Predoctor april 2015 book def 3

PIJN

Voorwoord en inhoudsopgave VOORWOORD Beste lezers, Het onderwerp “Pijn” van deze editie is misschien niet het prettigste onderwerp, maar het speelt wel een grote rol in ieders leven. Van hoofdpijn, pijnbestrijding en fantoompijn, tot de pijnlijke momenten die zich vormen tot leermomenten - “pijn” is een breed en veelvoorkomend onderwerp. In deze editie belichten we daarom, zoals je gewend bent, het onderwerp van verschillende kanten. En hopen we natuurlijk dat jij als lezer geïnspireerd wordt door de verhalen van onze redactie.

Tenslotte wil ik afsluiten met een oproep: ben jij geïnteresseerd in schrijven, tekenen of layout? Lijkt het jou leuk om jouw werk vereeuwigen en te delen met anderen? Zou jij de Predoctorcommissie willen versterken? Mail dan naar lidextern@mfls.nl en solliciteer!

Veel leesplezier! Groet, Esther Kort Voorzitter Predoctorcommissie INHOUDSOPGAVE Toestandje K1-69 5 Onderwijsupdate 6 CO-lumn Niels: Groeipijn 7 Leven met fantoompijn 8 Strip: Arts & Ko 10 Medewerker van de maand 11 Predoctor Times 13 Hé, het is oké... 15 Fotopagina 16 Liever dood dan een operatie: de geschiedenis der Anesthesie 18 Column Daniël: Pijnlijk vermakelijk 20 What to watch: documentaires over pijn 21 Clusterhoofdpijn: een impact op het leven 23 M.F.L.S. activiteiten en agenda 24 Wie mooi wilt zijn, moet pijn lijden 26 Migraine: meer dan hoofdpijn 28

Medische Faculteit der Leidse Studenten

Colofon Predoctor is een driemaandelijkse uitgave van de Medische Faculteit der Leidse Studenten (M.F.L.S.) De eindredactie behoudt zich te allen tijde het recht voor ingezonden artikelen of mededelingen niet te plaatsen of indien nodig geacht in te korten. Alle rechten voorbehouden.

Niets uit deze uitgave mag worden vermenigvuldigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand, of openbaar worden gemaakt in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, of door fotokopieën, opnamen of op enige andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de hoofdredactie.

Correspondentieadres M.F.L.S. K1-69 Postbus 9600, 2300 RC Leiden 071-5264484 | info@mfls.nl | www.mfls.nl Predoctorcommissie Redactie: Bianca Prinse, Janine Hogewoning, Michelle van Dongen, Merian Kuipers Lay out: Eline Ruigrok, Esther Kort, Esther Huybens, Wingchi Cheng, Natascha Kwee, Charlotte Zwetsloot en Marijn Duin Drukker Drukkerij HEGA Oplage 2800 Abonnementen Jaarabonnement € 5,Een abonnement geldt voor vijf nummers en kan niet tussentijds worden opgezegd.

Een abonnement geldt tot wederopzegging en wordt zonder tegenbericht automatisch verlengd. Het opzeggen dient schriftelijk te gebeuren en ten minste twee maanden voor het afloop van het academisch jaar.

3

Master’s degree

Vitality and Ageing • unique 1-year master combining gerontology, geriatrics and healthcare

• inspiring lectures from leading international professors and researchers

• in a select group of highly motivated students from all over the world

For pioneers of tomorrow’s medical care

www.leydenacademy.nl/master

s

(Toe)standje K1-69

Hoewel onderwijs één van de belangrijkste, zoniet de belangrijkste, kerntaken is van de M.F.L.S. hebben waarschijnlijk weinig M.F.L.S.-ers een beeld van wat wij als Leden Onderwijs doen. Onbekend maakt echter ook onbemind en daarom bieden wij jullie in deze Predoctor een uniek kijkje in onze agenda’s. Lees vooral verder en ontdek wat een sensationele levens wij leiden!

9:50 Charlotte komt ruim op tijd de bestuurskamer binnen. Fris en fruitig om aan de slag te gaan!

10:08 David komt te laat en iets minder fris en fruitig aan. Typisch een gevalletje ochtendhumeur...

10:17 Het is maandag en dus weer tijd voor de bestuursvergadering. Hier bespreken we met het gehele Bestuur alle actuele zaken die spelen binnen de vereniging. Meestal gebeurt dit onder het genot van een heerlijk ontbijt, maar Gideon heeft boodschappendienst, dus vandaag wordt het ontbijt uitgesteld. Als Leden Onderwijs is het altijd de kunst om de dingen waar wij mee bezig zijn op een zo begrijpelijk mogelijke manier uit te leggen aan de rest, gelukkig lukt dat heel goed!

12:05 De Bestuursvergadering is afgelopen, dus het is tijd om bij te komen voor David door een powernap op de zitzak in de bestuurskamer om vervolgens snel te beginnen. Charlotte gaat eerst de moestuintjes water geven om daarna snel haar mail bij te werken en de vergaderingen voorbereiden voor die dag.

12:25 Als Leden Onderwijs houden we ons natuurlijk vooral bezig met onderwijs (duh), maar we hebben uiteraard ook veel algemene bestuurstaken. Een van deze taken is het begeleiden van de commissies die de M.F.L.S. rijk is. David begeleidt de ActCie en de MeCC en Charlotte de Carrièredag en de Predoctor. Charlotte snelt zich naar de Predoctor vergadering in HePatho.

12:30 David heeft een voorbespreking van het Uitvoerend Orgaan Bachelor. Het LUMC kent een wirwar aan onderwijscommissies. Elke opleiding heeft zijn eigen Uitvoerend Orgaan waar de evaluaties van de blokken besproken worden door een JVT-er van elk jaar, de aanwezige jaarcoördinatoren en andere genodigden. De basis voor deze evaluaties zijn jullie antwoorden op de Medische Faculteit der Leidse Studenten

GOES, zo zie je dat er echt wat mee gedaan wordt.

15:09 De bestuurskamer wordt getroffen door een groot noodlot: één van onze drie goudvissen overlijdt.

Onno, de grootste van het stel, is ons ontvallen.

Ontzettend tragisch uiteraard, maar gelukkig hebben we hem een waardig afscheid kunnen geven. Onno is ritueel begraven in een doosje met bijpassende speech van David en geïmproviseerd gedicht door Merian. De bloemen werden verzorgd door Charlotte. We zullen hem missen.

15.50 We moeten de trein naar Rotterdam halen. We gaan met het hele bestuur naar de Diesborrel van de MFVR. Hier komen ook alle andere zusjesverenigingen naartoe. Uiteraard gaat dit gepaard met de nodige alcoholische versnaperingen.

20.00 Het is tijd voor een avondje met het Bestuur. We gaan eerst lekker eten. De mannen waren verantwoordelijk voor het hoofdgerecht, namelijk broodje Shoarma. De vrouwen zorgen voor de courgettesoep en tiramisu.

Heerlijke combinatie! Vervolgens hebben we spelletjes gespeeld en zowaar ook over niet-M.F.L.S. zaken gepraat.

23:00 Het einde van een drukke maar leuke dag. Morgen weer aan de slag om tegen alle bureaucratische stromen van het LUMC in het onderwijs te verbeteren!

David - Lid Onderwijs Geneeskunde en Charlotte - Lid Onderwijs Biomedische wetenschappen

5

Onderwijsupdate

Elke editie geven de Leden Onderwijs David Buis en Charlotte Zwetsloot een korte samenvatting van het laatste nieuws uit onderwijsland. Voor vragen of opmerkingen kan je altijd terecht bij de JVT of in de bestuurskamer (K1-69).

ALGEMEEN

GENEESKUNDE

LUMC-M.F.L.S. Onderwijsdebat De argumenten vlogen je om de oren op dinsdagmiddag 17 februari in de foyer van het onderwijsgebouw.

Tijdens het jaarlijkse Onderwijsdebat werd onder leiding van Prof. Tammelingprijs-winnaar Paul Steendijk gedebatteerd over uiteenlopende onderwerpen. Er werd onder meer gesproken over een stagevergoeding voor coschappen en BW-stages, het belang van de competentie onderwijs geven en de wijze waarop de instroom in de coschappen zou moeten worden georganiseerd. Na een hevig verbaal gevecht kwamen uiteindelijk Prof. Jansen en Marnix Timmer als beste debaters naar voren. De succesvolle avond werd afgesloten met een welverdiend biertje in Hepatho.

Coschappen Op woensdag 18 februari heeft er een voorlichtingsbijeenkomst plaatsgevonden over de coschappen voor derde- en vierdejaars studenten Geneeskunde. De belangrijkste boodschap van de bijeenkomst was dat de wachttijden voor de coschappen toe zullen nemen door de overlap in coschapsfase tussen curriculum 2007+ en curriculum 2012. De gemiddelde wachttijd voor niet-nominale studenten uit curriculum 2007+ en 2012 wordt 8 maanden. Voor nominale studenten uit curriculum 2012 wordt de gemiddelde wachttijd 4 maanden.

Veel informatie is te vinden op de Blackboardpagina ‘Algemene informatie over de Coschappen’ en voor meer vragen, kun je contact opnemen met de studieadviseur via studieadviseurGNK@lumc.nl.

Halve minoren Op maandag 2 maart heeft de minorenmarkt plaatsgevonden voor alle aankomend derdejaars studenten van Geneeskunde en Biomedische wetenschappen.

Alle minorcoördinatoren presenteerden hier hun halve minor om de studenten een goed beeld te geven van alle minoren binnen het LUMC. Ook kunnen studenten een minor volgen bij een andere faculteit, in Rotterdam of in het buitenland.

Daarnaast zijn de evaluaties van de halve minoren van dit collegejaar afgerond. Studenten waren over het algemeen tevreden over het verloop van de halve minoren. Als verbeterpunten gaven studenten aan dat het aanbod van minoren niet divers genoeg was, er meer aandacht zou moeten komen voor internationalisering en de halve minoren klinischer zouden moeten zijn. De verbeterpunten worden opgepakt door de betrokken minorcoördinatoren.

Houd voor actuele informatie de Blackboardpagina ‘Half Minors’ nauwlettend in de gaten!

6

BIOMEDISCHE WETENSCHAPPEN Weblectures Het opnemen van de colleges in jaar 1 is goed bevallen.

Met ingang van september gaan de colleges van jaar 1, 2 en 3 opgenomen worden.

Herziening fysiologie-onderwijs Dit collegejaar is weer nieuw leven ingeblazen in de werkgroep die zich bezig hield met de herziening van het fysiologie-onderwijs. Volgend jaar zal het vak Physiology Basic Concepts een vak worden bestaande uit twee weken long, twee weken hart en twee weken nier. Het vak Physiology Advanced Concepts wordt een losstaand vak. De coördinatoren zijn nu bezig met de precieze invulling van de vakken en het toetsplan. komen vertellen over hun leven na BW.

Decentrale selectie Op zaterdag 7 maart hebben meer dan 750 scholieren deelgenomen aan de eerste ronde van de Decentrale Selectie door de Biomedical Admissions Test, oftewel de BMAT, te maken. De test vormt samen met de overgangcijfers uit 5 vwo de eerste ronde van de decentrale selectie voor Geneeskunde en Biomedische wetenschappen. Voor Geneeskunde gaan er 400 studenten door naar de tweede ronde op zaterdag 18 april, die bestaat uit drie korte interviews met een docent en een student. De 105 studenten die het beste uit de eerste ronde komen voor Biomedische wetenschappen zullen uitgenodigd worden voor een onderwijsdag op zaterdag 11 april.

Predoctor | april 2015 | Jaargang 27

CO-LUMN NIELS

GROEIPIJN

Auteur: Niels Niels Groeneveld Groeneveld || Lay-Out: Lay-Out: Esther Esther Kort Kort Auteur: Pijn is overal. Bij Jan van de hoek van de straat en ook bij ons coassistenten. Of je nu naar het nieuws kijkt, de Cosmo Girl leest of simpelweg door de supermarkt loopt op zoek naar je dagelijkse dosis maag- en blaasvulling; je hoeft maar even te zoeken en de kommer en kwel huilen je toe.

“Ruim 2,2 miljoen Nederlanders ervaren matig tot ernstige chronische pijn, waarvan het overgrote deel dagelijks” verhaalde een veel gelezen Amsterdamse sensatiekrant enkele weken geleden.

De miljoenen strips paracetamol, ibuprofen en tramadol die jaarlijks verstrekt worden, blijken onvoldoende om het zeer en kwaad van de Nederlandse pijnpatiënt goed te bestrijden.

