460

ti πρεπει να αποτελει ειδηση στισ μερεσ μασ Πέντε δημοσιογράφοι απαντούν απο τον γιαννη πανταζοπουλο

η καταθλιψη των αριθμων Νέα στήλη απο τον ευγενιο αρανιτση

αφιερωμα

πειραιασ

η επιστροφη Κριτική για την ταινία του Ινιάριτου

σελ. 18

απο τον θοδωρη κουτσογιαννοπουλο

punks στουσ δρομουσ τησ αθηνασ

Το ελληνικό συγκρότημα που δίνει ροκ μαθήματα στα πέρατα του κόσμου.

barb wire d olls τχ.460/21012016

me to πολυγθαλυτερο site/οεματικο δηγοσ

Νο1 www. lifo.gr

ολα για την αθηνα! free press δωρεαν οδηγοσ τησ πολησ κυκλοφορει καθε πεμπτη

2 lifo – 21.1.16

☛ «Τρόμος στις αλυσίδες με κέντρα αδυνατίσματος και ομορφιάς» λεγόταν το μεγάλο ρεπορτάζ της Τζούλης Αγοράκη σχετικά με τις μεθόδους που αυτά χρησιμοποιούν. Να μερικές απ’ τις αντιδράσεις των αναγνωστριών: Cybelle: «Το ρεπορτάζ είναι ακριβέστατο. Το μόνο που μου κάνει εντύπωση είναι ότι επί είκοσι χρόνια στον συγκεκριμένο κλάδο ακολουθούνται ακριβώς οι ίδιες τακτικές “μάρκετινγκ”, οι ίδιες ατάκες, τα ίδια κόλπα, μέχρι και οι ίδιες “προσφορές”. Θα έπρεπε να έχουμε μάθει εμείς, οι δυνητικοί πελάτες, το μάθημά μας και από την καλή και από την ανάποδη. Αν και, τώρα που το σκέφτομαι, υπάρχει και κάτι άλλο που μου κάνει εντύπωση... Αλήθεια, πώς γίνεται να έχουμε όλες κυτταρίτιδα “επιπέδου 3”;». H Γ45 πάλι: «Eίναι απόλυτα λογικό να πάσχουν όλες οι κυρίες από “επίπεδο 3” μιας φανταστικής ασθένειας, δεδομένου ότι δεν υφίσταται ουδεμία επιστημονική απόδειξη ότι η ασθένεια όντως υπάρχει. Δεν υπάρχει κυτταρίτιδα ως επιστημονικός όρος. Είναι επινόηση των ινστιτούτων ομορφιάς για να παίρνουν τα ωραία σου λεφτάκια! Ο όρος “κυτταρίτιδα” δεν είναι ιατρικός όρος. Οι ιατρικές Αρχές συμφωνούν πως είναι απλά κανονικός λιπώδης ιστός. Η ποσότητα λίπους που υπάρχει στο σώμα εξαρτάται από τις διατροφικές συνήθειες και τη γυμναστική που κάνει κάθε άτομο, αλλά η περιοχή όπου εναποτίθεται το λίπος καθορίζεται βάσει κληρονομικότητας. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η μείωση μιας περιοχής μπορεί να γίνει αποκλειστικά με συνολική μείωση του λίπους». Elenilenoula: «Πριν από λίγο καιρό στη Θεσσαλονίκη συνέβη κάτι παρόμοιο σ’ εμένα και μια φίλη μου. Μας έκλεισε στο γραφείο ένας εμφανίσιμος νεαρός, λέγοντάς μας κάτι μεθόδους και κάτι συντομογραφίες (στοιχηματίζω ότι τα έβγαζε απ’ το μυαλό του) και αφού τελικά δεν μας έπεισαν οι τρομερές και φοβερές γνώσεις του στο αντικείμενο, με είπε ότι το δέρμα μου νοσεί τώρα που είμαι 22 και πως αν δεν κάνουμε τη θεραπεία, στα 30 θα χρειαστώ μπότοξ! Και όλα αυτά στη φιλική τιμή των 450 ευρώ, γιατί πολύ με συμπάθησε και δεν ήθελε το παλικάρι να χάσω την προσφορά...». Eraki: «Εγώ, πλέον, όταν πάνε να με πλευρίσουν, τους λέω ότι είμαι έγκυος και τους κοιτάω με τρελό μάτι “τράβα παραπέρα γιατί οι ορμόνες με πεθαίνουν!” – βοηθάνε και τα κιλάκια μου στο παραμύθι, μπου χαχαχαχα!». Mirla: «Μια φορά που είχα κέφια υποχρέωσα έναν τέτοιο τύπο να ανέβει μέχρι τον έβδομο όροφο με τα πόδια, γιατί έχω και κλειστοφοβία τάχαμου με τα ασανσέρ, και αφού με σύρανε σε όλους τους μουρλούς, έφυγα κιουρία, λέγοντάς τους ότι αν ζούσε σήμερα ο Μποτιτσέλι, θα με χρυσοπλήρωνε να του κάνω την Αφροδίτη του, γιατί, χρυσό μου, τέτοιο μπούτι ζουμπουρλό, με τέτοια θεσπέσια κυτταρίτιδα, ε, δεν το βρίσκεις εύκολα σήμερα! (έδωσα πόνο κι εγώ λιγάκι, το ομολογώ...)».

α π ό τ ον α ρη δ η μ οκ ιδ η

Oι αντιδράσεις που δημιούργησαν τα άρθρα και τα posts μας την περασμένη εβδομάδα.

feedback459

«Έχουν όλες οι Αθηναίες κυτταρίτιδα επιπέδου 3»;

posts γράμματα e-mails

Ο Όμιλος ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ ανακοινώνει ετήσιο Πρόγραμμα Υποτροφιών για Μεταπτυχιακές Σπουδές στις χώρες: Ηνωμένο Βασίλειο, Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, Καναδάς, Γαλλία, Γερμανία, Ελβετία, Ολλανδία (αγγλόφωνα προγράμματα). Το πρόγραμμα στοχεύει στην υποστήριξη άριστων φοιτητών που θέλουν να εμπλουτίσουν τις γνώσεις τους με εξειδίκευση σε κλάδους που απαιτούν τεχνολογίες αιχμής αλλά και σύγχρονες προσεγγίσεις σε θέματα Διοίκησης και Στρατηγικής. ➽ Οι υποτροφίες αφορούν την πραγματοποίηση σπουδών πλήρους φοίτησης, με μέγιστη διάρκεια τα δύο έτη, για την απόκτηση Μεταπτυχιακού Διπλώματος Εξειδίκευσης (Master’s Degree). ➽ Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών τους οι υπότροφοι θα έχουν την υποχρέωση να εργαστούν στον Όμιλο μέχρι τρία έτη, εφόσον τους ζητηθεί. Για το ακαδημαϊκό έτος 2016/2017 θα χορηγηθούν επτά (7) συνολικά υποτροφίες. Η κάθε υποτροφία θα καλύπτει δαπάνες διαβίωσης και δίδακτρα. Ως καταληκτική ημερομηνία κατάθεσης των αιτήσεων και δικαιολογητικών ορίζεται η 30ή Απριλίου 2016.

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΙ ΚΛΑΔΟΙ ΣΠΟΥΔΩΝ

*Στείλτε μας Feedback: feedback@lifo.gr

Δύο (2) υποτροφίες για μεταπτυχιακές σπουδές σε θεματικές ενότητες που αφορούν τομείς της Μηχανικής, με έμφαση στη Διύλιση και Εμπορία Πετρελαιοειδών (ΚΩΔ. ΤΟΜΕΑ: ΤΜΔ) όπως: ➽ Process and Chemical Engineering ➽ Fuel Technology ➽ Environmental Engineering ➽ Maintenance Engineering Τέσσερις (4) υποτροφίες για μεταπτυχιακές σπουδές σε θεματικές ενότητες που αφορούν επιστήμες Οικονομίας και Διοίκησης με εφαρμογές στη Διύλιση και Εμπορία Πετρελαιοειδών (ΚΩΔ. ΤΟΜΕΑ: ΤΟΔ) όπως: ΜΒΑ ➽ Finance and Economics ➽ Petroleum Law & Policy ➽ Petroleum Business Marketing and Management ➽ Operations & Manufacturing Management ➽ Information Technology/Systems

☛ «Μήπως το έχουν παρακάνει τα μετεωρολογικά δελτία στην Ελλάδα;» αναρωτήθηκε στο ρεπορτάζ του ο Γιάννης Πανταζόπουλος. «Το κάνουν συστηματικά (να υπερβάλλουν και να καταστροφολογούν) για να τραβάνε τα βλέμματα» σχολίασε ο nassos. «Αλλά τους έχουμε μάθει τόσα χρόνια και δεν δίνουμε τόση σημασία». Ο κ. Τεπενδρής υποστήριξε πάντως ότι «πέρα από τους καταστροφολογικούς τίτλους, τα δελτία καιρού, ακόμη και από την ΕΜΥ, ψεύδονται καθημερινά στις θερμοκρασίες. Αυτό συμβαίνει από το 1990-91. Τον χειμώνα (που στην Ελλάδα δεν υφίσταται πια ως εποχή εδώ και είκοσι χρόνια) δίνουν πιο χαμηλές θερμοκρασίες από αυτές που υπάρχουν. Ο χειμώνας π.χ. στη Θεσσαλονίκη ήταν ολόκληρος υπό το μηδέν. Τώρα είναι σταθερά γύρω στους +15. Το καλοκαίρι, αντίστροφα, ανακοινώνουν χαμηλότερες θερμοκρασίες. Σκοπός είναι να κρυφτεί η αυξανόμενη αλλαγή του κλίματος, η οποία οφείλεται στην ύπαρξη και κυκλοφορία του Ι.Χ. καθώς και στην “ανάπτυξη” (καταναλώνω προϊόντα μπας και νιώσω ευτυχία)». Ο/η piripiri μάλλον δεν πείστηκε και έγραψε ειρωνικά: « Ίσως μας ψεκάζουν κιόλας (κλαίω!)». ☛ Για την «απενοχοποίηση της φιλελεύθερης τεχνοκρατίας» έγραψε στη στήλη του ο Νικόλας Σεβαστάκης με αφορμή την εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη στην προεδρία της ΝΔ. Λέει ο Παύλος Π.: «Μια ορισμένη Αριστερά είδε, αντιθέτως, την ενσάρκωση του νεοφιλελευθερισμού: τον “Κυριάκο” ως ανθρωπότυπο του μανατζίριαλ πολιτικού. Γιατί, όμως, είναι κακό οι πολιτικοί να είναι μανατζίριαλ; Για να διοικήσουν δεν τους εκλέγουμε;», ενώ ο tktk σχολιάζει: «Δεν έχετε άδικο. Απλώς η ΝΔ ως κόμμα, γενικά, απέχει πολύ από τον φιλελευθερισμό. Έχει μόνο μερικά σημεία κοινά, πολύ λίγα προς το παρόν. Οι φιλελεύθεροι ψηφοφόροι, που είναι λίγοι στην Ελλάδα, ακριβώς λόγω του άκρατου συναισθηματισμού/εθνολαϊκισμού, βρίσκονται μέχρι στιγμής κυρίως στο Ποτάμι». Η b_markella, πάντως, πρόσθεσε: « Ένας ανερμάτιστος τηλεμαϊντανός γίνεται το Νο2 της “μεγάλης φιλελεύθερης παράταξης”. Φαντάζομαι ότι οι απανταχού φιλελεύθεροι, της ζωής και του Διαδικτύου, θα είναι περήφανοι σήμερα, τόσο για το ήθος του αντιπροέδρου όσο και για τον… φιλελευθερισμό εκείνου που τον επέλεξε».

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΥΠΟΤΡΟΦΙΩΝ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΟΥ ΕΤΟΥΣ 2016/2017 ΓΙΑ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΕΣ ΣΠΟΥΔΕΣ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ

Μία (1) υποτροφία για μεταπτυχιακές σπουδές στην Έρευνα και Εκμετάλλευση Υδρογονανθράκων (ΚΩΔ. ΤΟΜΕΑ: ΤΕΥ), με έμφαση στα παρακάτω: ➽ Exploration/Petroleum Geophysics ➽ Petroleum Geosciences ➽ Petroleum Engineering Το πλήρες κείμενο της προκήρυξης και Έντυπο Αίτησης - Υπεύθυνη Δήλωση διατίθενται ηλεκτρονικά στην ιστοσελίδα του Ομίλου ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ, www.helpe.gr. Οι υποψήφιοι καλούνται να αποστείλουν το Έντυπο Αίτησης Υπεύθυνη Δήλωση, είτε ηλεκτρονικά στη διεύθυνση scholarships@helpe.gr είτε με συστημένη επιστολή, στην ταχυδρομική διεύθυνση: ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ Α.Ε. Χειμάρρας 8Α, 151 25, Μαρούσι Υπόψη Διεύθυνσης Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης Ομίλου Με την ένδειξη «Πρόγραμμα Υποτροφιών 2016/2017» και αναγράφοντας απαραιτήτως τον αντίστοιχο ΚΩΔΙΚΟ ΤΟΜΕΑ Free Press.

Eβδομαδιαίος οδηγός της Αθήνας. Κυκλοφορεί κάθε Πέμπτη.

Διευκρινίσεις παρέχονται στα τηλέφωνα: 210 7725113, 210 6302648 (Δ/νση Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης Ομίλου)

21.1.16 – lifo

3

Index

StatusUpdate εκδότης Στάθης Τσαγκαρουσιάνος ... It’s different, I like it! γενικοσ διευθυντής Μιχάλης Μιχαήλ διευθυντής M. Hulot ...Eski Göten - «Forget about em». R&B made in Greece με αρ@@@ια. εμπορική διεύθυνση Δήμητρα Πασομένου

H LifO αγαπάει τον Πειραιά

υπεύθυνος ψηφιακής ανάπτυξης Νίκος Ζαφείρης art director Χρήστος Τζοβάρας

Όλα όσα αγαπάμε στο Λιμάνι της Αθήνας.

υπεύθυνος lifo.gr Άρης Δημοκίδης ... Πολύ ωραίο βιβλίο: Κάλλια Παπαδάκη «Δενδρίτες» (εκδ. Πόλις).

Σελ. 18

αρχισυντακτησ lifo.gr Θανάσης Χαραμής προγραμματισμός lifo.gr

Tι αποτελεί είδηση στις μέρες μας;

Αγγελική Βαξάλη, Σπύρος Γκατζούνας συντονισμός ύλης Μαρκέλλα Ανδρικάκη ... Ούτε λογική, μήτε ευαισθησία.

5 δημοσιογράφοι απαντούν.

συντακτική ομάδα

Σελ. 8

columnists: Νικόλας Σεβαστάκης, Ευγένιος Αρανίτσης Θοδωρής Αντωνόπουλος ... Αφού εδέησε να χάσει βαθμό ο

Η πρώτη ταινία μεγάλου μήκους του Γιώργου Ζώη είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ

Ναταλί Χατζηαντωνίου ... «Ήμασταν πάντοτε μιας ήττας που νικάει

Συνέντευξη με τον ταλαντούχο σκηνοθέτη.

αναρχικοί κι αριστεροί απελπισμένοι...» («Μην περιμένετε αστειάκια»

«γαύρος», υπάρχει ελπίς! την εξουσία και ξαφνικά μας παρεδόθη αληθινά τι τραγωδία! Πού να ’ναι οι συντηρητικοί, που να ’ναι τώρα οι μετρημένοι. Μείναμε μόνο του Διονύση Σαββόπουλου, που τα είπε όλα εγκαίρως…) Δημήτρης Πολιτάκης

Σελ. 13

Βιβλίο: Τίνα Μανδηλαρά Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης ... Τίνα, Νικόλας, Θοδωρής,

Η Τίνα Μανδηλαρά διαβάζει Σωλ Μπέλοου

Ευγένιος / Dream Team. Κινηματογράφος: Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος Θέατρο: Ματίνα Καλτάκη ... O Aντόρνο καλά το έθεσε («η

Οι Περιπέτειες του Ώγκι Μαρτς μεταφράζονται στα ελληνικά.

αστρολογία είναι η μεταφυσική των ηλιθίων»), αλλά, γιατρέ μου, μήπως φταίει ο ανάδρομος Ερμής, ο ανάδρομος Δίας κι ο Κρόνος πάνω από το κεφάλι μου που τα βλέπω όλα μαύρα;

Σελ. 42

Γεύση: Νίκη Μηταρέα StarFax: Μαριβίκυ Καλλέργη ... Ξεκαθαρίστε τη θέση σας και

Η τραγουδίστρια των Barb Wire Dolls μιλά στη LifO

Αλέξανδρος Διακοσάββας ... «Η Επιστροφή», «Steve Jobs»: δύο

Η Isis Queen είναι σούπερ.

ταινίες που περιμένω να δω με ανυπομονησία βγαίνουν σήμερα στις

ανοίξτε πανιά για αλλού. Σύνταξη:

αίθουσες. Υπερωρίες στα σινεμά αυτή την εβδομάδα!

Σελ. 16

Βασίλης Καψάσκης, Κατερίνα Ηλιάκη, Φιλιώ Ράγκου, Δημήτρης Κυριαζής, Μαρίνα Πετρίδου Γιάννης Πανταζόπουλος ... «Το μεγάλο σορτάρισμα»: αν θες να μάθεις τα πάντα για την οικονομική κρίση, μπες στο κοντινότερο κινηματογράφο να τη δεις. Χρήστος Παρίδης , Μαρία Παππά Λάμπρος Αραπάκος, Λένα Φουτσιτζή,

ΣΤΗΛΕΣ

ΑΚΟΜΑ

Ευγένιος Αρανίτσης

Good LifO

Σελ. 10

Δημήτρης Πολιτάκης Σελ. 11

Θοδωρής Αντωνόπουλος

Θεόφιλος Δουμάνης φωτογράφοι Σπύρος Στάβερης, Πάρις Ταβιτιάν, Freddie F. creative media

Σελ. 31

Kώστας Στανέλλος

Starfax

aτελιέ

Σελ. 45

Βανέσσα Φερλέ διόρθωση κειμένων

Naked City

Μαρία Δρουκοπούλου ... Με μια αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι,

Σελ. 46

σαν τους πίνακες του Σαγκάλ, που αψηφούν με ευγενικό θράσος την έννοια της βαρύτητας. γραμματεία σύνταξης

Σελ. 12

Βιβίκα Ανδριανάτου senior direct market manager

Ναταλί Χατζηαντωνίου

Κώστας Μαντάς direct market managers

Σελ. 12

Βούλα Καραβαγγέλη

Δημήτρης Κυριαζής

Γιώργος Λυκουργιώτης Σπύρος Αποστολόπουλος υποδοχή διαφήμισης

Σελ. 15

Ξένια Στασινοπούλου συντονισμοσ διαφήμισης Μάγδα Τζακώστα οικονομική διεύθυνση Δημήτρης Τασιόπουλος λογιστήριο Βασίλης Κοτρωνάκης Μαριλένα Παππού

www.lifo.gr ΔΥΟ ΔΕΚΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε.

Boυλής 22, Αθήνα, 105 63, τηλ.: 210 3254 290, fax: 210 3249 785, info@lifo.gr

4 lifo – 21.1.16

Άλκηστις Γκούμα εξωτερικες εργασιες

Φωτογραφία εξωφύλλου: Freddie F.

Άκης Ιωάννου κωδικος εντυπου 7639

21.1.16 – lifo

5

6 lifo – 21.1.16

21

27

ιανουαριου

Talkof theTown

2016

Γιώργος Ζώης

σκηνοθετησ «Το να χαρακτηρίσεις την ταινία μου παρεμβατική, ξένη, παρεκκλίνουσα, είναι σαν κινηματογραφικό παράσημο» Από τον M. Hulot

σελ. 13

επιμελεια: the lifo team

5/1/2015 O ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί προσδοκία αλλαγής πορείας για όλη την Ευρώπη.

8/1/2015Ο ΣΥΡΙΖΑ θα εργαστεί,ώστε να υλοποιηθεί το αίτημα του λαού της ΑΕΚ για γήπεδο στην έδρα της. 10/1/2015 Εγγυάται 11/1/2015 Στην Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ο ΕΝΦΙΑ θα καταργηθεί.

ότι δεν θα γίνει κανένας πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας και κανένας πλειστηριασμός χωραφιού. #syriza #ekloges2015 από Δευτέρα θα αποκτήσει φωνή, αξιοπρέπεια, υπόσταση στην Ευρώπη. #syriza#ekloges2015 #ChangeEurope αυτούς που μας την ανέθεσαν. Είμαστε υπό την κρίση τους. Από Δευτέρα αρχίζουμε έναν μαραθώνιο μεταρρυθμίσεων.

26/1/2015 @hughlaurie Thank you, Dr.

5/2/2015 Τέλος ο φόβος. Έχουμε μια χώρα να φτιάξουμε από την αρχή.

28/2/2015 Για μας τώρα αρχίζει μια περίοδος δημιουργικής δουλειάς.

12/3/2015 Νέα σχέση με τον ΟΟΣΑ, μακριά από εργαλειοθήκες του παρελθόντος, οι οποίες ποτέ δεν έγιναν αποδεκτές από τους πολίτες.

25/3/2015 Σήμερα πρέπει να θυμόμαστε ότι τίποτα δεν χαρίστηκε στον λαό μας. Όλα κατακτήθηκαν με αγώνες.

21/4/2015 Τίποτα δεν ξεχνάμε, η μνήμη των ανθρώπων οφείλει να αντέχει.

7/5/2015 Σήμερα, στις 13:30, υποδεχόμαστε με τιμή τις αγωνιζόμενες καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών. μακροπρόθεσμη και βιώσιμη λύση, χωρίς τα λάθη του παρελθόντος. Απουσιάζουν από την ίδια τους την καμπάνια.

22/5/2015 #euco: Mπορούμε σύντομα να φτάσουμε σε σταθερή

6/6/2015 Κάποιοι προσπαθούν να κρύψουν τον εαυτό τους. Και έμειναν να συγκρίνουν τον ΣΥΡΙΖΑ με τον ΣΥΡΙΖΑ.

6/6/2015 Αυτή η κυβέρνηση και αυτή η Βουλή δεν θα ψηφίσει νέο μνημόνιο. Όριό μας η αξιοπρέπεια λαού μας.

την άνοιξε η κυβέρνηση αλλά οι αγώνες των εργαζομένων και του ελληνικού λαού. Σήμερα είναι ιστορική μέρα. με δημοκρατία, ψυχραιμία, αποφασιστικότητα.

27/6/2015 Στον αυταρχισμό και στη σκληρή λιτότητα να απαντήσουμε 6/7/2015 Η δημοκρατία και το δίκιο είναι με το

20/8/2015 Η λαϊκή εντολή της 25ης Ιανουαρίου εξάντλησε τα όριά της. Τώρα πρέπει να πάρει τον λόγο εκ νέου ο κυρίαρχος λαός.

Σήμερα ξεκινά η εκλογική μάχη. Η Ελλάδα δεν μπορεί να γυρίσει πίσω και δεν θα γυρίσει. Θα πάει μόνο μπροστά. αφήσουμε στη μέση. #kerdizoume_to_aurio

18/9/2015 Εξαιρετικά δύσκολη η απόφασή μου να μη γίνω ήρωας μιας βραδιάς. #ΑΝΤ1

18/9/2015 Δεν μετέτρεψα κανένα «Όχι» σε «Ναι». Δεν γινόταν να πέσουμε στην παγίδα της συμφωνίας που μας έδιναν και στην παγίδα του Grexit. #ΑΝ1

20/9/2015 Ευχαριστώ τον Πάνο Καμμένο. Ενώνουμε τις δυνάμεις μας και προχωράμε μαζί για να συνεχίσουμε όσα ξεκινήσαμε τον Γενάρη. #GreekElections

Τα υπουργεία ανήκουν στον λαό. Οποιαδήποτε άλλη αντίληψη είναι έξω από το δικό μας αξιακό πλαίσιο.

10/10/2015 Ο ΣΥΡΙΖΑ, για να μπορεί να ανταποκριθεί στον ρόλο του, θα πρέπει να είναι «κόμμα εκτός

16/10/2015 Παριστάνετε τους αντιμνημονιακούς εσείς που πέντε χρόνια υπογράφατε ό,τι σας έδιναν. #vouli

Συμφωνία και όχι σύμφωνο παράδοσης της κυριαρχίας της ενάντια στην κοινωνική ειρήνη και τη συνοχή. Σεβόμαστε τους κανόνες, αλλά απαιτούμε και σεβασμό.

29/11/2015 1/4 Προς τον πρωθυπουργό Νταβούτογλου: Ευτυχώς οι πιλότοι μας δεν είναι τόσο νευρικοί όσο οι δικοί σας απέναντι στους

1/12/2015 Είναι δεδομένο ότι το σύστημα οικονομικής και πολιτικής εξουσίας δεν νιώθει άνετα με τη διακυβέρνησή μας.

μέρες την προσπάθεια υπονόμευσης της πορείας της χώρας. Συγκεκριμένα ΜΜΕ έβλεπαν σίγουρα τη χώρα εκτός Σένγκεν. τους συμπαγείς αρνητικούς συσχετισμούς δυνάμεων απέναντί μας, βγήκαν έξω από τον χορό.

aπο τον δημητρη κυριαζη

TheBuzz

5/11/2015

17/11/2015 Το σύνθημα του Πολυτεχνείου «Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία» για την κυβέρνησή μας

30/11/2015 #EUTurkey: Είμαστε στην ίδια γειτονιά και πρέπει να μιλάμε με ειλικρίνεια για να μπορέσουμε να φτάσουμε σε λύσεις.

καραβάνι προχωρά. #syriza #vouli

23/10/2015 Η Ελλάδα υπέγραψε

23/10/2015 H Ελλάδα είναι ισότιμος εταίρος και όχι κατάδικος που εκτίει κάποια ποινή.

30/10/2015 Πόσο κοστολογείτε τη διάσωση μιας παιδικής ζωής, ένα πιάτο φαΐ, μια ζεστή αγκαλιά; #vouli #refugeescrisis

Αυτό που συμβαίνει στο Αιγαίο είναι έγκλημα. Ένα έγκλημα που πρέπει να σταματήσει. #Lesvos παραμένει επίκαιρο, διεκδίκηση και στοίχημα. #vouli

7/10/2015 Σας υπενθυμίζω ότι οι εκλογές έγιναν στις

8/10/2015 Ούτε μια φορά δεν σήκωσα το τηλέφωνο να παραπονεθώ σε μεγαλοκαναλάρχη. Και είμαστε περήφανοι, δεν

10/10/2015 Επιβεβαιώθηκε η ταξική ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ.

κράτους», για να θυμηθούμε έναν όρο του Γκράμσι.

25/9/2015

25/9/2015 Σας επέλεξα για να κυβερνήσετε, όχι για να στελεχώνετε τις ενημερωτικές

3/10/2015 Θα αλλάξουμε τη χώρα και θα πρωταγωνιστήσουμε στον αγώνα για αλλαγή της Ευρώπης. #vouli #syriza

μας έχει κανείς στο τσεπάκι. #vouli

Ρώσους. #EUTurkey

20/9/2015 Σας ευχαριστώ από τα βάθη

20/9/2015 Καθαρή εντολή τετραετίας. Ο #Syriza είναι πολύ σκληρός για να πεθάνει. Αυτή η νίκη ανήκει στα λαϊκά

της καρδιάς μου γι’ αυτήν τη μεγάλη νίκη, τη νίκη του λαού. #GreekElections

20 Σεπτεμβρίου και ο λαός αποφάσισε. Χάσατε με 7,5 μονάδες. #vouli

16/9/2015

16/9/2015 Εμάς μόνον εσείς μας έχετε στο χέρι.

Γιατί και στην κάλπη της Κυριακής όχι ψηφίζουμε. Όχι στην παλινόρθωση του παλαιού καθεστώτος. Όχι στο παλιό από το παλιό, τη ΝΔ. #syriza

τηλεοπτικές εκπομπές.

14/9/2015 Επιλογή εθνικής

15/9/2015 To καλύτερο μήνυμα στους δανειστές θα ήταν την Κυριακή να κερδίσουν οι καλοί τους φίλοι εδώ.

Κανείς άλλος. Μόνον από εσάς εξαρτιόμαστε, τον λαό. Από κανέναν άλλον. Μόνον σ’ εσάς λογοδοτούμε.

28/8/2015

4/9/2015 Στις 25 Γενάρη ανοίξαμε λογαριασμούς με την Ιστορία. Δεν θα τους

13/9/2015 Η δική μας νίκη θα είναι μήνυμα νίκης για την Πορτογαλία, την Ισπανία και την Ιρλανδία. #kerdizoume_to_aurio

ευθύνης η αποφυγή του σχεδίου Σόιμπλε για Grexit. #ERTdebate2015

στρώματα. #GreekElections

11/6/2015 Την #ERT δεν

3/7/2015 Όσο πιο ισχυρό το #ΟΧΙ στο #dimopsifisma, τόσο πιο ισχυρή θα είναι η κυβέρνηση στη διαπραγμάτευση της επόμενης μέρας.

5/7/2015 Σήμερα η δημοκρατία γίνεται πράξη αποφασιστικότητας για ένα καλύτερο αύριο για όλους μας και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. μέρος μας. Είμαι βέβαιος ότι θα τα καταφέρουμε.

22/1/2015 Η Ελλάδα

28/1/2015 Η εξουσία δεν μας ανήκει. Ανήκει σε

ενίσχυσε τη διαπραγματευτική μας θέση. #vouli

1/12/2015 Τα σκυλιά ουρλιάζουν, αλλά το 6/12/2015 Παρακολουθώ τις τελευταίες

6/12/2015 Όσοι φαντάστηκαν μια θεαματική νίκη παρασιωπώντας

6/12/2015 Tο περήφανο «Όχι» του δημοψηφίσματος δεν οδήγησε εκτός ευρώ τη χώρα αλλά

6/12/2015 Τέσσερα χρόνια είναι πολλά για να ζείτε με την αγωνία πως πέφτει η κυβέρνηση. Θα κουραστείτε. #vouli

Έγινα πρωθυπουργός στα 40 μου χρόνια και θέλω να προχωρήσω σε μεγάλες τομές, να αντιμετωπίσουμε μεγάλα και κρίσιμα ζητήματα. #Tsipras_ERT είναι ο εκπρόσωπος της διαπλοκής. Τον εκτιμώ, αλλά δεν μπορεί να θεωρείται ο ρυθμιστής της πολιτικής ζωής. #Tsipras_ERT την οποία τιμώ ιδιαίτερα. Ο ίδιος να απαντήσει γιατί το έκανε. #Tsipras_ERT ασφαλιστικό ασφαλώς και είναι κόκκινη γραμμή. #Tsipras_ERT

7/12/2015

7/12/2015 O κ. Λεβέντης δεν

7/12/2015 Στάση αρχής κράτησε ο Σακελλαρίδης,

7/12/2015 Έχουμε καταφέρει να κρατήσουμε αλώβητες κάποιες σημαντικές κόκκινες γραμμές. Το

11/12/2015 Σας επιστρέφω τα περί οίησης, κ. Μπακογιάννη. Δεν είμαι από πολιτικό τζάκι και έγινα πρωθυπουργός

στα 40 μου, ούτε καν αυτή την οίηση δεν έχω. 22/12/2015 Σήμερα είναι και μια σημαντική μέρα για τα ανθρώπινα δικαιώματα, για την ισοτιμία όλων των συμπολιτών μας απέναντι στον νόμο. #EqualityGR

19/1/2016 Είναι ώρα, μια νέα γενιά πολιτικών να υπερβεί τη μικροπολιτική αντιπαράθεση και να μιλήσει ειλικρινά για τα μεγάλα προβλήματα της χώρας.

Ένας χρόνος ΣΥΡΙΖΑ

Πώς κύλησε το έτος στο προφίλ του Αλέξη Τσίπρα στο Τwitter.

21.1.16 – lifo

7

Εικονογράφηση: Ατελιέ / LiFO

Talk of the Town

βρίσκονται υπό συνεχή ψυχολογική υποστήριξη (έχει αποδειχθεί ότι η κάθε λογής εξουσία, πολιτική, θρησκευτική, ακαδημαϊκή, ασκείται συχνά από προσωπικότητες με σοβαρές ψυχολογικές διαταραχές κι αυτό γιατί η ψυχολογική διαταραχή συνδέεται έντονα με την ικανότητα του ατόμου να συγκεντρώνει γύρω του εξουσία). Η δεύτερη προϋπόθεση που θέτω για να θεωρήσω μια πληροφορία είδηση είναι το γεγονός, η άποψη, η αντίδραση στην άποψη να επενδυθεί από μια τεκμηριωμένη κριτική στάση. Όχι μόνο να μεταδώσουμε μια απόφαση ή μια ανακοίνωση αλλά να διερευνήσουμε και να αποκαλύψουμε το γιατί της ανακοίνωσης και της απόφασης αυτής. Αποκαλύπτοντας τα ανομολόγητα κίνητρα, οι δημοσιογράφοι δυσκολεύουμε την άσκηση της επιρροής (για τον καλλιτέχνη, τον πολιτικό, τον επιχειρηματία κ.ο.κ.) και ταυτόχρονα ενδυναμώνουμε την κοινωνία των πολιτών. Παράγουμε έτσι πραγματικές επιδραστικές ειδήσεις. Αν αποφύγουμε να το κάνουμε, τότε περιορίζουμε τον εαυτό μας σε έναν ρόλο αχθοφόρου των δελτίων Τύπου και νεροκουβαλητή των διαρροών των ισχυρών. Και τότε η κοινή γνώμη, πνιγμένη μέσα στη θολούρα και στα λασπόνερα των διαρροών, δεν δίνει καμία σημασία, ούτε σ’ εμάς ούτε στους “ισχυρούς”».

174.000

άλμπουμ πούλησε το «Black Star» του David Bowie στην Αμερική την εβδομάδα μετά τον θάνατό του.

Μιχαλης Μητσος αρχισυντάκτης στην εφημερίδα «τα νέα»

τι αποτελει ειδηση σημερα Σε μια εποχή που ο καταιγισμός και η χειραγώγηση της πληροφορίας είναι πιο έντονα από ποτέ, ποιο είναι τελικά το μέτρο; Πέντε Έλληνες δημοσιογράφοι απαντούν. Από τον Γιάννη Πανταζόπουλο

Μ

40

τρισεκατομμύρια βακτήρια έχει το μέσο ανθρώπινο σώμα.

8 lifo – 21.1.16

ήπως και οι ειδήσεις συγκαταλέγονται στα θύματα της οικονομικής κρίσης; Η εποχή μας διακρίνεται από την αφθονία της πληροφορίας, όμως αυτή τις περισσότερες φορές δημιουργεί ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα, η ποσότητα να υπερτερεί της ποιότητας. Η δημοσιογραφία θεωρείται λειτούργημα και η ενημέρωση δικαίωμα. Επομένως, τα μέσα ενημέρωσης, επειδή επηρεάζουν και καθορίζουν συνειδήσεις, υποχρεώνονται, ειδικά στο έντονο ψηφιακό περιβάλλον, να αναμετριούνται με φήμες, τη δημοσιογραφία του «copy paste», αλλά και με γεγονότα που διέπονται από ψεύτικα περιεχόμενα ή άλλοτε κρίνονται ως πολιτικά κατευθυνόμενα. Όμως η ταχύτητα που κυριαρχεί στις σύγχρονες κοινωνίες έχει, κατά γενική ομολογία, ελαχιστοποιήσει την επεξεργασία, την εξακρίβωση και κατ’ επέκταση την επιλογή της μετάδοσης των ειδήσεων. Αξίζει να θυμηθούμε κάτι που είχε γράψει ο Nick Davies το 2008, τότε που ξεκινούσε η οικονομική κρίση, σε άρθρο του στη βρετανική «Guardian»: «Μια βιομηχανία, της οποίας κύριο έργο ήταν να φιλτράρει τις ψευδείς ειδήσεις, σήμερα έχει γίνει τόσο ευάλωτη στη χειραγώγηση, ώστε να συμμετέχει στη μαζική παραγωγή του ψεύδους, στη διαστρέβλωση και στην προπαγάνδα». Τις προηγούμενες μέρες παρακολουθήσαμε πάλι αναρίθμητες δηλώσεις ιεραρχών για όλα τα θέματα της ειδησεογραφίας, είδαμε την Αντέλ να τραγουδάει καραόκε στο αυτοκίνητό της και αυτό να μεταδίδεται ως γεγονός σε κεντρικό δελτίο μεγάλου καναλιού, διαβάσαμε για τον μεγαλύτερο χειμώνα των τελευταίων είκοσι ετών που ακόμα έρχεται, ενώ καθυστερήσαμε να μάθουμε αν είναι αλήθεια ότι ο David Bowie πέθανε. Σε έναν κόσμο, λοιπόν, που συνεχώς αλλάζει, γίνεται πιο σύνθετος και αντιφατικός, το ερώτημα που τίθεται είναι «τι αποτελεί είδηση σήμερα;» Αρμοδιότεροι να

μας απαντήσουν είναι αυτοί που καθημερινά έρχονται αντιμέτωποι με τη διασταύρωση και την αξιολόγηση των ειδήσεων, γι’ αυτό αναζητήσαμε πέντε δημοσιογράφους, για να μας εξηγήσουν τι, κατά τη γνώμη τους, αποτελεί είδηση.

