Buitenhof Buurtkrant corona-special mei 2020

Buurtkrant In de Buitenhof

Speciale editie

‘Ik voel nu meer verbondenheid’

21 buurtgenoten over hoe ze met corona omgaan

Voedselbankactie bindt de wijk samen

21e jaargang, nummer 2, 2020 Corona-editie april 2020 - In de Buitenhof

Van de redactie Het ziet ernaar uit dat corona nog wat langer onder ons is. Ook wij, de bewoners van de Buitenhof, ontkomen niet aan de gevolgen van de ziekte. De een vanwege de intelligente lockdown, de ander vanwege zijn of haar werk, nog een ander omdat familieleden en vrienden met het virus te maken hebben. Het zijn verwarrende tijden die ons allemaal als mens raken en veranderen.

Wij van de redactie van de buurtkrant kregen het plan om met een extra buurtkrant alle buurtgenoten een hart onder de riem te steken. In dit nummer lees je verhalen van buurtgenoten die allemaal op hun manier met het virus en zijn gevolgen omgaan. Je zult verdrietige en aangrijpende verhalen lezen. Maar wat opvalt, is de veerkracht, de daadkracht en de creativiteit van deze wijk. Iedereen zet op zijn of haar manier de schouders eronder. Wij

hopen dat deze verhalen steun, troost en verbroedering bieden. En aarzel vooral niet om je buren of straatgenoten te vragen naar hun behoeften of ervaringen. Dat hebben wij ook gedaan en dit is het resultaat. Sterkte in deze tijden!

Patricia van der Broek, Luit van Deel, Simone Heemstra, Koen Peeters, Boukje Tanja, Ralph Nienhuis, Marieke Uitentuis en Maarten van Wieringen.

Colofon De wijkkrant In de Buitenhof is een uitgave van de werkgroep Communicatie van de buurtcommissie Buitenhof. De krant verschijnt 4 maal per jaar in een oplage van bijna 600 stuks en wordt huis-aan-huis verspreid in de Buitenhof, de Peizerhoeve en Peizerhoven. Ook is hij digitaal (en in kleur) te zien op www.buitenhof.info. De werkgroep Communicatie bestaat uit websitebeheerder Hans de Kleine, webredacteur Diana Meijer, coördinator en buurtkranteditor Koen Peeters en de hierboven genoemde redactieleden. Zij hebben de verhalen in deze krant geschreven. De foto’s komen van de geïnterviewden of van de hand van Simone Kuijpers—te herkennen omdat alle geportretteerden op een bankje zitten.

Wil je zelf een artikel schrijven voor de wijkkrant? Of wil je adverteren? Neem dan contact op met Koen Peeters (06-29017398) of mail naar: communicatie@debuitenhof.info. De deadline voor de volgende uitgave is 11 juni 2020 tegemoet. De buurtcommissie Buitenhof is onderdeel van de Vereniging Wijkraad Hoogkerk (VWH), 050 537 52 44, www.hoogkerkonline.nl

Werkgroep

Contactpersoon

E-mail

Activiteiten

Nienke Funke

activiteiten@debuitenhof.info

Verkeer/geluidsoverlast A7

Rutger Noordam

verkeer@debuitenhof.info

Groen en Spelen

Esther Gleis

groenenspelen@debuitenhof.info

Onderhoudsploeg

Martijn Hardeman

onderhoud@debuitenhof.info

Communicatie

Koen Peeters

communicatie@debuitenhof.info

Hans de Kleine

webmaster@debuitenhof.info

Diana Meijer

communicatie@debuitenhof.info

Website

2 In de Buitenhof - Corona-editie april 2020

Coronaspecial

Inhoud ‘Taart en cake voor de hele straat’ 4 ‘Patiënten al naar de gewone afdeling’ 5 ‘Ik mis persoonlijk contact met leerlingen’ 6 ‘De traktaties hebben we thuis afgeleverd’ 7 ‘Vieringen zenden we uit via internet’ 8 ‘Het gemis van aanraking wordt intenser’ 8 ‘Via skype zingen we liedjes met elkaar’ 9 ‘Ik mis de studio heel erg’ 10 ‘Ik voel meer sociale betrokkenheid dan ooit’ 11 ‘Van druk kantoor naar stille thuiswerkplek’ 13 ‘Stay the BEEP at home!’

14 ‘Actie Voedselbank bindt de wijk samen’ 16 ‘Over de toekomst maak ik me wel zorgen’ 17 ‘We konden elke winkel bevoorraden’ 18 ‘Fijn, onze dochter woont weer thuis’ 19

18

1515 15 Coronacrisis bestrijden vanuit huis

6

15 ‘Onzeenafdeling kreeg DHL-punt de eerste Nick Sven runnen Brabantse patiënten

17

Peter, ‘Familie onze komt nu nieuwe op raampenningvisite’ meester

12 16

‘Nu zwem ik gewoon in ‘t Paterswoldsemeer’

‘Nu maken we corona-vloerstickers’ Corona-editie april 2020 - In de Buitenhof

3

‘Taart en cake voor de hele straat’ Wie: Thuis: Met: Beroep:

Franka van den Hende Duurswoldlaan Man Osman en dochter Esra (19) Onderzoeker en beleidsmedewerker op de RUG

“In deze coronacrisis merken we nog meer wat een fijne woonomgeving we hebben. Mijn man Osman, dochter Esra en ik wonen op Duurswoldlaan 1. We zijn de eerste bewoners (sinds 1998).

Altijd al hebben we goed contact met onze naaste buren. Elk jaar organiseren we een nieuwjaarsborrel met de halve straat, elke keer bij iemand anders thuis. In deze bijzondere omstandigheden houden we uiteraard meer fysieke afstand, maar voelen we ons meer dan ooit met elkaar verbonden.

“Met ons drietjes hebben we nieuwe structuren ontwikkeld en ons huis wat heringericht, zodat we alle drie een eigen, rustig plekje hebben.

Ik werk zelf bij de universiteit als onderzoeker en beleidsmedewerker internationalisering en onderwijs en kan mijn werk prima vanuit huis doen, alhoewel de online meetings een dimensie missen en het samenwerken wat meer afstemming vraagt.

Onderzoek is grotendeels individueel werk, ik heb al mijn data, stukken en literatuur online en skype regelmatig met mijn begeleiders.

“Normaal fiets ik elke dag naar mijn werk en doe aan fitness en zwemmen. Nu wandel ik drie keer per dag en doe thuis oefeningen. Heerlijk om elke ochtend door de Buitenhof en het park te lopen voordat ik met mijn werk begin. Dit jaar beleef ik veel intenser hoe alles weer groen wordt en vallen mij steeds nieuwe details op in de omgeving.

“Esra is tweedejaars student Rechten en volgt haar colleges online en heeft straks ook online tentamens. Voor Osman zijn de veranderingen het grootst. Zijn café, ‘The Crown’ aan het Gedempte Zuiderdiep, is sinds half maart gesloten en er is nog 4 In de Buitenhof - Corona-editie april 2020

geen zicht op heropening. Gelukkig heeft hij zijn zaakjes goed op orde, dus hij gebruikt deze tijd om uit te rusten, op te ruimen, schoon te maken en zich goed voor te bereiden op heropening. Ondertussen heeft hij met veel klanten online contact.

