473

ενα απογευμα στα γραφεια του ακτιβιστικου εντυπου για την ελληνικη ΛΟΑΤΚΙ� κοινοτητα

λοατκι+

Λεσβίες, Ομοφυλόφιλοι, Αμφισεξουαλικοί, Τρανς, Κουίρ, Ιντερσέξ

ποιοσ eφτιαξε τισ αφισεσ του digital arts festival; Η δημιουργική ομάδα DesignPark μιλά στη LiFO για τη φανταστική αυτή δουλειά απο τη μαρια παππα

οι αλληλεγγυοι στο στοχαστρο

τχ.473/21042016

Οι νέοι αποδιοπομπαίοι τράγοι της κοινής γνώμης

Νο1 to αγα freeπημένο της πpόress λης

www. lifo.gr

απο τον θοδωρη αντωνοπουλο

το τελοσ των κομματικων νεολαιων Με αφορμή τη διάλυση της ΟΝΝΕΔ απο τον δημητρη πολιτακη

ολα για την αθηνα! free press δωρεαν οδηγοσ τησ πολησ κυκλοφορει καθε πεμπτη

2 lifo – 21.4.16

posts γράμματα e-mails

Σας αρέσουν τα μουσάτα αγόρια με το pompadour τους; α π ό τ ον α ρη δ η μ οκ ιδ η

feedback472

Oι αντιδράσεις που δημιούργησαν τα άρθρα και τα posts μας την περασμένη εβδομάδα.

*Στείλτε μας Feedback: feedback@lifo.gr

☛ Στο αφιέρωμά μας στα νέα μπαρμπέρικα της Αθήνας (όπου το αντρικό grooming ανάγεται σε επιστήμη) η Μαντάμ Σ. σχολίασε παιχνιδιάρικα: «Αχ, αυτά τα περήφανα μουσάτα αγόρια, με το pompadour τους και το κομψότατο ντύσιμο τους τύπου “I don’ t give a f***”, πόσο τα αγαπώ, μου φτιάχνουν τη διάθεση! Eye candy το λιγότερο! :)». «Εμένα δεν μου αρέσει που όλοι είναι ίδιοι πια» διαφώνησε η Στέλλα Κ. «Καταρχάς, αν ξυριστούν, δεν θα αναγνωρίζουμε κανέναν. Αλλά, επίσης, αυτή η ομοιογένεια καταντά κουραστική, σαν να είναι όλοι θύματα της μόδας. Το καλό με τα μπαρμπέρικα του αφιερώματος είναι πως προσφέρουν και προτείνουν ένα σωρό διαφορετικά λουκ. Αρκεί οι πελάτες να τα επιλέξουν και να πρωτοτυπήσουν και λιγάκι!». ☛ Για την ΕΣΗΕΑ και τις διαγραφές της έγραψε ο Θοδωρής Αντωνόπουλος την περασμένη εβδομάδα και μας ήρθε μια επιστολή. «Αγαπητή LiFO, διαβάζοντας τη στήλη του κ. Αντωνόπουλου μένει κανείς άφωνος και πλημμυρίζει από οργή (αληθινή και όχι άλλοθι για να βγει έξω και να κάνει άνω κάτω την πόλη) και θλίψη για το αν υπάρχει, έστω και μαθηματικά, κάποια ελπίδα σ’ αυτόν το χώρο που βαυκαλίζεται με το αρχαίο κάλλος! Ο κ. Αντωνόπουλος φέρεται ως εκφραστής μεγάλων, πανανθρώπινων αξιών, αλλά στο θέμα των διαγραφών στην ΕΣΗΕΑ γράφει για “αδικημένους” (τους διαγραφέντες) και “πρακτικές Σοβιετίας” (ειρωνεία για τον χαρακτηρισμό που κάποιος θα έδωσε)! Επίσης, κατατρόπωσε το επιχείρημα ότι θα έπρεπε να διωχθούν πειθαρχικά και αυτοί που υποστήριξαν το “όχι”, λέγοντας ότι τα μεν (μέσα) ήταν ο Γολιάθ, τα δε ο Δαυίδ! Η αναφορά στο δημοψήφισμα γίνεται με τρόπο που δείχνει ότι αποδέχεται αυτό το αντιδημοκρατικό και, υποθέτω, αντισυνταγματικό γεγονός – μιλάμε για πραξικόπημα (κι αν θέλει, μπορώ να παρουσιάσω όλα τα επιχειρήματα). Το προτείνει ο “πρωθυπουργός” Σάββατο χαράματα και αποφασίζει ο λαός την επόμενη εβδομάδα...! Σαν να ρωτάς “να πάμε βουνό φέτος ή θάλασσα;”. Είναι λυπηρό που ο δημοσιογράφος σας κρύβεται, όπως και τόσοι άλλοι, πίσω από την αστική δημοκρατία για να λέει μεγάλα λόγια, να διεκδικεί μαξιμαλιστικά και αλίμονο αν ποτέ βρεθεί σε θέση εξουσίας! Με εκτίμηση...» Αντιθέτως, η vasilia έγραψε: «Πρώτα απ’ όλα, είναι αστείος ο όρος “πολιτική δίωξη”, κάτι τέτοια επικαλείται η Χ.Α.! Είναι ξεκάθαρο πως οι συγκεκριμένοι δημοσιογράφοι παραβίασαν κάποιους κανόνες δεοντολογίας.

Όπως αυτοί της πλαστής φωτογραφίας του MEGA, της παραβίασης κανονισμών στις εκλογές στο ΣΚΑΪ κ.λπ. Συμφωνούμε όλοι στην προστασία της ελευθερίας του Τύπου, στην ελευθερία του λόγου και της έκφρασης, όμως θα πρέπει επίσης να συμφωνούμε και στην προστασία της Δημοκρατίας. Η ασυδοσία και η κατάχρηση αυτών των ελευθερίων έβαλαν ακόμα και φασίστες στη Βουλή. Οι συγκεκριμένοι δημοσιογράφοι δεν φαίνεται να έπαθαν το παραμικρό. Εκεί είναι, στα πόστα τους και συνεχίζουν. Για ποια φίμωση μιλάμε; Εκεί είναι όλοι, να ράβουν και να ξηλώνουν, στο πόστο τους, και συνεχίζουν να κουνάνε το χέρι τους». ☛ Η Ματίνα Καλτάκη έγραψε την κριτική της για το Οστέα Ξηρά Σφόδρα του Περικλή Μουστάκη και ο/η Bulbasaur εξέφρασε τις απορίες και τις ενστάσεις του/της. «Ζούμε στον 21ο αιώνα και αν θέλουμε να διδαχθούμε κάτι, ανοίγουμε το Ίντερνετ ή διαβάζουμε ένα βιβλίο. Ο διδακτικός σκοπός της τέχνης έχει, ίσως, εκλείψει, εδώ και δεν ξέρω πόσα χρόνια. Παρ’ όλα αυτά, ίσως αυτή η παράσταση έβαλε ορισμένους να σκεφτούν κάπως. Ίσως να προσπάθησαν λίγο να ερμηνεύσουν πού βασίστηκε κάθε κίνηση στην παράσταση. Το θέατρο, λοιπόν, είναι έργο τέχνης και “ο σκοπός ενός έργου τέχνης είναι να μας κάνει να νιώσουμε άβολα [...]” (Adolf Loos, On Architecture). Ναι, όντως η παράσταση βασιζόταν μόνο στο σοκ. Πέτυχε, όμως, να νιώσετε εσείς και το κοινό άσχημα και άβολα, και μάλιστα χωρίς σεξ, κάτι που είναι συχνότερο. Επιπλέον, είχε και το μέρος εκείνο κατά το οποίο ηρεμήσατε, με τον μάγο. Τι επιπλέον θα θέλατε; Να εξέλθετε της αιθούσης με τη σοφία του Πλάτωνα; Το 1913, το κοινό του Théâtre des Champs-Élysées ένιωσε ότι με την “Ιεροτελεστία της άνοιξης” ο Στραβίνσκι και ο Νιζίνσκι τούς κορόιδευαν, κι έτσι οι αγανακτισμένοι θεατές πλακώθηκαν στο ξύλο με τους υποστηρικτές του μπαλέτου. Σήμερα, το 2016, εσείς ακόμα σοκάρεστε για κάτι που πολλοί θα θεωρούσαν κοινότοπο, μια σουρεαλιστική παράσταση απ’ την οποία περιμένατε σοφίες. Κυρίως, όμως, δεν μας είπατε, σας άρεσε η ηθοποιία ή ήταν θεατρινίστικη; Η απαγγελία και ο κυματισμός της φωνής σ’ αυτήν σας άρεσε ή τη βρήκατε άσχετη και απόπειρα μετάνοιας για τον παραλογισμό της προηγούμενης ώρας; Οι αργόσυρτες κινήσεις του χαρακτήρα με το κονιάκ στην αρχή σας άρεσαν ή ήταν υπερβολικά θεατρινίστικες, κάτι απ’ το οποίο το θέατρο δεν μπορεί να ξεφύγει;».

Free Press.

Eβδομαδιαίος οδηγός της Αθήνας. Κυκλοφορεί κάθε Πέμπτη.

21.4.16 – lifo

3

Index

id εκδότης Στάθης Τσαγκαρουσιάνος γενικοσ διευθυντής Μιχάλης Μιχαήλ διευθυντής εκδοσησ M. Hulot εμπορική διεύθυνση Δήμητρα Πασομένου

H θετική και πολύχρωμη φωνή του περιοδικού «Αntivirus»

υπεύθυνος ψηφιακής ανάπτυξης Νίκος Ζαφείρης art director Χρήστος Τζοβάρας υπεύθυνος lifo.gr Άρης Δημοκίδης αρχισυντακτησ lifo.gr

Ένα απόγευμα στα γραφεία του ελληνικού εντύπου για τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα.

Θανάσης Χαραμής προγραμματισμός lifo.gr Αγγελική Βαξάλη

Σελ. 16

Σπύρος Γκατζούνας Άγγελος Παπαστεργίου συντονισμός ύλης

Αθηναία της εβδομάδας: Εύα Μανιδάκη

Μαρκέλλα Ανδρικάκη συντακτική ομάδα columnists:

Μια σημαντική Ελληνίδα αρχιτέκτονας μάς αφηγείται τη ζωή της.

Νικόλας Σεβαστάκης Ευγένιος Αρανίτσης Θοδωρής Αντωνόπουλος

Σελ. 24

Ναταλί Χατζηαντωνίου Δημήτρης Πολιτάκης Δημήτρης Κυριαζής

Ποιος έφτιαξε την αφίσα του Αthens Digital Arts Festival;

Βιβλίο: Τίνα Μανδηλαρά Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης

Μιλήσαμε με τους δημιουργούς των πιο εντυπωσιακών πόστερ στους δρόμους της Αθήνας.

Κινηματογράφος: Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος Τάσος Μελεμενίδης

Σελ. 20

Θέατρο: Ματίνα Καλτάκη Γεύση: Νίκη Μηταρέα

Stand up tragedy

StarFax: Μαριβίκυ Καλλέργη

Ο Άρης Σκλάβος επιχειρεί με industrial ήχους την αριστοτελική κάθαρση.

Σύνταξη: Αλέξανδρος Διακοσάββας Βασίλης Καψάσκης

Σελ. 22

Κατερίνα Ηλιάκη Φιλιώ Ράγκου Μαρίνα Πετρίδου Γιάννης Πανταζόπουλος Χρήστος Παρίδης Μαρία Παππά

ΣΤΗΛΕΣ

ΑΚΟΜΑ

Λάμπρος Αραπάκος

Νικόλας Σεβαστάκης

Good LifO

Θεόφιλος Δουμάνης

Σελ. 10

Δημήτρης Πολιτάκης Σελ. 11

Θοδωρής Αντωνόπουλος

Λένα Φουτσιτζή

Σελ. 27

φωτογράφοι Σπύρος Στάβερης

Starfax

Πάρις Ταβιτιάν

Σελ. 39

Freddie F.

Naked City

aτελιέ

Σελ. 40

Βανέσσα Φερλέ διόρθωση κειμένων Μαρία Δρουκοπούλου

Σελ. 12

γραμματεία σύνταξης

Δημήτρης Κυριαζής

senior direct market

Βιβίκα Ανδριανάτου

manager

Σελ. 14

Κώστας Μαντάς direct market managers Βούλα Καραβαγγέλη Γιώργος Λυκουργιώτης Σπύρος Αποστολόπουλος υποδοχή διαφήμισης Ξένια Στασινοπούλου συντονισμοσ διαφήμισης Μάγδα Τζακώστα οικονομική διεύθυνση Δημήτρης Τασιόπουλος λογιστήριο Βασίλης Κοτρωνάκης

www.lifo.gr ΔΥΟ ΔΕΚΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε.

Boυλής 22, Αθήνα, 105 63, τηλ.: 210 3254 290, fax: 210 3249 785, info@lifo.gr

4 lifo – 21.4.16

Άλκηστις Γκούμα εξωτερικες εργασιες

Παράλειψη: Στο αφιέρωμα του τεύχους 472 (14/4/2016) για τα νέα μπαρμπέρικα της πόλης παραλείψαμε να αναφέρουμε πως η φωτογραφία της σελίδας 23 ανήκει στο 1900 The Barber Shop, Υψηλάντου 35 & Πλουτάρχου.

Άκης Ιωάννου κωδικος εντυπου 7639

21.4.16 – lifo

5

ΕΚΘΕΣΗ

be troo Pirée Ο Γιώργος Μακράκης, γνωστός και ως Alpha2Graphic, διοργανώνει την πρώτη του ατομική έκθεση στο Pirée από τις 22 Απριλίου μέχρι τις 15 Μαΐου. Μέσα από τον φωτογραφικό του φακό σκιαγραφεί την καθημερινότητα και αποκαλύπτει κρυφές πλευρές του γαλαξιακού στρατιώτη των Star Wars. Επιλέγει τον Storm Trooper, ο οποίος, παρά την ιδιότητά του ως εκτελεστικού οργάνου, κρύβει συναισθήματα και ανησυχίες των καθημερινών ανθρώπων και μέσα από τις φανταστικές του ιστορίες δίνει μια διαφορετική ματιά, με χιούμορ και ευαισθησία.

iLoveAthens

«Be Troo», 22/4-15/5, Τρ.-Σάβ.

11:00-23:00, Κυρ. 11:00-18.00, Pirée, Κάστορος 78, Πειραιάς

6 lifo – 21.4.16

21.4.16 – lifo

7

8 lifo – 21.4.16

21

27

aπριλιου

Talkof theTown

2016

επιμελεια: the lifo team

TheBuzz

aπο τον δημητρη κυριαζη

Εν αναμονή της έναρξης της νέας σεζόν του «Game of Thrones» αυτή την Κυριακή, ας θυμηθούμε πού έχουμε αφήσει τους αγαπημένους μας ήρωες Βάζουμε σε τάξη πληροφορίες από τρέιλερ, διαρροές από τα γυρίσματα και θεωρίες των φανατικών θεατών.

Τζον Σνόου Το μεγαλύτερο σοκ της περσινής σεζόν ήταν αναμφίβολα ο θάνατός του από τα χέρια ή, καλύτερα, τα μαχαίρια των ίδιων των συντρόφων του. Ένας από τους λίγους «καλούς» της σειράς που μπορούσες να ταυτιστείς μαζί του, έπειτα από δύο φοβερές μάχες στις οποίες φανέρωσε τα ηγετικά του προσόντα, πέφτει νεκρός, άδοξα και προδομένος. Οι πιστοί του δεν μπορούν να το δεχθούν και αμέσως κάνουν τον γύρο του Διαδικτύου αμέτρητες θεωρίες για το πώς μπορεί να αλλάξει αυτό που είδαμε όλοι ξεκάθαρα στις οθόνες. Η πιο δημοφιλής από αυτές επικεντρώνεται στην ιέρεια Μελισσάνδρη, που υποτίθεται ότι έχει τη δύναμη να τον αναστήσει. Η αλήθεια είναι ότι αυτό έχει ξαναγίνει στη σειρά, από άλλο ιερέα της θρησκείας της. Τα τρέιλερ δείχνουν το άψυχο σώμα του Σνόου σε ένα τραπέζι, με μερικούς πιστούς του φίλους στο πλάι να προσπαθούν να τον προστατέψουν. Τόση φασαρία για έναν νεκρό;

Νταϊνέρις Ταργκάριεν Το τέλος της προηγούμενης σεζόν δεν ήταν καλό ούτε για τη μάνα των δράκων. Οι «γιοι των Χάρπι», μια μυστική οργάνωση που επιδιώκει την κατάργηση της εξουσίας της στη Μερίν και την επαναφορά του θεσμού της δουλείας, της επιτίθεται κατά τη διάρκεια παραδοσιακών αγώνων και η ίδια γλιτώνει μετά βίας χάρη στον Ντρόγκο, τον δράκο της, που εμφανίζεται ως διά μαγείας και την παίρνει μακριά. Όμως εκεί που την αφήνει, την ανακαλύπτουν οι φοβεροί Ντοθράκι, η φυλή του πρώην συζύγου της Καλ Ντρόγκο, οι οποίοι δεν την έχουν σε μεγάλη εκτίμηση. Στα τρέιλερ βλέπουμε να την κακομεταχειρίζονται, όμως σε ένα σημείο παρουσιάζεται από ψηλά ο δράκος και πιθανότατα κάποιοι θα καταλήξουν καλοψημένοι.

Σάνσα Σταρκ Σέρσι Λάνιστερ Η Σέρσι υπέστη μεγάλη ταπείνωση στην προηγούμενη σεζόν. Τα θρησκόληπτα «Σπουργίτια» που η ίδια εξόπλισε και άφησε ανεξέλεγκτα να εφαρμόζουν βίαια τους νόμους της ηθικής στην πρωτεύουσα την ανάγκασαν να περπατήσει όλη την πόλη γυμνή, με τους κατοίκους να ασχημονούν εναντίον της, για να μετανιώσει εμπράκτως για το αμάρτημά της. Ύστερα από αυτό αναμένεται να μάθει και τα άσχημα νέα για τον θάνατο και του δεύτερου παιδιού της. Στα τρέιλερ όμως τη βλέπουμε αποφασισμένη και είμαστε σίγουροι ότι δεν θα σταματήσει μπροστά σε τίποτα, μέχρι να πάρει την εκδίκησή της από τους πάντες.

Μπραν Σταρκ

Τίριον Λάνιστερ Εκεί που αρχίζουν να τσουλάνε καλά τα πράγματα για τον συμπαθή νάνο στο πλάι της Νταϊνέρις, έρχονται οι Χάρπι και τα αλλάζουν όλα. Ο Τίριον γλιτώνει επίσης από την επίθεσή τους στην αρένα, όμως μένει μόνος σε μια εχθρική πόλη, με έναν στρατό που είναι αμφίβολο αν μπορεί να τον ελέγξει. Προφανώς, τα πράγματα συνεχίζουν να μην πηγαίνουν καλά και σε αυτήν τη σεζόν, καθώς σε ένα τρέιλερ τον βλέπουμε να επιδιώκει να ελευθερώσει και τους άλλους δύο δράκους της Νταϊνέρις.

Τζέιμι Λάνιστερ Δράση, φυσικά, αναμένεται να αναλάβει και ο Τζέιμι, που θα γυρίσει στην πρωτεύουσα με το νεκρό παιδί του και θα καταλάβει ότι η κατάσταση εκεί έχει ξεφύγει. Στα τρέιλερ τον βλέπουμε με πλήρη στρατιωτικό εξοπλισμό και έναν στρατό των Ταϊρέλ από πίσω του στο κατώφλι του ναού των «Σπουργιτιών». Σε άλλο σημείο βρίσκεται σε ένα στρατόπεδο των Λάνιστερ, χωρίς να ξέρουμε ποιον θα πολεμήσει.

Άρια Σταρκ Η μικρότερη κόρη των Σταρκ συνεχίζει την εκπαίδευσή της στο «Ασπρόμαυρο Σπίτι», παρά το παραστράτημά της και τη δολοφονία του Μέριν Τραντ, που της στοίχισε την όρασή της. Φαίνεται πως της δόθηκε δεύτερη ευκαιρία για να μπορέσει να γίνει μέλος του τάγματος.

Ο Μπραν Σταρκ, που εμφανίζεται ξανά στη σειρά μετά την απουσία του από την προηγούμενη σεζόν, εκπαιδεύεται ακόμα από το «Κοράκι με τα τρία μάτια» και φαίνεται πως συναντά σε ένα όραμά του τον βασιλιά των «Άσπρων Βαδιστών». Η βασίλισσα Μάρτζερι παραμένει φυλακισμένη των «Σπουργιτιών», όμως δεν θα είναι για πολύ, αν κρίνουμε από τα τρέιλερ. Ο Σερ Ντάβος υπερασπίζεται το άψυχο σώμα του Τζον Σνόου στο «Μαύρο Κάστρο» και φαίνεται ότι έχει μια συζήτηση με τη Μελισσάνδρη.

Η μεγάλη ελπίδα του οίκου των Σταρκ. Η Σάνσα, αφού αναγκάστηκε να παντρευτεί τον ψυχοπαθή γιο του Μπόλτον που συνωμότησε για να ξεκληρίσει την οικογένειά της, και να περάσει τα πάνδεινα στα χέρια του, αποδρά από το Γουίντερφελ μαζί με τον Θίον, παραμονή της μάχης των Μπόλτον με τον Στάνις Μπαράθιον, που θα βρει νικητές τους πρώτους. Στο τρέιλερ τη βλέπουμε έφιππη και ντυμένη με το οικόσημο των Σταρκ και την ακούμε να ζητάει εκδίκηση. Έχουμε δει, επίσης, σκηνές μιας μεγάλης μάχης στον Βορρά μεταξύ των Μπόλτον και αγνώστου αντιπάλου. Η ηθοποιός που την υποδύεται έχει δηλώσει ότι είναι η καλύτερη σεζόν της Σάνσα μέχρι στιγμής και ελπίζουμε σε δικαίωση.

21.4.16 – lifo

9

Εικονογράφηση: David Shrigley

φωνή λαού

Talk of the Town

αλέξανδρος παπανδρέου Ο άνθρωπος πίσω από το Learning Out of the Box προσπαθεί να αλλάξει το παράδειγμα στην εκπαίδευση, ώστε να απελευθερωθούν όλες οι δεξιότητες των μαθητών. α π ό τ ο ν δ η μ ή τ ρ η κ υρ ι α ζ ή

Οράματα και φόβοι

α π ό τ ο ν ν ικ όλα σ ε βα σ τά κ η

Σκέψεις

Ερωτικές προδοσίες ή πολιτικές διαψεύσεις φτιάχνουν, λοιπόν, άτομα που δεν θέλουν πια άλλο «παραμύθι»: προτιμούν, όπως ισχυρίζονται, την ωμότητα από την περιφραστική ευγένεια, το σκέτο τίποτα από το στολισμένο σαν παγώνι τίποτα, το να μην πιστεύουν σε κάτι παρά το να διαψεύδονται οι ελπίδες τους.

10 lifo – 21.4.16

Υπάρχει ένας κόσμος που όταν ακούει πια για οράματα στην πολιτική τού έρχονται στο μυαλό παραληρήματα και παραισθήσεις. Φίλοι σού λένε, ας πούμε, ότι οποιοσδήποτε δημόσιος λόγος εμφανίζεται πλέον με αναπόδεικτα στοιχεία και δίχως τεκμηρίωση πρέπει να απορρίπτεται αυτόματα ως κακεντρεχής απάτη είτε ως αφελής δημαγωγία. Αυτός ο ρεαλισμός της απαισιοδοξίας δείχνει να ασκεί ιδιαίτερη γοητεία σε περιόδους σαν τη σημερινή, συγκυρίες όπου το πάνω χέρι έχουν τα αρνητικά συναισθήματα. Ενώ, όμως, αυτή η συγκεκριμένη στάση μοιάζει πιο κοντά στη διαύγεια απ’ το να καταπίνει κανείς αμάσητα ψεύδη («σανό») ή από το να κουβαλάει φανατισμούς παλιάς κοπής, δεν μπορεί να μας πάει μακριά. Από μια άποψη, η αλλεργία με τα οράματα και η αδιαφορία για φιλόδοξους δημόσιους στόχους δεν είναι πραγματική ωρίμανση μιας κοινωνίας: θυμίζει μάλλον σύνδρομο εθελούσιας παραίτησης ή προκαταβολική άμυνα κάποιου απέναντι στις τυχόν μελλοντικές διαψεύσεις που παίρνει τη μορφή πεισιθάνατης βεβαιότητας. Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι πολίτες αντιδρούν στα πολιτικά τους παθήματα όπως οι βαριά πληγωμένοι στον έρωτα: ακόμα και το ενδεχόμενο μιας νέας γνωριμίας τούς φαίνεται ανούσιο και προορισμένο να αποτύχει. Κάθε καινούργια δυνατότητα εμφανίζεται στους «προδομένους» ως άχρηστη επανάληψη ή ρίσκο μιας χειρότερης διάψευσης. Ένας πικρόχολος και ανθρωποφοβικός ρεαλισμός γίνεται έτσι η προσωρινή «σοφία των προδομένων», ένας τρόπος αυτοσυντήρησης σε δύσκολους καιρούς. Ερωτικές προδοσίες ή πολιτικές διαψεύσεις φτιάχνουν, λοιπόν, άτομα που δεν θέλουν πια άλλο «παραμύθι»: προτιμούν, όπως ισχυρίζονται, την ωμότητα από την περιφραστική ευγένεια, το σκέτο τίποτα από το στολισμένο σαν παγώνι τίποτα, το να μην πιστεύουν σε κάτι παρά το να διαψεύδονται οι ελπίδες τους. Είπα, όμως, ότι αυτή η «αυτοπροστασία» έχει μικρό χρόνο ζωής. Διότι αν θέλουμε να επινοήσουμε ξανά την κοινωνική πρόοδο, δεν μπορούμε να τρεφόμαστε με τα αποκαΐδια της. Ούτε με τις προσωπικές μας μνήμες. Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι χωρίς στόχους και χωρίς ένα στοιχείο πάθους δεν έχει νόημα ούτε η πολιτική ούτε ο έρωτας. Σε τι μπορούμε να ελπίζουμε, ωστόσο, αν δεν θέλουμε να γίνουμε είτε εύπιστοι ανόητοι είτε δήθεν ξύπνιοι κυνικοί; Πολλοί είναι αυτοί που απαντούν πλέον: να ελπίζουμε στην κανονικότητα, στην επιστροφή μιας κάποιας ανάπτυξης, στην αποκατάσταση μιας ελάχιστης

εμπιστοσύνης σε θεσμούς και κανόνες. Δεν είναι παράλογη ούτε αδικαιολόγητη αυτή η απόκριση. Συχνά καταφεύγουμε στην εξιδανικευμένη ρουτίνα όταν δεν μπορούμε να προγραμματίσουμε την καθημερινότητά μας. Ζώντας με μικρές ή μεγαλύτερες δόσεις αφόρητου χάους, η στοιχειώδης τάξη γίνεται πράγματι ένα «όραμα». Όπως όταν περιμένει κανείς ώρα σε μια ξεχασμένη από τον Θεό στάση λεωφορείου και ο κύριος από δίπλα αγορεύει για την απουσία (του) κράτους: γι’ αυτόν, εκείνη τη συγκεκριμένη στιγμή, «όραμα» είναι να μην αργεί το λεωφορείο ή να μη βρίσκεται σε μια στάση βανδαλισμένη, σπασμένη και κατουρημένη. Πριν από κάποια χρόνια ένιωθα κάποια περιφρόνηση γι’ αυτά τα μικρά πράγματα. Έλεγα πως αυτά είναι πολιτική της επιδιόρθωσης, μερεμέτια, τεχνικές βελτιώσεις. Τώρα λέω απλώς πως δεν αρκούν. Αναγνωρίζω πως είναι σημαντικά, αλλά εξακολουθώ να μην πείθομαι πως «αυτά» είναι η μοναδική πολιτική που μας απέμεινε. Δεν πιστεύω, δηλαδή, πως η απάντηση στην κούφια ρητορική της Ελπίδας μπορεί να είναι η ελάχιστη κανονικότητα του «τροχονόμου». Βλέπω, βεβαίως, διαφόρους να νοσταλγούν τον δάσκαλο του ’60 με τον ίδιο τρόπο που ζηλεύουν τα ελεύθερα από αποτσίγαρα πεζοδρόμια πολλών ευρωπαϊκών πόλεων. Δεν θέλω να πω τίποτα γι’ αυτόν το δάσκαλο (είχε και πολύ ξύλο, άγριο ξύλο, το ξεχάσαμε;), ούτε να υποτιμήσω τον ευπρεπισμό της ζωντανής καθημερινότητας. Αλλά στην πολιτική και στους δημόσιους στόχους χρειαζόμαστε ισχυρούς προσανατολισμούς. Ιδέες και κατευθύνσεις για τις ανισότητες, την εργασία, τις προτεραιότητες στο κράτος και στην παραγωγή. Αν αδιαφορήσει κανείς γι’ αυτές τις ρυθμιστικές ιδέες και καταφύγει μόνο σε μάχες συμβόλων και στη χαμένη αστική ευπρέπεια, κινδυνεύει. Κινδυνεύει να γίνει ένας θυμωμένος ηλικιωμένος που δεν βλέπει το διαγενεακό χάσμα, που δεν υποψιάζεται το βάθος που έχει η θλίψη των ανέργων και ταυτίζει την κανονικότητα με την απουσία μπάχαλου. Θέλω να πω εδώ πως η ανάκτηση της κανονικότητας χρειάζεται κι αυτή στόχους και ποιοτικά κριτήρια. Ανάμεσα σ’ εκείνους που ανεμίζουν την απαισιοδοξία ως νέο λάβαρο σοφίας και σε όσους καταφεύγουν στην αστική ευπρέπεια ως έσχατο ιδανικό, μπορούμε ακόμα να θέλουμε κάτι περισσότερο: μια νέα πρόταση για την πρόοδο και τη συλλογική ευημερία. Αν αυτό δεν συμβεί, τότε απλώς θα μεγαλώνει το κόμμα όσων αντιπαθούν τα κόμματα αλλά βαριούνται να σκεφτούν με τι να τα αντικαταστήσουν. Όχι και η καλύτερη εκδοχή.

