Hoe voelen KSA’ers zich die tot de LGBTIA+ community behoren?
LGBTIA+ in KSA “KSA is er voor iedereen” en “iedere jongere hee� recht op vrije�jdsbesteding” zijn twee uitspraken waar we als KSA al�jd achter zullen staan. We streven naar een inclusieve werking waar iedereen zich veilig voelt om zichzelf te zijn. We vroegen aan Jelle, Kyana en Jelte of zij KSA op die manier ervaarden. Alle drie zijn ze naast KSA’er lid van de LGBTIA+ community en ze delen graag hun persoonlijke KSA-verhaal. Emma De Mulder
Het verhaal van Jelle, oudleidster bij KSA LotenhullePoeke meisjes Dag lieve lezer,
Jelle
Ik ben Jelle Van Steenkiste, oud-leid ster bij KSA Lotenhulle-Poeke meisjes en enthousiaste vrijwilliger bij KSA Oost-Vlaanderen en KSA Na�onaal. Ik wil jou graag nog iets anders vertellen: ik ben lesbisch. Vroeger stond ik daar niet bij s�l of durfde ik er misschien niet over nadenken. Het bewust on der ogen zien, kwam pas toen een oud-leidster me naar mijn geaardheid vroeg. Beetje bij beetje werd het voor mij allemaal duidelijk. Ik sprak er en kel over met mijn beste vriendin, voor de rest hield ik het nog s�l, vooral uit schrik. Mijn KSA-groep bestaat enkel uit meisjes, dus ik had schrik dat we normale zaken niet meer zouden kun nen doen, zoals samen slapen, dou chen … Ik was bang dat ze me anders zouden bekijken of dat ze vies van mij zouden zijn. Het tegendeel was waar! Mijn groep hee� dat toen echt goed opgenomen. Er veranderde niets en dat was zeer fijn. Ik was op dat moment de enige van mijn groep die anders geaard was/ uit de kast kwam, waardoor ik niet echt een voorbeeldfiguur had. Ik ben hen heel dankbaar dat ze mij nooit anders hebben behandeld of hebben gediscrimineerd. Ze waren er voor mij en dat deed deugd. Door hun posi�e ve reac�e was het voor mij een stuk gemakkelijker om alles te aanvaarden en te ervaren. Ik kreeg niet overal zo’n posi�eve reac�es en ik weet dat
Ik beh oor tot de LGBTIA+ c ommunit y en ik ben er trots op! – Je lle
76
VERBINDEN
sommigen ook geen posi�eve reac�es krijgen van hun vrienden. Ik mag dus mijn beide pollekes kussen met mijn KSA-vrienden. Ik behoor tot de LGBTIA+ community en ik ben er trots op! Het is een thema dat ik op beide handen draag. Ik vind het zo erg om te zien dat er mensen zijn die niet aanvaard worden door hun eigen familie. Dan kan de LGBTIA+ community een chosen family zijn, een gekozen familie waar je jezelf kan zijn en waar iedereen je direct zal aanvaar den. Ik probeer nu zelf een vertrou wenspersoon te zijn. Ik wil toegankelijk zijn voor iedereen die vragen, twijfels of bedenkingen hee�, want ik weet hoe belangrijk dat kan zijn. Via soci ale media kan je heel wat informa�e terugvinden en zelf probeer ik awareness te creëren bij de mensen rondom mij. Verder zit ik bij Werkgroep Taboe van KSA Na�onaal. Met het deelgroep je rond gender ze�en ze zich keihard in om awareness te creëren bij iedereen en om te tonen dat we ermee bezig zijn. Ik vind het dan ook zeer belangrijk dat KSA een plaats kan zijn voor ieder een, ongeacht wie je bent. Ben je trouwens ooit al eens naar de Pride gegaan? Dat is pas een avon tuur, dat raad ik iedereen echt aan! Mijn eerste Pride was samen met KSA en was geniaal. Ik probeer elk jaar te gaan, maar dit jaar zal het wat moeilij ker zijn door corona. Het mag duidelijk zijn dat KSA en LGB TIA+ belangrijk zijn voor mij. Gelukkig gaan ze bij mij hand in hand. Liefs, Jelle
