433

ολα για την αθηνα! free press δωρεαν οδηγοσ τησ πολησ κυκλοφορει καθε πεμπτη

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΞΕΝΑΓΟΣ Πώς είναι η ζωή στο τουριστικό πούλμαν γι' αυτούς τους αφανείς ήρωες απο τουσ βασιλη καψασκη και αλεξανδρο διακοσαββα

δημοσ θεοσ Ο Αθηναίος της εβδομάδας

τχ.433/28052015

απο τον θοδωρη αντωνοπουλο

μανια με τα burgers Δέκα μέρη στην Αθήνα που δοξάζουν ένα από τα πιο διάσημα πιάτα του πλανήτη απο τη lifo team

me to πολυγθαλυτερο site/οεματικο δηγοσ

Νο1 www. lifo.gr

Οταν η Αθηνα ηταν Οθωμανικη επαρχια Μια έκθεση στη Γεννάδειο Βιβλιοθήκη ρίχνει φως σε μια σχετικά άγνωστη περίοδο της ιστορίας της πόλης μας. Από τον Χρήστο Παρίδη

2 lifo – 28.5.15

Να καταργήσουμε τις πανελλαδικές εξετάσεις;

posts γράμματα e-mails

α π ό τ ον α ρη δ η μ οκ ιδ η

☛ «Πανελλήνιες, αυτή η μάστιγα» λεγόταν το πολυσυζητημένο άρθρο του Θοδωρή Αντωνόπουλου και οι αντιδράσεις πολλές και ενδιαφέρουσες. «Πολύ σωστά όσα γράφεις» σχολίασε η εξωγήινη. «Να προσθέσω και τους απαράδεκτους καθηγητές στο σχολείο, που δεν διανοούνται να παραδώσουν μάθημα αφού “θα τα μάθετε στο φροντιστήριο”, οπότε χαβαλές και χαζολόγημα στην τάξη. Και για όσους δεν έχουν λεφτά για φροντιστήριο, δεν μας νοιάζει». Ο Nikosiq, πάντως, διαφώνησε: «Να καταργηθούν οι Πανελλήνιες. Να μπαίνει ο κάθε πικραμένος στα ΑΕΙ, να αποκτά ένα ρημάδι πτυχίο, να νομίζει ότι κατέκτησε το σύμπαν και όταν έρθει η στιγμή που θα ψάξει να βρει δουλειά να προσγειώνεται ανώμαλα. Το άρθρο μού θυμίζει τον ΓΑΠ, που ως υπουργός ήθελε να καταργήσει τις Πανελλήνιες και να εισαγάγει το Εθνικό Απολυτήριο και, βέβαια, όσοι ήταν παιδιά καθηγητών ή είχαν προνομιακές σχέσεις με καθηγητές θα είχαν την είσοδο στα ΑΕΙ στο τσεπάκι. Θα το πω ευθέως: οι Πανελλήνιες είναι μακράν το πιο αδιάβλητο ίσως σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ. Μπορεί να είναι κοπιαστικό, ψυχοφθόρο, όμως στη ζωή, αν δεν μοχθήσεις, δεν αποκτάς τίποτα. Και η απαξίωση των πτυχίων δεν οφείλεται στις Πανελλήνιες αλλά στους υπουργούς που για προεκλογικές σκοπιμότητες τριπλασίασαν τις σχολές κι εφεύραν σχολές που με το πτυχίο που σου δίνουν ούτε για θυρωρός δεν κάνεις». «Θα διαφωνήσω κι εγώ με την κατάργηση των εξετάσεων» τόνισε ο Left Sfak. «Όποιος έχει επαφή με το συγκεκριμένο αντικείμενο, ξέρει ότι το μεγάλο πρόβλημα του ελληνικού σχολείου δεν είναι οι εξετάσεις αλλά το πνεύμα του προγράμματος, της ύλης και των παιδαγωγικών στόχων. Πρώτα πρέπει να λυθούν χρόνια προβλήματα, όπως η επιφανειακή προσέγγιση, η αποσπασματικότητα, ο εθνοκεντρισμός, η υπερβολική ή, καλύτερα, βασανιστική θεωρητικοποίηση (αυτό από λάτρη της θεωρίας), η καλλιέργεια της ευθυνοφοβίας των μαθητών, η απόσταση από την κοινωνία και τις σύγχρονες εξελίξεις (ισχύουν σε όλες τις βαθμίδες). Όταν αντιμετωπιστούν αυτά, όταν το σχολείο δεν θα είναι βασανιστήριο παπαγαλίας αλλά ένας λειτουργικός και δημιουργικός θεσμός, δεν θα είναι και τόσο πρόβλημα να υποβάλλονται τα παιδιά σε εισαγωγικές εξετάσεις, που έχουν αποδειχτεί και διαχρονικά αδιάβλητες».

feedback432

Oι αντιδράσεις που δημιούργησαν τα άρθρα και τα posts μας την περασμένη εβδομάδα.

*Στείλτε μας Feedback: feedback@lifo.gr

☛ Ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος έγραψε στο εντιτόριάλ του για την ακατάσχετη φλυαρία του πολιτικού κόσμου και την προθυμία των δημοσιογράφων να τους ακούνε... «Η αλήθεια είναι πως τα άλλα κράτη πάνε μπροστά γιατί έχουν και καλή δημοσιογραφία» παρατήρησε ο Zante. «Δηλαδή εκπαιδεύουν χρόνια τώρα τους πολίτες στην υπέρτατη ιδέα ότι είναι πραγματικά πολίτες και όχι ραγιάδες, ότι ανήκουν σε ένα μεγάλο κοινωνικό σύνολο και ότι όταν πράττει ο ένας απερίσκεπτα/ ασύστολα/αντικοινωνικά, θα την πληρώσει και ο διπλανός του, αν δεν παταχθεί με την αυστηρότητα που αρμόζει. Υπάρχει μια ιταλική εκπομπή που ονομάζεται “Report” και νομίζω ότι μεταδίδεται κάθε Κυριακή από τη Rai 3. Μια δημοσιογράφος που δεν την πιάνει το μάτι σου ανακαλύπτει, ψάχνει, φανερώνει, καταγγέλλει όλα τα σκάνδαλα, κυρίως τα οικονομικά –φυσικά μαζί με ένα εξαίρετο επιτελείο–, μην αφήνοντας σε χλωρό κλαδί κανέναν μεγαλόσχημο, κυνηγώντας τους στις σκάλες, στις ερωτικές φωλίτσες τους, στα υπερπολυτελή γραφεία τους, στις πισίνες τους και πάει λέγοντας. Έχετε δει κάτι παρόμοιο στην Ελλάδα; Πιστεύω ακράδαντα ότι αν είχαμε τόσο υψηλού επιπέδου δημοσιογραφία, δεν θα φτάναμε στην κατάσταση που έχουμε φτάσει σήμερα». ☛ Για την πυρκαγιά στο Ρέμα Χαλανδρίου έγραψε ο Δημήτρης Ρηγόπουλος στη στήλη του την περασμένη εβδομάδα και τη γνωστή αναλγησία του κράτους... Ο Δον Ιδιώτης σχολίασε: «Στην Ελλάδα δεν πάσχουμε από νόμους αλλά από την εφαρμογή τους. Τι να κάνεις την αυστηρή νομοθεσία όταν το κράτος, όποτε χρειάζεται λεφτά, τραβάει κι έναν νόμο “νομιμοποίησης” αυθαιρέτων. Και βέβαια, για να μην τα ρίχνουμε όλα στο κράτος, μεγάλη ευθύνη έχουν και οι πολίτες, που αποκτούν περιβαλλοντική συνείδηση όποτε αυτό είναι συμβατό με τα μικροσυμφέροντά τους». Από την άλλη, όμως, ο Renton έγραψε: «Αχ, μωρέ, φτάνει πια με αυτά τα “στην Ελλάδα δεν, στην Ευρώπη καμία σχέση” και άλλα τέτοια ματαιόδοξα και συμπλεγματικά. Η Αθήνα προφανώς έχει τη ρυμοτομία που της επέβαλε η κοινωνικοοικονομική και πολιτική ιστορία της, είτε αυτό λεγόταν πρόσφυγες και στέγασή τους, είτε Κατοχή και Δεκεμβριανά, είτε ταχεία ανοικοδόμηση μετεμφυλιακά, είτε αντιπαροχή, είτε ανάγκη απάλειψης των παραγκουπόλεων (για πολλούς και διάφορους λόγους, και πολιτικούς και οικονομικούς), είτε ατολμία και απροθυμία της ελληνικής αστικής τάξης να επενδύσει σε κάποιον παραγωγικό τομέα με ταυτόχρονη εμμονή στη σιγουριά του κατασκευαστικού κλάδου. Πρέπει κάποιος να ασχοληθεί σοβαρά με τους όρους βελτίωσης, αλλά αυτή η αιώνια διαμαρτυρία “αχ, Θεέ μου, πού με έφερες να ζήσω” και η νοοτροπία ότι τα κακώς κείμενα απορρέουν από το ότι “δεν είμαστε Ευρωπαίοι, είμαστε λαμόγια και απολίτιστοι” είναι αντιλήψεις μιας ματαιόδοξης, ελιτίστικης και ανυπόφορα ανόητης μειονότητας».

Free Press.

Eβδομαδιαίος οδηγός της Αθήνας. Κυκλοφορεί κάθε Πέμπτη.

28.5.15 – lifo

3

aπ ο τ ον σ ταθη τ σαγκ αρ ουσιανο

Edito

StatusUpdate

Eίδα τους διευθυντές να πέφτουν Μικρές λέρες καταχρώνται τον χώρο των αδύναμων ή των αδιάφορων και η μεγαλύτερη λέρα καταχράται τον χώρο όλων.

Αυτή η σκηνή είναι εφιαλτική και μεγαλειώδης γιατί εικονίζει ένα συνηθέστατο μοτίβο κάθε μηχανισμού ιεραρχικής εξουσίας. Από τις εφημερίδες μέχρι τα πολιτικά κόμματα. Και θεωρείται μια ταπείνωση δεδομένη, αν και πολτοποιεί κάθε αξιοπρέπεια. Το «κατώτερο προσωπικό», βυθισμένο στα δικά του βάσανα, δεν έχει ιδέα τι εξευτελισμούς υφίσταται το «ανώτερο προσωπικό». Πολύ πιο χειρουργικούς και απροκάλυπτους. Γιατί μεταξύ αφεντικού και πρωτοπαλίκαρου δεν υπάρχουν νόμοι, καλοί τρόποι και συμβάσεις εργασίας. Υπάρχει η κυνική συμφωνία: είμαστε δύο τέρατα, αλλά ο ένας έχει την εξουσία που ο άλλος θέλει μια μέρα να αποκτήσει. Πιστεύω, μετά λόγου γνώσεως, ότι οι διευθυντές είναι συνήθως οι πιο εξευτελισμένοι υπάλληλοι μιας επιχείρησης. Έβαλα τα δυνατά μου, ενάντια σε κάθε κλίση μου, να καταφέρω να στήσω ένα δικό μου μαγαζί, όταν είδα ότι προκειμένου να κάνω τη δουλειά μου πρέπει προηγουμένως να γίνω η πατσαβούρα ανθρώπων που περιφρονώ. Δεν είχα κανέναν καημό να βάλω τόσες έγνοιες στο κεφάλι μου, και υπάκουα έκανα τον γύρο των εκδοτών. Αλλά τσακώθηκα με όλους. Γιατί όλοι ήθελαν, ευθέως ή πλαγίως, να με ταπεινώσουν. Το στυλ αυτό το είχα δει πρώτη φορά στο σπίτι ενός εκδότη (ο οποίος εθεωρείτο και φωτισμένος!). Ήμουν 26 ετών και είχα προσκληθεί για μια δουλειά. Η βίζιτα έγινε αρμένικη και κατέληξε σε ένα ψιλοπαραλυμένο δείπνο, απ’ όπου παρέλασε ολόκληρη η Αθήνα της δύναμης και της ελαφράς τέχνης, με σφηνάκια και κόκες. Παρακολουθούσα με γουρλωμένα μάτια. Ο εκδότης είχε εξαναγκάσει το πρωτοπαλίκαρό του (το, κατά τα άλλα, πολύ σεβάσμιο και διδακτικό στα επικολυρικά του σημειώματα) να δέχεται ολόκληρο το βράδυ έναν οχετό προσβολών με το χαζό, καλοσυνάτο χαμόγελο που έχουν οι άνθρωποι χωρίς περηφάνια. Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι αυτός ο εντελώς περιφρονημένος διευθυντής θα έβγαινε αύριο να κάνει το κομμάτι του στις τηλεοράσεις, με το μαντηλάκι στο πέτο και τη στοχαστική έκφραση, ότι θα άναβε το τσιγάρο στα ζαλισμένα δείπνα να αφηγηθεί νόστιμες ιστορίες και ότι θα μάζευε τους αρχισυντάκτες του για να πουλήσει με τη σειρά του εξουσία. Κι όμως, βγήκε. Εξόχως αδιάβροχος. Εξόχως έξοχος. Και μένα με κοιτούσε πάντα με ένα γλοιώδες ύφος συνενοχής. Την ίδια κυνική τελετουργία την είδα στα πιο απίθανα μέρη. Είδα ανθρώπους υπεράνω κάθε υποψίας να γίνονται σκουπίδια, να σκύβουν και να φιλούν το χέρι που τους χαστούκισε. Ανθρώπους μεγάλης παιδείας (και εξουσίας) να χασκογελούν σε βλακώδη ανέκδοτα. Να λένε «ναιναι-ναι» σαν κατατονικοί – πηγαίνοντας πίσω μπρος το άσπρο τους κεφάλι. Στα αχανή γραφεία των αφεντικών, στον ήλιο του απογεύματος (συνήθως με τα πόδια στο τραπέζι και με λυτά πουκάμισα), είδα πνευματικούς ανθρώπους να συγκατανεύουν στις πορνογραφικές περιγραφές, στις κακόγουστες πλάκες, στους γρυλισμούς του κάθε αφεντικού. Κατάλαβα σιγά-σιγά ότι αυτός είναι ο κανόνας στα «ανώτερα κλιμάκια». Κάτι σαν τελετή S/M. Σαν ορμή θανάτου. Και ότι αυτό συμβαίνει επειδή η δημοσιογραφία στην Ελλάδα δεν είναι πια (ίσως πότε δεν ήταν) χώρος αξιών αλλά διαπλοκής και υποκρισίας. Συνεπώς, οι άνθρωποι που τον «τρέχουν» αντιγράφουν τη δομή ενός διεφθαρμένου κόμματος εξουσίας: μικρές λέρες καταχρώνται τον χώρο των αδύναμων ή των αδιάφορων και η μεγαλύτερη λέρα καταχράται τον χώρο όλων. Γλώσσα, αλλά και τελική κατάληξη αυτής της συμπεριφοράς, είναι η βία – μια βία που ακκίζεται, το γλεντάει, αφοδεύει επί δικαίους και αδίκους. Φαντάζομαι, έχετε δει το Σαλό του Παζολίνι.

www.lifo.gr ΔΥΟ ΔΕΚΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε.

Boυλής 22, Αθήνα, 105 63, τηλ.: 210 3254 290, fax: 210 3249 785, info@lifo.gr

4 lifo – 28.5.15

Βλέποντας αυτήν τη σκηνή του Πίντερ πριν από λίγα χρόνια από τον Βογιατζή στο Θέατρο της Κυκλάδων (όπου το μεγάλο τέρας παίζει με τα μικρότερα τέρατα, όπως η ύαινα με τα μικρά της), με το ουίσκι, τα υποτιμητικά βλέμματα, τον στιγμιαίο εναγκαλισμό στη λάσπη της κοινής τους μοίρας αλλά και την ανάκληση στην τάξη με το μαστίγιο που έχουν μόνο οι αρχηγοί, συνειδητοποίησα ότι το να γίνει κανείς αφεντικό του εαυτού του είναι η κορυφαία κίνηση ελευθερίας (σχετικής βέβαια) σε μια κοινωνία θεσμικού σαδομαζοχισμού. www.facebook.com/stathis.tsagar

☛

Στο Θερμοκήπιο του Πίντερ υπάρχει μια σκηνή που την έχω ζήσει. Η σκηνή που το αφεντικό καλεί τα πρωτοπαλίκαρά του, στο τέλος της μέρας, να πιουν ουίσκια και να χαλαρώσουν. Εννοείται, χαλαρώνει μόνο το αφεντικό. Τα πρωτοπαλίκαρα λουφάζουν δήθεν με άνεση, παίζοντας έναν ρόλο μεταξύ υπηρέτη, κόλακα και σκυλιού που περιμένει το φαΐ που θα πέσει απ’ το τραπέζι.

take 2 ta δυο λαθη του τεύχους 432 1 Η φωτογραφία από το ανοιχτό γήπεδο μπάσκετ του Τρίτωνα στα Σεπόλια που χρησιμοποιήσαμε στη στήλη «Η γειτονιά μου» είναι του φωτογραφικού πρακτορείου SOOC.

2 Οι φωτογραφίες του White Rabbit που συμπεριλήφθηκε στο αφιέρωμα Εξάρχεια είναι του Giannis Vangelakis από το www.inexarcheia.gr.

Βρίσκετε λάθη ή παραλείψεις στη LifΟ; Στείλτε γράμμα, ή e-mail στο lathi@lifo.gr.

στο εξωφυλλο

Το μνημείο του Φιλοπάππου (με πλανόδιο καφετζή).

James Stuart (1713-1788) and Nicholas Revett (1720-1804).

εκδότης Στάθης Τσαγκαρουσιάνος ...Αν είχα το ένα χιλιοστό της αυτοπεποίθησης που έχει κάθε παιδί του facebook, δεν θα έβγαζα τόσο συχνά έρπη... Αλλά δεν... διευθυντής Μιχάλης Μιχαήλ ...Όσο αξιόλογη και να ήταν η καταγραφή της Χίλαρι Μάντελ για τον Κρόμγουελ και τους Τυδώρ, δυστυχώς η σειρά του BBC χάνεται στη μετάφραση. εμπορική διεύθυνση Δήμητρα Πασομένου υπεύθυνος ψηφιακής ανάπτυξης Νίκος Ζαφείρης art director Χρήστος Τζοβάρας υπεύθυνος lifo.gr Άρης Δημοκίδης ... Μπράβο στον Λάνθιμο, όχι μόνο γιατί βραβεύτηκε και άρεσε η ταινία του αλλά και επειδή την έκανε χωρίς να συμβιβάσει το όραμά του. αρχισυντακτησ lifo.gr Θανάσης Χαραμής προγραμματισμός lifo.gr Αγγελική Βαξάλη, Σπύρος Γκατζούνας συντονισμός ύλης Μαρκέλλα Ανδρικάκη ... No stress. συντακτική ομάδα columnists: Νικόλας Σεβαστάκης, Θοδωρής Αντωνόπουλος Δημήτρης Ρηγόπουλος ... Ωραία η πρόταση του Ιωάννη Βικέλα για αρχιτεκτονική «ντίσνεϊλαντ» στο Ελληνικό, αλλά εδώ που βρισκόμαστε πρέπει να δούμε τι θα κάνουμε με ό,τι έχουμε στα χέρια μας. Θεόφιλος Δουμάνης ... Ελάτε να αγκαλιαστούμε όλοι μαζί, να κάνουμε ότι ζούμε στον ίδιο πλανήτη. Βιβλίο: Τίνα Μανδηλαρά ... Η έκθεση «Savage Beauty», αφιερωμένη στον τελευταίο των σπουδαίων Ρομαντικών Αλεξάντερ Μακουίν, δεν είναι μόνο ό,τι ωραιότερο, αγριότερο έχω δει ποτέ ως αφιέρωμα σε σύγχρονο αδικοχαμένο καλλιτέχνη. Είναι και η απτή απόδειξη ότι το ταλέντο, η επαφή με το Απόλυτο, που μόνο η τέχνη μπορεί να δώσει, είναι η πλέον πολύτιμη κατάκτηση στον θλιβερό ετούτο βίο. Τίποτε άλλο. Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης ... Δύο βιβλία βάρεσαν συναγερμό στης προμεταμοντέρνας λαϊκής ψυχής μας τις ντάπιες. Ένα, της Εύας Στεφανή, τα «Μαλλιά του Φιν» (εκδ. Πόλις), με τα θραύσματα που είναι ματωμένη ψυχεδέλεια. Δύο, τα «Αδέσποτα Σκυλιά» του Δημήτρη Παπακώστα (εκδ. Ποταμός), θραύσματα και πάλι (κατατεμαχισμένη κοινωνία, κατατεμαχισμένη λογοτεχνία), σκλήθρες, post-rock αμανέδες, τρίλεπτες άριες για λησμονημένους θαλαμοφύλακες και αλησμόνητες γυναίκες. «Θα ρυμουλκήσω την καρδιά σου στο λιμάνι, στους ταρσανάδες να την κάνω παλιοσίδερα, σκληρό πουλί του δρόμου και της νύχτας». Μουσική: M. Hulot Κινηματογράφος: Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος Θέατρο: Ματίνα Καλτάκη ... Στα πολλά χρόνια που γράφω για θέατρο, υπήρξαν δύο φορές που δέχτηκα επίθεση ως απάντηση σε (αρνητική) κριτική μου. Η πρώτη, πριν από κάποια χρόνια, ήταν από τον Μάνο Λαμπράκη, που με αποκάλεσε «χαμένη στο διάστημα» και «κλειστοφοβική», που δεν πηγαίνω σε υπόγεια θεάτρα. Δεν του απάντησα ποτέ ότι όχι απλώς δεν είμαι κλειστοφοβική αλλά «έχω χτίσει» τους υπόγειους θεατρικούς χώρους! Η δεύτερη, πρόσφατη, από τον Ακύλλα Καραζήση, που με καταγγέλλει ότι εκθειάζω «τηλεοπτικές ντίβες» (εννοεί τη Δήμητρα Ματσούκα, με την οποία ο ίδιος συμπρωταγωνίστησε στην «Έντα Γκάμπλερ»!), ότι μοιάζω με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου (γιατί όχι και με τη Λιάνα Κανέλλη;) και ότι η δουλειά μου είναι το κουτσομπολιό! Ο θυμός του μπορεί να δικαιολογηθεί, η χυδαιότητα, ο σεξισμός και τα ψεύδη του, όχι. Γεύση: Νίκη Μηταρέα ... Η ποιητική έκφραση των Λατίνων για την περιγραφή της ευφορίας είναι «Dormvit in sacco croci», που σημαίνει «κοιμήθηκε σε κλίνη από ζαφορά».

StarFax: Μαριβίκυ Καλλέργη ... Κάθε εμπόδιο για καλό. Σύνταξη: Βασίλης Καψάσκης Αλέξανδρος Διακοσάββας ... Το Βραβείο της Επιτροπής του Φεστιβάλ Καννών στον «Αστακό» του Γιώργου Λάνθιμου απλώς υπενθυμίζει ότι το σινεμά του είναι από τα σημαντικότερα εξαγώγιμα προϊόντα μας. Κατερίνα Ηλιάκη ... You can’t always get what you want. Δημήτρης Κυριαζής ... Η ζωή τραβά την ανηφόρα #diplis. συνεργατεσ Χρήστος Παρίδης ... Αν όντως η καταβύθιση στις υποβαθμισμένες γειτονιές της Αθήνας στα «X Apartments» του «FFFestival2» σόκαρε, αυτό σημαίνει ότι κάποιοι δεν είχαν ποτέ σχέση ή είχαν απομακρυνθεί πολύ από την απτή πραγματικότητα. Μαρία Παππά ... At Long Last A$AP!! Λάμπρος Αραπάκος, Λένα Φουτσιτζή, Θεώνη Σκαλέρη, Άντα Κολοβού φωτογράφοι Σπύρος Στάβερης, Πάρις Ταβιτιάν, Θανάσης Καρατζάς, Αναστασία Βουτυροπούλου, Freddie F., Στάθης Μαμαλάκης creative media Kώστας Στανέλλος ... Τα Σαββατοκύριακα έχουν τέλεια γεύση πλέον, εδώ και μήνες. aτελιέ Βανέσσα Φερλέ internet assistant Νινέττα Γιακιντζή ... Ή έχουμε καλομάθει και δεν εντυπωσιαζόμαστε εύκολα ή όντως δεν συμβαίνει τίποτα (ως τώρα) στον 5o κύκλο του GoT.. διόρθωση κειμένων Μαρία Δρουκοπούλου γραμματεία σύνταξης Βιβίκα Ανδριανάτου senior advertising manager Ισμήνη Βoυρδαχά senior direct market manager Κώστας Μαντάς direct market managers Βούλα Καραβαγγέλη, Γιώργος Λυκουργιώτης Σπύρος Αποστολόπουλος υποδοχή διαφήμισης Ξένια Στασινοπούλου συντονισμοσ διαφήμισης Μάγδα Τζακώστα οικονομική διεύθυνση Δημήτρης Τασιόπουλος λογιστήριο Βασίλης Κοτρωνάκης Μαριλένα Παππού Άλκηστις Γκούμα κωδικος εντυπου 7639

28.5.15 – lifo

5

«Exodus», 2015, Kalos & Klio, courtesy of Alma Gallery

iLoveAthens

eikaστικα

art-athina 2015 Γήπεδο TaeKwonDo

Η Διεθνής Συνάντηση Σύγχρονης Τέχνης της Αθήνας γιορτάζει φέτος την 20ή επετειακή της διοργάνωση! Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος το στίγμα της αθηναϊκής art-fair θα δώσουν οι ελληνικές και ξένες αίθουσες τέχνης (42 τον αριθμό) που συμμετέχουν με επιλεγμένα έργα καλλιτεχνών.

H Art-Athina πλαισιώνεται από ένα πλούσιο παράλληλο πρόγραμμα που περιλαμβάνει εκθέσεις, εκπαιδευτικές δράσεις και πρότζεκτ. Συμμετέχουν καλλιτεχνικές πλατφόρμες από όλο τον κόσμο και VIP προσκεκλημένοι. Φέτος τιμώμενος συλλέκτης θα είναι ο Δάκης Ιωάννου. Κλειστό Π. Φαλήρου (TaeKwonDo), Ολυμπιακά Ακίνητα, Μωραϊτίνη 2 4-7/6. Ώρες λειτουργίας: Παρ.

15.00-21.00, εγκαίνια (21.00-23.00), Σάβ. 12.00 -21.00, Κυρ. 12.00-21.00, εισ.: €7, 5 (μειωμ.) www.art-athina.gr

6 lifo – 28.5.15

28.5.15 – lifo

7

Όλη η Eλλάδα διαβάζει

LiFO.gr H μεγάλη ψηφιακή επιτυχία

4.810.000!

Unique visitors ΤΟΝ ΜΗΝΑ απριλιο Με στοιχεία Google Analytics

Το Νο. 1 πολυθεματικό site / οδηγός

Ειδήσεις, Άνθρωποι, Διασκέδαση, Urban Culture & Αθήνα 8 lifo – 28.5.15

Νο1

to ρο υτε meγαλεματικο θ υ λ ο π e/οδηγοσ sit

lifo.gr www.

28 maϊoy

3 ioynioy 2015

Talkof theTown

Άρης Μπινιάρης καλλιτεχνης «Επανάσταση σημαίνει ριζική αλλαγή» Από τον Μ. Hulot

σελ. 13

επιμελεια: the lifo team

Ο νόμος 1663 του 1951 προβλέπει την ίδρυση και λειτουργία ραδιοτηλεοπτικών σταθμών των Ενόπλων Δυνάμεων, καθώς και της Υπηρεσίας Ενημέρωσης Ενόπλων Δυνάμεων (τη γνωστή ΥΕΝΕΔ).

Ο πρώτος πειραματικός σταθμός της Ελληνικής Τηλεόρασης λειτούργησε το 1961 στη Θεσσαλονίκη από τη ΔΕΗ στο πλαίσιο της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης. Η επίσημη έναρξη της Ελληνικής Κρατικής Τηλεόρασης έγινε στις 23 Φεβρουαρίου 1966 με την Ελένη Κυπραίου ως πρώτη παρουσιάστρια και συντονιστή τον δημοσιογράφο Γιώργο Κάρτερ.

64

Η ΕΤ3, το τρίτο κανάλι της ΕΡΤ με έδρα τη Θεσσαλονίκη, ξεκίνησε να εκπέμπει στις 14 Δεκεμβρίου 1988.

Η ΥΕΝΕΔ συγχωνεύεται με την ΕΡΤ το 1975. Θεωρητικά, το διάδοχο κανάλι είναι η ΕΡΤ2, η οποία μετονομάστηκε σε ΕΤ2 το 1987 και ΝΕΤ το 1997.

Για λίγους μήνες μετά την κατάρρευση της δικτατορίας ο Οδυσσέας Ελύτης ανέλαβε πρόεδρος του Δ.Σ., ο Δημήτρης Χορν γενικός διευθυντής και ο Παύλος Μπακογιάννης αναπληρωτής του.

Το σήμα γίνεται έγχρωμο στις 9 Ιανουαρίου 1979, με πρώτο έγχρωμο σίριαλ την «Εκάτη» και πρωταγωνιστή τον Γεώργιο Μούτσιο.

Σίριαλ που άφησαν εποχή: «Μπαρμπαρόσα», «Πέιτον Πλέις», «Φυγάς», «Μπονάτσα», «Κότζακ», «Λάσυ» και τα ελληνικά «Άγνωστος Πόλεμος», «O Χριστός Ξανασταυρώνεται», «Γιούγκερμαν», «Γειτονιά» κ.ά.

χρόνια ΕΡΤ

Μια μικρή αναδρομή στην ιστορία του δημόσιου τηλεοπτικού φορέα λίγο πριν από την επαναλειτουργία του, δύο χρόνια μετά το «μαύρο».

Η Ελλάδα ήταν η τελευταία ευρωπαϊκή χώρα που απέκτησε τηλεόραση.

Στις 7 Νοεμβρίου 2013 τα ΜΑΤ εισέβαλαν στο Ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής και το εκκένωσαν.

Ο πρώτος πομπός τοποθετήθηκε στο τότε υψηλότερο κτίριο της Αθήνας, στο Μέγαρο του ΟΤΕ, στην οδό 3ης Σεπτεμβρίου. Το σήμα ταξίδευε σε έναν κύκλο από τον Ασπρόπυργο ως την Εκάλη. Τον ίδιο χρόνο, στις 27 Φεβρουαρίου, ξεκίνησε τις δοκιμαστικές εκπομπές και ο σταθμός της ΥΕΝΕΔ, που υπαγόταν στη Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού.

Με τη Μεταπολίτευση η ΕΙΡΤ μετατράπηκε σε ανώνυμη εταιρεία, την Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση, με σκοπό την «ενημέρωση, επιμόρφωση και ψυχαγωγία του ελληνικού λαού».

Το 1969, στην πρώτη διεθνή σύνδεση, η τότε ΕΙΡΤ (Εθνικόν Ίδρυμα Ραδιοφωνίας Τηλεοράσεως) περιγράφει την προσσελήνωση.

Στις αρχές του 1974 εγκαινιάστηκε το «Ραδιομέγαρο» της Μεσογείων, όπου θα στεγαστούν οι περισσότερες υπηρεσίες του οργανισμού.

aπο τον δημητρη κυριαζη

Buzz

Το 1971 ξεκινά η λειτουργία του πομπού της Πάρνηθας.

Αρχικά, το αρμόδιο υπουργείο το οποίο είχε υπό την ευθύνη του την ΕΡΤ ήταν το υπουργείο Προεδρίας. Το 1989 ιδρύθηκε το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης για την εποπτεία ολόκληρου του πεδίου. Από το 1993 αρμόδιο για την ΕΡΤ είναι το υπουργείο Τύπου.

