507 low

GR80s ΕΚΘΕΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ 17.2—12.4.2017

ΣΤΟ

Χ Α ΡΤΙ

Ν ο ΔΙΑΔΙΚ 1 Βάσει σ τοιχείω ν Bari-Fo cus

ΣΤΟ

ΤΥΟ

www.li fo.gr Στοιχεία

Google Analyti cs

ολα για την αθηνα! free press δωρεαν οδηγοσ τησ πολησ κυκλοφορει καθε πεμπτη

16022017

4 lifo – 16.2.17

Oι αντιδράσεις που δημιούργησαν τα άρθρα και τα posts μας την περασμένη εβδομάδα. ☛ «Μοιάζει στραγγαλισμένη από τα στερεότυπά της, ήταν όμως η τελευταία δεκαετία που έβλεπε μπροστά» ήταν ο υπότιτλος του άρθρου για τη δεκαετία του ’80 που έγραψε ο Δημήτρης Πολιτάκης στο προηγούμενο τεύχος μας. Η αφορμή γι’ αυτό, ως έναν βαθμό, ήταν η έκθεση που γίνεται τώρα στην Τεχνόπολη. «Θα διαφωνήσω σε ένα σημείο» έγραψε ο/η Danubio. «Μπορεί η διοργάνωση μιας ολόκληρης έκθεσης για μια παλιότερη δεκαετία να ήταν όντως αδιανόητη εκείνα τα χρόνια (στον ελληνικό τουλάχιστον χώρο), αλλά αυτό σχετίζεται περισσότερο με την εξέλιξη που υπήρξε στο μεταξύ στις αντιλήψεις σε σχέση με το τι σημαίνει μουσείο και περιοδική έκθεση. Όμως νοσταλγία υπήρχε και το θυμόμαστε πολύ καλά όσοι μεγαλώσαμε τότε, ιδίως σε ό,τι αφορά τις δεκαετίες του 1950 και του 1960, έστω και αν αυτή ήταν κυρίως –αλλά με πολύ έντονο τρόπο– εστιασμένη στην καλλιτεχνική τους έκφραση. Θα θυμίσω εντελώς ενδεικτικά –καθώς υπήρχαν κι άλλα παραδείγματα– τους αφιερωμένους στα ’50s (και λίαν ευπώλητους) δίσκους του Πάριου και του Κηλαηδόνη το 1988 (αλλά και τα λάτιν του Νταλάρα έναν χρόνο πριν στο ίδιο περίπου κλίμα είχαν κινηθεί), όπως και ένα ολόκληρο τεύχος του “Ταχυδρόμου”, το καλοκαίρι του 1987, που ήταν αφιερωμένο στη νοσταλγία, με αφορμή τα 20 χρόνια από την κυκλοφορία του “Sergeant Pepper’s Lonely Hearts Club Band” και πλούσιες αναφορές στο ελληνικό ρετρό (θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον αν οι διοργανωτές της έκθεσης το είχαν βρει και το είχαν εντάξει στην έκθεση)». «Φυσικά και σχετίζονται με τη νοσταλγία όλες αυτές οι αέναες και ατέρμονες ποικίλες αναφορές στη δεκαετία του ’80» σχολίασε ο 14:17. «Η παρελθοντολαγνεία είναι ένδειξη κάποιου (ανθρώπου/λαού) που δεν μπορεί να πάει μπροστά». «Εγώ πάλι βλέπω μια δημογραφική διάσταση στα ’80s που έδωσε χρώμα στη ζωή μας και στην ψυχολογία μας» πρόσθεσε ο Νίκος Νικολαΐδης-ΣΦ. «Είναι η πρώτη μεταπολεμική δεκαετία που ο πληθυσμός νιώθει άνετα εκεί που έχει μεταναστεύσει εσωτερικά. Και δεν είναι λίγος. Είναι η μισή χώρα σε μια πόλη. Με το που έρχεται το ΠΑΣΟΚ, για πρώτη φορά η επαρχία και οι κάτοικοι αυτής που είχαν μεταναστεύσει στην Αθήνα ένιωσαν ότι θα μπορούσαν κι αυτοί να συμμετάσχουν στα κοινά και κυρίως στην “Αθήνα”. Αυτό έδινε ελπίδα στον λαό μας. Αυτή η ελπίδα μετατράπηκε σε κρυφό εφιάλτη που η συνειδητοποίησή του έδινε μονάχα μια επιλογή στον περισσότερο κόσμο: την ομερτά μέσα από έναν μαζικό, “συμφωνημένο” κυνισμό. Είναι αρκετά περίεργο το ότι η δεκαετία που πραγματικά είχε έναν αέρα αισιοδοξίας και πρακτικά έκανε αρκετό κόσμο να πάρει μια ανάσα ήταν, τελικά, και η δεκαετία που έβαλε τις ρίζες για τα σημερινά δεινά. Κρίμα...» «Πάντως, εγώ, που πήγα στην έκθεση με περιέργεια, έφυγα με κατάθλιψη» σχολίασε ο ArisK. «Το ’81 ήμουν 10 χρόνων και το ’89, 18. Μου ήταν πολύ γνώριμες οι εικόνες που αντίκρισα, αλλά μου φάνηκαν τόσο, μα τόσο ψεύτικες και ανούσιες. Ήταν μια δεκαετία φτήνιας, ψευτιάς. Δεν μου άρεσε καθόλου που θυμήθηκα ότι ενηλικιώθηκα τότε...» ☛ «Στα γραφεία της εφημερίδας “Τα Νέα” με τους τελευταίους των Μοϊκανών» βρέθηκαν οι M. Hulot, Γιάννης Πανταζόπουλος αλλά και ο φωτογράφος Πάρις Ταβιτιάν (που τράβηξε και την εμβληματική φωτογραφία του Διακογιάννη με το τελευταίο, όπως όλα έδειχναν τότε, φύλλο των «Νέων»). Το ρεπορτάζ τους συζητήθηκε πολύ. Ενδεικτικά, να ένα σχόλιο του Παύλου: «Πολλά λόγια, κυρίως απ’ όσους είχαν και τη δυνατότητα να επιλέξουν αλλιώς. Είναι κρίμα που αφέθηκαν αυτά τα έντυπα να φτάσουν σε τέτοια κατάντια, ιδίως την εποχή που όφειλαν να σεβαστούν την ιστορία τους. Δεν τους φταίνε οι κακές τράπεζες και η απεχθής κυβέρνηση που κλείνουν, φταίνε οι ίδιοι που από θέσεις ευθύνης γύριζαν την πλάτη τους στους αναγνώστες, άφηναν τους εργαζόμενους του ΔΟΛ απλήρωτους και τελικά πόνταραν την επιβίωσή τους στη διαφθορά που τους εκφράζει. Λυπάμαι για τους εργαζόμενους πραγματικά, τους εύχομαι τουλάχιστον να μπορέσουν να πάρουν μέρος από τα παράνομα κατακρατημένα δεδουλευμένα τους, μέχρι να μπορέσουν να βρουν άλλον τρόπο επιβίωσης». ☛ «Πειραγμένα αυτοκίνητα και χωσίματα σε αυτοσχέδιες πίστες στην παραλιακή» λεγόταν το ρεπορτάζ του Δημήτρη Κυριαζή και ο/η νερό σχολίασε: «Το δικό μου προσωπικό πρόβλημα –και ποιος θα μου το λύσει– είναι ότι όλοι αυτοί με τα (και καλά!) φτιαγμένα και βελτιωμένα αυτοκινητάκια, ξέρετε μωρέ, αυτά τα μέτρια που τους βγάζουν όλα τα σήματα και τα ταμπελάκια και τους βάζουν μαύρα τζάμια, κυκλοφορούν ανάμεσά μας. Δεν είναι ότι μαζεύονται και κλείνουν κάποιον δρόμο σε κάποιο μέρος εκτός κατοικημένων περιοχών και παίζουν. Είναι ότι μαρσάρουν και δημιουργούν ηχορρύπανση, ότι οδηγούν επικίνδυνα παντού και νομίζουν ότι κάθε πράσινο φανάρι είναι και μια νέα κόντρα. Δεν θα κουραστώ να γκρινιάζω γι’ αυτό το θέμα...».

feedback506

ΔΙΑΦΩΝΙΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ ’80

α π ό τ ον α ρη δ η μ οκ ιδ η

POSTS ΓΡAΜΜΑΤΑ E-MAILS

*Στείλτε μας Feedback: feedback@lifo.gr

free press Eβδομαδιαίος οδηγός της Αθήνας. Κυκλοφορεί κάθε Πέμπτη.

16.2.17 – lifo

5

www.lifo.gr

a π ο τ ον σ ταθη τ σ αγκ αρ ουσ ιανο

Editorial

ΔΥΟ ΔΕΚΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε. ΒOΥΛΗΣ 22 105 63 ΑΘΗΝΑ T 210 3254 290 F 210 3249 785 info@lifo.gr

εκδότης Στάθης Τσαγκαρουσιάνος γενικοσ διευθυντής Μιχάλης Μιχαήλ διευθυντής εκδοσησ M. Hulot εμπορική διεύθυνση Δήμητρα Πασομένου υπεύθυνος ψηφιακής ανάπτυξης Νίκος Ζαφείρης art director Χρήστος Τζοβάρας συμβουλοσ σχεδιασμου Γιάννης Καρλόπουλος –––––– αρχισυντακτeσ lifo.gr Άρης Δημοκίδης Θανάσης Χαραμής

ΜΙΚΡΟΠΡΑΓΜΑΤΑ

προγραμματισμός lifo.gr Αγγελική Βαξάλη Σπύρος Γκατζούνας Άγγελος Παπαστεργίου

Mέσα σε έναν χρόνο η Κωνσταντινούπολη άλλαξε εντελώς. Το καφέ που πήγαινα στην Ιστικλάλ –ένα από τα ωραιότερα και δυναμικότερα του δρόμου– έκλεισε. Μια διαδήλωση Κούρδων, 30 άτομα, ήταν μαντρωμένα με κάγκελα, σαν αξιοθέατο, και γύρω τους τουλάχιστον 50 αστυνομικοί οπλισμένοι, με το χέρι στη σκανδάλη, αύρες, κλούβες. Πλησίασα να δω και οι μπάτσοι με απομάκρυναν αμέσως, με σκαιότητα. Ο κόσμος λιγοστός στους δρόμους, συγκριτικά με το μάλε βράσε πριν από την κρίση. Και κακόκεφος. Σκεφτικός.

συντακτική ομάδα Columnists: Νικόλας Σεβαστάκης Θοδωρής Αντωνόπουλος Ναταλί Χατζηαντωνίου Δημήτρης Πολιτάκης Δημήτρης Κυριαζής

––––––

Βιβλίο: Τίνα Μανδηλαρά Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης Κινηματογράφος: Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος Τάσος Μελεμενίδης

Είναι εκπληκτικό πώς όλα μαζί τα πράγματα χειροτερεύουν παντού. Ή ο κόσμος δεν ξέρει τι ψηφίζει (δεν μπορεί να υπολογίσει τις συνέπειες κάθε πράξης του) ή θέλει να το κάψει το μαγαζί γιατί βαρέθηκε να ζει όπως ζει κι ελπίζει ότι στη γωνία είναι το καλύτερο.

Θέατρο: Λουίζα Αρκουμανέα Γεύση: Νίκη Μηταρέα StarFax: Μαριβίκυ Καλλέργη

Πάντως, σκέφτομαι ότι τα χρόνια που πέρασαν ήταν Les Années Folles. Kρίμα που τα νέα παιδιά δεν θα γνωρίσουν τέτοια ανεμελιά, τόση ελευθερία, τόσους πειραματισμούς. Νομίζω ότι αυτή η σκοτεινή περίοδος μόλις άρχισε. Θα χαθούν πολλές καβάτζες του Δυτικού Πολιτισμού. Όλα θα γίνουν πάλι άγρια και ενστικτώδη. Αλίμονο στους αδύναμους. *** Άμα σκέφτεσαι όταν αύριο θα ψοφήσεις, δεν γίνεσαι αυτόματα πιο καλός με τους ανθρώπους; Και μόνο στη σκέψη ότι στο ίδιο χώμα θα φυτευτείτε αύριο; Τότε πώς γίνεται ορισμένοι να μεγαλώνουν με τόσο μίσος; Μάλλον θα σκέφτονται άλλα πράγματα…

φωτογραφία εξωφύλλου

Από την έκθεση φωτογραφίας σε επιμέλεια Σπύρου Στάβερη στη Στέγη, στο πλαίσιο της έκθεσης GR80s.

Σύνταξη: Αλέξανδρος Διακοσάββας Μερόπη Κοκκίνη Βασίλης Καψάσκης Νινέττα Γιακιντζή Φιλιώ Ράγκου Χριστίνα Γαλανοπούλου Πάνος Μιχαήλ Φιλίππα Δημητριάδη Γιάννης Πανταζόπουλος Χρήστος Παρίδης Μαρία Παππά Λένα Φουτσιτζή Θεόφιλος Δουμάνης φωτογράφοι Σπύρος Στάβερης Πάρις Ταβιτιάν Freddie F. assistant art director Rinétta Κοσκινίδου

**** Tώρα που χορτάσαμε κάφρικους πυρρίχιους λεβεντομαλακίας, μουσάτους επαναστάτες της αρπαχτής και μορφωμένα στελέχη επιχειρήσεων με μια μπριζόλα για καρδιά, τώρα που χορτάσαμε μεθυσμένους σκύλους, ψέματα που δίχασαν την Ελλάδα, μαύρα σκυλιά του νεοφιλελευθερισμού, αστεία με γριές που κλάνουν και ξεβράκωτες δασκάλες που ήρθαν να μας πουν πώς να ζήσουμε, μήπως τώρα επιτρέπεται να ξανακούσω αυτό το τραγούδι, το παλιομοδίτικο και βλακωδώς ρομαντικό και θολοκουλτουριάρικο, που προάγει το σκεπτόμενο λαϊφστάιλ μου και ίσως προωθεί με σκοτεινό απολίτικο κυνισμό τη θεωρία των δύο άκρων (όπως κάποτε με κατηγόρησε η «Αυγή»);

διόρθωση κειμένων Μαρία Δρουκοπούλου γραμματεία σύνταξης Βιβίκα Ανδριανάτου –––––– senior direct market manager Κώστας Μαντάς direct market managers Βούλα Καραβαγγέλη Γιώργος Λυκουργιώτης Σπύρος Αποστολόπουλος υποδοχή διαφήμισης Ξένια Στασινοπούλου συντονισμοσ διαφήμισης Μάγδα Τζακώστα

Μπορώ;

οικονομική διεύθυνση Δημήτρης Τασιόπουλος

(Κάτι του Χατζιδάκι…)

λογιστήριο Βασίλης Κοτρωνάκης Άλκηστις Γκούμα εξωτερικες εργασιες Άκης Ιωάννου κωδικος εντυπου 7639

www.facebook.com/stathis.tsagar

6 lifo – 16.2.17

16.2.17 – lifo

7

επιμελεια: the lifo team

TalkoftheTown 16–22 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2016

8 lifo – 16.2.17

Τα Όσκαρ ή καλύτερα τα Βραβεία της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου θεωρούνται ο θεσμός με το μεγαλύτερο κύρος στη βιομηχανία του θεάματος. Η φετινή θα είναι η 87η απονομή τους, που ξεκίνησε στις 16 Μαΐου 1929 στο ξενοδοχείο «Ρούσβελτ» του Χόλιγουντ. ❖ Η Ακαδημία υπήρξε έμπνευση του ιδιοκτήτη της MGM και αρχηγού της τότε κινηματογραφικής βιομηχανίας Λούις Μπ. Μάγερ με σκοπό να αμβλύνει τις κατηγορίες περί ανηθικότητας των κινηματογραφικών κυκλωμάτων, αλλά και να μεσολαβεί στις εργατικές διαφορές. Η αρχική σύνθεσή της περιλάμβανε 231 επαγγελματίες από τους πέντε κλάδους. ❖ Η τελετή αναμεταδόθηκε για πρώτη φορά ραδιοφωνικά το 1930 και τηλεοπτικά 23 χρόνια αργότερα. ❖ Το περίφημο χρυσό αγαλματίδιο είναι στην πραγματικότητα επιχρυσωμένος αλπακάς, ζυγίζει 3,85 κιλά και έχει ύψος 34,2 εκ. Αποτυπώνει έναν γυμνό άνδρα, ο οποίος καρφώνει ένα ξίφος σε μια μπομπίνα που έχει πέντε ακτίνες οι οποίες συμβολίζουν τους κλάδους της Ακαδημίας, δηλαδή τους παραγωγούς, τους σκηνοθέτες,

τους σεναριογράφους, τους ηθοποιούς και τους τεχνικούς. Λέγεται ότι πήρε το όνομά του όταν το είδε πρώτη φορά η βιβλιοθηκάριος της Ακαδημίας και αναφώνησε: «Καλέ, αυτός είναι φτυστός ο θείος μου, ο Όσκαρ!». ❖ Μια ταινία για να είναι υποψήφια θα πρέπει να έχει αρχίσει να προβάλλεται μεταξύ 1ης Ιανουαρίου και 31ης Δεκεμβρίου του προηγούμενου ημερολογιακού έτους. Θα πρέπει να έχει διάρκεια τουλάχιστον 40 λεπτά και να έχει γυριστεί σε φιλμ 35 mm ή 70 mm ή σε ψηφιακό φιλμ προοδευτικής σάρωσης με 24 ή 48 καρέ και ανάλυση τουλάχιστον 1.280x720. ❖ Τα περισσότερα Όσκαρ (11) μοιράζονται οι εξής ταινίες: Μπεν Χουρ (1959) με 12 υποψηφιότητες, Τιτανικός (1997) με 14 υποψηφιότητες, Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών: Η επιστροφή του Βασιλιά (2003) με 11 υποψηφιότητες. Ακολουθούν το West Side Story (1961) με 10 Όσκαρ και με 9 οι Ζιζί (1958), Τελευταίος Αυτοκράτορας (1987), Άγγλος Ασθενής (1996). ❖ 4 Όσκαρ και 12 υποψηφιότητες είχε η Κάθριν Χέπμπορν, ενώ από 3 διαθέτουν οι: Ντάνιελ ΝτέιΛιούις (5 υποψηφιότητες), Ίνγκριντ Μπέργκμαν (7 υποψηφιότητες),

Ουόλτερ Μπρέναν (4 υποψηφιότητες), Τζακ Νίκολσον (12 υποψηφιότητες) και Μέριλ Στριπ (19 υποψηφιότητες). ❖ Ο Γουόλτ Ντίσνεϊ συγκέντρωσε συνολικά 27 Όσκαρ σε όλη του τη ζωή, ένα ρεκόρ που δύσκολα θα καταρριφθεί. Από την άλλη, ο Φεντερίκο Φελίνι είχε προταθεί 12 φορές για Όσκαρ ως σκηνοθέτης και δεν κέρδισε ποτέ. ❖ Νεότερος υποψήφιος για Όσκαρ ο Τζάστιν Χένρι, 8 ετών, για Β’ Ανδρικό στο Kράμερ εναντίον Κράμερ. Νεότερη υποψήφια η 9χρονη Κουβενζανέ Γουόλις για το Beasts of the Southern Wild. Νεότερη νικήτρια Όσκαρ η Tέιτουμ Ο’Νιλ, 10 ετών, για Β’ Γυναικείο Ρόλο στο Paper Moon. Γηραιότερη υποψήφια η Γκλόρια Στιούαρτ, 87 ετών, για Β’ Γυναικείο στον Τιτανικό. Γηραιότερη νικήτρια Όσκαρ η Τζέσικα Τάντι, 80 ετών, για Α’ Γυναικείο στον Σοφέρ της κ. Ντέιζι. ❖ Ο πρώτος Αφρο-αμερικανός που κέρδισε Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου ήταν ο Σίντνεϊ Πουατιέ, για τον ρόλο του στην ταινία Lilies of the Field (1963). ❖ Υπάρχουν μόλις τρεις ταινίες που έχουν κερδίσει και τις 5 «μεγάλες» κατηγορίες (Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας, Α’ Ανδρικού

❖ Στα φετινά Όσκαρ έχουμε δύο ελληνικές υποψηφιότητες. Αυτή των Λάνθιμου και Φιλίππου για το Όσκαρ Πρωτότυπου Σεναρίου με τον Αστακό και της Δάφνης Ματζιαράκη με τη μικρού μήκους ταινία ντοκιμαντέρ 4.1 Miles. ❖ Η μόνη αυστηρώς ακατάλληλη ταινία που βραβεύτηκε με Όσκαρ ήταν η ταινία Midnight Cowboy (1969), ένα δράμα σε σκηνοθεσία Τζον Σλέσιντζερ. Πρωταγωνιστές της ταινίας ήταν οι Ντάστιν Χόφμαν, Γιον Βόιτ και Σίλβια Μάιλς.

❖ Για δεύτερη φορά την τελευταία δεκαετία κανένα από τα υποψήφια για καλύτερη ταινία φιλμ δεν είχε συγκεντρώσει πάνω από 100 εκατομμύρια σε εισπράξεις μέχρι τη στιγμή της ανακοίνωσης των υποψηφιοτήτων. ❖ Η Μισέλ Γουίλιαμς, υποψήφια για τον Β’ γυναικείο ρόλο στην ταινία Η πόλη δίπλα στη θάλασσα, δεν είχε προλάβει να δει ακόμα την ταινία όταν ανακοινώθηκαν οι υποψηφιότητες. ❖ Ο Ντένζελ Ουάσινγκτον πρωταγωνίστησε και σκηνοθέτησε την ταινία Fences, με την οποία έγινε μόλις ο 7ος άνθρωπος που προτείνεται ταυτόχρονα για τα Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας και Α’ Ανδρικού Ρόλου. Οι υπόλοιποι είναι οι Γουόρεν Μπίτι, Κέβιν Κόστνερ, Κλιντ Ίστγουντ, Μπραντ Πιτ, Λεονάρντο ντι Κάπριο και Μπράντλεϊ Κούπερ.

ΟΙ ΦΕΤΙΝΕΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΕΣ: Καλύτερη Ταινία Arrival Fences Hacksaw Ridge Hell or High Water Hidden Figures La La Land Η πόλη δίπλα στη θάλασσα Lion Moonlight

Β’ Γυναικείος Ρόλος Βαϊόλα Ντέιβις για το Fences Ναόμι Χάρις για το Moonlight Νικόλ Κίντμαν για το Lion Οκτάβια Σπένσερ για το Hidden Figures Μισέλ Γουίλιαμς για το Η πόλη δίπλα στη θάλασσα

Σκηνοθεσία Ντενί Βιλνέβ για το Arrival Μελ Γκίμπσον για το Hacksaw Ridge Ντάμιεν Σαζέλ για το La La Land Κένεθ Λόνεργκαν για το Η πόλη δίπλα στη θάλασσα Μπάρι Τζένκινς για το Moonlight

Πρωτότυπο Σενάριο Τέιλορ Σέρινταν για το Hell or High Water Ντάμιεν Σαζέλ για το La La Land Ευθύμης Φιλίππου και Γιώργος Λάνθιμος για το Lobster Κένεθ Λόνεργκαν για το Η πόλη δίπλα στη θάλασσα Μάικ Μιλς για το 20th Century Women

Α’ Ανδρικός Ρόλος Κέισι Άφλεκ για το Η πόλη δίπλα στη θάλασσα Άντριου Γκάρφιλντ για το Hacksaw Ridge Ράιαν Γκόσλινγκ για το La La Land Βίγκο Μόρτενσεν για το Captain Fantastic Ντένζελ Ουάσινγκτον για το Fences Α’ Γυναικείος Ρόλος Ιζαμπέλ Ιπέρ για το Elle Ρουθ Νέγκα για το Loving Νάταλι Πόρτμαν για το Jackie Έμα Στόουν για το La La Land Μέριλ Στριπ για το Florence Foster Jenkins Β’ Ανδρικός Ρόλος Μαχέρσαλα Άλι για το Moonlight Τζεφ Μπρίτζες για το Hell or High Water Λούκας Χέτζις για το Η πόλη δίπλα στη θάλασσα Ντεβ Πατέλ για το Lion Μάικλ Σάνον για το Νυκτόβια Πλάσματα

Διασκευασμένο Σενάριο Έρικ Χέισερε για το Arrival Όγκουστ Γουίλσον για το Fences Θίοντορ Μέλφι και Άλισον Σρέντερ για το Ηidden Figures Λουκ Ντέιβις για το Lion Μπάρι Τζένκινς και Τάρελ Άλβιν ΜακΚάρνεϊ για το Moonlight Ντοκιμαντέρ μικρού μήκους Extremist 4.1 Miles Joe’s Violin Watani my homeland The white helmets

aπο τον δημητρη κυριαζη

Έλληνες και Όσκαρ. Με Όσκαρ έχουν τιμηθεί: η Κατίνα Παξινού για τον ρόλο της στην ταινία Για ποιον χτυπάει η καμπάνα το 1943, ο Μάνος Χατζιδάκις για τη μουσική της ταινίας Ποτέ την Κυριακή το 1960, ο σκηνογράφος Βασίλης Φωτόπουλος για την καλλιτεχνική διεύθυνση της ταινίας Αλέξης Ζορμπάς το 1964, ο Κώστας Γαβράς για το Ζ το 1970, η Θεώνη Βαχλιώτη-Όλντριτζ για τα ενδύματα της ταινίας Υπέροχος Γκάτσμπι το 1974 και ο Βαγγέλης Παπαθανασίου για τη μουσική της ταινίας Οι δρόμοι της φωτιάς το 1980.

❖ Το φετινό La La Land συγκέντρωσε 14 υποψηφιότητες για Όσκαρ, τις περισσότερες που έχει λάβει μια ταινία, εκτός από τον Τιτανικό και το All about Eve.

TheBuzz

Ρόλου, Α’ Γυναικείου Ρόλου και Σεναρίου): Συνέβη μια νύχτα, Η φωλιά του κούκου, Η σιωπή των αμνών.

Καλύτερη Ξενόγλωσση Ταινία A man called Ove (Σουηδία) Land of mine (Δανία) Tanna (Αυστραλία) Ο Εμποράκος (Ιράν) Toni Erdmann (Γερμανία)

ΟΣΚ Ρ2017 Οι φετινές υποψηφιότητες και μια αναδρομή στην ιστορία του θεσμού.

16.2.17 – lifo

9

ΦΩΝΗ ΛΑΟΥ

Talk of the Town

ΕΜΜΑΝΟΥEΛΑ ΓΙΑΝΝΟΥΔAΚΟΥ Μια παρέα μαθητών της Β’ Λυκείου βρήκε έναν ενδιαφέροντα τρόπο να κάνουμε τα διαμερίσματά μας περισσότερο «πράσινα». α π ό τ ο ν δ η μ ή τ ρ η κ υρ ι α ζ ή

«Η ΠΡΟΟΔΟΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ, ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΣ ΠΙΑ»

α π ό το ν δη μ ή τ ρη π ολ ι τάκ η

ShortCut

Χέστε μας με το Twitter… Η υψηλή τέχνη του αφοριστικού λόγου από την πιο εκλεκτή σύγχρονη εκπρόσωπο του είδους, τη συγγραφέα Sarah Manguso.

10 lifo – 16.2.17

Ο σύγχρονος Σκωτσέζος ποιητής Ντον Πάτερσον είχε γράψει κάποτε: «Ο αφορισμός είναι ένα σύντομο χάσιμο χρόνου. Το ποίημα είναι ένα πλήρες χάσιμο χρόνου. Η νουβέλα είναι ένα μνημειώδες χάσιμο χρόνου». Πλάκα έκανε (σχεδόν) πάντως, και όταν σκάρωνε αυτό το ημιπροβοκατόρικο τσιτάτο δεν είχαν γραφτεί ακόμα ένα κάρο μικροαναλύσεις που τοποθετούν τα tweets στη μακρά παράδοση του αφοριστικού λόγου που ξεκινά επίσημα από τους Αφορισμούς του Ιπποκράτη για να περάσει από τις Σκέψεις του Πασκάλ και τα Maximes (Αξιώματα) του Λα Ροσφουκώ στις πνευματώδεις ατάκες του Όσκαρ Ουάιλντ και της Ντόροθι Πάρκερ ως τις μέρες μας, που, λίγο-πολύ, όλοι ταλαιπωρούμε το είδος στα social media. «Ars longa, vita brevis»: τη ρήση του Ιπποκράτη ακόμα κι εμείς από τα λατινικά τη μάθαμε, παρ’ ότι στα ελληνικά λέει πολύ περισσότερα: «Ο βίος βραχύς, η δε τέχνη μακρή, ο δε καιρός οξύς, η δε πείρα σφαλερή, η δε κρίσις χαλεπή». Και συνεχίζει με κάτι αμιγώς ιατρικά, όπως αμιγώς ιατρικά ήταν και τα περισσότερα αποφθέγματά του, με πιο χαριτωμένο ίσως αυτό που σημείωνε καθησυχαστικά ότι «οι ευνούχοι δεν παθαίνουν ουρική αρθρίτιδα ούτε κάνουν φαλάκρα». Η Αμερικανίδα συγγραφέας (συγγραφέας σθεναρή, όχι ευκαιριακή τσιτατολόγος) Sarah Manguso είναι ίσως η πιο σημαντική εκπρόσωπος του σύγχρονου αγγλόφωνου αφοριστικού λόγου και συνειδητά δεν έχει λογαριασμό στο Twitter επειδή, όπως έχει τονίσει, «άλλο πράγμα η συνοπτικότητα των σπαραγμάτων και των θραυσμάτων στον συλλογικό αποχνουδωτή μυαλών του Ίντερνετ κι εντελώς άλλο η συνοπτικότητα των καλύτερων αφορισμών, που είναι αυτόνομοι και πλήρεις… Σας παρακαλώ, μην προσπαθήσετε να με πείσετε ότι το ρομάντσο μου με τον συνοπτικό, λακωνικό λόγο έχει να κάνει με τον τρόπο που βιώνουμε πλέον την πραγματικότητα ή ότι θα έπρεπε να είμαι στο Twitter επειδή προτιμώ τη σύντομη λογοτεχνία ή ότι το γούστο μου δεν είναι παρά ένα σύμπτωμα της παθολογικής μου αδυναμίας να εστιάσω ή να αφοσιωθώ κάπου ή ότι, αφού έχω παιδί, δεν έχω πια τον χρόνο να γράψω μακροσκελή κείμενα». Φυσικά και έχει γράψει μακροσκελή κείμενα, συχνά υπό τη μορφή βιωματικών αφηγήσεων που τοποθετούνται αμήχανα στο είδος των απομνημονευμάτων (memoirs), όπου όμως οι (δουλεμένοι και διόλου αβασάνιστοι) αφορισμοί σκάνε σαν προβολές ενόρασης που έχουν γεννηθεί μέσα από την εμπειρία και την παρατήρηση. «Ο χρόνος μάς τιμωρεί, παίρνοντάς μας

τα πάντα, αλλά επίσης μας σώζει – παίρνοντάς μας τα πάντα» είχε γράψει στο βιβλίο Ongoingness: The end of a diary, σε μία από τις πολλές αποστροφές που έχουν να κάνουν με απόπειρες διαχείρισης του χρόνου και συχνά τίθενται εναντίον της παραλυτικής ενδοσκόπησης, της αέναης προσμονής και της άστοχης ονειροπόλησης ενός μέλλοντος όπου όλα κάπως θα έχουν δέσει ως διά μαγείας. Από το Two kinds of decay: «Η ύπαρξή μου, από ένα βέλος φωτός που στόχευε στο μέλλον, συρρικνώθηκε σε μια κηλίδα φωτός που ήταν η παρούσα στιγμή. Έγινα καλύτερη στο να ζω μ’ αυτό το σημείο αναφοράς. Του έδωσα όλη την προσοχή μου. Το αγάπησα πολύ». Στο ίδιο βασανιστικό μοτίβο πηγαινοέρχεται τακτικά. Από το Ongoingness και πάλι: «Το να ζεις με το όνειρο του μέλλοντος θεωρείται ατέλεια χαρακτήρα. Το να ζεις στο παρελθόν, μουσκεμένος στη νοσταλγία, επίσης θεωρείται ατέλεια του χαρακτήρα. Το να ζεις στην παρούσα στιγμή μπορεί να χαιρετίζεται συχνά ως πνευματικά αξιοθαύμαστο, η άγνοια όμως αυτών που μας διδάσκει η Iστορία ή η αποτυχία να σχεδιάσεις στοιχειωδώς το μέλλον επίσης θεωρούνται ατέλειες του χαρακτήρα… Το μόνο που ήθελα ήταν να μάθω πώς να κατοικήσω στον χρόνο μ’ έναν τρόπο που δεν μπορούσε να θεωρηθεί ατέλεια του χαρακτήρα… Ίσως το πρόβλημα είναι ότι η υφή της ζωής είναι ελαστική, ότι μπορεί να μοιάζει και να είναι πλήρης σε ποικίλα επίπεδα πληρότητας. Ή ίσως τελικά να είμαστε κακοί κριτές της πληρότητας της ζωής μας. Ή ίσως οι έννοιες της κενότητας και της πληρότητας αποτελούν φτωχές μεταφορές για την ευτυχία, αν η ευτυχία είναι στην πραγματικότητα το θέμα που συζητάμε». Στο νέο της βιβλίο, που κυκλοφορεί αυτές τις μέρες στην Αμερική, η Sarah Manguso εγκαταλείπει τα προσχήματα και παρουσιάζει ένα μανιφέστο ύπαρξης, ένα σχέδιο ζωής με τη μορφή 300 αφορισμών ή επιχειρημάτων, όπως δηλώνει ο τίτλος της έκδοσης (300 Arguments). Ιδού κάποια που έχουν προδημοσιευτεί και τα προσυπογράφω με χέρια και πόδια: «Σπανίως βαριέμαι στο σπίτι, βαριέμαι συχνά όμως όταν ταξιδεύω. Στο σπίτι, όπου η καθημερινή ρουτίνα είναι αρκετά αυτοματική έτσι ώστε να μπορώ να την αγνοώ σχεδόν, είμαι ελεύθερη να σκεφτώ ό,τι θέλω». «Η θέληση μπορεί να επιτύχει κάποια πράγματα, πρέπει όμως κανείς να εξαντλήσει τη θέλησή του για να μάθει ποια είναι αυτά». «Η πρόοδος συμβαίνει στο σκοτάδι, όταν δεν προσπαθείς πια».

