Ons Recht februari 2015

MAANDBLAD VAN DE LANDELIJKE BEDIENDENCENTRALE - NATIONAAL VERBOND VOOR KADERPERSONEEL 119DE JAARGANG - NUMMER 2 - FEBRUARI 2015

RACISME, MOEILIJK UIT © FOTO: GUY PUTTEMANS

TE ROEIEN? WERKZOEKENDEN LEUNEN NIET ACHTEROVER IN HUN STOEL DE STRIJD VOOR WERKBARE JOBS BIJ H&M EN C&A

Ons Recht | 119de jaargang | FEBRUARI 2015 | 1

© FOTO: DANIËL RYS

INHOUD

05

08

18 03 04 05

17 ONS RECHT VERANTWOORDELIJKE UITGEVER:

HOOFDREDACTEUR: Denis Bouwen

Ons Recht wordt gedrukt op verbeterd krantenpapier.

Dit papier wordt gemaakt op basis van gerecycleerd materiaal.

VORMGEVING: Peer De Maeyer

www.lbc-nvk.be

Marijke Persoone Sudermanstraat 5 • 2000 Antwerpen

REDACTIESECRETARIS: Jan Deceunynck DRUKKERIJ: Corelio Printing

REDACTIE EN ADMINISTRATIE:

Sudermanstraat 5- 2000 Antwerpen Tel. 03/220.87.11 • Fax 03/220.89.83 LBC-NVK.communicatiedienst@ACV-csc.be

2

| FEBRUARI 2015 | 119de jaargang | Ons Recht

06 07 08 11 11 12

CoVer Racisme, moeilijk uit te roeien? sTandPunT

Alles begint met respect

aanPaK WerKlozen nog alTiJd nieT biJgesTuurd in goede zin

Veel en streng is niet genoeg voor nieuwe regering

oudere WerKlozen PesTen is eCHT nieT de JuisTe Weg

Regering en werkgevers moeten hun verantwoordelijkheid opnemen

TesT Van formaaT Voor soCiaal oVerleg

Afwachten of werkgevers en regering het echt menen

fameuze ‘loonKloof’ sTelT nieT Veel meer Voor En toch moet de indexsprong blijkbaar doorgaan

Wie zoeKT, die VindT?

Dirk en Marianne praten over hun zoektocht naar werk

meT Tien HarTenWensen naar groTe Parade Van HarT boVen Hard Afspraak op zondag 29 maart in Brussel

de VaKbond KomT naar Je Toe! goed WerK, een sTerK merK!

Vakbondscongres over vraag hoe je jobs werkbaar en uitdagend maakt

STAND PUNT. Ernstig sociaal overleg start met respect

© FOTO: DANIËL RYS

Ferre Wyckmans Algemeen Secretaris

28 14

16 17

18 20

21 21 22 24 26

28 30 31 31 32

snaPsHoTs

Hoe ziCHTbaar ben JiJ oP HeT WerK? Workshops CLO maken je wegwijs

HoogoPgeleide VluCHTelingen boTsen oP Hindernissen

Vluchtelingenwerk en CLO bedenken betere aanpak

is iedereen meT Vooroordelen een raCisT? Over een maatschappelijk probleem dat alleen maar groter lijkt te worden Vraag Van de maand

belasTingen beTalen is Heel zinVol: leVe de WaWa-dag! aCTiViTeiTenKalender leeglooP biJ onTHaalouders door gebreKKig sTaTuuT

Proefproject moet kentering inluiden

VaKbond PaKT fysieKe KlaCHTen biJ H&m en C&a aan Heidi en Jan vertellen hoe je zware jobs werkbaarder kan maken VriJe TiJd

“als WerKnemers ziTTen We samen in HeTzelfde sCHuiTJe” Jongeren van jeugdhuis Chicago verbroederen met stakers WaT onze lezers erVan denKen uiTbeTaling VaKbondsPremie indeXaanPassingen Vanmol

De werkgevers- en werknemersorganisaties bereikten eind december een mini-compromis. In die tekst werd maar voor een deeltje hersteld wat de regering aan eerdere collectieve afspraken rond SWT, landingsbanen en tijdkrediet had verknoeid.

Pas eind januari herhaalden de werkgevers formeel dat ze deze afspraak wilden omzetten in cao’s in de Nationale Arbeidsraad. Een eerste fundamenteel gebrek aan respect voor het eigen gegeven woord. Vertrouwenwekkend is dat niet.

Het dossier ‘welvaartsvastheid van de sociale uitkeringen’ was een volgend pakket. De regering moedigde op dit punt heel weinig aan: zij vond het ongeoorloofd om de uitkeringen voor werklozen aan te passen… dat zet namelijk niet aan tot werken. Geen armoederapport of er blijkt uit dat alle minima van de sociale uitkeringen ver beneden de (Europese) armoededrempel liggen. Dat de werkgevers slechts via ongehoorde pasmunt bereid bleken om de logica der dingen te volgen is spraakmakend ergerlijk.

Over de indexsprong blijft de simpele werkgeversredenering: “Dat hebben wij als werkgevers niet beslist, dat is de regering”. Toch werd deze regeringsbeslissing op uitbundig patronaal applaus onthaald. Hiermee werd een gordiaanse knoop in het sociaal overleg gelegd. Ofwel bespreek je loonaanpassingen, om de gevolgen van de indexsprong te elimineren… en aanvaard je eigenlijk die indexsprong.

Ofwel onderhandel je over loonaanpassingen op voorwaarde dat de regering de indexsprong herroept. Maar de werkgevers willen nooit afstand doen van een reeds toegekend cadeau. In het ontwerp van akkoord van 30 januari is dat één van de sleutelelementen. Het ABVV heeft de dubbele beoordeling meteen gemaakt: er is geen compensatie en er is geen terugtrekking van de indexsprong. Voor het ACV zal dat één van de te bespreken beoordelingselementen zijn op de Raad van 10 februari.

Ook het dossier van de ‘tax shift’ is erg belangrijk. Dit is inderdaad een regeringsaangelegenheid, maar wel een punt waarbij de ruime publieke opinie oordeelt dat er iets behoorlijk fout zit. Niet alleen worden er géén gelijkwaardige inspanningen gevraagd van de andere inkomensgroepen. Er wordt ook géén fundamentele verschuiving van de belasting op arbeid naar andere inkomensbronnen in het vooruitzicht gesteld. Als je dan sociale uitkeringstrekkers én werkenden wel in je besparingsvizier neemt blijf je weerstand oproepen. | Ons Recht | 119de jaargang | FEBRUARI 2015 | 3

VEEL EN STRENG IS NIET GENOEG VOOR NIEUWE REGERING Ferre Wyckmans

Hoe je het ook draait of keert: de regering blijft veel kwetteren over jobs, maar er is nog altijd geen spoor van enig concreet plan om jobs te creeren. Akkoord, minister Johan Van Overtveldt (Financiën) heeft het over 80.000 jobs die er zouden komen, maar géén van zijn medeministers weet waar dat getal vandaan komt.

En ook de minister zelf heeft het over ‘als’ en ‘indien’, woorden die meer bij een kansspel horen dan bij een beleid.

Er zullen hoe dan ook geen jobs bijkomen in de publieke dienstverlening. Waar de overheid zelf als werkgever optreedt is er geen sprake van jobcreatie maar van een afbouw van tewerkstelling. En dat laatste wordt als een grote beleidsdaad beschouwd.

Als het over de harde aanpak van de werklozen gaat is er dan weer een hele rist aan maatregelen. Veel en streng is dan niet genoeg. Werklozen zijn de schuld van de werkloosheid en bovenal hebben ze dat aan zichzelf te danken. Even een opsomming maken.

SCHOOLVERLATERS De regering-Di Rupo besliste al begin 2012 om de wachtuitkering voor schoolverlaters om te vormen tot een inschakelingsuitkering met een beperkte duur. Drie jaar 4

| FEBRUARI 2015 | 119de jaargang | Ons Recht

als algemene regel… en dus nu met effect sinds eind januari 2015. Vijf jaar (en dus met effect begin 2017) voor werklozen met een beperkte arbeidsgeschiktheid (33 procent) of medische problemen. Alles van die vorige regering wordt nu als het ultieme kwaad voorgesteld door de ploeg van Charles Michel; maar aan deze maatregel wordt niets veranderd.

DIT HEEFT NIETS TE MAKEN MET JOBCREATIE.

de inkomensgarantie-uitkering (IGU). Een maatregel omdat er sectoren zijn waar je amper kans maakt op een voltijdse baan.

Sommige distributeurs weigeren voltijds winkelpersoneel aan te werven, dat is ‘te weinig flexibel’. Aan een aantal IGUvoorwaarden wordt vanaf nu al geraakt en het is de bedoeling om die uitkering in 2017 te halveren. Zo verslechter je de weinig riante inkomenssituatie van een groep die bijna geen kans heeft om voltijds werk te vinden. Vooral vrouwen zullen hiervan het slachtoffer zijn. Een besparing in de werkloosheidsuitkeringen zonder enig effect op de jobcreatie. Dom en asociaal, er zijn geen andere woorden voor.

TIJDELIJK WERKLOZEN Integendeel, schoolverlaters zullen het Het systeem van de tijdelijke werkloosheid extra voelen. Die welbepaalde maatregel – dat vermijdt dat werknemers bij een dipje wordt verlaat naar 1 september… maar nog in het bedrijf ontslagen worden en hen tijverstrengd. Zonder diploma van het hoger delijk werkloos maakt – voorzag nog maar secundair onderwijs of een afgewerkt tra- recent een hogere werkloosheidsuitkering. ject alternerend leren-werken is er geen Per 1 januari 2015 werd die 70 procent op recht op een inschakelingsuitkering. Je mag een begrensd loon teruggebracht naar 65 en moet onderwijs bevorderen. Maar blind procent . Levert dat één bijkomende job op? zijn voor het feit dat sommige jongeren niet Uiteraard niet. Wel is het een inkomensverslagen in een onderwijsparcours is nalatig- mindering voor werklozen/werknemers. De heid en dus besparen op de zwakste groep. Belgische regering toont graag aan Europa hoe ‘goed ze wel bezig is’ om het overheidstekort te verminderen. Hoe schaamteloos.

DEELTIJDSE WERKNEMERS De vakbond blijft druk uitoefenen om deze Maar ook wie al werkt wordt niet ontzien. maatregelen gekeerd en bijgestuurd te Onvrijwillig deeltijdse werknemers kun- krijgen. Want nogmaals: dit heeft niets te nen in sommige gevallen hun beperkt loon maken met jobcreatie maar alles met het aanvullen met een werkloosheidsuitkering: bestraffen van werklozen en werknemers. |

© FOTO: DANIËL RYS

Aanpak werklozen nog altijd niet bijgestuurd in goede zin

Oudere werklozen pesten is echt niet de juiste weg

Kruiwagens vol sollicitatiebrieven volstaan in heel wat gevallen nog niet om weer aan het werk te geraken. Oudere werkzoekenden kunnen er van mee spreken.

REGERING EN WERKGEVERS MOETEN HUN VERANTWOORDELIJKHEID OPNEMEN Ook SWT’ers (bruggepensioneerden) en hier kans om weer aan de slag te geraken. wie werd vrijgesteld als oudere werkloze, De meeste werkgevers staan helemaal niet Als de regering van Charles Michel ontsnappen volgens de regeringsplannen te trappelen om oudere werklozen aan te haar plannen doordrukt, moeten niet aan de maatregel. Zij zullen ook actief werven. Ook al moeten ze zeker niet altijd oudere werklozen zowel ‘passief’ moeten zoeken naar werk. Doen ze dat niet, beweren dat zulke sollicitanten ‘te duur’ als ‘actief’ langer beschikbaar blijdan kunnen ze hun werkloosheidsuitkering zijn. Voor arbeiders bijvoorbeeld speelt de kwijtspelen. anciënniteit niet. Er bestaan ook diverse ven voor de arbeidsmarkt. Onder de En er is nog méér.

Wie op oudere leefmaatregelen voor werkgevers die ouderen vorige regering werden de leeftijdstijd zijn job verliest, zou ook nog eens de in dienst houden of oudere werkzoekenden grenzen al opgetrokken, tot 58 jaar ‘anciënniteitstoeslag’ kunnen verliezen. Dat in dienst nemen. voor de passieve beschikbaarheid en is een toeslag bovenop de werkloosheidsuit- Alleen een grondige mentaliteitsverandetot 55 jaar voor de actieve variant. kering voor 55-plussers die genoeg loop- ring kan hier soelaas bieden. De leeftijdsbaanjaren kunnen bewijzen. Volgens de grenzen voor de beschikbaarheid optrekken ACV-studiedienst kan deze inlevering oplo- haalt niets uit. Zo’n pestbeleid leidt alleen ‘Passieve beschikbaarheid’ is de verplichting pen tot circa 322 euro per maand. Een inko- tot frustraties en ergernissen, iets waar nieom als werkzoekende te zijn ingeschreven mensverlies van maar liefst 29 procent. mand in onze maatschappij mee gebaat is. bij de VDAB, Actiris of Forem en om in te De werkzoekendenwerking van het ACV gaan op een aangeboden passende job of SLAG IN HET GEZICHT pleit voor een gedeelde verantwoordelijkopleiding. ‘Actieve beschikbaarheid’ is de heid. Nu ontlopen de regering en de werkverplichting van werklozen om zelf actief In feite wil de regering gewoon ouderen pes- gevers volledig hun verantwoordelijkheid. te zoeken naar werk. Het zoekgedrag wordt ten die hun werk verliezen. Een slag in het De regering kan beter dringend werk maken geregeld gecontroleerd. gezicht voor deze mensen. Diverse studies van werkbaar werk zodat oudere werkneZoals het nu op tafel ligt, zullen alle oudere tonen aan dat in Europa werkloze 50-plus- mers met volle goesting kunnen blijven werklozen beschikbaar moeten worden of sers nergens minder kans maken om een werken. En werkgevers moeten hun aanblijven tot hun 65ste. Met alleen een uit- nieuwe job te vinden dan in Vlaanderen. wervingsbeleid inbedden in een andere zondering voor wie in 2014 werkloos werd Volgens de jaarverslagen van de VDAB heb- mentaliteit en moeten de vele vooroordeen toen de leeftijd van 60 jaar bereikte. ben maar 3 op de 100 werkloze 50-plussers len over oudere werklozen loslaten. | Karim Dibas

Ons Recht | 119de jaargang | FEBRUARI 2015 | 5

Ferre Wyckmans

Het wordt de komende weken méér dan een test voor het sociaal overleg. De werkgevers zeggen dat er met hen valt te onderhandelen over de lonen, de welvaartsvastheid van de uitkeringen en de pensioenen.

Tegelijkertijd zullen in de Nationale Arbeidsraad collectieve arbeidsovereenkomsten moeten worden afgesloten om enigszins te repareren wat door de regering werd verknoeid op het vlak van SWT (brugpensioen), landingsbanen en tijdkrediet.

Test van formaat voor sociaal overleg AFWACHTEN OF WERKGEVERS EN REGERING HET ECHT MENEN

Uiteraard wil de vakbond dat de onderhandelingen de goede kant uitgaan. Dat wil zeggen dat we veel overredingskracht moeten aan de dag leggen en dat er nog meer welwillende bereidheid moet zijn om de overlegdaad bij het woord te voeren. En ja, ook van de politiek mag worden verwacht dat ze stimuleert in plaats van blokkeert.

linea recta in hun verkoop. Verblind door de waan van het eigen gelijk houdt de regering vol dat de indexsprong noodzakelijk is.

Enerzijds dringt ze aan op sereen overleg en sociale vrede, anderzijds blijven ministers als Alexander De Croo stokebrand spelen.

LONEN

De besprekingen over de welvaartsvastheid van de sociale uitkeringen beloven een harde dobber te worden. Hier gaat het om de terechte vraag dat deze vaak minimale bedragen voor pensioenen, ziekteuitkeringen, werkloosheid toch een beetje gelijke tred houden met de welvaart. De regering én de werkgevers beweren dat je de werkloosheidsuitkeringen laag moet houden en in de tijd moet beperken. Zo zal de werkloosheid ‘zichzelf wel oplossen’. Armoedespecialisten spreken dit al jaren tegen, allerhande studies wijzen op het tegendeel. Toch wordt ook hier weer gezworen bij het symbool van ‘de luie

© FOTO: BELGAIMAGE

Rond de loonevolutie is er een nieuw rapport van de Centrale Raad voor het Bedrijfsleven (CRB). Hieruit blijkt dat de loonkloof met de ons omringende landen zakte naar 2,9 procent. En daarbij is dan nog geen rekening gehouden met alle loonlastenverlagingen. Dit zou ruimte moeten bieden voor loonoverleg. Alleen blijven de werkgevers zwaaien met statistieken van ondertussen vijf jaar oud waarin ooit stond dat er een loonkloof was van 16 procent. Zoiets is niet alleen onwaar maar ook niet ernstig.

