โครงการวางผังและออกแบบพิพิธภัณฑ์แหล่งธรณีวิทยาเขาน้อย อ.ละงู จ. สตูล

KHAO NOI GEOLOGICAL MUSEUM โครงการวางผังและออกแบบ พิพิธภัณฑ์แหล่งธรณีวิทยาเขาน้อย อ. ละงู จ. สตูล อริศรา ขยันยิ่ง 6016614411

o ที่มาและความสําคัญของโครงการ o การวิเคราะห์พื้นที่ o การวิเคราะห์ผใู้ ช้สอย o แนวคิดในการออกแบบ o ผลงานการออกแบบ o อ้างอิง

ที่มาและความสําคัญของโครงการ บริเวณแหล่งธรณีวิทยาเขาน้อยมีหลักฐานแสดง ความต่อเนื่องของลําดับชั้นหินในยุคออร์โดวิเชียน – ไซลูเลียน อย่างชัดเจน ซึ่งเป็นยุคที่เกิดการสูญพันธุ์ครั้งใหญ่ของ สิ่งมีชีวิตครั้งแรกบนโลก จนทําให้แหล่งธรณีวิทยาเขาน้อยนี้มี ความสําคัญทางธรณีวิทยาในระดับนานาชาติ ปัจจุบันแหล่งธรณีวิทยาเขาน้อยมีสภาพไม่คงทนต่อ การกัดกร่อน และผุพังไปตามสภาพอากาศ ส่งผลให้ซากดึก ดําบรรพ์ที่สําคัญหลายชนิดถูกทําลายไป ซึ่งทรัพยากรธรณี เหล่านี้ไม่สามารถนํากลับคืนมาหรือสร้างทดแทนได้ จึงควรมี โครงการอนุรักษ์เกิดขึ้น

o ที่มาและความสําคัญของโครงการ o การวิเคราะห์พื้นที่ o การวิเคราะห์ผใู้ ช้สอย o แนวคิดในการออกแบบ o ผลงานการออกแบบ o อ้างอิง

1. การวิเคราะห์ทางกายภาพ ปัจจัยที่เกิดจากมนุษย์

Phatthalung

Trang

Site

1.1 ที่ตั้งและอาณาเขต 1.1.1 ที่ตั้งโครงการ

Satun

แหล่งธรณีวิทยาเขา น้อยตั้งอยู่ระหว่างบ้านป่า เสม็ดและบ้านทุ่งเสม็ด ต. กําแพง อ. ละงู จ. สตูล ขนาดพื้นที่ 110 ไร่ 1 งาน 65.25 ตารางวา

Songkhla

Perlis Langkawi

Yala

Kedha

Malaysia

1. การวิเคราะห์ทางกายภาพ ปัจจัยที่เกิดจากมนุษย์

อ. ทุ่งหว้า

1.1 ที่ตั้งและอาณาเขต

อ. มะนัง

1.1.1 ที่ตั้งโครงการ

อ. ละงู

จังหวัดสตูลแบ่งเขตการปกครองออกเป็น ครอบคลุม 7 อําเภอ โดยขอบเขตของอุทยาน ธรณีสตูลจะอยู่ในส่วนของ 4 อําเภอ ได้แก่ • • • •

อ. ควนกาหลง อ. ท่าแพ

อําเภอทุ่งหว้า อําเภอมะนัง อําเภอละงู อําเภอเมือง (ส่วนที่เป็นหมู่เกาะ)

อ. เมือง

เกาะตะรุเตา เกาะราวี

อ. ควนโดน

เกาะอาดัง

0.0

10.0

30.0

50.0

1. การวิเคราะห์ทางกายภาพ ปัจจัยที่เกิดจากมนุษย์

ถํ้าภูผาเพชร

ถํ้าเลสเตโกดอน นํ้าตกวังสายทอง

เกาะตะบัน

ลานหินป่าพน

ถํ้าวังกลาง

เขาทะนาน

สวนหินภูผาเพชร

ฟอสซิลเขาโต๊ะสามยอด

1.1 ที่ตั้งและอาณาเขต

1.1.2 แหล่งท่องเที่ยวมรดกทางธรณีวิทยา (Geoheritage Site) ด้วยความสําคัญและตําแหน่งที่ตั้ง ทําให้แหล่งธรณีวิทยาเขาน้อยมีศักยภาพ ที่จะเป็นจุดเริ่มต้นของการเรียนรู้และการ ท่องเที่ยวอุทยานธรณีสตูล

ถํ้าอุไรทอง

นอติลอยด์เขาแดง

เขตข้ามกาลเวลา เขาโต๊ะหงาย

หมวดหินมะละกา อ่าวสน

Site

อ่าวเมาะและ

แหล่งธรณีวิทยาระดับนานาชาติ แหล่งธรณีวิทยาระดับประเทศ แหล่งธรณีวิทยาระดับท้องถิ่น ระยะรัศมี 5-10 กม.

เกาะหินงาม

ขอบเขตอุทยานธรณี 0.0

10.0

30.0

50.0

จากแผนพัฒนาจังหวัด สตูล มีโครงการที่จะสร้าง สนามบินสตูลที่อําเภอ เมือง ซึ่งคาดว่าจะแล้วเสร็จ ในปี พ.ศ. 2572

1. การวิเคราะห์ทางกายภาพ ปัจจัยที่เกิดจากมนุษย์ 1.2 การคมนาคม 1. การเดินทางโดยรถประจําทาง • รถโดยสารที่สถานที่ขนส่งหมอชิต กรุงเทพฯ เส้นทาง กรุงเทพ ใช้เวลาประมาณ 13 ชั่วโมง เป็นระยะทาง 773 กม.

• รถโดยสารประจําจากตัวเมืองสตูลไปยังอ. ละงู เช่น รถสอง แถวและ รถรับจ้าง

แหล่งธรณีวิทยาเขาน้อย

2. การเดินทางโดยรถยนต์ส่วนบุคคล • เดินทางโดยใช้ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 41 จนถึง อ. ทุ่งสง จ. นครศรีธรรมราช • ใช้ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 403 ถึง จ. ตรัง • ใช้ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 404 และ 416 มาอ. ละงู 3. การเดินทางโดยเครื่องบิน • เดินทางโดยเที่ยวบินลงสนามบินตรัง จากนั้นต้องเดินทางโดย รถยนต์เช่าหรือรถเช่าเหมาเพื่อเดินทางไปตามทางหลวง หมายเลข 416 • เดินทางโดยเที่ยวบินลงสนามบินหาดใหญ่จากนั้น ต่อรถแท็กซี่ หรือ รถตู้โดยสารสาย 732 ออกจากคิวรถตู้จากหาดใหญ่ ไปอ. ละงู

จุดเริ่มต้นเส้นทาง ถนนทางหลวง เส้นทางสู่โครงการ 0.0

10.0

30.0

50.0

1. การวิเคราะห์ทางกายภาพ ปัจจัยที่เกิดจากมนุษย์ 1.2 การคมนาคม

416

1.2.1 ผังแสดงเส้นทางระดับมหภาค

3007 3050

2

3002

เดินทางไปตามทางหลวงหมายเลข 416 ระหว่างกิโลเมตรที่ 9-10 จากนั้นเสี้ยวเข้าถนนทาง หลวงชนบทหมายเลข 3028 พื้นที่โครงการจะอยู่ ระหว่างกิโลเมตรที่ 0-1

5025 3028 3002

4010

3007

3 ถนนสายหลัก (4 เลน) ถนนสายหลัก (2 เลน) ถนนสายรอง ถนนสายย่อย ทางหลวงแผ่นดิน ทางหลวงชนบท ทางหลวงชนบท สต.

1

416

5030

xxx

xxxx 4052

0.0

xxxx

5.0

10.0

30.0

50.0

Section 1 1m

3.5m

3.5m

1m

3.5m

3.5m

1m

17m

เส้นทางหลวงหมายเลข 416 จาก อ. ละงู ไป อ. ทุ่งหว้า (ช่วง 4 เลน)

1m

4m

4m 10m

1m

1m

เส้นทางหลวงหมายเลข 416 จาก อ.ทุ่งหว้า ไป อ. ละงู

Section 2

4m

4m

1m

10m

เส้นทางหลวงชนบทหมายเลข 3028 เข้าสู่พื้นที่เขาน้อย 0.0

5.0

10.0

Section 3

30.0

1. การวิเคราะห์ทางกายภาพ ชน ม ุ ช ปัจจัยที่เกิดจากมนุษย์ ภายใน น ถน

บ้า ย ้ว งห อ คล

1.2 การคมนาคม

1.2.1 ผังแสดงเส้นทาง ระดับจุลภาค ทางหล

Site

416

8

ุมชน ในช ภาย ถนน

ยเลข ดินหมา วงแผ่น ทา

ลว ห ง

นบ ช ง

ข ล เ าย ม ทห

2 30

ขอบเขตโครงการ ขอบเขตอนุรักษ์ แนวเสาไฟฟ้า ถนนสายหลัก ถนนสายรอง ถนนภายในชุมชน ทางเดินเท้าในสวน แหล่งนํ้า จุดค้นพบฟอสซิล 10.0

50.0

100.0

200.0

1. การวิเคราะห์ทางกายภาพ ปัจจัยที่เกิดจากมนุษย์

1.3 การใช้ประโยชน์ที่ดิน 1.3.1 ผังกําหนดการ ใช้ประโยชน์ที่ดิน

จากแผนผังกําหนดการใช้ประโยชน์ที่ดิน ตามที่ได้จําแนกประเภทท้ายกฎกระทรวง ให้ใช้ บังคบผังเมืองรวมจังหวัดสตูล พ.ศ. 2560 พบว่า พื้นที่แหล่งธรณีวิทยาเขาน้อย อยู่ในเขตการใช้ประโยชน์ที่ดินประเภท อนุรักษ์ป่าไม้ (เขตสีเขียวอ่อน มีเส้นทแยงสีขาว) ซึ่งเป็นเขต ของป่าสงวนแห่งชาติ

ที่ดินประเภทอนุรักษ์ชนบทและเกษตรกรรม ที่ดินประเภทอนุรักษ์ป่าไม้

ที่ดินประเภทชุมชน

ที่ดินประเภทสงวนไว้เพื่อรักษาสภาพป่าชายเลน

ที่ดินประเภทชนบทและเกษตรกรรม

อ้างอิงจาก: https://www.dpt.go.th/wan/lawdpt/data/01/2560/134_45a_210460_2.pdf

1. การวิเคราะห์ทางกายภาพ ปัจจัยที่เกิดจากมนุษย์

1.3 การใช้ประโยชน์ที่ดิน

1.3.2 การเปลี่ยนแปลงทาง กายภาพของพื้นที่

พื้นที่โครงการมีการเปลี่ยนแปลงของพื้นที่ในช่วง หลังปี พ.ศ. 2549 ที่ชัดเจน คือ มีการขุดดินจนเกิดเป็น บ่อนํ้าในปัจจุบัน และใช้พื้นที่เพื่อการเกษตรกรรมใน บริเวณโครงการ ยกเว้นพื้นที่ ๆ เป็นภูเขาหินโผล่ และเริ่ม มีคนมาสร้างที่อยู่อาศัยบริเวณหน้าโครงการในช่วงปี พ.ศ. 2561

2549

2553

2556

2558

2561

2563 ขอบเขตพื้นที่โครงการ

พื้นที่ป่า

บ่อขุด

ระดับสูงสุดของพื้นที่ ระดับตํ่าสุดของพื้นที่ ค่าระดับนํ้า ค่าระดับล่างสุด

HP LP WL BL

1. การวิเคราะห์ทางกายภาพ ปัจจัยที่เกิดจากมนุษย์ 1.3 การใช้ประโยชน์ที่ดิน

1.3.3 การใช้ประโยชน์พื้นที่ ระดับจุลภาค ขอบเขตโครงการ ขอบเขตอนุรักษ์

แนวเสาไฟฟ้า ที่อยู่อาศัย

ที่ว่างไม่มีการใช้งาน พืชพรรณตามธรรมชาติ สวนปาล์มนํ้ามัน สวนยาง บ่อนํ้า คลอง สิ่งก่อสร้าง จุดค้นพบฟอสซิล 10.0

50.0

100.0

200.0

Phatthalung Trang

เขา ทิว

2. การวิเคราะห์ทางกายภาพ ปัจจัยที่เกิดจากธรรมชาติ

ทิวเขาสันก าลาคีรี

าช มร รร รีธ รศ นค

2.1 ลักษณะภูมิประเทศ

Plate

Plate

เปลือกโลก 2 แผ่นชนกันทําให้พื้นที่อุทยานธรณีสตูล ยกตัวขึ้น จากพื้นทะเลกลายเป็นภูเขาสูงชันซึ่งถูกกัดกร่อนด้วยสายลมและนํ้าฝน เป็นเวลาหลายล้านปีจนเกิดลักษณะภูมิประเทศของจังหวัดสตูลในปัจจุบัน

Songkhla

Satun

Langkawi

Malaysia

0.0

10.0

30.0

50.0

พื้นที่ฝั่งทิศตะวันออกจัดเป็น พื้นที่ที่เป็นภูเขาสูงระดับกลาง มีความ สูงที่ 10– 224 เมตร จากระดับนํ้าทะเล ซึ่งพื้นที่โครงการจะอยู่บริเวณที่ระดับไม่ เกิน 200 เมตร จากระดับนํ้าทะเล

Phatthalung

Satun

Langkawi

ทิวเขาสันก าลาคีรี

1.4.1 ระดับของพื้นที่ ระดับมหภาค

Trang

าช มร รร รีธ รศ นค

2.1 ลักษณะภูมิประเทศ

เขา ทิว

2. การวิเคราะห์ทางกายภาพ ปัจจัยที่เกิดจากธรรมชาติ

Songkhla

Malaysia

อ้างอิงจาก: http://www.dmr.go.th/download/digest/รายงานจําแนกเขต_สตูล.pdf

ภาพตัดภูมิประเทศ

เขตภูมิประเทศคาสต์ (Karst Topography) เขตที่ราบชายฝั่งทะเล

อ. ละงู

เขตที่ราบลูกคลื่น

อ. ควนกาหลง

HP

2. การวิเคราะห์ทางกายภาพ ปัจจัยที่เกิดจากธรรมชาติ LP +8.0

2.1 ลักษณะภูมิประเทศ 1.4.2 ระดับของพื้นที่ ระดั บจุลภาค HP +16.0

LP

WL +15.0 BL +12.0

WL BL

ระดับสูงสุดของพื้นที่ ระดับตํ่าสุดของพื้นที่ ค่าระดับนํ้า ค่าระดับล่างสุด ขอบเขตโครงการ ขอบเขตอนุรักษ์ แนวเสาไฟฟ้า

WL +12.0 BL +10.0

จุดค้นพบฟอสซิล ระดับ 48.0 – 50.0 ม.

HP +24.0 HP +50.0

ระดับ 45.0 – 48.0 ม. ระดับ 42.0 – 45.0 ม.

LP +21.0

ระดับ 39.0 – 42.0 ม. ระดับ 36.0 – 39.0 ม. ระดับ 33.0 – 36.0 ม.

