‘Ik, een huis? Een grap zeker’

René (54) woonde ruim twintig jaar op straat, waarvan zes jaar in een tent op Zestienhoven, Rotterdam. Geen illusies dat hij ooit nog een dak boven zijn hoofd zou krijgen. ‘Maar het wonder geschiedde, het Leger regelde een huis voor me.’

‘Ik woonde zes jaar in een tent. Alleen, meestal. In de blubber van Zestienhoven. Af en toe kwam er iemand langs. Een goeie jongen, Rick van het Leger des Heils. Eerst dacht ik, godsdienst, oh jee. Maar het Leger is anders. Rick is, zoals ze dat noemen, een veldwerker. Hij gaat letterlijk het veld in op zoek naar daklozen die misschien helemaal niemand willen zien, maar wel hulp kunnen gebruiken. Hij bracht eten, vroeg of ik me wel redde zo buiten in de kou.

Na een tijdje leerden we elkaar steeds beter kennen, ik zag hem soms drie keer in de week. Op een goed moment zei hij: “Ben je klaar voor een dak boven je hoofd? Dan ga ik dat regelen, binnen zes maanden heb je een eigen woning.”

Ik een huis? Een grap zeker. Ik geloofde er niets van. Na dertig jaar slapen in kraakpanden, winkelcentra, op straat en in m’n tent dacht ik niet dat ik ooit nog een huis zou krijgen. Nooit heb ik hulp gevraagd, dat past niet bij me. Het was m’n eigen schuld dat ik in de shit was geraakt, dus moest ik het maar zelf oplossen. Vond ik.

Maar ja Rick hè, hij liet niet los. Zes maanden later kwam de straatkapper, dat hadden ze geregeld. Daar zat ik, middenin het weiland in de kappersstoel, de schaar al in m’n haar. “Alsjeblieft, je sleutels”, zeiden Rick en Remco, een andere begeleider van het Leger des Heils. Ik begreep het eerst niet. Had ik een fiets ergens laten staan? Nee joh, ik kreeg een

‘Het was mijn eigen schuld dat ik in de shit was geraakt, dus moest ik het maar zelf oplossen, vond ik’ schitterend huis! Rick had zijn woord gehouden. Voor het eerst in mijn leven kon ik iemand vertrouwen, kreeg ik liefde van een mens.

Een huis. Het is mooi, kijk wat een ruimte. Van een tent naar een huis met een wc en slaapkamer, een keuken. De televisie naast m’n bed. Niks te klagen, zou je zeggen. En dat doe ik ook niet, goh wat denk je. Ik ben mannen als Rick hartstikke dankbaar. En nu mijn begeleider Remco – Rutte twee noem ik hem, hij kan zo lekker meekletsen. We knuffelen zelfs, wie had dat gedacht?

Geen gekheid, ik vertrouw die gasten en ook Jente wil ik daarbij noemen, de opvolger van Rick. Zij zijn meer dan begeleiders. Ik merk het aan Bronco, mijn hond, hij is ook goed met ze. Voor hem doe ik dit ook, ik heb hem beloofd dat ik voor hem zorg tot zijn dood. Hij is 16 inmiddels, dus hoe lang zal het nog duren?

Niks te klagen dus, nogmaals. Maar heel soms beklemt het me.

Met een eigen woning komt verantwoordelijkheid, belofte. Dat ik volgende stappen zet, straks weer klaar ben voor werk, stop met gebruiken. De vrijheid van mijn dakloze leven kan ik heel soms missen. Niemand moest iets van me. Sterker nog, niemand moest me. Ik dacht alleen aan mijn dope. Die zogenaamde vrijheid heb ik graag ingeruild voor alles wat ik nu krijg: mensen om me heen. Ze mogen me, brengen me van alles. Ik krijg eten van de buren, hulp van het Leger. En rust. Sinds ik hier woon, ben ik rustiger. Zegt Remco.

Zie je dit schilderij boven mijn hoofd? Dat kreeg ik van Remco - onze handen in elkaar. We helpen elkaar. Tussen onze wedstrijdjes door, haha, hij is heel competitief, nog erger dan ik. Darten wil hij nu, met schaken kan ie niet van me winnen.

Dit huis is echt een nieuw begin, en inmiddels ben ik bezig met de volgende stappen. Ik ga vrijwilligerswerk doen op een manege, gehandicapten begeleiden die gaan paardrijden. Straks wil ik mensen helpen zoals ik geholpen ben. Met empathie. Ik heb veel goed te maken.’

Housing First

Voor dak- en thuislozen zoals René gaat het Leger des Heils aan de slag met Housing First - eerst een huis! Mensen krijgen eerst een huis, van daaruit werken zij aan hun herstel. Ze kunnen bijvoorbeeld hulp krijgen bij hun financiën. Om hun woning te kunnen behouden, moeten ze ervoor zorgen dat ze altijd de huur betalen, geen overlast veroorzaken en actief samenwerken met hun begeleiders. Inmiddels kregen ruim 500 mensen een huis via Housing First van het Leger des Heils. Het gaat om dakloze mensen met meerdere problemen die jarenlang in de opvang en op straat leefden, zoals René in dit verhaal. Het krijgen van een woning biedt mensen eigenwaarde, rust, en overzicht. Om vervolgens met intensieve begeleiding hun problemen te gaan aanpakken.