Τι είναι το Grow; Μια εικονική επιχείρηση που δημιουργήθηκε από τους μαθητές της Β’ Λυκείου της Ελληνογαλλικής Σχολής Πειραιά Saint Paul, στο πλαίσιο του εκπαιδευτικού προγράμματος «Εικονική Επιχείρηση» του Σωματείου Επιχειρηματικότητας Νέων. Αυτό που προσφέρουμε είναι η δυνατότητα δημιουργίας και παραλαβής ενός εξατομικευμένου σετ κήπου μέσω της ιστοσελίδας μας www. growsp.com. Με άλλα λόγια, στο ηλεκτρονικό μας κατάστημα επιλέγετε τους σπόρους και τις γλάστρες που επιθυμείτε κι εμείς σας προτείνουμε το κατάλληλο χώμα, στην απαραίτητη ποσότητα. Σας αποστέλλουμε το σετ μαζί με οδηγίες για τη φροντίδα των φυτών και ιδέες για εναλλακτικές χρήσεις τους και είστε έτοιμοι να ξεκινήσετε το στήσιμο του κήπου σας! Τι είδους φυτά διαθέτετε; Για την ώρα, διαθέτουμε τρεις κατηγορίες, με πέντε φυτά στην καθεμία: βρώσιμα, θεραπευτικά-αρωματικά και καλλωπιστικάανθοφόρα. Η επιλογή τους έγινε υπολογίζοντας αφενός τη δημοτικότητά τους, αφετέρου την ευκολία στη φροντίδα τους, εφόσον η υπηρεσία μας βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην επιθυμία να κάνουμε το πράσινο πιο προσιτό στον πολυάσχολο μέσο κάτοικο της πόλης. Τι σας διαφοροποιεί από άλλα καταστήματα που πωλούν φυτά; Βασική διαφορά είναι ότι ο πελάτης δεν χρειάζεται να ξοδέψει χρόνο τρέχοντας από το ένα φυτώριο στο άλλο για να βρει καλούς σπόρους, ποιοτικό χώμα και όμορφες, ξεχωριστές γλάστρες. Αξίζει να σημειωθεί εδώ ότι η παροχή της απαραίτητης ποσότητας χώματος και όχι ολόκληρου τσουβαλιού μειώνει σημαντικά την τελική τιμή αλλά και την ταλαιπωρία αποθήκευσης του περισσεύματος. Έχοντας αυτό κατά νου, αποφασίσαμε να δώσουμε τη δυνατότητα επιλογής συμπιεσμένου χώματος, ενός προϊόντος όχι ιδιαίτερα διαδεδομένου στην ελληνική αγορά. Ακόμα και η παροχή σπόρων αντί για έτοιμα φυτά αποτελεί ένα ξεχωριστό στοιχείο του Grow, το οποίο οφείλεται στην επιθυμία προώθησης ενός πιο ουσιαστικού και δημιουργικού τρόπου κηπουρικής. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο φροντίζουμε να παρέχουμε σαφείς οδηγίες στον πελάτη σχετικά με την περιποίηση του φυτού.

https://www.growsp.com/ https://www.facebook.com/growsph/

Talk of the Town

SURVIVOR ΣΤΟ ΚΑΘΙΣΤΙΚΟ…

ΠλαγιοΜετωπικά

απ ό τ h ναταλ ι χατζη α ν τ ων ι ου

Mια επίσκεψη στον κόσμο του Όργουελ.

Πλάνο στον δρόμο. Ο «πρωταγωνιστής», αξιοπρεπής, όμορφος, καλοντυμένος, μιλάει καλά ελληνικά. (Η κάμερα θα τον αγαπούσε). «Έκανα επίσχεση» λέει. «Η επιχείρησή μου χρωστά 100.000 ευρώ: δεδουλευμένα και αποζημίωση». Απομακρύνεται, κουβαλώντας μια αύρα αποφασιστικότητας και οργής. Για την ώρα… Κυρίες και κύριοι, καλωσήλθατε στο «Survivor». Όχι αυτό που θα εξελιχθεί στον Άγιο Δομήνικο, με έπαθλο για τον νικητή εκατό χιλιάρικα. Αυτό που εξελίσσεται εδώ και τα γυρίσματά του δεν κοστίζουν φράγκο στα κανάλια. Αντιθέτως, είναι το μόνο reality στο οποίο οι παίκτες δίνουν κάθε τόσο τον οβολό τους για να συμμετάσχουν. Κι επιπλέον, το μόνο reality στο οποίο είναι από αμφίβολο μέχρι απίθανο το αν ο νικητής θα λάβει το έπαθλο των 100.000 ευρώ. Διότι σ’ αυτό το πιο προχωρημένο και άγριο «παιχνίδι» η επιβίωση είναι αυταξία και «αμείβεται» ανακυκλούμενη: ο στόχος είναι και το έπαθλο. Το σκηνικό στη δική μας περίπτωση δεν χρειάζεται την εξωτική ψευδαίσθηση. Γυρίσματα γίνονται παντού. Οι όροι; Λίγο-πολύ, οι γνωστοί. Οι παίκτες θα πρέπει να βρουν τον τρόπο να συντηρήσουν το σπίτι τους, να εξασφαλίσουν την καθημερινή τους τροφή και να λάβουν μέρος σε κάποιες ειδικές δοκιμασίες κατά τις οποίες είναι βέβαιο ότι θα χρειαστεί να αναμετρηθούν με τα όρια της σωματικής και ψυχικής τους αντοχής. Ή, αλλιώς, «κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού οι διαγωνιζόμενοι θα συμμετάσχουν σε ειδικά διαμορφωμένα παιχνίδια, γεμάτα δράση, με δοκιμασίες οι οποίες θα έχουν ανταμοιβή την ασυλία, προκειμένου να δοκιμαστούν όχι μόνο οι σωματικές αλλά και οι ψυχικές αντοχές τους, ώστε να διασφαλίσουν μια θέση στο παιχνίδι. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα μια δραματική κορύφωση, εξαιτίας των εβδομαδιαίων ελλείψεων». Όποιος καταρρέει, φεύγει απ’ το παιχνίδι. Επίσης, αν κάποιος ξεφύγει από τον μέσο όρο της αναμενόμενης συμπεριφοράς και των επιθυμητών προδιαγραφών (είναι, ας πούμε, όπως η ηρωίδα του Τζόναθαν Κόου στον Αριθμό 11, κάπως μεγαλύτερης ηλικίας από τους συμπαίκτες της, και επιπλέον ολισθαίνει κάθε τόσο στο ατόπημα της παραβίασης της τηλεοπτικής ορθότητας), καθίσταται αντιπαθής και απομονώνεται μέχρι να φύγει από τη μέση… Το ίδιο ισχύει αν, έτσι, χωρίς λόγο, αποφασίσει η παραγωγή, μοιράζοντας ερήμην τους ρόλους, ότι εσύ θα είσαι ο «αντιπαθής». Προέχει η συμπλήρωση του ερωτηματολογίου. Π.χ. ποια προσόντα σας πιστεύετε ότι θα σας βοηθήσουν στο «Survivor»; (Οι σπουδές; «Χα» καγχάζει κάποιος τηλεθεατής. Η προϋπηρεσία; Δεν είναι καθόλου βέβαιο σ’ ένα παιχνίδι όπου κάθε πίστα είναι καινούργια. Η ικανότητα προσαρμογής σε όλες τις συνθήκες ,η προθυμία να κάνεις τη λάντζα, η εξυπνάδα να μη μιλάς, να μην παραπονιέσαι, να μη διαμαρτύρεσαι, να μην εκφράζεις άποψη και η μαεστρία να φαίνεσαι ακίνδυνος και να γίνεσαι συμπαθής πάση θυσία είναι όλα ασφαλώς πιο χρήσιμα χαρακτηριστικά.) Γιατί θέλετε να συμμετάσχετε στο «Survivor»; (Για τα χρήματα; Για την εμπειρία; Όχι. Απλώς, εκεί όπου έφτασες, δεν έχεις άλλη επιλογή.) Εάν έχετε την ευκαιρία να συμμετάσχετε στο «Survivor», σε τι θα δυσκολευτείτε περισσότερο ή λιγότερο; (Η δυσκολία θα ήταν η αίσθηση του εγκλεισμού σ’ έναν χώρο χωρίς διαφυγή; Να προσπαθείς να κοιμηθείς το βράδυ στη μέση μιας «ζούγκλας», με ανυπέρβλητα άγχη να βουίζουν στ’ αυτιά σου και να σέρνονται γύρω-γύρω στο σκοτάδι; Να ξαναρχίσεις από την αρχή, με μηδενισμένο το κοντέρ όλης της προϊστορίας σου; Να είσαι αναγκασμένος να κάνεις ταπεινωτικά πράγματα; Να πιάνεις τον εαυτό σου, τελικά, να αντιμετωπίζει όλους τους υπόλοιπους φτωχοδιάβολους συμπαίκτες του ανταγωνιστικά;) Ωραία! Είσαι έτοιμος γι’ αυτόν το γύρο. («Είναι λίγο πιο hardcore αυτό το “Survivor”. Είναι λίγο πιο true, λίγο πιο άγριο και είναι σίγουρα πιο grande. Είμαι πολύ ενθουσιασμένος με όλο αυτό το πρότζεκτ και περιμένω πώς και πώς να φύγω» δηλώνει ο παρουσιαστής.) Ωστόσο, στάσου. Για να είσαι απολύτως προετοιμασμένος για ό,τι σε περιμένει, διάβασε τι δήλωσαν παλαιότεροι παίκτες του παιχνιδιού. «Nαι, τα χρήματα τελικά δεν ήρθαν, διότι δεν ήμουν με δυνατή ομάδα…»

– Yπήρχε θέμα στρατηγικής; «Σίγουρα, δεν είχα ελπίδα να πάρω τα λεφτά με τις συμφωνίες που θα γίνονταν. Aφού δεν είχα ελπίδα να πάρω τα χρήματα, γιατί λοιπόν να ταλαιπωρούμαι άδικα;» – Και κάτι τελευταίο: τέτοιες εκπομπές λένε αλήθειες ή ψέματα; «Όλα όσα γίνονται είναι αληθινά». Είναι ειλικρινά οργουελικό τηλεθεατές να κάθονται να βλέπουν στο Star το «Survivor», όταν η τηλεοπτική «Καραϊβική» δεν είναι παρά η εξιδανικευμένη προσομοίωση ενός καθιστικού στην πόλη. Και μάντεψε! Αυτό το καθιστικό είναι το δικό σου (ή το δικό μου).

16.2.17 – lifo

11

Talk of the Town

UrbanLife

ΝΙΚHΤΑΣ ΚΛΙΝΤ

© KOSPANTI.WORDPRESS.COM

α π ό τ ον δ ημήτ ρ η κυρ ια ζ η

Μουσικός Ο Νικήτας Κλιντ και οι Ρόδες United παίζουν αυτό το Σάββατο, 18/2, στο Gagarin, μαζί με τους London Afrobeat Collective και τους Τούρκους Baba Zula.

Έχουν αραιώσει τα δρομολόγια ή έχουμε γίνει πολύ απαιτητικοί;

Φρέαρ «Ηρώδου Αττικού» Ρωμαϊκή οικία, νεκροταφείο και υδραυλικά συστήματα.

Φρέαρ «Αμαλίας» Σημαντικό ρωμαϊκό λουτρό.

Φρέαρ «Μητροπόλεως» Σημαντικά κτιριακά κατάλοιπα.

Φρέαρ «Πετμεζά» Νεκροταφείο που χρονολογείται από τους κλασικούς έως και τους βυζαντινούς χρόνους, καθώς και υπόστυλη αίθουσα.

Φρέαρ «Φωκίωνος» Κτίριο ρωμαϊκών χρόνων και βυζαντινοί αποθηκευτικοί σιροί.

12 lifo – 16.2.17

Δεν είναι τυχαίο που το μετρό της Αθήνας έχει κερδίσει τους δύσκολους ανθρώπους αυτής της πόλης. Αντιπροσωπεύει σχεδόν το ακριβώς αντίθετο του ελληνικού κράτους. Είναι αξιόπιστο, ασφαλές, έλυσε προβλήματα χωρίς να δημιουργήσει κανένα, οι υπηρεσίες του είναι ανταποδοτικές, προάγει τον πολιτισμό (βλέπε metro stages), ο διαφημιστικός του χώρος είναι καλαίσθητος κ.ά. Εκ πρώτης άποψης, η κρίση δεν φαίνεται να έχει επηρεάσει το δίκτυό του. Όμως το τελευταίο διάστημα αρκετοί χρήστες ισχυρίζονται ότι τα δρομολόγια έχουν αραιώσει υπερβολικά και αυτό οδηγεί στην ταλαιπωρία του επιβατικού κοινού. Από το γραφείο Τύπου της ΣΤΑ.ΣΥ. μας διαβεβαίωσαν πως η συχνότητα των δρομολογίων δεν έχει αλλάξει. Στη γραμμή 1 είναι στα 6 λεπτά κατά μέσο όρο τις καθημερινές, από τις 06:30 έως τις 21:30. Στη Γραμμή 2, τις καθημερινές, από τις 07:00 έως τις 17:30, 5 λεπτά, ενώ τις ίδιες ώρες και μέρες στη Γραμμή 3 τα τρένα έρχονται κάθε 4,5 λεπτά. Ψάχνοντάς το λίγο παραπάνω, ρώτησα τον Κωνσταντίνο Κεπαπτσόγλου, επίκουρο καθηγητή του ΕΜΠ και πρόεδρο του Συλλόγου Ελλήνων Συγκοινωνιολόγων, την άποψή του. «Συγκρινόμενα με άλλα συστήματα του εξωτερικού και παρά τη σημαντική έλλειψη πόρων, τα μέσα σταθερής τροχιάς στην Αθήνα παρέχουν πολύ καλές υπηρεσίες. Υπάρχει μια κάποια μείωση στη συχνότητα διέλευσης εκτός αιχμής, αλλά αυτό είναι απότοκο της τρέχουσας συγκυρίας. Η συχνότητα είναι ικανοποιητική με βάση τη διεθνή εμπειρία και οι υποδομές (σταθμοί, συρμοί, γραμμή) σε αρκετά έως πολύ καλή κατάσταση. Σε αυτό βοηθά, βέβαια, το γεγονός ότι το σύστημα αποτελείται από σχετικά νέες υποδομές (γραμμές 2 και 3) ή ανακαινισμένες (γραμμή 1 - ΗΣΑΠ). Αυτό τεκμαίρεται και από τα μηδαμινά περιστατικά διακοπής της λειτουργίας γραμμών και σταθμών για τεχνικούς λόγους. Αντίθετα, σε άλλα, παλαιότερα συστήματα άλλων (δυτικών) χωρών τα φαινόμενα αυτά είναι πολύ συχνότερα». Και οι άνθρωποι που παραπονιούνται για συνωστισμό; «Η εκτίμηση της ζήτησης για μετακίνηση με μετρό δεν μπορεί πάντα να συμβαδίζει με την πραγματικότητα και ειδικά γεγονότα, υπάρχει δε ενίοτε σημαντική διακύμανση της ζήτησης εντός της ημέρας, από μέρα σε μέρα ή ακόμη και την ίδια ώρα διαφορετικών ημερών. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι υπάρχει περίπτωση να συγκεντρωθούν στην αποβάθρα ενός σταθμού μέσα σε λίγα λεπτά επιβάτες οι οποίοι δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν από τον αμέσως επόμενο συρμό. Παρ’ όλα αυτά, η δρομολόγηση οχημάτων είναι συγκεκριμένη και δεν είναι πάντα εύκολο να μεταβάλλεται κατά το δοκούν (ειδικά όταν οι πόροι είναι περιορισμένοι). Επίσης, η δυνατότητα ενός συστήματος μετρό να μεταφέρει επιβάτες (μεταφορική ικανότητα) χονδρικά εξαρτάται από το μέγεθος των συρμών και τη συχνότητα διέλευσης αυτών. Και οι δύο αυτοί παράγοντες συναρτώνται με τις τεχνικές δυνατότητες του μέσου (μέγιστο μήκος συρμών, συστήματα σηματοδότησης) αλλά και με τους διαθέσιμους πόρους (συρμοί, οδηγοί). Έτσι, και το σύστημα μετρό της Αθήνας (όπως και άλλα συστήματα ανά την υφήλιο) έχει κάποιους τεχνικούς περιορισμούς ως προς τον αριθμό των επιβατών που μπορεί να μεταφέρει, ανεξάρτητα από τους διαθέσιμους πόρους. Σημειώνεται, πάντως, ότι αυτοί οι τεχνικοί περιορισμοί δεν διαφέρουν από τους αντίστοιχους άλλων συστημάτων. Πρακτικά, η μέγιστη συχνότητα διέλευσης διαδοχικών συρμών με ασφάλεια είναι κάθε 2,5-3 λεπτά και κάθε συρμός μπορεί να μεταφέρει 1.200 επιβάτες (αφού το μήκος της αποβάθρας είναι συγκεκριμένο). Συνεπώς, μια γραμμή του συστήματος μετρό της Αθήνας μπορεί να μεταφέρει ανά κατεύθυνση το πολύ 29.000 επιβάτες (με ασφάλεια και σχετική άνεση)».

ΑΝΘΟΥΠΟΛΗ

από τον δημήτρη κυριαζή

Αρχαίο νεκροταφείο με ταφικό περίβολο, πεισιστράτειος αγωγός και δρόμος.

Το μετρό είναι το καμάρι των Αθηναίων. Και όχι αδίκως, καθώς οι υποδομές του συνεχίζουν, μετά από τόσα χρόνια, να βρίσκονται σε πολύ υψηλό επίπεδο, καλοσυντηρημένες και προσεγμένες. Την τελευταία περίοδο, όμως, αρκετοί χρήστες έχουν αρχίσει να παραπονιούνται για αραίωση των δρομολογίων, γεγονός που προκαλεί συνωστισμό στους συρμούς, ιδιαίτερα τις ώρες αιχμής, σπρωξίματα και καβγάδες.

Hγειτονιάμου

✍

q Τα περισσότερα σπίτια εδώ δεν είναι ψηλά, και μερικά ακόμα έχουν και αυλή – το πίσω μπαλκόνι μου βλέπει σ’ ένα μικρό κηπάκι με δύο μεγάλα δέντρα και περιβολάκι. Νομίζεις ότι βρίσκεσαι στη δεκαετία του ’80 ακόμα, ο ήλιος σκάει κάπως περίεργα. Ίσως φταίει το ότι δεν υπάρχουν πολλά νεόκτιστα. Όταν έχω τον γιο μου (ήρθα εδώ επειδή έχει χαμηλά νοίκια κι έτσι ο μικρός έχει δικό του δωμάτιο), παίζει πιο άνετα, στο σοκάκι που είναι κολλητά σ’ εμάς, στο άλσος του Περιστερίου, που είναι πολύ καλοφτιαγμένο, ή στην πλατεία της Αγίας Μαρίνας, δύο στενά πάνω από τον δρόμο όπου μένουμε. q Το περίπτερο, ο φούρνος, ο (πολύ μικρός) Γαλαξίας, η λαϊκή, το μίνι μάρκετ με το Αγιωργίτικο, το καφέ της γειτονιάς και το Μικρό Καφέ είναι η καθημερινότητά μου – από αισθητικής άποψης, μπορεί να μην είναι τόσο ρομαντικά όσο ακούγονται, αλλά γι’ αυτό μου αρέσουν. Οι άνθρωποι, πάντως, το κρατάνε ζωντανό. Το καλύτερο αφτεράδικο μετά το Μπάτμαν, το Fame στο Μπουρνάζι, ένα μικρό rock bar, είναι κι αυτό σχετικά κοντά. Γενικά, το Περιστέρι είναι ο μεγαλύτερος δήμος μετά τον Πειραιά. Το διασχίζει η κόκκινη γραμμή του μετρό, με 3 σταθμούς στη σειρά: «Άγιος Αντώνιος», «Περιστέρι» και «Ανθούπολη» - ο τερματικός είναι ο «δικός» μου. Η αγορά αυτής της περιοχής, λοιπόν, είναι μεγάλη και βαστάει ακόμα.

Συνωστισμός και γκρίνια στις αποβάθρες του μετρό

Ευαγγελισμός

q Τα τελευταία δύο χρόνια μένω στο Περιστέρι, πιο συγκεκριμένα στην Ανθούπολη. Ονομάστηκε έτσι από εμπόρους λουλουδιών που την έχτισαν πριν από κάμποσα χρόνια – δεν ξέρω αν έχει καμία σχέση το νεκροταφείο που βρίσκεται εδώ κοντά, πάντως κάθε περιοχή του Περιστερίου είναι ιδιαίτερη κι έχει τη δική της ιστορία.

q Η Αθήνα είναι πολύ κοντά. Με ποδήλατο φτάνω στον Κεραμεικό σε 15 λεπτά, άμα βιάζομαι. Όταν έχει κίνηση ή όταν θέλω να πάω πιο νότια ή πιο βόρεια, μπαίνω στην Εθνική και βγαίνω αμέσως, είτε από Πειραιά είτε από Αττική – με αμάξι ή ταξί. Λεωφορεία και τρόλεϊ έχει και το βράδυ. Έχει «ψημένο» κόσμο και old-school νοοτροπία, αλλά συγχρόνως είναι και πολύ urban – όσο δεν πάει δηλαδή. Για παράδειγμα, οι Στέρεο Νόβα από δω είναι. Το Μικρό Καφέ είναι το πιο ρέγκε μαγαζί μετά το Red Sea κι αυτό δεν είναι ψέμα. Επίσης, τα κορίτσια είναι τρέλα και οι γυναίκες είναι ξύπνιες και σέξι όσο δεν πάει. Έχει απ’ όλα, τέλος πάντων. q Πολύ κοντά μου είναι και το γήπεδο του Ατρομήτου. Όλοι οι δρόμοι της Ανθούπολης αρχίζουν από άλφα (γεγονός), εκτός από ένα μικρό δρομάκι με μια νησιώτικη εκκλησία. Υπάρχει κι ένα μικρό σοκάκι, που λέγεται οδός Αλλαγής, οπότε καταλαβαίνετε. Αγαπημένα συνθήματα δεν έχω, γιατί πλέον τα σιχαίνομαι κυριολεκτικά – ωστόσο, στην πλατεία τα εξαγριωμένα πιτσιρίκια έχουν γράψει με μαύρο σπρέι Santa Marina Gang. q Είμαστε στους πρόποδες του όρους Αιγάλεω και είναι ωραία να ανεβαίνεις εκεί πάνω για να ξεφεύγει λίγο το μυαλό μέσα στα δεντράκια, στις στάνες και στις μάντρες. Επίσης, στον Άγιο Ιερόθεο βρίσκεται και το μαγαζάκι της Άννας της Ικαριώτισσας, που φτιάχνει τέλεια χειροποίητα καλαμάκια, αλλά δεν είναι σουβλατζίδικο, είναι ουζερί. Ο κεντρικός που είναι κάθετος στην Τσαλδάρη (συνέχεια της Λένορμαν) και σε οδηγεί στην καρδιά της Ανθούπολης λέγεται Αγίου Κηρύκου (κι αυτό από άλφα), που είναι και το λιμάνι της Ικαρίας. Γείτονάς μου είναι ο Tus. Τι άλλο θέλει κανείς;

16.2.17 – lifo

13

q Γεννήθηκα στη Ρόδο το 1980. Σε κάποιο site γράφει ότι γεννήθηκα το 1971 και υπάρχουν άνθρωποι που τους κάνει

λιτεχνική η οικογένεια: ο πατέρας μου είναι αυτοδίδακτος πιανίστας, η μία αδερφή μου έγινε ζαχαροπλάστισσα από μόνη της, η άλλη έγινε γλύπτρια, ένας αδερφός μου άρχισε να φτιάχνει πράγματα με τα χέρια του. Πάντα γινόταν κάτι καλλιτεχνικό γύρω-γύρω, αλλά το δικό μου ήταν ένα βλασταράκι που μεγάλωνε μόνο του εκεί μέσα.

απο τον m. hulot. φωτογραφιεσ: παρις ταβιτιαν.

ΟΙAΘΗΝΑΙΟΙ

q Η φάση με το θέατρο ξεκίνησε ως ψυχική ανάγκη πιο πολύ, μια ανάγκη για αποφυγή της πραγματικότητας, για να μου δίνουν σημασία, όχι ως ανάγκη έκφρασης και τέτοια μπαρμπούτσαλα. Ήταν ένα συνεχές role playing που ξεκίνησε μέσα στην οικογένεια: όταν έλειπε ο μπαμπάς μου από το σπίτι κι έλεγε «θα προσέχεις εσύ και η μεγάλη σου αδερφή τα παιδιά», έμπαινες σε έναν ρόλο. Στο σχολείο, ας πούμε, πώς μπορούσες να γίνεις λίγο πιο γοητευτικός; Αν γινόσουν λίγο μυστήριος. Στο νησί υπήρχε κάπως η αίσθηση του νεοπλουτισμού, μια νοοτροπία ότι αν δεν πληρούσες κάποιες οικονομικές προϋποθέσεις δεν ήσουν πολύ «in». Αυτό σου δημιουργεί κόμπλεξ, ειδικά στην προεφηβεία, και γίνεται πολύ βίαιο. Τότε είχαν βγει οι μάρκες και έπρεπε να ντύνεσαι έτσι, για να τηρείς τις προϋποθέσεις. Ένα κορίτσι σε κοιτούσε στα παπούτσια για να σε εγκρίνει. Αργότερα, έπρεπε να οδηγείς αυτόματο μηχανάκι για να είσαι «κάποιος», αν οδηγούσες ποδήλατο, δεν ήσουν. Τέτοια πράγματα ηλιθιωδώς καταγράφηκαν λάθος, οπότε ο μόνος τρόπος για να είμαι «in» ήταν να μπω στη φάση του θεάτρου, μια και είχα το μονοπώλιο. Δεν υπήρχε πολύς κόσμος στο νησί που ασχολιόταν με το θέατρο. Είχα την τύχη να παίξω σε κάνα δυο παραστάσεις όσο ήμουν ακόμα στο σχολείο κι αυτό έγινε ξαφνικά πολύ αποδεκτό. Σιγά-σιγά έγινε ένα κόλπο για να μπορώ να βγαίνω από το σπίτι. Συμμετείχα σε μια θεατρική ομάδα όπου όλοι ήταν μεγαλύτεροί μου –ο μέσος όρος ηλικίας ήταν τα 25–, οπότε η μάνα μου δεν αγχωνόταν ότι ήμουν με φίλους μου και αλητεύω. Βλακωδώς, βέβαια, γιατί αυτοί με «κάψανε» χειρότερα. Ήμουν 14.

q Μετά έρχονται οι Πανελλήνιες και αρχίζει το «τι θα κάνεις, Γιώργο, με τη ζωή σου;». Οι επιλογές ήταν τα «σιγουράκια»: δηλαδή ή θα πήγαινα στον στρατό που έχει λεφτά ή θα γινόμουν νοσοκόμος, γιατί ο μπαμπάς μου ήταν στο νοσοκομείο και ήξερε. Γενικώς είμαι εξοικειωμένος, κάνω σε φίλους ενέσεις, δεν λιποθυμάω όταν βλέπω αίμα, ξέρω τι να κάνω σε περίπτωση ατυχήματος. Ο μπαμπάς μου είχε την τύχη και την ατυχία να ζήσει δύο ακραία γεγονότα: πέθανε ένας φίλος του στα χέρια του και λίγο καιρό μετά ξεγέννησε μια γυναίκα σε αυτοκίνητο, χωρίς να έχει σπουδάσει καν Μαιευτική. Αυτό του προκάλεσε μια σοφία πολύ ζηλευτή. Ο μπαμπάς μου ήταν γίγαντας, τον έτρεμε το σύμπαν. Ξαφνικά, κάνει ένα «κλακ» και γίνεται ο πιο «γλυκός» άνθρωπος του κόσμου, σε εκνευριστικό σημείο. Κι εγώ τώρα ακολουθώ την πορεία του κάπως. Είμαι κι εγώ τρομερός γίγαντας και προσπαθώ να γίνω πιο γλυκός όσο γίνεται, όσο το επιτρέπουν οι συνθήκες.

q Είμαι ντροπαλός μέχρι αηδίας και η εικόνα του απόμακρου που με ακολουθεί είναι η άμυνά μου.

