ΦΩΝΗ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ ΤΗΣ
η
email: foni.tis.lavreotikis@gmail.com ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ: ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΠΑΜΦΙΛΗΣ
ΠΕΡΙΟΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ
Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ
ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ Η Εφημερίδα μας μετά από αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα απουσίας επανακυκλοφορεί. Η ανάγκη για πλατιά και ολοκληρωμένη ενημέρωση, η ανάγκη να καταγγελθούν τα κακώς κείμενα και η ανάγκη για προτάσεις και λύσεις είναι μεγάλες και επιτακτικές. Την «πλευρά μας» την έχουμε διαλέξει μέσα από τους κοινωνικούς αγώνες, την μαζική λαϊκή πάλη, μέσα από τα Εργατικά σωματεία, την παρέμβασή μας στην Τοπική Διοίκηση, σε κάθε μικρό και μεγάλο πρόβλημα της λαϊκής οικογένειας της περιοχής. Είναι ανάγκη όλη αυτή η προσπάθεια να συγκεντρώνεται σε μια περιοδική έκδοση ώστε να γενικεύεται η πείρα των αγώνων, να φτάνει παντού η ενημέρωση χωρίς περιορισμούς. Αυτό το κενό ευελπιστούμε να καλύψουμε με την «Φωνή». Η εφημερίδα ούτε ακομμάτιστη είναι, ούτε ανένταχτη. Την γράφουν και την στηρίζουν κομμουνιστές και άλλοι ριζοσπάστες αγωνιστές της Λαυρεωτικής που συμπορεύονται μαζί μας στην μεγάλη προσπάθεια που κάνουμε για να σηκώσει ανάστημα αυτός ο λαός, να σταθεί στα πόδια του και να αντιπαλέψει όλους αυτούς που τον θέλουν τσακισμένο.
Αρ. Φύλλου: 001 – ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2021
Κάτω τα χέρια από τα σπίτια μας! Αναστάτωση επικρατεί στον λαό της Λαυρεωτικής από τις προκλητικές αξιώσεις του Δημοσίου έναντι στις περιουσίες που νομίμως έχουν αποκτηθεί. Το Δημόσιο έρχεται μετά από αρκετές παρατάσεις, υποσχέσεις και εφησυχασμούς που δίνονταν αφειδώς από πολιτικούς σαλτιμπάγκους των αστικών κομμάτων και μας λέει ότι δεν αναγνωρίζει τις κομπίνες και την διαπλοκή που δένει το ίδιο με την Γαλλική Εταιρεία και τις άλλες. Μάλιστα, για άλλη μια φορά κινείται ενάντια στους μόνους που έχουν πληρώσει τους φόρους τους προς το Δημόσιο.
Η Δημοτική Αρχή, είναι απούσα από την όλη διαδικασία. Δικηγορικά γραφεία και επιφανή στελέχη αστικών κομμάτων βρήκαν ευκαιρία να κάνουν μπίζνες.
Ερώτηση του ΚΚΕ στη Βουλή Οργή και αγανάκτηση προκαλεί το γεγονός ότι στους εργατικούς οικισμούς της Γαλλικής Εταιρίας, στον Κυπριανό, στον Άγιο Κωνσταντίνο, στην Πλάκα αμφισβητείται η ιδιοκτησία των κατοικιών. Οι κάτοικοι έχουν πληρώσει πολλαπλά το Δημόσιο, αλλά και τις ιδιωτικές εταιρίες που ξεζούμισαν την περιοχή. Χιλιάδες εργάτες μέσα στη μολυβδίαση και με καθημερινά εργατικά ατυχήματα τα πλήρωσαν με το αίμα τους. Τώρα που στην περιοχή εμφανίζονται επενδυτικές «ευκαιρίες» και «φιλέτα», οι κάτοικοι βρίσκονται πάλι υπό διωγμό.
Δηλώνουμε παρόν στον αγώνα του λαού μας • Να σταματήσουν οι διαδικασίες των ενστάσεων που επιβαρύνουν τους κατοίκους. για να γίνει νοικοκύρης στον τόπο του. • Να δοθεί οριστική λύση στο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι της περιοχής με τις σελ.3 νόμιμες ιδιοκτησίες τους.
σελ.4
Υγεία και Πανδημία «Ανάπτυξη» κι επενδύσεις... ΤΡΑΓΙΚΉ Η ΚΑΤΆΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΚΈΝΤΡΟ ΥΓΕΊΑΣ ΛΑΥΡΊΟΥ, ΒΑΡΙΈΣ ΕΥΘΎΝΕΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ Επίσκεψη της Λαϊκής Συσπείρωσης Λαυρεωτικής στο Κέντρο Υγείας Λαυρίου με επικεφαλής τον Δημοτικό Σύμβουλο Αποστόλη Παμφίλη
...είναι η λύση στα προβλήματα;
Η ανάπλαση του λιμανιού και η σύνδεση με Αττική Οδό και Προαστιακό Η επένδυση της Microsoft και η άνοδος τιμών στα ακίνητα Μπορεί στο Λαύριο να γίνει ό,τι δεν γίνεται σε όλο τον καπιταλισμό; Να κερδίζουν και τα αφεντικά και οι εργάτες;
Οι συγκεκριμένοι σχεδιασμοί του κεφαλαίου πλασάρονται στον λαό της περιοχής σαν σωτηρία, ειδικά μέσα στην περίοδο της πανδημίας και της ραγδαίας επιδείνωσης του λαϊκού εισοδήματος. Είτε με τη «Βιώσιμη», είτε τώρα με την «Πράσινη και Ψηφιακή Ανάπτυξη» η καραμέλα είναι η ίδια και την αναμασάνε όλοι οι εκπρόσωποι των αστικών κομμάτων και δημοτικών παρατάξεων.
Καλούμε τον λαό της περιοχής να αγωνιστεί μέσα από τα σωματεία του, τους συλλόγους του, μέσα από κάθε μορφή συλλογικής οργάνωσης για Υγεία κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα.
σελ.7
σελ.8
2
ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 2021
ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΔΗΜΟΣ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ
Εντύπωση προκαλούν οι εικόνες πραγματοποίησης εκδηλώσεων δημόσιων στο χώρο του Παλιού Μηχανουργείου και αντίστοιχες συνεντεύξεις, όπως με την επίσκεψη του πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας, κ. Παυλόπουλου. Όχι για το περιεχόμενο, ίσα ίσα που και ενδιαφέρον είχε, και κόσμο. Αυτό που δεν καταλαβαίνουμε είναι πώς γίνεται στον ίδιο χώρο να πραγματοποιούνται εκδηλώσεις με 100 και πλέον άτομα, αλλά οι συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου να μην μπορούν να πραγματοποιηθούν διά ζώσης!!!! Και η ντροπή ντράπηκε πλέον…
Στο Ιδιο Εργο θεατΕΣ Δύο βροχές έπεσαν τους τελευταίους μήνες στο Λαύριο λίγο παραπάνω από ψιλόβροχο, και οι δρόμοι έγιναν ποτάμια μέσα σε 20 λεπτά. Όλο έργα αντιπλημμυρικά ακούμε, ένα δεν βλέπουμε, σκάβεται η μία γειτονιά, πλημμυρίζει η δίπλα, για την πλατεία δεν το συζητάμε καν. Η εικόνα δε στην είσοδο της πόλης στην μάντρα της Γαλλικής Εταιρείας μαρτυρά ότι η διάνοιξη των φρεατίων αποτελεί το «Γιοφύρι της Άρτας».
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ 2.ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ Δήμος Λαυρεωτικής Στο ίδιο έργο θεατές Ήταν 8 ετών 3.ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ Για την επανακυκλοφορία της “Φωνής” ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ Για την εγκατάσταση ανεμογεννητριών 4.ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΜΑΣ Ερώτηση του ΚΚΕ στη βουλή ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ 1821 Η Επανάσταση και οι απαρχές του Ελληνικού Αστικού Κράτους 5.ΜΠΑΖΟΜΑ ΣΤΑ ΤΕΛΜΑΤΑ Ερωτήματα που ζητούν απαντήσεις 6.ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΛΑΥΡΙΟΥ -ΑΝ.ΑΤ. Οργάνωση αλληλεγγύης Συνέδριο Εργατικού Κέντρου ΧΏΡΟΙ ΑΚΑΤΆΛΛΗΛΟΙ ΓΙΑ ΕΜΆΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΆ ΜΑΣ 7.ΥΓΕΊΑ ΚΑΙ ΠΑΝΔΗΜΊΑ Τραγική η κατάσταση στο Κέντρο Υγείας Λαυρίου 8. ΑΝΆΠΤΥΞΗ ΚΙ ΕΠΕΝΔΎΣΕΙΣ Λύση στα προβλήματα ή «χρυσή» φάκα;
Ήταν 8 ετΩν…
Τα βίντεο που κυκλοφορούν από την δολοφονία της 8χρονης στο Κερατσίνι, μας γεμίζουν οργή και αγανάκτηση για την απανθρωπιά εργαζομένων στον χώρο της επιχείρησης, οι οποίοι δεν δίνουν σημασία στο γεγονός ότι ένα παιδί έχει εγκλωβιστεί στην πόρτα του εργοστασίου.Τι τους έκανε να αντιδράσουν τόσο απάνθρωπα; Οι λόγοι είναι πολλοί και για τον καθένα ξεχωριστοί. «Αν ήμουν εκεί δεν υπήρχε περίπτωση να μην αντιδράσω άμεσα να βοηθήσω το παιδί, εδώ μια χελώνα βλέπω στον δρόμο και για να μην την πατήσουν, βάζω την ίδια μου την ζωή σε κίνδυνο για να την βοηθήσω».Κάπως έτσι σκεφτόμαστε σχεδόν όλοι που παρακολουθούμε τις ανατριχιαστικές στιγμές. Ενδεχομένως διαφορετικά να σκέφτονται οι μισάνθρωποι οι φασίστες και ναζιστές επειδή το παιδί ήταν Ρομά. Ήταν όλοι όσοι πέρασαν από μπροστά από το παιδί τέτοιοι, μπορεί ναι, μπορεί και όχι. Τι κάνει έναν άνθρωπο που να μην είναι φασίστας να αντιδρά με τέτοια αδιαφορία; Ενδεχομένως, το «μην ανακατευτώ και βρω το μπελά μου». Μπορεί αυτό να υπερισχύσει του συναισθήματος μπροστά στην τραγική εικόνα του παιδιού στα κάγκελα; Από ότι φαίνεται μπορεί. Αν συνδυάζεται με τον φόβο της εργοδοσίας που έχει μάτια παντού και έδωσε την εντολή «μην κάνετε τίποτα περιμένετε να έρθει το φορτηγό και μετά φύγετε» Μπορεί να έχει αυτά τα αποτελέσματα. Σας καλώ όλους λοιπόν τους κριτές και κατακριτές των «συναδέλφων» στο εργοστάσιο του Κερατσινίου,να δούμε πως εμείς θα αντιδρούσαμε κάτω από τις συγκεκριμένες συνθήκες. Είναι η
εντολή της εργοδοσίας πάνω από την ζωή ενός μικρού παιδιού; Μην βιάζεστε να απαντήσετε. Ξέρετε πόσες δολοφονίες έχουν γίνει σε χώρους δουλειάς και «συνάδελφοι» των αδικοχαμένων, δεν είδαν, δεν άκουσαν ή ακόμα χειρότερα «είδαν» αυτό που θέλει η εργοδοσία να έχουν δει… Τελικά τι μας κάνει ανθρώπους και τι αναίσθητους; Απλές έννοιες όπως αλληλεγγύη, όχι προς το αφεντικό αλλά προς τον αδύναμο, συλλογικότητα, οργάνωση. Αυτά είναι τα στοιχεία που δίνουν την δύναμη να πει κάποιος, πρώτα και κύρια στον εαυτό του «άντεγ@μήσου κυρ Παντελή» και αμέσως μετά το « σε γράφω στα @ρχίδι@ μου», σε αυτόν που έδωσε την εντολή. Για σκεφτείτε πως έχει διαμορφωθεί η κοινωνία μας τα τελευταία πολλά χρόνια από την κυρίαρχη ιδεολογία. Από την λογική του «ρε μην ανακατεύεσαι, άσε τους άλλους να βγάλουν το φίδι από την τρύπα, κοίτα την δουλειά σου» όπως «τα παιδάκια σου να είναι καλά και η οικογένειά σου, άσε τους άλλους να πνίγονται» «ρε τι τρέχεις, τι νομίζειςότι θα αλλάξεις αυτήν την κοινωνία;δεν αλλάζει ρε». Τέτοιες και άλλες παροτρύνσεις έχουμε ακούσει πολλές. Έχουν όλες τους βασική ρίζα τον ατομικό δρόμο, τον ανταγωνισμό, τις θεμελιώδεις αρχές του κοινωνικοοικονομικού συστήματος που ακούει στο όνομα καπιταλισμός. Με απλά λόγια ο θάνατος σου, η ζωή μου. Επειδή, η συνήθεια με το τέρας που ζούμε καθημερινά, μας κάνει σιγά, σιγά να του μοιάζουμε, καλό είναι πρώτον, να ξέρουμε ποιο είναι το τέρας και δεύτερον να το πολεμάμε καθημερινά σε όλες τις πτυχές της ζωής μας.
ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 2021
3
Η ανάγκη για ενημέρωση, για εμάς σημαίνει
ΕΠΑΝΑΚΥΚΛΟΦΟΡΊΑ
ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ
Η Εφημερίδα μας μετά από αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα απουσίας επανακυκλοφορεί. Η ανάγκη για πλατιά και ολοκληρωμένη ενημέρωση, η ανάγκη να καταγγελθούν τα κακώς κείμενα και η ανάγκη για προτάσεις και λύσεις είναι μεγάλες και επιτακτικές. Αυτό που ακούγεται συνήθως, ότι «κάνεις δεν μιλάει», «δεν γίνεται τίποτα» ή «ο κόσμος δεν καταλαβαίνει» εμείς δεν το ασπαζόμαστε.Υπάρχουν και αυτοί που «μιλούν» και αυτοί που αγωνίζονται και αυτοί που σίγουρακαταλαβαίνουν τι συμβαίνει γύρω τους. Εμείς την «πλευρά μας» την έχουμε διαλέξει μέσα από τους κοινωνικούς αγώνες, την μαζική λαϊκή πάλη, μέσα από τα Εργατικά σωματεία, την παρέμβασή μας στην Τοπική Διοίκηση, σε κάθε μικρό και μεγάλο πρόβλημα της λαϊκής οικογένειας της περιοχής. Αυτή η προσπάθεια που γίνεται, δεν αρκεί να εκφράζεται μόνο μέσα από μια ανακοίνωση σε ένα χώρο εργασίας ή στο μοίρασμα της σε μια πλατεία, ή ακόμα και μέσα από το διαδίκτυο. Είναι ανάγκη όλη αυτή η κοπιαστική προσπάθεια να συγκεντρώνεται σε μια περιοδική έκδοση ώστε να γενικεύεται η πείρα των αγώνων, να φτάνει παντού η ενημέρωση χωρίς περιορισμούς. Αυτό το κενό ευελπιστούμε να καλύψουμε με την «Φωνή». Δεν είμαστε χθεσινοί, όλοι γνωριζόμαστε σε αυτό τον τόπο. Η εφημερίδα ούτε ακομμάτιστη είναι, ούτε ανένταχτη. Την γράφουν και την στηρίζουν κομμουνιστές και άλλοι ριζοσπάστες αγωνιστές της Λαυρεωτικής που
συμπορεύονται μαζί μας στην μεγάλη προσπάθεια που κάνουμε για να σηκώσει ανάστημα αυτός ο λαός, να σταθεί στα πόδια του και να αντιπαλέψει όλους αυτούς που τον θέλουν με τσακισμένα δικαιώματα, χωρίς αξιοπρέπεια, να δουλεύει και να παράγει κέρδη για μια χούφτα παράσιτα και συνεχώς να πληρώνει, πότε με τον κόπο του και πότε με το αίμα του. Είμαστε «ταγμένοι»στο συμφέρον του λαού της Λαυρεωτικής. Σετοπικό επίπεδο η διοίκηση του Δήμου έχει ουσιαστικά απορροφήσει την αντιπολίτευση και έχει αναλάβει το έργο του ελέγχου η Λαϊκή Συσπείρωση με έναν Δημοτικό Σύμβουλο. Την κατάσταση δυσκολεύει η λειτουργία του Δημοτικού Συμβουλίου που με αφορμή τον κορονοϊό, η πλειοψηφία το έχει στην ουσία αναστείλει και προχωρά μόνο σε τηλεσυμβούλια, χωρίς καν την δυνατότητα παρακολούθησης.Η προσπάθεια που κάνουν ένας - δύο δημοτικοί σύμβουλοι να αναδείξουν ζητήματα και να πιέσουν την δημοτική αρχήνα δώσει λύσεις σε οξυμένα ζητήματα, που διεξοδικά αναδεικνύουμε και σε αυτό το φύλλο, είναι ανάγκη να γίνονται ευρέως γνωστά. Τι συμβαίνει στον Δήμο, ποια είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο λαός της περιοχής, τι ενέργειες κάνει η δημοτική αρχή, αν είναι υπέρ του κοινού συμφέροντος ή εξυπηρετεί ιδιοτελή συμφέροντα, τι οικονομική διαχείριση γίνεται και που πάνε τα χρήματα των φορολογούμενων. Όλα αυτά, που δεν
είναι αποκομμένα από τις κεντρικές πολιτικές επιλογές και στοχεύσεις, έχουν σκοπό να μετατρέψουν - και σε μεγάλο βαθμό το έχουν καταφέρει - τους Δήμους από φορείς κοινωνικής υπηρεσίας και προσφοράς για την βελτίωση της ζωής του λαού της κάθε περιοχής, σε ανώνυμες εταιρείες, διαπλεκόμενες με συμφέροντα. Με την έκδοση της εφημερίδας δηλώνουμε παρών στον αγώνα του λαού μας για να γίνει νοικοκύρης στον τόπο του, να αποκτήσει πλήρη εικόνα για τα τεκταινόμενα, να μάθει από «πρώτο χέρι» ποιες είναι οι θέσεις, οι προτάσεις και οι δράσεις της λαϊκής αντιπολίτευσης που πρεσβεύει η Λαϊκή Συσπείρωση. Ταυτόχρονα, επιλέγουμε να ανοίξουμε και μια ευρεία θεματολογία για την γενική επικαιρότητα, την ιστορία του τόπου, τον αθλητισμό της περιοχής. Στην προσπάθεια που κάνουμε οποίος θέλει να στρατευθεί είναι ευπρόσδεκτος για να δημιουργήσουμε την μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία που θα βάλει εμπόδια στα σχέδια των λίγων που μας θέλουν σκόρπιους για να κάνουν την δουλειά τους, για να ανοίξουμε τον δρόμο για ριζικές αλλαγές προόδου της κοινωνίας μας. Η έκδοση της «Φωνής της Λαυρεωτικής» είναι δύναμη ενημέρωσης και δράσης για κάθε κάτοικο της περιοχής, είναι κάλεσμα κινητοποίησης για τα προβλήματά μας. Καλή δύναμη σε όλους, καλή ανάγνωση.
ΛΑΪΚΉ ΣΥΣΠΕΊΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΓΚΑΤΆΣΤΑΣΗ ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΏΝ ΣΕ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗ - ΣΑΡΩΝΙΚΟ
Της Τάνιας Γαλανοπούλου - Επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης Δήμου Σαρωνικού. Τα βουνά μας σήμερα κινδυνεύουν όχι από μια ακόμη φωτιά, αλλά από την εγκατάσταση ανεμογεννητριών, που θα αλλάξουν ριζικά την μορφολογία και την αισθητική της περιοχής όπως την γνωρίζουμε ως τα τώρα.Η Λαϊκή Συσπείρωση έχει δηλώσει με σαφήνεια την αντίθεσή της σε αυτή την προοπτική. Οι δημοτικές αρχές Φιλίππου στο Σαρωνικό και Λουκά στη Λαυρεωτική, συνεπικουρούμενες και από τις υπόλοιπες παρατάξεις, περιορίζονται κατά βάση σε νομικές κινήσεις που η χρησιμότητά τους ως τα τώρα -κατά γενική ομολογίαέγκειται στο να μεταθέτουν το πρόβλημα για αργότερα. Με βασικό επιχείρημα τη μεγάλη συνεισφορά στο ενεργειακό ισοζύγιο της χώρας και ειδικά της πρωτεύουσας, από τη μεγάλη μονάδα παραγωγής Λαυρίου-Κερατέας, καθώς και το έργο σύνδεσης του υποσταθμού ανύψωσης της τάσης από τη νήσο «Άγιος Γεώργιος» (Σαν Τζώτζη) με το εργοστάσιο της ΔΕΗ Κερατέας – Λαυρίου, επικαλούνταιτην αρχή της αναλογικότητας που προβλέπεται μεν νομικά αλλά επί της ουσίας είναι προσχηματική. Η πραγματικότητα άλλωστε το επιβεβαιώνει.Η Στερεά και ιδιαίτερα η Βοιωτία, καθώς και η Εύβοια σχεδιάζεται να γίνουν το «νέο ενεργειακό κέντρο» της Ελλάδας. Χαρακτηριστικά, η Στερεά Ελλάδα παραμένει στην κορυφή των αιολικών εγκαταστάσεων, αφού φιλοξενεί ήδη το 41% της συνολικής εγκατεστημένης ισχύος.
Είναι ένα σχέδιο για να αντιμετωπίσει ο καπιταλισμός την νέα οικονομική του κρίση και ταυτόχρονα ένα σχέδιο μεταφοράς νέων βαρών στις πλάτες των λαών. Είναι μέγιστη υποκρισία να λένε ότι δεν θέλουν την εγκατάσταση των ανεμογεννητριών στο Δήμο τους, αλλά να μην λένε κουβέντα για το ότι η αδειοδότηση του Αιολικού Πάρκου στο Πάνειο όρος και στο Κερατοβούνι βασίζεται πάνω σε ένα νομοθετικό πλαίσιο, αποτέλεσμα των πολιτικών όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ) που υλοποιούν πιστά την βασική κατεύθυνση της ΕΕ που είναι η πολιτική της «απελευθέρωσης της ενέργειας», δηλαδή της ιδιωτικοποίησής της. Ότι με το πρόσχημα της προστασίας του περιβάλλοντος και της κλιματικής αλλαγής, προωθείται «η εποχή της απολιγνιτοποίησης» της χώρας, η πολιτική της διαμόρφωσης «ευνοϊκού περιβάλλοντος» για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας.Ότι ψηφίζονται νόμοι που βγάζουν από τη μέση την προστασία του περιβάλλοντος, που παρακάμπτουν τη γνώμη της τοπικής κοινωνίας, ανοίγουν το δρόμο στην εγκατάσταση αιολικών πάρκων ακόμη και σε περιοχές Νatura. Κάνουν πολύ πιο γρήγορες και τυπικές τις αδειοδοτικές διαδικασίες καθώς μπορεί οι εργασίες εγκατάστασης να ξεκινούν, ενώ η άδεια περιβαλλοντικών επιπτώσεων να εκδίδεται αργότερα.
Για μας το πρόβλημα δεν είναι απλά χωροταξικό. Δεν αφορά σε κάποια διαχειριστικά λάθη στην κατανομή των ΑΠΕ.Δεν είναι απλώς θέμα διαπραγμάτευσης ή παζαρέματος για το που θα εγκατασταθούν οι ανεμογεννήτριες. Πρόκειται για θέμα ουσιαστικής αντιπαράθεσης με την συνολική στρατηγική των επιχειρηματικών ομίλων και της επιλογής περιοχών για τα σχέδια τους με κριτήριο το τι είναι πιο συμφέρον οικονομικά.Όποια εμπόδια και αν μπουν ή μπαίνουν στην άναρχη εγκατάσταση των ανεμογεννητριών, ναι μεν είναι σημαντικά, αλλά θα’ ναι εφήμερα και προσωρινά αν δεν στοχεύουν τον πραγματικό αντίπαλο, που είναι ο αστικός σχεδιασμός για την ενέργεια. Η νέα «μεγάλη ιδέα» της αστικής τάξης της χώρας μας,είναι να μετατραπεί η Ελλάδα σε ενεργειακό κόμβο στα πλαίσια της στρατηγικής της ΕΕ για την απελευθέρωση-ιδιωτικοποίηση της ενέργειας και να αναδειχθεί η κατ’ όνομα «πράσινη ενέργεια» ως βασικός πυλώνας του ενεργειακού μίγματος της χώρας.
Είναι εξαιρετικά προσχηματικό και ταυτόχρονα επικίνδυνο, από την μια να εναντιώνονται στην εγκατάσταση του Αιολικού Πάρκου και από την άλλη να δηλώνουν ότι συζητούν την μετάβαση στις Ενεργειακές Κοινότητες για παραγωγή, αποθήκευση και ιδιοκατανάλωση ηλεκτρικής ή θερμικής ενέργειας από σταθμούς ΑΠΕ (Εισήγηση Φιλίππου και τελικό ψήφισμα ΔΣ Σαρωνικού με την σύμφωνη γνώμη όλων των παρατάξεων πλην Λαϊκής Συσπείρωσης στις 15-520).Να βάζουν δηλαδή «σφήνα» το ζήτημα των Ενεργειακών Κοινοτήτων όταν έχει αποδειχθεί ότι αποτελούν τον συνεταιριστικό «φερετζέ» για τους επιχειρηματίες των ΑΠΕ. Ότι με την συμμετοχή της Τοπικής Διοίκησης μπάζουν τις επιχειρήσεις στον τομέα των ΑΠΕ από την πίσω πόρτα με σκανδαλώδη φορολογικά προνόμια και επιδοτήσεις και στόχο έχουν να κάμψουν τις αντιδράσεις του κόσμου για τα αιολικά πάρκα πετώντας το τυράκι της αντιμετώπισης της «ενεργειακής φτώχειας», την προώθηση της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας.
Γι’ αυτό και τη μερίδα του λέοντος από τα 33 δις του περιβόητου Ταμείου Ανάκαμψης της ΕΕ κατευθύνονται στην κρατική χρηματοδότηση και στήριξη των σχεδίων της «πράσινης ανάπτυξης» μιας χούφτας εταιρειών που επενδύουν στην ενέργεια. Πρόκειται για το περίφημο «πράσινο new deal» που προωθείται σε διεθνές επίπεδο από τα μονοπώλια των ΗΠΑ και μεγάλων Ευρωπαϊκών καπιταλιστικών κρατών.
