Non-Profit Gazet

NONPROFIT GAZET

DAAN

“DE IDEE VAN SAMEN ÉÉN VUIST TE MAKEN BLIJFT HEEL ACTUEEL”

1

2

EDITO Het wordt een hete herfst. En dat heeft alles te maken met wat de Vlaamse en de federale regering op jouw en mijn bord willen leggen: de werkgevers krijgen een feestmaal, terwijl de werknemers op een hongerdieet worden gezet. Misschien wat sloganesk maar het volstaat om het lijstje regeringsmaatregelen die we verderop in dit nummer oplijsten te overlopen om in te zien dat we niet overdrijven.

Samen met de collega’s uit andere sectoren zal de LBC-NVK de komende weken en maanden actie voeren. Want wij willen dat iedereen bijdraagt. Naar draagkracht en vermogen. Wij willen niet dat gewone gezinnen verder verarmen. Het is niet ok dat werknemers eenzijdig de rekening gepresenteerd krijgen.

Werknemers hebben het door de grote werkdruk en de emotionele belasting, zeker in de zorgsector, al zwaar genoeg. Dat de druk soms te groot kan zijn en dat dan burn-out en depressie op de loer liggen, lees je in het verhaal van Karen.

In de nieuwe reeks “Hoe doen zij het” gaan we neuzen in de keuken van andere actiegerichte bewegingen. In dit nummer bijt Greenpeace de spits af. Benieuwd hoe zij hun (vaak spectaculaire) acties organiseren? Blader snel naar pagina 6 en 7.

Bij een hete herfst past natuurlijk een warme oproep om mee in verzet te gaan. Tot op één van de komende acties?

Mark Selleslach Nationaal secretaris LBC-NVK non-profit

NONPROFIT GAZET HERFST 2014

De non-profit gazet verschijnt drie keer per jaar en is een uitgave van de LBCNVK non-profit, de vakbond van de werknemers in alle sectoren van zorg, welzijn en cultuur. redactie@wittewoede.be Werkten aan dit nummer mee: Geert De Wortelaer, Maarten Brys, Mark Selleslach, Zakaria Sellam, Marian De Waele en Peter Darin v.u. Mark Selleslach, Sudermanstraat 5, 2000 Antwerpen 3

DAAN We ontmoetten DAAN backstage op Manifiesta. Een sympa thieke kerel met het hart op de juiste plek. Op het podium een echt showbeest. Hoe divers zijn muziek, zo eenduidig is zijn mening en zijn boods chap.

Drukke zomer gehad?

Ja, maar ik heb dat graag. Zomers mogen altijd druk zijn. Ik heb op een twintigtal festivals gespeeld. Op dagen dat ik niet moet optreden rust ik uit of breng ik tijd door met mijn gezin.

Je beperkt jezelf niet tot één muziekstijl.

Maak je het op die manier niet moeilijk voor jezelf?

Neen, zo zie ik het niet. Ik hou het graag spannend voor mezelf. Anders zou ik mezelf allang beu zijn. Ik doe alles heel graag, maar liefst maar één keer. Ik kan me moeilijk vasthouden aan één plek. Eén vrouw houden vind ik moeilijk, één muziekstijl héél moeilijk. Bij dezelfde vrouw blijven wil ik wel nog proberen. Maar in de muziek mag je variëren en uiteenlopende zotte dingen doen. Dus doe ik dat ook.

Waar haal je je inspiratie?

Dat is allemaal gepikt. Toen ik jong was speelde ik gitaar op mijn tennisraket en had ik zoiets van: “Yeah, net echt”. Dat gevoel 4

heb ik nog steeds. Bijvoorbeeld wanneer ik op het idee kom om een dance-nummer te maken. Op mijn eigen naïeve manier maak ik zo’n nummer. En dan werkt dat meestal.

Misschien net doordat ik geen jarenlange ervaring heb in dat genre. Het is interessant om als buitenstaander te infiltreren in een genre en het naar je hand te zetten. Ik doe dat voor de kick, voor de uitdaging.

Je bent een artiest met een mening. De meeste artiesten zijn vooral bezig met hun format en hun imago. Waarom is dat bij jou niet het geval?

