τὸ θέλημά σου. οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς.

127 μή τις ὑμᾶς ἐξαπατήσῃ κατὰ μηδένα τρόπον· ὅτι ἐὰν μὴ ἔλθῃ ἡ ἀποστασία πρῶτον καὶ ἀποκαλυφθῇ ὁ ἄνθρωπος τῆς ἁμαρτίας, ὁ υἱὸς τῆς ἀπωλείας… 335 ΑΙ ΕΓΚΛΙΣΕΙΣ ΕΙΣ ΤΑΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ Α΄ΟΡΙΣΤΙΚΗ Η ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤ’ ΕΞΟΧΗΝ Η ΕΓΚΛΙΣΙΣ ΤΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ, ΑΛΛΑ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΕΚΦΡΑΖΗ ΚΑΙ ΑΛΛΑΣ ΕΝΝΟΙΑΣ. ΟΥΤΩ ΑΥΤΗ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ ΕΙΣ: 1. ΑΠΛΗΝ ΟΡΙΣΤΙΚΗΝ. ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΣ ΧΡΟΝΟΥ, ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΝ ΚΑΙ ΔΕΧΕΤΑΙ ΑΡΝΗΣΙΝ ΟΥ.

διὰ τοῦτο δώσει Κύριος αὐτὸς ὑμῖν σημεῖον· ἰδοὺ ἡ παρθένος ἐν γαστρὶ ἕξει, καὶ τέξεται υἱόν, καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ ᾿Εμμανουήλ. ΚΑΙ ἐξελεύσεται ράβδος ἐκ τῆς ρίζης ᾿Ιεσσαί, καὶ ἄνθος ἐκ τῆς ρίζης ἀναβήσεται. καὶ ἡ παιδεία Κυρίου Κυρίου ἀνοίγει μου τὰ ὦτα, ἐγὼ δὲ οὐκ ἀπειθῶ οὐδὲ ἀντιλέγω, 6 τὸν νῶτόν μου ἔδωκα εἰς μάστιγας, τὰς δὲ σιαγόνας μου εἰς ραπίσματα, τὸ δὲ πρόσωπόν μου οὐκ ἀπέστρεψα ἀπὸ αἰσχύνης ἐμπτυσμάτων· 13 ᾿Ιδοὺ συνήσει ὁ παῖς μου καὶ ὑψωθήσεται καὶ δοξασθήσεται καὶ μετεωρισθήσεται σφόδρα. 4 οὗτος τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν φέρει καὶ περὶ ἡμῶν ὀδυνᾶται, καὶ ἡμεῖς ἐλογισάμεθα αὐτὸν εἶναι ἐν πόνῳ καὶ ἐν πληγῇ ὑπὸ Θεοῦ καὶ ἐν κακώσει. 5 αὐτὸς δὲ ἐτραυματίσθη διὰ τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν καὶ μεμαλάκισται διὰ τὰς ἀνομίας ἡμῶν· παιδεία εἰρήνης ἡμῶν ἐπ᾿ αὐτόν. τῷ μώλωπι αὐτοῦ ἡμεῖς ἰάθημεν. 336 ΑΙ ΕΓΚΛΙΣΕΙΣ ΕΙΣ ΤΑΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ Α΄ΟΡΙΣΤΙΚΗ Η ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤ’ ΕΞΟΧΗΝ Η ΕΓΚΛΙΣΙΣ ΤΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ, ΑΛΛΑ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΕΚΦΡΑΖΗ ΚΑΙ ΑΛΛΑΣ ΕΝΝΟΙΑΣ. ΟΥΤΩ ΑΥΤΗ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ ΕΙΣ: 2. ΔΥΝΗΤΙΚΗΝ ΟΡΙΣΤΙΚΗΝ. ΕΙΝΑΙ ΧΡΟΝΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΑΝ, ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ ΓΕΝΕΣΘΑΙ ΚΑΤΑ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ Ή ΤΟ ΜΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΝ, ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΛΗΨΙΝ Ή ΤΟ ΣΥΝΗΘΩΣ ΓΙΓΝΟΜΕΝΟΝ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΚΑΙ ΔΕΧΕΤΑΙ ΑΡΝΗΣΙΝ ΟΥ. εἰ ἐν Τύρῳ καὶ Σιδῶνι ἐγενήθησαν αἱ δυνάμεις αἱ γενόμεναι ἐν ὑμῖν, πάλαι ἂν ἐν σάκκῳ καὶ σποδῷ καθήμεναι μετενόησαν. εἰ μὴ ἐκολόβωσε Κύριος τὰς ἡμέρας, οὐκ ἂν ἐσώθη πᾶσα σάρξ. ὅσοι ἂν ἥπτοντο αὐτοῦ, ἐσῴζοντο.

128

εἰ ἐν Σοδόμοις ἐγενήθησαν αἱ δυνάμεις αἱ γενόμεναι ἐν σοί, ἔμειναν ἂν μέχρι τῆς σήμερον. εἰ δὲ ἐγνώκειτε τί ἐστιν ἔλεον θέλω καὶ οὐ θυσίαν, οὐκ ἂν κατεδικάσατε τοὺς ἀναιτίους. ἐν τῇ οἰκίᾳ τοῦ πατρός μου μοναὶ πολλαί εἰσιν· εἰ δὲ μή, εἶπον ἂν ὑμῖν. 337 ΑΙ ΕΓΚΛΙΣΕΙΣ ΕΙΣ ΤΑΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ Α΄ΟΡΙΣΤΙΚΗ Η ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤ’ ΕΞΟΧΗΝ Η ΕΓΚΛΙΣΙΣ ΤΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ, ΑΛΛΑ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΕΚΦΡΑΖΗ ΚΑΙ ΑΛΛΑΣ ΕΝΝΟΙΑΣ. ΟΥΤΩ ΑΥΤΗ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ ΕΙΣ: 3. ΕΥΧΕΤΙΚΗΝ ΟΡΙΣΤΙΚΗΝ. ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΥ Ή ΣΠΑΝΙΩΤΕΡΟΝ ΑΟΡΙΣΤΟΥ ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΕΙΘΕ, ΕΙ ΓΑΡ, ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΕΥΧΗΝ ΑΝΕΚΠΛΗΡΩΤΟΝ ΚΑΙ ΔΕΧΕΤΑΙ ΑΡΝΗΣΙΝ ΜΗ. ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ: Η ΕΥΧΕΤΙΚΗ ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΕΚΦΕΡΕΤΑΙ ΠΟΛΛΑΚΙΣ ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΟΥ ΩΦΕΛΟΝ (ΩΦΕΛΕΣ, ΩΦΕΛΕ Κ.ΛΠ.) ΚΑΙ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ ΕΝΕΣΤΩΤΟΣ Ή ΑΟΡΙΣΤΟΥ.

Είθε σοι τότε μη συνεγενόμην (μακάρι να μη σε συναντουσα τότε). Ώφελε Διάβολος μη είναι (= μακάρι να μην υπηρχε ο Διάβολος, αλλά υπάρχει). 338 Β΄. ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ Η ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΘΥΜΙΑΝ ΤΟΥ ΛΕΓΟΝΤΟΣ ΔΥΝΑΤΗΝ ΚΑΙ ΠΡΟΣΔΟΚΩΜΕΝΗΝ, ΔΕΧΕΤΑΙ ΑΡΝΗΣΙΝ ΜΗ, ΚΑΙ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ ΕΙΣ: 1. ΒΟΥΛΗΤΙΚΗΝ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗΝ: ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΕΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΥ, ΕΚΦΕΡΕΤΑΙ ΜΟΝΗ Ή ΜΕ ΤΑ ΠΑΡΑΚΕΛΕΥΣΤΙΚΑ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΑ ΑΓΕ (ΑΓΕΓΕ), ΑΓΕ ΔΗ, ΙΘΙ, ΙΘΙ ΔΗ, ΦΕΡΕ (ΦΕΡΕΤΕ), ΦΕΡΕ ΔΗ = ΕΜΠΡΟΣ, ΕΜΠΡΟΣ ΛΟΙΠΟΝ, ΕΛΑ, ΕΛΑ ΚΙ ΑΣ, ΚΑΙ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΠΡΟΤΡΟΠΗΝ.

ΣΟΦΙΑ. ΟΡΘΟΙ ΑΚΟΥΣΩΜΕΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ… ΒΑΡΒΑΡΑΝ ΤΗΝ ΑΓΙΑΝ ΤΙΜΗΣΩΜΕΝ. ΜΗ ΜΕΙΝΩΜΕΝ ΕΞΩ ΤΟΥ ΝΥΜΦΩΝΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ. ΤΗ ΘΕΟΤΟΚΩ ΕΚΤΕΝΩΣ ΝΥΝ ΠΡΟΣΔΡΑΜΩΜΕΝ, ΑΜΑΡΤΩΛΟΙ ΚΑΙ ΤΑΠΕΙΝΟΙ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΕΣΩΜΕΝ. ΔΕΥΤΕ ΙΔΩΜΕΝ ΠΙΣΤΟΙ, ΠΟΥ ΕΓΕΝΝΗΘΗ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ. ἄγωμεν καὶ ἡμεῖς ἵνα ἀποθάνωμεν μετ᾿ αὐτοῦ.

129 339 Β΄. ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ Η ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΘΥΜΙΑΝ ΤΟΥ ΛΕΓΟΝΤΟΣ ΔΥΝΑΤΗΝ ΚΑΙ ΠΡΟΣΔΟΚΩΜΕΝΗΝ, ΔΕΧΕΤΑΙ ΑΡΝΗΣΙΝ ΜΗ, ΚΑΙ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ ΕΙΣ: 2. ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΙΚΗΝ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗΝ: ΕΙΝΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟΥ Ή ΤΡΙΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ, ΧΡΟΝΟΥ ΑΟΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΙΝ. μὴ φοβηθῇς παραλαβεῖν Μαριὰμ. μηδὲ κληθῆτε καθηγηταί. μή τις ὑμᾶς ἐξαπατήσῃ κατὰ μηδένα τρόπον. Μὴ νομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας. τῷ αἰτοῦντί σε δίδου καὶ τὸν θέλοντα ἀπὸ σοῦ δανείσασθαι μὴ ἀποστραφῇς. 340 Β΄. ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ Η ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΘΥΜΙΑΝ ΤΟΥ ΛΕΓΟΝΤΟΣ ΔΥΝΑΤΗΝ ΚΑΙ ΠΡΟΣΔΟΚΩΜΕΝΗΝ, ΔΕΧΕΤΑΙ ΑΡΝΗΣΙΝ ΜΗ, ΚΑΙ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ ΕΙΣ: 3. ΑΠΟΡΗΜΑΤΙΚΗΝ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗΝ: ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΟΥ Ή ΤΡΙΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ, ΕΚΦΕΡΕΤΑΙ ΜΟΝΗ Ή ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΙ, ΒΟΥΛΕΣΘΕ, ΘΕΛΕΙΣ, ΘΕΛΕΤΕ, ΤΙΘΕΤΑΙ ΕΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙ’ ΑΥΤΗΣ Ο ΕΡΩΤΩΝ ΑΠΟΡΕΙ Ή ΖΗΤΕΙ ΓΝΩΜΗΝ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΡΑΚΤΕΟΥ. βούλεσθε οὖν ὑμῖν ἀπολύσω τὸν βασιλέα τῶν ᾿Ιουδαίων; τί θέλετε ποιήσω ὑμῖν; ποῦ θέλεις ἑτοιμάσωμέν σοι φαγεῖν τὸ πάσχα; ΕΙΠΩΜΕΝ Ή ΣΙΓΩΜΕΝ; ( ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ Ή ΝΑ…) 341 Γ΄. ΕΥΚΤΙΚΗ Η ΕΥΚΤΙΚΗ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΕΥΧΗΝ Ή ΕΠΙΘΥΜΙΑΝ ΤΟΥ ΛΕΓΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ ΕΙΣ: 1. ΑΠΛΗΝ Ή ΕΥΧΕΤΙΚΗΝ ΕΥΚΤΙΚΗΝ: ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΣ ΧΡΟΝΟΥ, ΕΚΦΕΡΕΤΑΙ ΜΟΝΗ Ή ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΜΟΡΙΩΝ ΕΙΘΕ, ΕΙ ΓΑΡ, ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΕΥΧΗΝ Η ΟΠΟΙΑ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΕΚΠΛΗΡΩΘΗ ΚΑΙ ΔΕΧΕΤΑΙ ΑΡΝΗΣΙΝ ΜΗ.

εἶπε δὲ Μαριάμ· ἰδοὺ ἡ δούλη Κυρίου· γένοιτό μοι κατὰ τὸ ῥῆμά σου. τὸ ἀργύριόν σου σὺν σοὶ εἴη εἰς ἀπώλειαν. χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη πληθυνθείη. Τί οὖν ἐροῦμεν; ἐπιμενοῦμεν τῇ ἁμαρτίᾳ ἵνα ἡ χάρις πλεονάσῃ; 6-2 μὴ γένοιτο.

130 Ο ΘΕΟΣ ΟΙΚΤΕΙΡΗΣΑΙ ΗΜΑΣ, ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΣΑΙ ΗΜΑΣ, ΕΠΙΦΑΝΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟΝ ΑΥΤΟΥ ΕΦ’ ΗΜΑΣ, ΚΑΙ ΕΛΕΗΣΑΙ ΗΜΑΣ.

342 Γ΄. ΕΥΚΤΙΚΗ Η ΕΥΚΤΙΚΗ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΕΥΧΗΝ Ή ΕΠΙΘΥΜΙΑΝ ΤΟΥ ΛΕΓΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ ΕΙΣ: 2. ΔΥΝΗΤΙΚΗΝ ΕΥΚΤΙΚΗΝ. ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΣ ΧΡΟΝΟΥ ΠΛΗΝ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ, ΣΥΝΟΔΕΥΕΤΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΑΠΟ ΤΟ ΔΥΝΗΤΙΚΟΝ ΜΟΡΙΟΝ ΑΝ, ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΕΥΧΗΝ ΔΥΝΑΤΗΝ ΝΑ ΕΚΠΛΗΡΩΘΗ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ Ή ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΚΑΙ ΔΕΧΕΤΑΙ ΑΡΝΗΣΙΝ ΟΥ.

ΔΙΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΥΤΟΝ ΠΟΤΑΜΟΝ ΟΥΚ ΑΝ ΕΜΒΑΙΗΣ. 343 Δ΄. ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗ Η ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΑΠΑΙΤΗΣΙΝ ΤΟΥ ΛΕΓΟΝΤΟΣ, ΔΗΛ. ΕΝΤΟΝΟΝ ΑΥΤΟΥ ΕΠΙΘΥΜΙΑΝ, ΔΕΧΕΤΑΙ ΑΡΝΗΣΙΝ ΜΗ ΚΑΙ, ΑΝΑΛΟΓΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΔΙΑΘΕΣΙΝ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟΝ ΠΡΟΣ ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΑΙ, ΦΑΝΕΡΩΝΕΙ: 1. ΠΡΟΣΤΑΓΗΝ (ΠΡΟΣ ΚΑΤΩΤΕΡΟΝ). 2. ΠΡΟΤΡΟΠΗΝ Ή ΠΑΡΑΙΝΕΣΙΝ (ΠΡΟΣ ΙΣΟΝ). 3. ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΝ (ΠΡΟΣ ΑΝΩΤΕΡΟΝ) Ή ΔΕΗΣΙΝ (ΠΡΟΣ ΘΕΟΝ). 4. ΕΥΧΗΝ Ή ΚΑΤΑΡΑΝ. 5. ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΙΝ. ΔΕΧΕΤΑΙ ΑΡΝΗΣΙΝ ΜΗ. 6. ΣΥΓΚΑΤΑΘΕΣΙΝ. καὶ γὰρ ἐγὼ ἄνθρωπός εἰμι ὑπὸ ἐξουσίαν, ἔχων ὑπ᾿ ἐμαυτὸν στρατιώτας, καὶ λέγω τούτῳ, πορεύθητι, καὶ πορεύεται, καὶ ἄλλῳ, ἔρχου, καὶ ἔρχεται, καὶ τῷ δούλῳ μου, ποίησον τοῦτο, καὶ ποιεῖ.(1) ΑΥΞΑΝΕΣΘΕ ΚΑΙ ΠΛΗΘΥΝΕΣΘΕ ΚΑΙ ΠΛΗΡΩΣΑΤΕ ΤΗΝ ΓΗΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΚΥΡΙΕΥΣΑΤΕ ΑΥΤΗΣ ΚΑΙ ΑΡΧΕΤΕ ΤΩΝ ΙΧΘΥΩΝ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΗΣ. (1) γύμναζε σεαυτὸν πρὸς εὐσέβειαν.(2) 20 ῏Ω Τιμόθεε, τὴν παρακαταθήκην φύλαξον.(2) μωρὰς δὲ ζητήσεις καὶ γενεαλογίας καὶ ἔρεις καὶ μάχας νομικὰς περιΐστασο· εἰσὶ γὰρ ἀνωφελεῖς καὶ μάταιοι. 3-10 αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ.(2) ἀρξάμενος καταποντίζεσθαι ἔκραξε λέγων· Κύριε, σῶσόν με. (3) ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ ΥΙΕ ΘΕΟΥ, Ο ΑΝΑΣΤΑΣ ΕΚ ΝΕΚΡΩΝ. (3)

131

ΚΥΡΙΕ, ΕΛΕΗΣΟΝ. (3) ΠΑΡΑΣΧΟΥ, ΚΥΡΙΕ. (3) χαῖρε, κεχαριτωμένη· ὁ Κύριος μετὰ σοῦ. (4) Μὴ θησαυρίζετε ὑμῖν θησαυροὺς ἐπί τῆςγῆς. (5) μὴ μεριμνᾶτε τῇ ψυχῇ ὑμῶν τί φάγητε καὶ τί πίητε, μηδὲ τῷ σώματι ὑμῶν τί ἐνδύσησθε. (5) ἔστω πᾶς ἄνθρωπος ταχὺς εἰς τὸ ἀκοῦσαι, βραδὺς εἰς τὸ λαλῆσαι. (6) ἴσθι ἐξουσίαν ἔχων ἐπάνω δέκα πόλεων. (6)

344 ΧΡΟΝΟΙ 1. ΧΡΟΝΟΣ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΛΕΓΕΤΑΙ Ο ΤΥΠΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟΝ ΔΗΛΟΥΤΑΙ ΠΟΤΕ (ΧΡΟΝΟΣ) ΚΑΙ ΠΩΣ (ΤΡΟΠΟΣ) ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΟ ΣΗΜΑΙΝΟΜΕΝΟΝ ΥΠΟ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ. 2. ΟΙ ΧΡΟΝΟΙ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ: ΕΝΕΣΤΩΣ, ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ, ΜΕΛΛΩΝ ΑΠΛΟΥΣ, ΑΟΡΙΣΤΟΣ, ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ, ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ, ΜΕΛΛΩΝ ΤΕΤΕΛΕΣΜΕΝΟΣ.

ΠΙΝΑΞ ΤΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ

ΤΡΟΠΟΣ ΕΞΕΛΙΣΟΜΕΝΟΙ

ΣΤΙΓΜΙΑΙΟΙ

ΣΥΝΤΕΛΙΚΟΙ

132

Χ Ρ Ο Ν Ο Σ

Π Α Ρ Ε Λ Θ Ο Ν

ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ

Π Α Ρ Ο Ν

ΕΝΕΣΤΩΣ

Μ Ε Λ Λ Ο Ν

ΜΕΛΛΩΝ ΑΠΛΟΥΣ

ΑΟΡΙΣΤΟΣ

ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ

ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ

ΜΕΛΛΩΝ ΑΠΛΟΥΣ

ΜΕΛΛΩΝ ΤΕΤΕΛΕΣΜΕΝΟΣ

ΟΙ ΧΡΟΝΟΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΡΙΣΤΙΚΗΝ Α΄. ΕΝΕΣΤΩΣ 1. Ο ΕΝΕΣΤΩΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΠΑΡΙΣΤΑ ΕΞΕΛΙΣΣΟΜΕΝΟΝ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΤΟ ΥΠΟ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΣΗΜΑΙΝΟΜΕΝΟΝ.

ἐγὼ μὲν βαπτίζω ὑμᾶς ἐν ὕδατι εἰς μετάνοιαν.

Εγὼ δὲ λέγω ὑμῖν μὴ ὀμόσαι ὅλως.

οὐ γὰρ ἀπέθανε τὸ κοράσιον, ἀλλὰ καθεύδει.

133 ἑταῖρε, οὐκ ἀδικῶ σε.

θέλω δὲ τούτῳ τῷ ἐσχάτῳ δοῦναι ὡς καὶ σοί.

Εγώ εἰμι τὸ Α καὶ τὸ Ω.

τάδε λέγει ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος.

ἐπιθυμεῖτε, καὶ οὐκ ἔχετε· 345 ΧΡΟΝΟΙ 1. ΧΡΟΝΟΣ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΛΕΓΕΤΑΙ Ο ΤΥΠΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟΝ ΔΗΛΟΥΤΑΙ ΠΟΤΕ (ΧΡΟΝΟΣ) ΚΑΙ ΠΩΣ (ΤΡΟΠΟΣ) ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΟ ΣΗΜΑΙΝΟΜΕΝΟΝ ΥΠΟ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ. 2. ΟΙ ΧΡΟΝΟΙ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ: ΕΝΕΣΤΩΣ, ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ, ΜΕΛΛΩΝ ΑΠΛΟΥΣ, ΑΟΡΙΣΤΟΣ, ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ, ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ, ΜΕΛΛΩΝ ΤΕΤΕΛΕΣΜΕΝΟΣ.

ΠΙΝΑΞ ΤΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ

ΤΡΟΠΟΣ ΕΞΕΛΙΣΟΜΕΝΟΙ

ΣΤΙΓΜΙΑΙΟΙ

ΣΥΝΤΕΛΙΚΟΙ

134

Χ Ρ Ο Ν Ο Σ

Π Α Ρ Ε Λ Θ Ο Ν

ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ

Π Α Ρ Ο Ν

ΕΝΕΣΤΩΣ

Μ Ε Λ Λ Ο Ν

ΜΕΛΛΩΝ ΑΠΛΟΥΣ

ΑΟΡΙΣΤΟΣ

ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ

ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ

ΜΕΛΛΩΝ ΑΠΛΟΥΣ

ΜΕΛΛΩΝ ΤΕΤΕΛΕΣΜΕΝΟΣ

ΟΙ ΧΡΟΝΟΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΡΙΣΤΙΚΗΝ Α΄. ΕΝΕΣΤΩΣ 2. Ο ΕΝΕΣΤΩΣ ΕΠΙ ΠΛΕΟΝ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΣΗΜΑΙΝΗ: α. ΤΟ ΣΥΝΗΘΩΣ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΟΝ ΕΠ’ ΑΟΡΙΣΤΟΝ. Ο ΤΟΙΟΥΤΟΣ ΕΝΕΣΤΩΣ ΛΕΓΕΤΑΙ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΟΣ, ΟΤΑΝ ΔΕ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΤΑΙ ΠΡΟΣ ΔΗΛΩΣΙΝ ΓΕΝΙΚΩΝ ΓΝΩΜΩΝ, ΓΝΩΜΙΚΟΣ.

ἀποδεκατοῦτε τὸ ἡδύοσμον καὶ τὸ πήγανον καὶ πᾶν λάχανον, καὶ παρέρχεσθε τὴν κρίσιν καὶ τὴν ἀγάπην τοῦ Θεοῦ τὸν ἥλιον αὐτοῦ ἀνατέλλει ἐπὶ πονηροὺς καὶ ἀγαθοὺς καὶ βρέχει ἐπὶ δικαίους καὶ ἀδίκους. ἐρευνᾶτε τὰς γραφάς, ὅτι ὑμεῖς δοκεῖτε ἐν αὐταῖς ζωὴν αἰώνιον ἔχειν. φθείρουσιν ἤθη χρηστὰ ὁμιλίαι κακαί. Οὐδείς δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύειν.

135 ῾Ο Θεὸς ἀγάπη ἐστί.

346 ΧΡΟΝΟΙ 1. ΧΡΟΝΟΣ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΛΕΓΕΤΑΙ Ο ΤΥΠΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟΝ ΔΗΛΟΥΤΑΙ ΠΟΤΕ (ΧΡΟΝΟΣ) ΚΑΙ ΠΩΣ (ΤΡΟΠΟΣ) ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΟ ΣΗΜΑΙΝΟΜΕΝΟΝ ΥΠΟ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ. 2. ΟΙ ΧΡΟΝΟΙ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ: ΕΝΕΣΤΩΣ, ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ, ΜΕΛΛΩΝ ΑΠΛΟΥΣ, ΑΟΡΙΣΤΟΣ, ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ, ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ, ΜΕΛΛΩΝ ΤΕΤΕΛΕΣΜΕΝΟΣ.

ΠΙΝΑΞ ΤΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ

ΤΡΟΠΟΣ

Χ Ρ Ο Ν Ο Σ

ΕΞΕΛΙΣΟΜΕΝΟΙ

ΣΤΙΓΜΙΑΙΟΙ

ΣΥΝΤΕΛΙΚΟΙ

Π Α Ρ Ε Λ Θ Ο Ν

ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ

ΑΟΡΙΣΤΟΣ

ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ

Π Α Ρ Ο Ν

ΕΝΕΣΤΩΣ

Μ Ε Λ Λ Ο Ν

ΜΕΛΛΩΝ ΑΠΛΟΥΣ

ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ

ΜΕΛΛΩΝ ΑΠΛΟΥΣ

ΜΕΛΛΩΝ ΤΕΤΕΛΕΣΜΕΝΟΣ

136

ΟΙ ΧΡΟΝΟΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΡΙΣΤΙΚΗΝ Α΄. ΕΝΕΣΤΩΣ 2. Ο ΕΝΕΣΤΩΣ ΕΠΙ ΠΛΕΟΝ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΣΗΜΑΙΝΗ: β) ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΝ ΤΟΥ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΛΕΓΕΤΑΙ ΕΝΕΣΤΩΣ ΒΟΥΛΗΤΙΚΟΣ Ή ΑΠΟΠΕΙΡΑΤΙΚΟΣ. ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΕΠΙ ΤΩΝ ΡΗΜΑΤΩΝ ΔΙΔΩΜΙ, ΠΕΙΘΩ, ΑΠΟΚΤΕΙΝΩ, ΑΝΑΙΡΩ, ΕΛΕΥΘΕΡΩ, ΣΩΖΩ Κ.Λ.Π.

Εἰδότες οὖν τὸν φόβον τοῦ Κυρίου ἀνθρώπους πείθομεν. (επιχειρουμεν να πείσωμεν περι της ειλικρινείας μας τους ανθρώπους, που δεν μας ξεύρουν). ἄρτι γὰρ ἀνθρώπους πείθω ἢ τὸν Θεόν; ἢ ζητῶ ἀνθρώποις ἀρέσκειν; 3473. Ο ΕΝΕΣΤΩΣ ΠΟΛΛΑΚΙΣ ΤΙΘΕΤΑΙ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΘΕΣΙΝ ΤΩΝ ΕΞΗΣ ΧΡΟΝΩΝ: α. ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ, ΟΤΑΝ ΘΕΛΩΜΕΝ ΝΑ ΔΗΛΩΣΩΜΕΝ ΟΤΙ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΘΑ ΣΥΜΒΗ ΤΟ ΥΠΟ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΣΗΜΑΙΝΟΜΕΝΟΝ. ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΕΠΙ ΤΩΝ ΚΙΝΗΣΕΩΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΩΝ ΡΗΜΑΤΩΝ.

εἰ δὲ μή, ἔρχομαί σοι ταχὺ καὶ κινήσω τὴν λυχνίαν σου ἐκ τοῦ τόπου αὐτῆς. εἰ δὲ μή, ἔρχομαί σοι ταχὺ καὶ πολεμήσω μετ᾿ αὐτῶν ἐν τῇ ῥομφαίᾳ τοῦ στόματός μου. ἰδοὺ βάλλω αὐτὴν εἰς κλίνην καὶ τοὺς μοιχεύοντας μετ᾿ αὐτῆς εἰς θλῖψιν μεγάλην. οὐ βάλλω ἐφ᾿ ὑμᾶς ἄλλο βάρος. ἰδοὺ ἡμέραι ἔρχονται, λέγει Κύριος, καὶ ἀναστήσω τῷ Δαυὶδ ἀνατολὴν δικαίαν. ΙΔΟΥ ἐγὼ ἐξαποστέλλω τὸν ἄγγελόν μου, καὶ ἐπιβλέψεται ὁδὸν πρὸ προσώπου μου. τάδε λέγει Κύριος τοῖς ὀστέοις τούτοις· ἰδοὺ ἐγὼ φέρω ἐφ’ ὑμᾶς πνεῦμα ζωῆς. Χαῖρε σφόδρα, θύγατερ Σιών· κήρυσσε, θύγατερ ῾Ιερουσαλήμ· ἰδοὺ ὁ βασιλεὺς σου ἔρχεταί σοι, δίκαιος καὶ σῴζων αὐτός, πραΰς καὶ ἐπιβεβηκὼς ἐπὶ ὑποζύγιον καὶ πῶλον νέον. 3483. Ο ΕΝΕΣΤΩΣ ΠΟΛΛΑΚΙΣ ΤΙΘΕΤΑΙ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΘΕΣΙΝ ΤΩΝ ΕΞΗΣ ΧΡΟΝΩΝ: β. ΑΟΡΙΣΤΟΥ ΕΙΣ ΤΑΣ ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΓΡΑΦΑΣ, ΟΤΑΝ ΘΕΛΩΜΕΝ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΗΣΩΜΕΝ ΤΗΝ ΔΙΗΓΗΣΙΝ ΕΝΤΟΝΩΤΕΡΑΝ, ΚΑΙ ΛΕΓΕΤΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΕΝΕΣΤΩΣ.

137

᾽Εν δὲ ταῖς ἡμέραις ἐκείναις παραγίνεται ᾽Ιωάννης ὁ βαπτιστὴς κηρύσσων. Τότε παραγίνεται ὁ ᾽Ιησοῦς ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας ἐπὶ τὸν ᾽Ιορδάνην. Πάλιν παραλαμβάνει αὐτὸν ὁ διάβολος εἰς ὄρος ὑψηλὸν λίαν. Τότε προσέρχονται αὐτῷ οἱ μαθηταὶ ᾽Ιωάννου λέγοντες. εὑρίσκει Φίλιππος τὸν Ναθαναὴλ. Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ ἔρχεται πρωῒ σκοτίας ἔτι οὔσης εἰς τὸ μνημεῖον͵ καὶ βλέπει τὸν λίθον ἠρμένον ἐκ τοῦ μνημείου. 20.2 τρέχει οὖν καὶ ἔρχεται πρὸς Σίμωνα Πέτρον καὶ πρὸς τὸν ἄλλον μαθητὴν ὃν ἐφίλει ὁ Ἰησοῦς͵ καὶ λέγει αὐτοῖς͵ ῏Ηραν τὸν Κύριον. καὶ θεωρεῖ τὸν οὐρανὸν ἀνεῳγμένον καὶ καταβαῖνον ἐπ᾿ αὐτὸν σκεῦός τι ὡς ὀθόνην μεγάλην. ΕΝΤΑΥΘΑ ΙΩΑΝΝΟΥ ΑΠΟΤΕΜΝΕΤΑΙ Η ΚΕΦΑΛΗ (ΑΠΕΚΟΠΗ).

3493. Ο ΕΝΕΣΤΩΣ ΠΟΛΛΑΚΙΣ ΤΙΘΕΤΑΙ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΘΕΣΙΝ ΤΩΝ ΕΞΗΣ ΧΡΟΝΩΝ: γ. ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΥ, ΟΤΑΝ ΘΕΛΩΜΕΝ ΝΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΩΜΕΝ ΤΟ ΥΠΟ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΣΗΜΑΙΝΟΜΕΝΟΝ ΩΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΝΥΝ ΙΣΧΥΟΝ, ΚΑΙ ΛΕΓΕΤΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΣ ΕΝΕΣΤΩΣ. ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΣΥΝΗΘΩΣ ΕΠΙ ΤΩΝ ΡΗΜΑΤΩΝ ΑΚΟΥΩ, ΠΥΝΘΑΝΟΜΑΙ, ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ, ΓΙΓΝΩΣΚΩ, ΜΑΝΘΑΝΩ, ΣΤΕΡΟΜΑΙ Κ.Λ.Π. ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΩΣ ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΙ ΟΙ ΕΝΕΣΤΩΤΕΣ: ΗΚΩ (ΕΧΩ ΕΛΘΕΙ), ΟΙΧΟΜΑΙ (ΕΧΩ ΑΠΕΛΘΕΙ), ΚΑΘΗΜΑΙ (ΕΙΜΑΙ ΚΑΘΙΣΜΕΟΣ). Τί τοῦτο ἀκούω περὶ σοῦ; ἀπόδος τὸν λόγον τῆς οἰκονομίας σου. Ὅλως ἀκούεται ἐν ὑμῖν πορνεία. ἀκούω σχίσματα ἐν ὑμῖν ὑπάρχειν. ἀκούομεν γάρ τινας περιπατοῦντας ἐν ὑμῖν ἀτάκτως. ᾿Ιδοὺ ἥκω τοῦ ποιῆσαι ὁ Θεός, τὸ θέλημά σου. ῾Ο ἀδελφός σου ἥκει, καὶ ἔθυσεν ὁ πατήρ σου τὸν μόσχον τὸν σιτευτόν.

138 τί ἐμοὶ καὶ σοί, γύναι; οὔπω ἥκει ἡ ὥρα μου. κάθημαι καθὼς βασίλισσα καὶ χήρα οὐκ εἰμὶ. ἤδη δὲ ἡ ἀξίνη πρὸς τὴν ῥίζαν τῶν δένδρων κεῖται. ὁ κόσμος ὅλος ἐν τῷ πονηρῷ κεῖται.

350 Β΄. ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ 1. Ο ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΠΑΡΙΣΤΑ ΕΞΕΛΙΣΣΟΜΕΝΟΝ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΤΟ ΥΠΟ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΣΗΜΑΙΝΟΜΕΝΟΝ. ΔΗΛ. Ο ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ Ο,ΤΙ Ο ΕΝΕΣΤΩΣ ΔΙΑ ΤΟ ΠΑΡΟΝ.

πηγὴ δὲ ἀνέβαινεν ἐκ τῆς γῆς καὶ ἐπότιζε πᾶν τὸ πρόσωπον τῆς γῆς. καὶ ἦσαν οἱ δύο γυμνοί, ὅ τε ᾿Αδὰμ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ, καὶ οὐκ ᾐσχύνοντο. καὶ ἐπεκράτει τὸ ὕδωρ καὶ ἐπληθύνετο σφόδρα ἐπὶ τῆς γῆς, καί ἐπεφέρετο ἡ κιβωτὸς ἐπάνω τοῦ ὕδατος. ἐσπούδαζον οἱ ἄγγελοι τὸν Λὼτ λέγοντες· ἀναστὰς λάβε τὴν γυναῖκά σου καὶ τὰς δύο θυγατέρας σου, ἃς ἔχεις, καὶ ἔξελθε. καὶ λαβόντες αὐτόν ἔρριψαν εἰς τὸν λάκκον· ὁ δὲ λάκκος κενός, ὕδωρ οὐκ εἶχεν. καὶ ἐθυμώθη Βαλαὰμ καὶ ἔτυπτε τὴν ὄνον τῇ ράβδῳ. καὶ λέγει ἡ ὄνος τῷ Βαλαάμ· οὐκ ἐγὼ ἡ ὄνος σου, ἐφ’ ἧς ἐπέβαινες ἀπὸ νεότητός σου ἕως τῆς σήμερον ἡμέρας; ΚΑΙ οἱ ἀλλόφυλοι ἐπολέμουν ἐπὶ ᾿Ισραήλ. Καὶ ἦν ὁ σταθμὸς τοῦ χρυσίου τοῦ ἐληλυθότος τῷ Σαλωμὼν ἐν ἐνιαυτῷ ἑνὶ ἑξακόσια καὶ ἐξηκονταὲξ τάλαντα χρυσίου. μετὰ τῶν μισούντων τὴν εἰρήνην ἤμην εἰρηνικός· ὅταν ἐλάλουν αὐτοῖς, ἐπολέμουν με δωρεάν. κατενόουν εἰς τὰ δεξιὰ καὶ ἐπέβλεπον, καὶ οὐκ ἦν ὁ ἐπιγινώσκων με. ἠκολούθει δὲ αὐτῷ ὄχλος πολύς, ἀνῆλθεν δὲ εἰς τὸ ὄρος Ἰησοῦς͵ καὶ ἐκεῖ ἐκάθητο μετὰ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ.

139

351 ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ: ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟΝ ΣΗΜΕΙΟΝ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ ΕΙΣ ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ Ο ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ ΤΟΠΟΘΕΤΕΙ ΤΟ ΥΠΟ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΣΗΜΑΙΝΟΜΕΝΟΝ Ή ΡΗΤΩΣ ΔΗΛΟΥΤΑΙ Ή ΝΟΕΙΤΑΙ ΕΚ ΤΩΝ ΣΥΜΦΡΑΖΟΜΕΝΩΝ. καὶ λέγει ἡ ὄνος τῷ Βαλαάμ· οὐκ ἐγὼ ἡ ὄνος σου, ἐφ’ ἧς ἐπέβαινες ἀπὸ νεότητός σου ἕως τῆς σήμερον ἡμέρας; ΚΑΙ οἱ ἀλλόφυλοι ἐπολέμουν ἐπὶ ᾿Ισραήλ… 3522. Ο ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ ΕΠΙ ΠΛΕΟΝ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΣΗΜΑΙΝΗ: α. ΤΟ ΣΥΝΗΘΩΣ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΟΝ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΚΑΙ ΛΕΓΕΤΑΙ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ.

Καὶ ἐπορεύοντο οἱ γονεῖς αὐτοῦ κατ᾽ ἔτος εἰς ᾽Ιερουσαλὴμ τῇ ἑορτῇ τοῦ πάσχα. καθ΄ ἡμέραν τε προσκαρτεροῦντες ὁμοθυμαδὸν ἐν τῷ ἱερῷ͵ κλῶντές τε κατ΄ οἶκον ἄρτον͵ μετελάμβανον τροφῆς.   καὶ λέγει ἡ ὄνος τῷ Βαλαάμ· οὐκ ἐγὼ ἡ ὄνος σου, ἐφ’ ἧς ἐπέβαινες ἀπὸ νεότητός σου ἕως τῆς σήμερον ἡμέρας; 3532. Ο ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ ΕΠΙ ΠΛΕΟΝ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΣΗΜΑΙΝΗ: β. ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΝ ΤΟΥ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΚΑΙ ΛΕΓΕΤΑΙ ΒΟΥΛΗΤΙΚΟΣ Ή ΑΠΟΠΕΙΡΑΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ.

