Schuldgevoel en jouw verantwoordelijkheid voor de ander Lonneke Schuller tot Peursum

Schuldgevoel en Jouw Verantwoordelijkheid voor de Ander

Lonneke Schuller tot Peursum klassiek homeopaat en CEASE-therapeut www.homeopathie-ceasetherapie.nl

"Dus, men zegt dat het ethisch verantwoord is om sommige mensen op te offeren voor het groter goed. Maar men heeft nooit de moeite genomen om erachter te komen — zelfs als je dat als een morele beweegreden aanvaardt — hoeveel er werden opgeofferd. 500? 5.000? 500.000? Hoeveel worden er opgeofferd? " Barbara Loe Fisher, co-founder & president of the National Vaccine Information Center (NVIC) https://www.vaccineprospectus.com/

Elke ouder die zich op een kritische manier bezighoudt met de veiligheid van vaccins en dus met de veiligheid van zijn of haar kinderen, komt vroeg of laat het volgende argument tegen: “Wanneer jij je kind niet vaccineert, breng je andere kinderen in gevaar, want zij kunnen dood gaan aan de ziekten waartegen wordt gevaccineerd.” Wat moet je doen met het schuldgevoel dat van deze uitspraak het gevolg is? En is het inderdaad zo dat er kinderen sterven omdat jij je kinderen niet laat vaccineren?

Wanneer jij als goed ‘ingelezen’ ouder dit argument voor je voeten krijgt geworpen, is het natuurlijk prettig als je jezelf hiertegen kunt verweren. Dan ben je niet meer zo over-gevoelig voor dit argument, juist omdat je jezelf hebt verdiept in het voor en tegen van vaccineren. Dat neemt niet weg dat het overgrote deel van de ouders ervan overtuigd is dat vaccineren een noodzaak is. Over en weer worden harde woorden gesproken. En ook vanuit de overheid is de druk om alle kinderen te vaccineren zeer groot. Daardoor is het vaak niet gemakkelijk om rustig op je standpunt te blijven staan.

Natuurlijk bestaat er zoiets als zelfbeschikking over je eigen lichaam en als jij een ouder bent, heb jij de zeggenschap over het lichaam van je kinderen en dus ook zeggenschap over medicaties en vaccinaties. Dit recht staat ter discussie wanneer men spreekt van ‘ernstige risico’s voor de gehele bevolking’ en wanneer de ziekten waartegen wordt gevaccineerd door overheden als zodanig worden gezien. Zolang het echter in Nederland (nog) niet verplicht is je kinderen te laten vaccineren komt het er dus vooral op aan dat jij weet waarom je zo kritisch bent en waarom je jezelf niet schuldig hoeft te voelen als je wordt uitgemaakt voor een egoïst die alleen aan zijn of haar eigen kinderen denkt, of nog erger.

Wellicht is het goed enkele zaken voor jezelf op een rijtje te zetten. Zodat je het schuldgevoel de baas kunt blijven en je een antwoord hebt als dat nodig is. Daarvoor is deze publicatie bedoeld. Want wanneer je beide kanten van het verhaal kent, is het minder moeilijk om te weten waar je staat en om je schuldgevoel te beperken. Kijk daarom ook gerust op de site van het RIVM en maak voor jezelf duidelijke afwegingen.

Trouwens, zouden kinderen met een gecompromitteerd immuunsysteem sowieso wel naar een school of dagopvang moeten gaan waar allerlei mensen in en uit kunnen lopen? En hoe zit het dan met de 5-10% kinderen die geen antilichamen hebben gemaakt ten gevolge van vaccins? Zien we dat aan de buitenkant? Bepalen we de titer van antilichamen in hun bloed? Daarvan is geen sprake, dus de veiligheid die door de overheid wordt beloofd wanneer alle kinderen gevaccineerd worden is wat je noemt een schijnveiligheid.

Kudde-immuniteit

Kudde-immuniteit, daar hebben we het hier over. Als die al bestaat, kan die immuniteit niet door vaccinatie ontstaan wanneer vaccins kennelijk niet of nauwelijks effectief zijn. Het BMR-vaccin (Bof-Mazelen-Rode Hond) is één van de vaccins die niet goed werkt, evenals het kinkhoestvaccin, zoals is gebleken. In de afgelopen jaren steeg het aantal gevallen van mazelen meer dan in het decennium ervoor, ook in gebieden met een hoge vaccinatiegraad.

