Het schooljaar van Hanne Tijd voor de lenteschoonmaak

Het beeld van het beroepsonderwijs verdient een grondige poetsbeurt, vindt Leraar van het Jaar en lerarenopleider Hanne Rosius. Ze roept iedereen op om de handschoen op te nemen.

Wilde verhalen over ‘die van het beroeps’, natuurlijk ken je die ook. Ik hoor ze gelukkig al sinds mijn kindertijd af en toe ontkracht worden. Mijn negentigjarige grootmoeder stond haar hele leven in het beroepsonderwijs als leraar snit en naad. Als ‘coupe regentes’, zegt ze zelf. Mijn oom vertelde me onlangs dat de boodschap in de video van Leraar van het Jaar hem positief verraste. Dat er goud in bso zit, stond in schril contrast met zijn beeld, opgetrokken uit verhalen die vaak wortelen in onwetendheid.

Mag ik ook mijn verhalen vertellen? Over die ene keer dat we samen met de studenten een dag praktijkvakken volgden. Mijn opdracht is simpel: bouw een rechte muur. Ik sukkel met hoekmeting (blos op mijn wangen: kreeg ik ooit acht uur wiskunde per week?) en in mijn ooghoek zie ik het metselkoord van mijn collega voor de tweede keer knappen. Gelukkig flankeren behulpzame leerlingen ons. Ze werken ons bij – de ene met vlotte woorden, de andere vooral met gebaren en geduld – tot het beter lukt.

Of over die andere keer dat de Vlaamse Scholierenkoepel me met de actie ‘Terug naar de klas’ naar 2B bracht. Tijdens het tweede lesuur leer ik de basis van krultechnieken. Mijn rechte scheidingslijn is krom, mijn eerste lok te lang en mijn vingertop brandt zich aan de stijltang. Het kost de tiener naast mij allemaal verbluffend weinig moeite. Ze is geknipt voor de kappersstiel. Sterker nog: spontaan neemt ze me apart en haar vakkundige instructies gidsen me naar enkele behoorlijke, krullende lokken.

Ondertussen staat een BMX met een losse ketting al zeven maanden in mijn tuinhuis te roesten en loopt mijn wasmachine weer eens vast. Handof breinslim? Het is maar wat je afweegt. Omdat ik voortdurend bso-leerlingen tegenkom die steengoed zijn in hun vak, deel ik mijn verhalen gretig. “Lesgeven in het beroeps is hard, maar ook hartverwarmend”, stelt een leraar in een krant. De nagel op de kop. Maar veel vaker halen clichés over ‘die van beroeps’ het van nuance en waardering.

Hoog tijd om grote kuis te houden in de maatschappelijke perceptie. Veeg als leraar vooroordelen buiten door in je A-stroom-klas ‘Losgeld’, het gedicht dat Ruth Lasters schreef met haar leerlingen, te analyseren. Doe als directeur leerlingen en hun ouders glimmen van trots bij hun doordachte keuze voor een beroepsrichting. En boen als beleidsmakers mee het imago van het bso op. Alleen als we allemaal samen een poetsteam vormen, krijgen we die lang uitgestelde lenteschoonmaak eindelijk rond.

Wie is Hanne Rosius?

• lerarenopleider PAV aan PXL Education

• 20 jaar voor de klas

• Leraar van het Jaar 2022