Esenyurt İşçi Bülteni Kasım 2008

İşçi Bülteni Özel Sayı: 356 * Fiyatı: 25 YKr * Kasım 2008

Uyan artık Uykudan Uyan Esirler dünyası

Ücretsiz izinler, işten çıkarmalar, hak gaspları ve sıfır zam dayatmaları gündemde...

Örgütlenelim, krizin faturasını patronlara ödetelim!

Esenyurt İşçi Bülteni

Emekçi Kadınlar Mücadeleye Çağırıyor:

Özgürlük ve Eşitlik Mücadelesinde Bİr Adım Öne!

Dünyanın yarısı olan emekçi kadınlarız. Yaşamın her alanında baskıyı yaşıyor, sömürüyü iliklerimize kadar hissediyor, eziliyor, horlanıyor, aşağılanıyoruz. Evde,okulda, sokakta şiddeti yaşayan yine bizleriz!

Sorunlarımız bunlarla da bitmiyor. Fabrikada sömürünün, baskının, hakaretin en ağırını yine biz yaşıyoruz. Eğitim, sağlık, sosyal güvenlik gibi temel haklardan en önce ve en fazla mahrum bırakılan da bizleriz.

bulmaya sesimize ses , gücümüze güç katmaya devam edeceğiz.Yaşamda var olduğumuz gibi mücadelede de varolduğumuzu haykıracağız. Önemle bir noktayı vurgulamak istiyoruz. Kapitalist sistem, kadın erkek demeden üreten yığınları sömürü çarkları içinde eritiyor. Omuz omuza yürüdüğümüz kavgada erkek sınıf kardeşlerimizin önünde de bu mücadeleye sahip çıkma görev ve sorumluluğu duruyor.

Ancak artık çaresiz ve çözümsüz değiliz!

Evet, artık yalnız değilsin,

Esenyurt, emekçi kadınların her türlü baskı ve sömürüyü en ağır şekilde yaşadıkları bir sanayi bölgesidir. Fakat artık Esenyurt'taki emekçi kadınlar bütün bu sömürü ve baskı politikları karşısında çaresiz ve çözümsüz değiller. Çünkü artık Esenyurt'ta, emekçi kadınların sorunlarına duyarlılık gösteren, sahip çıkan birileri var. Sömürü politikalarına karşı hak alma mücadelesini ve örgütlenmeyi esas alan Esenyurt Emekçi Kadın Komisyonu yaşadığımız bu koşullara “artık yeter!” demek için çalışmalarına yeniden başlıyor. Esenyurt Emekçi Kadın Komisyonu olarak 1 yıl önce başlattığımız çalışmaya yeniden canlılık kazandırmak ve var olan komisyonumuzu etkinleştirmek amacıyla bu sayfadan size merhaba demek istedik.

Emekçi Kadın Komisyonu atölyelerde gece-gündüz sömürülen sigortadan-sendikadan yoksun çalıştırılan kadınları çağırıyor.

Emekçi Kadın Komisyonu, kreşi olmadığı için çalışamayan, eve kapanarak her türlü sosyal haktan mahrum bırakılan kadınları çağırıyor.

Esenyurt Emekçi Kadın Komisyonu olarak bölgemizde bulunan kadın işçi ve emekçilerin yaşadığı sorunlar üzerinden mücadeleyi yükseltmeyi hedefliyoruz. Varolan emekçi kadın komisyonunu güçlendirmek, ve sizlerden aldığımız destekle kalıcı hale getirmek amacındayız. Bunu başarmanın yolu ise emekçi kadınların komisyona sahip çıkmasından, komisyon çalışmalarına aktif şekilde katılmasından geçiyor.

Emekçi kadın komisyonu, hiçbir sosyal güvencesi olmayan ev eksenli ve gündelikçi çalışan kadınları çağırıyor.

Emekçi Kadın komisyonu seni çağırıyor!

Bu vesileyle Esenyurt Emekçi Kadın Komisyonu olarak bu sayfada düzenli şekilde yerimizi alarak sorunlarımızı tartışmaya, çözüm yollarını

Emekçi Kadın komisyonu evde, sokakta, işyerinde şiddeti, baskıyı, tacizi yaşayan kadınları çağırıyor.

Emekçi Kadın Komisyonu, sözünü söylemek isteyen, sınıf mücadelesinde, onurlu yaşam mücadelesinde ben de varım! diyen kadınları çağırıyor.

Tüm kadın işçi ve emekçileri Esenyurt Emekçi Kadın Komisyonu'na omuz vermeye, sesimize ses, gücümüze güç katmaya çağırıyoruz.Özgürlük ve eşitlik mücadelesinde bir adım öne çıkarak örgütlenmeye çağırıyoruz.

ESENYURT EMEKÇİ KADIN KOMİSYONU

Halkımızı soyan haramiler...

İŞÇİ TOPLANTISI

Tekstil işçileri sorunlarını tartışıyor

gelin canlar birlik olalın birleşelim bırakalım ocuymuş bucuymuş şucuymuş din, dil, ırk, inanç mezhep demeden hepimiz insanız, kardeş değilmiyiz biz sürekekli güdem belirleyip güdem yaratanlar halkımızın dikkatini bu yöne ülkenlerin halkımızı uyutup gerilim politikası izleyenlerin oyununa gelmeyin bizi soyup soğana çevirenlerin kardeşim birileri bizden sorgulamasın dşünmesin istiyorlar yine o birileri eleştirmesin tepki vermesin istiyorlar koyun gibi toplum yaratıp güdelim istiyorlar bir kene gibi halkın kanını emelim istiyorlar ah kardeşim yine o birileri halkımızı yoksullaştırıp bilinçsiz cahil muhtaç toplum yaratıp oylarını sadaka verip alalım istiyorlar çünkü kendilerine biat eden toplum yaratmak istiyorlar biz halkın birlik olmasından çok korkuyorlar hepsi bir araya gelmesin istiyorlar çünkü kitlelerin çoğunluğundan korkuyorlar kendileri için iyi bu düzenin devam etmesini istiyorlar bunun içindir ki halkımızı soyan haramiler, halkımızın arasında kendilerinin çıkarına halkı geren farklı fikirler düşüceler yaratıp halkın bölünmesini istiyorlar çünkü çok kutuplu toplum olacak ki kendilerinin rahat yaşayabilmesi için haramiler gerilimden beslenecek ki bu çarpık düzenin devam etmesi için uyanın artık ey halkımız bunca sorun varken bu gerilim niye halkımız kendi arasında çatışırken birileri köşeyi dönüyor Bir BEKO İşçisi

* Ekonomik kriz ve tekstil işçileri * Kot taşlama işçiliği ve slikozis hastalığı Tarih : 16 Kasım 2008 Pazar * Saat :14.00

Esenyurt İşçi Platformu Tekstil İşçileri Komisyonu SÖYLEŞİ

Kadın Ve Şiddet Tarih: 9 Kasım 2008 Pazar * Saat: 13.00

Emekçi Kadın Komisyonu FİLM GÖSTERİMİ

Beynelminel Tarih: 9 Kasım 2008 Pazar * Saat:16.00

İşçi Kültür Evi Gençlik Komisyonu Yeni bir dünya, yeni bir kültür...