Το 1996 η ΕΡΤ εγκαινιάζει δορυφορικό κανάλι, την ERT Sat, για τη μετάδοση των προγραμμάτων των τριών κρατικών καναλιών σε όλο τον κόσμο μέσω των δορυφορικών συστημάτων.

Οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ συνέχισαν να εκπέμπουν προγράμματα μέσω δορυφόρου με εξοπλισμό της Ευρωπαϊκής Ραδιοτηλεοπτικής Ένωσης ως τις 24 Οκτωβρίου 2013.

To διάδοχο σχήμα ήταν η Νέα Ελληνική Ραδιοφωνία, Ίντερνετ και Τηλεόραση που ξεκίνησε τη λειτουργία της στις 4 Μαΐου του 2014.

Το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς, ως τότε μέλος της τρικομματικής κυβέρνησης Σαμαρά, διατύπωσε την αντίθεσή του στους χειρισμούς και αποχώρησε από την κυβέρνηση στις 21 Ιουνίου του 2013.

Ως τότε τα καθήκοντά της εκτελούσε η μεταβατική Δημόσια Τηλεόραση που εξέπεμψε σήμα ύστερα από απαίτηση του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Το 1997 διαφοροποιείται το ύφος των προγραμμάτων της ΕΤ1 και ΕΤ2. Το δεύτερο κανάλι μετονομάζεται σε ΝΕΤ και δίνεται μεγαλύτερη έμφαση στην ειδησεογραφία.

Το 2006 λανσάρονται τρία επίγεια ψηφιακά τηλεοπτικά κανάλια, το πρίσμα+, το σπορ+ και το σινέ+. Η ERT Sat μετονομάζεται σε ERT World και δίνει έμφαση στον απόδημο ελληνισμό.

Στις 28 Απριλίου του 2015 υπερψηφίστηκε το νομοσχέδιο για την επαναλειτουργία της ΕΡΤ. Το αρχικό σχέδιο ήταν οι μαζικές απολύσεις 2.656 ατόμων και η επαναφορά της ΕΡΤ σε τρεις μήνες με νέα μορφή.

Την Τρίτη 11 Ιουνίου 2013, στις 18:00 το απόγευμα, ανακοινώνεται από τον τότε υπουργό Τύπου Σ. Κεδίκογλου το κλείσιμο της ΕΡΤ. Στις 23:15 του ίδιου βραδιού το ψηφιακό σήμα της δημόσιας τηλεόρασης πέφτει. Χρειάστηκε η επέμβαση των ΜΑΤ για να διακοπεί το σήμα σε κάποιους πομπούς.

Ο υπουργός Επικρατείας Νίκος Παππάς προτείνει για τη θέση του προέδρου του Δ.Σ. της ΕΡΤ τον Διονύση Τσακνή και τον Λάμπη Ταγματάρχη για τη θέση του διευθύνοντα συμβούλου. Μετά από συζήτηση εννέα ωρών την περασμένη Δευτέρα στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας, η εισήγηση του υπουργού έγινε δεκτή κατά πλειοψηφία, με 7 ψήφους υπέρ, 5 κατά και 3 παρών.

28.5.15 – lifo

9

Εικονογράφηση: Ατελιέ / LiFO

Talk of the Town

69%

των επιχειρήσεων στην Ελλάδα θεωρεί ότι η διαφθορά είναι εκτεταμένη, σύμφωνα με διεθνή έρευνα της Ernst & Young.

ξεναγοι: Οι αφανεις ηρωες της τουριστικης βιομηχανιας Η τουριστική σεζόν έχει ξεκινήσει με τους καλύτερους οιωνούς και οι ξεναγοί της πόλης έχουν πιάσει δουλειά. Ζητήσαμε από τρεις από αυτούς να μας διηγηθούν τις εμπειρίες τους και να μας εξηγήσουν τα βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κλάδος. Από τους Αλέξανδρο Διακοσάββα και Βασίλη Καψάσκη

το πρωτογενές πλεόνασμα για την περίοδο ΙανουαρίουΑπριλίου 2015, όπως ανακοίνωσε το υπουργείο Οικονομικών, παρά το γεγονός ότι τα φορολογικά έσοδα βρέθηκαν εκτός στόχου κατά 6,7%.

10 lifo – 28.5.15

Στα όνειρά μου μ'έχεις βασίλισσα.

δισ. ευρώ

ενδιαφέροντα που μπορεί να έχει ο κάθε λαός συνδέονται με την κατάσταση της χώρας τους. Οι Βραζιλιάνοι, για παράδειγμα, ενδιαφέρονται πολύ και ρωτούν για την οικονομική κρίση. Οι Αμερικανοί από τις συντηρητικές Πολιτείες του Νότου θέλουν να μάθουν για τον χριστιανισμό. Οι προερχόμενοι από μεγάλες πόλεις γνωρίζουν από street art και αναζητούν τα ελληνικά χαρακτηριστικά της, ενώ όσοι κατάγονται από αγροτικές περιοχές τη συνδέουν με την παραβατικότητα και δεν τους αρέσει». Και αντίστροφα, όμως, τα στερεότυπα για τους Έλληνες καλά κρατούν στο μυαλό των επισκεπτών, όπως μας περιγράφει ο κ. Φλεβοτόμος. Οι περισσότεροι θεωρούν ότι είμαστε τεμπέληδες και ατίθασοι, άποψη που αντιστρέφεται εν μέρει όταν επισκεφτούν τη χώρα μας. «Τους αρέσει το επαναστατικό του Έλληνα, λένε πώς αν καταφέρουμε την αλλαγή, θα ακολουθήσουν κι εκείνοι. Όταν όμως κάνουμε περίπατο σε εργάσιμη μέρα και βλέπουν τόσο κόσμο

γκράνι

2,103

Συγκαταλέγονται στους αφανείς ήρωες της ελληνικής τουριστικής βιομηχανίας. Ευγενικοί και χαμογελαστοί, υπομένουν με περισσή στωικότητα κάθε είδους παράλογη απαίτηση ή απροσδόκητη ερώτηση και είναι πάντα έτοιμοι να ανταποκριθούν σε πάσης φύσεως καιρικές συνθήκες προκειμένου να ξεναγήσουν τους τουρίστες από κάθε γωνιά του πλανήτη στους πιο εμβληματικούς αρχαιολογικούς χώρους και μνημεία της Ελλάδας, με την ελπίδα πως όταν αυτοί αναχωρήσουν για τα νησιά ή τις πατρίδες τους, θα έχουν πάρει μαζί τους μερικές σταγόνες από τη δική μας Ιστορία. Μια τέτοια περίπτωση είναι και ο Διονύσης Φλεβοτόμος που εργάζεται ως ξεναγός στην Αθήνα εδώ και δέκα χρόνια. Οι σπουδές του στην Αρχαιολογία και η μεγάλη ανεργία του κλάδου τον οδήγησαν στην τότε Δημόσια Σχολή Ξεναγών, η λειτουργία της οποίας πλέον, δυστυχώς, έχει περιοριστεί σε σεμινάρια με δίδακτρα. Μιλάει αγγλικά, ισπανικά και πορτογαλικά, οπότε δουλεύει με τουρίστες από Αγγλία, Αμερική, Καναδά, Αυστραλία, Ισπανία, Πορτογαλία και Λατινική Αμερική. Για να σχεδιάσει τις προτάσεις μιας ημέρας για ένα γκρουπ τουριστών, ο κ. Φλεβοτόμος θα εξετάσει καταρχάς τα ενδιαφέροντά τους. Μας εξηγεί ότι η πλειονότητα των ξένων έχει γνώσεις όσον αφορά την κλασική αρχαιότητα, οπότε η Ακρόπολη, η Αγορά και το Θέατρο του Διονύσου είναι χώροι που σίγουρα θα ζητήσουν να δουν. Οι προτάσεις του όμως θα συμπεριλάβουν κι άλλες ιστορικές εποχές που αναδεικνύονται μέσα από μια βόλτα στην Πλάκα και στο Μοναστηράκι και, φυσικά, την urban πλευρά της σύγχρονης πόλης μέσα από του Ψυρρή, τη Βαρβάκειο, την πλατεία Αγίας Ειρήνης, την Κολοκοτρώνη και το Γκάζι. Του ζητήσαμε να μας δώσει κάποια γενικά χαρακτηριστικά των εθνικοτήτων με τις οποίες έρχεται σε επαφή: «Οι Ισπανοί και οι Πορτογάλοι έχουν βαθιά γνώση της ιστορίας και τους αρέσει η λεπτομέρεια στη μελέτη της. Οι τουρίστες που έρχονται από άλλες ηπείρους, Αμερική ή Αυστραλία, συνήθως γνωρίζουν μόνο την κλασική Ελλάδα, οπότε ο ξεναγός οφείλει να καλύψει το κενό από τότε μέχρι σήμερα. Τα ειδικά

4,5%

μειωμένες ήταν το 2014 οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου εντός της Ε.Ε.

να πίνει καφέ, πάντα ρωτούν τι συμβαίνει. Εκεί τους εξηγείς ότι είναι στοιχείο της νοοτροπίας μας, ότι αν έχουμε μια ώρα κενή, θα πάμε για καφέ ή ότι ακόμα και οι άνεργοι δεν μιζεριάζουν στο σπίτι και θα ξοδέψουν τα τελευταία τους χρήματα με αυτό τον τρόπο. Μας θεωρούν φιλόξενους κι ευγενικούς, βρίσκουν την Αθήνα ζωντανή πόλη, τους αρέσει ο τρόπος ζωής μας, ακόμα και τα στοιχεία της που εμείς θεωρούμε άσχημα, η άναρχη δόμηση, η μείξη ιστορικών εποχών, αρχιτεκτονικής και αισθητικής».

H Δημητρία Παπαδοπούλου είναι διπλωματούχος ξεναγός, με μεταπτυχιακό και διδακτορικό στην Επικοινωνία και τα ΜΜΕ και μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Σωματείου Διπλωματούχων Ξεναγών. Αποφοίτησε από τη Σχολή Ξεναγών το 2011 και έκτοτε ξεναγεί αγγλόφωνους (Αμερική, Αυστραλία) και γαλλόφωνους (Γαλλία, Καναδά) τουρίστες στους αρχαιολογικούς χώρους της ηπειρωτικής Ελλάδας. Ποια είναι τα βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζει αυτήν τη στιγμή ο κλάδος των ξεναγών; «Το σημαντικότερο πρόβλημα που έχουμε ως κλάδος είναι ότι δεν έχει ανοίξει ακόμα η Σχολή Ξεναγών, και μιλάμε για μια σχολή που έχει βραβευτεί ως η καλύτερη σχολή ξεναγών σε όλη την Ευρώπη. Μέχρι τώρα, για να γίνει κάποιος ξεναγός θα έπρεπε να τελειώσει τη σχολή αυτή, η φοίτηση στην οποία διαρκούσε 2,5 χρόνια και περιλάμβανε υποχρεωτικές επισκέψεις σε όλους τους αρχαιολογικούς χώρους της Ελλάδας και θεωρητικά μαθήματα σε διάφορους τομείς, όπως η αρχαιολογία, οι πρώτες βοήθειες, η επικοινωνία και η ξενάγηση. Η δική μου φουρνιά, που αποφοίτησε από τη σχολή το 2011, ήταν η τελευταία, γιατί το υπουργείο αποφάσισε να βγάλει σωρηδόν μια μάζα ξεναγών για να καλύψει, υποτίθεται, τις ανάγκες της αγοράς. Έτσι, έπαψε τη Σχολή Ξεναγών και διοργάνωσε κάποια ταχύρρυθμα σεμινάρια, τα οποία μπορούσαν να παρακολουθήσουν μόνο απόφοιτοι του Ιστορικού-Αρχαιολογικού και διάφορων άλλων ειδικοτήτων, χωρίς να ελέγχονται ούτε στη χρήση της ξένης γλώσσας, που είναι ένα πολύ βασικό κριτήριο για να γίνει κάποιος ξεναγός, και χωρίς να τους καταρτίζουν σε άλλα βασικά αντικείμενα» εξηγεί η κ. Παπαδοπούλου και συνεχίζει: «Έχουμε κάνει ως Πανελλήνια Ομοσπονδία Ξεναγών μια προσφυγή στο ΣτΕ και είμαστε στη φάση που εκδικάζεται η απόφαση. Έχουμε προσφύγει για να δείξουμε ότι η 4χρονη εκπαίδευση των αρχαιολόγων στα πανεπιστήμια δεν έχει καμία σχέση με την εκπαίδευση των ξεναγών. Είναι δύο εντελώς διαφορετικά επαγγέλματα». Η Ιωάννα Ζαχαροπούλου ανήκει σε αυτήν τη «νέα φουρνιά» ξεναγών που εκπαιδεύτηκαν

3,2

δισεκατομμύρια κάτοικοι της Γης θα είναι online μέχρι το τέλος του χρόνου σύμφωνα με νέα έκθεση της Διεθνούς Ένωσης Τηλεπικοινωνιών (ITU), υπηρεσίας που υπάγεται στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών.

μέσω αυτών των σεμιναρίων. Προηγήθηκαν οι σπουδές της στο Ιστορικό-Αρχαιολογικό και το μεταπτυχιακό της στη Διαχείριση Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Όπως μας εξηγεί, μία από τις δεσμεύσεις της προηγούμενης κυβέρνησης απέναντι στην Τρόικα ήταν η αντικατάσταση της Σχολής Ξεναγών, που θεωρούνταν κοστοβόρα, από τα συγκεκριμένα ιδιωτικά σεμινάρια, πράγμα εντελώς οξύμωρο για μια χώρα στην οποία ο τουρισμός είναι η μοναδική «βαριά βιομηχανία». «Τα σεμινάρια ήταν υπερ-ταχύρρυθμα και γι’ αυτόν το λόγο εξουθενωτικά. Εκπαιδευτήκαμε σε τεχνικές ξενάγησης αλλά είχαμε ελάχιστες ευκαιρίες, λόγω έλλειψης χρόνου, να κάνουμε ταξίδια και πρακτική εκπαίδευση με τον τρόπο που γινόταν στην παλιά σχολή». Το θέμα της Σχολής Ξεναγών που παραμένει κλειστή δεν είναι το μοναδικό μελανό σημείο του κλάδου: «Αντιμετωπίζουμε πάρα πολύ μεγάλο πρόβλημα με τους παράνομους ξεναγούς. Στην Ελλάδα ο νόμος ορίζει πως για να ξεναγήσεις σε αρχαιολογικό χώρο, αλλά και εκτός αρχαιολογικού χώρου, όπως π.χ. στην Πλάκα, θα πρέπει να είσαι πιστοποιημένος ξεναγός. Πρέπει να σου πω ότι στην Τουρκία, αν τολμήσεις να ξεναγήσεις στην Αγία Σοφία χωρίς να είσαι ξεναγός, πηγαίνεις αυτόφωρο. Είναι ποινικό αδίκημα. Στην Ελλάδα πληρώνεις απλώς ένα πρόστιμο. Επιπλέον, ακριβώς λόγω του ότι δεν υπάρχουν έλεγχοι και επειδή η Τουριστική Αστυνομία του κέντρου της Αθήνας έχει μόνο δύο υπαλλήλους, το υπουργείο δεν έχει καταφέρει να βρει έναν τρόπο να πιάνει τους παράνομους ξεναγούς, οι οποίοι κυκλοφορούν ανενόχλητοι μέσα στους αρχαιολογικούς χώρους, δεν έχουν καμία απολύτως εκπαίδευση, δεν πληρώνουν φόρο ή ασφαλιστικές εισφορές, όπως πληρώνουμε εμείς, και λένε ό,τι θέλουν να πουν αυτοί για την ιστορία της χώρας μας» λέει η κ. Παπαδοπούλου και εντοπίζει ένα ακό-

μη πρόβλημα: «Έχουμε ένα πάρα πολύ μεγάλο θέμα με τα γνωστά μηχανήματα που έχουν βάλει σε όλους τους αρχαιολογικούς χώρους. Το εισιτήριο που αγοράζεις πλέον εκδίδεται αυτόματα από ένα μηχάνημα και είναι τελείως ακαλαίσθητο. Γράφει “Ακρόπολη” και έχει πάνω ένα barcode. Το παλιό είχε πάνω τον Παρθενώνα και το κρατούσαν οι τουρίστες για σουβενίρ. Εκτός του ότι είναι ακαλαίσθητο, είναι και πάρα πολύ χρονοβόρα η διαδικασία για να το βγάλεις. Όταν εγώ έχω μαζί μου ένα γκρουπ με 50 άτομα και πηγαίνω και περιμένω το μηχάνημα να βγάλει 50 εισιτήρια, καταλαβαίνετε την καθυστέρηση. Οι τουρίστες, επίσης, δεν βρίσκουν τον κατάλληλο τρόπο για να τα σκανάρουν, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται τεράστιες ουρές. Όταν έχει πάρα πολύ ήλιο τα μηχανήματα δεν λειτουργούν, όταν έχει πάρα πολλή ζέστη επίσης. Μπορεί να μη σου φαίνεται σημαντικό, αλλά όταν έχεις 3.000 άτομα πάνω στην Ακρόπολη και πρέπει να εκδοθούν 3.000 εισιτήρια, το πρόβλημα που δημιουργείται είναι τεράστιο». Στο θέμα της οργάνωσης στέκεται και η κ. Ζαχαροπούλου: «Τα πωλητήρια σε πολλά μουσεία, όπως σε αυτό των Δελφών, δεν λειτουργούν και οι ξένοι εκπλήσσονται. Επίσης, η Αθήνα, ως γνωστόν, δεν είναι φιλική πόλη για τα άτομα με αναπηρίες. Είχα ένα γκρουπ από ευρωπαϊκό σχολείο για παιδιά με ειδικές ικανότητες. Μία από τις μαθήτριες, που κινούνταν με αμαξίδιο και είχε διανοητική υστέρηση, ήταν το άτομο που ενδιαφερόταν και είχε τις περισσότερες γνώσεις απ’ όλη την ομάδα για την ελληνική ιστορία και μυθολογία. Είχε τεράστια λαχτάρα να πάει στην Ακρόπολη, αλλά το αναβατόριο ήταν εκτός λειτουργίας και λυπήθηκε πολύ». Παρά τα προβλήματα, η Αθήνα είναι όντως μια πολυπρόσωπη πόλη, στοιχείο που επιχείρησαν να επισημάνουν πρόσφατα και διεθνή μέσα όπως οι «New York Times» και το «Buzzfeed».

1,2%

μειωμένες είναι οι κρατήσεις τουριστικών πακέτων από τη Γερμανία για την Ελλάδα το πρώτο τετράμηνο σε σχέση με την αντίστοιχη περσινή περίοδο.

Πώς, όμως, μπορούμε να «πουλήσουμε» αυτή την ιδιαιτερότητα στους ξένους; Ο κ. Φλεβοτόμος προτείνει: «Πρέπει να αναπτυχθούν οι μορφές εναλλακτικού τουρισμού, όπως ο γαστρονομικός. Η κουζίνα μας αρέσει πολύ. Είναι κρίμα να τους σερβίρουν ακόμα μόνο μουσακά και σουβλάκι. Ή να αναπτυχθεί ένα είδος τουρισμού που να συνδυάζεται με καλλιτεχνικά φεστιβάλ, όπως το Φεστιβάλ Αθηνών. Για να συμβεί αυτό, όμως, απαιτείται η συνεργασία του υπουργείου Τουρισμού με αυτά τα φεστιβάλ, να τα “σπρώχνει” μέσω της ιστοσελίδας του ή να τα διαφημίζει με τουριστικά γραφεία σε αεροδρόμια και λιμάνια και να διευκολύνει τη διαδικτυακή προαγορά εισιτηρίων. Τώρα σιγά-σιγά ξεκινούν να παρουσιάζουν παραστάσεις με υπέρτιτλους, αν και τους περισσότερους τουρίστες τούς ενδιαφέρει απλώς να δουν ένα θέαμα σε αρχαίο θέατρο κι ας μην καταλαβαίνουν ακριβώς τι βλέπουν. Εκεί που υστερούμε είναι στην οργάνωση. Οι ταμπέλες στους δρόμους είναι ελλιπέστατες. Ειδικά οι ισπανόφωνοι, που δεν μιλούν συνήθως αγγλικά, νιώθουν μεγάλη ανασφάλεια να κυκλοφορήσουν μόνοι τους. Αυτό, σε συνδυασμό με τα ανεπαρκή μέσα μαζικής μεταφοράς για την πρόσβαση στην παραλιακή Αττική, δυσχεραίνει την πρόταση της Αθήνας ως προορισμού ανεξάρτητου από τα νησιά. Το tour για το Σούνιο τους φέρνει σε επαφή με την “αθηναϊκή Ριβιέρα”, αλλά δεν αρκεί, γιατί δεν υπάρχει χρόνος για μπάνιο. Αν κάποιος θέλει να πάει μόνος του για μπάνιο, δυσκολεύεται. Η πρόσβαση με ταξί κοστίζει πολύ, ενώ αν τους στείλεις με λεωφορείο, γυρνούν και κάνουν παράπονα. Πελάτες που λάτρεψαν τη Βουλιαγμένη ταλαιπωρήθηκαν πολύ στην επιστροφή κι ευτυχώς βρήκαν κάποιον στη στάση που μιλούσε αγγλικά. Βέβαια, για να λέμε και τα θετικά, οι Αθηναίοι μιλούν αγγλικά, πράγμα που δεν συμβαίνει παντού στο εξωτερικό και το οποίο εκτιμούν ιδιαίτερα οι ξένοι».

28.5.15 – lifo

11

❝ Έγινα ηθοποιός γιατί μου αρέσει, με κάνει ευτυχισμένο και μπορεί να φέρει και πολλά χρήματα... Αυτό μπορεί να ακούγεται χυδαίο, αλλά έτσι είναι ❞

Το νόμιμο και το ηθικό Εσύ, τι θα διάλεγες: να εξοφληθεί έγκαιρα η επόμενη δόση του ΔΝΤ ύψους 750 εκατ. ευρώ ή να πεινάσουν μισθωτοί και συνταξιούχοι προκειμένου να επιτευχθεί αυτό;

α π ό τ ο ν θ οδωρη αν τ ων οπ ουλο

Belli

Ιδρύθηκε στην Ουάσινγκτον το 1945 προκειμένου να επιβλέπει το Διεθνές Χρηματοπιστωτικό Σύστημα, να παρακολουθεί τις ισοτιμίες, τα ισοζύγια πληρωμών και να προσφέρει τεχνική βοήθεια όταν χρειαστεί, ώστε να αποφευχθεί μια παγκόσμια οικονομική κρίση. Ούτε το τελευταίο όμως επετεύχθη, ενώ σύντομα το ΔΝΤ έγινε συνώνυμο αδιαφάνειας, διαφθοράς, αμοραλισμού και επιβολής αυταρχικών πολιτικών τύπου «Δόγμα του Σοκ». Όπου ανακατεύτηκε ως τώρα ψαλίδισε βάναυσα δημοκρατικές κατακτήσεις, ανθρώπινα κι εργασιακά δικαιώματα, γι’ αυτό άλλωστε στοχοποιήθηκε ιδιαίτερα από το κίνημα κατά της (οικονομικής) παγκοσμιοποίησης: Αργεντινή, Ταϊλάνδη, Ινδονησία, Μεξικό, Ισλανδία, Ουγγαρία, Ρωσία, Ουκρανία, Λετονία… Το ίδιο αντιτάσσει στις επικρίσεις ότι η δημοκρατία προϋποθέτει οικονομική σταθερότητα, στην πράξη όμως όπου, ελέω ΔΝΤ, ευημέρησαν οι δείκτες και οι αριθμοί, οι άνθρωποι (συγκεκριμένα, οι μη προνομιούχοι) φτώχυναν, υπέφεραν, εξαθλιώθηκαν – ακόμα και στα θεωρούμενα επιτυχημένα παραδείγματα (Βραζιλία, Τουρκία), εκείνοι που ευνοήθηκαν πραγματικά ήταν το διεθνές κεφάλαιο και οι ντόπιες ελίτ. Η τύπου «μαζί τα φάγαμε» υψηλή φορολογία και η ασφυκτική λιτότητα είναι, άλλωστε, για την πλέμπα. Και ενώ μια δεκαετία πριν η αξιοπιστία του κατέρρεε διαρκώς –ακόμα και ο αντιπρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας Τζόζεφ Στίγκλιτς θεωρεί το ΔΝΤ παρωχημένο θεσμό–, η τελευταία μεγάλη παγκόσμια οικονομική κρίση το ξανάφερε στην Ευρώπη για πρώτη φορά μετά το μακρινό 1976, οπότε είχε υπαχθεί εκεί η Βρετανία. Τα αποτελέσματα, εμφανή – ακόμα και όπου τηρήθηκαν κατά γράμμα οι υποδείξεις του, η ανεργία αυξήθηκε, η ανέχεια επίσης, ο κοινωνικός ιστός δοκιμάστηκε και όσο για την ανάπτυξη, όπου υπήρξε, φλέρταρε και φλερτάρει έντονα με τη «φούσκα» σαν το δικό μας περσινό «success story». Το ΔΝΤ απέτυχε και εδώ, άσχετα με το ότι δεν είναι ο μόνος υπεύθυνος. Αυτό, άλλωστε, το έχει αναγνωρίσει η ίδια η Κριστίν Λαγκάρντ. Αν όμως φανεί τώρα υποχωρητικό απέναντι στις ελληνικές αιτιάσεις, αν τυχόν δεν λάβει εμπρόθεσμα μία, έστω, δόση, το κύρος και η ισχύς του θα δοκιμαστούν εκ νέου, γι’ αυτό και… λυσσάει. Δεν ξέρω πόσο χρειαζόμαστε τα καινούργια δανεικά του. Πιθανόν πολύ, γι’ αυτό ο Γιάνης δήλωσε χτες πως «πρόβλημα ουδέν» με την καταβολή. Αν, όμως, η τελική επιλογή είναι το γάλα του μωρού ή η δόση του τοκογλύφου, η απάντηση είναι, νομίζω, ευνόητη. Φτάνει να συνοδευτεί από εκείνες τις ρηξικέλευθες πολιτικές που θα αντισταθμίσουν τις μετασεισμικές αναταράξεις.

❝ Το ευρώ δεν είναι η αιτία για το γεγονός

Verbatim

«Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω!». Το γνωστό αντιμνημονιακό σύνθημα-κίνημα αντιτάσσει η κυβέρνηση στις εξουθενωτικές απαιτήσεις του ΔΝΤ, που, «χαλαρό» μεν στα δημοσιονομικά, αδιαπραγμάτευτο όμως σε ό,τι αφορά εργασιακά-ασφαλιστικά (διότι έχουμε, βλέπεις, και μια αρτηριοσκληρωτική νεοφιλελέ ιδεολογία να υπερασπίσουμε με τη δέουσα θρησκευτική ευλάβεια, άσχετα με το πόσο ρεαλιστικό ή, έστω, λειτουργικό είναι αυτό), παρουσιάζεται ως ο πλέον αδιάλλακτος «θεσμός», προειδοποιώντας πως μη καταβολή της επόμενης δόσης στις 5/6 συνιστά χρεοκοπία. Όμως «ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος» – κυβερνητικές αστοχίες, εσωτερική «παύση» πληρωμών, φυγή καταθέσεων και κεφαλαίων, αλλά κυρίως η έξωθεν εκπορευόμενη οικονομική ασφυξία εν είδει ενός δημοκρατικότατα ωμού εκβιασμού άδειασαν τα δημόσια ταμεία κι αυτήν τη φορά η κατάσταση δείχνει πραγματικά σοβαρή. Ύστερα, λοιπόν, από τέσσερις μήνες εξοντωτικών διαπραγματεύσεων που πέρασαν από χίλια κύματα, ήρθε πιθανόν η ώρα να αντιμετωπίσουμε και το… τσουνάμι. Η ρήξη που ως τώρα αποφεύχθηκε είναι ξανά ορατή. Αλλά, αλήθεια, πίστευε κανείς στα σοβαρά ότι θα καταφέρναμε μια συμφωνία καλύτερη από την προηγούμενη «αβρόχοις ποσί»; Ότι το σύγχρονο ευρωπαϊκό κατεστημένο δεν είναι παρά μια «χάρτινη τίγρη» που θα το έριχναν μ’ ένα φύσημα ο Αλέξης κι ο Γιάνης; Όχι βέβαια. Και επειδή δεν γίνεται ομελέτα δίχως να σπάσεις αβγά ή, τουλάχιστον, να καταστήσεις σαφές πως είσαι αποφασισμένος να το κάνεις, αν ο συνομιλητής σου επιμένει σε αξιώσεις παράλογες και δοκιμασμένα άκυρες. Διότι δώσαμε, ξαναδώσαμε, πισωπατήσαμε, αποδεχτήκαμε φορομπηχτικά και υφεσιακά μέτρα, κάναμε τις περισσότερες «κόκκινες γραμμές» μας… ροζ, όμως το παιχνίδι μοιάζει να έφτασε στο «ως εδώ». Οποιαδήποτε άλλη υποχώρηση θα ακύρωνε τελεσίδικα όχι μόνο την περίφημη λαϊκή εντολή αλλά και την ίδια την κυβέρνηση, που και να θέλει –η τελευταία ψηφοφορία στην Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ έδειξε ότι το μισό κόμμα σχεδόν αντιτίθεται σφόδρα– δεν μπορεί να κατεβάσει τελείως τα βρακιά, τουλάχιστον όχι αμαχητί. Και, πάντως, όχι στο ΔΝΤ, που, αντίθετα από τους άλλους δύο θεσμούς (Ε.Ε.-ΕΚΤ), δεν είναι καν «δικό μας», δηλαδή ευρωπαϊκό, κι ας έχει Γαλλίδα πρόεδρο. Είναι, επιπλέον, το πλέον… αμαρτωλό, χώρια που έχει συμμαχήσει με τον Σόιμπλε και τους άλλους σκληροπυρηνικούς της λιτότητας.

Ο ζεράρ ντεπαρντιέ που έκρυβε πολλά από την εφορία, τουλάχιστον λίγο ειλικρινής με την τέχνη.

επιμελεια: θεοφιλοσ δουμανησ

Talk of the Town

ότι οι χώρες-μέλη της Ε.Ε. απομακρύνονται η μία από την άλλη. Χωρίς το ευρώ θα βρισκόμασταν σε νομισματικό πόλεμο ❞ Ο επικεφαλής της Κομισιόν ζαν-κλοντ γιούνκερ, αρνούμενος να αποδεχτεί ότι η Ευρώπη παίζει το μέλλον της κορόνα-γράμματα.

❝ Η Γερμανία διευθέτησε το χρέος της με την πολύτιμη βοήθεια της Συμμάχων της το 1953... Γιατί δεν κάνουμε, άραγε, το ίδιο πράγμα και με την περίπτωση της Ελλάδας; Γιατί η νεολαία της Ελλάδας να είναι πιο υπεύθυνη για τα λάθη που έχουν γίνει στο παρελθόν απ’ ό,τι οι Γερμανοί το 1953; ❞ Το Βερολίνο δεν θέλει να θυμάται... Ο διάσημος οικονομολόγος τομά πικετί ρωτά, ξέροντας ότι δεν θα πάρει απαντήσεις.