Niets is zo sprekend en bepalend voor een mensenleven als pijn, al zal de mate waarin nooit objectief gemeten kunnen worden. Mensen gaan verschillend om met pijn en die verschillen zijn vaak fascinerend. De kleuter die zijn leven als een film aan zich voorbij ziet flitsen na een schrammetje op zijn knie. De onbegrepen fibromyalgie patiënt die uit wanhoop nog maar een extra symptoompje veinst. Of de student die oneindig glorieert in het verdrinken van zijn studieverdriet na het niet halen van een tentamen. Het zijn maar een paar voorbeelden uit het brede scala die uw columnist, en tegenwoordig coassistent huisartsgeneeskunde, in het kader van de opleiding of daarbuiten is tegengekomen. “Gotta collect them all” zou ik zeggen. Echter, één ding hebben alle pijnpatiënten gemeen: wanneer je, als hun directe aanspreekpunt in de spreekkamer, in de valkuil der vooroordelen valt, is er geen weg meer terug. Bagatelliseren is een doodzonde bij patiënten met subjectieve klachten: hun eigen moeder en de rest van hun directe, Lebensraum vullende, omgeving hebben ongetwijfeld al hetzelfde gedaan namelijk.

Als ik, in de korte tijd dat ik nu bij de huisarts loop, al iets geleerd heb, dan is het wel dat een luisterend oor vaak een betere pleister op de wonden is dan welk ongeïnteresseerd voorgeschreven medicament dan ook. Patiënten willen liever hun ei kwijt in jouw mandje dan dat ze, met hun ziel onder hun arm, vijf minuten later hun receptje ophalen bij de apotheek.

Persoonlijk, als we het dan toch over mij gaan hebben, heb ik aan het begin van mijn coschappen veel moeite gehad met de, in mijn ogen, zeurende patiënt; overlopend van gelegen- en verlegenheiddiagnoses en zonder ook maar enig goed in te beelden probleem.

Gaandeweg krijg je dan met deze, soms ietwat arrogant overkomende, houding af en toe wel het deksel op je neus, met een naar gevoel voor beide partijen als gevolg. Hierdoor leer je dan weer wel snel breder te kijken dan je eigen, door het deksel afgeplatte, neus lang is. Tegenwoordig gaat het me steeds beter af en krijg ik het voor elkaar om ook empathisch over te komen in de minder invoelbare situaties. Toch handig voor het vervolg van je carrière, welke je dan ook ambieert.

Als het aan mij zou liggen, zou ik graag anesthesioloog-intensivist worden. Pijn, en voornamelijk het bestrijden of ondervangen daarvan, zal me dus niet vreemd worden in de, hopelijk niet al te verre, toekomst. Vreemd zou het worden als mijn patiënten wel pijn voelen, dat zou betekenen dat ik toch echt iets essentieels verkeerd doe. Geïntubeerd en wel kunnen patiënten, naar het schijnt, overigens niet echt gemakkelijk iets aangeven, dus aan mij de toekomstige taak om dit te voorkomen. Zo ver is het echter nog lang niet, maar dagdromen mag altijd.

Voor nu is het voor mij zaak om zonder al te veel pijn en moeite, en met een goed gevoel, mijn laatste coschappen te doorlopen, waarbij het moment van afscheid nemen steeds dichterbij komt. Afscheid nemen bestaat niet heeft ene M. Borsato weleens gezongen, maar het studentenleven van elke student komt een keer ten eind en zo ook het mijne. De tijd van eindeloos meekijken, krukzitten en teren op het geld van je ouders, de DUO of je trustfonds is dan voorbij en word je in de grote duistere poel gegooid die het verdienende leven heet. Gelukkig is het nog niet helemaal zover en komen er nog een lente en zomer van keuzecoschappen, semi-artsstage en voornamelijk binnen zitten terwijl buiten de zon de studenten op de terrassen verwarmt. Ik ben er bijna klaar voor, maar de (door)groeipijn voor deze coassistent mag nog wel heel even op zich laten wachten.

Medische Faculteit der Leidse Studenten

7

FANTOOMPIJN Auteur: Michelle van Dongen | Lay-Out: Natascha Kwee

Pijn; we kennen het allemaal. Zo zijn er verschillende soorten pijn; spierpijn door sporten, pijn omdat je bent gevallen of pijn door een schaafwond. Van al deze soorten pijn weet je wat de oorzaak is en dat het meestal vanzelf weer over gaat. Er is echter een vorm van pijn die veel ingewikkelder is: fantoompijn.

Er is sprake van fantoompijn wanneer mensen pijnsensaties ervaren op de plek waar ledematen horen te zitten. Deze ledematen zijn geamputeerd door gevolgen van ziekten, zoals bijvoorbeeld kanker of diabetes. Dit zou natuurlijk niet moeten kunnen, omdat er geen zenuwen meer lopen die de signalen naar de hersenen kunnen sturen. Toch kan fantoompijn ontstaan; na een amputatie kunnen in het amputatiegebied zenuwknopen ontstaan. Ook kan perifere partiële zenuwbeschadiging optreden. Door deze nieuwe of beschadigde zenuwen lopen er toch signalen naar de hersenen.

In deze zenuwen kan dan toch pijn optreden; fantoompijn.

Nienke Conijn, een 23-jarige geneeskunde student uit Rotterdam, heeft ook last van fantoompijn. Het verhaal van Nienke begon met een peesschedeontsteking in haar pols. Hiervoor kreeg ze corticosteroïde injecties in de pees, maar deze kwamen echter niet in haar pees terecht; ze werden geïnjecteerd in haar huid. Het gevolg was dat haar huid heel dun werd, atrofisch. Aanvankelijk hebben de dokters hier niks aan gedaan, maar de huid werd zo dun dat het fungeerde als schuurpapier. Hierdoor werden bij elke beweging zenuwen en pezen beschadigd, waardoor uiteindelijk de zenuwen en pezen helemaal zijn afgescheurd. Vervolgens hebben ze op verschillende manier geprobeerd om dit te herstellen. Zo kreeg ze huidtransplantaties, maar alles wat hierbij mis kon gaan, ging mis; tot afstoting van de getransplanteerde huid aan toe. Uiteindelijk zijn op hoger niveau, in de onderarm, de zenuwen doorgenomen. Er gaan dus geen zenuwen meer naar Nienke’s rechterhand, maar doordat hier zenuwkluwen (neuromen) zijn gevormd ervaart Nienke toch fantoompijn/ zenuwpijn. Ze omschrijft de pijn als constant zeurend. Inmiddels is ze hier wel aan gewend, maar vooral de steken of het brandende gevoel kunnen heel pijnlijk zijn. Ze geeft aan dat voornamelijk de steken heel naar zijn, omdat je dan ook bijna verkrampt en dit veel energie kost. Hierdoor slaapt ze ’s nacht ook meestal minder dan vier uur. Ondanks de afscheuring van pezen en zenuwen kan Nienke haar hand nog voor een klein deel gebruiken.

Helaas bleef het voor Nienke niet bij een slecht functionerende hand en fantoompijn. Ze kreeg door de vele pijn in haar hand veel pijnstillers. Dit waren voornamelijk zware pijnstillers omdat ze last heeft van zenuwpijn. Dit leidde op een dag tot een nierbekkenontsteking, waardoor de medicijnen niet meer uit het bloed werden gefilterd. Hierdoor werd de concentratie van medicijnen in haar bloed torenhoog, waardoor ze zichzelf vergiftigde. Dit leidde tot een flinke schade aan haar evenwichtsorganen en aan de zenuwen in haar benen. Nienke is hierdoor ongeveer 3 jaar geleden van de een op de andere dag is een rolstoel terecht gekomen.

De artsen hebben toen gezegd dat ze waarschijnlijk in de toekomst wel weer kan lopen, maar hoeveel konden ze niet

8

zeggen. En dat zou een lang revalidatieproces worden. Nienke: ’’Ik heb vervolgens een half jaar gerevalideerd, waarvan ook een groot deel intern in een revalidatiecentrum om te kijken wat eruit te halen was. En ik kan wel een paar passen zetten, een klein stukje lopen, maar het kost gewoon heel veel energie en de artsen zeiden dat als ik hele dagen zou blijven trainen ik misschien in de toekomst iets verder zou kunnen lopen. Waarbij ‘iets’ in plaats van 10 meter waarschijnlijk 20 meter lopen zou worden. Maar dat kostte me zoveel energie dat ik gewoon niks anders meer kon doen dan revalideren en proberen te lopen. En ja, daar was ik op een gegeven moment klaar mee. Ik wilde gewoon verder gaan met leven, mijn studie oppakken en leuke dingen doen.

Dus ik had op een gegeven moment zoiets van; Weet je, ik vind dit prima. Het is zoals het is en daar moet ik mee leren leven.’’

Een geneeskunde studie in een rolstoel. Hoe heb je dat gedaan tijdens je coschappen?

Het is een extra uitdaging. Maar ik ben nu begonnen met mijn masteronderzoek, waarbij ik dus ook al wat patiëntencontact heb en echo’s moet maken. Maar op zich het gaat best redelijk. Ja, mijn rolstoel is niet echt mijn grootste beperking daarin. Ik denk dat het met name nog steeds de pijn is die ik heb en dat ik daardoor minder energie heb. Dat is een groter obstakel dan het niet kunnen lopen.

Op concert at sea mocht ik crowd surfen in mijn rolstoel, dankzij een paar geweldige vrienden die me optilden, zodat ik ook wat kon zien van het podium. Het levert heel wat mooie situaties op zo’n rolstoel :P

Predoctor | april 2015 | Jaargang 27

Auteur: <Naam> | Lay-Out <Naam>

Bij geneeskunde zal je ook veel je handen moeten gebruiken. Levert dat geen problemen op?

De fantoompijn zit aan mijn rechterhand en ik was ook ooit rechtshandig. De peesschedeontsteking is begonnen toen ik 11 of 12 was, en heb daarom redelijk leren schrijven met links. Ik deed tijdens mijn studie eigenlijk alles op mijn laptop en mocht mijn tentamens ook op de laptop maken, dus dat scheelde heel erg. Met het uitvoeren van lichamelijk onderzoek had ik overal wel weer mijn eigen maniertjes voor. Je moet bijvoorbeeld bij leveronderzoek heel erg diep onder de ribbenboog duwen en dat zou je officieel met je rechterhand moeten doen. Maar als ik aan de andere kant van de patiënt ga zitten, dan kan ik het met mijn linkerhand doen. Dus ja, zo lukt het eigenlijk altijd wel weer om iets te vinden waardoor het wel lukt voor mij.

Nienke mag dan wel in een rolstoel zitten, toch heeft het haar niet belemmerd om te gaan sporten. Zo heeft ze gezeild met een paralympisch team en nu doet ze aan rolstoelhockey. Voordat ze last kreeg van de fantoompijn heeft ze ook gehockeyd . Dit ziet ze dan ook als een groot voordeel, omdat ze de geleerde inzichten van normaal hockey kan toepassen op rolstoelhockey.

Rolstoelhockey bevalt haar heel goed. Ook, zegt ze, omdat ze weer in een team bezig is en goede prestaties neer kan zetten.

Wat Nienke wel merkte nadat ze in haar rolstoel terecht gekomen was, is dat mensen anders naar haar keken. Mensen op studie begrepen niet waarom ze nog doorstudeerde om arts te worden. Ze zat nu toch in een rolstoel en daardoor kon ze toch niet alles meer doen. Ook dachten sommige studenten, en zelfs docenten, dat ze geestelijk niet helemaal 100% was. Zo werd er op een terrasje, waar ze met vriendinnen zat, aan haar vriendinnen gevraagd wat zij wilde drinken. ‘’Dat ik echt zoiets had van, ja, hallo! Hier ben ik en ik kan prima praten! Ik mankeer verder niets aan mijn hoofd’’ Aldus Nienke. Toen heeft ze met een vriendin Infinita opgericht.

Met deze stichting willen ze de beeldvorming over mensen met een beperking positief veranderen. Dit proberen ze voor elkaar te krijgen door een rolstoelexperience te geven. Hier worden mensen meegenomen in een rolstoel om de mensen zelf te laten ervaren hoe het is om in en rolstoel te zitten. Mensen vertellen hoe het is, blijft vaak een stuk minder goed hangen dan de mensen het zelf te laten ervaren. Ook worden veel positieve dingen op facebook en op de site van Infinita (www.infinita.me) geplaats om naamsbekendheid te krijgen. Hier staat ook extra informatie over de stichting en hun doel. Ze hopen hiermee te bereiken dat mensen daadwerkelijk anders gaan kijken naar mensen met een beperking.

Echt het strand op is een van die dingen die lastig gaan, maar daar tegenover staat dat mensen je op een concert dus wel weer de lucht in tillen.

Zo zie je maar hoe groot de invloed van pijn op je leven kan zijn.

Zo heeft Nienke een verhaal dat veel pijn omvat, maar toch kijkt ze positief tegen het leven aan en lijkt het haar alleen maar sterker te maken. Een beperking hoeft dus zeker niet te betekenen dat je niks meer kan. We kunnen er allemaal iets van leren dat deze jonge vrouw, ondanks haar beperkingen, toch succesvol haar studie Is er nog iets dat je zelf kwijt zou willen of mensen zou willen meegeven?

