folder Sjoerd Kuyper

Sjoerd Kuyper

Schrijver voor altijd WINNAAR THEO THIJSSEN-PRIJS 2012

© Marije Tolman

Š Ton koene

VOO R W O OR D

De oude schrijver had de Theo Thijssenprijs gewonnen voor zijn gehele oeuvre, al zijn boeken bij elkaar, en al zijn films en liedjes en theaterspul erbij. Omdat hij ‘moeilijke dingen, grootse dingen zelfs, kon vertellen in een eenvoudige taal, die zich nestelt in je hoofd en blijft rondzingen als een liedje. Een erg mooi liedje.’

Dat stond in het juryrapport. En er stond ook: ‘In zijn boeken verzoent de oude schrijver leesbaarheid met diepgang. Belangrijke levensvragen worden direct en met grote openheid behandeld.’ Hij kreeg een beeldje en ook geld. Het kwam in de krant en toen wist iedereen het.

‘Wat ga je doen met het geld?’ vroegen de mensen in het dorp.

‘Op de bank zetten,’ zei de schrijver.

Maar dat was een grapje. Hij stak het geld in zijn zak en de volgende dag al slenterde hij met zijn vrouw door een Spaans dorpje aan zee waar ze het jaar daarvoor een jurk hadden gekocht op een markt in de schaduw van de kerk.

Ze keken hun ogen uit.

In Spanje weten ze van feesten als je de Theo Thijssen-prijs hebt gewonnen, dat weten ze daar op waarde te schatten. De hele bevolking was uitgelopen en dansende reuzen en reuzinnen van vijf meter hoog gingen door de steegjes, voortbe-

wogen en rondgedraaid door sterke Catalanen, begeleid door schelle blaasinstrumenten, en op alle straten was een tapijt van bloemen in de kunstigste patronen neergevleid en op dat alles scheen de zon. Het carillon van de kerk ging tekeer alsof Chuck Berry de beiaardier van zijn krukje had geduwd en met zijn vuisten de fijnste rifjes op de toetsen beukte.

Alleen de grote klok zond eeuwenoude zware klanken naar de heuvels en de zee.

Meisjes in witte jurkjes beklommen de stenen trappen naar de kerk met rode rozen in hun handen. De schrijver knikte dankbaar naar de mensen en de mensen glimlachten naar hem.

De volgende dag gingen ze kijken naar de zee. De oude schrijver liet zijn drie brillen achter op het nachtkastje in zijn hotelkamer. Wie naar de zee kijkt heeft geen bril nodig. De zee zie je ook met je oren en je neus, met je tong en je huid.

Daarom kon de blinde dichter Homerus zo mooi over de zee schrijven.

Naast de drie brillen lag een klein boekje dat de schrijver op zijn tiende verjaardag had gekregen van zijn tante Neeltje, die een goede ziel had.

‘Hier kun je alle mensen uit voorlezen,’ zei ze toen ze het gaf.

Het boekje was klein, niet groter dan

twee postzegels naast elkaar, en het was leeg. Er stond niets op de bladzijden en niets op de kaft. Het was een boekje zonder woorden en daarom keurden de brillen het geen blik waardig.

‘Dat onze schrijver de prijs gewonnen heeft, komt door mij,’ zei de oudste bril.

‘Ik weet nog goed dat hij mij kocht. Zijn kinderen huilden toen ze mij op zijn neus zagen, ze dachten dat iemand met een bril snel dood zou gaan. Maar het huilen verging ze al spoedig. Door mij kon de schrijver kinderen zo goed bekijken dat hij wist wat ze dachten, waar ze bang voor waren en waar ze vrolijk van werden. Door mij zag hij zelfs het verdriet dat ze verbeten en de glimlachjes aan de binnenkant van hun lippen. Zo wist hij wat Mees dacht toen hij het zakmes van zijn vriendje Tim in zijn broekzak vond en begreep hij waarom Robin in God wilde geloven. Dat heeft hij opgeschreven en daarom is hij zo beroemd geworden.’

