BLUE
Issue 2/2015
้อ ม ห LETTER ก ู ฉบับล จดหมายสี ฟ ้ า
Blue Letter | 1
CONTENTS สาส์นจากประธานชมรม Blue Letter ฉบับลูกหม้อ
5 FEATURE ลูกหม้อ
7 HAPPY EATER กินคลีนทำ�ไม ทำ�ไมต้องกินคลีน
19 HEALTH
ดึงสติกันหน่อย แล้วค่อยปล่อยชีวิตไปต่อ
25 IT GADGET
to : บ.ก. Blue Letter cc: ผู ้อ่านทุกท่าน from: arin.p subject: capture หน้าจอการสื่อสารของคนปั จจุ บัน
31
TRAVEL NOTE ไปพม่ากันครับ
39
Blue Letter | 2
CONTENTS MUSIC REVIEW บทเพลงที่ไม่ถูกได้ยิน และคนที่ไม่ถูกจดจำ�
49
MOVIE REVIEW Chungking Express
55 BOOK REVIEW หนุ่มหน่ายคัมภีร์
61 HOW ARE YOU? 64 ACTIVITIES 66 POEM เพลงเรื่องทับแก้ว
69
EDITORIAL 70
Blue Letter | 3
Blue Letter | 4
Blue Letter ฉบับ “ลูกหม้อ” เฉลิมพร ภาปราชญ์ (พร/แป๊ะ) : Arts 22 ประธานชมรมศิษย์เก่าคณะอักษรศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร
“อะไรวะ...ลู ก หม้ อ ” วลี แ รกที่ ห ลุ ด จากปากผม หลังจากน้าเบน บก. blue letter บอก concept ของ feature เด่นประจ�ำฉบับ 3... ภาพในหั ว ผมมี แ ต่ ป ลากั ด หม้ อ เด็ ก ทารกนอน ขดตั ว อยู ่ ใ นหม้ อ แม่ ท�ำกั บ ข้ า วโดยมี ลู ก ถื อ หม้ อ เทินอยู ่บนหัว...วนๆอยู ่แค่นี้ “พี่ แ ป๊ ะ นี่ มึ ง เชยจุ งเบย ลู ก หม้ อ ก็ คื อ ศิ ษ ย์ เ ก่ า ที่ จบไปแล้วกลับมาสอนหนังสือที่คณะไง” ั ท์ฮิปสเตอร์จิงๆ เบนแม่งใช้ ศพ ........................................................................................... Blue letter จดหมายสีฟ้าฉบับ ลูกหม้อ Key message ที่ น่ า สนใจที่ สุ ด คงจะเป็ น ท�ำไม พวกเขาจึงเลือกที่จะกลับมาสอน ...คงไม่ ใ ช่ แค่ ส ายลมอ่ อ น แสงแดดหลั ง หมู ่ เ มฆ หรือม่านฝนโปรยริมสระแก้ว ...คงไม่ใช่ แค่อิฐ หิน ดิน ไม้ หรือท้องฟ้ าสีน�ำ้ ไหล ที่อยู ่รายล้อมลานทรงพล ...หรือคงไม่ใช่ แค่ป้ายคณะ และทางเดินเชื่อมระหว่างตัว ตึกตัวอาคาร ................................................................................... ครัง้ หนึ่ง ผมเคยมีโอกาสไปร่วมงานเกษี ยณอาจารย์ ที่ทางคณะจัดขึน้ อ.สกุล หรือ อ.หนู แห่งภาควิชาการละคร ซึ่งเป็น พี่รุ่น 4 ของพวกเรา ได้กล่าว The Last Speech ใน
ชี วิ ต การเป็ น อาจารย์ ป ระจ�ำที่ เ หมื อ นจะกลายเป็ น The Last Lecture ให้ กั บ นั ก ศึ กษาเอกละคร อย่างผมไปด้วย “ถ้าทัง้ หมดคือละครเรื่องหนึ่ง นี่คือการ curtain call ของผม” ................................................................................... ผมนี่ซึ้งจัด ทัชชิ่ง และยอมรับโดยหมดจดเลยว่า ...จริงสินะ ขนาดเราใช้ ชีวิตอยู ่แค่ 4 ปี เรายังรู้สึก ผู กพันกับที่น่ีถึงเพียงนี ้ แล้วพี่ๆน้องๆที่เรียนจบแล้ว วั น หนึ่ ง เลื อ กที่ จ ะกลั บ ไปสอน พวกเขาต้ อ งใช้ ชี วิ ต ที่น่ีอีกไม่รู้ก่วี ันเดือนปี ผ่ า นการเปลี่ ย นแปลงของยุ คสมั ย ผ่ า นพี่ น้ อ ง รุ ่นแล้วรุ ่นเล่าอีกไม่รู้ก่ีเจนเนอเรชัน่ พวกเขาจะยิ่ ง ตราตรึ ง ใจประทั บ น้ อ งกั บ พี่ ถึ ง เพียงไหน ................................................................................... “ที นี้ เข้ า ใจที่ ผ มบอกแล้ ว ใช่ มะ” น้ า เบน บก.คง นึกในใจ ผ่านไป 2 เดือนหลังจากที่คุยกับเบน ผมจึงไม่ใช่ เพียงแค่เข้าใจ แต่อยากจะบอกว่าเบนมา ถูกทางแล้ว เพราะ ลูกหม้อ คือหนึ่งในกุญแจดอก ส�ำคั ญ ไขสู่ หั ว ใจของ vision ชมรมศิ ษ ย์ เ ก่ า ที่ ว่ า connecting the generations โดยแท้จริง
หมดพืน้ ทีเ่ ขียน พร้อมๆกับหมดวาระการเป็นประธานชมรมศิษย์เก่า จนกว่าจะพบกันอีกตามท้องถนน...แล้วทักทายกันบ้างนะครับ Blue Letter | 5
Blue Letter | 6
01
FEATURE
เรื่องเด่นประจำ�ฉบับ
Blue Letter | 7
ลูกหม้อ นพรัตน์ จิตพงศ์สถาพร (จอย) : Arts 32 นักประชาสัมพันธ์ สยามพารากอน | นักเขียนอิสระ
…ลูกหม้อเป็นค�ำไทยที่ใช้ กันมานาน มีท่มี าจากการละเล่นปลากัดซึ่งมีการน�ำลูกปลากัดตามธรรมชาติมาเลีย้ งและ ผสมพันธุ ์ในหม้อดินเพื่อให้ได้สายพันธุ ์ท่ีแข็งแรงมากขึ้น คนจึงเรียกปลากัดชนิดนี้ตามภาชนะที่มันอยู ่ว่าเป็น ปลากัดลูกหม้อ และค�ำว่า ลูกหม้อ นีภ้ ายหลังได้ถูกน�ำมาใช้ เพื่อเรียก บุ คคลที่ศึกษาในสถาบันใดสถาบันหนึ่งหรือ ท�ำงานในองค์กรใดองค์กรหนึ่งมาเป็นเวลานาน และเติบโตอยู ่ท่ีท่ีเดิมไม่เปลี่ยนแปลงหรือย้ายไปไหน อย่างเช่ น จากพนักงานระดับล่างสู่ต�ำแหน่งบริหารหรือจากนักศึ กษากลายมาเป็นอาจารย์ เป็นต้น...
...มาแล้วก็ไป... คือความจริงที่เกิดกับทุกสิง่ ทุกอย่างใน ทุกๆที่ รวมทัง้ บ้านสีฟ้าหลังนีเ้ ช่ นกัน นักศึ กษารุ ่นแล้ว รุ ่นเล่าหมุ นเวียนเปลี่ยนหน้ากันไปตามวาระ เมื่อส�ำเร็จ การศึ กษา ต่างคนก็ต่างเติบโตไปในทางที่แตกต่างกัน บ้ า งไปสู่ ส ายงานที่ ไ ม่ เ กี่ ย วข้ อ งกั บ สิ่ ง ที่ เ รี ย นมาเลย บ้ า งศึ ก ษาต่ อ บ้ า งกลั บ บ้ า นเกิ ด สื บ ทอดกิ จ การ ครอบครั ว บ้ า งเลื อ กเดิ น ทางไปลงหลั ก ปั ก ฐานยั ง ดินแดนใหม่ หรือ บ้างก็ไปอยู ่ต่างแดนด้วยลมแห่งโชค ชะตาพัดพาไป ถึงแม้ว่าการส�ำเร็จการศึ กษามักจะหมายถึง ‘การก้าว ออกไป’ ส�ำหรับคนส่วนใหญ่ แต่กลับมีคนกลุ่มหนึ่ง เลื อ กที่ จ ะยั ง อยู ่ ท่ี เ ดิ ม ในบทบาทใหม่ กั บ การเป็ น Blue Letter | 8
“ลูกหม้อ” ท�ำหน้าที่เป็นเรือจ้าง คอยหล่อหลอมและ เฝ้ า ดู ก ารเติ บ โตของสมาชิ ก บ้ า นสี ฟ้ ารุ ่ น ถั ด ไป ซึ่ ง ความจริง อาจารย์ท่ีเป็น ‘ลูกหม้อ’ ของคณะนัน้ มี อยู ่มากมายหลายท่าน ทุกคนคงรู้จักกันดีอยู ่แล้วแต่ก็ มีหลายท่านที่เกษี ยณไปแล้วหรืออยู ่ในวาระใกล้เคียงดัง นั ้ น ที ม งาน Blue letter จึ ง สอดส่ า ยสายตา หา ลูกหม้อ รุ ่นกลางๆ ไปจนถึงรุ ่นใหม่ๆ เพื่อพู ดคุย สอบถามถึ ง เรื่ อ งราว ที่ ม าและเหตุ ผ ลเบื้ อ งหลั ง การตั ด สิ น ใจท�ำงานให้ กั บ คณะที่ พ วกเขาร�่ำ เรี ย นมา พวกเขามีความคิดเห็นอย่างไรบ้าง กับสถานะที่เปลี่ยน ไปของตนเอง และบ้ า นสี ฟ้ าหลั ง นี้เ ปลี่ ย นไปแค่ ไ หน ในสายตาพวกเขา ขอเรียนเชิ ญพี่น้องทุกท่านทัศนา ร่วมกัน ณ บัดนี้
Blue Letter | 9
ขออยู ่เป็นปู่ โสมเฝ้ าทรัพย์ ผู ้ช่วยศาสตราจารย์ ภัธทรา โต๊ะบุ รินทร์ อักษรศาสตร์ ศิลปากร รุ ่น 23 ปั จจุ บันยังคงอยู ่กับบ้านหลังเดิมในฐานะ อาจารย์ประจ�ำสาขาการละคร หนึ่งใน “ลูกหม้อ” ที่ไม่เคยคิดจากบ้านเดียวหลังนีไ้ ปไหน “20 ปี เต็มกับชีวิตข้าราชการครู ซึ่งเป็นอาชีพที่ไม่เคยปรากฏอยู ่ในสารบบความคิด แต่กลับเป็นอาชีพแรกและ อาชีพเดียวที่ท�ำตัง้ แต่เรียนจบเรื่อยมาจนถึงทุกวันนี”้ เสียงหัวเราะรื่นของ ผ.ศ.ภัธทรา หรือที่ทุกคนคุ้นเคยกันดีในนาม “ครูโอ๋” ปิ ดท้ายประโยคการเริ่มต้นเปิ ดบท สนทนาการไล่ เ รี ย งถึ ง ความเป็ น “ลู ก หม้ อ ” ของอดี ต นั ก ศึ ก ษาสาขาวิ ช านาฏศาสตร์ คณะอั ก ษรศาสตร์
Blue Letter | 10
มหาวิทยาลัยศิลปากร ครูโอ๋ว่า ไม่รู้เพราะโชค หรือชะตากรรมที่ท�ำให้เธอ จับพลัดจับผลูได้มาเป็นครู สอนสาขาการละครชนิดที่ ยั ง ไม่ มี โ อกาสได้ ก้ า วเท้ า ออกจากบ้ า นไปเผชิ ญ โลกภายนอกเลยแม้แต่ก้าวเดียว “ความที่ ต อนนั ้น มี ต�ำแหน่ ง ว่ า งพอดี ซึ่ ง จริ ง ๆ เป็ นต�ำแหน่ ง ที่ ว่ า งมานานเกื อ บสิ บ ปี แล้ ว ตั ้ ง แต่ ท่านอาจารย์ รองศาสตร์เด่นดวง พุ ่มศิริ ผู ้ก่อตัง้ หลักสูตรสาขาการละครให้เป็นหนึ่งในวิชาเอกของคณะ อักษรศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากรเสียชีวิตลง ก็ยัง ไม่ มี ใ ครมาแทนที่ สุ ด ท้ า ยเมื่ อ ถึ ง เวลาอั น สมควร หลังจากเข้าพิธีรับพระราชทานปริญญาบัตรเรียบร้อย แล้ว อาจารย์สกุล บุ ณยทัต ซึ่งเป็นหัวหน้าภาควิชา อยู ่ในขณะนัน้ จึงชวนให้มาลองทดลองสอนก่อน 1 ปี หลังจากนัน้ ก็บรรจุ เป็นข้าราชการ เป็นอาจารย์ประจ�ำ อยู ่กับคณะอักษรศาสตร์เรื่อยมา” ขึน้ ชื่อว่าข้าราชการ โดยเฉพาะข้าราชการครู ไม่ว่า ยุ คสมัยใดคงไม่เป็นที่พิสมัยของนักศึ กษาจบใหม่ไฟแรง เท่าไรนัก ด้วยเพราะผลตอบแทนที่น้อยนักเมื่อเทียบกับ อาชี พอื่น แต่กับคนที่ไม่เคยคิดจะเป็นครู อย่างครู โอ๋ กลับเป็นอาชีพที่รักและไม่คิดจะเดินจากไปหาอาชีพใหม่ ที่ให้ราคาค่าจ้างมากกว่าการเป็นครู “จริงๆ เศรษฐกิจช่ วงที่เรียนจบ ถือว่าเป็นช่ วงที่ ดีมาก เพื่อนๆ ที่เรียนด้วยกันมาจบออกไปรับเขียนบท ได้ เ งิ น เดื อ นมากกว่ า เราเป็ น เท่ า ตั ว แต่ ค วามที่ เ ป็ น คนนครปฐมอยู ่ แ ล้ ว เพราะฉะนั น้ การได้ ท�ำงานใกล้ บ้ า นส�ำหรั บ เราคื อ การประสบความส�ำเร็ จ สู ง สุ ด ในชีวิต แล้วการท�ำละครคือสิ่งที่เรารักมากที่สุด เรา อยากท�ำละคร เราอยากอยู ่กับละคร และการสอน แอคติ้ง ละครก็ เ หมื อ นกั บ ผู ้ ก�ำกั บ สอนนั ก แสดง เอา เข้ า จริ ง ๆ เพื่ อ นที่ จ บรุ ่ น เดี ย วกั น ก็ แ ทบจะไม่ มี ใ คร ได้ ท�ำงานละคร ในขณะที่ เ รายั ง ได้ ท�ำ และยั ง ได้ อ ยู ่ ในบ้านหลังเดิม หลังเดียวที่ต้องยอมรับว่า การได้อยู ่ ในทับแก้วคือสิง่ ที่ประเสริฐที่สุดแล้ว ที่น่ีคือคอมฟอร์ท
โซนส�ำหรับหลายๆ คน” ตลอดเวลาที่ท�ำงานมากว่า 20 ปี เริม่ ต้นตัง้ แต่ เป็นเด็กเดินตามอาจารย์สกุล ช่ วยงานอาจารย์สกุล ให้กับทัง้ คณะอักษรศาสตร์ และมหาวิทยาลัยศิ ลปากร เรื่ อ ยมาจนได้ รั บ ต�ำแหน่ ง รองคณบดี เรี ย กได้ ว่ า “ลูกหม้อ” คนนีไ้ ด้อุทิศตัว ขายวิญญาณให้กับบ้าน สี ฟ้ า หลั ง คาสี เ ขี ย ว อย่ า งที่ ไ ม่ อ าจมี อ ะไรมา เปลี่ยนแปลงหัวใจอันจงรักภักดีนีไ้ ปได้ “ทับแก้วเป็นเหมือนบ้าน อักษรฯ เป็นยิ่งกว่าบ้าน สิง่ หนึ่งที่อาจารย์สอนอยู ่เสมอคือ ให้ท�ำงานเพื่อคณะ ให้ ท�ำงานเพื่ อ มหาวิ ท ยาลั ย ให้ ท�ำงานเพื่ อ ภาควิ ช า แต่อาจารย์ไม่เคยบอกว่าโอ๋ต้องท�ำอย่างนัน้ โอ๋ต้องท�ำ อันนี้ เพราะอาจารย์ลงมือท�ำให้เราเห็น อาจารย์สกุล ไม่เคยเกี่ยงงอนที่จะท�ำอะไรเพื่อมหาวิทยาลัย เด็กเดิน ตามหลังครูอย่างเราจึงซับซับรับรู้มาด้วยวิธีการปฏิบัติ ยิง่ เมื่ออาจารย์สกุลเกษียณไปแล้ว จึงเป็นภาระหน้าที่ ที่เราจะต้องดูแลภาควิชาต่อไป “ถึ ง วั น นี้แ ม้ โ ลกจะเปลี่ ย น ศิ ล ปากรเองหรื อ ว่ า อักษรศาสตร์เองก็มีความเปลี่ยนแปลง จนบางครัง้ ก็มี ที่ จ ะเดิ น ผิ ด ทางไปบ้ า ง บางช่ วงเวลาเราก็ ลื ม ไปว่ า เราเป็ น ใคร แต่ ส�ำหรั บ ครู ครู จ ะยั ง อยู ่ ต รงนี้เ พราะ ความเป็นอักษรศาสตร์มีตัวตน มีอัตลักษณ์ท่ีส�ำคัญ มาก ครู จึงต้องอยู ่เพื่อท�ำหน้าที่บอกกับสมาชิ กใหม่ ที่จะเข้ามาว่าเราเป็นใคร จะขออยู ่เป็นปู่ โสมเฝ้ าทรัพย์ เพื่ อ จะบอกว่ า อั ต ลั ก ษณ์ ข องเราคื อ อะไร แล้ ว ก็ พยายามจะรั ก ษาอั ต ลั ก ษณ์ อั น นี้ เ อาไว้ ใ ห้ ไ ด้ จะ พยายามคงความเป็นอักษรศาสตร์ ศิ ลปากรเอาไว้ ให้ได้มากที่สุด แต่ไม่ได้หมายความว่าจะหยุ ดอยู ่กับที่ ไม่ มี ก ารพั ฒ นา เพราะความเป็ นอั ก ษรศาสตร์ ศิลปากร ที่หลายอาจมองว่าเราคือ ‘เป็ด’ แต่เราต้อง เป็ดที่พร้อมจะพัฒนา เราอาจจะไม่ specialise แต่เรา ก็ยังยืนยันที่เป็นเป็ด เราจะไม่เป็นไก่ ไม่เป็นห่าน เพราะ เราคือเป็ดที่บินเก่ง ร้องเสียงดัง แล้วก็เป็นเป็ดที่พร้อม จะเป็นหงส์ได้ทุกเมื่อ”
Blue Letter | 11