Wat ik zelf altijd heel belangrijk vind is dat in principe alles kan zolang je zelf maar wil. Dat er altijd wel een weg is om eruit te komen. Zolang je zelf het maar gewoon echt wil, moet het mogelijk zijn. Zeker toen ik net in een rolstoel kwam vonden ze op mijn opleiding dat ik misschien maar beter kon stoppen, omdat het allemaal maar lastig was. Maar ja, ik weet dat ik arts wil worden.

Ik denk dat ik zelfs best wel een goede arts kan worden, omdat ik juist zoveel patiënten ervaring heb. En omdat ik weet hoe je wel en niet met patiënten om moet gaan, dus dat het best wel een toegevoegde waarde heeft. Daarom wil ik ervoor strijden. Dus ik denk wel echt: Waar een wil is, is een weg. geneeskunde doet. Ze heeft gelijk: Waar een wil is, is een weg!

Infinita heeft Nienke ook persoonlijk geholpen, met name in haar persoonlijke ontwikkeling. Ook heeft het geholpen om het in een rolstoel zitten te accepteren.

Medische Faculteit der Leidse Studenten

9

m

UPDATE

Vind Volg oje de Predoc ns ook t op Facor leuk? ebook!

Voor o .a

: - upda tes - polls - strips

STRIP Arts & “KO”

Disclaimer: de stereotypering van een“klagende patiënt” wordt in de strip flink overdreven Uiteraard is dit verzonnen en is dit niet verkregen uit de werkelijke praktijk., waar uitspraken van patiënten natuurlijk serieus moeten worden genomen.

door Esther Kort

- dus ook al is de splinter er vorige week uitgehaald, ik heb nog elke dag zo veel last van mijn duim. Ik heb toch liever dat Dr. Arts er zelf naar kijkt.

Niets persoonlijk hoor....

Wat? Zij weer?!

Ik heb belangrijkere dingen te doen dan een aansteller gerust te stellen. Help jij haar maar Ko

Pfff.... Doe dit, koffie dat. Ik wist dat Dr. Arts bot kan zijn maar om zo achter de rug om over een patiënt te praten... Alhoewel, hij heeft inderdaad vast betere dingen te doen dan om over een splinter te praten...

Dr. Ars ze vroeg naar u Kan me niet schelen.

Zeg haar maar dat ik je vertrouw ofzo. Oh maar haal eerst koffie voor me!

Ze lijkt inderdaad een aansteller

ch t zi

aai *dr

OP

ZI

J!!

!A

H!

*

om

SO

RR Y!

!!

EN

AU! !!

AU! !! *&@

#$!

Wacht, zulke dingen moet je niet zeggen.

Oh shi-

TI

Verdomme wat een puinhoop!

JD

!

2 minuten en een aantal scheldwoorden later...

2 minuten en een aantal scheldwoorden later...

Waarom legt iemand daar nou nieuwe bekertjes? Kan het me nog meer tegen zitten vandaag?

Het zit niet mee vandaag

* op *

Had ik net het laatste bekertje?

AU! !!

AU! !!!

A!U!

*&@

#$!

10

GE

SEH Wat is er met die koffie gebeurd?

Weet je wat, laat dat maar zitten. De patiënt wacht op je!

Maar...

Kom op Ko! Stel je niet zo aan!

EINDE EDK

Predoctor | april 2015 | Jaargang 27

Een interview met Jan Schootse door Esther Kort voor de:

MEDEWERKER VAN DE MAAND

Het is stil in de Walaeus. Zo nu en dan gaat de deur open. Studenten komen naar binnengeslopen met een laptop of boeken onder de arm, om een plekje te zoeken om te studeren. De medewerker glimlacht als hij ziet dat de bibliotheek vol zit. Waarschijnlijk is er de volgende dag een tentamen.

Af en toe komt iemand naar de balie om hem zachtjes een vraag te stellen. Dit is een omgeving waar de 52-jarige Jan Schoones, zich thuis voelt en waar hij de meeste dagen te vinden is.

Hoe bent u bij de Walaeus bibliotheek terecht gekomen?

Nadat ik in 1985 was afgestudeerd van de bibliotheekacademie, ben ik eerst gaan werken als vrijwilliger in de school voor gezondheidszorg in Lichtenvoorden. Ik wilde graag aan het werk maar In die tijd was er hoge werkloosheid, dus ik heb veel sollicitatiebrieven geschreven. Kort daarna kreeg ik een telefoontje vanuit een bibliotheek van het AZL. Die waren bezig met het centraliseren van alle bibliotheken vanwege een nieuwbouw. Nadat ik over de telefoon drie vragen met ja kon beantwoorden, – was ik beschikbaar? kon ik naar Leiden komen? en had ik er zin in? – ben ik hier naartoe gekomen. Dit was in augustus 1985, al 30 jaar geleden. Ik ben begonnen met een contract voor 5 maanden met een proefperiode van 3 maanden bij de bibliotheek van de Radiologie. Dit was een van de bibliotheken die samenging met een dertigtal andere bibliotheken. Uiteindelijk is dit uitgegroeid tot de Walaeus Bibliotheek.

hebben om hun doel te bereiken. Het is voor ons het andere station loopt. Daarnaast loop ik graag prettig om te zien dat de diensten die we leveren hard. Ik woon in het centrum en kan dan mooi gewaardeerd worden. Daarnaast de omgang en rond de Leidse Singel lopen. Ook help ik al zo’n de ervaring met de vragenstellers.” twaalf jaar als vrijwilliger met het onderhoud Zijn er nog dingen die u zou willen verbeteren van foyers bij een verzorgingstehuis.” aan uw werk?

Naast het hardlopen en wandelen, heeft u “Laatst was de Walaeus voor het eerst op een nog andere hobby’s? donderdagavond gesloten vanwege het jaarli- “Ik heb een interesse voor vogels. Vorige week jkse uitje, waardoor we mensen moesten we- zagen we toevallig tijdens een NS- wandeling gsturen. We wisten niet dat de dag erna een een goudvink. Wat een fantastisch beest. Ik tentamen gepland stond. Typisch een geval van houd ook van muziek, in het bijzonder IJslandse miscommunicatie. Om 5 uur sloten we onze plaatjes en bandjes zoals The Fall. Ten slotte deuren en moesten we mensen teleurstellen en vind ik het leuk om te koken en zit ik bij een wegsturen. Betere communicatie over de agenda eetclub. Het is altijd leuk om mijn best te doen van de studenten zou dit in de toekomst kunnen om iets bijzonders te maken. Een geschikt recept voorkomen. Er zijn altijd verbeterpunten en we uitkiezen is wel problematischer geworden. Één leren elke dag.” lid is vegetarisch geworden, terwijl een ander U werkt dus dagelijks in een bibliotheek.

Leest u dan na uw werk nog veel?

“Een goed boek kan ik wel waarderen. Als ik terugkijk lees ik één boek per twee weken. Dat zijn dus ongeveer 25 boeken per jaar. Dat komt neer op zo’n 1250 boeken tot nu toe. Aan de ene kant zijn dit boeken over vakinformatie. Ik ben nu bezig met een boek van Andrew Keen genaamd The Internet Is Not The Answer. Het is interessant om te lezen dat internet ons misschien nog wel de kop gaat kosten. Click Here To Save Everything door Evgeny Morozov geeft ook een leuk inzicht in sociale media en wat de aandacht voor het apparaat in je hand met je doet. Ik heb zelf geen smartphone. Sterker nog, ik heb thuis geen internet want ik zit de hele dag op mijn werk op de PC en thuis wil ik daar mijn aandacht even van af hebben.”

Dus u hebt als het ware de bibliotheek zien groeien? Hoe ziet uw werkdag er uit?

Ja, inderdaad. Ik ben meegegroeid met de bibliotheek. De laatste jaren houd ik me bezig met drie taken. Ik begin een werkdag vaak met het helpen van twee of drie (nieuwe) literatuuronderzoeken. Denk aan het analyseren van vraagstellingen en deze omzetten in literatuur. De andere taak betreft mijn verantwoordelijkheid voor de collectie. Ik zorg ervoor dat we de juiste literatuur in huis hebben; boeken en tijdschriften.

Ten slotte zorg ik ook voor de eerstelijns zorg, met andere woorden dienst achter de balie. Dit betekent boeken uitlenen, vragen beantwoorden en helpen met eventuele problemen met de klu- In al die jaren in de Walaeus, wat is het isjes. vreemdste wat u heeft meegemaakt?

De problemen met de kluisjes zijn me welbek- “Ken je de tijdschriftenkasten met van die klepend. Ik hoorde dat waterflesjes tegenwoordig pen die je omhoog tilt? Op een ochtend tilde gelukkig zijn toegestaan? Dat helpt mij wak- ik een klep op en trof ik twee hoofdkussens aan. Iemand heeft daar dus ooit hoofdkussen ker te blijven.

“Ik ben ook blij dat nu flesjes water zijn toegesta- neergelegd. Er is ook een verhaal van twintig an. Volgens mij wordt dat erg gewaardeerd door jaar geleden over een man die bij een vrouwelide studenten. En dat wakker blijven is een goed jke collega informeerde naar boeken over perpunt. De bibliotheek mag niet te warm zijn. Als manente erecties. Deze vraag heeft zij - net als het te warm is, vallen studenten in slaap tijdens andere vragen - gewoon beantwoord. Dat is het het studeren. Soms merken we dat iemand aan curieuze met het vakgebied; er kunnen vreemde de knoppen van de verwarming heeft gezeten vragen zijn die tegelijk serieus zijn. We hadden om op te warmen. We houden het rond de 19 ook een keer een lekkage in onze kopieerruimte. Dat bleek een lekkage te zijn van de kofgraden; de optimale studietemperatuur.” fiecorner hierboven. Voor het eerste hadden we Dat is een goede tip voor het studeren! Wat is bijna goede koffie.” het leukst aan uw werk?

“Een van de leukste dingen vind ik om de mo- Kunt u me ook wat vertellen over uw leven tivatie van mensen te zien. Bijvoorbeeld bij buiten uw werk? studenten die studeren voor een tentamen, of de “Ik ben niet getrouwd, maar wel al 20 jaar vermotivatie van mensen die een review wil schri- loofd. Ik vind het leuk om met mijn verloofde jven en met ons het literatuuronderzoek uitvo- naar het Kijkhuis en Trainon te gaan. Ook eren. Erg bewonderingswaardig. Ik heb het idee houden we van de NS-wandeltochten, waar je dat veel mensen een sterke positieve motivatie door een mooi gebied van het ene station naar

een lactose intolerantie heeft ontwikkeld.”

U bent dagelijks omringt door boeken. Wat is uw favoriete boek?

“Mijn favoriete boek is The third policemen door Flann O’Brien. Het was bijna niet gepubliceerd omdat de man zijn script was verloren in de tram. Uiteindelijk is het pas na zijn dood herontdekt en uitgegeven. Het boek is bijzonder omdat de hoofdfiguur zich niet realiseert dat hij dood is. Dat is buitengewoon voor een boek dat in de jaren ‘50 en ‘60 geschreven is. Ik vind het nog steeds heel modern aandoen. En dan te bedenken dat de auteur een ambtenaar was en niet een opwindend leven heeft geleid… In zijn hoofd heeft hij dus heel wat meegemaakt.”

Heeft u er ooit over nagedacht om zelf een boek te schrijven?

“Nee, de auteurs die ik lees schrijven veel te goed. Ik zou nooit op dat niveau kunnen schrijven. Daarnaast is de inhoud bij mij zo warrig dat ik niet denk dat ik iets netjes op schrift krijg.

Ik blijf een bewonderaar – een gebruiker.”

Om het interview af te ronden heeft u een levensles die u wilt delen? Of een berichtje voor de studenten? ““Multitasking is multi-failing”. Stuk op stuk op iets concentreren is een recept voor succes en niet proberen om alles tegelijkertijd te doen. En voor de studenten; we zouden graag wat meer over jullie wensen te weten komen! We weten dat de bibliotheek als ruimte belangrijk is, maar de collectie is natuurlijk ook belangrijk. Dus als iemand tips voor medische boeken heeft om die aan te schaffen hoor ik die graag. Dit hoeven geen kernboeken te zijn, maar mogen bijvoorbeeld ook hulpboeken bij het studeren, of reeksen zijn. Er zullen vast nog boeken zijn die we niet hebben maar waar misschien wel vraag naar is.”

Ten slotte, kent u steen papier schaar?

“Dat is iets Amerikaans toch?” Met een beetje geluk heb ik met 2-1 van Jan gewonnen.

Ik vond het erg gezellig om onder het genot van een kopje thee Jan te kunnen interviewen. Jan is een vriendelijke en intelligente man waar ik zeker durf aan te kloppen als ik ooit hulp nodig heb met een literatuuronderzoek.

Medische Faculteit der Leidse Studenten

11

Start van je studie

Op kamers

Stage

Afstuderen

VAN EEN MEDISCH STUDENT

Gratis lidmaatschap VvAA. Omdat student zijn al duur genoeg is.

