រឿងខ្លី រទេះ និងគោ

Page 1

រទ េះ និងទោ

1


ខ្ផ្សែកមួយននការផ្សាយសាកល្បងរបស់សមូហកមមប៉ាកកាខ្មមរ ©រក្សាសទ្ ៉ា ង២០១១ ិ គ្ធិ រប់បបបយ lekchumnor@yahoo.com http://khmerpen.blogspot.com

ការផ្សាយរបស់សមូហកមមប៉ាកកាខ្មមរ

2


ររឿងខ្ី ល

និពធនរោយ ឡក ឹ ជរំ ោរ

ំ ថ្ងៃរ នេះរពេះសុ រយាបរច េ ញករំ ៅយា៉ា ងខ្លងររបៀបប ិ ី ដូ ចជាខ្ឹ ងនឹ ង

ផផនដី ។ រៅកណ្ត ា លរាជធានី ភនរំ ពញរតា រសើ រផែរឆេះផសបករៅរ ទ

ើ យ។

ំ ើងស ំ ិនបាន ចហា ំ រពលឈប់ចរភ ង ម យរតា និងផផែង ល ា ា ៗខ្ុ រំញ សើ រផែររ ទ ុ បម

ផដលភាយរចញពីរងផដលមិនបានរែួែពិនិែយបរចក េ រសសរែឹមរែូវ ។ ខ្ុ ំ ញ ពា យា មសមឹលងរមើ លររប់ រចក

ំ ល ក តាមដងវ ង ូ របើ ក ិ ី រ ងឡាយផដលព

ំ ុ ញំឆ លង កាែ ់ ។ សួ នចារមួ យ ច ន ំ ួ ន កុ នងរាជធានី ឥឡូ វបានផក កង ់ ប ី បានោ ខ្ ំ ិ នបានរៅរ លមអ ជា ងី ម រ សើ ទរផែច ម

ើ យសួ នចារផដលខ្ុ ំ ញធាល ប់ ស្គា ល់ មុ ន

រពលរចញរៅររៀនរោេះក៏បានបូ ររ្ ា ម េះងផី ម ដរ។ ់បពនយល ់ ខ្ុ ព ំ ញ ី មូលរ ពូរបកកង ើ ី

ែុរផែងៗថ្នការផ្លលស់បូ ររ្ ា ម េះថ្នសី

ំ ់បានដឹង...។ សីតាងស ំ ំ ន់ៗរបស់រាជធានីខ្េះ កផនង ខ្ ល រងរោេះតាមផែគាែ ល

ំ ក៏បានរោេះដូររៅជាការស្គងសង់សណ ង់អគារខ្ស ព ់ ៗ សនឹ មន ទ ឹ ងការផ្លលស់ បូ ា ររនេះរយើ ងរ រ

ើ ញរៅតាមសួ នចារមួ យច ំនួ នរែូ វ បានផកលមអ ជា ងី ម

ំ ់ផខ្រម ផងផដរ... កវរៈជន និងអក ន របាជល ញ បរបស ី ើ យកស្គងរូបសណ្ត ី

ំ ិនល នឹករែបារម ផភ ែពីរជារវាសោរបស់ផខ្រម រភច ល រតា រភច ល ធុក ល ូ ។ ខ្ុ ំញ ិ

ក៏ ស ររមចចុ េះពី រងែូ ចរោេះ សំ រ ៅហាងការ មហាវ ង ិ ី ។ ហាងការ

វ មួ យកផនល ង រៅតាមដង

វ មួ យរោេះមានការែុ ប ផែយា៉ា ងរបណី ែផដលនឹ ក

ស្គម នមិ នរែូ វ ។ ខ្ុ ំញ ឆៃ ល់ នឹ ងការរចោរបស់ ហាងការ 3

វ រ ោេះផមនផសន

និពនធទោយ ឡឹក ជំទោរ


... រមលរៅមា ា ងរោេះរ ើ

ើ ញផែកាច់ផខ្រម ផដលរចោតាមផបបបោទយរសី...

