O
ι απόκριες, όπως και κάθε άλλο Κάθε χρόνο, όλες οι επιχειρήσεις, έθιμο, είναι η κοινωνική θεσμοθέτηση σκαρφίζονται ένα σωρό τεχνάσματα για μιας σειράς λαϊκών συνηθειών που να κερδοφορήσουν από αυτό τον τόσο τις ρίζες τους συναντούμε στην βαθιά ριζωμένο στον λαϊκό πολιτισμό αρχαιότητα. Ειδικά οι απόκριες θεωρούνται εορτασμό. μια έντονα λαϊκή γιορτή, καθώς εκτός από την ημερολογιακή Προκειμένου να τους σύνδεση πουλήσουν, οι διάφορες με τον εταιρίες και όχι μόνο, Κόντρα στην αναπαραγωγικό φροντίζουν να ανανεώνουν εμπορευματοποίηση κάθε χρονιά την «in fashκύκλο της φύσης και την εξύμνηση των πάντων και ion» θεματική, ώστε για να του από τους ενάντια στη γενική συμμετάσχει κάποιος σε λαούς, στην αυτή τη γιορτή, να χρειάζεται αποχαύνωση, η νεολαία αρχαιότητα μπορεί και πρέπει να βρίσκει να επιδοθεί σε ένα σωρό ήταν μια μέρα έξοδα. Από την αμφίεση έως τις δικές του εναλλακτικές που επιτρεπόταν το που και πως θα περάσει ο μορφές να γιορτάζεται καθένας το χρόνο του εκείνες διασκέδασης ακόμα και από τις μέρες, όλα οργανώνονται τους δούλους. και προωθούνται με στόχο τη μεγιστοποίηση των κερδών. Στον τόπο μας, παλαιότερα, οι Παράλληλα, διάφορες «πελλόμασκες» γύριζαν από σπίτι σε σπίτι συμπεριφορές και αναπαραστάσεις πειράζοντας τις οικογένειες και τις παρέες αποενοχοποιούνται (αφού το έχουν οι που μαζεύονταν για φαγοπότι και η πλάκα μέρες) και ορισμένοι βρίσκουν πρόσφορο γινόταν γύρω από το ποιος θα καταλάβει έδαφος για να αναπαράγουν, αλλά ακόμα ποιον. Μέσα στις δυσκολίες και τις κακουχίες και να δημιουργήσουν στερεότυπα και που περνούσαν, δεν χρειάζονταν κάτι συμπεριφορές που καμία σχέση δεν έχουν με περισσότερο από ένα σεντόνι ή κάποια από τα την κουλτούρα των μαζών. ρούχα των ηλικιωμένων για να μασκαρευτούν και να επιδοθούν σε ένα καθαρά λαϊκό Το μόνο σίγουρο είναι πως κόντρα στην «παιχνίδι», για το οποίο δεν ήταν απαραίτητος εμπορευματοποίηση των πάντων και ενάντια κανένας άλλος οικονομικός πόρος. στη γενική αποχαύνωση, ο λαός και ιδιαίτερα η νεολαία μπορεί και πρέπει να βρίσκει τις Και ενώ το εκάστοτε σύστημα αξιοποιούσε δικές του εναλλακτικές μορφές διασκέδασης, πάντα στο μέγιστο όλα τα μέσα για να απαλλαγμένες από τα αχρείαστα επιβάλει την κυριαρχία του, σήμερα στον περιτυλίγματα που μας πουλά η εποχή. καπιταλισμό με τη βοήθεια της διαφήμισης και των πολυμέσων, τα καρναβάλια παίρνουν ένα διαφορετικό χαρακτήρα.
Έ
να από τα πιο σημαντικότερα ζητήματα που απασχολεί το οργανωμένο φοιτητικό κίνημα είναι η Κρατική Φοιτητική Μέριμνα (φοιτητική χορηγία και το πακέτο κρατικής φοιτητικής μέριμνας). Η Κυβέρνηση – ΔΗΣΥ, πιστοί στις αντινεανικές νεοφιλελεύθερες πολιτικές τους, προσπαθούν κάθε χρόνο, να κουτσουρέψουν τα κεκτημένα των φοιτητών, μειώνοντας τους προϋπολογισμούς για τη φοιτητική μέριμνα. Η προσπάθεια της Κυβέρνησης – ΔΗΣΥ τα τελευταία 4 χρόνια: 2014: Αποκοπή 7 εκατομμυρίων από το συνολικό κονδύλι για τη φοιτητική χορηγία. 2015: Προσπάθεια μέσα από την κατάθεση νομοσχεδίου για μείωση των δικαιούχων στη φοιτητική χορηγία (αλλαγή εισοδηματικών κριτηρίων) και κατάργηση του φοιτητικού πακέτου. 2016: Αλλαγή των κριτηρίων για δικαιούχους Φοιτητικών Επιδομάτων με αποτέλεσμα μεγάλη μερίδα φοιτητών να μην λαμβάνουν φοιτητική χορηγία και φοιτητικό πακέτο. 2017: Αποκοπή 8 εκατομμυρίων από το συνολικό κονδύλι για τη Φοιτητική Μέριμνα.