Ένας ευφυής άνθρωπος μπορεί να το καταλάβει αυτό. Είναι ένα κατάλοιπο της παλιάς version του Γιώργου, που καθόταν στο σχολείο μόνος για να προκαλέσει το μυστήριο, αλλά η μεγάλη αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω να διαχειριστώ την αποδοχή. Και από ναρκισσισμό –εντάξει, μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας– αλλά και από ντροπή. Λέω «κάνε τώρα τον απόμακρο, για να μη σε πλησιάζει άνθρωπος». Στο μετρό είναι η ίδια μάσκα, με ακουστικά. Πραγματικά είναι από συστολή, αλλά δεν γίνεται να το λες αυτό κάθε φορά.

q Στην Αθήνα μένω από το 2002, αλλά ήρθα πρώτη φορά στη ζωή μου στα 18, βλαχάκι τελείως, για να δώσω εξετάσεις στο Εθνικό. Ήρθα με δάφνες και τελείωσα αριστούχος. Είχα για καθηγητή τον Μοσχόπουλο, ο οποίος με «τσίμπησε» και με πήγε στο Θέατρο Πόρτα, πρωταγωνιστή, όπου έπαιξα με αρκετή χαλαρότητα και έπαρση. Ήμουν 22 χρονών. Ξεκινάς εντυπωσιακά και μετά είσαι εκτός, είσαι το τίποτα. Έμεινα 6 χρόνια εκτός. Μετά πηγαινοερχόμουν στη Θεσσαλονίκη για τέσσερα χρόνια, έμεινα τρεις μήνες στη Λαμία, στη Λάρισα, αλλά η βάση μου ήταν η Αθήνα, την οποία δεν αλλάζω με τίποτα, ούτε με το πιο ωραίο μέρος του κόσμου. Τη λατρεύω την Αθήνα. Την ξέρω όλη απ’ έξω, είχα την ευκαιρία να τη μάθω με χάρτη –το βιβλίο–, πριν βγουν τα GPS στα κινητά, όταν δούλευα ως κλόουν και γύριζα με μηχανάκι σε όλη την Αττική.

q Ο πρώτος ρόλος που έπαιξα μόλις τελείωσα τη σχολή ήταν το Τέρας, στην Πεντάμορφη και το Τέρας, στο Θέατρο Πόρτα, όπως προανέφερα. Τότε δεν καταλάβαινα πολλά, αλλά αυτό το έργο θέλω να το ξαναπαίξω. Γιατί όταν κατάλαβα την ουσία της ιστορίας, το ότι η Πεντάμορφη διάλεξε το Τέρας και το έκανε ακόμα πιο τέρας για να το ξεφοβηθεί, ήταν τρομακτικό. Αυτό, λοιπόν, το τερατάκι είναι πολύ ευαίσθητη ψυχή, γι’ αυτό της έκανε δώρα, γιατί νόμιζε ότι έτσι θα εξαγοράσει την αγάπη της ή ότι έτσι θα γίνει αποδεκτός. Το έζησα κι εγώ αυτό, στ’ αλήθεια, με μια πεντάμορφη. Φτάσαμε σε πολλή βία. Ήταν δέκα χρόνια μετά το έργο, αλλά κατάλαβα ότι κάποια έργα συνδέονται με τη ζωή πραγματικά, σε επικίνδυνο σημείο. Πέρασα τη φάση με αυτή την κοπέλα τότε που είχα πολλά λεφτά. Της έκανα πολλά δώρα μπας και, αλλά τίποτα. Έλεγε «άντε φύγε» κι εγώ ξαναπήγαινα. Με έκανε βίαιο, ευχόμουν να πεθάνει και μετά το μετάνιωνα. Κατάλαβα τότε ότι η Πεντάμορφη και το Τέρας δεν είναι ένα παραμύθι για παιδιά, είναι μια ιστορία για τον άνθρωπο. Έτσι είναι όλα τα παραμύθια – αυτό το ένιωσα και στη Μικρή Γοργόνα. Τα παραμύθια έχουν πολύ βαθιά νοήματα, γι’ αυτό τα λέμε στους ανθρώπους. Αυτό το τέρας, λοιπόν, άσχετα με την κρίση και όλα τα συναφή, υπάρχει μέσα μας και προσωπικά θεωρώ ότι πρέπει να το κάνεις να βγει πολύ νωρίς, να το ξέρει και ο άλλος ότι υπάρχει και μετά να προσπαθήσεις να το ηρεμήσεις. Γιατί θα βγει έτσι κι αλλιώς κάποια στιγμή, με τρόπο που δεν πρέπει, ή θα σκάσει σε timing τελείως λάθος. Χαίρομαι που το πήρα το μάθημα τότε με την πεντάμορφη.

q Το τέλος δεν βολεύει κανέναν και δεν το θέλει κανείς. Είναι πολύ υπαρξιακή κουβέντα αυτή, αλλά ο θάνατος είναι η μόνη αντικειμενική αλήθεια, δεν υπάρχει άλλη. Γι’ αυτό κάνουμε και ό,τι κάνουμε, για να ξορκίσουμε τον θάνατο. Στο θέατρο είμαστε τυχεροί, ανασταίνοντας διάφορους από δω κι από κει ξορκίζουμε κάπως τον θάνατο. Πάνω στη

14 lifo – 16.2.17

ΗΘΟΠΟΙΟΣ. ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΣΤΗ ΡΟΔΟ, ΖΕΙ ΣΤΟΝ ΚΕΡΑΜΕΙΚΟ.

q Στην οικογένεια δεν είχαμε κανέναν ηθοποιό, είχα όμως αρκετούς κωμικούς θείους. Είχε μια έκφραση καλ-

ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

εντύπωση που φαίνομαι νεότερος. Θεωρούν ότι έχω κάνει μπότοξ! Μεγάλωσα εκεί, ανάμεσα σε έξι άλλα αδέρφια, και ο πρώτος καιρός στη Σάλακο, ένα χωριό απ’ όπου πίνει νερό όλο το νησί, ήταν πολύ βάρβαρος: κρύο, αγροτιά, ελιές – δεν μπορώ να μην τα συνδέσω καρμικά όλα αυτά, εκεί ξεκίνησαν όλα. Τότε γκρίνιαζα, τώρα όμως είμαι χαρούμενος γι’ αυτά τα χρόνια στο χωριό, τα ευγνωμονώ, γιατί όποτε επιστρέφω για λίγο στη φύση, δεν χρειάζεται να κάνω εκπαίδευση για να συντονιστώ ξανά, συντονίζομαι κατευθείαν. Χαίρομαι επίσης που ο κόσμος με θαυμάζει για τις ικανότητες και τις γνώσεις μου σχετικά με τα φυτά και το χώμα. Το πιο σημαντικό είναι ότι λόγω αυτής της σχέσης που έχω με τη γη από μικρός δεν με πιάνει ούτε πυρετός. Σπάνια αρρωσταίνω.

16.2.17 – lifo

15

σκηνή είμαι πιο ήσυχος από οποιαδήποτε άλλη στιγμή. Είναι θλιβερό και δειλό, αλλά είναι η αλήθεια. Το θέατρο είναι η πιο μεγάλη κρυψώνα ever. Και είναι φρικτό να ακούς κάποιους να λένε «η ζωή μου είναι το θέατρο». Είναι όπως ο χασικλής που δεν θέλει να δει την πραγματικότητα, τη βλέπει μέσα από κάποιο πρίσμα. Ή ο αλκοολικός. Κι αυτό που κάνω αυτήν τη στιγμή, πέρα από την επιβίωση, είναι πολύ λάθος. Είμαι όλη μέρα σε πρόβες, άρα δεν έχω επαφή. Καμώνομαι ότι έχω επαφή, αλλά δεν έχω. Το θέατρο δεν είναι η ζωή μου, είναι η δουλειά μου και πρέπει να μπορώ να ζω όλη την υπόλοιπη φάση για να την καθρεφτίζω στο θέατρο. Είναι λάθος, και πρακτικά και ψυχικά και πνευματικά, να λες «η δουλειά μου είναι η ζωή μου», σε θολώνει. Χαίρομαι που η φτώχεια με έβαλε να κάνω πολλές δουλειές. Κάποτε είπα στον Μοσχόπουλο ότι δεν θέλω να είμαι «σταθερός ηθοποιός» και μου απάντησε: «Θα εξελιχθείς μόνο αν εξελιχθείς ως άνθρωπος. Και για να εξελιχθείς ως άνθρωπος, πρέπει να ζήσεις. Και για να ζήσεις, δεν πρέπει να έχεις το θέατρο όλη μέρα στη ζωή σου». Χαίρομαι που ασχολούμαι και με άλλα πράγματα. Παίζω μουσική, ξέρω να φυτέψω ένα φυτό, ξέρω να βιδώσω μια λάμπα, να φτιάξω ένα έπιπλο, να βάψω, να κάνω τον κλόουν.

q Πολλοί ντροπαλοί άνθρωποι κάνουν τον κλόουν, επειδή έτσι μπορούν να κρύβονται. Πέραν των πρακτικών, οι ψυ-

ΟΙAΘΗΝΑΙΟΙ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

χικοί λόγοι που κάνεις κάτι τέτοιο είναι γιατί ξορκίζεις μια δισυπόστατη κατάσταση. Είναι μια δύσκολη και εκνευριστική δουλειά γιατί έχεις να κάνεις με παιδιά, αλλά όταν πάει καλά, είναι αριστούργημα. Έχει μια μιζέρια αλλά και μια λάμψη ταυτόχρονα. Τα ψυχικά στοιχεία του διασκεδαστή τα χρησιμοποιούσα για πολύ καιρό στο θέατρο. Στην πορεία κατάλαβα, όμως, ότι τα πράγματα που κρύβει ο κλόουν σε διαβαθμίσεις δεν πρέπει να τα χρησιμοποιείς και στη σκηνή. Ένας κλόουν κουβαλάει περισσότερο το δικό του θέμα και δεν είναι πολύ ευχάριστος. Όταν βλέπω ηθοποιό πάνω στη σκηνή να μου δείχνει περισσότερο το δικό του πρόβλημα παρά του ήρωα που υποδύεται, δεν μπορώ να δω την παράσταση. Το καταλαβαίνεις και από το κοινό, ότι δεν συνδέεται. Ήταν μια ολόκληρη σχολή στο θέατρο που σ’ το μάθαινε αυτό, ότι πρέπει να ταράζεσαι. Παλιά έλεγαν: «Άμα κλαίει, είναι καλός». Αλλάζει μια γενικότερη συνειδησιακή κατάσταση. Εξελίσσονται και οι θεατές μαζί με τους ηθοποιούς και όλο τον πλανήτη, όπως εξελίσσεται και το χιούμορ. Δεν γελάς πια με τα αστεία των ’80s. Όταν βγήκε ο Τοτός ήταν αστείος, τώρα δεν είναι. Δεν γίνεται να μεταφέρεις τα προβλήματά σου πάνω στη σκηνή. Αυτό είναι κάτι που φαίνεται και στους σκηνοθέτες, όσο και να θέλουν να κρυφτούν. Γενικά, όλη η φάση είναι ένας πίνακας επάνω στον οποίο βάζεις τα μυαλά που κουβαλάς από παιδί, τα χρώματά σου. Απλώς πρέπει να το κάνεις γι’ αυτόν που πληρώνει και όχι για να αυνανίζεσαι με αυτά. Αλλιώς, κάτσε και παίξε μόνος.

q Επιτυχία για μένα είναι η διάρκεια. Θα θεωρήσω τον εαυτό μου επιτυχημένο εάν έχω καταφέρει να προσέξω

Μπορεί να ακούγεται ναρκισσιστικό, αλλά δεν ντρέπομαι να το πω, με απασχολεί η υστεροφημία μου. Το κουβαλάω αυτό από το αρχαιοελληνικό DNA μου και δεν θέλω να ξεχαστώ. Κάποια στιγμή, λογικά, θα με ξεχάσει ο πλανήτης, αλλά θα ήθελα να μείνω στο μυαλό, τουλάχιστον, όσο περισσότερων ανθρώπων μπορώ, είτε με τον έναν είτε με τον άλλον τρόπο. Αυτό, για να ισχύσει, θα πρέπει να είμαι διαρκώς παρών.

το προϊόν μου, το σώμα μου, τη φωνή μου, το μυαλό μου και την πνευματικότητά μου. Αν υποθέσουμε ότι είμαι μια εταιρεία, θα είναι επιτυχία αν καταφέρω να την κρατήσω όσο πιο πολύ γίνεται. Επιτυχημένος θα είμαι αν καταφέρω και είμαι στη σκηνή ενεργός και παρών και όχι απλώς για να συλλέγω τα ένσημά μου σε προχωρημένη ηλικία. Μπορεί να ακούγεται ναρκισσιστικό, αλλά δεν ντρέπομαι να το πω, με απασχολεί η υστεροφημία μου. Το κουβαλάω αυτό από το αρχαιοελληνικό DNA μου και δεν θέλω να ξεχαστώ. Κάποια στιγμή, λογικά, θα με ξεχάσει ο πλανήτης, αλλά θα ήθελα να μείνω στο μυαλό, τουλάχιστον, όσο περισσότερων ανθρώπων μπορώ, είτε με τον έναν είτε με τον άλλον τρόπο. Αυτό, για να ισχύσει, θα πρέπει να είμαι διαρκώς παρών.

q Ο πιο μεγάλος μου φόβος και ο πιο ουσιαστικός είναι ότι θα μείνω μόνος μου. Τώρα παλεύουν δύο τέρατα μέσα μου, δύο δράκοι, όπως θα έλεγε κι ένας φίλος. Ο ένας λέει «ανοίξου στη συντροφικότητα», κάτι που απαιτεί θυσίες, γιατί πρέπει να θυσιάσεις πράγματα για να χωρέσει ένας άλλος άνθρωπος στη ζωή σου. Και το άλλο τέρας λέει «κάτσε μόνος σου να έχεις την ησυχία σου, να μην έχεις κανέναν πάνω από το κεφάλι σου, καμία ευθύνη». Ο μεγαλύτερος φόβος μου –και δοκιμάζεται διαρκώς– είναι ότι θα είμαι μεγάλος και θα μείνω μόνος μου και θα είμαι μάλλον γκρινιάρης. Ο πιο βαθύς είναι ότι δεν θα καταφέρω ποτέ να φροντίσω έναν άνθρωπο κι ελπίζω να μη μου τα φέρει η ζωή έτσι ώστε να πρέπει να πάθω για να το μάθω. Φοβάμαι ότι δεν θα καταφέρω να μοιραστώ. Λένε ότι το σπίτι είναι η ψυχή του ανθρώπου και στο δικό μου δεν αφήνω κανέναν να μπει. Μπορώ να σου πω εκατομμύρια δικαιολογίες για την παιδική ηλικία, αλλά έχουν φύγει πλέον αυτά από τη μέση. Δεν το έχω καθόλου να καλώ κόσμο στο σπίτι, τρελαίνομαι. Έχω κάνει ένα πάρτι στη ζωή μου. Μέχρι τώρα είχα δικαιολογία, γιατί τα γενέθλιά μου είναι τον Αύγουστο και λείπουν όλοι. Πριν από 5 χρόνια έκανα ένα πάρτι κι έφαγα το άγχος ότι δεν θα έρθει άνθρωπος, αλλά είχε μεγάλη επιτυχία. Παρ’ όλα αυτά, δεν το ξανάκανα. Φοβάμαι να καλέσω κόσμο, να τον περιποιηθώ και να τον φιλοξενήσω. Ο φόβος μου είναι ότι δεν θα καταφέρει να ανοίξει ποτέ αυτό το σπίτι, να θυσιάσω μια εβδομάδα από τον χρόνο μου και τη ρουτίνα μου για κάποιον άλλο. Θέλω να το αλλάξω αυτό.

q Το μεράκι μου είναι να ακούω και να βρίσκω καινούργια μουσική, αλλά και να παίζω ως DJ. Μου αρέσουν τα βινύλια, τα στερεοφωνικά, έχω ταλέντο στα παζλ – βέβαια, είναι πολύ μοναχική δραστηριότητα, αλλά μου αρέσει. Δεν μου αρέσει να διαβάζω. Έχω 800 βιβλία που δεν τα έχω αγγίξει ποτέ. Μου αρέσει να περπατάω με μουσική στα αυτιά και να εξαφανίζομαι. Μέχρι τώρα μου άρεσε και να βγαίνω και να πίνω, αλλά δεν μ’ αρεσει πια, βαρέθηκα. Αγαπάω το φαΐ, τα κόκκινα κρασιά, μου αρέσουν τα μεσημεριανά μεθύσια, μου αρέσει να οδηγώ, αλλά δεν έχω αυτοκίνητο. Καμιά φορά πάμε με έναν φίλο μου στη Βόρεια Εύβοια και δεν μιλάμε καθόλου στο αυτοκίνητο, καθόμαστε σιωπηλοί και είναι απόλαυση.

q Με ενοχλεί η παραβίαση του ιδιωτικού χώρου, η πολύ εύκολη οικειότητα, είναι κάτι που παίρνω προσωπικά και δεν θα έπρεπε. Και δεν μπορώ την αγένεια. Έχω υπάρξει αγενής πάρα πολλές φορές και όταν το βλέπω απέναντί μου με ενοχλεί, γιατί βλέπω τον εαυτό μου. Μακάρι να ήταν λίγο πιο καθαρή αυτή η πόλη. Είμαι ψυχαναγκαστικός με την καθαριότητα. Έχω ένα βίντεο σε παραλία που είμαι μόνος μου και την καθαρίζω όλη, σαν τρελός. Με ενοχλεί που θυμώνω με κάτι που δεν πρόκειται να αλλάξει. Με ενοχλεί η έλλειψη παιδείας. Με θυμώνουν οι ειδήσεις. Καμιά φορά κάνω ένα παιχνίδι: βλέπω ειδήσεις με ήχο και χωρίς. Είναι ένα τελείως άλλο πράγμα. Όταν με πιέζουν να φοβηθώ –γιατί το καταλαβαίνω ότι με πιέζουν– λέω «γιατί μου το κάνεις αυτό;». Σου φορτώνουν πράγματα ερήμην σου και ξαφνικά έχεις ένα στρες που δεν είναι δικό σου.

q Η ζωή με έμαθε ότι η έβδομη μέρα έχει αξία αν τις έξι προηγούμενες έχεις δουλέψει. Έχει τύχει φάση που είχα λεφτά και κάθισα ένα τρίμηνο χωρίς να κάνω τίποτα και ήταν η χειρότερη περίοδος της ζωής μου. Μακάρι να είμαι χρήσιμος μέσα από αυτήν τη δουλειά όσο περισσότερο γίνεται. Και έξω από αυτήν.

16 lifo – 16.2.17

ΙNFO

Πέτρες στις τσέπες του της Μαρί Τζόουνς Σκηνοθεσία-ερμηνεία: Γιώργος Χρυσοστόμου, Μάκης Παπαδημητρίου Θέατρο του Νέου Κόσμου (Κεντρική Σκηνή) ως τις 9/4 Κάθε Τετάρτη παίζει μουσική στο Μπρίκι στο Παγκράτι.

16.2.17 – lifo

17

ΤΟ ALBUM ΤΩΝ '80s

ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΕΚΘΕΣΗΣ GR80S Ο ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ ΕΚΑΝΕ ΑΝΟΙΧΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟ ΝΑ ΜΟΙΡΑΣΤΕΙ ΤΙΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΟΥ ΠΟΥ ΑΠΟΤΥΠΩΘΗΚΑΝ ΣΕ ΦΙΛΜ, ΕΤΣΙ ΠΡΟΕΚΥΨΕ ΤΟ ΥΛΙΚΟ ΤΗΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΕΚΘΕΣΗΣ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΑΥΡΙΟ ΣΤΗ ΣΤΕΓΗ ΤΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΩΝΑΣΗ. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΥ ΜΟΙΡΑΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗ LIFO.

Η

18 lifo – 16.2.17

χαμογελαστή Ελλάδα των φωτογραφικών άλμπουμ του ’80 συμπληρώνει τη μεγάλη, παράλληλη έκθεση για την «Ελλάδα του ’80», προσθέτοντας στιγμιότυπα ιδιωτικής ζωής σε μια συνολική και πλήρη ακτινογραφία της δεκαετίας. Ταυτόχρονα, αναδεικνύει έναν άλλο χρόνο, έναν χρόνο που κυλάει πιο αργά, πιο βαθιά, επειδή αφορά τις συνήθειες και τις νοοτροπίες και κατά συνέπεια επηρεάζεται πιο έμμεσα από τον πολιτικό αναβρασμό και τις ιδεολογικές μετατοπίσεις, όσο καταλυτικές κι αν υπήρξαν εκείνη την εποχή. Οι φωτογραφίες δείχνουν ακριβώς αυτήν τη διάρκεια κι αυτό το στέρεο, ανθεκτικό έδαφος του τρόπου ζωής και της καθημερινότητας ενός λαού που ασφαλώς μεταβλήθηκαν από την εισβολή των νέων τεχνολογιών, αλλά με έναν μεσογειακό, πιο ήπιο τρόπο. Από την άλλη, το μεσοδιάστημα που μας χωρίζει από τη δεκαετία του ’80 μοιάζει πολύ πιο συμπαγές και «γραμμικό» σε σχέση

χαμένο κλειδί, το κλειδί μιας ανολοκλήρωτης ή κερδισμένης υπόσχεσης. Ήδη από το περασμένο καλοκαίρι αρχίσαμε να συζητάμε την πρόταση-έκπληξη του Παναγή Παναγιωτόπουλου, συνδιοργανωτή με τον Βασίλη Βαμβακά της έκθεσης «Η Ελλάδα του ’80» στην Τεχνόπολη, για μια παράλληλη έκθεση με τα φωτογραφικά άλμπουμ της ίδιας δεκαετίας. Η μικρή ομάδα που συγκροτήθηκε κάτω από τη διπλή αιγίδα της Στέγης και της «Ελλάδας του ’80» ξεκίνησε να ανταλλάσσει ιδέες γύρω από το περίγραμμα και το περιεχόμενο της έκθεσης πολύ πριν από την παραλαβή των πρώτων φωτογραφιών. Αν και δεν έχω να επικαλεστώ ιδιαίτερη εμπειρία από επιμέλεια εκθέσεων, ενώ είναι γνωστό πως όταν πρόκειται για τις δικές μου φωτογραφίες εύκολα κάνω αμφίβολες επιλογές, η αξιολόγηση του υλικού μού ανατέθηκε εν λευκώ. Δεν πρόκειται για κάτι δύσκολο, αν αφεθείς στη γοητεία του. Η ανώνυμη και η ιδιωτική φωτογραφία φέρουν

φίας. Αυτό έγινε εφικτό μέσα από την ευρεία ανταπόκριση που είχε το ανοιχτό κάλεσμα που απευθύναμε τον Σεπτέμβρη, αλλά και χάρη στις συνεισφορές φίλων. Μη γνωρίζοντας όμως εκ των προτέρων την προέλευση και την αξία των «δανεικών» φωτογραφιών και αγωνιώντας για την ποιότητα του υλικού, στράφηκα αρχικά και στα παζάρια. Η πρώτη επίσκεψη στον Ελαιώνα ήταν και η πιο «προσοδοφόρα». Σε μια στοίβα σκονισμένα παλιόχαρτα, που τα πατούσε ο κόσμος, ξεχώριζε το γνωστό κίτρινο χρώμα αρκετών φακέλων της Kodak, με όλα τους τα αρνητικά μέσα, καθώς και διάφορα άλλα φιλμ σε ρολό, όλα από το... ’80. Κάποιο φωτογραφικό κατάστημα είχε εκποιήσει την περιουσία του... Έκτοτε, μερικές επισκέψεις ακόμη σ’ αυτό το μεγάλο παζάρι, όπως και στο πιο μικρό του Πειραιά, εμπλούτισαν ένα υλικό που, καθώς συνέρρεαν οι «δωρεές», αποκτούσε όλο και μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Το άλλο μεγάλο στοίχημα ήταν η διαμόρφωση

με την περίοδο με τις βαθιές μεταβολές που γνώρισε η ελληνική κοινωνία σε ισάριθμες δεκαετίες από τη λήξη του πολέμου ως τη Μεταπολίτευση. Εξαιτίας αυτού, οι φωτογραφίες των παλιών μας άλμπουμ προβάλλουν ως μια χαλκομανία, λίγο θολή έστω, της σημερινής μας ζωής. Κάθε άλλο παρά προσποιητές και ναρκισσιστικές, οι ιδιωτικές φωτογραφίες της παρέας και της οικογένειας του ’80 αποπνέουν ανεμελιά και χαρά της ζωής, αντικαθρεφτίζοντας όχι μόνο τη δεδομένη ανάγκη για διαφύλαξη των ευτυχισμένων μας στιγμών αλλά και τις γενικότερες προσδοκίες, την «αόρατη» αισιοδοξία που γέννησε η εποχή. Παρ’ ότι προήλθε από τυχαίες πηγές –ένα ανοιχτό κάλεσμα, φιλικές συνεισφορές και ευρήματα από παζάρια–, το φωτογραφικό υλικό παρουσιάζει στην ευρύτητά του έναν αναμφισβήτητο κοινωνιολογικό πλούτο. Δεν είναι όμως η μόνη του αρετή, καθώς σκοπός της έκθεσης είναι να δώσει συγχρόνως έμφαση στον «εικαστικό» πλούτο που κρύβεται στις ανώνυμες και οικογενειακές φωτογραφίες, να ανασύρει μέσα από τις σελίδες των άλμπουμ τις λησμονημένες ή και πεταμένες φωτογραφίες, αληθινούς θησαυρούς. Κι υπάρχουν πολλοί τέτοιοι που δημιουργούνται από τον αυθορμητισμό, την όμορφη διάθεση της στιγμής ή τα καπρίτσια των φωτογραφικών μηχανών. Όσοι έζησαν τη δεκαετία αυτή ως παιδιά, ως έφηβοι, ως νέοι γονείς, θα νοσταλγήσουν τη νιότη τους. Μπροστά στον ίλιγγο της περασμένης ζωής ίσως αναζητήσουν κι ένα

το μαγικό άγγιγμα του τυχαίου. Αποτελούν σε κάθε περίπτωση σημαντικά ιστορικά τεκμήρια αλλά και γόνιμα πεδία όπου ανακαλύπτεις απροσδόκητες όψεις της ζωής ή μικρά έργα τέχνης που έγιναν ερήμην του δημιουργού τους. Στις στήλες μου στη LifΟ διαφαίνεται το ενδιαφέρον μου για μια φωτογραφία πιο αυθόρμητη και πιο ζωντανή από τις περισπούδαστες, γι’ αυτό συχνά πληκτικές συνθέσεις γνωστών φωτογράφων. Για παράδειγμα, το 2011 στο «Magic Circus» είχα αναφερθεί στον Erik Kessels, τον Ολλανδό καλλιτέχνη και συλλέκτη, ο οποίος, μαζί με τον Άγγλο φωτογράφο Martin Parr, πρωτοστατεί στην Ευρώπη (τα αμερικανικά μουσεία είναι πολύ πιο μπροστά), με εκδόσεις και εκθέσεις, στη διάδοση και στην επανεκτίμηση συλλογών της λεγόμενης vernacular photography (από τη λατινική λέξη vernaculus, που σημαίνει «παράγεται στο σπίτι»). Και πιο πρόσφατα, στο Α/λ/μ/α/ν/α/κ (2016) μοιράστηκα την ανακάλυψη ενός βιβλίου του Γάλλου Thomas Sauvin, που περιλαμβάνει εικόνες από ένα τεράστιο ιδιωτικό αρχείο 500.000 αρνητικών αγορασμένων στην Κίνα με το κιλό από παράνομα εργαστήρια ανακύκλωσης νιτρικού αργύρου. Υπάρχουν και στην Ελλάδα αρκετοί ιδιωτικοί συλλέκτες παλιών φωτογραφιών, αλλά η έκθεση στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση είναι κατά πάσα πιθανότητα η πρώτη που επιχειρεί να συγκεντρώσει και να καταγράψει τις πιο ποικίλες όψεις της οικογενειακής φωτογρα-

του ευρύτατου χώρου που μας διέθεσε η Στέγη. Με την Έλλη Παπαγεωργακοπούλου, τη φίλη σκηνογράφο, αποφασίσαμε να μην προχωρήσουμε σε μια κλασική φωτογραφική έκθεση. Όπως την εμπνεύστηκε και τη σχεδίασε τελικά η Έλλη, η διαδρομή που προτείνεται δένει με έναν πολύ πρωτότυπο και «ελληνικό» τρόπο με το όλο κλίμα της δεκαετίας, χωρίς να θυμίζει στο ελάχιστο αντίστοιχες εκθέσεις στο εξωτερικό. Η τελευταία αγωνία ήταν για την εκτύπωση των ίδιων των φωτογραφιών. Έπρεπε να σκαναριστούν όλες, με βάση το πρωτότυπο και συχνά... κακέκτυπό τους, όπως και να ρετουσαριστούν, το πιο επίπονο έργο της «επιμέλειας». Ευτυχώς, η Στέγη ενέκρινε τη συνεργασία με το εργαστήρι του Γιώργου Μαρίνου, του φίλου και άριστου γνώστη της εκτύπωσης φωτογραφιών. Με μια διαρκή ενδοσυνεννόηση, δώσαμε, νομίζω, από κάθε φωτογραφία την καλύτερή της εκδοχή, διατηρώντας τη γενική της ατμόσφαιρα και επαναφέροντας συγχρόνως τα αρχικά της χρώματα που με τον χρόνο είχαν αλλοιωθεί και αντικατασταθεί στις περισσότερες περιπτώσεις από τη γνωστή πορτοκαλιά μονόχρωμη απόχρωση. Η πρόσφατη συγκυρία μάς επανέφερε με έναν παράδοξο τρόπο πίσω και πολύ κοντά, με όρους οικονομικής επιβίωσης, στις συνθήκες ζωής της δεκαετίας του ’80. Αν είναι να αναπολήσουμε πάντως κάτι, ας αναπολήσουμε κυρίως την απώλεια μιας πιο θερμής κοινωνικότητας.

