Τεύχος 517

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΜΙΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΉ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΥΣΥΖΗΤΗΜΕΝΟ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ ΑΜΠΟΥΜΠΑΚΑΡ ΦΟΦΑΝΑ

Η ΝΕΑ ΤΑΣΗ , ΤΑ ΚΛΑΣΙΚΑ ΚΑΙ ΟΣΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΚΟΚΤΕΪΛ

ολα για την αθηνα! free press δωρεαν οδηγοσ τησ πολησ κυκλοφορει καθε πεμπτη

04052017

2 lifo – 4.5.17

POSTS ΓΡAΜΜΑΤΑ E-MAILS

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΦΟΥΣΚΩΜΈΝΟΥΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΎΣ ΤΗΣ ΔΕΗ

feedback515

α π ό τ ον α ρη δ η μ οκ ιδ η

Oι αντιδράσεις που δημιούργησαν τα άρθρα και τα posts μας την περασμένη εβδομάδα.

*Στείλτε μας Feedback: feedback@lifo.gr

☛ «Γιατί πληρώνουμε τόσα λεφτά στη ΔΕΗ;» αναρωτήθηκε ο Γιάννης Πανταζόπουλος και έδωσε τις απαντήσεις στο διαφωτιστικό ρεπορτάζ του. Από τον αναγνώστη με το ψευδώνυμο σαλιγκάρι λάβαμε την παρακάτω αντίδραση: «Όταν η ΔΕΗ λέει ότι δεν έχει γίνει καμία αύξηση στα τιμολόγια έχει δίκιο, γιατί εννοεί την τιμολόγηση του ρεύματος – όντως δεν έχει αυξηθεί η κλιμακωτή τιμή της κιλοβατώρας. Αυτό που δεν λέει όμως είναι ότι στους λογαριασμούς που ήρθαν δεν έχει αυξηθεί η τιμή χρέωσης της κιλοβατώρας αλλά η κατανάλωση σε κιλοβατώρες. Γι’ αυτό οι λογαριασμοί έρχονται φουσκωμένοι: επειδή έχουν φουσκώσει την κατανάλωση σε κιλοβατώρες. Οπότε όλες οι άλλες χρεώσεις ανεβαίνουν επίσης κατακόρυφα γιατί υπολογίζονται ποσοστιαία επί της κατανάλωσης. Συνεπώς, η αυξημένη κατανάλωση οδηγεί σε αυξημένες λοιπές χρεώσεις. Προσωπικά, πλήρωνα για περισσότερο από 15 χρόνια στον εκκαθαριστικό λογαριασμό κάθε Μάρτιο ή Απρίλιο (που ερχόταν μεγαλύτερος απ’ όλους τους άλλους μέσα στον χρόνο) για 1.100 κιλοβατώρες. Στον λογαριασμό που ήρθε τώρα γράφουν ότι έχω κατανάλωση 2.200 κιλοβατώρες κι αυτό δίχως να έχω αλλάξει το παραμικρό στον τρόπο ζωής μου. Δεν ανάβω θερμοσίφωνα (έχω ηλιακό), δεν ανάβω καλοριφέρ (δεν έχω βάλει πετρέλαιο) και η μόνη σόμπα που ανάβω είναι αλογόνου. Η διπλάσια κατανάλωση σε κιλοβατώρες δεν δικαιολογείται». ☛ Η στιχουργός Λίνα Νικολακοπούλου ήταν η Αθηναία της περασμένης εβδομάδας και αφηγήθηκε τη ζωή της στον Αντώνη Μποσκοΐτη. «Πολύ καλή συνέντευξη. Εξαιρετική δημιουργός» σχολίασε ο αναγνώστης με το ψευδώνυμο ...εγώ έρχομαι και είμαι απ’ το φεγγάρι... «Την αγαπώ πολύ. Μου έχει κρατήσει πολύ καλή συντροφιά με τα υπέροχα τραγούδια της. Επειδή έχω ψύχωση με τα άλμπουμ, θέλω να πω ότι, πέρα από τις τεράστιες επιτυχίες της, έχει γράψει και πολύ καλά τραγούδια τα οποία δεν έγιναν επιτυχίες ή ακούστηκαν λίγο, όπως δυστυχώς συμβαίνει κάποιες φορές, τραγούδια-αριστουργήματα που είναι αδικημένα. Π.χ. η “Αράχνη”, το “Όστρακο”, το “Διαβατήριο”, οι “Υδρόγειες Σφαίρες” με ερμηνεύτρια την Πρωτοψάλτη, ο υπέροχος δίσκος του 2006 “Iσόβια” σε μουσική Σταμάτη Κραουνάκη και ερμηνευτή τον Μανώλη Μητσιά, τα τραγούδια “Xειρολαβές” και “Πες μου” με ερμηνεύτρια την Αργυρώ Καπαρού, το “Γυφτάκι” με ερμηνεύτρια την Τσανακλίδου. Συνοψίζοντας, είναι καταπληκτική και οι στίχοι της βάλσαμο στην ψυχή μας».

☛ «Η Γαλλία είναι μια χώρα αρκετά κρατικιστική» σχολίασε ο Citellus citellus, απαντώντας στο άρθρο της Ναταλί Χατζηαντωνίου για τη Λεπέν και τον Μακρόν. «Εν μέρει, γι’ αυτό η ανεργία είναι στο 10%. Περισσότερος προστατευτισμός θα κάνει τη χώρα λιγότερο ανταγωνιστική, περισσότερες δουλειές θα χαθούν και τότε είναι που η Λεπέν θα επιστρέψει παντοδύναμη. Αλλά, θα μου πείτε, αν είχαμε καταλάβει πώς βγαίνουν τα λεφτά που δαπανά το κοινωνικό κράτος, δεν θα ήμασταν αριστεροί, άντε, το πολύ να ήμασταν σοσιαλδημοκράτες. Έπειτα, η κ. Χατζηαντωνίου μας συνιστά ψυχραιμία γιατί δεν χρειάζεται να ψηφίσουν οι Μελανσικοί Μακρόν για να μην καταστραφεί η Ευρώπη, ούτως ή άλλως άλλοι θα βγάλουν το (μαύρο) φίδι από την τρύπα για να το παίζουμε εμείς αντισυστημικοί. Μετά πανηγυρίζει που η παλαβή γαλλική αριστερά που απειλεί με Frexit ενίσχυσε τα ποσοστά της. Κι εγώ πιστεύω και ελπίζω, κ. Χατζηαντωνίου, ότι η Ευρώπη στο τέλος θα αντέξει. Αυτό όμως δεν θα γίνει με τη συμβολή, αλλά μάλλον παρά τη συμβολή της παλαβής αριστεράς». ☛ «Σ’ αυτές τις 5 χώρες η Πρωτομαγιά δεν έφτασε ποτέ» λεγόταν το άρθρο του Γιάννη Πανταζόπουλου στο LIFO.gr ανήμερα την Πρωτομαγιά. «Ευχαριστούμε τη LiFO κι εσάς, κ. Πανταζόπουλε, που υπενθυμίζετε ιστορικής και πανανθρώπινης σημασίας γεγονότα» έγραψε ο GameofDrones. «Ειδικά σε ό,τι αφορά την Πρωτομαγιά, οι κατακτήσεις της οποίας, αλλά και το αίμα με το οποίο βάφτηκαν, έχουν τόσο υποτιμηθεί τα τελευταία χρόνια της κρίσης και της λιτότητας. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να μαθαίνουμε τις ακραίες συνθήκες που επικρατούν ακόμα και στην κατά τα άλλα προηγμένη εποχή μας, παγκοσμίως. Να σημειώσουμε μόνο για τη χώρα μας πως τα 586 ευρώ βασικός μισθός σε φουλ απασχόληση είναι μεικτά». ΟMalox σχολίασε: «Μου αρέσει που μαζί με τους ντάλιτ της Ινδίας ή τους Μαλαισιανούς εργάτες ο αρθρογράφος βάζει και τους Έλληνες… Πώς αλλιώς θα χτυπήσει το θυμικό του Έλληνα που νομίζει ότι είναι αδικημένος και κατατρεγμένος; Μην ανησυχείτε, έχουμε ακόμα πολύ δρόμο για να γίνουμε Ινδία. Και μάλιστα, είναι ντροπή να λέει για την Πρωτομαγιά, όταν στην Ελλάδα είναι επίσημα αργία και υπάρχουν χώρες (βαλκανικές ή ευρωπαϊκές) που είναι πολύ χειρότερα από την Ελλάδα…».

free press Eβδομαδιαίος οδηγός της Αθήνας. Κυκλοφορεί κάθε Πέμπτη.

