52
ItaliaanseElegantie Welke geheimen de 19e eeuwse villa in Novellara, een klein Italiaans dorpje in de provincie Reggio Emilia verborg vóór de gigantische restauratie, is heel moeilijk voor te stellen. Even onvoorstelbaar is dat het gewoon twee jonge mensen waren die tijdens een hiking weekend bij het zien van de schitterende villa er zo onder de indruk van waren, dat ze direct besloten dat die villa hun eerste huis zou moeten worden. Achter de oude houten luiken zagen ze de vertrekken waar het licht door grote glas-in-lood ramen naar binnen scheen, al voor zich. Tekst en styling: Francesca Davoli. Fotografie: Fabrizio Cicconi / Living Inside.Vertaling: Ellen Pardede.
Eigenaresse Francesca Orsi
53
De tafel is gemaakt door Andrea en Francesca met behulp van oude, ijzeren pilaren uit Frankrijk en onderdelen die afkomstig zijn van een ontmantelde brug dichtbij Mantova. Rond de tafel staan verschillende soorten stoelen, waarvan sommige exemplaren gemaakt zijn door de opa van ĂŠĂŠn van de huiseigenaren De kroonluchter is afkomstig van een antiquair in Napels en is in zijn originele staat behouden. Naast de tafel staat een vintage fauteuil.
54
T
Toen Andrea Coltri en Francesca Orsi voor het eerst de villa gingen bezichtigen, waren ze toch een beetje teleurgesteld. De muren waren gestuct en er was goedkope wandbetimmering aangebracht. De fraaie ijzeren trapleuningen waren bruin gelakt. Verder waren veel van de originele deuren vervangen, net als de vloeren (de originele vloerdelen werden later onder de grond in de destijds totaal verwaarloosde tuin teruggevonden). Na de eerste teleurstelling besloten ze toch om hun droom in vervulling te laten gaan en het huis op te knappen. Overmoedig begonnen ze aan de ambitieuze restauratie en renovatie.
‘De fraaie ijzeren trapleuningen waren bruin gelakt’
55
In het stoffenatelier staat een oude, gelakte kast met daarin kostbare Spaanse stoffenmonsters van linnen. Op de voorgrond staat een houten werktafel met daarop een gipsen borstbeeld van een dame, dat gekocht is in Parijs.
D
Dat is inmiddels meer dan tien jaar geleden. Andrea en Francesca staken al hun energie in dit bijzondere project. Francesca wilde geen architect in de arm te nemen: “Ik wilde alles wat je zoal tegenkomt bij een dergelijk project zelf ervaren en er tegelijkertijd achter komen wat ik als interieur ontwerper in mijn mars had. Tijdens de restauratie probeerde ik om alles wat het huis zo mooi en bijzonder maakte te ontdekken en waar mogelijk te behouden. Met engelengeduld hebben wij de stuclaag van de muren in het trappenhuis verwijderd totdat de mooie wandschilderingen weer tevoorschijn kwamen, net als de originele roze marmeren traptreden. De oorspronkelijke deuren waren er jammer genoeg niet meer. Ik wilde toch de grandeur van weleer terugbrengen en ontwierp zelf deze deurlijsten, die ik
56
eerst pleisterde en vervolgens schilderde. Zo kreeg het vertrek een hele elegante uitstraling. Voor de vloeren heb ik gebleekte eiken planken gebruikt. Die zijn overal toepasbaar en daar hou ik van. Glasin-lood ramen zijn een terugkerend thema in huis. Op iedere verdieping vind je er wel een paar. Wat ik daar zo mooi aan vind, is dat ze het invallende licht op elk moment van de dag op een subtiele manier breken. Tijdens de verbouwing ontwikkelde ik mijn talent en passie voor binnenhuisarchitectuur en -inrichting. De Orangerie is nu ons huis, onze ontwerpstudio en onze showroom. Er is geen verschil tussen woonhuis en showroom, tussen de familie- en werkvertrekken. Alles loopt in elkaar over.�
De kast is gemaakt door Francesca en bestaat uit een deurkozijn uit de 17e eeuw en planken van gerecupereerde stukken hout. De binnenzijde is bekleed met oud papier en in de kast staat een verzameling kunstfoto’s van Alessandra Calò. De kussens met geborduurde sterren zijn ook gemaakt door Francesca. Op de achtergrond staat een vintage fauteuil die afkomstig is uit Frankrijk.
