re v is ta p a rro q u ia l m e n s u a l d e S a n C ris to v o d a s v iñ a s nº 97n-º2Ano M aDECEMBRO rz o 2 0 0 9 2016 - AVIII no I “Yo soy la luz, y he venido al mundo para que el que crea en mi no permanezca en las tinieblas”. Jesús de Nazaret.
LA NAVIDAD PARA LOS MAYORES Y LOS NIÑOS La Navidad es para los niños y también para los mayores. Porque la Navidad no es juego infantil, la Navidad es algo muy serio. Tan serio que hasta Dios se ha complicado la vida en Navidad. ¿Qué el centro de la Navidad es un Niño? Todos estamos de acuerdo: el Niño Jesús. Pero el Niño Jesús no es un juguete en papel de regalo. El Niño Jesús es Dios rebajándose a la condición de hombre. La Navidad es algo muy serio. Es la seriedad de Dios. Es la seriedad de Dios cumpliendo sus promesas de siglos. Es la seriedad de José que se hace cargo del Niño. Es la seriedad de María que lo da a luz. Es la seriedad de unos pastores que se despiertan a medianoche. Es la seriedad de unos Magos que vienen desde Oriente a adorarlo. En la Navidad de Belén no hay niños. En la Navidad de Belén hay un Niño. Un Niño que habla a los niños y a los mayores. Un Niño que viene a hablarnos de Dios y de los hombres. Un Niño que tiene la grandeza humana y la grandeza divina de Dios. ¿Ahora nosotros queremos una Navidad para los niños donde lo más importante es el regalo y el juguete? ¿Alguien regalará a los niños un Niño Jesús
en vez de esos muñecos chinos? Navidad pareciera interesante para los mayores pensando en sus ventas y ganancias. Navidad pareciera interesante para los mayores para organizar una gran cena. La noche de Navidad no es Nochebuena porque nos pasamos estupendo. Es Nochebuena porque Dios se hace uno de nosotros. Es Nochebuena porque Dios se hace cercano a nosotros. Es Nochebuena porque en un pesebre Dios da comienzo a nuestra Salvación. La Navidad no es la fiesta de los niños descolgando sus regalos del árbol navideño. La Navidad es la fiesta de los mayores que: Nos encontramos con Dios. Nos sentimos importantes porque Dios se encarna en uno de nosotros. Nos encontramos con el misterio de Dios. El misterio del amor de Dios no es un juego de niños, sino la seriedad de Dios con el hombre Tengamos alma de niño en estas Navidades para sorprendernos. Tengamos alma de niño en estas Navidades para disfrutar de Dios hecho Niño. Pero tengamos también alma de mayores para vivir y profundizar el misterio navideño. ¡FELICES NAVIDADES A TODOS CUANTOS ESPERAN A DIOS!
A LAREIRA
LA ALEGRÍA DE UN DIOS QUE SE ACERCA Vamos a orientar este tiempo de Adviento desde la alegría. Hemos vuelto a redescubrirla a partir de la Exhortación del Papa Francisco. El Papa nos ha lanzado una llamada a poner en el centro de nuestra vida de cristianos la alegría. EG 1: “La alegría del Evangelio llena el corazón y la vida entera de quienes se encuentran con Jesús”. Cuando leí por primera vez esta frase me impactó muchísimo. No dice “debe llenar”, ni “debería”, o “a veces”… Dice “llena”. Una afirmación clara, una DIOS SIEMPRE SE ACERCA A constatación, algo que ocurre (como diríamos ahora) “sí o sí”. Si NOSOTROS. hay encuentro con Jesús, esto llena de alegría. ¡ALEGRÉMONOS! Dice el Papa con insistencia que la alegría del Evangelio es una alegría que procede del encuentro personal con Jesús; dice que nace de la experiencia de ser “amados, alcanzados, transformados”. Es la alegría de algo, más bien de Alguien, que se te ofrece gratuitamente como un don antes de que tú hagas nada, algo que simplemente espera ser recibido y que tiene capacidad de transformar la propia vida, de ensancharla, de abrirle horizontes. Y que a nosotros simplemente nos pide dejarnos encontrar, dejarnos