29 BOOK UPDATE: Τα best seller

ΧΡΗΣΤΟΣ

ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ

ΔΎΟ ΠΤΩΜΑΤΑ, ΕΝΑ ΩΣ ΣΤΟΧΟΣ ΤΟΎ ΔΟΛΟΦΟΝΟΎ ΚΑΙ ΕΝΑ ΩΣ ΠΑΡΑΠΛΕΎΡΗ ΑΠΩΛΕΙΑ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ «ΣΤΟΝ 5Ο ΟΡΟΦΟ ΤΗΣ ΝΟΜΙΚΗΣ», ΣΤΟ ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΎ ΧΡΗΣΤΟΎ ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗ, ΠΟΎ ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΑΓΑΠΗΘΕΙ ΠΟΛΎ ΑΠΟ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΓΑΛΛΙΚΟ ΚΟΙΝΟ. ΠΟΛΎΓΡΑΦΟΤΑΤΟΣ ΚΑΙ ΜΕ ΔΙΑΧΎΤΗ ΤΗ ΓΑΛΛΙΚΗ ΦΙΝΕΤΣΑ, ΖΕΙ ΜΟΝΙΜΑ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ, ΕΝΩ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΕΚΔΟΣΕΙ 5 ΒΙΒΛΙΑ ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ ΚΑΤΙ ΠΟΎ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΤΙ ΜΑΛΛΟΝ ΚΑΤΙ ΚΑΝΕΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΧΕΙ ΑΓΑΠΗΣΕΙ ΤΟΣΟ ΤΟ ΓΑΛΛΙΚΟ ΚΟΙΝΟ... ΚΑΙ ΠΩΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΑΛΛΙΩΣ ΑΛΛΩΣΤΕ ΟΤΑΝ ΤΟ ΜΎΣΤΗΡΙΟ ΣΎΝΑΝΤΑ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΡΎΘΜΟ ΕΠΙΤΡΕΠΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΠΛΟΚΗ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΗΣΕΙ ΑΜΕΙΩΤΟ ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ... ΓΙΑ ΠΑΜΕ ΝΑ ΤΟΝ ΓΝΩΡΙΣΟΎΜΕ...

Συνέντευξη στη Λιάνα Μπουκουβάλα

Έχετε σπουδάσει Νομική και Εγκληματολογία. Τι ήταν αυτό που τελικά σας κέρδισε στη συγγραφή; Ένας συγγραφέας έχει πάντα τον έλεγχο στον κόσμο που δημιουργεί. Όταν γράφει αστυνομικά μυθιστορήματα δε, μπορεί να διαβεβαιώσει τον εαυτό του και τον αναγνώστη πως στο τέλος θα έρθει η κάθαρση: ο δολοφόνος θα αποκαλυφθεί, η ισορροπία που διαταράχθηκε με το έγκλημα θα αποκατασταθεί. Αυτό δεν συμβαίνει πάντα στην πραγματική ζωή, στα πραγματικά εγκλήματα. Την ανθρώπινη δικαιοσύνη, που δεν είναι πάντα τέλεια, την αντισταθμίζει, λοιπόν, η δικαιοσύνη του λογοτεχνικού κόσμου. Αυτό με έκανε να αφοσιωθώ στη συγγραφή: η αίσθηση ικανοποίησης από την τελική, αριστοτελική κάθαρση.