Πες μας τι είναι το Learning Out of the Box. Η εκπαίδευση δεν θα έπρεπε να σου λέει τι να σκέφτεσαι αλλά πώς να σκέφτεσαι! Το Learning Out of the Box είναι μια προσπάθεια να αλλάξουμε το παράδειγμα στην εκπαίδευση. Εμείς δείχνουμε στα παιδιά πώς να συνεχίσουν να είναι δημιουργικά, πώς να αναπτύξουν τις δεξιότητές τους, να βρουν προσωπική έκφραση και να κάνουν τη διαφορά! Κάνουμε τα πράγματα πιο ουσιαστικά, κάνουμε τη μάθηση όπως θα έπρεπε να είναι! Πώς μπορεί να γίνει αυτό πρακτικά; Δίνουμε έμφαση στις δεξιότητες των παιδιών· αναπτύσσουμε την κριτική τους ικανότητα, τη δημιουργικότητά τους και τα εξοικειώνουμε με τη χρήση της τεχνολογίας από μικρή ηλικία. Ουσιαστικά, τους δίνουμε την ικανότητα να αξιολογούν την πληροφορία που δέχονται. Πώς ξεκίνησε η ιδέα; Πριν από τέσσερα χρόνια στήσαμε τα πρώτα μαθήματα (masterclasses) για χαρισματικά παιδιά στην Ελλάδα. Είδαμε πόσο πιο εποικοδομητικό μπορεί να γίνει το μάθημα αν δώσουμε έμφαση στην προσωπική έκφραση κάθε παιδιού, αν τα κάνουμε να νιώσουν δημιουργικά, αν τα βάλουμε σε ανομοιογενείς ομάδες. Κάπως έτσι φτάσαμε στο σήμερα, να προσπαθούμε να διαθέσουμε την εμπειρία και την τεχνογνωσία μας σε όλους. Ποιο πιστεύεις ότι είναι το πιο ξεπερασμένο κομμάτι της εκπαιδευτικής διαδικασίας; Μακράν το πιο ξεπερασμένο πρέπει να είναι η αποστήθιση. Κατακερματίζουμε τη γνώση, για να μπορούμε να τη διαχειριστούμε καλύτερα, και παπαγαλίζουμε τα κομμάτια της χωρίς να χρειάζεται να καταλαβαίνουμε σε τι αναφερόμαστε. Αν μπορούσες να αλλάξεις, με έναν μαγικό τρόπο, ένα μόνο πράγμα στα ελληνικά σχολεία, ποιο θα ήταν αυτό; Το σχολείο έχει πολλές αδυναμίες. Θα μπορούσαμε να κάνουμε λίστες ολόκληρες με πράγματα που θα έπρεπε να αλλάξουν. Αν μπορούσα, όμως, να αλλάξω ένα από αυτά, θα άλλαζα τις διδακτικές μεθόδους των εκπαιδευτικών! Τι βραβείο πήρατε πρόσφατα και ποια είναι τα επόμενα βήματα; Πρόσφατα βραβευτήκαμε από το Hellenic Initiative και τη Eurobank γιατί βγήκαμε πρώτοι στην κατάταξη των 25 startups που πήραν μέρος στον τρίτο κύκλο του EGG. Τώρα είμαστε στους φιναλίστ του MIT Entrepreneurship Forum και, μέχρι να τελειώσει αυτός ο διαγωνισμός, προσπαθούμε να βρούμε χρηματοδότηση για να επιταχύνουμε την τοποθέτηση της πλατφόρμας μας στην αγορά. Ελπίζουμε ότι μέχρι τον Σεπτέμβριο θα έχουμε φτιάξει κάτι για BETA Testing. http://outofthebox.academy

Πασχαλιατικο Workshop

Έλα μαζί μου, κάπου να πάμε, χέρι με χέρι

α π ό τ ο ν δ η μ ή τρ η πολ ι τάκ η

Cut

Ρέκβιεμ για τις κομματικές νεολαίες με αφορμή τη διάλυση της ΟΝΝΕΔ. Ήταν γενικά προβλέψιμο ότι από τις παραδοσιακές, κραταιές κομματικές νεολαίες της Μεταπολίτευσης, στο τέλος θα παρέμενε όρθια μόνο η ΚΝΕ, ως τοτεμικός θεσμός που λειτουργούσε πάντα (όπως και οι πατερούληδές της στο Κόμμα) σχεδόν εκτός χρόνου και διαβρωτικών για το πολιτικό σύστημα εξελίξεων. Κάποτε, βέβαια, την περίεργη δεκαετία του ’80, έμοιαζε και η ΟΝΝΕΔ (με «κολεγιακή» αιχμή τη ΔΑΠ) τόσο ισχυρή, ώστε δεν διαφαινόταν πουθενά στον μακρινό ορίζοντα η διάλυσή της, και μάλιστα με συνοπτικές διαδικασίες και χωρίς νοσταλγικές τελετουργίες από τον ίδιο τον αρχηγό της παράταξης. Εποχές αλήστου μνήμης που λένε, με τη «γαλάζια γενιά» να καβαλάει το κύμα των «υλιστικών» ’80s και να μπαίνει σφήνα στην κυριαρχία των αριστερών νεολαιών κατά την (πρώιμη) Μεταπολίτευση. Η ΟΝΝΕΔ με τον σκληρό οπαδικό πυρήνα, με τους Κενταύρους και τους Ρέιντζερ (η μόνη νεολαία που διέθετε δυνάμεις κρούσης με χουλιγκανικά προσωνύμια), με τα πουκάμισα παστέλ αποχρώσεων και τα φουσκωτά αμάνικα αδιάβροχα/ski vests (το πιο αντιπαθητικό μπουφανοειδές, μαζί με το γιλέκο τύπου πολεμικού ανταποκριτή), με το ξύλο να πέφτει με τη σέσουλα μεταξύ των εκάστοτε «τάσεων» και υποψηφίων για την ηγεσία στους διαδρόμους των ξενοδοχείων που φιλοξενούσαν τις συνεδριακές εκδηλώσεις της. Αν έπρεπε να συμπυκνώσω σε μία και μοναδική σκηνή τη διείσδυση της ΟΝΝΕΔ στη μακάρια, πλην διαταραγμένη νεολαία εκείνης της εποχής, θα επέλεγα τη στιγμή που έμπαινε ο eurotrash ύμνος «Live is Life» στον χορό τάξης Β.Π. ή/και ιδιωτικού σχολείου. Το «λαλά - λαλαλά» στο ρεφρέν αντικαθιστούσε η ιαχή «γαμώ το ΠΑΣΟΚ», και μόνο αραιά και πού ακουγόταν δειλά η απόκριση κάποιων που ψέλλιζαν στον ίδιο σκοπό «ΠΑΣΟΚ και γαμώ» (τώρα που το σκέφτομαι, νομίζω πως δεν γνώρισα ποτέ πραγματικά κάποιο άτομο που να πέρασε από τη νεολαία ΠΑΣΟΚ). Έκανε πολλή φασαρία τότε η ΟΝΝΕΔ, αλλά, όπως απεδείχθη εκ των υστέρων, ήταν από τα τελευταία σπαράγματα επίδρασης των κομματικών νεολαιών που μπήκαν σε μη αναστρέψιμη διαδικασία παρακμής στα τέλη εκείνης της δεκαετίας, ειδικά μετά το «βρόμικο ‘89», τότε που έγινε για πρώτη φορά (την τελευταία δεν την έχουμε δει ακόμα) εκτεταμένη χρήση της αειθαλούς επικεφαλίδας «Το τέλος της Μεταπολίτευσης». Που νομίζαμε ήδη τότε εμείς, οι μη ενταγμένοι, στα ύστερα της εφηβείας μας, ότι είχε λήξει προ πολλού, μαζί με τη γοητεία της κομματικής οργάνωσης. Τι είδους ζαβό μικρομέγαλο, δηλαδή, σπαταλούσε τον ελεύθερο χρόνο του σε κομματικά κατηχητικά με καθοδηγητές και ινστρούχτορες; Λες και δεν μας έφτανε το σπίτι και το σχολείο. Υπήρχε, βέβαια, πάντα αυτή η αφηρημένη έλξη προς το ΚΚΕ εσωτερικού και τον «Ρήγα Φεραίο» (παρά τους απωθητικά εθνικοαπελευθερωτικούς/ παιδαγωγικούς απόηχους του ονόματος), που έμοιαζαν πιο «ευέλικτα» πολιτικά σχήματα, με πιο συμπαθητικούς ανθρώπους. Δεν χρειαζόταν να αυτοπροσδιοριστείς καν ως αριστερός (και πολύ περισσότερο ως, Θεός φυλάξοι, κομμουνιστής) για να δηλώσεις συμπαθών. Όλοι ήταν συμπαθούντες, ακόμα και οι γονείς μου, που ψήφιζαν ΝΔ. Θυμάμαι κάτι βόλτες κι αυτό τον cool τύπο σε μία από τις χαρακτηριστικά «ποπ αισθητικής» αφίσες της νεολαίας (η άλλη ήταν αυτή με τον Μαρξ με ροζ γυαλιά ή κάπως έτσι), ο οποίος έμοιαζε με μετανοημένο ΔΑΠίτη (φλωριά και φούτερ στη μέση) που είδε ξαφνικά το φως το αληθινό, αλλά δεν ήταν διατεθειμένος να κάνει ολοκληρωτικό «αριστερό» makeover και να εμφανιστεί ξαφνικά στην παρέα ως casual μουσάτος γυαλάκιας (λυπάμαι, αυτό ήταν το στερεότυπο του ρεφορμιστή, και όχι μόνο αριστερού, και ήταν αληθινό). Και τώρα, εκείνη η «απολιτίκ» γενιά μπαίνει απροετοίμαστη στη μέση ηλικία, με μόνα (σημαντικά όμως) εφόδια τους προεπιλεγμένους μηχανισμούς ασφαλείας, τα κυνικά αντανακλαστικά της και την επιβεβαίωση της αίσθησης που είχε πάντα ότι τα πράγματα δεν θα πάνε καλά, γι’ αυτό και αρνιόταν επίμονα να πορευτεί με μακροπρόθεσμο μπούσουλα. Σφηνωμένη μεταξύ της γενιάς της Μεταπολίτευσης και της επερχόμενης γενιάς των millennials («του Δεκέμβρη» ή «της Κρίσης», με πιο εγχώριους και δραματικούς όρους), έχει συμφιλιωθεί αναγκαστικά με την ιδέα της προς τα κάτω κινητικότητας (έτσι κι αλλιώς, σνόμπαρε πάντα εκ του ασφαλούς τις επαρχιώτικες συμπεριφορές κοινωνικής ανέλιξης) και παρατηρεί τα καθέκαστα με το χαρακτηριστικό και σωτήριο μπλαζέ ύφος: «Νόμιζα ότι η ΟΝΝΕΔ είχε διαλυθεί προ πολλού…».

Το The APIVITA Experience Store σας εφοδιάζει με όσα πρέπει να ξέρετε για ένα «χειροποίητο», tailor-made Πάσχα. Μάθετε πώς να φτιάχνετε τα πασχαλινά σας δώρα.

Τ

ο The APIVITA Experience Store υποδέχεται την άνοιξη και το Πάσχα με μουσική, λιχουδιές, πολλές εκπλήξεις, εκπτώσεις και προσφορές που θα σας κάνουν να χαμογελάσετε! Σε ένα μοναδικό workshop για μικρούς και μεγάλους πλάθουμε και ψήνουμε κουλουράκια, δημιουργούμε πρωτότυπες λαμπάδες χρησιμοποιώντας απλά υλικά συνδυασμένα με ιδιαίτερο τρόπο, μαθαίνουμε πώς να αξιοποιούμε υλικά που έχουμε ήδη στο σπίτι για μια tailor-made λαμπάδα με την προσωπική μας… υπογραφή και προτείνουμε ξεχωριστά και πρωτότυπα δώρα για βαφτιστήρια και νονές.

23/5, 12:00-15:00, είσοδος ελεύθερη The APIVITA Experience Store, Σόλωνος 6 & Κανάρη, Κολωνάκι, 210 3640560 experience_store@apivita .com, www.apivita.com

21.4.16 – lifo

11

Η αλληλεγγύη στο στόχαστρο Οι εξελίξεις στο προσφυγικό μεταμορφώνουν τους αλληλέγγυους σε «αποδιοπομπαίους τράγους».

α π ό τ ο ν θ οδωρη αν τ ων οπ ουλο

Belli

Talk of the Town

«Αλληλέγγυος»: Ένας όρος που μέχρι πρότινος χρησιμοποιούνταν μάλλον περιθωριακά, συνήθως στον αριστερό και Α/Α χώρο, ώσπου το προσφυγικό/μεταναστευτικό έγινε αφορμή να περάσει στο καθημερινό λεξιλόγιο, να ενσωματωθεί ακόμα και στον κυρίαρχο λόγο – αρχικά με θετική χροιά, εσχάτως όμως με αμφιλεγόμενη έως αρνητική, για να φτάσουν οι αλληλέγγυοι να συγκρίνονται με τους «μπάχαλους», τους παρακρατικούς (!) και τους διαρκώς μεταλλασσόμενους «γνωστούς-αγνώστους». Ενώ, λοιπόν, μέχρι πρόσφατα άπαντες επαινούσαν τους Έλληνες και ξένους εθελοντές, ακτιβιστές κ.λπ. αλληλέγγυους, εξαίροντας το πόσο συνέδραμαν ή και υποκατέστησαν πλήρως μια επιεικώς ανέτοιμη κι ανεπαρκή πολιτεία στην αντιμετώπιση των έκτακτων αναγκών που δημιούργησαν τα αλλεπάλληλα κύματα προσφύγων και μεταναστών –φαντάσου μόνο πώς θα ήταν η κατάσταση δίχως εκείνους–, τελευταία όλος αυτός ο κόσμος στοχοποιείται από πολλά μεγάλα ΜΜΕ και πολιτικούς παράγοντες. Ακόμα και κυβερνητικούς, που συχνά-πυκνά στο πρόσφατο παρελθόν βρέθηκαν στο ίδιο «χαράκωμα» με τους σημερινούς «προβοκάτορες». Οι αλληλέγγυοι δεν είναι πια οι «καλοί Σαμαρείτες» αλλά σωστοί «πράκτορες του χάους»: χειραγωγούν και ξεσηκώνουν τους μετανάστες, παρακινούν σε πολιτική ανυπακοή, καταλήψεις δημόσιων χώρων και υποδομών, υποδαυλίζουν επεισόδια, μοιράζουν ύποπτες μπροσούρες και χάρτες, ξηλώνουν φράχτες, προκαλούν μέχρι μεθοριακά επεισόδια. Η δράση τους πλέον παρεμποδίζεται, οι προθέσεις τους συκοφαντούνται, υποβάλλονται σε αστυνομικούς ελέγχους, συλλαμβάνονται με αστείες αφορμές, όπως η κατοχή μαχαιριού (κουζίνας) ή σπρέι πιπεριού, κατηγορούνται για πολιτική προπαγάνδα, «προσηλυτισμό», υποκίνηση ταραχών, μέχρι όργανα του Σόρος και άλλων «ξένων κέντρων αποφάσεων» (μπρρρ!) χαρακτηρίζονται. Παράλληλα, εκδηλώνεται μια ρατσιστική οπτική που αντιμετωπίζει πρόσφυγες και μετανάστες σαν έναν συρφετό άβουλων όντων, έρμαιων στις διαθέσεις των «πατρόνων» τους. Τούτη η όχι ακριβώς αιφνίδια μεταστροφή στον κυρίαρχο λόγο συνέβη βασικά επειδή, μετά τις συμφωνίες για επαναπροώθηση και «σφράγισμα» των συνόρων, οι λογής αλληλέγγυοι έχουν καταστεί «περιττοί», αν όχι ενοχλητικοί. Εξακολουθούν, βλέπεις, να προβάλλουν και να διεκδικούν δικαιώματα και αξίες χωρίς εκπτώσεις, χαλώντας έτσι την πανευρωπαϊκή συναινετική «μαγιά». Άσε που τέτοιες δράσεις δημιουργούν «κακό προηγούμενο» και για άλλα κοινωνικά ζητήματα… Εξαιρούνται μόνο όσοι διαθέτουν «επίσημες» διαπιστεύσεις, τσιμπάνε κοινοτικά κονδύλια και συνεργάζονται αγαστά με τις Αρχές, χωρίς «γκρίνιες», ή έχουν προσφορά αναντικατάστατη, όπως π.χ. οι διάφοροι εθελοντές γιατροί, που κι αυτοί δυσκολεύονται πολύ πια να ανταποκριθούν στο υπό εξέλιξη «μάντρωμα» 50.000 ψυχών – αριθμό που επαναλαμβάνουν διαρκώς με δέος από τα ακροδεξιά μέχρι τα κυρίαρχα ΜΜΕ, λες και μια ολόκληρη Ελλάδα των 11 εκατ. κατοίκων δεν μπορεί να χωρέσει προσωρινά, πόσο μάλλον να αφομοιώσει μια «πόλη» που δεν ξεπερνά σε πληθυσμό τη Λαμία, που δεν θα γέμιζε καν το ΟΑΚΑ σε ντέρμπι κορυφής, καθώς σχολίαζε φίλος αλληλέγγυος! Αποκλείεται, άραγε, να υπάρχουν αλληλέγγυοι που ενδιαφέρονται περισσότερο να προωθήσουν τη δική τους ιδεολογική και πολιτική ατζέντα παρά για τις πραγματικές ανάγκες, τις επιθυμίες και τις προτεραιότητες του εκάστοτε κοινωνικού «υποκειμένου»; Όχι, σε όλα τα κινήματα θα συναντήσεις τύπους που δρουν πατερναλιστικά, θεωρώντας ότι έτσι θα μεταλαμπαδεύσουν στους εργαζόμενους, στους έγχρωμους, στις γυναίκες, στους γκέι, στους πρόσφυγες και στους μετανάστες σήμερα τη «δέουσα» κοινωνική και ταξική συνείδηση. Άνθρωποι, όμως, που έχουν υποφέρει τα πάνδεινα από αυταρχικά, εξτρεμιστικά θρησκευτικά και ιδεολογικά δόγματα, όπως οι περισσότεροι νεοαφιχθέντες, έχουν, νομίζω, τη στοιχειώδη κριτική ικανότητα να ξεχωρίσουν ποιοι τους στηρίζουν για εκείνους ή για πάρτη τους. Αναμενόμενο είναι, έπειτα, σε όλη αυτή την πανσπερμία των εμπλεκόμενων στο προσφυγικό οργανώσεων και ΜΚΟ να υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις και να απαντούν άτομα ή ομάδες με όχι εντελώς ανιδιοτελή κίνητρα – αυτά, όμως, συμβαίνουν παντού και πάντα κι εδώ πράγματι μια αμερόληπτη, αντικειμενική καταγραφή θα βοηθούσε, αρκεί φυσικά να υπάρξουν προϋποθέσεις γι’ αυτήν. Αλλά, αλίμονο, ούτε η επίσημη πολιτεία πείθει ότι αξίζει να την εμπιστεύεται κανείς περισσότερο. Σε κάθε περίπτωση, τίποτα δεν ακυρώνει την ανεκτίμητη προσφορά, το τιτάνιο έργο αλλά και τον γενικότερο θετικό κοινωνικό αντίκτυπο της συντριπτικής πλειονότητας όσων καθημερινών ανθρώπων προτίμησαν να ξεβολέψουν τον εαυτό και τη φάση τους για να προσφέρουν ό,τι μπορούν. Που βρέθηκαν δίπλα σε μικρά παιδιά, οικογένειες, ηλικιωμένους, πεινασμένους, αρρώστους, ανήμπορους, που δείξανε ότι η αλληλεγγύη των μη προνομιούχων διαφέρει από τη χρυσοποίκιλτη, «αφ’ υψηλού» ελεημοσύνη τόσο στις προθέσεις όσο κι επειδή, εκτός από «όπλο», είναι επίσης βάσανο, δόσιμο και ξόδι, ακριβώς όπως είναι ταυτόχρονα χαρά, ευφροσύνη και παρακαταθήκη ότι, τελικά, ναι, ένας αλλιώτικος κόσμος μπορεί και πρέπει να είναι εφικτός.

12 lifo – 21.4.16

21.4.16 – lifo

13

q Τα περισσότερα χρόνια στην Αθήνα τα έζησα στην Καισαριανή, για την ακρίβεια το σπίτι μου ήταν δίπλα στο Caravel, σε ένα μικρό στενάκι, τη Λεβέδου, κάθετο στην Ευφρονίου, δηλαδή κάπου ανάμεσα στην Καισαριανή, τα Ιλίσια και το Παγκράτι. Κάτω από το σπίτι υπάρχουν ένα σωρό μαγαζιά, ένα μεγάλο σούπερ-μάρκετ, μια κάβα, η Canava, όπου βρίσκεις ό,τι μπορείς να φανταστείς, από περίεργα τυριά και κρασιά Τραγουδίστρια μέχρι υπέροχες, ζεστές σοκολάτες, τα 5Φ, ένα εστιατόριο με «μαμαδίστικα» μαγειρευτά φαγητά, ένας φούρνος και το καλύτερο γαλακτομπούρεκο της Αθήνας (ΓαλυΗ Βίκυ φιανάκη), κάτι που μου έκανε τη ζωή πιο εύκολη Καρατζόγλου, μετά την κυκλοφορία του (εντάξει, εκτός από το γαλακτομπούρεκο, που μου πρώτου προσωπικού την έκανε πιο δύσκολη).

Talk of the Town

Urban

α π ό τ ον δ ημήτ ρ η κυρ ια ζ η

βίκυ καρατζόγλου

της άλμπουμ από τη Feelgood, με τίτλο «Τα όνειρά μου αληθινά», θα εμφανιστεί στις 7 και 21 Απριλίου στον Σταυρό του Νότου Plus.

Η σημασία των δισκάδικων την εποχή του streaming

Βινύλιο Γεννήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του '40. Τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια, η εταιρεία Decca φτιάχνει δίσκους 78 στροφών, που σύντομα θα αντικατασταθούν από δίσκους 45 και 33 στροφών. Η επανάσταση στη μουσική βιομηχανία του '50 είναι γεγονός.

2 Το πρώτο ελληνικό τραγούδι σε βινύλιο Η «Σμυρναίικη Σερενάτα» με τον τενόρο Μιχάλη Αραχτίζη στη Νέα Υόρκη. Ο συνθέτης με τα περισσότερα γραμμοφωνημένα τραγούδια (408) είναι ο Βασίλης Τσιτσάνης.

14 lifo – 21.4.16

Βέβαια, στην Αμερική, όπου καλώς ή κακώς γεννιούνται οι περισσότερες τάσεις στη μουσική βιομηχανία, έχει ξεκινήσει μια συζήτηση για το αν υφίστανται πια άλμπουμ όπως τα ξέραμε. Στην εποχή του streaming, τι σημαίνει να έχεις το Νο 1 άλμπουμ; Σίγουρα δεν είναι το άλμπουμ που έχουν αγοράσει οι περισσότεροι. Στο αμερικανικό billboard μετράνε πια, εκτός από τις φυσικές πωλήσεις, τα ψηφιακά downloading αλλά και τις φορές που ακούστηκε ένα άλμπουμ στις υπηρεσίες streaming, όπως το Spotify. Όμως αρκεί να ακουστεί μόνο ένα συγκεκριμένο κομμάτι αρκετές φορές (συγκεκριμένα 1.500 φορές) και κανένα άλλο από τα τραγούδια που το συνοδεύουν στον δίσκο και αυτό θα καταμετρηθεί ως «πώληση» ενός άλμπουμ. Το τελευταίο άλμπουμ του Kanye West, το «The Life of Pablo», είναι το πρώτο στην ιστορία που έφθασε στην πρώτη θέση του chart βασιζόμενο κατά 70% στις ακροάσεις των streaming υπηρεσιών. Σε έναν τέτοιο κόσμο πώς μπορεί να σταθεί το βινύλιο; Οι λάτρεις του θα μιλήσουν για την «τελετουργία» της ακρόασης ενός δίσκου στο πικάπ που συγκεντρώνει όλη την προσοχή σου, για τον καλύτερο ποιοτικά ήχο που αποδίδει το συγκεκριμένο μέσο, για το εξώφυλλο που το συνοδεύει και αποτυπώνει πλήρως την αισθητική του καλλιτέχνη, λόγω του μεγέθους, και άλλα πολλά. Σίγουρα με την πρόοδο της τεχνολογίας η μουσική γίνεται πιο προσιτή σε όλους. Aπό το δωμάτιο του σπιτιού σου και με ελάχιστο κόστος μπορείς να αποκτήσεις τεράστιες μουσικές βιβλιοθήκες. Όμως αυτή η εξατομικευμένη εμπειρία δεν χτίζει κοινότητες και εδώ ακριβώς βρίσκεται η σημασία και ο ρόλος των δισκάδικων στην πόλη ως μικρών γωνιών πολιτισμού, μέσω των οποίων ο μουσικόφιλος μπορεί να μάθει κάτι που δεν θα το έχει επιλέξει.

q Η πράσινη νότα της περιοχής, το άλσος των Ιλισίων, ήταν το καλύτερο μέρος για έναν περίπατο, για τζόκινγκ, γυμναστική και διάβασμα. Το μεγαλύτερο αβαντάζ της περιοχής είναι ότι δεν χρειάζεσαι αυτοκίνητο, μπορείς να πας παντού με τα μέσα μαζικής μεταφοράς ή με τα πόδια. Μια βόλτα στην Ακρόπολη, για ψώνια στο Σύνταγμα, για καφέ στο Odeon (το στέκι μου στο Μετς), για φαγητό στα ταβερνάκια της Καισαριανής (αγαπώ το Κελάρι του Γάτου), για ποτό στο τότε θρυλικό Taboo, ακούγοντας live μουσική, ήταν μερικές από τις αγαπημένες μου συνήθειες. q Έντεκα γεμάτα χρόνια σε αυτή την υπέροχη γειτονιά που αγάπησα και δεν θα την άλλαζα, αν υπήρχε ένα έξτρα δωμάτιο στο σπίτι. Εδώ έζησα το πιο όμορφο γεγονός της ζωής μου, τη γέννηση της κόρης μου.

από τον δημήτρη κυριαζή

1

Το Σάββατο που μας πέρασε ήταν η Record Store Day και τα δισκοπωλεία της πόλης είχαν την τιμητική τους. Το Intersonik Net Radio έστησε ένα street party στην Ηπίτου ειδικά για την περίσταση, το six d.o.g.s, το οποίο έχει τη δική του δισκογραφική εταιρεία που κυκλοφορεί μόνο βινύλια, οργάνωσε ένα τεράστιο παζάρι με δίσκους και συναφή αντικείμενα και σχεδόν όλα τα δισκάδικα συμμετείχαν με ειδικές προσφορές και εκπτώσεις. Και όχι, όλο αυτό δεν αφορά μόνο τους χίπστερ. Η μεγάλη συμμετοχή του κόσμου, όπως συμβαίνει τα τελευταία χρόνια και στην έτερη μεγάλη εκδήλωση του χώρου, το «Vinyl is back», δείχνει ότι αυτού του είδους τα events δεν τα παρακολουθεί αποκλειστικά ένα ειδικό κοινό. Αν πιστεύετε ότι το βινύλιο έχει πεθάνει πια στις μέρες μας, θα πρέπει να το ξανασκεφτείτε. Στην Αθήνα υπάρχουν 60 περίπου δισκοπωλεία. Μιλάμε για μικρά μαγαζιά που συνήθως ειδικεύονται σε κάποιο είδος μουσικής. Για παράδειγμα, στο Vinyl Microstore θα βρεις κυρίως ανεξάρτητη ποπ-ροκ και πειραματική μουσική, στο Art Nouveau Progressive και κλασικό ροκ, στο Dark Side Records goth και μέταλ, στο Imantas, low bap, στο Junk πιο «αβανγκάρντ» πράγματα, στο Rock‘n’Roll Circus κυρίως μαύρη μουσική, τζαζ, σόουλ και φανκ, στο Kasseta Record Shop ηλεκτρονική μουσική από edits, italo disco και Balearica μέχρι τις σκηνές του Ντιτρόιτ και του Σικάγο. Στο «Δισκάδικο», που μεταφέρθηκε πέρσι στο Μοναστηράκι από τους Αμπελόκηπους, υπάρχει μεγάλη ποικιλία, το ίδιο και στο Μουσικό Εργαστήρι, το πιο παλιό «εν ζωή» δισκάδικο της πόλης, ενώ μία από τις πιο νέες προσθήκες, το Homcore, πουλάει, εκτός από βινύλια, και συνθεσάιζερ, στο διπλανό δωμάτιο από το στούντιο του Leon Segka. Σύμφωνα με την εταιρεία Nielsen και την ετήσια έρευνά της για την αμερικανική αγορά, οι πωλήσεις βινυλίου έχουν εκτοξευθεί κατά 260% από το 2009. Μόνο το 2014 πουλήθηκαν 9,2 εκατ. δίσκοι βινυλίου. Μπορεί να μιλάμε μόλις για το 3% των πωλήσεων της παγκόσμιας αγοράς, όμως παρατηρείται σαφώς μια ανοδική τάση. Μένει να φανεί αν αυτό θα φτάσει στα όρια της «αναβίωσης» ή θα καταγραφεί απλώς ως μία ακόμα μόδα που θα περάσει. Ένα επιπλέον στοιχείο που ίσως να συνδυάζεται με το φαινόμενο είναι το γεγονός ότι για πρώτη φορά στην ιστορία της αμερικανικής μουσικής βιομηχανίας οι πωλήσεις των «άλμπουμ καταλόγου» (δηλαδή αυτών που βγήκαν σε κυκλοφορία τουλάχιστον 18 μήνες πριν) ξεπέρασαν αυτές των νέων άλμπουμ, και μάλιστα κατά 4,3 εκατ. αντίτυπα.

