Τον Απρίλη θα πραγματοποιηθεί το Συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Κοζάνης. Οι συνδικαλιστές που εκπροσωπούμε το συνδυασμό της ΤΑΞικής ΕΝότητας (ΤΑΞ.ΕΝ) στο Εργατικό Κέντρο Ν. Κοζάνης (ΕΚΝΚ), συνολικά οι συνδικαλιστές που συσπειρωνόμαστε στο ΠΑΜΕ καλούμε τους αντιπροσώπους να πάρουν μέρος στο Συνέδριο, να πουν όχι στον εκφυλισμό που θέλουν να επιβάλουν οι δυνάμεις της εργοδοσίας και της κυβέρνησης. Να σταθούν με ευθύνη στην εμπιστοσύνη που τους έδειξαν οι εργαζόμενοι και τους εκλέξανε αντιπροσώπους στο ΕΚΝΚ για να εκφράσουν τις ανησυχίες και τις ανάγκες τους, να πάρουν αποφάσεις για την υπεράσπιση των συμφερόντων των εργαζομένων, ιδιαίτερα σήμερα που κρίνονται πολλά για τον κόσμο της δουλειάς.
Συνάδελφοι, Συναδέλφισσες, Απευθυνόμαστε σε κάθε εργαζόμενο και εργαζόμενη της Κοζάνης, σε κάθε άνεργο, σε κάθε τίμιο συνδικαλιστή και αντιπρόσωπο των εργαζομένων στο συνέδριο του ΕΚΝΚ που κατανοεί την άσχημη κατάσταση του συνδικαλιστικού κινήματος και συμφωνεί ότι τα εργατικά σωματεία και το ΕΚΝΚ πρέπει να ξεφύγουν από το θανάσιμο εναγκαλισμό της συνδικαλιστικής αριστοκρατίας της κυβέρνησης και της εργοδοσίας. Να μην αποδεχτούμε συνέδρια μηχανισμών, εκβιασμών και διαμόρφωσης συσχετισμών με αντιπροσώπους από σωματεία-σφραγίδες, ανύπαρκτα στους χώρους δουλειάς, άχρηστα για τους εργαζόμενους, χρήσιμα μόνο στους συσχετισμούς για να μην ακουστεί η φωνή των εργαζομένων. 1
Να μην αποδεχτούμε διαδικασίες χωρίς συζήτηση, χωρίς συμμετοχή, εκφυλισμένες και στεγανοποιημένες, μακριά ακόμα και από τη φυσική παρουσία των εργαζομένων, όπως το τελευταίο συνέδριο της ΓΣΕΕ. Καλούμε κάθε αντιπρόσωπο στο Συνέδριο να συστρατευτεί με την ΤΑΞική Ενότητα, για να κάνουμε το Εργατικό Κέντρο οργανωτή της πάλης των εργαζομένων και ανέργων της Κοζάνης ενάντια στο κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του, όποια απόχρωση αυτές κι αν έχουν. Για ένα Εργατικό Κέντρο επιτελείο των εργατικών αγώνων κι όχι «εργαλείο» στα χέρια της εργοδοσία και των κυβερνήσεων και φυτώριο εργατοπατέρων. Σήμερα κρίνονται πολλά για μας και τα παιδιά μας Τα χρόνια που προηγήθηκαν ήταν χρόνια αδιάκοπης επίθεσης ενάντια στα δικαιώματα της εργατικής τάξης, των νέων και των συνταξιούχων: μειώθηκαν μισθοί και συντάξεις, προωθήθηκε η κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, πετσοκόφτηκαν τα επιδόματα ανεργίας, γενικεύτηκαν οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, υποβαθμίστηκε περισσότερο η παιδεία και η υγεία κ.ά. Μεγάλα και δραματικά ερωτήματα απασχολούν καθημερινά όλους τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους. Πώς θα απαλλαγούμε από την ανεργία που στο νομό μας έχει «χτυπήσει κόκκινο»; Τι θα γίνει με το μέλλον των παιδιών μας; Τι θα κάνουμε για να απαλλαγούμε από τη φτώχεια και την ανασφάλεια του αύριο; Μέχρι πότε θα δουλεύουμε για να αυξάνει η παραγωγικότητα, τα κέρδη και ο πλούτος των αφεντικών και εμείς να οδηγούμαστε στη φτώχεια και την εξαθλίωση; Μέχρι πότε θα έχουμε πάνω από το κεφάλι μας τους τραπεζίτες, τους μεγαλέμπορους, τους βιομηχάνους, τους εφοπλιστές, τα μνημόνια και τις ενώσεις που τους υπηρετούν και όλα τα αρπακτικά που απαιτούν φθηνή δουλειά, χωρίς δικαιώματα ως τα βαθιά γεράματα.