Als het over de lonen gaat, blijft de regering halsstarrig aansturen op een indexsprong. Geen verstandig econoom die daar nog voor pleit. En de middenstanders smeken, in tegenstelling tot hun vertegenwoordigers, om de koopkracht van de werknemers niet aan te tasten want dat voelen zij

6

| FEBRUARI 2015 | 119de jaargang | Ons Recht

UITKERINGEN

werklozen’. In een andere bijdrage leggen we nog eens uit wat dit allemaal aan foute keuzes inhoudt.

PENSIOENEN En dan de pensioenen. Ook hierover zal er overleg zijn. Er zijn hiervoor structuren maar toch komt er nog iets nieuws bij: een Nationaal Pensioencomité. Ook hier is er de wil om te overleggen maar tegelijk blijkt dat er al keuzes zijn gemaakt in de beleidsnota van de nieuwe minister van Pensioenen, Daniel Bacquelaine. Die wil tegen eind dit jaar overigens een deeltijds pensioen invoeren. Een piste met nogal wat valkuilen, zo valt te vrezen. Benieuwd wat op dit vlak aan reëel overleg mogelijk is.

De regering zegt dat ze de lasten op arbeid – dat is echt nog iets anders dan onze belastingen op de inkomsten uit arbeid – wil verlichten. Wij blijven aandringen op een echte ‘tax shift’: ook belastingen laten betalen door diegenen die hun inkomen niet uit arbeid halen. Premier Charles Michel zal hierover de bonden ‘informeren’.

Erover praten mag niet. Dat is een redelijke gemiste kans. En voor ons in ieder geval niet genoeg. |

Fameuze

‘LOONKLOOF’ stelt niet veel meer voor EN TOCH MOET DE INDEXSPRONG BLIJKBAAR DOORGAAN

TWIJFELACHTIGE MAATREGEL De regering-Michel zou de loonkloof tegen 2018 wegwerken. Je kan je dan ook afvragen of de beoogde indexsprong niet te drastisch drukt op de lonen en dus ook

104,8

105 104

103,8

103

102,9

102 101 100 99

* Waarbij 1996 staat voor 100 Bronnen: Destatics, CBS, INSEE, INR, Eurostat, Frans ministerie van Economie en Financiën, Joint Economic Forecast Team, Centraal Planbureau, Nationale Bank van België, berekeningen secretariaat CRB

op de koopkracht van de werknemers. ALLEEN WERKNEMERS De werkgevers vinden van niet, zo liet Pieter Timmermans van het Verbond van De wet op het concurrentievermogen van Belgische Ondernemingen (VBO) weten. 1996 had de bedoeling om België concurDaar is te horen dat de groei van de lonen bij rentiëler te maken. Als de overheid inspanonze buren ‘in het verleden werd overschat’. ningen zou vragen aan de werknemers, zou Het VBO wil de indexsprong laten doorgaan. ze gelijkaardige inspanningen verwachten Bij de gesprekken in de Groep van Tien – van andere inkomensgroepen. De werkelijkzeg maar het hoogste niveau van ons soci- heid is heel anders: deze wet is herleid tot aal overleg – zullen de aloude knelpunten een tweejaarlijkse hoogmis rond de ‘hoge uit het CRB-rapport weer de revue passe- loonkosten’. Alleen de werknemers mogen ren. Eens te meer hielden de onderzoekers de rekening betalen. geen rekening met de loonsubsidies die ons Een betere concurrentiepositie betekent land geeft aan werkgevers. Goed voor 6 tot ook een goede infrastructuur, fatsoenlijke 7 miljard euro. Details over deze loonsub- energieprijzen, een aantrekkelijk ondernesidies zijn niet opgenomen in het rapport. mersklimaat en een beleid rond onderzoek Mogelijk een aanwijzing dat de kloof met de en ontwikkeling. Ook over dit laatste vind buurlanden al in 2015 weg zal zijn? je cijfers in het rapport. Daar blijft de kloof In de kranten relativeerde de minister van met onze drie buurlanden overeind. België Financiën, Johan Van Overtveldt, het loon- blijft achterop hinken op het vlak van innorapport van de CRB. “Ook andere studies vatieve en hoogtechnologische producten. leveren cijfers”, klonk het. Voor de vak- Het valt ook op dat de politiek weinig rekebond is het CRB-document ook te relative- ning houdt met het ‘rapport van experts’. ren maar dan wel omdat niet alle gegevens Daarin wordt opgemerkt dat er grote verwerden in aanmerking genomen om de wer- schillen zijn tussen de sectoren. | kelijke loonkloof te becijferen.

Ons Recht | 119de jaargang | FEBRUARI 2015 | 7

© FOTO: DANIËL RYS

0 4 20 0 5 20 0 6 20 07 20 0 8 20 0 9 20 10 20 11 20 12 20 13 20 14

20

02

03

20

20

0

0 1

0

20

20

98

99

19

97

96

98 19

Waarom zakte de loonkloof zo sterk? Dat is niet moeilijk te verklaren. In november 2012 besloot de regering-Di Rupo dat onze lonen niet meer mochten stijgen dan de index en de baremaverhogingen. Tegelijkertijd prutste ze aan het indexmechanisme zodat de lonen minder snel konden groeien. De grootste verklaring voor de kleinere loonkloof met de buurlanden is het feit dat de lonen stegen in Duitsland. Bij onze oosterburen namen de lonen met gemiddeld 1,8 procent toe als gevolg van loonsverhogingen, de uitkering van bonussen en de invoering van een algemeen minimumloon.

In 2015 en 2016 zullen de lonen in onze buurlanden met gemiddeld 4,4 procent stijgen, voorspelt de CRB. Voor ons land wordt uitgegaan van een verhoging met amper 0,8 procent omdat de regering-Michel een indexsprong wil uitvoeren en de lonen blijft blokkeren. Als dit scenario zich voltrekt, is de loonhandicap tegenover onze buurlanden in 2016 weg en zal er mogelijk een marge zijn om over meer loon te onderhandelen.

106

19

De legendarische ‘loonkloof’ met onze buurlanden stelt nauwelijks nog iets voor als je kijkt naar het jongste Technisch Rapport van de Centrale Raad voor het Bedrijfsleven (CRB). Het rapport, gepresenteerd op 22 december 2014, vergelijkt sinds 1996 de loonevolutie in België met die in de ons omringende landen.

Wat blijkt? Bij het aantreden van de regering-Di Rupo, drie jaar geleden, was er een loonkloof van 4,8 procent. In 2013 bedroeg de kloof nog 3,8 procent. Eind 2014 was ze verkleind tot amper 2,9 procent.

EVOLUTIE LOONKLOOF SINDS 1996*

19

Frans Geerts

WIE ZOEKT, DIE VINDT? Denis Bouwen

“Wie wil werken, vindt werk.” Hoe dikwijls hoor je dat niet op café of lees je dat niet in de sociale media? De werkelijkheid op de arbeidsmarkt is veel rauwer en weerbarstiger. En veel minder rooskleurig dan het beeld dat sommige ‘beste stuurlui aan wal’ graag ophangen. Dirk en Marianne vertellen over hun moeizame zoektocht naar een nieuwe baan.

DIRK: “AMPER ANTWOORD KRIJGEN MAAKT JE MOEDELOOS”

onder de 30 moeten helpen. Ook voor mensen boven de 50 worden inspanningen gedaan. Maar voor de groep tussen 30 en 50 is er bijna niets waar een werkgever beter van wordt.”

DIVERSE KANALEN

In veel gevallen reageert Dirk op werkaanbiedingen die hij ziet op www.vdab.be. “Maar al die inspanningen leveren dus tot nu toe niets op. Via mijn persoonlijk netwerk heb ik ook enkele keren gesolliciteerd. In die gevallen kreeg ik wel correct antwoord maar moest ik het telkens afleggen tegen anderen die ‘meer ervaring’ zouden hebben. Ik zit ook op sociale media maar dat kanaal heeft voor mij nog niks betekend bij het zoeken naar werk.”

Op sociale media lees je vaak commentaren die aangeven dat mensen neerkijken op werkzoekenden, constateert Dirk. “Als je echt wil, vind je werk. Liever lui dan moe. Dat soort opmerkingen dus. De verwijten zoeven door de lucht.”

Dirk studeerde ooit voor houtbewerker maar deed met die kennis niets meer in de voorbije tientallen jaren. In 1989 ging hij aan de slag bij de Antwerpse Opel-fabriek van General Motors (Opel). Hij presteerde er shifts van tien uur per dag.

“Eerst was dat nog te doen maar na verloop van tijd werd elke seconde getimed en had je geen moment rust meer. De lange shifts eisten ook hun tol. Tijdens de week had je geen sociaal ‘SLAVERNIJ’ leven meer want je sliep meer dan wat anders.”

“Nu gaan er stemmen op om werkzoekenden te verplichAan het eind van de jaren 1990 werd bij de autofabriek – nog ten om enkele dagen per week te werken in ruil voor hun maar eens – geherstructureerd. Er vielen veel ontslagen, uitkering. Voor mij is dat een vorm van slavernij en een en ook Dirk was bij de slachtoffers. “Na mijn ontslag stem- poging om reguliere banen te vervangen door oplossingen pelde ik enkele jaren maar ik besloot ook om me om te scho- met goedkope werkkrachten. Ik denk aan een man die in len tot administratief medewerker. Zonder ervaring in die Rotterdam (Nederland) jaren als straatveger had gewerkt, richting was het moeilijk om als bediende werk te vinden.” tegen een correct loon. Die man was ontslagen als gevolg Op zeker ogenblik besliste de VDAB dat Dirk geen recht van besparingen en kreeg enkele maanden later het bericht meer had op werkloosheidsgeld. “Ten onrechte”, zegt hij dat hij in ruil voor zijn werklozensteun mocht gaan werken. zelf. “Nadien werkte ik anderhalf jaar bij het plaatselijke Als straatveger! Maar dan wel voor zowat de helft van wat OCMW, in het kader van artikel 60. Toen ik bij het OCMW hij voordien had verdiend. Naar mijn mening wil de poliwerkzaam was, kreeg ik altijd de boodschap dat ze aan mij tiek in België dezelfde toer op: werkzoekenden dwingen zouden denken zodra er een vaste job zou vrijkomen. Twee om hetzelfde werk als vroeger te doen, maar dan tegen de maanden voor het einde van mijn contract kwam er een helft of minder van het vroegere loon.” plaats vrij omdat een collega met hetzelfde werk wegging.

Ik wilde me uiteraard kandidaat stellen. Maar toen kreeg ik te horen dat zoiets niet mogelijk was ‘omdat ik geen echte MARIANNE: “MIJN LEEFTIJD ZIT medewerker van het OCMW was’. Later bleek dat ze in de BEHOORLIJK IN DE WEG” plaats een jonge vrouw van 20 hadden aangeworven.”

Dirk deed zijn job bij het OCMW tot maart 2013. Sindsdien Marianne is 59 jaar oud. Ze studeerde sierkunsten en beeldis hij opnieuw werkzoekende. “Aanvankelijk solliciteer je houwen en volgde daarna een lerarenopleiding waardoor voor elke baan die je een beetje aanspreekt”, legt hij uit. ze ook in het onderwijs terecht kon. Eerst werkte Marianne “Maar als je na 100 sollicitaties nog geen enkel antwoord als creatief therapeut in een medisch-pedagogisch instituut hebt gekregen, slaat de moedeloosheid toe. Ik heb geen (MPI). Daarna gaf ze vijf jaar lang kunstonderwijs in midecht diploma of getuigschrift en ben ook al wat ouder. delbare scholen. Om uiteindelijk aan te slag te gaan bij een Dat maakt de zoektocht zeker niet gemakkelijker. Er zijn uitgeversbedrijf, waar ze 20 jaar lang actief was als grafisch diverse tewerkstellingsmaatregelen die werkzoekenden vormgeefster.

8

| FEBRUARI 2015 | 119de jaargang | Ons Recht

© FOTO: DANIËL RYS

Wie na 100 sollicitaties amper reactie heeft gekregen van een werkgever, raakt wel eens de moed kwijt. Je zou voor minder.

In 2005 kreeg Marianne een uitstapregeling van het bedrijf na een overname. Na haar vertrek verrichtte ze twee jaar lang vrijwilligerswerk voor een ngo in het buitenland. Een jaar lang deed ze weer betaald werk, als organisatrice van sms, voor een halftijdse job in een frituur. Dat vond ik van internationale conferenties. Toen die job ophield te bestaan, weinig respect getuigen, rekening houdend met mijn prowas Marianne opnieuw werkzoekend en kon ze weer de hort fessionele parcours. Ik kreeg ook al het voorstel om een op. “Maar mijn leeftijd zat in de weg, veel meer dan ik had strijkatelier te leiden.” verwacht”, bekent ze.

“Naarmate je meer bot vangt, word je soepeler en ben je bijna Marianne begon met veel moed intens te solliciteren. Elke bereid om eender wat te accepteren, maar je wil toch het dag kroop ze achter haar pc en zocht ze naar interessante liefst iets vinden in de lijn van je ervaring en talent.” werkaanbiedingen. “Vaak zag je dezelfde vacatures terugkomen op diverse jobsites. Ik schreef massa’s brieven en TIJDELIJK AAN DE SLAG trachtte mijn verhaal altijd af te stemmen op de aard van de job.”

Sinds kort heeft Marianne weer werk, tijdelijk dan. Ze verAanvankelijk raakte Marianne nog geregeld in de eerste vangt op een school iemand die met loopbaanonderbreking of tweede selectieronde. Maar telkens weer viel ze af. “Als vertrok. “Als die persoon terugkeert, keer ik weer terug naar je vroeg waarom, kreeg je een nietszeggend antwoord. Je start. De school die me aanwierf, kende me al van vroeger voelde goed aan dat de leeftijd er voor iets tussen zat.” en was daarom snel overtuigd. Maar ook voor het werk dat ik nu doe hadden ze op één dag al meer dan 50 kandidaturen.”

GEEN UITBUITING “Bijtende of gratuite opmerkingen over ‘werklozen die niet Op een bepaald moment mocht Marianne – via een inte- willen werken’ moet je met een flinke korrel zout nemen”, rimkantoor – meteen op gesprek bij een potentiële werkge- vindt Marianne. “Op de tram of op facebook word je wel ver. “Maar ik knapte zelf af op het gesprek”, zegt ze. “Mijn eens geconfronteerd met kwetsende commentaren over gesprekspartner probeerde mij duidelijk te misleiden over ‘de werkloze profiteurs’. Een heel kleine minderheid loopt mijn rechten. Hij wou een specialist maar bood een bedroe- er misschien de kantjes af maar de meeste mensen zonvend laag loon. Ik had geen zin om me te laten uitbuiten. der werk doen ernstig moeite om weer aan de bak te geraEn het bedrijf was bovendien niet makkelijk bereikbaar.” ken. Er zijn alleen veel meer werklozen dan jobs.” Marianne “Ik heb al zeker meer dan 100 keer gesolliciteerd”, schat betwist dat je makkelijk werk vindt ‘als je maar wil’. “Het Marianne voorzichtig. “Als er in tien van de gevallen een raakt mij overigens dat de VDAB je als oudere werkloze tot reactie kwam, is het veel. Op den duur verleg je je gren- de ‘kansengroepen’ rekent. Op mij komt dat eerder stigzen en besluit je om breder te zoeken. Een gewone kantoor- matiserend over.” baan, een job in een boekhandel, werk als begeleidster van “Werkgevers die een vijftigplusser aanwerven, kunnen op iemand met een handicap: ik heb van alles geprobeerd en bepaalde tegemoetkomingen rekenen. Maar in de praktijk overwogen. Soms krijg je dan te horen dat je ‘overgekwali- maakt dat weinig of geen verschil, zo is mijn ervaring. Het ficeerd’ bent voor een bepaalde baan.” is jammer dat werkgevers het potentieel van de 50-plussers “Uiteraard schreef ik me ook in bij diverse interimbureaus, niet durven te erkennen. Hun vakkennis, ervaring, verantwaar telkens uitgebreid mijn profiel werd opgeslagen in woordelijkheidsgevoel en motivatie zijn nochtans een grote het systeem. Niet meer dan één reactie kreeg ik, via een troef voor een bedrijf.”