WL +15.0 BL +13.0

ระดับ 30.0 – 33.0 ม. ระดับ 27.0 – 30.0 ม. ระดับ 24.0 – 27.0 ม. ระดับ 21.0 – 24.0 ม.

LP +14.0 LP +18.0 LP +18.0

ระดับ 18.0 – 21.0 ม.

HP +17.0

ระดับ 15.0 – 18.0 ม. ระดับ 12.0 – 15.0 ม. ระดับ 9.00 – 12.0 ม.

HP +20.0

ระดับ 0.00 – 9.00 ม.

LP +10.0 10.0

50.0

100.0

200.0

2. การวิเคราะห์ทางกายภาพ ปัจจัยที่เกิดจากธรรมชาติ 2.1 ลักษณะภูมิประเทศ

1.4.3 ความชันของพื้นที่ ระดั บจุลภาค HP +16.0

HP LP WL BL

WL +15.0 BL +12.0

ระดับสูงสุดของพื้นที่ ระดับตํ่าสุดของพื้นที่ ค่าระดับนํ้า ค่าระดับล่างสุด

WL +12.0 BL +10.0 HP +24.0 HP +50.0

HP +38.0

ขอบเขตโครงการ

LP +21.0

ขอบเขตอนุรักษ์

แนวเสาไฟฟ้า Contour Interval 1.0 ม.

WL +15.0 BL +13.0

50% ขึ้นไป = < 2.0 ม.

40 - 50% = 2.5– 2.0 ม.

30 - 40% = 3.3– 2.5 ม.

20 - 30% = 5.0 – 3.3 ม.

LP +14.0 LP +18.0 LP +18.0

10 - 20% = 10.0 – 5.0 ม.

HP +17.0

ไม่เกิน 10% = > 10.0 ม. คลอง บ่อนํ้า

HP +20.0

จุดค้นพบฟอสซิล

LP +10.0 10.0

50.0

100.0

200.0

ภูเขาฟอสซิลหินโผล่

สวนยาง

สวนปาล์ม + 50.00 + 15.00

Section 1

1 2

Site

ภูเขาฟอสซิลหินโผล่

คลองห้วยบ้า สวนยาง

สวนปาล์ม

+ 50.00 + 15.00 + 9.00

Section 2

0.0

50.0

100.0

200.0

2. การวิเคราะห์ทางกายภาพ ปัจจัยที่เกิดจากธรรมชาติ ตะกอนทะเล ยุคควอเทอร์นารี ประกอบด้วยทราย ทรายแป้งปนทราย ดินเหนียว ซากพืชกลายเป็นพีต สะสมตัวบริเวณชายหาด ที่ราบนํ้าทะเลท่วมถึง ดินดอนสามเหลี่ยม และป่าชายเลน ตะกอนนํ้าพา ยุคควอเทอร์นารี ประกอบด้วย กรวด ทราย ทรายแป้ง และดินเหนียว ตะกอนทะเล ยุคควอเทอร์นารี ประกอบด้วย หินดานกร่อน ตะกอนเศษหินเชิงเขา ตะพักลุ่มนํ้าระดับสูง ตะพักลุ่มนํ้าระดับนํ้า และที่ราบลอนคลื่น

2.2 ธรณีวิทยาระดับมหภาค กลุ่มหินแก่งกระจาน ยุคคาร์บอนิเฟอรัส ถึง เพอร์เมียน ประกอบด้วย หินโคลนสีเทาเข้ม สลับกับหินทรายแป้ง หินทรายเนื้อดิน และหินโคลนปนกวด สะสมตัวในทะเลตื้นใกล้ชายฝั่ง ที่บางช่วงเวลามีการตกสะสมตะกอนปริมาณมากอย่างรวดเร็วและบางช่วงมีการสะสม ตะกอนอย่างช้า ๆ และพบซากตึกตําบรรพ์หอยเจดีย์น้อยมาก กลุ่มหินทุ่งสง ยุคออร์โดวิเชียน ประกอบด้วยหินปูน หินปูนเนื้อดิน และหินดินดาน สีเทาถึงเทาเข้ม พบซากดีดําบรรพ์ นอติลอยด์ แบรดิโอพอด และสโตรมาโตไลต์ สะสมต่อเนื่องมาจากกลุ่มหินตะรุเตา ในสภาพแวดล้อมชายทะเลโบราณ ทะเลสาบนํ้าเค็ม ชายฝั่งทะเล บริเวณนํ้าขึ้น - ลงไปจนถึงแนวปะการังนํ้าลึก กลุ่มหินตะรุเตา ยุคแคมเบรียน ประกอบด้วยหินทรายเนื้อหยาบ หินทรายแป้ง และหินดินดาน สีนํ้าตาล แสดงชั้นเฉียงระดับ พบซากดึกดําบรรพ์ ไทรโลไบต์ สะสมตัวในสิ่งแวดล้อมโบราณ แบบทะเลนํ้าตื้นบริเวณชายฝั่งที่มีสันทรายและมีการเปลี่ยนแปลงระดับนํ้าทะเลสูงขึ้นใน ช่วงท้ายของยุค

กลุ่มหินทองผาภูมิ ยุคไซลูเรียน ถึง ดีโวเนียน ประกอบด้วยหินโคลนเนื้อซิลิกา สีเทาเข้ม หิน เชิร์ต หินดินตาน หินทราย และหินทรายปนกรวด พบชากดึกดําบรรพ์ เทนตะคิวไลต์ แกรปโตไลต์ ไทรโลไบต์ หอยตะเกียง หอยกาบคู่ ไครนอยด์ และ หอยงวงช้าง สะสมตัวในทะเลในหลายสภาวะแปร ผันจากแบบนํ้าลึกพื้นท้องมหาสมุทรจนถึงลาด ทวีปและทะเลตื้น

อ้างอิงจาก: http://www.dmr.go.th/download/digest/รายงานจําแนกเขต_สตูล.pdf

2. การวิเคราะห์ทางกายภาพ ปัจจัยที่เกิดจากธรรมชาติ

2.2 ธรณีวิทยาระดับมหภาค 2.2.1 ทรัพยากรดิน

กลุ่มดินร่วนริมฝั่งแม่นํ้า ดินร่วนเกิดจากการทับถมของตะกอนริมแม่นํ้า ดินค่อนข้างมีความอุดมสมบูรณ์ อาจมีปัญหานํ้า ท่วมขังบ้างในฤดูฝน และขาดแคลนนํ้าในช่วงฤดูร้อน เหมาะสมในการทําสวนไม้ผล กาแฟ พืชผัก ปาล์ม นํ้ามัน ยางพารา ไม้ยืนต้น และทําทุ่งหญ้าเลี้ยงสัตว์

กลุ่มดินลึกปานกลางที่มีลูกรัง ก้อนกรวด หรือเศษหิน ปนอยู่มากในช่วงความลึก 50 – 100 ซม. จากผิวดิน กลุ่มดินตื้นที่มีลูกรัง ก้อนกรวด หรือเศษหิน ปนอยู่มากในช่วงความลึก 50 ซม. จากผิวดิน กลุ่มดินตื้นที่มีก้อนกรวดหรือลูกรังมากภายใน ความลึก 50 ซม. จากผิวดิน พื้นที่ที่มีความลาดชันสูงมาก กลุ่มดินเหนียวลึกมาก

ชุดดินลําแก่น (Lam)

ชุดดินรือเสาะ (Ro)

ชุดดินตาขุน (Tkn)

กลุ่มดินเลนชายทะเลที่มี นํ้าทะเลท่วมถึงเป็นประจํา

ชุดดินท่าจีน (Tc)

ชุดดินบางปะกง (Bpg) ชุดดินตะกั่วทุ่ง (Tkt)

ดินเค็มที่พบในบริเวณชายฝั่งทะเล ที่ ๆ มีนํ้าทะเลท่วมถึงเป็น ประจํา ดินเค็มจัดมาก มีเกลือสูง ไม่สามารถใช้ปลูกพืชได้ หลากหลาย เหมาะสมใช้ทํานาเกลือและเพาะ เลี้ยงสัตว์นํ้าชายฝั่ง อ้างอิงจาก: http://osl101.ldd.go.th/soilgr_man/south/m_stn_soils.htm

2. การวิเคราะห์ทางกายภาพ ปัจจัยที่เกิดจากธรรมชาติ แบไรต์ หินปูนที่จําแนกชนิดไม่ได้

2.2 ธรณีวิทยาระดับมหภาค 2.2.2 แร่ธาตุ

แร่ที่พบบริเวณโดยรอบพื้นที่โครงการมี 2 กลุ่ม คือ หินปูนที่จําแนกชนิดไม่ได้เนื่องจาก ไม่มีข้อมูลผลวิเคราะห์ทางเคมีในกลุ่มแร่เพื่อ พัฒนาสาธารณูปโภคพื้นฐานและโครงการ ขนาดใหญ่ของรัฐ และแบไรต์ในกลุ่มแร่เพื่อ สนับสนุนเศรษฐกิจและอุตสาหกรรม ภูเขาหินปูน

แร่แบไรต์ ใช้ทําโคลน ผงในการเจาะสําหรับ นํ้ามันบาดาล ทําแม่สี และเนื้อสี

อ้างอิงจาก: http://www.dmr.go.th/download/digest/รายงานจําแนกเขต_สตูล.pdf

2. การวิเคราะห์ทางกายภาพ ปัจจัยที่เกิดจากธรรมชาติ กลุ่มดินร่วนริมฝั่งแม่นํ้า

2.2 ธรณีวิทยา ระดับมหภาค

2.2.3 ธรณีวิทยา ระดับจุลภาค

3

กลุ่มดินร่วนริมฝั่งแม่นํ้า

3

2

แนวเสาไฟฟ้า

ขอบเขตโครงการ

1

ขอบเขตอนุรักษ์

จุดค้นพบฟอสซิล

ยุค

หมวดหิน Devonian – ป่าเสม็ด Silurian

1

หมวดหิน ยุค Ordovician ตอนปลาย ป่าแก่ หมวดหิน ยุค Ordovician ตอนกลาง รังนก

2 10.0

50.0

100.0

200.0

ฟอสซิลที่พบในพื้นที่

Trilobite เป็ น สั ต ว์ ด ึ ก ดํ า บรรพ์ ในทะเลที ่ มี ลั ก ษณะคล้ า ยแมงดาทะเล มี ข ้ อ ปล้องๆ แบ่งเป็น 3 ส่วนคือ หัว อก ท้อง เป็นฟอสซิลสัตว์ที่เก่าแก่ที่สุด ที่พบในประเทศไทย

Stromatolite โครงสร้ า งคล้ า ยหิ น ซึ ่ ง เกิ ด จาก การงอกพอกพูนของแบคทีเรีย เช่น สาหร่าย เป็นตัวสร้าง ออกซิเจนให้กับสิ่งมีชีวิตแรกเริ่มใน ยุคแคมเบรียน (500 ล้านปี)

ฟอสซิล คือ ซากและ ร่องรอยของสิ่งมีชีวิตโบราณที่ ประทับอยู่ในหิน เป็นได้ทั้งรอย พิมพ์ และซากเดิมของสิ่งมีชีวิต

Nautiliod

Tentaculite

มี ล ั ก ษณะคล้ า ยหอยกาบเดี ่ ย วขนาด เป็นบรรพบุรุษของหมึกกับหอย มีเปลือกห่อหุ้มภายนอกที่รู้จักกัน เล็ก (ลําตัวยาวน้อยกว่า 1 ซม.) อาศัย อยู ่ บ ริ เ วณผิ ว ทะเล มี เ ปลื อ กรู ป กรวย ดีคือหอยงวงช้างในปัจจุบัน ด้วยขนาดระหว่าง 5 ถึง 20 มม.

Graptolite มีลักษณะคล้ายกิ่งก้านที่แตกแขนง แบบกิ่งไม้ เป็นซากดึกดําบรรพ์รุ่น แรกๆในช่ ว งยุ ค แคมเบรี ย นและ โดยทั่วไปจัดให้เป็นสัตว์ที่อาศัยอยู่ บนพื้นท้องทะเล ซากฟอสซิ ล ทํ า ให้ ม นุ ษ ย์ สามารถศึ ก ษาและทํ า ความเข้ า ใจ โลกที ่ เ ราอาศั ย อยู ่ ไ ด้ ห ลากหลาย ด้ า น เช่ น การบอกอายุ แ ละลํ า ดั บ ขอ งชั ้ น หิ น จุ ด กํ า เนิ ด และการ เปลี่ยนแปลงทางวิวัฒนาการของ สิ่งมีชีวิต ทั้งที่สูญพันธุ์ไปแล้วและที่ ยังดํารงอาศัยอยู่มาจนถึงปัจจุบัน ตลอดจนการศึกษาสภาพแวดล้อม ภู ม ิ ป ระเทศ และ สภาพภู ม ิ อ ากาศ รวมถึ ง การเคลื ่ อ นที ่ ข องแผ่ น เปลื อ กโลก หรื อ การแปรสั ณ ฐาน ข อ ง แ ผ ่ น ธ ร ณ ี ภ า ค ( Plate tectonic) ในอดีต

ชัยสิทธิ์ เครือสอน. (2561). ข้อเสนอแนวทางการบริหารจัดการแหล่งธรณีวิทยาเขานุ้ย อําเภอละงู จังหวัดสตูล. สืบค้นเมื่อ 18 พฤศจิกายน 2563, จาก http://library.dmr.go.th/Document/DMR_Technical_Reports/2561/40467.pdf

2. การวิเคราะห์ทางกายภาพ ปัจจัยที่เกิดจากธรรมชาติ สระนํ้า บ่อนํ้า พื้นที่เคยนํ้าท่วม เส้นทางนํ้า

2.3 อุทกศาสตร์ระดับมหภาค แหล่งนํ้าของจังหวัดสตูลมีลักษณะเป็น ลํานํ้าสายสั้น ๆ ไหลผ่านที่ราบซึ่งเกิดจากภูเขา โดยรอบและไหลลงปากอ่าวต่าง ๆ บริเวณ พื้นที่ราบชายฝั่งทะเลที่เป็นป่าชายเลนที่ กระจายขนานไปกับแนวชายฝั่ง ทิศตะวันตก แหล่งนํ้าที่นํามาใช้เพื่อการเกษตรและบริโภคอีกแห่ง ของอุทยานธรณีคือ แหล่งนํ้าใต้ดิน พบอยู่ 3 ลักษณะ คือ นํ้าใต้ดินที่พบในรูพรุนของหิน, บริเวณรอยต่อของหินแข็งและบริเวณ ใต้พื้นดินทั่วไป โดยมีความลึก ไม่เกิน 50 เมตร

พื้นที่บริเวณโครงการเป็นที่ราบเชิงเขาที่มีความ สูง จึงไม่ประสบกับปัญหาอุทกภัยมากนัก อ้างอิงจาก: http://www.dmr.go.th/download/digest/รายงานจําแนกเขต_สตูล.pdf