ំ ណ្ត រៅចក ា លហាងដ៏មានផ្លសុកភាពរនេះ

មានរូបសំណ្តករពេះបាស

័ម ី ៧ រធើអ ំ ី ងផម កវកុ ងផភ ជ័យវរនស ន វ ព ន ន ភ័ក្តកញ ា ញឹមរបកបរោយសសពិធរាជ ំញ ររមចរៅការ ធម៌។ ខ្ុ ស

វមកផក ឹ ។

“បងរបុសអរចើ ជ ញការ

ធាលប់ឮពីមុនមក។

វ...” សមីប ា ុ រសរលើកការ

វមកមានក់រនេះខ្ុ ំ ញ

ំញ ៏សួររៅរររពលផដលររផបរខ្ង ខ្ុ ក ន រចញ៖ “រ

៎ អ ! បងរបុ ស ឈប់សិ ន ! ” ឮខ្ុ ំរញ ៅ ររងាកមករកមាេ ស់ ស រមលង

រសើររលេះក៖ ទ “រ

៎ !អ រោករម ់ថ្ដខ្ុ រ ំញ ងអ ំ ណ ំ រ៖ ទ ឺ ុ នី ផមនរស?” ររសុ េះមកចប

“មុ នី ឯងផបលក ររចើ នណ្តស់ រៅរៅរសុ ករររបផ

ើ យ!”

ំ លជារវល់ ខ្ល ង

ំ ញ ឹ ករសុក នឹកផរសនឹកពុកផម៉ាបងបូ នរពករស “រស! ខ្ុ ន អ ើ បផបបរនេះ ចុេះ

ឯងវញមករធ វ ិ ើការរៅស ី រនេះយូររ

ំ ញ ិនរធើឱ្យ វ ើ យផមនរស?” សំណួររបស់ ខ្ុ ម

ំ ញ ិ ការៅរសុកផខ្រម រោេះរឆើយែបភា វស្គលផដលជាម ែ ល ល មៗ ិ ិ រា ួមថ្ននក់កាលខ្ុ ស រស។

ំញ ផនម “វស្គលឥឡ ែ សំណួរងីម ម ួយ ិ ូ វឯងមានររៀនែរៅសីណ្តឬរស?” ខ្ុ ប

រសៀែោក់មែ ា ស់។ ិ ច

“មុនីឯងជាមនុសែមានសំណ្តងផមនផសនផដលបានបនកា ា រសិកា

រៅឯបររសសរោេះ ខ្ុ រំ ញ ពលរនេះគាមនសល់អីរសៀែរសររតព វ ល និង ី សមបកខ្ួ ន ការផ្សាយរបស់សមូហកមមប៉ាកកាខ្មមរ

4


រ្ម េះឱ្យរររៅ...” ខ្ុ ំ ញ មិ នយល់ នូ វអីវ ផដលវ ស្គ លនិ យាយរចញមក ិ ំញ ិនបនស ំ ួ ររសៀែរសមានផែរបមូលចមល ំ រល់ផែរស្គេះ... ខ្ុ ម ា ន ៃ ់ រងរណ្តេះ មកពិចរណ្ត...

កាលរៅែូ ច ៗររួ ស្គ រវស្គលជាររួ ស្គ រមួយ ផដលមានជី វភាពធូ រ ិ

ធាជាងររួ ស្គ រខ្ុ ំរញ ៅរសៀែ។ ឪពុ កមា​ា យរបស់ រ រមានសិ បបកមមសូ នក ម អម ំ ួ យយា៉ាងធ ំ និងមានសរសេះដឹកឆ្នងជាររច ំ ឆ្នងម ើនផដលរចោកាច់កបូរផបប

ំ រគារឡើ ងកល អ ៗ ជាររចើ នកាលសរមាប់ អូ ស ផខ្ មរ យា៉ា ងស្គអ ែ រពមរ ង ររសេះ ។ ចុេះរពលរនេះរ

ែុអីបានជាររមករធ ក វ វ ន រែ់ែុ រៅហាងការ ើជាអ

រនេះរៅវញ? ចមៃល់ របស់ ខ្ុ ំក ញ ៏ បា នបករស្គយររកាយរពលផដលវស្គល ិ ិ រៅបូ ារសរមលៀ កប ំក់ ក់ ឈុ ែ បររមើ ហាងការ រោយផខ្ែផភក ន សមងរៅឆ្ ៃ យផសនឆ្ៃយ៖ ឹល