Παυλος Παπαδοπουλος διευθυντής του «bhmagazino» «Είδηση είναι να αποκαλύψεις το “γιατί”. Για να θεωρήσω μια πληροφορία είδηση, θα πρέπει να πληροί δύο προϋποθέσεις: πρώτον, θα πρέπει να προέρχεται από ή να απευθύνεται σε προσωπικότητες, ομάδες ή θεσμούς με εμβέλεια, ισχύ και επιρροή. Πρέπει να υπάρχει ένας πυρήνας με επιρροή που εκπέμπει ή λαμβάνει ένα μήνυμα. Τότε η πληροφορία αυτή είναι είδηση. Όταν υπάρχει ένα κέντρο με πραγματική επιρροή, έστω σε ένα τμήμα της κοινωνίας, τότε, οποιαδήποτε άποψη εκφράσει, όσο δυσάρεστη, οπισθοδρομική ή απαράδεκτη κι αν μοιάζει, είναι είδηση. Είναι είδηση γιατί ενσωματώνεται και συμμετέχει αυτομάτως στη διαρκή πολιτική διαδικασία της εξέλιξης των αντιλήψεων και της διαμόρφωσης των αποφάσεων. Οφείλουμε να τη μεταδώσουμε, όσο κι αν δεν μας αρέσει, γιατί αν δεν το κάνουμε, θα εκθέσουμε τους αναγνώστες μας σε “κενό άγνοιας”. Αν αποκλείσουμε το κοινό μας από τις ειδήσεις με τις οποίες διαφωνούμε, τότε διαμορφώνουμε ένα bubble, ένα Truman Show, και όσοι βρίσκονται μέσα σε αυτό τον “προστατευμένο θόλο” νομίζουν ότι αυτός είναι ο κόσμος ολόκληρος. Χάνουν έτσι τη δυνατότητα να επηρεάσουν και αυτοί τον πραγματικό κόσμο με τις πράξεις, τις δράσεις και, τελικά, με τις ειδήσεις που αυτοί θα προκαλέσουν και θα δημιουργήσουν. Καμιά φορά, βέβαια, χρειαζόμαστε μια ανάπαυλα από τη διαρκή έκθεση στις “ειδήσεις” που παράγουν οι “ταγοί” της χώρας μας, αφού αρκετοί από αυτούς θα έπρεπε να

500

διαφορετικά είδη εντόμων υπάρχουν σε κάθε σπίτι.

«Κυκλοφόρησε πρόσφατα στη Γαλλία ένα βιβλίο που συζητείται πολύ. Λέγεται Μια θρησκευτική σιωπή. Η Αριστερά απέναντι στον τζιχαντισμό και το έγραψε ο αρχισυντάκτης του λογοτεχνικού ενθέτου της “Le Monde”, ο Jean Birnbaum. Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι η Αριστερά, παγιδευμένη στον παρεξηγημένο μαρξιστικό αφορισμό πως “η θρησκεία είναι το όπιο του λαού”, τυφλωμένη από το μεταμαρξιστικό δόγμα που αποδίδει αφελώς την τρομοκρατία στη φτώχεια και στην αδικία, έχασε την είδηση της δεκαετίας: την επιστροφή της θρησκείας στην καθημερινή μας ζωή. Κάθε τόσο οι τζιχαντιστές τής φωνάζουν «είναι η θρησκεία, ηλίθιε!», αλλά εκείνη παρακούει, νομίζει πως της μιλούν για τον καπιταλισμό. Μια από τις αγαπημένες ατάκες του φίλου μου Πάσχου Μανδραβέλη είναι ότι τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης έχασαν την είδηση της Mεταπολίτευσης: τη χρεοκοπία της χώρας. Μπορεί τον Δεκέμβριο του 2008 ο Κώστας Σημίτης να απηύθυνε από το βήμα της Βουλής δραματικές προειδοποιήσεις, μπορεί τον Αύγουστο του 2009 το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να επισήμαινε ότι η Ελλάδα έχει ουσιαστικά χρεοκοπήσει, αλλά τα μίντια –εμείς– αγρόν ηγόραζαν. Μερικά χρόνια αργότερα, συμπληρώνει ο Πάσχος, έχασαν μια ακόμη είδηση: τη δική τους χρεοκοπία. Αλλά μάλλον δεν είναι αυτή η ερώτησή σας. Μάλλον ρωτάτε τι είναι κατά τη γνώμη μου είδηση σε καθημερινό επίπεδο, τι θα περιλάμβανα σε ένα δελτίο ειδήσεων, αν ήμουν αρχισυντάκτης ενός καναλιού. Λυπάμαι, αλλά αδυνατώ να σας απαντήσω, πολύ περισσότερο μάλιστα που με την αναθεματισμένη διπλή μου ιδιότητα (ΚΑΙ αριστερός ΚΑΙ δημοσιογράφος!) κατηγορούμαι πως έχασα τις μεγαλύτερες ειδήσεις της εποχής. Δεν έχει χρειαστεί, άλλωστε, ως τώρα να προβληματιστώ και πολύ για το θέμα αυτό, αφού έχω δουλέψει με αρκετούς διευθυντές και ο καθένας από αυτούς είχε διαφορετική άποψη για το τι συνιστά είδηση. Άλλος συγκινιόταν με την τελευταία επιστημονική ανακάλυψη για τη σχέση της χοληστερίνης με την καρδιοπάθεια κι άλλος μπορούσε να διαθέσει σελίδες επί σελίδων για ένα σκάνδαλο στην Κίνα. Εγώ βολικός, πάντα. Αστειεύομαι (εν μέρει). Αλλά, πραγματικά, είναι δύσκολο να δώσει κανείς τον ορισμό της είδησης στην εποχή μας. Εξαρτάται από το αν είσαι εφημερίδα, ραδιοφωνικός σταθμός, κανάλι ή site. Πρέπει πάντα να λαμβάνεις υπόψη το κοινό στο οποίο απευθύνεσαι. Και, θεωρητικά, πρέπει να αναζητείς την ισορροπία ανάμεσα στην

ενημέρωση και στην ψυχαγωγία, το λεγόμενο “infotainment”. Δύσκολα πράγματα. Όλοι, καθημερινά, δίνουμε εξετάσεις. Και όλοι κρινόμαστε. Με μια διευκρίνιση: κριτής μας είναι οι πολίτες, όχι κάποιοι που έτυχε να βρεθούν για λίγο σε ένα κυβερνητικό πόστο. Εντάξει, κυρία Γεροβασίλη;».

Ξενια Κουναλακη αρχισυντάκτρια στην εφημερίδα «η καθημερινή» «Τον τελευταίο καιρό όλο και συχνότερα η ειδησεογραφία μοιάζει βγαλμένη από το “Κουλούρι” και το “Onion”. Εξωφρενικές δηλώσεις, γκροτέσκα εγκλήματα, φαιδρές προσωπικότητες, μονοπωλούν την επικαιρότητα, γιατί για να επιβιώσει μια είδηση μέσα σε έναν ορυμαγδό νέων οφείλει να είναι χοντροκομμένη, εντυπωσιοθηρική, αδιανόητη. Μέσα σε αυτά τα καλλιστεία αγριότητας και γελοιότητας, είναι δύσκολο να αποφανθείς ποια είναι τα κριτήρια για την ανάδειξη μιας αληθινής (έστω υποκειμενικά αληθινής) είδησης. Συχνά οι φάρσες (hoaxes) εδραιώνονται κι εγγράφονται στο συλλογικό μας υποσυνείδητο – και το αντίθετο. Μια αληθινή είδηση αντιμετωπίζεται με επιφυλάξεις και καχυποψία. Μου έκανε εντύπωση πόσο άργησε ο κόσμος να πιστέψει ότι πέθανε ο David Bowie. Για μία ώρα περίπου οι χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης αποκήρυσσαν το κακό νέο ως ψεύτικο. Όταν αναρτήθηκε στην επίσημη ιστοσελίδα του, τότε άρχισαν να κάμπτονται οι αμφιβολίες. Όλα μπορούν πλέον λάθρα να εγγραφούν ως ειδήσεις μέσα σε ένα διαρκώς ανανεούμενο timeline, το μάτι εθίζεται και δεν σταματά, σκρολάρει μέχρι να εντοπίσει κάτι που θα κεντρίσει το ενδιαφέρον. Το φαινόμενο δεν είναι καινούργιο και συμπυκνώνεται στο κλισέ “όταν ένας σκύλος δαγκώσει άνθρωπο, δεν είναι είδηση. Όταν ο άνθρωπος δαγκώσει τον σκύλο, αυτό συνιστά είδηση”. Συχνά νιώθω μια τρομερή κόπωση από αυτό το αέναο κυνήγι και αναζητώ μέσα σε αυτήν τη ζούγκλα της επικαιρότητας την ομορφιά και την ηρεμία. Ενίοτε, η είδηση που θα ήθελα να διαβάσω θα είχε τίτλο “Ένας άνθρωπος χάιδεψε έναν σκύλο”».

Μακης Προβατας δημοσιογράφος - ραδιοφωνικός παραγωγός στον βημα 99,5 fm «Την Κυριακή 18 Ιουνίου του 1815 ο Ναπολέων ηττήθηκε στο Βατερλό. Ο τραπεζίτης Νέιθαν Ρότσιλντ, πίσω στο Λονδίνο, είχε άμεσο οικονομικό ενδιαφέρον για την όποια κατάληξη της μάχης και είχε φροντίσει να είναι ο πρώτος που θα μάθαινε το γεγονός με ταχυδρομικά περιστέρια. Αμέσως μετά διέδωσε την είδηση: “Ο Ναπολέων νίκησε στο Βατερλό!”. Το χρηματιστήριο κατέρρευσε. Ο Ρότσιλντ άρχισε να αγοράζει και μέσα σε δύο μέρες, αφού τα αληθινά νέα έφτασαν στο Λονδίνο την Τετάρτη 21 Ιουνίου, πολλαπλασίασε την περιουσία του. Σήμερα, 201 χρόνια μετά, η κατάσταση πολύ συχνά είναι η ίδια: άλλο πράγμα το γεγονός και άλλο η είδηση. Μόνο που τώρα πλέον τον ρόλο του Ρότσιλντ, εκτός από τα ΜΜΕ και τους δημοσιογράφους, τον παίζουν και οι πολίτες (χρήστες του Διαδικτύου, ακροατές εκπομπών, αναγνώστες, τηλεθεατές). Όλα τα γεγονότα που συμβαίνουν στον πλανήτη μαθαίνονται πάρα πολύ γρήγορα, από πολλές διαφορετικές πηγές και για όλα τα πολιτικά γούστα. Τα “ταχυδρομικά περιστέρια” είναι πλέον στη διάθεση και στην υπηρεσία όλων και όχι μόνο των ΜΜΕ. Τώρα πια, η αγαπημένη φράση “αυτό μας το κρύβετε”, με την οποία μεγάλωσαν πολλοί Έλληνες, απευθυνόμενοι… γενικώς, είναι εντελώς αβάσιμη και ανόητη. Είναι αβάσιμη γιατί τίποτα δεν γίνεται να μείνει πλέον κρυφό για μεγάλο διάστημα, και ανόητη

γιατί αυτός που το λέει, υποθέτοντας πάντα ότι εννοεί κάτι σοβαρό και όχι “ψεκασμούς”, προφανέστατα το έχει μάθει από κάποιο μέσο και κάποιον δημοσιογράφο. Άλλωστε, όλα αυτά που μαθαίνουμε διαρκώς από ολόκληρο τον πλανήτη δεν μας δείχνουν ότι ο κόσμος έγινε πολύ χειρότερος. Απλώς η κάλυψη των γεγονότων έγινε πολύ καλύτερη. Είδηση, λοιπόν, και με δεδομένο ότι όλα τα γεγονότα γίνονται γνωστά πια, είναι τελικά ό,τι αποφασίσει ο κάθε πολίτης πως είναι είδηση. Αυτό που είναι είδηση για κάποιον, για έναν άλλο είναι προσπάθεια αποπροσανατολισμού. Αυτό που για κάποιον είναι σοβαρή είδηση, για κάποιον άλλον είναι ανάξιο λόγου. Όμως, πέρα από την κρίση που πρέπει να έχει ο κάθε πολίτης σε σχέση με αυτό που του προσφέρεται ως είδηση, προφανώς οι δημοσιογράφοι και τα ΜΜΕ είναι αυτοί που αποφασίζουν ποιο γεγονός θα προβάλουν και ποιο θα υποβαθμίσουν. H μεγάλη τους έγνοια και ευθύνη θα έπρεπε πάντα να είναι το να προσφέρουν επίπεδο πληροφορίας, είδησης και σχολιασμού ανώτερο από τον μέσο όρο του κοινού, και όχι να κατεβάζουν το επίπεδο για να το κολακέψουν. Για παράδειγμα, πριν από λίγες μέρες τα κανάλια είχαν το καινούργιο ναυάγιο με τους νεκρούς πρόσφυγες (τρία νεκρά παιδιά) και μετά, στο ίδιο δελτίο, ένα πεντάλεπτο (!) αφιέρωμα στον σύντροφο της Σελίν Ντιόν που πέθανε από καρκίνο. Θέλει και μια αυτοεκτίμηση και έναν αυτοσεβασμό από την πλευρά των ΜΜΕ. Πάντως, να είστε πολύ καχύποπτοι απέναντι στους φανατικούς υποστηρικτές της αντικειμενικότητας…».

Θανος Δημαδης δημοσιογράφος στον alpha tv «Σε μια εποχή κατά την οποία στην πλειονότητά τους τα παραδοσιακά media στη χώρα μας είναι βουτηγμένα στη λάσπη της διαπλοκής και της αναξιοπιστίας, που μεγάλη μερίδα των δημοσιογράφων των προηγούμενων γενεών έσπρωξε την Ελλάδα στη σημερινή παρακμή, δεδομένου, μεταξύ άλλων, και του σφιχτού εναγκαλισμού τους με τα πολιτικά και οικονομικά κέντρα και παράκεντρα εξουσίας, το ερώτημα τι αποτελεί πραγματική είδηση και τι όχι δεν είναι μόνο σχετικό αλλά είναι, ακόμα χειρότερα, χειραγωγήσιμο. Με τρόπο αντίστοιχο αυτού που η εκάστοτε κυβερνητική εξουσία, παρέα με φίλα προσκείμενα μέσα ενημέρωσης, σήμερα χειραγωγεί, ελέγχει, κόβει και ράβει στα μέτρα της τα όσα δεν συμβαίνουν ή θέλει να μας πείσει ότι συμβαίνουν γύρω μας. Η είδηση δεν είναι μόνο ένα πραγματικό γεγονός. Είναι πρωτίστως αντανάκλαση της δημοσιογραφικής συνείδησης, του σεβασμού και του αυτοσεβασμού που πρέπει να έχουν οι νέοι δημοσιογράφοι της γενιάς μας, ώστε μέσα από αυτήν να δίνουμε στην κοινωνία αυτό που πραγματικά έχει ανάγκη και περιμένει από εμάς, την αλήθεια. Είδηση δεν είναι οι απαιτήσεις της Τρόικας. Είναι, όμως, είδηση ο ανύπαρκτος βαθμός αντίστασης μιας κυβέρνησης που έλεγε ότι θα σκίσει τα μνημόνια. Είδηση δεν είναι ο διορισμός συγγενών Συριζαίων στο Δημόσιο. Είδηση είναι όταν ακούμε αυτούς που διορίζονται να λένε ότι η ιδεολογία του μπαμπά ή του παππού τους τούς δίνει αυτό το δικαίωμα. Είδηση δεν είναι όταν ένα πλουσιοκόριτσο, γόνος πολιτικού, ποζάρει το 500ευρώ της επιδεικτικά στα social media. Είδηση είναι όταν συνδέει ηθικά και συνειδησιακά την κίνησή της αυτή με την κατάρρευση μιας χώρας. Είδηση δεν είναι ότι η Εκκλησία αρνείται την καύση των νεκρών ή τον γάμο ανθρώπων του ίδιου φύλου. Είδηση είναι όταν θέλει να επιβάλει την αντίθεσή της ως αντίληψη σε μια ολόκληρη κοινωνία. Για μένα η είδηση, τις περισσότερες φορές, βρίσκεται όχι στην πράξη κάποιου αλλά στα κίνητρα που κρύβονται από πίσω της».

Ρόδια και ακτινίδια σε ρόλο μπαλαρίνας Ένα βίντεο του Μενέλαου Κουρούδη για τα ΚΟΡΡΕΣ «Beauty Shots», με αναζωογονητικά για την επιδερμίδα φρούτα να παραδίδουν μαθήματα μπαλέτου.

Μ

έχρι τώρα είχαμε συνηθίσει καλλίγραμμες φιγούρες να χορεύουν μπαλέτο, όχι όμως και λαχανικά ή φρούτα που «συχνάζουν» στην κουζίνα μας. Ρόδια, αγγούρια και ακτινίδια κάνουν plié και πιρουέτες με άνεση που θα ζήλευαν αρκετές μπαλαρίνες, χάρη στη δημιουργική ιδέα του Μενέλαου Κουρούδη και της k2. Φυσικά, με την κατάλληλη μουσική υπόκρουση και τη φωνή του Αλέξη Κωστάλα, που μας έχει συνηθίσει σε μεγάλα θεάματα. Όχι, δεν πρόκειται για μια χορευτική παράσταση αλλά για ένα ολοκαίνουργιο βίντεο για τη σειρά ΚΟΡΡΕΣ «Beauty Shots». Δημιουργικός συνεχιστής του οράματος που ξεκίνησε ο πατέρας του στην k2, του design γραφείου που εδώ και μια 20ετία σχεδόν αποτελεί συνώνυμο της αισθητικής της ΚΟΡΡΕΣ, τα τελευταία χρόνια δίνει το δικό του στίγμα και ήδη μετράει δύο σημαντικές διακρίσεις. Η k2design έχει αναλάβει πολλά μεγάλα πρότζεκτ, μεταξύ των οποίων η Εθνική Λυρική Σκηνή, η ΚΟΡΡΕΣ αλλά και τα εικονογράμματα των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, που θεωρούνται τα καλύτερα όλων των εποχών, σύμφωνα με τους «New York Times». Ποιο είναι το μότο της k2; Ο πατέρας μου, ο Γιάννης Κουρούδης, που ξεκίνησε την εταιρεία και τη διευθύνει, έχει περάσει το σλόγκαν «απλός σχεδιασμός - έντονο περιεχόμενο» και αυτή είναι η λογική που «τρέχει» η ομάδα. Ένα από τα πρότζεκτ που έχετε αναλάβει είναι και αυτό του ΚΟΡΡΕΣ «Beauty Shots». Τι ήταν αυτό το πρότζεκτ και πώς προέκυψε η ιδέα γι’ αυτό; Η ιδέα ήρθε από μια σειρά εικονογραφήσεων που είχα κάνει το 2012 και συμπεριλάβαμε σε ένα ημερολόγιο της k2, θέλοντας να στείλουμε ένα θετικό μήνυμα εν μέσω της κρίσης. Ήταν μια σειρά σχεδίων με φρέσκα λαχανικά εποχής και χρήσιμες πληροφορίες γι’ αυτά. Το συγκεκριμένο πρότζεκτ, που λέγεται «συνταγή της επιτυχίας», έχει διακριθεί με βραβείο ΕΒΓΕ καθώς και στα European Design Awards. Το είδε, λοιπόν, ο Κορρές, του άρεσε και μας ζήτησε να γίνει μια σειρά εικονογραφήσεων με την ίδια αισθητική. Τι σχέδια έκανες για τη συγκεκριμένη σειρά και τι ήταν αυτό που σε ενέπνευσε; Η συγκεκριμένη σειρά έχει 9 προϊόντα, άρα και εννέα διαφορετικά σχέδια με φρούτα και λαχανικά (σταφύλι, ακτινίδιο, φυσική άργιλος, νεκταρίνι, γκρέιπφρουτ, καρπούζι, αβοκάντο, αγγούρι, κράνμπερι). Ουσιαστικά, η αισθητική των σχεδίων ήταν μια προσπάθεια να αποδώσω το εφέ της μεταξοτυπίας με μαρκαδόρο.

21.1.16 – lifo

9

Εικονογράφηση: Athenean Sailor

φωνή λαού

Talk of the Town

αλέξανδρος σωτηρόπουλος Το μέλος των Bloode, της πρώτης διαδικτυακής κοινότητας για το αίμα στην Ελλάδα, μας εξηγεί γιατί πρέπει να γίνουμε όλοι εθελοντές αιμοδότες. α π ό τ ο ν δ η μ ή τ ρ η κ υρ ι α ζ ή

Η κατάθλιψη των αριθμών

α π ό τ ο ν ε υγ εν ιο α ρα ν ι τ ση

Aυτό για το οποίο δεν μιλούν οι στατιστικές είναι όλες εκείνες οι λησμονημένες δυνατότητες, κάτω απ’ τον αστερισμό των οποίων είχαμε κάποτε αγαπήσει τη θλίψη μας, την τρυφερή, ευαίσθητη, πνευματώδη και μυστικοπαθή θλίψη.

10 lifo – 21.1.16

Ανάμεσα σε όλα τα θεάματα που κυριαρχούν στη σφαίρα του μεταμοντέρνου σύμπαντος, κανενός η πραγμάτευση δεν είναι πιο παραπειστική απ’ ό,τι αυτή της κατάθλιψης. Όσο πλησιέστερα βρίσκονται οι άνθρωποι στη διαπίστωση πως η κατάθλιψη προσβάλλει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο σχεδόν τους πάντες, κάτι που θα τους επέτρεπε να συμπεράνουν την ενοχή του συνολικού τρόπου ζωής της εποχής μας, τόσο πιο απόμακρος και τεχνητός καταλήγει ο χειρισμός των περίφημων «δεδομένων» που την αφορούν: εφόσον, σου λέει, διαγνώστηκες με κατάθλιψη, τι πιο παρήγορο απ’ το να υπολογίζεις τον εαυτό σου σαν μια τυχαία μονάδα σ’ ένα στατιστικό αποτέλεσμα! Σπεύδοντας κανείς στο ραντεβού με τους αριθμούς, αποφεύγει, παρεμπιπτόντως, και το ενδεχόμενο κάποιας υπερβολικά αγέρωχης δυσπιστίας απέναντι στην πανάκεια των φαρμάκων. Ως επακόλουθο των παραπάνω, η αυταπάτη σύμφωνα με την οποία αιχμαλωτίζει κανείς τη σημασία του πράγματος, εφόσον συλλάβει τη στατιστική του συμπεριφορά, ποτέ δεν απόλαυσε τόσες τιμές, όσες με την τάχα επιστημονική εμβάθυνση στα στεγανά της συγκεκριμένης παθολογίας: αξιοποιώντας την αρωγή της στατιστικής, η επιστήμη περνάει στην αντεπίθεση, σαρώνοντας, πολύ αμερικανικά, όλες τις υποψίες περί βαθύτερων ιστορικών αιτιών, μαζί με τις ιδέες που εξαρτώνται από ένα τέτοιο σκανδαλώδες βάθος, οπότε εξελίσσεται με τη σειρά της σ’ ένα πνευματικό σύμπτωμα της ίδιας εκείνης αρρώστιας στην οποία καλείται να παράσχει τις πρώτες βοήθειες. Δειγματοληπτικά μιλώντας, τέτοιο κρούσμα ήταν το ντοκιμαντέρ με τον πομπώδη τίτλο The Sad People Factory – Κατάθλιψη: H σιωπηλή επιδημία που πρόβαλλε η ΕΡΤ, προϊόν γερμανοϊαπωνικού κυρίως ενδιαφέροντος, όπου η προσοχή εστιάστηκε αποκλειστικά στους δείκτες, στα ποσοστά, στους συσχετισμούς, στις στατιστικές καμπύλες και στα ερωτηματολόγια, εν ολίγοις σε οτιδήποτε εκτός απ’ την ουσία του ζητήματος. Για να μη μακρηγορώ, κανείς δεν έδειξε να γνωρίζει πως η κατάθλιψη αποτελούσε σήμερα την αλήθεια μας γιατί, απλούστατα, η αλήθεια ήταν καταθλιπτική. Έτσι, ο Σεκάρ Σαξένα, διευθυντής του Τμήματος Ψυχικής Υγείας του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, ο Ούλριχ Χέγκερλ, διευθυντής του ψυχιατρικού τμήματος στο Πανεπιστήμιο της Λειψίας, ο δρ. Ζερόμ Γουέικφιλντ του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, ο δρ. Άλεν Φράνσες, πρόεδρος της ομάδας

εργασίας DSM-IV και οι υπόλοιποι διαπρεπείς τιτλούχοι, όλοι υπαινίχθηκαν ή διακήρυξαν ανοιχτά τη βλακώδη πεποίθηση ότι η κατάθλιψη υπήρχε ανέκαθεν, με τη διαφορά ότι, τώρα, είχαν βελτιωθεί θεαματικά τα συστήματα διάγνωσης! Σαν να μην έφτανε αυτό, ο Στιβς Ντεμαζέ, φιλόσοφος της Φυσικής, ισχυρίστηκε περίπου ότι η κατάθλιψη (δεν υφίσταται αλλά) είναι μόνο μια μεθόδευση, ώστε να νομιμοποιείται κανείς να ομολογεί ότι αισθάνεται θλίψη! Πάντως, το γιατί να είναι, αίφνης, απελπιστικά κατηφείς 400 εκατομμύρια πολίτες στις λεγόμενες προηγμένες δυτικές χώρες δεν φαίνεται να προβληματίζει τον σοφό καθηγητή. Για να το πούμε χωρίς περιστροφές, εκείνο που σταθερά αποσιωπάται εδώ είναι ότι, προφανώς, κάτι τόσο δυσοίωνο όσο το «σύνδρομο της στάχτης», όπως ονόμασαν την έλλειψη ζωτικότητας που προσβάλλει τα μεσαία και ανώτερα στελέχη επιχειρήσεων στις ΗΠΑ, ισοδυναμεί με τα σήματα της θανατηφόρου αδιαφορίας και εξάντλησης που στέλνει επίμονα η κοινωνία στον εαυτό της, ειδοποιώντας για την κατάρρευση των φυσικών και πολιτισμικών αντιστάσεων στην αλλοτρίωση και στη διαρκή αιμορραγία του νοήματος απ’ τα πράγματα. Καταθλιπτικοί είμαστε λίγο-πολύ όλοι, με την έννοια ότι πάψαμε να αντιδρούμε σ’ αυτό που συμβαίνει γύρω μας, και με το οποίο έχουμε πια αμετακλήτως εξοικειωθεί, συνθηκολογώντας με τις τρομώδεις αλήθειες και απογοητεύσεις του καταναλωτικού μηδενισμού και των προσποιήσεων που απλώνονται σαν ένας μόνιμος ίσκιος πάνω απ’ τις φωτεινές σημασίες της ανθρώπινης περιπέτειας, σημασίες όπως ήταν η αγάπη, ο έρωτας, η ευσπλαχνία, η πρωτοτυπία ή ο λυρισμός. Διότι αυτό για το οποίο δεν μιλούν οι στατιστικές είναι όλες εκείνες οι λησμονημένες δυνατότητες, κάτω απ’ τον αστερισμό των οποίων είχαμε κάποτε αγαπήσει τη θλίψη μας, την τρυφερή, ευαίσθητη, πνευματώδη και μυστικοπαθή θλίψη, τη θλίψη που νιώθαμε ενστικτωδώς στη διαπίστωση ότι ο χαρακτήρας των προσώπων και των καταστάσεων που συναντούσαμε στη ζωή μας ήταν πάντοτε αποχαιρετιστήριος – με δυο λόγια, τη σχεδόν απόκοσμη θλίψη των δειλινών του καλοκαιριού, αυτήν που εναντιωνόταν στην κατάθλιψη και που ακόμη σήμερα την περιμένουμε να επιστρέψει από τους θρύλους της παιδικής μας ηλικίας και να μεταμορφωθεί σε δίδαγμα.

Τι είναι το Bloode; Το Bloode είναι η πρώτη ψηφιακή κοινότητα εθελοντών αιμοδοτών. Ουσιαστικά, πρόκειται για μια ηλεκτρονική πλατφόρμα (www.bloode.org) στην οποία μπορεί να εγγραφεί εύκολα όποιος ενδιαφέρεται για την εθελοντική αιμοδοσία. Από εκεί μπορεί να ενημερώνεται, να γνωρίζει νέους εθελοντές και, αν χρειαστεί, να αναζητήσει τη βοήθεια των εθελοντών αιμοδοτών με το πάτημα ενός κλικ. Πώς ξεκίνησε η ιδέα; Aπό τη Ναταλία Κρίτσαλη, όταν ήταν ακόμα στο Λύκειο. Η γιαγιά μιας φίλης της χρειαζόταν αίμα και στην προσπάθεια να βρεθούν οι απαραίτητες φιάλες η Ναταλία ανακάλυψε το πρόβλημα που καλούνται να αντιμετωπίσουν αρκετές χιλιάδες άνθρωποι. Όταν βιώνεις κάτι τόσο έντονα, αναγκαστικά θα δεις τα πράγματα με άλλο μάτι. Γιατί δεν δίνουν όλοι οι άνθρωποι, και κυρίως οι νέοι, αίμα; Στις αρχικές μας προσπάθειες, όταν ακόμα αναζητούσαμε βασικές πληροφορίες, αυτό ήταν το μεγάλο ερώτημα. Αποδείχθηκε, τελικά, ότι οι άνθρωποι δεν δίνουν αίμα διότι απλώς δεν γνωρίζουν τη μεγάλη ανάγκη που υπάρχει. Τι άλλες δράσεις πραγματοποιείτε; Όπως προείπα, βασικός μας στόχος είναι να αφυπνίσουμε τον κόσμο, να ενημερώσουμε και να κινητοποιήσουμε ανθρώπους κάθε ηλικίας, ειδικότερα τους νέους. Για τον λόγο αυτό σχεδιάζουμε διάφορα προγράμματα ευαισθητοποίησης του κοινού, τα οποία λαμβάνουν στήριξη και χρηματοδότηση τόσο από ιδρύματα όσο και από επιχειρήσεις που θέλουν να προσφέρουν στην κοινωνία. Ποια είναι τα άμεσα σχέδιά σας; Θέλουμε να καταφέρουμε να μεγαλώσουμε κι άλλο ως ψηφιακή κοινότητα και να φέρουμε στο προσκήνιο ανθρώπους, ιδρύματα και επιχειρήσεις που θα λειτουργήσουν ως φάρος για την κοινωνία, υποστηρίζοντας τα προγράμματά μας με κάθε πιθανό μέσο. Αυτήν τη στιγμή αριθμούμε πάνω από 1.000 άτομα, θέλουμε όμως να προσεγγίσουμε όλους τους ήδη υπάρχοντες εθελοντές και ταυτόχρονα να εγγράψουμε νέα μέλη που δεν έχουν ασχοληθεί ξανά με την αιμοδοσία. Ίσως το καλύτερο νέο για τα σχέδιά μας είναι ότι οι εγγραφές που γίνονται και οι συμμετοχές στις αιμοδοσίες μας στο μεγαλύτερο ποσοστό τους έρχονται από το ηλικιακό γκρουπ 18-25. Παράλληλα, τα μηνύματα που λαμβάνουμε στην αναζήτηση συνεργατών μάς κάνουν να αισιοδοξούμε ότι η εθελοντική αιμοδοσία θα γίνει επιτέλους κομμάτι της κουλτούρας του Έλληνα. www.bloode.gr

Με το φορείο και τον προβολέα

α π ό τ ο ν δ η μ ή τρ η πολ ι τάκ η

Cut

Κάτι με κλoτσάει άγαρμπα πάντα στις ζωντανές «παραστάσεις» του Σαββόπουλου. Το ίδιο συνέβη και την προηγούμενη εβδομάδα. Εκατό φορές σκυλάδικο που ξέρεις τι παίζει και δεν υπάρχουν ψευδαισθήσεις μεγαλείου –μόνο σάπια εκτόνωση, στάνταρ τελετουργίες και χανγκόβερ με το καλησπέρα–, παρά μουσικές «παραστάσεις» έγκυρων καλλιτεχνών σε ιστορικά και μη λαϊβάδικα, τα οποία συχνά σου πιάνουν χειρότερα τον κώλο άμα κλείσεις τραπέζι. Αυτή την αποψάρα, θυμάμαι, κατέθετα παλιά, όταν τύχαινε ποτέ να πέσει σε τέτοια ψευτοδιλήμματα η κουβέντα, ασφαλής στην αποστασιοποίησή μου και από πίστες και από «σκηνές». Με τα χρόνια άλλαξα σκοπό. Ξέφτισε μέσα μου όσο να ’ναι η έλξη ενός αφηρημένα λούμπεν εξωτισμού και η ζαβή ιδέα περί μιας μυθικής αυθεντικότητας που σε στέλνει τουριστική θέση σε πάσης φύσεως κωλάδικα. Αλλά, κυρίως, επικράτησε η συνειδητοποίηση ότι η ζωή είναι μικρή για να μην πηγαίνεις να δεις και ν’ ακούσεις κάποιον που αγαπάς μέσα απ’ τα τραγούδια του, επειδή έχεις πρόβλημα με τον χώρο, με το πλαίσιο γενικά της συγκεκριμένης ζωντανής εμφάνισης. Η έμφαση είχε μετατοπιστεί στο «ζωντανή»: σπουδαίο πράγμα να δεις κάποιον σημαντικό live ενώπιόν σου, αλλά και όσο είναι ακόμα εν ζωή, κάτι που μοιάζει όλο και πιο επείγον όσο περνούν τα χρόνια, ακόμα κι αν αυτό συχνά σημαίνει στήριξη της φρικαλέας κουλτούρας αρπαχτών επανεμφανίσεων ηλικιωμένων σταρ λίγο πριν από την τιμητική αποστρατεία, που βιώνουμε εδώ και πολύ καιρό. Οπότε μου φάνηκε μάλλον δυσοίωνη η «αυτοσαρκαστική» διαφημιστική ατάκα της εμφάνισης του Διονύση Σαββόπουλου με την Ελένη Βιτάλη στο Κύτταρο (έλα Ηπείρου κι Αχαρνών να σε γιουχαΐσω κ.λπ.): «Προσοχή, εμφάνιση ηλικιωμένων…». Όχι, ρε Νιόνιο, έλεος, εντάξει, ξέρεις ότι ξέρουμε ότι ξέρεις ότι ξέρουμε, αλλά ας κρατήσουμε και λίγο τα προσχήματα. Παρ’ όλα αυτά, ψήθηκα εύκολα να πάω να τους δω μαζί με ελαφρά καρδιά, χωρίς φόβο, πάθος και μεγάλες προσδοκίες. Απεδείχθη, όμως, για άλλη μια φορά ότι οι καλές προθέσεις σε πάνε μέχρι ένα σημείο μόνο. Ήταν φανερό από την αρχή ότι το σαββοπουλικό κομμάτι δεν θα λειτουργούσε για μένα (η Ελένη Βιτάλη αποτελεί δύναμη της φύσης και του πάλκου και βαρύ χαρτί, ασχέτως μπάντας και ενορχήστρωσης, αν και ούτε κι αυτή έμοιαζε να ’ναι στις καλές της), και δεν έφταιγε ο Σαββόπουλος ούτε επρόκειτο για καμιά από τις άρπα-κόλλα αρπαχτές συμπράξεις της κρίσης. Εγώ έφταιγα, που νόμιζα ότι θα αντιληφθώ επιτέλους και θα αφεθώ να απολαύσω αυτόν το ρόλο του διαταξικού διασκεδαστή/πανηγυρτζή που αναλαμβάνει στη σκηνή εδώ και χρόνια. Δεν μου κάθεται, όμως, κάτι κλοτσάει πάντα στα σκέρτσα του, που μοιάζουν σαν αποτέλεσμα υπερβολικής αυτοσυνείδησης, σαν κάποιο σχόλιο περί κεφιού και μέθεξης που γίνεται από απόσταση, παρά σαν ηλεκτρισμένη περφόρμανς στη σκηνή. Σήκω ψυχή μου, δώσε ρεύμα, αλλά όχι και να καούμε κιόλας. Τα ελάχιστα βαριά, μελαγχολικά κομμάτια του ρεπερτορίου ξεπετάχτηκαν αμήχανα (ένα στενό ζεϊμπέκικο για τον Νίκο, δυο-τρεις αράδες δηλαδή) και πολλά από τα τυπικά εμβόλιμα αφηγηματικά γκαγκ σκόνταφταν πριν φτάσουν στο ετερόκλητο κοινό, που έμοιαζε πιο δεκτικό στα αδιάφορα ποτ πουρί τμήματα του προγράμματος. Το «Δίχτυ» και κολλητά η «Φωτοβολίδα»; Έλεος. Καμιά φορά, ο νεότερος εαυτός έχει δίκιο για πάντα, με την έννοια ότι κάποια κριτήρια –εσφαλμένα ή όχι, δεν έχει σημασία– δεν πρόκειται ν’ αλλάξουν όσους ρεβιζιονισμούς κι αν επιχειρείς κατά την «ωριμότητα». Είναι τόσο πολλά τα σημαντικά τραγούδια του Σαββόπουλου, που είναι εντελώς αδύνατον να τον αμφισβητήσεις –ακόμα και στην τελετή λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων έμοιαζε αλώβητος από το γενικό μπάχαλο, σαν να ίπταται πάνω από τις περιστάσεις–, απλώς χωνεύεται κάπως δύσκολα αυτή η επιθυμία του να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα ως ευεργετικός πάτερ φαμίλιας, πάντα ν’ ανταμώνουμε και να ξεφαντώνουμε, βρε. Από την άλλη, πώς μπορείς να τον αδικήσεις; Ας αναλογιστούμε μόνο ότι όταν διοργάνωσε εκείνο το απίστευτο συναυλιακό βαριετέ στο Ολυμπιακό Στάδιο το ’83, με 80.000 κοινό και επίσημους καλεσμένους τους πάντες, από τον Βέγγο και τον Τσαρούχη μέχρι τον Χατζιδάκι και τον Τσιτσάνη, ήταν μόνο 39 χρονών. Και στο φινάλε, εμείς τον χρίσαμε τοποτηρητή μιας ιδανικής ελληνικότητας, ειδικά μετά τον θάνατο του Χατζιδάκι, δεν την ψώνισε από μόνος του. Αποχωρώντας από το μαγαζί, σκεφτόμουν με δόση μελαγχολίας (είμαι μαυρόψυχος, το παραδέχομαι) τα φινάλε από τη «Μικρή Ελλάδα», το ντουέτο του με τη Βιτάλη από τη «Ρεζέρβα». Εκείνη: «Τι παραμιλάς; Πού καιρός και τόπος για εξόδους, εξαντλώντας χρόνο κι όρια. Τελείως υπεύθυνη για όλα, ούτως ή άλλως σ’ εμένα θα σε φέρνουν, βάζοντας μπροστά, σπάζοντας τα μούτρα σου στο τέλος». Εκείνος: «Αχ, Θοδώρα όμικρον, με αίμα σε ανατρέφω, από τούτη τη δουλειά καλύτερη δεν έχω».