❝ Ήμουν τις προάλλες στη Λισαβόνα. Όλη η χώρα πωλείται... η κρίση του Νότου θυμίζει τσουνάμι. Δουλεύεις περισσότερο και χάνεις το σπίτι σου. ❞ H συγγραφέας και μεταφράστρια ριόκο σεκιγκούτσι για το χάρτινο κύμα από τον Βορρά που γκρεμίζει ζωές.

❝ Κάποιες φορές αισθάνομαι ότι είμαστε όλοι ίδιοι και το πρόβλημα είναι η θρησκεία, που μας βάζει να τσακωνόμαστε και να μισούμε ❞ Ο Ισραηλινός σκηνοθέτης τόμερ χέϊμαν για τον θάνατο που έρχεται με τον σταυρό στο χέρι.

❝ Είναι η σκέψη του ατέλειωτου πόνου και της δυστυχίας που με φοβίζει. Αυτό δεν είναι αναγκαίο να το περάσει κανείς! Είναι η ζωή μου! Γιατί να μην μπορώ να ελέγξω πώς θα τελειώσει; ❞ O τραγουδιστής και συνθέτης των ABBA, μπιορν ουλβέους, στα 70 του πλέον, υπέρ της ευθανασίας.

❝ Ο άνεμος της Ελλάδας, ο άνεμος της Ισπανίας και ο άνεμος της Πολωνίας δεν φυσούν προς την ίδια κατεύθυνση. Φυσούν, αντιθέτως, προς αντίθετες κατευθύνσεις, αλλά όλοι αυτοί οι άνεμοι δείχνουν ότι η Ευρώπη πρέπει να αλλάξει ❞ Ο πρωθυπουργός της Ιταλίας ματέο ρέντσι, μετά τα απανωτά αποτελέσματα της κάλπης για μια Ευρώπη που είναι όπου φυσάει ο άνεμος.

❝ Οι οικονομικές προβλέψεις της ΕΚΤ για την Ελλάδα ήταν λανθασμένες... Αν ήταν μαθητές μου κι έρχονταν με μια σειρά από μοντέλα όπως αυτό, θα βαθμολογούνταν με «D-» ή «F» ❞ Ο οικονομολόγος τζόζεφ στίγκλιτς για την εγχείριση που επέτυχε και τον ασθενή που απεβίωσε.

Ριόκο Σεκιγκούτσι

Ζεράρ Ντεπαρντιέ

12 lifo – 28.5.15 Τομά Πικετί

Μπιορν Ουλβέους

κει μ εν ο : μ . hu l o t , φωτ ο γ ραφι α: π αρι ς ταβ ι τ ι αν

64' με τον

Άρη Μπινιάρη

Τα ιστορικά γεγονότα της επανάστασης του ’21 είναι το υλικό της νέας παράστασης του ιδιοφυούς καλλιτέχνη που τον γνωρίσαμε μέσα από το άκρως επιτυχημένο «Θείο Τραγί».

Στον σταθμό του Αιγάλεω, όπου είναι το ραντεβού με τον Άρη Μπινιάρη, ένα αυτοκίνητο με μεγάφωνα διαλαλεί την ομιλία ενός βουλευτή της κυβέρνησης – μου θυμίζει την αναγγελία για το τσίρκο που ερχόταν κάθε καλοκαίρι στο χωριό ή τους κάγκουρες που βάζουν στη διαπασών Χολίδη. Σταματάμε την συζήτησή μας δύο φορές γιατί ο σαματάς που κάνει είναι τεράστιος. Μου λέει για την πρόθεσή του να συνεχίσει τις παραστάσεις του έργου Το Θείο Τραγί και την επόμενη σεζόν και τη δυσκολία να βρει κατάλληλο χώρο. «Το Θείο Τραγί μπορώ να πω ότι είναι η δουλειά που με χαρακτηρίζει, είναι πάρα πολύ κοντά σε αυτό που είμαι» λέει και ποζάρει αμήχανα για τη φωτογραφία. Δηλώνει πολύ

ικανοποιημένος με τη μορφή που έχει πάρει η νέα του παράσταση, Το ’21, που ετοιμάζει για το Φεστιβάλ Αθηνών, και τη χαρακτηρίζει «διαφορετική από το Θείο Τραγί», παρόλο που κι αυτή βασίζεται κατά πολύ στη μουσική. «Είναι καινούργιο πράγμα, κι ας είμαστε οι ίδιοι συνεργάτες. Είναι πάλι μια μουσικοθεατρική αφήγηση με ζωντανή μουσική που αλληλεπιδρά με τον λόγο, αυτήν τη φορά όχι κάποιου λογοτεχνικού έργου, όπως ήταν το Θείο Τραγί του Σκαρίμπα, αλλά αληθινών ιστορικών γεγονότων. Κι έχουμε καταφέρει να αναβαπτίσουμε τα ιστορικά γεγονότα και να δείξουμε την ποιητικότητά τους, ανάγοντάς τα σε σύμβολα. Αυτό είναι όλο το εγχείρημα στην ουσία. Είναι μια σύνθεση από αυθεντικά κείμενα από το 1817 μέχρι το 1835 περίπου, 28.5.15 – lifo

13

Talk of the Town

πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τον πόλεμο – ας τον λέμε πόλεμο και όχι επανάσταση. Είδα ότι αυτό που με συγκινεί είναι η πράξη ενός ατόμου –κατ’ επέκταση και ενός λαού ή μιας χώρας ολόκληρης– να μετατοπιστεί από ένα σημείο υποδούλωσης προς την ελευθερία, να πάρει την απόφαση να αλλάξει κάτι, να κάνει μια έξοδο και να σπάσει τα δεσμά. Αυτό στη συγκεκριμένη περίπτωση μπορεί να πάρει τα χαρακτηριστικά μιας εθνολαϊκής εξέγερσης που ήταν το ’21, η οποία δεν ήταν εθνική. Eίναι υπαρξιακά τα ζητήματα που εγείρονται για

3 & 4 Ιουλίου, Πειραιώς 260, Χώρος Ε, 21:00. Η προπώληση των εισιτηρίων έχει ξεκινήσει. Σκηνοθεσία-ερμηνείασύνθεση κειμένων: Άρης Μπινιάρης Σύνθεση και εκτέλεση πρωτότυπης μουσικής: Τάκης Βαρελλάς (μπάσο), Βασίλης Γιασλακιώτης (τύμπανα) Σκηνικά-κοστούμια: Δήμητρα Λιάκουρα Φωτισμοί-φωτογραφίες: Γιώργος Βιτσαρόπουλος Animation: Νίκος Δημητριάδης

14 lifo – 28.5.15

οποία είχαν γραφτεί τότε, και κάνουμε μια συρραφή. Είναι πολύ ποιητικό αυτό που έχει βγει, με ένταση. Έχει φτιαχτεί με πολλή αγάπη και βγάζει αντίστοιχα πολλή αγάπη και δύναμη. Και είναι και βαθιά συγκινητικό. Ο θεατής θα παρακολουθήσει και θα καταλάβει μια ιστορία που αφηγούμαστε με μουσικό τρόπο χρονολογικά, χωρίς να λέμε όμως τις ημερομηνίες, μια ιστορία ανθρώπων οι οποίοι αποφάσισαν κάποια στιγμή να κάνουν μια έξοδο. Έχουμε χρησιμοποιήσει στοιχεία από μάχες και θα είναι κάτι εύληπτο και κατανοητό, όχι κάτι ασαφές». «Επανάσταση σημαίνει ριζική αλλαγή. Να μπορέσεις να αποχαιρετήσεις οριστικά μια κατάσταση μέσα στην οποία αισθάνεσαι ανελεύθερος χωρίς να ρίξεις μαύρη πέτρα πίσω σου, αλλά δημιουργώντας τις συνθήκες που θα σε φέρουν στο σημείο που θα πεις “δεν μπορώ να ζήσω άλλο πια έτσι και θέλω να το αλλάξω”. Έχοντας γνώση του παρελθόντος και του τι έχει συμβεί, να κάνεις ένα βήμα στο μέλλον. Αυτό θεωρώ πραγματικά επαναστατικό, το να επιλέξουμε να συμβιώσουμε με τους υπόλοιπους ανθρώπους, να μην είμαστε θωρακισμένοι μέσα σε μια μοναξιά, να υπάρχει μια ουσιαστική επικοινωνία. Και να δέχεσαι τους ανθρώπους όπως είναι. Το διαφορετικό. Από την άλλη, να έχεις την προσδοκία ότι δεν θα υπάρχει στασιμότητα, αλλά όλο αυτό θα εξελίσσεται».

μένα. Έτσι μας αφορά κιόλας, γιατί αποκτά μια οικουμενικότητα όλο αυτό. Ήταν κόντρα και στους τοπικούς άρχοντες, που ήταν Έλληνες, συνεργάτες των Οθωμανών. Στην παράσταση δεν μένουμε ούτε στο εθνικό ούτε στο ταξικό, κάνουμε focus στη στιγμή που ένας άνθρωπος συνειδητοποιεί ότι είναι υποδουλωμένος και θέλει να ελευθερωθεί. Αναπόφευκτα θα έκανε έναν πόλεμο. Περιγράφουμε τι σημαίνει αυτό κι επίσης τι σημαίνει να διατηρείς την ελευθερία, κάτι που το ’21 δεν συνέβη – απελευθερώθηκαν από κάποιον αρχηγό και υποδουλώθηκαν σε άλλον ζυγό. Κι αυτό έφερε μια απογοήτευση, μια θλίψη κι έναν θυμό. Κάτι που μπορεί να συμβεί σε μία χώρα, μπορεί να συμβεί και σε έναν άνθρωπο σήμερα, στην καθημερινότητά του. Γι’ αυτό μας αφορά. Θα χρησιμοποιήσω εδώ πάλι μια φράση του Σκαρίμπα από ένα βιβλίο που είχε γράψει για το ’21: “με το να κάνεις μια επανά-

Μου μιλάει για το τέλος των ανθρώπων που το 1821 ξεσηκώθηκαν για να ξεβολέψουν την κατάσταση –οι περισσότεροι πέθαναν στην εξορία ή δολοφονήθηκαν– και θυμήθηκα ένα πρόσφατο post στο facebook με μια λίστα επιφανών αρχαίων Ελλήνων και το τέλος τους: είχαν εξοριστεί, δολοφονηθεί ή τους ανάγκασαν να πιουν κώνειο. Σχολιάζουμε πόσο ίδιοι έχουν παραμείνει οι Έλληνες σε ολόκληρη την ιστορία τους, για χιλιάδες χρόνια. «Ο πιο έξυπνος τρόπος για να απομακρυνθούμε από αυτά που πραγματικά συνέβησαν το ’21, από την αλήθεια που υπήρχε τότε, ήταν να ηρωοποιήσουμε το ’21 και τους ανθρώπους του. Δηλαδή αυτό που έκανε το σχολείο: τους καλογυάλισαν, τους καθάρισαν τις φουστανέλες, τους έφτιαξαν ωραία μουστάκια, τους κάναμε κορνίζες και τους αγιοποιήσαμε, απομακρύνοντάς τους απίστευτα από μας, κι έτσι καταργήσαμε την προοπτική να ταυτιστούμε με το ότι ήταν και αυτοί άνθρωποι. Άρα, με την προοπτική ότι κι εμείς μπορούμε να δώσουμε τις μάχες μας και να απελευθερωθούμε. Η επίσημη ιστορία δεν θέλει να αποκτήσουμε σχέση με την προοπτική αυτών των ανθρώπων». «Η μουσική με συγκινεί –και οι λέξεις, όχι μόνο οι νότες–, μπορεί πιο εύκολα να αναβαπτίσει το νόημα. Λες μια λέξη πάνω σε μουσική και μπορείς πολύ πιο εύκολα να την καθαρίσεις από τα διάφορα φίλτρα που έχουμε βάλει –τα κοινωνικά και τους ρόλους– και να ακούσεις την ουσία της. Εμένα η μουσική με βοηθάει πάρα πολύ σε αυτό. Με συγκινεί και με φέρνει πολύ γρήγορα προ των συναισθημάτων, οπότε παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Στο ’21 έχουμε φτιάξει μια ηλεκτρική όπερα, ένα ηλεκτρικό ορατόριο, όπου η μουσική μαζί με τον λόγο δημιουργούν έναν αφηγηματικό παλμό. Αυτό έκαναν και στις τραγωδίες. Στην αρχαία Ελλάδα καταλάβαινες το νόημα, αλλά ταυτόχρονα υπήρχε ο παλμός μέσα

σταση και να αποτινάξεις έναν ζυγό δεν έκανες κάτι, με το να μην εμπέσεις ξανά σε ζυγό, αυτό είναι επανάσταση”. Ο άλλος μπορεί να κάνει συνειρμούς, αλλά δεν εστιάζουμε εκεί, δηλαδή μιλάμε για τον προσωπικό αγώνα του κάθε ανθρώπου και τις προσωπικές μάχες, που μπορεί να είναι μικρά, απλά, καθημερινά πράγματα. Χρησιμοποιούμε κείμενα εθνοσυνελεύσεων, μαρτυρίες κάποιων οπλαρχηγών, χωρίς να βάζουμε τοπωνύμια ή ονόματα, χρησιμοποιούμε ακόμα και κάποια κείμενα του Πατριαρχείου που είναι εναντίον της επανάστασης, τα

από τον οποίο σου δινόταν αυτό το νόημα. Έτσι μπορούσες και να αισθανθείς αλλά και να καταλάβεις. Δεν κάνουμε απλώς ένα θέατρο εγκεφαλικό, που έχει μόνο να καταλάβεις πράγματα…». «Γιατί κάνεις θέατρο;». «Για να μην είμαι μόνος μου. Και γι’ αυτό. Μου έρχονται όλες οι κλισέ απαντήσεις στο μυαλό, αλλά μερικές φορές είναι και ουσιαστικές. Είναι ένα μέσο γνωριμίας και επικοινωνίας με τους ανθρώπους. Και με τον εαυτό σου».

«Στο ’21 έχουμε φτιάξει μια ηλεκτρική όπερα, ένα ηλεκτρικό ορατόριο, όπου η μουσική μαζί με τον λόγο δημιουργούν έναν αφηγηματικό παλμό».

q Μένω στην πλατεία Μαβίλη, την περιοχή όπου αν χρειαστείς γιατρό, σίγουρα βρίσκεις, αλλά και μία από τις πιο «κλασικές», πια, γειτονιές της Αθήνας.

α π ό τ ον δ ημήτ ρ η ρ ηγ όπ ουλο

πατρίσια απέργη

Urban

Χορογράφος

Οι Αερίτες της Πατρίσια θα ταξιδέψουν στο Τορίνο της Ιταλίας για το Interplay Festival, όπου θα παίξουν το έργο Πλάνητες. Επίσης, κάνει πρόβες με την Κατερίνα Ευαγγελάτου για τον Ρήσο που θα παιχτεί στο Φεστιβάλ Αθηνών.

Και δεν μας καίγεται καρφί.

1 Οδός Πατησίων Ξεκίνησε να κατασκευάζεται το 1841. Κατά την περίοδο της βασιλείας του Όθωνα, τις αργίες και τα κυριακάτικα απογεύματα όλη η Αθήνα έκανε περίπατο κατά μήκος της.

2 Ακαδημία Αθηνών Το σημαντικότερο έργο του Δανού αρχιτέκτονα Θ. Χάνσεν ολοκληρώθηκε το 1885, ενώ αρχικά προοριζόταν να χτιστεί στον χώρο όπου βρίσκεται σήμερα η Εθνική Βιβλιοθήκη.

Κλείστε τα μάτια και φανταστείτε τη σκηνή / σε ένα από τα πιο κεντρικά σημεία πρωτεύουσας ευρωπαϊκής χώρας ομάδα διαδηλωτών σταματάει μέσο μαζικής μεταφοράς, ζητάει από τον οδηγό και τους επιβάτες του να κατέβουν και στη συνέχεια βάζει φωτιά στο όχημα και το καταστρέφει ολοκληρωτικά / αμέσως μετά οι δράστες διαφεύγουν (μέσω της οδού Τοσίτσα) για να βρουν καταφύγιο σε δημόσιο εκπαιδευτικό ίδρυμα (Πολυτεχνείο), από όπου πετούσαν μολότοφ και πέτρες προς τις δυνάμεις της αστυνομίας, που εν τω μεταξύ είχαν φτάσει στο σημείο / οι αστυνομικές δυνάμεις σεβάστηκαν το πανεπιστημιακό άσυλο, με αποτέλεσμα να μην προσαχθεί κανένας από τους εμπλεκoμένους στο επεισόδιο / για οποιοδήποτε μέρος του πολιτισμένου κόσμου πρόκειται απλώς για σενάριο επιστημονικής φαντασίας / για την Αθήνα μας αποτελεί πια μια μορφή κανονικότητας... / θυμάστε ότι πριν από κάποιες εβδομάδες είχε συμβεί κάτι παρόμοιο: πάλι ομάδα «αντιεξουσιαστών», νομίζω ξανά ύστερα από πορεία στο κέντρο, είχε υποχρεώσει λεωφορείο με τουρίστες να κάνει αναστροφή στην Πατησίων, στο ύψος της Στουρνάρη / το πιο πιθανό είναι αυτοί οι άνθρωποι να κατευθύνονταν προς το γειτονικό Αρχαιολογικό Μουσείο... / προσωπικά, μου κάνουν δύο πράγματα εντύπωση / πρώτον, η απάθεια όλων μας / διάβαζα το Σάββατο τα ρεπορτάζ των συναδέλφων και τα περισσότερα τα διαπερνούσε μια αίσθηση ρουτίνας, σαν να μη συνέβη κάτι πραγματικά απίστευτο, ενώ το γεγονός, τόσο στον πυρήνα του όσο και στην επιφάνεια, παραμένει αδιανόητο και αποκρουστικό / και κυρίως θέτει σοβαρά θέματα δημοκρατίας / γιατί, παρά την καλή μας θέληση να παραμυθιάζουμε τους εαυτούς μας με διάφορες δικές μας βεβαιότητες που περνάμε για αλήθεια, στην πραγματικότητα η Αθήνα αντιμετωπίζει συχνά προβλήματα δημοκρατίας / το δεύτερο που κάνει εντύπωση είναι η απάθεια της κυβέρνησης / οι τύποι που έκαναν ανενόχλητοι το κομμάτι τους το Σάββατο κατέβασαν από δημόσιο μέσο μαζικής μεταφοράς εργαζομένους, φοιτητές, ανθρώπους του μεροκάματου, συνταξιούχους, πολίτες, δηλαδή, που χρησιμοποιούν κατά βάση τα τρόλεϊ και τους οποίους η σημερινή μας πολιτική ηγεσία υποστηρίζει ότι υπερασπίζεται / επίσης, καταστράφηκε δημόσια περιουσία / και φαντάζομαι ότι δεν τρέχουν τα ευρώ από τα μπατζάκια του οργανισμού των αστικών συγκοινωνιών / κι όμως, δεν βρέθηκε χρόνος, ούτε δυο λόγια, για να καταδικαστεί το γεγονός / και, φυσικά, όλα αυτά συνηγορούν υπέρ της ασφαλούς πρόβλεψης ότι αργά ή γρήγορα θα γίνουμε μάρτυρες νέας πυρπόλησης μέσου μεταφοράς που θα λογιστεί ως μία ακόμα παράπλευρη απώλεια της αδυναμίας του ελληνικού κράτους να υπερασπιστεί τη δημόσια τάξη και το κοινό καλό / στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται και η εκ πρώτης όψεως λογική, αλλά επίσης αδιανόητη απόφαση της Διοίκησης της Ακαδημίας Αθηνών να μην κατεβάσει τα πετάσματα από τις όψεις του ιστορικού κτιρίου όσο η πολιτεία δεν αποφασίζει να περιφρουρήσει τη νομιμότητα / τους τελευταίους μήνες στην Ακαδημία ήταν σε εξέλιξη εργασίες καθαρισμού των όψεων που έχουν ταλαιπωρηθεί κατ’ εξακολούθηση από συνθήματα και γκράφιτι / τα έργα ολοκληρώθηκαν τον Φεβρουάριο, αλλά ποιος τους λέει ότι σε μια εβδομάδα δεν θα έχουν πάλι τα ίδια; / έτσι, το σημαντικότερο, ίσως, κτίριο του αθηναϊκού νεοκλασικισμού θα παραμένει ουσιαστικά αθέατο γιατί έχουμε τόσο πολλή δημοκρατία σ’ αυτή την πόλη, που ο καθένας μπορεί να κάνει ό,τι θέλει και όπου θέλει / τόσο μάγκες είμαστε.

Πλατεία Μαβίλη

q Να ξέρετε ότι το πρωί στη Μαβίλη γεννιούνται ιδέες που το βράδυ γίνονται πράξη! q Η μεγαλύτερη αγχολυτική πράξη για μένα είναι να κάθομαι στα παγκάκια της πλατείας και να χαζεύω το σιντριβάνι, ακούγοντας τον θόρυβο της Βασιλίσσης Σοφίας μέσα από το βουητό και την ορμή του νερού. Δύο κόσμοι σε έναν.

q Κάποιον που δεν έχει μεγάλη επαφή με τη γειτονιά θα τον πήγαινα στο πάρκο Ελευθερίας. Αν κάποιος γνωρίζει την ιστορία του μέρους, αντιλαμβάνεται αμέσως ότι τα φαινόμενα απατούν... q Στα μπαρ της πλατείας, κάθε βράδυ, γράφεται κι ένας στίχος για τη ζωή. Κάθε βράδυ και μια εξομολόγηση για να αφηγείσαι στα δισέγγονα. Αρκεί να μην κοιμηθείς. q Χαρακτηριστικό της γειτονιάς, οι πολυκατοικίες της δεκαετίας του ’50, αρχιτεκτονική σφραγίδα αυτής της πόλης, μαζί με τους μυστικούς κήπους/βεράντες της περιοχής. Μέχρι και πεύκα φυτεύουν σε γλάστρες. q «Σε είδα ξανά, ήσουν στα μαύρα ντυμένη, πλατεία Μαβίλη, τέσσερις παρά...». Δεν βρίσκεται σε τοίχο, αλλά δεν μπορώ να αντισταθώ στη δύναμη του κλισέ.

από τον δημήτρη κυριαζή

Ένα τρόλεϊ καίγεται

q Την επέλεξα για την ομορφιά του παράδοξού της: ενώ τη μέρα νομίζεις ότι είναι μια περιοχή μόνο για επισκέπτες, τη νύχτα γίνεται μία από τις πιο παραδοσιακές γειτονιές της Αθήνας, με γιασεμί και πολλά κρυμμένα μυστικά.

q Πηγαίνω στον Μικέ για την καλύτερη τυρόπιτα της Αθήνας, στον Κήπο για τα πιο ψαγμένα ελληνικά –και όχι μόνο– προϊόντα και το βράδυ, για το καλύτερο «βρόμικο», στην καντίνα. Ποτό στο Μπρίκι και στον Λώρα. Στο Flower για πίτσα αλά ιταλικά.

γειτονιά

Οδός Πατησίων, έργο του Σπύρου Βασιλείου.

q Μένω εδώ τα τελευταία δύο χρόνια. Γεννήθηκα στην Καστέλλα, μεγάλωσα στο Νέο Φάληρο και πέρασα σχεδόν όλη την ενήλικη ζωή μου στο Ψυχικό. Παρ’ όλα αυτά, πέρναγα όλη μου τη μέρα σχεδόν στο κέντρο. Η Μαβίλη ήταν πάντα μία από τις αγαπημένες μου πλατείες της Αθήνας, και τη μέρα και τη νύχτα.

q Το 1989 ανοίγει και η περίφημη καντίνα με τα «βρόμικα». Από τότε κυκλοφορεί ο «μύθος» που λέει ότι ο Κολόμβος είναι αυτός που ανακάλυψε την πλατεία Μαβίλη, καθώς πήγαινε στην Αμερική για να φάει χοτ-ντογκ. q Αν μπορούσα να αλλάξω κάτι, θα ήταν τα έργα στη Σούτσου που κλείνουν τον δρόμο εδώ κι ενάμιση χρόνο... q Ταιριαστό τραγούδι για τη γειτονιά θεωρώ το «Until the end of the world» του Nick Cave. q Ακολούθησα τις γόπες και περιμένω την αλλαγή. «Η πόλη έδωσε σοφές αναλογίες στη διαστροφή της. Ντύθηκε πρωτεύουσα». Και με άφησε να ανήκω στην γκρίζα ζώνη της. Τώρα με βαλς θα γιορτάσω την ανατροπή της εικόνας της. q Γιατί τώρα πια η πόλη μου με βρίσκει δίπλα. Σε φώτα κόκκινα θα αγοράσει την κρίση. Και ροζ στένσιλ θα βρέξει τους τοίχους της. Ραντεβού στην πλατεία Μαβίλη, κάτω από τον Λυκαβηττό και πάνω από τα γραφεία σας.

28.5.15 – lifo

15

16 lifo – 28.5.15

1458-1833

Όταν η Αθήνα ήταν οθωμανική επαρχία Μια έκθεση στη Γεννάδειο Βιβλιοθήκη ρίχνει φως σε μια σχετικά άγνωστη περίοδο της ιστορίας της πόλης μας. Από τον Χρήστο Παρίδη

Το παζάρι της Αθήνας. Edward Dodwell (1767-1832), Views in Greece from drawings by Edward Dodwell.

28.5.15 – lifo

17

εκθεση 2

1

3

5 4

Η ☛ ΙNFO «οθωμανική αθήνα, 1458-1833», Γεννάδειος Βιβλιοθήκη Σουηδίας 61 Mέχρι τις 30 Ιουνίου. Δευτ., Τρ., Τετ., Παρ.: 9.oo-17.00, Πέμ.: 9.oo-20.00, Σάβ.: 9.oo-14.00 Επιμελήτρια έκθεσης: Μαρία Γεωργοπούλου Επιστημονική συνεργάτιδα: Αλίκη Ασβεστά Κάθε Κυριακή πραγματοποιούνται ξεναγήσεις στις 12:00 και στις 15:30.

18 lifo – 28.5.15

Αθήνα πριν από το '21: Ένας απέραντος σωρός ερειπίων ή μια μικρή ολοζώντανη πόλη; Φανταστείτε την Αθήνα μια πόλη σε μέγεθος χωριού, χτισμένη ολάκερη γύρω από τον Βράχο της Ακρόπολης. Ο Παρθενώνας στεγάζει ένα τζαμί, ενώ τα τείχη το καθιστούν κάστρο, όπου κατοικοεδρεύουν σε χαμηλά σπιτάκια ανάμεσα στα αρχαία χαλάσματα φρούραρχοι και φύλακες. Τείχη υπάρχουν και γύρω από την πόλη, εκτός των οποίων ζουν οι αγροτικοί πληθυσμοί, κυρίως Αρβανίτες. Η οδός Πανός, η οποία βρίσκεται –μέχρι σήμερα– κάτω από τη Ρωμαϊκή Αγορά, είναι ο κεντρικός δρόμος της πόλης και γύρω από αυτήν κατοικούν οι πλουσιότεροι και ισχυρότεροι Τούρκοι, ενώ στις πίσω σειρές από αυτούς οι πλούσιοι Έλληνες. Τα αρχοντικά διακοσμούνται συχνά με αντικείμενα και στοιχεία κάθε ιστορικής περιόδου που βρίσκουν στον απέραντο ερειπιώνα, που ήταν η Αθήνα της εποχής. Πιο πίσω ακολουθούν τα φτωχόσπιτα των χαμηλότερων στρωμάτων. Τρία τζαμιά και τρία χαμάμ αλληλοσυμπληρώνονται ώστε να μπορούν οι πιστοί να καθαρίζονται και να εξαγνίζονται προτού προσευχηθούν. Τα δύο παραμένουν ακόμα όρθια, το Φετιχέ Τζαμί και το Τζισταράκη στο Μοναστηράκι. Η πόλη δεν υστερεί σε ορθόδοξες εκκλησίες, καθώς χτίζονται ελεύθερα (αν και δεν επιτρέπεται να χτυπάνε καμπάνες) χάρη στο ότι, όπως λέγεται, ο Προφήτης επισκέφτηκε την Αθήνα όχι ως κατακτητής αλλά ως προσκυνητής στο ωραιότερο τζαμί της εποχής του,

αυτό της Ακρόπολης, όπως το αποκάλεσε το 1688 ο Τούρκος περιηγητής Εβλιγιά Τσελεμπή. Μια Αθήνα πολυπολιτισμική που κατοικείται κατά το 1/3 από Τούρκους και κατά τα 2/3 από Έλληνες (σύμφωνα με τον διπλωμάτη Felix Beaujour το 1798) αλλά και Ευρωπαίους που οι Μεγάλες Δυνάμεις στέλνουν ως διπλωματικούς αντιπροσώπους ήδη από τον 17ο αι. Στο παζάρι ακούγονται ελληνικά, τουρκικά, αλβανικά και όχι μόνο, οι άνθρωποι περνάνε ώρες στα καφενεία καπνίζοντας πίπες και πίνοντας καφέ, ζούνε σχετικά αρμονικά μεταξύ τους παρά τις διαφορετικές θρησκείες και γλώσσες, ενώ συχνά τις γιορτές τους τις γιορτάζουν μαζί στα αρχαία ερείπια. Η βλάστηση στη γύρω περιοχή, όπου βόσκουν πρόβατα, είναι πλούσια και τα ποτάμια Ιλισός και Κηφισός χαρίζουν στιγμές δροσιάς στους ντόπιους και βοηθάνε στην καλλιέργεια των πενήντα χιλιάδων ελαιόδεντρων, ενώ τόσο οι χριστιανοί όσο και οι μωαμεθανοί, πιστεύοντας στις αρχέγονες δυνάμεις του νερού, κάνουν εναλλάξ λιτανείες. Ευρωπαίοι περιηγητές και ρομαντικοί ζωγράφοι, Άγγλοι αριστοκράτες που με το τέλος των σπουδών τους κάνουν το grand tour στην Ανατολή αλλά και Γάλλοι ήδη από την εποχή του Λουδοβίκου ΙΔ’, του βασιλιά Ήλιου, κάνουν την εμφάνισή τους αναζητώντας το χαμένο μεγαλείο της αρχαίας πόλης των Αθηνών. Όσο περνούν τα χρόνια και με κορύφωση τις αρχές του 19ου αι., λίγο

πριν ξεσπάσει η Επανάσταση, το φιλελληνικό κίνημα και ο αριθμός των περιηγητών αυξάνονται σημαντικά. Όπως, φυσικά, και ο αριθμός όσων κατέφθαναν για να λεηλατήσουν τις αρχαιότητες. Η πιο ισχυρή ελληνική οικογένεια γαιοκτημόνων ήταν οι προύχοντες Μπενιζέλοι –των οποίων η οικία διασώζεται στην οδό Αδριανού 96– που είχαν ενεργό ρόλο στα κοινά. Απόγονος της Οσίας Φιλοθέης (1522-1589), της γυναίκας που αφιέρωσε τη ζωή αλλά και την περιουσία της στους φτωχούς και αδύναμους, ο Ιωάννης Μπενιζέλος, άνθρωπος με πνευματικά ενδιαφέροντα και δάσκαλος της Σχολής Ντέκα, στα τέλη του 18ου αι. καταγράφει στην «Εφημερίδα των Αθηνών» του τη δομή και τη λειτουργία της πόλης, τις οικονομικές δοσοληψίες, τη γαιοκτησία, την παραγωγή λαδιού και μελιού που πήγαινε όλη στην Κωνσταντινούπολη, άλλες αγροτικές καλλιέργειες, την παραγωγή κεραμικών στον Κεραμεικό και τον φοροεισπρακτικό μηχανισμό. Χάρη στο έργο του διασώζεται μεγάλο μέρος της καθημερινότητας, όπου περνάνε γλαφυρά και οι διάλογοι Ρωμιών και Τούρκων μέσα από τις προστριβές τους, ενώ στο άλλο αξιόλογο έργο του «Ιστορία των Αθηνών» διηγείται την εξέλιξη της πόλης από την αρχαιότητα. Η οικογένεια Μπενιζέλου συνέβαλε και στην ίδρυση της Φιλομούσου Εταιρείας το 1813 με σκοπό να προστατευτούν οι θησαυροί του ιστορικού τόπου.

