Geef uw muziekinstrument een tweede leven

Muziek hoort bij het Leger des Heils. Samen muziek maken brengt mensen bij elkaar. Maar door bezuinigingen hebben veel muziekscholen in Nederland het moeilijk of zijn zelfs opgeheven. Tegelijkertijd zijn muziekonderwijs en het bespelen van een instrument voor veel mensen een luxe geworden die niet meer past in het budget. Het Leger des Heils wil daar wat aan doen. En start daarom op een aantal plaatsen met muziekscholen in de buurt. Voor dat muziekonderwijs hebben we veel muziekinstrumenten nodig. Heeft u nog een piano, gitaar, trompet, saxofoon of ander instrument in de schuur of op zolder staan waar u toch niks meer mee doet? Laat het ons weten! Zolang het instrument nog functioneert, kunnen wij er mensen blij mee maken. Want iedereen verdient een kans om muziek te kunnen maken!

Een menuutje in Delfzijl voor alleenstaanden met een smalle beurs: dankzij de collecte

Eenzaamheid is een serieus probleem in ons land. Het Leger des Heils probeert die eenzame mensen op verschillende manieren te helpen. Zoals in Delfzijl, waar alleenstaanden met een smalle beurs voor drie euro aan kunnen schuiven voor een driegangendiner. Korpsofficier Peter Berkenbosch en zijn vrouw Bineke konden dankzij collectegeld een nieuwe keuken aanschaffen voor het maaltijdproject. Kans schuift aan.

Collecteer mee en steun het sociaalmaatschappelijk werk van het Leger des Heils. Meld u aan met de antwoordkaart of geef aan een collectant.

In de keuken

erwijl kok Qmars vijf schnitzels in een grote koekenpan legt, vraagt Bineke hem om een keer wat authentieke Iraanse gerechten te bereiden voor de gasten. Onder de indrukwekkende borstelsnor van Qmars verschijnt een brede glimlach. ‘Liever Nederlands eten, hoor. Als het eten in Iran zo goed was geweest, was ik niet gevlucht.’ Vrijwilligster Nell: ‘Ik dacht dat je om ons hier naartoe was gekomen.’ Nu schiet ook Bineke in de lach. Het is een uitje voor de vrijwilligers, dit maaltijdproject. Sinds vorig jaar september duikt het drietal, aangevuld met voorganger Peter (die in vaste dienst van het Leger des Heils is), om de week een zaterdagochtend de keuken in om een driegangenmaaltijd te bereiden voor ongeveer vijftien alleenstaanden in Delfzijl.

Bineke: ‘Mensen met een kleine portemonnee, die er alleen voor staan. Weduwen, mensen in het begeleid wonen­project hier om de hoek; ze komen bij ons via onze kerkdiensten of de Voedselbank. Wij bieden ze een moment onder de mensen; een maaltijd voor drie euro, die ze nu eens niet in hun eentje hoeven te nuttigen. Uitgebreid en voedzaam ook, dankzij de nieuwe keuken. Niet langer eenpansgerechten, nu kunnen we onze gasten een echte maaltijd voorzetten.’ Tijdens de maaltijden schuiven Peter en Bineke aan om het gesprek aan te gaan en mensen waar nodig met elkaar in contact te brengen. De maaltijd als sociaal bindmiddel, dat is het idee. Zoals Jezus ook deed met de broden en de vissen, merkt Qmars op. ‘Ik zorg voor de maag, zij voor de boodschap.’

Gang 1: Verse lenteuiensoep met kaasstengels Haricots verts in spek

Peter heeft net de glazen op tafel volgeschonken met Dubbelfris als Bineke en Nell de soep uitserveren. Het ruikt heerlijk, moet Christa (67) concluderen. De weduwe woont twee straten verderop in een rijtjeshuis. ‘Veel te groot eigenlijk, met de kinderen uitgevlogen.’ In de flat tegenover haar woont Marietje (71) en de twee komen bijna dagelijks bij het Leger des Heils. Samen op de scootmobiel, voor koffie of een kopje thee. Bij de maaltijden zijn ze altijd aanwezig, vertelt Marietje. ‘Gezellig. En thuis maak je toch niet zo snel in je eentje zo’n maaltijd klaar.’

Gang 2:

Varkensschnitzels in slagroomsaus met ananas

Röstirondjes en aardappelpuree Warme groenten Komkommersalade

‘Alleen is ook maar alleen.’ Petra (54) kijkt de tafel rond. De vier dames, allen alleenstaand, knikken instemmend. Petra vertelt verder, over de spierreuma die haar aan huis kluistert. ‘Ik moet naar mijn lichaam luisteren. Mijn schouders en nek doen zo’n pijn soms. Dan is bonen punten al te zwaar.’ Werken doet ze niet meer, door de reuma is ze volledig afgekeurd. Geld voor een restaurant heeft ze niet. Hetzelfde geldt voor Anneke (53) en Maria (57). De buurvrouwen kennen elkaar van de Voedselbank, waar ze regelmatig hun boodschappen halen. Daar hoorden ze van het maaltijdproject, waar ze niet meer weg te denken zijn. Anneke (53), zo glimlacht Boukje (76), is het feestnummer van de groep. ‘Dit is uitgaan voor ons. Lekker eten, veel variatie; dat sla je niet over. En wat overblijft gaat mee in de buutse.’ De jongste aan tafel is Marinde (38). Ze knikt, af en toe haakt ze aan bij het gesprek. Een enorme vooruitgang, vertelt ze. ‘Ik was erg verlegen, maar nu durf ik eindelijk alleen te komen. Het is gezellig, ik maak vrienden. Vanmiddag komen de dames bij mij thuis nog een kop koffie drinken.’

Na conflicten met zijn ouders woont Patrick (24) nu begeleid. Via zijn kameraad Johan (67) kwam hij in aanraking met het maaltijdproject. ‘Lekkerder dan een vijfsterren restaurant.’ Johan zit tegenover hem. Patrick: ‘Hij is veertig jaar ouder ja, maar dat maakt mij niet uit. We helpen elkaar als dat nodig is, ook financieel. Daar draait vriendschap toch om?’ Hendrik (50) beaamt dat. Hij haalde als administratief medewerker diverse diploma’s, maar komt nergens aan de bak. Hendrik begon acht jaar geleden met het onderhouden van websites voor christelijke singles. Communities van gelijkgestemden, waarvoor hij ook uitjes organiseert. Hij vertelt over zijn plannen om zulke sites ook in Duitsland op te zetten.

‘Misschien word je wel miljonair’, grapt Patrick. Hendrik fronst lachend zijn wenkbrauwen. ‘Ha. Dat zou mooi zijn! Maar dan zou ik nog elke keer hierheen gaan. Deze mensen, deze gezelligheid, ik zou het niet willen missen.’