21.1.16 – lifo

11

Πίσω, γορίλες! Ακόμα πιο ασυγχώρητη από τη «συντροφική» έπαρση είναι η δι’ αυτής καταξίωση του περιβάλλοντος «ζόφου».

Δεν θα «κανιβαλίσω» με τη σειρά μου τον επηρμένο «σύντροφο», ούτε θα αβαντάρω μια «κιτρινόχρωμη» φυλλάδα. Δεν έκανε όμως το «Πρώτο Θέμα» τους εν λόγω διορισμούς, ούτε φυσικά ευθύνεται ο δημοσιογράφος που τους αποκάλυψε. Εδώ ακριβώς είναι το ασυγχώρητο της υπόθεσης: ότι μ’ αυτά και μ’ εκείνα (γιατί δεν είναι, βέβαια, το πρώτο σύμπτωμα εξουσιαστικής αλαζονείας που παρουσιάζει), η λεγόμενη κυβερνώσα Αριστερά «νεκρανασταίνει» και κάνει «μάγκες» όλον εκείνο τον συρφετό από «συστημικούς» πολιτικούς, μιντιάρχες, ολιγάρχες και παρατρεχάμενους που η Ιστορία αλλά και η ίδια η ζωή φάνηκαν να απαξιώνουν οριστικά λίγους μόλις μήνες πριν – ή έτσι τουλάχιστον φαντασιώνονταν οι πολύ αισιόδοξοι. Οι λιγότερο αισιόδοξοι, πάλι, φρονούσαμε ότι, ok, μπορεί να μην καταλαμβάναμε ακριβώς τα Θερινά Ανάκτορα, ευελπιστούσαμε ωστόσο ότι θα πορευόμασταν στο εξής πολιτικά, κοινωνικά, οικονομικά αλλά και ηθικά με κάπως ευμενέστερους όρους. Οπότε, αντί να ασχολούμαστε π.χ. με το ΔΝΤ ή το «Στουρναρογκέιτ», αναλωνόμαστε σε ζητήματα δεοντολογίας. Αλλά, βέβαια, δεν σου φταίει ο αντίπαλος, όσο «άθλιος», κακός και απεχθής, όταν βάζεις μόνος σου το ένα αυτογκόλ μετά το άλλο. Είναι οι παίκτες, ο κόουτς και ο πρόεδρος της ομάδας σου που έχουν το καταρχάς «θέμα».

12 lifo – 21.1.16

Ένα σχόλιο για το κείμενο του 28χρονου Σχινά.

α π ό τ h νατα λι χ ατ ζη αν τω νι ου

Θυμάμαι, πολλά χρόνια πριν, σε εποχές πολύ πιο ανάλαφρες –κι ας φάνταζαν στα οργισμένα εφηβικά μυαλά μας περίπου τελολογικές–, να διαδηλώνουμε μαχητικά κι επιστρέφοντας να διασκεδάζουμε με την ιδέα να είμαστε ακόμα «στρατευμένοι» σαν γεράσουμε. Θα κατεβαίναμε, λέει, στον δρόμο με μπαστούνια, «πι» και αναπηρικά καροτσάκια, θα παίρναμε και κάνα δυναμωτικό, κάπως θα το βολεύαμε τέλος πάντων, σημασία έχει όμως ότι μας σκεφτόμασταν «μάχιμους» ακόμα και στα -ήντα μας. Κανείς μας δεν διανοούνταν τότε ότι, εφόσον κάποτε «δικαιωνόμασταν», θα έπρεπε να σκεφτόμαστε όχι πια αγώνες αλλά θέσεις, βολές και αξιώματα. Όχι πως ήμασταν τόσο «γαμάτα» άτομα, ανήκαμε απλώς σε μια γενιά που βασικά επαναστατούσε «για την καύλα της», που ένιωθε ενστικτώδικα ότι μπορούσε και όφειλε να κάνει τη διαφορά – βρίσκαμε οπότε ντεμοντέ, απωθητική, απαράδεκτα μικροαστική την προοπτική να «χωθούμε» στο Δημόσιο κι ας μας πρήζανε οι οικείοι μας ότι μόνο έτσι θα «τακτοποιούμασταν», κι ας κάναμε μετά «ό,τι θέλαμε», καθώς συμπλήρωναν με νόημα (μεταξύ μας, δεν είχαν και τόσο άδικο τελικά, αλλά ας όψεται ο νεανικός ιδεαλισμός!). Το «ρουσφέτι» ήτανε τότε εθνικό σπορ, η «θεσούλα στο Δημόσιο» επίσης. Τα χρόνια περάσανε, οι εποχές αλλάξανε, οι κώλοι «σφίξανε», όμως το Δημόσιο παρέμεινε στο συλλογικό υποσυνείδητο ως το μεγαέπαθλο των εκάστοτε κυβερνώντων, η «ραχοκοκαλιά» του κομματικού κράτους, όπως συνήθως συμβαίνει σε κοινωνίες προ ή ημι-νεωτερικές σαν τη δική μας. Δεν είναι, λοιπόν, να παραξενεύεσαι που ο γ.γ. της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ δεν αφιέρωσε ούτε μια αράδα από εκείνη την απίθανη μακροσκελή απάντηση-«κατηγορώ» του στο να υπερασπιστεί την αθρόα πρόσληψη συγγενικών του προσώπων στην κυβέρνηση. Να προβάλει έστω τα προσόντα τους, και δεν εννοώ μόνο τα «αγωνιστικά», να πει ότι, βρε αδελφέ, στην Ελλάδα είμαστε, άμα δεν βάλουμε και δυο-τρεις-τέσσερις δικούς μας στα πόστα, δεν κάνουμε «χωριό», εξάλλου εμείς δεν μπορούμε, ένεκα οι συνθήκες, να δημιουργήσουμε ένα πελατειακό κράτος-«Λεβιάθαν», αντίστοιχο εκείνου που έθρεψε τους προκατόχους μας. Να ισχυριστεί ότι συχνά ο ΣΥΡΙΖΑ ψάχνει –πράγματι– άτομα να στελεχώσει τον κρατικό μηχανισμό και δεν τα βρίσκει, είτε γιατί αποχώρησαν είτε επειδή, «δρυός πεσούσης», λίγοι δικοί του ή, έστω, συμπαθούντες προθυμοποιούνται να αναλάβουν ευθύνες. Θα ήταν κιόλας αστείο να συγκρίνει κανείς τα όργια προσλήψεων «ημετέρων» μονιμάδων (ούτε καν «μετακλητών») από προηγούμενες κυβερνήσεις, όταν οι αγελάδες ήσανε υπέρβαρες, με την τωρινή κατάσταση, άσχετα που ούτε αυτό αποτελεί ιδανική δικαιολογία. Αντ’ αυτών, έβγαλε στη γύρα τα αγωνιστικά «παράσημα» του ίδιου και της οικογένειάς του (ξεχνώντας ότι χιλιάδες άλλοι κυνηγήθηκαν, φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν, χωρίς να προσδοκούν την παραμικρή ανταμοιβή, ότι δεν μπορεί να λες τέτοιες «παπάρες», όταν ένα σωρό κόσμος, ανάμεσά του οι λιγότερο τυχεροί συναγωνιστές του, κάνουν καθημερινό μπρα ντε φερ με την επιβίωση), αναβίωσε ένα εμφυλιοπολεμικό κλίμα που δεν λέει απολύτως τίποτα στους περισσότερους συνομηλίκους του (ούτε καν στους μεγαλύτερους, τον διαβεβαιώ) κι έκανε σημαία, εν είδει φυσικού νόμου, το περίφημο «ηθικό πλεονέκτημα», ξεχνώντας ότι τα στερνά τιμούνε τα πρώτα κι ότι η Αριστερά δεν είναι πιστωτικό ίδρυμα για να της «χρωστάμε» ή να μας «χρωστάει», αλλά δικαιώνεται στον βαθμό που προάγει μια κοινωνία δικαιότερη, ηθικότερη κι ανθρωπινότερη. Όλα αυτά, δε, σε μια «μπετόν αρμέ» κομματική γλώσσα που θύμισε κνίτικες μπροσούρες εποχής – μήπως να του ψιθυρίσει κάποιος ότι έχουμε 2016;

Γιατί εμείς δεν τραγουδάμε για να ξεχωρίσουμε, αδελφέ μου, απ’ τον κόσμο

Πλαγιο

α π ό τ ο ν θ οδωρη αν τ ων οπ ουλο

Belli

Talk of the Town

«Δεν το ονοματίζω τούτο το χαρτί διαθήκη για τον λόγο ότι δεν έχω τίποτα να διαθέσω. Ό,τι βιος είχα το έχω δώσει στο Κόμμα, στο Κόμμα στο ΚΚΕ, με τα γνωστά σύμβολά του, τη μαρξιστική - λενινιστική ιδεολογία του, το πρόγραμμά του και τις αρχές του. Πολιτικά, δεν έχω επίσης τίποτα να αφήσω. Ό,τι είχα το έδωσα με τη συγκεκριμένη δράση μου. Να αφήσω πολιτικές ορμήνιες δεν το θεωρώ σοβαρό. Θέλω να επιστρέψω και να ταφώ στον τόπο που γεννήθηκα, στο Παλιοζογλώπι, και συγκεκριμένα στον Αηλιά, για να ’χω αγνάντιο. Ο τάφος να είναι απλός, μόνο να φραχτεί για να μη με ξεχώσουν τα αγρίμια. Δεν θέλω λόγους και στεφάνια. Αυτά να εκφραστούν με βοήθεια στο Κόμμα. Σεπτέμβρης 1994. Γεια σας. Χαρίλαος Φλωράκης». Θα αρκούσε να αντιπαραθέσει κάποιος τη «διαθήκη» του Χαρίλαου Φλωράκη, αυτό το περίφημο, ολιγόλογο, βαθιά πολιτικό και συγκλονιστικά προσωπικό κείμενο που το ’94 συγκίνησε ακόμα και τους πολιτικούς «εχθρούς» του, ακόμα και όσους είχαν αμφισβητήσει ή θα αμφισβητούσαν την προσωπικότητα και το Κόμμα του. Να το αντιπαραθέσει πού; Μα, στον ανατριχιαστικό, επί της ουσίας αντι-αριστερό τρόπο σκέψης του νεαρού και προφανώς ανιστόρητου γραμματέα του Κ.Σ. της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ. Βέβαια, ο Ιάσων Σχινάς-Παπαδόπουλος είχε ένα βολικό και αρκετά «λαϊκίστικο» ατού στα χέρια του: ότι τις αποκαλύψεις για τον πρόσφατο διορισμό στο Δημόσιο του αδελφού του, της μητέρας και της φίλης του έκανε το διαρκώς αμφιλεγόμενων κινήτρων, και γι’ αυτό εξαιρετικά ευάλωτο στην κατά καιρούς κριτική, «Πρώτο Θέμα». Έτσι, ο 28χρονος γραμματέας θεώρησε ενδεχομένως ότι η εισαγωγή της απάντησής του στην καταγγελία της εφημερίδας («Τους Ρουφιάνους δεν τους φοβηθήκαμε ποτέ. Κατάλαβες, Πρώτο Φλέμα;») θα ενεργοποιήσει τα αριστερά αντανακλαστικά έναντι της εφημερίδας που έχει υποπέσει κατά καιρούς σε ασυγχώρητα ατοπήματα. Και πράγματι, τα αριστερά αντανακλαστικά ενεργοποιήθηκαν. Όχι όμως όπως θα ευχόταν ο νεαρός. Αλλά όπως θα ευχόταν η Αριστερά σε μια σπάνια επίδειξη ομόνοιας και κοινής λογικής. Διότι, όπως αναμενόταν, η πιο αμείλικτη κριτική ήρθε εξ αριστερών. Ο 28χρονος, με ένα θυμικό κάπως ανεξέλεγκτο και ίσως με την κεκτημένη και εν προκειμένω επιπόλαιη ταχύτητα της «θητείας» του τους τελευταίους μήνες στην επιχειρηματολογία του κόμματός του (το οποίο χρησιμοποιεί ως φάρμακο διά πάσαν νόσον και μαλακίαν το επιχείρημα της «μονταζιέρας», ακόμα κι όταν η κριτική είναι εμπεριστατωμένη και τεκμηριωμένη), έσπευσε να «μετοχοποιήσει» τους σεβαστούς προφανώς αγώνες της οικογένειάς του. Τι έκανε, λοιπόν; Έγραψε ένα ιδιαιτέρως φορτισμένο αφήγημα, διαδρομή στα πρόσωπα και τους αγώνες μίας Αριστερής οικογένειας. Και, δυστυχώς, δεν τιθάσευσε ούτε στιγμή τον εαυτό του για να σκεφτεί πως ό,τι έγραψε ο ίδιος, στην πρώτη του τόσο σκληρή δημόσια έκθεση με τον νέο του ρόλο, δεν είναι καθόλου πρωτότυπο. Διότι εβδομήντα χρόνια από τον Εμφύλιο δεν υπάρχει ελληνική οικογένεια χωρίς ανάλογα τραύματα. Και εκατοντάδες είναι εκείνοι που έχουν συγγενική σχέση διαρκείας με τέτοιες βιωματικές ιστορίες αριστερού πρόσημου: παππούδες αγωνιστές, συγγενείς εκτελεσμένοι από τους Χίτες, λεπτομέρειες βίαιες και αιματοβαμμένες, ηρωικές επιλογές απλών και άγνωστων ανθρώπων, δάκρυα, αγώνες, βασανιστήρια, διαψεύσεις, οράματα, πορείες, ξύλο, δακρυγόνα, κρατητήρια, εξορίες, ξανά αγώνες, ξανά ξύλο, ξανά οράματα, ξανά διαψεύσεις… Και τι δεν έκανε ο νεαρός; Δεν κατόρθωσε να εξηγήσει πώς μία τόσο κοινή και απολύτως αναγνωρίσιμη για την Αριστερά διαδρομή χρησιμεύει στην περίπτωση της δικής του οικογένειας ως πιστοποιητικό φρονημάτων διορισμού στο Δημόσιο. Και πώς να το κατορθώσει, δηλαδή; Είναι επιχείρημα πλήρους αποκατάστασης και βολέματος μια οικογενειακή μικρο-ιστορία ενταγμένη στο ανιδιοτελές και ηρωικό αριστερό έπος που έφτιαξαν κυρίως ανώνυμοι ιδεολόγοι και αγωνιστές; Σαφώς και δεν είναι. Όπως δεν είναι καν αριστερό επιχείρημα. Είναι ΠΑΣΟΚ. Κι έχει και ημερομηνία εκκίνησης. Το 1986 και την περίφημη ρήση του Ανδρέα Παπανδρέου για το «δωράκι» του τότε διευθύνοντος συμβούλου της ΔΕΗ. Διότι αυτή η φράση («είπαμε να κάνει ένα δωράκι στον εαυτό του, αλλά όχι και 500 εκατ.») ήταν η δημόσια και κυνική αποδοχή των κινήτρων και των προοπτικών που μπορεί να έχει η κομματική ταύτιση. Ο ασκός του Αιόλου, βεβαίως, είχε ήδη ανοίξει και πολύ αμφιβάλλω ότι έκλεισε ποτέ.

κει μ εν ο : μ αρι α π απ π α, φωτ ο γ ραφι α: π αρι σ ταβ ι τ ι αν.

100' με τον

Γιώργο Ζώη

Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του νεαρού σκηνοθέτη είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ με αναφορές στο σινεμά του Παζολίνι.

« Έχουν γραφτεί πάρα πολλά πράγματα για το Interruption. Είναι από τις ταινίες “love or hate”. Ένας κριτικός έγραψε πρόσφατα ότι είναι “love and hate”. Σου δημιουργεί, δηλαδή, και τα δύο συναισθήματα» μου λέει ο Γιώργος Ζώης για την αντιμετώπιση που έχει η νέα ταινία του στο εξωτερικό και βάζει τα γέλια. «Εμένα, όμως, οι ταινίες που μου αρέσουν είναι αυτές που στοιχειώνουν τον άλλον και τον ακολουθούν για πολύ καιρό αφού σβήσουν τα φώτα. Να μην ξέρει τι είναι αυτό που του αρέσει τόσο πολύ και να αναρωτιέται γιατί δεν μπορεί να τη βγάλει από το μυαλό του. Να υπάρχει μια ανεκπλήρωτη σχέση και μάλιστα, όταν την ξαναδείς, να ανακαλύψεις και άλλα πράγματα,

που δεν είχες αντιληφθεί πριν. Να είναι μια ερωτική δημιουργία. Το άλλο, που απλώς βλέπεις ταινίες και δεν τις θυμάσαι καθόλου, είναι σαν αυνανισμός». Το Interruption, η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, θα βγει σε λίγες μέρες στους κινηματογράφους. Είχαν προηγηθεί τα Casus Belli και Τίτλοι Τέλους με αμέτρητες διακρίσεις και βραβεία σε διεθνή φεστιβάλ. Δύο μικρού μήκους φιλμ, σχεδόν προφητικά, που μιλούσαν για την κρίση, πολύ πριν γίνουν τα πράγματα χειρότερα. «Το Casus Belli ήταν το σουξέ μου» χαριτολογεί. « Ήρθε η κρίση, που ως οικογένεια μας χτύπησε πάρα πολύ, και ήρθε αυτή η ταινία και μας έσωσε. Είναι πολύ σημαντικό για μια ταινία να δίνει πίσω αυτά που τις έδωσαν, να βο21.1.16 – lifo

13

Talk of the Town

«Το μεγάλο μου θέμα με το ευρωπαϊκό σινεμά είναι ότι βλέπω μια ισοπεδωτική ομοιομορφία ταινιών, όπου λίγες πια με εκπλήσσουν και ελάχιστες τολμούν να μιλήσουν σε μια άλλη γλώσσα».

14 lifo – 21.1.16

ηθά τους δημιουργούς της να ζήσουν από αυτήν και να συνεχίσουν. Αυτό δεν το περίμενα με τίποτα, το ότι θα μπορούσα να ζήσω από μια μικρού μήκους για τρία χρόνια. Πάντοτε έλεγα ότι είναι το love story μεταξύ ενός αστέγου κι ενός καροτσιού που συναντιούνται στο τέλος στο ηλιοβασίλεμα» αστειεύεται. «Βέβαια, οι υπόλοιποι το είδαν πιο πολιτικά. Μετά ήρθαν οι Τίτλοι Τέλους. Τότε με στοίχειωναν αυτές οι άδειες διαφημιστικές πινακίδες που έβλεπα στον δρόμο. Στην αρχή δεν σκεφτόμουν να κάνω ταινία. Και πάλι, όλοι έλεγαν ότι ήταν ένα σχόλιο σε σχέση με την κρίση και την κατάρρευση του καπιταλισμού. Αυτές οι πινακίδες, όμως, ήταν ο καθρέφτης μου εκείνη την περίοδο, το πώς έμοιαζα, ο εσωτερικός μου κόσμος, που ήταν τελείως κενός, και αυτή η ταινία ήταν η θεραπεία μου. Πλέον ζω από τον κινηματογράφο». Στο Interruption δεν απομακρύνεται πολύ από τη θεματική που τον έχει χαρακτηρίσει, όσο και αν έχει το αφαιρετικό στοιχείο μέσα της. Μια ομάδα αγοριών και κοριτσιών που κρατούν όπλα εισβάλλει σε ένα γεμάτο θέατρο την ώρα που παίζεται η Ορέστεια. Τα όρια μεταξύ πραγματικότητας και μυθοπλασίας παύουν να υπάρχουν. Δεν θα την έλεγες «εύκολη» ταινία. Έχει μια υπόγεια ένταση, όμως, που σε καθηλώνει μέχρι το τελευταίο λεπτό. Τον ρωτάω πώς σκέφτηκε να κάνει κάτι τέτοιο. «Ως ιδέα ξεκίνησε από την ταινία Ο Φόβος, με τον Ανέστη Βλάχο που κυνηγάει την υπηρέτρια να τη βιάσει στους στάβλους και καλύπτουν το έγκλημα οι γονείς του. Την είχα δει τυχαία σε ένα συγγενικό σπίτι στην ΕΤ1 κι έπαθα σοκ. Ήταν σαν Γκοντάρ και Χάνεκε στην Ελλάδα της δεκαετίας του ’60. Οι συγγενείς μου φρίκαραν και το έκλεισαν και έτρεξα να το δω στο σπίτι μου πριν τελειώσει. Μετά σκέφτη-

είναι ότι βλέπω μια ισοπεδωτική ομοιομορφία ταινιών, όπου λίγες πια με εκπλήσσουν και ελάχιστες τολμούν να μιλήσουν σε μια άλλη γλώσσα. Ένα άλλο στοιχείο που δεν ξέρει ο κόσμος είναι ότι πάμε τα σενάρια σε κάτι σαν script clinics. Λες και είναι άρρωστα τα σενάρια, πάμε να τα θεραπεύσουμε, ακόμη δεν τα γράψαμε. Και υπάρχει και αυτή η αυτολογοκρισία των σκηνοθετών, που είτε επειδή θέλουν να βρουν ένα μεγαλύτερο κοινό είτε να πάνε σε ένα μεγάλο φεστιβάλ ή οτιδήποτε, ακολουθούν κάποιες νόρμες που είναι εκείνη τη στιγμή επίκαιρες και δημοφιλείς. Καλό φεστιβάλ δεν σημαίνει καλές ταινίες. Πρέπει να υπάρξει μια απομυθοποίηση των ίδιων των φεστιβάλ. Έχω δει πάρα πολλές ταινίες σε αυτά τα φεστιβάλ που είναι ανώδυνες. Πολλές φορές, είναι σαν ο σκηνοθέτης να κάνει μια οντισιόν με την ταινία για να τον πάρουν στην Αμερική ή για να πάρει πολύ μεγάλο budget στην Ευρώπη. Για μένα, το να χαρακτηρίσεις την ταινία μου παρεμβατική, ξένη, παρεκκλίνουσα, είναι τιμητικό, κάτι σαν κινηματογραφικό παράσημο. Θεωρώ σημαντικό το να προσπαθήσεις να πας κόντρα σε αυτή την κυρίαρχη αφήγηση, αλλά αισθάνομαι ότι τέτοιες απόπειρες κινηματογράφησης είναι σαν σταγόνες στον ωκεανό. Σήμερα πιστεύω ότι τα πάντα γίνονται με όρους θεάματος. Δηλαδή πολιτικοί, χειρουργοί, δικηγόροι, επιστήμονες, καλλιτέχνες, όλοι δουλεύουν με όρους θεάματος. Τους ανησυχεί λιγότερο το να κάνουν σωστά τη δουλειά τους και περισσότερο τους αγχώνει το να είναι καλοί ψυχαγωγοί απέναντι στο κοινό. Επίσης, είναι πολύ δύσκολο να διακρίνεις τα όρια μεταξύ θεάματος και πραγματικότητας. Προχθές έβλεπα στην Αμερική μια ζωντανή δίκη ενός βιαστή, που δεν μπορούσες να καταλάβεις αν ήταν σαπουνόπερα ή πραγματική δίκη. Ακόμη και ο πολιτικός λόγος γίνεται πλέον μόνο με όρους θεάμα-

κα την εισβολή Τσετσένων που είχε γίνει σε ένα θέατρο στη Μόσχα και που το κοινό θεώρησε ότι ήταν μέρος της παράστασης. Εκεί τους έλεγαν επί 45 λεπτά ότι ήταν όμηροι και κανείς δεν πίστευε τίποτα. Έπρεπε να σκοτώσουν κάποιον μπροστά τους για να το καταλάβουν. Είναι τραγικό αυτό που συνέβη τότε. Αυτή η κατάσταση ομηρίας όπου δεν αντιλαμβάνεσαι ότι είσαι όμηρος μου θυμίζει λίγο τη ζωή μας. Είμαστε συνεχώς όμηροι των υποθέσεών μας, των εργασιακών, των φιλικών, των ερωτικών μας σχέσεων, και πολλές φορές δεν το αντιλαμβανόμαστε, απλώς συνεχίζουμε να κάνουμε αυτά που κάνουμε και που μας λέει μια φωνή μέσα ή έξω από το κεφάλι μας να κάνουμε. Χτίζουμε όλη μας την κατανόηση σε μια πρώτη υπόθεση και αν αυτή δεν είναι έγκυρη, καταρρέει όλο μας το οικοδόμημα. Κάπως έτσι είναι και η ζωή, αν υποθέσεις ότι όλο αυτό το πράγμα που συμβαίνει εκεί πέρα είναι μια θεατρική παράσταση. Μπορεί να συμβούν τα πιο φρικτά πράγματα μπροστά σου και να μην αντιληφθείς τίποτα, ίσα-ίσα να τα χειροκροτήσεις» λέει. Ο Γιώργος κάνει ένα καταδικό του αιρετικό σινεμά, όχι για να σου αρέσει απαραίτητα αλλά για να σε κάνει να σκεφτείς. Είναι κάπως σαν ένα στοίχημα. Δεν φοβάται μήπως το χαρακτηρίσουν αντικινηματογραφικό; «Τα τελευταία χρόνια έχει επικρατήσει ένα κυρίαρχο storytelling. Βγαίνουν συνέχεια σενάρια που είναι μια τελείως καταμερισμένη και τεχνοκρατική δουλειά. Στο Χόλιγουντ έχουν ένα σωρό σεναριογράφους γι’ αυτόν το λόγο. Αυτό μαθαίνει τους ανθρώπους να βλέ-

τος. Storytelling δεν κάνω μόνο εγώ, κάνουν και οι κυβερνήσεις. Δημιουργούν καθημερινά μυθοπλαστικές ιστορίες που τις δεχόμαστε σαν αληθινές και αυτοί στήνουν πάνω σε αυτές τις προπαγάνδες τους. Οι πολιτικοί είναι οι κυρίαρχοι storytellers σήμερα. Μου αρέσει η παράνοια σαν άνθρωπος, αλλά την πολιτική παράνοια δεν μπορώ να την αντέξω, αυτό το θέατρο που συμβαίνει και δεν μπορείς να καταλάβεις τις προθέσεις κανενός. Δεν μπορείς να καταλάβεις τι αντιπροσωπεύει ο καθένας, τι είναι αλήθεια, τι είναι ψέμα. Ταυτόχρονα, όμως, σιγά-σιγά διαλύονται οι αυταπάτες. Όσο θολή είναι αυτή η ατμόσφαιρα, εσύ ως κοινό/ακροατήριο πρέπει να απαντήσεις σε ένα δίλημμα: ή να συνεχίσεις να βλέπεις αυτό το θέαμα και να χαθείς σε αυτό το χάος πληροφοριών ή να κρατήσεις μια συγκεκριμένη εικόνα και να αρχίσεις σιγά-σιγά να χτίζεις τον δικό σου κόσμο αντίστασης πάνω σε αυτό, ακόμη και αν η εικόνα αυτή είναι πλαστή. Αρκεί να την κρατήσεις ως αφετηρία. Είναι θέμα σε τι κοινό βάζεις τον εαυτό σου να ανήκει. Είναι αυτό που αγνοείς ότι υπάρχει και ξαφνικά χτυπάει την πόρτα σου. Όταν είχαν γίνει οι μεγάλες φωτιές το 2007, ήμουν στο σπίτι μου στην Πετρούπολη. Έβλεπα να καίγεται όλη η Ελλάδα κι ένιωθα ότι ήταν πολύ μακριά από εκεί όπου βρισκόμουν, και ξαφνικά άρχισαν να μπαίνουν στάχτες μέσα στο σπίτι. Όταν η πραγματικότητα εισβάλλει στον χώρο σου, αυτό για μένα είναι κάτι μαγικό και εξεγερτικό. Η πραγματικότητα δεν μπορεί να εγκλωβιστεί μέσα στην εικόνα. Εκεί πρέπει να τη συναντήσεις και είναι ένα ξύπνημα για σένα τον ίδιο. Στο Ιράν ο κόσμος κατέβηκε στους δρόμους όταν έκλεισαν για δύο

πουν τις ταινίες με έναν συγκεκριμένο τρόπο και οτιδήποτε άλλο το βαφτίζει “πειραματικό”, “αλλόκοτο”, “παράξενο”. Ακόμη και το ευρωπαϊκό art house τείνει προς αυτή την κατεύθυνση, σε έναν μελοδραματισμό που αντί για ήρωες έχει αντιήρωες και αντί των εκθαμβωτικών ντεκόρ-χώρων που γίνονται σε στούντιο του Χόλιγουντ, εκμεταλλεύεται τη φωτογένεια της φρίκης σε παρακμιακά μέρη της Ελλάδας ή της Ευρώπης. Οι περισσότεροι χρησιμοποιούν την ίδια φόρμουλα. Το μεγάλο μου θέμα με το ευρωπαϊκό σινεμά

μέρες τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Τελικά, ο καλύτερος τρόπος να ακούς τις ειδήσεις είναι να τις δημιουργείς εσύ. Έτσι κι εμείς πρέπει να γίνουμε η εικόνα των γεγονότων και όχι οι δέκτες. Είναι τυχεροί οι άνθρωποι που ζουν σε στιγμές που η Ιστορία αλλάζει».

To «Interruption» θα βγει στους κινηματογράφους στις 28 Ιανουαρίου. Το trailer: https://youtu.be/itk-J3QfQvo.

«Σήμερα πιστεύω ότι τα πάντα γίνονται με όρους θεάματος. Δηλαδή πολιτικοί, χειρουργοί, δικηγόροι, επιστήμονες, καλλιτέχνες, όλοι δουλεύουν με όρους θεάματος. Τους ανησυχεί λιγότερο το να κάνουν σωστά τη δουλειά τους και περισσότερο τους αγχώνει το να είναι καλοί ψυχαγωγοί απέναντι στο κοινό».

q Μένω στην Πλάκα από το 2010, κοντά στην οδό Φιλελλήνων. Νεοκλασικά σπίτια. Γύρω-γύρω εκκλησίες. Μικρά δρομάκια. Πολλά και ποικίλα μαγαζιά, καφέ, ταβέρνες, μανάβικα και μπακαλικάκια. Μικρές πλατείες με κηπάκια. Τα ίχνη της Ιστορίας παντού. Και μια διάθεση περιπατητική. q Ένα νεοκλασικό σπίτι ήταν η αφορμή. Είχα ξαναμείνει σε ένα παρόμοιο σπίτι στον Λυκαβηττό, χρόνια. Είχα γράψει εκεί τα πρώτα μου τραγούδια. Κατεδαφίστηκε. Έμεινα ένα διάστημα σε διαμερίσματα. Και τώρα ήταν σαν να επέστρεφα σε μια οικεία ατμόσφαιρα.

Αθήνα Το πολεοδομικό συγκρότημα των Αθηνών έχει έκταση 462 τετραγωνικά χιλιόμετρα και αποτελείται από 40 δήμους, 35 από τους οποίους αποτελούν τους δήμους της Μείζονος Αθήνας.

2 Θεωρία «σπασμένου παραθύρου» Δημιούργημα των κοινωνιολόγων James Q. Wilson και George L. Kelling το 1982. Υποστηρίζει πως το συντηρημένο περιβάλλον αποθαρρύνει τη βίαιη συμπεριφορά.

Οι λακκούβες στους δρόμους και η συνεχιζόμενη υποβάθμιση της ζωής στην πόλη Μερικές γειτονιές της Αθήνας έχουν αφεθεί στην τύχη τους. Τα αποτελέσματα της έρευνας που πραγματοποίησε πρόσφατα ο Συνήγορος του Πολίτη σε Κυψέλη, Άνω Πατήσια, Άγιο Παντελεήμονα, Νίκαια, Πέραμα και Ρέντη είναι εντυπωσιακά. Οι κάτοικοι ανέδειξαν ως μεγαλύτερο πρόβλημα των περιοχών αυτών, σε ποσοστό 24,2%, τους ανεπαρκείς και μη συντηρημένους ελεύθερους δημόσιους χώρους και όχι, όπως θα περίμενε κανείς παρακολουθώντας τα δελτία των 20:00, την παρουσία μεταναστών και αστέγων, που βρέθηκαν στη δεύτερη θέση, με 23,1%. Στην τρίτη θέση με 18,9% ακολούθησε ένα πρόβλημα που συνδέεται άμεσα με το πρώτο: οι προβληματικές υποδομές, δηλαδή οι λακκούβες στους δρόμους, τα σπασμένα πεζοδρόμια κ.ά. Οι γειτονιές είναι ζωντανοί οργανισμοί και επηρεάζονται από διάφορους παράγοντες, πόσο μάλλον από μια οικονομική κρίση που μπαίνει στον έκτο χρόνο της. Πριν από αυτήν είχαμε να διαχειριστούμε διαφορετικές προκλήσεις, που απέρρεαν από το γεγονός ότι η πόλη μεγάλωνε, σε πληθυσμό και έκταση. Τώρα βλέπουμε και στην Αθήνα το φαινόμενο της αστικής συρρίκνωσης που παρατηρείται σε πόλεις ή τμήματα πόλεων που εμφανίζουν για περισσότερο από δύο χρόνια σημαντική μείωση της οικονομικής, κοινωνικής και δημογραφικής βάσης τους. Αμέτρητες επιχειρήσεις έχουν κλείσει, καταστήματα και γραφεία στέκουν άδεια σε κεντρικούς εμπορικούς δρόμους των περιοχών της πρωτεύουσας, αυξάνονται τα κενά διαμερίσματα, κτίρια και κατοικίες λόγω εξωτερικής μετανάστευσης ή και εσωτερικής προς φθηνότερες γειτονιές των πόλεων ή προς τις ιδιαίτερες πατρίδες στην ελληνική επαρχία. Αυτό που έδειξε και η συγκεκριμένη έρευνα είναι ότι υπάρχει ο κίνδυνος να «καθιερωθούν» δύο διαφορετικές Αθήνες. Η μία των θεωρούμενων «καλών» περιοχών και η άλλη που περιλαμβάνει περιοχές όπως αυτές που βρέθηκαν στο επίκεντρο της έρευνας, των οποίων οι κάτοικοι σε ποσοστό 72,8% είναι λίγο έως καθόλου ευχαριστημένοι από τις συνθήκες διαβίωσης. Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για την απουσία ενός ολοκληρωμένου, συνεκτικού σχεδίου –ή οράματος, αν προτιμάτε–, όμως στην περίπτωσή μας καλό θα ήταν να βάλουμε πιο χαμηλά τον πήχη και να διατηρήσουμε μια ρεαλιστική προσέγγιση. Οι λακκούβες στους δρόμους είναι μια καλή αφετηρία. Ας ξεκινήσουμε με το να απλοποιήσουμε τη διαδικασία, να καθορίσουμε τους τομείς αρμοδιότητας των τριών (!) φορέων που εμπλέκονται, του δήμου, της περιφέρειας και του ΥΠΕΚΑ, ώστε να αντιμετωπίζονται πιο αποτελεσματικά. Η Περιφέρεια Αττικής είναι υπεύθυνη για 1.447 χιλιόμετρα οδοστρώματος στις κεντρικές οδικές αρτηρίες της πρωτεύουσας (αλλά και για 40.000 φανάρια και το πράσινο στις νησίδες), όμως τα πράγματα δεν είναι τελείως ξεκάθαρα. Η λεωφόρος Κηφισίας, για παράδειγμα, από το άγαλμα του Τρούμαν και πάνω είναι αρμοδιότητα της περιφέρειας, όμως το τμήμα του δρόμου μπροστά στο Καλλιμάρμαρο ανήκει στον Δήμο Αθηναίων και το τμήμα που διέρχεται από την Κηφισιά, στον αντίστοιχο δήμο. Όσον αφορά τη λεωφόρο Αλεξάνδρας, ενώ ανήκει ολόκληρη στην περιφέρεια, ο Δήμος Αθηναίων είναι υπεύθυνος για την κεντρική νησίδα και τις λακκούβες που ακουμπούν στα πεζοδρόμια... Θα σκεφτεί κανείς, εδώ ο κόσμος καίγεται και θα ασχοληθούμε με τις λακκούβες στους δρόμους; Ναι, πρέπει να ασχοληθούμε, γιατί όταν μαζεύονται πολλά τέτοια «μικρά πραγματάκια» ο κάτοικος χάνει την πίστη του, διαρρηγνύεται η κοινότητα, η σχέση του πολίτη με την πόλη και λειτουργεί ο καθένας για τον εαυτό του. Αν θέλουμε να το πάμε λίγο πιο μακριά, μπορούμε να μιλήσουμε και για τη θεωρία του «σπασμένου παραθύρου», η οποία υποστηρίζει ότι το καλά συντηρημένο αστικό περιβάλλον δημιουργεί μια ατμόσφαιρα τάξης και λειτουργεί αποτρεπτικά για την παραβατικότητα – και το αντίστροφο. Και αν δούμε και τα υπόλοιπα ευρήματα της έρευνας θα συνειδητοποιήσουμε ότι ελλοχεύει ο κίνδυνος ολόκληρα κομμάτια της πόλης να μείνουν αποκλεισμένα: το 48,5% των ερωτηθέντων δυσκολεύεται να αποπληρώσει τις οφειλές του, στο 17% έχει διακοπεί στο πρόσφατο παρελθόν η ηλεκτροδότηση ή υδροδότηση στο σπίτι του λόγω ανεξόφλητων λογαριασμών, το 17% δεν διαθέτει σταθερή τηλεφωνική σύνδεση, το 23,2% δεν έχει υπολογιστή, το 27,2% δεν έχει πρόσβαση στο Διαδίκτυο. Ο αναπληρωτής Συνήγορος του Πολίτη Βασίλης Καρύδης δήλωσε στην «Καθημερινή» σχετικά με την έρευνα ότι του προκάλεσε εντύπωση το γεγονός πως οι άνθρωποι απαντούσαν, δεν ντρεπόντουσαν, φοβούμενοι το στίγμα της φτώχειας. «Δεν έδειχναν καθόλου ντροπή. Αντιθέτως, ήταν πρόθυμοι. Αισθάνονταν ότι είχαν επιτέλους κάπου να απευθυνθούν, κάπου να τα πουν. Σε πολλούς ανθρώπους αρκεί ότι έδωσε κάποιος σημασία». Η αίσθηση του ανήκειν, ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα της γειτονιάς στο παρελθόν, κινδυνεύει να χαθεί οριστικά.