Ons Recht | 119de jaargang | FEBRUARI 2015 | 9

GROEP INTRO BEGELEIDT KWETSBARE WERKZOEKENDEN Groep INTRO vzw begeleidt elk jaar meer dan 5.000 werkzoekenden, verspreid over de vijf Vlaamse provincies en Brussel. Ze organiseert daarnaast ook opleidingen voor werknemers en werkzoekenden en heeft projecten rond leerplichtonderwijs, werkervaring, sociale economie en jobcoaching, telkens voor mensen die maatschappelijk kwetsbaar zijn.

Annemie Vandenhende heeft een coördinerende functie bij de Antwerpse poot van Groep INTRO. Zij ziet ook voor langdurig werkzoekenden kansen om weer aan aan het werk te gaan. Makkelijk is het natuurlijk niet. Het beeld van werkzoekenden die op grote schaal ‘profiteren’ van onze sociale zekerheid – een vooroordeel dat in sommige kringen erg geliefd is – wijst Annemie resoluut af.

Hoe moeilijk is het om iemand die langdurig werkzoekend is opnieuw aan de slag te helpen? Hoe pakken jullie het aan?

ANNEMIE: “Als je minstens twee jaar zonder werk zit, ben je langdurig werkzoekend volgens de definitie van de VDAB, die wij ook hanteren. Zo iemand opnieuw aan een job helpen is niet vanzelfsprekend. Eén van de redenen waarom het net zo belangrijk is om langdurig werkzoekenden extra te ondersteunen.”

“Het is niet zo makkelijk een werkgever ervan te overtuigen om iemand aan te werven die al geruime tijd niet meer werkt. Maar het lukt toch geregeld. Je moet hem wel uitdrukkelijk wijzen op de competenties en vaardigheden van de kandidaat en op diens grote motivatie. Soms kan je een extra duwtje geven door tewerkstellingsmaatregelen uit te spelen of een stage te organiseren als tussenstap.”

“Ook voor een werkzoekende is het niet vanzelfsprekend om na een langere periode van werkloosheid weer aan de slag te gaan en te blijven. Langdurig werkzoekenden geloven vaak niet dat ze nog een kans zullen krijgen op de arbeidsmarkt. Je moet dan ook soms sterk werken rond hun zelfbeeld en zelfvertrouwen. In andere gevallen is het belangrijk om arbeidsattitudes ONS RECHT:

© FOTO: DANIËL RYS

Annemie Vandenhende (Groep Intro): “De meeste werkzoekenden zijn wel degelijk sterk gemotiveerd om opnieuw te werken.”

10

| FEBRUARI 2015 | 119de jaargang | Ons Recht

aan te scherpen. Soms zal er vooral ondersteuning nodig zijn wanneer iemand weer aan het werk gaat: de overgang van werkloos zijn naar werken kan immers ingrijpend zijn, en veel organisatie vragen. Zo is het belangrijk om voor de start van de tewerkstelling samen na te denken wat er zal veranderen en hoe daarop kan worden ingespeeld. Zodra iemand in een nieuwe job is gestart, dient de coach als aanspreekpersoon en bemiddelaar, zowel voor de nieuwe werknemer als voor de werkgever.”

MEESTAL STERK GEMOTIVEERD ONS RECHT: Een deel van de publieke opinie vindt dat werk-

lozen vaak ‘profiteurs’ zijn. Ten onrechte uiteraard. Hoe sta jij tegenover die beeldvorming?

ANNEMIE: “Ik kan zonder enige twijfel zeggen dat de meeste werkzoekenden sterk gemotiveerd zijn om opnieuw te werken. Hun motivatie vermindert meestal geleidelijk omdat ze keer op keer ontgoocheld worden. Zo komt de werkzoekende in een vicieuze cirkel terecht. Je hebt ook mensen die op zeker ogenblik niet geschikt blijken voor de arbeidsmarkt, bijvoorbeeld omdat ze kampen met een medisch of sociaal probleem. In zulke gevallen trachten we samen met de persoon uit te vissen waar hij of zij wel terecht kan.

LICHTPUNTEN ONS RECHT: Zijn er ook lichtpunten in het verhaal van langdurig werkzoekenden?

ANNEMIE: “Er zijn wel degelijk lichtpunten. Heel wat mensen die zonder werk zitten geraken opnieuw aan het werk.

Dankzij de hulp van hun begeleiders en de adviezen van andere werkzoekenden, en door hun eigen inzet. Als ze een nieuwe job vinden, grijpen ze die kans met hun twee handen. Bij Groep INTRO hebben we duidelijk het gevoel dat we een meerwaarde zijn voor deze groep. Anders zouden veel collega’s hun job niet zo graag doen en het niet volhouden.”

Meer over Groep INTRO lees je op www.groepintro.be |

Met Tien Hartenwensen naar Grote Parade van Hart boven Hard AFSPRAAK OP ZONDAG 29 MAART IN BRUSSEL

DE VAKBOND KOMT NAAR JE TOE! STUDENTEN KUNNEN VRAGEN STELLEN OP JOBBEURZEN Het jongerennetwerk van het NVK wil de banden aanhalen met de studenten.

Daarom neemt de vakbond LBC-NVK elk jaar deel aan een aantal afstudeerbeurzen die worden georganiseerd aan de universiteiten en hogescholen. Een geknipte kans om met het aanbod van de vakbond kennis te maken in de praktijk.

Wat kunnen wij voor je betekenen op de jobbeurzen? Je wil vast graag weten wat je waard bent als je afstudeert aan je hogeschool of universiteit. Onze experts geven je graag ter plaatse een individueel loonadvies. Bovendien kan je op de beurzen in Leuven, Brussel en Gent ook bij ons terecht voor sollicitatie- en cv-advies of informatie over joboriëntatie.

WAAR KOM JE ONS TEGEN?

De burgerbeweging Hart boven Hard is volop op dreef, in alle sectoren. Want overal wordt hetzelfde gevoel gedeeld: dat het zo niet verder kan. Met de besparingen in het onderwijs, de zorg en de rusthuizen, het spoor, de autobussen, de openbare omroep, de openbare diensten… breekt het beleid af wat jarenlang is opgebouwd. Het zet alleen in op ‘zuurstof’ voor de ondernemingen.

Hart boven Hard wil graag zuurstof voor de samenleving, en wenst niet dat alle zuurstof uit de samenleving naar de bedrijven gaat. Een economie staat in dienst van de mensen en niet omgekeerd, toch?

Hart boven Hard trok in november en december naar de stakersposten en vakbondsbetogingen. De beweging deed dat met fietselingen en hartversterkers. En

met de boodschap: er is een sociaal alternatief! Om de discussie te verdiepen rond wat allemaal aan het verschuiven is in België en Europa. Wat staat op het spel?

Welke lijnen tekenen zich af ? En welke keuzes maken wij?

De weerslag daarvan? ‘Tien hartenwensen’, om het schip van de samenleving een sociale en solidaire koers te laten varen: met gedeelde rijkdom, eerlijke belastingen, werkbaar werk, een leefbare buurt vol kleur en diversiteit. En met concrete voorstellen.

Rond die Hartenwensen draait de Grote Parade van Hart boven Hard, op zondag 29 maart in Brussel: een kleurrijke, muzikale, creatieve optocht. Met jong en oud, wit en gekleurd, gezinnen en verenigingen. Jij doet toch ook mee? Samen gaan we een sterk signaal geven vanuit de samenleving.

De LBC-NVK hoopt dat heel wat leden van de vakbond ook present zullen zijn! www.hartbovenhard.be |

• Woensdag 11 februari Thomas More Kempen Agora van Thomas More Kempen, Kleinhoefstraat 4 in 2440 Geel Van 10.00u tot 16.00u • Dinsdag 18 februari Gent VEK Careerday Gent in ICC in Gent Van 14.00u tot 19.00u • Woensdag 25 februari Universiteit Antwerpen Stadscampus Agora Gebouw Hoek Vekestraat – Grote Kauwenberg, 2000 Antwerpen Van 13.00u tot 18.00u • Dinsdag 3 maart KU Leuven Faculteit Bewegings- en Revalidatiewetenschappen, Sporthal De Nayer Tervuursevest 101, 3001 Heverlee Van 13.30u tot 19.00u • Donderdag 12 maart Hogeschool-Universiteit Brussel Campus Brussel Hermes gebouw Stormstraat 2 1000 Brussel Van 12.00u tot 16.00u • Donderdag 26 maart Kortrijk Xpo • Dinsdag 31 maart Associatie Universiteit Gent Afstudeerbeurs ICC Congrescentrum van Gent Citadelpark 9000 Gent Van 12.00u tot 18.00u Deze informatie vind je ook op www.nvk.be onder de jongerenrubriek.

Wil je nu al startersloonadvies? Geen probleem, surf naar www.startersloon.be en onze medewerkers helpen je verder.

Ons Recht | 119de jaargang | FEBRUARI 2015 | 11

GOED WERK, een sterk merk

VAKBONDSCONGRES OVER VRAAG HOE JE JOBS WERKBAAR EN UITDAGEND MAAKT

Marijke Persoone

Om de vier à vijf jaar legt jouw vakbond LBC-NVK figuurlijk het vakbondswerk even stil om een congres te houden. Eind maart is het opnieuw zover. Zo’n congres is heel nuttig om te onderzoeken hoe de wereld van de arbeid is veranderd. De deelnemers discussiëren over de noden en verwachtingen van de diverse werknemersgroepen en over onze vakbondsstrategie om die dromen waar te maken.

‘W

e’, dat is niet alleen de leiding van de centrale of een handvol topmilitanten. Meer dan duizend vakbondsafgevaardigden nemen actief deel aan de voorbereiding van het congres. Ze gaan de werkvloer op om collega’s te bevragen, beschrijven tendensen, analyseren concrete problemen en situeren ze in een breder maatschappelijk kader. Ze dagen elkaar uit: ‘Hoe zie jij dat?” en “Hoe krijgen we dat voor elkaar?”. Zo’n vakbondscongres is geen vrijblijvende intellectuele oefening. Het is een rijk democratisch proces dat even afstand neemt van de dagelijkse gebeurtenissen om daarna, verrijkt met een langetermijnvisie, opnieuw de praktijk in te duiken. Een vakbondscongres houdt niet op wanneer de krachtlijnen zijn geformuleerd. Na zo’n congres is het de kunst om de doordachte woorden ook in constructieve actie om te zetten.

KWALITEITSVOL WERK Iets meer dan de helft van de werknemers in Vlaanderen heeft een ‘werkbare job’. De andere werknemers hebben te kampen met knelpunten die het werk lastig of saai maken.

Ze hebben af te rekenen met problematische werkstress, demotivatie, een gebrek aan leerkansen, een onevenwichtige werk-privé-balans. Een grote groep werknemers loopt een verhoogd risico op een burn-out. Dat blijkt uit de resultaten van de werkbaarheidsenquête die de Stichting 12

| FEBRUARI 2015 | 119de jaargang | Ons Recht

De congresgangers zullen verwoorden wat kwaliteitsvol werk en een kwaliteitsvolle loopbaan voor hen betekenen. En dat mag echt wel wat méér zijn dan een louter leefbare baan.

Innovatie en Arbeid in 2013 afnam bij 40.000 werknemers. Die bevindingen komen overeen met de concrete verhalen die de vakbondsafgevaardigden dagelijks op de werkvloer te horen krijgen.

Werknemers verdienen beter, vindt de LBC-NVK. Daarom is ‘goed werk’ het thema van ons congres van 25 tot 27 maart.

De inzet voor goed werk, daar wil de LBC-NVK haar handelsmerk van maken. Vandaar de toevoeging ‘sterk merk’, met een ironische knipoog weliswaar. En met een boodschap voor de werkgevers: een bedrijf dat zijn werknemers niet respecteert kan geen goede reputatie opbouwen.

De congresgangers zullen verwoorden wat kwaliteitsvol werk en een kwaliteitsvolle loopbaan voor hen betekenen.

En dat mag echt wel wat méér zijn dan een louter leefbare baan. Ze wisselen uit over de vraag hoe mensen hun werksituatie ervaren en gaan op zoek naar sleutels en handvaten om de werkbaarheid van jobs te verbeteren.

Veel van de verhalen die ze optekenen gaan over een onhoudbaar hoge werkdruk. Die kan het gevolg zijn van een strak werktempo, onrealistische doelstellingen, een loon op basis van prestaties, de permanente beschikbaarheid via smartphone en laptop. Het zal erop aankomen om hier limieten af te spreken. Er is ook nog een leven nààst het werk. In de zogenaamde contactberoepen in de zorgsector bijvoorbeeld is het vaak de emotionele belasting die doorweegt. Daar kunnen momenten van werkoverleg, collegialiteit en ondersteuning van de leidinggevenden een positieve rol spelen.

Sommige werknemers klagen over een gebrek aan autonomie en inspraak in de organisatie van het werk. En voor

“TIJD GENOEG OM TE SPORTEN EN OM BIJ MIJN LIEF TE ZIJN”

anderen is het vooral de onzekerheid die knaagt, bijvoorbeeld door een jarenlange opeenvolging van tijdelijke contracten, door werk in onderaanneming of als freelancer of schijnzelfstandige. Al die bekommernissen vragen om specifieke antwoorden. En veel van die antwoorden kan je niet alleen op de werkplek zelf geven, ondanks een stevige inzet van de délégués van de onderneming of instelling.

Een doorsnee lunchgesprek met enkele collega’s op een blauwe maandagmiddag…

Een jonge collega vertelt over een vriend die al drie maanden thuis zit met een burn-out. Hij werkte als consultant. Ging helemaal op in zijn werk. Werkdagen van elf uur waren geen uitzondering. Hij kreeg te horen dat hij promotie kon maken zolang hij maar bepaalde streefcijfers zou halen. Dertig jaar en opgebrand.

Een andere collega haakt in en vertelt over haar zus, een verpleegster in de thuiszorg en alleenstaande moeder met twee tieners in huis. Hoe ze kreunt onder de werkdruk en onder de heksentoeren om werk en gezin te combineren. De verhalen volgen elkaar in snel tempo op. Iemands buurman, een bouwvakker met rugproblemen, gaat met SWT na een loopbaan van bijna veertig jaar,

en wordt op dag één al opgetrommeld met een werkaanbieding! Activeringsbeleid op z’n best. Alsof er geen jonge mensen werkloos zijn.

Unaniem besluit: zo willen we toch niet werken, zo willen we toch niet leven.

Ik vraag aan de jonge collega wat voor hem een leuke job is: “Als ik creatief kan zijn, als ik inspraak heb in mijn werkplanning, als ik ontplooiingskansen krijg en een eerlijke feedback, als ik waardering voel, als mijn werkopdrachten stroken met mijn eigen waarden. En daarnaast wil ik wel genoeg tijd om te sporten en bij mijn lief te zijn!” Daarover gaan we niet in discussie.

Als we daarover nu eens ons congres zouden houden? Zo ontstaan ideeën soms onaangekondigd op een blauwe maandagmiddag.

VERDER KIJKEN

© FOTO: BELGAIMAGE

Goed werk realiseren vraagt een grondige analyse en een brede vakbondsstrategie. We streven er altijd naar om goede afspraken, bijvoorbeeld over de begrenzing van flexibiliteit en arbeidstijd, collectief vast te leggen in wetten of in cao’s voor een hele sector. Dat geeft zekerheid aan zoveel mogelijk werknemers. Maar de huidige regering schrikt er niet voor terug om bestaande wetten en cao’s eenzijdig te verbreken. Tijdkrediet, landingsbanen, SWT (brugpensioen) worden aan banden gelegd. Voor de werkgevers en de regeringspartijen draait het allemaal rond de heilige concurrentiekracht. Arbeid is voor hen een kostenfactor, die zo klein mogelijk moet worden gehouden.

Niet alleen landen en bedrijven concurreren met elkaar.

Veel personeelsverantwoordelijken installeren een bedrijfscultuur waarin de individuele verantwoordelijkheid van werknemers en onderlinge wedijver primeren op collegialiteit. De druk van de aandeelhouders om een almaar hoger rendement te halen leidt tot allerlei strategieën om de loonkosten te drukken en de productiviteit te vergroten. Productieketens worden uiteen getrokken in verschillende onderdelen, vaak verspreid over diverse landen. Onderaannemers wordt het mes op de keel gezet.