1. Το μνημείο του Θρασύλλου. Οικογένεια ορθόδοξων πιστών κατευθύνεται προς την Παναγιά Σπηλιώτισσα. James Stuart (1713-1788) and Nicholas Revett (1720-1804).

2. Ποικίλη Στοά. Το τζαμί Τζισταράκη. Théodose Achille Louis vicomte Du Moncel (1821-1888).

3. Κανάτα με φυτικά μοτίβα αθηναϊκού εργαστηρίου 17ος αι. Από τις ανασκαφές της ΑΣΚΣΑ στην Αρχαία Αγορά της Αθήνας.

4. Ελληνικός γάμος. Armand Charles Caraffe.

5. Η κόρη των Αθηνών, Τερέζα Μακρή, από τον T. Allason, 1812. Γεννάδειος Βιβλιοθήκη, Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών στην Αθήνα.

1 2

3

4

Τι θα δούμε στην έκθεση στη Γεννάδειο. Ο ευπατρίδης και συλλέκτης Ιωάννης Γεννάδιος –μακρινός συγγενής της οικογένειας Μπενιζέλου από την πλευρά της μητέρας του–, η συλλογή του οποίου αποτέλεσε τη βάση της Γενναδείου Βιβλιοθήκης, εντόπισε και αγόρασε χαμένα χειρόγραφα της «Εφημερίδας» και της Ιστορίας αλλά και την ιδρυτική πράξη της Φιλομούσου Εταιρείας, ενώ είχε στην κατοχή του σημαντικά ταξιδιωτικά βιβλία ξένων περιηγητών. Όλο αυτό το υλικό μαζί με έργα τέχνης και ευρήματα, όπως μου τα παρουσίασε στη ξενάγησή της η κ. Ελένη Πυλαρινού, αποτελούν την έκθεση «Οθωμανική Αθήνα, 1458-1833», η οποία συμπληρώνεται από τις συλλογές του Μουσείου Μπενάκη αλλά και του Μουσείου της Ιστορίας των Αθηνών – Ίδρυμα Βούρου-Ευταξία στην πλατεία Κλαυθμώνος. Εξαιρετικά εκθέματα που δίνουν την εικόνα μιας οθωμανικής και πολυπολιτισμικής μικρής Αθήνας, η οποία διοικητικά εξαρτιόταν από την Κωνσταντινούπολη. Ο επισκέπτης θα έχει την ευκαιρία να δει ανάμεσα σε άλλα: Ένα αντίγραφο χάρτη της που ο αυθεντικός βρίσκεται στην Κωνσταντινούπολη, υδατογραφίες και λιθογραφίες του περιηγητή Edward Dodwell που επισκέφτηκε την Αθήνα πρώτη φορά το 1801 και κατέγραψε με camera obscura λεπτομέρειες του τοπίου, ανάμεσά τους και μια υπέροχη πανοραμική εικόνα της πόλης από τον Υμηττό. Όταν επέστρεψε αργότερα με τον

Ιταλό ζωγράφο Simone Pomardi αναπαρήγαγαν μαζί περί τα χίλια σχέδια και λιθογραφίες τα οποία συγκαταλέγονται στο δίτομο Classical and topographical tour through Greece during the years 1801, 1805 and 1806 που εξέδωσε στο Λονδίνο το 1819. Συν τοις άλλοις, υπήρξε μάρτυρας, μαζί με τον William Clarke, της λεηλάτησης του Παρθενώνα από τον Έλγιν. Στην έκθεση δεσπόζουσα θέση έχουν οι λιθογραφίες κτιρίων που χάθηκαν στον χρόνο και εικόνες καθημερινότητας οι οποίες δίνουν μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα της Αθήνας εκείνης της περιόδου: Το Μοναστήρι των Καπουτσίνων που βρισκόταν στο Φανάρι του Διογένη, 120 περίπου σχέδια του Παρθενώνα αλλά και άλλων αρχαιοτήτων από τον William Haygarth, η Ακρόπολη με σπιτάκια χτισμένα σε όλο το μήκος και πλάτος του Βράχου, το μνημείο του Φιλοπάππου με περιηγητές και ντόπιους που βόσκουν τα ζώα τους, ο ερειπωμένος Ναός του Αδριανού, η Δωρική Πύλη όπου βρισκόταν και η οικία του διπλωμάτη Gaspary, ο Παρθενώνας με τζαμί του Lοuis Dupré, έργα του Γάλλου πρόξενου Fauvel, λάτρη της αρχαίας Ελλάδας, ο οποίος, με την επιστημονική βοήθεια του μηχανικού Goubault, σχεδίασε τον χάρτη της πόλης. Το μνημείο του Λυσικράτη από τον William Cole, η οικία Μερτρούδ, Γάλλοι έμποροι λαδιού και σαπουνιών, εικόνες από προετοιμασία γάμου, όπου κάνουν την εμφάνισή τους και γυναίκες με παραδοσιακές φορεσιές.

Εσωτερικά του περίφημου Πύργου των Αέρηδων, τεκέ της εποχής απ’ όπου και ο Χορός των Δερβίσηδων, παραδίπλα ο μεντρεσές, το ιεροδιδασκαλείο από το οποίο έχει απομείνει μόνο η είσοδος. Μια οικογένεια που πηγαίνει να προσκυνήσει στην Παναγιά Σπηλιώτισσα, Πάσχα Ελλήνων στο Θησείο. Δύο αναπαραστάσεις της ζωφόρου του Παρθενώνα, ένα σχέδιο και μια επίχρυση ανάγλυφη μικρογραφία του 1820. Σχέδια-ανάθεση του Μακρυγιάννη στον ζωγράφο Παναγιώτη Ζωγράφο, όπως η «Πολιορκία των Αθηνών» του 1827. Από αρχαιολογικά ευρήματα, η έκθεση παρουσιάζει κάποια αντιπροσωπευτικά δείγματα, όπως μια επιτύμβια στήλη γενίτσαρου –χωρίς το τουρμπάνι που υποδείκνυε την τάξη του θανόντος–, από το μουσουλμανικό νεκροταφείο της Ακρόπολης, ένα πιάτο Ιζνίκ κι ένα βάζο κατασκευασμένο στην Αθήνα τεχνικής «μαγιόλικα», κασσίτερος εμφιαλωμένος και γυαλί, μια πίπα καπνίσματος, κουπάκια του καφέ. Επίσης, ένα λεύκωμα του λόρδου Βύρωνα με την μπούκλα του, το χρυσό του ρολόι με μπλε σμάλτο, το στεφάνι από τον τάφο του στο Μεσολόγγι και αναπαραγωγή πορτρέτου της κόρης των Αθηνών Τερέζας Μακρή. Για τον ερευνητή, ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν τα έγγραφα, στα οποία συμπεριλαμβάνονται από συμβόλαια πώλησης ακινήτων μέχρι και περιγραφή βασανιστηρίων Ελλήνων από τις οθωμανικές Αρχές. ¶

1. Χορός των Δερβίσηδων στον Πύργο των Αέρηδων. Edward Dodwell (1767-1832).

2. Παναγιώτης Ζωγράφος, «Πολιορκία των Αθηνών κατά το 1827» από τα Απομνημονεύματα του στρατηγού Μακρυγιάννη. Γεννάδειος Βιβλιοθήκη, Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών στην Αθήνα.

3. Πύργος των Αέρηδων. Διακρίνεται ο μεντρεσές, ιεροδιδασκαλείο των Τούρκων. William Cole (1800-1892).

4. Η ελληνική κυψέλη κατασκευασμένη από ιτιά ή λυγαριά και επιχρισμένη με πηλό ή χώμα. Sir George Wheler (1650-1723).

28.5.15 – lifo

19

οιAθηναίοι

απο ton θοδωρή αντωνόπουλο. φωτογραφια: παρις ταβιτιαν.

τια. Στο Παγκράτι έζησα το πιο πολύ, ώσπου εγκαταστάθηκα οριστικά σε αυτήν εδώ την παλιά μονοκατοικία στα Πευκάκια, απομεινάρι άλλης εποχής, ανάμεσα στις σύγχρονες πολυκατοικίες. Ο κήπος θέλει διαρκώς φροντίδα, το σπίτι μαστορέματα, ο φράχτης ενίσχυση γιατί κυκλοφορούν διαρρήκτες, όμως δεν το δίνω αντιπαροχή με τίποτα – αν θέλει, ας το κάνει ο γιος μου!

q Ξεκίνησα, που λες, να βγάζω το ψωμί μου με χειρωνακτικές δουλειές, βάψιμο, σκάψιμο, οικοδομή – μέχρι υπάλληλος Δασαρχείου στην Καισαριανή εργάστηκα. Κάποια στιγμή βρέθηκα να βάφω σκηνικά στο Ακροπόλ για την ταινία Έγκλημα στο Κολωνάκι και από τότε «κόλλησα» με το σινεμά. Ήμουν ήδη βοηθός σκηνοθέτη όταν έκανα με τον Φώτο Λαμπρινό τις Εκατό Ώρες του Μάη, ένα ντοκιμαντέρ για τη δολοφονία του Λαμπράκη (1963). Απαγορευμένο χρόνια στην Ελλάδα, προβλήθηκε στο Φεστιβάλ της Τουρ το 1968 και γνώρισε θερμή υποδοχή σε μια Γαλλία που τον ίδιο καιρό γνώριζε έντονες πολιτικές αναταραχές. Πολλά άρθρα και στοιχεία που παρουσιάζονται στην ταινία τα είχα ο ίδιος βρει στα αρχεία του BBC.

q Το Κιέριον ήταν πράγματι η πρώτη ελληνική

πολιτική ταινία. Φιλμ νουάρ, αναφερόταν στη δολοφονία του Αμερικανού δημοσιογράφου Τζορτζ Πολκ το ’48 από παρακρατικούς. Οι περισσότεροι ηθοποιοί ήταν ή έγιναν έπειτα σκηνοθέτες: ο Κώστας Φέρρης (με τον οποίο συνεργαστήκαμε συχνά και αναπτύξαμε ιδιαίτερη φιλία), ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, ο Κώστας Σφήκας, ο Σταύρος Τορνές, η Τώνια Μαρκετάκη, ο Κυριάκος Κατζουράκης, ο Γιώργος Κατακουζηνός… Προτού όμως την ολοκληρώσω ήρθε η χούντα κι εγώ έφυγα στην Αγγλία. Εκεί την πρόβαλα μονταρισμένη, κι ενώ ήταν απαγορευμένη εδώ. Την πήγα και στη Βενετία το ’68, όπου απέσπασε την εύσημο μνεία. Την τελείωσα επιστρέφοντας το ’74 και παίχτηκε στο 15ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, όπου και βραβεύτηκε, με κοινό και κριτικούς να χειροκροτούν. Επόμενες ταινίες μου που προβλήθηκαν εκεί συνάντησαν βέβαια πολλές αντιδράσεις, βρήκα απέναντί μου από δεξιούς και παρεκκλησιαστικούς μέχρι σταλινικούς – χρησιμοποιούσα, βλέπεις, μια γλώσσα που ελάχιστοι πια αντιλαμβάνονταν, βρίσκανε το έργο μου «πολύ εγκεφαλικό» κι άλλες τέτοιες αηδίες.

q Είχα οργανωθεί στην ΕΔΑ, όπως πολλοί της γενιάς μου. Υπήρξα και γενικός γραμματέας της Ένωσης Τεχνικών Ελληνικού Κινηματογράφου (ΕΤΕΚ). Ήταν μια εποχή έντονης πολιτικής ρευστότητας κι αναζητήσεων. Εγώ ήμουν μεν αριστερός πλην πνεύμα φιλελεύθερο, απεχθανόμουν τους δογματισμούς. Ακολούθησα, λοιπόν, τη δική μου ρότα, κρατώντας αποστάσεις από όλα τα σχήματα, γιατί ανδρώθηκα στα βρόμικα χρόνια του Εμφυλίου που σημάδεψαν τα γραπτά και τις ταινίες μου. Μαζί με τον αδελφό μου, τον συγγραφέα Γιάννη Γεράση, πιάσαμε να ανακαλύψουμε το παγανιστικό παρελθόν αυτής της χώρας μέσα από έρευνες, διαβάσματα και συναναστροφές.

q Είμαι σωκρατικός, παλεύω για τους θεσμούς, αλλά επειδή είμαι και κοπρίτης, δεν θέλω να σχετίζομαι μαζί τους. Ποτέ δεν χρησιμοποίησα υψηλές γνωριμίες και «πλάτες», αντίθετα συγκρούστηκα με διάφορα λόμπι. Είμαι άθρησκος κι επίσης πατριώτης με την έννοια όμως της ελληνικότητας, όχι κάνας εθνικόφρονας δεξιάς ή αριστερής απόκλισης. Η ελληνικότητα αυτή σχετίζεται με το τρίπτυχο Ανυπακοή (Προμηθέας, Αντιγόνη), Εγκλεισμός (ο αναστοχασμός πάνω στην ανθρώπινη συνθήκη όπως την όρισε ο μέγας Επίκτητος, που υπήρξε κιόλας ο πρώτος καταστασιακός φιλόσοφος) και τέλος Εκτέλεση, που είναι η προσπάθεια αλλαγής του συστήματος και του πολιτιστικού μας προτύπου. Πιστεύω, εντούτοις, στην ιδανική σκέψη, όχι στην ιδανική κοινωνία.

q Προσπάθησα δύο φορές να «δραπετεύσω» από πράγματα και καταστάσεις, αρχικά όταν έφυγα στο εξωτερικό το ’73, ύστερα σαν άνοιξα το βιβλιοπωλείο «Ο Δικός σας Τιπούκειτος» στην Ηφαίστου (1978). Διέθετα βιβλία πολιτικά, αναρχικά κατά βάση κι επίσης μουσικά, ποπ, ροκ, τέτοια. Άκουγα, εξάλλου, κι ακόμα ακούω ροκ, ειδικά τους Doors του μεγάλου Τζιμ Μόρισον! Ακριβά όμως τα νοίκια, πολλές οι ευθύνες και οι απαιτήσεις, εν τέλει μια δεκαετία μετά το έκλεισα. Ναι, ακόμα θέλω να το βάλω στα πόδια, να εξαφανιστώ, ει δυνατόν, και να ασχολούμαι μόνο με τα βιβλία, τα διαβάσματα και το αρχείο μου… Αλλά έλα που οι απαιτήσεις της καθημερινότητας αυξάνονται διαρκώς, μας παίρνουν σβάρνα οι ώρες και δεν προλαβαίνουμε να πάρουμε ανάσα.

q Είμαι δρομέας, περπατώ πολύ και μου αρέσει να κυκλοφορώ στο κέντρο. Η πλατεία Κοραή, η Ακαδημίας με τα νεοκλασικά κτίρια, τα βιβλιοπωλεία και την αρχοντιά της, καθώς και το παραδοσιακό εστιατόριο Κεντρικόν στην Κολοκοτρώνη είναι οι αγαπημένοι μου προορισμοί. Εξάρχεια δεν πλησιάζω πια, έγιναν μια μπερδεμένη ιστορία. Τα παράδοξα και τα άσχημα που συναντώ στην πόλη τα αντιπαρέρχομαι με χιούμορ και σαρκασμό. Μόνο να έλειπε όλη αυτή η εγκατάλειψη, η βρομιά και τα λουκέτα σε κάθε δεύτερο μαγαζί. Με πληγώνουν αυτά.

q Περισσότερο απ’ όλα με ικανοποιεί να μπορώ να συγκεντρώνομαι και να δουλεύω απρόσκοπτα. Ο πατέρας μου έφτιαχνε κάρα μια ζωή κι εγώ συχνά με πιάνω να σκέφτομαι πώς να περάσω ένα σιδερένιο στεφάνι σε μια ξύλινη ρόδα. Κάνω διάφορους υπολογισμούς και μετρήσεις με πρωτόγονα, συνήθως, μέσα ώσπου να το πετύχω. Είναι ο δικός μου διαλογισμός.

Δήμος Θέος Σκηνοθέτης. Γεννήθηκε στην Καρδίτσα, ζει στα Πευκάκια. Ακούει ακόμα Doors και Τζιμ Μόρισον.

20 lifo – 28.5.15

☛

q Κατέβηκα στην πρωτεύουσα από την Καρδίτσα στα 18 μου για να βρω την τύχη μου. Άλλαξα διάφορα σπί-

Info 28-31/5 «Δήμος Θέος, ο πρωτοπόρος του ελληνικού σινεμά» με προβολές ταινιών, μουσικά δρώμενα και συζητήσεις με τους Τέο Ρόμβο, Τάκη Θεοδωρόπουλο, Κώστα Φέρρη, Απόστολο Διαμαντή, Γιώργο Καραμπελιά, Φώτη Τερζάκη, Γιώργο Πανουσόπουλο, Σταύρο Ζουμπουλάκη, Χρήστο Δήμα κ.ά. Σινέ Αλκυονίδα, Ιουλιανού 42-46, Βικτώρια

Good WIND Η WIND από το 2011 έχει συνδεθεί άρρηκτα με τη διοργάνωση και τη στήριξη αγώνων δρόμου σε όλη την Ελλάδα, με εντυπωσιακή αύξηση δρομέων όλων των ηλικιών. Συνολικά συμμετέχει κάθε χρόνο σε 20 αγώνες, αναδεικνύοντας έτσι την πίστη της στην άθληση, στην ευεξία, στην επιμονή και στην άμιλλα. Η WIND Running Team έχει συμβάλει ριζικά στη συγκέντρωση χρημάτων για τη στήριξη φιλανθρωπικών οργανισμών, ενώ στέκεται στο πλευρό αρκετών αθλητών, όπως η Μάγδα Γαζεά, η Αναστασία Καρακατσάνη, η Ελένη Θεοδωρακοπούλου, ο Μάρκος Γκουρλιάς και ο Λευτέρης Παρασκευάς.

Coca-Cola Η Coca-Cola, το προϊόν που συντροφεύει το ελληνικό οικογενειακό τραπέζι κάθε στιγμή, μας υπενθυμίζει πως πάντα υπάρχει λόγος για να φάμε μαζί με τους δικούς μας. Έτσι, παρέα με τη food blogger Mamatsita ή κατά κόσμον Γωγώ Παπαδιονυσίου, κάθε Σάββατο, μέσα από την εκπομπή «Τρώμε μαζί by Coca-Cola», παρέα με γνωστούς καλεσμένους θα ετοιμάζει απλές σπιτικές συνταγές που θ’ απολαμβάνουν όλοι μαζί γύρω από ένα τραπέζι. Γιατί το να τρώμε μαζί μας κάνει χαρούμενους! Facebook Let’s Eat Together

aγαπώ την αγορά μου Μια γιορτή έχει στηθεί σε τοπικές αγορές σε όλη την Ελλάδα παρέα με γνωστούς σεφ και food bloggers προς τιμήν της καλής πρώτης ύλης. Η γιορτή της γαστρονομίας περιλαμβάνει πολλές και διάφορες δράσεις: Live Cooking, γευστικές δοκιμές, εκθέσεις, εκπαιδευτικά προγράμματα, διαγωνισμούς, εργαστήρια και ψυχαγωγικές εκδηλώσεις.

NESTEA

Market Research επιμελεια: the lifo team

22 lifo – 28.5.15

Δηλώστε τώρα συμμετοχή στον διαγωνισμό «100 Days of Freedom» του NESTEA και κερδίστε υπέροχα καλοκαιρινά δώρα! Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να αναζητήσετε τις συσκευασίες NESTEA Λεμόνι ή Ροδάκινο με το ασημί καπάκι κάθε μέρα και για 100 μέρες ως και την 11η Αυγούστου.

NESTEA, για ένα καλοκαίρι γεμάτο ξεγνοιασιά! www.nesteapromo.gr

Week

εγκαινια πρεμιερες Τι καινούργιο ξεκινάει αυτή την εβδομάδα; Σελ. 26

θεατρο

νυχτεσ στην αθηνα

αφιερωμα

Η Ματίνα Καλτάκη για τις παραστάσεις Δεσποινίς Τζούλια και Ταρτούφος. Σελ. 32

Η Κατερίνα Ηλιάκη για τα live και τα φεστιβάλ που ξεκινούν αυτές τις μέρες. Σελ. 34

Η μανία με τα burgers. Σελ. 35

Ο λογοτεχνικός θρίαμβος του Λάσλο Κρασναχορκάι Το μυθιστόρημα «Πόλεμος και πόλεμος»του Ούγγρου συγγραφέα που βραβεύτηκε με το φετινό Man Booker International είναι ένα αριστούργημα. Από την Τίνα Μανδηλάρα. σελ. 30

Η Χώρα του Αύριο Η Disney παρουσιάζει μία από τις πιο πολυαναμενόμενες ταινίες της χρονιάς σε σκηνοθεσία του Αμερικανού σκηνοθέτη Μπραντ Μπερντ (Ρατατούης, Οι Απίθανοι). Όταν τα παιχνίδια της μοίρας φέρουν κοντά έναν γκριζομάλλη εφευρέτη (Τζορτζ Κλούνεϊ) με μια έξυπνη, αισιόδοξη και με έφεση στις επιστήμες έφηβη (Μπριτ Ρόμπερτσον), οι ζωές τους και ο κόσμος που ήξεραν μέχρι εκείνη τη στιγμή θ’ αλλάξουν οριστικά. Μαζί θα αναλάβουν τη ριψοκίνδυνη αποστολή ν’ αποκαλύψουν τα μυστικά ενός αινιγματικού τόπου χαμένου κάπου στον χώρο και στον χρόνο. Το όνομά του, η Χώρα του Αύριο. Η ταινία βγαίνει αυτή την εβδομάδα στους κινηματογράφους από τη Feelgood.

28.5.15 – lifo

23

PUBLI 24 lifo – 28.5.15

Finger food@ZAF

Τ

ελειώνω απ’ τη δουλειά Παρασκευή μεσημέρι (έκλεψα δυο ωρίτσες γιατί ακολουθεί σ/κ) και κατηφορίζω προς την πλατεία Αγίας Ειρήνης για να βρω τα παιδιά, που έχουμε κανονίσει να πάμε για μπίρες. Νωρίτερα, καθώς κανονίζαμε μέσω facebook, ο πιο ενημερωμένος έριξε την ιδέα να πάμε στο ZAF. Συμφώνησα δίχως δεύτερη σκέψη γιατί είναι αγαπημένο στέκι, αν και η αλήθεια είναι ότι έχω πάει πολλές φορές για κοκτέιλ και ποτάκι, αλλά ποτέ για finger food. Φτάνοντας εκεί και αφού ξεκινάμε την πλάκα μεταξύ μας με πειράγματα και παιδαριώδεις αντρικές ατάκες, τα παιδιά μ' ενημερώνουν ότι το ZAF έχει τα πιο νόστιμα και ψαγμένα finger food της πόλης. Όπως το δικό του zaf-vlaki (mini σουβλάκι-κοτόπουλο), που είναι να το πιεις

στο ποτήρι, ή τα κριτσίνια κοτόπουλου, που έρχονται παναρισμένα σε τρεις διαφορετικές γεύσεις μυρωδικών και τυριού. Χαζεύοντας τον κατάλογο, πέφτει το μάτι μου στα πρωινά (brunch, που λένε και στο χωριό μου) – θα το θυμάμαι για εκείνες τις πρωινές λιγούρες. Ξεχώρισα τη λαχταριστή στραπατσάδα από φρέσκα αυγά και ντοματούλα, που είναι η αγαπημένη μου και δεν τη βρίσκω συχνά. Τρώγοντας και πίνοντας, η ώρα περνάει και η παρέα μεγαλώνει. Δύο φίλες που ήταν εδώ κοντά για ψώνια καταφθάνουν και αμέσως αρχίζουν να μας «κράζουν» πως τρώμε πολύ. Κάθονται και παραγγέλνουν δύο ποτήρια λευκό κρασί και από μια σαλάτα σολομό – με αβοκάντο η ντίβα της παρέας και κοτόπουλο με σος εσπεριδοειδών η άλλη! Βλέποντας τις σαλάτες με πιάνουν λίγο οι τύψεις. Ίσως θα

’πρεπε να έχω παραγγείλει κι εγώ μια σαλάτα, αλλά πώς να πεις όχι στα mini Burger Jack Daniel’s που πάνε τέλεια με τις μπίρες; O ήλιος έχει αρχίσει να πέφτει. Δεν καταλάβαμε πότε πέρασε η ώρα. Όχι, εδώ δεν θα δείτε κάποιο ηλιοβασίλεμα, αν και η μεγάλη λευκή ροτόντα με τις ξύλινες καρέκλες και τις ντυμένες παλέτες με χρωματιστά μαξιλάρια σού δίνουν την αίσθηση ότι βρίσκεσαι μακριά, σε κάποιο νησί. Γι’ άλλη μια φορά η εξυπηρέτηση στο ZAF ήταν άψογη.

Tο homey περιβάλλον και τα πεντανόστιμα finger food που μας πρόσφερε μας έφτιαξαν τη μέρα. Stay tuned για το μεγάλο πάρτι που ετοιμάζει για να γιορτάσει τα τρία χρόνια λειτουργίας του. Πλατεία Αγ. Ειρήνης, Μοναστηράκι,210 3236711, facebook.com/zafcafe

28.5.15 – lifo

25

μη χασετε!

n Τη φωτογραφική έκθεση του Βασίλη Βρεττού με τίτλο «Mise en abyme / Ο εαυτός μέσα στον εαυτό» στην Πειραιώς 260 που θα διαρκέσει από 1/6 ως 31/7.

Πλαίσια και προοπτικές Στο πλαίσιο της παρθενικής του συνεργασίας με το Athens Photo Festival, το metamatic:taf επιλέγει να αναμετρηθεί με το ερώτημα πώς τα ανθρώπινα πάθη συμπλέκονται με το «αιώνιο» παιχνίδι της μυθοπλασίας. Στην ομαδική αυτή έκθεση φωτογραφίας συμμετέχουν οι: Julia Borissova, Amy Friend, Julien Mauve, Diane Meyer, David Southwood, Ayumi Tanaka, Romaric Tisserand, Ελένη Τσαμαδιά, Φωτεινή Χατζημιχαήλ.

α π ο τ h ν k at ε ρ ι να η λ ι α κ η

r metamatic: taf, Νορμανού 5 (μετρό Μοναστηράκι), 28.05-21.06. Ώρες λειτουργίας: Δευτ.-Σάβ. 12.00-21.00, Κυρ. 12.00-19.00, theartfoundation.metamatic.gr, www.photofestival.gr

r Μουσείο Μπενάκη, Πειραιώς 138 & Ανδρονίκου, 210 345 3111, 3/6-26/7. Ώρες λειτουργίας: Πέμ., Κυρ.

10.00-18.00, Παρ., Σάβ. 10.00-22.00, www.goethe.de, www.benaki.gr

Week 26 lifo – 28.5.15

Δείτε τις σκιές των δορυφόρων του Δία, ανακαλύψτε πώς μετράμε την ώρα παρατηρώντας αστέρια, μάθετε για τον μηχανισμό των Αντικυθήρων και εξερευνήστε τον ουρανό με ένα τηλεσκόπιο βάρους οκτώ τόνων και όλα αυτά με θέα την Ακρόπολη. Πώς; Με μια επίσκεψη στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών στον Λόφο των Νυμφών. r Από την 1η Ιουνίου, οι προγραμματισμένες ξεναγήσεις πραγματοποιούνται: 3, 5, 8, 10, 12, 15, 17, 18, 29, 30/6 & 1, 6, 8, 9/7, 10:00-13:00. Εισ.: €5 (ενήλικες), €2,5 (παιδιά-φοιτ.), μειωμ. (για ανέργους και ΑμεΑ), www.noa.gr

☛

επιμελεια: βασιλησ καψασκησ / email: loveathens@lifo.gr

Two Johns Η κοινή έκθεση των Δαυίδ Σαμπεθάι και Αντωνάκη αναφέρεται στον υποθετικό σχεδιασμό μιας ταινίας που πραγματώνεται μέσω μιας διαρκούς ανταλλαγής σημειώσεων μεταξύ των δύο καλλιτεχνών. Σπουδές για σκηνικά, σχέδια για πορτρέτα χαρακτήρων, φωτογραφίες από τοποθεσίες υποθετικών γυρισμάτων, μεμονωμένες περιγραφές της διαδικασίας προετοιμασίας αποτελούν τον κορμό της έκθεσης.

Mπορώ στην Αθήνα να δω τους δακτύλιους του Κρόνου;

r Eleftheria Tseliou Gallery, Ηρακλείτου 3, Kολωνάκι, 210 3618188, 28/5-30/9. Ώρες λειτουργίας: Τρ.-Παρ. 11.30-20.00, www.tseliougallery.com

Fresh Painting, French Painting

small

Καταγεγραμμένη μνήμη Το Goethe-Institut, σε συνεργασία με το Μουσείο Φωτογραφίας του Braunschweig και το Athens Photo Festival 2015, παρουσιάζουν την έκθεση «Europe.

South East - Recorded Memories». Πρόκειται για ένα οπτικό ταξίδι σε έντεκα χώρες της νοτιοανατολικής Ευρώπης μέσα από τα έργα 23 καλλιτεχνών. Συνδετικό στοιχείο για την επιλογή αποτέλεσε η ενασχόλησή τους με θέματα όπως η μνήμη και ζητήματα που περιστρέφονται γύρω από τα δραματικά ιστορικά γεγονότα που στιγμάτισαν την εξέλιξη των συγκεκριμένων χωρών αλλά και τον στοχασμό πάνω στις παρελθούσες και τρέχουσες συγκρούσεις σε ένα από τα πιο ταραχώδη κομμάτια της Γηραιάς Ηπείρου.

stop the press !

1η διεθνής συνάντηση για τις παραστατικές τέχνες

Αν και συμμετέχουν δέκα Γάλλοι καλλιτέχνες, η νέα έκθεση της γκαλερί The Breeder δεν έχει σκοπό να παρουσιάσει την τάση στη σύγχρονη γαλλική εικαστική σκηνή αλλά στοχεύει στην ανάδειξη μιας νέας γενιάς καλλιτεχνών, που χωρίς να είναι οι τυπικοί ζωγράφοι, υιοθετούν ποικίλες κι ενθουσιώδεις ιδέες για τη ζωγραφική, οι οποίες απέχουν από τις μορφές και τα υλικά των κλασικών του είδους.