វ រ ចញ។ ររអងុ ាយនិ យាយ

“...ររឿងរា៉ា វរបស់ ខ្ុ ំផញ វងឆ្ៃ យណ្តស់ មុនី... វាជាររឿងមួ យផដលកូ ន

ំ អស់ រែូ វ ឈឺ ចប់ នូ វអី វ ផដលជារករមែករបស់ ខ្ួ ល នរ ផខ្ មរ រ ង

ើ យរែូ វ

បាែ់ ប ង់ រចញពី ថ្ដផខ្ មរ ររក់េះផែរបាក់ ដុ ោល រោេះ។ ដូ ចឯងបានរ រស្គប់រ

ើញ

ើ យ ហាងរនេះជាហាងរបស់បររសស... ររជួលផខ្រម ឱ្យររប់ររងឱ្យ

់ បងបូ នរៅតាមជនបស ររសិញយករសពយសមបែិផដលជារករមរកែរបស ា អ ំ មកផកថ្ចែ ន ុ បផែងោក់តាងតាមហាងការ ំ កុ ងស ធៗ ន ី រកុង។ រ ំ ័ណ៌រ ផ្លែ់ថ្ននព

ំ ួ នរែូវបានពួកររផកថ្ចន ើ យរបស់របរររបើរបាស់មួយចន

ំ ់រៅបររសស។ នឹកដល់ររឿងរនេះខ្ុ ឈ ំញ ឺ ើ យោរចញរៅលក

ចិែរា សើ រផែម ទ ិនចង់រស់ មិនចង់រ 5

វឬ រភាជនីយ៍ោាន តាមភូមិររិេះ

់ ផខ្រម រ វ ើ ញអីៗផដលជារបស

ែ ុង ន ើ យសិ ែក

និពនធទោយ ឡឹក ជំទោរ


កណ្ត ា ប់ថ្ដបររសសរោេះរស... រររកសុីរលើកាលផខ្រម រកងចរំ ណញពីភូមិ បញ្ញដកូនផខ្រម ររប់ រូប... សមាល ញ់ ដឹង រស ខ្ុ ំអ ញ ងុ ាយរកើែសុ ការ

ូ ែឈប់ររៀន

ររក់េះផែឪពុ ករបស់ ខ្ុ ំ ញល ក់ មុ ខ្របររបស់ គា ែ់ ឱ្ យរៅអនក ដថ្ស។ ររសេះដ៏ របណីែផដលជារកររបស់រោកតាខ្ុ រំ ញ ែូវបានគាែ់លក់ឱ្យឈួ ញកណ្ត ម ា ល មួយ រកុ ម បានែថ្មលមិនបុ ៉ា ោមនដុោល រ រ

ើ យផបរមកសិ ញរគាយនាដឹក កអម

ំ ួ សររសេះរគាវញ។ ំ ន ំ ំ ឆ្នងជ រគាយនដ ងរោេះម ា ឹ កកម អ ឆ្ន ងរ ិ ិ នអាចររបៀប ជាមួយររសេះរគាបានរឡើ យ ងីរវ បើររសេះវាមិនផមនជាយានសំរនើបក៏រោយ ំ ន់របស់រខ្មរជាែិ រ ផែវាជាមរែកដ៏សខ្

ម ិ សិ បញ្ញ ធ ដ របស់ផខ្រម ើ យវាជាកមស

សុសៗ ធ ។ ររសេះជាឧបករណ៍ររបើរបាស់ផខ្រម ផដលផខ្រម បានផលិែវារចញមក

ំ ល ញបរ ស្គ សរមាប់ ជី វែរបច ថ្ំ ងៃ ររសេះមិ នបានប ផ្ល ិ ិ ែ នសូ មប បន ី ិ ាច។ ររសេះ ំ ុ លបរ ស្គ មិ នបានបរចេ ញផផែងកខ្ ក វ ់បព ិ ែនរ ររបងដូចរងយនរា សៀែផង។

ិ ើ យរគាវ ញម ិ នបានចក់

“ឯងរិែបានរែឹមរែូវណ្តស់ វស្គល... រែើមានកូនផខ្ រម បុ ៉ា ោមនោក់ ិ

ំ ញ ែ់ការពនយល់របស់វស្គល។ ផដលមានសសែនៈដូចឯងរនេះ?” ខ្ុ កា វស្គល ិ ិ រមលមកខ្ ហ ផវងរ ើ ុ ំញ ររដកដរងើម