Απαντήσεις υπάρχουν και μπορούν να δοθούν μόνο μέσα από την αύξηση της συμμετοχής των εργαζομένων στον ταξικό αγώνα, μέσα από την μαζική συμμετοχή και οργάνωση στα σωματεία, μέσα από την ενίσχυση του ταξικού πόλου στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, μέσα από το δυνάμωμα του ΠΑΜΕ. Συνάδελφοι και Συναδέλφισσες, οι δυνάμεις της ΤΑΞ.ΕΝ, παρά τις όποιες αδυναμίες και ελλείψεις, είχαν σταθερό μέτωπο απέναντι στην εργοδοσία, στα μονοπώλια, στην κυβέρνηση, στις ενώσεις τους και τις αποφάσεις τους. Δώσαμε μάχες μαζί με άλλους συναδέλφους ενάντια στις απολύσεις, την τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς, ενάντια στην ανατροπή εργασιακών δικαιωμάτων, με αιτήματα να μην γίνουν απολύσεις, μειώσεις μισθών, να πληρωθούν οι εργαζόμενοι κ.ά Αντιπαλέψαμε τη γραμμή του συμβιβασμού και της μοιρολατρίας, τις διάφορες συνταγές διαχείρισης που σε καμία περίπτωση δεν θίγουν τα κέρδη των μονοπωλίων. Συμμετείχαμε, κομμάτι και εμείς του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, του ΠΑΜΕ, σε όλες τις δράσεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος. Αναμφισβήτητα, χωρίς τη δράση του ΠΑΜΕ, τα πράγματα για τους εργαζόμενους θα ήταν πολύ χειρότερα. Την τριετία αυτή έγινε ακόμα πιο φανερό πως το ΠΑΜΕ είναι το μοναδικό στήριγμα που οι εργαζόμενοι μπορούν να βασίζονται στο επίπεδο του συνδικαλιστικού κινήματος. Σε αρκετούς χώρους δουλειάς τα ταξικά συνδικάτα και οι συνδικαλιστές που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, οι εκπρόσωποι της ΤΑΞ.ΕΝ στη διοίκηση του ΕΚΝΚ βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή του αγώνα. Πήραν πάνω τους την προετοιμασία για την επιτυχία των πανελλαδικών απεργιών και κινητοποιήσεων ενάντια στον αντιασφαλιστικό νόμολαιμητόμο και στα άλλα αντιλαϊκά «προαπαιτούμενα» των μνημονίων. Βρέθηκαν στο πλευρό των εργαζομένων της ΔΕΗ, χωρίς να τους διαχωρίζει σε «μόνιμους» και «εργολαβικούς», ενάντια στα περαιτέρω βήματα ιδιωτικοποίησης και τσακίσματος των δικαιωμάτων τους, στο να πληρωθούν δεδουλευμένα κ.ά. Πάλεψαν για ενέργεια κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα στα νύχια της κερδοφορίας του κεφαλαίου.