ความผู กพันเหนือสิง่ อื่นใด จรัส ประจันพาณิชย์ อักษรศาสตร์ ศิลปากร รุ ่น 27 ปั จจุ บันเป็นอาจารย์ประจ�ำสาขาภาษาจีน ภาควิชาภาษา ปั จจุ บันตะวันออก “ลูกหม้อ” คนที่สอง จากนักศึ กษาคนหนึ่งที่เคยแอบฝั นเล็กๆ ไว้ในใจว่าอยากจะกลับมาเป็นครู สอนที่อักษรฯ ศิลปากร แม้จะไม่เคยคิดว่าฝั นจะเป็นจริง แต่สุดท้ายเขาก็ยังคงอยู ่ในบ้านสีฟ้า หลังคาสีเขียวหลังเดิม “ส�ำหรับเราในช่ วงเวลานัน้ ฝั นที่แอบคิดเงียบๆ คนเดียวอยู ่ในใจมันไม่มีทางจะเป็นไปได้เลย ถึงจะเรียนภาษาจีน เป็นหนึ่งในสาขาวิชาที่เลือกเรียน แล้วก็ไปเรียนภาษาจีนเพิม่ เติมต่อที่โรงเรียนสอนภาษาข้างนอก แต่เราจบเอกการ ละคร โทประวัติศาสตร์ แล้วจะกลับมาเป็นครูสอนภาษาจีนได้ยังไง คิดภาพไม่ออกเลย” อาจารย์จรัส หรือ “พี่กุ่ย” ของรุ ่นน้องในวัยไล่เลี่ย กันเล่าความหลังอันไม่คาดฝั นของตัวเอง ซึ่ งสุดท้าย เมื่อหอบดีกรีปริญญาโทกลับมาจากประเทศจีน ฝั นที่ ไกลเกินจริง ก็ดูเหมือนจะเป็นจริงได้ไม่ยาก ทันทีท่ีได้รับ การทาบทามจากอาจารย์ ใ ห้ ม าสอนสาขาวิ ช าจี น “ลูกหม้อ” อย่างพี่กุ่ยจึงไม่รีรอ รีบมากรอกใบสมัคร และได้รับการคัดเลือกจนฝั นเป็นจริงในที่สุด “การที่ มี ภ าษาที่ ส ามติ ด ตั ว และภาษาจี น เองก็ ดู เหมือนจะเป็นที่ต้องการไม่น้อยในบ้านเรา หลายคนจึง คิดว่าจะกลับมาเป็นครูท�ำไมไม่ไปท�ำงานในบริษัทรับเงิน เดือนสูงๆ ไม่ดีกว่าหรือ แต่ส�ำหรับเรา ถ้าจะต้องไป ท�ำงานบริษัทเพื่อการพาณิชย์ คือความน่าเสียดาย เสี ย ดายวิ ช าความรู้ ท่ี สั่ ง สมมา ซึ่ ง สามารถน�ำไป ถ่ายทอด ส่งต่อให้กับคนอื่นได้ ก็เลยเลือกเป็นครูดีกว่า แล้วยิ่งมีโอกาสได้กลับมาเป็นครู ได้กลับมาท�ำหน้าที่ ตอบแทนพระคุณที่ท่ีให้ความรู้ ให้ประสบการณ์ชีวิต อย่างที่หาจากที่ไหนไม่ได้อีกแล้วที่ทับแก้ว เหมือนเรา ได้กลับบ้าน บ้านที่เราอยู ่แล้วมีความสุขที่สุด และยัง เป็นความฝั นของตัวเองด้วยอีก คงไม่มีอะไรดีไปกว่านี้ อีกแล้ว” พี่กุ่ยว่าหลายคนอาจบอกว่าทับแก้วคือบ้านหลังที่ สอง แต่ส�ำหรับเขา ทับแก้วคือบ้านหลังแรก เพราะ ชีวิตส่วนใหญ่ของเขาอยู ่ท่นี ่ี อักษรศาสตร์ ศิลปากรจึง
Blue Letter | 12
เป็นที่ท่ีเขาผู กพันมากกว่าบ้านหลังใด “ความที่เรากลับบ้านมาในบทบาทใหม่ จากที่เคย เป็นลูกศิ ษย์ เคยเป็นรุ ่นพี่ ต้องเปลี่ยนมาเป็นอาจารย์ การได้กลับบ้านเก่าหลังนีก้ ็ท�ำให้รู้สึกตื่นเต้นและประหม่า มากอยู ่เหมือนกัน แต่อยู ่ท่ีไหนก็ไม่อบอุ ่น ไม่สบายใจ เหมือนอยู ่ทับแก้ว รู้สึกได้ว่าตัวเองโชคดีมากที่ได้รับ โอกาสนี้ และในฐานะที่เป็นลูกหม้อคนหนึ่งก็อยากจะ ขอท�ำหน้าที่ท่ีได้รับความไว้วางใจจากอาจารย์ให้ได้มา ร่วมถ่ายทอดวิชาความรู้ให้กับคนอักษรศาสตร์รุ่นใหม่ ให้ดีสุด” ท่ า มกลางการเปลี่ ย นแปลงที่ แ ปรผั น ไปตามกาล เวลา ลูกศิษย์วันนีอ้ าจจะแตกต่างไปจากรุ ่นพี่ รุ ่นน้อง ของอาจารย์จรัสในวันก่อนด้วยปั จจัยหลายๆ อย่าง ความรั ก ความผู กพั น กั บ คณะอั ก ษรศาสตร์ มหาวิ ท ยาลั ย ศิ ล ปากรอาจเข้ ม ข้ น ไม่ เ ท่ า คนรุ ่ น ก่ อ น แต่ สิ่ง หนึ่ ง ที่ อ าจารย์ ค นนี้สั ม ผั ส ได้ คื อ ทุ ก คนยั ง คง ภูมิใจในความเป็นอักษรศาสตร์ ศิลปากรไม่เปลี่ยนแปลง “สมัยก่อนอาจจะยังไม่มีสิง่ เร้ามากเท่าปั จจุ บัน รูปแบบ กิจกรรมต่างๆ ก็เปลี่ยนไป เลยท�ำให้เด็กรุ ่นใหม่ผูกพัน กับทับแก้วไม่เหมือนก่อน ซึ่งเราก็ใช้ ความเป็นอาจารย์ บอกเล่า ถ่ายทอดเรื่องราวให้เขาเห็นชีวิตในวันวานที่ อยู ่ในบ้านหลังนี้ มีทัง้ ส�ำเร็จบ้าง ไม่ส�ำเร็จบ้าง แต่ก็จะ ขอท�ำหน้าที่นใี้ ห้ดีท่ีสุด เพื่อบ้านของเรา”
Blue Letter | 13
จะขอท�ำอย่างสุดก�ำลัง หทัยวรรณ เจียมกีรติกานนท์ อักษรศาสตร์ ศิลปากร รุ ่น 37 ปั จจุ บันเป็นอาจารย์ประจ�ำสาขาภาษาญี่ปุ่ น ภาควิชา ภาษาปั จจุ บันตะวันออก “ลูกหม้อ” ที่นับเป็นรุ ่นใหม่ไฟแรง ที่มีความสุขอยู ่กับการใช้ ชีวิตภายใต้ชายคาบ้านสีฟ้า หลังคาสีเขียว มากกว่าออกไปใช้ ชีวิตวุ ่นวายนอกบ้านให้เหนื่อยหัวใจ “การได้กลับมาสอนหนังสือที่ทับแก้วนับเป็นเรื่องที่ดีท่ีสุด อาจจะเพราะเป็นคนนครปฐมด้วย ก็เลยยินดีท่ีได้ ท�ำงานใกล้บ้าน แต่อักษรศาสตร์ ศิลปากรคือที่ท่ีเรารัก รู้สึกว่าตัวเองโชคดีมาก ในขณะที่เพื่อนๆ ส่วนใหญ่พากัน บ่นคิดถึงทับแก้วหลังจากเรียนจบ และแยกย้ายกันไปตามทิศทางของแต่ละคน แต่เรายังได้อยู ่ท่ีน่ีท่ีเดิม ยังได้ดื่มด�ำ่ กับบรรยากาศเดิมที่ท�ำให้สบายใจอยู ่เสมอ” อาจารย์หทัยวรรณ หรือ “น้องนุ้ย” เป็นอีกคนหนึ่ง ที่ ไ ม่ คิ ด จะการเป็ น ครู เ ป็ น อาชี พ เมื่ อ ได้ เ ข้ า มาเป็ น นักศึ กษาภาควิชาภาษาญี่ปุ่ น ความฝั นของเธอเหมือน กับคนเรียนภาษาทั่วไปคือ อยากเป็นล่ามแปลภาษา ท�ำงานบริษัททัว่ ไป แต่ระหว่างที่ยังเป็นนักศึ กษาชัน้ ปี ที่ 3 เธอมีโอกาสได้ทุนไปเรียนภาษาญี่ ปุ่ นที่ประเทศ ญี่ ปุ่ นหนึ่ ง ปี ท�ำให้ น้ อ งนุ้ ย เรี ย นจบช้ ากว่ า เพื่ อ น รุ ่นเดียวกันหนึ่งปี แต่กลับเป็นจุ ดเริม่ ต้นให้เธอเปลี่ยนใจ จากล่ามแปลภาษามาเป็นครู “ตอนกลับมาเรียนปี 4 ไม่มีเพื่อน ก็เลยใช้ เวลาว่าง ให้เป็นประโยชน์ด้วยการรับสอนพิเศษภาษาญี่ปุ่ น เลย ท�ำให้รู้สึกว่าการสอนหนังสือเป็นความสนุก และเป็น อาชี พ ที่ มี ค วามสุ ข อาชี พ หนึ่ ง หลั ง จากเรี ย นจบ ปริ ญ ญาตรี ก็ ส อบชิ ง ทุ น ได้ ก ลั บ ไปเรี ย นปริ ญ ญาโท ต่อที่ประเทศญี่ปุ่ นอีกครัง้ วิชาที่เรียนก็คือ การสอน ภาษาญี่ปุ่ น เลยแอบคิดเล่นๆ ว่าถ้าได้กลับมาสอนที่ ทับแก้วคงจะดี ปรากฏว่าอาจารย์ชวนให้มาสอนจริงๆ เพราะอาจารย์ ก็ อ ยากได้ ค นที่ เ ป็ น ลู ก หม้ อ จะได้ รู้แนวทางการเรียนการสอนของที่น่ีดีอยู ่แล้ว ก็เลย ได้กลับมาสอนที่ทับแก้วประมาณ 2 ปี ได้แล้วค่ะ” อาจารย์สาววัยยี่สิบปลายๆ เล่าต่อว่า แม้ชีวิตใน ทับแก้วทัง้ ในช่ วงที่เป็นนักศึ กษา และปั จจุ บันเปลี่ยน
Blue Letter | 14
สถานะมาเป็นครูจะราบเรียบ ไม่มีเรื่องราวหวือหวา ตื่นเต้นมากนัก แต่เธอมีความสุขมากที่ได้เป็นส่วนเล็กๆ ส่วนหนึ่งของบ้านหลังนี้ ถึงทางที่เธอเลือกนัน้ อาจจะ ได้ รั บ ค่ า ตอบแทนไม่ ม ากมายเท่ า กั บ เพื่ อ นร่ ว มสาขา วิชาคนอื่นๆ ที่ส่วนใหญ่เลือกเป็นล่ามแปลภาษาให้กับ บริษัทใหญ่โตอย่างที่เธอเคยใฝ่ หา “เลือกความสุขค่ะ แล้วการสอนหนังสือก็เป็นงาน ที่ ส นุ ก มากจริ ง ๆ เป็ น ล่ า มอาจจะเงิ น เดื อ นสู ง กว่ า เป็นเท่าตัว แต่ก็เหนื่อยและดูจะไม่ค่อยมีความสุขเท่าไหร่ อีกอย่างเราค่อนข้างจะผู กพันกับทับแก้วมาก เพราะ ตอนเป็นนักเรียนมัธยมก็เป็นนักเรียนสาธิต ศิ ลปากร นับว่าโชคดีท่ีได้กลับมาอยู ่ท่ีน่ีอีกครัง้ ถือว่าได้กลับมา ตอบแทนบุ ญคุณอาจารย์ด้วยค่ะ “ดีใจ ที่ยังอยู ่ในวังวนที่มีแต่ความสุขแห่งนี้ ในฐานะ ลูกหม้อตัวเล็กๆ คนหนึ่ง ก็จะขอท�ำหน้าที่ท่ีได้รับมอบ หมายให้ดีท่ีสุด เราอาจไม่สามารถมีแผนการอะไรใหญ่ โตที่ จ ะช่ วยพั ฒ นาบ้ า นหลั ง นี้ใ ห้ ก้ า วหน้ า ต่ อ ไป แต่ ก็ จะขอท�ำหน้าที่ครูของคณะอักษรศาสตร์ มหาวิทยาลัย ศิลปากรให้ดีท่ีสุด ขอเป็นฟันเฟื องเล็กๆ ชิน้ หนึ่งที่ช่วย ให้คณะ ให้มหาวิทยาลัยขับเคลื่อนต่อไปอย่างแข็งแกร่ง อาจจะไม่มาก แต่ก็จะท�ำให้ดีท่ีสุดอย่างสุดก�ำลัง”
Blue Letter | 15
Blue Letter | 16
ด้วยรักและหวงแหน ปวริส มีนา อักษรศาสตร์ ศิลปากร รุ ่น 38 ปั จจุ บันเป็นอาจารย์ประจ�ำสาขาการละคร อีกหนึ่ง “ลูกหม้อ” ที่ นอกจากจะเป็นเรือจ้าง มีหน้าที่ถ่ายทอดวิชาความรู้ให้กับรุ ่นน้องที่เป็นลูกศิษย์แล้ว “อาร์ม” ยังเป็นหัวเรี่ยวหัวแรง ส�ำคัญของคณะละครสมัครเล่นทับแก้ว ซึ่งเน้นการท�ำละครในสมัยรัชกาลที่ 6 เป็นส�ำคัญ “อาชีพครู คืออาชีพที่อยู ่ในความคิดของผมมาโดยตลอด เพียงแต่ไม่ได้จ�ำกัดสถานะว่าจะต้องเป็นครูสอน นักเรียนระดับชัน้ ไหน ความฝั นตัง้ แต่เด็กเลยจริงๆ อยากเป็นครูบ้านนอกด้วยซ�้ำไป ความที่เป็นคนขอนแก่น ก็เลย รู้สึกมีความสุขกับการได้ใช้ ชีวิตในชนบทมากกว่า” เมื่อสิง่ ที่ตงั ้ ใจตัง้ แต่วัยเยาว์ ส�ำเร็จเป็นความจริงได้ ในที่ สุด อาร์ ม จึง ตั ง้ ใจกับการเป็ นครู มาก อาร์ ม ว่ า นอกจากจะได้ท�ำในสิ่งที่ตัวเองรักแล้ว เขายังได้อยู ่ในที่ ที่เป็นที่รักยิ่งอีกด้วย ซึ่ งเรื่องราวดีๆ เหล่านีอ้ าจจะไม่ เกิ ด ขึ้ น เลย ถ้ า เขาไม่ ไ ด้ รั บ โอกาสจาก ครู โ อ๋ หรื อ ผู ้ช่วยศาสตราจารย์ ภัธทรา โต๊ะบุ รินทร์ นัน่ เอง “จริงๆ ผมเรียนจบปริญญาตรีเอกภาษาไทย โท ภาษาอั ง กฤษ แต่ ล ะครเป็ นอี ก หนึ่ ง สาขาวิ ช าที่ เลือกเรียน ส่วนปริญญาโทก็จบที่ทับแก้ว แล้วก็สาขา วิชาไทยอีกเหมือนกัน แต่ผมค่อนข้างมีความผู กพัน กับการท�ำละคร ตลอดเวลาที่เรียนทัง้ ปริญญาตรีและ ปริญญาโท ก็ได้เล่นละคร ช่ วงเรียนปี 3 ปี 4 มีโอกาส ก�ำกับละคร ซึ่ งเป็นละครของมหาวิทยาลัยเนื่องในวัน สมเด็จพระมหาธีรราชเจ้า ช่ วยอาจารย์กัญญารัตน์ บุ กเบิกงานด้านนีม้ าโดยตรง “ก่อนหน้าที่จะมาเป็นอาจารย์ประจ�ำสาขาการละคร ระหว่างเรียนปริญญาโทผมได้ช่วยเป็นอาจารย์รับเชิ ญ สอนวิ ช าภาษาไทยเพื่ อ การสื่ อ สาร ให้ กั บ ภาควิ ช า ภาษาไทยด้วย จริงๆ ก็ไม่ได้คิดว่าจะเป็นอาจารย์สอน ละครหรือภาษาไทย หลังจากจบปริญญาโท ก็ลองไป สอนโรงเรียนมัธยม ที่จังหวัดชลบุ รี เพื่อค้นหาตัวเอง แต่สุดท้าย เมื่อครูโอ๋โทรศัพท์มาถามว่าสนใจจะกลับมา เป็นอาจารย์สอนละครที่ทับแก้วมัย้ ผมขอเวลาครูโอ๋ คิดนานมากครับตัง้ 1 ชัว่ โมง แล้วก็รีบโทรศัพท์กลับไป ตอบตกลงกับครู โอ๋ทันที เพราะตัดสินใจได้ไม่ยากเลย
โอกาสที่ จ ะได้ ก ลั บ ไปท�ำงานให้ กั บ คณะอั ก ษรศาสตร์ ที่ เ รารั ก โอกาสที่ ไ ด้ ท�ำงานตอบแทนบุ ญคุ ณ ครู บาอาจารย์ ม าอยู ่ ต รงหน้ า แล้ ว ไม่ มี เ หตุ ผ ลที่ ผ มจะ ปฏิเสธได้เลย” แม้ว่าบทบาทจะเปลี่ยนไป ความสนุกของการเป็นครู อาจไม่มากเท่ากับเมื่อครัง้ ยังเป็นนักศึ กษา แต่ความรัก ในงานละคร ความรักในอักษรศาสตร์ไม่เคยลดน้อย ถอยลงไปเลย “ถามว่าอักษรศาสตร์ให้อะไร อักษรศาสตร์ให้ชีวิต ผมครับ อักษรศาสตร์สอนให้ผมเข้าใจตัวตนของผม ยิง่ ขึน้ สอนให้ผมเข้าใจชีวิต สอนให้รู้ว่าการด�ำเนินชีวิต บนเส้นทางความเป็นมนุษย์ท่ีแท้จริงเป็นยังไง สอนให้ ผมเข้าใจคนรอบข้าง สอนให้ผมเข้าใจวิธีการท�ำงานกับ คนในสังคม สอนให้ผมรู้จักพู ด รู้จักคิด รู้จักวางแผน ในการด�ำเนินชีวิต และทัง้ หมดนีค้ ือหน้าที่ท่ีผมจะต้อง สอนให้เด็กอักษรฯ ทุกคนได้รู้จักและเข้าใจเหมือนอย่าง ที่ผมได้รับมา “ด้วยความเป็นลูกหม้อยิง่ ท�ำให้ผมได้เห็นว่าเมื่อ 10 ปี ก่ อ นคณะอั ก ษรศาสตร์ เ ป็น ยั ง ไง และสิ่ง ที่ ลู ก หม้ อ อย่างผมต้องท�ำคือ ท�ำทุกอย่างให้ดีขึ้น ผมยินดีให้ ความช่ วยเหลื อ อาจารย์ ทุ ก ท่ า นเสมอ รวมถึ ง จะ พยายามดูแลคณะอักษรฯ ของเราให้ดีท่ีสุด ผมก็รัก คณะไม่ต่างจากศิ ษย์เก่าทุกคน แล้วก็หวงแหนคณะ ไม่ ต่ า งจากพี่ ๆ ผมจึ ง อยากดู แ ลรั ก ษาคณะอั ก ษรศาสตร์ของเราให้ดีท่ีสุดครับ”
Blue Letter | 17
Blue Letter | 18
02
HAPPY EATER อาหารการกิน
Blue Letter | 19
กินคลีนทำ�ไม ทำ�ไมต้องกินคลีน สุธิดา จันทราบุ ตร (ฝน) : Arts 29, แม่ค้าขนม | Acting Coach
You Are What You Eat ดูจะเป็นการเริม่ ต้นบทความที่ Cliché พอควร แต่มันก็เป็นความจริงที่ปฏิเสธไม่ได้ และ ดูจะเข้ากับคอนเซป็ ท์ท่ที ีมงานบรีฟผู ้เขียนมา เขาสงสัยว่า ท�ำไม ท�ำไม และท�ำไม ผู ้เขียนจึงมีวิถีชีวิตการกินที่มนุษย์ ผู ้หลงรักเนือ้ สัตว์ทัง้ หลายอาจจะเข้าใจยาก และอะไรท�ำให้เลือกที่จะกินแบบนี้ และไอ้ “แบบนี”้ คือ “แบบไหน”