“Nu ik zoveel thuis ben, vraag ik me meer dan anders af hoe het gaat met mijn buren in de straat.

Met name de oudere mensen, de mensen die alleen wonen en een aantal buren die hier net zijn komen wonen. Ik heb daarom een paar weken geleden iedereen in onze helft van de Duurswoldlaan een bosje narcissen gebracht en mijn e-mailadres gedeeld, mocht men iets nodig hebben. Toen ik onlangs jarig was, heb ik taart en cake gebakken en gedeeld met veel buren - uiteraard alles bij de voordeur en op afstand. De reacties waren ontroerend. Gelukkig gaat het met iedereen naar omstandigheden goed.

Er werd spontaan voor mij gezongen en buren kwamen later bloemen en lieve attenties brengen. We hebben een fijne wijk met veel prettige mensen en voorlopig veel tijd om hier extra van te genieten! Ik wens iedereen veel gezondheid en geluk.”

‘De eerste groep patiënten is al naar de gewone afdeling’ Wie: Thuis: Met: Beroep:

Judith Blokzijl Drentselaan Man, zoon en dochter IC-verpleegkundige in het UMCG

“Mijn man en ik werken beide in de zorg.

Ik ben in 2002 begonnen op de kinderintensive care van het UMCG te Groningen. Door de coronacrisis moesten wij als team meer gaan werken en is op onze afdeling/unit plaats gemaakt voor zes volwassen corona patiënten.

“Het was even schakelen voor ons om in een verplicht rooster te gaan werken op deze unit in Wat meespeelt in de positiviteit, is dat we een laag een dienstverband van 95%. Geen vakantie, alle sterftecijfer hebben. We hebben de eerste groep weekenden werken, veel onregelmatigheid en wer- mannelijke patiënten uit het zuiden van het land al ken op verjaardagen. We zagen er allemaal best wel mogen zien vertrekken naar de (gewone) afdeling. tegen op. Er gingen verschillende vragen door ons “Thuis gaat het goed. Deze corona-periode, met heen. Kunnen we goede zorg leveren aan deze pati- een mooi schijnende zon aan de hemel, verveelt ënten? Hebben we voldoende kennis? Hebben we onze kinderen niet. Ze treffen een klein gedeelte voldoende middelen om deze patiënten goed te van hun vrienden, maar genieten daar volop van. En verzorgen? Zijn er voldoende beschermingsmidde- dat kan gelukkig buiten. Ook de thuis-school, was len voor het personeel? Is het allemaal vol te hou- eerst even wennen en gaat nu goed. We krijgen er den voor ons? Lopen we zelf ook risico om besmet een balans in. Wanneer wij niet bij de kids kunnen te worden? En hoe gaat zijn komt er een lieve op“We zagen er allemaal het thuis allemaal verlopas, via een site van het pen…

UMCG/Martini. Straks best wel tegen op” “Nu we een maand onkomt ze ook weer, wanderweg zijn kan ik zeggen dat er met onwijs veel neer ik ga slapen (ik kom nu net uit de nachtmensen hard gewerkt is om dit logistiek allemaal dienst!). goed neer te zetten. Er is een corona“Bijzonder vond ik dat we vorige week een man managementteam gestart in het UMCG dat hier naar de afdeling hebben uitgezwaaid. Hij had zich in adequate de leiding in heeft genomen. Op de afde- Zuid-Limburg met benauwdheidsklachten gemeld in ling heerst onder het personeel een erg goede het ziekenhuis daar, maar werd wakker in Groninsfeer. Het personeel is erg behulpzaam naar elkaar. gen, op de Kinder IC (hij was zelf opa). Hij was in Fijn om met mensen te mogen werken die we niet een bus naar Groningen vervoerd die geruime tijd kennen, maar zo vriendelijk zijn naar ons. Het is leuk pech onderweg had. Meneer was zeer dankbaar en om eens totaal andere zorg te kunnen neerzetten. emotioneel door de ons geleverde zorg!”

Corona-editie april 2020 - In de Buitenhof

5

‘Sindsdien maken we corona-vloerstickers’ Wie: Thuis: Met: Beroep:

Henk van der Laan Ubbegalaan Vrouw Suzanne en 2 zonen Eigenaar Martini reclamemakers

“Martini Reclamemakers maakt allerlei reclamematerialen, van reclameborden en lichtreclame tot belettering van auto’s. Precies die producten waar bedrijven op bezuinigen als ze krap komen te zitten.

Toen de coronacrisis in maart uitbrak, kregen we van de een op de andere dag geen opdrachten meer. Mijn eerste reactie was paniek. Daarna volgde de berusting dat dit de nieuwe werkelijkheid zou worden en ben ik in actie gekomen om nieuwe omzet te vinden.

“Eerst heb ik personele maatregelen genomen. Van een collega liep het tijdelijke contract af. Een andere collega werkt vanuit huis. Ook heb ik de NOWregeling van de overheid aangevraagd. Een Facebook-post van mijn overbuurvrouw Gerda bracht me op het idee om juist te anticiperen op de coronatijd. Sindsdien maken we coronavloerstickers, zoals geel-zwarte tape met tekst als ‘Houd 1,5m afstand’. De Rabobank bestelde al snel 50 stuks. Via een webshop van een klant bieden we ze nu over heel Nederland aan. Dat loopt prima. Net had ik een gesprek met een Chinese leverancier van zeepdispensers, die gaan we ook verkopen. En we ma-

ken preventieschermen. Vandaag heb ik besloten dat alle medewerkers toch op vakantie kunnen. Dat geeft hen ook perspectief en goede moed.

“Meer zorgen maak ik me over wat er over een paar maanden gebeurt. Ik heb veel klanten in de horeca en de bouw van bedrijfspanden die het nu moeilijk hebben. Als ze al met opdrachten komen, dan worden het kleinere klussen. Misschien is dit daarom juist een goede tijd om andere markten te onderzoeken. Ik zie zoveel potentieel!

“Thuis hebben we het allemaal kunnen redden. Ik heb een fantastische vrouw! Ze is juf van groep 3 en heeft niet alleen de kinderen thuisonderwijs gegeven, maar ook online haar klas op de rails gehouden. En dat terwijl we met zware privéomstandigheden zaten. Hier komen we ook wel doorheen.”

‘Ik mis het persoonlijk contact met de leerlingen’ Wie: Thuis: Met: Beroep:

Wouter Scholten Fivelgolaan Vrouw Mariëlle en 2 kinderen Docent geschiedenis

“De periode van sociale isolatie vind ik behoorlijk eentonig. Ik mis de sociale contacten. Maar het is daarentegen wel heel leuk om elke dag met je kinderen op te trekken. En ik heb het hardlopen wat fanatieker opgepakt. Nog even en ik begin het echt leuk te vinden!

6 In de Buitenhof - Corona-editie april 2020

“In het dagelijks leven werk ik als docent geschiedenis op RSG de Borgen in Leek.