Een mening had ik eerst, de gitaar kwam later. Het zou stom zijn mijn mening te laten varen omwille van een gitaar.

Opkomen voor waar je in gelooft en zeggen wat je denkt is ook heel dankbaar.

Als artiest ben je een publieke figuur. Je hebt een forum, een publiek, je Facebookpagina wordt gevolgd,... Het zou een beetje zonde zijn om je stem niet te gebruiken voor de goede zaak, of wat voor mij de

goede zaak lijkt, want dat is voor iedereen anders natuurlijk.

Vanwaar komt je engagement?

Dat is overgeërfd. Ik ben opgevoed in een tamelijk kritische familie. Thuis werd alles wat wereldnieuws was op de voet gevolgd. Mijn vader, een schilder, was in zijn werk en in zijn galerij ook geëngageerd. Engagement is voor mij een evidentie. Begrijp me niet verkeerd. Ik kan me heel goed amuseren met het maken van een onnozel muziekske. Maar soms heeft het toch wel een meerwaarde om geëngageerd te zijn. Veel van de muziek waar ik naar luisterde was sociaal geïnspireerd en ging over de context waarin we leven.

Je maakte het nummer ‘La crise’. Maak jij je zorgen over de besparingen die de regeringen omwille van de crisis plannen?

Er bestaan verschillende soorten besparingen. Je kunt heel sociaal maar ook heel liberaal besparen. De crisis kan gebruikt worden als excuus om heel rechtse ideeën door te duwen. En dat is gevaarlijk. Net als periodes van oorlog gebruikt kunnen worden om militaristische ideeën door te voeren. Zo denk ik bijvoorbeeld niet dat wij gevechtsvliegtuigen ter waarde van miljarden euro’s moeten aankopen om dan op onze gezondheidszorg, onderwijs en kinderopvang te besparen. Dat kan je niet maken, dat is nonsens.

De LBC-NVK gaat natuurlijk reageren. Maar als je afgaat op de media dan is er geen plaats meer voor vakbondsprotest.

Natuurlijk is daar nog een plaats voor. Misschien is het woord vakbond niet meer zo sexy als 30-40 jaar geleden. Maar het idee van zich te verenigen en samen één vuist te maken blijft even belangrijk en actueel en kan ook heel hard werken. Je merkt dat jongeren dat ook nog altijd spontaan doen. Jongeren hebben vandaag net als de mensen 30-40 jaar geleden de neiging om zich te groeperen en samen op te komen voor iets waar ze in geloven of om te protesteren tegen iets waar ze niet in geloven. Het principe blijft heel belangrijk. Je moet opkomen tegen nogal belangrijke krachtige stromingen, figuren of tendensen dus engagement blijft relevant.

Bots jij soms op weerstand omwille van je mening en de maatschappelijke kwesties die je in je muziek

aankaart?

Ja, absoluut. Ik speel overal en niet elke burgemeester of schepen van cultuur ziet mij even graag komen. Maar dat werkt in beide richtingen. Doordat ik mijn muziek mijn eigen karakter meegeef wordt ik ook geapprecieerd. Ik kom op plekken waar anderen niet zo makkelijk komen. Ik heb bijvoorbeeld niet minder optredens in Wallonië sinds ik duidelijk gezegd heb dat het zonde zou zijn als we Wallonië zouden afstoten. ‘You win a few, you lose a few’.

Voel jij je nog thuis in Vlaanderen?

Wanneer ik uit Brussel vertrok zei ik altijd al lachend tegen mijn kinderen: “Ik ga naar Vlaanderen”. De helft van mijn vrienden woont in Vlaanderen en ik kom heel graag in Vlaamse steden. In Gent heb ik veel vrienden wonen en ik kom nog graag in Antwerpen. Ik weiger Vlaanderen te zien als één collectief met één gedachtegoed. “Boem, Vlaanderen is dit”. En de mensen die Vlaanderen wel zo zien zie ik niet als een meerderheid. Je hebt stromingen in Vlaanderen, mensen met verschillenden ideeën. Dat heb je in elke dorp of stad.

Ik scheer niet iedereen over dezelfde kam.

