Meus pequerrech@s querería dicirvos tantas cousas pero as palabras
non saen fácilmente. Seguramente cunha aperta, cun sorriso, cun
agarimo, diríao todo pero non podo, así que abrirei as xanelas do
meu corazón e deixarei que broten as palabras.
Lembro que fai xa uns cantos meses, abrín a porta do terceiro curso
e atopeime cunhas cariñas curiosas que me miraban con asombro,
sen saber o que dicir ou o que facer pero que logo botaron un
sorriso. Eu pensei …. Que haberá detrás desas miradas, que me
deparará este curso.
Non tiven que pensar moito, de seguido me din conta de que cada
un de vos erades especiais, de que eran moitas as cousas que
podiamos facer xuntos e díxenme… a por todas. Non me equivoquei,
cada día o voso lado, era especial, único, inmellorable.
Conseguístedes que cada mañá me erguese cun sorriso e cunhas
ganas enormes de atoparme cos meus anxiños.
Ains! Cantas cousas recibín de vos, quédome ca inocencia de Brais,
o cariño de Candela e Paula, a disposición de Daniela Figueroa, a
creatividade de Lois, a pillería de Xaime, o desparpajo de Lucía
García, a nobreza de Gael e Gabi Bratos, o humor de Alejandro, o
sentido da amizade de Ian e Celia, o inmenso sorriso de Lucía
Lages, os continuos aloumiños de Antía, a alegría de Ixem, a
sinceridade de Gabi Lemos, os abrazos de Matías, o sorriso
permanente de Yeray, a madurez de Héctor, a dulzura de Helena e
Sariña, o compañerismo de Pedro, a curiosidade de Asier e o afecto
en tódalas formas posibles de Daniela Vila.
Non podo sentirme máis orgullosa de todos, xa que aínda vivindo a
situación que nos tocou, seguístedes sendo os mesmos nen@s
traballadores, dispostos a poder con todo, en resumo, un exemplo a
seguir.
Non podo esquecer as familias que estaban detrás, apoiando cada
unha das miñas ideas, aportando outras tantas e traballando
conxuntamente comigo para alcanzar unha mesma meta. Tocouvos
un papel difícil nesta situación, seino, por iso valoro aínda máis
todo o que me facilitástedes o meu traballo e agradezo de todo
corazón as mostras de afecto e gratitude que me fixéstedes chegar.
Despídome xa, desexándovos un feliz verán e toda a sorte do
mundo.
Grazas por todo, lĂŠvovos no meu corazĂłn!