Η Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, σε συνεργασία με το Θέατρο της Σχολής και τη Μονάδα Καινοτομίας και Επιχειρηματικότητας (ΜοΚΕ) της ΑΣΚΤ, διοργανώνει ένα φεστιβάλ διάρκειας δύο εβδομάδων (1-14/6) που περιλαμβάνει διαλέξεις, συζητήσεις, workshops, προβολές ταινιών και περφόρμανς από Έλληνες και ξένους καλλιτέχνες, με κεντρικό θέμα: «Bodies that resist: Το σώμα ως πεδίο αντίστασης και απελευθέρωσης και η συνεισφορά των παραστατικών τεχνών προς αυτή την κατεύθυνση». Το φεστιβάλ θα παρουσιαστεί στα κεντρικά κτίρια της σχολής στην οδό Πειραιώς 256. Η έναρξη του φεστιβάλ περιλαμβάνει ένα 12ήμερο εντατικό performance art workshop υπό την καθοδήγηση της ομάδας Pocha Nostra (διεπιστημονική καλλιτεχνική ομάδα με βάση το Σαν Φρανσίσκο) και του Guillermo Gomez Pena.

r The Breeder, Ιάσονος 45, 210 3317527, 28/5-31/7, thebreedersystem.com

r ΑΣΚΤ, Πειραιώς 256, 1-14/6, asfabarbecue. wordpress.com, facebook.com/asfabbq

H παράσταση χορού της βραβευμένης Γαλλίδας χορογράφου Μαγκύ Μαρέν με τίτλο Bit που παρουσιάζεται από τις 2 ως τις 4 Ιουνίου στην Πειραιώς 260, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών.

the face

Ex-Girlfriend's Perfume Μια σύντομη συζήτηση με το συγκρότημα που θα ανοίξει την συναυλία του Robbie Williams.

Πώς γνωριστήκατε; Συγκυριακά. Αρχικά μέσω κοινού γνωστού γνωρίστηκαν η Μαίρη με τον Γιώργο κι έφτιαξαν ένα ακουστικό σχήμα. Ύστερα παρουσιάστηκε η ανάγκη να γράψουμε δικά μας κομμάτια και βρήκαμε τον Κώστα, ο οποίος έφερε τον Γιάννη και τον Δημήτρη, μέχρι που η παρέα μεγάλωσε περισσότερο, με την Ιωάννα. It was all about luck. Κώστα, πόσο αγχωμένος είσαι που θα ανοίξετε τη συναυλία του Robbie Williams; Είμαι όσο αγχωμένος πρέπει να είμαι ώστε να πάνε όλα τέλεια και να δείξουμε στον κόσμο τη δουλειά μας. Είναι μια τεράστια ευκαιρία για εμάς να ανοίξουμε τη συναυλία ενός τόσο μεγάλου καλλιτέχνη και θα προσπαθήσουμε να το ζήσουμε στο έπακρο! Ποιο είναι το πιο ωραίο σχόλιο που σας έχουν κάνει μέχρι στιγμής για το «Cache Cache»; Ένα απόγευμα διαβάσαμε στο YouTube αυτό: Giorgos Polyzos 4 months ago: «Όταν πρώτη φορά το άκουσα στο ράδιο, απλώς υπέθεσα ότι επρόκειτο για ένα εξαιρετικό γαλλικό τραγούδι. Μόλις το έψαξα στο δίκτυο και βρήκα πως πρόκειται για Έλληνες, έπεσα από τα σύννεφα... οι εναλλαγές στη μελωδία ευφάνταστες, υπέροχη φωνή με προφορά αυτόχθονης Παριζιάνας, συνθεσάιζερ που δίνει για κάποια δευτερόλεπτα ονειρική διάσταση στο τραγούδι, ήχος “σκα” που σκάει μύτη αναπάντεχα.... Όλοι σας εξαιρετικοί... Μπράβο, παιδιά!» Μελλοντικά σχέδια; Θέλουμε να έρθει γρήγορα η στιγμή που θα παίξουμε στο Rockwave, να πάνε όλα καλά και να το χαρούμε. Αμέσως μετά θα μπούμε ξανά στο στούντιο για να γράψουμε τα υπόλοιπα κομμάτια του άλμπουμ μας που θα έχει τίτλο «Dansistor». Από κει και πέρα, θα θέλαμε να κάνουμε όμορφα live, περισσότερους φίλους που θα αγαπήσουν τη μουσική μας και να συνεχίσουμε να νιώθουμε το ίδιο δημιουργικοί.

Ex Girlfriend’s Perfume + Monkeystein Live w/ The Bittersweet, 30/5, 20:30, six d.o.g.s, Αβραμιώτου 6-8, Μοναστηράκι, 210 3210510, είσ.:€5

Tα λιμάνια της Λίτσας Κασούμη «Πώς θα μπορούσα να μείνω ανεπηρέαστη στην εικαστική μου διαδρομή από τη θάλασσα; Δεν θα μπορούσα ! Άλλωστε, από πάππου προς πάππου ο περίγυρός μου είναι ναυτικοί, θαλασσινοί» λέει η ζωγράφος Λίτσα Κασούμη, σχολιάζοντας την ενδέκατη ατομική της έκθεση που παρουσιάζεται στο νεοκλασικό κτίριο της οδού Κανθάρου στον Πειραιά, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για την Ευρωπαϊκή Ημέρα της Θάλασσας. Η έκθεση περιλαμβάνει 29 έργα μεικτής τεχνικής της ζωγράφου με θέμα «Τα λιμάνια μου».Την έκθεση συνοδεύει συλλεκτικό λεύκωμα με τα έργα, καθώς και ανθολόγιο κειμένων της ζωγράφου για τη θάλασσα και τους ναυτικούς με τίτλο «Ναυτικό Φυλλάδιο». Τα έσοδα από τη διάθεση του λευκώματος θα ενισχύσουν τους σκοπούς της κοινωφελούς οργάνωσης «Κιβωτός του Κόσμου». r Δημοτικό Νεοκλασικό Κτίριο Κανθάρου Πειραιά, Ηρώων Πολυτεχνείου 91 & Κανθάρου, έως 14/6. Ώρες λειτουργίας: Δευτ.-Κυρ. 10.00-13.00 & 18.00-21.00, facebook.com/dimotiko.ktirio.kantharou, www.litsakassoumi.gr

Be on the list

Διαφημιστείτε στη LifO

210 32 54 290

28.5.15 – lifo

27

H ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

Μανταρίνια Tangerines

Αριστούργημα Πολύ Καλό Καλό Ικανοποιητικό Μέτριο p

Κακό Θερινός

Η Χώρα του Αύριο Tomorrowland: A World Beyond Σκηνοθεσία: Μπραντ Μπερντ Πρωταγωνιστούν: Τζορτζ Κλούνεϊ, Μπριτ Ρόμπερτσον, Τζούντι Γκριρ, Χιου Λόρι, Κάθριν Χαν, Κρις Μπάουερ, Ράφι Κάσιντι

Η Disney παρουσιάζει μία από τις πιο πολυαναμενόμενες ταινίες της χρονιάς σε σκηνοθεσία του Αμερικανού σκηνοθέτη Μπραντ Μπερντ (Ρατατούης, Οι Απίθανοι). Όταν τα παιχνίδια της μοίρας φέρουν κοντά έναν γκριζομάλλη εφευρέτη (Τζορτζ Κλούνεϊ) με μια έξυπνη, αισιόδοξη και με έφεση στις επιστήμες έφηβη (Μπριτ Ρόμπερτσον), οι ζωές τους και ο κόσμος που ήξεραν μέχρι εκείνη τη στιγμή θ’ αλλάξουν οριστικά. Μαζί θα αναλάβουν τη ριψοκίνδυνη αποστολή ν’ αποκαλύψουν τα μυστικά ενός αινιγματικού τόπου χαμένου κάπου στον χώρο και στον χρόνο. Το όνομά του, η Χώρα του Αύριο.

Σκηνοθεσία: Ζάζα Ουρουσάντζε Πρωταγωνιστούν: Λέμπιτ Ούλφσακ, Έλμο Νουγκάνεν

VILLAGE RENTI 2,4,13 - VILLAGE MALL 5,7,14 - VILLAGE FALIRO 7,8 - VILLAGE AG.DIMITRIOS 1 - VILLAGE PAGRATI 5 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 1 - ODEON STARCITY 1,9,10 - ODEON KOSMOPOLIS 6,7,11 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ 1 - STER ILION 1,2,8 - ΘΗΣΕΙΟΝ - ΑΜΑΡΥΛΛΙΣ NANA 5 - ΒΑΡΚΙΖΑ 1 - ΑΕΛΛΩ 3 - ΣΙΝΕ ΓΑΛΑΤΣΙ - ΜΑΡΙΛΕΝΑ - ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ 1 - ΦΛΕΡΥ - ΑΛΕΞ - ΣΙΣΣΥ - ΣΙΝΕ ΓΕΡΑΚΑΣ - ΣΙΝΕ ΠΑΛΛΗΝΗ - ΑΡΤΕΜΙΣ - ΣΙΝΕ ΣΕΛΗΝΗ - ΑΙΓΛΗ 1 - ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ - ΑΝΟΙΞΗ

* H κριτική για την ταινία θα αναρτηθεί στο site.

ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΗ ΓΛΩΣΣΑ

ΑΝΕΣΙΣ - ΔΑΝΑΟΣ 1 - ΕΛΛΗ - ΡΙΒΙΕΡΑ - ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΛΑΪΣ 1 - ΝΑΝΑ 6 - ΑΕΛΛΩ 4 - ΛΙΛΑ ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 2 - ΔΙΟΝΥΣΙΑ - ΔΙΑΝΑ - ΚΗΦΙΣΙΑ 2 - ΑΝΟΙΞΙΣ - ΑΙΓΛΗ 2 - ΑΜΙΚΟ

28 lifo – 28.5.15

Σκηνοθεσία: Ζαν Λικ Γκοντάρ Πρωταγωνιστούν: Ελουάζ Γκοντέ, Καμέλ Αμπντελί

απο τον θοδωρη κουτσογιαννοπουλο

Η μεγάλη έκπληξη στην πεντάδα των φετινών ξενόγλωσσων Όσκαρ ήρθε από την Εσθονία, σε συμπαραγωγή με τη Γεωργία, με την ταινία Μανταρίνια, η οποία εκτόπισε, εκτός από τις χώρες που παραδοσιακά διεκδικούν το βραβείο, όπως η Ιταλία, μια πλειάδα διακεκριμένων σκηνοθετών, που συμπτωματικά διαγωνίστηκαν στο προηγούμενο Φεστιβάλ Καννών, και πιο συγκεκριμένα τον Τζεϊλάν με τον Χρυσό Φοίνικα, τον Μουντρουκσό από την Ουγγαρία, τον Ντολάν από τον Καναδά, τον Μπονελό από τη Γαλλία και, φυσικά, τους αδελφούς Νταρντέν από το Βέλγιο. Το ερώτημα αν άξιζε ή όχι την είσοδό της σε ένα μικρό κλαμπ με τελικό νικητή τον Πάβελ Παβλικόφσκι και την Ίντα είναι λίγο άτοπο πλέον. Η αλήθεια είναι πως με τον τρόπο που ξεδιπλώνεται η ιστορία της ταινίας, δηλαδή ο συνδυασμός του εθνικού με το προσωπικό δράμα, το ιστορικο-πολιτικό φόντο με την ανθρώπινη σύγκρουση στο προσκήνιο, και πάντα μια χαραμάδα αισιοδοξίας μέσα στα συντρίμμια, είναι ταμάμ για την Ακαδημία, που δεν αντέχει τα αμιγώς φιλμ δημιουργού ή καθαρόαιμα πολιτικές ταινίες. Στο επίκεντρο βρίσκεται ένας ηλικιωμένος Εσθονός καλλιεργητής μανταρινιών, ο οποίος περιθάλπει δύο τραυματισμένους αντίπαλους και τους βοηθάει να αναρρώσουν, απαγορεύοντάς τους να λύσουν με οποιονδήποτε τρόπο τις διαφορές τους μέσα στο σπίτι του. Ο Ίβο είναι ο μόνος, μαζί με έναν φίλο του, επίσης αγρότη, που έχει απομείνει σε ένα ερειπωμένο χωριό, συμβολίζοντας την αξιοπρεπή δυστυχία ενός πολίτη που είδε τη χώρα του να ρημάζεται από τον πόλεμο των άλλων – στην προκείμενη περίπτωση, των Τσετσένων και των Γεωργιανών. Αν και είναι ουδέτερος, δεν κρατάει παθητική στάση. Η βαθιά αντιπολεμική του στάση, το point of view της ίδιας της ταινίας δηλαδή, πηγάζει από τα αντανακλαστικά του για επιβίωση, την ανάγκη του να περιποιηθεί τη γη του και να θρέψει τους καρπούς της, αλλά και από τα προσωπικά, οικογενειακά, τραυματικά βιώματα. Η σκηνοθεσία του Γεωργιανού Ζάζα Ουρουσάντζε (καμία σχέση με τον συμπατριώτη του Ζάζα Ρουσάντζε) είναι διακριτική, γεμάτη λεπτομέρειες και σασπένς, ακόμη και στις σκηνές που εξυπηρετούν σχηματικά τη σύμβαση της αιχμαλωσίας, της αναμονής και της υπακοής σε έναν γέροντα διαιτητή, εν καιρώ πολέμου. Μια απρόσμενη έκπληξη, πραγματικά από το πουθενά.

Adieu au Langage

Κινηματογράφος

Φθινόπωρο, κάπου στη δεκαετία του 1990, σε ένα εσθονικό χωριό στην Αμπχαζία, κατά τη διάρκεια του πολέμου των Αμπχάζιων στη Γεωργία. Ο γηραιός Ίβο και ο γείτονάς του, Μάρκους, είναι οι μόνοι που δεν έχουν φύγει. Ο Μάρκους θέλει να κάνει τη συγκομιδή από τις πορτοκαλιές του, παρότι ο Ίβο θεωρεί ότι εν καιρώ πολέμου κάτι τέτοιο δεν είναι σωστό. Όταν οι μάχες αρχίζουν να γίνονται τόσο κοντά που τις βλέπουν με τα μάτια τους, ο Ίβο ανακαλύπτει έναν τραυματισμένο Καυκάσιο, τον Αχμέντ. Παρά τους κινδύνους, τον παίρνει σπίτι του. Κι ο Μάρκους, όμως, θάβοντας τους Γεωργιανούς νεκρούς, βρίσκει και περιμαζεύει ένα επιζώντα. Πλέον, ο πόλεμος για τους δύο γείτονες έχει μεταφερθεί μέσα στα ίδια τους τα σπίτια, με εχθρούς από τις δύο παρατάξεις.

Μια παντρεμένη, ένας ανύπαντρος, ένας σκύλος (η αξιολάτρευτη Ρόξι), δύο ταινίες που μοιάζουν πολύ, αλλά δεν είναι οι ίδιες και χωρίζονται σε δύο άνισα κεφάλαια, τη Φύση και την Παρομοίωση, η σχέση άντρα-γυναίκας, αν και λείπει το όπλο, για όσους θυμούνται, η αιώνια ψευδαίσθηση του έρωτα, η ύπαρξη και η γλώσσα, ένα γάβγισμα κι ένα κλάμα μωρού ως σημεία εκκίνησης και τερματισμού, διατριβή για τη ζωή και το σινεμά, με βαριά και στοχασμένα λόγια αλλά και σκατολογικά αστειάκια, με εικόνα υψηλής ευκρίνειας αλλά ταπεινής τεχνολογίας, με συνεχείς λογοτεχνικές και φιλοσοφικές αναφορές, με εικόνες αποσπασματικές και μεταφορικές... Ο 43ος Γκοντάρ, σε 3D, με ένα χειροποίητο σύστημα με δύο κάμερες που κάποια στιγμή αποκολλώνται, παραθέτοντας πλάι-πλάι την ίδια εικόνα μαγικά, χωρίς άλλα σχόλια και με βραβείο, επιτέλους, στα 84 χρόνια του, μετά από 50 γεμάτα και ριζοσπαστικά χρόνια καριέρας, στο 67ο Φεστιβάλ Καννών. ΑΣΤΟΡ - ΔΑΝΑΟΣ 2

ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΑΤΙΑ The way he looks Σκηνοθεσία: Ντανιέλ Ριμπέιρο Πρωταγωνιστούν: Γκιγιέρμο Λόμπο, Φάμπιο Άουντι

Γλυκιά, τρυφερή ιστορία με θέμα τον έρωτα ενός τυφλού έφηβου με τον νέο συμμαθητή του, που ξεχωρίζει για τη σωματική ειλικρίνεια και την απλότητα της αφήγησης. Αν

και η ταινία απέσπασε εγκωμιαστικές κριτικές σε όλο τον κόσμο, κυρίως για τον χειρισμό της σεξουαλικής αφύπνισης και του σχολικού εκφοβισμού, σε αντιδιαστολή με την αναπαραγωγή των αναίσθητων κλισέ από πολλές νεανικές αμερικανικές κωμωδίες, δεν χρειάζεται να μιλάμε πορτογαλικά για να καταλάβουμε πως οι περισσότεροι διάλογοι ακούγονται σχηματικά αφελείς στην επιδίωξη του σκηνοθέτη Ντανιέλ Ριμπέιρο να οδηγήσει τους δύο φίλους και τη γεμάτη κατανόηση συμμαθήτρια και παιδική φίλη του πρωταγωνιστή Λίο σε μια αισιόδοξη ουτοπία. ΑΘΗΝΑΙΑ - ΑΕΛΛΩ 4

ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ Poltergeist Σκηνοθεσία: Γκιλ Κέναν Πρωταγωνιστούν: Σαμ Ρόκγουελ, Ρόζμαρι Ντεβίτ

Το Πνεύμα του Κακού, μια επικερδής φάμπρικα ταινιών σε παραγωγή του Στίβεν Σπίλμπεργκ από το 1982, ξαναξυπνάει, αυτήν τη φορά υπό την επιτήρηση του Σαμ Ράιμι, με τα ίδια συστατικά και καρμπόν πλοκή: μια οικογένεια με τρία παιδιά μετακομίζει σε σπίτι με κρυμμένους κλόουν (πάλι;), παγιδευμένες ψυχές, στατικό ηλεκτρισμό και πολλές παρεμβολές, που αποδεικνύεται πως είναι χτισμένο πάνω σε νεκροταφείο με πολύ τσαντισμένα φαντάσματα, και το μικρό κορίτσι, η Μάντι, είναι ο καλός αγωγός του Κακού. Αντί για την αστεία νάνο μέντιουμ του original, που βοήθησε τότε τους Φρίλινγκ, ένας δημοφιλής σταρ reality show με παραψυχολογικά φαινόμενα, μαζί με μια ομάδα ακαδημαϊκών, αναλαμβάνει να ξεκαθαρίσει τα δαιμόνια και να ελευθερώσει τους Μπόουεν. Ο Τζάρεντ Χάρις από το «Mad Men» και τον κινηματογραφικό Σέρλοκ Χολμς διασκεδάζει ως καραβοτσακισμένος, αλλά αλαζονικός Κάριγκαν Μπερκ, ενώ τα ειδικά εφέ φαίνονται και τρομάζουν καλύτερα σε τρεις διαστάσεις, σε μια ταινία που δεν προσθέτει απολύτως τίποτε στο πρωτότυπο.

VILLAGE RENTI 7,10 - VILLAGE MALL 2,8 VILLAGE FALIRO 6 - VILLAGE PAGRATI 4 - VILLAGE AG.DIMITRIOS 5 - STER ILION 5,7,8 - ODEON STARCITY 6,7 - ODEON KOSMOPOLIS 5,9 - NANA 2,5 - ΑΕΛΛΩ 1 ΓΛΥΦΑΔΑ ODEON 1 - ΜΑΓΙΑ

Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ Son of a Gun Σκηνοθεσία: Τζούλιους Έιβερι Πρωταγωνιστούν: Γιούαν Μακγκρέγκορ, Μπρέντον Θουέιτς, Μπρένταν Κέρκβλιετ, Αλίσια Βικάντερ, Γκέοφ Κέλσο, Τζάσεκ Κόμαν, Ματ Ναμπλ, Πίτερ Νίβς, Τομ Μπαντζ

Ένας 19χρονος αναγκάζεται να συνεργαστεί με έναν επικίνδυνο κακοποιό για να αποδράσει από τη φυλακή και παρασύρεται από την υπόσχεση για μεγάλο πλουτισμό. Γυρισμένη στην Αυστραλία, η περιπέτεια του Τζούλιους Έιβερι είναι γεμάτη αναληθοφάνεια και υπερβολή, ενώ ο νεαρός Μπρέντον Θουέιτς στέκεται πολύ καλύτερα από τον Γιούαν Μακγκρέγκορ, που αν και μιλάει με τη φυσική του προφορά, δεν πείθει καθόλου ως επικίνδυνος σεσημασμένος. Μαζί τους η Σουηδή Αλίσια Βικάντερ, που μετά τον Έβδομο Γιο και το Ex Machina, μοιάζει πανταχού παρούσα τον τελευταίο καιρό.

VILLAGE RENTI 15 - VILLAGE MALL 11 - ΣΙΝΕ ΠΑΡΙ - ΝΑΝΑ 2,6 - ΑΚΤΗ - ΑΘΗΝΑΙΟΝ 3 - ΣΙΝΕ ΒΟΤΣΑΛΑΚΙΑ - ΦΙΛΟΘΕΗ

ΘΕΛΕΙΣ Ή ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ Tu veux ou tu veux pas Σκηνοθεσία: Τόνι Μάρσαλ Πρωταγωνιστούν: Σοφί Μαρσό, Πατρίκ Μπριέλ, Αντρέ Βιλμς, Σιλβί Βαρτάν

Η Τόνι Μάρσαλ, η μοναδική γυναίκα με Σεζάρ Σκηνοθεσίας για το Venus Beauté (Institut), που συμπτωματικά είχε συγγράψει με τον νικητή του φετινού Χρυσού Φοίνικα, Ζαν Οντιάρ, εκθέτει ανεπανόρθωτα τη Σοφί Μαρσό και τον Πατρίκ Μπριέλ, σε μια κατ’ ευφημισμό κωμωδία που έχει τίτλο Θέλεις ή δεν θέλεις, από το παλιό τραγούδι της Μπαρντό και του Δάκη, όχι του Ρουβά, και ζευγαρώνει κινηματογραφικά δύο σεξομανείς, έναν μετανοημένο και μια αμετανόητη. Οι δύο έμπειροι ηθοποιοί που υποδύονται ένα ντουέτο συμβούλων γάμου δεν δένουν με τίποτα: η Μαρσό παίζει το αναξιοπρεπές παρτσακλό (και είναι πραγματικά κρίμα για μια σέξι, νεανική γυναίκα που πέρσι έδειξε πόσο κομψά κι ωραία αναδίδει ερωτισμό στην Τυχαία Συνάντηση) που χτυπιέται σαν ξεκούρδιστο χταπόδι στην ιδέα της συνουσίας, λέγοντας ατάκες του τύπου «μα, άνθρωπος είμαι, με αιδοίο», και ο Μπριέλ τον πρώην εθισμένο και νυν δυσκοίλιο γυναικά που δεν είναι καθόλου αστείος, όπως καθόλου αστεία δεν είναι αυτή η αντι-ρομαντική, μεγαλοαστική κομεντί παλιομοδίτικων ηθών και καταπιεσμένης συμπεριφοράς.

VILLAGE RENTI 12 - VILLAGE MALL 6 - STER ILION 4 ODEON STARCITY 3 - ODEON KOSMOPOLIS 8 - ΑΙΓΛΗ ΖΑΠΕΙΟΥ - ΒΑΡΚΙΖΑ 3 - ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ - ΣΙΝΕ ΔΑΦΝΗ ΑΤΤΙΚΟΝ ΑΛΣΟΣ - ΓΛΥΦΑΔΑ ODEON 3 - ΜΠΟΜΠΟΝΙΕΡΑ - ΟΡΦΕΑΣ - ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ - ΣΙΝΕ ΨΥΧΙΚΟ

ΚΑΥΤΗ ΚΑΤΑΔΙΩΞΗ Hot pursuit Σκηνοθεσία: Αν Φλέτσερ Πρωταγωνιστούν: Ρις Γουίδερσπουν, Σοφία Βεργκάρα

Στη φλέβα του παντρέματος αταίριαστων ηρωίδων, όπως στο υπερ-επιτυχημένο Heat, η σκηνοθέτις Αν Φλέτσερ έβαλε τη μικροσκοπική, νευρική, τυπολάτρη αστυνομικό Ρόουζ Κούπερ, την οποία υποδύεται η Ρις Γουίδερσπουν, να συνοδεύσει την καλλίγραμμη, εκρηκτική, αναξιόπιστη Ντανιέλα Ρίβα (η Σοφία Βεργκάρα, ποια άλλη...) για να καταθέσει εναντίον ενός βαρόνου ναρ-

κωτικών. Η υπόθεση είναι στημένη, όπως και η ταινία, που καταφεύγει από την αρχή στα χοντροκομμένα σημεία της διαφοράς, εκτοξεύοντας άνοστα αστεία ανάμεσα στον σεξισμό και τη γυναικεία «αυτοδυνάμωση». Η Γουίδερσπουν, αν και έχει δώσει δείγμα κομεντιέν στο παρελθόν, και η Βεργκάρα δυστυχώς δεν έχουν το εκτόπισμα των Μπούλοκ και Μακάρθι και, κυρίως, δεν γίνεται να ξεφύγουν από την μπανάλ κόντρα της Τεξανής με τη Λατίνα, τα κολλήματα και τις αδυναμίες τους, το μίσος και την εκτίμηση που αναπτύσσουν η μία προς την άλλη – και στο ενδιάμεσο νόμιζα πως έβλεπα κακό επεισόδιο των «Dukes».

VILLAGE RENTI ΘΕΡΙΝΟ,11 - VILLAGE MALL 10 VILLAGE FALIRO 3 - VILLAGE PAGRATI 1 - VILLAGE AG.DIMITRIOS 3 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 2,3 - STER ILION 6, - ODEON STARCITY 5 - ODEON KOSMOPOLIS 10 - ΝΑΝΑ 1 - ΡΙΑ - ΑΕΛΛΩ 1,3 - ΑΛΙΚΗ - ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ 3 - ΧΛΟΗ - ΣΙΝΕ ΦΛΟΙΣΒΟΣ - ΣΠΟΡΤΙΓΚ

Τρελή Αγάπη Σκηνοθεσία: Τζέσικα Χάουσνερ Πρωταγωνιστούν: Κρίστιαν Φρίντελ, Μπίρτε Σνέικ, Στέφαν Γκρόσμαν

Ο νεαρός Χάινριχ είναι ένας Βερολινέζος μελαγχολικός ποιητής του ρομαντισμού που θεωρεί ότι η καλύτερη απόδραση από την απόγνωση είναι η αυτοχειρία. Εν τω μεταξύ, οι γιατροί διαγιγνώσκουν ότι η γοητευμένη από το αμφιλεγόμενο έργο του Χάινριχ, Ενριέτα, πάσχει από μια θανατηφόρα ασθένεια. Οι δυο τους αποφασίζουν να εκτελέσουν μαζί το σχέδιο του Χάινριχ και η εμπειρία τους θα είναι αλλόκοτη και διαφωτιστική. ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΛΑΪΣ 2

Ο εκατοντάχρονος που πήδηξε από το παράθυρο κι εξαφανίστηκε Σκηνοθεσία: Φέλιξ Χέρνγκρεν Πρωταγωνιστής: Ρόμπερτ Γκούσταφσον

Έπειτα από μια μακρά και συναρπαστική ζωή, ο Άλαν Κάρλσον βρίσκεται σε οίκο ευγηρίας, θεωρώντας ότι είναι η τελευταία του στάση. Το μόνο του πρόβλημα είναι ότι είναι ακόμα υγιής και οι μέρες του ανιαρές. Καθώς πλησιάζουν τα εκατοστά του γενέθλια, αποφασίζει να αποδράσει από τη βαρετή αυτή ζωή. ΔΕΞΑΜΕΝΗ - ΕΛΛΗΝΙΣ - ΣΙΝΕ ΠΑΡΙ - ΣΙΝΕ ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΙΣ - ΑΕΛΛΩ 6 - ΦΙΛΙΠ - ΑΛΣΟΣ - ΚΟΡΑΛΙ - ΑΒΑΝΑ 1,2

Be on the list

Διαφημιστείτε στη LifO 210 32 54 290

28.5.15 – lifo

29

πολεμοσ και πολεμοσ

Ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί Το μυθιστόρημα του Λάσλο Κρασναχορκάι που μόλις τιμήθηκε με το βραβείο Man Bοoker International 2015 είναι απλώς ένα αριστούργημα.