Doorgedreven flexibiliteit haalt het onderste uit de kan. En zelfs in de zorgsector wordt de chronometer boven gehaald en het aantal pampers gelimiteerd. Niet echt een gunstig klimaat voor creatief en zinvol werk.

Een congres over goed werk zit dicht op ons vel en zal tegelijk verder moeten kijken dan de vakbondspraktijk op de werkvloer. | Ons Recht | 119de jaargang | FEBRUARI 2015 | 13

SNAPSHOTS Dat het bij de kledingketen Mexx slecht is afgelopen, was voor de werknemers niet meteen een onverwachte wending. Al meer dan een jaar evolueerde de verkoop negatief.

Bij mondjesmaat werden winkels gesloten en werknemers ontslagen, zonder echt sociaal overleg.

Een aantal sectorale trends speelde zeker mee. Mexx had zijn thuisbasis in Nederland, waar de retailtrends doorgaans een aantal jaar vooruitlopen op de Belgische situatie. Een bedrijf dat niet voor de volle 100 procent mee op de e-commerce-boot is gesprongen, heeft weinig kans om te overleven. Vooruitstrevende spelers zorgen er voor dat ook in de gewone winkels de weg gewezen wordt naar de online-shops, en dat omgekeerd online-klanten met extra service of ‘beleving’ worden gelokt naar de vestigingen. Zo kunnen beide verkoopkanalen elkaar versterken, vertellen distributiespecialisten.

Mexx zat ook in een marktsegment dat zwaar onder druk kwam. Ketens als Primark en H&M, die tegen erg lage prijzen verkopen, maken winst. Idem voor speciaalzaken die de klemtoon leggen op kwaliteit en persoonlijk advies. In het middensegment wordt het almaar lastiger om overeind te blijven.

INDONESIËRS BETOGEN TEGEN TE LAGE MINIMUMLONEN De achterban van de Indonesische vakbonden is misnoegd. Het nieuwe minimumloon ligt namelijk veel lager dan de voorstellen van de vakbond. De Indonesische vakbonden KSPI en FSPMI vroegen een stijging van 22 tot 30 procent, afhankelijk van de regio.

Die eis hield rekening met de levensduurte in Indonesië, waar de inflatie in september alleen al 9 procent bedroeg. In schril contrast hiermee stonden de eisen van de werkgevers die het hielden op een stijging met slechts 4 tot 10 procent.

De overheid hakte de knoop door en legde de lat op 7 tot 11 procent. Op sommige plaatsen legden werknemers in reactie hierop meteen het werk neer. De politie greep

hardhandig in. Drie demonstranten werden zwaar verwond en 12 anderen werden aangehouden. Maar het protest verstomde niet.

Op 10 december trokken 1 miljoen leden van de vakbonden in het hele land de straat op nadat de president de olieprijzen had laten stijgen. Als de lonen niet stijgen, verliezen werknemers hierdoor namelijk 50 procent van hun koopkracht. Op 11 december hadden de vakbonden een afspraak met de regering om hun eisen te verduidelijken. Nu is het afwachten wat de reactie van de overheid is. De vakbonden zijn alvast aan het mobiliseren voor verdere acties. www.industriall-union.org

© FOTO: BELGAIMAGE

FAILLISSEMENT MEXX STOND IN DE STERREN GESCHREVEN

WERELDDAG VOOR SOCIALE RECHTVAARDIGHEID OP 20 FEBRUARI

14

| FEBRUARI 2015 | 119de jaargang | Ons Recht

leeftijd, etnische afkomst, godsdienst, cultuur of handicap.

Bij de Internationale Arbeidsorganisatie (IAO) bestaat er een Verklaring die in dit

kader streeft naar een beter leven voor alle burgers via tewerkstelling, sociale bescherming, sociale dialoog en een reeks grondbeginselen en rechten op het werk.

© FOTO: DANIËL RYS

De Algemene Vergadering van de Verenigde Naties heeft al in 2007 beslist om van 20 februari de Werelddag voor Sociale Rechtvaardigheid te maken. Lidstaten van de VN worden aangemoedigd om op die dag aangepaste activiteiten te organiseren. Deze Werelddag dient ook ter ondersteuning van al diegenen die strijden tegen armoede en opkomen voor volledige tewerkstelling, waardig werk, de gelijkheid van man en vrouw en gerechtigheid en welzijn voor alle burgers.

Volgens de VN is sociale rechtvaardigheid een belangrijk beginsel om burgers en naties vreedzaam en welvarend te laten samenleven. Wie dit beginsel au sérieux neemt, maakt een vuist voor een gelijke behandeling van mannen en vrouwen en voor de rechten van migranten en inheemse volkeren. De sociale rechtvaardigheid gaat erop vooruit als er hindernissen worden weggenomen op het vlak van ‘gender’,

© FOTO: SARAH WAGEMANS

WERKNEMERS OTIS AUSTRALIË ACHT WEKEN BUITENGESLOTEN Bij het liftenbedrijf Otis Australië zaten de werkgever en vakbondsvertegenwoordigers in een zwaar conflict. Het management wou bestaande collectieve afspraken opzeggen en zo meer flexibilisering mogelijk maken.

In de akkoorden stond namelijk dat tijdelijke arbeid slechts 12 weken mocht duren.

Het management zag liever geen beperkingen meer. Verder dienden werknemers 5 dagen van de 7 beschikbaar te zijn maar deze 5 dagen konden op eender welke dag vallen.

Een uitbreiding van de werkweek met twee uur leek de werkgever ook een noodzaak.

De lonen konden maar met één procent stijgen. Dat staat in schril contrast met de

loon- en arbeidsvoorwaarden bij andere liftbedrijven in het land. Negentig procent van het personeel stemde dan ook tegen dit voorstel. Het personeel hield korte prikacties. De directie reageerde door het personeel 8 weken buiten te sluiten.

Na zware internationale druk gingen beide partijen opnieuw aan de onderhandelingstafel zitten. Dat leidde tot een einde van de lock-out en een collectief akkoord.

Door de internationale vakbondsdruk slaagde de werknemersvertegenwoordigers erin om afspraken te maken over een loonsverhoging van 14 procent in een periode van 3,5 jaar. Otis Australië zal ook een aantal andere vergoedingen optrekken.

IEDEREEN BESCHERMD TEGEN ARMOEDE?

7 mensen in ons land. Hoe is dat mogelijk?

Zijn we dan niet allemaal beschermd door de sociale zekerheid en andere vormen van sociale bescherming? Blijkbaar niet, zo constateert Welzijnszorg, dat tijdens de voorbije eindejaarsperiode opnieuw campagne voerde. De projecten tegen armoede van Welzijnszorg verdienen ook jouw steun!

Lees meer op www.welzijnszorg.be

Al sinds de jaren ’80 moeten de vakbonden in Guatemala strijd leveren om te worden erkend in de 3 vestigingen die Coca-Cola in hun land heeft. Slechts in één van deze drie ondernemingen heeft het management de vakbond erkend. In de andere twee vestigingen was er veel vijandigheid en repressie wanneer werd geprobeerd om alleen maar de basisrechten mogelijk te maken.

Die twee vestigingen behoorden toe aan de familie Schutt die in onderaanneming voor Coca-Cola werkte.

Op mondiaal niveau kaartte de internationale voedingsvakbond IUF de situatie meermaals aan. Dat gebeurde bijvoorbeeld binnen het internationaal onderhandelingsorgaan dat sinds 2008 bestaat en waarin IUF vertegenwoordigd is. Na veel internationale druk besliste Coca-Cola in 2012 om deze twee vestigingen volledig in eigen naam uit te baten. Zo werd het voor de werknemers mogelijk om een vakbond op te richten. Op 10 januari 2015 werd in één van deze twee vestigingen voor het eerst een collectief akkoord afgesloten. Voor de andere vestiging zal weldra een akkoord worden getekend.

Gevolg is dat er nu in de drie vestigingen vakbonden zijn die rechten kunnen afdwingen en met de werkgever kunnen onderhandelen. Dit resultaat was alleen mogelijk dankzij de jarenlange inzet en volharding van de vakbondsleden in de betrokken ondernemingen. De internationale contacten en afspraken tussen IUF en The Coca Cola Company hebben dit proces zeker ook vergemakkelijkt.

België is een welvaartsstaat, Brussel is de hoofdstad van Europa en Vlaanderen ziet zichzelf als een Europese topregio. Toch leven er in België meer dan 1,6 miljoen mensen in armoede, ongeveer 15 procent van de bevolking. Sociaal onrecht treft 1 op

© FOTO: BELGAIMAGE

VAKBONDEN BIJ COCACOLA GUATEMALA BOEKEN SUCCES

www.iuf.org

Ons Recht | 119de jaargang | FEBRUARI 2015 | 15

Hoe

zichtbaar

Annelies Dousy

Kennen jouw collega’s je?

Komen ze vaak naar je toe met vragen of problemen? Word je wel eens gevraagd voor een nieuwe opdracht of een nieuw project?

ben jij op het werk?

WORK-SHOPS CLO MAKEN JE WEGWIJS

Zichtbaarheid of ‘visibility’ op de werkvloer speelt hierbij een belangrijke rol. Het kan je helpen om je persoonlijke doelstellingen en die van je bedrijf of organisatie beter te realiseren.

Visibility is zichtbaarheid, ervoor zorgen dat je wordt gezien door anderen.

In een werkomgeving houdt dit in dat je je vaardigheden en talenten toont aan je collega’s en leidinggevenden. Door je zichtbaarheid te vergroten, schep je namelijk mogelijkheden, je creëert kansen. Als je omgeving niet weet waar je dag in, dag uit mee bezig bent, kan ze er moeilijk waardering voor tonen. En die waardering is net belangrijk om je goed te voelen.

Zichtbaarheid op de werkvloer is dus veel belangrijker dan we dikwijls denken.

Doe je dit via een gesprek met je collega’s, via een e-mail, via een facebookbericht. De vorm van communiceren is hierbij heel belangrijk.

KNEPEN

JUIST DOSEREN

Als je wil werken aan je zichtbaarheid, moet je eerst weten wat je graag in de kijker wil zetten. Wat je zichtbaar wil maken kan heel divers zijn: specifieke kennis die je hebt, een project dat je tot een goed einde heb gebracht, iets waar je fier op bent, een persoonlijkheidskenmerk.

Alles begint dus met jezelf goed kennen: wat zijn jouw talenten, wat zijn jouw sterke eigenschappen, waar ben je goed in? Denk ook na wie je op de hoogte wil brengen van wat. Waarschijnlijk heeft de boekhouder er weinig belang bij dat hij weet dat je graag voor een groep spreekt. Voor je teamleider is dit wel nuttige informatie.

Als je weet wat je talenten zijn, kan je nadenken over hoe je het zal aanpakken. Hierbij is het belangrijk dat je je bewust bent van de manier waarop je de boodschap over brengt.

Werken aan je zichtbaarheid zal op termijn zeker zijn vruchten afwerpen. Door bewust met zichtbaarheid bezig te zijn, help je het beeld mee vorm te geven dat collega’s van

16

| FEBRUARI 2015 | 119de jaargang | Ons Recht

je hebben. Probeer dit echter goed te doseren en gericht in te zetten. Als je overdrijft met je profileringsdrang kan je namelijk het omgekeerde effect creëren. Een goed evenwicht vinden is dan ook de boodschap.

Voel je je aangesproken en wil je graag meer weten over hoe je kunt werken aan jouw zichtbaarheid op het werk? Dan kan je je inschrijven voor één van de workshops van het Centrum voor Loopbaanontwikkeling bij jouw vakbond LBC-NVK. |

WORKSHOPS VISIBILITY

OPROEP

• Mechelen: Onder Den Toren 5 Dinsdag 31 maart van 18.30u tot 21.30u • Kortrijk: Pr. Kennedypark 16D Woensdag 22 april van 13.30u tot 16.30u Geïnteresseerd?

Schrijf in via www.jeloopbaan.be Voor leden is de workshop gratis.

Ben jij bewust bezig met je zichtbaarheid op het werk en heb je een succesverhaal dat je graag met ons wil delen? Alle werkbare tips en verhalen zijn welkom. Op die manier kunnen we onze workshops verder illustreren.

Graag een mailtje naar annelies.dousy@acv-csc.be

Hoogopgeleide vluchtelingen botsen op

hindernissen

© FOTO: BELGAIMAGE

VLUCHTELINGENWERK EN CLO BEDENKEN BETERE AANPAK

Saskia De Bondt

Hoogopgeleide vluchtelingen, hoe help je die te integreren in onze samenleving? Vluchtelingenwerk Vlaanderen organiseerde hierrond in het recente verleden een project met het Centrum voor Loopbaanontwikkeling (CLO) van de LBC-NVK. De ngo Vluchtelingenwerk Vlaanderen zet zich al jaren in voor asielzoekers en vluchtelingen. Ze constateerde dat hoogopgeleide vluchtelingen dikwijls in een specifieke maar lastige situatie terechtkomen. Deze mensen verlieten hun land omdat ze zich onveilig voelden, bijvoorbeeld door een oorlog of door vervolging. Meer dan eens genoten ze ‘thuis’ aanzien als arts, ingenieur, advocaat of kaderlid. En oefenden ze jobs uit waarmee ze goed hun brood verdienden.

In België komen ze als vluchteling terecht in een ingewikkelde carrousel. Hier moeten ze hun leven herbeginnen. Ze moeten een woning te pakken krijgen, de taal leren, een school voor eventuele kinderen vinden. Uiteraard moeten ze ook naar werk zoeken. Op tal van punten zijn er hindernissen. Wie een woning wil huren, moet

loonfiches kunnen tonen. Wie solliciteert, vaardigheden konden bijschaven”, zeggen moet genoeg Nederlands spreken. Wie een de mensen van het CLO. “De vluchtelinopleiding wil volgen, moet een afschrift van gen namen deel aan een groepstraject. Ze het basisdiploma kunnen voorleggen. Een konden hun verhaal delen met anderen en diploma dat in veel gevallen hier niet wordt vertellen over hun – meestal frustrerende – erkend. ervaringen op de arbeidsmarkt. Alle mogeOm nog te zwijgen over de emotionele en lijke obstakels konden aan bod komen. Na psychische stress van deze vluchtelingen, die fase werd er gewerkt rond die obstakels.” die vaak trauma’s en het verlies van fami- “De groep leerde bijvoorbeeld hoe je hier best lie moeten verwerken. Voor de begeleiding kan solliciteren. Je moet je eigen vaardigheop dit gebied werkte Vluchtelingenwerk den leren kennen en die ook herkennen in samen met de vzw Solentra. werkaanbiedingen. Die vaardigheden moet je verwerken in een cv en benoemen tijdens sollicitatiegesprekken. Het is belangrijk om WERK VINDEN een netwerk uit te bouwen en opleiding te “Voor veel van deze vluchtelingen is het volgen. Soms kan vrijwilligerswerk een bijna onbegonnen werk om een gepaste job springplank zijn naar een betaalde job.” te vinden”, vertellen de medewerkers van Verlieservaringen kwamen ook ter sprake. het CLO. “Meer dan eens moeten ze zwart Zo ervaarde een Iraakse tandarts dat hij zijn werk doen of moeten ze een baan aanvaar- vroegere beroep hier niet zo makkelijk kon den die ver onder hun mogelijkheden ligt.” hervatten. Hij kon wel assistent worden in Bij Vluchtelingenwerk wilden ze een aan- een afdeling van een ziekenhuis. pak bedenken die hooggeschoolde vluchte- Het project, dat gesponsord werd door het lingen de ruimte geeft om verlies te verwer- Europees Sociaal Fonds, is nu afgerond ken en te wennen aan een nieuwe cultuur. maar Vluchtelingenwerk zal de ontwikEn waarbij er inspanningen gebeuren om kelde aanpak doorgeven aan instanties die hen onze arbeidsmarkt te leren kennen. nieuwkomers helpen om werk te vinden.

Het CLO tekende voor die laatste opdracht.

“Wij gebruikten onze kennis uit de klas- Meer info? Bel met Marc Soubry van sieke loopbaanbegeleiding om te oefenen Vluchtelingenwerk Vlaanderen: met groepen nieuwkomers zodat die hun 02/225 44 22. | Ons Recht | 119de jaargang | FEBRUARI 2015 | 17

Is iedereen met

vooroordelen racist? een

OVER EEN MAATSCHAPPELIJK PROBLEEM DAT ALLEEN MAAR GROTER LIJKT TE WORDEN

Sebastiaan Kok

Dalilla Hermans is de racistische uitlatingen beu. In een recent opiniestuk deed ze haar relaas. “Nee, het is niet beter aan het worden. We moeten over racisme durven praten zonder ons aangevallen te voelen.” Ons Recht wisselt van gedachten met Dalilla, Kareme en Mohamed.

en zelfs een keer ondergeplast. Vandaag is het natuurlijk een subtieler soort racisme, maar daarom niet minder voelbaar.”

