Listhรถnnunardeild
Myndlistaskรณlans รก Akureyri myndasรถgur
comics
graphic novel
bande dessinee
design & Production
eftir: Heiรฐar Brynjarsson
!"#$%&'#&()$*** +',-%#&../0
120&()$&'#&%-3'4&'5$6&74& 89#:5$*&4'#;<&7==;#&=-2#& 74&;$>5#/);<&-'$>5$4;*
G)&6AH#5#&I'4%J(5A.KKK 74&"4&-%//%&;<&74&<;$>%& /@66;$L*
?4&('->&%:&-@=A5$&=7<5&)# 6=B45$;<*&?4&4'$4&2&;$>%$ C89D;-65$6&6=EA%DE-%& ("#$%F&%$$%:(37#A&'#& '5AA(3%:&>%;A&':%&-@=A%#&5--%
=06-('-(>)8-:*-*'?6,'>))-8@ A-B'(CD>)*,%
"506-7-0)89:/0),;-('-.(//0<
!!!"""##$$%%% !&'()*+,-.(//0-"1234$#%
!!""##$$
Slátrun Við mótmælum þessari fásinnu og hyggjumst bregðast hart við!
Höfundur Kristín Anna
my r รฐ i r h a m st u r eftir
Finnsig
9000 kr
Alveg óhá ð s tæ rð
! an man ! m ga ga
Hann verður líka bara hræddur í umhverfi sem hann þekkir ekki. Köld læknastofan með undarlega máluðum veggjum og skrítnum innréttingum. Þetta er samt óumflýjanlegt.
sprauta hann svo með kæruleysissprautu og að reyna að finna litla hjartað. Þetta þarf að vera hjá einhverjum sem hann treystir og mjög snöggt !
KIWI WORKS HOP
Saga
FinnurSig
Leikstjórn FinnurSig
Teikning & Litun FinnurSig
Tölvuvinnsla FinnurSig
Beaucoup de choses sont dites sur Paris, que c’est où on peut trouver l’amour et où les artistes vont pour trouver l’inspiration. C’est où les gens vont pour découvrir quelque chose de nouveau dans leur vie ...
Et puis,quelque chose m’est arrivé, quelque chose de difficile à décrire. Un sentiment est venu à moi. C’était comme si je me souvenais de quelque chose que je n’avais jamais connu ou que j’avais toujours attendu, mais je ne savais pas quoi. Peut-être c’était quelque chose que j’avais oublié ou qui m’a manqué toute ma vie. Seulement je peux vous dire que j’ai ressenti, au même temps, la joie et la tristesse, je me sentais vivante.
Svala Hr枚nn Sveinsd贸ttir
Kolbeinn kanína er að undirbúa afmælisveisluna sína. Hann er búinn að blása upp fullt af blöðrum, undirbúa skemmtilega leiki og baka fallega köku. Hann hlakkar mikið til að hitta gestina, sem nú eru farnir að streyma að.
Allir virðast skemmta sér vel í afmælinu hans Kolbeins, gestirnir eru í miðjum eltingaleik en Kolbeinn er að sækja kökuna. Allt í einu heyrist hróp,”hjálp, hjálp!” Allir líta við og sjá þá að Gústaf, einn af bestu vinum Kolbeins, svífur upp í loftið með stórri blöðru.
Nú eru góð ráð dýr! Funi fíll er fljótur að hugsa og nær í loftbelginn sinn. Hann þeysist upp í loftið og ætlar að bjarga vini sínum. Hann nálgast Gústaf á ógnarhraða og kallar til hans,“þú verður að sleppa blöðrunni Gústaf!” Gústaf sleppir blöðrunni...
Gústaf lendir mjúklega á rananum á Funa, Björgunin heppnaðist fullkomlega! Þeir vinirnir lenda loftbelgnum heilu og höldnu og allir afmælisgestirnir fagna, “Húrra fyrir Funa!” Nú geta allir haldið áfram að skemmta sér í afmælinu hans Kolbeins því deginum hefur verið bjargað!
Það var bjartur og fagur sumardagur. Vinir komu saman og fögnuðu brúðkaupi Línu og Nonna.
FUNKY SHIT!
Í upphafi veislunnar var skálað í freyðivíni á meðan beðið
var
eftir
brúðhjónunum.
Ein
vinkona
brúðarinnar, hún Ella, brá sér á salernið. Þegar hún hafði lokið sér af fór hún fram, labbaði hring í salnum og blandaði geði við allt fólkið. Hún þekkti ekki mikið af vinum brúðgumans og því upplagt að reyna að kynnast á meðan tækifæri gafst til.
