PEJZAŻE - H. Budziszewska - A. Dziubas - H. Jacyno - K. Olchawa by Biuro Wystaw Artystycznych "U Jaksy"

PEJZAÅ»E

Halina Budziszewska Anna Dziubas Helena Jacyno Krystyna Olchawa

Natura jest głównym źródłem inspiracji w moim malarstwie. Motywy do pracy znajduję w najbliższym otoczeniu. Stają się one pretekstem do powstania obrazów, głównie struktur pejzażowych i kompozycji kwiatowych. Moje interpretacje tych tematów są proste, czytelne i wyposażone w bliskie mi emocje. Szukam nastroju ciszy, spokoju i harmonii. Dźwięki pejzażu w moich obrazach najczęściej brzmią odcieniami błękitów, zgaszonych zieleni i ogrzanych słońcem ugrów. Często opowiadam szeptem, który też może mieć siłę, może intrygować, można go usłyszeć i zrozumieć. Lubię rozproszone światło w pejzażu, lub, kiedy dyskretnie wślizguje się do wnętrza by musnąć przedmioty, liście lub płatki kwiatów w „moich bukietach”. Spokój w moich obrazach przeciwstawiam dynamice codzienności. Szukam nastroju ciszy i harmonii.Lubię rozproszone światło w pejzażu, lub, kiedy dyskretnie wślizguje się do wnętrza by musnąć przedmioty, liście lub płatki kwiatów w „moich bukietach”. Spokój w moich obrazach przeciwstawiam dynamice codzienności.

Halina Budziszewska

HALINA BUDZISZEWSKA urodziła się w Józefowie Małym na Lubelszczyźnie. Ukończyła Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Zamościu i Wydział Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Od 1979 roku mieszka i pracuje w Siedlcach. Przez wiele lat kierowała siedleckim Biurem Wystaw Artystycznych. Obecnie jest kustoszem w dziale sztuki Muzeum Regionalnego w Siedlcach gdzie zajmuje się organizacją wystaw, opiekuje się kolekcjami autorskimi, opracowuje zbiory, gromadzi dokumentację twórczości artystów siedleckich, prowadzi lekcje muzealne, utrzymuje kontakty z licznymi środowiskami artystycznymi. Uprawia malarstwo olejne i akwarele. Maluje nastrojowe pejzaże, poetyckie kompozycje, ogrody i bukiety. Uroda podlaskich łąk, ogrodów i pól jest inspiracją do wielu jej obrazów. Z natury czerpie radość, energię, natchnienie... Uczestniczyła w wielu wystawach i plenerach o różnym zasięgu. Prezentowała swoje prace w Polsce, Grecji, Kanadzie, Macedonii, Niemczech, Rosji i Słowacji. Za działalność twórczą oraz popularyzację sztuki została uhonorowana Nagrodą Siedleckiego Towarzystwa Naukowego – Złoty Jacek – 2007 r. i Nagrodą Prezydenta Miasta Siedlce – Wawrzyn Siedlecki – 2012 r.

„Na początku jest zawsze biała kartka. I zamysł tego, co chce się powiedzieć malarskim językiem – malarskim, znaczy pełniejszym i głębszym od werbalnego komunikatu. Wtedy emocje zaczynają nasączać swoją barwą białą płaszczyznę. Obraz nie powstaje momentalnie, lecz „narasta”, dojrzewa do tego by sama artystka mogła się z nim utożsamić. Rozlewanie farb na „drażniącej bieli”, nakładanie kolorowych skrawków papieru, uzupełnienie tego wszystkiego materią malarską i rysunkiem – trwa tak długo, aż nie uzna ona , że „kawałek siebie” , swojego świata może pokazać innym”… (fragment wstępu do katalogu. Autor Anna Szopińska) I tak to właśnie jest. Pod wpływem „zawidzianych miejsc” (skoro są wiadomości zasłyszane to miejsca mogą być zawidziane), fascynacji, nagromadzonej wiedzy, przeżytych chwil – powstaje obraz, który za mnie rozmawia z oglądającym. Miejsce, w którym żyję stawia mnie w uprzywilejowanej pozycji – bo u nas jest pięknie. Zielony las, jak świątynia ze strzelistymi kolumnami, innym zaś razem jak osnowa dla świateł i barw pejzażu za nim – są gotowym tematem, który przetwarzam i chcę pokazać innym. Uwielbiam kolorowe kolory, faktury, wodę i szkło, światło dnia i księżyc, Van Gogh’a i niczym nieskrępowaną wyobraźnię prac dziecięcych. Te wszystkie elementy wpływają na moje obrazy, malowane techniką własną z dartych kolorowych papierów, akrylowych intensywnych zestawień, pasteli i czasami znowu papieru, warstwami po kolei powstaje obraz, który z trudem podpisuję i uznaję że jest gotowy – bo przecież można byłoby jeszcze coś dołożyć i zmienić. Można też zabrać pracę, z której rok temu nie byłam zadowolona, i tym razem ją zakończyć, albo pojechać do Miechowa na Plener – spotkać się z ludźmi, miastem i przestrzenią, która wielkimi falami kapuścianych pól układa się aż po horyzont.

