O
ι πρόσφατες αποκαλύψεις για την αγορά και χρήση από την ΚΥΠ του λογισμικού Galileo για την παρακολούθηση τηλεπικοινωνιακών δεδομένων, αποτελεί ένα ακόμη λιθαράκι στον μακρόσυρτο κατάλογο σκανδάλων της Κυβέρνησης Αναστασιάδη και Δημοκρατικού Συναγερμού. Η προσφιλής τακτική της Κυβέρνησης να επιρρίψει και πάλιν τις ευθύνες στην προηγούμενη Κυβέρνηση, αν δεν ήταν τραγική θα ήταν τουλάχιστον γελοία. Κι αυτό, γιατί ενώ ο παραιτηθείς προϊστάμενος της ΚΥΠ επικαλείται την τήρηση όλων των προβλεπομένων διαδικασιών και την ύπαρξη πρακτικών του Υπουργικού Συμβουλίου που ενέκρινε την αγορά του εν λόγω λογισμικού παρακολούθησης, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης ποιεί την πάπια προσποιούμενος άγνοια επί των γεγονότων. Σημειώνεται ότι, με βάση την τροποποίηση του Συντάγματος το 2010, επετράπη η παρακολούθηση τηλεφωνικών συνδιαλέξεων, κάτω από δύο βασικές προϋποθέσεις: τη θέσπιση νομοθεσίας που να τις ρυθμίζει και την έκδοση δικαστικού διατάγματος, μετά από αίτημα του Γενικού Εισαγγελέα και εφ’ όσον η επέμβαση αποτελεί αναγκαίο μέτρο για το συμφέρον και την ασφάλεια της Δημοκρατίας. Τα ερωτήματα για το σκάνδαλο της ΚΥΠ είναι αμείλικτα και η Κυβέρνηση οφείλει να απαντήσει πειστικά και με ειλικρίνεια για τη νομιμότητα των παρακολουθήσεων, καθότι η κρισιμότητα του θέματος δεν αφήνει περιθώρια για επικοινωνιακή διαχείριση: -Αληθεύει ότι, ως αποτέλεσμα της συνεργασίας των μυστικών υπηρεσιών της Γερμανίας και των Ηνωμένων Πολιτειών (BDN και NSA, αντίστοιχα) και με τη βοήθεια της Deutsche Telekom AG, επιτράπηκε η παρακολούθηση τηλεφωνικών γραμμών σε διάφορες χώρες οι οποίες εντάσσονταν σε ένα κατάλογο προτεραιότητας και ότι στον κατάλογο αυτό φέρεται πως τρεις τηλεφωνικές γραμμές στην Κύπρο παρακολουθούνταν προς όφελος της NSA, στην οποία και παραδόθηκαν τα δεδομένα που συνελέγησαν; -Από τη χρήση του συστήματος παρακολούθησης Galileo προκύπτουν ποινικά αδικήματα και αν ναι, ο Γενικός Εισαγγελέας γιατί δεν παρεμβαίνει αυτεπάγγελτα; -Για ποιο λόγο δεν ολοκληρώθηκε στη Βουλή η συζήτηση του νομοθετικού πλαισίου που διέπει τη λειτουργία της ΚΥΠ και ενώ αυτή ήταν προς το τέλος της; Ποιος ο ρόλος του Προέδρου του ΔΗΣΥ στον τερματισμό της συζήτησης του εν λόγω νομοσχεδίου, παρά το γεγονός ότι η Κυβέρνηση επειγόταν στο να ψηφιστεί; -Υπήρξαν και σε ποιο βαθμό κομματικές παρεμβάσεις από τον ΔΗΣΥ στην όλη υπόθεση; Η κοινωνία αναμένει τις επιβαλλόμενες απαντήσεις εκ μέρους της Κυβέρνησης. Όσοι στοχεύουν στη δημιουργία μιας Κομματικοποιημένης Υπηρεσίας Παρακολουθήσεων (ΚΥΠ), θα μας βρουν μπροστά τους.
Ακόμη ένα λιθαράκι στον μακρόσυρτο κατάλογο σκανδάλων της Κυβέρνησης Αναστασιάδη και Δημοκρατικού Συναγερμού
1