Mεταποιητήριο , ανταλλακτήριο και υπαίθρια αγορά by Kostas Tsimpouris

ΜΕΤΑΠΟΙΗΤΗΡΙΟ, ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΗΡΙΟ ΚΑΙ ΥΠΑΙΘΡΙΑ ΑΓΟΡΑ ως ενέργεια επανάκτησης του παραλιακού μετώπου της Πάτρας

Ξάνθη 2015

τίτλος διπλωματικής εργασίας:

Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης Πολυτεχνική Σχολή Ξάνθης Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών

επιβλέποντες καθηγητές: Π. Κόκκορης Γ. Πατρίκιος Κ. Κεβεντσίδης

φοιτητές:

ΜΕΤΑΠΟΙΗΤΗΡΙΟ, ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΗΡΙΟ ΚΑΙ ΥΠΑΙΘΡΙΑ ΑΓΟΡΑ ως ενέργεια επανάκτησης του παραλιακού μετώπου της Πάτρας

Λ. Πρωτοπαπάς | Μ. Σπύρου | Κ. Τσιμπούρης Ξάνθη 2015

εισαγωγή ....................................................................................

θέμα i / θέσεις - κίνητρα .................................................. 11 ii / κτιριολογικό πρόγραμμα ................................ 27 πόλη

i / ιστορική αναδρομή .......................................... 31

ii / αναγνώριση περιοχής ..................................... 45

iii / αναγνώριση κτιρίου ......................................

πορεία εργασίας

i / ρυθμιστικές παρεμβάσεις ............................... 71 ii / βασικές αρχές σχεδιασμού ............................ 81

1η φάση: εσωστρεφές σύστημα ....................... 89

2η φάση: σύνδεση με προβλήτα ...................... 93

πρόταση ................................................................................. 105

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Αρχικά, θέλουμε να τονίσουμε ότι η παρούσα εργασία αποτελεί μια προσπάθεια συνολικής ματιάς, μια προσέγγιση ζητημάτων αστικού σχεδιασμού, με έμφαση στην κοινωνική και πολιτική διάσταση του αστικούπεριβάλλοντος. Η αναζήτηση του θέματος, αν και ταλαντεύτηκε μέσα από πολλαπλές ερμηνείες των δεδομένων της εποχής, αποτέλεσε μια σύνθετη διαδικασία αποτύπωσης των προσωπικών μας σκέψεων και επιδιώξεων σχετικά με τον χαρακτήρα των αστικών παρεμβάσεων. Πιο συγκεκριμένα, το σκεπτικό μας διαμορφώθηκε με βασικό παράγοντα οργάνωσης την επανάχρηση και όχι την αποσπασματική εκ νέου δημιουργία. Το παραπάνω, δεν αναφέρεται απλά ως ένα συστατικό στοιχείο της προτεινόμενης λύσης αλλά ως μία ενέργεια- διαδικασία επανάκτησης υπολειπόμενων αστικών περιοχών, χώρων και παραγωγικών διαδικασιών. Έτσι, γίνεται λόγος για έναν τρόπο σκέψης που αναφέρεται στην υιοθέτηση βιοτεχνικών μεθόδων και πρακτικών, εμπλέκοντας την σύμπραξη δευτερογενούς και τριτογενούς τομέα. Πιο συγκεκριμένα, αναφέρεται στην έννοια της επανάχρησης τόσο του εγκαταλελειμμένου κτιριακού δυναμικού όσο και των προϊόντων που δεν εμπίπτουν στην υπέρ- καταναλωτικό χαρακτήρα του, μέχρι πρότινος, υπάρχοντος συστήματος. Άλλωστε, οι παρούσες συνθήκες καταδεικνύουν ότι φτάσαμε, συστηματικά, στην υπέρπαραγωγή προϊόντων, αποτέλεσμα των οποίων αποτελεί, μεταξύ άλλων, η ύπαρξη ανεκμετάλλευτου κτηριακού δυναμικού, δηλαδή κτιρίων με ενεργή χρήση, μικρότερης της διάρκειας ζωής τους. Το ζήτημα που τίθεται όμως, εδώ, είναι η πολιτική σκοπιμότητα, που από τη μία προκάλεσε την υπέρφόρτωση του υλικού χώρου και από την άλλη οδήγησε στην εγκατάλειψη και την ερήμωση τμημάτων αυτού. Έτσι, κρίνεται αναγκαίο να διατυπώσουμε μία θέση έναντι αυτής της πολιτικής του «εφήμερου». Συνεπώς, κυρίαρχη επιδίωξη μας αποτέλεσε η αξιοποίηση υπάρχοντος κτιριακού κελύφους και η επανάχρηση του ως πυρήνας παραγωγικής δραστηριότητας με χαρακτηριστικά βιοτεχνίας και μεταποίησης. Αν και η προτεινόμενη λύση, σε πρώτο επίπεδο, οργανώθηκε στη βάση ενός μοντέλου διαχείρισης, και κατ’ επέκταση μεταποίησης, του υλικού αποθέματος, σε δεύτερη φάση, αναζήτησε την αντιστοιχία παραμέτρων τοπικού χαρακτήρα. Συνοψίζοντας, η πόλη της Πάτρας, και ειδικότερα το παραλιακό της μέτωπο, επιλέχθηκε ως ο τόπος των παρακμασμένων φιλοδοξιών της εποχής. 7

ΘΕΜΑ

Η διπλωματική με τίτλο

ΜΕΤΑΠΟΙΗΤΗΡΙΟ, ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΗΡΙΟ ΚΑΙ ΥΠΑΙΘΡΙΑ ΑΓΟΡΑ ΩΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΕΠΑΝΑΚΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΙΑΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ αφορά σε έναν εργαστηριακό χώρο σχεδιασμού, παραγωγής κι επισκευής αντικειμένων που διατίθενται βάσει ανταλλακτικού εμπορίου, ο οποίος υποστηρίζεται από δευτερεύουσες χρήσεις, κυρίως εμπορίου και αναψυχής. Κατά την διαδικασία εύρεσης θέματος για την διπλωματική μας εργασία, ξεκινήσαμε τοποθετώντας τρεις βασικές συνισταμένες τις οποίες και αξιολογήσαμε ως τους βασικούς κατευθυντήριους άξονες στους οποίους θα κινηθεί μετέπειτα και το κτηριολογικό μας πρόγραμμα:

1. αναζητούσαμε ένα θέμα το οποίο να είναι συνδεδεμένο τόσο με τον τόπο

όσο και την εποχή του. Θεωρήσαμε λοιπόν ότι στα δεδομένα κοινωνικά και οικονομικά πλαίσια η πρότασή μας θα πρέπει να απαντάει στις σύγχρονες συνθήκες ζωής και ταυτόχρονα να ικανοποιεί τις ανάγκες του τόπου στον οποίο θα σχεδιαστεί. Αναγνωρίζοντας λοιπόν τις παραμέτρους αυτές ως αναπόσπαστο στοιχείο του σχεδιασμού μας, συζητήσαμε για χώρους που να απευθύνονται μεν σε ομάδες από επαγγελματίες, να προωθούν όμως δε και την συνεργασία μεταξύ των ομάδων αυτών. Η συγκέντρωση αυτή των ατόμων και η ένταξή τους σε μια αλυσίδα παραγωγής απαντάει στην δυσκολία έναρξης μιας μεμονωμένης επαγγελματικής δραστηριότητας σήμερα, ενώ το γεγονός ότι εμπλέκονται περισσότερες ειδικότητες εξασφαλίζει την ενασχόληση περισσότερων ατόμων. Βάσει των παραπάνω λοιπόν, σε ό,τι αφορά τον τόπο που θα ενταχθεί το προτεινόμενο κτηριολογικό πρόγραμμα, ψάχνουμε αφενός μεν την ύπαρξη μιας πρώτης "μαγιάς" κατηρτισμένου, ανθρώπινου δυναμικού αλλά και το ανάλογο αστικό περιβάλλον, που θα μπορούσε να λειτουργήσει ως υποδοχέας. 11

2. επόμενη επιδίωξη ήταν η διπλωματική μας να εμπεριέχει στοιχεία μνήμης,

όπως συμβαίνει κατά την επανάχρηση παλιών αντικειμένων. Μοντέλα ζωής -όχι του πολύ μακρινού παρελθόντος-, μας κληροδότησαν μια τάση για διαρκή κατανάλωση και απόκτηση ολοένα και περισσότερων αντικειμένων. Το "ιδεώδες" αυτό μπορεί να έχει παραμείνει ως νοοτροπία, ωστόσο αυτό που αδιαμφισβήτητα έχει αλλάξει είναι η οικονομική δυνατότητα της απόκτησης όλων αυτών των πραγμάτων. Συνεπώς, η σύγχρονη τάση οφείλει να αφορά πρώτον στην διαχείριση όλων όσων έχουμε αποκτήσει καταναλώνοντας μανιωδώς [reduce], δεύτερον την επισκευή τους ώστε να μην προχωρήσουμε σε μια εκ νέου αγορά [reuse/recycle], ενώ, τρίτον, δεν αποκλείεται το ενδεχόμενο μιας περισσότερο δημιουργικής μεταποίησης παλιών μας αντικειμένων [upcycle]. Οι παραπάνω πρακτικές αναδεικνύονται ως εξαιρετικά επίκαιρες, χωρίς ωστόσο να αποτελούν κάτι το πρωτοφανές -τα μεταλλικά βαρέλια που επαναχρησιμοποιούνται σαν ψησταριές το Πάσχα στα χωριά είναι ένα τέτοιο παράδειγμα. Σήμερα, η επανάχρηση αντικειμένων μπορεί να συνδυάζεται και με την ανταλλαγή τους καθώς μπορεί πράγματι να επαναχρησιμοποιηθούν από έναν νέο χρήστη που ανταλλάσσει το πλεόνασμα των πραγμάτων του με κάτι που πλέον του είναι περισσότερο χρήσιμο. Τα παραπάνω λοιπόν εκφράζουν ένα νέο σύστημα εφαρμόσιμης οικονομίας που μοιάζει να είναι αναγκαίο σήμερα.

3. τέλος, μας ενδιέφερε να εστιάσουμε στον σχεδιασμό ενός χώρου όπου να εξελίσσεται μια παραγωγική διαδικασία με την έννοια ενός δημιουργικού κύκλου που θα εμπλέκει στοιχεία βιοτεχνίας. Διαδικασίες όπως αυτή της μεταποίησης που αναφέρθηκε παραπάνω συχνά καταλήγουν σε ευφάνταστα μεν προϊόντα, ο υπερβολικός σχεδιασμός των οποίων τα αναγάγει σε πολυτελή έπιπλα ή αντικείμενα design. Αντίστοιχα, η νέα τάση παζαριών ανταλλαγής ρούχων ή της αγοράς ρούχων από δεύτερο χέρι φαίνεται να απευθύνεται σε συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες δημιουργώντας περισσότερο μια μόδα παρά μια κοινωνική πρακτική. Αντί λοιπόν για έναν χώρο όπου δημιουργεί μεταποιημένα αγαθά που και πάλι απευθύνονται σε μια ελίτ, δίνουμε ιδιαίτερη έμφαση στο σχεδιασμό ενός χώρου με κυρίαρχο χαρακτηριστικό του τον δημόσιο χαρακτήρα. Ο χώρος αυτός θα αποτελεί τον υποδοχέα του κοινωνικού υποκειμένου, να απευθύνεται εξίσου σε όλους και φιλοδοξεί με την πάροδο του χρόνου να διαμορφώσει μια κοινωνική συνείδηση βασισμένη στις αρχές της οικονομίας και της συνεργατικότητας. Αν και οι παραπάνω σκέψεις γίνονται σκεπτόμενοι τις συγκεκριμένες κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες που επικρατούν στην χώρα, το όλο εγχείρημα της διπλωματικής δεν λειτουργεί μόνο συμπληρωματικά δομών που υστερούν λόγω των σύγχρονων συνθηκών, και άρα τίθεται "άνευ χρήσης" μετά την πάροδο μιας οικονομικής κρίσης. Οι τρεις παραπάνω αρχές στις οποίες βασίζουμε τον σχεδιασμό μας, στοχεύουν σε μια οικονομικότερη και παραγωγικότερη μορφή εμπορίου, εργασίας και συναλλαγής το οποίο θα μπορούσε να νοηθεί ως ένα νέο μοντέλο, η αποδοτικότητα του οποίου θα άξιζε να διερευνηθεί έτσι κι αλλιώς. Άλλωστε, δεν είναι κάτι καινούργιο ότι οι άνθρωποι είναι παραγωγικότεροι μέσα από μια συνεργασία, ούτε ότι είναι οικονομικότερο το να επισκευάσεις ένα έπιπλο ή να μεταποιήσεις ένα ρούχο από το να αγοράσεις ένα καινούργιο. Για τον λόγο αυτό, παρότι ο σχεδιασμός μας ή η περιοχή μελέτης μας φαίνεται να ταιριάζουν σε πιο πολυτελή ή φαντασμαγορικά κτηριολογικά προγράμματα, όπως π.χ. ένα μουσείο της πόλης της Πάτρας, επιλέγουμε να σχεδιάσουμε έναν κοινωνικό χώρο με τα χαρακτηριστικά που περιγράφηκαν παραπάνω με γνώμονα το πως θα έπρεπε ουσιαστικά να ήταν στην πραγματικότητα ένας τέτοιος κοινωνικός πυκνωτής κι όχι όπως πιθανώς θα περιμέναμε να τον δούμε.