หลายต่อหลายปี มาแล้ว ที่ชีวิตผู ้เขียนมีแต่แป้ ง ผัก ปลา และอาหารทะเลในบางครา พวกเนือ้ แดงต่างๆ อย่างเนือ้ หมู เนือ้ วัว เนือ้ แกะ หรือแม้กระทัง่ เนือ้ ไก่ ผู ้ เ ขี ย นแทบไม่ ไ ด้ แ ตะ บางชนิ ด อาจจะมี ชิ ม บ้ า งเวลา ท�ำอาหารให้คนอื่น และหลายๆ ครัง้ จ�ำเป็นต้องชิ ม เพราะเคยท�ำงานในต�ำแหน่ ง เชฟและผู ้ ช่ วยเชฟอยู ่ ท่ี คาเฟ่ แห่งหนึ่งในซิ ดนีย์ จึงเป็นหน้าที่ท่ีเราต้องเรียนรู้ และเข้าใจรสชาติของอาหารนัน้ ๆ แต่ถ้าท�ำหรือซื้อให้ ตัวเองก็จะมีแค่ปลาและซีฟู้ด จริงๆ เวลาไปไหนมาไหน จึ ง ดู เ หมื อ นคนกิ น ยาก ชี วิ ต ดั ด จริ ต ราวกั บ อ่ า น หนั ง สื อ ชี ว จิ ต จนขึ้น สมอง เคร่ ง ครั ด โอเว่ อ ร์ อ ลั ง ระมั ด ระวั ง ในการกิ น สุ ด พลั ง ความจริ ง แล้ ว เคยตึ ง Blue Letter | 20
มากกว่ า นี้อี ก นะคะ เพราะผู ้ เ ขี ย นเคยเป็ น มั ง สวิ รั ติ กิ น แค่ ไ ข่ อ ยู ่ ห นึ่ ง ปี เต็ ม ๆ แต่ เ พราะเกิ ด ความผิ ด ปกติ บางอย่างกับร่างกาย เนื่องจากท�ำงานหนักแต่ได้รับ โปรตีนไม่เพียงพอ ท�ำให้ร่างกายอ่อนแรง ป่ วยไข้ ไม่ได้ ไปพบแพทย์แต่อย่างใด เพราะค่ารักษาที่ซิดนีย์แพง จึ ง แค่ สั ง เกตการณ์ แ ล้ ว สรุ ป เอาว่ า อาการป่ วยน่ า จะ มาจากร่างกายได้รับสารอาหารไม่เพียงพอ อาจจะผิด จะถูกก็ ต้อ งขออภั ยส�ำหรั บคนทานมั งสวิ รั ติอยู ่ นะคะ แต่นั่นก็เป็นเหตุให้ผู้เขียนตัดสินใจกลับมาทานเนือ้ สัตว์ อีกครัง้ แต่ก็เลือกเฉพาะปลาและสัตว์ทะเล จริงๆ แล้ว คุณกินอะไรผู ้เขียนก็กินร่วมด้วยได้ ขอแค่ให้จานนัน้ มี ผั ก อยู ่ และก็ ไ ม่ ไ ด้ รู้ สึ ก น้ อ ยเนื้อ ต�่ำ ใจที่ ค นรอบตั ว
กินเนือ้ ชัน้ ดี ส่วนเราคีบแต่ผักบุ ้ง กะหล�ำ่ หรือเห็ดฟาง อย่างอาหารที่บ้าน เวลาแม่ท�ำอะไรก็กินร่วมกับเขาได้ ไม่ต้องท�ำแยก แค่เราไม่กินส่วนเนือ้ สัตว์ คัดเข้าปาก เฉพาะผัก เต้าหู้ ไข่ ปลาเท่านัน้ ซึ่งส่วนใหญ่ไม่รู้สึก อยากเนือ้ อื่นๆ จริงๆ แต่ถ้ารู้สึกอยากกินขึน้ มาก็จิม้ ชิ มเลย ไม่ได้เคร่งแบบไม่นะ ไม่ อย่ากิน อย่ามอง! จ�ำได้ว่ามีอยู ่ครัง้ หนึ่ง น้องๆ และเพื่อนๆ ที่สนิทชวนไป กิ น อาหารจี น ในภั ต ตาคารแห่ ง หนึ่ ง เมนู ขึ้น ชื่ อ ก็ คื อ เป็ดย่างน�ำ้ แดง พวกนางก็เป็นห่วงว่าเราจะกินได้เหรอ เราก็บอกไม่เป็นไรฉันกินคะน้าได้ พวกนางก็ โอ๊ยๆๆ ตายแล้ว จะคุ้มมัย้ นัน่ แต่ก็ไปกัน แล้วรู้สึกว่าผู ้เขียน ก็จะจิม้ ชิมเป็ดไปค�ำนึงเหมือนกัน
กลั บ มาที่ ค�ำถามว่ า ท�ำไมและอะไรที่ ท�ำให้ เ รา ตั ด สิ น ใจกิ น อาหารประเภทนี้ ผู ้ เ ขี ย นเลิ ก กิ น เนื้อ วั ว ตัง้ แต่มัธยมปลาย เนือ้ หมู น่าจะเลิกสมัยเรียนทับแก้ว ช่ วงประมาณปี 2540-43 เนื้อ ไก่ ไ ม่ ไ ด้ ท�ำหรื อ ซื้ อ ให้ตัวเองกินเลยก็ไม่น่าจะต�ำ่ กว่าสี่ปี ถ้าให้ลองไตร่ตรอง ดูว่าท�ำไมถึงเลือกทางนี้ เหตุผลก็น่าจะมาจากสองส่วน ค่ ะ หนึ่ ง คื อ พอกิ น แล้ ว รู้ สึ ก ไม่ ดี ต่ อ ร่ า งกาย เช่ น ท้องอืด ท้องเฟ้ อ ย่อยยาก ซึ่งผู ้เขียนได้ทราบมาว่า คนเลือดกรุ ๊ปบีแบบตนเอง ร่างกายจะเหมาะกับอาหาร ประเภทแป้ ง และปลา ไม่เหมาะกับพวกสัตว์ใหญ่ท่ยี ่อย ยากทัง้ หลาย ส่วนเหตุผลที่สองก็คือพอกินแล้วไม่ดี ต่อจิตใจ คือไม่ชอบทัง้ รสชาติ รู้สึกกลิน่ แรง และมี Blue Letter | 21
ความรู้ สึ ก ลึ ก ๆ ว่ า เรากิ น แค่ ท่ี ร่ า งกายเราต้ อ งการ ก็น่าจะพอ พวกเนือ้ วัว หมู ไก่ ก็ละไป ส่วนปลา และ สั ต ว์ ท ะเลนี่ ยั ง ชอบรสชาติ และร่ า งกายยั ง ต้ อ งการ โปรตี น บางอย่ า งอยู ่ ก็ เ ลยยั ง จั ด อย่ า งต่ อ เนื่ อ ง และดู เ หมื อ นทุ ก วั น นี้ จ ะกิ น ปลาและไข่ เ ยอะขึ้ น กว่ า แต่ก่อนมาก เนื่องจากหันมาออกก�ำลังกาย และศึ กษา เรื่องอาหารการกิน ทีนพ ี้ อเราไม่กินไก่ ตัวเลือกเรา ในการท�ำอาหารสุขภาพก็หายไปเยอะ เพราะอกไก่ดูจะ เป็นส่วนที่คน Eat Clean นิยมกัน เนื่องจากโปรตีนสูง และไขมันต�ำ่ แต่ยังค่ะ เรายังไม่หมดทางเลือก เพราะ น้องปลาและน้องไข่ก็เป็นอีกแหล่งโปรตีนส�ำคัญ แถมให้ ไขมันในปริมาณที่ร่างกายต้องการ ถ้ากินในปริมาณที่ เหมาะสม เมื่อหันมาเอาดีทางนี้ รู ปร่างหน้าตาของ อาหารจึงมีสัดส่วนคล้ายๆ ที่เขาแนะน�ำกันคือ จะมีข้าว ประมาณครึ่งถึงหนึ่งก�ำมือ เนือ้ ปลาหรือไข่ประมาณ
Blue Letter | 22
หนึ่ ง ถึ ง สองขี ด และที่ เ หลื อ จะเป็ น ผั ก แบบถมเข้ า ไป การกินอาหารสุขภาพ ผักจึงไม่ใช่ อุปสรรค เพราะชอบ มากถึงมากที่สุดไม่เคยฝื น แต่ตัวขัดขวางจริงๆ คือ โซเดียม เพราะเป็นคนชอบอาหารรสจัด ปู ปลาร้า ปลาเค็ม ย�ำ ต�ำ แกง เปรีย้ ว เค็ม เผ็ด ดองเค็ม รสเด็ ด ๆ จั ด มาได้ เ ลย ผลก็ คื อ ร่ า งกายบวมน� ้ำ ลดน�ำ้ หนักยาก ด้วยเหตุนี้ ผู ้เขียนจึงก้าวเข้าสู่ขัน้ ตอน ต่อไปคือเริม่ ควบคุมปริมาณคาร์โบไฮเดรต และโซเดียม (บ้าง) และหันมาปรุ งอาหารเอง หรือถ้าซือ้ ก็จะบอกว่า ไม่ใส่ผงชู รส ของดองสุดโปรดก็ต้องลดๆ ลงหน่อย และ ก็ เ ริ่ ม ปลู ก ผั ก กิ น เอง หลั ง จากได้ แ รงบั น ดาลใจจาก ภาพยนตร์ญ่ีปุ่ น Little Forest และก็ถือวิสาสะตัง้ ชื่อ แปลงผักตามชื่อภาพยนตร์อย่างเสร็จสรรพ ผลผลิต ส่ ว นใหญ่ จ าก Little Forest ฉบั บ ไทยก็ ดู ง่ อ ยๆ อ่ อ นเปลี้ย เพราะเป็ น มื อ ใหม่ หั ด ปลู ก แต่ มั น ได้ ค วาม
ภูมิใจ และได้รู้ขัน้ ตอนในการผลิตว่าต้องใช้ เวลา จึงเห็น คุณค่าและรักน้องๆ ทุกต้น และพอน้องๆ โตทันกิน จะบริโภคทุกค�ำอย่างบรรจงและสนิทใจมาก เพราะเรารู้ ว่าพวกนางต่อสู้เพื่อเติบโตและไร้ซ่ึงสารพิษ การกินในรู ปแบบนี้ส�ำหรับคนทั่วไปอาจจะรู้สึกว่า เฮ้ ย! แก น่าเบื่อไปป่ ะ กินอะไรเดิมๆ เซ็ง ร่างกาย แคระแกร็ น ความรู้ สึ ก ส่ ว นตั ว คื อ วั ต ถุ ดิ บ เดิ ม ๆ เราสามารถท�ำอะไรได้หลากหลาย แถมกลับกลายเป็น เรื่องสนุกไปเสียอีกว่า วันนี้เราจะเอาสิ่งเดิมๆ นี้มา สร้ า งสรรค์ เ ป็ น อะไรใหม่ ๆ ได้ บ้ า ง การท�ำอาหาร จึงกลายเป็นความสนุกอย่างหนึ่ง นอกจากนี้ ชี วิต ของผู ้เขียนก็ยังมีขนมมาแต่งเติมสีสันให้หลากหลายขึน้ เนื่องจากอาชีพปั จจุ บันคือ “แม่ค้าขนม” จึงหนีไม่พ้นที่ ต้องชิมจุ ๊บชิมจิบ๊ ลองโน่นนี่ตลอดเวลา และก็ดูจะชอบ เสี ย ด้ ว ย แต่ ก็ พ ยายามกิ น ในปริ ม าณที่ พ อเหมาะ
พอควร ชีวิตผู ้เขียนจึงค่อนข้างยืดหยุ ่น ไม่ตึงและก็ ไม่ได้หย่อนจนเกินไป คลีนมัง่ ไม่คลีนมัง่ ตามวาระ ให้เข้า กับคอนเซป็ ท์ประจ�ำตัว “ก�ำลังก็ออก อาหารสุขภาพก็ กิน ขนมก็ไม่เคยพร่อง” สิง่ ที่ท�ำอยู ่นี้ ผู ้เขียนก็ไม่ได้ยืนยันนะคะว่าเป็นทางที่ดี ที่สุดส�ำหรับตนเอง แต่เท่าที่สังเกต สุขภาพร่างกายและ สุขภาพใจดีขึน้ แบบคงเส้นคงวา นานๆ ทีจะมีอาการ ปวดหัวตัวร้อน ซึ่งถ้าเป็นก็จะฟื้ นเร็วมากๆ อย่างไร ก็ตาม ในอนาคตผู ้เขียนอาจจะกลับไปกินหมู เห็ดเป็ดไก่ เหมือนเดิมก็เป็นได้ ชี วิตคือการเรียนรู้กายและใจของ ตนเอง เพียงแต่รู้สึกว่าตอนนีม้ ีความพึงพอใจในสิง่ ที่ ท�ำและสิง่ ที่เป็น ไม่ได้ฝืน จึงให้มันไหลไป ไหลไป เช่ นเดียว กับสายน�ำ้ ก็เท่านัน้ เอง
Blue Letter | 23
Blue Letter | 24
03
HEALTH
สุขภาพดีไม่มีขาย
Blue Letter | 25
ดึงสติกันหน่อย แล้วค่อยปล่อยชีวิตไปต่อ ทวารัตน์ หงษ์นคร (โหน่ง) : Arts 33 ยังหางานตัวเองไม่เจอ
ก่อนที่จะลุกขึน้ มาเปลี่ยนแปลงตัวเอง ผมก็ใช้ ชีวิตเหมือนผู ้คนในสังคมรีบเร่งทัว่ ไป นัน่ คือ การตะบีต้ ะบันท�ำงาน หาเงิน เพื่อน�ำมาจับจ่ายซือ้ สิง่ ที่อยาก จนกลายเป็นผู ้บริโภคชัน้ ดี ของระบบสายพานขนาดใหญ่ท่ชี ื่อ บริโภคนิยม คือเราบริโภคทัง้ ๆ ที่บางทีก็ไม่ได้ต้องการจริงๆ วิถีบริโภคเช่ นนี้เองที่น�ำไปสู่พฤติกรรมการบริโภคเกินจ�ำเป็น จนกระทัง่ ผมเริม่ สงสัยในการบริโภคของตัวเอง ผมพบ ความไม่สมเหตุสมผลในการบริโภค และคิดว่า ไม่ได้การละ เราควรเปลี่ยนตัวเองจากจุ ดนัน้ ตอนนัน้ ผมมีโจทย์ 2-3 ข้อวนเวียนอยู ่ในหัว.... ......เราต้องใช้ เวลาเสาะหาดุลยภาพของชีวิตให้เจอ ......ชีวิตที่ดีต้องมีทางเลือกมากกว่าหนึ่งเสมอ และ ......เรามีเจตจ�ำนงที่อยากจะเปลี่ยนชีวิตนี ้ เดี๋ยวนี ้ ไม่โทษบุ ญท�ำกรรมแต่ง และไม่ต้องรอเกิดใหม่ชาติหน้า จากค�ำตอบที่ได้จากค�ำถามเหล่านัน้ ผมได้สร้าง ปฏิบัติการขึน้ มาชุ ดหนึ่ง เพื่อดูแลตัวเองให้มีชีวิตอยู ่ในกระแส บริโภคนิยมอันเชี่ยวกรากได้นานขึน้ ซึ่งมันมีผลพลอยได้อย่างเรื่อง สุขภาพ และ รายรับรายจ่าย ดังต่อไปนี้
ความมั่นคงทางอาหาร วิกฤตน�ำ้ ท่วมปี 2554 ท�ำให้ระบบทุกอย่างใน กทม. ตายสนิท ที่ส�ำคัญมัน ท�ำให้ ผ มตื่ น ตะลึ ง ในความคลอนแคลนของปากท้ อ ง คนเมืองที่ถูกผู กอยู ่กับ supply chain ของนายทุน ไม่ก่เี จ้า จากเหตุการณ์ครัง้ นัน้ ผมเริม่ หันมาสนใจเรื่อง ความมัน่ คงทางอาหาร เริม่ จากการปลูกผักที่ขนึ้ ง่ายๆ ไว้ทานเองในบริเวณที่พักอาศัย ด้วยความเชื่ อที่ว่า ผักแปลงเล็กๆ ในวันที่เราไม่ได้เผชิ ญวิกฤตมันจะช่ วย ประทั ง ความหิ ว ในวั น ที่ เ ราต้ อ งเผชิ ญ กั บ วิ ก ฤตได้ อย่างน้อยเราก็มี know how และ พร้อมกว่าคนอื่น ไปแล้วหนึ่งเท่าตัว นอกจากผั ก ผมพยายามใส่ ใ จข้ า วที่ ตั ว เองกิ น มากขึ้ น โดยเปลี่ ย นบทบาทจากผู ้ บ ริ โ ภคมาเป็ น ตั ว ประสานระหว่าง คนท�ำนา และ คนกินข้าว ที่อยู ่ รอบตั ว ผม ผมอยากให้ ค นกิ น ข้ า วรู้ ท่ี ม าของข้ า วที่ ตัวเองกินในแต่ละมือ้ ก่อนที่ผมจะเอาข้าวมาขายผมจะ คุยรายละเอียดของข้าวกับชาวนาทุกราย ซึ่งผมเชื่อว่า กระบวนการเหล่ า นี้ ช่ วยประกั น ความมั่ น คงของ ปากท้องได้ในระดับหนึ่ง แม้เราไม่ได้กลายเป็นชาวนา ปลูกข้าวกินเอง แต่เราก�ำลังส่งสัญญาณบางอย่าง ถึงชาวนาแทนที่จะปล่อยให้เสียงผู ้บริโภคเป็นเสียงเงียบ เวลาที่ข้าวถูกขายผ่านบริษัทขายข้าวขนาดใหญ่ Blue Letter | 26
ออกก� ำ ลั ง กายกั น เถอะ สมั ย ผมเรี ย นระดั บ มัธยมศึ กษา ผมเป็นเด็กเรียนที่ไม่ชอบออกก�ำลังกาย เอาเสียเลย ผมชอบที่จะเข้าห้องสมุ ดอ่านหนังสือ ใช้ เวลากับการบ้านและการอ่านต�ำราตามประสาเด็กเรียน ทัว่ ไป ผมเริม่ ชอบการออกก�ำลังกายก็เมื่อได้เข้าเรียน ที่ทับแก้ว ทุกเย็นผมจะต้องขี่รถเครื่องไปที่คอร์ทเทนนิส แถวคณะจิ ต รกรรมฯ ซึ่ ง อยู ่ ใ กล้ กั บ ทางรถไฟหลั ง มหาวิทยาลัย ช่ วงนัน้ เป็นช่ วงที่ผมมีความสุขจากการ ออกก�ำลังกายมากๆ รู้สึกว่าระบบต่างๆ ของร่างกาย ท�ำงานได้ดี จากเด็กที่เคยอ้วนน�ำ้ หนักตัวเกือบร้อย กิโลกรัม มาถึงช่ วงที่ผอมที่สุดในชีวิตคือประมาณปี 3 ผมหนักไม่ถึง 60 กิโลกรัม นอกจากสุขภาพร่างกาย ที่ดีมันยังท�ำให้เราเป็นคนที่มีไฟคิดริเริ่มหยิบจับท�ำอะไร ที่เป็นรูปธรรมด้วย คมนาคมสะดวก ตอนเรียนจบใหม่ ๆ ผมเคยคิดจะ ขับรถยนต์แบบคนอื่น คือพอเริม่ ท�ำงาน คุณพ่อก็ให้ รถยนต์ท่ีบ้านไปขับแบบไม่ต้องซือ้ หา พอขับรถยนต์ไป สักพัก ผมคิดว่ารถยนต์ส่วนบุ คคลช่ วยให้เราสะดวก สบาย ทว่าไม่ใช่ ความยัง่ ยืนในการเดินทาง แถมยังท�ำให้ เราต้องเผชิญกับสภาวะเคร่งเครียดมากขึน้ ไปอีกเพราะ ไม่ว่ารถยนต์จะราคาถูกแพงแค่ไหน สุดท้ายก็มาติดอยู ่ บนถนนเหมือนกัน หรือเมื่อมองมาที่รถไฟฟ้ า การซือ้
Blue Letter | 27