καὶ ἐδίδουν αὐτῷ ἐσμυρνισμένον οἶνον͵ ο δὲ οὐκ ἔλαβεν.   καὶ ἐπεθύμει χορτασθῆναι ἐκ τῶν κερατίων ὧν ἤσθιον οἱ χοῖροι. καὶ ἀπὸ τότε ἐζήτει εὐκαιρίαν ἵνα αὐτὸν παραδῷ. καὶ οὐκ ἤθελεν παρακληθῆναι, ὅτι οὐκ εἰσίν. ἤθελον οὖν λαβεῖν αὐτὸν εἰς τὸ πλοῖον.

140

ἔπειθον αὐτοὺς προσμένειν τῇ χάριτι τοῦ Θεοῦ. ἐλάλει τε καὶ συνεζήτει πρὸς τοὺς Ἑλληνιστάς· οἱ δὲ ἐπεχείρουν ἀνελεῖν αὐτόν. 3543. ΟΣΩΝ ΡΗΜΑΤΩΝ Ο ΕΝΕΣΤΩΣ ΤΙΘΕΤΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΘΕΣΙΝ ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΥ (ΑΚΟΥΩ, ΠΥΝΘΑΝΟΜΑΙ, ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ, ΓΙΓΝΩΣΚΩ, ΜΑΝΘΑΝΩ, ΣΤΕΡΟΜΑΙ Κ.ΛΠ.), Ο ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ ΤΙΘΕΤΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΘΕΣΙΝ ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΥ. ΤΩΝ ΡΗΜΑΤΩΝ ΗΚΩ ΚΑΙ ΟΙΧΟΜΑΙ Ο ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ ΤΙΘΕΤΑΙ ΑΝΤΙ ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΥ, ΣΥΝΗΘΕΣΤΕΡΟΝ ΔΕ ΑΝΤΙ ΑΟΡΙΣΤΟΥ. ἐγίνωσκεν γὰρ ὅτι διὰ φθόνον παραδεδώκεισαν αὐτὸν οἱ ἀρχιερεῖς. ᾽Εν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἐξελθὼν ὁ ᾽Ιησοῦς τῆς οἰκίας ἐκάθητο παρὰ τὴν θάλασσαν. ἄγγελος γὰρ κυρίου καταβὰς ἐξ οὐρανοῦ καὶ προσελθὼν ἀπεκύλισεν τὸν λίθον καὶ ἐκάθητο ἐπάνω αὐτοῦ. Ταξάμενοι δὲ αὐτῷ ἡμέραν ἧκον πρὸς αὐτὸν εἰς τὴν ξενίαν.

355 Γ΄. ΜΕΛΛΩΝ ΑΠΛΟΥΣ 1. Ο ΑΠΛΟΥΣ ΜΕΛΛΩΝ ΠΑΡΙΣΤΑ ΤΟ ΥΠΟ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΣΗΜΑΙΝΟΜΕΝΟΝ ΝΑ ΛΑΜΒΑΝΗ ΧΩΡΑΝ ΕΙΣ ΜΙΑΝ ΣΤΙΓΜΗΝ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ (ΣΤΙΓΜΙΑΙΟΣ ΜΕΛΛΩΝ) Ή ΝΑ ΕΞΕΛΙΣΣΕΤΑΙ ΕΙΣ ΑΥΤΟ (ΔΙΑΡΚΗΣ ΜΕΛΛΩΝ). ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ: Η ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΧΕΙ ΕΝΑ ΤΥΠΟΝ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ ΠΡΟΣ ΔΗΛΩΣΙΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΟ ΕΝΝΟΙΩΝ ΑΥΤΟΥ, ΕΝ ΑΝΤΙΘΕΣΕΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΝΕΑΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗΝ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΔΥΟ. ( ΑΡΧ. ΕΛΛΗΝΙΚΗ: ΓΡΑΨΩ – ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ: ΘΑ ΓΡΑΨΩ, ΘΑ ΓΡΑΦΩ). Η ΔΙΑΚΡΙΣΙΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗΝ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ ΕΙΣ ΣΤΙΓΜΙΑΙΟΝ Ή ΔΙΑΡΚΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΚ ΤΩΝ ΣΥΜΦΡΑΖΟΜΕΝΩΝ.

τέξεται δὲ υἱὸν καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ ᾽Ιησοῦν, αὐτὸς γὰρ σώσει τὸν λαὸν αὐτοῦ ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν.

᾽Ιδοὺ ἡ παρθένος ἐν γαστρὶ ἕξει καὶ τέξεται υἱόν, καὶ καλέσουσιν τὸ ὄνομα αὐτοῦ ᾽Εμμανουήλ ἐκ σοῦ γὰρ ἐξελεύσεται ἡγούμενος, ὅστις ποιμανεῖ τὸν λαόν μου τὸν ᾽Ισραήλ. ὄψεσθε τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου καθήμενον ἐκ δεξιῶν τῆς δυνάμεως

141

ὁ πιστεύσας καὶ βαπτισθεὶς σωθήσεται͵ ὁ δὲ ἀπιστήσας κατακριθήσεται. 16.17 σημεῖα δὲ τοῖς πιστεύσασιν ταῦτα παρακολουθήσει· ἐν τῷ ὀνόματί μου δαιμόνια ἐκβαλοῦσιν͵ γλώσσαις λαλήσουσιν καιναῖς͵ 16.18 [καὶ ἐν ταῖς χερσὶν] ὄφεις ἀροῦσιν͵ κἂν θανάσιμόν τι πίωσιν οὐ μὴ αὐτοὺς βλάψῃ͵ ἐπὶ ἀρρώστους χεῖρας ἐπιθήσουσιν καὶ καλῶς ἕξουσιν. καὶ ἐμπαίξουσιν αὐτῷ καὶ ἐμπτύσουσιν αὐτῷ καὶ μαστιγώσουσιν αὐτὸν καὶ ἀποκτενοῦσιν͵ καὶ μετὰ τρεῖς ἡμέρας ἀναστήσεται. αὕτη κληθήσεται γυνή, ὅτι ἐκ τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς ἐλήφθη αὕτη· 24 ἕνεκεν τούτου καταλείψει ἄνθρωπος τὸν πατέρα αὐτοῦ καὶ τὴν μητέρα καὶ προσκολληθήσεται πρὸς τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν. καὶ ἔχθραν θήσω ἀνὰ μέσον σοῦ καὶ ἀνὰ μέσον τῆς γυναικὸς καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματός σου καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματος αὐτῆς· αὐτός σου τηρήσει κεφαλήν, καὶ σὺ τηρήσεις αὐτοῦ πτέρναν. 16 καὶ τῇ γυναικὶ εἶπε· πληθύνων πληθυνῶ τὰς λύπας σου καὶ τὸν στεναγμόν σου· ἐν λύπαις τέξῃ τέκνα, καὶ πρὸς τὸν ἄνδρα σου ἡ ἀποστροφή σου, καὶ αὐτός σου κυριεύσει. 17 τῷ δὲ ᾿Αδὰμ εἶπεν· ὅτι ἤκουσας τῆς φωνῆς τῆς γυναικός σου καὶ ἔφαγες ἀπὸ τοῦ ξύλου, οὗ ἐνετειλάμην σοι τούτου μόνου μὴ φαγεῖν, ἀπ᾿ αὐτοῦ ἔφαγες, ἐπικατάρατος ἡ γῆ ἐν τοῖς ἔργοις σου· ἐν λύπαις φαγῇ αὐτὴν πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς σου· 18 ἀκάνθας καὶ τριβόλους ἀνατελεῖ σοι, καὶ φαγῇ τὸν χόρτον τοῦ ἀγροῦ. 19 ἐν ἱδρῶτι τοῦ προσώπου σου φαγῇ τὸν ἄρτον σου, ἕως τοῦ ἀποστρέψαι σε εἰς γὴν γῆν, ἐξ ἧς ἐλήφθης, ὅτι γῆ εἶ καὶ εἰς γῆν ἀπελεύσῃ· καὶ εὐλογήσω τοὺς εὐλογοῦντάς σε καὶ τοὺς καταρωμένους σε καταράσομαι· καὶ ἐνευλογηθήσονται ἐν σοὶ πᾶσαι αἱ φυλαὶ τῆς γῆς. Πνεῦμα ἅγιον ἐπελεύσεται ἐπὶ σέ, καὶ δύναμις ὑψίστου ἐπισκιάσει σοι· διὸ καὶ τὸ γεννώμενον ἅγιον κληθήσεται, υἱὸς θεοῦ. ἀπὸ τοῦ νῦν μακαριοῦσίν με πᾶσαι αἱ γενεαί· Καὶ ἔσται ἐν ταῖς ἐσχάταις ἡμέραις͵ λέγει ὁ θεός͵ ἐκχεῶ ἀπὸ τοῦ πνεύματός μου ἐπὶ πᾶσαν σάρκα͵ καὶ προφητεύσουσιν οἱ υἱοὶ ὑμῶν καὶ αἱ θυγατέρες ὑμῶν͵ καὶ οἱ νεανίσκοι ὑμῶν ὁράσεις ὄψονται͵ καὶ οἱ πρεσβύτεροι ὑμῶν ἐνυπνίοις ἐνυπνιασθήσονται· 2.18 καί γε ἐπὶ τοὺς δούλους μου καὶ ἐπὶ τὰς δούλας μου ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἐκχεῶ ἀπὸ τοῦ πνεύματός μου͵ καὶ προφητεύσουσιν. 2.19 καὶ δώσω τέρατα ἐν τῷ οὐρανῷ ἄνω καὶ σημεῖα ἐπὶ τῆς γῆς κάτω͵ αἷμα καὶ πῦρ καὶ ἀτμίδα καπνοῦ· 2.20 ὁ ἥλιος μεταστραφήσεται εἰς σκότος καὶ ἡ σελήνη εἰς αἷμα πρὶν ἐλθεῖν ἡμέραν κυρίου τὴν μεγάλην [καὶ ἐπιφανῆ]. 2.21 καὶ ἔσται πᾶς ὃς ἐὰν ἐπικαλέσηται τὸ ὄνομα κυρίου σωθήσεται. Τῷ νικῶντι δώσω αὐτῷ φαγεῖν ἐκ τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς

142 ἔρχομαί σοι ταχὺ καὶ πολεμήσω μετ᾿ αὐτῶν ἐν τῇ ῥομφαίᾳ τοῦ στόματός μου. καὶ τὰ τέκνα αὐτῆς ἀποκτενῶ ἐν θανάτῳ, καὶ γνώσονται πᾶσαι αἱ ἐκκλησίαι ὅτι ἐγώ εἰμι ὁ ἐρευνῶν νεφροὺς καὶ καρδίας, καὶ δώσω ὑμῖν ἑκάστῳ κατὰ τὰ ἔργα ὑμῶν. καὶ ποιμανεῖ αὐτοὺς ἐν ῥάβδῳ σιδηρᾷ, ὡς τὰ σκεύη τὰ κεραμικὰ συντριβήσεται ἥξω ἐπὶ σὲ ὡς κλέπτης, καὶ οὐ μὴ γνώσῃ ποίαν ὥραν ἥξω ἐπὶ σέ. καὶ περιπατήσουσι μετ᾿ ἐμοῦ ἐν λευκοῖς καὶ ὁμολογήσω τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐνώπιον τοῦ πατρός μου ῾Ο νικῶν, ποιήσω αὐτὸν στῦλον ἐν τῷ ναῷ τοῦ Θεοῦ μου καὶ γράψω ἐπ᾿ αὐτὸν τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ μου καὶ εἰσελεύσομαι πρὸς αὐτὸν καὶ δειπνήσω μετ᾿ αὐτοῦ καὶ αὐτὸς μετ᾿ ἐμοῦ. λέγει αὐτῇ ὁ ᾿Ιησοῦς· ἀναστήσεται ὁ ἀδελφός σου. 11.24 λέγει αὐτῷ Μάρθα· οἶδα ὅτι ἀναστήσεται ἐν τῇ ἀναστάσει ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ. 11.25 εἶπεν αὐτῇ ὁ ᾿Ιησοῦς· ἐγώ εἰμι ἡ ἀνάστασις καὶ ἡ ζωή. 11.26 ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, κἂν ἀποθάνῃ, ζήσεται. καὶ ἔσομαι ὑμῖν εἰς πατέρα, καὶ ὑμεῖς ἔσεσθέ μοι εἰς υἱοὺς καὶ θυγατέρας, λέγει κύριος παντοκράτωρ. καὶ τότε ἀποκαλυφθήσεται ὁ ἄνομος, ὃν ὁ κύριος [Ἰησοῦς] ἀνελεῖ τῷ πνεύματι τοῦ στόματος αὐτοῦ καὶ καταργήσει τῇ ἐπιφανείᾳ τῆς παρουσίας αὐτοῦ. πορευσόμεθα εἰς τήνδε τὴν πόλιν καὶ ποιήσομεν ἐκεῖ ἐνιαυτὸν ἕνα καὶ ἐμπορευσόμεθα καὶ κερδήσομεν·. ὁ Κύριος θελήσῃ, καὶ ζήσομεν καὶ ποιήσομεν τοῦτο ἢ ἐκεῖνο. ῞Ηξει δὲ ἡ ἡμέρα Κυρίου ὡς κλέπτης ἐν νυκτί, ἐν ᾗ οὐρανοὶ ῥοιζηδὸν παρελεύσονται, στοιχεῖα δὲ καυσούμενα λυθήσονται, καὶ γῆ καὶ τὰ ἐν αὐτῇ ἔργα κατακαήσεται. οὐρανοὶ πυρούμενοι λυθήσονται καὶ στοιχεῖα καυσούμενα τήκεται! λούσω καθ᾿ ἑκάστην νύκτα τὴν κλίνην μου, ἐν δάκρυσί μου τὴν στρωμνήν μου βρέξω.

ΚΑΙ ἐξελεύσεται ράβδος ἐκ τῆς ρίζης ᾿Ιεσσαί, καὶ ἄνθος ἐκ τῆς ρίζης

143 ἀναβήσεται. 2 καὶ ἀναπαύσεται ἐπ᾿ αὐτὸν πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, πνεῦμα σοφίας καὶ συνέσεως, πνεῦμα βουλῆς καὶ ἰσχύος, πνεῦμα γνώσεως καὶ εὐσεβείας· 3 ἐμπλήσει αὐτὸν πνεῦμα φόβου Θεοῦ. οὐ κατὰ τὴν δόξαν κρινεῖ οὐδὲ κατὰ τὴν λαλιὰν ἐλέγξει, 4 ἀλλὰ κρινεῖ ταπεινῷ κρίσιν καὶ ἐλέγξει τοὺς ταπεινοὺς τῆς γῆς· καὶ πατάξει γῆν τῷ λόγῳ τοῦ στόματος αὐτοῦ καὶ ἐν πνεύματι διὰ χειλέων ἀνελεῖ ἀσεβῆ· 5 καὶ ἔσται δικαιοσύνῃ ἐζωσμένος τὴν ὀσφὺν αὐτοῦ καὶ ἀληθείᾳ εἰλημένος τὰς πλευράς. 6 καὶ συμβοσκηθήσεται λύκος μετ᾿ ἀρνός, καὶ πάρδαλις συναναπαύσεται ἐρίφω, καὶ μοσχάριον καὶ ταῦρος καὶ λέων ἅμα βοσκηθήσονται, καὶ παιδίον μικρὸν ἄξει αὐτούς· 7 καὶ βοῦς καὶ ἄρκος ἅμα βοσκηθήσονται, καὶ ἅμα τὰ παιδία αὐτῶν ἔσονται, καὶ λέων καὶ βοῦς ἅμα φάγονται ἄχυρα. 8 καὶ παιδίον νήπιον ἐπὶ τρώγλην ἀσπίδων καὶ ἐπὶ κοίτην ἐκγόνων ἀσπίδων τὴν χεῖρα ἐπιβαλεῖ. 9 καὶ οὐ μὴ κακοποιήσουσιν, οὐδὲ μὴ δύνωνται ἀπολέσαι οὐδένα. ἀναστήσονται οἱ νεκροί, καὶ ἐγερθήσονται οἱ ἐν τοῖς μνημείοις, καὶ εὐφρανθήσονται οἱ ἐν τῇ γῇ· ἡ γὰρ δρόσος ἡ παρὰ σοῦ ἴαμα αὐτοῖς ἐστιν, ἡ δὲ γῆ τῶν ἀσεβῶν πεσεῖται. ἰδοὺ ὁ Θεὸς ἡμῶν κρίσιν ἀναταποδίδωσι καὶ ἀνταποδώσει, αὐτὸς ἥξει καὶ σώσει ἡμᾶς. 5 τότε ἀνοιχθήσονται ὀφθαλμοὶ τυφλῶν, καὶ ὦτα κωφῶν ἀκούσονται. 6 τότε ἁλεῖται ὡς ἔλαφος ὁ χωλός, τρανὴ δὲ ἔσται γλῶσσα μογιλάλων. πᾶσα φάραγξ πληρωθήσεται καὶ πᾶν ὄρος καὶ βουνὸς ταπεινωθήσεται, καὶ ἔσται πάντα τὰ σκολιὰ εἰς εὐθεῖαν καὶ ἡ τραχεῖα εἰς ὁδοὺς λείας· 5 καὶ ὀφθήσεται ἡ δόξα Κυρίου, καὶ ὄψεται πᾶσα σάρξ τὸ σωτήριον τοῦ Θεοῦ, ὅτι Κύριος ἐλάλησε. ὡς ποιμὴν ποιμανεῖ τὸ ποίμνιον αὐτοῦ καὶ τῷ βραχίονι αὐτοῦ συνάξει ἄρνας καὶ ἐν γαστρὶ ἐχούσας παρακαλέσει. ᾿Ιδοὺ συνήσει ὁ παῖς μου μετεωρισθήσεται σφόδρα.

καὶ

ὑψωθήσεται

καὶ

δοξασθήσεται

καὶ

356 Γ΄. ΜΕΛΛΩΝ ΑΠΛΟΥΣ 1. Ο ΑΠΛΟΥΣ ΜΕΛΛΩΝ ΠΑΡΙΣΤΑ ΤΟ ΥΠΟ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΣΗΜΑΙΝΟΜΕΝΟΝ ΝΑ ΛΑΜΒΑΝΗ ΧΩΡΑΝ ΕΙΣ ΜΙΑΝ ΣΤΙΓΜΗΝ ΤΟΥ

144 ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ (ΣΤΙΓΜΙΑΙΟΣ ΜΕΛΛΩΝ) Ή ΝΑ ΕΞΕΛΙΣΣΕΤΑΙ ΕΙΣ ΑΥΤΟ (ΔΙΑΡΚΗΣ ΜΕΛΛΩΝ). 1. Ο ΜΕΛΛΩΝ ΕΠΙ ΠΛΕΟΝ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΣΗΜΑΙΝΗ: α) ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ Ή ΕΠΙΤΡΕΠΟΜΕΝΟΝ. εἶπον οὖν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ Κύριε, εἰ κεκοίμηται, σωθήσεται. ᾽Εάν τις ἀποθάνῃ μὴ ἔχων τέκνα, ἐπιγαμβρεύσει ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ ἀναστήσει σπέρμα τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ. διδάξω ἀνόμους τὰς ὁδούς σου, καὶ ἀσεβεῖς ἐπὶ σὲ ἐπιστρέψουσι. τίς δώσει μοι πτέρυγας ὡσεὶ περιστερᾶς καὶ πετασθήσομαι καὶ καταπαύσω; 357 Γ΄. ΜΕΛΛΩΝ ΑΠΛΟΥΣ 1. Ο ΑΠΛΟΥΣ ΜΕΛΛΩΝ ΠΑΡΙΣΤΑ ΤΟ ΥΠΟ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΣΗΜΑΙΝΟΜΕΝΟΝ ΝΑ ΛΑΜΒΑΝΗ ΧΩΡΑΝ ΕΙΣ ΜΙΑΝ ΣΤΙΓΜΗΝ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ (ΣΤΙΓΜΙΑΙΟΣ ΜΕΛΛΩΝ) Ή ΝΑ ΕΞΕΛΙΣΣΕΤΑΙ ΕΙΣ ΑΥΤΟ (ΔΙΑΡΚΗΣ ΜΕΛΛΩΝ). 1. Ο ΜΕΛΛΩΝ ΕΠΙ ΠΛΕΟΝ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΣΗΜΑΙΝΗ: β. ΤΟ ΠΡΕΠΟΝ. γ. ΤΗΝ ΕΠΙΘΥΜΙΑΝ ΤΟΥ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΓΕΓΕΤΑΙ ΒΟΥΛΗΤΙΚΟΣ ΜΕΛΛΩΝ. Ο ΤΟΙΟΥΤΟΣ ΜΕΛΛΩΝ ΕΙΣ ΤΟ Β΄ ΚΑΙ Γ΄ ΠΡΟΣΩΠΟΝ ΤΙΘΕΤΑΙ ΑΝΤΙ ΕΥΓΕΝΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗΣ.

᾽Εάν τις ἀποθάνῃ μὴ ἔχων τέκνα, ἐπιγαμβρεύσει ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ ἀναστήσει σπέρμα τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ.(β) καὶ εἶπεν ὁ Θεός· ποιήσωμεν ἄνθρωπον κατ᾿ εἰκόνα ἡμετέραν καὶ καθ᾿ ὁμοίωσιν.(γ) οὐκ ἔσονταί σοι θεοὶ ἕτεροι πλὴν ἐμοῦ. 4 οὐ ποιήσεις σεαυτῷ εἴδωλον…5 οὐ προσκυνήσεις αὐτοῖς, οὐδὲ μὴ λατρεύσεις αὐτοῖς. οὐ λήψει τὸ ὄνομα Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου ἐπί ματαίῳ. τῇ δὲ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ σάββατα Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου· οὐ ποιήσεις ἐν αὐτῇ πᾶν ἔργον. οὐ μοιχεύσεις. 14 οὐ κλέψεις. 15 οὐ φονεύσεις. 16 οὐ ψευδομαρτυρήσεις κατὰ τοῦ πλησίον σου μαρτυρίαν ψευδῆ. 17 οὐκ ἐπιθυμήσεις τὴν γυναῖκα τοῦ πλησίον σου. οὐκ ἐπιθυμήσεις τὴν οἰκίαν τοῦ πλησίον σου.

145 αὕτη κληθήσεται γυνή, ὅτι ἐκ τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς ἐλήφθη αὕτη· 24 ἕνεκεν τούτου καταλείψει ἄνθρωπος τὸν πατέρα αὐτοῦ καὶ τὴν μητέρα καὶ προσκολληθήσεται πρὸς τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν. πορευσόμεθα εἰς τήνδε τὴν πόλιν καὶ ποιήσομεν ἐκεῖ ἐνιαυτὸν ἕνα καὶ ἐμπορευσόμεθα καὶ κερδήσομεν·. ἐν λύπαις φαγῇ αὐτὴν πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς σου· 18 ἀκάνθας καὶ τριβόλους ἀνατελεῖ σοι, καὶ φαγῇ τὸν χόρτον τοῦ ἀγροῦ. 19 ἐν ἱδρῶτι τοῦ προσώπου σου φαγῇ τὸν ἄρτον σου, 358 Γ΄. ΜΕΛΛΩΝ ΑΠΛΟΥΣ 1. Ο ΑΠΛΟΥΣ ΜΕΛΛΩΝ ΠΑΡΙΣΤΑ ΤΟ ΥΠΟ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΣΗΜΑΙΝΟΜΕΝΟΝ ΝΑ ΛΑΜΒΑΝΗ ΧΩΡΑΝ ΕΙΣ ΜΙΑΝ ΣΤΙΓΜΗΝ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ (ΣΤΙΓΜΙΑΙΟΣ ΜΕΛΛΩΝ) Ή ΝΑ ΕΞΕΛΙΣΣΕΤΑΙ ΕΙΣ ΑΥΤΟ (ΔΙΑΡΚΗΣ ΜΕΛΛΩΝ). 1. Ο ΜΕΛΛΩΝ ΕΠΙ ΠΛΕΟΝ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΣΗΜΑΙΝΗ: δ. ΤΟ ΣΥΝΗΘΩΣ ΓΙΓΝΟΜΕΝΟΝ. Ο ΤΟΙΟΥΤΟΣ ΜΕΛΛΩΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΕΠΙ ΓΕΝΙΚΩΝ ΓΝΩΜΩΝ ΚΑΙ ΛΕΓΕΤΑΙ ΓΝΩΜΙΚΟΣ ΜΕΛΛΩΝ.

δίδου σοφῷ ἀφορμήν, καὶ σοφώτερος ἔσται· γνώριζε δικαίῳ, καὶ προσθήσει τοῦ δέχεσθαι. φίλοι μισήσουσι φίλους πτωχούς, φίλοι δὲ πλουσίων πολλοί. κακολογοῦντος πατέρα ἢ μητέρα σβεσθήσεται λαμπτήρ, αἱ δὲ κόραι τῶν ὀφθαλμῶν αὐτοῦ ὄψονται σκότος. πλούσιοι πτωχῶν ἄρξουσι, καὶ οἰκέται ἰδίοις δεσπόταις δανειοῦσι. οἱ ὀφθαλμοί σου ὅταν ἴδωσιν ἀλλοτρίαν, τὸ στόμα σου τότε λαλήσει σκολιά. ἐὰν γὰρ εἰς τὰς φιάλας καὶ τὰ ποτήρια δῷς τοὺς ὀφθαλμούς σου, ὕστερον περιπατήσεις γυμνότερος ὑπέρου. ἐὰν πεινᾷ ὁ ἐχθρός σου, ψώμιζε αὐτόν, ἐὰν διψᾷ, πότιζε αὐτόν· 22 τοῦτο γὰρ ποιῶν ἄνθρακας πυρὸς σωρεύσεις ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ, ὁ δὲ Κύριος ἀνταποδώσει σοι ἀγαθά. κρύψας ὀκνηρὸς τὴν χεῖρα ἐν τῷ κόλπῳ αὐτοῦ, οὐ δυνήσεται ἐπενεγκεῖν ἐπὶ στόμα. ὁ ἐπικαλύπτων ἀσέβειαν ἑαυτοῦ οὐκ εὐοδωθήσεται, ὁ δὲ ἐξηγούμενος ἐλέγχους ἀγαπηθήσεται.

146

λόγοις οὐ παιδευθήσεται οἰκέτης σκληρός· ἐὰν γὰρ καὶ νοήσῃ, ἀλλ᾿ οὐχ ὑπακούσεται. ἀχαρίστου γὰρ ἐλπὶς ὡς χειμέριος πάχνη τακήσεται καὶ ρυήσεται ὡς ὕδωρ ἄχρηστον. ἕως τοῦ θανάτου ἀγώνισαι περὶ τῆς ἀληθείας, καὶ Κύριος ὁ Θεὸς πολεμήσει ὑπὲρ σοῦ. μὴ ἀνάμενε ἐπιστρέψαι πρὸς Κύριον καὶ μὴ ὑπερβάλλου ἡμέραν ἐξ ἡμέρας· ἐξάπινα γὰρ ἐξελεύσεται ὀργὴ Κυρίου, καὶ ἐν καιρῷ ἐκδικήσεως ἐξολῇ. ἐν πᾶσι τοῖς λόγοις σου μιμνήσκου τὰ ἔσχατά σου, καὶ εἰς τὸν αἰῶνα οὐχ ἁμαρτήσεις. πρὸ τελευτῆς μὴ μακάριζε μηδένα, καὶ ἐν τέκνοις αὐτοῦ γνωσθήσεται ἀνήρ. Ο ΑΠΤΟΜΕΝΟΣ πίσσης ὁμοιωθήσεται αὐτῷ.

μολυνθήσεται,

καὶ

ὁ

κοινωνῶν

ὑπερηφάνῳ

οὐδὲν γάρ ἐστιν κεκαλυμμένον ὃ οὐκ ἀποκαλυφθήσεται, καὶ κρυπτὸν ὃ οὐ γνωσθήσεται. ὁ εὑρὼν τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἀπολέσει αὐτήν, καὶ ὁ ἀπολέσας τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἕνεκεν ἐμοῦ εὑρήσει αὐτήν. ὁ δεχόμενος προφήτην εἰς ὄνομα προφήτου μισθὸν προφήτου λήμψεται, καὶ ὁ δεχόμενος δίκαιον εἰς ὄνομα δικαίου μισθὸν δικαίου λήμψεται. 3592. ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΜΟΝΟΛΕΚΤΙΚΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ Ο ΠΕΡΙΦΡΑΣΤΙΚΟΣ ΜΕΛΛΩΝ. ΟΥΤΟΣ ΣΧΗΜΑΤΙΖΕΤΑΙ ΔΙΑ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΜΕΛΛΩ ΚΑΙ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ ΕΝΕΣΤΩΤΟΣ, ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΣΠΑΝΙΩΣ ΑΟΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΣΚΟΠΕΥΩ, ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ, ΕΠΟΜΕΝΟΝ ΕΙΝΑΙ, ΑΡΜΟΖΕΙ. μέλλει ἀναβαίνειν ἐκ τῆς ἀβύσσου καὶ εἰς ἀπώλειαν ὑπάγειν. καὶ ὁ δράκων ἕστηκεν ἐνώπιον τῆς γυναικὸς τῆς μελλούοης τεκεῖν, ἵνα, ὅταν τέκῃ, τὸ τέκνον αὐτῆς καταφάγῃ. 12.5 καὶ ἔτεκεν υἱὸν ἄρρενα, ὃς μέλλει ποιμαίνειν πάντα τὰ ἔθνη ἐν ῥάβδῳ σιδηρᾷ. Καὶ ὅτε ἐλάλησαν αἱ ἑπτὰ βρονταί, ἔμελλον γράφειν. οὕτως ὅτι χλιαρὸς εἶ, καὶ οὔτε ζεστὸς οὔτε ψυχρός, μέλλω σε ἐμέσαι ἐκ τοῦ στόματός μου.

147 μηδὲν φοβοῦ ἃ μέλλεις παθεῖν. ἰδοὺ δὴ μέλλει βαλεῖν ὁ διάβολος ἐξ ὑμῶν εἰς φυλακὴν. γράψον οὖν ἃ εἶδες, καὶ ἅ εἱσι καὶ ἃ μέλλει γίνεσθαι μετὰ ταῦτα. μέλλει γὰρ ῾Ηρῴδης ζητεῖν τὸ παιδίον τοῦ ἀπολέσαι αὐτό. μέλλει γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἔρχεσθαι ἐν τῇ δόξῃ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ μετὰ τῶν ἀγγέλων αὐτοῦ, καὶ τότε ἀποδώσει ἑκάστῳ κατὰ τὴν πρᾶξιν αὐτοῦ. ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου μέλλει πάσχειν ὑπ᾽ αὐτῶν. εἶπεν αὐτοῖς ὁ ᾽Ιησοῦς, Μέλλει ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδίδοσθαι εἰς χεῖρας ἀνθρώπων δύνασθε πιεῖν τὸ ποτήριον ὃ ἐγὼ μέλλω πίνειν; μελλήσετε δὲ ἀκούειν πολέμους καὶ ἀκοὰς πολέμων. Ποῦ οὗτος μέλλει πορεύεσθαι ὅτι ἡμεῖς οὐχ εὑρήσομεν αὐτόν; μὴ εἰς τὴν διασπορὰν τῶν Ἑλλήνων μέλλει πορεύεσθαι καὶ διδάσκειν τοὺς Ἕλληνας; ἰδὼν Πέτρον καὶ ᾿Ιωάννην μέλλοντας εἰσιέναι εἰς τὸ ἱερὸν ἠρώτα ἐλεημοσύνην. Ἄνδρες Ἰσραηλῖται͵ προσέχετε ἑαυτοῖς ἐπὶ τοῖς ἀνθρώποις τούτοις τί μέλλετε πράσσειν. Ἅγαβος ἐσήμανεν διὰ τοῦ πνεύματος λιμὸν μέγαν μέλλειν ἔσεσθαι. ἔστησεν ἡμέραν ἐν ᾗ μέλλει κρίνειν τὴν οἰκουμένην ἐν δικαιοσύνῃ ὅρα τί μέλλεις ποιεῖν· ὁ γὰρ ἄνθρωπος οὗτος ῾Ρωμαῖός ἐστι. τύπτειν σε μέλλει ὁ Θεός, τοῖχε κεκονιαμένε. ἐλπίδα ἔχων εἰς τὸν Θεὸν ἣν καὶ αὐτοὶ οὗτοι προσδέχονται, ἀνάστασιν μέλλειν ἔσεσθαι νεκρῶν, δικαίων τε καὶ ἀδίκων. μετὰ ὕβρεως καὶ πολλῆς ζημίας οὐ μόνον τοῦ φόρτου καὶ τοῦ πλοίου, ἀλλὰ καὶ τῶν ψυχῶν ἡμῶν μέλλειν ἔσεσθαι τὸν πλοῦν. εἰ γὰρ κατὰ σάρκα ζῆτε, μέλλετε ἀποθνήσκειν· εἰ δὲ Πνεύματι τὰς πράξεις τοῦ σώματος θανατοῦτε, ζήσεσθε.

148

360 Δ΄. ΑΟΡΙΣΤΟΣ 1. Ο ΑΟΡΙΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΠΑΡΙΣΤΑ ΤΟ ΥΠΟ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΣΗΜΑΙΝΟΜΕΝΟΝ ΝΑ ΛΑΜΒΑΝΗ ΧΩΡΑΝ ΚΑΙ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΗ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ. ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ: ΟΙ ΔΥΟ ΧΡΟΝΟΙ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΑΟΡΙΣΤΟΣ ΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΚΑΤΑ ΤΟΥΤΟ: Ο ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ ΠΑΡΙΣΤΑ ΤΟ ΥΠΟ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΣΗΜΑΙΝΟΜΕΝΟΝ, ΕΞΕΛΙΣΣΟΜΕΝΟΝ ΚΑΙ ΜΗ ΛΑΒΟΝ ΠΕΡΑΣ, ΕΝΩ Ο ΑΟΡΙΣΤΟΣ ΣΥΝΕΠΤΥΓΜΕΝΟΝ ΕΙΣ ΜΙΑΝ ΣΤΙΓΜΗΝ. πῶς ἐξέπεσεν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ὁ ἑωσφόρος ὁ πρωΐ ἀνατέλλων; συνετρίβη εἰς τὴν γῆν ὁ ἀποστέλλων πρὸς πάντα τὰ ἔθνη. 13 σὺ δὲ εἶπας ἐν τῇ διανοίᾳ σου· εἰς τὸν οὐρανὸν ἀναβήσομαι, ἐπάνω τῶν ἀστέρων τοῦ οὐρανοῦ θήσω τὸν θρόνον μου, καθιῶ ἐν ὄρει ὑψηλῷ, ἐπὶ τὰ ὄρη τὰ ὑψηλὰ τὰ πρὸς Βορρᾶν, 14 ἀναβήσομαι ἐπάνω τῶν νεφῶν, ἔσομαι ὅμοιος τῷ ῾Υψίστῳ. 15 νῦν δὲ εἰς ᾅδην καταβήσῃ καὶ εἰς τὰ θεμέλια τῆς γῆς. ΕΝ ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν. καὶ συνετέλεσεν ὁ Θεὸς ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἕκτῃ τὰ ἔργα αὐτοῦ, ἃ ἐποίησε, καὶ κατέπαυσε τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ ἀπὸ πάντων τῶν ἔργων αὐτοῦ, ὧν ἐποίησε. 3 καὶ εὐλόγησεν ὁ Θεὸς τὴν ἡμέραν τὴν ἑβδόμην καὶ ἡγίασεν αὐτήν· ὅτι ἐν αὐτῇ κατέπαυσεν ἀπὸ πάντων τῶν ἔργων αὐτοῦ. καὶ ἔπλασεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, χοῦν ἀπὸ τῆς γῆς, καὶ ἐνεφύσησεν εἰς τὸ πρόσωπον αὐτοῦ πνοὴν ζωῆς, καὶ ἐγένετο ὁ ἄνθρωπος εἰς ψυχὴν ζῶσαν. 8 Καὶ ἐφύτευσεν ὁ Θεὸς παράδεισον ἐν ᾿Εδὲμ κατὰ ἀνατολὰς καὶ ἔθετο ἐκεῖ τὸν ἄνθρωπον, ὃν ἔπλασε. καὶ ἐπέβαλεν ὁ Θεὸς ἔκστασιν ἐπὶ τὸν ᾿Αδάμ, καὶ ὕπνωσε· καὶ ἔλαβε μίαν τῶν πλευρῶν αὐτοῦ καὶ ἀνεπλήρωσε σάρκα ἀντ᾿ αὐτῆς. 22 καὶ ᾠκοδόμησεν ὁ Θεὸς τὴν πλευράν, ἣν ἔλαβεν ἀπὸ τοῦ ᾿Αδάμ, εἰς γυναῖκα καὶ ἤγαγεν αὐτὴν πρὸς τὸν ᾿Αδάμ. καὶ εἶπεν ὁ ὄφις τῇ γυναικί· τί ὅτι εἶπεν ὁ Θεός, οὐ μὴ φάγητε ἀπὸ παντὸς ξύλου τοῦ παραδείσου; καὶ εἶδεν ἡ γυνή, ὅτι καλὸν τὸ ξύλον εἰς βρῶσιν καὶ ὅτι ἀρεστὸν τοῖς ὀφθαλμοῖς ἰδεῖν καὶ ὡραῖόν ἐστι τοῦ κατανοῆσαι, καὶ λαβοῦσα ἀπὸ τοῦ καρποῦ αὐτοῦ ἔφαγε· καὶ ἔδωκε καὶ τῷ ἀνδρὶ αὐτῆς μετ᾿ αὐτῆς, καὶ ἔφαγον. 7 καὶ διηνοίχθησαν οἱ ὀφθαλμοὶ τῶν δύο, καὶ ἔγνωσαν ὅτι γυμνοὶ ἦσαν, καὶ ἔρραψαν φύλλα συκῆς καὶ ἐποίησαν ἑαυτοῖς περιζώματα. 8 Καὶ ἤκουσαν τῆς φωνῆς Κυρίου τοῦ Θεοῦ περιπατοῦντος ἐν τῷ παραδείσῳ τὸ δειλινόν, καὶ ἐκρύβησαν ὅ τε ᾿Αδὰμ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ ἀπὸ προσώπου Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἐν μέσῳ τοῦ ξύλου τοῦ παραδείσου. 9 καὶ ἐκάλεσε Κύριος ὁ Θεὸς τὸν ᾿Αδὰμ καὶ εἶπεν αὐτῷ· ᾿Αδάμ, ποῦ εἶ; 10 καὶ εἶπεν αὐτῷ· τῆς φωνῆς σου ἤκουσα

149 περιπατοῦντος ἐν τῷ παραδείσῳ καὶ ἐφοβήθην, ὅτι γυμνός εἰμι, καὶ ἐκρύβην. 11 καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ Θεός· τίς ἀνήγγειλέ σοι ὅτι γυμνὸς εἶ, εἰ μὴ ἀπὸ τοῦ ξύλου, οὗ ἐνετειλάμην σοι τούτου μόνου μὴ φαγεῖν, ἀπ᾿ αὐτοῦ ἔφαγες; 12 καὶ εἶπεν ὁ ᾿Αδάμ· ἡ γυνή, ἣν ἔδωκας μετ᾿ ἐμοῦ, αὕτη μοι ἔδωκεν ἀπὸ τοῦ ξύλου, καὶ ἔφαγον. 13 καὶ εἶπε Κύριος ὁ Θεὸς τῇ γυναικί· τί τοῦτο ἐποίησας; καὶ εἶπεν ἡ γυνή· ὁ ὄφις ἠπάτησέ με, καὶ ἔφαγον. καὶ ἐξαπέστειλεν αὐτὸν Κύριος ὁ Θεὸς ἐκ τοῦ παραδείσου τῆς τρυφῆς ἐργάζεσθαι τὴν γῆν, ἐξ ἧς ἐλήφθη. 24 καὶ ἐξέβαλε τὸν ᾿Αδὰμ καὶ κατῴκισεν αὐτὸν ἀπέναντι τοῦ παραδείσου τῆς τρυφῆς καὶ ἔταξε τὰ Χερουβὶμ καὶ τὴν φλογίνην ρομφαίαν τὴν στρεφομένην φυλάσσειν τὴν ὁδὸν τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς. ὅτε δὲ ἦλθεν τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου, ἐξαπέστειλεν ὁ θεὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ, γενόμενον ἐκ γυναικός, γενόμενον ὑπὸ νόμον, 4.5 ἵνα τοὺς ὑπὸ νόμον ἐξαγοράσῃ, ἵνα τὴν υἱοθεσίαν ἀπολάβωμεν. Οὔσης οὖν ὀψίας τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ τῇ μιᾷ σαββάτων͵ καὶ τῶν θυρῶν κεκλεισμένων ὅπου ἦσαν οἱ μαθηταὶ διὰ τὸν φόβον τῶν Ἰουδαίων͵ ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς καὶ ἔστη εἰς τὸ μέσον καὶ λέγει αὐτοῖς͵ Εἰρήνη ὑμῖν. 20.20 καὶ τοῦτο εἰπὼν ἔδειξεν τὰς χεῖρας καὶ τὴν πλευρὰν αὐτοῖς. ἐχάρησαν οὖν οἱ μαθηταὶ ἰδόντες τὸν κύριον. 20.21 εἶπεν οὖν αὐτοῖς πάλιν͵ Εἰρήνη ὑμῖν· καθὼς ἀπέσταλκέν με ὁ πατήρ͵ κἀγὼ πέμπω ὑμᾶς. 20.22 καὶ τοῦτο εἰπὼν ἐνεφύσησεν καὶ λέγει αὐτοῖς͵ Λάβετε πνεῦμα ἅγιον· 20.23 ἄν τινων ἀφῆτε τὰς ἁμαρτίας ἀφέωνται αὐτοῖς͵ ἄν τινων κρατῆτε κεκράτηνται.