Στη μανούλα με αγάπη

Οι πιο σημαντικές γυναίκες της ζωής μας γιορτάζουν διπλά στο APIVITA Experience Store.

Η

«Μαμά, σήμερα που γιορτάζεις θα σου μαγειρέψω εγώ!» Νίκος Καραθάνος Περικλής Κοσκινάς σεφ του εστιατορίου cookoovaya

Γιορτή της Μητέρας γίνεται αφορμή για να δείξουμε την αγάπη μας στις γυναίκες που μας έδωσαν ζωή! Ειδικά για τη μοναδική αυτή γιορτή η Αpivita μας προσκαλεί στο The APIVITA Experience Store από το Σάββατο 6 Μαΐου μέχρι και το Σάββατο 13 Μαΐου για να χαρούμε, μητέρες και κόρες, όμορφες εικόνες, υπέροχες αισθήσεις, απολαυστικές εμπειρίες φροντίδας και συναισθήματα αγάπης! Για μια ολόκληρη εβδομάδα θα υπάρχουν υπέροχες προτάσεις δώρων και εκπτώσεις που φτάνουν το 25%, ενώ για το BEEHIVE SPA και το Nature’s Hair Studio τα ραντεβού κλείνονται... διπλά για τις μητέρες και τις κόρες, με τις υπηρεσίες SPA ή κομμωτηρίου να έχουν έκπτωση 20%!

Mία επέτειος, διπλή γιορτή Το Σάββατο 6 Μαΐου τα Beauty Diaries και η μοναδική Έφη Ανέστη καταλαμβάνουν το The APIVITA Experience Store και μας περιμένουν στο Αll Day Beauty Diaries POP UP Event - «Open your beauty diary and… Choose Happy»! Από τις 12 και μετά τα Βeauty Diaries προτείνουν τα πιο... αλλιώτικα δώρα σε μια υπέροχη συνάντηση, γεμάτη χαμόγελα, συμβουλές για δημιουργική οργάνωση, παιχνίδια ομορφιάς και απίθανα tips.

Exclusive συμβουλές σε συνεργασία με την ομάδα εκπαίδευσης της APIVITA και μαζί, εκτός από την ειδική έκπτωση, πολλά δώρα Beauty Diaries, φτιαγμένα ειδικά για τη συγκεκριμένη ημέρα. Μια εβδομάδα μετά, το Σάββατο 13 Μαΐου, από τις 12:30, οι αγαπημένοι μας σεφ του εστιατορίου Cookoovaya, Περικλής Κοσκινάς και Νίκος Καραθάνος, προτείνουν: «Μαμά, σήμερα που γιορτάζεις θα σου μαγειρέψω εγώ!». Φτάνουν, λοιπόν, στο THE APIVITA Experience Store για να δημιουργήσουν, παρέα με όλους εμάς που θέλουμε να βρεθούμε εκεί, απλές και υγιεινές συνταγές με αγάπη και ευγνωμοσύνη για τη μητέρα μας! Αγνά, ελληνικά υλικά σε μορφή πρωτότυπων σνακ που γίνονται εύκολα και τα έχουμε μαζί μας όλη την ημέρα. Οι ρόλοι αντιστρέφονται και τα παιδιά φροντίζουν με τον καλύτερο τρόπο τη μητέρα τους, με την καθοδήγηση και το μοναδικό ταλέντο των δύο γνωστών σεφ! Η είσοδος είναι ελεύθερη, ωστόσο για το workshop μαγειρικής είναι απαραίτητη η κράτηση θέσης.

THE APIVITA Experience Store: Σόλωνος 6 Κολωνάκι, τηλ. κρατήσεων: 210 3640560

4.5.17 – lifo

3

Index 517

www.lifo.gr ΔΥΟ ΔΕΚΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε. ΒOΥΛΗΣ 22 105 63 ΑΘΗΝΑ T 210 3254 290 F 210 3249 785 info@lifo.gr

εκδότης Στάθης Τσαγκαρουσιάνος γενικοσ διευθυντής Μιχάλης Μιχαήλ διευθυντής εκδοσησ M. Hulot εμπορική διεύθυνση Δήμητρα Πασομένου υπεύθυνος ψηφιακής ανάπτυξης Νίκος Ζαφείρης art director Χρήστος Τζοβάρας συμβουλοσ σχεδιασμου Γιάννης Καρλόπουλος –––––– αρχισυντακτeσ lifo.gr Άρης Δημοκίδης Θανάσης Χαραμής προγραμματισμός lifo.gr Αγγελική Βαξάλη Σπύρος Γκατζούνας Άγγελος Παπαστεργίου –––––– συντακτική ομάδα Columnists: Νικόλας Σεβαστάκης Θοδωρής Αντωνόπουλος Ναταλί Χατζηαντωνίου Δημήτρης Πολιτάκης Δημήτρης Κυριαζής Βιβλίο: Τίνα Μανδηλαρά Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης Κινηματογράφος: Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος Τάσος Μελεμενίδης Θέατρο: Λουίζα Αρκουμανέα Γεύση: Νίκη Μηταρέα StarFax: Μαριβίκυ Καλλέργη

OΛΕΣ ΟΙ ΤΑΣΕΙΣ ΣΤΑ σελiδα

21

Σύνταξη: Αλέξανδρος Διακοσάββας Μερόπη Κοκκίνη Βασίλης Καψάσκης Νινέττα Γιακιντζή Φιλιώ Ράγκου Χριστίνα Γαλανοπούλου Πάνος Μιχαήλ Φιλίππα Δημητριάδη Γιάννης Πανταζόπουλος Χρήστος Παρίδης Μαρία Παππά Λένα Φουτσιτζή Θεόφιλος Δουμάνης φωτογράφοι Σπύρος Στάβερης Πάρις Ταβιτιάν Freddie F. assistant art director Rinétta Κοσκινίδου διόρθωση κειμένων Μαρία Δρουκοπούλου γραμματεία σύνταξης Βιβίκα Ανδριανάτου –––––– senior direct market manager Κώστας Μαντάς direct market managers Γιώργος Λυκουργιώτης Σπύρος Αποστολόπουλος υποδοχή διαφήμισης Ξένια Στασινοπούλου συντονισμοσ διαφήμισης Μάγδα Τζακώστα οικονομική διεύθυνση Δημήτρης Τασιόπουλος

ΑΘΗΝΑΊΟΣ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΆΔΑΣ

b.

Street artist, αρχιτέκτονας. Γεννήθηκε στην Κυψέλη, ζει στο Μαρούσι.

σελiδα 4 lifo – 4.5.17

18

λογιστήριο Βασίλης Κοτρωνάκης Άλκηστις Γκούμα εξωτερικες εργασιες Άκης Ιωάννου κωδικος εντυπου 7639

4.5.17 – lifo

5

Η

Η LIFO ΣΤΙΣ ΑΝΑΓΝΩΣΙΜΌΤΗΤΕΣ FOCUS BARI.