Καισαριανή

γειτονιά

Στο Record Store Day δεν πάνε μόνο οι χίπστερ.

q Στα 18 μου, όταν κατέβηκα στην Αθήνα για πρώτη φορά, έψαξα να βρω ένα σπίτι στο κέντρο της πόλης για να μπορώ να τη ζήσω στο έπακρο. Η πρώτη μέρα στο σπίτι με ταρακούνησε στην κυριολεξία. Ήταν η μέρα του μεγάλου σεισμού του 1999. Εκείνο το βράδυ όλη η γειτονιά κοιμήθηκε έξω ή, μάλλον, σχεδόν όλη, εκτός από μένα και την αδελφή μου, που χαζεύαμε από το μπαλκόνι τα φώτα της πόλης, το Hilton, τον Λυκαβηττό, το Caravel και τα «πηγαδάκια» του ανήσυχου κόσμου.

q Μετά τα ξενύχτια, που ήταν συχνά εκείνη την εποχή, αφού είχαμε πιει, καταλήγαμε στην «ξύλινη γωνιά», δυο βήματα από το σπίτι μου. Είναι ένα μαγειρείο μικρό που ανοίγει στις έξι και μένει ανοιχτό μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες. Το άτυπο ραντεβού των ανθρώπων της «νύχτας» και της τέχνης γινόταν εκεί για ζεστό φαγητό και πικάντικες ιστορίες. q Έχει πολλά χαρακτηριστικά σημεία η περιοχή. Από αυτά, όμως, ένα μέρος που θα έπρεπε κάποιος να επισκεφθεί σίγουρα, μια κοιτίδα πολιτισμού της πόλης μας, είναι η Εθνική Πινακοθήκη. Συνήθιζα να ξεκινάω από το σπίτι περπατώντας, είτε έδινα ραντεβού με φίλους είτε πήγαινα μόνη μου, για να ανακαλύψω κάποια από τα μεγάλα έργα των δημιουργών που φιλοξενούνταν κατά περιόδους εκεί. Ένιωθα, αλήθεια, τυχερή να έχω κάτι τέτοιο στη γειτονιά... q Ένα τραγούδι που έχει συνδυαστεί μέσα στα χρόνια με το σπίτι και τη γειτονιά της Καισαριανής είναι η «Περηφάνια», το πρώτο μου τραγούδι που ακούστηκε στο ραδιόφωνο. Γεννήθηκε μέσα σ’ αυτό το σπίτι όπου μαζευόμασταν τα βράδια για να παίζουμε μουσική και να τραγουδάμε. Ένα στοίχημα ήταν η αφορμή για να γράψει ο Μπάμπης Βαρθακούρης αυτό το τραγούδι που θα το χαρακτήριζα το soundtrack της ζωής μου.

Φωτό (από δεξιά προς αριστερά): Kyoungil Min, πρόεδρος της Samsung Electronics Hellas, Ανδρέας Κονδύλης, δήμαρχος Αλίμου, Ντόρα Πάλλη, υποδιευθύντρια του Διεθνούς Κέντρου Ολυμπιακής Εκεχειρίας και ο Tony Buckby, διευθυντής του British Council.

Η τεχνολογία στην υπηρεσία της εκπαίδευσης Η Samsung εγκαινίασε ακόμη μία Ψηφιακή Τάξη στο 4ο Γυμνάσιο Αλίμου.

Η

εποχή που το μάθημα στο σχολείο έμενε στα κλασικά και μόνο στα by the book έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Η συνεχώς εξελισσόμενη Κοινωνία της Πληροφορίας και οι νέες τεχνολογίες που έχουν βελτιώσει την καθημερινότητα όλων δεν μπορούν παρά να έχουν βασικό ρόλο στη σύγχρονη εκπαίδευση, ώστε οι σημερινοί μαθητές να οπλιστούν με όλα εκείνα τα εφόδια που θα τους βοηθήσουν να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους. Η Samsung, η πρωτοπόρος στον τομέα της τεχνολογίας εταιρεία, εδώ και τρία χρόνια αφήνει το στίγμα της και στην εκπαίδευση μέσα από το καινοτόμο πρόγραμμα των Samsung Smart Classrooms. Δημιουργώντας τις λεγόμενες Ψηφιακές Τάξεις, δίνει την ευκαιρία σε μαθητές ηλικίας 10 έως 15 ετών να γνωρίσουν τον μαγικό κόσμο της τεχνολογίας. Στην Ψηφιακή Τάξη οι μαθητές, με τη βοήθεια της διαδραστικής οθόνης και των tablets, μπορούν να αναπτύ-

ξουν τις ψηφιακές τους δεξιότητες, να ανακαλύψουν καινούργια ενδιαφέροντα και ικανότητες και να λάβουν μέρος σε μια διαδραστική διαδικασία μάθησης που συνδυάζει τη δημιουργικότητα με την ψυχαγωγία. Παράλληλα, οι εκπαιδευτικοί έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν εξειδικευμένα σεμινάρια για τη χρήση των τεχνολογιών και ειδικά εκπαιδευτικά προγράμματα μαζί με τα παιδιά πάνω σε σύγχρονα θέματα, όπως η ασφάλεια στο Διαδίκτυο, η δημιουργικότητα, η ανάπτυξη κώδικα και ο σεβασμός στη διαφορετικότητα. Μέχρι στιγμής, το πρόγραμμα ωφελεί περισσότερους από 10.000 μαθητές και εκπαιδευτικούς σε 20 σχολεία σε όλη την Ελλάδα, ενώ έχουν πραγματοποιηθεί 100 καινοτόμα εκπαιδευτικά προγράμματα και σεμινάρια σε συνεργασία με το British Council. Η Ψηφιακή Τάξη στο 4ο Γυμνάσιο Αλίμου εγκαινιάστηκε πριν από λίγες μέρες, παρουσία του δημάρχου Αλίμου, Ανδρέα Κονδύλη, ο οποίος δήλωσε: «Είμαι πολύ

χαρούμενος που η διαδραστική μάθηση μέσω της ψηφιακής πραγματικότητας κάνει την εμφάνισή της στα σχολεία του Αλίμου. Εύχομαι κάθε επιτυχία σε αυτή την τολμηρή εκπαιδευτική προσπάθεια, ευχαριστώ την εταιρεία Samsung και της εύχομαι καλή δύναμη για να συνεχίσει απρόσκοπτα το πρωτοποριακό της πρόγραμμα». Το 4ο Γυμνάσιο Αλίμου διακρίθηκε στον πανελλήνιο διαγωνισμό «Λέμε όχι στον σχολικό εκφοβισμό» που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του εκπαιδευτικού προγράμματος «Σέβομαι τη διαφορετικότητα». Το πρόγραμμα αυτό υλοποιείται από το Διεθνές Κέντρο Ολυμπιακής Εκεχειρίας και το British Council σε συνεργασία με τη Samsung Electronics Hellas και τελεί υπό την αιγίδα του υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων. Περισσότερες πληροφορίες για το πρόγραμμα εταιρικής κοινωνικής ευθύνης της Samsung στο www.samsung.com/gr

21.4.16 – lifo

15

MEDIA

H θετικη και πολυχρωμη φωνη του περιοδικου

Αntivirus Ένα απόγευμα στα γραφεία του ελληνικού εντύπου για τη ΛΟΑΤΚΙ* κοινότητα. Από τον: M. Hulot Φωτογραφίες: Πάρις Ταβιτιάν

*ΛΟΑΤΚΙ – Λεσβίες, Ομοφυλόφιλοι, Αμφισεξουαλικοί, Τρανς, Κουίρ, Ιντερσέξ

16 lifo – 21.4.16

η ομάδα του antivirus: Αντωνία Κυδωνάκη, Βασίλης Νικορέλος, Τέλης Ράπτης, Λίνα Λαχανιώτη, Χριστίνα Μίχαλου, Μαρία Μάζι, Θάνος Βλαχογιάννης, Γιώργος Κεφάλας, Φώτης Κωνσταντόπουλος: συντάκτεςσυντάκτριες, Νίκος Σοφιανός: εμπορικός διευθυντής, Βασίλης Θανόπουλος: αρχισυντάκτης, Γρηγόρης Μορίκης: φωτογράφος, creative team, Γιάννης Παπαγιαννόπουλος: εκδότης, Γιώργος Κουνάνης, Richard Παπαδόπουλος: advertising manager, Σωτήρης Σερεμελής: social media 21.4.16 – lifo

17

MEDIA

lgbtqi+ Lesbian, Gay, Bi, Trans, Queer, Intersex+...

Σ

— Τι σημαίνει να είσαι «διαφορετικός» το 2016; Τέλης: Πριν από μερικά χρόνια, επειδή είμαι gay

18 lifo – 21.4.16

όπως: «Ναι, είναι κι αυτοί άνθρωποι, μπορούν να κάτσουν». Είναι σοβαρή απάντηση αυτή, όσο ακτιβιστική και αλληλέγγυα και να είναι; Νίκος: Γενικά, κάθε άνθρωπος που έχει ασχοληθεί στο ελάχιστο με ανθρώπινα δικαιώματα τα θεωρεί αυτονόητα και όχι πεδίο αντιπαράθεσης. Εμένα με ενοχλεί το γιατί γίνεται αυτή η ερώτηση. Γιατί δεν ρωτάνε ποια είναι η γνώμη τους για τον γάμο γενικά και πρέπει να ρωτήσουν τι πιστεύει κάποιος για το Σύμφωνο Συμβίωσης μεταξύ ομοφυλόφιλων; Δεν το κάνουν για ενημέρωση, είναι κιτρινισμός.

— Υπάρχουν διακριτές φυλές LGBT στην Αθήνα σήμερα; Θάνος: Φαντάζομαι ότι πολλοί άνθρωποι αυτοπροσδιορίζονται ως μέλη τέτοιων ομάδων (bears, twinks) που αρχίζουν να αναπτύσσονται. Το βλέπεις και στα μαγαζιά, π.χ. υπάρχει μαγαζί που υποτίθεται πως έχει μια bear ταυτότητα. Αρχίζει να γίνεται κάτι με την κατηγορία των seniors, όπου υπάρχει μεγαλύτερη εξειδίκευση. Υπάρχουν δύο μαγαζιά στο Γκάζι όπου πηγαίνουν άτομα που έλκονται από άντρες 50, 60+. Λίνα: Υπάρχουν διαφορετικές ταυτότητες μέσα σε όλες τις κοινότητες, αλλά το να μιλάς για φυλές είναι ξεπερασμένο. Αυτοί που έχουν ορατότητα μέσα στην LGBT κοινότητα είναι οι φυλές των gay ανδρών και αυτό επειδή ζούμε σε μια πατριαρχική κοινωνία και το αντρικό πρότυπο είναι αυτό το οποίο έρχεται στην επιφάνεια και αυτό στο οποίο προσπαθούν οι περισσότεροι gay άντρες να μοιάσουν. Πρέπει να σπάσουμε τους κανόνες που επιβάλλονται μέσα στην ίδια την κοινότητα και δημιουργούν φοβερούς αποκλεισμούς και περιθωριοποιήσεις. Η ομοκανονικότητα και η συσσωρευμένη ομοφοβία –ακόμα και μέσα στην κοινότητα– καταπιέζουν ένα τμήμα της.

— Έχει αλλάξει ο τρόπος που βρίσκεις σύντροφο; Θάνος: Τα applications ήρθαν στην Ελλάδα πριν ο μέσος gay Έλληνας κάνει το coming out και αρχίσει να φλερτάρει έξω, οπότε αυτό τον έκλεισε μέσα ακόμα πιο πολύ. Οι Έλληνες gay βγαίνουν σε μαγαζιά, αλλά είναι πολύ κουμπωμένοι, δεν φλερτάρουν. Γιατί λίγο πριν αισθανθούν ασφάλεια να φλερτάρουν σε δημόσιο χώρο, κάτι που δεν έκαναν γιατί αισθάνονταν ενοχικοί πιο παλιά απ’ όλο το βάρος της κοινωνίας, ξανακουμπώθηκαν και κλείστηκαν στο καβούκι τους. Επιπλέον, βρίσκεις σεξ ή σύντροφο χωρίς να χρειάζεται να κάνεις coming out. Οι νέοι τρόποι για να βρεις να κάνεις σεξ έχουν να κάνουν με το πώς προχωράει η τεχνολογία. Το Ίντερνετ βοηθάει όταν δεν έχεις ερεθίσματα, γιατί μπορείς να δεις πορνό, να μιλήσεις με κόσμο και όλο αυτό σε προετοιμάζει. Παλιότερα, αυτό δεν το είχες. Δυστυχώς, ο κόσμος εξοικειώνεται με τις εικόνες, αλλά φτάνει μέχρι ένα σημείο και μένει εκεί. Μετά, χρειάζεται μια έξτρα δύναμη για να σπρώξει τον εαυτό του, να μπορέσει να το κοινωνικοποιήσει όλο αυτό και να πει «είμαι άντρας και σε γουστάρω». Γιώργος: Και στα dating apps βλέπεις μια κλειστή προδιάθεση, πάρα πολλά προφίλ που κόβουν τα κεφάλια – τα ακέφαλα προφίλ είναι ένα κλασικό φαινόμενο. Βλέπεις συχνά «χοντροί και θηλυπρεπείς μην ενοχλήσετε». Γιάννης: Η ομοκανονικότητα δεν έχει αρχή και τέλος. Όλο αυτό είναι πιο βαθύ και έχει να κάνει με την ίδια την αίσθηση που έχουμε ως κοινωνία για το σεξ, ότι είναι κάτι κακό δηλαδή...¶

Eδώ και 13 χρόνια το περιοδικό έχει καταφέρει να μιλάει για θέματα δύσκολα, προσπαθώντας να ακουστούν προς τα έξω. Είναι ένας κόμβος, κάτι πάρα πολύ σημαντικό. Οι άνθρωποι των συνεντεύξεων είναι πρόσωπα που έχουν να πουν πολλά, και σε επίπεδο δικαιωμάτων και σε επίπεδο προσωπικής εμπειρίας.

☛

τα γραφεία του «Antivirus», απέναντι από τον Σταθμό Λαρίσης, επικρατεί ένα «συγκροτημένο χάος». Το νέο τεύχος με το εξώφυλλο και τη συνέντευξη της Marina Abramovich έχει μόλις φτάσει και όλοι είναι χαρούμενοι και χαλαροί. Είναι το ίδιο τεύχος που φιλοξενεί μία από τις πιο συζητημένες συνεντεύξεις των τελευταίων ημερών, του Απόστολου Γκλέτσου, στην πιο ειλικρινή και απρόσμενη επεξήγηση για το πρόσφατο coming out του σε τηλεοπτική εκπομπή. Στο γραφείο επικρατεί μια θετική ενέργεια που εύκολα μεταδίδεται και σου φτιάχνει το κέφι. Στη συνάντησή μας για να μιλήσουμε για το «Antivirus» μαζεύτηκε όλη σχεδόν η ομάδα του περιοδικού (16 άτομα!) και η συνέντευξη ξέφυγε από τον έλεγχο. Όπως όλοι οι υγιείς ζωντανοί οργανισμοί, έχουν διαφωνίες, διαφορετικές απόψεις και ενστάσεις που εκφράζονται με πολύ χιούμορ, αλλά σε μια κουβέντα είναι πολύ δύσκολο να συντονίσεις τόσα άτομα. «Το “Antivirus” ξεκίνησε το 2003 ως μια δράση» λέει ο Γιάννης Παπαγιαννόπουλος, ο εκδότης του περιοδικού. «Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι το ονομάσαμε έτσι λόγω του HIV, αλλά ολόκληρο το όνομά του ήταν “antivirus κατά του ιού της βίας” – το αστείο είναι ότι αρκετός κόσμος πίστευε ότι ήταν περιοδικό για υπολογιστές». Μας δείχνει τα πρώτα τεύχη που έμοιαζαν με φανζίν και δεν έχουν καμία σχέση με το πολυτελές περιοδικό που είναι σήμερα και οι ίδιοι ονομάζουν «αρκετά mainstream». Μας λέει ότι έπειτα από τόσους επώνυμους που έχουν φιλοξενήσει, είναι αρκετοί αυτοί που δεν δέχονται απλώς να μιλήσουν αλλά ζητούν και εξώφυλλο! «Το εντυπωσιακό είναι ότι εξελιχθήκαμε αρκετά τα τελευταία χρόνια της κρίσης από κάθε άποψη, ακόμη και οικονομικά, επειδή οι εταιρείες δεν είχαν μεγάλα μπάτζετ και έψαχναν πιο έξυπνους τρόπους να διαφημιστούν». «Το σημαντικό είναι ότι εδώ και 13 χρόνια το περιοδικό έχει καταφέρει να μιλάει για θέματα δύσκολα, προσπαθώντας να ακουστούν προς τα έξω» προσθέτει ο Βασίλης Θανόπουλος, ο αρχισυντάκτης. «Είναι ένας κόμβος, κάτι πάρα πολύ σημαντικό. Οι άνθρωποι των συνεντεύξεων είναι πρόσωπα που έχουν να πουν πολλά, και σε επίπεδο δικαιωμάτων και σε επίπεδο προσωπικής εμπειρίας. Κάνουμε αφιερώματα που σχετίζονται με την LGBTQI κοινότητα και όσοι εκφράζονται μέσα από το περιοδικό είναι φωνές δυναμικές, πολύ διαφορετικές μεταξύ τους».

θα φόραγα ένα ροζ τρίγωνο και θα ήμουν σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης. Σήμερα, στην Ελλάδα του 2016, στερούμαι θεσμικά δικαιώματα. Ένα παιδί θα φάει bullying στο σχολείο και αυτό, το ότι αυτομάτως δέχεσαι καταπίεση, όχι ως άτομο αλλά ως ταυτότητα, μας πάει σε ένα άλλο κομμάτι, το πώς είναι να είσαι διαφορετικός σήμερα. Είμαι σε μια θέση που δεν με κάνει απλώς να διαφέρω από τον διπλανό μου αλλά να στερούμαι δικαιώματα και πράγματα που θα όφειλαν η κοινότητα, η κοινωνία και το κράτος να μου παρέχουν. Εξ ορισμού νιώθεις διαφορετικός. Φώτης: Το θέμα με τη διαφορετικότητα για μένα είναι ότι έχουμε κληθεί να την αντιμετωπίσουμε ως μια κοινωνική έννοια την οποία πρέπει να προσαρμόσουμε μέσα μας, ενώ θα έπρεπε να θεωρείται ένα γνώρισμα ανθρώπινο – κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός. Και έχει καταλήξει να είναι πρόβλημα, ενώ πρέπει να είναι κάτι φυσικό.

— Αυτά τα 13 χρόνια που υπάρχει το περιοδικό, τι έχει αλλάξει στην Ελλάδα για τα LGBTQI άτομα; Θάνος: Ας αρχίσουμε από το θέμα της ορατότητας. Μέσα σε αυτά τα 13 χρόνια πιστεύω ότι έχει γίνει μεγάλη πρόοδος. Φέτος, έχουμε καταφέρει να έχουμε τέσσερα Ρride (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Κρήτη, Πάτρα). Σε επίπεδο θεσμικό έχουν γίνει άλματα, με τελευταίο το Σύμφωνο Συμβίωσης, και ο κόσμος δεν ξέρει ότι υπάρχει μια βελτιωμένη νομοθεσία που αφορά το κήρυγμα μίσους.

— Ουσιαστικά, τι άλλαξε το Σύμφωνο Συμβίωσης; Θάνος: Οι νόμοι αλλάζουν τις συνειδήσεις σε βάθος χρόνου. Επειδή βγήκε τόσο έντονα για πρώτη φορά στη δημόσια σφαίρα και συζητήθηκε τόσο πολύ το συγκεκριμένο θέμα, πιστεύω ότι ο μέσος Έλληνας ακόμη επεξεργάζεται όλα αυτά τα ερεθίσματα με τα οποία βομβαρδίστηκε, ήταν πάρα πολύς ο όγκος της πληροφορίας. Το θεσμικό δεν το συζητώ, είναι τεράστια αλλαγή για τα ζευγάρια. Είδαμε ότι στο Σύμφωνο Συμβίωσης ο ένας έχει το δικαίωμα να έχει την ασφάλεια του άλλου. Μαρία: Λείπουν πράγματα για να ολοκληρωθεί, όπως η τεκνοθεσία. Χριστίνα: Η πρόοδος που έχει γίνει αφορά κυρίως τα ενήλικα άτομα. Για τα ανήλικα άτομα που βιώνουν αυτό που η κοινωνία ονομάζει «διαφορετικότητα» δεν ξέρω κατά πόσο υπάρχει πραγματική πρόοδος. Σε ένα σχολείο, για παράδειγμα, ένας δάσκαλος μπορεί να είναι σε θέση να αντιμετωπίσει τη «διαφορετικότητά» του χωρίς να κάνει coming out, ακόμα και αν καταπιέζεται και νιώθει τη δική του θλίψη, ένα παιδί όμως είναι σε πολύ χειρότερη κατάσταση, δεν μπορεί να το αντιμετωπίσει, δεν μπορεί να κάνει coming out. Στο πλαίσιο της Βιολογίας, σε οποιοδήποτε μάθημα περί σεξουαλικότητας, ακούει μόνο για ετερόφυλο σεξ. Μάλιστα, παρουσιάστηκε πρόσφατα σε βιβλίο της Α’ Γυμνασίου η διαδικασία της αναπαραγωγής με μια ιστορία: ο Σπερμούλης πήγε στην Ωαρίτσα. Μιλάμε για παιδιά 13-14 ετών την εποχή του Ίντερνετ!

— Είναι καλό που όλοι ζητούν πια να τοποθετηθούν οι καλεσμένοι τους ως προς το Σύμφωνο Συμβίωσης; Χριστίνα: Καταλαβαίνουμε πόσο φοβερή είναι αυτή η ερώτηση αν ανατρέξουμε σε εφημερίδες της Αμερικής 30-40 χρόνια πριν, σε ερωτήσεις τύπου: «Τι πιστεύεις, πρέπει να κάθονται οι μαύροι στα λεωφορεία ή να στέκονται όρθιοι;». Και υπήρχαν και χίλιες δυο απόψεις,

ΙNFO http://avmag.gr

21.4.16 – lifo

19

ΓΡΑΦΙΣΤΙΚΗ Μιλήσαμε με τους δημιουργούς των πιο εντυπωσιακών πόστερ στους δρόμους της Αθήνας.

Τ

Από τη Μαρία Παππά ο Διεθνές Φεστιβάλ Ψηφιακών Τεχνών της Ελλάδας, το Athens Digital Arts Festival (ADAF), επιστρέφει για 12η συνεχή χρονιά στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας από τις 19 έως τις 22 Μαΐου. Τετρακόσιοι πενήντα καλλιτέχνες από 60 χώρες θα παρουσιάσουν τα έργα τους μέσα από ένα πολυεπίπεδο πρόγραμμα που θα περιλαμβάνει διαδραστικά και διαδικτυακά έργα, οπτικοακουστικές εγκαταστάσεις, video art, ψηφιακή εικόνα, δημιουργικά εργαστήρια για ενήλικες και παιδιά, ομιλίες καλλιτεχνών, παρουσιάσεις διεθνών φεστιβάλ, οπτικοακουστικές περφόρμανς και μουσικά δρώμενα. Με κεντρικό θέμα το Digital Pop, το ADAF 2016 εξερευνά τις διαφορετικές πτυχές του ποπ στην ψηφιακή εποχή, όπως αυτές εξελίσσονται μέσα από τις νέες τεχνολογίες και το Διαδίκτυο. Στο πλαίσιο αυτής της διοργάνωσης, η δημιουργική ομάδα DesignPark έφτιαξε μια σειρά από τις πιο εντυπωσιακές αφίσες που έχουμε δει τελευταία. Μιλήσαμε με έναν από τους γραφίστες της, τον Αντώνη Λουράντο. «Το DesignPark δραστηριοποιείται στην έντυπη και στην ψηφιακή επικοινωνία και δημιουργούμε εταιρική ταυτότητα, websites, βίντεo και έντυπα για διαφορετικά κοινά στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

H θεματική του φεστιβάλ για φέτος είναι το “Digital Pop”. Ο όρος προσδιορίζει πολύ απλά τον καθέναν από εμάς και τη συμμετοχή μας στη διαμόρφωση της ψηφιακής εποχής. Έτσι, χρησιμοποιήσαμε ανθρώπινα πορτρέτα για να δημιουργήσουμε εικόνες χωρίς καμία ψηφιακή επεξεργασία, που να μοιάζουν όμως με ψηφιακά έργα τέχνης. Μια λεπτή οπτική γραμμή μεταξύ μη πραγματικού και ρεαλισμού, κάτι παράδοξο, όπως θα ήταν ένα αληθινό Avatar. Η κεντρική ιδέα ήταν να δημιουργήσουμε μια διττή οπτική γλώσσα, κάτι που να δείχνει δύο αντίθετες ιστορίες μέσα σε μια ματιά, το κενό και τη γέφυρα που δημιουργεί η ψηφιακή πραγματικότητα. Με απλά λόγια, έναν αληθινό χαρακτήρα, που όμως φαίνεται σαν ψεύτικος. H διαδικασία είχε διάρκεια μία εβδομάδα περίπου από την ημέρα της φωτογράφισης έως και το τελικό στάδιο. Το πιο δύσκολο σημείο ήταν αυτό της φωτογράφισης, καθώς έπρεπε να αντιμετωπίσουμε προβλήματα που δεν είχαμε προβλέψει και αυτό γιατί θέλαμε όλα τα στοιχεία που συνθέτουν την εικόνα να είναι φτιαγμένα στο χέρι και όχι ψηφιακά, γεγονός που σε κάποιες περιπτώσεις απαιτούσε αυτοσχεδιασμό. Όταν, όμως, έχεις μια δυνατή ομάδα που δίνει λύσεις, όλα αυτά ξεπερνιούνται. Σίγουρα, το χρώμα μπορεί να σου φτιάξει τη διάθεση και το χιούμορ δεν είναι ένας κανόνας που βοηθάει την επικοινωνία. Παρ’ όλα αυτά, όπου χωράει, καλό κάνει».¶

20 lifo – 21.4.16

ποιο αφι digital

οσ εφτιαξε την ισα του athens arts festivaL;

ινfο 19-22/5, Κτιριακό Συγκρότημα Πύλη Ερμού 117-121. Για το πλήρες πρόγραμμα του φεστιβάλ θα επανέλθουμε προσεχώς.

21.4.16 – lifo

21

Powerboy:

Ο Άρης Σκλάβος επιχειρεί με industrial ήχους την αριστοτελική κάθαρση μέσα από την έκσταση σε μια queer περφόρμανς στο φετινό Sound Acts Showcase. Από τον M. Hulot Φωτογραφία: Πάρις Ταβιτιάν

Stand up tragedy Ο Άρης Σκλάβος έχει ασχοληθεί με διάφορα είδη θεάτρου, τον χορό και την περφόρμανς και δημιουργεί χρησιμοποιώντας μια ποικιλία από μέσα. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και τα θέματά του τα αντλεί σε μεγάλο βαθμό από την πραγματικότητα. « Έμπνευση παίρνω από τις εικαστικές και αισθητικές εμμονές μου, από εικόνες, ήχους, κείμενα, υφές, οσμές, κινήσεις, σχέσεις, καταστάσεις. Πάνω απ’ όλα, από τους συνειρμούς και τις πιθανές διασυνδέσεις όλων αυτών». Στο Sound Acts θα εμφανιστεί ως Powerboy, «ένας supercharged Άρης Σκλάβος», όπως τον χαρακτηρίζει, «ουσιαστικά ταυτόσημος, αλλά στο πιο extreme. Ο ίδιος πυρήνας, απαλλαγμένος από κοινωνικό conditioning, φορτισμένος με πολύ περισσότερα volts, μεγεθυμένος, αιχμηρός και πολύ πιο έντονος». Ο Άρης πιστεύει ότι η τέχνη σε βάζει σε καταστάσεις, σου δημιουργεί εμπειρίες, είναι ένα μέσο για να βιώσεις καταστάσεις διαφορετικές από την καθημερινή ρουτίνα, τον καθημερινό ρυθμό. «Όσο σπάει αυτή η μονοτονία, αρχίζουν να σπάνε και διάφορα που μπλοκάρουν τη σκέψη και το μυαλό σου, πράγμα που μπορεί να οδηγήσει σε αλλαγές διαφόρων προβληματικών συμπεριφορών. Προοπτικές

22 lifo – 21.4.16

υπάρχουν, αρκεί να δουλεύεις πάνω σε αυτό που αγαπάς, σε αυτό που σε αφορά αληθινά. Όταν δουλεύεις με αυτό τον τρόπο, το κοινό ανταποκρίνεται και οι ευκαιρίες έρχονται. Στην Ελλάδα τα πράγματα είναι ακόμα ζοφερά, αλλά αυτό κάνει τις όποιες ακτίνες φωτός να φαίνονται ακόμα πιο καθαρές».

— Τι σου δίνει ελπίδα; «Από τη μια οι τέχνες, οι αισθητικές απολαύσεις που σου προσφέρουν και η πληθώρα των μέσων που υπάρχει σήμερα. Ακόμα περισσότερο, η δυνατότητα που υπάρχει να μοιραστούν οι πληροφορίες, οι νέες τεχνολογίες. Πρόκειται για μια συγκυρία που δίνει απίστευτες προοπτικές, τις οποίες θα είμαστε το λιγότερο ανόητοι αν δεν εκμεταλλευτούμε. Είμαστε όλοι συνδεδεμένοι. Πέρα από αυτά, ελπίδα μου δίνουν οι προσωπικές μου σχέσεις, η αγάπη των φίλων μου. Ο πιο μεγάλος μου φόβος είναι μην απομακρυνθώ από τους σημαντικούς ανθρώπους της ζωής μου, φίλους και οικογένεια. Η μοναξιά είναι χειρότερη και απ’ την αρρώστια. Η εξορία και η απομόνωση είναι οι χειρότερες ποινές, χειρότερες και από τον θάνατο».