Op de achtergrond staat een grote ladekast die afkomstig is van een antiquair uit ZuidFrankrijk. Op de kast staat een ijzeren vogelkooi uit 1800, afkomstig uit Piemonte. De grote zwarte lijst is uit 1600 en werd gevonden in Lucca. Het bed werd gekocht in Avignon en is bedekt met linnen en zijden stof van het merk Baker. Op de voorgrond staat een beschilderde koffer die gekocht is in Avignon en afkomstig is uit Zweden.
58
‘Andrea en Francesca staken al hun energie in dit bijzondere project’
60 60
‘De Orangerie is ons huis, onze ontwerpstudio en onze showroom’
Het hoofdbord van het bed is gemaakt van een antiek, houten ornament. Het bed is opgemaakt met beddengoed van Borgo delle Tovaglie. De dekens en kussens zijn afkomstig van Draga Obradovic. De kroonluchter van kristal en porselein is gekocht bij een antiquair in Parma.
De styliste: Eva Germani.
62
Oud houten schaalmodel Oud houten schaalmodel koloniale architectuur. vanvan koloniale architectuur. 64 64
65
In het atelier zijn op de ruwe muur verschillende kleurschakeringen geschilderd door Eva Germani. In het midden staat een grote toonbank uit de 19e eeuw van bijna 4 meter lang. Deze werd gevonden bij een Franse antiquair. Op de toonbank staat een oud, houten schaalmodel van koloniale architectuur.
In de ingang van de Orangerie staat een gestoffeerde bank met originele bekleding die gekocht is in Frankrijk. Op de bank liggen kussens van Draga Obradovic.Tegen de muren staan oude deuren die gevonden werden tijdens een reis door Puglia. Het henneptapijt is gekocht in Parijs.
68
‘Ik hou van een mix van stijlen, antiek en modern, industrieel en barok’
D
De afgelopen jaren reisden Andrea en Francesca vooral door België en Frankrijk. Ze vonden er inspiratie op brocante- en antiekmarkten en designbeurzen. Dat heeft hun stijl en ideeën zeker beïnvloed. Ook werken zij veel samen met kunstenaars uit de hele wereld. “Alles wat ik zie, neem ik in mij op en dat helpt me om mijn eigen ideeën over wat mooi is te ontwikkelen”, aldus Francesca. “De Orangerie zou je kunnen zien als ‘werk in uitvoering’, omdat ik altijd met nieuwe combinaties blijf experimenteren. Ik hou van een mix van stijlen, antiek en modern, industrieel en barok, Franse boudoir objecten en modern design naast elkaar.” Een aantal jaar geleden bouwden Andrea en Francesca in het park een kas voor hun citrusbomen, vandaar de naam De Orangerie. En wie weet hoeveel nieuwe (en heel oude) ideeën er nog leven in dit huis?
www.lorangerieinteriors.com
69
Gracieus
Caatje Middelkoop (49) uit het Limburgse Heel stond al een tijd bovenaan mijn lijstje. Veelvuldig bezoek ik haar website en toen ik een prachtig kamerscherm bij Caatje kocht, bood ze aan om eens bij haar te komen fotograferen. Dat liet ik me natuurlijk geen twee keer zeggen.