EΚΤΌΣ ΑΠΌ ΤΗΝ ΠΡΩΤΙΆ ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΊΑ ΤΗΣ, Η ΝΈΑ ΜΈΤΡΗΣΗ ΑΝΑΔΕΙΚΝΎΕΙ ΤΗ LIFO ΩΣ ΤΟ ΤΈΤΑΡΤΟ ΠΙΟ ΙΣΧΥΡΌ MEDIA BRAND ΤΗΣ ΕΛΛΆΔΑΣ.

ΟΙ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ

Στη συνδυασμένη αναγνωσιμότητα τίτλων

ΠΡΩΤΟΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΧΑΡΤΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ

ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΑΝΑΓΝΩΣΙΜΟΤΗΤΑ ΜΕΤΑΞΥ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΜΕDIA BRANDS

LIFO

931.200

LIFO

136.886

1. ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ

1.144.300

ΧΡΥΣΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ

817.200

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

133.196

2. REAL NEWS

1.022.400

ATHENS VOICE

533.300

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

375.200

ΑTHENS VOICE

126,925

3. ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

952.800

ΤΑ ΝΕΑ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ

375.100

4. LIFO

931.200

ΗΜΕΡΗΣΙΑ

254.000

5. ΧΡΥΣΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ

817.200

6. ΒΗΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

788.100

7. ΕΘΝΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

602.500

8. ATHENS VOICE

533.300

9. EΦ.ΣΥΝ. ΣΑΒ/ΚΟ

375.200

10. ΤΑ ΝΕΑ ΣΑΒ/ΚΟ

375.100

TA ΝΕΑ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ

93.400

FULL USER EXPERIENCE

Πηγή: Focus Bari,BARI S.M.A.R.T. _ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΤΥΠΟΣ Ιούνιος –Δεκέμβριος 2016 Κοινό:Αντρες–Γυναίκες 13-74,Σύνολο Ελλάδας (6.862,1)

6 lifo – 4.5.17

ΜΕΙΩΣΗ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ

ΜΕΙΩΣΗ ΑΦΟΡΟΛΟΓΗΤΟΥ

Περίπου 2,5 εκατομμύρια συνταξιούχοι θα επηρεαστούν από τις νέες μειώσεις στις συντάξεις τον Ιανουάριο του 2019, οι οποίες θα αγγίξουν και τις κύριες αλλά και τις επικουρικές. Συγκεκριμένα, η μείωση θα έχει ένα πλαφόν έως 18%, το οποίο σημαίνει ότι οι περικοπές θα φτάσουν τα 300 ευρώ για τις κύριες και τα 70 ευρώ για τις επικουρικές και αυτό θα οφείλεται στη μείωση της προσωπικής διαφοράς. Ενδεικτικά, συνταξιούχος του ΙΚΑ με 35 έτη ασφάλισης που λάμβανε 1.300 ευρώ, με τον υπολογισμό της προσωπικής διαφοράς θα δει τη σύνταξή του να μειώνεται στα 1.180 ευρώ. Επίσης, δημόσιος υπάλληλος με κύρια σύνταξη 1.180 ευρώ, με τον υπολογισμό της προσωπικής διαφοράς θα δει το ποσό να φτάνει τα 960 ευρώ, ενώ θα δει πετσοκομμένη και την επικουρική του κατά 30 ευρώ, με αποτέλεσμα να χάνει ετησίως έως και δύο συντάξεις. Επίσης, δυσανάλογες των εισοδημάτων τους θα είναι οι περικοπές που θα υποστούν ευαίσθητες κοινωνικές κατηγορίες, όπως τα άτομα με αναπηρία, όσοι λαμβάνουν συντάξεις χηρείας καθώς και οι μητέρες ανηλίκων οι οποίες επέλεξαν να συνταξιοδοτηθούν λαμβάνοντας μειωμένη σύνταξη.

Τα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα είναι αυτά που θα πληγούν περισσότερο από τη μείωση του αφορολόγητου κατά 3.000 ευρώ για μισθωτούς, συνταξιούχους και αγρότες. Φυσικά, οι μειώσεις θα αφορούν όλες τις κατηγορίες των φορολογουμένων, είτε είναι άγαμοι, είτε έγγαμοι χωρίς παιδιά, είτε έγγαμοι με 1 ή 2 παιδιά και άνω, και ανάλογα με την οικογενειακή κατάσταση θα κυμαίνεται από 5.700 ευρώ έως 6.600 ευρώ. Για παράδειγμα, άγαμος ιδιωτικός υπάλληλος που δηλώνει εισόδημα 10.000 ευρώ σήμερα, καλείται να πληρώσει περίπου 300 ευρώ. Με τις νέες αλλαγές, συμπεριλαμβανομένης και της μείωσης στην έκπτωση φόρου, θα κληθεί να πληρώσει 450 ευρώ παραπάνω. Βέβαια, το παράλογο με την αλλαγή στην κλίμακα του αφορολόγητου και του υπολογισμού των αντιμέτρων είναι ότι τα μεγάλα εισοδήματα θα καταβάλλουν λιγότερο φόρο απ’ όσο πληρώνουν σήμερα.

ΜΕΙΩΣΗ ΕΠΙΔΟΜΑΤΩΝ ΦΟΡΟΑΠΑΛΛΑΓΩΝ

ΑΝΟΙΓΜΑ ΚΥΡΙΑΚΩΝ — ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ

Για το 2018 προβλέπονται μέτρα που κοστολογούνται στα 447 εκατομμύρια ευρώ και θα προκύψουν από τη μείωση του επιδόματος ανεργίας και τη μείωση των οικογενειακών επιδομάτων, αφού θα αυστηροποιηθούν τα εισοδηματικά κριτήρια καθώς και η κατάργηση των οικογενειακών επιδομάτων για εκείνους που λαμβάνουν το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης. Επίσης, προβλέπεται σημαντική μείωση, κατά 50%, στο επίδομα θέρμανσης, κατάργηση της έκπτωσης φόρου 10% στις ιατρικές δαπάνες, ενώ θα υπάρξει και κατάργηση της μηνιαίας παρακράτησης της έκπτωσης του 1,5% στους φόρους μισθωτών και συνταξιούχων.

Παράλληλα, στη νέα συμφωνία της κυβέρνησης με τους δανειστές προβλέπεται η επέκταση του μέτρου της λειτουργίας των καταστημάτων τις Κυριακές από τον Μάιο έως το τέλος Οκτωβρίου. Αναλυτικά, σημειώνεται ότι σε μεγάλες και τουριστικές περιοχές, ανεξαρτήτως μεγέθους και δραστηριότητας, οι Κυριακές θα αυξηθούν από οκτώ, που είναι σήμερα, σε 32. Επιπλέον, παρά τις προσπάθειες του ελληνικού επιτελείου για τη διατήρηση του ορίου στο 5% καθώς και της προστασίας των 30 εργαζομένων για επιχειρήσεις με περισσότερους από 150 εργαζόμενους, στη συμφωνία αναφέρεται ότι θα υπάρξει κατάργηση της προέγκρισης για την πραγματοποίηση των ομαδικών απολύσεων όχι μόνο από τον υπουργό Εργασίας αλλά και από το Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας, κάτι που ενισχύει τις ευκολότερες ομαδικές απολύσεις. Και, τέλος, οποιαδήποτε συζήτηση για πιο ευνοϊκές ρυθμίσεις στις συλλογικές συμβάσεις θα γίνει μετά το τέλος του προγράμματος, δηλαδή τον Σεπτέμβριο του 2018.

Ο βαρύς λογαριασμός του «Τέταρτου Mνημονίου».