KAREME: “Elke voetbalmatch riepen er wel ouders dingen als: ‘Shot die bruine van het plein!’ Mijn Belgische vriendinnetjes durfden niet over mij te praten tegen hun ouders.

Eén meisje durfde dat wel. Toen ik tijdens een ‘kruisverhoor’ met haar vader vertelde dat ik geen beroeps maar Latijn-moderne talen volgde, noemde hij me een leugenaar.”

ONGELIJKE KANSEN ONS RECHT:

D

alilla werkt bij de Vereniging Vlaamse Jeuggdiensten. Kareme Nouri en Mohamed El Oualkadi zijn medewerkers van de LBC-NVK.

ONS RECHT: Hoe ‘vreemd’ zijn jullie eigenlijk?

DALILLA HERMANS: “Ik ben geboren in Rwanda en werd geadopteerd door fantastische blanke ouders uit de Kempen. Momenteel werk ik voor de Vereniging Vlaamse Jeugddiensten.”

“IK ZIE EEN GOEDE SCHOOLCARRIÈRE ALS HEFBOOM VOOR EEN GOEDE INTEGRATIE. HELAAS LOOPT HET VOOR VEEL KINDEREN MIS IN HET ONDERWIJS.”

len?

Dat moet je toch hard raken, al die vooroorde-

KAREME: “In mijn jeugdjaren was ik helemaal van slag door die racistische uitlatingen. Ik heb nooit kunnen begrijpen dat ik op grond van mijn huidskleur anders behandeld werd. Nu reageer ik er niet meer op.”

DALILLA: “Weet je, die pintjes en scheldpartijen, dat is niet het ergste. Ik vind het erger dat een leerkracht, op basis van mijn huidskleur, mijn ouders adviseerde om mij beroepsonderwijs te laten volgen. Ondanks mijn goede schoolresultaten! Ik maak me zorgen omdat ik het niet zie veranderen, integendeel. Ik moest dat opiniestuk schrijven, het was mijn antigif tegen boosheid.”

ONS RECHT: Je opiniestuk lokte veel reactie uit, in kranten en op blogs. Hoe waren die reacties?

DALILLA: “Het overgrote deel van de reacties was super positief. Er waren ook erg verzuurde, negatieve reacties.

De belangrijkste reacties waren die ertussenin. Mensen die zichzelf betrapten op vooroordelen maar zich toch geen racist voelden. Dat heeft me aan het denken gezet.”

VOOROORDELEN OF RACISME? ONS RECHT: Is het gemakkelijk om over racisme te praten?

DALILLA: “Omdat iedereen wel eens vooroordelen heeft, voelen velen zich aangevallen als je het over racisme hebt.

KAREME NOURI: “Ik heb een Marokkaanse vader en een Ik weet ook wel dat vooroordelen des mensen zijn en dat Belgische moeder. Ik ben er trots op dat ik zowel Belg als zoiets van de meeste Vlamingen nog geen racisten maakt.

Marokkaan ben!”

Daar gaat het mij niet om. Het wordt pas een probleem als MOHAMED EL OUALKADI: “Ik heb Marokkaanse ouders en je op basis daarvan discrimineert of niet bereid bent om je ben hier opgegroeid.” vooroordelen onder ogen te zien.”

“Vroeger werkte ik aan de balie van het jeugdtheater. De ONS RECHT: Op welke manier worden jullie geconfronteerd mensen spraken me soms in het Frans aan op basis van mijn met racisme? huidskleur. Dat is niet erg. Ik antwoordde in het Nederlands DALILLA: “Toen ik op de lagere school zat, waren er klas- en het vooroordeel was al verdwenen. Maar als ik bij het genootjes die niet naar mijn verjaardagsfeestje mochten zoeken naar een appartement of werk niet word uitgenokomen. In mijn jeugdjaren waren er diverse incidenten digd wegens mijn vreemde voornaam, dan krijg ik minder wanneer ik uitging: scheldpartijen, pinten in mijn gezicht kansen zonder dat ik daar iets aan kan doen.”

18

| FEBRUARI 2015 | 119de jaargang | Ons Recht

DALILLA HE RMANS

KAREME NOURI

GEBREK AAN BELEID ONS RECHT: Hoe kunnen we racisme uit de wereld helpen?

KAREME: “De politiek moet een sleutelrol spelen. Jammer genoeg ziet onze regering het probleem niet. De uitspraken van sommige beleidsmakers geven weinig hoop.

Theo Francken, de staatsecretaris voor Asiel en Migratie, trok ooit op facebook de meerwaarde van Marokkaanse en Congolese allochtonen in twijfel. Liesbeth Homans, de vroegere Antwerpse schepen voor Diversiteit en Samenlevingsopbouw, vindt ‘racisme’ een relatief begrip en denkt dat iedereen gelijke kansen krijgt maar dat allochtonen kansen niet grijpen.”

DALILLA: “Veel bewindslieden luisteren niet naar ons verhaal, maar gaan meteen in het defensief en leggen alle verantwoordelijkheid bij het slachtoffer van racisme.

Onderzoek toont nochtans aan dat er in België veel discriminatie is in het onderwijs, op de arbeidsmarkt en in de huisvesting.”

ONS RECHT: Racisme is geen nieuw probleem. Waarom staan

we na al die decennia niet verder?

DALILLA: “We moeten van kindsbeen af leren omgaan met diversiteit. Maar dat komt nauwelijks voor in de leerplannen van het onderwijs.”

MOHAMED: “Ik zie een goede schoolcarrière als hefboom voor een goede integratie. Helaas loopt het voor veel kinderen mis in het onderwijs. In sommige steden haalt 70 procent van de allochtone jongeren geen diploma hoger secundair onderwijs. Zowel de instap in een goede school als de doorstroming naar het hoger onderwijs verloopt moeizaam. De lerarenopleiding moet in haar curriculum nog meer rekening houden met de superdiversiteit in onze samenleving.”

“Het is ook belangrijk dat er genoeg kansen zijn op de

MOHAMED EL OUALKADI

arbeidsmarkt. Na alle vrijblijvende initiatieven moet ik helaas vaststellen dat de werkloosheid bij allochtonen in sommige steden alleen maar stijgt. Ik durf daarom te pleiten voor positieve quota voor doelgroepen die ondervertegenwoordigd zijn op de arbeidsmarkt.”

KANS OP WERK ONS RECHT: Krijgen allochtone jongeren te weinig kansen?

MOHAMED: “In theorie hebben alle burgers dezelfde rechten en plichten, maar het is duidelijk dat allochtonen veel moeilijker hun rechten kunnen laten gelden. De jongste tijd heb ik veel gehoord over het recht op arbeid. In de praktijk zien we dat een hele grote groep allochtonen gewoon niet aan de bak komt. Kom me niet vertellen dat al deze jongeren lui zijn! Angst voor het onbekende en racisme weerhouden sommige bedrijfsleiders ervan om allochtonen aan te werven. Hetzelfde geldt ook voor de huurmarkt. Vaak blijkt een huis plotseling verhuurd als de naam van een mogelijke huurder te exotisch klinkt.”

“De overheid en de media dragen een belangrijke verantwoordelijkheid. Het helpt ons niet verder om de allochtone gemeenschap steevast negatief af te schilderen.”

ONS RECHT: Hoe moet het nu verder?

MOHAMED: “We moeten blijven inzetten op een eerlijke toegang tot het onderwijs, meer kansen op de arbeidsmarkt en meer verbinding tussen mensen in onze samenleving.”

KAREME: “Ondertussen kunnen mensen van ‘vreemde’ origine best niet ingaan op provocaties.”

DALILLA: “We moeten blijven oproepen tot dialoog en het debat aangaan.”

Het opiniestuk van Dalilla Hermans kan je hier lezen: http://goo.gl/ZFc0xD |

Ons Recht | 119de jaargang | FEBRUARI 2015 | 19

VRAAG VAN DE MAAND

© FOTO: DANIËL RYS

Je wordt ontslagen met een sms’je.

Kan zoiets wel?

Bram Van Goethem

Kan je je ontslag krijgen per sms?

Ja, dat kan. Een ontslag door de werkgever is in principe niet onderworpen aan vormvereisten. Het ontslag hoeft met andere woorden niet verplicht schriftelijk te gebeuren. Het kan ook mondeling, via e-mail of via een sms’je.

Maar we moeten wel nuanceren. In sommige gevallen legt de wetgever toch bepaalde vormvereisten op, bijvoorbeeld bij de betekening van een opzegtermijn of een ontslag om dringende reden.

ONTSLAG MET OPZEGTERMIJN Als je werkgever je nog een opzegtermijn wil laten presteren, dan moet je werkgever verplicht schriftelijk een opzegtermijn betekenen. Dat kan via een aangetekende brief of 20

| FEBRUARI 2015 | 119de jaargang | Ons Recht

via een exploot van een gerechtsdeurwaarder. Doet je werkgever dat niet en stuurt hij alleen een e-mail of een sms’je, dan is er in feite geen geldige opzegging betekend.

Bij een ontslag per sms kan je werkgever je dus niet opleggen om voort te werken en ben je in principe meteen vrijgesteld van arbeidsprestaties. In dat geval is je werkgever tevens verplicht om je een verbrekingsvergoeding uit te betalen gelijk aan het loon en de voordelen die overeenstemmen met de opzegtermijn die hij in acht had moeten nemen.

Kijk wel altijd goed uit je doppen. De wil van je werkgever om de arbeidsovereenkomst onmiddellijk te beëindigen, moet ondubbelzinnig blijken uit het sms-bericht. Dat is bijvoorbeeld niet het geval als je werkgever je oplegt om “voorlopig maar wat thuis te blijven”. Is het niet echt duidelijk wat je werkgever precies wil? Ben je er toch niet helemaal gerust in? Dan doe je er goed aan om je alsnog te melden op het werk.

ONTSLAG OM DRINGENDE REDEN Een ontslag om dringende reden is mogelijk wanneer er sprake is van een ernstige tekortkoming die onmiddellijk en definitief een einde maakt aan de professionele samenwerking. In principe heb je dan geen recht op een opzegvergoeding of -termijn.

Het ontslag op zich is niet onderworpen aan vormvereisten en kan via sms worden gegeven. Wel is de werkgever verplicht om schriftelijk de reden(en) van het ontslag mee te delen binnen de 3 werkdagen na het ontslag. Dat kan via een aangetekende brief, via een exploot van een gerechtsdeurwaarder of via de afgifte van een geschrift waarbij een duplicaat wordt ondertekend voor ontvangst. Doet je werkgever dat niet, dan is er in feite geen geldig ontslag om dringende reden. |

ACTIVITEITEN KALENDER © FOTO: BELGAIMAGE

INFORMATIEAVONDEN PARITAIR COMITÉ 218

Belastingen betalen is heel zinvol: leve de WAWA-DAG! fiscale advocaten die er een Het ACV heeft grote moeite Olympische sport van maken met de term ‘Tax Freedom om hun rijke klanten van advies Day’. Die termijn verwijst te voorzien zodat ze de fiscus – naar de dag waarop je na zeg maar de hele gemeenschap aftrek van alle belastingen – een flinke neus kunnen zetten. zogezegd voor jezelf begint Volgens Jean Vranken is het absoluut verkeerd om ons belaste werken. Volgens de tingsysteem in een kwaad dagchristelijke vakbond is het licht te stellen. “Het lijkt wel veel beter om te spreken alsof alle belastingen die we van de Warme Waarborg betalen weggegooid geld zijn en Dag of WaWa-dag. “Alles we tot aan de ‘bevrijding’ ieder jaar vele maanden gebukt gaan wat we aan de overheid onder het juk van onnodige betalen verdwijnt niet in uitgaven. Maar die redenering één groot zwart gat, maar klopt helemaal niet. Je mag niet dient om ons warm samen- vergeten dat de bijdragen die we levingsmodel, met ziekenallemaal doen, gebruikt worden om kinderopvang, ziekenhuishuizen, onderwijs, wegen facturen, autowegen, biblioen werkloosheidssteun te theken of de brandweer mee te financieren”, verklaarde betalen. Het zijn dus helemaal Jean Vranken van ACVgeen weggegooide centen, want Limburg in diverse kranten. we krijgen er veel meer voor De Tax Freedom Day of Tax Liberation Day is de dag waarop je inkomsten de belastingen overstijgen en je dus “voor jezelf ” aan het werken bent.

Consultancy-firma’s berekenen deze dag om te weten of de belastingdruk is toegenomen of verminderd. Maar het begrip Tax Freedom Day werd bedacht door belastingconsultants en

terug. Wij noemen deze dag dan ook voortaan de Warme Waarborg Dag of WaWa-dag.

Een positieve benadering dus.”

Het ACV wijst erop dat onze fiscus werknemers, mensen met grote vermogens en multinationals helemaal niet gelijk behandelt. “Voor een aantal grote bedrijven valt de WaWa-dag al op 1 januari omdat ze niet bijdragen aan ons welvaartssysteem.”

Bedienden uit dit paritair comité krijgen informatie over de lonen, eindejaarspremies, verplaatsingsvergoedingen, tijdkrediet, SWT (brugpensioen) en andere onderwerpen.

LBC-NVK-secretaris David Wytinck geeft tekst en uitleg.

Woensdag 18 februari 2015, om 19.30u Waar? In de Boomgaard, Papiermolenstraat 2, 9200 DENDERMONDE Woensdag 25 februari 2015, om 19.30u Waar? ‘Den Hof’, H. Heymanplein 7, 9100 SINT-NIKLAAS Graag vooraf inschrijven voor één van beide avonden via lbc-nvk.waasendender@acv-csc.be of 03 /765 23 71, met vermelding van de gekozen avond.

INTENSIEVE LOOPBAANBEGELEIDING IN GROEP (DRIEDAAGSE) ACV-verbond, Poel 7, 9000 GENT Woensdag 3 maart 2015, 9.30u – 16.00u Woensdag 17 maart 2015, 9.30u – 16.00u Woensdag 31 maart 2015, 9.30u – 16.00u LBC-NVK, Sudermanstraat 5, 2000 ANTWERPEN Donderdag 28 mei 2015, 10.00u – 16.00u Donderdag 11 juni 2015, 10.00u – 16.00u Donderdag 25 juni 2015, 10.00u – 16.00u Schrijf in via www.jeloopbaan.be Meer info via 03 / 220 89 50 of lbc-nvk.loopbaancentrum@acv-csc.be

WORKSHOPS ACV-verbond, Poel 7, 9000 GENT Workshop cv en brief: dinsdag 12 mei 2015, 9.30 - 12.30u Workshop interview: dinsdag 12 mei 2015, 13.30 - 16.30u ACV-verbond, Onder Den Toren, 2800 MECHELEN Workshop ‘visibility’ op het werk: dinsdag 31 maart 2015, 18.30u – 21.30u Driedaagse herstel van burn-out: 29 april, 13 mei, 27 mei, telkens van 13.30u tot 17.30u ACV-verbond, Pr. Kennedypark 16D, 8500 KORTRIJK Workshop ‘visibility’ op het werk, woensdag 22 april 2015, 13.30u – 16.30u Schrijf in via www.jeloopbaan.be Meer info via 03 / 220 89 50 of lbc-nvk.loopbaancentrum@acv-csc.be Er zijn ook infomomenten of startbijeenkomsten rond loopbaanbegeleiding in Antwerpen (op 6 februari, 6 maart, 2 april, 8 mei en 12 juni), Gent (13 april), Hasselt (18 maart, 10 juni), Herentals (22 april), Kortrijk (5 mei), Leuven (4 maart, 3 juni) en Mechelen (19 maart).