3612. Ο ΑΟΡΙΣΤΟΣ ΕΠΙ ΠΛΕΟΝ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΣΗΜΑΙΝΗ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΙΝ ΤΟΥ ΥΠΟ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΣΗΜΑΙΝΟΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΛΕΓΕΤΑΙ ΕΝΑΡΚΤΙΚΟΣ ΑΟΡΙΣΤΟΣ. ΟΥΤΟΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΕΠΙ ΤΩΝ ΡΗΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ ΜΕΤΑΒΟΛΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ, ΟΠΩΣ: ΤΥΡΑΝΝΩ, ΙΣΧΥΩ, ΘΑΡΡΩ, ΠΛΟΥΤΩ, ΗΣΥΧΑΖΩ, ΒΟΥΛΕΥΩ, ΑΓΑΜΑΙ.

῎Εξεστιν τῷ σαββάτῳ θεραπεῦσαι ἢ οὔ; 14.4 οἱ δὲ ἡσύχασαν. ἐβασίλευσεν ὁ θάνατος ἀπὸ Ἀδὰμ. Ὅτε οὖν ἤκουσεν ὁ Πιλᾶτος τοῦτον τὸν λόγον͵ μᾶλλον ἐφοβήθη. ὃς παραγενόμενος καὶ ἰδὼν τὴν χάριν [τὴν] τοῦ θεοῦ ἐχάρη καὶ παρεκάλει πάντας τῇ προθέσει τῇ καρδίας προσμένειν τῷ κυρίῳ. 3623. Ο ΑΟΡΙΣΤΟΣ ΠΟΛΛΑΚΙΣ ΤΙΘΕΤΑΙ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΘΕΣΙΝ ΤΩΝ ΕΞΗΣ ΧΡΟΝΩΝ:

150 α. ΕΝΕΣΤΩΤΟΣ, ΠΡΟΣ ΔΗΛΩΣΙΝ ΓΕΝΙΚΩΝ ΓΝΩΜΩΝ ΚΑΙ ΛΕΓΕΤΑΙ ΓΝΩΜΙΚΟΣ ΑΟΡΙΣΤΟΣ. ΤΑΣ ΤΩΝ ΦΑΥΛΩΝ ΣΥΝΗΘΕΙΑΣ ΟΛΙΓΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΔΙΕΛΥΣΕ. (ΣΥΝΗΘΩΣ ΤΙΣ ΔΙΑΛΥΕΙ). ΡΩΜΗ ΜΕΤΑ ΜΕΝ ΦΡΟΝΗΣΕΩΣ ΩΦΕΛΗΣΕΝ, ΑΝΕΥ ΔΕ ΤΑΥΤΗΣ ΠΛΕΙΩ ΤΟΥΣ ΕΧΟΝΤΑΣ ΕΒΛΑΨΕΝ. (ΣΥΝΗΘΩΣ ΩΦΕΛΕΙ - ΒΛΑΠΤΕΙ). ΠΛΟΥΣΙΟΙ ΕΠΤΩΧΕΥΣΑΝ ΚΑΙ ΕΠΕΙΝΑΣΑΝ, ΟΙ ΔΕ ΕΚΖΗΤΟΥΝΤΕΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ ΟΥΚ ΕΛΑΤΤΩΘΗΣΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΟΣ ΑΓΑΘΟΥ. ΣΟΦΑΙ γυναῖκες ᾠκοδόμησαν οἴκους, ἡ δὲ ἄφρων κατέσκαψε ταῖς χερσὶν αὐτῆς. κρύψας ὀκνηρὸς τὴν χεῖρα ἐν τῷ κόλπῳ αὐτοῦ, οὐ δυνήσεται ἐπενεγκεῖν ἐπὶ στόμα. ἐκοπίασε πλούσιος ἐν συναγωγῇ χρημάτων καὶ ἐν τῇ ἀναπαύσει ἐμπίπλαται τῶν τρυφημάτων αὐτοῦ. 4 ἐκοπίασε πτωχὸς ἐν ἐλαττώσει βίου καὶ ἐν τῇ ἀναπαύσει ἐπιδεὴς γίνεται. 3633. Ο ΑΟΡΙΣΤΟΣ ΠΟΛΛΑΚΙΣ ΤΙΘΕΤΑΙ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΘΕΣΙΝ ΤΩΝ ΕΞΗΣ ΧΡΟΝΩΝ: β. ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ, ΟΤΑΝ ΘΕΛΩΜΕΝ ΝΑ ΔΗΛΩΣΩΜΕΝ ΟΤΙ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΘΑ ΣΥΜΒΗ ΤΟ ΥΠΟ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΣΗΜΑΙΝΟΜΕΝΟΝ.

ΑΠΩΛΕΤΟ, ΕΙ ΤΟΥΤΟ ΠΡΑΞΕΙ (ΘΑ ΧΑΘΗ). 364 Ε΄. ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ 1. Ο ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΤΟ ΥΠΟ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΣΗΜΑΙΝΟΜΕΝΟΝ ΝΑ ΕΧΗ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΜΕΝ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ, ΝΑ ΙΣΧΥΗ ΔΕ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ. Θάρσει, θύγατερ· ἡ πίστις σου σέσωκέν σε. Μεῖνον μεθ᾽ ἡμῶν, ὅτι πρὸς ἑσπέραν ἐστὶν καὶ κέκλικεν ἤδη ἡ ἡμέρα. κἀγὼ ἑώρακα, καὶ μεμαρτύρηκα ὅτι οὗτός ἐστιν ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ. ἐγὼ ἀπέστειλα ὑμᾶς θερίζειν ὃ οὐχ ὑμεῖς κεκοπιάκατε· ἄλλοι κεκοπιάκασιν͵ καὶ ὑμεῖς εἰς τὸν κόπον αὐτῶν εἰσεληλύθατε. τὰς ἐντολὰς τοῦ πατρός μου τετήρηκα καὶ μένω αὐτοῦ ἐν τῇ ἀγάπῃ.

151 Ταῦτα λελάληκα ὑμῖν ἵνα ἡ χαρὰ ἡ ἐμὴ ἐν ὑμῖν μείνῃ καί ἡ χαρὰ ὑμῶν πληρωθῇ. Εἰ ὁ κόσμος ὑμᾶς μισεῖ, γινώσκετε ὅτι ἐμὲ πρῶτον ὑμῶν μεμίσηκεν. ὅτε ἤμην μετ΄ αὐτῶν ἐγὼ ἐτήρουν αὐτοὺς ἐν τῷ ὀνόματί σου ᾧ δέδωκάς μοι͵ ἀπεκρίθη ὁ Πιλᾶτος͵ Ὃ γέγραφα͵ γέγραφα. Εἰρήνη ὑμῖν· καθὼς ἀπέσταλκέν με ὁ πατήρ͵ κἀγὼ πέμπω ὑμᾶς. ἄν τινων ἀφῆτε τὰς ἁμαρτίας ἀφέωνται αὐτοῖς͵ ἄν τινων κρατῆτε κεκράτηνται. τοῖς δὲ γεγαμηκόσιν παραγγέλλω, οὐκ ἐγὼ ἀλλὰ ὁ κύριος, γυναῖκα ἀπὸ ἀνδρὸς μὴ χωρισθῆναι πέπεισμαι γὰρ ὅτι οὔτε θάνατος οὔτε ζωὴ οὔτε ἄγγελοι οὔτε ἀρχαὶ οὔτε δυνάμεις οὔτε ἐνεστῶτα οὔτε μέλλοντα οὔτε 8.39 ὕψωμα οὔτε βάθος οὔτε τις κτίσις ἑτέρα δυνήσεται ἡμᾶς χωρίσαι ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ τῆς ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν. ὃ ἑωράκαμεν καὶ ἀκηκόαμεν, ἀπαγγέλλομεν ὑμῖν, ἵνα καὶ ὑμεῖς κοινωνίαν ἔχητε μεθ᾿ ἡμῶν ἐν τούτῳ ἐφανερώθη ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ἐν ἡμῖν, ὅτι τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἀπέσταλκεν ὁ Θεὸς εἰς τὸν κόσμον ἵνα ζήσωμεν δι᾿ αὐτοῦ. 365 Ε΄. ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ 1. Ο ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΤΟ ΥΠΟ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΣΗΜΑΙΝΟΜΕΝΟΝ ΝΑ ΕΧΗ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΜΕΝ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ, ΝΑ ΙΣΧΥΗ ΔΕ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ. ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΩΤΕΡΩ ΣΗΜΑΣΙΑΝ ΤΟΥ ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΥ ΠΡΟΕΚΥΨΕ ΚΑΙ Η ΧΡΗΣΙΣ ΠΟΛΛΩΝ ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΩΝ ΑΝΤΙ ΕΝΕΣΤΩΤΟΣ. ΣΥΝΗΘΕΣΤΕΡΟΙ ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΙ ΜΕ ΣΗΜΑΣΙΑΝ ΕΝΕΣΤΩΤΟΣ ΕΙΝΑΙ: ΟΙΔΑ, ΔΕΔΟΙΚΑ Ή ΔΕΔΙΑ, ΕΙΩΘΑ, ΚΕΚΤΗΜΑΙ, ΜΕΜΝΗΜΑΙ, ΕΟΙΚΑ Κ.Λ.Π.

Διδάσκαλε, οἴδαμεν ὅτι ἀληθὴς εἶ καὶ τὴν ὁδὸν τοῦ θεοῦ ἐν ἀληθείᾳ διδάσκεις. οὐκ οἶδα τὸν ἄνθρωπον τοῦτον. ὑμῶν δὲ ὁ πατὴρ οἶδεν ὅτι χρῄζετε τούτων. ἐπιποθῶν σε ἰδεῖν, μεμνημένος σου τῶν δακρύων, ἵνα χαρᾶς πληρωθῶ.

152

ὁ γὰρ διακρινόμενος ἔοικε κλύδωνι θαλάσσης ἀνεμιζομένῳ καὶ ῥιπιζομένῳ. εἴ τις ἀκροατὴς λόγου ἐστὶ καὶ οὐ ποιητής, οὗτος ἔοικεν ἀνδρὶ κατανοοῦντι τὸ πρόσωπον τῆς γενέσεως αὐτοῦ ἐν ἐσόπτρῳ. ΜΕΤΑΝΟΙΑΝ ΟΥ ΚΕΚΤΗΜΑΙ. ΜΕΜΝΗΜΕΝΟΙ ΤΟΙΝΥΝ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΟΥ ΤΑΥΤΗΣ ΕΝΤΟΛΗΣ… 3662. Ο ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ ΠΟΛΛΑΚΙΣ ΤΙΘΕΤΑΙ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΘΕΣΙΝ ΤΩΝ ΕΞΗΣ ΧΡΟΝΩΝ: α) ΕΝΕΣΤΩΤΟΣ. ΟΥΤΟΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΕΙΣ ΤΑΣ ΕΠΙΣΤΟΛΑΣ, ΕΠΕΙΔΗ ΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΥΠ’ ΟΨΙΝ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΛΗΨΕΩΣ ΚΑΙ ΟΧΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΣΥΝΤΑΞΕΩΣ ΑΥΤΩΝ.

ΑΠΕΣΤΑΛΚΑ ΣΟΙ ΤΟΥΤΟΝ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΔΩΡΟΝ (ΑΠΟΣΤΕΛΛΩ). 3672. Ο ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ ΠΟΛΛΑΚΙΣ ΤΙΘΕΤΑΙ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΘΕΣΙΝ ΤΩΝ ΕΞΗΣ ΧΡΟΝΩΝ: β) ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ. ΟΤΑΝ ΕΙΜΕΘΑ ΒΕΒΑΙΟΙ ΟΤΙ ΤΟ ΥΠΟ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΣΗΜΑΙΝΟΜΕΝΟΝ ΘΑ ΣΥΜΒΗ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ.

ΑΠΟΛΩΛΕ, ΕΙ ΤΟΥΤΟ ΠΡΑΞΕΙ (ΘΑ ΧΑΘΗ). 368 ΣΤ΄. ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ 1. Ο ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΤΟ ΥΠΟ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΣΗΜΑΙΝΟΜΕΝΟΝ ΝΑ ΕΧΗ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ, ΤΟ ΔΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ΝΑ ΙΣΧΥΗ, ΕΩΣ ΟΤΟΥ ΣΥΜΒΗ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΕΠΙΣΗΣ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ. ΕΙΝΑΙ ΔΗΛ. Ο ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ ΔΙΑ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ Ο,ΤΙ Ο ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ ΔΙΑ ΤΟ ΠΑΡΟΝ.

πολλοῖς γὰρ χρόνοις συνηρπάκει αὐτόν, καὶ ἐδεσμεῖτο ἁλύσεσι. ἐληλακότες οὖν ὡς σταδίους εἴκοσι πέντε ἢ τριάκοντα θεωροῦσι τὸν Ἰησοῦν περιπατοῦντα ἐπὶ τῆς θαλάσσης. οὔπω δὲ ἐληλύθει ὁ Ἰησοῦς εἰς τὴν κώμην, ἀλλ' ἦν ἐν τῷ τόπῳ ὅπου ὑπήντησεν αὐτῷ ἡ Μάρθα. Καί τις ἀνὴρ ἐν Λύστροις ἀδύνατος τοῖς ποσὶν ἐκάθητο, χωλὸς ἐκ κοιλίας μητρὸς αὐτοῦ ὑπάρχων, ὃς οὐδέποτε περιεπεπατήκει.

153

369 Ο ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΤΟ ΥΠΟ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΣΗΜΑΙΝΟΜΕΝΟΝ ΝΑ ΕΧΗ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ, ΤΟ ΔΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ΝΑ ΙΣΧΥΗ, ΕΩΣ ΟΤΟΥ ΣΥΜΒΗ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΕΠΙΣΗΣ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ. ΕΙΝΑΙ ΔΗΛ. Ο ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ ΔΙΑ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ Ο,ΤΙ Ο ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ ΔΙΑ ΤΟ ΠΑΡΟΝ. ΤΟΙΟΥΤΟΤΡΟΠΩΣ, ΟΣΩΝ ΡΗΜΑΤΩΝ Ο ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΑΝΤΙ ΕΝΕΣΤΩΤΟΣ (ΟΙΔΑ, ΔΕΔΟΙΚΑ Ή ΔΕΔΙΑ, ΕΙΩΘΑ, ΚΕΚΤΗΜΑΙ, ΜΕΜΝΗΜΑΙ, ΕΟΙΚΑ Κ.Λ.Π.), Ο ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΑΝΤΙ ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΥ.

ΠΑΥΛΟΣ ΠΛΕΙΣΤΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΕΝ ΚΥΡΙΩ ΕΚΕΚΤΗΤΟ (ΕΙΧΕ). Κατὰ δὲ ἑορτὴν εἰώθει ὁ ἡγεμὼν ἀπολύειν ἕνα τῷ ὄχλῳ δέσμιον, ὃν ἤθελον. συμπορεύονται πάλιν ὄχλοι πρὸς αὐτόν, καὶ ὡς εἰώθει, πάλιν ἐδίδασκεν αὐτούς. ἡ μήτηρ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ εἱστήκεισαν ἔξω, ζητοῦντες λαλῆσαι αὐτῷ. καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐπὶ τὸν αἰγιαλὸν εἱστήκει. εἱστήκεισαν δὲ οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ ἀρχιερεῖς εὐτόνως κατηγοροῦντες αὐτοῦ. εἱστήκεισαν δὲ πάντες οἱ γνωστοὶ αὐτοῦ ἀπὸ μακρόθεν. οἱ δὲ ἄνδρες οἱ συνοδεύοντες αὐτῷ εἱστήκεισαν ἐνεοί, ἀκούοντες μὲν τῆς φωνῆς, μηδένα δὲ θεωροῦντες. 370 Ο ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΤΟ ΥΠΟ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΣΗΜΑΙΝΟΜΕΝΟΝ ΝΑ ΕΧΗ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ, ΤΟ ΔΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ΝΑ ΙΣΧΥΗ, ΕΩΣ ΟΤΟΥ ΣΥΜΒΗ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΕΠΙΣΗΣ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ. ΕΙΝΑΙ ΔΗΛ. Ο ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ ΔΙΑ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ Ο,ΤΙ Ο ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ ΔΙΑ ΤΟ ΠΑΡΟΝ. 2. ΠΟΛΛΑΚΙΣ Ο ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ ΤΙΘΕΤΑΙ ΑΝΤΙ ΑΟΡΙΣΤΟΥ.

ΔΑΥΙΔ ΕΝΙΚΗΣΕ ΚΑΙ ΑΠΕΚΤΟΝΕ ΓΟΛΙΑΘ (ΕΦΟΝΕΥΣΕ). 371 Ζ΄. ΤΕΤΕΛΕΣΜΕΝΟΣ ΜΕΛΛΩΝ 1. Ο ΤΕΤΕΛΕΣΜΕΝΟΣ ΜΕΛΛΩΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΤΟ ΥΠΟ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΣΗΜΑΙΝΟΜΕΝΟΝ ΝΑ ΕΧΗ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΕΙΣ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ, ΠΡΙΝ ΣΥΜΒΗ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ, ΤΟ ΔΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ΝΑ ΔΙΑΡΚΗ. ΕΙΝΑΙ ΔΗΛ. Ο ΧΡΟΝΟΣ ΟΥΤΟΣ ΔΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ Ο,ΤΙ Ο ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ ΔΙΑ ΤΟ ΠΑΡΟΝ.

154

ΑΙ ΠΥΛΑΙ ΤΗΣ ΝΥΚΤΟΣ ΚΕΚΛΕΙΣΟΝΤΑΙ. 372 Ο ΤΕΤΕΛΕΣΜΕΝΟΣ ΜΕΛΛΩΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΤΟ ΥΠΟ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΣΗΜΑΙΝΟΜΕΝΟΝ ΝΑ ΕΧΗ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΕΙΣ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ, ΠΡΙΝ ΣΥΜΒΗ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ, ΤΟ ΔΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ΝΑ ΔΙΑΡΚΗ. ΕΙΝΑΙ ΔΗΛ. Ο ΧΡΟΝΟΣ ΟΥΤΟΣ ΔΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ Ο,ΤΙ Ο ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ ΔΙΑ ΤΟ ΠΑΡΟΝ. ΤΟΙΟΥΤΟΤΡΟΠΩΣ ΟΣΩΝ ΡΗΜΑΤΩΝ Ο ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΑΝΤΙ ΕΝΕΣΤΩΤΟΣ( ΟΙΔΑ, ΔΕΔΟΙΚΑ Ή ΔΕΔΙΑ, ΕΙΩΘΑ, ΚΕΚΤΗΜΑΙ, ΜΕΜΝΗΜΑΙ, ΕΟΙΚΑ Κ.Λ.Π.), Ο ΤΕΤΕΛΕΣΜΕΝΟΣ ΜΕΛΛΩΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΑΝΤΙ ΑΠΛΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ. Ο ΤΕΤΕΛΕΣΜΕΝΟΣ ΜΕΛΛΩΝ ΤΙΘΕΤΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΘΕΣΙΝ ΑΠΛΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ, ΟΤΑΝ ΘΕΛΩΜΕΝ ΝΑ ΔΗΛΩΣΩΜΕΝ ΟΤΙ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΘΑ ΣΥΜΒΗ Ή ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΜΒΗ ΚΑΤΙ.

καὶ πάλιν· ἐγὼ ἔσομαι πεποιθὼς ἐπ' αὐτῷ· καὶ πάλιν· ἰδοὺ ἐγὼ καὶ τὰ παιδία ἅ μοι ἔδωκεν ὁ Θεός. ὃ ἐὰν δήσῃς ἐπὶ τῆς γῆς, ἔσται δεδεμένον ἐν τοῖς οὐρανοῖς, καὶ ὃ ἐὰν λύσῃς ἐπὶ τῆς γῆς, ἔσται λελυμένον ἐν τοῖς οὐρανοῖς. ἐὰν οὗτοι σιωπήσωσιν, οἱ λίθοι κεκράξονται. ΚΑΙ ΠΕΠΟΙΘΩΣ ΕΣΟΜΑΙ ΕΠ’ ΑΥΤΩ, ΚΑΙ ΣΩΘΗΣΟΜΑΙ ΔΙ’ ΑΥΤΟΥ. ΟΤΙ ΜΕΘ’ ΗΜΩΝ Ο ΘΕΟΣ. ................................................................................................................. Δ΄ΤΑΞΙΣ 373 ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ Α΄. ΕΙΔΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ 1. ΑΙ ΕΙΔΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΚΡΙΣΕΩΣ, ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΑΡΝΗΣΙΝ ΟΥ ΚΑΙ ΕΙΣΑΓΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΙΔΙΚΟΥΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥΣ ΟΤΙ ΚΑΙ ΩΣ. ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΓΩΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΟΤΙ, ΔΗΛΩΝΟΥΝ ΚΑΤΙ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΝ, ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΝ. ΕΝΩ ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΓΩΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΩΣ, ΚΑΤΙ ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΟΝ, ΤΟ ΠΙΘΑΝΟΝ.

οὐδὲν γὰρ εἰσηνέγκαμεν εἰς τὸν κόσμον, δῆλον ὅτι οὐδὲ ἐξενεγκεῖν τι δυνάμεθα. και ειδεν η γυνη οτι καλον το ξυλον εις βρωσιν και οτι αρεστον τοις οφθαλμοις ιδειν και ωραιον εστιν του κατανοησαι και λαβουσα του καρπου αυτου εφαγεν και εδωκεν και τω ανδρι αυτης μετ αυτης και εφαγον. αγαθον μοι οτι εταπεινωσας με οπως αν μαθω τα δικαιωματα σου.

155

θεωρεῖ τὸν Ἰησοῦν ἑστῶτα, καὶ οὐκ ᾔδει ὅτι Ἰησοῦς ἐστι. λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· καλῶς εἶπας ὅτι ἄνδρα οὐκ ἔχω. Τότε Ἡρῴδης ἰδὼν ὅτι ἐνεπαίχθη ὑπὸ τῶν μάγων, ἐθυμώθη λίαν. ὅταν ἴδητε ταῦτα γινόμενα, γινώσκετε ὅτι ἐγγύς ἐστιν ἐπὶ θύραις. λεγω δε τουτο οτι εκαστος υμων λεγει εγω μεν ειμι Παυλου εγω δε Απολλω. τουτο δε φημι αδελφοι οτι σαρξ και αιμα βασιλειαν Θεου κληρονομησαι ου δυνανται. κατὰ ἀτιμίαν λέγω, ὡς ὅτι ἡμεῖς ἠσθενήσαμεν. εὔχομαι δὲ πρὸς τὸν Θεὸν μὴ ποιῆσαι ὑμᾶς κακὸν μηδέν, οὐχ ἵνα ἡμεῖς δόκιμοι φανῶμεν, ἀλλ' ἵνα ὑμεῖς τὸ καλὸν ποιῆτε, ἡμεῖς δὲ ὡς ἀδόκιμοι ὦμεν. εἰς τὸ μὴ ταχέως σαλευθῆναι ὑμᾶς ἀπὸ τοῦ νοὸς μήτε θροεῖσθαι μήτε διὰ τοῦ πνεύματος μήτε διὰ λόγου μήτε δι' ἐπιστολῆς ὡς δι' ἡμῶν, ὡς ὅτι ἐνέστηκεν ἡ ἡμέρα τοῦ Χριστοῦ. 3742. ΑΙ ΕΙΔΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑΙ, ΔΙΟΤΙ ΕΧΟΥΝ ΘΕΣΙΝ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΔΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ. ΑΙ ΕΙΔΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΙΘΕΝΤΑΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΩΣ: α. ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΛΕΚΤΙΚΩΝ, ΓΝΩΣΤΙΚΩΝ, ΑΙΣΘΗΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΔΕΙΚΤΙΚΩΝ ΡΗΜΑΤΩΝ. λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· καλῶς εἶπας ὅτι ἄνδρα οὐκ ἔχω. ὅταν ἴδητε ταῦτα γινόμενα, γινώσκετε ὅτι ἐγγύς ἐστιν ἐπὶ θύραις. και ειδεν η γυνη οτι καλον το ξυλον εις βρωσιν και οτι αρεστον τοις οφθαλμοις ιδειν και ωραιον εστιν του κατανοησαι και λαβουσα του καρπου αυτου εφαγεν και εδωκεν και τω ανδρι αυτης μετ αυτης και εφαγον. Ἀπὸ τότε ἤρξατο ὁ Ἰησοῦς δεικνύειν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ ὅτι δεῖ αὐτὸν ἀπελθεῖν εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ πολλὰ παθεῖν ἀπὸ τῶν πρεσβυτέρων καὶ ἀρχιερέων καὶ γραμματέων καὶ ἀποκτανθῆναι, καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἐγερθῆναι. 375 ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ: ΤΑ ΛΕΚΤΙΚΑ ΡΗΜΑΤΑ ΣΥΝΤΑΣΣΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΜΕ ΕΙΔΙΚΟΝ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ, ΤΟ ΔΕ ΡΗΜΑ ΦΗΜΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΜΕ ΕΙΔΙΚΟΝ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ. ΜΕΤΑ ΤΑ ΓΝΩΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΙΣΘΗΤΙΚΑ ΡΗΜΑΤΑ ΠΟΛΛΑΚΙΣ ΤΙΘΕΤΑΙ ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΗ ΜΕΤΟΧΗ.

156

ὡμολόγησεν αὐτῇ δοῦναι ὃ ἐὰν αἰτήσηται. τοιαυτη οδος γυναικος μοιχαλιδος η οταν πραξη απονιψαμενη ουδεν φησιν πεπραχεναι ατοπον. ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΝ ΤΗΝ ΑΓΙΑΝ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ ΚΑΙΝΗΝ ΕΙΔΟΝ ΚΑΤΑΒΑΙΝΟΥΣΑΝ ΕΚ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ.

376 ΑΙ ΕΙΔΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑΙ, ΔΙΟΤΙ ΕΧΟΥΝ ΘΕΣΙΝ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΔΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ. ΑΙ ΕΙΔΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΙΘΕΝΤΑΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΩΣ: β. ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΝ ΑΠΡΟΣΩΠΩΝ ΡΗΜΑΤΩΝ Ή ΑΠΡΟΣΩΠΩΝ ΕΚΦΡΑΣΕΩΝ.

δῆλον ὅτι κύριός ἐστι τῶν παθῶν ὁ λογισμός. και ειπεν νωεμιν προς ρουθ την νυμφην αυτης αγαθον θυγατερ οτι επορευθης μετα των κορασιων αυτου. οὐδὲν γὰρ εἰσηνέγκαμεν εἰς τὸν κόσμον, δῆλον ὅτι οὐδὲ ἐξενεγκεῖν τι δυνάμεθα. αγαθον μοι οτι εταπεινωσας με οπως αν μαθω τα δικαιωματα σου. τὰ θηρία ἐστὶ κρείττῳ αὐτῶν, ἃ δύνανται ἐκφυγόντα εἰς σκέπην ἑαυτὰ ὠφελῆσαι. 68 κατ’ οὐδένα οὖν τρόπον ἡμῖν ἐστι φανερὸν ὅτι εἰσὶ θεοί. διὸ μὴ φοβηθῆτε αὐτούς. 377 ΑΙ ΕΙΔΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑΙ, ΔΙΟΤΙ ΕΧΟΥΝ ΘΕΣΙΝ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΔΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ. ΑΙ ΕΙΔΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΙΘΕΝΤΑΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΩΣ: γ. ΕΠΕΞΗΓΗΣΙΣ, ΚΥΡΙΩΣ ΟΥΔΕΤΕΡΟΥ ΔΕΙΚΤΙΚΗΣ ΑΝΤΩΝΥΜΙΑΣ.

εἰδὼς τοῦτο, ὅτι δικαίῳ νόμος οὐ κεῖται. λεγω δε τουτο οτι εκαστος υμων λεγει εγω μεν ειμι Παυλου εγω δε Απολλω.

157 τουτο δε φημι αδελφοι οτι σαρξ και αιμα βασιλειαν Θεου κληρονομησαι ου δυνανται. τοῦτο δὲ γινώσκετε ὅτι εἰ ᾔδει ὁ οἰκοδεσπότης ποίᾳ ὥρᾳ ὁ κλέπτης ἔρχεται, ἐγρηγόρησεν ἂν καὶ οὐκ ἂν ἀφῆκε διορυγῆναι τὸν οἶκον αὐτοῦ. 3783. ΑΙ ΕΙΔΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΚΦΕΡΟΝΤΑΙ: α. ΜΕ ΤΑΣ ΕΓΚΛΙΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ ΚΡΙΣΕΩΣ, ΔΗΛ. ΟΡΙΣΤΙΚΗΝ ΠΑΝΤΟΣ ΧΡΟΝΟΥ, ΔΥΝΗΤΙΚΗΝ ΟΡΙΣΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΔΥΝΗΤΙΚΗΝ ΕΥΚΤΙΚΗΝ, ΟΤΑΝ ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ ΑΠΟ ΑΡΚΤΙΚΟΝ ΧΡΟΝΟΝ.

θεωρεῖ τὸν Ἰησοῦν ἑστῶτα, καὶ οὐκ ᾔδει ὅτι Ἰησοῦς ἐστι. ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΛΕΓΕΙ ΟΤΙ ΟΥΚ ΑΝ ΗΔΙΚΕΙ. ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΛΕΓΕΙ ΟΤΙ ΟΥΚ ΑΝ ΑΔΙΚΟΙΗ.

379 ΑΙ ΕΙΔΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΚΦΕΡΟΝΤΑΙ: β. ΣΥΝΗΘΕΣΤΕΡΟΝ ΜΕ ΕΥΚΤΙΚΗΝ ΤΟΥ ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ ΑΠΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΧΡΟΝΟΝ.

ΠΛΑΓΙΟΥ

ΛΟΓΟΥ,

ΟΤΑΝ

ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΕΛΕΓΕΝ ΟΤΙ ΟΥΚ ΑΔΙΚΟΙΗ. προϊδοῦσα δὲ ἡ γραφὴ ὅτι ἐκ πίστεως δικαιοῖ τὰ ἔθνη ὁ Θεός, προευηγγελίσατο τῷ Ἀβραὰμ ὅτι ἐνευλογηθήσονται ἐν σοὶ πάντα τὰ ἔθνη. 380 Β΄. ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ 1. ΑΙ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΚΡΙΣΕΩΣ, ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΑΡΝΗΣΙΝ ΟΥ ΚΑΙ ΕΙΣΑΓΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΟΥΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥΣ ΟΤΙ, ΩΣ, ΔΙΟΤΙ, ΕΠΕΙ, ΕΠΕΙΔΗ ΚΑΙ ΣΠΑΝΙΩΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΧΡΟΝΙΚΟΥΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥΣ ΟΤΕ, ΟΠΟΤΕ.

καὶ ἀνέκλινεν αὐτὸν ἐν τῇ φάτνῃ, διότι οὐκ ἦν αὐτοῖς τόπος ἐν τῷ καταλύματι. Πίστει Ἐνὼχ μετετέθη τοῦ μὴ ἰδεῖν θάνατον, καὶ οὐχ εὑρίσκετο, διότι μετέθηκεν αὐτὸν ὁ Θεός. δοῦλε πονηρέ, πᾶσαν τὴν ὀφειλὴν ἐκείνην ἀφῆκά σοι, ἐπεὶ παρεκάλεσάς με.

158 μακάριοι οἱ πτωχοὶ τῷ πνεύματι, ὅτι αὐτῶν ἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. μακάριος εἶ, Σίμων Βαριωνᾶ, ὅτι σὰρξ καὶ αἷμα οὐκ ἀπεκάλυψέ σοι. προσηνέγκατέ μοι τὸν ἄνθρωπον τοῦτον ὡς ἀποστρέφοντα τὸν λαόν. ἐπὶ δὲ τὸν Ἰησοῦν ἐλθόντες ὡς εἶδον αὐτὸν ἤδη τεθνηκότα, οὐ κατέαξαν αὐτοῦ τὰ σκέλη. ΤΗΣ ΦΩΝΗΣ ΣΟΥ ΗΚΟΥΣΑ ΠΕΡΙΠΑΤΟΥΝΤΟΣ ΕΝ ΤΩ ΠΑΡΑΔΕΙΣΩ ΚΑΙ ΕΦΟΒΗΘΗΝ, ΟΤΙ ΓΥΜΝΟΣ ΕΙΜΙ, ΚΑΙ ΕΚΡΥΒΗΝ. ΟΤΙ ΗΚΟΥΣΑΣ ΤΗΣ ΦΩΝΗΣ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΟΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΕΦΑΓΕΣ ΑΠΟ ΤΟΥ ΞΥΛΟΥ, ΟΥ ΕΝΕΤΕΙΛΑΜΗΝ ΣΟΙ ΤΟΥΤΟΥ ΜΟΝΟΥ ΜΗ ΦΑΓΕΙΝ, ΑΠ’ ΑΥΤΟΥ ΕΦΑΓΕΣ, ΕΠΙΚΑΤΑΡΑΤΟΣ Η ΓΗ ΕΝ ΤΟΙΣ ΕΡΓΟΙΣ ΣΟΥ. ΚΑΙ ΖΗΤΟΥΝΤΕΣ ΑΥΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΙ ΕΦΟΒΗΘΗΣΑΝ ΤΟΥΣ ΟΧΛΟΥΣ, ΕΠΕΙΔΗ ΩΣ ΠΡΟΦΗΤΗΝ ΑΥΤΟΝ ΕΙΧΟΝ. φίλε, χρῆσόν μοι τρεῖς ἄρτους, 6 ἐπειδὴ φίλος μου παρεγένετο ἐξ ὁδοῦ πρός με καὶ οὐκ ἔχω ὃ παραθήσω αὐτῷ. οὐκ ἀνέγνωτε τί ἐποίησε Δαυῒδ ὅτε ἐπείνασεν αὐτὸς καὶ οἱ μετ' αὐτοῦ; οὐδὲ τοῦτο ἀνέγνωτε ὃ ἐποίησε Δαυῒδ ὁπότε ἐπείνασεν αὐτὸς καὶ οἱ μετ' αὐτοῦ ὄντες;

3812. ΑΙ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΑΙ, ΔΙΟΤΙ ΕΧΟΥΝ ΘΕΣΙΝ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΑΙΤΙΑΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ. ΕΚΦΕΡΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΑΣ ΕΓΚΛΙΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ ΚΡΙΣΕΩΣ (ΟΡΙΣΤΙΚΗΝ ΠΑΝΤΟΣ ΧΡΟΝΟΥ, ΔΥΝΗΤΙΚΗΝ ΟΡΙΣΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΔΥΝΗΤΙΚΗΝ ΕΥΚΤΙΚΗΝ) ΚΑΙ, ΟΤΑΝ ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ ΑΠΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΧΡΟΝΟΝ, ΕΝΙΟΤΕ ΜΕ ΕΥΚΤΙΚΗΝ ΤΟΥ ΠΛΑΓΙΟΥ ΛΟΓΟΥ.

μακάριοι οἱ πτωχοὶ τῷ πνεύματι, ὅτι αὐτῶν ἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν.