Οι σπουδές σας έπαιξαν τον ρόλο τους προκειμένου να εστιάσετε στην αστυνομική λογοτεχνία; Αναμφίβολα! Χωρίς τη Νομική και την Εγκληματολογία δεν θα ήμουν ο συγγραφέας αστυνομικής λογοτεχνίας που είμαι. Η πρώτη με βοήθησε να δομήσω τη σκέψη μου, να ξεκινάω απ’ το γενικό και, χάρη στην εισαγωγή με το αίνιγμα και τον κυρίως κορμό με τα στοιχεία, να φτάνουμε με τον αναγνώστη στα συμπεράσματα, στο γιατί, το πώς και το ποιος του δολοφόνου. Η δεύτερη με βοήθησε να εντρυφήσω στο εγκληματικό φαινόμενο ώστε, όταν μιλάω για την ψυχολογία και τα κίνητρα του εγκλήματος, να ξέρω τι λέω. Η συγγραφή, λοιπόν, όταν προέκυψε χάρη στο Παρίσι, ήταν απόρροια από τη μία των σπουδών μου, κι από την άλλη της αγάπης μου για το αστυνομικό μυθιστόρημα. Το πρώτο μου χειρόγραφο ήταν ακριβώς όπως εγώ, ως εγκληματολόγος και φανατικός αναγνώστης των Άγκαθα Κρίστι, Ζορζ Σιμενόν, Πατρίσια Χάισμιθ, Φίλις Ντόροθι Τζέιμς κ.ά., θα ήθελα να το διαβάσω. Και όταν δημοσιεύτηκε διαπίστωσα με χαρά πως υπήρχαν κι άλλοι αναγνώστες που μοιράζονταν αυτή την επιθυμία! Κατά τη γνώμη σας, είναι απαραίτητες ειδικές γνώσεις για τη δημιουργία ενός αστυνομικού μυθιστορήματος; Όχι απαραίτητες, αλλά σίγουρα χρήσιμες. Εμένα με βοήθησαν να αποφύγω «εύκολα» λάθη και να αναπτύξω το ψυχολογικό και κοινωνιολογικό κομμάτι των whodunit μου. Φυσικά υπάρχουν πάντα πράγματα που δεν γνωρίζω, τεχνικά θέματα, αρχές και ορισμοί άλλων επιστημών, για τα οποία, πλην της δικής μου ενδελεχούς έρευνας, ζητάω πάντα τη συνδρομή ειδικών. Όταν αποφάσισα να γράψω τα δοκίμιά μου για «Το έγκλημα στην τέχνη και ως μία εκ των καλών τεχνών» δεν είχα ειδικές γνώσεις στην ιστορία της τέχνης, που ήταν η μία από τις δύο επιστήμες που θα εφάρμοζα στα έργα που θα ανέλυα (ή άλλη ήταν η εγκληματολογία). Πέρασα, λοιπόν, τρία χρόνια στα αρχεία του Λούβρου, κι έπειτα του Ορσέ, για να καλύψω το κενό, και το αποτέλεσμα με δικαίωσε. Με λίγα λόγια, όταν δεν ξέρω κάτι, το ψάχνω και συμβουλεύομαι αυτούς που ξέρουν.

Η αστυνομική λογοτεχνία είναι παγκοσμίως από τα πιο αγαπημένα και πολυδιαβασμένα είδη... Τι είναι αυτό που κάνει τους αναγνώστες να την αγαπούν τόσο; Είναι όντως ένα από τα πιο αγαπημένα είδη παγκοσμίως. Η δημοφιλία της ωστόσο την έχει κατατάξει στο μυαλό κάποιων ως λογοτεχνία δεύτερης διαλογής, αυτό που στα γαλλικά αποκαλούν littérature de gare (λογοτεχνία σιδηροδρομικών σταθμών) ή στα αγγλικά airport novels (μυθιστορήματα αεροδρομίου). Σε αυτό η διαφωνία μου είναι απόλυτη: ένα καλογραμμένο αστυνομικό μας βοηθά να καταδυθούμε στον βυθό της ανθρώπινης ύπαρξης, στα ρευστά σύνορα του περάσματος στην εγκληματική πράξη, στις κοινωνικές συνθήκες, και να απαντήσουμε στο ερώτημα που απασχολεί θρησκείες και φιλοσοφία: ΠΟΙΟΣ; Ποιος είναι ο δημιουργός του σύμπαντος, ή ο υπεύθυνος για όσα συμβαίνουν, στις πρώτες, ποιος είναι ο δράστης στην αστυνομική μυθοπλασία. Και πέρα από μερικές ευχάριστες ώρες ανάγνωσης και ικανοποίησης σκοτεινών ενστίκτων, οι αναγνώστες αποζητούν την απάντηση στο ποιος, την εύρεση

του εγκληματία που, όπως είπαμε, σε αντίθεση με την πραγματική ζωή, έρχεται σχεδόν πάντα στην αστυνομική λογοτεχνία. Ζούμε σε έναν ανασφαλή, βίαιο κόσμο, αλλά στη λογοτεχνία, όσο κι αν τα πράγματα πάνε άσχημα, έχουμε τη βεβαιότητα της λύσης, και μάλιστα από το ασφαλές περιβάλλον του σπιτιού μας.