2
Η πολιτική των
Η Κυβέρνηση κυβερνώντων Αναστασιάδη, αφού την περσινή χρονιά έχει οδηγήσει άλλαξε τα κριτήρια αρκετούς νέους στην με τα οποία θα εγκατάλειψη των σπουδών λάμβαναν οι φοιτητές τους, ενώ άλλους να μην τη φοιτητική χορηγία και το φοιτητικό μπορούν να τις ξεκινήσουν, πακέτο, αφήνοντας αφού δεν έχουν την οικονομική αρκετούς δικαιούχους δυνατότητα. προηγούμενων χρόνων χωρίς βοήθημα για να μπορούν να σπουδάζουν, συνέχισε με την αποκοπή ακόμη 8 εκατομμυρίων από το συνολικό κονδύλι για τη Φοιτητική Μέριμνα για το 2017. Δυστυχώς, η πολιτική αυτή των κυβερνώντων έχει οδηγήσει αρκετούς νέους στην εγκατάλειψη των σπουδών τους, ενώ άλλους να μην μπορούν να τις ξεκινήσουν, αφού δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα. Η ΕΔΟΝ, διαχρονικά υπήρξε συνοδοιπόρος και συμπαραστάτης στους μικρούς και μεγάλους αγώνες του φοιτητικού κινήματος. Για ακόμη μια φορά στεκόμαστε στο πλευρό του Οργανωμένου Φοιτητικού Κινήματος – ΠΟΦΕΝ και του αγώνα που διεξάγει για άμεση κατάθεση συμπληρωματικού προϋπολογισμού 8 εκατομμυρίων στο συνολικό κονδύλι για τη Φοιτητική Μέριμνα.
Η
κυβέρνηση πιστή στις νεοφιλελεύθερες της πολιτικές, αθέτησε άλλη μια προεκλογική δέσμευση της. Αυτή τη φορά αθετώντας τη μη ιδιωτικοποίηση των κερδοφόρων Ημικρατικών Οργανισμών, έχει προχωρήσει στην ιδιωτικοποίηση του Λιμανιού της Λεμεσού. Τα τελευταία χρόνια η Αρχή Λιμένων Κύπρου, προχώρησε σε επενδύσεις εκατομμυρίων για αναβάθμιση των υποδομών του Λιμανιού Λεμεσού, ενώ σημειώνει κέρδη δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ ετησίως. Μάλιστα, τα κέρδη αυτά αναμένεται να αυξηθούν σημαντικά λόγω της εκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Κύπρου. Η Αρχή Λιμένων, αλλά και γενικότερα οι κερδοφόροι ημικρατικοί οργανισμοί, συμβάλλουν σημαντικά στην αύξηση των εσόδων του κράτους. Αντί να σκεφτούν το καλώς νοούμενο συμφέρον της κοινωνίας, οι κυβερνώντες πανηγυρίζουν σήμερα για μια συμφωνία – ξεπούλημα, η οποία θα εκχωρεί σημαντικά κέρδη στους ιδιώτες, τη στιγμή μάλιστα που αφήνεται στην ευχέρεια των όποιων ιδιωτών η στρατηγικής σημασίας συνεργασία σε θέματα υποδομών και ασφάλειας του κράτους.
Ως ΕΔΟΝ, ενώνουμε τη φωνή μας με τους εργαζόμενους, ώστε μαζί να σταθούμε εμπόδιο στο ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου και το «χάρισμα» του σε ιδιώτες.