κατ' ἐνιαυτὸν ταῖς αὐταῖς θυσίαις ἃς προσφέρουσιν εἰς τὸ διηνεκὲς οὐδέποτε δύναται τοὺς προσερχομένους τελειῶσαι·2 ἐπεὶ οὐκ ἂν ἐπαύσαντο προσφερόμεναι, διὰ τὸ μηδεμίαν ἔχειν ἔτι συνείδησιν ἁμαρτιῶν τοὺς λατρεύοντας, ἅπαξ κεκαθαρμένους;

159

ΓΕΡΟΝΤΑ, ΔΕΟΜΑΙ ΣΟΥ ΠΑΡΑΜΕΙΝΑΙ ΗΜΙΝ, ΩΣ ΕΓΩ ΟΥΔ’ ΑΝ ΕΝΟΣ ΗΔΙΟΝ ΑΚΟΥΣΑΙΜΙ Ή ΣΟΥ. ΑΜΑ ΤΗ ΗΜΕΡΑ ΣΥΝΕΛΘΟΝΤΕΣ ΟΙ ΜΑΘΗΤΑΙ ΕΘΑΥΜΑΖΟΝ, ΟΤΙ ΠΑΥΛΟΣ ΟΥΤΕ ΑΛΛΟΝ ΠΕΜΠΟΙ…ΟΥΤΕ ΑΥΤΟΣ ΦΑΙΝΟΙΤΟ. 382 ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ: ΑΙ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΑΙ ΕΞΑΡΤΩΜΕΝΑΙ ΑΠΟ ΡΗΜΑΤΑ ΨΥΧΙΚΟΥ ΠΑΘΟΥΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ Ή ΑΠΟ ΣΥΝΩΝΥΜΟΥΣ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ, ΟΠΩΣ ΑΙΣΧΡΟΝ, ΔΕΙΝΟΝ, ΘΑΥΜΑΣΤΟΝ ΕΣΤΙ, ΕΙΣΑΓΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΟΤΙ, ΠΟΛΛΑΚΙΣ Δ’ ΟΜΩΣ ΜΕ ΤΟ ΕΙ (ΔΙΟΤΙ), ΟΤΑΝ ΤΟ ΑΙΤΙΟΝ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΘΗ. ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΙΝ ΑΥΤΗΝ Η ΣΥΝΗΘΗΣ ΑΡΝΗΣΙΣ ΕΙΝΑΙ ΜΗ.

ΤΗΣ ΦΩΝΗΣ ΣΟΥ ΗΚΟΥΣΑ ΠΕΡΙΠΑΤΟΥΝΤΟΣ ΕΝ ΤΩ ΠΑΡΑΔΕΙΣΩ ΚΑΙ ΕΦΟΒΗΘΗΝ, ΟΤΙ ΓΥΜΝΟΣ ΕΙΜΙ, ΚΑΙ ΕΚΡΥΒΗΝ. πλὴν ἐν τούτῳ μὴ χαίρετε ὅτι τὰ πνεύματα ὑμῖν ὑποτάσσεται χαίρετε δὲ μᾶλλον ὅτι τὰ ὀνόματα ὑμῶν ἐγράφη ἐν τοῖς οὐρανοῖς. θαυμαστόν ἐστιν ὅτι ὑμεῖς οὐκ οἴδατε πόθεν ἐστίν καὶ ἀνέῳξεν μου τοὺς ὀφθαλμούς. ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ἀρχισυνάγωγος ἀγανακτῶν ὅτι τῷ σαββάτῳ ἐθεράπευσεν ὁ Ἰησοῦς ἔλεγεν τῷ ὄχλῳ Ἓξ ἡμέραι εἰσὶν ἐν αἷς δεῖ ἐργάζεσθαι. μὴ θαυμάζετε ἀδελφοί μου, εἰ μισεῖ ὑμᾶς ὁ κόσμος. ὁ δὲ Πιλᾶτος ἐθαύμασεν εἰ ἤδη τέθνηκεν. 383 Γ΄. ΤΕΛΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ 1. ΑΙ ΤΕΛΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ ΚΑΙ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΑΡΝΗΣΙΝ ΜΗ. ΕΙΣΑΓΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΤΕΛΙΚΟΥΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥΣ ΙΝΑ, ΟΠΩΣ, ΩΣ, ΕΝΙΟΤΕ ΑΠΛΩΣ ΔΙΑ ΤΟΥ ΜΗ ΚΑΙ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΤΟΝ ΣΚΟΠΟΝ ΜΙΑΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ.

πορευθέντες ἀκριβῶς ἐξετάσατε περὶ τοῦ παιδίου, ἐπὰν δὲ εὕρητε, ἀπαγγείλατέ μοι, ὅπως κἀγὼ ἐλθὼν προσκυνήσω αὐτῷ. συμφέρει γάρ σοι ἵνα ἀπόληται ἓν τῶν μελῶν σου καὶ μὴ ὅλον τὸ σῶμά σου βληθῇ εἰς γέενναν. τὸ πρόσωπόν σου νίψαι,18 ὅπως μὴ φανῇς τοῖς ἀνθρώποις νηστεύων.

160 οὗτός ἐστιν ὁ ἄρτος ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβαίνων, ἵνα τις ἐξ αὐτοῦ φάγῃ καὶ μὴ ἀποθάνῃ. Κύριε, οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς ἵνα μου ὑπὸ τὴν στέγην εἰσέλθῃς. ΤΟΥΤΟ ΔΕ ΟΛΟΝ ΓΕΓΟΝΕΝ ΙΝΑ ΠΛΗΡΩΘΗ ΤΟ ΡΗΘΕΝ ΥΠΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΔΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΛΕΓΟΝΤΟΣ… ΣΟΙ ΜΟΝΩ ΗΜΑΡΤΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΝΗΡΟΝ ΕΝΩΠΙΟΝ ΣΟΥ ΕΠΟΙΗΣΑ, ΟΠΩΣ ΑΝ ΔΙΚΑΙΩΘΗΣ ΕΝ ΤΟΙΣ ΛΟΓΟΙΣ ΣΟΥ, ΚΑΙ ΝΙΚΗΣΗΣ ΕΝ ΤΩ ΚΡΙΝΕΣΘΑΙ ΣΕ. 3842. ΑΙ ΤΕΛΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΑΙ, ΔΙΟΤΙ ΕΧΟΥΝ ΘΕΣΙΝ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΣΚΟΠΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ. ΕΚΦΕΡΟΝΤΑΙ: Α) ΜΕ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗΝ, ΟΤΑΝ ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ ΑΠΟ ΑΡΚΤΙΚΟΝ ΧΡΟΝΟΝ(ΛΟΓΙΖΟΝΤΑΙ ΩΣ ΧΡΟΝΟΙ ΑΡΚΤΙΚΟΙ ΕΝ ΤΗ ΚΥΡΙΑ ΠΡΟΤΑΣΕΙ: Η ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΤΟΥ ΕΝΕΣΤΩΤΟΣ, ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ, ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΓΝΩΜΙΚΟΥ ΑΟΡΙΣΤΟΥ. ΑΙ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΑΙ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΑΙ ΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ, ΟΤΑΝ ΕΥΡΙΣΚΩΝΤΑΙ ΕΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩ ΛΟΓΩ. Η ΔΥΝΗΤΙΚΗ ΚΑΙ Η ΕΥΧΕΤΙΚΗ ΕΥΚΤΙΚΗ ΕΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩ ΛΟΓΩ. ΤΟ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ ΚΑΙ Η ΜΕΤΟΧΗ, ΟΤΑΝ ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ ΑΠΟ ΑΡΚΤΙΚΟΝ ΧΡΟΝΟΝ).

συμφέρει γάρ σοι ἵνα ἀπόληται ἓν τῶν μελῶν σου καὶ μὴ ὅλον τὸ σῶμά σου βληθῇ εἰς γέενναν. τὸ πρόσωπόν σου νίψαι,18 ὅπως μὴ φανῇς τοῖς ἀνθρώποις νηστεύων. οὗτός ἐστιν ὁ ἄρτος ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβαίνων, ἵνα τις ἐξ αὐτοῦ φάγῃ καὶ μὴ ἀποθάνῃ. Κύριε, οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς ἵνα μου ὑπὸ τὴν στέγην εἰσέλθῃς. 385 ΑΙ ΤΕΛΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΑΙ, ΔΙΟΤΙ ΕΧΟΥΝ ΘΕΣΙΝ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΣΚΟΠΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ. ΕΚΦΕΡΟΝΤΑΙ: β. ΜΕ ΕΥΚΤΙΚΗΝ ΤΟΥ ΠΛΑΓΙΟΥ ΛΟΓΟΥ Ή ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗΝ, ΟΤΑΝ ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ ΑΠΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΧΡΟΝΟΝ (ΩΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΙ ΧΡΟΝΟΙ ΛΟΓΙΖΟΝΤΑΙ: Η ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΥ, ΑΟΡΙΣΤΟΥ, ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΥ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΕΝΕΣΤΩΤΟΣ. Η ΔΥΝΗΤΙΚΗ ΟΡΙΣΤΙΚΗ. ΑΙ ΕΥΚΤΙΚΑΙ, ΤΑ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΑ ΚΑΙ ΑΙ ΜΕΤΟΧΑΙ, ΟΤΑΝ ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ ΑΠΟ

161 ΧΡΟΝΟΝ ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ). ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΙΝ ΑΥΤΗΝ, ΕΑΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΥΟ ΤΕΛΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ, ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ Η ΜΙΑ ΝΑ ΕΚΦΕΡΕΤΑΙ ΜΕ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗΝ, ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΣΑ ΤΟΝ ΣΚΟΠΟΝ ΩΣ ΠΡΟΣΔΟΚΩΜΕΝΟΝ, Η ΔΕ ΑΛΛΗ ΜΕ ΕΥΚΤΙΚΗΝ, ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΣΑ ΑΥΤΟΝ ΩΣ ΔΥΝΑΤΟΝ.

ΙΗΣΟΥΣ ΕΣΤΑΥΡΩΘΗ, ΟΠΩΣ ΑΠΑΝΤΑΣ ΕΙΣ ΕΑΥΤΟΝ ΕΛΚΥΣΕΙΕ (ΚΑΙ ΕΛΚΥΣΗ).

386 ΑΙ ΤΕΛΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΑΙ, ΔΙΟΤΙ ΕΧΟΥΝ ΘΕΣΙΝ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΣΚΟΠΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ. ΕΚΦΕΡΟΝΤΑΙ: γ. ΜΕ ΟΡΙΣΤΙΚΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΣΑΝ ΤΟΝ ΣΚΟΠΟΝ ΑΝΕΚΠΛΗΡΩΤΟΝ, ΟΤΑΝ ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ ΑΠΟ ΠΡΟΤΑΣΙΝ ΣΗΜΑΙΝΟΥΣΑΝ ΤΟ ΜΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΝ Ή ΕΥΧΗΝ ΑΝΕΚΠΛΗΡΩΤΟΝ.

ΤΟΤΕ ΕΔΕΙ ΤΑΠΕΙΝΟΝ ΕΙΝΑΙ, ΙΝΑ ΜΗ ΣΕ ΝΥΝ Ο ΘΕΟΣ ΕΤΙΜΩΡΕΙΤΟ. 387 ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ: ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥΣ ΟΠΩΣ, ΩΣ ΣΥΝΑΠΤΕΤΑΙ ΠΟΛΛΑΚΙΣ ΑΟΡΙΣΤΟΛΟΓΙΚΟΝ ΑΝ, ΟΤΑΝ ΥΠΑΡΧΗ ΚΑΠΟΙΑ ΥΠΟΘΕΣΙΣ.

ΤΟ

ΓΥΜΝΑΖΕ ΣΕΑΥΤΟΝ ΠΟΝΟΙΣ ΕΚΟΥΣΙΟΙΣ, ΟΠΩΣ ΑΝ ΔΥΝΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΚΟΥΣΙΟΥΣ ΥΠΟΜΕΝΕΙΝ. 388 Δ΄. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ 1. ΑΙ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΚΡΙΣΕΩΣ Ή ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ, ΕΙΣΑΓΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΟΥΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥΣ ΩΣΤΕ ΚΑΙ ΩΣ, ΣΠΑΝΙΩΣ ΚΑΙ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΜΙΑΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ.

ΟΥΤΩ ΓΑΡ ΗΓΑΠΗΣΕΝ Ο ΘΕΟΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟΝ, ΩΣΤΕ ΤΟΝ ΥΙΟΝ ΑΥΤΟΥ ΤΟΝ ΜΟΝΟΓΕΝΗ ΕΔΩΚΕΝ, ΙΝΑ ΠΑΣ Ο ΠΙΣΤΕΥΩΝ ΕΙΣ ΑΥΤΟΝ ΜΗ ΑΠΟΛΗΤΑΙ, ΑΛΛ’ ΕΧΗ ΖΩΗΝ ΑΙΩΝΙΟΝ.

162 καὶ ἰδοὺ σεισμὸς μέγας ἐγένετο ἐν τῇ θαλάσσῃ, ὥστε τὸ πλοῖον καλύπτεσθαι ὑπὸ τῶν κυμάτων. ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν πνευμάτων ἀκαθάρτων ὥστε ἐκβάλλειν αὐτὰ καὶ θεραπεύειν πᾶσαν νόσον. καὶ ἐθεράπευσεν αὐτόν, ὥστε τὸν τυφλὸν καὶ κωφὸν καὶ λαλεῖν καὶ βλέπειν. ἐδίδασκεν αὐτοὺς ἐν τῇ συναγωγῇ αὐτῶν, ὥστε ἐκπλήττεσθαι αὐτοὺς. ἐγερθήσονται γὰρ ψευδόχριστοι καὶ ψευδοπροφῆται καὶ δώσουσι σημεῖα μεγάλα καὶ τέρατα, ὥστε πλανῆσαι, εἰ δυνατόν, καὶ τοὺς ἐκλεκτούς. καὶ οὐκ ἀπεκρίθη αὐτῷ πρὸς οὐδὲ ἓν ῥῆμα, ὥστε θαυμάζειν τὸν ἡγεμόνα λίαν. ἤρξατο κηρύσσειν πολλὰ καὶ διαφημίζειν τὸν λόγον, ὥστε μηκέτι αὐτὸν δύνασθαι φανερῶς εἰς πόλιν εἰσελθεῖν. καὶ εὐθέως συνήχθησαν πολλοί, ὥστε μηκέτι χωρεῖν μηδὲ τὰ πρὸς τὴν θύραν. τὰ δὲ κύματα ἐπέβαλλεν εἰς τὸ πλοῖον, ὥστε ἤδη αὐτὸ βυθίζεσθαι. ἐγένετο ὡσεὶ νεκρός, ὥστε πολλοὺς λέγειν ὅτι ἀπέθανεν.

3892. ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ, ΔΙΟΤΙ ΕΧΟΥΝ ΘΕΣΙΝ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ. ΑΙ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΚΡΙΣΕΩΣ ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΑΡΝΗΣΙΝ ΟΥ ΚΑΙ ΕΚΦΕΡΟΝΤΑΙ: α. ΜΕ ΑΠΛΗΝ ΟΡΙΣΤΙΚΗΝ, ΟΤΑΝ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΤΑΙ ΩΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΝ.

καὶ συνυπεκρίθησαν αὐτῷ καὶ οἱ λοιποὶ Ἰουδαῖοι, ὥστε καὶ Βαρνάβας συναπήχθη αὐτῶν τῇ ὑποκρίσει. καὶ εἶπε Κύριος πρὸς Σαμουήλ· ἰδοὺ ἐγὼ ποιῶ τὰ ρήματά μου ἐν ᾿Ισραήλ, ὥστε παντὸς ἀκούοντος αὐτὰ ἠχήσει ἀμφότερα τὰ ὦτα αὐτοῦ.

163

390 ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ, ΔΙΟΤΙ ΕΧΟΥΝ ΘΕΣΙΝ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ. ΑΙ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΚΡΙΣΕΩΣ ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΑΡΝΗΣΙΝ ΟΥ ΚΑΙ ΕΚΦΕΡΟΝΤΑΙ: β. ΜΕ ΔΥΝΗΤΙΚΗΝ ΟΡΙΣΤΙΚΗΝ Ή ΔΥΝΗΤΙΚΗΝ ΕΥΚΤΙΚΗΝ, ΟΤΑΝ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΤΑΙ ΩΣ ΔΥΝΑΤΟΝ. ΕΣΜΕΝ ΠΛΗΡΩΣ ΠΑΡΕΣΚΕΥΑΣΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΟΙ, ΩΣΤΕ ΑΝ ΝΙΚΗΣΑΙΜΕΝ. 3913. ΑΙ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΑΡΝΗΣΙΝ ΜΗ ΚΑΙ ΕΚΦΕΡΟΝΤΑΙ: α. ΜΕ ΑΠΛΗΝ ΕΥΚΤΙΚΗΝ (ΤΟΥ ΠΛΑΓΙΟΥ ΛΟΓΟΥ), ΟΤΑΝ ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ ΑΠΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΧΡΟΝΟΝ Ή ΑΠΟ ΕΥΚΤΙΚΗΝ.

ΑΛΛΑ ΟΥΚ ΕΔΙΔΑΞΕΝ, ΩΣΤΕ ΗΜΑΣ ΑΥΤΟΥΣ ΔΕΟΙ ΤΟΥΣ ΤΕ ΑΓΑΘΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΑΚΟΥΣ ΚΡΙΝΕΙΝ. 392 β. ΜΕ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ, ΟΤΑΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΩΣ ΦΥΣΙΚΟΝ ΕΠΑΚΟΛΟΥΘΗΜΑ, ΕΠΙΔΙΩΚΟΜΕΝΟΝ ΣΚΟΠΟΝ, ΟΡΟΝ Ή ΣΥΜΦΩΝΙΑΝ. Ο ΟΡΟΣ Ή Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΕΚΦΕΡΕΤΑΙ ΣΠΑΝΙΩΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΕΦ’ Ω Ή ΕΦ’ ΩΤΕ ΚΑΙ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ Ή ΟΡΙΣΤΙΚΗΝ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ.

καὶ ἰδοὺ σεισμὸς μέγας ἐγένετο ἐν τῇ θαλάσσῃ, ὥστε τὸ πλοῖον καλύπτεσθαι ὑπὸ τῶν κυμάτων. ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν πνευμάτων ἀκαθάρτων ὥστε ἐκβάλλειν αὐτὰ καὶ θεραπεύειν πᾶσαν νόσον. νυνὶ δὲ κατηργήθημεν ἀπὸ τοῦ νόμου, ἀποθανόντες ἐν ᾧ κατειχόμεθα, ὥστε δουλεύειν ἡμᾶς ἐν καινότητι πνεύματος καὶ οὐ παλαιότητι γράμματος. ΑΦΙΕΜΕΝ ΣΕ ΕΠΙ ΤΟΥΤΩ ΜΕΝΤΟΙ, ΕΦ’ Ω ΤΕ ΜΗΚΕΤΙ ΚΗΡΥΤΤΕΙΝ. 393 ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ: Ο ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΩΣΤΕ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΡΧΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟΥ Ή ΗΜΙΠΕΡΙΟΔΟΥ ΕΙΣΑΓΕΙ ΚΥΡΙΑΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ. πόσῳ οὖν διαφέρει ἄνθρωπος προβάτου; ὥστε ἔξεστι τοῖς σάββασι καλῶς ποιεῖν.

164

ἕνεκεν τούτου καταλείψει ἄνθρωπος τὸν πατέρα καὶ τὴν μητέρα καὶ κολληθήσεται τῇ γυναικὶ αὐτοῦ, καὶ ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν;6 ὥστε οὐκέτι εἰσὶ δύο, ἀλλὰ σὰρξ μία. καὶ λέγετε· εἰ ἦμεν ἐν ταῖς ἡμέραις τῶν πατέρων ἡμῶν, οὐκ ἂν ἦμεν κοινωνοὶ αὐτῶν ἐν τῷ αἵματι τῶν προφητῶν.31 ὥστε μαρτυρεῖτε ἑαυτοῖς ὅτι υἱοί ἐστε τῶν φονευσάντων τοὺς προφήτας. τὸ σάββατον διὰ τὸν ἄνθρωπον ἐγένετο, οὐχ ὁ ἄνθρωπος διὰ τὸ σάββατον·28 ὥστε κύριός ἐστιν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου καὶ τοῦ σαββάτου. ἐγράφη δὲ πρὸς νουθεσίαν ἡμῶν, εἰς οὓς τὰ τέλη τῶν αἰώνων κατήντησεν.12 Ὥστε ὁ δοκῶν ἑστάναι βλεπέτω μὴ πέσῃ. Πρὸ δὲ τοῦ ἐλθεῖν τὴν πίστιν ὑπὸ νόμον ἐφρουρούμεθα συγκεκλεισμένοι εἰς τὴν μέλλουσαν πίστιν ἀποκαλυφθῆναι.24 ὥστε ὁ νόμος παιδαγωγὸς ἡμῶν γέγονεν εἰς Χριστόν, ἵνα ἐκ πίστεως δικαιωθῶμεν. Ὥστε, ἀδελφοί μου ἀγαπητοὶ καὶ ἐπιπόθητοι, χαρὰ καὶ στέφανός μου, οὕτω στήκετε ἐν Κυρίῳ, ἀγαπητοί. ἔπειτα ἡμεῖς οἱ ζῶντες οἱ περιλειπόμενοι ἅμα σὺν αὐτοῖς ἁρπαγησόμεθα ἐν νεφέλαις εἰς ἀπάντησιν τοῦ Κυρίου εἰς ἀέρα, καὶ οὕτω πάντοτε σὺν Κυρίῳ ἐσόμεθα.18 Ὥστε παρακαλεῖτε ἀλλήλους ἐν τοῖς λόγοις τούτοις. Ὥστε, ἀδελφοί μου ἀγαπητοί, ἔστω πᾶς ἄνθρωπος ταχὺς εἰς τὸ ἀκοῦσαι, βραδὺς εἰς τὸ λαλῆσαι, βραδὺς εἰς ὀργήν.

394 Ε΄. ΕΝΔΟΙΑΣΤΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΝΔΟΙΑΣΤΙΚΑΙ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΑΙ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ, ΑΙ ΟΠΟΙΑΙ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΕΝΔΟΙΑΣΜΟΝ, ΔΗΛ. ΦΟΒΟΝ ΔΙΑ ΚΑΤΙ ΚΑΚΟΝ Ή ΓΕΝΙΚΩΣ ΔΙΑ ΚΑΤΙ ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΟΝ.

πολλῆς δὲ γινομένης στάσεως εὐλαβηθεὶς ὁ χιλίαρχος μὴ διασπασθῇ ὁ Παῦλος ὑπ' αὐτῶν ἐκέλευσε τὸ στράτευμα καταβῆναι. φοβούμενοί τε μὴ εἰς τὴν Σύρτιν ἐκπέσωσι, χαλάσαντες τὸ σκεῦος οὕτως ἐφέροντο. φοβοῦμαι δὲ μήπως, ὡς ὁ ὄφις Εὔαν ἐξηπάτησεν ἐν τῇ πανουργίᾳ αὐτοῦ, οὕτω φθαρῇ τὰ νοήματα ὑμῶν ἀπὸ τῆς ἁπλότητος τῆς εἰς τὸν Χριστόν.

165 σὺ δὲ νηστεύων ἄλειψαί σου τὴν κεφαλὴν καὶ τὸ πρόσωπόν σου νίψαι,18 ὅπως μὴ φανῇς τοῖς ἀνθρώποις νηστεύων.

3951.ΕΝΔΟΙΑΣΤΙΚΑΙ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΑΙ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ, ΑΙ ΟΠΟΙΑΙ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΕΝΔΟΙΑΣΜΟΝ, ΔΗΛ. ΦΟΒΟΝ ΔΙΑ ΚΑΤΙ ΚΑΚΟΝ Ή ΓΕΝΙΚΩΣ ΔΙΑ ΚΑΤΙ ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΟΝ. ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ ΑΠΟ ΡΗΜΑΤΑ, ΦΡΑΣΕΙΣ Ή ΛΕΞΕΙΣ ΠΟΥ ΦΑΝΕΡΩΝΟΥΝ ΦΟΒΟΝ, ΟΠΩΣ ΦΟΒΟΥΜΑΙ, ΔΕΔΟΙΚΑ, ΟΚΝΩ (ΜΕ ΚΑΤΕΧΕΙ ΦΟΒΟΣ, ΔΙΣΤΑΖΩ), ΥΠΟΠΤΕΥΩ, ΦΥΛΑΤΤΟΜΑΙ, ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΣΤΙ, ΤΡΟΜΟΣ ΕΣΤΙ, ΤΡΟΜΟΣ ΕΧΕΙ ΜΕ, ΔΕΟΣ ΕΣΤΙΝ Κ.Λ.Π.).

396 ΕΝΔΟΙΑΣΤΙΚΑΙ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΑΙ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ, ΑΙ ΟΠΟΙΑΙ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΕΝΔΟΙΑΣΜΟΝ, ΔΗΛ. ΦΟΒΟΝ ΔΙΑ ΚΑΤΙ ΚΑΚΟΝ Ή ΓΕΝΙΚΩΣ ΔΙΑ ΚΑΤΙ ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΟΝ. 2.ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΗΘΩΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ ΚΑΙ ΕΙΣΑΓΟΝΤΑΙ ΔΙΑ ΤΟΥ ΜΗ, ΟΤΑΝ ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΝ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΕΩΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ ΦΟΒΗΤΑΙ ΜΗΠΩΣ ΓΙΝΗ ΚΑΤΙ ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΟΝ ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΟΥ ΜΗ ΟΥ, ΟΤΑΝ ΦΟΒΗΤΑΙ ΜΗΠΩΣ ΔΕΝ ΓΙΝΗ ΚΑΤΙ ΕΠΙΘΥΜΗΤΟΝ.

φοβούμενοί τε μὴ εἰς τὴν Σύρτιν ἐκπέσωσι, χαλάσαντες τὸ σκεῦος οὕτως ἐφέροντο.

ΦΟΒΟΥΜΑΙ ΜΗ ΟΥ ΣΩΘΩ.

166 397 ΕΝΔΟΙΑΣΤΙΚΑΙ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΑΙ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ, ΑΙ ΟΠΟΙΑΙ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΕΝΔΟΙΑΣΜΟΝ, ΔΗΛ. ΦΟΒΟΝ ΔΙΑ ΚΑΤΙ ΚΑΚΟΝ Ή ΓΕΝΙΚΩΣ ΔΙΑ ΚΑΤΙ ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΟΝ. 3. ΑΙ ΕΝΔΟΙΑΣΤΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑΙ, ΔΙΟΤΙ ΕΧΟΥΝ ΘΕΣΙΝ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΔΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ, ΧΡΗΣΙΜΕΥΟΥΝ ΔΗΛ. ΩΣ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΝ, ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ, ΕΠΕΞΗΓΗΣΙΣ.

ΦΟΒΟΣ ΕΣΤΙ ΜΗ ΕΛΘΩΣΙ ΤΑ ΣΚΑΝΔΑΛΑ. πολλῆς δὲ γινομένης στάσεως εὐλαβηθεὶς ὁ χιλίαρχος μὴ διασπασθῇ ὁ Παῦλος ὑπ' αὐτῶν ἐκέλευσε τὸ στράτευμα καταβῆναι. ΤΟΥΤΟ ΔΕΔΟΙΚΑ, ΜΗ ΟΥΚ ΕΧΩ ΕΝΔΥΜΑ ΓΑΜΟΥ. 398 ΕΝΔΟΙΑΣΤΙΚΑΙ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΑΙ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ, ΑΙ ΟΠΟΙΑΙ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΕΝΔΟΙΑΣΜΟΝ, ΔΗΛ. ΦΟΒΟΝ ΔΙΑ ΚΑΤΙ ΚΑΚΟΝ Ή ΓΕΝΙΚΩΣ ΔΙΑ ΚΑΤΙ ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΟΝ. 4. ΕΚΦΕΡΟΝΤΑΙ: Α. ΜΕ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗΝ, ΟΤΑΝ ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ ΑΠΟ ΑΡΚΤΙΚΟΝ ΧΡΟΝΟΝ (ΛΟΓΙΖΟΝΤΑΙ ΩΣ ΧΡΟΝΟΙ ΑΡΚΤΙΚΟΙ ΕΝ ΤΗ ΚΥΡΙΑ ΠΡΟΤΑΣΕΙ: Η ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΤΟΥ ΕΝΕΣΤΩΤΟΣ, ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ, ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΓΝΩΜΙΚΟΥ ΑΟΡΙΣΤΟΥ. ΑΙ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΑΙ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΑΙ ΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ, ΟΤΑΝ ΕΥΡΙΣΚΩΝΤΑΙ ΕΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩ ΛΟΓΩ. Η ΔΥΝΗΤΙΚΗ ΚΑΙ Η ΕΥΧΕΤΙΚΗ ΕΥΚΤΙΚΗ ΕΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩ ΛΟΓΩ. ΤΟ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ ΚΑΙ Η ΜΕΤΟΧΗ, ΟΤΑΝ ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ ΑΠΟ ΑΡΚΤΙΚΟΝ ΧΡΟΝΟΝ).

φοβούμενοί τε μὴ εἰς τὴν Σύρτιν ἐκπέσωσι, χαλάσαντες τὸ σκεῦος οὕτως ἐφέροντο.

399 ΕΝΔΟΙΑΣΤΙΚΑΙ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΑΙ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ, ΑΙ ΟΠΟΙΑΙ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΕΝΔΟΙΑΣΜΟΝ, ΔΗΛ. ΦΟΒΟΝ ΔΙΑ ΚΑΤΙ ΚΑΚΟΝ Ή ΓΕΝΙΚΩΣ ΔΙΑ ΚΑΤΙ ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΟΝ. ΕΚΦΕΡΟΝΤΑΙ: Β. ΜΕ ΟΡΙΣΤΙΚΗΝ, ΟΤΑΝ ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ ΑΠΟ ΑΡΚΤΙΚΟΝ ΧΡΟΝΟΝ (ΛΟΓΙΖΟΝΤΑΙ ΩΣ ΧΡΟΝΟΙ ΑΡΚΤΙΚΟΙ ΕΝ ΤΗ ΚΥΡΙΑ ΠΡΟΤΑΣΕΙ: Η ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΤΟΥ ΕΝΕΣΤΩΤΟΣ, ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ, ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΓΝΩΜΙΚΟΥ ΑΟΡΙΣΤΟΥ. ΑΙ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΑΙ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΑΙ ΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ, ΟΤΑΝ ΕΥΡΙΣΚΩΝΤΑΙ ΕΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩ ΛΟΓΩ. Η ΔΥΝΗΤΙΚΗ ΚΑΙ Η ΕΥΧΕΤΙΚΗ ΕΥΚΤΙΚΗ ΕΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩ ΛΟΓΩ. ΤΟ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ ΚΑΙ Η ΜΕΤΟΧΗ, ΟΤΑΝ ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ ΑΠΟ ΑΡΚΤΙΚΟΝ ΧΡΟΝΟΝ) ΚΑΙ ΤΟ

167 ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΝ ΝΟΜΙΖΗ ΤΟ ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΟΝ ΟΧΙ ΩΣ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟΝ, ΑΛΛΑ ΩΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΝ.

ΦΟΒΟΥΜΑΙ ΔΕ ΜΗ ΤΙΝΑΣ ΗΔΟΝΑΣ ΗΔΟΝΑΙΣ ΕΥΡΗΣΟΜΕΝ ΕΝΑΝΤΙΑΣ. 400 ΕΝΔΟΙΑΣΤΙΚΑΙ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΑΙ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ, ΑΙ ΟΠΟΙΑΙ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΕΝΔΟΙΑΣΜΟΝ, ΔΗΛ. ΦΟΒΟΝ ΔΙΑ ΚΑΤΙ ΚΑΚΟΝ Ή ΓΕΝΙΚΩΣ ΔΙΑ ΚΑΤΙ ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΟΝ. ΕΚΦΕΡΟΝΤΑΙ: Γ. ΜΕ ΕΥΚΤΙΚΗΝ ΤΟΥ ΠΛΑΓΙΟΥ ΛΟΓΟΥ Ή ΣΠΑΝΙΩΣ ΜΕ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗΝ, ΟΤΑΝ ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ ΑΠΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΧΡΟΝΟΝ (ΩΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΙ ΧΡΟΝΟΙ ΛΟΓΙΖΟΝΤΑΙ: Η ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΥ, ΑΟΡΙΣΤΟΥ, ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΥ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΕΝΕΣΤΩΤΟΣ. Η ΔΥΝΗΤΙΚΗ ΟΡΙΣΤΙΚΗ. ΑΙ ΕΥΚΤΙΚΑΙ, ΤΑ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΑ ΚΑΙ ΑΙ ΜΕΤΟΧΑΙ, ΟΤΑΝ ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ ΑΠΟ ΧΡΟΝΟΝ ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ).

ΡΑΧΗΛ ΕΧΕ ΤΡΟΜΟΣ, ΜΗ ΤΙ ΠΑΘΟΙΕΝ ΤΕΚΝΑ.

401 ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ: Α΄. ΑΙ ΕΝΔΟΙΑΣΤΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΕΚΦΕΡΩΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΟΠΩΣ ΜΗ, ΟΥ ΜΗ ΚΑΙ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗΝ ΑΟΡΙΣΤΟΥ Ή ΟΡΙΣΤΙΚΗΝ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ. Β. ΑΙ ΕΝΔΟΙΑΣΤΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΑΡΧΙΚΩΣ ΗΣΑΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΟΥΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΩΝΤΑΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΩΣ ΤΟΙΑΥΤΑΙ.

σὺ δὲ νηστεύων ἄλειψαί σου τὴν κεφαλὴν καὶ τὸ πρόσωπόν σου νίψαι,18 ὅπως μὴ φανῇς τοῖς ἀνθρώποις νηστεύων. ἔκρινε γὰρ ὁ Παῦλος παραπλεῦσαι τὴν Ἔφεσον, ὅπως μὴ γένηται αὐτῷ χρονοτριβῆσαι ἐν τῇ Ἀσίᾳ. ΟΥ ΜΗ ΓΑΡ ΤΟΙΣ ΕΧΘΡΟΙΣ ΣΟΥ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ ΕΙΠΩ. ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐ μὴ ἀφεθῇ ὧδε λίθος ἐπὶ λίθον. καὶ ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ζητήσουσιν οἱ ἄνθρωποι τὸν θάνατον καὶ οὐ μὴ εὑρήσουσιν αὐτόν. ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν, ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ, ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴ παρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται.

168

μὴ οὐκ ἔχομεν ἐξουσίαν φαγεῖν καὶ πιεῖν;5 μὴ οὐκ ἔχομεν ἐξουσίαν ἀδελφὴν γυναῖκα περιάγειν;

402 ΣΤ΄. ΥΠΟΘΕΤΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ 1. ΥΠΟΘΕΤΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΑΙ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΑΙ ΟΠΟΙΑΙ ΦΑΝΕΡΩΝΟΥΝ ΜΙΑΝ ΥΠΟΘΕΣΙΝ ΚΑΙ ΕΙΣΑΓΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΥΠΟΘΕΤΙΚΟΥΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥΣ ΕΙ, ΕΑΝ, ΑΝ, ΗΝ.

ΕΙ ΘΕΛΕΙΣ ΤΕΛΕΙΟΣ ΕΙΝΑΙ, ΥΠΑΓΕ ΠΩΛΗΣΟΝ ΣΟΥ ΤΑ ΥΠΑΡΧΟΝΤΑ ΚΑΙ ΔΟΣ ΠΤΩΧΟΙΣ. ταῦτα πάντα σοι δώσω, ἐὰν πεσὼν προσκυνήσῃς μοι. ἄν τινων ἀφῆτε τὰς ἁμαρτίας, ἀφίενται αὐτοῖς· ἄν τινων κρατῆτε, κεκράτηνται.

403 ΥΠΟΘΕΤΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΑΙ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΑΙ ΟΠΟΙΑΙ ΦΑΝΕΡΩΝΟΥΝ ΜΙΑΝ ΥΠΟΘΕΣΙΝ ΚΑΙ ΕΙΣΑΓΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΥΠΟΘΕΤΙΚΟΥΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥΣ ΕΙ, ΕΑΝ, ΑΝ, ΗΝ. 2. ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΚΡΙΣΕΩΣ ΚΑΙ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΑΡΝΗΣΙΝ ΜΗ, (ΣΠΑΝΙΩΣ ΔΕ ΟΥ). ΤΟΥΤΟ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ, ΔΙΟΤΙ ΠΡΟΗΛΘΟΝ ΑΠΟ ΕΥΧΕΤΙΚΑΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΑΙ ΟΠΟΙΑΙ, ΩΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ, ΕΔΕΧΟΝΤΟ ΑΡΝΗΣΙΝ ΜΗ.

ἔρχομαί σοι ταχὺ καὶ κινήσω τὴν λυχνίαν σου ἐκ τοῦ τόπου αὐτῆς, ἐὰν μὴ μετανοήσῃς. οὐδεὶς δύναται ἐλθεῖν πρός με, ἐὰν μὴ ὁ πατὴρ ὁ πέμψας με ἑλκύσῃ αὐτόν. ἐὰν δὲ μὴ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, οὐδὲ ὁ πατὴρ ὑμῶν ἀφήσει τὰ παραπτώματα ὑμῶν. καλὸν ἦν αὐτῷ εἰ οὐκ ἐγεννήθη ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος.

404 ΥΠΟΘΕΤΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΑΙ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΑΙ ΟΠΟΙΑΙ ΦΑΝΕΡΩΝΟΥΝ ΜΙΑΝ ΥΠΟΘΕΣΙΝ ΚΑΙ ΕΙΣΑΓΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΥΠΟΘΕΤΙΚΟΥΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥΣ ΕΙ, ΕΑΝ, ΑΝ, ΗΝ.

169 3. ΕΙΣ ΕΚΑΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΤΙΚΗΝ ΠΡΟΤΑΣΙΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΙ ΜΙΑ ΚΥΡΙΑ ΠΡΟΤΑΣΙΣ (Ή ΣΠΑΝΙΩΣ ΕΞΗΡΤΗΜΕΝΗ). ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΔΥΟ ΑΥΤΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ, ΚΥΡΙΑΣ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΗΣ, ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΧΕΣΙΣ ΑΙΤΙΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ, ΔΗΛ. ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ, ΕΑΝ ΠΡΟΗΓΗΘΗ Η ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΙΣ ΤΟΥ ΝΟΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΗΣ ΠΡΟΤΑΣΕΩΣ.