‘Flauwekul,’ zei de tweede bril, ‘het komt allemaal door mij. Door mij kan hij dingen zien die niet bestaan. Door mij zag hij de witte pluizenbollen van het Houtvolk door de bossen achter zijn huis in Bakkum gaan, door mij zag hij vanuit zijn ark in de Wijde Wormer een zwaan langs zwemmen. Op haar rug zat een baby. Het was een lief gezicht, dat blote kindje op dat schip van witte veren. Dat zag hij en dat heeft hij opgeschreven in De rode zwaan en in Josje. Door mij is onze schrijver zo beroemd geworden.’

‘Hoe kom je daar nu toch bij?’ vroeg de derde, die een zonnebril was. ‘Mijn glazen spiegelen. Niet aan de buitenkant maar aan de binnenkant, door mij kijkt de schrijver door zijn eigen ogen naar binnen, naar zijn ziel.’

‘Die ouwe kop in?’ vroeg de eerste bril.

‘Door die ouwe ogen van hem?’ vroeg de tweede.

‘Ogen worden nooit oud,’ zei de zonnebril. ‘Ja, als je oud bent en je hebt je bril op als je in de spiegel kijkt, zo’n bril als jullie, dan denk je: wat een ouwe ogen. Maar als je je bril afzet, zie je de ogen van het kind dat je was.’

‘Dat denk je maar,’ zei de eerste bril, ‘omdat je dan niet goed kunt zien.’

‘Omdat je geen bril op hebt,’ zei de tweede.

Ze gaven elkaar een high five en vielen van het kastje.

‘Door mij,’ riep de zonnebril ze na, ‘weet hij wat liefde is! Daarover schrijft hij in Het heelal van jouw hart en daarom is hij zo beroemd geworden.’

Het boekje van tante Neel glimlachte – als een regenwolkje dat uit de nacht komt en oplost in het blauw van de ochtend.

De oude schrijver en zijn vrouw keken niet meer uit over zee. Ze zaten op een terras en dronken koffie en toen ze iets wilden eten moest de schrijver de bril van zijn vrouw lenen om te kunnen zien wat er op de kaart stond. Ze aten vissoep en paella. Je kunt niet een prijs winnen en dun blijven.

‘Vertel eens een verhaal,’ zei zijn vrouw.

De schrijver haalde een boekje zonder woorden uit zijn binnenzak, sloeg het open en vertelde het verhaal van de drie brillen en het boekje van tante Neeltje die een goede ziel had.

Zijn vrouw luisterde en toen het uit was vroeg ze: ‘Hoe kom je aan dat boekje?’

‘Ik vond het toen ik voor het eerst mijn tweede bril op had,’ zei de schrijver.

‘We zijn nu al tweeënveertig jaar samen,’ zei zijn vrouw, ‘maar ik wist niet dat je beroemd was.’

‘Weten die brillen veel,’ zei de schrijver.

Ze giechelden en de baas van het restaurant kwam bij hun tafel staan en bood ze een glas wijn aan. Omdat hij er trots op was de winnaar van de Griffelo Argento di Olanda in de zaak te hebben.

‘Het gaat om de Theo Thijssen-prijs,’ zei de oude schrijver. ‘Het is lang geleden dat ik een Griffel won.’

‘No no no!’ zei de baas.

Hij had het die ochtend op de site van de CPNB gelezen, de Griffel was toegekend aan het boek, hij sprak de titel plechtig uit in het Nederlands, O rode papaver, boem pats knal! Vooral in dat ‘knal!’ had hij aardigheid.

Het zou toch niet waar wezen? Maar jawel hoor. In de flits internet die hen dagelijks gegund was, lazen ze het: nog een Zilveren Griffel ook! De rest van de dag tuimelden er glimlachjes van de lippen

van de schrijver, het was een wonder dat hij er niet voortdurend over struikelde.

Het fijnste is, dacht hij, dat je blijkbaar niet meteen bent uitgeschreven als je een oeuvreprijs wint, of zelfs afgeschreven, dat je nog volop meedoet en midden in het leven staat. Wat zeg ik?

Midden in mijn oeuvre! Je kunt het begin al bijna niet meer zien maar het einde is ook nog lang niet in zicht.