επανάχρηση

upcycle

προσθήκη

recycle

adaptive re-use

ανταλλαγή

μεταποίηση

αποκατάσταση

δημόσιος χώρος όριο

επανάκτηση

barter

δημιουργικότητα

“να είναι συδεδεμένο με τον τόπο του” με την έννοια ότι το θέμα προκύπτει και απαντά σε ανάγκες του επιλεγμένου τόπου

δ “να εμπεριέχει ένα στοιχείο μνήμης”

“να αφορά μια παραγωγική διαδικασία”

με την έννοια της επανάχρησης αντικειμένων στα πλαίσια μιας εφαρμόσιμης οικονομίας

με την έννοια ενός δημιουργικού κύκλου που θα εμπλέκει στοιχεία βιοτεχνίας 15

Οφέλη ανακύκλωσης: _μείωση αστικών αποβλήτων _εξοικονόμηση πρώτων υλών και ενέργειας, παρέχοντας και οικονομικά οφέλη στην ελληνική κοινωνία που σε μεγάλο μέρος τα εισάγει _δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας _προσφέρει στον πολιτισμό, έμπρακτη περιβαλλοντιή συνείδηση _”οι πληροφορημένοι και ενεργοί πολίτες είναι ο κινητήριος μοχλός για να υλοποιηθούν οι στόχοι του νόμου και της ελληνικής κοινωνίας και να προστατευθεί πιο αποτελεσματικά το περιβάλλον.”

Adaptive Reuse:

Adaptive reuse refers to the process of reusing an old site or building for a purpose other than which it was built or designed for. Along with brownfield reclamation, adaptive reuse is seen by many as a key factor in land conservation and the reduction of urban sprawl. However adaptive reuse can become controversial as there is sometimes a blurred line between renovation, facadism and adaptive reuse. It can be regarded as a compromise between historic preservation and demolition. 16

Transfodesign

invited designers and architects to create things out of trash. During two consecutive days participants were able to build a boarding space out of cardboard. The event was open to the public where the visitors could follow the construction process, from beginning to end, and the work created by the teams was presented to the public on the closing night. Visitors were able to see the different ways to treat cardboard, turned into completely new designs, as well as to learn about the design concept explained in person by the designers.

Trashboarding

had the pleasure to create an ingenious temporary indoor library that can also be used as a quiet space or a place to rest, Retrain de Rubcn turned discarded cardboard tubes into a amazing hanging structure that can seat two, while CartonLAB impressed with their tentlike observatory, offering different points of view to the visitors. Finally Escola Massana surprised us with the incredible cardboard tube mats, that could be transformed to a simple bed, then twist onto a shade, in order to be finally converted into a hanging hammock.

Nick Olson και Lila Horwitz κατάφεραν να

Ο φωτογράφος

η φτιάξουν ένα ιδιαίτερο εξοχικό. Στα βουνά της Δυτικής Βιρτζίνια, μακριά από το σπίτι τους στο Μιλγουόκι, σχεδίασαν και έχτισαν μόνοι τους μια διαφορετική καμπίνα, από παλιά και πεταμένα παράθυρα. Η ψηλή πρόσοψη αποτελείται εξ ολοκλήρου από επαναχρησιμοποιημένα παράθυρα, ενώ η υπόλοιπη κατασκευή έγινε με υλικά που βρήκαν στις γύρω φάρμες. Το κόστος αυτού του ειδυλλιακού εξοχικού ήταν μόλις 500 δολάρια και πολλές ώρες χειρονακτικής εργασίας. Μπορεί η καμπίνα που σχεδίασαν οι δύο καλλιτέχνες να μην έχει ανέσεις όπως ηλεκτρικό και υδραυλικά αλλά προσφέρει την ικανοποίηση του να είσαι «μέσα» στη φύση και να απολαμβάνεις στο έπακρο τις ομορφιές της, ειδικά το μαγευτικό ηλιοβασίλεμα που εισβάλει ανεμπόδιστο μέσα από τον γυάλινο τοίχο γεμίζοντας χρώματα το σαλόνı. HAKA BUILDING - RECYCLE OFFICE by Doepel Strijkers Architects

“we’re really impressed with the transformation that’s taking place at the Haka Building in the Nertherlands. Doepel Strijkers Architects are turning the space into a ‘clean tech living lab’ so the building can house eco-friendly water and energy institutions and authorities. The buildings internal elements are made from recycled and second-hand materials and are designed to help reduce the buildings carbon footprint.”

Sander Wassink is an

artist and designer who encourages us to reconsider our ideas of beauty and aesthetic value. How can we reconsider what is important and what is desirable to include notions of history, memory and the preservation of a past which is slipping away. Amid new construction, new production, and constant proliferation of new forms and facades, Wassink turns his attention to the discarded, the abandoned, the left over and attempts to reimagine what can be done with the already partially formed. What new possibilities exist in the surfaces and materials that are half-built or half-destroyed. Whether his object is the partly demolished facade of an abandoned building, or the everyday detritus from our over productive culture, Wassink asks what new forms and new visions of beauty already exist to be discovered and appreciated.

ECOLOGICAL CONCEPT MEETS CORPORATE SOCIAL RESPONSIBILITY: in every country in which I:CO collects textiles and shoes the following rule applies: A recycling plant is built when used goods exceed a volume of 500 tons per day – and this creates jobs too! This is a major economic factor as well, and particularly in the world’s poorest countries. With what is known as downcycling, parts of sneakers are already being turned into running tracks or underlay for children’s playgrounds. I:CO’s aim goes farther, however, and is known as upcycling. This involves a reusage process which creates a product of equal or higher value. To achieve this, the product must be designed correctly from the start. The system therefore depends on the initiative of manufacturers and also on the help of consumers: The more they ask for goods produced in a raw materials cycle, the faster these items will establish themselves in the market. All players involved in I:CO are making a contribution to the environment and our society. Those who join in help to prevent millions of tons of valuable raw material from being simply tossed in the garbage. Το Bike Kitchen είναι ένας χώρος από τους ποδηλάτες, για τους ποδηλάτες. Το αλληλέγγυο αυτό συνεργείο δημιουργήθηκε από τους Ποδηλάτες της Πάτρας, είναι απολύτως ανεξάρτητο και µη κερδοσκοπικό και λειτουργεί με την φιλοσοφία της ανταλλακτικής κοινωνίας, δηλαδή καθένας αφήνει το ανταλλακτικό που του περισσεύει ή βρίσκει κάτι που χρειάζεται για το δικό του ποδήλατο, δωρεάν. Εκεί οργανώνονται επίσης σεμινάρια με θέμα την επισκευή του ποδηλάτου ή ακόμα και την κατασκευή ανταλλακτικών, ενώ ο απώτερος στόχος είναι να προωθηθεί -επιτέλους- το ποδήλατο στην κοινωνία ως μέσο μεταφοράς.

KILO SHOP:

ΔΙΑΛΕΞΤΕ | ΖΥΓΙΣΤΕ | ΑΓΟΡΑΣΤΕ Στόχος του είναι να κάνει προστιτό στο αγοραστικό κοινό το επώνυμο vintage ρούχο σε ελκυστικά χαμηλές τιμές, διατηρώντας την τάση , την πρωτοτυπία και την αυθεντικότητα του vintage κινήματος. Πώς; Χρησιμοποιώντας σήμερα, στον καιρό της κρίσης και της περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης, τη συνταγή, από το παρελθόν, της ανακύκλωσης του ρούχου. Δίνει έτσι μια δεύτερη ζωή στο ένδυμα, αποφεύγοντας τη σπατάλη, σεβόμενο το περιβάλλον, με είδη που προσφέρουν στον πελάτη ένα look πρωτότυπο, αφού τα κομμάτια του είναι μοναδικά και μη επαναλαμβανόμενα.

Το Πρόγραμμα «Μεταποίηση στις νέες συνθήκες» εντάσσεται στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Ανταγωνιστικότητα και Επιχειρηματικότητα (ΕΠΑΝ ΙΙ) του ΕΣΠΑ 2007-2013, και αποσκοπείστον μετασχηματισμό της μεταποιητικής παραγωγικής βάσης της Ελληνικής Οικονομίας προς νέα ή διαφοροποιημένα προϊόντα και μεταποιητικές υπηρεσίες καθώς και την ενίσχυση της εξωστρεφούς επιχειρηματικότητας, ως βασικής επιλογής για την παραγωγική αναβάθμιση της χώρας προς αγαθά και υπηρεσίες υψηλής προστιθέμενης αξίας, με ποιότητα, περιβαλλοντική ευαισθησία, και ενσωμάτωση γνώσης και καινοτομίας.

Το πρόγραμμα υλοποιείται βάσει του Κανονισμού Ε.Κ. 800/2008 της Επιτροπής.

..[το πρόγραμμα αφορά] νέες και υπό σύσταση πολύ μικρές, μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον ελληνικό χώρο στους τομείς της μεταποίησης και των υπηρεσιών που δρουν υποστηρικτικά σε αυτές στους κλάδους που περιγράφονται αναλυτικά στον Οδηγό του Προγράμματος.

eu ro.recycle .ne t was established to promote trade in the recycling industry. The website is or ganized by section, category, grade of 19 recycled commodities

At arguably the largest art event in the world, japanese artist Tadashi Kawamata has occupied the Art|Basel messeplatz with a favela, a neighborhood typology widespread in dense areas of brazil and recognizable for its crude and remarkably resourceful construction. The plaza is bordered by several designer buildings, including those of Pritzker prize winners Herzog&De Meuron, and is the prime public gathering area for the foremost event of global art consumption, thereby making the appropriation of impoverished community architecture an event that toes the line between raising awareness and unabashed irony. The added layer of the Basel favela as a cafe for art fair visitors reframes the installation as an exercise in the limits of mindful occupation– especially given the recent police intervention of an illegal party staged at the favela.

Οι μεγάλες εταιρείες του χώρου της πληροφορικής, έχουν καλλιεργήσει την πεποίθηση στην πλειοψηφία των χρηστών ηλεκτρονικών υπολογιστών ,ότι η αλλαγή του υλικού του μηχανήματος πολύ συχνότερα από όσο πραγματικά χρειάζεται, είναι μια απαραίτητη ανάγκη. Σε αντιδιαστολή με την παραπάνω λογική, αντιλαμβανόμαστε την επαναχρησιμοποίηση ηλεκτρονικών υπολογιστών σαν μια συνειδητοποίηση των πραγματικών αναγκών μας και την απαγκίστρωση μας από τέτοιες λογικές. Για όλα τα παραπάνω προτάσσουμε την επαναχρησιμοποίηση σαν στάση, που παράλληλα με την κατάλληλη χρήση ελεύθερου λογισμικού μπορούν να μεγαλώσουν αρκετά το προσδόκιμο χρόνο ζωής ενός υπολογιστή, μειώνοντας παράλληλα την κατανάλωση αλλά και τα ηλεκτρονικά απορρίμματα. Όλα μαζί, ωφελούν πολλαπλά εμάς και το περιβάλλον, μιας και στοχεύουν σε λιγότερες πρώτες ύλες καθώς και λιγότερα απορρίμματα. Στηρίζουμε κοινωνικούς χώρους που στο ίδιο πνεύμα, αξιοποιούν παλιά μηχανήματα για μαθήματα ή ελεύθερη πρόσβαση στο internet, όπως το Underground Free University. Εξαρτήματα που είναι χαλασμένα, ή κατά πολύ ξεπερασμένα, μπορούν να μετατραπούν σε κομμάτια νέων κατασκευών, όπως για παράδειγμα φωτιστικά, κοσμήματα, χρηστικά αντικείμενα, αποφεύγοντας να καταλήξουν στα σκουπίδια.

Μνήμες και εικόνες μιας άλλης εποχής έρχονται να ταιριάξουν την εποχή του ‘60 και του ‘70 με το σύγχρονο design. Vintage αντικείμενα και έπιπλα σε συνδυασμό με πρωτότυπες ιδέες και προτάσεις για το σπίτι, υλοποιημένες απο εμάς τους ίδιους, δημιουργούν ένα σκηνικό απόλυτα συμβατό με τις ανάγκες του σύγχρονου τρόπου ζωης. Η ανακύκλωση είναι η βάση του σχεδιασμού μας και η αλλαγή χρηστικότητας παλιών αντικειμένων είναι αυτά που κάνουν τη δουλειά μας ξεχωριστή. Η συντήρηση, η μεταποίηση, οι εγκαταστάσεις αλλά και η διακόσμηση είναι μερικές από τις παροχές μας.

