Ons Recht juni 2010

Maandblad van de landelijke bediendencentrale - nationaal verbond voor kaderpersoneel 114DE JAARGANG | NUMMER 6 | JUNI 2010

© foto: belga

5 ‘Wereld van het geld’ moet anders worden

4 N Y R STA R , E E N VA L L E N D E ST E R ?

12-13 S C H O O LV E R L AT E R S E N J O B ST U D E N T E N

inhOud

standpunt industrie Financiën distributie distributie Financiën Loon Arbeids-gericht industrie na de schooltijd vakantiejobs solidariteit Over de grenzen harmonisering in de marge inbox Chemie Film Film boek de lezer schrijft uitbetaling vakbondspremie indexaanpassingen Achterklap vanmol

3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 17 18 18 19 20 20 21 22 22 22 23 24

Werknemers treft geen schuld voor crisis Zinkproducent Nyrstar heeft veel weg van vallende ster Plan voor coöperatieve bank neemt vorm aan “Albert Heijn is een organisatie met twee gezichten” Bonden beperken schade bij Carrefour Personeel Swift gaat gebukt onder kadaverdiscipline Pleidooi werkgevers voor hoger nettoloon is erg verdacht Wanbeheer slaat Mepa defi nitief knock-out Tips voor schoolverlaters De rechten van de jobstudent Website geeft gezicht aan Indonesische kledingvakbond Nieuw statuut moet beter uitdraaien voor alle werknemers Regering verlengt crisismaatregelen zonder overleg

Non-profi t betoogt in Brussel Opleiding leidt naar job in scheikundige sector Life during wartime Iep! Vijfhonderd tips om slim te reizen

Als bijlage bij deze editie van Ons Recht vindt u in het midden een handige juridische infogids. Om bij te houden!

© foto: DaNIËl RYS

Internationale solidariteit is geen loos begrip voor de LBC-NVK. Dat blijkt uit diverse samenwerkingsverbanden.

Eén van de buitenlandse partners is de vakbond Garteks uit Indonesië.

Die vecht voor betere loon- en arbeidsvoorwaarden in de lokale kleding- en textielindustrie. Via de gloednieuwe website www.kroepoek.be kan je de mensen van Garteks beter leren kennen en met hen corresponderen.

Lees er alles over op p. 14.

2 | JUNI 2010 | 114de jaargang | Ons Recht

Werknemers treft geen schuld voor crisis De overheid vond in een mum van tijd bijna 20 miljard euro om de banken – en het geld van de er wordt de jongste dagen met milspaarders – te redden. Een verantwoorde ingreep, op voorwaarde dat er komaf wordt gemaakt met jarden gegoocheld dat het een lieve de financiële strapatsen die aan de basis lagen van lust is. europa lijkt verwikkeld in het economische debacle. een wedstrijdje besparen. wie op Ondertussen bleek hoe ingrijpend de nationale, korte termijn de meeste miljarden Europese en internationale maatregelen waren. In bespaart, is de winnaar. eén cononvervalste speculantenstijl werden hele staatsstante in dit hele broekriemepos: het huishoudens te grabbel gegooid. Nog voor de moet nu eenmaal van europa. alsof uitbarsting van de Eyjafjallajokull-vulkaan werd de nationale overheden met europese IJsland een metropool op de ‘financiëlerampenbeslissingen geen uitstaans zouden kaart’. Ook Griekenland deelde zwaar in de klappen. hebben. tweede constante: het zal De huidige financiële architectuur laat speculanlang duren en iedereen zal het voeten en bancaire wildplassers de vrije loop. In zo’n omgeving komt de kommer en kwel altijd terecht len en zijn steentje moeten bijdragen. bij de gemeenschap. Volgens het Planbureau moeHet Belgische Federaal Planbureau zegt dat we ten we in de komende jaren 2 miljard bezuinigen. tegen 2015 niet minder dan 2 miljard euro gecu- Veel geld. Moeten de werknemers of de sociaal vermuleerde besparingen moeten verwezenlijken om zekerden hiervoor opdraaien? aan de Europese normen te voldoen. Tegen 2012 moet het begrotingstekort zakken naar hooguit Fraude drie procent. En in 2015 moet de begroting in Recent waren er nieuwe studies over vormen van evenwicht verkeren.

Wees gerust, we overstelpen u niet met cijfers. fraude, zwartgeld en mechanismen die worden Fundamenteler is de vraag wat er eigenlijk aan opgezet om belastingen te ontwijken of niet te het gebeuren is. Er is een heel apparaat in gang moeten betalen. De auteurs van die studies zulgeschoten om ieder van ons voor te bereiden len toch wel degelijke alternatieven kunnen aanop het ergste. Gedaan met eisen om extra loon. wijzen, zeker. Hoe dan ook is de werkende bevolEigenlijk hoeven de werknemers geen enkele eis king niet gediend met forse overheidstekorten of meer te stellen. Ze mogen blij zijn dat ze hun job fenomenale overheidsschulden. Als de overheid houden. Als ze toch worden afgedankt, zal dat schulden maakt, gaat ze nieuwe verplichtingen met een beperkte opzeg zijn. De mensen moeten aan. Tegenover schuldenaars staan schuldeisers. ook langer en flexibeler werken. Of er nog genoeg Dat is waar voor een overheid, net zoals in een geld voor de pensioenen zal zijn, is erg onzeker. gezin.

Allerhande grafieken illustreren dat de afbraak Voor een staat is het interessant om vrij van schulvan werkgelegenheid veel zekerder is dan de hoop den te zijn. Als de staat zijn schulden wil verminop nieuwe jobs. Toch krijgen we de boodschap dat deren, kan hij hiervoor werknemers en sociaal verons systeem van werkloosheidsuitkeringen niet zekerden aanspreken. Of zich richten tot diegenen die door belastingfraude of –ontduiking hun plichlanger haalbaar of betaalbaar is. ten tegenover de gemeenschap niet nakwamen.

In het recente verleden konden sjoemelaars een Bangmakerij fiscale amnestie krijgen: ze moesten geen boete In gewonemensentaal komt het erop neer dat de ophoesten en betaalden een lager belastingtarief. werknemers bang worden gemaakt. Als je men- Zo’n vereffening van schulden bepleiten wij niet. sen het ergste voorspiegelt, is alles wat minder Volgens ons is het mogelijk de gevraagde tientalerg uitvalt een ‘zegen’. Zijn er dan helemaal géén len miljarden euro’s besparingen te realiseren door problemen? Dat hoort u ons niet zeggen. Maar gewoon te innen wat er op basis van de huidige het gaat niet op de problemen te willen oplossen belastingregels moet worden geïnd. Als dat geen op de kap van werknemers en sociaal verzekerden. valabele en rechtvaardige uitweg is.

standpunt.

Ferre w yckmans | aLGemeen secretaris

Als je mensen het ergste voorspiegelt, is alles wat minder erg uitvalt een ‘zegen’.

Ons Recht | 114de jaargang | JUNI 2010 |

3

industrie

nyrstar

zinkproducent heeft veel weg van vallende ster Vestiging in balen verliest aan belang

PaUL heyk ants

© foto: DaNIËl RYS

bij het zinkbedrijf nyrstar in balen verliezen 51 bedienden en kaderleden hun job. nog eens 17 kaderleden ‘krijgen de kans’ om mee te verhuizen naar een nieuw hoofdkantoor in het Zwitserse Zürich. balen verliest zijn positie als regionaal hoofdkantoor van nyrstar.

Nyrstar is de grootste zinkproducent ter wereld. De onderneming ontstond in 2007 door de fusie van de zinksmelterijen van het Belgische Umicore en het Australische Zinifex. Balen werd destijds het hoofdkantoor voor de activiteiten in Europa en Noord-Amerika. De komst van Nyrstar (‘nieuwe ster’) was een succesverhaal dat extra jobs opleverde in de Kempen. Maar het tij keerde snel.

De directie deelde eind april van dit jaar mee dat zowat 50 bedienden en kaderleden hun job kwijtspeelden in Balen. Daarnaast kregen sommige kaderleden het aanbod om te verhuizen naar Zwitserland. Dat aanbod spreekt maar weinig mensen aan.

Het nieuws over de zoveelste reorganisatie sloeg in als een bom. Balen verliest hierdoor aan belang binnen de groep. Voor de tewerkstelling blijkt Nyrstar nog maar eens een vallende ster te zijn.

De zinkproducent haalde al de krantenkoppen in het najaar van 2008, toen de economische crisis in alle hevigheid toesloeg in België. Het bedrijf kondigde in Balen en Overpelt het verlies van 205 jobs aan: 170 arbeiders en 35 bedienden moesten vertrekken. Helaas zou het daar niet bij blijven.

Eind 2008 legde Nyrstar voor het eerst in zijn bestaan alle activiteiten in Balen stil. De maatregel zou zes maanden lang gelden, zei de directie. Uiteindelijk lag de productie veel langer stil. In die periode heerste er grote vertwijfeling bij de werknemers en hun gezinnen. Ze vreesden dat de fabriek zou

4 | JUNI 2010 | 114de jaargang | Ons Recht

sluiten. Terwijl de onderhandelingen over een sociaal plan nog liepen, pakte Nyrstar vanuit Londen met bijkomende internationale saneringsmaatregelen uit. Zo sneuvelden in Balen opnieuw banen van arbeiders, bedienden en kaderleden.

In maart vorig jaar bereikten vakbonden en directie een sociaal akkoord in Balen. De fabriek kon de productie hervatten in het najaar van 2009. Zo werd het ergste scenario afgewend. Maar toch keerde de gemoedsrust niet terug bij de werknemers.

Lieveling van beleggers

Momenteel gaat het Nyrstar economisch weer voor de wind. Op de beurs zijn de beleggers opnieuw dol op het Nyrstaraandeel. In verkoop en marketing werkt het bedrijf samen met de multinational Glencore. Dat levert heel wat besparingen op. Door de gestegen zinkprijs heeft Nyrstar volop geld in kas om ertsmijnen te kopen.

Nyrstar overleefde de crisis maar veranderde er ook fundamenteel door. In 2007 was het alleen een raffineerder van zink en lood. Nu is Nyrstar een geïntegreerd Onzekerheid grondstoffenbedrijf dat ook ‘stroomopOm de haverklap was het weer bijltjesdag bij waarts’ belangen heeft en eigenaar is van Nyrstar. Telkens moesten dan één of meer mijnen. Tijdens de crisis werd het managewerknemers het bedrijf meteen verlaten. ment grondig vernieuwd. De nieuwe bazen Wie zijn job voorlopig behield, miste elke willen vooral kosten besparen. zekerheid op lange termijn. In zo’n klimaat De nieuwe sanering in Balen is een zoveelvan onzekerheid zag de directie haar kans ste klap voor de vestiging. Pijnlijk genoeg schoon om ‘storende sociale verworvenhe- besloot de Vlaamse regering enkele dagen den’ ter discussie te stellen. na de aankondiging om 1 miljoen euro invesIn het sociaal overleg ‘nieuwe stijl’ is het teringssteun te geven aan Nyrstar. Daarmee voor de directie de normaalste zaak van de wilde ze de jobs in Balen garanderen. Je zou wereld om eenzijdig cao’s op te zeggen. Ook bijna denken dat Vlaanderen ontslagvergoeal hadden de bonden zich geëngageerd om dingen subsidieert. de oude afspraken te moderniseren. In de Ook nu zal de LBC-NVK in gemeenschappenieuwe Angelsaksische aanpak was er geen lijk vakbondsfront trachten zoveel mogelijk plaats meer voor directeurs die nog de oude jobs te beschermen en een goed sociaal plan Umicore-stempel droegen. Ook zij moesten af te dwingen. De gesprekken in het kader zich aanpassen of opkrassen. Met een voor- van fase 1 van de Renaultwet moeten nog keur voor het tweede. van start gaan.

FinAnCiËn

De ‘wereld van het geld’ heeft de economie een oplawaai van jewelste verkocht. wereldwijd gingen massaal jobs verloren door de wanpraktijken van de traditionele bankiers. Dirk barrez werkt mee aan een nieuwe coöperatieve bank die de economie socialer en duurzamer kan maken. barrez is journalist en auteur van het boek ‘Van eiland tot wereld. appèl voor een menselijke samenleving’.

“Als we een sociale en duurzame samenleving willen uitbouwen, moeten we nieuwe coöperaties oprichten om weer meer greep te krijgen op de economie”, bepleit Barrez. “Met nieuwe coöperatieve of publieke banken krijgen we opnieuw meer vat op de wereld van het geld. We hebben nood aan bankiers die zich afvragen wat ze concreet kunnen betekenen voor hun klanten en voor de maatschappij.”

Coöperatieve banken steunen bijvoorbeeld projecten op het vlak van alternatieve energie. Ze verstrekken hypotheekleningen met aandacht voor sociale en ecologische bekommernissen. En ontwikkelen andere soorten kredieten op basis van ideeën die ze vanuit sociale bewegingen krijgen.

Eind maart sprak Dirk Barrez op het LBCNVK-congres in Mol. “Het wordt tijd dat sociale bewegingen opnieuw een sterke economische poot uitbouwen”, zei Barrez daar.

Meewerken aan een nieuwe coöperatieve bank kan een belangrijk stukje van de puzzel zijn.

Kiwibank

De journalist verwijst naar buitenlandse coöperatieve bedrijven die nog altijd goed boeren.

“Ik denk aan de Nederlandse Rabobank of de Duitse Raiffeisenkasse. Of aan de Kiwibank in Nieuw-Zeeland. In Italië, Zweden en Canada zijn er ook succesverhalen te vinden.

In de distributie zie je dat er in Zwitserland twee coöperatieve supermarktketens zijn die de markt domineren, Migros en Coop.”

België verkocht de zieltogende Fortis Bank aan het Franse BNP Paribas. “Van Fortis hadden we perfect een overheidsbank kunnen maken die zich dienstbaar maakt voor alle Belgen”, vindt Barrez. Hij herinnert zich de tijd dat er in ons land nog tal van openbare of coöperatieve banken waren. Spelers als de ASLK, het Gemeentekrediet, BAC, Cera en ‘Het Blauwe Fabriekje’ (NMKN). “Die banken deden het helemaal niet slecht. De overheid moest ze nooit zo zwaar steunen als recent gebeurde met Fortis, KBC of Dexia.”