Esenyurt İşçi Kültür Evi Tel: 620 40 76 Adres: Fatih Mah. Bahçeyolu Cad. 936. Sok. No. 13 - Esenyurt

-2-

Esenyurt İşçi Bülteni

Kapitalizm kriz yaşıyor, fatura işçilere kesiliyor...

Krizin faturasını patronlar ödesin!

Ekonomik kriz kelimesi hiçbir emekçinin kafasında iyi anılar ya da çağrışımlar oluşturmaz. Son birkaç haftadır da kriz lafından geçilmiyor.

Dünyanın en büyük ve en güçlü ekonomisi olarak kabul edilen ABD'nin en büyük şirketlerinden başlayarak çorap söküğü gibi, diğer ülkelerin şirketlerine yayılan çöküşler yaşanıyor. Her bir devlet bir taraftan bu şirketleri kurtarmaya bir taraftan krizin yayılmasını önlemeye çalışıyor. Fakat alınan önlemler krizin yayılmasını engelleyemiyor. Yakın bir zamanda krizin Türkiyede de etkisinin çok yönlü hissetireceği de açık...

Krizin detayına azda olsa girdiğimizde, her yönüyle kapitalizmin kör işleyiş yasalarından kaynaklandığını görürüz. Bu sistemde her şey kar için üretilir, toplumsal ihtiyaçlar için üretim yapılmaz. Sermayenin kar hırsı, sistemin engelenemez, ket vurulamaz, her şeyi belirleyen yasasıdır. Bu işleyişin sonucunda kaçınılmaz olarak krizler çıkar. Yani krizin tek nedeni işçi sınıfının ve emekçilerin köleliğine dayanan kapitalist düzendir. Bütün tarihi boyunca da kapitalizm krizden kurtulamamış, bir çok defa ekonomik krizler yaşanmıştır.

Her ekonomik kriz yaşandığındada patronlar faturayı emekçilerin sırtına yıkmışlardır.

2001 krizini çoğumuz iliklerimize kadar hissederiz hala. Yaşanan krizi bir olanak olarak gören patronlar örgütlü olarak aldıkları kararlar doğrultusunda kendi fabrikalarında ve ülke genelinde işçilere ciddi saldırılarda bulundular.

Karlarından başka şey düşünmeyen patronlar, 2 milyon işçiyi işten atılar. Ücret zamlarını %0 düzeyinde tuttular, işçilerin sahip olduğu bir çok hakkı hem fiili hem de yasal olarak gasp etiler. 10 işçinin yaptığı işi 5 işçi yapar oldu. “Aynı gemideyiz” masallarıyla krizin faturasını bize kestiler. Şu anda gündemde olan ekonomik krizin faturasını da patronların yine biz işçi ve emekçilerin sırtın yükleyeceği açık.

Ki bunun ilk belirtileri şimdiden görülmektedir. Onbinlerce metal işçisini kapsayan toplu iş sözleşmelerinde metal patronları krizi bahane ederek işçilere esnek çalışmayı ve düşük ücretleri dayatıyorlar. Ayrıca bölge-mizde bir çok fabrikada patronlar kriz bahanesi ile saldırılara başlamış bulunuyorlar. Örneğin Pressan patronu 70 işçiyi işten çıkardı, Yıldız Kalıp’ta işten çıkarmalar başlamış bulunuyor ve Mega elektronikte işçiler ayda 15 gün

çalıştırılıp 15 gün ücretsiz izne çıkarılıyor, Öztiryakilerde ücretler geciktirilerek parça parça veriliyor. Baydemirler’de ücretsiz izin ve çıkışlar dayatılıyor.

Bu listeyi uzatmak mümkün. Tüm bu yaşananlar da gösteriyor ki patronlar önümüzdeki süreçte bu ve buna benzer saldırıları daha da yoğunlaştıracaklardır. İşsizliğin kitleselleşmesi, ücretlerin düşürülmesi, hakların tırpanlanması, vergilerin çoğalması, yaşam kalitemizin düşürülmesi gibi...

Bizim hiçbir sorumluluğumuz olmadığı gibi faturanın büyük yükü bizlere ödetilmeye çalışılır. Oysa biz işçiler bu sistemde hiçbir sorumluluk mevkisinde bulunmuyoruz. Şirketleri yönetmiyoruz, devleti yönetmiyoruz, ekomiyi yönetmiyoruz... Kısacası sistemi biz yönetmiyoruz. Tek yaptığımız en kötü koşullarda, üç kuruş ücret karşılığında kölece çalışmak. O halde krizin faturasını ödemeyi de reddetmeliyiz.

Krizin faturasını krizi yaratanlara ödetmeliyiz!

BİRLEŞİK METAL SENDİKASININ AÇIKLAMASINDAN...

Krizin faturası işsizlik olarak işçiye ödettirilemez!

Türkiye hızla küresel krizin yarattığı girdabın içine doğru sürüklenmektedir.

Her kriz döneminde olduğu gibi krizin faturası işten çıkartmalarla, ücretsiz izinlerle, geç ödemelerle işçiye çıkartılarak, işverenlerin bu süreci en az zararla kapatma gayretleri görülmektedir.

dir. İşyerlerinin yüzde 8’inde ücretlerin geç ödendiği, yüzde 20’sinde ise fazla mesai uygulamasının son bulduğu elimize gelen ilk bulgulardır. (...) İşten çıkartmalar tüm işyerlerinde işçilere karşı haklarını talep etmemeleri için bir tehdit olarak kullanılmaktadır.

Kriz ortamını fırsat bilen kimi sermaye sahipleri, bir yandan işçi alımlarına devam ederken, diğer yandan görece yüksek ücretli işçilerin işine son vermekte, krizi işten çıkartmalar ve bu yolla maliyetlerini aşağı çekmek için bir olanak olarak görmektedir.

Türkiye’nin en büyük işveren örgütlerinden biri olan MESS ile sendikamız arasında sürdürülen ve uyuşmazlıkla sonuçlanan grup sözleşmesinde de önümüze getirilen dayatmalar, işçilerden krizin faturasına ortak olma beklentisidir. 5 yıldır kendi ürettiği değer artışlarına ortak edilmeyen işçilerden, krizin faturasına ortak olma beklentisi kabul edilemez. (...)

Bilindiği gibi, Türkiye sanayi 2002 krizinden bu yana önemli üretim artışları yaşamıştır. Bu dönemde kapasite kullanım oranları sınırları zorlamış, artan verimlilikle karlar katlanmış, yeni yatırımlar gündeme gelmiştir. Bu büyümenin yaratıcısı hiç şüphe yok ki işçilerdir. Buna rağmen krizin en ufak belirtisinde, fatura hemen işten çıkartma tehditleri ile işçilere çıkartılmaktadır.

Yani işverenler tasarrufa, öncelikle üzerine oturdukları zenginliklerini, servetlerini yaratan işçileri ve onların ailelerini işsizlikle, açlıkla ve kaderi ile baş başa bırakarak başlamaktadır. Sermaye sınıfı, en ufak kayıplarında bile 1 yılda 5 yıllık ücreti kadar üreten işçiye tahammül edememektedir.