Οι «δήθεν» διαφωνίες τόσο της Δημοτικής Αρχής Φιλίππου (ΣΥΡΙΖΑ), της δημοτικής αρχής Λουκά (ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ-ΝΔ) όσο και της παράταξης Σοφρώνη (ΝΔ) και υπολοίπων, είναι προσχηματικές.Η στάση τους αποτελεί κοροϊδία. Θέλουν να αποκρύψουν τις πολιτικές ευθύνες που έχουν τα κόμματα τους διαχρονικά που βλέπουν το περιβάλλον όχι ως αγαθό αλλά ως «αναπτυξιακή ευκαιρία».
Σήμερα ξέρουμε. Η «πράσινη ανάπτυξη» δεν είναι πράσινη. Δεν είναι φιλική στο περιβάλλον, ούτε αναβαθμίζει την ποιότητα ζωής των κατοίκων. Πόσες δασικές πυρκαγιές συνδέονται με τέτοια σχέδια; Ας σκεφτούμε την αλλαγή του ανάγλυφου και τους κινδύνους κατολισθήσεων, τα κουφάρια των ανεμογεννητριών που παραμένουν μετά τη λήξη της περιόδου λειτουργίας, τις επιπτώσεις στην πανίδα και τους κινδύνους για την υγεία λόγω της τεράστιας αύξησης της εναέριας μεταφοράς ρεύματος. Η «πράσινη ανάπτυξη» δεν είναι φιλολαϊκή. Δεν είναι ανάπτυξη για όλους. Οι μόνοι που ωφελούνται είναι οι εταιρείες που κατασκευάζουν τις ανεμογεννήτριες στην Γερμανία και στις ΗΠΑ και οι εταιρείες που τις εγκαθιστούν στην Ελλάδα. Για τους ιδιώτες επενδυτές υπάρχουν οι εγγυημένες τιμές πώλησης πολύ πιο πάνω από το κόστος παραγωγής της ΔΕΗ, για τα πρώτα χρόνια, οι κρατικές επιχορηγήσεις μέσω των γνωστών «πράσινων» φόρων που πληρώνει ο λαός και που συνοδεύονται από «μαύρες» εργασιακές σχέσεις. Για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους υπάρχουν ειδικά τιμολόγια. Αλλά για τα εργατικά λαϊκά στρώματα το «πράσινο ρεύμα» είναι πανάκριβο. Αυξάνεται η ενεργειακή φτώχεια. Σήμερα καταρρέει κι ο μύθος ότι με την επέκταση των ΑΠΕ στο ενεργειακό μίγμα της Ελλάδας, εξασφαλίζεται η ενεργειακή επάρκεια και ασφάλεια της χώρας.Τι αποδείχθηκε στον πρόσφατο καύσωνα; Ότι χωρίς την ενεργοποίηση των λιγνιτικών μονάδων δεν θα μπορούσε να υπάρχει επάρκεια στην παραγωγή ρεύματος από τις ανεμογεννήτριες που πρακτικά δεν δούλευαν. Αυτό ουσιαστικά σημαίνει την αξιοποίηση φυσικού αερίου, υγρού σχιστολιθικού αερίου LNG ή υδρογονανθράκων, δηλαδή την ενεργειακή εξάρτηση από τις χώρες που είναι πάροχοι τέτοιων ενεργειακών μέσων. Επομένως απαιτείται να διαμορφώσουμε ένα πιο συνολικό πλαίσιο πάλης που να αντιπαρατίθεται με τον ενεργειακό σχεδιασμό της ελληνικής αστικής τάξης αλλά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.Το ζήτημα της εναντίωσης στην εγκατάσταση ανεμογεννητριών στα βουνά μας, απαιτείται να γίνει υπόθεση όλων των μαζικών φορέων της περιοχής, των συνδικάτων, των σωματείων, των αγροτικών και κτηνοτροφικών συλλόγων, των συλλόγων γυναικών, εξωραϊστικών και πολιτιστικών φορέων, των συλλόγων εκπαιδευτικών, των ενώσεων γονέων και κηδεμόνων. Γιατί όπως αποδείχθηκε περίτρανα και με τις καλοκαιρινές πυρκαγιές «μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό».
4
ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 2021
ΚΆΤΩ ΤΑ ΧΈΡΙΑ ΑΠΌ ΤΑ ΣΠΊΤΙΑ ΜΑΣ! Αναστάτωση επικρατεί στην πλειοψηφία των κατοίκων της Λαυρεωτικής από τις προκλητικές αξιώσεις του Δημοσίου έναντι στις περιουσίες που νομίμως έχουν αποκτηθεί. Η αμαρτωλή ιστορία του αστικού κράτους με τις εκτάσεις της Λαυρεωτικής ξεκινά από πολύ παλιά. Είναι μία δοσοληψία απαράδεκτης παραχώρησης φυσικού πλούτου στον Σερπιέρι. Με πολλές δικαστικές αποφάσεις, ο μόνος που βγήκε κερδισμένος είναι η Γαλλική Εταιρεία η οποία τελικά πούλησε τις εκτάσεις στους φυσικούς ιδιοκτήτες αυτού του τόπου, τους εργάτες.Γιατί αυτοί ήταν που μόχθησαν ένα και πλέον αιώνα κάτω από άθλιες συνθήκες εργασίας, για να κερδίζει η Εταιρεία εκατομμύρια κέρδη ποτισμένα με τον ιδρώτα και το αίμα τους. Το Δημόσιο έρχεται τώρα μετά από αρκετές παρατάσεις, υποσχέσεις και εφησυχασμούς που δίνονταν αφειδώς από πολιτικούς σαλτιμπάγκους των αστικών κομμάτων και μας λέει ότι δεν αναγνωρίζει τις κομπίνες και την διαπλοκή που δένει το ίδιο με την Γαλλική Εταιρεία και τις άλλες. Μάλιστα, για άλλη μια φορά κινείται ενάντια στους μόνους που έχουν πληρώσει τους φόρους τους προς το Δημόσιο. Η Δημοτική Αρχή, είναι απούσα από την όλη διαδικασία. Έφτασε ο Δήμαρχος να ζητήσει από το Δημοτικό Συμβούλιο άδεια για να συναντήσει τον Πρωθυπουργό που ήρθε στο Λαύριο για τις εσωκομματικές εκλογές, δήθεν να του μεταφέρει το πρόβλημα και το μόνο που έκανε ήταν να μιλά για την πρότυπη ανάπτυξη που έχουμε στο Λαύριο που είναι παράδειγμα για όλη την χώρα. Την ίδια ώρα,δικηγορικά γραφεία και
επιφανή στελέχη αστικών κομμάτων βρήκαν ευκαιρία να κάνουν μπίζνες και μοιράζουν διαφημιστικά φυλλάδια σε όλη την πόλη για επίλυση προβλημάτων ιδιοκτησιών με το Δημόσιο και το Κτηματολόγιο. Η ξεφτίλα τους δεν έχει πάτο.
Όλοι εμείς που βρεθήκαμε στην δίνη της κρίσης του ’90 με το μαζικό κλείσιμο των εργοστασίων, παλέψαμε κάτω από αντίξοες συνθήκες για να μείνουμε στον τόπο μας, κάποιοι από εμάς, δεν είχαμε και που αλλού να πάμε. Στην συνέχεια, πάνω που πήγαμε να ορθοποδήσουμε ήρθαν οι απανωτές κρίσεις, η οικονομική, η πανδημία και τώρα η ακρίβεια. Αντέξαμε, με αγώνα και αλληλεγγύη, στήριξε ο ένας τον άλλον, σωματεία και φορείς έδωσαν μάχη για να μην μείνει κανείς μόνος. Έτσι θα συνεχίσουμε, δεν υπάρχει άλλος δρόμος για εμάς και τα παιδιά μας. Αυτοί που σήμερα θέλουν να μας πάρουν τα σπίτια δεν θα καταφέρουν τίποτα περισσότερο από το να φάνε τα μούτρα τους. Και κάτι για την ιστορία. Όταν το 1991 η κυβέρνηση της ΝΔ αποφάσισε ότι ιδιοκτήτης των σπιτιών του Κυπριανού είναι η Γαλλική Εταιρεία και πρέπει να τα αγοράσουμε από αυτή, προσπαθήσαμε να γίνει αγώνας ώστε να μην τα πληρώσουμε. Τελικά όλοι, σιγά - σιγά πλήρωσαν στην Εταιρεία για να γίνουν ιδιοκτήτες στα σπίτια τους. Όλοι; Σχεδόν, μιας και ο σύντροφος Κουμουνιστής Γιώργος Βουγιούκας δεν πλήρωσε, γιατί θεωρούσε ντροπή να πληρώσει στην Εταιρεία ένα σπίτι που το είχε πληρώσει πολλαπλώς ο ίδιος αλλά και άλλοι μεταλλωρύχοι. Μάλλον ο μοναδικός δικαιωμένος μετά από 32 χρόνια…
ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΚΕ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ
Με τις υπογραφές των Γιάννη Γκιόκα, Λιάνας Κανέλλης, Κατσώτη Χρήστου, Διαμάντως Μανωλάκου, Θανάση Παφίλη
Έντονη ανησυχία υπάρχει στους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής της Λαυρεωτικής, με τα ζητήματα που έχουν ανακύψει σχετικά με τις ενστάσεις του Δημοσίου κατά την διαδικασία της κτηματογράφησης στο Δήμο Λαυρεωτικής Αττικής (Δ.Ε Λαυρίου, Δ.Ε Κερατέας, Δ.Ε Αγίου Κωνσταντίνου) και στο Δήμο Σαρωνικού (Δ.Ε Καλυβίων, Δ.Ε Κουβαρά, Δ.Ε Σαρωνίδας, Δ.Ε Αναβύσσου, Δ.Ε Παλαιάς Φώκαιας), όπου το Ελληνικό Δημόσιο προβάλλει δικαιώματα κυριότητας σε ακίνητα που αποτελούν ιδιωτική περιουσία και σε περιπτώσεις οικισμών προϋφιστάμενων του 1923, όπως την πόλη του Λαυρίου, τον Άγιο Κωνσταντίνο, το Καβοδόκανο, το Θορικό, τον Κουβαρά, τη Σαρωνίδα, αλλά και ορισμένες περιοχές εκτός σχεδίου, στις οποίες ήδη από πολλών ετών (πλέον των 60), υπάρχουν μικρές ιδιοκτησίες πολιτών που έχουν νόμιμα αποκτηθεί και επί των οποίων υφίστανται νόμιμα ανεγερμένες κατοικίες ή άλλα κτίρια. Ιδιαίτερα οργή και αγανάκτηση προκαλεί το γεγονός ότι στους εργατικούς οικισμούς της Γαλλικής Εταιρίας, στον Κυπριανό, στον Άγιο Κωνσταντίνο, στην Πλάκα αμφισβητείται η ιδιοκτησία των κατοικιών. Οι οικισμοί, μετά το κλείσιμο της εταιρίας, όπως και όλες οι εκτάσεις που της είχαν παραχωρηθεί προς χρήση, έπρεπε να
περιέλθουν στο Δημόσιο. Αντ’ αυτού η κυβέρνηση της ΝΔ, το 1991, αποφάνθηκε ότι, επειδή έχουν περάσει πάνω από 100 χρόνια και το Δημόσιο δεν έκανε τις νόμιμες ενέργειες για να διεκδικήσει εγκαίρως τις εκτάσεις αυτές, παραμένει η ιδιοκτησία της Γαλλικής εταιρίας, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι των οικισμών να υποχρεωθούν να αγοράσουν έναντι τιμήματος τα σπίτια τους. Σήμερα, έρχεται το Δημόσιο και αμφισβητεί το σύνολο των αγοραπωλησιών που έγιναν από τη Γαλλική εταιρία προς τους κατοίκους, λέγοντας ότι οι περιουσίες είναι δημόσιες και τις διεκδικεί εκ νέου. Τόσο η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ όσο και οι προηγούμενες έχουν ευθύνη για αυτή την κατάσταση. Αυτή την περίοδο μάλιστα στέλνονται “ραβασάκια” από το Κτηματολόγιο σε περίπου 2000 ιδιοκτήτες τέτοιων ακινήτων για να συζητηθούν οι ενστάσεις που έχει κάνει το δημόσιο ενάντια στην ιδιοκτησία τους. Δεν πρόκειται για μια απλή διαδικασία, αλλά για μια διαδικασία που απαιτεί χρόνο, ταλαιπωρία και κυρίως κόστος (κατά μέσο όρο 600 με 700 ευρώ σε δικηγόρους για παραστάσεις, ενστάσεις κτλ.), που ούτε μπορεί ούτε θέλει να πληρώσει ο λαός της περιοχής. Οι κάτοικοι έχουν πληρώσει πολλαπλά το Δημόσιο, αλλά και τις ιδιωτικές εταιρίες που ξεζούμισαν την
περιοχή. Χιλιάδες εργάτες μέσα στη μολυβδίαση και με καθημερινά εργατικά ατυχήματα πλήρωσαν με το αίμα τους αυτά που το Δημόσιο χάρισε στη Γαλλική εταιρία. Με το κλείσιμο της Γαλλικής Εταιρίας και άλλων εργοστασίων στην περιοχή, έμειναν στο έλεος και αγωνίστηκαν για να κρατήσουν ζωντανό τον τόπο. Τώρα που στην περιοχή εμφανίζονται επενδυτικές «ευκαιρίες» και «φιλέτα», οι κάτοικοι βρίσκονται πάλι υπό διωγμό, ενώ ταυτόχρονα παίζεται εκ νέου ένα παιχνίδι στις πλάτες τους, με υποσχέσεις πολιτικών παραγόντων, δικηγορικών γραφείων κ.α. Σε κάθε περίπτωση, δεν μπορεί να αμφισβητούνται περιουσίες για προγενέστερες δοσοληψίες και πράξεις του ίδιου του κράτους με εταιρίες και να ζητούνται τα ρέστα από τους τωρινούς ιδιοκτήτες. Με βάση όλα τα παραπάνω, Ερωτώνται οι κ. Υπουργοί: 1. Τι προτίθεται να κάνει ώστε να σταματήσουν οι διαδικασίες των ενστάσεων που επιβαρύνουν τους κατοίκους. 2. Τι νομικές ενέργειες θα κάνει ώστε άμεσα να δοθεί οριστική λύση στο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι της περιοχής με τις νόμιμες ιδιοκτησίες τους.