εἶπε δὲ ὁ Κύριος· εἰ ἔχετε πίστιν ὡς κόκκον σινάπεως, ἐλέγετε ἂν τῇ συκαμίνῳ ταύτῃ, ἐκριζώθητι καὶ φυτεύθητι ἐν τῇ θαλάσσῃ, καὶ ὑπήκουσεν ἂν ὑμῖν. εἰ ὁ σατανᾶς τὸν σατανᾶν ἐκβάλλει, ἐφ' ἑαυτὸν ἐμερίσθη. εἰ υἱὸς εἶ τοῦ Θεοῦ, εἰπὲ ἵνα οἱ λίθοι οὗτοι ἄρτοι γένωνται. 405 ΥΠΟΘΕΤΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΑΙ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΑΙ ΟΠΟΙΑΙ ΦΑΝΕΡΩΝΟΥΝ ΜΙΑΝ ΥΠΟΘΕΣΙΝ ΚΑΙ ΕΙΣΑΓΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΥΠΟΘΕΤΙΚΟΥΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥΣ ΕΙ, ΕΑΝ, ΑΝ, ΗΝ. 3. ΕΙΣ ΕΚΑΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΤΙΚΗΝ ΠΡΟΤΑΣΙΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΙ ΜΙΑ ΚΥΡΙΑ ΠΡΟΤΑΣΙΣ (Ή ΣΠΑΝΙΩΣ ΕΞΗΡΤΗΜΕΝΗ). ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΔΥΟ ΑΥΤΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ, ΚΥΡΙΑΣ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΗΣ, ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΧΕΣΙΣ ΑΙΤΙΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ, ΔΗΛ. ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ, ΕΑΝ ΠΡΟΗΓΗΘΗ Η ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΙΣ ΤΟΥ ΝΟΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΗΣ ΠΡΟΤΑΣΕΩΣ. 4. ΕΚ ΤΗΣ ΑΝΩΤΕΡΩ ΣΧΕΣΕΩΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ ΠΡΟΕΚΥΨΕΝ ΚΑΙ Η ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΑΥΤΩΝ, ΤΗΣ ΜΕΝ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΗΣ ΗΓΟΥΜΕΝΟΝ Ή ΥΠΟΘΕΣΙΣ, ΤΗΣ ΔΕ ΚΥΡΙΑΣ ΕΠΟΜΕΝΟΝ Ή ΑΠΟΔΟΣΙΣ. ΚΑΙ ΑΙ ΔΥΟ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΜΑΖΙ ΟΝΟΜΑΖΟΝΤΑΙ ΥΠΟΘΕΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ. ΕΙΣ ΤΟΝ ΥΠΟΘΕΤΙΚΟΝ ΛΟΓΟΝ ΚΑΤΑ ΚΑΝΟΝΑ ΠΡΟΗΓΕΙΤΑΙ Η ΥΠΟΘΕΣΙΣ ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ Η ΑΠΟΔΟΣΙΣ.

Ὁ λύχνος τοῦ σώματός ἐστιν ὁ ὀφθαλμός· ἐὰν οὖν ὁ ὀφθαλμός σου ἁπλοῦς ᾖ, ὅλον τὸ σῶμά σου φωτεινὸν ἔσται·23 ἐὰν δὲ ὁ ὀφθαλμός σου πονηρὸς ᾖ, ὅλον τὸ σῶμά σου σκοτεινὸν ἔσται. εἰ οὖν τὸ φῶς τὸ ἐν σοὶ σκότος ἐστί, τὸ σκότος πόσον; Ἐὰν δὲ ἁμαρτήσῃ εἰς σὲ ὁ ἀδελφός σου, ὕπαγε καὶ ἔλεγξον αὐτὸν μεταξὺ σοῦ καὶ αὐτοῦ μόνου∙ ἐάν σου ἀκούσῃ, ἐκέρδησας τὸν ἀδελφόν σου·16 ἐὰν δὲ μὴ ἀκούσῃ, παράλαβε μετὰ σοῦ ἔτι ἕνα ἢ δύο, ἵνα ἐπὶ στόματος δύο μαρτύρων ἢ τριῶν σταθῇ πᾶν ῥῆμα.17 ἐὰν δὲ παρακούσῃ αὐτῶν, εἰπὲ τῇ ἐκκλησίᾳ· ἐὰν δὲ καὶ τῆς ἐκκλησίας παρακούσῃ, ἔστω σοι ὥσπερ ὁ ἐθνικὸς καὶ ὁ τελώνης. 406 ΥΠΟΘΕΤΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ 1. ΤΟΥΣ ΥΠΟΘΕΤΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΒΑΣΕΙ ΤΗΣ ΜΟΡΦΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ ΤΩΝ ΤΟΥΣ ΔΙΑΚΡΙΝΟΜΕΝ ΕΙΣ ΤΕΣΣΑΡΑ ΕΙΔΗ: Α΄ΕΙΔΟΣ: ΦΑΝΕΡΩΝΕΙ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΝ. Η ΥΠΟΘΕΣΙΣ ΕΚΦΕΡΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΝΔΕΣΜΟΝ ΕΙ (=ΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙ) ΚΑΙ ΟΡΙΣΤΙΚΗΝ ΠΑΝΤΟΣ ΧΡΟΝΟΥ,

170 Η ΔΕ ΑΠΟΔΟΣΙΣ ΟΡΙΣΤΙΚΗΣ.

ΜΕ

ΟΛΑΣ

ΤΑΣ

ΕΓΚΛΙΣΕΙΣ

ΠΛΗΝ

ΔΥΝΗΤΙΚΗΣ

εἰ ὁ σατανᾶς τὸν σατανᾶν ἐκβάλλει, ἐφ' ἑαυτὸν ἐμερίσθη. εἰ υἱὸς εἶ τοῦ Θεοῦ, εἰπὲ ἵνα οἱ λίθοι οὗτοι ἄρτοι γένωνται. εἰ ἐμὲ ἐδίωξαν, καὶ ὑμᾶς διώξουσιν· εἰ τὸν λόγον μου ἐτήρησαν, καὶ τὸν ὑμέτερον τηρήσουσιν. Κύριε, εἰ κεκοίμηται, σωθήσεται. εἰ θέλεις, ποιήσωμεν ὧδε τρεῖς σκηνάς. εἰ θέλεις τέλειος εἶναι, ὕπαγε πώλησόν σου τὰ ὑπάρχοντα καὶ δὸς πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ, καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι. εἰ σὺ εἶ ὁ Χριστός, σῶσον σεαυτὸν καὶ ἡμᾶς. εἰ ἐκβάλλεις ἡμᾶς, ἐπίτρεψον ἡμῖν εἰσελθεῖν εἰς τὴν ἀγέλην τῶν χοίρων. εἰ οὕτως ἐστὶν ἡ αἰτία τοῦ ἀνθρώπου μετὰ τῆς γυναικός, οὐ συμφέρει γαμῆσαι. εἰ τέκνα τοῦ Ἀβραὰμ ἦτε, τὰ ἔργα τοῦ Ἀβραὰμ ἐποιεῖτε.

407 ΥΠΟΘΕΤΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ 1. ΤΟΥΣ ΥΠΟΘΕΤΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΒΑΣΕΙ ΤΗΣ ΜΟΡΦΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ ΤΩΝ ΤΟΥΣ ΔΙΑΚΡΙΝΟΜΕΝ ΕΙΣ ΤΕΣΣΑΡΑ ΕΙΔΗ: Β΄ΕΙΔΟΣ: ΦΑΝΕΡΩΝΕΙ ΤΟ ΜΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΝ. Η ΥΠΟΘΕΣΙΣ ΕΚΦΕΡΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΝΔΕΣΜΟΝ ΕΙ (=ΑΝ) ΚΑΙ ΟΡΙΣΤΙΚΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΧΡΟΝΟΥ(ΩΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΙ ΧΡΟΝΟΙ ΛΟΓΙΖΟΝΤΑΙ: Η ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΥ, ΑΟΡΙΣΤΟΥ, ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΥ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΕΝΕΣΤΩΤΟΣ. Η ΔΥΝΗΤΙΚΗ ΟΡΙΣΤΙΚΗ. ΑΙ ΕΥΚΤΙΚΑΙ, ΤΑ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΑ ΚΑΙ ΑΙ ΜΕΤΟΧΑΙ, ΟΤΑΝ ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ ΑΠΟ ΧΡΟΝΟΝ ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ)., Η ΔΕ ΑΠΟΔΟΣΙΣ ΜΕ ΔΥΝΗΤΙΚΗΝ ΟΡΙΣΤΙΚΗΝ.

εἰ ἐν Τύρῳ καὶ Σιδῶνι ἐγενήθησαν αἱ δυνάμεις αἱ γενόμεναι ἐν ὑμῖν, πάλαι ἂν ἐν σάκκῳ καὶ σποδῷ καθήμεναι μετενόησαν. εἰ μὴ ἐκολόβωσε Κύριος τὰς ἡμέρας, οὐκ ἂν ἐσώθη πᾶσα σάρξ.

171 εἰ ἐν Σοδόμοις ἐγενήθησαν αἱ δυνάμεις αἱ γενόμεναι ἐν σοί, ἔμειναν ἂν μέχρι τῆς σήμερον. εἰ δὲ ἐγνώκειτε τί ἐστιν ἔλεον θέλω καὶ οὐ θυσίαν, οὐκ ἂν κατεδικάσατε τοὺς ἀναιτίους. ἐν τῇ οἰκίᾳ τοῦ πατρός μου μοναὶ πολλαί εἰσιν· εἰ δὲ μή, εἶπον ἂν ὑμῖν. εἰ ᾔδει ὁ οἰκοδεσπότης ποίᾳ ὥρᾳ ὁ κλέπτης ἔρχεται, ἐγρηγόρησεν ἂν καὶ οὐκ ἂν ἀφῆκε διορυγῆναι τὸν οἶκον αὐτοῦ. εἰ ἔχετε πίστιν ὡς κόκκον σινάπεως, ἐλέγετε ἂν τῇ συκαμίνῳ ταύτῃ, ἐκριζώθητι καὶ φυτεύθητι ἐν τῇ θαλάσσῃ, καὶ ὑπήκουσεν ἂν ὑμῖν. εἰ ἐμὲ ᾔδειτε, καὶ τὸν πατέρα μου ᾔδειτε ἄν. εἰ τυφλοὶ ἦτε, οὐκ ἂν εἴχετε ἁμαρτίαν. Κύριε, εἰ ἦς ὧδε, ὁ ἀδελφός μου οὐκ ἂν ἐτεθνήκει. Κύριε, εἰ ἦς ὧδε, οὐκ ἂν ἀπέθανέ μου ὁ ἀδελφός. εἰ γὰρ ἔγνωσαν, οὐκ ἂν τὸν Κύριον τῆς δόξης ἐσταύρωσαν. μαρτυρῶ γὰρ ὑμῖν ὅτι εἰ δυνατὸν τοὺς ὀφθαλμοὺς ὑμῶν ἐξορύξαντες ἂν ἐδώκατέ μοι.

408 ΥΠΟΘΕΤΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ 1. ΤΟΥΣ ΥΠΟΘΕΤΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΒΑΣΕΙ ΤΗΣ ΜΟΡΦΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ ΤΩΝ ΤΟΥΣ ΔΙΑΚΡΙΝΟΜΕΝ ΕΙΣ ΤΕΣΣΑΡΑ ΕΙΔΗ: Γ΄ΕΙΔΟΣ: ΦΑΝΕΡΩΝΕΙ ΤΗΝ ΑΠΛΗΝ ΣΚΕΨΙΝ ΤΟΥ ΛΕΓΟΝΤΟΣ. Η ΥΠΟΘΕΣΙΣ ΕΚΦΕΡΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΝΔΕΣΜΟΝ ΕΙ (=ΑΝ) ΚΑΙ ΕΥΚΤΙΚΗΝ, Η ΔΕ ΑΠΟΔΟΣΙΣ ΜΕ ΔΥΝΗΤΙΚΗΝ ΕΥΚΤΙΚΗΝ Ή ΣΠΑΝΙΩΣ ΜΕ ΟΡΙΣΤΙΚΗΝ.

ΟΥΚ ΑΝ ΤΙΣ ΖΩΗ, ΕΙ ΜΗ ΤΡΕΦΟΙΤΟ. ΕΙΤΑ ΤΟΝ ΛΟΙΠΟΝ ΒΙΟΝ ΚΑΘΕΥΔΟΝΤΕΣ ΔΙΑΤΕΛΟΙΤΕ ΑΝ, ΕΙ ΜΗ ΤΙΝΑ ΑΛΛΟΝ Ο ΘΕΟΣ ΥΜΙΝ ΕΠΙΠΕΜΨΕΙΕ ΚΗΔΟΜΕΝΟΣ ΥΜΩΝ. εἰ καὶ πάσχοιτε διὰ δικαιοσύνην, μακάριοι (εστέ). κρεῖττον γὰρ ἀγαθοποιοῦντας, εἰ θέλοι τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, πάσχειν ἢ κακοποιοῦντας.

172 409 ΥΠΟΘΕΤΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ 1. ΤΟΥΣ ΥΠΟΘΕΤΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΒΑΣΕΙ ΤΗΣ ΜΟΡΦΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ ΤΩΝ ΤΟΥΣ ΔΙΑΚΡΙΝΟΜΕΝ ΕΙΣ ΤΕΣΣΑΡΑ ΕΙΔΗ: Δ΄ΕΙΔΟΣ, α΄ΠΕΡΙΠΤΩΣΙΣ: ΦΑΝΕΡΩΝΕΙ ΤΟ ΠΡΟΣΔΟΚΩΜΕΝΟΝ. Η ΥΠΟΘΕΣΙΣ ΕΚΦΕΡΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥΣ ΕΑΝ, ΑΝ, ΗΝ ΚΑΙ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗΝ, Η ΔΕ ΑΠΟΔΟΣΙΣ ΜΕ ΟΡΙΣΤΙΚΗΝ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ Ή ΜΕ ΚΑΠΟΙΑΝ ΑΛΛΗΝ ΕΚΦΡΑΣΙΝ ΑΝΑΦΕΡΟΜΕΝΗΝ ΕΙΣ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ (ΣΥΝΗΘΩΣ ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗΝ).

ταῦτα πάντα σοι δώσω, ἐὰν πεσὼν προσκυνήσῃς μοι. ἐὰν δὲ μὴ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, οὐδὲ ὁ πατὴρ ὑμῶν ἀφήσει τὰ παραπτώματα ὑμῶν. κἀγὼ ἐὰν ὑψωθῶ ἐκ τῆς γῆς, πάντας ἑλκύσω πρὸς ἐμαυτόν. Ἐὰν οὖν προσφέρῃς τὸ δῶρόν σου ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον κἀκεῖ μνησθῇς ὅτι ὁ ἀδελφός σου ἔχει τι κατὰ σοῦ,24 ἄφες ἐκεῖ τὸ δῶρόν σου ἔμπροσθεν τοῦ θυσιαστηρίου, καὶ ὕπαγε πρῶτον διαλλάγηθι τῷ ἀδελφῷ σου, καὶ τότε ἐλθὼν πρόσφερε τὸ δῶρόν σου. ἐὰν μόνον ἅψωμαι τοῦ ἱματίου αὐτοῦ, σωθήσομαι. ἐὰν εἴπωμεν, ἐξ οὐρανοῦ, ἐρεῖ ἡμῖν, διατί οὖν οὐκ ἐπιστεύσατε αὐτῷ. ἐάν τι αἰτήσητε ἐν τῷ ὀνόματί μου, ἐγὼ ποιήσω. Ἐὰν ἀγαπᾶτέ με, τὰς ἐντολὰς τὰς ἐμὰς τηρήσατε. ἐάν τις θέλῃ τὸ θέλημα αὐτοῦ ποιεῖν, γνώσεται περὶ τῆς διδαχῆς. καὶ ἐὰν ᾖ ἐκεῖ υἱὸς εἰρήνης, ἐπαναπαύσεται ἐπ' αὐτὸν ἡ εἰρήνη ὑμῶν· εἰ δὲ μήγε, ἐφ' ὑμᾶς ἐπανακάμψει. ἐὰν δὲ εἴπῃ ὁ δοῦλος ἐκεῖνος ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ, χρονίζει ὁ κύριός μου ἔρχεσθαι, καὶ ἄρξηται τύπτειν τοὺς παῖδας καὶ τὰς παιδίσκας, ἐσθίειν τε καὶ πίνειν καὶ μεθύσκεσθαι,46 ἥξει ὁ κύριος τοῦ δούλου ἐκείνου ἐν ἡμέρᾳ ᾗ οὐ προσδοκᾷ καὶ ἐν ὥρᾳ ᾗ οὐ γινώσκει, καὶ διχοτομήσει αὐτόν, καὶ τὸ μέρος αὐτοῦ μετὰ τῶν ἀπίστων θήσει. 410 ΥΠΟΘΕΤΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ 1. ΤΟΥΣ ΥΠΟΘΕΤΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΒΑΣΕΙ ΤΗΣ ΜΟΡΦΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ ΤΩΝ ΤΟΥΣ ΔΙΑΚΡΙΝΟΜΕΝ ΕΙΣ ΤΕΣΣΑΡΑ ΕΙΔΗ: Δ΄ΕΙΔΟΣ, β΄ΠΕΡΙΠΤΩΣΙΣ: ΦΑΝΕΡΩΝΕΙ ΤΟ ΑΟΡΙΣΤΩΣ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΟΝ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ. Η ΥΠΟΘΕΣΙΣ ΕΚΦΕΡΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥΣ ΕΑΝ, ΑΝ, ΗΝ ΚΑΙ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗΝ, Η

173 ΔΕ ΑΠΟΔΟΣΙΣ ΜΕ ΕΝΕΣΤΩΤΑ ΟΡΙΣΤΙΚΗΣ Ή ΜΕ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΙΣΟΔΥΝΑΜΟΥΝ ΜΕ ΕΝΕΣΤΩΤΑ (ΣΥΝΗΘΩΣ ΓΝΩΜΙΚΟΝ ΑΟΡΙΣΤΟΝ).

ΗΝ ΕΓΓΥΣ ΕΛΘΗ ΘΑΝΑΤΟΣ, ΟΥΔΕΙΣ ΒΟΥΛΕΤΑΙ ΘΝΗΣΚΕΙΝ. καὶ ἐὰν βασιλεία ἐφ' ἑαυτὴν μερισθῇ, οὐ δύναται σταθῆναι ἡ βασιλεία ἐκείνη·25 καὶ ἐὰν οἰκία ἐφ' ἑαυτὴν μερισθῇ, οὐ δύναται σταθῆναι ἡ οἰκία ἐκείνη. ἂν ἀπολύσῃ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ γαμήσῃ ἄλλην, μοιχᾶται ἐπ' αὐτήν·12 καὶ ἐὰν γυνὴ ἀπολύσασα τὸν ἄνδρα γαμηθῇ ἄλλῳ, μοιχᾶται. ἐὰν μὴ ὁ κόκκος τοῦ σίτου πεσὼν εἰς τὴν γῆν ἀποθάνῃ, αὐτὸς μόνος μένει· ἐὰν δὲ ἀποθάνῃ, πολὺν καρπὸν φέρει. ἀνὴρ μὲν ἐὰν κομᾷ, ἀτιμία αὐτῷ ἐστι,15 γυνὴ δὲ ἐὰν κομᾷ, δόξα αὐτῇ ἐστιν; ὅτι ἡ κόμη ἀντὶ περιβολαίου δέδοται αὐτῇ. Ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον. 2 καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰ μυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν, καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν, ὥστε ὄρη μεθιστάνειν, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδέν εἰμι. 3 καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου, καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμά μου ἵνα καυθήσομαι, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδὲν ὠφελοῦμαι. ἐὰν εἴπωμεν ὅτι κοινωνίαν ἔχομεν μετ' αὐτοῦ καὶ ἐν τῷ σκότει περιπατῶμεν, ψευδόμεθα καὶ οὐ ποιοῦμεν τὴν ἀλήθειαν·7 ἐὰν δὲ ἐν τῷ φωτὶ περιπατῶμεν, ὡς αὐτός ἐστιν ἐν τῷ φωτί, κοινωνίαν ἔχομεν μετ' ἀλλήλων, καὶ τὸ αἷμα Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ καθαρίζει ἡμᾶς ἀπὸ πάσης ἁμαρτίας.8 ἐὰν εἴπωμεν ὅτι ἁμαρτίαν οὐκ ἔχομεν, ἑαυτοὺς πλανῶμεν καὶ ἡ ἀλήθεια οὐκ ἔστιν ἐν ἡμῖν.9 ἐὰν ὁμολογῶμεν τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν, πιστός ἐστι καὶ δίκαιος, ἵνα ἀφῇ ἡμῖν τὰς ἁμαρτίας καὶ καθαρίσῃ ἡμᾶς ἀπὸ πάσης ἀδικίας.10 ἐὰν εἴπωμεν ὅτι οὐχ ἡμαρτήκαμεν, ψεύστην ποιοῦμεν αὐτόν, καὶ ὁ λόγος αὐτοῦ οὐκ ἔστιν ἐν ἡμῖν. ἐγνώκαμεν αὐτόν, ἐὰν τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ τηρῶμεν. ἐάν τις ἀγαπᾷ τὸν κόσμον, οὐκ ἔστιν ἡ ἀγάπη τοῦ πατρὸς ἐν αὐτῷ. ἐὰν ἀγαπῶμεν ἀλλήλους, ὁ Θεὸς ἐν ἡμῖν μένει καὶ ἡ ἀγάπη αὐτοῦ τετελειωμένη ἐστὶν ἐν ἡμῖν. ἐάν τις εἴπῃ ὅτι ἀγαπῶ τὸν Θεόν, καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ μισῇ, ψεύστης ἐστί.

174 ἐὰν γὰρ εἰς τὰς φιάλας καὶ τὰ ποτήρια δῷς τοὺς ὀφθαλμούς σου, ὕστερον περιπατήσεις γυμνότερος ὑπέρου.

411 ΥΠΟΘΕΤΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ 1. ΤΟΥΣ ΥΠΟΘΕΤΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΒΑΣΕΙ ΤΗΣ ΜΟΡΦΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ ΤΩΝ ΤΟΥΣ ΔΙΑΚΡΙΝΟΜΕΝ ΕΙΣ ΤΕΣΣΑΡΑ ΕΙΔΗ: Δ΄ΕΙΔΟΣ, γ΄ΠΕΡΙΠΤΩΣΙΣ: ΦΑΝΕΡΩΝΕΙ ΤΟ ΑΟΡΙΣΤΩΣ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΟΝ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ. Η ΥΠΟΘΕΣΙΣ ΕΚΦΕΡΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΝΔΕΣΜΟΝ ΕΙ (=ΑΝ) ΚΑΙ ΕΥΚΤΙΚΗΝ (ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΗΝ), Η ΔΕ ΑΠΟΔΟΣΙΣ ΜΕ ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΝ Ή ΑΟΡΙΣΤΟΝ ΟΡΙΣΤΙΚΗΣ ΜΕΤΑ Ή ΑΝΕΥ ΤΟΥ ΑΝ.

ΠΕΤΡΟΣ ΟΥΚ ΕΠΙΝΕΝ, ΕΙ ΜΗ ΔΙΨΩΗ.

412 ΠΙΝΑΞ ΥΠΟΘΕΤΙΚΩΝ ΛΟΓΩΝ Α΄ΕΙΔΟΣ (ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΝ) ΥΠΟΘΕΣΙΣ ΑΠΟΔΟΣΙΣ ΕΙ + ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΟΛΑΙ ΑΙ ΕΓΛΙΣΕΙΣ (ΠΛΗΝ ΔΥΝΗΤ. ΟΡΙΣΤ.).

ΥΠΟΘΕΣΙΣ ΕΙ + ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

ΥΠΟΘΕΣΙΣ ΕΙ + ΕΥΚΤΙΚΗ

Β΄ΕΙΔΟΣ (ΤΟ ΜΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΝ) ΑΠΟΔΟΣΙΣ ΔΥΝΗΤΙΚΗ ΟΡΙΣΤΙΚΗ

Γ΄ΕΙΔΟΣ (ΑΠΛΗ ΣΚΕΨΙΣ ΤΟΥ ΛΕΓΟΝΤΟΣ) ΑΠΟΔΟΣΙΣ ΔΥΝΗΤΙΚΗ ΕΥΚΤΙΚΗ Ή

Δ΄ΕΙΔΟΣ α΄ (ΠΡΟΣΔΟΚΩΜΕΝΟΝ) ΥΠΟΘΕΣΙΣ ΑΠΟΔΟΣΙΣ ΕΑΝ, ΑΝ, ΗΝ + ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ

ΣΠΑΝΙΩΣ ΟΡΙΣΤΙΚΗ

Ή ΑΛΛΗ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΗ ΕΚΦΡΑΣΙΣ

175 β΄ (ΑΟΡΙΣΤΩΣ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΟΝ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ) ΥΠΟΘΕΣΙΣ ΑΠΟΔΟΣΙΣ ΕΑΝ, ΑΝ, ΗΝ + ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ ΕΝΕΣΤΩΣ ΟΡΙΣΤΙΚΗΣ Ή ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΙΣΟΔΥΝΑΜΟΥΝ ΜΕ ΕΝΕΣΤΩΤΑ. γ΄ (ΑΟΡΙΣΤΩΣ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΟΝ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ) ΥΠΟΘΕΣΙΣ

ΕΙ + ΕΥΚΤΙΚΗ

ΑΠΟΔΟΣΙΣ ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ Ή ΑΟΡΙΣΤΟΣ (ΜΕΤΑ Ή ΑΝΕΥ ΤΟΥ ΑΝ)

4131. ΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΕΙΔΗ ΤΩΝ ΥΠΟΘΕΤΙΚΩΝ ΛΟΓΩΝ ΔΕΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΘΩΡΙΣΜΕΝΗΝ ΤΩΝ ΜΟΡΦΗΝ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΩΜΕΝ ΜΕ ΩΡΙΣΜΕΝΑΣ ΠΑΡΑΛΛΑΓΑΣ. ΟΥΤΩ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΕΧΩΜΕΝ: α. ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΠΟΔΟΣΙΝ ΤΟΥ Β΄ΕΙΔΟΥΣ ΠΑΡΑΛΕΙΨΙΝ ΤΟΥ ΔΥΝΗΤΙΚΟΥ ΑΝ, ΟΤΑΝ ΥΠΑΡΧΗ ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ ΑΠΡΟΣΩΠΩΝ ΡΗΜΑΤΩΝ (ΕΔΕΙ, ΕΧΡΗΝ, ΠΡΟΣΗΚΕ Κ.ΛΠ.) Ή ΑΠΡΟΣΩΠΩΝ ΕΚΦΡΑΣΕΩΝ (ΔΙΚΑΙΟΝ ΗΝ, ΑΞΙΟΝ ΗΝ Κ.ΛΠ.)

καλὸν ἦν αὐτῷ εἰ οὐκ ἐγεννήθη ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος. 4141. ΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΕΙΔΗ ΤΩΝ ΥΠΟΘΕΤΙΚΩΝ ΛΟΓΩΝ ΔΕΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΘΩΡΙΣΜΕΝΗΝ ΤΩΝ ΜΟΡΦΗΝ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΩΜΕΝ ΜΕ ΩΡΙΣΜΕΝΑΣ ΠΑΡΑΛΛΑΓΑΣ. ΟΥΤΩ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΕΧΩΜΕΝ: β. ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΠΟΔΟΣΙΝ ΤΟΥ Γ΄ΕΙΔΟΥΣ ΔΥΝΗΤΙΚΟΝ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ, ΟΤΑΝ ΑΥΤΗ ΕΥΡΙΣΚΕΤΑΙ ΕΙΣ ΕΞΑΡΤΗΣΙΝ. γ. ΕΙΣ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΙΝ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΩΣ ΤΟΥ Δ΄ΕΙΔΟΥΣ ΕΙ + ΟΡΙΣΤΙΚΗΝ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ.

ΕΙ ΓΕΝΟΙΤΟ ΦΑΝΕΡΟΝ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΣΥΝΟΙΣΕΙΝ ΤΗ ΠΟΛΕΙ, ΝΟΜΙΖΩ ΑΝ ΕΛΕΣΘΑΙ ΥΜΑΣ ΑΝΤΙ ΠΟΛΛΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ.(β) εἰ πάντες σκανδαλισθήσονται ἐν σοί, ἐγὼ οὐδέποτε σκανδαλισθήσομαι.(γ) 4151. ΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΕΙΔΗ ΤΩΝ ΥΠΟΘΕΤΙΚΩΝ ΛΟΓΩΝ ΔΕΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΘΩΡΙΣΜΕΝΗΝ ΤΩΝ ΜΟΡΦΗΝ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΩΜΕΝ ΜΕ ΩΡΙΣΜΕΝΑΣ ΠΑΡΑΛΛΑΓΑΣ. ΟΥΤΩ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΕΧΩΜΕΝ:

176 δ. ΑΝΤΙ ΥΠΟΘΕΤΙΚΗΣ ΠΡΟΤΑΣΕΩΣ ΥΠΟΘΕΤΙΚΗΝ ΜΕΤΟΧΗΝ, Η ΟΠΟΙΑ ΑΝΑΛΥΕΤΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΝ ΥΠΟΘΕΤΙΚΗΝ ΠΡΟΤΑΣΙΝ.

ΚΑΚΟΥΣ ΕΥ ΠΟΙΩΝ ΟΜΟΙΑ ΠΕΙΣΕΙ ΤΟΙΣ ΤΑΣ ΑΛΛΟΤΡΙΑΣ ΚΥΝΑΣ ΣΙΤΙΖΟΥΣΙ. (ΕΑΝ ΕΥ ΠΟΙΗΣ…). μελι ευρων φαγε το ικανον μηποτε πλησθεις εξεμεσης. ΔΙΟ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ ΟΙΚΗΤΟΡΕΣ ΓΕΝΕΣΘΑΙ ΕΠΙΠΟΘΟΥΝΤΕΣ, ΑΠΑΛΛΑΓΩΜΕΝ ΤΗΣ ΑΛΥΣΙΤΕΛΟΥΣ ΤΡΟΦΗΣ, ΚΑΙ ΘΕΟΝ ΚΑΘΟΡΑΝ ΕΦΙΕΜΕΝΟΙ, ΜΩΣΑΪΚΩΣ ΤΗΝ ΤΕΤΡΑΔΑ, ΤΗΣ ΔΕΚΑΔΟΣ ΝΗΣΤΕΥΣΩΜΕΝ. 4162. ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΑΠΛΩΝ ΥΠΟΘΕΤΙΚΩΝ ΛΟΓΩΝ (ΜΙΑ ΥΠΟΘΕΣΙΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΠΟΔΟΣΙΣ) ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΣΥΝΘΕΤΟΙ ΜΕ ΤΑΣ ΕΞΗΣ ΜΟΡΦΑΣ: Α) ΔΥΟ Ή ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑΙ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΠΟΔΟΣΙΣ.

ἂν ἀπολύσῃ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ γαμήσῃ ἄλλην, μοιχᾶται ἐπ' αὐτήν. ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰ μυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν, καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν, ὥστε ὄρη μεθιστάνειν, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδέν εἰμι. 3 καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου, καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμά μου ἵνα καυθήσομαι, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδὲν ὠφελοῦμαι. 417 ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΑΠΛΩΝ ΥΠΟΘΕΤΙΚΩΝ ΛΟΓΩΝ (ΜΙΑ ΥΠΟΘΕΣΙΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΠΟΔΟΣΙΣ) ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΣΥΝΘΕΤΟΙ ΜΕ ΤΑΣ ΕΞΗΣ ΜΟΡΦΑΣ: Β) ΜΙΑ ΥΠΟΘΕΣΙΣ ΚΑΙ ΔΥΟ Ή ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑΙ ΑΠΟΔΟΣΕΙΣ.

ἐὰν εἴπωμεν ὅτι οὐχ ἡμαρτήκαμεν, ψεύστην ποιοῦμεν αὐτόν, καὶ ὁ λόγος αὐτοῦ οὐκ ἔστιν ἐν ἡμῖν. ἐὰν ἀγαπῶμεν ἀλλήλους, ὁ Θεὸς ἐν ἡμῖν μένει καὶ ἡ ἀγάπη αὐτοῦ τετελειωμένη ἐστὶν ἐν ἡμῖν. εἰ θέλεις τέλειος εἶναι, ὕπαγε πώλησόν σου τὰ ὑπάρχοντα καὶ δὸς πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ, καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι. 418 ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΑΠΛΩΝ ΥΠΟΘΕΤΙΚΩΝ ΛΟΓΩΝ (ΜΙΑ ΥΠΟΘΕΣΙΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΠΟΔΟΣΙΣ) ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΣΥΝΘΕΤΟΙ ΜΕ ΤΑΣ ΕΞΗΣ ΜΟΡΦΑΣ: Γ) ΔΥΟ Ή ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑΙ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΥΟ Ή ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑΙ ΑΠΟΔΟΣΕΙΣ.

177

Ἐὰν οὖν προσφέρῃς τὸ δῶρόν σου ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον κἀκεῖ μνησθῇς ὅτι ὁ ἀδελφός σου ἔχει τι κατὰ σοῦ,24 ἄφες ἐκεῖ τὸ δῶρόν σου ἔμπροσθεν τοῦ θυσιαστηρίου, καὶ ὕπαγε πρῶτον διαλλάγηθι τῷ ἀδελφῷ σου, καὶ τότε ἐλθὼν πρόσφερε τὸ δῶρόν σου.

ἐὰν δὲ εἴπῃ ὁ δοῦλος ἐκεῖνος ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ, χρονίζει ὁ κύριός μου ἔρχεσθαι, καὶ ἄρξηται τύπτειν τοὺς παῖδας καὶ τὰς παιδίσκας, ἐσθίειν τε καὶ πίνειν καὶ μεθύσκεσθαι,46 ἥξει ὁ κύριος τοῦ δούλου ἐκείνου ἐν ἡμέρᾳ ᾗ οὐ προσδοκᾷ καὶ ἐν ὥρᾳ ᾗ οὐ γινώσκει, καὶ διχοτομήσει αὐτόν, καὶ τὸ μέρος αὐτοῦ μετὰ τῶν ἀπίστων θήσει. 4193. ΠΟΛΛΑΚΙΣ Η ΥΠΟΘΕΣΙΣ ΕΝΟΣ ΥΠΟΘΕΤΙΚΟΥ ΛΟΓΟΥ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΦΑΝΕΡΑ, ΑΛΛΑ ΝΑ ΛΑΝΘΑΝΗ, ΔΗΛ. ΝΑ ΚΡΥΠΤΕΤΑΙ ΕΙΣ ΑΛΛΑΣ ΛΕΞΕΙΣ (ΛΑΝΘΑΝΩΝ ΥΠΟΘΕΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ).

ΤΑΥΤΑ ΠΑΡΑΒΑΣ ΚΑΙ ΕΞΑΜΑΡΤΑΝΩΝ, ΤΙ ΑΓΑΘΟΝ ΕΡΓΑΣΕΙ; (ΕΑΝ ΤΑΥΤΑ ΠΑΡΑΒΗΣ ΚΑΙ ΕΞΑΜΑΡΤΑΝΗΣ, ΤΙ ΑΓΑΘΟΝ ΕΡΓΑΣΕΙ;). ΑΝΕΥ ΔΕ ΟΜΟΝΟΙΑΣ ΟΥΤ’ ΑΝ ΠΟΛΙΣ ΕΥ ΠΟΛΙΤΕΥΘΕΙΗ ΟΥΤ’ ΟΙΚΟΣ ΚΑΛΩΣ ΟΙΚΗΘΕΙΗ.(ΕΙ ΜΗ ΟΜΟΝΟΙΑ ΕΙΗ…). 4204. ΕΙΣ ΤΟΝ ΖΩΗΡΟΝ ΛΟΓΟΝ ΤΟΣΟΝ Η ΥΠΟΘΕΣΙΣ ΟΣΟΝ ΚΑΙ Η ΑΠΟΔΟΣΙΣ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΜΟΡΦΗΝ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΗΣ ΠΡΟΤΑΣΕΩΣ.

εἰ οὖν οὔτε ἐλάχιστον δύνασθε, τί περὶ τῶν λοιπῶν μεριμνᾶτε; τί γὰρ ὠφελεῖται ἄνθρωπος ἐὰν τὸν κόσμον ὅλον κερδήσῃ, τὴν δὲ ψυχὴν αὐτοῦ ζημιωθῇ; Πῦρ ἦλθον βαλεῖν ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ τί θέλω εἰ ἤδη ἀνήφθη; ἐὰν δὲ τὸ ἅλας μωρανθῇ, ἐν τίνι ἁλισθήσεται; ἐὰν γὰρ ἀγαπήσητε τοὺς ἀγαπῶντας ὑμᾶς, τίνα μισθὸν ἔχετε; ἐὰν ἀσπάσησθε τοὺς φίλους ὑμῶν μόνον, τὶ περισσὸν ποιεῖτε; 4215) ΠΟΛΛΑΚΙΣ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΥΠΟΘΕΤΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΠΑΡΑΛΕΙΠΕΤΑΙ Η ΥΠΟΘΕΣΙΣ Ή Η ΑΠΟΔΟΣΙΣ, ΕΠΕΙΔΗ ΕΥΚΟΛΩΣ ΕΝΝΟΟΥΝΤΑΙ. ΕΚ ΤΗΣ ΠΑΡΑΛΕΙΨΕΩΣ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΕΩΣ ΕΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΣΑΝ ΑΙ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΑΙ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ:

178 ΕΙ ΜΗ (ΕΚΤΟΣ). ΕΙ ΔΕ ΜΗ (ΑΛΛΩΣ, ΕΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙ). ΕΙ (ΑΝ) ΑΡΑ (ΕΑΝ ΙΣΩΣ). ΕΑΝ ΜΟΝΟΝ (ΑΡΚΕΙ ΜΟΝΟΝ ΝΑ). ΕΙ (ΠΕΡ) ΤΙΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΣ (ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΝ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΑΛΛΟΝ). ΕΙΠΕΡ ΠΟΤΕ, ΕΙΠΟΤΕ ΚΑΙ ΑΛΛΟΤΕ (ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΝ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΑΛΛΗΝ ΠΕΡΙΣΤΑΣΙΝ). ΕΙΠΕΡ ΠΟΥ (ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΝ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΑΛΛΟ ΜΕΡΟΣ). ΩΣ ΕΙ, ΩΣ ΑΝ, ΩΣΠΕΡ ΑΝ ΕΙ, ΩΣΠΕΡ ΕΙ, ΟΙΟΝΕΙ (ΩΣΑΝ, ΣΑΝ, ΤΡΟΠΟΝ ΤΙΝΑ).

εἴ τις δοκεῖ ἄλλος ΠΕΠΟΙΘΕΝΑΙ…).