Εσείς ποια αστυνομικά βιβλία από όσα έχετε διαβάσει ως σήμερα ξεχωρίζετε ως, ας πούμε, αγαπημένα; Η λίστα είναι τεράστια και συνεχίζει να εμπλουτίζεται! Θα σας αναφέρω μονάχα το top 3 μου, που δεν έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια: Η δολοφονία του Ρότζερ Άκροϊντ, της Άγκαθα Κρίστι, H κόρη του χρόνου, της Ζοζεφίν Τέι, και Ο ταλαντούχος κύριος Ρίπλεϊ, της Πατρίσια Χάισμιθ. Αν δεν τα έχετε διαβάσει, σας τα συστήνω ανεπιφύλακτα.

Έπειτα από το Μυθιστόρημα με κλειδί, που σας σύστησε πέρσι στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό, επιστρέψατε με το Στον 5ο όροφο της Νομικής, η γαλλική έκδοση του οποίου έχει αποσπάσει το βραβείο της Académie du Var. Μιλήστε μας γι’ αυτή σας τη δουλειά... Μετά την καλοκαιρινή Νήσο και τις διακοπές του Μάρκου που έλαβαν τέλος εξαιτίας της ανακάλυψης ενός πτώματος, οι αναγνώστες θα περάσουν το φετινό καλοκαίρι τους στον Τομέα Εγκληματολογίας Αθηνών, με τον αστυνόμο να προσπαθεί να διαλευκάνει μια διπλή ανθρωποκτονία. Είναι ένα αστυνομικό πιο νουάρ, με μεγάλο μέρος της αφήγησης να διαδραματίζεται στη Νομική Σχολή και τους πέριξ χώρους, με χαρακτήρες αληθοφανείς

που κάνουν τον αναγνώστη να αναρωτηθεί μέχρι πού μπορεί να φτάσει κάποιος αν απειλείται κάτι πολύτιμο γι’ αυτόν. Καλούμαστε, επίσης, να απαντήσουμε στο αν υπάρχει τελικά το τέλειο έγκλημα κι αν ένας εγκληματολόγος μπορεί να είναι ο τέλειος εγκληματίας. Το Στον 5ο όροφο της Νομικής ήταν το πρώτο μου αστυνομικό που κυκλοφόρησε στη Γαλλία το 2018 και κέρδισε μεταξύ άλλων το βραβείο της Ακαδημίας του Var, μιας περιφερειακής Ακαδημίας, θυγατρικής της Γαλλικής. Ήταν για μένα μια πολύ σημαντική διάκριση, καθώς πρόκειται για βραβείο λογοτεχνίας και όχι αστυνομικής λογοτεχνίας. Θεώρησα, λοιπόν, πως οι όποιες αμφισβητήσεις για την ποιότητα του αστυνομικού που ανέφερα πιο πάνω έλαβαν μια ξεκάθαρη απάντηση και μάλιστα με... ακαδημαϊκή σφραγίδα!

Σπουδάσατε Νομική, ωστόσο τότε, όπως έχετε δηλώσει, δεν υπήρχε ο 5ος όροφος... Τι σας έκανε να τον «δημιουργήσετε»; Η ελευθερία του συγγραφέα, η ποιητική άδεια! Όπως στο Μυθιστόρημα με κλειδί δημιούργησα ένα νησί εμπνευσμένο από τους αγαπημένους μου καλοκαιρινούς προορισμούς, έτσι και στο φετινό μου βιβλίο έχτισα έναν 5ο όροφο, συνδέοντας και φιλτράροντας μέσω της φαντασίας μου αναμνήσεις από τα φοιτητικά μου χρόνια στη Νομική Αθηνών –που δεν είχε 5ο όροφο– και στο μεταπτυχιακό μου στο Πάντειο, όπου ο Τομέας Εγκληματολογίας βρίσκεται στον 5ο όροφο. Όλα αυτά για να δημιουργήσω έναν χώρο τον οποίο στοιχειώνει το ερώτημα γιατί κάποιος μετέτρεψε το «ιερό» της θεωρητικής μελέτης του εγκληματικού φαινόμενου σε σκηνικό πραγματικού εγκλήματος. Καλώς να ορίσετε, λοιπόν, στον φανταστικό, σκοτεινό και εγκληματικό αυτόν όροφο!