TheBuzz

ΛΙΤΟΤΗΤΑ ΕΩΣ ΤΟ 2020 ΚΑΙ ΒΛΕΠΟΥΜΕ…

aπο τον γιαννη πανταζοπουλο

επιμελεια: the lifo team

TalkoftheTown 4-10 ΜΑΪΟΥ 2017

Κάποτε η λέξη «λιτότητα» στις συνεδριάσεις της Βουλής σήμαινε πενιχρές αυξήσεις, της τάξης των 30 ευρώ τον μήνα, στις συντάξεις και τα κόμματα της αντιπολίτευσης, π.χ. το 2002, αντιδρούσαν, λέγοντας στην τότε κυβέρνηση ότι έδινε αυξήσεις που πρακτικά μεταφράζονταν σε ένα «κουλούρι την ημέρα». Αντίθετα, στην εποχή μας, ειδικά από το 2010 και ύστερα, οι συντάξεις έχουν μειωθεί έως και 23 φορές. Σήμερα, ύστερα από τρία επώδυνα μνημόνια, η εκταμίευση της επόμενης δόσης αλλά και το πολυαναμενόμενο κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης μπορεί να βρίσκονται πιο κοντά με τα μέτρα που συμφωνήθηκαν ανάμεσα στην κυβέρνηση και τους δανειστές, αλλά το περιεχόμενο της νέας συμφωνίας σίγουρα εξελίσσεται σε ένα βαρύτατο «τέταρτο μνημόνιο». Με την προϋπόθεση, λοιπόν, ότι τα μέτρα θα ψηφιστούν και τα προαπαιτούμενα θα υλοποιηθούν, η «προκαταρκτική» συμφωνία, όπως ονομάστηκε, διευρύνει ουσιαστικά τη λιτότητα έως και το 2020, ενώ εμπεριέχει ένα σκληρό πακέτο περικοπών που αφορούν συντάξεις, μισθούς και εργασιακές σχέσεις.

4.5.17 – lifo

7

ΦΩΝΗ ΛΑΟΥ

Εικονογράφηση: David Shringley

Talk of the Town

ΧΡHΣΤΟΣ ΛΑΖAΡΟΥ Ο 20χρονος φοιτητής Αρχιτεκτονικής μας εξηγεί πώς θα μπορούσε να αλλάξει η Θεσσαλονίκη με ελάχιστα έξοδα. α π ό τ ο ν δ η μ ή τ ρ η κ υρ ι α ζ ή

Ο ΤΎΠΟΣ, Η ΕΛΕΥΘΕΡΊΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΔΙΆΦΟΡΟΙ α π ό τ ο ν ν ι κ όλ α σεβαστάκ η

ΔεύτερεςΣκέψεις

Ο παράλογος διχασμός για κάτι που θεωρείται μπανάλ και αυτονόητο. Παγκόσμια Ημέρα της Ελευθερίας του Τύπου η 3η Μαΐου και αξίζει να μείνει κανείς στο γεγονός, γιατί αυτό που ζούμε τα τελευταία χρόνια είναι ένας παράδοξος διχασμός. Από τη μια, υπάρχουν και πολλαπλασιάζονται τα κλασικά προβλήματα της ελευθερίας του Τύπου: οι πρακτικές απαγόρευσης, οι διώξεις, οι φυλακίσεις, οι έμμεσες ή άμεσες επιθέσεις από κυβερνητικούς, αστυνομικούς και ιδεολογικούς μηχανισμούς. Την εποχή της συνεχούς ροής και της άπειρης πολλαπλότητας των πηγών ζουν και βασιλεύουν οι προσπάθειες για περιστολή και «συμμάζεμα» των διαφωνούντων. Οι λεγόμενες ανελεύθερες δημοκρατίες ή «δημοκτατορίες» (democtature) τύπου Πούτιν, Ερντογάν ή Μαδούρο δίνουν τον τόνο σε αυτήν τη λογοκριτική και κατασταλτική πλημμυρίδα. Από την άλλη, συναντούμε όλα τα παραπροϊόντα από την άναρχη διεύρυνση του πεδίου της είδησης. Πέφτουμε διαρκώς πάνω στο ατεκμηρίωτο, πλαστό και «αγορασμένο» νέο, στο μαζικό infotainment, στον ειδικό χειρισμό της είδησης από επιχειρηματικούς ενδιάμεσους, κομματικούς υπαλλήλους ή εξαρτημένους συνωμοσιολόγους. Σε αυτή την περίπτωση, η ελευθερία του Τύπου απειλείται εκ των ένδον, από τη διαβρωτική επίδραση της τοξικής ανοησίας και από τις τεχνικές της παραπλάνησης. Αν προσθέσουμε στο κάδρο και την εύθραυστη οικονομική κατάσταση του Τύπου, όπως και τις βαθιές αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις των δημοσιογράφων, η υπενθύμιση της συγκεκριμένης παγκόσμιας ημέρας αποκτά περισσότερο νόημα. Η λογοκριτική βία, η αδιαφορία για την αλήθεια, οι οικονομικές απώλειες και η πτώση των κυκλοφοριών, όλα αυτά συντονίζονται στην ατμόσφαιρα της εποχής. Αλλά αυτό που τρομάζει είναι πως εκατομμύρια άνθρωποι ανασηκώνουν αδιάφορα τους ώμους. Πολλοί νιώθουν ένα είδος μνησίκακης αγαλλίασης, ειδικά για τις περιπέτειες των «παραδοσιακών μέσων». Στην τελευταία έρευνα του Reuters οι δημοσιογράφοι εμφανίζουν αποδοχή ενός ταπεινού 11%, παρά το ότι οι ερωτώμενοι δείχνουν λίγο περισσότερη εμπιστοσύνη στα ίδια τα μέσα (λες και αυτά είναι κάποιες αυτόματες μηχανές αναζήτησης χωρίς εργαζόμενους). Κάθε φορά που συζητάω στην πανεπιστημιακή τάξη για το θέμα, με θυμώνει αυτή η αδιαφορία που

8 lifo – 4.5.17

είναι σαν να λέει: εγώ μπορώ μια χαρά και χωρίς αυτό. Το ξέρουμε, φυσικά, ότι μπορεί κανείς να ζήσει και χωρίς «ελευθερία του Τύπου». Εκτός από αυτούς που αμφισβητούν (ή καμώνονται πως αμφισβητούν, γιατί το αντι-κατεστημένο είναι ο νέος καθωσπρεπισμός), ξεχνάμε όσους ρίχνουν απλώς μια αφηρημένη ματιά στους τίτλους ενός πόρταλ, πριν επιστρέψουν στο Στοίχημα ή στα δράματα του «Survivor». Ειδικά εμείς που μάθαμε από νέοι να είμαστε μέσα στον χώρο, είτε από την εντυπομανία της πολιτικοποίησης είτε από τον εθισμό σε ανθρώπους, γραφές και αγαπημένα ονόματα, ειδικά όσοι από μας δεν μπορούν να φανταστούν τη ζωή τους χωρίς «ανάγνωση», δεν πρέπει να ξεχνάμε τους εκτός: την κατηγορία όσων δεν είναι ούτε υπέρ ούτε κατά, γιατί δεν τους ενδιαφέρει καθόλου το θέμα. Είναι αλλού, επέκεινα των αγωνιών που εμφανίζονται στη στενή πολιτικο-μιντιακή σφαίρα. Το έγραψα τις προάλλες και σε σχέση με τη δικτατορία του 1967-74: το κοινό των «εκτός», των ούτε κρύο-ούτε ζέστη, ήταν ίσως το μεγαλύτερο αριθμητικά. Ο κόσμος που δεν παθιάζεται για ζητήματα φιλελεύθερων αξιών είναι άλλωστε το μεγάλο, διαχρονικό αίνιγμα των φιλελεύθερων δημοκρατιών. Αυτός που δεν είναι υπέρ της λογοκρισίας, αλλά δεν λυπάται ιδιαίτερα όταν αυτή συμβαίνει, ο κόσμος που δεν θέλει, φυσικά, τους ανθρώπους στην ανεργία, αλλά μπορεί να ανθίσει μειδίαμα στα χείλη του ακούγοντας για απολύσεις στην τάδε εφημερίδα ή για λουκέτο στον δείνα σταθμό. Οι άνθρωποι, επίσης, που θα απαντήσουν ότι είναι υπέρ της δημοκρατίας, αλλά θαυμάζουν έναν ηγέτη σαν τον Βλαδίμηρο Πούτιν και πολύ θα τον ήθελαν και για την Ελλάδα (ναι, στην ουσία, πρόκειται για την ίδια τάξη φαινομένων). Φαινομενικά, απομακρυνθήκαμε από το θέμα, από την 3η Μαΐου, την Παγκόσμια Ημέρα της Ελευθερίας του Τύπου. Η εντύπωση όμως πως ο συμβολισμός αυτής της μέρας δεν μιλάει στους πολλούς, ότι για κάποιους είναι πια ένα μπανάλ αυτονόητο και για άλλους μια αδιάφορη ή αντιπαθής υπόθεση, αυτή η αίσθηση αποδεικνύει ότι μάλλον συνηθίζουμε στο χειρότερο. Και επειδή φαίνεται να συνηθίζουμε στο χειρότερο, κρυβόμαστε όλο και συχνότερα πίσω από την ισοπεδωτική απόρριψη, αυτό το καλό άλλοθι για την άγνοια και τις ανακουφιστικές της απλουστεύσεις.