2
Πρωτοστάτησαν στην οργάνωση της πάλης των εργαζομένων στο εργοτάξιο κατασκευής της Μονάδας ΑΗΣ Πτολεμαΐδα 5 για καλύτερες συνθήκες δουλειάς, για μέτρα υγιεινής και ασφάλειας κ.ά. Πήραν μια σειρά πρωτοβουλίες για τα προβλήματα των εργαζομένων στις αρχαιολογικές ανασκαφές του νομού (καταβολή δεδουλευμένων, μετακινήσεις κ.ά.) Μπήκαν μπροστά στην ενημέρωση και οργάνωση των εργαζομένων στον τομέα της γούνας στην περιοχή του Βοΐου. Πρωτοστάτησαν στην ενημέρωση και κινητοποίηση των εργαζομένων στον χώρο του εμπορίου. Ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας, στην εντατικοποίηση της δουλειάς κ.ά. Από την αρχή του πανελλαδικού αγώνα των εργαζομένων στα σουπερμάρκετ «Καρυπίδη ΑΒΕΕ», προσπάθησαν να ενημερώσουν τους εργαζόμενους στα σουπερμάρκετ της Κοζάνης και να τους συνενώσουν στον αγώνα μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους σε όλη την Ελλάδα και τον τιτάνιο αγώνα τους. Εδώ, σοβαρά εμπόδια έβαλαν οι διοικήσεις του ΕΚΝΚ και του σωματείου των σουπερμάρκετ, που όλους αυτούς τους μήνες καλλιεργούσαν την αναμονή και τον εφησυχασμό στους εργαζόμενους της Κοζάνης. Φρόντισαν να τους κρατήσουν απομονωμένους από τον πανελλαδικό αγώνα. Έπαιζαν και παίζουν το παιχνίδι της εργοδοσίας. Η πλειοψηφία του ΔΣ του ΕΚΝΚ είναι υπόλογη για την κατάσταση στην οποία έχουν οδηγηθεί οι δεκάδες εργαζόμενοι του νομού στα εν λόγω σουπερμάρκετ. Η πλειοψηφία των ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚΕ οδηγεί το Εργατικό Κέντρο Ν. Κοζάνης στον εκφυλισμό και στον συμβιβασμό με την εργοδοσία και την κυβέρνηση Συνάδελφοι και Συναδέλφισσες Κάθε εργαζόμενος, κάθε αντιπρόσωπος να βάλει το ερώτημα: μπορεί αυτή η πλειοψηφία (ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚΕ) να οργανώσει τον αγώνα υπέρ των εργαζομένων;
Εμείς απαντάμε ΟΧΙ. Είναι ώρα να πάρουμε την τύχη στα χέρια μας, να απαλλαγούμε από αυτές τις συνδικαλιστικές ηγεσίες που φέρουν τεράστια ευθύνη για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται το εργατικό κίνημα, για το γεγονός ότι δεν μπόρεσε να απαντήσει όπως έπρεπε στην επίθεση που ξεδίπλωσε το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του. Αυτές οι ηγεσίες είναι μέρος του προβλήματος και δεν είναι μέρος της λύσης. Όσο στην ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος κυριαρχούν οι συνδικαλιστικές παρατάξεις των κομμάτων της πλουτοκρατίας, όσο οι συσχετισμοί θα παραμένουν αρνητικοί για την εργατική τάξη, τόσο θα φρενάρουν και θα εμποδίζουν την ανάπτυξη της εργατικής άμυνας αλλά και της αναγκαίας αντεπίθεσης. Καθήκον των εργαζομένων είναι η απαλλαγή του συνδικαλιστικού κινήματος από τις συμβιβασμένες και υποταγμένες, στα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του, συνδικαλιστικές ηγεσίες. Η πλειοψηφία στο ΔΣ του Εργατικού Κέντρου Ν. Κοζάνης (ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚΕ) σ’ όλη την περίοδο που ξεδιπλώθηκε η επίθεση, όχι μόνο δεν ανέπτυξε καμιά ουσιαστική αντίδραση στην αντεργατική πολιτική της συγκυβέρνησης, αλλά παρέμεινε σε στάση προσοχής και νεκρικής ακαμψίας. Εφαρμόζει με θρησκευτική ευλάβεια το σιωπητήριο αγώνων που κήρυξε η ηγεσία της ΓΣΕΕ. ΔΑΚΕ και ΠΑΣΚΕ συνεργάστηκαν αρμονικά, μιας κι έχουν ταυτόσημες θέσεις και στάση για όλα τα κρίσιμα ζητήματα. Η μόνη τους διαφορά είναι η προτίμηση για την σύνθεση του πολιτικού προσωπικού που από κυβερνητικές ή/και συνδικαλιστικές θέσεις θα υπηρετεί την πλουτοκρατία. Έχουν υιοθετήσει όλες τις απόψεις του κεφαλαίου για υγιή ανταγωνισμό, για στήριξη της υγιούς επιχειρηματικότητας, συμφωνούν για την ανάγκη να σωθούν οι επιχειρήσεις μέσω μειώσεων μισθών, υπογραφή 3
