Malena ĂŠ unha nena gordiĂąa ĂĄ que chaman Malena Balea faciendo un xogo de palabras co seu nome de pila.
Os mércores son o seu día de natación, pero non lle gusta porque ao lanzarse, sempre provoca unha onda ao seu redor que fai que lle berren:
"¡Malena Ballena!".
Unha tarde, o monitor de natación chamou a Malena despois da clase. —Que te pasa, Malena? Non te gusta nadar? Porque o fas moi ben! —Nonnnn, peso demasiado. —Iso é porque o pensas. Somos o que pensamos que somos. Para nadar ben, debes pensar que eres lixeira. Cres acaso que o paxaro ou o peixe pensan que pesan moito? Por suposto que non! Así que se queres ser lixera, pensa que o és. Inténtao e xa verás!
Ao volver á casa sempre se encontraba cun home que lle dicía: -"A onde vas, pequeno champiñón?". Outros días non lle contestaba e íase correndo, pero esta vez foi diferente. Malena pensou que era xigante e mirouno aos ollos. E funcionou! Esta vez o descoñecido non lle dixo nada.
Recordou a frase que lle dixera o monitor:
"Somos o que pensamos que somos“ E entón, empezou a pensar o que quería ser.
Pola noite, ao pechar os ollos, Malena imaxinou que era un ourizo no seu tobo preparado para hibernar. En pouco tempo quedou durmida na súa camiña quentiña.
E sentĂuse feliz!!!!!!!
Ata se atreveu a mirar aos ollos a aquel neno que lle gustaba.
e ese dĂa, quedaron no recreo para charlar.