SOLID TRANSPARENCY" ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΩΝ ΣΤΗ ΒΟΥΛΑ

ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΩΝ ΣΤΗ ΒΟΥΛΑ

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΚΤΙΡΙΑ | APXITEKTONIKH MEΛETH: GAVALAS ARCHITECTS & ΑSSOCIATES / ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΑΒΑΛΑΣ, ΑΝΝΕΤΑ ΓΙΑΝΝΑΚΗ, ΣΑΒΒΑΣ ΠΛΥΤΑΣ, ΣΟΦΙΑ ΚΟΥΒΕΛΑ, ΘΩΜΑΪΣ ΖΟΡΜΠΑ, ΒΑΡΒΑΡΑ ΚΟΥΡΤΗ, ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΑΚΙΔΟΥ, ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ, ΤΑΣΟΣ ΚΑΡΝΕΣΗΣ, ΜΑΝΤΩ ΞΑΝΘΟΥΛΗ, ΚΑΤΙΑ ΚΙΚΗ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΤΣΑΠΑΡΙΚΟΥ ΣTATIKH MEΛETH: ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΡΑΚΑΤΣΑΝΙΔΗΣ, ΠΟΛΥΧΡΟΝΗΣ ΡΟΥΣΣΑΚΗΣ H/M MEΛETH: MECH ENGINEERING / ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ, ΠΑΥΛΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ EΠIBΛEΨH: ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΑΒΑΛΑΣ, ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΑΝΙΗΛ ΣYNEPΓATEΣ ΤΡΙΣΔΙΑΣΤΑΤΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ: CAD MONKEYS / ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΣΣΙΟΣ, ΜΙΡΑΝΤΑ ΧΑΤΖΗΚΑΜΠΟΥΡΗ, ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΤΣΑΜΠΑΖΗΣ TOΠOΘEΣIA: ΒΟΥΛΑ ΣYNOΛIKO EMBAΔO KTIPIOY: 1.204 m2

XPONOΣ MEΛETHΣ: 2018 XPONOΣ KATAΣKEYHΣ: 2018 - 2019 ΠAPOYΣIAΣH: ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΑΒΑΛΑΣ ΦΩTOΓPAΦΙΕΣ: YIORGIS GEROLYMBOS

Το οικόπεδο της μελέτης βρίσκεται στην πλαγιά ενός μικρού λόφου, σε ένα αρκετά γαλήνιο και φυσικό περιβάλλον στα Πηγαδάκια της Βούλας. Τα χαρακτηριστικά της τοποθεσίας και της κλίσης του οικοπέδου, σε συνδυασμό με το πολύ μικρό ποσοστό κάλυψης οδήγησαν στη στρατηγική ενός συμμετρικού όγκου. Τοποθετημένο στη νοτιανατολική γωνία του οικοπέδου, το κτίριο αναπτύσσει τις επιμήκεις πλευρές του προς τις δύο θεάσεις, που το περιβάλλουν: τη θάλασσα και το βουνό. Το κτίριο προσαρμόζεται στη μορφολογία του οικοπέδου, αλλά και στις απαιτήσεις τις γειτονιάς. Σχεδιάστηκε σύμφωνα με τις αρχές του βιοκλιματικού σχεδιασμού, με στόχο την παροχή των βέλτιστων συνθηκών διαβίωσης για τους χρήστες του. Το κτιριολογικό πρόγραμμα αναπτύσσεται σε 5 επίπεδα (υπόγειο, ισόγειο, δυο oρόφους και σοφίτα) και περιλαμβάνει διαμερίσματα και βοηθητικούς χώρους (στάθμευση και αποθήκες). Συνολικά, αποτελείται από 6 διαμερίσματα: 2 διαμερίσματα στο ισόγειο, 2 διαμερίσματα στον πρώτο όροφο και δύο μεζονέτες, που αναπτύσσονται στο δεύτερο όροφο και στη σοφίτα. Χάρη στην έκκεντρη τοποθέτηση του κτιρίου σε σχέση με το οικόπεδο, αφήνεται επαρκής ζώνη υπαίθριου χώρου προς ιδιωτική χρήση για τις ισόγειες κατοικίες. Ο κήπος –φυτεμένος στο μεγαλύτερο μέρος του– περιλαμβάνει υπαίθριο καθιστικό και κολυμβητικές δεξαμενές για τις ισόγειες κατοικίες. Η υποχρεωτική απόσταση της οικοδομικής γραμμής από το όριο του δρόμου δίνει την ευκαιρία για τη δημιουργία μιας ουδέτερης ζώνης ανάμεσα στο κτίριο και στο δημόσιο χώρο. Κεντρικά αυτής της φυτεμένης ζώνης συναντάται και η κεντρική είσοδος. Δημιουργείται ένας εμβληματικός χώρος με φυσικά στοιχεία πρασίνου και νερού κατά μήκος της διαδρομής