25
24
O
Op een woensdagochtend reis ik samen met vriendin Annet af naar het kleine dorpje, waar bij een Frans aandoend pleintje het huis van Caatje staat. We worden hartelijk verwelkomd en staan in een grote hal die direct indruk maakt. Niet alleen door het prachtige brocante dat we om ons heen zien, maar ook door de sfeer van het huis. Aan de keukentafel vertelt Caatje meer over het huis waar ze samen met haar man woont. “Ons huis is in de huidige staat in 1840 gebouwd. De kelder is echter ouder, vermoedelijk laat 17e eeuw. Oorspronkelijk werd dit pand gebouwd door Gerard Houtackers. Hij was burgemeester van Heel en Panheel. Ons huis deed zelfs nog enige tijd dienst als gemeentehuis, toen het oude gemeentepand van Heel werd afgebroken� vertelt Caatje.
26
Na een rondleiding door het huis jeuken mijn handen om al het moois dat ik heb gezien vast te leggen. De hal bevindt zich in het midden van het huis en van daaruit kijk ik de woonkamer in. Rondom de schouw is een gezellige zithoek gecreëerd met oude Franse stoelen. In diverse hoeken spot ik prachtige taferelen en stukken, zoals de oude staken monnik.
‘Ons huis deed zelfs nog enige tijd dienst als gemeentehuis’
A
Aan de andere zijde van de kamer is een hoek ingericht met een oude tafel en een paar sleetse luiken. Op de tafel staat een schitterende Madonna, met daarachter een olieverfportret. De Franse spiegel completeert het geheel. Naast de deur staat een kamerscherm met daarvoor een Frans tafeltje, een ornament met engelen en diverse kandelaren. Wat me opvalt is dat er een grote verscheidenheid aan brocante te zien is, maar dat alles toch rust uitstraalt. Waarschijnlijk omdat Caatje alles op kleur decoreert, zodat niets uit de toon valt.
28
‘Op de tafel staat een schitterende Madonna’
R
‘Portretten zijn mijn missie’
Recht tegenover de woonkamer bevindt zich de eetkamer. Achter de eettafel, naast de schouw staat een mooi tafereel met een portret van een moeder en kind als blikvanger. Daarnaast staat een oud kamerscherm met daarvoor een Napoleon en oude fluwelen kussens op een verweerd krukje. “Portretten zijn mijn missie. Die kan ik niet weerstaan”, aldus Caatje. De eerste die ze ooit kocht op een markt in België bevindt zich ook in deze kamer. Het betreft het koorknaapje met een gezangenboekje in zijn handen.
30
De zwart-wit geblokte vloer van de hal is schitterend en vormt de basis voor een oude kast met opzetstuk waarin we diverse brocante stukken vinden. In het hoekje rechts naast de voordeur valt het licht zacht en sfeervol binnen. De Zweedse bank die hier staat werd ooit gebruikt als bed. De Mora klok is een plaatje, evenals het oude hobbelpaard. De lambrisering aan de muur maakt het geheel af.
‘In het hoekje naast de voordeur valt het licht zacht binnen’
33
Gracieus
34
N
Naast de eetkamer is de werkkamer van Caatje gesitueerd. Deze kamer heeft weer een geheel andere uitstraling door de verweerde, leren stoelen, de houten meubelen en het sleetse kleed op de grond.
36
‘In deze kamer doet Caatje inspiratie op’
Op de overloop op de bovenverdieping staat een oud Frans zithoekje naast het raam. Tegenover de trap staat een oud dressoir met daarop twee grote Franse spiegels en een portret.
Aan het eind van de lange hal is een kamer waar Caatje veel foto’s maakt van de brocante schatten die ze via haar webwinkel verkoopt. Ook heeft ze hier een leeshoek waar ze - zittend naast het raam - in alle rust inspiratie opdoet.