5

HOE DOEN ZIJ HET?

EEN BLIK ACHTER DE SCHERMEN BIJ

De besparingsplannen van de regering en de acties die de LBC-NVK daartegen organiseert, daar lees je op de volgende pagina’s alles over.

Reden genoeg om in deze nieuwe reeks een kijkje te nemen achter de schermen van andere actiegerichte organisaties. Hoe pakken zij het aan? Als eerste komt Greenpeace België aan de beurt. We gingen bij communicatie-directeur Dave Van Meel op de koffie.

Dave. In België houden wij ons vooral bezig met het energiedossier. We willen dat de kerncentrales gesloten worden en dat er resoluut ingezet wordt op hernieuwbare energie. Olie en gas worden duurder en zeldzamer. Bovendien vervuilen ze het milieu. Er moet dringend geïnvesteerd worden in duurzame alternatieven.

Daarnaast zijn we ook actief in de internationale campagne rond ontbossing en de campagne tegen het boren naar olie in de Noordpool.

Hoe kiezen jullie wanneer jullie bepaalde thema’s aan de kaak stellen. Spelen jullie in op de media?

Dave. Het is zeker niet zo dat we de media achternahollen. Er zit al veel research achter een campagne vooraleer we iets naar buiten brengen. Meestal hebben we ook al achter de schermen geprobeerd om positieve verandering te bereiken. Wij gaan pas publiek als we merken dat we achter de schermen geen vooruitgang boeken.

Dan proberen we druk uit te oefenen door acties en door politici en bedrijven aan te spreken. Maar die fase wordt altijd voorafgegaan door research.

Hanteren jullie steeds een vast

6

stappenplan?

Dave. We volgen het IDE-model. IDE staat voor Investigate, Document en Expose.

Er zijn dus twee stappen voor we ‘exposen’. We voeren eerst onderzoek naar een bepaald thema. Dat is altijd de eerste stap.

Dan documenteren we alle informatie, lobbyen we en onderhandelen we met actoren. We gaan dus niet zomaar halsoverkop campagne voeren. Bovendien moeten onze campagnes passen in onze doelstelling, namelijk de planeet schoner achterlaten voor de volgende generaties. Wij geloven dat een duurzame en leefbare economie niet alleen onze doelstellingen zal realiseren maar ook de levenskwaliteit van de mensen zal verbeteren. Een duurzame economie komt ook het sociale en maatschappelijke ten goede.

Waar halen jullie de ideeën voor jullie acties en campagnes? Doen jullie ook beroep op externen?

Dave. Dat hangt ervan af. We praten zeker met externen. Soms zijn dat gewoon individuen, soms bureaus. Maar ook intern beschikken we over veel creativiteit. Zo kwam het filmpje dat ervoor zorgde dat LEGO de samenwerking met oliemaatschappij Shell stopzette van onze collega’s

h t t p : // w w w . y o u t u b e . c o m / watch?v=pRBVGKFgAUU

h t t p : // w w w . y o u t u b e . c o m / watch?v=qhbliUq0_r4

Actie Wetstraat?

We wisten dat het dossier van het langer openhouden van de kerncentrales op dat moment op de onderhandelingstafel lag.

We wisten ook dat de onderhandelingen in de Wetstraat 16 plaatsvonden. We moesten dus snel reageren. We besloten om de toegang tot de federale regeringsonderhandelingen te blokkeren. De pers was al aanwezig. Dus dat was mooi meegenomen.

Het was een eenvoudige maar tegelijkertijd ook een zeer efficiënte actie met heel veel media-aandacht. Het komt er dus op aan om kansen te herkennen én ze grijpen.

in het Verenigd Koninkrijk. Ondertussen werd het filmpje een echte hit op YouTube.

Maar ook in België beschikken we over heel wat creativiteit. Onlangs plaatsten wij een rouwadvertentie in de krant waarin we het overlijden van kerncentrales Doel 1 en 2 meldden. Daar was heel wat rond te doen.

De actie haalde het nieuws. Ook die actie werd volledig intern bedacht.

Wordt er rekening gehouden met mogelijke juridische gevolgen van jullie acties?