Les geven lukt nog wel, maar dan nu op afstand. Het geven van onderwijs op afstand is heel anders dan het normale lesgeven. Je mist de interactie tijdens de lessen. Het persoonlijke contact met de

‘We hebben de traktaties thuis afgeleverd’ Wie: Thuis: Met: Beroep:

Anna Hage Duurswoldlaan Man Erik en 3 dochters Medewerkster op kinderdagverblijf

“Eline en Sanne hebben in coronatijd hun verjaardag gevierd. Dat was wel anders dan normaal: geen feestje, niet trakteren op school. Daar waren ze best droevig over. Toen hebben we de fiets versierd met ballonnen en hebben we de traktaties bij hun klasgenootjes thuis afgeleverd. Eerst alleen in de wijk, maar het was zo leuk dat we daarna ook bij alle anderen zijn geweest. Dat was heel leuk!

“Thuis onderwijs geven is best moeilijk met drie kinderen op de basisschool. We beginnen om 10 uur, voor die tijd mogen de meiden tv kijken of op de iPad. Eline en Sanne zijn 8 jaar, die moet ik meestal begeleiden. Of we zetten de kookwekker als ze een kwartier moeten lezen. Soms videobellen ze een

vriendinnetje, dan maken ze met hun drieën hun schoolwerk. Als de meiden moeten rekenen, roep ik Erik erbij, die kan dat beter! Roosmarijn zit meestal op haar kamer op zolder. Ze zit in groep 8 en doet zelfstandig haar huiswerk. Ze baalt ervan dat ze nu het schoolkamp en de eindmusical moet missen.

Hoewel… De meester probeert nu om de musical bij de drive-in op het Suikerunieterrein te organiseren!

“Zelf werk ik op een kinderdagverblijf. Die bleef open voor kinderen van ouders met vitale beroepen. In plaats van 16 kinderen waren er op de eerste dag maar drie. Dus werken de leidsters halve dagen. Je hebt meer aandacht voor het kind, maar het is wel raar. Het klopt niet. Ik ben blij dat we op 11 mei weer voor alle kinderen open gaan. Ik vind het wel spannend dat de ouders hun kinderen komen brengen. Je pakt de kinderen toch van hen over. Kinderen dragen corona haast niet over, maar de ouders misschien wel. Er wordt nu gewerkt aan richtlijnen, zoals gescheiden in- en uitgangen. Bij iedere verschoning moeten we handschoenen gebruiken. De helft van de kinderen is nog niet zindelijk, dus dat worden veel handschoenen!”

leerlingen en de collega’s is het leukste van het werk en dat mis ik nu wel. Grappen komen bijvoorbeeld nog minder goed uit de verf dan normaal.

Maar ik heb nu wel weer meer tijd voor het lezen van vakliteratuur en het variëren in lessen. En ik ben op zoek gegaan naar goede historische series op de bekende kanalen. Die zijn er gelukkig!

“In de praktijk zit ik veel meer achter de computer dan normaal. Veel opdrachten maken voor het thuisonderwijs, worstelen met Teams, webcam en online toetsen. Ik ga er zelf wel nuchter mee om, denk ik. Het is even niet anders. Maar ik heb geluk

dat mijn werk in aangepaste vorm door kan blijven gaan. Ik ben wat dat betreft veel beter af, dan mensen in de horeca bijvoorbeeld. Mijn vrouw Mariëlle heeft het in deze periode juist veel drukker. Zij is huisarts en ervaar een groot verschil met de normale situatie. Gelukkig zijn er hier geen Brabantse toestanden.

“Het meest bijzondere wat ik in deze periode mee maak, is wel de waardering voor mensen in de cruciale beroepen, ook hier in de Buitenhof. Dat vind ik mooi om te zien. Laten we die behouden en optimistisch naar de toekomst kijken.”

Corona-editie april 2020 - In de Buitenhof

7

‘Vieringen zenden we uit via internet’ “Ik ben Willem de Graaff (46) en woon met mijn Wie: Willem de Graaff vrouw en kinderen aan de Langewoldlaan. Ik werk Thuis: Langewoldlaan als predikant in een Gereformeerde Kerk Met: Vrouw en 4 kinderen (Refajahkerk aan de Galenuslaan). ‘s Zondags zenBeroep: Predikant den we nu vieringen via het internet uit. Overleg wordt uitgesteld of via de telefoon gedaan. Daar komt nog bij dat ik tijdelijk als interimpredikant in een andere kerk in de provincie ben gedetacheerd.

En daar zit veel werk bij dat ik thuis in de werkkamer kan doen.

“De belangrijkste gevolgen die ik ondervind is dat ik geen pastoraat kan verlenen aan vaak juist de zieke en oudere mensen. Ook mis ik de gewone ontmoetingen met de mensen van de kerk tijdens de zondag en tijdens allerlei vergaderingen en overleg momenten.

“De periode van sociale isolatie ervaar ik als behoor-

‘Het gemis van aanraking wordt intenser ervaren’ houden en heel mooie gesprekken hebben met elkaar en over hun dierbare, ook op de dag van de uitvaart. Dat helpt bij het verwerken van het verlies, gesprekken die anders niet gevoerd zouden worden en woorden die anders niet gesproken worden…

Beroep: “Ook is het nog steeds mogelijk om in de dagen voor de uitvaart mensen afscheid te laten nemen.

Bij een onverwacht overlijden kiezen mensen er soms voor om hun familie, vrienden, bekenden via livestream aanwezig te laten zijn bij de uitvaart. En ze kiezen vaak een online herinneringspagina waarin iedereen zijn of haar verhaal kan delen en een filmpje, foto’s, gedichten kan plaatsen.

“Ik heb mijn eigen uitvaartonderneming Memorum Uitvaartzorg. Op een heel persoonlijke manier en met veel contact met nabestaanden begeleid ik uitvaarten op een manier die bij de overledene en nabestaanden past. Mijn werk is veranderd nu. Uitvaarten moeten voldoen aan de richtlijnen van het “Mensen maken op dit moment heel verschillende RIVM. Dat betekent maximaal 30 mensen bij een keuzes over afscheid en uitvaart van een dierbare. uitvaart en geen fysiek contact met nabestaanden.

Wat ik veel meemaak is dat mensen het heel intiem Ook ik moet de 1,5 meter in acht nemen.

Wie: Thuis: Met:

Sil van Hettema Langewoldlaan Partner en onze twee kinderen wonen inmiddels op kamers Uitvaartbegeleider

8 In de Buitenhof - Corona-editie april 2020

lijk irritant. Ik snap nog wel dat grote festiviteiten even niet kunnen. Maar dat de overheid nu zelfs bepaalt wie er wel en niet onder mijn dak mogen komen, vind ik te ver gaan. Daarnaast vind ik ook de manier waarop sommige winkeliers met de regels omspringen overdreven. Verder baal ik er regelmatig van dat we in onze bewegingsvrijheid worden beperkt.

“Om nog een meevallertje te noemen in deze tijd….Met het ingaan van de overheidsmaatregelen is ook een grondige interne verbouwing van ons kerkgebouw gestart. Het is er nu zo’n bende en stof, dat kerkdiensten sowieso tot juni niet mogelijk zouden zijn. De verbouwing kan nu ongehinderd doorgaan. Het sluiten van een kerk is soms toch nog ergens goed voor!”

