Hier een duidelijke uitleg over Covid-19, graag lezen voor uw bestwil. Waarom krijgen andere mogelijke aspecten van de corona-epidemie nauwelijks aandacht?' journalist en auteur Jos Vranckx Het viel gezondheidsjournalist Jos Vranckx de voorbije weken op dat de media zich blindstaren op de 'geheimzinnige' boosdoener van Covid-19, namelijk het virus zelf. Er zijn echter mogelijk nog meer onderliggende oorzaken waar amper iets wordt aan gedaan, meent hij. Luchtvervuiling in Wuhan © reuters Het corona-alarmisme illustreerde eens te meer een voorbijgestreefde manier van denken over gezondheidszorg, die nog steeds de media en de populaire mentaliteit beheerst. Zeker ook omdat ze zo logisch lijkt: één oorzaak (het virus) - één gevolg (de ziekte: koorts, vermoeidheid, droge hoest.... ). In werkelijkheid spelen ook andere factoren een rol in combinatie met elkaar. Mediacircus Media en mediaconsumenten kicken op rampberichten, dat is bekend. Van bij de eerste signalen over de epidemie pakten de media uit met alarmerende cijfers op een dramatiserende toon. Telkens opnieuw: al zoveel besmettingen, al zoveel doden... Vaak ook werd de term 'coronavirus' voorafgegaan door het epitheton 'dodelijk'. Dag na dag steeg de dramatiek met de stijging van het aantal besmettingen. Waarbij niemand op het idee kwam om deze cijfers af te wegen tegenover die van de 'normale' besmettingen en sterfgevallen als gevolg van de 'gewone' griep en 'gewone' longontstekingen. De recente plotse stijging van het aantal vermeende besmettingen op basis van CT-scans van de longen, heeft tot gevolg dat ook gewone longinfecties aan Covid-19 worden gelinkt. De Vlaamse virologen Marc van Ranst en vooral Herman Goossens stelden zich in hun commentaren wél vragen over de betrouwbaarheid van de statistieken en namen afstand van alarmisme. Vooral omdat het aantal dodelijke slachtoffers uiteindelijk beperkt blijft (slechts 1% van de besmette personen, volgens professor Goossens), vier keer minder dan bij de SARS-epidemie. En dat overlijden hoofdzakelijk mensen treft met een verzwakte immuniteit, ouderdom en/of onderliggende ziekte. Zoals het geval was bij het eerste Europese slachtoffer, een 80-jarige man in Frankrijk rond wie zich een gigantisch mediacircus afspeelde. Onnodige paniek Tot dusver heeft het nieuwe coronavirus een 2000-tal dodelijke slachtoffers geëist, volgens de Chinese bronnen. Indrukwekkend, inderdaad, maar 'gewone' longinfecties maken per jaar rond de 300.000 slachtoffers in China, lang voordat er sprake was van een coronavirus. Wereldwijd veroorzaakt de gewone griep tussen de 250.000 en 500.000 overlijdens per jaar - in België 1.200 in 2018. Toch is dat voor niemand een reden tot paniek. Niet alle besmette personen krijgen de symptomen, en niet alle symptomen zijn de schuld van het virus. Net zoals met gewone griep het geval is: veel mensen zijn besmet zonder dat ze ziek worden (asymptomatisch). Volgens een grootschalige studie in Groot-Brittannië blijft driekwart van de seizoensgriep onopgemerkt en niet-gediagnosticeerd. Echte zieken zijn dus maar het topje van de ijsberg. Het omgekeerde kan ook: griepsymptomen vertonen zonder dat je het virus in je lijf hebt. Datzelfde geldt ook voor het Covid-19-verhaal. Al die min of meer genuanceerde standpunten vallen in het niet tegenover de overkill aan analyses over het virus en wat er ons nog te wachten kan staan, zoals een wereldwijde, dodelijke pandemie. De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) blijft daarvoor waarschuwen. Waarbij telkens weer wordt verwezen naar de Spaanse griep van 1918 met miljoenen doden wereldwijd - bij een bevolking die verzwakt, ondervoed en soms vergiftigd was als gevolg van de oorlog. Een mogelijke herhaling van dat scenario leidde in 2010 tot paniek over de Mexicaanse griep. De Nederlandse regering kocht 34 miljoen vaccins aan, die al snel overbodig bleken. Ecologische aspecten Met al die fascinatie voor het nieuwe, geheimzinnige virus zag je nauwelijks aandacht voor