Barrez behoort tot een groep mensen die in de voorbije maanden grondig nadachten over een nieuwe Belgische coöperatieve bank. De

Plan voor coöperatieve bank neemt vorm aan economie moet socialer en duurzamer worden

© foto: DaNIËl RYS

Denis bOUwen

denkers, Nederlands- en Franstalige Belgen, een snellere start denkbaar. In dat verband bestudeerden diverse scenario’s. Waaronder is er nu een dossier dat we aan het bekijhelemaal van nul starten of een bestaande ken zijn.” bank overnemen. “We willen het ACW en Momenteel lopen er gesprekken met diverse andere sociale bewegingen overtuigen om sociale bewegingen. “Als we die bewegingen te investeren in dit project. In het buiten- mee krijgen, kan het allemaal redelijk snel land denken we ook investeerders te kunnen gaan. De eerste reacties zijn hoopgevend.” vinden. Daarnaast willen we zoveel moge- Barrez ziet banken als VDK en Triodos ook lijk particulieren ertoe bewegen om bij ons als mogelijke partners. “Uiteraard zullen niet coöperant te worden in ruil voor een redelijk alle gesprekken tot een akkoord leiden.”

Kan een coöperatieve bank opboksen tegen rendement.” de traditionele grootbanken? “Met de financiële crisis zagen we dat vooral de grootbanTien miljoen euro ken zich in nesten hadden gewerkt. Terwijl Volgens de initiatiefnemers is minstens tien veel kleine instellingen buiten schot bleven. miljoen euro nodig om de bank te kunnen Onze coöperatieve bank kan mensen aancreëren. “Maar veel hangt af van het precieze spreken die ontevreden zijn over de manier opzet. Als we vooral een internetbank opzet- waarop de klassieke privé-banken werken. ten, is er minder kapitaal nodig dan om een We willen een goede coöperatieve structuur overname te financieren.” uitwerken, liefst zoveel mogelijk op lokaal Een volledig nieuwe bank kan volgens Barrez niveau. Als dat lukt, krijgen we een bank eind 2011 of begin 2012 starten. “Als we een waar de klanten mee nadenken en beslissen bestaande structuur kunnen overnemen, is wat er met hun centen gebeurt.”

Ons Recht | 114de jaargang | JUNI 2010 |

5

distributie

“ALbert heiJn is een

organisatie met twee gezichten” nederlandse supermarktketen laat oog op belgië vallen

Denis bOUwen

De grootste kruidenier van nederland, albert heijn, lonkt duidelijk naar belgië. sommigen denken dat de supermarktketen misschien wel winkels van carrefour kan overnemen. “albert heijn is een organisatie met twee gezichten”, ervaart de nederlandse vakbondsman Fedde monsma. “enerzijds tracht het bedrijf oprecht mee te denken met de medewerkers. anderzijds laat de uitvoering van het sociale beleid in toenemende mate te wensen over.”

Fedde Monsma is ‘clustercoördinator’ bij de Nederlandse CNV Dienstenbond. In die functie is hij de eindverantwoordelijke voor alle cao’s in de detailhandel, de groothandel

en de veilingen. Volgens Monsma is Albert Heijn (AH) een werkgever met een sterke reputatie. “Maar de praktijk is voor de werknemers in veel gevallen anders dan de intenties.”

De vakbonden hebben bij AH een goede positie, vindt de man van CNV. “Het bedrijf staat open voor externe invloeden en is bereid zaken te doen met de bonden. Wel bij voorkeur als het hun uitkomt. In zo’n grote onderneming zie je geregeld tekenen van arrogantie. Ze weten het allemaal beter, zetten eerst nieuwe processen in gang en bedenken pas dan opeens dat ze toch nog even snel de vakbonden moeten betrekken. De bonden zitten daardoor vaak in de verdediging en missen zo de kans om mee te denken.”

Qua beloning zijn er in Nederland geen grote verschillen tussen supermarkten. Er zijn twee cao’s van toepassing in de sector. “Aan de ene kant heb je een cao voor het personeel bij zelfstandige ondernemers.

En aan de andere kant is er een cao voor

supermarkten met meerdere filialen. Beide cao’s zijn nagenoeg gelijk. AH heeft ook eigen cao’s voor de kantoren, het winkelmanagement en de distributiecentra. In de meeste ketens zijn er wel problemen met de naleving van de cao-afspraken.”

‘Appie’

Voor Nederlanders is Albert Heijn een naam als een klok. In de volksmond heten de winkels ‘Appie’. De keten is de marktleider bij onze noorderburen. Ze ontstond in 1887 in het Noord-Hollandse Zaandam. Albert Heijn telt tegenwoordig in Nederland meer dan 800 eigen winkels en franchisezaken.

Het bedrijf is een stuk van Ahold, een beursgenoteerd concern met veel activiteiten in Nederland, dochters in de VS, Portugal, Tsjechië en Slovakije en joint ventures in Zweden.

“Albert Heijn is een supermarkt met een complete service, te vergelijken met Delhaize en Carrefour in België”, zegt Monsma. “Het bedrijf durft te experimenteren met nieuwe ideeën, technieken en winkelconcepten. Op het vlak van personeelsbeleid werkte AH voor diverse initiatieven samen met onze vakbond: het project ‘Plezier in je werk’ en een onderzoek naar jongeren in de supermarkt, uitgevoerd door de CNV-jongeren.”

Overnames

© foto: belga

In Nederland kocht AH concurrenten als Konmar, Super de Boer en C1000. De keten maakt er geen geheim van dat ze graag wil uitbreiden naar België en Duitsland. “AH maakte mensen vrij om de markt in die landen te verkennen. Gesprekken met Carrefour zijn er bij mijn weten niet. Maar als AH overnamekansen ziet, zal het die zeker ernstig bekijken. Het is ook denkbaar dat de keten zelf van nul start in België. De Belgische winkels kunnen perfect worden bevoorraad vanuit het distributiecentrum in Tilburg.”

Fedde Monsma vermoedt dat de Belgische consument wel zou varen bij de komst van AH. “Albert Heijn is gewend de lakens uit te delen. Het bedrijf zal zich meteen willen profileren door winkels te openen die open-top zijn. Topman Dick Boer boekte in Nederland veel succes met zijn prijsstrategie. Die zal hij ook in België willen toepassen. Of het personeel daar beter van wordt, is een heel andere kwestie.”

6 | JUNI 2010 | 114de jaargang | Ons Recht

distributie

Onder het personeel van Albert Heijn lopen de meningen over hun werkgever uiteen. De ene werknemer heeft het over ‘een prima werkgever’. Terwijl een ander dan weer praat over ‘een wolf in schaapskleren’.

“AH is een prima werkgever die duidelijke afspraken maakt en probeert maatschappelijke betrokkenheid te tonen”, vindt een medewerker uit één van de winkels in Nederland. “Maar de aandeelhouders moeten wel elk jaar tevreden gesteld worden. Dat legt een zware druk op het kader. De resultaten zijn heilig, en dat gaat vaak ten koste van de medewerkers.”

Een andere winkelmedewerker noemt AH ‘een sociale werkgever’. “Maar hoe hoger je op de ladder klimt, des te moeilijker wordt er gedaan. Als je je niet naar de regels van het bedrijf schikt, is het maar te bezien of je de top kunt bereiken.”

Vakbonden

“AH respecteert de vakbonden maar moet er toch niet veel van hebben.

Bonden kunnen besluiten blokkeren of bemoeilijken en daar houdt de keten niet van. Om die reden zullen pamfletten tegen het bedrijf bijvoorbeeld nooit worden geduld in de kantine. De Belgische bonden moeten niet bang zijn voor de komst van AH. Maar ze moeten wel rekening houden met de ‘Amerikaanse mentaliteit’ van het management. Vroeger stond het welzijn van de werknemers veel meer centraal. Maar dat is nu verleden tijd.”

Een werknemer uit een distributiecentrum stelt het kras: “AH kan je een wolf in schaapskleren noemen. Aan de buitenwereld verkoopt het bedrijf mooie praatjes. Maar intern overtreden ze zo’n beetje alles wat je maar kan bedenken. Het zijn meesters in het bespelen en negeren van het personeel.”

“Als AH in België iets zou overnemen, zou het zeker proberen de loonkosten daar zo laag mogelijk te houden”, denkt weer een ander. “Maar de Belgische bonden zullen best in staat zijn om goede afspraken voor de medewerkers te maken. Als grootste kruidenier van Nederland kan AH zich geen negatieve publiciteit in het buurland permitteren.”

Geen afbouw loon- en arbeidsvoorwaarden

© foto: belga

“Wolf in schaapskleren”

bonden beperken schade bij Carrefour

chris Van DrOOGenbrOeck

De distributeur carrefour kondigde in februari een drastisch ‘reddingsplan’ in belgië aan. bijna 4.700 banen kwamen in gevaar. minstens 1.672 jobs leken definitief verloren. Vakbonden en werknemers waren met verstomming geslagen. De bonden doen alles om de schade maximaal te beperken.

Oorspronkelijk wilde algemeen directeur Gérard Lavinay 21 winkels opdoeken. Sommige vestigingen zouden worden overgedragen aan zelfstandigen. Alle overblijvende werknemers zouden moeten inleveren. Ook in de centrale administratie stonden jobs op de tocht.

Kort voor het ter perse gaan van Ons Recht legde de directie een nieuw voorstel op tafel.

Carrefour is nu bereid om 1 supermarkten en 5 hypermarkten in eigen beheer te houden. Zestien winkels, goed voor zo’n 700 jobs, zouden worden overgedragen aan Mestdagh (Champion). Er zouden nog zeven supermarkten en negen hypermarkten worden gesloten, wat neerkomt op een verlies van circa 1.300 jobs. “Maar een flink deel van de betrokken werknemers kan met brugpensioen gaan”, zegt Chris Van Droogenbroeck, nationaal secretaris voor de distributie bij de LBC-NVK. Volgens het nieuwe voorstel geeft Carrefour een tewerkstellingsgarantie van zes jaar aan alle werknemers die in dienst blijven.

“Carrefour belooft verder om in de komende zes jaar minstens 38 supermarkten en 5 hypermarkten in eigen handen te houden.” De vakbonden konden vermijden dat de medewerkers uit de centrale administratie zouden worden overgeheveld naar paritair comité 218.

Van Droogenbroeck constateert tevreden dat het jongste voorstel de loon- en arbeidsvoorwaarden in de sector niet ondermijnt. “We gaan nu onze achterban raadplegen over het nieuwe voorstel van de directie.”

Carrefour hield vol dat zijn personeel duurder was dan dat van de concurrentie. Maar in feite overdreef de distributeur heel sterk het verschil in loonkosten met de concurrenten.

Virus

Sinds meer dan drie jaar tracht Carrefour zijn personeel goedkoper te maken. Dat virus dreigt de hele sector te besmetten. De trend naar meer en meer franchisewinkels, zaken met zelfstandige uitbaters, is al een gevaar voor het wankele evenwicht qua loon- en arbeidsvoorwaarden in de sector. De vakbonden willen Carrefour in geen geval onder de sectorminima laten duiken.

Carrefour wilde 33 miljoen euro per jaar besparen op zijn personeel. De bonden boden weerwerk. Uiteindelijk moet het personeel in de komende jaren toch nog 21,5 miljoen inleveren, vooral via een hogere productiviteit. De keerzijde van de medaille is een tewerkstellingsgarantie voor de komende zes jaar.

Bonden en werknemers waren diep ontgoocheld over de manier waarop de directie de afgelopen jaren de winkels (slecht) runde.

Alom bestond de schrik dat Carrefour alles wilde inzetten op ‘de franchise’ en wilde stoppen met winkels in eigen beheer.

Een stevig reddingsplan volstaat niet voor de keten. Het bedrijf heeft gemotiveerde medewerkers nodig die geloven in de toekomst. Nu maar hopen dat de directie eindelijk inziet dat ze het roer moet omgooien. Carrefour moet zich opnieuw op zijn winkels concentreren en de klanten overtuigen.

Ons Recht | 114de jaargang | JUNI 2010 |

7

FinAnCiËn

swift

Personeel gaat gebukt onder kadaverdiscipline blinde besparingsdrang maakt van bedrijf kindertuin Denis bOUwen

consultants richten in een onderneming soms onherstelbare schade aan. swift uit terhulpen haalde het bureau mckinsey in huis om zijn personeel met 30 procent in te krimpen. het resultaat liegt er niet om: een kadaverdiscipline, angst om nog kritiek te geven en demotivatie. De vakbondsafvaardiging van swift wil andere bedrijven waarschuwen om niet in dezelfde val te trappen.

© foto: PHotoNeWS

Swift, een coöperatieve vennootschap van bankiers, maakt op een veilige manier internationale elektronische overschrijvingen tussen banken mogelijk. Tegenwoordig werkt het bedrijf voor allerlei financiële instellingen en voor grote bedrijven.

In een normaal jaar groeit Swift vlotjes met meer dan tien procent. Maar in 2009 beleefden de activiteiten een kleine krimp, te wijten aan de financiële crisis. Dat zette het bedrijf ertoe aan nog voortvarender in de kosten te snoeien.

“Algemeen directeur Lázaro Campos wil de jaarlijkse kosten structureel met 90 miljoen euro verminderen”, zegt een LBC-NVKafgevaardigde bij Swift die liever anoniem blijft. “De onderneming wil almaar goedkoper kunnen werken voor de bankiers. Of dat een goede zaak is voor het bedrijf, valt te betwijfelen.”

Campos haalde de grote consultant McKinsey binnen om de ‘Lean’-filosofie bij Swift in te voeren. “Oorspronkelijk wilde

8 | JUNI 2010 | 114de jaargang | Ons Recht

Swift een aantal werknemers ontlasten zodat ze makkelijker nieuwe producten konden ontwikkelen. Maar gaandeweg ging de klemtoon liggen op kosten besparen. McKinsey beweerde dat het bedrijf hetzelfde werk kon doen met 30 procent minder personeel. Flauwekul.”

“Vroeger werden drukke periodes afgewisseld door rustiger momenten. Als het rustiger was, konden we ons bezinnen en experimenteren. De invoering van Lean deed al die kalme periodes verdwijnen. Nu is er altijd veel werkdruk.”

Hersenspoeling

De vakbondsafgevaardigde vindt dat de consultants de werkprocessen ‘ontmenselijken’.