Βάση του όλου πρότζεκτ είναι αυτό που στα Οικονομικά ονομάζεται «asset development», δηλαδή κατασκευές που θα αλλάξουν θετικά την ψυχολογία των κατοίκων και θα προσελκύσουν τουρίστες, επενδυτές, νέους κατοίκους κ.λπ., ενώ παράλληλα το κόστος τους θα είναι εξαιρετικά χαμηλό. Το πρότζεκτ μου αποτελείται από 6 προτάσεις για τη Θεσσαλονίκη. 1) Glow Park: Χρήση φθοριζόντων χρωμάτων και λαμπτήρων σε κάποιον δημόσιο χώρο-πάρκο με σκοπό να δημιουργηθεί κατά τις βραδινές ώρες ένα μοναδικής αισθητικής μαγικόεξωγήινο περιβάλλον. 2) Stars System: Τοποθέτηση γιγάντιων ιπτάμενων όγκων (μπαλόνια) στον εναέριο χώρο της πόλης. Οι όγκοι αυτοί θα είναι δεσμευμένοι σε ταράτσες ή άλλα σημεία του εδάφους και θα χρησιμεύουν ως απλά αστικά διακοσμητικά, επιφάνειες διαφήμισης, ακόμα και για παραγωγή αιολικής ή ηλιακής ενέργειας (υπάρχουν τέτοια προϊόντα-μπαλόνια). 3) Sea Rise: Τοποθέτηση πλεούμενων ελαφριών κατασκευών στον Θερμαϊκό Κόλπο. Αυτά μπορούν να χρησιμεύσουν ως διαφημιστικά, απλά διακοσμητικά ή να παράγουν ενέργεια. 4) Thermaikos Beach: Κατασκευή πισίνων που θα φιλτράρουν το νερό του Θερμαϊκού. Η ιδέα αυτή προτάθηκε αρχικά από το γραφείο Νικηφορίδης-Cuomo κι εγώ την πρόσθεσα εδώ ως φόρο τιμής. 5) Make Up Session: Ανακαίνιση των προσόψεων διαφόρων πολυκατοικιών με αλλαγή χρώματος, τοποθέτηση αναρριχόμενων φυτών, γιγαντοαφισών και μουσαμά. 6) No More Shit: Απελευθέρωση σε δημόσιους χώρους σκαθαριών Dung beetles, τα οποία είναι άκακα και τρέφονται με περιττώματα ζώων (και ανθρώπων). Μια πρακτική που εφαρμόζεται χρόνια τώρα σε στάβλους και πάρκα στο εξωτερικό. Πώς σκέφτηκες αυτές τις προτάσεις και από πού τις εμπνεύστηκες; Εκτός από το Make Up Session, το Thermaikos και το No More Shit, τα υπόλοιπα προέκυψαν με βάση τη σκέψη ότι ήθελα κάτι πολύ φτηνό μα και πολύ μεγάλο κι εντυπωσιακό. Σε τι στάδιο βρίσκεται η υλοποίησή τους; Ο δήμος ενδιαφέρεται να αδειοδοτήσει και πιθανώς να χρηματοδοτήσει την πρώτη μου πρόταση σχετικά με τα Glow Paints σε κάποιο πάρκο, πεζόδρομο ή πλατεία μέσα στον δήμο. Τι σου αρέσει περισσότερο και τι δεν σου αρέσει στην πόλη; Πολλά σημεία μού αρέσουν: η Νέα Παραλία, η Παλιά Παραλία, η Άνω Πόλη – τα τείχη είναι το αγαπημένο μου σημείο. Ακόμα και οι συνηθισμένες γειτονιές που είναι πνιγμένες στις ετοιμόρροπες πολυκατοικίες έχουν μια underground γοητεία, για τον επισκέπτη βέβαια, όχι για κάποιον που ζει εκεί μέσα. Δεν μου αρέσει ο Λευκός Πύργος ούτε η κλασική, άναρχη αρχιτεκτονική των πολυκατοικιών.

Τι συμβαίνει όταν ένα κορυφαίο global brand δίνει την ευκαιρία σε Έλληνες σπουδαστές μόδας να συνεργαστούν, να εμπνευστούν, να δημιουργήσουν και να πειραματιστούν με μια μεγάλη αθλητική εταιρεία;

#Reebok Classic loves Greece Α

πό τα πιο δημοφιλή fashion forward brands, με μεγάλη παράδοση στο urban street style, η Reebok Classic έχει μια σπουδαία ιστορία να αφηγηθεί. Με ένα μοναδικό DNA φιλοσοφίας, άποψης και κατεύθυνσης, τολμά να δοκιμάζει νέες ιδέες και να συμμετέχει στη διαμόρφωση των σύγχρονων τάσεων. Και βέβαια, για τη Reebok Classic οι νέες συνεργασίες αποτελούν την ιδανική αφορμή για τον επαναπροσδιορισμό του κλασικού στυλ και την ανανέωση του προφίλ της. Κάπως έτσι, λοιπόν, ξεκίνησε και η πρόκληση για το Fashion Workshop Mod’ Art International: με νέους σχεδιαστές, απόλυτα ελεύθερους να εφαρμόσουν τις ιδέες τους. «Όταν μας ανακοίνωσαν ότι θα συνεργαστούμε με ένα παγκόσμιο brand, στην αρχή παγώσαμε όλοι, καθώς η ευθύνη ήταν μεγάλη και οι χρόνοι ιδιαιτέρως απαιτητικοί» σχολιάζουν οι σχεδιαστές που έλαβαν μέρος στο εγχείρημα. Αλλά για τη Reebok Classic οι ορίζοντες είναι πάντα ανοιχτοί μπροστά σε διαφορετικές και ανατρεπτικές ιδέες. Δίνοντας στους νεαρούς σχεδιαστές του Fashion Workshop την ευκαιρία να εμπνευστούν από τα outfits του brand και να δημιουργήσουν τα δικά τους σχέδια που θα συνοδεύσουν τις Reebok Classic δημιουργίες στο πιο fashionable music catwalk, το vibrant urban style της Reebok Classic αποκτά νέα πνοή και ζωντάνια. Αποκορύφωμα αυτής της συνεργασίας, η σκηνική της παρουσία! Πού αλλού, από το πιο συναρπαστικό fashion music project της Αθήνας, το Madwalk!