Anna Dziubas

ANNA DZIUBAS urodziła się i mieszka w Nowym Targu. Jest absolwentką Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (dyplom 1988r). Prze wiele, lat najpierw jako instruktor, potem nauczyciel mianowany, pracowała w nowotarskim MDK. Od początku istnienia związana z Galerią BWA JATKI w Nowym Targu podległą BWA , później Małopolskiemu BWA a obecnie Małopolskiemu Centrum Kultury SOKÓŁ w Nowym Sączu. Obecnie kieruję Galerią realizując plany i zamierzenia z kategorii nierealnych również (wystawy prac Marca Chagalla i Pabla Picassa). Tworzy obrazy w technikach mieszanych z pogranicza kolażu i reliefu, posługuje się również mozaiką szklanej i witrażem (w technice Tiffaniego). Zajmuje się również wystawiennictwem i korzystając z umiejętności nabytych w trakcie pracy w MDK kontynuuje pracę z dziećmi na warsztatach w galerii, pozostając w nieustannym zachwycie dla dziecięcej wyobraźni i wyczucia koloru. W swojej twórczości dzieli się spostrzeżeniami i emocjami miejsc, które fascynują, zadziwiają i dają wytchnienie. To niejednokrotnie jest nasz pejzaż, widok z okna, zapamiętany mijany dom na skraju drogi. Swoje prace prezentowała na wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju ale i za granicą – na Słowacji, we Włoszech i w Finlandii.

Pejzaż jest odwieczną inspiracją, tematem malarskim o nieskończonych możliwosciach wizualnych doznań. Szczególnie frapującą jest dla mnie aluzja do pejzażu wyrażana jako symboliczny znak, zapis emocji, obraz skrótowy. Rytmikę i tektonikę krajobrazu najlepiej zapamiętuję podczas jazdy, gdy np. obserwuję w oknie mknącego pociągu wzniesienia i doliny oddychającej ziemi, rozpostartej pod opieką ulotnych obłoków czy ciężkich chmur, kontrapunkt drzew uwydatniający inne elementy pejzażu, np. nawarstwiające się budowle tworzące pionowe rytmy. Tworząc obraz staram się „zapamiętać” w nim to, co jest najbardziej charakterystyczne i twórcze. Malarstwo jest dla mnie sposobem funkcjonowania, formą bytu, formą myślenia, stawianiem pytań, próbą wyrażenia tego nad czym się zastanawiam, tego co czuję. Gdy maluję, notuję chwilę, rejestruję stan emocjonalny wywołany twórczym wyzwaniem, zmagam się z tworzeniem prawdy artystycznego przekazu, odrzucam zbędne szczegóły nie-istotne dla obrazu. Staram się wymknąć „opowiadaniu”, wolę by obraz był wizualizacją myśli, skrótem pojęciowym, uruchamiał myślenie skojarzeniami i zostawiał widzowi możliwość do samodzielnej interpretacji. Narracja i dookreślenia są piętrzeniem przeszkód w prowadzeniu dialogu z widzem. Staram się wymknąć „opowiadaniu”, wolę by obraz był wizualizacją myśli, skrótem pojęciowym, uruchamiał myślenie skojarzeniami i zostawiał widzowi możliwość do samodzielnej interpretacji. Narracja i dookreślenia są piętrzeniem przeszkód w prowadzeniu dialogu z widzem.