Dave. De bottom-line is dat we risico willen lopen voor iets waar we in geloven. We kiezen heel vaak voor de creatieve geweldloze confrontatie. We maken daarbij op voorhand een inschatting. We zetten de potentiele risico’s, gevolgen en het resultaat op een rijtje. Het resultaat moet tegen de risico’s opwegen.

Heeft dat ook invloed op de manier waarop jullie mensen recruteren voor bepaalde acties?

Dave. Mensen die samen met Greenpeace actie ondernemen doen dat op eigen initiatief. Het zijn zeer geëngageerde mensen die op een geweldloze manier willen opkomen voor waar ze in geloven. Eén van de risico’s is dat er mensen kunnen worden aangehouden. Een risico dat onze mensen zelf nemen. Het risico is berekend en de voorwaarden zijn heel duidelijk.

Aan welke actie hou je de beste herinneringen over?

Dave. De actie onlangs aan de Wetstraat was één van de meest geslaagde acties. De actie op het circuit van Spa-Francorchamps was ook zeer geslaagd. Het filmpje daarvan is ook zeer bekend en kan je terugvinden op YouTube. Beide waren zeer zichtbare acties die veel aandacht kregen van de media. De actie in Spa kwam zelfs aan bod in de internationale media.

7

be op rd. ls bo tai pje de ijo le jgj Al atkri w.w ww

Wat heeft de regering voor ons bekokstoofd?

Een hongermaal!

MINDER INKOMEN, DUS MINDER KOOPKRACHT

WIE ZIJN WERK VERLIEST, WORDT DUBBEL GESTRAFT

• De leeftijdsgrenzen voor SWT en

• Met de indexsprong verlies je dui-

• Want waar zijn die jobs? Te jong, te

vervroegd pensioen schuiven weer

zenden euro’s loon. Gemiddeld komt

oud, geen ervaring, te duur, …

WERKEN TOT 67

op (derde keer op acht jaar). Tegelijk

dit op bruto 907 euro minder loon per

• Bovendien tellen werkloosheid, lan-

jaar, en dit voor de rest van je loop-

dingsbanen en SWT (brugpensioen)

• Hoe gaan we dat volhouden? Want

baan. Op 20 jaar is dat een mooie

minder mee in je pensioenbereke-

gedaan met landingsbanen beneden

auto. Bereken het voor je eigen loon

ning.

op www.indexo.be.

• Dat verlies werkt door in elke uitke-

ring, tot en met je pensioen.

stijgt de pensioenleeftijd naar 67.

de 60 jaar.

• Als je niet snel werk vindt, kan je pa-

• En waar kunnen oudere werkzoeken-

piertjes oprapen via gemeenschaps-

den aan de slag? Geen woord daar-

dienst.

over. Ondertussen vinden tiendui-

• Werknemers zien bij tijdelijke werk-

• Jonge werkzoekenden zonder diplo-

loosheid hun uitkering dalen van

ma krijgen geen uitkering voor hun

70% naar 65% van hun loon.

21.

• Plus een nieuwe periode van loonbe-

zenden jongeren geen werk.

• Door de afbouw van SWT kan men

oudere werknemers goedkoop dumpen. Want werkgevers moeten geen

NOG MEER ONZEKERHEID EN FLEXIBILITEIT

toeslag voor de werknemer of solida-

• De 38-urenweek staat onder enorme

heid meer betalen. De werknemer,

HOGERE PRIJZEN EN HOGERE BELASTINGEN

druk. Nog meer tijdelijke contracten,

de sociale zekerheid en de overheid

meer overuren die nog goedkoper

verliezen. De werkgever wint.

• Duurdere trein- en posttarieven, ho-

worden voor de werkgever, veel lan-

vriezing.

• Dit alles zonder garanties op jobs.

gere accijnzen op diesel en tabak.

• Bovenop de factuur van de Vlaamse

regering: hoger studiegeld, duurdere

riteitsbijdrage voor de sociale zeker-

bouw van tijdkrediet, herinvoeren van

UITGEHOLDE OVERHEIDSDIENSTEN

de proeftijd…

• Veel minder personeel, investerings-

ger werken op piekmomenten, af-

kinderopvang, elektriciteit en water,…

• Tegelijk vermindert de uitkering voor

• Dus: werknemers, die al het zwaarst

volledig werklozen die deeltijds aan

belast zijn, gaan niet alleen minder

de slag gaan en halveert ze na 2 jaar.