Het verhaal van Kyana, leidster bij KSA Berbroek Hallo daar, lezer, Ik ben Kyana Stulens, vierdejaarsleidster bij KSA Berbroek, in het verre Lim burg. Ik was maar twee jaar lid, waar na ik direct leidster werd samen met mijn lee�ijdsgenoten. Ik behoor tot de LGBTIA+ community, maar dat was niet al�jd zo. Voordat ik het doorhad, had ik een beste vriend die tot LGBTIA+ be hoorde en ik heb hem al�jd gesteund, tot op de dag van vandaag. In de zo mer ging ik al�jd op vakan�e met mijn mama en een vriendin van haar. Die vriendin nam haar lief mee, een vrouw, en hun kinderen. Ik beschouwde de LGBTIA+ community dus al�jd als iets normaal, maar toen ik terechtkwam in het christelijk onderwijs, schrok ik. Ik merkte dat niet iedereen het normaal vond: sommigen zagen het als iets slecht en keken er heel vuil naar. Ik ben bij KSA Berbroek niet expliciet uit de kast gekomen. Ik had mijn eigen vriendengroepje, wij deden alles samen en wisten alles van elkaar, nu nog. Ik ben dan beginnen nadenken over mijn seksualiteit en ik kon met mijn vragen en twijfels al�jd bij hen terecht. Zij
Ik me rkte dat niet iedereen het n orma a l von d: s omm igen zagen het al s iets slecht en ke ken er heel v uil naa r – Kyana
Kyana
hebben me ook al�jd gesteund. Omdat ik erover babbelde met mijn vrienden en de anderen dit konden horen, kwam mijn KSA-groep er zo achter. Iedereen deed er heel normaal over. Dat was fijn. Ik zet me heel hard in voor deze com munity. Momenteel zit ik in het deel groepje Gender van Werkgroep Taboe van KSA Na�onaal. Met die werkgroep willen we het thema meer in de kij ker ze�en en iedereen aansporen om er mee op in te ze�en. Wat er zal ko men, dat zul je wel nog zien! In mijn privéleven post ik veel op sociale me dia, vooral op mijn Instagramaccount. Soms doe ik eens een oproep naar mensen die LGBTIA+ zijn en bij KSA zijn aangesloten en dan krijg ik al�jd zeer veel reactie. Een aantal zaken zi�en me wel nog dwars. Op sociale media wordt er bij voorbeeld veel gesproken over uit de kast komen. Velen vinden dat je niet per se uit de kast moet komen, aan gezien hetero’s zich ook niet moeten outen als hetero. Ik zou ook graag het genderstereotype anders willen zien. De verwach�ngen die bij jouw gen der horen, zoals meisjes dragen enkel rokjes en doen make-up op, zijn nog steeds zeer stereo�ep en dat vind ik spij�g. Jongens zouden ook rokjes mogen dragen en make-up mogen opdoen. Enkele weken geleden was er een ac�e waarbij iedereen een rok je aandeed, inclusief de jongens. Dat vond ik zo fijn om te zien. Zoals ik al zei, wil ik KSA daarbij be trekken. KSA kan nog meer inze�en op LGBTIA+. Als groep kan je kleine din gen doen. Bestel geen meisjes- en jon gensmaten, maar bestel unisex maten. Dat kan al veel betekenen voor kin deren en jongeren die zich niet meis je of jongen voelen. Ook kan je goed nadenken over je kampthema. Pro beer stereotypen te vermijden: laat de meisjes eens ridder zijn en de jongens jonkvrouw. Of kies een thema waarin die genderrollen niet specifiek voorkomen. Op ac�viteiten kan je team namen zoals “team meisjes” en “team jongens” vermijden, want het kan zijn dat iemand zich niet iden�ficeert als jongen of meisje. Gebruik in de plaats daarvan een voornaam, of laat de kin deren zelf een naam verzinnen.