De oude schrijver had zich in jaren niet zo jong gevoeld. Smeerolie droop zijn heupen in en zeewind vulde zijn longen. Hij zag weer alles zonder bril. Zijn haar werd zwart als ebbenhout. Hij nam zijn vrouw bij de hand en ze dansten langs de stenen trap omhoog. Op een markt in de schaduw van de kerk hadden ze vorig jaar een jurk gekocht. Weet je nog? Dat gingen ze weer doen. En een zwaan gingen ze ook kopen, om op haar rug de zeeën te bevaren. En een tante Neeltje. En een vader, want die hadden ze niet meer, die waren ze kwijtgeraakt in de tijd.

Dat deed de oude schrijver met zijn geld.

Sjoerd Kuyper Augustus 2012

D E G R O TE R OB I N Geïllustreerd door Marije Tolman Alle bekroonde Robinverhalen in een schitterende voorleesbundel

Wie kent hem niet? Robin, de dromerige kleuter over wie Sjoerd Kuyper zoveel mooie verhalen schreef. Samen met zijn knuffelvarken Knor beleeft hij elke dag de allergrootste avonturen. Op school, in de sneeuw, aan het strand, thuis op de bank met zijn babyzusje Suze en als de stoere ridder Validon.

In deze voorleesbundel zijn drie bekroonde Robinboeken opgenomen: Robin en Suze, Robin en God en Robin is verliefd, goed voor respectievelijk een Zilveren, Gouden en Zilveren Griffel. Ze werden opnieuw geïllustreerd door Gouden Penseel-winnares Marije Tolman.

‘Kuyper schrijft (…) alsof hij schildert. Je moet lezen met je ogen half dicht, want een verblindend gouden licht van hooi en zomerzon straalt je van tussen de regels tegemoet. Dát is waar hij zo goed in is. Wat Kuyper schrijft komt, net als de illustraties van Marije Tolman, voor de volle honderd procent neer op sfeer.’

– de Volkskrant

P R I J S : € 1 9 , 9 5 | I S B N : 9 7 8 9 0 4 7 7 0 4 3 7 9 | U I T G E V E R I J L E M N I S C A AT

O R O D E PAPA VE R , B O EM PA TS K NA L! Geïllustreerd door Marije Tolman

Als je op de zon woont, heb je altijd warme voeten. En je woont mooi hoog, dus je kunt alles goed zien. Als je naar beneden kijkt zie je de wereld en wat daar is: de hoge bergen, de diepe zeeën, de landen, de bossen en het strand, de steden en de dorpen met hun kerken en hun kermis, de haantjes op de torens en de slootjes die glinsterend door de weilanden gaan. Dat zie je allemaal.

En het dorp waar Robin woont.

Dat zie je ook.

Midden in het dorp staat het nieuwe huis van Robin.

In O rode papaver, boem pats knal!, het negende en laatste boek over Robin, is Robin verhuisd naar het nieuwe huis bij de school. Hij moet nog erg wennen en is bang dat er een wolf boven aan de trap zit. Maar in het nieuwe huis zijn ook fijne dingen. Je kunt er ’s nachts op het

stoepje zitten en naar de sterren kijken.

En als je geluk hebt… valt er een ster. Een flits, een streep, een gloeiende punt die door de hemel suist. Wie een ster ziet vallen, mag een wens doen.

Bekroond met een Zilveren Griffel.

‘Fantasie is Robins grote kracht en dat levert vertederende observaties op.’ – Trouw ‘Kuyper heeft weer mooi beschreven hoe de gedachten van een jong kind soms kunnen kronkelen.’ – nrc Handelsblad

P R I J S : € 1 4 , 9 5 | I S B N : 9 7 8 9 0 4 7 7 0 3 1 8 1 | U I T G E V E R I J L E M N I S C A AT

S J IM E N S JO N E TEN GEK Geschreven samen met Margje Kuyper De poezen Sjim en Sjon voelen zich eenzaam als hun baasje Roos op vakantie is. Als Roos een kaart stuurt waarin ze schrijft lekker te eten, besluiten de katten ook op vakantie te gaan en lekker eten op te zoeken.