• Minder overheid is meer ieder voor

verdienen maar ook meer betalen.

Vooral jongeren en vrouwen zijn de

zich. Dus nogmaals een hogere fac-

pineut.

tuur voor gewone gezinnen.

budgetten en werkingsmiddelen voor overheidsdiensten.

Dit bovenop de factuur die u al kreeg van de Vlaamse regering.

e regering ft d

r u bekok voo s

Wat h ee

8

fd? too

Een indexsprong in de kinderbijslag, duurdere kinderopvang, meer inschrijvingsgeld voor hoger onderwijs, duurder water en elektriciteit, duurder openbaar vervoer, duurder lidgeld voor sportclubs en verenigingen,…

HET

ERS

AND N A K

In verzet voor 1. EEN JOBGARANTIE VOOR JONGEREN: geen broodroof zonder kans op werk; recht op een uitkering voor wie werk zoekt.

6. EEN SOCIALE ZEKERHEID DIE BESCHERMT: niet door ze te herleiden tot openbare onderstand, wel door de inkomsten en uitkeringen te verstevigen.

2. MEER JOBS: geen blinde lastenverlagingen zonder garantie op extra jobs, betaald door de werknemers; wel lagere sociale bijdragen waar dat wel werkt, betaald door de inkomens uit vermogen.

7. EEN SAMENLEVING ZONDER ARMOEDE EN UITSLUITING: geen verarming van deeltijdsen en werklozen, maar lonen en uitkeringen boven de Europese armoedenorm.

5. KWALITEITSVOLLE JOBS EN LOOPBANEN: een betere combinatie van arbeid, gezin en opleiding mogelijk maken; zonder extreme flexibiliteit en werkonzekerheid.

GA MEE IN

VERZET!

9. EEN RECHTVAARDIGE FISCALITEIT: met gelijke bijdragen van zelfstandigen, vrije beroepen, bedrijfsleiders, verhuurders en vermogenden, naar draagkracht; zonder fraude en zonder ontwijking.

10. EEN VOLWAARDIG SOCIAAL OVERLEG: door maximale ruimte voor overleg i.p.v. voor patronaal gelobby; met vrijwaring van de actievrijheden van de werknemers.

jo p

i

4. EERLIJKE LONEN: via vrije en verantwoordelijke onderhandelingen; sociale dumping aanpakken.

8. EEN OVERHEID DIE KAN ONDERSTEUNEN: geen aftakeling, ontwrichting en ontmanteling, maar een overheid die de beste diensten kan leveren.

w a t k r ij g j

3. MEER TEWERKSTELLINGSKANSEN VOOR OUDEREN: langer werken draaglijk maken; ontslag door de werkgever niet goedkoper maken.

j e b or d . b

e

9

Burn-out in de zorg KAREN DOET HAAR VERHAAL

Werknemers uit de zorg, welzijn en cultuur zijn vaak zeer gemotiveerd en gedreven. Zij kiezen voor hun job omdat ze die graag willen doen. Maar de werkdruk en de emotionele belasting van de job is hoog en wanneer ze te groot worden, ligt een burn-out op de loer. Karen (32) kan daarover meepraten. Van jongs af aan weet zij dat zorgen voor mensen haar ding is. Na haar studies verpleegkunde begint ze te werken in het rusthuis waar ze ook stage liep. Niets is haar teveel. Nieuwe uitdagingen en extra werk geven haar een boost en vergroten haar motivatie. Karen neemt steeds meer verantwoordelijkheid op. Op vraag van de directie wordt ze hoofdverpleegkundige maar dat blijkt al snel een vergiftigd geschenk. De problemen in het rusthuis stapelen zich op en de druk op Karen neemt toe.

Ondertussen is ze mama geworden van drie kindjes waarvan er eentje extra zorg nodig heeft. De combinatie tussen haar werk en haar gezin wordt steeds moeilijker. Op een vrijdag in mei stort Karen in. Hieronder doet ze haar verhaal.