Το Trade School Athens (TSA) είναι ένα ανεξάρτητο, αυτο-οργανωμένο σχολείο που βασίζεται στη ανταλλαγή και όχι στο χρήμα. Είναι ανοικτό σε όλους, ο καθένας μπορεί να συμμετέχει είτε ως διδασκόμενος είτε ως δάσκαλος. Φιλοσοφία Το TSA βασίζεται στη φιλοσοφία ότι όλοι έχουν κάτι να διδάξουν, είτε αυτό σχετίζεται με ακαδημαϊκές σπουδές, είτε με προσωπική έρευνα, ικανότητες, δεξιότητες ή πρακτική εμπειρία. Σκοπός του είναι να υποστηρίξει την ανοιχτή πρόσβαση στη γνώση και να ενισχύσει τη διάθεση για συμμετοχή, προσφορά και συνεργασία. Η ιδέα για την υλοποίηση του πρώτου Trade School ξεκίνησε στη Νέα Υόρκη το 2010. Σήμερα υπάρχουν πάνω από 30 σχολεία σε διάφορες πόλεις του κόσμου.

cafĂŠ for everyone

desks in an open layout

A cafe open to the public is the heart of a coworking space. It provides the perfect introduction for members of the community who want to drop by and work and is a natural meeting space. Also, it is an incubator for paying members of the coworking space, as people who start their business in the cafe graduate to paying for a desk as their business grows.

When people think about coworking, I guess they think about rows of tables or cubicles with people working. Members normally get a desk that they come back to everyday. Members generally pay a monthly fee for unlimited access to their space plus other amenities, like lunch with their co-members or access to conference rooms.

As a company grows from one person in a cafe to two or three people sharing a coworking space, the next step is a closed office. WeWork does a great job of providing office space in all manners of shapes and sizes while still retaining the community feel of a coworking space.

Fab.Lab

closed spaces for growing companies

Makers are the new rock stars and my favorite place to see them in action is the 3rd Ward in NYC, which sports a wood shop, metal shop and textile studio, to just name a few. Laser cutters are popular in many of the places Iâ&#x20AC;&#x2122;ve seen too. A lot of coworking is people on their computers and it is great to have a creative making component in the mix. Places like Republikken even make most of their own furniture and decorations in house!

7 [can also be rented to outsiders]

meeting spaces

school and classes

cooking / lunch for members

COWORKING article found at: http://ericmorrow.com/2013/10/01/8steps-to-building-a-successful-coworking-space/

EMBEDDING IN THE COMMUNITY! The next step in entrepreneurship and incubation is the kitchen incubator. Hungry coworkers are a perfect test market! Besides feeding the locals, a food entrepreneur would find a kitchen incubator as a good first step to a food truck and then onto a restaurant.

This is the way that I experience most coworking spaces, through my digital marketing, lean startup and customer acquisition courses. General Assembly is a great innovator here and provides classes on an endless variety of digitally-focused topics. I believe education is the foundation of success for all the companies working in these spaces. Rather than outsourcing a project or bringing in a new team member, it may be more practical to simply learn a skill yourself.

When a small business takes a meeting with a partner or client, it’s great to have a space to use that be closed off to outside sounds. Conference rooms are also a great way for a coworking space to generate extra revenue and build ties to the surrounding business community.

This step, while important, is also a little harder to clearly define. To me, it means the coworking space needs to develop partnership with local businesses and government. For example, that means hosting teams from local businesses for brainstorming sessions or skunkworks projects, to give them a “coworking” feel. Or it could mean being active with local government efforts to promote jobs in the area. 25

μικρά μαγαζιά

κτιριολογικό πρόγραμμα

[μόνιμο εμπόριο]

πότε? τι? ποιος? πως?

καθημερινή λειτουργία εξωτερικό εμπόρευμα μικροέμποροι, σύλλογοι [με ενοικίαση χώρου] χρηματική συναλλαγή ανταλλακτήριο

πότε? τι? ποιος?

[μόνιμο εμπόριο]

πως?

καθημερινή λειτουργία εσωτερικό εμπόρευμα _οποιοσδήποτε _αποθήκη _εργαστήρια ανταλλακτικό σύστημα

υπαίθρια αγορά [περιοδικό εμπόριο]

πότε? τι? ποιος? πως?

ΥΣ ΚΕ ΟΘ Η ΑΠ

Ο ΡΙ ΠΟ

ΕΜ

μία εμ +τ απ +σ αν +χ

βαριά επεξεργασία _εργαστήριο ξύλου _εργαστήριο μετάλλου

αποθήκη τι? _σ _κ _μ από? υλ προς? τρ

εργαστήρια [προτεινόμενες χρήσεις]

_γυαλί | βιτρώ | καθρέπτης _κεραμικής _συντήρηση έργων τέχνης _ραπτική, επεξεργασία υφασμάτων _κοσμήματος _μουσικών οργάνων _υποδηματοποιίας

ΕΙΑ ΑΦ ΣΙΕΣ Ε ΗΡ

ΓΡ

αίθουσες* _πολλαπλών δραστηριοτήτων _αίθουσες διδασκαλίας _ανοικτές αίθουσες κοινοτήτων και συλλόγων

ΥΠ

ΕΡ ΣΥ ΓΑΣ ΝΕ ΤΗ ΡΓ ΡΙΑ ΕΙΑ

συνεργεία _συντήρηση ηλεκτρικών συσκευών _συντήρηση-μεταποίηση ποδηλάτων _συντήρηση-επιδιόρθωση Η/Υ

γραφεία _σχεδιασμού _διαχείρησης και οργάνωσης* _εναρκτήριας επιχειρηματικότητας “start-up’s” _τριτογενούς τομέα, υπηρεσιακή υποστήριξη

τι? την εβδομάδα εμπόρευμα εσωτερικής παραγωγής πότε? μία φορά υπαίθρια + τρόφιμα και προϊόντα καλλιέργιας τι? αγορά εμπόρευμα εσωτερικής παραγωγής ρά ποιος? [περιοδικό εμπόριο] αποθήκηκαλλιέργιας + τρόφιμα και προϊόντα + σύλλογοι, δημιουργοί/κάτοχοι αντικειμένων ιο] ποιος? αποθήκη πως? δημιουργοί/κάτοχοι ανταλλακτικό σύστημα + σύλλογοι, αντικειμένων + χρηματική συναλλαγή πως? ανταλλακτικό σύστημα + χρηματική συναλλαγή λειτουργία εμπόρευμα ποτε

ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ

1ο σενάριο

ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ

ΘΗ

ΚΕ

ΥΣ

1ο σενάριο

ΠΟ

α κό σύστημα

ίθρια αγορά

οδικό εμπόριο]

πότε? τι?

μία φορά την εβδομάδα εμπόρευμα εσωτερικής παραγωγής + τρόφιμα και προϊόντα καλλιέργιας αποθήκη + σύλλογοι, δημιουργοί/κάτοχοι αντικειμένων ανταλλακτικό σύστημα + χρηματική συναλλαγή

ποιος? πως?

α] συντήρηση β] προς διάθεση

ΚΕ

ΥΣ

α] συντήρηση β] προς διάθεση

ΜΕΤΑΠΟΙΗΣΗ

ΘΗ

ο α]2συντήρηση σενάριο β] προς διάθεση

αποθήκη αποθήκη τι? _συλλογή, διαλογή, αποθήκευση, διανομή _καταγραφή, αρχείο “point system” τι? _συλλογή, διαλογή, αποθήκευση, διανομή _μικρή επεξεργασία _καταγραφή, αρχείο “point system” [καθαρισμός, επισκευή, αποσυναρμολόγηση από? υλικό[καθαρισμός, από μεμονωμένα άτομααποσυναρμολόγηση ή εταιρίες ανακύκλωσης _μικρή επεξεργασία επισκευή, προς? τροφοδοσία και ανταλλακτηρίου από? υλικό από μεμονωμένα άτομαεργαστηρίων ή εταιρίες ανακύκλωσης προς? τροφοδοσία εργαστηρίων και ανταλλακτηρίου

“ΔΟΡΥΦΟΡΟΙ” “ΔΟΡΥΦΟΡΟΙ”

ΕΙΑ ΑΦ ΙΕΣ ΓΡ ΡΕΣ Η Α ΥΠ ΦΕΙ

αποθήκη τι? _συλλογή, διαλογή, αποθήκευση, διανομή _καταγραφή, αρχείο “point-system” βιβλιοθήκη αναγνωστήριο: _μικρή επεξεργασία [καθαρισμός, επισκευή, αποσυναρμολόγηση βιβλιοθήκη - αναγνωστήριο: χρήση? _εκαπιδευτικό υλικό από? υλικό από μεμονωμένα άτομα ή εταιρίες ανακύκλωσης _ενημερωτικός-συμβουλευτικός χαρακτήρας _εκαπιδευτικό υλικό προς? χρήση? τροφοδοσία εργαστηρίων και ανταλλακτηρίου _υπολογιστικό κέντρο _ενημερωτικός-συμβουλευτικός χαρακτήρας περιεχόμενο? _υλικό σχετικό με την παραγωγή και τον σχεδιασμό _υπολογιστικό κέντρο _επαναχρησιμοποιημένο έντυπο υλικό περιεχόμενο? _υλικό σχετικό με την παραγωγή και τον σχεδιασμό ποιοι? _παραγωγοί και σχεδιαστές _επαναχρησιμοποιημένο έντυπο υλικό πλαισιώνουν την παραγωγική διαδικασία ποιοι? _παραγωγοί και_όσοι σχεδιαστές πως? _δανεισμός _όσοι πλαισιώνουν την παραγωγική διαδικασία νωσης* _ανταλλακτικό σύστημα πως? _δανεισμός ματικότητας “start-up’s” _ανταλλακτικό σύστημα πηρεσιακή art-up’s” υποστήριξη εκθεσιακός χώρος:* στήριξη εκθεσιακός χώρος:* [στόχος η παρατήρηση, ενημέρωση και εξέλιξη των “καταστάσεων” του λειτουργικού προγράμματος] [στόχος η παρατήρηση, ενημέρωση και εξέλιξη των _συγκεντρώνει περιτροπής άτομα ή ομάδες “καταστάσεων” του λειτουργικούεκ προγράμματος] βιβλιοθήκη - αναγνωστήριο: _ημερίδες | workshop _συγκεντρώνει εκ περιτροπής άτομα ή| συνέδρια ομάδες _περιοδικές δραστηριότητες εκθέσεις _ημερίδες χρήση? | workshop | συνέδρια _εκαπιδευτικόκαι υλικό _περιοδικές δραστηριότητες και εκθέσεις _ενημερωτικός-συμβουλευτικός χαρακτήρας τυπογραφείο _υπολογιστικό κέντρο τυπογραφείο περιεχόμενο? _υλικό σχετικό με την παραγωγή και τον σχεδιασμό αναψυχή - εστίαση _επαναχρησιμοποιημένο έντυπο υλικό αναψυχή -ποιοι? εστίαση _μαγειρείο _παραγωγοί και σχεδιαστές _café _μαγειρείο _όσοι πλαισιώνουν την παραγωγική διαδικασία _café πως? _δανεισμός ης* _ανταλλακτικό σύστημα κότητας “start-up’s” σιακή υποστήριξη εκθεσιακός χώρος:*

“ΔΟΡΥΦΟΡΟΙ”

2ο σενάριο

ii]

ΜΕΤΑΠΟΙΗΣΗ ΜΕΤΑΠΟΙΗΣΗ

ii]

α] αποσυναρμολόγηση β] μεταποίηση [τεχνίτης] γ] προς διάθεση

α] αποσυναρμολόγηση β] μεταποίηση [τεχνίτης+σχεδιαστής] γ] προς διάθεση

α] αποσυναρμολόγηση β] μεταποίηση [τεχνίτης] γ] προς διάθεση α] αποσυναρμολόγηση 1ο σενάριο β] μεταποίηση [τεχνίτης] γ] προς διάθεση

α] αποσυναρμολόγηση β] μεταποίηση [τεχνίτης+σχεδιαστής] γ] προς διάθεση

ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ

α] αποσυναρμολόγηση β] μεταποίηση [τεχνίτης+σχεδιαστής] γ] προς διάθεση

1ο σενάριο

ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ

ΕΙΑ ΑΦ ΣΙΕΣ Ε ΗΡ

ΓΡ

α] σχεδιασμός β] αναζήτηση υλικών γ] υλοποίηση δ] προς διάθεση α] σχεδιασμός β] αναζήτηση υλικών