Ο Νίκος Ξυδάκης ανεβάζει μια παράσταση στο Ρυθμός Stage, θα συμμετάσχει στο αφιέρωμα στον Μανώλη Ρασούλη στο Μέγαρο Μουσικής και ετοιμάζει τη νέα του δισκογραφική δουλειά.

q Οι πρώτες μέρες στο σπίτι συνέπεσαν με τις μεγάλες ταραχές και τις φωτιές στο κέντρο. Καθ’ ότι το σπίτι είναι σε ένα δρομάκι της Φιλελλήνων και λειτουργεί ως δρόμος διαφυγής, τον πρώτο καιρό τον πέρασα κλαίγοντας από τα δακρυγόνα. Ελπίζω να ξόφλησα κατά ένα σοβαρό μέρος το χρέος μου ως προς τα κλάματα! q Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της Πλάκας είναι το «εύπνουν του τόπου» που λένε. Τη διαπνέει μια αύρα ευεργετική. Παρά το ότι βρίσκεται στο κέντρο της κίνησης. Ίσως η Ακρόπολη, ο Εθνικός Κήπος, η «παριλίσσια περιοχή» όπως λέγεται, να φέρνουν το ευχάριστο αεράκι. Αυτή η δροσιά που υπάρχει χρόνια, όταν έρχεται απροσδιόριστα, ανανεώνει τις ελπίδες. q Για περίπατο πηγαίνω στην Αρχαία Αγορά και μέχρι τον Κεραμεικό. Στην πλατεία Κυδαθηναίων για καφέ ή στην πλατεία του Λυσικράτους στο Φανάρι του Διογένη, ιδίως το καλοκαίρι, νωρίς το πρωί. Υπάρχουν διάσπαρτα στην Πλάκα μικρά, γουστόζικα μπακάλικα, οικολογικά, παλιά και νέα, κάβες κρασιών. Συνθέτουν μια ελκυστική αγορά, που την κάνει ακόμα πιο ευχάριστη η προσωπική σχέση με τους ιδιοκτήτες των μαγαζιών. Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά μαγαζιά είναι η παλιά ταβέρνα «Σαΐτα» – επί της Κυδαθηναίων. Απλότητα και πολιτισμός μαζί.

Πλάκα

από τον δημήτρη κυριαζή

1

Συνθέτης

Κακοφωτισμένα στενά, λακκούβες και σπασμένα πεζοδρόμια συνθέτουν ένα υποβαθμισμένο αστικό σκηνικό.

γειτονιά

Urban

α π ό τ ον δ ημήτ ρ η κυρ ια ζ η

νίκος ξυδάκης

q Αρκετά και διαφορετικά τα ενδιαφέροντα αρχιτεκτονικά σημεία της γειτονιάς. Καταρχάς, τα νεοκλασικά σπίτια. Ο Άγιος Παύλος στη Φιλελλήνων, προτεσταντικός ναός, γοτθικός. Προσαρμοσμένος σε ελληνική κλίμακα. Πιο μικρός γίνεται λιγότερο αυστηρός. Αλλά ακόμα και κάτι μαγαζιά-παράγκες, σπαράγματα τουριστικά ή μανάβικα έχουν ενδιαφέρον δίπλα στα μνημεία, βυζαντινά ή αρχαία. q Έχω μια ιστορία απ’ όταν πρωτοπήγα στην περιοχή. Μισή αστεία-μισή σοβαρή μού είχε φανεί. Με σταματάει ένας κύριος, της γειτονιάς προφανώς. Ελαφρώς παράξενος. Ερώτηση: «Είστε ο κύριος που κάνει μουσική;». «Μάλιστα». «Και βρίσκετε νόημα σε αυτό;». «Βρίσκω» απαντώ αμήχανα. «Μπράβο σας!». Και απομακρύνεται λίγο σαν θυμωμένος ή στενοχωρημένος. Σποραδικά τον βλέπω, αλλά είναι σαν να μη συναντηθήκαμε ποτέ. q Ακριβώς απέναντι από το σπίτι μου είναι ένα υπαίθριο πάρκινγκ. Ιδιοκτήτης του είναι ο κύριος Σταύρος. Ο κύριος Σταύρος ομιλεί ένα είδος αττικής διαλέκτου. Φιλοσοφεί και έχει ερωτήματα, είναι και δεινός περιπατητής, παρά τη μεγάλη του ηλικία. Το οικόπεδο αυτό συνορεύει, δε, κατά σύμπτωση με την πίσω πλευρά της κατοικίας του φιλόσοφου Κωνσταντίνου Τσάτσου! Σκέφτομαι πως ποτέ δεν ξέρεις πώς διαπλέκονται η υπαίθρια φιλοσοφία με την άλλη φιλοσοφία, την κλασική.

21.1.16 – lifo

15

απο ton m. hulot. φωτογραφια: freddie f.

οιAθηναίοι

έζησα για ένα μικρό διάστημα στην Αυστραλία, όπου η μητέρα μου πήγε για δουλειά. Η παιδική μου ηλικία ήταν πολύ σκληρή και επώδυνη. Οι γονείς μου χώρισαν με πολύ άσχημο τρόπο και εγώ και η μεγαλύτερή μου αδερφή πληγωθήκαμε πολύ. Αυτό που θυμάμαι περισσότερο είναι τον εαυτό μου να κοιτάζει ψηλά στον ουρανό και να αναρωτιέται για τη ζωή και την αγάπη. Ήμουν πολύ χαρούμενη που γύρισα στην Ελλάδα. Πήγαμε στην Κρήτη, στο πιο μαγικό, μυστηριώδες και ξεχωριστό μέρος στον κόσμο. Ζούσαμε στο βουνό, σε ένα πέτρινο σπίτι 600 χρόνων. Ήταν σαν να έμενα στον Παράδεισο πάνω στη Γη. Πήγαινα για σερφ σχεδόν κάθε μέρα στο Κρητικό Πέλαγος, ήταν μαγικά!

q Ζούσαμε μέσα στην καλλιτεχνική κοινότητα

The Ikarus Artist Commune στην Aβδού και κάθε μέρα ήμουν ανάμεσα σε μουσικούς, ζωγράφους, γλύπτες, συγγραφείς και σκηνοθέτες. Κάθε Παρασκευή βράδυ είχαμε ένα ανοιχτό πάρτι στην αυλή της κοινότητας –που ονομάζεται «ο κήπος του ζεν»– και οι μουσικοί έλεγαν με τη σειρά από ένα τραγούδι. Τελικά, έμαθα τα περισσότερα από τα κομμάτια τους και άρχισα να τραγουδάω ασυναίσθητα, ψιθυριστά. Δεν είχα καμιά πρόθεση να ασχοληθώ με το τραγούδι, δεν ήταν ποτέ το όνειρό μου, απλώς ήταν κάτι που μου βγήκε πολύ φυσικά και αποφάσισα να το ακολουθήσω. Οι Barb Wire Dolls ήταν το πρώτο μου συγκρότημα. Το αγαπούσα το ροκενρόλ, αλλά νόμιζα ότι ήταν κάτι που το έπαιζαν εξωγήινοι, ότι άνθρωποι με ανώτερες ικανότητες μπορούσαν να φτιάξουν ένα συγκρότημα. Ήθελα, όμως, να είμαι ελεύθερη και να μη δουλεύω σε μια κανονική δουλειά, επειδή δεν μπορούσα να ανεχτώ την κοινωνία και τους κανόνες της – από μικρή ήθελα να δημιουργήσω τους δικούς μου.

q Γνώρισα τον Pyn το 2007, μέσα από την καλλιτεχνική κοινότητα. Έκανα παρέα με πολλούς μουσικούς που ζούσαν εκεί και ο Pyn, που έπαιζε ήδη τότε σε ένα συγκρότημα, με ρώτησε αν ήθελα να φτιάξουμε κάτι μαζί. Είπα «ναι» και ηχογραφήσαμε τα πρώτα μας demo το καλοκαίρι του 2008. Tο πανκ ήταν η μόνη μουσική που φαινόταν να μας εμπνέει και ο Pyn ήταν ήδη μια καλτ φιγούρα στην ελληνική πανκ σκηνή. Είχε παίξει στο CBGB’s στη Νέα Υόρκη πολλές φορές και ήταν φίλοι με τον Joey Ramone και μορφές όπως οι Jello Biafra, Nirvana, Lenny Kaye (του Patti Smith Group) και Johnny Rotten τον είχαν δει να παίζει ζωντανά. Επίσης, είχε ηχογραφήσει αρκετά άλμπουμ νωρίτερα με τον Steve Albini και είχε περιοδεύσει με τους Social Distortion και τον Iggy Pop, αλλά και με διάφορες άλλες πανκ μπάντες. Όσον αφορά εμένα, μόνο το πανκ μού δίνει τον τρόπο να βγάλω προς τα έξω τη συγκρατημένη οργή που κρατάω μέσα μου, επειδή η ζωή μου ήταν πολύ σκληρή πριν το γνωρίσω. Η επαναστατικότητα του πανκ ήταν αυτό που πραγματικά αναζητούσα. Καμιά άλλη μουσική δεν με κάνει να νιώθω έτσι.

q Από μικρό κορίτσι

έχω κάνει κάθε είδους δουλειά που μπορούν να κάνουν τα χέρια μου, αλλά η μουσική είναι ό,τι καλύτερο μου έχει συμβεί. Όλοι μας έχουμε μέσα μας τη μουσική, είτε παίζουμε είτε όχι, και είμαι ευτυχισμένη που μπορώ να τραγουδάω και να εκφράζω με τη μουσική ό,τι έχω στην ψυχή μου. Και όταν είμαι στη σκηνή και οι άνθρωποι ουρλιάζουν από ενθουσιασμό, για μένα είναι το καλύτερο συναίσθημα του κόσμου.

q Στο ξεκίνημά μας στην Ελλάδα δεν μας ήθελε κανείς. Στέλναμε σε συγκροτήματα της Αθήνας προτάσεις για να έρθουμε να παίξουμε σε κάποιο live τους support και ούτε ένας δεν είχε δεχτεί (ήταν οι ίδιοι που μας ζητούσαν αργότερα βοήθεια για να έρθουν να παίξουν στην Αμερική). Με δουλειά χρόνων και θυσίες μαζέψαμε λεφτά για να οργανώσουμε ένα μεγάλο ροκ φεστιβάλ στην Κρήτη που δεν πήγε καλά και μέσα σε ένα βράδυ χάσαμε χιλιάδες ευρώ. Αποφασίσαμε να πουλήσουμε ό,τι είχαμε εδώ, όργανα, αυτοκίνητα, και να επενδύσουμε στο μέλλον μας. Φύγαμε για το Λος Άντζελες επειδή βλέπαμε πόσο οπισθοδρομική ήταν η ελληνική μουσική βιομηχανία (και ακόμη είναι) και επειδή ξαφνικά μας έπαιζε ο Rodney Bingenheimer, ο πιο θρυλικός DJ, ο ίδιος που έπαιξε για πρώτη φορά τους Ramones, τους Sex Pistols, τους Blondie, τους Nirvana και ένα σωρό άλλους. Αυτός μας προσκάλεσε να παίξουμε ζωντανά για τον πιο μεγάλο ραδιοφωνικό σταθμό της Αμερικής!

q Για το ντεμπούτο άλμπουμ μας,

το «Slit», πήγαμε στο Σικάγο και ηχογραφήσαμε με τον τεράστιο underground θρύλο, τον Steve Albini, που είχε κάνει εκπληκτική δουλειά με τους Nirvana, τους Pixies και την P.J. Harvey, και ετοιμάσαμε 11 τραγούδια που ηχογραφήθηκαν αναλογικά. Στη συνέχεια κάναμε μια τεράστια περιοδεία, κυρίως DIY, επειδή δεν μπορούσαμε να συμβιβαστούμε με τις πιο πολλές από τις μεγάλες εταιρείες, που ήθελαν να μας αλλάξουν και να μας κάνουν κάτι που δεν ήμασταν. Μας ήθελαν πιο εμπορικούς και πιο πολύ μαριονέτες παρά καλλιτέχνες. Ταξιδέψαμε σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες, κάνοντας εκατοντάδες εμφανίσεις, και μετά ήρθαμε στην Ευρώπη και παίξαμε σχεδόν παντού, σε 22 χώρες, και μέχρι στιγμής έχουμε κάνει πάνω από 700 σόου. Ετοιμάσαμε δύο άλμπουμ, το πρώτο θα βγει σύντομα από την ομπρέλα της οικογένειας των Motorhead. Θα λέγεται «Desperate», ηχογραφήθηκε στο Τέξας και η μείξη του έγινε από τον Jay Baumgardner, έναν από τους κορυφαίους masters στον κόσμο της ροκ, στα NRG Studios του Λος Άντζελες. Είμαστε ενθουσιασμένοι από το αποτέλεσμα.

q Νομίζω ότι οτιδήποτε είναι καλό ξεχωρίζει και οτιδήποτε είναι μέτριο μένει στον πάτο. Οι άνθρωποι αγοράζουν αυτό που τους αρέσει. Δεν έχει σημασία πόσες χιλιάδες γκρουπ υπάρχουν στον κόσμο, εσύ αγαπάς πραγματικά μόνο κάνα δυο, πέντε, άντε δέκα σε όλη σου τη ζωή. Και ο μεγάλος ανταγωνισμός σε κάνει καλύτερο. Όποιος είναι δυνατός, θα πετύχει. Είναι σαν τα σπορ, όλοι μπορούν να τρέξουν, είναι εύκολο, αλλά για να γίνει κάποιος ολυμπιονίκης δρομέας χρειάζεται αφοσίωση. Δεν γεννιέται με αυτό, δουλεύει και το κατορθώνει.

q Οι άνθρωποι ενθουσιάζονται όταν μαθαίνουν ότι είμαστε Έλληνες, αλλά δεν ξέρουν τίποτα για την ελληνική ροκ σκηνή. Μας ρωτάνε: «Αλήθεια είστε από την Ελλάδα; Οι Έλληνες δεν παίζουν ροκενρόλ». Μόνο στη μέταλ σκηνή είναι διαφορετικά, γιατί πολλές μέταλ μπάντες έχουν προκαλέσει την προσοχή διεθνώς, αλλά στην υπόλοιπη ροκ οι Έλληνες δεν είναι γνωστοί. Και ως γυναίκα, ως τραγουδίστρια και ως ένα πρόσωπο που είναι ενθουσιασμένο από πράγματα που είναι καινούργια και διαφορετικά, είμαι πολύ περήφανη που λέω ότι είμαι Ελληνίδα.

Isis Queen Τραγουδίστρια στους Barb Wire Dolls. Γεννήθηκε στην Αθήνα, η βάση της είναι στην Κρήτη. Μια πραγματική σταρ σε ένα από τα πιο δημοφιλή ροκ συγκροτήματα του κόσμου.

16 lifo – 21.1.16

☛

q Γεννήθηκα στην Αθήνα και

Info Μόλις κυκλοφόρησε το κομμάτι «Survive» για την ενίσχυση της Βιβλιοθήκης Βέροιας. Το νέο άλμπουμ τους, «Desperate», θα κυκλοφορήσει την άνοιξη. www.facebook.com/ barbwiredolls

η LIFO κατεβαινει στον

18 lifo – 21.1.16

Από th lifoteam Φωτογραφίεσ: Πάρις Ταβιτιάν

και θυμαται ξανα γιατι λατρευει το λιμανι 21.1.16 – lifo

19

περαια μου, περαια μου

30 λόγοι που είναι η μεγάλη μας αγάπη. Από τη Μαρκέλλα Ανδρικάκη ➽ Η απότομη ανηφόρα της πλινθόκτιστης λεωφόρου Βασιλέως Γεωργίου από τον Ηλεκτρικό Σταθμό του Πειραιά ως επάνω, στον λόφο του Προφήτη Ηλία. Επιβλητική όταν την κοιτάζει κανείς από το λιμάνι, με το βλέμμα να «ανηφορίζει» εκεί όπου αρχίζει η συνοικία της Καστέλλας. ➽ Τα ελάχιστα εναπομείναντα (από την κατεδάφιση του ’68) προσφυγόσπιτα ή οίκοι ανοχής, σχεδόν υπό κατάρρευση, πίσω από την εκκλησία του Αγίου Διονυσίου. ➽ Η ουρά που φτάνει σχεδόν στις ράγες του τρένου κάθε παραμονή Καθαράς Δευτέρας για τον παραδοσιακό σαρακοστιανό χαλβά του Κοσμίδη. ➽ Καράμπαμπας στη Δραπετσώνα - Τάκα Τάκα στον Πειραιά. Τα δύο πιο παλιά σουβλατζίδικα του Πειραιά. ➽ « Έλα, μωράκι μου, στη Φοντάνα για καφέ». Από τις πιο παλιές καφετέριες στο Πασαλιμάνι, σημείο αναφοράς των «γαύρων» του κεντρικού Πειραιά, δίπλα στην εξίσου παλιά καφετέρια των θαμώνων-οπαδών του Εθνικού (δεύτερη αγαπημένη ομάδα του Πειραιά). ➽ Το μνήμα για τα θύματα της θύρας 7 έξω από το γήπεδο Καραϊσκάκη. Η δική μας ματωμένη Κυριακή. Η Δευτέρα που ξημέρωσε βρήκε μια πόλη βουτηγμένη στα δάκρυα και το πένθος. ➽ Το ρακάδικο της Στοάς Κούβελου. Περνάς απέξω, δεν το παίρνεις χαμπάρι, μπαίνεις μέσα, ταξιδι πίσω στον χρόνο. ➽ Το κασετάδικο στην Αγορά του λιμανιού. Αγοράζει κανείς κασέτες; Όχι, όμως αυτό το κασετάδικο παίζει δυνατά την καλύτερη λαϊκή μουσική. ➽ Ο όμορφος σταθμός του Ηλεκτρικού.

20 lifo – 21.1.16

Τις Κυριάκες το απόγευμα (συνήθως), όταν περιμένεις στην αποβάθρα, έρχεται στ’ αυτιά σου μουσική, αλλά όχι από τα μεγάφωνα του σταθμού. Είναι από τις πρόβες που κάνουν άγνωστα, πλην φιλόδοξα γκρουπάκια στα φθηνά στούντιο όπισθεν του ΗΣΑΠ. ➽ Η Αγορά στο λιμάνι. Όχι μόνο για την ποικιλία και τα φρέσκα προϊόντα αλλά και για τα πειράγματα, τις φάρσες και τους επικούς καβγάδες πάνω από μια παρτίδα τάβλι ανάμεσα στους επί σειρά δεκαετιών ιδιοκτήτες των πάγκων. ➽ Ο «πύργος» του Πειραιά. Μια φιλόδοξη για την εποχή της οικοδομή, θύμα της ελληνικής κουτοπονηριάς. Χτίστηκε, μα δεν κατοικήθηκε ποτέ. Γιατί; Τα δωμάτια δεν πληρούν τις προδιαγραφές κατάληλου ύψους. Στέκει εκεί, στο κέντρο το λιμανιού, ερειπωμένος, γκρίζος και σιωπηλός. ➽ Εκεί κοντά και το περίφημο ρολόι ή, μάλλον, το μέρος όπου βρισκόταν το περίφημο ρολόι, γκρεμισμένο από τον άστοχο χουντικό δημαρχο Σκυλίτση. ➽ Η καθιερωμένη κυριακάτικη βόλτα στην Πειραϊκή, δίπλα στη θάλασσα και σ’ έναν ορίζοντα που δεν τελειώνει. ➽ Η επίσης καθεριωμένη κυριακάτικη βόλτα αντίθετης κατεύθυνσης προς τον Παρασκευά (Βοτσαλάκια). ➽ Το Τουρκολίμανο – συγγνώμη, συνήθεια ετών, το Μικρολίμανο. ➽ Ο Ναυτικός Όμιλος Πειραιά. ➽ Οι φωνές-ιαχές, τα σφυρίγματα του διαιτητή στα ντέρμπι του Θρύλου (Ολυμπιακού). Ποτέ άλλοτε η πόλη δεν είναι τόσο ήσυχη, όσο κατά τη διάρκεια των παιχνιδιών. Μετά, φωτιές (κυριολεκτικά) και πανηγύρια. ➽ Οι σκέιτερ μπροστά από το Δημοτικό Θέατρο. ➽ Οι μούλτι-κούλτι γειτονιές της «πλαζ» Καμινίων. Τα Καμίνια είναι πλαζ χωρίς θάλασσα. Η περιοχή ονομάστηκε ειρωνικά έτσι γιατί πλημμύριζε κάθε φορά που έβρεχε. ➽ Το «τείχος του έρωτα». Στη Φρεαττύδα.

Η καθιερωμένη κυριακάτικη βόλτα στην Πειραϊκή, δίπλα στη θάλασσα και σ’ έναν ορίζοντα που δεν τελειώνει.

Ο πυργίσκος Παπανικολή. Ο «πυργίσκος του έρωτα», επίσης στη Φρεαττύδα. ➽ Το Άγαλμα της Μητέρας. Δεν πρέπει να υπάρχει κανένα άλλο μνημείο στην Αθήνα, στην Αττική και στην Ελλάδα ολόκληρη που να τιμάει τη μητέρα. ➽ Τα παλιά, υπέροχα κτίρια των αρχών του αιώνα. Κάποια ήταν σχολεία, άλλα αρχοντικά. Κάποια είναι αναπαλαιωμένα, άλλα ρημάζουν και θυμίζουν περασμένα μεγαλεία. ➽ Το ΠΑ.ΠΕΙ., δηλαδή το Πανεπιστήμιο Πειραιά. Πηγή ζωντάνιας και οικονομικής ανάκαμψης όλης της περιοχής. Το κτίριο, όμως, παίρνει βραβείο ως το πιο άσχημο και άχαρο στον Πειραιά. ➽ Σκυλιά, πολλά. Σε όλη την εμπορική περιοχή. Οι ιδιοκτήτες τα φροντίζουν από κοινού. Φαγητό, εμβόλια, λουράκια. ➽ Κυριακάτικο γιουσουρούμ στο λιμάνι. Από κουτάλι, πολυθρόνα και σεντόνι, μέχρι κιλίμι. ➽ Φυσικά, η μαλακιά φέτα της «Χήρας». Η επιτομή του τυριού. ➽ Το Δημοτικό Θέατρο, έμβλημα της πόλης και ένα από τα πιο ωραία θέατρα της Ευρώπης. Το πόσο μας είχε λείψει το καταλάβαμε μόνο μετά την ολοκλήρωση αποκατάστασης του κτιρίου (2008-2013). ➽ Γκαλερί δεν υπάρχει ούτε για δείγμα. Υπάρχει όμως, ευτυχώς, η εντυπωσιακή σε λογοτεχνικό και ιστορικό αρχείο βιβλιοθήκη «Καίτη Λασκαρίδη». ➽ «Αν δεν υπάρχει στον Μανδραγόρα, δεν υπάρχει πουθενά». Το αποθηκάκι με είδη κιγκαλερίας του ’55 είναι πλέον το πληρέστερο, πλουσιότερο delicatessen της περιοχής. Πας ακόμα και για βόλτα, προς τέρψη των αισθήσεων. ➽ Γαρίδες, χωριάτικη, πατάτες, άντε και μια παγωμένη (μπίρα). Στη Μαργαρώ. Εκείνη, πια, έχει φύγει, όμως κάθε Πειραιώτης που σέβεται την καταγωγή του περνά απ’ το μαγερειό της.

Μια ιστορική αναδρομή στο μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας Όλα όσα πρέπει να ξέρετε για τη μεγάλη θαλασσινή είσοδο της πόλης. Από τον Δημήτρη Κυριαζή

➽ Στους προϊστορικούς χρόνους ο Πειραιάς ήταν νησί που χωριζόταν από την υπόλοιπη Αττική με θαλάσσια ζώνη που άρχιζε από την περιοχή του Νέου Φάληρου, περνούσε μέσα από τη σημερινή συνοικία Καμίνια και τμήμα του Δήμου Αγίου Ιωάννη Ρέντη και κατέληγε στον Λιμένα των Αλών, μπροστά στον σταθμό του ηλεκτρικού σιδηροδρόμου. Αργότερα, η ζώνη αυτή καλύφθηκε με προσχώσεις, μετασχηματίστηκε αρχικά σε αβαθή θαλάσσια λωρίδα, στη συνέχεια σε ελώδη περιοχή (βάλτο) και τελικά σε πηλώδη, για να ενωθεί με την υπόλοιπη Αττική. ➽ Το λιμάνι του Πειραιά έχει συνδέσει την ιστορία του με την Αθήνα από τα αρχαία χρόνια και η πρώτη περίοδος ακμής του προσδιορίζεται τον 5ο αι. π.Χ., όταν οι Αθηναίοι έστρεψαν την προσοχή τους στη θάλασσα, μετά την παρότρυνση του Θεμιστοκλή. ➽ Η οχύρωση του λιμανιού ξεκίνησε από τον Θεμιστοκλή το 493 π.Χ. , πριν από την οικοδόμηση της πόλης, με δύο μεγάλες αστικές πύλες εισόδου στον Πειραιά από την Αθήνα. Στο σημείο αυτό το τείχος έχει το μεγαλύτερο πάχος (5 μέτρα). ➽ Κατά τον σχεδιασμό και την ανοικοδόμηση της πόλης του Πειραιά κυρίαρχοι λειτουργικοί άξονες της πόλης θεωρήθηκαν τα τρία λιμάνια του και οι απαραίτητοι χώροι που θα υποστήριζαν τις λειτουργίες τους, ενώ στο κέντρο του χερσαίου χώρου που τους περιέβαλλε χωροθετήθηκαν τα δημόσια κτίρια και γύρω από αυτά και στους λόφους επεκτάθηκαν οι κατοικίες. Οπότε, όπως καταλαβαίνουμε, η ιστορία της πόλης του Πειραιά

είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το λιμάνι της από την αρχή της. ➽ Το κεντρικό λιμάνι, το μεγαλύτερο φυσικό λιμάνι της Μεσογείου, είχε χωριστεί σε εμπορικό και πολεμικό, με δυνατότητα φιλοξενίας έως και 400 πλοίων. Βρισκόταν μεταξύ του σημερινού κεντρικού λιμένα και της ακτής Μιαούλη και η είσοδός του σχηματιζόταν από δύο βραχίονες που εκτείνονταν από τις δύο πλευρές προς το κέντρο του κόλπου: την Ηετιώνεια Ακτή βορειοδυτικά και την ακτή που εκτείνεται ανατολικά του ακρωτηρίου Αλκίμου στα νοτιοανατολικά. Η λιμενολεκάνη του κεντρικού λιμένα ονομαζόταν Κάνθαρος λόγω του σχήματός της, που έμοιαζε με το αντίστοιχο αγγείο. ➽ Το 86 π.Χ. οι λεγεώνες του Ρωμαίου στρατηγού Σύλλα, αφού νίκησαν τον στρατό του Μιθριδάτη (που υποστηριζόταν από τους Αθηναίους) και των συμμάχων του, αποβιβάστηκαν στο λιμάνι του Πειραιά και κατέστρεψαν όλες τις λιμενικές υποδομές. Από τη μανία των Ρωμαίων δεν γλίτωσαν ούτε τα σημαντικά μνημεία του Πειραιά, τα τείχη του Κόνωνα και του Θεμιστοκλή, τα Μακρά Τείχη που ένωναν την Αθήνα με τον Πειραιά, οι στοές, τα ιερά, οι νεώσοικοι, η σκευοθήκη του Φίλωνος, η Ιπποδάμειος Αγορά. ➽ Από τους ρωμαϊκούς χρόνους άρχισε να παρακμάζει και έφτασε την περίοδο του Βυζαντίου, της Φραγκοκρατίας και της Τουρκοκρατίας να αποτελεί ουσιαστικά ένα σχεδόν ασήμαντο λιμάνι. Μόνο μετά την ίδρυση του νέου ελληνικού κράτους και τη μεταφορά της πρωτεύουσας στην Αθήνα αρχίζει να αναπτύσσεται ξανά. ➽ Τον Μεσαίωνα οι Φράγκοι έδωσαν την ονομασία «Πόρτο Λεόνε» στον Πειραιά, καθώς τους πρώτους αιώνες μ.Χ. ένα μεγάλο μαρμάρινο λιοντάρι στόλιζε την είσοδο του λιμανιού. ➽ Οι Τούρκοι ονόμαζαν τον Πειραιά «Ασλάν Λιμάν», δηλαδή λιμάνι των λιονταριών. ➽ Στις 15 Φεβρουαρίου του 1854 το λιμάνι αποκλείστηκε από Άγγλους και Γάλλους και

ο αποκλεισμός αυτός συνοδεύτηκε από την κατοχή της Αθήνας έως τις 20 Φεβρουαρίου 1857, λόγω της επιμονής του βασιλιά Όθωνα να αναλάβει εκστρατεία για την απελευθέρωση της Θεσσαλίας. ➽ Ο Πειραιάς είναι το μεγαλύτερο λιμάνι της Ευρώπης όσον αφορά την επιβατική κίνηση και ένα από τα μεγαλύτερα στον κόσμο, εξυπηρετώντας 20 εκατομμύρια περίπου επιβάτες κάθε χρόνο. ➽ Οι 8 εκατομμύρια επιβάτες από αυτούς διακινήθηκαν πέρσι στην πορθμειακή γραμμή Σαλαμίνα-Πέραμα, η οποία κατέχει την τρίτη θέση στην Ευρώπη. ➽ Στο λιμάνι του Πειραιά διακινούνται περίπου 20 εκατομμύρια τόνοι φορτίου κάθε χρόνο. Το 2014 διακινήθηκαν 2.534.893 οχήματα και 3.585.155 εμπορευματοκιβώτια. ➽ Το 2013 ο Πειραιάς κατέλαβε τη δέκατη θέση ανάμεσα στα λιμάνια της Ευρώπης με βάση τη διαχείριση εμπορευματοκιβωτίων. Σε αύξουσα σειρά κατάταξης, μεγαλύτερα από τον Πειραιά, είναι τα εξής λιμάνια: Αμπαρλί (Κωνσταντινούπολη), Φέλιξστοου (Μεγάλη Βρετανία), Τζιόια Τάουρο (Ιταλία), Αλγκεθίρας (Ισπανία), Βαλένθια (Ισπανία), Μπρεμερχόβεν (Γερμανία), Αμβούργο (Γερμανία), Αμβέρσα (Βέλγιο), Ρότερνταμ (Ολλανδία). ➽ Με τη δημιουργία του τρίτου προβλήτα στην περιοχή του Ικονίου θα εκτοξευθεί η δυνατότητα διακίνησης εμπορευματοκιβωτίων στον Πειραιά, που αναμένεται να φθάσουν τα 6,2 εκατ. ετησίως. Το κόστος του έργου είναι 267 εκατ. ευρώ και θα είναι έτοιμο το 2018. ➽ Το 2008 «έδεσαν» στο λιμάνι του Πειραιά 27.839 πλοία. ➽ Το λιμάνι είναι εργοδότης 2.000 ατόμων περίπου.

Ο Πειραιάς είναι το μεγαλύτερο λιμάνι της Ευρώπης όσον αφορά την επιβατική κίνηση και ένα από τα μεγαλύτερα στον κόσμο, εξυπηρετώντας 20 εκατομμύρια περίπου επιβάτες κάθε χρόνο.

παρουσιαση

Li-LA-LO στον Πειραιά Τα κοσμήματα είναι ο καλύτερος φίλος μιας γυναίκας για όλες τις ώρες της ημέρας, από τα κολιέ μέχρι τα δαχτυλίδια, και ο πιο έξυπνος τρόπος για να μεταμορφώσεις ένα σύνολο. Στα Li-LA-LO που θα βρείτε και στον Πειραιά (Ηρώων Πολυτεχνείου 48) θα ανακαλύψετε μοναδικά κοσμήματα για να δώσετε μια ντελικάτη πινελιά στις καθημερινές αλλά και πιο σπέσιαλ εμφανίσεις σας, χωρίς να χρειαστεί να ξοδέψετε μια περιουσία. Δημιουργίες από χρυσό 18Κ ή από ασήμι 925°, με πολύτιμους και ημιπολύτιμους λίθους, σε μια μεγάλη ποικιλία σχεδίων. Από δαχτυλίδια, σκουλαρίκια και εντυπωσιακά μονόπετρα μέχρι μενταγιόν, βραχιόλια, κολιέ και σταυρούς, για να τα συνδυάσετε με τις πιο όμορφες στιγμές της ζωής σας.

21.1.16 – lifo

21

Beluga Art 2ας Μεραρχίας 8-10, Πειραιάς, facebook/Beluga-Art

Κάτω στον Πειραιά 20 μέρη για να περάσετε τέλεια στο πιο όμορφο λιμάνι της Ελλάδας. Από τη LiFO team. Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν

22 lifo – 21.1.16

Το νέο σημείο αναφοράς στον Πειραιά που έφερε έναν αέρα εξωτερικού στη συνοικία της Τρούμπας ακούει στο όνομα Beluga Art. Ένας artistic πολυχώρος, με σεβασμό στην ιστορία της περιοχής και την υπογραφή του Σπύρου Μητρόπουλου και του Σάββα Παντελίδη, που αν και μετρά μόλις δύο μήνες παρουσίας, έχει περάσει με επιτυχία τις «εξετάσεις» σε όλα τα επίπεδα. Εξαιρετικό φαγητό, καλή μουσική, εμπνευσμένα κοκτέιλ και, φυσικά, αρκετές εκδηλώσεις για τα… ανήσυχα πνεύματα. Θα σας εντυπωσιάσει η κομψή αισθητική του, που «έχει παντρέψει» αρμονικά το ρετρό με μοντέρνα στοιχεία, και θα σας δώσει την αίσθηση ενός μουσείου, καθώς θα πίνετε τον καφέ σας, έχοντας μοναδικά γλυπτά ακριβώς κάτω από τα πόδια σας και δεκάδες άλλα έργα τέχνης που κάνουν ξεχωριστή κάθε γωνιά του. Στον εντυπωσιακό χώρο του εστιατορίου θα γευθείτε προσεγμένα πιάτα με έμφαση στις ελληνικές πρώτες ύλες αλλά και διεθνείς γαστρονομικές δημιουργίες που θα συνδυάσετε με κάποιο κρασί από την πλούσια λίστα της κάβας του, ακούγοντας ευχάριστες τζαζ και σουίνγκ μελωδίες.