WWW.LBC-NVK.BE

Ons Recht | 119de jaargang | FEBRUARI 2015 | 21

Leegloop

Fatiha Dahmani

Het aantal onthaalouders is in de afgelopen vijf jaar gezakt van 7.000 naar 5.300. Een vermindering met een kwart. De onthaalouders die er nog zijn vangen elke dag zo’n 30.000 kinderen op. Volgens de LBC-NVK ligt het slechte sociaal statuut aan de basis van de leegloop.

bij onthaalouders door gebrekkig sociaal statuut PROEFPROJECT MOET KENTERING INLUIDEN

N

u was er altijd al veel verloop onder de mensen die het beroep van onthaalouder uitoefenden. Er waren er heel wat die als onthaalouder begonnen maar die na verloop van tijd toch weer afhaakten. Alleen, de voorbije jaren hielden veel meer onthaalouders het voor bekeken dan dat er bijkwamen. Als die evolutie aanhoudt, zijn er over een aantal jaar geen onthaalouders meer, iets waarvoor de LBC-NVK al lang waarschuwt.

Drie jaar geleden voerde onze vakbond al via de sociale media de campagne ‘Wat als er geen onthaalouders waren?’.

Precies om te onderstrepen dat het beroep zou uitsterven als onthaalouders niet gauw dezelfde rechten zouden krijgen als alle andere werknemers.

Daar zit dan ook de kern van het probleem. Onthaalouders hebben een heel gebrekkig sociaal statuut. Zij werken meer dan 50 uur per week. Ze krijgen geen loon maar een onkostenvergoeding. Met die vergoeding moeten ze ook bedjes, parkjes, kinderstoelen, twee maaltijden per dag en nog veel meer betalen. Omgerekend houden onthaalouders netto zo’n drie euro per uur over. Ze hebben geen recht op betaalde vakantie of vakantiegeld. Onthaalouders hebben maar een schamel pensioen en een beperkt ziekteverlof. Ze hebben geen dertiende maand en geen eindejaarspremie.

LEUVEN

© FOTO: DANIËL RYS

Dat onthaalouders zo een erg goedkope vorm van kinderopvang vormen is ook de stad Leuven niet ontgaan. In een grootschalige mediacampagne, ondersteund door de werkgevers van Unizo, pakt de stad uit met een uniek initiatief.

De dienst onthaalouders zal onthaalouders aan het werk zetten in de lokalen van bedrijven. Deze laatsten moeten slechts een minimale inspanning leveren en kunnen zich profileren als gezinsvriendelijk. “De opvang met onthaalouders heeft niet zo strenge regels”, wordt er nog bij gezegd.

Het hoeft niet gezegd dat de LBC-NVK absoluut not amused is met deze aanpak. Een onthaalouder aan het werk zetten voor groepsopvang in bedrijvenzones en zo iemand laten werken voor een onkostenvergoeding met flexibele uren in een 50-urige werkweek, met amper een deftige sociale bescherming: in welke sector zouden we dat aanvaarden in Vlaanderen? Als bepaalde kringen willen dat mensen worden tewerkgesteld in initiatieven zoals dat van Leuven, moeten die onthaalouders ook een arbeidsovereenkomst krijgen, vindt de LBC-NVK.

22

| FEBRUARI 2015 | 119de jaargang | Ons Recht

Er is nu een proefproject voor onthaalouders, na vele jaren van actie voeren. Maar daar houdt het niet bij op voor de LBC-NVK. De vakbond eist dat alle onthaalouders hun job kunnen doen op een deftige manier, met goede loon- en arbeidsvoorwaarden.

JARENLANGE INZET Meer dan 15 jaar voerde de LBC-NVK campagne voor een volwaardig werknemersstatuut voor onthaalouders. In 2014 lukte het om een eerste, uiterst belangrijke stap, te zetten.

Op 1 januari 2015 werd gestart met een proefproject. Een eerste groep onthaalouders werkt nu als echte werknemers

REIN WERKT VOORTAAN MET EEN ARBEIDSOVEREENKOMST Eén van de onthaalouders die voortaan een arbeidsovereenkomst zal hebben, is Rein. Zij doet haar verhaal.

met een volwaardig werknemersstatuut en alle rechten en plichten die daarbij horen.

Het spreekt voor zich dat het verhaal voor de LBC-NVK hier zeker niet stopt. De vakbond eist dat alle onthaalouders hun job kunnen doen op een deftige manier, met goede loon- en arbeidsvoorwaarden. |

VAST INKOMEN ONS RECHT: Wat zal het werknemersstatuut hopelijk veranderen?

REIN: “De zekerheid van een vast maandelijks inkomen, dat wordt een flinke verandering. En we zullen ook een aanvaardbaar aantal kindjes per dag moeten opvangen.

Zonder statuut moet je puzzelen met overbezettingen om aan een gemiddelde volledige bezetting te geraken.”

ONS RECHT: Waarom was je kandidaat om mee te doen aan het proefproject?

REIN: “Een belangrijke reden om me kandidaat te stellen is het feit dat er nu erkenning komt voor de stelling dat onthaalouder een echt beroep is. Al jaren ijveren wij met ONS RECHT: Is er al iets veranderd aan je werksituatie? een aantal collega’s niet alleen voor die erkenning maar REIN: “Ja, momenteel zijn er heel wat discussies over de ook voor een volwaardig werknemersstatuut dat ons een arbeidstijd en het aantal op te vangen kindjes. Die twee vast inkomen garandeert, zodat we niet meer afhankelijk elementen bepalen of je voltijds of deeltijds werkt. In een zijn van de vraag of bepaalde kindjes al dan niet komen.” aantal gevallen wordt toegestaan dat er op vier dagen vol“Met het nieuwe werknemersstatuut wordt een beroep, dat tijds gewerkt wordt. Maar dat is dus niet altijd zo.” met uitsterven is bedreigd, nieuw leven ingeblazen. Het “Mijn dienst vraagt mij nu om, in tegenstelling tot vroeger, wordt nu ook voor jongeren mogelijk om in de sector in ook op woensdag te werken. Maar mijn opvangplan, zonte stappen zonder inkomensverlies te lijden.” der woensdagwerk, is voor een jaar of langer vastgelegd.

Ze geven mij nu al dikwijls een overbezetting. Hoe die ONS RECHT: Hoe verloopt het momenteel voor jou? overbezetting wordt geregeld zal voor mij dus dringend “Het is momenteel een kwestie van vallen en opstaan. Ik moeten worden uitgeklaard.” hoop dat ik binnenkort mijn arbeidscontract kan teke- Rein sluit af met een positieve noot: “In januari waren er nen. Gelukkig word ik door mijn vakbond genoeg geïn- veel afwezigheden door ziekte maar toch zal ik voor januformeerd over mijn rechten en plichten.” ari mijn gewaarborgd inkomen krijgen. Joepie!”

Ons Recht | 119de jaargang | FEBRUARI 2015 | 23

Vakbond pakt fysieke klachten bij H&M en C&A aan HEIDI EN JAN VERTELLEN HOE JE ZWARE JOBS WERKBAARDER KAN MAKEN

Achter de winkels van C&A en H&M gaat een heel logistiek apparaat schuil. Maar werken in die logistiek blijkt niet zo eenvoudig, zeker niet voor wie een dagje ouder wordt.

Denis Bouwen

Werknemers hebben nood aan werkbare jobs, zeker als van hen wordt verwacht dat ze langer aan de slag blijven. Maar wat maakt jobs al dan niet werkbaar? Bij de distributiecentra van HEIDI: “Heel zeker. In het verleden was er bij de kledingketens H&M en C&A weten ze er alles van. “Heel wat ons maar één vakbondsafgevaardigde die alles werknemers krijgen af te rekenen met rug-, schouder- en op zijn eentje moest organiseren. Je begrijpt meteen dat zoiets heel moeilijk was. Veel informatie nekklachten”, merken de LBC-NVK-militanten Heidi en Jan. stroomde niet of nauwelijks door naar de werkvloer.

“Met de vakbond pakken we de problemen aan en doen Het distributiecentrum stond destijds aan de zijlijn, we voorstellen om mogelijke klachten te voorkomen.” het waren de winkels van H&M die primeerden. Nu

H

eidi Pintens werkt al een jaar of 15 in het distributiecentrum van H&M in Puurs en draait daar mee in de afdeling voorraadbeheer. Er zijn 160 mensen aan de slag. Jan Conaert heeft er al 28 jaar op zitten bij het distributiecentrum van C&A in Boom. Daar zijn een kleine 200 mensen tewerkgesteld.

Jobs werkbaar maken en houden, het is allemaal niet zo vanzelfsprekend in jullie bedrijven. Veel collega’s moeten zwaar fysiek werk doen en worden geconfronteerd met rugklachten en schouder- en nekletsels.

HEIDI PINTENS (H&M): “Dat klopt. In een depot als het onze moet je veel bestellingen sorteren en goederen optillen. We maken daarbij vaak dezelfde bewegingen. En dat leidt tot de nodige lichamelijke klachten. Op ergonomisch vlak zijn er dan ook grote uitdagingen.”

JAN CONAERT (C&A): “Het beeld is gelijkaardig in ons depot van C&A. Een jaar of drie geleden begonnen wij na te denken over de vele lichamelijke klachten bij collega’s. Nu is het probleem prangender dan ooit. Heel wat werknemers worden een dagje ouder en ondervinden dat het moeilijker wordt om de zware taken vol te houden. Ideaal zou zijn om de ouder wordende collega’s lichter werk te laten doen maar in de praktijk is dat niet altijd zo vanzelfsprekend.”

ONS RECHT:

VROEGER EN NU ONS RECHT: Gedurende vele jaren was er bij jullie weinig of geen vakbondswerking. Hebben jullie daar de gevolgen van gezien?

24

| FEBRUARI 2015 | 119de jaargang | Ons Recht

hebben we in ons depot veel meer vakbondsmilitanten en dat geeft een grotere armslag. Het is nu een stuk makkelijker om problemen op te pikken, aan te kaarten en op te lossen.”

JAN: “Bij C&A waren er al langer vakbondsafgevaardigden in de winkels dan in het depot. Het personeel van het distributiecentrum had nauwelijks een vinger in de pap te brokken. Maatregelen werden zonder overleg ingevoerd.

Ze werden als het ware gewoon meegedeeld. In die omstandigheden drukte de directie bijvoorbeeld de afspraak door dat de betaalde koffiepauzes voor mensen met een nieuw arbeidscontract werden afgeschaft. Zo hebben we nu een groep met een betaalde pauze en een groep zonder. Die laatste groep wordt groter en groter.”

UITZENDKRACHTEN Werken in een distributiecentrum is vaak belastend. Dat leidt tot veel fysieke klachten en gevallen van arbeidsongeschiktheid. Soms zijn mensen langdurig arbeidsongeschikt. Hoe gaan jullie werkgevers daarmee om?

HEIDI: “Langdurig arbeidsongeschikten werden vroeger nooit vervangen. Maar nu ken ik toch al drie gevallen waarin een vervanger werd geregeld. Ons depot doet dikwijls een beroep op uitzendkrachten. Die interimmers moet je telkens opnieuw wegwijs maken, tenzij ze al eerder in het bedrijf aan het werk waren natuurlijk. Als vakbond dringen we erop aan om interimmers toch zeker voor een maand of langer in dienst te nemen en minder met dag- of weekcontracten te werken. Dat komt de werking van ons depot alleen maar ten goede.”

JAN: “Bij ons zijn er ook veel interimmers om de gaten op ONS RECHT:

Opkomen voor werkbare jobs is een permanente uitdaging, ondervinden Jan Conaert (C&A) en Heidi Pintens (H&M) . Maar ze zien ook dat er wel vooruitgang wordt geboekt door het vele vakbondswerk.

de directie op hogere niveaus kijkt vooral naar de kostprijs van mogelijke ingrepen. Investeren in ergonomische verbeteringen kost natuurlijk geld.”

SNELLER OP BAL SPELEN Werken met een echte vakbondsploeg maakt wel degelijk een groot verschil?

HEIDI: “Absoluut. Er is nu een aparte preventieadviseur voor ons distributiecentrum en wij werken daar goed mee samen.

Op korte termijn veranderde er toch heel wat. Belangrijke punten komen vlugger op de agenda van de ondernemingsraad en het preventiecomité. De directie antwoordt ook sneller op vragen dan vroeger. De vakbondsploeg houdt elke maand een personeelsvergadering en er is ook elke maand een werkvergadering met onze directie.”

JAN: “Wij moesten van nul beginnen maar gingen er dan ook serieus op vooruit. Ook wij hebben nu een eigen preventieadviseur. De interne bedrijfsarts maakte plaats voor een externe arts, wat zowel voordelen als nadelen heeft.

Anders dan vroeger is er nu wel overleg. Vanuit het personeel kunnen we zelf punten op de agenda zetten, minstens elke maand. We kunnen meer druk op de ketel zetten.

Eén keer per maand gaan we overal rond op de werkvloer om te weten wat er leeft. Zo kunnen we voorstellen doen die een groter draagvlak hebben. Het is ook tof dat we persoonlijk kunnen tussenbeide komen als werknemers met een individueel probleem zitten. En werknemers stappen beter gewapend naar de directie omdat ze ons om advies kunnen vragen.”

ONS RECHT:

te vullen. Het komt nog maar zelden voor dat een nieuwe collega al meteen een vast contract krijgt.”

HEIDI: “In ons geval liep het gebruik van uitzendarbeid echt uit de hand. Met onze vakbondsploeg hebben we al veel geprobeerd om daar verandering in te brengen. Wij vinden het verstandiger om een pool van vertrouwde interimmers te gebruiken. Af en toe lukt het ons ook om uitzendkrachten aan een vast contract te helpen.”

JAN: “Netto groeit het personeelsbestand bij ons amper of niet aan. Met de vakbond kaarten we het gebrek aan personeel geregeld aan. De directie kent het probleem maar doet niet veel om het te verhelpen.”

AANGEPAST WERK Worden werknemers met gezondheidsproblemen vaak ontslagen ‘wegens medische overmacht’?

JAN: “Dat gebeurt bij ons gelukkig zelden. Vanuit de vakbond vragen we al jaren aangepaste jobs maar op dat punt verandert er weinig. Er is wel een speciale werkgroep die de problemen op de werkvloer bespreekt. Vakbonden, directie en gewone collega’s vanop de werkvloer nemen hieraan deel. Onze bevindingen worden bewust doorgespeeld aan het preventiecomité (CPBW). Eén van onze conclusies was dat er meer jobrotatie moest komen. Maar de managers op de vloer houden daar niet van omdat het hun werk ingewikkelder maakt. Sommige werknemers staan ook niet te trappelen om afwisselende taken te moeten doen. Ze stellen zich stoer op. ‘Als ik het kan, zal een ander het ook wel kunnen’, zeggen ze.”

HEIDI: “Bij ons wordt er ook over jobrotatie gepraat. Maar ook onze group leaders staan zoiets niet graag toe. Ze zijn bang dat de productiviteit eronder zal lijden.”

ONS RECHT:

De regering maakt de regels rond landingsbanen en SWT (brugpensioen) strenger. Werknemers worden aangepord om langer aan het werk te blijven.

JAN: “Als het moeilijker wordt om met SWT te gaan, zullen werknemers met gezondheidsproblemen sneller op het ziekenfonds terugvallen. Omdat ze hun werk gewoon niet meer aan kunnen. Zo wentel je een deel van de kosten af op de samenleving.”

HEIDI: “Wie echt begint te sukkelen, zal proberen minder te werken en deels een beroep te doen op het ziekenfonds.

Maar zoiets is maar mogelijk voor een beperkt percentage van het personeel. Het zou beter zijn om aangepast werk te voorzien voor mensen die sukkelen. In de praktijk zijn er bij ons niet zoveel mogelijkheden om het werk aan te passen.

Maar de werkgever kan toch méér doen, op voorwaarde dat hij hierin wil investeren.”

JAN: “Onze werkgroep stelde voor om echt zware taken te beperken tot halve dagen. Maar de werknemers zeiden zelf dat het beter was om één dag zwaar werk af te wisselen met één dag lichtere taken. Het is een leerproces. Onze lokale bazen zijn redelijk gevoelig voor onze verzuchtingen maar

“ALS HET MOEILIJKER WORDT OM MET SWT TE GAAN, ZULLEN WERKNEMERS MET GEZONDHEIDSPROBLEMEN SNELLER OP HET ZIEKENFONDS TERUGVALLEN.”

ONS RECHT:

ONS RECHT: Moet je vooral problemen oplossen wanneer ze

zich aandienen of moet je eerder preventief werken?

JAN: “Beide benaderingen zijn nodig. Ik denk bijvoorbeeld

aan cao 104, die het verplicht om een werkgelegenheidsplan voor oudere werknemers uit te werken. Die cao kan een lege doos zijn, maar dat hoeft niet. Wij kozen ervoor om die cao toe te passen op alle werknemers. Als we jongeren nu al helpen aan aangenamere werkomstandigheden, zullen ze later minder gauw lichamelijke klachten ontwikkelen.