Η ανάγκη τους να ικανοποιήσουν τις ανάγκες της αστικής τάξης, τους οδήγησε να προχώρησαν με τάχιστες διαδικασίες στο ξεπούλημα ενός κερδοφόρου για το κράτος τομέα σε ιδιώτες, προκαλώντας χάος. Την ίδια στιγμή, είναι πολύ αρνητικές οι συνέπειες, τόσο για την οικονομία του τόπου μας, όσο και στους εργαζόμενους στο λιμάνι, αλλά και εργαζόμενους που επηρεάζονται από τη λειτουργία του λιμανιού. Ήρθε η στιγμή οι κυβερνώντες να αντιληφθούν ότι, η εμμονή τους στις ιδιωτικοποιήσεις μόνο αρνητικές συνέπειες φέρνουν στην κοινωνία. Ως ΕΔΟΝ, τασσόμαστε ενάντια στο ξεπούλημα του Λιμανιού της Λεμεσού. Ενώνουμε τη φωνή μας με τους εργαζόμενους, ώστε μαζί να σταθούμε εμπόδιο στο ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου και το «χάρισμα» του σε ιδιώτες.
3
H
περίπτωση της Ουκρανίας αποτελεί επιβεβαίωση των ιμπεριαλιστικών επιδιώξεων, συμφερόντων και επεμβάσεων στη γειτονιά μας, αλλά και ευρύτερα. Επιπρόσθετα η δράση που αναπτύσσει η αστική τάξη, σε οξυμένες περιόδους, απέναντι στο πιο συνηδητοποιημένο τμήμα και καθοδηγητή της εργατικής τάξης, το Κομμουνιστικό Κόμμα, είναι μια ιστορικά επιβεβαιωμένη πρακτική. Η δίκη παρωδία που στήνουν απέναντι στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ουκρανίας, αποτελεί την επιτομή της αντικομμουνιστικής υστερίας στην οποία ηγούνται τα ακροδεξιά, νεοφασιστικά και νεοζαστικά στοιχεία της χώρας, με την ενθάρρυνση και στήριξη των ΝΑΤΟ, ΗΠΑ και ΕΕ. Η επιδίωξη της τελικής και οριστικής εκδίωξης και παρανομίας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ουκρανίας, είναι το επιστέγασμα της κλιμακούμενης και απροκάλυπτης επίθεσης της οποίας προηγήθηκαν καταστροφές και κατάσχεσεις στην περιουσία της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος, όπως και συλλήψεις, επιθέσεις και βιαιότητες ενάντια σε στελέχη και μέλη του, αλλά και σε κάθε δημοκρατικό στοιχείο στην Ουκρανία. Την ίδια στιγμή ζητούσαν από την Εισαγγελία να θέσει εκτός νόμου το ΚΚ Ουκρανίας, ενώ παράλληλα πέταξαν στην κυριολεξία έξω από τη Βουλή το Κόμμα. Τα πιο πάνω αποτελούν μερικά παραδείγματα του εκφασισμού της κατάστασης πραγμάτων που επικρατεί στη χώρα τα τελευταία χρόνια. Η προσπάθεια τους είναι ξεκάθαρη και αποτελεί συνειδητή ταξική πολιτική και αναγκαιότητα για την αστική τάξη. Να θέσουν εκτός νόμου το Κ.Κ., τον πιο αποφασιστικό υπερασπιστή της δημοκρατίας και των εργατικών συμφερόντων, απέναντι στις επιδιώξεις των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.
Η προσπάθεια τους είναι ξεκάθαρη να θέσουν εκτός νόμου το Κ.Κ., τον πιο αποφασιστικό υπερασπιστή της δημοκρατίας και των εργατικών συμφερόντων.
Η παραχάραξη της ιστορίας και η προσπάθεια αναθεώρησης και αναδιατύπωσης της, αλλά και η αλλοίωση της συλλογικής μνήμης, έχουν ως στόχο να αποενοχοποιήσουν το Ναζισμό και τους ντόπιους συνεργάτες του, αλλά και την παραγραφή της συμβολής του κομμουνιστικού κινήματος σε διάφορες ιστορικές περιόδους. Το Λαϊκό Κίνημα στην Κύπρο, έχει βιώσει κατ’ επανάληψη τέτοιες πολιτικές εξόντωσης, με αποκορύφωμα τις δύο φορές που τέθηκε το ΚΚΚ-ΑΚΕΛ στην παρανομία (1931 και 1955). Οι λαοί δεν σκύβουν το κεφάλι σε τέτοιες μεθοδεύσεις, που στέφονται ενάντια σε κάθε έννοια δημοκρατίας. Η ΕΔΟΝ, στέκεται αλληλέγγυα στον αγώνα που διεξάγει το Κομμουνιστικό Κόμμα Ουκρανίας και η Κομμουνιστική Νεολαία Ουκρανίας.