— Ποια είναι η επείγουσα αλλαγή που πρέπει να γίνει στην ελληνική κοινωνία αυτήν τη στιγμή; «Αγάπη, αποδοχή, συνειδητοποίηση ότι όλοι είμαστε ένα, έμπρακτα. Για όλες τις κοινωνίες είναι, θεωρώ, όχι απλώς επείγουσα ανάγκη αλλά διαχρονική». Στο Sound Acts θα παρουσιάσει μια περφόρμανς με τίτλο «Πράξη Σπουδαία

& [.]». «Πρόκειται για λογοπαίγνιο πάνω στον ορισμό της τραγωδίας του Αριστοτέλη» εξηγεί. «Αρχικά, την είχα παρουσιάσει τον Οκτώβριο του 2013 στην Biennale της Αθήνας, έπειτα από πρόσκληση των ΦΥΤΑ, στο πολυήμερο happening “ΦΥΤΑ Bianella - 20 Χρόνια Φύκος”. Πρόκειται για ένα ηχητικό “stand up tragedy” με θέμα τον θάνατο στην ελληνική οικογένεια και το πώς μας επηρεάζει μέχρι σήμερα, με παραδείγματα από την αρχαία τραγωδία. Είναι δοσμένο μέσα από δικά μου τραγούδια “σκληρής” ηλεκτρονικής μουσικής και απευθύνομαι για την κάθε τραγωδία στο κοινό απευθείας, ζώντας παράλληλα την προσωπική μου φαντασίωση να είμαι frontman σε ένα πρότζεκτ industrial μουσικής, επηρεασμένος βαθύτατα και από την αισθητική του black metal (στο οποίο βρίσκω και πολλά κοινά στοιχεία με την κλασική τραγωδία). Στοχοποιώ τις δυσλειτουργίες της ελληνικής οικογένειας μέσα από ακραία παραδείγματα που καταλήγουν στον θάνατο των ίδιων των μελών της οικογένειας, ερμηνεύοντάς τες ως την κύρια πηγή των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η ελληνική κοινωνία σήμερα».

— Γιατί να έρθουμε να σε δούμε; «Γιατί δεν θα δείτε πουθενά αλλού την ουσία κλασικών τραγωδιών με τέτοιον τρόπο. Γιατί θα χορέψετε με σκληρό θεατρολογικό industrial. Και για την πιθανότητα να ψηλαφίσουμε την αριστοτελική κάθαρση μέσα στην έκσταση».¶

ινfο O Powerboy εμφανίζεται στο Sound Acts (Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων, Κύπρου 91Α & Σικίνου 35Α, Κυψέλη / Athens Museum of Queer Arts, Εριγόνης 3, 2ος όροφος, Κάτω Πετράλωνα) το Σάββατο 7 Μαΐου. Το φεστιβάλ διαρκεί από τις 5 ως τις 8/5. Το πρόγραμμα υπάρχει στο www.soundacts. com/programme. html. Με ελεύθερη είσοδο. http:// journeytosainthood. tumblr.com

yoga 900 Το κορυφαίο Yoga 900 είναι κομψό σαν κόσμημα, ελαφρύ σαν πούπουλο, αλλά πολύ δυνατό.

yoga 300 Υπολογιστής όταν τον χρειάζεστε, tablet όταν το επιθυμείτε, με μοναδικό σχεδιασμό και οθόνη αφής 11”.

yoga 500 Για να τα έχεις όλα σε 1 συσκευή, με οθόνη αφής που αναδιπλώνεται 360 μοίρες και με υψηλές επιδόσεις χάρη στον επεξεργαστή του έως 6ης γενιάς Intel® Core™ i7.

ΥΟGA Tab 3 Pro Tablet με ενσωματωμένο projector που προβάλλει έως 70”, για να κάνετε κάθε επιφάνεια σινεμά.

Το «θαύμα» της γιόγκα στην τεχνολογία Νέα Lenovo YOGA: συνδύασέ τα όλα σε 1 ευέλικτη συσκευή!

O

ταν η ευλυγισία που χαρίζει η γιόγκα στο ανθρώπινο σώμα μπορεί να ενσωματώνεται στον κόσμο της τεχνολογίας, το αποτέλεσμα είναι πραγματικά μαγικό. Φαντάσου ένα laptop, ελαφρύ σαν πούπουλο, το οποίο μπορεί να διπλώνει 360 μοίρες, όπως κάνουν οι μεγαλύτεροι γκουρού της γιόγκα, να στέκεται όρθιο σαν κορνίζα και όποτε θες να μετατρέπεται σε tablet, για να τα έχεις όλα σε μία συσκευή! #Kaiomosyparxei: Τα laptops της οικογένειας Lenovo YOGA θα τα λατρέψεις γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο. Είναι τόσο ευλύγιστα και πολυμορφικά, που θα γίνουν προέκταση του χεριού σου! Και θα σου λύσουν τα χέρια και πιο κυριολεκτικά, αφού με τη λειτουργία Motion Control θα μπορείς εύκολα, με κινήσεις χεριών μέσω της κάμερας, να αλληλεπιδράς με το laptop σου – όταν δεν θέλεις να χρησιμοποιείς την touch οθόνη. Απόλαυσε ελευθερία κινήσεων στη μαγειρική, στην παρακολούθηση video, στη θέαση φωτογραφιών και στην

περιήγηση στο Ιnternet. Εντυπωσίασε μικρούς και μεγάλους. Επιπλέον, χάρη στη μεγάλη αυτονομία της μπαταρίας τους, δεν θα σε εγκαταλείψουν ακόμη και στο υπερατλαντικό ταξίδι που αποφάσισες να κάνεις, βλέποντας ταινίες για να περάσει ευχάριστα η ώρα. Και να ήταν μόνο αυτά. Τα νέα μέλη της οικογένειας YOGA της Lenovo, τα YOGA 900, ένα κι ένα για τους απανταχού γκατζετάκηδες, είναι τόσο ντιζαϊνάτα, που θυμίζουν κόσμημα. Σταρ της σειράς με τα laptops, στην οποία ανήκουν εξάλλου τα πολύ ισχυρά αλλά πιο οικονομικά μοντέλα YOGA 300 & YOGA 500, είναι το laptop Lenovo YOGA 900. Premium επιλογή για όσους θέλουν να τα έχουν όλα στην ίδια συσκευή και σε χρώματα που μαγνητίζουν τα βλέμματα: platinum silver και champagne gold. Αυτό το μοναδικό μοντέλο, που κινείται μεταξύ laptop και tablet, ανάλογα με τις ανάγκες σου, θα σε βγάλει ασπροπρόσωπο παντού. Στη δουλειά, χάρη στον γρήγορο επεξεργαστή Intel® Core™ i7 6ης γενιάς που διαθέτει,

ενώ μπορείς να πληκτρολογείς με την άνεσή σου, αλλά και στον ελεύθερο χρόνο σου, για να απολαμβάνεις με τις ώρες την αγαπημένη σου μουσική με στερεοφωνικό ήχο και να βλέπεις την ταινία σου με το YOGA σε tent mode στο μπράτσο της πολυθρόνας. Αν, πάλι, προτιμάς κάτι πιο προσιτό, αλλά εντυπωσιακά λειτουργικό, μπορείς να επιλέξεις ανάμεσα στο Yoga 300 με οθόνη αφής 11”, διαθέσιμο σε λευκό και μαύρο, και στο Yoga 500 με οθόνη Full HD 14” ή 15”, διαθέσιμο σε λευκό, κόκκινο και μαύρο.

Tέλος, αν αυτό που θέλεις είναι ένα ιδιαίτερο και ευέλικτο tablet, θα ενθουσιαστείς με το νέο YOGA Tab 3 Pro που θα μετατρέψει τοίχους και ταβάνια σε κινηματογραφικές οθόνες, προβάλλοντας έως 70” σε οποιαδήποτε επιφάνεια χάρη στον ενσωματωμένο του περιστρεφόμενο προτζέκτορα. Στα συν του: επεξεργαστής Intel® Atom™ x5 και έως 18 ώρες μπαταρία.

21.4.16 – lifo

23

απο ton χρήστο παρίδη. φωτογραφια: παρις ταβιτιαν.

οιAθηναίοι

ταξιδεύαμε σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας. Ο πατέρας μου ήταν μηχανικός και αναλάμβανε δημόσια έργα. Η πρώτη πόλη όπου είδα το φως ήταν η Αμαλιάδα, γιατί τότε έφτιαχνε το φράγμα του Πηνειού. Μετά, πήγαμε στα Ιωάννινα, που τα θυμάμαι πάρα πολύ καλά. Εκεί πήγα δημοτικό στη Ζωσιμαία Παιδαγωγική Ακαδημία. Η παιδική μου ηλικία είναι συνδεδεμένη με έργα και η παιδική χαρά για μένα ήταν τα εργοτάξια. Μου άρεσε πολύ να μπαίνω στο μικρό δωμάτιο με τα υλικά και τις βίδες.

q Για γυμνάσιο ήρθαμε στην Αθήνα, στη Νέα Σμύρνη, αλλά ο μπαμπάς μου βρισκόταν στη Νιγηρία, γιατί έκανε έργα εκεί. Στην εφηβεία μου ο πατέρας μού έλειπε, και μου έλειπε πολύ. Αυτό είναι κάτι πολύ σημαντικό, που το κουβαλάω. Τον επισκεπτόμασταν συχνά και αυτό, το ότι ήμασταν σε μια κατάσταση συνεχών ταξιδιών από πολύ μικρή ηλικία, μας βοήθησε πολύ. Υπήρχε πολύ έντονο το κομμάτι της εύκολης μετακίνησης.

q Στη Νιγηρία μέναμε σε ένα εργοτάξιο. Βρισκόμασταν στον Βορρά, στη Μαϊντουγκούρι, στα όρια της λίμνης Τσαντ, και κάναμε πολλές εκδρομές με τζιπ σε γειτονικά κράτη, στο Καμερούν, στην Γκάνα. Με βοήθησε πολύ στην αρχιτεκτονική μου κουλτούρα, γιατί είχα αρχίσει ήδη να σπουδάζω. Η τυπολογία των σπιτιών αλλάζει από τον Βορρά στον Νότο.

q Την περίοδο της εφηβείας μου η αρχιτεκτονική έμπαινε στη ζωή μου μέσα από την καθημερινότητά μου. Πήγαινα στο γυμνάσιο της Νέας Σμύρνης που είχε σχεδιάσει ο Μπίρης και χωρίς να καταλαβαίνω ότι είναι σημαντικός αρχιτέκτονας, υπήρχαν κάποιοι χώροι στο κτίριο του σχολείου τους οποίους θυμάμαι και μου άρεσαν πολύ. Αρχιτεκτονική σπούδασα στο Παρίσι, στην École Spéciale d’ Architecture. Εκεί ξύπνησαν πολλά πράγματα μέσα μου και είδα πολύ θέατρο, πολλή αρχιτεκτονική, πολλές εκθέσεις. Ο δάσκαλός μου ήταν ο Πολ Βιριλιό, ένας φιλόσοφος που συνάντησα στο 3ο έτος και μ’ έχει στιγματίσει. Αυτός ο σπουδαίος δάσκαλος μας είχε βάλει για άσκηση εξαμήνου να διαλέξουμε δύο κτίρια, ένα σύγχρονο κι ένα παλιό, τα οποία θα αποκαλούσαμε «γονείς» και θα έπρεπε να αναπτύξουμε μια σχέση μαζί τους. Ένα από αυτά τα κτίρια είναι ένας μυστικός χώρος όπου ακόμα και πολλοί Παριζιάνοι μπορεί να μην έχουν πάει ποτέ, ενώ είναι σε σούπερ κεντρικό σημείο. Βρίσκεται δίπλα στη Νοτρ Νταμ, λέγεται Mémorial des Martyrs de la déportation 1944 και είναι μνημείο για τους Εβραίους. Έχει ένα καταπληκτικό κατέβασμα, μια πάρα πολύ απότομη τσιμεντένια σκάλα στο πλάτος του ενός μέτρου. Κατεβαίνεις και βρίσκεσαι στη στάθμη του Σηκουάνα. Όταν φουσκώνει, το νερό μπαίνει εκεί μέσα και γίνεται μια δεξαμενή νερού. Τρομερό αρχιτεκτόνημα και ως προς τη λεπτομέρειά του και ως προς τη δυσκολία του να ενταχθεί στο τοπίο.

q Πάντα στη δουλειά μου, εντελώς ασυνείδητα, ψάχνω το «κρυφό», και μάλιστα αυτό το κρυφό που μπορεί με έναν τρόπο να το μοιραστώ με τον άλλον που θα το καταλάβει. Μου αρέσουν πολύ αυτές οι μυστικές γέφυρες που μπορεί να συμβούν με τους θεατές. Αντιμετωπίζω την αρχιτεκτονική σαν ένα θεατρικό κείμενο.

q Ο τρόπος που βλέπω τη σκηνογραφία είναι σαφώς μέσα από την αρχιτεκτονική. Δεν αντιμετωπίζω τη σκηνογραφία με εικαστικό τρόπο αλλά ως μια δομή, μια οικοδομή. Μετά μπαίνει το εικαστικό κομμάτι. Η σκηνογραφία δεν έχει να κάνει μόνο με τη δική μου ματιά αλλά και με την ανάγνωση του εκάστοτε κειμένου που γίνεται σε συνομιλία με τον σκηνοθέτη. Μερικά έργα είναι τόσο μεγάλα, που ο σκηνοθέτης μπορεί να τα φωτίσει μόνο με ψυχολογικό, ψυχαναλυτικό τρόπο, όπως έγινε με τον Άμλετ από τον Χουβαρδά. Το σπίτι του Άμλετ είναι μήτρα, είναι εγκέφαλος. Ήταν σαφές ότι ήθελε να μπει στο κομμάτι της σχέσης του Άμλετ με τη μάνα του. Πιστεύω ότι αν έβαζε κι άλλο κομμάτι, ίσως να χάναμε το κομμάτι το ψυχαναλυτικό. O Χουβαρδάς είναι τρομερά μεθοδικός και αυτό με βοηθάει στην έρευνά μου, στο ξεκλείδωμά μου. Ο Λευτέρης Βογιατζής μου ξεκλείδωσε καινούργια πράγματα και τον συναντάω συνεχώς στη σκέψη μου.

q Με μαγνητίζουν τόσο η μικρή όσο και η μεγάλη κλίμακα. Σε μια σκηνογραφία στην Επίδαυρο, την οποία αντιμετωπίζω με τον τρόπο που γίνεται και η θέαση, δηλαδή κατοψιακή, δεν μπορεί να αγνοήσεις το τοπίο και να πεις ότι η Επίδαυρος είναι η ορχήστρα και η σκηνή. Έτσι, λοιπόν, εκεί, παρόλο που έχουμε ένα μεγάλης κλίμακας έργο, θα μπω και στην πάρα πολύ μικρή λεπτομέρεια που μπορεί να μην τη δει και κανένα μάτι. Στη Νέκυια, όπου το μπροστινό κομμάτι ήταν με έναν τρόπο η μνήμη της σκηνής του θεάτρου Νο, στην οποία κανονικά υπάρχουν 4 κολόνες κι από πάνω μια στέγη, στην Επίδαυρο η στέγη ήταν ο ουρανός και δεν υπήρχαν κολόνες. Όπως και πίσω, δεν υπήρχε αυτό που χρησιμοποιούν στο θέατρο Νο, που είναι η ζωγραφική με τα πεύκα, αλλά υπήρχαν τα πραγματικά πεύκα της Επιδαύρου. Μπαίνει, δηλαδή, το τοπίο στη σκηνογραφία.

q Έχω πάει στην Ιαπωνία 7 φορές, και θα ξαναπάω τον Αύγουστο, γιατί είμαι υποψήφια για βραβείο σκηνογραφίας για τη Νέκυια. Η Ιαπωνία είναι άλλος πλανήτης, δεν τη συγκρίνω με οτιδήποτε άλλο. Είναι ο τόπος αλλού, είναι εκεί όπου όλα είναι αλλιώς. Υπάρχουν πολλά κοινά με τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό. Στην αρχιτεκτονική, ο τρόπος που διαχειρίζονται τον υπαίθριο χώρο με το εσωτερικό αίθριο της αρχαίας αρχιτεκτονικής, που στην Ελλάδα μετά τον Πικιώνη το χάσαμε, υπάρχει και στην Ιαπωνία. Η αρχαία Ελλάδα και η Ιαπωνία είναι σαν να ήταν κάποτε μαζί.

q Στο Hypnos Project ζητήθηκε σ’ εμένα και τον συνεργάτη μου Θανάση Δεμίρη και το γραφείο μας Flux-Office να γίνει ένας σχεδιασμός του χώρου όπου θα φιλοξενηθούν τα έργα. Η ιδέα ήταν, αφού το πρότζεκτ έχει να κάνει με τον ύπνο, ο θεατής, καθώς κατεβαίνει στο 01 της Στέγης, κάτι που μ’ αρέσει, να βρίσκεται σε απόλυτο σκοτάδι. Να πατάει σε μαλακό δάπεδο, σε μια χοντρή μαύρη μοκέτα, όπου αρχίζει το κομμάτι του απροσανατόλιστου. Οι τοίχοι του κτιρίου έχουν εξαφανιστεί και τη θέση τους έχει πάρει ένα πολύ μαλακό υλικό που φτιάχνει μικρά δώματα – πρόκειται για μια μαύρη κουρτίνα με πτυχώσεις, την οποία έχει φωτίσει υπέροχα η Ελευθερία Ντεκώ. Έτσι, μπαίνοντας μέσα στην έκθεση, δεν βλέπεις ένα έργο δίπλα σε ένα άλλο αλλά τα έργα ξεπηδάνε και εμφανίζονται ξαφνικά μέσα από αυτήν τη λαβυρινθοειδή πορεία που ακολουθείς.

q Τη λατρεύω την Αθήνα γιατί έχω κάποια μέρη πολύ δικά μου, πολύ μυστικά, που τα ξέρω εγώ κι οι φίλοι μου, όπως οι στοές που βρίσκονται εκεί που είναι το γραφείο μου, στην Αγίου Μάρκου, και δημιουργούν όλες αυτές τις υπόγειες διαδρομές.

Εύα Μανιδάκη Αρχιτέκτονας - Σκηνογράφος. Γεννήθηκε στο μαιευτήριο «Αλεξάνδρα» στην Αθήνα, ζει στην πλατεία Αγίας Ειρήνης.

24 lifo – 21.4.16

☛

q Γεννήθηκα στην Αθήνα, στο μαιευτήριο «Αλεξάνδρα», αλλά δεν μεγάλωσα εδώ, γιατί όλα μου τα παιδικά χρόνια

Info Η Εύα Μανιδάκη με τον Θανάση Δεμίρη και το γραφείο τους FluxOffice έχουν αναλάβει τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό της έκθεσης Hypnos Project στη Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών. 18/4-19/6

26 lifo – 21.4.16

Τhe Good LiFO

crash test ρωτα τον υπευθυνο

α ητησαεγβδοομρα δ α σ

εχεισ γουστο

μοδα

ΜΗΠΩΣ ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΓΙΑ ΜΑΓΙΟ;

personal shopper

Το ελληνικό brand ΜYKSA προτείνει ένα σέξι λουκ για το φετινό καλοκαίρι. Το ΜYKSA designers brand προτείνει ένα σέξι λουκ για την παραλία που παραπέμπει στα ’80s. Η σειρά Chic_Erotic[] Swimwear S/S2016 Collection αποτελείται αποκλειστικά από ολόσωμα μαγιό, girly και θηλυκά. Τα εντυπωσιακά χρώματα και η super σέξι εφαρμογή υπόσχονται ένα «καυτό» καλοκαίρι. Τα ιδιαίτερα χρώματα και σχέδια της

MYKSA Swimwear S/ S2016 Collection, σε συνδυασμό με τα υψηλής ποιότητας υλικά, επιτρέπουν στη συλλογή να φορεθεί άνετα στην παραλία και αλλού.

Φωτογραφία: Δανάη Ίσσαρη, Illustration: Myksa Team, Μοντέλο: Μ. Παπανδρέου. www. myksa.tictail.com και www.facebook.com/ myksa.gr 21.4.16 – lifo

27

Τhe Good LiFO

ΡΩΤΗΣΑΜΕ ΤΟΝ ΕΙΔΙΚΟ

CAT BLACK Rati Royal Blue Feather: Χειροποίητα σκουλαρίκια με φτερά βασιλικής χήνας σε έντονο μπλε χρώμα από τη συλλογή Exotica, €34. Στην Ινδία, η Rati είναι θεά της επιθυμίας και του σεξ. Στο www.neonraum.com και στο etsy.

ê

SWATCH

Το ρολόι Τhis is my World (μοντέλο New Gent) σχεδιάστηκε ειδικά για την 25η επέτειο του Swatch Club, €80. Θα το βρείτε στα καταστήματα και στα σημεία πώλησης Swatch.

í

Γιώργος και Βασίλης Σουβατζόγλου [ιδιοκτήτες του κατάστηματοσ με βιολογικά προϊόντα gr-eatings, νίκης 30, σύνταγμα] Σε ποιους απευθύνεται το μαγαζί σας; Σε όλους! Έχουμε προϊόντα που βοηθάνε στην υγεία, στην ευεξία, ανθρώπους με διατροφικά προβλήματα ή όσους θέλουν απλώς να δοκιμάσουν κάτι καινούργιο. Πώς επιλέγετε τα προϊόντα σας; Με πολλή έρευνα, μελέτη, ταξίδια, συζήτηση με πελάτες και παραγωγούς που έχουν εμβαθύνει σε αυτό το είδος τροφής. Το 99% των προϊόντων που πουλάμε το έχουμε δοκιμάσει. Θέλουμε οι πελάτες μας να έχουν επιλογές και να μη νιώθουν ότι περιορίζονται. Τα εστιατόρια της Αθήνας προτιμούν βιολογικά προϊόντα; Υπάρχουν σεφ που ξέρουν ότι η πρώτη ύλη είναι το πιο σημαντικό πράγμα στο φαγητό, προτιμούν βιολογικά και αγοράζουν στοχευμένα προϊόντα.

ΣΟΜΦ

TASCHEN Στο Green Architecture θα βρεις όλα όσα ονειρεύονται οι αρχιτέκτονες για το μέλλον του πράσινου σχεδιασμού. www.taschen.com

Τα ελληνικά βιολογικά υστερούν σε κάτι σε σχέση με τα εισαγόμενα; Τα ελληνικά βιολογικά προϊόντα είναι πολύ καλά και δεν υστερούν σε τίποτα. Κάθε τόπος παράγει τα δικά του, ανάλογα με το κλίμα.

Εμπριμέ φόρεμα με κόκκινα και μπλε patterns. €125, ΣΟΜΦ, www.somf.gr

å

Ποια είναι τα καλύτερα ελληνικά βιολογικά προϊόντα. Το μέλι, τα λάδια, τα λαχανικά, τα γαλακτοκομικά από το Πήλιο, τον Βόλο, τα Γρεβενά, την Κρήτη, τα τυριά και το φρέσκο κρέας.

ì

Ποια ήταν τα πιο δημοφιλή σας προϊόντα για φέτος; Το kale, η λαχανίδα δηλαδή, το είχαμε στην αγορά αρκετά χρόνια και ξαφνικά κυκλοφόρησαν έρευνες για τη διατροφική του αξία κι έγινε χαμός. Δώσαμε και σε έναν Έλληνα παραγωγό την πληροφορία και καλλιέργησε φρέσκο kale. Το λάδι καρύδας είναι το πιο διαχρονικό βιολογικό προϊόν. Ψωνίζουν περισσότερο νέοι ή μεγαλύτεροι; Και νέοι και γέροι και παιδιά, και αυτό μας διασκεδάζει πολύ. Μας αρέσει όταν δεν υπάρχει φόβος και προκατάληψη για προϊόντα που δεν γνωρίζουν.

ΑCQUA DI PARMA Περγαμόντο, λεμόνι, γκρέιπρουτ, κίτρο και σύκο συνθέτουν το απόλυτο άρωμα του καλοκαιριού της σειράς Blu Mediterraneo της γνωστής μάρκας αρωμάτων. Don Barbers, Αμερικής 16, 210 3617507

ê

28 lifo – 21.4.16

Γιατί το κόστος των βιολογικών είναι αρκετά ανεβασμένο σε σχέση με των συμβατικών προϊόντων; Μιλάμε για δύο πολύ διαφορετικά πράγματα. Δεν μπορείς να βάλεις στην ίδια κατηγορία το κοτόπουλο των 3 ευρώ με αυτό των 15. Το πρώτο θα έχει τραφεί αποκλειστικά με χημικά στη διάρκειας δύο εβδομάδων ζωή του και το άλλο μόνο με καλαμπόκι. Όταν τα δοκιμάσεις, θα καταλάβεις την πραγματική διαφορά. Βέβαια, το κόστος παραγωγής των συμβατικών προϊόντων μειώθηκε πάρα πολύ σταδιακά.

η γευση τησ πολησ 7 έθνικ εστιατόρια με αληθινο εθνικ φαγητο Πολύχρωμη, προσιτή και με γαστρονομική ποικιλία, η παγκόσμια κουζίνα δεν ήταν ποτέ πιο πλούσια στην Αθήνα.

Από τις Μαρία Παππά και Μαρίνα Πετρίδου

Κούρδικο

Ινδικό

Μικρά Ασία

Red Elephant

Μοσχονησίων 20 & Θήρας, πλατεία Αμερικής, 210 8644698

Λαρίσης 42, Αμπελόκηποι, 210 6924421

Η Τσισέκ (που στα τουρκικά σημαίνει «λουλούδι») και ο σύζυγός της, ο Σινάν (που είναι παθολόγος), είναι ένα ζευγάρι Κούρδων που πριν από 30 χρόνια άφησαν την Κωνσταντινούπολη και εγκαταστάθηκαν στην πλατεία Αττικής, φέρνοντας στην Ελλάδα τις καταπληκτικές γεύσεις της Πόλης. Η ποικιλία από χειροποίητες σαλάτες που σε υποδέχεται μαζί με ψητές πίτες με πάπρικα και ρίγανη –περιέχουν το χούμους, εζμέ με ντομάτα-πιπεριά και ροδόνερο, χαϊντάρι (ένα «τζατζίκι» με καρότο) και μια καπνιστή μελιτζανοσαλάτα– είναι μόνο η αρχή. Αξίζει να δοκιμάσεις το μαριναρισμένο σε μπαχαρικά και γιαούρτι κοτόπουλο και, φυσικά, τα κεμπάπ του, που είναι αυθεντικά ανατολίτικα, με εξωτικά αρώματα και γεύσεις (μπεϊτί με αρνίσιο κιμά με σουμάκ και γιαούρτι, Άδανα κεμπάπ, ισκεντέρ), το χουνκιάρ μπεγιεντί και ένα εκπληκτικό ατζέμ πιλάφ, ντολμαδάκια γιαλαντζί, τυροπιτάκια και πίτα Καισαρείας και για το τέλος μπακλαβά ή κιουνεφέ, δηλαδή ένα ποίημα με κανταΐφι, κρεμώδες τυρί και βούτυρο, που είναι από τα πιο ωραία γλυκά της Αθήνας.

Στους Αμπελόκηπους, κοντά στον σταθμό του μετρό της Πανόρμου, υπάρχει το μικρό αυτό ινδικό εστιατόριο με αυθεντικές γεύσεις που θα εκτιμήσουν περισσότερο οι γνώστες και οι μυημένοι παρά οι αρχάριοι. Το άνοιξε ο Μοχάμεντ Ίμραντ όταν έφυγε από το Noor στο Μεταξουργείο, ο οποίος φτιάχνει εξαιρετικό φαγητό, αρκεί να ξέρεις τι να παραγγείλεις. Φακές dal dry, κοτόπουλο Vindalo, Jalfarezi ή Korma, naan με κρεμμύδι και καυτερή πιπεριά, ρύζι Ζάρντα πουλάο –όλα πικάντικα, αλλά όχι πολύ καυτερά, για ελληνικούς ουρανίσκους– και για το τέλος Ρασγκούλα, το γλυκό από γάλα και σιρόπι καραμέλας. Αν δεν έχεις εμπειρία από ινδική κουζίνα, ζήτησε να σου προτείνουν πιάτα.

Φαλάφελ - Αιγυπτιακό Αl Shark Λιοσίων 1, 210 5224880

Αν δεν έχεις φάει φαλάφελ στα μαγαζιά της πλατείας Βάθη, δεν έχεις ιδέα τι σημαίνει αυθεντική γεύση. Στο νούμερο 1, εκεί όπου ξεκινάει η Λιοσίων, σε ένα μαγαζί που έχει μόνο αραβικούς χαρακτήρες μπορείς να δοκιμάσεις ορίτζιναλ φαλάφελ σε αραβική πίτα, με συνοδεία λάχανου-καρότου-ντομάτας, με κόκκινη σάλτσα καυτερή ή με ταχίνι και σκόρδο, αλλά και πίτα με κεμπάπ, κίμπε, συκωτάκια, μελιτζάνα ή κοτόπουλο με πάπρικα, με έξτρα τουρσί (κερασμένο) και αναψυκτικά με βάση το γάλα. Φτηνό και εξαιρετικό – με δύο ευρώ τρως τόσο καλά, που μετράς τις μέρες για να ξαναπάς.

