Jimmy Judo heeft een vraag (5035)

Jimmy Judo

een vraag

Lynette de Ruijter

Jimmy Judo heeft een vraag

Lynette de Ruijter

Omslagillustratie Roelof van der Schans

1. Maandagochtend I

Het is de eerste schooldag na de kerstvakantie. Jimmy zet snel zijn fiets op slot. Voor hij door het hek van het schoolplein loopt, kijkt hij achterom. Pap staat, zoals altijd, op de stoep en steekt zijn hand op. Jimmy zwaait terug. Ondertussen prutst hij zijn fietssleutel in zijn jaszak. ‘Succes vanmiddag met je presentatie!’ roept pap en fietst weg.

Gauw voelt Jimmy in zijn broekzak. Zit het USB-stickje er nog in? Gelukkig, hij voelt het. Daar staat alles op wat hij nodig heeft vanmiddag bij zijn presentatie over keizerspinguïns. ‘Heb je weer gewonnen?’ Dolores staat voor hem. Ze wijst naar de medaille die hij om zijn nek heeft. Over zijn jas natuurlijk, anders ziet niemand hem. Hij lacht en knikt. ‘Makkie,’ zegt hij, en dat is eigenlijk best waar.

Hij denkt aan het judotoernooi waaraan hij meedeed in de kerstvakantie. In gedachten ziet hij weer de grote sporthal met alle judomatten op de vloer. Zijn judoschool speelde op de mat helemaal in de hoek. Jimmy had vijf keer tegen iemand gejudood. Het ging best goed en was heel leuk. Aan het eind van de middag kregen ze patat en een medaille. ‘Geniet ervan, Jimmy,’ zei judomeester John. ‘Volgende keer doe je mee in de onder 12-klasse. Daar gaat het heel anders. Dat is niet meer alleen voor de lol. Bij die wedstrijden lig je eruit als je verliest.’ Bij dit judotoernooi zat hij nog in de onder 10-klasse. Maar in het nieuwe jaar wordt hij 10, dus gaat hij na de kerstvakantie naar de onder 12-klasse.

Jimmy haalde zijn schouders op. Meester John had het steeds over de onder 12-klasse. Het boeit hem niet. Dat ziet hij later wel. Als het zover is.

Hij loopt naar het groepje bij het klimrek. Dolores loopt mee. ‘Leroy plaagt Siem weer,’ wijst ze.

Jimmy gaat iets sneller lopen. Als hij bij het klimrek is, kijkt Leroy naar hem. Jimmy ziet dat Leroy even naar de medaille om zijn nek kijkt.

‘Ga maar lekker het klimrek op hoor, Siem,’ zegt Leroy. Snel loopt hij weg.

‘Ging hij weer in de weg staan?’ vraagt Jimmy. Siem knikt zo hard dat zijn rode krullen ervan heen en weer schudden. Hij zit niet bij Jimmy in de klas, maar een groep lager, in groep 5.

‘Bedankt,’ zegt hij. ‘Leroy durft niks als jij erbij bent, want hij weet dat jij Jimmy Judo bent.’

Jimmy grijnst. Dit is het allerleukste van de maandag, dat hij met een medaille of vaantje of beker op school komt en alle kinderen het zien.

Het andere leuke van de maandag is dat zijn grote broer Mats dan weer bij pap, mam en hem komt wonen.

De bel gaat. Jimmy rent naar de rij van zijn groep en staat keurig rechtop naast Dolores. Juf staat voor aan de rij. Ze wijst naar zijn medaille en steekt haar duim naar hem op. Hij lacht en kijkt in de rij van groep 7 of hij Lena ziet. Heeft zij ook een medaille om? De voorste kinderen beginnen al te lopen als hij Lena ziet. Achteraan in de rij. Zij ziet dat hij naar haar kijkt en schudt haar hoofd. Ze haalt haar schouders op. Hij zwaait en loopt de school in. Misschien ziet hij Lena morgen weer in de judoschool. Lena zit al een jaar in de onder 12-klasse. Hij zal eens vragen of ze het niet jammer vindt dat zij nooit meer een medaille heeft. Nu denken de kinderen op school waarschijnlijk dat ze slap is. Hij zou dat heel naar vinden.