από την τίνα μανδηλαρά

Βιβλίο

Α

30 lifo – 28.5.15

ριστούργημα. Δεύτερες λέξεις που θα έμπαιναν κατά τύχη στο λεξιλόγιο για να περιγράψουν ένα βιβλίο όπως το Πόλεμος και πόλεμος –το οποίο ούτως ή άλλως διαθέτει τα πάντα στον υπερθετικό– δεν υπάρχουν. Σάμπως κάποιος να χρημάτισε τον Ούγγρο συγγραφέα με το δυσπρόφερτο όνομα, Λάσλο Κρασναχορκάι –ο οποίος τιμήθηκε πριν από λίγες μέρες με το βραβείο Μπούκερ–, για να καταθέσει το απόλυτο μανιφέστο του ταγμένου εκφραστή της δημιουργίας, του καλλιτέχνη, του ονειροπόλου, του γραφιά, να δει πώς πάλλονται οι φλέβες στο αιώνιο αλλά απέθαντο σώμα της ποίησης, να μιλήσει με τον διάβολο αλλά και τον άγγελο και να εξαγάγει το καρδιογράφημα του χαμένου έργου της τέχνης με τη μορφή βιβλίου. Εδώ οι γραμμές της αφήγησης, όπως συμβαίνει ακριβώς με το καρδιογράφημα, είναι εσκεμμένα άνισες, παραληρηματικές και ενωμένες σε έναν μακροπερίοδο λόγο, απεικονίζοντας με ακρίβεια την καρδιά του μυθιστορήματος που σίγουρα χτυπά ακόμη δυνατά στο λογοτεχνικό corpus της Κεντρικής Ευρώπης. Αν, όμως, ο επίσης Κεντροευρωπαίος Φραντς Κάφκα κάποτε μεταμόρφωνε τον ηττημένο Γκρέγκορ Σάμσα του σε κατσαρίδα, ο Λάσλο Κρασναχορκάι αποφασίζει να δώσει ένα όπλο στον δικό του

Γκιόργκι Κόριμ για να κερδίσει μια και καλή την αιώνια μάχη: το ακατανίκητο όπλο του ανυπεράσπιστου αυτού αρχειοθέτη είναι ένα μυστικό χειρόγραφο. Είναι ολοφάνερο πια πως ο άνθρωπος που είναι ντυμένος με τη φαιά στολή του υπαλλήλου, ο κοιλόγνωμος, αμφίθυμος, άσχημος, ανυπεράσπιστος και παρανοϊκός 44χρονος πρωταγωνιστής του Πόλεμος και πόλεμος, θα είναι ο μεγάλος μαχητής στον μοναδικό πόλεμο, που είναι αυτός της γραφής και της λογοτεχνίας. Ο ηθικός αυτουργός της μοιραίας έκβασης, δηλαδή ο βραβευμένος Ούγγρος συγγραφέας, «όπλισε» τον ανυπεράσπιστο πρωταγωνιστή του, γνωρίζοντας καλά το βαθύτερο κίνητρο των πράξεών του – όπως γνωρίζει επίσης καλά τι είναι αυτό που έκανε τον Κάφκα να κλειστεί σε ένα ανήλιαγο δωμάτιο, ακολουθώντας τελετουργικά τις ίδιες συνήθειες, και τι τον ανάγκασε να ορίσει μια φανταστική Αμερική που δεν είχε δει ποτέ. Ως φόρο τιμής και συνομιλώντας διαρκώς με τις μεγάλες μυθιστορηματικές μορφές που στοίχειωσαν τη δική του παράδοση, ο Ούγγρος συγγραφέας βάζει αντίστοιχα τον ήρωά του να επισκεφτεί τη Νέα Ρώμη –που είναι στα μάτια του η Αμερική– και ως ύστατο φόρο τιμής στον Κάφκα να αποκλειστεί σε ένα αντίστοιχο δωμάτιο, ως το μοναδικό ορμητήριο

lαszlο krasznahorkai Πόλεμος και πόλεμος

Mτφρ.: Ιωάννα Αβραμίδου Εκδόσεις Πόλις Σελ .: 376

όπου ο «πολεμιστής» θα βρει ανάπαυλα πριν από τη μεγάλη μάχη «με το άσπρο χαρτί που επιστρέφει αυτό που πραγματικά ήταν», όπως θα έγραφε ο Σεφέρης. Αν, επομένως, η μοναδική μάχη που πρέπει πάση θυσία να νικηθεί στον άδηλο ετούτο πόλεμο είναι η μάχη με την έκφραση, ούτε ο θάνατος, ούτε ο έρωτας, ούτε καν οι ίδιοι οι άνθρωποι απειλούν πραγματικά την ύπαρξη του ήρωα του Κρασναχορκάι. Κανείς και τίποτα δεν μπορεί να συνταράξει το αίσθημα της αποφασιστικότητας του ήρωαγραφιά, όσο και αν κάποια πιτσιρίκια τον απειλούν στην αρχή του βιβλίου με σωματική βία ή ένας καμπόσος διερμηνέας χειροδικεί διαρκώς πάνω στη μοναδική του φίλη, συγκάτοικο και βουβή συνομιλήτριά του. Γιατί αυτό που κίνησε και ουσιαστικά ορίζει το ταξίδι του από τη σύγχρονη Ουγγαρία στην Αμερική και από εκεί στην Ελβετία είναι η απόφασή του να μεταβιβάσει στην αιωνιότητα το απόλυτο χειρόγραφο που ανακάλυψε και υπέκλεψε σε κάτι σκονισμένα αρχεία. Το χειρόγραφο αυτό είναι που του φέρνει εξαγνισμό από οποιαδήποτε άλλη ιδιότητα ή αιτία (για την ακρίβεια, τον οδηγεί στην τρέλα, αφού όλα τα άλλα μοιάζουν περιττά), καθοδηγεί τις πράξεις του και κατατροπώνει τους ορατούς και αόρατους εχθρούς του. Η «ενδελέχειά» του, που ταυτίζεται με την αποστολή του –μια λέξη που επαναλαμβάνεται σε διαφορετικές στιγμές του βιβλίου–, ταυτόχρονα επεξηγεί τη μία και μοναδική του ιδιότητα του αρχειοθέτη, που είναι αυτή του δημιουργού/ποιητή/αφηγητή, μια συνθήκη που δεν διαμορφώνεται στο πλαίσιο ενός θεάρεστου βίου, αλλά περνάει πραγματικά διά πυρός και σιδήρου. Ό,τι δηλαδή δεν κατάφερε να απαντήσει κάθε φιλόσοφος τη στιγμή της απόλυτης συγκέντρωσης και σκέψης, δίνεται ως απάντηση από τον αρχειοθέτη κάθε φορά που συνειδητοποιεί τη θνητότητά του

Radio Bookspotting από τον γιώργο-ίκαρο μπαμπασάκη

σε στιγμές κινδύνου και κρίσης. Συμπερασματικά, είναι η αίσθηση του πολέμου που μετατρέπει τον κοινό θνητό ήρωα και πρωταγωνιστή σε δημιουργό και ποιητή (the glorification of war, όπως χαρακτηριστικά το ορίζει). Απαλλαγμένος από οποιαδήποτε άλλη ιδιότητα ή σκέψη, ο Γκιόργκι Κόριμ αποφασίζει να εκτελέσει στην καρδιά της Νέας Υόρκης την ύψιστη αποστολή του. Δεν τον νοιάζει αν θα πεθάνει, για την ακρίβεια έχει αποφασίσει ότι θα θέσει τέρμα στη ζωή του αφότου ολοκληρώσει το θεάρεστο έργο του, που είναι να μεταφέρει, σαν σύγχρονος Προμηθέας, το αποκαλυπτικό και απόλυτο χειρόγραφο στο γένος των ανθρώπων. Στόχος του είναι να το μεταγράψει στη μνήμη άπειρων, δισεκατομμυρίων υπολογιστών, ώστε να μπορέσει να μεταφερθεί στις υπόλοιπες γενιές και στους αιώνες των αιώνων.

Α

υτό το απόλυτα μπορχεσιανό αίτημα, του να χωρέσουν οι κατακτήσεις της τέχνης και του πολιτισμού, όπως εκφράζονται μέσα από το χειρόγραφο, σε ένα ενιαίο κείμενο, είναι εύλογο να δηλώνεται με τρόπο παραληρηματικό, καθώς ο λόγος και το παράλογο δεν επαρκούν για να εγκιβωτίσουν τα αμφίσημα νοήματα της γραφής και της έκφρασης. Απόδειξη πως ακόμη και ο ύψιστος θεός των γραμμάτων, ο Ερμής, δεν εκφράστηκε ποτέ με πλήρη σαφήνεια παρά προτίμησε την ποιητική μεταφορά, ακροβατώντας ιδανικά ανάμεσα στο άλογο και στο έλλογο, στη μεταφορική έκφραση και στην κυριολεξία, στην παρανομία και στον νόμο. Ο Ερμής γίνεται όχι τυχαία ο εμπνευστής της όλης διαδικασίας, αυτός που ναι μεν έκανε τον ήρωα «να αποτολμήσει αυτό το ταξίδι, αλλά αναζητούσε συνεχώς νέες πηγές, νέα ξεκινήματα, νέες ενάρξεις, έως ότου έφτασε σ’ ένα σημείο όπου μπορούσε να πει, ιδού, είναι το σημείο που έψαχνα, και το σημείο αυτό ονομαζόταν Ερμής, γιατί πραγματικά ο Ερμής ήταν γι’ αυτόν η απόλυτη αρχή (...) ο Ερμής τον απελευθέρωσε απ’ όλα τα δεσμά του, μια απελευθέρωση με όλη τη φοβερή σημασία του όρου, γιατί ο Ερμής, είπε ο Κόριμ, σήμαινε να χάνεις όλα τα σημεία αναφοράς σου, τα στηρίγματά σου, τους δεσμούς εξάρτησης, το αίσθημα σιγουριάς, ξαφνικά φρόντιζε να υπεισέρχεται ένας παράγοντας αβεβαιότητας στο μεγάλο σύνολο, για να του αποκαλύψει στη συνέχεια, και εξίσου βίαια, ότι, στην πραγματικότητα, η αβεβαιότητα ήταν ο μοναδικός παράγοντας». Πόλεμος σημαίνει αβεβαιότητα, αβεβαιότητα σημαίνει ανάγκη για δημιουργία, δημιουργία σημαίνει τέχνη. Η έναρθρη δυνατότητα που εδώ δηλώνεται ως μόνιμο παραλήρημα ανατοκίζεται κάθε φορά που ο κίνδυνος αυξάνεται και η θνητή ύπαρξη τίθεται εν αμφιβόλω, σάμπως η γλώσσα να είναι η μοναδική ανθρώπινη συνθήκη στην παράλογη οδύνη. Η πραγματικότητα γράφεται και πάλι κάθε φορά που η γλώσσα θα ακραγγίξει τις γραμμές της φαντασίας,

καθώς το φανταστικό δεν είναι για τον Κρασναχορκάι κάτι που βρίσκεται έξω από το ανθρώπινο, παρά είναι ακριβώς αυτό, το βλέπει κάθε φορά που προσπαθεί να δημιουργήσει κάτι που «δεν ήταν βγαλμένο από τη φαντασία ενός αρχιτέκτονα, ήταν πραγματικό, ήταν αδιανόητο, αλλά υπήρχε πραγματικά». Κι αυτή η διαδικασία είναι αέναη, δεν ολοκληρώνεται ποτέ, όπως καμία στιγμή στην πορεία της δημιουργίας της τέχνης: εν προκειμένω, ο Ούγγρος συγγραφέας που φλερτάρει αενάως με το παράλογο κάνει τις λέξεις του κραυγές από στίχους του Άλεν Γκίνσμπεργκ –με τον οποίο έχει συνομιλήσει ιδανικά στο παρελθόν–, μαύρες σεκάνς κατευθείαν βγαλμένες από ταινία του συνεργάτη του Μπέλα Ταρ, λεκτικά εκμαγεία προσαρμοσμένα σε κορυφαία έργα του μινωικού πολιτισμού. Τις κάνει επίσης να ακροβατούν ιδανικά ανάμεσα στην «ομορφιά και τον ορθολογισμό», όπως αναφάνηκε στην περίπτωση της Γαληνοτάτης Βενετίας, η οποία έδωσε στην ανθρωπότητα «μια υπερφυσική, σαγηνευτική τόλμη στην υπηρεσία ενός απροσπέλαστου φαντασιακού, ένα άλυτο αίνιγμα, όπου τα πάντα ήταν βαρύτητα και αισθαντικότητα, ελαφρότητα και επιπολαιότητα, επικίνδυνα παιχνίδια αλλά και μια τεράστια αποθήκη όπου στοιβάζονταν όλες οι αναμνήσεις της εμπειρίας του θανάτου, από τις γλυκές αναθυμιάσεις της θλίψης ως το εφιαλτικό ουρλιαχτό (...)». Όχι τυχαία, στο χειρόγραφο, η ιστορία του οποίου ξεδιπλώνεται εμβόλιμα στην αφήγηση, πρωταγωνιστούν τέσσερις ουράνιοι Άγγελοι-φιλόσοφοι και δημιουργοί, δηλαδή ο Κάσερ, ο Μπεγκάντζα, ο Φάλκε και ο Τοότ, οι οποίοι έχουν δραπετεύσει από έναν ναυαγισμένο κόσμο –ενδεχομένως αυτόν της Βαβυλώνας–, ορισμένοι να γνωρίσουν και να διαπεράσουν τέσσερις διαφορετικές στιγμές του παγκόσμιου πολιτισμού: τον Μινωικό Πολιτισμό, την Πρωσική Κολωνία του 1867, όπου χτίζεται ο μεγαλοπρεπής καθεδρικός ναός, τη Βενετία της Αναγέννησης, την Ισπανία την περίοδο της ανακάλυψης του Νέου Κόσμου. Στον βαθμό, λοιπόν, που η γραφή μπορεί να επικυρώνει νέες Βαβυλώνες, είναι η μόνη που ορίζει εκ νέου τον Παράδεισο και την Κόλαση με άλλους όρους, καθώς τίποτε από όλα αυτά δεν μπορεί να χαθεί, αφού είναι πάντα άνοιξη εκεί όπου ανθίζει η λογοτεχνία: «η πιο ωραία εποχή, όταν ο ήλιος λάμπει δίχως να καίει, όταν φυσά, όχι όμως δυνατός άνεμος, αλλά μια ελαφριά αύρα, όταν ο ουρανός είναι γαλήνιος, διαυγής και γαλανός, όταν το πράσινο των δασών σκεπάζει τους γειτονικούς λόφους». Μια άνοιξη έκφρασης σε έναν ανήλιαγο χειμώνα που διάγει ο σύγχρονος πολιτισμός, αν μη τι άλλο μια στιγμή παρηγοριάς και –γιατί όχι;– μια καθάρια νίκη στον αδυσώπητο πόλεμο που μαίνεται ακόμη στις παρυφές της έκφρασης είναι και το βιβλίο Πόλεμος και πόλεμος. Αναμφίβολα θα μείνει πολύτιμη παρακαταθήκη στους αιώνες. Απλώς διαβάστε το!

Ο Ούγγρος συγγραφέας που φλερτάρει αενάως με το παράλογο κάνει τις λέξεις του κραυγές από στίχους του Άλεν Γκίνσμπεργκ, μαύρες σεκάνς κατευθείαν βγαλμένες από ταινία του συνεργάτη του Μπέλα Ταρ.

Ελληνική χλαπαταγή Επιλογή από ελληνικά κείμενα. Καινούργια ιδέα. «όπως ειπώθηκε, η ευτυχία ήταν καινούργια ιδέα στην ευρώπη./ τώρα γρίπη και τηλεόραση, τάπερ, αιτήσεις, σπανακοτυρόπιτα./ χαρτζιλίκι, φραπέ με γάλα./ κοινόχρηστα, εξεταστική, απορροφητήρας». (Ευγένιος Αρανίτσης, Μορφολογία IV, στο τεύχος 12 του περιοδικού «Poetix») Ούζο. «Στας Αθήνας το λένε “ούζο”~ στη Σμύρνη “τσίπουρο”~ στην Πόλη “ντούζικο”~ στην Αλεξάνδρεια “ζιμπίμπ”». (Κ.Π. Καβάφης, Το Λεξικό Παραθεμάτων, εκδ. Ίκαρος)

Σοφέρ. «Ο Ακριθάκης είναι σαράντα ένα. Δεν ζωγραφίζει, ψάχνει ατελιέ, κάνει διάλειμμα απ' τα χόμπι του και πίνει. Ανταποδοτικά για το διάλειμμα. Κι επειδή η πόλη είναι φουλ στο αλκοόλ-κοντρόλε, ψάχνει σοφέρ, κάποιον στεγνό, νυχτερινό ωράριο κυρίως. Έχει και αϋπνίες. Ταιριάζω στο κονσέπτ». (Πέτρος Αυλίδης, Α, ρε Αλέξη, μ' έμπλεξες…, εκδ. Γαβριηλίδης) Μετριότητες, 1973. «Σήμερα η ηγεσία του κόσμου, με σπάνιες εξαιρέσεις, βρίσκεται στα χέρια μετριοτήτων. Ίσως έτσι εξηγείται εν μέρει γιατί τα πράγματα προχωρούν με βήμα χελώνας. Τα γεγονότα τρέχουν και οι ηγέτες ακολουθούν. Για κάποιον περίεργο λόγο λείπουν οι πρωτοβουλίες που θα μπορούσαν να αλλάξουν τον ρου της ιστορίας. Ο κόσμος ακολουθεί τους τεχνοκράτες και τους γραφειοκράτες και όχι τους δημόσιους άνδρες. Έχουν απομείνει μερικοί πολιτικοί, δυστυχώς όχι επικεφαλής των μεγάλων δυνάμεων, οι οποίοι πολύ σωστά νιώθουν ότι δεν τους καταλαβαίνει κανείς. Σχεδόν όλοι οι συνάδελφοί τους μιλούν σε άλλο μήκος κύματος». (Γιώργος Μυλωνάς, Απόδραση από την Αμοργό, εκδ. Ποταμός)

κ.π. καβάφης Το Λεξικό Παραθεμάτων Εκδόσεις Ίκαρος Σελίδες: 305

πέτρος αυλίδης Α, ρε Αλέξη, μ’ έμπλεξες... Αφήγημα για τον Αλέξη Ακριθάκη

Εκδόσεις Γαβριηλίδης Σελ: 157

Σινεμασκόπ. «Δαντέλες κρινολίνα και αρώματα / γλιστρούν στις αίθουσες του ψηλοτάβανου / θερινού ξενοδοχείου. Ο μαιτρ και τα γκαρσόνια / με μαύρο παπιγιόν κι ο ιδιοκτήτης / πάντα πίσω απ' το ταμείο. Οι συζητήσεις / στον πληθυντικό και τα μικρά παιδιά / σιδερωμένα κι ατσαλάκωτα. Κλεφτές ματιές / πνιγμένες εξομολογήσεις υπαινιγμοί./ Τα πάθη σε φαινομενική ύπνωση / όπως και η αγωνία για τις ομοβροντίες / σε μακρινές εξωτικές χώρες./ Η ασφάλεια του γαλάζιου διεκπεραιώνει / τη ζωή σ' ακύμαντα νερά./ Στο βάθος του διαδρόμου παραστέκει / επιμελώς καδραρισμένη αφίσα / με τον Κλαρκ Γκέημπλ να σκύβει / πάντα με ανασηκωμένο φρύδι / να ασπαστεί περιπαθώς / τη Βίβιαν Λη». (Δημήτρης Δασκαλόπουλος, Με δίχτυ τον άνεμο, εκδ. Κίχλη) Μπίζνες. «Η διαρκής θητεία του στα “ελληνάδικα”, οι γνωριμίες με τ' αφεντικά τους και η διείσδυση στα επαγγελματικά παρακλάδια τους ενέπνευσαν τον Φάνη να δραστηριοποιηθεί επιχειρηματικά στον συγκεκριμένο χώρο. Βρήκε ένα γωνιακό ισόγειο με πατάρι σε διασταύρωση της Κασσάνδρου κι έστησε μεθοδικά το μπαράκι του, που ξεκίνησε ως καφετερία με ολίγη πράσινη τσόχα (κυρίως για τα πρωινά) κι εξελίχθηκε ανυποψίαστα σε συνοικιακό night club. Το χαμηλό προφίλ του μαγαζιού και το διακριτικό φλερτάρισμα πελατών και γυναικείου προσωπικού δεν είχαν προκαλέσει τη γειτονιά, κι οι εμφανίσεις της Αστυνομίας ήταν επισκέψεις ρουτίνας. Αλλά κι αργότερα, όταν μεσονυχτιάτικα οι σερβιτόρες παρείχαν επ' αμοιβή τις ερωτικές τους υπηρεσίες, κανένας θιγόμενος πολίτης δεν κατήγγειλε τη μετάλλαξη του καταστήματος σε καμουφλαρισμένο οίκο ανοχής». (Στέργιος Βαγγλής, Η ζωή τους μια φάρσα, εκδ. Εντευκτήριο) Φιλοσοφική Αλητεία. «Από την πολιτική αλητεία προτιμώ τη φιλοσοφική. Τουλάχιστον αυτήν μπορείς να τη δεις και με ρομαντικό μάτι, ακόμα κι όταν έχει ψυχοπαθολογικές προεκτάσεις. Ο υλισμός δεν σου αφήνει περιθώρια για προβολές. Η διαφορετικότητα όμως γίνεται άσπρη οθόνη πάνω στην οποία μπορείς να προβάλλεις τα δικά σου ιδεολογήματα […] Η αληθινή φιλοσοφική αλητεία είναι απελευθέρωση από τις κοινωνικές συμβάσεις και νόρμες, απαλλαγή από τις ετικέτες πάσης φύσεως και είδους, αναρχική, ανατρεπτική πράξη στην ουσία της κι αντιστρατεύεται το ακριβοπληρωμένο φαίνεσθαι των καθωσπρέπει αστών». (Κωνσταντίνος Μπούρας, Φιλοσοφώντας άνευ…, εκδ. Momentum) radiobookspotting.blogspot.gr/ 28.5.15 – lifo

31

Δεσποινίς Τζούλια / Ταρτούφος

Mολιέρος και Στρίντμπεργκ από νέες ομάδες Δεσποινίς Τζούλια / Θέατρο 104

Ταρτούφος του Μολιέρου / Θέατρο του Νέου Κόσμου

Δύο ενδιαφέρουσες προσεγγίσεις πάνω σε δύο κλασικά έργα.

απο τη ματινα καλτακη

Θέατρο

Δ

32 lifo – 28.5.15

εσποινίς Τζούλια/ Θέατρο 104

Έχει παρουσιαστεί αμέτρητες φορές, με κάθε δυνατό τρόπο, και εδώ και στον υπόλοιπο κόσμο, το έργο του Στρίντμπεργκ Δεσποινίς Τζούλια (1888). Κι όμως, δεν εξαντλείται το ενδιαφέρον για μια ακόμη σκηνική του προσέγγιση. Δύο είναι οι βασικοί λόγοι: πρώτα, η τέλεια οικονομία του έργου (τρία πρόσωπα, ένας σκηνικός χώρος, δραματικός χρόνος συμπυκνωμένος σε λίγες ώρες) που, ωστόσο, εμπεριέχει τις απελευθερωτικές διόδους από τις κατά γράμμα επιταγές του αστικού δράματος: μία σκηνή παντομίμας κι ένα χορευτικό ιντερμέδιο, και τα δυο χωρίς λόγο. Ο δεύτερος λόγος που η Δεσποινίς Τζούλια παραμένει εντυπωσιακά δημοφιλής είναι τα πολλά επίπεδα της ιστορίας (ψυχολογικό, κοινωνικό/ ταξικό, σεξουαλικό/φεμινιστικό). Η ευφορία και ο διάχυτος ερωτισμός της γιορτής του μεσοκαλόκαιρου, ενόσω το προσωπικό του κόμη (που απουσιάζει) πίνει και χορεύει, επηρεάζει την Τζούλια και τον υπηρέτη Ζαν και τους οδηγεί σε συμπεριφορές πέραν των κοινωνικών ρόλων τους (να και το δέλεαρ της θεατρικότητας, αφού τα πρόσωπα «παίζουν» κάτι που δεν είναι ή που, τέλος πάντων, δεν τους επιτρέπεται να είναι). Ωστόσο η κοινωνική ταυτότητα και η συνθήκη αυτοπεριορισμού που επιβάλλει είναι τόσο ισχυρή, ώστε η συνεύρεσή τους μεγεθύνει την έμφυλη και ταξική σύγκρουση, οδηγώντας την Τζούλια στην απόγνωση και στην απόφαση της αυτοχειρίας. Είναι η Τζούλια το «θύμα» της ιστορίας – αφού ο πυρήνας της έχει διαρρηχθεί προ πολλού από την πολεμική σχέση των γονιών της, με συνέπεια να είναι ασταθής στις επιθυμίες της και να παγιδεύεται από επιλογές που ούτε στην κοινωνική θέση της ταιριάζουν, ούτε ανταποκρίνονται στις ανάγκες της; Ή είναι αυτή που χειραγωγεί τους υπηρέτες της και, ποθώντας τον θάνατο (το καλοκαίρι που έγραφε το έργο ο Στρίντμπεργκ συνεχώς εκφράζει στις επιστολές του την επιθυμία του να πεθάνει), χρησιμοποιεί τον Ζαν ως μοχλό για να δώσει τέλος στην άχαρη ζωή της; Πρόκειται για «νατουραλιστικό δράμα» που απαιτεί ανάλογη υποκριτική ή τα πρόσωπα είναι καθηλωμένα στους ρόλους τους πολύ προτού αρχίσει η σκηνική δράση, γι’ αυτό και η υποκριτική της μάσκας ενδείκνυται; Είναι η πρώτη παράσταση του Αλέξη Ρίγλη που βλέπω (έχει σκηνοθετήσει το Η ζωή στο θέατρο του Ντέιβιντ Μαμετ, το Χαίρετε κι αντίο του Άθολ

Φούγκαρντ και το Φιλί της γυναίκας-αράχνης του Μανουέλ Πουίγκ) και δεν έχω επαρκή εικόνα της σκηνοθετικής δουλειάς του. Φαίνεται, πάντως, η φιλοδοξία του για ολική εμπλοκή και έλεγχο του σκηνικού γεγονότος αφού και στο έργο του Στρίντμπεργκ (όπως και στις προηγούμενες παραστάσεις του), εκτός από τη σκηνοθεσία, υπογράφει και τη μετάφραση και τη δραματουργική επεξεργασία. Η παράστασή του είναι στημένη με άποψη: στον χώρο του Βlack Βox του 104 στήνει μια σκηνή κουκλοθεάτρου σαν ψεύτικη, πίσω από την οποία παίζουν, από τη μέση και πάνω, μετωπικά κατά κύριο λόγο, με στυλιζαρισμένες κινήσεις οι τρεις ηθοποιοί. Η Σοφιάννα Θεοφάνους και ο Κίμων Κουρής, στους ρόλους των υπηρετών, λένε τα λόγια τους σαν ζωντανές κούκλες, σαν μάσκες. Στην αρχή, αυτήν τη γραμμή ακολουθεί και η Τζούλια της Έφης Γούση. Στην πορεία, ωστόσο, το παίξιμό της διαφοροποιείται και αντιδιαστέλλεται προς των άλλων δύο – παίζει ρεαλιστικά και, ακολουθώντας τις ψυχολογικές και συναισθηματικές μεταπτώσεις της ηρωίδας, δίνει μια πραγματικά εντυπωσιακή ερμηνεία. Ο σκηνοθέτης θέλησε να «παίξει» με τρόπους, είδη, διαθέσεις (φάνηκε και στη συνεργασία της Δήμητρας Λιάκουρα στο σκηνικό και του Νικόλα Γεωργίου στα κοστούμια, ιδίως όταν η Τζούλια εμφανίζεται με κοστούμι ταξιδιού από το ίδιο ύφασμα που είναι ντυμένη η σκηνή). Έτσι, κατά στιγμές, απέδωσε τον λόγο με παιγνιώδη ρυθμό που κατέληγε χαλαρά σε ομοιοκαταληξία – σ’ αυτή την κατεύθυνση υπήρξε, σαφώς ηθελημένη, υπερβολική χρήση επιρρημάτων σε -ώς (εντελώς, ασφαλώς, πιθανώς κ.ο.κ.). Ωστόσο, το δράμα «κλοτσούσε», μαζί και η ερμηνεία της Έφης Γούση, που διαφύλαξε το πνεύμα του έργου και συγκράτησε την προσοχή μας όταν τα φορμαλιστικά ευρήματα εξαντλήθηκαν.

Τ

αρτούφος του Μολιέρου / Θέατρο του Νέου Κόσμου

Με Μολιέρο κάνει το πρώτο βήμα της στο χάος της αθηναϊκής θεατρικής σκηνής η νεοσύστατη ομάδα «This Famous Tiny Circus theater group». Επέλεξε συνετά μία από τις καλύτερες κωμωδίες του κλασικού ρεπερτορίου, τον Ταρτούφο (1664). Έργα αυτού του επιπέδου λειτουργούν προστατευτικά για τους νέους καλλιτέχνες γιατί αποτελούν υλι-

i Δεσποινίς Τζούλια δράμα του Αυγούστου Στρίντμπεργκ Μετάφρασηδραματουργική επεξεργασία-σκηνοθεσία: Αλέξης Ρίγλης Ερμηνεύουν: Έφη Γούση, Κίμωνας Κουρής, Σοφιάννα Θεοφάνους Θεατρο 104 Ευμολπιδών 41, Γκάζι, 210 3455020 Παραστάσεις: Τετ.-Κυρ.

9.15 μ.μ. Είσ.: €8-12

Ταρτούφος Κωμωδία του Μολιέρου Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Μάρκελλος Ερμηνεύουν: η ομάδα This Famous Tiny Circus theater group. Θεατρο του Νεου Κοσμου (Κεντρική Σκηνή) Αντισθένους 7 & Θαρύπου Νέος Κόσμος, 210 9212900 Σάβ. 6.30 μ.μ., Kυρ. 9.30 μ.μ. Eισ.: €8 -12

κό δοκιμασμένο επί αιώνες στο σανίδι. Αν τα εμπιστευτούν και ακολουθήσουν τον λόγο, το πνεύμα, το γούστο, τη δομή τους, ο κίνδυνος να πέσουν σε φάλτσα απομακρύνεται – αντιθέτως, ένα γόνιμο και φιλικό πεδίο ανοίγεται μπροστά τους για να επιδείξουν τη δημιουργικότητά τους. Αυτό συνέβη με την παράσταση του Ταρτούφου του Κωνσταντίνου Μάρκελλου. Ο σκηνοθέτης επέλεξε τη μετάφραση του Ανδρέα Στάικου, του οποίου τα έργα και οι μεταφράσεις είναι «εφαρμογές» πάνω στην έννοια της θεατρικότητας. Η ομοιοκατάληκτη απόδοση του Ταρτούφου από τον Στάικο σχεδόν υποδεικνύει και τον τρόπο της σκηνικής υλοποίησής του. Ο θίασος αυτομάτως «συναντά» την ιστορία της τέχνης των θεατρίνων και η παράσταση λειτουργεί ως επί τόπου φόρος τιμής στο αδέσποτο ταμπεραμέντο τους, στην πέρα από τις συμβάσεις ζωή τους, στην «αναρχική τέχνη» τους. Ως γνωστόν, ο Ταρτούφος (καυστική σάτιρα για τους υποκριτές, που έχουν «θεωρία επισκόπου και καρδία μυλωνά») προκάλεσε σκάνδαλο όταν πρωτοπαρουσιάστηκε στις Βερσαλλίες το 1664. Η Αυλή του Λουδοβίκου 14ου, με πρωτοστατούντα τον αρχιεπίσκοπο των Παρισίων, επέβαλε την απαγόρευση του έργου ως προσβλητικού για τους θεοσεβείς. Ο Μολιέρος, παρότι γλύκανε κάπως την πολεμική της κωμωδίας του, δεν μπόρεσε να παρουσιάσει το έργο του παρά πέντε χρόνια αργότερα, το 1669, κι αφού είχε επανειλημμένως ζητήσει τη συμπαράσταση του βασιλέα (σταθερού προστάτη του). Μέρη των τριών επιστολών του Μολιέρου προς τον Λουδοβίκο 14ο εντάσσει στη δραματουργία της παράστασης ο Μάρκελλος, τονίζοντας τη στενή σχέση του θεάτρου με την κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα της εποχής του. Το θέατρο προκύπτει μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, φωτίζοντας τα σκοτεινά σημεία όχι μόνο του εγκεφάλου αλλά και του υπογαστρίου της. Η σάτιρα που θεωρήθηκε ενοχλητική και επικίνδυνη για τα ήθη της συντηρητικής κοινωνίας του 17ου αι. εκ των πραγμάτων δεν αγγίζει το σημερινό κοινό. Διατηρείται στο ακέραιο, ωστόσο, η δραματουργική μαστοριά με την οποία είναι γραμμένος ο Ταρτούφος κι αυτήν εκμεταλλεύεται το νεανικό This Famous Tiny Circus theater group για να στήσει στο Θέατρο του Νέου Κόσμου μια εύφορη, γρήγορη και κεφάτη παράσταση. Με λίγα σκηνικά αντικείμενα, τετράγωνες μαξιλάρες, μία ξύλινη σκάλα και άδειες κορνίζες, διαμορφώνουν επιμέρους σκηνικούς τόπους σε μια δράση που ρέει και στην οποία σημασία έχει κυρίως η παιγνιώδης «συναλλαγή» των ηθοποιών/ρόλων. Ο ενθουσιασμός της νεαρής ομάδας είναι μεταδοτικός και η διαθεσιμότητά τους συγκινητική. Ωστόσο, το μέτρο εξέλιπε. Τα μισά από τα ευρήματα με τα οποία εμπλουτίζουν τη σκηνική δράση ήταν, κατά τη γνώμη μου, περιττά (το πνεύμα του Μολιέρου ως κούκλα, οι κορνίζες, τα μήλα, τα γλειφιτζούρια, τα μπαλόνια, το μουσικό κουτί, η υπερβολική χρήση της σκάλας κ.ά.). Όταν η ενέργεια σφύζει, τα ενισχυτικά ενδείκνυνται μόνο σε αυστηρά ελεγχόμενες ποσότητες. Η τελευταία σκέψη πριν από την πρεμιέρα καλό είναι να αφορά αυτό που μπορεί να περισσεύει, αυτό που μπορεί να αφαιρεθεί. Η ταιριαστή με τη σκηνική δράση μουσική είναι του Γιώργου Κασσαβέτη (συμπληρωμένη από τους ήχους του Μανώλη Ανδρεάδη). Παίζουν η Ελένη Στεργίου, ο Κωνσταντίνος Δαλαμάγκας, ο Βασίλης Ψυλλάς, η Δέσποινα Φούντα, η Ράνια Φουρλάνου, η Χριστίνα Μαριάνου, ο Μάριος Ράμμος και ο Κωνσταντίνος Μάρκελλος. Περιμένουμε με ενδιαφέρον την επόμενη παράστασή τους.