Ρώσικο

Αιθιοπικό

Κινέζικο

Πρεμιέρα

Dolal

East Pearl

Τσέχικο Svejk

Δοϊράνης 29, Καλλιθέα, 217 7169500

Σπετσών 46, 6957 408455

Απόλλωνος 2, Σύνταγμα, 210 321 1218

Ρουμπέση 6, Ν. Κόσμος, 210 9018389

Η ιδιοκτήτριά του Ντίνα έχει φτιάξει έναν χώρο στον οποίο, όταν μπαίνεις, νιώθεις ότι βρίσκεσαι στο σπίτι της και ότι σε περιποιείται η ίδια. Από τα λευκά τραπεζομάντηλα, τα πορσελάνινα πιάτα και τα μαχαιροπίρουνα, μέχρι τις κρυστάλλινες καράφες για τη βότκα, ο χώρος βγάζει κάτι το αριστοκρατικό. Το φαγητό το μαγειρεύει η ίδια, γνωρίζοντας πολύ καλά τη ρωσική κουζίνα και τις παραδοσιακές συνταγές. Ό,τι και να φας στην Πρεμιέρα μαγειρεύεται εκείνη τη στιγμή με τον παραδοσιακό τρόπο, με πολύ αγνά και φρέσκα υλικά. Το σασλίκ (ρώσικο σουβλάκι από χοιρινό κρέας που μαρινάρεται για ένα βράδυ μέσα σε ένα μυστικό μείγμα μπαχαρικών), τα μάντι (ζυμαρικά με κιμά) που μαγειρεύονται στον ατμό και ο κιμάς έχει μέσα κολοκύθα για να γίνεται πιο ζουμερός, η πλούσια σαλάτα με ρέγγα, παντζάρι, καρότο, πατάτα και μαγιονέζα είναι τα πιάτα που ξεχωρίζουν. Δεν λείπει το μαύρο χαβιάρι, η κλασική ρώσικη σαλάτα και η πιο διάσημη ρωσική σούπα, το μπορς, την οποία μαγειρεύει η Ντίνα καθημερινά.

Στην καρδιά της αιθιοπικής Αθήνας, στην Κυψέλη, βρίσκεται το Dolal, ίσως το καλύτερο απ’ όλα τα αφρικανικά μαγαζιά της περιοχής. Στο Dolal τρως εξαιρετικό αιθιοπικό φαγητό με τα χέρια ή με το χειροποίητο ψωμί, το εντζέρα – το οποίο ζυμώνεται με ειδικό αλεύρι, ψήνεται σε ένα πήλινο σκεύος και στην όψη μοιάζει με πετσέτα (είναι σαν τεράστια κρέπα). Η σπεσιαλιτέ του μαγαζιού είναι το καυτερό ντούλετ, ένα παραδοσιακό πιάτο που περιέχει ψιλοκομμένο συκώτι, πατσά και μοσχαρίσιο κιμά, αρωματικό βούτυρο, μείγμα μπαχαρικών και κρεμμύδι, και το Kitfo, που είναι ωμός μοσχαρίσιος κιμάς με μπαχαρικά. Οι Αιθίοπες φημίζονται, επίσης, για τις νηστίσιμες συνταγές τους (αρακάς, «πολύχρωμες» φακές, πατάτες με λάχανο, φάβα, παραπούλια) κι επειδή τηρούν τις παραδόσεις του Πάσχα, αυτές τις μέρες θα βρεις ένα σωρό νηστίσιμα πιάτα που αλλάζουν κάθε 2-3 μέρες.

Το East Pearl στην Απόλλωνος άνοιξε πριν από δύο περίπου χρόνια σε μια γειτονιά που σιγά-σιγά αποκτάει έντονο ασιατικό χρώμα. Ο Γιάννης Γιοβανόπουλος, ο ιδιοκτήτης του, δεν επέλεξε τυχαία το κινέζικο φαγητό. Η σύζυγός του είναι Κινέζα, έτσι γνωρίζει από πρώτο χέρι την κινέζικη κουζίνα, έχει ταξιδέψει πολύ κι έχει δουλέψει για χρόνια ως μάγειρας. Στο East Pearl το 80% των πελατών είναι Ασιάτες και αυτό εγγυάται παραδοσιακές ασιατικές γεύσεις. Στην ανοιχτή κουζίνα οι Κινέζοι σεφ μαγειρεύουν σετσουάν και καντονέζικα πιάτα, από τη σούπα με σπαράγγια, το καβούρι του ορεκτικού και την τραγανή πάπια που σερβίρεται με πεντανόστιμη σάλτσα hoisin (από σόγια, διάφορα θαλασσινά και ζάχαρη), μέχρι noodles απολαυστικά, με κρέας ή γαρίδες. Τρως με 15 ευρώ γνήσια κινέζικη κουζίνα σε ένα περιβάλλον ευγένειας και φιλικού σέρβις.

Αν είσαι φαν της τσέχικης κουζίνας και της μπίρας, αξίζει να επισκεφτείς το εστιατόριο Svejk. Ο κ. Σπύρος Κουλούρης και η σύζυγός του Τάνια μαγειρεύουν τσέχικα και σλοβάκικα πιάτα τα τελευταία τριάντα χρόνια. Ο χαμογελαστός στρατιώτης Svejk από το ομώνυμο σατιρικό μυθιστόρημα του Γιαροσλάβ Χάσεκ στολίζει τους τοίχους του ατμοσφαιρικού χώρου που θυμίζει την παραμυθένια, σκοτεινή Πράγα. Είναι καλό να πεινάς πολύ πριν επισκεφτείς το Svejk, γιατί οι μερίδες είναι πολύ χορταστικές. Ένα ολοκληρωμένο γεύμα στο τσέχικο εστιατόριο ξεκινάει με σλοβάκικες τσέπες –κάτι ανάμεσα σε πατάτα και πίτα– με ζαμπόν και μανιτάρια. Το παραδοσιακό γκούλας με κομμάτια μοσχαρίσιου κρέατος με πικάντικη κόκκινη σάλτσα από μανιτάρια και πιπεριά και το ψητό χοιρινό με ξινό λάχανο και συνοδεία κνέντλικι (τα κλασικά τσέχικα συνοδευτικά που μοιάζουν με φέτες ψωμιού και φτιάχνονται από πατάτα και αλεύρι) είναι η ιδανική συνέχεια.

21.4.16 – lifo

29

Τhe Good LiFO

G-Star Elwood 5620 Ειδική γιορτή για τα 20 χρόνια του εμβληματικού της τζιν «G-Star Elwood 5620» διοργάνωσε η G-Star RAW. Καμπάνια φωτογραφημένη από την Ellen von Unwerth και ένα video με το κομμάτι «Kill Joy» του συνιδιοκτήτη της G-Star, Pharrell Williams, και των NERD. Το G-Star Elwood 5620 πρωτοκυκλοφόρησε το 1996 και είναι το πρώτο σχέδιο που χρησιμοποίησε τη μέθοδο κατασκευής 3D Denim. Παρότι έχει εξελιχθεί μέσα στα χρόνια, διατηρεί τα πέντε βασικά στοιχεία που το καθιστούν άμεσα αναγνωρίσιμο: μπαλώματα στα γόνατα, 3D διαμόρφωση στο γόνατο, ενίσχυση στον καβάλο, ενίσχυση στο κάτω και πίσω μέρος του στριφώματος και λοξές ραφές στον μηρό.

Δέλτα Η αγαπημένη γεύση Life Tsai Πράσινο Μήλο με 0% ζάχαρη εμπλουτίζει τη σειρά Life Tsai 0% ζάχαρη με μια γεύση μοναδική και απόλυτα συνδεδεμένη με το Life Tsai. Απολαύστε πλούσια γεύση και δροσιά χωρίς ενοχές και χωρίς τις θερμίδες που περιέχουν τα προϊόντα με ζάχαρη, με τη σειρά Life Tsai 0% στις αγαπημένες γεύσεις Λεμόνι, Ροδάκινο και τώρα Πράσινο Μήλο!

Karakassis optics Μοντέρνα, νέα σχέδια, χρώματα και φακοί στη νέα συλλογή γυαλιών ηλίου Άνοιξη/Καλοκαίρι 2016. Το κατάστημα από το 1928 προσφέρει προϊόντα εξαιρετικής ποιότητας και μοναδική εξυπηρέτηση σε περιβάλλον υψηλής αισθητικής. Σόλωνος 50, Αθήνα, 210 3613336. www.karakassis.gr

Ask Adam Ό,τι θέλετε από τον κόσμο της τεχνολογίας θα το βρείτε σε καλές τιμές και άμεσα διαθέσιμο. Από tablets Αpple, Samsung, Microsoft, Lumia, LG, κάρτες γραφικών Apphire MSI GigabyteI, επεξεργαστές Intel AMD, μνήμες DDR4 και Sodimm, τροφοδοτικά Corsair Thermaltake, μέχρι motherboard MSI GigabyteI ASUS ssd και δίσκους Samsung, Kingston Ocz για ταχύτατη εκτέλεση των εργασιών σας. Εξωτερικοί δίσκοι HDD από τους κορυφαίους κατασκευαστές Samsung, Toshiba και Western Digital Kingston, αλλά και δίσκοι αποθήκευσης για το tower από Samsung, Toshiba και Western Digital. Καραγιώργη Σερβίας 4, Στοά Καλλιγά. Παραγγελίες 9:00-21:00 στο 210 3315460, 216 7005913, 6983 692773 ή στην ιστοσελίδα www.askadam.gr.

Παυλίδης Το Ταχυδρομείον Ευχαριστιών Υγείας Παυλίδη ολοκλήρωσε και φέτος το ταξίδι του σε κάθε γωνιά της χώρας, καταφέρνοντας να συγκεντρώσει περισσότερα από 44.000 γράμματα. Για 24 ημέρες στην Αθήνα, δέκα στη Θεσσαλονίκη και πέντε στην Πάτρα, τα vans του Ταχυδρομείου Ευχαριστιών είπαν «ευχαριστώ» στα αγαπημένα τους πρόσωπα με τον πιο αναπάντεχο και πρωτότυπο τρόπο, επεκτείνοντας ακόμη περισσότερο τη μεγαλύτερη αλυσίδα ανταλλαγής μηνυμάτων που έγινε ποτέ!

Ελληνικά Πετρέλαια

Market Research

επιμελεια: the lifo team

30 lifo – 21.4.16

Η ΕΛ.ΠΕ. Α.Ε., μαζί και με άλλες δύο εταιρείες, τη ΔΕΘ-HELEXPO Α.Ε. και την ΕΥΑΘ Α.Ε., ανέλαβαν να καλύψουν τα λειτουργικά έξοδα του απορρυπαντικού σκάφους «Αλκίππη» στο οποίο ανατίθεται το έργο του επιφανειακού καθαρισμού του Θερμαϊκού σε όλο το παραλιακό μέτωπο της Θεσσαλονίκης.

Week

εγκαινια πρεμιερες Τι καινούργιο ξεκινάει αυτή την εβδομάδα; Σελ. 32

βιβλιο

γευση

ζωδια

Η Τίνα Μανδηλαρά γράφει για την έκδοση ξένων κλασικών στην Ελλάδα. Σελ. 36

Η Νίκη Μηταρέα για το Νεράντζι, το Κοng και το Sushi Rolls. Σελ. 38

Προβλέψεις για τα ζώδια της εβδομάδας που έρχεται. Σελ. 39

Το βιβλίο της ζούγκλας Η νέα ταινία του Τζον Φαβρό εμπνέεται από την ομώνυμη ταινία της Disney του 1967 και αποδεικνύει πως ο ίδιος είναι μάστορας με καρδιά και αξίες. Κριτική από τον Θ. Κουτσογιαννόπουλο. σελ. 34

Γιατί; Παιδιά στους δρόμους της γης Η ατομική έκθεση φωτογραφίας του GMB Akash, που μέσα από τις εικόνες του επιχειρεί να αποτυπώσει το δράμα των προσφύγων, με σκοπό να ευαισθητοποιήσει και να κινητοποιήσει το κοινό σχετικά με τους κινδύνους που καλούνται να αντιμετωπίσουν παιδιά που αναγκάζονται να μεταναστεύσουν.

20/4-22/5, Τετ., Παρ. 9:00-17:00, Πέμ., Σάβ. 9:00-24:00, Κυρ. 9:00-15:00, Μουσείο Μπενάκη, Κουμπάρη 1, Αθήνα, είσοδος: €3-5.

21.4.16 – lifo

31

r 21/4-18/6, Δευτ. 11:00-15:00, Τρ.-Παρ. 11:00-19:00, Σάβ. 11:00-15:00, Kalfayan Galleries, Χάρητος 11, Κολωνάκι.

7 21-ρι2λιου

απ

ΣΥΝΑΥΛΙΑ

7. Battle of the bands Οι Loud Silence, 4Guns, Narcosis, Alientv και Minor 15 είναι τα συγκροτήματα που θα αναμετρηθούν στον μεγάλο τελικό την Πέμπτη 21 Απριλίου, στο An Club. r 21/4, 20:00, Αn Club, Σολωμού 13-15, Εξάρχεια, είσοδος: €6.

ΠΕΡΦΟΡΜΑΝΣ

8. As One Το Αs One που διοργανώνεται από τον οργανισμό ΝΕΟΝ, σε συνεργασία με το Marina Abramovic Institute, διανύει την τελευταία του εβδομάδα και παρουσιάζει διακεκριμένους καλλιτέχνες και θεωρητικούς σε μια σειρά ομιλιών και εργαστηρίων. Θέμα τους είναι η εκπαίδευση του κοινού στην ιστορία και στην εξέλιξη της τέχνης της περφόρμανς, καθώς και η σχέση της με άλλες πρακτικές, όπως το θέατρο και ο χορός. Το αναλυτικό πρόγραμμα μέχρι τις 24 Απριλίου μπορείτε να το βρείτε στη σελίδα http://neon.org.gr.

Top

15

r Έως τις 24/4, Τρ.-Πέμ., Σάβ. 12:00-20:00, Παρ.

12:00-22:00, Κυρ. 10:00-18:00, Μουσείο Μπενάκη, Κτίριο Πειραιώς, Πειραιώς 138 & Ανδρονίκου, ελεύθερη είσοδος. ΣΥΝΑΥΛΙΑ

9. Playground Theory + Lia Hide Live

events γι' αυτη την εβδομαδα ΠΑΡΤΙ

1. Disco La Di Dah! Πολύχρωμα φώτα και disco μουσικές επιλογές στο πάρτι που διοργανώνουν οι Kissing Strangers & Lilis Panos με το Ρομάντσο. Προσκεκλημένοι της βραδιάς οι Βέλγοι Hogler, με ήχο που συνδυάζει την disco αισθητική με τη σύγχρονη δυτική party κουλτούρα. r 23/04, 23:00, Ρομάντσο, Αναξαγόρα 3-5, Ομόνοια, είσοδος: €5.

ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

2. Rimini Protokoll,

☛ stop the press !

Online/Offline Το Σάββατο 23 Απριλίου το Enterprise Projects φιλοξενεί μια σειρά ομιλιών για την τέχνη στη μετα-ψηφιακή εποχή, που θα πραγματοποιηθούν στα αγγλικά.

23/4, 17:00, Enterprise Projects, Χαλκηδόνος 56-58, Αμπελόκηποι, Αθήνα.

«Adolf Hitler: Ο Αγών μου, τ. 1 & 2»

Το Adolf Hitler: Mein Kampf, vol. 1&2 είναι ένα θεατρικό ντοκιμαντέρ για το δίτομο συγγραφικό πόνημα του Αδόλφου Χίτλερ με τίτλο Ο Αγών μου. H παράσταση που παρουσιάζει η πρωτοποριακή ομάδα των Rimini Protokoll καταπιάνεται με το αμφιλεγόμενο βιβλίο και εξετάζει την ιστορική, πολιτική και λογοτεχνική του αξία τώρα που σχεδιάζεται η επανέκδοσή του – κάτι που απαγορευόταν στη Γερμανία από τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου πολέμου μέχρι πρότινος. r 21-24/4, 20:30, Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών, Συγγρού 107, Κεντρική Σκηνή, είσοδος: €5-36.

ΦΕΣΤΙΒΑΛ

3. Surf Art Festival H 3η διοργάνωση του δημοφιλούς φεστιβάλ με κεντρικό θέμα το σερφ. Από τις 22 μέχρι τις 23 Απριλίου το Βυρσοδεψείο θα φιλοξενήσει διαδραστικές δραστηριότητες, διαγωνισμό φωτογραφίας, έκθεση κατασκευών, art και design, και customization σανιδών σερφ από επιλεγμένους καλλιτέχνες. Επίσης, θα διεξαχθούν μαθήματα surf & lifeguarding, yoga, pilates και personal training. Όλα αυτά θα συνδυάζονται και τις δύο μέρες με live συναυλίες και DJ sets. r 22/4-23/4, Βυρσοδεψείο, Ορφέως 174, Βοτανικός. Για το αναλυτικό πρόγραμμα επισκεφτείτε τη σελίδα του

32 lifo – 21.4.16

Οι Playground Theory καταλαμβάνουν τη σκηνή του six d.o.g.s και παρουσιάζουν κομμάτια από το πρόσφατο άλμπουμ τους με τίτλο «Connect The Dots». Τη συναυλία ανοίγει η Lia Hide. r 21/4, 21:00, six d.o.g.s, Αβραμιώτου 6-8, Μοναστηράκι, είσοδος: €5.

ΕΚΘΕΣΗ

φεστιβάλ στο Facebook: Surf-Art Festival Vol.3.

ΠΑΡΤΙ

4. Μπάιος Ταράτσα Όπενινγκ Νάιτ

10. Μύθοι ή

πραγματικότητα / 10 Δανοί καλλιτέχνες διερωτώνται

Η ταράτσα του Bios ανοίγει με ένα ροζ πάρτι εμπνευσμένο από την πανσέληνο του Απριλίου, γνωστή και ως «ροζ φεγγάρι». Τη μουσική της βραδιάς αναλαμβάνουν οι Dreamer, Katerina Karali και Blue Lagoon (Κορμοράνος). r 22/4, 21:30, Bios, Πειραιώς 84, Γκάζι, είσοδος ελεύθερη.

ΣΥΝΑΥΛΙΑ

5. Nightstalker

Μια ομαδική έκθεση με έργα από δέκα Δανούς καλλιτέχνες που εκφράζουν τη συνάντησή τους με τη μνήμη μέσα από μια ποικιλία μέσων όπως η ζωγραφική, η φωτογραφία, το φιλμ και οι εγκαταστάσεις. Στα εγκαίνια της έκθεσης οι Sophie Dupont και Mazja Hillestrom θα παρουσιάσουν την περφόρμανς «Mingling» με θέμα προκλήσεις που αντιμετωπίζουν δυο άνθρωποι που συναντιούνται στον σύγχρονο κόσμο. r 21/4-19/5, Metamatic:Taf, Νορμανού 5, Μοναστηράκι.

ΠΑΡΤΙ

Το συγκρότημα, παράλληλα με τις ηχογραφήσεις του νέου του άλμπουμ, γιορτάζει την επανακυκλοφορία του «Just a Burn» με μια ζωντανή συναυλία στο Κύτταρο. Mαζί τους, οι Half Gramme of Soma.

11. Athens Street Outdoors

r 22/4, 22:00, ΚΥΤΤΑΡΟ, Ηπείρου 48 & Αχαρνών, είσοδος: €10.

K.atou, Feroun, Jiles John, Jose Amba και Tolis Q είναι μόνο μερικά από τα ονόματα που θα βρεθούν στο Spinster από νωρίς την Κυριακή 24 Απριλίου για ένα πάρτι με disco house και techno ήχους.

ΕΚΘΕΣΗ

r 24/4, 16:00, Spinster, Ικτίνου 3, Ομόνοια, είσοδος ελεύθερη.

6. Typo Έκθεση της Νίνας Παπακωνσταντίνου με έργα που προέκυψαν κατά τη διάρκεια αλλά και ως συνέχεια της ερευνητικής υποτροφίας της στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον στις Ηνωμένες Πολιτείες. Τα έργα, όπως και ο τίτλος, παραπέμπουν τόσο στην τυπογραφία όσο και στο τυπογραφικό λάθος.

ΠΕΡΦΟΡΜΑΝΣ

12. Dying on Stage Ένας στοχασμός για την αδυναμία σκηνικής αναπαράστασης του θανάτου μέσα από την περφόρμανς-διάλεξη του Χριστόδουλου Παναγιώτου, σε συνεργασία

με τον χορευτή Jean Capeille και τον συνθέτη και πιανίστα Κυριάκο Σπύρου. r 23-24/4, 20:00, Ωνάσειος Βιβλιοθήκη, λεωφ. Αμαλίας 56, είσοδος ελεύθερη, απαραίτητη η κράτηση θέσης στο boxoffice@sgt.gr. ΕΚΘΕΣΗ

13. Somebody had to

do it

Ο Βασίλης Παπαγεωργίου δημιουργεί μια εγκατάσταση στον χώρο της γκαλερί, εμπνευσμένη από τα μπαρ ως σημείο συνάντησης. Ο εικαστικός εμπνέεται από την Αθήνα και επαναπροσδιορίζει καθημερινά αντικείμενα, εστιάζοντας στις σχέσεις μεταξύ των αντικειμένων, των ανθρώπων και αυτών. r 22/4-4/6, Τρ.-Παρ. 12:00-20:00, Σάβ. 12:00-16:00, Elika Gallery, Ομήρου 27, Κολωνάκι.

ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ- ΣΥΝΑΥΛΙΑ

14. Breakfast Club ΒΙΒΛΙΟ

15. Το καινούργιο βιβλίο του Γιάννη Καλπούζου, Σέρρα, η ψυχή του Πόντου Το λονδρέζικο κουαρτέτο Breakfast Club, σε συνεργασία με μια ομάδα αρχιτεκτόνων, φωτογράφων, εικαστικών και ηθοποιών, διοργανώνει τρεις αστικούς περιπάτους-συναυλίες με αφετηρία ή κατάληξη το Άσυλο Ανιάτων στην Κυψέλη. Σκοπός της δράσης είναι η δημιουργία συλλογικών αστικών εμπειριών που ενθαρρύνουν την ανταλλαγή ιδεών, την αναψυχή, τη συμμετοχή και την κοινωνικοποίηση κοινού και καλλιτεχνών. r 23-24/4, Σάβ. 11:00-12:30, 19:30-21:00, Κυρ.

19:30-21:00 Άσυλο Ανιάτων, Αγ. Ζώνης 39, Κυψέλη, είσοδος: €4-5.

Στην Τραπεζούντα του 1915, ένα κορίτσι καταφεύγει στο σπίτι ενός αγνώστου. Στην Ορντού ένα άλλο κορίτσι ετοιμάζεται για τον γάμο του μ’ έναν άντρα που ελάχιστα γνωρίζει. Ο χαρισματικός Γαληνός Φιλονίδης διχάζεται ανάμεσα σε δύο γυναίκες και δοκιμάζεται ως προς τις ιδέες του. Στο παρασκήνιο της μυθοπλασίας ιχνογραφείται ο Πόντος μέχρι την ανταλλαγή των πληθυσμών. Και όλα αυτά, μέσα από το πολυσχιδές ταξίδι που γράφει η ζωή και τις φλόγες και τις κινήσεις του ποντιακού χορού σέρρα, του χορού της φωτιάς. r Γιάννης Καλπούζος, «Σέρρα», εκδόσεις Ψυχογιός, Σελ.: 640

«Χειρόγραφα κοσμήματα» με υπογραφή Αυτό το Πάσχα χαρίστε στους αγαπημένους σας κοσμήματα με ποιήματα από τη Μαργαρίτα Μεϊτάνη.

Χ

αράζει ευχές, λόγια ερωτικά και όχι μόνο, ακόμη και τα δικά σας αγαπημένα λόγια ή στίχους πάνω σε ασήμι και μπρούντζο και δημιουργεί μπροστά στα μάτια σας τα πιο ιδιαίτερα και προσωπικά κοσμήματα που έχετε φορέσει. Η Μαργαρίτα Μεϊτάνη, γνωστή για τα «χειρόγραφα κοσμήματά» της, υποδέχεται την άνοιξη και το καλοκαίρι με νέες δημιουργίες που θα σας ταξιδέψουν στη θάλασσα και θα δώσουν μια ξεχωριστή πινελιά στις εμφανίσεις σας. Ανακαλύψτε τις ολοκαίνουργιες συλλογές «Διάτρητα» με εντυπωσιακά κρεμαστά και σκουλαρίκια, τα «Καλοκαιρινά Ευρήματα» αλλά και τα καινούργια, μεγάλα, ασημένια δαχτυλίδια και χαράξτε το δικό σας αγαπημένο στιχάκι. Και για τις ημέρες του Πάσχα, θα βρείτε τα υπέροχα πασχαλινά αυγουλάκια-βραχιολάκια με πολύχρωμο κορδόνι και στίχους από την «Ημέρα της Λαμπρής» του Δ. Σολωμού για να τα χαρίσετε στα αγαπημένα σας πρόσωπα ή να κάνετε ένα ιδιαίτερο δώρο στον εαυτό σας. Περάστε μια βόλτα από το εργαστήριο-κατάστημα που διατηρεί στην οδό Λέκκα 30 στο Σύνταγμα και βρείτε αυτό που σας ταιριάζει. Λεκκα 30, Σύνταγμα, 2103242483, www.meitani.gr fb : Margarita Meitani, Handwritten Jewelry

21.4.16 – lifo

33

H ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

Το βιβλίο της ζούγκλας

Αριστούργημα Πολύ Καλό Καλό Ικανοποιητικό Μέτριο p

Κακό

Jungle Book

34 lifo – 21.4.16

Κινηματογράφος

απο τον θοδωρη κουτσογιαννοπουλο, συνοψεις ταινιών: τασοσ μελεμενιδησ

Η ιστορία του Μόγλη, ενός μικρού αγοριού που μεγάλωσε στη ζούγκλα από μια οικογένεια λύκων και αντιλαμβάνεται ότι δεν είναι πλέον καλοδεχούμενος εκεί, όταν ο τίγρης Σιρ Χαν θέλει να τον εξοντώσει. Η απειλή αυτή τον αναγκάζει να ξεκινήσει ένα μακρινό ταξίδι, συνοδευόμενος από έναν πάνθηρα, τον Μπαγκίρα, και μια αρκούδα, τον Μπαλού.

VILLAGE RENTI 2,4,7,14,15 - VILLAGE MALL 2,4,7,8,12,13,14 - VILLAGE PAGRATI 3,5 - VILLAGE FALIRO 6,7,9 - VILLAGE AG.DIMITRIOS 1,2,5 - ODEON ΜΑΡΟΥΣΙ 3 - ODEON STARCITY 1,3,6 - STER ILION 1,2,3 - ΑΕΛΛΩ 1,3,4 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ 1 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 1,3 - ΑΙΓΛΗ 1 - ΑΝΟΙΞΗ 1 - ΒΑΡΚΙΖΑ 1 - CINE ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ 1 - CINERAMA - ΕΜΠΑΣΣΥ - ΙΝΤΕΑΛ - ΚΗΦΙΣΙΑ 1 - ΚΙΝΗΜΑΤΟΘΕΑΤΡΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ-ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ 1 - ΝΑΝΑ 1,2,3,4,5 - ΟΣΚΑΡ - ΣΙΝΕ ΧΟΛΑΡΓΟΣ - ΣΟΦΙΑ - ΣΠΟΡΤΙΓΚ 1 ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ 1,2 - ΜΑΓΙΑ - ΜΑΡΙΑ ΕΛΕΝΑ - ΖΕΑ - ΣΙΝΕΑΚ

Σκηνοθεσία: Μαϊουέν ΛεΜπεσκό Πρωταγωνιστούν: Εμανιέλ Μπερκό, Βενσάν Κασέλ Η Τόνι βρίσκεται σε κέντρο αποκατάστασης έπειτα από ένα σοβαρό ατύχημα που είχε ενώ έκανε σκι. Πλήρως εξαρτημένη από το νοσηλευτικό προσωπικό και τα παυσίπονα, έχει άπλετο χρόνο στα χέρια της για να θυμηθεί τη θυελλώδη και καταστροφική σχέση της με τον Τζόρτζιο.

Σκηνοθεσία: Τζον Φαβρό Ακούγονται οι: Ίντρις Έλμπα, Κρίστοφερ Γουόκεν, Μπεν Κίνγκσλεϊ, Σκάρλετ Τζοχάνσον, Μπιλ Μάρεϊ

Ο Τζον Φαβρό, ο άνθρωπος που έβγαλε τη Marvel πέρα από τα στενά πλαίσια των φανατικών των κόμικς με τη δουλειά που έκανε πάνω στον χαρακτήρα του Iron Man, εμπνεύστηκε κυρίως από την αξέχαστη μεταφορά του Βιβλίου της Ζούγκλας του Ράντγιαρντ Κίπλινγκ από την Disney, το 1967, μία από τις πιο ευχάριστες, καλόκαρδες και σίγουρα την ψυχεδελικότερη, και λόγω της δεκαετίας, animation ταινία της εταιρείας. Χωρίς να είναι ξενέρωτος ή ρουτινιάρης, ο Φαβρό είναι μάστορας με καρδιά και αξίες, όπως απέδειξε στο ταπεινό, προσωπικό Chef, και ως σκηνοθέτης δεν ξεχνά ποτέ ποιους πραγματεύεται και τι θέλουν να πουν, ανεξάρτητα από το μέγεθος της παραγωγής που χειρίζεται κάθε φορά και τις τεχνικές δυσκολίες που καλείται να επιλύσει. Στο Βιβλίο της Ζούγκλας το επίπεδο είναι υψηλό και ο Φαβρό, μαζί με την ομάδα των εξπέρ του studio, συνδύασε περίφημα τα ομιλούντα ζώα με τον πιτσιρίκο που παίζει, μια ιδέα πιο μικρομεγαλίστικα, τον Μόγλη, ισορροπώντας ιδανικά τον κίνδυνο και τη δράση με το ραχάτι που έρχεται στις μεγάλες, ουσιαστικές παρενθέσεις με τον αρκούδο Μπαλού και την αντι-εκπαίδευση που παρέχει νωχελικά και ωφελιμιστικά (το μέλι γαρ) στο παιδί. Πρέπει να ομολογήσω πως έχω μια ιδιαίτερη αδυναμία στην πρωτότυπη ταινία: είναι η πρώτη που είδα στο σινεμά και, πέρα από το αναπόφευκτο μάγεμα που ένιωσα στα 4 μου χρόνια, δεν ξεθώριασε ποτέ η ψυχαγωγική και φευγάτη ποιότητά της σε όλες τις «επισκέψεις» που έκανα στην παρθενική μου εκδρομή στο θαύμα της κινούμενης εικόνας τα επόμενα χρόνια, μαζί με τη δομή του δράματος για ένα ορφανό σε άγριο περιβάλλον και του μεγάλου σχολείου της φύσης, από τη στοργή της θετής του μάνας και την αυστηρότητα του πάνθηρα μέχρι την παραβατική χάρη του λαμόγιου αρκούδου και τις προειδοποιήσεις του πύθωνα Κάα και των θηρίων – μια οικογένεια ανομοιογενή που παρασκευάζει και διαμορφώνει κάποιον που δεν ανήκει ακόμη στον εαυτό του. Κυρίως, η ντισνεϊκή αυτή ερμηνεία στο αριστούργημα του Κίπλινγκ αποπνέει ζεστασιά και εγγύτητα, οργανώνει το φονικό χάος του αφιλόξενου τοπίου σε κάτι παιδικό, σαν εξωτικό όνειρο, με πρωταγωνιστή έναν τυχερούλη μέσα στη μεγάλη ατυχία του, τον Μόγλη, που μεγαλώνει σε αγαπησιάρικη αγέλη και απολαμβάνει την καθοδήγηση του Μπαγκίρα, με μόνιμη απειλή τον δόλιο τίγρη Σιρ Χαν. Οι πρωταγωνιστές των κινουμένων σχεδίων επανέρχονται ατόφιοι με σκηνές που μοιάζουν με το αυθεντικό, αλλά διαθέτουν φρεσκάδα, μια ενθουσιώδη, αλλά ποτέ εκτροχιασμένη ή μεγαλομανή υφή. Ακόμη και τα τραγούδια είναι τα ίδια: το απαράμιλλο «Bare Necessities» και το θέμα του βασιλιά Γορίλα Λούι στον απόκοσμο ινδουιστικό ναό που βρίθει εκδικητικών, πειθήνιων πιθηκοειδών, χωρίς ωστόσο τη λαχταριστή απόδοση του ενός και μοναδικού Λούι Άρμστρονγκ, που στην εκδοχή του 1967 γλέντησε μουσικά τον ρόλο του. Όσο κι αν όλα αυτά μοιάζουν πατήματα στα χνάρια μιας πάλαι ποτέ σπουδαίας δουλειάς, λειτουργούν άριστα στο νέο Βιβλίο της Ζούγκλας που απευθύνεται βασικά σε παιδιά και δεν θα απογοητεύσει καθόλου τους συνοδούς τους.

Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΜΟΥ Mon Roi

Εμπνευσμένη από την ταπείνωση που δοκίμασε μετά τον επεισοδιακό χωρισμό της από τον σύντροφό της Λικ Μπεσόν, ο οποίος την άφησε για τα μάτια της Μίλα Τζόβοβιτς/ Ιωάννας της Λοραίνης στην απερίγραπτη ταινία του, η σκηνοθέτις και ηθοποιός Μαϊουέν (ΛεΜπεσκό) αποφάσισε να γυρίσει με καθυστέρηση, όπως η ίδια εξομολογήθηκε, μια δραματική ταινία σχέσεων, αφού πρώτα υπέγραψε το βραβευμένο από την κριτική επιτροπή στις Κάννες Polisse, ακολουθώντας τον κανόνα που ορίζει τη δεύτερη, και όχι την πρώτη ταινία ενός σκηνοθέτη, να είναι περισσότερο αυτοβιογραφική ή, αν θέλετε, περισσότερο μια προσωπική κατάθεση, από το ντεμπούτο του. Αντί για ψυχανάλυση, λοιπόν, η Μαϊουέν βάζει την Εμανιέλ Μπερκό, που δικαίως βραβεύτηκε στο περσινό Φεστιβάλ Καννών για την εκρηκτική ερμηνεία της, να παίρνει την πρωτοβουλία για τον δεσμό που λίγο αργότερα θα συνάψει με τον Βενσάν Κασέλ σε μια θυελλώδη παρτίδα ερωτισμού και εξάρτησης που είναι καρμική και συνάμα μοιραία: καρμική γιατί μαζί δεν κάνουνε και χώρια δεν μπορούνε, και μοιραία γιατί θα δει και θα πάθει για να ξεπεράσει την κατάθλιψη που της προκαλεί το ασταμάτητο τραμπάλισμα του ανέστιου συντρόφου της, που τη μια τη γοητεύει αφόρητα με το χιούμορ και το υδραργυρικόν του χαρακτήρα του και την άλλη την οδηγεί στα τρίσβαθα της απόγνωσης με την επίμονη άρνησή του να συγκεντρωθεί σε ένα μίνιμουμ συνέπειας. Έλα, όμως, που η έλξη τους κόβεται με το μαχαίρι, τόσο πυκνά και έντονα, που προκαλεί ψυχοφθόρα comebacks… Παρ' όλες τις δραματικές εξάρσεις στις οποίες παρασύρεται οικειοθελώς η σκηνοθέτις (μια επανάληψη των μοτίβων όταν η πλοκή της αδρανεί), η Μαϊουέν συλλαμβάνει θαυμαστά ανατριχιαστικές λεπτομέρειες στο πάθος και τις άβολες καταστάσεις της κατρακύλας και της επούλωσης από τα ψυχοσωματικά τραύματα – άλλωστε, με ένα ατύχημα ξεκινάει την αφήγησή της. Ακόμη και στους δευτερεύοντες χαρακτήρες, όπως στον επιτέλους κωμικό Λουί Γκαρέλ, που υποδύεται τον αδελφό της πρωταγωνίστριας, η υποστήριξη δίνεται απλόχερα και ουσιαστικά. Ακόμη κι αν βρείτε κάποιες εκφάνσεις της σχέσης μεταξύ της γήινης, αλλά αρκούντως πικάντικης Τόνι με τον φαντεζί Τζόρτζιο, αποκλείεται να μην τρίξετε τα δόντια με την εναλλαγή απόλαυσης και καταστροφής στο γεμάτο από ανισότητες βασίλειο της αγάπης ως ναρκωτικού, συνεπώς και της ψύχωσης. Σχετικό παρασκηνιακό υστερόγραφο: η Μαϊουέν ξεπέρασε τον προσωπικό σκόπελο με εργασία και τιμές στις Κάννες, ενώ ο Μπεσόν εξελίχθηκε σταδιακά στον εμπορικότερο σκηνοθέτη όλων των εποχών στη Γαλλία, που ποτέ δεν ευτύχησε στο Φεστιβάλ των Καννών. Ο καθένας φτιάχνει την οικογένεια που επιθυμεί… ΑΒΑΝΑ - ΓΑΛΑΞΙΑΣ 1 - ΙΛΙΟΝ - ΙΝΤΕΑΛ - ΚΗΦΙΣΙΑ CLASS - ΣΠΟΡΤΙΓΚ 1 - ΣΙΝΕΑΚ

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΤΑΠΕΙΝΩΣΕ ΤΟΝ ΧΙΤΛΕΡ Race Σκηνοθεσία: Στίβεν Χόπκινς Πρωταγωνιστούν: Στέφαν Τζέιμς, Τζέισον Σουντέικις, Τζέρεμι Άιρονς Βασισμένη στην πραγματική ιστορία ενός θρύλου των Ολυμπιακών Αγώνων, η ταινία διηγείται την περίοδο που ο Τζέσι Όουενς εξελίχθηκε σε έναν από τους σημαντικότερους αθλητές του στίβου, το ηθικό του δίλημμα για συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου το 1936 και τον τελικό του θρίαμβο.

Ωραίος ο πρωτότυπος τίτλος (race, που σημαίνει και αγώνας δρόμου και φυλή) και αφορά τον κορυφαίο Τζέσι Όουενς, τον αθλητή που κατέρριψε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο στις ταχύτητες και στο άλμα εις μήκος και, σύμφωνα με την ελληνική απόδοση, ταπείνωσε τον Χίτλερ στο σπίτι του, το state of the art Ολυμπιακό Στάδιο του Βερολίνου, στους αγώνες του 1936, κερδίζοντας 4 χρυσά μετάλλια – ένα επίτευγμα που επανέλαβε μόνο ο Καρλ Λιούις το 1984 στο Λος Άντζελες, αφιερώνοντας μάλιστα τη νίκη του στη μνήμη του μεγάλου αθλητή που τον ενέπνευσε. Ο βασικά τηλεοπτικής λογικής και γυαλισμένης επαγγελματικής αισθητικής σκηνοθέτης Στίβεν Χόπκινς, του οποίου η καλύτερη στιγμή ήρθε με τη βιογραφία του Πίτερ Σέλερς με τον Τζέφρι Ρας, ενώ κατά τα άλλα γυρίζει μίνι σειρές με αξιοπρέπεια, μαζεύει φιλότιμα το υλικό της ζωής του Όουενς, επικεντρώνοντας στο δίλημμα της συμμετοχής του στην Ολυμπιάδα. Μαζί με τον υπεραθλητή, παλεύουν για τις θέσεις τους η Αμερικανική Ομοσπονδία και οι εκπρόσωποι της ναζιστικής προπαγάνδας. Στην ταινία παρελαύνουν γνωστές ιστορικές προσωπικότητες σε γενικευτικές σκηνές που περιστρέφονται γύρω από τον άξονα του δίκαιου και του ηθικού, αλλά το υπόβαθρο, όσο ευγενές κι αν είναι (ανάλογο με τις προθέσεις του ερασιτεχνισμού και της άμιλλας), αποτελεί ένα σεμιναριακό δράμα, χωρίς τη δύναμη και τον «σκοπό» του Σέλμα, για παράδειγμα, παραδομένο απαλά στην ανία ενός καλλιγραφικού déjà vu.

VILLAGE MALL 6 - ΓΛΥΦΑΔΑ ODEON 1 - ODEON ΜΑΡΟΥΣΙ 2 - ODEON ΟΠΕΡΑ 1 - ODEON STARCITY 1,10 - ODEON ΑΤΛΑΝΤΙΣ 1 - STER ILION 2 - ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ - ΚΙΝΗΜΑΤΟΘΕΑΤΡΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ-ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ 1 - GAZARTE

Ο ΕΚΛΕΚΤΟΣ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ Midnight special Σκηνοθεσία: Τζεφ Νίκολς Πρωταγωνιστούν: Τζέιντεν Λίμπερερ, Μάικλ Σάνον Κυνηγημένοι από την τοπική αστυνομία, το FBI και μια αίρεση, ένας πατέρας με τη βοήθεια φίλου του προσπαθούν με κάθε τρόπο να προστατέψουν τον μικρό γιο του που φαίνεται να έχει υπερφυσικές δυνάμεις.

Επίσημη συμμετοχή στο πρόσφατο Φεστιβάλ Βερολίνου και στο διαγωνιστικό πρόγραμμα για τον Τζεφ Νίκολς με ένα θρίλερ επιστημονικής φαντασίας που αποτίνει φόρο τιμής στα κλασικά του είδους, από τις Στενές επαφές τρίτου τύπου του Στίβεν Σπίλμπεργκ μέχρι τον Starman του Τζον Κάρπεντερ, αλλά καταλήγει σε ένα στοχαστικό, υπαρξιακό έργο χαλαρού genre, σαφώς υποδεέστερο

από το συναφές δικό του Take Shelter (εσωστρεφές, ισχυρό, υπέροχο) και, τελικά, πιο κοντά σε μια κουλτουριάρικη, αφαιρετική παραλλαγή του X-Files. Ο μικρός Λέντερερ, που γνωρίσαμε από το St. Vincent δίπλα στον Μπιλ Μάρεϊ, δεν έχει πολλά να κάνει ως παιδί με ξεχωριστές δυνάμεις που πρέπει να ξεφύγει από μια σέχτα και να βρει τις συντεταγμένες του δικού του σύμπαντος για μια ενδεχόμενη επιστροφή στο σπίτι του αλά Ε.Τ., και σε αυτό τον αγώνα τον απειλούν πολλοί και τον βοηθά ο θεωρητικά πιο ύποπτος, ο Σάνον, που αποδίδει ως συνήθως σφιχτά την αμφιβολία και την ελπίδα. Τα εφέ, μια αναπάντεχη προσθήκη στο σινεμά του Νίκολς, που προδίδει φιλοδοξία με προϋπολογισμό, φαντάζουν αμήχανα και μάλλον αδιάφορα.

VILLAGE RENTI 1,3,11 - VILLAGE MALL 8,14 - VILLAGE FALIRO 5,8 - ODEON ΜΑΡΟΥΣΙ 1 - ODEON STARCITY 5 - STER ILION 6 - ΑΕΛΛΩ 2,4 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ 2 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 3 - CINE ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ 1 - ΚΙΝΗΜΑΤΟΘΕΑΤΡΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ-ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ 2 - NANA 1,4 - ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ 1

Έρωτας χωρίς αύριο Itsi Bitsi

που είδε στην άνοδο του ναζιστικού κόμματος την επερχόμενη καταστροφή και προσπάθησε μόνος του να σκοτώσει τον Χίτλερ. Η ιστορία ξεκινά με την αποτυχημένη απόπειρά του και αργότερα την ανάκρισή του που διακόπτεται με πολλαπλά flashbacks, ώστε να καταλάβουμε για ποιον λόγο οδηγήθηκε ο ήρωας σε αυτή την πράξη. Ενώ το υλικό του φιλμ αφήνει περιθώρια για κάτι σπουδαιότερο, σχετικά σύντομα παρατηρείται έλλειψη φιλοδοξιών και μια φλυαρία πάνω σε περιστατικά που υποτίθεται πως τελικά όπλισαν τον ήρωα, αν και οι προθέσεις του φαίνονται σχετικά σαφείς από νωρίς. Ακόμη, δεν περιγράφεται με κάποιον τρόπο η γενικότερη παρουσία των αντιφρονούντων στη ναζιστική Γερμανία, κάτι που θα είχε πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον για το φιλμ σε σχέση με ένα μονοδιάστατα παρουσιασμένο ηρωικό πορτρέτο, που μπορεί μεν να είναι αρκετό για να κρατήσει μια μικρή ιστορία, σίγουρα όχι όμως για να στηρίξει μια μεγάλη ταινία. ΑΕΛΛΩ 1 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 2 - ΑΙΓΛΗ 1 - ΑΝΟΙΞΗ 2 - CINERAMA - ΔΑΝΑΟΣ 1 - ΕΛΛΗ - ΚΗΦΙΣΙΑ 2 - ΝΑΝΑ 5 - ΟΣΚΑΡ

* Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη

Σκηνοθεσία: Όλε Κρίστιαν Μάντσεν Πρωταγωνιστούν: Χοακίμ Φιελστράπ, Μαρί Τουρέλ Σόντερμπεργκ, Κρίστιαν Γκάρντε

Ψεύτης Ήλιος 2: Η Έξοδος Utomlyonnye solntsem 2: Predstoyanie

Το 1962 ο ακτιβιστής Έικ Σκάλοε γνωρίζει την Ίμπεν και την ερωτεύεται τρελά, αλλά η Ίμπεν αρνείται να δεσμευτεί με έναν και μόνο άνδρα. Ο Έικ, προσπαθώντας απεγνωσμένα να την κατακτήσει, μεταμορφώνεται από ποιητή σε συγγραφέα, νομάδα, ναρκομανή και τελικά τραγουδιστή στο ροκ συγκρότημα Steppeulvene που έμελλε να μείνει στην Ιστορία.

Σκηνοθεσία: Νικίτα Μιχάλκοφ Πρωταγωνιστούν: Νικίτα Μιχάλκοφ, Ολέγκ Μενσίκοφ, Εβγκένι Μιρόνοφ, Ναντέζντα Μιχάλκοβα

Ο Έικ Σκάλοε έκανε μέσα σε 6 περίπου χρόνια πράγματα που άλλοι θα χρειάζονταν μια ζωή για να τα ζήσουν και η ταινία του Μάντσεν τρέχει μανιασμένα να τα προλάβει όλα, προσπαθώντας όσο γίνεται να τα συνδέσει με το ψυχεδελικό κλίμα των ’60s. Η τρέλα της εποχής δικαιολογεί αρχικά τις τάσεις φυγής του ήρωα, την ανάγκη του να επαναστατήσει αλλά και να ανακαλύψει τον εαυτό του, όμως τα πολλά που συμβαίνουν τελικά, τα οποία περιγράφονται αποσπασματικά, αρχίζουν και τελειώνουν στην αγάπη για μια γυναίκα. Η ένωσή τους επιτυγχάνεται με την παρατεταμένη χρήση του voice over, που προσπαθεί να συνοψίσει ένα συνονθύλευμα από σκόρπιες σκέψεις του ήρωα που γράφτηκαν στη διάρκεια των ταξιδιών του εν μέσω χρήσης διαφόρων ουσιών, που άλλοτε τον οδηγούν σε έναν ονειρικό κόσμο και άλλοτε τον γειώνουν απότομα, δημιουργώντας πολλές φορές μια λούπα από την οποία δυσκολεύεται να ξεφύγει και το φιλμ. ΑΣΤΥ - ΠΤΙ ΠΑΛΑΙ

* Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη

Τα 13 λεπτά που δεν άλλαξαν την Ιστορία Elser Σκηνοθεσία: Όλιβερ Χιρσμπίγκελ Πρωταγωνιστούν: Κρίστιαν Φρίντελ, Καταρίνα Σούτλερ, Μπούργκαρτ Κλάουσνερ Η ιστορία ενός Γερμανού που αναγνώρισε νωρίτερα από τους υπόλοιπους τον κίνδυνο που προμηνυόταν εξαιτίας του Χίτλερ και ανέλαβε δράση, σχεδιάζοντας τη δολοφονία του. Χρειαζόταν, όμως, να έχει 13 παραπάνω λεπτά.

Η επιστροφή του Χιρσμπίγκελ στην πατρίδα του μετά το φιάσκο της Νταϊάνα το 2013 τον έφερε κοντά σε γνώριμα μονοπάτια, στο ιστορικό δράμα δηλαδή. Ο σκηνοθέτης της Πτώσης (2004) αυτήν τη φορά καταπιάνεται με την ιστορία ενός άνδρα

Από το στρατόπεδο συγκέντρωσης όπου βρισκόταν πλέον ο στρατηγός Κότοφ, μεταφέρεται στην πρώτη γραμμή του πολέμου, καθώς η χώρα αντιμετωπίζει τη γερμανική εισβολή. Η κόρη του, Νάντια, είναι στρατιωτική νοσοκόμα. Ανάμεσα στους βομβαρδισμούς και το μακελειό, κι ενώ ο κίνδυνος παραμονεύει σε κάθε τους βήμα, η επιθυμία τους να συναντηθούν ξανά τους δίνει τη δύναμη να επιβιώσουν.

Από τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις που τα χρήματα μπορούν να χαλάσουν ένα σπουδαίο φιλμ, η συνέχεια της διάσημης ταινίας του Μιχάλκοφ από το 1994 προβλήθηκε στις Κάννες το 2010 (έρχεται στη χώρα μας με έξι χρόνια καθυστέρηση) μετά βαΐων και κλάδων, διαφημιζόμενη ως η ακριβότερη ρωσική ταινία που έγινε ποτέ, και κατακρεουργήθηκε από τους κριτικούς όχι μόνο για το περιεχόμενό της αλλά και για αιτίες που την ξεπερνούν. Οι καλές σχέσεις Μιχάλκοφ και Πούτιν έφεραν την πρόσβαση στα χρήματα ώστε να γυριστεί το σίκουελ ενός φιλμ που άφηνε να εννοηθεί ότι οι ήρωές του δεν θα επιβίωναν, αλλάζοντας τελείως πλεύση στην ιστορία και έχοντας ίδιους ηθοποιούς να υποδύονται τους βασικούς χαρακτήρες για γεγονότα που συμβαίνουν πέντε χρόνια έπειτα από εκείνα της πρώτης ταινίας, παρότι αυτοί είναι 16 χρόνια μεγαλύτεροι – κάτι που ειδικά σε παιδιά είναι εμφανές. Περνώντας τα χρόνια, καταλαβαίνει κανείς πως οι αρνητικές φωνές ήταν κυρίως για το γεγονός πως όλοι έβλεπαν το φιλμ ως επίθεση της νέας, ισχυρής, ορθόδοξης Ρωσίας που άφηνε πίσω την Ιστορία της και δεν είχαν εντελώς άδικο. Ενώ ο Μιχάλκοφ μπορούσε, και σε πολλές στιγμές το πετύχαινε, να φτιάξει ένα πολύ δυνατό αντιπολεμικό φιλμ, στα χνάρια του Έλα να δεις του Έλεμ Κλίμοφ, έχοντας ως σύμμαχο το σοκ και κυρίως τον σουρεαλισμό, μπλέκεται τελικά με τον στόμφο και τον ψευτοδιδακτισμό, ενώ κάνει και σε πολλές περιπτώσεις μια άγαρμπη επίδειξη των χρημάτων που ξοδεύτηκαν για το έπος του. Αυτή η ανισότητα, σε συνδυασμό με την κατηγορία για δεκάδες ιστορικές ανακρίβειες, δεν άρεσε ούτε στους θεατές της χώρας του, που, παρά την πολύ δυναμική προώθηση από το κράτος, γύρισαν την πλάτη τους στο πολυδιαφημισμένο υπερθέαμα. ΑΣΤΟΡ - ΑΤΤΑΛΟΣ - ΝΙΡΒΑΝΑ - ΠΑΛΑΣ

* Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη

SHORT FUSE Σκηνοθεσία: Ανδρέας Λαμπρόπουλος, Κώστας Σκύφτας Πρωταγωνιστούν: Αποστόλης Τότσικας, Τάσος Νούσιας Ο Άρης, ένας τριαντάρης πρώην ασκούμενος δικηγόρος, βρίσκεται ζωσμένος με εκρηκτικά, έναν μηχανισμό που μετράει αντίστροφα κι ένα ακουστικό από το οποίο του μιλάει ένας μυστηριώδης άντρας. Αναγκασμένος να ακολουθήσει τις οδηγίες του, προσπαθεί να σώσει τη ζωή του, ψάχνοντας το κατάλληλο κλειδί που θα απενεργοποιήσει τον μηχανισμό.

Δύο ορεξάτοι δημιουργοί εντάσσονται στο νέο ρεύμα, αντίθετης κατεύθυνσης από το φερόμενο ως «weird», και ακολουθούν το μονταζιακό, γρήγορο σινεμά δράσης και εκδίκησης που έχει εμφανιστεί στο εγχώριο προσκήνιο την τελευταία διετία. Αν και φτιαγμένο περισσότερο με καρδιά και μεράκι παρά με χρήματα και state of the art μέσα, το Short Fuse μοιάζει κι αυτό αποκαρδιωτικά λίγο σε σχέση με τις προθέσεις του. Παλεύοντας ανάμεσα στην αμερικανική εικόνα και σε ένα παλιομοδίτικα φωσκολικό σενάριο, με την υπερβολή να συναγωνίζεται την αφέλεια, η ιστορία του ανθρώπου που τρέχει να προλάβει τον χρόνο και στη διαδρομή να καταλάβει για ποιους λόγους έχει ακούσια μετατραπεί σε κινούμενο εκρηκτικό πάσχει βασικά από μια μελοδραματική υπερβολή στον πυρήνα του θριλερικού της πλαισίου και άνισες ερμηνείες μέσα στο πλήθος των γνωστών ηθοποιών που πρωταγωνιστούν ή κάνουν πέρασμα – δείγμα πως όλοι θέλουν να κάνουν σινεμά και δράττονται κάθε ευκαιρίας που παρουσιάζεται, ειδικά όταν πρόκειται για ταινία είδους.

VILLAGE RENTI 20 - VILLAGE MALL 3 - VILLAGE PAGRATI 1 - VILLAGE AG.DIMITRIOS 4 - VILLAGE FALIRO 2 - ODEON STARCITY 4 - STER ILION 7 - ΝΑΝΑ - ΑΕΛΛΩ 2

ΝΤΙΣ 2 - ODEON ΜΑΡΟΥΣΙ 3 - ODEON ΟΠΕΡΑ 2 - ODEON STARCITY 5,7,9 - STER ILION 4,5,7 - ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ - ΒΑΡΚΙΖΑ 2 - ΓΑΛΑΞΙΑΣ 2 - ΕΜΠΑΣΣΥ - ΣΙΝΕ ΧΟΛΑΡΓΟΣ - ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ 1,2 - ΑΛΙΚΗ - ΑΡΤΕΜΙΣ - ΖΕΑ - ΚΙΝΗΜΑΤΟΘΕΑΤΡΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ-ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ 2

* Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη

Ζήσε με ρυθμό High Strung Σκηνοθεσία: Μάικλ Ντέμιαν Πρωταγωνιστούν: Κίναν Κάμπα, Νίκολας Γκαλιτζάιν, Σονόγια Μιζούνο, Τζέιν Σέιμουρ Ένας Βρετανός μουσικός, αυθόρμητος και εκρηκτικός, γνωρίζει υποψήφια μπαλαρίνα, πειθαρχημένη και χαμηλών τόνων, στη Νέα Υόρκη. Το αρχικά αταίριαστο αυτό δίδυμο, με τη βοήθεια μιας δυναμικής χιπ χοπ χορευτικής ομάδας, θα λάβει μέρος σε μεγάλο διαγωνισμό, ελπίζοντας να αλλάξουν τις ζωές τους.

Φτιαγμένο σχεδόν αποκλειστικά για κοινό που ενδιαφέρεται για τον (σύγχρονο κυρίως) χορό, το φιλμ αυτό μπαίνει στον κόσμο των φημισμένων και απαιτητικών σχολών μουσικής, αλλά τον προσπερνά αδιάφορα, αφού ο σκοπός είναι μόνο να παρουσιάσουν τα προϊόντα τους, δηλαδή χορευτικά νούμερα που στην προκειμένη φέρνουν σε μίνι βιντεοκλίπ. Αρκετές φορές το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό, τόσο στον ήχο όσο και στην εικόνα, εκεί κάπου όμως τελειώνει και το ενδιαφέρον, καθώς το περιεχόμενο της ιστορίας όχι απλώς δεν αποφεύγει τα κλισέ αλλά προσπαθεί να γαντζωθεί από αυτά, μην αφήνοντας ούτε περιθώριο ελπίδας πως έστω και σε μια σκηνή μπορεί να γίνει κάτι διαφορετικό από αυτό που περιμένεις.

VILLAGE RENTI 4 - VILLAGE MALL 5 - VILLAGE PAGRATI 4 - VILLAGE FALIRO 4 - VILLAGE AG.DIMITRIOS 5 - ODEON STARCITY 2 - STER ILION 4

* Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη

Ροβινσώνας Κρούσος Robinson Crusoe Σκηνοθεσία: Μπεν Στάσεν, Βίνσεντ Κέστελουτ Ακούγονται οι: Φοίβος Ριμένας, Δημήτρης Μακαλιάς, Λουκάς Φραγκούλης, Μαρία Ζερβού Ένας παπαγάλος, ο Μακ, ζει με μια παρέα άλλων ζώων σε απομακρυσμένο, ειδυλλιακό νησί, αλλά ονειρεύεται συχνά πως φεύγει για να ανακαλύψει τον υπόλοιπο κόσμο. Ύστερα από μια καταιγίδα, ένας άνθρωπος, ο Ροβινσώνας Κρούσος, ξυπνά σε αυτό το νησί και ζητά τη βοήθεια των ζώων για να επιστρέψει στο σπίτι του, την ίδια στιγμή που και αυτά τον θεωρούν ως ιδανική ευκαιρία απόδρασης.

Σε ένα ερημικό νησί καταλήγει, διαλυμένο από καταιγίδα, πειρατικό πλοίο με επιζήσαντες έναν νεαρό, άβγαλτο στον κόσμο της θάλασσας, τον Ροβινσώνα Κρούσο, και τον σκύλο του. Κάπου εκεί σταματούν οι ομοιότητες της ταινίας με την κλασική ιστορία του Ντεφόε. Τα περισσότερα εδώ εξιστορούνται από την πλευρά των ζώων που βρίσκονται στο ερημικό νησί, τα οποία αρχικά θεωρούν τον Κρούσο ένα απόκοσμο τέρας, αλλά όταν καταλαβαίνουν ότι δεν έχει εχθρικές διαθέσεις, αφοσιώνονται στη μάχη απέναντι στον πραγματικό κακό του φιλμ, που είναι κάποιες εχθρικές γάτες. Στις αλλεπάλληλες διαμάχες τους, ο ήρωας συχνά απουσιάζει και επιστρέφει όταν τα ευρήματα και τα (χωρίς φαντασία) αστεία μεταξύ των ζώων τελειώσουν, ώστε να βοηθήσει κάπως με την παρουσία του την πλοκή. Αυτή η αποσπασματική εμφάνισή του μόνο καλό δεν κάνει στην ταινία που, διόλου τυχαία, κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ με τον τίτλο The Wild Life, παρά την εμπορική δύναμη που θα της έδινε το όνομα του πρωταγωνιστή της.

VILLAGE RENTI 5,8,16 - VILLAGE MALL 3,8 - VILLAGE PAGRATI 1 - VILLAGE FALIRO 1,5,6 - VILLAGE AG.DIMITRIOS 3 - ΓΛΥΦΑΔΑ ODEON 2 - ODEON ΑΤΛΑ-

Το Ντοκιμαντέρ των Νεόπτωχων Σκηνοθεσία: Τάκης Μπαρδάκος Η Ελλάδα των «νεόπτωχων», των ανέργων που ανεβαίνουν τον δικό τους Γολγοθά. Η ταινία ακολουθεί τις ιστορίες αρκετών πολιτών, προβάλλοντας την κοινωνική ανισότητα και την αδικία. Το φαινόμενο των αστέγων, τα συσσίτια, τα συγκλονιστικά ποσοστά ανεργίας και η πτώση μεγάλων κοινωνικών στρωμάτων στην κατηγορία των νεόπτωχων έχουν μετατρέψει το όνειρο της ευημερίας σε κοινωνικό-οικονομικό εφιάλτη. ΑΛΚΥΟΝΙΣ

Η Κιβωτός των Ανθρώπων Francofonia Σκηνοθεσία: Αλεξάντρ Σοκούροφ Πρωταγωνιστούν: Τζοάνα Κόρταλς Άλτες, Λουίς Ντο ντε Λενκεσένγκ, Βίνσεντ Νέμεθ Όταν οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το Παρίσι κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, «πέφτει» στα χέρια τους και το Μουσείο του Λούβρου. Με αφορμή τη συνεργασία μεταξύ του Γερμανού αξιωματικού, κόμη Βολφ Μέττερνιχ, και του Γάλλου διευθυντή του Λούβρου, Ζακ Ζογιάρ, για τη διάσωση αυτής της ζωντανής κιβωτού του ανθρώπινου πολιτισμού, ο μεγάλος Ρώσος σκηνοθέτης Αλεξάντρ Σοκούροφ δημιουργεί μια πολυεπίπεδη ταινία για την τέχνη, τον πολιτισμό, τον πόλεμο και το τι ακριβώς είναι αυτό που μας κάνει ανθρώπους. ΑΛΚΥΟΝΙΣ - STUDIO NEW STAR

21.4.16 – lifo

35

λογοτεχνια

Διαβάζουν οι Έλληνες τους κλασικούς; Τι και πώς διαβάζουμε τους ξένους κλασικούς στην Ελλάδα. Τι λένε οι εκδότες και τι αποδεικνύουν η αυξανόμενη παραγωγή τίτλων και οι συνεχείς ανατυπώσεις.