Krizin belirtileri örgütlü olduğumuz metal sektöründe kendini kısmi olarak göstermeye başlamış durumdadır. (...) Söz konusu işyerlerinde işverenlerin yüzde 16’sı işten çıkartmaları gündeme getirmiş durumdadır. Öncelikli olarak iş güvencesinin az olduğu geçici işçilerin hedefte olduğu görülmekte-

Krizin faturasını işten çıkartmalarla, esneklik dayatmaları ile ücret kesintileri ile emekçilere ödetmeye çalışan girişimlere karşı ciddi yaptırımlar getirilmeli, krizi fırsat görerek emekçilerin haklarını gasp etmeye yönelen sermaye çevrelerinin kötü niyetli girişimleri boşa çıkartılmalıdır. Banka mevduatları değil emekçilerin kazanımları, işleri ve aşları güvenceye alınmalıdır.

Birleşik Metal İş sendikası işten çıkartmalara, emekçilerin haklarının gasp edilmesine karşı mücadele bayrağını yükseltme kararlılığındadır. Krizin bedelini krizi yaratanlar ödemelidir.

-3-

BİRLEŞİK METAL-İŞ SENDİKASI Genel Yönetim Kurulu

Esenyurt İşçi Bülteni

Grev ve direnişlere destek verelim!

Dayanışmayı güçlendirme zamanı!

Ülkenin çeşitli yerlerindeki fabrikalarda kölece çalışma koşullarına, düşük ücretlere, her türlü baskıya karşı mücadelenin yolunu tutan işçilerin sürdürdükleri grev ve direnişler devam ediyor. Emeğine ve onuruna sahip çıkan işçiler uzun süredir kararlı bir şekilde grev ve direnişleri sürdürüyorlar.

İnsanca yaşam ve çalışma koşulları için örgütlenen ve mücadele yolunu seçen grev ve direnişteki işçi kardeşlerimiz patronların tüm baskılarına rağmen yılmadan mücadelelerini sürdürüyorlar. İşçi kardeşlerimizle dayanışmayı büyütelim, onların mücadelesini mücadelemiz bilelim!

Yaşasın sınıf dayanışması!

* TEGA; 7 Şubat 2008 tarihinden beri Ankara Sincan Organize Sanayi Bölgesi’nde başlayan DİSK’e bağlı Birleşik Metal-İş Sendikası’nda örgütlenen TEGA Mühendislik işçilerinin grevi büyük bir kararlılıkla devam ediyor. *E- Kart; Gebze Organize Sanayi Bölgesi’nde 15-16 Haziran Büyük İşçi Direnişi’nin 38. yıldönümünde sendika hakkı için çıkılan EKart grevi sürüyor. *Yörsan; Yıllardır 12 saat ve ağır çalışma koşullarında çalışan Yörsan işçileri iş güvencesi ve güvenli gelecek için Türk-İş’e bağlı Tek Gıda-İş Sendikası’na üye olmalarının ardından işten atma saldırısıyla karşı karşıya kalmışlardı. 7 Aralık 2007 tarihinde başlayan Balıkesir’in Susurluk ilçesindeki Yörsan fabrikası önünde direniş 1. yılına doğru ilerliyor. * Burgaz Rakı ve Bell Karper; Tek Gıda-İş Sendikası’nda örgtülenme çalışması sonucu işten atılan Çorlu ve Kırklareli’nde bulunan Burgaz Rakı ve Bell Karper işçileri fabrika önlerinde direnişteler. *Unilever; Türkiye Motorlu Taşıt İşçileri Sendikası (TÜMTİS) İstanbul Şubesi’nin uluslararası bir kozmetik tekeli olan Unilever’in depolarında Çipa ve Şimşek isimli taşeron firmalarda başlattığı sendikal örgütlenme mücadelesi Gebze-Dilovası’nda Unilever depoları önünde 5 ayı aşkın süredir devam ediyor. * Burulaş; TÜMTİS Bursa Şubesi’nde örgütlenen BURULAŞ bünyesinde çalışan sarı otobüs şoförleri işten atma saldırısına karşı başlattıkları direniş dürüyor. * Arser;Ambarlı’da kurulu bulunan Arser İş Makineleri Servis ve Ticaret A.Ş. işyerine bağlı Marport Liman’larında çalışan işçilerin 15 Temmuz 2008

tarihinde başlattıkları direniş Türk-İş’e bağlı Liman-İş Sendikası Temsilciliği’nde sürürüyor. *Menderes Tekstil; Denizli’de 4 bini aşkın işçinin çalıştığı Menderes Tekstil’de Teksif Denizli Şubesinde örgütlenme çalışması yürüten 400 işçinin işten atılma saldırısına karşı direnişleri Sarayköy’de direniş devam ediyor. * Sifaş ve Nergis Tekstil ; Bursa'da Cavit Çağlar'ın sahibi olduğu Sifaş ve Nergis Tekstil fabrikalarında çalışan işten çıkarılan 1250 işçi ücretlerini almak için mücadelelerini başlattılar. * UNO; Ümraniye'de kurulu bulunan UNMAŞ UNO'da Eylül ayının başında Öz Gıda-İş'in işyerinde örgütlenme baskılarına karşı direnen işçiler ve işten atılan Tek Gıda-İş Sendikası üyesi işçiler fabrika önünde başlattıkları direnişlerine devam ediyorlar. * Çapa; Taşeron çalışmaya, düşük ücretlere ve güvencesizliğe karşı Belediye-İş Sendikası İstanbul 5 No’lu Şube’de örgütlenen Çapa temizlik işçileri kölelik sözleşmesine imza atmadıkları için 1 temmuz 2008 tarihi itibariyle kapı önünde direnişlerini sürdürüyorlar. * DESA; Deri-İş Sendikası’nın Nisan ayında sendikal örgütlenme çalışmalarına başladığı için işten atılan Desa deri işçileriDüzce Organize Sanayi Bölgesi’nde bulunan fabrikanın önünde 5 ayı aşkın süredir direnişteler. Yine DESA Deri’nin İstanbul’daki mağazalarından biri olan ve Sefaköy’de fabrikalar yolu üzerinde kurulu bulunan DESA Deri’de yürütülen sendikal örgütlenme mücadelesi nedeniyle işten atılan Emine Arslan tek başına direnişini sürdürüyor.

İŞÇİNİN KALEMİNDEN...

İşsizlik Kaderimiz Olmamalıdır! İşsizlik hiç bir işçinin karşılaşmak istemediği bir durumdur. Yaşadığımız bu sermaye düzeninde işsizlik ölümle aynı anlama gelmektedir. Hatta aynı anlam demek bile işsizlik olgusunu basitleştirir.

Yaşadığın bir olayı aktarmak istiyorum. Bölgemizde üretim yapan bir çorap fabrikasında yılbaşı geçesi düzenlendi. Canlı müzik eşliğinde pastalar tatlılar yiyilip eğlenildi. Bütün masraflar patron tarafından karşılanmıştı. Bir anlık da olsa işçilerin patrona karşı düşüncelerinde değişmeler olmuştu.