Βιβλιοπαρουσίαση: «1821: Η Επανάσταση και οι Απαρχές του Ε Η συμπλήρωση 200 χρόνων από την επανάσταση του του 1821 αποτελεί σημαντική ευκαιρία για να προσεγγίσουμε και να γνωρίσουμε όχι μόνο χρονολογικά, αλλά βαθύτερα τα γεγονότα που οδήγησαν στην Επανάσταση και στην συγκρότηση του ελληνικού αστικού κράτους. Φυσικά, η ιστορική αποτίμηση της Επανάστασης του 1821, για την ελληνική αστική τάξη εκκινεί από συγκεκριμένη ταξική οπτική, συνδέεται αντικειμενικά με την σημερινή κοινωνική πραγματικότητα και, επομένως, αξιοποιείται συστημικά για τη διαμόρφωση συγκεκριμένης συνείδησης. Για το λόγο αυτό, διαχρονικά τα κόμματα της αστικής τάξης και οι ιδεολογικοί της φορείς, στις επετείους της Επανάστασης χρησιμοποιούν κυρίως το ιδεολόγημα της εθνικής ενότητας για ένα στόχο – σκοπό: να εμπεδωθεί ότι στην Επανάσταση όλοι οι Έλληνες πολέμησαν ενωμένοι, «κάτω από την ίδια σημαία». Αυτό είναι ψέμα, διαστρέβλωση της ιστορικής αλήθειας, δεν συνέβη ούτε τότε, ούτε «χθες», δεν συμβαίνει τώρα, δεν θα συμβεί ούτε «αύριο». Διότι δεν υπάρχουν κοινά συμφέροντα μεταξύ καταπιεστή – καταπιεσμένου, μεταξύ εκμεταλλευτή
και εκμεταλλευόμενου. Σήμερα, η αστική ισ μέσα στο πλαίσιο ενός διαρκούς ανταγων ισορροπιών μεταξύ των κρατών και άλλων ο χαρακτήρα της επανάστασης με τρόπο ώστε καθαρά εθνικιστικός, ούτε όμως και ως καθαρ Από την άλλη, για την εργατική τάξη και ενασχόληση με την Επανάσταση του 1821 χρόνια της ίδρυσής του μέχρι και σήμερα. διαπάλης με την αστική ιστοριογραφία και α επανάστασης του 1821, για τις κινητήριες δυ και τα αποτελέσματά της, συνδεόταν αναγ της γέννησης και ανάπτυξης του καπιταλισ αποτελούσε νομοτελειακά την βάση για τη δ του Κόμματος. Έτσι, τα παραπάνω αίτια σε συνδυασμό με
ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 2021
5
ΜΠΑΖΟΜΑ ΣΤΑ “ΤΕΛΜΑΤΑ”
ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΖΗΤΟΥΝ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ Εχουμε κάποιες ερωτήσεις που αφορούν την εκτεταμένη αλλαγή τοπίου και πού αποσκοπεί αυτή, στην περιοχήΚομομπίλι (Μπλέντα). Ο χώρος από όσο γνωρίζουμε έχει περάσει στην ΔΑΝΕΤΑΛ (Δημοτική Αναπτυξιακή Επιχείρηση). Αν η ΔΑΝΕΤΑΛ ήθελε να φέρει σε μία ευθεία αυτόν τον χώρο θα μπορούσε να τον είχε ισοπεδώσει απλά και να μην τον είχε κάνει σκουπιδότοπο. Αντιθέτως από ότι βλέπουμε και από τις φωτογραφίες τα σκουπίδια είναι πολλά. Τι άλλο συνέβη και το βουνό μεγάλωσε μέχρι που κοντεύει να φτάσει σε ύψος το ΕΠΑΛ; Πριν περίπου ένα χρόνο γινόταν μία εσκαφή μεγάλης επιχείρησης την οποία πρόσφατα εγκαινίασε ο πρωθυπουργός. Η συντριπτική πλειοψηφία αυτού του τεράστιου όγκου χώματος, πάνω από 1000 φορτηγά κατευθύνθηκε στο Κομομπίλι. Εδώ η ιστορία αποκτά ενδιαφέρον. Μάλλον έχουμε τον πιο έξυπνο επιχειρηματία της χρονιάςπου ακούει ή στο όνομα του εργολάβου με τους εσκαφείς ή στον πρόεδρο της ΔΑΝΕΤΑΛ. Μπορεί βέβαια το βραβείο να το μοιραστούν στην
μέση, θα φανεί από τις απαντήσεις που θα πάρουμε. Και εξηγούμαστε. Ένα φορτηγό χώμα για να πάει όπως υποχρεούται στην ανακύκλωση, σε νταμάρι απαιτούνται περίπου 100 ευρώ. Η κοντινότερη ανακύκλωση στην περιοχή μας είναι στο Μαρκόπουλο 35 χλμ μακριά. Αυτό σημαίνει ότι απαιτούνται 100 ευρώ x 1000 φορτηγά = 100.000€ μόνο για την ανακύκλωση. Αν βάλουμε και τους οδηγούς, πετρέλαια, φθορές φτάνουμε τις 150.000 ευρώ για να πάει όλος αυτός ο όγκος χώματος στην ανακύκλωση. Ο εργολάβος συμφώνησε να ρίξει τα χώματα στο Κομομπίλι μόλις 2χλμ από την εσκαφή. Όχι όσα απαιτούνται για να έρθει ίσα το οικόπεδο αλλά πολλαπλάσια σε βαθμό που όλη η πόλη να δυσανασχετεί με την ασυδοσία που έβλεπε. Παράλληλα, στα χώματα είναι εμφανές ότι υπάρχουν και σκουπίδια που θάβονται, ανακατεύονται συνεχώς με το χώμα κτλ. Και εδώ έρχονται τα ερωτήματα που απαιτούμε σαφείς απαντήσεις.
1. Ποιο το όφελος της ΔΑΝΕΤΑΛ από την όλη διαδικασία; 2. Πήρε υπόψιν της το κόστος που ωφελήθηκε ο εργολάβος; πήρε χρήματα, αν όχι 100 ευρώ, κάποιο ποσόν για την διευκόλυνση στον εργολάβο; 3. Αν πήραν χρήματα, έχουν βγει όλα τα νόμιμα παραστατικά; Μπορούν να ελεγχθούν; 4. Αν το έκαναν για την ψυχή της μάνας τους, τότε γιατί δεν σταμάτησαν μέχρι εκεί που ήθελαν τα χώματα, παρά ανέχτηκαν να τους βρίζει όλο το Λαύριο και να έχουν γίνει μηνυτήριες αναφορές για την απαράδεκτη αλλοίωση του περιβάλλοντος; Αυτά τα ερωτήματα θέλουμε να βγει η ΔΑΝΕΤΑΛ και ο Δήμαρχος και να τα απαντήσουν. Στο θέμα θα επανέρθουμε σε επόμενο φύλλο ελπίζουμε και με τις σαφείς απαντήσεις από την Δημοτική Αρχή. Αφού ακόμα κρίβονται και δεν κάνουν δημοτικά συμβούλια οι ερωτήσεις θα γίνονται και δημόσια μέσα από την εφημερίδα μας. της Συνακτικής Επιτροπής
“Να καταλάβουν εκείνοι που διοικούν με την δική μας εντολή, πως οι Δημοτικές εκτάσεις και κτήρια δεν είναι δικά τους” σημειώνει ο Κ. Πόγκας, πρώην Δήμαρχος Λαυρίου. Η εικόνα αυτή είναι μια από τις πολλές που έχουμε δει εδώ και 2 περίπου χρόνια στην Περιφερειακή Λεωφόρο που οδηγεί στο λιμάνι της πόλης. Μπάζα με σκουπίδια μαζί που παράγονται στην ευρύτερη περιοχή της Λαυρεωτικής, πιθανόν και από άλλους Δήμους, μεταφέρονται στο δημοτικό χώρο απέναντι από την παραλία «Μπλέντα»(πρώην «Τέλματα») ο οποίος έχει προσδιορισμένη χρήση από την ισχύουσα Πολεοδομική Μελέτη του Λαυρίου. Κατά διαστήματα έχουν δοθεί μια σειρά εικόνες με δυσμενή και σκωπτικά σχόλια από κατοίκους της πόλης στο διαδίκτυο, οι οποίοι ζητούν επίμονα διευκρινήσεις για το τι πρόκειται να γίνει σε εκείνο τον χώρο και αν είναι συμβατό αυτό που συμβαίνει με τον υφιστάμενο πολεοδομικό χαρακτηρισμό αυτού του χώρου, χωρίς να έχει δοθεί καμιά απάντηση από τη Δημοτική Αρχή μέχρι σήμερα. Ο τεράστιος όγκος των υλικών που συνεχώς μεγαλώνει έχει αλλοιώσει πλήρως το τοπίο και τα χαμηλά επίπεδα της πόλης έχουν στερηθεί την οπτική δυνατότητα της θάλασσας και της απέναντι περιοχής, αλλά και οι διερχόμενοι από τη περιφερειακή λεωφόρο όταν έρχονται και φεύγουν δεν βλέπουν καθόλου την πόλη, παρά ένα βουνό από μπάζα και σκουπίδια. Μέχρι και τη νησίδα έσπασαν για νια διευκολύνουν την είσοδο και έξοδο των φορτηγών… Παρόμοιες εικόνες αυθαίρετης κατάληψης δημοτικών χώρων παρατηρούνται σε όλες τις συνοικίες του Λαυρίου, ακόμη και μέσα στην κεντρική Πλατεία με την ένοχη σιωπή της Δημοτικής Αρχής, που φαίνεται πως έχει ξεχάσει τους λόγους της ίδιας της ύπαρξης της και την εντολή που της έχουν δώσει οι δημότες – κάτοικοι, αλλά και οι νόμοι που ρυθμίζουν τη λειτουργία των οργανισμών της Τοπικής Διοίκησης. Νομίζω πως έχει έρθει ο χρόνος αν δεν απαντήσει η Διοίκηση, να απαντήσει ξεχωριστά κάθε Δημοτικός Σύμβουλος αλλά και κάθε Σύμβουλος της Τοπικής Κοινότητας, αν γνωρίζει, αν έχει αποφασίσει, αν ξέρει και αν εγκρίνει τι θα γίνει σε εκείνο το χώρο, για να πληροφορηθούμε κι εμείς οι πολίτες που μένουμε στο Λαύριο, με ποιο Νόμο ή Απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου διαχειρίζονται οι εκλεγμένοι Δημοτικοί Άρχοντες σαν δικά τους τα ακίνητα περιουσιακάστοιχεία του Δήμου, τα οποία κανένας δεν τους τα παραχώρησε εν λευκώ. Αν δεν απαντήσουν οι εκπρόσωποι μας σε εύλογο χρόνο θα αναγκαστούμε να προσφύγουμε στους αρμόδιους Υπουργούς, στην Περιφέρεια, ακόμα και στην Δικαιοσύνη.Έχει έρθει η ώρα να καταλάβουν εκείνοι που διοικούν με την δική μας εντολή, πως οι Δημοτικές εκτάσεις και κτήρια δεν είναι δικά τους, δεν τους ανήκουν και δεν μπορούν να τα διαθέτουν όποτε και σε όποιον θέλουν. Περιμένουμε να δοθεί άμεσα η οφειλόμενη απάντηση.