Het kinkhoestvaccin is een onprettig voorbeeld van wat vaccinatie kan aanrichten. Ook bacteriën willen overleven en gaan dus muteren als ze worden bedreigd, bijv. door vaccinatie. Laten we naar de officiële WHO cijfers kijken:

Bron: Wereldgezondheidsorganisatie

Het RIVM wil kudde-immuniteit bereiken met een vaccinatiegraad van 95%. Om die 95% te halen zou de hele bevolking gevaccineerd moeten worden en dat ook herhaaldelijk omdat de bescherming van de vaccins slechts tijdelijk is. Dus ook oma’s en opa’s en tantes en ooms en de mevrouw achter de kassa in de supermarkt, want zij vormen dus allemaal een risico, evenals het

percentage personen bij wie het vaccin niet effectief is. Weet dat kudde-immuniteit betrekking heeft op de natuurlijke immuniteit, dat is gevormd omdat mensen de ziekte hebben doorgemaakt. De vaccinatiegraad is in feite iets totaal anders.

En dan zijn er nog wat opmerkelijke en vreemde zaken zoals bijvoorbeeld o.a.:

Een Hep-B-vaccinatie voor een baby die wordt geboren uit een niet met Hepatitis-B besmette moeder? Besmetting wordt overgedragen door onveilig seksueel contact, bloedcontact of bloedproducten. Hepatitis B risicogroepen zijn volgens het RIVM sekswerkers en mannen die seks hebben met mannen…We mogen toch hopen dat dit niet jouw baby raakt. En bovendien zal jouw baby geen andere baby besmetten, het duurt immers nog wel even voordat seks om de hoek komt kijken…

Tetanus? Is niet besmettelijk, dus kudde-immuniteit speelt hier geen enkele rol.

Komt Difterie ooit nog wel eens voor? Wonen we hier in een oorlogsgebied met een door veel ellende verzwakte bevolking? Dan loop je eventueel risico.

Waarom zou een meisje een Bof-vaccinatie nodig hebben? En waarom een jongen een Rode Hond-vaccin? Meisjes lopen geen risico met de Bof en jongens niet met Rode Hond. En toch krijgen zij een vaccin voor beide ziekten. Waarom? Om het ziekteverzuim van werkende ouders te verminderen die voor hun zieke kind willen zorgen…

In Amerika zijn de Waterpokken inmiddels tot een mogelijk dodelijke ziekte verklaard waartegen beslist verplicht gevaccineerd moet worden…Komt dat er hier ook van? Het RIVM is hier al mee bezig….

Jouw verantwoordelijkheid

Daarover zijn veel filosofische verhandelingen geschreven. Natuurlijk is het in een samenleving van belang dat we rekening houden met elkaar. De vraag is in dit geval tot hoe ver die verantwoordelijkheid reikt.

En..als er wat met jouw kind gebeurt na een vaccinatie, hoe zit het dan met de verantwoordelijkheid van de ander die wilde dat jij daar toestemming voor gaf? Bij wie kun je dan terecht? Wat doe je met het feit dat de berichtgeving over de vaccinatieproblematiek zo eenzijdig is? Zou het niet normaal zijn om vaccinaties wetenschappelijk ook eens wat kritischer te bekijken? En mag je misschien verwachten dat degenen die voorstander zijn van vaccinatie ook jouw mening respecteren? Angst vertroebelt de redelijkheid. Zolang er geen duidelijke berichtgeving is

En nogmaals: is het bovendien niet zo dat gevaccineerde kinderen een mogelijk risico vormen voor ongevaccineerde kinderen? Wanneer een vaccin (zoals het BMR vaccin) verzwakt levend virus bevat, kunnen niet-gevaccineerde kinderen hierdoor worden besmet wanneer dit virus in het milieu terecht komt (shedding/kiemstrooien). En wanneer de maatschappij echt zo bezorgd is over de besmettelijkheid en dodelijkheid van ziekten, moeten dan de pas gevaccineerde kinderen niet van school en kinderopvang wegblijven totdat zij andere kinderen niet meer kunnen besmetten (tot ca. 1 maand na de vaccinatie)?

waarin ook de risicofactoren duidelijk worden belicht, moet men van kritische ouders niet verwachten dat zij als volgzame schapen spelen met de gezondheid van hun kind.

Natuurlijk zullen er mensen in jouw omgeving oprecht bezorgd zijn over wat jouw kind mogelijk overkomt. Leg ze dan rustig uit waarom de keuze niet te vaccineren is gemaakt. Waarschijnlijk kun je beter geen energie verspillen aan mensen die blindelings in vaccins geloven en niet genegen zijn zich in de andere kant van de medaille te verdiepen.