ตั๋ ว ที่ ร าคาแพงขึ้ น ในขณะที่ ค นอั ด กั น แน่ น ยิ่ ง กว่ า ปลากระป๋ องในชัว่ โมงเร่งด่วน บวกกับสภาพขบวนรถ ที่ทรุ ดโทรมซึ่ งหลายๆครัง้ มักจะมาพร้อมการประกาศ ขออภัยระบบที่ขัดข้องชัว่ คราว ผมรู้สึกว่าการใช้ ชีวิต ภายใต้ ร ะบบคมนาคมแบบนี้ท�ำให้ ชี วิ ต ของเราเครี ย ด มากขึน้ และสุขภาพเราจะแย่ลงทุกวัน ผมจึงเริ่มคิดที่จะเปลี่ยนวิธีการเดินทางของตัวเอง มาเป็น จักรยาน เป็นเวลาเดียวกับกระแสจักรยาน ก�ำลังมาแรง ผมจึงไม่รอช้ าที่จะปั่ นจักรยานไปท�ำงาน ชี วิ ต ผมปั่ น จั ก รยานไปท�ำงานอยู ่ ป ระมาณ 2-3 ปี ระหว่ า งที่ ปั่ น ไป ผมก็ พ บว่ า ในขณะที่ เ ราพยายาม ใช้ ชีวิตช้ าลง แต่คนอื่นบนท้องถนนไม่ได้ช้ากับเราด้วย การเคารพผู ้ ใ ช้ ร ถใช้ ถ นนและยานพาหนะประเภทอื่ น และความมีน�ำ้ ใจไม่เคยอยู ่ในสามัญส�ำนึกของคนหลัง พวงมาลั ย หลายๆ คน ผมจึ ง เปลี่ย นตั ว เองมาเป็น คนเดิ น เท้ า และพึ่ ง พาระบบขนส่ ง มวลชนอย่ า งที่ พลเมื อ งในประเทศที่ เ จริ ญ แล้ ว เขาท�ำกั น ซึ่ งใน ความเป็นจริงระบบขนส่งมวลชนในบ้านเราล้าหลังมาก นะครั บ เราต้ อ งยอมรั บ และพยายามช่ วยกั น เปิ ด ประเด็ น ให้ สั ง คมเห็ น ปั ญหา และเชื่ อ มั่ น ว่ า ปั ญหา เหล่านัน้ มันก�ำลังจะดีขนึ้ ลดการบริโภค ผมได้รับค�ำบอกเล่าจากผู ้ใหญ่ท่ี ผมนับถือคนหนึ่ง เกี่ยวกับสุขภาพของเส้นผมบนศรีษะ แกเสนอว่ า เมื่ อ เส้ น ผมและหนั ง ศรี ษ ะของเราเผชิ ญ กับฝุ ่ นควันและมลภาวะมาทัง้ วัน เวลาจะสระผมลอง สระด้วยน�ำ้ เปล่าหรือน�ำ้ อุ ่นๆ เพื่อชะล้างสิง่ สกปรกและ
Blue Letter | 28
คราบไขมันก็น่าจะพอแล้วส�ำหรับการดูแลรักษาเส้นผม ไม่ ต้ อ งเอาสารเคมี ใ นแชมพู ชโลมลงไปบนหั ว ซ�้ ำอี ก หลั ง จากนั ้ น มาผมก็ ล องสระหั ว ด้ ว ยน� ้ ำ เปล่ า อยู ่ ประมาณเดื อ นนึ ง พบว่ า อั ตราการร่ ว งของเส้ น ผม น้อยลง ส่วนแชมพู จะใช้ ก็ต่อเมื่อมีเหงื่อหมักหมมบน ศรีษะมากกว่าปกติ นัน้ หมายความว่าผมจะใช้ แชมพู ประมาณ 2-3 ครัง้ ต่ออาทิตย์ กรณีแชมพู เป็นกรณี ตัวอย่างของการลดบริโภคที่ให้ผลดีหลายต่อ ซึ่งจริงๆ ผมลดการบริโภคหลายๆ อย่างในชี วิตเยอะมากครับ แต่ แ ชมพู เป็ นตั ว อย่ า งที่ ใ กล้ ตั ว ที่ สุ ด และเราก็ คิดไม่ถึงว่าจะถูกบริษัทแชมพู ผู กตรรกะบางอย่างให้ เสพใช้ แชมพู อยู ่ทุกเมื่อเชื่อวัน ตั ้ง สติ แ ละอยู ่ กั บ ปั จจุ บั น เราก�ำลั ง อยู ่ ใ นสั ง คม ที่หมุ นเร็วขึน้ และผู ้คนทวีความรุ นแรงขึน้ ทัง้ ในแง่ของ ความคิดและการกระท�ำ ที่พ่ึงทางสังคมถูกบ่อนท�ำลาย จนผุ พัง ไม่ว่าศาสนา ผู ้รักษากฎหมาย นักการเมือง หรื อ แม้ แ ต่ ส ถาบั น ครอบครั ว เองก็ ไ ม่ ส ามารถเป็ น ที่พ่ึงพาให้กับเราในยามที่เราตกที่นัง่ ล�ำบากได้อีกต่อไป หน�ำซ�้ำเรายังอยู ่ในช่ วงที่วิกฤตการณ์สิ่งแวดล้อมและ ภัยธรรมชาติก�ำลังโถมเข้าใส่ วันนีม้ ี พรุ ง่ นีอ้ าจหมด เป็นเรื่องที่พระพุ ทธเจ้าแสดงธรรมไว้และยังใช้ ได้กับทุก สถานการณ์เสมอ อีกข้อที่พระพุ ทธองค์แสดงธรรม คือเรื่อง ปั จจุ บันขณะ ท่าน ติช นัท ฮันห์ กล่าวไว้ว่า มีแต่คนที่อยู ่กับปั จจุ บันขณะเท่านัน้ จึงจะรู้สึกตื่น และมีชีวิตชีวาอย่างแท้จริง เป็นคุณภาพที่ต่างจากคน ซึ่งฝั นถึงความสุขในอนาคต ใช้ ชีวิตราวคนหลงละเมอ
ลองตัง้ สติและท�ำปั จจุ บันขณะให้ดี ถึงเวลานัน้ เราอยากเปลี่ยนแปลงอะไรก็ได้ครับ ถ้าเราพิจารณาไตร่ตรอง อย่างรอบคอบแล้วว่าสิง่ ที่เราก�ำลังกิน ก�ำลังใช้ ก�ำลังเป็น มันไม่ดี มันก่อให้เกิดโทษ มันมากเกินไป มันน้อยเกินไป แยกแยะได้ว่า อะไรที่ใช่ กว่า และอะไรที่ไม่ใช่ เลย เราจะเปลี่ยนพฤติกรรมเดิม ๆ ที่เราเคยชินได้เดี๋ยวนัน้ ตรงนัน้ แล้ว สุขภาพใจสุขภาพกายจะดีอย่างไม่น่าเชื่อ
Blue Letter | 29
Blue Letter | 30
04
IT GADGET
อุปกรณ์ นวัตกรรม ร่วมสมัย
Blue Letter | 31
อริญชย์ เพ็ญศรี (เฟี๊ ยส) : Arts 35 MD : SOM KROB KID co.,ltd
to cc from subject
Blue Letter | 32
: : : :
บ.ก. Blue Letter ผู ้อ่านทุกท่าน arin.p capture หน้าจอการสื่อสารของคนปั จจุ บัน
to : เพื่อนคนหนึ่ง cc : ทุกคนที่เกี่ยวข้อง from : เพื่อนคนนี้ subject : แนะน�ำ app น่าสนุก เฮ้ ย!! ยู ว เพิง่ โหลด app เกม tap tap มาเล่นหว่ะ เป็นเกมแนว guitar hero อ่ะ หนุกน่าดูเลย แต่ต้องเสียตังค์ซือ้ เพลงฮิตๆ มาเล่นนะ แต่ไม่เป็นไรหรอก นายลองดูเล่นเพลงที่เขาต้องการโปรโมตดูก็ได้ เจ๋งทุกเพลงเลย มี dj คนนึง ชื่อ skrillex* เพลงแม่งมันฟุ ดๆ อ่ะ เกิดแน่นอนไอ้น่ี แล้วก็วง imagine dragon* ชื่อวงแม่งแปลกดีว่ะ ตอนแรก นึกว่าเล่นเพลง folk song ที่ไหนได้ เป็น rock เท่ๆ เลย วงนีก้ ็น่าจะเกิด ก็ดีนะ เห็นนายชอบฟังเพลง เกมนีก้ ็เป็น อีกช่ องทางให้รู้จักเพลงแปลกๆ แนวๆ ดีเหมือนกัน *skrillexDJ คนแรกๆ ที่แนะน�ำให้พวกเรารู้จักแนวเพลง dubstep เพลงเด่น “Bangarang” **imagine dragon เจ้าของเพลงฮิตอย่าง it’s time!!
Blue Letter | 33
to : เพื่อนคนนี้ cc : ทุกคนที่เกี่ยวข้อง from : เพื่อนคนหนึ่ง subject : (re)เกลียดอีน่จี ัง เราอ่านที่นายส่งข้อความเรื่องสาวซีวิคแล้วเราไม่ค่อย สบายใจว่ะ เราเองก็ใช้ แบล็คเบอรี่นะ เราพอเข้าใจเขาอยู ่ บ้างว่ะ เพราะเราเคยขับรถชนแล้ว text ไปบอกพ่อ กับ บอกประกันอ่ะ เพราะมันง่ายกว่าโทรนี่หว่า ก็ไม่ใช่ ว่า น้องเขาจะไม่ผิดหรอกนะ แต่อย่าเพิง่ ด่วนตัดสินไปกับ ภาพๆ เดียวที่เห็นในเฟซสิ เราแค่เคยขับรถชนหมาตาย ยังนอนไม่หลับไปหลายวันเลย แล้วนี่เขาชนคนตายไป หลายคนเลยนะ เขาจะไม่รู้สึกอะไรเลยเหรอ *ขอไว้อาลัยกับผู ้เสียชีวิตทุกคนครับ
Blue Letter | 34
to : เพื่อนคนนี้ cc : ทุกคนที่เกี่ยวข้อง from : เพื่อนคนหนึ่ง subject : (re)เกลียดอีน่ีจัง เราอ่านที่นายส่งข้อความเรื่องสาวซีวิคแล้วเราไม่ค่อย สบายใจว่ะ เราเองก็ใช้ แบล็คเบอรี่นะ เราพอเข้าใจเขาอยู ่ บ้างว่ะ เพราะเราเคยขับรถชนแล้ว text ไปบอกพ่อ กับ บอกประกันอ่ะ เพราะมันง่ายกว่าโทรนี่หว่า ก็ไม่ใช่ ว่า น้องเขาจะไม่ผิดหรอกนะ แต่อย่าเพิง่ ด่วนตัดสินไปกับ ภาพๆ เดียวที่เห็นในเฟซสิ เราแค่เคยขับรถชนหมาตาย ยังนอนไม่หลับไปหลายวันเลย แล้วนี่เขาชนคนตายไป หลายคนเลยนะ เขาจะไม่รู้สึกอะไรเลยเหรอ *ขอไว้อาลัยกับผู ้เสียชีวิตทุกคนครับ
to : ทุกคนที่เกี่ยวข้อง cc : from : คหสต subject : แม่งโคตรโง่อ่ะ ช่ วงนีอ้ ่านเฟสแล้วฮาความโง่ของคนมากเลยอ่ะ มีเพจ ตัน พากูไปสกลที แจกบ้านเว้ย โครงการอะไรรู้มยั ้ บ้าน.jpg shitๆ อยากจะข�ำเป็นภาษา minion มีคนแชร์ แบบหวังรางวัลกันอย่างจริงจังเยอะมาก เห็นๆ กันอยู ่ เลยนะว่าเพจปลอม ยังจะอุ ตส่าห์เอาจริงเอาจังกับเขา อีก ตอนแรกก็คิดนะว่าเพจพวกนีท้ �ำมาหลอกคนท�ำไม แต่ตอนนีร้ ู้ละว่าวิจารณญาณของคนต�ำ่ มากจริงๆ
to : gmail password = 1234 cc : ทุกคนที่เกี่ยวข้อง from : ประชาชน subject : (re)ดาวเดือน เอิม่ ...น้องๆ นี่เขามาเรียกร้องประชาธิปไตยนะพี่ ไม่ได้ มาประกวดดาวเดือน เขาแค่มีบางคนหน้าตาดีเท่านัน้ เอง แล้วก็จริงๆ เขาเริม่ มาจากการเรียกร้องให้หน่วย เล็กๆ ในสังคมอย่างชุ มชนที่เดือดร้อนจากการสร้าง เหมืองในจังหวัดขอนแก่นซึ่ งไม่ได้ผ่านการท�ำรายงาน ด้านสิง่ แวดล้อมใดๆ แต่มาจากการใช้ กฎอาญาสิทธิ์ ของคุณสมชาย (เห็นเหตุและผลในความเชื่อมโยงนีม้ ยั ้ ครับพี่ว่าท�ำไมเขาต้องมาในภาพที่ใหญ่ขึ้นไม่ใช่ แค่ด้าน สิง่ แวดล้อม) *google จะเก็บ record การ search ผ่าน cookie (รวมถึงวิธีการอื่นๆ เช่ น gps เป็นต้น) ท�ำให้ผลลัพธ์ การ search ต่างกันในแต่ละ user / สถานที่
Blue Letter | 35
to : ตัว cc :from : เค้า subject : ตอนที่เธอแชตเฟสบุ ๊คมา ชัน้ รู้นะว่าเธอพู ดไม่จริง ไม่ต้องถามหรอกว่ารู้ได้ยังไง แต่ท�ำแบบนีน้ ่ีดูถูกเรามากเลยนะ ชัน้ คาดหวังกับเธอไว้มาก แต่พอเป็นแบบนีแ้ ล้วก็ไม่อยากจะคาดหวังอะไรอีกแล้ว ครัง้ เดียวก็เกินพอ $^&%$*(W% $EQYOE^$#&^@&%$^&*!*(^( *เตือนภัย!! กรุ ณาปิ ด location service ทุกครัง้ ก่อนแชตนะจ๊ะ เดี๋ยวจะหาว่าไม่เตือน
Blue Letter | 36
ฝากถึงน้องๆ เพื่อนๆ พี่ๆ ทุกคนที่มีโอกาสอ่านนะครับ ในฐานะคนที่ท�ำงานด้าน marketing โดยเฉพาะเรื่อง สื่อออนไลน์ ทันทีท่ีมีการเชื่อมต่อ...ชีวิตของคุณก็อยู ่ในการรับรู้ของคนอื่นแล้ว ถ้าการรับรู้แบบนัน้ อยู ่ในสายตา ของคนแบบผมก็คงเป็นแค่ข้อมู ลที่เป็นประโยชน์ส�ำหรับการท�ำการตลาดทัว่ ๆ ไป แต่ถ้าอยู ่ในสายตาของบุ คคลอื่นๆ ก็อาจจะเป็นภัยกับตัวเองได้ แต่เพื่อไม่ให้วิตกกังวลมากจนเกินไป browser หลายตัวในท้องตลาดมีความปลอดภัย สูง เช่ น chrome และ firefox ข้อมู ลส่วนใหญ่จะถูกใช้ โดยผู ้ผลิตรายหลักเท่านัน้ เช่ น google หรือ facebook เป็นต้น รวมถึงหากเกิดการเชื่อมต่อ wifi หรือสัญญาณโทรศัพท์ ข้อมู ลนัน้ ๆ ก็จะไปอยู ่กับผู ้ให้บริการ เช่ น true Dtac หรือ ais เป็นต้น ซึ่งหน่วยงานที่ดูแลข้อมู ลตรงนีจ้ ะเฉพาะกลุ่มจริงๆ หน่วยงานอื่นก็ไม่สามารถเชคได้ ็ รวมถึง คนที่มีความรู้เชิง programming จริงจังพอที่จะเป็น hackers ได้ เชื่อว่า 99% เป็นเด็กเนิร์ดใจบริสุทธิ์ ที่ท�ำไป เพียงเพื่ออยากเอาชนะระบบเท่านัน้ หาได้คิดคดหรือกระท�ำด้วยความไม่บริสุทธิ์ใจจริงๆ เพราะถ้าเป็นแบบนัน้ จะสามารถมองออกได้ง่ายกว่ามาก อย่างเช่ นการตัง้ ชื่อเวบให้ใกล้เคียงกับเวบธุ รกรรมทางการเงิน เช่ น kasikkornbank.com หรือ wifi free จากไหนก็ไม่รู้ เป็นต้น
Blue Letter | 37
Blue Letter | 38
05
TRAVEL NOTE ท่องเที่ยวผ่านตัวอักษร
Blue Letter | 39
ไปพม่ากันครับ ตฤณกร แก้ววัฒนก�ำพล (ปอล) : Arts 28 ผู ้ก่อตัง้ 8lements Of ART Company Limited (Myanmar)
สวัสดีครับพี่น้องผองเพื่อนชาวบ้านสีฟ้าหลังคาสีเขียว ตอนนีเ้ ทรนด์อาเซียนมาแรงมากครับ วันนีผ้ มเลยจะมา ชวนออกนอกบ้าน “ไปพม่ากันครับ” ไม่ยุ่งยาก แล้วก็ยังเลือกได้ว่าอยากไปแบบฮิปสเตอร์แนว Traveller หรือ ไป สบายๆสไตล์ Tourist หรือจะออกแนวผสมผสานก็สุดแล้วแต่นะครับ
เริม่ จากการจองตัว๋ กันเลย มีหมดครับ ทัง้ หางแดง ปากเหลือง โบว์ฟ้า ป้ าม่วง มีหมดครับ ขึน้ อยู ่กับก�ำลัง ทรัพย์และความพึงใจ แต่ถ้าให้ผมแนะน�ำก็ ไม่ปาก เหลือง ก็หางแดงครับ เพราะบินแค่ชวั่ โมงเดียว เรียก ได้ ว่ า ตดไม่ ทั น หายเหม็ น ก็ ป ระกาศแลนดิ้ง แล้ ว ครั บ แต่ก่อนจะบินต้องท�ำวีซ่ากันก่อนนะครับ เพราะยังเป็น ประเทศที่ยังไม่มีการท�ำสนธิสัญญาตรวจคนเข้าเมือง (ชัว่ คราว) ระหว่างประเทศกัน (นี่ขนาดไม่มีสนธิสัญญา นะครั บ เรายั ง มี ป ระเทศนิ ว เมี ย นมาร์ กั น แล้ ว แถวๆ สมุ ทรสงคราม สมุ ทรสาคร) และส�ำหรับที่พักก็เลือกได้ ตามเวบไซต์ทวั่ ไปครับ แต่! โปรดระวัง เพราะรูปใน เว็ บ กั บ โลกแห่ ง ความจริ ง ของโรงแรมมั ก ห่ า งไกลกั น สุดกู่ ถ้ามากับทัวร์คงไม่เท่าไหร่แต่ถ้ามาเอง ก็ช่วย เตรียมใจเผื่อไว้บ้างนะครับ (หมายเหตุ: บทความนีเ้ ขียน ขึ้ น ก่ อ นที่ จ ะมี ข่ า วการท�ำบั น ทึ ก ข้ อ ตกลงระหว่ า ง รั ฐ บาลไทย-พม่ า เพื่ อ ยกเว้ น การขอวี ซ่ าในกรณี ท่ี พ�ำนักไม่เกิน 14 วัน ซึ่งถ้าประกาศอย่างเป็นทางการ เมื่อไหร่ เราก็สบายล่ะครับ) กลับมาที่การขอวีซ่า สถานทูตพม่าอยู ่ถนนสาทรปั ้ นนะครับเปิ ดให้ขอวีซ่าได้แค่ช่วงเช้ า เก้าโมงถึงเที่ยง เท่ า นั ้น ครั บ แนะน�ำว่ า ให้ ไ ปวั น อั ง คาร-พฤหั ส ครั บ เพราะจันทร์กับศุกร์นัน้ แถวทะลักเลือ้ ยเป็นงู หลามยักษ์ Blue Letter | 40