Ελληνικού Αστικού Κράτους», Τμήμα Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ, εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή»
στοριογραφία προσαρμοσμένη νισμού και μεταβαλλόμενων οργανισμών, παρουσιάζει τον ε να μην εμφανίζεται ούτε ως ρά κοσμοπολίτικος. ι το Κόμμα της, το ΚΚΕ, η καταγράφεται από τα πρώτα . Η ανάγκη της ιδεολογικής ανάλυσης του χαρακτήρα της υνάμεις της, για τους στόχους γκαστικά και με την μελέτη σμού στην Ελλάδα, συνεπώς διαμόρφωση της στρατηγικής
ετην ανάγκη διαπάλης με τις
σύγχρονες αστικές προσεγγίσεις της Επανάστασης και με αφορμή την επέτειο των 200 χρόνων,ώθησαν το Τμήμα Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ στην έκδοση από τη «Σύγχρονη Εποχή» της συγκεκριμένης συλλογής κειμένων με τον τίτλο: «1821: Η Επανάσταση και οι Απαρχές του Ελληνικού Αστικού Κράτους».Η ανάγνωση του συνόλου των κειμένων διαλύει πολλούς από τους μύθους και τροφοδοτεί με ορισμένα συμπεράσματα τον αναγνώστη. Συνοπτικά, μπορούμε να σημειώσουμε ότι επειδή η Ελληνική Επανάσταση του 1821 πραγματοποιήθηκε σε συνθήκες οθωμανικής κατάκτησης και κυριαρχίας αναπόφευκτα απέκτησε εθνικοαπελευθερωτικά χαρακτηριστικά, αλλά στην ουσία της ήταν αστική με την έννοια ότι εξέφραζε την λύση στην όξυνση της διαπάλης της παλιάς φεουδαρχικής οργάνωσης της κοινωνίας με τον «νέο» τότε καπιταλισμό και την επικράτηση της αστικής τάξης. Μελετώντας το βιβλίο, αποτυπώνονται χαρακτηριστικά οι κινητήριες δυνάμεις της Επανάστασης και η διαπάλη εντός τους, καθώς και ο ρόλος του πολυπληθούς αγροτικού στοιχείου. Με αυτή την έννοια,η Επανάσταση
του 1821 δεν διαφέρει ως προς το ποιο ήταν επί της ουσίας το αποτέλεσμά της (ίδρυση αστικού κράτους) από τις αντίστοιχες αστικές επαναστάσεις της εποχής. Ήταν δηλαδή με λίγα λόγια, αστική, εθνικοαπελευθερωτική επανάσταση. Η Συντακτική Επιτροπή της «Φωνής», με αυτό το εισαγωγικό σημείωμα, προτρέπει τους αναγνώστε και φίλους της εφημερίδας (μαθητές Λυκείου, φοιτητές, επιστήμονες, εκπαιδευτικούς, εργαζόμενους, ελεύθερους επαγγελματίες, συνταξιούχους) να διαβάσουν, να μελετήσουν επιστημονικά τα κείμενα, και φυσικά να διαδώσουν το βιβλίο. Το βιβλίο είναι διαθέσιμο στα βιβλιοπωλεία της Σύγχρονης Εποχής και διαδικτυακά μέσω του site www.sep.gr. Επίσης, με βάση το βιβλίο και τις εκτιμήσεις του Κόμματος για την Επανάσταση δημιουργήθηκε και σειρά ντοκυμαντέρ με την επιμέλεια του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ. Η σειρά είναι διαθέσιμηδωρεάν στον ακόλουθο σύνδεσμο και στο κανάλι του ΚΚΕ στο Youtube.
6
ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 2021
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
ΔΊΝΟΥΜΕ ΤΟ ΧΕΡΊ
ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΛΑΥΡΙΟΥ & ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ Το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου-Ανατολικής Αττικής, με την ευθύνη που έχει απέναντι στους εργαζόμενους που πλήττονται από την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, καλεί Εργατικά Σωματεία, Συλλόγους Αυτοαπασχολούμενων, Συνταξιούχων, Ομάδες Γυναικών, Σωματειακές Επιτροπές και Επιτροπές Αγώνα, άλλους Μαζικούς Φορείς, απλούς εργαζόμενους, να εκφράσουν με όποιο τρόπο μπορούν την αλληλεγγύη τους, να πάρουν θέση στο πλάι του ΕΚ Λαυρίου-Αν. Αττικής. Τώρα είναι η ώρα να υψώσουμε ασπίδα προστασίας σε όσους εργαζόμενους βρίσκονται σε δύσκολη κατάσταση. Να δείξουμε την αλληλεγγύη μας, να δώσουμε το χέρι να παλέψουν ενάντια στο σύστημα της εκμετάλλευσης, που μόνο δεινά φέρνει στην ζωή μας. Η πολιτική της κυβέρνησης, όχι μόνο δεν προστατεύει αλλά αντιθέτως τσακίζει, τα δικαιώματά μας την ίδια ώρα που τελευταίο διάστημα ένα σαρωτικό κύμα ανατιμήσεων «κατατρώει» ακόμα περισσότερο το ήδη πετσοκομμένο εισόδημά μας. Τα απλήρωτα νοίκια, οι απλήρωτοι λογαριασμοί, τα απλήρωτα δάνεια έχουν κτυπήσει πραγματικά κόκκινο. Οι απειλές και οι διακοπές ηλεκτροδότησης, εξώσεων και πλειστηριασμών είναι σε ημερήσια διάταξη. Πλέον όμως πολλές οικογένειες συναδέλφων αδυνατούν να ανταποκριθούν και στα βασικά για την επιβίωσή τους.
ΣΕ ΟΠΟΊΟΝ ΤΟ ΕΧΕΊ ΑΝΑΓΚΗ
Το ΕΚ Λαυρίου-Αν. Αττικής, αναλαμβάνει εκ νέου την πρωτοβουλία να ΚΑΝΕΊΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ οργανώσει μαζικά την αλληλεγγύη, να μην αφήσει κανένα μόνο του στην ΣΤΗ ΕΠΊΘΕΣΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΞΑΠΟΛΥΟ ΥΝ επίθεση που δέχεται η ζωή μας. Να μην μείνει κανείς μόνος απέναντι στους πλειστηριασμούς και τις διακοπές ρεύματος, στην μάχη για την επιβίωση των παιδιών μας. Καλούμε λοιπόν τους εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους, τον λαό από το υστέρημά του να συνδράμει στην έκφραση αλληλεγγύης, καθώς και όποιον επιθυμεί, να πάρει μέρος στη προσπάθεια των σωματείων για την διάθεση των προϊόντων στους συναδέλφους μας. Συγκεκριμένα μαζεύουμε τα εξής: •Ξηρά τροφή (φρυγανιές, παξιμάδια, μπισκότα κτλ) •Όσπρια, Ζυμαρικά, κονσέρβες •Φρούτα, νωπά λαχανικά, κρεατικά Συγκεντρ ώνουμε τρ •Είδη ατομικής υγιεινής όφιμα, είδη πρώ της ανάγκη •Παιδικές τροφές, παιδικές πάνες ς, παιδικά παιχνίδια. •Παιδικά παιχνίδια Επικοινώ νησε με τη •Φάρμακα (μησυνταγρογραφούμενα) ν Επιτροπ Εργατικού ή Αλ ληλε Κέντ και 698492 ρου στα τηλέφωνα γγύης του Η συλλογή των πραγμάτων θα γίνεται σε όλες τις περιοχές και στην έδρα 8944 και στ 22920 2532 ο eklavrio 8 @gmail.c om του Εργατικού Κέντρου στο Λαύριο (Δανουκάρα 7) όλες τις ημέρες από τις Ε ρ γ α τι 18/12 κι έπειτα. κό Κέντρ Α
Η ΑΛ ΛΗΛΕΓΓ ΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ!
νατολικής
ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΛΑΥΡΙΟΥ & ΑΝ. ΑΤΤΙΚΗΣ
ο Λαυρίο υ Αττική ς
ΜΑΖΙΚΟ - ΕΝΩΤΙΚΟ - ΤΑΞΙΚΟ ΑΠΟΚΟΥΜΠΙ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ Πραγματοποιήθηκε στις 7 Νοέμβρη το Συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Λαυρίου και Ανατολικής Αττικής στο Λαύριο. Οι ταξικές δυνάμεις και τα Πρωτοβάθμια σωματεία βγαίνουν ενισχυμένα από τις αρχαιρεσίες που προηγήθηκαν, καθώς αυξήθηκε σημαντικά η συμμετοχή των εργαζομένων και οι εγγραφές στα
σωματεία. Στην πλούσια συζήτηση που έγινε στο Συνέδριο μεταφέρθηκε πείρα και δυσκολίες της περιόδου, η ανάγκη τα Σωματεία να δουλεύουν πιο σταθερά και να δημιουργηθούν νέες επιτροπές και σωματεία σε όσους χώρους δίνεται η δυνατότητα. Επιβεβαιώθηκε από τις τοποθετήσεις των συνέδρων η απόφαση για
επέκταση της δράσης του Εργατικού Κέντρου σε όλη την Ανατολική Αττική, η απήχηση που είχαν οι κινητοποιήσεις στο Αεροδρόμιο, στα Εμπορικά Κέντρα στα Σπάτα και αλλού. Στο επόμενο φύλλο της εφημερίδας θα έχουμε αναλυτική αναφορά στο Συνέδριο, την δράση του Εργατικού Κέντρου και στο σχεδιασμό το επόμενο διάστημα.
ΧΏΡΟΙ ΑΚΑΤΆΛΛΗΛΟΙ ΓΙΑ ΕΜΆΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΆ ΜΑΣ Στις άθλιες εγκαταστάσεις του Δημοτικού Σταδίου «Γ. Βογιατζής» έχουν τραυματιστεί αρκετοί αθλητές και ασκούμενοι που είτε έπεσαν σε μία τρύπα ή σκόνταψαν σε ένα ανώμαλο σημείο του ξηλωμένου ταρτάν. Ένα παιδί που συμμετέχει στην ομάδα του στίβου τραυματίστηκε και η μητέρα του ήθελε να καταγγείλει το γεγονός. Ποιος είναι με βάση την λογική ο υπεύθυνος για τον τραυματισμό ενός παιδιού, απόρροια κάκιστου και επικίνδυνου αθλητικού χώρου σε αθλητικό κέντρο; Θα πει κανείς ο Δήμαρχος ή ο υπεύθυνος για τους αθλητικούς χώρους αντιδήμαρχος. Αυτοί θα ήταν αν τα πράγματα ακολουθούσαν την λογική. Στην προκειμένη περίπτωση ο Δήμαρχος λέει ότι δεν έχει καμία ευθύνη γιατί δεν έχει δώσει άδεια για λειτουργία του γηπέδου, παρά μόνο να προπονούνται οι ομάδες ποδοσφαίρου. Όμως η νέα ομάδα στίβου που φτιάχτηκε πρόσφατα που προπονείται; Στα βουνά και τα λαγκάδια,
σε άλλη πόλη, στο διάστημα ή στο μοναδικό ελεύθερο χώρο άθλησης που κάποτε είχε ταρτάν και είναι στην ευθύνη του Δήμου; Άρα το να λένε ότι τελικά υπεύθυνος ενδεχομένως να είναι ο γυμναστής γιατί δεν έχει άδεια και παρανόμως προπονεί εκεί τα παιδιά, είναι προκλητικό και αισχρό από την μεριά τους. Όλη η κοινωνία απαιτεί εδώ και τώρα να φτιαχτεί το γήπεδο. Οι φαμφάρες και οι περιοδείες του Δημάρχου με τον Περιφερειάρχη στα υποτιθέμενα έργα της περιφέρειας στην Λαυρεωτική που τα ακούμε εδώ και 20 χρόνια και ποτέ δεν ολοκληρώνονται πρέπει να τελειώνουν. Κουράστηκε ο λαός να ακούει για έργα που ξεκινούν πάντα λίγο πριν τις εκλογές και αμέσως μετά να σταματούν μέχρι τις επόμενες. Θα είναι μία μεγάλη πρωτοτυπία να βγαίνει υποψήφιος δήμαρχος για 5ητετραετία και να υπόσχεται ξανά αυτά που θα έκανε την πρώτη. Μάλλον νομίζουν ότι ζούμε στην χώρα των λωτοφάγων.