ា ើ យនិយាយបន៖

“ររកាយរពលផដលឪពុ ករបស់ ខ្ុ ំ ញល ក់ រ រសេះរោេះមក មានររសេះ

រគាផខ្រម ជាររចើនរសៀែផដលជារករមរែកដូនតារបស់ អនករសុ កខ្ុ ំរញ ែូ វបាន ំ កមកសី រកុ ង លក់ ដូ រដូ ចជាររួ ស្គ ររបស់ ខ្ុ ំ អ ញ ី ចឹ ងផដរ... ររសេះបានោ យ រដម ខ្ ន ែ់ព័ណ៌ផកផរបផបបបងី ម រ ើ បផកថ្ច ី

ំ ហ ញរភៀញ វ រៅ ើ យយកមកតាងបងា

តាមភូមិររិេះ សណ្ត ា គារ ឬហាងោ​ោកុ ងរាជធាន ន ិ ី ...” និយាយរួចវស្គល ការផ្សាយរបស់សមូហកមមប៉ាកកាខ្មមរ

6


ំ ហាង ោក់មុខ្ចុេះ។ ខ្ុ ំរញ រកាករចញពីកផនង ល អងុ យរ ា ួ ចរដើរតាមផអបជញ្ញ ជ ង ការ

វ មួ យរោេះ។ វ ស្គលររកាករដ ិ ើ រ តាមររកាយខ្ុ ំរញ

ើ យចងុ អលរៅរលើ

ំ ផដលររលមអរោយឧបករណ៍រផែងៗរបស់ ររសេះ ររនិយាយរ ង ំ ជញ្ញ ជ ង អួលរដម ើ ក៖

“មុ នី រអើ យ... កង់ ររសេះផដលធាល ប់ ផ ែបររលើ ដី រលើ ងនល់ តាមភូ មិ ករ

រសុកផរស

ំ និងបចឈររៅ រពលរនេះរែូវបានររយកមកពយួរតាមជញ្ញ ជ ង

៉ា ចមបុ ី រពល តាមរបងយា៉ាងសងាហ នឹមផដលធាលប់ផែោក់រៅរលើកអាចមាអា

ំ រនេះរែូវបានររយកមកចងពយួរជាប់នឹងជញ្ញ ញ... ររសេះផដលធាលប់ ជ ងរៅវ ិ

ផែដឹ ក រភារផលរបស់ បងបូ អ នរបជាកសិ កររោេះ រពលរនេះរស្គប់ ផ ែរុ ំ ័ណ៌ មា៉ាសុីនរែជាក់។ ររសេះរងរនេះម ំ ររស្គបរោយរភើងព ល ិនបានរែូវករំ ៅ

ថ្ងៃ ខ្យល់ រភលៀ ងផាររសៀែរស។ ររសេះមិនបានរៅជួ បជិ ែជាមួយ រូដ៏ កមែ​ែ់

របស់ររផដលធាលប់ផែអូសររឱ្យផ្លលស់សីររប់កផនង ល រោេះរស... ររសេះរភច ល នូវ ំ ់ ររសេះកព ំ ុ ងផែពាយាមបរំ ភច អរ ល ជាែិករំ ណើែរបស់ខ្ួ នរ ល ីវ ងអស

ើ យ...ខ្ុ ំញ

ំ ុ ីផដលវារស់រៅករំ ក់ឯកាគាមនរូ ធាលប់ រខ្លចចែ ា ឹ កអាណិែអាចមា៉ា អាចប ិ ន

ំ ុ ខ្ររសេះ រពលរនេះជីវែរបស ់ ពួ កវារង ំ ផែរៅណ្តមកណ្តរៅែរែុកោម ិ ំ ៉ា នរសៀែរស ររក់េះររផលង ពីរហាក់ដូចជាគាមនន័យ វាមិនរែូវបានររបប

រែូ វ ការររបើ វាែរៅរសៀែ ពួ កវាថ្ម៉ា ៃៗ រង់ ច ផំ ែអនូ លងរបស់ រ ពជឈឃាែផែ បុ រ៉ា ណ្តណេះ...”