πεποιθέναι

ἐν

σαρκί,

ἐγὼ

μᾶλλον·(ΔΥΝΑΜΑΙ

οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰ μὴ εἷς ὁ Θεός. πιστεύετέ μοι ὅτι ἐγὼ ἐν τῷ πατρὶ καὶ ὁ πατὴρ ἐν ἐμοί· εἰ δὲ μή, διὰ τὰ ἔργα αὐτὰ πιστεύετέ μοι. καὶ ἰδὼν συκῆν ἀπὸ μακρόθεν ἔχουσαν φύλλα, ἦλθεν εἰ ἄρα τι εὑρήσει ἐν αὐτῇ. ἔλεγε γὰρ ἐν ἑαυτῇ, ἐὰν μόνον ἅψωμαι τοῦ ἱματίου αὐτοῦ, σωθήσομαι. καὶ εἶδε τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ καταβαῖνον ὡσεὶ περιστερὰν καὶ ἐρχόμενον ἐπ' αὐτόν. οὕτως ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ὡς ἂν ἄνθρωπος βάλῃ τὸν σπόρον ἐπὶ τῆς γῆς. ἵνα μὴ δόξω ὡς ἂν ἐκφοβεῖν ὑμᾶς διὰ τῶν ἐπιστολῶν. εἴ γε καὶ ἐνδυσάμενοι οὐ γυμνοὶ εὑρεθησόμεθα. 422 Ζ΄. ΕΝΑΝΤΙΩΜΑΤΙΚΑΙ, ΠΑΡΑΧΩΡΗΤΙΚΑΙ Ή ΕΝΔΟΤΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ 1. ΑΙ ΕΝΑΝΤΙΩΜΑΤΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΚΡΙΣΕΩΣ, ΣΥΝΗΘΩΣ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΑΡΝΗΣΙΝ ΜΗ ΚΑΙ ΕΙΣΑΓΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΑΣ ΛΕΞΕΙΣ: ΕΙ ΚΑΙ, ΑΝ ΚΑΙ, ΚΑΙ ΕΙ, ΚΑΙ ΑΝ Ή ΚΑΝ, ΚΑΙ ΟΤΑΝ Η ΚΥΡΙΑ ΠΡΟΑΣΙΣ ΕΙΝΑΙ ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΜΕ ΤΑΣ: ΟΥΔ’ ΕΙ, ΟΥΔ’ ΕΑΝ, ΜΗΔ’ ΕΑΝ.

ΕΙ ΚΑΙ ΕΝ ΤΑΦΩ ΚΑΤΗΛΘΕΣ ΑΘΑΝΑΤΕ, ΑΛΛΑ ΤΟΥ ΑΔΟΥ ΚΑΘΕΙΛΕΣ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΙΝ. Κ’ΆΝ ΘΑΝΑΣΙΜΟΝ ΤΙ ΠΙΩΣΙΝ, ΟΥ ΜΗ ΑΥΤΟΥΣ ΒΛΑΨΕΙ καὶ εἰ πάντες σκανδαλισθήσονται, ἀλλ' οὐκ ἐγώ.

179

δοῦλος ἐκλήθης; μή σοι μελέτω· ἀλλ' εἰ καὶ δύνασαι ἐλεύθερος γενέσθαι, μᾶλλον χρῆσαι. οὐ μέγα οὖν εἰ καὶ οἱ διάκονοι αὐτοῦ μετασχηματίζονται ὡς διάκονοι δικαιοσύνης, ὧν τὸ τέλος ἔσται κατὰ τὰ ἔργα αὐτῶν. εἰ καὶ οὐ δώσει αὐτῷ ἀναστὰς διὰ τὸ εἶναι αὐτοῦ φίλον, διά γε τὴν ἀναίδειαν αὐτοῦ ἐγερθεὶς δώσει αὐτῷ ὅσων χρῄζει. εἰ καὶ τὸν Θεὸν οὐ φοβοῦμαι καὶ ἄνθρωπον οὐκ ἐντρέπομαι,5 διά γε τὸ παρέχειν μοι κόπον τὴν χήραν ταύτην ἐκδικήσω αὐτήν. κἂν τῷ ὄρει τούτῳ εἴπητε, ἄρθητι καὶ βλήθητι εἰς τὴν θάλασσαν, γενήσεται· κἂν δέῃ με σὺν σοὶ ἀποθανεῖν, οὐ μή σε ἀπαρνήσομαι. κἂν ἐγὼ μαρτυρῶ περὶ ἐμαυτοῦ, ἀληθής ἐστιν ἡ μαρτυρία μου. ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, κἂν ἀποθάνῃ ζήσεται. κἂν ἁμαρτίας ᾖ πεποιηκώς, ἀφεθήσεται αὐτῷ. εἰ Μωϋσέως καὶ τῶν προφητῶν οὐκ ἀκούουσιν, οὐδὲ ἐάν τις ἐκ νεκρῶν ἀναστῇ πεισθήσονται. 423 ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ: ΟΤΑΝ ΤΩΝ ΔΥΟ ΛΕΞΕΩΝ ΠΟΥ ΕΙΣΑΓΟΥΝ ΤΑΣ ΕΝΑΝΤΙΩΜΑΤΙΚΑΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΠΕΤΑΙ ΤΟ ΕΠΙΔΟΤΙΚΟΝ ΚΑΙ, Η ΥΠΟΘΕΣΙΣ ΠΟΥ ΔΗΛΟΥΤΑΙ ΔΙ’ ΑΥΤΩΝ ΠΑΡΙΣΤΑΤΑΙ ΩΣ ΠΑΡΑΔΕΚΤΗ, ΟΤΑΝ ΔΕ ΠΡΟΗΓΗΤΑΙ, ΠΑΡΙΣΤΑΤΑΙ ΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΣ.

εἰ καὶ τὸν Θεὸν οὐ φοβοῦμαι καὶ ἄνθρωπον οὐκ ἐντρέπομαι,5 διά γε τὸ παρέχειν μοι κόπον τὴν χήραν ταύτην ἐκδικήσω αὐτήν. κἂν ἐγὼ μαρτυρῶ περὶ ἐμαυτοῦ, ἀληθής ἐστιν ἡ μαρτυρία μου. 4242. ΑΙ ΕΝΑΝΤΙΩΜΑΤΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΑΙ ΚΑΙ ΦΑΝΕΡΩΝΟΥΝ ΟΤΙ ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΝ ΤΩΝ ΠΑΡΑΔΕΧΕΤΑΙ (ΕΝΔΙΔΕΙ, ΠΑΡΑΧΩΡΕΙ) ΚΑΤΙ ΑΝΤΙΘΕΤΟΝ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΝ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ ΠΡΟΤΑΣΕΩΣ.

180 ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, κἂν ἀποθάνῃ ζήσεται. κἂν τῷ ὄρει τούτῳ εἴπητε, ἄρθητι καὶ βλήθητι εἰς τὴν θάλασσαν, γενήσεται· ΕΙ ΚΑΙ ΕΝ ΤΑΦΩ ΚΑΤΗΛΘΕΣ ΑΘΑΝΑΤΕ, ΑΛΛΑ ΤΟΥ ΑΔΟΥ ΚΑΘΕΙΛΕΣ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΙΝ.

4253. ΕΠΕΙΔΗ ΑΙ ΕΝΑΝΤΙΩΜΑΤΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΘΕΤΙΚΑΙ ΜΕ ΕΠΙ ΠΛΕΟΝ ΤΟ ΕΠΙΔΟΤΙΚΟΝ ΚΑΙ, ΕΚΦΕΡΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΑΣ ΕΓΚΛΙΣΕΙΣ ΤΩΝ ΥΠΟΘΕΤΙΚΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ, ΔΗΛ. ΟΡΙΣΤΙΚΗΝ, ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΕΥΚΤΙΚΗΝ.

καὶ εἰ πάντες σκανδαλισθήσονται, ἀλλ' οὐκ ἐγώ. ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, κἂν ἀποθάνῃ ζήσεται. ἀλλ' εἰ καὶ πάσχοιτε διὰ δικαιοσύνην, μακάριοι. 4264. Η ΕΝΑΝΤΙΩΜΑΤΙΚΗ ΣΧΕΣΙΣ, Η ΟΠΟΙΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΗΣ ΕΝΑΝΤΙΩΜΑΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ ΠΡΟΤΑΣΕΩΣ ΕΠΙΤΕΙΝΕΤΑΙ ΠΟΛΛΑΚΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΘΗΚΗΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΝ ΤΟΥ ΑΝΤΙΘΕΤΙΚΟΥ ΟΜΩΣ.

ΚΑΝ ΩΣΙ ΣΩΦΡΟΝΕΣ ΟΙ ΥΙΟΙ, ΟΜΩΣ ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΑΠΟ ΤΩΝ ΠΟΝΗΡΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΕΙΡΓΟΥΣΙΝ ΑΥΤΟΥΣ. καὶ εἰ πάντες σκανδαλισθήσονται, ἀλλ' οὐκ ἐγώ. ἀλλ’ ὅμως καίπερ τοσούτων ὄντων τῶν περὶ φιλοτεκνίαν εἰς συμπάθειαν ἑλκόντων τὴν μητέρα, ἐπ’ οὐδενὸς αὐτῶν τὸν λογισμὸν αὐτῆς αἱ παμποίκιλοι βάσανοι ἴσχυσαν μεταστρέψαι, 12 ἀλλὰ καὶ καθ’ ἕνα παῖδα καὶ ὁμοῦ πάντας ἡ μήτηρ ἐπὶ τὸν ὑπὲρ τῆς εὐσεβείας προετρέπετο θάνατον. 427 Η΄. ΧΡΟΝΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ 1. ΑΙ ΧΡΟΝΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΗΘΩΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΚΡΙΣΕΩΣ (ΑΡΝΗΣΙΣ ΟΥ) ΚΑΙ ΣΠΑΝΙΩΣ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ (ΑΡΝΗΣΙΣ ΜΗ). 2. ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΑΙ, ΔΙΟΤΙ ΕΧΟΥΝ ΘΕΣΙΝ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ. 3. Η ΔΗΛΟΥΜΕΝΗ ΥΠ’ ΑΥΤΩΝ ΧΡΟΝΙΚΗ ΣΧΕΣΙΣ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟΝ, ΤΟ ΠΡΟΤΕΡΟΧΡΟΝΟΝ Ή ΤΟ ΥΣΤΕΡΟΧΡΟΝΟΝ ΤΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ ΤΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΝ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΕΩΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ.

ὅτε δὲ ἐβλάστησεν ὁ χόρτος καὶ καρπὸν ἐποίησε, τότε ἐφάνη καὶ τὰ ζιζάνια.

181

οὐδὲ τοῦτο ἀνέγνωτε ὃ ἐποίησε Δαυῒδ ὁπότε ἐπείνασεν αὐτὸς καὶ οἱ μετ' αὐτοῦ ὄντες; ἀλλ' ἕως σήμερον, ἡνίκα ἀναγινώσκεται Μωϋσῆς, κάλυμμα ἐπὶ τὴν καρδίαν αὐτῶν κεῖται·16 ἡνίκα δ' ἂν ἐπιστρέψῃ πρὸς Κύριον, περιαιρεῖται τὸ κάλυμμα. ΟΤΕ ΔΕ ΗΛΘΕ ΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ, ΕΞΑΠΕΣΤΕΙΛΕΝ Ο ΘΕΟΣ ΤΟΝ ΥΙΟΝ ΑΥΤΟΥ. Ἐπεὶ δὲ ἐπλήρωσε πάντα τὰ ῥήματα αὐτοῦ εἰς τὰς ἀκοὰς τοῦ λαοῦ, εἰσῆλθεν εἰς Καπερναούμ. ἀφ' οὗ ἂν ἐγερθῇ ὁ οἰκοδεσπότης καὶ ἀποκλείσῃ τὴν θύραν, καὶ ἄρξησθε ἔξω ἑστάναι καὶ κρούειν τὴν θύραν λέγοντες· Κύριε Κύριε, ἄνοιξον ἡμῖν∙ καὶ ἀποκριθεὶς ἐρεῖ ὑμῖν, οὐκ οἶδα ὑμᾶς πόθεν ἐστέ∙26 τότε ἄρξεσθε λέγειν… ὡς δὲ ἐπορεύοντο ἀπαγγεῖλαι τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ, καὶ ἰδοὺ Ἰησοῦς ἀπήντησεν αὐταῖς λέγων· χαίρετε. καθίσατε ὧδε ἕως προσεύξωμαι. φεῦγε εἰς Αἴγυπτον, καὶ ἴσθι ἐκεῖ ἕως ἂν εἴπω σοι. ὁμοία ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ζύμῃ, ἣν λαβοῦσα γυνὴ ἐνέκρυψεν εἰς ἀλεύρου σάτα τρία, ἕως οὗ ἐζυμώθη ὅλον. ὥσπερ γὰρ ἦσαν ἐν ταῖς ἡμέραις ταῖς πρὸ τοῦ κατακλυσμοῦ τρώγοντες καὶ πίνοντες, γαμοῦντες καὶ ἐκγαμίζοντες, ἄχρι ἧς ἡμέρας εἰσῆλθε Νῶε εἰς τὴν κιβωτόν. ὁσάκις γὰρ ἂν ἐσθίητε τὸν ἄρτον τοῦτον καὶ τὸ ποτήριον τοῦτο πίνητε, τὸν θάνατον τοῦ Κυρίου καταγγέλλετε, ἄχρις οὗ ἂν ἔλθῃ. οὐ μὴ παρέλθῃ ἡ γενεὰ αὕτη μέχρις οὗ πάντα ταῦτα γένηται.

428 ΑΙ ΧΡΟΝΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΗΘΩΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΚΡΙΣΕΩΣ (ΑΡΝΗΣΙΣ ΟΥ) ΚΑΙ ΣΠΑΝΙΩΣ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ (ΑΡΝΗΣΙΣ ΜΗ). 2. ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΑΙ, ΔΙΟΤΙ ΕΧΟΥΝ ΘΕΣΙΝ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ. 3. Η ΔΗΛΟΥΜΕΝΗ ΥΠ’ ΑΥΤΩΝ ΧΡΟΝΙΚΗ ΣΧΕΣΙΣ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟΝ, ΤΟ ΠΡΟΤΕΡΟΧΡΟΝΟΝ Ή ΤΟ ΥΣΤΕΡΟΧΡΟΝΟΝ ΤΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ ΤΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΝ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΕΩΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ. ΕΙΣΑΓΟΝΤΑΙ:

182 Α) ΜΕ ΤΑ: ΟΤΕ, ΟΠΟΤΕ, ΗΝΙΚΑ, ΟΠΗΝΙΚΑ, ΕΝ Ω, ΟΤΑΝ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟΝ.

ὅτε δὲ ἐβλάστησεν ὁ χόρτος καὶ καρπὸν ἐποίησε, τότε ἐφάνη καὶ τὰ ζιζάνια. οὐδὲ τοῦτο ἀνέγνωτε ὃ ἐποίησε Δαυῒδ ὁπότε ἐπείνασεν αὐτὸς καὶ οἱ μετ' αὐτοῦ ὄντες; ἀλλ' ἕως σήμερον, ἡνίκα ἀναγινώσκεται Μωϋσῆς, κάλυμμα ἐπὶ τὴν καρδίαν αὐτῶν κεῖται·16 ἡνίκα δ' ἂν ἐπιστρέψῃ πρὸς Κύριον, περιαιρεῖται τὸ κάλυμμα. ΟΤΕ ΔΕ ΗΛΘΕ ΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ, ΕΞΑΠΕΣΤΕΙΛΕΝ Ο ΘΕΟΣ ΤΟΝ ΥΙΟΝ ΑΥΤΟΥ. 429 ΑΙ ΧΡΟΝΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΗΘΩΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΚΡΙΣΕΩΣ (ΑΡΝΗΣΙΣ ΟΥ) ΚΑΙ ΣΠΑΝΙΩΣ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ (ΑΡΝΗΣΙΣ ΜΗ). 2. ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΑΙ, ΔΙΟΤΙ ΕΧΟΥΝ ΘΕΣΙΝ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ. 3. Η ΔΗΛΟΥΜΕΝΗ ΥΠ’ ΑΥΤΩΝ ΧΡΟΝΙΚΗ ΣΧΕΣΙΣ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟΝ, ΤΟ ΠΡΟΤΕΡΟΧΡΟΝΟΝ Ή ΤΟ ΥΣΤΕΡΟΧΡΟΝΟΝ ΤΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ ΤΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΝ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΕΩΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ. ΕΙΣΑΓΟΝΤΑΙ: Β) ΜΕ ΤΑ: ΕΠΕΙ, ΕΠΕΙΔΗ, ΕΞ ΟΥ, ΑΦ’ ΟΥ, ΩΣ, ΟΤΑΝ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΤΟ ΠΡΟΤΕΡΟΧΡΟΝΟΝ.

Ἐπεὶ δὲ ἐπλήρωσε πάντα τὰ ῥήματα αὐτοῦ εἰς τὰς ἀκοὰς τοῦ λαοῦ, εἰσῆλθεν εἰς Καπερναούμ. ἀφ' οὗ ἂν ἐγερθῇ ὁ οἰκοδεσπότης καὶ ἀποκλείσῃ τὴν θύραν, καὶ ἄρξησθε ἔξω ἑστάναι καὶ κρούειν τὴν θύραν λέγοντες· Κύριε Κύριε, ἄνοιξον ἡμῖν∙ καὶ ἀποκριθεὶς ἐρεῖ ὑμῖν, οὐκ οἶδα ὑμᾶς πόθεν ἐστέ∙26 τότε ἄρξεσθε λέγειν… ὡς δὲ ἐπορεύοντο ἀπαγγεῖλαι τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ, καὶ ἰδοὺ Ἰησοῦς ἀπήντησεν αὐταῖς λέγων· χαίρετε. 430 ΑΙ ΧΡΟΝΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΗΘΩΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΚΡΙΣΕΩΣ (ΑΡΝΗΣΙΣ ΟΥ) ΚΑΙ ΣΠΑΝΙΩΣ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ (ΑΡΝΗΣΙΣ ΜΗ). 2. ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΑΙ, ΔΙΟΤΙ ΕΧΟΥΝ ΘΕΣΙΝ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ. 3. Η ΔΗΛΟΥΜΕΝΗ ΥΠ’ ΑΥΤΩΝ ΧΡΟΝΙΚΗ ΣΧΕΣΙΣ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟΝ, ΤΟ ΠΡΟΤΕΡΟΧΡΟΝΟΝ Ή ΤΟ ΥΣΤΕΡΟΧΡΟΝΟΝ ΤΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ ΤΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΝ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΕΩΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ. ΕΙΣΑΓΟΝΤΑΙ:

183 Γ) ΜΕ ΤΑ: ΠΡΙΝ, ΕΩΣ ΟΥ, ΑΧΡΙ ΟΥ, ΜΕΧΡΙΣ ΟΥ, ΟΤΑΝ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΤΟ ΥΣΤΕΡΟΧΡΟΝΟΝ.

ὁμοία ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ζύμῃ, ἣν λαβοῦσα γυνὴ ἐνέκρυψεν εἰς ἀλεύρου σάτα τρία, ἕως οὗ ἐζυμώθη ὅλον. ος αποκρινεται λογον πριν ακουσαι αφροσυνη αυτω εστιν και ονειδος. και εσται πριν κεκραξαι αυτους εγω επακουσομαι αυτων ετι λαλουντων αυτων ερω τι εστιν. και επροφητευον εως ου παρηλθεν το δειλινον. εν τη σκια των πτερυγων σου ελπιω εως ου παρελθη η ανομια. ενωτιζεσθε μου τα ρηματα ερω γαρ υμων ακουοντων αχρι ου ετασητε λογους. και ποιησει κατα το θελημα αυτου και υψωθησεται ο βασιλευς και μεγαλυνθησεται επι παντα θεον και λαλησει υπερογκα και κατευθυνει μεχρις ου συντελεσθη η οργη εις γαρ συντελειαν γινεται. 431 ΑΙ ΧΡΟΝΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΗΘΩΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΚΡΙΣΕΩΣ (ΑΡΝΗΣΙΣ ΟΥ) ΚΑΙ ΣΠΑΝΙΩΣ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ (ΑΡΝΗΣΙΣ ΜΗ). 2. ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΑΙ, ΔΙΟΤΙ ΕΧΟΥΝ ΘΕΣΙΝ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ. 3. Η ΔΗΛΟΥΜΕΝΗ ΥΠ’ ΑΥΤΩΝ ΧΡΟΝΙΚΗ ΣΧΕΣΙΣ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟΝ, ΤΟ ΠΡΟΤΕΡΟΧΡΟΝΟΝ Ή ΤΟ ΥΣΤΕΡΟΧΡΟΝΟΝ ΤΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ ΤΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΝ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΕΩΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ. ΕΙΣΑΓΟΝΤΑΙ: Δ) ΜΕ ΤΑ: ΕΩΣ, ΕΣΤΕ, ΑΧΡΙ, ΜΕΧΡΙ, ΟΤΑΝ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΑΛΛΟΤΕ ΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΤΕ ΤΟ ΥΣΤΕΡΟΧΡΟΝΟΝ.

καὶ ἰδοὺ ὁ ἀστὴρ ὃν εἶδον ἐν τῇ ἀνατολῇ προῆγεν αὐτούς, ἕως ἐλθὼν ἔστη ἐπάνω οὗ ἦν τὸ παιδίον. καθίσατε ὧδε ἕως προσεύξωμαι. φεῦγε εἰς Αἴγυπτον, καὶ ἴσθι ἐκεῖ ἕως ἂν εἴπω σοι. καὶ οὐδεὶς ἐδύνατο εἰσελθεῖν εἰς τὸν ναὸν ἄχρι τελεσθῶσιν αἱ ἑπτὰ πληγαὶ τῶν ἑπτὰ ἀγγέλων.

184 ὁ γὰρ Θεὸς ἔδωκεν εἰς τὰς καρδίας αὐτῶν ποιῆσαι τὴν γνώμην αὐτοῦ, καὶ ποιῆσαι μίαν γνώμην καὶ δοῦναι τὴν βασιλείαν αὐτῶν τῷ θηρίῳ, ἄχρι τελεσθῶσιν οἱ λόγοι τοῦ Θεοῦ. καὶ ἔβαλεν αὐτὸν εἰς τὴν ἄβυσσον, καὶ ἔκλεισε καὶ ἐσφράγισεν ἐπάνω αὐτοῦ, ἵνα μὴ πλανᾷ ἔτι τὰ ἔθνη, ἄχρι τελεσθῇ τὰ χίλια ἔτη∙ μετὰ ταῦτα δεῖ αὐτὸν λυθῆναι μικρὸν χρόνον. καὶ οἱ λοιποὶ τῶν νεκρῶν οὐκ ἔζησαν ἐὥς τελεσθῇ τὰ χίλια ἔτη. αὕτη ἡ ἀνάστασις ἡ πρώτη. καὶ αὐτὸς ἔδωκε τοὺς μὲν ἀποστόλους, τοὺς δὲ προφήτας, τοὺς δὲ εὐαγγελιστάς, τοὺς δὲ ποιμένας καὶ διδασκάλους,12 πρὸς τὸν καταρτισμὸν τῶν ἁγίων εἰς ἔργον διακονίας, εἰς οἰκοδομὴν τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ,13 μέχρι καταντήσωμεν οἱ πάντες εἰς τὴν ἑνότητα τῆς πίστεως καὶ τῆς ἐπιγνώσεως τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ.

432 ΑΙ ΧΡΟΝΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΗΘΩΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΚΡΙΣΕΩΣ (ΑΡΝΗΣΙΣ ΟΥ) ΚΑΙ ΣΠΑΝΙΩΣ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ (ΑΡΝΗΣΙΣ ΜΗ). 2. ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΑΙ, ΔΙΟΤΙ ΕΧΟΥΝ ΘΕΣΙΝ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ. 3. Η ΔΗΛΟΥΜΕΝΗ ΥΠ’ ΑΥΤΩΝ ΧΡΟΝΙΚΗ ΣΧΕΣΙΣ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟΝ, ΤΟ ΠΡΟΤΕΡΟΧΡΟΝΟΝ Ή ΤΟ ΥΣΤΕΡΟΧΡΟΝΟΝ ΤΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ ΤΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΝ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΕΩΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ. ΕΙΣΑΓΟΝΤΑΙ: Ε) ΜΕ ΤΑ ΧΡΟΝΙΚΑ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΑ ΟΣΑΚΙΣ, ΟΠΟΣΑΚΙΣ, ΟΤΑΝ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΤΟ ΑΟΡΙΣΤΩΣ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΟΝ.

ὁσάκις γὰρ ἂν ἐσθίητε τὸν ἄρτον τοῦτον καὶ τὸ ποτήριον τοῦτο πίνητε, τὸν θάνατον τοῦ Κυρίου καταγγέλλετε, ἄχρις οὗ ἂν ἔλθῃ. τοῦτο τὸ ποτήριον ἡ καινὴ διαθήκη ἐστὶν ἐν τῷ ἐμῷ αἵματι· τοῦτο ποιεῖτε, ὁσάκις ἂν πίνητε, εἰς τὴν ἐμὴν ἀνάμνησιν. οὗτοι ἔχουσιν ἐξουσίαν τὸν οὐρανὸν κλεῖσαι, ἵνα μὴ ὑετὸς βρέχῃ τὰς ἡμέρας τῆς προφητείας αὐτῶν, καὶ ἐξουσίαν ἔχουσιν ἐπὶ τῶν ὑδάτων στρέφειν αὐτὰ εἰς αἷμα καὶ πατάξαι τὴν γῆν ἐν πάσῃ πληγῇ, ὁσάκις ἐὰν θελήσωσι.

433 ΑΙ ΧΡΟΝΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΔΙΑΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΕΙΣ: Α) ΟΡΙΣΤΙΚΑΣ ΧΡΟΝΙΚΑΣ. ΑΥΤΑΙ ΦΑΝΕΡΩΝΟΥΝ ΩΡΙΣΜΕΝΟΝ ΧΡΟΝΟΝ, ΕΚΦΕΡΟΝΤΑΙ ΜΕ ΟΡΙΣΤΙΚΗΝ Ή ΕΝΙΟΤΕ ΕΥΚΤΙΚΗΝ ΤΟΥ ΠΛΑΓΙΟΥ ΛΟΓΟΥ, ΟΤΑΝ ΤΟ ΡΗΜΑ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΕΩΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ ΕΙΝΑΙ ΧΡΟΝΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΚΑΙ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΑΡΝΗΣΙΝ ΟΥ.

185

ὅτε δὲ ἐβλάστησεν ὁ χόρτος καὶ καρπὸν ἐποίησε, τότε ἐφάνη καὶ τὰ ζιζάνια. ΟΤΕ ΔΕ ΗΛΘΕ ΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ, ΕΞΑΠΕΣΤΕΙΛΕΝ Ο ΘΕΟΣ ΤΟΝ ΥΙΟΝ ΑΥΤΟΥ. Ἐπεὶ δὲ ἐπλήρωσε πάντα τὰ ῥήματα αὐτοῦ εἰς τὰς ἀκοὰς τοῦ λαοῦ, εἰσῆλθεν εἰς Καπερναούμ.

434 ΑΙ ΧΡΟΝΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΔΙΑΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΕΙΣ: Β) ΑΟΡΙΣΤΟΥΣ ΧΡΟΝΙΚΑΣ Ή ΥΠΟΘΕΤΙΚΑΣ ΧΡΟΝΙΚΑΣ. ΑΥΤΑΙ ΠΕΡΙΕΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑΝ ΥΠΟΘΕΣΙΝ ΚΑΙ ΩΣ ΕΚ ΤΟΥΤΟΥ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟΥΝ ΜΕ ΤΑΣ ΥΠΟΘΕΤΙΚΑΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ. ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΑΡΝΗΣΙΝ ΜΗ ΚΑΙ ΦΑΝΕΡΩΝΟΥΝ: ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΝ (ΕΓΚΛΙΣΙΣ ΟΡΙΣΤΙΚΗ). ΑΠΛΗΝ ΣΚΕΨΙΝ (ΕΓΚΛΙΣΙΣ ΕΥΚΤΙΚΗ). ΠΡΟΣΔΟΚΩΜΕΝΟΝ (ΕΓΚΛΙΣΙΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ). ΑΟΡΙΣΤΟΝ ΕΠΑΝΑΛΗΨΙΝ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ (ΕΓΚΛΙΣΙΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ (ΕΓΚΛΙΣΙΣ ΕΥΚΤΙΚΗ).

ὅτε δὲ ἦλθε τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου, ἐξαπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ, γενόμενον ἐκ γυναικός. ΟΠΟΤΕ ΤΟΝ ΜΙΣΘΟΝ ΕΧΟΙΜΕΝ, ΑΠΙΟΙΜΕΝ ΑΝ. Ὅταν δὲ ἔλθῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ ἅγιοι ἄγγελοι μετ' αὐτοῦ, τότε καθίσει ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ. Ὅταν οὖν ἴδητε τὸ βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως τὸ ῥηθὲν διὰ Δανιὴλ τοῦ προφήτου ἑστὸς ἐν τόπῳ ἁγίῳ --ὁ ἀναγινώσκων νοείτω--16 τότε οἱ ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ φευγέτωσαν ἐπὶ τὰ ὄρη. ὁσάκις γὰρ ἂν ἐσθίητε τὸν ἄρτον τοῦτον καὶ τὸ ποτήριον τοῦτο πίνητε, τὸν θάνατον τοῦ Κυρίου καταγγέλλετε. ΟΤΕ ΙΗΣΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΣΙΝ ΕΝΤΥΓΧΑΝΟΙ, ΕΘΕΡΑΠΕΥΕΝ ΑΥΤΟΥΣ (=ΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΣΥΝΑΝΤΟΥΣΕ, ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ). 435 ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ: Α΄. ΑΙ ΧΡΟΝΙΚΟΫΠΟΘΕΤΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ, ΑΙ ΕΚΦΕΡΟΜΕΝΑΙ ΜΕ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗΝ, ΕΙΣΑΓΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΧΡΟΝΙΚΟΥΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝ. ΤΟΥΤΟ ΜΕ ΩΡΙΣΜΕΝΟΥΣ ΜΕΝ ΕΞ ΑΥΤΩΝ ΕΝΟΥΤΑΙ ΕΙΣ ΜΙΑΝ ΛΕΞΙΝ (ΟΤΕ+ΑΝ= ΟΤΑΝ, ΟΠΟΤΕ+ΑΝ=ΟΠΟΤΑΝ, ΕΠΕΙ+ΑΝ=ΕΠΑΝ-ΕΠΗΝ,

186 ΕΠΕΙΔΗ+ΑΝ=ΕΠΕΙΔΑΝ), ΜΕ ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ ΔΕ ΣΥΝΥΠΑΡΧΕΙ (ΠΡΙΝ ΑΝ, ΕΩΣ ΑΝ, ΕΣΤ’ ΑΝ Κ.ΛΠ.).

μακάριοί ἐστε ὅταν ὀνειδίσωσιν ὑμᾶς καὶ διώξωσι καὶ εἴπωσι πᾶν πονηρὸν ῥῆμα καθ' ὑμῶν ψευδόμενοι ἕνεκεν ἐμοῦ. ΕΠΑΝ ΔΕ ΤΥΧΗΣ ΤΗΣ ΚΑΛΗΣ ΜΕΤΟΥΣΙΑΣ ΤΩΝ ΖΩΟΠΟΙΩΝ ΜΥΣΤΙΚΩΝ ΔΩΡΗΜΑΤΩΝ, ΥΜΝΗΣΟΝ ΕΥΘΥΣ. ὅταν προσεύχη, οὐκ ἔσῃ ὥσπερ οἱ ὑποκριταί. πορευθέντες ἀκριβῶς ἐξετάσατε περὶ τοῦ παιδίου, ἐπὰν δὲ εὕρητε, ἀπαγγείλατέ μοι. ὁ λύχνος τοῦ σώματός ἐστιν ὁ ὀφθαλμός· ὅταν οὖν ὁ ὀφθαλμός σου ἁπλοῦς ᾖ, καὶ τὸ ὅλον σῶμά σου φωτεινόν ἐστιν· ἐπὰν δὲ πονηρὸς ᾖ, καὶ τὸ σῶμά σου σκοτεινόν. 436 Β΄. ΤΟ ΠΡΙΝ ΣΥΝΤΑΣΣΕΤΑΙ: 1. ΜΕ ΟΡΙΣΤΙΚΗΝ Ή ΜΕ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗΝ, ΟΤΑΝ Η ΚΥΡΙΑ ΠΡΟΤΑΣΙΣ ΕΙΝΑΙ ΑΡΝΗΤΙΚΗ. 2. ΜΕ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ, ΟΤΑΝ Η ΚΥΡΙΑ ΠΡΟΤΑΣΙΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΦΑΤΙΚΗ. Η ΑΝΩΤΕΡΩ ΣΥΝΤΑΞΙΣ ΤΟΥ ΠΡΙΝ ΕΙΝΑΙ Η ΠΛΕΟΝ ΣΥΝΗΘΗΣ. ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΟΜΩΣ ΝΑ ΕΧΩΜΕΝ ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗΣ ΑΡΝΗΤΙΚΗΣ ΠΡΟΤΑΣΕΩΣ Ή ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΟΡΙΣΤΙΚΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗΣ ΚΑΤΑΦΑΤΙΚΗΣ ΠΡΟΤΑΣΕΩΣ.

καὶ ἦν αὐτῷ κεχρηματισμένον ὑπὸ τοῦ Πνεύματος τοῦ Ἁγίου μὴ ἰδεῖν θάνατον πρὶν ἢ ἴδῃ τὸν Χριστὸν Κυρίου. ὁ δὲ εἶπε· λέγω σοι, Πέτρε, οὐ φωνήσει σήμερον ἀλέκτωρ πρὶν ἢ τρὶς ἀπαρνήσῃ μὴ εἰδέναι με. μνηστευθείσης γὰρ τῆς μητρὸς αὐτοῦ Μαρίας τῷ Ἰωσήφ, πρὶν ἢ συνελθεῖν αὐτοὺς εὑρέθη ἐν γαστρὶ ἔχουσα ἐκ Πνεύματος Ἁγίου. λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ βασιλικός· Κύριε, κατάβηθι πρὶν ἀποθανεῖν τὸ παιδίον μου. ἔφη αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· ἀμὴν λέγω σοι ὅτι ἐν ταύτῃ τῇ νυκτὶ πρὶν ἀλέκτορα φωνῆσαι τρὶς ἀπαρνήσῃ με. εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, πρὶν Ἀβραὰμ γενέσθαι ἐγώ εἰμι.

187 ὁ ἥλιος μεταστραφήσεται εἰς σκότος καὶ ἡ σελήνη εἰς αἷμα πρὶν ἢ ἐλθεῖν τὴν ἡμέραν Κυρίου τὴν μεγάλην καὶ ἐπιφανῆ. οὐκ ἔστιν ἔθος Ῥωμαίοις χαρίζεσθαί τινα ἄνθρωπον εἰς ἀπώλειαν πρὶν ἢ ὁ κατηγορούμενος κατὰ πρόσωπον ἔχοι τοὺς κατηγόρους τόπον τε ἀπολογίας λάβοι περὶ τοῦ ἐγκλήματος. 437 Θ΄. ΑΝΑΦΟΡΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ 1. ΑΝΑΦΟΡΙΚΑΙ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΑΙ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ, ΑΙ ΟΠΟΙΑΙ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΕΙΣ ΕΝΑ ΟΡΟΝ ΑΛΛΗΣ ΠΡΟΤΑΣΕΩΣ, ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ Ή ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ, ΚΑΙ ΕΙΣΑΓΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΑΣ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑΣ ΑΝΤΩΝΥΜΙΑΣ Ή ΤΑ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΑ.

καὶ συνετέλεσεν ὁ Θεὸς ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἕκτῃ τὰ ἔργα αὐτοῦ, ἃ ἐποίησε ὄνομα τῷ ἑνὶ Φισῶν· οὗτος ὁ κυκλῶν πᾶσαν τὴν γῆν Εὐιλάτ, ἐκεῖ οὗ ἐστι τὸ χρυσίον. Καὶ ἔλαβε Κύριος ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, ὃν ἔπλασε, καὶ ἔθετο αὐτὸν ἐν τῷ παραδείσῳ. ἀπὸ δὲ τοῦ ξύλου τοῦ γινώσκειν καλὸν καὶ πονηρόν, οὐ φάγεσθε ἀπ᾿ αὐτοῦ· ᾗ δ᾿ ἂν ἡμέρᾳ φάγητε ἀπ᾿ αὐτοῦ, θανάτῳ ἀποθανεῖσθε. καὶ πᾶν ὃ ἐὰν ἐκάλεσεν αὐτὸ ᾿Αδὰμ ψυχὴν ζῶσαν, τοῦτο ὄνομα αὐτῷ. καὶ ᾠκοδόμησεν ὁ Θεὸς τὴν πλευράν, ἣν ἔλαβεν ἀπὸ τοῦ ᾿Αδάμ, εἰς γυναῖκα. καὶ σὺ Βηθλεέμ, γῆ Ἰούδα, οὐδαμῶς ἐλαχίστη εἶ ἐν τοῖς ἡγεμόσιν Ἰούδα· ἐκ σοῦ γὰρ ἐξελεύσεται ἡγούμενος, ὅστις ποιμανεῖ τὸν λαόν μου τὸν Ἰσραήλ. Τῇ δὲ ἐπαύριον, ἥτις ἐστὶ μετὰ τὴν παρασκευήν, συνήχθησαν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι πρὸς Πιλᾶτον. ὅσον δὲ αὐτὸς αὐτοῖς διεστέλλετο, μᾶλλον περισσότερον ἐκήρυσσον. καὶ ἐγένοντο ἀστραπαὶ καὶ φωναὶ καὶ βρονταί, καὶ σεισμὸς ἐγένετο μέγας, οἷος οὐκ ἐγένετο ἀφ' οὗ οἱ ἄνθρωποι ἐγένοντο ἐπὶ τῆς γῆς, τηλικοῦτος σεισμὸς οὕτω μέγας. ἔσται γὰρ τότε θλῖψις μεγάλη, οἵα οὐ γέγονεν ἀπ' ἀρχῆς κόσμου ἕως τοῦ νῦν οὐδ' οὐ μὴ γένηται.

188 φοβοῦμαι γὰρ μή πως ἐλθὼν οὐχ οἵους θέλω εὕρω ὑμᾶς, κἀγὼ εὑρεθῶ ὑμῖν οἷον οὐ θέλετε. ὁ δὲ Παῦλος εἶπεν· εὐξαίμην ἂν τῷ Θεῷ καὶ ἐν ὀλίγῳ καὶ ἐν πολλῷ οὐ μόνον σέ, ἀλλὰ καὶ πάντας τοὺς ἀκούοντάς μου σήμερον γενέσθαι τοιούτους ὁποῖος κἀγώ εἰμι, παρεκτὸς τῶν δεσμῶν τούτων. ἑκάστου τὸ ἔργον ὁποῖόν ἐστι τὸ πῦρ δοκιμάσει. Θεωρεῖτε δὲ πηλίκος οὗτος, ᾧ καὶ δεκάτην Ἀβραὰμ ἔδωκεν ἐκ τῶν ἀκροθινίων ὁ πατριάρχης. καὶ ἰδοὺ ὁ ἀστὴρ ὃν εἶδον ἐν τῇ ἀνατολῇ προῆγεν αὐτούς, ἕως ἐλθὼν ἔστη ἐπάνω οὗ ἦν τὸ παιδίον. Ὅταν δὲ ἴδητε τὸ βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως τὸ ῥηθὲν ὑπὸ Δανιὴλ τοῦ προφήτου ἑστὸς ὅπου οὐ δεῖ --ὁ ἀναγινώσκων νοείτω-- τότε οἱ ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ φευγέτωσαν εἰς τὰ ὄρη. κύριε, ἔγνων σε ὅτι σκληρὸς εἶ ἄνθρωπος, θερίζων ὅπου οὐκ ἔσπειρας καὶ συνάγων ὅθεν οὐ διεσκόρπισας. γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν. Ἔσεσθε οὖν ὑμεῖς τέλειοι, ὥσπερ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς τέλειός ἐστι.