37
‘De slaapkamer lijkt een sprookje’
De slaapkamer van Caatje lijkt een sprookje uit lang vervlogen tijden. Ook hier zien we de passie van Caatje weer terugkomen in de vorm van diverse schilderijen en portretten. Vanuit de slaapkamer loop je de kleedkamer in, waar een oud bankje in blauwe tinten staat te pronken. 38
D
De badkamer is voorzien van alle comfort uit deze tijd, gecombineerd met brocante stukken.
Naast de slaapkamer is een kamer die geen specifieke functie heeft, maar wel prachtig ingericht is met oud, Frans brocante in groenblauwe, sleetse tinten. In de knusse logeerkamer is plek voor twee. Op het regaal boven ĂŠĂŠn van de bedden zien we twee portretten en een oude pop. Wanneer we teruglopen naar de trap die naar beneden leidt, zien we een levensgroot portret van een oude dame, die ons met een zuinig glimlachje bekijkt. 39
Beneden, achter de bijkeuken van Caatje, bevindt zich de ruimte waar zij haar brocante verkoopt. Uiteraard kijken we onze ogen uit. De keuken zelf is een heerlijke plek om te koken, te eten en te genieten bij het raam waar volop daglicht naar binnen valt. Oud servies wordt dagelijks gebruikt en hangt en staat prachtig in het zicht. Na een heerlijke lunch nemen we boordevol inspiratie afscheid van Caatje en het prachtige dorpje Heel.
www.caatje-brocante.nl
‘De keuken is een heerlijke plek om te koken en te genieten’
‘Oud servies wordt dagelijks gebruikt’
42
Droomhuis
tussen landerijen Eén van de leuke dingen van het brocante wereldje is dat je via via vaak weer op andere leuke adresjes terecht komt. In dit geval heb ik een tip gekregen van Marcel uit Schipluiden. Toen ik zijn huis fotografeerde maakte ik al kennis met Esther, een vriendin van hem. En nu zijn we met z’n drieën op weg naar Irene in ’s Gravenzande; ook een gezamenlijke vriendin. Partners in crime dus, als het om brocante gaat. Fotografie en tekst: Margreet Frens.
7
‘Ik zag iets in dit huis’
D
“Dit huis was een bouwval toen het te koop stond”, aldus Irene. “Toen mijn man Janus deze woning bij mij onder de aandacht bracht was mijn eerste reactie dan ook: ‘zullen we dit even niet doen?’ Wegens zijn werk in de kassenbouw zit hij veel in het buitenland en ook toen dit speelde. Bovendien zouden de landerijen achter deze woning volgebouwd worden”, vervolgt ze. “Maar Janus keek door alles heen en zag de mogelijkheden. Daar ben ik nu heel blij mee. We hadden pas
8
1 keer echt gekeken en zijn er daarna nog vele malen langs gereden. Vervolgens hebben we de makelaar gebeld en binnen no-time was het huis van ons.” De verbouwing neemt veel tijd in beslag: er is heel veel werk te verzetten. Langzaam maar zeker wordt het huis echter zoals Irene en Janus het voor ogen hadden.
‘Op de plaats waar ooit een varkensstal stond, staat nu een grote kas’
O
Op de plaats waar ooit een varkensstal stond, staat nu een grote kas die uiteraard door Janus - met behulp van een neef - geplaatst is. De tuin rondom het huis is een plaatje en helemaal door Janus zelf ontworpen. “Janus is ook degene die - als hij thuis is - alles onderhoudt buiten, want ik ben zo’n type dat vergeet de bloemen water te geven”, aldus een lachende Irene. Binnenshuis zwaait Irene echter de scepter. “Toen de kinderen nog klein waren had ik meer antiek. Donkere meubels, meidenkasten, veel grenen en gebloemde gordijnen. Nu hou ik meer van een lichtere combinatie met vrouwelijk en stoer brocante. Marcel en Esther komen hier regelmatig over de vloer en met hen bezoek ik vaak een brocante markt of gaan we naar één van mijn favoriete adresjes; 'Jan Huygen in de Ton' in Vlaardingen. Ook gaan we graag op bezoek bij onze vriendin Leontien in Zuid-Limburg om daar rond te snuffelen. Met Janus ga ik samen op inkoop in Frankrijk en België.”