“កាែ់ ចិ ែាខ្ េះ ខ្ុ ំក ល រៅវ ស្គល ញ ៏ មិ នរសួ លកុ ន ងចិ ែា បុ ៉ា ោម នផដរ រពល ិ

ផដលឯងរែផបបរនេះ រែរៅមាន រករមរែកផខ្រម អីខ្ វ េះ ល រសៀែផដលរែូវកាលយ ិ ើ 7

និពនធទោយ ឡឹក ជំទោរ


ំញ កថ្ដសេះស្គម វស្គលរស្គល។ ជារបស់ជូញ ដូររោេះ?” ខ្ុ យ វស្គលញញ ិ ិ ឹម ែូចសប ៃ ់រួចផបរមុខ្រចញរ

ា ើ យនិយាយបន៖

ំ ល ញ និ ងក ព ំ ុ ងនឹ ងោ ំ “មានររចើ នរាប់ មិ នអស់ ផដលរែូ វ បានប ផ្ល

រចញរៅបររសស...! របផ

លជាឯងបានដឹងរួចរ

ើ យរមើល៍រៅ បររសស

រសឡាញ់ ប ំផុ ែអីវជារបស់ ផ ខ្ រម អីវៗផដលរកើ ែរចញរ ំនិ ែថ្ចនរ បឌិ ែរបស់ ំ ់ សូមបផែក ផខ្រម ផដលជាស្គនថ្ដរបស់ផខ្រម ពួកររចង់បានរងអស ូ នែាល់ ី

ងមស រមាប់ បុក រររឿងស ល រខ្នសរកាសដូង ឆ្ល ក់ ជារូ បសនាយ ផដលជារករ ំ ញ ៏ររសុស ំ ិញយកផដរ” វស្គលសម រោកយាយរបស់ខ្ុ ក រៃំ ិ

ា ើ យបន៖

ំ ូ ង ពួ កររពាយាមរបមូ ល យកអី វៗផដលជាអែាស ញ្ញដ ណ “មុ ន ដ ប

ំ ែ់ជាែិផខ្រម រងម ំ ូល របស់ផខ្រម រររឿងសមា​ាល់ជាែិផខ្រម ររកាយមកររបបា ផែមង ា ...”

“ផមនរ

ំ ី ការរស ៀល កក់ក់រឡើ ងរៅ... រពល ើ យមុនី ! រាប់ច ប់តា ងព

ំ រឡើយរករមរែកធដ ំ ុ ំ សូមបផែ រនេះកុថ្ន ី

ំ ក់ ូ លផ្លមូងផដលជាសរមៀល កបក់

ំ ួ នក ព ំ ុ ងបរំ ភច ដ៏របណីែរបស់ផខ្រម រោេះ រពលរនេះោរផខ្ ល រ ី រម មួយចន ពួ ក ោ ង បា ន យ ក

ំ ូ ល ផ្ល មូ ង រ ៅ រ រ បើ រ បា ស់ ខ្ុ ស ផ ប ប ប ង ផ ខ្ ម រ រ ង

៉ា កុ ងរ រសុង ។ ខ្េះ ល ក៏ថ្ចរន ចញជាសំពែ់រូ ប ន ូ បផបបស្គច់រកណ្តែ់ កាែ់រខ្ចមុខ្រខ្ចររកាយ ពិបាកផភក ន ផមនផសនរពលរ រលងរ

ូ ល ខ្េះ ល ក៏

ា ៗ” ើ ញមង

“របើ និ យាយពី ររឿងការរស លៀ កក់ក់ ការថ្ចន មូ ៉ា ដវ ញ ររថ្ចន រ ិ ើ ញអី វជាផខ្ រម រៅរ

ចូ ល វែាចូ ល វា៉ា

ើយ

ូែ

ើ យ។ រពលមានបុ ណ យរបថ្ពណី ជាែិ មាង ៗ

រពលរនេះរររសើ រផែម ទ ិ នចង់ រោេះមួ ក រចញពី កាលរៅ

ការផ្សាយរបស់សមូហកមមប៉ាកកាខ្មមរ

8


ល រស ៀល ករខ្ចូល វែាអារាម រររភលច អស់ រ ើ យ។ ខ្េះ

បា៉ាក់រោេះ របផ

“វស្គលរ ិ

លជាពួករររភច រម រ ល ខ្ួ នឯងជាផខ្ ល

ើយ

ូ លផ្លមូងអាវ

ើ យរមើល៍រៅ...”