2. การวิเคราะห์ทางกายภาพ ปัจจัยที่เกิดจากธรรมชาติ LP +8.0

2.4 อุทกศาสตร์ ระดับจุลภาค HP +16.0

WL +15.0 BL +12.0

WL +13.0 BL +10.0 HP +24.0

3

HP +50.0

1

HP +38.0

LP +21.0

HP +37.0

WL +15.0 BL +13.0

LP +14.0 LP +18.0 LP +18.0

2

HP +17.0

HP

ขอบเขตโครงการ ระดับสูงสุดของพื้นที่

LP

ระดับตํ่าสุดของพื้นที่

WL

ค่าระดับนํ้า

BL

ค่าระดับล่างสุด บ่อนํ้า คลอง

HP +20.0

เส้นทางนํ้า

LP +10.0 10.0

50.0

100.0

200.0

Section 1

Section 2

+20.30 m

+23.0 m

ระดับนํ้าสูงสุด ระดับนํ้าตํ่าสุด

+20.0 m +17.0 m

ระดับนํ้าสูงสุด ระดับนํ้าตํ่าสุด

+17.0 m +15.0 m

+10.0 m 56.50 m สวนยาง

27.0 m

56.50 m

คลองห้วยบ้า

พื้นที่โครงการ

สวนปาล์ม/ สวนยาง

10.0 m ถนน

ขอบตลิ่งพื้นที่โครงการ

บ่อหินร้าง

Section 3

+20.6 m +18.0 m +15.0 m

ระดับนํ้าสูงสุด ระดับนํ้าตํ่าสุด

185.0 m สวนปาล์ม/ สวนยาง

ที่อยู่เจ้าของสวน

บ่อหินร้าง

0.0

10.0

30.0

50.0

100.0

2.5.1 สภาพอากาศระดับมหภาค

Phatthalung

าช มร รร รีธ รศ นค

2.5 ลักษณะภูมิอากาศ

Trang

เขา ทิว

2. การวิเคราะห์ทางกายภาพ ปัจจัยที่เกิดจากธรรมชาติ ลมมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือ พัดผ่านทะเลจีนใต้และอ่าวไทย

ฝนตกชุก พฤษภาคม - พฤศจิกายน

เขาแก้ว

Satun

ฝนตกน้อย ได้รับแสงโดยตรง ระยะเวลาสั้น ๆ เพียงช่วงละ 2 Songkhla

Perlis Langkawi ลมมรสุมตะวันตกเฉียงใต้ จากมหาสมุทรอินเดีย

Kedha

Malaysia

การจําแนกเขตภูมิอากาศตามวิธีการของ Dr.Wadimir Koppen นักภูมิอากาศวิทยา ลักษณะภูมิอากาศของจังหวัด สตูลหรือพื้นที่อุทยานธรณีสตูลจะจัดอยู่ในประเภทร้อนชื้นแบบมรสุม (Tropical Monsoon Climate, Am) คือ มีอุณหภูมิเฉลี่ย ต่อเดือนเกิน 18 องศาเซลเซียส มีฝนเฉลี่ยต่อเดือนเกิน 60 มิลลิเมตร แต่มีช่วงแล้งสั้น ๆ ประมาณ 1 - 3 เดือนที่มีฝนน้อยกว่า ค่าเฉลี่ย JAN

FEB

MAR

APR

MAY

JUN

JUL

AUG

SEP

OCT

NOV

DEC

Temperature

32° 30°

Max temp.

28° 26°

Avg. temp.

24°

Min. temp.

22° ฤดูแล้ง

ฝนเฉลี่ย 41 mm.

ฤดูร้อน

ฝนเฉลี่ย 146.5 mm.

ฤดูฝน

ฝนเฉลี่ย 215 mm.

อ้างอิงจาก: https://en.climate-data.org/asia/thailand/satun-province/satun-30340/#temperature-graph

2. การวิเคราะห์ทางกายภาพ ปัจจัยที่เกิดจากธรรมชาติ

ลมมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือ พัดผ่านทะเลจีนใต้และอ่าวไทย

2.5 ลักษณะภูมิอากาศ

2.5.1 สภาพอากาศระดับจุลภาค ขอบเขตโครงการ ขอบเขตอนุรักษ์

แนวเสาไฟฟ้า สวนปาล์ม สวนยาง

พืชที่เกิดตามธรรมชาติ ฟอสซิล ลมมรสุมตะวันตกเฉียงใต้ จากมหาสมุทรอินเดีย

บ่อนํ้า

Sun Path

คลอง จุดค้นพบฟอสซิล

Wind Flow Section 10.0

50.0

100.0

200.0

2. การวิเคราะห์ทางกายภาพ ปัจจัยที่เกิดจากธรรมชาติ

2.6 ระบบนิเวศ ลักษณะภูมิอากาศในพื้นส่งผลให้พื้นที่ โดยรอบโครงการเป็นป่าไม้แบบดิบชื้นและป่าเขา หินปูนบริเวณที่เป็นภูเขาสูง

ป่าชายเลนและป่าชายหาดในบริเวณ ที่เป็นชายฝั่งทะเล โดยอยู่บริเวณ 4 อําเภอ ของจังหวัด ได้แก่ อําเภอท่าแพ อําเภอทุ่งหว้า อําเภอเมืองสตูล และอําเภอละงู

ป่าดิบชื้น/ ป่าเขาหินปูน

ป่าชายเลน/ ป่าชายหาด อ้างอิงจาก: http://www.dmr.go.th/download/article/article_20180703141332.pdf

ป่าเขาหินปูน จัดอยู่ในประเภทป่าเบญจพรรณ

2. การวิเคราะห์ทางกายภาพ ปัจจัยที่เกิดจากธรรมชาติ 2.6 ระบบนิเวศ

2.6.1 พืชพรรณ ระดับมหภาค

ชื้น ไม้ขึ้นตามซอกหิน หรือตามพื้นที่ที่ปกคลุม ด้วยดินเป็นหย่อม ๆ พืชพรรณส่วนมากมีขนาด เล็กและมีลําตันคดงอ เป็นผลมาจากปัจจัยดิน อิทธิพลลม • • • •

ป่าดงดิบชื้น พบมากในเขตภูเขา หุบขา ทางทิศ

ตะวันออกเฉียงเหนือในเขตอําเภอทุ่งหว้าและมะนัง พรรณไม้บางชนิดมีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง มากกว่า 1 เมตร และสูงถึง 60-70 เมตร

สาวดํา หมากพลูตั๊กแตน กระดังงาดง ข่อยหนาม รองเท้านารีขาวสตูล สุเหรียน (ตําเปใต้)

• • • •

เงาะ ทุเรียน มังคุด ส้มโอ

• • • •

สับปะรด มะม่วง มะพร้าว หมาก

กระเบากลัก

พืชสวนผลไม้ในท้องถิ่นที่ปลูก เพื่อขายหรือบริโภคในครัวเรือน

จําปาดะ

ทุเรียนพื้นเมือง

พะยอม

ตะเคียน

ทองบึ้ง

ป่าชายหาด พบบริเวณชายหาดใกล้ ฝั่งทะเลอันดามัน

หยีทะเล

หมันทะเล

ทองบึ้ง

ป่าชายเลน พบบริเวณที่ราบลุ่มที่นํ้าทะเล ขึ้นถึงบริเวณฝั่งทะเลอันดามัน

แสม

โกงกาง

ตะบูนขาว

ลําพู

อ้างอิงจาก: http://www.dmr.go.th/download/article/article_20180703141332.pdf

2. การวิเคราะห์ทางกายภาพ ปัจจัยที่เกิดจากธรรมชาติ 2.6 ระบบนิเวศ

2.6.2 พืชพรรณ ระดับจุลภาค

ขอบเขตโครงการ ขอบเขตอนุรักษ์

แนวเสาไฟฟ้า สวนปาล์ม สวนยาง

พืชที่เกิดตามธรรมชาติ พืชคลุมดิน บ่อนํ้า คลอง จุดค้นพบฟอสซิล 10.0

50.0

100.0

200.0

2. การวิเคราะห์ทางกายภาพ ปัจจัยที่เกิดจากธรรมชาติ

สัตว์นํ้าและสัตว์สะเทินนํ้าสะเทินบก

พบตามลําคลอง ห้วย หนอง บึงได้แก่ ปลาช่อน ปลาดุก ปลากด ปลาตะเพียน กุ้ง ปลาตุหนา (หางปลาคุก) ปลาไหล ตะพาบนํ้า เต่า เสือ

2.7 สัตว์ตามธรรมชาติ

โลมาหัวขวด

เต่ามะเฟือง

สมเสร็จ

เลียงผา

สัตว์บกในธรรมชาติ ปลาดุก

พะยูน

หมูหริ่ง

เต่าตนุ

ปลากด

ปลาตะเพียน

พบมากในเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าเทือกเขาบรรทัด ได้แก่ เสือ หมูป่า กระจง เม่น ไก่ป่า ลิง ค่าง ชะนี เก้ง (ฟาน) เลียงผา หมีขอ หมีควาย ชะมด เสือกระรอก กวาง สมเสร็จ (อาจสูญพันธุ์แล้ว) หมูดิน หมูหริ่ง (หมูตีนหมา) งู (มากชนิด) นกกะฮัง นกเงือก

ปลากระเบน

สัตว์ทะเล พบบริเวณในทะเล ชายหาด สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม มีพะยูน โลมาหัว ขวดธรรมดา โลมาหัวขวดมลายู สัตว์เลื้อยคลานมีเต่ามะเฟือง เต่าตนุ เต่ากระ ปลาปักเป้าทะเล ปลากระทงแดง ปลากะพง ปลาไหลทะเล ปลากระบอก ปลา จะละเม็ดดํา ปลาอินทรี ปลาโอ ปลาสินสมุทร ปลานกแก้ว ปลาสาก ปลาสิงโต ปลาโนรี ปลาผีเสื้อ ปลากระเบน ปลาเหลืองปล้อง ม้านํ้า กุ้งมังกร กุ้งชีแฮ้ กั้ง ปูหิน ปูเสฉวน ปูม้า ปูลม หอยป่าอื้อ หอยฝาชี หอยมงกุฎ หมึกกระดอง หมึก ยักษ์ หมึกกล้วย ปะการังลายกลีบดอกไม้ ปะการังดอกกะหลํ่า ปะการังผิวเกล็ด นํ้าแข็ง

ลิงลม

ค่างแว่นถิ่นใต้

อีเห็น

สัตว์บกตามเกาะในทะเล มีนางอายหรือลิงลม ค่างแว่นถิ่นใต้ กระจง

ควาย หมูป่า อีเห็น พญากระรอก ค้างคาวชนิดต่าง ๆ นกยางทะเล นกออก เหยี่ยวแดง เหยี่ยวรุ้ง นกชาปิไหน นกเงือกกรามข้าง นกแก๊ก นกกาฮัง นก กระเต็น นกขมิ้นน้อย นกเขียวคราม นกแอ่นกินรัง นกแอ่นหางสี่เหลี่ยม นก นางแอ่นแปซิฟิก นกกระสาใหญ่ นกโจรสลัด สัตว์เลื้อยคลาน มีงูเหลือม ตะกวด ตัวเงินตัวทอง สัตว์สะเทินนํ้าสะเทินบก กบภูเขาหรือเขียดแลว กบหนอง แมลง ผีเสื้อมรกตธรรมดา ผีเสื้อลายขีดนํ้าเงินลายขอ ผีเสื้อสะพายขาวปีกโค้ง สัตว์ นํ้าบนเกาะ มีตะพาบนํ้า ปูนํ้าตก กุ้งก้ามกราม

2. การวิเคราะห์ทางกายภาพ ปัจจัยที่เกิดจากธรรมชาติ พื้นที่มีโอกาสเกิดดินถล่มปานกลาง พื้นที่มีโอกาสเกิดดินถล่มตํ่า

2.8 ธรณีพิบัติภัย 2.8.1 ดินถล่ม

จากการศึกษาพบว่า พื้นที่เสี่ยงภัย ดินถล่มของจังหวัดสตูล ส่วนใหญ่ อยู่บริเวณที่มีลักษณะเป็นพื้นที่ภูเขาสูง ธรณีวิทยาเป็นหินอัคนีประเภท หินแกรนิตซึ่งผุพังให้ชั้นดินหนา พื้นที่โดยรอบโครงการจึงอยู่ใน พื้นที่เสี่ยงดินถล่ม ตํ่า - ปานกลาง

อ้างอิงจาก: http://www.dmr.go.th/download/digest/รายงานจําแนกเขต_สตูล.pdf

2. การวิเคราะห์ทางกายภาพ ปัจจัยที่เกิดจากธรรมชาติ

หลุมยุบที่เกิดจากโพรงหินปูน

2.8 ธรณีพิบัติภัย 2.8.2 หลุมยุบ

หลุมยุบเดิม ภูเขาหินปูน พื้นที่มีโอกาส เกิดหลุมยุบสูง พื้นที่มีโอกาส เกิดหลุมยุบ

ตะกอนดินไหลเข้า เกิดช่องว่างในชั้น ดินเหนียว ในโพรงหินปูน

ช่องว่างขยายตัว ดินชั้นบนพังลงมา

หลุมยุบที่เกิดจากโพรงทรายใต้ดิน

ทิศทางการ ไหลของนํ้า ใต้ดิน

นํ้าใต้ดินพัดตะกอนทรายลงสู่ แม่นํ้าทําให้เกิดโพรงใต้ดิน

ทิศทางการ ไหลของนํ้า ใต้ดิน

เพดานโพรงพังลงมาทําให้เกิดหลุมยุบ

ตําแหน่งหลุมยุบเกิดขึ้นง่ายใน บริเวณที่มีรอยแตกหรือช่องว่างในประเภท หินปูน ซึ่งสาเหตุอาจเกิดจาก การสูบนํ้าใต้ ดิน แรงสั่นสะเทือนจากแผ่นดินไหวหรือ ยานพาหนะที่สัญจรไปมาในบริเวณ ใกล้เคียง อ้างอิงจาก: http://www.dmr.go.th/download/digest/รายงานจําแนกเขต_สตูล.pdf

3. การวิเคราะห์คุณค่าทางกายภาพ

การเข้าถึง ความสูง ความชัน มรดกทาง ธรณีวิทยา แหล่งนํ้า

ขอบเขตโครงการ ขอบเขตอนุรักษ์

แนวเสาไฟฟ้า

ความเข้มข้นคุณค่าทางกายภาพระดับ 1 พืชพรรณ

ความเข้มข้นคุณค่าทางกายภาพระดับ 2 ความเข้มข้นคุณค่าทางกายภาพระดับ 3

ความเข้มข้นคุณค่าทางกายภาพระดับ 4 จุดค้นพบฟอสซิล 10.0

50.0

100.0

200.0

4. การวิเคราะห์ทางสุนทรียภาพ

4.1 การวิเคราะห์ทาง สุนทรียภาพระดับมหภาค

อ. ทุ่งหว้า

1

*

1

ทัศนียภาพจากอ. ทุ่งหว้าไปพื้นที่โครงการ

2

* ทัศนียภาพจากอ. ละงูไปพื้นที่โครงการ

** 2

*

อ. ละงู 0.0

5.0

10.0

30.0

ตัวเมืองอําเภอ จุดหมายตา จุดมุมมองรับรู้ 50.0

HP LP WL BL

4. การวิเคราะห์ทางสุนทรียภาพ 4.2 การวิเคราะห์ทาง สุนทรียภาพระดับจุลภาค

#

*

จุดค้นพบฟอสซิล จุดหมายตาที่ไม่ดี จุดหมายตาที่ดี จุดมุมมองรับรู้ จุดมุมมองรับรู้ในมุมกว้าง