ΚΑΘΉΚΟΝ ΜΑΣ ΕΊΝΑΙ ΜΈΣΑ ΑΠΌ ΤΟΝ ΑΓΏΝΑ ΜΑΣ ΝΑ ΑΦΉΣΟΥΜΕ ΣΎΓΧΡΟΝΑ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΉ ΓΉΠΕΔΑ ΣΤΙΣ ΕΠΌΜΕΝΕΣ ΓΕΝΙΈΣ Γραφει ο Νίκος Μέντης, αθλητής του Ολυμπιακού Λαυρίου Τα τελευταία χρόνια περνώντας έξω από το γήπεδο της Λαυρεωτικής, η πρώτη σκέψη που έκανε ο καθένας μας ήταν το πότε θα φτιαχτεί. Ύστερα από χρόνια κατάφεραν να βάλουν νέο χλοοτάπητα και να φτιάξουν τα αποδυτήρια του γηπέδου. Ωστόσο, ο αθλητικός χώρος παραμένει ακατάλληλος. Το ταρτάν του στίβου έχει ξηλωθεί, οι παλιές κερκίδες έχουν γκρεμιστεί και δεν έχουν ανεγερθεί καινούριες ενώ άκρωςεπικίνδυνο για τους αθλητές είναι πως γύρω από το γήπεδο λείπουν αρκετές σχάρες φρεατίων με αποτέλεσμα να υπάρχει κενό στα σημεία και κίνδυνος τραυματισμού. Σε ό,τι αφορά το γήπεδο του Ολυμπιακού Λαυρίου στη Νεάπολη, συνέβη αυτό που όλοι σκεφτόμασταν,πως μέχρι να φτιάξουν το γήπεδο της ΑΠΕΛ θα έχει διαλυθεί του Ολυμπιακού. Η Δημοτική Αρχή με την αδράνεια και την αδιαφορία της φρόντισε να επιβεβαιώσει τη σκέψη όλων μας. Να τονιστεί εδώ πως στο γήπεδο της Νεάπολης ο χλοοτάπητας έχεικαταστραφεί πλήρως άλλα η διεξαγωγή των αγώνων γίνεται κανονικά διότι το γήπεδο της ΑΠΕΛ δεν έχει πάρειάδεια. Γιατί δεν έχει πάρει άδεια; Γιατί το έργο του περιβάλλοντος χώρου είναι ξεχωριστό (!!!) από τον χλοοτάπητα και γιατί έπρεπε να γκρεμιστούν οι εξέδρες να βλέπουμε τις μπουλντόζες να δουλεύουν… Σχετικά με το γήπεδο του Παλλαυρεωτικού στον Κυπριανό, (ναι όντως αλήθεια λέμε, υπάρχει και 3ο γήπεδο στο Λαύριο) οι ανεμογεννήτριες συνεχίζουν κανονικά την προετοιμασία
τους έτσι ώστε να είναι έτοιμες για την εγκατάστασή τους πάνω σε ένα καμένο βουνό. Για όλα τα παραπάνω υπάρχουν ευθύνες που βαραίνουν τη Δημοτική Αρχή. Μια Δημοτική Αρχή απαρτισμένη από άτομα που θεωρούν τον εαυτό τους ανώτερο στον τόπο αυτό. Εδώ να κάνουμε μια υπενθύμιση στους κυρίους αυτούς πως ο τόπος αυτός έβγαλε δημάρχους που εξορίστηκαν και δημοτικούς συμβούλους που ήρθαν αντιμέτωποι με το όπλο του χωροφύλακα στο κεφάλι, γι’ αυτό καλό είναι να καταλάβουν το πόσο μικροί είναι. Επανερχόμενοι στο θέμα του αθλητισμού της πόλης, -Είναι πραγματικά στενάχωρο μικρά παιδιά να βγάζουν προβλήματα στα πόδια τους εξαιτίας των γηπέδων αλλά και να ματώνουν συνεχώς τα γόνατα τους ενώ υπάρχει η δυνατότητα να διασκεδάζουν και να παίζουνσε σύγχρονο χλοοτάπητα. -Είναι αδικαιολόγητο να μην υπάρχει ταρτάν στο στίβο της ΑΠΕΛ για να περπατήσει ο κόσμος άλλα και για να κάνουν την προετοιμασία τους συναθλητές που συμμετέχουν σε Μαραθώνιους και σε Πανελλήνια πρωταθλήματα. -Είναι ανικανότητα όταν επί μήνες κρεμόντουσαν οι προβολείς στο γήπεδο της Λαυρεωτικής με κίνδυνο τραυματισμού ή θανάτου πολίτη σε περίπτωση κατάρρευσής τους και να μην κάνει κάποιος κάτι. (υστέρα από μήνες, δημοσιεύσεις και καταγγελίες, τους κατέβασαν). Είναι αστείο που όλα τα παραπάνω τα συζητάμε εν έτει
2021, θα μπορούσαν όλα αυτά να είχαν λυθεί γρήγορα και χωρίς τα εκατομμύρια που σπαταλούνται στα «έργα», αλλά η πολιτικήτης Δημοτικής Αρχής εξυπηρετεί συγκεκριμένα συμφέροντα και σίγουρα δεν είναι αυτά του λαού. Συμφέροντα που μπορεί να τα διακρίνει κανείς από την κίνηση της ένωσης των 3 ομάδων (60 ποδοσφαιριστών) σε μία, που θα είχε ως αποτέλεσμα αρκετά παιδιά να σταματήσουν το ποδόσφαιρο γιατί μια ομάδα ως γνωστόν αποτελείται από 25-30 άτομα. Και στο επιχείρημα τους ότι θα υπήρχε δορυφορική ομάδα που θα τροφοδοτούσε με ταλέντα τη μεγάλη ομάδα η απάντηση είναι γιατί να διαλύσουν 3 ομάδες για να φτιάξουν ουσιαστικά δυο; Μήπως ήταν άλλος ο σκοπός τους; Ας προβληματιστεί ο καθένας μας… Επειδή τα πολλά λογία είναι φτώχεια και αυτό που μετράει στο τέλος της μέρας είναι οι πράξεις, η λύση στα όλα τα παραπάνω προβλήματα είναι η συλλογική δράση μέσα από τις γραμμές του Εργατικού Κέντρου Λαυρίου - Ανατολικής Αττικής που επανειλημμένα έχει αναδείξει τα προβλήματα του αθλητισμού στην πόλη μας. Τέλος, πρέπει να καταλάβουμε και ότι εμείς οι αθλητές έχουμε φωνή και πρέπει να αναδεικνύουμε τα προβλήματα του χώρου μας γιατί τα δικά μας πόδια καταστρέφονται στα διαλυμένα γήπεδα και καθήκον μας είναι μέσα από τον αγώνα μας να αφήσουμε σύγχρονα και ασφαλή γήπεδα στις επόμενες γενιές.
ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 2021
7
ΥΓΕΊΑ ΚΑΙ ΠΑΝΔΗΜΊΑ
ΚΑΛΟΎΜΕ ΤΟΝ ΛΑΌ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΉΣ ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΕΊ ΜΈΣΑ ΑΠΌ ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΊΑ ΤΟΥ, ΤΟΥΣ ΣΥΛΛΌΓΟΥΣ ΤΟΥ, ΜΈΣΑ ΑΠΌ ΚΆΘΕ ΜΟΡΦΉ ΣΥΛΛΟΓΙΚΉΣ ΟΡΓΆΝΩΣΗΣ ΓΙΑ ΥΓΕΊΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΌ ΑΓΑΘΌ ΚΑΙ ΌΧΙ ΕΜΠΌΡΕΥΜΑ Η ξέφρενη πορεία της πανδημίας με τα αλλεπάλληλα ρεκόρ θανάτων, κρουσμάτων και διασωληνωμένων, με τη διαλογή ασθενών στις ΜΕΘ, με τις αναστολές χειρουργείων και με το εμβολιαστικό πρόγραμμα να καρκινοβατεί, με ένα νέο γύρο λοκντάουν σε μία σειρά χώρε της ΕΕ, και με το ενδεχόμενο η νέα μετάλλαξη του SARS-COV 2 «Όμικρον» να κρίνεται πιο μεταδοτική και μολυσματική, η κυβέρνηση ακολουθεί την εξής πολιτική: 1.«Το κράτος ό,τι μπορούσε να κάνει το έκανε, για την νέα έξαρση της πανδημίας φταίνε οι πολίτες που δεν εμβολιάζονται». Με την θέση αυτή, την συνεχιζόμενη επιβολή μέτρων στην κατεύθυνση της «ατομικής ευθύνης» από την αρχή της πανδημίας, θέλει να κρύψει τις εγκληματικές ευθύνες της και να τις μεταθέσει εξ’ ολοκλήρου στο λαό. Τα άλλοθι της κυβέρνησης στέρεψαν. Η πανδημία ούτε πρωτόγνωρη είναι πλέον, ούτε αποτελεί εξήγηση ότι «αυτά γίνονται παντού, σε όλα τα κράτη». Αυτά γίνονται γιατί κριτήριο παντού είναι το κέρδος. 2.Οι δηλώσεις του επικεφαλής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (Π.Ο.Υ.) ότι τα «εμβόλια σώζουν ζωές, αλλά δεν αποτρέπουν πλήρως τη μετάδοση», αναδεικνύουν την ευθύνη όλων των κυβερνήσεων που εναπόθεσαν την λύση στο πρόβλημα της πανδημίας αποκλειστικά και μόνο στους εμβολιασμούς. Η κυβέρνηση πρέπει να σταματήσει να μιλάει για «πανδημία ανεμβολίαστων», την διαψεύδουν και τα ίδια τα στοιχεία των νοσηλειών στα νοσοκομεία της χώρας. Ο αναγκαίος και πολύτιμος εμβολιασμός δεν αρκεί από μόνος του να εξαφανίσει την πανδημία, πόσο μάλλον όταν συνδυάζεται με τραγικές παλινωδίες, ανορθολογικές αναφορές από τον Πρωθυπουργό, Υπουργούς και την περισπούδαστη «επιτροπή σοφών» που έχει συστήσει, υποχρεωτικότητες, «κορονοσήλεια» και το γνωστό «χαράτσωμα» με τα τεστ. Όταν ακούει ο λαός μια σειρά τέτοιων τοποθετήσεων, το πρώτο που μας έρχεται στο μυαλό είναι να απαριθμήσουμε όλα αυτά που θα μπορούσε να έχει κάνει το κράτος για να προστατέψει την υγεία του λαού και δεν τα έχει κάνει. Η κυβέρνηση είχε και έχει και τα υλικά μέσα, και τον χρόνο να τα υλοποιήσει. Μερικά από αυτά: -Ενίσχυση του Δημόσιου Συστήματος Υγείας με προσλήψεις – με μόνιμη σχέση εργασίας - όλου του αναγκαίου προσωπικού και άνοιγμα όλων των Δομών Υγείας που έκλεισαν με τα Μνημόνια. Καμία αναστολή
στο υπάρχον προσωπικό. -Άνοιγμα και στελέχωση όλων των απαραίτητων ΜΕΘ, ώστε κανένας νοσηλευόμενος να στερείται εντατική παρακολούθηση και θεραπεία. -Πραγματική επίταξη του ιδιωτικού τομέα της υγείας για να δοθεί η μάχη με όλα τα μέσα. -Μέτρα αποσυμφόρησης σε σχολεία, πανεπιστήμια, Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Είναι τραγική πολιτική οι συγχωνεύσεις τμημάτων και η μείωση των δρομολογίων των ΚΤΕΛ. -Έλεγχος τήρησης των μέτρων στους χώρους δουλειάς, παροχή όλων των απαραίτητων μέσων από τον εργοδότη. -Μαζικά, δωρεάν και επαναλαμβανόμενα τεστ σε όλο τον πληθυσμό, ουσιαστική ιχνηλάτηση των κρουσμάτων. -Καθολικό, δημόσιο πρόγραμμα εμβολιασμού με όλα τα διαθέσιμα αποτελεσματικά και ασφαλή εμβόλια. Με εξαντλητική, εξατομικευμένη ενημέρωση, παρακολούθηση και καταγραφή τυχόν συμπτωμάτων, φαρμακοεπαγρύπνιση. -Ενίσχυση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ). Εδώ η πείρα από το Κέντρο Υγείας (ΚΥ) Λαυρίου και την Τοπική Μονάδα Υγείας (ΤΟΜΥ) της Κερατέας είναι πλούσια για την τραγική κατάσταση που βιώνουμε. (δείτε σχετικό σχόλιο). Θα πει κάποιος, «μα καλά, η κυβέρνηση δεν κάνει τίποτα μέσα στην πανδημία για την Υγεία;». Η απάντηση είναι ότι προφανώς έχει κάνει ήδη πολλά, και σχεδιάζει ακόμα περισσότερα με αφορμή τον προϋπολογισμό. Ενδεικτικά: -Έχει μειώσει τις δαπάνες για την Υγεία κατά 572 εκ.€ για το 2021 σε σχέση με το 2020. Έχει προϋπολογίσει να μειώσει για το 2022 την χρηματοδότηση των νοσοκομείων κατά 139 εκ.€, τις παροχές Υγείας κατά 245 εκ.€ και κατά 52% τις δαπάνες για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (τα Κέντρα Υγείας δηλαδή). -Με τα μέτρα της «υποχρεωτικότητας» που παίρνει, έχει μετατρέψει τα τεστ και τα εμβόλια από όπλα κατά της πανδημίας, σε μέσα εκβιασμού και διαίρεσης του λαού, ενώ τα επιτεύγματα της επιστήμης και της ανάπτυξης της τεχνολογίας έχουν μετατραπεί από αγαθά σε πεδίο έκφρασης ανταγωνισμών και γεωπολιτικών παιχνιδιών ανάμεσα σε χώρες και οργανισμούς. Ταυτόχρονα, χρηματοδοτεί «από την άλλη πόρτα» τα ιδιωτικά Διαγνωστικά Κέντρα και τα μονοπώλια της ιδιωτικής υγείας. -Προωθεί το «νέο ΕΣΥ», φτιαγμένο με τα πιο παλιά υλικά, μακριά κι έξω από τις πραγματικές ανάγκες του
λαού. Κλείνει νοσοκομεία με μοναδικό κριτήριο το «κόστος – όφελος» στη λειτουργία τους, ενισχύει έτσι, ότι και στην υγεία, «όποιος έχει, πληρώνει». Δυσκολευόμαστε πραγματικά να διακρίνουμε τι είναι πιο επικίνδυνο και εγκληματικό. Αυτά που έχει κάνει η κυβέρνηση ή αυτά που έχει «παραλείψει» να κάνει; Πάντως, όλα τα παραπάνω διαμορφώνουν την τραγική κατάσταση που ζούμε. Το θέμα είναι όμως και τι κάνει ο λαός. Είναι απολύτως λογικό ο καθένας μας να αναρωτιέται πώς γίνεται από τη μία να ζούμε στην εποχή των μεγάλων επιστημονικών, τεχνολογικών και παραγωγικών δυνατοτήτων, των αλμάτων στην ανακάλυψη καινοτόμων θεραπευτικών φαρμάκων και από την άλλη η ανθρωπότητα να συνεχίζει να μαστίζεται από την πανδημία του κορονοϊού, να εμφανίζονται μια σειρά ασθένειες που είχαν εκλείψει τις προηγούμενες δεκαετίες. Η πανδημία, για την μεγαλύτερη πλειοψηφία του λαού, ήρθε να μας μάθει ότι υγεία δεν σημαίνει μια συνταγογράφηση και ένα στηθοσκόπιο. Είναι πολλά περισσότερα, είναι ένα αγαθό που η δωρεάν παροχή του σε όλο τον λαό είχε κερδηθεί με αγώνες, και που αξίζει ο αγώνας αυτός να αγκαλιάσει όλο τον λαό, ακόμα περισσότερους απ’ ό,τι παλιότερα. Που εκφράζεται με την στήριξη στην επιστήμη, στους υγειονομικούς που είναι στην πρώτη γραμμή της μάχης και στους αγώνες των Συνδικάτων για Δημόσια και Δωρεάν Υγεία. Μέσα και από την εφημερίδα, θέλουμε να τονίσουμε ότι η Υγεία και το επίπεδο παροχών στον λαό είναι ένα σημαντικό μέτωπο πάλης σε κάθε περίοδο, είτε με πανδημία, είτε χωρίς. Καλούμε τον λαό της περιοχής να αγωνιστεί μέσα από τα σωματεία του, τους συλλόγους του, μέσα από κάθε μορφή συλλογικής οργάνωσης για Υγεία κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα, για δραστική αλλαγή της τραγικής κατάστασης στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας στην περιοχή, με στελέχωση των δομών τουλάχιστον βάσει των υπαρχόντων οργανικών θέσεων, με όλο το προσωπικό και τον εξοπλισμό, με αποκλειστικά κρατικές δαπάνες. Παράλληλα, μαζί με τις άλλες περιοχές της Ανατολικής Αττικής, πρέπει να διεκδικήσουμε την δημιουργία δημόσιου και δωρεάν Νοσοκομείου στην Ανατολική Αττική, πλήρως λειτουργικού και στελεχωμένου με προσωπικό και μηχανήματα. Δεν χωράει καμία επανάπαυση, τώρα να παρθούν μέτρα προστασίας του λαού, γιατί και στην Υγεία, μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό.