..varstu búin að frétta?
ha? nei. mmmm freyðivín
hæhæ, ég heiti Ella...
Ella hafði verið að flýta sér á klósettinu og gætti ekki nógu vel að sér þegar hún girti sig. Það vildi svo óheppilega til að kjóllinn hennar var á kafi ofan í nærbuxunum á meðan hún blandaði geði við allt ókunnuga
SHIT! hvað á ég að gera. HJÁLP!
fólkið. Það þorði enginn að segja neitt og Ella gekk stóran og góðan hring í veislunni.
Allt í einu rak Bína vinkona Ellu augun í ástandið á afturenda hennar. Hún fékk vægt taugaáfall og hljóp af stað til að reyna að bjarga málunum.
Ella... ELLA!!!
GUÐ MINN GÓÐUR!! hahahaha! ég þarf greinilega að vanda mig meira á WC!
Hún öskraði á hana og stoppaði hana af í spjallinu og hvíslaði að henni hvernig hún var útlítandi. Ella fékk líka vægt taugaáfall en sá fljótlega skoplegu hliðina á þessu öllusaman.
Eins gott að ég var í glimmer brúðkaupsbrókinni!
Ald铆s Dagmar Erlingsd贸ttir
.,#/00(123# !"#$%&'()*
!""#$%&'#())%*+,,-""-
!"#$%%&'()#
B2/'
A2/'
*+,-./%0, /12/12,3
555
C2/'
<..',4,-&1=,>&88&#,?@&# *+,.4%0,3
*+,.4%0,3
51-&
6%%&,7#&88/9-""&#
:#0##;;
"?3.9+&?3.+<=+@?3.+.'7'+ 2A>16+B+3B6'0+C-6D*0
/012234-5510610+70-28'9+:08;.'+<=+:0'2>'
1)
-55'36-
/012234
E'*+3>F3'+/012234-5516'+B+36-1)'0 &'()*+,-..'+ /012234-55*0
G4<+(F0+5?3.+=;)'+C*=2H6D
E'*+=01>>'+34-5516'
I=+C'>D'+4-13>*
!"#$%
Scrooge never painted out Old Marley's name. There it stood, years afterwards, above the warehouse door: Scrooge and Marley. The firm was known as Scrooge and Marley.
Sometimes people new to the business called Scrooge Scrooge, and sometimes Marley, but he answered to both names: it was all the same to him.
The mention of Marley's funeral brings me back to the point I started from. There is no doubt that Marley was dead. This must be distinctly understood, or nothing wonderful can come of the story I am going to relate. If we were not perfectly convinced that Hamlet's Father died before the play began, there would be nothing more remarkable in his taking a stroll at night, in an easterly wind, upon his own ramparts, than there would be in any other middle-aged gentleman rashly turning out after dark in a breezy spot, say Saint Paul's Churchyard for instance, literally to astonish his son's weak mind.
M arley was dead: to begin with. There is no doubt whatever about that. The register of his burial was signed by the clergyman, the clerk, the undertaker, and the chief mourner. Scrooge signed it: and Scrooge's name was good upon 'Change, for anything he chose to put his hand to. Old Marley was as dead as a door-nail.
Mind! I don't mean to say that I know, of my own knowledge, what there is particularly dead about a door-nail. I might have been inclined, myself, to regard a coffin-nail as the deadest piece of ironmongery in the trade. But the wisdom of our ancestors is in the simile; and my unhallowed hands shall not disturb it, or the Country's done for. You will therefore permit me to repeat, emphatically, that Marley was as dead as a door-nail.
Scrooge knew he was dead? Of course he did. How could it be otherwise? Scrooge and he were partners for I don't know how many years. Scrooge was his sole executor, his sole administrator, his sole assign, his sole residuary legatee, his sole friend and sole mourner. And even Scrooge was not so dreadfully cut up by the sad event, but that he was an excellent man of business on the very day of the funeral, and solemnised it with an undoubted bargain.
T贸mas Ey镁贸rsson
What is it...?
OH Great master ! I did what you asked.... and stole for you
THE HOLY GLOBE OF THE DAMNED
You IDIOT! I said ‘Demn there is a hole in my robe’
Give me THAT!
Humn...Well I am in a need of a new bowlingball
YOU ARE GOING TO USE IT FOR BOWLING
Saved by the balloon
By Áslaug Baldursdóttir Utgáfufélagið
Hey, I like your Cologne. Do you want to come over for dinner?
You are a bit to sour for me. It wouldn´t kill you to be sweeter!
Mmm...Yes, I would love to!
Dinner time!
I can taste him already...
There is nothing like an unprosessed organic man steak!
A little salt dosen´t hurt.