«Όσο καιρό σχεδιάζαμε τα ρούχα, παρά τις συχνές μας συναντήσεις με την ομάδα της Reebok Classic, το πρότζεκτ έμοιαζε με ψέμα! Μόνο την ημέρα του Madwalk πιστέψαμε όντως ότι σχεδιάσαμε τα ρούχα και ότι όντως θα εμφανιστούν μαζί με τη Reebok Classic» μοιράζεται μαζί μας η Genevieve Μajari, creative director του Fashion Workshop. Στόχος του πρότζεκτ από την αρχή ήταν να παρουσιαστούν ανατρεπτικά designs και αναπάντεχες προτάσεις που θα ξεχωρίζουν από τις γραμμές που συνήθως περιμένουμε από τη μόδα σήμερα. Δίνοντας πλήρη ελευθερία στους σπουδαστές ώστε να μην εγκλωβίζονται σε συγκεκριμένα ή επαναλαμβανόμενα στυλιστικά κλισέ, οι δημιουργίες ήταν πράγματι πρωτόγνωρες! Με μόνη επιρροή τα Reebok Classic outfits και παπούτσια και, φυσικά, τις κλασικές ρίζες της Reebok Classic, οι σπουδαστές ξεκίνησαν να σχεδιάζουν, να δοκιμάζουν τεχνοτροπίες και τεχνικές, αφήνοντας τη δημιουργικότητά τους να υποδείξει τον δρόμο. Το ζητούμενο ήταν ένα: να είναι ανατρεπτικοί και να αποδείξουν ότι υπάρχει λόγος που θεωρούνται οι σχεδιαστές του αύριο. «Το concept μας προέκυψε έπειτα από πολλή δουλειά, συζήτηση και σχεδιασμό. Σεβόμενοι την παράδοση και τις αρχές της Reebok Classic, θέλαμε από την αρχή να δημιουργήσουμε κάτι έντονο και δυναμικό» αναφέρουν χαρα-

κτηριστικά οι σπουδαστές του Fashion Workshop. «Το διάφανο υλικό, σε συνδυασμό με μεταλλικά ιριδίζοντα ρέλια, δημιούργησε ένα graphic στοιχείο που αγκάλιασε τα outfits της Reebok Classic. Το τελικό αποτέλεσμα μας έκανε όλους υπερήφανους και το ανατρεπτικό urban street style ήταν, πλέον, πραγματικότητα!» συμπληρώνουν. Και το αποτέλεσμα, σε κάθε περίπτωση, τους δικαίωσε! Δημιούργησαν outfits από διαφάνεια, σε ένα totally unexpected πάντρεμα κλασικών γραμμών και φουτουριστικών στοιχείων. Σχέδια που υμνούν το στυλ όλων εκείνων που δεν σταματούν ποτέ να δοκιμάζουν κάτι διαφορετικό, να πειραματίζονται με τα looks τους, να αναζωογονούν την εμφάνισή τους. «Φανταζόμαστε έναν κόσμο όπου το ένδυμα δίνει χρώμα και έκφραση ελευθερίας. Πειραματιζόμαστε συνεχώς και δοκιμάζουμε τα όριά μας. Μόδα για εμάς είναι η αντίληψη της ζωής και της δημιουργικότητας ως αναπόσπαστων καθημερινών βιωμάτων εξέλιξης» αναφέρει η Genevieve Μajari. Με αντίστοιχο τρόπο και πάνω στην ίδια λογική έγινε και η επιλογή των μοντέλων που θα φορούσαν τα outfits και θα περπατούσαν στη σκηνή του Madwalk: νέα παιδιά που αγαπούν να δοκιμάζουν καινούργιες ιδέες, να ανακαλύπτουν τον εαυτό τους μέσα από νέες τάσεις στο στυλ και τη μόδα. Είναι εκείνοι που δημιουργούν τα trends στην καθημερινότητά μας και προσφέρουν τη φρέσκια άποψη που βλέπουμε στο street style. Τα σχέδια των σπουδαστών βγήκαν απευθείας από τα εργαστήρια του Fashion Workshop και συμπλήρωσαν τα outfits της Reebok Classic, προκαλώντας αναπάντεχους, αλλά με ιδιαίτερο στυλ συνδυασμούς. Δεν θα διατίθενται προς πώληση όλα τα έργα που σχεδιάστηκαν, καθώς έγιναν στο πλαίσιο της διδακτέας ύλης. Τα έργα αυτά θα είναι μερικά μόνο από τα κομμάτια που θα παρουσιάσουν κατά την αποφοίτησή τους. «Η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίσαμε ήταν ο χρόνος παράδοσης. Αλλά αυτό ήταν και το πιο σημαντικό μάθημα επαγγελματισμού». Στις 27 Μαρτίου, στη σκηνή του Madwalk οι νεαροί σχεδιαστές απόλαυσαν τις δημιουργίες τους live και μάλιστα με τη μελωδική φωνή της Μαρίνας Σάττι να συνοδεύει τα μοντέλα. Μια συνεργασία που προχώρησε το όραμα της Reebok Classic για καινοτομία ένα βήμα πιο μπροστά. «Αν έπρεπε να περιγράψουμε με λίγες λέξεις τη συνεργασία μας με τη Reebok Classic, αυτές θα ήταν δημιουργικότητα, επαγγελματισμός, υπερηφάνεια, ομαδικότητα» σημειώνουν οι σπουδαστές του Fashion Workshop.

Fashion forward brand, η Reebok Classic πιστεύει στη θέληση, στην επιμονή και στο ταλέντο των νέων σχεδιαστών, μένοντας δίπλα τους, αποτελώντας έμπνευση για τη δημιουργικότητά τους. Χαράζοντας έναν δρόμο εμπιστοσύνης στους σχεδιαστές του αύριο αλλά και μία πρόκληση για την ίδια ώστε να δημιουργεί τις τάσεις στο urban street style. Μείνετε ενημερωμένοι για τα νέα της Reebok Classic μέσα από τις σελίδες της στο facebook.com/ reebokgreece και στο instagram.com/reebokgreece.

4.5.17 – lifo

9

Ο Μαδούρο, τα κινήματα και οι πολιτικές συγγένειες με τον ΣΥΡΙΖΑ.

aπ ό το ν γ ι άν νη π αν τα ζ ό π ουλο

ΤώραΤώρα

Δεκάδες νεκροί, ελλείψεις σε βασικά αγαθά, υπερπληθωρισμός, μαζικές διαδηλώσεις και πόλωση ανάμεσα στους υποστηρικτές του Προέδρου Νικολάς Μαδούρο και τα κόμματα της αντιπολίτευσης έχουν δημιουργήσει μια εκρηκτική κατάσταση στα τριάντα εκατομμύρια των κατοίκων της Βενεζουέλας. Πρόκειται για μια χώρα που, ας μην ξεχνάμε, είναι πρώτη σε καταγεγραμμένα αποθέματα πετρελαίου, ήταν η πλουσιότερη χώρα της Λατινικής Αμερικής και σήμερα τέσσερα στα πέντε νοικοκυριά της ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Για την κοινωνική έκρηξη, το τέλος των κινημάτων της αντιπαγκοσμιοποίησης αλλά και τις πολιτικές συγγένειες με τον ΣΥΡΙΖΑ απαντά ο αναπληρωτής καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσ/νίκης, Ανδρέας Πανταζόπουλος.