Ama bu çok uzun sürmedi, eğlence bittikten hemen sonra müdür işten çıkarılan işçilerin isimlerini okudu. Patronun gerekçesi hazırdı; üretimde daralmaya gidilecekti. Sanki işten çıkarılan işçilerin yılbaşı ikramiyesiydi.

Yıl boyu patrona okadar para kazandırmıştık, karşılığında bize kapı gösterilmişti. Bizler bu yılbaşı gecesinde neyi kutlamıştik? Açıkça patron biz işçilerin bu dramatik durumunu eğlenceli hale mi getirmek istemişti? Yoksa düpedüz dalga geçmek mi istemişti?

Yaklaşık 250-300 işçinin çalıştığı Mehtiye Tekstil Filizköy-Esenyurt bölgesinde üretim yapıyor. Mehtiye Tekstil patronu bayram arifesi işçileri toplayarak bayram sonrası fabrikayı kapatacağını bildirdi. Bu yaklaşık 300

Mehtiye Tekstil işçisinin bayram sonrasında işsiz kalması demekti. Küçük bir atölyeden büyük bir firma olan Mehtiye Tekstil patronu bunu kime borçluydu; tabi ki işçilerine. İşçilerini sömürerek atölyeden koca bir firma kurmuştu. Şimdi tam da bayram arifesi işçilerine bayram ikramiyesi olarak kapıyı gösteriyor. Mehtiye patronu vicdan azabı çektiğini göstermek için buna kılıf da uydurabilir; Tekstilde baş gösteren kriz.

Tüm işçi ve emekçilere seslenmek istiyorum fabrikaları makinaları, hammaddeyi biz işçiler üretmiyor muyuz? Koçlar, Sabancılar hangi fabrikaya bir tuğla koymuştur? Hangi patron devasa fabrikalarda ürretim yapan makinaların bir vidasını sıkmıştır. Bütün bunları işçiler üretmiyormu? O zaman neden işsizlik kaderimiz oluyor? Nedeni açık; biz üretiyoruz, patronlar el koyuyor. Ne zaman ki üretiklerimiz bizim olur, işte o zaman işsizlik kaderimiz olmaz. Bununda gerçekleşmesi içim önce işçilerin ve tüm ezilen emekçilerin bir araya gelmesi gerekiyor. Bizi ezen, sömüren, asalak sermaye sınıfına karşı örgütlenmeli, buzulmuş, çürümüş, tamamen emek sömürüsü üzerine kurulmuş olan kapitalizmi yıkmalıyız. Fabrikaların. makinaların tarlaların, hammaddelerin işçilerin olduğu kendi düzenimizi yani sosyalizmi kurmalıyız.

-4-

Esenyurt İşçi Bülteni

Sendikal İhanetin Bir Numaralı Temsilcisi...

Türk Metal çetesi !

Metal sektöründe toplu iş sözleşmeleri başlamış durumdaydı ve gelinen yerde görüşmeler uyuşmazlıkla sonuçlandı.Metal işverenleri patlak veren krizi de bahane ederek önceki toplu iş sözleşmelerinde de planladığı ancak hayata geçiremediği esneklik uygulamalarınıdayatmaya başlamış durumda..

Zaten işlerin çok iyi gittiği ve karlarına kar kattığı dönemlerde bile sızlanıyor patronlar. Kriz ortamında krizi, işçi ve emekçilere yönelik saldırıların bahanesi olarak kulanması kaçınılmazdır. Tabi sermaye bu saldırıları yöneltirken onunla işbirliği halindeki sözde işçilerin çıkarlarını savunmakla yetkili olan sendikaların tutumuda belirleyici bir yerde durmaktadır.İhanet ve satma söz konusu olduğunda TÜRK METAL çetesinin eline kimse su dökemez.Bu sendikayı bölgemizdeki BEKO ve KALE KİLİT gibi temel metal fabrikalarının patronları bizzat kendi elleriyle fabrikanın içine sokmuşlardır.

Bu fabrikalardan biri olan KALE KİLİT 55 yıllık bir firmadır.Güngören ve Beylikdüzünde olmak üzere İstanbulda iki fabrikası vardır.Türkiye'nin sektöründeki bir numaralı firmasıdır ve ihracatta da liderdir.Gelecek yıllarda Çorlu yada Çerkezköye taşınmayı planlamaktadır ve bu bölgeye toplam 40 milyon dolar yatırım yapmayı planlamıştır.Bu kadar büyük bir firmanın çalışanları ise yaşamını zar zor idame ettirebilmektedir.Şu an KALE KİLİT'de sözleşme dönemi içindedir.Bu fabrikada örgütlü olan TÜRK METAL sendikası hiç bir biçimde patronla yaptığı görüşmelerden işçileri haberdar etmemektedir. Çünkü işçilerin sürece dahil olmasını istememektedir.

kimlerin işten çıkartılacağını belirler. İşin özü TÜRK METAL işçilere ihanettin, işçi satıcılığının bir numaralı temsilcidir.

Sendikalı bir işyeri olmasına rağmen ortalama ücretler 750-800 arasıdır ve bu ücretler üç ayda bir verilen tam maaş ikramiyenin ve; yakacak,çocuk yardımı,gece primi gibi sosyal hakların her ay maaşa yansıtılmasıyla ortaya çıkan rakamlardır. Maaşa her ay yansıtılmakta olan bu haklar çıkıldığı zaman Kale Kilit işçisine asgari ücret tutarında bir ücret kalmaktadır. Sendika bu durumdan hiç rahatsız değildir. Zaten patronla birlikte hareket ettiğinden onun maşası olduğundan rahatsız olmasıda düşünülemez.

Zaman zaman yüzbine yakın üyesi olduğundan dem vurur ancak bu işçilerin her ay vermiş olduğu üyelik aidatlarının nereye gittiğini ne kadarının işçiler için harcandığının hesabını vermez. Fabrika yönetimi işçilerden kapasitelerinin üstünde iş istediği ve yapamıyanı da performansı yetersiz diye işten çıkarttığında hiç sesini çıkarmaz çıkarmak bir yana yönetimle birlikte

KALE KİLİT İŞÇİLERİ!

Bizlerin geleceğini karartan patronların uşaklığını yapan bizleri sömüren bu çete taklımına karşı mücadele etmek ve bu ihanet şebekesine gereken dersi vermek biz metal işçilerinin olmazsa olmaz görevi ve sorumluluğudur.Türk Metal her toplu sözleşme dönemin de kendisine üye işçileri aldatmakta ve ihanet etmektedir. Bu cesareti ve cüreti de bizlerden almaktadır. Çünkü kurmuş olduğu saltanata ses çıkaran yoktur.Tabanındaki işçiler şikayetçidir ancak örgütlü bir tarzda bu çeteyle hesaplaşmamaktadır. Geleceğimiz için,emeğimizin ve alınterimizin hakkı için örgütlü ve dişe diş mücadeleden başka sçeneğimiz yoktur. Biz işçiler örgütlüysek herşeyiz örgütsüzsek hiç bir şey...KALE KİLİT ve Türk Metal sendikasında örgütlü olan tüm metal işçisi kardeşler halen devam etmekte olan sözleşme sürecine dahil olalım ve sözleşme komiteleri kurarak müdahale edelim. İhaneti boşa çıkaralım geleceği kazanalım!