“Ze manipuleren woorden om de werkelijkheid te verdraaien. Wanneer ze het hebben over ‘waste’ elimineren, bedoelen ze in feiten mensen buitensmijten. De werknemers worden gehersenspoeld. Wie niet wil meegaan in de nieuwe filosofie, kan vertrekken. Geen wonder dat velen gedemotiveerd zijn.”

“Swift schildert Lean af als een ‘wondermiddel’ dat alle problemen kan oplossen”, klinkt het in vakbondskringen. “Maar dat klopt natuurlijk niet. Managers worden gedwongen om de filosofie in een hoog tempo in te voeren. Zonder te kunnen stilstaan bij wat ze nu eigenlijk aan het doen zijn.”

Volgens Lean moeten managers minstens 50 procent van hun tijd doorbrengen met hun medewerkers. Op een dagelijkse ‘briefing’ vertelt iedereen wat hij die dag zal doen.

Met een ‘smiley’ moet elke werknemer op een bord aangeven hoe hij zich die dag voelt.

“Het systeem heeft veel weg van een kindertuin. Respect voor de werknemers is er niet meer.”

Wie in een opdracht mislukt, moet dat in de groep opbiechten. “Als werknemers herhaaldelijk moeten toegeven dat iets niet lukte, komen ze in de problemen. De managers moeten hun mensen voortdurend op hun kap zitten en statistiekjes bijhouden. Lean is een paradijs voor de micromanager die constant alles en iedereen wil controleren.

Maar voor de werknemers werkt het verstikkend.”

Te veel schrik

De vraag is waarom het personeel niet in opstand komt. “Er heerst zoveel angst onder de mensen dat ze niet durven zich te verzetten. Wie het echt niet meer volhoudt, aanvaardt een vertrekregeling en is weg. Bij sommigen zit het zo hoog dat ze zelf ontslag nemen.”

Het spreekt vanzelf dat de vakbonden niet gelukkig zijn met de gang van zaken bij Swift. “Maar veel werknemers zijn universitairen. In zo’n omgeving is het voor de vakbonden moeilijk werken. Sommige collega’s moedigen de bonden wel aan om niet op te geven. Maar de meesten zijn vooral bang om hun job kwijt te raken.”

De vakbondsafvaardiging wil werknemers van andere bedrijven waarschuwen om consultants met fraaie praatjes buiten te houden. “Kijk niet lijdzaam toe. En laat je vooral geen zand in de ogen strooien.”

Wie zich ook wil wapenen tegen de uitwassen van de Lean-filosofie, kan e-mailen naar help.lean@acv-csc.be.

LOOn

Ferre w yckmans

Lonen van werknemers moeten effectief als loon worden beschouwd. Je moet er dus bedrijfsvoorheffing en socialezekerheidsbijdragen op betalen.

Zo klonk het ‘loud and clear’ op het jongste Lbc-nVk-congres in mol. Dat standpunt wil niet zeggen dat de bestaande maaltijdcheques moeten worden teruggeschroefd.

Daarvoor zijn er regels.

Pleidooi werkgevers voor hoger nettoloon is erg verdacht sociale zekerheid trekt aan kortste eind De vakbond wil geen inflatie van allerhande betwistbare financiële regelingen. Waarbij de ene regeling juridisch of conventioneel al wat zuiverder is dan de andere. Nogal wat werkgevers willen graag het gewone loon inkrimpen of loonsverhogingen alleen nog toekennen in de vorm van premies of andere kunstgrepen. Dat zou dan ‘in het belang van de werknemers zijn’. In de praktijk leidt zoiets vooral tot meer onzekerheid.

Vanuit diverse hoeken is te horen dat de nettolonen te laag zijn in België. En dat daar dringend iets moet aan gebeuren.

Werknemers spitsen de oren als ze zoiets horen.

Ontroerend

Het is ontroerend dat werkgevers belangstelling tonen voor het nettoloon van werknemers. Maar vooral erg verdacht. Echte loonsverhogingen zeggen de werkgevers niks. Ze willen zogezegd de koopkracht van de werknemers vergroten, maar dan niet met voorstellen die de financiering van de sociale zekerheid helpen te waarborgen. Die sociale zekerheid moet volgens de werkgevers dienen om aanwervingspremies te betalen, economische werkloosheid mogelijk te maken en zelfs opzegtermijnen te financieren. Extra taken mag de sociale zekerheid gerust krijgen, vinden de bedrijven. Maar dan zonder dat daar bijdragen tegenover staan. Ook zonder rekenknobbel weet je dat zoiets niet kan.

Terug naar de voorstellen om de nettolonen

te verhogen. Kijk even mee naar een fictief maar erg herkenbaar loonbriefje.

loopt de sociale zekerheid op jaarbasis minstens ,7 miljard(!) euro mis. Dat is meer dan het dubbele van wat de sociale zekerheid elk jaar betaalt voor brugpensioenen Voorbeeld en tijdkredieten. Dat is de helft van wat de Een bediende met een inkomen van 2.800 totale werkloosheid op jaarbasis uitkeert euro per maand heeft twee kinderen ten voor alle soorten werkloosheid. Het gaat laste en een partner met een beroepsinko- hier dus niet over wat centen in de marge men. Het nettoloon bedraagt 1.75,87 euro. maar over fundamentele kwesties.

Stel dat de werkgever bruto maar 2.500 euro betaalt, dan is er een nettoloon van Vergiftigd cadeau 1.61,9 euro. Als de werkgever het uitgespaarde brutoloon van 300 euro cash netto Wie aanvoert dat een verhoging van het uitkeert, heeft de werknemer 1.91,9 euro nettoloon goed uitkomt voor werknemers in handen. Ofwel 168,62 euro meer. Tel uit en werkgevers, verzwijgt dat er ook een echte verliezer is: de sociale zekerheid en je winst.

Bij een brutoloon van 2.800 euro bedra- de gemeenschap. En dus eigenlijk de werkgen de globale kosten voor de werkgever nemers. De kortetermijnwinst van de werk3.776,6 euro. Als de werknemer een bruto- nemer is een vergiftigd cadeau omdat de loon van 2.500 euro en netto nog eens 300 sociale zekerheid en de solidariteit worden euro opstrijkt, vertegenwoordigen de glo- ondermijnd. bale kosten voor het bedrijf 3.372 euro, te De komende maanden wordt het weer steverhogen met 300 euro, in totaal dus 3.672 vig discussiëren over middelen om de sociale uitkeringen in 2011 welvaartsvast te euro. Een ‘winst’ van 10,6 euro.

Hoezo, twee winnaars? Er moet toch iemand maken. Hiervoor is 275 miljoen euro nodig. aan het kortste eind trekken? Inderdaad. Nu al zeggen de werkgevers dat de sociale De sociale zekerheid krijgt namelijk 17,15 zekerheid hiervoor geen geld heeft en dat euro minder aan bijdragen van werkgever er compensaties moeten komen. Zo’n disen werknemer. En de fiscus ontvangt 126,11 cussie wordt nog heftiger als de inkomsten euro minder. Voor die ene maand en die ene van de sociale zekerheid zakken door netwerknemer int de overheid dus 273,26 euro tolonen uit te keren.

Laat je niet verleiden door de sirenenzang minder.

Makkelijk te bedenken wat dit aan globale van het VBO en Unizo. Als werkgevers over effecten veroorzaakt. Er zijn zo’n 2.700.000 de nettolonen van werknemers praten, zitwerknemers in de privésector. Als je het ten ze altijd in onze portemonnee. voorbeeld doortrekt naar heel die groep, Ons Recht | 114de jaargang | JUNI 2010 |

9

arbeids-gericht marc weyns

Arbeidsduur leidinggevend of vertrouwenspersoneel De arbeidswet is één van de belangrijkste wetten uit het arbeidsrecht. Ze regelt bijvoorbeeld de grenzen van de arbeidsduur.

Werkgevers moeten zich aan die grenzen houden. Maar het hoofdstuk over arbeidstijden slaat niet op werknemers met een leidinggevende job of een vertrouwensfunctie. Een koninklijk besluit van 10 februari 1965 legt uit wie onder die twee categorieën valt.

Nogal wat werkgevers trachten beide uitzonderingscategorieën zo ruim te interpreteren dat alle werknemers met enige verantwoordelijkheid eronder vallen. Heel wat bedrijven maken het zichzelf gemakkelijk. Ze gaan ervan uit dat de regels over de arbeidsduur niet van toepassing zijn op kaderleden. Die wel erg soepele houding is niet onjuist. Dat bleek in het verleden uit tal van uitspraken door rechters.

In een arrest van 13 oktober 2008 verklaarde het arbeidshof van Antwerpen dat de bepalingen uit het KB van 10 februari 1965 ‘restrictief’ moeten worden opgevat. Omdat ze een uitzondering zijn op het principe dat werknemers onder de arbeidswet vallen. Wie onder zijn verantwoordelijkheid een bedrijf tegenover derden kan verbinden, ontsnapt alleen aan de regels over de arbeidsduur als hij bevoegd is om ‘belangrijke handelingen te stellen’.

Thuis werken is niet altijd thuiswerk Een verzekeringsinspecteur is voor zijn werk meestal de baan op. Af en toe doet hij thuis administratief werk. Van de werkgever kreeg hij hiervoor een fax, kantoorartikelen, een internetaansluiting en een regeling voor telefoonkosten. Maar de inspecteur eist van zijn werkgever alsnog een kostenvergoeding voor het werk dat thuis gebeurt. Het arbeidshof van Brussel stuurde de werknemer met een arrest van 12 november 2008 wandelen.

Volgens de arbeidsovereenkomstenwet hebben thuiswerkers recht op een vergoeding voor kosten die te maken hebben

met hun thuisarbeid. Ze hebben thuis een werkruimte nodig, moeten die verwarmen en gebruiken diverse werkmiddelen.

Over de kostenvergoeding moeten werkgever en werknemer een akkoord sluiten.

Als ze dat niet doen, heeft de werknemer recht op een vergoeding ter hoogte van tien procent van het loon.

Soms doen werknemers alleen bij gelegenheid thuis een stukje werk, terwijl dat niet hoeft volgens hun arbeidscontract.

In zo’n geval geldt de kostenregeling niet.

Ook wanneer de werkgever hen hulpmiddelen geeft om thuis te gebruiken, gaat het niet over thuiswerk zoals gedefinieerd in de arbeidsovereenkomstenwet.

Overeenkomst over duur opzegtermijn Is het brutojaarloon van een bediende hoger dan 30.327 euro (loongrens 2010)? Dan moeten de werkgever en de bediende de opzegtermijn overeenkomen. Een overeenkomst hierover mag ten vroegste worden gesloten op het moment van de opzegging. Wordt de overeenkomst voordien gesloten, dan is ze niet geldig.

De reden hiervoor is simpel. Zolang de arbeidsovereenkomst nog bestaat, zit de werknemer in een ondergeschikte positie tegenover zijn werkgever. Hij kan dus ‘onder druk van de werkgever’ een minder goede overeenkomst aanvaarden. Die druk is er niet meer wanneer de arbeidsovereenkomst opgezegd wordt.

Tot voor kort vond het Hof van Cassatie dat zowel de werknemer als de werkgever de nietigheid konden inroepen van een te vroeg afgesloten overeenkomst. In een belangrijk arrest van 7 april 2008 veranderde het Hof van Cassatie van mening.

De regel dat een akkoord over de duur van de opzegtermijn ten vroegste kan worden gesloten bij de opzegging, beschermt alleen

10 | JUNI 2010 | 114de jaargang | Ons Recht

de werknemer. Dus is deze regel per defi- Concurrentiebeding nitie in diens voordeel. De werkgever kan niet nageleefd geen nietigheid inroepen. Kreeg de werknemer voor zijn ontslag een opzegtermijn die De werknemer is opnieuw vrij wanneer er voor hem voordeliger is? Dan kan de werk- een einde komt aan de arbeidsovereenkomst.

Hij kan dan om het even welke beroepsacgever die niet langer aanvechten. tiviteit beginnen. De vrijheid is wel beperkt als er een concurrentiebeding gesloten werd.

Langere opzegtermijn Zo’n beding komt erop neer dat de werknemer zijn vroegere werkgever geen concurrenAls het brutojaarloon niet hoger uitvalt tie mag aandoen in een bepaalde regio. En dit dan 30.327 euro (loongrens 2010), heeft gedurende maximaal één jaar. de bediende recht op een opzegtermijn Als de werknemer het concurrentiebeding van minstens drie maanden per begon- aan zijn laars veegt, kan de rechter hem vernen dienstperiode van vijf jaar. Geeft het oordelen om een schadevergoeding te betaarbeidsreglement een langere opzegtermijn? len. In kort geding kan de rechter ook een Dan is dat een geldige regel die de werkgever dwangsom opleggen per inbreuk. Zo oormoet naleven. Het Hof van Cassatie beves- deelde het arbeidshof van Gent op 30 juni tigde dit op 9 november 2009 in een kort 2009. maar duidelijk arrest.

industrie

sVen De scheemaeker

© foto: DaNIËl RYS

het chemiebedrijf mepa uit Oudenaarde legde begin maart de boeken neer. mepa was ooit erg winstgevend. maar het ging kapot door wanbeheer en de onverantwoorde praktijken van het italiaanse moederbedrijf.

Mepa drukte en impregneerde decoratief papier. Het bedrijf produceerde ook het flinterdunne laagje op meubelen en laminaatvloerbekleding. In de jaren tachtig en negentig van de vorige eeuw was Mepa één van de rendabelste bedrijven in Zuid-OostVlaanderen. Maar de wind draaide en dit jaar zette de onderneming haar activiteiten stop.

Door het faillissement kwamen 120 arbeiders en 25 bedienden op de straatstenen terecht. Zonder verbrekingsvergoeding.

De moederfirma Liri Industriale, uit de Italiaanse regio Piemonte, was eigendom van aandeelhoudersfamilies die elkaars bloed wel konden drinken. Allemaal wilden ze een zo groot mogelijk deel van de koek voor zich. Er ontstond een wildgroei aan lucratieve postjes die eigenlijk overbodig waren.

Het bedrijf verloor zo handenvol geld.

Wanbeheer slaat Mepa definitief knock-out italiaanse aandeelhouders zuigen chemiebedrijf leeg

liquiditeitsproblemen nog niet volstonden, besloot de kersverse manager ook de commerciële ruggengraat van Mepa te kraken.

Mepa had een netwerk van trouwe klanten, waaronder Quickstep, uitgebouwd.

