Binnenkijken bij

EVEN BINNEN KIJKEN BIJ DE VOORMALIGE LTS AAN DE REEWEG

OASE VAN rust “We waren er gelukkig hoor, in ons vorige huisje”, vertelt Roos, “Maar we hadden een kinderwens en wilden echt & licht wat groter gaan wonen. Eén ding stond vast: het moest een unieke woning worden. Voor ons geen standaardwoning of rijtjeshuis in een buitenwijk, maar ook geen appartement zoals vele andere in een nieuwbouwproject. Ik houd erg van de oude bouw in Dordt, maar wilde geen huis dat volledig moest worden opgeknapt. Ik geef eerlijk toe: wij zijn geen klussers. En niet te ver van het centrum vandaan. Met dat wensenlijstje zijn we gaan zoeken.”

Oud en nieuw Roos: “Die combinatie van oud en nieuw vonden we via Funda: een appartement dat te koop stond op de eerste verdieping in het oude LTS-schoolgebouw aan de Reeweg. We dachten gelijk: Wat is dit gaaf! Dit was het helemaal voor ons. We hebben niet eens veel aangepast aan de indeling op de bouwtekening; het was zo perfect voor ons.”

Loftleven “Het leven in een loft, al is dit technisch gesproken een semiloftwoning, past ons als gegoten”, vervolgt Roos. “Zelfs met onze afwijkende werktijden. Wij zijn een ondernemersstel en mijn partner komt vaak pas laat thuis, als ik al in bed lig. En omgekeerd, staan ons zoontje en ik op als hij nog slaapt. Gelukkig zijn we alle drie geweldige slapers! En opgeruimd waren we in ons vorige huis ook al. We hebben vandaag niet expres opgeruimd; zo ziet het er altijd uit voor we de deur uitgaan. Als onze zoon is uitgespeeld, gaat hup, al het speelgoed in de opbergruimte van de speelhoek.”

Licht en ruimte “Het vele licht, die hoge ramen, dat was een van de dingen waar ik direct op viel”, legt Roos uit. “Het uitzicht vanaf ons dakterras is nog weidser: je kunt de Grote Kerk zien en de Zwijndrechtse brug. We wilden zelf geen tuin, maar ik geniet enorm van al dat groen waar we op uitkijken. De afgesloten binnenplaats, het oude schoolplein van de ambachtsschool, is een walhalla voor kleine kinderen. Ze kunnen er veilig spelen en ze maken makkelijk vriendjes.”

Droomhuis “Ik zei semi-loft, omdat er een vide is gebouwd in het 5 meter hoge ‘klaslokaal’. Daar ligt onze slaapkamer, met daarachter een walk-in closet”, aldus Roos. “Daarnaast ligt onze badkamer. Ook deze straalt rust uit, met de betongestucte wanden en vloer in een aardetint. Geen bad voor ons, maar een dubbele douche, die de ruimte nog eens benadrukt. Die aardetinten hebben we overal doorgevoerd. Geen felle kleuren, maar neutrale, harmonieuze kleuren. Dezelfde vloer die overal in het hele appartement ligt, benadrukt nog eens extra dat alle ruimtes met elkaar verbonden zijn.”

Wauw-effect “Of het moeilijk was om zo’n grote ruimte te vullen? Niet echt!”, vertelt Roos. “Ik had deze bank al op het oog. Het is een echte eyecatcher en bestaat uit losse elementen, dus we hebben uitgetekend hoeveel van die elementen we naast elkaar konden plaatsen. Uiteindelijk is de bank bijna 5 meter geworden. Sommige meubels hebben we laten maken: de eettafel, die exact de lengte heeft van het kookeiland, de lamp in de entree. Nog steeds als ik binnenkom, geniet ik van het wauw-effect. Een kookeiland, dat was ook echt een droom van mij! Ideaal als je vrienden over de vloer hebt. Sinds we hier wonen nodigen we ook vaker mensen uit. Want het thuis gezellig maken, dat is niet moeilijk in zo’n ruimte.”

Helemaal thuis Roos: “We hebben nooit hoeven wennen aan dit appartement. We voelden ons er vanaf dag 1 helemaal thuis! We wonen hier nu 2,5 jaar, maar ik kijk nog elke ochtend vanaf de vide naar beneden of door de hoge ramen. En dan denk ik: dit is van mij... We zijn er nog elke dag blij mee! Ons zoontje kent niet beter dan dit appartement. En dat we elke ochtend met z’n drieën ontbijten. De ochtenden zijn quality time voor ons als gezin. De rustige inrichting, het vele licht, de ruimte, de privacy... deze woning heeft alles wat we op dit moment nodig hebben. We hebben een goede balans gevonden tussen de drukte op het werk en de rust thuis. Voorlopig biedt dit appartement alles wat we nodig hebben. Ik weet niet zeker of dit onze for ever-woning is, maar één ding staat vast: mochten we ooit nog op zoek gaan naar een ander huis, dan moet dat net zo uniek zijn als ons appartement nu, in dit voormalige klaslokaal in een rijksmonument.”

Tekst: Nettie Dekker | Fotografie: Anke Bot