16.2.17 – lifo

19

20 lifo – 16.2.17

GR80s

ΕΚΘΕΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ

16.2.17 – lifo

21

22 lifo – 16.2.17

16.2.17 – lifo

23

GR80s

ΕΚΘΕΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ

24 lifo – 16.2.17

GR80s

ΕΚΘΕΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ

16.2.17 – lifo

25

26 lifo – 16.2.17

16.2.17 – lifo

27

GR80s

ΕΚΘΕΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ

28 lifo – 16.2.17

16.2.17 – lifo

29

GR80s

ΕΚΘΕΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ

GR80s

ΕΚΘΕΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ 17.2—12.4.2017

συντελεστές της έκθεσης Σχεδιασμός: Αφροδίτη Παναγιωτάκου, Ελισάβετ Πανταζή, Κωνσταντίνα Σουλιώτη

στεγη ιδρυματος ωναση λ. συγγρου 107 Εκθεσιακός Χώρος –1, καθημερινές 17:00–21:00 Σάβ.–Κυρ. 12:00–21:00

Όλες οι εκδηλώσεις είναι με ελεύθερη είσοδο και δελτία εισόδου. Στη συζήτηση για το Ευρωμπάσκετ του 1987 είναι απαραίτητη η προκράτηση στο site της Στέγης. Εξαιρείται το «Απόδραση από τα ’80s – Escape Room στη Στέγη». Εισιτήρια: €7 ανά άτομο για ομάδες 2-3 ατόμων και €6 ανά άτομο για ομάδες 4-5 ατόμων

Σκηνογραφία: Έλλη Παπαγεωργακοπούλου Δημήτρης Αγγελίδης (βοηθός σκηνογράφου) Συντονισμός: Γιώργος Μαρκατάς Εκτύπωση φωτογραφιών: Γιώργος Μαρίνος (Είδωλο) Επιμέλεια: Σπύρος Στάβερης

17.2.17 î PARTY

ΑΠΟ 17.2.17 î ΟΜΙΛΙΕΣ

18.2.17 î ESCAPE ROOM

10.3.17 î EUROBASKET 87

ΑΠΟ 22.2.17 î WORKSHOPS

31.3.17 î BINGO NIGHT

Στις 17 Φεβρουαρίου στον

Στις 17 Φεβρουαρίου ξεκινάει

Στις 18 Φεβρουαρίου ανοίγει το

Ποιος μπορεί, όμως, να ξεχάσει

Στις 22 Φεβρουαρίου είναι η σειρά

Τέλος, η δεκαετία του ’80 δεν θα

εκθεσιακό χώρο της Στέγης θα

επίσης μια σειρά από συζητήσεις

Escape Room, ένα διασκεδαστικό

το 1987 και τον συγκλονιστικό

της ενότητας Retro-Technology

ήταν τίποτα χωρίς τη νοσταλγία

γίνει ένα μεγάλο, πολυσυλλεκτικό

και ομιλίες για την DJ και club

βιωματικό παιχνίδι που μπορεί

τελικό του Ευρωμπάσκετ; Όλη η

Workshops. Οι Ψηφιακές Τετάρτες

που γεννάει ο κινηματογράφος. Ο

’80s πάρτι για τα εγκαίνια, σε

κουλτούρα στην Ελλάδα της

κάποιος να απολαύσει μόνος του

Ελλάδα βρισκόταν μπροστά στις

της Στέγης αφιερώνουν μια

Ηλίας Φραγκούλης επιμελείται το

συνεργασία με το six d.o.g.s.

δεκαετίας του ’80 που επιμελούνται

ή με την παρέα του. Όσοι παίζουν,

οθόνες της τηλεόρασης για να

θεματική τους στα videogames

«The way they lived» και διαλέγει

Δέκα εξπέρ στα ’80s δισκοθέτες

οι Black Athena και ο Γιώργος

γυρνούν πίσω στον χρόνο για να

στηρίξει τον δύσκολο αγώνα της

με τίτλο «Αισθητική και κοινωνία

τις πιο αντιπροσωπευτικές και

θα εναλλάσσονται στα decks

Μαρκατάς, με καλεσμένους

ανακαλύψουν ό,τι πιο σημαντικό

Εθνικής του μπάσκετ, που, παρά

στο ψηφιακό παιχνίδι από τα

αγαπημένες αμερικανικές ταινίες

ανά 45 λεπτά, από τις 9 το βράδυ

μελετητές και εμβληματικούς

υπήρχε στα ’80s. Είναι για ομάδες

τις αντιξοότητες, θριάμβευσε.

’80s μέχρι σήμερα». Οι Παύλος

που αφορούν κυρίως τον τρόπο

μέχρι το ξημέρωμα, παίζοντας

DJs της εποχής και θέματα που

2-5 ατόμων. Τα εισιτήρια κοστίζουν

Τριάντα χρόνια μετά, στις 10

Παπαπαύλος, Δημήτρης Τράκας,

ζωής και τα ιδανικά εκείνης της

κυρίως αυθεντικά βινύλια. Θα

κυμαίνονται από την ντίσκο της

από 6 έως 7 ευρώ, ανάλογα με τον

Μαρτίου, θα γίνει μια μεγάλη

Ρένια Παπαθανασίου και Χριστίνα

περιόδου. Ο ίδιος όμως κρύβεται

ακουστούν τα πάντα, από λαϊκά

«Αυτοκίνησης» και φτάνουν μέχρι

αριθμό των ατόμων.

συζήτηση για το αξέχαστο αυτό

Χρυσανθοπούλου θα μιλήσουν

και πίσω από ένα διασκεδαστικό

μέχρι new wave, disco και punk –

τα μαζικά κλαμπ στα τέλη της

γεγονός, σε συνεργασία με τους

για το θέμα της επιρροής των

Bingo Νight που θα γίνει στις 31

τραγούδια τα οποία παράχθηκαν

δεκαετίας. Για τις ανάγκες της

Παναγή Παναγιωτόπουλο και

videogames των ’80s στη σημερινή

Μαρτίου, αποκλειστικά φτιαγμένο

στην Ελλάδα από το 1980 μέχρι

εκδήλωσης θα στηθεί, με βάση

Βασίλη Βαμβακά και τη συμμετοχή

αισθητική, κοινωνικοοικονομική

για τη συγκεκριμένη δεκαετία,

το 1989. Συμμετέχουν οι: Βουνό,

μαρτυρίες και φωτογραφίες της

δημοσιογράφων, αθλητικογράφων

και τεχνολογική εξέλιξη της

με ερωτήσεις με θέμα τα ’80s και

Cult Invaders, Θεοδόσης Μίχος,

εποχής, το θρυλικό DJ booth της

και αθλητών (μεταξύ αυτών,

βιομηχανίας παιχνιδιών.

καραόκε με λατρεμένα ρεφρέν.

Mr. Z, Δημήτρης Παπαϊωάννου,

ντίσκο Barbarella, όπου θα γίνονται

ο Αντώνης Πανούτσος, ο

Παράλληλα, η Στέγη κάνει τη

Μάκης Παπασημακόπουλος, Έλενα

ανάλογα sets. Οι ημερομηνίες των

Δημήτρης Θεοδωρόπουλος και

θεωρία πράξη, διοργανώνοντας

Φαληρέα, Φανταστικοί Ήχοι,

συζητήσεων θα ανακοινωθούν

ο Παναγιώτης Μένεγος). Για

ένα πενθήμερο εργαστήριο για

Felizol.

σύντομα στο site της Στέγης.

δηλώσεις συμμετοχής θα υπάρχει

το Retro Gaming. Για 5 ημέρες

μηχανισμός προκράτησης στο site

οι ενδιαφερόμενοι, μέσα από

της Στέγης.

ένα εντατικό εργαστήριο, θα σχεδιάσουν και θα φτιάξουν

ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ «GR80S: Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΟΓΔΟΝΤΑ» ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΟΠΟΛΗ, Η ΣΤΕΓΗ ΕΧΕΙ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙ ΕΝΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΕΩΝ ΜΕ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ, ΠΑΡΤΙ, DJ SETS, WORKSHOPS ΚΑΙ ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΤΑΙΝΙΩΝ. ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 17/2 ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΜΕ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΡΤΙ. απο τη μαρια παππα 30 lifo – 16.2.17

σύγχρονα παιχνίδια με ρετρό αισθητική. Οι συμμετέχοντες θα σχηματίσουν μικρές ομάδες για να μάθουν και να εξοικειωθούν με σύγχρονα εργαλεία ανάπτυξης, όπως το Unity, με τελικό σκοπό να δημιουργήσουν ένα πρωτότυπο βιντεοπαιχνίδι. Το σεμινάριο θα διεξαχθεί στις 10-12 και 18-19 Μαρτίου. Περισσότερες πληροφορίες για το event και τη συμμετοχή σε αυτό μπορείτε να βρείτε στο http://www.sgt.gr/gre/ SPG1806/.

507 H

ΑΓΟΡΑ

Ο ΟΔΗΓΟΣ ΤΗΣ LIFO ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΠΟΛΑΥΣΤΙΚΗ ΑΠΟΚΡΙΑ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΕΡΌΠΗ ΚΌΚΚΙΝΗ, ΦΙΛΙΠΠΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ

φωτογραφια παρισ ταβιτιαν

ΤheGOODLIFO

τησ δασ α εβδομ

Tα βεστιάρια

ΙΕΣ Ρ Κ Ο Π Α 017 2

ΒΕΣΤΙΆΡΙΟ

Γυαλιά €2,99 moustakastoys.gr

COSTUMIER Διαθέτει μεγάλη ποικιλία από θεατρικά και κινηματογραφικά κοστούμια (vintage και Μάσκα με φτερά €1,99 moustakastoys.gr

μοντέρνα), αποκριάτικες στολές και πολλά αξεσουάρ με τα

Μάσκα Batman €2,99 moustakastoys.gr

οποία μπορείτε να ολοκληρώσετε το ντύσιμό σας. Παλλάδος 11, Ψυρρή, 210 3214990 ΒΕΣΤΙΆΡΙΟ Στους χώρους Πιρούνι Αποκριάτικη στολή πιρούνι, για να τσιμπήσεις εύκολα όποιον σου γυαλίσει στο πάρτι. €19,90, www.apokriatika. com.gr

του θα βρείτε περισσότερα από 20.000 κοστούμια, κατάλληλα για τηλεοπτικές και κινηματογραφικές παραγωγές, επαγγελματικές

Άσημένιο παπιγιόν €2 Tigerstores.gr

ή ερασιτεχνικές θεατρικές παραστάσεις, χορευτές και χορευτικά σόου Καραμούζες €1,99 moustakastoys.gr

και πολλές στολές για αποκριάτικες εκδηλώσεις και πάρτι. Σωκράτους 16, Ομόνοια, 210 5227906 ΤΆ ΡΟΎΧΆ ΤΟΎ ΒΆΣΙΛΙΆ Στους δύο ορόφους που λειτουργούν την περίοδο της Αποκριάς θα βρείτε στολές κάθε είδους και για όλες τις ηλικίες. Μιαούλη

Σφυρί €1,99 moustakastoys.gr

25, πλατεία Ψυρρή, Αθήνα, 210 3313393 ΜΆΓΕΨΤΕ O κατάλογός του περιλαμβάνει όλες τις γυναικείες

ΤheGOODLIFO

και ανδρικές αμφιέσεις που μπορεί κανείς να επιλέξει για την περίοδο της Αποκριάς, ενώ η μεγάλη του ποικιλία εμπλουτίζεται συνεχώς με καινούργιες και

Pikachu Αποκριάτικη στολή unisex Monster Go, You gotta catch them all!, €14,99, Jumbo, www.e-jumbo.gr

Poop Emoji Αποκριάτικη στολή unisex Φατσούλα Poop, για να δείχνεις τα συναισθήματά σου χωρίς καν να βγάλεις το κινητό από την τσέπη. €10,99, Jumbo, www.e-jumbo.gr

επίκαιρες στολές. Σπευσίππου 2628, 210 7294566

16.2.17 – lifo

33

EXEIΣ ΓΟΥΣΤΟ

kειμενο μεροπη κοκκινη

φωτογραφια παρισ ταβιτιαν

ΒΑΣΙΛΗΣ ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ Ή ΑΛΛΙΩΣ ΜΠΑΜΠΟΥΛΑΣ ΜΈΛΟΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΦΙΛΩΤΙΤΩΝ ΝΆΞΟΥ

Περιγράψτε μου από τι αποτελείται η ενδυμασία σας. Φοράω 120 περίπου κουδούνια. Είναι όλα χειροποίητα, στο καμίνι, κατασκευασμένα από κράμα μετάλλων και σίδερο. Τα δένουμε με δερμάτινα λουριά που λέγονται ζωνάρια, τα οποία με τη σειρά τους περνιούνται γύρω από τη μέση και στους ώμους με σκοινί. Η παράδοσή μας θέλει να φοράμε επίσης κόκκινο φέσι στο κεφάλι, γιλέκο που το λέμε και μπιρίκο, βράκα με μπόσικο βαμβακερό ύφασμα για άνεση στις κινήσεις, πουκάμισο λευκό, καλτσοδέτες και ραβδί. Πού βρήκατε όλα αυτά τα κουδούνια; Ανήκουν όλα στην οικογένειά μου και πολλά κρατάνε απ’ τον προπάππο μου. Είναι κουδούνια που κατά την παράδοση φορούσαν τα ζώα του κοπαδιού του βοσκού. Καθένα απ’ αυτά έχει άλλο μέγεθος και βγάζει διαφορετικό ήχο. Πόση ώρα σάς πήρε να ετοιμαστείτε; Γύρω στη 1 ώρα. Επίσης, χρειάστηκα τη βοήθεια δύο φίλων που έκαναν το δέσιμο των κουδουνιών πάνω μου. Πόσο βαριά είναι τα κουδούνια; Γύρω στα 160 κιλά. Πότε τα φοράτε; Κάθε χρόνο στις Απόκριες στο χωριό Φιλώτι της Νάξου και όπου αλλού γίνονται εκδηλώσεις του συλλόγου μας. Οι κουδουνάτοι είναι ένα έθιμο που κρατά εδώ και πάρα πολλά χρόνια και αναβιώνει κάθε χρόνο. Ο θόρυβος που προκαλείται από τα κουδούνια είναι εκκωφαντικός και οι κουδουνάτοι, συνεπαρμένοι, κινούνται για να προκαλούν όσο το δυνατόν περισσότερο θόρυβο, αφού θεωρείται κάτι το παλικαρίσιο.

Σύλλογος Φιλωτιτών Νάξου, Χριστοκοπίδου 9, Ψυρρή, 210 3215801

16.2.17 – lifo

35

4 ιδέες για DIY στολές

ΙΕΣ Ρ Κ Ο Π Α 017 2

404 ERROR Βρες ένα λευκό Τ-shirt (ή, αν δεν θέλεις να χαλάσεις κάποιο που έχεις ήδη, μπορείς να βρεις στη λαϊκή της γειτονιάς σου με 3 ευρώ το πολύ) και γράψε πάνω με ανεξίτηλο μαρκαδόρο για υφάσματα «Error 404 Costume Not Found».

ΠΡΟΦΙΛ ΣΤΟ FACEBOOK

Όλα τα πάρτι που πρέπει να ξέρεις

ΤheGOODLIFO

Τσικνοπέπμτη στο Quilombo! To γλέντι της Τσικνοπέμπτης στο Quilombo είναι πλέον θεσμός. Η πολυμελής μπάντα που έχει συσταθεί ειδικά για τη μέρα θα ανέβει στη σκηνή για να απαντήσει σε φλέγοντα ζητήματα, όπως «πώς το τρίβουν το πιπέρι;». 16/02, Quilombo Centro Cultural, Σερβίων 8 & λεωφ. Αθηνών 44, Ακαδημία Πλάτωνος, 21:00, είσοδος ελεύθερη

36 lifo – 16.2.17

Βενετσιάνικο Καρναβάλι στο Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας Το Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας φέτος μας επιφυλάσσει μια ευχάριστη έκπληξη, ένα καρναβάλι με βενετσιάνικη ατμόσφαιρα. Ιδιαίτερα happenings και χορός θα σας μεταφέρουν στον μαγικό κόσμο της Βενετίας, ενώ τα εδέσματα του πάρτι θα έχουν την υπογραφή των σεφ Δημήτρη Σκαρμούτσου και Διονύση Αλέρτα.

17/ 02, Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας, Κέντρο ΓΑΙΑ, Όθωνος 100, Κηφισιά, 21:30-3:00, είσοδος: €60 Καρναβαλοντέκα Το Manhattan Project, στο πλαίσιο της καρναβαλίστικης διάθεσης που θα κυριεύσει το Μεταξουργείο την Κυριακή 19 Φεβρουαρίου, θα

υποδεχτεί τις #μόνο_ ντέκα. Oι selectors Ζωή Παρασίδη και Φιλίππα Δημητριάδη θα αναλάβουν τα decks και, όπως πάντα, θα συνδυάσουν τις απρόβλεπτες μουσικές τους επιλογές. 19/02, Manhattan Project, Ακαδήμου 11, 20:00, είσοδος ελεύθερη Perestroika: Blend Carnival w/ Shlomi Aber & Deborah de Luca Το Blend και το six d.o.g.s υπογράφουν φέτος το πιο εκρηκτικό αποκριάτικο πάρτι της πόλης μ’ ένα μοναδικό Perestroika Night και headliners δύο αστέρια της διεθνούς underground σκηνής. Στις 18 Φεβρουαρίου η Deborah de Luca και ο Shlomi Aber εισβάλλουν αποφασισμένοι στο booth της Αβραμιώτου για να κάνουν αυτό που γνωρίζουν πολύ καλά.

18/02, six d.o.g.s, Αβραμιώτου 6-9, 00:00, είσοδος: €22 Stranger Things | Eleven (E11E) ’80s Party στο Χυτήριο Φέτος το #zombiethrillerparty από τους διοργανωτές του αθηναϊκού Zombie Walk εμπνέεται από τη σειρά-φαινόμενο «Stranger Things» και ετοιμάζει μια ρετροσπεκτίβα γεμάτη παράλληλες δράσεις.

25/02, Stranger Things | Eleven (E11E) ’80s Party στο Χυτήριο, Χυτήριο Theatre & ART Café, Ιερά Οδός 44, 20:00, είσοδος:

€6 (με κρασί, μπίρα ή αναψυκτικό) Raveolution Carnival Festival Το Raveolution Carnival έφτασε! Καλή μουσική, ποτά και μόνο ένας κανόνας: να περάσεις καλά! Ντύσου ό,τι θες και μην ξεχνάς, στο τέλος της βραδιάς θα βραβευτούν οι καλύτερες στολές.

17/02, Αρχιτεκτονική, Ελασιδών 6, Γκάζι, είσοδος: €5-7 The EPIC Carnival Party - Athens - Monastiraki Center Το EPIC Party επιστρέφει με καρναβαλική διάθεση στην καρδιά της Αθήνας, και συγκεκριμένα στο Monastiraki Center, με το πιο επικό και καρναβαλικό πάρτι που θα τα έχει όλα. Θα ακουστούν όλα τα guilty pleasures που αγαπάμε από τους Kanye Zest & LEGO που θα βρίσκονται χωρίς τύψεις στα decks.

18/02, Monastiraki Center, Αγίας Ελεούσης 3, 22:30, είσοδος: €5 Trash vs Techno Μασκέ Edition at six d.o.g.s Τελευταία Κυριακή των Αποκριών, παραμονή Καθαράς Δευτέρας, και το Luben.tv ντύνεται μασκέ και κρασάρει το six d.o.g.s. Μετά τα πάρτι των Χριστουγέννων και των 4 Χρόνων LUBEN, six d.o.g.s, Luben.tv και Cannibalradio.com ενώνουν για μια ακόμη

φορά τις δυνάμεις τους και ρίχνουν στη μάχη 5 DJs σε 2 stages. Στο Gig Space θα είναι οι Cult Invaders, ενώ στο -1 θα βρίσκεται η παρέα του Cannibalradio. com. 26/02, six d.o.g.s, Αβραμιώτου 6-9, 22:00, είσοδος: €5 Άποκριάτικο πάρτι με τις πριγκίπισσες της Disney! Οι εκδόσεις Μεταίχμιο προσκαλούν όλα τα μικρά και μεγάλα κορίτσια που νιώθουν πριγκίπισσες σε μια σειρά εκδηλώσεων με πρωταγωνίστριες τις αγαπημένες πριγκίπισσες της Disney. 18/02, Πολυχώρος Μεταίχμιο, Ιπποκράτους 118, 12:30, είσοδος ελεύθερη Τσικνοπέμπτη στο Γηροκομείο Άθηνών Συναυλίααφιέρωμα στην παλιά Αθήνα με τραγούδια των Σουγιούλ, Χατζηαποστόλου, Αττίκ κ.ά. Ερμηνεύουν: Δ. Τσολάκη, Ν. Γεωργανής, Κ. Παπαδόπουλος, Γ. Χαλκιάς. 16/02, Γηροκομείο Αθηνών, λεωφ. Κηφισίας 137, 11:30, είσοδος ελεύθερη Συναυλία της Χορωδίας του Δήμου Άθηναίων στο Μοναστηράκι Η Χορωδία των Μουσικών Συνόλων του Δήμου Αθηναίων ιδρύθηκε το 1999 και έκτοτε τελεί υπό τη διεύθυνση του Σταύρου Μπερή.

Από την πρώτη στιγμή είχε πλούσια μουσική παρουσία στο πλαίσιο εκδηλώσεωνπαραγωγών του Δήμου της Αθήνας και δεν θα μπορούσε να λείπει από το πρόγραμμα εκδηλώσεων για τον εορτασμό της Αποκριάς.

17/02, πλατεία Μοναστηρακίου, 12:00, είσοδος ελεύθερη Dario Cecchini returns for Carnevale Ο περίφημος Ιταλός εστιάτορας και post modern χασάπης επιστρέφει στο Vezené και παρουσιάζει την «Panzano» εκδοχή της Τσικνοπέμπτης. 16/02, Vezené , Βρασίδα 11, Ιλίσια, 20:30, είσοδος: €95 (με φαγητό και κρασί) Άπόκριες στα Άηδονάκια στο Μαρούσι και στο Escape Center στο Ίλιον Το αγαπημένο και ανανεωμένο λούνα παρκ «Τα Αηδονάκια» στο Μαρούσι, με όλα τα κλασικά παιχνίδια λούνα παρκ, και το Escape Center στο Ίλιον, έχουν φιλοξενούμενο τον Βασιλιά Καρνάβαλο τα δύο Σαββατοκύριακα των Αποκριών. Face painting, DJ party, διαγωνισμοί χορού και στολής και πολλά δώρα περιμένουν τους μικρούς μασκαρεμένους φίλους. 18-19/02 & 2527/02, λεωφ. Κηφισίας 89 & Διονύσου 155, Μαρούσι, 12:00, είσοδος ελεύθερη

Άνοιξε μια μεσαίου μεγέθους χάρτινη κούτα και ένωσε τις εγκοπές με χαρτοταινία. Στην καλή πλευρά, κόψε με έναν χαρτοκόπτη ένα τετράγωνο στο ύψος που εμφανίζεται η φωτογραφία προφίλ στο timeline σου στο Facebook, για να φαίνεται το πρόσωπό σου. Στην υπόλοιπη κούτα ζωγράφισε το interface του προφίλ σου. (Εναλλακτικά, μπορείς να εκτυπώσεις το κανονικό σου προφίλ στις διαστάσεις της κούτας και να το κολλήσεις πάνω.)

ΣΑΚΟΥΛΑΚΙ ΜΕ ΖΑΧΑΡΩΤΑ Πάρε δύο πακέτα πολύχρωμα μπαλόνια για πάρτι και φούσκωσέ τα σε μεσαίο μέγεθος. Μετά, πάρε μια διάφανη σακούλα φύλαξης ρούχων. Άνοιξε δύο τρύπες για τα πόδια και φόρεσέ τη. Γέμισε τη με τα μπαλόνια και κάνε και μία τρύπα για το κεφάλι, πολύ πριν από το τελείωμα της σακούλας. Δέσε το περίσσευμα πίσω από τον λαιμό σου με μια κόκκινη κορδέλα.

ΕΠΩΝΥΜΟΣ ΠΟΥ ΠΕΘΑΝΕ ΜΕΣΑ ΣΤΟ 2016 Οι επιλογές είναι (δυστυχώς) πολλές. Με λίγα props από την ντουλάπα σου ή την ντουλάπα των φίλων σου και πολλή φαντασία μπορείς να ντυθείς: α) Prince, με ένα άσπρο πουκάμισο με φραμπαλά στα μανίκια κι ένα μοβ σακάκι, β) David Bowie ως Aladdin Sane, ζωγραφίζοντας απλά τον χαρακτηριστικό κεραυνό στο πρόσωπό σου, γ) George Michael (ζωγραφίζοντας αν είναι κορίτσι ή) ξυρίζοντας το μούσι σου σε goatee και φορώντας τζιν, λευκό Τ-shirt και μαύρο τζάκετ.

16.2.17 – lifo

37

ΙΕΣ Ρ Κ Ο Π Α 017 2

Απόκριες στους δρόμους της πόλης

Καρναβάλι Μοσχάτου - Ταύρου Το Καρναβάλι του Μοσχάτου, από τα μεγαλύτερα της Αττικής, δίνει γι’ ακόμα μια φορά τον αποκριάτικο παλμό στην πόλη με πληθώρα εκδηλώσεων και αποκορύφωμα τις δύο παρελάσεις του, τη νυχτερινή το Σάββατο 18/02, στις 19:00, στον Ταύρο, και τη μεγάλη, την Κυριακή 19/02, στις 14:00, στη λεωφόρο Μακρυγιάννη στο Μοσχάτο.

8ο Καρναβάλι Μεταξουργείου Το πιο αυθεντικό, διονυσιακό καρναβάλι της Αθήνας θα διεξαχθεί φέτος την Κυριακή 19/02. Ξεκινάει στις 12:00, με σημείο εκκίνησης το 64ο Δημοτικό Σχολείο στη Μεγάλου Αλεξάνδρου. Καρναβάλι στο Πέραμα Μετά από πολλά χρόνια, η καρδιά του Περάματος θα χτυπήσει σε ρυθμούς καρναβαλιού την Κυριακή 19/02, στις 12:00, με παρέλαση αρμάτων και μασκαράδων στη λεωφόρο Ειρήνης.

ΤheGOODLIFO

ΚαρναβΆλιμος Η καρδιά του καρναβαλιού «χτυπάει» δυνατά στον Άλιμο με τη μεγάλη αποκριάτικη παρέλαση στη λεωφόρο Καλαμακίου. Η γιορτή θα συνεχιστεί στην Αγορά Θουκυδίδου με συναυλία των Walkman The Band που

Πού να το τσικνίσεις

θα διασκεδάσουν τους μασκαράδες με διασκευές από τα ’80s και τα ’90s. Η παρέλαση ξεκινάει στις 11:00 από τη Νίκης και Καλαμακίου.

2ο Παιδικό Καρναβάλι Μετς Το Παιδικό Καρναβάλι του Μετς επιστρέφει για δεύτερη χρονιά με την υποστήριξης του προγράμματος του Δήμου Αθήνας και του προγράμματος «Ανοιχτά Σχολεία» το Σάββατο 18/02, στις 12:00. Τα παιδιά θα παρελάσουν στα γραφικά στενά μαζί με τους συνοδούς τους, ενώ παράλληλες δράσεις με δημιουργικά εργαστήρια κατασκευής μασκών και στολών έχουν πραγματοποιηθεί ήδη στις 5 και 12 Φεβρουαρίου. Η παρέλαση θα ξεκινήσει από τον πεζόδρομο της Χαρβούρη και θα καταλήξει στο προαύλιο του 13ου Δημοτικού Σχολείου Αθηνών. Άνακατώματα το τσικνοσάββατο στο Κουκάκι Tο Κουκάκι κρατάει ζωντανή την παράδοση των Αποκριών και για πέμπτη συνεχόμενη χρονιά διοργανώνει με πρωτοβουλία και συγχρηματοδότηση των καταστηματαρχών του πεζόδρομου Γ. Ολυμπίου, σε συνεργασία με τον Δήμο Αθηναίων, ένα μεγάλο αποκριάτικο γλέντι-καρναβάλι. Το Σάββατο 18 Φεβρουαρίου, από τις 16:00 έως αργά το βράδυ, τα καταστήματα θα προσφέρουν μπίρα, κρασί ή τσικουδιά με 2 ευρώ και θα κερνάνε τα σουβλάκια και τους μεζέδες. Επίσης, όλες οι δραστηριότητες και τα δρώμενα για τα παιδιά αλλά και για τους μεγάλους είναι δωρεάν.

ΤΕΛΗΣ Τα μπριζολάκια του Τέλη, στην Ευριπίδου, είναι λουκούμι. Σερβίρονται με τραγανές, κομμένες στο χέρι τηγανητές πατάτες και συνδυάζονται τέλεια με χωριάτικη. Τέλης, Ευριπίδου 86, πλατεία Κουμουνδούρου, 210 3242775 TΟ ΡΕΜΟΎΤΣΙΚΟ Ταβέρνα με τριάντα χρόνια ιστορίας και παράδοση στο ψήσιμο στα κάρβουνα. Ερεθιστικό κοντοσούβλι και μοσχαρίσιο συκώτι, αλλά και εξαιρετικά αρνίσια παϊδάκια γάλακτος. Tο Ρεμούτσικο, Αγίου Δημητρίου 120,

Άγιος Δημήτριος, 210 9704515 ΤΟ ΣΤΕΚΙ ΤΟΎ ΗΛΙΆ Όταν έρχεται ο λόγος στα καλά παϊδάκια, η πυξίδα δείχνει το Στέκι του Ηλία, στο Θησείο. Χειροποίητες τηγανητές πατάτες, χόρτα και χύμα κρασί από τη Νεμέα συνοδεύουν τα παϊδάκια από αρνάκι γάλακτος που ψήνονται με μαστοριά. Το στέκι του Ηλία, Θεσσαλονίκης 7, Θησείο, 210 3422407 ΚΟΡΟΜΗΛΆΣ Ο Κορομηλάς στην Αγία Παρασκευή είναι από τα κλασικά στέκια με ψητά στα κάρβουνα,

ιστορία 60 χρόνων και τα πιο ζουμερά και τραγανά παϊδάκια στην πόλη. Κορομηλάς, Ελ. Βενιζέλου 72, Αγία Παρασκευή, 210 6510496 ΚΆΡΆΒΙΤΗΣ Αυθεντικό κουτούκι με παϊδάκια σωστά ψημένα που σε κάθε μπουκιά αποκαλύπτουν τη βαθιά νοστιμιά τους. Καραβίτης, Αρκτίνου & Παυσανίου, Παγκράτι, 210 7215155 ΚΟΛΟΒΟΣ Ένα υπόγειο κουτούκι στην Αγία Παρασκευή μάζευε κόσμο από το 1954. Λουκάνικο, κοκορέτσι, γουρουνοπούλα στη σούβλα,

φωτογραφια sooc

23 χρόνια Καρναβάλι Ρέντη Το διάσημο αθηναϊκό καρναβάλι που ξεκίνησε το 1995 κρατάει γερά, με δύο κεντρικές παρελάσεις φέτος, μία στις 19 και μία στις 26 Φεβρουαρίου, αλλά και ένα πλούσιο παράλληλο πρόγραμμα που ξεκίνησε το Σάββατο 11/02.