από την τίνα μανδηλαρά

Βιβλίο

Α

36 lifo – 21.4.16

κόμη κι όταν εγώ θα έχω χαθεί, εκείνη η πόρνη η Μποβαρύ θα είναι εκεί» έγραφε σχεδόν προφητικά ο Φλωμπέρ για τη μοίρα του κλασικού ήρωα που είναι γραφτό να ξεπερνά τον συγγραφέα. Σταθερή, απόκοσμη αλλά και επικίνδυνα οικεία, η Μποβαρύ μοιάζει απόλυτα ανεξιχνίαστη για κάποιον που θα προσπαθήσει απλώς να αντιγράψει την ιστορία της. Διότι μπορεί οι κλασικοί ήρωες να φαντάζουν σαν κάποιοι από εμάς, αλλά την ίδια στιγμή καταργούν το απτό και το καθημερινό: προφανώς και είχε δίκιο ο Ίταλο Καλβίνο που επέμενε πως κλασικό είναι το βιβλίο που δεν διαβάζεται απλώς αλλά ξαναδιαβάζεται. Και είναι ο ίδιος που τόνιζε πως «κλασικά λέγονται τα βιβλία που συνιστούν έναν πλούτο για όποιον τα έχει διαβάσει και αγαπήσει». Πολλοί διανοητές δεν έπαψαν να σκίζουν τα ιμάτια τους για την πρακτική συνεισφορά των κλασικών, όπως ο Ουμπέρτο Έκο ή ο Νούτσιο Όρντινε, στη ζωή μας, ο οποίος επέμενε στη Χρησιμότητα του Άχρηστου πως «η συνάντηση με έναν κλασικό μπορεί να σου αλλάξει τη ζωή». Στην Ελλάδα εξακολουθούν να ανατυπώνονται σε μεγάλα ποσοστά κλασικοί ξένοι τίτλοι, παρά την κρίση και παρά τη νέα παγκόσμια τάση που θέλει τα βιβλία να κοσμούν για λίγες ημέρες τα ράφια και να ανακυκλώνονται, ακολουθώντας τη μοίρα της εκάστοτε μόδας. «Οι υπαρκτές συνέπειες της κρίσης δεν πρέπει να γίνουν –και κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν για να μη γίνουν– συνώνυμο της εκδοτικής και λογοτεχνικής αναδίπλωσης, μιας εσωστρέφειας πολιτισμικού χαρακτήρα» επιμένει, για παράδειγμα, ο Αργύρης Καστανιώτης, τονίζοντας

την εξέχουσα θέση που κατέχει η σειρά των ξένων τίτλων των εκδόσεων Καστανιώτη στο βιβλιοφιλικό γίγνεσθαι. «Το κριτήριο των επιλογών μας δεν είναι μονάχα ένα. Για την ακρίβεια, είναι ένα σύνολο κριτηρίων που έχουν ορίζοντα τους απαιτητικούς και ανήσυχους αναγνώστες, τους ανθρώπους δηλαδή που ενδιαφέρονται πρωτίστως για μια λογοτεχνία καλογραμμένη, υψηλών αξιώσεων δηλαδή, και για συγγραφείς που έχουν μια διακριτή ματιά πάνω στην εποχή μας και στους προβληματισμούς που αυτή εγείρει. Η σειρά της ξένης λογοτεχνίας των εκδόσεων Καστανιώτη είναι ξεχωριστή στο είδος της. Η λογοτεχνική πολυφωνία είναι για εμάς θεμελιώδης στο όλο εγχείρημα». Με τίτλους που έχουν αποσπάσει βραβεία και διακρίσεις (από τις περισσότερες χώρες του κόσμου) και με μια σειρά για την οποία είχε πολλούς λόγους να είναι περήφανος ο μακαρίτης Ανταίος Χρυσοστομίδης, ο Αργύρης Καστανιώτης δεν νιώθει την ανάγκη να αποκαλύψει το αγαπημένο του βιβλίο. «Σας προτρέπω, όμως, να ανατρέξετε στον κατάλογό μας και θα καταλάβετε γιατί είμαστε περήφανοι γι’ αυτόν». «Η Νεφέλη έχει έναν μεγάλο κατάλογο με βιβλία αργής κίνησης, δηλαδή μόνιμης και σταθερής ζήτησης σε λίγα αντίτυπα. Πολλοί από τους τίτλους μας είναι κλασικοί, είτε με τη στενή είτε με την ευρύτερη έννοια. Αυτό το γεγονός μάς έχει βοηθήσει πολύ τα τελευταία χρόνια, και για μια τριετία, στην αρχή της κρίσης, ενισχύσαμε την τοποθέτησή μας αυτή (όχι, όμως, εις βάρος των σύγχρονων Ελλήνων λογοτεχνών)» επιμένει με τη σειρά του ο υπεύθυνος των εκδόσεων Νεφέλη,

Περικλής Δουβίτσας. «Προτιμούμε κλασικά έργα που δεν έχουν μεταφραστεί (κατά την κρίση μας) αρκετά καλά μέχρι στιγμής. Έργα νέων κλασικών (του 20ού αιώνα) μας ενδιαφέρουν επίσης. Αγαπημένος μου τίτλος, το Γαλάζιο Τετράδιο του Δανιήλ Χαρμς, στη μετάφραση της Ροδούλας Παππά» καταλήγει. Μελετώντας συγκριτικά την παραγωγή, δεν παρατηρούμε μονάχα αύξηση στον αριθμό των μεταφράσεων των κλασικών τίτλων αλλά και μια τάση για ανατυπώσεις: το Μεταίχμιο, για παράδειγμα, ανατύπωσε τη δυνατή Άμυνα του Λούζιν του Ναμπόκοφ (μτφρ. Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης) και τρεις συλλογές διηγημάτων του Κάρβερ (μτφρ. Γιάννης Τζώρτζης), ενώ η Πόλις επανεξέδωσε τον υπέροχο Δούναβη του Μάγκρις (μτφρ. Μπάμπης Λυκούδης) και ο Πατάκης έκανε τη μνημειώδη κίνηση να ανατυπώσει ολόκληρο τον Μπόρχες (στην εξαιρετική απόδοση του Αχιλλέα Κυριακίδη). Αρκετοί εκδοτικοί οίκοι επιλέγουν συγκεκριμένη αισθητική για τα εξώφυλλα και τις σειρές των κλασικών (κατά τα πρότυπα των σειρών περιώνυμων εκδοτικών οίκων του εξωτερικού), όπως οι εκδόσεις Μίνωας, που έχουν μεγάλη σειρά κλασικών αριστουργημάτων. Οίκοι γνωστοί για τις ελληνικές κλασικές σειρές, όπως ο Ίκαρος ή η Εστία, δεν λησμονούν πως η ραχοκοκαλιά τους είναι οι ξένοι, σπουδαίοι τίτλοι: επίτευγμα, για παράδειγμα, θεωρείται η έκδοση της συνέχειας του Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο του Προυστ από την Εστία (ο Παναγιώτης Πούλος συνεχίζει την εξαιρετική δουλειά του Παύλου Ζάννα). Αν, όμως, η Εύα Καραϊτίδη σέβεται το όνομα της Εστίας, εκδίδοντας, κατά παράδοση, σπουδαίους συγγραφείς (από Ουελμπέκ έως Κούντερα), στις επίσης ιστορικές εκδόσεις Ίκαρος επιμένουν πως η ανάγνωση των ξένων τίτλων είναι πρωτίστως θέμα παιδείας. «Ακόμα και η παιδική μας σειρά», επιμένει η Μαριλένα Πανουργιά, «στόχο έχει να γαλουχήσει αναγνώστες που θα μπορούν να διαβάζουν κλασικά έργα». Κάτι αντίστοιχο υποστηρίζει και ο Νώντας Παπαγεωργίου, υποστηρίζοντας πως «οι εκδόσεις Μεταίχμιο επιλέγουν συστηματικά την έκδοση σύγχρονων κλασικών συγγραφέων, των οποίων το έργο αποτελεί σταθμό στην ιστορία της παγκόσμιας λογοτεχνίας και αντέχει στον χρόνο, γι’ αυτό και είναι κλασικό. Μερικά παραδείγματα: ο Ρέιμοντ Κάρβερ, ο Βλαντίμιρ Ναμπόκοφ, ο Χένρι Μίλερ, ο Λόρενς Ντάρελ, ο Paul Auster, η Marilynne Robinson, οι νομπελίστες J.M. Coetzee και Alice Munro». Και η Άννα Πατάκη, βέβαια, και οι συνεργάτες της είναι κατηγορηματικοί: «Επιμένουμε στα βιβλία που αγαπάμε και που αισθανόμαστε ότι μπορούν να κερδίσουν τους αναγνώστες. Με βάση αυτό, συνεχίζουμε να εκδίδουμε βιβλία ελληνικά, βιβλία μεταφρασμένα, βιβλία κλασικά, βιβλία σύγχρονα. Στην εποχή της κρίσης όλα είναι πιο δύσκολα άλλωστε, δεν υπάρχει κατηγορία βιβλίων που να εξαιρείται. Η έκδοση των Απάντων του Μπόρχες ήταν για μένα ένα μεγάλο δώρο. Γενικά, η σειρά των σύγχρονων κλασικών είναι πολύ αγαπημένη μου και χαίρομαι ιδιαίτερα κάθε φορά που ανατυπώνουμε έναν από τους τίτλους της. Αυτές τις μέρες κυκλοφορεί η δεύτερη έκδοση δύο εμβληματικών έργων του Κασάρες, η Εφεύρεση του Μορέλ (στη μετάφραση του Αχιλλέα Κυριακίδη) και το Σχέδιο Διαφυγής (σε μετάφραση Παύλου Μάτεσι)».

Ο ρόλος του μεταφραστή Εκτός, όμως, από τους ίδιους τους συγγραφείς, σημαντικό ρόλο παίζει και το όραμα του μεταφραστή. Δύσκολα μπορεί κανείς να φαντα-

Radio Bookspotting από τον γιώργο-ίκαρο μπαμπασάκη στεί τον Σαίξπηρ χωρίς τον μεταφραστή του, τον Διονύση Καψάλη, ο οποίος όχι μόνο έχει αποδώσει αλλά και οικειοποιηθεί πολλαπλά το ποιητικό του σύμπαν . Αντίστοιχα, πάλι, η Έφη Καλλιφατίδη είχε συνδεθεί με τον Έκο ως αποκλειστική σχεδόν μεταφράστριά του, η Μαρία Παπαδήμα με τον Πεσσόα, η Στέλλα Βρετού με τον Παμούκ (όπως και ολόκληρες οι εκδόσεις Ωκεανίδα). Συνειρμικά σχεδόν το όνομα των εκδόσεων Γκοβόστη παραπέμπει στις μνημειώδεις μεταφράσεις του Φιόντορ Ντοστογιέβσκι από τον Άρη Αλεξάνδρου και αυτό της Ινδίκτου στις αντίστοιχες από την Ελένη Μπακοπούλου. Σίγουρα, πάντως, θα πρέπει να διαθέτει κανείς σχεδόν δεξιοτεχνικές έως μεταφυσικές αντοχές, όπως ο Χριστοδούλου, για να μεταφράσει τον Μόμπι Ντικ του Μέλβιλ (Gutenberg) ή το τσαγανό και την επάρκεια της Τζένης Μαστοράκη, που έφτασε να αλλάξει ακόμα και τον τίτλο, όπως και τη μετάφραση, μιας παλιάς, δικής της απόδοσης, που έχει μείνει κλασική (από Ο φύλακας στη Σίκαλη του Ντ. Τζ. Σάλιντζερ σε Στη Σίκαλη, Στα Στάχια, ο Πιάστης, εκδόσεις Γράμματα). Άλλωστε, οι καλοί μεταφραστές δεν είναι μόνο ιδανικοί διαμεσολαβητές αλλά αυτοί που φροντίζουν για την αναβίωση ολόκληρων κόσμων (αλήθεια, τι θα ήταν η εποχή του Φιτζέραλντ, χωρίς τη φιλήδονη σχεδόν επισκόπησή της από τον μεταφραστή Άρη Μπερλή;). Είναι συγκινητική, φέρ’ ειπείν, η απόδοση των Εξομολογήσεων του Ρουσσό από την αξέχαστη Αλεξάνδρα Παπαθανασοπούλου και από έναν εκδοτικό οίκο-μνημείο για την αλησμόνητη εποχή της τυπογραφίας (εκδόσεις Ιδεόγραμμα), όπως και η γενικότερη μέριμνα κορυφαίων μεταφραστών να ανασυγκροτήσουν υφολογικά και ουσιαστικά το σύμπαν συγγραφέων που έχουν γράψει ιστορία. Αναμφίβολα, η αναβίωση των κλασικών έργων οφείλει πολλά στον ακάματο ζήλο των Ελλήνων μεταφραστών.

Σειρές με όραμα

εκδότες νιώσουν επιτακτική την ανάγκη να υψώσουν με ζήλο το ιερό των αριστουργημάτων, ένα πάνθεον που θα περιλαμβάνει τις νέες καταχωρίσεις. Συγκινεί, επί παραδείγματι, η πρωτοβουλία μικρών εκδοτικών οίκων να συστήσουν στον κόσμο άγνωστα αριστουργήματα, όπως τα Πορφυρά Πανιά του Αλεξάντρ Γκριν (μτφρ. Ιοκάστη Καμμένου) οι εκδόσεις Κίχλη ή οι Ιστορίες του Καντέρμπερυ του Τζέφρυ Τσώσερ, το Μελάνι. Έκπληξη, επίσης, προκαλεί η εμφάνιση νεοσύστατων εκδοτικών οίκων που επικεντρώνονται, κατά κύριο λόγο, στην έκδοση κλασικών αναγνωσμάτων: για παράδειγμα, οι εκδόσεις Έναστρον ανέθεσαν σε έναν έμπειρο συγγραφέα και μεταφραστή, τον Δημήτρη Στεφανάκη, την απόδοση στα ελληνικά έργων όπως ο Συνταγματάρχης Σαμπέρ του Ονορέ ντε Μπαλζάκ ή, πρόσφατα, η Εικόνα στο χαλί του Χένρι Τζέιμς. Αλλά και οι εκδόσεις Ποικίλη Στοά δίνουν τα διαπιστευτήριά τους με το Πλουσιόπαιδο του Φιτζέραλντ (μτφρ. Γιώργος Μπαρουξής), τις Σημειώσεις ενός νεαρού γιατρού του Μπουλγκάκωφ (μτφρ. Αλεξάνδρα Ιωαννίδου) ή το Ένας άνδρας πενήντα ετών του Γκαίτε (μτφρ. Σμαράγδα Αλεξάνδρου). Διόλου άσχημα, αν αναλογιστεί κανείς ότι κλασικοί εκδοτικοί οίκοι χρειάστηκαν χρόνια για να επιβάλουν κλασικά ονόματα, όπως έκανε ο Κέδρος με τα βιβλία των Θορό, Στάινμπεκ και Μακάλερς – αναμφίβολα, ο Οδυσσέας του Τζόις από τον ίδιο εκδοτικό οίκο παραμένει έργοσταθμός. Κι άλλοι, όπως ο Ψυχογιός, επένδυσαν σε κλασικούς για να φτιάξουν την ξένη σειρά τους. Σίγουρα, όμως, αν ένας εκδοτικός οίκος απέδειξε πως η έκδοση κλασικών τίτλων συνιστά μνημείο πολιτισμού αλλά και κατάθεση με συνέπεια συγκεκριμένης πρότασης για το τι συνιστά κλασικό και τι όχι είναι οι εκδόσεις Gutenberg, με την εμβληματική σειρά Orbis Literae. Εύλογα οι υπεύθυνοι εκδότες Γιώργος και Κώστας Δαρδανός μπορούν να διατυπώνουν άποψη για το τι ακριβώς σημαίνει κλασική λογοτεχνία και ποια είναι η αποστολή της: «Κλασικά είναι τα έργα που γράφτηκαν σε πολύ δυσκολότερες εποχές από τη σημερινή, άντεξαν στον χρόνο, διαβάζονται σήμερα και εμπνέουν. Σχεδόν όλοι οι συγγραφείς κλασικών δοκιμάστηκαν σε ακραίες συνθήκες και, αντί να γκρινιάξουν, μεγαλούργησαν» διατρανώνουν εν είδει μανιφέστου. «Τι είναι αυτό που δεν αλλάζει μέσα μας, όταν όλα γύρω μας αλλάζουν; Τι κάνει τους μεγάλους λογοτέχνες να βγάζουν φως στο βαθύτερο σκοτάδι; Πώς μπορεί κάποιος να απολαμβάνει τη ζωή σε συνθήκες δυστυχίας; Τι κάνει τον Όμηρο σύγχρονο; Τον Αισχύλο; Τον Σαίξπηρ; Τις Βέδες; Γιατί τα μεγάλα κείμενα είναι ακόμα, ενώ έχει αλλάξει τελείως το γίγνεσθαι μέσα στο οποίο γράφτηκαν;» ρωτούν σχεδόν ρητορικά. Γι’ αυτό και οι ίδιοι επιμένουν πως ο Gutenberg υποστηρίζει την «έκδοση κειμένων που δεν “σκουριάζουν”» –χωρίς να απαρνιούνται τις σύγχρονες σημαντικές φωνές– «κι έχει εκδώσει πολλά, για τα ελληνικά δεδομένα, έργα της παγκόσμιας παρακαταθήκης».

Κλασικά είναι τα έργα που γράφτηκαν σε πολύ δύσκολες εποχές, άντεξαν στον χρόνο, και εμπνέουν. Σχεδόν όλοι οι συγγραφείς κλασικών δοκιμάστηκαν σε ακραίες συνθήκες και, αντί να γκρινιάξουν, μεγαλούργησαν.

Σε πολλές περιπτώσεις διαπιστώνει κανείς πως ένας εκδοτικός οίκος δεν χρειάζεται να έχει κλασική σειρά, αρκεί να έχει οραματιστεί μια σειρά που θα επιβάλει αυτό τον τίτλο: σε εποχές που τα αστυνομικά μυθιστορήματα θεωρούνταν απλώς απολαυστικά και ενοχικά αναγνώσματα, οι εκδόσεις Άγρα καθιέρωσαν την κλασική σειρά νουάρ, αλλάζοντας εντελώς τον τρόπο προσέγγισής της. Με τον ίδιο τον εκδότη τους, Σταύρο Πετσόπουλο, να κρατάει γερά το τιμόνι ενός σκάφους που μπορεί να πλέει από τα ερωτικά νερά του Μεγάλου Ανατολικού έως τα άγνωστα λιμάνια που αντίκριζε ο Καββαδίας, κατάφερε να επιβάλει το κλασικό ως το αενάως καινούργιο. Όταν η Άγρα εξέδωσε τον Μεγάλο Ανατολικό, πολλοί σεμνότυφοι αντιστάθηκαν, ενώ η εμμονή του εκδοτικού οίκου να αντιμετωπίζει τον Μπατάιγ ή τον Ζενέ ως κλασικούς χρειάστηκε πολλά χρόνια για να θεωρηθεί αυτονόητη. Ίσως η περίπτωση του Πετσόπουλου να είναι η απόδειξη πως το κλασικό εκλαμβάνεται ως τέτοιο όταν οι

Ποίηση. Πεζογραφία. Περιοδικό. Γιώργος Δουατζής, Κωσταντής Σταυρόπουλος, το νέο τεύχος της «Νέας Εστίας».

γιώργος δουατζής Το Κόκκινο Κασκόλ

Εκδόσεις Μανδραγόρας Σελίδες: 82

κωσταντής σταυρόπουλος Βαλκάνια Εξπρές Εκδόσεις Κριτική Σελίδες: 171

περιοδικο Νέα Εστία, τχ. 1868

Εκδόσεις Εστία Σελίδες: 302

Άγιες Νύχτες. Σαράντα χρόνια επιμονής, σαράντα χρόνια προσήλωσης. Η ποίηση να δεσπόζει, αλλά πάντα παρούσα και η πεζογραφία. Πέρασμα, αψεγάδιαστο, και από τη δημοσιογραφία. Ο Γιώργος Δουατζής (Αθήνα, 1948) δεν έπαψε να δίνει το παρών. Στην ποίησή του είναι αδρός και αβρός, με μνήμες από το λυρικό σύμπαν του Τάσου Λειβαδίτη, με τον οποίο τον συνέδεε μια βαθιά φιλία. Στην ποίησή του πρωτεύοντα ρόλο διαδραματίζει η απεύθυνση, γράφει ο Δουατζής σαν να μιλάει, βραχνά και λυγμικά, σε μια παρέα εκλεκτών φίλων αλλά και σε αγνώστους που διψάνε για έναν λόγο στιβαρό που διόλου δεν φοβάται να είναι ευάλωτος και ευαίσθητος. «Τη θρησκεία μου ονόμασαν Ποίηση» μας λέει απερίφραστα. «Εκεί δεν έχει θεούς παρά μόνο πίστη». Η νέα συλλογή του Δουατζή, το Κόκκινο Κασκόλ (εκδ. Μανδραγόρας), δείχνει τη διάθεση του ποιητή να υποστηρίξει την ίδια την ποίηση πάνω απ’ όλα, να την εκθειάσει, να την καθαγιάσει, να δηλώσει διάκονός της στο διηνεκές. Σχεδόν σε όλα τα ποιήματα σκιαγραφείται το πρόγραμμα του ποιητή: πίστη, προσήλωση, πάθος. «Οι άγιες νύχτες μου», γράφει ο Δουατζής, «είναι μια ανοιχτή αγκαλιά γεμάτη σούρουπα, όμορφα βράχια,/ μίσχους αγριολούλουδων, ήχους κυμάτων, μητρικές φωνές που / σιγοτραγουδάνε παραμύθια// Οι άγιες νύχτες μου / είναι το βλέμμα-χάδι της αγαπημένης όταν κουρνιάζει στο στέρνο μου,/ οι ανάσες των φίλων που με ζεσταίνουν τον χειμώνα, η ελπίδα / να δω το αυριανό χάραμα// Οι άγιες νύχτες μου / είναι τα προγονικά ιερά που πάνω τους θυσιάζω λέξεις, οι μνήμες / των κυττάρων που άγγιξαν το κορμί μου, τα πάθη που μου / σπατάλησαν χρόνο και μου χάρισαν ζωή, το βλέμμα μου όταν/ βυθίζεται βαθιά στο μέλλον// Οι άγιες νύχτες μου / είναι η μνήμη χιλιάδων αδελφών, που υπηρέτησαν περήφανα και / μυστηριακά τη μεγάλη Μάνα που ζητάει ζωή και δίνει αξίες για / να πορεύονται οι γενναίοι και να ανασαίνουν οι μικροί». Δρόμοι και Συναντήσεις. Ονόματα: Έλλη, Ρεγγίνα, Λάσλο, Άναμπελ/Μπρέντα, Λαϊμά/Αρτούρας, Ιλίρ/Cyber, Στάνισλαβ/Μουρασάν, Μουτάζ/Μπεϊρούτ, Ζόραν, Μπράγκα, Ντράγκο, Λάζα, Βίλμα./ Μουσικές: Iron Maiden, AC/DC, Rolling Stones (το αριστούργημα «Wild Horses»), Μπρέγκοβιτς./ Τόποι: Ελλάδα, Λιθουανία, Πολωνία, Σκόπια, Γιουγκοσλαβία, Ουγγαρία./ Καταστάσεις: Μοτοσικλέτα, θάνατος, φυγή, πένθος, περιπέτεια, εγκλωβισμός, δρόμοι, σύνορα, χώρες, πορνεία, θλίψη, περιπλοκές, υπόγειος κόσμος, ημίκοσμος, κόσμος, ταχύτητα, απώλεια, δόσιμο, δέσιμο, χάσιμο, σύγκρουση, συμφιλίωση, λύτρωση./ Στόρι: Τρεις διαφορετικοί άνθρωποι. Τρεις διαδρομές με ίδιες και συνάμα αντίθετες πορείες. Ένας Εσθονός ζιγκολό αναζητά τη ζέστη του Νότου, διασχίζοντας την ήπειρο με τη μοτοσικλέτα του. Μια Ελληνίδα βιολίστρια ταξιδεύει προς τον Βορρά, ελπίζοντας να συμφιλιωθεί με τις αναγκαστικές αλλαγές που έφερε στη ζωή της η απώλεια του συντρόφου της. Μαζί της, χωρίς κανείς από τους δύο να το γνωρίζει, ένας αόρατος αλλά ομιλών συνταξιδιώτης. Ζώνη και κράνος, για ένα ταξίδι προς το κέντρο του κόσμου. Τα Βαλκάνια./ Στυλ: Σκληρός ρεαλισμός, επιστημονική φαντασία, νουάρ, road novel, μεταλλική πρόζα στους απόηχους του Don DeLillo, προσωπική ματιά, δυνατοί διάλογοι, φωτογραφικός ρεαλισμός, υπόγεια τρυφερότητα που κάποια στιγμή αναδύεται κρίσιμα και λυτρωτικά στην επιφάνεια./ Τίτλος: Βαλκάνια Εξπρές (εκδ. Κριτική). Ένα διεθνές δυναμικό δράμα δρόμου και καταστάσεων, ένα μεθυστικό μυθιστόρημα νηφάλιας ανατομίας της σύγχρονης κοινωνικής ζωής στα Βαλκάνια, ύστερα από τις αναστατώσεις των δύο τελευταίων δεκαετιών. Ο Κωσταντής Σταυρόπουλος (Αθήνα, 1982) μας δείχνει πώς να αντιλαμβανόμαστε τους κραδασμούς των καιρών. Πολύτιμο Περιοδικό. Διαβάζουμε στο εξώφυλλο: Έτος 90ό. Τόμος 178ος. Τεύχος 1.868. Μάρτιος 2016. Εννέα δεκαετίες προσφοράς, ενενήντα χρόνια μιας ανεκτίμητης παρουσίας. Στο νέο πολυσέλιδο τεύχος της «Νέας Εστίας» κυριαρχεί ένα καλώς συγκερασμένο αφιέρωμα στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο που υπογράφουν οι: Θάνος Βερεμής, Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος, Βαγγέλης Τζούκας, Σωτήρης Ριζάς, Οντέτ Βαρών-Βασάρ, Αννίτα Παναρέτου και Μιλτιάδης Χατζόπουλος. Το αφιέρωμα πλαισιώνεται από εκλεκτά πεζογραφήματα και ποιήματα. Διαβάζουμε το ποίημα «Μικρός Ερωτικός» της Κρυστάλλης Γλυνιαδάκη: «Το Λεμονάκι: μανάβικο, και μια ρακή / στυφή. Παλιά παιχνίδια στον Μικρό Ερωτικό / έρωτας σε κουτιά τενεκεδένια,/ παλιά βινύλια κι αφίσες.// Η υπόσχεση τού να σε δω το βράδυ./ Ο συγγραφέας που βγαίνει απ’ το αυτοκίνητο / με το βιβλίο στο χέρι. Σελίδες / πεντακόσιες. Ηλιόλουστη μέρα// στου Λαπαθιώτη τη γειτονιά. Στου Στρέφη / ο λόφος, πρώην νταμάρι,/ που από έρωτα γίνηκε πράσινος / και τρυφερός. Ταξί άδεια.// Ταξί άδεια./ Ταξί άδεια.// Ένα μπολ με ρόδια για τύχη καλή.// Κι ο Χατζιδάκις με τον “Μεγάλο Ερωτικό” του». radiobookspotting.blogspot.gr/ 21.4.16 – lifo

37

TAste of the week

Ελληνικό, σούσι, τάι

Σε μια όμορφη γειτονιά του Πειραιά, με φόντο τον εντυπωσιακό ναό

r

Στο ολόφρεσκο Νεράντζι, στο πειραιώτικο Sushi Rolls και στο καινούργιο Kong.

ταρταρ Μια νέα γαστρονομική πρόταση «σερβίρει» το εστιατόριο Tudor Hall στον 7ο όροφο του ξενοδοχείου «King George», με το ταρτάρ να πρωταγωνιστεί σε εκδοχές με κρέας και ψάρι. Μπορείτε να γευθείτε πιάτα ανάλαφρα που προετοιμάζονται στο τραπέζι σας, όπως ταρτάρ από μοσχαρίσιο φιλέτο με χαβιάρι μπαλσάμικο και ταρτάρ από λαβράκι με εσπεριδοειδή και φρέσκο κόλιανδρο, έως ταρτάρ τόνου με ψητά παντζάρια και κρέμα wasabi.