“Op een vrijdagmorgen zette ik mijn kindjes af op school. Helemaal klaar om te gaan werken. Maar ik was zo moe, ik kon niet meer. Ik besloot terug te keren naar huis. Het plan was om naar de dokter te gaan, een weekendje uit te rusten en maandag terug te gaan werken. Dat draaide anders uit. Ik ben dan voor een lange tijd uitgevallen.

Zeven maanden om precies te zijn.”

Burn-out en depressie luidt de diagnose 10

van de dokter.

“Angstaanvallen, waanideeën, achterdocht, extreem stressgevoelig, ik heb het allemaal gehad. Mijn lichaam was op. Mensen herkenden me niet meer.

Ik herkende mezelf ook niet. Ik durfde niet meer naar de colruyt. Ik zat angstig op de parking in mijn auto en reed vervolgens weg.”

Alledaagse dingen als eten maken of de telefoon opnemen lukt niet meer. Karen

zondert zich meer en meer af. Ook van haar gezin. ”Ik leefde niet meer, ik overleefde. Op een dag bezeerde ik mijn voet. Het klinkt misschien raar maar daar was ik blij om. Liever fysieke dan psychische pijn. Had ik met gips rondgelopen dan zagen de mensen tenminste dat er met mij iets aan de hand was. Dan wist ik ook hoelang ik nodig had om te genezen. De vragen zouden een stuk gemakkelijker zijn. Ik schaamde me dat ik zolang thuis zat zonder fysiek probleem. Ik was het thuiszitten beu en wou mijn leven terug.”

Karen zoekt hulp bij een psycholoog.

Geleidelijk aan beseft ze dat het probleem niet alleen bij haar ligt.

“Ik heb lange tijd gedacht dat het aan mijn manier van werken lag. Misschien had ik mezelf al die jaren overschat en zat ik gewoon niet op mijn plaats.

Met het verstrijken van de weken en daarna de maanden, heb ik ingezien dat het probleem niet alleen bij mij lag. Ik heb gedurende de jaren de sfeer in de instelling zien veranderen. Waar vroeger de bewoners en een zo goed mogelijke zorg centraal stonden, telden voortaan alleen de centen.”

Die koerswijziging heeft gevolgen voor de werknemers.

“De werknemers staan onder een enorme druk. En niet alleen door de grote werkdruk. Ook door de constante veranderingen. Die moeten zogezegd de efficiëntie verhogen, maar eigenlijk zijn het gewoon besparingen. Collega’s die ermee stoppen worden vervangen door nieuwe werknemers die meteen moeten meedraaien, zonder dat ze de tijd krijgen om zich in te werken. Bij personeelstekorten worden werknemers, onder het mom van flexibiliteit, als

pionnetjes van afdeling naar afdeling verschoven. Ze komen terecht in een onbekende situatie en hebben het gevoel dat ze niet kunnen volgen, dat ze voortdurende achter de feiten aanhollen.

Daardoor neemt ook de druk op het team waar ze in belanden toe.

Wanneer dan het ziekteverzuim stijgt, steken de werkgevers de schuld op de werknemers. Ze beseffen niet dat werknemers zich al een hele tijd slecht voelen vooraleer ze thuisblijven. Ze blijven thuis omdat ze de kracht niet meer hebben om met de druk om te gaan. Ze zijn leeg. Verzuimgesprekken zijn een middel om nog meer druk uit te oefenen op werknemers die het al niet meer aankunnen. De enige manier om verzuim tegen te gaan is door het zorgen voor een positieve werksfeer.”

Na 7 maanden gaat het wat beter met Karen. Ze gaat bij de directie op gesprek en stelt voor om terug aan het werk te gaan als verpleegkundige.

“In plaats van een positief gesprek, was dit een grote tegenvaller. Praten over een andere functie in hetzelfde rusthuis was geen optie. Neen, ik mocht in één van de andere rusthuizen gaan werken als verpleegkundige. Zomaar, out of the blue. Waarschijnlijk om daar een nijpender tekort op te vullen? Handig toch, een groep rusthuizen waar je personeelsleden die niet meer in je plaatje passen naartoe kan sturen. Hoe het voor de rest met mij was? Daar heeft de directie nooit achter gevraagd.”