ែុអីវបានជាឯងមកអងុ យជាម របើមិ ន ា ួ យរភញៀ វរៅវ ញ ិ

រពញចិ ែា រ ធើ វ ការរៅសី រនេះរស រោេះផូ ល វឯងអាចរចញរៅបាន!!!” ជន

័ ់កណ្ត បររសសមានក់វយក់ក ា លមនុសែនិយាយភាស្គផខ្រម មិនសូវចាស់ សី ា ឱ្យវស្គល។ ខ្ុ ំញ ិ

ូ ែលុយោក់រលើែុរួចោវំ ស្គលរដ ិ ើររចញ៖

ំ ញ ៏បាន” រយើងរង ំ “រតាេះវស្គលរៅជាម ួ យខ្ុ .ំ ញ .. រៅរធើការជាម វ ួ យខ្ុ ក ិ

ំ ែ់... ពីររៅរងកង់បីជិេះរមើលជុវំ ញរាជធាន ិ ី ដ៏កស រមា៉ា ងរបផ

ំ ួ យ ោៃ ចរៅរ លរបា ម

យមា ូ បអរលងរៅឯររែ ា ង។ ី ើ

ញ ៏ ប ន ារ ៅ ិ ើ យ... វ ស្គលន ិ ងខ្ុ ំក

ំ ក “វស្គលឯងញ ម ់រៅ...” ិ ី ូ មង ុ អ “ សឹ ក ដូ ង បា ន រ

ើ យ ! ខ្ុ ំ ញ មា ន អា រ មម ណ៍ មិ ន សូ វ ល អ រ ស្គ េះ ោៃ ច

រនេះ” និ យាយដល់ ររឿងសឹ កដូ ង ខ្ុ ំន ញ ឹ កដល់ អនុ ស ាវរ យ ិ ី ៍ រវាងវ ស្គលន ិង ំ រដូងរកអូប។ ខ្ុ រំញ ចលសណ ំ ួ ររៅវស្គលម មាេស់ចកា ង ា រសៀែ។ ិ “យា៉ាងរម៉ាចរ

ំ រដូងផផម បាន អ របស់ឯងរោេះ... ថ្ងណ្ត ៃ ើ យមាេស់ចកា

ំ ោ​ោងច សំនួររនេះរធើឱ្យវ ស្គលរបផលងដរង ើម ូ លររាងការវុយ?” វ ហ យា៉ាងធ ំ ី ិ រចញពីសួែ៖

៉ា ចមបុវាជាសែ “មុនីរអយ! ថ្នអាចមាអា បបែ វ ផែខ្ុ វំ ញ ញមានវ ា ូ ចគាន ិ ិ ើ ិដ ី

នឹងពួកវាផដរ... វារែូវរក់ែ់ពីររសេះររក់េះផែររសេះរែូវបានររសិញយកមក សី រ កុ ង ច ំ ផ ណករូ រស ន 9

៍ របស់ ខ្ុ ំញ ក៏ រ ែូ វ មករស់ រៅររ កា មរភើ ល ងព័ ណ៌ និពនធទោយ ឡឹក ជំទោរ


ំ ញ ក់សុ ែន បរចេញស្គច់បងាហញរាងរៅសី រកុងផដរ...” ខ្ុ ែ ស្គល ល វ ិ ឹ ងអីផដលវ ំ និយាយរចញមកជាខ្លង។ ខ្ុ រំ ញ កវកាលែ ល ុ ខ្មិែ។ ា ី ិចៗមុននឹងសមឹងម “រ