Als student kun je nu al gebruikmaken van de kennis en het netwerk van VvAA. Met meer dan 115.000 leden die in de zorg werken, of net als jij een (para) medische opleiding doen. Een club waar je jouw toekomstige collegaâ&#x20AC;&#x2122;s ontmoet en alvast goed kunt gaan netwerken.

Voordelen VvAA lidmaatschap Netwerk van ruim 115.000 (para)medici Regioborrels: netwerken met (student)leden Studentenraad: vertegenwoordigt jouw wensen 1x per jaar groots studentenevenement Seminars en vaardigheidstrainingen 11x per jaar Arts en Auto en 4x per jaar de studentenspecial Speciale studentenverzekeringen Advies rondom afstuderen en starten met werken Lees meer en word lid op www.vvaa.nl/student facebook.com/vvaastudent

Predoctor | december 2014 | Jaargang 27

April 2015

Predoctor Times Redactie: Janine Hogewoning Lay-out: Eline Ruigrok

Pijn!

Pijn: iedereen heeft er ooit wel eens mee te maken gehad.

Het onaangename gevoel van het lichaam dat zowel door lichamelijke als emotionele

klachten kan ontstaan. Hieronder zullen een aantal zeer specifieke pijnen besproken worden aan de hand van waargebeurde verhalen.

Laten we allereerst beginnen met

Mannen ervaren ook een bevalling De man komt er maar makkelijk vanaf als zijn vrouw zwanger is. Negen maanden lang zwoegt de vrouw. Negen maanden lang krijgt ze te kampen met beroerde verschijnselen als vermoeidheid, misselijkheid, braken en brandend maagzuur.

Negen maanden later bereikt de pijn zijn hoogtepunt. Een pijn die erger zou zijn dan een trap in je ballen. De bevalling is begonnen. Het is tijd voor het vrijkomen van de vrouwelijke oerkrachten. Het is tijd voor de man om meer te doen dan alleen toekijken. Maar wordt het niet eens tijd dat de man ervaart hoe het is om te bevallen? In januari 2013 ondergingen Dennis

en Valerio het geweld van een bevallingssimulator. Twee uur lang hebben ze de namaakweeën met langzaam opvoerende, helse

Het zal je maar gebeuren: je wordt na een avondje uit wakker zonder testikels. Het overkwam de 30-jarige acteur Dmitry Nikolaev uit Moskou.

Het laatste wat hij zich van die avond kan herinneren is dat hij met een blondine heeft gepraat.

Zij nam hem vervolgens mee naar een nabijgelegen sauna en daar heeft ze hem waarschijnlijk

gedrogeerd. De dag erna werd hij namelijk wakker met bloed aan zijn broek en pijn in het kruis.

Zijn testikels waren verwijderd.

Het was zo netjes gedaan dat het leek alsof een vakman het had gedaan. Dmitry vertelde zijn vrouw alleen wel iets anders.

Hij zou ineens geopereerd zijn vanwege een ernstige ziekte. Zou ze dat geloven?

elektroshocks volgehouden. In het begin lachten ze de pijn nog weg, maar al snel wisten ze zich geen houding meer te geven.

Acteur verliest testikels na zoen

een pijn die bijna elke vrouw in Nederland zal meemaken: de bevallingspijn.

Als het duo op bezoek is in de “Wereld Draait Door” moet ook Jan Mulder eraan geloven. Sinds eind 2014 biedt een Chinees ziekenhuis zelfs aankomende vaders aan om een bevalling te ervaren. Ook hier kwamen vrijwel alle mannen niet op het niveau van de echte pijn en werd er soms zelfs gesmeekt om te stoppen. Het werd in ieder geval wel duidelijk dat een trap in je ballen allesbehalve te vergelijken is met een echte bevalling.

Hopelijk begrijpen de mannen nu iets beter hoe zwaar het is om te bevallen. Sympathie en betrokkenheid zijn dan wel zo geplaatst.

Moeder vermoordt zoon om flaporen De ene persoon heeft een grote neus, de ander een spleetje tussen zijn tanden en weer een ander heeft flaporen. Zo had de 10-jarige zoon van de Turkse Nuray Sacan ook flaporen. Hij werd erg gepest en daarom besloot de moeder dat de oren door een plastisch chirurg onder handen genomen moesten worden. De moeder was allerminst tevreden met het resultaat en het zou nog erger zijn dan eerst. De vrouw heeft haar zoon daarom in de badkamer van zijn ziekenhuiskamer gewurgd.

Op deze manier kon zij haar kind beschermen voor een leven vol pesterijen en pijn.

Bevallen met handboeien Over bevallingen gesproken: vrouwelijke gevangenen in de Verenigde Staten hebben vaak nog handboeien om tijdens de bevalling. Naast handboeien worden af en toe ook kettingen rondom de enkels en middel gebruikt.

Hierdoor kunnen vrouwen minder goed bewegen en brengt het ook nog eens de nodige gezondheidsrisico’s met zich mee. Moeten de artsen op zo een moment snel handelen, dan zitten die kettingen ook wel erg in de weg. Ondanks dat het sinds 2009 in twintig staten in Amerika verboden is, gebeurt het nog steeds. Volgens Jaap Oosterveer van het Ministerie van Veiligheid en Justitie, krijgen in Nederland bevallende gevangen geen boeien om.

Meisje smeekt president om te sterven Taaislijmziekte, ook wel bekend als Cystic Fibrosis (CF), is de meest voorkomende erfelijke ziekte met een beperkte levensverwachting. Het slijm dat op verschillende plaatsen in het lichaam wordt afgescheiden, is abnormaal taai. Dit wordt veroorzaakt door een mutatie in een gen dat het transport van chloride door de celmembranen regelt. De aandoening kenmerkt zich voornamelijk door een groeiachterstand en chronische luchtweginfecties. De 14-jarige Valentine Maureira uit Chili heeft deze aandoening. Na levenslang vechten, zonder resultaat, heeft zij maar één wens en dat is voor altijd slapen. Op dit moment is euthanasie verboden in Chili. De president kan toestemming voor een injectie geven. Deze wens is voor haar helaas niet in vervulling gegaan.

Met dank aan het AD en nu.nl

Medische Faculteit der Leidse Studenten

13

HÉ, HET IS OKÉ...

Tekst: Janine Hogenwoning Lay-out: Marijn Duin

...OM AF EN TOE IN JE EENTJE TE ETEN. Na een vier uur lang durend practicum begin je al enige trek te krijgen. Het practicum heeft de nodige energie geëist, waardoor je allesbehalve zin hebt om nog te gaan koken. Dan ga je toch gewoon naar het LUMC restaurant?! Het is nog bijna goedkoper om hier te eten dan zelf te koken. Maar er is een probleem, met wie ga je eten?

Straks wordt je gezien in het restaurant, terwijl je in je eentje eet. Wat zullen mensen wel niet denken? Dat je geen vrienden hebt? Jouw trek verdringt deze gedachten en je besluit toch alleen naar het restaurant te gaan.

... Om elke tien minuten uSis te checken op de dag dat het tentamencijfer online moet komen.

Vandaag is het precies drie weken geleden dat jij je tentamen aan het maken was. Vandaag is de dag die bepaalt of jij wel of geen meivakantie hebt. Vandaag is de dag dat je cijfer geplaatst wordt op uSis. Op deze dag lijkt niemand meer geduld te hebben. In plaats van rustig een mailtje af te wachten met je cijfer, wordt er door iedereen elke tien minuten gecheckt of het cijfer online staat. Zoals altijd, komt dat cijfer net online op het moment dat je even een tijdje niet gekeken hebt…

... OM NA AL DIE JAREN NOG STEEDS NIET TE WETEN WAT GEBOUW 1, 2 EN 3 IS. Je weet dat het LUMC bestaat uit drie gebouwen, maar welk gebouw is nou ook alweer het onderwijsgebouw? Is dat gebouw 2 of 3? Ik zal je uit de brand helpen. Gebouw 1 is voor de patiëntenzorg, gebouw 2 voor onderzoek en gebouw 3 voor onderwijs. Nooit meer vergeten hè;).

... Als je verlangt naar het moment waarop je colleges kan afspelen op een andere snelheid.

Ieder mens is verschillend. Ieder mens presenteert anders en dan voornamelijk met een andere snelheid. Bij het beluisteren van een college weet je al op welke snelheid je hem gaat terugkijken. Vaak gaan gedachtes als “deze ga ik in versnelling twee afluisteren” door je hoofd. Een enkele keer, zoals bij Lakke, verlang je naar die vertragingsknop (0.5x). Eindelijk begrijp je hoe de hersenen in elkaar zitten.

... Als je baalt dat de computerlokalen bezet zijn, terwijl je vandaag echt achter de computer moet.

Straks heb je een practicum en je moet daarvoor nog een E-learning maken. Op je MacBook deed het programma het weer niet. Surprise! Vandaar dat je vandaag extra vroeg naar de universiteit bent gegaan. Terwijl je langs het treingedeelte in de Walaeus loopt, zie je dat het druk is. Zelfs aan het einde van de gang zijn alle computers al bezet. Het belooft ook niet veel goeds dat de deuren van J1-82 en J1-84 dichtzitten. Snel loop je naar de blaadjes, die op de ramen geplakt zijn, om te kijken of de ruimtes gereserveerd zijn. Er is een cursus van 8.30-12.30 uur in beide lokalen. Waarom juist nu?! Dan zit er maar één ding op: kijken of er nog ruimte is in de Walaeus zelf.

Maar dan moet je eerst al je spullen in een locker doen…

14

... OM JE INTERNETPAGINA VANAF HET MOMENT DAT HET ANTWOORDMODEL ONLINE ZOU KOMEN CONSTANT TE REFRESHEN. Je tentamen is net achter de rug. Vanaf nu begint het echte stressmoment.

Om 17.00 uur komen de antwoorden online. Vijf minuten van tevoren ben je al ingelogd op Blackboard. Je weet dat het kansloos is om te kijken of de antwoorden eerder online staan, maar je kunt het niet laten om elke minuut de pagina te refreshen. Exact vijf uur komt de welbekende announcement: “Antwoorden tentamen” onder het kopje “Course Information”. Je hartslag verdubbelt zich in enkele seconden.

Deze paar minuten kunnen namelijk allesbepalend zijn.

Predoctor | april 2015 | Jaargang 27

... OM EEN DAG VOOR JE TENTAMEN TE VERLANGEN NAAR EXTRA LEERTIJD. Het is donderdag en je bent nog maar op driekwart van de leerstof. Morgen is het tentamen al. Je begint je af te vragen of het überhaupt nog wel zin heeft om door te leren, aangezien je naast de colleges nog geen aandacht hebt besteed aan werkgroepen, studieopdrachten en werkcolleges. Altijd, echt altijd, verlang je naar die ene dag extra. En anders verlang je wel naar een tentamen dat begint om 13.00 uur in plaats van 9.00 uur. Je bent er namelijk heilig van overtuigd dat je sowieso een punt hoger had gescoord op je tentamen als je die ene dag extra had gehad.

... Als je niet onthouden hebt waar je locker zit.

Ruim van tevoren loop je naar de lockers, maar waar zit je locker ook alweer? Was het op de tweede of derde rij? Links of rechts?

De code weet je gelukkig nog wel, dus je kijkt of het lukt om op deze manier de juiste te vinden. Yes, hij gaat open. Huh, het zijn je spullen helemaal niet. Misschien wordt de code ABCD wel door meerdere mensen gebruikt. Na acht keer proberen besluit je de Walaeus medewerker er voor de tweede keer bij te roepen. Met een kleine zucht komt de medewerker achter je aan en je ziet haar denken: “Heb je er weer één.” Nu moet je alleen nog gaan vertellen dat je echt geen flauw idee hebt welke locker het zou kunnen zijn.

Godzijdank! Jouw locker opent zich na tien pogingen. Nog nooit ben je zo blij geweest om je tas en jas te zien.

... ALS JE NIET DURFT TE PRINTEN, OMDAT JE NIET WEET HOE ZO EEN GROOT APPARAAT WERKT. Voor je practicum moet je ook nog de handleiding uitprinten. Maar hoe zat dat ook alweer? Moest je hold print doen of locked print? En hoe heet die printer? Na wat proberen, loop je richting de printer.

Je voert je wachtwoord in en geeft de opdracht het bestand te printen. Nee hè, het apparaat gaat piepen. Twee uitroeptekens verschijnen op het schermpje. Volgens mij ziet dat apparaat dingen die er niet zijn, want er zit helemaal geen papier vast en het papier is ook niet op. Misschien is het handig om toch maar even hulp te vragen aan een medewerker van de Walaeus. En ja hoor, uitgerekend op dat moment doet de printer het weer.

Medische Faculteit der Leidse Studenten

... Om je aangetrokken te voelen tot het fastfood in het LUMC restaurant, omdat het én goedkoper én lekkerder is.