Maar hoe doe je dat als kat? Eten zoeken valt niet mee en de buitenwereld is ook niet zonder gevaar.

Leuk verhaal voor kinderen die net leren lezen (AVI-E3): rustige bladspiegel, alle zinnen op een nieuwe regel, grote letter en veel dialoog. De speelse zwart-witillustraties boven aan de bladzijden beelden het verhaal uit.

Deze illustraties zijn ook als strip terug te vinden op de schutbladen.

Sjim en Sjon eten gek is een titel uit de Zwijsen-serie ‘Boekbende’, leesboeken met uitdagende verhalen voor kinderen vanaf 6 jaar (Avi-M3 t/m Plus).

PRIJS: € 10,25 | ISBN: 978 90 487 0310 4 | UITGEVERIJ ZWIJSEN

HE T ZA K M E S Boek met dvd Het zakmes is het ontroerende verhaal van Mees. Zijn vriend Tim verhuist en Mees vindt tot zijn schrik Tims zakmes in zijn broekzak. Dat moet hij teruggeven. Maar dat is moeilijk, hij weet niet waar Tim woont en hij durft niemand om hulp te vragen, want hij is bang dat ze denken dat hij het mes gepikt heeft.

Een dappere speurtocht volgt.

De film en de tv-serie wonnen tezamen veertien prijzen waaronder de International Emmy Award, de Cinekid Award en het Gouden Kalf.

PRIJS: â‚Ź 14,95 (BOEK + DVD) | ISBN: 978 90 258 5324 2 | UITGEVERIJ LEOPOLD

D E G R O TE A VO N TUR EN VAN KLE I N E M O L Geïllustreerd door Geert Gratama Kleine Mol leidt al vijf minuten een zorgeloos leventje, wanneer hij plotseling wordt opgepakt door een enorme adelaar. Die brengt hem naar zijn nest hoog op de berg, als hapje voor zijn pasgeboren zoon Arie. Maar Arie vindt het eigenlijk een beetje zielig en wil het molletje niet opeten.

Als Kleine Mol aan de nieuwsgierige Arie wil laten zien hoe goed hij kan graven, vallen ze door een gat in de bodem van het nest naar beneden. Samen gaan de twee nieuwe vriendjes op zoek naar het huis van Kleine Mol en ze beleven daarbij de dolste avonturen.

‘Hoera! Een jongen!’

Papa mol neemt zijn zoon in zijn armen en danst met hem door het hol.

‘Zoon,’ zegt hij, ‘stoere zoon van me, weet jij het verschil tussen een mol en een piano?

Het is een mop.’

Kleine Mol is nog maar pas geboren, zijn haartjes zijn nog nat en hij heeft nog maar drie keer ademgehaald, maar die mop kent hij.

‘Ja hoor,’ zegt hij, ‘die ken ik. Dan moet je de mol en de piano in een weiland zetten,

naast elkaar, en als de piano dan een tunnel begint te graven, is dat de mol.’

‘Heel goed,’ zegt papa mol. ‘Dat is nou een mop.’

‘Ik ken ook een mop,’ zegt Kleine Mol. ‘Vertel.’

‘Twee mollen in een envelop.’

Papa mol schatert het uit.

‘Goeie,’ zegt hij.

Hij is zo trots als een ouwe aap.

P R I J S : € 1 1 , 5 0 | I S B N : 9 7 8 9 0 8 9 6 7 0 4 0 3 | U I T G E V E R I J H O O G L A N D & VA N K L AV E R E N

DU U RZ AM E OM A

Het verhaal Duurzame oma is door Sjoerd Kuyper speciaal geschreven voor de Dag van de Duurzaamheid in 2009. Bedrijven, maatschappelijke organisaties, overheden, particulieren, onderwijsinstellingen en kunstenaars lieten zich op 9.9.9 van hun groenste en sociaalste kant zien.

Duurzame oma daagt kinderen op een speelse manier uit om na te denken over het begrip duurzaamheid.

‘Wat is duurzaam?’ vraagt Bennie. Louise gaat rechtop zitten. Dit is een lastige vraag en daar gaat ze een piekfijn antwoord op geven.