ΠΟΛΗ

ιστορική αναδρομή

Η ιστορική αναδρομή της πόλης της Πάτρας, ξεκινά, από την προσάρτηση της Πάτρας στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος και την ανάθεση του σχεδιασμού της από τον Ιωάννη Καποδίστρια στον κερκυραίο μηχανικό Σταμάτιο Βούλγαρη. Το σχέδιο πόλεως περατώνεται τον Ιανουάριο του 1929, αναδιαμορφώνοντας την παλιά πόλη ως περιοχή αμιγούς κατοικίας και προσθέτοντας σε αυτήν ένα νέο τμήμα αντίστοιχης περίπου έκτασης. Η Πάτρα αν και παρουσιαζόταν ήδη ως ένα σημαντικό κέντρο για τα δεδομένα της εποχής, σχεδιάζεται έτσι ώστε να ανταποκριθεί στο νέο οικονομικό της ρόλο, ως χώρος ανταλλαγών προς το εσωτερικό και το εξωτερικό. Η σχεδιαστική αντιμετώπιση του νέου ρόλου της πόλης φαίνεται από το είδος των χρήσεων γης που προβλέπονται για το νέο τμήμα, τέτοιες όπως το χρηματιστήριο, το τελωνείο, τα δημόσια κτήρια και το θέατρο. Επιπλέον βασικό σημείο αναφοράς για τον Βούλγαρη ήταν το φρούριο της πόλης επομένως δικαιολογείται η επιλογή της προσθήκης ενός νέου τμήματος πόλης το οποίο μαζί με το παλιό αναπτύσσεται γύρω από το φρουριακό τοπόσημο. Με το σχέδιό του, όχι μόνο αναστέλλει τη διαφαινόμενη άναρχη επέκταση της πόλης αλλά και τη στρέφει προς το λιμάνι, διακρίνοντας το μελλοντικό σημαίνοντα ρόλο του. Πιο συγκεκριμένα, προτείνει ένα Ιπποδάμειο σύστημα, με πέντε ισοβαρή αστικά κέντρα δημοσίου χαρακτήρα (εν τέλει υλοποιήθηκαν μόνο τα δύο, οι σημερινές πλατείες Όλγας και Γεωργίου του Ά), βασικά χαρακτηριστικά του οποίου θεωρούνται η συμμετρία και η καθαρότητα στη δομή. Αξίζει να σημειωθούν οι πολυάριθμες σκάλες που ενώνουν την άνω με την κάτω πόλη, ο σεβασμός της τοπιογραφίας [genius loci], οι αναγεννησιακές επιρροές [στοές, εσωτερικές αυλές] καθώς και ο παραθαλάσσιος προσανατολισμός της πόλης. Από το σχέδιο προβλέπεται, επίσης, η διευκόλυνση των εμπορικών συναλλαγών με το σχεδιασμό στοών, συνήθως σε κεντρικούς δρόμους που συνδέονται με πλατείες της πόλης (π.χ. πλατεία Γεωργίου-οδός Κορίνθου). Το μοτίβο αυτό ακολουθεί το παράδειγμα των Ιταλικών πόλεων της εποχής. 31

Το περίγραμμα της νέας πόλης είναι ένα ορθογώνιο παραλληλεπίπεδο του οποίου ο προσανατολισμός καθορίζεται κυρίως από τα όρια του προς τη Δύση και την Ανατολή: την παλιά πόλη που φύεται στους πρόποδες του όρους Παναχαϊκού και το όριο με τη θάλασσα, δηλαδή τα ισχυρότερα χαρακτηριστικά του γεωφυσικού υποβάθρου. Όσον αφορά τον χειρισμό της παραθαλάσσιας ζώνης, αγνοώντας τη μη κανονικότητα της ακτογραμμής, εφαρμόζει το ορθοκανονικό σύστημα. Ως συνέπεια, η όψη της πόλης από τη θάλασσα εκφράζεται ως μια επιμήκης οριογραμμή που αφήνει μια ζώνη κενού με το όριο της θάλασσας. Η παραπάνω ζώνη , δεν είναι άλλη από το παραλιακό μέτωπο στην παρούσα φάση, και χαρακτηρίζεται από το μεταβλητό, κατά περιπτώσεις, της πλάτος, μεταξύ πόλης και ακτής. Ο σχεδιασμός αυτού του τμήματος, κατά το σχέδιο πόλεως του Βούλγαρη, φανερώνει την πρόθεση του για την ύπαρξη ενός υπαίθριου άλσους για το κέντρο της πόλης. Ωστόσο, διαπιστώνεται ότι το σχέδιο πόλεως, κατά την υλοποίηση του, υπέστη σοβαρές διαφοροποιήσεις, οι κυριότερες από αυτές αφορούν την γενική μείωση των χώρων πρασίνου και των ελεύθερων δημόσιων χώρων [πλατείες]. Στο πλαίσιο αυτό, το τμήμα της παραλιακής ζώνης κατά ένα μέρος παραχωρήθηκε για λιμενικές εγκαταστάσεις και κατά ένα άλλο μέρος, παραχωρήθηκε για τη διέλευση της σιδηροδρομικής γραμμής. Οι εγκαταστάσεις του λιμένα Πατρών, οι σιδηροδρομικές γραμμές και η έντονης κυκλοφορίας παραλιακή λεωφόρος που με το πέρασμα του χρόνου θα καταλάβουν αυτή την έκταση κενού χώρου, θα δημιουργήσουν ένα ρήγμα ανάμεσα στην πόλη και στο κυρίαρχο στοιχείο του φυσικού περιβάλλοντος της, τη θάλασσα.

Η σημερινή μορφή του λιμανιού αποκρυσταλλώνεται μετά τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο, με την διαπλάτυνση των ήδη υπαρχουσών προβλητών (Γούναρη, Αγ. Νικολάου, Άστιγγος) και την κατασκευή μία νέας, στα βόρεια. Παράλληλα, επεκτείνεται ο κυματοθραύστης, κατασκευάζεται το κτίριο της ιχθυόσκαλας, η μαρίνα και αποθήκες. Από το 1961 κι έπειτα η πόλη συνδέεται μέσω μεγάλων επιβατικών πλοίων με την Ηγουμενίτσα, τα νησιά του Ιονίου και σημαντικά λιμάνια της Ιταλίας. Το λιμάνι γίνεται επιβατικό και αναπτύσσεται περαιτέρω η βιομηχανία [μέχρι και τα μέσα της δεκαετίας του 80΄]. Με την άνθηση του βιομηχανικού χαρακτήρα της πόλης και την έντονη κίνηση επιβατικών και εμπορικών πλοίων, αναδεικνύεται η σπουδαιότητα του παραλιακού μετώπου ως διακομιστικό κέντρο προϊόντων και υπηρεσιών. Το γεγονός αυτό επισφραγίζεται με την προκήρυξη του αρχιτεκτονικού διαγωνισμού το 1969, και την κατασκευή του νέου κτιρίου των υπηρεσιών λιμένα Πατρών το 1977, από τον αρχιτέκτονα Αλέξανδρο Συριόπουλο. Επιπλέον, η ιδιαίτερη χρήση που θα φιλοξενούσε σε συνδυασμό με την αρχιτεκτονική χροιά εκείνης της περιόδου, είχε ως αποτέλεσμα την δημιουργία ενός εμβληματικού, για την εποχή, κτιρίου και ως μια πιστή εφαρμογή ενός μοντερνιστικού αρχιτεκτονικού λεξιλογίου. Καθ’ όλη τη διάρκεια ζωής των λιμενικών υποδομών πλησίον του εμπορικού κέντρου, δεν παρουσιάστηκε καμία προσπάθεια ένταξής τους στο ευρύτερο αστικό και κοινωνικό περιβάλλον. Η παραπάνω παραδοχή, φανερώνει την απομόνωση του θαλάσσιου μετώπου από την πόλη, ωστόσο δεν εξετάζεται μόνο σε επίπεδο λειτουργίας αλλά και σε επίπεδο κυκλοφοριακής συμφόρησης. Επιπλέον, ο διεθνής και εθνικός ανταγωνισμός των λιμανιών και η ανάγκη εκσυγχρονισμού των λιμενικών εγκαταστάσεων οδήγησε στην ανακοίνωση της απομάκρυνσης του από το ιστορικό κέντρο και κατ΄ επέκταση τη μεταφορά του, στο νότιο τμήμα της πόλης, στην ακτή Δυμαίων. «Η θέση αυτή επιλέγεται ανάμεσα από άλλες προτεινόμενες αφού δεν προσκρούει σε απαλλοτριώσεις ιδιωτικών εκτάσεων, προσφέρει εκτάσεις γης ικανές να υποδεχτούν τις νέες εγκαταστάσεις, βρίσκεται κοντά στις παραγωγικές μονάδες και το χονδρεμπόριο στο νότιο τμήμα της πόλης που υπολογίζεται ότι θα επαναχρησιμοποιηθούν [βλ. την περίπτωση των εγκαταστάσεων της "Πειραϊκής-Πατραϊκής"] και δεν παρεμποδίζει την οικιστική ανάπτυξη που πραγματοποιείται σήμερα κυρίως στο βόρειο τμήμα της πόλης.» Ταυτόχρονα, η μεταφορά του λιμανιού είναι απότοκος του γενικού ρυθμιστικού της πόλης και της σύνδεσης του διαμέσου της νέας περιμετρικής οδού, με απώτερο στόχο την ελάφρυνση του αστικού ιστού σε επίπεδο κυκλοφορίας.

Η οικονομική ύφεση και η γενικότερη κρίση στη βιομηχανική παραγωγή των δεκαετιών 80’ και 90’ θα επηρεάσει σε σημαντικό βαθμό και την πόλη της Πάτρας. Ο ισχυρός αντίκτυπος στον εργασιακό τομέα είναι εμφανής, μιας και ανέκαθεν η παραγωγή, σε επίπεδο πόλης, χαρακτηριζόταν από τον βιομηχανικό της χαρακτήρα «Το αποτέλεσμα αυτού του μετασχηματισμού στο χώρο είναι η ύπαρξη διάσπαρτων εγκαταλελειμμένων βιομηχανικών κελυφών τα οποία εντάσσονται στην κατηγορία των αστικών κενών χώρων, δηλαδή χώρων απονεκρωμένων σε επίπεδο αστικής χρήσης.» Έτσι, η εγκατάλειψη και η ολοκληρωτική απαξίωση των βιομηχανικών συγκροτημάτων, σε άμεση γειτνίαση με το κέντρο της πόλης, σε συνδυασμό με την παραμέληση του παραλιακού μετώπου, μετά την απομάκρυνση του λιμανιού, συνθέτουν, σήμερα, την εικόνα της πολεοδομικής και χρηστικής ασυνέχειας. Από τη μία πλευρά, παρατηρείται η παραμέληση των ζωτικών ελεύθερων δημόσιων χώρων της Πάτρας, και από την άλλη η όποια μέριμνα έχει συντελεστεί, στοχεύει στην αποκατάσταση των ήδη υπαρχόντων κελυφών για τη στέγαση ιδιωτικών επιχειρήσεων, τριτογενούς τομέα. Συνεπώς, μπορούμε να πούμε ότι χαρακτηρίζεται ως «αμήχανη πόλη».

η πόλη της Πάτρας, εύστοχα

10 Ιουνίου 2012

8 Ιουλίου 2013

ΤΡΑΜ ΠΑΤΡΑΣ: “όνειρο ήταν και πάει;” Μόνη ελπίδα να γίνει το έργο μέσω ΕΣΠΑ 2!

Εδώ Πάτρα: ανακύκλωση

Παρά το γεγονός της θετικής γνωμοδότησης της μελέτης για την βιωσιμότητα του μέσου, η οικονομική κρίση δεν επέτρεψε την συνέχεια του... ονείρου για τους Πατρινούς που βλέπουν μετά την υπογειοποίηση του Σιδηρόδρομου και το Τραμ να απομακρύνονται.

Μια είδηση απ’ αυτές που πέρασαν στα ψιλά του κοινοβουλευτικού ρεπορτάζ το 2011 ήταν η ψήφιση του νόμου 4019 περί Κοινωνικών Συνεταιριστικών Επιχειρήσεων, κατόπιν ευρωπαϊκής οδηγίας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση επιχειρεί να εμβαθύνει την κουλτούρα συνεργατικών συλλογικοτήτων που επιχειρούν να αυτοδιαχειριστούν σε επίπεδο τοπικό, δημοτικό, περιφερειακό αλλά και ευρύτερα με σκοπό -κατά τον ορισμό του ίδιου του νόμου- την ανάπτυξη της κοινωνικής επιχειρηματικότητας. Στα πλαίσια του νόμου, λοιπόν, προβλέπεται η δημιουργία κοινωνικών συνεταιρισμών με σκοπό την ανάπτυξη κοινωφελών δράσεων για την επιδίωξη του συλλογικού οφέλους, μέσω αναπτυξιακών, οικονομικών και κοινωνικών πρωτοβουλιών. Ως τέτοιες δράσεις νοούνται ιδίως οι πολιτιστικές, οι περιβαλλοντικές, οι οικολογικές δραστηριότητες, η αξιοποίηση και ανάδειξη τοπικών προϊόντων, η παροχή κοινωνικών υπηρεσιών. Ρητώς βέβαια απαγορεύεται η διάθεση κερδών στα μέλη του συνεταιρισμού. Σκοπός είναι η αυτοδιαχείριση των πολιτών και όχι ο πλουτισμός τους, όσο και αν αυτό φαντάζει ξένο προς πολλούς από εμάς ή παράξενο.