Η ΕΠΙΜΗΚΗΣ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΚΤΙΡΙΟΥ ΜΟΙΑΖΕΙ ΝΑ "ΔΙΑΣΠΑΤΑΙ" ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΚΑ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΥΛΙΚΩΝ.

ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΕΜΦΑΣΗ ΔΟΘΗΚΕ ΣΤΙΣ ΟΠΤΙΚΕΣ ΦΥΓΕΣ ΤΩΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ.

ΚΑΤΟΨΗ 2ου ΟΡΟΦΟΥ

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΚΤΙΡΙΑ | του επισκέπτη, ο οποίος οδηγεί στο κλιμακοστάσιο, που εξυπηρετεί τα διαμερίσματα. Μία βασική επιδίωξη της σύνθεσης ήταν να παραμείνει το κλιμακοστάσιο ανοικτό, ώστε να κατέχει μια περίοπτη θέση κεντρικά του κτιρίου και να αποτελέσει ένα πρωτότυπο μορφολογικό στοιχείο της όψης. Οι κοινόχρηστοι χώροι κίνησης στη συνέχεια του κλιμακοστασίου είναι κλειστοί, αλλά ιδιαίτερα φωτεινοί, καθώς πλαισιώνονται με υαλοστάσια στη νότια όψη τους, δημιουργώντας μια ενδιαφέρουσα αισθητική φωτός κι ένα παιχνίδι ημιδιαφάνειας τόσο κατά τη διάρκεια της ημέρας, όσο και της νύχτας. Τα διαμερίσματα είναι ευρύχωρα και ικανά να καλύψουν τις ανάγκες μιας μέσης ή μεγάλης οικογένειας. Στο πλαίσιο της εσωτερικής διαρρύθμισής τους, ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στις οπτικές φυγές. Στους κοινόχρηστους χώρους (καθιστικό, κουζίνα, τραπεζαρία), η διευθέτηση των ανοιγμάτων έγινε με τέτοιο τρόπο, ώστε το εσωτερικό να ενοποιείται με το εξωτερικό και να επιτρέπεται η ταυτόχρονη θέα και στις δύο πλευρές του οικοπέδου. Ο χώρος λειτουργεί σαν ένα διαμπερές κάδρο του λόφου και της θάλασσας, ενώ ταυτόχρονα επιτυγχάνονται ο φυσικός φωτισμός και ο αερισμός του. Οι χώροι των υπνοδωματίων προσανατολίζονται κατά το πλείστον προς το δυτικό τμήμα του κτιρίου, στο οποίο δίνεται η δυνατότητα για μεγάλα ανοίγματα και απρόσκοπτη θέα προς τη θάλασσα, ενώ όσοι χώροι τοποθετούνται προς τα ανατολικά έχουν θέα προς τον καταπράσινο λόφο. Η αυστηρή γεωμετρία του κτιρίου διασπάται με τη χρήση των έρκερ, προσδίδοντας την αίσθηση μικρότερης κλίμακας, ως αποτέλεσμα της αρμονικής σύνθεσης καθαρών στερεών. Αυτό εντείνεται με τη διαφοροποίηση του υλικού στην εξωτερική τους όψη –αφού επενδύονται με ξύλο–, εντάσσοντας έτσι το κτίριο στη χρωματική παλέτα του φυσικού περιβάλλοντός του. Στις εξωτερικές όψεις τα υλικά που χρησιμοποιούνται είναι σύστημα εξωτερικής θερμομόνωσης σε λευκές και γκρι αποχρώσεις, κουφώματα αλουμινίου ανθρακί χρώματος με διπλούς υαλοπίνακες χαμηλής εκπεμπτικότητας και deck εξωτερικού χώρου. Στο εσωτερικό επιλέγεται ακόμη μια φορά το ξύλο για το δάπεδο και για τις επενδύσεις κατακόρυφων επιφανειών, σε συνδυασμό με λευκό επίχρισμα, ενώ στις κουζίνες κυριαρχεί η λευκή λάκα και το μάρμαρο.