‘Als je wilt snappen wat duurzaam is,’ zegt ze, ‘moet je eerst bedenken dat je altijd zult leven. Dat je nooit dood zult gaan. Als je nooit doodgaat, ga je dingen anders doen.’

P R I J S : € 9 , 9 0 | I S B N : 9 7 8 9 0 8 9 6 7 0 4 2 7 | U I T G E V E R I J H O O G L A N D & VA N K L AV E R E N

E EN M U TS VO OR D E M AAN Geïllustreerd door Jan Jutte Aap en Krokodil en Kip zitten voor het raam.

Stil buiten, denkt Aap. Koud buiten, denkt Krokodil.

Donker buiten, denkt Kip. Poes slaapt op de piano.

‘Stille nacht,’ zegt Aap. ‘Koude nacht,’ zegt Krokodil.

Kip zegt ook iets.

Je kunt alleen niet horen wat.

Dat komt door haar muts.

Krokodil, Aap en Kip kijken naar buiten. Het is een koude winteravond. Aan de hemel staat een grote maan. Wat is hij bloot! Wat moet hij het koud hebben!

Die kan wel een opwarmertje gebruiken, denkt het drietal.

Met een muts, sjaal en wanten voor de maan gaan ze de deur uit, de sneeuw in. Maar die grote maan is helemaal niet zo dichtbij als hij lijkt.

Bekroond met het Gouden Penseel in 2004.

P R I J S : € 1 2 , 9 5 | I S B N : 9 7 8 9 0 4 7 7 0 4 2 9 4 | U I T G E V E R I J L E M N I S C A AT

HE T EI LAN D K LA ASJE Geïllustreerd door Jan Jutte Klaasje is zó sloom...

Hij woont al zeven jaar in de buik van zijn moeder.

Hij wil er niet uit!

Maar nu groeit er in die buik ook nog een zusje.

Zij wil wél naar buiten.

Maar ze kan er niet langs.

Ze duwt en ze duwt...

Zo wordt Klaasje geboren.

Zo begint het verhaal van de vreselijk slome Klaasje. Je zou denken dat iemand die zo ontzettend sloom is, later kapstok wordt. Of luchtbed, of vuurtoren of zoiets.

Maar nee hoor. Klaasje wordt uiteindelijk Held!

Het eiland Klaasje ontving in 1995 een Zilveren Griffel. voor de in het najaar te verschijnen prentenboekeditie maakt Jan Jutte volledig nieuwe tekeningen.

P R I J S : € 1 3 , 5 0 | I S B N : 9 7 8 9 0 8 9 6 7 1 2 5 7 | U I T G E V E R I J H O O G L A N D & VA N K L AV E R E N

G R O EN Geïllustreerd door Annemarie van Haeringen Waar gaan de gedichten van Sjoerd Kuyper over? Over van alles en nog wat. Draken, rivieren, tafelmanieren, de kleur groen, vijf mei, grutto’s, vluchtelingen, magie, bushaltes, boom roos vis, goudvissen, afscheid, vriendschap en liefde, vooral veel liefde. Zijn gedichten bieden schoonheid, troost en veel humor. Want struikelen als je net je eerste zoen wilt geven, kán ook grappig zijn.

Groen is de kleur die in het zonnespectrum tussen geel en blauw in ligt; groen is de kleur ter aanduiding van een veilige toestand; groen is nog niet rijp, nog niet ontbolsterd; de groene tijd is de tijd waarin men jong is, fris en levenslustig; groen is de kleur van de hoop.

De bundel Groen is een collector’s item! Het boek is niet in de gewone boekhandel verkrijgbaar, maar voor deze speciale gelegenheid door iedereen online te bestellen.

‘Wat een fijne verzameling gedichten van Sjoerd Kuyper. Toegankelijk, geestig, ontroerend en verrassend.’ – Meester Jaap (Jacques vriens)

B E S T E L V I A W W W. A F S C H E I D S B O E K . N L | P R I J S : € 5 , - ( E X C L U S I E F V E R Z E N D K O S T E N ) I S B N : 9 7 8 9 4 6 1 6 9 0 1 9 7 | O G C E D U C AT I E F

JOSJE Op een dag vaart Josje op de rug van een zwaan de haven van een stadje binnen en wordt ze verwelkomd door alle bewoners. Alleen zijn deze bewoners geen mensen, maar dieren. Zo begint het ontroerende sprookje van de hand van meester-verteller Sjoerd Kuyper.

