“เราคือองค์ พระผ้ ูเป็ นเจ้ า พระเจ้ าของท่ าน” (อพย20:1-17) หน้ าที:ต่อพระเจ้ า
!. จงนมัสการองค์ พระผ้ ูเป็ นเจ้ า พระเจ้ า พระองค์ เดียวของท่ าน ?. อย่ าออกพระนามพระเจ้ าโดยไม่ สมเหตุ E. อย่ าลืมฉลองวันพระเจ้ าเป็ นวันศักดิKสทิ ธิK
หน้ าที:ต่อมนุษย์ ด้วยกันเอง D. จงนับถือบิดามารดา I. อย่ าฆ่ าคน K. อย่ าผิดประเวณี M. อย่ าลักขโมย P. อย่ าพดู เท็จใส่ ร้ายผ้ ูอ: ืน S. อย่ าปลงใจผิดประเวณี TU. อย่ ามักได้ ทรั พย์ สนิ ของผ้ ูอ: ืน
บัญญัตริ ั ก “จงรั กพระเจ้ าด้ วยสุดจิตสุดใจของท่ านและ จงรั กเพื<อนมนุษย์ เหมือนรั กตนเอง” ดังนันW ทุกกิจการที:เราทํา ต้ องเริ:มต้ นด้ วย “รั ก” และจบด้ วย“รั ก”แล้ วครอบครั ว สังคม โลกจะน่ าอย่ ูย: งิ ขึนW