2. Presentatie

‘Ik houd mijn presentatie over…’ begint Jimmy.

‘Judo!’ roept Kay. Hij moet zelf erg om zijn grapje lachen. Zoals altijd. Jimmy ziet dat Kay om zich heen kijkt of er nog iemand moet lachen. Niemand lacht.

‘Keizerspinguïns.’ Jimmy zegt alle lettergrepen van het woord rustig en duidelijk. Hij raakt het digibord aan om het tweede plaatje van zijn presentatie op het scherm te krijgen.

‘Oh…’ hoort hij.

‘Dit is een jong dat bij zijn vader zit,’ zegt hij. ‘Als de moeder het ei heeft gelegd, gaat ze snel naar zee. Ze heeft namelijk een hele tijd niet kunnen eten en is erg vermagerd. De vader neemt het ei over. Leuk weetje: keizerspinguïns die voor het eerst een ei gaan uitbroeden, oefenen dit overnemen van het ei soms met een sneeuwbal. Omdat het zo belangrijk is dat het goed gaat.’

Hij ziet dat alle kinderen geboeid naar het bord kijken. Ook

Tracy, die meestal achterstevoren op haar stoel zit. En Dinand, die vaak een leesboek in zijn laatje heeft waar hij stiekem in leest. Jimmy voelt een kriebel in zijn buik. Zijn presentatie gaat net zo goed als gisteravond, toen hij het voor pap en mam oefende.

‘De moeder is maanden weg om aan te sterken. In die tijd broedt de vader het ei uit. Vaak komt de moeder terug als het kleintje net uit het ei is.’

Weer hoort hij ‘oh!’ en ‘schattig’ als hij het plaatje laat zien van een babykeizerspinguïn in het midden en de moeder en vader ernaast.

Maar hij moet door naar de volgende plaatjes. Die zijn niet zo leuk, want die gaan over de vijanden van de pinguïns. Een paar minuten later is hij bij het laatste plaatje. Van een kleine pinguïn die zijn vleugel opsteekt, alsof hij gedag zegt.

‘Dit was mijn presentatie, zijn er nog vragen?’ zegt hij. Meteen gaan er vingers de lucht in. Terwijl hij naar Dolores wijst, ziet hij dat ook Kay zijn vinger opgestoken heeft. Stiekem hoopt hij dat Kay zijn vraag vergeet. Meestal zijn het moeilijke of stomme vragen die hij stelt. Dolores vraagt natuurlijk waarom hij dit onderwerp heeft gekozen.

‘Mijn grote broer Mats moest er voor zijn school iets over opzoeken. Ik zat naast hem en toen zei hij dat het misschien leuk was voor mijn presentatie. In de kerstvakantie hebben we er samen aan gewerkt.’ Makkelijke eerste vraag, denkt hij.

Veel moeilijker worden de vragen niet. Hij weet gewoon echt alles over de keizerspinguïn. Alle vingers zijn nu naar beneden, behalve die van Kay. Jimmy wacht nog even, want soms zegt juf dat het genoeg geweest is en ze snel verder moeten met begrijpend lezen. Maar juf zit achter in de klas te glimlachen en heeft nog geen haast.

Hij wijst naar Kay, die zijn vinger zo hoog heeft opgestoken, dat zijn billen los van de stoel komen.

‘Nou…’ begint Kay, ‘je vertelde over de vaderpinguïn die het ei uitbroedt. Toen dacht ik, kan een haan ook een ei uitbroeden?’

Even is het helemaal stil in de klas. Jimmy doet een stapje achteruit en staat met zijn rug tegen het bord.

‘Dat weet ik niet,’ zegt hij zacht.

