Kaj Hendriks, topsporter en student

Kaj Hendriks, topsporter en student

Roeivereniging Triton bezorgt Utrecht een feest dat 52 jaar niet gevierd kon worden.

Tekst: Sjors Beukeboom | fotos: Ellen de Monchy

Ze hebben er lang op moeten wachten. Meer dan een halve eeuw om precies te zijn. Maar dit jaar pakte de Utrechtse roeivereniging Triton dan eindelijk weer de titel in de Varsity, de belangrijkste wedstrijd voor Nederlandse roeiverenigingen. “We hebben een vloek doorbroken en dat is een enorme opluchting”, zeggen Olympiër Kaj Hendriks en zijn coach Niels van der Zwan over die unieke overwinning.

Halve eeuw

52 jaar zat er tussen de laatste en de nieuwste overwinning van Triton in de Varsity. Hij kan het lange wachten wel verklaren. “Om de Varsity te winnen, heb je minstens vier roeiers nodig die op nationaal topniveau kunnen presteren. Het heeft heel lang geduurd tot er meer dan vier roeiers van Triton dat niveau hadden. IJzersterke roeiers, bij welke vereniging dan ook, komen en gaan in golfbewegingen. De golfbeweging van Triton was de laatste jaren helaas een trage golf.”

Drie jaar geleden stapte Hendriks samen met de begeleiding van Triton in een meerjarig traject. Een traject met als doel tot een winnende Vier te komen en die belangrijke titel eindelijk weer eens naar Utrecht mee te nemen. Hendriks was vanaf het begin van het traject tot op het bot gemotiveerd. Ondanks dat er medailles van EK’s, WK’s en Olympisch brons in zijn medaillekast hangen, miste nog de ene plak met zijn vereniging. “We zijn door de jaren heen zo vaak tweede geworden”, zegt Triton-coach Niels van der Zwan, zelf olympisch goud in 1996, die de Vier door de jaren heen begeleidde. “Ook de afgelopen twee jaar pakten we tweemaal zilver. Nu hebben we eindelijk gewonnen.”

Euforie en opluchting

Naast enorme euforie zijn Hendriks en Van der Zwan ook enorm opgelucht. “Er is een last van onze schouders gevallen”, zegt Van der Zwan. “De Varsity is de belangrijkste wedstrijd om je roeivereniging, je universiteit en je stad te vertegenwoordigen. Daar komt bij dat Triton al decennialang de Varsity organiseert. Vele leden en oud-leden hebben jarenlang uitgekeken naar het moment dat Triton de Varsity weer eens ging winnen.“ Volgens Hendriks is er een vloek doorbroken. “Jarenlang heb ik keihard gewerkt en geprobeerd om de Varsity te winnen. Elke dag zag ik bij ons in het clubhuis een bord met de tekst ‘Voor alles het Hoofdnummer’, verwijzend naar de race der Oude Vieren. Het is een enorme opluchting om eindelijk weer eens onze thuiswedstrijd te winnen.” Hoe belangrijk deze overwinning was, bleek wel uit de euforie onder leden en oud-leden na afloop. Een tsunami aan vreugde golfde over het Amsterdam- Rijnkanaal in Houten, mede door alle Triton-fans die uit enthousiasme het water in sprongen. Er kwam na afloop van de wedstrijd heel wat op de winnende Vier af. Eerst een koetstocht door de stad, daarna een receptie in het Academiegebouw en tot slot een Janskerkhof in Utrecht vol met mensen die Hendriks en zijn kompanen toejuichten. Het werd een groots feest om de titel, waar zo lang op verheugd werd, extra kracht bij te zetten.

“Ik ben bereid om heel ver te gaan om mijn doelen te bereiken”

Studentenimago

Roeiers, Triton-leden en oud-roeiers, iedereen kwam in dolle vreugde op dat plein in Utrecht bij elkaar. “De sfeer was uitstekend”, zegt Van der Zwan na afloop. “Beeld je maar eens een feest in dat 52 jaar niet georganiseerd heeft mogen worden.”

Hoe laat Hendriks en andere topsportroeiers het die avond gemaakt hebben is onbekend. Het is wel te verwachten dat het één van de enige feestjes dit jaar was. Ondanks dat roeien bekend staat als een studentensport, presteert de landelijke toproeiers op wereldniveau. Tijdens de Olympische Spelen van 2016 won Hendriks samen met zeven andere Nederlandse roeiers nog een bronzen plak en daar heeft hij de afgelopen jaren veel voor moeten doen en laten.

Weinig slaap en veel alcohol

“Ik ben bereid om heel ver te gaan om mijn doelen te bereiken, zowel met het Nederlandse team met als doel de Olympische Spelen, als met mijn vereniging met als doel de Varsity. Een doorsnee studentenleven, met een combinatie van weinig slaap en veel alcohol heb ik nooit geambieerd. Daarnaast is die combinatie funest voor topsportprestaties. Ik heb geen feestjes nodig voor gezelligheid en ik vind het na al die jaren topsport nog steeds heerlijk om ’s ochtends fris en fit op te staan en te gaan trainen. Ik heb altijd voldoende lol met ploeggenoten gehad om te kunnen stellen dat mijn topsportcarrière een prachtige studententijd nooit in de weg heeft gezeten”, zegt Hendriks.

Hendriks’ coach Van der Zwan beaamt die gedreven topsportmentaliteit van Hendriks. “Ik heb hem nooit bij de les hoeven houden. Kaj is zo’n ervaren roeier dat hij precies weet hoe hij zijn topsportcarrière moet combineren met andere activiteiten. Kaj heeft bijvoorbeeld in de afgelopen maanden naast de voorbereiding op de Varsity gewoon zijn coschappen gelopen, ter afronding van zijn studie.”

Volgens Van der Zwan kan je prima studeren combineren met een topsportersbestaan, zolang je maar de juiste keuzes maakt. “Het is trainen, studeren, wedstrijden roeien, veel rust pakken en af en toe een feestje. Als je elke week wil feesten, dan houd je het niet vol. Maar zo’n geweldig feest als we vierden na het winnen van de Varisty, die mag je ook als topsporter niet missen.”

Het winnende Triton team bij de huldiging op het Janskerkhof vlnr, vbnb: Niels van der Zwan, Harold Langen, Kaj Hendriks, Jacob van der Kerkhof, Jakub Grabmuller, Thijs Hingstman, Fiep Warmerdam, Coen Eggenkamp. Foto: Fred Prang

Artikel gepubliceerd in Krant van de Aarde 3 Zomer 2019.