*

สุนทรียภาพสวนปาล์ม/ ยาง สุนทรียภาพบ่อขุด สุนทรียภาพริมคลอง

#

สุนทรียภาพภูเขาหินโผล่ สุนทรียภาพกําแพงดิน สุนทรียภาพเนินสวนปาล์ม ขอบเขตโครงการ ขอบเขตอนุรักษ์

* * # #

ระดับสูงสุดของพื้นที่ ระดับตํ่าสุดของพื้นที่ ค่าระดับนํ้า ค่าระดับล่างสุด

* #

## #

#

แนวเสาไฟฟ้า

10.0

50.0

100.0

200.0

สุนทรียภาพสวนปาล์ม/ ยาง

Site

การเรียงแถวของต้นปาล์มและต้นยางคล้าย Corridor ที่พาไปสู่ ภูเขาฟอสซิล ยิ่งส่งเสริมให้ภูเขามีความยิ่งใหญ่มากขึ้น

สุนทรียภาพบ่อขุด

บ่อขุดคล้ายเป็น Foreground นําไปสู่ภูเขาฟอสซิล อีกทั้ง ยังเป็นจุดแสดงลําดับชั้นหินจากอ่อนขึ้นไปแก่ เป็นจุดที่ คล้ายการจําลองดันตัวของแผ่นเปลือกโลก ทําให้ชั้นหิน เก่าแก่ปรากฎขึ้นมา

Site

สุนทรียภาพริมคลอง

พื้นที่ต่อเนื่องของชั้นหินยุคออร์โดวิเชียนที่อยู่บริเวณลําคลอง ซึ่งได้รับความร่มรื่น จําลองบรรยากาศสภาพพื้นที่โบราณที่ ชั้นหินนี้เคยอยู่ใต้ทะเลมาก่อนที่จะเกิดการดันตัวขึ้นมา ซึ่งยัง สามารถพบฟอสซิลบริเวณชั้นหินนี้ได้ด้วยเช่นกัน

Site

สุนทรียภาพภูเขาหินโผล่

ภูเขาฟอสซิล ซึ่งเป็นจุดสูงสุดในพื้นที่โครงการ อีกทั้งยังปรากฎ ลวดลายฟอสซิลสโตมาโตไลต์ยิ่งช่วยส่งเสริมความโดเด่นของภูเขา บอกเล่าเรื่องราวในอดีตของโลกหลายล้านปี อีกทั้งยังเป็นจุดที่ สามารถมองเห็นทิวเขาระยะไกลโดยรอบ ซึ่งเกิดในยุคออร์โดวิเชียน

Site

สุนทรียภาพกําแพงดิน

พื้นที่เนินซึ่งถูกตัดดินเพื่อปรับระดับให้ราบเสมอพื้นถนน ทําให้เห็นเป็นแนว ดินคล้ายกําแพงธรรมชาติ ทําให้ผู้พบเห็นเหมือนได้สัมผัสกับทรัพยากร ดินทางธรณีวิทยาในชั้นที่ลึกลงไปที่โดยปกติมาสามารถเห็นได้ อีกทั้งยังมี Background เป็นภูเขายุคออร์โดวิเชียนขนาดใหญ่เบื้องหลังที่ช่วย ส่งเสริมบรรยากาศ

Site

สุนทรียภาพเนินสวนปาล์ม

Site

การเรียงแถวของต้นปาล์ม และรูปทรงที่เป็นเอกลักษณ์ รวมถึงบรรยากาศ ป่าดิบชื้นแบบภาคใต้ ทําให้พื้นมีความรู้สึกเหมือนกําลังผจญภัยในป่าลึก

5. คุณค่าทางความหมายของพื้นที่

คุณค่าทาง กายภาพ ขอบเขตโครงการ

การวิเคราะห์ ทางสุนทรียภาพ

ขอบเขตอนุรักษ์

แนวเสาไฟฟ้า

คุณค่ามรดกทางธรณีวิทยา อันดับ 1 คุณค่ามรดกทางธรณีวิทยา อันดับ 2 คุณค่ามรดกทางธรณีวิทยา อันดับ 3

คุณค่ามรดกทางธรณีวิทยา อันดับ 4 คุณค่ามรดกทางธรณีวิทยาทางภูมิทัศน์ และวิถีชีวิต จุดค้นพบฟอสซิล 10.0

50.0

100.0

200.0

ขอบเขตโครงการ

6. ศักยภาพและข้อจํากัดของพื้นที่

ขอบเขตพื้นที่กันชน เส้นทางรถยนต์

*

จุดหมายตา

แนวเข้า - ออกพื้นที่

จุดมุมมองรับรู้ในมุมกว้าง

แนวต้นไม้ทึบ

แนวป้องกันแบบทึบ

แนวต้นไม้โปร่ง

เส้นทางเดินเท้า แนวเสาไฟฟ้า

ศักยภาพ • พื้นที่ติดคลอง ธรรมชาติ พัฒนา เป็นพื้นที่พักผ่อนและ กิจกรรมกลางแจ้งได้

พื้นที่ต้องปรับ หน้าดิน

ข้อจํากัด • คลองมีระดับตื้น สามารถเดินข้ามไป ยังที่อีกฝั่งได้ จึงต้อง มีการสร้างแนว ป้องกันเข้า - ออก เพิ่มเติม

จุดค้นพบฟอสซิล

ศักยภาพ • พื้นที่พบซากดึกดําบรรพ์ (นอกเขตคุ้มครอง) พัฒนาเป็นพื้นที่เรียนรู้ได้ • ติดคลองธรรมชาติ พัฒนาเป็นพื้นที่นันทนาการได้ ข้อจํากัด • คลองมีระดับตื้น สามารถเดินข้ามไปยังที่อีกฝั่งได้ จึงต้องมีการสร้างแนวป้องกันเข้า - ออกเพิ่มเติม ศักยภาพ • พื้นที่สวนปาล์มค่อนข้างราบ พัฒนาเป็นที่เรียนรู้ ทางธรรมชาติได้ ข้อจํากัด • สามารถรับรู้ทิศทางได้ยาก จึงต้องมีการกําหนด เส้นทางสัญจรที่ชัดเจน

*

*

ข้อจํากัด • เป็นบริเวณที่ได้รับแดดช่วงบ่ายโดยตรง จะทําให้ บริเวณนี้มีความร้อนมากเป็นพิเศษ

ข้อจํากัด • เป็นบริเวณที่มีลักษณะเป็นที่ราบและที่ราบชัน จึงต้องมีการสร้างเส้นทาง สัญจรให้เหมาะสมกับพื้นที่

ข้อจํากัด • สามารถรับรู้ทิศทางได้ยาก จึงต้องมีการกําหนด เส้นทางสัญจรที่ชัดเจน อีกทั้งยังสามารพัฒนาได้ อย่างจํากัดเพื่อไม่ให้ก่อเกิดผลกระทบต่อเนินเขา ฟอสซิล ศักยภาพ • พื้นที่บ่อขุดบริเวณหน้าโครงการ เป็นจุดดึงดูความสนใจไปยัง ยอดเขาที่อยู่ด้านหลังได้ และสามารถสร้างกิจกรรมทางนํ้าได้ • ควรเปิดมุมมองโล่งเพื่อสร้างจุดเด่นและการรับรู้พื้น จึงเสนอ ให้มีการเคลื่อนย้ายเสาไฟฟ้าหน้าโครงการออก

ศักยภาพ • แนวสวนปาล์มนําไปสู่เนินเขาฟอสซิลที่มีมุมมองที่ดี ที่สุด พัฒนาเป็นพื้นที่หลักในการชมแนวรอยต่อชั้น หินและฟอสซิลได้

ศักยภาพ • พื้นที่สวนยาง พัฒนาเป็นที่เรียนรู้ทางธรรมชาติได้

ศักยภาพ • พื้นที่สวนปาล์มที่อยู่บนเนินสูง ลาดต่อจากเนินเขา ฟอสซิล สามารถพัฒนาเป็นพื้นที่กิจกรรม กลางแจ้งได้

ศักยภาพ • พื้นที่สวนปาล์มค่อนข้างราบ พัฒนาเป็นจุด รองรับสาธารณูปโภค สาธารณูปการ ของ โครงการได้ • พื้นที่ว่างมีความตํ่า พัฒนาเป็นบ่อเก็บนํ้าได้ ข้อจํากัด • เป็นบริเวณทางโค้งของถนน จึงต้องมีการจัด ทางเข้า - ออกที่ไม่เกิดอันตราย

ข้อจํากัด • พื้นที่คุ้มครองซากดึกดําบรรพ์ จึงต้องมีการกําหนดขอบเขต ความหนักเบาในการทํากิจกรรมและการสร้างสิ่งอํานวยความ สะดวกเท่าที่จําเป็นเท่านั้น ศักยภาพ • พื้นที่มีการปรับระดับเป็นพื้นที่ราบบริเวณกว้าง มีศักยภาพที่จะพัฒนาเป็น ส่วน ต้อนรับ และจุดรองรับสาธารณูปโภค สาธารณูปการ ของโครงการ ข้อจํากัด • พื้นที่อยู่บริเวณทางโค้งของถนนพอดี จึงต้องมีการจัดเส้นทางจราจรที่ไม่เกิด อันตรายต่อการเข้า - ออกโครงการและผู้ใช้ถนนสาธารณะ

10.0

50.0

100.0

200.0

o ที่มาและความสําคัญของโครงการ o การวิเคราะห์พื้นที่ o การวิเคราะห์ผใู้ ช้สอย o แนวคิดในการออกแบบ o ผลงานการออกแบบ o อ้างอิง

1. ผู้ใช้สอย

จังหวัดสตูลเป็น 1 ใน 4 จังหวัดของประเทศไทยที่มีประชากรส่วนใหญ่ 76% นับถือศาสนาอิสลาม ที่มีเชื้อสายจากมลายูภายใต้อิทธิพลของสุลต่านแห่งไทรบุรีในอดีต ส่วนใหญ่ประกอบอาชีพการทําสวน ยางพารา การทํานา การทําสวนปาล์มนํ้ามัน การทําประมง การทําสวน

นอกจากนั้นพื้นที่อุทยานธรณีสตูลยังมีชนกลุ่มน้อยที่ เรียกว่า ชาวป่า เงาะหรือซาไก ซึ่งยังมีวิถีชีวิตใช้ชีวิตอยู่ในป่า และชาวเลหรือชาวไทยใหม่

อ้างอิงจาก: http://www.dmr.go.th/download/article/article_20180703141332.pdf

1. ผู้ใช้สอย

นักท่องเที่ยวที่เข้ามาท่องเที่ยวในจังหวัดส่วนใหญ่มีจุดหมาย หลักอยู่ที่เกาะหลีเป๊ะ โดยจากปริมาณนักท่องเที่ยวที่เดินทางผ่าน ท่าเรือปากบารา หรือท่าเรือหลักจํานวน 1,500-2,000 คน/วัน แบ่งเป็น

อุทยานธรณีสตูล (อยู่ระหว่างการก่อสร้าง)

30%

450 – 600 คน/ วัน

กลุ่มนักเรียน/ นักศึกษา ท่องเที่ยวเชิงนิเวศ

อ้างอิงจาก: https://www.prachachat.net/local-economy/news-132950

2. การวิเคราะห์ผู้ใช้สอย

กลุ่มนักเรียน นักศึกษา (จากหลักเกณฑ์ของ UNESCO)

• • • •

ระดับประถม ระดับมัธยม ระดับอุดมศึกษา ผู้ทุพพลภาพ

2.1 ผู้ใช้งานหลัก

มัคคุเทศก์ท้องถิ่น

(1:30 จาก หลักเกณฑ์ของ UNESCO)

• มัคคุเทศก์แหล่งท่องเที่ยวทาง ธรรมชาติ • มัคคุเทศก์วัฒนธรรมท้องถิ่น • มัคคุเทศก์เดินป่า

พนักงานดูแลโครงการ

(จํานวน 10 – 14 คน อ้างอิงจากกรณีศึกษา)

• • • •

เจ้าหน้าที่เบื้องหน้า เจ้าหน้าที่เบื้องหลัง เจ้าหน้าที่เชี่ยวชาญทางธรณีวิทยา เจ้าหน้าที่ส่วนบํารุงรักษา

2. การวิเคราะห์ผู้ใช้สอย

2.2 ผู้ใช้งานรอง

กลุ่มนักวิจัย

กลุ่มนักท่องเที่ยว

(จากหลักเกณฑ์ของ UNESCO)

• ชาวไทย • ชาวต่างชาติ • ผู้ทุพพลภาพ

(จากหลักเกณฑ์ของ UNESCO)

คนในท้องถิ่นบริเวณที่ตั้งโครงการ

• ชาวไทย (กลุ่มเพื่อน/ กลุ่มครอบครัว) • ชาวต่างชาติ (กลุ่มเพื่อน/ กลุ่มครอบครัว) • ผู้ทุพพลภาพ

(จากหลักเกณฑ์ของ UNESCO)

• เกษตรกรสวนยาง/ ปาล์ม • ผู้ค้าขายผลิตภัณฑ์ท้องถิ่น

ช่วงเวลาที่ผู้ใช้งานแต่ละประเภทจะเข้ามาใช้พื้นที่โครงการ ช่วงเวลาที่มีแนวโน้มที่จะมี ผู้ใช้งานมากที่สุด คือ ช่วงเดือนมกราคม – เมษายน และ เดือนตุลาคม – ธันวาคม ตรงกับ ช่วงฤดูร้อนซึ่งเป็นฤดูกาลท่องเที่ยว ในช่วงเวลาอื่น จะเป็นผู้ใช้งานในกลุ่มนักเรียน/ นักศึกษา ที่มีจํานวนมากที่สุดเพราะตรงกับช่วงเปิดภาคการศึกษา

