Larada novembro 15

Page 1

re v NOVEMBRO is ta p a rro q u2015 ia l m e n s u a l d e S a n C ris tonº v o84d -a sAno v iñVII as M a rz o 2 0 0 9 n º2 - A n o I “No dirán "mirad, aquí está" ni "alli está", porque el reino de Dios está dentro de vosotros”. Xesús de Nazaret

MISAS POR NUESTRO DIFUNTOS La llegada del otoño con sus hojas amarillas que van cayendo de los árboles nos ayuda a comprender fácilmente lo que significa el final de la vida. Es precisamente en el otoñal mes de noviembre cuando la Iglesia tiene un recuerdo especial para los difuntos. El otoño tiene su parte de tristeza, pero no le falta su encanto, tal vez porque es el tiempo en que ya se termina la recolección de los frutos del campo. También la muerte, siempre triste, es como el tiempo de la cosecha. Podemos decir que el culto a los muertos es tan antiguo como el hombre. Y siempre ha sido un elemento fundamental en todas las religiones. No podía ser de otra manera. El hombre, amante de la Vida, se resiste a morir para siempre. Un deseo tan universal y tan profundo no puede ser un deseo ciego sin posibilidad de verse cumplido. Con la llegada del mes de noviembre, además de los recuerdos profundos que vienen a nuestra vida de las personas queridas para nosotros, que en un tiempo nos acompañaron y que duermen ya con el sueño de la Vida, nos preguntamos si nosotros podemos hacer algo por ello Como pasa con tantas cosas de nuestra vida, quizás para muchos de los creyentes de hoy, ha perdido el significado o la práctica de celebrar la Sagrada Eucaristía por nuestros difuntos. Por eso esta hoja parroquial puede ayudarnos a redescubrir el infinito valor que tiene celebrar la Misa por ellos. No estamos en contra de las visitas a los cementerios, no estamos en contra de las flores con que adornamos los panteones, pero… si somos creyentes y creemos en la Vida, no estaría mal que en comunidad recemos por nuestros antepasados. La tradición de rezar por los muertos se remonta a los primeros tiempos del cristianismo, en donde ya se honraba su recuerdo y se ofrecían oraciones y sacrificios por ellos. Cuando una persona muere ya no es capaz de hacer nada para ganar el cielo; sin embargo, los vivos sí podemos ofrecer nuestras obras para que el difunto alcance la salvación. Con las buenas obras y la oración se puede ayudar a los seres queridos a conseguir el perdón y la purificación de sus pecados para poder participar de la gloria de Dios. A estas oraciones se les llama sufragios. Y el mejor sufragio es ofrecer la Santa Misa por los difuntos. Pero en Cristo se nos ha revelado que por la muerte de Él, la muerte de un cristiano acaba en resurrección, no acaba en muerte. Por eso San Pablo nos dice que "no podemos entristecernos como aquellos que no tienen esperanza". Nuestro amigo, nuestro pariente, nuestro vecino, estará otra vez vivo. No sabemos cómo ni sabemos cuándo, pero sí sabemos que lo volveremos a ver, vivo y transformado, vivo y plenificado. Y por eso sí que podemos dar gracias a Dios por Jesucristo. Este es el sentido realmente importante de la Misa, que los cristianos nos reunamos en acción de gracias, en la que se hace conmemoración de un difunto: proclamar nuestra fe en la resurrección de Cristo, y, por creer en la resurrección de Cristo, anunciar la resurrección futura de esta persona que conmemoramos.