ΤΡΑΓΙΚΉ Η ΚΑΤΆΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΚΈΝΤΡΟ ΥΓΕΊΑΣ ΛΑΥΡΊΟΥ Bαριές οι ευθύνες της κυβέρνησης! Επίσκεψη της Λαϊκής Συσπείρωσης Λαυρεωτικής στο Κέντρο Υγείας Λαυρίου με επικεφαλής τον Δημοτικό Σύμβουλο Αποστόλη Παμφίλη και εξόρμησησυζήτηση με τους εργαζόμενους πραγματοποιήθηκε τις προηγούμενες ημέρες με αφορμή μια σειρά κινητοποιήσεων και ενημερώσεων για τα θέματα της Υγείας που πραγματοποιήθηκαν από τη ΛΑ.ΣΥ. σε όλη την Αττική.Στα πλαίσια της επίσκεψης, είχαμε την ευκαιρία να συνομιλήσουμε με τον Δ/ντή του Κ.Υγείας, γιατρό κ. Παπασταυρόπουλο. Από την συζήτηση επιβεβαιώθηκε η τραγική κατάσταση που έχει περιέλθει το Κ. Υγείας ως αποτέλεσμα των πολιτικών στην Υγεία της σημερινής και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, της λογικής του σχεδιασμού με βάση το κόστος – όφελος. Η έξαρση της πανδημίας COVID-19 ανέδειξε πιο έντονα στην επιφάνεια το βασικό πρόβλημα που αποτελεί την βάση για τις τραγικές ελλείψεις σε ιατρικό καινοσηλευτικό προσωπικό, σε λειτουργία μηχανημάτων κ.α. και δεν είναι άλλο από την Υγεία – εμπόρευμα. Η υποχρηματοδότηση των μονάδων, όπως και του Κ. Υγείας Λαυρίου, η αγοραπωλησία υπηρεσιών, οι συμπράξεις με ΣΔΙΤ, η αναζήτηση «χορηγών» και «ευεργετών» είναι ένα εκρηκτικό μίγμα που κάνει συνεχώς τις υπηρεσίες Υγείας που απολαμβάνει ο λαός χειρότερες. Μάλιστα, με το νέο προϋπολογισμό που βάζει η κυβέρνηση της ΝΔ προς ψήφιση, η χρηματοδότηση στα Κέντρα Υγείας μειώνεται
στο …μισό!! Δηλαδή αν τώρα είναι χάλια, φανταστείτε τι θα δούμε όταν θα κοπεί στη μέση η χρηματοδότηση. Ο Δ/ ντής του Κ.Υγείας ανέφερε ότι από τις 8 οργανικές θέσεις γιατρών καλύπτονται αυτή τη στιγμή οι 5, ενώ λήγουν το αμέσως επόμενο διάστημα 2 συμβάσεις.Αντίστοιχη είναι η κατάσταση και στο νοσηλευτικό προσωπικό, όπου 16 άτομα εργάζονται με 4 διαφορετικές συμβάσεις. Τα μπαλώματα στο πρόγραμμα είναι καθημερινά και οι γιατροί με τους νοσηλευτές, αντί να ασκούν την επιστήμη τους, γίνονται διαχειριστές ωραρίου και …μαθηματικοί για να καλύψουν τις εφημερίες και τα ιατρεία. Δηλαδή, οι ήδη υποβαθμισμένες υπηρεσίες (γιατί ποιος πιστεύει ότι οι ανάγκες σε γιατρούς για όλη αυτή την τεράστια γεωγραφικά περιοχή καλύπτονται με 8 γιατρούς;) δεν μπορεί το σύστημα να τις στελεχώσει. «Κάτι πρέπει να γίνει», «να γίνει μια διαμαρτυρία, το Κ. Υγείας πάει μαθηματικά προς κλείσιμο, ήδη υπολειτουργεί», κατέληξαν οι γιατροί. Από την πλευρά της ΛΑ.ΣΥ. μεταφέρθηκαν, οι θέσεις μας για Δημόσια και Δωρεάν Υγεία, πλήρως στελεχωμένες υποδομές με μόνιμη και σταθερή εργασία για όλο το προσωπικό, προμήθεια μηχανημάτων και αναλώσιμων ώστε να λειτουργούν συνεχώς, κάλυψη όλων των αναγκών από την κρατική χρηματοδότηση και ραγδαία αύξησή της. Παράλληλα, η κατάσταση που επικρατεί σε μια σειρά χώρους της Π.Φ.Υ. στην ευρύτερη περιοχή της
Ανατολικής Αττικής που δεν διαφέρει σε τίποτα από όσα ζούμε εμείς εδώ. Ταυτόχρονα, μεταφέρθηκε το αίτημα συλλόγων και φορέων, του Εργατικού Κέντρου και σωματείων για ίδρυση, λειτουργία και πλήρη στελέχωση Δημόσιου Νοσοκομείου στην Ανατολική Αττική, μάλιστα σε κτήριο που είναι ημιτελές και σχεδιασμένο να καλύψει αυτή την ανάγκη. Τέλος, αναδείχτηκε η σημασία των διεκδικήσεων των υγειονομικών μέσα στην πανδημία και γενικότερα, η ανάγκη τα δίκαια αιτήματά τους να συναντηθούν με τα αιτήματα των εργατικών σωματείων και συνδικάτων , του Εργατικού Κέντρου Λαυρίου και Ανατ. Αττικής.«Θα είμαστε δίπλα σας σε κάθε πρωτοβουλία για την Υγεία και το Κ. Υγείας» κατέληξαν οι γιατροί. Υ.Γ. 1: κατά τ’ άλλα, οι βραβεύσεις του Δημάρχου και οι δηλώσεις για «πρωτοποριακή κάλυψη των αναγκών των πολιτών του Λαυρίου και Κερατέας με την λειτουργία του ΚΕΠ Υγείας» ήρθαν απλά να μας θυμίσουν πως γύρω από τον πόνο του λαού θα στήνεται το πιο γελοίο παιχνίδι εντυπώσεων και κοροϊδίας. Υ.Γ. 2:τον κ. Πρωθυπουργό που ήρθε να «επιθεωρήσει» την ανάπτυξη της περιοχής, μια βόλτα από το Κέντρο Υγείας δεν τον πήγαν… όχι ότι θα άλλαζε τίποτα, αυτό τα ξέρουμε καλά εμείς, αλλά κάποια σημεία της πόλης πρέπει να είναι «άβατα», μην και χαλάσει η εικόνα…
ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 001
ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 2021
«Ανάπτυξη» κι επενδύσεις λύση στα προβλήματα ή «χρυσή» φάκα;
Από τις αρχές της δεκαετίας του 2000 το Λαύριο έχει μπει στο στόχαστρο του κεφαλαίου για επενδύσεις ως «φιλέτο» με πολλαπλή αξιοποίηση. Βασικοί λόγοι είναι η γεωγραφική θέση (εγγύτητα με την Αθήνα, τον Αερολιμένα «Ελ. Βενιζέλος» και κύριους οδικούς άξονες, τον αρχαιολογικό χώρο του Σουνίου), οι υπάρχουσες υποδομές (λιμάνι) και η φθηνή εργατική δύναμη σε συνδυασμό με τα υψηλά ποσοστά ανεργίας. Ο αστικός σχεδιασμός για επενδύσεις περνάει φυσικά και μέσα από τις αλλαγές στις Χρήσεις Γης που έχουν γίνει όλα αυτά τα χρόνια με τις ευλογίες όλων των δημοτικών αρχών και έχουν προβληθεί ως – κάθε φορά – σωτήριες για τα λαϊκά στρώματα της περιοχής. Η ανάπλαση του λιμανιού και η σύνδεση με Αττική Οδό και Προαστιακό Όπως προκύπτει και από το Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας (Ρ.Σ.Α.) που εκπονήθηκε από το 2012 (περιφερειακή αρχή Σγουρού (ΠΑΣΟΚ)) και διατηρήθηκε σε ισχύ και από τις επόμενες πλειοψηφίες (Δούρου (ΣΥΡΙΖΑ) και Πατούλη (ΝΔ)) το λιμάνι του Λαυρίου εντάσσεται σε μία σειρά παρεμβάσεων ανάπτυξης των δραστηριοτήτων του με απαραίτητη προϋπόθεση την σύνδεση με τον Προαστιακό και – εσχάτως – την Αττική Οδό. Τα σχέδια παραμένουν στα …συρτάρια του κεφαλαίου πάνω από μια δεκαπενταετία (!!) και ο λόγος φυσικά είναι η ύπαρξη αντικρουόμενων αστικών συμφερόντων. Η αστική τάξη δεν έχει ενιαία σχέδια για την ανάπτυξη των Μεταφορών – Συγκοινωνιών στην Αττική, πράγμα αναμενόμενο στον καπιταλισμό που κριτήριο για την όποια επένδυση είναι η μεγιστοποίηση του κέρδους. Σε αυτό το πλαίσιο εμφανίζονται ταλαντεύσεις και καθυστερήσεις στην ολοκλήρωση των έργων, όσο κι αν … παρακαλούν όπου σταθούν και όπου βρεθούν στελέχη της Τοπικής διοίκησης από όλα τα αστικά κόμματα (ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ) και άλλοι καλοθελητές να προχωρήσουν . Στο ίδιο έδαφος αναπτύσσεται και η σύγκρουση για τον τελικό «χαρακτήρα» της ανάπτυξης της περιοχής και της αξιοποίησής της π.χ. μεταξύ βιομηχανικού και τουριστικού κεφαλαίου. Τα τελευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί σημαντική αύξηση των εταιρειών που νοικιάζουν σκάφη αναψυχής – ιστιοπλοϊκά και άλλα – για ακριβό τουρισμό, ενώ έχουν γίνει ήδη προσπάθειες για υποδοχή μικρής και μεσαίας κρουαζιέρας και δημιουργία αντίστοιχων υποδομών. Βέβαια, οι εργαζόμενοι της περιοχής ούτε με το κιάλι δεν απολαμβάνουν τέτοιες παροχές, αφού η εποχικότητα στα τουριστικά επαγγέλματα (επισιτισμός, υπηρεσίες στα σκάφη, ξενοδοχεία), τα χαμηλά μεροκάματα, οι απλήρωτες υπερωρίες είναι ο κανόνας για να «βγάλεις το χειμώνα». Στα πλαίσια της τουριστικήςανάπτυξης και συνολικής ανάδειξης της περιοχής ξεχωρίζει η προσπάθεια του ΕΑΓΜΕ (τέως ΙΓΜΕ), του Δήμου Λαυρεωτικής, της Ε.ΜΕ.Λ. (Εταιρείας Μελετητών Λαυρεωτικής) να ενταχθεί το Γεωπάρκο Λαυρεωτικής στο Παγκόσμιο Δίκτυο της UNESCO. Η ένταξη του Γεωπάρκου της περιοχής διαφημίζεται ότι θα φέρει ανάπτυξη του τουρισμού στην περιοχή, εκπαιδευτικού και αμιγώς τουριστικού, και πράγματι έτσι είναι. Όμως, παράλληλα, η όλη στήριξη του εγχειρήματος θα απαιτήσει σημαντικά κονδύλια, ενώ δεν μιλάμε για ολική ανάπλαση της περιοχής (π.χ. αντιπλημμυρικά έργα, δρόμοι και χώροι πράσινου, άλλα απαραίτητα συνοδά έργα – ανάσα για την περιοχή).Ταυτόχρονα, θα ενταθεί η αντιπαράθεση μεταξύ βιομηχανικών – βιοτεχνικών επενδύσεων και τουριστικών. Πίσω από τα πανηγύρια, πρέπει να κρατάει μικρό καλάθι ο λαός της περιοχής.Άλλωστε,αν υπήρχε η διάθεση να αναδειχθεί η ιστορικότητα και η μεταλλευτική ιστορία της πόλης, θα μπορούσε να είχε γίνει δεκαετίες τώρα, με στελέχωση των υπαρχόντων υποδομών (π.χ. Ορυκτολογικό και Αρχαιολογικό Μουσείο, ΒΒΕΜ) ή δημιουργία νέων. Απλά δεν τους …έβγαιναν τα λεφτά. Η επένδυση(;) της Microsoft και η άνοδος τιμών στα ακίνητα Πριν από 12 μήνες πληθώρα δημοσιεύσεων στον αστικό τύπο