Sinds jaren was het bedrijf een degelijke toeleverancier van ondernemingen in heel Europa. Door zijn onbehouwen en autoritaire optreden wist de nieuwe Italiaanse algemeen directeur in enkele maanden tijd driekwart van de klanten tegen zich in het harnas jagen. Hij sleepte zelfs een erg loyale Duitse klant voor de rechter. Niet omdat die Kip met gouden eieren klant slecht betaalde. Wel omdat de Italiaan Gelukkig liep op het Oudenaardse erf van de finesses van de Duitse handelsovereenLiri Industriale een kip met gouden eieren komst niet snapte. rond. Over één stelling waren alle aandeel- In 2008 spatte de zeepbel uiteen op de finanhouders het roerend eens: Mepa mocht zon- ciële markten. Kort nadien daverde de reële der scrupules worden gepluimd. De voorbije economie op haar grondvesten. Mepa ontjaren moest Mepa almaar vaker zijn produc- sprong de dans niet. De omzet liep terug en tie naar Italië transporteren, zonder daar het bedrijf moest zijn werknemers, arbeiéén euro voor te incasseren. Kort voor de ders en bedienden, steeds vaker tijdelijk sluiting in Oudenaarde stonden de Italianen werkloos maken. bij hun dochter voor een slordige 13 miljoen euro in het krijt.

Nieuwe kans In 2006 besloot één van de aandeelhoudersfamilies van Liri zich terug te trekken. Dat kon niet blijven duren. In oktober 2009 Kort daarna werd de algemeen directeur dagvaardde het parket Mepa om het bedrijf van Mepa, een man met een lange staat failliet te laten verklaren. Bij de rechtbank van dienst, aan de deur gezet. Zijn opvol- van koophandel ontpopten de Italiaanse ger, een zelfzekere Italiaan, kende wei- aandeelhouders zich tot grootmeesters nig van de sector. Alsof de aanhoudende van de commedia dell’ arte. De Italianen

drongen aan op een nieuwe kans. Ze verwezen naar de wet van 31 januari 2009 over de continuïteit van ondernemingen, de opvolger van de vroegere regeling rond het gerechtelijk akkoord.

Mepa wilde zich dus tegen zijn schuldeisers laten beschermen. De rechtbank van koophandel ging daarmee akkoord op voorwaarde dat de onderneming voor 1 maart een reorganisatieplan zou voorleggen. Mepa moest genoeg liquide middelen krijgen om overeind te kunnen blijven.

Het reorganisatieplan kwam er nooit. Van de beloofde financiële injectie van 500.000 euro kwam al evenmin iets in huis.

Doek valt

De laatste maanden werden een ware martelgang voor het personeel. Productie was er nauwelijks nog. Voortdurend circuleerden er deprimerende afdankingsscenario’s. De onzekerheid werd ondraaglijk.

Tot op de allerlaatste vergadering van de ondernemingsraad bleef Liri Industriale zich in duizend bochten wringen. De valse beloften volgden elkaar op. “Volgende maand komt er zeker geld.” Of: “We werken volop aan een nieuw bedrijfsplan.”

De dag na die uitspraken legde de plaatselijke directie de boeken neer. Zo bleven 15 gezinnen verweesd achter.

Ons Recht | 114de jaargang | JUNI 2010 |

11

nA de sChOOLtiJd

tiPs

voor schoolverlaters

wat moet je allemaal doen?

iVO Verreyt

Op 30 juni gaat voor veel jongeren voor de laatste keer de schoolbel. wat moet je doen om in orde te zijn? kan je als schoolverlater meteen werkloosheidsgeld krijgen? is er nog kinderbijslag? hoeveel bedraagt de wachtuitkering? allemaal vragen waarmee schoolverlaters en hun ouders kunnen worstelen.

schrijven zich best meteen in als werkzoekende bij de VDAB. Inschrijven bij de VDAB kan via www.vdab.be. Het kan ook via een computer of een consulent in de werkwinkel.

Meer informatie lees je op www.acv-online.be, waar je lid kan worden van het ACV (gratis voor studenten en schoolverlaters).

Naar de VDAB Naar het ziekenfonds

Jezelf als werkzoekende inschrijven bij de VDAB is erg belangrijk als je aanspraak wil kunnen maken op wachtuit keringen en andere begeleidingsmaatregelen. Het recht op wachtuitkeringen van de RVA start na een wachttijd van 155 dagen (voor –18-jarigen), 233 dagen (tussen 18 en 26jaar) of 310 dagen (+26jaar na 30 april 2008). Na de wachttijd mag je nog geen 30 jaar oud zijn.

Wie bij de VDAB ingeschreven is, kan ook een beroep doen op de jobclub, jobservice, arbeids- en beroepsbemiddeling, KISS en WIS. Inschrijven doe je ten laatste op vrijdag 9 juli 2010. Als je jonger bent dan 18 jaar op 1 juli 2010; de wachttijd loopt dan vanaf 1 juli. Als je op 1 juli 2010 18 jaar of ouder bent, moet dit vóór maandag 9 augustus 2010 gebeuren. De wachttijd start dan op 1 augustus.

Als je jezelf later inschrijft, start de wachttijd pas op de datum van inschrijving. Maar dan krijg je de wachtuitkeringen later. Jongeren die er tijdens het schooljaar de brui aan geven,

Kinderbijslag

Zolang de wachttijd loopt en voor zover je nog niet aan het werk bent, blijf je voor de ziekteverzekering ten laste van je ouders. Inschrijven bij het ziekenfonds doe je wanneer je begint te werken of zodra je wachtuitkeringen krijgt. Inschrijven bij de Christelijke Mutualiteiten kan via www.cm.be.

Wat gebeurt er met de kinderbijslag als je als schoolverlater na de laatste schooldag in juli, augustus of september begint te werken? Als je bent ingeschreven als werkzoekende, is er voor die maanden ook recht op kinderbijslag als het inkomen maximum 80,7 euro bruto bedraagt. In de wachttijd is er recht op kinderbijslag tot het eind ervan. Werk je nog als jobstudent, dan hou je het recht op kinderbijslag tijdens de laatste zomervakantie als je Werken in de wachttijd niet meer dan 20 uren werkt. Als de wachtWerken in de wachttijd kan perfect. Maar er tijd werd verlengd omdat er als jobstudent zit een addertje onder het gras. Bij school- werd gewerkt, dan wordt de kinderbijslag verlaters die in juli, augustus of september doorbetaald. Zodra je een wachtuitkering werken als jobstudent wordt de wachttijd krijgt, vervalt het recht op kinderbijslag. verlengd met de duur van de tewerkstelling als jobstudent (maximum 1 maand). Als er Uitkeringen tijdens de tewerkstelling als jobstudent een volledige RSZ-bijdrage van 13,07 procent Na de wachttijd kan je als schoolverlater betaald wordt, telt dat wel mee voor het aanspraak maken op wachtuitkeringen. berekenen van de wachttijd en wordt die Om werkloosheidsgeld te krijgen, moet je – afhankelijk van je leeftijd – een periode van dus niet verlengd. tewerkstelling kunnen bewijzen. Verder moet je ingeschreven zijn als werkzoekende en Wachtuitkeringen vanaf 1 januari 2009 (ook nog geldig in 2010) moet je de wachttijd achter de rug hebben.

Per maand Binnen de 8 dagen na de wachttijd moet je Wachtuitkeringen Per dag (van 26 dagen) opnieuw bij de VDAB langs gaan. Je krijgt Samenwonende met gezinslast 37,62 euro 981,76 euro dan een inschrijvingsstempel.

Tegelijk moet je een werkloosheidsdossier Alleenwonende volgens leeftijd : 27,93 euro 726,18 euro laten opstellen. Hiervoor kan je bij het ACV- vanaf 21 jaar - vanaf 18 tot en met 20 jaar dienstencentrum terecht.

16,86 euro 438,36 euro - jonger dan 18 jaar Wie recht heeft op wachtuitkeringen, moet 10,73 euro 278,98 euro altijd een blauwe controlekaart (c3A) invulSamenwonende “gewoon regime” len en bij zich hebben tot het eind van de - vanaf 18 jaar 14,68 euro 381,68 euro maand. Je moet die kaart kunnen voorleg- jonger dan 18 jaar 9,20 euro 239,20 euro gen wanneer een RVA-controleur ze vraagt.

“Bevoorrechte” samenwonende (als de werkloze en zijn partner uitsluitend vervangingsinkomens ontvangen) - vanaf 18 jaar - jonger dan 18 jaar

12 | JUNI 2010 | 114de jaargang | Ons Recht

15,64 euro

406,64 euro

9,74 euro

253,24 euro

Meer weten? Kijk op www.acv-online.be of spring ’s binnen bij het plaatselijke ACV-dienstencentrum.

-dienstencentrum.

vAKAntieJObs iVO Verreyt

de rechten van de jobstudent

een heleboel jongeren wil graag aan de slag als jobstudent. een student mag per kalenderjaar 46 dagen werken zonder rsZ te moeten betalen: 23 dagen in de periode juli-september en nog eens 23 dagen in de rest van het jaar. Ons recht informeert.

studeren en werken

© foto: DaNIËl RYS

Studenten die werken, moeten een schriftelijk arbeidscontract krijgen. De overheid wil zo zwartwerk, willekeur en uitbuiting tegengaan.

Uitzendwerk

Nogal wat studenten vinden in de zomer werk via een uitzendkantoor. Bij een uitzendkantoor krijgen studenten vaak weekcontracten. Hun werkzekerheid is dan minder groot. De student moet altijd uitkijken dat zijn rechten worden nageleefd.

Een studentencontract is van bepaalde duur.

Het loopt automatisch af aan het eind van de afgesproken termijn. Maar je kan een studentenovereenkomst ook opzeggen terwijl ze nog loopt. De student kan zijn opzegging geven met een termijn van 1 of 3 kalenderdagen.

In een studentencontract kan ook een

tips voor slimmeriken 1. Werk niet in het zwart.

2. Je hebt dezelfde rechten en plichten als een werknemer in vast dienstverband.

3. Jobstudenten houden best goed hun gewerkte dagen en uren bij. Eis minstens één rustdag per week. . Verwittig je werkgever als je niet op tijd op je werk kan zijn.

5. Zorg ervoor dat je bij het onthaal de nodige informatie en gepaste werkkledij krijgt. Weiger gevaarlijk of ongezond werk.

6. Informeer je goed over de inhoud van je job.

7. Zoek een job die je zelf tof vindt.

8. Zorg dat je ingeschreven wordt in het personeelsregister.

9. Wil je vroegtijdig je contract stopzetten? Wil de baas je ontslaan? Neem dan contact op met het ACV, de LBCNVK of de ACV-jongeren.

10. Vraag een bewijs van uitbetaling van je loon.

Een schat aan informatie vind je op www.studentenwerk.be en www.acv-online.be. De ACV-jongeren maakten de brochure ‘Lonend studentenwerk’. Je kan de jongerenwerking e-mailen via jongeren@acv-csc.be.

proeftijd staan van 7 tot 1 kalenderdagen.

Tijdens de eerste week kan het contract niet worden stopgezet.

kalenderjaar werken. Op momenten dat ze niet op school moeten zijn. In totaal mag een student dus 6 dagen per kalenderjaar werken zonder dat RSZ verschuldigd is.

Hoeveel verdien je?

Wat met de belastingen?

Als student-werknemer verdien je hetzelfde loon als andere werknemers die hetzelfde werk doen. Studenten die minstens één maand werken, hebben minstens recht op het gewaarborgd minimum maandinkomen.

De minima in onderstaande tabel zijn niet van toepassing op studenten die géén maand werken.

Verminderde socialezekerheidsbijdrage

Op het loon van de student worden werknemers- en werkgeversbijdragen voor de sociale zekerheid betaald. De werknemersbijdrage wordt afgehouden van het brutoloon en bedraagt 13,07 procent. De werkgeversbijdrage (meestal ergens tussen 35 en 0 procent) moet bovenop het loon betaald worden. In ruil heeft de student recht op vakantiegeld.

Op het loon van een student die in juli, augustus en september niet meer dan 23 werkdagen werkt, zijn geen afhoudingen voor de RSZ verschuldigd. Dat is één van de belangrijkste verklaringen voor het succes van studentenwerk in de vakantiemaanden.

De student zelf krijgt wat meer nettoloon mààr heeft geen recht op vakantiegeld.

Buiten de maanden juli, augustus en september mogen studenten nog eens 23 dagen per

Op het loon van de student moet de werkgever de bedrijfsvoorheffing inhouden. Bij werkstudenten moet geen bedrijfsvoorheffing worden ingehouden als aan bepaalde voorwaarden is voldaan.

Als er wel bedrijfsvoorheffing wordt ingehouden, stelt de werkgever een belastingfiche 281.10 op waarmee de student zijn inkomsten moet aangeven aan de personenbelasting.

Een student die nog tot het gezin van zijn ouders behoort, blijft alleen fiscaal ten laste van zijn ouders als zijn inkomen een bepaalde grens niet overschrijdt.

Een student moet zelf geen belastingen betalen als zijn inkomsten in het jaar 2009 maximaal 6.690 euro belastbaar bedragen.

Kinderbijslag

Studenten die tijdens het schooljaar werken met een gewoon arbeidscontract, blijven recht geven op kinderbijslag als ze niet meer dan 79 uur per maand presteren. Als studenten tijdens het jaar met een specifieke studentenovereenkomst (contract van bepaalde duur van minder dan zes maanden) werken, blijft het recht op kinderbijslag gelden. Als ze alleen werken in de schoolvakanties, geldt het recht op kinderbijslag net zo goed.

Tabel: minimumlonen per maand en per uur (in 38-urenweek vanaf 1 januari 2009, ook geldig voor 2010)

Leeftijd

Maandloon

Uurloon (in een 38-urenweek)

21 jaar of ouder

1.387,49 euro

8,4261 euro

20 (94% van de 21-jarigen)

1.304,24 euro

7,9205 euro

19 (88%)

1.220,99 euro

7,4149 euro

18 (82%)

1.137,74 euro

6,9094 euro

17 (76%)

1.054,49 euro

6,4038 euro

16 jaar of ouder (70%)

971,24 euro

5,8982 euro

Ons Recht | 114de jaargang | JUNI 2010 |

13

sOLidAriteit

Website geeft gezicht aan indonesische kledingvakbond Lbc-nVk en Garteks maken samen ‘kroepoek’ mOniQUe bra am

De Lbc-nVk heeft geen kerktorenmentaliteit maar steunt wereldwijd diverse vakbonden. in indonesië heeft de Lbc-nVk met Garteks een solidariteitsproject uitgewerkt.

