08 maart 2014, pag. 22
Via Leeuwarden, op geleende spikes, ldtop wereldtop naar dee werel Dit is het verhaal van Sifan Hassan, Ethiopische van geboorte en getalenteerd hardloopster. Ze kan morgen wereldkampioene worden. De basis voor dat succes werd - op geleende schoenen - gelegd in Leeuwarden. ,,Daar heb ik geleerd dat er ook mensen bestaan die je kunt vertrouwen.’’
PETER VAN DER MEEREN
san kwijnde weg in Zuidlaren. Het door haar geliefde hardlopen gaf ifan Hassan (21) kreeg eind geen troost. ,,Ik heb er elke dag genovember een Nederlands huild. Het was een gevangenis, ik paspoort. Drie dagen later wilde dood.’’ vierde ze dat met winst op Acht maanden later mocht ze naar het NK cross. Nog geen maand later een opvanghuis in Leeuwarden, veroverde Hassan in het shirt van waar ze met hulp van de stichting JaOranje de Europese crosstitel voor de tot rust kwam en kon gaan weratletes onder 23 jaar. ken aan een leven met perspectief. Op 15 februari liep Hassan het uit Het hardlopen, dat ze in Ethiopië 1988 stammende nationale indoor- niet in wedstrijdverband beoefende, record op de 1500 meter van Elly van fungeerde als houvast. ,,Ik had voorHulst uit de boeken. beelden uit mijn geboorteland; ik Bestaat toeval? wist dat ik via hardlopen een beOok Van Hulst kwam als tiener staan kon opbouwen.’’ naar Leeuwarden en startte haar imIn het voorjaar van 2009 meldde posante atletiekcarrière (68 keer Ne- Sifan Hassan zich bij AV Lionitas. derlands kampioen, twee wereldti- Daar kwam Yke Schouwstra in haar tels, een wereldrecord, twee keer leven. De trainster uit Oosterzee zag Olympische Spelen) bij AV Lionitas. het meteen. ,,Een ongekend talent.’’ Nog altijd heeft de nu 54-jarige Van Schouwstra (48) had al eerder Hulst clubrecords in bezit. minderjarige vluchtelingen uit Het wereldrecord liep ze in 1989 - Ethiopië begeleid. ,,Maar Sifan was deze week exact 25 jaar geleden - op anders. Ze was enorm doelbewust. de 3000 meter indoor. De 8.33,82 Sifan wilde hardlopen, hardlopen en was goed voor de wereldtitel. Sifan nog eens hardlopen. Het is haar Hassan hoopt morgen op dezelfde overlevingsdrang. Ze wilde zó goed afstand in haar voetsporen te tre- worden dat ze er een Nederlands den. paspoort mee kon verdienen.’’ Van Hulst werd geboren in Cuke Schouwstra wil het niet per lemborg en verhuisde van Maasse zo gezegd hebben, maar ze tricht naar Leeuwarden. Sifan Hasontfermde zich als een moesan zag het levenslicht in het Ethiopische Nazreth en kwam via het op- der over Sifan Hassan. ,,We commuvangcentrum in Zuidlaren in de niceerden met handen en voeten, maar haar lach maakte me altijd enFriese hoofdstad terecht. Over haar leven vóór Nederland thousiast.’’ ,,Aan de andere kant maakte haar wil ze niet veel kwijt. De officiële versie luidt dat Sifan Hassan door haar sterke wil het me als trainster niet almoeder in de Ethiopische hoofdstad tijd makkelijk. Ze was zó gericht op Addis Abbeba op het vliegtuig rich- het lopen van de 1500 meter, dat ik haar moeilijk kon overtuigen van ting Amsterdam is gezet. Er is ook de versie dat ze bij een het feit dat daarvoor andere dingen oom en tante werd ondergebracht, nodig waren. Ook eens een 800 mewaarna haar moeder, om geld te ver- ter en een cross, maar ook krachtdienen, naar Turkije verhuisde. Sifan trainingen en oefeningen voor de Hassan had er op haar twaalfde een rompstabiliteit. Ze was een puber en gevaarlijke reis door onder meer die luisteren overal op de wereld niet Egypte en Syrië voor over om weer altijd even goed.’’ Geen moeite was Schouwstra te bij haar moeder te zijn. Via Istanboel ondernam ze in 2008 de reis naar veel, maar veel meer leden van AV Lionitas droegen Sifan Hassan een Nederland. Alleen. De toen vijftienjarige Sifan Has- warm hart toe. ,,Iedereen kwam met
S
Y
In Ethiopië geboren Sifan Hassan treedt in voetsporen van Elly van Hulst
Sifan Hassan trekt op de baan van Lionitas haar gekregen spikes aan.
Sifan Hassan deze week op Papendal tijdens de laatste training voor het WK indoor.