Πισίνα Ακτή Θεμιστοκλέους 25, Μαρίνα Ζέας, Πειραιάς, 210 4511324, fax: 210 4511325 Facebook/Pisinamarinazeas, Instagram pisina_marina_zeas, e-mail : info@pisinacafe.gr www.pisinacafe.gr

Η μυρωδιά της θάλασσας μπλέκει με αυτή των πολύχρωμων ανθισμένων κήπων καθώς περνάς την επιβλητική πόρτα της Πισίνας. Ανεβαίνοντας, το βλέμμα πέφτει σε έναν μεγάλο lounge χώρο με προσωπικότητα και στυλ, που δένει αρμονικά με την τεράστια πισίνα στο κέντρο. Η θέα στη μαρίνα Ζέας με τα σκάφη είναι εκπληκτική. Στον εσωτερικό χώρο, η ζεστασιά της φυσικής πέτρας και του ξύλου συνθέτει το σκηνικό για χαλαρές στιγμές. Στο εστιατόριο, ο ανοιχτός χώρος της κουζίνας επιτρέπει την οπτική πρόσβαση στην προετοιμασία των εμπνευσμένων και δημιουργικών πιάτων. Οι προτάσεις του σεφ διακρίνονται από την απλότητά τους, χωρίς να στερούνται φαντασίας. Δεν μπορείτε παρά να απολαύσετε, δοκιμάζοντας για αρχή, mille-feuille λαχανικών με χαλούμι που βγαίνει από το τσέρκι του σαν μια μικρή τούρτα, φέτα τυλιγμένη σε φύλλο κρούστας με μέλι και σουσάμι, ριζότο milanese με σαφράν και παρμεζάνα. Το μενού συνεχίζεται με ψαρονέφρι σοτέ πάνω σε κόκκινο λάχανο με σος από θυμάρι και πατάτες baby, ταλιάτα μοσχαρίσια στη σχάρα με πουρέ μανιταριών και σος από lemon grass. Τελειώνοντας το γεύμα σας, τα επιδόρπιά μας θα σας ξετρελάνουν! Moυς μασκαρπόνε με λευκή σοκολάτα και μάνγκο, μπανόφι με τραγανό μπισκότο βουτύρου, μπανάνα, καραμέλα και σος σοκολάτας, μηλόπιτα με παγωτό βανίλια αρωματισμένη με σος anglaise. Πολυσυλλεκτική η λίστα των κρασιών, με καλή τιμολόγηση. Ανοιχτά καθημερινά πρωί και βράδυ, άνετo πάρκινγκ.

Ιστιοπλοϊκός Ακτή Μικρολίμανου, Πειραιάς, 210 4134084, www.istioploikos.gr facebook.com/pages/Ιστιοπλοϊκός-Όμιλος

Εγγυημένη επιλογή για όσους λατρεύουν τη θάλασσα, ο Ιστιοπλοϊκός στο Μικρολίμανο, με τη μοναδική θέα στον Σαρωνικό, σίγουρα θα σας ταξιδέψει μακριά από τη βουή της πόλης. Θα χαλαρώσετε στους σούπερ άνετους καναπέδες του με έναν καφέ, θα γευτείτε ολόφρεσκα ψάρια και θαλασσινά και θα απολαύσετε δυνατά κοκτέιλ, διασκεδάζοντας μέχρι αργά το βράδυ. Αυτό το all day bar-restaurant τα έχει όλα: καλό φαγητό, ωραία μουσική, άψογη εξυπηρέτηση και minimal κομψή αισθητική, όπως ταιριάζει δίπλα στη θάλασσα. Από το πρωί με καλό καφέ και γευστικά σνακ για να ξεκινήσετε τη μέρα σας, χαζεύοντας τα σκάφη, και έπειτα για δυνατές γαστρονομικές εμπειρίες. Εδώ θα βρείτε μια μεγάλη ποικιλία σε ψάρια και όστρακα, που δεν θα ξέρετε τι να πρωτοδιαλέξετε. Αχνιστά μύδια με μαλαγουζιά και μοσχολέμονο, λαβράκι carpaccio, καλαμάρι με βασιλικό πάνω σε φρυγανισμένη πατάτα, καραβιδόψυχα τηγανητή με σάλτσα κάππαρης, μεγάλη ποικιλία σε σαλάτες, ζυμαρικά με βάση τα φρούτα της θάλασσας και ζουμερά φιλέτα ψαριού. Και τι καλύτερο για να τα συνοδεύσετε, επιλέγοντας από μια πλούσια οινική λίστα με εξαιρετικές προτάσεις.

Extra tip: Τις Κυριακές τα πάρτι με ελληνικά είναι παράδοση στον Ιστιοπλοϊκό.

21.1.16 – lifo

23

Corks & Forks Ακτή Θεμιστοκλέους 40 & Πάργας 1, Πειραιάς, 215 5159792 Facebook/CORKS & FORKS-Wine Pub, www.corksandforks.gr

Όταν το μεράκι και η γνώση του καλού φαγητού και κρασιού συναντιούνται σε μια παρέα νέων, δημιουργικών ανθρώπων, γεννιούνται χώροι που έχουν κάτι να πουν, όπως το Corks & Forks στον Πειραιά. Μια wine pub με μοντέρνα αισθητική, που αξίζει να κάνετε στέκι. Στην ενημερωμένη του κάβα θα βρείτε σχεδόν 100 ετικέτες κρασιών, με πολλά από αυτά να έρχονται και στο ποτήρι, και με έμφαση στους μικρούς παραγωγούς. Φυσικά, θα πάρετε και μια ιδέα από πού έρχεται το κρασί που θα επιλέξετε, ρίχνοντας μια ματιά στον μαυροπίνακα που κοσμεί την μπάρα, με τους χάρτες Ελλάδας, Ιταλίας και Γαλλίας να δίνουν το στίγμα των βασικών ποικιλιών αμπέλου ανά περιοχή. Στο μενού του θα βρείτε πιάτα με επιρροές από διάφορα μέρη του κόσμου, ακολουθώντας κυρίως την τάση του comfort food. Φαγητό με ιδιαίτερη πρώτη ύλη και σπιτική εκτέλεση, όπως ακριβώς θα συναντούσες σε μια pub του εξωτερικού. Δοκιμάστε το μοσχαράκι μπρεζέ πάνω σε πολέντα με κατσικίσιο τυρί, μεξικάνικη σαλάτα καθώς και την τρυφερή σπαλομπριζόλα, ελληνικής προέλευσης, ωρίμανσης 17 ημερών.

24 lifo – 21.1.16

Εστιατόριο Βασίλαινας Αιτωλικού 72, Πειραιάς, 210 4612457, facebook.com/VasilenasRestaurant

Ιστορικό όνομα στον κόσμο της γαστρονομίας, με ουκ ολίγες διακρίσεις και πολύ προσεγμένο μενού, όπου θα φάτε πιάτα που θα ξυπνήσουν όλες σας τις αισθήσεις. Στη φωτεινή και ψηλοτάβανη σάλα του, σε έναν χώρο που ξεκίνησε το 1920 ως μπακάλικο για να φτάσει σήμερα να στεγάζει ένα από τα καλύτερα εστιατόρια της Αθήνας, θα γευθείτε κυρίως ολόφρεσκα ψάρια, για τα οποία και φημίζεται, χωρίς να λείπουν και οι κρεατοφαγικές προτάσεις και πιάτα με σύγχρονα χαρακτηριστικά που επιμελείται ο σεφ του μαγαζιού Άνταμ Κοντοβάς. Όντας το πρώτο εστιατόριο που καθιέρωσε το menu degustation στην Ελλάδα, ο Βασίλαινας σας προτείνει, επίσης, ένα μενού 10 πιάτων το οποίο ανανεώνεται ανάλογα με τις πρώτες ύλες κάθε εποχής και, φυσικά, σε τιμή value for money. Η λίστα κρασιών είναι σχεδιασμένη ώστε να αναδεικνύει και να συνοδεύει ιδανικά τη γαστρονομική εμπειρία, με μεγάλο αριθμό παραγωγών από ελληνικούς και ξένους αμπελώνες, και ανανεώνεται κάθε μήνα σχεδόν. Ανοιχτά από Τρίτη έως Σάββατο, μετά τις 19:00, και την Κυριακή 13:00-17:30.

Δουράμπεης

Belle Amie

Ακτή Δηλαβέρη 29, Μικρολίμανο, Πειραιάς, 210 4122092, facebook/Dourabeis Estiatorio

Σημείο αναφοράς για τους λάτρεις του ψαριού, ο Δουράμπεης στον Πειραιά αποτελεί επιλογή-εγγύηση για εκείνους που προτιμούν τα θαλασσινά εδέσματα. Με ιστορία 80 χρόνων και πλέον, συνεχίζει πιστό στη φιλοσοφία των εξαιρετικών πρώτων υλών και, φυσικά, στο φρέσκο ψάρι και στα όστρακα, που θα βρείτε μαγειρεμένα σε διάφορες λαχταριστές εκδοχές. Τα όστρακά του φημίζονται ως τα καλύτερα της Αθήνας και το ψήσιμο του ψαριού θεωρείται το κορυφαίο στην πρωτεύουσα. Από τις πιο «δυνατές» επιλογές του μενού το καραβιδάκι σούσι, οι αχνιστοί πετροσωλήνες, η γαριδόσουπα και, φυσικά, η πληθωρική πράσινη σαλάτα «Δουράμπεης» με τις ξεφλουδισμένες ντομάτες, τις πιπεριές τουρσί και τα ραπανάκια, που έχει γράψει ιστορία. Εδώ κάθε μέρα θα ανακαλύψετε και διαφορετικές γευστικές προτάσεις που ποικίλλουν ανάλογα με τα είδη που οι ψαράδες θα έχουν προμηθεύσει τον Δουράμπεη. Και για να κλείσετε γλυκά το γεύμα σας, τι καλύτερο από αφράτους λουκουμάδες, βουτηγμένους σε θυμαρίσιο μέλι ή παγωτό, χειροποίητα γλυκά του κουταλιού από φρούτα εποχής ή υπέροχη τούρτα αχλάδι.

Αγγέλου Μεταξά 11, Πασαλιμάνι-Πειραιάς, 210 4175740

Κ

αλή χρονιά και καλή ζωή πάνε μαζί στο Belle Amie, στο πανέμορφο νεοκλασικό του 19ου αιώνα που δεσπόζει μπροστά από το Πασαλιμάνι, στον πεζόδρομο της Αγγέλου Μεταξά. Για το πρώτο τρίμηνο του 2016, το μενού περιλαμβάνει γαστρονομικά events, εβδομαδιαία μουσικά live και κοκτέλειες βραδιές, που, αν μη τι άλλο, υπόσχονται να μας κρατήσουν σε συνεχή διασκεδαστική εγρήγορση μέχρι το τέλος Μαρτίου! Πιο συγκεκριμένα, κάθε 2η Πέμπτη το γαστρονομικό επιτελείο, με πρωτοστάτη τον executive chef Χρήστο Τζιέρα, φιλοδοξεί να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον των ουρανίσκων μας με θεματικές γευστικές βραδιές που θα μας ταξιδέψουν από την Καταλωνία μέχρι το Ρίο ντε Τζανέιρο, το Μπουένος Άιρες και τη Σύρο, αρχής γενομένης στις 21 Ιανουαρίου, με πρώτη στάση τη Βαρκελώνη. Κάθε Τετάρτη, οι BeJeezus και oι Walkman The Band εναλλάξ θα μας παρασύρουν με τα live parties τους σε χορευτικές «εξτραβαγκάντζες» από τα ’80s και τα ’90s και τη σύγχρονη πoπ και ρoκ σκηνή, ενώ θεματικά happenings φλαμένγκο, τάνγκο και σάμπα θα συνοδεύουν τα γαστρονομικά events της Πέμπτης. Κατά τα άλλα, η ζωή κυλάει όμορφα στο Belle Amie, με τα κλασικά assets του μαγαζιού σε πλήρη φόρμα. Ο Αριστοτέλης και η Δώρα συνεχίζουν να μιξάρουν τέλεια κοκτέιλ κάθε βράδυ, ο resident DJ Panos Tsopanos να εμπλουτίζει τις βραδιές μας με τις μελωδίες της ευτυχίας και η κουζίνα να μας υποδέχεται κάθε μέρα με πλούσιο Greek Breakfast, σερβίροντας τις ελληνομεσογειακές γεύσεις στις οποίες μας έχει καλομάθει από το μεσημέρι μέχρι το βράδυ. Καλή χρονιά με καλή ζωή, στο Belle Amie! www.belleamie.gr facebook.com/belleamiegr instagram.com/belleamiepiraeus

21.1.16 – lifo

25

Mπαρ Μπεε Κιου

Darling

Φρεαττύδος 13, Πειραιάς, 210 4518129, Μπαρ Μπεε Κιου Delivery, λεωφ. Παπαναστασίου 116, Καστέλλα, Πειραιάς, 210 4126222, facebook.com/mparmpeekiou.gr

Δραγάτση 8, Πειραιάς, 210 4101410, facebook.com/thedarlingbar

Ένα από τα καλύτερα μπεργκεράδικα της πόλης, με φήμη αντάξια της ποιότητας που προσφέρει. Δεν είναι τυχαίες, εξάλλου, οι ουρές που σχηματίζονται μέχρι να ανοίξει κάθε απόγευμα στις 6 και, φυσικά, οφείλονται στα λαχταριστά και ιδιαίτερα μπέργκερ του που το έκαναν διάσημο μέχρι την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Ο λόγος βασικά για το «γενναίο» μπέργκερ του Μπαρ Μπεε Κιου, ένα από τα καλύτερα που θα φας στον κόσμο, τουλάχιστον σύμφωνα με το «List». Η αλήθεια, όμως, είναι ότι δεν είναι εύκολη υπόθεση να ξεχωρίσεις ποιο να διαλέξεις, βλέποντας το μενού. Μπιφτεκόψωμα με ψαγμένα ονόματα (Κλασικό, Βελζεβούλης, Μπλε του μπέικον, Μπαρ-Μπεε-Κιου, Άγγλος Ασθενής, Σλόπι Τζο, Γενναίος, 50/50, ΝΤΕΛΙ, Το Κάππα Της Δοκίας), φτιαγμένα με εξαιρετικής ποιότητας κιμά (Βlack Αngus Ιρλανδίας), φτάνουν πάντα ζουμερά στο πιάτο μέσα σε χειροποίητο ψωμάκι και με ολόφρεσκες τηγανητές πατάτες. Και επειδή εδώ το μενού δεν μένει ποτέ στατικό, το μπιφτεκόψωμο του μήνα είναι αφιερωμένο στον Lemmy! Διπλό μπιφτέκι, διπλό τσένταρ, πικάντικη μαγιονέζα με καπνιστό ταμπάσκο, onion rings, δύο χοντροκομμένες φέτες μπέικον Σαρήμπογια και μπάρμπεκιου σος με Jack Daniels που θα σας απογειώσει!

26 lifo – 21.1.16

Το νέο talk of the town στον Πειραιά, κάπου ανάμεσα στο λιμάνι, τον λόφο του Προφήτη Ηλία και την Πειραϊκή, μετρά μόνο λίγους μήνες ζωής και έχει δημιουργήσει ήδη πιστό κοινό. Σε απόσταση αναπνοής από το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, στον πεζόδρομο της Δραγάτση, το all day bar Darling σας περιμένει από νωρίς το πρωί με εξαιρετικά χαρμάνια καφέ που παρουσιάζονται με εντυπωσιακές πινελιές latte art και γλυκές απολαύσεις που θα σας ξετρελάνουν. Στο κοσμοπολίτικο και ζεστό περιβάλλον θα γευτείτε πλούσια πιάτα και χορταστικές μερίδες από ζυμαρικά, μπέργκερ, δροσερές σαλάτες και πιάτα-έκπληξη ανάλογα με την ημέρα. Θα τα συνδυάσετε απολαυστικά με μια μεγάλη ποικιλία σε κρασιά και πρωτοποριακά κοκτέιλ που ετοιμάζει το έμπειρο team του μπαρ, ακούγοντας χαλαρωτικούς τζαζ, φανκ και σόουλ ήχους. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με την άψογη εξυπηρέτηση και τις καλές τιμές, κάνουν το Darling αγαπημένο προορισμό στον Πειραιά και ένα από τα μαγαζιά που αξίζει να προσθέσετε στην ατζέντα σας.

Sud Pizza Bar Ανδρούτσου 172 & Σωτήρος, Πασαλιμάνι, Πειραιάς, 210 4129867 facebook/ sud pizza bar, www.sud.gr

Γνωστό για την αυθεντική ιταλική πίτσα του, τα ζυμαρικά του αλλά και τα εμπνευσμένα κοκτέιλ που φτιάχνουν οι έμπειροι bartenders του, το Sud Pizza Bar ήρθε για να μείνει στον Πειραιά κι έχει αποκτήσει φανατικούς θαυμαστές. Στον οικείο χώρο του με country ύφος και industrial πινελιές θα απολαύσετε το ποτό σας, τσιμπολογώντας γευστικότατες πίτσες και ακούγοντας προσεκτικά επιλεγμένες μουσικές. Εδώ θα βρεις 14 διαφορετικές πίτσες με τραγανή λεπτή ζύμη, ψημένες σε φούρνο με πυρότουβλα, και με αυθεντικά ιταλικά αλλαντικά και τυριά που θα ικανοποιήσουν κάθε λάτρη του είδους. Κορυφαία επιλογή η γλυκιά πίτσα με σοκολάτα, μπισκότα και φουντούκια καραμελωμένα για να κλείσετε γλυκά το γεύμα σας. To κατάστημα ανοίγει από τις 14:00. Extra tip: Διαθέτει και delivery.

Barouge Φίλωνος 91, Πειραιάς, 213 0375221, Facebook/barougetrouba

Μία από τις νέες και πολλά υποσχόμενες αφίξεις στην ανερχόμενη γειτονιά της Τρούμπας που θα σας κατακτήσει από την πρώτη επίσκεψη. Το Barouge, το νέο cocktail-bar στην ιστορική περιοχή της Τρούμπας, με δυνατή λίστα από κοκτέιλ και όνομα που συνδέεται με το… αμαρτωλό παρελθόν της συνοικίας, είναι ένας άνετος χώρος με industrial χαρακτηριστικά, κατάλληλος για όλη την ημέρα. Από το πρωί για καφέ με εκλεκτές ποικιλίες espresso και γευστικά σνακ και έπειτα για φαγητό, μέχρι αργά το βράδυ για ποτό και καλά επιλεγμένες μουσικές από mainstream και soul μέχρι swing και electro-swing ήχους. Τα dexx αναλαμβάνουν καθημερινά γνωστοί DJs της πόλης, ενώ κάθε Κυριακή θα διασκεδάσετε από νωρίς, ακούγοντας ρετρό ελληνικές επιλογές από τα ’80s και ’90s. Στην κουζίνα του σας περιμένουν αρκετές γευστικές εκπλήξεις από τον σεφ Γιώργο Παπουτσή που ετοιμάζει μοναδικά μπέργκερ, πρωτότυπες σαλάτες και special tapas, ενώ συχνά ετοιμάζει events με θεματικές βραδιές γεύσης, από sushi μέχρι mexican food.

21.1.16 – lifo

27

Κρεατοπωλείο

Madama

Ακτή Θεμιστοκλέους 68, Φρεαττύδα, Πειραιάς, 210 4520720 facebook/ΚΡΕΑΤΟΠΩΛΕΙΟΝ

Μεραρχίας 9 & Φίλωνος 101, Πειραιάς, 210 4174591, Facebook/madamagr

Πιστό στη φιλοσοφία του καλού φαγητού και με γνώση για το κρέας, το Κρεατοπωλείο στην Πειραϊκή συνεχίζει να επιβεβαιώνει τις καλές εντυπώσεις που άφησε με τα πρώτα του κιόλας δείγματα. Οι συχνές πινελιές ανανέωσης στον όμορφο χώρο του με την άπλετη θέα στη θάλασσα, σε συνδυασμό με τις ανάλογες νέες γευστικές προτάσεις που συχνά προστίθενται στο μενού, δίνουν πάντα μια φρεσκάδα και σε καλούν να τις ανακαλύψεις. Ο παράδεισος του κρεατοφαγά με πλούσιες μερίδες, εξαιρετικά κρέατα, ψημένα με μαεστρία, και φυσικά σε τιμές value for money. Ξεχωρίζουν η ταλιάτα, το ψητό διάφραγμα, μία από τις πιο ενδιαφέρουσες κοπές βοδινού κρέατος, με γευστικό βάθος και αγριωπή τρυφεράδα, αλλά και το πληθωρικό Rib Εye. Φυσικά, θα τα συνδυάσετε με χορταστικές σαλάτες και νόστιμα ορεκτικά ή μπορείτε να προτιμήσετε κάποιο από τα πιάτα ημέρας, που θα σας αποζημιώσει εξίσου. Στα συν του μαγαζιού η πλούσια λίστα σε κρασιά, που έρχονται επίσης σε πολύ καλές τιμές.

Βγαλμένη από μια άλλη εποχή, τότε που η Τρούμπα με το… αμαρτωλό παρελθόν ήταν σημείο αναφοράς, κυρίως για τους ναυτικούς, η Madama αποτελεί μια έκπληξη στο λιμάνι. Σε ένα κατακόκκινο σκηνικό με εντυπωσιακό ντεκόρ, γεωμετρικά φωτιστικά οροφής, πάγκους που ενώνονται με την μπάρα και ντελικάτα κοκτέιλ, μας μαθαίνει πώς να είμαστε του σαλονιού αλλά και του… δρόμου. Θα σας μαγέψει η προκλητική Lolita, με βότκα, βανίλια Μαδαγασκάρης και φράουλες, θα σας ιντριγκάρει η Miss Mulata, με γλυκές νότες από κακάο και καφέ σε λευκό ρούμι και φρεσκοστυμμένο χυμό lime, ενώ θα σας βάλει «φωτιές» η Miss Lucifer, με tequila blanco, μπλε αγαύη, καυτερή πιπεριά και mezcal. Αυτά και άλλα πολλά κοκτέιλ που δεν βάζει ο νους σας θα συνοδεύσετε με απολαυστικές ποικιλίες με ισπανικό χαμόν, σαλάτα Caprese, πενταλογία κροστίνι ή φρούτα και ποικιλία τυριών.

Πώς το τρίβουν το πιπέρι Πλατεία Λουδοβίκου 2, Πειραιάς, 210 4121120

6ος Στόλος Φίλωνος 52, Τρούμπα, Πειραιάς, 210 4116531, facebook/6ος-Στόλος

Με όνομα που παραπέμπει στον διαβόητο 6ο Αμερικανικό Στόλο, που όταν έφτανε στον Πειραιά τη δεκαετία του ’60 μόνο καμπάνες δεν χτύπαγαν, αποτελεί μια ακόμα δυνατή παρουσία στην ανερχόμενη περιοχή της Τρούμπας. Το μέρος που πρέπει να επισκεφθεί κάθε Πειραιώτης, και όχι μόνο, που διασκεδάζει με ελληνική μουσική και το ελληνάδικο όπου θα αράξετε μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες. Στον 6ο Στόλο, το μικρό αδελφάκι του Beluga, θα ακούσετε την καλύτερη ελληνική μουσική από resident DJs αλλά και γνωστούς ραδιοφωνικούς παραγωγούς και θα διασκεδάσετε πραγματικά με την ψυχή σας.

28 lifo – 21.1.16

Στο λιμάνι του Πειραιά, ακριβώς απέναντι από τον Ηλεκτρικό, έχετε την ευκαιρία να βιώσετε μια μυσταγωγική εμπειρία, δοκιμάζοντας παραδοσιακό σουβλάκι με γεύσεις από τα παλιά χρόνια, όταν όλα ήταν χειροποίητα και ψήνονταν στα κάρβουνα. Χειροποίητοι γύροι από χοιρινό και κοτόπουλο, χειροποίητα καλαμάκια από χοιρινό και κοτόπουλο, με φρέσκα κρέατα και σπιτικές μαρινάδες, αλάδωτες πίτες που ψήνονται στα κάρβουνα, φρεσκοκομμένες τηγανητές πατάτες σαν της μαμάς, υπέροχες φρεσκοκομμένες σαλάτες, χειροποίητο τζατζίκι και υπέροχη τυροκαυτερή, πεντακάθαρο μπιφτεκάκι για το παιδί, χειροποίητο πολίτικο κεμπάπ και το καλύτερο σουτζούκι για τους νοσταλγούς της ανατολίτικης κουζίνας, που συνοδεύονται, αν το επιθυμείτε, με σπιτική κόκκινη σάλτσα, σε ένα καθαρό και όμορφο περιβάλλον, συνθέτοντας μια μοναδική εμπειρία, γευστικής και όχι μόνο απόλαυσης. Καθημερινά σάς περιμένουμε από τις 10:30 το πρωί ως τα μεσάνυχτα ή ερχόμαστε εμείς εκεί που είστε, με ένα τηλεφώνημα και λίγη υπομονή, γιατί το πραγματικά καλό φαγητό δεν είναι ποτέ το πιο γρήγορο.

Chez M coffee and cocktails Υψηλάντου 176, Πασαλιμάνι, Πειραιάς, RSVP/delivery, 210 4296990 delivery: 08.00-17.30, Δευτέρα-Παρασκευή Facebook: chez M coffee and cocktails, instagram @chezM_

Προσπαθώντας να υποστηρίξουμε το όνομα που μας ακολουθεί (chez M - στο σπίτι του Μ), δημιουργήσαμε το πρώτο πραγματικό cocktail-bar στον Πειραιά, σε έναν χώρο ιδιαίτερα οικείο και φιλικό, με ωραία πίσω αυλή, δίνοντας μεγάλη έμφαση στις γεύσεις. Μοναδική ποικιλία ιταλικού καφέ 100% arabica, απολαυστικά ροφήματα, φυσικοί χυμοί που σίγουρα δεν έχετε ξαναπιεί και σπιτικά γλυκά φτιαγμένα στην κουζίνα της γιαγιάς. Μεγάλη ποικιλία ετικετών από τζιν και ρούμι και κοκτέιλ που καλείστε να εξερευνήσετε (ακόμα και στον προσωπικό σας χώρο, καθώς υπάρχει και cocktail-delivery) με όλες σας τις αισθήσεις. Απρόσμενες γεύσεις και αρώματα από φρέσκα φρούτα, μπαχαρικά και homemade εκχυλίσματα που θα σας ταξιδέψουν. Και όλα αυτά υπό το μουσικό χαλί soul και funk ακουσμάτων. Tip: Happy Wednesdays με όλα τα κοκτέιλ στα 6 ευρώ και κάθε Πέμπτη Ladies Night out με πολύ χαμηλές τιμές για τις γυναίκες.

Theatron art and food gallery Καραΐσκου 115, Πειραιάς, 210 4117897, 210 4224637 Facebook/totheatron

Έφερε στον Πειραιά ευρωπαϊκό αέρα και γρήγορα απέκτησε φανατικούς θαυμαστές που το έχουν αναδείξει σε έναν από τους must προορισμούς για διασκέδαση. Ο άνετος, ζεστός και artistic πολυχώρος του Theatron art and food gallery στην πλατεία Κοραή συνδυάζει το κλασικό ύφος με τη lounge διάθεση και αποτελεί ιδανικό τόπο συνάντησης για όλη την ημέρα αλλά και hot spot για εκείνους που θέλουν μια πιο glam αίσθηση, πίνοντας το ποτό τους. Γνωρίστε τον φοβερό καφέ του από νωρίς το πρωί ή το πλούσιο πρωινό που σερβίρει και ανακαλύψτε την εκλεκτή κουζίνα του με την παρέα σας ή πιο ρομαντικά... σε ένα δείπνο για δύο. Φημισμένο, εξάλλου, για τα εξαιρετικά του κρασιά, η λίστα των οποίων είναι πλήρως ανανεωμένη, διοργανώνει ειδικές βραδιές με έμπειρους sommeliers για εκείνους που θέλουν πιο δυνατές εμπειρίες οινοποσίας. Και επειδή η τέχνη... κυλάει στο αίμα τους, στο Theatron θα συναντήσετε συχνά εκθέσεις φωτογραφίας και ζωγραφικής, μουσικοθεατρικές παραστάσεις και τακτικά live με γνωστούς αλλά και ανερχόμενους καλλιτέχνες. Σε συνδυασμό με την άψογη εξυπηρέτηση και τις προσιτές τιμές, δεν μπορεί παρά να σας παρακινήσει να το επισκεφθείτε ξανά και ξανά!

21.1.16 – lifo

29

Street Souvlaki

Ζωοδόχος Πηγή

Σωτήρος Διός 37, Πειραιάς, 210 4170866 / Ακτή Μιαούλη 63, Πειραιάς, 210 4293001/ Κολοκοτρώνη 30 , Αθήνα, 210 3253939, streetsouvlaki.gr (online παραγγελίες)

Ιωάννου Κατσούλη 77, Πειραιάς, 210 4814438 facebook/ZWODOXOS.PHGH.OINOMAGEIRION

Έγραψε ιστορία στον Πειραιά, μέσα στα λίγα κιόλας χρόνια παρουσίας του, για τις πλούσιες και ιδιέταιρες γευστικές του προτάσεις και γιατί ήταν το πρώτο σουβλατζίδικο που επιχείρησε το delivery με roller skates. Το Street Souvlaki είναι ένα μοντέρνο στη διακόσμηση ψητοπωλείο, που όμως διατηρεί αναλλοίωτες τις παραδοσιακές γεύσεις που έρχονται στον νου όταν μιλάμε για σουβλάκι. Πέρα από τα κλασικά σουβλάκια, θα βρείτε περασμένα σε καλαμάκι ψητά λαχανικά, μανιτάρια αλλά και χαλούμι ή θα τα απολαύσετε τυλιχτά σε πίτα. Θα τα συνοδεύσετε με φρέσκες σαλάτες και φρέσκες τηγανητές πατάτες, που αξίζει να δοκιμάσετε με τριμμένη φέτα, ένα από τα must πιάτα του μαγαζιού. Κάνει έκπτωση 10% σε φοιτητές, ανέργους και πολύτεκνους, ενώ έχει καθημερινά και happy hour, από τις 16:00 μέχρι τις 18:00, με έκπτωση 15% για κάθε τηλεφωνική παραγγελία. Extra tip: Με κάθε τηλεφωνική παραγγελία άνω των 10 ευρώ, δώρο δυο κουτάκια Pepsi 330 ml. Ώρες διανομής: 11:30 το πρωί μέχρι 03:00 την νύχτα και Παρασκευή- Σάββατο μέχρι τις 05:00 το πρωί.

Από την ιστορική μπακαλοταβέρνα του Πειραιά έχουν περάσει στρατιές καλοφαγάδων και όχι τυχαία. Από το 1944 που άνοιξε για πρώτη φορά, σερβίροντας μεζέ και ρετσίνα, μέχρι σήμερα που η νέα γενιά της οικογένειας συνεχίζει επάξια την παράδοση της «Ζωοδόχου Πηγής». Ο Αλέξανδρος και Κώστας Τσώτσης έχουν αναλάβει τα ηνία του ιστορικού οινομαγειρείου και έχουν προσθέσει τις δικές τους πινελιές στις παραδοσιακές γεύσεις που έμαθαν από τη γιαγιά τους. Στην κουζίνα του θα βρείτε αυθεντικές γεύσεις της ελληνικής κουζίνας που θυμίζουν σπιτικό φαγητό αλλά και κάποια ανατολίτικα πιάτα, όπως το χουνκιάρ μπεγεντί ή λιβανέζικες γεύσεις. Θα σας εντυπωσιάσει ο ταραμάς που φτιάχνουν αλλά και το σουφλέ με άγρια χόρτα και μυρωδικά που μαζεύουν οι ίδιοι όταν ξεκουράζονται τις Κυριακές.

Κλάξον Φρεαττύδος 42, Πειραιάς, 213 0073893, Facebook/Klaxonbar

Αγαπημένο στέκι για εκείνους που αγαπούν το ροκ και ως μουσική και ως φιλοσοφία, το Κλάξον στη Φρεαττύδα έχει αναμφίβολα κερδίσει μια θέση στα κορυφαία μπαρ της περιοχής. Vintage αισθητική και ροκ λεπτομέρειες στη διακόσμηση, όπως τα πορτρέτα θρύλων της μουσικής, οι δερμάτινοι καναπέδες και το μοναδικό τζουκμπόξ, που αποτελεί και σήμα κατατεθέν του μαγαζιού, συνθέτουν ένα μαγαζί από εκείνα που κουβαλούν μια αίσθηση νοσταλγίας. Εδώ θα ακούσετε ροκ από όλο το φάσμα της σκηνής, από Beatles έως Black Keys και από τον Bowie μέχρι τους Clutch, ενώ θα ταξιδέψετε μουσικά, βλέποντας τα βιντεοκλίπ που προβάλλονται στον τεράστιο προτζέκτορα. Extra tip: Συχνά διοργανώνουν ειδικά αφιερώματα και θεματικά πάρτι.

30 lifo – 21.1.16

Red Bar Ακτή Μουτσοπούλου 50 & Ζαννή 1, Πειραιάς, 210 4129223 Facebook/Red-Bar

Μαγαζί με χαρακτήρα, που χωρίς πολλή σκέψη επιλέγεις για στέκι, ακόμα και αν πρέπει να τραβηχτείς μέχρι τον Πειραιά από την άλλη άκρη της Αθήνας. Ντυμένο σε βαθύ κόκκινο χρώμα και διακοσμημένο με προσωπικό γούστο και μεράκι, το Red Bar στον Πειραιά είναι ένας χώρος που θα σας κάνει να νιώσετε σαν να τα πίνετε στο σπίτι με παρέα. Δυνατό του χαρτί, βέβαια, η μουσική, με γνήσιες ροκιές απ’ όλες τις δεκαετίες, επιλογές από ροκ, μέταλ μέχρι πανκ ροκ και συχνά DJ sets από μουσικούς γνωστών γκρουπ. Εδώ σίγουρα θα ακούσετε κάτι που θα σας αρέσει και κάτι που δεν ακούτε πουθενά αλλού! Να είστε, λοιπόν, έτοιμοι για όλα, γιατί πολλές φορές οι βραδιές στο Red Bar μπορεί να γίνουν πρωινά.

Αν πας στο βουνό αυτό το Σ/Κ! Τα καλύτερα για να μένεις ζεστός στα χιόνια. Μπορεί οι κρύες μέρες να μην είναι τόσo πολλές στη χώρα μας και αυτή η «επέλαση του χιονιά» να μην κρατάει παραπάνω από έ ναν μήνα περίπου. Τα χιονοδρομικά κέντρα, όμως, είναι μια χαρά χιονισμένα για όσους αγαπούν το σκι και τα ορεινά θέρετρα είναι φανταστικά, η τέλεια ιδέα για ένα διήμερο στη φύση. Για όσους σκέφτονται να εκδράμουν σ τα χιονισμέ να μέρη της Ελ λάδας, έχουμε τον απόλυτο εξοπλισμό. Η Μαρίνα φοράει North Face W Bansko Jacket, αδιάβροχο με κέλυφος που αναπνέει, ιδανι -

κό για σκι, με καθαρές γραμμές και ελαστικό ύφασμα για ολοκληρωμένη προστασία, με τεχνολογία HyVent (€231).

Neper Knitted Polar Hat Buff, πλεκτό σκουφί από μαλακό ακρυλικό υλικό με εσωτερική επένδυση και fleece γύρω από το μέτωπο και τα αυτιά, με επεξεργασία Polygiene για μόνιμη προστασία από μυρωδιά και βακτήρια (€34), και μάσκα του σκι Venus Julbo (€85). Όλα από το AlpamayoPro. Χαριλάου Τρικούπη 6-10 (εμπορικό κέντρο Atrium), Αθήνα, 210 3627032, www.alpamayopro.gr

Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν

Τhe Good LiFO

μοδα

αδ α σ ρ ο γ α α ηησ εβδομ τ

21.1.16 – lifo

31

Τhe Good LiFO Radio AthÉnΕs

απολλωνοσ, βουλησ, νικης, πετρακη

πετράκη 15, 6946697907

Αυτό το τετράγωνο στο κέντρο της πόλης γνωρίζει μια πρωτόγνωρη εμπορική άνθηση. Δικαίως όσοι ζουν και εργάζονται στην περιοχή (μαζί κι εμείς) δηλώνουν πως δεν έχουν κανέναν λόγο να απομακρύνονται από την περιοχή που ορίζουν αυτοί οι τέσσερις δρόμοι. Αυτά είναι τα αγαπημένα μας μαγαζιά, παλιά και καινούργια, που μας κάνουν να αγαπάμε τη γειτονιά μας ακόμα πιο πολύ. Από τη Μαρίνα Πετρίδου

32 lifo – 21.1.16

Το Κέντρο Τεχνών Radio Athènes είναι ένα μη κερδοσκοπικό ινστιτούτο, αφιερωμένο στη σύγχρονη εικαστική κουλτούρα. Ενδιαφέρουσες εκθέσεις από καταξιωμένους καλλιτέχνες.