Tijdens de verleidelijke tocht langs het eten, bevindt de eerste stop zich bij het fastfood. Je denkt bij jezelf: “Ah, wat heb ik hier zin in, het is alleen zo slecht.” Onder het mom van deze gedachte, neem je nog snel even een kijkje bij de warme maaltijden om te zien wat de pot vandaag schaft. Het is hutspot. De keuze is snel gemaakt en je besluit je aan te sluiten in de lange rij bij het fastfood.

“Doe mij maar een grote patat” en intussen pak je alvast een kaassoufflé met wat mayonaise. Met een vol dienblad loop je naar de kassa waarbij er vervolgens een heerlijk laag bedrag verschijnt op het scherm. Daar zit je dan 15 minuten, in je eentje, je ongezonde maaltijd naar binnen te werken.

... ALS JE MINSTENS ÉÉN KEER PER MAAND EEN WALAEUS LOCKERMUNTJE MOET KOPEN.

Struinend met al je spullen, loop je naar het lockergedeelte.

Tijdens de rit voel je al in je zakken en kijk je in je portemonnee om dat blauwe muntje te vinden. Er komen veel geldmunten naar boven, maar die ene plastic munt is nergens te bekennen. Voordat je besluit een nieuwe te kopen, voor alweer de tweede keer deze maand, ga je allereerst alle lockers langs. Misschien heeft iemand hem wel in een locker laten zitten, net als jij ook altijd doet.

Tien minuten later, ben je weer vijftig eurocent armer en een plastic munt rijker. Eindelijk kan je je E-learning maken.

15

16

Predoctor | april 2015 | Jaargang 27

Medische Faculteit der Leidse Studenten

[17]17

LIEVER DOOD DAN EEN OPERA GESCHIEDENIS VAN DE ANESTHESIE Auteur: Bianca Prinse | Lay-Out: Esther Huybens Tot halverwege de 19de eeuw was dit een hele normale gedachte voor mensen die voor de keuze stonden om geopereerd te worden. Operaties waren levensgevaarlijk en bovendien zeer pijnlijk door het ontbreken van goede verdoving en pijnstilling.

Hier bracht de industriële revolutie verandering in. Maar hoe ging het er aan toe voor de industriële revolutie?

Voor de eerste tekenen van het gebruik van verdovende middelen moeten we terug naar ongeveer 3200 jaar voor het begin van onze jaartelling. De Sumerianen, een oude beschaving die leefde van ongeveer 4000 tot 1500 BC, ontdekten al snel de mogelijke pijnstillende en verdovende werking van de papaverplant. Op een kleitablet uit die tijd wordt voor het eerste gesproken over het bruikbare bestandsdeel van de plant: opium. Ze noemde opium “Hul Gil”, wat vrolijkheid betekent. Ook gebruikten de Sumerianen in het oude Mesopotamië al alcohol als verdovend middel. Er zijn ook geschriften gevonden die aanwijzingen bevatten dat er in deze tijd geëxperimenteerd werd met verschillende kruiden.

Soms met een dodelijke afloop.

Tot ongeveer de 2200 BC was deze kennis over verdovende middelen alleen bekend in zuid-mesopotamië, het leefgebied van de Sumerianen. Rond 2225 BC werd hun leefgebied onderdeel van het Babylonische koninkrijk. Dit resulteerde in een snelle verspreiding van de kennis en het gebruik van opium over het hele koninkrijk. Het babylonische koninkrijk reikte ongeveer van het huidige Irak tot Egypte.

In Egypte leidde dit tot een uitbreiding van hun ‘apotheek’.

Naast verschillende chirurgische instrumenten, hadden de Egyptenaren ook beschikking over meerdere pijnstillende en kalmeringsmiddelen. Een van de bekendste middelen was het extract van de Mandrogora fruit. Uit het Ebers Papyrus, een egyptische medisch papyrus, is ook bekend dat ze gebruik maakten van preparaten die een vergelijkbare werking hadden met opium.

3 DAGEN

Omdat opium zo’n groot succes was, zagen handelaren dat er geld te verdienen viel. Ze besloten opium te introduceren en te verhandelen in Azië. Voor deze introductie in 400 BC, werd er in Azië gebruik gemaakt van de verdovende eigenschappen van cannabis en monnikskap.

Het gebruik van opium was populair in het oude Egypte. De De monnikskap geeft sap dat het bestanddeel Griekse goden Hypnos (slaap), Nyx (Nacht), en Thanatos (Dood) Aconitine kan bevatten.

Aconitine kan voor een werden vaak afgebeeld met de papaver planten waarvan opium verdovend gevoel zorgen en in een hoge dosering onttrokken werd. dodelijk zijn. In China en

3200 v Chr Opium en alcohol door Sumerianen

18

Japan wordt deze plant nog steeds in de geneeskunde gebruikt.

Geschriften van de Chinese chirurg Bian Que (401-310 BC), tonen aan dat ook hij gebruikt maakte van toxische en verdovende drankjes. Rond 300 BC gaf hij twee mannen een verdovend drankje en kon hij ongestoord bij beide mannen een gastrostomie uitvoeren. De mannen bleven namelijk bewusteloos voor maar liefst 3 dagen.

STAATSWINKELS

Opium was ook in de het oude Rome een groot succes. Naast opium gebruikten de oude Romeinen het hele medicijnkastje dat gepresenteerd werd door moeder Natuur. Om pijn te bestrijden en de gedachten te verzetten, werd daarom ook wild geëxperimenteerd met vele kruiden. Boeren gebruikten onder andere extracten van giftige planten om rugpijn, ontstaan bij het zware werk op het land, te bestrijden.

In het oude Rome waren de drugs zelfs zo populair dat de staat besloot om het te gaan verkopen. Dit leidde tot de verkoop van verdovende middelen in ruim 793 staatswinkels. De staat kon zich dit veroorloven omdat er geen onderscheid gemaakt werd tussen medicijnen en drugs. Romeinen waren alleen maar geïnteresseerd in de Opium was dus al vroeg in onze pijnstillende effecten, geschiedenis een populair verdovend niet in de gevaren middel. Toch duurde het tot 1037 dat voor hun lichaam. de eerste overdosis gedocumenteerd Daarom groeiden de werd. En het slachtoffer was nog wel papaverplanten ook een arts; de islamitische arts Avicenna in de groentetuin van overleed na een onopzettelijke menig romein, tussen overdosis opium. de kolen en tomaten.

In China waren ze, tegelijk met de Romeinen en de Grieken, druk op zoek naar verdovende middelen. De grondlegger van de anesthesiologie in China leefde rond de 2de eeuw na Christus en was de chirurg Hua Tao. Hij voerde operaties uit bij patiënten die onder invloed waren van mix van wijn en kruidige extracten, genaamd ‘Mafeisan’. Mafeisan zorgde voor bewusteloosheid en een neuromusculaire blokkade bij de patiënten. Vervolgens voerde hij de meest gecompliceerde operaties uit, waaronder een resectie van necrotische weefsel in het gastro-intestinale stelsel.

Ondanks het succes van Toa werden er weinig operaties uitgevoerd in het oude China. Volgens het Chinese Confucianisme was het lichaam heilig en daarom werd chirurgie beschouwd als lichaamsverminking. Om deze reden volgde niemand hem ook op na zijn dood. En vlak voor zijn dood besloot Tuo zijn geschriften te verbranden, waardoor we tot op de dag van vandaag niet weten wat de samenstelling van zijn succesvolle narcose middel was.

2200 v Chr Kennis naar Babylonisch koninkrijk & Extract mandragora fruit in Egypte

Predoctor | april 2015 | Jaargang 27

ERATIE! DOODVONNIS

Ook in de Middeleeuwen bleef opium het meest gebruikte middel tegen pijn, alleen werd het nu op een andere manier gebruikt. In de Arabische en Perzische wereld geloofden velen in het nut van anesthesiologie en pijnstilling, en waren daarom de eerste die zowel orale als geïnhaleerde anesthetica gebruikten. Arabische chirurgen maakten gebruik van sponzen om bewusteloosheid te induceren bij patiënten. Ze sopte de spons in een combinatie van hasj, opium en andere kruiden en hielden deze dan boven het gezicht van de patiënt. Deze methode induceerde een korte periode van bewusteloosheid waarin zij hun werk konden doen.

Deze in Arabië zo populaire sponzen methode, waaide later ook over naar Europa. Onder andere Theodoric of Lucca, een Italiaanse arts en bisschop, maakte gebruik van sponzen die gedrenkt waren in een combinatie van opium, kruiden en het extract van de Mandragora plant. Ook geschriften uit Engeland laten zien dat er sinds de 13de eeuw gebruikt werd gemaakt van sponzen als narcose.

Tussen 1200 en 1500, werd er in Engeland daarnaast ook gebruikt gemaakt van een verdovend middel genaamd ‘Dwale’.

De belangrijkste bestanddelen waren alcohol, gal, sla, opium, bilzekruid, azijn en verschillende planten. Een van deze planten was de gevlekte scheerling. De gevlekte scheerling staat bekend om zijn dodelijk gif, dat door de oude Grieken gebruikt werd om het doodvonnis te voltrekken. Dwale werd door de chirurg op de jukbeenderen gesmeerd en dit leidde tot het verlies van bewustzijn van de patiënt.

JAMES WATT

Een stapje verder in de geschiedenis komen we uit in de tijd van de Leonardo Da Vinci, Galileo Galilei en Andreas Vesalius: de Renaissance. Een belangrijke ontdekking voor de anesthesiologie in deze tijdsperiode was de ontdekking van ether. In 1525 werd door Paracelsus, de vader van In het Pneumatic Institute werd de toxicologie, ook onderzoek gedaan naar een de pijnstillende mogelijke toepassing van lachgas werking van ether als remedie tegen een kater. Volgens ontdekt. Vervolgens het labjournaal was het onderzoek s y n t h e t i s e e r d e een succes en werd lachgas daarna Valerius Cordus in door verschillende vrienden van het 1540 diëthylether instituut gebruikt tegen een kater. door de destillatie van ethanol en zwavelzuur. Een belangrijke stap in richting naar meer.

worden vele nieuwe gassen geïdentificeerd en Joseph Priestley is hierin de belangrijkste man. Hij ontdekte lachgas, stikstofoxide, ammoniak, waterstofchloride en zuurstof. Deze ontdekkingen leidden tot de opening van het Pneumatic Institute in Bristol door arts en wetenschappelijk schrijver Thomas Beddoes. Hier werd onderzoek gedaan naar de toepassingen van deze gassen voor behandelingen van bestaande ziekten. Voor dit onderzoek werd gebruik gemaakt van lab apparatuur gemaakt door James Watt.

STOKJE BIJTEN

In China werden er in deze periode ook stappen gemaakt die leidden tot betere anesthesiologie. Hanaoka Seishu, een Chinese chirurg die westerse en Chinese geneeskunde van die tijd beheerste, speelde hierin een grote rol . Hij mixte een verdovende middel, genaamd tsūsensan, dat leidde tot bewusteloosheid en totale spierverslapping van de skeletspieren. Hij voerde in 1804 een gedeeltelijk mastectomie uit bij een 60-jarige vrouw die onder narcose was gebracht met dit middel. Dit wordt gezien als de eerste betrouwbare documentatie van een operatie uitgevoerd onder narcose. Hij zou nog vele operaties uitvoeren waaronder resectie van maligne tumoren.

Maar eigenlijk kwam het er, ondanks deze ontdekkingen, op neer dat tot halverwege de 19de eeuw eigenlijk weinig veranderde voor de normale burger. Voor de meeste mensen was de standaard voor een verdoving; grote hoeveelheden alcohol, opium en op een stokje bijten. Hier bracht de industriële revolutie grote veranderingen in. Het begin van een reeks veranderingen die zich doorzet tot de dag van vandaag.

Verdere belangrijke ontdekkingen werden pas een eeuw later gedaan, tijdens de Verlichting. Aan het einde van de 18de eeuw

400 v Chr Opiumhandel naar Azië

300 v Chr Bian Que doet gastronomie

Begin jaartelling

Medische Faculteit der Leidse Studenten

1200 Gebruik Dwale in Engeland

1525 1804 2015 Ontdekking Toepassing ether tsusesan bij mastectomie

19

COLUMN DANIEL PIJNLIJK VERMAKELIJK

Auteur: Daniel Kleijn | Lay-Out: Esther Kort “Leedvermaak is het beste vermaak”. Zo’n cliché dat een ouder familielid in je omgeving nog wel eens zegt. Het is naar een beetje pijnlijk als iemand elk kerstdiner hetzelfde uit moet kramen, maar hierin heeft zo iemand wel gelijk. Het zijn de leukste momenten als zo’n whatsappende hufter op de fiets zich weer eens doodschrikt omdat er een bus aankomt, of een deelnemer in het zoveelste aftreksel van Idols niet doorheeft dat een talentenjacht voor mensen met talent bedoeld is.