KAHROLSUN SENDİKA AĞALARI !

YAŞASIN İŞÇİLERİN BİRLİĞİ ÖRGÜTLÜ MÜCADELESİ !

“Örgütlenelim,

BEKO’da TİS gündemi

emeğimize sahip çıkalım!”

Türk Metal Sendikası'nın olduğu eski ismi BEKO Elektronik A.Ş yeni ismi GRUNDIG A.Ş olan işyerinde sözleşme yapmak için görüşmeler başlamıştır. Şu ana kadar bir sonuç çıkmamıştır. İşçiler ise sözleşmenin sonucundan ziyade çıkarılma işten atılma işsiz kalma korkusu ile yaşar duruma getirilmiştir. Aynı şey tüm toplumda hakim olan bir anlayıştır. Buna rağmen işçi hareketinin daha bilinçli olması ile emek ve hak mücadelesinin büyüyüp gelişeceğini düşünüyorum. Genelde her sözleşme öncesinde olduğu gibi MEES'te örgütlü iş verenler yine aynı taktik ile işçilere saldırıyorlar. Ölümü gösterip sıtmaya razı etmeye çalışıyorlar. İşten çıkarılmaktan korkan işçiler düşük sözleşmeye razı ediliyor. Yine işlerinin olmadığını söyleyerek, kriz edebiyatı yaparak işçileri işsizlikle tehdit etmekteler. Çok büyük işsizliğin yaşandığı ve yaşam koşullarının ağır olduğu Türkiye'de insanlar çaresiz bırakılıyor. İşsizler ordusunu zaten bunun için yaratıyorlar. Bu sayede işçi sınıfını hatta tüm halk kitlelerini bilinçsizleştirmişler, sorgulamayan tepki koymayan toplum yaratmışlardır. Masa başındaki pazarlıkta ne şiş yansın ne kebap mantığı ile sendikalar ve işveren arasındaki görüşmelerde problem yaşanmamaktadır. Türkiye'de demokrasi var, biz demokrasiden yanayız diyenlere sadece şu soruyu sormak gerekiyor; İş yerlerindeki sendika şube başkanları o iş yerinde çalışanlar tarafından mı seçilmeli yoksa genel merkezden atamayla mı yapılmalı bu sorunun cebabını haktan adaletten yana olanlar anında verir. Maalesef bunu bile düşünmeyen bir toplum yaratmışlar.

-5-

Ben bir çorap işçisiyim. Bu sektörde yaşadığım sorunlardan bahsetmek istiyorum. Yaklaşık yedi yıldır bu sektörde çalışıyorum. Çalıştığım bu süre içerisinde sigorta sorunu ön plana çıkıyordu. İlerleyen sürede, bu yaşanan sorunlar çoğaldı. Yeri geldi performans dayatıldı. (yani yanıbaşında bereber çalıştığın iş arkadaşıyla seni yarıştırması, bu şekilde ikinizin birbiriyle ortak hareket edeceginize rakipleşmeniz ve çok doğal olarakta birbirinize güvenmemenizi sağlayacaktır ) yeri geldi hakaretler, bağırmalar, küfürler yaşandı. Bunların haricinde temel olan haklarımızç da gasp edilmeye başlandı. Senede iki zam teke düştü. Bazı yerlerde ise verilmiyor, onlardan biri de bizim fabrıka. Bir çok yerde ikramiye kaldırıldı. Mesai ücretleri düştü. Bunlar yaşanan sorunlar. Bana göre bunların nedeni de biz işçilerin birlik olmamasından, haklarımıza sahip çıkmamızdan kaynaklanıyor.

Ve ben bir çorap işçisi olarak çalışan bütün işçi emekçilere sesleniyorum. Örgütlenelim emeğimize sahip çıkalım. Gücümüz birliğimizdir. Biz yapmazsak sahip çıkmasak işimiz de geleceğimiz de patronların iki dudağı arasındaki sözde kalıyor.

Bir çorap işçisi

Esenyurt İşçi Bülteni

Sosyal Yıkım Yasası (SSGSS) Yürürlükte...

Sosyal Yıkım Saldırılarına Karşı Örgütlü Mücadeleye!

Sağlıkta yıkım programlarının parça parça uygulanıyor. Sosyal Güven(siz)lik ve Genel Sağlık(sızlık) SigortasıGSS) 1 Ekim 08 tarihinde meclisten geçirilerek yürürlüğe girdi. Emekçilerin sadece teriyle değil eti ve kanıyla beslenen vampir patronların ve sermaye kodamanlarının uzun bir zamandır dört gözle bekledikleri yasa nihayet yasalaştı! İşçi-emekçilerin tüm tepki ve eylemlerine rağmen yasayı tereddütsüzce meclisten geçiren AKP hükümeti, emekçi düşmanı ve sermaye uşağı olduğunu bir kez daha teyit etmiş oldu.

Sağlık ve sosyal güvenlik hakkı sadece bizi değil, çocuklarımızı ve gelecek neslimizi çok yakından ilgilendiriyor. Başta asgari ücret olmak üzere tüm emekçilerin gelirleri neredeyse sabitlenirken, elektrikten doğal gaza, su’dan ulaşıma, iğneden ipliğe her şeye peş peşe zamlar yağdırılıyor. Her şey patronların, sermayenin, emperyalist tekellerin istekleri doğrultusunda hayata geçiriliyor.

Dışarıda emperyalizmin dümeninde her türlü tetikçiliğe girmeye hazır olan sermaye devleti, içeride çözme yeteneğinden yoksun olduğu siyasal ve sosyal sorunlar karşısında teröre sarılmaktadır. Milyonlarca insan açlık ve sefaletin pençesinde acı çekerken, sosyal harcamalar kısılırken, sermaye devleti her köşe başında-otobüslerde kameralar yerleştirerek toplumu denetim altına almaya çalışıyor. Silahlanma harcamalarını daha da büyüterek devletin militarist aygıtını palazlandırmaktadır. Toplumun sosyal öfkesini bastırmak için sınırsız baskı ve devlet terörünü tırmandırmakta, Türk-Kürt çatışmasının tohumlarını ekerek kendisine yönelecek öfkenin rotasını saptırmaya çalışmaktadır. Gencecik insanları sokakta-işkencehanelerde katlederek işçi-emekçilerin yüreğine korku salmak istemektedir.

Zaten uzun zamandır bu yıkım saldırıları parça parça yasalaştırılıyordu.

Sağlık ocaklarının kapılarına kilit vuruldu, SSK hastaneleri ve tanınır-taşınmaz tüm malları haraç-mezat talan edildi. Devlet hastaneleri bilerek batırıldı ve özel sağlık kurum ve kuruluşlarına sınırsız bir alan açıldı. Tüm bu talan ve yıkım saldırıları bin bir yalan “artık kimsenin hastane kapısında sorun yaşamayacağı, ilaçsız kalmayacağı, kuyrukların biteceği, herkesin sigortalı olacağı”vb. eşliğinde yapıldı.