ែុអី វបានជាមានររឿងរនេះរកើែរឡើ ង ររួស្គ ររបស់ ោងក៏គាម ន

ខ្េះ វ ខ្ែអផដរ?” ីវ “ផមនរ

វ វខ្េះ វ ខ្ែរស... ផែររក់េះផែការរភើែរភ ល ល ើ យោងគាមនអីរែូ ើន

ជាមួយសមាភរៈនិយមរោេះ ោងរភច ល ការររៀនសូរែរ

កា វ ម ើ យមករធើជាកម

រន ិ ី រៅររាងចរករៅភនរំ ពញរនេះ។ មិ នបានបុ ៉ា ោម នផងរស្គប់ ផ ែមានជន

បររសសចូលសី ដណ ា ឹ ា ងររៀបការជាមួយោង... ររក់េះផែដុោលររបស់ជន សក់ រ ក

មរោេះរធើវ ឱ្យោងរភល ច បុ រសអន ក ផរសដូ ចជារូ ប ខ្ុ ំ ញ រភល ច រសុ ក

ំ ន ករំ ណើែផដលធាល ប់រស់ សុ ខ្ស្គនារភលចផរសងុ កផដលធា ងគា ល ល ប់សូ ងរបណ្ត ទ

ំ ់ ផដលធាល ប់ ដឹក ោងរៅ រភលចនង័លធា ា ល ប់ ភូ ជដីឱ្ យ ោងរភលចរ ងររសេះកមែ​ែ ផរស... ”

“ឥឡូវវស្គលមានដ ង ិ ឹ ថ្នោងរស់រៅសីណ្តរស?” ំ “ជាងពី រឆ្ន កន លងមករ

ើ យផដលអនក ផទេះ របស់ ោងមិនបានសសួ ល

ំ ឹ ងពីនិមល... ខ្ក ដណ ា ុ ំញ ៏មិនដឹងផដរថ្នោងរស់រៅជាមួយបីបររសសរោេះឬ ំ ិ ញដូចជាររសេះ រ អែ់រស... ឬមួយោងរគាន់ផែជាសន

ា ៏ ើ យរែូវលក់ដូរបនក

មិនដឹង! ឯងដឹងរសរោយស្គរពិភពរោកជួបវបែ ក ា ា ិ ចរេ ោេះ បណ្ត ា ិ ិរសដ ររាងចរកស

ំ ួ នរៅរសុករយងរែូ រគាសមួយចន វបានបសរ វ រ” ើ ិ

ំ “របររាងចរករែូ វបិសរវរផបបរោេះរែើកមក ម រកមកា ម រន ើ ិ ី ររាងចរករង

ំ រ រោេះបានអរចកឆ្ នង ីវ

ុ យឯណ្តរដើមបផ ា ់ផង ា ់ ើ យពួករររៅរធការរកល ើវ ី ែ

ការផ្សាយរបស់សមូហកមមប៉ាកកាខ្មមរ

10


ជីវភាពររួស្គរ?”

“ររកាយរពលផដលររាងចរកបានបិសពួកររក៏មិនបានរែឡប់រៅ

ផេះ ររក៏បូ ររបរង ទ សផមបងរសុកករំ ណើែវញផដរ ា ម ...?” ិ ីឬ ៏អាចរកបានងាយខ្លងរម ំ ៉ាេះ “របរងអ ល ?” ីម រៅក ីវ “រឺរបរអែ់រដើមសុន

ផ ែជាសុននុេះ ឹ នងណ្ត!... របរផដលយករូបសមស

អ!” ិ ី របរយារចុងររកាយរបស់វសស្គលរនេះរ

ំ ញ ល់កាន់ វ ើ យផដលរធើឱ្យខ្ ុយ

ំ ិ ែរបស់ផខ្រម និងចរែផដលម ចាស់នូវផនែ់រន ិ ិនអាចសសួល យកបានរបស់ កូ ន ផខ្ រម ជ ំោ ន់ ងី មមួ យច ំនួ ន ។ ខ្ុ ំធា ញ ល ប់ រ

ើ ញជនបររសសផដលរររធើ វផបប

រនេះ ពួ កររមិ នបានរិ ែដល់ បញ្ញ ហ ខ្ម សរអៀន របថ្ពណី សំ រ នៀមសមាល ប់

ំ ញ នរែរោេះវាបានន ំ ុ ងរតាងជាប់ជាមួយ រស្គបផ់ ែថ្ងរៃ នេះអៗផដលខ្ ីវ ិ ឹ ងកព ុ បា កូនផខ្រម រៅវញ... ិ

យប់កាន់ផែររៅណ្តស់រៅរ

ើ យផដរ

ំញ ៏បបួលមិែច ខ្ុ ក ា ស់របស់

ំញ នរា ៅហាងមួយ ហាងចុងររកាយរនេះជាហាងផឹកសុីមានរសីរកង ំ រ ខ្ុ ប ម កដ ់ផែរសីរកង រសៀែផង។ មិនរន់ផែចូលរកែុបានអងុ យផងរស្គប អ ម ៗរសៀល ក ក់ក់រខ្ចរលើររកាមរមលរៅរ ួ រឱ្យរពឺសមបុររដើរមកស្គវរមន៍។ ើ