ขดไปมา และเวลาที่ เ หมาะก็ ป ระมาณสั ก สิ บ โมงครึ่ ง สิ บ เอ็ ด โมงครั บ เพราะแถวเริ่ ม สั ้น คนเริ่ ม ซาแล้ ว เอกสารที่ใช้ มีแค่ 1.ตั๋วเครื่องบิน 2.พาสปอร์ตตัวจริง 3.รู ปถ่าย 2 นิ้วพื้นหลังสีขาว 2 ใบ 4. เงิน 870-1,570 บาทครับ อันนีแ้ ล้วแต่ว่าจะเลือกท�ำวีซ่าท่องเที่ยวแบบ ปกติ 3 วันท�ำการหรือแบบด่วนวันเดียว แต่ถ้าไม่อยาก ไปยื น รอต่ อ แถวท�ำเอง ก็ เ ดิ น เลยสถานทู ต ไปไม่ เกิน20เมตรจะมีรถตู้เล็กๆ รับถ่ายรูปและรับท�ำวีซ่าให้ เลยครับ หรือต่อแถวอยู ่อาจจะมีเอเยนต์มาน�ำเสนอ บริการให้ครับ ราคาก็แล้วแต่ตกลงกันครับ เมื่อวีซ่าเรียบร้อย ก็ถึงเวลาที่เราจะมาเตรียมของ จั ด กระเป๋ า ไปพม่ า กั น ครั บ นอกเหนื อ จากเสื้อ ผ้ า สัมภาระส่วนบุ คคลแล้ว ขอแนะน�ำว่าสิง่ ที่สมควรอย่าง ที่ สุ ด ที่ จ ะต้ อ งติ ด ตั ว ไปพม่ า ด้ ว ย นั่ น คื อ 1.ยาแก้ ท้ อ งเสี ย และหรื อ คาร์ บ อน ดู ด พิ ษ อาหาร อั นนี้ เป็นเดอะ มัสท์ เลยนะครับ ไม่ใช่ เพราะอาหารพม่า สกปรกอะไรมากมาย แต่ร้อยละ 70 ของ 1-2 วัน แรกผู ้ไปเยือนมักจะท้องเสียครับ อาจเป็นเพราะสภาพ กระเพาะยังไม่คุ้นชินกับ อาหาร เครื่องปรุ ง และ ‘อื่นๆ’ ของพม่า 2.ร่มพกพา ไม่ทราบว่าเพราะเคยตกเป็น อาณานิคมของอังกฤษหรืออย่างไร สภาพอากาศของ ที่น่ีจึงละม้ายคล้าย ‘ลันดัน้ ’ เหลือเกินตรงที่อยู ่ๆ ฝน
Blue Letter | 41
Blue Letter | 42
อาจจะตกได้ทุกเมื่อ อาจจะต่างตรงที่แดดพม่าแรงมาก กกกก เพราะฉะนัน้ ร่ม ช่ วยคุณได้ 3.รองเท้าแตะ จะ หูหนีบหูไขว้ ได้หมด จริงๆแล้วรองเท้าประจ�ำชาติพม่า ก็คือรองเท้าแตะ ฉะนัน้ การเข้าติดต่อสถานราชการ ใดๆ ก็ตาม สามารถใส่รองเท้าแตะไปได้เลยครับ และที่ ส�ำคั ญ จุ ดมุ ่ ง หมายของคนส่ ว นใหญ่ ท่ี ไ ปพม่ า น่ า จะ เป็นการจาริกแสวงบุ ญ ไหว้พระ และเยี่ยมชมสถานที่ ส�ำคัญทางศาสนา ซึ่ งวัดทุกที่ในประเทศนี้ต้องถอด รองเท้ า ตั ง้ แต่ ซุ้ ม ประตู ห น้ า วั ด กั น เลยที เ ดี ย ว ดั ง นั น้ รองเท้าแตะสะดวกที่สุดครับ 4.ทิชชู่เปี ยก อันนีเ้ ดี๋ยวจะ ขยายความ บอกความส�ำคัญในส่วนสถานที่ท่องเที่ยว อีกทีนะครับ และที่ส�ำคัญอีกหนึ่งอย่างที่ขาดไม่ได้คือ เงิน ครับ นักท่องเที่ยวต้องซือ้ เงินดอลลาร์สหรัฐที่ไม่มี รอยใดๆ ไม่ว่าจะเป็นรอยดินสอ ปากกา หรือแม้กระทัง่ ธนบัตรเก่า ซีด จาง ถลอก ขาด บอกเลยว่าที่น่ีไม่รับ ครับ ตอนแลกเงินบอกไปเลยว่าขอแบงก์ใหม่ จะไปพม่า ร้านแลกเงินดังๆ หรือ ตู้สาขาของธนาคารที่สนามบิน เค้ารู้กันดีครับผม เอาล่ะครับ เมื่อสัมภาระครบแล้ว วีซ่าได้แล้ว ตั๋วพร้อมแล้ว จองที่พักเรียบร้อยแล้ว เงินดอลล์แน่นกระเป๋ าแล้ว ก็ไปพม่ากันเลยครับ มิงกะลาบา ยินดีต้อนรับสู่เมียนมาร์ หรือพม่าครับ ถึ ง สนามบิ น ย่ า งกุ้ ง หรื อ Yangon International
Airport แล้ว อย่าลืมปรับนาฬิ กานะครับเวลาที่พม่าจะ ช้ ากว่าไทย 30 นาที ส�ำหรับคนติดมือถือก็อย่าลืมซือ้ แพคเกจมาด้วยนะครับ แต่ก็อีกเช่ นกัน ไม่ว่าจะค่าย เขียว ใบพัดฟ้ า หรือ ส้มแดง ราคาค่าโทรออกรับสาย ต่อนาทีตกอยู ่ท่ีนาทีละ 60 กว่าบาท ยังไม่รวมค่า เพคเกจอิ น เตอร์ เ นตข้ า มแดน แนะน�ำว่ า สู้ ม าซื้ อ ซิมการ์ดที่พม่าใช้ เลยยังสะดวกว่าเพราะมีให้เลือกหลาย ค่ายครับ แต่ถ้าเที่ยวในแถบย่างกุ้งอย่างเดียวแนะน�ำ ค่ า ยเดี ย วกั บ ใบพั ด ฟ้ า ค่ า โทรไม่ แ พง เนตแรงและ ครอบคลุมย่างกุ้งพอประมาณ แต่อย่าคาดหวังว่า จะได้ 3G นะครับ เพราะมันวิง่ ไม่ต่างจาก EDGE บ้านเราสมัย 6-7 ปี ก่อนเลย แต่ถ้าจะเที่ยวนอกเหนือ ย่างกุ้งเช่ นไปมัณฑะเลย์ หรือพุ กาม ควรใช้ ของ MPT ครับ ครอบคลุมที่สุด แต่ก็แพงที่สุดเช่ นกัน แต่ราคา ซิ มการ์ดของทุกค่ายตอนนีอ้ ยู ่ท่ี 1,500 จัด๊ (Kyat) หรือเป็นเงินไทยก็ประมาณ 50 บาท หลังจากผ่าน การตรวจคนเข้ า เมื อ งและรั บ กระเป๋ าเรี ย บร้ อ ยแล้ ว อย่าเพิ่งออกไปนะครับ ต้องแลกเงินก่อน พม่าเป็น ประเทศที่ น่ า ประหลาดใจมากครั บ ที่ ใ นสนานบิ น เป็ น ที่ ที่ให้เรตแลกเงินดีท่ีสุด ตู้สาขาของธนาคารรับแลกเงิน จะอยู ่ เ ลยสายพานรั บ กระเป๋ ารางสุ ด ท้ า ยติ ด ก�ำแพง เลยครับ เงินที่พม่าช่ วงนีต้ กอยู ่ท่ี 1 ดอลลาร์สหรัฐ =
Blue Letter | 43
Blue Letter | 44
1,130 จัด๊ ถ้าเป็นเงินไทยก็ตีง่ายๆ อยู ่ท่ี 1 บาท = 37 จัด๊ การเดิ น ทางด้ ว ยระบบขนส่ ง มวลชนที่ พ ม่ า ยั ง ไม่ ครอบคลุมนะครับ ยังไม่มี Airport link Shuttle Bus หรื อ แม้ ก ระทั่ ง รถโดยสารประจ�ำทางผ่ า นด้ า นหน้ า ของสนามบิ น ยางกอนอิ น เตอร์ เ นชัน แนลแอร์ พ อร์ ต แต่ประการใด เพราะฉะนัน้ เราก็จะพึ่งแท๊กซี่ครับ ถ้า ไม่ใช้ บริการที่แอร์พอร์ตเราก็สามารถเดินมาด้านนอก เพื่ อ หารถแท๊ ก ซี่ ไ ปยั ง จุ ดหมายปลายทางของเราได้ เช่ นกัน ซึ่งราคาเริม่ ต้นที่ 5,000 ถึง 10, 000 จัด๊ ขึน้ อยู ่กับระยะทางครับผม ที นี้ พ อถึ ง โรงแรม เก็ บ ข้ า วของเรี ย บร้ อ ยแล้ ว ก็ เ ตรี ย มตั ว ท่ อ งถิ่ น ดิ น แดนที่ ปิ ดตั ว เองมากว่ า 5 ทศวรรษ ผมว่ามาถึงเช้ าๆ แบบนีเ้ ราไปที่น่กี ันก่อน ดีกว่า “เยเลพญาวัดกลางน�ำ้ ” เดินทางจากย่างกุ้ง ด้วยรถยนต์ก็ประมาณ ชัว่ โมงครึ่ง ถึง 2 ชัว่ โมง แต่ถ้า จะไปรถเมล์ก็ตก 3-4 ชัว่ โมงครับ รถเมล์บ้านเมืองนี้ ก็ขับแบบอารมณ์ปุเลงเต่งตุงมาก คือจอดทุกที่ท่ีโบก และออกตัวเร็วเหยียบแรงทุกขณะไม่แพ้สาย 8 อัน โด่งดังของเรา พอมาถึงที่ท่าเรือข้ามแม่น�ำ้ เราก็จะเห็น วั ด เ ย เ ล พ ญ า นี้ เ ด่ น เ ป็ น ส ง่ า ก ล า ง แ ม่ น� ้ ำ ค รั บ สถาปั ตยกรรมของวั ด นี้ ไ ม่ แ ตกต่ า งจากวั ด ทั่ ว ไป เพียงแต่ว่าตัง้ อยู ่บนเกาะกลางแม่นำ� ้ อ้อ อย่าลืมถอด รองเท้าไว้บนรถนะครับ แล้วก็ตอนเดินก็มองพืน้ ดีๆ นะครับ เพราะเผลอๆอาจจะเหยียบกับระเบิดเหลวสีแดง ได้ ใช่ ครับ รอยถ่มน�ำ้ หมาก แทบจะเรียกได้ว่าเกือบ ทุกตารางฟุ ตเลยทีเดียว ยังไม่ทันเงยหน้าก็จะมีเหล่า แม่ ค้ า ตั ้ง แต่ รุ่ น เด็ ก ยั น รุ ่ น ใหญ่ ก รู กั น มาขายดอกไม้ บู ชาพระ ไม่ต้องกลัวนะครับ เรื่องภาษาไม่เป็นอุ ปสรรค ทุกนางพู ดภาษาไทยได้ “เพ่ เพ่ เดาะไม้ มะเพ่ เดาะไม้ บู ชาพะ ยี่สิบะ ยีสิบะ โบน้า มะมีดอกไม้นะเพ่ ยี่สิบะ” คงเดากันถูกนะครับว่านางพู ดอะไร ซึ่งอันนีก้ ็แล้วแต่ นะครับ ว่าจะซื้อหรือไม่ซื้อ เพราะบนเกาะไม่มีดอกไม้ ขายจริงๆ แต่ท่ตี ้องซือ้ แน่ๆ คือ ตัว๋ เรือข้ามแม่นำ� ้ ครับ โดยเคาน์เตอร์ท่ีขายจะมี 2 ช่ องครับ ช่ องหนึ่งส�ำหรับ ชาวพม่า และอีกช่ องส�ำหรับคนต่างชาติอย่างเรา ซึ่งก็ จะเป็นเรือคนละแบบ ของเราดูปลอดภัยกว่า เสือ้ ชู ชีพ เยอะกว่า ที่นงั่ สบายกว่า ซึ่งจะเป็นแบบเหมาคณะ คณะ หนึ่ง จะคนเดียวสองคนหรือ 20 คนก็จ่าย 5,000 จัด๊ ครับ เหมาเป็นคณะไป ไม่ใช่ เหมาล�ำนะครับ เหมาคณะ หมายความว่ า เราอาจจะต้ อ งลงเรื อ ล�ำเดี ย วกั น กั บ คณะอื่นๆครับ และพอข้ามมาถึงตัววัดแล้ว เราก็ต้องจ่ายค่าเข้า ชมครับ จะจ่ายเป็นจัด๊ หรือดอลลาร์ก็แล้วแต่สะดวก
ครับ อยู ่ท่ี2,500 จัํด๊ หรือ3ดอลล์ครับ วัดนีช้ าวพม่า เองให้ความศรัทรามากทีเดียว ดังจะเห็นเจ้าถิน่ เดินทาง มาสักการะบู ชาไม่ได้ขาด เมื่อเดินเข้ามาก็จะเจอเจดีย์ สี ท องอร่ า มทั ้ง องค์ อ ยู ่ ท างซ้ า ยมื อ ฐานทั ้ง 4ทิ ศ ประดิษฐานพระพุ ทธเจ้า 4 พระองค์ และจตุรทิศเทวะ ราชา ตามคติความเชื่อ แล้วตรงหน้าจะเป็นศาลาไม้สัก อายุ กว่าร้อยปี สีชาดลงรักแต่ไม่ปิดทอง วิธีการเดิน แนะน�ำให้ เ ดิ น ไปทางซ้ า ยก่ อ นนะครั บ จะเจอศาลา ที่ประดิษฐานพระประธานหยกขาว ไหว้พระถวายบุ ญ แล้วขอพรจากพระประธาน (เน้นเรื่องความสงบสุข ราบรื่นของชีวิตนะครับ) จากนัน้ เดินต่อไปทางซ้ าย จะเจอศาลาประดิ ษ ฐานพระอุ ปคุ ต หรื อ พระบั ว เข็ ม ปางจกบาตรหยุ ดตะวั น หนึ่ ง ในพระอรหั น ต์ ใ ห้ คุ ณ ทางโชคลาภ ใช่ ครับ ตรงนีใ้ ห้ถวายบุ ญแล้วขอพรด้าน โชคลาภเงินทองครับ พอเดินย้อนกลับมาค่อยเข้าไป นมัสการพระพุ ทธรูปหินอ่อนขาวในศาลาไม้สัก และก็ เช่ นเดิ ม ครั บ ถวายบุ ญแล้ ว ขอพร ว่ า กั น ว่ า ตรงนี้ เด่นเรื่องพุ ทธคุณด้านสุขภาพ จากนัน้ เดินต่อไปเรื่อยๆ จะพบศาลาไม้สักอีกหนึ่งหลัง ประดิษฐานพระพุ ทธรูป หิ น อ่ อ นขาว องค์ นี้ว่ า กั น ว่ า ควรขอพรเรื่ อ งธุ รกิ จ การงานครับ ศาลาหลังนีม้ ีความแตกต่างจากศาลา อื่้ น ๆ ตรงที่ เ สาจะล้ อ มด้ ว ยไม้ สั ก ฉลุ งานอลั ง การ แต่ไม่ค่อยปราณีตนัก เดินต่อไปอีกหน่้อยจะไปเจอกับ ศาลาที่ประดิษฐานโบโบจี หรือภุมเทวดาผู ้ดูแลปกปั ก รักษาวัด ทัง้ ยังมีแม่นาคาที่เชื่ อกันว่าสร้างเกาะกลาง น� ำ้ นี้ขึ้น เพื่ อ สร้ า งวั ด ถวายแด่ อ งค์ ส มเด็ จ พระสั ม มา สัมพุ ทธเจ้า และรู ปปั ้ นของเทพเจ้าอื่นๆ เมื่อวนจบ ครบรอบสถานที่ดังที่ว่ามาแล้ว ก็เป็นอันว่ากลับกันได้ แล้วครับ แต่ถ้ายังไม่อยากกลับ ก็สามารถท�ำทาน ซื้ออาหารเลีย้ งปลาได้ เป็นข้าวโพดคั่วแล้วมาปั ้ นเป็น ก้อนใส่ในกะละมังใบเล็ก ราคาใบละ500จัด๊ เมื่อถึงเวลากลับ เราก็อาศัยเรือกลับเข้าฝั่ งเหมือน เดิ ม แต่ อ าจจะไม่ ใ ช่ ล�ำเดิ ม นะครั บ ก็ ไ ม่ ต้ อ งไปสนใจ คิดเสียว่าพาถึงฝั่ งได้เป็นพอ คราวนีแ้ หละครับก่อนขึน้ รถ ทิชชู่ เปี ยกช่ วยคุณได้ เชดเลยครั บ หน้าตา มือ เท้า ็ ้ เช็ดให้ เ กลี ย งโดยเฉพาะเท้ า เพราะอาจจะเหยี ย บกั บ ระเบิดสีแดงโดยไม่รู้ตัว ขึน้ รถแล้วก็มีเวลาให้งีบเอาแรง สัก 2 ชัว่ โมง ตื่นมาก็ถึงตัวเมืองย่างกุ้งพอดี เราไป นมัสการพระบรมเกศาธาตุกันต่อเลยนะครับ นัน่ คือวัด โบทาเทา ท�ำบุ ญเข้าชมกันคนละ 3,500 จัด๊ ครับ ตรง เจดีย์ท่ีประดิษฐานพระบรมเกศาธาตุ มีผังคล้ายๆกับ กงล้อธรรมจักร เหมือนเอาล้อเกวียนวางแนวระนาบ ซึ่ งตรงแกนของกงล้อก็เป็นที่ประดิษฐานพระบรมเกศา Blue Letter | 45
ธาตุนั่นเอง ขอแนะน�ำให้เจริญประทักษิ ณาวัตรรอบ หรือสามรอบ อันนี้แล้วแต่ศรัทธาครับ จากนัน้ เดิน ออกจากเจดี ย์ ม าจะเห็ น ทางเดิ น ทางขวามื อ เดิ น ไป ตามทางนัน้ เลยครับจะเห็นศาลากลางสระน�ำ้ ก็ตรงดิง่ ไปได้เลยเพราะที่น่คี ือ หนึ่งในสถานที่ต้องมาเยือน ซึ่งก็ คือ หลวงพ่อทันใจ นัน่ เองครับ ท่านประดิษฐานอยู ่ท่ี ศาลากลางน� ้ำ ตรงนี้ข อไม่ แ นะน�ำอะไรมากนะครั บ เพราะวิธีการไหว้ เทคนิคการขอพร จะถูกแนะน�ำเป็น ภาษาไทยส�ำเนียงพม่าไว้แล้วทัง้ หมด ใช่ ครับเจ้าหน้าที่ ของวั ด ที่ น่ี จ ะพู ดไทยได้ ค รั บ ที่ ส�ำคั ญ ตรงบริ เ วณนี้ อากาศไม่ร้อนเลยครับ เพราะนักธุ รกิจไทยที่มาขอพร แล้ ว ประสบผลส�ำเร็ จ ได้ ติ ด แอร์ ใ ห้ ท่ี ศ าลาและภายใน เจดีย์เป็นที่เรียบร้อยแล้วครับ หลังจากที่บนบานศาลกล่าว ขอพรหลวงพ่อทันใจ หรือโบโบจีเป็นที่เรียบร้อบแล้ว เราไปนมัสการ “เช่ าท่าจี” หรือที่คนไทยรู้จักกันในนามพระตาหวานกันต่อเลยครับ จากวั ด โบทาเทามาเช่ าท่ า จี ก็ ป ระมาณ 45 นาที เมื่อลงรถมาก็เหมือนเดิมครับ คือจะมีดอกไม้มาขาย ถึ ง หน้ า เราพร้ อ มกั บ ส�ำเนี ย งขายของภาษาไทยไร้ ที่ ตัวสะกด ในศาลาจะเป็นที่ประดิษฐานพระพุ ทธไสยาสน์
Blue Letter | 46