πατάτες τηγανητές και, φυσικά, περιποιημένα ζουμερά αρνίσια παϊδάκια, μαστόρικα ψημένα. Κολοβός, Πελοποννήσου 75, Αγ. Παρασκευή, 210 6510989 ΡΟΎΜΕΛΗ Στην ίδια θέση από τη δεκαετία του 1930 βρίσκεται η ταβέρνα «Ρούμελη» στον Βύρωνα. Εδώ ξέρεις ότι θα βρεις παϊδάκια με υπογραφή, από τα καλύτερα της Αθήνας, ψημένα στα κάρβουνα. Ρούμελη, Κωνσταντινουπόλεως 34 & Προύσσης, Βύρωνας, 210 7658347 ΒΛΆΧΙΚΆ Η ταβέρνα

«Τα Βλάχικα» από τις αρχές της δεκαετίας του 1960 έχει χαρακτηρίσει τη Βάρη. Καλό ψητό κρέας σε διάφορες παραλλαγές. Γαρδουμπάκια στην παραδοσιακή γάστρα ψημένα στη χόβολη, μποξάς με συκώτι και γλυκάδια, μελωμένο αρνάκι σούβλας που κλέβει την παράσταση, ψητό γουρουνόπουλο με ροδοκόκκινη τραγανή πετσούλα. Τα Βλάχικα, λεωφ. Βάρης 35, Βάρη, 210 8956141 Ο ΣΠΆΝΟΣ Επί τρεισήμισι δεκαετίες ο Σπανός στα Κάτω Πατήσια θεωρείται μία από τις

ταβέρνες όπου θα φας καλό παϊδάκι. Προβατίνα, κοντοσούβλι με αρνίσια μπόλια, κοκορέτσι, θα σε τραβήξουν από τη μύτη. Ο Σπανός, Οικονόμου 12, Κάτω Πατήσια, 210 8327381 ΚΡΗΤΙΚΟΣ Παραδοσιακή ταβέρνα βουτηγμένη στις γαρδένιες και στις καμέλιες. Δοκιμάστε νεφράκια, πριν περάσετε στα γλυκοφάγωτα παϊδάκια. Απίστευτη νοστιμιά και αριστοτεχνικό ψήσιμο. Κρητικός, Αιόλου 49, Κάντζα, 210 6659061

ΤΟ ΣΤEΚΙ ΤΟΥ ΤΕO

ΓΕΥΣΤΙΚEΣ ΑΠΟΔΡAΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛAΤΡΕΙΣ ΤΟΥ ΚΡEΑΤΟΣ. Γιαννιτσοπούλου 1, πλατεία Εσπερίδων, Γλυφάδα, 210 8947905, 210 8947906 www.facebook. com/tostekitouteo

Από τη σχάρα του βγαίνουν ζουμερά, εκλεκτά κρεατικά που αξίζουν την προσοχή κάθε κρεατοφάγου. Αν δεν έχετε γνωρίσει ακόμα το Στέκι του Τεό πάνω στην κοσμοπολίτικη πλατεία Εσπερίδων στη Γλυφάδα, καιρός να το κάνετε. Στον minimal, ζεστό και περιποιημένο χώρο του, με κυρίαρχο το λευκό χρώμα, θα βρείτε ένα πλούσιο μενού με επιλογές κυρίως κρεατικών και μια μεγάλη ποικιλία σε ορεκτικά και σαλάτες για όλα τα γούστα και σε πολύ προσιτές τιμές. Καθετί που φτάνει στην κουζίνα του Τεό είναι προσεκτικά επιλεγμένο για να εξασφαλίζει την άψογη ποιότητα, σε συνδυασμό με ένα γευστικό αποτέλεσμα που θα σας κάνει να το υιοθετήσετε ως στέκι, όπου και αν μένετε στην Αθήνα. Στο μενού θα βρείτε από παϊδάκια, μπριζολάκια, κοτόπουλο, μπιφτέκια και rib-eye στο grill που έρχονται σε χορταστικές μερίδες, μέχρι μπέργκερ και πολλά συνοδευτικά όχι μόνο από την ελληνική κουζίνα αλλά και τη διεθνή, όπως τα chicken tacos και το ντιπ γουακαμόλε με αβοκάντο, μπρινουάζ ντομάτας και κρεμμύδι.

16.2.17 – lifo

39

KET H MARA RC RESE

ΔΙΕΘΝΉΣ ΕΚΘΕΣΉ ΚΟΡΥΦΑΙΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΉΜΙΩΝ ΓΙΑ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΑ ΚΑΙ ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΑ

Παρακολουθήστε την τελετή των Όσκαρ μόνο από την Cosmote TV Με την απονομή να απέχει μόλις δύο εβδομάδες, η COSMOTE TV μετράει αντίστροφα για την 89η τελετή των Βραβείων Όσκαρ που θα γίνει την Κυριακή 26 Φεβρουαρίου σε ταυτόχρονη μετάδοση από το COSMOTE CINEMA 1HD, με ελληνικό σχολιασμό από τον Γιώργο Σατσίδη και τη Χριστίνα Μπίθα, και από το COSMOTE CINEMA 2HD, χωρίς σχολιασμό. Θυμίζουμε ότι η ταινία La La Land του Ντέιμιαν Σαζέλ συγκεντρώνει τις περισσότερες υποψηφιότητες, σε 14 κατηγορίες, ενώ ευχάριστη έκπληξη αποτελεί η υποψηφιότητα των Γιώργου Λάνθιμου και Ευθύμη Φιλίππου για το πρωτότυπο σενάριο του Αστακού. Η ζωντανή μετάδοση της τελετής στα κανάλια COSMOTE CINEMA θα ξεκινήσει με τις αφίξεις στο κόκκινο χαλί, τις αποκλειστικές δηλώσεις και τις εμφανίσεις των σταρ (00.00). Θα ακολουθήσει το pre-show (02:00) και στις 03:30 η 89η Τελετή Απονομής των Βραβείων Όσκαρ, με οικοδεσπότη τον Τζίμι Κίμελ.

Η QS World Grad School Tour είναι η πιο δημοφιλής έκθεση διεθνών πανεπιστημίων για μεταπτυχιακά και διδακτορικά προγράμματα, η οποία πρόκειται να πραγματοποιηθεί στη Θεσσαλονίκη την Τρίτη 28 Φεβρουαρίου και στην Αθήνα την Πέμπτη 2 Μαρτίου. Η έκθεση απευθύνεται σε όλους τους μελλοντικούς φοιτητές αντίστοιχων προγραμμάτων που φιλοδοξούν να σπουδάσουν στους πιο δημοφιλείς προορισμούς, όπως η Αμερική, η Γαλλία, η Γερμανία, η Ελλάδα, η Ισπανία, η Ιταλία και η Μ. Βρετανία. Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε στο Greece@qs.com.

Γεύμα για δύο στον Τζίτζικα και Μέρμηγκα Πόσες φορές έχει τύχει να βρεθείς σε ένα εστιατόριο και να μην ξέρεις τι να πρωτοδιαλέξεις από το δελεαστικό μενού που μόλις άνοιξες; Ο Τζίτζικας κι Μέρμηγκας στο Χαλάνδρι τώρα σου προσφέρει τη δυνατότητα να γευτείς πολλές από τις νοστιμιές του χωρίς να χρειαστεί να ξεφύγει ο λογαριασμός. Δημιούργησε ένα ειδικό μενού με επτά από τα best seller πιάτα που βγαίνουν από την κουζίνα του για να τα δοκιμάσεις μαζί με ένα αγαπημένο σου πρόσωπο, σε πολύ προσιτή τιμή. Αγ. Γεωργίου & Αισχύλου 26, Xαλάνδρι, 210 6810529

Νέα συλλογή Pro Leather ’76 Vintage Suede από την Converse Η Converse παρουσιάζει τα νέα sneakers Pro Leather ’76 Vintage Suede, μια σύγχρονη έκδοση ενός εμβληματικού vintage μοντέλου που αρχικά σχεδιάστηκε αποκλειστικά για ελίτ παίκτες των γηπέδων του μπάσκετ, για να εορταστεί με αυτό τον τρόπο η 40ή επέτειος από την πρώτη τους εμφάνιση. Το ανανεωμένο αυτό sneaker έχει κατασκευαστεί από δέρμα σουέντ με λευκές δερμάτινες λεπτομέρειες, ενώ παράλληλα διαθέτει τη νέα εσωτερική σόλα Lunarlon της Nike, εξασφαλίζοντας ανώτερη απορρόφηση κραδασμών. Η νέα «Vintage Suede» συλλογή παρουσιάζει το Pro Leather σε τέσσερα ξεχωριστά χρώματα, εμπνευσμένα από ρετρό αθλητικούς χώρους κολεγίων: μοβ, κίτρινο, γκρι και βαθύ πορτοκαλί. Η συλλογή Pro Leather ’76 Vintage Suede διατίθεται αποκλειστικά στα καταστήματα Kix Κηφισιάς και Γλυφάδας.

Το Τσίπουρο Οικογένειας Αποστολάκη ταιριάζει με κάθε μεζέ Το αγαπημένο ποτό της παρέας, που τα τελευταία χρόνια τιμάει αρκετά η νεολαία, δεν είναι άλλο από το τσίπουρο. Το Τσίπουρο Οικογένειας Αποστολάκη, που γίνεται με την τέχνη και τη συνταγή των παλιών αλλά και με το μεράκι των νέων, κρύβει στο αγαπημένο ελληνικό απόσταγμα που έχει συνδεθεί με τα αρώματα των σταφυλιών, τις γιορτές, τις χαρές και τα γέλια στο τραπέζι την παράδοση του Βόλου. Απολαύστε το με γλυκάνισο ή χωρίς, ανάλογα με τον μεζέ που τραβάει η όρεξή σας και βάλτε το στο τραπέζι σας ή ως επίσημο κέρασμα της παρέας σας.

Η Diageo πρόκειται να λανσάρει το νέο premium Blended Irish Whiskey, Roe & Co

ΤheGOODLIFO

Αυτή η στροφή της εταιρείας προς την κατηγορία του Irish Whiskey έρχεται ύστερα από την ανακοίνωσή της για επένδυση στη δημιουργία ενός νέου αποστακτηρίου ουίσκι σε έναν άλλοτε σταθμό παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, στην περιοχή του St. James’s Gate, στην Ιρλανδία. Το Rye & Co έχει δημιουργηθεί με τα καλύτερα αποθέματα από ιρλανδικά malt και grain whiskey, ενώ ωριμάζει σε βαρέλια bourbon. Εμπεριέχει τη χαρακτηριστική απαλότητα του Irish Whiskey, με ξεχωριστό βάθος στη γεύση του και τέλεια ισορροπία μεταξύ της έντονης φρουτώδους γεύσης των malt whiskies και της γλυκιάς, κρεμώδους γεύσης των grain whiskies.

Η σειρά-ντοκιμαντέρ The Greeks στο National Geographic Η σειρά-ντοκιμαντέρ The Greeks, που ξεκίνησε να προβάλλεται στο National Geographic, επιχειρεί να φωτίσει την καθοριστική συνεισφορά των Ελλήνων στην παγκόσμια σκέψη και στη διαμόρφωση του δυτικού πολιτισμού, αλλά και να συνδέσει το λαμπρό χτες με το αβέβαιο τώρα, στρέφοντας το βλέμμα σε ένα καλύτερο αύριο. Iστορικοί, αρχαιολόγοι, ηθοποιοί, αθλητές, επιστήμονες και καλλιτέχνες εξερευνούν τη γέννηση του ελληνικού πολιτισμού που αναδείχθηκε μέσα από αντιξοότητες για να θέσει τις βάσεις πανανθρώπινων ιδεών και αξιών. Το National Geographic είναι διαθέσιμο μέσω COSMOTE TV, Nova, Vodafone TV και Cyta Τηλεόρασης.

Ένα νόστιμο και τυχερό ξυστό από την Pizza Hut Kάθε φορά που πραγματοποιούμε την παραγγελία μας, το τυχερό ξυστό της Pizza Hut έρχεται στην πόρτα μας, πακέτο με το πακέτο μας. Ξύνοντας την επιφάνειά του, αποκαλύπτεται στη στιγμή ποια από τις νέες γεύσεις Pizza Hut έχουμε κερδίσει και την παραλαμβάνουμε μαζί με την επόμενη παραγγελία μας. Ένα είναι σίγουρο: μια δοκιμή θα μας πείσει πως οι νέες γεύσεις μπορούν εύκολα να γίνουν κλασικά αγαπημένες. Ένα είναι αβέβαιο: αν αντέξουμε να περιμένουμε ως την επόμενη παραγγελία.

ΤheWeek

ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΠΡΕΜΙΕΡΕΣ Τι καινούργιο ξεκινάει αυτή την εβδομάδα. σελιδα

42

ΒΙΒΛΙΟ

ΘΕΑΤΡΟ

Η Τίνα Μανδηλαρά γράφει για τη νέα λατινοαμερικάνικη λογοτεχνία.

Η Λουίζα Αρκουμανέα γράφει για την Πλατεία Ηρώων.

σελιδα

σελιδα

46

48

URBAN LAB Όσα ζήσαμε την προηγούμενη εβδομάδα. σελιδα

54

ΑΠΡΟΣΔΟΚΗΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ H ανάγκη για επιβίωση, τροφή και νέους πολεμιστές θα οδηγήσει τον Rick και την ομάδα του στα άκρα.

ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ «ΤΗΕ WALKING DEAD»

ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ ΜΕ ΤΟ Β’ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ 7ου ΚΥΚΛΟΥ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟ FOX Βασισμένη στην ομώνυμη σειρά κόμικ των Robert Kirkman, Tony Moore και Charlie Adlard, η σειρά-φαινόμενο μας μεταφέρει σε έναν μετα-αποκαλυπτικό κόσμο, όπου η ανθρωπότητα έχει προσβληθεί από έναν θανατηφόρο ιό και μια ομάδα επιζώντων με αρχηγό τον αστυνομικό Rick Grimes (Andrew Lincoln) δίνει έναν αδιάκοπο αγώνα για επιβίωση. Στα νέα επεισόδια του «The Walking Dead» η ομάδα του Rick πατάει ξανά δυνατά στα πόδια της και ανασυγκροτείται με σκοπό τη συγκέ-

ντρωση προμηθειών και «επιστράτευση» συμμάχων, έχοντας στόχο να αντιμετωπίσει τον Negan με τη βοήθεια των επιζώντων που βρίσκονται στο Kingdom και στο Hilltop, μια και οι δυνάμεις της Alexandria δεν αρκούν για να φέρουν τη νίκη. Με εξελίξεις που κόβουν την ανάσα, νέους χαρακτήρες που εμφανίζονται στα πιο απίθανα μέρη αλλά και μια απροσδόκητη… προδοσία, το «The Walking Dead» θα κυριεύσει και πάλι τηλεοπτικά τα βράδια της Δευτέρας!

ä Τα νέα επεισόδια «THE WALKING DEAD» προβάλλονται κάθε ΔΕΥΤΕΡΑ στις 22.45 αποκλειστικά στο FOX. ä Το κανάλι FOX είναι διαθέσιμο στην Ελλάδα μέσω COSMOTE TV, Nova, Vodafone TV και Cyta Τηλεόρασης, ενώ τα νέα επεισόδια της σειράς είναι επίσης διαθέσιμα on demand μέσω FOX Play.

16.2.17 – lifo

41

EVENTS ΓΙ' ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ

ΚΟΜΙΚΣ Μια Κυριακή γεμάτη κόμικς Το White Rabbit διοργανώνει την ημερίδα «Μια Κυριακή γεμάτη κόμικς» με παρουσία εκδοτικών οίκων και Ελλήνων καλλιτεχνών, οι οποίοι θα συμμετέχουν σε workshops και πάνελ συζήτησης με θέμα το κόμικ, από τις 11 το πρωί. Στις 20:30 θα σταματήσει το πωλητήριο από τους εκδοτικούς οίκους και θα ξεκινήσει πάρτι μασκέ.

THE BREEDER X VEZENÉ

COSTINHO | 2

Η γκαλερί Breeder ξεκινάει μια σειρά από interventions στο εστιατόριο Vezené, ώστε οι επισκέπτες, εκτός από μια γαστρονομική εμπειρία, να απολαμβάνουν και τη σύγχρονη τέχνη. Η συνεργασία εγκαινιάζεται με μια site specific εγκατάσταση του street artist HOPΕ, μια σειρά μεγάλων διαστάσεων κολάζ που συνδυάζουν εικόνες και στοιχεία από διάφορους αρχαίους πολιτισμούς και δομούνται σε τοτεμικές συνθέσεις. ä 20/02, εστιατόριο Vezené, Βρασίδα 11, τηλ. κρατήσεων: 210 7232002

Ο Costinho (Κωστής Ζουλιάτης) παρουσιάζει ζωντανά τον νέο του δίσκο «2» με δύο κουαρτέτα επί σκηνής. Η αυτοσχεδιαστική σύμπραξη του Costinho με τον Nokalypse (live electronics) προβλέπεται να απογειώσει το live. Το «2» κυκλοφορεί την ίδια μέρα σε CD και ψηφιακή μορφή και θα διατίθεται μαζί με το εισιτήριο.

2. ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ Spiritual Desert

16/02, Baumstrasse / Δρόμος με Δέντρα, Σερβίων 8 (2ος όροφος), Βοτανικός, 21:30, είσοδος: €10 (μαζί με το CD)

και πλέον αυθεντικές μπάντες πνευστών στα Βαλκάνια, έρχεται στην καρδιά του καρναβαλιού για τέσσερις εμφανίσεις στο Half Note Jazz Club, μεταφέροντας το πνεύμα του αυθεντικού τσιγγάνικου γλεντιού. ä 20/02, Half Note Jazz Club, Τριβωνιανού 17, Μετς, 21:00, είσοδος: €15-25

7. ΜΟΥΣΙΚΗ Κος Κ.

4. ΦΕΣΤΙΒΑΛ Blender Fest Στο μίνι πολυπολιτισμικό φεστιβάλ εμφανίζονται το τούρκικο groove γκρουπ Baba Zula, η afro-beat λονδρέζικη κολεκτίβα London Afrobeat Collective και οι Ρόδες United. ä 18/02, Gagarin 205, Λιοσίων 205, 20:00, είσοδος: €15-18

5. ΧΟΡΟΣ Σάλος

19/02, The White Rabbit, Σολωμού 12 & Στουρνάρη 11, Εξάρχεια, 11:00, είσοδος ελεύθερη

Η γκαλερί a.antonopoulou.art παρουσιάζει για πρώτη φορά στην Ελλάδα τους φωτογράφους Nithah και Michael Stöcklin σε επιμέλεια του Paulo S. Rufino Henrique. Η έκθεση καταγράφει την εμπειρία των φωτογράφων στο Φεστιβάλ «Burning Man», μία από τις μεγαλύτερες διοργανώσεις τέχνης, όπου οι καλλιτεχνικές παρεμβάσεις παρουσιάζονται στη μέση της ερήμου υπό τους ήχους ηλεκτρονικής μουσικής. ä 17/02, a.antonopoulou.art, Αριστοφάνους 20, Ψυρρή, 19:00, είσοδος ελεύθερη

42 lifo – 16.2.17

3. ΜΟΥΣΙΚΗ

Top

1. ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ

13

Η Αίθουσα Νίκος Σκαλκώτας υποδέχεται για μία και μοναδική βραδιά την παράσταση χορού της Σοφίας Μαυραγάνη με τίτλο Σάλος. Πρόκειται για μια επαναλαμβανόμενα ανατρεπόμενη χορογραφική σύνθεση, η οποία αφηγείται την αίσθησή μας για την ιστορική συνέχεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από την εποχή της ίδρυσής της μέχρι τις μέρες μας. ä 18/02, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Βασ. Σοφίας & Κόκκαλη, 20:00, είσοδος: €6-15

6. ΜΟΥΣΙΚΗ Bojan Ristic Brass Band H Bojan Ristic Brass Band, μία από τις σπουδαιότερες

16–22 ΦΕΒΡ.

Ο Κος Κ., κατά κόσμον Θοδωρής Κοντάκος, σε ένα live με τους Αλέκο-Where’s Wilder-Βουλγαράκη στην κιθάρα, Μπάμπη-Sillyboy-Κουρτάρα στο μπάσο και Γιάννη-Bazooka-Βούλγαρη στα τύμπανα. Ακυκλοφόρητα τραγούδια θα ακουστούν για πρώτη φορά, προετοιμάζοντας το έδαφος για την επικείμενη κυκλοφορία του καλλιτέχνη, αλλά και δοκιμασμένα tracks από τα προηγούμενα άλμπουμ του. ä 18/02, Metropolis Café, Λαρίσης 49, πλησίον μετρό Πανόρμου, 22:00, είσοδος ελεύθερη

8. ΜΟΥΣΙΚΗ UnknownArtist

STOP THE S PRES EROTICA Ropegasms Η ομάδα παραστατικής ιαπωνικής επίδεσης «Rope Studies» σε ακόμα μια ξεχωριστή παράσταση ιαπωνικής ερωτικής επίδεσης (Shibari / Kinbaku) με σχοινιά, στο Faust. Ο ερωτισμός αλλά και το χιούμορ παντρεύονται με ριψοκίνδυνες εναέριες επιδέσεις σε ένα θέαμα ευλυγισίας, ορίων, αντοχών και εναέριας τέχνης σωμάτων.

20/02, FAUST BarTheatre-Arts, Καλαμιώτου 11 & Αθηναΐδος 12, 23:00, είσοδος: €5-7

Ο UnknownArtist ανεβαίνει στη σκηνή του six d.o.g.s για μια πρώτη παρουσίαση του καινούργιου του άλμπουμ «Ένα Album Για Να me Σκέφτεσαι», γεμάτο χορευτικά synths σε νοσταλγική electronica και techno beats σε ambient ηχοτοπία. Μαζί του στη σκηνή ο σταθερός συνεργάτης του DJ Jumattack και special guest ο Sigmataf. ä 17/02, UnknownArtist LP Launch w/ Sigmataf (dj set), six d.o.g.s, Αβραμιώτου 6-9, 21:00, είσοδος: €5

9. ΘΕΑΤΡΟ Βικτώρ ή τα παιδιά στην εξουσία

ΦΕΣΤΙΒΑΛ Το έργο-ορόσημο του σουρεαλιστικού κινήματος Βικτώρ ή τα παιδιά στην εξουσία (Ροζέ Βιτράκ, 1928), που πρωτοπαρουσιάστηκε στην Ελλάδα από τον Κάρολο Κουν την περίοδο 1973-74, ανεβαίνει και πάλι στο Θέατρο Τέχνης, πρώτη φορά παγκοσμίως με τη μορφή μουσικού έργου. ä 16/02, Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν, Φρυνίχου 14, Πλάκα, 21:15, είσοδος: €10

10. ΜΟΥΣΙΚΗ Velvet Room

Surf Rock Mayhem VI Το φεστιβάλ-πάρτι της ελληνικής surf σκηνής φιλοξενείται γι’ ακόμα μία φορά στο ιστορικό Αn Club την Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου, με τους Dirty Fuse, Babi Bone Project, The Aqua Barons και Seasick να δαμάζουν τα κύματα.

17/02, Αn Club, Σολωμού 13-15, Εξάρχεια, 21:00, είσοδος: €7

Το Velvet Room, η συνάντηση της underground αθηναϊκής σκηνής που γίνεται κάθε 15 μέρες στο στούντιο της οδού Μιλτιάδου, πάει Ομόνοια και συγκεκριμένα στο ξενοδοχείο Μπάγκειον, όπου και θα φιλοξενηθεί από την Biennale. Το line-up πλαισιώνουν οι Cave Children, Kenny Freq. και Bow. DJ set από τις Crave Escapade (A’bleiz Meursault + Khmer Rouge). ä 17/02, Ξενοδοχείο Μπάγκειον, πλ. Ομονοίας 18, 21:30, είσοδος με donation: €3 16.2.17 – lifo

43

H ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ Μια πόλη δίπλα στη θάλασσα

p

Αριστούργημα Πολύ Καλό Καλό Ικανοποιητικό Μέτριο Κακό

Manchester by the sea

Χρέη, απιστίες, πένθη και προδοσίες: διασκευάζοντας Γκι ντε Μοπασάν, ο Στεφάν Μπριζέ δεν διακοσμεί, ούτε δοξάζει, ούτε ελεεινολογεί τον 19ο αιώνα που συνήθως βλέπουμε στα έργα εποχής. Χθόνια και ψύχραιμη, η Ζωή μιας γυναίκας «δεν είναι ούτε καλή, ούτε άσχημη», όπως μαθαίνει πικρά η Ζαν, μια κοπέλα όχι συμπαθής ή δραστήρια, που μεγαλώνει προστατευμένη στη Νορμανδία, παντρεύεται και κάνει ένα παιδί, αλλά δέχεται χτυπήματα, αντέχει και τα αποκρούει, με έναν ανελέητα πεισματικό σκοπό: να μην απομακρυνθεί από το σπίτι της, το χρυσό κλουβί που θεωρεί την ασπίδα και το σημείο αναφοράς, ούτε κι όταν η ζυγαριά γέρνει αποφασιστικά προς το τέλος. Με ρεαλιστικούς όρους, η ταινία μιλάει και αναπνέει σαν να είναι βγαλμένη από το 1830 κι όχι ως αναπαράσταση σημερινή και ραφιναρισμένη. Όπως και η Σιωπή του Μάρτιν Σκορσέζε (με έναν ρυθμό που αφαιρεί και συχνά επαναλαμβάνει, ειδικά στο πρώτο μισό), απαιτεί υπομονή για να δικαιώσει τις προθέσεις, χωρίς να ανακουφίσει με ευκολίες.

Ο Λι επιστρέφει στη μικρή πόλη όπου γεννήθηκε με αφορμή τον θάνατο του αδελφού του, καθώς πρέπει να αναλάβει την κηδεμονία του ανήλικου ανιψιού του. Εκεί θα έρθει αντιμέτωπος με την εν διαστάσει γυναίκα του και όλες τις ανοιχτές υποθέσεις του παρελθόντος.

44 lifo – 16.2.17

Σκηνοθεσία: Στεφάν Μπριζέ Πρωταγωνιστούν: Ζιντίτ Σεμλά, Ζαν Πιερ Νταρουσέν Νορμανδία, 1819. Η Ζαν είναι μια νέα γυναίκα γεμάτη παιδιάστικα όνειρα και αθωότητα που επιστρέφει σπίτι, καθώς τελειώνουν τα σχολικά της χρόνια, που τα πέρασε στο μοναστήρι. Παντρεύεται έναν ευγενή της περιοχής, αλλά σύντομα αυτός αποδεικνύεται τσιγκούνης και άπιστος, με αποτέλεσμα οι ψευδαισθήσεις της να διαλυθούν.

Σκηνοθεσία: Κένεθ Λόνεργκαν Πρωταγωνιστούν: Κέισι Άφλεκ, Λούκας Χέτζις

ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 1,2 - ΑΙΓΛΗ 1,2 - ΔΑΝΑΟΣ 1 - ΕΛΛΗ - ΚΗΦΙΣΙΑ 1,2 ΣΙΝΕ ΧΟΛΑΡΓΟΣ - ΣΙΝΕΑΚ

ΑΣΤΥ - ΔΑΝΑΟΣ 2

απο τον θοδωρη κουτσογιαννοπουλο, συνοψεις ταινιών: τασοσ μελεμενιδησ

με συγγενείς που ρίχνονται σε μια μάχη επικράτησης και μιλάνε ανοιχτά για τα πάντα, εκτός από τον ελέφαντα στο δωμάτιο, ο μικρός γιατί είναι έφηβος που καταλαμβάνεται από κάψα, μοναξιά, απελπισία κι εφηβική μανία μαζί, και ο μεγάλος γιατί αδυνατεί να πενθήσει ως ενήλικας και να ντιλάρει την απώλεια. Στη φλέβα των Συνηθισμένων Ανθρώπων του Ρόμπερτ Ρέντφορντ και των Μυστικών της κρεβατοκάμαρας του Τοντ Φιλντ (η αντανάκλαση του θανάτου σε ανθρώπους που καλούνται να φερθούν εντός κόσμιων προδιαγραφών και ενός παράλογου πρωτοκόλλου), ο Λόνεργκαν έχει πιάσει εντυπωσιακά υψηλό επίπεδο στην ανάπτυξη όλων των χαρακτήρων, ακόμη και των εντελώς περιφερειακών που εμφανίζονται για μερικά δευτερόλεπτα, και φυσικά της πρώην συζύγου του Λι (η Μισέλ Γουίλιαμς, υπέροχη), η οποία, σε τρεις σκηνές όλες κι όλες, διατρέχει ισάριθμες φάσεις ζωής με καθαρότητα και θάρρος, αντίθετα από τον θολό τρόμο που εκπέμπει ο άνθρωπος που δεν κατάφερε να προχωρήσει όπως και όσο αυτή. Με μια στέρεη δομή και εξαιρετική χρήση των flashbacks, ο Λόνεργκαν βρίσκει πάντα τον σωστό χρόνο να παρατηρήσει λεπτομέρειες και αντιδράσεις με την κάμερά του, τις στιγμές που δηλώνουν πως το δράμα προχωράει, ακόμη κι αν ο Λι κάνει τα πάντα για να εξουδετερώσει τους υπόλοιπους, να τους παγώσει σαν το κρύο που κυριαρχεί στο παραθαλάσσιο, κουκλίστικο χωριό που ψιθυρίζει πίσω από την πλάτη του και του θυμίζει πως, πολύ παλιά, ήταν κι αυτός κομμάτι της μικρής κοινωνίας. Με τον Λούκας Χέτζις διάφανο και αποκαλυπτικό και τη Μισέλ Γουίλιαμς συγκινητικά ευθύβολη στα συναισθήματά της, το φιλμ δικαιωματικά ανήκει στον Κέισι Άφλεκ: δεν πρόκειται για μία από εκείνες τις wow ερμηνείες, τις προφανείς, που γιορτάζουν την πιο θεατρική πλευρά του ταλέντου ενός ηθοποιού. Ωστόσο βάζω στοίχημα πως θα τον σκέφτεστε για καιρό – το βλέμμα του στέκεται σαν κόμπος στον λαιμό. Ο θεατής θα αναρωτηθεί πόσο πόνο μπορεί να σηκώσει η καρδιά ενός χτυπημένου από τη μοίρα (και μάλιστα από το ίδιο του το χέρι), αν αξίζει να μείνει ζωντανός και αν αυτός είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος να διαχειριστεί μια ζωή στον αυτόματο, φορτωμένη με τη θλίψη της καθολικής κουλτούρας των τύψεων και της λύτρωσης, στην προκείμενη περίπτωση, άχαρη και άνιση.