Uzun zaman boyunca sağlığa ayrılacak payı kara delik, SSK ve kamu hastanelerini kambur olarak karalayan sermaye devleti, uşağı AKP’nin de tüm icraatlarına rağmen sağlık harcamaları hızla arttı. Verilen tüm vaatlerin ve söylenen tüm yalanların tersine sorunlar çözülmedi dağ gibi oldu. Salgın hastalıklar arttı, el kadar bebekler peş peşe ölmeye devam etti. Kene ısırığı, ishal salgını, ilaçsızlık, parasızlık vb.. nedenlerle emekçiler peş peşe ölürken, sağlık bakanlığı bir açıklama yapma gereği dahi duymadı.

Bu tür yasalar ve saldırılar ancak örgütsüz toplumlarda, yaşamı üretenlerin tamamının örgütsüzlüğe, sendikasızlığa, köleliğe mahkûm edildiği koşullarda yürürlüğe girebilir. İşçi-emekçiler örgütlü değilse sağlıkta, iş güvencesi de, emeklilikte patronların ve onların hamiliğini yapan uşaklarının iki dudağı arasındadır. Bundan sonra ise sıra kıdem tazminatının gaspına, bölgesel asgari ücretin uygulanmasına, kölelik zincirlerine bir halka daha atılmasına gelecektir. Buna izin verecek miyiz?

SSGSS yasasının meclisten geçip yasalaşması her şeyin bittiği anlamına gelmiyor. Biz işçi-emekçilerin yükselteceği örgütlü mücadele ve göstereceğimiz kitlesel tepkilerle bu yıkım yasalarını sahipleriyle birlikte tarihin çöplüğüne atabiliriz.

Hastanelerde kuyruk işkenceleri, “katkı payı, katılım payı, temel teminat paketi” vb.. adlar altında emekçiler defalarca soyuldu. Özel hastanelere giden emekçiler milyarlarca lira ödemek zorunda bırakıldı. Karlı çıkanlar ise sadece ilaç tekelleri ve özel sağlık sektörü oldu. Son 6 yılda sağlık sektöründe hızla büyüyen yerel tekellere bakıldığında, AKP’ye yakın sektör patronlarının olması bu yağma ve talandan kimlerim otlandığını daha iyi gösteriyor.

GENEL SAĞLIK(SIZLIK) SİGORTASI NE GETİRİYOR, NE GÖTÜRÜYOR? Emeklilik yaşını 65’e, prim gün sayısını 7200’e çıkararak emekliliği imkânsız hale getirecek.

Emekli maaşı bağlanma oranı ve güncelleme katsayısını düşürerek emekli aylıklarını yüzde 23 ile yüzde 33’e varan oranlarda düşürecek.

Bir çok meslekte (Gazeteciler, İtfaiye çalışanları, Havayolları personeli, Lokomotif makinistleri, Zabıtalar, Posta dağıtımcıları, Veterinerler gibi) yıpranma payını ortadan kaldıracak.

Aylık geliri asgari ücretin üçte birinden fazla olan bütün emekçilerin GSS primi ödemesini zorunlu kılacak, Özel sağlık sigortası yaptıracak parası olmayan emekçilere ancak asgari/sınırlı sağlık hizmeti sunacak, Primlerini ya da yüzde 30’dan başlayıp yüzde 300’e kadar çıkan “fark ücret”lerini ödeyemeyecek emekçileri sağlık hizmetinden mahrum bırakacak, Kız çocukları 18 yaşını doldurduklarında, eğer öğrenci değillerse anne-babalarının sağlık sigortasından yararlanamayacak ve çalışmadığı koşulda sağlık hizmeti alamayacak.

İşçiler için malullük ve ölüm aylığını hak etmek için 5 yıllık sigortalılık süresini doldurmak ve 900 gün prim ödemiş olmak şartı, halen çalışmakta olanları da kapsayacak şekilde 10 yıllık sigortalılık süresini tamamlamış ve 1800 gün prim ödemiş olma şeklinde yeniden düzenlenecek. İşsiz kalanlar da GSS primi ödeyecek. İşsİz kalan çalışanlardan bazılarına, 4447 sayılı İşsizlik Sigortası kapsamında işsizlik ödeneği ödenebilmektedir. Yani işsiz kalınan sürenin bir bölümünde işsizlik ödeneği alanlar olabileceği gibi alamayanlar da olabilir.İşsizlik ödeneği alanlar veya alamayanlar önceden SSK’lı iseler belli bir süre herhangi bir prim ödemeden GSS’den yararlanma hakları vardır. Sürenin bitiminden sonra işsiz iş bulamazsa bu durumda GSS primlerini her ay kendileri gidip bankaya ödemeden ne kendisi ne de bakmakla yükümlü olduğu kişilere sağlık yardımı verilmeyecektir.

Tek kuruş borcu olanlara ilaç’ta yok tedavide

Dul eşin ölüm aylığı %75’ten %50’ye düşürülecek. 1800 gün prim ödeyemeden ölenlerin ailesine hiç aylık bağlanmayacak.

Her ay 30 tam gün Genel Sağlık Sigortası primi ödenmesi zorunludur.

Mesela, ayda 10 gün çalışan birisinin 10 günlük GSS primi işvereni tarafından ödenirken, kalan 20 günü de kendisi gidip her ay bankaya ödemek zorundadır. Aynı kişi prim ödemelerini 30 güne tamamlamak için isteğe bağlı sigortalı olmuşsa bu durumda her ay 20 günlük emeklilik ve 20 günlük GSS primini bankaya gidip ödeyecektir.

SGK tarafından ailenin geliri tespit edilip kişi başına bölündükten sonra ödenecek GSS primi belirlenmiş olacak. Hastaneye gidildiğinde ödenmesi gereken primden borcu olanlara ise sağlık hizmeti verilmeyecek. Öte yandan 1 Ekim’de yürürlüğe giren SSGSS yasasının ilk sonuçları da görülmeye başlandı. SSGSS’ye göre muayenenin ardından eczaneye ilaç almaya gidildiğinde hastadan muayene ücreti ve ilaç katılım payı tahsil edilecektir.

Böylelikle hasta müşteri olarak görüldüğü gibi eczacılara da tahsilat memuru görevi veriliyor.

-6-

Esenyurt İşçi Bülteni

Tekstil işçileri sömürü ve köleliğe boyun eğmeyecek!

Türkiye'de milyonlarca tekstil işçisi sigortasız, iş güvencesiz, sağlıksız ve her türlü haktan yoksun olarak çalıştırılıyor. Taşeronluk, fason çalışma, kuralsız çalışma, patronların baskısı ve onur kırıcı uygulamaları tekstilde çok yaygındır. Ayrıca, sermaye hükümeti tarafından patronlara “Teşvik Paketi” hazırlandı. Kürt illerinde açılacak 30 kişilik iş yerine, enerjide, vergide, sigortada büyük indirimler; ücretsiz yer tahsisi, sıfır faizli kredi, işsizlik fonundan yararlanma gibi kolaylıklar sağlanacak, taşınmada destekler sunulacak.