2. การวิเคราะห์ผู้ใช้สอย 2.3 ช่วงเวลากิจกรรม (รายปี) JAN

FEB

กลุ่มผู้ดูแลพิพิธภัณฑ์

กลุ่มผู้เยี่ยมชม

H กลุ่มนักเรียน/ นักศึกษา

I

MAR G

APR

MAY

JUN

JUL

H

ระดับอุดมศึกษา

จํา น ว น น้ อ ย

กลุ่มนัก ท่องเที่ยว พนักงานดูแล โครงการ มัคคุเทศก์ ท้องถิ่น คนในท้องถิ่น

สวนยาง สวนปาล์ม

SEP

OCT H

ระดับประถม - มัธยม

กลุ่มนักวิจัย

AUG

จํา น ว น ไ ม่ แ น่ น อ น

NOV I

G

DEC H

ภายในช่วงเวลาเปิดทําการของพิพิธภัณฑ์ ตั้งแต่ 8.00 – 18.00. ช่วงเวลาที่ผู้ใช้งาน จะเข้ามาใช้พื้นที่โครงการมากที่สุด คือ ช่วงเวลา 10.00 – 12.00 น. โดยเป็นกลุ่มนักเรียน/ นักศึกษา ช่วงเวลารองลงมาคือ 13.00 - 16.00 น. เนื่องจากกลุ่มผู้ใช้งานจะเลือกไปสถานที่ ท่องเที่ยวแห่งอื่นภายในอุทยานมากกว่า 1 แห่ง โดยแบ่งเวลาเดินทางไปแต่ละพื้นที่เป็นเวลา ช่วงเช้าและบ่าย

2. การวิเคราะห์ผู้ใช้สอย 2.4 ช่วงเวลากิจกรรม (รายวัน) 8.00

9.00

10.00

กลุ่มผู้ดูแลพิพิธภัณฑ์

กลุ่มผู้เยี่ยมชม

H กลุ่มนักเรียน/ นักศึกษา

ระดับประถม - มัธยม ระดับอุดมศึกษา

กลุ่มนักวิจัย กลุ่มนัก ท่องเที่ยว พนักงานดูแล โครงการ มัคคุเทศก์ ท้องถิ่น คนในท้องถิ่น

สวนยาง สวนปาล์ม

11.00

12.00

I

H

G

13.00

14.00 M

E

D

15.00 I

U

16.00 M

17.00

18.00

คนในท้องถิ่น

กลุ่มนักท่องเที่ยว

ผู้ใช้งานรอง กลุ่มนักวิจัย

พนักงานดูแลโครงการ

มัคคุเทศก์ท้องถิ่น

ผู้ใช้งานหลัก กลุ่มนักเรียน นักศึกษา

ผู้ใช้งาน ที่จอดรถ

หลัก

ส่วนนัทนาการ

จุดชมซากดึกดําบรรพ์

เส้นทางเฉพาะ นักวิจัย

เส้นทางท่องเที่ยว เชิงนิเวศ

พื้นที่ใช้งาน เส้นทางเรียนรู้ ธรณีวิทยา

พื้นที่ธรรมชาติ

ส่วนซ่อมบํารุง

ส่วนงานบริหาร

จุดประสงค์ ส่วนนันทนาการ

ส่วนการเรียนรู้

ส่วนบริการผู้ เยี่ยมชม

บริการผู้เยี่ยม ชมพิพิธภัณฑ์

การท่องเที่ยว เชิงนิเวศ

การวิจัย/ แลกเปลี่ยน ความรู้

การเรียนรู้ เพื่อเพิ่มทักษะ

การเรียนรู้ ระดับพื้นฐาน

ที่จอดรส่วน ดูแลรักษา

ที่จอดผู้ ทุพพลภาพ

ที่จอด รถยนต์

ที่จอด รถทัวร์

รถส่วนดูแล รักษา

รถยนต์ ส่วนบุคคล

รถตู้

รถทัวร์

การเข้าถึง พื้นที่คุ้มครองซากดึกดําบรรพ์

ระดับประถม

ระดับมัธยม

ระดับอุดมศึกษา

ผู้ทุพพลภาพ

มัคคุเทศก์แหล่ง ท่องเที่ยวธรรมชาติ

มัคคุเทศก์ วัฒนธรรมท้องถิ่น

มัคคุเทศก์เดินป่า

เจ้าหน้าที่เบื้องหน้า

เจ้าหน้าที่เบื้องหลัง

เจ้าหน้าที่เชี่ยวชาญ ทางธรณีวิทยา

เจ้าหน้าที่ส่วน บํารุงรักษา

ชาวไทย

ชาวต่างชาติ

ผู้ทุพพลภาพ

ชาวไทย

ชาวต่างชาติ

ผู้ทุพพลภาพ

เกษตรกรสวนยาง/ ปาล์ม

ค้าขายผลิตภัณฑ์ ท้องถิ่น

รอง

2. การวิเคราะห์ผู้ใช้สอย

2.5 ขีดความสามารถในการรองรับของพื้นที่

ขีดจํากัดในการรองรับนักท่องเที่ยว ได้ทําการศึกษาจาก อุทยานใกล้เคียงพื้นที่โครงการ พบว่ามีการจํากัดนักท่องเที่ยวไว้ ที่จํานวน 200 คน/ วัน ในการท่องเที่ยวที่แหล่งท่องเที่ยวทาง ธรรมชาติ เข้าชมฟอสซิสอ่าวโต๊ะบ๊ะไม่เกิน 20 คน การศึกษาจากกรณีศึกษาที่ Chengjieng Fossil Site ที่มี การพัฒนาพื้นที่เป็นพิพิธภัณฑ์ด้วยส่วนหนึ่ง มีความสามารถใน การรับนักท่องเที่ยว 100,000 คน/ ปี จะเฉลี่ยอยู่ที่ 274 คน/ วัน จึงได้นําแนวทางขีดจํากัดในการรองรับนักท่องเที่ยวมา ประยุกต์ใช้ในพื้นที่โครงการ ดังนี้

• ความสามรถในการรองรับของแหล่งธรณีวิทยา กําหนดไว้ที่ 300 คน/ วัน • การเข้าชมกลุ่มใหญ่ ไม่เกิน 20 คน/ 30 นาที • การเข้าชมกลุ่มเล็ก ไม่เกิน 5 คน/ 45 นาที

จากรายงานผลการตรวจติดตามการดําเนินงานตามภารกิจ ของหน่วยงานในพื้นที่จังหวัดสตูล

จาก Chengjieng Fossil Site Management Report

3. การวิเคราะห์ขนาดพื้นที่ใช้สอย • • • • •

พื้นที่จัดแสดงคํานวณจากปริมาณผู้ใช้งานพื้นที่เฉลี่ย/ วัน ช่วงเวลาที่เปิดให้เข้าใช้งานพื้นที่โครงการ 8.00 – 18.00 น. ปริมาณผู้ใช้งานพื้นที่เฉลี่ย/ ชั่วโมง = 300/10 ช่วงเวลา Rush Hour 10.00 – 12.00 น. มีผู้ใช้งานพื้นที่เฉลี่ย ช่วงเวลา Peak Hour จากปริมาณผู้ใช้งานที่พื้นที่รองรับได้สูงสูด

= 300 คน/ วัน = 10 ชั่วโมง = 30 คน/ ชั่วโมง = 200 คน/ ชั่วโมง = 300 คน/ ชั่วโมง พื้นที่สําหรับติดป้ายให้ความรู้จะอยู่ขนาด 0.50 – 1.80 ตร.ม./ ป้าย

พื้นที่ในการใช้งาน 1 คน/ 1 ตร.ม.

Rush Hour

พื้นที่ใช้งาน Rush Hour พื้นที่สัญจร 30% พื้นที่รวม

Peak Hour

พื้นที่ใช้งาน Peak Hour พื้นที่สัญจร 30% พื้นที่รวม

= 200 x 1 ตร.ม. = 200 ตร.ม. = 200 x 30/ 100 ตร.ม. = 60 ตร.ม. = 200 + 60 = 260 ตร.ม. = 300 x 1 ตร.ม. = 300 ตร.ม. = 300 x 30/ 100 ตร.ม. = 90 ตร.ม. = 300 + 90 = 390 ตร.ม.

พื้นที่สําหรับติดป้าย Pop-up จะอยู่ขนาด 0.50 x ความยาวป้าย ตร.ม./ ป้าย

4. ขนาดพื้นที่ใช้สอย 4.1 ส่วนบริการผู้เยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์ • • • • •

ที่จอดรถบัส 7 คัน ที่จอดรถยนต์ 35 คัน ที่จอดรถผู้พิการ 4 คัน ที่จอดรถ Shuttle Bus 6 คัน พื้นที่รับ – ส่ง

อาคารพิพิธภัณฑ์ • พื้นที่ต้อนรับ • ประชาสัมพันธ์ • ร้านอาหาร • ร้านค้าผลิตภัณฑ์ชุมชน • ห้องละหมาด (แยกชาย/ หญิง) • ห้องนํ้า (ชาย 10/ หญิง 10/ ผู้พิการ 2 ห้อง) • ห้องปฐมพยาบาล (6 เตียง) รวมขนาดพื้นที่ (+ พื้นที่สัญจร 30%)

4.2 ส่วนการเรียนรู้และพิพิธภัณฑ์ ขนาดพื้นที่ 470 ตร.ม.

392 ตร.ม.

120 ตร.ม.

72 ตร.ม.

100 ตร.ม.

400 ตร.ม.

10 ตร.ม.

175 ตร.ม.

72 ตร.ม.

100 ตร.ม.

76 ตร.ม.

200 ตร.ม.

2,843 ตร.ม.

อาคารพิพิธภัณฑ์ • ห้อง Auditorium 100 ที่นั่ง • พื้นที่จัดนิทรรศการถาวร (จัดเก็บฟอสซิล) • พื้นที่จัดนิทรรศการหมุนเวียน • ห้องปฏิบัติการธรณีวิทยา • ห้องเก็บตัวอย่าง • ห้องสมุด พื้นที่ภายนอก • เนินเขา - จุดชมชั้นหิน - ศาลาพักผ่อน - เส้นทางเรียนรู้ธรณีวิทยา • Ordovician – Silurian Park (บ่อขุด) - เส้นทางเรียนรูซ ้ ากดึกดําบรรพ์ • Fossil Park - เส้นทางเรียนรู้ธรณีวิทยา รวมขนาดพื้นที่ (+ พื้นที่สัญจร 30%)

ขนาดพื้นที่ 100 ตร.ม.

507 ตร.ม.

255 ตร.ม.

220 ตร.ม.

100 ตร.ม.

230 ตร.ม.

31,880 ตร.ม.

140 ตร.ม.

36 ตร.ม.

12,390 ตร.ม.

20,800 ตร.ม.

86,655 ตร.ม.

4. ขนาดพื้นที่ใช้สอย 4.3 ส่วนนันทนาการ • • • • • • • • •

ลานกิจกรรมกลางแจ้ง Amphitheater Geo Playground ผ่าจําลอง จุดชมวิว ท่าเรือคายัค 2 จุด ศาลาพักผ่อน 7 จุด อาคารบริการนักท่องเที่ยว เส้นทางท่องเที่ยวเชิงนิเวศ

4.4 ส่วนงานบริหาร ขนาดพื้นที่ 300 ตร.ม.

200 ตร.ม.

50 ตร.ม.

40 ตร.ม.

40 ตร.ม.

20 ตร.ม.

216 ตร.ม.

72 ตร.ม.

Geo Camp • ลานกางเต็นท์ (300 คน) • ลานกิจกรรมรอบกองไฟ • บ้านพัก 10 หลัง

1,020 ตร.ม.

130 ตร.ม.

150 ตร.ม.

รวมขนาดพื้นที่ (+ พื้นที่สัญจร 30%)

2,909 ตร.ม.

พื้นที่ส่วนสํานักงาน คลังเก็บของพิพิธภัณฑ์ ห้องรับรอง VIP เส้นทางสงวนเฉพาะเจ้าหน้าที่และนักวิจัย

• • • •

รวมขนาดพื้นที่ (+ พื้นที่สัญจร 30%)

5.5 ส่วนซ่อมบํารุง • • • • • • • •

ขนาดพื้นที่ 65 ตร.ม.

40 ตร.ม.

30 ตร.ม.

175 ตร.ม.

ขนาดพื้นที่

200 ตร.ม. ห้องควบคุมระบบ 50 ตร.ม. อาคารซ่อมบํารุง 140 ตร.ม. แผนกศิลป์ 45 ตร.ม. ห้องพักเจ้าหน้าที่ 30 ตร.ม. ห้องนํ้าเจ้าหน้าที่ (ชาย 5/ หญิง 5) 15 ตร.ม. บ้านพักเจ้าหน้าที่ 72 ตร.ม. ที่จอดรถส่วนซ่อมบํารุง 4 คัน ที่จอดรถเจ้าหน้าที่ (รถยนต์ 5 คัน/ จักรยานยนต์ 10 คัน) 93 ตร.ม.

รวมขนาดพื้นที่ (+ พื้นที่สัญจร 30%)

839 ตร.ม.

4. ขนาดพื้นที่ใช้สอย

รวมขนาดพื้นที่โครงการทั้งหมด

ส่วนบริการผู้เยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์

ส่วนงานบริหาร

พื้นที่สวน

ส่วนการเรียนรู้และพิพิธภัณฑ์

ส่วนซ่อมบํารุง

พื้นที่ฟื้นฟูป่าไม้

ส่วนนันทนาการ

4.6 พื้นที่สวน • • •

191,076 ตร.ม. (110 ไร่ 1 งาน 64.25 ตร.ว.)

ขนาดพื้นที่

สวนยาง สวนปาล์ม บ่อเก็บนํ้า

15,370 ตร.ม.

27,070 ตร.ม.

3,590 ตร.ม.

รวมขนาดพื้นที่

20%

1%

60,697 ตร.ม.

45%

32% 4.7 พื้นที่ฟื้นฟูป่าไม้

ขนาดพื้นที่

37,197 ตร.ม.