Κινηματογράφος

Ο Κένεθ Λόνεργκαν, ένας εξαιρετικός σεναριογράφος που σκηνοθέτησε το You can count on me, γίνεται ένας εξίσου πλήρης σκηνοθέτης, πάντα σε δικό του σενάριο, με το Μια πόλη δίπλα στη θάλασσα, μια ακόμη τραγωδία, που, όπως και το ντεμπούτο του το 2000, πραγματεύεται τη σύνδεση με το επώδυνο παρελθόν και τις δύσκολες οικογενειακές σχέσεις ανθρώπων που πασχίζουν να ξεπεράσουν ανυπέρβλητες απώλειες. Η πόλη δίπλα στη θάλασσα είναι το Μάντσεστερ της Μασαχουσέτης και ο ισόβια ραγισμένος πρωταγωνιστής είναι ο Λι Τσάντλερ, ένας λακωνικός, σβησμένος θυρωρός στο Κουίνσι, λίγο έξω από τη Βοστώνη, που φαίνεται να κουβαλάει ένα ανείπωτο κακό, ένα άχθος που δεν προθυμοποιείται να μοιραστεί με κανέναν. Ο θάνατος του αδελφού του αναγκαστικά τον φέρνει στη γενέτειρά του και, ελλείψει μητέρας, ο ανιψιός του, ο Πάτρικ, μένει ουσιαστικά ορφανός. Τον λόγο που ο Λι πανικοβάλλεται όταν βλέπει πως δεν υπάρχει άλλη λύση παρά να αναλάβει εκείνος την κηδεμονία του Πάτρικ τον μαθαίνουμε με σταδιακές αναδρομές, αποσπασματικές αλλά εύγλωττες, σαν κομμάτια και θρύψαλα μιας ζωής που κόπηκε απότομα και άφησε μια βαθιά χαραγματιά στην ψυχή του Λι. Γνωρίζουμε τη γυναίκα του, τα τρία του παιδιά, για ποιον λόγο είναι μόνος, ταυτόχρονα και τη σχέση του με τον αδελφό του και τον Πάτρικ, με τον οποίο τα πήγαιναν πάντα καλά, ψάρευαν και αστειεύονταν, έπαιζαν και στήριζε ο ένας τον άλλο. Ο Πάτρικ, ένα 17χρονο αγόρι που παίζει σε μια ροκ μπάντα, «παίζει» με δύο γκόμενες, είναι μέλος της ομάδας χόκεϊ και δεν έχει κανέναν λόγο να μετακομίσει στο Κουίνσι, όπως του προτείνει ο Λι, προβάλλει ενεργητική αντίσταση στον αντιπερισπασμό της διαφυγής. Έχει μόλις χάσει τον πατέρα του, κρατάει σχετική επαφή με την πολύ προβληματική μητέρα, αλλά δίνει ώθηση προς τα εμπρός – δεν έχει άλλη επιλογή από το να ζήσει, σε πείσμα του Λι που εκρήγνυται άτσαλα και βίαια για να κρύψει τις ρωγμές ή να τις αντιμετωπίσει. Η ερμηνευτική σχέση του Κέισι Άφλεκ με τον Λούκας Χέτζες, που παίζει τον Πάτρικ, είναι ένα από τα μεγάλα ατού της ταινίας. Ώρες-ώρες, είναι σαν να βλέπουμε τον Μπεν Άφλεκ με τον Ματ Ντέιμον (που είναι παραγωγός της ταινίας) να τσακώνονται, όπως τα αδέλφια έχουν την άνεση να κάνουν, στη γειτονιά τους, με αυτό το χαρακτηριστικά βοστωνέζικο τράβηγμα στην προφορά. Μοιάζουν όντως

Η ΖΩΗ ΜΙΑΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ Une Vie

ΟΛΑ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΑΥΡΙΟ Demain tout commence Σκηνοθεσία: Ούγκο Γκελέν Πρωταγωνιστούν: Ομάρ Σι, Κλεμάνς Ποεσί, Αντουάν Μπερτράν Η ανάλαφρη, χωρίς καμία έγνοια, ζωή του Σάμιουελ ανατρέπεται όταν μια μέρα, ξαφνικά, μια γυναίκα εμφανίζεται στην πόρτα του με ένα μωρό που ουρλιάζει. Η γυναίκα ενημερώνει τον Σάμιουελ ότι το παιδί είναι δικό του κι εξαφανίζεται. Στην προσπάθειά του να βρει τη μητέρα του μωρού, ο πρωταγωνιστής μετακομίζει στο Λονδίνο, όπου και καταλήγει να μεγαλώνει τη μικρή Γκλόρια μόνος του.

Ένα απίθανο σενάριο στο οποίο χώρεσαν πολλά καντάρια δράματος πλάι σε μια ατμόσφαιρα περιρρέοντος χιούμορ μετατρέπει έναν καλοπερασάκια εργένη σε σούπερ πατέρα μέσα σε μια στιγμή, όταν μαθαίνει από το πουθενά πως ευθύνεται για τη γέννηση ενός μωρού. Όσα συμβαίνουν μετά από αυτήν τη γέννηση υπηρετούν μια υπερβολή την οποία όμως αγκαλιάζει ως το τέλος ο πρωταγωνιστής, ο γνωστός από τους Άθικτους Ομάρ Σι, σαν να μας κλείνει το μάτι, υπονοώντας πως ο μαγικός κόσμος που φτιάχνει για το παιδί του είναι παράλληλα ένας μαγικός κόσμος και για εμάς, ένα καταφύγιο αναψυχής σε μια ζωή γεμάτη προβλήματα. Όλη αυτή η εκτός ορίων αφήγηση που επιλέγεται μοιάζει με ρίσκο και λειτουργεί ανάλογα

με τις ορέξεις και την ψυχοσύνθεση του θεατή, καθώς, όσο εύκολα μπορεί να ναυαγήσει και να τον οδηγήσει στον εκνευρισμό, άλλο τόσο μπορεί να τον γεμίσει με δάκρυα. * Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη ODEON ESCAPE 7 - ODEON STARCITY 9 - ODEON ΓΛΥΦΑΔΑ 2 - ODEON ΜΑΡΟΥΣΙ 1 - ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ - ΕΜΠΑΣΥ - ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ 1 - ΑΘΗΝΑ

ΤΖΟΝ ΓΟΥΙΚ 2 John Wick 2 Σκηνοθεσία: Τσαντ Σταχέλσκι Πρωταγωνιστούν: Κιάνου Ριβς, Λόρενς Φίσμπερν, Ίαν Μακ Σέιν, Πίτερ Στορμάρε, Τζον Λεγκουιζιάμο Ο θρυλικός John Wick έχει αποσυρθεί από την ενεργό δράση, αναγκάζεται όμως να επιστρέψει. Ένας παλιός του εχθρός δίνει ένα τεράστιο ποσό προκειμένου να θανατωθεί. Το «συμβόλαιο θανάτου» είναι διεθνές και πληρωμένοι εκτελεστές απ' όλο τον κόσμο τον αναζητούν. Ο John όμως δεν είναι εύκολος στόχος.

ΑΝΤΙΔΟΤΟ ΣΤΗΝ ΕΥΕΞΙΑ A cure for wellness Σκηνοθεσία: Γκορ Βερμπίνσκι Πρωταγωνιστούν: Ντέιν ντε Χάαν, Τζέισον Άιζακς, Άντριαν Σίλερ Ένα νέο, φιλόδοξο στέλεχος αναλαμβάνει να φέρει πίσω τον διευθύνοντα σύμβουλο της εταιρείας του από ένα ειδυλλιακό, αλλά μυστηριώδες «κέντρο ευεξίας» που βρίσκεται σε μια απομακρυσμένη περιοχή των ελβετικών Άλπεων. Σύντομα, όμως, αρχίζει να υποπτεύεται ότι οι θαυματουργές θεραπείες του σπα δεν είναι αυτό που φαίνονται.

Ο Κιάνου Ριβς έρχεται αντιμέτωπος με τη μισή Καμόρα, με αποτέλεσμα αμέτρητα πτώματα σε τοπία όπως οι κατακόμβες της Ρώμης και το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης – μια συνάντηση που κλείνει το μάτι στα χρόνια του Matrix και μια υπόσχεση για τρίτο φιλμ, όπου θα γίνουν ακόμη χειρότερα πράγματα. Αυτά περιέχει το δεύτερο μέρος του αναπάντεχου hit που λέγεται John Wick, ενός λακωνικού ήρωα που φαίνεται να θέλει την ησυχία του και επειδή δεν τη βρίσκει, εκδικείται ποικιλοτρόπως. Ιδανική ταινία για να συνοδευτεί με μια στρατιά από memes που μάλλον θα την κάνουν διάσημη, αν και στην ουσία δεν προσφέρει κάτι καινούργιο πέρα από μια ωδή στην έννοια της τελετουργίας και των κανόνων, καθώς πίσω από τον κόσμο μας μοιάζει να λειτουργεί ένας άλλος, με πανίσχυρο κώδικα επικοινωνίας και τιμής, που ξεπερνά κάθε μικρό ή μεγάλο μαφιόζο. Η παραγωγή ακολουθεί τα βήματα του επίσης αναπάντεχα πετυχημένου Taken του πιο στιβαρού Λίαμ Νίσον, με το δεύτερο κατά χρονολογική σειρά φιλμ να παίρνει τη φόρα από το πρώτο και να μοιάζει πολύ πιο φιλόδοξο και ακριβότερο, μια που στοίχισε τα διπλάσια χρήματα.

Από την πρώτη στιγμή καταλαβαίνει κάποιος πως κάτι δεν πάει καλά στον απόμακρο πύργο που βρίσκεται στις ελβετικές Άλπεις κι έχει γίνει μια μικρή Γη της Επαγγελίας για πολλούς πλούσιους ανά τον πλανήτη. Το βλέμμα του οδηγού που μεταφέρει τον πρωταγωνιστή Ντέιν ντε Χάαν στο μέρος, αλλά και οι πρώτες συναντήσεις που έχει εκεί, «φωνάζουν» για κάποιο επικίνδυνο μυστικό. Χωρίς να παρεκκλίνει ποτέ από αυτό, αλλά επιβραδύνοντας υπερβολικά την αποκάλυψή του, ο Γκορ Βερμπίνσκι μοιάζει να το διασκεδάζει και παραδίδει μια ταινία σχεδόν 2,5 ωρών χωρίς κάποιον ουσιαστικό λόγο, με υλικό που θα του έφτανε το πολύ για 80-90 λεπτά. Σε αυτό το διάστημα υπογραμμίζει την αντιπαράθεση των υψηλής αισθητικής, αρμονικών υπηρεσιών που προσφέρει το μέρος με την κλινική, άχρωμη και άκομψη εικόνα του, δηλαδή ένα σύνολο κατασκευών, φτιαγμένων μάλλον σε μια άλλη εποχή, με σκοπό να είναι αποτελεσματικές και όχι όμορφες. Γλυκοκοιτάζοντας περιπτώσεις σαν το Shutter Island του Σκορσέζε, αν και η πλοκή εδώ κινείται σε διαφορετικά μονοπάτια, η ταινία παίζει πολύ με το μυαλό και το παρελθόν του ήρωα, αφήνοντας για ώρα υπόνοιες για το αν τελικά συμβαίνει κάτι κακό εκεί ή όλα είναι στο μυαλό του, οπότε μοιραία αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στην πραγματικότητα και στη φαντασία. Ακόμη κι έτσι όμως, δεν δικαιολογείται με τίποτα η διάρκεια – άλλωστε, κοιτώντας πιο πίσω στην ιστορία του σινεμά, παρόμοια φιλμ που φλερτάρουν με τον τρόμο, χωρίς να είναι απαραίτητα «τρομακτικά», διακρίνονταν συνήθως για την αφηγηματική τους οικονομία παρά από μια ανάγκη που υπάρχει εδώ για κάτι το ανώφελα μεγαλειώδες.

* Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη

* Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη

VILLAGE RENTI 2,10,13,20 - VILLAGE MALL 2,4 VILLAGE PAGRATI 1 - VILLAGE FALIRO 4 - VILLAGE AG.DIMITRIOS 3 - ODEON ESCAPE 1,4 - ODEON STARCITY 1,10 - ΑΒΑΝΑ 1 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 1,2 - ΓΑΛΑΞΙΑΣ 1 - ΚΙΝΗΜΑΤΟΘΕΑΤΡΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ 1 - ΝΑΝΑ 4,5 - ΣΠΟΡΤΙΓΚ 1

VILLAGE RENTI 6,11 - VILLAGE MALL 9,10 VILLAGE PAGRATI 4 - VILLAGE FALIRO 6 - VILLAGE AG.DIMITRIOS 5 - ODEON GLYFADA 1 - ODEON MAROUSI 2 - ODEON ESCAPE 3 - ODEON OPERA 1 ODEON STARCITY 6 - ΑΕΛΛΩ 2 - ΚΙΝΗΜΑΤΟΘΕΤΡΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ-ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ 2 - ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ 2 - ΦΟΙΒΟΣ

BE ON THE LIST Διαφημιστείτε στη LifO 210 32 54 290 16.2.17 – lifo

45

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ Τόμας Μαν. Επιπλέον, πάνω στις απόψεις για τη μετάφραση που ανταλλάσσουν μαζί με φιλιά οι δύο εραστές στήνεται ένα ολόκληρο αφήγημα-εξομολόγηση στην ακατάλυτη δύναμη της λεκτικής έκφρασης, της απόδοσης και της ίδιας της γλώσσας. Ο έρωτας για τη γλώσσα θαρρείς πως σωματοποιείται και τελικά αποκαλύπτει το μόρφωμα της λατινοαμερικάνικης παράδοσης – σαν εκείνο τον ατελείωτο κοσμοπολιτισμό του Μπόρχες, που είναι πάντα κρυμμένος σε αλλεπάλληλα νοήματα. Εξού και η μεγάλη σημασία που δίνεται στη λεπτομέρεια, όπως οι ερωτικές κινήσεις που κάνει η βεντάλια της Ζόφι και οι ερωτικές περιπτύξεις που καταγράφονται μέσα από το πρίσμα ενός καθρέφτη. Ένας δικαίως πολυσυζητημένος συγγραφέας και ένα γοητευτικό μυθιστόρημα που ξεπερνά τις 700 σελίδες.

JULΙΟ CΟRΤAZΑΡ Η ΑΝΤIΠΕΡΑ OΧΘΗ

Λατινοαμερικάνικη λογοτεχνία: δυνατά ονόματα, πολλές εκπλήξεις Από την περίφημη «γενιά της έκρηξης» μέχρι σήμερα είναι μεγάλος ο πλούτος των Λατινοαμερικάνων συγγραφέων που έχουν δώσει διαφορετικό χρώμα στις μαγικές κατευθύνσεις της. Μερικοί πρόσφατοι τίτλοι εξηγούν γιατί η σύγχρονη λατινοαμερικάνικη λογοτεχνία εξακολουθεί να μας αφορά και να μας εκπλήσσει.

από την τίνα μανδηλαρά

Βιβλίο

EDUARDO GALEANO ΚΥΝΗΓΟΣ ΙΣΤΟΡΙΩΝ

46 lifo – 16.2.17

Μτφρ. Ισμήνη Κανσή, εκδόσεις Πάπυρος Θα έρθουν κι άλλες χαρές και συμφορές, θα αλλάξει και θα βιωθεί αλλιώς ο κόσμος, κάποιοι θα αγαπηθούν και πόλεμοι θα ξεσπάσουν. Όμως, παρά την κρίση ή τη διάλυση, πάντα στο βάθος θα σώζονται οι άνθρωποι και οι ιστορίες τους που θα μιλούν για τα πράγματα που τους ενέπνευσαν, για χιλιάδες αλήθειες και επαναστάσεις που έμειναν μισές. Τουλάχιστον, μέσα από αυτό το πρίσμα έμαθε να αφουγκράζεται και ο ίδιος ο Γκαλεάνο τις ανθρώπινες ανάσες και να ακούει, όσο πιο μακριά γίνεται, τις κραυγές των Ινδιάνων Ναβάχο ή των Ελλήνων στο Σύνταγμα: « Έλληνες φίλοι μου, με πληροφόρησαν ότι ο Κανέλος είχε πεθάνει πριν από ενάμιση χρόνο./ Εγώ επέμενα ότι έκαναν λάθος. Εκείνος ο διαδηλωτής σκύλος, εκείνος ο άγαρμπος αγανακτισμένος, ήταν ο Κανέλος. Τώρα τον έλεγαν Λουκάνικο, για να παραπλανήσει τον εχθρό» γράφει στο άρτι εκδοθέν Κυνηγός Ιστοριών, επιμένοντας, για μια ακόμα φορά, στη μικρή εκείνη λεπτομέρεια που κάνει τις αφηγήσεις μεγάλες. Η απέριττη διάρκεια των λέξεων είναι και πάλι εδώ, όπως και το γνώριμο λακωνικό ύφος του σοφού που κατοίκησε στις παρυφές της Ιστορίας και είδε την αλήθεια της. Γι’ αυτό και σε αυτό το δώρο που θέλησε να αφήσει στους αναγνώστες του πριν πεθάνει ο βαθιά ανθρωπιστής Ουρουγουανός συγγραφέας επιμένει

«πως η αλληλοβοήθεια και η συλλογική συνείδηση ενδέχεται να μην είναι ανθρώπινες επινοήσεις» και πως «ίσως τις ομαδικές κατοικίες, για παράδειγμα, να τις εμπνεύστηκαν από τον κόσμο των πουλιών». Αυτό που ουσιαστικά τον ενδιέφερε είναι η χαμένη τιμή του ανθρώπινου είδους και ο δίκαιος κόσμος που βρισκόταν βαθιά κρυμμένος στη μήτρα του χρόνου.

ΑΝΤΡEΣ ΝEΟΥΜΑΝ Ο ΤΑΞΙΔΙΩΤΗΣ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ Μτφρ. Αχιλλέας Κυριακίδης, εκδόσεις Οpera Αν δεν ήξερες ότι είναι Αργεντινός, θα φανταζόσουν ότι ο σαραντάρης συγγραφέας γαλουχήθηκε με τις ευρωπαϊκές αφηγήσεις, φτάνοντας ως το μεδούλι τους. Εκεί, άλλωστε, επιλέγει να τοποθετήσει τον πυρήνα της πλοκής του Ταξιδιώτη, και μάλιστα στον 19ο αιώνα, ο Νέουμαν, ακολουθώντας, φαινομενικά πάντα, τις παραδοσιακές αρχές της αφήγησης: ο περιπλανώμενος ήρωάς του Χανς αποφασίζει να σταματήσει για λίγο στην πόλη Βραδεμβούργο – μια στάση αρκετή για να αλλάξει ολόκληρη τη ζωή του. Πιάνει φιλίες με τον πλανόδιο οργανοπαίχτη, έναν Διογένη σε σύγχρονη εκδοχή, και ερωτεύεται τη Ζόφι, μια Διοτίμα, στην καρδιά της Ευρώπης. Η σύγκρουση των ιδεών, όπως εκφράζεται στο φιλολογικό τραπέζι της Παρασκευής στο πατρικό της Ζόφι, αποκαλύπτει όλη την ιστορία του ευρωπαϊκού πνεύματος και φέρνει έντονα στον νου το Μαγικό Βουνό του

Mτφρ. Σπύρος Μαυρίδης, εκδόσεις Bibliotheque Υπάρχει ένα εύθραυστο μπουκάλι γεμάτο λέξεις που θαρρείς πως διασχίζει το λογοτεχνικό αρχιπέλαγος για να περάσει στην αντίπερα όχθη. Μια εικόνα βγαλμένη από τα μαγεμένα λεκτικά σύμπαντα του σπουδαίου Αργεντινού συγγραφέα, ικανά να σε παρασύρουν πάντα απέναντι, εκεί όπου η μουσική και οι ήχοι ακούγονται πάντοτε αλλιώς. Το επαναλάμβανε ο ίδιος είτε όταν περιέγραφε την αυτοσχεδιαστική μουσική του Τσάρλι Πάρκερ, που βρίσκεται «μονίμως στην άλλη όχθη», είτε όταν παρέπεμπε στον απέναντι κόσμο, τον γεμάτο Μινώταυρους, αιώνιες μάγισσες, όπως η Κίρκη, πλάσματα φασματικά και αδιανόητα. Είναι επομένως πολύ όμορφη η ιδέα της Bibliotheque, ενός «κορτασαρικού» τολμώ να πω εκδότη, όπως ο Βάσος Γεώργας, να μας προσφέρει μια απολύτως φασματική έκδοση με ανάλογα γραφικά που διανθίζουν τα επιλεγμένα κείμενα, ενδεικτικά της πολυδιάστατης σκέψης του Κορτάσαρ. Ωστόσο, αν σε κάτι διέπρεψε ο αμίμητος συγγραφέας του αξέχαστου Κουτσό είναι στη μικρή φόρμα, εκεί όπου μπόρεσε να κατευθύνει ιδανικά τους γοητευτικά παράφορους και μονίμως υπό διαμόρφωση κόσμους του. Εξάλλου, ως γνήσιος κάτοικος του κόσμου, αν και γεννήθηκε στις Βρυξέλλες και μεγάλωσε στην Αργεντινή, απέκτησε γαλλική υπηκοότητα και πολιτογραφήθηκε Παριζιάνος, προτού καν προλάβει να μεταβεί στην Κούβα για να βιώσει την επανάσταση, χωρίς ωστόσο –και σε αντίθεση με άλλους– να αφήσει τις γεμάτες ριζοσπαστικό οίστρο ιδέες να διαπεράσουν την ακατανίκητη πρόζα του.

ΝΤΑΝΙΕΛ ΣΑΔΑ ΜΊΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΟ Mτφρ. Κλαίτη Σωτηριάδου, εκδόσεις Καστανιώτη Η αφηγηματική τόλμη του Ντανιέλ Σάδα εξέπληξε τόσο τον Ρομπέρτο Μπολάνιο, ώστε έφτασε να πει πως είναι ο πιο σημαντικός Μεξικανός συγγραφέας της γενιάς του – και όχι άδικα! Η επινοητικότητα του Σάδα ξεπερνάει τη γλώσσα και διαπερνά τον ρεαλιστικό κόσμο από τον οποίο εμπνέεται διαρκώς, μπλέκοντας ιδανικά έναν ακραίο μοντερνισμό με τα βιώματα της εποχής του. Θυμάται τις θείες του που του έλεγαν φρικτές ιστορίες για εγκλήματα όταν ήταν μικρός, τις λαϊκές φυλλάδες που έκρυβαν στο σπίτι, τα προφορικά ενεργήματα του τόπου του, τα οποία σεβάστηκε και μετεξέλιξε σε μυθοπλα-

RADIO BOOKSPOTTING στικό οικοδόμημα. Σαφή δείγματα του καταιγιστικού, πληθωρικού ρυθμού της αφήγησης εντοπίζει κανείς στο ευρηματικό, αν και σύντομο αυτό μυθιστόρημα, όπου το τρομακτικό του πράγματος αντισταθμίζεται από την ειρωνεία της περιγραφής: δύο δίδυμες αδελφές μοιάζουν να έχουν κοινή πορεία, να είναι τόσο ίδιες και απαράλλακτες, που κανείς δεν μπορεί να φανταστεί τίποτα να τις διαφοροποιεί. Εκτός των άλλων, ασκούν και το ίδιο επάγγελμα και αφορμώνται από τα ίδια ιδανικά –μακριά από τα πλούτη και τις μεγάλες ιδέες–, καταλήγοντας αμφότερες, για τα δεδομένα της εποχής, γεροντοκόρες. Έως ότου μια πρόταση γάμου από έναν κτηνοτρόφο αρκεί για να διαταράξει το αγαστό και αδιαφιλονίκητο σύμπαν που έχουν φτιάξει οι δύο μοδίστρες και να φέρει στην επιφάνεια αντιθέσεις που ούτε οι ίδιες είχαν συνειδητοποιήσει ότι υπήρχαν. Εν ολίγοις, η αρχή της επιθυμίας είναι αρκετή για να διαρραγεί η άτεγκτη ταυτότητα, με απρόβλεπτες εξελίξεις τόσο για τον ψυχισμό όσο και για την εξωτερική πραγματικότητα. Κατατοπιστικότατο το επίμετρο του βιβλίου από την Αδριάνα Χιμένες Γκαρσία.

CΑΝΕΚ SΑΝCHΕZ GUΕVΑRΑ 33 ΣΤΡΟΦΕΣ Mτφρ. Αχ. Κυριακίδης, εκδόσεις Ίκαρος «Revolucion σημαίνει ταυτόχρονα (περι)στροφή και επανάσταση» μας ενημερώνει σε μια υποσημείωση ο μεταφραστής Αχιλλέας Κυ-

ριακίδης, προσδιορίζοντας την πηγή έμπνευσης του βιβλίου, που θέλει την Κούβα να μοιάζει με δίσκο 33 στροφών όπου «Όλα επαναλαμβάνονται: κάθε μέρα είναι επανάληψη των προηγούμενων, κάθε εβδομάδα, κάθε μήνας, κάθε χρόνος· κι από επανάληψη σε επανάληψη, ο ήχος εκφυλίζεται ώσπου δεν μένει παρά μια θολή και ανεγνώριστη ανάμνηση του αρχικού ακούσματος – η μουσική εξαφανίζεται, παίρνει τη θέση της ένα βραχνό, ακατάληπτο μουρμουρητό». Η διαπίστωση παίρνει τη μορφή λογοτεχνικής έκφρασης από έναν συγγραφέα που μόνο τυχαίος δεν είναι: ο εγγονός του Τσε Γκεβάρα, πρωτότοκος γιος της κόρης του Ίλδα Γκεβάρα Ακόστα, ήξερε από πρώτο χέρι τι σήμαινε καθεστώς Φιντέλ Κάστρο και τι ακριβώς μετέτρεψε τις αλλοτινές επαναστατικές συνειδήσεις σε γραφειοκρατικούς μηχανισμούς ελέγχου. Η σκληρή πραγματικότητα ενός καθεστώτος, που ωστόσο δεν κατάφερε να μετατρέψει τον πρωταγωνιστή του βιβλίου σε χαφιέ, διαπερνά τη νουβέλα του 33 Στροφές, κινούμενη στον γνωστό, όμορφο λυρικό άξονα της λατινοαμερικάνικης πρόζας. Εξού και το μελωδικό και υποβλητικό γλωσσικό ύφος και η ανάλογη ατμόσφαιρα μιας μουσικής που από ηχηρή και στεντόρεια κατέληξε να ακούγεται σαν ένα αδιανόητο, καταπιεστικό μουρμουρητό. Ο εγγονός του Τσε δεν έζησε για να δει τον θάνατο του Φιντέλ, αφού πέθανε πρώτος το 2015, μόλις στα 41 του χρόνια.

από τον γιώργο-ίκαρο μπαμπασάκη

Πότλατς σημαίνει δώρο Συλλεκτικές χειρονομίες.

στέφανος σκιαλίβας

Γυναίκα ζωγραφισμένη με χείλη Εκδόσεις Ιδίοις αναλώμασι (με τη φροντίδα των εκδόσεων Ίκαρος) Σελίδες: 32

Περί Θεού και άλλων θηρίων Η ποιητική συλλογή της Τούλας Μπαρνασά για την επιρροή των θετικών επιστημών στο νόημα της ζωής, σε πρώτη παρουσίαση. Έφυγε από τη ζωή πρόωρα πριν από λίγους μήνες, όμως άφησε πίσω της μια πλούσια ποιητική συλλογή και ένα βιβλίο που αξίζει την προσοχή κάθε βιβλιοφάγου. Ο λόγος για την πολυσχιδή ποιήτρια Τούλα Μπαρνασά και το βιβλίο της Περί Θεού και άλλων θηρίων, το πρώτο της πόνημα που τυπώθηκε και κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Αίτιον. Πρόκειται για έναν στοχασμό με όρους ποιητικούς πάνω στο νόημα τόσο της ζωής όσο και της κορυφαίας εκδήλωσής της, που είναι η συνείδηση. Μέσα απ’ αυτό η ποιήτρια επιχειρεί να ξανακοιτάξει το μυστήριο του ανθρώπου κάτω από το πρίσμα των Αυτή την Παρασκευή, 17 Φεβρουαρίου, στις 19:00, θα γίνει και η επίσημη παρουσίαση του βιβλίου «Περί Θεού και άλλων θηρίων» στον πολυχώρο Αίτιον (Τζιραίων 8-10, Ακρόπολη, 213 0256666, 6947 057543).

τελευταίων επιτευγμάτων των θετικών επιστημών που άλλαξαν άρδην την άποψή μας για τον κόσμο – από τον μικρόκοσμο του ατόμου ως το αχανές σύμπαν. Οι λέξεις της καθημερινότητας σμίγουν με την επιστημονική ορολογία, ενώ συχνή είναι η καταβύθιση στα γλωσσικά μας υποστρώματα, για να ανασυρθεί μια λέξη καίρια και να επικαιροποιηθεί εκ νέου. Η Τούλα Μπαρνασά (1954-2016) γεννήθηκε στην Καλαμάτα και από μικρή αγαπούσε την ποίηση, τη φιλοσοφία και τις επιστήμες, ενώ συγχρόνως ασχολούνταν με τον κόσμο των επιχειρήσεων. Δημιούργησε το κίνημα πολιτισμού «Αίτιον», όπως και τον ομώνυμο πολυχώρο, και εξέδωσε το περιοδικό «Αίτιον». Το πολύπλευρο έργο της θα εκδοθεί σταδιακά.