alcanzar, consentir a esa cercanía, acoger esa presencia amorosa que se ofrece como compañera de la vida y que invita a descansar en él, a descargar, a respirar, a expandir un poco nuestras vidas a veces tan agarrotadas. De ahí el título: La alegría de un Dios que se acerca, un Dios cuya dinámica es estar cada vez más cerca, estar acercándose siempre. Siempre y “más… Un Dios cuya característica es “estar viniendo siempre”, estar aproximándose, “aprojimándose”… hasta hacerse totalmente prójimo nuestro en Jesús de Nazaret y, después, hasta llegar a ser todo en todos (1Cor 15, 28) cuando su venida sea plena, porque aún estamos esperando que su venida se haga plena. Las cuatro semanas de Adviento están plagadas de imágenes y atravesadas por la expectación del anuncio de una novedad radical y salvadora, en el sentido de que es la liberación de toda situación de negatividad y la concesión de una plenitud total. Y todo este recorrido majestuoso desemboca, en el cuarto domingo de Adviento, en un escenario muy distinto. Esa historia de expectación que recorre los siglos desemboca en la intimidad de una mujer o un hombre (según nos toque la anunciación a María o a José) que, en una aldea perdida de una colonia del Imperio Romano y en absoluta soledad, reciben una propuesta desconcertante: traer al mundo a un niño, cuidarlo y protegerlo, porque ese niño es la máxima cercanía de Dios a la humanidad, Dios-con-nosotros, Dios en medio de su pueblo; tan cercano, tan cercano que es uno de nosotros, uno de tantos (Flp 2,7). Es un recorrido curioso. De la promesa de un Dios que viene a transformarlo todo a la realidad de un Dios que se adentra en lo nuestro y carga con ello. Parecería que al principio del Adviento nos han anunciado una cosa y lo que al final nos dan es otra. O quizá es que la promesa se realiza al modo de Dios, que no coincide siempre con el nuestro, y que las dos cosas están unidas: Dios viene a transformarlo todo adentrándose en lo nuestro y cargando con ello. No es fácil entender vitalmente que lo que nos salva no es el poder de Dios sino su ser Amor que desciende hasta donde nosotros estamos. No es su omnipotencia sino su radical solidaridad con nosotros. Igual que no es fácil entender que lo que “salva a otros” no es tampoco nuestro poder, nuestro saber, nuestro dominar situaciones, nuestros aciertos… sino nuestra capacidad de descender solidariamente con los otros. A este Dios que se acerca, hay que dejarle acercarse. Tal y como es y no como nos gustaría que fuera desde nuestros deseos infantiles. Tenemos que aprender a descansar en él. Ana Isabel González
A FUME DE CAROZO
2º FESTIVAL PRO CÁRITAS PARROQUIAL E OPERACIÓN KILO O ano pasado, celebramos o 1º Festival a beneficio das Cáritas Parroquias de San Luís Gonzaga e San Cristovo das Viñas. Como tivo moi boa acollida e o resultado foi moi satisfactorio, decidimos organizar outro este ano. Será o domingo, 18 de decembro, na igrexa de San Luís, ás 17,30 horas. A entrada será gratuita, pero pedimos que, na medida do posible, cada persoa que asista, colabore con algún producto alimenticio non perecedeiro (un paquete de pasta, un cartón de leite, unha lata de atún,…). Todo será moi ben recibido e o recadado, repartirémolo entre as dúas parroquias. Falamos do Nadal como unha época especial, na que parece que o amor invade todo. Desexamos que esta Navidade non se quede “nas falas” e sexa de verdade, un Nadal cheo de solidariedade e misericordia, cheo de amor aos irmáns que, por distintas razóns, están a pasar uns momentos complicados. Esperámosvos. Pasaremos unha tarde amena e, entre todos, conseguiremos celebrar un Nadal Solidario. Grazas!