De twee vakbonden maken samen www.kroepoek.be. Zo kunnen werknemers en vakbondsafgevaardigden uit belgië en indonesië elkaar beter leren kennen en uitwisselen.

Op de website volg je de belevenissen van Elly, Ary Joko, Raja en Yanto. Je leest er meer over vakbondswerk in Indonesië. En je kan de bloggers van Garteks een vraag stellen.

Indonesië is één van de grootste producenten van kleding en textiel. Momenteel werken daar zo’n twee miljoen werknemers in de kledingindustrie. Vooral laaggeschoolde, jonge vrouwen van het platteland. Lage lonen, lange werkuren en weinig hygiëne typeren de sector. Vakbonden worden onderdrukt. Jouw mooie kleedje of

toffe broek passeert maar al te vaak door Indonesische handen. Indonesische kleren komen dikwijls in de VS (26 procent van de productie) of de EU (12 procent) terecht.

vlak van vorming en ledenwerving. Met geld, jazeker, maar ook via een directe uitwisseling van kennis en ervaring en opleidingen voor de medewerkers van de bond.

Schone Kleren

Achter de tralies

Garteks is een Indonesische vakbond en een partner van de internationale Schone Kleren Campagne. Die campagne ijvert voor betere werkomstandigheden in de kledingindustrie wereldwijd. Ze stelt wantoestanden in landen als Indonesië aan de kaak. De LBC-NVK speelt ook een belangrijke rol in de Schone Kleren Campagne. Zo groeiden er contacten met Garteks.

De voorzitster van Garteks, Elly Rosita Sillaban, is één van de bloggers op de Kroepoek-website. In 2005 nam Elly al deel aan een door de LBC-NVK opgezette vorming voor vakbondsafgevaardigden uit de kledingindustrie. Ze ontmoette er veel Belgische vakbondsmilitanten die onder de indruk waren van Elly’s verhalen. Toen werd de kiem gelegd voor een veel hechtere samenwerking die nu zichtbaar wordt.

De LBC-NVK steunt Garteks vooral op het

Vakbondswerk doen is niet gemakkelijk in Indonesië. Wie opkomt voor betere loonen arbeidsvoorwaarden riskeert niet alleen zijn job, maar dreigt ook wegens ‘staatsgevaarlijke activiteiten’ achter de tralies te belanden. Het gevolg van een oude koloniale wet die nog altijd van kracht is.

Lid worden van een vakbond is ook niet zonder risico. Veel werkgevers ontslaan hun medewerkers als ze weten dat die bij de vakbond zijn. Toch heeft Garteks al zo’n 20.000 betalende leden en is de bond actief in ruim 70 ondernemingen. Met de hulp van de LBC-NVK wil Garteks binnen twee jaar 15 nieuwe bedrijven en zo’n 8.000 nieuwe leden bereiken.

Het sociaal overleg verloopt in Indonesië anders dan bij ons. Slechts vijf procent van de ondernemingen heeft er een cao. Alleen de grootste vakbond in een bedrijf mag met de werkgever onderhandelen over betere loon- en arbeidsvoorwaarden. Vaak belemmert een niet-democratische vakbond, die banden heeft met de staat, de uitbouw van een vrije vakbondswerking. Maar als een vakbond zoals Garteks veel leden kan werven in een bedrijf en zo voet aan de grond kan krijgen, zie je meteen verbetering. En door in veel bedrijven actief te zijn, kan Garteks aansturen op sectorale afspraken.

Leer ze kennen

De Garteksbloggers antwoorden persoonlijk op jouw vraag. Linksboven te beginnen en met de klok mee: Yanto, Elly, Raja en Ary Joko.

14 | JUNI 2010 | 114de jaargang | Ons Recht

De LBC-NVK wil de medewerkers van Garteks een echt gezicht geven en het Indonesische vakbondswerk dichter bij ons brengen. Via Kroepoek leer je Elly, Ary Joko, Raja en Yanto beter kennen. Geregeld publiceren ze hun verhalen op de site. Daarnaast kan iedereen online vragen stellen aan de vier vakbondsmensen, die er persoonlijk op antwoorden.

Je leest meer over het land en de moeizame weg die de bonden in Indonesië afleggen.

Bekijk ook de fotoreportages, de video en het reisverslag van een LBC-NVK-militante die bij Garteks op bezoek was. Zo blijf je bij en ontdek je dat internationale solidariteit wel degelijk vruchten afwerpt.

Surf naar www.kroepoek.be en www.kroepoek.be en help om de site voort uit te bouwen.

over de grenzen annick aerts

Zo min mogelijk uitzendarbeid in Zweden

© foto: belga

De Zweedse vakbonden uit vier belangrijke industriële sectoren (metaal, pulp en papier, bosbouw en voeding) bereikten dit voorjaar met de werkgevers sectorale akkoorden die ook de rechten van voltijdse en vaste werknemers beschermen. Die afspraken moeten werkgevers ontmoedigen om uitzendarbeid te gebruiken.

Voor 1992 was uitzendarbeid alleen mogelijk via jobcentra die door de overheid werden gerund. In 1992 besliste Zweden om die jobcentra te privatiseren. In eerste instantie leidde dat niet tot een sterke expansie van de privé-uitzendbureaus. Dat was te danken aan het Scandinavische werkethos.

De jongste jaren tekende zich geleidelijk een verandering af. De financiële crisis in 2008 versnelde dat proces. In een eerste

fase vielen er massale ontslagen. Maar in de tweede helft van 2009 leefde de economie lichtjes op. Werkgevers deden toen vooral een beroep op uitzendkantoren om vacatures in te vullen.

Voor de bonden waren de sectorale onderhandelingen een mooie gelegenheid om op te komen voor de rechten van voltijdse werknemers die waren getroffen door de crisis.

Als een werkgever nu uitzendkrachten wil inhuren, moet hij eerst lokaal overleg plegen met de vakbond. Tijdens dat overleg wordt onderzocht of eerder ontslagen werknemers niet in aanmerking komen om de nieuwe jobs te doen. Als dat het geval is, moeten ze weer worden aangeworven. Werkgevers die dit niet doen, riskeren zware financiële straffen. Als het lokale overleg niet lukt, kan om een bemiddeling op nationaal niveau gevraagd worden. www.lo.se

Hoe consumeer je verantwoord?

De Internationale Organisatie voor Migratie (IOM) wil consumenten bewuster maken van het feit dat sommige producten of diensten gebaseerd zijn op mensenhandel of uitbuiting van werknemers. Neem nu het voorbeeld van Maria, een 27-jarige vrouw uit Rusland. Zij reageerde op een advertentie van een bureau dat serveersters zocht om in Spaanse restaurants te werken. De serveersters zouden 1.200 euro per maand verdienen. Maria ging in op het aanbod en het bureau boekte meteen een vliegtuigticket naar Madrid. Zodra ze begon te werken, moest ze de prijs van het ticket terugbetalen.

Bij haar aankomst in Spanje werd Maria opgevangen door een medewerker van het bureau. Die nam haar paspoort af en dwong haar om in een landbouwbedrijf tomaten te plukken. Voor welgeteld 100 euro per maand.

Ontsnappen kon niet. Rond het bedrijf stond prikkeldraad en er liepen bewakers rond.

Wereldwijd werken naar schatting 12,3 miljoen mensen in slavernij. IOM vindt dat de consumenten dat goed moeten beseffen.

Consumenten kunnen bedrijven op hun verantwoordelijkheid wijzen door zoveel mogelijk vragen te stellen over de herkomst van producten. Voorbeeldbrieven vind je in diverse talen op www.buyresponsibly.org

Nieuwe leden voor Fair Wear Foundation Vakbond bij Johnson Controls in Mexico De Amerikaanse multinational Johnson Controls maakt autozetels. In de drie vestigingen in het Mexicaanse Puebla tracht de lokale vakbond CAT de werknemers te organiseren. CAT kreeg geregeld klachten van werknemers over de loon- en arbeidsvoorwaarden, schendingen van veiligheidsregels en discriminatie op basis van geslacht.

De vakbond CROM, die actief is in het bedrijf, neemt het niet op voor de rechten van de werknemers. Johnson Controls haalde CROM binnen om onafhankelijke vakbonden te kunnen weren. De werknemers hadden geen inspraak toen de vakbondsmilitanten van CROM werden verkozen. En al helemaal niet toen deze ‘vakbond’ akkoorden afsloot met het management.

In 2007 besloot een aantal personeelsleden om met de hulp van CAT een democratische

vakbond in het bedrijf op te richten. Als reactie ontsloeg Johnson Controls werknemers die banden met CAT hadden. Op 28 april 2010 pleegden aanhangers van CROM fysiek geweld tegen twee vroegere werknemers en activisten van CAT. Zo voerden ze de intimidatie op.

De internationale metaalvakbond IMF keurt deze aanval af en steunt CAT in zijn strijd om erkend te worden bij Johnson Controls in Puebla. Het autozetelbedrijf lapt de vrijheid van vereniging aan zijn laars. Die vrijheid is een basisrecht dat werd erkend door de leden van de Internationale Arbeidsorganisatie (IAO).

Zowel het bedrijf als de overheid moeten dringend hun verantwoordelijkheid opnemen. Bij de IAO werd al een klacht ingediend. IMF roept de Mexicaanse regering op om de veiligheid van de twee activisten van CAT te verzekeren. De regering moet ook een onderzoek instellen naar de activiteiten van CROM. www.imfmetal.org

Al negen nieuwe bedrijven werden dit jaar lid van de Fair Wear Foundation (FWF). Die stichting wil door internationale controle de werkomstandigheden van werknemers in de textielsector verbeteren. Als een bedrijf waardige arbeidsvoorwaarden in de hele productieketen wil realiseren, kan het lid worden van FWF. Leden moeten een reeks principes onderschrijven. Ze moeten bijvoorbeeld de fundamentele arbeidsrechten van de IAO respecteren, controles aanvaarden en transparantie garanderen.

FWF wil expertise verspreiden, sociaal overleg ondersteunen en de arbeidsverhoudingen verbeteren. Zo wil de stichting de inspanningen van de aangesloten bedrijven laten renderen.

Twee van de negen nieuwe leden komen uit België, Mayerline en The Cotton Group.

FWF zal voortaan audits organiseren bij deze bedrijven en hun leveranciers. De bedrijven trekken lessen uit de audits en passen hun managementsystemen aan. Op www.fairwearfoundation.org kan je zien welke vorderingen leden als Flippa K, Gsus en McGregor aan het maken zijn.

Ons Recht | 114de jaargang | JUNI 2010 |

15

hArMOnisering

nieuw statuut moet beter uitdraaien voor alle werknemers werkgevers dromen van lagere ontslagkosten Ferre w yckmans

het acV wil een beter statuut voor àlle werknemers. Die doelstelling klinkt misschien erg breed. “en is ze wel echt nieuw?”, zie ik u denken. als het acV zijn doelstelling zo formuleert, heeft dat alles te maken met de manier waarop de vakbond het debat over het statuut van arbeiders en bedienden wil vormgeven.

Neutraal is de eis om een beter statuut voor werknemers zeker niet.

Het ACV kiest erg bewust voor een globaal debat. Niet voor een debat waarbij hier of daar een artikel of verschilletje wordt besproken en weggewerkt. Zo’n aanpak zou verkeerd zijn en zou uiteindelijk nadelig uitdraaien voor alle werknemers, zowel arbeiders als bedienden.

Op de pagina hiernaast lees je dat de federale regering de crisismaatregelen nog maar eens verlengde. De werkgevers werken graag in schijfjes en wisten zo al hun slag thuis te halen op het vlak van de economische werkloosheid. Nu willen ze die oefening wat graag overdoen voor de opzegtermijnen. Voor sommigen is het zaak een traditioneel compromis te bedenken. Als een arbeider nu ontslagen wordt, heeft hij een erg korte opzegtermijn. “Laten we die opzegtermijn uitbreiden en die van de bedienden inkrimpen om de aanpassing te betalen”, stellen sommigen voor.

Zo vat het ACV de term ‘beter statuut’ zeker niet op. Je laat niet één groep werknemers opdraaien voor een maatregel die de regeling voor hun collega’s – in dit geval de arbeiders – beter maakt. Werkgevers verkopen deze manier van denken graag als de ultieme vorm van solidariteit. Maar het is uitkijken geblazen als werkgevers beter worden van solidariteit onder de werknemers.

Gemeenschap

Uiteindelijk zijn de werkgevers erop gebrand de ontslagkosten te verminderen voor de grootste groep werknemers, de bedienden.

16 | JUNI 2010 | 114de jaargang | Ons Recht

En eigenlijk willen ze nog verder gaan. Ze moeten worden betaald. Bedrijven in staat hopen de ontslagkosten zoveel mogelijk stellen om werknemers gemakkelijker en op de gemeenschap af te wentelen. Laat de goedkoper te ontslaan. Je hoeft geen groot sociale zekerheid een deel van die kosten denker te zijn om te beseffen dat zoiets betalen, stellen de werkgevers voor. Ze plei- alleen maar tot meer ontslagen zal leiden. ten voor een ontslagpremie die niet als loon De werkgevers betwisten dat. Zij beweren wordt beschouwd en waarop geen belasting dat bedrijven sneller volk zullen aanwerof socialezekerheidsbijdragen worden gehe- ven wanneer ze makkelijker kunnen ontven. In het scenario van de werkgevers zal slaan. Geen bijster sterke redenering voor de sociale zekerheid extra kosten maken wie naar de praktijk kijkt. omdat er vlugger werkloosheidsuitkeringen Geen ‘huisvuil’

Door de lage opzegtermijnen van arbeiders worden nu meer arbeiders ontslagen dan bedienden. Afspraken over ontslagvergoedingen of langere opzegtermijnen remmen wel degelijk ontslagen af. Arbeiders en bedienden zijn geen ‘huisvuil’ dat je zomaar even op straat dumpt. Het ACV wil maatregelen die ontslagen belemmeren in plaats van ze te vergemakkelijken.

In ieder bedrijf belanden de werknemers met de kleinste ontslagbescherming als eersten op de straatkeien. Bedrijven verlengen contracten van bepaalde duur niet of blijken uitzendkrachten niet langer nodig te hebben. Als die werknemers de deur uit zijn, volgen de collega’s die pas in dienst zijn en dus maar een korte opzeg hebben. Een triest verhaal dat elke dag opnieuw geschreven wordt.