Josje leert van de dieren wat leven, liefde en dood is. Zij probeert na de dood van het varken Sanders en van de soldaat met wie ze trouwt, haar verdriet te verstoppen in een kast. Maar Josje komt erachter dat verdriet zich niet laat verstoppen en er uiteindelijk uit moet. Door de steun van de dieren leert ze wat troost is en hoe je de dood kunt verwerken.

Josje blijkt in verwachting van de soldaat, ze wordt moeder en leeft nog lang en gelukkig. Als uiteindelijk haar tijd is gekomen om te sterven, verlaat ze op sprookjesachtige wijze de wereld. Na het vertrek van Josje komt er opnieuw een zwaan aanzwemmen met een kindje op haar rug.

‘Als je zo oud bent als ik,’ vertelde Sanders, ‘heb je aan één roos genoeg. Als je de geur van die roos opsnuift, ruik je alle rozen die je in je leven hebt geroken. In één dauwdruppel op een grashalm zie je alle rivieren en zeeën die je ooit hebt bevaren. In één tik van één klok hoor je alle tijd die je beleefde. Geef me eens een zoen... Eén is genoeg.’

Josje sprong op en kuste Sanders. De oude timmerman glimlachte.

‘En in één glimlach,’ zei hij, ‘proef je het plezier van de hele wereld. Ook al is het je eigen glimlach.’

P R I J S € 1 4 , 5 0 | I S B N : 9 7 8 9 0 8 9 6 7 0 1 8 2 | U I T G E V E R I J H O O G L A N D & VA N K L AV E R E N

D E R O D E Z W AA N Wanneer Jakobs opa, die jaren geleden naar Frankrijk is verhuisd, weer terug naar Nederland komt, helpt Jakob hem in de vakantie met het opknappen van zijn oude geboortehuis.

De opa van Jakob kan prachtige verhalen vertellen.

Op een dag valt opa tijdens het werk van het dak en wordt erg ziek. Jakob hoort van een oude vrouw dat hij hem kan helpen genezen. Daarvoor moet hij op zoek naar een voorwerp dat opa in een ver verleden is kwijtgeraakt. Het is het begin van een spannende en sprookjesachtige zoektocht naar de rode zwaan.

‘Op het kleine eiland in het duinmeer, hier vlak achter het huis in het bos, stond eens de boom waaraan de vruchten voor de Goden groeien. Aan die vruchten dankten de Goden hun eeuwige leven. Het eiland was verboden gebied voor de mensen die, zoals je weet, allen moeten sterven. Een monster bewaakte het eiland, de boom en de vruchten. Toch waren er in de eeuwen die aan dit verhaal voorafgingen velen die een poging waagden de dood te slim af te zijn en naar het eiland voeren. In plaats van het eeuwige leven vonden zij een voortijdige dood.

Maar de held van dit verhaal, een jongen van zestien,

liet zich niet afschrikken door de verhalen over het droeve lot van hen die de vruchten hadden begeerd. Hij was verliefd. Het meisje was nog geen vijftien jaren, maar ze vlijde zich graag naast hem in het gras en betoverde hem met haar ogen, die als groene sterren fonkelden onder haar nachtzwarte haar.

Hij fluisterde: “Zo zou het altijd moeten zijn, wij in elkanders armen, voor eeuwig samen.”’

P R I J S : € 1 6 , 5 0 | I S B N : 9 7 8 9 0 8 9 6 7 0 4 9 6 | U I T G E V E R I J H O O G L A N D & VA N K L AV E R E N

M I J N O PA D E B AN KRO VE R Met stills uit de gelijknamige verfilming Je had erbij moeten zijn toen de opa van Grace de bank overviel. Met zijn wijsvinger in zijn jaszak op het meisje achter de balie gericht, alsof-ie een pistool had. Met z’n lieve ouwe hoofd.