‘Alle elementen van brocante zijn terug te vinden’
H
Het huis van Irene doet erg knus aan. Wellicht door de vele persoonlijke elementen: een krijtbord in de keuken dat je welkom heet, de geur van vers brood en verse bloemen en de vele gezellige hoekjes waar je heerlijk kunt relaxen. Irene heeft in en buiten haar huis een soort boerderijgevoel gecreëerd inclusief bijbehorende kippen en honden. In de woonkamer overheersen wit- en crème tinten met bruine accenten. Alle elementen van brocante zijn terug te vinden. Van een mooi heiligenbeeld tot een verweerde paspop, een grespot, Franse spiegels en een gebloemde bouti op een kast. En als we heel goed kijken is er ook nog iets van Janus dat we aantreffen in dit interieur. In een wit ladekastje zijn oude miniatuurauto’s opgeborgen en diverse buttons van BMW te vinden; vast het lievelingsmerk van de man des huizes. Irene heeft een zwak voor groen als accent in de inrichting. Op de muur heeft ze gekozen voor een prachtige, sleetse olijfgroene kleur die de woning warmte geeft.
14
I
In de doorgang naar de keuken heeft Irene een afscheiding gemaakt van een oud raam en een oud tafeltje met daarop een weegschaal en verse pioenrozen. Erg origineel! De keuken zelf is heerlijk ruim. De eettafel voor het raam kijkt uit over de prachtig bloeiende tuin en de ouderwetse potkachel zorgt in de winter voor een behaaglijke warmte.
15
‘De wasmachine is handig weggewerkt achter een linnen gordijn’ De groene accenten uit de woonkamer zien we ook terug in de bijkeuken waar de wasmachine handig is weggewerkt achter een linnen gordijn. Zelfs het waspoeder zit in een groene, decoratieve fles. Een functioneel en tegelijktijdig gezellige ruimte. In de hoek staat een groen tuinstoeltje. Ernaast een oude witte kast waar spulletjes in opgeborgen kunnen worden. Op dit kastje zien we ook weer zo’n prachtige gestyld groen hoekje.
16
Droomhuis
tussen landerijen
D
De tuin is een ware oase. Als je niet beter wist, zou je denken dat deze door een tuinarchitect is aangelegd. Overal verstilde zithoekjes, paadjes en een zee van bloemen en planten. Wat een genot om hier te vertoeven. In de tuin achter het huis staat een klein wit zomerhuisje dat vol staat met brocante. Hoe schattig. Rond lunchtijd gaan we zitten onder de plataanboom bij de kas om even te eten en bij te praten. En hoe gezellig ook; ik ga al snel weer aan de slag, want mijn handen jeuken om al dit moois vast te leggen. De kas is een absolute blikvanger. Een geweldige plek die dienst doet als een grote buitenveranda. Hier kun je vanaf het vroege voorjaar tot laat in de herfst genieten. Ook als het regent. Het uitzicht over de landerijen is geweldig. De plannen die er destijds waren om de landerijen plaats te laten maken voor woonwijken zijn gelukkig op de lange baan geschoven.
19
20
I
Irene en Janus hebben ook nog een grote schuur vooraan de straat. Perfect natuurlijk voor een brocante winkel. Het is een grote ruimte die net zo gezellig is ingericht als het woonhuis en vol staat met brocante. “Zo gezellig als mensen hier langs komen. Even snuffelen, kopje koffie, bijpraten en genieten van een gezamenlijke passie”, glimlacht Irene tevreden. Wat goed dat Janus destijds het potentieel zag van dit huis. Nu genieten ze dagelijks van deze prachtige plek. En terecht.
‘Even snuffelen, kopje koffie, bijpraten en genieten’
21