“Je kunt je voorstellen dat dat in mijn vak best lastig is. Mensen missen de fysieke aanraking, geen arm meer om je heen, geen knuffel, geen zoen. Ik merk ook verschil tussen de eerste weken en nu.

Het gemis van aanraking wordt intenser ervaren.

Het is voor iedereen lastig om niemand meer te kunnen aanraken, behalve de mensen met wie je een huishouden voert. Dat geldt zeker voor ouderen die geen bezoek meer kunnen krijgen, dat maakt eenzaam.

“Wat blijft: ik werk nog steeds op een persoonlijke manier. Ik kom bij mensen thuis voor een voorgesprek, de bespreking van de wensen voor het afscheid en uitvaart. Ook doe ik de laatste verzorging van een overledene zelf, net als altijd, tenzij er sprake is van corona of symptomen die erop lijken.

Dan neem ik de voorgeschreven voorzorgsmaatregelen. Ook check ik of binnen het huishouden of de groep eromheen mensen ziekteverschijnselen hebben of tot de risicogroep behoren. Dat maakt me extra alert. Ik wil zelf gezond blijven om mensen in deze tijd ook bij te kunnen staan.”

‘Via Skype zingen we liedjes met elkaar ’ Wie: Thuis: Beroep:

Lilian Heddema Leek Eigenaar kinderopvang Jabadoo

“Onze kinderopvang heeft in normale tijden ongeveer 140 kinderen. Ongeveer 20 procent van alle kinderen komen uit de Buitenhof. Wij zijn sinds de coronacrisis steeds open geweest voor kinderen van ouders die in vitale beroepen werken. Er zijn nu dagelijks 20 tot 30 kinderen per week voor de dagopvang.

“Voor de kinderen hebben we alles zo gewoon mogelijk gehouden. Ze zitten in hun eigen groepje met de eigen ‘juf’ en ze doen dezelfde, voor hen gewone dingen. Hun ouders zijn nu vaak superdruk en moeten soms ook meer werken, dat is al anders voor de kinderen. Hier moet het dus ‘normaal’ voor hen zijn, dat is nu onze taak.

“Ons team is steeds blijven werken. We moesten natuurlijk heel flexibel zijn. Iedereen die kon werken, was er ook. Met de kinderen die nu niet naar Jabadoo komen, hebben we via skype contact gehouden. De leidsters hebben de kinderen van hun groep gezamenlijk en apart gesproken, zodat ze een band met elkaar houden. Zij hebben liedjes met elkaar gezongen en boekjes voorgelezen, steeds ongeveer 15 minuten contact, soms samen met de ouders. Dat was heel bijzonder!

“We gaan 11 mei weer open voor alle kinderen en zijn nu druk bezig met de voorbereiding daarvan.

We zijn blij straks alle kindjes weer te zien!”

Corona-editie april 2020 - In de Buitenhof

9

‘Ik mis de studio heel erg’ Wie: Thuis: Met: Beroep:

Luna (16 jaar) en Manon Koekkoek (18) Oldambtlaan Vader, moeder en broer Natan Stagiaire bij Koffietijd/5 uur live en middelbare scholier

Manon: “Mijn zusje en ik zitten allebei voor ons eindexamen en hebben zeker te maken met de gevolgen van het coronavirus. Het hele gezin is nu thuis aan het werk. Omdat het wat lastig werd wie wanneer in de computerkamer mocht werken, heb ik nu ook een monitor op mijn kamer en heeft iedereen nu een plekje om te werken. Maar we lunchen wel samen.

Luna: “Ik zit voor mijn eindexamen havo op het Gomarus College. Een paar maanden geleden dacht ik nog dat ik gewoon eindexamen moest doen. Ik verheugde me op de LSD (laatste schooldag), de examentripjes en andere leuke dingen om mijn middelbare tijd af te sluiten. Nadat corona uitbrak, was de school onduidelijk over wat er ging gebeuren.

Dat vond ik wel lastig. Online lessen gingen vaak niet door, we moesten alleen huiswerk maken.

Toen was ik niet meer zo gemotiveerd en liet ik het wat gaan. Ik sta er best goed voor en ben niet bang om te zakken, dan moet ik de laatste toetsweek wel heel erg verprutsen.”

Beide zussen vonden het in het begin van de crisis niet heel erg om thuis te zijn. Luna: “Drie weken geen school is niet verkeerd natuurlijk.” Maar Manon “mist de studio nu heel erg. Maar zolang het zonnetje schijnt, is het allemaal nog wel te doen.

We zijn zelfs een touwtjespring-challenge begonnen “Ik doe in Drachten de opleiding ‘media redactieme- om fit te blijven… “ dewerker’ en liep stage bij de webredactie voor Koffietijd/5 uur live. Daarvoor woonde ik in de Randstad. Maar nu woon ik weer thuis. Een hele verandering! Voor de coronacrisis bestonden mijn werkzaamheden vooral uit foto’s maken tijdens de uitzendingen en content maken voor onze website/ sociale media. De liveshows waren altijd één en al hectiek, dat vond ik super leuk! Soms was ik nog een uur na de uitzending bezig met het maken van groepsfoto’s en portretten van onze gasten. Het geeft nog een extra kick als je daarna jouw gemaakte foto’s op de social media van de gasten/ presentatoren ziet. De stage is nu wel heel anders.

Veel werkzaamheden zijn weggevallen. Ik heb een stuk minder persoonlijke contacten, maar nog wel genoeg werk om mijn stage-uren vol te maken.”

10 In de Buitenhof - Corona-editie april 2020

‘Ik voel meer sociale betrokkenheid dan ooit’ Wie: Thuis: Met: Beroep:

Janneke van der Veen Humsterlandlaan 2 dochters IC-verpleegkundige in het UMCG

ren we een beetje op te vangen door wat vaker te bellen en te skypen. Het fijne is wel dat er een enorm saamhorigheidsgevoel is. We moeten het echt met ons allen doen, van arts en verpleegkundige tot schoonmakers en bijvulploegen.

“Mijn dochter Mirret (15) en Tess (13) wonen de “Erg bijzonder wat we nu meemaken. Indrukwekhelft van de week bij mij. Omdat ik veel, intensief en kend, omdat zo’n klein virusje de wereld plat krijgt. onregelmatig werk, schieten zij er een beetje bij in.