‘Weet je het niet?!’ roept Kay keihard door de klas.

Jimmy kan niks anders dan zijn hoofd schudden.

‘Hij weet niet eens of een haan een ei kan uitbroeden!’ lacht Kay.

Jimmy ziet dat Mees ook begint te lachen. Hein zegt: ‘Hij weet het echt niet volgens mij.’

In Jimmy’s oren klinken harde geluiden. Hij hoort niet goed

wie er lacht en wie er praat. Alleen ziet hij dat Dolores recht vooruitkijkt. Naar hem.

‘Jimmy weet het niet!’ roept Kay weer. Op dat moment staat juf op. Ze klapt in haar handen. De meeste kinderen worden stil. Een paar lachen nog zachtjes. Kay fluistert tegen Nout dat hij het echt een suffe presentatie vond.

Langzaam loopt Jimmy naar zijn stoel.

‘Heel goed gedaan, Jimmy,’ zegt juf. ‘Ik geef je een negen. Je had heel goede plaatjes gezocht en hebt alles duidelijk uitgelegd.’

‘Behalve van die haan,’ hoort Jimmy Kay zachtjes zeggen. Een paar kinderen giechelen weer.

Jimmy kijkt voor zich uit. Een negen. Zou juf hem een tien gegeven hebben als hij het antwoord op de haanvraag wel geweten had?

3. Mats

Jimmy ligt languit op zijn bed en staart naar het plafond. Niet omdat hij moe is, maar omdat hij geen zin had om nog langer beneden bij pap en mam te zitten. Die stelden steeds vragen over zijn presentatie. Hij wil er niet meer over praten. Beneden hoort hij de keukendeur dichtslaan. Zijn hart maakt een sprongetje. Mats is er. Zal hij naar beneden gaan? Hij schudt zijn hoofd. Mam en pap gaan altijd even praten als Mats aankomt. Over de dingen die ze hebben meegemaakt. Dat is nou precies waarover hij het niet wil hebben. De stemmen van mam, pap en Mats hoort hij door de vloer heen. Wat ze zeggen kan hij niet verstaan, maar ze lachen wel een paar keer. Dan wordt het stil. Tot er voetstappen op de trap bonken. Even later gaat zijn kamerdeur open.

‘Hé kleintje.’ Het hoofd van Mats komt tevoorschijn vanachter de deur. Vandaag heeft hij een blauwe muts op zijn bruine haren.

‘Hoi,’ zegt hij en hoort zelf hoe verdrietig het klinkt. Mats is in drie stappen bij zijn bed en ploft op de rand. ‘Rotdag?’

Jimmy knikt.

‘Op school?’

Hij knikt weer.

‘Je had je presentatie, toch? Ik heb aan je gedacht vanmiddag. Ging het goed?’

Jimmy komt overeind. Hij draait, zodat hij naast Mats zit.

Jimmy voelt de warmte van Mats’ arm en been. ‘Het ging goed. Iedereen vond het leuk. En dat ene plaatje dat jij nog had gevonden, vonden ze echt schattig.’

‘Dus het ging goed?’ Mats zegt de zin langzaam. Jimmy zucht. ‘Bij het vragen stellen vroeg Kay of een haan ook een ei kan uitbroeden.’

Jimmy Judo heeft een vraag

Jimmy zit op judo. Dat kan hij goed. Hij komt op maandag vaak met een medaille om naar school. Iedereen in de klas denkt dat hij heel sterk is. Straks gaat hij naar de onder-12 klasse en dan is iedereen groter dan hij. Kan hij daar wel tegenop?

Op school houdt Jimmy zijn presentatie. Die gaat over keizerspinguïns en hij weet er veel van. Maar op de vraag van Kay weet hij geen antwoord. Dat laat hem niet meer los. Het voelt als een tegenstander die hij moet verslaan. Zal hem dat lukken?

Pagina niet in gebruik!

Plakzijde omslag

AVI