Vooral RTL weet ons goed te voorzien in onze schadenfreude-behoefte: programma’s als “Oh Oh Cherso” of “Dames en Heren in de Dop” zijn pareltjes als je behoefte hebt aan een half uurtje plaatsvervangende schaamte of even zelfvertrouwen moet opbouwen. “Ik heb HET nog nooit gedaan” is echter de ware goudmijn. Zo speelde een deelnemer een immens ongemakkelijk spelletje ‘Twister’ met zijn date, toen de tweede date binnenkwam: ze waren de tijd vergeten. De ongemakkelijkheid was voelbaar door de tv heen. RTL-pulp in extremis, heerlijk. Helaas is campingzender SBS6 zo ver heen dat de lol er vanaf is. “Utopia” levert slechts medelijden op en van “Hart van Nederland” word je slechts verdrietig. Ondertussen zendt MTV niet meer genoeg “16 & Pregnant”-afleveringen uit, waardoor televisie niet meer zo tof is als vroeger.

Wat was het daarom weer fijn om op Valentijnsdag in een restaurant te zitten. De lol begint natuurlijk met een leuke date, een lekker wijntje en een keer geen doorgekookt LUMC-voer – sowieso al ingrediënten voor een heerlijke avond. Maar wat het meest fantastisch is op zo’n avond, zie je om je heen. Zelfs nog voordat je jas aan de kapstok hangt, weet je al waar jullie vermaak die avond vandaan gaat komen. Je ziet ze al als je binnenkomt. Ze zijn altijd met z’n tweeën, meestal een manvrouw-koppel. Minimaal één zal onderuitgezakt op de stoel zitten. De ander kan een wat actievere houding hebben, die riekt naar wanhoop, maar zeker bij een wat ouder stelletje zal diegene ook de uitstraling hebben van een rouwadvertentie. Gezichten alsof de tafelgenoot een scheet niet kon binnenlaten –hoewel ze dat waarschijnlijk niet meer zou boeien- maken het plaatje af. Ervan uitgaand dat dit geen beschrijving is van je eigen situatie, herken je dit natuurlijk als zo’n typische pijnlijke date.

Dat is natuurlijk fantastisch om te observeren. De ongemakkelijke stiltes naast je en de cringe-worthy pogingen die te doorbreken, complementeren het audiovisuele vermaak. De ongemakkelijkheid en het gebrek aan plezier geven aan je eigen tafel in ieder geval genoeg gespreksstof. Waarom ga je in hemelsnaam op zo’n date? Hoezo is dat stelletje nog samen? Of zijn ze gewoon onwijs gelukkig met hun mortuarium-bestaan? Tegen de tijd dat het verplichte toetje op is, maar de koffie beleefd wordt afgeslagen, is de lol er wel vanaf. Medelijden is daarvoor in de plaats gekomen.

Een dergelijk gevoel zal heel Nederland hebben gehad bij de pijnlijke afgang van het bekende Haagse stel Fred en Ivo. De één was ooit een creatieve officier van justitie, de ander een charmante burgemeester. Misschien kwam het door het gebrek aan updates voor Angry Birds, maar het leek erop dat de twee geen zin meer hadden in hun uitjes naar de Tweede Kamer. In het begin was het nog wel grappig hoe Fred daar moties van wantrouwen aan het sparen was, maar zeker toen zijn minister, in schijnbaar delirante toestand, steeds meer woorden met “uhh” ging vervangen, werd het toch wel tijd dat het koppel afscheid ging nemen. Het was een triest vaarwel van een komisch duo dat De Speld bijna werkloos maakte. Toen ik Fred, als goede pitbull, zijn baasje nog zag verdedigen tijdens de persconferentie moest ik aan die inval bij de NOS van een tijdje terug denken: “Verwarde man eist zendtijd tijdens het journaal”. Het paste precies.

20

Predoctor | april 2015 | Jaargang 27

WHAT TO WATCH

DOCUMENTAIRES BIJ PIJN

Auteur:Merian MerianKuipers Kuipers||Lay-Out: Lay-Out Esther Huybens Auteur: We voelen vaak pijn in ons leven: pijn omdat we gevallen zijn; hoofdpijn na een avondje hard zuipen; of pijn bij liefdesverdriet.

Maar wat kan je nou het beste doen als je pijn voelt? Juist, lekker op de bank zitten en een documentaire kijken die precies aansluit bij jouw soort pijn.

WAT? GEEN PIJN KUNNEN VOELEN

Kijken: The Secret World of Pain Waarom? In 60 minuten leer je alles over pijn: van het ontstaan tot hoe het in ons DNA verweven is. En hoe is het bijvoorbeeld om geen pijn te kunnen voelen? We volgen in deze documentaire een fanatieke geneticus, dr. John Woods, die de raadselen van pijn probeert te ontrafelen. Daarnaast leren we ook hoe de pijnbanen zich al in de baarmoeder en ver daarna nog ontwikkelen. Hoewel geen pijn voelen bij heel weinig mensen voorkomt en je hier waarschijnlijk niet aan lijdt, is het toch de moeite waard om je te verdiepen in het ontstaan van pijn: er gaat een wereld voor je open.

WAT? PIJN BIJ LIEFDESVERDRIET

Kijken: Love Addict en Liefde op Bestelling Waarom? Dacht je dat jij het erg had met een beetje liefdesverdriet nadat je scharrel van 2 maanden er een punt achter heeft gezet?

De mensen in deze documentaire zijn er vele malen erger aan toe.

Liefdesverslaving is een van de meest hardnekkigste verslavingen van allemaal; er bestaat zelfs een afkickcentrum voor in de Verneigde Staten. Deze hopeloos verliefde figuren brengen je eigen hartzeer weer een beetje terug in perspectief.

Als je na dit alles toch denkt dat het nooit meer goed komt met je liefdesleven, kijk dan ‘Liefde op Bestelling’. Tussen 1993 en 2008 zijn er meer dan 500 Thaise vrouwen geëmigreerd naar Denemarken om daar de bruid te worden van een Deense man.

Misschien raak je geïnspireerd, dan kan je meteen online een bruid uitzoeken en hoef je nooit meer de pijn van liefdesverdriet te verdragen. Hopelijk exporteren ze tegenwoordig ook mannen.

WAT? PIJN NA AVONDJE DRINKEN

WAT? OUDERDOMSPIJN

Kijken: 69: Liefde, Seks, Senior Waarom? Deze documentaire laat zien dat oud worden helemaal niet zo verschrikkelijk is. Sterker nog, sommige van deze ouderen hebben de beste seks uit hun leven nu ze oud zijn. Een intiem portret van hele verschillende stellen: een homoseksuele man die voor het eerste echte liefde vind, een vrouw die schippert tussen haar zwaar demente man en haar nieuwe vriend en vele andere onvergetelijke figuren. Seks werkt sowieso goed tegen pijn en deze documentaire laat zien dat je er zelfs op de tachtigste nog volop van kan genieten.

WAT? CHRONISCHE PIJN

Kijken: Young@heart Waarom? Bij constante pijn wil je uiteraard maar één ding: niet meer aan de pijn denken. Deze ultieme feelgood documentaire laat je al je pijn vergeten. Je wordt opgeslokt door een koor op leeftijd, hun onderlinge relaties, problemen, discussies, maar bovenal zal hun zang ervoor zorgen dat je anderhalf uur onder de pannen bent. Het feelgood gevoel dat je er aan over houdt verdrijft je chronische pijn de rest van de dag hopelijk ook nog.

WAT? ZIELENPIJN

Kijken: Trekkies Waarom? Het enige wat je nodig hebt bij zielenpijn is goed lachen, afleiding en kijken naar mensen die echt nog veel gekker zijn dan jij. Vandaar ‘Trekkies’ een documentaire over hardcore Star Trek fans die, je raadt het al, ook wel ‘trekkies ‘worden genoemd. Deze documentaire volgt een groep excentrieke personen in hun dagelijks leven en tijdens hun shining moment: star trek conventies. Een van de meest memorabele personages is een tandarts die in een star trek uniform naar zijn werk gaat. Ook zonder zielenpijn zeker het kijken waard!

Kijken: Bezopen!

Waarom? In deze driedelige serie worden de effecten van alcohol getest. Word je bijvoorbeeld creatiever van alcohol? Of slaap je beter? De proefpersonen in deze serie gaan daadwerkelijk drinken en voeren daarna een heleboel testjes uit: wetenschappelijk verantwoord en leuk! Mooi meegnomen is dat er drie afleveringen zijn, zodoende kun je er drie katers mee doorkomen. Veel plezier met drinken dus!

Medische MedischeFaculteit Faculteit derder Leidse Leidse Studenten Studenten

21

Auteur: <Naam> | Lay-Out: <Naam>

Predoctor | Februari 2014 | Jaargang 26

CLUSTERHOOFDPIJN

EEN IMPACT OP HET LEVEN?

Auteur: Bianca Prinse | Lay-Out Wingchi Cheng Clusterhoofdpijn. Niet eens een vreselijk woord, maar toch zijn de gevolgen voor de patiënt verschrikkelijk. Volgens vele onderzoeken een van de meest pijnlijke aandoeningen waar mensen aan kunnen lijden. Ondanks de impact op het leven van de patiënt, is er nog geen onderzoek gedaan waarin de effecten van clusterhoofdpijn worden vergeleken met controles. Daarom hebben neurowetenschappers van verschillende instituten de handen ineen geslagen en dit onderzocht.

Clusterhoofdpijn (CH), in de medische wereld ook wel bekend als neuralgie van Horton, is een neurologische aandoening die extreme hoofdpijn veroorzaakt. Vrouwen ervaren deze pijn extremer dan tijdens een bevalling. De aanvallen zijn zo erg dat het sommige patiënten drijft tot zelfverminking en zelfmoord. In de westerse bevolking heeft CH een prevalentie van 4 op 1000 en komt het bij mannen meer voor dan bij vrouwen (3:1). Dit verschil wordt de afgelopen jaren wel steeds kleiner. Het is niet bekend waardoor dit komt.

Er bestaan twee vormen van CH; de episodische (ECH) en de chronische (CCH) vorm. Patiënten met de episodische vorm hebben last van clusters met aanvallen. Deze clusters kunnen enkele weken tot maanden duren, waarna ze weer verdwijnen.

Naar deze vorm is CH dan ook vernoemd. Bij de chronische vorm blijven deze rustperioden tussen de clusters weg. De aanvallen kunnen dan ook dagelijks, gedurende het hele jaar, voorkomen.

Ongeveer 10 tot 15 procent van de patiënten heeft last van de chronische vorm. Dit percentage kan erg fluctueren omdat de beide varianten elkaar kunnen afwisselen.

Onderzoek heeft uitgewezen dat hersenstructuren die geassocieerd zijn met geheugenvorming en de uitvoering van executieve functies, zoals planning, belangrijk zijn in de ontwikkeling van CH. Om deze reden focussen de neurowetenschappers zich op de verschillen in bekwaamheid, stemming en cognitieve functies.

Om een goede vergelijking te maken tussen de varianten van CH en de controles, is er ook onderzoek gedaan naar de kwaliteit van leven (QoL) van de deelnemers. Het onderzoek werd gedaan door middel van 17 vragenlijsten en testen. Deze hadden betrekking op het cognitieve en psychologische functioneren van de deelnemers.

specifieke locaties van hoofdpijn

Uit analyses van de klinische variabelen (leeftijd van diagnose, ziekteduur of kant van aanvallen) blijkt dat er geen verschillen zijn tussen de drie verschillende groepen. Alleen het geslacht is significant verschillend in de onderzochte groepen. Uit de analyses van de vragenlijsten betreffende intelligentie, blijkt dat er ook geen aantoonbaar verschil is in intelligentie tussen de patiënten en de controles. Tevens blijkt uit analyses, met betrekking tot het executieve functioneren van de deelnemers, dat er geen significant verschil is tussen CH-patiënten en controles. Testen betreffende het werkgeheugen laten tegenstrijdige resultaten zien.

Analyses van het psychologische functioneren van de deelnemers laten echter wel significante verschillen zien tussen patiënten en controles. CH-patiënten hebben meer last van stemmingswisselingen; erger bij CCH dan bij ECH-patiënten.

Ook blijkt dat patiënten met CH meer lijden aan depressies en angststoornissen. Opmerkelijk is dat CH-patiënten geen slechtere QoL hebben. Dit kan mogelijk komen omdat in dit onderzoek de partners van de patiënten als controles zijn genomen. CH kan mogelijk een negatieve invloed hebben op de QoL van de partners van de patiënten. CH patiënten hebben wel een slechtere waargenomen gezondheidsstatus vergeleken met de controles.

Dit onderzoek laat zien dat CH een grote impact op het dagelijks leven en dat er cognitieve en psychologische verschillen zijn tussen de varianten van CH. Verder onderzoek is nodig om de verschrikking die deze ziekte met zich meebrengt te verlichten.

Gelukkig zijn er goede vooruitzichten. Binnen het LUMC worden tot eind 2015 patiënten geincludeerd voor de ICON studie. Deze studie gaat op grote schaal een stimulator testen die aanvallen moet verminderen.