2%

o ที่มาและความสําคัญของโครงการ o การวิเคราะห์พื้นที่ o การวิเคราะห์ผใู้ ช้สอย o แนวคิดในการออกแบบ o ผลงานการออกแบบ o อ้างอิง

วัตถุประสงค์ของโครงการ

1. เพื่อการอนุรักษ์ทรัพยากรทาง ธรณีวิทยา

2. เพื่อพัฒนาเป็นศูนย์การเรียนรู้ ด้านธรณีวิทยา

3. เพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยว เชิงธรณีวิทยา

(ชัยสิทธิ์ เครือสอน, 2561. ข้อเสนอแนวทางการบริหารจัดการแหล่งธรณีวิทยาเขานุ้ย อําเภอละงู จังหวัดสตูล: ออนไลน์)

1. แนวคิดในการกําหนดวิสัยทัศน์ของโครงการ 1.1 วิสัยทัศน์ในการกําหนด ขอบเขตการใช้พื้นที่

ขอบเขตโครงการ

แนวทางการอนุรักษ์

ขอบเขตอนุรักษ์ แนวเสาไฟฟ้า

พื้นที่อนุรักษ์มรดกทางธรณีวิทยา พื้นที่อนุรักษ์พื้นที่ธรรมชาติเดิม พื้นที่ควบคุมการใช้ประโยชน์จาก ทรัพยากรธรรมชาติ พื้นที่เพื่อการพัฒนาสาธารณูปโภค ของโครงการ พื้นที่เกษตรกรรม จุดค้นพบฟอสซิล อ้างอิงรูปจาก: https://www.openbookpublishers.com/10.11647/OBP.0177.13.pdf

10.0

50.0

100.0

200.0

1. แนวคิดในการกําหนดวิสัยทัศน์ของโครงการ

พื้นที่ธรรมชาติเดิม พื้นที่สวนยาง (ภูมิประเทศเดิม)

พื้นที่ธรรมชาติเดิม

1.1 วิสัยทัศน์ในการกําหนด ขอบเขตการใช้พื้นที่ 1.1.1 พื้นที่หลักในการ อนุรักษ์ (Core Zone)

พื้นที่ธรรมชาติเดิม จุดเชื่อมต่อคลองธรรมชาติ

แนวคิดการจัดการ เป็นพื้นที่ ๆ มีคุณค่าหรือ ทรัพยากรที่สําคัญที่ต้องได้รับ การอนุรักษ์สูงสุด ทําให้มีกิจกรรม ที่เกิดในบริเวณนี้ไม่มากนัก ขอบเขตโครงการ ขอบเขตอนุรักษ์

แนวเสาไฟฟ้า

แนวทางการจัดการ ü จํากัดจํานวนผู้เข้าชม ü อนุญาตให้มีการก่อสร้างสิ่งอํานวยความ สะดวกแบบไม่ถาวร ขนาดเล็ก เท่าที่จําเป็น ü จัดทําแนวเขตบริเวณตัวแหล่งเพื่อป้องกันการ สัมผัสจากผู้เยี่ยมชม ü เน้นกิจกรรมส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ

ชั้นหินต่อเนื่อง ซากฟอสซิล จุดเชื่อมต่อคลองธรรมชาติ

พื้นที่อนุรักษ์มรดกทางธรณีวิทยา

ชั้นหินแบบฉบับ (เขตคุ้มครอง)

พื้นที่อนุรักษ์พื้นที่ธรรมชาติเดิม

ชั้นหินแบบ (เขตคุ้มครอง)

จุดค้นพบฟอสซิล

✕ ห้ามมีการสัญจรโดยพาหนะยานยนต์ที่ ก่อให้เกิดมลพิษ ✕ ห้ามทํากิจกรรมที่จะก่อให้เกิดความเสียหาย หรือผลกระทบต่อพื้นที่ เช่น การปรับสภาพ พื้นที่เพื่อการพัฒนา

10.0

50.0

100.0

200.0

1. แนวคิดในการกําหนดวิสัยทัศน์ของโครงการ 1.1 วิสัยทัศน์ในการกําหนด ขอบเขตการใช้พื้นที่

พื้นที่สวนปาล์ม (ปรับพื้นที่ราบ)

1.1.2 พื้นที่กันชน (Buffer Zone)

แนวทางการจัดการ

แนวคิดการจัดการ พื้นที่อนุญาตให้คนในท้องถิ่นเข้าไปใช้ ประโยชน์จากทรัพยากรในพื้นที่ในการ ดํารงชีวิตได้ ซึ่งยังเป็นการรักษาความสัมพันธ์ ระหว่างคนกับธรรมชาติที่อยู่ในพื้นที่นั้นให้มี ความยั่งยืน ซึ่งเป็นหัวใจหลักของการอนุรักษ์ ขอบเขตโครงการ ขอบเขตอนุรักษ์

แนวเสาไฟฟ้า

พื้นที่ควบคุมการใช้ประโยชน์จาก ทรัพยากรธรรมชาติ จุดค้นพบฟอสซิล

พื้นที่สวนยาง (ภูมิประเทศเดิม) พื้นที่สวนปาล์ม (ปรับพื้นที่ราบ)

ü พัฒนาเส้นทางที่สามารถรองรับผู้เข้าชม ได้มากขึ้นได้อย่างสะดวก มีขนาดเล็กและ กลมกลืนกับธรรมชาติ ü ให้มีการก่อสร้างสิ่งอํานวยความสะดวกที่ จําเป็นต่อการทํากิจกรรมอย่างเหมาะสม โดยเป็นไปตามข้อกําหนดการก่อสร้างใน พื้นที่ลาดชัน และไม่ขวางเส้นทางนํ้า เช่น ลานกางเต็นท์ ห้องนํ้า ที่จอดรถ ü คงพื้นที่เกษตรบางส่วนเพื่อการเรียนรู้วิถี ชีวิตท้องถิ่นที่แสดงความสัมพันธ์ต่อการ พึ่งพาทรัพยากรในพื้นที่ และส่งเสริมให้เกิด การสร้างงานจากการท่องเที่ยวและความ ร่วมมือในการอนุรักษ์จากคนท้องถิ่น ✕ ลดขนาดพื้นที่สวนปาล์ม เพื่อลดผลกระทบ จากการทําเกษตรที่ต้องมีการโค่นปาล์ม เมื่อผลผลิตน้อยลง โดยฟื้นฟูเป็นพื้นที่ป่า ไม้โดยการใช้พืชพรรณท้องถิ่น

10.0

50.0

100.0

200.0

1. แนวคิดในการกําหนดวิสัยทัศน์ของโครงการ

พื้นที่ ๆ มีการปรับสภาพเป็นพื้นที่ราบ

1.1 วิสัยทัศน์ในการกําหนด ขอบเขตการใช้พื้นที่ 1.1.3 พื้นที่รอบนอก (Transition Zone)

แนวทางการจัดการ

แนวคิดการจัดการ พื้นที่ ๆ อยู่รอบนอกสุดที่ อนุญาตให้มีการพัฒนามาก ที่สุด เพื่อส่งเสริมการอนุรักษ์ พื้นที่ให้เกิดประสิทธิภาพสูงสุด ขอบเขตโครงการ ขอบเขตอนุรักษ์ แนวเสาไฟฟ้า

พื้นที่เพื่อการพัฒนาสาธารณูปโภค ของโครงการ

จุดค้นพบฟอสซิล

พื้นที่ ๆ มีการปรับสภาพเป็นพื้นที่ราบ

ü พัฒนาเส้นทางที่สามารถเข้าถึงได้อย่าง รวดเร็ว รองรับพาหนะทุกรูปแบบ และผู้เข้า ชมจํานวนมากได้ ü ให้มีการก่อสร้างสิ่งอํานวยความสะดวก ทุกรูปแบบเพื่อรองรับผู้ใช้งานจํานวนมาก เช่น อาคารพิพิธภัณฑ์ ร้านค้า ห้องนํ้า ศูนย์บริการนักท่องเที่ยว โดยมีลักษณะ สถาปัตยกรรมที่กลมกลืนกับสภาพพื้นที่ โดยรอบ ü เน้นกิจกรรมที่มนุษย์สร้างขึ้น กิจกรรม ท่องเที่ยวที่ไม่อิงธรรมชาติ เช่น พื้นที่จัด แสดง ผ่าจําลอง สนามเด็กเล่น ✕ ควบคุมไม่ให้อาคารหรือสิ่งก่อสร้างใด ๆ มี ความสูงกว่ายอดเขาน้อย และห้ามอยู่ใน ตําแหน่งที่บดบังหรือทําลายภูมิทัศน์ของ พื้นที่

10.0

50.0

100.0

200.0

1. แนวคิดในการกําหนดวิสัยทัศน์ของโครงการ 1.1 วิสัยทัศน์ในการกําหนด ขอบเขตการใช้พื้นที่

พื้นที่อนุรักษ์มรดก ทางธรณีวิทยา

1.1.4 การกําหนดขอบเขต การใช้ประโยชน์ที่ดิน พื้นที่ควบคุมการใช้ ประโยชน์จาก ทรัพยากรธรรมชาติ

พื้นที่เพื่อการฟื้นฟู ป่าไม้ธรรมชาติ

พื้นที่เพื่อการพัฒนา สาธารณูปโภคของ โครงการ

พื้นที่เพื่อการพัฒนา สาธารณูปโภคของ โครงการ

ขอบเขตโครงการ ขอบเขตอนุรักษ์

แนวเสาไฟฟ้า แหล่งนํ้า

จุดค้นพบฟอสซิล

10.0

50.0

100.0

200.0

1. แนวคิดในการกําหนดวิสัยทัศน์ของโครงการ 1.1 วิสัยทัศน์ในการกําหนด ขอบเขตการใช้พื้นที่ ขอบเขตโครงการ ขอบเขตอนุรักษ์ แนวเสาไฟฟ้า เส้นทางรถยนต์ เส้นทางหลักในโครงการ เส้นทางรองในโครงการ เส้นทางธรรมชาติในโครงการ จุดค้นพบฟอสซิล

1.1.5 การกําหนดช่วงชั้น ของพื้นที่นันทนาการและ ระบบเส้นทางสัญจร

• Primitive

(พื้นที่สันโดษ)

• Semi-primitive Non-motorized (พื้นที่กึ่งสันโดษไม่ใช้ยานยนต์)

• Semi-primitive Motorized (พื้นที่กึ่งสันโดษใช้ยานยนต์)

• Roaded Natural

(พื้นที่ธรรมชาติที่มีการพัฒนา)

• Developed

(พื้นที่ธรรมชาติที่มีการพัฒนามาก)

10.0

50.0

100.0

200.0

1. แนวคิดในการกําหนดวิสัยทัศน์ของโครงการ 1.2 วิสัยทัศน์ในการออกแบบ ระบบเส้นทางสัญจร รูปแบบเส้นทางการสัญจร • Primitive (พื้นที่สันโดษ) • Semi-primitive Non-motorized (พื้นที่กึ่งสันโดษไม่ใช้ยานยนต์) • Semi-primitive Motorized (พื้นที่กึ่งสันโดษใช้ยานยนต์) • Roaded Natural (พื้นที่ธรรมชาติที่มีการพัฒนา) • Developed (พื้นที่ธรรมชาติที่มีการพัฒนามาก)

0.0

1.0

2.0

3.0

5.0

1. แนวคิดในการกําหนดวิสัยทัศน์ของโครงการ 1.2 วิสัยทัศน์ในการออกแบบ ระบบเส้นทางสัญจร รูปแบบเส้นทางการสัญจร • Primitive (พื้นที่สันโดษ) • Semi-primitive Non-motorized (พื้นที่กึ่งสันโดษไม่ใช้ยานยนต์) • Semi-primitive Motorized (พื้นที่กึ่งสันโดษใช้ยานยนต์) • Roaded Natural (พื้นที่ธรรมชาติที่มีการพัฒนา) • Developed (พื้นที่ธรรมชาติที่มีการพัฒนามาก)

0.0

1.0

2.0

3.0

5.0

1. แนวคิดในการกําหนดวิสัยทัศน์ของโครงการ 1.2 วิสัยทัศน์ในการออกแบบ ระบบเส้นทางสัญจร รูปแบบเส้นทางการสัญจร • Primitive (พื้นที่สันโดษ) • Semi-primitive Non-motorized (พื้นที่กึ่งสันโดษไม่ใช้ยานยนต์) • Semi-primitive Motorized (พื้นที่กึ่งสันโดษใช้ยานยนต์) • Roaded Natural (พื้นที่ธรรมชาติที่มีการพัฒนา) • Developed (พื้นที่ธรรมชาติที่มีการพัฒนามาก)

0.0

1.0

2.0

3.0

5.0

1. แนวคิดในการกําหนดวิสัยทัศน์ของโครงการ 1.2 วิสัยทัศน์ในการออกแบบ ระบบเส้นทางสัญจร รูปแบบเส้นทางการสัญจร • Primitive (พื้นที่สันโดษ) • Semi-primitive Non-motorized (พื้นที่กึ่งสันโดษไม่ใช้ยานยนต์) • Semi-primitive Motorized (พื้นที่กึ่งสันโดษใช้ยานยนต์) • Roaded Natural (พื้นที่ธรรมชาติที่มีการพัฒนา) • Developed (พื้นที่ธรรมชาติที่มีการพัฒนามาก)

0.0

1.0

2.0

3.0

5.0

1. แนวคิดในการกําหนดวิสัยทัศน์ของโครงการ 1.2 วิสัยทัศน์ในการออกแบบ ระบบเส้นทางสัญจร รูปแบบเส้นทางการสัญจร • Primitive (พื้นที่สันโดษ) • Semi-primitive Non-motorized (พื้นที่กึ่งสันโดษไม่ใช้ยานยนต์) • Semi-primitive Motorized (พื้นที่กึ่งสันโดษใช้ยานยนต์) • Roaded Natural (พื้นที่ธรรมชาติที่มีการพัฒนา) • Developed (พื้นที่ธรรมชาติที่มีการพัฒนามาก)

0.0

1.0

2.0

3.0

5.0

1. แนวคิดในการกําหนดวิสัยทัศน์ของโครงการ การเกิดทวีป และแผ่นดิน สตูล

โลกมหายุค พาลีโอโซอิก

Fossil Park

Ordovician – Silurian Park

1.3 วิสัยทัศน์เพื่อส่งเสริมการเรียนรู้

การสูญพันธุ์ครั้ง ใหญ่ของสิ่งมีชีวิต ในยุคออร์โดวิเชียน - ไซลูเรียน

หลักฐานทาง ธรณีวิทยาที่พบใน แหล่งธรณีวิทยา เขาน้อย

ชั้นหิน

ซากดึกดําบรรพ์

50 นาที

1. การเรียนรู้ภายใน พิพิธภัณฑ์

ชั้นหมวดหินป่าแก่ และซากดึกดําบรรพ์

ชั้นหมวดหินรังนก วังตง และ ซากดึกดําบรรพ์

ชั้นหมวดหิน ป่าเสม็ด และ ซากดึกดําบรรพ์

2. การเรียนรู้ภายในเขตคุ้มครอง ซากดึดําบรรพ์

การสํารวจ ขุดค้นพื้นที่ จําลอง 3. การเรียนรู้จาก การทํากิจกรรมกลางแจ้ง

การประดิษฐ์และ ขุดค้นหาซาก ดึกดําบรรพ์

กิจกรรมจับคู่ ฟอสซิล

การสํารวจพืช พรรณท้องถิ่น

60 นาที

20 นาที

เนื้อเรื่องในการจัดแสดงจะ เน้นที่เนื้อหาเกี่ยวกับธรณีวิทยา ของจังหวัดสตูลในภาพรวม และ แหล่งธรณีวิทยาเข้าน้อยเป็นหลัก โดยเนื้อหาอย่างละเอียดในด้านอื่น ๆ จะถูกจัดแสดงที่พิพิธภัณฑ์ อุทยานธรณีโลกสตูลที่เป็น พิพิธภัณฑ์หลัก เส้นทางหลัก