A LAREIRA ¿QUÉ HAY DE LOS SACRAMENTOS QUE RECIBIMOS? Qué responderíamos si nos preguntaran: ¿Para qué la confirmación? Esta es la pregunta que nos gustaría que muchos se plantearan, porque ella da lugar a las motivaciones para descubrir el significado y alcance de este sacramento. Y esta es la pregunta que tratamos de trabajar con los jóvenes con los que nos reunimos una vez a la semana en nuestra parroquia y través de la cual, tratamos de conseguir que esta participación no se quede en eso: un sacramento que terminará en un acto más o menos alegre y con ello damos fin a un ciclo. Tanto para los que estamos con ellos cada semana como para todos los que formamos parte de esta fraternidad. Debemos esforzarnos porque estos jóvenes continúen acompañándonos en esta hermosa actividad de hablar, enseñar y demostrar que el Amor sigue vivo en nosotros y Fano que todo lo que decimos no es pura retórica. Todos tenemos la responsabilidad de transmitir la fe. Todos tenemos que esforzarnos porque nuestros jóvenes vean en nosotros verdaderos signos de que actuamos conforme a lo que decimos que creemos. El Concilio Vaticano II en su documento "Lumen Gentium" (La Luz de las Naciones) dice bellamente: "Por el Sacramento de la Confirmación (los fieles) se vinculan con más perfección a la Iglesia, se enriquecen con una fortaleza especial del Espíritu Santo. De esta forma se obligan con mayor compromiso a difundir y defender la fe, con sus palabras y sus obras como verdaderos testigos de Cristo". (LG 11) ¿Y de quién es esta responsabilidad? ¿Tal vez de los confirmados?. No espero ninguna respuesta, pero me gustaría que nos parásemos un momento a meditar sobre ello, porque no creo que nuestra obligación para con nosotros mismos y con los demás, termine con los sacramentos sino que empieza con ellos y a partir de ellos tengo que esforzarme por hacerlos “vida”, por darles el valor que realmente he dicho que tienen para mí. Si no lo hago así, tal vez, no esté asumiendo mi parte de responsabilidad ante Dios y ante los demás y puede ser que sea motivo de escándalo para algún joven que quiere acercarse al verdadero Amor, ya que lo que ve en mí no se corresponde con lo que digo. Tenemos un hermoso grupo de jóvenes que ya comienzan a dar frutos de todas clases; unos veinte, otros cincuenta, otros cien; pero todos dan fruto. Ahora necesitamos ayudarles a madurar en los valores que durante estos dos años les hemos ido inculcando y queremos hacerlo llevándolos hasta hacerles comprender que el amor de Dios no es como el de los hombres. Queremos que lleguen a sentir que amar como Jesús amó exige algo muy escaso: humildad y paciencia. Queremos que sean capaces de creer de verdad que Dios no es un invento sino una realidad conocida, una verdad sabida y lo que se sabe se espera. Queremos hacer que SIENTAN a este padre del Amor pero esto solamente lo conseguiremos si los que participamos de los sacramentos actuamos como verdaderos creyentes y no como cumplidores de preceptos, de tal forma que seamos un verdadero ejemplo de que el Amor se ha derramado en nosotros y de que creemos en lo que decimos. Necesitamos a nuestros jóvenes, necesitamos de todos para ser un verdadero ejemplo de que Él sigue vivo y que, recibir un sacramento, es comprometerse con Dios, con uno mismo y con los demás.

Jesús Peón


A FUME DE CAROZO

APOIANDO ÁS MOZAS XITANAS Dende Cáritas Parroquial, en colaboración co Secretariado Xitano, organizouse un pequeno curso sobre “motivación para a formación e o emprego”, dirixido a rapazas xitanas. Durante dous mércores, axudadas por unha educadora, tomaron conciencia da súa realidade e das posibilidades que teñen para saír adiante (antes que nada cos estudos). Compartiron pensamentos, esperanzas, vivencias e, sobre todo, comprobaron que teñen un mesmo sentir, que son mozas como todas as demais e que, se se atreven a dar o paso, poden conseguir cambiar o que “sempre foi así”. Algunhas delas xa empezaron ir ao Centro Violetas e outras están dispostas a comezar a estudar para conseguir superar a ESA (Educación Secundaria de Adultos). Como despedida do curso, tivemos unha pequena merenda na que estivemos acompañados por Vicente Martelo (Director de Cáritas Interparroquial de A Coruña), Andrea Lago (Traballadora de Cáritas Diocesana), Maite Serra (Delegada do Secretariado Xitano na Coruña), Vanessa Pato (Orientadora Laboral do Secretariado) e Zaida Jiménez (Orientadora Educativa do programa PROMOCIONA, que busca dar o apoio escolar para a superación acadar as competencias esixidas no ensino). Dende aquí damos as grazas a todos eles pola súa desinteresada colaboración e, dun xeito moi especial a todas as rapazas que dixeron si a esta proposta: Sandra, Silvia, Violeta, Soraya, Diana e Sara.