Deelnemers voor deze studie zijn geselecteerd bij een poliklinisch gespecialiseerd centrum voor hoofdpijn, onderdeel van The National Hospital for Neurology and Neurosurgery. Patiënten kwamen in aanmerking voor het onderzoek als ze voldeden aan de criteria van de Internationale Hoofdpijn Classificatie (ICHD-II) voor ECH en CCH. Patiënten met andere hoofdpijn aandoeningen of een historie van psychiatrische of neurologische aandoening werden geëxcludeerd. Dit resulteerde in 11 CCH en 11 ECHpatiënten; een vergelijkbaar aantal met eerder verrichte studies.

Als controles werden de echtgenoten van de patiënten gevraagd.

Medische Medische Faculteit Faculteitder der Leidse Leidse Studenten Studenten

23

ACTIVITEITEN

De afgelopen tijd hebben er veel activiteiten plaatsgevonden op onze studievereniging. We bemoeien ons met het onderwijs, maar we maken het leven van de (bio)medische studenten ook op andere vlakken leuker! De M.F.L.S. organiseert door het jaar heen vele activiteiten. Deze pagina geeft je een overzicht van wat er is gebeurd.

Alumnilezingen BW Op donderdag 22 januari hadden we de tweede alumnilezing van het jaar. Hierbij kwamen Fanneke Alkemade en Noortje van der Vreeken spreken. Fanneke is in 2004 afgestudeerd en werkt nu als Manager Drug Safety & Medical Information bij Roche. Noortje daarentegen is in 2013 afgestudeerd. Zij werkt als Sales Engineer bij DELMIC BV. Donderdag 19 maart was het tijd voor de derde alumnilezing van het jaar. Deze keer kwamen er 3 alumni spreken, namelijk Mijntje Aarts, Leon de Waal en Johan Klein Haneveld. Alle drie zijn al een tijd terug afgestudeerd. Mijntje werkt als DNA expert bij het Nederlands Forensisch Instituut. Leon werkt als manager van het preklinische onderzoek in een commercieel bedrijf genaamd Viroclinics Bioscience. Johan heeft een heel andere baan, hij is namelijk eindredacteur van het Tijdschrift voor diergeneeskunde.

BWub night Na de alumnilezing op 22 januari was het tijd om HePatho om te bouwen voor de jaarlijkse BWubnight, georganiseerd door de JVT’s van BW. De strijd tussen de teams kon natuurlijk pas losbarsten nadat alle buiken gevuld waren met pizza’s. We hadden dit jaar een recordaantal aan pizza’s en teams, namelijk 108 pizza’s en 24 teams! Teams van zo’n 4-7 studenten namen het op tegen elkaar in allerlei verschillende spellen. We hadden poolen, sjoelen, beerpong, vloerspel, 30 seconds BW spel en tafelvoetbal. De spelletjes werden afgesloten met een Pubquiz. Uiteindelijk gingen de Golden Oldies er met de prijs van door.

M.F.L.S.-LUMC onderwijsdebat Stagevergoeding tijdens stages en coschappen? Verplichte stage na 1e jaar Biomedische wetenschappen? Voorrang voor nominale studenten bij instroom in de coschappen? Meer aandacht voor de competentie onderwijs geven? Over deze onderwerpen zijn interessante discussies gevoerd tijdens het M.F.L.S.-LUMC onderwijsdebat op dinsdag 17 februari.

Onder leiding van dr. Steendijk namen studenten en docenten het tegen elkaar op. Marnix Timmer bewees dat ook het publiek belangrijk was voor het debat en won de prijs voor Beste Student Debater. Prof. Jansen won de prijs voor Beste Docent Debater. Achteraf was er gelegenheid om na te praten onder het genot van een hapje en een drankje in HePatho.

HePatho Lustrumweek HePatho bestond afgelopen februari 20 jaar. De laatste 10 jaar op de huidige locatie, de eerste 10 jaar zat HePatho in het oude Pathologiegebouw. Dit was reden voor een goed feestje! Op maandag werd de lustrumweek geopend met Prosecco en borrelhappen.

Aansluitend namen vele teams het tegen elkaar op in de Pubquiz onder leiding van Quizmaster Joren.

Aansluitend aan het Onderwijsdebat was het tijd voor een Bierproeverij. Iedereen kreeg een mooi HePatho lustrum bierglas en 10 verschillende biertjes om te proeven. Hans Bezstarosti gaf de nodige uitleg bij de te proeven bieren. Na de uitleg kon iedereen elk biertje beoordeeld worden op geur, kleur, smaak en stevigheid van het schuim.

Op woensdag had de ActCie een Escape Room gebouwd in de Internetruimte. Teams van 10 personen kregen een half uur de tijd om op zoek te gaan naar de gouden sleutel en uiteindelijk te ontsnappen uit de Escape Room. Aan het eind van de avond gingen de echte bikkels de uitdaging aan bij de Club van 100.

Voor het HePatho Lustrumfeest op donderdag was het thema ‘Stout in het Goud’. Niemand minder dan Barry Badpak kwam optreden.

De week werd afgesloten met een pannenkoekenlunch en Golden Globe genomineerde films in HePathé.

24

Predoctor | april 2015 | Jaargang 27

AGENDA

13 april t/m 17 april M.F.L.S. week 13 april 12.30-13.30 uur HePatho Opening M.F.L.S.-week en pannenkoekenlunch 13 april 17.00 uur HePatho Lopersborrel 14 april 12.30-14.30 uur CZ1 Symposium ‘Toekomst van en met kanker’ 14 april 18.00 uur NNB Benefietdiner 15 april 20.00 uur Quintus Open Podium en Extern M.F.L.S. feest 16 april 17.30 uur Foyer gebouw 3 LAGerhuisdebat ‘Decentrale selectie’ 17 april 16.00-18.00 uur HePatho Wijnproeverij 24 april t/m 26 april Batavierenrace 27 april t/m 3 mei Studiereis Sint-Petersburg 11 mei 12.00 uur Deadline bestuurssollicitaties 13 mei 22.00 uur Four Reasons Interfacultair feest ‘Night at the Movies’ 17 mei Halve Marathon Leiden 19 mei 17.00 uur Academiegebouw Leids Onderwijsdebat 23 mei 10.00 uur LUMC Carrièredag 30 mei 10.00 uur LUMC Ouderdag 2 juni 14.00 uur USC Sportdag 17.00 uur LUMC M.F.L.S.-BBQ 4 juni 17.00 uur HePatho StuDo 9 juni 17.00 uur HePatho Onderwijsprijzen LIMSC Het Leiden International Medical Students Conference is één van de grootste medische studenten congressen ter wereld dat eens in de twee jaar plaatsvindt in het LUMC. De 9e editie van het LIMSC vond dit jaar plaats van 10-15 maart. Op dit congres konden studenten vanuit 40 verschillende landen hun onderzoek presenteren middels een presentatie of poster. Daarnaast zijn 5 vooraanstaande gastsprekers naar Nederland afgereist om een gastcollege te geven waarbij onder andere vasculitis, stamcel plasticiteit en een patiëntdemonstratie over omkeerplastiek aan bod kwamen. Verder konden studenten verschillende workshops bezoeken en oriënteren op hun (internationale) carrière op de Career & Internship fair. Naast wetenschappelijke programmaonderdelen konden bezoekers een uitgebreid en heel geslaagd sociaal programma volgen. Op woensdag konden deelnemers Leiden in de avond ontdekken met een kroegentocht. Op donderdag stond een tour door Leiden, een cursus Nederlands, een lunch bij de Faculty Club, een stadhuisborrel en een galadiner op het programma. Op vrijdag was ‘Night at the Museum’, hier was gelegenheid om te eten en een uitgebreid aanbod aan wereldse workshops te volgen. Op zaterdag werd het wetenschappelijke programma spectaculair afgesloten met een prachtige voordracht van ‘Don’t stop me now’ door Sempre Crescendo.

Vervolgens stond een Italiaans buffet klaar waarna de cabaretier Adam Fields lachwekkend optreden gaf waar hij op een hele grappige manier het LIMSC, Nederland en andere landen voor blok zette. Op zondag werd het fantastische congres afgesloten met een bezoek aan Amsterdam. Wil jij op de hoogte blijven van dit grootste evenement? Volg dan LIMSC op Facebook of ga naar www.limsc.nl

Medische Faculteit der Leidse Studenten

25

WIE MOOI WILT ZIJN, MOET P Auteur: Michelle van Dongen | Lay-Out: Wingchi Cheng We kennen allemaal het gezegde; Wie mooi wil zijn moet pijn lijden. Zo is bij ongeveer iedere vrouw bekend dat het lopen op naaldhakken vrij pijnlijk is. Hier staat niemand raar van te kijken, maar hoe staan we eigenlijk tegenover cosmetische chirurgie?

Een aantal mensen gaat heel ver om een bepaalde vorm van schoonheid te bereiken.

STALKING CAT

Ruim 1 op de 5 Nederlanders heeft een kat. Katten worden vaak gezien als leuk gezelschapsdier, maar er zelf ook echt een willen zijn, dat gaat de meeste mensen te ver. Dennis Avner, ook wel bekend als Stalking Cat, ging niets te ver om er uit te zien als een kat. Avner zou afstammen van Indiaanse Huron stam en heeft kennis gemaakt met het inheemse stamhoofd.

Hij inspireerde Avner met ‘follow the ways of the tiger’.

Hierna heeft Avner geprobeerd zoveel mogelijk op een tijger te lijken en als een tijger door het leven te gaan; sluipen, spinnen, rauw vlees eten, tatoeages laten zetten en verschillende aanpassingen aan zijn gezicht. Deze aanpassingen aan zijn gezicht bestonden uit onder andere wenkbrauwinplantaten, zijn oren puntig laten maken, zijn bovenlip splijten en siliconen injecties in wang, lippen en kin.

Ook heeft hij piercings laten zetten in zijn wangen en boven zijn wenkbrauwen. Hier kan hij zijn snorharen op bevestigen.Verder heeft Avner zijn tanden laten vijlen om eruit te kunnen zien als een tijger. Dit zijn allemaal zeer pijnlijke ingrepen en hebben Avner meer dan 200,000 dollar gekost. In Amerika is het echter verboden om iemand door medische professionals zo te laten veranderen dat de samenleven het niet meer normaal acht. Om deze reden heeft Larry Hanks, die aanvankelijk alleen de tatoeages in Avners gezicht deed, zelf de piercings gezet en de andere wijzigingen in Avners gezicht aangebracht. Ook kon Avner niet verdoofd worden, omdat anesthesisten ook medische professionals zijn. Dit alles was dus zeer pijnlijk, maar Avner vond geen pijn te ver gaan om te lijken op een echte tijger. Stalking Cat overleed in 2012.

KEN DOLL

Barbie en Ken. Wie kent ze niet? Volgens sommigen zijn deze plastic poppen de ultieme vorm van schoonheid. Vele jonge meisjes willen daarom ook op Barbie lijken. Echter zijn er mensen die daadwerkelijk een Barbie of Ken zouden willen zijn.

Justin Jedlica heeft meer dan 100 plastisch chirurgische ingrepen ondergaan, waarna hij nu ‘The human Kenn doll’ wordt genoemd. Hij ontwerpt zelfs zijn eigen implantaten. Jedlica heeft onder andere een wenkbrauwlift en een neuscorrectie ondergaan en heeft vele implantaten in zijn armen om zeer gespierd te lijken. Dit heeft Jedlica zo’n 100,000 dollar gekost.

Na Jedlica’s eerste neuscorrectie wilde hij altijd meer aanpassingen in zijn lichaam, naar eigen zeggen omdat het een uitbreiding was van het creatief zijn. Zo ziet hij zichzelf als zijn eigen sculptuur, kunstwerk. Jedlica wist bij de operaties dat er complicaties op konden treden, maar hij vindt dat deze risico’s genomen moeten worden. Hij ziet geen reden om te stoppen met het ondergaan van plastische chirurgie.

26

Predoctor | april 2015 | Jaargang 27

T PIJN LIJDEN DOWN SYNDROOM

Kinderen met Down syndroom zijn vaak makkelijk te herkennen aan de specifieke kernmerken van het downsyndroom, onder andere amandelvormige ogen en een grote, vaak uitstekende, tong. Bij sommige kinderen worden de oogleden gecorrigeerd en een stuk van de tong weggehaald, waardoor ze een wat meer ‘normaal’ uiterlijk krijgen. Met dat normale uiterlijk hopen ouders vaak dat het kind meer geaccepteerd wordt. Er heerst echter discussie omtrent dit onderwerp, met name in Engeland. Kinderen hebben voor deze veranderingen in hun gezicht vaak meerdere, pijnlijke operaties nodig. Sommigen spreken zelfs van kindermishandeling. Ouders gaven aan dat de maatschappij nu eenmaal oordeelt op het uiterlijk en dat wanneer een ‘normaal’ kind flaporen heeft, men hun kind daar ook voor laat behandelen. In hun belevenis zal de maatschappij zich niet aanpassen, dus zullen zij zich aan de maatschappij aanpassen.