10 lifo – 4.5.17

— Από τις εξελίξεις στη Βενεζουέλα διακρίνετε ότι μπορεί να φτάσουμε στο τέλος του τσαβισμού και της Μπολιβαριανής Επανάστασης; Ποιες είναι οι κυρίαρχες διαφορές που διχάζουν τη χώρα; Η προσδοκία για ελευθερία, για ένα καθεστώς φιλελεύθερης αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας ενάντια στις επικίνδυνες και, δυστυχώς, βίαιες «αυταπάτες» της τσαβικής και μαδουρικής «αμεσοδημοκρατίας» είναι ένα αίτημα που συμμερίζονται καθολικά όλοι όσοι συμμετέχουν ενεργά στις ογκώδεις κοινωνικές κινητοποιήσεις, όντες, πλέον, απέναντι σε ένα πετρωμένο καθεστώς και την πολιτική του μιλίτσια, ένα καθεστώς το οποίο, απ’ ό,τι φαίνεται, χάνει διαρκώς την όποια κοινωνική νομιμοποίησή του. Αυτό δείχνουν η προσφυγή στη βία, τα θύματα, η ανικανότητα του καθεστώτος να απαντήσει διά της «πειθούς» σε ζωτικά αιτήματα ελευθερίας αλλά και στοιχειώδους κοινωνικής δικαιοσύνης. Η κοινωνική ανέχεια είναι το αποτέλεσμα μιας αντι-φιλελεύθερης εκτροπής: αν είναι ως έναν βαθμό αλήθεια ότι «χωρίς δικαιοσύνη, δεν υπάρχει ελευθερία», είναι εξίσου και περισσότερο αλήθεια ότι η ελευθερία είναι η αφετηρία της δικαιοσύνης. Διαφορετικά, η κοινωνική δικαιοσύνη, η ισότητα, γίνεται το εφαλτήριο της ανελευθερίας. Το περονικό παράδειγμα είναι αρκετά διδακτικό στο σημείο αυτό: το κοινωνικό δόγμα του justicialisme («δικαιοσύνη για τον λαό, τιμωρία για τους ενόχους, τις ελίτ»), δηλαδή ο περονικός εθνικολαϊκισμός, αποτέλεσε το προνομιακό όχημα του αυταρχισμού του Περόν στην Αργεντινή της δεκαετίας 1945-1954. Δεν πρέπει να πέφτουμε θύματα των συμβολικών αναφορών του καθεστώτος. Η Μπολιβαριανή Επανάσταση είναι, στην καθεστωτική ρητορική, ένας μνημονικός ιδεολογικός μηχανισμός που χρησιμοποιείται προκειμένου το καθεστώς να νομιμοποιηθεί εκ νέου, γινόμενο όλο και πιο αυταρχικό. Μια ρητορική που, τελικά, στρέφεται και υπηρετεί απολύτως τον εκφοβισμό εκείνων που σήμερα του αντιστέκονται με

δημοκρατικά, ειρηνικά μέσα. Αποδεικνύεται ότι η βία, οριακά, είναι στοιχείο των συγκεκριμένων αντιλήψεων που φαντασιώνονται την «πολιτικοποίηση του λαού», την αναγωγή του «λαού» σε πολιτικό υποκείμενο, τη συλλογική χειραφέτηση στο «όνομα του λαού». Ας μην ξεχνάμε ότι η πρώτη φορά που ο Τσάβες βρέθηκε στην εξουσία ήταν αποτέλεσμα πραξικοπήματος. Ο λατινοαμερικανικός λαϊκισμός εν γένει ποτέ δεν τα πήγαινε καλά με την ελευθερία και, όπως αποδεικνύεται, ούτε και με την κοινωνική δικαιοσύνη. Η διαίρεση ελευθερία vs κρατικός αυταρχισμός είναι αυτήν τη στιγμή κυρίαρχη. Ο μαδουρισμός σήμερα είναι ένα από τα κορυφαία παραδείγματα του εξτρεμισμού στην εξουσία, μια «δημοκτατορία» («democradura») η οποία κινείται με ταχείς ρυθμούς προς τη γυμνή δικτατορία, αφού δεν σέβεται ούτε τις λεγόμενες «τυπικές» μορφές δημοκρατίας, με πρώτη την αντιπροσώπευση. Η αντιπροσώπευση όμως είναι αυταξία. Χωρίς αυτήν δεν υπάρχει ελευθερία.

— Όλο αυτό που συμβαίνει τις τελευταίες μέρες στη Βενεζουέλα είναι δείγμα της αποτυχίας των «κινημάτων της αντιπαγκοσμιοποίησης»; Είναι το βίαιο τέλος της ψευδαίσθησης ότι μπορεί να υπάρξει ένας «καλός», ένας «αριστερός λαϊκισμός» ως απάντηση στις προκλήσεις της παγκοσμιοποίησης, του νεοφιλελευθερισμού, του ακροδεξιού λαϊκισμού. Η Βενεζουέλα μας δείχνει, με τραγικό τρόπο, ότι ο πολιτικός λαϊκισμός είναι «ένας», δεν υπάρχει «καλός» και «κακός» λαϊκισμός. Ο αυταρχισμός και ο εθνικισμός είναι δομικά στοιχεία του λαϊκισμού, όπως και η κατασκευή του εχθρού, η αέναη συνωμοσιολογία (η οποία, μάλιστα, από ορισμένους σχετικοποιείται, εκλαμβανόμενη ως μέσον συγκρότησης του «λαού» ως πολιτικού υποκειμένου), ακόμα και ο αντισημιτισμός (που σήμερα εμφανίζεται μακιγιαρισμένος με την προμετωπίδα του «αντισιωνισμού»), όποια αφετηρία και αν έχουν οι φορείς του λαϊκισμού, όποια και αν είναι η κληρονομιά στην οποία αναφέρονται, όποια αφήγηση και αν κατασκευάζουν. Η λατρεία της «χειραφέτησης» στο όνομα του ενός, ενιαίου και ενάρετου λαού φτιάχνει αυτές τις επικίνδυνες ουτοπίες. Ο αντιπαγκοσμιοποιητικός λαϊκισμός, ιδιαίτερα μετά την υποχώρηση της «διεθνιστικής» του περιόδου, κάπου προς τα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας (των διάφορων «παγκόσμιων φόρουμ» της «ετερο-παγκοσμιοποίησης», της εναλλακτικής παγκοσμιοποίησης), πήρε ευθέως μια εθνικιστική κατεύθυνση, έστω και αν ορισμένοι εκπρόσωποί του συνεχίζουν να μιλούν με όρους οικουμενικότητας κ.λπ. Η λαϊκιστική αντιπαγκοσμιοποιητική «αντίσταση» εθνικοποιήθηκε κι έτσι αναμείχθηκε με ακροδεξιούς κώδικες αντίστασης στη «νέα τάξη πραγμάτων». Σε κάθε περίπτωση, πάντως, αυτή η μετατόπιση από την πλανητική στην εθνική σφαίρα δείχνει ότι το εθνικό πλαίσιο παραμέ-

νει, μέχρι νεωτέρας, ένα πολύ αποφασιστικό κομμάτι στην άσκηση της πολιτικής, πράγμα που δεν πρέπει να υποτιμάται από προοδευτικούς φορείς και διανοούμενους, αφήνοντας το εθνικό πλαίσιο έρμαιο στην αριστερή λαϊκιστική δημαγωγία αλλά και στο νεο-ρατσιστικό πλιάτσικο του δεξιού εθνικολαϊκισμού. Μέσα σε τέτοια συμφραζόμενα, πέρα από επικίνδυνες εθνικολαϊκιστικές αυταπάτες, αλλά και στο πλαίσιο της πραγματικότητας, οφείλουμε να συζητήσουμε τα σοβαρά προβλήματα που προκύπτουν από μια πολιτικά ανεξέλεγκτη παγκοσμιοποίηση, το ευρύ χάσμα μεταξύ μεγάλου μέρους των πολιτών και των ιθυνουσών ελίτ ή, έστω, τμήματός τους, όλα τα θέματα που έχουν προκύψει και αφορούν την κυβερνησιμότητα των σημερινών κοινωνιών, οι οποίες, στη Δύση, μαστίζονται από ένα πολύ σοβαρό κοινωνικό ρήγμα, την πτώση μέρους της μεσαίας τάξης, πράγμα που οδηγεί σε μια σκληρή αναδιαμόρφωση της κοινωνικής δομής.