“បង...!!! ចង់ពិស្គអីផដរ” ពុររធរអើយមានក់ៗរសៀល កក់ក់ពិបាករមើល វ

ផមនផសន មិនដឹងជាកូនរៅនរណ្តរររស ឱ្!អនិចេរសិលធម៌ផខ្រម ។

ំ ញ ូ មង “របៀរអងរា ...” ខ្ុ ក ក ម ់រស្គមកផឹក។ ចផំ ណកវស្គលផភ ន របស់ររ ិ

ំ ់រជុងមនដ រថ្ពររប ង ឹ ជារករមលនរណ្តរស។ ិ ើ

“ឯងរករមលអ វី វ ស្គល... រតាេះរលើកផកវរឡើងកាែ់ស្គញ” ិ ើ

11

និពនធទោយ ឡឹក ជំទោរ


់ ផកវរ “ឯងរលើ កមុ ន ចុ េះ មុ នី គាន មិ នសូ វបុិ នរស...” វ ស្គលជល ិ

ើយ

ំ “មុនី! រោេះជានិមលរសរែើ ឯងច ោងបានរស? ” វស្គលរ ិ

ើញ

ោក់ចុេះវញ។ ិ

ំ ុ ងអងុ យជល ់ ផកវកដ ំ របុរសចណ ំ និមលកព ស់សក់លាយអាចម៍ខ្លបីោក់ អ រៅែុមា​ា ងរសៀែ ោងមិ នបានរ

ែ ុ នង ិ ើ ញវស្គលន ិ ងមុនីរស។ និមលសិ ែក

សំ រ ល ៀ កប ំ ក់ ក់ អា វរសើ ា ងរសើ ទ រផែរ កណ្ត ា លរលល សក់រក ់ រកៀកកោងជាប។

ើ ញ ស្គច់ ជាមួ យនឹ ង សំ ព ែ់ ក់ ក់

ំ ថ្ដរឆង ំ ម រកវលធ ស់មានក់រោេះ វ របស់បុរសចណ្ត ិ

ំ ំ ងមិ នបានរសរវុ យ... “គាន ច ណ្ត ោ ផ្លែ់ ផ រកមផងមរមស៉ា និ ងរស ៀល ក ើ

ក់ក់ផបបរនេះរៅរមលម នស្គ ា ល់រល់ផែរស្គេះ” ើ ិ រ

ែុអបានជាោងមករៅស រពលរនេះោងឈក ល ់នឹង ិ ីវ ី រនេះរៅវញ...

សឹ កមា៉ា សុី ន វរងវ ង នឹ ងរភើ ល ងព័ ណ៌ រ

ើ យ ររក់េះផែរបាក់ ដុ ោល ររធើ វ ឱ្យអី វៗ

់។ ោងរភច ផ្លលស់បូ រអស ា ល ផរសចមា​ារ រភច ល មម អ ផរស រភច ល កណ្ត ា ប់រសូវងី ម រភច ល អនុស ាវរយ ី ៍ ររកាមរដើម ពុររ រភលច បាយកចេ ប់ ោងរបាេះរចលរប កប់ផដលធាលប់ថ្នឆ្ៃញ់ពិស្គរោេះរ

ើ យ...!

ុក

អាច ំម ា៉ា អា ចមបុ រអ ី ើ យឯងគាម នវាសោនឹ ងរៅផកបរររសេះរសៀែរស

រពលរនេះររសេះរភច ល ពួកឯងរ

ការផ្សាយរបស់សមូហកមមប៉ាកកាខ្មមរ

ើ យ...!!!

.........................

12


13

និពនធទោយ ឡឹក ជំទោរ


ខ្ផ្សែកមួយននការផ្សាយសាកល្បងរបស់សមូហកមមប៉ាកកាខ្មមរ ©រក្សាសិទ្ធិគ្រប់បបបយ ៉ា ង២០១១ lekchumnor@yahoo.com http://khmerpen.blogspot.com

ការផ្សាយរបស់សមូហកមមប៉ាកកាខ្មមរ

14


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.