Maar ook angstig en onzeker over wat uiteindelijk Dat geeft me geen goed gevoel, maar ik geloof niet de gevolgen van corona op ons leven zijn. Voor mij dat mijn meiden er last van hebben. Ze zijn heel is het anders dan voor anderen, denk ik. Ik werk als zelfstandig en kunnen terugvallen op hun vader die IC-verpleegkundige in het UMCG. Toen corona in ook in de Buitenhof woont. Ik vind het erg fijn dat ze Nederland kwam en druk op IC-beden enorm toeer zijn als ik thuis kom van een drukke dienst. Dat nam, werd van alle IC-verpleegkundigen vereist dat zijn ook de momenten dat ik het sociale contact erg ze fulltime gingen werken. We worden ingezet waar mis, vooral na een late of nachtdienst. Even je verwe nodig zijn. Dat betekent dat je iedere dag weer haal kwijt kunnen. Er gaat niks boven live contact. ergens anders kan zitten met nieuwe collega’s die je Maar met mijn meiden thuis en het zonnetje buiten misschien niet kent. We werken we met ondersteu- lijkt die ene dag dat ik vrij ben net vakantie! ners van andere afdelingen. Dat geeft veel onzeker- “Natuurlijk ervaar ik van dichtbij de negatieve en heid en verantwoordelijkheid. verdrietige kanten. Ziekte, dood, “Het werken op de Covid-units ‘Zo’n klein virusje krijgt verlies van inkomen, eenzaamis ontzettend zwaar. De beheid. Maar ik voel meer sociale de hele wereld plat’ schermende kleding dit is heel betrokkenheid dan ooit. Ik voel warm en het mondkapje maakt me enorm gesteund door de het erg benauwd. Je hebt veel dorst, maar kan niet waardering en lieve bemoedigende woorden, dat even wat drinken als je wil. Ook kun je niet zomaar maakt ook dat ik deze periode beter kan volhouden. naar het toilet. Het aan- en uitkleden kost veel tijd Ik zie het ook als een tijd van bezinning. We worden en bovendien moeten we zuinig met het materiaal. teruggeworpen op onszelf. Dat vind ik niet zo ver“Het is vooral zwaar omdat de patiënten heel erg keerd, te ervaren wat echt belangrijk is en dat het ziek zijn. Ze hebben forse ondersteuning van de be- leven niet zo maakbaar is. ademingsmachine nodig en worden daarom diep in “Laatst mocht de familie van een patiënt toch koslaap gehouden. Vaak leggen we hen voor een bete- men, omdat de patiënt dreigde te overlijden. Ze re beademing op hun buik. De familie mag niet op hadden hem een maand niet gezien en zeker niet in bezoek komen, alleen in het geval dat de patiënt deze toestand. Zeer intens, voor de familie. Maar komt overlijden. Voor ons is dit al moeilijk, maar ook voor mij, want maakt het werk zoveel meer voor de familie helemaal verschrikkelijk. Dit probe- waardevol.”

Corona-editie april 2020 - In de Buitenhof

11

‘Volledig opgeschaalde crisis bestrijden vanuit huis’ “Ik werk bij de Veiligheidsregio Groningen. Daar ben ik beleidsmedewerker bij de Geneeskundige Hulpverleningsorganisatie in de Regio (GHOR). Ook heb ik een functie in de crisisorganisatie van de Veiligheidsregio als Algemeen Commandant Geneeskundige Zorg (ACGZ). Ons bureau houdt zich bezig met de samenwerking binnen de acute gezondheidszorg (o.a. ziekenhuizen, ambulancezorg, huisartsen) en de publieke gezondheidszorg (GGD) en adviseert deze organisaties en gemeenten en hierover. Dit moet ons helpen om tijdens een ramp of een crisis de acute en publieke gezondheidszorg goed te coördineren. We werken tijdens een crisis samen met heel veel andere crisispartners, zoals politie, brandweer, defensie en de waterschappen.

“Het is druk op het werk, maar het lukt. Ik maak al een aantal weken veel overuren. Omdat deze crisis ook vooral de gezondheidszorg raakt, is onze crisisorganisatie heel druk bezig op dit moment. In de gezondheidszorg is alles opgeschaald naar een crisisstructuur, net als in de veiligheidsregio. Wij zitten in beide netwerken en helpen deze crisis te bestrijden voor onze provincie. We hebben kort nog wel op kantoor gewerkt, maar dat is vrij snel gestopt.

Nu werken we allemaal zoveel mogelijk vanuit huis.

Dat betekent dat we alles digitaal moeten overleggen. Die mogelijkheden zijn er wel, maar het is wel wennen om elkaar niet meer in het echt te zien.

Mijn werk is minder leuk geworden. Ik mis het persoonlijke contact met mijn collega’s.

“Een gewoonte die voor mij goed werkt, is dat ik tussen alle werkzaamheden door altijd probeer even wat te ontspannen. Even wat doen met de kinderen of even in de zon in de achtertuin een kopje koffie of een muziekje luisteren. De boog kan niet altijd gespannen zijn.

“Wij vinden als gezin zelf dat we het erg goed doen met elkaar. Het heeft een enorme impact dat de kinderen al een tijdje thuis zitten en dat ik hele dagen aan het werk ben terwijl Daphne de kinderen thuis onderwijs moet geven en tussendoor ook nog 12 In de Buitenhof - Corona-editie april 2020

Wie: Thuis: Met: Beroep:

Eric Janse Marnelaan Vrouw Daphne en kinderen Tijn en Cas Beleidsmedewerker GGD/GHOR/ Veiligheidsregio

thuis moet werken. Ook heb ik zelf nog corona gehad. Het viel erg mee gelukkig, maar we moesten daardoor wel in quarantaine. Dit was vooral voor de kinderen een opgave maar dat hebben ze heel goed doorstaan.

“Ook in mijn familie zie ik de effecten van alle maatregelen. Mijn broer heeft een verstandelijke beperking en die zit nu afgesloten van zijn familie in een zorgboerderij. Dat heeft wel impact en we proberen hem via beeldbellen zo goed mogelijk er doorheen te krijgen. Op 27 april is hij ook nog 50 geworden en we konden dat niet met hem vieren. Dat was wel zuur. Maar we hebben afgesproken dat er nog een groot feest komt als het weer mag. Goed vooruitzicht!”

‘Onze familie komt nu op raamvisite’ Naam: Thuis: Met: Beroep:

Jitske Praamstra Ubbegalaan Man Hans, zonen Niels en Stijn en sinds 4 april dochter Lieke Docente op het VMBO

“Na de voorjaarsvakantie zou ik met zwangerschapsverlof gaan. Een heerlijke tijd van chillen op de bank met Netflix lonkte mij toe. Dat liep toch even anders. Door corona en de bijbehorende maatregelen mocht ik thuisonderwijs gaan geven aan onze jongens. Ik ben tien jaar leerkracht basisonderwijs geweest en nu ben ik al weer een aantal jaren werkzaam als kerndocent op het VMBO. Dat lesgeven is dus gelukkig goed gekomen! Het is ontzettend leuk om je kinderen bezig te zien. De dagen vulden zich razendsnel. Ik heb me meermaals afgevraagd hoe andere ouders dit doen, zelf thuis werken en tegelijkertijd onderwijs geven aan hun kinderen. Compliment voor jullie!

“Op 4 april is Lieke geboren. Wat een prachtig geschenk! Het is zo’n mooi meisje. Ik had al eerder een keizersnede gehad en moest dus in het Martini Ziekenhuis bevallen. Doordat ik last had van mijn longen, werd ik bij opname meteen getest op corona. Dit bleek ik gelukkig niet te hebben.

“Na thuiskomst volgde een pittige week: herstel van een keizersnede, gekneusde rib in mijn rug, het

overlijden van mijn lieve beppe, niet naar de begrafenis kunnen/mogen en het alleen op afstand ontvangen van bezoek. Dat is wat we het meeste missen. Het naast elkaar staan en elkaar knuffelen in blije en verdrietige momenten. Onze familie komt vaak langs op raamvisite. Heerlijk in het zonnetje op de veranda, heerlijk met elkaar bijkletsen. Gelukkig overheerst het genieten en het is nu heerlijk rustig in huis. Als gezin leef je echt in de bekende bubble met een heerlijke achtertuin.”