438 ΑΝΑΦΟΡΙΚΑΙ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΑΙ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ, ΑΙ ΟΠΟΙΑΙ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΕΙΣ ΕΝΑ ΟΡΟΝ ΑΛΛΗΣ ΠΡΟΤΑΣΕΩΣ, ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ Ή ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ, ΚΑΙ ΕΙΣΑΓΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΑΣ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑΣ ΑΝΤΩΝΥΜΙΑΣ Ή ΤΑ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΑ. 2. ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΚΡΙΣΕΩΣ (ΑΡΝΗΣΙΣ ΟΥ) ΚΑΙ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ (ΑΡΝΗΣΙΣ ΜΗ) ΚΑΙ ΕΚΦΕΡΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΑΣ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟΥΣ ΕΓΚΛΙΣΕΙΣ ΚΡΙΣΕΩΣ ΚΑΙ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ. καὶ ἐγένοντο ἀστραπαὶ καὶ φωναὶ καὶ βρονταί, καὶ σεισμὸς ἐγένετο μέγας, οἷος οὐκ ἐγένετο ἀφ' οὗ οἱ ἄνθρωποι ἐγένοντο ἐπὶ τῆς γῆς, τηλικοῦτος σεισμὸς οὕτω μέγας. ἔσται γὰρ τότε θλῖψις μεγάλη, οἵα οὐ γέγονεν ἀπ' ἀρχῆς κόσμου ἕως τοῦ νῦν οὐδ' οὐ μὴ γένηται. φοβοῦμαι γὰρ μή πως ἐλθὼν οὐχ οἵους θέλω εὕρω ὑμᾶς, κἀγὼ εὑρεθῶ ὑμῖν οἷον οὐ θέλετε.

189

μηδεὶς ὑμᾶς καταβραβευέτω θέλων ἐν ταπεινοφροσύνῃ καὶ θρησκείᾳ τῶν ἀγγέλων, ἃ μὴ ἑώρακεν ἐμβατεύων. καὶ πᾶν πνεῦμα ὃ μὴ ὁμολογεῖ τὸν Ἰησοῦν Χριστὸν ἐν σαρκὶ ἐληλυθότα, ἐκ τοῦ Θεοῦ οὐκ ἔστι· καὶ τοῦτό ἐστι τὸ τοῦ ἀντιχρίστου ὃ ἀκηκόατε ὅτι ἔρχεται, καὶ νῦν ἐν τῷ κόσμῳ ἐστὶν ἤδη. καὶ ὅσοι ἂν μὴ δέξωνται ὑμᾶς μηδὲ ἀκούσωσιν ὑμῶν, ἐκπορευόμενοι ἐκεῖθεν ἐκτινάξατε τὸν χοῦν τὸν ὑποκάτω τῶν ποδῶν ὑμῶν εἰς μαρτύριον αὐτοῖς. 439 ΑΝΑΦΟΡΙΚΑΙ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΑΙ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ, ΑΙ ΟΠΟΙΑΙ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΕΙΣ ΕΝΑ ΟΡΟΝ ΑΛΛΗΣ ΠΡΟΤΑΣΕΩΣ, ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ Ή ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ, ΚΑΙ ΕΙΣΑΓΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΑΣ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑΣ ΑΝΤΩΝΥΜΙΑΣ Ή ΤΑ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΑ. 3. ΔΙΑΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΕΙΣ: Α) ΟΝΟΜΑΤΙΚΑΣ: ΑΥΤΑΙ ΔΥΝΑΝΤΑΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΘΕΣΙΝ ΕΝΟΣ ΚΥΡΙΟΥ Ή ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΝΤΟΣ ΟΡΟΥ ΜΙΑΣ ΑΛΛΗΣ ΠΡΟΤΑΣΕΩΣ, ΔΗΛ. ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΥ, ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΥ, ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΟΙΟΥΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟΥ ΟΝΟΜΑΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΟΠΟΤΕ ΚΑΙ ΕΠΙ ΠΛΕΟΝ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΤΙΚΑΙ Ή ΔΙΑΣΑΦΗΤΙΚΑΙ.

ΟΣΟΙ ΕΙΣ ΧΡΙΣΤΟΝ (ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΝ).

ΕΒΑΠΤΙΣΘΗΤΕ,

ΧΡΙΣΤΟΝ

ΕΝΕΔΥΣΑΣΘΕ.

ΟΥΤΟΣ ΕΣΤΙΝ ΟΣ ΑΠΕΚΤΕΙΝΕ ΤΟΥΣ ΙΕΡΕΙΣ ΤΟΥ ΒΑΑΛ. (Ο ΦΟΝΕΥΣ ΤΩΝ ΙΕΡΕΩΝ). (ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΝ). ἀνήγγειλάν τε ὅσα ὁ Θεὸς ἐποίησε μετ' αὐτῶν.(ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ). καὶ ᾠκοδόμησεν ὁ Θεὸς τὴν πλευράν, ἣν ἔλαβεν ἀπὸ τοῦ ᾿Αδάμ, εἰς γυναῖκα. (ΠΑΡΑΘΕΣΙΣ). Τὸ λοιπόν, ἀδελφοί, ὅσα ἐστὶν ἀληθῆ, ὅσα σεμνά, ὅσα δίκαια, ὅσα ἁγνά, ὅσα προσφιλῆ, ὅσα εὔφημα, εἴ τις ἀρετὴ καὶ εἴ τις ἔπαινος, ταῦτα λογίζεσθε. (ΕΠΕΞΗΓΗΣΙΣ). ὁ δὲ Παῦλος εἶπεν· εὐξαίμην ἂν τῷ Θεῷ καὶ ἐν ὀλίγῳ καὶ ἐν πολλῷ οὐ μόνον σέ, ἀλλὰ καὶ πάντας τοὺς ἀκούοντάς μου σήμερον γενέσθαι τοιούτους ὁποῖος κἀγώ εἰμι, παρεκτὸς τῶν δεσμῶν τούτων. (ΕΠΕΞΗΓΗΣΙΣ).

190 440 ΑΝΑΦΟΡΙΚΑΙ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΑΙ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ, ΑΙ ΟΠΟΙΑΙ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΕΙΣ ΕΝΑ ΟΡΟΝ ΑΛΛΗΣ ΠΡΟΤΑΣΕΩΣ, ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ Ή ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ, ΚΑΙ ΕΙΣΑΓΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΑΣ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑΣ ΑΝΤΩΝΥΜΙΑΣ Ή ΤΑ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΑ. 3. ΔΙΑΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΕΙΣ: Β) ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΑΣ: ΑΥΤΑΙ ΔΥΝΑΝΤΑΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΘΕΣΙΝ ΕΝΟΣ ΟΙΟΥΔΗΠΟΤΕ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ, ΔΗΛ. ΑΙΤΙΑΣ, ΣΚΟΠΟΥ, ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ, ΤΟΠΟΥ Κ.ΛΠ. ὄνομα τῷ ἑνὶ Φισῶν· οὗτος ὁ κυκλῶν πᾶσαν τὴν γῆν Εὐιλάτ, ἐκεῖ οὗ ἐστι τὸ χρυσίον. (ΤΟΠΟΥ). προφητην αναστησω ΠΑΡΟΜΟΙΩΣΕΩΣ)

αυτοις

εκ

των

αδελφων

αυτων

ωσπερ

σε.(ΤΗΣ

ἀπὸ δὲ τοῦ ξύλου τοῦ γινώσκειν καλὸν καὶ πονηρόν, οὐ φάγεσθε ἀπ᾿ αὐτοῦ· ᾗ δ᾿ ἂν ἡμέρᾳ φάγητε ἀπ᾿ αὐτοῦ, θανάτῳ ἀποθανεῖσθε. (ΧΡΟΝΟΥ). (;)

4414. ΑΙ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑΙ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ, ΑΝΑΛΟΓΩΣ ΤΗΣ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΗΣ ΘΕΣΕΩΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΙΝ ΠΟΥ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΥΝ, ΟΝΟΜΑΖΟΝΤΑΙ: Α) ΑΝΑΦΟΡΙΚΑΙ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΑΙ: ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΣΕΩΣ, ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΑΡΝΗΣΙΝ ΟΥ ΚΑΙ ΕΚΦΕΡΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΑΣ ΕΓΚΛΙΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ.

Ο ΜΕΝ ΚΑΤΩΚΤΙΡΕ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ, ΟΙΟΥ ΑΝΔΡΟΣ ΣΤΕΡΟΙΤΟ. 442 ΑΙ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑΙ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ, ΑΝΑΛΟΓΩΣ ΤΗΣ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΗΣ ΘΕΣΕΩΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΙΝ ΠΟΥ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΥΝ, ΟΝΟΜΑΖΟΝΤΑΙ: Β) ΑΝΑΦΟΡΙΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑΙ: ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ, ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΑΡΝΗΣΙΝ ΜΗ ΚΑΙ ΕΚΦΕΡΟΝΤΑΙ ΜΕ ΟΡΙΣΤΙΚΗΝ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ.

ΔΩΣΩ ΥΜΙΝ ΗΓΕΜΟΝΑ, ΟΣ ΥΜΑΣ ΔΙΑ ΤΗΣ ΕΡΥΘΡΑΣ ΑΞΕΙ.(ΓΙΑ ΝΑ ΣΑΣ ΟΔΗΓΗΣΕΙ…). καὶ σὺ Βηθλεέμ, γῆ Ἰούδα, οὐδαμῶς ἐλαχίστη εἶ ἐν τοῖς ἡγεμόσιν Ἰούδα· ἐκ σοῦ γὰρ ἐξελεύσεται ἡγούμενος, ὅστις ποιμανεῖ τὸν λαόν μου τὸν Ἰσραήλ.

191 443 ΑΙ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑΙ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ, ΑΝΑΛΟΓΩΣ ΤΗΣ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΗΣ ΘΕΣΕΩΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΙΝ ΠΟΥ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΥΝ, ΟΝΟΜΑΖΟΝΤΑΙ: Γ) ΑΝΑΦΟΡΙΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑΙ: ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΣΕΩΣ ΚΑΙ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ, ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΩΣ ΑΡΝΗΣΙΝ ΟΥ, ΜΗ ΚΑΙ ΕΚΦΕΡΟΝΤΑΙ ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΙ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ. ΣΥΝΗΘΩΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΜΕΝΗΝ ΠΡΟΤΑΣΙΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΙ ΛΕΞΕΙΣ ΟΥΤΩ, ΤΟΣΟΥΤΟΣ, ΤΟΙΟΥΤΟΣ Κ. ΛΠ.

ΟΥΔΕΙΣ ΟΥΤΩΣ ΑΝΟΗΤΟΣ ΕΣΤΙ, ΟΣΤΙΣ ΠΟΛΕΜΟΝ ΠΡΟ ΕΙΡΗΝΗΣ ΑΙΡΕΙΤΑΙ. (=ΩΣΤΕ ΝΑ ΠΡΟΤΙΜΑ…).

444 ΑΙ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑΙ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ, ΑΝΑΛΟΓΩΣ ΤΗΣ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΗΣ ΘΕΣΕΩΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΙΝ ΠΟΥ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΥΝ, ΟΝΟΜΑΖΟΝΤΑΙ: Δ) ΑΝΑΦΟΡΙΚΑΙ ΥΠΟΘΕΤΙΚΑΙ: ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΣΕΩΣ, ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΑΡΝΗΣΙΝ ΜΗ, ΕΚΦΕΡΟΝΤΑΙ ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΙ ΥΠΟΘΕΤΙΚΑΙ ΚΑΙ ΦΑΝΕΡΩΝΟΥΝ: ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΝ Ή ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ ΑΥΤΟΥ (ΕΓΚΛΙΣΙΣ ΟΡΙΣΤΙΚΗ). ΑΠΛΗΝ ΣΚΕΨΙΝ (ΕΓΚΛΙΣΙΣ ΕΥΚΤΙΚΗ). ΠΡΟΣΔΟΚΩΜΕΝΟΝ (ΕΓΚΛΙΣΙΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΑΝ). ΑΟΡΙΣΤΟΝ ΕΠΑΝΑΛΗΨΙΝ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ (ΕΓΚΛΙΣΙΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΑΝ) ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ (ΕΓΚΛΙΣΙΣ ΕΥΚΤΙΚΗ).

ἀπὸ δὲ τοῦ ξύλου τοῦ γινώσκειν καλὸν καὶ πονηρόν, οὐ φάγεσθε ἀπ᾿ αὐτοῦ· ᾗ δ᾿ ἂν ἡμέρᾳ φάγητε ἀπ᾿ αὐτοῦ, θανάτῳ ἀποθανεῖσθε. (ΠΡΟΣΔΟΚΩΜΕΝΟΝ). Ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν μὴ ἀντιστῆναι τῷ πονηρῷ· ἀλλ' ὅστις σε ῥαπίσει ἐπὶ τὴν δεξιὰν σιαγόνα, στρέψον αὐτῷ καὶ τὴν ἄλλην. (ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΝ). καὶ πᾶν ὅ τι ἂν ποιῆτε ἐν λόγῳ ἢ ἐν ἔργῳ, πάντα ἐν ὀνόματι Κυρίου Ἰησοῦ, εὐχαριστοῦντες τῷ Θεῷ πατρὶ δι' αὐτοῦ. (ΑΟΡ. ΕΠΑΝΑΛ. ΠΑΡΟΝ – ΜΕΛΛΟΝ).

ΚΑΙ ΟΣΑ ΠΑΥΛΟΣ ΥΠ’ ΑΛΛΩΝ ΕΡΩΤΩΤΟ, ΤΑΧΥ ΑΠΕΚΡΙΝΕΤΟ. (ΕΠΑΝΑΛ. ΠΑΡΕΛΘΟΝ) 4455. ΠΕΡΙΟΔΟΙ ΚΑΙ ΗΜΙΠΕΡΙΟΔΟΙ ΕΝΙΟΤΕ ΔΕ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΙΣΑΓΟΜΕΝΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΦΟΡΙΚΗΝ ΑΝΤΩΝΥΜΙΑΝ ΟΣ, Η, Ο ΣΥΝΔΕΟΝΤΑΙ ΧΑΛΑΡΩΣ ΜΕ ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΚΑΙ ΟΥΤΩ ΚΑΤΑ ΤΥΠΟΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑΙ, ΚΑΤ’ ΟΥΣΙΑΝ ΔΕ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΣΥΝΔΕΟΜΕΝΑΙ ΠΑΡΑΤΑΚΤΙΚΩΣ ΜΕ ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ. ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΙΝ ΑΥΤΗΝ Η ΑΝΑΦΟΡΙΚΗ ΑΝΤΩΝΥΜΙΑ ΙΣΟΔΥΝΑΜΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΔΕΙΚΤΙΚΗΝ

192 ΑΝΤΩΝΥΜΙΑΝ ΟΥΤΟΣ, ΑΥΤΗ, ΤΟΥΤΟ ΚΑΙ ΕΝΑ ΣΥΝΔΕΣΜΟΝ, ΟΠΩΣ ΔΕ, ΚΑΙ, ΑΛΛΑ, ΜΕΝΤΟΙ Κ. ΛΠ.

ΠΑΡΑΤΑΚΤΙΚΟΝ

ὃς μὲν πιστεύει φαγεῖν πάντα, ὁ δὲ ἀσθενῶν λάχανα ἐσθίει. 4466. ΜΕ ΤΑ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΩΣ, ΩΣ ΑΝ, ΩΣ ΕΙ, ΩΣΠΕΡ, ΩΣΠΕΡ ΑΝ, ΩΣΠΕΡ ΕΙ, ΟΠΩΣ Κ.ΛΠ. ΕΙΣΑΓΟΝΤΑΙ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΜΕ ΤΑΣ ΟΠΟΙΑΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΑΡΑΒΟΛΗ, ΠΑΡΟΜΟΙΩΣΙΣ ΚΑΙ ΣΥΓΚΡΙΣΙΣ.

Ἔσεσθε οὖν ὑμεῖς τέλειοι, ὥσπερ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς τέλειός ἐστι. γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. ὥσπερ γὰρ ἡ ἀστραπὴ ἀστράπτουσα ἐκ τῆς ὑπ' οὐρανὸν εἰς τὴν ὑπ' οὐρανὸν λάμπει, οὕτως ἔσται καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ ἡμέρᾳ αὐτοῦ. 4477. Η ΑΝΑΦΟΡΙΚΗ ΑΝΤΩΝΥΜΙΑ ΠΟΥ ΕΙΣΑΓΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΦΟΡΙΚΗΝ ΠΡΟΤΑΣΙΝ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΕΧΕΙ ΤΟ ΓΕΝΟΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΡΙΘΜΟΝ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΕΙ, ΤΗΝ ΠΤΩΣΙΝ ΔΕ ΠΟΥ ΑΠΑΙΤΕΙ Η ΠΡΟΤΑΣΙΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΑΝΗΚΕΙ.

καὶ συνετέλεσεν ὁ Θεὸς ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἕκτῃ τὰ ἔργα αὐτοῦ, ἃ ἐποίησε. καὶ σὺ Βηθλεέμ, γῆ Ἰούδα, οὐδαμῶς ἐλαχίστη εἶ ἐν τοῖς ἡγεμόσιν Ἰούδα· ἐκ σοῦ γὰρ ἐξελεύσεται ἡγούμενος, ὅστις ποιμανεῖ τὸν λαόν μου τὸν Ἰσραήλ. θησαυρίζεις σεαυτῷ ὀργὴν ἐν ἡμέρᾳ ὀργῆς καὶ ἀποκαλύψεως δικαιοκρισίας τοῦ Θεοῦ, ὃς ἀποδώσει ἑκάστῳ κατὰ τὰ ἔργα αὐτοῦ.

448 ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ: ΟΤΑΝ Η ΑΝΑΦΟΡΙΚΗ ΑΝΤΩΝΥΜΙΑ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΗ ΟΝΟΜΑ Ή ΔΕΙΚΤΙΚΗΝ ΑΝΤΩΝΥΜΙΑΝ ΠΤΩΣΕΩΣ ΓΕΝΙΚΗΣ Ή ΔΟΤΙΚΗΣ, ΑΝΤΙ ΝΑ ΤΕΘΗ ΕΙΣ ΠΤΩΣΙΝ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗΝ (ΟΠΩΣ ΤΟ ΑΠΑΙΤΟΥΣΕ Η ΣΥΝΤΑΞΙΣ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΕΩΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΑΝΗΚΕΙ), ΤΙΘΕΤΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΤΩΣΙΝ ΑΥΤΟΥ ΠΟΥ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΕΙ. ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΝ ΤΟΥΤΟ ΚΑΛΕΙΤΑΙ ΕΛΞΙΣ ΤΟΥ ΑΝΑΦΟΡΙΚΟΥ. ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΛΞΙΝ Η ΜΕΝ ΔΕΙΚΤΙΚΗ ΑΝΤΩΝΥΜΙΑ ΣΥΝΗΘΩΣ ΠΑΡΑΛΕΙΠΕΤΑΙ, ΤΟ ΔΕ ΟΝΟΜΑ ΜΕΤΑΦΕΡΕΤΑΙ ΕΙΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΝΑΦΟΡΙΚΗΣ ΠΡΟΤΑΣΕΩΣ ΑΝΕΥ ΑΡΘΡΟΥ. ΣΠΑΝΙΩΤΕΡΟΝ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟΝ, ΔΗΛ. ΕΛΚΕΤΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΜΕΝΟΝ ΟΝΟΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΝΑΦΟΡΙΚΟΝ.

ΧΕΙΜΩΝΟΣ ΟΝΤΟΣ ΟΙΟΥ ΛΕΓΕΙΣ (ΑΝΤΙ: ΤΟΙΟΥΤΟΥ, ΟΙΟΝ ΛΕΓΕΙΣ).

193

Παρακαλῶ οὖν ὑμᾶς ἐγὼ ὁ δέσμιος ἐν Κυρίῳ ἀξίως περιπατῆσαι τῆς κλήσεως ἧς ἐκλήθητε. οὐ γὰρ ἄδικος ὁ Θεὸς ἐπιλαθέσθαι τοῦ ἔργου ὑμῶν καὶ τοῦ κόπου καὶ τῆς ἀγάπης ἧς ἐνεδείξασθε εἰς τὸ ὄνομα αὐτοῦ. πολλοὶ δὲ ἐκ τοῦ ὄχλου ἐπίστευσαν εἰς αὐτὸν καὶ ἔλεγον ὅτι ὁ Χριστὸς ὅταν ἔλθῃ, μήτι πλείονα σημεῖα τούτων ποιήσει ὧν οὗτος ἐποίησεν; κελεύσας τοὺς κατηγόρους αὐτοῦ ἔρχεσθαι ἐπὶ σέ· παρ' οὗ δυνήσῃ αὐτὸς ἀνακρίνας περὶ πάντων τούτων ἐπιγνῶναι ὧν ἡμεῖς κατηγοροῦμεν αὐτοῦ. ΑΞΙΑ ΕΣΤΙ ΔΕΚΑ ΤΑΛΑΝΤΩΝ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑΝ (ΑΝΤΙ Η ΟΥΣΙΑ), ΗΝ ΚΑΤΕΛΙΠΕ ΤΩ ΑΣΩΤΩ. 449 ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ Α΄ ΓΕΝΙΚΑΙ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΩΝ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ 1. ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑΙ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΔΙΑ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΕΡΩΤΩΜΕΝ ΑΛΛΟΝ ΠΕΡΙ ΤΙΝΟΣ.

ΑΔΑΜ, ΠΟΥ ΕΙ; ΤΙ ΤΟΥΤΟ ΕΠΟΙΗΣΑΣ; οὐχὶ ἡ ψυχὴ πλεῖόν ἐστι τῆς τροφῆς καὶ τὸ σῶμα τοῦ ἐνδύματος; Ο ΔΕ ΠΙΛΑΤΟΣ ΕΘΑΥΜΑΣΕΝ ΕΙ ΗΔΗ ΤΕΘΝΗΚΕ, ΚΑΙ ΠΡΟΣΚΑΛΕΣΑΜΕΝΟΣ ΤΟΝ ΚΕΝΤΥΡΙΩΝΑ ΕΠΗΡΩΤΗΣΕΝ ΑΥΤΟΝ ΕΙ ΠΑΛΑΙ ΑΠΕΘΑΝΕ. τί ὑμῖν ἐνετείλατο Μωϋσῆς; διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ποιήσω ἵνα ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω; τίς δύναται σωθῆναι; δύνασθε πιεῖν τὸ ποτήριον ὃ ἐγὼ πίνω, καὶ τὸ βάπτισμα ὃ ἐγὼ βαπτίζομαι βαπτισθῆναι; οὐ γέγραπται ὅτι ὁ οἶκός μου οἶκος προσευχῆς κληθήσεται πᾶσι τοῖς ἔθνεσιν; τί οὖν ποιήσει ὁ κύριος τοῦ ἀμπελῶνος; ἔξεστι δοῦναι κῆνσον Καίσαρι ἢ οὔ; δῶμεν ἢ μὴ δῶμεν;

194 450 ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑΙ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΔΙΑ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΕΡΩΤΩΜΕΝ ΑΛΛΟΝ ΠΕΡΙ ΤΙΝΟΣ. 2. ΑΙ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΟ ΕΙΔΩΝ: Α) ΕΥΘΕΙΑΙ. ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΔΙΑ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ Η ΕΡΩΤΗΣΙΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΠ’ ΕΥΘΕΙΑΣ ΥΠΟ ΤΟΥ ΕΡΩΤΩΝΤΟΣ. Β) ΠΛΑΓΙΑΙ. ΕΙΝΑΙ ΕΞΗΡΤΗΜΕΝΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΔΙΑ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΕΡΩΤΗΣΙΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ Ή ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΓΙΝΗ ΚΑΙ ΑΝΑΚΟΙΝΟΥΤΑΙ ΕΙΣ ΚΑΠΟΙΟΝ.

διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ποιήσω ἵνα ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω; τίς δύναται σωθῆναι; Ο ΔΕ ΠΙΛΑΤΟΣ ΕΘΑΥΜΑΣΕΝ ΕΙ ΗΔΗ ΤΕΘΝΗΚΕ, ΚΑΙ ΠΡΟΣΚΑΛΕΣΑΜΕΝΟΣ ΤΟΝ ΚΕΝΤΥΡΙΩΝΑ ΕΠΗΡΩΤΗΣΕΝ ΑΥΤΟΝ ΕΙ ΠΑΛΑΙ ΑΠΕΘΑΝΕ. ἐάν τις θέλῃ τὸ θέλημα αὐτοῦ ποιεῖν, γνώσεται περὶ τῆς διδαχῆς, πότερον ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐστιν ἢ ἐγὼ ἀπ' ἐμαυτοῦ λαλῶ. 451 ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑΙ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΔΙΑ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΕΡΩΤΩΜΕΝ ΑΛΛΟΝ ΠΕΡΙ ΤΙΝΟΣ. 3. ΟΤΑΝ ΔΙΑ ΤΗΣ ΕΡΩΤΗΣΕΩΣ ΖΗΤΗΤΑΙ ΒΕΒΑΙΩΣΙΣ Ή ΑΡΝΗΣΙΣ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΤΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ ΑΥΤΗΣ, Η ΕΡΩΤΗΣΙΣ ΛΕΓΕΤΑΙ ΟΛΙΚΗΣ ΑΓΝΟΙΑΣ. Η ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΙΝ ΑΥΤΗΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑΙ Ή ΟΥ Ή ΚΑΠΟΙΑ ΑΛΛΗ ΒΕΒΑΙΩΤΙΚΗ Ή ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΕΚΦΡΑΣΙΣ (ΜΑΛΙΣΤΑ, ΠΑΝΥ ΜΕΝ ΟΥΝ, ΠΩΣ ΓΑΡ ΟΥ; Κ.ΛΠ. ΟΥΔΑΜΩΣ, ΗΚΙΣΤΑ ΓΕ).

ἀνακύψας δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῇ· γύναι, ποῦ εἰσιν; οὐδείς σε κατέκρινεν;11 ἡ δὲ εἶπεν∙ οὐδείς, Κύριε. Καὶ εἶπεν αὐτοῖς· ὅτε ἀπέστειλα ὑμᾶς ἄτερ βαλλαντίου καὶ πήρας καὶ ὑποδημάτων, μή τινος ὑστερήθητε; οἱ δὲ εἶπον∙ οὐθενός. Σίμων Ἰωνᾶ, ἀγαπᾷς με πλεῖον τούτων; λέγει αὐτῷ· ναί, Κύριε, σὺ οἶδας ὅτι φιλῶ σε. Σίμων Ἰωνᾶ, φιλεῖς με; ἐλυπήθη ὁ Πέτρος ὅτι εἶπεν αὐτῷ τὸ τρίτον, φιλεῖς με; καὶ εἶπεν αὐτῷ· Κύριε, σὺ πάντα οἶδας, σὺ γινώσκεις ὅτι φιλῶ σε. ἔξεστι δοῦναι κῆνσον Καίσαρι ἢ οὔ; δῶμεν ἢ μὴ δῶμεν; δύνασθε πιεῖν τὸ ποτήριον ὃ ἐγὼ πίνω, καὶ τὸ βάπτισμα ὃ ἐγὼ βαπτίζομαι βαπτισθῆναι; οὐ γέγραπται ὅτι ὁ οἶκός μου οἶκος προσευχῆς κληθήσεται πᾶσι τοῖς ἔθνεσιν;

195

4524. ΟΤΑΝ ΔΙΑ ΤΗΣ ΕΡΩΤΗΣΕΩΣ ΖΗΤΗΤΑΙ Η ΔΙΑΣΑΦΗΣΙΣ ΕΝΟΣ ΟΡΟΥ ΑΥΤΗΣ, Η ΕΡΩΤΗΣΙΣ ΛΕΓΕΤΑΙ ΜΕΡΙΚΗΣ ΑΓΝΟΙΑΣ.

τί ὑμῖν ἐνετείλατο Μωϋσῆς; διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ποιήσω ἵνα ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω; τίς δύναται σωθῆναι; εἰς ἑαυτὸν δὲ ἐλθὼν εἶπε· πόσοι μίσθιοι τοῦ πατρός μου περισσεύουσιν ἄρτων, ἐγὼ δὲ λιμῷ ἀπόλλυμαι. τί οὖν ποιήσει ὁ κύριος τοῦ ἀμπελῶνος;

4535. ΑΙ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΜΕΡΕΙΣ, ΔΗΛ. Ν’ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΕΝΑ ΜΕΡΟΣ, Ή ΔΙΜΕΡΕΙΣ, ΔΗΛ. Ν’ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΔΥΟ ΜΕΡΗ.

διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ποιήσω ἵνα ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω; Σίμων Ἰωνᾶ, ἀγαπᾷς με πλεῖον τούτων; λέγει αὐτῷ· ναί, Κύριε, σὺ οἶδας ὅτι φιλῶ σε. τίς δύναται σωθῆναι; ἐάν τις θέλῃ τὸ θέλημα αὐτοῦ ποιεῖν, γνώσεται περὶ τῆς διδαχῆς, πότερον ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐστιν ἢ ἐγὼ ἀπ' ἐμαυτοῦ λαλῶ. ἔξεστι δοῦναι κῆνσον Καίσαρι ἢ οὔ; δῶμεν ἢ μὴ δῶμεν; 454 Β΄. ΕΥΘΕΙΑΙ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ 1. ΑΙ ΕΥΘΕΙΑΙ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ: α) ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΚΡΙΣΕΩΣ (ΑΡΝΗΣΙΣ ΟΥ) ΚΑΙ ΕΚΦΕΡΟΝΤΑΙ ΜΕ ΑΠΛΗΝ ΟΡΙΣΤΙΚΗΝ, ΔΥΝΗΤΙΚΗΝ ΟΡΙΣΤΙΚΗΝ ΚΑΙ ΔΥΝΗΤΙΚΗΝ ΕΥΚΤΙΚΗΝ, ΟΤΑΝ Η ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΕΙΣ ΑΥΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΤΑΣΙΣ ΚΡΙΣΕΩΣ. β) ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ (ΑΡΝΗΣΙΣ ΜΗ) ΚΑΙ ΕΚΦΕΡΟΝΤΑΙ ΜΕ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗΝ (ΑΠΟΡΗΜΑΤΙΚΗΝ), ΟΤΑΝ Η ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΕΙΣ ΑΥΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΤΑΣΙΣ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ.

196 Σίμων Ἰωνᾶ, ἀγαπᾷς με πλεῖον τούτων; λέγει αὐτῷ· ναί, Κύριε, σὺ οἶδας ὅτι φιλῶ σε. οὐχὶ ἡ ψυχὴ πλεῖόν ἐστι τῆς τροφῆς καὶ τὸ σῶμα τοῦ ἐνδύματος; οὐ γέγραπται ὅτι ὁ οἶκός μου οἶκος προσευχῆς κληθήσεται πᾶσι τοῖς ἔθνεσιν; εἶπεν οὖν ὁ Ἰησοῦς τοῖς δώδεκα· μὴ καὶ ὑμεῖς θέλετε ὑπάγειν; 68 ἀπεκρίθη οὖν αὐτῷ Σίμων Πέτρος· Κύριε, πρὸς τίνα ἀπελευσόμεθα; ῥήματα ζωῆς αἰωνίου ἔχεις·69 καὶ ἡμεῖς πεπιστεύκαμεν καὶ ἐγνώκαμεν ὅτι σὺ εἶ ὁ Χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος.70 ἀπεκρίθη αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· οὐκ ἐγὼ ὑμᾶς τοὺς δώδεκα ἐξελεξάμην; καὶ ἐξ ὑμῶν εἷς διάβολός ἐστιν. ἆρά γε γινώσκεις ἃ ἀναγινώσκεις; ἔξεστι δοῦναι κῆνσον Καίσαρι ἢ οὔ; δῶμεν ἢ μὴ δῶμεν; διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ποιήσω ἵνα ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω;

4552. ΑΙ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΟΛΙΚΗΣ ΑΓΝΟΙΑΣ, ΟΤΑΝ ΜΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΜΕΡΕΙΣ, ΕΙΣΑΓΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑ ΜΟΡΙΑ: ΑΡΑ, ΑΡΑΓΕ, ΑΡ’ ΟΥΝ, Η (ΤΙ, ΠΩΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ;), ΜΩΝ (ΜΗ ΟΥΝ = ΜΗΠΩΣ ΛΟΙΠΟΝ, ΜΗΠΩΣ ΙΣΩΣ;), ΟΥΚΟΥΝ (ΛΟΙΠΟΝ ΔΕΝ), ΟΥΚΟΥΝ (ΛΟΙΠΟΝ), ΟΤΑΝ ΔΕ ΕΙΝΑΙ ΔΙΜΕΡΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΗΝ ΑΝΤΩΝΥΜΙΑΝ ΠΟΤΕΡΟΣ (ΠΟΙΟΣ ΕΚ ΤΩΝ ΔΥΟ) Ή ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΑ ΠΟΤΕΡΟΝ, ΠΟΤΕΡΑ (ΠΟΙΟΝ ΕΚ ΤΩΝ ΔΥΟ) ΕΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ ΜΕΡΟΣ, ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΥΝΔΕΣΜΟΝ Ή ΕΙΣ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΜΕΡΟΣ. ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΠΑΡΑΛΕΙΠΩΝΤΑΙ ΤΑ ΠΟΤΕΡΟΣ, ΠΟΤΕΡΟΝ, ΠΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ ΜΕΡΟΣ.

ἆρά γε γινώσκεις ἃ ἀναγινώσκεις; ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐλθὼν ἆρα εὑρήσει τὴν πίστιν ἐπὶ τῆς γῆς; ἆρα Χριστὸς ἁμαρτίας διάκονος; μὴ γένοιτο. εἶπεν οὖν αὐτῷ ὁ Πιλᾶτος· οὐκοῦν βασιλεὺς εἶ σύ; ἐάν τις θέλῃ τὸ θέλημα αὐτοῦ ποιεῖν, γνώσεται περὶ τῆς διδαχῆς, πότερον ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐστιν ἢ ἐγὼ ἀπ' ἐμαυτοῦ λαλῶ. ἔξεστι δοῦναι κῆνσον Καίσαρι ἢ οὔ; δῶμεν ἢ μὴ δῶμεν; πότερον θάλασσα ειμι ή δρακων, ότι κατέταξας επ’ εμε φυλακήν; 456 ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ:

197 ΑΙ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΟΛΙΚΗΣ ΑΓΝΟΙΑΣ ΠΟΛΛΑΚΙΣ ΔΗΛΟΥΝΤΑΙ ΜΟΝΟΝ ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΟΝΟΥ ΤΗΣ ΦΩΝΗΣ.

Σίμων Ἰωνᾶ, ἀγαπᾷς με πλεῖον τούτων; λέγει αὐτῷ· ναί, Κύριε, σὺ οἶδας ὅτι φιλῶ σε. Σίμων Ἰωνᾶ, φιλεῖς με; ἐλυπήθη ὁ Πέτρος ὅτι εἶπεν αὐτῷ τὸ τρίτον, φιλεῖς με; καὶ εἶπεν αὐτῷ· Κύριε, σὺ πάντα οἶδας, σὺ γινώσκεις ὅτι φιλῶ σε. δύνασθε πιεῖν τὸ ποτήριον ὃ ἐγὼ πίνω, καὶ τὸ βάπτισμα ὃ ἐγὼ βαπτίζομαι βαπτισθῆναι; οὐ γέγραπται ὅτι ὁ οἶκός μου οἶκος προσευχῆς κληθήσεται πᾶσι τοῖς ἔθνεσιν; 4573. ΑΙ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΜΕΡΙΚΗΣ ΑΓΝΟΙΑΣ ΕΙΣΑΓΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΑΣ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑΣ ΑΝΤΩΝΥΜΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΑ.

τίς δύναται σωθῆναι; εἰς ἑαυτὸν δὲ ἐλθὼν εἶπε· πόσοι μίσθιοι τοῦ πατρός μου περισσεύουσιν ἄρτων, ἐγὼ δὲ λιμῷ ἀπόλλυμαι. καὶ ἐπηρώτησε τὸν πατέρα αὐτοῦ· πόσος χρόνος ἐστὶν ὡς τοῦτο γέγονεν αὐτῷ; ὁ δὲ εἶπε· παιδιόθεν. πόσους ἄρτους ἔχετε; εἰ δὲ θέλεις εἰσελθεῖν εἰς τὴν ζωήν, τήρησον τὰς ἐντολάς.18 λέγει αὐτῷ· ποίας; διδάσκαλε, ποία ἐντολὴ μεγάλη ἐν τῷ νόμῳ; ποῦ θέλεις ἑτοιμάσωμέν σοι φαγεῖν τὸ πάσχα; καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸ πραιτώριον πάλιν καὶ λέγει τῷ Ἰησοῦ· πόθεν εἶ σύ; ὁ δὲ Ἰησοῦς ἀπόκρισιν οὐκ ἔδωκεν αὐτῷ. πῶς οὗτος γράμματα οἶδε μὴ μεμαθηκώς; 458 ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ: ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΓΝΗΣΙΩΝ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ ΕΧΟΜΕΝ ΚΑΙ ΤΑΣ ΛΕΓΟΜΕΝΑΣ ΡΗΤΟΡΙΚΑΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ. ΑΥΤΑΙ ΔΕΝ ΦΑΝΕΡΩΝΟΥΝ ΑΓΝΟΙΑΝ ΤΟΥ ΛΕΓΟΝΤΟΣ, ΑΛΛΑ ΕΙΣ ΤΟΝ ΖΩΗΡΟΝ ΛΟΓΟΝ ΤΙΘΕΝΤΑΙ ΑΝΤΙ: α) ΥΠΟΘΕΣΕΩΣ, β) ΕΝΤΟΝΟΥ ΒΕΒΑΙΩΣΕΩΣ Ή ΑΡΝΗΣΕΩΣ, γ) ΕΝΤΟΝΟΥ ΠΡΟΤΡΟΠΗΣ Ή ΠΑΡΑΚΛΗΣΕΩΣ.