Een concreet voorbeeld zijn de nieuwe ergonomische matten die er waarschijnlijk al in 2015 komen voor werknemers die de hele dag op dezelfde vierkante meter rechtstaan.”

HEIDI: “Na jaren aandringen hebben we onlangs eindelijk ergonomische matten en verstelbare tafels losgekregen.

Het lukte ook om een nieuwe vorkheftruck te laten aankopen. Jarenlang werd een verkeerd voertuig gebruikt om aan orderpicking te doen. Het is belangrijk om betere hulpmiddelen aan te kopen. Maar je moet mensen ook adviseren om hun werk een beetje anders te organiseren en anders te bewegen. Zo’n routine doorbreken is lang niet altijd simpel.” | Ons Recht | 119de jaargang | FEBRUARI 2015 | 25

VRIJE TIJD 1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

SUDOKU

4

6

1

3

5

1

9

2

7

4

13

2 8

2

6

3

9

8

3 4 5

5

1

4

8

3

9

6

9

2

3

4

1

8

9

4

3

11

5

5

6

7

6

7 7

1

8

5

7

12

8 9 1

2

4

10

9 verticaal OPLOSSINGEN SUDOKU 1. attentie 2. ijzerhoudende grond; do 3. werknemer maar geen arbeider 4. eerbied tonen; verdroogd 5. mager en zwak; sterrenbeeld 6. niet klaar 7. dopinghormoon; European Space Agency (afk.)

8. zaad dat op broodjes gebruikt wordt; voorzetsel 9. muzieknoot; klank 10. tevoorschijn halen

9 4 7

5

8

1

5

6

7

3

4

8

1

2

2 4

7

6

9

6 2

9 1

5

3

8 2

5

3

6 4 7 1

3

4

9 5

8

6

7 1

9 2

5

9 4 7

2 1

3

6 8

1

4 7

3

9

6 5

8 2

6 8

3

4

2

5

9 1

7

2

9 5 1

8 7

6

3

4

Met de letters van de genummerde vakjes kan je een woord vormen:

4

1

5

6

Welk stukje past NIET in één van de witte ruimtes van het LBC-NVK-logo?

A

7

B

C 8

9

10

6

PUZZEL

PRIJSVRAAG 2

3

Horizontaal 1. iemand die met zijn handen werkt 2. het glas heffen ter … van iemand; op die manier 3. onnodig 4. vervoeging van ‘deinen’; eer 5. oppervlaktemaat; mogelijkheden die iemand krijgt 6. lijn die door hout loopt 7. verleden tijd enkelvoud van ‘hebben’; meisjesnaam 8. nobele; oude lengtemaat 9. voegwoord; muzieknoot 10. banen voor starters

5

8

10

1

9

11

12

D

C

13

G De oplossing van de vorige prijsvraag was ‘BESPARINGEN’. M.M. uit Eksel werd door loting uit de juiste antwoorden getrokken en wint een boekenbon van 20 euro. Proficiat! Een groot aantal lezers reageerde op onze eerste prijsvraag, per e-mail of via de gewone post.

Hartelijk dank hiervoor!

Stuur je antwoord naar onsrecht@acv-csc.be, ten laatste op 16 februari 2015. Of stuur een briefje met de oplossing, naam, adres en lidnummer naar Ons Recht, Sudermanstraat 5, 2000 Antwerpen De winnaar ontvangt een boekenbon van Standaard Boekhandel ter waarde van 20 euro. Door deel te nemen aan de wedstrijd verklaar je je akkoord met het wedstrijdreglement. Dit reglement vind je hier online: bit.ly/wedstrijd-OR

26

| FEBRUARI 2015 | 119de jaargang | Ons Recht

E DROEDEL Welk woord staat hier?

F

UITGAANSTIP

FILM

De moderne man in zijn besneeuwde biotoop (Kristoper Hivju en Johannes Bah Kuhnke).

Turist (force majeure) Karin Seberechts

Ver van huis, uit zijn gewone doen, komt de mens zichzelf al eens tegen. Dat levert niet altijd de fraaiste plaatjes op. Zeker niet als Ruben Östlund je onder de loep neemt. Of onder het fileermes…

MUZIEKTHEATER: MANISCHE MANNEN Via cultuurproducties onder de noemer ‘Te Gek!?’ tracht het Psychiatrisch Ziekenhuis Sint-Annendael al ruim tien jaar jaren psychische problemen in Vlaanderen bespreekbaar te maken. Na de succesvolle voorstelling ‘Nerveuze Vrouwen’ (met onder meer Tine Embrechts en Karlijn Silegem) in 2013 moet nu ook het mannelijke deel van de bevolking eraan geloven.

In de muziekvoorstelling ‘Manische Mannen’ worden de laatste twijfels over het geestelijke welzijn van het sterke geslacht weggenomen. Zanger/presentator Marcel Vanthilt, muzikanten Guy Swinnen en Wannes Capelle en acteur Stefaan Degand brengen een voorstelling in een regie van Wim Dewulf (Kommil Foo – Ultima Thule) en op teksten van onder andere Hugo Matthysen, waarbij u niet alleen de haren ten berge zullen rijzen maar waarbij ook uw sluitspieren op de proef zullen worden gesteld!

De muziek wordt verzorgd door De Laatste Showband en is een bloemlezing uit de vijf cd’s die Te Gek!? sinds 2004 uitbracht.

“Manische Mannen” toert in de komende maanden door heel Vlaanderen. Een overzicht vind je op de website www.sad.be/tegek.

Van bij de eerste momenten in Östlunds ‘Turist’ is het duidelijk dat de luxe skitrip van een Zweeds modelgezin – Tomas (Johannes Bah Kuhnke), Ebba en twee kinderen – in de Franse Alpen niet zo tuttig zal wezen als de obligate familiekiekjes van de professionele fotograaf.

De tweede dag is het al zover: een ‘gecontroleerde’ lawine blijkt iets minder gecontroleerd dan voorzien. Het gezin en de andere vakantiegangers komen er zonder kleerscheuren van af. Maar de lawine dendert après-ski, als er wat flesjes zijn gekraakt en de tongen loskomen, wel Tomas en Ebba’s relatie dooreen. Want wat te denken van een pater familias die in een impuls zijn eigen hachje én zijn iPhone redt, maar vrouw en kroost laat stikken…

Dat Östlund een uitmuntend observator en schrandere provocateur is, wisten we al uit het qua toon verwante ‘Involuntary’ en het verontrustende ‘Play’. In zijn vierde langspeelfilm zet Östlund de moderne man een beetje smalend in zijn onderhemd, en tuurt hij als een gedragsbioloog naar diens instinctieve drang naar zelfbehoud. Dat levert netelige, vermakelijke sequenties op waarbij je als kijker toch stilletjes hoopt dat het met dit gezin al bij al nog goed komt. Östlunds warme interieurs, die weinig ruimte voor privacy bieden, zijn treffend. Zijn exterieurs visueel verbluffend. Maar ook het oor wordt aangesproken: het lijkt wel alsof de immense knisperende sneeuwpartijen het geluid dempen en de gedachten blootleggen.

Ruben Östlund begon zijn carrière ooit als filmer van stuntskiërs. Het hele ‘skigebeuren’, met zijn eigen ritme, hotelroutines, dwarrelende stoelliftjes, rolbanden, lawinekanonnen, sneeuwruimers, biertjes in de sneeuw is dan ook overduidelijk zijn natuurlijke biotoop. Dat is een troef die hij in deze psychologische ‘thriller’ ongedwongen en met maximaal effect uitspeelt. Je hoeft in je leven geen Alp aan te doen of een skilat van dichtbij te aanschouwen. Maar je kunt er na deze heerlijke ‘Turist’ wel een eind over mee tateren.

‘Turist’ is sinds 28 januari te zien in de Belgische cinema’s. |

Ons Recht | 119de jaargang | FEBRUARI 2015 | 27

“Als werknemers zitten we samen in hetzelfde schuitje” JONGEREN VAN JEUGDHUIS CHICAGO VERBROEDEREN MET STAKERS vrijwilliger bij Chicago maar is er nu één van de betaalde krachDenis Bouwen ten.

“Bij Chicago hebben we in de voor“Aangrijpend en hartverwarmend.” Zo omschrijven de jongeren bije maanden veel met onze jongeren van het Brusselse jeugdhuis Chicago de bezoeken die ze op 15 gediscussieerd over de economische cridecember 2014 brachten aan diverse stakerspiketten. Ismail sis en de plannen van de regering”, vertelt Pablo. “We vonden het belangrijk om hen te (20), Malick (26) en Nisrine (17) doen hun verhaal, samen met informeren over alles wat er gaande is. Bij de Pablo, die begeleider is bij Chicago. “We weten nu veel beter Brussels Boxing Academy babbelden we in kleine wat een vakbond allemaal doet en beseffen hoe belanggroepjes met jongeren over de impact van de crisis op hun leven, het belang van vakbonden en de beterijk dat werk wel is”, zeggen de jongeren enthousiast. kenis van stakingsacties. Daarnaast grepen we de algemene staking van 15 december aan om stakerspiketten te bezoeken. Met de fiets trokken we, samen met mensen van hicago is een jeugdhuis in de gelijknamige volks- Hart boven Hard en Tout Autre Chose, naar piketten bij de wijk in hartje Brussel. Ooit werd het opgericht MIVB, Audi Brussel, het Zuidstation en de luchthaven van door de sociaal bewogen priester Daniël Alliët. Het Zaventem. Het werd een geweldige ervaring.” jeugdhuis tracht via creatieve workshops, sport, theater, taalcursussen en vele andere activiteiten jongeren met DIEPE INDRUK NAGELATEN heel uiteenlopende achtergronden méér kansen te geven en sterker te maken. Er zijn ook vakantiekampen en inter- ONS RECHT: Hoe was het om die stakerspiketten mee te nationale uitwisselingen. De leeftijd van de jongeren vari- maken? eert tussen 6 en 25 jaar.

ISMAIL: “Ik vond die bezoeken erg aangrijpend en hartverIsmail Khajjou is, net als Malick Mbaye en Nisrine El warmend. Ze maakten een diepe indruk op mij. Wij jongeHaddadi, een geregelde bezoeker en vrijwilliger bij Chicago. ren zijn doorgaans nog aan het studeren of werk aan het Hij studeert economische wetenschappen. Malick is drif- zoeken. De stakers vertelden ons hoe ze elke dag moeten tig op zoek naar werk als elektromecanicien. En Nisrine knokken om werknemersrechten te verdedigen en ontslazit nog op de middelbare school maar droomt ervan om gen tegen te houden. Een vakbondsman in Zaventem legde later rechten of politieke wetenschappen te studeren. De ons uit dat de spanningen in een bedrijf soms hoog kunSpanjaard Pablo De La Rasilla is al vijf jaar in België. Hij was nen oplopen.”

MALICK: “Als werkzoekende jongere was ik sterk gemotiveerd om mee naar de piketten te gaan. De regering tracht rechten van werknemers stap voor stap terug te schroeven.

MALICK ISMAIL

© FOTO: DANIËL RYS

C

De jongeren van jeugdhuis Chicago beleefden veel voldoening aan hun bezoeken aan stakerspiketten. Van het nut van de vakbond moet je hen niet meer overtuigen.

PABLO

NISRINE

28

| FEBRUARI 2015 | 119de jaargang | Ons Recht

Als werknemers staken, doen ze dat heus niet voor de lol in handen nemen. Wie geen job heeft, wordt geblokkeerd in maar om hun rechten te verdedigen. Ik vind dat een goede zijn ontplooiing. Die situatie maakt de crisis in ‘probleemzaak want ik besef dat ik later als werknemer in hetzelfde wijken’ alleen maar erger. In Kuregem ken ik heel wat leefschuitje zal zitten.” tijdgenoten die een technisch diploma hebben: ze sollici“De stakers waren verrast toen wij eraan kwamen. Zoiets teren veel, krijgen de ene na de andere afwijzing en raken hadden ze niet verwacht. Ons bezoek sterkte hen in hun zwaar ontmoedigd. De regering schuift de verantwoordevastberadenheid. Toen we babbelden met de stakers in lijkheid voor de werkloosheid naar de werkzoekenden zelf.

Zaventem, vertelden die ons dat werkgevers soms een Zoiets vind ik verkeerd.” loopje nemen met de regels en liever interimmers in dienst nemen dan vaste werkkrachten. Wie zijn rechten opeist, ALTERNATIEF AANREIKEN wordt soms aan de deur gezet.”

NISRINE: “Ik kon niet mee naar de stakerspiketten omdat ONS RECHT: Is er een alternatief? ik nog examens had. Maar ik was wel graag mee geweest. PABLO: “Ja, zeer zeker. In het bredere jeugdwerk willen we Normaal zie je stakingsacties alleen op tv. Als je zoiets live geen doemdenkers zijn. We willen de jongeren een altermeemaakt, word je veel sterker geraakt. De recente vak- natief aanreiken: een solidaire samenleving waarin ook bondsacties waren van historisch belang voor België. Er de rijksten genoeg belastingen betalen. Het is mogelijk werd actie gevoerd voor alle burgers. Ook al merk ik op om vooroordelen te doorbreken. En jongeren kunnen ook school dat lang niet alle leerlingen het eens waren met de hun eigen horizont verbreden door naar andere landen te acties. Sommigen zeiden dat staken zinloos is en dat de reizen.” regering wel maatregelen moet treffen. Ik antwoordde met ISMAIL: “De rijken worden fiscaal bevoorrecht in ons land, de vraag of ze dan akkoord gingen met de plannen van de en dat vind ik heel spijtig. Gefortuneerde Fransen als regering.”

Depardieu en Arnault komen niet voor niets naar hier.”

“Neem nu die verhoging van de wettelijke pensioenleeftijd MALICK: “Als de regering zegt dat ze goed bezig is, ben ik naar 67 jaar: ik zie dat niet zitten (Ismail en Malick knikken het daar niet mee eens. De politiek haalt het geld vooral bij instemmend, nvdr). Er zijn trouwens veel te veel mensen die diegenen die het al moeilijk hebben. Het zijn de werknewerk zoeken. Ouderen kunnen beter op tijd met pensioen mers, die onze economie doen draaien, die moeten inlevegaan zodat er jobs vrijkomen voor jongeren. Het varieert ren. Terwijl toplui meer mogen verdienen. Onverantwoord.” natuurlijk van job tot job hoelang je aan het werk kan blijven. Maar een loodgieter die tot zijn 67ste voortdoet? Dat BETER BEELD lijkt me weinig realistisch.”

ISMAIL: “De regering legt de bevolking besparingsmaatrege- ONS RECHT: Hebben jullie nu een ander beeld van ‘de vaklen op maar de ministers doen zelf niet bepaald mee. Terwijl bond’? gewone mensen de buikriem moeten aanhalen, blijven de MALICK: “Ik weet nu dat de vakbond veel meer doet dan beroepspolitici mooi buiten schot. Zij leveren zelf nauwe- alleen maar werkloosheidsgeld uitbetalen. De vakbond verlijks of niet in. Rechtvaardig is anders.” dedigt de rechten en belangen van werknemers.”

ISMAIL: “Vroeger dacht ik dat de vakbond alleen maar individuele problemen van werknemers regelde bij conflicten DISCRIMINATIE met de werkgever. Nu weet ik dat vakbonden onderhanONS RECHT: Pablo, jij komt uit Spanje. Daar weten ze al lan- delen over cao’s en arbeidsreglementen. Ze verdedigen het ger wat een besparingspolitiek betekent. personeel en geven ook juridische bijstand.”

PABLO: “In Spanje zie je inderdaad goed wat de vreselijke gevolgen zijn van een soberheidspolitiek. Ook daar gingen ze de pensioenleeftijd verhogen en op ambtenarenlonen bezuinigen. Het krioelt er ook van de mensen die zonder werk zitten. In Spanje zie je dat het vaak dezelfde groepen ALS WERKNEMERS STAKEN, DOEN ZE DAT zijn die worden gediscrimineerd op de arbeidsmarkt. Hier HEUS NIET VOOR DE LOL MAAR OM HUN in België is dat niet anders. En dan zijn er nog bewindslieden die stigmatiserende uitspraken doen over bepaalde RECHTEN TE VERDEDIGEN. groepen allochtonen.”