Helena Jacyno

Helena Jacyno jest artystką pochodzenia polskiego. Urodziła się we Lwowie, a jej rodzice mają korzenie polsko-greckie. W 1980 roku ukończyła średnią Szkołę Polską we Lwowie. W latach 1980 – 1984 kontynuowała naukę we Lwowskim Kolegium Sztuk Pięknych i Dekoracyjnych im. Iwana Trusza na Wydziale Malarstwa Monumentalno – Dekoracyjnego, a w latach 1988 – 1995 w Akademii Sztuk Pięknych we Lwowie na Wydziale Ceramiki Artystycznej, uzyskując dyplom tej uczelni w 1995 roku. Po osiedleniu się w Polsce w latach 2010-2012 pogłębiała swoją wiedzę na Środowiskowych Studiach Doktoranckich w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. W czerwcu 2014 roku obroniła pracę doktorską. Uprawia twórczość w różnorodnych dziedzinach sztuk wizualnych: rysunku, grafice, rzeźbie, malarstwie pastelowym, olejnym i akwarelowym oraz malarstwie na szkle. Zrealizowała ponad trzydzieści wystaw indywidualnych. Uczestniczyła w kilkudziesięciu międzynarodowych plenerach i wystawach poplenerowych.

Przystępując do namalowania pejzażu staram się mieć bezpośredni kontakt z przyrodą, w której poszukuję twórczego motywu sprawiającego, że odczuwam chęć tworzenia. Moje pejzaże to obrazy, w których usiłuję zatrzymać ulotność wzruszeń płynących z obserwacji przyrody nieustannie się zmieniającej. Przyroda jest dla mnie boskim ogrodem, a zanurzenie się w jej majestacie budzi zachwyt i koi niespokojne myśli. Przyroda jest trwaniem, które możemy obserwować i przemijaniem odczuwanym poprzez barwność emocjonalnych doznań. Obcując z nią, przeżywam coś w rodzaju nostalgii, a malując, odsłaniam w obrazach moje tęsknoty za tym czego doświadczyłam i zapamiętałam jako doznanie piękna. Z nostalgii rodzi się pierwiastek twórczy, będący dla mnie inspiracją dla malarskiej wypowiedzi. Usiłuję namalować „tęsknotę” za czymś co tylko przeczuwam i „przemijanie”, które mogę „zatrzymać” tylko w obrazie. Obraz to zestaw barwnych plam, a ich wzajemne relacje i proporcje wyzwalają doznania o niewyczerpanych możliwościach emocjonalnych wzruszeń. Potrzeba ich doznawania budzi we mnie chęć malowania barwnych kompozycji, które wzmacniają moje siły witalne i są źródłem niczym nie krępowanej radości. Obraz to zestaw barwnych plam, a ich wzajemne relacje i proporcje wyzwalają doznania o niewyczerpanychmożliwościach emocjonalnych wzruszeń. Potrzeba ich doznawania budzi we mnie chęć malowania barwnych kompozycji, które wzmacniają moje siły witalne i są źródłem niczym nie krępowanej radości.

Krystyna Olchawa

KRYSTYNA OLCHAWA urodziła się w Sowlinach. Jest absolwentką PLSP w Nowym Wiśniczu. W 1982 roku ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych w Gdańsku (obecnie ASP) Dyplom uzyskała w 1984 roku. W 1985 roku powołała do życia w sieci polskich galerii Biur Wystaw Artystycznych Galerię Sztuki “U Jaksy” w Miechowie, działającą obecnie jako Biuro Wystaw Artystycznych „U Jaksy”. Od 2000. r. jest kuratorem corocznych Międzynarodowych Plenerów Malarskich „Barwy Małopolski”. Uprawia twórczość w dziedzinie tkaniny unikatowej oraz malarstwa w technikach; pastel, akryl i olej. Zrealizowała ponad 20 wystaw indywidualnych. Otrzymała: Wyróżnienie w 13 wystawie konkursowej „Przedwiośnie” – BWA Kielce; III nagrodę na Międzynarodowej wystawie konkursowej – „Kowary – 97” – Muzeum w Jeleniej Górze; Wyróżnienie w VI Biennale Miniatury Artystycznej – TORUŃ’ 2005.

ISBN: 978-83-63753-27-6 JAKSY” W M

WIE

GAL

„U

YC H

BIU R YS

Wydawca: Biuro Wystaw Artystycznych „U Jaksy” Plac Kościuszki 3a, 32-200 Miechów e-mail: u.jaksy@gmail.com; www.ujaksy.pl

Miechów 2016

W AR TY S

Druk: Drukarnia SKLENIARZ, ul. Bolesława Czerwieńskiego 3d, 31-319 Kraków