เส้นทางสับเปลี่ยน

EXHIBITION THEME

1. การเรียนรู้ ภายใน พิพิธภัณฑ์

2. การเรียนรู้ ภายในเขต คุ้มครองซาก ดึกดําบรรพ์

3. การเรียนรู้ จากการทํา กิจกรรม กลางแจ้ง

•

การเกิดทวีปและแผ่นดินสตูล

•

โลกมหายุคพาลีโอโซอิก

•

การสูญพันธุ์ครั้งใหญ่ของสิ่งมีชีวิตในยุคออร์โดวิเชียน ไซลูเรียน

•

หลักฐานทางธรณีวิทยาที่พบในแหล่งธรณีวิทยาเขาน้อย

•

ชั้นหิน

•

ซากดึกดําบรรพ์

•

Fossil Park

•

Ordovician – Silurian Park

•

ชั้นหมวดหินป่าแก่ และซากดึกดําบรรพ์

•

ชั้นหมวดหินรังนก - วังตง และซากดึกดําบรรพ์

•

ชั้นหมวดหินป่าเสม็ด และซากดึกดําบรรพ์

•

การสํารวจขุดค้นพื้นที่จําลอง

•

การประดิษฐ์และขุดค้นหาซากดึกดําบรรพ์

•

กิจกรรมจับคู่ฟอสซิล

•

การสํารวจพืชพรรณท้องถิ่น

บรรยากาศ ชวนค้นหา

ผจญภัย

สนุกสนาน

ลักษณะการเรียนรู้ ตื่นตะลึง

ฟังบรรยาย

ผู้นําชม

เรียนรู้ด้วย ตัวเอง

1. แนวคิดในการกําหนดวิสัยทัศน์ของโครงการ พื้นที่เพื่อการฟื้นฟู ป่าไม้ธรรมชาติ

1.3 วิสัยทัศน์เพื่อส่งเสริมการเรียนรู้ ขอบเขตโครงการ ขอบเขตอนุรักษ์ แนวเสาไฟฟ้า เส้นทางหลักในโครงการ เส้นทางรองในโครงการ เส้นทางธรรมชาติในโครงการ จุดเรียนภาพรวม

พื้นที่อนุรักษ์มรดก ทางธรณีวิทยา พื้นที่เพื่อการพัฒนา สาธารณูปโภคของ โครงการ

รูปแบบของป้ายให้ความรู้จากระยะใกล้ มี ลักษณะเป็น Installation Art ชี้จุดสําคัญ ของชั้นหินและฟอสซิล มีความกลมกลืน กับสถานที่และยังสามารถกําหนดตําแหน่ง ของผู้เยี่ยมชมในการเรียนรู้

พื้นที่ควบคุมการใช้ ประโยชน์จาก ทรัพยากรธรรมชาติ

กิจกรรม ท่องเที่ยว ค่ายพักแรม

กิจกรรม เรียนรู้

จุดเรียนรู้ชั้นหิน

พื้นที่ป่า

เส้นทางเดินป่า

พายเรือคายัค

จุดเรียนรูฟ ้ อสซิล

พื้นที่เรียนรู้สวนยาง พื้นที่เรียนรู้สวนปาล์ม

จุดพักริมนํ้า

พื้นที่เพื่อการพัฒนา สาธารณูปโภคของ โครงการ

จุดเรียนรู้ภาพรวม รูปแบบของป้ายที่จะตีกรอบพื้นที่ สําคัญของโครงการ ซึ่งอาจมีการ ใช้เทคโนโลยีเป็นสื่อในการเรียนรู้ เช่น การสแกนภาพที่ตีกรอบไว้ด้วย Smartphone แล้วจึงเชื่อมต่อไปยัง สื่อเรียนรู้ออนไลน์

10.0

50.0

100.0

200.0

1. แนวคิดในการกําหนดวิสัยทัศน์ของโครงการ พื้นที่เพื่อการฟื้นฟู ป่าไม้ธรรมชาติ

1.4 วิสัยทัศน์เพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยว ขอบเขตโครงการ ขอบเขตอนุรักษ์ แนวเสาไฟฟ้า เส้นทางหลักในโครงการ เส้นทางรองในโครงการ เส้นทางธรรมชาติในโครงการ จุดถ่ายรูป/ ชมเขาน้อย

พื้นที่อนุรักษ์มรดก ทางธรณีวิทยา พื้นที่เพื่อการพัฒนา สาธารณูปโภคของ โครงการ

พื้นที่ควบคุมการใช้ ประโยชน์จาก ทรัพยากรธรรมชาติ

กิจกรรม ท่องเที่ยว ค่ายพักแรม

กิจกรรม เรียนรู้

จุดเรียนรู้ชั้นหิน

พื้นที่ป่า

เส้นทางเดินป่า

พายเรือคายัค

จุดเรียนรูฟ ้ อสซิล

จุดพักริมนํ้า

พื้นที่เพื่อการพัฒนา สาธารณูปโภคของ โครงการ

จุดถ่ายรูป/ ชมเขาน้อย รูปแบบของป้ายที่จะตีกรอบพื้นที่สําคัญ ของโครงการ นอกจากเป็นป้ายให้ความรู้ แล้วยังเป็นการบอกจุดที่สามารถถ่ายรูป พื้นที่สําคัญของโครงการสําหรับ นักท่องเที่ยว และยังช่วยลดเวลาการใช้ งานในพื้นที่อนุรักษ์เพื่อป้องกันความ เสียหายที่อาจเกิดขึ้นได้

พื้นที่เรียนรู้สวนยาง พื้นที่เรียนรู้สวนปาล์ม

10.0

50.0

100.0

200.0

4. วิสัยทัศน์ในการออกแบบพื้นที่โครงการ พื้นที่เพื่อการฟื้นฟู ป่าไม้ธรรมชาติ

กิจกรรม ท่องเที่ยว

กิจกรรม เรียนรู้

ค่ายพักแรม

เส้นทางเดินป่า

จุดเรียนรู้ชั้นหิน

จุดเรียนรูฟ ้ อสซิล

พายเรือคายัค

จุดพักริมนํ้า

ขอบเขตโครงการ แนวเสาไฟฟ้าใหม่

พื้นที่อนุรักษ์มรดก ทางธรณีวิทยา พื้นที่ป่า

เส้นทางหลัก

พื้นที่เพื่อการพัฒนา สาธารณูปโภคของ โครงการ

พื้นที่เรียนรู้สวนยาง พื้นที่เรียนรู้สวนปาล์ม

เส้นทางรอง เส้นทางหลักในโครงการ เส้นทางรองในโครงการ เส้นทางธรรมชาติในโครงการ บริเวณปรับปรุงภูมิทัศน์ริม ทางเพื่อสร้างความต่อเนื่อง (ไม้ยืนต้น)

พื้นที่ควบคุมการใช้ ประโยชน์จาก ทรัพยากรธรรมชาติ

บริเวณปรับปรุงภูมิทัศน์ริม ทางเพื่อสร้างความต่อเนื่อง (ไม้พุ่ม)

พื้นที่เพื่อการพัฒนา สาธารณูปโภคของ โครงการ

บริเวณอนุรักษ์ภูมิทัศน์ริมนํ้า ธรรมชาติ แหล่งนํ้า บริเวณปรับปรุงภูมิทัศน์เพื่อส่งเสริม การรับรู้พื้นที่ละการเชื่อมต่อ บริเวณพื้นที่เชื่อมต่อหลักเพื่อส่งเสริม การรับรู้การเข้าถึงพื้นที่โครงการ จุดส่งเสริมมุมมอง

10.0

50.0

100.0

200.0

5. BUBBLE DIAGRAM

ทางเข้ ากรณีเกิดไฟป่ า

ชั้น 2 ส่วนบริการผู้เยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์ ส่วนการเรียนรู้และพิพิธภัณฑ์ ส่วนนันทนาการ ส่วนงานบริหาร

ส่วนซ่อมบํารุง พื้นที่สวน

พื้นที่ฟื้นฟูป่าไม้ เส้นทางหลัก เส้นทางรอง

เส้นทางรถยนต์

เส้นทางรถยนต์/ จักรยาน เส้นทางจักรยาน/ ทางเท้า

เส้นทางเท้า Indoor Outdoor

ชั้น 1

จุดชมวิว/ พักผ่อน

6. Schematic Design

สนาม กางเต้นท์

พื้นที่ฟื้นฟูป่าไม้ท้องถิ่น

6.1 Schematic 1

พื้นที่ฟื้นฟูป่าไม้ท้องถิ่น จุดชมวิว/ พักผ่อน

ส่วนบริการผู้เยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์ ส่วนการเรียนรู้และพิพิธภัณฑ์ ส่วนนันทนาการ ส่วนงานบริหาร

พื้นที่สวน

ลาน กองไฟ

P

าร ริก ว รบ เที่ย คา ่อง า อ ักท น

จุดชม ชั้นหิน

พื้นที่ฟื้นฟูป่าไม้

เส้นทางรอง

เส้นทางรถยนต์

ส่วน

ซ่อม P

บําร ุง P

ลานอเนกประสงค์ Amphitheater Geo Playground

เส้นทางรถยนต์/ จักรยาน เส้นทางจักรยาน/ ทางเท้า

เส้นทางเท้า Indoor Outdoor

ู้ นร เรีย ล จุด ะยะไก ร

ผ่าจําลอง

ที่จอดรถยนต์

P

บ่อเก็บนํ้า

จุดเรียนรู้ ระยะไกล

อาคารพิพิธภัณฑ์ 2 ชั้น P

ท่าเรือ

ic ia v o Ord

n

ilu –S

บ้านพัก อาคารบริการ เจ้าหน้าที่ นักท่องเที่ยว

จุดชม วิว/ พ

ซิล ฟอส ม ช จุด

สวนปาล์ม

เส้นทางหลัก

พื้นที่ฟื้นฟูป่าไม้ท้องถิ่น

สวนยาง

พื้นที่เรียนรู้ พืชพรรณท้องถิ่น

บ้า น

ส่วนซ่อมบํารุง

พัก

ลานกาง เต็นท์

เนินเขาฟอสซิล

สวนปาล์ม

Fossil Park

ria

ักผ่อ

ark P n

น

จุดเรียนรู้ ระยะไกล

บัส /์ รถ ยนต ดร ถ ที่จอ

ท่าเรือ

Drop-off

บ

ํ้า ็บน ก เ ่อ

Site Planning Concept “การรวมพื้นที่เพื่อการเรียนรู”้

ข้อดี – พื้นที่เพื่อการเรียนรู้อยู่เกาะกลุ่มรวมกันทําให้ง่ายต่อการจัดการลําดับในการเรียนรู้ และ ช่วยในการกระจายกลุ่มผู้เรียนไปแต่ละพื้นที่ ๆ ยังสามารถสัญจรหากันได้ง่าย ข้อเสีย – พื้นที่อีกครึ่งหนึ่งของโครงการ เป็นพื้นที่รองรับกิจกรรมสําหรับนักท่องเที่ยว ซึ่งจะมี ผู้ใช้งานในช่วงฤดูกาลท่องเที่ยวมากที่สุด แต่ในช่วงเวลาอื่นพื้นที่อาจถูกทิ้งร้าง

10.0

50.0

100.0

200.0

จุดชมวิว/ พักผ่อน

6. Schematic Design

สนาม กางเต้นท์

พื้นที่ฟื้นฟูป่าไม้ท้องถิ่น

6.2 Schematic 2 พื้นที่ฟื้นฟูป่าไม้ท้องถิ่น

จุดชมวิว/ พักผ่อน

ส่วนบริการผู้เยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์

ภ ิพธิ รพ ั้น า ค 2ช อา

ส่วนการเรียนรู้และพิพิธภัณฑ์ ส่วนนันทนาการ

สวนยาง

ย รถ

ส่วนซ่อมบํารุง

นต

จุดชม ชั้นหิน

ถิ่น ่าไม้ท้อง

ฟูป พื้นที่ฟื้น

พ บ้าน

เส้นทางรถยนต์/ จักรยาน

สวนยาง

เส้นทางจักรยาน/ ทางเท้า

จุดเรียนรู้ ระยะไกล

P พื้นที่เรียนรู้ พืชพรรณท้องถิ่น

P

เส้นทางเท้า

สว

นป าล ์ม

็ นํ้า บ บ่อเก

ic ia v o Ord

n–

ri S ilu

จุดเรียนรู้ ระยะไกล

ิล

an

k Par

ท่าเรือ

ท่าเรือ

Indoor Outdoor

จุดเรียนรู้ ระยะไกล

สวนปาล์ม

ส่วนซ่อม บํารุง

จุดชมวิว / พักผ่อน

ฟอสซ จุดชม

ลาน กองไฟ

ลาน กางเต็นท์

เส้นทางรอง

เส้นทางรถยนต์

ัก

อา ค นัก ารบ ท่อ ริก งเท าร ี่ยว

เส้นทางหลัก

์

พื้นที่สวน

พื้นที่ฟื้นฟูป่าไม้

ลานอเนกประสงค์ Amphitheater

อด ที่จ

ส่วนงานบริหาร

o Ge ound r yg Pla

เนินเขาฟอสซิล

์

ff p-o Dro

ผ่าจําลอง

Fossil Park

ัณฑ

บ

ํ้า ็บน ก เ ่อ

Site Planning Concept “การกระจายพื้นที่เพื่อการเรียนรู”้

ข้อดี – เส้นทางสําหรับการท่องเที่ยวจะถูกแทรกไปในพื้นที่สําหรับการเรียนรู้ ซึ่งจะทําให้เกิด การใช้งานพื้นที่โครงการอย่างเต็มศักยภาพ ข้อเสีย – พื้นที่สําหรับการเรียนรู้แต่ละพื้นที่จะมีระยะการเข้าถึงที่ไกลกันมากทําให้เดินทางลําบาก และเกิดเส้นทางการเรียนรู้ที่ไม่ต่อเนื่องกัน

10.0

50.0

100.0

200.0

7. ผังแสดงระบบ 7.1 ผังแสดงการใช้พื้นที่

พื้นที่ฟื้นฟูป่าไม้พื้นถิ่น

Fossil Park Geo Camp Service

พื้นที่เรียนรู้ พืชท้องถิ่น (สวนปาล์ม)

พื้นที่เรียนรู้ พืชท้องถิ่น (สวนยาง)

เนินเขา

Ordovician – Silurian Park

Facility

พิพิธภัณฑ์

ส่วนบริการผู้ใช้สอย

10.0

50.0

100.0

200.0

7. ผังแสดงระบบ 7.2 ผังแสดงช่วงชั้นของ พื้นที่นันทนาการ (ROS)

พื้นที่ฟื้นฟูป่าไม้พื้นถิ่น

Fossil Park Geo Camp

พื้นที่เรียนรู้ พืชท้องถิ่น (สวนปาล์ม)

Service

พื้นที่เรียนรู้ พืชท้องถิ่น (สวนยาง)

เนินเขา

เส้นทางหลักในโครงการ เส้นทางรองในโครงการ

Facility Ordovician – Silurian Park

• Primitive

(พื้นที่สันโดษ)

พิพิธภัณฑ์

• Semi-primitive Non-motorized (พื้นที่กึ่งสันโดษไม่ใช้ยานยนต์)

• Semi-primitive Motorized (พื้นที่กึ่งสันโดษใช้ยานยนต์)

พื้นที่เก็บนํ้า

• Roaded Natural

(พื้นที่ธรรมชาติที่มีการพัฒนา)

• Developed

(พื้นที่ธรรมชาติที่มีการพัฒนามาก)