ซึ่งเอกลักษณ์ท่ีโดดเด่นก็เห็นจะเป็น พระโลมจักษะ หรือ ขนพระเนตรนัน้ งอนเด้ง (จากเหล็กเส้นขนาดใหญ่) รับ กับพระพักตร์ขาวผ่อง พระโอษฐ์แดง วงพระเนตร สีฟ้า คือพิจารณาแล้วก็สมควรกับที่เค้าเรียกขานกัน จริงๆ ครับ ที่หมายต่อไปก็คือ ‘สวรรค์บนดิน’ พระมหาธาตุ เจีย์ชเวดากอง ศูนย์รวมจิตใจของชาวพม่า ท�ำบุ ญ เข้าชมที่ 8 ดอลลาร์หรือ 9,000 จัด๊ ถ้าอยากเดินชม อย่างละเอียดก็สามารถเดินขึน้ จากทางบันไดทัง้ 4 ทิศ ได้ แต่ถ้าร่างกายไม่ไหว หรือไม่มีเวลาก็ใช้ บริการลิฟท์ ได้เลยครับ เมื่อขึ้นมาถึงลานชัน้ บนแล้วแนะน�ำให้ตรง ไปยังลานอธิษฐานนะครับ สวดมนต์นัง่ สมาธิ โมทนา บุ ญและถวายบุ ญแด่ อ งค์ ส มเด็ จ แล้ ว ก็ ค่ อ ยเดิ น ชม ความวิ จิ ต ร และความอั ง การในทุ ก ถ้ ว นทั่ ว พื้น ที่ ของมหาธาตุเจดีย์กันนะครับ มาถึงตอนนีผ้ มก็หวังว่าพี่น้องบ้านสีฟ้าหลังคา สีเขียวคงมีทางเลือกในวันหยุ ดพักผ่อนสัน้ ๆ เพิ่มขึ้น พ ม่ า น่ า จ ะ เ ป็ น อี ก ท า ง เ ลื อ ก ห นึ่ ง ส�ำ ห รั บ เ ปิ ด ประสบการณ์ท่องเที่ยวแนวจาริกแสวงบุ ญกัน ไปครับ “ไปพม่ากัน”
Blue Letter | 47
Blue Letter | 48
06
MUSIC REVIEW เพลงน่าฟัง
Blue Letter | 49
Various Artists-Remembering Mountains: Unheard Songs by Karen Dalton
บทเพลงที่ไม่ถูกได้ยิน และคนที่ไม่ถูกจดจ�ำ ศรีนิติ สุวรรณศักดิ์ (หนิง) : Arts 30 Filmmaker / บรรณาธิการ / นักเขียน / นักแปล ส�ำนักพิมพ์หอยขม / Petit a
Karen Dalton เป็นศิลปิ นโฟล์คที่เสียชีวิตด้วยวัย 55 ในปี 1993 ด้วยโรคเอดส์ หากเทียบกับศิลปิ นร่วมยุ คแล้ว ชื่อ Karen Dalton อาจจะไม่เป็นที่คุ้นหูคนฟั งเพลงมากนัก หรือแทบอาจจะเรียกได้ว่าเป็นชื่อที่หล่นหายไปจาก ประวัติศาสตร์ดนตรีเสียด้วยซ�้ำ แต่เธอคือศิลปิ นที่ Bob Dylan เขียนถึงในอัตชีวประวัติของเขาว่าเป็นศิลปิ นคนโปรด ที่มีเสียงร้องเหมือนกับ Billie Holiday และเล่นกีตาร์เหมือน Jimmy Reed
Dalton มีสตูดิโออัลบัมออกมาเพียงแค่ 2 ชุ ดคือ It’s So Hard to Tell Who’s Going to Love You the Best (1969) และ In My Own Time (1971) แต่ ก็ ไ ม่ มี เ พลงไหนเลยที่ เ ธอเขี ย นเอง สิ่ ง ที่ ป รากฏใน Remembering Mountains: Unheard Songs by Karen Dalton จึ ง เป็ น เหมื อ นสิ่ ง ที่ ถู ก ซ่ อนเอาไว้ เนิน่ นานแม้จนถึงวันที่เธอจากโลกนีไ้ ปนาน หลายปี นี่ ไ ม่ ใ ช่ อั ล บั ม ท ริ บิ ว ท์ อ ย่ า ง ที่ มี อ อ ก ม า กั น กลาดเกลื่อน Remembering Mountains: Unheard Songs by Karen Dalton หากจะบอกว่ามันคือ เพลงเก่ า ที่ เ อามาท�ำใหม่ ก็ ค งจะผิ ด เพี้ ย นไปจาก ความจริง แต่หากบอกว่ามันคือเพลงใหม่ ก็คงจะต้อง นับเป็นการบิดเบือนอยู ่ไม่น้อย หากแต่มันเป็นเหมือน การประกอบร่างขึน้ มาใหม่จากชิน้ ส่วนที่ Dalton ทิง้ ไว้ Blue Letter | 50
ให้ไม่ว่าจะเป็นเนือ้ เพลงหรือบทกวี และด้วยเหตุนี้เอง Remembering Mountains: Unheard Songs by Karen Dalton จึงให้ความรู้สึกราวกับการติดตาม เรื่องราวผ่านบันทึกที่ถูกเขียนด้วยลายมือหยาบๆ ของ ศิ ล ปิ นผู ้ เ ต็ ม ไปด้ ว ยความรู้ สึ ก ที่ โ ลกหั น หลั ง ให้ ใ นช่ วง เวลาของตัวเอง Remembering Mountains: Unheard Songs by Karen Dalton เต็ ม ไปด้ ว ยบทเพลงหั ว ใจสลาย หม่นเศร้า สูญเสีย บทเพลงที่ท�ำให้เรารู้สึกถึงควันบุ หรี่ ที่ ล อยคลุ้ ง อยู ่ ใ นอากาศในค�่ ำ คื น ด�ำมื ด ของคนที่ ไร้ทางออก ซึ่ งทัง้ หมดนีไ้ ม่ได้เป็นเพียงการตีความงาน ของ Dalton แต่ เ ป็ นเหมื อ นการสวมเข้ า ไปใน จิ ต วิ ญ ญาณของเธอโดยนั ก ร้ อ งหญิ ง ที่ มี น� ้ำ เสี ย ง และ วิธีการร้องที่โดดเด่น อย่าง Lucinda Williams,
Tara Jane O’Neil, Sharon Van Etten, Julia Holter and Laurel Halo ฯลฯ “Alone in your room, remembering mountains. Do you think of all the ways you didn’t follow?” เสียงหม่นเศร้าของ Sharon Van Etten เจือด้วยความรู้สึกมีหวัง บวกกับเสียงเปี ยโน ที่ทัง้ สวยงามและขมขื่นในเวลาเดียวกัน ในเพลงเปิ ด ชื่ อ เดี ย วกั บ อั ล บั ม พาเราก้ า วล่ ว งเข้ า ไปในโลกของ Dalton อย่างไม่เร่งร้อน ตามมาด้ ว ยเสี ย งกร้ า วกร้ า นราวผู ้ ห ญิ ง ที่ ก�ำลั ง ร้ อ งตะโกนท้ า ทายชี วิ ต บั ด ซบอย่ า ง ไม่ ย่ี ห ระของ Patti Griffith ที่ถูกโบยตีด้วยเสียงเปี ยโนหนักแน่น ท�ำให้ เพลงอย่าง All that Shines is not Truth เป็นเหมือน ภาพสะท้ อ นชี วิ ต ของ Dalton ในช่ วงเวลาที่ติ ด ยา
ไร้บ้าน เผชิญกับโรคร้ายและจากโลกนีไ้ ปอย่างโดดเดี่ยว ในนิวยอร์ค เช่ นเดี ย วกั บ Met an Old Friend ที่ เ ป็ น อี ก บทบั น ทึ ก ของ Dalton เสี ย งกี ต าร์ บ ลู ส์ ผ สานกั บ เสียงร้องอย่างคนทุกข์ยากที่เข้าใจชีวิตของ Lucinda Williams กับเนือ้ ร้องที่ว่า “Saw a friend the other day. He was sorry I’d gone astray. He asked me if I needed help. I told him to go help himself.” ท�ำให้เพลงนีก้ ลายเป็นอีกบทบันทึกของ Dalton ที่เขียน ถึงความทุกข์ทนได้อย่างสง่างาม งานของ Dalton ไม่เพียงแต่สะท้อนเรื่องราวชีวิต ล่มของตัวเอง แต่ยังคงสะท้อนความเป็นผู ้หญิง อย่าง ใน My Love, My Love เสียงร้องที่ฟังดูเหมือน เสี ย งกระซิ บ ของ Julia Holter กั บ เสี ย งดนตรี Blue Letter | 51
Blue Letter | 52
้ ั งคล้าย อิเลคโทรนิคที่ฟังดูไกลออกไป ท�ำให้เพลงนีฟ เพลงกล่ อ มเด็ ก ในยุ คอุ ตสาหกรรมที่ค วามอ่ อ นโยน แ ท ร ก ตั ว อ ย่ า ง เ จี ย ม ตั ว แ ต่ ก็ ก ล้ า ห า ญ อ ยู ่ ใ น ที ท่ามกลางเสียงครางครืดคราดของเครื่องจักรใหญ่โต So Long Ago and Far Away เปิ ดด้วยเสียงกีตาร์ ที่ ท�ำให้ เ ราต้ อ งนึ ก ทบทวนไปว่ า เคยได้ ยิ น จากที่ ไ หน มาก่อน เสียงหวานของ Marissa Nadler พาเรา ลอยล่ อ งไปในดิ น แดนห่ า งไกลที่ ไ ม่ มี อ ยู ่ จ ริ ง ราวกั บ เป็นเสียงของความทรงจ�ำที่ย้อนกลับไปไม่ถึง หรือไม่ก็ เป็ น เพี ย งความทรงจ�ำที่ ถู ก บั น ทึ ก ไว้ ใ นฐานะสิ่ ง ที่ สูญหาย At Last the Night has Ended เป็นอีกเพลง ที่ท�ำให้เราตกหลุมรักได้ไม่ยาก เสียงกีตาร์เรียบง่ายกับ เสียงสวยหวานของ Tara Jane O’Neil ชวนให้นึกถึง ความหวังของช่ วงเวลาก่อนรุ ่งสางหลังการเดินทาง
ผ่านค�ำ่ คืน ก่อนจะปิ ดอัลบัมด้วย Met an Old Friend ในเวอร์ชนั่ ของ Josephine Foster ที่ปราศจากเสียง ดนตรี ท�ำให้ เ ราสั ม ผั ส ได้ ถึ ง ความบริ สุ ท ธิ์ ข องเสี ย ง เหมื อ นนกร้ อ งยามเช้ า ที่ ส่ งสั ญ ญาณแห่ งความหวัง ไม่ว่าชีวิตจะยากเย็นเพียงใดก็ตาม แน่นอนว่า Remembering Mountains: Unheard Songs by Karen Dalton ไม่ใช่ เพลงสดใสฟังเพลิน ริมทะเลหน้าร้อน หากแต่มันคือความงดงามเชื่ องช้ า ของฤดู ใ บไม้ ร่ ว งที่ ใ ห้ เ ราใช้ เ วลาส�ำรวจบาดแผล ซึ่ ง กลายเป็นความทรงจ�ำที่ค่อยๆ ถอยห่างออกไป และ หากจะบอกว่า Remembering Mountains: Unheard Songs by Karen Dalton เป็นเสียงคร�ำ่ ครวญ ของบรรดานางฟ้ าเร่ ร่ อ นที่ ร่ ว งหล่ น ลงมาจนมี แ ผล เหวอะหวะในวันที่พายุ กระหน�ำ่ นัน้ ก็คงจะไม่ผิดนัก
Blue Letter | 53
Blue Letter | 54
07
MOVIE REVIEW หนังน่าดู
Blue Letter | 55
Chungking Express ยศกุล มู ลสาร (ยศ) : Arts 34 เขียนบทละครโทรทัศน์ (Sit-com)
ก่อนอื่นขอสารภาพตรงนี้ว่า ทันทีท่ีพ่ีเบนทาบทามให้ผมมาเขียนคอลัมน์รีวิวหนัง ผมรู้สึกหนักใจมากกกกก เพราะถึงผมจะชอบดูหนัง ดูหนังมาเยอะ แต่ก็เป็นการเลือกดูไปตามความชอบส่วนตัว ไม่ได้มีหลักทฤษฎี หลักเกณฑ์ หลักการอะไรทัง้ นัน้ ยึดถืออยู ่อย่างเดียวคือ หลักกู คือกูอยากดูก็ดูแค่นนั ้ แหละ! ผมก็เลยไม่รู้ว่าถ้าจะต้องเขียนรีวิว หนังซักเรื่องเพื่อเชิญชวนให้คนอื่นไปดู มันจะต้องเขียนกันยังไง
และที่ แ ย่ ท่ี สุ ด ส�ำหรั บ ผม คื อ ผมเป็ น คนความจ�ำ ไม่ดี.. หนังที่ดูไป แม้หลายๆเรื่องจะชอบมาก แต่ผมเป็นคนที่จ�ำชื่อหนังไม่ค่อยได้ จ�ำชื่อนักแสดง ไม่ค่อยได้ (แทบจะไม่ได้เลย – บ่อยครัง้ ที่ผมสับสนชื่อ ระหว่าง โรบิน วิลเลียมส์ และ ร็อบบี้ วิลเลียมส์) ถ้า พู ดถึงหนังซักเรื่อง ต่อให้ผมเคยดูแล้ว ผมก็ยังจะนึก ไม่ออก จนกว่าจะมีการพู ดถึงเนือ้ เรื่องในหนังขึ้นมา นัน่ ล่ะ แต่ทัง้ นีท้ ัง้ นัน้ ก็มีหนังอยู ่หลายๆเรื่องเหมือนกันที่ ติ ด อยู ่ ใ นความทรงจ�ำของผม คื อ พู ดถึ ง เมื่ อ ไหร่ ก็นึกออก และหนึ่งในหนังเหล่านัน้ ก็คือ “Chungking Express” หนังรักเหงาๆของ หว่อง กาไว ขอพู ดถึงชื่อหนังก่อน ไม่รู้เหมือนกันว่าใครเป็นคน ตัง้ ชื่อหนัง “Chungking Express” เป็นภาษาไทยว่า “ผู ้หญิงผมทองฟั ดหัวใจให้โลก ตะลึง” ..เป็นไงครับ? ฟังครัง้ แรกตะลึงเหมือนผมไหม? ถ้าผมบังเอิญไปเห็นแผ่นหนังเรื่องนีต้ ามร้าน ด้วยชื่ อ เรื่องภาษาไทยของมันคงท�ำให้ผมมองข้ามหนังเรื่องนี้ ไป แต่ด้วยความที่เรื่องนีเ้ ป็นหนังที่ “ครูหนู” อาจารย์ สกุล บุ ณยทัต น�ำมาเปิ ดให้ดูในคาบเรียนหนึ่ง ผมจึง คิดว่าหนังเรื่องนีม้ ันต้องมีอะไรดีซกั อย่าง.. แล้วก็คิดไม่ผิด.. “ไม่ถึงครึ่งชัว่ โมงแรก ผมก็หลงรัก Blue Letter | 56
หนังเรื่องนีท้ ันที” หนังเปิ ดด้วยเรื่องราวของ ต�ำรวจหมายเลข 223 รับบทโดย ทาเคชิ คาเนชิโร่ ซึ่งถูกแฟนสาวบอกเลิก จะมีฉากหนึ่งที่เค้าออกไปวิง่ แล้วบรรยายไปว่า “ในเวลาที่ผมผิดหวังเรื่องความรัก ผมจะออกไปวิง่ เพราะการวิ่งจะเผาผลาญน�ำ้ ในร่างกาย มันจะได้ไม่มี เหลือมาเป็นน�ำ้ ตา” บ้าไปแล้วครับท่าน!! อะไรมันจะเท่ได้ขนาดนี้ ยัง! ยัง ไม่ พ อ! แม้ แ ต่ มุ มมองในเรื่ อ งความรั ก ของเค้ า ก็ เ ท่ ! เพราะในขณะที่คนส่วนใหญ่มีความรัก ทุกคนก็มักจะ ค า ด ห วั ง ว่ า ค ว า ม รั ก ข อ ง ต น นั ้ น จ ะ ยื น ย า ว ไ ป ชัว่ กัลปาวสาน หรือนานจนกว่าชีวิตจะหาไม่ ตายจาก กันไปข้าง.. แต่ 223 กลับตัง้ ค�ำถามว่าถ้าทุกสิง่ บนโลก มีวันหมดอายุ แล้วความรักของคนเราล่ะมีวันหมด อายุ หรือไม่?? ในครึ่งเรื่องหลังเป็นเรื่องของ ต�ำรวจหมายเลข 663 (จ�ำผิดขออภัยอีกครัง้ ช่ างหัวตัวเลขมันแล้วกัน ฮ่ าๆ) รับบทโดย เหลียง เฉา เหว่ย ซึ่งก็ถูกแฟนสาวทิง้ ไป เหมือนกัน 663 จมอยู ่กับความรัก เค้าพยายามท�ำสิง่ ต่างๆ ให้เหมือนเดิม เช่ น กินข้าวร้านเดิม เมนูเดิมๆ คล้ายกับ เพื่ อ จะหลอกตั ว เองว่ า ทุ ก อย่ า งยั งเหมื อ นเดิ ม คนรัก
Blue Letter | 57
ของเค้ า ยั ง ไม่ จ ากไปไหน หรื อ แม้ แ ต่ ก ารพู ดคุ ย กับสิง่ ของในห้อง เช่ น คุยกับสบู ่ว่าดูผอมลง ตัง้ แต่ท่ี เขาโดนทิง้ ไป แม้แต่ฝักบัวก็ยังร้องไห้.. ส�ำหรั บ ผมแล้ ว มั น เป็ น การเปรี ย บเที ย บที่ เ ท่ ม ากๆ และต้องสบถค�ำนีใ้ นใจหลายครัง้ ว่า “คิดได้ไงวะ!!” ในขณะที่ 663 จมอยู ่กับความรักที่จากไปของเขา.. อาเฟย สาวผมสัน้ ที่รับบทโดย เฟย์ หว่อง ก็หมกมุ ่น อยู ่กับการหลงรักของเธอ อาเฟยหลงรัก 663 และ พยายามพาตัวเองเข้าไปอยู ่ในชีวิตของ 663 ทีละเล็ก ละน้อย โดยการแอบเข้าไปในห้องของ 663 ตอนที่ 663 ไม่อยู ่ แล้วเข้าไปท�ำความสะอาดให้ เปลี่ยนสิง่ ของต่างๆ ในห้องให้ใหม่.. ซึ่ งส�ำหรั บ ผมแล้ ว มั น เป็ นการแสดงออกของ ความรักอย่างโรแมนติก ดูไปยิม้ กรุ ้มกริ่มไปตลอดและ
Blue Letter | 58
รอคอยว่าเมื่อไหร่ทัง้ คู่จะได้อยู ่ด้วยกัน แต่หนังก็ไม่ได้ให้ความส�ำคัญกับความรักที่ต้องอยู ่ ด้วยกัน ในขณะที่ผู้หญิงผมทอง รับบทโดย หลิน ชิง เสีย เดินออกจากชี วิตของ 223 อาเฟยเองก็ออก เดินทางจาก 663 ไป.. ผมรู้สึกว่าหนังให้อารมณ์ของการตกหลุมรัก และ การคิดถึงใครซักคน.. ถ้าคุณก�ำลังหาหนักรักเท่ๆเหงาๆ ซักเรื่องหนึ่ง.. ลองให้ โ อกาส “Chungking Express” ดู ค รั บ ผมรับประกันว่าคุณจะไม่ผิดหวังแน่นอน!!!
