Beeld | de keuze van Hans Op de Beeck: Nico Vaerewijck / Sylvie Crutelle

Beeld

DE KEUZE VAN HANS OP DE BEECK

De artistieke praktijk van Hans Op de Beeck strekt zich uit van sculptuur tot aquarel, van foto tot video. Hij stelt wereldwijd tentoon. Je kan ook in eigen land een van zijn monumentale werken bewonderen. Nog tot 24 oktober 2021 toont Hans tijdens Triënnale Brugge ‘Danse Macabre’, een spookcarrousel, met tien paarden in een bevroren galop. We vroegen hem om een keuze te maken uit de werken op ons platform Beeld. Voor Kunstletters selecteerde Hans werken van Sylvie Crutelle en Nico Vaerewijck. Zijn uitgebreide selectie, met ook schilderijen van Shuang Wu en Hans Defer, kan je ontdekken op Beeld.

SYLVIE CRUTELLE

Telle Elle

Digitale collage, 80 x 60 cm

Sylvie: ‘Dit werk maakt deel uit van een afficheproject. Daarbij toon ik werken die niet alleen visueel interessant zijn voor de kijker, maar die hen hopelijk en zonder verplichting ook laten stilstaan, letterlijk en figuurlijk. Ik druk mijn werken op papier en breng ze in het straatbeeld door ze aan de aanplakzuilen of affichepanelen te pappen. Gewoon om vergankelijkheid te omarmen, om democratisch te denken en te zijn.

‘Telle Elle’ is een digitale collage. Ik maakte een schilderij gebaseerd op een foto van mijn dochter. Dat beeld bewerkte ik digitaal. Daarna nam ik opnieuw een foto van haar en liet beide beelden versmelten. Eenmaal het beeld af was, liet ik het drukken op affiches om in het stadsbeeld te verspreiden aan ramen en aanplakzuilen.

Door het afficheproject, dat veel digitale beeldbewerking met zich meebracht, raakte ik geïntrigeerd door bewegend beeld. Ik heb twee artistieke films gemaakt en ben aan een derde bezig. Voor die films maak ik alle beeldmateriaal zelf: tekeningen, foto’s, beeldmanipulaties, maar ook de props, zoals houtsculpturen, keramiek of assemblages.

Ik volgde een opleiding schilderkunst. Tijdens die studie begon de fotografie in mijn werk de overhand te krijgen. Via het lesgeven leerde ik digitale beeldmanipulatie kennen. Zo belandde ik bij film en 3D-objecten. Laten we het erop houden dat ik au fond een prutser ben die graag nieuwe technieken onderzoekt en onder de knie krijgt.’

Hans Op de Beeck: ‘Dit kindergezicht is zo zacht, teer, mild melancholisch, in zichzelf gekeerd. Het raakt me. Het palet van het schilderij is ijl, romig, verbleekt; een combinatie van vaal gekleurde, melkachtige witte en grijze tonen, met alleen een stipje kleur aan de lipjes. Het heeft de atmosferische verdichting van een droom, of het niemandsland tussen waken en slapen.’

Sylvie Crutelle, Telle Elle, digitale collage, 80 x 60 cm

Nico Vaerewijck, The entrance, olieverf, 40 x 60 cm

Foto: Cedric Verhelst

NICO VAEREWIJCK

The entrance

Olieverf, 60 x 40 cm

Nico: ‘Dit werk maakt deel uit van mijn ‘Dringenberg’-serie. De schilderijen in die serie zijn gebaseerd op 16mm-opnames die ik online vond. Ze zijn anoniem, gefilmd in Dringenberg, Duitsland in het midden van de jaren 70. De beelden die ik selecteerde zijn overbelicht. Daardoor zijn onder meer de gezichten niet langer zichtbaar. Het zijn beelden die ons laten kennismaken met een ‘oude’ wereld, een samenleving waar sociale media nog niet bestonden. Met de reeks ‘Dringenberg’ wil ik de kijker meenemen naar het verleden. Je kijkt naar een wereld die niet meer bestaat, maar die je je misschien kan herinneren.

Ik werk steevast met filmstills en foto’s die ik neem met mijn telefoon. ‘The entrance’ schilderde ik met olieverf op linnen, volgens de nat-innattechniek, zonder voorafgaande schets. Ik heb al een hele artistieke zoektocht door gemaakt. Door een goede opleiding en veel tentoon te stellen is mijn werk doorheen de jaren gegroeid en heeft het, toch naar mijn gevoel, een eigen signatuur gekregen.’ Hans Op de Beeck: ‘Dit werk is beeldend zo summier geschilderd, zo suggestief, zo bijna niets, en toch roept het een hele wereld op. Het draagt een gevoelswaarde uit, een stemming. Een anonieme man staat in de deuropening van wat een winkelruimte zou kunnen zijn, en buiten werpt een genadeloos felle middagzon haar licht op de witte gevel. Dit is de kiem van een verhaal, van iemands leven.’