Alleen een betere ontslagbescherming kan soelaas bieden. Dat thema is van groot belang in de campagne die we nu voeren. Meer over deze campagne lees je op www.beterstatuut.be.

Afspraken over ontslagvergoedingen of langere opzegtermijnen remmen wel degelijk ontslagen af.

rubrieKsnAAM in de MArge wF

© foto: PHotoNeWS

schoonheid

regering verlengt crisismaatregelen zonder overleg bedenkelijke gang van zaken Ferre w yckmans

Premier yves Leterme bood op 22 april 2010 het ontslag van zijn regering bij de koning aan. nog voor zijn ontbinding keurde het federale parlement een wet goed om de crisismaatregelen te verlengen. Dat gebeurde met een zelden geziene snelheid en ijver.

zijn. En het debat over de verbetering van de statuten voor arbeiders en bedienden moest gevoelige vooruitgang geboekt hebben.

Lachertje

Toen de regering de begroting 2010 opstelde, bleken al die voorwaarden een politiek lachertje. In de begroting werden gewoon nieuwe middelen ingeschreven om de maatregel te verlengen. Zo bediende de regering de werkgevers op hun wenken.

Er kwam geen evaluatie in de Nationale Arbeidsraad. En er was al evenmin vooruitgang in de discussie over ‘het statuut’.

Toch besloot de regering eind 2009 om de crisismaatregelen gewoon te verlengen tot 30 juni 2010.

Begin mei loodste de ontslagnemende regering een wet door het parlement om de maatregelen nog maar eens te verlengen.

Deze keer tot 30 september. Van een evaluatie of overleg was niets te merken. Zag er iemand vooruitgang in het debat over de statuten? Ook nu kan er een verdere verlenging komen ‘als de NAR zijn advies geeft’. Geloofwaardig is het allemaal niet.

De werkgevers kunnen zo vanuit hun luie zetel het debat over de statuten voeren.

Van parlement en regering kregen ze al op eenvoudig verzoek wat ze wilden: de economische werkloosheid voor bedienden. Op dat punt hebben de werkgevers de buit binnen en moeten ze niet eens meer onderhandelen. Een situatie die je alleen maar ‘onbegrijpelijk’ en ‘schandalig’ kunt noemen. Andere woorden zijn daar niet voor te bedenken.

Normaal moesten de crisismaatregelen op 30 juni 2010 aflopen. Maar dankzij de snel goedgekeurde wet komen daar dus drie maanden bovenop. Een schrijnend ‘wapenfeit’ in het verhaal van de crisisschorsing, zeg maar de ‘economische werkloosheid voor bedienden’.

Even recapituleren. Arbeiders kunnen ‘om economische redenen’ werkloos worden.

Ze verliezen dan hun job niet maar hun contract wordt wel een tijdlang geschorst.

De RVA betaalt een werkloosheidsuitkering. En in sommige gevallen keert de werkgever nog een aanvullende uitkering uit. Dit systeem bestaat niet voor bedienden. Een verschil dat redelijk fundamenteel is voor het debat over één statuut voor alle werknemers.

In juni 2009 baadde het land volop in de crisissfeer. De werkgevers bestookten de overheid met een vloedgolf aan eisen.

De regering besliste de ‘crisisschorsing voor bedienden’ mogelijk te maken. Voor een periode van zes maanden en onder bepaalde voorwaarden. De regeling zou lopen tot 31 december 2009. Ze kon maar één keer worden verlengd. Maar dan wel onder voorwaarden. De Nationale Arbeidsraad moest de ervaringen evalueren. Er moest een economische noodzaak Meer info op www.crisismaatregelen.be

Ik heb een schitterende muzikale ervaring achter de rug. Die ervaring deed me spontaan denken aan een andere belevenis, die wel langer dan één avond duurde.

“Vertel me wat dit leven de moeite waard maakt”, was de kernvraag die Wim Kayser voorlegde aan 26 kunstenaars, fi losofen, wetenschappers. Dat uitgangspunt leidde tot de buitengewoon interessante tv-reeks ‘Van de Schoonheid en de Troost’, die in 2000 werd uitgezonden. Een verademing in het zondagavondlandschap op televisie waar ik in deze Witse-tijden met lichte nostalgie aan terugdenk.

Het begrip schoonheid kan je op veel manieren gebruiken. Als aanspreektitel voor een geliefde bijvoorbeeld. Of om een uitzonderlijke esthetische ervaring te benoemen. Schoonheid is ook de universele omschrijving van iets unieks. Of schoonheid altijd troost brengt, is maar de vraag. De boeiende gesprekken uit de tv-reeks leverden op zijn minst die conclusie op. De eloquente formuleringen van de geïnterviewden getuigden vaak al op zich van een buitengewone schoonheid.

Natuurlijk moet schoonheid niet alleen dienen om mensen te troosten.

Schoonheid komt ook van pas wanneer er niets te troosten valt. En toch is het dat opmonterend neveneffect dat me bij menige esthetische of artistieke ervaring die band tussen schoonheid en troost doet ervaren.

Een prachtige zin, een fantastisch boek, een fenomenaal muziekstuk, een ravissante uitvoering, een beklijvende foto, een magistraal bouwwerk, een betoverend landschap… je kan het lijstje nog fl ink aanvullen. Ik kan er zo uit het hoofd een aantal spraakmakende persoonlijke voorbeelden van geven. Ervaringen die me opbeurden of die op zijn minst erg prettig waren.

De materiële ongelijkheid in de wereld is hemeltergend. Het blijft een uitdaging om die ongelijkheid weg te werken. Al is het maar omdat dit met het menselijk bestaansrecht te maken heeft. Schoonheid is een luxe die velen zich helemaal niet kunnen veroorloven. Ook op dit punt is er veel ongelijkheid. Als schoonheid troost geeft, betekent dat ook dat troost ongelijk verdeeld is. Net zoals de ‘hoop op beter’ ook niet voor iedereen even groot is.

Allemaal weinig troostende en nog minder opbeurende gedachten. Ze kwamen deze nacht allemaal in het kielzog van die mooie muzikale ervaring. Schoonheid levert dus niet alleen troost op, maar ook een beetje wanhoop. Dat kan nooit de bedoeling geweest zijn van de artiest.

Ons Recht | 114de jaargang | JUNI 2010 |

17

inbOX mOniQUe bra am

belastingen online De LBC-NVK maakt elk jaar een belastinggids. De editie 2010 rolde onlangs van de persen. Een heel handig instrument voor wie zijn belastingaangifte wil invullen. De gids is opgebouwd uit een alfabetische lijst van (fiscale) trefwoorden, aangevuld met talrijke simulaties en de meest recente schalen van de bedrijfsvoorheffing.

De gids bestaat niet alleen op papier. Online vind je hem op www.lbc-nvk.be. Om toegang te krijgen tot de onlineversie moet je LBC-NVK-lid te zijn. Verder moet je je registreren op www.lbc-nvk.be. Met de verkregen logingegevens krijg je toegang tot de vergrendelde pagina’s van de website. Daar vind je dan, via de homepage, een ‘snellink’ naar de gids. Die Gids kan je downloaden en desgewenst op je computer installeren.

Naast de Belastinggids 2010 kan je via dezelfde site ook online je belastingen laten berekenen. Daarvoor ging het ACV in zee met DVV (TaxWeb, een online berekeningsprogramma). Om deze toepassing te gebruiken heb je minstens Internet Explorer 5 (of

Netscape .7 of Firefox 1.5) en de Flashplayer 7 en hoger nodig.

LbC-nvK-nieuwsbrief

de voorraad strekt. Visie en Vakbeweging (voor vakbondsafgevaardigden) kan je ook online raadplegen en/of downloaden (rubriek publicaties en documentatie).

Surf naar www.lbc-nvk.be om je in te berekeningsmodules schrijven voor de digitale Nieuwsbrief. Zo blijf je op de hoogte van het actuele vak- Naast de belastingberekening die je met bondsnieuws en belangrijke aanpassingen behulp van DVV TaxWeb kunt uitvoeren, biedt de LBC-NVK een flink aantal andere aan de website. berekeningsmodules aan. Wat is het verschil tussen je bruto- en nettoloon? Op hoeveel Ons recht digitaal vakantiedagen heb ik recht? Hoe zit het met mijn ontslagvergoeding of klein verlet? En Als lid van de LBC-NVK kan je het ledenblad wat is de hoogte van je vergoeding bij tijdOns Recht ook via de website consulteren. krediet? Voor zulke vragen kan je terecht op Je kunt een digitale versie raadplegen en/ www.lbc-nvk.be. Daar vind je de nodige of downloaden. Een aantal artikelen kan je berekeningsmodules. Klik op het snelmenu afzonderlijk openen. Naast de eenvoudige ‘berekeningsmodules’. Vermits een flink download (als pdf-bestand) kan je ook vir- aantal modules is voorbehouden aan vaktueel door Ons Recht bladeren. Er is een bondsleden, zorg je best dat je geregistreerd digitaal archief dat teruggaat tot 2003. En en/of ingelogd bent. Zo krijg je toegang tot als je het meest recente nummer onver- al deze handige en betrouwbare modules. hoopt bent kwijtgeraakt, kan je dat via www.lbc-nvk.be opnieuw bestellen. Zolang

non-profit betoogt in brussel De politieke crisis is voor de nonprofit geen reden om achterover te leunen. Op dinsdag 8 juni voert de sector een nationale actie in brussel. “De solidariteit van alle non-profitsectoren samen is een niet mis te verstaan signaal”, zegt mark selleslach, nationaal secretaris voor de non-profit bij de Lbc-nVk. “wij kiezen voor zorg en welzijn. De politici moeten beseffen dat het ons menens is.”

Op 2 februari 2010 betoogden 3.200 mensen uit de non-profit al in Brussel. De actievoerders bezorgden toen hun eisenbundel aan de Vlaamse minister-president Kris Peeters.

“Maanden gingen voorbij maar wij hoorden niets meer van de minister-president”, constateert Selleslach. “Peeters is blijkbaar vergeten dat hij ons in februari beloofde om binnen de paar weken een onderhandelingskalender voor te stellen.”

De bonden uit de non-profit stuurden een herinneringsbrief naar de minister-president en zijn vicepremiers. Ook daarop kwam geen antwoord. “De waarheid is dat de Vlaamse regering helemaal niet bezig is met ons dossier. Die lakse houding pikken we niet. Het is hoog tijd om de dames en heren politici duidelijk te maken dat het menens

18 | JUNI 2010 | 114de jaargang | Ons Recht

is.” Door het gekibbel over Brussel-HalleVilvoorde viel de federale regering. Nieuwe verkiezingen voor het federale parlement bleken onvermijdelijk. “Alle belangrijke sociale dossiers, waaronder zorg en welzijn, kwamen zo in de wachtkamer terecht. Maar de huidige impasse is voor ons geen reden om een dutje te doen. Meer dan ooit willen we zware inspanningen doen om de noden van de non-profit op de politieke agenda te

krijgen.” De werknemers uit de non-profit willen via onderhandelingen een nieuw non-profitakkoord afdwingen. Ze eisen meer jobs, minder werkdruk en fatsoenlijke lonen. Zonder degelijke arbeidsvoorwaarden te vergeten.

De betoging op  juni start om .u aan het Noordstation in Brussel. Meer info lees je op www.lbc-nvk.be en www.wittewoede.be.

CheMie

Opleiding leidt naar job in scheikundige sector Vakbonden werken mee binnen sira Jan DeceUnynck

De scheikundige bedrijven in de haven van antwerpen vinden maar moeizaam degelijk opgeleid personeel. Daarom organiseert sira opleidingen tot procesoperator. wie zo’n opleiding afrondt, kan gegarandeerd aan de slag in één van de deelnemende scheikundebedrijven in de haven.

Werkgevers en werknemers maakten hierover afspraken in een sectorale cao. Ze investeren samen in opleidingen, maar die moeten dan wel tot effectieve aanwervingen leiden.

“Wij startten 23 jaar geleden met de opleidingen omdat de scheikundige bedrijven moeite hadden om aan getraind personeel te geraken”, legt projectcoördinator Margo Carvers uit. “Een opleiding tot procesoperator bestond niet in het klassieke onderwijs.

De bedrijven trainden dus allemaal zelf hun

personeel. Maar ze besloten om de krachten te bundelen.”

Uitstroom

Werkgevers en vakbonden creëerden samen het opleidingscentrum Sira. Via het centrum vinden elk jaar 30 laaggeschoolde jongeren tussen 18 en 25 jaar een baan. Inmiddels bieden ook vijf Vlaamse technische scholen een gelijkaardige opleiding aan, maar dan in de vorm van een zevende specialisatiejaar. In Antwerpen zitten er dit jaar 12 leerlingen in die richting. Lang niet genoeg om de natuurlijke uitstroom in de scheikundige sector op te vangen.”

De inspanningen van Sira zijn meer dan ooit nodig om de bedrijven aan genoeg personeel te helpen. Ook in crisistijden. “Je kan niet zeggen dat de scheikundige sector aan het groeien is”, erkent Carvers. “Meestal praten we niet over extra jobs. Maar nogal wat werknemers in de sector lopen nu tegen hun pensioen aan. Eind jaren zestig, begin jaren zeventig kwam de sector tot ontwikkeling.

De starters van toen gingen al met pensioen of staan op het punt dat te doen. Dus zijn er nieuwe mensen nodig om de volcontinuploegen op te vullen. De voorbije jaren bleek dat niet eenvoudig. De bedrijven kregen hun vacatures niet ingevuld.”

Geen goedkoop personeel

De vakbonden, die mee Sira sturen, zorgen ervoor dat de cursisten ‘leerlingen’ blijven en geen goedkope arbeidskrachten worden.

“Het is voor ons heel belangrijk dat ze ‘in opleiding’ zijn. Twee dagen per week volgen ze les op de schoolbanken, de andere drie dagen kunnen ze de theoretische kennis toetsen aan de realiteit in het bedrijf. Maar we willen vermijden dat ze daar gewoon in het team worden ingeschakeld. Daarom is er een duidelijke afspraak dat ze nooit deel kunnen uitmaken van de minimumbezetting. Ze moeten altijd ‘extra’ zijn.”

De leerlingen krijgen vanuit de school nog opdrachten mee die ze op hun stageplaats moeten uitvoeren. “Ze hebben dus geen tijd om gewoon mee te draaien in de dagelijkse werking.”