10.0

50.0

100.0

200.0

7. ผังแสดงระบบ 7.3 ผังแสดงระบบการสัญจร

เส้นทางหลัก เส้นทางรอง เส้นทางรถยนต์ชั่วคราว

เส้นทางรถยนต์ เส้นทางรถยนต์/ จักรยาน เส้นทางจักรยาน/ เดินเท้า เส้นทางเดินเท้า

10.0

50.0

100.0

200.0

7. ผังแสดงระบบ 7.4 ผังแสดงเส้นทางการเรียนรู้

เส้นทางหลัก เส้นทางรอง

เส้นทางการเรียนรู้

กิจกรรม เรียนรู้

จุดเรียนรู้ชั้นหิน

พื้นที่ป่า

10.0

50.0

จุดเรียนรูฟ ้ อสซิล

พื้นที่เรียนรู้สวนยาง พื้นที่เรียนรู้สวนปาล์ม

100.0

200.0

7. ผังแสดงระบบ 7.5 ผังแสดงเส้นทาง การท่องเที่ยวเชิงนิเวศ เส้นทางหลัก เส้นทางรอง

เส้นทางสําหรับ นักท่องเที่ยวไป - กลับ เส้นทางสําหรับ นักท่องค้างแรม กิจกรรม ท่องเที่ยว

กิจกรรม เรียนรู้

ค่ายพักแรม

เส้นทางเดินป่า

จุดเรียนรู้ชั้นหิน

จุดเรียนรูฟ ้ อสซิล

พื้นที่ป่า

10.0

50.0

พายเรือคายัค

จุดพักริมนํ้า

พื้นที่เรียนรู้สวนยาง พื้นที่เรียนรู้สวนปาล์ม

100.0

200.0

7. ผังแสดงระบบ 7.6 ผังแสดงพืชพรรณ

เส้นทางหลัก เส้นทางรอง

ต้นไม้เดิม ต้นไม้ส่วนนิเวศวิทยา

ต้นไม้แนวรั้ว/ บังสายตา ต้นไม้เด่น/ สร้างบรรยากาศ 10.0

50.0

100.0

200.0

7. ผังแสดงระบบ 7.7 ผังแสดงแหล่งนํ้า

WL +15.0 BL +12.0

WL +12.0 BL +10.0

HP +16.0

HP +24.0 HP +50.0

HP +38.0

LP +21.0

WL +18.0 BL +13.0

เส้นทางหลัก

WL +15.0 BL +13.0

WL +18.0 BL +15.0

WL +18.0 BL +15.0

เส้นทางรอง

HP LP WL BL

LP +14.0 HP +17.0

ระดับสูงสุดของพื้นที่ ระดับตํ่าสุดของพื้นที่ ค่าระดับนํ้า ค่าระดับล่างสุด คลอง บ่อนํ้า

HP +20.0

สระนํ้า

LP +20.0 10.0

50.0

100.0

200.0

7. ผังแสดงระบบ 7.8 ผังแสดงทัศนียภาพ

มุมมองจากภายนอก มุมมองจากใน มุมมองภายในโครงการ มุมมอง 360°

10.0

50.0

100.0

200.0

o ที่มาและความสําคัญของโครงการ o การวิเคราะห์พื้นที่ o การวิเคราะห์ผใู้ ช้สอย o แนวคิดในการออกแบบ o ผลงานการออกแบบ o อ้างอิง

17

ผังบริเวณ

15

1.

2.

3.

4.

5.

6.

ที่จอดรถบัส ที่จอดรถยนต์ ที่จอดรถ Shuttle Bus พื้นที่รับ – ส่ง อาคารพิพิธภัณฑ์ 2 ชั้น ลานกิจกรรม และ Amphitheater HP +37.0 7. สนามเด็กเล่น 8. สนามกางเต็นท์ 9. จุดชมชั้นหิน 10. Ordovician – Silurian Park 11. ท่าเรือคายัค 12. ผ่าจําลอง 13. Fossil Park 14. อาคารบริการนักท่องเที่ยว 15. สนามอเนกประสงค์ 16. บ้านพัก 17. จุดพัก/ ชมวิว 18. อาคารซ่อมบํารุง 19. บ้านพักเจ้าหน้าที่

17

HP +24.0 HP +50.0

13

HP +25.0

16

9

15

8

14

LP +21.0 14 19

17

2

2 17

10

18

6 12

5 4

2 3

1

11

7 17

11

LP +18.0

LP +18.0

10.0

50.0

100.0

200.0

ภาพตัดขยาย 1

ภาพตัด 1

+ 50.00 + 37.00 + 31.00 + 15.00 70.50 m.

12.20 m.

44.00 m.

Amphitheater/ ลานกิจกรรม

157.00 m.

118.80 m.

320.90 m.

สวนปาล์ม

ภูเขาหินโผล่

พื้นที่ฟื้นฟูป่าไม้พื้นถิ่น

1

ภาพตัด 2

ภาพตัดขยาย 2

2

+ 29.60

+ 20.70 + 15.00 + 13.00 29.50 m.

45.27 m.

23.30 m.

38.84 m.

บ่อนํ้าหินขุด/ สวนปาล์ม จุดพบซากฟอสซิล

46.60 m.

สวนยาง

10.00 m.

89.00 m.

คลอง ห้วยบ้า

สวนปาล์ม

10.0

30.0

50.0

100.0

ภาพตัดขยาย 1

+21.60 m.

+22.10 m. +20.60 m.

+20.00 m.

5.42 m. อาคาร พิพิธภัณฑ์

1.86 m.

15.20 m.

3.40 m.

18.95 m.

PA

ลานรวมพล

สระนํ้าพุ

ลานอเนกประสงค์

1.00 m.

8.57 m. ทางเดิน

สระนํ้า

+19.20 m.

1.0

3.0

5.0

10.0

15.0

แบบขยายโซนอาคาร พิพิธภัณฑ์ จุดเริ่มต้นเข้าชมพื้นที่อนุรักษ์ Amphitheater ลานอเนกประสงค์

สวนชมวิวดาดฟ้า จุดจอดรับ - ส่ง

ที่จอดรถทัวร์/ รถของโครงการ

5.0

10.0

20.0

30.0

50.0

บริเวณทางเข้าพื้นที่โครงการ

บริเวณพื้นที่รับ – ส่ง จากมุมสูง

บริเวณสวนดาดฟ้าบนอาคารพิพิธภัณฑ์

บริเวณพื้นที่ลานอเนกประสงค์และ Amphitheater

บริเวณลานอเนกประสงค์เชื่อมต่อไปยังจุดการเรียนรู้ในพื้นที่อนุรักษ์

ภาพตัดขยาย 2

+19.90 m. +16.90 m. +15.00 m. +13.00 m.

4.90 m.

56.49 m.

ทางเดิน ชมชั้นหิน

บ่อนํ้า

1.0

3.0

5.0

10.0

15.0

แบบขยายโซนเรียนรู้ ซากดึกดําบรรพ์ จุดเริ่มต้นเข้าชมพื้นที่อนุรักษ์

จุดบริการนักท่องเที่ยว

แนวชั้นหินที่ค้นพบ ซากฟอสซิล

ทางเดินชมชั้นหินริมนํ้า

บ่อนํ้าหินขุด ทางจักรยาน

5.0

10.0

20.0

30.0

50.0

เส้นทางการเรียนรู้ แหล่งธรณีวิทยา เขาน้อย

บริเวณจุดเริ่มต้นการเรียนรู้ภาพรวมของโครงการ

บริเวณเรียนรู้ชั้นหินและซากฟอสซิลสโตมาโตไลต์

บริเวณจุดชมวิวบนชั้นหิน

บริเวณเรียนรู้ชั้นหินและซากฟอสซิล

บริเวณจุดเรียนรู้ผ่านแอปพลิเคชั่นและจุดถ่ายรูปมุมกว้างของชั้นหิน

บริเวณบ่อนํ้าหินขุดกับกิจกรรมพายเรือชมแหล่งธรณีวิทยา

บริเวณจุดเรียนรู้ผ่านแอปพลิเคชั่นและจุดถ่ายรูปมุมกว้างของชั้นหิน

แบบขยายโซนเรียนรู้ Geo Camp เนินหินธรรมชาติ

บ้านพักนักท่องเที่ยว จุดบริการนักท่องเที่ยว ลานกางเต็นท์

สนามอเนกประสงค์ อาคารส่วนซ่อมบํารุง

5.0

10.0

20.0

30.0

50.0

สนามอเนกประสงค์ จุดเชื่อมต่อระหว่างพื้นที่เรียนรู้พืชพรรณท้องถิ่นและเนินหินภายในโครงการ

บริเวณ Geo Camp ประกอบไปด้วยพื้นที่กางเต็นท์และบ้านพักสําหรับนักท่องเที่ยว

บริเวณบ้านพักนักท่องเที่ยวในบรรยากาศสวนปาล์มนํ้ามัน

บริเวณจุดชมวิวและจุดพักในพื้นที่ฟื้นฟูป่าไม้พื้นถิ่นริมคลองห้วยบ้า

o ที่มาและความสําคัญของโครงการ o การวิเคราะห์พื้นที่ o การวิเคราะห์ผใู้ ช้สอย o แนวคิดในการออกแบบ o ผลงานการออกแบบ o อ้างอิง

อ้างอิง •

กรมทรัพยากรธรณี. (2552). โครงการจ้างที่ปรึกษา สํารวจและออกแบบอาคารพิพิธภัณ ฑ์ซากดึกดําบรรพ์ธรณีวิทยาและธรรมชาติวิทยา และอาคารสํานักงาน จังหวัดลําปาง. สืบค้นเมื่อ 20 มกราคม 2564, จาก http://www.dmr.go.th/download/Bio/ก่อสร้างพิพิธภัณ ฑ์.pdf

•

กรมทรัพยากรธรณี. (2556). การจําแนกเขตเพื่อการจัดการด้านธรณีวิทยาและทรัพยากรธรณีจังหวัดสตูล. สืบค้นเมื่อ 20 มกราคม 2564, จาก http://www.dmr.go.th/download/digest/รายงานจําแนกเขต_สตูล.pdf

•

กรมทรัพยากรธรณี กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม. (2558). แผนแม่บทการบริหารจัดการอุทยานธรณีสตูล รายงายฉบับสมบูรณ์ ภายใต้โครงการจัดทําแนวทางการบริหารจัดการธรณีวิทยา/ แหล่งอนุรักษ์ธรณีวิทยาหรือ อุทยานธรณีภาคใต้ (จังหวัดสตูล). สืบค้นเมื่อ 5 กันยายน 2563, จาก http://www.dmr.go.th/download/article/article_20180703141332.pdf

•

กองจัดการสิ่งแวดล้อมธรรมชาติและศิลปกรรม. (ม.ป.ป.). เกาะเพตรา. สืบค้นเมื่อ 13 กุมภาพันธ์ 2564, จาก http://naturalsite.onep.go.th/site/detail/617

•

คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์. (2545). โครงการศึกษาเพื่อพัฒ นาการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ อุทยานแห่งชาติตะรุเตา. ภาควิชาภูมิสถาปัตยกรรม คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์, จุฬาลงกรณ มหาวิทยาลัย.

•

คมเชษฐา จรุงพันธ์ และคนอื่น ๆ. (2555). รายงาน การประเมินศักยภาพทรัพยากรนันทนาการและการจําแนกช่วงชั้นโอกาส ด้านนันทนาการของแหล่งท่องเที่ยวและนันทนาการ (ROS) ในอุทยานแห่งชาติตาดหมอก จังหวัดเพชรบูรณ์ . สืบค้น เมื่อ 5 กันยายน 2563, จาก http://www.dmr.go.th/download/article/article_20180703141332.pdf

•

เจตกร หวันสู. (2561). สตูล…เมืองอุทยานธรณีโลก บูมท่องเที่ยวเชิงนิเวศเสริม “หลีเป๊ะ”. ประชาชาติธุรกิจ. สืบค้นเมื่อ 13 กุมภาพันธ์ 2564, จาก https://www.prachachat.net/local-economy/news-132950

•

ชัยสิทธิ์ เครือสอน. (2561). ข้อเสนอแนวทางการบริหารจัดการแหล่งธรณีวิทยาเขานุ้ย อําเภอละงู จังหวัดสตูล. สืบค้นเมื่อ 18 พฤศจิกายน 2563, จาก http://library.dmr.go.th/Document/DMR_Technical_Reports/2561/40467.pdf

•

ประกาศกฎกระทรวง ฉบับที่ 41. (2537). ออกตามความในพระราชบัญ ญัติควบคุมอาคาร พ.ศ.2522.

•

พงศ์พิศน์ ปิยะพงศ์. (2532). ภูมิประเทศแบบคาร์สต์. วารสารภูมิศาสตร์ ปีที่ 14 ฉบับที่ 2. สืบค้นเมื่อ 13 กุมภาพันธ์ 2564, จาก http://www.agi.nu.ac.th/nred/tgj/ปีที่_14_ฉบับที่_2/03_14_02.pdf

•

พระราชบัญ ญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545. ราชกิจจานุเบกษา. สืบค้นเมื่อ 20 มกราคม 2564, จาก https://www.bic.moe.go.th/images/stories/Porrorbor2542.pdf

•

พัฒ นา มูลพฤกษ์. (2541). อนามัยสิ่งแวดล้อม. กรุงเทพมหานคร :เอ็น.เอส.แอล พริ้นติง ้ .

•

เยาวพา เดชะคุปต์. (2542). กิจกรรมสําหรับเด็กปฐมวัย. กรุงเทพมหานคร: เจ้าพระยาระบบการพิมพ์.

•

ระบบภูมิสารสนเทศทางด้านป่าไม้. (ออนไลน์). สืบค้นเมื่อ 13 กุมภาพันธ์ 2564, จาก https://gfms.gistda.or.th/map?type=plantation

•

ระบบภูมิสารสนเทศอุทกธรณีวิทยาและการจัดการนํ้าบาดาล. (ออนไลน์). สืบค้นเมื่อ 13 กุมภาพันธ์ 2564, จาก http://gmis.longdo.com/home

•

วิโรจน์ แสงศรีจันทร์. (2545). ธรณีวิทยาระวางจังหวัดสตูล ภาคใต้/ โดย นายวิโรจน์ แสงศรีจันทร์ และนายพิทักษ์ เทียมวงศ์. กรุงเทพฯ: กองธรณีวิทยา กรมทรัพยากรธรณี.

•

ส่วนมาตรฐานการสํารวจจําแนกดินและที่ดิน สํานักสํารวจดินและวางแผนการใช้ที่ดิน กรมพัฒ นาที่ดิน. (ออนไลน์). การจัดการดินจังหวัดสตูล. สืบค้นเมื่อ 13 กุมภาพันธ์ 2564, จาก http://osl101.ldd.go.th/soilgr_man/south/m_stn_soils.htm

•

Average Day and Night Temperature In Satun (Satun Province) In Celsius. (online). Retrieved February 19, 2020, from https://en.climate-data.org/asia/thailand/satun-province/satun-30340/#temperature-graph

•

Clark, R.N.; Stankey, G. 1979. The recreation opportunity spectrum: a framework for planning, management and research. Gen. Tech. Rep. PNWGTR-98. Portland, OR: U.S. Department of Agriculture, Forest Service,Pacific Northwest Forest and Range Experiment Station.

•

Neufert, E., Neufert, P., Baiche, B., & Walliman, N. (2000). Architects' data. Oxford: Blackwell Science.