Nieuw Leven in… Haarlem-Noord

HAARLEM-

NOORD

Sinds de Paralympische Spelen van Tokyo heeft Haarlem er een goudenmedaillewinnaar bij. De 10e, om precies te zijn. Verspringer Fleur Jong (25) woont sinds haar terugkomst van de succesvolle Spelen in Haarlem-Noord. In haar heerlijke benedenwoning - een buitenkansje - komt ze bij van alles wat ze de afgelopen maanden meemaakte en vind ze de rust voor een nieuw begin.

‘Haarlem is geweldig, voor mijn gevoel bestaat de stad uit allemaal kleine dorpjes. Je wandelt zo van het ene dorpje in het andere, en elke plek heeft zijn eigen charme. Ik kende de stad al wel, mede doordat mijn trainer Guido Bonsen er woont, en kwam er regelmatig. Echt in Haarlem wónen heeft mijn verwachting overtroffen. Ik mocht de vorige editie van dit magazine lanceren bij Mooie Boules, dat was meteen al zo’n ontdekking aan het Spaarne. Ik kan ultiem genieten van een kop koffie bij Blend of een borrel in de Vijfhoek en dan lekker mensen kijken. Word ik rustig van, haha. Of serieus shoppen bij Dille & Kamille, een feestje als je net een nieuw huis hebt!’

Genieten van het hele circus

‘Ik heb vanaf de terugkomst uit Tokyo tot half oktober zulke waanzinnige dingen gedaan! De ontlading na het winnen van het goud bij het verspringen was echt enorm. Omdat de Spelen een jaar uitgesteld waren was de emotie des te groter. En eerlijk; in 2020 maakte ik een kans om te winnen, in 2021 wist ik zeker dat het zou lukken. In de dagen voor mijn wedstrijd speelde ik een aantal scenario’s in mijn hoofd af. Naar het winnende scenario dwaalden mijn gedachten het meeste af. En toen het zo ver was, op een moment dat chef-de-mission Esther Vergeer er was en een aantal leden van mijn team en van NOC-NSF, toen kwam alles bij elkaar. Ik spatte bijna uit elkaar van geluk. Dat het gelukt was, dat ik dit kon! En dan komen de ‘oh ja’ momenten…’nu word je dus geridderd’, ‘nu krijg je een huldiging thuis’, ‘nu krijg je een huldiging van de Koning’, ‘nu zit je bij Humberto’… ik heb alles heerlijk op me af laten komen en er voor de volle 100% van genoten! Daarna heb ik tot half november overal ‘nee’ op gezegd, ben op vakantie gegaan en me bezig gehouden met de inrichting van mijn huisje.’

Niets zwaarder dan ’t Wed

‘In sporten vind ik mijn rust. Mijn hoofd staat namelijk altijd aan. Als ik train is de wereld duidelijk en overzichtelijk. Geen telefoon, geen afleiding, alleen mijn lijf, mijn trainingsschema en ik. Ik word er zen van! De ene training is zwaarder dan de andere, we delen de 9 a 10 trainingen, zo’n 20 uur, die ik maak per week verschillend in qua zwaarte en inhoud, anders hou je het niet vol. De natuur bij ’t Wed vind ik prachtig. Gelukkig maar, want dat leidt me af van de allerzwaarste training die ik heb, mijn blades graven zich als het ware helemaal in het zand. Ik ben de koningin op de baan, maar bij ’t Wed voel ik me soms wel een kneusje. Met kneiterstrakke billen en bovenbenen, dat dan weer wel.’ Rolmodel

‘Met liefde ben ik het boegbeeld van de Paralympische sport. Al kan ik maar één leven veranderen, dan ben ik al ontzettend blij en trots. Ik vind het bijna mijn maatschappelijke verantwoordelijkheid om het te zijn, iedereen heeft iemand nodig waaraan hij of zij zich kan spiegelen. Mijn eigen spiegel was Bibian Mentel. Iemand met kinderen, een leuke vent, een vlotte babbel en een leuk gezicht en oh ja, ze was ook gehandicapt. Voor mij een geruststelling, want man, wat was ik bang toen ik op mijn 16e mijn leven totaal zag veranderen. Ik verloor mijn onderbenen en de helft van acht vingers door een bacterie in mijn bloed. Bibian gaf me echt het gevoel dat het goed kon komen, ze liet me zien wat er nog wél kon in plaats van alleen te focussen op wat ik verloor. Dat probeer ik nu ook uit te stralen naar jonge Fleurs. Laatst hebben we met Team Para Atletiek, een stichting van Guido, Marlène van Gansewinkel en mijzelf, een prothesefestival georganiseerd, waar 70 mensen op af kwamen. Dat ik daar mensen kan inspireren vind ik waanzinnig.’

Handicap

‘Sommige mensen nemen aanstoot aan het woord ‘gehandicapt’. Ik gebruik dat zelf juist liever dan ‘beperkt’ ofzo. Mijn handicap is een feit en valt op. Ik vind het ook niet erg als mensen vragen wat ik heb, dat doe ik zelf ook als iemand bijvoorbeeld knalgele schoenen draagt. Collega-sporters vinden het wel eens vervelend dat het in interviews over de handicap gaat. Maar je sportieve prestatie is de aanleiding voor het interview, niet je handicap, denk ik dan. Bij mij is het in ieder geval niet nodig om op eieren te lopen. Ik ben een nuchter meisje uit NoordHolland, dat zal ’t zijn.’

Nieuwe start

‘Na een relatief lange periode vrij van verplichtingen als trainen en school begin ik nu weer in het ritme te komen. Ik heb mijn studie communicatiewetenschappen aan de UvA weer opgepakt, we hebben weer een nieuw trainingsschema samengesteld, alles gaat weer een beetje lopen. Dat allemaal weer op elkaar afstemmen is een hele toer. Heerlijk om dat vanuit mijn nieuwe homebase allemaal op te pakken. Ik ben een vriendinnetje van de middelbare school weer tegengekomen in Haarlem, da’s al heel gezellig. Ik zie er naar uit om nog meer mensen, en ook de stad, steeds beter te leren kennen!’

“Echt in Haarlem wónen heeft mijn verwachting overtroffen”

PLACES TO BE

DE VIJFHOEK

BLEND

MOOIE BOULES