Geert Adriaensen volgt een opleiding bij Sira: “In de scheikunde word je na een aantal jaar verplicht om te roteren en iets anders in het bedrijf te doen.»

Geert Adriaensen is één van de Sira-cursisten.

Op school had hij zijn middelbare opleiding technieken-wetenschappen niet afgemaakt.

“Niet door mijn eindwerk geraakt. En ik had geen zin om daarom mijn jaar over te doen. Dus ging ik maar werken. In de tuinaanleg, maar daar raakte ik na een paar jaar op uitgekeken.”

Adriaensen kon zich niet voorstellen om tot aan zijn pensioen in de tuinaanleg te blijven. “Als je drie keer een oprit hebt aangelegd, weet je ook wel hoe het de vijfde keer zal zijn.”

De jonge kerel snakte naar een job die meer afwisseling kon bieden. “In de scheikunde word je na een aantal jaar verplicht om te roteren en iets anders in het bedrijf te doen. Precies om niet in te dommelen en routine te vermijden”, legt hij uit.

Nog toen hij in de tuinaanleg zat, volgde Geert Adriaensen avondschool. In de hoop zo makkelijker ander werk te kunnen vinden. Maar avondlessen combineren met een voltijdse job viel hem zwaar. “Er bleef helemaal geen vrije tijd meer over. Toen hoorde ik van de opleiding bij Sira. Dat paste veel beter bij wat ik zocht. Een dagopleiding voor een boeiende job en de drie dagen op het bedrijf worden bovendien betaald, dus ik verdien ook geld. Zelfs niet veel minder dan wat ik vroeger verdiende, want het werk in ploegen levert toffe extra’s op.”

© foto: DaNIËl RYS

nieuwe kans zonder diploma

Ons Recht | 114de jaargang | JUNI 2010 |

19

film k arin seberechts

Iep!

Life during wartime

Disfunctionele gezinnen en genante tête-à-têtes (Dylan Riley Snyder en Allison Janney)

Als je filmer Todd Solondz opsnort in de Internet Movie Database kom je te weten dat Michel Houellebecq één van zijn favoriete schrijvers is. Daar valt bijzonder goed in te komen. Uit Solondz’ vroegere werk onthouden we bijvoorbeeld een pedofiele psychiater die aan zijn eigen therapeut vertelt geeft hoe sneu hij het wel vindt om te ontwaken uit dromen waarin hij een bloedbad aanricht. In zwartgallig uitbeenwerk komen de twee elkaar ongetwijfeld tegen.

Dan maak je al eens een Nederlandse kinderfilm zonder veel klereherrie en dan is het weer hommeles buiten beeld. Nadat de producenten haar filmversie van ‘Iep!’ ‘in de vernieling knipten’, liet regisseur Rita Horst gebelgd haar naam van de generiek halen. Bij de wereldpremière op het festival van Berlijn was het dan ook niet meteen dringen op de rode loper: behalve Horst stuurde zowat de hele volwassen cast en crew zijn kat.

aandoenlijk als bijzonder samengesteld gezin dat zoals elk gezin worstelt met vasthouden en loslaten.

Wie er ook precies wat heeft verknipt: er is weinig mis met de enscenering van ‘Iep!’. De door de Nederlands-Belgische filmploeg met minzaamheid omgeven trek van idyllisch platteland naar stad en kust levert ontwapenende momenten op. Het kurkdroge absurdisme dat de auteur in haar bedrieglijk ongecompliceerde proza steekt, laat zich zoals verwacht moeilijker in beelden vatten. Al was het geen slecht idee van de makers om Van Leeuwens nuchtere dialogen letterlijk over te nemen. Al bij al blijft het soms meer meewarig dan meegesleept kijken naar deze lieflijke lieden die hun adoptiekind bekommerd achterna hobbelen.

Laten we maar van afgetreden regisseur Horst aannemen dat dààr het schoentje knelde. Er schort wel degelijk wat aan het ritme van de achter haar rug herwerkte film. Een ongeduriger mens zou de overgebleven ‘Iep!’ niet helemaal onterecht een trap onder de kont verkopen. Maar wat deze film mist aan animo, compenseert hij ruimschoots met kindvriendelijke charme. Al die open bekkies van de jeugdige proefkijkers tijdens de persvoorstelling lijken alvast één ding aan te tonen: dit is een aardige film voor kinderen.

Een begrijpelijke maar jammerlijke reactie, die de film overigens niet al te veel deerde. De Hollandse kids schijnen hem hoe dan ook te dood gewaande vader niet alleen lusten. nog leeft, maar dat hij bovendien Nu moet je al een kluns zijn om een veroordeelde kinderverkrach- het op kindermaat én grotementer is. Dat je afgewezen verloofde sengemonkel gesneden geestesook na zijn zelfmoord constant kind van jeugdauteur Joke van door je leven blijft dolen. Of dat de Leeuwen om zeep te helpen. Zoals alomtegenwoordige terreur zomaar de meeste van haar eigenhandig en elk moment op je lijf kan vallen. briljant geïllustreerde avonturen Solondz’ stokkende tafel-, bed- en spat ook dit verhaal bijna vanzelf toogtaferelen haken in elkaar tot van de pagina’s. Een verhaal over een moedwillig sputterende stu- een kinderloos stel dat een vogeltje die in genante interacties. Geen met mensentrekken (of een meisje taboe zo groot, of het wordt door met vleugels) in huis neemt. Huub de excentriekeling uit New Jersey Stapel, Joke Tjalsma en de wonderin geuren, kleuren en ongerijmde lijk petieterige Kenadie Jourdin dialogen over het scherm uitge- zijn, met dank aan Van Leeuwen, smeerd. Solondz houdt de disfunc‘Iep!’ komt op 23 juni uit in de tionele familie en bij uitbreiding de Belgische zalen. potsierlijke westerling tegen een Kindvriendelijk avontuur met een minuscuul vogelmeisje (Kenadie tl-buis. Het resultaat is een inkt- Jourdin en Joke Tjalsma) zwart blijspel dat flirt met hilariteit en je smalend stevige levensvragen voorzet. Is vergeten beter dan vergeven? Kan je vergeving vragen voor gesol met kinderen?

En vooral: kan je er vergeving voor geven? Grijnslachen geblazen kortom.

Wie wat heeft met joodse humor, de technoversie van ‘hava nagila’ weet te waarderen en ook nog eens lekker wil meedeinen op Hebreeuwse toppers en bar mitzvah-meezingers weet waar naartoe.

Mensen met een aanleg voor somberheid: zich onthouden.

Solondz schuift in zijn recente filmuitstap ‘Life during wartime’ opnieuw aan tafel met de menselijke treurwilgen uit zijn vorige opus. Hij laat dezelfde personages door andere acteurs vertolken – een cineast mag zich al eens wat vrijheid permitteren – maar hun neurosen en perfide onhebbelijkheden zijn nog altijd in optima forma.

Tien jaar na ‘Happiness’ en bijna even lang na 9/11 geloven de gezusters Jordan en hun respectievelijke aanhang nog altijd in de maakbaarheid van het bestaan. En worden ze nog even heftig overmand door vlagen van neerslachtigheid. Je ‘Life during wartime’ is vanaf 9 zal het ook maar meemaken dat je juni te zien in de Belgische zalen.

20 | JUNI 2010 | 114de jaargang | Ons Recht

bOeK

rubrieKsnAAM

GUtenberG

vijfhonderd tips om slim te reizen sophie matthys Journaliste sophie matthys, werkzaam bij het maandblad ‘Genieten’ en bekend van ‘De slimste mens’, verzamelde in een handige pocket honderden interessante tips om goedkoper, veiliger en comfortabeler de hele wereld te bereizen. een nuttig boekje dat, in navolging van de ‘1000 places to see before you die’-reeks van workman Publishing, new york, om een hele serie opvolgers smeekt: 500 tips voor een klein budget, 500 tips om gezond te blijven, 500 tips om je relatie te doen slagen, 500 tips om gelukkig te zijn.

Sophie Matthys beweert dat elke Belg gemiddeld een dikke duizend euro per jaar aan reizen besteedt. Maar dat is lang niet genoeg, suggereert ze. De reisjournaliste ligt niet wakker van onze ecologische voetafdruk (hoewel ze wel een hoofdstukje ‘Groene reistips’ heeft) maar port ons integendeel aan om te profiteren van de crisis om zoveel mogelijk van de wereld te zien.

Het is een geweldige tijd om te reizen, zegt Sophie, en dat zal nog een tijdje zo blijven omdat vliegtuigmaatschappijen en hoteliers hun vliegtuigstoelen en kamers niet gevuld krijgen en dus hun prijzen moeten verlagen.

Met taksen inbegrepen kan je bijvoorbeeld al voor 279 euro naar Cairo vliegen, voor 39 euro naar New York, voor 399 euro naar Hongkong. Of je met zo’n vlucht ooit nog thuis geraakt, laat Sophie wijselijk in het midden. Haar boekje werd duidelijk geschreven voor de aswolk van de Eyjafjallajökull.

Spanje en Latijns-Amerika kan je beter mijden tijdens de week voor Pasen, Venetië tijdens het carnaval, Rome in augustus, New York in de kerstperiode en Scandinavië in de winter, tenzij je graag om twee uur ‘s middags al in het donker zit. De nieuwste budgetbestemmingen zijn Mexico (dankzij de griep), Zweden en IJsland. De vriendelijkste landen zijn de Fiji-eilanden, Ierland en Aruba. Op de Ramblas in Barcelona, bij de Trevifontein in Rome en op de Karelsbrug in Praag worden dan weer de meeste handtasjes gestolen.

Goedkope vluchten

Als ervaren reisjournaliste speurt Sophie voortdurend naar goedkope tickets. Zo geeft ze bijvoorbeeld een lijst van tien zoeksites die prijzen van goedkope vluchten met elkaar vergelijken. Volgens haar zijn www.kayak.com, www.skyscanner.net en www.ebookers.be websites waar je je voordeel mee kan doen; www.dohop.com vergelijkt zelfs de tarieven van 660 (!) vliegtuigmaatschappijen van over de hele wereld.

De auteur is wel zo eerlijk om een gespecialiseerd reisbureau aan te raden voor gecompliceerde reizen, waarbij je bijvoorbeeld van een andere plaats vertrekt dan die waar je bent aangekomen. Vermits de boekingsmodules op internet niet op dit soort speciale tickets zijn ingesteld.

Zodra je een geschikte vlucht hebt geregeld, kan je op zoek naar een hotel. En niet omgekeerd. Ook hier geeft Sophie kwistig gouden raad. Als je in een stad aankomt zon-

De ervaring en het enthousiasme van de auteur maken van elke aarzelende gelegenheidstoerist gegarandeerd een bereisde Roel. der hotelreservatie, ga je het best naar een groot reisbureau en vraag je of ze daar een kamer voor je kunnen vinden. Grote hotels zijn duurder dan kleine. Een viersterrenhotel in Uganda zal er anders uitzien dan één in Amerika, want er bestaat geen internationale norm en Amerikanen stellen krankzinnige eisen op het vlak van veiligheid en hygiëne. Heel nuttig zijn de opiniewebsites, met Tripadvisor en Virtual Tourist op kop.

Als toeristen uit de hele wereld een hotel van harte aanbevelen, kan je er zeker van zijn dat het bonafide is. Maar, zegt Sophie, hou er wel rekening mee dat een gepensioneerd koppel andere prioriteiten heeft dan een backpacker van achttien. Handig is ook de site TipsForTravellers, die duizenden filmpjes van hotelkamers bevat.

Duurste kamers

Tussendoor geeft Sophie nog even de duurste kamers ter wereld mee. Het Four Seasons Hotel in New York is de winnaar. Een nacht in hun Ti Warner Penthouse kost al gauw 22.569 dollar per nacht...

De auteur heeft aandacht voor de beste reisverzekeringen, autoverhuur (“Reserveer altijd een goedkope auto en vraag een upgrade als je hem gaat halen”), geld (“Haal geld uit de muur met een bankkaart, betaal je rekeningen met een creditcard”), gastronomie (“Wilt u goedkoop eten in een sterrenrestaurant? Kijk dan ook eens naar de prijzen van hun lunch”), transport, shoppen (“Een halfuur onder Firenze ligt The Mall, met tientallen outlet stores”), cultuur (“U kunt een houten bootje huren voor de vijver van de Tuillerieën”) en voor alles wat luchthavens betreft. Wist u bijvoorbeeld dat Changi Airport in Singapore de comfortabelste luchthaven van de wereld is? En dat u via www.airportviplounge.com voor 25 euro toegang krijgt tot de lounge van gelijk welke luchthaven, met drankjes en snacks, gratis kranten, een douche en onbeperkt internet?

U kunt proberen te bezuinigen op uw volgende reis door ‘500 tips om slim te reizen’ niét te kopen, maar dat zou een misplaatste besparing zijn. De ervaring en het enthousiasme van Sophie Matthys maken van elke aarzelende gelegenheidstoerist gegarandeerd een bereisde Roel.

500 TIPS OM SLIM TE REIZEN Sophie Matthys Borgerhoff & Lamberigts 205 bladzijden.

Ons Recht | 114de jaargang | JUNI 2010 |

21

de Lezer sChriJFt Lezersbrieven dienen te worden gestuurd aan: Redactie Ons Recht · Sudermanstraat 5 • 2000 Antwerpen · lbc-nvk.persdienst@acv-csc.be Anonieme brieven worden niet gepubliceerd. Naam en adres van de steller moeten ons bekend zijn. De brieven worden in de regel gepubliceerd met vermelding van de initialen en de woonplaats van de schrijver, hoewel die op uitdrukkelijk verzoek kunnen worden weggelaten. De redactie behoudt zich het recht voor te lange lezersbrieven eventueel in te korten zonder aan de essentie ervan te raken. De publicatie van lezersbrieven betekent niet dat de redactie in alle opzichten akkoord gaat met de inhoud ervan.

ZORGVERZEKERING J.B. - PUTTE

In zijn Standpunt ‘De essentie van politiek’ (Ons Recht van mei) verwijst Ferre Wyckmans naar de Vlaamse zorgverzekering en de brugpensioenen. Twee punten waar ik toch wel kanttekeningen bij wil maken.

De zorgverzekering is een verzekering, daar speelt normaal geen solidariteit. Maar de overheid bracht een correctie aan door ze voor iedereen verplicht te maken. Ook rijke mensen moeten ervoor betalen. Wie arm is, betaalt maar tien euro.

