Prentenboek 'De politiepet' (1kwb12)

De politiepet

Erik Idema Adriaan Bijloo

lesOnderbouw

De politiepet

Tekst Illustraties Adriaan BijlooErik Idema

KWINK VOOR BURGERSCHAP EN MENSENRECHTEN

In de grote schuur op de Kakelhoeve liggen spullen die niemand gebruikt. Of nou… bijna niemand. Er staat een roestige fiets, er liggen oude boeken en een steelpan zonder steel. Een lekke voetbal, een kromme hamer en een oud gordijn. En… een pet.

Gijs de Geit en Hein Konijn zijn samen in de schuur.

Gijs snuffelt nieuwsgierig aan de pet.

‘Dat is geen gewone pet,’ weet Hein. ‘Het is een politiepet.’

De ogen van Gijs beginnen te glimmen. Een politiepet? Die heeft hij nog nooit opgehad!

Gijs duwt zijn kop onder de pet.

Daarna schudt hij met zijn hoofd tot de pet goed zit. ‘Zo,’ zegt hij met een lage stem. ‘En dan gaan we nu eens kijken bij de dieren van de Kakelhoeve.’

Samen met Hein loopt Gijs het erf op. Tip de Kip is net onderweg naar de voerbak. ‘Ho, ho,’ zegt Gijs. ‘Wat zijn wij aan het doen, mevrouwtje? U loopt te hard. U krijgt een boete!’

Tip schrikt. ‘Een boete!? M-maar ik wist niet dat je hier niet hard mocht lopen…’ Gijs zucht. ‘Vooruit dan maar,’ zegt hij. ‘Voor deze keer laat ik het bij een waarschuwing. Maar de volgende keer zwaait er wat!’

Als Gijs en Hein verder lopen, komen ze Mawa de kat tegen.

‘Wat heb jij nou op je kop?’ vraagt ze. ‘Een politiepet,’ vertelt Gijs. ‘Vanaf nu ben ik politie. En ik zet jou in de gevangenis, Mawa! Hein, arresteren en af voeren graag!’

Mawa lacht. ‘De gevangenis?’ zegt ze spottend. ‘Ik heb niet eens iets gedaan!’

‘Toch moet je naar de gevangenis,’ houdt Gijs vol. ‘Ik ben politie, dus ik kan het bepalen.’ Maar Mawa schudt haar hoofd. ‘De politie bepaalt dat niet alleen,’ vertelt ze.

‘Er is ook een rechter. De politie moet eerst aan de rechter vertellen wat iemand gedaan heeft. En dan zegt de rechter wat er moet gebeuren.’

‘Hm,’ bromt Gijs. ‘En hoe ziet zo’n rechter er dan uit?’

‘Die heeft een zwarte jurk aan,’ vertelt Mawa.

‘Hm,’ zegt Gijs nog eens.

Hij denkt een tijdje na. En dan zegt hij: ‘We zijn zo terug, Mawa.’

Gijs en Hein lopen snel terug naar de schuur.

‘Vlug,’ zegt Gijs. ‘Trek dat gordijn aan. Dan ben jij de rechter.’

Even later komen de politie en de rechter naar Mawa toe. De andere dieren zijn inmiddels ook komen kijken wat er aan de hand is.

‘Zij moet naar de gevangenis,’ vertelt Gijs rustig en zelfverzekerd.

‘Wat heeft ze dan gedaan?’ vraagt rechter Hein.

‘Eh… nou… gewoon… ik eh… weet het niet…’ stamelt agent Gijs.

‘En wat is uw reactie?’ vraagt de rechter aan Mawa.

‘Ik heb niks gedaan,’ antwoordt Mawa.

‘Tja,’ zegt de rechter. ‘Daar ga ik eens goed over nadenken.’

Hein trekt een rimpel boven zijn ogen. Hij snuffelt in een dik boek. ‘Tja…’ mompelt hij. ‘Tja…’

Het wordt héél stil op de Kakelhoeve. Alle dieren houden hun adem in. En dan zegt de rechter: ‘Ik besluit dat Mawa niet naar de gevangenis hoeft.’ Plechtig slaat Hein met de kromme hamer op de steelpan zonder steel. ‘Dat is mijn besluit, en daar zult u het mee moeten doen,’ zegt hij.

‘Jammer hoor,’ vindt Gijs. ‘Maar toch is het leuk, die politiepet.’

De andere dieren van de Kakelhoeve mogen hem ook eens op. En ze mogen ook de zwarte jurk van de rechter aan. Voortaan kunnen ze heel wat problemen oplossen!