Ύπάρχουν, άραγε, σε αυτή την ιστορία αυτοβιογραφικά στοιχεία; Σε όλες τις ιστορίες μου υπάρχουν αυτοβιογραφικά στοιχεία, αλλά και χαρακτήρες και καταστάσεις εμπνευσμένα από την πραγματικότητα. Όλα όμως φιλτράρονται πάντα από τη φαντασία. Κανένας ήρωας των βιβλίων μου δεν είναι ο τάδε ή ο δείνα γνωστός ή φίλος μου. Όλοι είναι αμαλγάματα πληθώρας ερεθισμάτων, αληθινών και μυθοπλαστικών, ώστε να εξυπηρετούν την πλοκή και να γοητεύουν τον αναγνώστη.

Ο αστυνόμος Μάρκου πώς γεννήθηκε; Ώς alter ego μου. Γι’ αυτό και του έδωσα αρχικά κάποια χαρακτηριστικά μου (το μεταπτυχιακό στην Εγκληματολογία, την αγάπη του για τα αστυνομικά και τη Μαρία Κάλλας, μεταξύ άλλων). Ήδη όμως από την πρώτη του περιπέτεια διεκδίκησε πρώτα την αυτονομία κι έπειτα την ανεξαρτησία του. Και τώρα το πρόσταγμα το έχει πλέον αυτός. Αυτός με καθοδηγεί. Κι εγώ είμαι ο χρονικογράφος του, συνθέτοντας κομμάτια της βιογραφίας του.

Ζείτε μόνιμα στο Παρίσι, όπου και αρχικά διαπρέψατε συγγραφικά... Πόσο εύκολο ήταν να ξεχωρίσετε σε ένα τόσο «δύσκολο» αναγνωστικό κοινό; Καμία αρχή για κάτι που διεκδικεί διάρκεια δεν είναι εύκολη. Η Γαλλία έχει μια τεράστια παραγωγή βιβλίων, το δύσκολο, λοιπόν, ήταν αρχικά να ξεχωρίσω ανάμεσα σε χιλιάδες αστυνομικά βιβλία, να δώσει ο Γάλλος αναγνώστης μια ευκαιρία σε κάποιον που δεν γνωρίζει, σε κάποιον ξένο. Έπειτα, το δεύτερο βήμα ήταν ο απαιτητικός Γάλλος αναγνώστης να αγαπήσει αυτό που διαβάζει για να συνεχίσει να με ακολουθεί. Είμαι πολύ χαρούμενος κι ευγνώμων που αυτό έγινε στην περίπτωσή μου. Το φετινό μου Qui a tué Lucy Davis? (η γαλλική εκδοχή του Μυθιστορήματος με κλειδί) είναι το 5ο μου βιβλίο στη Γαλλία απ’ το 2017 που ξεκίνησα. Οπότε μάλλον τα πάω καλά! (γέλια)

Γιατί, αλήθεια, πιστεύετε πως αγαπήθηκαν τόσο πολύ τα βιβλία σας στη Γαλλία; Καταρχάς οι Γάλλοι αγαπούν το αστυνομικό (και το έγκλημα, γενικά, καθώς και την τέχνη, που συνδυάζω στα criminartistic δοκίμιά μου). Επίσης αγαπούν πολύ την Ελλάδα, κι ό,τι έχει να κάνει με αυτή. Το ότι είμαι Έλληνας (εγκληματολόγος) συγγραφέας, που αγαπά τη Γαλλία και ζει στο Παρίσι, γράφει αστυνομικά που λαμβάνουν χώρα στην Ελλάδα, εμπνευσμένα απ’ το στιλ της Κρίστι και του Σιμενόν, όλα αυτά βοήθησαν για να μου δώσουν την πρώτη ευκαιρία που λέγαμε και πλέον να με τιμούν με την εμπιστοσύνη τους.