Brugpensioen is er alleen voor werknemers van grote bedrijven in herstructurering en voor werknemers die lang voor dezelfde grote baas werken. Anderen moeten het gewoon stellen met het simpele werkloosheidsgeld.

Wie als oudere zijn werk verliest en noodgedwongen net voor zijn vijftigste een onderbetaalde job aanvaardt, ziet zijn pensioenrechten naar beneden duikelen. Je merkt dat pas wanneer je met pensioen gaat. Ouderen met interimjobs of tijdelijke contracten worden bij herstructureringen vaak als eersten voor hun diensten bedankt. Zij kunnen alleen maar ‘doppen’ tot ze met vervroegd pensioen kunnen. Ook wie al meer dan  jaar werkte, wordt bestraft met een lager pensioen. De vakbond staat erbij en kijkt ernaar.

Volgens de LBC-NVK moeten de belangen van werknemers en sociaal verzekerden centraal

22 | JUNI 2010 | 114de jaargang | Ons Recht

staan. Hopelijk zal de vakbond hier werk van maken en ophouden met het pietluttige anti-Vlaamse gedoe. Jullie hebben kritiek op de Vlaamse zorgverzekering maar prijzen het federaal geregelde brugpensioen. Door constant jacht te maken op alles wat ruikt naar Vlaamsgezindheid, vergeten jullie de essentie, de mens die werkt voor zijn dagelijks brood.

N.v.d.r.

In het Standpunt van mei wilden we duidelijk maken dat de sociale zekerheid nét iets meer moet zijn dan alleen maar een verzekering. Bij het huidige systeem zijn de bijdragen voor de sociale zekerheid, ook voor werkloosheid, gebaseerd op een percentage van het loon.

Het bedrag stijgt dus naarmate de werknemer een hoger inkomen heeft. Dit voegt aan het verzekeringsprincipe een solidariteitselement toe. Bij de zorgverzekering is dat niet het geval. Daar is de ‘verzekeringspremie’ bijna voor iedereen gelijk. Zoiets werkt altijd in het nadeel van de lagere inkomens.

Deze vaststelling heeft niets te maken met Vlaamsgezinde of anti-Vlaamse reflexen. Het gaat om een beoordeling door de bril van de vakbond. Los van het feit dat we wél erg nadrukkelijk kiezen voor een federaal systeem van sociale zekerheid.

uitbetALing vAKbOndsPreMie distributie De vakbondspremie in de distributie komt eraan. Je hebt recht op een premie als je aangesloten was bij een vakbond vóór 1 januari 2010 en als je op 15 juni 2010 in dienst bent bij een werkgever van de paritaire comités 202, 311 of 312 (of met brugpensioen bent en de wettelijke pensioenleeftijd nog niet bereikte).

Voldoe je aan deze voorwaarden, dan heb je recht op een vakbondspremie van 135 euro. De

premie bedraagt 67,5 euro voor wie een beperkte vakbondsbijdrage betaalt. Wie op 15 juni 2010 met volledige loopbaanonderbreking is, krijgt de premie niet. Bezorg het premieattest zo vlug mogelijk aan je vakbondsafgevaardigde of aan het plaatselijke LBC-NVK-secretariaat.

De premie wordt tussen 15 juni en 30 september overgeschreven naar je rekeningnummer.

Hoe sneller je je attest doorspeelt, des te vlugger wordt de premie uitgekeerd.

Petroleum

zijn van de LBC-NVK en op het ogenblik van de uitbetaling in In de periode van 20 mei tot 20 orde zijn met de betaling van juni wordt in de petroleumsector de ledenbijdrage. aan de gesyndiceerde bedienden De premie wordt overgeschrede vakbondspremie uitbetaald. ven naar de bankrekening van Die bedraagt 117 euro. Om recht het lid. Alle begunstigden krete hebben op de premie moet je gen een attest dat recht geeft op in 2009 ten minste één maand de premie. Dit attest moet ingelang in dienst geweest zijn van vuld en ondertekend worden een bedrijf uit de sector van de terugbezorgd aan de LBC-NVKpetroleumnijverheid en –han- afgevaardigden in de ondernedel ((PC 211). Ook moet je op ming of aan het plaatselijke LBCzijn minst sinds 1 april 2010 lid NVK-secretariaat.

Meer KOOPKrACht in PAritAir COMitÉ 218 In het Aanvullend Nationaal recht op 200 euro. Halftijdse Paritair Comité voor Bedienden werknemers hebben recht op (paritair comité 218) stijgt de 150 euro. Wie minder dan halfkoopkracht van de werknemers tijds aan de slag is, ontvangt 100 in juni met 250 euro. Die verho- euro. Voor collega’s met een uitging blijft behouden na 2010. zendbaan of tijdelijk contract Wie volledige prestaties leverde gelden dezelfde afspraken. in de periode van juni 2009 tot Onder bepaalde voorwaarmei 2010, heeft recht op de volle den kunnen ecocheques in het pot. Deeltijdse werknemers krij- bedrijf worden omgezet in iets gen in verhouding iets meer. anders, bijvoorbeeld maaltijdWie viervijfde werkt, moet 250 cheques. euro krijgen, net zoals de vol- Meer info hierover lees je op tijdsen. Een drievijfdejob geeft www.lbc-nvk.be.

indeXAAnPAssingen Mei 2010 201.00 202.01 207.00 216.00 224.00 308.00

zelfstandige kleinhandel middelgrote levensmiddelenbedrijven scheikundige nijverheid notarisbedienden non-ferrometalen maatschappijen voor hypothecaire leningen, sparen en kapitalisatie 309.00 beursvennootschappen 310.00 banken 312.00 warenhuizen

vorige lonen x 1,02 vorige lonen x 1,02 vorige lonen x 1,02 vorige lonen x 1,0074 vorige lonen x 1,0051 vorige lonen x 1,0062 vorige lonen x 1,006203 vorige lonen x 1,0062 vorige lonen x 1,02

AChterKLAP waLter

Ons reCht VERANTWOORDELIJKE UITGEVER:

Mei 2010 - En u beweert dus dat u een buitenaards ruimtetuig heeft gezien?

- Ja, echt waar. Het kan niets anders zijn geweest. Het was... het was een verbijsterende ervaring. Ik zat aan mijn bureau…

- Wacht, wacht, wacht. Waar liggen die formulieren... Oké. (Zucht) Ik noteer.

Wannéér heeft u dat zogenaamde tuig gezien?

- Gisteren. Om een uur of vier. Ik zat te werken...

- Dinsdag  mei , om  uur. Oké. Plaats van het object.

- Boven de parochiekerk van Sint-Jozef. In M. - In de lucht dus. In het luchtruim, zal ik zetten. Hoe ver zat u van het waargenomen voorwerp?

- Tweehonderd meter? Ik kon het heel duidelijk tussen de bomen zien hangen.

Volledig stil. Tien, twintig seconden. En daarna was het ineens weer weg.

- Niet zo rap, niet zo rap. In-eens-weer-weg.

En nu: beschrijving van het object. Hoe zag het ruimtetuig eruit?

- Dat is simpel. Het had de vorm van een bol.

Een volmaakte ronde, oranje bol. Ongeveer de grootte van een dessertbord. Vanuit het huis gezien natuurlijk.

- Mmm.... Juist. Gaf het voorwerp toevallig licht?

- Ja, er ging een zekere straling van uit. Een gloed. Het leek wel of het warm was van binnen... Het was een soort van... lamp, zal ik maar zeggen. Zoals een rood licht. Maar dan oranje.

- Oké, meneer. Dankuwel. Als u dan hier eens wilt tekenen...

- Hoe...? Hoe bedoelt u? Is dat alles?

- Dat is alles, meneer. U mag beschikken.

- Maar dat kàn toch niet! De aarde wordt bedreigd door een buitenaards dinges en u doet alsof er niets aan de hand is! Wie weet zat het wel vol met aliens, zoals in die film over Zuid-Afrika. Ben ik echt de enige die het heeft gezien? Er moeten nog mensen zijn die...

- Er waren nog mensen, meneer, inderdaad.

U bent echt niet de enige, gelooft u mij. We waarderen het ook dat u zo plichtsgetrouw melding bent komen maken. Maar ik kan u geruststellen: er is geen enkele reden tot paniek.

- Ha? En wat heb ik dan gezien? Is er een verklaring voor het fenomeen?

- (Leunt achterover in zijn stoel) Het is een merkwaardig verhaal, meneer. U bent nog jong, u zult uw oren misschien niet geloven. Lang geleden, ik spreek nu over de tijd van mijn grootvader, laten we zeggen: in de eerste helft van de 20ste eeuw, waren er periodes dat uw ‘ruimtetuig’ weken, sommigen spreken zelfs van maanden, door iedereen te zien was, hoog boven hun hoofden.

- Mijn god... Ook hier bij ons?

- Ook bij ons. In de hele wereld. In het begin vonden de mensen het raar, zo’n grote, oranje bol in plaats van de donkere lucht, maar ze geraakten er aan gewend. De meesten vonden het zelfs aangenaam. De bol gaf licht, hij gaf warmte... Het had iets vrolijks allemaal. De mensen werden er – hoe noemden ze dat toen? – goed gezind door.

- Goed gezind?

- Ja, zo zei mijn grootvader dat: ik ben goed gezind. En dan lachte hij.

- En daarna?

- Daarna is de bol stilletjesaan verdwenen.

Sommige jaren zagen de mensen hem maar een week, daarna nog amper een paar dagen. En ineens was hij weg. Finito.

Zoals hij gekomen was. Gedaan met de warmte, gedaan met het licht. Iedereen dacht: dat is voorgoed voorbij. Tot nu in mei.

- Is hij terug?

- Hoho, kalm. Hij is gesignaleerd, laten we het zo zeggen. Hij is gespot. Er zijn getuigen. Ook in de Verenigde Staten hebben mensen hem gezien. In Afrika, in de woestijn. In het zuiden van Frankrijk. In Blankenberge. Dus we kunnen van één ding zeker zijn: hij bestààt nog, uw oranje bol. Verder willen de geleerden voorlopig niet gaan.

- En... heeft het ding ook een naam? Wat zal ik thuis zeggen dat ik heb gezien?

- Zom. Dat is een afkorting. Zeer Ongeloofwaardige Mythe. Ons woord ‘zomer’ zou er zijn van afgeleid. Wilt u de deur dichttrekken als u buitengaat, alstublieft?

Marc Weyns Sudermanstraat 5 • 2000 Antwerpen HOOFDREDACTEUR: Denis Bouwen REDACTIESECRETARIS: Jan Deceunynck VORMGEVING: Peer De Maeyer & Gramma DRUKKERIJ: Corelio Printing REDACTIE EN ADMINISTRATIE: Sudermanstraat 5- 2000 Antwerpen Tel. 03/220.87.11 • Fax 03/220.89.83 lbc-nvk.persdienst@acv-csc.be www.lbc-nvk.be

LbC-nvK-seCretAriAten • 9300 AALST, Hopmarkt 45 Tel. 053/73.45.20, Fax 03/220.88.01 lbc-nvk.aalst@acv-csc.be • 2000 ANTWERPEN, Nationalestraat 111-113, Tel. 03/222.70.00, Fax 03/220.88.02 lbc-nvk.antwerpen@acv-csc.be • 8000 BRUGGE, Oude Burg 17 Tel. 050/44.41.66, Fax 03/220.88.04 lbc-nvk.brugge@acv-csc.be • 1000 BRUSSEL, Pletinckxstraat 19 Tel. 02/557.86.40, Fax 03/220.88.05 lbc-nvk.brussel@acv-csc.be • 9200 DENDERMONDE, Oude Vest 146 Tel. 052/25.95.60, Fax 03/220.88.19 lbc-nvk.dendermonde@acv-csc.be • 9000 GENT-EEKLO-ZELZATE, Poel 7 Tel. 09/265.43.00, Fax 03/220.88.08 lbc-nvk.gent@acv-csc.be • 1500 HALLE, Vanden Eeckhoudtstraat 11 Tel. 02/557.86.70, Fax 03/220.88.06 lbc-nvk.halle@acv-csc.be • 3500 HASSELT, Mgr. Broekxplein 6 Tel. 011/29.09.61, Fax 03/220.88.09 lbc-nvk.hasselt@acv-csc.be • 8900 IEPER, St. Jacobsstraat 34 Tel. 059/34.26.40, Fax 03/220.88.10 lbc-nvk.ieper@acv-csc.be • 8500 KORTRIJK, President Kennedypark 16D Tel. 056/23.55.61, Fax 03/220.88.12 lbc-nvk.kortrijk@acv-csc.be • 3000 LEUVEN, L. Vanderkelenstraat 32 Tel. 016/21.94.30, Fax 03/220.88.13 lbc-nvk.leuven@acv-csc.be • 2800 MECHELEN-RUPEL, Onder den Toren 5 Tel. 015/28.85.65, Fax 03/220.88.14 lbc-nvk.mechelen@acv-csc.be • 8400 OOSTENDE, Kan. dr. L. Colensstraat 7 Tel. 059/55.25.54, Fax 03/220.88.15 lbc-nvk.oostende@acv-csc.be • 9700 OUDENAARDE, Koningsstraat 5 Tel. 053/73.45.25, Fax 03/220.88.03 lbc-nvk.oudenaarde@acv-csc.be • 8800 ROESELARE, H. Horriestraat 31 Tel. 051/26.55.44, Fax 03/220.88.17 lbc-nvk.roeselare@acv-csc.be • 9100 SINT-NIKLAAS, H. Heymanplein 7 Tel. 03/760.13.40, Fax 03/220.88.18 lbc-nvk.sint-niklaas@acv-csc.be • 2300 TURNHOUT, Korte Begijnenstraat 20 Tel. 014/44.61.55, Fax 03/220.88.20 lbc-nvk.turnhout@acv-csc.be • 1800 VILVOORDE, Toekomststraat 17 Tel: 02/557.86.80, Fax: 03/220.88.07 lbc-nvk.vilvoorde@acv-csc.be

ALgeMeen seCretAriAAt 2000 ANTWERPEN, Sudermanstraat 5 Tel. 03/220.87.11, Fax 03/220.89.83 e-mail: lbc-nvk@acv-csc.be www.lbc-nvk.be

Ons Recht | 114de jaargang | JUNI 2010 |

23