Yanı sıra bölgesel asgari ücret ve kıdem tazminatının kaldırılması gibi düzenlemelerle işçinin yaşamını daha da cehenneme dönüştürecek saldırılar gündemdedir.

Tekstil işçilerinin yaşadıkları işçi sınıfının yaşadığı ortak sorunlardan ayrı değildir. Ancak özellikle sigortasız ve iş güvencesinden yoksun çalışma koşulları, gündemde olan kriz bahanesiyle tekstil işçilerini daha olumsuz etkileyecektir. İşsizlik olgusunu işçileri kölelik koşullarına razı etmek için çok iyi kullanan patronlar bir kez daha bu yola başvuracaklar, düşük ücretlerde ve hiç bir sosyal hakka sahip olmadan çalışmayı dayatacaklardır.

Ya da çoğu yerde olduğu gibi yasadışı olan ücretsiz izinleri uygulama yoluna gideceklerdir. Örneğin, Baydemirler’de olduğu gibi. Tüm bu yaşananları ve yaşanabilecekleri düşündüğümüzde tekstil işçilerinin örgütlenmekten başka bir seçeneği yoktur. Sömürü ve kölelik koşulları, en ağır biçimleriyle her fabrikada yaşanmaktayken, tek seçeneğimiz örgütlü mücadele ile çalışma koşullarımızı kendimiz lehine düzeltmektir.

Bizler Esenyurt İşçi Platformu girişiminin tekstil komisyonu olarak hem kendi fabrikalarımızda taban örgütlenmeleriyle sorunlara yanıt aramak, hem de oluşturduğumuz komisyon ile bölgedeki tekstil işçileriyle birlikte ortak mücadele etmek için çalışmalarımıza başladık. Çalışmalarımızı düşük ücretten, işçi sağlığına, sigortasız ve iş güvencesiz çalışmaya kadar tüm sorunlar hakkında bilinçlenme ve örgütlenme çalışmaları olarak hedefledik. Bu çerçevede tekstil işçilerinin yaşadığı sorunları tartışmak ve çözüm üretmek için çeşitli araçlarla çalışmalarımızı yaygınlaştıracağız. Esenyurt İşçi Bülteni temel kullanacağımız araç olmakla birlikte, bildiriler, broşürler, işçi toplantıları, seminerler, paneller ve kurultay gibi araçlar da çalışmamızda amaca uygun olarak kullanılacaktır. Tüm çabamız tekstil işçilerini bizzat yaşadığı sorunlar konusunda bilinçlendirmek, birleştirmektir. Bu çabalar tekstil işçilerinin yaratacağı örgütlenmelerle güçlenecektir. Bu anlamda Tekstil İşçileri Derneği gibi örgütlenmeler de özellikle bölgemiz işçileri açısından önemli bir ihtiyaç olarak önümüzde durmaktadır.

Tekstil işçilerinin sorunlarına yönelik yürütülen çalışma, bölgemizde önemli

bir yer tutan Çorap işçilerini de özellikle hedeflemektedir. Çorap işçilerinin, genel anlamda tekstil işkolunda karşılaşılan tüm sorunları yaşadığı gibi, kendi alanına özgü sorunları da bulunmaktadır. Bu nedenle komisyonumuz Çorap işçilerinin örgütlenme sorunlarına ilişkin daha özel bir yoğunlaşma içerisine girme amacındadır.

Esenyurt İşçi Platformu girişimi tekstil komisyonu olarak bölgede çalışmamızın bir diğer hedefi de Kot taşlama işçilerinin yaşamsal önemdeki çalışma koşullarına karşı mücadeledir. Esenyurt’ ta bu sorunu yaşayan tekstil işçilerini bilinçlendirme ve örgütlenme çalışmalarını işçi sağlığı talepleri etrafında yürütülen bir çalışmayla güçlendirmek oldukça önemlidir.

Biz tekstil işçileri olarak yaşadığımız sorunlara Esenyurt’ tan çözüm üretmek için bir adım attık. Bu anlamda emeğine sahip çıkan, hakkını arayan ve örgütlü gücün önemini bilen tüm tekstil işçilerine çağrımız var. Gelin başta kendi fabrikalarımız olmak üzere Esenyurt’ ta tekstil işçilerinin örgütlenmesi için gücümüzü birleştirelim, birlikte mücadele edelim! Esenyurt İşçi Platformu girişimine güç verelim, emeğimize ve onurumuza sahip çıkalım!

Esenyurt İşçi Platformu Girişimi Tekstil Komisyonu

Baydemirler’ de ücretsiz izin uygulaması!

PATRONLAR KRİZİN FATURASINI İŞÇİDEN KESİYOR! Türkiye’nin önemli tekstil işletmelerinden biri olan Kıraç’ taki Baydemirler fabrikasında 10 Ekim’ den beri ücretsiz izin uygulamaları başladı. İlk olarak örme bölümünde başlayan ücretsiz izin saldırısı daha sonraki günlerde diğer bölümdeki işçileri de kapsadı. Baydemirler’ de yaklaşık 1500 işçi çalışıyor. İşçinin emeğiyle ve alınteriyle karına kar katan Baydemirler, Türkiye tekstil pazarında büyük bir yer tutuyor. İşçilere hiçbir açıklama yapma gereği dahi duymayan patron ve adamları rahat olabilir, çünkü onların karnı tok, sırtı pek. Oysa ya işçiler? Bizlerin durumu aynı mı?

Biz işçilerin aldığı ücret insanca yaşama yetmiyor. Her gün yeni gelen zamlarla sefaletin içinde, güç bela ayın sonunu getiriyoruz. Bu da yetmiyor, kriz bahanesiyle ücretsiz izin gibi yasal olmayan bu saldırıya maruz kalıyoruz. Baydemirler işçisi ve Kıraç’ ta çalışan diğer işçiler olarak patronların bu bahanelerine kanmayalım. Krizse onların krizi! Krizin faturasını biz ödemeyelim! İşçinin en büyük gücü örgütlü olması, birlikte davranmasıdır. Başta ücretsiz izin uygulaması gibi fabrikalarda yaşanan diğer hak gasplarına karşı çıkmak elimizdedir. Patronların saldırısına karşı işçiler birleşmeli, ortak tepki göstermeli ki kazanan biz olalım. Ücretsiz izinlerden dolayı hak kaybımızın hesabını patronlardan soralım! Bunun için öncelikle hakkına sahip çıkan öncü işçiler bir araya gelmeli ve diğer işçilerin birliğini sağlamak için harekete geçmelidir. Bireysel tepkiler vermek yerine örgütlü eylemler yapmak gerekmektedir. Bizim birlikten gelen gücümüz ve kararlılığımız patronların tüm saldırılarını boşa çıkaracaktır. Yeter ki bu güce güvenelim, hakkımıza ve emeğimize sahip çıkalım!

-7-

Esenyurt İşçi Bülteni

Esenyurt İşçi Platformu Girişimi’nin çağrısı:

Kölelik dayatmalarına, sömürü ve baskıya karşı

örgütlü mücadeleyi yükseltelim! Önümüzdeki süreçte Esenyurt İşçi Platformu Girişimi bölgemizde böyle bir örgütlülük yaratma noktasında çalışmalarını yoğunlaştıracaktır. Bu çerçevede eğitim toplantıları, seminerler düzenleyecek fabrikalarda örgütlenme çalışmalarına yoğunlaşacaktır!