Wanneer het gaat over de directie is Karen bijzonder scherp.

“De directie geeft niet om het personeel.

Zij beschouwt een rusthuis alsof het een fabriekje is met levende producten in bedden. Van de werknemers verwachten 11

zij dat zij, zoals fabrieksarbeiders, snel en nauwgezet hun taken uitvoeren.

Ruimte voor een gesprek, voor nazorg, voor warmte en vriendschap van en voor bewoners: dat brengt niets op, dus schrappen die handel! Het is bandwerk geworden. Ik begrijp niet dat dat in de zorgsector kan gebeuren.”

Karen voelt zich niet langer op haar plaats in het rusthuis en geeft haar ontslag.

“Het doet pijn om collega’s achter te laten, velen onder hen hebben schrik. En sommigen vertrekken dan ook. Die keuze heb ik ook gemaakt. Eerst met tegenzin, maar nu kan ik zeggen dat dit de enige goede beslissing is geweest.”

Bij de afwikkeling van het ontslag liet Karen zich bijstaan door Marian van de LBC-NVK. “Voor de praktische kant van de zaken heb ik me laten ondersteunen door de vakbond. Er zijn bij wijze van spreken 10 wegen die je kan nemen. Maar ik wist niet wat ik moest doen. Marian moedigde mij aan om te beginnen solliciteren. Zij vertelde dat het mij sterker zou maken.

Ze stuurde me naar een instelling voor een gesprek. Een instelling waarvan ze wist dat ik in een veilige omgeving terecht kwam. Dat was ook wat ik zocht, een veiligheidsgevoel.”

Uiteindelijk is het met Karen allemaal goed gekomen.

“Mede dankzij de vakbond heb ik de juiste keuze gemaakt. Ik werk nu in een rusthuis waar de bewoners en het personeel wel tellen. Waar de mensen graag komen werken. Waar er geluisterd wordt naar het personeel. En waar de directie beseft dat een zorgorganisatie geen fabriek is.”

Door haar verhaal te doen in de 12

non-profit gazet hoopt Karen dat ze andere mensen met gelijkaardige problemen kan helpen.

“Er hangt in de bedrijfswereld precies een taboe rond de combinatie werk en gezin. Maar de meeste mensen willen nu eenmaal een gezin. Daar is toch niets verkeerds mee? Werkgevers moeten zorg dragen voor hun personeel. We zijn geen marionetten. Er zijn heel veel goede werknemers. Mensen die zich dag en nacht inzetten voor anderen. Mensen die je moet koesteren.”

• Geen plezier in je werk? Op een dood spoor?

• Zoek je meer evenwicht tussen werk en privéleven?

• Wil je je loopbaan bijsturen of zelfs het roer omgooien?

• Toe aan een nieuwe uitdaging?

• Het gevoel te verdrinken in het werk?

Herken je deze vragen?

Ben je aan het werk en woon je in Vlaanderen of Brussel? Dan is loopbaanbegeleiding wellicht iets voor jou.

Het Centrum voor Loopbaanontwikkeling helpt je zelf richting te kiezen. Via individuele gesprekken en doe-opdrachten met een loopbaanbegeleider breng je je talenten, vaardigheden, kansen en wensen in kaart. Samen stel je een loopbaanplan op, met haalbare acties.

Surf naar: https://lbc-nvk.acv-online. be/lbc-nvk/Over-ons/Centrum-voorLoopbaanontwikkeling/Homepage. html

FACEBOOKMAN

Geen enkel medium laat facebookman onberoerd.

Dit keer graait hij opmerkelijke tweets van het web.

13

Kabeljauw in een jasje met erwtenpuree en sluimererwten Voor 4 personen : 100 gr kabeljauwhaas pp, 24 flinterdunne plakjes ontbijtspek (of pancetta, Italiaanse of Spaanse ham ‌) 1 dl groentebouillon, 1 wit van prei fijngesneden, 300 gr erwtjes (diepvries), 100 g sluimererwten, 20 g boter, 2 eetlepels arachideolie, 1 eetlepel olijfolie, 2 takjes tijm, 1 laurierblad, 1 teentje knoflook, 1 sjalot fijngesnipperd, peper van de molen, zeezout.