Taqueria Maya Comida Latina πετράκη 10, 211 2167081

Tacos, burritos και quesadillas σε περιμένουν να τα γεμίσεις με 7 διαφορετικά υλικά. Κοτόπουλο μαριναρισμένο σε κύμινο και κανέλα, χοιρινό με καπνιστή πάπρικα, αρνί με κόλιανδρο, μοσχάρι με πίκλες κρεμμυδιού, γλυκοπατάτες με chorizo. Επιλογές για vegan και vegetarian επιλογές.

Παραδοσιακός Φούρνος «Πνύκα»

πετράκη 24, 210 3245162

Από το 1981 φτιάχνει το φημισμένο ψωμί ολικής άλεσης και άλλα πεντανόστιμα γλυκά και αρτοσκευάσματα. Ο παραδοσιακός πετρόμυλος αλέθει το βιολογικό σιτάρι και ο τελευταίας τεχνολογίας φούρνος ψήνει το ψωμί με τον καλύτερο και πιο υγιεινό τρόπο.

Heteroclito

Nolan

φωκίωνος 2 & πετράκη 30, 210 3239406

Βουλής 31-33, 210 3243545

Ο τέλειος οινικός προορισμός στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας και σημείο αναφοράς για το επώνυμο ελληνικό κρασί. Διοργανώνουν και σεμινάρια οινογνωσίας.

Καινούργιο εστιατόριο με γεύσεις από όλο τον κόσμο με αναπάντεχους συνδυασμούς.

Σουβλάκια Κώστας

πεντέλης 5, 210 3228502

Γέννημα-θρέμμα Αθηναίος, ο Κώστας έμαθε το σουβλάκι από τον συνονόματο παππού του στο θρυλικό σουβλατζίδικο στην Πλάκα, στην Αδριανού. Το κρέας του δεν έχει ίχνος λίπους, κάθε πρωί το ελέγχει κομμάτι-κομμάτι. Φτιάχνει μόνος του τον κιμά και δεν αφήνει τίποτα στην τύχη.

Le Greche

μητροπόλεως 16α (και βουλής), 216 7006458

Το gelato που συνδυάζει την καλύτερη δυνατή τεχνογνωσία πάνω στο παγωτό με παραδοσιακές αλλά και πρωτότυπες γεύσεις.

Μανάβικο Τζιβελέκα Βασιλική απόλλωνος 3, 210 3221258

Σουβλάκια Εν Αθηναίς Αλεξάνδρα απόλλωνος 1, 210 3220459

Σουβλάκι από γουρουνόπουλο, σουβλάκι από κοτόπουλο, μπιφτέκι, γύρο, όλα είναι εγχώρια, ελληνικά κρέατα τα οποία τυλίγουν και σε πίτα.

east pearl - κινέζικο εστιατόριο

απόλλωνος 2, 210 3211218

H κουζίνα του εστιατορίου επικεντρώνεται στην καντονέζικη και σετσουάν κουζίνα με πολύ καλά αποτελέσματα.

Furin Kazan απόλλωνος 2, 210 3229170

Αυθεντική ιαπωνέζικη κουζίνα και γευστικά σούσι. Ένα από τα πιο παλιά και πετυχημένα ιαπωνέζικα εστιατόρια στην Ελλάδα.

Φρέσκα φρούτα και λαχανικά, εξωτικά φρούτα που δεν βρίσκεις εύκολα αλλού, επιλεγμένα προϊόντα από όλη την Ελλάδα. Μένει ανοιχτό μέχρι αργά το βράδυ. Οι ευγενικές κυρίες εξυπηρετούν τους επαγγελματίες και τους περαστικούς της περιοχής.

Κάβα ματσούκα απόλλωνος 6, 210 3233604

Ξηροί καρποί, αποξηραμένα φρούτα, δημητριακά, όσπρια, παστέλια, σοκολάτες, ψαγμένα ποτά, αλκοολούχα και μη.

Χάρτες Ανάβαση

βουλής 32, 210 3210152

Χάρτες, ταξιδιωτικοί οδηγοί, αερογραφίες και μεγάλη συλλογή από υδρογείους από τις εκδόσεις Ανάβαση.

Dosirak

βουλής 33, 210 3233330

Εστιατόριο με ιαπωνικό/κορεάτικο προσανατολισμό, με άριστο επαγγελματισμό και σεβασμό στον πελάτη.

Cadillac Burgers

βουλής 44, 210 3255240

Πολύ καλό value for money και μια καλή και γρήγορη λύση, αν βρίσκεσαι κέντρο.

Oinoscent Wine Bar βουλής 45-47, 210 3229374

Επτακόσιες ετικέτες, 4,40-8 ευρώ το ποτήρι και επιπλέον 8 ευρώ χρέωση κάθε φιάλη της κάβας που καταναλώνεται επιτόπου.

Cremino

νίκης 50α, 6948 430104

Χρησιμοποιούν μόνο αγνά υλικά για το παγωτό τους. Πειραματίζονται συνέχεια με τις γεύσεις και πάντα έχουν κάτι καινούργιο να προσφέρουν.

Sensities earthly delights

Gr-eatings The Organic Food Experts

Εκεί πάνε όσοι ασχολούνται με την παρασκευή σαπουνιών, καλλυντικών και μακιγιάζ για πρώτες ύλες. Αιθέρια έλαια, βότανα, πρόσθετα, σκόνες, άργιλοι.

Όλα όσα χρειάζεται στη διατροφή του όποιος θέλει να τρώει υγιεινά και βιολογικά.

Super foods, φρέσκοι χυμοί, βιολογικά λαχανικά και φρούτα, μεγάλη ποικιλία από γάλα αμυγδάλου, εξειδικευμένη αρτοποιία, γιαούρτια και πολλά ακόμα.

νίκης 33, 210 3302175

νίκης 30, 210 3229078

Avocado Café νίκης 30, 210 3237878

Το μόνο vegetarian και vegan εστιατόριο στην Αθήνα με τόσο μεγάλη ποικιλία σε πιάτα και ροφήματα. Φρέσκα και γευστικά φαγητά, χειροποίητη μπίρα, βιολογικά κρασιά και πολύ φιλικό service.

ΝΥ

sandwiches νίκης 23, 210 3216000

Το γνωστό μπεργκεράδικο και εξαιρετικό brunch στέκι του Πύργου Αθηνών άνοιξε και στο κέντρο της Αθήνας.

Στιλβωτήριο υποδημάτων και βαφές δερμάτινων ειδών

Indian Kitchen απόλλωνος 6β, 210 3237720

Όμορφο εστιατόριο με πολύ φιλικούς σερβιτόρους και νόστιμο ινδικό φαγητό. Αν σου αρέσουν οι αυθεντικές καυτερές γεύσεις της ινδικής κουζίνας, μπορείς να ζητήσεις να σου τα φτιάξουν έτσι.

Μητροπολιτικόν

βουλής 42, 210 3245028

βουλής 39, 210 3220226

Σοκολάτα

βουλής 35, 213 0302290

Ίσως το μοναδικό μαγαζί στην Ευρώπη που προσφέρει τόσο μεγάλη επιλογή από ποικιλίες σοκολάτας Valrhona σε ρόφημα.

Ζαχαροπλαστείο από το 1936. Η τρίτη γενιά συνεχίζει την παράδοση και προσθέτει μια νέα πινελιά στα παραδοσιακά γλυκά τους. Έχει και παράρτημα στην Ύδρα.

Woodpicker

βουλής 41, 6984 490558

Παλιά έπιπλα που έχουν μεταποιηθεί και μετατραπεί σε σύγχρονα αντικείμενα διακόσμησης.

Ο Νικόλαος Απ. Ηλιόπουλος αναλαμβάνει να ανανεώσει παπούτσια και τσάντες σε ένα εργαστήριο που μυρίζει μπογιά και δέρμα και έχει μείνει παγωμένο στον χρόνο.

Παραδοσιακό Οινομαγειρείον «Ευγενία»

βουλής 44α, 210 3214121

Απλό ελληνικό φαγητό παραδοσιακής κουζίνας (παστίτσιο, λαδερά), που συνδυάζει κρεατικά και θαλασσινά-ψαρικά.

Amandine Bagels

νίκης 13, 210 3239829

Γαλλικά bagels και σάντουιτς. Πρώτα διαλέγετε τι είδος bagel θέλετε και μετά το γεμίζετε από τη μεγάλη ποικιλία από αλλαντικά, τυριά και λαχανικά.

Ινδικό Εστιατόριο Babaji

νίκης 11, 210 3254841

Ένα ενδιαφέρον ινδικό στέκι στην καρδιά της Αθήνας. Μια ωραία λύση για μια casual indian fast food κατάσταση.

21.1.16 – lifo

33

εχεισ γουστο! Γιώργος Γεωργακόπουλος Εικαστικός, διευθυντής cheapart

Τι είναι το στυλ; Κάτι άυλο. Ακολουθεί άλλοτε το πνεύμα των καιρών κι άλλοτε προπορεύεται της αισθητικής. Σε ό,τι αφορά εμένα, πρόκειται για μια προσωπική σχέση με τη μόδα και την εποχή, που καλλιεργείται χωρίς ποτέ να ακολουθώ τις προσταγές της. Είναι ένας συνδυασμός εικόνων και βιωμάτων. Είναι το γούστο κάτι που έχουμε έμφυτο ή το αποκτάμε στην πορεία; Δεν είμαι της γνώμης ότι το γούστο είναι κάτι έμφυτο. Είναι πάντοτε συνάρτηση της ζωής, των επιλογών και των βιωμάτων μας. Καθένας και καθεμία έχουν επινοήσει την εικόνα τους ώστε να γίνονται ορατοί και να ξεχωρίζουν ή και το αντίθετο ακριβώς, όλοι με τον δικό τους ξεχωριστό τρόπο. Το στυλ και το γούστο είναι η ταυτότητα και η πανοπλία μας ταυτόχρονα. Ποια είναι η άποψή σας για το πώς προβάλλεται η μόδα από τα περιοδικά και τα blogs; Τη μόδα –μιλάω για τη μόδα που διαμορφώνεται στα σχεδιαστήρια και τα ατελιέ– την παρακολουθώ με τον τρόπο που παρακολουθώ και τις αισθητικές εξελίξεις της εποχής. Πάντοτε χρειάζομαι χρόνο για να αξιολογήσω τι ακριβώς έχω δει. Στα περιοδικά και προσφάτως στα blogs η ενημέρωση περιορίζεται σε επιλεκτική απεικόνιση και διαφήμιση προϊόντων και όχι στην πραγματική προβολή της μόδας. Δεν είναι δυνατόν από τη μια να προβάλλεις τη γερμανική παντόφλα με την γκρίζα κάλτσα ως νέο τρεντ και από την άλλη το συνοικιακό μαγαζί με την ψευτομοδάτη πλατφόρμα για ψώνια. Δυσκολεύομαι να πω ότι πραγματικά παρακολουθώ κάποιο blog ή περιοδικό μόδας, γιατί έχω πάντοτε την αίσθηση του τζουκμπόξ: όσο κρατάει το κέρμα, παίζει η μουσική. Τι πιστεύετε για τα «πρότυπα» ομορφιάς όπως παρουσιάζονται στα ΜΜΕ; Αν και περιούσιος, δεν θα λέγαμε ότι είμαστε και ο πιο κομψός λαός στον κόσμο. Τραγουδιστές της συμφοράς, επαρχιακές ντίβες, τηλεπερσόνες τρας, μάγειροι και ποδοσφαιριστές της σφαλιάρας και ένα συνονθύλευμα από διάττοντες αστέρες κάθε ειδικότητας συνθέτουν το νεοελληνικό αισθητικό σκηνικό.

Τι περιλαμβάνει το αγαπημένο σας ντύσιμο; Μια διαχρονική γκαρνταρόμπα με βοηθά να μπορώ να συνδυάζω σακάκια, πουκάμισα και παντελόνια με φουλάρια και παπιγιόν. Προτιμώ τα ραμμένα κοστούμια για τον λόγο ότι μπορώ να επιλέξω εγώ το ύφασμα και το κόψιμο. Ομολογώ ότι μία από τις καλοκαιρινές μου αδυναμίες είναι τα πόλο Lacoste. Σε αυτό φταίει ο Κωνσταντάρας. Ποιο είναι το αγαπημένο σας αξεσουάρ και γιατί; Αναμφίβολα το πιο αγαπημένο μου αξεσουάρ είναι το παπιγιόν, που δένω πάνω από 30 χρόνια. Εσχάτως, βλέπω ότι επανήλθε στη μόδα, αλλά περισσότερο ως φάρσα, με λαστιχάκι, που θυμίζει περισσότερο κλόουν παρά άνδρα με λαιμοδέτη.

φωτογραφια παρισ ταβιτιαν

Τι είναι για σας «όμορφο»; Έλα και πες μου! Ξέρω κι εγώ;

Τι δεν θα φορούσατε ποτέ; Φούτερ κάθε είδους, με διάφορα ακατανόητα σύμβολα και κείμενα. Παντόφλα Birkenstock και κάθε είδους ανάλογη σαγιονάρα. Τι φοράτε σήμερα και πόσο κοστίζει; Το σακάκι το έχει ράψει ο Νίκος Βελκίδης, το ύφασμα είναι σκωτσέζικο tweed, και απ’ όσο θυμάμαι κοστίζει 300 ευρώ. To πουκάμισο είναι αγορασμένο από το Peek@ Cloppenburg Wien, στα 29,90 ευρώ. Το κοτλέ παντελόνι είναι αγορασμένο στο Modeli, στη στοά Φέξη, 40 ευρώ.

To παπιγιόν το αγόρασα στο Αμβούργο, 50 ευρώ. Τα παπούτσια loafers της Sebago, 189 ευρώ.

34 lifo – 21.1.16

kειμενο μαρινα πετριδου

Υπάρχει κάτι που θεωρείτε κακόγουστο; Κακόγουστο βρίσκω το γεγονός ότι ζω σε μια χώρα που, ενώ θέλει να προβάλει τον πολιτισμό της ως αξία, παρουσιάζει αυτή την κοινωνικά και πολιτιστικά καθυστερημένη εικόνα.

«Η γιόγκα επιφυλάσσει τον μεγαλύτερο θησαυρό» Ο Πάνος Κατσανδρής, ο ιδρυτής των Evergreen Yoga Studios, μας μυεί στα μυστικά της Vinyasa Krama Yoga.

O

ταν συμφιλιωθεί κανείς με τον εαυτό του, συμφιλιώνεται με τους ανθρώπους, συμφιλιώνεται με τον κόσμο γύρω του, συμφιλιώνεται με τη ζωή. Αυτή είναι η ένωση, αυτή είναι η γιόγκα» είναι το μότο του Πάνου Κατσανδρή, ο οποίος διδάσκει γιόγκα στα Evergreen Yoga Studios. Τον συναντήσαμε στο στούντιό του στα Εξάρχεια να κάνει κατακόρυφα με εντυπωσιακή άνεση και να διπλώνει το σώμα του στον αέρα, και μας μύησε στη μαγεία της γιόγκα. Στον ζεστό και ευχάριστο χώρο που έχει δημιουργήσει τα τελευταία χρόνια διδάσκουν κυρίως Vinyasa Krama Yoga καθώς και Acro Yoga, Aerial Yoga και κατακόρυφα, ενώ προσφέρουν και πρόγραμμα εκπαίδευσης δασκάλων με διεθνή πιστοποίηση από τον οργανισμό Yoga Alliance.

— Ποια είναι τα χαρακτηριστικά της Vinyasa Yoga; Πόσο

απαιτητική είναι και πού εστιάζει; Η μαγεία της Vinyasa Yoga κρύβεται στην αρμονία της κίνησης και της αναπνοής μέσα από δυναμικές ακολουθίες στάσεων. Η συνεχής εναλλαγή των στάσεων σε συνδυασμό με την αναπνοή δημιουργούν μια κατάσταση κινητικού διαλογισμού, ενώ σωματικά εστιάζει στην ενδυνάμωση του πυρήνα και των άκρων. Είναι ένα είδος κατάλληλο γι’ αυτούς που «βαριούνται τη γιόγκα γιατί είναι πολύ αργή». Ο όρος «Krama» αναφέρεται στη βαθμιδωτή ανάπτυξη του μαθήματος, ώστε το σώμα να είναι προετοιμασμένο να προσεγγίσει τις στάσεις, περνώντας από απλούστερες σε πολυπλοκότερες.

— Ποια είναι τα οφέλη της γιόγκα (σώμα-ψυχολογία), και συγκεκριμένα της Vinyasa; Τα πρώτα οφέλη που αντλεί κανείς είναι σωματικά. Πολύ γρήγορα ο ασκούμενος θα δει το σώμα του να αλλάζει, να γίνεται δυνατότερο, ελαστικότερο, χωρίς πόνους. Καλύτερη αίσθηση της ισορροπίας, βελτίωση της ποιότητας της αναπνοής και

του ύπνου και η αλλαγή συνεχίζεται σε διάφορες συνήθειές μας, όπως η διατροφή, ο καπνός και το αλκοόλ. Γι’ αυτούς που θα επιμείνουν, η γιόγκα επιφυλάσσει τον μεγαλύτερο θησαυρό. Μπορεί να μας κάνει να δούμε με καθαρότητα στοιχεία της προσωπικότητάς μας, να τα εξερευνήσουμε με ασφάλεια και να συμφιλιωθούμε μαζί τους. Όταν συμφιλιωθεί κανείς με τον εαυτό του, συμφιλιώνεται με τους ανθρώπους, με τον κόσμο γύρω του και με τη ζωή. Αυτή είναι η ένωση, αυτή είναι η γιόγκα.

— Είναι κατάλληλη για όλους; Συνηθίζουμε να λέμε ότι όποιος μπορεί να αναπνεύσει, μπορεί να κάνει γιόγκα.

— Πόσο συχνά πρέπει να κάνει κάποιος γιόγκα, ώστε να διατηρεί το σώμα του σε καλή φυσική κατάσταση; Το σώμα μπορεί να διατηρηθεί σε πολύ καλή κατάσταση με 2-3 πρακτικές την εβδομάδα. Αν κάποιος θέλει να γνωρίσει σε βάθος την πνευματική σοφία της γιόγκα, τότε χρειάζονται 5-6 πρακτικές.

21.1.16 – lifo

35

Τhe Good LiFO

Jameson Η αρχή έγινε το 2013. Ήταν τότε που ο Master Distiller του Jameson είχε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση με τον Master Brewer της ζυθοποιίας Franciscan Well του Cork και ένα εξίσου ενδιαφέρον αποτέλεσμα: τη stout εκδοχή του αγαπημένου Irish Whiskey, το Jameson Caskmates. Συνδυασμός του μαλακού, τριπλής απόσταξης Jameson Irish Whiskey με τον κρεμώδη χαρακτήρα της stout μπίρας της ζυθοποιίας Franciscan Well σε ένα εξαιρετικά περιορισμένης παραγωγής ουίσκι που αντιπροσωπεύει επάξια τις αρχές της συνεργασίας και της καινοτομίας. Αναζητήστε το Jameson Caskmates στις ενημερωμένες μπάρες των καταστημάτων Noel και 7 Jokers στην Αθήνα, και Olympion, Boheme και Malt n Jazz στη Θεσσαλονίκη. Slainte!

Amstel Η μπίρα Amstel, σταθερή αξία και αγαπημένη συνήθεια τα τελευταία 50 χρόνια, σας καλωσορίζει κινηματογραφικά τη νέα χρονιά με την πολυαναμενόμενη ταινία Νοτιάς του Τάσου Μπουλμέτη, που προβάλλεται στις αίθουσες από τις 14 Ιανουαρίου 2016. Η ταινία ξετυλίγει το οδοιπορικό του ανήσυχου νέου Σταύρου στην ιστορική για την Ελλάδα περίοδο 1965-1980. Απολαύστε κι εσείς την αγαπημένη μπίρα των Ελλήνων και ταξιδέψτε στα νεανικά στέκια της εποχής και σε γραφικές γωνιές της παλιάς Αθήνας.

Duo Δύο κορυφαίες διακρίσεις απέσπασε το ανανεωμένο DUO στους παγκόσμιου κύρους διαγωνισμούς design, Red Dot Awards και Pentawards. Tο Best of the Βest Red Dot Award 2015 για το νέο design του DUO στην κατηγορία «Design Συσκευασιών» και το Gold Pentaward 2015 στην κατηγορία «Προϊόντα Body» του κορυφαίου παγκόσμιου διαγωνισμού στον σχεδιασμό συσκευασιών Pentawards.

Reebok Η Reebok Classic συνεχίζει τη συνεργασία της με τη FACE Stockholm και τη συνδρομή της Sincerely Jules, της διάσημης fashion blogger, που συνδυάζει και αναδεικνύει τα Classic Leather, τα CL Nylon, τα Princess, τα Instapump Fury, τα LX 8500 και τα ολοκαίνουρια InstaPump Fury sandal με διαφορετικά looks, τα οποία και συμπλήρωσαν άψογα outfits. Η συλλογή Reebok Classic Χ FACE Stockholm Άνοιξη-Καλοκαίρι 2016 είναι διαθέσιμη στο www.reebok.com/gr/face_stockholm και σε επιλεγμένα καταστήματα. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη συλλογή επισκεφθείτε την ιστοσελίδα Reebok.com/FACEStockholm.

Heineken

Market Research

επιμελεια: the lifo team

36 lifo – 21.1.16

Μια νέα, παγκόσμια έρευνα από τους αναλυτές τάσεων Canvas8 για λογαριασμό της Heineken είχε ως αντικείμενο τις καταναλωτικές συνήθειες όσον αφορά το αλκοόλ των millennials (άτομα ηλικίας 21-35). Η έρευνα κατέδειξε ότι η αυτογνωσία και η διατήρηση του ελέγχου είναι οι παράγοντες-κίνητρα για την κατανάλωση αλκοόλ με μέτρο κατά τη διάρκεια μιας νυχτερινής εξόδου.

«Enjoy Heineken® Responsibly» https://youtu.be/5A4v3vyHWOU

Week

εγκαινια πρεμιερες Τι καινούργιο ξεκινάει αυτή την εβδομάδα; Σελ. 38

βιβλιο

βοοkspotting

θεατρο

Η Τίνα Μανδηλαρά για το βιβλίο του Σωλ Μπέλοου Οι περιπέτειες του Ώγκι Μαρτς. Σελ. 42

O Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης για τον Κοτανίδη, τον Πίττα και την Μπασδέκη. Σελ. 43

Η Ματίνα Καλτάκη σχολιάζει την Κραυγή του Τενεσί Ουίλιαμς και τα Ωραία χέρια μας στις Ροές. Σελ. 44

The Revenant H νέα ταινία του Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιάριτου είναι μια υπερβατική περιπέτεια αναγέννησης και λύτρωσης με πρωταγωνιστή τον Λεονάρντο ΝτιΚάπριο, που δίνει την καλύτερή του ερμηνεία.

28η & 29η Διεθνής FIFe Έκθεση Γάτας

Κριτική από τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο. σελ. 40

Δημιουργικό: Athenean Sailor

Ο Ελληνικός Όμιλος Γάτας διοργανώνει την 28η & 29η Διεθνή Έκθεση Μορφολογίας Γάτας για όλους τους γατόφιλους της Αθήνας. Στους 2.500 πρώτους επισκέπτες θα μοιραστεί δωρεάν κατάλογος.

23/1, Helexpo Palace, Μαρούσι, 10:00-19:00, είσοδος ελεύθερη.

21.1.16 – lifo

37

party

7 21ο-υ2αριου

6. Yes!

Another Madonna Party!

ιαν

To τέταρτο κατά σειρά Madonna πάρτι, με τις Μαντόνες του Callas στους τοίχους και τον Lockbird στα πλατό. r 23/1, Skullbar, Ιπποκράτους & Λ. Κατσώνη 11, 23:30. live

7. The Callas

15

Τricky

Top

Οι Callas (Άρης και Λάκης Ιωνάς, Χρυσάνθη Τσουκαλά και Μαριλένα Πετρίδου), λίγο πριν κυκλοφορήσουν το νέο τους άλμπουμ «Half Kiss Half Pain», το δεύτερο σε παραγωγή Jim Sclavunos, το παρουσιάζουν ζωντανά. Πολυρυθμικές μουσικές, post punk μπασογραμμές, κοφτές κιθάρες, no wave ξεσπάσματα, αμφιβολίες που αναβοσβήνουν ρυθμικά, αστικά psyche συμπλέγματα αλλά και μελωδίες με μεσογειακό άρωμα συνθέτουν το πολύπλευρο μουσικό προφίλ του. r 22/1, six d.o.g.s, Αβραμιώτου 6-8, Μοναστηράκι, 21:00, είσοδος: €5. live

8. Ρόδες United Έπειτα από 8 χρόνια, οι Ρόδες παρουσιάζουν ζωντανά το τρίτο τους άλμπουμ, με τίτλο «Internet», που κυκλοφορεί την 1η Φεβρουαρίου, με ραπ και τζαζ ήχους αλλά και beatboxing. r 23/1, Gagarin 205, Λιοσίων 203-205, €10-12.

events για αυτη την εβδομαδα live

1. Tricky

Ένας από τους πιο γνωστούς εκπροσώπους της trip hop σκηνής επιστρέφει με την μπάντα του και παρουσιάζει το νέο του σχήμα Skilled Mechanics στο Fuzz Club. Καινούργια αλλά και παλαιότερα κομμάτια από το σύνολο της δισκογραφίας του, με αποκλειστικά δικά του φωνητικά, για πρώτη φορά. Το ομώνυμο ντεμπούτο των Skilled Mechanics κυκλοφορεί την ημέρα που θα βρίσκονται στην Αθήνα. r 22/1, Fuzz Music Club, Πειραιώς 209 & Πατριάρχου Ιωακείμ 1, Ταύρος, 20:00, είσοδος: €20-23. ντοκιμαντέρ

2. First Position

☛ stop the press !

Melouk goes Rock Ο Christos Papadas (Red FM) στα decks του Μελούκ.

22/1, Μελούκ, Κολοκοτρώνη 5, Χαλάνδρι, 22:00

r 23/1, Bios Ρομάντσο, Αναξαγόρα 3-5, είσοδος: €8. ημερίδα

4. H@ckTheBook Ο πρώτος μαραθώνιος επαναπροσδιορισμού του βιβλίου προ(σ)καλεί designers, εκδότες, επιμελητές περιεχομένου, start-uppers, προγραμματιστές, δημιουργικούς ανθρώπους και όσους ενδιαφέρονται να πειραματιστούν με τις νέες τεχνολογίες να σχεδιάσουν το βιβλίο του αύριο, σήμερα. r 22/1, «H@ckTheBook, Σχεδιάζουμε το βιβλίο του αύριο, σήμερα», Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών, Συγγρού 107, είσοδος ελεύθερη.

Το πολυβραβευμένο ντοκιμαντέρ First Position της Bess Kargman εξερευνά τον κόσμο του χορού και τον ανταγωνισμό που κυριαρχεί σε αυτόν, ακολουθώντας τη ζωή έξι χορευτών που συμμετέχουν σε έναν από τους μεγαλύτερους διαγωνισμούς κλασικού μπαλέτου στον κόσμο, το Youth America Grand Prix. Μετά την προβολή θα ακολουθήσει συζήτηση με τους χορευτές Γιάννη Νικολαΐδη και Michael Doolan. r 27/1, Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών, Σίνα 31, 20:00. party

O θρυλικός εκπρόσωπος της σκηνής του Ντιτρόιτ έρχεται στην Αθήνα. Γνωστός για την αβίαστη μείξη house, soul, techno και disco, ο Pittman, ένας πραγματικός μουσικόφιλος, θεωρείται ένας από τους πιο περιζήτητους DJs και παραγωγούς παγκοσμίως. Θα τον συνοδέψουν ο resident του Ρομάντσου, Paul Bennett, και ο Breakin Moves, ενώ παράλληλα στο

δίσκος

9. IMBW Compilation vol. 1

Όπως και να το πεις, «εναλλακτικό R&B», «φουτουριστική σόουλ», «space electronica», είναι σίγουρα από τους πιο φρέσκους ήχους που ακούστηκαν τελευταία, στ’ αλήθεια σημερινός. Δίπλα στο μεταλλαγμένο footwork της Jlin και στο εγκεφαλικό grime του Visionist, είναι η εξέλιξη της χορευτικής μουσικής, με το συναίσθημα να αναβλύζει από τα beats, την απίθανη Eski Göten στα φωνητικά και τόσο κρυστάλλινη παραγωγή, που κάποιες στιγμές φτάνει στα όρια της ψυχρότητας – η ιδανική ηχητική συνοδεία για την εστέτ αισθητική του λευκού και του μίνιμαλ που έχει γίνει τάση στο Ιnstagram. Οι ίδιοι το ονομάζουν IMBW. Minorstep, WE SINK, Eski Göten και Craves σε μια εξαιρετική συλλογή με 8 κομμάτια που ορίζουν το καινούργιο. Αν έχει κάποια σημασία, τα πάντα εδώ, από τις συνθέσεις, την παραγωγή και τις φωνές μέχρι το artwork, είναι ελληνικά. r H συλλογή «IMBW Compilation vol. 1», κυκλοφορεί σε αυτοέκδοση σε CD και σε mp3.

3. The Day

After: Marcellus Pittman

38 lifo – 21.1.16

δεύτερο stage θα βρίσκονται ο Miltiades και η K.atou, καθώς και ο επίσης resident Morah.

έκθεση

φεστιβάλ

Τα έργα που παρουσιάζονται στην ατομική έκθεση της Farida El Gazzar στην γκαλερί Kalfayan συνθέτουν ένα ζωγραφικό ημερολόγιο στο οποίο η καλλιτέχνις επιχειρεί να αποτυπώσει το «μεγαλείο» της γενέτειράς της, της Αλεξάνδρειας, όπου το ελληνικό και αιγυπτιακό στοιχείο συνυπάρχουν εδώ και αιώνες.

Το altcineAction! Online Φεστιβάλ Βαλκανικών Ταινιών Μικρού Μήκους ολοκληρώνεται με ένα τριήμερο εκδηλώσεων από τις 22 μέχρι τις 24 Ιανουαρίου που περιλαμβάνει masterclasses, προβολές και ανοιχτές συζητήσεις στην Ταινιοθήκη της Ελλάδας, στο Γαλλικό Ινστιτούτο, στο Booze Cooperativa, στο Polis Art Café και σε άλλους χώρους της Αθήνας. Μπορείτε να βρείτε το αναλυτικό πρόγραμμα στη σελίδα www.

5. Glory

r 21/1-17/2, Kalfayan Galleries, Χάριτος 11. Εγκαίνια: 21/1, 20:00-22:00.

10. altcineAction!

live

11. The Big Nose Attack Το ντουέτο απ’ το Μπραχάμι μας καλεί στην πρώτη επίσημη live παρουσίαση του νέου τους δίσκου με τίτλο «69». Είναι ο τρίτος δίσκος της μπάντας και αντικειμενικά πολύ πιο κοντά στο live feeling τους! r 22/1, Gagarin205, Λιοσίων 205, 20:30, είσοδος: €8.

και φέτος θα διεξαχθεί στο θέατρο, στον κινηματογράφο και στον εκθεσιακό χώρο «Ν. Κεσσανλής» της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών. Από τις 22 μέχρι τις 24 Ιανουαρίου θα παρουσιαστούν σύντομα έργα videodance κάθε είδους, ταινίες και ντοκιμαντέρ χορού, παραστάσεις και εγκαταστάσεις από καταξιωμένους καλλιτέχνες από 40 διαφορετικές χώρες του κόσμου. r Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το πρόγραμμα και τις δράσεις μπορείτε να βρείτε στη σελίδα www. athensvideodanceproject.gr live

14. Mohammad Οι Mohammad και η Εταιρεία Θεάτρου Χώρος παρουσιάζουν το Az almok itt irnek viget για μία και μοναδική παράσταση. H παράσταση ξεκινάει αυστηρά στις 21:00 (και μετά την έναρξη δεν θα επιτρέπεται η είσοδος). r 23/1, Horos Theatre Company, Πράβιου 6, 20:30, είσοδος: €3.

έκθεση

live

12. Φαλλοί και πάρτι

15. Γιαν Βαν

Δεκάδες γύψινοι φαλλοί, φιλοτεχνημένοι από καλλιτέχνες και όχι μόνο, θα παρουσιαστούν σε μια γιορτή για έναν κόσμο απαλλαγμένο από υποκρισίες και πουριτανισμούς, επενδύοντας στην τέχνη, χωρίς ταμπού και προκαταλήψεις.

Ο Jan Van de Engel με αυτό το live καλωσορίζει την ανεξάρτητη κυκλοφορία σε βινύλιο του άλμπουμ «Γιαν Βαν». Τραγούδια σε στίχους του Ευθύμη Φιλίππου με αφετηρία το λαϊκοδημοτικό πανηγύρι, το μπασοκίθαρο, τον τζαζμπανίστα. Ένας κόσμος και μια παράδοση φιλτραρισμένη μέσα από τα εξωτικά κυκλώματα του afro-beat, του funk και του αβανγκάρντ. Jan Van de Engel είναι το ψευδώνυμο που χρησιμοποιεί ο ντράμερ Γιάννης Αγγελόπουλος.

r 21/1, «This for me and this for you», 18:00, Romantso, Αναξαγόρα 3-5, Ομόνοια, είσοδος ελεύθερη. video

13. 6ο Athens Video Dance Project Η έκτη χρονιά διοργάνωσης του ετήσιου πρότζεκτ που

r 24/1, Tiki Bar, 21:00, Φαλήρου 15, Κουκάκι, είσοδος: €5.

the face

Πάνος Γιαννικόπουλος Μια σύντομη συζήτηση με τον επιμελητή της έκθεσης «Massage the History».

small

r 22, 23, 24/1, Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, Πειραιώς 256, Αγ. Ιωάννης Ρέντης, είσοδος: €5.

α π ο τ h ν k at ε ρ ι να η λ ι α κ η

altcineaction.com.

live n

Laetitia Sadier Η φωνή των Stereolab ζωντανά. Και DJ set από τους The Kids Of Distinction.

Tiki Bar Athens, Φαλήρου 15, Κουκάκι, 21:00, είσοδος: €7.

Πώς προέκυψε ο τίτλος της έκθεσης; Είναι δάνειο από το ομώνυμο τραγούδι των Sonic Youth. Θεώρησα ότι έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς μπορούν να λειτουργήσουν η μεταφορά και η σύνδεση του τίτλου αυτού με ένα τελείως διαφορετικό εννοιολογικό πλαίσιο. Το τραγούδι είναι απόν από την έκθεση, αλλά την ίδια στιγμή, με κάποιον τρόπο, τη διαπερνά και δημιουργεί ρυθμικά τις συνδέσεις της. Επίσης, η επιλογή ενέχει και το στοιχείο του τυχαίου, διότι κατά τη διάρκεια γραφής του κειμένου της έκθεσης έτυχε να παίζει σαν μουσικό χαλί, σε μια εντελώς τυχαία playlist. Οι στίχοι («Here’s wishing we could massage / History, history»), λοπόν, ήρθαν και κάπως αυθαίρετα ταίριαξαν με τον κεντρικό θεωρητικό άξονα του κειμένου, τη σχέση της Ιστορίας (ως επιστήμης) και της (προσωπικής) ιστορίας. Πώς σχετίζεται η Ιστορία με την τέχνη και τις προσωπικές αφηγήσεις των καλλιτεχνών στο «Massage the History»; Η τέχνη χρησιμοποιείται συχνά ως ιστορικό τεκμήριο. Επιπλέον, οι καλλιτέχνες

χρησιμοποιούν τα ίδια τα τεκμήρια και την ιστορική έρευνα ως υλικό για εικαστική παραγωγή. Το Ινστιτούτο Σύγχρονης Ελληνικής Τέχνης συγκροτεί ένα πολύ δυναμικό αρχείο καλλιτεχνών που περιλαμβάνει υλικό από το 1940 έως σήμερα. Ακριβώς σε αυτόν το χώρο οι καλλιτέχνες της έκθεσης κλήθηκαν να παρουσιάσουν έργα τα οποία σχολιάζουν την ιστορική καταγραφή και αφήγηση. Τι είναι αυτό που καταγράφουμε; Πώς κατασκευάζουμε τις αφηγήσεις μας; Πώς συγκροτείται η αφήγηση ανάλογα με τη θέση θέασης; Αυτές είναι κάποιες από τις ερωτήσεις που θέτει η έκθεση. Ποιο είναι το στοιχείο που κάνει την έκθεση να ξεχωρίζει; Το έργο των καλλιτεχνών που προβάλλονται. Εκτιμώ ιδιαίτερα τη δουλειά όλων των συμμετεχόντων και νομίζω ότι ο διάλογος που δημιουργείται μεταξύ τους είναι πολύ παραγωγικός.

21/1-16/3, Τρ.-Παρ. 10:00-17:00, Σάβ.