198

αποδησει τις πυρ εν κολπω τα δε ιματια ου κατακαυσει; 12 (33:12) ειδον ανδρα δοξαντα παρ εαυτω σοφον είναι; ελπιδα μεντοι εσχεν μαλλον αφρων αυτου. ἀσθενεῖ τις ἐν ὑμῖν; προσκαλεσάσθω τοὺς πρεσβυτέρους τῆς ἐκκλησίας, καὶ προσευξάσθωσαν ἐπ' αὐτὸν ἀλείψαντες αὐτὸν ἐλαίῳ ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Κυρίου. οὐκ ἐγώ σε εἶδον ἐν τῷ κήπῳ μετ' αὐτοῦ; Οὐκ εἰμὶ ἀπόστολος; οὐκ εἰμὶ ἐλεύθερος; οὐχὶ Ἰησοῦν Χριστὸν τὸν Κύριον ἡμῶν ἑώρακα; οὐ τὸ ἔργον μου ὑμεῖς ἐστε ἐν Κυρίῳ; ὦ πλήρης παντὸς δόλου καὶ πάσης ῥᾳδιουργίας, υἱὲ διαβόλου, ἐχθρὲ πάσης δικαιοσύνης, οὐ παύσῃ διαστρέφων τὰς ὁδοὺς Κυρίου τὰς εὐθείας; 459 Γ΄. ΠΛΑΓΙΑΙ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ 1. ΑΙ ΠΛΑΓΙΑΙ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΚΡΙΣΕΩΣ (ΑΡΝΗΣΙΣ ΟΥ) ΚΑΙ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ (ΑΡΝΗΣΙΣ ΜΗ). 2. ΕΚΦΕΡΟΝΤΑΙ: α) ΟΤΑΝ ΤΟ ΡΗΜΑ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΕΩΣ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ, ΕΙΝΑΙ ΧΡΟΝΟΥ ΑΡΚΤΙΚΟΥ ΜΕ ΤΑΣ ΕΓΚΛΙΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΥΘΕΙΩΝ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ (ΑΠΛΗ ΟΡΙΣΤΙΚΗ, ΔΥΝΗΤΙΚΗ ΟΡΙΣΤΙΚΗ, ΔΥΝΗΤΙΚΗ ΕΥΚΤΙΚΗ, ΑΠΟΡΗΜΑΤΙΚΗ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ).

Μὴ θαυμάζετε, ἀδελφοί μου, εἰ μισεῖ ὑμᾶς ὁ κόσμος. ἄφετε ἴδωμεν εἰ ἔρχεται Ἠλίας καθελεῖν αὐτόν. ἐξορκίζω σε κατὰ τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος ἵνα ἡμῖν εἴπῃς εἰ σὺ εἶ ὁ Χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ. καὶ περιβλεψάμενος ὁ Ἰησοῦς λέγει τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ· πῶς δυσκόλως οἱ τὰ χρήματα ἔχοντες εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελεύσονται. ἀμὴν λέγω ὑμῖν, εἰ δοθήσεται τῇ γενεᾷ ταύτῃ σημεῖον. Ο ΔΕ ΠΙΛΑΤΟΣ ΕΘΑΥΜΑΣΕΝ ΕΙ ΗΔΗ ΤΕΘΝΗΚΕ, ΚΑΙ ΠΡΟΣΚΑΛΕΣΑΜΕΝΟΣ ΤΟΝ ΚΕΝΤΥΡΙΩΝΑ ΕΠΗΡΩΤΗΣΕΝ ΑΥΤΟΝ ΕΙ ΠΑΛΑΙ ΑΠΕΘΑΝΕ. ἐάν τις θέλῃ τὸ θέλημα αὐτοῦ ποιεῖν, γνώσεται περὶ τῆς διδαχῆς, πότερον ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐστιν ἢ ἐγὼ ἀπ' ἐμαυτοῦ λαλῶ.

199 460 ΑΙ ΠΛΑΓΙΑΙ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΚΡΙΣΕΩΣ (ΑΡΝΗΣΙΣ ΟΥ) ΚΑΙ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ (ΑΡΝΗΣΙΣ ΜΗ). 2. ΕΚΦΕΡΟΝΤΑΙ: β) ΟΤΑΝ ΤΟ ΡΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΧΡΟΝΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΣΥΝΗΘΩΣ ΑΝΤΙ ΤΗΣ ΑΠΛΗΣ ΟΡΙΣΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΠΟΡΗΜΑΤΙΚΗΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΤΙΚΗΝ ΤΟΥ ΠΛΑΓΙΟΥ ΛΟΓΟΥ. ΑΙ ΔΥΟ ΑΛΛΑΙ ΕΓΚΛΙΣΕΙΣ, ΔΗΛ. ΔΥΝΗΤΙΚΗ ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΔΥΝΗΤΙΚΗ ΕΥΚΤΙΚΗ ΠΑΝΤΟΤΕ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ. δι' ἐτῶν δὲ πλειόνων παρεγενόμην ἐλεημοσύνας ποιήσων εἰς τὸ ἔθνος μου καὶ προσφοράς·18 ἐν οἷς εὗρόν με ἡγνισμένον ἐν τῷ ἱερῷ, οὐ μετὰ ὄχλου οὐδὲ μετὰ θορύβου,19 τινὲς ἀπὸ τῆς Ἀσίας Ἰουδαῖοι, οὓς ἔδει ἐπὶ σοῦ παρεῖναι καὶ κατηγορεῖν εἴ τι ἔχοιεν πρός με. ἐδέξαντο τὸν λόγον μετὰ πάσης προθυμίας, τὸ καθ' ἡμέραν ἀνακρίνοντες τὰς γραφὰς εἰ ἔχοι ταῦτα οὕτως. ἐποίησέ τε ἐξ ἑνὸς αἵματος πᾶν ἔθνος ἀνθρώπων κατοικεῖν ἐπὶ πᾶν τὸ πρόσωπον τῆς γῆς, ὁρίσας προστεταγμένους καιροὺς καὶ τὰς ὁροθεσίας τῆς κατοικίας αὐτῶν,27 ζητεῖν τὸν Κύριον, εἰ ἄρα γε ψηλαφήσειαν αὐτὸν καὶ εὕροιεν, καί γε οὐ μακρὰν ἀπὸ ἑνὸς ἑκάστου ἡμῶν ὑπάρχοντα. 4613. ΑΙ ΠΛΑΓΙΑΙ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΟΛΙΚΗΣ ΑΓΝΟΙΑΣ, ΟΤΑΝ ΜΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΜΕΡΕΙΣ ΕΙΣΑΓΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΕΙ ΚΑΙ ΣΠΑΝΙΩΣ ΜΕ ΤΑ ΕΑΝ, ΑΝ, ΗΝ, ΟΤΑΝ ΔΕ ΕΙΝΑΙ ΔΙΜΕΡΕΙΣ, ΜΕ ΤΑ ΠΟΤΕΡΟΝ – Ή, ΠΟΤΕΡΑ – Ή, ΕΙ – Ή, ΕΙΤΕ – ΕΙΤΕ. Μὴ θαυμάζετε, ἀδελφοί μου, εἰ μισεῖ ὑμᾶς ὁ κόσμος. ἄφετε ἴδωμεν εἰ ἔρχεται Ἠλίας καθελεῖν αὐτόν. ἐξορκίζω σε κατὰ τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος ἵνα ἡμῖν εἴπῃς εἰ σὺ εἶ ὁ Χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ. ἐάν τις θέλῃ τὸ θέλημα αὐτοῦ ποιεῖν, γνώσεται περὶ τῆς διδαχῆς, πότερον ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐστιν ἢ ἐγὼ ἀπ' ἐμαυτοῦ λαλῶ. ἔλεγε γὰρ ἐν ἑαυτῇ, ἐὰν μόνον ἅψωμαι τοῦ ἱματίου αὐτοῦ, σωθήσομαι. καὶ γὰρ εἴπερ εἰσὶ λεγόμενοι θεοὶ εἴτε ἐν οὐρανῷ εἴτε ἐπὶ τῆς γῆς. καὶ εἴτε πάσχει ἓν μέλος, συμπάσχει πάντα τὰ μέλη, εἴτε δοξάζεται ἓν μέλος, συγχαίρει πάντα τὰ μέλη. οἶδα ἄνθρωπον ἐν Χριστῷ πρὸ ἐτῶν δεκατεσσάρων· εἴτε ἐν σώματι οὐκ οἶδα, εἴτε ἐκτὸς τοῦ σώματος οὐκ οἶδα, ὁ Θεὸς οἶδεν· ἁρπαγέντα τὸν τοιοῦτον ἕως τρίτου οὐρανοῦ.3 καὶ οἶδα τὸν τοιοῦτον ἄνθρωπον· εἴτε ἐν σώματι εἴτε ἐκτὸς τοῦ

200 σώματος οὐκ οἶδα, ὁ Θεὸς οἶδεν·4 ὅτι ἡρπάγη εἰς τὸν παράδεισον καὶ ἤκουσεν ἄρρητα ῥήματα, ἃ οὐκ ἐξὸν ἀνθρώπῳ λαλῆσαι. πλὴν παντὶ τρόπῳ, εἴτε προφάσει εἴτε ἀληθείᾳ, Χριστὸς καταγγέλλεται. καὶ νῦν μεγαλυνθήσεται Χριστὸς ἐν τῷ σώματί μου εἴτε διὰ ζωῆς εἴτε διὰ θανάτου. Μόνον ἀξίως τοῦ εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ πολιτεύεσθε, ἵνα εἴτε ἐλθὼν καὶ ἰδὼν ὑμᾶς εἴτε ἀπὼν ἀκούσω τὰ περὶ ὑμῶν, ὅτι στήκετε ἐν ἑνὶ πνεύματι, μιᾷ ψυχῇ συναθλοῦντες τῇ πίστει τοῦ εὐαγγελίου. 4624. ΑΙ ΠΛΑΓΙΑΙ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΜΕΡΙΚΗΣ ΑΓΝΟΙΑΣ ΕΙΣΑΓΟΝΤΑΙ: α) ΜΕ ΤΑΣ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑΣ ΑΝΤΩΝΥΜΙΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΑ, ΟΠΩΣ ΤΙΣ, ΠΟΙΟΣ, ΠΟΣΟΣ, ΠΩΣ, ΠΟΥ, ΠΟΤΕ Κ.ΛΠ. β) ΜΕ ΤΑΣ ΑΟΡΙΣΤΟΛΟΓΙΚΑΣ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑΣ ΑΝΤΩΝΥΜΙΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΑ, ΟΠΩΣ ΟΣ, ΟΣΤΙΣ, ΟΠΟΙΟΣ, ΟΠΟΣΟΣ, ΟΠΩΣ, ΟΠΟΥ, ΟΠΟΤΕ Κ.ΛΠ.

ἐξελθόντες δὲ οἱ Φαρισαῖοι συμβούλιον ἔλαβον κατ' αὐτοῦ, ὅπως αὐτὸν ἀπολέσωσιν. Τότε πορευθέντες οἱ Φαρισαῖοι συμβούλιον ἔλαβον ὅπως αὐτὸν παγιδεύσωσιν ἐν λόγῳ. ἐζήτουν ψευδομαρτυρίαν κατὰ τοῦ Ἰησοῦ ὅπως θανατώσωσιν αὐτόν. ἠρώτα αὐτὸν Φαρισαῖός τις ὅπως ἀριστήσῃ παρ' αὐτῷ. παρετήρουν τε τὰς πύλας ἡμέρας τε καὶ νυκτὸς ὅπως αὐτὸν ἀνέλωσι. καὶ ἐξῆλθον ἰδεῖν τί ἐστι τὸ γεγονός. μὴ μεριμνᾶτε τῇ ψυχῇ ὑμῶν τί φάγητε καὶ τί πίητε, μηδὲ τῷ σώματι ὑμῶν τί ἐνδύσησθε. εἰς ἣν δ' ἂν πόλιν ἢ κώμην εἰσέλθητε, ἐξετάσατε τίς ἐν αὐτῇ ἄξιός ἐστι. ὅταν δὲ παραδιδῶσιν ὑμᾶς, μὴ μεριμνήσητε πῶς ἢ τί λαλήσητε. γρηγορεῖτε οὖν, ὅτι οὐκ οἴδατε ποίᾳ ὥρᾳ ὁ Κύριος ὑμῶν ἔρχεται. εἰ ᾔδει ὁ οἰκοδεσπότης ποίᾳ φυλακῇ ὁ κλέπτης ἔρχεται, ἐγρηγόρησεν ἂν. τοῦτο δὲ ἔλεγε σημαίνων ποίῳ θανάτῳ ἤμελλεν ἀποθνήσκειν.

201 μνημόνευε οὖν πῶς εἴληφας καὶ ἤκουσας, καὶ τήρει καὶ μετανόησον. ἐὰν οὖν μὴ γρηγορήσῃς, ἥξω ἐπὶ σὲ ὡς κλέπτης, καὶ οὐ μὴ γνώσῃ ποίαν ὥραν ἥξω ἐπὶ σέ. εἰς ἑαυτὸν δὲ ἐλθὼν εἶπε· πόσοι μίσθιοι τοῦ πατρός μου περισσεύουσιν ἄρτων, ἐγὼ δὲ λιμῷ ἀπόλλυμαι. καταμάθετε τὰ κρίνα τοῦ ἀγροῦ πῶς αὐξάνει. καὶ διηγήσαντο αὐτοῖς οἱ ἰδόντες πῶς ἐγένετο τῷ δαιμονιζομένῳ καὶ περὶ τῶν χοίρων. καὶ ἐζήτει πῶς εὐκαίρως αὐτὸν παραδῷ. ἡ δὲ Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ καὶ Μαρία Ἰωσῆ ἐθεώρουν ποῦ τίθεται. ἦλθον οὖν καὶ εἶδον ποῦ μένει. τὸ πνεῦμα ὅπου θέλει πνεῖ, καὶ τὴν φωνὴν αὐτοῦ ἀκούεις, ἀλλ' οὐκ οἶδας πόθεν ἔρχεται καὶ ποῦ ὑπάγει.

οἶδα τὰ ἔργα σου καὶ ποῦ κατοικεῖς. Βλέπετε, ἀγρυπνεῖτε καὶ προσεύχεσθε· οὐκ οἴδατε γὰρ πότε ὁ καιρός ἐστιν. γρηγορεῖτε οὖν· οὐκ οἴδατε γὰρ πότε ὁ κύριος τῆς οἰκίας ἔρχεται, ὀψὲ ἢ μεσονυκτίου ἢ ἀλεκτοροφωνίας ἢ πρωΐ·36 μὴ ἐλθὼν ἐξαίφνης εὕρῃ ὑμᾶς καθεύδοντας. καὶ ὑμεῖς ὅμοιοι ἀνθρώποις προσδεχομένοις τὸν κύριον ἑαυτῶν, πότε ἀναλύσει ἐκ τῶν γάμων. Ἐπερωτηθεὶς δὲ ὑπὸ τῶν Φαρισαίων πότε ἔρχεται ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἀπεκρίθη. κατενόησε γὰρ ἑαυτὸν καὶ ἀπελήλυθε, καὶ εὐθέως ἐπελάθετο ὁποῖος ἦν.

4635. ΑΙ ΠΛΑΓΙΑΙ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ ΑΠΟ ΡΗΜΑΤΑ (ΦΡΑΣΕΙΣ): α) ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑ, ΓΝΩΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΠΟΡΙΑΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ, ΟΠΩΣ ΕΡΩΤΩ, ΠΥΝΘΑΝΟΜΑΙ, ΟΙΔΑ, ΑΠΟΡΩ, ΟΥΚ ΕΧΩ (=ΑΠΟΡΩ), ΘΑΥΜΑΖΩ. β) ΣΚΕΨΕΩΣ, ΦΡΟΝΤΙΔΟΣ, ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ, ΑΦΗΓΗΣΕΩΣ, ΠΡΟΣΟΧΗΣ, ΟΠΩΣ ΣΚΟΠΩ, ΣΚΟΠΟΥΜΑΙ, ΦΙΛΟΣΟΦΩ, ΒΟΥΛΕΥΟΜΑΙ, ΦΡΟΝΤΙΖΩ ΖΗΤΩ, ΕΠΙΜΕΛΟΥΜΑΙ, ΦΥΛΑΤΤΟΜΑΙ, ΤΗΡΩ, ΛΕΓΩ, ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΖΟΜΑΙ.

202

ἠρώτα αὐτὸν Φαρισαῖός τις ὅπως ἀριστήσῃ παρ' αὐτῷ. ἐπυνθάνετο παρ' αὐτῶν ποῦ ὁ Χριστὸς γεννᾶται. γρηγορεῖτε οὖν, ὅτι οὐκ οἴδατε ποίᾳ ὥρᾳ ὁ Κύριος ὑμῶν ἔρχεται. ἔβλεπον οὖν εἰς ἀλλήλους οἱ μαθηταί, ἀπορούμενοι περὶ τίνος λέγει. ὁ δὲ Πιλᾶτος ἐθαύμασεν εἰ ἤδη τέθνηκε. σκοπῶν σεαυτόν, μὴ καὶ σὺ πειρασθῇς. ἐζήτουν ψευδομαρτυρίαν κατὰ τοῦ Ἰησοῦ ὅπως θανατώσωσιν αὐτόν. καὶ ἐζήτει πῶς εὐκαίρως αὐτὸν παραδῷ. Νῦν δὲ ὑπάγω πρὸς τὸν πέμψαντά με, καὶ οὐδεὶς ἐξ ὑμῶν ἐρωτᾷ με ποῦ ὑπάγεις. καὶ προσκαλεσάμενος ἕνα τῶν παίδων ἐπυνθάνετο τί εἴη ταῦτα. ἀκούσας δὲ ὄχλου διαπορευομένου ἐπυνθάνετο τί εἴη ταῦτα. νεύει οὖν τούτῳ Σίμων Πέτρος πυθέσθαι τίς ἂν εἴη περὶ οὗ λέγει. καὶ φωνήσαντες ἐπυνθάνοντο εἰ Σίμων ὁ ἐπικαλούμενος Πέτρος ἐνθάδε ξενίζεται. καὶ ἐπυνθάνετο τίς ἂν εἴη καὶ τί ἐστι πεποιηκώς. σοῦ δὲ ποιοῦντος ἐλεημοσύνην μὴ γνώτω ἡ ἀριστερά σου τί ποιεῖ ἡ δεξιά σου. οὐδεὶς ἐπιγινώσκει τίς ἐστιν ὁ υἱός, εἰ μὴ ὁ πατήρ, καὶ τίς ἐστιν ὁ πατήρ, εἰ μὴ ὁ υἱὸς. ἔγνων τί ποιήσω, ἵνα, ὅταν μετασταθῶ ἐκ τῆς οἰκονομίας, δέξωνταί με εἰς τοὺς οἴκους ἑαυτῶν. καὶ εἶπε φωνηθῆναι αὐτῷ τοὺς δούλους τούτους οἷς ἔδωκε τὸ ἀργύριον, ἵνα ἐπιγνῷ τίς τί διεπραγματεύσατο. αὐτὸς γὰρ ἐγίνωσκε τί ἦν ἐν τῷ ἀνθρώπῳ.

203 μνημόνευε οὖν πῶς εἴληφας καὶ ἤκουσας, καὶ τήρει καὶ μετανόησον. ἐὰν οὖν μὴ γρηγορήσῃς, ἥξω ἐπὶ σὲ ὡς κλέπτης, καὶ οὐ μὴ γνώσῃ ποίαν ὥραν ἥξω ἐπὶ σέ. ὁ δὲ ἠρνήσατο ἔμπροσθεν αὐτῶν πάντων λέγων· οὐκ οἶδα τί λέγεις. ἄφες ἴδωμεν εἰ ἔρχεται Ἠλίας σώσων αὐτόν. οὐ γὰρ ᾔδει τί λαλήσῃ· ἦσαν γὰρ ἔκφοβοι. ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· οὐκ οἴδατε τί αἰτεῖσθε. οὐκ οἴδατε γὰρ πότε ὁ καιρός ἐστιν. οὐκ οἴδατε γὰρ πότε ὁ κύριος τῆς οἰκίας ἔρχεται. ὡς δὲ ἐγεύσατο ὁ ἀρχιτρίκλινος τὸ ὕδωρ οἶνον γεγενημένον --καὶ οὐκ ᾔδει πόθεν ἐστίν· οἱ δὲ διάκονοι ᾔδεισαν οἱ ἠντληκότες τὸ ὕδωρ.

464 ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ: ΠΛΑΓΙΑ ΕΡΩΤΗΣΙΣ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΠΟΛΛΑΚΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΕΝΝΟΙΑΝ ΑΠΟΠΕΙΡΑΣ. οὗτοι δὲ ἦσαν εὐγενέστεροι τῶν ἐν Θεσσαλονίκῃ, οἵτινες ἐδέξαντο τὸν λόγον μετὰ πάσης προθυμίας, τὸ καθ' ἡμέραν ἀνακρίνοντες τὰς γραφὰς εἰ ἔχοι ταῦτα οὕτως. 4656. ΑΙ ΠΛΑΓΙΑΙ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΤΙΘΕΝΤΑΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΩΣ:α) ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ, β) ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΝ, γ) ΕΠΕΞΗΓΗΣΙΣ.

ἐπυνθάνετο παρ' αὐτῶν ποῦ ὁ Χριστὸς γεννᾶται. ΟΥΚ ΕΣΤΙΝ ΟΠΩΣ ΗΣΥΧΙΑΝ ΣΧΗΣΕΙ ΠΑΥΛΟΣ. ΤΟΥΤ’ ΑΥΤΟ ΑΠΟΚΡΙΝΑΙ, ΕΙ ΑΛΗΘΗ ΛΕΓΟΜΕΝ Ή ΟΥΚ ΑΛΗΘΗ. 466 ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ: ΠΛΑΓΙΑΙ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΝΔΟΙΑΣΤΙΚΑΙ Ή ΤΕΛΙΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΙΣΑΓΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΑ ΟΠΩΣ, ΟΠΩΣ ΜΗ Ή ΜΗ ΠΟΛΛΑΚΙΣ ΣΥΜΠΙΠΤΟΥΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΣΗΜΑΣΙΑΝ.

204 σκόπει οὖν μὴ τὸ φῶς τὸ ἐν σοὶ σκότος ἐστίν. Ἀδελφοί, ἐὰν καὶ προληφθῇ ἄνθρωπος ἔν τινι παραπτώματι, ὑμεῖς οἱ πνευματικοὶ καταρτίζετε τὸν τοιοῦτον ἐν πνεύματι πρᾳότητος, σκοπῶν σεαυτόν, μὴ καὶ σὺ πειρασθῇς. ἐζήτουν ψευδομαρτυρίαν κατὰ τοῦ Ἰησοῦ ὅπως θανατώσωσιν αὐτόν. ἐξελθόντες δὲ οἱ Φαρισαῖοι συμβούλιον ἔλαβον κατ' αὐτοῦ, ὅπως αὐτὸν ἀπολέσωσιν. Τότε πορευθέντες οἱ Φαρισαῖοι συμβούλιον ἔλαβον ὅπως αὐτὸν παγιδεύσωσιν ἐν λόγῳ. ἠρώτα αὐτὸν Φαρισαῖός τις ὅπως ἀριστήσῃ παρ' αὐτῷ. παρετήρουν τε τὰς πύλας ἡμέρας τε καὶ νυκτὸς ὅπως αὐτὸν ἀνέλωσι. σὺ δὲ νηστεύων ἄλειψαί σου τὴν κεφαλὴν καὶ τὸ πρόσωπόν σου νίψαι,18 ὅπως μὴ φανῇς τοῖς ἀνθρώποις νηστεύων.

467 ΠΛΑΓΙΟΣ ΛΟΓΟΣ Α΄. ΓΕΝΙΚΑΙ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ 1. Ο ΛΟΓΟΣ, ΠΡΟΦΟΡΙΚΟΣ ΚΑΙ ΓΡΑΠΤΟΣ, ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ: α) ΕΙΣ ΕΥΘΥΝ, ΟΤΑΝ ΛΕΓΕΤΑΙ ΑΠ’ ΕΥΘΕΙΑΣ ΥΠΟ ΤΟΥ ΟΜΙΛΟΥΝΤΟΣ, Ή ΑΠΟΔΙΔΕΤΑΙ ΥΠΟ ΑΛΛΟΥ ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΛΕΧΘΗ. ΕΙΣ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΙΝ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΠΡΟΗΓΕΙΤΑΙ Ή ΠΑΡΕΜΒΑΛΕΤΑΙ ΕΝΑ ΛΕΚΤΙΚΟΝ ΡΗΜΑ, Ο ΔΕ ΛΟΓΟΣ ΤΙΘΕΤΑΙ ΕΝΟΣ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΩΝ. Ὃ ἦν ἀπ' ἀρχῆς, ὃ ἀκηκόαμεν, ὃ ἑωράκαμεν τοῖς ὀφθαλμοῖς ἡμῶν, ὃ ἐθεασάμεθα καὶ αἱ χεῖρες ἡμῶν ἐψηλάφησαν, περὶ τοῦ λόγου τῆς ζωῆς·2 καὶ ἡ ζωὴ ἐφανερώθη, καὶ ἑωράκαμεν καὶ μαρτυροῦμεν καὶ ἀπαγγέλλομεν ὑμῖν τὴν ζωὴν τὴν αἰώνιον, ἥτις ἦν πρὸς τὸν πατέρα καὶ ἐφανερώθη ἡμῖν·3 ὃ ἑωράκαμεν καὶ ἀκηκόαμεν, ἀπαγγέλλομεν ὑμῖν, ἵνα καὶ ὑμεῖς κοινωνίαν ἔχητε μεθ' ἡμῶν· καὶ ἡ κοινωνία δὲ ἡ ἡμετέρα μετὰ τοῦ πατρὸς καὶ μετὰ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.4 καὶ ταῦτα γράφομεν ὑμῖν, ἵνα ἡ χαρὰ ἡμῶν ᾖ πεπληρωμένη.

Καὶ ὅτε εἶδον αὐτόν, ἔπεσα πρὸς τοὺς πόδας αὐτοῦ ὡς νεκρός, καὶ ἔθηκε τὴν δεξιὰν αὐτοῦ χείρα ἐπ' ἐμὲ λέγων· «μὴ φοβοῦ· ἐγώ εἰμι ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος18 καὶ ὁ ζῶν, καὶ ἐγενόμην νεκρός, καὶ ἰδοὺ ζῶν εἰμι εἰς τοὺς αἰῶνας

205 τῶν αἰώνων, καὶ ἔχω τὰς κλεῖς τοῦ θανάτου καὶ τοῦ ᾅδου.19 γράψον οὖν ἃ εἶδες, καὶ ἅ εἰσι καὶ ἃ μέλλει γίνεσθαι μετὰ ταῦτα·20 τὸ μυστήριον τῶν ἑπτὰ ἀστέρων ᾧν εἶδες ἐπὶ τῆς δεξιᾶς μου, καὶ τὰς ἑπτὰ λυχνίας τὰς χρυσᾶς. οἱ ἑπτὰ ἀστέρες ἄγγελοι τῶν ἑπτὰ ἐκκλησιῶν εἰσι, καὶ αἱ λυχνίαι αἱ ἑπτὰ ἑπτὰ ἐκκλησίαι εἰσίν». 468 Ο ΛΟΓΟΣ, ΠΡΟΦΟΡΙΚΟΣ ΚΑΙ ΓΡΑΠΤΟΣ, ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ: β) ΕΙΣ ΠΛΑΓΙΟΝ, ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΛΕΓΕΤΑΙ ΑΠ’ ΕΥΘΕΙΑΣ ΑΛΛ’ ΕΜΜΕΣΩΣ ΥΠΟ ΑΛΛΟΥ (Ή ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΥΠΟ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ) ΜΕΤΑΒΕΒΛΗΜΕΝΟΣ, ΑΝΑΛΟΓΩΣ ΤΩΝ ΑΠΑΙΤΗΣΕΩΝ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΞΕΩΣ, ΚΑΙ ΕΙΣ ΕΞΗΡΤΗΜΕΝΟΝ ΛΟΓΟΝ.

καὶ γνοὺς ὁ Ἰησοῦς λέγει αὐτοῖς· τί διαλογίζεσθε ὅτι ἄρτους οὐκ ἔχετε; ὁ δὲ Πιλᾶτος ἐθαύμασεν εἰ ἤδη τέθνηκε, καὶ προσκαλεσάμενος τὸν κεντυρίωνα ἐπηρώτησεν αὐτὸν εἰ πάλαι ἀπέθανε. ἐξορκίζω σε κατὰ τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος ἵνα ἡμῖν εἴπῃς εἰ σὺ εἶ ὁ Χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ. ὡμολόγησεν αὐτῇ δοῦναι ὃ ἐὰν αἰτήσηται. 4692. Ο ΠΛΑΓΙΟΣ ΛΟΓΟΣ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΤΑΣ ΕΞΗΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ ΡΗΜΑΤΩΝ: α) ΛΕΚΤΙΚΑ, β) ΑΙΣΘΗΤΙΚΑ, γ) ΓΝΩΣΤΙΚΑ, δ) ΔΟΞΑΣΤΙΚΑ, ε) ΕΦΕΤΙΚΑ, στ) ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑ.

ὁ δὲ Πιλᾶτος ἐθαύμασεν εἰ ἤδη τέθνηκε, καὶ προσκαλεσάμενος τὸν κεντυρίωνα ἐπηρώτησεν αὐτὸν εἰ πάλαι ἀπέθανε. καὶ γνοὺς ὁ Ἰησοῦς λέγει αὐτοῖς· τί διαλογίζεσθε ὅτι ἄρτους οὐκ ἔχετε; Ἤκουσεν ὁ Ἰησοῦς ὅτι ἐξέβαλον αὐτὸν ἔξω, καὶ εὑρὼν αὐτὸν εἶπεν αὐτῷ· σὺ πιστεύεις εἰς τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ; Ἰδὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς πολλοὺς ὄχλους περὶ αὐτὸν ἐκέλευσεν ἀπελθεῖν εἰς τὸ πέραν. ὅσα ἐδόξασεν ἑαυτὴν καὶ ἐστρηνίασε, τοσοῦτον δότε αὐτῇ βασανισμὸν καὶ πένθος. ὅτι ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῆς λέγει, ὅτι κάθημαι καθὼς βασίλισσα καὶ χήρα οὐκ εἰμὶ καὶ πένθος οὐ μὴ ἴδω, 470 Β΄. ΤΡΟΠΗ ΕΥΘΕΟΣ ΛΟΓΟΥ ΕΙΣ ΠΛΑΓΙΟΝ 1. ΕΙΣ ΠΛΑΓΙΟΝ ΛΟΓΟΝ ΜΕΤΑΤΡΕΠΟΝΤΑΙ: α) ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΚΡΙΣΕΩΣ ΚΑΙ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ. β) ΕΞΗΡΤΗΜΕΝΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΚΡΙΣΕΩΣ ΚΑΙ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ.

206 2. Η ΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΕΥΘΕΟΣ ΛΟΓΟΥ ΕΙΣ ΠΛΑΓΙΟΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΩΣ ΕΞΗΣ: α) ΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΚΡΙΣΕΩΣ ΜΕΤΑ ΜΕΝ ΑΠΟ ΤΑ ΛΕΚΤΙΚΑ ΡΗΜΑΤΑ ΤΡΕΠΟΝΤΑΙ ΕΙΣ ΕΙΔΙΚΑΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ Ή ΕΙΔΙΚΟΝ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ, ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΓΝΩΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΙΣΘΗΤΙΚΑ ΤΡΕΠΟΝΤΑΙ ΕΙΣ: ΕΙΔΙΚΗΝ ΠΡΟΤΑΣΙΝ, ΕΙΔΙΚΟΝ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ, ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΗΝ ΜΕΤΟΧΗΝ, ΠΛΑΓΙΑΝ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΗΝ ΠΡΟΤΑΣΙΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΑ ΔΟΞΑΣΤΙΚΑ ΕΙΣ ΕΙΔΙΚΟΝ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ.

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. Ο ΠΕΤΡΟΣ ΛΕΓΕΙ ΟΤΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. Ο ΠΕΤΡΟΣ ΛΕΓΕΙ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΝ ΥΙΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. Ο ΠΕΤΡΟΣ ΕΓΝΩ ΟΤΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. Ο ΠΕΤΡΟΣ ΕΓΝΩ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΝ ΥΙΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. Ο ΠΕΤΡΟΣ ΕΓΝΩ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ ΟΝΤΑ ΤΟΝ ΥΙΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. Ο ΠΕΤΡΟΣ ΕΓΝΩ ΟΠΩΣ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΙΗ Ο ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. Ο ΚΥΡΙΟΣ ΟΙΧΕΤΑΙ. ΟΙ ΜΑΘΗΤΑΙ ΕΙΚΑΖΟΝ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ ΟΙΧΕΣΘΑΙ.

471 ΕΙΣ ΠΛΑΓΙΟΝ ΛΟΓΟΝ ΜΕΤΑΤΡΕΠΟΝΤΑΙ: α) ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΚΡΙΣΕΩΣ ΚΑΙ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ. β) ΕΞΗΡΤΗΜΕΝΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΚΡΙΣΕΩΣ ΚΑΙ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ. 2. Η ΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΕΥΘΕΟΣ ΛΟΓΟΥ ΕΙΣ ΠΛΑΓΙΟΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΩΣ ΕΞΗΣ: β) ΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ ΤΡΕΠΟΝΤΑΙ ΕΙΣ ΤΕΛΙΚΟΝ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ ΚΑΙ ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ ΑΠΟ ΡΗΜΑΤΑ ΕΦΕΤΙΚΑ.

ὁ δὲ εἶπε· φέρετέ μοι αὐτοὺς ὧδε. Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΚΕΛΕΥΣΕΝ ΦΕΡΕΙΝ ΤΟΥΣ ΙΧΘΥΑΣ. ταχὺ πορευθεῖσαι εἴπατε τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ ὅτι ἠγέρθη ἀπὸ τῶν νεκρῶν. ὁ ἄγγελος προσέταξε ταῖς γυναιξί ειπειν τοις μαθηταις ότι ηγέρθη από των νεκρων (ο Κύριος). 472 ΕΙΣ ΠΛΑΓΙΟΝ ΛΟΓΟΝ ΜΕΤΑΤΡΕΠΟΝΤΑΙ: α) ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΚΡΙΣΕΩΣ ΚΑΙ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ. β) ΕΞΗΡΤΗΜΕΝΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΚΡΙΣΕΩΣ ΚΑΙ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ. 2. Η ΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΕΥΘΕΟΣ ΛΟΓΟΥ ΕΙΣ ΠΛΑΓΙΟΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΩΣ ΕΞΗΣ: γ) ΑΙ ΕΥΘΕΙΑΙ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΜΕΤΑΤΡΕΠΟΝΤΑΙ ΕΙΣ ΠΛΑΓΙΑΣ.

Συ ει ο Χριστός, ο Υιος του Θεου; ἐξορκίζω σε κατὰ τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος ἵνα ἡμῖν εἴπῃς εἰ σὺ εἶ ὁ Χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ.

207

Τι φάγωμεν, τί πίωμεν και τί ενδυσόμεθα; μὴ μεριμνᾶτε τῇ ψυχῇ ὑμῶν τί φάγητε καὶ τί πίητε, μηδὲ τῷ σώματι ὑμῶν τί ἐνδύσησθε. 473 δ) ΑΙ ΕΞΗΡΤΗΜΕΝΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΔΙΑΤΗΡΟΥΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΛΑΓΙΟΝ ΛΟΓΟΝ ΤΑΣ ΕΓΚΛΙΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΥΘΕΟΣ, ΟΤΑΝ ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ ΑΠΟ ΡΗΜΑ ΑΡΚΤΙΚΟΥ ΧΡΟΝΟΥ. ΟΤΑΝ ΟΜΩΣ ΤΟ ΡΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΧΡΟΝΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ, ΣΥΝΗΘΩΣ Η ΑΠΛΗ ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ Η ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ ΜΕΤΑ Ή ΑΝΕΥ ΤΟΥ ΑΝ ΜΕΤΑΤΡΕΠΟΝΤΑΙ ΕΙΣ ΕΥΚΤΙΚΗΝ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΧΡΟΝΟΥ, ΤΗΝ ΛΕΓΟΜΕΝΗΝ ΕΥΚΤΙΚΗΝ ΤΟΥ ΠΛΑΓΙΟΥ ΛΟΓΟΥ. ΔΙΑΤΗΡΟΥΝΤΑΙ ΜΟΝΟΝ, ΟΤΑΝ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΗΣ ΠΡΟΤΑΣΕΩΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΤΑΙ ΩΣ ΣΚΕΨΙΣ ΤΟΥ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ Η ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑ ΠΡΟΤΑΣΙΣ.

Λέγω ότι συ ει ο Χριστός, ο Υιος του Θεου. Πέτρος λέγει ότι ειμί ο Χριστός, ο Υιός του Θεου. Πέτρος έλεγεν ότι Ιησους είη ο Υιός του Θεου. Πέτρος έλεγεν ότι Ιησους εστί ο Υιός του Θεου. 474 ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ: Α΄. Η ΔΥΝΗΤΙΚΗ ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΔΥΝΗΤΙΚΗ ΕΥΚΤΙΚΗ ΕΞΗΡΤΗΜΕΝΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ ΤΟΥ ΕΥΘΕΟΣ ΛΟΓΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΤΡΟΠΗΝ ΕΙΣ ΠΛΑΓΙΟΝ ΔΙΑΤΗΡΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΧΡΟΝΟΝ.

ἐν τῇ οἰκίᾳ τοῦ πατρός μου μοναὶ πολλαί εἰσιν· εἰ δὲ μή, εἶπον ἂν ὑμῖν. Ο Κύριος εἶπε ότι ἐν τῇ οἰκίᾳ τοῦ πατρός του μοναὶ πολλαί εἰσιν· εἰ δὲ μή, εἶπεν ἂν ὑμῖν. 475 ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ: Β΄. ΤΟ ΕΙΔΟΣ ΚΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΤΩΝ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ ΤΟΥ ΕΥΘΕΟΣ ΛΟΓΟΥ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΤΡΟΠΗΝ ΑΥΤΟΥ ΕΙΣ ΠΛΑΓΙΟΝ. ΕΥΛΟΓΟΝ ΕΙΝΑΙ Η ΕΙΔΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΙΣ ΝΑ ΑΝΤΙΚΑΘΙΣΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΕΙΔΙΚΟΝ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ Ή ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΗΝ ΜΕΤΟΧΗΝ. Γ΄. ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗΝ ΤΟΥ ΕΥΘΕΟΣ ΛΟΓΟΥ ΕΙΣ ΠΛΑΓΙΟΝ ΠΟΛΛΑΚΙΣ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΑΛΛΑΓΗ ΠΡΟΣΩΠΟΥ.

ΛΕΓΩ ΟΤΙ «ΣΥ ΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ, Ο ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ». Ο ΠΕΤΡΟΣ ΛΕΓΕΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥΝ ΤΟΝ ΥΙΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. ΛΕΓΕΙ ΤΙΣ «ΤΑΥΤΑ ΠΙΣΤΕΥΩ».

208 ΛΕΓΕΙ ΤΙΣ ΟΤΙ ΤΑΥΤΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙ.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ: Κ. Π. ΔΕΜΕΡΤΖΗ, ΜΕΘΟΔΙΚΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ, ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΑΥΛΟΣ», ΑΘΗΝΑΙ

ΟΔΗΓΟΣ

ΑΡΧΑΙΩΝ