νicolαs gomez davila Αποφθέγματα

Εισαγωγή & μτφρ.: Ν.Μ. Σκουτερόπουλος Εκδόσεις Περισπωμένη Σελίδες: 104

Δώρο. Η ποίηση ήταν ανέκαθεν ένα δώρο, ένα πότλατς (potlatch). Δώρο άδολο, αλλά όχι άδωρο, ένα δώρο που προκαλεί τον αποδέκτη του να υψωθεί σε άλλα επίπεδα από εκείνα στα οποία βρισκόταν, ή λίμναζε, και να δραστηριοποιηθεί, να προβεί κι αυτός σε δωρεές, να προχωρήσει σε πράξεις. Το πότλατς ήταν μια απολύτως αντιεμπορευματική πρακτική, είχε να κάνει με το γόητρο μάλλον παρά με μια ανταλλαγή προϊόντων, εμφορούμενη από το οικονομικό κέρδος. Διόλου τυχαίο ότι ο Guy Debord ονόμασε Potlatch το έντυπο που εξέδιδε επί τρία χρόνια ως όργανο της Λετριστικής Διεθνούς (Internationale Lettriste), το οποίο έστελνε δωρεάν σε γνωστούς και επιλεγμένους αναγνώστες αλλά και, για λόγους χιούμορ και πρόκλησης, σε ανθρώπους που απλώς έβρισκε τυχαία τα ονόματα και τις διευθύνσεις τους στον τηλεφωνικό κατάλογο. Με παρόμοιο τρόπο, έξι δεκαετίες μετά, ο νεαρός ποιητής, δοκιμιογράφος και μεταφραστής Στέφανος Σκιαλίβας τυπώνει και δωρίζει το λίαν κομψό βιβλίο (με τη φροντίδα των κλασικών εκδόσεων Ίκαρος, άλλωστε) Γυναίκα ζωγραφισμένη με χείλη. Ο ίδιος σημειώνει: «Πρόκειται για έκδοση εκτός εμπορίου, σε 140 αριθμημένα αντίτυπα. Μπορεί ωστόσο κανείς να βρει μερικά απ’ αυτά στο βιβλιοπωλείο Τέλειος Κύκλος, στην οδό Ανδρ. Μεταξά 12, στα Εξάρχεια, έναντι μηδενικού αντιτίμου, πέραν φυσικά του ότι θα πρέπει να διανύσει την απαιτούμενη απόσταση και να το ζητήσει». Η Γυναίκα είναι μια ευφυής ποιητική σύνθεση όπου ένας αναποδογυρισμένος λυρισμός ανταλλάσσει χειραψίες με την έννοια του αρχείου και την τέχνη του μοντάζ, όπως τις συναντάμε τόσο στον Νίκο-Γαβριήλ Πεντζίκη όσο και στον Βάλτερ Μπένγιαμιν. Επίσης, συναντάμε θραύσματα ερωτικού λόγου που θα γοήτευαν τον Ρολάν Μπαρτ και έναν αποφθεγματικό τρόπο σαν αυτό που επεξεργάστηκε ο εξόχως καλλιεργημένος Κολομβιανός μετρ του είδους, ο Nicolàs Gόmez Dàvila (1913-1994). Ψαλίδια. Ο εν λόγω Κολομβιανός παίκτης/ρέκτης παρέμενε άγνωστος στην Ελλάδα, αλλά τώρα διαθέτουμε έναν ωραίο τόμο με επιλογές από το έργο του. Πρόκειται για τα Αποφθέγματα (εισαγωγή-μετάφραση: Ν.Μ. Σκουτερόπουλος, εκδόσεις Περισπωμένη), όπου ο αναγνώστης σφυροκοπείται από τον σοφό λόγο του αποφθεγματοποιού, οι βεβαιότητές του κλονίζονται από την αιχμηρή και πυκνή σκέψη του και ο νους του ωθείται να επανεξετάσει πρόσωπα και πράγματα της Ιστορίας. Ο Dàvila, ένας εξόριστος κι αυτός, όπως ο Σαρτρ και ο Nαμπόκοφ, από την παιδική ηλικία και τους ανέμελους λειμώνες της ασκεί ισχυρή, θυμωμένη και σοφή κριτική στην ισοπέδωση των συναισθημάτων και των συγκινήσεων που επιφέρει η λεγόμενη «πρόοδος». Έζησε ανάμεσα στους τριάντα χιλιάδες (30.000!) τόμους της βιβλιοθήκης του, περιφρονώντας θέσεις και αξιώματα, δωρίζοντας ως πότλατς τις ρήσεις του. «Ο συνομιλητής του μοναχικού είναι όλο το παρελθόν» αποφαίνεται. Και λίγο μετά, στο απόφθεγμα 68, τυχαία αλλά τόσο σημαδιακά για όσους ξέρουν τι παγκόσμιο γλέντι, τι γιορτή της ποίησης και των αισθήσεων ήταν το ’68, διατείνεται ορθά: «Όλα στην Ιστορία αρχίζουν πριν από το χρονικό σημείο στο οποίο πιστεύουμε πως άρχισαν και τελειώνουν αργότερα απ’ ό,τι πιστεύουμε πως έχουν αρχίσει». Ο Dàvila θα εκθειάσει τα χειροποίητα αντικείμενα («Μόνο ένα αντικείμενο φτιαγμένο με το χέρι αποκτά ψυχή») και σαν απόηχος ο Σκιαλίβας επιμένει: «Ένα ψαλίδι, το αρχαιότερο απ’ τα αντικείμενα του μέλλοντος». Ιστορίες. Ξέρουμε ότι ο άλλος επικριτής του παρόντος και οραματιστής του μέλλοντος, ο Γουίλιαμ Σ. Μπάροουζ, θεωρούσε το ψαλίδι, αυτό το τρομερό αντικείμενο που θα ανήκει πάντα στο μέλλον και συνάμα στην αρχαιολογία της γνώσης, σημαντικό εργαλείο σύνθεσης των κειμένων του, μαζί με τη γραφομηχανή και το μαγνητόφωνο. Με ψαλίδι κομμάτιαζε σελίδες, τις έριχνε στο καπέλο και έφτιαχνε καινούργια ποιήματα τυχαιότητας ο ιδρυτής του κινήματος Dada, ο Tristan Tzara. Με το ψαλίδι εργαζόταν και ο Βάλτερ Μπένγιαμιν, με το ψαλίδι εργάζονται ακόμη όλοι οι συγγραφείς που επιμένουν στην αρχειοθέτηση, στην ταξινόμηση, στην ανακατασκευή του παρελθόντος, στη μεθοδική διαίσθηση για το μέλλον. Καίτοι εντοπίζουμε ψαλίδια στην αρχαία Αίγυπτο, ήδη από το 1500 π.Χ., το ψαλίδι, όπως το ξέρουμε σήμερα, επινοήθηκε από τον Εγγλέζο βιοτέχνη Robert Hinchliffe το 1761. «Το ψαλίδι αρχίζει να ανοιγοκλείνει. Το δύο γίνεται 2. Ο “άλλος” γίνεται άλλος» γράφει ο Σκιαλίβας. «Οι τρεις εχθροί του ανθρώπου: ο διάβολος, το κράτος και η τεχνολογία» γράφει αφοριστικά ο Dàvila. «Διαιρέσεις που κυβερνούν τους ποιητές, τους ανθρώπους της εξουσίας και τους τυχοδιώκτες, όλους όσοι χαρακτηρίζονται απ’ την παροιμιώδη εμμονή στα τέσσερα σημεία του ορίζοντας, μήτρα κάθε επικείμενου διαχωρισμού» θα μας πει ο Σκιαλίβας. radiobookspotting.blogspot.gr/ 16.2.17 – lifo

47

ΠΛΑΤΕΙΑ ΗΡΩΩΝ

«Πλατεία Ηρώων» του Τόμας Μπέρνχαρντ στο Θέατρο Οδού Κυκλάδων «Λευτέρης Βογιατζής», σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά.

απο τη λουίζα αρκουμανέα

Θέατρο

Ο

48 lifo – 16.2.17

καθηγητής Γιόζεφ Σούστερ απεχθανόταν την αταξία. Τα πουκάμισα έπρεπε να σιδερώνονται και να διπλώνονται με συγκεκριμένο τρόπο. « Ένας φανατικός της ακρίβειας είμαι, κυρία Τσίτελ», έλεγε στην πιστή οικονόμο του, «δεν είμαι άρρωστος». Ο καθηγητής μισούσε όλους τους ανθρώπους εκτός από τον αδερφό του, τον Ρόμπερτ. «Ο πατέρας σας είχε το πιο κοφτερό μυαλό» λέει ο θείος στις ανιψιές του, κόρες του Γιόζεφ. Αγαπούσε τον Γκλεν Γκουλντ, τον Τολστόι και τον Κάφκα. «Ο πατέρας σας τα πόνταρε όλα σε ένα φύλλο / εμένα δεν μ’ εξέπληξε η αυτοκτονία του /... / ή φεύγεις από τη Βιέννη πάραυτα / ή αυτοκτονείς». Γιατί αυτοκτόνησε ο Γιόζεφ Σούστερ; Η Πλατεία Ηρώων οικοδομείται αριστοτεχνικά πάνω σε αυτό το μυστήριο. «Η μνήμη δεν θεραπεύεται. Μπορεί μόνο, όπως και η πικρία, να ξεπεραστεί μέσα από τον θάνατο» σημειώνει η Jeanette R. Malkin στο βιβλίο της Memory: Theater and postmodern drama. Ο καθηγητής αυτοκτονεί επειδή δεν μπορεί να ξεχάσει. Και η σύζυγός του για τον ίδιο λόγο σβήνει, λίγες ώρες αργότερα, στο τέλος του έργου. Ένα ζευγάρι Εβραίων που βλέπουν καθημερινά τους εφιάλτες του ναζιστικού παρελθόντος να αναβιώνουν: τη σύγχρονη πολιτική κατάσταση στην Αυστρία να κυοφορεί κι άλλο αυγό φιδιού, τον αντισημιτισμό της βιεννέζικης κοινωνίας να φουσκώνει επικίνδυνα, τους δήθεν καλλιεργημένους θαμώνες του Μπούργκτεατερ να καμώνονται τους ανίδεους όσον αφορά τον ρόλο της πατρίδας τους στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Όπως οι ήρωές του, έτσι και ο Μπέρνχαρντ (1931-1989) αρνείται πεισματικά να λησμονήσει: φημισμένος για την «αδυσώπητη μνήμη του, μονίμως εξοργισμένη με τη συλλογική αμνησία της Αυστρίας», ο συγγραφέας δεν συγχώρησε ποτέ τους συμπατριώτες του που επέλεξαν μεταπολεμικά –και πολύ βολικά– να απωθήσουν το γεγονός πως έσπευσαν να επευφημήσουν τον Φίρερ στην Πλατεία Ηρώων της Βιέννης, όταν ο τελευταίος ανακοίνωσε εκεί θριαμβευτικά την προσάρτηση της Αυστρίας στο Γερμανικό Ράιχ, τον Μάρτιο του 1938. Και είναι αυτές οι ίδιες ζητωκραυγές που τρυπάνε ακόμη, πενήντα χρόνια μετά, τα αυτιά της συζύγου του καθηγητή, στο διαμέρισμά τους πάνω από την Πλατεία Ηρώων. Τα ίδια φριχτά φαντάσματα που δεν λένε να

εγκαταλείψουν το μυαλό της ούτε μετά τη λοβοτομή. Το τραύμα, σύμφωνα με τον Φρόιντ, είναι άχρονο: το 1938 βιώνεται σαν χθες. Ο πόνος που τους επιβλήθηκε πριν από μισό αιώνα καίει ακόμη την ψυχή τους. Τα ιστορικά γεγονότα τούς κατέστρεψαν, κι ας μην πήγαν στους θαλάμους αερίων: άλλοι αυτοκτόνησαν, άλλοι οδηγήθηκαν στην παράνοια, άλλοι αποσύρθηκαν και βγάζουν κραυγές σαν πληγωμένα ζώα. Ο Ρόμπερτ αποκαλεί όλους τους Αυστριακούς κρυφο-ναζί. Βρίζει τον πρωθυπουργό, τους Σοσιαλιστές, την Εκκλησία, τους συνδικαλιστές, τους δημοσιογράφους, τους διανοούμενους· κανείς δεν γλιτώνει από τα πυρά του. Έχοντας εξαπολύσει το τελευταίο του «κατηγορώ», ο Μπέρνχαρντ πεθαίνει τρεις μήνες μετά. Προς μεγάλη του ικανοποίηση, η πρεμιέρα της Πλατείας Ηρώων στο ιστορικό Μπούργκτεατερ της Βιέννης, τον Νοέμβριο του 1988, σε σκηνοθεσία Κλάους Πάιμαν, προκαλεί το πιο θεσπέσιο σκάνδαλο: η αστυνομία παραμονεύει, το κοινό παραληρεί, η πολιτική ηγεσία διχάζεται, αγανακτισμένοι πολίτες ξεφορτώνουν ένα βουνό κοπριά στα σκαλιά του θεάτρου. Ο Μπέρνχαρντ χτύπησε φλέβα: η συσσωρευμένη υποκρισία πετάχτηκε όλη έξω. Μία από τις σπάνιες περιπτώσεις όπου το θέατρο λειτούργησε πράγματι ως μέσο αφύπνισης από τον λήθαργο της καθωσπρέπει αναισθησίας. Περισσότερο ως αισθητικό αντικείμενο χωρίς ιστορικό χαρακτήρα αντιμετώπισε το κείμενο του Μπέρνχαρντ ο Δημήτρης Καραντζάς παρά ως παλλόμενο σώμα με καρδιά που χτυπά ακόμη, πολλά έτη μετά και χιλιόμετρα μακριά από τη βιεννέζικη μήτρα του. Μπορεί εμείς, ως λαός, να μην επευφημήσαμε τον Χίτλερ, και αυτό είναι μια σημαντική διαφορά μας από τους Αυστριακούς, τα ζητήματα όμως της ιστορικής μνήμης, της ενοχής και της ευθύνης μας ως μελών ενός πολιτικού σώματος που εκλέγει διεφθαρμένους εκπροσώπους μάς αφορούν σήμερα εξίσου, αν θέλουμε να μην είμαστε «ένας μίζερος θίασος ανόητων κομπάρσων που εμπαίζονται καθημερινά από μια χούφτα πρωταγωνιστές», όπως λέει χαρακτηριστικά ο Μπέρνχαρντ. Αρχικά γοητευόμαστε από το σκηνικό περιβάλλον που δημιούργησε η Κλειώ Μπομπότη: λευκό και άσπιλο, με πλήθος ανδρικών παπουτσιών παραταγμένων σε ζεύγη στο πάτωμα, έναν μεγάλο καθρέφτη και μια ενδιαφέρουσα

©HABAKIS STAVROS

Η μνήμη δεν θεραπεύεται

i Πλατεία Ηρώων Θέατρο Οδού Κυκλάδων «Λευτέρης Βογιατζής» Κυκλάδων 11, Κυψέλη Τετ. 20:00, Πέμπ. & Παρ. 20:30 Σάβ. 21:00, Κυρ. 19:00 Εισ.: €12-16

τρύπα στο κέντρο του πατώματος, σαν ρωγμή που απειλεί να ρουφήξει τους ήρωες. Η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη είναι η βλοσυρή κυρία Τσίτελ, νευρωτική οικονόμος που σιδερώνει μανιακά το ένα πουκάμισο μετά το άλλο, ακριβώς όπως της είχε υποδείξει ο αποθανών εργοδότης της. Η νεαρή υπηρέτρια Χέρτα (Σύρμω Κεκέ) την ακούει σκεπτική, ενώ τοποθετεί ευλαβικά τα παπούτσια σε πανομοιότυπα γκρι κουτιά. Ο λόγος της Καραμπέτη ξεδιπλώνεται γεμάτος «ραφές», λες και οι οδηγίες ανάγνωσης εμφανίζονται παράλληλα με το κείμενο (εδώ αργά, εδώ γρήγορα κ.ο.κ.). Τα προφανή φρεναρίσματα και οι επιταχύνσεις εμποδίζουν τη μουσικότητα του λόγου του Μπέρνχαρντ –αυτό το κυκλικό συντακτικό με τα επαναλαμβανόμενα μοτίβα, στρόβιλοι που σε παρασύρουν– να αναπτυχθεί προς το μέρος μας. Ο κόσμος του καθηγητή Σούστερ μένει απρόσιτος: η αφήγηση της οικονόμου μάς κλείνει την πόρτα, καθώς μας καλεί να εστιάσουμε στην τεχνική της ηθοποιού και όχι στην ουσία των λεγομένων. Τα πράγματα χειροτερεύουν αισθητά στη δεύτερη πράξη, προτού βουλιάξουν εντελώς στην τρίτη. Δεν κατάλαβα για ποιον λόγο πρέπει οι ηθοποιοί να μείνουν με την πλάτη γυρισμένη σ’ εμάς, σε μια σκηνή όπου η άμεση απεύθυνση είναι φανερά το ζητούμενο. Ένα «κατηγορώ» δεν μπορεί ποτέ να γίνεται με κλεφτά βλεμματάκια των ηθοποιών προς το κοινό. Η ειρωνική ερμηνεία του Χρήστου Στέργιογλου ως Ρόμπερτ, που αναλαμβάνει να κατακεραυνώσει το κοινό εκ μέρους του συγγραφέα, μπορεί να φωτίζει το πικρό χιούμορ του τελευταίου, απορρίπτει όμως κάθε πιθανότητα οργής, έτσι όπως φλερτάρει σπασμωδικά με τη λογική της ατάκας και της κωμωδίας. Η ένταση της υπερβολής, της αγαπημένης επιθετικής τεχνικής του Μπέρνχαρντ, δαμάζεται και διυλίζεται. Ο θυμός εξορίζεται. Η Πλατεία Ηρώων μικραίνει. Η τοποθέτησή της στην Ελλάδα του 2017 γίνεται με όρους επιφανειακούς, χωρίς να προκύπτει καμία προσπάθεια συγκρίσεων και παραλληλισμών ιστορικού προσανατολισμού. Δεν μπορείς, όμως, να πραγματεύεσαι ένα έργο που μιλάει για την ιστορική μνήμη και τη συνείδηση περιφρονώντας αυτές ακριβώς τις έννοιες. Ούτε επίσης να παραβλέπεις την αφυπνιστική του πρόθεση: ένας καθρέφτης που φέρνει το κοινό «μέσα» στη σκηνή δεν αρκεί για να επιτευχθεί η αυτοκριτική μας στο σήμερα – μάλλον να χαζέψουμε τους άλλους θεατές μάς βοηθάει... Ανοιχτά φώτα, ανοιχτή πόρτα, μουσική «φασαρία» και η σύγχυσή μας επιτείνεται. Στην τρίτη πράξη έρχεται το τελειωτικό χτύπημα: το αποχαιρετιστήριο δείπνο της οικογένειας ως κακοστημένο θέατρο του Παραλόγου. Θα σταθεί ή δεν θα σταθεί το βάζο; Πού να αφήσει ο Λούκας το παλτό του; Χτυπάνε οι κουτάλες στα σερβίτσια και κακότεχνα εισβάλλει ένας βόμβος, που καθόλου δεν παραπέμπει σε ζητωκραυγές – καμία ιστορική ταυτότητα δεν διαθέτει. Ξαφνικά, οι ήρωες αρχίζουν να μιλάνε δυνατά και να συμπεριφέρονται σαν να δέχτηκαν επίθεση από εξωγήινους και όχι σαν η δύναμη της Ιστορίας να σπάει τα προσχήματα της απάθειας και να τους αναγκάζει να ακούσουν επιτέλους την αλήθεια. Κερασάκι στην τούρτα, η κυρία ξερή στη σούπα, σαν στιγμιότυπο από άλλο έργο, από κάποια γαλλική φάρσα που έκανε ξαφνικά κατάληψη στο «σβήσιμο» μιας γυναίκας, που πλήρωσε τόσο ακριβά την αντίστασή της ενάντια στη λήθη. Ούτε ιστορική συνείδηση ούτε σύγχρονη καταγγελία: τι μένει τελικά από την Πλατεία Ηρώων; Άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε...

AΦΙΕΡΩΜΑWINEBARS

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

wine bars

6 winebars που πρέπει να ξέρεις στην Αθήνα.

FAIDON DELICATESSEN Ένα μαγαζί-προορισμός με γεύσεις του κόσμου.

Αγίου Ιωάννου 28, Βούλα, 215 5109975

Φαντάσου μια συννεφιασμένη ημέρα στο Παρίσι. Περπατάς σε έναν δρόμο μετά τη δουλειά και βλέπεις ένα ζεστό delicatessen με φρεσκοψημένο espresso, τυριά και αλλαντικά απ’ όλο τον κόσμο στις βιτρίνες του, λουκάνικα και παστουρμάδες που κρέμονται στον χώρο και μια τεράστια «βιβλιοθήκη» τροφίμων με προϊόντα delicatessen που δεν έχεις ξαναδεί! Μαρμελάδες με λεμόνια και μοσχολέμονα, μαύρα βατόμουρα, cranberries, πιπεριές Φλωρίνης, σπιτικά μπισκότα με ταχίνι, λεμόνι και blueberries, αχλάδι και ginger, raspberries και λευκή σοκολάτα, κριτσίνια με λευκή τρούφα, παρθένο ελαιόλαδο από όλη την Ελλάδα, τρουφόλαδο, λιαστά ντοματάκια, φρέσκες ζεστές γαλλικές μπαγκέτες, κατσικίσια γαλλικά και ελληνικά τυριά και μικροζυθοποιίες από όλη την Ελλάδα. Μπαίνεις μέσα και ενώ περιμένεις να σου κόψουν για το σπίτι Prosciutto di Parma, σαλάμια Τοσκάνης, jamon Iberico, Αρσενικό Νάξου, γραβιέρα Τήνου, λαδοτύρι Μυτιλήνης, πεκορίνο με μαύρη τρούφα και άλλα καλούδια, κάθεσαι στα δρύ-

ινα βαρέλια στον εξωτερικό χώρο του καταστήματος με θέα το καταπράσινο πάρκο της Αγίου Ιωάννου ή στην μπάρα του μαγαζιού και απολαμβάνεις ένα από τα 30 διαφορετικά ποτήρια κρασιού που δεν έχεις ξαναδοκιμάσει και αλλάζουν κάθε μήνα, μαζί με ένα πιάτο ιταλικές μπρουσκέτες ή ένα πλατό τυριών και αλλαντικών που σου κόβουν εκείνη την ώρα, ενώ αφήνεσαι στις τζαζ και σουίνγκ μουσικές που σε χαλαρώνουν μετά από μια πολύ δύσκολη ημέρα. Αν, πάλι, έχεις όρεξη να δοκιμάσεις μια φιάλη κρασί, μπορείς να περάσεις στον χώρο της κάβας, να επιλέξεις ανάμεσα σε 900 ετικέτες κρασιού εκείνο που σου αρέσει και να σ' το σερβίρουν στην κατάλληλη θερμοκρασία, σε κρυστάλλινα Spiegelau ποτήρια,σε Decanter, αν χρειάζεται, σε τιμή κάβας και μόλις+4 ευρώ για το σερβίρισμα. Ένα διαφορετικό concept με βάση τα Wine & Deli της Ιταλίας άνοιξε τις πόρτες του πριν από 3 χρόνια δίπλα στην Cava Faidon Nuts & Wine stores και κάθε μέρα, από τις 9 το πρωί ως τις 12 το βράδυ, σας περιμένει να το απολαύσετε!

16.2.17 – lifo

49

AΦΙΕΡΩΜΑWINEBARS

IPους», AT R T γ α X ψ E υς πιο « μrέeνmium

ια το έτει p από Kαι γ διαθ είται arte πό οτελ ινά α κ το Vin οποία απ ε ξ ους ς τα ,η οντα ιμή τ τ ν λίστα ά η τ , υ λη, φ 2011 ιά πο κρασ -300 η φιά elaia του , 00 Orn 006 2 υ τα €2 όπως τα ο nτ +, avillo κ.ά. €700 age P ου 2013, τ Ermit ia a ic Sass

Μαραγκού 18, Γλυφάδα, 210 8941511, 6944 828890 www.vinarte.gr www.facebook. com/vinarte.gr

50 lifo – 16.2.17

VINARTE

CHOCOLAT ROYAL

Οινογνωσία & γεύσεις από Ιταλία στη Γλυφάδα.

Ένας πολυχώρος για τους λάτρεις του κρασιού στο ιστορικό Θησείο.

Το να μπεις σε μία walk in κάβα και να επιλέξεις με τη βοήθεια ενός sommelier το κατάλληλο κρασί για το φαγητό που έχεις επιλέξει είναι κάτι που δεν συναντάς εύκολα στην Αθήνα. Αυτήν ακριβώς την ξεχωριστή εμπειρία προσφέρει το Vinarte στη Γλυφάδα, έχοντας πια αναγάγει το κρασί σε ολόκληρη τέχνη. Στον ζεστό και καλαίσθητο χώρο του θα βρείτε πάνω από 170 διαφορετικές ετικέτες κυρίως ελληνικών και ιταλικών κρασιών και πολλές απ’ αυτές μπορείτε να τις δοκιμάσετε by the glass και σε 75 ml, με απίθανες premium ετικέτες που σερβίρονται με τη μέθοδο coravin. Στο μενού του φιγουράρουν πιάτα ιταλικής κουζίνας και tapas που ταξιδεύουν Ελλάδα, Ισπανία, Ιταλία, όπως cheese cake με μους κοπανιστής Μυκόνου και μπουκίτσες κοτόπουλο σβησμένο σε κρασί Marsalla, gratin λαχανικών και άλλα. Φανταστική η κλασική ναπολιτάνικη πίτσα, τα φρέσκα ζυμαρικά και απίθανο ριζότο με τρούφα για να συνοδεύσετε το κρασί της επιλογής σας. Μη χάσετε το ξεχωριστό brunch που προτείνει κάθε Σάββατο από τις 13:00 με τραγανή piadina και αυγά ποσέ με κρέμα al pecorino, αλλά και τα live sessions που φιλοξενεί κάθε Πέμπτη και Κυριακή.

Αποστόλου Παύλου 27, Θησείο, 210 3469077 www. chocolatroyal.gr https://el-gr. facebook.com/ chocolatroyal

Με όνομα γλυκό σαν σοκολάτα, το Chocolat Royal έφερε μια αύρα παριζιάνικου bar à vin στο κέντρο της πόλης, γι’ αυτό γρήγορα απέκτησε φανατικούς θαμώνες. Μη μένεις όμως μόνο σε αυτό που σου θυμίζει το όνομα. Μιλάμε για έναν πολυχώρο, που στο ισόγειό του φιλοξενεί μία από τις πιο ενδιαφέρουσες κάβες κρασιού στην Αθήνα. Στο χαλαρό και ατμοσφαιρικό περιβάλλον του θα βρείτε μεγάλη ποικιλία σε κρασιά, κυρίως του ελληνικού αμπελώνα, ενώ θα γευτείτε σπάνιες ετικέτες. Ιδανικός χώρος για ένα ποτήρι κρασί έπειτα από μια κουραστική μέρα στη δουλειά αλλά και για έξοδο με φίλους. Όλα τα κρασιά, που σε μεγάλο βαθμό προέρχονται από μικρά οινοποιεία, είναι προσεκτικά επιλεγμένα από τον wine manager Δημήτρη Σπυρόπουλο και τον sommelier Δημήτρη Μοσχογιάννη, προσφέροντας ποικιλία χαρακτηριστικών και γεύσεις για κάθε γούστο και περίσταση. Και επειδή κάθε οινική εμπειρία προϋποθέτει συνδυασμό γεύσεων, στο Chocolat Royal, εκτός από εκλεκτά κρασιά, θα βρείτε και μια ξεχωριστή επιλογή πιάτων για να τα συνδυάσετε. Μείνετε συντονισμένοι στη σελίδα του στο fb για να μαθαίνετε όλα τα νέα και τις καινούργιες προσθήκες στον οινικό κατάλογο.

AΦΙΕΡΩΜΑWINEBARS

A EXTR TIPt κάθε μήνα

WINEPOINT Το meeting point όσων αγαπούν το κρασί δίπλα στην Ακρόπολη. Στη γειτονιά της Ακρόπολης, λίγα μέτρα από την έξοδο του μετρό, το Winepoint εδώ και έξι χρόνια αποτελεί το σημείο συνάντησης των φίλων του κρασιού. «Πρωτάρηδες» και «μυημένοι» συναντιούνται κάθε μέρα από τη 1 το μεσημέρι για να απολαύσουν και να γνωρίσουν τον πλούτο των ελληνικών κρασιών. Η κάβα του φιλοξενεί 270 ετικέτες, από 55 γηγενείς και 25 διεθνείς ποικιλίες, στις οποίες αναλαμβάνουν να σας μυήσουν οι έμπειροι οινολόγοι του Winepoint, όπως και να σας ξεναγήσουν στο υπόγειο κελάρι με τις 5.000 φιάλες, για να αποκτήσετε μια μοναδική εμπειρία και γνώση γύρω από το κρασί. Ό,τι κι αν επιλέξετε, συνοδεύστε το με ένα από τα κρύα πιάτα που φτιάχνονται αποκλειστικά με «ψαγμένα» ελληνικά προϊόντα και ταξιδέψτε στους ήχους της ποιοτικής μουσικής απ’ όλο τον κόσμο. Μην παραλείψετε, ανεβαίνοντας στον πάνω όροφο, να σηκώσετε το βλέμμα σας προς τα πάνω και να θαυμάσετε τη μοναδική οροφογραφία που έχει φιλοτεχνήσει η ζωγράφος Katarina Vasickova.

in έο inepo και ένα ν ι ου Το W σιάζε ραγωγό τ υ ο ρ α πα ίο-«Π άς σας τη ιε ο π τ οινο ίσετε ίνον α», δ γνωρ Μήν α το ν λα α ό τ τότη σετε δυνα α δοκιμά ιά. σ α ρ και ν ακ του τ

A EXTR P I T ή βραδιά νικ κή. Ελλη Κυρια κάθε

FABRICA DE VINO Ο χάρτης του ελληνικού αμπελώνα στο ποτήρι.

Πορίνου 2, Αθήνα, 210 9227050 www.facebook. com/Winepoint.

Athens

Εμμανουήλ Μπενάκη 3, 210 3214148 www. facebook.com/ FabricaDeVino/

Το Fabrica de Vino δεν είναι ακόμη ένα wine bar στην Αθήνα αλλά ένα στέκι για τους λάτρεις του κρασιού που εισήγαγε τον όρο «wine bar» στην πόλη. Στην πλούσια κάβα του, ένα μεγάλο μέρος της οποίας φιγουράρει στην τεράστια μπάρα του μαγαζιού, υπάρχουν περίπου 600 ετικέτες ελληνικών κρασιών, πολλές από τις οποίες μπορείτε να απολαύσετε και σε ποτήρι, τσίπουρα, αφρώδη και κάποιες επιλογές από τον παγκόσμιο αμπελώνα. Θα τα συνοδεύσετε ιδανικά με κάποιο από τα εκλεκτά ορεκτικά του, ενώ θα εκπλαγείτε ευχάριστα από τα ολοκαίνουριο μενού των κυρίως πιάτων της taverna της Fabrica.

8 LE BISTRO Το μικρό μυστικό της Ηλιούπολης.

Φρύνης 8, Ηλιούπολη, 210 9755607, καθημερινά ανοιχτά, εκτός Κυριακής www.facebook. com/8lebistrot/

Το πρωτοσυναντήσαμε ως Wine Gallery στην οδό Αλίμου. Το ακολουθήσαμε στην πολυπερπατημένη Ερμού ως Wine Booth, για να καταλήξουμε στην οδό Φρύνης των νοτίων προαστίων. Ο λόγος για το 8 le bistro, το οποίο διανύει την 3η του χρονιά και, απ’ ό,τι φαίνεται, ήρθε για να μείνει. Μια μικρή, καλά κρυμμένη γουστόζικη γωνιά που αποπνέει τη ζεστασιά και το μεράκι του ιδιοκτήτη Γιάννη Καλύβα. Η τζαζ μουσική, τα εύγευστα πιάτα και η μεγάλη γκάμα κρασιών είναι μερικοί από τους λόγους που σε κάνουν να θες να το επισκεφτείς. Οι γεύσεις απλές, αλλά συνάμα πλούσιες, συνδυάζονται άψογα με τη φιλόδοξη λίστα κρασιών και τις ποικίλες ετικέτες. Ο χώρος μικρός, αλλά ζεστός και φιλόξενος για τους λάτρεις του κρασιού και όχι μόνο. Δεν μένει παρά μια επίσκεψη στο bistro της Ηλιούπολης, που θα σε πείσει για την αυθεντικότητα των γεύσεών του.