10:00-15:00, iset, Ινστιτούτο Σύγχρονης Ελληνικής Τέχνης, Βαλαωρίτου 9Α, Αθήνα

21.1.16 – lifo

39

H ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

Αριστούργημα Πολύ Καλό Καλό Ικανοποιητικό Μέτριο

Η Επιστροφή

p

The Revenant

Κακό Θερινός

Αντί να περιοριστεί σε μια εντυπωσιακή ιστορία επιβίωσης και εκδίκησης, ο Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιάριτου μετατρέπει την Επιστροφή σε μια υπερβατική περιπέτεια αναγέννησης και λύτρωσης που προκαλεί ανάταση και δεν σταματά να επιτάσσει το ενδιαφέρον με τη δύναμη των εικόνων και την αγριάδα των χαρακτήρων – ένα πανόραμα της αμερικανικής Δύσης, χωρίς να είναι γουέστερν, και ταυτόχρονα αιχμηρό σχόλιο στον βιασμό της φύσης και των ανθρώπων, την ανηθικότητα και την αξιοπρέπεια. Βασίζεται εν μέρει στην αληθινή ιστορία του ιχνηλάτη και παγιδευτή ζώων Χιου Γκλας, ο οποίος εμπορεύεται γούνες με μια ομάδα κυνηγών στα δάση και τις πεδιάδες της αφιλόξενης και επικίνδυνης Αμερικής των αρχών του 19ου αιώνα. Ο Γκλας διχάζεται ανάμεσα στη «λευκή» καταγωγή του και στην επίδραση που δέχτηκε από την κουλτούρα των Ινδιάνων Pawnee, έχοντας παντρευτεί μια γυναίκα της φυλής, η οποία δολοφονήθηκε. Τον συνοδεύει πάντα ο γιος του και οι δυο τους μιλάνε σπάνια αγγλικά, σε μια μορφή οικογενειακής συνωμοτικότητας που τους ξεχωρίζει αυτόματα από το γκρουπ των βλοσυρών κυνηγών. Αμέσως μετά το ξεκίνημα της ταινίας και την τεχνικά βιρτουόζικη σεκάνς της επίθεσης των Ινδιάνων (όπου η κάμερα πετάγεται από πρόσωπο σε πρόσωπο, εξαπολύοντας μια άνευ προηγουμένου visual σκυταλοδρομία, κατά την οποία τα βέλη σφυρίζουν και καρφώνονται σε σάρκες, ενώ η άτακτη φυγή προκαλεί σύγχυση), αρχίζει η ύστατη δοκιμασία του Γκλας: δέχεται επίθεση από μια αρκούδα και μένει αιμόφυρτος κι ετοιμοθάνατος και, καθηλωμένος σε ένα

40 lifo – 21.1.16

αυτοσχέδιο φορείο, γίνεται τραγικός μάρτυρας της αναίτιας δολοφονίας του γιου του, όντας ανήμπορος να αντιδράσει, από τον προδότη της παρέας, τον σκληροτράχηλο και καχύποπτο Τζον Φιτζέραλντ, χάνοντας έτσι τον μοναδικό δεσμό με το παρελθόν του και μαζί την ελπίδα και την προοπτική του. Από κει και πέρα, παρατημένος ως περιττό φορτίο, ξεκινάει ένα νέο ταξίδι, μια οδύσσεια που ξεπερνά τα στενά όρια της ατομικής επιβίωσης και συνορεύει με τη συνειδητοποίηση, ως επανεκκίνηση, ενός μακάβριου και ποιητικού χορού ανάμεσα στη ζωή και τον θάνατο. Κουβαλώντας στην πλάτη του δύο αντιδιαμετρικά αντίθετους πολιτισμούς, τον δυτικό της υλικής αποζημίωσης (ο κλασικός frontiersman προς άγραν πόρων) και τη φιλοσοφία των πνευμάτων που διακρίνει τους ξεριζωμένους γηγενείς, περιπλανιέται σε έναν κόσμο που περιβάλλεται από ένα τοπίο που κόβει την ανάσα και απειλεί κάθε λεπτό, με τις καιρικές συνθήκες σταθερά πολικές και τη φύση να αντιστέκεται σθεναρά, περνώντας από τα στάδια του πένθους, της οργής, της εκδίκησης, του υπολογισμού και, τέλος, του δέους. Σε αυτή την αποστολή βουβής, κυρίως, υπαρξιακής αναζήτησης, ο Ινιάριτου ταυτίζεται ιδιότυπα, αλλά όχι ανεξήγητα με τον ήρωα, στις οραματικές επισκέψεις που διαδραματίζονται στην ψυχή του και φανερώνονται στα μάτια του, στην οριακή κατάσταση της επαναφοράς του στη ζωή, στο μετέωρο βήμα ανάμεσα στο Θείο και τη Γη. Από τη μια, ο Γκλας συνδέεται περισσότερο με τη θρησκευτική διάσταση της φύσης, και αποκτά με κόπο και κίνδυνο τον σεβασμό που τόσα χρόνια αναιρούσε, καταπατώντας την αναγκαστικά.

απο τον θοδωρη κουτσογιαννοπουλο

Βαθιά στην αχαρτογράφητη, άγρια φύση της Αμερικής, o κυνηγός Χιου Γκλας βρίσκεται βαριά τραυματισμένος και εγκαταλελειμμένος από ένα μέλος της ομάδας του, τον προδότη Τζον Φιτζέραλντ. Με ακλόνητη θέληση ως μοναδικό όπλο απέναντι στους κινδύνους, ο Γκλας περιπλανιέται σε ένα φοβερά εχθρικό περιβάλλον, σε μια αδιάκοπη περιπέτεια αναζήτησης και επιβίωσης με στόχο του την εκδίκηση.

Κινηματογράφος

Σκηνοθεσία: Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιάριτου Πρωταγωνιστούν: Λεονάρντο ΝτιΚάπριο, Τομ Χάρντι

Βλέπει τη νεκρή γυναίκα του και το παιδί του σε μια γκρεμισμένη εκκλησία, ένα τέμπλο στη μέση του πουθενά, ως υπενθύμιση της χαμένης του ισορροπίας. Ως άθεος, όπως δηλώνει ο ίδιος, με χριστιανική ανατροφή, ο Μεξικανός Ινιάριτου δηλώνει τη σύγκρουση ανάμεσα στη θεωρία και στην πράξη, στην πραγματική τιμή και υποχρέωση ενός ανθρώπου σε αντίθεση με την άσφαιρη, κληρονομημένη διδαχή, όντας ένας οραματιστής που παλεύει, με πολυτέλεια ομολογουμένως, αλλά φαντάζομαι και προσωπικό κόστος, να εφαρμόσει τις ιδέες του σε μια άλλη χώρα. Χρησιμοποιεί το συντακτικό του Τέρενς Μάλικ (ας μην ξεχνάμε πως οι δύο σκηνοθέτες μοιράζονται τον ίδιο οπερατέρ, τον μάγο του φυσικού φωτός με την αέναη κάμερα Εμάνιουελ Λουμπέτσκι αλλά και τον διευθυντή παραγωγής Τζακ Φισκ), αλλά δεν παραδίδεται σε ασύντακτες, αυθαίρετες σκηνές, ακολουθώντας μια δεινή, προσαρμοσμένη στα μέτρα της εποχής και του θέματος αφήγηση με πλοκή και σασπένς, επικαλούμενος νοερά την υπερμεγέθη κλίμακα των ταινιών του Βέρνερ Χέρτσογκ, χωρίς ωστόσο κάποιον με τη μεγαλομανία ή την τρέλα των Αγκίρε και Φιτζκαράλντο. Μετά τις τρεις πρώτες, αξέχαστες σεκάνς, τη ζαλιστική μάχη, την επίθεση με την αρκούδα και τη δολοφονία του γιου, εμπιστεύεται τον πλήρως αφοσιωμένο Λεονάρντο ΝτιΚάπριο για να σηκώσει ένα αβάσταχτο βάρος, ψυχικό και σωματικό, και ο Αμερικανός παραδίδει την καλύτερη ερμηνεία της καριέρας του, συνδυάζοντας απόλυτα την απέλπιδα προσπάθεια, το φλερτ με τον θάνατο, την έξοδο από την παραζάλη του σκότους και την υπεράνθρωπη αποφασιστικότητα – σπάνια πλέον ένας χαρακτήρας καλείται να μιλήσει τόσο δυνατά χωρίς λόγια και η ευκαιρία που δόθηκε στον ΝτιΚάπριο με τον Γκλας είναι σπάνια και απολύτως κερδισμένη. Στον αντίποδά του, ο Τομ Χάρντι, που βρυχάται χαμηλόφωνα σαν να έχει βώλους στο στόμα, τροφοδοτεί την κίνηση προς τα μπρος του Γκλας, με την αντίστασή του προς οποιαδήποτε αξία. Κανείς από τους δύο δεν έχει τίποτε να χάσει, αλλά η νοοτροπία τους είναι έκδηλα διαφορετική, γι’ αυτό και ποτέ δεν μπερδεύονται στο μωσαϊκό τυχαιότητας και ματαιότητας που χαρακτήριζε τους καταπατητές εκείνης της περιόδου. Αλλά για να μη συγκρίνουμε δύο άνισης διάρκειας και σπουδαιότητας ρόλους, η ταινία ανήκει στον Ντι Κάπριο που καυτηριάζει πληγή με αυτοσχέδιο μπαρούτι, κοιμάται σε σχεδόν ζωντανό κουφάρι ζώου και, μεταξύ αστείου και σοβαρού, τρώει το ξύλο της αρκούδας! Παρόμοιας θεματικής με το Τζερεμία Τζόνσον, ο Αλύγιστος του Σίντνεϊ Πόλακ και περισσότερο με το Man in the Wilderness του Ρίτσαρντ Σαράφιαν, αλλά άλλης αισθητικής, η Επιστροφή είναι ένα πανάκριβο, ενήλικο έπος που πραγματεύεται από άλλη αφετηρία την κατάκτηση της Δύσης, μακριά από ηρωισμούς, λογύδρια, μελοδραματικά ξεσπάσματα, ερωτικές παρεμβολές και συμφωνικές μουσικές – το σκορ του Ριούτσι Σακαμότο, που ενανέρχεται έπειτα από πολύ καιρό, φέρνει στον νου κάποιες διακοπτόμενες μουσικές φράσεις από το Τσάι στη Σαχάρα. Την τελευταία φορά που είδαμε έναν ήρωα να χάνεται στη φύση για να διεκδικήσει το δικαίωμα στην ελευθερία του ήταν στο Into the Wild του Σον Πεν, όπου ο Εμίλ Χερς, ως αγνός libertarian, αντέτασσε τον ατομισμό του στον συστημικό κομφορμισμό, πολλά χρόνια μετά την ασύδοτα άνομη πρώιμη Αμερική των καθόλου ιδεαλιστών πιονιέρων. Οι εικόνες του Πεν εστιάζονταν στην επιβίωση και το κρυφτό ενός προηγμένου ανένταχτου, ενώ ο Ινιάριτου επιχειρεί το αντίθετο, τη μετάβαση του ανθρώπινου αγριμιού στον συλλογικό πολιτισμό. Κι όμως, παρά τον πεισματάρικο ρεαλισμό, την αταλάντευτη τραχύτητα, το όνειρο ενός καλύτερου κόσμου παραμένει ζωντανό. Μόνο, ωστόσο, με θυσία, καθώς ξεκινάει με σφαγή ζώων και τελειώνει με ανθρώπινο αίμα.

VILLAGE RENTI 2,3,4,7,8 - VILLAGE MALL 4,7,11,13,14 - VILLAGE AG.DIMITRIOS 1,2 - VILLAGE PAGRATI 4,5 - VILLAGE FALIRO 6,7,8,9 - STER ILION 1,5.6 - ODEON ΜΑΡΟΥΣΙ 2,3 - ODEON STARCITY 1,6,10 - ΓΛΥΦΑΔΑ ODEON 1 - ODEON ΑΤΛΑΝΤΙΣ 1 ODEON OPERA 1 - ΓΑΛΑΞΙΑΣ 1 - GAZARTE - ΕΜΠΑΣΣΥ - ΚΙΝΗΜΑΤΟΘΕΑΤΡΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ-ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ 1 - ΒΑΡΚΙΖΑ 2 ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ - ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ 1,2 - ΑΒΑΝΑ - ΣΙΝΕ ΧΟΛΑΡΓΟΣ - ΦΟΙΒΟΣ

STEVE JOBS Σκηνοθεσία: Ντάνι Μπόιλ Πρωταγωνιστούν: Μάικλ Φασμπέντερ, Κέιτ Γουίνσλετ, Τζεφ Ντάνιελς

Ο σκηνοθέτης Ντάνι Μπόιλ και ο σεναριογράφος Άαρον Σόρκιν απαντάνε στο εύλογο ερώτημα «γιατί να ξαναδούμε άλλη μια βιογραφία για τον Στιβ Τζομπς» με μια καθόλου αναμενόμενη, ιδιαίτερα ευπρόσδεκτη αποδόμηση της έννοιας της βιογραφίας: η ταινία Steve Jobs επικεντρώνεται σε τρία λανσαρίσματα-σταθμούς στην καριέρα του Τζομπς, του Macintosh το 1984, του NeXTcube το 1988 και του iMac το 1998, δηλαδή δύο θριάμβων στην αρχή και το τέλος και μιας πανωλεθρίας στη μέση. Στον άφθονο διάλογο που έγραψε ο Σόρκιν ο Μπόιλ αντέδρασε με δυναμισμό και κίνηση, καθώς κατανόησε πως ο Τζομπς δεν ήταν τεχνικός ή μηχανικός αλλά ο ιθύνων νους πίσω από τη συλλογική προσπάθεια της ομάδας του να αριστεύσει σε κάτι πρωτόγνωρο, ένας μαέστρος που διηύθυνε το σύνολο, και ταυτόχρονα ένας ατελής άνθρωπος γεμάτος αντιφάσεις και γενναιοδωρία. Και για να υπάρξει δράμα, ο Μπόιλ και ο Σόρκιν, ο οποίος διασκεύασε μεγαλοφυώς το βιβλίο του Γουόλτερ Άιζακσον, στήνουν τρία μεγάλα κεφάλαια, σαν ισάριθμες πράξεις έργου που ακούγεται σαν θεατρικό, αλλά μοιάζει με σύνθεση τριών μεγάλων ιμπρεσιονιστικών ταμπλό, όπου επισκέπτονται τον Τζομπς, ως άλλα φαντάσματα τον Εμπενίζερ Σκρουτζ, οι πέντε πιο κοντινοί του άνθρωποι, το παιδί που πάσχισε να αναγνωρίσει, η μάνα του παιδιού και πρώην σύντροφός του, δύο συνεργάτες του (ο Σεθ Ρόγκεν και ο εξαίσιος Τζεφ Ντάνιελς) και η πιστή του διευθύντρια του Μάρκετινγκ, η μοναδική που ανέχτηκε την αλλοπρόσαλλη στάση του επί σειρά ετών και στάθηκε στο πλάι του, στα καλά και τα δύσκολα. Εν μέσω των επιλογών στις οποίες αντιστεκόταν σθεναρά ακόμη κι όταν έβλεπε το ίδιον όφελος ή την κατάφωρη αδικία προς αυτούς, αναδεικνύεται η προσωπικότητα με μια διαύγεια που κανένα προφίλ του μέχρι στιγμής, τεκμηρίωσης ή μυθοπλασίας (αναφέρομαι στο εντελώς επίπεδο και αδιάφορο φιλμ του Τζόσουα Μάικλ Στερν, που κάλυπτε όλο το βιογραφικό φάσμα του ιδρυτή της Apple), δεν συνέλαβε ούτε στο ελάχιστο. Και ενώ δεν του μοιάζει καθόλου εμφανισιακά, ειδικά σε σχέση με τη φυσική ομοιότητα που είχε ο Άστον Κούτσερ, ο Μάικλ Φασμπέντερ πιάνει σαιξπηρικά επίπεδα υπαρξιακών αδιεξόδων, ψάχνοντας στο μυαλό του Τζομπς και στις λέξεις του Σόρκιν για να ψυχογραφήσει έναν πανέξυπνο και παμπόνηρο κουμανταδόρο και χειριστή ανθρώπων ως άνθρωπος αποσυνδεδεμένος με το συναίσθημα του. Πέρα από τα χειροπιαστά τερτίπια του Τζομπς, όπως το ότι ήταν ανίκανος να μετανοήσει και να ζητήσει συγγνώμη, εξοργίζοντας τους πάντες, ο τρόπος απόδοσής του μέσα από τις συναντήσεις σε τρεις διαφορετικές περιόδους, λίγο πριν από τη μεγάλη του στιγμή στον δρόμο προς τη δόξα (ή, τουλάχιστον, όπως νόμιζε εκείνος), παραμένει συναρπαστικός μέχρι το τέλος. Ο σπουδαίος Φασμπέντερ θα έπαιρνε χωρίς δεύτερη κουβέντα το Όσκαρ πρώτου ανδρικού ρόλου φέτος, αν δεν είχε αντίπαλο το θηρίο Λεονάρντο ΝτιΚάπριο, με τον αναμφισβήτητα μεγάλο ρόλο του στην Επιστροφή. Ελλείψει του Μπόιλ, του Σόρκιν (μέγα μυστήριο) αλλά και του συνθέτη Ντάνιελ Πέμπερτον, ο οποίος έγραψε τρία μουσικά μέρη που εναρμονίζονται με τη διάθεση (κλασική, ιδανική για τον μεγαλομανή ενορχηστρωτή των προϊόντων του ή τους μηχανικούς ήχους που προέρχονται και εμπνέονται από τους υπολογιστές), στις υποψηφιότητες των Όσκαρ, η Κέιτ Γουίνσλετ, στον ρόλο της Τζοάνα Χόφμαν, που αλλάζει προφορές και προσαρμόζει, χωρίς να υποτάσσεται εντελώς, την ανθρω-

πιά της στην ισχυρή προσωπικότητα του μεγάλου αφεντικού, ατενίζει αισιόδοξα το δεύτερό της αγαλματίδιο, αν της το επιτρέψει η Ρούνι Μάρα ως Τερέζ Μπελιβέτ στο Κάρολ.

VILLAGE RENTI 9 - VILLAGE FALIRO 3,8 - VILLAGE MALL 6 - VILLAGE PAGRATI 2 - ODEON STARCITY 7 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ 1 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 3 - ΙΝΤΕΑΛ - ΚΗΦΙΣΙΑ 2 ΝΑΝΑ 5 - ΑΕΛΛΩ 3 - ΖΕΑ - ΑΝΟΙΞΗ 2

ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ Los heroes del mal Σκηνοθεσία: Ζοέ Μπεριατούα Πρωταγωνιστούν: Χόρχε Κλεμέντε, Μπεατρίζ Μεντίνα

Με την υποστήριξη και τη συνδρομή στην παραγωγή του Άλεξ δε λα Ιγλέσια, ο Ζοέ Μπεριατούα κάνει το σκηνοθετικό του ντεμπούτο με μια ιστορία ενηλικίωσης όπου η παραβατικότητα εκφράζεται ολομέτωπα, μακριά από ντελικάτες ευαισθησίες και παρεξηγήσιμα μισόλογα. Αυτό συμβαίνει διότι ο βασικός ήρωας, ο Αρίτζ, αντιδράει άτσαλα στο νταηλίκι, αντιγυρίζοντας την απόρριψη από μια συμμαθήτρια και τον εξευτελισμό από έναν πιο δυνατό συμμαθητή του με ευθεία αντεπίθεση, στο ξεκίνημα κιόλας του έργου. Αμέσως, ο μοναχικός πρωταγωνιστής «ζευγαρώνει» με έναν συνομήλικο που τουλάχιστον προσπαθεί να τον στηρίξει και να τον σώσει από τα χειρότερα, και σύντομα στην παρέα προστίθεται το κορίτσι που είναι επίσης τραχύ, ντύνεται με αγορίστικα ρούχα και θα κληθεί να διαλέξει έναν από τους δύο – ή και τους δύο, αν πρέπει να σκεφτεί τις παρενέργειες από ενδεχόμενη απόρριψη. Ο Μπεριατούα συνδυάζει, χωρίς να κρύβει τη διπλή του επίδραση, δηλαδή το τρίο του Γκοντάρ στο Bande à part, όταν το σκάνε από τις μικροκλοπές τους και περιπλανιούνται χαριτωμένοι στους δρόμους και στο εγκαταλελειμμένο σπίτι που έχουν ζεστάνει με τις παρεμβάσεις τους, και κυρίως τη συμμορία του Κιούμπρικ από το Κουρδιστό Πορτοκάλι, με κλασική μουσική (χωρίς, ευτυχώς, την αργή κίνηση) να πλαισιώνει τη βία και την εναλλαγή της εξουσιαστικής συμπεριφοράς. Χωρίς αυτά, οι Ήρωες του Κακού, σαν τα «Άνθη» του Μποντλέρ, αλλά άχαρα ειπωμένα, θα ήταν μια ακόμη ματιά στην κόψη της εφηβείας, με πισωγυρίσματα και επαναλήψεις, υπερβολές και άνισες ερμηνείες – ξεχωρίζει ο φίλος του Αρίτζ, ο Εμίλιο Παλάθιος. ΑΣΤΟΡ

ΙΑΚΩΒΟΣ Ο ΨΕΥΤΗΣ Jakob, der Lügner Σκηνοθεσία: Φρανκ Μπάιερ Πρωταγωνιστούν: Βλαστιμίλ Μπρόντσκι, Έρβιν Γκεσόνεκ, Χένρι Χάμπχεν, Άρμιν Μίλερ Σταλ

Προς το τέλος του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, σε ένα εβραϊκό γκέτο που βρίσκεται σε κάποια χώρα της Ανατολικής Ευρώπης, ο Εβραίος Ιάκωβος ακούει τυχαία από το γερμανικό ράδιο ότι οι Ρώσοι νικούν στο μέτωπο και πλησιάζουν προς το μέρος τους. Όταν μεταβιβάζει την είδηση στους συγκρατούμενούς του, κανείς δεν τον πιστεύει, γι’ αυτό ο Ιάκωβος εφευρίσκει το ψέμα ότι έχει παράνομα ένα ραδιόφωνο. Από εκείνη τη στιγμή, κάθε φορά που οι άλλοι θα τον ρωτούν για την έκβαση του πολέμου, ο Ιάκωβος θα τους λέει για νέα, φανταστική νίκη των Ρώσων. Τα νέα ανεβάζουν το ηθικό της κοινότητας και ο Ιάκωβος βρίσκεται στο δίλημμα: να αποκαλύψει την αλήθεια ή να τους κρατήσει στην εφησυχαστική πλάνη τους; ΑΛΚΥΟΝΙΣ

21.1.16 – lifo

41

μυθιστορημα

Ώγκι Μαρτς: Ένας σύγχρονος Οδυσσέας από το Σικάγο

Κυκλοφορεί, επιτέλους, στα ελληνικά το μνημειώδες έργο του Σωλ Μπέλοου «Οι περιπέτειες του Ώγκι Μαρτς» από τις εκδόσεις Καστανιώτη, ένα μεγάλο μάθημα ανθρωπιάς και ζωής.

από την τίνα μανδηλαρά

Βιβλίο

Τ

42 lifo – 21.1.16

ο δικαίωμα του να είναι κανείς μεγαλειώδης, ακόμα και όταν η μοίρα ορίζει το αντίθετο, δεν το ανέδειξε τυχαία ο νομπελίστας Σωλ Μπέλοου: χαρίζοντας στους Αμερικανούς τον Ώγκι Μαρτς, κατέστρεψε το όνειρο ως προοπτική επιτυχίας και το επέστρεψε ως υπόσχεση μεγαλοπρέπειας. Διαμορφώνοντας έναν πρωταγωνιστή-αγωνιστή χωρίς τις εξάψεις των υπερηρώων που στοίχειωσαν τη λογοτεχνία, αναθεώρησε το πρότυπο του Μεγάλου Αμερικανικού Μυθιστορήματος μέσα από τις 900 σχεδόν σελίδες του κλασικού πια Οι περιπέτειες του Ώγκι Μαρτς που εκδίδεται επιτέλους στα ελληνικά σε μετάφραση Μιχάλη Μακρόπουλου από τις εκδόσεις Καστανιώτη. Έχοντας καλά στον νου τι σημαίνει αρχετυπικά για τον αμερικανικό λαό και την εβραϊκή ταυτότητα ο διαρκής αγώνας, ο Μπέλοου ξεκινάει με το ανυπέρβλητο, είτε ως δυσκολία είτε ως φαντασίωση, και τελειώνει με αυτό. Ο εβραϊκής καταγωγής Ώγκι Μαρτς, αφού περιπλανήθηκε σαν σύγχρονος Οδυσσέας από τη δεκαετία του 1920 έως τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, βίωσε τη δυσκολία αλλά και το πλεονέκτημα του να μπορεί να μεταστρέφει

τις ατυχίες του σε συμπαντικά γεγονότα. Παρόλες τις ατέρμονες περιπέτειές του, τίποτα δεν δείχνει να αλλάζει στον πρωτεύοντα χαρακτήρα του Ώγκι, που είναι να αντιστέκεται και να ρουφάει τη ζωή, βρέξει-χιονίσει. Είναι σχεδόν μέσα στην υπεράνθρωπη φύση του να βάφει τα πιο σκοτεινά πράγματα με το εκτυφλωτικό φως της ακτινοβολίας, να χαρίζει τα έντονα χρώματα των ζωγράφων στην καθημερινότητα, προσδίδοντας πινελιές μεγαλείου σε ένα άτεχνο έργο που είναι, εν τέλει, η ζωή η ίδια. Όταν ο Μπέλοου τολμάει να παραπέμψει στον Νίτσε, όπως και στον Αινεία, στον Δάντη, είναι γιατί δίνει στον ήρωά του τα χαρακτηριστικά του υπερόντος που ο φιλόσοφοι ονειρεύονταν – όχι του σούπερμαν που κατέχει τα μυστικά της παντοδυναμίας αλλά αυτού που δικαιώνει τον προορισμό της ανθρώπινης φύσης, που είναι η κατάφαση, η διαρκής αναζήτηση, η μάχη για την αλήθεια. Υιοθετώντας τις απόψεις του Νίτσε περί καταφατικής στάσης απέναντι στη ζωή, ο ήρωάς του επιμένει κάποια στιγμή του βιβλίου πως «οι αρνητικές κρίσεις, όταν τις λες, σε δεσμεύουν και γίνεσαι σκλάβος τους. Οι κουβέντες οδηγούν τους ανθρώπους ως το

σωλ μπέλοου

Οι περιπέτειες του Ώγκι Μαρτς Μτφρ.: Μιχάλης Μακρόπουλος Εκδόσεις Καστανιώτη Σελ.: 864

σημείο να πείθονται για πράγματα που δεν μπορεί να νιώθουν μέσα τους ότι αληθεύουν». Κι ο ίδιος, αν και πάντα αισιόδοξος ως σύγχρονος Οδυσσέας, αλλά και ως άπιστος Θωμάς, δεν πείθεται ποτέ για τίποτα. Ακόμα και όταν τυφλώνεται από τον έρωτα, που είναι το μόνο πράγμα που ρουφάει μέχρι τέλους αλλά και που με την ίδια άνεση τον ξεπερνά. Κατά τα άλλα, έχει μάθει από τη γιαγιά Λάους, με καταγωγή από την Οδησσό, να βιώνει ρόλους στις συναναστροφές του με τους ανθρώπους, μαζί με μια αποστασιοποίηση που χαρακτηρίζει τον εκάστοτε στυλίστα. Αυτό, άλλωστε, είναι που διαχωρίζει τον Ώγκι από τον τραγικό ήρωα: ότι ακόμα και οι πιο ζοφερές στιγμές δεν αφήνουν πάνω του κανένα αποτύπωμα δυστυχίας ή απόγνωσης. Φοράει τα καλοραμμένα του κουστούμια και προσέχει ώστε να παραμένει πάντα ακαταμάχητος και ευειδής (χωρίς, ωστόσο, να το κάνει θέμα). Πολύ σοφά, ένα από τα αφεντικά και μέντοράς του, ο Άινχορν, ο μόνος που κατάφερνε να διαβάσει την ψυχή του, του είχε κάποτε επισημάνει: « Έχεις αντίσταση μέσα σου. Δεν είσαι χαλαρός, βρέξει-χιονίσει». Ο Ώγκι δεν αφήνει τίποτα να προκαθοριστεί

Radio Bookspotting από τον γιώργο-ίκαρο μπαμπασάκη

γι’ αυτόν, να είναι τελειωτικό και δεδομένο. Το παν, άλλωστε, είναι να μην παρασύρεται από καταστάσεις ή ρόλους που έχουν ετοιμάσει οι άνθρωποι για εκείνον: από την ορφάνια του λόγω έλλειψης πατρικής φιγούρας, από τη μιζέρια της παιδικής του ζωής, ακόμα και την ντόλτσε βίτα που ονειρευόταν γι’ αυτόν η Μις Ρένλινγκ που ήθελε να τον υιοθετήσει, μαθαίνοντάς τον καλούς τρόπους και ιππασία, αλλά και τη γαμπριάτικη, ωραία ζωή που ετοίμαζε ο αδελφός του Σάιμον και η όμορφη αρραβωνιάρα Λούσι. Τίποτε από όλα αυτά δεν αποτυπώνεται πάνω του ή μέσα του ως απωθημένο, ίσως γιατί στις σελίδες του Μπέλοου υπάρχει το παρελθόν μαζί και το παρόν και το μέλλον της εβραϊκής αλλά και της ανθρώπινης φυλής το οποίο διασχίζει ο Ώγκι αγέρωχος και ευθυτενής, χωρίς καμία πυξίδα. Μοναδικό του όπλο, όπως του Οδυσσέα, ο πολυμήχανος νους του. Ας μην ξεχνάμε ότι ο Ώγκι μιλάει γίντις –μια περιθωριακή έως τότε για τη λογοτεχνία γλώσσα, ενώ ταυτόχρονα αποστηθίζει Οράτιο και Σαίξπηρ– και ίσως να είχε δίκιο ο Ροθ όταν έλεγε, όπως επισημαίνει ο Μακρόπουλος στην πολύ όμορφη εισαγωγή του, ότι: «Πηγαίνοντας όπου οι λόγω καταγωγής καλύτεροί του δεν θα πίστευαν ότι είχε οποιοδήποτε δικαίωμα να πάει με όχημά του την αμερικανική γλώσσα, ο Μπέλοου πράγματι ήταν ένας Κολόμβος για ανθρώπους σαν εμένα, τα εγγόνια μεταναστών που ξεκίνησαν μετά απ’ αυτόν για να γίνουν Αμερικανοί συγγραφείς». Όχι τυχαία ο ήρωάς του, ένας σύγχρονος Οδυσσέας από το Σικάγο με ευρωπαϊκές εβραϊκές ρίζες, δεν έπαψε να ταξιδεύει και να αναζητεί, φτάνοντας στα όρια της τροχιάς της ανθρώπινης ύπαρξης, και, ξεκινώντας πάντα από την αρχή πολλών ανθρώπων, «ίδε άστεα και νόον έγνω». Πετώντας ψηλά και περήφανα σαν τον αετό –τον οποίο στο συγκλονιστικό 15ο κεφάλαιο προσπαθεί ακόμα και να τον δαμάσει μαζί με την αγαπημένη του Τέα– πάνω από τα κουφάρια των νεκρών προγόνων, νομίζει ότι γίνεται ο Δάντης, ακολουθεί μέγα πλήθος από εικόνες, ιδέες, ένα εκτυφλωτικό όραμα που κρύβει το φως του ήλιου. Η δύναμή του δεν είναι άλλη από αυτή που του δίνουν οι ευγενείς και οι γόνιμες φαντασιοκοπίες των βιβλίων που διαβάζει. Βουτηγμένος κυριολεκτικά στις λάσπες, μπορεί να ντύνει τις αναγνώσεις του με χρυσές σκέψεις και με ασημόσκονη το πιο λερό σύμπαν. Τα βιβλία τον κάνουν να νιώθει πως: «Μπορώ να πιάσω και τις δύο άκρες της κορνίζας, που λέει ο λόγος, και να στρέψω τον μεγάλο καθρέφτη προς οποιαδήποτε σκηνή του κόσμου». Δάντης, Μέγας Αλέξανδρος, ολόκληρη σχεδόν η Παλαιά Διαθήκη, Σαίξπηρ και Αινείας, δεν υπάρχει κανένας σπουδαίος ποιητής, ήρωας ή μεγάλο αφήγημα που να μένει έξω από τις αναγνώσεις του μανιακού αυτού βιβλιοφάγου.

άλλωστε, δεν υπάρχει κανένα πλεονεκτικό σημείο στη ζωή του, μια στιγμή που θα τον μετατρέψει από άνθρωπο σε ήρωα. Όλες οι στιγμές είναι ισοδύναμες, ακόμα και η πιο κρίσιμη, που είναι να βλέπει τους ανθρώπους γύρω του να χάνονται, δουλειές να ακυρώνονται –έχει, εξάλλου, διατελέσει από παράνομος διακινητής ανθρώπων έως κλέφτης βιβλίων– ή να βλέπει να κατακρημνίζεται η προοπτική του γαμπρού μιας πλούσιας νύφης. Το μεγαλείο του Μαρτς έγκειται στο ότι από τις κινήσεις του απουσιάζουν οι σκιές του ωφελιμισμού που τόσο σκέπασαν την προοπτική του αμερικανικού ονείρου: δεν θέλει να πετύχει, να σπουδάσει, να γίνει γαμπρός ή επιχειρηματίας, παρά μόνο να είναι αυτός που είναι: «Μιας και εμείς οι άνθρωποι έχουμε πολλούς λόγους να πιστεύουμε ότι υπάρχει κάποιο πλεονέκτημα και κέρδος για κάποιον από τα πάντα, ως και από τα χειρότερα λασπόνερα, απόβλητα και τοξικά υποπροϊόντα». Εκτός από την υπεροπτική στάση απέναντι στη χρησιμοθηρία, ως γνήσιος φιλόσοφος δεν δέχεται ποτέ ότι κάτι είναι αυτό που φαίνεται. Αποτινάσσοντας από μικρός τις προκαταλήψεις, κινείται πέρα από τις κοινωνικές τάξεις, καθώς μέντοράς του και ο πιο ανεξάρτητος χαρακτήρας του βιβλίου που τον μυεί στο σεξ είναι ένας ανάπηρος, καλύτερή του φίλη και όχι ερωμένη του είναι η λάγνα Μιμή και μεγάλος του έρωτας η Τέα, που πρωτοεμφανίζεται ως υστερική ανταγωνίστρια της πρώτης του αγάπης. Το μοναδικό ηθικό μάθημα που προτάσσει στον αναγνώστη ο Ώγκι είναι πως κανείς και τίποτα στη ζωή δεν ξέρει τι κατάληξη θα έχεις, αρκεί να παραμένεις ανοιχτός στην έκπληξη. Όλα τα άλλα γίνονται και ξεγίνονται, ίσως επειδή δεν υπάρχουν πρότυπα αλλά κάθε λογής αγύρτες, έρωτες μοιραίοι ή περαστικοί, όπως η Ελληνίδα καμαριέρα που εμφανίζεται μια κρίσιμη στιγμή του βιβλίου, η Σόφη Γεράντη. Τη μοίρα μπορείς να την αντιπαλέψεις, μπορείς να τη γευτείς, δοκιμάζοντας τις διαφορετικές γεύσεις της αλλά και ετερόκλητα γλωσσικά τερτίπια, γι’ αυτό και η γλώσσα του Ώγκι Μαρτς, που πολλοί προσπάθησαν να μιμηθούν, δεν μοιάζει με καμία. Αυτό που δεν αλλάζει είναι ο χαρακτήρας. Το λέει και η μνημειώδης στην ιστορία της λογοτεχνίας εισαγωγή του βιβλίου: «Είμαι Αμερικανός, γέννημα του Σικάγου, αυτής της σκοτεινής και μελαγχολικής πόλης: ό,τι και να κάνω, όπως έχω μάθει από μόνος μου, δίχως κανόνες, κι έτσι θα γράψω την ιστορία της ζωής μου – πρώτος θα χτυπώ την πόρτα και πρώτος θα μπαίνω, που λέει ο λόγος, και μερικές φορές θα τη χτυπάω με αθώο σκοπό και άλλες με όχι τόσο αθώο. Ο χαρακτήρας ενός ανθρώπου, ωστόσο, είναι το πεπρωμένο του, λέει ο Ηράκλειτος, και τελικά δεν υπάρχει τρόπος να κρύψει κανείς τη φύση τούτων των χτυπημάτων, μονώνοντας την πόρτα ή φορώντας γάντια». Αυτό δεν το έκανε ποτέ ο Ώγκι που μπήκε στη λάσπη και βγήκε καθαρός, χαρίζοντάς μας ένα λογοτεχνικό διαμάντι που λάμπει ακέραια και εκτυφλωτικά μέχρι σήμερα.

Το μοναδικό ηθικό μάθημα που προτάσσει στον αναγνώστη ο Ώγκι είναι πως κανείς και τίποτα στη ζωή δεν ξέρει τι κατάληξη θα έχεις, αρκεί να παραμένεις ανοιχτός στην έκπληξη

Α

λλά και πάλι, το γεγονός ότι δεν εμμένει σε κάποια σταθερά, εκτός από τον πολυδιάστατο πλούτο των βιβλίων, δεν τον καθιστά κυνικό παίκτη ή μανιακό θηρευτή της επιτυχίας –

Καφές με τον Κοτανίδη, ουίσκι με τον Πίττα, αντιβηχικό με την Μπασδέκη Ποίηση, φωτογραφία, θέατρο.