ROUBÁRONNOS! Na noite do 27 ao 28 de outubro, alguén forzou a porta de entrada ao Centro Parroquial. Unha vez dentro buscou cartos dentro da capela e nos despachos. Para entrar no Despacho Parroquial tiveron tamén que forzar a porta, causando, por suposto, estragos nela. O despacho de Cáritas non estaba pechado con chave, así que foi doado entrar nel. Alí, como nos outros lugares remexeron caixóns en busca de cartos. Fora quen fora, non lle interesaba nada máis que iso: cartos, porque deixaron todo o demais, aínda que tivera máis valor. Non levaron un gran botín; tiñan présa, mesmo deixaron ciscadas polo chan varias moedas de 5 e 10 céntimos. Non sabemos que pode motivar a alguén a actuar dese xeito. Sexa polo que sexa, dende aquí queremos dicirlle que o que roubou (e o que estragou) foi a todas as persoas que colaboran dende a súa humildade aportando o pouco que poden (tanto de cartos como de tempo), a todas as persoas que cada mércores solicitan axuda para unha bombona, uns libros, algo de alimentación, etc, e, por suposto a todos e todas os que formamos esta Comunidade Parroquial.


AGENDA NOVIEMBRE 2015 INTENCIONES MISAS Semana del 2 al 8: Lunes 2 (Día de Difuntos) 11,00 h.: Intenciones Parroquiales. 17,00 h.: Oración en el Cementerio. 17,30 h.: Funeral por los Fieles Difuntos. Sábado 7: 18,00 h.: Por la Familia Loureiro Andrade. Domingo 8: 10,00 h.: Por Benilde Rivas y familia. 12,00 h.: Intenciones Parroquiales. Semana del 9 al 15: Sábado 14: 18,00 h.: Por Mª Mercedes Ares Enjamio. Domingo 15: 10,00 h.: Por Pedro y Jesús Landeira Pena. 12,00 h.: Por Antonia Juncal Becerra y difuntos de la familia.

Semana del 16 al 22: Sábado 21: 17,00 h.: Aniversario de Agustín Silveira Juncal. 18,00 h.: Intención de Vicente Amboage Mato. Domingo 22: 10,00 h.: Por Marcelino Landeira Pena. 12,00 h.: Intenciones Parroquiales. Semana del 23 al 29: Sábado 28: 18,00 h.:Intención de Elisa Bello. Domingo 29: 10,00 h: Intenciones Parroquiales 12,00 h.: Intenciones Parroquiales. Semana del 30 al 6 de diciembre: Martes 1: 17,30 h.: Aniversario de Luisa Seoane Gestal y su esposo Francisco Álvarez Vila. Sábado 5: 18,00 h.: Intenciones Parroquiales. Domingo 6: 10,00 h.: Intenciones Parroquiales. 12,00 h: Intenciones Parroquiales.

Descansan en la Paz del Padre:  Manuel Varela García. Se incorporaron a la comunidad cristiana por el Bautismo. ¡Bienvenid@s!:  Michael Saldivia Soto  Valery Sutradhar Lage

HORARIO INVIERNO DESPACHO PARROQUIAL:  Martes y jueves, de 17,00 horas a 18,30 horas. (Sacerdote: de 17,00 horas a 18,00 horas) (Gestión administrativa: de 17,30 horas a 18,30 horas) Teléfonos: 981 132 700 / 606 400 909

MESA DE REDACCIÓN E COORDINACIÓN Yolanda Sánchez Sánchez Juan López Sánchez Alfredo Losada Suárez José Juan Videla Rodríguez Mª Dolores Mantiñán Loureiro Manuel Rodríguez Rodríguez DIRECCIÓN “Centro Parroquial” R/ Birloque, 52 B 15. 008 A Coruña Tlf.: 981 132 700 CORRECCIÓN LINGÜÍSTICA Loli Mantiñán Loureiro E-MAIL sancristovodasvinas@gmail.com BLOG: sancristovodasvinas.blogspot.com TIRADA 500 Exemplares.

CÁRITAS PARROQUIAL;  Miércoles, de 19,00 horas a 21,00 horas. MAGOSTO PARROQUIAL: - Domingo 8 de noviembre - 17,00 horas - Atrio parroquial.

DISTRIBUCIÓN Primeiro domingo de mes na parroquia e no barrio. IMPRIME Velfer


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.