ατομικών συμβάσεων, μειωμένων συνολικά δικαιωμάτων των εργαζομένων. ΜΕΤΑ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλλιέργησαν συνειδητά ψεύτικες ελπίδες ότι η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση θα ήταν μια φιλολαϊκή εξέλιξη. Όλα αυτά τα χρόνια επεδίωξαν το εργατικό κίνημα να στηρίξει τα σχέδια της κυβερνητικής εναλλαγής. Μετά την ανάδειξη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, προσπάθησαν να σύρουν τους εργαζόμενους πίσω από τους σχεδιασμούς της, οργανώνοντας στην ουσία κινητοποιήσεις στήριξης της «διαπραγματευτικής ικανότητας» της κυβέρνησης, η οποία όδευε προς το 3ο μνημόνιο. Η ελπίδα και η προοπτική βρίσκεται στους ταξικούς αγώνες Συνάδελφοι και Συναδέλφισσες Δεν τελειώσαμε με την επίθεση που εξαπολύει τα κεφάλαιο εναντίον μας. Τα αντεργατικά μέτρα είναι «βαρέλι δίχως πάτο». Ετοιμάζουν 4ο μνημόνιο, απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, νέα μείωση του αφορολόγητου ορίου για τους εργαζόμενους, νέο χτύπημα στην συνδικαλιστική δράση, περισσότερες μορφές «ευέλικτης» απασχόλησης που θα μας κάνουν τη ζωή «λάστιχο». Η δράση των συνδικάτων και των συνδικαλιστών που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, είχε ουσιαστική συμβολή στην ανάπτυξη των εργατικών και λαϊκών αγώνων. Οι αγώνες που έγιναν, καθυστέρησαν την αντεργατική επίθεση, αποτελούν σημαντική παρακαταθήκη, όμως δεν απέτρεψαν την άγρια επίθεση, γιατί και δεν είχαν την ανάλογη μαζικότητα και γιατί τον έλεγχο της πλειοψηφίας των συνδικαλιστικών οργανώσεων και της γραμμής του εργατικού κινήματος τον έχουν οι εργοδοτικοί και κυβερνητικοί συνδικαλιστές (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΣΥΡΖΑ). Αν το ταξικό ρεύμα που εκφράζει το ΠΑΜΕ, ήταν κυρίαρχο, θα ήταν καλύτερα τα πράγματα. Γι’ αυτό πρέπει να δυναμώσουμε την οργάνωσή μας, να κάνουμε πιο αποτελεσματική τη δράση μας. Κανένας εργαζόμενος μόνος και απροστάτευτος, κανένας έξω από το σωματείο του. Καλούμε σε οργάνωση της δικής μας απάντησης απέναντι στην αντεργατική επίθεση με μέτωπο ενάντια στην εργοδοσία και την κυβέρνηση, με στόχο την ανάκτηση των απωλειών μας, για αυξήσεις σε μισθούς, μεροκάματα και συντάξεις, κοινωνικές παροχές. Δεν συμβιβαζόμαστε με τα ψίχουλα για την ανάκαμψη των κερδών της πλουτοκρατίας.
Οι εργαζόμενοι πρέπει να βάλουμε στο στόχαστρο τις πραγματικές αιτίες που γεννούν τη φτώχεια, την εκμετάλλευση, τους πολέμους, την προσφυγιά. Τους πραγματικούς υπεύθυνους, τη μεγαλοεργοδοσία, το κράτος, τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις όπως την ΕΕ και το ΝΑΤΟ.
Μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα, να βγάλουμε το κίνημά μας από το τέλμα και την αναξιοπιστία που οδηγεί σε απομάκρυνση των εργαζομένων, των νέων από τα σωματεία. Το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα χειραφετημένο, ταξικά προσανατολισμένο, οργανωμένο σε συμμαχία με τον υπόλοιπο εργαζόμενο λαό μπορεί να χρησιμοποιήσει τη μεγάλη δύναμη και να ανοίξει το δρόμο για βαθιές αλλαγές και ανατροπές. Δίνουμε το χέρι σε κάθε αγωνιστή συνδικαλιστή Καλούμε τους αντιπροσώπους των σωματείων στο Συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Κοζάνης να αξιολογήσουν την πείρα που έχουν συγκεντρώσει όλα αυτά τα χρόνια. Ξέρουμε ότι με αρκετούς δεν συμφωνούμε σε όλα. Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν επιφυλάξεις, παρατηρήσεις ή και ενστάσεις. Και εμείς δεν διεκδικούμε το αλάθητο. Κανένας όμως δεν μπορεί να κατηγορήσει τις δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ ότι δεν είμαστε στην πρώτη γραμμή του αγώνα, ότι δεν πρωτοστατούμε στην υπεράσπιση των συμφερόντων των εργαζομένων χωρίς να λογαριάζουμε κόπους και θυσίες. Σας καλούμε να στηρίξετε την προσπάθεια για την ανατροπή της άσχημης κατάστασης στο Εργατικό Κέντρο Κοζάνης. 4