TAste of the week

Βόρεια-Νότια

Ανάλαφρη αλλά και φινετσάτη γεύση αποκαλύπτει το λαβράκι (€10,5), φτιαγμένο στον ατμό, που η σος από λεμόνι yuzu και σόγια πάνω στο αχνιστό ρύζι μπασμάτι το απογειώνει. Εύκολα θα βάλετε στην άκρη τις αναστολές και τα κρατήματα και θα τσακίσετε τα μπιφτεκάκια LoCamente (€7,5). Έρχονται αφράτα και μυρωδάτα, ψημένα στην εντέλεια και στημένα σαν πύργος με πίτες ανάμεσά τους, με σος γιαουρτιού, και από δίπλα ντοματίνια με κάππαρη και καππαρόφυλλα. Η απλότηLoCamente τα και η γευστική διαφάνεια σε όλο τους το μεγαλείο. Στο διπλανό τραπέζι πάνω σε ξύλινο εντυπωσιακό σκεύος ένα captain America Burger που ο νεαρός τιμάει βουλιμικά. Μικρή οινική λίστα, που όμως προσφέρει ενδιαφέρουσες επιλογές και με καλή τιμολόγηση. Γλυκός ο επίλογος με ένα ανάλαφρο millefeuille που σερβίρεται στο ποτήρι, με φράουλες και καραμελωμένα αμύγδαλα. Όποιος γνωρίζει την προσωπικότητα του Άρη και της Ελένης δεν περιμένει κάτι λιγότερο όταν βάζουν την υπογραφή τους σε ένα εστιατόριο. ☛ LoCamente, Σμύρνης 3, Νέα Ερυθραία, 6945 439520

Στο νέο LoCamente και στο ανανεωμένο Jimmy’s Fish and the Sushi Tavern.

galazia hytra Kαλοκαιρινή απόδραση στο πιο γοητευτικό σημείο της «αθηναϊκής Ριβιέρας», στον Aστέρα Βουλιαγμένης. Στο δημιουργικό νέο μενού φιγουράρουν τα αγνά προϊόντα από κάθε ελληνική γωνιά και η οινική λίστα με κρασιά Ελλήνων παραγωγών είναι προσεγμένη.

astir palace, galazia ηytra

Βγες

aπο τη νικη μηταρεα

επιτέλους

Απόλλωνος 40, Βουλιαγμένη, 210 8902137

r «LoCamente» (τρελή ψυχή) είναι το εύστοχο όνομα του ολοκαίνουργιου μαγαζιού της Ελένης και του Άρη Τσανακλίδη. «Τρελή ψυχή, αυτό είμαι κατά βάθος» λέει γελώντας η Ελένη και προσθέτει: «Ήταν μια τρελή απόφαση αλλά κι ένα όνειρο να κάνω ένα εστιατόριο μαζί με τον άντρα μου, τον Άρη». Η αύρα της οικειότητας υπάρχει διάχυτη και σε αγκαλιάζει αμέσως. Aυλή καταπράσινη, σάλα στα χρώματα της άμμου, με έντονα τα ισπανικά στοιχεία. Φυλλομετρώ τον κατάλογο με τις προτάσεις των πιάτων που βγαίνουν από την κουζίνα. Ο Άρης Τσανακλίδης, πολυταξιδεμένος και έμπειρος σεφ, μαγειρεύει «φαγητά που γουστάρουμε να τρώμε», όπως ο ίδιος λέει, και ένα τεράστιο χαμόγελο ζωγραφίζεται στο πρόσωπό του. «Το μενού θα αλλάζει τακτικά, ανάλογα με τη διάθεση, και θα προσθέσω λίγο βιετναμέζικο και ταϊλανδέζικο» εξηγεί ο σεφ και μας σερβίρει μαριναρισμένο φιλέτο ψαριού σε μοσχολέμονο, αλάτι και φρέσκο κόλιανδρο (€6,50) – ωραίο ξεκίνημα. Ακολουθεί μια υπέροχη σαλάτα, η «Escondido» (€7), με ολόφρεσκες καρδιές μαρουλιού –σαν να το έχεις μόλις κόψει από τον κήπο– που αγκάλιαζαν dressing Dijon, παρμεζάνα, ψητό σκόρδο και χειροποίητο κρουτόν. Δροσερή και τόσο ευχάριστη, που δεν θέλεις να τελειώσει. Σε πήλινο σκεύος έρχεται το Chili con carne (€5), μαστόρικα μαγειρεμένος μοσχαρίσιος κιμάς, με καλαμπόκι, φασόλια κόκκινα και σάλτσα ντομάτας με τσίλι. Ένα παιχνίδι υφών, πληθωρικής νοστιμιάς και κάψας αγκαλιάζει τον ουρανίσκο. Ο Άρης LoCamente μαγειρεύει με τεχνική αλλά και αγάπη, το καταλαβαίνεις και στους μυρωδάτους γκιουσλεμέδες (€4,5), φτιαγμένους με άγρια χόρτα και φέτα που δίνει όμορφη ένταση στη γεύση. Είναι μια πρόκληση το παιχνίδι αυτό των διαφορετικών γαστρονομικών προτάσεων που εναλλάσσονται στο τραπέζι. Από τα κυρίως, οι γαρίδες κεμπάπ με κομμάτια ανανά συνοδεύονται με αχνιστό ρύζι με κάρι (€14,5), ένα επιτυχημένο πιάτο.

μ dry mastiha Αν γνωρίζεις και σέβεσαι την παράδοση, όχι αυτή που παίρνει θέση στο μουσείο αλλά εκείνη που ανακατεύεται με την καθημερινότητά μας, μπορείς να κάνεις βήματα σε σωστούς δρόμους. Ο Ισίδωρος Αρβανίτης παρουσίασε ένα νέο ποτό που θα μπει στη ζωή μας, ένα καινοτόμο απόσταγμα, το Μ DRY Mastiha, που συνδυάζει τα αρώματα της μαστίχας και τη σπιρτάδα του ποτού, εγκαινιάζοντας μια καινούργια κατηγορία. Μπορείς να την απολαύσεις παγωμένη ως σφηνάκι, ως long drink αλλά και ως συστατικό γευστικών κοκτέιλ.

r Έχοντας κρατήσει από το παρελθόν ωραίες αναμνήσεις από το γνωστό εστιατόριο του Μικρολίμανου «Jimmy & the fish», ένιωσα όμορφα και φιλόξενα στο ανανεωμένο πλέον Jimmy’s fish & the Sushi Tavern. Το μενού εναρμονίζεται με τη θέση του χώρου, προσφέροντας θαλασσινές κλασικές προτάσεις, και παράλληλα δίνει τη δυνατότητα επιλογής σε σούσι, μια τάση που βρίσκει αρκετούς φανατικούς οπαδούς. Ξεκινήσαμε με τις κλασικές προτάσεις του μενού και αφήσαμε για μετά το σούσι. Αρχή με πετυχημένο σεβίτσε σφυρίδας (€14) που «πατάει» σε ασιατική συνταγή, με ξύσμα καρότου, ψιλοκομμένη πιπεριά και ντοματίνια. H Σαλάτα του Αγρού (€12), ένας λιλιπούτειος κήπος στο πιάτο με τραγανή πιπεράτη ρόκα, καρδιές μαρουλιού, ξεφλουδισμένη ντομάτα, πιπεριές χρωματιστές και τουρσί αγγούρι και πιπεριές. Γεύση οικεία αποκάλυψε και η ωραία ταραμοσαλάτα (€8) με σπιτική προσέγγιση, που συνοδεύεται με αραβικές πίτες κομμένες σε σχήμα πανιού ιστιοπλοϊκού, ραντισμένες με κοκκινοπίπερο. Από τα κυρίως πιάτα, γευτήκαμε το «Μυκονιάτικο» καλαμάρι(€16), γεμιστό με φέτα και ψημένο στα κάρβουνα. Δοκιμάστε οπωσδήποτε το σπαγγέτι με καραβίδες (€22) Jimmy’s Fish and the Sushi Tavern σε σάλτσα ντοματένια – ένα πιάτο που θα σας ικανοποιήσει απόλυτα. Το μακαρόνι, σωστά βρασμένο al dente, και πλούσια η γεύση της σάλτσας που το αγκαλιάζει με τις ευμεγέθεις καραβίδες. Ο κατάλογος με τα σούσι προσφέρει ενδιαφέρουσες προτάσεις, όπως το ταρτάρ κιτρινόπτερου τόνου (€9), που έρχεται με ωραία παρουσία και γεύση, και τα καλοφτιαγμένα California rolls (€10), που τρώγονται απνευστί. Επιδόρπιο επιβάλλεται να πάρετε, και μάλιστα την άπαιχτη μηλόπιτα (€7) που συνοδεύεται με παγωτό. Με δυο λόγια, εδώ θα φας από θαλασσινά ζυμαρικά, φρέσκο ψάρι έως γιαπωνέζικα ρολά σε ωραίο περιβάλλον και με αίσθηση φιλοξενίας. ☛ Jimmy’s Fish and the Sushi Tavern, Ακτή Κουμουνδούρου 46, Μικρολίμανο, 210 4124417 r «Testaccio» ονομάζεται η περιοχή στη Ρώμη που φιλοξενούσε από το 19ο έως τα τέλη του 20ού αιώνα τα σφαγεία και σήμερα είναι η γειτονιά των foodies. Αυτή είναι και η ονομασία του καινούργιου εστιατορίου που άνοιξε στον χώρο που φιλοξενούσε μέχρι πρόσφατα το Silver Casa στη Βουλιαγμένη. Το μενού δίνει έμφαση –πού άλλου– στο κρέας, με steaks, bisteca Fiorentina, μοσχαράκι γάλακτος και τόμαχοκ από χοιρινό. Μαζί θα σερβίρονται πολλά φρέσκα εποχικά λαχανικά, από κουκιά στη σχάρα έως παλιές ποικιλίες καρότων με πέστο φιστικιού. Θα υπάρχει μπαρ με οστρακοειδή, μοτσαρέλα μπαρ και κοκτέιλ. Το μενού θα υποστηρίζει λίστα ιταλικών κρασιών και λίστα με δυσεύρετους ελληνικούς οίνους. Αναμένεται αρχές Ιουνίου.

28.5.15 – lifo

33

hot spot

¶ Live: King Dude, Foie Gras,

ΓΕΥΣΗ news Ταβέρνα ο Τάσος

Barley Cargo Κολοκοτρώνη 6, Αθήνα, 210 3230445 Κάθε Κυριακή στο Barley Cargo οι επισκέπτες μπορούν να δοκιμάσουν πολλές ποικιλίες ελληνικής μπίρας και να έρθουν σε άμεση επαφή με τους παραγωγούς. Από τις 19 Απριλίου έως τις 14 Ιουνίου κάθε κυριακάτικο βράδυ μαθαίνουμε για τα πολλά είδη της ελληνικής ζυθοποιίας. Παραγωγοί από την Κεντρική, τη Βόρεια Ελλάδα αλλά και από τα νησιά παρουσιάζουν τα προϊόντα τους και μας προσκαλούν κάθε φορά σε μια νέα γνωριμία με την εγχώρια παραγωγή.

Live Set! O Cyril Capra aka Kognitif, ένα από τα πιο πολυσυζητημένα ονόματα της underground γαλλικής σκηνής, επιστρέφει στην Ελλάδα με αφορμή την παρουσίαση του καινούργιου του άλμπουμ «Soulfood». Μαζί του live/DJ set από τον Moderator και τον Brak σε after party DJ set. Είσοδος ελεύθερη, οι πόρτες ανοίγουν στις 9:00

KOI Σωκράτους 5, Χαλάνδρι, 211 1845096 Το sushi bar στο Χαλάνδρι έχει αποκτήσει ήδη μεγάλη φήμη. Η αλυσίδα εστιατορίων ΚΟΙ, που πλέον βρίσκεται και στο κέντρο αλλά και στα νότια προάστια, προσφέρει στους πελάτες street food σούσι σε οικονομικές τιμές και με ποικιλία γεύσεων. Το μενού συμπληρώνεται από διαφόρων ειδών σούπες και rolls για τους πιο απαιτητικούς.

black keys Οι Dan Auerbach και Patric Carney έρχονται στο TerraVibe Park στο πλαίσιο του Rockwave Festival.

30/5, 15:00, TerraVibe Park, Μαλακάσα, €42-60

ΠΟΡΤΑΤΙΦ Σινά 21, Κολωνάκι, 210 3621866, facebook page: πορτατίφ Μια πατισερί στο κέντρο του Κολωνακίου που προσφέρει μεγάλη ποικιλία γλυκών, κρουασάν, ροφημάτων, συνδυασμένων με vintage ατμόσφαιρα και ανοιχτή κουζίνα. Καθημερινά δημιουργούνται νέες γεύσεις και πρωτότυποι συνδυασμοί.

aπο τhν κατερινα ηλιακη

Νύχτες

Αθήνα

Κey Bar, Πραξιτέλους 37, Αθήνα

Μεγ. Αλεξάνδρου & Νέστου, Αιγάλεω, 210 5616106 Η οικογενειακή ταβέρνα «Ο Τάσος» λειτουργεί από το 1967 στην περιοχή του Αιγάλεω. Αποτελεί εγγύηση λόγω της μεγάλης πορείας της στον χρόνο, ενώ υποδέχεται τους πελάτες κάθε μέρα, όλο τον χρόνο.

34 lifo – 28.5.15

Victory Collapse, 28/5, 20:00, Death Disco, Ωγύγου 16 & Λεπενιώτου, Ψυρρή, €12-15. Μετά την περσινή εντυπωσιακή εμφάνισή του στο Deathdisco, ο T.J. Cowgill επιστρέφει ξανά στην Αθήνα, την Πέμπτη 28 Μαΐου. Αυτήν τη φορά ο καλλιτέχνης καταλαμβάνει τη σκηνή με τους :Skull & dawn: στον ρόλο της μπάντας του. Παίζουν κομμάτια απ’ όλη τη King Dude μουσική διαδρομή του, από το «Tonight’s special death» μέχρι και τον επερχόμενο δίσκο του, που θα κυκλοφορήσει στις 16 Ιουνίου. Η μουσική του περιλαμβάνει πολλές και ποικίλες επιρροές και στα τραγούδια συνδυάζει ήχους από βρετανική φoλκ, country, americana και μπλουζ. Η πρώτη του μπάντα ήταν οι Book of the Black Earth. Ξεκίνησαν το 2004 παίζοντας death metal και κυκλοφόρησαν τρεις δίσκους, με τελευταίο τον «Cold Testament». Παράλληλα ,ο T.J. Cowgill δημιουργούσε μουσική ως King Dude, ενώ το 2010 κυκλοφόρησε το «Tonight’s special death». Η αναγνώριση ήρθε έναν χρόνο αργότερα, το 2011, με το άλμπουμ «Love» και συγκεκριμένα με το κομμάτι «Lucifer’s the light of the world». Στην Αθήνα θα συνεργαστεί επί σκηνής με τους :Skull & Dawn:, την μπάντα που παίζει americana dark folk/country μουσική και διηγείται ιστορίες φόνου και προδοσίας. Η μουσική τους πορεία ξεκίνησε το 2011. Ονομάζονταν Défilé des âmes και έπαιζαν αβανγκάρντ/φολκ μελωδίες. Από τότε, τόσο ο ήχος όσο και η σύνθεσή τους άλλαξε, χωρίς όμως να σταματήσουν να εμφανίζονται ζωντανά και να γράφουν καινούργια τραγούδια. Μαζί τους και η Foie Gras, που έρχεται από το Σαν Φρανσίσκο με φoλκ συνθέσεις, ενώ το line up ολοκληρώνουν οι Victory Collapse. Πρόκειται για μια αθηναϊκή μπάντα με ψυχεδελικό ήχο που μετρά αρκετά χρόνια στην ελληνική μουσική σκηνή, με πολλές live εμφανίσεις και συναυλίες σε καταλήψεις, εκθέσεις αλλά και μεγάλα φεστιβάλ. ¶ Party: Oscar L w/ Reset, 30/5, 23:30 , Sub Open Air Club, Oρφέως 182, Βοτανικός, €10 με ποτό (ελεύθερη είσοδος μέχρι τις 01:30). Ο Ισπανός DJ και παραγωγός επιλέγει τη μουσική στα decks του Sub Club το Σάββατο 30 Μαΐου. Ο καλλιτέχνης που έχει εμφανιστεί σε μερικά από τα πιο μεγάλα φεστιβάλ στην Αμερική και στην Ευρώπη έρχεται και στην Αθήνα για να παίξει με techno και house ήχους. Οι περισσότερες παOscar l ραγωγές και τα remixes του σε δισκογραφικές, όπως οι Τoolroom Records, Harem, Baroque, Spinnin, Nervous, NY Love, Pacha Records κ.ά., κατακτούν κορυφαίες θέσεις στο Beatport. Τη βραδιά στο Sub συμπληρώνουν οι DJs και παραγωγοί Steve Sai, Jon Tsamis, το ντουέτο των Always Late και ο Mattik. Ο Steve Sai ξεχωρίζει για τον συνδυασμό διαφορετικών ειδών μουσικής. Βρίσκεται για περισσότερο από 15 χρόνια στην ηλεκτρονική μουσική σκηνή και μετρά αρκετές κυκλοφορίες σε γνωστές δισκογραφικές παγκόσμιας εμβέλειας, όπως οι Bonzai Progressive, Suffused Music, Friday Lights Exclusive, B2B Records και άλλες. Ο Jon Tsamis παίζει μουσική από το 1995 σε γνωστά αθηναϊκά κλαμπ, διοργανώνει mobile parties σε αποθήκες, υπόγεια γκαράζ και άλλους underground χώρους, ενώ εδώ και έξι χρόνια εργάζεται ως ραδιοφωνικός παραγωγός. Το line up ολοκληρώνουν ο Mattik, ο DJ και παραγωγός που παίζει techno minimal και house, αλλά και οι Always Late, το μουσικό σχήμα του Πάνου Μαυράκη και της Αρτέμης Μπαλασάκη. ¶ Festival: 15ο Athens Technopolis Jazz Festival, 3/6-7/6, Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων, Πειραιώς 100, Γκάζι, 210 3475518, είσοδος ελεύθερη. Μουσικά σχήματα απ’ όλο τον πλανήτη συγκεντρώνονται στον χώρο της Τεχνόπολης για το Athens Technopolis Jazz Festival που φέτος γιορτάζει τα 15α γενέθλια του. Από τις 3 μέχρι τις 7 Ιουνίου η Τεχνόπολη θα γεμίσει με τζαζ μελωδίες και καλλιτέχνες από Ελλάδα, Γερμανία, Κύπρο, Ουγγαρία, Πολωνία, Σουηδία, Λουξεμβούργο και πολλές ακόμη χώρες. Οι εμφανίσεις ξεκινούν την Τετάρτη 3 Ιουνίου με την Big Band του Δήμου Αθηναίων, που θα καλύψει ένα πολύ ευρύ φάσμα μουσικών ρευμάτων της τζαζ, και ακολουθεί ένα ακόμη συγκρότημα από την Αθήνα, οι Wonderfall Quartet, που παίζουν σύγχρονη vocal jazz, αλλά και ο Nicola Conte που θα ολοκληρώσει τη βραδιά. Στις 4 Ιουνίου στη σκηνή ανεβαίνει το σχήμα της Αθηνάς Κόντου από τη Γερμανία, το γκρουπ Andreas Rodosthenous Ethnic Jazz Ensemble από την Κύπρο, οι Nigun από την Ουγγαρία και οι Orange Trane από την Πολωνία. Τις επόμενες μέρες ακολουθούν οι Σουδοί Orfeas Wärdig Tsoukalas Quartets, οι Ελβετοί Gabriele Pezzoli Trio, οι Ισπανοί Gorka Benitez & David Xirgu, ενώ οι εμφανίσεις ολοκληρώνονται το Σάββατο 7 Ιουνίου με τους Yoav’s Eshed Trio Millionaires από το Ισραήλ, το πολυεθνικό κουαρτέτο Hijaz Wonderfall Quartet και τον Τούρκο μουσικό Mercan Dede.

Hμανίαμε ταBurgers! Κλασικά ή ψαγμένα, με ποικιλία κρεάτων και συνοδευτικών, επηρεασμένα από τις διεθνείς τάσεις ή τη μεσογειακή κουζίνα, τα burgers έχουν καταλάβει τα αθηναϊκά εστιατόρια και τις κουζίνες των σπιτικών μαγείρων της πόλης. Επιλέξαμε δέκα αγαπημένα μαγαζιά που δοξάζουν την έννοια του burger και προτείνουμε τρόπους για να φτιάξετε μόνοι το τέλειο burger! Από τη LiFO Team Eικονογράφηση: Athenean Sailor Φωτογραφίσεις: Πάρις Ταβιτιάν, Elizabeth Rovit

28.5.15 – lifo

35

extra tip

Burgers στο σπίτι! Η μανία με τα burgers δεν έχει αλλάξει μόνο τον εστιατορικό χάρτη της πόλης, έχει αλλάξει και τα γούστα των σπιτικών μαγείρων!

Τ

ο «ταπεινό» burger γίνεται συχνά κυρίως πιάτο σε πολλά σπίτια που επιλέγουν να το φτιάξουν στις κουζίνες τους και να το συνδυάσουν με τα σωστά συνοδευτικά! Το να φτιάξεις ένα σπιτικό burger είναι πλέον από τα must της κουζίνας και αυτό γίνεται με συγκεκριμένα βήματα:

SIN burger bar Αγίου Αλεξάνδρου 26, Παλαιό Φάληρο, 210 9802116, 6972 679580

Επιλογή σωστού κρέατος. Τα καλά κρεοπωλεία της πόλης μπορούν να σας φτιάξουν κιμάδες με ό,τι συνδυασμό κρέατος θέλετε. Έτσι, το burger από cobe που ονειρεύεστε μπορεί να γίνει και στο σπίτι

2

Τα αρτοποιεία της πόλης έχουν αναγάγει το θέμα «ψωμάκι burger» σε επιστήμη. Μη διστάσετε να ψάξετε εκτενώς για το σωστό ψωμάκι. Εμείς προτείνουμε το μπριός, μια επιλογή που θα μετατρέψει το απλό burger σε «τέχνη»!

3

Τα συνοδευτικά ενός καλού burger είναι πολλά και ποικίλα. Οι νέες συνταγές προτείνουν παράξενα τυριά, λαχανικά και σάλτσες που ταιριάζουν με την επιλογή κρέατος ή δημιουργούν μεταξύ τους έναν άλλο συνδυασμό γεύσεων. Η δική μας γνώμη είναι πως όλα είναι καλά, αλλά τίποτα δεν ξεπερνά την κλασική επιλογή μιας καλής μαγιονέζας ή ketchup!

ΑΦΙ ΕΡΩ ΜΑ

BURGER

Μπορεί ένα burger να σε κάνει ν’ αμαρτήσεις ξανά και ξανά; Oι άνθρωποι του Sin burger bar στο Παλαιό Φάληρο διατείνονται πως είναι απλώς θέμα χρόνου. Μέχρι τη στιγμή δηλαδή που θα επισκεφτείτε τον φοβερό industrial χώρο με τα δέντρα που ξεφυτρώνουν ανάμεσα στα τραπεζάκια, το ιδιαίτερο μπαρ με τα ανάποδα τοποθετημένα πλακάκια και τον μεγάλο πέτρινο τοίχο που παραπέμπει στον τρόπο που κατασκευάζονταν τα κτίρια την εποχή του Μεσοπολέμου. To μυστικό του SIN βασίζεται στην απόλυτη προσαρμογή του αυθεντικού αμερικανικού burger στα ελληνικά δεδομένα, με τη βοήθεια εξαιρετικών πρώτων υλών και ντόπιων κρεάτων από 100% μοσχαρίσιο κρέας. Ο κατάλογος του SIN burger bar είναι χωρισμένος σε δύο κατηγορίες. Η πρώτη περιέχει ιδιαίτερες, μοναδικές προτάσεις όπως το Open Face Sloppy Burger (ξεροψημένο ψωμάκι ανοιχτό με μπιφτέκι, bourbon BBQ meat sauce, homemade cheddar sauce onion rings, και από την άλλη πλευρά iceberg, φρεσκοκομμένη ντομάτα και homemade onion rings), ενώ η δεύτερη κατηγορία ονομάζεται «SIN Burgers build up» και σας δίνει τη δυνατότητα να φτιάξετε το δικό σας προσωπικό burger μέσα από μια μεγάλη ποικιλία φρέσκων προϊόντων. Φρεσκοκομμένες σαλάτες, ορεκτικά για όλα τα γούστα, φιλέτα κοτόπουλο και γλυκές αμαρτίες συμπληρώνουν τον κατάλογο. Όταν επισκεφτείτε το Sin Burger Bar μην παραλείψετε να δοκιμάσετε τα εξαιρετικά κoκτέιλ. Extra tip: Μη χάσετε το φοβερό brunch (ομελέτες, pancakes κ.ά.) κάθε Σαββατοκύριακο.

1

Γιορτάστε την Παγκόσμια Ημέρα Burger παρέα με τη Hellmann’s Λαχταριστά νέα για όλους εσάς που σας αρέσει το νόστιμο, πρωτότυπο και εντυπωσιακό φαγητό! H Hellmann’s, με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα Burger στις 28 Μαΐου, σας προσκαλεί να γιορτάσετε παρέα με τους φίλους σας, απολαμβάνοντας τα πιο νόστιμα Hellmann’s Burgers! Πώς; Μπείτε στο hellmannsburger.com/gr και εμπνευστείτε από τις καλύτερες συνταγές για ακαταμάχητα burgers. Ακολουθήστε τις συνταγές και τα tips, αφήστε τη φαντασία σας ελεύθερη και δημιουργήστε νόστιμα πιάτα που θ’ αφήσουν εποχή. Είναι τόσο απλό! Κι αν δεν σας αρκεί αυτό, ακολουθήστε τη fan page στο facebook και συναντήστε το Hellmann’s Burger Truck για να απολαύσετε ζωντανά πεντανόστιμα burgers. Τα προϊόντα Hellmann’s απογειώνουν τα πιάτα και εκτινάσσουν τη γεύση σε άλλο επίπεδο.

36 lifo – 28.5.15

28.5.15 – lifo

37

Πραξιτέλους 2, Σύνταγμα

Hot Hot Burger Πραξιτέλους 2, Σύνταγμα, 213 0246631, Γρηγορίου Λαμπράκη, Μοσχάτο facebook.com/hothot.barburger, www.hothot.gr

Για εμάς που ζούμε, δουλεύουμε και ξενυχτάνε στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας, το Hot Hot στη συμβολή των οδών Πραξιτέλους και Κολοκοτρώνη είναι στέκι και καταφύγιο μαζί. Εδώ δίνουμε ραντεβού με τους συναδέλφους μετά τη δουλειά ή τους φίλους που χάσαμε κάπου μέσα στην πολυκοσμία των γειτονικών μπαρ. Εδώ συναντάμε τυχαία φίλους και πίνουμε παρέα μια παγωμένη μπίρα. Όπως έχει γράψει στη LiFO και η Ελένη Ψυχούλη, «κανένα άλλο πεζοδρόμιο του κέντρου δεν έχει μετρήσει τόσες σόλες στις 4 το πρωί». Με φόντο τις ’50s αφίσες και την american pie αισθητική, η κουζίνα του λειτουργεί ασταμάτητα (24/7), ετοιμάζοντας, δίχως υπερβολή, εκατοντάδες burgers καθημερινά. Από το Βlue Βacon, που έρχεται επικαλυμμένο με αυτήν τη φοβερή σος από blue cheese, μέχρι το Ηoney Μustard με τη γλυκιά επίγευση, και από το βαρύ πυροβολικό που ακούει στο όνομα Jack Daniel’s μέχρι το συγκλονιστικό Buffalo (με Rib-Eye από βουβαλίσιο κιμά, μαύρη μουστάρδα και καραμελωμένα κρεμμύδια), είναι δεδομένο πως θα προβληματιστείτε σχετικά με το τι θα διαλέξετε. Και ας μη μιλήσουμε για τις φρέσκες τηγανητές πατάτες που συνοδεύονται με αυγά μάτια, cheddar bacon, 4 τυριά ή σάλτσα καρμπονάρα και φυσικά το hot-dog, που έρχεται σε διάφορες εκδοχές. Extra tip: Για όσους δεν έχουν πρόσβαση στο κέντρο, τα αδερφάκια του Hot Hot σε Χολαργό, Πειραιά, Ηλιούπολη, Χαλάνδρι και Χαλκίδα προσφέρουν ισάξιες γαστριμαργικές απολαύσεις και, απ' ό,τι μαθαίνουμε, σε όλα επικρατεί το αδιαχώρητο.

Mπαρ Μπεε Κιου Φρεαττύδος 13, Πειραιάς, 210 4518129, Μπαρ Μπεε Κιου Delivery, λεωφ. Παπαναστασίου 116, Καστέλλα, Πειραιάς, 210 4126222, facebook.com/mparmpeekiou.gr

Από την πρώτη μέρα που άνοιξε προκάλεσε έναν μικρό παροξυσμό και σχεδόν αμέσως μπήκε στην άτυπη λίστα με τα καλύτερα μπεργκεράδικα της πόλης, ενώ η φήμη του ξεπέρασε τα στενά όρια της Ελλάδας (το List συμπεριέλαβε πέρσι το «γενναίο» burger του Μπαρ Μπεε Κιου στη λίστα με τα καλύτερα που κυκλοφορούν και στις δυο πλευρές του Ατλαντικού). Το μυστικό της επιτυχίας του είναι απλό: καλό κρέας εισαγωγής (Βlack Αngus Ιρλανδίας) που μισοψήνεται χωρίς να χάνει τα υγρά του, φοβερό ψωμί, που αποτελεί μια διασταύρωση γαλλικού μπριός –γλυκό ψωμί σαν τσουρέκι– και κανονικού ψωμιού μπριοσέ που φτιάχνεται κατ’ αποκλειστικότητα από τον Φούρνο του Μπούγια στον Πειραιά, και ολόφρεσκες πρώτες ύλες. Οι μερίδες είναι τεράστιες και συμπληρώνονται από έναν σωρό χειροποίητες τηγανητές πατάτες. Με λίγα λόγια, αν δεν πάτε αρκετά πεινασμένοι, το πιθανότερο είναι να μην το φάτε όλο και να πάρετε το υπόλοιπο πακέτο για το σπίτι. Στον κατάλογο, εκτός από τα περιβόητα μπιφτεκόψωμα με τα ψαγμένα ονόματα (Κλασικό, Βελζεβούλης, Μπέικον του Μπέικον με χειροποίητη μαρμελάδα μπέικον, Σλόπι Τζο, Γενναίος, 50/50, ΝΤΕΛΙ, Το Κάππα Της Δοκίας), θα βρείτε ακόμη φρέσκες σαλάτες, σπέσιαλ μερίδες κρεατικών, τηγανητές πατάτες σε διάφορες παραλλαγές και άλλα πολλά. Προκειμένου όμως να πειστείτε για όλα τα παραπάνω, θα πρέπει να τα δοκιμάσετε μόνοι σας.