‘Van druk kantoor naar stille thuiswerkplek’ Wie: Thuis: Met: Beroep:

Sonja Smit Humsterlandlaan Samenwonend met kat Moura Werkzaam bij Veiligheidsregio Gronin gen en Crisisteam COVID-19

“Ik ben werkzaam voor de directie van Veiligheidsregio Groningen en zit tevens in het crisisteam COVID19. Gemiddeld één dag in de week werk ik op ons kantoor aan de Sontweg en de rest werk ik

thuis. Dat lukt goed, de reguliere werkzaamheden gaan door en vergaderingen/overleggen gaan via Teams. Vooral in de beginfase was er veel overleg met naaste collega’s wie doet wat, maar dat loopt prima; we weten elkaar te vinden; gedurende de Coronacrisis coördineer ik de notulistenpool; dat betekende aangepaste werkprocedures en piketroosters maken; wekelijks contact met de groep om iedereen op de hoogte te houden van de stand van - Lees verder op de volgende bladzijde Corona-editie april 2020 - In de Buitenhof

13

‘Stay the BEEP at home!’

Bart: “Ik ervaar deze periode als vreemd, saai en een beetje gedwongen om zoveel te werken omdat onze verloven zijn ingetrokken en we van de baas extra moeten werken. Uiteraard besef ik ook wel de essentie van deze actie, maar toch. Ik vond het vooral in de beginweken vreemd dat je bijna als enige door de stad naar het werk fietste. Vrijwel niemand op straat, het deed een beetje als science fiction aan. Unheimisch. Ik mis ook de gezelligheid om met collega's, vrienden een biertje te drinken in de stad. Of gewoon een avondje uit eten.

“Ik werk als verpleegkundige op de kinder intensive care (IC). Hier hebben we drie units waarvan er één is ingericht als COVID-19. Zes bedden zijn ingericht als intensive care voor volwassenen, meestal vanuit het zuiden, daar waar de nood het hoogst is. Zelf werk ik gezien mijn zwakke rug niet op de volwassen unit, maar een deel van mijn collega's is daar wel ingedeeld. Zij verplegen volwassen mensen terwijl ze kinder intensive care-verpleegkundige zijn.

“Het belangrijkste gevolg van de crisis is dat we allemaal extra moeten werken om al die mensen op te

zaken en heb ook zelf zitting in het crisisteam. Het voornaamste gevolg voor mij zelf is de overgang van een drukke werkplek en veel contact met collega’s naar een stille werkplek thuis. Dat is wennen en aanpassen. Maar we hebben geen keuze, het is vooral doorgaan zolang het moet.

“Ik heb heel bewust bovenverdieping een werkplek gemaakt; dat geeft duidelijkheid dat dat het werkdeel is van het huis. Zo heb je een thuisdeel en een werkdeel. Ook probeer ik een goed dagritme te vinden, dat geeft duidelijkheid, structuur en rust.

“Met elkaar moeten we zorgen dat we door deze bijzondere periode heen komen; probeer contact te houden met je familie, vrienden, buren en collega’s.

Praat erover als het even niet meer lukt. Kop d’r veur, zeggen we dan in Groningen. Het is ook in deze tijd enorm belangrijk. Samen sterk zijn, je aan de regels houden en vooral: Houd vol!”

14 In de Buitenhof - Corona-editie april 2020

kunnen vangen die opgenomen moeten worden met het coronavirus. Zoals eerder al gezegd heeft dat veel impact gehad. In deze periode zou ik twee keer een week vrij zijn waar ik al maanden naar toe leefde, maar dat ging mooi niet door. Daarbij hebben we, vind ik , een zwaar rooster gekregen met telkens maar een, soms twee dagen vrij tussendoor. Voor mij is dat niet altijd genoeg om te herstellen en op te laden.

“Thuis hebben we een schema gemaakt met een vaste structuur waarin afspraken staan wat er moet gebeuren aan school en huishoudelijke taakjes. Zo weet iedereen wat hem te doen staat. We moeten we het met zijn allen rooien totdat er betere tijden gaan komen. Dus op mijn vrije dag mag ik voor juf spelen... Af en toe mogen de mannen lekker achter hun schermpje zitten zodat ik even kan racefietsen of foto's maken waar ik mijn kop leeg kan maken en opladen voor de volgende werkdag. Af en toe konden de jongens naar school wat ons ook even lucht gaf.

Wie: Thuis: Met: Beroep:

Bart en Ellen de Groot Fivelgolaan Elkaar en drie zonen (14 en een tweeling van 8) Verpleegkundige op Kinder Intensive Care en hoofdverpleegkundige in UMCG.

“Gezien mijn professie hoop ik dat iedereen ook het geduld op kan brengen om zich aan de afspraken te houden die er zijn. Ik merk dat de laatste tijd steeds meer mensen op straat zijn en dat het geduld wat op raakt. We moeten ervoor zorgen dat er niet nog een piek gaat komen. Dit om te voorkomen dat al die mensen die ontzettend zijn belast in de zorg niet nog meer moeten gaan werken. Dan vrees ik dat er veel zorgmedewerkers af gaan vallen en dat is voor geen enkele partij gunstig.”

‘Onze afdeling kreeg de eerste Brabantse patiënten’ Ellen: ”In het ziekenhuis zien we de directe gevolgen van COVID-19. Dat maakt het voor mij makkelijker om me te houden aan het beleid. Uiteraard mis ik familie en vrienden. Gelukkig mag ik werken, daardoor zie en spreek ik nog dagelijks collega’s op het werk. Hoe gek het klinkt, dat is ook prettig, ondanks het harde werken.

“Ik ben hoofdverpleegkundige op een verpleegafdeling in het UMCG. Ik werk nu veel meer uren, de vakanties zijn ingetrokken en ik heb mijn team – waaraan ik nu twee maanden leiding geef – door alle veranderingen moeten begeleiden. Bijvoorbeeld: ‘onze’ afdeling is als eerste ontruimd om klaar te zijn voor COVID-19 patiënten uit Brabant. Met name de eerste weken waren daarom druk en hectisch.

Gelukkig ging dat goed. Met veel collega’s is afstemming en de mogelijkheid om je hart te luchten.

“Hoe we thuis omgaan met de situatie? We zijn met de jongens in gesprek gegaan. Waarom de scholen dicht zijn en hoe we dat thuis samen doen. Met de tweeling hebben we een schema voor gemaakt om structuur te geven aan de dag en dat werkt goed.

De kinderen begrijpen waarom we anderhalve me-

ter afstand moeten houden en waarom ze opa en oma niet kunnen bezoeken. Iedereen draagt ook zijn steentje bij in het huishouden. Voor de oudste is het soms lastig omdat hij contact mist met vrienden op school. Gelukkig mogen we gebruik maken van noodopvang op school. De tweeling is gemiddeld twee dagen per week naar school geweest en de oudste heeft meegeholpen in het ophalen en met korte oppasmomenten. Ook hebben we gebruik gemaakt van ‘Oppassistent Groningen’, opgericht door studenten toen de coronacrisis begon.