Η μελέτη υπογειοποίησης του Σιδηροδρόμου και η κατασκευή γραμμής Τραμ έχει ολοκληρωθεί εδώ και 2 χρόνια με την βιωσιμότητα του μέσου να είναι οριακά θετική. Η παρουσίαση της μελέτης έγινε με πανηγυρικό τρόπο από τον Δήμο Πατρέων που προϊδέαζε για την προώθηση ενός μεγάλου περιβαλλοντικού και συγκοινωνιακού έργου για την πόλη που θα αναμόρφωνε μεγάλο τμήμα της. Η συγχώνευση των εταιρειών των μέσων μαζικής μεταφοράς στην Αθήνα σε μία, τα οικονομικά προβλήματα, ο μεγάλος προϋπολογισμός και η αβεβαιότητα τελικά δεν άφησαν να προχωρήσει το έργο. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει χαρακτηρίσει το Ε΄ Κ.Π.Σ. ως το Κ.Π.Σ. των μεταφορών με τα μέσα σταθερής τροχιάς να είναι οι «βασιλιάδες» των μετακινήσεων. Σε αυτό το πλαίσιο η πόλη της Πάτρας σε συνδυασμένες κινήσεις με το Υπουργείο Υποδομών θα μπορούσαν εκ νέου να εξετάσουν τις πιθανότητες ένταξης του μεγάλου αυτού έργου για την Πάτρα.

πηγή: http://www.ypodomes.com/ 36

Βγάζοντας

λεφτά

απ’

την

Στην Πάτρα, μια ομάδα πολιτών με περιβαλλοντική ευαισθησία, αλλά και θάρρος, σχημάτισε μια επιχείρηση που αποσκοπεί στη διαχείριση των ανακυκλούμενων απορριμμάτων τους. Η λογική της επιχείρησης είναι απλή: τα μέλη-μεριδιούχοι της επιχείρησης συμφωνούν να διαχωρίζουν τα απορρίμματά τους σε 4 διαφορετικές σακουλίτσες: αλουμίνιο, χαρτί, γυαλί και πλαστικό και να τα δίνουν έτσι,

διαχωρισμένα, διαφορετικές ημέρες της εβδομάδας, στην επιχείρηση που τα συλλέγει μ’ ένα φορτηγάκι.

24 Φεβρουαρίου 2014 Αποδεσμεύονται χερσαίοι χώροι της λιμενικής ζώνης της Πάτρας

Με τον πολύ απλό αυτόν τρόπο συλλέγονται τα υλικά, συμπιέζονται, πακετάρονται και στη συνέχεια πωλούνται σε εταιρείες συλλογής υλικού ανακύκλωσης και χρηματοδοτείται, έτσι, η λειτουργία της επιχείρησης. Τα όποια κέρδη επιστρέφουν στην ανάπτυξη της επιχείρησης, ενώ οι ωφέλειες για τους μεριδούχους μπορούν να είναι διάφορες, όπως η διανομή οικονολογικών pellets για θέρμανση το χειμώνα και άλλων προϊόντων, αναλόγως του ποσοστού επιτυχίας του εγχειρήματος. Κάποια άτομα βέβαια που θα εργαστούν θα πληρώνονται για την προσφορά της εργασίας τους. Έτσι, σε μία δύσκολη εποχή, νέες θέσεις εργασίας θα προσφερθούν στην κοινωνία, με αντάλλαγμα την ίδια την προστασία του περιβάλλοντος. Το κόστος είναι μικρό -αφού δεν χρειάζονται πολλοί άνθρωποι για το επίπονο έργο του διαχωρισμού των υλικών- και η απόδοση πολύ μεγάλη, εφόσον οι απώλειες σε «άλλα» απορρίμματα είναι μηδενικές.

Την πρόταση του υπουργού Ναυτιλίας και Αιγαίου Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη για παραχώρηση τμήματος της λιμενικής ζώνης στην πόλη της Πάτρας υιοθέτησε το διοικητικό συμβούλιο του Οργανισμού Λιμένα Πάτρας. Η απόφαση περιλαμβάνει τον αποχαρακτηρισμό του χώρου από τον προβλήτα Αγίου Νικολάου έως τον προβλήτα Γούναρη και τον επαναπροσδιορισμό των ορίων της ζώνης λιμένα αρμοδιότητας Οργανισμού Λιμένα Πάτρας. Παράλληλα, αποδεσμεύονται χώροι από την χερσαία λιμενική ζώνη που θα αξιοποιηθούν προς όφελος της πόλης, αναβαθμίζοντας την ποιότητα ζωής και τις ανάγκες των πολιτών, με το κόστος της συντήρησής τουςνα επιβαρύνειτον Οργανισμό Λιμένα Πάτρας. πηγή: http://www.tanea.gr/

Το αποτέλεσμα είναι μία πρωτοβουλία αυτοδιαχείρισης των απορριμμάτων σε ποσοστό που φθάνει στο 65%, χωρίς τεράστιες επενδύσεις μηχανικών εργοστασίων καύσης με αμφιλεγόμενες περιβαλλοντικες επιπτώσεις και τεράστια κόστη για τους δημότες-πελάτες. Το στοίχημα απλό, το διακύβευμα τεράστιο. Γιατί να εκχωρούμε σε τρίτους πληρώνοντάς τους αδρά (έστω και αν δεν το καταλαβαίνουμε), δραστηριότητες που μπορούμε να εκτελέσουμε οι ίδιοι, ως κοινωνία, με καλύτερο αποτέλεσμα αλλά και μεγαλύτερο όφελος, εν τέλει, για τις ίδιες τις ζωές μας και τις κοινωνίες στις οποίες συμμετέχουμε; πηγή: http://www.protagon.gr/

8 Ιουλίου 2013

15 Ιανουαρίου 2014

Εδώ Πάτρα: Η ιχθυόσκαλα στους πολίτες

Προχωράει η πεζοδρόμηση της Μαιζώνος

Ο χώρος της ιχθυόσκαλας είχε προγραμματιστεί να κλείσει πριν λίγα χρόνια, καθώς στο μέρος εκείνο προβλεπόταν υδάτινο αεροδρόμιο για την εξυπηρέτηση των υδροπλάνων. Το Υπουργείο Ναυτιλίας στο οποίο ανήκε ο ΟΛ.Π.Α. και το Υπουργείο Γεωργίας στο οποίο ανήκει η διοίκηση των ιχθυοσκαλών αρχικά συγκρούστηκαν, μετά συμφώνησαν και η ιχθυόσκαλα της Πάτρας βρέθηκε απότομα να ψάχνει άλλη στέγη.

Με αμείωτο ρυθμό εξελίσσεται το έργο διάνοιξης της οδού Κανακάρη στην Πάτρα. Μάλιστα είναι πολύ θετικό το γεγονός πως μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν αρχαιολογικά ευρήματα τα οποία θα καθυστερήσουν την κατασκευή του έργου.

Όμως το Ειρηνοδικείο Πατρών, σε προσφυγή του Συλλόγου Αλιέων της πόλης, απεφάνθη ότι ο χώρος ήταν κοινόχρηστος και έτσι έπρεπε να παραμείνει, αφού το δημόσιο συμφέρον ερμηνεύτηκε υπέρ της συλλογικότητας των δημοτών να περπατούν και να απολαμβάνουν ελεύθερα την περιοχή! Υδάτινο αεροδρόμιο θα μπορούσε να γίνει σε άλλα μέρη χωρίς να πειραχτεί η ιχθυόσκαλα. Έτσι, επικράτησε το δικαίωμα των πολιτών να απολαμβάνουν το χώρο. πηγή: http://www.protagon.gr/

Υπενθυμίζουμε πως το συγκεκριμένο είναι ένα από τα μεγαλύτερα έργα που κατασκευάζονται αυτή την στιγμή από τον Δήμο της Πάτρας με χρηματοδότηση μέσω ΕΣΠΑ και με την ολοκλήρωση του έργου (η οποία εκτιμάται να γίνει στο τέλος του 2014) αναμένεται να αλλάξει ριζικά η εικόνα του κέντρου της Πάτρας αφού οι οδοί Κανακάρη και Κορίνθου θα αντιδρομηθούν ενώ η Μαιζώνος είτε θα πεζοδρομηθεί, είτε θα γίνει πεζόδρομος – ποδηλατόδρομος.

πηγή: http://www.faroslive.com/

1 Αυγούστου 2013 Πάτρα: Ξεκίνησε η διάνοιξη της Κανακάρη που θα αλλάξει την εικόνα της πόλης Η διάνοιξη της Κανακάρη, η οποία ήταν ένας από τους μεγαλύτερους στόχους της πόλης εδώ και 30 χρόνια, γίνεται πράξη. Με τη διάνοιξή της, η Κανακάρη θα γίνει οδός εξόδου από την πόλη και θα δώσει σημαντικότατη λύση για την αποφόρτιση του κυκλοφοριακού προβλήματος στο κέντρο της Πάτρας ενώ η Κορίνθου θα αντιδρομηθεί και θα αποτελέσει το βασικό οδικό άξονα εισόδου στην πόλη, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα εφαρμογής των κυκλοφοριακών μελετών, εκτεταμένων πεζοδρομήσεων σε όλο το ιστορικό κέντρο (Μαιζώνος κλπ) που θα αλλάξουν ριζικά την εικόνα του κέντρου.

Με τη διάνοιξη της Κανακάρη και τις πεζοδρομήσεις στο ιστορικό κέντρο, θα δοθεί όχι μόνο ανάσα στους πολίτες αλλά και στους εμπόρους και τους επιχειρηματίες του κέντρου και βεβαίως η Πάτρα θα γίνει μια πόλη με ελκυστικό πρόσωπο.

πηγή: http://www.thebest.gr/

Το έργο ξεκινά στο τμήμα του από Πουκεβίλ έως Γκότση. Στο τμήμα αυτό υπάρχει μεγάλη πιθανότητα ανεύρεσης αρχαιοτήτων της Ρωμαϊκής περιόδου Για το λόγο αυτό έχει προβλεφθεί συμπληρωματική εργολαβία 400.000 ευρώ με σχετικό μνημόνιο συνεργασίας μεταξύ του Δήμου και της Στ΄ Εφορίας Αρχαιοτήτων το οποίο υπεγράφη χθες. Στην περίπτωση που θα προκύψει ανάγκη αρχαιολογικών υπηρεσιών το μέτωπο των εργασιών του έργου θα μεταφερθεί αμέσως στο τμήμα από την οδό Νόρμαν έως την Αγία Σοφίας που είναι και το μεγαλύτερο τμήμα του έργου, ώστε να ολοκληρωθούν ανεμπόδιστα οι εργασίες της αρχαιολογικής υπηρεσίας και να μην υπάρξει καμία καθυστέρηση.

χρήσεις περιοχών παραλιακού μετώπου αναψυχή

ΜΑΡΙΝΑ

ΒΟΡΕΙΟ ΤΜΗΜΑ ΠΡΩΗΝ ΛΙΜΕΝΑ Ο.Σ.Ε. Κ.Ε.Π. αναψυχή

ΝΟΤΙΟ ΤΜΗΜΑ ΠΡΩΗΝ ΛΙΜΕΝΑ

ΙΧΘΥΟΣΚΑΛΑ

ΠΑΡΚΟ ΕΥΚΑΛΥΠΤΩΝ ΝΕΟ ΛΙΜΑΝΙ

γραμμή tram ποδηλατόδρομος υπογειοποίηση σιδηροδρομικής γραμμής πάρκα, πλατείες 40

επικρατέστερες χρήσεις

αποθήκες λιμένα

κτηριακό δυναμικό προς αξιοποίηση τοπόσημα λιμενικές εγκαταστάσεις

στάση τρένου

αποθήκες λιμένα

Κ.Ε.Π.