Είστε ο εμπνευστής του όρου «criminart». Μιλήστε μας λίγο για την ετυμολογία του όρου αλλά και για το πώς εμπνευστήκατε το πάντρεμα του εγκλήματος με την τέχνη... Το Criminart, ο συνδυασμός εγκλήματος και τέχνης στη θεωρία και σε πρακτικές εφαρμογές μέσω installations, προέκυψε από τον συνδυασμό των δύο ενδιαφερόντων μου, του επαγγελματικού για τον φόνο και του προσωπικού για την τέχνη και τα μουσεία. Παράλληλα θέλησα να συζεύξω δύο διαμετρικά αντίθετες ανθρώπινες συνθήκες: καταστροφή vs. δημιουργία, σκότος vs. φως, για να βρω την ισορροπία. Ξεκίνησα, λοιπόν, να γράφω δοκίμια για το πώς παρουσιάζονται μυθολογικά, βιβλικά και ιστορικά εγκλήματα στην τέχνη και τι μας φανερώνουν για τον δημιουργό, την εποχή τους αλλά και το σήμερα. Το πρώτο βιβλίο, που ανέλυε σκηνικά εγκλημάτων στο Λούβρο (Scènes de crime au Louvre, The Louvre Murder Club, 2017), έγινε best seller, έλαβε διθυραμβικές κριτικές στον Τύπο και κέρδισε το γαλλικό εθνικό βραβείο λογοτεχνικού δοκιμίου, εμπνέοντάς με στη συνέχεια να εφαρμόσω την ίδια τεχνική με το Ορσέ (Scènes de crime a Orsay, The Orsay Murder Club, 2018). Και έκτοτε γυρνάω τον κόσμο δίνοντας διαλέξεις για «Το έγκλημα στην τέχνη και ως μία εκ των καλών τεχνών».

Τελευταία βλέπουμε συχνά μεταφορές βιβλίων στη μικρή οθόνη. Είναι αυτό κάτι που σας ενδιαφέρει; Τόσο η μικρή όσο και η μεγάλη οθόνη με ενδιαφέρουν (ποιος συγγραφέας θα έλεγε το αντίθετο;). Όλα όμως έρχονται στον χρόνο τους και υπό τις κατάλληλες συνθήκες για να δώσουν το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα στον θεατή, όπως το έκαναν και με τον αναγνώστη. Εδώ είμαστε...

Ύπάρχει το τέλειο έγκλημα; Δεν θα σας κάνω spoiler… Θα σας αφήσω να το ανακαλύψετε στον 5ο όροφο της Νομικής.

ΕΝΑΣ ΣΎΓΓΡΑΦΕΑΣ ΕΧΕΙ ΠΑΝΤΑ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΎ ΔΗΜΙΟΎΡΓΕΙ!

ΒΟ ΟΚ

UP...DATE

ΓΙΑ ΒΙΒΛΙΟΦΑΓΟΎΣ...!

ΝΑΙ

Στέφανος Ξενάκης

– Γιατί ΝΑΙ; – Γιατί ΝΑΙ είναι η πιο σύντομη και δυνατή λέξη. ΝΑΙ είναι η μητέρα κάθε Δημιουργίας. Όλα ξεκινούν με ένα ΝΑΙ. ΝΑΙ είπε ο Θεός πριν δημιουργήσει τον κόσμο. ΝΑΙ είπαν οι γονείς σου πριν σε φέρουν στη ζωή. ΝΑΙ είπαν οι πρόγονοί μας το ’21 πριν ξεκινήσουν την Επανάσταση. ΝΑΙ είπε η Ελλάδα την 28η Οκτωβρίου πριν αγωνιστεί για την ελευθερία της. – Το 1940 η Ελλάδα είπε ΟΧΙ. – Είπε ΟΧΙ στους Ιταλούς, αλλά ΝΑΙ στην ελευθερία της. Πίσω από ένα μεγάλο ΟΧΙ υπάρχει ένα ακόμη μεγαλύτερο ΝΑΙ. Ένα ΟΧΙ είναι αρκετό για να μη χάσεις. Μόνο με ένα δυνατό ΝΑΙ θα κερδίσεις. Όταν είσαι ανάμεσα σε ΝΑΙ και ΟΧΙ, πες ΝΑΙ. Και πες το σήμερα.

ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΑΓΑΠΗ

Colleen Hoover

Η ιστορία αυτή δεν είναι μία ακόμα ιστορία αγάπης. Η Τέιτ και ο Μάιλς δεν είναι καν φίλοι. Το μόνο που τους ενώνει είναι μια έντονη, αμοιβαία έλξη. Αυτή δεν έχει χρόνο για έρωτες. Το μόνο που απομένει είναι το σεξ. Είναι εφικτό να έχουν την τέλεια, χωρίς δεσμεύσεις, σχέση; Ναι, αρκεί η Τέιτ να ακολουθήσει τους δύο κανόνες που θέτει ο Μάιλς: ΜΗ ΡΏΤΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ. ΜΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ.

Όμως δεν τα υπολόγισαν καλά. Όλα ανατρέπονται όταν βγαίνουν στην επιφάνεια τα αληθινά συναισθήματα… Υποσχέσεις αθετούνται. Καρδιές πληγώνονται. Κανόνες παραβιάζονται. Η αγάπη γίνεται σκοτεινή.

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ

Ελίζαμπεθ Νομπλ

Ο Τσάρλι είναι αποφασισμένος να γιορτάσει τα ογδοηκοστά του γενέθλια με την οικογένειά του. Το πρόβλημα όμως είναι ότι από τότε που έχασε τη σύζυγό του, τον πραγματικό σύνδεσμο της οικογένειας Τσάμπερλεν, οι ζωές των παιδιών του έχουν διαμορφωθεί κατά τέτοιον τρόπο, που ακόμα και μια ολιγοήμερη επανένωση φαντάζει με θαύμα. Η κόρη του Λόρα είναι χωρισμένη και την ίδια στιγμή ο έφηβος γιος της αντιμετωπίζει μια πολύ σοβαρή κατηγορία. Αλλά και οι γιοι του Τσάρλι δεν βρίσκονται σε καλύτερη θέση: ο Σκοτ παντρεύτηκε πρόσφατα, απέκτησε δύο θετές κόρες και εργάζεται πυρετωδώς στη Νέα Υόρκη όπου πηγαινοέρχεται, ενώ ο Νικ εξακολουθεί να ταλαιπωρείται από τον τραγικό χαμό της γυναίκας του. Τώρα προσπαθεί με νύχια και με δόντια να τα βγάλει πέρα μόνος με τα τρία μικρά παιδιά τους. Η οικογένεια Τσάμπερλεν καλείται να ανακαλύψει επιτέλους τι είναι αυτό που τους ενώνει όλους… σε δέκα μόνο μέρες. Πόσο δύσκολο μπορεί να είναι;

ΑΝΘΡΏΠΟΙ ΠΟΥ ΣΥΝΑΝΤΑΜΕ ΣΤΙΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ

Emily Henry

Δύο αχώριστοι φίλοι Η Πόπι και ο Άλεξ δεν έχουν τίποτα κοινό. Εκείνη αγαπάει την περιπέτεια και δουλεύει ως ταξιδιωτική συντάκτρια με έδρα τη Νέα Υόρκη. Εκείνος προτιμάει να κάθεται σπίτι με συντροφιά ένα καλό βιβλίο και είναι καθηγητής στο λύκειο της μικρής πόλης όπου μεγάλωσαν. Και όμως, αυτοί οι δύο εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι καταλαβαίνουν απόλυτα ο ένας τον άλλον. Δέκα καλοκαιρινά ταξίδια Όλα ξεκίνησαν την πρώτη τους χρονιά στο πανεπιστήμιο, όταν τυχαία έκαναν μαζί το ταξίδι της επιστροφής στο σπίτι για τις καλοκαιρινές διακοπές. Έκτοτε και για μια δεκαετία, έχουν την παράδοση να περνούν μαζί μια περιπετειώδη εβδομάδα διακοπών. Μέχρι που πριν από δύο χρόνια καταστράφηκαν τα πάντα… Από τότε δεν έχουν ξαναμιλήσει. Μία τελευταία ευκαιρία να ερωτευτούν. Τι θα μπορούσε να πάει στραβά;