γιώργος κοτανίδης

Ηθοποιός σημαίνει φως; Εκδόσεις Γαβριηλίδης Σελίδες: 48

κωνσταντίνος πίττας Εικόνες μιας άλλης Ευρώπης, 1985-1989

Εκδόσεις Αυτοέκδοση Σελίδες: 240

γλυκερία μπασδέκη

Τέσσερα Θεατρικά Εκδόσεις Bibliothèque Σελίδες: 200

Καφές και Ποίηση. Συναντιόμαστε στο στέκι Poems & Crimes, τυχαία, ως είθισται στη μεγαλούπολη που είναι λαβύρινθος και σκακιέρα. Τον ξέρω από το θέατρο, από τις ταινίες, από το Dolce που τώρα το λένε Φίλιον, από το αρχαίο Dada στα Εξάρχεια. Τον ξέρω από τα βιβλία όπου καταγράφει την περιπέτεια μιας γενιάς. Τον ξέρω από το βλέμμα της λαϊκής ελίτ ή/και της αριστοκρατικής αλητείας, το βλέμμα εκείνων που καταβυθίστηκαν στη Μεγάλη Ποίηση, στο Μεγάλο Μυθιστόρημα, στις Μεγάλες Αφηγήσεις, το βλέμμα εκείνων που είναι μεν θύματα των Μεγάλων Αφηγήσεων, αλλά παρέμειναν αγέρωχοι, περήφανοι, εννοηματωμένοι. Τώρα τον μαθαίνω και ως ποιητή. Διαβάζω: «Μια άλλη αγάπη / Από αστραπή πιο δυνατή / Έδιωξε την αγάπη μου / Για του θεάτρου τη σκηνή // Όπου τον χάρο ξεγελώ / Σαν γίνομαι κάποιος άλλος / Ένας εραστής της ετερότητας / Που κολυμπά στων ανθρώπων τις ψυχές // Μια προδοσία με έφερε μακριά / Απ’ το σπίτι μου / Μια αγάπη μ’ έκανε να χάσω / Τον δρόμο μου και να πλανιέμαι». Ανάβω τσιγάρο, πίνω μια γουλιά ιρλανδέζικο, πίνει μια γουλιά καφέ, αν δεν απατώμαι, τον φωτογραφίζω να μου υπογράφει το βιβλίο του, τον κοιτάζω, συνεχίζω να διαβάζω το ποίημα «Έρωτας και Προδοσία» που κλείνει με ένα δίστιχο του θρυλικού Τέο Σαλαπασίδη: «Ένας Εβραίος χωρίς συναγωγή / Ένας Ιακωβίνος δίχως λέσχη». Τα λέμε. Γελάμε. Μέσα μας, ενίοτε, βουρκώνουμε. Διαβάζω το ποίημά του για τον απίθανο, τον κολοσσιαίο ηθοποιό Νίκο Σκυλοδήμο: «Προσπαθώ να σε περιγράψω / Να πω ποιος ήσουν / Μα οι λέξεις δραπετεύουν / Τα λόγια δεν αρκούν // Μόνο η εικόνα σου υπάρχει / Είναι μέσα σε μια λάμψη / Κι όταν έφυγες / Έμεινε το φως // Πέταξες πολύ ψηλά / Σαν τον Ίκαρο / Άγγιξες τον ήλιο/ Και χάθηκες». Είναι ο Γιώργος Κοτανίδης (Θεσσαλονίκη, 1945) και είναι η ποιητική του συλλογή Ηθοποιός σημαίνει φως; (εκδ. Γαβριηλίδης). Ουίσκι και Φωτογραφία. Πίνουμε ουίσκι και τα λέμε. Πάθος για τη φωτογραφία. Πάθος για την έστω στιγμιαία ακινητοποίηση του χρόνου, για το πώς λες «στάκαμαν» στον χρόνο. Εμμονή με το ασπρόμαυρο. Επιμονή στην Ευρώπη, στην περιπέτεια της Ευρώπης, στα πρόσωπα και στα σώματα που βλέπεις στο Βερολίνο και στη Βαρκελώνη, στο Βουκουρέστι και στο Βελιγράδι, στη Βιέννη και στη Βουδαπέστη. Το βλέμμα του είναι το βλέμμα του ευαίσθητου ταξιδιάρη που βλέπει βλέμματα. Αλώνισε την Ευρώπη με ένα Pony, αυτό το ξαδελφάκι του Trabant. Ξέρω τις φωτογραφίες του από το facebook. Μου αρέσουν, όλες, πάντα. Έχουν βγει από μυθιστορήματα του Χάινριχ Μπελ, από θρυμματισμένα θεατρικά του Χάινερ Μίλερ, από σενάρια του Πέτερ Χάντκε. Φωτογράφισε με μια Minox την άλλη Ευρώπη, την Ευρώπη των καθημερινών θαυμάτων, των γιορτών μέσα στην ένδεια, των ποιημάτων που έγραφες στο σπιράλ μπλοκάκι με έναν πάμφθηνο στυλογράφο. Έθαψε, θλιμμένος και αποφασισμένος να στρώσει τη ζωή του, είκοσι τέσσερις χιλιάδες (24.000!) αρνητικά. Χάρη στο facebook, τα ξέθαψε και μας τα προσφέρει. Ουσιαστικά, μας προσφέρει στο πιάτο το παρελθόν μας, αυτό το παρελθόν που δεν λέμε, και σωστά, να το αφήσουμε να μαραγκιάσει. Είναι ο Κωνσταντίνος Πίττας και το φωτογραφικό λεύκωμα Εικόνες μιας άλλης Ευρώπης, 1985-1989 (εκδ. Αυτοέκδοση). Αντιβηχικό και Θέατρο. Κατέβαζε μανιωδώς τα αντιβηχικά και γελούσε υπέροχα. Μου έσπαγε συστηματικά τα νεύρα, αλλά κατάφερνε πάντα να με κατευνάζει και να τη συγχωρώ πατόκορφα. Ήπιαμε παρέα αναρίθμητα αντιβηχικά στον Πειναλέοντα και στην Οκτάνα, στου Λώρα και στα σπίτια των φίλων που μας ανέχονταν και μας φίλευαν. Φίλε Φέρε Φίλους Φάγε Φύγε. Αυτή ήταν η συνάφειά μας, από το 1989. Έγραφε ποιήματα από μόνη της, και πεζά, υπέροχα πoπ πεζά, κατά παραγγελίαν. Την έπεισα να της αρέσει ο Roberto Bolano και να ρίξει ένα βλέφαρο σε κάτι αλλόκοτα επαναστατικά κείμενα άλλων εποχών. Τον τελευταίο καιρό, έγραψε τέσσερα θεατρικά, το ένα πιο δυνατό από το άλλο. Αν είχε σαλτάρει για τα καλά και είχε χορέψει τον Χορό του Μεταμοντέρνου Ζαλόγγου παρέα με τη Βέρα από το έπος Τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα του Νικολαΐδη, θα μιλούσανε οι πάντες για την Ελληνίδα Σάρα Κέιν. Αλλά αυτή προτιμά να ξεγελάει την οδύνη και να ελίσσεται ανάμεσα στις Συμπληγάδες του Χαμούρη Χρόνου. Γράφει: «… ωδείο δεν πήγα, από κάτι κασέτες με τη Βέμπο έμαθα… ούτε νότες, τίποτε… ούτε μια νότα, αγάπη μου, ούτε μια νότα, ρε σκύλα, που να μην έλιωνες… για το τέκνο που αγαπάει, για το τέκνο που φιλεί… νεκροφιλεί, νεκροφιλεί να λες, εσύ με νεκροφίλησες, με γλώσσα με νεκροφίλησες κι ας πέθανες πρώτη». Είναι η Γλυκερία Μπασδέκη (Λάρισα, 1969) και το βιβλίο της Τέσσερα Θεατρικά (εκδ. Bibliothèque). radiobookspotting.blogspot.gr/ 21.1.16 – lifo

43

Κραυγή - Τα ωραία χέρια μας

Μελαγχολία στο θέατρο Δύο παραστάσεις στις αθηναϊκές σκηνές γίνονται αφορμή για κάποιες γενικότερες σκέψεις όσον αφορά το τι θέατρο θέλουμε να βλέπουμε στην Αθήνα.

απαιτήσεων, φωτογραφικό υλικό, «υπόσχονται» μοναδικές θεατρικές εμπειρίες, αυξάνοντας τις προσδοκίες των πιστών. Μετά βλέπεις τις παραστάσεις και απογοητεύεσαι: μα, πού είναι όλες αυτές οι ωραίες ιδέες που, υποτίθεται, τις ενέπνευσαν, τις καθόρισαν ή τις περιγράφουν; Αντιλαμβάνομαι την ανάγκη που εξυπηρετεί η εν λόγω τακτική, αλλά αντιδρώ όταν η ποιότητα της προβολής είναι ανώτερη της πράξης στην οποία αναφέρεται – γιατί τότε οι διατυπώσεις αποδεικνύονται κούφιες, αν όχι και αλαζονικές.

Τ Κραυγή

απο τη ματινα καλτακη

Θέατρο

Μ

44 lifo – 21.1.16

ια κατήφεια, πρόσωπα και βλέμματα θλιμμένα μέσα στο μετρό, στον δρόμο για Κεραμεικό, επηρέασε τη διάθεσή μου. Κι ας βγήκα στο Γκάζι (σε μια περιοχή που έχει χαρακτήρα «πάρκου ψυχαγωγίας» με τόσα μαγαζιά γύρω τριγύρω), με κατεύθυνση το θέατρο Ροές – που πια δεν είναι εκείνη η κρύα, με ελάχιστες παρεμβάσεις αποθήκη (ή βιοτεχνία;) που άλλοτε φιλοξενούσε παραστάσεις, αλλά ένας ανακαινισμένος, κανονικός πια θεατρικός χώρος. Καμία σχέση, δηλαδή, με τις περιοχές πέριξ της πλατείας Ομονοίας και της πλατείας Καραϊσκάκη, που για να πας στα θέατρα περνάς από δρόμους όπου άνθρωποι έχουν απλώσει χαρτόνια και κουβέρτες σε απάνεμες γωνιές και κοιμούνται όπως-όπως. «Κι εσύ πας θέατρο…» σκέφτομαι, βλέποντάς τους, αλλά μήπως αυτό αποτελεί ένδειξη ευ ζην ή πηγή χαράς; Το αντίθετο – το θέατρο αγαπά περισσότερο το δράμα από την κωμωδία και «συστηματικοί» θεατές όπως εγώ δέχονται μεγάλη ψυχολογική πίεση από τα ανθρώπινα δεινά που γίνονται σκηνικές αφηγήσεις κάθε τύπου. Και αν μεν η παράσταση είναι καλή, τότε, όσο σκοτεινό κι αν είναι το θέμα, στο τέλος νιώθεις πιο ελαφρύς και, βγαίνοντας από το θέατρο, πιο δυνατός να αντιμετωπίσεις τη ρημαγμένη χώρα. Τις περισσότερες φορές δεν είναι. Γράφει ο Σεφέρης για τον Τ.Σ. Έλιοτ: «Είπανε εναντίον του πως αφήνει τον αναγνώστη μέσα στη στεγνή, στέρφα και άνυδρη Έρημη Χώρα, μόνο, χωρίς ελπίδα σωτηρίας. Αυτό θα ήταν αλήθεια αν ο Έλιοτ δεν είχε δημιουργήσει ποίηση. Και η ποίηση, όσο απελπισμένη κι αν είναι, μας σώζει πάντα, με κάποιον τρόπο, από την ταραχή των παθών».

Aλλά πόσοι, στους τόσο πολλούς που κάνουν θέατρο στην Αθήνα, «δημιουργούν ποίηση»; Τα τελευταία χρόνια, της εν εξελίξει κρίσης, οι παραστάσεις δεν μειώθηκαν – το αντίθετο. Αφενός γιατί οι τιμές ενοικίασης χώρων έπεσαν, αφετέρου γιατί οι καλλιτέχνες του θεάτρου δέχονται να δουλεύουν και να πληρώνονται σύμφωνα με τις εισπράξεις. Το ανιδιοτελές κίνητρο δικαιολογεί ως έναν βαθμό την ευκολία με την οποία κάνουν θέατρο – επιπλέον, λόγω και πάλι της κρίσης, ποιος έχει απαίτηση να δει παράσταση με κανονικό σκηνικό; Αν υπάρχει σκηνογραφία, τόσο το καλύτερο. Αλλά, αν δεν υπάρχει, η γενναιοδωρία είναι κι αυτή μια μορφή

(άσκησης) εξουσίας: μια καλή ερμηνεία, ακόμη και στον άδειο χώρο, μπορεί να είναι μια συγκλονιστική, λυτρωτική εμπειρία. Ο Μολιέρος θα συμφωνούσε, ο Πίτερ Μπρουκ έχει γράψει ολόκληρο βιβλίο για τον «άδειο χώρο». Ας ξεπεράσουμε, λοιπόν, ως μη σημαντικό το γεγονός των πολλών παραστάσεων χωρίς σκηνικό ή με σκηνικά αντικείμενα από τα παλιατζίδικα ή τις αποθήκες των συντελεστών. Υπάρχει, όμως, και μια άλλη άποψη που υποστηρίζει ότι η ψυχική/ διανοητική επένδυση είναι άυλη ενέργεια, και ως τέτοια δεν μπορεί να «μετρηθεί» ακριβώς. Το (υλικό) κόστος μιας παράστασης προϋποθέτει μια επένδυση πραγματική, μια εμπλοκή που δεν σηκώνει αστεία, ούτε την ενασχόληση με το θέατρο-ως-χόμπι. Τι αντιτείνει κανείς σ’ αυτό, στην πόλη των δεκάδων παραστάσεων που δεν έχουν να προτείνουν τίποτα πέραν της ευγενούς φιλοδοξίας των ανθρώπων που τις παρουσιάζουν; [Παρεμπιπτόντως, είδα την Κραυγή του Τενεσί Ουίλιαμς στο Faust, σε σκηνοθεσία Έλλης Παπακωνσταντίνου, και αναρωτήθηκα ποιο σκεπτικό οδήγησε στο ανέβασμα αυτού του φλύαρου έργου, που δεν έχει ευτυχήσει στα θέατρα του κόσμου γιατί δεν έχει να πει κάτι στο κοινό – το μόνο που δίνει είναι την ευκαιρία σε δύο ηθοποιούς να κάνουν επίδειξη υποκριτικής δεξιοτεχνίας. Η (σπουδαία) Μάνια Παπαδημητρίου και ο Αλέκος Συσσοβίτης, που και καλά δένουν και καλά ερμηνεύουν τους ρόλους τους, ξοδεύουν τις δυνάμεις τους. Το σκηνικό και τα κοστούμια του Τέλη Καρανάνου και της Αλεξάνδρας Σιάφκου αποτελεί παράδειγμα της ζημιάς που κάνει στην ποιότητα των παραστάσεων ο μηδενικός προϋπολογισμός]. Το πλήθος των παραστάσεων αυξάνει τον «ανταγωνισμό», έστω κι αν το διακύβευμα είναι ένα ελάχιστο μέρος της πίτας (δεν αναφέρομαι στα εμπορικά θέατρα, των οποίων η λειτουργία είναι διαφορετική). Χρειάζονται «επιχειρήματα» και «ευρήματα» για να μπορέσουν οι παραστάσεις να ξεχωρίσουν μέσα από συμβατικά και ηλεκτρονικά ΜΜΕ, ώστε να κινητοποιηθεί το ενδιαφέρον του κοινού. Πρόκειται για ιδιαιτέρως προβληματικό φαινόμενο: τα δελτία Τύπου, που την εποχή των διαδικτυακών ΜΜΕ αναπαράγονται αυτούσια (και άκριτα), συνοδευόμενα συχνά με θαυμάσιο, καλλιτεχνικών

Τα ωραία χέρια μας

i «Κραυγή» του Τενεσί Ουίλιαμς Σκην.: Έλλη Παπακωνσταντίνου Ερμηνεύουν: Αλ. Συσσοβίτης, Μ. Παπαδημητρίου Faust Αθηναΐδος 12 & Καλαμιώτου 11, κέντρο, 210 3234095

«Τα ωραία χέρια μας» του Ευθύμη Φιλίππου Σκην.: Έφη Μπίρμπα Ερμηνεύουν: Νίκος Καμόντος, Ευαγγελία Ράντου, Άρης Σερβετάλης Θeατρο Ροeς Ιάκχου 16, Γκάζι, 210 3474312

ο παράδοξο είναι ότι όσο απογυμνώνεται η σκηνική πράξη από τον λόγο, επειδή «ο λόγος είναι ατελές μέσο έκφρασης και επικοινωνίας», ενώ «το σώμα δεν μπορεί να πει ψέματα», τόσο περισσότερο οι καλλιτέχνες εξηγούν διά του λόγου τις προθέσεις τους και τόσο η επικοινωνιακή πρακτική ποντάρει σε προσεγμένα, συχνά ενδιαφέροντα κείμενα που –τι κρίμα!– δεν έχουν σχέση μ’ αυτό που βλέπεις επί σκηνής. Χαρακτηριστικό παράδειγμα; Το υπ’ αριθμόν 2 κείμενο στο πρόγραμμα της παράστασης Τα ωραία χέρια μας στο θέατρο Ροές: «Το έργο επικεντρώνεται στη σύνθεση μιας σειράς εικόνων που ανασύρουν από τη μνήμη τους έξι πρόσωπα κατά τη μυσταγωγική και καθαρτήρια συνάντησή τους. Μέσω της τυπολογίας ενός ταφικού τελετουργικού, των ιδιόμορφων κανόνων συμπεριφοράς που αυτό επιβάλλει, ξεδιπλώνεται η διαλεκτική σχέση ανάμεσα στην ατομική εμπειρία και το ιερό στοιχείο της ύπαρξης»(!) Επιπλέον «η Έφη Μπίρμπα και οι συνεργάτες της πλάθουν αλληλουχίες σημασιών-εικόνων», δράσεις, πράξεις και σπαράγματα λόγου που είναι λέει «ατόφιες λεκτικές πράξεις». Αυτό που είδα εγώ είναι κάτι άλλο: η σκηνή έχει τη μορφή ενός λευκού Π, στο βάθος του οποίου υπάρχει ένα σκοτεινό ορθογώνιο άνοιγμα, πόρτα στο επέκεινα ή φέρετρο. Έξι μαυροφορέμενοι άνθρωποι κινούνται εντός του. Πέφτουν κάτω, χωρίζονται σε μικρότερα σύνολα, πέφτει ένας και τον πιάνουν δύο, κάποια στιγμή ρίχνουν πάνω στη σκηνή σπόρους σιταριού (αναφορά στην πανσπερμία των αρχαίων Ελλήνων και στη σχέση του θεού του Κάτω Κόσμου, του Πλούτωνα, με τον πλούτο της γης;), που στη συνέχεια ρίχνουν πάνω τους. Ακούγεται κάτι για χέρια που βγαίνουν από τη γη, για το μάρμαρο που είναι μονωτικό υλικό, άλλες νεκρόφιλες λεκτικές εικόνες, που λίγο να μην είσαι καλά, δεν τη γλιτώνεις την κατάθλιψη. Έπρεπε να δω «έξοδο-αποχωρισμό, διάβαση και είσοδοένταξη σε μια συμποσιακή κοινωνία», αλλά είδα μια στεγνή και ανέμπνευστη κινησιολογία, με σαφή επιρροή από παραστάσεις του Δημήτρη Παπαϊωάννου μείον τη γοητεία τους. Θα μπορούσα να υποκύψω στον πειρασμό του κριτικού λόγου για κείμενα που είναι πιο ενδιαφέροντα από τις παραστάσεις στις οποίες αναφέρονται (ναι, άλλο αξιοσημείωτο φαινόμενο αυτό), να συσχετίσω τα Ωραία χέρια μας με τους κώδικες της περφόρμανς ή να αναφερθώ στη σημασία του «σώματος» του ηθοποιού ως μέσου νοήματος στη θεατρική τελετή. Ή να διακρίνω στη φιλοδοξία της Έφης Μπίρμπα, των συνεργατών της (ανάμεσά τους ο Ευθύμης Φιλίππου, που υπογράφει το κείμενο) και των ερμηνευτών (Ιπποκράτης Δελβερούδης, Νίκος Καμόντος, Ελένη Μολέσκη, Ευαγγελία Ράντου, Άρης Σερβετάλης και Αχιλλέας Χαρίσκος) την πρόθεση ν’ ακολουθήσουν την υπόδειξη του Γκροτόφσκι: «Ο ηθοποιός δεν πρέπει να χρησιμοποιήσει το σώμα του για να εικονογραφήσει μια κίνηση της ψυχής – πρέπει να εκπληρώσει αυτή την κίνηση με το σώμα του». Λυπάμαι, το σώμα έμεινε βουβό. Το σώμα πέθανε.

ΤΑΥΡΟΣ

Την Τρίτη ο Ερμής γυρίζει σε ορθή πορεία, επηρεάζοντας θετικά επαγγελματικά ζητήματα που είχαν μπλοκάρει, ενώ αρκετοί από εσάς θα βρείτε μια καινούργια κατεύθυνση που θα σας δώσει περισσότερα κίνητρα για να εντείνετε τις προσπάθειές σας. Τα οικονομικά σας παραμένουν στάσιμα, δίχως αυτό να σημαίνει πως δεν υπάρχουν προοπτικές βελτίωσης. Αν καταφέρετε μέσα στο προσεχές διάστημα να βάλετε μια τάξη σε οφειλές και λογαριασμούς, θα έχετε περισσότερη άνεση να κάνετε επενδύσεις που θα αυξήσουν τα κέρδη σας. Η αισιοδοξία και η θετική σας ενέργεια θα είναι σε υψηλά επίπεδα, κάτι που θα δώσει περισσότερη έμπνευση σε όσους έχετε καλλιτεχνικές τάσεις. Ασχοληθείτε με δραστηριότητες που σας ευχαριστούν κι αφήστε το μυαλό σας να ταξιδέψει μακριά από τις έγνοιες της καθημερινότητας. Η βελτίωση του ψυχισμού σας θα συμβάλει στην εξισορρόπηση των σχέσεών σας και στην επιτυχή προσέγγιση των στόχων σας.

ΔΙΔΥΜΟΣ

ΛΕΩΝ Οι θετικές όψεις του Ήλιου, του Δία και

ΤΟΞΟΤΗΣ Συνεργασίες που δεν σας ωφέλη-

του Ερμή δημιουργούν πρόσφορο έδαφος για να πετύχετε τους στόχους σας και είναι μια πολύ καλή στιγμή να βάλετε σε εφαρμογή τα σχέδια που έχετε εδώ και αρκετό διάστημα στο μυαλό σας. Η ενίσχυση του εισοδήματός σας μέσα από αγοραπωλησίες ακινήτων θα σας δώσει την ώθηση να υλοποιήσετε τα πλάνα σας, αρκεί να έχετε προγραμματίσει σωστά τις ενέργειές σας. Αν σκοπεύετε να ταξιδέψετε για επαγγελματικούς σκοπούς, είναι ένα διάστημα που δεν προβλέπονται εμπόδια και καθυστερήσεις. Η προσωπική σας ζωή έχει μείνει πίσω εξαιτίας των ατέλειωτων υποχρεώσεών σας, ήρθε όμως η στιγμή που θα πρέπει να ρίξετε την προσοχή σας στον συγκεκριμένο τομέα για να γεμίσετε τις μπαταρίες σας, ειδάλλως θα μαραζώσετε. Βάλτε στο εβδομαδιαίο πρόγραμμά σας συναντήσεις και εξόδους με φίλους, παρακολουθήστε μια παράσταση, μια συναυλία, και μη χάνετε τη διάθεσή σας λόγω της καθημερινότητας.

σαν και σχέσεις που ήταν σκέτη φύρα για εσάς φτάνουν στο τέλος τους και αυτό είναι κάτι που δεν θα πρέπει να σας ανησυχεί, καθώς αφήνετε χώρο να εισέλθουν καινούργια, θετικά γεγονότα στη ζωή σας. Κινηθείτε προσεχτικά, παρακολουθώντας αποστασιοποιημένοι τις καταστάσεις που σας προκαλούν άγχος, ώστε να μη χάσετε την ορθή σας κρίση. Νομικά θέματα θα συναντήσουν εμπόδια και καθυστερήσεις, οπότε μην περιμένετε ιδιαίτερες εξελίξεις. Προσέξτε την υγεία σας μέσα στις επόμενες μέρες. Πολύ σημαντικό είναι να αποφύγετε πολυσύχναστους χώρους, καθώς υπάρχει κίνδυνος διαφόρων λοιμώξεων, και να ενισχύσετε το ανοσοποιητικό σας. Η εξωτερική σας εμφάνιση θα γίνει το επίκεντρο του ενδιαφέροντός σας και θα ξοδευτεί αρκετό χρήμα για την τόνωση της αυτοπεποίθησής σας, υπάρχουν όμως και πιο έξυπνοι τρόποι για να το πετύχετε, αρκεί να το ψάξετε λίγο παραπάνω.

ΠΑΡΘΕΝΟΣ

Την Τρίτη ο Ερμής γυρίζει σε ορθή πορεία, επηρεάζοντας θετικά τον τομέα της επικοινωνίας, και είναι ιδανική στιγμή για να δώσετε έμφαση στις επαφές με τους συνεργάτες σας, να ακολουθήσετε κάποιες χρήσιμες συμβουλές που θα σας δοθούν και να εντείνετε τις προσπάθειές σας σε θέματα σπουδών. Αποφύγετε κόντρες που δεν θα σας ωφελήσουν και υποστηρίξτε τις απόψεις σας θέτοντας σοβαρά επιχειρήματα, δίχως να προκαλείτε εντάσεις. Σας δίνεται η ευκαιρία να βελτιώσετε τη σχέση με τον σύντροφό σας και να εκφράσετε την εκτίμησή σας, αρκεί να μη θεωρείτε δεδομένα όσα λαμβάνετε από την πλευρά του. Αφήστε στην άκρη τους εγωισμούς και τις κακίες και βάλτε καινούργια θεμέλια στη σχέση σας, αν σας ενδιαφέρει το μέλλον της. Αν όχι, ξεκαθαρίστε τη θέση σας και ανοίξτε πανιά γι’ αλλού.

ΖΥΓΟΣ

Με διπλωματία και υπομονή θα ξεπεράσετε κάποιες αντίξοες συνθήκες σε σχέση με τα επαγγελματικά σας και δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να παρασύρεστε από την ένταση που θα επικρατεί γύρω σας. Επικεντρωθείτε στους στόχους σας, βάλτε σωστές προτεραιότητες σε υποχρεώσεις οικονομικής φύσεως και αποφύγετε σημαντικές επενδύσεις, καθώς είναι πρωτεύουσας σημασίας η εξοικονόμηση χρημάτων. Ιδιαίτερη προσοχή σε συνεταιρισμούς και οικονομικές συνεργασίες. Μυστικές σχέσεις και απαγορευμένοι έρωτες, εκτός από στιγμές υπέρτατων απολαύσεων, θα φέρουν και απογοητεύσεις, οπότε μην εξιδανικεύετε πρόσωπα και καταστάσεις. Δεν είστε έτοιμοι για ριζικές αλλαγές και θα χρειαστεί να περάσετε κάποιο διάστημα μόνοι σας για να ξεκαθαρίσετε τα συναισθήματά σας. Όσοι έχετε κουραστεί από εφήμερες σχέσεις, αρχίζετε να σκέφτεστε σοβαρά το ενδεχόμενο ενός μόνιμου δεσμού.

ΚΑΡΚΙΝΟΣ Ξεκινά μια περίοδος αλλαγών και

ΣΚΟΡΠΙΟΣ Έχετε την τάση να εξυπηρετείτε

μεταμορφώσεων που θα πρέπει να τη δεχτείτε δίχως να γκρινιάζετε, μια και όλα αυτά που θα συμβούν θα συμβάλουν στη βελτίωση του τρόπου ζωής σας. Κατάλληλη εποχή να αφήσετε στην άκρη παλιές μεθόδους και να βελτιώσετε τις ικανότητές σας μέσα από κάποια σεμινάρια ή από τη συνεχή ενημέρωσή σας μέσω Διαδικτύου. Βάλτε μια τάξη στις οφειλές σας, κάνοντας σωστό προγραμματισμό, και δείτε με ποιον τρόπο μπορείτε να εξοικονομήσετε κάποια χρήματα, ώστε να μη ζείτε συνεχώς μέσα στο άγχος. Θέλετε να αλλάξετε εξολοκλήρου την εικόνα σας, αλλά θα πρέπει να είστε προετοιμασμένοι να κάνετε ορισμένες θυσίες. Αποφύγετε τις ακραίες δίαιτες και τα διάφορα σκευάσματα που υπόσχονται θαυματουργά αποτελέσματα μέσα σε λίγες μέρες.

τις ανάγκες των άλλων, ξεχνώντας εντελώς τις δικές σας, και στο τέλος χάνετε το νόημα αλλά και τη διάθεση να ασχοληθείτε περαιτέρω. Φροντίστε, μέσα στις επόμενες μέρες, να βάλετε σε προτεραιότητα τις δικές σας επιθυμίες και να κυνηγήσετε τους στόχους σας απερίσπαστοι. Θα σας δοθούν αρκετές ευκαιρίες να βελτιώσετε την οικονομική σας κατάσταση, αλλά δεν είναι κάτι που θα συμβεί από τη μια στιγμή στην άλλη. Με υπομονή και σωστό σχεδιασμό θα βγείτε στο τέλος κερδισμένοι. Διάφοροι εξωγενείς παράγοντες και οι σχέσεις με το περιβάλλον σας θα γίνουν αιτία να μη βρίσκετε τη γαλήνη που επιθυμείτε και θα πρέπει να διαφυλάξετε με κάθε τρόπο την ψυχική σας ηρεμία. Λίγα λεπτά διαλογισμού και κάποιες ασκήσεις γιόγκα σε καθημερινή βάση θα συμβάλουν στην ψυχική σας ευεξία.

Daily starfax Καθημερινές αστρολογικές προβλέψεις στο www.lifo.gr από τη Μαριβίκυ Καλλέργη.

ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ

Οι αυξημένες υποχρεώσεις μαζί με κάποιες καθυστερήσεις σε σχέση με τα οικονομικά σας σάς προκαλούν μεγάλο άγχος και θα πρέπει να ζητήσετε τη στήριξη του περιβάλλοντός σας για να καταφέρετε να βγείτε από το αδιέξοδο. Αποφύγετε τη λύση του δανεισμού από τράπεζες. Ορισμένοι από εσάς θα βρείτε και μια δεύτερη εργασία, κάτι που θα ελαχιστοποιήσει τον χρόνο σας με την οικογένεια. Την Τρίτη η Πανσέληνος θα σας προκαλέσει νευρικότητα και έντονη ανασφάλεια. Επικοινωνιακά ζητήματα σε σχέση με τα παιδιά θα σας απασχολήσουν πολύ και θα πρέπει να επιστρατεύσετε την υπομονή σας για να βρείτε έναν κοινό κώδικα που να εξυπηρετεί τις ανάγκες σας. Οικογένεια και σπίτι δεν σας αφήνουν πολλά περιθώρια για κοινωνικές επαφές, μπορείτε όμως ανά τακτά διαστήματα να ξεφεύγετε από την καθημερινότητα.

ΥΔΡΟΧΟΟΣ Ο Ερμής γυρίζει την Τρίτη σε ορθή πορεία και ευνοεί θέματα σπουδών, τα οποία όμως θα πρέπει να αντιμετωπιστούν με περισσότερη επιμονή και πείσμα. Πολύς χρόνος θα χαθεί με γραφειοκρατικά ζητήματα, ενώ υποθέσεις με κληρονομικά θα συναντήσουν καθυστερήσεις. Στον επαγγελματικό τομέα δεν προβλέπονται ιδιαίτερες εξελίξεις, χωρίς αυτό να σημαίνει πως θα πρέπει να επαναπαύεστε. Όσο είστε σε εγρήγορση, όλο και κάτι καινούργιο θα βρεθεί στον δρόμο σας. Έντονη ερωτική ζωή και πολλές καινούργιες γνωριμίες θα δώσουν μια ενδιαφέρουσα νότα στην καθημερινότητά σας. Για ορισμένους μπορεί να προκύψει ένα ερωτικό ειδύλλιο στον χώρο της εργασίας, κάτι που θα σας εξιτάρει πολύ, αλλά θα πρέπει να κρατήσετε τις ισορροπίες, ώστε να μη γίνετε το επίκεντρο της συζήτησης σε διάφορα πηγαδάκια. ΙΧΘΥΣ Στον επαγγελματικό τομέα θα υπάρξει έντονος ανταγωνισμός, πράγμα που σημαίνει πως είναι πλέον απαραίτητη η βελτίωση των ικανοτήτων σας. Ξεκινήστε μια ξένη γλώσσα, κάποιο σεμινάριο σχετικό με τον τομέα σας και φροντίστε να είστε ενήμεροι για τις νέες τεχνολογίες. Αν αναζητάτε εργασία, μην απογοητεύεστε με την πρώτη δυσκολία. Επιμείνετε κι άλλο και στο τέλος θα ικανοποιηθούν οι προσδοκίες σας. Ορισμένοι θα αποφασίσετε να φύγετε στο εξωτερικό και τα συναισθήματά σας θα είναι συγκεχυμένα. Οι μεγάλες επιθυμίες εμπεριέχουν και κάποιο ρίσκο, αλλά αυτό δεν φαίνεται να σας απασχολεί και πολύ καθώς είστε αποφασισμένοι να ικανοποιήσετε τις ανάγκες σας, ειδικά εσείς που έχετε περάσει μεγάλο χρονικό διάστημα μόνοι. Σχέση/γάμος χρειάζονται περισσότερο την προσοχή σας ώστε να ξεπεραστούν επικοινωνιακά προβλήματα που μπλοκάρουν την αρμονία και γίνονται αιτία να απομακρύνεστε ολοένα και περισσότερο από το ταίρι σας.

☛

Ευχάριστες προβλέπονται οι εξελίξεις μέσα στις επόμενες μέρες όσον αφορά τα οικονομικά σας, καθώς προκύπτουν καινούργιες συνεργασίες που θα αποδειχτούν αρκετά προσοδοφόρες. Ο Ερμής γυρίζει σε ορθή πορεία την Τρίτη, ευνοώντας επαφές με το εξωτερικό, θέματα σπουδών και ταξίδια, με αποτέλεσμα να έχετε μια πολύ παραγωγική εβδομάδα. Τακτοποιήστε φοροτεχνικά ζητήματα εγκαίρως, ώστε να μη βρεθείτε αντιμέτωποι με εμπόδια που θα ρίξουν πίσω τη δουλειά σας. Η προσοχή σας είναι στραμμένη στις ανάγκες του συντρόφου σας, μην κάνετε όμως το λάθος να δέχεστε αγόγγυστα τις όποιες παράλογες απαιτήσεις του. Κρατήστε ένα μέτρο, ώστε να μη διαταραχθούν οι ισορροπίες. Λίγη παραπάνω προσοχή σε θέματα υγείας και διατροφικών συνηθειών. Όσο κι αν σας αρέσουν οι απολαύσεις, καλύτερα να στερηθείτε ορισμένα πράγματα, ώστε να προφυλάξετε τον οργανισμό σας.

από τη μαριβίκυ καλλέργη (starfax@lifo.gr)

την ώθηση να κάνετε κάποιες αλλαγές στη ζωή σας και να βάλετε νέους στόχους, οπότε θα είναι μια δημιουργική εβδομάδα για εσάς ειδικά που είστε γεννημένοι προς το τέλος του ζωδίου. Η συνεννόηση με άτομα από τον χώρο της εργασίας είναι απαραίτητη, ώστε να υπάρχει ένα θετικό κλίμα ομαδικότητας. Την Τρίτη περιορίστε τον εκνευρισμό σας που θα οφείλεται στην Πανσέληνο, ώστε να μη δημιουργηθούν προστριβές με φίλους ή συνεργάτες. Ο τομέας της κοινωνικής σας ζωής και των διαπροσωπικών σχέσεων επηρεάζεται θετικά, καθώς ο Ερμής γυρίζει σε ορθή πορεία την Τρίτη και είναι ιδανική ευκαιρία να βελτιώσετε τις σχέσεις που είχαν πληγεί. Ξεδιαλύνετε μέσα σας όλα αυτά που σας εμποδίζουν να βρείτε την ευτυχία και φροντίστε να συναναστρέφεστε με άτομα που δεν ρίχνουν το ηθικό σας.

StarFax

ΚΡΙΟΣ Μια απρόσμενη ευκαιρία θα σας δώσει

sudoku 6

7 3

2 8 5 8

2

5 3

6

7 5

8

9

2 3 7

3 9 6 5 1

9 6

Η λύση του προηγούμενου 8 9 4 1 3 6

1 5 2 7 8 9

7 6 3 4 2 5

5 8 6 2 4 1

2 4 9 6 7 3

3 7 1 5 9 8

9 1 8 3 6 2

4 2 5 8 1 7

6 3 7 9 5 4

2 6 1 9 5 4 7 3 8 7 4 8 3 1 6 5 9 2 5 3 9 7 8 2 4 6 1

21.1.16 – lifo

45

21.1.16 – lifo

47