ιχθυόσκαλα

χρήσεις γης [υφιστάμενη κατάσταση]

κατοικία εμπόριο γραφείο βιομηχανία - βιοτεχνία διοίκηση - υπηρεσίες εκπαίδευση - πρόνοια αναψυχή - πολιτιστικά πράσινο - ελεύθεροι χώροι αθλητισμός κελύφη χωρίς χρήση στάθμευση 42

παραλιακό μέτωπο

χάρτης κυκλοφοριών [υφιστάμενη κατάσταση]

πρωτεύον οδικό δίκτυο δευτερεύον οδικό δίκτυο οδοί ήπιας κυκλοφορίας πεζόδρομοι, πάρκα, πλατείες

αναγνώριση περιοχής μελέτης

Η γενική περιοχή μελέτης και διατύπωσης της προτεινόμενης λύσης αφορά στο τμήμα που ορίζουν οι προβλήτες Αγίου Νικολάου και Γούναρη με την οριογραμμή του δομημένου αστικού ιστού. Πιο συγκεκριμένα, πρόκειται για ένα μέρος του παραλιακού μετώπου, που παλαιότερα αποτελούσε ιδιοκτησία του Οργανισμού Λιμένος Πατρών (ΟΛΠΑ) και διακομιστικό εμπορικό κέντρο. Η παρούσα συνθήκη του χώρου, αν και δεν εμπλέκει λιμενικές δραστηριότητες, μιας και η μεταφορά του λιμανιού είναι πλέον γεγονός, ορίζεται όμως από την παραμέληση στο σύνολο του. Κάτι τέτοιο, απορρέει από την μακροχρόνια ασυμφωνία δήμου- ΟΛΠΑ για την κυριότητα του και την περαιτέρω μέριμνα του χώρου. Με απόφαση όμως του τότε υπουργού Ναυτιλίας και Αιγαίου, τον Φεβρουάριο του 2014, το κομμάτι αυτό του παραλιακού μετώπου περνάει στα χέρια του Δήμου. Όπως, διατυπώθηκε τότε από τον Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη, «Έχουμε ευθύνη να παραδώσουμε ένα λιμάνι χωρίς συρματοπλέγματα, αλλά με χώρους άθλησης και ψυχαγωγίας για την τοπική κοινωνία. Ένα λιμάνι που να έχει αποδοθεί ελεύθερα στους πολίτες.». Μέχρι τώρα, όχι μόνο δεν έχουν γίνει πράξη τα όσα ειπώθηκαν δύο χρόνια πριν, αλλά το φαινόμενο της εγκατάλειψης οξύνεται ολοένα και περισσότερο. Έτσι, το παραθαλάσσιο μέτωπο τείνει να χαρακτηρίζεται ολοκληρωτικά ως χώρος parking κι όχι ως ελεύθερος δημόσιος χώρος. Επιπρόσθετα, αυτή η συλλογιστική επισφραγίζεται με την παραμονή της σιδηροδρομικής γραμμής και του οδικού δικτύου, καθ’ όλη την έκταση της οριογραμμής του αστικού ιστού. Συνεπώς, απαιτούνται, πρωτίστως, ρυθμιστικές ενέργειες που θα αποδώσουν ένα νέο νόημα στην περιοχή, το νόημα της αποκατάστασης της ελεύθερης πρόσβασης με σκοπό την αδιάκοπη περιπλάνηση στον υπαίθριο χώρο και την ανάδειξη της ταυτότητας της.

προβλήτας Γούναρη

ΠΡΩΗΝ ΚΤΙΡΙΟ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΛΙΜΕΝΑ ΠΑΤΡΑΣ αρχιτέκτονας : Αλέξανδρος Συριόπουλος, έτος μελέτης : 1977 Το κτίριο βρίσκεται στον προβλήτα Γούναρη, τοποθετείται σε υποχώρηση από τα άκρα του , αφενός σε άμεση σχέση με την οδική γραμμή κυκλοφορίας εντός του λιμενικού χώρου και αφετέρου κοντά στον υφιστάμενο κυκλοφοριακό κόμβο μεταξύ της λιμενικής γραμμής και της οδού Όθωνος Αμαλίας. Τα όμορα κτίσματα πάνω στον προβλήτα είναι χαμηλού ύψους, κυρίως μονώροφα, και στεγάζουν βοηθητικές λειτουργίες, όπως για παράδειγμα χώρους αποθήκευσης και φύλαξης προϊόντων προς εκτελωνισμό. Από το μέτωπο της πόλης, συναντούμε ψηλά κτίρια, με μεικτές χρήσεις, καθώς και κτίρια χαμηλού ύψους με βιοτεχνική ή καθόλου χρήση. Ο γενικός χαρακτήρας της περιοχής αναφοράς του κτιρίου ενέχει στοιχεία εγκατάλειψης στο εσωτερικό του, με κύριο πρόβλημα την άτυπη στάθμευση οχημάτων στον προαύλιο χώρο. Σε μια γενική περιγραφή, το κτίριο γίνεται αντιληπτό ως ένας ενιαίος γραμμικός όγκος παράλληλα τοποθετημένος στους άξονες κίνησης των οδών της πόλης. Στο επίπεδο του ισογείου, η κάτοψη είναι ορθογωνίου σχήματος, διαστάσεων 91μ x 35μ, ενώ οι παραπάνω όροφοι είναι επίσης ορθογώνιου σχήματος, αλλά διαστάσεων 91μ x 18,5μ. Το συνολικό ύψος της οικοδομής είναι 21μ, συμπεριλαμβανομένης και της απόληξης των κλιμακοστασίων που οδηγούν στο δώμα. Το κτίριο αποτελείται από έξι ορόφους, παρά το γεγονός ότι από τον αρχιτέκτονα, είναι σχεδιασμένο να διαθέτει μόνο πέντε. Ουσιαστικά, δεν πρόκειται για έναν διαφορετικού τύπου όροφο αλλά για μια επανάληψη του σχεδίου της τρίτης στάθμης.

Το κτίριο σχεδιάστηκε για να στεγάσει ένα ιδιαίτερα περίπλοκο σύνολο λειτουργιών. Πιο συγκεκριμένα, εντός του κτιρίου στεγάζονταν οι χώροι διοίκησης, τα γραφεία του Λιμενικού Σώματος και του Τελωνείου, αίθουσες ελέγχου και αποθήκευσης, αίθουσες αναψυχής και εστίασης, χώροι στρατωνισμού, η κατοικία του Λιμενάρχη και λοιπών αξιωματούχων, χώροι οχημάτων καθώς και ένα μικρό μουσείο. Τέλος, στον τελευταίο όροφο λειτουργούσαν τα εργαστήρια του Χημείου του Κράτους, ενώ είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι μετέπειτα της κατασκευής στην απόληξη τοποθετήθηκε ένας προκατασκευασμένος (prokat) χώρος που φέρει την λειτουργία ενός συστήματος ελέγχου. Τυπολογικά το κτίριο διαρθρώνεται κατά μήκος μιας εσωτερικής διαδρομής με εκατέρωθεν χώρους. Χαρακτηριστικό του κτιρίου είναι η οργάνωση των κατακόρυφων κυκλοφοριών εντός του, βάση του σύνθετου κτιριολογικού προγράμματος. Έτσι λοιπόν ο κτιριακός όγκος οργανώνεται σε δύο τμήματα: - το νοτιοδυτικό τμήμα, στο οποίο εντάσσονται το κεντρικό κατακόρυφο κενό και το πλήρες τμήμα, μέρος του οποίου βρίσκεται σε pilotis (ΤΜΗΜΑ Ι), και - το πλήρες νοτιοανατολικό τμήμα που χαρακτηρίζεται από το μεγάλο του μήκος (ΤΜΗΜΑ ΙΙ). Αναλυτικότερα, στην περίπτωση του κενού που συναντιέται στο τμήμα Ι, ορίζεται και η βασική είσοδος του κτιρίου, μια ιδιαίτερα δημόσια περιοχή του οικοδομήματος. Είναι, κατά βάση, ένας κατακόρυφος ημιυπαίθριος χώρος, μέσω του οποίου γίνεται, ελεύθερα, η μετάβαση από το ισόγειο στην πρώτη στάθμη του κτιρίου, διαμέσου χαλαρών, ημιυπαίθριων και υπαίθριων περασμάτων, όπως είναι η ραμπόσκαλα στην πλευρά του δρόμου και η δισκελής σκάλα στην άλλη μεριά. Ο διώροφος αυτός χώρος δεν αποτελεί απλά ένα διακομιστικό μέρος μεταξύ των λειτουργιών, αλλά ένα γενικευμένο πλατύσκαλο εισόδου. Το, εν λόγω, κομμάτι του τμήματος I, αποτελεί εμβληματικό στοιχείο του ευρύτερου κτιρίου, καθώς η σημασία του δεν αποτυπώνεται μόνο σε επίπεδο κίνησης αλλά και σε επίπεδο συσχετισμού των λειτουργικών ενοτήτων.

καταγραφή των κατακόρυφων επικοινωνιών του κτιρίου 53

Το τμήμα Ι, διαθέτει σαφή ορισμένο, θερμαινόμενο χώρο με δύο ζεύγη κατακόρυφων κινήσεων, που διατρέχουν όλους τους ορόφους. Είναι γεγονός, ότι το μέγεθος της χωρικής του κάλυψης είναι μικρότερο σε αναλογία με τους χώρους των άνω στάθμεων. Μέσω αυτής της διαχείρισης επιτυγχάνεται η διαμόρφωση μεγάλων ημιυπαίθριων χώρων (προσβάσεων) σε ισόγεια στάθμη. Ταυτόχρονα, συμβάλλει στο φιλτράρισμα της εσωτερικής κίνησης μέσω των προαναφερθέντων χώρων, που φαίνεται να είναι περισσότερο μεταβατικοί- χώροι παραλήπτες της κατακόρυφης κίνησης του κτιρίου. Ωστόσο, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει, η εναλλάξ σύνδεση των στάθμεων (ανά δυο) του εν λόγω τμήματος, δείγμα της ποικιλίας των χρήσεων που φιλοξενεί καθώς επίσης και της προσδοκώμενης αυτονομίας τους. Από την άλλη μεριά, το τμήμα ΙΙ, στην ισόγεια στάθμη, γίνεται προσβάσιμο μέσω συγκεκριμένων περιμετρικών σημείων εισόδου, στις τρεις από τις πλευρές του, δηλαδή εκτός της πλευράς που σχετίζεται με το κενό της γενικής εισόδου του κτιρίου. Στο εσωτερικό του τμήματος ΙΙ παρατηρείται ότι οι ισόγειοι χώροι φαίνεται να αποτελούν αυτόνομες λειτουργικές ενότητες και να επικοινωνούν με την πάνω στάθμη με τρεις κλίμακες κι όχι μέσω ενός ενιαίου κλιμακοστασίου. Το στοιχείο αυτό φανερώνει την αποσπασματικότητα των ενοτήτων των δυο πρώτων στάθμεων, και την ανάπτυξη του κύριου κορμού του κτιρίου από τον πρώτο όροφο και πάνω. Έτσι, η χρήση διευρυμένου κλιμακοστασίου, με σκάλα και δυο ανελκυστήρες, επιτρέπει την επικοινωνία του πρώτου ορόφου με όλους τους παραπάνω. Η παραπάνω διαπίστωση, φαίνεται να συνδέεται άμεσα με την ποικιλία λειτουργικών ενοτήτων, που περιελάμβανε το πλούσιο κτιριολογικό πρόγραμμα του κτιρίου. Από μορφολογικής άποψης το κτίριο συγκαταλέγεται σε εκείνα του μοντέρνου κινήματος, ενώ διακρίνεται για την καθαρότητα του όγκου του, πέραν ορισμένων πλαστικών επεξεργασιών στην βορειοδυτική όψη. Επιπλέον οι καλοσχεδιασμένες όψεις, του ανώτερου όγκου, διακρίνονται από επαναλαμβανόμενα στοιχεία που οργανώνουν το εκάστοτε επίπεδο. Ωστόσο, ιδιαίτερα εμβληματική παρουσιάζεται η νότια όψη, με μέτωπο στον δρόμο, με την χρήση ενός πλαισίου με κατακόρυφες περσίδες που αγκαλιάζουν τους τρεις τελευταίους ορόφους. Βέβαια, αξιοσημείωτες είναι και οι δυο πλαϊνές πανομοιότυπες όψεις, αυτές της στενής διάστασης του κτιρίου.