Βγες

aπο τη νικη μηταρεα

επιτέλους

συνεργασια

38 lifo – 21.4.16

r Ένα «νεράντζι» φύτρωσε στη Μητροπόλεως. Για την ακρίβεια, ένα καινούργιο εστιατόριο, το Νεράντζι, άνοιξε τις λουσάτες πύλες του στο νεοκλασικό κτίριο που τις περασμένες δεκαετίες στέγαζε τους νεωτερισμούς Παπασπυρόπουλου, απ’ όπου έχουν παρελάσει όλες οι καλές κυρίες της εποχής για να διαλέξουν δαντέλες, κομπινεζόν, γάντια. Το κομψό κτίριο ανανεώθηκε και η ευρύχωρη σάλα του διατήρησε τις όμορφες λεπτομέρειες με τα λευκά γύψινα, τις τοιχογραφίες, τα υπέροχα βιτρό, το δαντελωτό εσωτερικό μπαλκόνι – άρωμα μιας Αθήνας που δεν υφίσταται πλέον. Η ανοιχτή κουζίνα είναι τεράστια και εντυπωσιακή, ντυμένη με χαλκό και μαύρο μάρμαρο. Διαφορετικού ύφους τραπεζαρίες από περασμένες δεκαετίες συνθέτουν ένα οικείο σύμπαν για συνεύρεση φίλων. Ο χώρος καταφέρνει έναν στυλάτο συνδυασμό άνεσης, άπλας Νεράντζι και φιλόξενης θέρμης. Μπορείς να γευτείς από ομελέτα με ρόδι και πιπεριά, μέχρι στραπατσάδα και club σάντουιτς για πρωινό. Τη σκυτάλη παίρνουν ορεκτικά, σαλάτες, ζυμαρικά, μαγειρευτά και πίτσες που βγαίνουν λιμπιστικές από τον ξυλόφουρνο, πιτάκια και ψάρια. Ο σεφ Κώστας Ζέπος μαγειρεύει με εμπειρία και αγάπη μια κουζίνα που ακτινοβολεί φρεσκάδα και νοστιμιά. Η ανάλαφρη ταραμοσαλάτα συνδυάζεται με χταπόδι καρπάτσιο (€6) και δίνει την έναρξη για ωραίο τσιμπολόγημα. Εξαιρετική η σαλάτα με φαγόπυρο και μαριναρισμένο στήθος κοτόπουλο που κάνει ωραία παρέα με καραμελωμένο τζίντζερ και τσάτνεϊ νεραντζιού (€8,50). Συνέχεια σε άλλη συχνότητα, με πίτσα Di Buffala (€7) που φτιάχνεται τη στιγμή που θα την παραγγείλεις και μπορείς να χαζεύεις τον πιτσαγιόλο όταν πετάει το ζυμάρι στον αέρα. Καλοφτιαγμένη η πίτσα, με λεπτή, νόστιμη ζύμη, μοτσαρέλα, σάλτσας φρέσκιας ντομάτας και βασιλικό. Ο σεφ με τη σαμιώτικη καταγωγή αγκαλιάζει την παράδοση, σερβίροντας ελληνικά πιάτα που υμνούν τη γενναιόδωρη απλότητα της φύσης, όπως τα μοσχομυριστά γεμιστά. Τα αφράτα κεφτεδάκια με τις τηγανητές πατάτες (€7) που τα λούζει σάλτσα ντομάτας είναι πιάτο Νεράντζι λαχταριστό, με τη γεύση του να μένει έντονα στη μνήμη. Νόστιμο είναι και το γεμιστό κατσικάκι (€9) που συνοδεύεται με πατάτες σαν λουκουμάδες. Το σέρβις από νέους, ευγενικούς περιποιητές είναι συνώνυμο της φιλοξενίας. Θα σας ξελογιάσει το πολίτικο εκμέκ με βάση από τσουρέκι, κρέμα, σαντιγί και στην κορυφή βύσσινο, αλλά και ο ανατολίτικος μπακλαβάς με ολόκληρα φιστίκια Αιγίνης και τραγανό φύλλο. ☛ Νεράντζι, Μητροπόλεως 72, 210 3315882

Την Τρίτη 26 Απριλίου, στην κουζίνα του εστιατορίου CTC δίνουν ραντεβού ο δημιουργικός σεφ Αλέξανδρος Τσιοτίνης και ο διεθνούς φήμης σεφ SangHoon Degeimbre για να δημιουργήσουν ένα δείπνο «quatre mains», 23 πιάτων. Μια αρμονική εναλλαγή 11 πιάτων του Τσιοτίνη και 11 του Degeimbre, αλλά και ένα πιάτο στο οποίο οι δύο σεφ θα ενώσουν τις δημιουργίες τους. Όσοι παρευρεθούν, θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν και το πάντρεμα της διακεκριμένης ομάδας οίνου του CTC με τον Βελγο-κορεάτη σεφ, ο οποίος έχει τη διπλή ιδιότητα chef/sommelier και θα προσθέσει τις πινελιές του στο beverage pairing της βραδιάς. Τηλέφωνο: 210 7228812

του Αγίου Νικολάου, θα βρεις το Sushi rolls, ένα sushi bar εστιατόριο που έχουν αγαπήσει οι Πειραιώτες. «Τυλιγμένο» σε γυαλί, χαρίζει την όμορφη αίσθηση ότι βρίσκεσαι έξω, κάτω από τις ανθισμένες νεραντζιές. Cozy χώρος με άφθονο ξύλο, διακοσμημένος με άνετα, κομψά καθίσματα. Κολακευτικό, μοντέρνο στυλ, που ταιριάζει με το νεανικό κοινό που τιμάει το φαγητό. Ανοιχτή κουζίνα που εκφράζει την ειλικρίSushi Rolls νεια των υλικών και των τεχνικών. Το μενού προσφέρει πολλές και ενδιαφέρουσες επιλογές που καλύπτουν όχι μόνο τους εραστές της ασιατικής κουζίνας αλλά και όσους θέλουν να διασκεδάσουν, κάνοντας τα πρώτα τους αναγνωριστικά βήματα στην κουλτούρα του σούσι. Σε συστήνει με το New Style rolls (inside out) της ευρωπαϊκής και αμερικανικής σχολής, με το ρύζι απ' έξω και στην καρδιά τα υλικά. Μεγάλη ποικιλία σε σαλάτες για κάθε γούστο. Η επιλογή κρίνεται δύσκολη. Επιλέξαμε την Crispy Duck (€7,80), όπου δροσερή πράσινη σαλάτα συνδυάζεται με τραγανή πάπια τεμπούρα που δένει όμορφα με το γήινο άρωμα του σουσαμιού και τη σάλτσα hoisin. Από τη λίστα με τα maki rolls απολαύσαμε το Spicy Tuna (€6), με τα ρολά τόνου με τη βελούδινη υφή να απογειώνονται από την πικάντικη σος – γευστικό πυροτέχνημα. Από τα New Style rolls χαρήκαμε τη σύνθεση του Samba roll (€8,30) που περιλαμβάνει σολομό, τόνο, καβούρι, τυρί Φιλαδέλφεια, ταμπάσκο, αβοκάντο, τηγανητό κρεμμύδι και σος στρειδιού καλυμμένα με ρύζι. Αφήνει στο στόμα μια διάχυτη θαλασσινή νοστιμάδα. Στο ίδιο ευχάριστο γευστικό μήκος είναι και το Rainbow (€8), με αγγούρι, αβοκάντο, σολομό, τόνο, γαρίδα και λαβράκι. Η βάση του σούσι είναι η ποιότητα του ρυζιού και η φρεσκάδα του ψαριού. Το nigiri με την μπάλα ρυζιού που επάνω της θρονιάζεται φιλέτο σολομού ή φιλέτο βραστής γαρίδας (€5,80) είναι ευπρόσωπο. Καλοφτιαγμένα και με γευστική αρμονία έρχονται τα noodles με σοταρισμένα ψιλοκομμένα λαχανικά (λάχανο, κρεμμυδάκι φρέσκο, κόκκινη πιπεριά) και τρώγονται απνευστί (€5,30). Το Sushi Rolls προσφέρει τίμια γιαπωνέζικη κουζίνα σε ένα ανοιχτόκαρδο περιβάλλον με φιλόξενη διάθεση. ☛ Sushi Rolls, Αγ. Νικολάου 3, Πειραιάς, 210 4284439 r Ασκήσεις ταϊλανδέζικης αρμονίας που ανεβάζουν σε υψηλό επίπεδο τη γευστική απόλαυση κάνει το ολοκαίνουργιο εστιατόριο Kong στην καυτή πιάτσα του Χαλανδρίου. Ευχάριστος χώρος, υπέροχος κήπος, νόστιμα πιάτα, λογικές τιμές, όμορφες μουσικές και πολύ καλό σέρβις μπαίνουν στο «σέικερ» του Kong, που στους δύο μήνες λειτουργίας του έχει ήδη αποκτήσει το κοινό του. Δεν παραξενεύτηκα καθόλου όταν βράδυ καθημερινής που επισκέφθηκα το μαγαζί πολλές νεανικές παρέες απολάμβαναν το φαγητό και τα κοκτέιλ, αφού ο συνιδιοκτήτης Παύλος Πότσιος κατέχει τη συνταγή της επιτυχίας, έχοντας δημιουργήσει στο παρελθόν το γνωστό μπαρ «Soul» στην οδό Ευριπίδου. Η γοητευτική μονοκατοικία όπου στεγάζεται το Kong έχει διακοσμηθεί με θερμό κόκκινο χρώμα, μαύρα τραπέζια, σκουρόχρωμο τουβλάκι και ψάθα στον τοίχο στολισμένη με πολύχρωμες πεταλούδες. Ο κήπος είναι μια καταπράσινη όαση, έτοιμος να σε υποδεχθεί μετά το Πάσχα. Το μενού προσφέρει ενδιαφέρουσες γευστικές προτάσεις. «Έχουμε light ταϊλανδέζικη κουζίνα που μαγειρεύει η Βίλμα, η σεφ που ήταν και στην κουζίνα του Soul, και οι σαλάτες παίζουν λίγο πιο δυτικά» εξηγεί ο Παύλος, που κινείται ανάμεσα στα τραπέζια, σερβίρει, εξηγεί τα πιάτα και σκορπάει άφθονη φιλοξενία. Η σαλάτα μάνγκο με άισμπεργκ, baby καλαμπόκι, ντοματίνια, λεπτοκομμένο καρότο και κύβους μάνγκο ενισχύεται γευστικά με σάλτσα wasabi και τραγανά κάσιους (9). Αρωματική η κάθε μπουκιά, με τη φρεσκάδα και τη δροσιά της. Το μενού λοξοκοιτά στην Ιαπωνία, με μια σειρά από σούσι. Καλοφτιαγμένα ήρθαν, πάνω σε μαύρο πλακάκι, τα Spicy Tempura Rolls (8), που στην καρδιά τους ανακαλύπτεις τραγανή τεμπούρα γαρίδας, αγγούρι και spicy mayo tobiko green. Τα χειροποίητα ορεκτικά προσφέρουν κλασικές ιδέες, αλλά θα σου τραβήξει την προσοχή και το πιάτο τεμπούρα γαρίδας με σάλτσα δαμάσκηνο.

Kong Την παράσταση κλέβουν τα φιλετίνια πάπιας που συνοδεύονται με μάνγκο, κρεμμύδι, κόκκινη πιπεριά και φασολάκια κομμένα σε κύβους και βασιλικό (14). Η σάρκα της πάπιας, ζουμερή, ντελικάτη και τραγανή απ’ έξω, χαρίζει απίστευτη νοστιμιά. Μοσχοβολάει το πιάτο Laab kai (10) πριν ακόμη πάρει θέση στο τραπέζι. Η ευωδιά του σε τραβάει από τη μύτη και αδημονείς να δοκιμάσεις το ψιλοκομμένο κοτόπουλο που είναι περασμένο ελαφρά από την κατσαρόλα και συνοδεύεται με κρεμμύδι, φύλλα δυόσμου και μοσχολέμονο και του πάει πολύ η πινελιά του ρυζιού, ψημένου σε γουόκ και θρυμματισμένου σε σκόνη. Αξίζει, όμως, οπωσδήποτε να δοκιμάσεις τα Noodles Vermicelli (13) που είναι σαν διάφανες, γυαλιστερές χορδές κιθάρας και αν τα συνδυάσεις με ομελέτα, ανανά, λαχανικά, μια ιδέα κουρκουμά και κόκκινη πιπεριά είναι εκπληκτικά. Αφήνουν στον ουρανίσκο μια διάχυτη, φίνα, πικάντικη γεύση. Πιείτε ένα από τα υπέροχα κοκτέιλ που επιμελήθηκε ο Αχιλλέας Πουλημένος με έμπνευση το σακέ, όπως το Okiya, που συνδυάζει σακέ, τσίλι, καρύδα, αρώματα εσπεριδοειδών και μοσχοκάρυδο. Μπορείς να το συνοδεύσεις και το φαγητό σου με αυτό. ☛ Kong, λεωφ. Βασ. Γεωργίου Β’ 34, Χαλάνδρι, 210 683575

ΤΑΥΡΟΣ

Οι αρνητικές όψεις Αφροδίτης και Πλούτωνα προκαλούν αστάθεια στα επαγγελματικά σας και καλό είναι να αποφύγετε καινούριες συνεργασίες και ξεκινήματα, καθώς είναι αμφίβολη η εξέλιξή τους. Κατάλληλη εποχή για αναζήτηση νέων κατευθύνσεων καθώς και για να βελτιώσετε τις ικανότητές σας. Αποφύγετε παλιές μεθόδους και ενημερωθείτε για νέα μέσα που θα σας λύσουν τα χέρια. Τα οικονομικά σας χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής, καθώς η επιθυμία σας για απολαύσεις είναι έντονη, κάτι που σας ωθεί σε αλόγιστη σπατάλη. Ο Ήλιος στο ζώδιό σας σχηματίζει δύσκολες όψεις με τη Σελήνη (Πανσέληνος της Παρασκευής) και θα πρέπει να κοντρολάρετε την ένταση και τον εκνευρισμό σας, καθώς προβλέπονται έντονες αντιπαραθέσεις με το ταίρι σας για ασήμαντα θέματα. Οικογενειακά ζητήματα που θα σας απασχολήσουν μπορούν να επιλυθούν με ήπια προσέγγιση. Αποφύγετε τους καβγάδες και μοιράστε αρμοδιότητες στα μέλη της οικογένειας.

ΔΙΔΥΜΟΣ Οι επόμενες μέρες θα είναι καθορι-

ΚΑΡΚΙΝΟΣ Η εβδομάδα που ακολουθεί παρουσιάζει αρκετές αυξομειώσεις στα οικονομικά σας, κάτι που δεν σας αφήνει περιθώρια να οργανώσετε το πρόγραμμά σας και αναγκαστικά θα πρέπει να κάνετε υπομονή. Η Πανσέληνος στον Σκορπιό την Παρασκευή προκαλεί εσωτερικές συγκρούσεις που καλό είναι να μην τις βγάλετε προς τα έξω, ώστε να αποφύγετε τη δημιουργία τεταμένης ατμόσφαιρας στον χώρο της δουλειάς. Επιθυμίες και απωθημένα που βγαίνουν στην επιφάνεια θα σας βάλουν σε διαδικασίες που θα αποδειχθούν ανώφελες και θα πρέπει να αποφύγετε σπασμωδικές ενέργειες που θα σας φέρουν σε αδιέξοδο. Ιδανική εποχή για να βελτιώσετε την εμφάνισή σας, ακολουθώντας ένα σωστό διατροφικό πρόγραμμα σε συνδυασμό με άσκηση, που ταυτόχρονα με κάποιες αλλαγές θα ανανεώσουν τη διάθεσή σας και θα συμβάλουν στο να αποκτήσετε περισσότερη αυτοπεποίθηση.

ΛΕΩΝ Τα οικονομικά σας έχουν μπει σε μια φυ-

ΤΟΞΟΤΗΣ

σιολογική ροή, καθώς όμως προκύπτουν ανάγκες που δεν σηκώνουν καμία αναβολή, αναγκαστικά μένουν στην άκρη οι προσωπικές ανάγκες και οι επιθυμίες σας. Η προσοχή σας είναι στραμμένη στην οικογένεια και το σπίτι και καθώς οι ευθύνες σας είναι αυξημένες, θα πρέπει να εξοικονομήσετε χρόνο για να ξεκουραστείτε, ώστε να μη σας προδώσουν οι δυνάμεις σας. Ιδανική εποχή για να ασχοληθείτε με την ανανέωση του χώρου σας, κάτι που θα ανανεώσει και τη διάθεσή σας. Η Πανσέληνος την Παρασκευή φέρνει στην επιφάνεια προβληματισμούς για τη σχέση σας και καθώς θα εστιάζετε κυρίως στα ελαττώματα του συντρόφου σας, δεν αποκλείεται να φτάσετε στα άκρα, κάτι για το οποίο αργότερα θα μετανιώσετε. Εσείς που αναζητάτε καινούργιες περιπέτειες σας δίνονται πολλές ευκαιρίες, καθώς προβλέπεται ένα διάστημα με έντονη κοινωνική ζωή και νέα πρόσωπα που θα σας γοητεύσουν.

Είστε ενθουσιασμένοι με μια καινούργια συνεργασία που ξεκινά υπό τις καλύτερες συνθήκες και υπάρχει κίνδυνος να γίνουν σπατάλες. Μην παρασύρεστε από την υπέρμετρη αισιοδοξία σας και κάνετε ανοίγματα, καθώς υπάρχουν ανάγκες που δεν σηκώνουν καμία αναβολή και θα πρέπει να τακτοποιηθούν άμεσα. Καθυστερήσεις στον τομέα των μετακινήσεων είναι πολύ πιθανό να συμβούν την Παρασκευή που η Πανσέληνος προκαλεί κάποιες απροσδόκητες καταστάσεις οι οποίες θα κλονίσουν τα νεύρα σας και εκεί θα χρειαστεί να ξεπεράσετε τον εαυτό σας, ώστε να αποφύγετε τη δημιουργία εντάσεων. Εστιάστε την προσοχή σας στην τόνωση της σχέσης σας, καθώς υπάρχουν θέματα που μπορεί να κάνουν την εμφάνισή τους σε ανύποπτο χρόνο. Ενδεχομένως να πιστεύετε πως παρέχετε στο ταίρι σας όλα αυτά που χρειάζεται για να νιώθει σιγουριά και ασφάλεια, το θέμα όμως είναι πως υπάρχουν επικοινωνιακά προβλήματα και ελλιπής ερωτική ζωή.

ΠΑΡΘΕΝΟΣ Αποφύγετε καινούριες συνεργασί-

ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ Αφροδίτη και Πλούτωνας προκα-

ες για τις οποίες δεν είστε σίγουροι, καθώς υπάρχει κίνδυνος να εξαπατηθείτε. Προτιμήστε να παραμείνετε στην ασφαλή οδό της τρέχουσας δουλειάς σας, εξετάζοντας με ποιους τρόπους μπορείτε να αυξήσετε την απόδοσή σας, δίχως να πάρετε μεγάλα ρίσκα. Η εβδομάδα που ακολουθεί απαιτεί σύνεση στη διαχείριση των χρημάτων σας, μια και είναι πολύ πιθανό να παρασυρθείτε από την ανάγκη σας να κάνετε αγορές για αγαπημένα πρόσωπα, που θα σας βγάλουν εκτός προϋπολογισμού. Θέματα εξωτερικής εμφάνισης που σας απασχολούν τείνουν να αποκτήσουν εμμονικό χαρακτήρα και θα πρέπει να συμβουλευτείτε κάποιον ειδικό σε περίπτωση που δεν αποδίδουν οι μέθοδοι που ακολουθείτε. Ο κάθε οργανισμός έχει ξεχωριστές ανάγκες, οπότε θα πρέπει να ακολουθήσετε ένα διατροφικό πρόγραμμα κομμένο και ραμμένο στα μέτρα σας.

λούν μεγάλη αστάθεια στα επαγγελματικά σας και θα πρέπει να φανείτε προνοητικοί, ώστε να αποφύγετε το ενδεχόμενο μιας αδιέξοδης συνεργασίας. Η εποχή δεν είναι κατάλληλη για καινούργια ξεκινήματα, καθώς είναι πολύ πιθανό να μη μείνετε ικανοποιημένοι. Αφοσιωθείτε με περισσότερη ζέση στην τρέχουσα δουλειά σας και εκτιμήστε αυτά που έχετε, αποφεύγοντας την γκρίνια που μπορεί να προκαλέσει δυσάρεστα γεγονότα. Με θετική σκέψη και αισιοδοξία θα καταφέρετε να ξεπεράσετε πιθανές αντιξοότητες και καθυστερήσεις. Μέσα στις επόμενες μέρες θα πρέπει να περάσετε αρκετό χρόνο με συγγενικά σας πρόσωπα, κάτι που θα σας προκαλέσει αρκετή κούραση και σε κάποιες φάσεις εκνευρισμό. Την Παρασκευή που πραγματοποιείται η Πανσέληνος στον Σκορπιό αφιερώστε χρόνο στον εαυτό σας και στην προσωπική σας φροντίδα, ώστε να αποφύγετε δυσάρεστες συναντήσεις που θα κλονίσουν τα νεύρα σας.

ΖΥΓΟΣ

Τα οικονομικά σας θα σας απασχολήσουν έντονα μέσα στο επόμενο διάστημα και δεν αποκλείεται να στραφείτε σε παρακινδυνευμένες μεθόδους που, εκτός του ότι θα αποβούν άκαρπες, θα σπαταλήσουν αδίκως χρόνο και χρήμα. Αποφύγετε καινούργιες συνεργασίες για τις οποίες έχετε κάποιες αμφιβολίες καθώς και επενδύσεις για τις οποίες δεν έχετε εμπεριστατωμένη άποψη. Αν σκοπεύετε να ταξιδέψετε, οργανωθείτε εγκαίρως, ώστε να εξοικονομήσετε κάποια χρήματα και να τα διαθέσετε στις προσωπικές σας ανάγκες. Βελτιώστε τις σχέσεις σας κυρίως με αγαπημένα πρόσωπα, ώστε να μην επικρατεί τεταμένη ατμόσφαιρα που θα ρίχνει τη διάθεσή σας. Η εποχή ευνοεί την επίλυση των διαφορών σας, εκτός από την Παρασκευή, που η Πανσέληνος στον Σκορπιό δεν θα είναι σύμμαχός σας και μπορεί να παρεξηγηθούν οι προθέσεις σας. Στον ερωτικό τομέα, η αισθηματική σας αστάθεια στέκεται εμπόδιο στην επισημοποίηση της σχέσης σας.

ΣΚΟΡΠΙΟΣ Την Παρασκευή η Πανσέληνος που πραγματοποιείται στο ζώδιό σας προκαλεί εντάσεις με τους συνεργάτες σας κυρίως για οικονομικά ζητήματα και δεν αποκλείεται να λήξουν συνεργασίες που δεν βασίζονται στην αμοιβαία εμπιστοσύνη. Οι ελεύθεροι επαγγελματίες θα καταφέρετε να αυξήσετε το εισόδημά σας αν εντείνετε την προώθηση των υπηρεσιών σας, οπότε μια εκτεταμένη έρευνα γύρω από τη διαφήμιση είναι απαραίτητη. Προσπαθήστε να εξοικονομήσετε χρήματα για τις ανάγκες του σπιτιού και της οικογένειας. Ταξίδια και μετακινήσεις ευνοούνται αρκετά και σας δίνεται η ευκαιρία να αλλάξετε παραστάσεις. Καινούργιες γνωριμίες κάποιους θα σας ενθουσιάσουν και ορισμένους θα σας προβληματίσουν, καθώς είναι πιθανό να ερωτευτείτε και να έρθουν τα πάνω κάτω στη σχέση σας. Προσπαθήστε να επιλύσετε τα προβλήματα με το ταίρι σας, αποφεύγοντας τη λήψη βιαστικών αποφάσεων .

Daily starfax Καθημερινές αστρολογικές προβλέψεις στο www.lifo.gr από τη Μαριβίκυ Καλλέργη.

ΥΔΡΟΧΟΟΣ Στον επαγγελματικό τομέα, αν και υπάρχουν προοπτικές βελτίωσης και αύξησης τους εισοδήματός σας, ενδεχομένως να παρασυρθείτε από την ανάγκη σας για άμεσα κέρδη και να κάνετε λανθασμένες ενέργειες. Συνεργασίες με πρόσωπα που δεν γνωρίζετε και σας έχουν γεμίσει με υποσχέσεις να τις αποφύγετε δίχως δεύτερη σκέψη, καθώς είναι βέβαιο πως θα αποβούν ασύμφορες. Οργανώστε έπειτα από ώριμη σκέψη τις ενέργειές σας, δίνοντας έμφαση στη δημιουργία σωστών συμμαχιών που θα συμβάλουν στην επίτευξη των στόχων σας. Η ανάγκη σας για δημιουργία οικογένειας μπορεί να σας οδηγήσει σε λανθασμένες αποφάσεις και θα πρέπει να αποβάλετε το άγχος που δεν αποκλείεται να σας το προκαλούν άτομα από το περιβάλλον σας. Ξεκαθαρίστε τις σκέψεις σας όντας αποστασιοποιημένοι απ’ όσους σας πιέζουν, δίχως να κανονίζετε τη ζωή σας σύμφωνα με τις προσδοκίες των άλλων.

☛

στικές για τα οικονομικά σας και καθώς δεν εξαρτάται από εσάς η εξέλιξή τους, θα είστε συνεχώς μες στο άγχος. Την Παρασκευή θα δείτε να σημειώνεται μια αύξηση του εισοδήματός σας, οπότε θα καταφέρετε να κλείσετε κάποιες εκκρεμότητες που σας ζορίζουν, εξοικονομήστε όμως χρήματα και για τις προσωπικές σας ανάγκες που θα είναι πολλές. Αγορές για το σπίτι και την οικογένεια θα πρέπει να γίνουν με σύνεση, ώστε να μπορέσετε να κάνετε και κάποια πράγματα για τον εαυτό σας. Επιστρατεύστε την ψυχραιμία σας, αποφεύγοντας αντιπαραθέσεις με τα μέλη της οικογένειας εξαιτίας της συσσωρευμένης σας κούρασης. Η Πανσέληνος την Παρασκευή εντείνει την ανάγκη σας να ασχοληθείτε με κάτι που θα σας εξιτάρει και θα σας βγάλει από τη ρουτίνα, οπότε είναι ιδανική ευκαιρία για να ξεκινήσετε ένα πρόγραμμα ασκήσεων, ώστε να εκτονώνεστε.

από τη μαριβίκυ καλλέργη (starfax@lifo.gr)

μίες σάς προκαλούν έντονο ενθουσιασμό και καθώς αισθάνεστε σιγουριά για τις αποφάσεις σας, αποκλείετε το ενδεχόμενο αποτυχίας, κάτι που σας οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε λανθασμένες ενέργειες. Οι επιχειρηματίες που ξεκινάτε ορισμένες προετοιμασίες θα βρεθείτε αντιμέτωποι με καθυστερήσεις που θα σχετίζονται με νομικά και γραφειοκρατικά ζητήματα, κάτι που θα εμποδίσει την επίτευξη των στόχων σας. Αποφύγετε οικονομικά ανοίγματα και εξοικονομήστε χρήματα για τις ανάγκες που προκύπτουν. Η Πανσέληνος την Παρασκευή εντείνει την καταπίεση που αισθάνεστε από το ταίρι σας, κάτι που σας προκαλεί την ανάγκη να στραφείτε στην αναζήτηση ενός νέου ερωτικού συντρόφου και προβλέπονται περιπέτειες που θα σας βάλουν σε μπελάδες. Για τους ελεύθερους, είναι ένα διάστημα που θα κάνετε αρκετές γνωριμίες, προσέξτε όμως να μην παρασυρθείτε από τον ενθουσιασμό σας που θα είναι παροδικός.

StarFax

ΚΡΙΟΣ Καινούργιες προτάσεις και νέες γνωρι-

sudoku

ΙΧΘΥΣ

Επαγγέλματα που έχουν σχέση με τον τουρισμό και την εστίαση ευνοούνται πολύ μέσα στις επόμενες μέρες, αρκεί να οργανωθείτε εγκαίρως, καθώς προβλέπεται μια αύξηση των αναγκών σας και θα είναι ό,τι χειρότερο να μην είστε σε θέση να ανταποκριθείτε. Εσείς που αναζητάτε μια θέση εργασίας, θα ικανοποιηθούν οι προσδοκίες σας και θα καταφέρετε να καλύψετε τις προσωπικές σας ανάγκες, δίχως να χρειαστεί να δανειστείτε, αρκεί να είστε διατεθειμένοι να θυσιάσετε αρκετό από τον προσωπικό σας χρόνο. Ταξίδια και μετακινήσεις προβλέπονται μέσα στις επόμενες μέρες και θα είναι μια καλή ευκαιρία να ξεκουραστείτε και να ανασυντάξετε τις δυνάμεις σας, αρκεί να μη σπαταλήσετε όλη σας την ενέργεια . Είναι ένα διάστημα που βγαίνει στην επιφάνεια η συσσωρευμένη κούραση και θα πρέπει να αφιερώσετε οπωσδήποτε χρόνο στον εαυτό σας και τις προσωπικές σας ανάγκες.

1 5 3 6 1 2 7 4 6 5 3 4 9 7 8 9 1 5 8 5 4 8 7 1 4 7 3 2 9 1 4

Η λύση του προηγούμενου 8 4 3 6 7 5

6 1 2 4 9 3

9 7 5 8 1 2

3 9 7 5 8 1

2 5 8 3 4 6

4 6 1 9 2 7

1 2 9 7 6 8

7 3 4 1 5 9

5 8 6 2 3 4

1 8 4 6 7 5 3 2 9 2 7 3 4 9 8 5 6 1 9 5 6 2 1 3 4 8 7

21.4.16 – lifo

39

☛ ΝΕΦΕΛΗ, ΓΙΟΛΑΝΤΑ Φοιτήτριες στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών στη Φιλοσοφική Αθηνών. Φωτογραφήθηκαν στον Κολωνό, στο σπίτι της πρώτης, την Τρίτη 19 Απριλίου.

❝ Η Αθήνα μας αρέσει για τα χρώματα, τα αρώματα, τις μουσικές και το φαγητό ❞

Stay tuned για πληροφορίες σχετικά με τις ημερομηνίες της επόμενης έκθεσης «Naked City».

οι αθηναιοι γδυνονται για καλο σκοπο

NakedCity

φωτογραφια: ðÜñéò ôáâéôéÜí

Μπορείς κι εσύ να φωτογραφηθείς για το Naked City στέλνοντας μήνυμα με τίτλο «Naked City» στο info@lifo.gr

40 lifo – 21.4.16