Blue Letter | 59
Blue Letter | 60
08
BOOK REVIEW หนังสือน่าอ่าน
Blue Letter | 61
หนุ ่ ม หน่ า ยคั ม ภี ร ์ พิชญ อยู ่เป็นแก้ว (โม) : Arts 32 เจ้าของธุ รกิจส่วนตัว และเจ้าของเฟซบุ ๊ค ‘เก่งหลังเกม’ วิจารณ์เกมของลิเวอร์พูลโดยเฉพาะ
เนือ้ หาโดยย่อ : ทองปน บางระจัน เป็นนักศึ กษาน้องใหม่ของคณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุ งสยาม ต้องผจญ กั บ การรั บ น้ อ งที่ไ ร้ แ ก่ น สารและเหล่ า รุ ่ น พี่สุ ด แสนน่ า ร�ำคาญที่ พ ล่ า มแต่ เ รื่ อ งอาวุ โส ซึ่ ง หนุ่ ม ช่ างคิ ด และเปี่ ยม อารมณ์ขันอย่างเขาก็ไม่ทนฟังเงียบๆ เสียด้วยสิ
เรื่องสัน้ ขนาดยาวเรื่องนีม้ ีอายุ 46 ปี แล้ว นับจาก เมื่อตีพิมพ์ครัง้ แรกเมื่อ 2512 แต่เนื้อหาหลายส่วน ยังคงมีความร่วมสมัยอยู ่มาก โดยคุณสุจิตต์แต่งขึน้ ในขณะที่ก�ำลังศึ กษาอยู ่ท่คี ณะโบราณคดี มหาวิทยาลัย ศิ ลปากร อาจเป็นเพราะเขียนขึ้นในช่ วงเวลาที่ก�ำลังมี ประสบการณ์ตรงกับเนือ้ หานีเ้ อง ที่ท�ำให้เรื่องสัน้ เรื่องนี้ มี ลี ล าดุ ดั น เต็ ม ไปด้ ว ยอารมณ์ ร่ ว มและไม่ มี ก าร ประนีประนอมใดๆ ผู ้อ่านสามารถรับรู้ความรู้สึกอัดอัด คับข้องใจของ ทองปน ได้อย่างเต็มที่ หลักใหญ่ใจความ นั่นคือการตัง้ ค�ำถามต่อระบบอาวุ โสว่ามีคุณค่าจริง หรือไม่ อย่างไรก็ตาม แม้ว่าจะค�ำถามที่เคร่งเครียด จริงจัง แต่อารมณ์ขันของผู ้แต่งนัน้ เป็นเสน่ห์อย่างยิง่ ส�ำหรั บ เรื่ อ งสั น้ เรื่ อ งนี้ เรื่ อ งสั น้ ที่ ตั ง้ ค�ำถามคล้ า ยๆ กั น นี้ ป รากฏขึ้ น ในบรรณพิ ภ พมากมายหลายเรื่ อ ง (แม้ว่าเรื่องนีจ้ ะเป็นเรื่องแรกๆ ก็ตามที) แต่จะหาเรื่องที่ มี ท่ ว งท�ำนอง “กวนตี น อย่ า งน่ า รั ก น่ า ขั น ” เช่ นนี้ คาดว่าหาไม่ได้อีกแล้ว ด้ ว ยความที่ เ รื่ อ งราวทั ้ง หมดถู ก ถ่ า ยทอดผ่ า น มุ มมองของ ทองปน เพียงคนเดียว ซึ่งในเรื่องก็จะ เรียกด้วยสรรพนามบุ รุษที่ 1 ว่า “กู” อยู ่ตลอด กูคิด อย่างนัน้ กูคิดอย่างนี้ ไม่ว่าจะรุ ่นพี่ ไม่ว่าจะอาจารย์ หรือแม้กระทัง่ เพื่อนร่วมรุ ่นที่ไม่เห็นด้วยหรืออาจจะแค่ เป็นห่วง ไม่มีโอกาสได้อธิบายอะไรมากนัก จึงไม่แปลก Blue Letter | 62
ว่ า ตลอดการเดิ น เรื่ อ งตั ้ง แต่ ต้ น ยั น จบไม่ ไ ด้ มี อ ะไร มากไปกว่าการพยายามอธิบายว่า ระบบอาวุ โส เป็น สิง่ ที่เลวร้ายเหลวไหลเลอะเทอะแค่ไหนเท่านัน้ เอง สิ่งที่น่าสนใจส�ำหรับเรื่องสัน้ เรื่องนี้ไม่ได้อยู ่แค่การ ได้ รู้ ว่ า ระบบอาวุ โสมั น เลวร้ า ยแค่ ไ หน แต่ อ ยู ่ ท่ี ก าร สังเกตว่าตัวละครแต่ละตัวได้เผชิญหน้ากับระบบอาวุ โส อย่างไรด้วยเช่ นกัน จะก้มหัวสยบยอม, พยายามต่อสู้ แก้ไข หรือหลีกหนีไปให้พ้น ซึ่งแต่ละคนก็เลือกหนทาง แตกต่ า งกั น ออกไป แล้ ว ต่ า งก็ ต้ อ งเจอกั บ ปั ญหา ที่ตามมาแตกต่างกันออกไปด้วย น่าเสียดายเล็กน้อย ที่ เ รื่ อ งดู จ ะไม่ ได้ ใ ส่ ใ จให้ น� ำ้ หนั ก กั บ ความแตกต่ า งของ ทางออกของแต่ละคนสักเท่าไหร่ ที่ สุ ด หลั ง จากอ่ า นเรื่ อ งสั ้น เรื่ อ งนี้จ บลงไปก็ ไ ด้ แ ต่ สงสั ย ว่ า ถ้ า ระบบอาวุ โสมั น เลวร้ า ยได้ ถึ ง เพี ย งนั ้น เหตุ ใ ดหากนั บ เฉพาะแค่ เ รื่ อ งสั้น เรื่ อ งนี้ ถู ก ตี พิ ม พ์ อย่างน้อยก็ 40 กว่าปี ผ่านไปแล้วมันยังด�ำรงอยู ่ได้ ในสั ง คมไทย เป็ น เพราะอั น ที่ จ ริ ง แล้ ว มั น มี คุ ณ ค่ า ที่ ทองปน ไม่เข้าใจอยู ่ หรือเป็นเพราะระบบอาวุ โสแบบที่ ทองปน เคยเจอมันถูกพัฒนาเปลี่ยนแปลงไปเป็นรู ป แบบอื่นแล้ว ...หรือเป็นเพราะรุ ่นน้องเมื่อวานนีม้ ันกลายเป็นรุ ่นพี่ กันไปหมดแล้วกันแน่...
Blue Letter | 63
09
HOW ARE YOU? ข่าวคราวความเคลื่อนไหว
สมศรี สนามจันทร์ - ลมโชยโบยโบก
คิดถึงจุ งเบย ห่างหายกันไปนาน เจอกันครานีส้ มศรี มาพร้อมลมโชยโบยโบกกับข่าวคราวคนอักษรแซ่ บส์ๆ คลุกวงในเช่ นเคย เริ่มเลยละกันนะฮ้ าาา...ผ่านพ้นไปด้วยดีส�ำหรับการ ประชุ มสามัญประจ�ำปี ชมรมศิ ษย์เก่าอักษรศาสตร์ เมี่อ วันอาทิตย์ท่ี 5 ก.ค.58 ที่ผ่านมา ณ ห้องประชุ ม The Connection สถานีรถไฟใต้ดินลาดพร้าว เพื่อสรุ ปผล การท�ำงานของคณะกรรมการบริหารชมรมที่มีบิก๊ แป๊ ะ ้ ่นี ้อง เฉลิมพร ภาปราชญ์ รุ ่น22 เป็นประธาน งานนีพ มาร่ ว มงานกั น คั บ คั่ ง น�ำโดยพี่ อ้ น กั น ตภณ, โม รกรานต์, พี่อ๋อย อัญชลี อติแพทย์ รุ ่น2 ตามด้วยพี่ จุ ๊บ ปราณี ตันธนาโชติ รุ ่น 3 พี่คลิม สโรบล และพี่ เหน่งรุ ่น 4 และน้องพี่ชาวอักษรอีก60กว่าชีวิตไล่เรียง กันลงมาถึงน้องปริณ รุ ่น 43 บรรยากาศเป็นไปอย่าง อบอุ ่น ใครเป็นใครดูได้จากภาพที่ แชร์กันว่อนเฟส ในกลุ่ ม I’m Arts และเพจของทางชมรมกั น นะจ๊ ะ เนือ้ หารายละเอียดการประชุ ม สมศรีได้ยินมาว่าทาง ชมรมเค้าท�ำสรุ ปโพสลงเฟสเรียบร้อย รวมทัง้ ผลการ ลงมติเลือกประธานชมรมคนใหม่ สมศรีขอแสดงความ ยินดีกับ เต้ จิตบัณฑิต กรุ ตนิยม รุ ่น 18 ย้อนหลังด้วย นะคะ โดยประธานป้ ายแดงท่านนีม้ ี Roadmap ชัดเจน ที่จะน�ำพาชมรมไปสู่การเป็นสมาคมต่อไป งานนีบ้ กิ ๊ แป๊ ะ ถอนหายใจยกภูเขาลูกใหญ่ออกจากอกเสียที สมศรี แอบเห็นนะ อิอิ อี ก เรื่ อ งที่ จ ะพลาดไม่ ไ ด้ คื อ กระแสความแรงถล่ ม ทลาย ชนิด Facebook news feed เด้งตลอดเวลา แน่นอนสมศรีก�ำลังพู ดถึงกลุ่ม I’m Arts ที่ พี่แหม่ม สุ มิ ต รา จั น ทร์ เ งา เป็ น ผู ้ ก่ อ ตั ง้ งานนี้ท างชมรมฯ รีบเชิญพี่แหม่มมากล่าวถึงที่มาที่ไปของกลุ่ม I’m Arts แล้วทุกคนก็ถึงบางอ้อ เพราะคุณพี่ไม่ธรรมดา มีดีกรี เป็ น ผ.อ.ศู น ย์ ข้ อ มู ล นสพ.มติ ช นมาแล้ ว และเป็น ผู ้ บุ กเบิ ก ท�ำมติ ช นออนไลน์ เชื่ อ ว่ า อ่ า นถึ ง จุ ดนี้ ทุกคนร้อง “อ๋อ” ดังมาก ฮาาาาาา อีกคนที่อุทิศแรงกายแรงใจเพื่อคณะมาโดยตลอด ไก่ สุรภาพ มานะวนิชกุล รุ ่น 17 หัวหน้าพนง.ต้อนรับบน เครื่องบินของสายการบินแห่งชาติ บริษัทการบินไทย ทุ่ ม ทุ น ท�ำสติ ก๊ เกอร์ ค รอบครั ว อั ก ษร จ�ำหน่ า ยใบละ 50 บาท เพื่ อ หารายได้ ส นั บ สนุ น กิ จ กรรมคณะ อักษรฯ งานนีไ้ ก่ยอมเผยว่าเดิมเคยใช้ นาม Kai Galant (กาลองเป็นภาษาฝรัง่ เศสแปลว่าสุภาพ) ทุกวันนีย้ ินดี ให้เรียก “ไก่สติก๊ เกอร์” แทน หวังให้ยอดขายพุ ่งทะยาน
Blue Letter | 64
ไม่แพ้ยอด Like ส่วนเบือ้ งหลังการออกแบบสติก๊ เกอร์ มี แ บ น ด์ บ้ า ห รื อ แ บ น ด์ แ ม น ยู ( ผู ้ ช อ ก ช�้ ำ ) วีรชัย เด่นดวงไพโรจน์ เพื่อนร่วมรุ ่นเป็นออกแบบให้ ได้ ข่ า วว่ า แบบสติ ก๊ เกอร์ เ สร็ จ รวดเร็ ว ได้ ดั่ ง ใจในวั น เดี ย ว เพราะเจ้ า ตั ว ผ่ า นการท�ำงานอย่ า งเข้ ม ข้ น กั บ พี่ออด ทวีศกั ดิ์ ปิ่ นทองมาแล้ว งานนีจ้ ึงถือว่า ชิวๆ ส�ำหรับแบนด์...แหมเห็นทัง้ ไก่และแบนด์ตัง้ ใจท�ำขนาดนี้ พี่ น้ อ งอย่ า ลื ม ช่ วยกั น อุ ดหนุ น สติ ก๊ เกอร์ ค รอบครั ว อักษรด้วยนะจ๊ะ ;) อ๊ะๆ...อย่าง ที่บอกไว้ตอนต้นว่ามาคราวนีส้ มศรีมีข่าว แซ่ บส์ๆ วงในมาฝาก วันที่ 1 พฤษภาคมที่ผ่านมา นอกจากเป็นวันที่พ่ีน้องอักษรได้พักผ่อนสบายกายใน ฐานะผู ้ใช้ แรงงานแล้ว ยังถือเป็นวันสละโสดของสาว อักษรอีกด้วยนะ ใช่ แล้วจะ จะเป็นใครไปไม่ได้ นอกจาก น้องฝน ฝนทอง บุ ญทับทิม รุ ่น33 ที่จูงมือพี่ชยั เจ้าบ่าวที่เปิ ดใจว่าหลงรักเจ้าสาวเมื่อแรกเห็น ว้าวววว งานนีส้ าวๆ อักษรแอบจิกหมอน คุณพี่สมศรีอิจฉา คุณน้องมากค่ะ พู ดเลย
สะใภ้-น้องสะใภ้ด้วยประการฉะนีจ้ ะ และนอกจากพี่มล รุ ่น 3 ที่ด่วนจากพวกเราไป เช้ าวันที่ 25 พฤษภาคมที่ ผ่านมา น้องอะตอม กนกรัตน์ เกิดศิริ รุ ่น 44 ก็ได้ จากพวกเราไปอย่ า งสงบ พี่ส มศรี ข อเป็ น ตั ว แทนพี่ น้อง เพื่อนอักษรขอส่งความระลึกถึงพี่มลและน้อง อะตอม ขอให้ทัง้ คู่ไปสู่สุขคติค่ะ สายลมหน้ า ฝน พั ด พาสายน� ้ำ ความชุ่ มชื่ น มาให้ ข่าวคราวจากพี่น้องก็เช่ นกัน สุดท้ายนีส้ มศรีอยากขอ ฝากให้เพื่อนๆ พี่น้องอักษรช่ วยส่งต่อความรักและ ความห่ ว งใยแก่ กั น ใครอ่ า นจบแล้ ว อย่ า ลื ม แชร์ ให้เพื่อนอ่าน คิดถึงใครอย่ารีรอที่จะยกหูโทรหา จะคุย ผ่าน LINE จะเมนท์ผ่าน Facebook ก็ไม่ว่ากัน เอาตาม ที่สะดวกนะจ๊ะ เพราะเวลาไม่เคยรอใคร รักใครชอบใคร นึกถึงใคร บอกไปเลย จะรออะไรอยู ่ล่ะ #รักนะรู้ยัง #ประโยคแซ่ บแคปให้ด้วย สมศรีรักทุกคนนะจ๊ะ XOXO
อี ก ข่ า วที่ อ ยากจะอั พ เดต ขอบอกว่ า ข่ า ววงในสุ ด ๆ คื อ ล่ า สุ ด สมศรี แ อบไปได้ ยิ น ข่ า วดี ข อง พี่ ห ลา ศุภรัตน์ ธ�ำรงธัญญลักษณ์ สายข่าวบอกว่าตอนนี้ พี่หลาได้เป็นคุณย่าแล้ว เอ้าพี่น้องมาร่วมกันบู มพี่หลา กันหน่อยเร้วว ขอให้สุขภาพแข็งแรงนะจ๊ะ อาม่า (แซว ข�ำๆนะจ๊ะ) แล้วอาม่าอย่าลืมถ่ายรูปกับหลาน อัพขึน้ I’m Arts ด้วยนะจ๊ะ ฮาาาา... ไหนๆ มาแนวข่าวมงคล ขออัพเดตข่าวดีอีกข่าวละกัน นะ แต่ ข่ า วนี้เ ป็ น ข่ า วดี ข องคณะอั ก ษรฯ...ขอแสดง ค ว า ม ยิ น ดี กั บ ผู ้ ช่ ว ย ศ า ส ต ร า จ า ร ย์ ดร.วรางคณา นิพัทธ์สุขกิจ ที่ ไ ด้รับการแต่งตั ง้ เป็น คณบดี คณะอักษรศาสตร์คนใหม่ สมศรีและพี่น้อง ศิ ษ ย์ เ ก่ า ข อ ร่ ว ม แ ส ด ง ค ว า ม ยิ น ดี กั บ อ า จ า ร ย์ วรางคณา มา ณ ที่นคี้ ่ะ เมื่อมีวันพบพาน ย่อมมีวันจากลา ขอไว้อาลัยกับการ จากไปของพี่มล นิรมล ธ�ำรงธัญญลักษณ์ รุ ่น 3 ด้วย ้ ่ๆี รุ ่น 3 รู้สึกเศร้าไปตามๆกัน เพราะ โรคมะเร็ง งานนีพ พีม่ ลมีเพือ่ นร่วมรุน่ ชือ่ พีห่ ลา ศุภรัตน์ ธ�ำรงธัญญลักษณ์ (นามสกุลเดิมตัง้ สมบัติไพบู ลย์) อ้าว อย่าเพิง่ งง พี่ หลามาใช้ นามสกุลพี่มลได้อย่างไร ก็เพราะพี่หลามา แต่งงานกับพี่ชายของพี่มล จากเพื่อนก็กลายมาเป็นพี่ Blue Letter | 65
10
ACTIVITIES
สิ ง หาคม
ข่าวกิจกรรม
ธีรพล กลิ่นมงคล (ตัม้ ) : Arts 32 อาจารย์พิเศษ คณะอักษรศาสตร์มหาวิทยาลัยศิลปกร
4|
เปิ ดรั ้ว ทั ว ร์ อั ก ษร เยี่ ย มเยื อ นบ้ า น สี ฟ้ าหลั ง คาสี เ ขี ย วและเฝ้ ามอง การเติบโตของเมล็ดพันธุ ์รุ่นใหม่ของ ครอบครั ว อั ก ษรฯ กั บ กิ จ กรรม ต้ อ นรั บ น้ อ งใหม่ ค ณะอั ก ษรศาสตร์ ประจ�ำปี การศึ กษา 2558 ณ คณะ อักษรศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร จ.นครปฐม
วันนี้-31 |
โครงการประกวดหนั ง สั ้น และคลิ ป วิ ดิ โ อหั ว ข้ อ “คนไทยได้ อ ะไรจาก ประชาคมอาเซี ย น” ชิ ง เงิ น รางวั ล มู ล ค่ า 1 2 0 , 0 0 0 บ า ท อ่ า น รายละเอี ย ดและดาวน์ โ หลดใบสมั ค ร ได้ท่ี http://www.mfa.go.th/asean/ th/home สามารถสอบรายละเอียด เพิม่ เติมได้ท่ี Email : asean.thailand. mfa@gmail.com
กั น ยายน
Blue Letter | 66
2|
กี ฬ าน้ อ งพี่ สั ม พั น ธ์ คณะอั ก ษรศาสตร์ มหาวิ ท ยาลั ย ศิ ลปากร ร่วมย้อนร�ำลึกความหลังในวัยเรียน กั บ กิ จ กรรมกี ฬ าและสั น ทนาการ ระหว่ า งศิ ษย์ ปั จจุ บั น และศิ ษย์ เ ก่ า ตั ้ง แต่ เ วลา 18.00 น. เป็ น ต้ น ไป ณ โรงยิ ม มหาวิ ท ยาลั ย ศิ ล ปากร จ.นครปฐม