Από κατασκευαστικής απόψεως το κτίριο δομείται βάση ενός σταθερού τετραγωνικού καννάβου, της τάξης των 7,5μ *7,5μ και εσωτερικά της πρώτης σειράς υποστυλωμάτων, από έναν κανναβο διαστάσεων 3,3μ * 7,5μ. Τα βασικά στοιχεία του φέροντος οργανισμού είναι: οι πλάκες από beton arme γενικού πάχους 0,25μ τα δοκάρια διατομής 0,50μ *0,70μ, τα υποστυλώματα της ισόγειας στάθμης είναι κυκλικής διατομής και διαστασιολογημένα με διάμετρο 0,6μ, ενώ του ορόφου με διάμετρο 0,45μ. Η περιοχή του, μεγάλου ύψους, pilotis διαθέτει ελεύθερα υποστυλώματα, ελλειψοειδούς σχήματος διατομής, καθώς επίσης και φέροντα τοιχία στήριξης. Το κτίριο, σήμερα, δεν χρησιμοποιείται πιθανότατα λόγω ορισμένων βλαβών που έχει υποστεί. Σε γενικές γραμμές, στην παθολογία του κτιρίου συγκαταλέγονται ρηγματώσεις στις τοιχοποιίες και αποκολλήσεις των εξωτερικών επιχρισμάτων. Όλα βέβαια, πηγάζουν από τις συνθήκες που έχουν επιδράσει επάνω του, όπως για παράδειγμα, ο μεγάλος σεισμός του 2008, η υγρασία και η αλμύρα από την θάλασσα, καθ όλη την διάρκεια ζωής του. Ο βασικότερος παράγοντας όμως που έχει, αδιαμφισβήτητα, επιβαρύνει ακόμη περισσότερο την παθολογία του είναι η συνολική εγκατάλειψη του. Σαφέστατα, μέρος των στατικών του προβλημάτων ενδέχεται να οφείλονται και στην προσθήκη ενός ορόφου, που δεν προβλεπόταν αρχικά, όπως εξηγήθηκε παραπάνω. Άξιο αναφοράς, αποτελεί το γεγονός πως μετά το σεισμό, 8 δημόσια κτίρια κρίθηκαν ακατάλληλα ενός μόλις τα δύο εγκαταλείφθηκαν, ένα εκ των οποίων είναι το κτίριο των υπηρεσιών λιμένα. Το παραπάνω γεγονός, είναι ικανό να γεννήσει προβληματισμούς σχετικά με την πολιτική σκοπιμότητα της εγκατάλειψής του, αν επίσης αναλογιστούμε την πρόσφατη μεταφορά του λιμανιού στην ακτή Δυμαίων, όπως ήδη έχει αναφερθεί.

πηγή: http://drawlight. weebly.com/olpa.html

ΜΑΡΙΝΑ, ΑΣΤΙΚΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ ΓΗΣ αναψυχή, αθλητισμός, υπαίθρια στάθμευση, λειτουργίες μαρίνας ΛΙΜΕΝΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ υπηρεσίες και γραφεία λιμένα ΑΣΤΙΚΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ ΓΗΣ αναψυχή, πολιτισμός, εμπόριο, χώρος στάθμευσης ΙΧΘΥΟΣΚΑΛΑ λειτουργίες ιχθυόσκαλας, αναψυχή ΦΑΡΟΣ, ΠΑΡΚΟ, ΚΟΛΥΜΒΗΤΗΡΙΟ αναψυχή, αθλητισμός, χώρος στάθμευσης

πάρκα, πλατείες αποχαρακτηρισμός από λιμενική ζώνη, παραχώρηση στο Δήμο Πατρέων γραμμή tram ποδηλατόδρομος υπογειοποίηση σιδηροδρομικής γραμμής 70

ΠΟΡΕΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

ρυθμηστικές παρεμβάσεις Σύμφωνα με όσα προαναφέρθηκαν, περί της προβληματικής σχέσης που χαρακτηρίζει το την πόλη της Πάτρας με το παραλιακό της μέτωπο, επιχειρείται ένα πλέγμα επεμβάσεων ρυθμιστικού χαρακτήρα. Συνοψίζοντας, από τη μία, τους παράγοντες που διαμόρφωσαν την παραπάνω συνθήκη και , από την άλλη, το νέο ρυθμιστικό σχέδιο της πόλης, οι ενέργειες μας εντοπίζονται στις παρακάτω τροποποιήσεις : Η αποσυμφόρηση του ιστορικού κέντρου της Πάτρας και η ελάττωση των διαμπερών αστικών μετακινήσεων, δεδομένης της μεταφοράς των λιμενικών εγκαταστάσεων στην Ακτή Δυμαίων, επιτυγχάνεται (βάσει του Ρ.Σ) με: • Την απομάκρυνση της σιδηροδρομικής γραμμής του τραίνου από την παραλιακή ζώνη (από τα μηχανοστάσια του Αγ. Διονυσίου και του Αγ. Ανδρέα). • Την δημιουργία (ολοκλήρωση) της μικρής περιμετρικής οδού (18km) που συνδέει την πόλη στον άξονα Βορρά- Νότου. • Τη δημιουργία γραμμής τραμ με τη χρήση του σιδηροδρομικού διαδρόμου (ως tram- train), που θα έχει αφετηρία το Πανεπιστήμιο, στο τμήμα ΣΣ Ρίου- Αγυιάς και στη συνέχεια επιφανειακή όδευση του τροχιοδρομικού διαδρόμου επάνω από το υπογειοποιημένο τμήμα της σιδηροδρομικής γραμμής μέχρι την οδό Όθωνος Αμαλία/ Παραλιακή Ακτής Δυμαίων με τέρμα τα Α.Τ.Ε.Ι. *Οι παραπάνω ενέργειες, αν και έχουν ήδη ανακοινωθεί, η ένταξη του τραμ ως αστικό μέσο σταθερής τροχιάς βρίσκεται ακόμα υπό μελέτη σκοπιμότητας και βιωσιμότητας. 71

Ωστόσο, η παραπάνω επέμβαση επιχειρείται, πάντα, σε συνδυασμό με την πεζοδρόμηση ορισμένων οδών του κέντρου της Πόλης στοχεύοντας στην άμεση πρόσβαση του κατοίκου της πόλης στο παραλιακό της μέτωπο. Πιο συγκεκριμένα, η πρόταση αναφέρεται σε:

1. Την απομάκρυνση της κυκλοφορίας- πεζοδρόμηση της οδού Όθωνος Αμαλίας, από το ύψος που ορίζει η οδός Κολοκοτρώνη (μόλος Αγ. Νικολάου) έως την οδό Γούναρη (προβλήτας Γούναρη). 2. Την διατήρηση της πεζοδρόμησης της οδού Ρήγα Φεραίου, στο τμήμα που ορίζουν οι οδοί Κοραή και Γούναρη, και η επαναφορά της, σε οδό ήπιας κυκλοφορίας μεταξύ των οδών 28ης Οκτωβρίου και Γούναρη. 3. Την πεζοδρόμηση της οδού Μαιζώνος από το ύψος που ορίζει η οδός Αγίας Σοφίας έως το πάρκο του Αγίου Ανδρέα . 4. Την συνέχιση της πεζοδρόμησης της οδού Παντανάσσης, μέχρι το παραλιακό μέτωπο. 5.

Την πεζοδρόμηση της οδού Αράττου, από το παραλιακό μέτωπο έως την περιοχή δασυλλίου.

6. Την συνέχιση της πεζοδρόμησης της οδού Αγ. Νικολάου, μέχρι την οδό 25ης Μαρτίου. 7. Την συνέχιση της πεζοδρόμησης της οδού Τριών Ναυάρχων, κατά το μισό της πλάτος, και τη διατήρηση του άξονα οδικής κυκλοφορίας με κατεύθυνση το ιστορικό κέντρο. 8. Την συνέχιση της πεζοδρόμησης της οδού Κανάρη από το ύψος της οδού Κανακάρη μέχρι την οδό Όθωνος Αμαλίας. 9.

Την πεζοδρόμηση της οδού Γεροκωστοπούλου, στα δύο της τμήματα με αφετηρία την πλατεία του Αγ. Νικολάου, έως το παραλιακό μέτωπο και το Αρχαίο Ωδείο αντιστοίχως.

Οι παραπάνω ενέργειες εκφράζουν ένα προτεινόμενο δίκτυο κινήσεωνδιελεύσεων, οχημάτων και πεζών, εντός του ιστορικού κέντρου με στόχο την αποσυμφόρηση του και την σύνδεση του με το παραλιακό μέτωπο. Σε πρώτο επίπεδο, η οδική κυκλοφορία απομακρύνεται από το παραλιακό μέτωπο και διοχετεύεται στην Αγίου Ανδρέου. Λόγω αυτού, οι 1, 2, 7 αποτελούν τις βασικές ενέργειες για την εκτροπή της κίνησης οχημάτων. Σε δεύτερο επίπεδο, οι 5, 6, 7 σχηματοποιούν την βασική περιοχή οργάνωσης πεζοδρομήσεων εντός του κέντρου, που συνδέουν εγκάρσια τις περιοχές του φρουρίου, του δασυλλίου και των Ψηλαλωνίων, αντιστοίχως, με το παραλιακό μέτωπο. Επιπλέον, οι 4, 8, 9 οργανώνουν το εσωτερικό δίκτυο εγκάρσιων πεζοδρομήσεων που συμβάλλουν στην κίνηση του πεζού Συνοψίζοντας, η ενέργεια 3 υλοποιεί την διαμήκη σύνδεση των επιμέρους εγκάρσιων πεζοδρομήσεων εντός της προαναφερθείσας περιοχής, συμπεριλαμβάνοντας τις πλατείες Βασιλέος Γεωργίου, Βασιλίσσης Όλγας, και τη μικρότερη 28ης Οκτωβρίου, ως τα βασικά αστικά κενά του κέντρου και κόμβοι κίνησης.

χάρτης ρύθμισης κυκλοφοριών

πρωτεύον οδικό δίκτυο δευτερεύον οδικό δίκτυο πεζόδρομοι, πάρκα, πλατείες γραμμή tram ποδηλατόδρομος

ρυθμιστικό κυκλοφοριών H παραπάνω επέμβαση επιχειρείται, πάντα, σε συνδυασμό με την πεζοδρόμηση ορισμένων οδών του κέντρου της Πόλης στοχεύοντας στην άμεση πρόσβαση του κατοίκου της πόλης στο παραλιακό της μέτωπο. Πιο συγκεκριμένα, η πρόταση αναφέρεται σε:

Την απομάκρυνση της κυκλοφορίας- πεζοδρόμηση της οδού Όθωνος Αμαλίας, από το ύψος που ορίζει η οδός Κολοκοτρώνη (μόλος Αγ. Νικολάου) έως την οδό Γούναρη (προβλήτας Γούναρη).

2. Την διατήρηση της πεζοδρόμησης της οδού Ρήγα Φεραίου, στο τμήμα που ορίζουν οι οδοί Κοραή και Γούναρη, και η επαναφορά της, σε οδό ήπιας κυκλοφορίας μεταξύ των οδών 28ης Οκτωβρίου και Γούναρη. 3. Την πεζοδρόμηση της οδού Μαιζώνος από το ύψος που ορίζει η οδός Αγίας Σοφίας έως το πάρκο του Αγίου Ανδρέα . 4.

Την συνέχιση της πεζοδρόμησης της οδού Παντανάσσης, μέχρι το παραλιακό μέτωπο.

5. Την πεζοδρόμηση της οδού Αράττου, από το παραλιακό μέτωπο έως την περιοχή δασυλλίου.

6. Την συνέχιση της πεζοδρόμησης της οδού Αγ. Νικολάου, μέχρι την οδό 25ης Μαρτίου. 7.

Την συνέχιση της πεζοδρόμησης της οδού Τριών Ναυάρχων, κατά το μισό της πλάτος, και τη διατήρηση του άξονα οδικής κυκλοφορίας με κατεύθυνση το ιστορικό κέντρο.

8. Την συνέχιση της πεζοδρόμησης της οδού Κανάρη από το ύψος της οδού Κανακάρη μέχρι την οδό Όθωνος Αμαλίας. 9. Την πεζοδρόμηση της οδού Γεροκωστοπούλου, στα δύο της τμήματα με αφετηρία την πλατεία του Αγ. Νικολάου, έως το παραλιακό μέτωπο και το Αρχαίο Ωδείο αντιστοίχως. Οι παραπάνω ενέργειες εκφράζουν ένα προτεινόμενο δίκτυο κινήσεωνδιελεύσεων, οχημάτων και πεζών, εντός του ιστορικού κέντρου με στόχο την αποσυμφόρηση του και την σύνδεση του με το παραλιακό μέτωπο. Σε πρώτο επίπεδο, η οδική κυκλοφορία απομακρύνεται από το παραλιακό μέτωπο και διοχετεύεται στην Αγίου Ανδρέου. Λόγω αυτού, οι 1, 2, 7 αποτελούν τις βασικές ενέργειες για την εκτροπή της κίνησης οχημάτων. Σε δεύτερο επίπεδο, οι 5, 6, 7 σχηματοποιούν την βασική περιοχή οργάνωσης πεζοδρομήσεων εντός του κέντρου, που συνδέουν εγκάρσια τις περιοχές του φρουρίου, του δασυλλίου και των Ψηλαλωνίων, αντιστοίχως, με το παραλιακό μέτωπο. Επιπλέον, οι 4, 8, 9 οργανώνουν το εσωτερικό δίκτυο εγκάρσιων πεζοδρομήσεων που συμβάλλουν στην κίνηση του πεζού Συνοψίζοντας, η ενέργεια 3 υλοποιεί την διαμήκη σύνδεση των επιμέρους εγκάρσιων πεζοδρομήσεων εντός της προαναφερθείσας περιοχής, συμπεριλαμβάνοντας τις πλατείες Βασιλέος Γεωργίου, Βασιλίσσης Όλγας, και τη μικρότερη 28ης Οκτωβρίου, ως τα βασικά αστικά κενά του κέντρου και κόμβοι κίνησης.

