Kindercoaching Praktijk Bergen

STAY WILD, MOON CHILD!

Blijf wild, blijf onderzoekend, wees jezelf

Boos zijn! Schreeuwen en gillen van frustratie! Heel hard of juist zachtjes huilen; van verdriet, of uit angst. Bij Kim van Kindercoachingpraktijk Bergen vinden kinderen niet alleen een veilig nestje waar ze zich kunnen uiten als het thuis even niet zo lekker loopt, maar krijgen zij ook vleugels om uit te vliegen.

Bomen ruisen zachtjes in de wind. De brede sloot door het weiland nodigt uit om steentjes in te gooien. Een rondslingerende bal om tegenaan te trappen, bloemen om bewonderd te worden en bomen om in te klimmen tijdens een wandeling. Onder de naam Kindercoaching Praktijk Bergen streek Kim Beijen – gediplomeerd kindercoach – onlangs neer in De Berkeley aan de Nesdijk in Bergen. Een heerlijke plek waar de natuur kietelt. ‘Kinderen houden er niet van om over problemen te praten, maar denken al vanuit nature in oplossingen’ begint Kim. ‘Hier mogen ze actief en creatief zijn. Buiten in de natuur of hier in de lichte praktijkruimte, tijdens de creatieve werkvormen zoals tekenen, bouwen en gerichte spelletjes, komen de verhalen – en emoties – vanzelf los.’

Haar eigen scheiding gaf Kim het inzicht dat ze meer wilde doen met het pedagogische werk waarvoor ze eerder werd opgeleid. ‘Mijn twee kinderen hadden na de scheiding veel baat bij de lotgenotengroepen van Stichting Zilveren Maan,’ vertelt ze. ‘Ik was onder de indruk en heb mij aangesloten bij de stichting. Ik begeleid kinderen en jongeren die te maken krijgen met echtscheiding, overlijden en mantelzorg. Met hen bewandel ik in groepsvorm het pad van rouw en verlies. Als een kind na een lotgenotengroep extra een-op-een hulp nodig heeft, dan kan ik dat bieden in mijn praktijk.’ Tijdens een scheiding blijven kinderen altijd in hun hart loyaal aan beide ouders en zij zitten daardoor al gauw in een ongewenste spagaat. Kinderen scheiden mee! Hun basis valt niet alleen weg, maar ouders zijn vaak gericht op hun eigen rouwproces,’ vertelt Kim. ‘Dat kan onveilig voelen waardoor kinderen hun eigen emoties (on)bewust wegstoppen of een masker opzetten om papa en mama het niet nóg lastiger te maken. Ik bied kinderen een laagdrempelige plek om die gevoelens alsnog te uiten en ermee te leren omgaan. Boosheid, verdriet, angst: álles mag er zijn. Er is geen goed of fout. Van daaruit kan een kind zich bewust worden van eigen kwaliteiten en zijn kracht. Wat werkt wél in plaats van wat niet? Ik kijk wat een kind nodig heeft om weerbaar te worden.’

Preventie is belangrijk, zodat de problematieken zich niet opstapelen. Gepest worden op school. Stilletjes worden na het verlies van een dierbare. Plotselinge gedragsproblemen door

Tijdens haar post-hbo opleiding tot kindercoach liep Kim stage op Bonaire

groei- of opvoedkundige pijntjes. Kim: ‘Ik denk altijd aan de quote van Frederick Douglass: Het is gemakkelijker om sterke kinderen te bouwen dan om gebroken te repareren. Ik begrijp wel dat het voor ouders best spannend is om contact met mij op te nemen. Ouders of opvoeders hebben vaak harde oordelen over zichzelf: maak ik wel genoeg tijd voor mijn kind, ben ik wel een goede ouder? Dat valt doorgaans wel mee. Het ontmoetingsgesprek doe ik het liefst bij de ouders thuis in de vertrouwde omgeving van het kind. Vandaar uit volgen een uitgebreide intake en kindgesprekken in mijn praktijk, met als doel dat het kind in zijn kracht komt te staan, waarbij het weer blij, nieuwsgierig en onderzoekend kan zijn. Ouders krijgen handvatten waarmee ze een warm, harmonieus thuisgevoel kunnen herstellen/creëren.’

Ondanks de liefdevolle opvoeding die Kim zelf kreeg, met alle ruimte om het leven te ontdekken en fouten te mogen maken, worstelde ze op de basisschool zelf met issues. ‘Een leraar kleineerde mij regelmatig waardoor mijn zelfvertrouwen een knauw kreeg,’ zegt ze. ‘Sportief als ik was, ontwikkelde ik faalangst waardoor ik bijvoorbeeld niet meer aan wedstrijden durfde mee te doen. Mijn ouders hielden mij altijd voor dat ik goed ben zoals ik ben. In mijn hoofd zat dat wel verankerd, maar je moet het ook voélen. Tijdens mijn opleiding bleek het moeilijkste stuk niet het leren van de theorie, maar het kijken naar mezelf. Het is goed te weten wat je triggers zijn. Ik weet zeker: als ik destijds een kindercoach had gehad, dan was mijn verdere ontwikkeling soepeler verlopen.’ Ook op zichzelf als ouder blijft Kim scherp. ‘Als mijn kinderen boos of verdrietig zijn, dan houden ze mij als het ware een spiegel voor: wat doet dat met mij? Wat speelt er bij mij? Ik ben bijvoorbeeld weleens overbezorgd. Voor mijn kinderen is het natuurlijk fijn dat ze een mama hebben die altijd aan hen denkt. Maar als ze daar opmerkingen over beginnen te maken, kijk ik naar de vraag die eronder verscholen ligt. Willen ze soms dat ik hen meer vertrouwen schenk? Op de vraag Kan ik al alleen naar school fietsen komt dan mijn antwoord: Ja, dat kun jij!

Kinderen voelen zich al gauw op hun gemak bij Kim. ‘Ze zeggen dat ik goede vragen stel, dat ik veel humor heb en dat ze hier alles kunnen zeggen,’ lacht ze. ‘Ik gun ieder kind dat het zich gehoord en gezien voelt, het een veerkrachtig persoon wordt met zelfvertrouwen. Ik zie veel succesverhalen bij mijn cliënten; een moeder zei bijvoorbeeld Dank je Kim, ik heb mijn zoon weer terug. Daarmee bedoelde ze dat haar kind zich weer durft te uiten. De verbinding is als het ware hersteld.’ < KINDERCOACHING PRAKTIJK BERGEN

De Berkeley, Nesdijk 20H Bergen, 06 53 14 24 21 info@kindercoachingparktijkbergen.nl www.kindercoachingparktijkbergen.nl