Vaak wordt echter wel heil gezien bij het inkorten van de tong bij kinderen met Down syndroom. Veel patiënten met Down syndroom hebben een te grote tong, waardoor deze uitsteekt. Het slikken en kauwen wordt daardoor heel lastig. Ook was de spraak van kinderen met down zeer slecht en sommige kinderen hadden veel last van luchtweginfecties omdat ze zoveel kwijlden. Na de inkorting van de tong, hadden de patiënten geen moeite meer met slikken en kauwen, kwijlden ze niet meer, kregen veel minder luchtweginfecties en verbeterde de spraak van de kinderen. In dit geval zou de reductie van de tong dan niet alleen om een cosmetische, maar ook om een functionele ingreep gaan.

LOTUSVOETJES

Ten tijde van de Tang dynastie (618-907 na Chr.) werden kleine voetjes door mannen zeer aantrekkelijk gevonden. Volgens de overlevering is dit schoonheidsideaal begonnen bij de bijzit van de keizer. Zij werd als beeldschoon gezien en had van nature hele kleine voeten. Hierna wilden Chinese ouders dat hun dochters ook zulke kleine voetjes hadden en bonden daarom de voeten in. Later gebeurde dit om hoge welstand te tonen. Door de inbinding konden de voeten van de meisjes dan niet meer groeien en dit zorgde voor helse pijnen bij de jonge meisjes. Ook zorgde het inbinden vaak ervoor dat de tenen of voeten braken. De ideale maat van een voet was 8cm, een gouden lotusvoetje. De meisjes konden hierdoor ook niet meer of nauwelijks lopen.

Inmiddels is het inbinden van voeten in China afgeschaft, maar er zijn nog steeds mensen die het hebben meegemaakt. Zij gaven aan dat het inbinden van voeten niet alleen ontzettend pijnlijk is, maar dat de voeten vaak ook opzwellen, kneuzen en ontsteken. Gemiddeld stierf 1/10 van de vrouwen aan gevolge van bloedvergiftiging die ontstaan was na het inbinden van de voeten.

Plastische chirurgie is niet iets nieuws. Met vermoed dat het al zo rond de jaartelling begon in India waar afgesneden neuzen werden gereconstrueerd. Het herstel van hazenlippen werd voor het eerst in de 14e eeuw beschreven. De plastische chirurgie bestaat dus al lang, maar het werd pas in de Eerste Wereld Oorlog veel toegepast met name door de verwondingen en verminkingen die soldaten hadden opgelopen.

Hiermee kwam niet alleen de plastische chirurgie die medisch noodzakelijk was op gang maar ook de plastische chirurgie die mensen er beter uit lieten zien, de cosmetische chirurgie. In deze tijd is bijna alles mogelijk om mensen eruit te laten zien zoals ze eruit willen zien. Dat blijkt maar weer uit bovenstaande voorbeelden.

Hun redenen om plastische chirurgie te ondergaan zijn echter anders; de één ziet zichzelf als kunstwerk en verandert daardoor zijn lichaam, de ander doet het juist om er ‘normaal’ uit te willen zien. In elk land is de regelgeving op het ondergaan van plastische chirurgie anders. Zo werd al eerder Stalking Cat genoemd, die door de wetgeving van Amerika niet mocht worden behandeld door echte artsen en niet mocht worden verdoofd. Toch heeft Stalking Cat alle pijn ondergaan. Zo zie je maar; wie mooi wil zijn moet pijn leiden.

Medische Faculteit der Leidse Studenten

27

MIGRAINE MEER DAN HOOFDPIJN

Auteur: Amir Zamanipoor | Lay-Out: Natascha Kwee “Heeft ze zich al weer ziek gemeld? Zeker die migraine weer. Pff, als ze op het werk is, ziet ze er anders altijd heel gezond uit!” Veel migraine patiënten herkennen zich waarschijnlijk wel in dit beeld. Migraine kan voor patiënten zeer invaliderend zijn en dit komt niet alleen door de hoofdpijn.

Een migrainepatiënt is 24/7 een patiënt, maar heeft niet altijd een migraineaanval. Het probleem ligt in het feit dat zodra ze een ernstige aanval hebben, ze thuis blijven. Als een patiënt migrainevrij het huis weer uitgaat, is de reactie van velen dat hij of zij er helemaal niet ziek uitziet. Bovendien begrijpt men meestal niet hoe het kan dat je zo snel opknapt.

Het was toch een erg invaliderende aandoening?

Een tweede probleem is de onvoorspelbaarheid: patiënten weten niet wanneer ze een migraineaanval zullen krijgen. Het kan zomaar zijn dat je tijdens je tentamen een forse aanval krijgt. Is dat dan erg? Ja, zeker! Niet alleen de hoofdpijn zelf, die overigens twee maanden geleden een Engelse dame er toegebracht heeft om haar hoofd met een schaar te doorboren, maar ook de misselijkheid, het braken en de licht- en geluidgevoeligheid.

Tevens kunnen migraine patiënten spraakproblemen hebben tijdens een aanval, waardoor ze ofwel niet op woorden kunnen komen ofwel de verkeerde woorden uitspreken/opschreven.

Schrijf die open vragen dus maar op je buik!

Tevens heeft één-derde van de patiënten last van een aura voorafgaand aan een aanval. Dit kan een visuele aura zijn; patiënten zien eerst een zigzag-omlijnde maanvorm die zich langzaam uitbreidt, om dan gevolgd te worden door een corticale blindheid gedurende 5 à 60 minuten. Daarnaast kan het ook een sensibele aura zijn; men voelt meestal tintelingen aan de vingertoppen die zich dan langzaam verspreiden naar de schouder, waarna men een doof gevoel ontwikkelt.

Zeldzaam zijn de motorische aura’s. Deze komen eigenlijk alleen voor bij Familiaire Hemiplegische Migraine (FHM 1, FHM2, FHM3), een vorm van migraine waarbij patiënten verlammingsverschijnselen kunnen ontwikkelen. Door de motorische gevolgen van deze familiare migraine, is de vorm van migraine lastig te onderscheiden van een TIA. Gelukkig zijn er al wel een aantal middelen die de aanval kunnen couperen of verzachten. Wanneer de paracetamol, ibuprofen, naproxen of excedrin niet meer werken (het regent geld in de farmaceutische wereld!) gaan veel patiënten over

28

op de zogenoemde triptanen (serotoninereceptor agonisten).

In de nabije toekomt zullen wellicht ook de CRGPantilichamen hun intrede doen1. Bij de aanvalsgewijze behandeling is het belangrijk om niet te lang tijdens een aanval te sukkelen met pijnstillers, maar meteen een triptaan in te nemen. Deze werken het best wanneer men ze aan het begin van de aanval inneemt. Echter zijn er ook natuurlijk mensen gebaat bij alleen het gebruik van pijnstillers.

In het LUMC lopen er twee grote onderzoekslijnen binnen het migraine-onderzoeksteam. De eerste verricht onderzoek om het mechanisme te achterhalen waardoor patiënten van episodische migraine overgaan op chronische migraine (meer dan 15 hoofdpijndagen per maand). Zo weten we nu dat overgevoeligheid van de huid (allodynie) een voorspeller is voor het ontwikkelen van een chronische migraine. Deze chronische patiënten worden momenteel behandeld op de “cold turkey ” methode: drie maanden lang geen pijnstillers, triptanen, coffeïne of theïne.

Uiteraard zeer lastig voor de alleenstaande moeder van drie kinderen van 2, 4 en 6 jaar met een fulltime job. Vooral als je nagaat dat in eerste instantie de aanvallen net zo erg blijven en, niet gecoupeerd door medicatie, tot wel 72 uur kunnen duren.

Na deze drie maanden, stijgt meestal de endogene drempel om een aanval te ontwikkelen. Deze drempel was door de middelenafhankelijkheid gedaald tot een absoluut dieptepunt. Pas dan heeft het weer zin om profylactica te vervangen of toe te voegen aan het beleid.

Het tweede onderzoek richt zich op het voorspellen van aanvallen. Patiënten zijn daarbij geholpen, omdat ze eerder weten wanneer ze een aanval zullen krijgen en daarom op tijd hun agenda kunnen omgooien. Tevens is de onderzoekswereld erbij geholpen, omdat dan ontrafeld kan worden waarom patiënten van een relatief gezonde toestand overgaan op een migraineaanval. Per persoon verschilt het wat de trigger is voor een aanval en bij sommige patiënten kunnen zelfs meerdere triggers een migraineaanval uitlokken. Op welke hersensystemen hebben deze triggers effect? Hoe worden deze triggers geïntegreerd en welke invloed hebben ze op het functioneren van het brein? Wanneer we aanvallen kunnen voorspellen en deze vragen kunnen beantwoorden, kunnen we gericht medicatie ontwikkelen om een migraineaanval te couperen, voordat de symptomen van een migraineaanval gemerkt worden door de patiënt zelf. Niet alleen zullen 1 miljoen Nederlanders hierdoor beter functioneren, maar ook zal het bakken met geld besparen door minder ziektedagen en doktersbezoeken.

Predoctor | april 2015 | Jaargang 27

Wa

De een de r zal staa en

De is d Voo hee de I in h heb gan

Aan bez en Bes For Dan pet Het Die Zet die

We alle zo g

Me Nam

R.G h.t.

Auteur: <Naam> | Lay-Out <Naam>

Waarde M.F.L.S.-leden,

Forestusagenda

De lentedagen zijn aangebroken en we hebben allemaal kunnen genieten van een lang paasweekend. Hopelijk is iedereen weer bijgekomen voor de volgende reeks leuke activiteiten die Forestus te bieden heeft. Ook de komende tijd zal het niet rustig worden en kunnen we volop genieten van wat op de agenda staat. Stil zitten we niet zeker, want er zal weer flink gesport, gefeest, gedanst en gedronken worden.

7 april Bestuursinfoavond

De tweede helft van het jaar is inmiddels aangebroken. Het Halfjaarverslag is door de D.L.V. goedgekeurd, de Gildedansborrels zijn van start gegaan, de Voorjaarscantus in het thema: “Go Après Ski” was klein maar fijn en vooral heel gezellig. De C.M.O. heeft een interessante en informatieve rondleiding op de I.C. geregeld en de vijfde editie van de Bierestafette heeft plaatsgevonden in het thema: “Thug Life”. De dag erna was inderdaad zwaar, maar ook dat hebben we overleefd. Gilde PiPi heeft haar tweede Lustrumdansborrel georganiseerd en met zoveel neon en fluor was het een kleurrijk feest.

14 april SpoCie-activiteit

Aangezien de helft van het jaar erop zit, is het tijd voor het Bestuur om zich bezig te houden met haar opvolging. Ben jij een super enthousiaste Forestiaan en geïnteresseerd in een super gaaf Bestuursjaar? Kom dan naar de Bestuursinfoavond en solliciteer, wie weet zit jij in het 35e bestuur des L.M.D. Forestus. Daarna kunnen de voetjes van de vloer tijdens de Dansborrel van de Gildes SD & FD. We zijn benieuwd wat jullie voor ons in petto hebben.

Het zal nog een tijdje duren, maar in mei zal onze leuke en vooral gezellige Diesweek plaatsvinden. Van maandag t/m vrijdag zal de week volgepland zijn.

Zet deze data alvast in je agenda, zo zal je geen enkele gave Activiteit missen die de DiesCie voor jullie zal gaan organiseren.

21 april Actie-activiteit

7 april Dansborrel SD & FD

14 april Orde-borrel 16 april SjaCie-activiteit

12 mei Sportdag 12 mei PS Lustrumdansborrel 25 t/m 29 mei Diesweek

We wensen iedereen een leuke tijd en we hopen jullie allemaal te zien op de activiteiten. Zo wordt de tweede helft van het jaar net zo gezellig als de eerste helft!

Met een fier Welterusten, Namens het 34e Bestuur des L.M.D. Forestus, R.G.A.J.M. Helmes h.t. Assessor externus

| http://www.forestus.nl | 071-526 45 27 Medische Faculteit der Leidseforestusbestuur@mfls.nl Studenten

De Bestuurskamer is geopend op werkdagen tussen 12.30 en 15.30 uur.

29

ALS AIOS KUN JE WEL EEN PREFERRED BANKER GEBRUIKEN Als AIOS zit u in de fase van uw carrière waarbij alles samenkomt. Een druk privéleven. Promoveren. Het inkopen in een maatschap. Uw (eerste) koopwoning. Allemaal belangrijke zaken die u moet combineren met extreem lange werkweken.

Om het leven makkelijker te maken, doen wij u een exclusief aanbod. Als AIOS kunt u voortaan gebruik maken van een Preferred Banker. Zo hebt u één aanspreekpunt voor al uw financiële zaken. Een expert die thuis is in de medische wereld. Ontdek wat Preferred Banking voor u als AIOS te bieden heeft. Ga voor meer informatie over de voordelen van Preferred Banking naar abnamro.nl/AIOS

Medische Faculteit der Leidse Studenten

0941 BASIS A4 VO FC2 AIOS.indd 1

28-10-11 15:08