NISRINE haakt in: “De diversiteit van onze bevolking is net de rijkdom van België. Als mijn moeder voor een baan solliciteert, krijgt ze dikwijls de vraag of ze bereid is haar hoofddoek af te doen. En als ik ooit advocate wil worden, zal ik ONS RECHT: Wat verwachten jullie als jongeren van de vakook geen hoofddoek mogen dragen.” bond?

ISMAIL: “Sommige bevolkingsgroepen worden onder druk NISRINE: “Vakbonden moeten blijven doen wat ze al lang gezet. Wie uit Kuregem of Molenbeek komt, zal niet zo gauw doen: de rechten van werknemers beschermen en mensen een kans krijgen van een werkgever. Een probleem waar de met problemen bijspringen. En ze moeten ook af en toe regering niets aan doet. Op de middelbare school had ik ooit actie voeren, zeker wanneer een regering toch vooral de een lerares die personeelsmedewerker was geweest bij een kaart van de werkgevers trekt.” grote bank. Zij vertelde dat sollicitaties van kandidaten met vreemde namen daar meteen in de prullenmand werden ONS RECHT: Worden jullie later lid van de vakbond? gesmeten. Ik was diep geschokt toen ik dat hoorde. Er zijn ISMAIL: “Meteen, zodra ik ga werken. Ik vind wel dat de vaktrouwens wel meer werkgevers die nu niet bepaald de deur bond minder discreet moet werken en zichtbaarder moet wijd open zetten voor sollicitanten van vreemde afkomst.” worden. Meestal hoor je te weinig over de vakbond in de “Veel mensen leven van een vervangingsinkomen en zijn media.” zo afhankelijk van de steun van de gemeenschap. Maar de MALICK: “Ik ben ook gemotiveerd om me aan te sluiten. Als meeste van hen willen natuurlijk veel liever hun leven zelf lid van een vakbond weet je veel beter wat je rechten zijn.” | Ons Recht | 119de jaargang | FEBRUARI 2015 | 29

WAT ONZE LEZERS ERVAN DENKEN Wil jij graag je mening kwijt over één van de artikelen of berichten in jouw ledenblad? Of zijn er andere gebeurtenissen in de actualiteit die je sterk bezig houden? Alle interessante lezersreacties zijn erg welkom.

We kunnen alleen brieven publiceren als we de naam en het adres van de schrijver (m/v) kennen. In principe vermelden we de initialen van de schrijver en zijn of haar woonplaats. Op uitdrukkelijk verzoek kunnen we die informatie weglaten. Soms moeten we een brief inkorten zonder aan de essentie ervan te raken. En als we een brief afdrukken wil dat niet automatisch zeggen dat de redactie het eens is met alles wat erin staat.

Je lezersbrief wordt hier met interesse gelezen: Redactie Ons Recht, Sudermanstraat 5, 2000 Antwerpen.

E-mailen kan uiteraard ook: lbc-nvk.communicatiedienst@acv-csc.be.

TWEE MATEN EN TWEE GEWICHTEN B.V.R. - HALLE

dat Griekse arbeiders amper 450 euro per maand verdienen, terwijl een kuisvrouw bij de Europese instellingen duizenden euro’s opraapt. Ook de riante lonen en vergoedingen van de europarlementariërs steken me zwaar tegen.

Parlementairen graaien nog vlug riante ontslagvergoedingen mee en verontschuldigen zich omdat ze tegen bepaalde voorwaarden in het systeem zijn gestapt en omdat het ‘verworven rechten’ zijn. Maar diezelfden blijken Oost-Indisch doof wanneer ze HERVORMINGEN P.T. - PER E-MAIL stelselmatig de verworven rechten van de uitgestotenen, zij die Briefschrijver B.V.L. stelt in Ons de stoelendans verloren hebben, Recht van januari dat hervorafbouwen en veranderen. mingen nodig zijn en dat de vakAls werkloze burger houdt dit me bond zich beter constructief kan toch sterk bezig. opstellen omdat we anders ‘in Net toen ik 58 jaar ging worden, Zuid-Europese wantoestanden veranderde het systeem van de verzeilen’. Het is juist dat er herdefinitieve vrijstelling en werd vormingen moeten komen. Maar de leeftijd opgetrokken naar 60. we moeten wel ons belastingNu ik dit jaar 60 word, wordt het stelsel hervormen en lasten op systeem weer aangepast en moet arbeid verschuiven naar lasten je tot je 65ste beschikbaar blij- op kapitaal en beurstransacties. ven voor de arbeidsmarkt. Ik ken We moeten ook zeker de belasheel dynamische werkzoekenden tingfraude sterk aanpakken. die veel solliciteren en begin 40 Wie verwijst naar de landen van zijn: zelfs zij krijgen maar zelden Zuid-Europa moet wel weten dat reacties. die vooral in de problemen kwaWaarom is de vakbond niet kri- men omdat ze er niet in slaagden tischer over een politiek die twee hun belastingen correct te innen. maten en twee gewichten han- Als je nu ziet dat Elke Sleurs, de teert? Bart De Wever (N-VA) nieuwe staatssecretaris voor wilde zo graag de dure Senaat Fraudebestrijding, de degelijke afschaffen maar hij doet er niks maatregelen van haar vooraan. Toch zit zijn partij mee in ganger John Crombez wil terugde regering. draaien, vraag ik me af wie de Het doet me kotsen als ik zie grootste bedreiging vormt voor

30

| FEBRUARI 2015 | 119de jaargang | Ons Recht

onze welvaart. Als mensen twijfelen of er alternatieven zijn voor de aanpak van de nieuwe regeringen, geef ik graag een voorbeeld.

De notionele intrestaftrek kost ons land meer dan vijf miljard euro per jaar, geld dat vooral in de zakken van buitenlandse aandeelhouders verdwijnt. Als we al dat geld zouden gebruiken om wegen en scholen te onderhouden, zou dat in het belang van de samenleving zijn en zouden heel wat mensen aan het werk kunnen blijven. Laten we ook niet vergeten dat een partij als N-VA, als politiek vehikel van de werkgevers van VOKA, de mensen graag bang maakt om zo haar agenda te kunnen doordrukken.

ENERGIETEKORT J.V.D.V. - PER E-MAIL

Ons Recht publiceerde in zijn januari-editie een mooie cartoon die inspeelde op het energietekort in ons land. Ik ben al 25 jaar lang aan het experimenteren met zonnepaneeltjes. Mijn schooltijd eindigde in 1971 en mijn kennis van elektronica is dus stokoud. Toch slaag ik erin om bestaande schakelingen véél zuiniger te laten werken. Als een hobbyist zoals ik dat kan, waarom kan een grote fabrikant dat dan niet? Simpel: de verbruiker betaalt toch.

Mijn zoon stelde me de vraag waarom ze daken van elektrische auto’s niet voorzien van zonnepaneeltjes. Zo kan je met de auto naar het werk rijden en tegen de avond is de accu weer voor een deel opgeladen. Deze oplossing wordt niet toegepast, want ze is te goedkoop.

Sommigen vragen zich af waarom die nieuwe elektrische wagens zo duur zijn. Op zich is er niets nieuws aan, want de eerste elektrische auto reed al in 1899 rond in België. Toen tegen

de waanzinnige snelheid van 105 km per uur. Olie was destijds à volonté beschikbaar, dus werden elektrische voertuigen niet voort ontwikkeld en koos de industrie voor benzine.

Een jaar of 30 geleden werd er gesproken over ‘kernfusiecentrales’. Toen zeiden sommigen dat er 20 jaar later op een schone manier energie zou worden geproduceerd. Nog iets gehoord van kernfusie? Ik alleszins niet.

Volgens mij is de hele hetze rond energie een truc om een beeld van schaarste op te hangen en de prijzen op te voeren. Het is perfect mogelijk om, zonder verlies van comfort, veel energie uit te sparen en dan is het zogenaamde energietekort van de baan. Maar wees gerust, die hogere prijzen, die komen er wel.

RECHT OP WERKEN B.V. - ANTWERPEN

Jan Jambon van de N-VA stond in december te roepen dat “het recht op werken moest worden gevrijwaard”. Raar, ik vind niks terug over een recht op werken.

Wil hij misschien zeggen dat werkzoekenden hun recht op werk kunnen opeisen en afdwingen? Bedoelt hij dat werklozen werkgevers kunnen dagvaarden als ze hen geen werk aanbieden?

Of kwam zijn uitspraak er misschien op neer dat de overheid een procedure kan starten tegen werkgevers als ze geen jobs creëren?

Sorry voor mijn ‘domme’ vragen.

Vakbond, hartelijk dank voor al het werk dat jullie voor de werknemers en werkzoekenden verzetten!

UITBETALING VAKBONDSPREMIE SOCIO CULTUREEL WERK In de socioculturele sector (PC 329) krijgen de gesyndiceerde werknemers een vakbondspremie van 75 euro uitbetaald als ze de volledige vakbondsbijdrage betalen. Wie een verminderde bijdrage betaalt, krijgt een premie van 37,50 euro.

Om recht te hebben op de premie moet je ten laatste op 1 oktober 2014 bij de vakbond aangesloten zijn.

Je moet ook vorig jaar minstens één dag

gewerkt hebben in de sector.

Uiteraard moet je ook in orde zijn met de betaling van de vakbondsbijdrage op het ogenblik van de uitbetaling.

De tewerkstellingsattesten die recht geven op de premie, moeten ingevuld en ondertekend worden terugbezorgd aan uw plaatselijke LBC-NVK-secretariaat. De uitbetalingsperiode loopt van 1 december 2014 tot 31 maart 2015.

TEXTIEL- EN BREIGOEDNIJVERHEID In de periode van 1 februari tot 15 juli 2015 wordt aan de gesyndiceerde bedienden uit de textiel- en breigoednijverheid (paritair comité 214) een vakbondspremie van 130 euro uitbetaald.

Om recht te hebben op de premie moet de werknemer sinds 1 november 2014 lid zijn en in orde zijn met de betaling van de ledenbijdrage. Het lid moet in 2014 minstens één dag in de textielsector hebben gewerkt.

De werknemer behoudt het recht op de

premie als hij in 2014 minstens één maand in de sector werkte en daarna werkloos werd, in voltijds tijdkrediet ging of met (brug-)pensioen vertrok. Langdurig zieken hebben ook recht op de premie.

Het attest dat u ontvangt moet volledig ingevuld worden terugbezorgd aan het plaatselijke LBC-NVK-secretariaat. Leden uit de sector die geen attest kregen, kunnen best contact opnemen met hun LBCNVK-secretariaat.

VOEDING In de periode van 4 november 2014 tot 4 maart 2015 krijgen de gesyndiceerde bedienden uit de voeding hun vakbondspremie. De premie bedraagt maximaal 135 euro. Het precieze bedrag is afhankelijk van het aantal gewerkte dagen en de duur van het lidmaatschap.

Om recht op de vakbondspremie te hebben, moet aan een aantal voorwaarden worden voldaan. Zo moet je tussen 4 april 2013 en 31 maart 2014 minstens elf dagen gewerkt hebben in een onderneming die valt onder het paritair comité voor de

INDEXAANPASSINGEN 216.00 notarisbedienden 218.00 Aanvullend nationaal paritair comité

voor bedienden (ANPCB) 220.00 voedingsnijverheid 221.00 papiernijverheid

306.00 verzekeringswezen 308.00 maatschappijen voor hypothecaire

leningen, sparen en kapitalisatie 309.00 beursvennootschappen 310.00 banken

bedienden uit de voeding (PC 220). Ook moet je ten laatste op 1 april 2014 lid zijn van het ACV en nog altijd aangesloten zijn op het ogenblik van de uitbetaling. In orde zijn met de betaling van de ledenbijdrage is ook vereist.

De premie wordt gestort op de rekening van de rechthebbende. Uitbetaling in speciën of via circulaire cheque is niet mogelijk. De rechthebbende moet zijn of haar attest ingevuld en ondertekend terugsturen naar het plaatselijke LBC-NVKsecretariaat.

januari 2015

LBC-NVK-SECRETARIATEN EN -STEUNPUNTEN • LBC-NVK AALST-OUDENAARDE Hopmarkt 45 - 9300 Aalst tel. 053/73.45.20 - fax 03/220.88.01 lbc-nvk.aalst@acv-csc.be Steunpunt: Koningsstraat 5 - 9700 Oudenaarde tel. 053/73.45.25 - fax 03/220.88.03 lbc-nvk.oudenaarde@acv-csc.be • LBC-NVK ANTWERPEN Nationalestraat 111-113 - 2000 Antwerpen tel. 03/222.70.00 - fax 03/220.88.02 lbc-nvk.antwerpen@acv-csc.be • LBC-NVK BRUGGE-OOSTENDE Kan. Dr. L. Colensstraat 7 - 8400 Oostende Steunpunt: Oude Burg 17- 8000 Brugge tel. 059/55.25.54 - fax 03/220.88.15 lbc-nvk.brugge-oostende@acv-csc.be • LBC-NVK BRUSSEL Pletinckxstraat 19 - 1000 Brussel tel. 02/557.86.40 - fax 03/220.88.05 lbc-nvk.brussel@acv-csc.be • LBC-NVK GENT Poel 7 - 9000 Gent tel. 09/265.43.00 - fax 03/220.88.08 lbc-nvk.gent@acv-csc.be • LBC-NVK HALLE Vanden Eeckhoudtstraat 11 - 1500 Halle tel. 02/557.86.70 - fax 03/220.88.06 lbc-nvk.halle@acv-csc.be • LBC-NVK HASSELT Mgr. Broekxplein 6 - 3500 Hasselt tel. 011/29.09.61 - fax 03/220.88.09 lbc-nvk.hasselt@acv-csc.be • LBC-NVK KEMPEN Korte Begijnenstraat 20 - 2300 Turnhout tel. 014/44.61.55 - fax 03/220.88.20 lbc-nvk.turnhout@acv-csc.be • LBC-NVK KORTRIJK-ROESELARE-IEPER President Kennedypark 16D - 8500 Kortrijk Steunpunten: H. Horriestraat 31 - 8800 Roeselare St. Jacobsstraat 34 - 8900 Ieper tel. 056/23.55.61 - fax 03/220.88.12 lbc-nvk.kortrijk-roeselare-ieper@acv-csc.be • LBC-NVK LEUVEN Martelarenlaan 8 - 3010 Kessel-Lo tel. 016/21.94.30 - fax 03/220.88.13 lbc-nvk.leuven@acv-csc.be • LBC-NVK MECHELEN-RUPEL Onder Den Toren 5 - 2800 Mechelen-Rupel tel. 015/71.85.00 - fax 03/220.88.14 lbc-nvk.mechelen@acv-csc.be • LBC-NVK VILVOORDE Toekomststraat 17 - 1800 Vilvoorde tel. 02/557.86.80 - fax 03/220.88.07 lbc-nvk.vilvoorde@acv-csc.be • LBC-NVK WAAS & DENDER H. Heymanplein 7 - 9100 Sint-Niklaas tel. 03/765.23.70 - fax 03/220.88.18 lbc-nvk.waasendender@acv-csc.be Steunpunt: Oude Vest 146 - 9200 Dendermonde tel. 03/765.23.71 - fax 03/220.88.19 lbc-nvk.dendermonde@acv-csc.be

vorige lonen x 0,9980 (negatieve index) vorige lonen x 1,0003 vorige lonen x 1,0004 Negatieve index. Niet toegepast, maar verrekend bij de volgende indexaanpassing. vorige lonen x 1,0002993 vorige lonen x 1,0003 vorige lonen x 1,000299 vorige lonen x 1,0003

ALGEMEEN SECRETARIAAT Sudermanstraat 5 - 2000 Antwerpen Tel. 03/220.87.11, Fax 03/220.89.83 lbc-nvk@acv-csc.be | www.lbc-nvk.be

MISSIE VAN DE LBC-NVK De Landelijke Bediendecentrale – Nationaal Verbond voor Kaderpersoneel (LBC-NVK) is een vakbond die als deel van het Algemeen Christelijk Vakverbond (ACV) opkomt voor meer en sterkere rechten voor werknemers (m/v). De LBC-NVK is een onafhankelijke democratische organisatie met leden en militanten, die streeft naar solidariteit onder werknemers. Nationale en internationale solidariteit is een belangrijk doel en bindmiddel. De LBC-NVK staat voor een democratische kijk op de samenleving. Samen met gelijkgezinde bewegingen wil ze een strijdbare tegenmacht zijn.

Ons Recht | 119de jaargang | FEBRUARI 2015 | 31

32

| FEBRUARI 2015 | 119de jaargang | Ons Recht