Bart werkt onregelmatig, moest meer gaan werken en kreeg een nieuw rooster in april en mei. Voor hem ook pittig aangezien zijn rooster niet voor veel rust zorgt. Dat zet alles thuis even goed op de kop.

De oppas van opa en oma viel bovendien weg en dan was flink schakelen en een nieuwe planning maken.

“De maatregelen van de overheid zijn goed en noodzakelijk om te voorkomen dat nog meer mensen ziek worden of overlijden. Deze crisis kunnen we alleen oplossen door het samen te doen! Ik hoop oprecht dat iedereen zich hiervan bewust is.”

Corona-editie april 2020 - In de Buitenhof

15

‘‘Nu zwem ik in het Paterswoldsemeer’ Wie: Thuis: Met: Beroep:

Ilse Kramer (15 jaar) Fivelgolaan Vader Bert en moeder Nienke Middelbare scholier

“Voor de quarantaine zwom ik vijf keer per week, maandag tot vrijdag, bij de zwemsportvereniging TriVia, in het Helperbad. Dat kan niet meer, want de zwembaden zijn gesloten. Ik miste het zwemmen zo dat ik een alternatief heb bedacht. Nu zwem ik drie keer per week in het Paterswoldsemeer.

“Hoe koud het water is, verschilt per dag. De buitentemperatuur schommelt van dag tot dag , dus doet de watertemperatuur dat ook. Op warme dagen is het prima te doen. Op de iets koudere dagen is het wel even wennen. Maar ik heb een goede wetsuit en andere kleren om me warm te houden.

Als ik eenmaal aan het zwemmen ben, is ook het koudere water wel te doen.

“Ondanks dat ik het zwemmen bij mijn vereniging en de mensen daar mis, vind ik de coronatijd toch een mooie kans om nieuwe dingen te proberen. Ik vind het geweldig om nu ook het openwater zwemmen te kunnen proberen en meer tijd te kunnen doorbrengen met mijn familie. Zo ga ik nu nog meer met mijn zusje om, omdat we elke dag samen naar buiten gaan. Ik hoop dat anderen het ook als een kans zien om nieuwe dingen te proberen en niet alleen als hindernis voor hun normale bezigheden.”

‘Actie voedselbank bindt wijk samen’ Wie: Thuis: Met: Beroep:

Simone Heemstra Fivelgolaan Man Edger en 3 kinderen Decaan bij Gomarus College

“Mijn man sprak thuis over de voedselbank, die nu te kort kwam, omdat iedereen eten aan het hamsteren was. Ik ben praktisch ingesteld en heb er een actie in de wijk van gemaakt. Van tevoren heb ik contact opgenomen met de voedselbank. We mochten lege kratten halen. We hebben er zeven gehaald. Dat was wel genoeg, dachten we….

“Maar die bewuste zaterdag waren we verbaasd om te zien hoeveel mensen wat gaven. Niet alleen een pak melk of zo, maar soms hele boodschappentassen vol. Hartverwarmend! Ze waren blij dat ze even iets konden doen. Van alle kanten kregen we hulp aangeboden, sorteren, wegbrengen etc. Echt 16 In de Buitenhof - Corona-editie april 2020

heel bijzonder hoe zoiets samenbindt. We waren zeer tevreden met de opbrengst. Op maandag heeft de voedselbank alles zelf opgehaald. Ze reden heel blij met 24 kratten weg! Mijn twee dochters en een vriendin hadden alle spullen verzameld en netjes in die kratten opgeborgen. Gebleken is hoe actief en vrijgevig buurtgenoten zijn. En er heerste dankbaarheid in ons gezin, hoe goed we het zelf hebben.”

‘Over de toekomst maak ik me wel zorgen’ Wie: Thuis: Met: Beroep:

Brigitte Beuks Oldambtlaan Man en dochter uit Noorwegen IC-verpleegkundige in het UMCG

niet, maar ik heb niets te klagen. Ik mis wel gezellig eten of koffie drinken met en bij vrienden. En ik kan mijn moeder van 88 jaar natuurlijk ook niet meer bezoeken. Dus veel bellen. Gelukkig kan ik inmiddels wel weer even langs en kan zij inmiddels redelijk “Toen in Brabant de eerste coronapatiënten werden overweg met Whatsapp. Ze stuurt me bijna elke opgenomen, kregen we bij ons in het UMCG ook avond een kort bericht. snel te maken met veel veranderingen. Schoonma- “Over de toekomst maak ik me wel wat zorgen. Al kers, managers, afdelingsassistenten, logistiek, art- die mensen die hun werk zijn kwijt geraakt, die in sen, verpleegkundigen: iedereen was bezig met het grote onzekerheid leven. Al ons zoeken hoe we toch creëren van nieuwe corona-afdelingen. Er werden ook weer kunnen beginnen, naar school kunnen veel nieuwe IC-plekken ingericht. Vanaf eind maart gaan, elkaar kunnen ontmoeten. Ik denk ook aan al werden alle verloven ingetrokken en moesten alle IC -verpleegkundigen bijna fulltime werken. Dus ik ook.

Van 3,5 dag naar 4,5 dag per week. 3 Vroege diensten, 1 dag vrij, 3 late diensten, 1 dag vrij en dan 2 nachtdiensten, 2 dagen vrij en weer opnieuw. Het rooster is zeker vol te houden, maar na een maand merk ik toch wel enige vermoeidheid. Gelukkig mag ik per 1 juni weer minder werken.

“Op de IC zie ik heel veel patiënten die verschrikkelijk ziek zijn. Ook overlijdt een grote groep. De familie kan niet op bezoek komen op een corona-unit, dat is echt verdrietig. Pas als duidelijk is dat iemand komt te overlijden, mogen een paar familieleden komen om de allerlaatste momenten met hun dierbare te delen. Soms hebben ze hun familielid dan al weken niet gezien. Dit is heel moeilijk en zwaar voor hen.

“Thuis heb ik het gemakkelijk: een man die kookt, die mensen die corona hebben overleefd. Zij hebgeen kleine kinderen die thuis zijn. Wel een volwas- ben vaak nog een lange weg te gaan. Velen zullen sen dochter die nog snel uit Noorwegen terugkwam nooit meer zo gezond worden als ze waren. Mensen voordat de grens misschien dicht ging. Zij en mijn die nog geen 10 jaar ouder zijn dan ik, die nog heel man werken nu heel veel vanuit huis. Dat is ook bij- veel plannen hadden. zonder. En eigenlijk gaat het erg ontspannen.

“Corona zal er nog een hele tijd zijn. Periodes met “Gek genoeg is mijn leven niet zo heel anders geveel nieuwe zieken, ook op de IC. In heel Nederland worden. Ik ga naar het UMCG om te werken. Tuinie- blijven er veel IC-plekken en corona-afdelingen. ren, wandelen en fietsen deed ik altijd graag. Vanuit Voor de komende maanden? Jaren? Dus best heel huis kan ik prachtig fietsen of wandelen, de Onlan- moeilijk. Ik wil net als iedereen weer een beetje geden, Peizermaden of verder Drenthe in. Of heerlijk woon kunnen leven, en ik wil graag dat zo min moin de tuin prutsen. En ja, soms ben ik het zat, wie gelijk mensen ziek worden. Ik ben nog zoekende.”