De opa van Grace is wel oud, maar niet gek. En hij is ook geen bangerik. Nu moet hij naar een verzorgingshuis, en daar heeft hij bepaald geen zin in. Hij gaat nog liever naar de gevangenis! Als zijn kinderen ook nog eens zijn bankrekening blokkeren, is de maat vol.

Samen met Grace smeedt opa een woest plan: hij gaat een bank overvallen.

En het lukt!

Slimme Grace en onverschrokken opa gaan ervandoor met maar liefst veertienduizendvijfhonderdzesenzeventig euro... het bedrag op opa’s rekening.

Laat dat nou precies genoeg zijn voor een reis naar Columbia, het land waar Grace vandaan komt!

P R I J S : € 1 1 , 9 5 | I S B N : 9 7 8 9 0 4 7 7 0 3 1 7 4 | U I T G E V E R I J L E M N I S C A AT

IK BLI JF A LTI J D BIJ JE Geïllustreerd door Marit Törnqvist Ik ben bij mijn oma geweest.

Gisteren.

Ze heeft van oorlog en liefde verteld.

Haar stem ritselde.

Als blaadjes in de wind.

Ik was gisteren bij haar op bezoek.

Iedereen is een mooi boek. (‘Gisteren’, uit Ik blijf altijd bij je)

Sjoerd Kuyper liet zich bij het schrijven van de gedichten in dit boek inspireren door de illustraties van Marit Törnqvist. Ik blijf altijd bij je is een prachtige poëziebundel waarin tekst en beeld perfect samenwerken. De mooie illustraties van Törnqvist en de simpele maar indrukwekkende gedichten van Kuyper betoveren zowel jong als oud.

Veel onderwerpen komen langs en worden op een poëtische, maar begrijpelijke wijze bij de kinderen geïntroduceerd.

‘De poëtische dromerigheid van zowel gedichten als illustraties maakt dit een ideaal boek om kinderen voor het slapen gaan tot rust te laten komen.’

– Boek

‘Deze muzikale kleuterverzen aan de hand van tekeningen van Marit Törnqvist roepen een mysterieuze, sprookjesachtige wereld op. De illustraties zijn beeldschoon.’

– Trouw

PRIJS: € 13,95 | ISBN: 978 90 451 0656 4 | UITGEVERIJ QUERIDO

‘De volle prenten van Marit Törnqvist zijn weer prachtig, afwisselend en technisch verbluffend.’

– nrc Handelsblad

H ET HE E LA L VA N JO U W HA R T Het beste uit 40 jaar dichterschap ‘Ik ken geen schrijver in Nederland die zo mooi over geluk kan schrijven als Sjoerd Kuyper. Over de eenvoud van geluk, over de dynamiek van geluk, en ook over het breekbare van geluk, want natuurlijk gaat het soms ook over verdriet, is zijn werk soms ook diep melancholiek.

Maar het geluk wint altijd. En het mooie is dat je tijdens het lezen van Sjoerds gedichten ook altijd gelukkig wórdt, ze veroorzaken opluchting en een ontzettend goed gevoel. Het is net alsof je op een stralende middag of avond bij hem aan tafel hebt gezeten, terwijl je het hebt gehad over alles wat er in het leven toe doet en we, zoals vaak, hebben gezongen en lekker gegeten en gedronken.’ – Thomas Verbogt in Het heelal van jouw hart staan de mooiste gedichten en liedteksten die Sjoerd Kuyper in veertig jaar schreef, gekozen door zijn vrouw Margje en zijn vriend Thomas verbogt, die tevens de inleiding schreef.

PRIJS: € 19,95 | ISBN: 978 90 4681 220 4 | UITGEVERIJ NIEUW AMSTERDAM

Robin woonde eerst, vroeger, lang geleden, in de grote stad.

Papa weet nog alles van vroeger en vertelt daar vaak over.

Robin is nu een boertje.

Robin kreeg hem potverdubbe nog aan de praat ook.

Opa heeft het appeltje gegooid.

Suze lijkt hier wel een beetje op een haantje.

Robin wil eerst even rollebollen in de sneeuw bij het hek.

Robin wordt gek van die leuke meisjes, tureluurs.