BURGER

ΑΦΙ ΕΡΩ ΜΑ

Γρηγορίου Λαμπράκη, Μοσχάτο

38 lifo – 28.5.15

310 Street Λ. Κηφισίας 310, Νέο Ψυχικό, 210 6710688, 6938 007007, www.310street.gr, facebook.com/310street.gr

Στην καρδιά του Νέου Ψυχικού σας περιμένει ένας μοναδικός χώρος με νεοϋορκέζικο ντιζάιν, υψηλή αισθητική και απόλυτη προσήλωση στο burger, με κλασικές, πειραγμένες αλλά και πιο γκουρμέ εκδοχές. Το μυστικό της επιτυχίας του 310 Street βασίζεται σε τρεις άξονες: αυστηρά επιλεγμένες πρώτες ύλες, καμία έκπτωση στην ποιότητα (όλα τα κρέατα είναι Βlack Αngus) και σωστό ψήσιμο. Μπορείτε να επιλέξετε ανάμεσα σε 12 τέλεια burgers που λιώνουν στο στόμα. Από τα classic, όπως το English Burger (τηγανητό αυγό, μπέικον, μαρούλι και μαγιονέζα) και το Βurger au Poivre (σάλτσα πράσινου πιπεριού, κονιάκ, μουστάρδα Dijon) μέχρι τις πιο γκουρμέ επιλογές, όπως το θεϊκό Tartuffata (τυρί γκοργκοντζόλα, σάλτσα τρούφας, crispy speck, καραμελωμένο κρεμμύδι και αυγό μελάτο) και το Bahn Mi Burger (καραμελωμένη χοιρινή πανσέτα, πίκλες και καυτερή μαγιονέζα). Τον κατάλογο συμπληρώνουν εκλεκτά κομμάτια μοσχαρίσιου κρέατος, pasta και πίτσα. Αξιοσημείωτο παραμένει το γεγονός πως, εκτός από το φαγητό, ο χώρος του 310 Street προσφέρεται και για μια ωραία έξοδο για ποτό, με καλή, κεφάτη μουσική κι ένα εξαιρετικό cocktail bar.

28.5.15 – lifo

39

Food Mafia

BURGER-IALISMOS

«T

ο “ΤΗΕ”, το burger του Food Mafia που η φήμη του έχει ξεπεράσει τα όρια της Αθήνας, αποτελεί ήδη στόχο βιομηχανικής κατασκοπείας» μας λέει γελώντας ο σεφ του δημοφιλέστατου εστιατορίου της Γλυφάδας, Ηλίας Σκουλάς, και συνεχίζει: «Όταν ανοίγαμε το εστιατόριο μαζί με την Εργίνα Βεντούρη είχαμε μονάχα τρία πράγματα: ένα καλό όνομα, έναν σκουριασμένο ξυλόφουρνο και τη συνταγή αυτού του burger, που τη δούλευα δυο χρόνια. Τρεις διαφορετικοί κιμάδες από 3 καλούς χασάπηδες που δεν γνωρίζονται μεταξύ τους και άλλοι 2 κιμάδες που κόβονται στην κουζίνα, συν το λίπος χήνας, αποτελούν έναν κλειδάριθμο ασφαλείας για τη συνταγή. Γελάω με όσους προσπαθούν να τον αντιγράψουν. Η γεύση του “THE” είναι μία, αυτή της απόλυτης ηδονής! Μου αρέσει να δουλεύω πάνω σε κλασικά μοτίβα και να τους αλλάζω τα φώτα. Πέρα όμως από το “THE”, έχουμε μια κατηγορία με burgers αναφοράς, όπως το “Louis Lunch 1895”, σε μια ιστορική αναβίωση του πρώτου burger που φτιάχτηκε στο Koνέκτικατ των ΗΠΑ, και, φυσικά, το “X-Files Burger Experience”, όπου ακολουθώ την τεχνική του Blumental με το “Granulated Burger”, αλλάζοντας τα μαχαίρια της μηχανής του κιμά σε 4 διαφορετικές κοπές: σπαλομπριζόλα Γαλικίας ωρίμανσης 60 ημερών, ολόκληρο κομμάτι φουαγκρά, απαστερείωτo τυρί Comte 36 μηνών από τις γαλλικές Άλπεις, μαρμελάδα από κρεμμύδια, καπνισμένες πιπεριές Habanerοs και balsamico 24 ετών». «Τελικά, κ. Σκουλά, τι τύπος σεφ είστε και τι είδους εστιατόριο είναι το Food Mafia;». «Bιώνουμε μια γαστρονομική επανάσταση που θυμίζει την έκρηξη της πανκ μουσικής στη Νέα Υόρκη των ’70s. Και τότε ο κόσμος είχε ακούσει τα πάντα, ροκ εν ρολ, μπλουζ, σόουλ, ροκ. To πανκ πήρε στοιχεία απ’ όλα και προέκυψε μια έκρηξη αδρεναλίνης, μια επιστροφή στη χαμένη εφηβεία και στη χαρά της ανατροπής των εφησυχασμένων. Οι opinion leaders της ελληνικής γαστρονομικής σκηνής θα καταλάβουν ότι η μακρά περίοδος εστιατορικής δηθενιάς πέρασε. Ή θα το καταλάβουν ή θα συνταξιοδοτηθούν πρόωρα, μαζί με τα σφαιροποιημένα “μπαλάκια” μαριναρισμένου γαύρου πάνω σε αφρό τραχανά Κολοπετινίτσας. Εγώ θέλω να βάλω το κοινό στο κόλπο. Να γευτεί πράγματα. Με τα περισσότερα πιάτα αναφοράς μου κάτω από τα 15 ευρώ, θέλω να εκπαιδεύσω και τα πιο νέα παιδιά σε ένα στυλ φαγητού απενοχοποιημένου και ελκυστικού. Το Food Mafia είναι εργαστήρι ιδεών, τάσεων, γεύσεων, και όταν θα σταματήσει να είναι, δεν θα έχει λόγο ύπαρξης, όπως ούτε κι εγώ ως σεφ. Θέλω να δοκιμάσουν όλοι τα πάντα, να τολμήσουν και να εξελιχθούν. Μέχρι τότε Hey! Ho! Let’s go!». Φιλικής Εταιρείας 10, Γλυφάδα, 6972 882235, www.foodmafia.com.gr, facebook.com/ foodmafia.glyfada

40 lifo – 28.5.15

28.5.15 – lifo

41

SQ bar & food Πραξιτέλους 43 & Αγίου Μάρκου, 210 3210460, www.sqbar.gr, facebook.com/sqbar

Burger Chef Μιχαλακοπούλου 105, Ιλίσια, 210 7772463 (dine in-take away-delivery), Αγ. Κωνσταντίνου 48, Μαρούσι, 211 0125914, Ζωσιμαδών 16, Πειραιάς, 210 4125119 (take away - delivery), facebook.com/burgerchefgreecce

42 lifo – 28.5.15

ΑΦΙ ΕΡΩ ΜΑ

BURGER

Ανήκει στις πιο ανερχόμενες αλυσίδες εστίασης της Αθήνας. Τα τρία καταστήματα που διαθέτει ήδη σε Ιλίσια και Πειραιά έχουν αναγνωριστεί από τους πελάτες τους για την ποιότητα, το εξυπηρετικότατο service, την ποικιλία και τις προσιτές τιμές. Ο σεφ που επιμελείται την κουζίνα έχει αποφοιτήσει από το World’s Premier Culinary College του Culinary Institute of America στη Νέα Υόρκη και έχει πολυετή θητεία και εμπειρία σε ξενοδοχεία και εστιατόρια. Αναπόσπαστο κομμάτι της φιλοσοφίας του είναι η ανάπτυξη μιας σταθερής σχέσης μεταξύ του Burger Chef και του πελάτη. Όλα τα προϊόντα που χρησιμοποιούνται στην κουζίνα είναι φρέσκα, ενώ τα burgers πλάθονται καθημερινά από φρέσκο μοσχαρίσιο κρέας. Εκτός από τα εξαίσια burgers, θα βρείτε ακόμη wraps, wings, σαλάτες, γλυκά, παγωτά και πολλά ροφήματα.

Στη συμβολή των οδών Πραξιτέλους και Aγίου Μάρκου, ακριβώς επάνω στη μικρή γραφική πλατεία του Ιερού Λόχου βρίσκεται ένα υπέροχο νεοκλασικό κτίριο του 19ου αιώνα που φιλοξενεί έναν εντυπωσιακό πολυχώρο υψηλής αισθητικής. Το Sq café-bar-restaurant προσφέρεται για καφέ, ποτό και καλό φαγητό, ενώ στο εβδομαδιαίο του πρόγραμμα προστίθενται συχνά μουσικά events, παρουσιάσεις βιβλίων και στο άμεσο μέλλον θεατρικές παραστάσεις. Όσον αφορά το φαγητό, η υπεύθυνη και σεφ του μαγαζιού Όλγα Κότση καταφέρνει να μετατρέψει την καθιερωμένη αντίληψη περί burger σε μια πρωτόγνωρη γευστική εμπειρία, καθώς εναρμονίζει το κλασικό με πρωτότυπους συνδυασμούς φυσικών υλικών. Έτσι γεννήθηκε το Asian burger με μπιφτέκι φρέσκου σολομού σε συνδυασμό με lime, τζίντζερ και κόλιαντρο, σε ψωμί φούρνου σικάλεως με διπλό σουσάμι, αλλά και το Minoan burger με γλυκιά γραβιέρα Κρήτης, μανιτάρια με λάδι λευκής τρούφας και φρέσκο θυμάρι συνοδευόμενο από baby πατάτες. Οι επιλογές φυσικά δεν σταματούν εδώ, με τις πρωτότυπες συνταγές να συνεχίζουν στον κατάλογο του μαγαζιού. Στο Sq οι καθημερινές συνήθειες γίνονται καθημερινές απολαύσεις.

28.5.15 – lifo

43

Queen Burger Γιαννιτσοπούλου 3, Γλυφάδα, 210 8980747, 210 8980332 facebook.com/ queenburgerglyfada, www.queenburger.gr

Burger σημαίνει TGI Fridays™

Με ιστορία που κρατά από το 1978, είναι το παλαιότερο κατάστημα της Γλυφάδας και το πρώτο μπεργκεράδικο που έμαθε στους Αθηναίους τι είναι αυτό το στρογγυλό σάντουιτς με το μπιφτέκι. Στο Queen Burger θα βρείτε μεγάλη γκάμα από ζουμερά, χειροποίητα burgers που φτιάχνονται από εξαιρετικά μπιφτέκια, χωρίς προσθήκη μπαχαρικών, και ψωμάκια που έρχονται στο μαγαζί κατόπιν παραγγελίας, φρέσκες σαλάτες, φρεσκοκομμένες τηγανητές πατάτες, φρέσκα παναρισμένα κοτόπουλα, hot dogs, ίσως την καλύτερη χειροποίητη βάφλα στην Ελλάδα και τέλειο παγωτό μηχανής. Τριάντα επτά χρόνια τώρα το Queen Burger εκπροσωπεί την ιδανική σχέση τιμής, ποιότητας και σταθερότητας στη γεύση.

Τα περίφημα handcrafted burgers των TGI Fridays™ επέστρεψαν με νέες, ενδιαφέρουσες προτάσεις. Ξεχωρίζουν το all-time favorite Jack Daniel’s® Βurger με τη signature Jack Daniel’s® sauce αλλά και το ολοκαίνουργιο French Dip Βurger που επικαλύπτεται με μοσχάρι σιγομαγειρεμένο στον φούρνο. Για τους λάτρεις των πικάντικων γεύσεων προτείνεται το Brave Texan με πικάντικη beer cheese και τραγανά Jalapenos, ενώ μια πιο ελαφριά πρόταση αποτελεί το Guacamole Chicken Burger με στήθος κοτόπουλο και μπαχαρικά Cajun, τυρί Monterey Jack, γουακαμόλε και peppercorn bacon. Τα λαχταριστά burgers γίνονται ακόμα πιο απολαυστικά όταν συνοδεύονται με τα ξεχωριστά signature cocktails των TGI Fridays™.

Βull House Αιμ. Βεακη 11, Περιστέρι, 210 5716706, facebook.com/pages/BULL-HOUSE

Ένα από τα καλύτερα και πιο οικονομικά homemade burgers της πόλης (ξεκινάει από τα €2,50), με πολλές επιλογές σε beef και chicken burgers που φτιάχνονται από εξαιρετικά κρέατα και χειροποιήτες σος. Από το εξαιρετικό Jack Daniel’s (ζουμερό μπιφτέκι με bacon, onion rings και λευκή Jack Daniel’s sauce) μέχρι το Chili and Pepper’s (καραμελωμένα κρεμμύδια και πολύχρωμες πιπεριές), το φοβερό και τρομερό Bull House (special μπιφτέκι, πίκλες, onion rings, λιωμένο cheddar και η γλυκόξινη επίγευση που αφήνει η bull house sauce), και το Carribean Red (τραγανό μπέικον, φιλέτο κοτόπουλο, πολύχρωμες πιπεριές και chili sauce με ψιλοκομμένες πιπεριές jalapenos), ένα είναι σίγουρο, δεν θα ξέρετε τι να πρωτοδοκιμάσετε. Εκτός από τα burgers, θα βρείτε φρέσκες σαλάτες, μερίδες πατάτες σε διάφορες εκδοχές και ωραία ορεκτικά.

44 lifo – 28.5.15

BURGER

ΑΦΙ ΕΡΩ ΜΑ

New Orleans Burgers Περικλέους 42, Μαρούσι, 213 0332032, www.neworleansburgers.gr, facebook.com/neworleansburgers2014

Στην οδό Περικλέους, στο Μαρούσι, η αμερικανική φιλοσοφία με υπόκρουση τους ήχους της Νέας Ορλεάνης συναντά τις αυθεντικές γεύσεις και την ποιότητα και μαζί συνθέτουν τον προορισμό της τέλειας γευστικής απόλαυση! Ο φρέσκος μοσχαρίσιος κιμάς κορυφαίας ποιότητας, το ψωμί ημέρας και οι χειροποίητες σάλτσες είναι τα υλικά που χρησιμοποιούνται καθημερινά με πολλή αγάπη, προσφέροντας γνήσια σπιτικά burgers. Τα burgers του καταλόγου, πολλά και λαχταριστά: Katrina classic, Hangover Blues, Burning Βeef, Bloody Mary, Black Magic Chicken, Veggie Βurger. Συνδυάζονται αρμονικά με τις χειροποίητες σάλτσες White Mushroom, B.B.Q, Blue Cheese, Yellow Honey, Cheddar Bacon. Στο μενού θα βρείτε ακόμη υπέροχα milkshakes συνδυασμένα με μπισκότο ή φρέσκα φρούτα εποχής. Επισκεφθείτε το και δοκιμάστε τους γευστικούς συνδυασμούς του New Orleans Burger! «Because in burger we trust!».

ΤΑυΡΟΣ Έντονη ερωτική διάθεση και τάσεις για ξεφάντωμα και ξόδεμα χρημάτων μέσα στις επόμενες μέρες λόγω των επιρροών Αφροδίτης και Ερμή σας αποσυντονίζουν από τις υποχρεώσεις σας και εξαιτίας της ασυνέπειάς σας διακινδυνεύετε τη θέση στη δουλειά σας. Αν αναζητάτε εργασία, είναι ιδανικές μέρες για να κάνετε κάποιες επαφές και να στείλετε βιογραφικά καθώς επίσης και για να βελτιώσετε τις γνώσεις και τις ικανότητές σας. Οικονομικά κι επαγγελματικά ατυχήματα είναι πιθανά εξαιτίας της ανυπομονησίας και της βιασύνης σας. Η Πανσέληνος στον Τοξότη την Τρίτη επηρεάζει την ψυχολογία σας και η διάθεσή σας εναλλάσσεται μεταξύ μελαγχολίας κι εκνευρισμού, οπότε ρίξτε την προσοχή σας σε κάτι δημιουργικό που θα σας βοηθήσει να εκτονωθείτε, ώστε να μη ρισκάρετε τις σχέσεις σας με οικεία πρόσωπα.

από τη μαριβίκυ καλλέργη (starfax@lifo.gr)

κό πλαίσιο για να βελτιώσετε τα επαγγελματικά σας καθώς ξεκινά ένας νέος κύκλος επιτυχιών για εσάς, αρκεί, οποιαδήποτε κίνηση κι αν κάνετε, να έχετε εξασφαλίσει πρώτα και κάποιες εναλλακτικές, ώστε να μην παγιδευτείτε σε αδιέξοδες καταστάσεις που θα σας κοστίσουν. Παράλληλα, τα οικονομικά σας δείχνουν αρκετά σημάδια ανάκαμψης, αλλά θα πρέπει να είστε προετοιμασμένοι να αντιμετωπίσετε κάποια απρόοπτα έξοδα μέσα την ερχόμενη εβδομάδα, οπότε αποφύγετε σημαντικές αγορές και σπατάλες σε εξόδους και διασκέδαση. Ιδανικές μέρες για να ασχοληθείτε με την τόνωση των διαπροσωπικών σας σχέσεων και να ξαναβρείτε τους ρυθμούς σας με τον ερωτικό σας σύντροφο. Εκμεταλλευτείτε την ερωτική διάθεση που σας προκαλεί η Πανσέληνος της Τρίτης είτε για να φλερτάρετε και να κάνετε νέες γνωριμίες, είτε για να αναθερμάνετε τη σχέση σας.

StarFax

ΚΡΙΟΣ Ήλιος και Δίας δημιουργούν ένα θετι-

ΛΕΩΝ

ΤΟΞΟΤΗΣ Μετακινήσεις και ταξίδια για επαγ-

ΠΑΡΘΕΝΟΣ

γελματικούς λόγους ευνοούνται μέσα στις επόμενες μέρες και σας δίνεται η ευκαιρία να αυξήσετε το εισόδημά σας μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, αρκεί να κάνετε τις σωστές επιλογές συνεργατών και να μην παρασυρθείτε από τον ενθουσιασμό σας. Εξετάστε διεξοδικά όλες τις παραμέτρους και μη βιάζεστε να δεσμευτείτε σε περίπτωση που έχετε ακόμα και την παραμικρή αμφιβολία. Την Τρίτη η Πανσέληνος στο ζώδιό σας εντείνει την ανάγκη σας για ερωτικές περιπτύξεις, αλλά ίσως να απογοητευτείτε από κάποιες γνωριμίες που θα κάνετε, καθώς θα διαπιστώσετε πως είστε σε εντελώς διαφορετικό μήκος κύματος. Μην το βάζετε κάτω με την πρώτη απογοήτευση και κλοτσάτε την τύχη σας – συνεχίστε το ερωτικό παιχνίδι μέχρι να πετύχετε το πρόσωπο που θα σας γοητεύσει. Αν είστε σε σχέση, ενδεχομένως να σας περιμένει μια έκπληξη μέσα στις επόμενες μέρες που θα αλλάξει τη ζωή σας.

Κοινωνικές επαφές και συναντήσεις για επαγγελματικά ζητήματα είναι τα χαρακτηριστικά των επόμενων ημερών κι ενδεχομένως να προκύψει ένα ταξίδι που μπορεί να σχετίζεται και με θέματα σπουδών. Είναι μια αρκετά παραγωγική περίοδος για εσάς και καθώς οι ευθύνες που έχετε αναλάβει ολοένα και αυξάνονται, δεν σας μένει καθόλου χρόνος για προσωπική ζωή, κάτι που σας προβληματίζει μεν, αλλά το αντιμετωπίζετε με στωικότητα μέχρι να υλοποιηθούν οι στόχοι σας. Οι εξελίξεις στα αισθηματικά σας είναι κάτι που σας αφήνει πλέον παγερά αδιάφορους καθώς έχετε κουραστεί να προσπαθείτε εσείς συνεχώς να κρατάτε αναμμένη τη φλόγα στη σχέση σας και αποφασίζετε στο εξής να αφήσετε να δρομολογηθούν μόνα τους τα πράγματα, δίχως καμιά δική σας παρέμβαση. Προσέξτε την Τρίτη με την Πανσέληνο πιθανή ένταση με το ταίρι σας. Έχετε ένα σχέδιο δράσης στο μυαλό σας εδώ και αρκετό καιρό κι ήρθε η ώρα να το βάλετε σε εφαρμογή, καθώς σας το επιτρέπει πλέον η οικονομική σας κατάσταση. Διαχειριστείτε τον χρόνο σας έξυπνα και μην αναλαμβάνετε περισσότερες ευθύνες απ’ όσες μπορείτε να διαχειριστείτε, ώστε να αποφύγετε λάθη και εκνευρισμό. Επίσης, μη βιάζεστε να απορρίψετε κάποιες νέες μεθόδους για να βελτιώσετε την αποδοτικότητά σας, ώστε να μη μένετε πίσω σε σχέση με τους ανταγωνιστές σας. Στον οικογενειακό τομέα και σε θέματα παιδιών είναι στραμμένη η προσοχή σας, μην πιέζετε όμως τους άλλους για να ικανοποιηθούν οι προσδοκίες σας. Δώστε τους τα φώτα σας και κρατήστε διακριτική στάση ώστε να αποφύγετε εντάσεις με τα αγαπημένα σας πρόσωπα. Η ελευθερία του καθενός είναι σημαντική υπόθεση και δεν θα πρέπει να το ξεχνάτε.

ΖΥΓοΣ Αμφιλεγόμενες είναι οι εξελίξεις στα

ΚΑΡΚΙΝΟΣ Περιουσιακά στοιχεία, κληρονο-

ΣΚΟΡΠΙΟΣ Εντάσεις και διαφωνίες σάς προ-

μιές και φορολογικά ζητήματα θα σας απασχολήσουν μέσα στις επόμενες μέρες και θα χρειαστεί αρκετός χρόνος για να διευθετηθούν, αλλά στο τέλος μπορεί να βγείτε κερδισμένοι μέσα απ’ όλη αυτήν τη βαβούρα. Στον επαγγελματικό τομέα υπάρχουν αρκετές προοπτικές εξέλιξης μέσα από κάποιες συνεργασίες που προκύπτουν, προσέξτε όμως να ξεκαθαρίσετε απ’ την αρχή όλες τις λεπτομέρειες για να μη βρεθείτε αργότερα προ εκπλήξεως. Επίσης, αποφύγετε σημαντικές αγορές. Η Πανσέληνος της Τρίτης αυξάνει τη γοητεία σας, αλλά ταυτόχρονα επηρεάζει αρνητικά την ψυχολογία σας κι ενδεχομένως η απρόσιτη στάση σας να δημιουργήσει ένα πέπλο μυστηρίου γύρω σας. Αυτό θα προκαλέσει ακόμα περισσότερο το ενδιαφέρον των άλλων, μην το παρακάνετε όμως, γιατί θα σας περάσουν για εντελώς αντικοινωνικούς.

καλούν συναισθηματικό αδιέξοδο και αισθάνεστε παγιδευμένοι σε καταστάσεις που θα πρέπει να αντιμετωπίσετε με περισσότερη αποφασιστικότητα, ώστε να μπορέσετε να ξεμπλοκάρετε για να επικεντρωθείτε στα επαγγελματικά σας, καθώς είναι ο μόνος τρόπος για να αποκτήσετε ανεξαρτησία και να πάψετε να κρέμεστε από τις διαθέσεις των άλλων. Μια σχετική τόνωση του εισοδήματός σας σάς δίνει την ευκαιρία να ψαχτείτε προς νέες κατευθύνσεις, αλλά θα πρέπει να συγκρατήσετε τον ενθουσιασμό σας για να αποφύγετε πιθανές παγίδες. Θέματα σπουδών σάς απασχολούν και ένα ταξίδι στο εξωτερικό πιθανόν να σας δώσει μια εναλλακτική λύση που θα σας ωφελήσει αρκετά και ίσως σας γλιτώσει από ταλαιπωρία και χάσιμο χρόνου. Ενδεχομένως να σας στενοχωρεί ο αποχωρισμός από το ταίρι σας, είναι όμως για καλό σας.

επαγγελματικά σας και θα πρέπει να βάλετε τα δυνατά σας για να πετύχετε την κοινωνική διάκριση και την άνοδο των οικονομικών σας. Υπερασπιστείτε με κάθε τρόπο το επάγγελμά σας και μην υποκύπτετε σε κολακείες και ψεύτικες υποσχέσεις από επίδοξους συνεργάτες, ειδικά αν δεν έχουν πρόθεση να συμβάλουν οικονομικά σε περίπτωση συνεργασίας. Ενισχύστε τις δημόσιες σχέσεις σας και μην αφήνετε σε δεύτερη μοίρα την κοινωνική σας ζωή, γιατί είναι εις βάρος σας. Η Πανσέληνος της Τρίτης σας ωθεί να αναθεωρήσετε τις σχέσεις σας και να αποδεσμευτείτε από άτομα και καταστάσεις που σας προκαλούν μιζέρια και σας ρίχνουν το ηθικό. Με τη διάθεσή σας να στρέφεται γύρω από θέματα ψυχαγωγίας και διασκέδασης, είναι κατάλληλη στιγμή για νέες γνωριμίες με πρόσωπα διαφορετικής κουλτούρας που θα σας βοηθήσουν να αποκτήσετε μια άλλη νοοτροπία και στάση ζωής.

ΑΙΓοΚΕΡΩΣ Δίας και Σελήνη ενισχύουν τα επαγγελματικά σας και σας δίνονται κάποιες ευκαιρίες, που αν τις εκμεταλλευτείτε εγκαίρως, θα μπορέσετε να βελτιώσετε αρκετά την οικονομική σας κατάσταση, αρκεί να μη σας πιάσουν οι αμφιβολίες και τελικά πάνε χαμένες. Ωστόσο, ο Άρης προκαλεί κάποια προβλήματα σε συνεννοήσεις, οπότε, αν κάτι δεν σας φαίνεται ξεκάθαρο, φροντίστε να το ξεδιαλύνετε προτού προβείτε σε συμφωνίες και υπογραφές. Κάποιοι εξωγενείς παράγοντες επηρεάζουν τον ψυχισμό σας και θα πρέπει να κρατήσετε αποστάσεις, ώστε να διαφυλάξετε την ψυχική σας υγεία. Η Πανσέληνος της Τρίτης εντείνει την ανάγκη σας να βάλετε νέα θεμέλια στη σχέση σας, αλλά η επικριτική σας διάθεση μπορεί να προκαλέσεις αρνητικές αντιδράσεις. Υιοθετήστε διαλλακτική στάση και συζητήστε τις ανησυχίες σας με τακτ. ΥΔΡΟΧΟΟΣ Ήλιος και Ποσειδώνας σας προκαλούν μια συναισθηματική αστάθεια που ενδεχομένως να μην ξέρετε πού οφείλεται, αρκεί όμως για να καταστρέψει τις επαφές που θα κάνετε, καθώς θα είναι είναι πολύ δύσκολο να πείσετε τους συνομιλητές σας, που εκείνοι βλέπουν πως είστε down. Επικεντρωθείτε σε πρακτικά ζητήματα και προσπαθήστε να ξαναβρείτε τον εαυτό σας σύντομα, γιατί όσο καθυστερείτε μένουν πίσω επαγγελματικές υποθέσεις. Μια σχετική τόνωση στα οικονομικά σας έρχεται για να καλύψετε βασικές σας ανάγκες, αλλά κάποια σχέδιά σας θα πρέπει να αναβληθούν προς το παρόν. Στον οικογενειακό τομέα επικρατεί τεταμένη ατμόσφαιρα λόγω οικονομικών ζητημάτων. Θα πρέπει να καταβάλετε μεγάλη προσπάθεια για να επαναφέρετε τις ισορροπίες.

ΙΧΘΥΣ Κάποιες υποσχέσεις που δεν θα υλοποιηθούν σχετικά με τα επαγγελματικά σας μπορεί να σας προκαλέσουν απογοήτευση, στην πορεία όμως, που θα έχετε τον χρόνο να εξετάσετε πιο διεξοδικά τα δεδομένα, θα διαπιστώσετε πως κάθε εμπόδιο είναι για καλό. Τα καλά νέα είναι πως θα σας δοθούν κι άλλες ευκαιρίες για να ξεκινήσετε μια καινούργια προσπάθεια, θα πρέπει όμως να είστε υπομονετικοί και να ρίξετε και λίγο τον πήχη των προσδοκιών σας, ώστε να είναι περισσότερο εφικτά αυτά που οραματίζεστε. Προσέξτε την Τετάρτη πιθανή ασυνεννοησία που θα σας αφήσει εκτεθειμένους στους συνεργάτες σας. Νέα ενδιαφέροντα και κοινοί στόχοι σάς δένουν ακόμα περισσότερο με τον σύντροφό σας και έχετε πολύ καλές προοπτικές για μια σταθερή σχέση που θα έχε μεγάλη διάρκεια. Η Πανσέληνος της Τρίτης σας προκαλεί μια διάθεση να εξομολογηθείτε τον έρωτά σας χωρίς αναστολές και είναι κάτι που θα τονώσει τη σχέση σας.

☛

ΔΙΔΥΜΟΣ Συνεργασίες, μόνιμες σχέσεις ή και γάμος είναι τα ζητήματα που τραβούν την προσοχή σας μέσα στις επόμενες μέρες και προσπαθείτε να τα ισορροπήσετε καταβάλλοντας αρκετή προσπάθεια. Η ταχύτητα με την οποία διαδραματίζονται τα γεγονότα σάς προκαλεί έντονο άγχος, καθώς, ώσπου να ρυθμίσετε κάποια υποχρέωσή σας, έρχεται η επόμενη και θα πρέπει να είστε πολύ προσεχτικοί στις συναλλαγές σας για να αποφύγετε λάθη και καθυστερήσεις. Το αιώνιο οικονομικό πρόβλημα συνεχίζει να σας απασχολεί, ενώ παράλληλα γίνονται και κάποια θετικά βήματα, με το στανιό όμως πάντα. Η σχέση σας με τον σύντροφό σας ίσως να μην καλύπτει τα κενά που υπάρχουν, με αποτέλεσμα να νιώθετε μπερδεμένοι, μην μπορώντας να πάρετε μια τελική απόφαση αν θα συνεχίσετε ή όχι. Ένα σύντομο ταξίδι θα σας βοηθήσει να ξεδιαλύνετε τα συναισθήματά σας, οπότε μην το καθυστερείτε.

Daily starfax Καθημερινές αστρολογικές προβλέψεις στο www.lifo.gr από τη Μαριβίκυ Καλλέργη.

sudoku 7

3 2

8

1 6 7 7 4 1

2

2 7

3 2 5 4

9

6 2

6 5

9 5 6 4

8

5 8

6

4

Η λύση του προηγούμενου 1 6 8 5 3 4

4 9 2 7 1 6

7 5 3 8 2 9

5 4 6 9 8 3

3 2 7 6 4 1

8 1 9 2 7 5

9 7 5 3 6 2

6 8 4 1 9 7

2 3 1 4 5 8

7 8 1 2 9 3 4 5 6 2 5 6 7 8 4 1 3 9 9 3 4 1 5 6 8 2 7

28.5.15 – lifo

45

☛ Βασiλης Νικoλτσης Εικαστικόςσκηνογράφος Φωτογραφήθηκε την Τρίτη 26 Μαΐου σε φιλικό σπίτι στο Παγκράτι.

❝ Η Αθήνα είναι για μένα κάθε μέρα μια καινούργια εμπειρία. Μπορείς να χαθείς μέσα της, να νιώσεις άγνωστος μεταξύ αγνώστων. Έχει μια ενέργεια διαφορετική, πιο έντονη ❞

46 lifo – 28.5.15

Stay tuned για πληροφορίες σχετικά με τις ημερομηνίες της επόμενης έκθεσης «Naked City».

οι αθηναιοι γδυνονται για καλο σκοπο

NakedCity

φωτογραφια: πάρις ταβιτιάν

28.5.15 – lifo

47