Corona-editie april 2020 - In de Buitenhof

17

‘We konden elke winkel bevoorraden’ Wie: Thuis: Met: Beroep:

Geert Willem Hulst Fivelgolaan vriendin Trudy en zonen Koen (6) en Bob (2) Afdelingsmanager versafdeling Jumbo distributie centrum Beilen

“We hebben het geluk dat we in deze tijden van thuisblijven aan de grote speeltuin in de wijk wonen, hierdoor vermaken de kinderen zich. Ook wonen er in de straat de nodige vriendjes en vriendinnetjes. En als de kinderen zich vermaken dan gaat het met papa en mama ook prima.”

“Het was de eerste weken van de crisis even flink “Ik werk voor de Jumbo in het distributiecentrum in aanpoten, maar daarin was ik niet de enige. Het is Beilen als afdelingsmanager van de versafdeling. nog steeds voor iedereen een periode van aanpasHier ben ik verantwoordelijk voor het logistieke pro- sen aan de omstandigheden. Als het druk is, en dat ces voor alle producten die op twee en twaalf gra- was het, zijn we meer collega’s benodigd. Maar den worden opgeslagen. We bevoorraden 160 Jum- meer collega’s is ook weer meer drukte op de werkbo’s in Noord-Nederland. Als gevolg van de maatre- vloer en wordt het moeilijker om 1,5 meter afstand gelen van de regering gingen consumenten in het te houden. Met ondertussen tientallen liters aan begin enorm hamsteren. Hierdoor werden we bin- desinfectiemiddel, looproutes aanpassen, werkpleknen het distributiecentrum geconfronteerd met vo- inrichting en heel veel toespraken zijn we de afgelolumes die 20% hoger lagen dan met Kerst. Dan gaat pen weken erin geslaagd om een veilige werkplek er twee maanden voorbereivoor iedereen te creëren.

‘Als de kinderen zich ding aan vooraf, nu hadden “Iedere week fiets ik 200 we drie dagen de tijd. Gekilometer. Dat heb ik echt vermaken, gaat het met volg was een overspannen nodig voor mijn rust. papa en mama ook prima’ supply chain van leverancier, Daarnaast spelen we elke transporteurs en collega’s zaterdag de ‘benefiet binnen met distributiecentrum. Gelukkig hebben pubquiz’ met onze buren, uiteraard volgens richtlijwe elke winkel kunnen bevoorraden. Soms lag een nen van het RIVM. Hiermee steunen we de horeca product niet op voorraad maar er was altijd genoeg in Groningen en de Gall & Gall! om een volle pan met eten op tafel te zetten. Geluk- “Ik begin nu wel te vernemen dat ik een middagje kig kan ik ook elke dag fysiek naar mijn werk toe. weg en een hapje eten buiten de deur echt begin te Omdat Trudy in de zorg werkt, mag Bob naar de missen. Het wordt een beetje te veel van hetzelfde. crèche. Koen is naast veel voetballen bezig met zijn Hopelijk komt na 20 mei weer meer versoepeling, huiswerk. We hebben de champagnefles opengezou mooi zijn! En tot dan, zou ik, net als ons pas vertrokken na de laatste toespraak van Mark. jaarde koning willen zeggen: “Houd vol!”

18 In de Buitenhof - Corona-editie april 2020

‘Onze dochter woont nu weer tijdelijk bij ons, dat vinden we stiekem wel fijn” “Het is vervelend dat we ons niet vrij kunnen bewegen om vrienden en familie te bezoeken en met hen een biertje te drinken of een hapje te eten. Maar daardoor leer je ook weer om te waarderen hoe goed we het eigenlijk hebben.

“Wij importeren en distribueren Griekse levensmiddelen, geven horeca-adviezen, doen catering en we hebben een Griekse webshop (www.desmakenvangriekenland.nl). De horecaactiviteiten zijn bijna tot stilstand gekomen, de leveringen aan winkels, delicatessenzaken en webshop gaan redelijk door. Dat de horeca gesloten is en feesten en partijen niet doorgaan, betekent een behoorlijk omzetverlies. De onzekerheid die hierdoor is ontstaan, is erg vervelend. We hebben diverse

Wie: Thuis: Met: Beroep:

Ilias Kotsiris en Cécile Brefeld Humsterlandlaan Twee kinderen Chef-kok en ondernemer

aanpassingen moeten doen op ons werk: onze opslag is langer open, de verzendkosten zijn lager en we zijn actiever op de sociale media om ons bereik te vergroten. Graag willen we ook de Buitenhof de mogelijkheid geven een bestelling te plaatsen in onze webshop die wij dan kosteloos bij u thuisbezorgen. Heeft u maar iets kleins nodig dan kunt u het ook bij ons huis afhalen.

“We proberen thuis zoveel mogelijk ons werk- en schoolritme aan te houden. Onze dochter studeert in Amsterdam en woont nu tijdelijk weer bij ons.

Dat vinden we stiekem wel fijn. Zelf hebben we geen hulp nodig, maar het is wel belangrijk dat we een beetje meer op elkaar letten in deze tijd.

“Graag wil ik nog mijn waardering uitspreken voor de chauffeurs van onze Griekse transporteur, die ons wekelijks bevoorraden. Als zij terugkeren naar huis, dan moeten ze namelijk twee weken in quarantaine in Griekenland!”

Meer weten?

Smaken van Griekenland heeft een zeer uitgebreide collectie Griekse specialiteiten. Op www.desmakenvangriekenland.nl vindt u de collectie die je meteen kan bestellen. De bestelling wordt gratis bij je thuisgebracht. Heeft u maar iets kleins nodig dan kunt u het ook afhalen op Humsterlandlaan 41.”

Corona-editie april 2020 - In de Buitenhof

19

Kop d’r veur!

Het ziet ernaar uit dat corona nog wel even onder ons is. Ook wij, de bewoners van de Buitenhof, ontkomen niet aan de gevolgen van de ziekte. De een omdat hij of zij in isolatie in zijn Buitenhofse huis zit, de ander ervaart de gevolgen voor werk en gezin, nog een ander omdat familieleden en vrienden met het virus te maken hebben. Voor ons allemaal zijn verwarrende tijden.

Activiteiten inde buurt kunnen we momenteel helaas niet ondernemen. Maar we kunnen jullie wel een hart onder de riem steken. In deze speciale editie van de buurtkrant vind je de verhalen van 21 bewoners van onze wijk. Ze vertellen hoe zij met de coronacrisis ervaren en hoe ze ermee omgaan. We hebben geprobeerd een dwarsdoorsnede van de wijk te nemen, maar realiseren ons dat er nog zoveel verhalen niet verteld blijven. Heb jij een bijzonder verhaal, laat het ons weten!

We hopen dat de verhalen je verwonderen, je verbinden met je buurtgenoten en energie geven om de coronacrisis nog een tijdje met goede moed door te komen.

Kop d’r veur!

Namens de buurtcommissie, de redactie van de buurtkrant

20 In de Buitenhof - Corona-editie april 2020