YOUR WINE BAR ΤΟ ΣΤΕΚΙ ΣΟΥ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ!

ΕΜΜ. ΜΠΕΝΑΚΗ 3, ΑΘΗΝΑ / ΤΗΛ.: 210 32.14.148 16.2.17 – lifo

51

ΚΡΙΟΣ Εβδομάδα ευκολιών για εσάς τους Κριούς,

ΛΕΩΝ Αισθάνεστε σαν να περπατάτε σε κινούμενη

ΤΟΞΟΤΗΣ Προσέξτε μέσα στις επόμενες μέρες

καθώς ο κυβερνήτης σας Άρης σχηματίζει αρμονικές όψεις με τον Ερμή και μπορείτε να δρομολογήσετε σημαντικά εργασιακά σας θέματα, να ξεκινήσετε ένα νέο εγχείρημα και να τακτοποιήσετε ζητήματα που αφορούν λογαριασμούς, οφειλές κ.λπ. Ταξίδια για επαγγελματικό σκοπό και για ψυχαγωγία ευνοούνται, επειδή όμως είναι μια εβδομάδα με έντονη κοινωνική ζωή, θα πρέπει να είστε προσεκτικοί με τη διαχείριση των πόρων σας. Από το Σάββατο και μετά, που περνά ο Ήλιος στους Ιχθύς, πέφτουν οι ρυθμοί σας και νιώθετε έντονα την ανάγκη για πιο μοναχικές καταστάσεις, οπότε είναι ιδανική εποχή για να χαλαρώσετε και να στρέψετε την προσοχή σας σε θέματα σπιτιού και οικογένειας. Η ερωτική σας ζωή δεν παρουσιάζει ιδιαίτερες μεταβολές και είναι ένας τομέας που δεν σκέφτεστε ιδιαίτερα, μια και σας απασχολούν θέματα της καθημερινότητας, τα οποία απορροφούν όλη σας την ενέργεια.

άμμο και ανά πάσα στιγμή δεν ξέρετε πού μπορεί να οδηγηθείτε, όμως μέσα από τις προκλήσεις που αντιμετωπίζετε θα καταφέρετε να βγείτε αλώβητοι και θα αποκτήσετε εμπειρία που θα σας προφυλάξει από μελλοντικές κακοτοπιές. Σταματήστε να φορτώνεστε τα προβλήματα των άλλων και ασχοληθείτε με τη βελτίωση της ζωής σας. Οι σκοτούρες τρίτων σας επηρεάζουν σε τέτοιο βαθμό, που ξεχνάτε εντελώς τον εαυτό σας και σπαταλάτε την ενέργειά σας σε σημείο εξάντλησης. Οι δύσκολες μέρες για την ερωτική σας ζωή μοιάζουν να σας αποχαιρετούν, καθώς ξεκινά ένας κύκλος ευχάριστων εξελίξεων και πολλά μπορούν να συμβούν, από το να αποφασίσετε να συγκατοικήσετε μέχρι και το να παντρευτείτε. Για τους ελεύθερους είναι αρκετά ευοίωνες οι συνθήκες που επικρατούν και τώρα ειδικά, που αρχίζει να βελτιώνεται ο καιρός, νιώθετε τα ένστικτά σας να φουντώνουν, κάτι που δεν θα πρέπει να καταπιέσετε.

να μην παρασυρθείτε από την εικόνα και χάσετε την ουσία καταστάσεων που με μια λάθος κίνηση μπορούν να σας πάνε πίσω και να χαθούν οι κόποι σας. Είστε αρκετά αγχωμένοι με τα οικονομικά σας και όλο αυτό σας κάνει ανυπόμονους και αδύναμους να διακρίνετε μια πραγματικά καλή ευκαιρία από μια φούσκα. Αποφύγετε τις προτάσεις συνεργασίας από άτομα με τα οποία δεν μπορείτε να συνεννοηθείτε, έχοντας την ελπίδα ότι στο μέλλον θα αλλάξουν τα πράγματα. Καινούργια πρόσωπα μπαίνουν στη ζωή σας και είστε γεμάτοι ενθουσιασμό, αλλά θα πρέπει να αποφύγετε τις υπερβολές στην έκφραση των συναισθημάτων σας, ώστε να μην προκαλέσετε αρνητικές εντυπώσεις. Οι ανάγκες και οι επιθυμίες σας θα δοκιμαστούν μέσω της σχέσης σας, η οποία δεν αποκλείεται να σας βάλει σε διαδικασία αυτοαμφισβήτησης. Να θυμάστε μόνο: it takes two to tango.

ΤΑΥΡΟΣ Είναι μια εβδομάδα έντονων καταστά-

ΠΑΡΘΕΝΟΣ Ακούστε τη διαίσθησή σας σχετικά

σεων, κατά την οποία θα πρέπει να βάλετε κάποια όρια τόσο στις ευθύνες που θα αναλάβετε όσο και στις απαιτήσεις τρίτων. Μην υπερεκτιμάτε τις δυνάμεις σας και στρέψτε την προσοχή σας στα προσωπικά σας σχέδια, τα οποία μπορεί να έχουν μείνει πίσω εξαιτίας της συνεχούς προσπάθειάς σας να ικανοποιείτε τις ανάγκες και τις επιθυμίες των άλλων. Μη βιαστείτε να πιαστείτε από μια νέα προοπτική, προτού γνωρίσετε όλες τις παραμέτρους, και μη ζητήσετε λιγότερα απ’ όσα αξίζετε. Η προσωπική σας ζωή παρουσιάζει έντονη αστάθεια και θα πρέπει αρχικά να κάνετε έναν ειλικρινή διάλογο με τον εαυτό σας για το κατά πόσο αντέχετε να υπάρχετε σε μια σχέση που δεν ικανοποιεί ούτε στο ελάχιστο τις ανάγκες σας. Θέματα παιδιών μπορεί να μπλοκάρουν τις αποφάσεις σας, όμως θα πρέπει να βρείτε λύσεις ώστε να επανέλθουν οι ισορροπίες στη ζωή όλων.

με τα επαγγελματικά σας και μην αφήνετε τον φόβο να κυριαρχεί στις σκέψεις και στις ενέργειές σας. Σίγουρα οι εποχές δεν είναι εύκολες, αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν ευκαιρίες για να ενισχύσετε το εισόδημα σας. Θα πρέπει να γίνετε πιο ευέλικτοι και να δοκιμάσετε την τύχη σας σε διάφορες κατευθύνσεις. Ιδιαίτερη προσοχή στις οικονομικές σας συναλλαγές μέσω Διαδικτύου, ειδικά εσείς που δεν έχετε μεγάλη εμπειρία. Άγνωστες πτυχές του χαρακτήρα σας και αψυχολόγητες ενέργειες έρχονται στην επιφάνεια, αλλά καθώς δεν είστε ειλικρινείς με τον εαυτό σας, φορτώνετε το βάρος της ευθύνης στους άλλους, αδυνατώντας να αντιμετωπίσετε με αποφασιστικότητα τα όποια θέματά σας. Η ερωτική σας ζωή μένει στάσιμη και βρίσκεστε σε έναν κυκεώνα προβλημάτων που στην ουσία δημιουργείτε μόνοι σας. Δώστε έμφαση στην τόνωση του ψυχισμού σας μέσω εναλλακτικών θεραπειών.

ΔΙΔΥΜΟΣ Προσπαθήστε, μέσα στις επόμενες

ΖΥΓΟΣ Οι σκέψεις σας δεν είναι αισιόδοξες και

μέρες, να κερδίσετε λίγο χρόνο σε σχέση με συζητήσεις και αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν και αφορούν σημαντικά ζητήματα της ζωής σας. Αποφύγετε τις μετακομίσεις και την αλλαγή επαγγελματικής στέγης αν δεν έχετε ξεκαθαρίσει ακόμα τι θέλετε, ώστε να μην μπείτε σε διαδικασίες που θα καταναλώσουν χρόνο και χρήμα. Τα οικονομικά σας παρουσιάζουν κάποια μικρή βελτίωση, όμως δεν επαρκούν για να καλύψετε όλες σας τις ανάγκες και θα πρέπει να βάλετε προτεραιότητες. Ο εγωισμός σας μπορεί να καταστρέψει τη σχέση σας και μάλλον θα πρέπει να αποστασιοποιηθείτε από τα γεγονότα, ώστε να αποκτήσετε μια πιο αντικειμενική εικόνα της όλης συμπεριφοράς σας. Το πιο σημαντικό όμως είναι να μην επηρεάζεστε από γνώμες τρίτων που προσπαθούν να δημιουργήσουν πρόβλημα στη σχέση σας λόγω σκοπιμοτήτων. Είναι μια εποχή πολλών αλλαγών στην ερωτική σας ζωή και μπορεί να πέσετε στην παγίδα ψεύτικων υποσχέσεων.

χαρούμενες. Αντιθέτως, έχετε την αίσθηση πως οι κόποι σας δεν ανταμείβονται όπως θα έπρεπε και εξαιτίας της πεσμένης σας ψυχολογίας αδυνατείτε να ασχοληθείτε με σημαντικές υποχρεώσεις. Προσπαθήστε να μη μένετε κλεισμένοι στον εαυτό σας, πνιγμένοι από τα προβλήματα. Βγείτε έξω, επικοινωνήστε με κόσμο, όλο και κάτι θα ακούσετε – σίγουρα θα αυξηθούν οι πιθανότητες να βρείτε μια πιο προσοδοφόρα κατεύθυνση. Μην κλείνετε πόρτες. Μια νέα γνωριμία θα σας ενθουσιάσει επειδή θα σας κάνει να νιώσετε μοναδικοί, μη βιάζεστε όμως να επενδύσετε συναισθηματικά, καθώς υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να μην είναι τελικά και τόσο αξιόλογη η επιλογή σας. Η υπέρμετρη ανάγκη σας για συντροφικότητα μπορεί να θολώσει την κρίση σας και να μη βλέπετε ή να μη θέλετε να δείτε τα μελανά σημεία της σχέσης σας. Ακούστε τη συμβουλή ενός φιλικού σας προσώπου που μπορεί να βλέπει πιο αντικειμενικά τα πράγματα.

52 lifo – 16.2.17

Starfax

τα βήματά σας και βασίζεστε σε άλλους, έτσι όμως αφήνετε το πεδίο ελεύθερο για να επωφεληθούν από τις παροχές σας. Δώστε ιδιαίτερη προσοχή σε ποιους εμπιστεύεστε τους πόρους σας και ποιους βάζετε υπεύθυνους σε καίρια πόστα. Ενδεχομένως να διογκωθούν κάποια πράγματα στο μυαλό σας που θα μπλοκάρουν τις ενέργειές σας, μην πνίγεστε όμως σε μια κουταλιά νερό. Για όλα τα προβλήματα υπάρχουν λύσεις, αλλά θα πρέπει να κάνετε και κάποιες μικρές θυσίες. Στον οικογενειακό τομέα οι εντάσεις οφείλονται κυρίως σε οικονομικά θέματα και θα πρέπει να κρατήσετε ψύχραιμη στάση, ώστε να αποφύγετε τα χειρότερα. Παιδιά και οικογένεια είναι το βασικό σας μέλημα, προσέξτε όμως μην είστε υπερπροστατευτικοί και όλη την ώρα πάνω από το κεφάλι τους. Δώστε στα παιδιά τον απαραίτητο προσωπικό χώρο και χρόνο, ώστε να γίνουν υπεύθυνα και να πατήσουν γερά στα πόδια τους.

από τη μαριβίκυ καλλέργη (starfax@lifo.gr)

ΚΑΡΚΙΝΟΣ Δεν έχετε την αντοχή να στηρίξετε

ΣΚΟΡΠΙΟΣ Ταξίδια για θέματα εκπαίδευσης και επαγγελματικούς σκοπούς ευνοούνται μέσα στην εβδομάδα. Έτσι μπορείτε να γνωρίσετε πιθανούς μέντορες και να προωθήσετε τις δεξιότητες και τις υπηρεσίες σας. Η γέννηση μιας ιδέας που μετατρέπεται σε επαγγελματική προοπτική μπορεί να αλλάξει τους ρυθμούς της ζωής σας, αλλά καθώς ανοίγονται καινούργιοι δρόμοι, είναι το τελευταίο που θα πρέπει να σας απασχολεί. Ιδιαίτερη προσοχή στην επιλογή συνεργατών και συνεταίρων, ώστε να μη βρεθείτε ξαφνικά εκτεθειμένοι. Μπορεί να μυθοποιήσετε έναν έρωτα που θα ξεφουσκώσει σαν μπαλόνι μετά από λίγο καιρό, οπότε βιώστε τις στιγμές δίχως να κάνετε μεγαλεπήβολα σχέδια για το μέλλον και κυρίως δίχως να δίνετε υποσχέσεις. Εσείς που είστε σε σχέση/γάμο, μπορεί να διαπιστώσετε πως αναζητάτε ένα άτομο με διαφορετικές ποιότητες και να επισπεύσετε τη λήξη του δεσμού σας. Γενικά, θα πρέπει να είστε πολύ προσεχτικοί στις αποφάσεις που θα αλλάξουν ριζικά τη ζωή σας.

ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ Η ανάγκη σας για απόδραση από τη ρουτίνα σας ωθεί στην ενασχόληση με δραστηριότητες που σας ευχαριστούν, εις βάρος όμως της δουλειάς σας, και θα πρέπει να αντιμετωπίσετε με περισσότερη υπευθυνότητα τις υποχρεώσεις σας. Αντιθέσεις και διαφωνίες με άτομα που μπορούν να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά σας καλό είναι να τις αποφύγετε, όσο κι αν υπάρξουν στιγμές που μπορεί να νιώσετε αδικημένοι. Αν σκοπεύετε να αλλάξετε επαγγελματική στέγη, είναι μια καλή εποχή. Είστε σε δίλημμα σχετικά με τα ερωτικά σας, καθώς είναι πολύ πιθανό έρωτας και φιλία να μπερδευτούν, και θα δυσκολευτείτε πολύ για να αποφασίσετε αν θα ακούσετε τη λογική ή το συναίσθημα. Η αισθηματική σας ζωή παρουσιάζει έντονες διακυμάνσεις, με αποτέλεσμα να πέφτετε με τα μούτρα στις σχέσεις. Κρατήστε άμυνες και μην προεξοφλείτε καταστάσεις. Τέλος, μην εναντιώνεστε σε όποιον προσπαθεί να σας συμβουλέψει.

ΥΔΡΟΧΟΟΣ Οι προσπάθειές σας για κάτι που θέλατε πολύ μπορεί να καταρρεύσουν, θα πρέπει όμως να διαφυλάξετε τις σχέσεις σας και να αποφύγετε ανθρώπους και περιβάλλοντα που δεν σας αρέσουν. Ενισχύστε τις άμυνές σας προς κάθε κατεύθυνση και μην περιμένετε τον από μηχανής θεό να επιλύσει τα προβλήματά σας. Νέα σχέδια που έρχονται στο προσκήνιο θα σας προκαλέσουν αρχικά ενθουσιασμό, όμως έχετε πολύ δρόμο ακόμα για να τα βάλετε σε εφαρμογή και αυτό είναι κάτι που ρίχνει το ηθικό σας. Ό,τι επαναλαμβάνετε στη ζωή σας είναι λάθη από τα οποία δεν θέλετε να μάθετε και τώρα, που είναι ένα διάστημα συνεχών αλλαγών στα αισθηματικά σας, θα πρέπει να έχετε ως γνώμονα τις εμπειρίες του παρελθόντος, ώστε να αποφύγετε αδιέξοδους έρωτες. Αρχικά, θα πρέπει να εκτιμήσετε περισσότερο τον εαυτό σας, ώστε να τον προστατέψετε από πιθανές απογοητεύσεις, ανεβάζοντας τον πήχη των προσδοκιών σας. Θέματα παιδιών είναι η βασική σας προτεραιότητα.

ΙΧΘΥΣ Η απαιτητική σας προσωπικότητα μπορεί να προκαλέσει αμηχανία και παρεξηγήσεις στον χώρο της εργασίας. Εσείς μπορεί να είστε αγχωμένοι και να έχετε την απαίτηση να κινούνται όλοι με τους ρυθμούς σας, όμως θα πρέπει να είστε προσεχτικοί στις εκφράσεις σας, ώστε να μη χαλάσουν σημαντικές συμμαχίες. Ιδανική εποχή για να μάθετε καλύτερα το αντικείμενό σας, καθώς η εφευρετικότητά σας δεν θα μπαλώσει την έλλειψη γνώσης. Παρακολουθήστε κάποιο σεμινάριο, διαβάστε, εξασκηθείτε. Κάποιος που μπλέκεται στην προσωπική σας ζωή προσπαθεί να διαβάλει τη σχέση σας και θα πρέπει να παραμείνετε ψύχραιμοι ώστε να τον απομακρύνετε από τη ζωή σας με συνοπτικές διαδικασίες. Ένας νέος έρωτας δίνει νόημα στην καθημερινότητά σας και μπορεί να αλλάξουν εντελώς οι συνήθειες και ο τρόπος ζωής σας, κάτι που θα προκαλέσει εντάσεις στο οικογενειακό σας περιβάλλον. Οι συνεχείς καβγάδες με τους γονείς θα σας βάλουν σε διαδικασία αναζήτησης νέας στέγης.

SUDOKU No 500 6 9

5 7 4

2

3 1 7 4

5 1 3 6 4 7

2

8

4 8 9

3

6

4 5

Η λύση του προηγούμενου 2 6 3 7 9 4

5 8 4 2 6 1

7 9 1 3 8 5

1 2 9 8 4 7

3 5 8 6 1 2

4 7 6 5 3 9

6 3 7 4 5 8

8 1 5 9 2 3

9 4 2 1 7 6

8 7 6 5 9 2 1 4 3 1 9 4 3 7 8 2 6 5 5 3 2 6 4 1 9 7 8

16.2.17 – lifo

53

ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΟΣΑ ΖΗΣΑΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ

Δεν ξέρω αν η Λίγη Ζωή της Χάνια Γιαναγκιχάρα είναι αριστούργημα. Αυτό που ξέρω είναι ότι είναι από τα λίγα, ελάχιστα βιβλία που έχω διαβάσει κι έχω ταυτιστεί με τόσο πολλά από αυτά που αναφέρει, έχω συγκινηθεί τόσο πολύ κι έχω αισθανθεί πως κάποιος γράφει για μένα, για την ευρύτερη γενιά μου και τους προβληματισμούς της. Μπράβο, λοιπόν, σε όσα μας συγκινούν ακόμη. Μιχάλης Μιχαήλ

54 lifo – 16.2.17

Ήταν εντυπωσιακή και η σύνθεση του κόσμου (κυρίως upper class καλοντυμένα παιδάκια 14-17 χρονών), και ο χώρος όπου έπαιξαν (σε μια αίθουσα του Μεγάρου χωρίς καθίσματα), και η ατμόσφαιρα – σαν πάρτι αποφοίτησης ή σχολική χοροεσπερίδα. Το κοινό εξαιρετικό, ήξερε όλα τα κομμάτια, ξεσηκώθηκε, συμμετείχε, πέρασε καλά. Ο ήχος, ο χειρότερος δυνατός για τη μουσική που έπαιζαν οι DJs στη σκηνή. Κρίμα, γιατί χάθηκε πάνω από το 50% των συνθέσεων – τα συγκεκριμένα κομμάτια θέλουν δυνατό μπάσο και στο πιο μεγάλο μέρος (που ο ήχος έπαιζε χαμηλά) ήταν επιπέδου «γλέντι γάμου». Οι Ath Kids έχουν όλο το πακέτο και μπορούν να κάνουν μεγάλα πράγματα. Είναι καλοί, αλλά δεν είναι ακόμα έτοιμοι, έχουν δρόμο μπροστά τους. Ο Karim είναι χαρισματικός, πρέπει όμως να βρει χώρο για να το δείξει. Θα το καταλάβουν και μόνοι τους κάποια στιγμή ότι δεν χρειάζονται τόσα άτομα πάνω στη σκηνή. Αυτό που είδαμε στο τελευταίο μέρος, όσο ενδιαφέρον κι αν είχε, ήταν ιδιαίτερα υπερβολικό, φορτωμένο, κουραστικό. Όσο και να σκέφτονται τη συνοχή της κολεκτίβας, δεν είναι δυνατόν να είναι όλη η ομάδα περφόρμερ. (Οι Ath Kids στο Μέγαρο, Σάββατο 11/2)

Το Beware of Slenderman αφηγείται την απίστευτη ιστορία δύο 12χρονων κοριτσιών που προσπάθησαν να σκοτώσουν την καλύτερή τους φίλη εξαιτίας ενός τρομακτικού μιμίδιου στο Ίντερνετ που νόμιζαν ότι ήταν αληθινό. Το ντοκιμαντέρ που προβλήθηκε πρόσφατα στο HBO θυμίζει παραμύθι των Γκριμ, είναι όμως πραγματικότητα και αυτό το κάνει ακόμη περισσότερο τρομακτικό. Η υπόθεση ακόμη εκδικάζεται στα αμερικανικά δικαστήρια. Το ένα κορίτσι έχει διαγνωστεί με σχιζοφρένεια. Το κριτίκαραν επειδή απουσιάζει η μαρτυρία του θύματος και της οικογένειάς του. Δεν δέχτηκαν να μιλήσουν. Η απόγνωση όμως στα μάτια των γονιών των θυτών σού σπάει την καρδιά. Μέχρι το τέλος, όσο και να θέλεις να τιμωρηθούν επειδή διέπραξαν ένα φοβερό έγκλημα χωρίς ίχνος τύψεων, δεν γίνεται να μη σκεφτείς ότι πρόκειται για παιδιά. Αναρωτιέσαι πόσο βαθιές εσωτερικές αλλαγές έχουμε υποστεί στον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα με την κυριαρχία των ψηφιακών μέσων και τι πρόκειται να έρθει στο μέλλον. Μαρία Παππά

Το Little book of big stuff about the brain αυτοπεριγράφεται ως «το manual που ξέχασαν να μας δώσουν μαζί με το μυαλό μας» και το διάβασα με γουρλωμένα μάτια. Ο νευροβιολόγος, Andrew Curran εξηγεί τι είναι, τι όψη έχει, πώς λειτουργεί και πώς εξελίχθηκε η πιο μυστήρια και περίπλοκη δομή του σύμπαντος, αυτή που κουβαλάμε ανάμεσα στα αυτιά μας. Γεωργία Παπαστάμου

Στην εκπνοή μιας δύσκολης εβδομάδας, όλα τελικά βελτιώθηκαν με δύο μερίδες αυγά benedict, κάτι θεϊκές τηγανίτες, καφέ, καλή παρέα, κι έναν ήλιο που επέμενε ότι οι καλύτερες μέρες δεν είναι μακριά! Μαρία Δρουκοπούλου

Κοιτώντας από το παράθυρο του γραφείου, παρατήρησα ένα μανεκέν για παιδικά ρούχα να είναι στραμμένο με τον ποπό του προς το μέρος μου. Το τράβηξα φωτογραφία και την ανέβασα στο Instagram με το caption «Office View». Προφανώς, τα γραφεία μας βλέπουν στον αποθηκευτικό χώρο κάποιου από τα παραπλήσια καταστήματα αλυσίδων ένδυσης. Την επόμενη μέρα, μια κοπέλα (που δεν γνώριζα) μου έστειλε direct στο Instagram γράφοντας: «Για κοίτα σήμερα το μανεκέν. Νομίζω αναβαθμίστηκε! ;p». Σήκωσα τα στόρια και είδα ότι πια η κούκλα ήταν ανφάς με χέρια ψηλά, κραδαίνοντας το τελευταίο τεύχος της LIFO. Πόσο σου φτιάχνουν τη μέρα τέτοιες μικρές, αλλά γλυκές χειρονομίες… Γεια σας και πάλι, γειτόνισσες! Φιλίππα Δημητριάδη

O τύπος που πήγε στο Μεταξουργείο και με ροζ σπρέι έγραψε τη λέξη viral πάνω από την Κουκουβάγια του Wild Drawing, ένα από τα ωραιότερα έργα street art της Αθήνας, ήταν το πιο εκνευριστικό περιστατικό της εβδομάδας. Αυτός για μένα συμβολίζει την καφρίλα και το «ό,τι να ’ναι» της εποχής που εκτονώνεται και εκφράζεται μέσα από ανούσια επίδειξη. Θανάσης Χαραμής

M. Hulot

«Να πω ιστορίες, αυτό θέλω: την ιστορία μιας

λέξης, ενός μοτίβου, ενός λογοτεχνικού τεχνάσματος, ενός πάθους, ενός τραγουδιού...» Και πράγματι, ο Παντελής Μπουκάλας «πιάνει γραφή και γράφει» με τρόπο γλαφυρό που συναρπάζει, αναδεικνύοντας τo μεγαλείο, τη χάρη και τις ιδιαίτερες ποιότητες του συχνά παρεξηγημένου δημοτικού τραγουδιού (Όταν το ρήμα γίνεται όνομα, εκδ. Άγρα). Θοδωρής Αντωνόπουλος

Πάνε αρκετές μέρες από τότε που έσωσα αυτό το link wakelet. com/@TheHitch, αλλά μόλις την περασμένη εβδομάδα ξεκίνησα να το «εξερευνώ». Εκεί μέσα υπάρχουν τα άπαντα του Άγγλου συγγραφέα και δημοσιογράφου Κρίστοφερ Χίτσενς που έφυγε από τη ζωή πριν από πέντε χρόνια. Άρθρα, συζητήσεις, αφιερώματα, φωτογραφίες, βιβλία που συστήνει ο ίδιος, tweets που έχει κάνει, ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς. Μπαίνω κάθε μέρα και διαβάζω από κάτι καινούργιο. Τα λόγια του άλλωστε φαίνονται πιο επίκαιρα από ποτέ: «… Η θρησκεία είναι ανθρώπινο (δηλαδή ανδρικό) επινόημα. Η οργανωμένη μορφή της είναι βίαιη, συγγενική με τον ρατσισμό και τον σεχταρισμό, περιφρονεί τις γυναίκες, καταπιέζει τα παιδιά, οδηγεί σε αυταπάτες και ψυχώσεις. Το μήνυμά της είναι μήνυμα μόνιμης υποταγής και ευγνωμοσύνης». Μερόπη Κοκκίνη

Τα φετινά Όσκαρ θα μπορούσαν να προκύψουν τα πιο συναρπαστικά των τελευταίων πολλών χρόνων. Τέσσερις από τις ταινίες που είναι υποψήφιες για καλύτερη μου άρεσαν πάρα πολύ και αυτό είναι σπάνιο – θεωρητικά, βέβαια, Arrival και Hell or High Water θα μείνουν με άδεια χέρια, αλλά η μοιρασιά ανάμεσα σε Moonlight και La La Land θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον, είτε από

πολιτική είτε από ξεκάθαρα καλλιτεχνική σκοπιά. Ως τώρα είμαι στο: 1) Arrival, 2) La La Land, 3) Moonlight, 4) Hell or High Water (ως τα τέλη του μήνα μπορεί να έχω αλλάξει πλευρό, ειδικά αν το Manchester by the sea είναι εξίσου καλό). Αλέξανδρος Διακοσάββας

Το Dine Athens ήταν μια εξαιρετική ευκαιρία να δοκιμάσουμε το degustation μενού του CTC Restaurant Urban Gastronomy, το οποίο μας άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις. Κορυφαία πιάτα το αυγό ορτυκιού με κονσομέ από άχυρο και χειμωνιάτικα λαχανικά, αλλά και η βελουτέ από καλαμπόκι, αρωματισμένη με αστακό και αφρό από τρούφα και περγαμόντο. Νινέττα Γιακιντζή

Στην εποχή του Τραμπ η καταπληκτική ταινία Moonlight του Barry Jenkins είναι το φαβορί για τα φετινά Όσκαρ. Δικαίως! Ένα μοναδικό φιλμ που αφηγείται την ιστορία του Σαϊρόν, που μεγαλώνει σε μια φτωχογειτονιά του Μαϊάμι. Ο κόσμος των ναρκωτικών, η μαύρη κοινότητα, η γκέι σεξουαλικότητα, η απουσία του πατρικού προτύπου, δημιουργούν ένα μοναδικό και μελαγχολικό αριστούργημα. Σκληρός ρεαλισμός, μοναξιά, συγκίνηση, τρυφερότητα και αγάπη χωρούν σε μια ταινία που μεταδίδει την ελπίδα, λιτά και απέριττα. Γιάννης Πανταζόπουλος

H Katy Perry, που ξόδεψε μια δεκαετία κυκλοφορώντας βασανιστικές και ανούσιες ποπ σαπουνόφουσκες, επέστρεψε με ένα πολιτικό τραγούδι μεταμφιεσμένο σε ποπ σαπουνόφουσκα. Το ηλεκτροπόπ «Chained to the rythm» μου άρεσε

πολύ. Είναι σούπερ πιασάρικο, με στίχους που (διακριτικά αλλά έξυπνα) επικρίνουν όσους –όπως η ίδια– αποκοίμιζαν τον κόσμο και, εμμέσως, οδήγησαν στην εκλογή του Τραμπ. Άρης Δημοκίδης

Το γεγονός ότι ο Κωστής Μαραβέγιας με το συγκεκριμένο ρεπερτόριο και το συγκεκριμένο «ήθος» είναι sold out τόσους μήνες τώρα στο Passport με κάνει να αισιοδοξώ. Γενικά, όχι μόνο για τα μουσικά πράγματα της πόλης. Δημήτρης Κυριαζής

Μου έκανε εντύπωση που μετά από 9 χρόνια επιστρέφει –ελπίζω με όλες τις τιμές– η Έκθεση Μοτοσικλέτας. Θα ξεκινήσει, λέει, την Πέμπτη 20 Απριλίου στο Εκθεσιακό Κέντρο Ξιφασκίας (πρώην Δυτικό Αεροδρόμιο Αγίου Κοσμά) και θα διαρκέσει 5 ολόκληρες μέρες. Για όσους δεν αγαπούν την ταχύτητα αυτό δεν λέει τίποτα, αλλά για τους υπόλοιπους, 5 μέρες με όλα τα νέα μοντέλα σε περισσότερα από 7.000 τετραγωνικά; Είναι κάτι σαν την Disneyland του μηχανόβιου. Ειδικά αν η κρίση τού στέρησε την αγάπη του ή την ευκαιρία να τη γνωρίσει. Δεν θέλω να βάλω emoticon χαμογελάκι στο τέλος της πρότασης, χαμογελάω ως τ’ αυτιά, εννοείται. Χριστίνα Γαλανοπούλου

16.2.17 – lifo

55

56 lifo – 16.2.17