Η ΑΛΛΗ ΚΑΤΕΡΙΝΑ

Αύγουστος Κορτώ

Σ’ έναν κόσμο ελάχιστα διαφορετικό απ’ τον δικό μας, η Κατερίνα, χήρα εξήντα επτά ετών, ετοιμάζεται να γιορτάσει τα γενέθλια της κόρης της Ζωής. Μ’ αυτή την άτιμη την πανδημία, μαύρισε το μάτι της απ’ την αποθυμιά – έχει να δει τον εγγονό της, τον Τασούλη, μήνες. Μα στο αποψινό τραπέζι, κι αύριο, στο σπίτι του Πέτρου στο Πανόραμα, θα πάρει τα παιδιά της αγκαλιά, κι η καρδιά της θα πάει στη θέση της. Κι έπειτα, ψάχνοντας για δώρο στο παλαιοβιβλιοπωλείο ενός φίλου, πέφτει πάνω στο Βιβλίο της Κατερίνας. Πρώτη φορά το βλέπει, κι ούτε έχει ακουστά τον συγγραφέα με το παράξενο όνομα – μα η φωτογραφία στο εξώφυλλο είναι δική της. Κι όταν, σαστισμένη, αρχίζει να το διαβάζει, ανακαλύπτει πως η πλοκή είναι μια γκροτέσκα παραχάραξη της ιστορίας της, ένα χαοτικό, εφιαλτικό ψέμα: η Κατερίνα του βιβλίου, ναυαγισμένη απ’ την αρρώστια και τις καταχρήσεις, αυτοκτονεί στα σαράντα εννιά, κι όλη η αφήγηση είναι μια ζοφερή, βάναυση καρικατούρα της ζωής της – της δικής της ζωής. Ταραγμένη κι οργισμένη, η Κατερίνα αποφασίζει να κρύψει το βιβλίο απ’ τα παιδιά της – να το ξεχάσει. Μα αυτό δεν είναι εύκολο: η άλλη Κατερίνα έχει τρυπώσει στο μυαλό της κι έχει σπείρει σκοτάδι: αμφιβολίες, υποψίες, φόβο. Κι αν κάτι είχε πάει στραβά, μονολογεί, κι ήμουν εγώ ένα στοιχειό που μιλά απ’ τον άλλο κόσμο; Η πραγματικότητα –πότε ανεπαίσθητα, πότε κεραυνοβόλα– αρχίζει να μπατάρει. Μια αδιόρατη απειλή τυλίγει την οικογένεια της Κατερίνας, κι ανεξήγητα συμβάντα, άγρια σαν του βιβλίου, μολύνουν τις μέρες γαλήνης κι ευτυχίας που σχεδίαζε. Μόνο μία απ’ τις δυο μπορεί να επιβιώσει – στη ζωή ή στο χαρτί. Όμως ποια; Ποια είναι η αληθινή Κατερίνα;

ΟΝΕΙΡΕΥΤΗΚΑ ΤΗ ΣΑΝΓΚΑΗ

Γιάννης Ξανθούλης

Ένα απρόσμενο γράμμα από τη Γερμανία θα αναστατώσει τον Πετρόκαμπο. Το ξεχασμένο, όλο πέτρες και σκορπιούς, χωριό στην ενδοχώρα. Κάποτε διέθετε προοπτικές ευημερίας σαν κεφαλοχώρι, όμως μετά ακολούθησε κι αυτό τη μοίρα άλλων ελληνικών χωριών. Παρ’ όλα αυτά, διατηρούσε μια αποκλειστικότητα άγνωστη στους πολλούς: την υπνοβασία. Με το γράμμα, απέκτησε και μια δεύτερη, χάρη στον αποστολέα, τον Απόστολο (Λάκη) Μπούγα, γιο της θρυλικής μαμής Σεβαστιανής, που είχε αναδειχθεί σε αστέρα ερωτικών ταινιών. Έφυγε σχεδόν παιδί από το χωριό για τη Γερμανία, όπου και διέπρεψε. Ετοιμοθάνατος, συντάσσει τη διαθήκη του, αφήνοντας τη σχεδόν αμύθητη περιουσία του στον Πετρόκαμπο. Με προϋποθέσεις. Πρώτη και καλύτερη, από μια άποψη, να ιδρυθεί μουσείο στο όνομά του με τις καλλιτεχνικές επιδόσεις του – και όχι μόνο. Αποδέκτης της επιστολής με τα καυτά νέα, ο μακρινός (και μόνος εν ζωή) συγγενής του στο χωριό, ο Πέτρος Μακκαβαίος. Ο Μακκαβαίος, που θα γίνει ο «συναισθηματικός κρίκος» μεταξύ του αείμνηστου σταρ και των φιλόδοξων έργων στον Πετρόκαμπο, μόλις διάβασε τις επιθυμίες του Απόστολου, ένιωσε κάτι παραπάνω από ρίγος να διατρέχει τη ραχοκοκαλιά του. Κι ας ήταν Ιούλιος, κατακαλόκαιρο. Διαισθάνθηκε αμέσως ότι η ζωή του θα άλλαζε, χωρίς όμως να φαντάζεται πόσο. Γιατί μιας τέτοιας ευεργεσίας… μύρια άλλα περίεργα έπονται. Όταν μάλιστα στην ιστορία ανακατευτεί και η Σανγκάη, ε, τότε τα πράγματα υπερβαίνουν προκλητικά τη φαντασία ενός συνηθισμένου μοναχικού άντρα που δροσιζόταν με λεμονάδες…