ανέφεραν ως «σίγουρη» και «τελειωμένη» την εγκατάσταση ενός από τα datacenter του μονοπωλιακού κολοσσού τεχνολογίας της Microsoft. Μάλιστα, ο χώρος που φαίνεται να είχε επιλεγεί – το παλιό εργοστάσιο του Καρέλλα – είναι ακριβώς απέναντι από τη νότια πλευρά του λιμανιού. Τα δημοσιεύματα έκαναν λόγο για κολοσσιαία επένδυση με την Δημοτική Αρχή να τρέχει να διευθετήσει τις παλιές «αμαρτίες» της με τις χρήσεις γης του οικοπέδου, μπαλώνοντας άλλο ένα παραμύθι επενδυτή – σωτήρα που τελικά δεν είχε «δράκο» (βλ. EUROTERRA). Να σημειώσουμε ότι τώρα σε μέρος του οικοπέδου στεγάζονται ένα μεγάλο Σούπερ-Μάρκετ και το μεγαλύτερο Jumbo στην Ανατολική Αττική. Χαρακτηριστικό των ορέξεων διάφορων εκπροσώπων των μονοπωλίων είναι οι παρεμβάσεις μεγάλων μεσιτικών γραφείων που καλοβλέπουν την περιοχή για επενδύσεις με το …αζημίωτο φυσικά, αξιοποιώντας και τον Περιβαλλοντοκτόνο νόμο της ΝΔ για τις οικιστικές πυκνώσεις των όμορων οικισμών προς την Κερατέα, αλλά και τα χαμηλά μεροκάματα των εργατών και την ανεργία. Παράλληλα, στην περιοχή οι τιμές των ακινήτων είτε για αγορά είτε για ενοικίαση έχουν εκτοξευθεί σε σημείο που να θες 2 μισθούς για το νοίκι…Μήπως σε όλα αυτά δεν εντάσσεται η προσπάθεια εκ νέου του Δημοσίου μέσω της Κτηματικής Υπηρεσίας του Υπουργείου Οικονομικών να «βάλει χέρι» σε εκατοντάδες σπίτια και οικόπεδα της πρώην Γαλλικής Εταιρείας κατοίκων της πόλης που τα έχουν πληρώσει ξανά και ξανά; Ιδιοκτησίες που τους παραχωρήθηκαν γιατί έφτυσαν αίμα και σακατεύτηκαν για την «ανάπτυξη» της περιοχής και των παλιών τους αφεντικών; Ανάπτυξη για ποιόν τελικά; Οι συγκεκριμένοι σχεδιασμοί του κεφαλαίου πλασάρονται στον λαό της περιοχής σαν σωτηρία, ειδικά μέσα στην περίοδο της πανδημίας και της ραγδαίας επιδείνωσης του λαϊκού εισοδήματος που διανύουμε. Δεν είναι όμως καινούριοι. Από το Ρ.Σ.Α. το 2012 περάσαμε στο περιβόητο «Αναπτυξιακό Συνέδριο Ανατολικής Αττικής» του ΣΥΡΙΖΑ (30-31/3/2018 ΤΠΠΛ) με την αντίστοιχη εξειδίκευση αυτών των σχεδιασμών. Είτε τα προηγούμενα χρόνια με τη «Βιώσιμη», είτε τώρα με την «Πράσινη και Ψηφιακή Ανάπτυξη» η καραμέλα είναι η ίδια και την αναμασάνε όλοι οι εκπρόσωποι των αστικών κομμάτων και δημοτικών παρατάξεων: «Από τις επενδύσεις αυτές θα κερδίσουμε όλοι, και ο άνεργος θα βρει δουλειά και ο μικρός αυτοαπασχολούμενος θα προσφέρει υπηρεσίες ή θα έχει μεγαλύτερο τζίρο στο μαγαζί του». «Μην ακούτε αυτά τα παρωχημένα για αγώνες κτλ. σημασία έχει να έχεις δουλειά, να έρθουν επενδύσεις». Μπορεί δηλαδή στο Λαύριο να γίνει ό,τι δεν γίνεται σε όλο τον καπιταλισμό; Να κερδίζουν και τα αφεντικά και οι εργάτες; Και τα μονοπώλια, οι touroperators, και οι υπάλληλοί τους και ο αυτοπασχολούμενος που δουλέυει ήλιο με ήλιο για ένα μεροκάματο, τα έξοδα κτλ.; Προφανώς όχι, και κάπου εκεί είναι η φάκα. Η «αξιοποίηση» του λιμανιού για παράδειγμα και το άνοιγμα των δρομολογίων με παράλληλη παράδοση υπηρεσιών του Ο.Λ.Λ. (Οργανισμού Λιμένος Λαυρίου) σε ιδιώτες και εργολαβίες μέσω ΣΔΙΤ θα δημιουργήσει νέα «γκέτο» της όποιας εργοδοσίας με οδηγό την COSCO στον Πειραιά ή αντίστοιχα στην Θεσ/νίκη. «Ανταγωνιστικότητα» και προσέλκυση επενδύσεων σημαίνει φτηνή εργατική δύναμη, χωρίς δικαιώματα με ζωή και ωράρια λάστιχο για ένα κομμάτι ψωμί. Η εγκατάσταση εταιρειών τύπουMicrosoft θα δημιουργήσει κάποιες ανάγκες για οικοδόμους, μηχανικούς μέχρι να ολοκληρωθεί το έργο. Δουλειά με ημερομηνία λήξης πάλι, με μισθούς πείνας και μετά ξανά ανεργία, ξανά 8μηνο του ΟΑΕΔ, εποχικό επίδομα και πάμε απ’ την αρχή. Και μετά; Πόσες θέσεις θα απαιτηθούν και πόσοι κάτοικοι της Λαυρεωτικής θα τις καλύψουν, αφού αφορούν υψηλά ειδικευμένο επιστημονικό και εργατικό δυναμικό με καλύτερους όρους πώλησης της εργατικής τους δύναμης που τέτοιες εταιρείες γνωρίζουν που θα το βρουν. Ο λαός της περιοχής έχει πείρα Στον καπιταλισμό η «ανάπτυξη» είναι για τους λίγους, ενώ
οι πολλοί χάνουν συνεχώς.Ο λαός της περιοχής έχει πείρα και πρέπει να την αξιοποιείκαθημερινά μπροστά στη νέα κατάσταση που διαμορφώνεται μέσα στην πανδημία και την καπιταλιστική κρίση. Έχει νιώσει στο πετσί του τι σημαίνει «ανάπτυξη» για το κεφάλαιο. Ο ξενοδοχοϋπάλληλος με τον βασικό μισθό, τις απλήρωτες υπερωρίες και την δουλειά χωρίς ρεπό για 4 μήνες έβλεπε τα κέρδη του αφεντικού να φτάνουν στα ύψη και την χλιδή που ζούσαν οι πελάτες στο ξενοδοχείο 5 αστέρων μόνο στις ταινίες. Ο εμποροϋπάλληλος στα Σούπερ Μάρκετ και μέσα στην πανδημία με την ψυχή στο στόμα να βγει η δουλειά. Αντίστοιχα στον επισιτισμό, στις υπηρεσίες φύλαξης και υποστήριξης σκαφών, στις μικρές βιομηχανίες της περιοχής μία από τα ίδια. Όπως σήμερα ζητάνε να «βάλουμε πλάτη» στην κρίση, να ζήσουμε με κουτσουρεμένους μισθούς μισά ένσημα και την ακρίβεια να καλπάζει, έτσι και αύριο, αν και όταν γίνουν αυτές οι επενδύσεις, θα πρέπει να βάλουμε πλάτη για την «ανάπτυξη στον τόπο μας», «για να μείνουν», «για να έρθουν κι άλλες». Με ένα ξεροκόμματο που θα είναι ο μισθός να χαμηλώνει ο λαός συνεχώς τις απαιτήσεις του. Την ίδια κοροϊδία για το λαό έστησαν και στην πρόσφατη επίσκεψη του Πρωθυπουργού στο Λαύριο. «Πρότυπο ανάπτυξης, όραμα και οδηγός για το πώς θέλει η κυβέρνηση όλη την χώρα» μας είπαν. Αυτό που δεν μας είπαν, είναι ποια είναι τα προαπαιτούμενα και τι τελικά θα κερδίσουμε από αυτή την ανάπτυξη… Την αξιοποιούμε Τα μέλη και οι φίλοι του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στην περιοχή παρακολουθούμε τις εξελίξεις και τους σχεδιασμούς της αστικής τάξης, παρεμβαίνουμε διαρκώς διαμορφώνοντας μια σειρά θέσεις μέσα στο εργατικό – λαϊκό κίνημα της περιοχής, στα σωματεία και συνδικάτα, μέσα από την Λαϊκή Συσπείρωση στα ΔΣ και ΤΣ. Αναδεικνύουμε τις ευθύνες όλων των αστικών κομμάτων και παρατάξεων, συζητάμε τις θέσεις μας με τον εργατόκοσμο της περιοχής, με τους αυτοαπασχολούμενους, με τη νεολαία. Το Εργατικό Κέντρο και τα Σωματεία του βγαίνουν ενισχυμένα από τις πρόσφατες αρχαιρεσίες και το Συνέδριό του. Οργανώνουμε την πάλη για δουλειά και ζωή με αξιοπρέπεια και δικαιώματα, για Δημόσια και δωρεάν Υγεία και Παιδεία, για ανακούφιση του λαού μπροστά στο νέο κύμα ακρίβειας στο ρεύμα και τα είδη λαϊκής κατανάλωσης, εντάσσοντας τα στις διεκδικήσεις μας. Για να προλάβουμε και τους …καλοθελητές για το ποιοι θέλουν να υπάρχουν δουλειές και ποιοι όχι, ποιοι θέλουν να «δουλέυει ο κόσμος» και να «αξιοποιούνται οι δυνατότητες της περιοχής και τα συγκριτικά πλεονεκτήματά της», εμείς δεν στεκόμαστε απέναντι στο να έχει ο κόσμος δουλειά. Δεν θέλουμε κλειστά εργοστάσια, κλειστά ξενοδοχεία, άδεια λιμάνια και μαγαζιά. Όμως, θέλουμε αυτοί που τα δουλεύουν, ο τεράστιος πλούτος που παράγεται να αξιοποιείται για την ικανοποίηση όλων των σύγχρονων λαϊκών αναγκών. Με περισσότερη αποφασιστικότητα ανοίγουμε την συζήτηση για τον δικό μας δρόμο ανάπτυξης, την πολιτική πρόταση διεξόδου του Κόμματος. Την οικονομία και την παραγωγή σχεδιασμένη με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες και όχι το κέρδος του καπιταλιστή. Σε αυτήν την οικονομία, τα δίκτυα οδικών, θαλάσσιων και αεροπορικών μεταφορών εντάσσονται στον κεντρικό σχεδιασμό και παρέχουν ασφαλείς, συχνές και διαρκώς βελτιωμένες υπηρεσίες. Οι τηλεπικοινωνίες, τα δίκτυα, οι υπηρεσίες αποθήκευσης και μεταφοράς δεδομένων αντίστοιχα, παρέχοντας δωρεάν επικοινωνία και υψηλές ταχύτητες προσβάσιμες από όλο τον λαό και όχι ακριβό εμπόρευμα. Σε μια κοινωνία που η επιστημονική γνώση και η εργασία αξιοποιείται για τη συνεχή βελτίωση της ζωής του λαού με παράλληλη μείωση του εργάσιμου χρόνου. Στην κοινωνία που κουμάντο στον τόπο του θα κάνει ο λαός και όχι μια χούφτα μονοπώλια. του Γ. Ανανιάδη, Μέλους της ΤΕ Μεσογείων-Λαυρεωτικής του ΚΚΕ