Tamén na nosa parroquia estamos recollendo estes días alimentos para compartir cos que menos teñen. É o que se dá en chamar “Operación Kilo”, que tamén viñemos realizando outros nadais. Quen queira colaborar aquí, pode entregar os alimentos (e produtos de hixiene) nos días e horas seguintes: Centro Parroquial: Martes e Xoves: de 5 a 7 da tarde. Domingos: de 10,30 a 12,30 horas. Igrexa Parroquial: Sábados: de 6 a 6,30 da tarde. O ano pasado conseguimos bastante cantidade e puidemos preparar lotes para todas as familias. Esta é unha imaxe de como estaban parte das sillas con todo preparado. Gustaríanos que este Nadal puideramos igualalo ou superalo, para poder compartir máis. Depende de cada un de nós, así que: Anímaste a colaborar?
AGENDA DICIEMBRE 2016 INTENCIONES MISAS Semana del 5 al 11: Jueves, 8: A INMACULADA 11,00 h.: Intenciones Parroquiales Sábado 10: 17,00 h.: 1º Aniversario Serafín Moure Soengas. 18,00 h.: Intenciones Parroquiales. Domingo 12: 11,00 h.: Por Marcelino Landeira Pena. Semana del 12 al 18: Jueves, 15: 20,00 h.: Celebración del Perdón (Centro Parroquial) Sábado 17: 17,00 h.: 1º Aniversario de María Teijido Méndez y por José Fernández Esmorís. 18,00 h.: Por Mª Pilar Villaverde Rial.
Domingo 18: 11,00 h.: Por Francisco Fraga Raña y Familia Ríos Pampín. Semana del 19 al 25: Sábado 24: NOCHEBUENA 18,00 h.: Intenciones Parroquiales. Domingo 25: 11,00 h: Por Mª Pilar Villaverde Rial. Semana del 26 al 41 de enero: Sábado 31: 18,00 h.: Intencions Parroquiales. Domingo 1: 11,00 h: Intenciones Parroquiales.
Descansan en la Paz del Padre: Raúl Lorenzo Méndez Enrique Francisco Seoane Pazos Mª Constanza Bouzas Bouzas Rafael Bugueiro López José Presas Fernández
MESA DE REDACCIÓN E COORDINACIÓN Yolanda Sánchez Sánchez Juan López Sánchez Alfredo Losada Suárez José Juan Videla Rodríguez Mª Dolores Mantiñán Loureiro Manuel Rodríguez Rodríguez DIRECCIÓN “Centro Parroquial” R/ Birloque, 52 B 15. 008 A Coruña Tlf.: 981 132 700
HORARIO INVIERNO DESPACHO PARROQUIAL (DEL 1 DE OCTUBRE AL 31 DE MAYO): Martes y jueves, de 17,00 horas a 18,30 horas. Teléfonos: 981 132 700 / 606 400 909
E-MAIL sancristovodasvinas@gmail.com BLOG: sancristovodasvinas.blogspot.com TIRADA 500 Exemplares.
NUEVOS HORARIOS: (DEL 1 DE OCTUBRE AL 31 DE MAYO)
DISTRIBUCIÓN Primeiro domingo de mes na parroquia e no barrio.
-
Eucaristía sábados: 18,00 h. (IGLESIA PARROQUIAL)
-
Eucaristía domingos: 11,00 h. (CENTRO PARROQUIAL)
-
Inicio Catequesis: 10,30 h.
CHARLA SOBRE LA SITUACIÓN DE LOS REFUGIADOS HOY Y AQUÍ : Tendrá lugar el domingo, 18 de diciembre, después de la misa de 11. La charla será impartida por personas que viven en sus carnes esta situación y está dirigida a las familias y niños de la catequesis y todas aquellas personas que estén interesadas en el tema.
IMPRIME Velfer
FESTIVAL A FAVOR DE CÁRITAS SAN CRISTOVO – SAN LUÍS GONZAGA: Domingo, 18 de diciembre, a las 17,30 horas en la Iglesia Parroquial de San Luís Gonzaga. Os esperamos a todos y todas para pasar una tarde muy agradable y colaborar al mismo tiempo en hacer la vida un poquito más agradable a hermanos/as que ahora nos necesitan.