ΤΑ ΕΚΤΕΤΑΜΕΝΑ ΑΝΟΙΓΜΑΤΑ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ ΘΕΑ, ΕΝΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΜΕ ΤΟΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΧΩΡΟ.

ΤΟ ΞΥΛΟ ΚΥΡΙΑΡΧΕΙ ΣΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΤΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ, ΤΟΣΟ ΣΤΟ ΔΑΠΕΔΟ ΟΣΟ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ.

ΚΑΤΑΚΟΡΥΦΕΣ ΞΥΛΙΝΕΣ ΠΕΡΣΙΔΕΣ ΚΑΙ ΥΑΛΟΠΕΤΑΣΜΑΤΑ ΔΙΑΧΩΡΙΖΟΥΝ ΚΑΙ, ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ, ΕΝΟΠΟΙΟΥΝ ΟΠΤΙΚΑ ΤΟ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΜΠΑΝΙΟΥ ΜΕ ΤΟ ΥΠΝΟΔΩΜΑΤΙΟ.

ΤΟΜΗ

ΛΕΥΚΗ ΛΑΚΑ ΚΑΙ ΜΑΡΜΑΡΟ ΑΝΘΡΑΚΙ ΧΡΩΜΑΤΟΣ ΔΙΑΜΟΡΦΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΚΟΥΖΙΝΑ, Η ΟΠΟΙΑ ΕΝΤΑΣΣΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΕΝΙΑΙΟ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΚΑΘΙΣΤΙΚΟΥ.

ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΥΠΑΙΘΡΙΩΝ ΧΩΡΩΝ ΜΕ ΓΕΩΥΦΑΣΜΑΤΑ

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ & ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ

ΤΑ ΓΕΩΥΦΑΣΜΑΤΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΥΡΥΤΕΡΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΤΩΝ ΓΕΩΣΥΝΘΕΤΙΚΩΝ ΥΛΙΚΩΝ ΚΑΙ ΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΩΣ ΔΙΑΠΕΡΑΤΑ, ΣΥΝΘΕΤΙΚΑ ΥΛΙΚΑ, ΠΟΥ ΜΟΙΑΖΟΥΝ ΜΕ ΥΦΑΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΝΣΩΜΑΤΩΝΟΝΤΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΣΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΜΕ ΓΕΩΥΛΙΚΑ, ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΤΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΚΑΙ ΤΗ ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΤΟΥΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ.

Ένας υπαίθριος χώρος, είτε πρόκειται για δημόσιο είτε για ιδιωτικό, οφείλει να βρίσκεται σε πλήρη συνάρτηση με την τοπογραφία και το ανάγλυφο του εδάφους, τις κλιματικές συνθήκες, τα είδη βλάστησης, τα υπόγεια ή επιφανειακά ύδατα, καθώς και με το δομημένο περιβάλλον. Ο μηχανικός λαμβάνει υπόψη τις παραπάνω παραμέτρους κατά το σχεδιασμό έργων υπαίθριων χώρων, με σκοπό να εξυπηρετούνται οι επιδιώξεις και οι δραστηριότητες του ανθρώπου και να διαφυλάσσονται η αισθητική ποιότητα και η οικολογική ισορροπία σε έναν αστικό ιστό ή σε μία ιδιοκτησία. Η διαμόρφωση του υπαίθριου χώρου, είτε με φυσικά στοιχεία (π.χ. χώροι πρασίνου, κανάλια και διακοσμητικά στοιχεία νερού) είτε με τεχνητά (π.χ. πεζόδρομοι, χώροι στάθμευσης) επιτάσσει την εφαρμογή τεχνικών αρχιτεκτονικής τοπίου και προϋποθέτει την άρτια κατασκευή έργων υποδομών και πρασίνου. Τα γεωυφάσματα, λόγω των διαφορετικών λειτουργιών που επιτελούν, βρίσκουν ευρεία εφαρμογή σε έργα διαμόρφωσης υπαίθριων χώρων. Η επιλογή, ωστόσο, των κατάλληλων