loopkleding aan, ze kreeg van alle kanten wat toegestopt.’’ Sifan Hassan (houdster van het Lionitas-clubrecord meisjes A-B op de 5000 meter in 18.59,86) vergeet Leeuwarden nooit meer. ,,Daar heb ik geleerd dat er ook mensen bestaan die je kunt vertrouwen. Sinds Leeuwarden weet ik dat niet ieder mens slecht is. Ik heb er heel veel liefde ontvangen en er geleerd met mensen om te gaan. Iedereen was heel zorgzaam.’’ Yke Schouwstra begeleidde Hassan tijdens haar eerste wedstrijden. De jonge atlete zette letterlijk haar eerste stappen op schoenen van haar trainster. ,,Ze paste mijn spikes. Later heb ik voor haar een nieuw paar gekocht.’’ Dit uit liefde voor haar pupil, maar ook voor de sport. Schouwstra: ,,Ik besefte dat Sifan een meerwaarde voor de Nederlandse atletiek kon worden. ‘Jij kunt de absolute top bereiken’, heb ik haar gezegd. Ze bewoog zó makkelijk.’’ Hassan: ,,Mevrouw Yke was super. Als je niet kunt terugvallen op je moeder is het belangrijk dat iemand tegen je zegt dat je iets moois kunt bereiken. Vertrouwen geeft kracht.’’ Onderweg naar de wedstrijden voerden Schouwstra en Hassan, zo goed en kwaad als het ging, vele gesprekken. ,,Bij de club verklaarden ze me wel voor gek als ik met haar voor
‘In Leeuwarden heb ik veel liefde ontvangen. Iedereen was heel zorgzaam’
een wedstrijd naar Utrecht reed. Maar ik heb het graag gedaan.’’ ,,Over haar verleden liet ze nooit veel los. Ze was best vaak verdrietig en miste haar moeder. Dan had ze even een knuffel nodig. Ik had een speciale band met haar, maar aan de andere kant besefte ik voortdurend dat ik er niet te dicht op moest kruipen. Haar verblijf in Leeuwarden zou geen jaren duren; op het moment dat ze achttien zou worden, moest ze het opvanghuis verlaten. Dat vond ik niet erg. Voor haar loopbaan was het goed dat ze verder ging.’’ Hassan imponeerde al snel. Schouwstra: ,,Dat leidde tot een telefoontje van een makelaar die haar zaken wilde gaan behartigen. Ik had
FOTO APA/SJEF PRINS
daar een slecht gevoel bij. Ik was bang dat ze in verkeerde handen zou vallen. Sifan was een sterke meid, maar tegelijk kwetsbaar. Ik wist niet hoe ze zou reageren als haar gouden bergen werden beloofd.’’ ,,Ik heb de club ingelicht. We moesten waakzaam zijn. Ik heb er met Sifan over gesproken en haar gewaarschuwd dat zo’n man haar zou kunnen uitbuiten. Daar werd ze angstig van. Ik weet nog dat we een keer in het park trainden en dat ze aan me vroeg: is die man hier?’’
L
ionitas beschermde Sifan Hassan. ,,Het is ons gelukt om haar plezier in de sport te bezorgen én een veilige plek voor haar te creeren’’, zegt Yke Schouwstra. ,,Natuurlijk hoop je dat ze in Leeuwarden wil blijven, maar ze heeft een goede keus gemaakt. In Eindhoven kwam ze in een kleine Ethiopische gemeenschap terecht en vond ze in Aiduna Aitnafa een prima trainer.’’ ,,Het afscheid? Ach, een extra knuffel. ‘Het ga je goed’, heb ik gezegd. Het is natuurlijk hartstikke fijn dat het haar nu ook goed gaat. Ze heeft het Nederlandse paspoort, loopt prachtige tijden, doet mee aan het WK en praat al aardig Nederlands. Dat maakt trots. Toch mooi dat we daar een steentje aan hebben kunnen bijdragen.’’ Yke Schouwstra en Sifan Hassan
hebben de laatste drie jaar summier contact. ,,Soms belt ze. ‘Mevrouw, mevrouw, ik ben blij, zó blij!’, zegt ze dan. Je kunt ook zien dat het goed gaat; ze is sterker geworden.’’ Sifan Hassan (ze woont nu in een appartement bij sportcentrum Papendal), voelt zich inmiddels Nederlandse. Ze lacht. ,,Ik vind kaas en stamppot heerlijk. Ik heb geen last meer van heimwee. Ik ben Nederland ongelooflijk dankbaar.’’ De dank gaat ook naar de Atletiekunie en voormalig technisch directeur Joop Alberda. De in Oosterwol-
de geboren Alberda heeft zich zeer ingespannen om Hassan te naturaliseren. Ze zag op tegen haar WK-debuut, maar voor de rest is Sifan Hassan ontspannen. ,,Het paspoort heeft me veel rust gegeven. Zonder zorgen loop je beter en kun je jezelf een doel stellen. Trainen met een doel is beter dan doelloos trainen.’’ Het grote doel? ,,Een olympische medaille.’’ Die zal ze dan tonen in het clubhuis van AV Lionitas. ,,Zeker weten! Wil je alle lieve mensen de groeten doen?’’
Overtuigend naar WK-finale Op overtuigende wijze heeft Sifan Hassan gisteren tijdens het WK indoor in het Poolse Sopot de finale bereikt van de strijd op de 3000 meter. Ze eindigde in haar serie comfortabel op de tweede plaats in 8.58,50. Genzebe Dibaba uit Ethiopië won in 8.57,86. De eerste vier van de twee series op kwalificeerden zich direct voor de eindstrijd. Hassan liep net als Dibaba het grootste deel van de wedstrijd achterin. Ze had voldoende zelfvertrouwen om op haar eindsprint te vertrouwen. „Ik heb eens naar de tegenstandsters gekeken.
Twee rondjes moest ik echt hardlopen. Dat kostte niet veel energie”, zei Hassan. Aan de krappe bochten van de indoorbaan is ze inmiddels gewend. „Al blijft het een beetje gek.” Het droge klimaat in de hal bevalt haar minder. Toch zal Hassan de nodige uren in de Ergo Arena doorbrengen. Ze wil de Nederlanders zien en „uiteraard de 1500 meter van de vrouwen.” Voor de finale van morgen heeft Hassan hetzelfde strijdplan als in de serie. „Halverwege kijk ik hoe het gaat. Maar het gaat vooral om de ervaring, niet om de medailles. Ik ben hier om te leren.”