Het is belangrijk dat je als KSA-groep inzet op die inclusiviteit. Het is echt een meerwaarde omdat je het zo be spreekbaar maakt en laat zien dat je het oké vindt. Kinderen en jongeren die worstelen met hun seksualiteit of gender zullen zich veiliger voelen bin nen de groep en zullen weten dat jullie toegankelijk zijn om erover te praten. Ze zullen zich comfortabeler voelen met zichzelf en met de groep. Het is dus zeker van belang. Liefs, Kyana
Jelte
Het verhaal van Jelte, leider bij KSA Mol Hallo lezer, Ik ben Jelte, leider bij KSA Mol en ik wil je graag iets vertellen over mezelf, over een thema dat ik oh, zo belangrijk vindt, namelijk LGBTIA+. Ik behoor zelf tot die community en ik merk dat er nog heel veel mensen zijn met vooroordelen of mensen die niets over hun geaardheid durven zeggen. Ik stoor me aan de seksuele opvoeding in het onderwijs. Ik vind dat er meer kan ingezet worden op de diversiteit die er vandaag de dag is, zoals gender, geaardheid … Door daarop in te zetten kunnen er meer mensen in contact komen met elkaar of met het thema. Zo ontstaat er een veilige plaats om erover te praten, in plaats van dat het steeds verborgen wordt. Amai, nu val ik met de deur in huis, zeker? Ik deel dit graag eens omdat ik vind dat KSA daar ook een rol bij speelt. KSA moet, volgens mij, een plaats zijn waar je jezelf kan zijn, waar iedereen zichzelf is, voelt en doet zoals die persoon is. Niemand hoe� zich anders te gedragen.
77
Ik ben zelf uit de kast gekomen, ook in mijn KSA-groep. Ik was veruit de eer ste die uit de kast kwam. Ik had daar ook wel wat schrik voor, maar ieder een hee� het heel goed opgevangen. Ze hebben mij al�jd proberen helpen wanneer ik problemen had, ze hebben me al�jd gesteund en naar mij geluis terd. Dat deed heel veel deugd. Bij ons op kamp houden we vaak bezin ningsmomenten met de oudste groe pen. Tijdens die momenten denken ze na over zichzelf en over wat hun plaats is binnen KSA, dat vind ik zeer posi�ef. Zo kan er een veilig gevoel gecreëerd worden om jezelf te durven zijn. Het is belangrijk om met je leden daarover in gesprek te gaan. Zowel leden als lei ding kunnen baat hebben bij gesprekken of bezinningsmomenten, want sommige zullen nog zoekende zijn naar hun iden�teit. Dan is het goed om daarover te praten met de groep of met iemand die je vertrouwt. KSA zou kunnen inze�en op genderdiversiteit en alles daarrond door er bijvoorbeeld een ini�a�ef over te organiseren. Iedereen kan vrijwillig deelnemen. Op het ini�a�ef zouden er workshops kunnen zijn over het thema om zo KSA-groepen aan te sporen zelf ook in te ze�en op het thema. Ik wil graag nog een �p meegeven voor iedereen die nog uit de kast moet komen: ga ervoor! Ik kan mij heel goed voorstellen dat sommigen het moeilijk vinden om uit de kast te komen als ze twijfelen en dat kan soms heel lang duren. Je raakt gefrustreerd doordat je jezelf niet bent of het gevoel hebt dat je jezelf niet kunt zijn. Als je het ge woon zegt, dan zal iedereen jou goed opvangen en omringen. Je zal zoveel liefde terugkrijgen. Jelte
Ik wi l graag no g een tip meegeven voor iede reen die nog uit de ka st moet komen: ga ervoor! – Jelte
78
VERBINDEN