Tüm öncü ileri işçileri bu çalışmalara katılmaya kendi mücadelelerine sahip çıkmaya çağırıyoruz!

Tüm işçi ve emekçileri, kölelik dayatmalarına, sömürü ve baskıya karşı örgütlü mücadeleyi yükseltmeye, devrimci bir sınıf hareketi yaratma çabalarına omuz vermeye, onuruna ve geleceğine sahip çıkmaya çağırıyoruz! Çeşitli sektörlerde çalışan öncü işçilerin, ortaya koydukları yoğun çabaların sonucunda 2. Büyükçekmece İşçi Kurultayı gerçekleştirilmişti. Kurultayda işçi sınıfının yaşadığı sorunlar, özelde ise bölgemizde yaşanan sorunlar tartışılmış ve çözümüne dönük bir takım kararlar alınmıştı. İşçi sınıfına yönelik saldırılara karşı mücadelenin yükseltilmesi gerektiği ve fabrikalar temelinde hızla örgütlenilmesi gerektiği vurgulanmıştı kurultayda.

2.Büyükçekmece İşçi Kurultayı’nın sonuç ka-rarlarının en önemlisi de bölgedeki öncü işçileri birleştirecek olan bölgesel bir işçi platformunun örgütlenmesiydi. Şimdi, kurultayı örgütleyen öncü işçiler, alınan bu karara sahip çıkarak bölgemizde öncü işçileri bir potada birleştirecek örgütlenmeyi yaratmak üzere girişilen çalışmaları yoğunlaştırmış bulunuyorlar.

Bölgemizdede yaşanan sömürüyü, köleliği göz önünde bulundurduğumuzda işçi platformunun nasıl da yakıcı bir ihtiyaç olduğunu görürüz.

Bölgemizde binlerce fabrika var. Bu fabrikalarda çalışan işçilerin sorunları ise dağlar kadar. Düşük ücretler, kayıt dışı yani sigortasız çalıştırma, ağır çalışma koşulları, zorunlu fazla mesailer, hak gaspları, baskı ve hakaretler... Bu saydıklarımızın en az yarısı hemen her fabrikada yaşanmakta. Yani Büyükçekmecedeki fabrikalar denildiğinde tam bir sömürü cehenneminden, yüzbinlerce kişinin toplandığı bir çalışma kampından söz etmiş oluyoruz.

Bölgede fabrikası olan patronlar kendi aralarında örgütlüler. Uygulayacakları sömürü politikalarını örgütleri aracılığıyla ortaklaştırıyorlar, hemen bütün işyerlerinde benzer saldırıları hayata geçiriyorlar. Tabi aynı zamanda aralarında güçlü sayılabilecek bir dayanışma da var.

Kısacası belli bir sınıf bilinciyle hareket ediyor, ortak çıkarları konusunda birlikte davranmasını biliyorlar. Aynı şeyi işçiler için söylemek ise bilindiği gibi mümkün değil.

Büyükçekmece bölgesinde 3 bin kadar irili ufaklı işyeri olduğu ifade ediliyor. Ancak bunlardan ancak 5-10 tanesindeki işçiler bir sendikada örgütlüler. Bir başka ifadeyle bölgedeki fabrikalarda çalşan her 100 işçiden 95 tanesi örgütsüz.Yani patronun saldırıları, dayatmaları, keyfi uygulamaları karşısında yalnız, savunmasız, dolayısıyla çaresiz. İşten atılma korkusu, patronla zıtlaşmama kaygısı yüzünden her söyleneni yapmaya, en ağır koşullarda çalışmaya, üç kuruşluk ücret almaya, kölece yaşamaya mahkum. Tüm bunlar gözönünde bulundurulduğunda bölgesel bir işçi platformunun ne kadar gerekli olduğunu daha iyi ortaya çıkıyor.Bu karar önemli, çünkü bilindiği gibi bugün işçilerin yaşadığı sorunların hemen hepsi dönüp dolaşıp örgütsüzlüğe dayanmaktadır. Tek tek fabrikalarda böyledir, bölgedeki fabrikaların genelinde böyledir. Bu açıdan düşündüğümüzde tek tek fabrikalarda işçilerin örgütlenmesine hizmet edecek, ama öte yandan farklı fabrikalardaki mücadele süreçleri arasında da dayanışmayı örecek, güçlerini birleştirmelerine imkan sağlayacak bir örgütlenmenin ne kadar önemli olduğunu da ortadadır. Bölgedeki bütün fabrikalarda aşağı yukarı aynı sorun ve saldırılar yaşandığına göre, üstelik karşımızdaki patronlar kendi aralarında örgütlü davrandığına göre bundan daha doğal, daha işlevsel bir şey olamaz.

Deneyimlerin de gösterdiği gibi, bir fabrikayla sınırlı örgütlülük ve mücadele ancak geçici bir takım haklar kazanmamızı sağlayabilir. Geçmiş dönemlerde Castleblair, Teknik Empirme gibi fabrikalarda yaşanan mücadele süreçleri üzerinden bunu gördük. Son olarakta Ambarlı Liman işçilerinin yaşadığı örgütlenme deneyimi üzerinden bunu gördük.

Bölgesel işçi platformunun işçiler açısından ne kadar işlevli ve önemli bir araç olduğu buradan bakıldığında daha iyi anlaşılacaktır. Çeşitli fabrikalarda çalışan öncü işçilerin içerisinde yer aldığı; birliği, dayanışmayı ve mücadeleyi tüm fabrikalara yayma hedefiyle hareket eden bir örgütlülük bugün acil bir ihtiyaçtır. Önümüzdeki süreçte Esenyurt İşçi Platformu Girişimi bölgemizde böyle bir örgütlülük yaratma noktasında çalışmalarını yoğunlaştıracaktır. Bu çerçevede eğitim toplantıları, seminerler düzenleyecek, fabrikalarda örgütlenme çalışmalarına yoğunlaşacaktır.

Tüm öncü ileri işçileri bu çalışmalara katılmaya kendi mücadelelerine sahip çıkmaya çağırıyoruz.

Tüm işçi ve emekçileri, kölelik dayatmalarına, sömürü ve baskıya karşı örgütlü mücadeleyi yükseltmeye, devrimci bir sınıf hareketi yaratma çabalarına omuz vermeye, onuruna ve geleceğine sahip çıkmaya çağırıyoruz!

İşçi Bülteni Özel Sayı: 356 * Fiyatı: 25 YKr * Kasım 2008 * Sahibi ve S. Yazı İşleri Md.: Gülcan CEYRAN EKİNCİ * EKSEN Basım Yayın Ltd. Şti. * Mollaşeref Mah. Millet Cad. 50/10 Fatih/İstanbul * Tel/Fax: 0 (212) 621 74 52 * Baskı: Özdemir Mat Davutpaşa Cad Güven Sanayi sit C Blok No: 242 Topkapı İstanbul * 577 54 92