Η ΠΛΟΚΗ

Τζιν Χανφ Κόρελιτζ

Ο άλλοτε πολλά υποσχόμενος συγγραφέας Τζέικομπ Φιντς Μπόνερ διδάσκει σε ένα μεταπτυχιακό πρόγραμμα δημιουργικής γραφής, παλεύοντας να διασώσει ό,τι έχει απομείνει από τον αυτοσεβασμό του, καθώς δεν έχει εκδώσει –ούτε καν γράψει– κάτι αξιόλογο εδώ και χρόνια. Όταν ο Έβαν Πάρκερ, ο πιο αλαζόνας από τους φοιτητές του, δηλώνει ότι το μυθιστόρημα που γράφει θα του εξασφαλίσει τεράστια επιτυχία, ο Τζέικ νομίζει ότι πρόκειται απλώς για μια τυπική περίπτωση ναρκισσισμού ενός ερασιτέχνη… ώσπου ακούει την πλοκή. Μέσα σε λίγα χρόνια όλες οι προβλέψεις του Έβαν Πάρκερ για την επιτυχία της ιστορίας του βγαίνουν αληθινές, αλλά ο συγγραφέας που απολαμβάνει το πρωτοφανές κύμα δημοσιότητας είναι ο Τζέικ. Όμως στο αποκορύφωμα της δόξας του λαμβάνει ξαφνικά ένα λακωνικό μήνυμα: Είσαι κλέφτης! Ποιος είναι ο αποστολέας που τον απειλεί; Ποιος ήταν τελικά ο Έβαν Πάρκερ και από πού άντλησε την ιδέα για αυτή την πλοκή, που αποτέλεσε σίγουρο εισιτήριο για την επιτυχία; Ποια ιστορία κρύβεται πίσω από το μυθιστόρημά του και ποιος το έκλεψε από ποιον;

ΑΛΜΥΡΑ. Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΑΛΛΙΏΣ

Ρένα Ρώσση - Ζαΐρη

Η Στάμω, το υποταγμένο κορίτσι της Μάνης, μεταμορφώνεται από τη δύναμη του έρωτα κι από ένα μωρό. Κάτω από τον ίσκιο του Ταΰγετου. Μυστηριώδη εγκλήματα, μεγαλοπρεπή βαλς και μια πυρκαγιά που σαρώνει τα πάντα. Στη ζωή του Οδυσσέα, στη Βιέννη. Πολλά ανείπωτα μυστικά κι ένα καταραμένο περιδέραιο συγκλονίζουν την Κλοέ, στο Παρίσι. Η Αντέλ, στην Αθήνα, δέχεται να γίνει παρένθετη μητέρα για χάρη της φίλης της. Μόνο που ερωτεύεται τον άντρα της. Σκιές και χρώματα γίνονται ένα με τον Αχιλλέα, στο νησί του ήλιου, τη Ρόδο. Η Ιουλία, η Νέα Υόρκη και το αμερικάνικο όνειρο. Τι θα μπορούσε να πάει στραβά; Έξι ήρωες που διαμορφώνονται από τη δύναμη του πάθους τους. Από τον ιδρώτα, τα δάκρυα, τη θάλασσα. Πώς αλλιώς ονομάζεται η ευτυχία; Αλμύρα.