MAGGS Rondje Thuis

Je thuis voelen heeft te maken met veiligheid, je gewaardeerd weten, geliefd. Geldt dat voor jou? Kun je je als vreemde eend in de bijt ook thuis voelen. Waar hangt dat thuis voor jou vanaf? ge voelEEN RONDJE... thu is-

‘Thuis is waar mijn kind is,’ noemt Mirjam (39) als eerste op. Zo heeft ze het letterlijk gevoeld. ‘Veertien jaar geleden trok ik bij mijn vriend in en daar heb ik me jarenlang op visite gevoeld. Het was zijn huis, en omdat we geen geld hadden om nieuwe meubels te kopen, zat ik tussen die van hem en zijn ex. Zij is nu mijn beste vriendin, maar toen natuurlijk niet. Zijn dochtertje van drie vond mij maar een indringer. Je kunt toch naar je eigen huis, zei ze. Alleen als we op vakantie waren in de caravan speelde dat niet. Dan waren we allemaal gelijk.’ Totdat zeven jaar geleden Mirjams zoontje werd geboren. ‘Hetzelfde huis, dezelfde meubels, maar met de box in de kamer en de Maxi-Cosi op de bank, was het goed. Was ik thuis.’ De geur in de keuken tijdens het bereiden van eten: voor Daniëla (49) een warm thuisgevoel. ‘Het basisrecept, een soort bodem van Portugese maaltijden bestaat uit uien, knoflook, olijfolie, bieslook, laurierblad en tomaat. Dat bak je en die geur... Ik ben geboren in Angola en verhuisde naar Portugal toen ik zeven was. Een andere planeet: het enige wat we gemeen hadden, was de taal. Als kind sta je open, ben je nieuwsgierig, dus ik vond het fijn. In Angola waren alle winkels leeg, hier hadden ze speelgoed. En ijsjes; daar moest ik wel voor sparen.’ Daniëla studeerde architectuur in Lissabon en ging in Nederland werken toen ze dertig was. ‘Waar je vrienden zijn, daar ben je thuis. Mensen die je begrijpen, dezelfde taal spreken. Nederland is koud, maar de warmte komt van de mensen. Dat is de essentie.’ Gezelligheid, geborgenheid en veiligheid: voor Rob (65) is dat de betekenis van thuis. Heeft hij zo’n thuis altijd gekend? ‘Ik ben heel erg thuis bij mijzelf. Altijd geweest.’ Ook toen hij als tiener ontdekte dat hij op jongens viel? ‘Ik heb daar nooit last van gehad. Op straat ook nooit opmerkingen naar mijn hoofd gekregen. Ermee naar buiten komen is altijd lastig, maar toen ik het eenmaal had gezegd tegen mijn ouders, was er niets aan de hand. Ik ben niet moeilijk, pas me snel aan. En waar ik me niet thuis voel, daar kom ik niet. Struikelen is niet erg als je maar weer opstaat. Maak er geen punt van, regel het.’ Dat kordate is een erfenis van zijn moeder. ‘Als je bij wijze van spreken je arm brak, kon zij zeggen: niet zeuren, er zijn mensen die helemaal geen armen hebben. Dus zul je mij nooit horen klagen.’

ge voelthu is-

‘Mijn huis is thuis,’ zegt Lucas (43) uiterst tevreden. ‘Toen mijn vorige relatie stopte, was ik heel blij dat ik daar kon blijven zitten. Mijn hypotheek kon betalen; dat voelt veilig. Met mijn huidige vriendin woon ik niet samen en ik denk ook niet dat dit ooit gaat gebeuren. Mensen gaan er altijd maar vanuit dat het zo hoort, net als het krijgen van kinderen. Alsof alleen maar alleen is. Ik heb ontdekt dat als je niet samenwoont, je minder snel op de automatische piloot gaat, je minder wordt geleefd. Juist omdat we niet altijd samen zijn, bedenken we een leuke invulling voor de dag als we elkaar zien. En dat ik me bij haar thuis voel heeft ook te maken met haar oprechte interesse in mij, de support die ze me geeft, en dat ze me afremt als ik te snel ja zeg tegen werk bijvoorbeeld. Dat voelt goed.’ Ook voor Lisa (33) is samenwonen geen optie. ‘Bij mijn ouders wonen vond ik al lastig.’ Toch kon ze als kind behoorlijke heimwee hebben naar huis. ‘Dat was als ik me niet op mijn gemak voelde op het logeeradres. Nu ben ik thuis bij mijzelf. Maar dat betekent niet dat ik me nog steeds thuis zou voelen met permanent mensen om me heen. Net als mijn moeder kan ik niet tegen ruzie; dat voelt onveilig, kwetsbaar, onzeker. Vroeger ging ik dan liever naar mijn kamer. Daarom houd ik van mijn vrijheid. Ga ik graag op reis. Backpacken. Dan heb ik nergens last van: alles is onbekend, niets is zeker, en er zijn geen verwachtingen. Terwijl ik tegelijkertijd van stabiliteit houd. Dat voelt heel ambivalent, dus bij wie dat snapt, voel ik me thuis.’ Chantal (45) is terug in Bergen. ‘Zo voelt dat: ik ben weer thuis. Wie in Bergen geboren is, wil op een gegeven moment terug. In Wieringerwaard hadden we een mooi huis met een grote tuin, heerlijk voor de kinderen. Maar nu ze zelf naar vriendjes kunnen fietsen, gun ik ze de jeugd die ik ook heb gehad.’

Sjors (8) vindt thuis bijna alles fijn. ‘Ik heb de leukste vader.’ En desgevraagd, ‘Ook moeder, maar van mijn vader mag ik soms het meeste. Maar dat is niet het belangrijkste. Dat ze lief zijn, dat is het leukste van ouders. En het allerleukste is als we met z’n vieren een film kijken.’ Sjors is het toch? ‘Ja. Weet je wel hoe je mijn naam schijft? S j o r s.’ Heel goed: Sjors. Zo kom je erin.