15 |
วันศิ ลป์ พีระศรี ร่วมย้อนระลึกถึง ศาสตราจารย์ ศิ ล ป์ พี ร ะศรี ผู ้ ใ ห้ ก�ำเนิดมหาวิทยาลัยศิ ลปกร และพบ กิ จ กรรมต่ า งๆ ณ มหาวิ ท ยาลั ย ศิลปากร วังท่าพระ
ตุ ล าคม วันนี้-10 |
ภาควิชาปรัชญา คณะอักษรศาสตร์ มหาวิ ท ยาลั ย ศิ ลปากร ร่ ว มกั บ ส ม า ค ม ป รั ช ญ า แ ล ะ ศ า ส น า แ ห่ ง ประเทศไทย ขอเชิ ญผู ้ ท่ี ส นใจส่ ง บทความในหัวข้อ “สุนทรียศาสตร์และ จริยศาสตร์กับโลกปั จจุ บัน” เพื่อรับ การพิ จ ารณาให้ น�ำเสนอในการ สั ม มนาประจ�ำปี ครั ้ง ที่ 20 ของ ส ม า ค ม ป รั ช ญ า แ ล ะ ศ า ส น า แ ห่ ง ประเทศไทย รายละเอี ย ดเพิ่ ม เติ ม ที่ www.parst.or.th
12 |
วั น สถาปนามหาวิ ท ยาลั ย ศิ ล ปากร ณ มหาวิทยาลัยศิลปากร วังท่าพระ รายละเอียดเพิม่ เติม www.su.ac.th
วันนี้-31 |
การประกวดบทวิจารณ์วรรณกรรม ดีเด่น กองทุนหม่อมหลวงบุ ญเหลือ เทพยสุวรรณ ประจ�ำปี พุ ทธศักราช 2558 สามารถส่ ง บทวิ จ ารณ์ ไ ด้ ท่ี ฝ่ ายเลขานุ ก ารกองทุ น หม่ อ มหลวง บุ ญเหลือ เทพยสุวรรณ คณะอักษร ศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร เลขที่ 6 ถ.ราชมรรคาใน ต.พระปฐมเจดีย์ อ . เ มื อ ง จ . น ค ร ป ฐ ม 7 3 0 0 0 รายละเอี ย ดเพิ่ ม เติ ม ที่ www.arts. su.ac.th หรือโทรศัพท์ 0-3425-3910 ถึง 19 ต่อ 23130
พฤศจิ ก ายน วันนี้-21 |
การประกวดภาพถ่ายนานาชาติครัง้ ที่ 12 หัวข้อ “เย็น” เนื่องในงานวันนริศ มหาวิทยาลัยศิลปากร ประจ�ำปี 2559 รายละเอียดเพิ่มเติมและดาวน์โหลดใบ สมัครได้ท่ี www.photo.su.ac.th
25 |
วันสมเด็จพระมหาธีรราชเจ้า ประจ�ำปี พุ ทธศักราช 2558 พบกับกิจกรรม ต่ า งๆ และการแสดงละครพู ดเรื่ อ ง มัทนะพาธา จากบทละครพู ดค�ำฉันท์ ในพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้า อยู ่ หั ว โดยคณะละครสมั ค รเล่ น ทั บ แก้ ว ณ ศู น ย์ ศิ ล ปวั ฒ นธรรม เ ฉ ลิ ม พ ร ะ เ กี ย ร ติ 6 ร อ บ พ ร ะ ช น ม พ ร ร ษ า ม ห า วิ ท ย า ลั ย ศิ ล ปากร พระราชวั ง สนามจั น ทร์ จังหวัดนครปฐม
ธั น วาคม 21 |
วันพระราชทานปริญญาบัตร ประจ�ำ ปี การศึ ก ษา 2557 ณ ศู น ย์ ศิ ล ป วัฒนธรรมเฉลิมพระเกียรติ 6 รอบ พระชนมพรรษา มหาวิ ท ยาลั ย ศิ ล ปากร พระราชวั ง สนามจั น ทร์ จังหวัดนครปฐม
Blue Letter | 67
Blue Letter | 68
11
POEM บทกวี
เพลงเรื่องทับแก้ว บรรเจิด อิ้วอ�ำพันธุ ์ (เจิด) : Arts 33 อาจารย์หัวหน้าระดับชั้น ม.1 โรงเรียนเตรียมอุ ดมสุวินทวงศ์
1.ดอกแก้ว หอมกลิน่ ดอกแก้วกรุ ่นละไม เคล้ากลิน่ อายเหล่าหนุ่มสาว ดอกสวยสดใสสกาว ประหนึ่งดวงดาวประกายพรึก
6.สะพานสระแก้ว สะพานโค้งฝั น ผ่านคืนวันยาวนาน แว่วเสียงเพลงขับขาน สร้างต�ำนานแห่งความสุข
2.ลานทรงพล ลานคนกล้า... ทายท้าความสามารถ ดาวดึกเดือนสาด... พาดผ่านความกลัว
7.เกาะนก ฝู งวิหคบินร่อน ร้องเรียกหาคู่ เธอกับฉันยืนดู มันพรอดพร�ำ่ ค�ำหวาน
3.สะพานข้ามดาว สะพานข้ามดาว ก้าวผ่านกาลเวลา เรามักหวนคืนมา เพื่อค้นหาวันวาน...
8.ลานพิกุล หอมกลิน่ พิกุลแก้ว หอมฟุ ้ งจรุ งขจร คืนวันผันผ่าน อนันตกาลไม่รู้ลืม
4.ศาลาแปดเหลี่ยม เหลี่ยมคมแห่งชีวิต ถูกผิดทุกข์สุข ไร้คนก�ำหนด ต่างพบด้วยตนเอง
9.โรงละครทรงพล ชีวิตคือละคร หลายบทหลายตอนต้องแสดง ความจริงหรือเสเเสร้ง ยากจะแยกแยะ
5.สระแก้ว สระแก้วแวววับ ระยิบระยับวับวาว สะท้อนเงาหนุ่มสาว ค้นหาจุ ดหมายปลายฝั น
10.เพลงลา ดอกเอ๋ยเจ้าดอกแก้ว ต้องจากแล้วแรมไกล อีกไม่ช้าคงได้พบกันใหม่ ในเมื่อใจเราสื่อถึงกัน ฯลฯ
Blue Letter | 69
EDITORIAL คงกะพัน ไชยมะโน (เบน) : Arts 32
...สวัสดีครับ... นี่เปนโอกาสอันดีท่ผ ี มจะใช้ ค�ำว่า สวัสดี ส�ำหรับสองโอกาส ทัง้ ทักทายและอ�ำลา เพราะหลังจากนีจ้ ะ มีพ่ๆี น้องๆ เข้ามารับช่ วงการด�ำเนินงานของ วารสารชมรมศิษย์เก่าไป ซึ่งในฐานะคนหนึ่งที่ได้ท�ำมา ก็รู้สึกยินดีระคนตื่นใจอยากจะเห็นว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงไปอย่างไรบ้าง แต่ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณพี่ น้องทุกท่านที่ได้ร่วมงานกันทัง้ สามเล่มที่ผ่านมาด้วย รวมทัง้ ขอขอบคุณพี่ๆน้องๆ ชาวอักษรศาสตร์ท่ี ติดตามอ่านรวมถึงแสดงความเห็นที่เปนประโยชน์มาอย่างมากมายด้วยนะครับ ช่ วงเวลาที่ผ่านมามีเรื่องที่น่าสนใจสมควรกล่าวถึงอยู ่สองเรื่อง เรื่องหนึ่ง คือปรากฎการณ์ของ กลุ่ม I’m Arts ใน Facebook ที่ท�ำให้พวกเราพี่น้องที่ไม่เคยรู้จักได้มาพบปะกัน ส่วนที่รู้จักกันอยู ่แล้ว แต่ห่างหายกันไปตามวิถีชีวิตก็ได้กลับมาสังสรรค์กันอีกครัง้ เป็นที่ครึกครืน้ ยิ่งนักราวกับนัดเลีย้ งรุ ่น ออนไลน์ ซึ่งความดีงามอันนีค้ งต้องขอยกให้พ่ีสุมิตรา จันทร์เงา ผู ้ริเริม่ และจัดตัง้ เพจขึน้ มานะครับผม เรื่องที่สอง คือ การหมดวาระของ พี่แป๊ ะ หรือ พร (Arts 22) ประธานชมรมคนเก่าและ การเริม่ วาระของพี่เต้ (Arts 18) ประธานชมรมคนใหม่ คนเก่าไปคนใหม่มาหมุ นเวียนกันเปนวัฏจักร งานนีก้ ็ต้อง ขอแสดงความขอบคุณพี่แป๊ ะที่สร้างสรรค์ผลงานที่น่าประทับใจไว้หลายเรื่องด้วยกัน และขอใช้ พืน้ ที่นี้ เพื่อแสดงความยินดีกับพี่เต้ด้วยครับ ส�ำหรับเนือ้ หาของบทความพิเศษในเล่มนีน้ ัน้ เปนเรื่องของ ‘ลูกหม้อ’ เรื่องที่ดูเล็กๆแต่มีรายละเอียดที่ ไม่ ธ รรมดา การที่ ใ ครสั ก คน (หรื อ หลายคน) จะใช้ เ วลาส่ ว นใหญ่ ข องชี วิ ต อยู ่ ใ นสถาบั น เดี ย ว ทัง้ ศึ กษาเล่าเรียน เติบโต จนกระทัง่ ประกอบอาชีพ อะไรอยู ่ในความนึกคิดของพวกเขา? และอะไรที่ยึด โยงพวกเขาไว้กับสถานที่แห่งนีท้ ่เี ราเรียกขานว่า บ้านสีฟ้า? ในบทความนีม้ ีค�ำตอบครับ ;) ส่วนเนือ้ หาใน ส่วนอื่นๆก็ยังมีอย่างครบครัน หลากรสหลายส�ำนวน ให้พ่ๆี น้องๆได้ชื่นชมสมเสพกันตามอัธยาศัย ใคร เปนพ่ อ ยก แม่ ย กนั ก เขี ย นท่ า นใดสมั ย เรี ย นก็ ติ ด ตามกั น ได้ น ะครั บ ผม หวั ง ว่ า ทุ ก ท่ า นคงจะได้ รั บ ความบันเทิงและสาระจากวารสารฉบับบนีไ้ ม่มากก็น้อย ...ส�ำหรับวันนี้ สวัสดีครับ... ประธานชมรมศิษย์เก่าอักษรศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร เฉลิมพร ภาปราชญ์ (พร/แป๊ ะ) 22 บรรณาธิการ คงกะพัน ไชยมะโน (เบน) 32 นักเขียน นพรัตน์ จิตพงศ์สถาพร (จอย) 32, สุธิดา จันทราบุ ตร (ฝน) 29, ทวารัตน์ หงษ์นคร (โหน่ง) 33 อริญชย์ เพ็ญศรี (เฟี๊ ยส) 35, ตฤณกร แก้ววัฒนก�ำพล (ปอล) 28, ศรีนติ ิ สุวรรณศักดิ์ (หนิง) 30, ยศกุล มู ลสาร (ยศ) 34, พิชญ อยู ่เป็นแก้ว (โม) 32, สมศรี สนามจันทร์ - ลมโชยโบยโบก, ธีรพล กลิ่นมงคล (ตัม้ ) 32 ศิลปกรรม กัณฐพงศ์ เจียวก๊ก (ยศ) 35, ภานนท์ คุ้มสุภา (โอ) 36 เอือ้ เฟื้ อสถานที่และอุ ปกรณ์ในการถ่ายภาพประกอบ ปฏิพัทธ์ สถาพร (ปอ) 43
โรงพิมพ์คนอักษร บ.แซทโฟร์ ปริ้นติ้ง ลาดพร้าว 112 Blue Letter | 70
ร่วมสนับสนุนวารสาร BLUE LETTER ติดต่อได้ท่ี su.artsalummni@gmail.com
...ความจริงที่ค้นพบหลังปรากฎการณ์การเลี้ยงรุ่นออนไลน์ I’m Arts เมื่อสามสี่เดือนก่อน.. . ผู ้ ห ญิ ง อั ก ษร เมื่ อ เรี ย นจบแล้ ว กว่ า ร้ อ ยละ 90 จะมี วิ วั ฒ นาการด้ า นความสวยงามที่ น่าทึ่งยิ่งกว่าทฤษฎีลิงผันเป็นคนของชาร์ลส์ ดาร์วิน หลายต่อหลายคนเปลี่ยนไปจากสาวน้อย หน้าแป้ นแล้นกะโหลกกะลาสู่นางพญาหงส์องค์มาริลีนลงประทับ แต่จะด้วยกลวิธีการใดคงมิอาจเปิ ด เผยได้มากนัก และหลายคนพอกลายเปนคุณแม่แล้วยิง่ ดูดี ส่วนร้อยละ 10 ที่เหลือไม่ใช่ ว่าไม่สวย แต่ มีเสน่ห์ไปอีกทางซึ่ งสามารถทะลุออกแยกหลักสี่ได้โดยไม่ต้องติดตรงถนนเส้นเนือ้ คู่ท่ีคับคั่ง รังสีแห่ง ต�ำแหน่งหน้าที่การงานและวุ ฒิภาวะที่เพิ่มขึ้น ส่องประกายให้ดูมีสง่าราศี ดีเด่นน่านับถือยิ่งนัก จน ผู ้ชายอักษรหลายคนได้แต่ร้อง เฮ้ ย! เฮ้ ย! ท�ำไมตอนเรียนไม่เปนแบบนี้ (วะ) เฮ้ ย! ส่วนผู ้ชายอักษร อันนีต้ ้องแจงแจกจ�ำแนกแยกย�ำย่อยออกเปนสามกลุ่ม 1. ผู ้ชายอักษร ในหมวดหมู ่ ‘กท ซึ่ งไม่ได้ย่อมาจาก กรุงเทพ’ ‘เพื่อนสาว’ ‘นะจ๊ะ’ หรืออะไร ก็แล้วแต่ปากจะสะดวกเรียก อันนีค้ ือความอัศจรรย์พันลึกที่ยังหาข้อสรุ ปไม่ได้แน่ชดั ส่วนใหญ่ร้อยละ 90 หลังเรียนจบจะมีวิวัฒนาการด้านความสวยงามที่น่าทึ่งยิง่ กว่าผู ้หญิงอักษร และที่ส�ำคัญสวย อย่างรวดเร็ว สวยอย่างมีเอกลักษณ์ และสวยอย่างมีนัยส�ำคัญ จนผู ้หญิงหลายคนต้องยอม วางมือจากอายไลเนอร์และเข้าครัวท�ำกับข้าวไปอย่างเงียบๆ ในขณะที่ส่วนน้อยร้อยละ 5 เลือกจะฉีก ปลีกตัวออกไปทางแปลก แหวกแนว ล�ำ้ มีเสน่ห์ไม่เหมือนใครราว มาสเตอร์พีซ มีชิน้ เดียวในโลก ส่วน ที่เหลืออีกร้อยละ 5 นัน้ จะมาแนววิชาการ ชี วิตแม้ไม่ฉูดฉาดแต่ลุ่มลึกชวนค้นหาความหมายจาก แววตาที่ดูอ่อนโยน ภายนอกดูมีเมตตา แต่ภายใน...ก็เปนแบบนัน้ แล หากเจือสีสันทางอารมณ์ที่ คุกรุ ่นไว้บ้างพอเปนกษัย ซึ่ งเมื่อสรุ ปบุ คลิกลักษณะแล้วนัน้ พบว่ามีความเข้ากับภาวะแห่งใบหน้า ที่ก�ำลังเปนที่นิยมในปั จจุ บัน ‘ยิม้ อ่อน มองแรง’ 2. ผู ้ชายอักษร ในหมวดหมู ่ ‘แมนๆควงแขนเข้าสปาและฟิ ตเนส’ มาดเนีย้ บเรียบกริบจิบชาเก๋ๆ ้ บว่าส่วนใหญ่เคยมีคดีความหักอกผู ้หญิงอักษรมาแล้วหลายนาง เพราะมักจะเป็น ในหมวดหมู ่นีพ พวกหน้าตาดีมีรูปเปนทรัพย์ ที่ว่าหักอกนัน้ ไม่ใช่ หักอกเพราะได้ลองคบกันแล้วเลิกรากันไป แต่หักอก เพราะมันไม่มีทางอยู ่แล้วที่จะคบกันกับผู ้หญิงตัง้ แต่แรก เรียกได้ว่า อกหักตัง้ แต่ยังไม่รักกันเลยทีเดียว ผู ้ ช ายอั ก ษรประเภทนี้แ ต่ ง ตั ว ดี มี ร สนิ ย มวิ ไ ลตั ง้ แต่ ส มั ย เรี ย นและยิ่ ง พั ฒ นามากขึ้น หลั ง เรี ย นจบ ตาสวยแพรวพราวเหมือนเก้ง สะโอดสะโองเหมือนกวาง ทรวดทรงองค์เอวได้รูปชวนไล้ด้วยหลังมือ อย่างแผ่วเบา ใบหน้าเนียนคิว้ เข้มแก้มชมพู มีเลือดฝาดราวแต้มน�ำ้ ยาอุ ทัย งานซิกส์แพคต้องมี งาน ก้ามปู ต้องมา งานขาต้องมีกล้ามหน่อยๆ ดูเฮลท์ตี้ คาดว่าได้รับแรงบันดาลใจในการปั ้ นกล้าม จากประติมากรรม เดวิด ของ มิเกล อันเจโลเปนแน่แท้ 3. ผู ้ชายอักษร ในหมวดหมู ่ ‘ที่เหลือ’ คือ ความจริงที่สังคมมักไม่นิยมพู ดถึงกันหลังเรียนจบ ร้อยละ 90 จะเข้าสู่ภาวะเฉียดวัยทอง โดนรุ ่นน้องยกมือไหว้แทบจะทันทีเพราะนึกว่าเปนอาจารย์ งาน aging ต้องมี งานลงพุ ง กระหม่อมบางต้องมา แต่งตัวพอไปวัดไปวาท�ำหน้าที่มัคทายกได้ ที่เคยดูดีสมัยเรียนก็จะค่อยๆเสื่อมไปชวนให้ปลงอนิจจัง T-T น้อยนักที่ยังรักษาหน้าตาและหุ่นเอาไว้ได้ ซึ่งต้องขอชื่นชมส่วนน้อยด้วยจิตคารวะไว้ ณ ที่นีด้ ้วย เอวังก็ด้วยประการฉะนีแ้ ล สาธุ ผู ้ชายอักษรหมวด 3
Blue Letter | 71
CONNECTING GENERATION
Blue Letter | 72