Kabeljauw is een fantastische vissoort en een goede basis om lekkere gerechten mee te bereiden. Maar door overbevissing is het belangrijk dat je bij aankoop even de herkomst van de vis controleert.

Bestrooi de kabeljauwhaasjes lichtjes met zout en zet ze koel weg gedurende een 20-tal minuten. Dep goed droog en kruid met peper van de molen.

Rangschik de plakjes ontbijtspek per 6 naast elkaar waarbij ze lichtjes overlappen en wikkel de kabeljauwhaasjes in het spek. Doe dit niet te strak.

Snijd de sluimererwten in julienne en blancheer kort in kokend, gezouten water. Verfris in ijswater.

Breng de bouillon aan de kook met de tijm, laurier en knoflook.

Stoof de sjalot aan in de boter, voeg de prei toe en laat alles stoven onder deksel tot de prei zacht is.

Voeg de erwten bij de prei en zeef de bouillon erbij. Breng even aan de kook en mix alles vervolgens tot een puree met de staafmixer. Breng op smaak met peper van de molen en zeezout.

Bak de kabeljauwhaasjes rondom in de arachideolie en zet nog een 5-tal minuten in een voorverwarmde oven van 180°C Laat ze even rusten en snijd ze vervolgens doormidden met een scherp mes.

Warm de julienne van sluimererwt op in de olijfolie en kruid met peper en zout.

Verdeel de puree van erwten over de voorverwarmde borden, schik er de sluimererwten over en plaats er de kabeljauwpakjes op.

14

CHECK OUT + wittewoede.be + onthaalouders.be + lbc-nvk.be

VOLG ONS

+ twitter.com/#!/wittewoede + www.facebook.com/wittewoede.be + www.facebook.com/lbcnvkactueel + www.youtube.com/wittewoede + www.flickr.com/photos/wittewoede

wittewoede.be alle nieuws uit de non-profit door de lbc-nvk

15

Je werkt in de zorg, welzijn of cultuur?

De LBC-NVK is jouw vakbond.

WORD LID. 16

lbc-nvk.aalst@acv-csc.be T 053 73 45 20, F 03 220 88 01 lbc-nvk.antwerpen@acv-csc.be T 03 222 70 00, F 03 220 88 02 lbc-nvk.brugge@acv-csc.be T 050 44 41 66, F 03 220 88 04 lbc-nvk.brussel@acv-csc.be T 02 557 86 40, F 03 220 88 05 lbc-nvk.dendermonde@acv-csc.be T 03 765 23 71, F 03 220 88 19 lbc-nvk.gent@acv-csc.be T 09 265 43 00, F 03 220 88 08 lbc-nvk.halle@acv-csc.be T 02 557 86 70, F 03 220 88 06 lbc-nvk.hasselt@acv-csc.be T 011 29 09 61, F 03 220 88 09 lbc-nvk.ieper@acv-csc.be T 059 34 26 40, F 03 220 88 10 lbc-nvk.kortrijk@acv-csc.be T 056 23 55 61, F 03 220 88 12 lbc-nvk.leuven@acv-csc.be T 016 21 94 30, F 03 220 88 13 lbc-nvk.mechelen@acv-csc.be T 015 71 85 00, F 03 220 88 14 lbc-nvk.oostende@acv-csc.be T 059 55 25 54, F 03 220 88 15 lbc-nvk.oudenaarde@acv-csc.be T 053 73 45 25, F 03 220 88 03 lbc-nvk.roeselare@acv-csc.be T 051 26 55 44, F 03 220 88 17 lbc-nvk.sint-niklaas@acv-csc.be T 03 765 23 70, F 03 220 88 18 lbc-nvk.turnhout@acv-csc.be T 014 44 61 55, F 03 220 88 20 lbc-nvk.vilvoorde@acv-csc.be T 02 557 86 80, F 03 220 88 07