ενδεικτικές εγκάρσιες τομές του παραλιακού μετώπου | κλίμακα 1:1000

προθέσεις σχεδιασμού

Oι βασικές αρχές - παράμετροι, που τέθηκαν και επηρέασαν το σχεδιασμό καθ’ όλη τη διάρκεια εξέλιξης του θέματος είναι:

- δημόσιος χώρος Η απάλειψη των ορίων των λιμενικών εγκαταστάσεων και της περιφραγμένης επιμήκους ζώνης του τρένου, σε πρώτο επίπεδο απελευθέρωσε το παράκτιο μέτωπο διευρύνοντας την έκταση του και σε δεύτερο, συντέλεσε στην ενοποίηση του προβλήτα με την παραθαλάσσια περιοχή στο σύνολο της. Αντιμετωπίσαμε τον προβλήτα Γούναρη, ως αδιάσπαστο κομμάτι της πόλης, σε άμεση σχέση με το κέντρο πόλης, αντιστρέφοντας τις σχέσεις εγγύτητας και προσβασιμότητας, που την χαρακτηρίζουν μέχρι σήμερα. Βασική πηγή αυτής της αναδιατύπωσης αποτέλεσε η απομάκρυνση της κίνησης των οχημάτων από το ενδιάμεσο τμήμα που ορίζουν οι προβλήτες Αγίου Νικολάου και Γούναρη καθώς επίσης και η απόφαση της αποδέσμευσης του από τον Οργανισμό Λιμένα Πατρών. Έτσι, η απόδοση των χώρων της λιμενικής ζώνης στους πολίτες της Πάτρας και η σύνδεση του παράκτιου μετώπου με τον κοινωνικό ιστό της πόλης, σε συνδυασμό με το κτιριολογικό πρόγραμμα που προτείνεται, επηρέασε σε μεγάλο βαθμό τον σχεδιασμό στοχεύοντας στην ανεμπόδιστη προσβασιμότητα στη περιοχή και κατ’ επέκταση και στο υφιστάμενο κτίριο. Πιο συγκεκριμένα, βασική επιδίωξη μας ήταν η δημιουργία μιας περιοχής δημόσιου χαρακτήρα, με στοιχεία κεντρικότητας, στο βόρειο κομμάτι του προβλήτα, σε άμεση γειτνίαση με την βόρεια όψη του κτιρίου. Πρόκειται, ίσως, περισσότερο για μια διαχείριση που διατυπώνει μια νέα σχέση γειτνίασης της πόλης με τον κεντρικό χώρο του προβλήτα, που μέχρι σήμερα δεν είναι προσβάσιμος, που επιτρέπει την διαμπερή κίνηση του περιπατητή από την πόλη προς τον προβλήτα, και το αντίστροφο. Το παραπάνω γεγονός εφοδίασε το σχεδιασμό μας με την διαπίστωση ότι το κτίριο των υπηρεσιών λιμένα δεν αποτελεί αδιαπέραστο στοιχείο του αστικού ιστού αλλά ένα φίλτρο δημόσιας κίνησης και προσβασιμότητας στον πλατειακό χώρο που δημιουργείται μεταξύ του κτιρίου και του ορίου της θάλασσας. Ταυτόχρονα, δημιουργήθηκε η ανάγκη ενοποίησης του, με τον κεντρικό υπαίθριο χώρο του προβλήτα, τόσο στο επίπεδο της ισόγειας στάθμης όσο και στα παραπάνω επίπεδα. 81

μακέτες αναγνώρισης και οργάνωσης πεδίων σχεδιασμού 82

- χαράξεις Αναγνωρίζοντας την μορφολογία του προβλήτα, ορισμένη από τις εκτενείς και ακανόνιστες, μεταξύ τους, παρυφές του τίθενται τέσσερις βασικοί άξονες- χαράξεις σχεδιασμού του χώρου. Αυτοί δεν είναι άλλοι από τις κατευθύνσεις που ορίζουν οι τρείς πιο επιμήκεις πλευρές του. Παράλληλα, η σύνδεση του προβλήτα με την διαμήκη κίνηση επί της παραλιακής ζώνης, έθεσε μια νέα συνιστώσα, αυτήν της παράπλευρης κίνησης- πρόσβασης στην περιοχή με κατεύθυνση την πλάγια όψη του κτιρίου και την ευρεία θέαση του χώρου. Έτσι, οι χαράξεις είναι τέτοιες ώστε, από τη μία, να ακολουθούν την χωροθέτηση του αστικού ιστού και , από την άλλη, να ενδυναμώνουν τα εγκάρσια και παράπλευρα περάσματα από το κέντρο της πόλης στο παραλιακό τμήμα και κατ’ επέκταση στο κεντροβαρές τμήμα του προβλήτα. Το σύνολο των παραπάνω χαράξεων οργανώνει ένα νέο σύστημα, το οποίο διαφοροποιείται χαρακτηριστικά από αυτό των νοητών αξόνων του αστικού ιστού.

- θέα- εγγύτητα Καθότι η πρόταση αναφέρεται σε χερσαίο, ωστόσο, παραλιακό κομμάτι της πόλης, δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στην κατεύθυνση των κινήσεων και την γειτνίαση των προτεινόμενων λειτουργιών με γνώμονα το θαλάσσιο στοιχείο. Επιπρόσθετα, βασική επιδίωξη μας αποτέλεσε η χάραξη περασμάτων αφενός, σε άμεση εγγύτητα με τη θάλασσα, ανεμπόδιστα στη θέαση του ορίζοντα και αφετέρου, στην «κλειστότητα» του κεντρικού πλατώματος, ως υποδοχέας διασταυρώσεων, βλεμμάτων, κίνησης και λειτουργιών.

- σχέση με το υφιστάμενο κτιριακό απόθεμα Η επιλογή ενός υφιστάμενου κτιριακού κελύφους, ενταγμένο σ’έναν δημόσιο ελεύθερο χώρο, δημιούργησε ποικίλα πεδία προβληματισμού όσον αφορά το βαθμό επέμβασης μας σε αυτό. Πιο συγκεκριμένα, κατά την διάρκεια της διπλωματικής έρευνας τέθηκαν ζητήματα που διαπραγματεύονταν την αλλαγή χρήσης του και κατ’ επέκταση την διαχείριση των δομικών στοιχείων του. Επιπλέον, εξετάζεται η θέση της σχεδιαστικής πρότασης ως προς την γειτνίαση ή την απόσταση της προσθήκης από το κτήριο, και τις διαφοροποιήσεις που συντελούνται τόσο σε επίπεδο όψης όσο και σε επίπεδο κάτοψης. Παρά ταύτα, η εξέλιξη των φάσεων σχεδιασμού μαρτυρούν την διατήρηση της δομής του κτιρίου, με στόχο την διαφύλαξη όλων των ιδιαίτερων μορφολογικών χαρακτηριστικών του και παράλληλα την ανάδειξη και περαιτέρω δημιουργία των ημιυπαίθριων περασμάτων και χώρων στάσης. Τα παραπάνω ακολουθούνται από χειρισμούς που προβάλλουν το χαρακτήρα της πρότασης, ως μία αλληλοσυμπληρούμενη επέμβαση, με στόχο την διαφύλαξη της αρχιτεκτονικής ταυτότητας του υφιστάμενου κτιρίου.

1η φάση: εσωστρεφές σύστημα Η πρώτη φάση σχεδιασμού διακρίνεται από την διατήρηση μέρους των υφιστάμενων αποθηκών λιμένα με στόχο την δημιουργία ενός κεντρικού αιθριακού χώρου μεταξύ αυτών και του κτιρίου. Σε πρώτο επίπεδο, κύριο χαρακτηριστικό του συστήματος διάρθρωσης είναι η εσωστρέφεια που παρουσιάζει η πρόταση. Πιο συγκεκριμένα, η διατήρηση μεγάλου μέρους των αποθηκών, ενταγμένο στο ορθοκανονικό σύστημα της πόλης, θέτει δύο όρια στον υπαίθριο χώρο απομονώνοντας τα πλάγια περάσματα στον προβλήτα. Σε δεύτερο επίπεδο, το σύστημα αξόνων κίνησης γίνεται βασικό γνώρισμα της διάρθρωσης των λειτουργιών. Έτσι, επιχειρείται ο συνδυασμός του κελύφους των αποθηκών με τις προαναφερθείσες χαράξεις προσβλέποντας στη δημιουργία μίας εσωστρεφούς αγκαλιάς. Η διαφοροποίηση του έγκειται στο στοιχείο της διαμπερότητας του δεύτερου με το τρίτο πεδίο σχεδιασμού και την ένωση του πλάγιου περάσματος (νοτιοδυτικό άκρο προβλήτα) με την πλατεία.

2η φάση: σύνδεση με τον προβλήτα Η δεύτερη φάση εξέλιξης φέρει τον προβληματισμό γύρω από το θαλάσσιο στοιχείο και πως αυτό εντάσσεται στο σχεδιασμό καθώς και το βαθμό επέμβασης στο υφιστάμενο κτίριο. Έτσι, επιχειρήθηκε μια διεισδυτικότερη σχέση της προτεινόμενης λύσης με το υφιστάμενο κτίριο ενώ παρέμειναν οι επιδιώξεις που αφορούν στο σχεδιασμό των τριών πεδίων. Απλούστερα, εξετάστηκε η επέκταση ενός υφιστάμενου ημιυπαίθριου επιπέδου, της καρδιάς του κτιρίου, σε άμεση συσχέτιση με το κέλυφος των αποθηκών και την δημιουργία αγκαλιάς του υπαίθριου χώρου. Η παραπάνω ενέργεια αποσκοπούσε στην, εν μέρει, διάρθρωση του λειτουργικού επί του διαμήκη άξονα και την ανεμπόδιστη πρόσβαση στους ισόγειους χώρους, υπαίθριους και θερμαινόμενους. Ταυτόχρονα, αυτή η φάση της σχεδιαστικής πρότασης φανερώνει την επιδίωξη για αμεσότερη σχέση με το φυσικό στοιχείο και κατά συνέπεια την αίσθηση της αιώρησης πάνω από τη θάλασσα. Η περίοδος αυτή εστιάζει, επίσης, το ενδιαφέρον της στην διεύρυνση της κεντρικότητας της πλατείας και της χρήσης που φιλοξενεί. Πιο συγκεκριμένα, ο χώρος του ανταλλακτηρίου κατέχει περίοπτη θέση στον κεντρικό υπαίθριο χώρο, έναντι του κτιρίου, μειώνοντας την ελεύθερη επιφάνεια της πλατείας. Το στοιχείο αυτό, λειτούργησε περισσότερο ανταγωνιστικά έναντι των λειτουργικών ενοτήτων εντός του κτιρίου, και λιγότερο συμπληρωματικά με την παραγωγική διαδικασία. Συμπερασματικά, η διαρκής ανασκόπηση των παραπάνω μας οδήγησε στην διαπίστωση ότι η εσωστρέφεια του συστήματος της πρώτης φάσης δεν διαχειριζόταν τον προβλήτα σε συνολικό επίπεδο, μη δίνοντας την ίδια βαρύτητα και στις τρείς εντοπισμένες περιοχές. Η δεύτερη φάση, αν και επιχείρησε μια αμεσότερη σχέση με το κτίριο και τη θάλασσα, σε επίπεδο κίνησης και θέας, αναπαρήγαγε, ωστόσο, ένα κλειστό σύστημα λειτουργιών, μειώνοντας τη θέαση της παραγωγικής διαδικασίας.

φωτογραφία μακέτας κλίμακας 1:1000

100

101

102

103

104

masterplan 105

106

κάτοψη στάθμης +0,70

107

108

κάτοψη στάθμης +4,50

109

110

τομή προβλήτας | κλίμκακα 1:500

111

112

βοριοανατολική όψη | κλίμκακα 1:500

113

φωτογραφία μακέτας κλίμακας 1:500 114

115

116

κατανομή κτιριολογικού προγράμματος

117

κάτοψη στάθμης +8,50

118

κάτοψη στάθμης +11,50

119

120

κάτοψη στάθμης +8,50 κλίμακα 1:200

121

122

κάτοψη στάθμης +11,50 | κλίμακα 1:200

123

124

τομή Α - Α

125

126

τομή Β - Β

127

128

νοτιοδυτική όψη

129

φωτογραφία μακέτας κλίμακας 1:200

130

131

132

133

ανάπτυγμα προσθήκης

δίπλα σελίδα: εγκάρσια τομή προσθήκης κλίμακα 1:50 134

135

136

εγκάρσια προοπτική τομή προσθήκης 137

138

139

140

141

142

143

144

145

146

147

148

λεπτομέρειες κατασκευής πάγκου υπαίθριας αγοράς 149

150

151

152

153

154

155

156

157