— Είδαμε βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να εκδίδουν κομματική ανακοίνωση, βάλλοντας κατά της αντιπολίτευσης του Προέδρου Μαδούρο. Γιατί εξακολουθούν να γοητεύουν το κυβερνών κόμμα οι λατινοαμερικανικές ουτοπίες; Παρατηρείτε πολιτικές συγγένειες και ιδεοληψίες αριστερού εθνικολαϊκισμού; Αν αφήσουμε κατά μέρος το ζήτημα της ιδιοτέλειας, δηλαδή των διφορούμενων «αλληλέγγυων πρακτικών» που απορρέουν από μια απόπειρα συγκρότησης μιας άτυπης «λαϊκιστικής διεθνούς», ενός «λαϊκιστικού διεθνισμού», η σημερινή λαϊκιστική αριστερά, και όχι μόνο στην Ελλάδα (αλλά και στην Ισπανία των Podemos του Ιγκλέσιας και στη Γαλλία των «Ανυπότακτων» του Μελανσόν), έχει κάνει μια πολύ βασική επιλογή: όχι απλώς να ακολουθεί αλλά να προπορεύεται και να πλειοδοτεί στις περισσότερο ή λιγότερο αυθόρμητες κοινωνικές κινητοποιήσεις που στρέφονται με «κινηματικό» τρόπο κατά του «συστήματος». Μεγάλα τμήματά της πιστεύουν, ακόμα και με τη θρησκευτική έννοια του όρου, στον επικίνδυνο μύθο του ιθαγενισμού, του κοινοτισμού, της «αυθεντικότητας», της οποίας το μοντέλο είναι ο λατινοαμερικανικός εθνικολαϊκισμός. Δεν θα ήταν καθόλου υπερβολικό να υποστηρίξουμε ότι έχουμε να κάνουμε με μια λατινο-αμερικανοποίηση της ριζοσπαστικής αριστεράς, είτε πρόκειται για το μοντέλο Τσάβες, είτε γι’ αυτό του «οικολόγου» Κορέα, είτε για κάποια σύνθεσή τους. Αυτό που ουσιαστικά παίρνει η ριζοσπαστική αριστερά από τις «λατινοαμερικανικές ουτοπίες» είναι ο «λαός»: η ιδεολογική και στρατηγική επίκληση του ενάρετου και αδιαίρετου «λαού» υποκαθιστά την αριστερά. Με την έννοια αυτή, η σημερινή λαϊκιστική αριστερά δεν είναι «αριστερά», όποιο μοντέλο σοσιαλισμού και αν επικαλείται.

ΑΝΔΡEΑΣ ΠΑΝΤΑΖOΠΟΥΛΟΣ

«ΒΕΝΕΖΟΥΈΛΑ: ΤΟ ΒΊΑΙΟ ΤΈΛΟΣ ΤΩΝ ΨΕΥΔΑΙΣΘΉΣΕΩΝ»

ΑΝΑΠΛΗΡΩΤHΣ ΚΑΘΗΓΗΤHΣ ΠΟΛΙΤΙΚHΣ ΕΠΙΣΤHΜΗΣ ΣΤΟ ΑΡΙΣΤΟΤEΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤHΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Talk of the Town

ΥΠΌΓΕΙΟΣ ΚΌΣΜΟΣ

H P&G χτίζει το μέλλον σου!

απ ό το ν δη μ ή τ ρη π ολ ι τάκ η

ShortCut

Πειράματα κοινωνικής συναναστροφής και νέου κωλοπαιδισμού στο μετρό. Παρότι η εμβέλειά του στην αχανή και σε μεγάλο βαθμό αχαρτογράφητη –χωροταξικά και πολιτισμικά– στους νέους καιρούς πρωτεύουσα είναι περιορισμένη, το μετρό αποτελεί επί της ουσίας το μόνο μεγάλο σύγχρονο έργο (και μέσο) που πραγματικά φαίνεται να σέβονται οι πολίτες αυτής της πόλης. Και όχι μόνο επειδή «αποκτήσαμε κι εμείς επιτέλους μετρό», αυτό το υπερήφανο δέος έχει ξεθωριάσει προ πολλού, μαζί με τους εθνικούς θριάμβους του 2004. Ούτε «σοβαρό» αεροδρόμιο είχαμε μέχρι πρόσφατα, το «Ελευθέριος Βενιζέλος» (από την επιλογή του πασπαρτού ονόματος είχε διαφανεί η έλλειψη γνήσιου ενθουσιασμού) όμως είναι σαν ένα αναγκαίο κακό μεγάλης κλίμακας, λειτουργώντας εντελώς εκτός αστικού ιστού και χωρίς τίποτα από την ευκολία και τη vintage χάρη του παλιού Ελληνικού, ειδικά τις ωραίες εποχές των χαλαρών ελέγχων (μπορούσες άνετα να φτάσεις και μέχρι τον αεροδιάδρομο με την τσιγαρούκλα στο χέρι, ακόμα κι αν ήσουν περαστικός), όταν υπήρχε ακόμα μια κοσμοπολίτικη αύρα στο όλο σύστημα και οι αεροπορικές δεν μεταχειρίζονταν τους επιβάτες της οικονομικής σαν αγέλη ενοχλητικών πληβείων. Το μετρό, αργά επεκτεινόμενο, καθαρό (κλινικό σχεδόν) και με τις εκάστοτε «ποιοτικές» μουσικούλες του (τις έχουν κόψει; Δεν έχω προσέξει τελευταία) να ακούγονται από τα μεγάφωνα (όταν δεν ακούγονται ανακοινώσεις για επικείμενες στάσεις εργασίας και για ανελκυστήρες εκτός λειτουργίας), είναι σαν να περιμένει υπομονετικά, μαζί με όσους το χρησιμοποιούν τακτικά, να εξομαλυνθούν οι συνθήκες που ισχύουν πάνω από το έδαφος, σαν γκρίζα ζώνη στην οποία δοκιμάζονται, μεταξύ άλλων, και νέου τύπου κοινωνικές συμπεριφορές. Κάθε είδους, ειδικά όμως σε σχέση με τον άλλον, αλλά και με το «Άλλο». Θα πρέπει να έχουν επαναληφθεί παρόμοιες σκηνές πολιτισμικού χάσματος άπειρες φορές από τότε, ειδικά τον πρώτο καιρό που λειτούργησε το μετρό της Αθήνας είχαν μια ιδιαίτερη ίσως σημειολογική βαρύτητα. Ήταν και η περίοδος τέτοια –άνεση, πίστωση, ευδαιμονία, μακαριότης– που έβγαζε τα πιο κακομαθημένα ένστικτα στους ανθρώπους. Ειδικά στους νέους, ειδικότερα στους πιο προνομιούχους συνήθως εξ αυτών, που δεν θέλουν και πολύ για να επιδείξουν την έντονη δυσανεξία τους προς τα οπισθοδρομικά ήθη της πατρίδας, ενώ ουσιαστικά προδίδουν τη φούρια του ξενολιγούρη και την έπαρση του κατά φαντασίαν κοσμοπολίτη. Θυμάμαι –πολύ έντονα για κάποιον λόγο– διάφορες περιπτώσεις κατά τις οποίες πιτσιρικάδες (ενήλικοι πάντως) ανέβαιναν τρέχοντας τις κυλιόμενες σκάλες με το backpack στους ώμους σπρώχνοντας όσους δεν ήταν εντελώς κολλημένοι στα δεξιά, ενώ μια φορά, πρόσφατα σχετικά, είδα ακριβώς μπροστά μου υποδειγματικό φρικοχίπστερ να χώνει αγκωνιά για κόκκινη κάρτα σε ηλικιωμένη γυναίκα που του έφραζε τον δρόμο προς κάποιο «επείγον περιστατικό». «Δεν ξέρετε ότι μόνο δεξιά επιτρέπεται να στέκεστε;» φώναξε στη σοκαρισμένη γυναίκα, συνεχίζοντας την επιθετική πορεία του, ενώ αυτό που εννοούσε ήταν: «Δεν έχεις πάει ποτέ στο Λονδίνο, βλάχα κωλόγρια;». Χρησιμοποίησε, πάντως, αυστηρά «πολιτισμένο» λόγο (κλασικό δείγμα «ευγένειας» ως αντεστραμμένης αλαζονικότητας) αντί για ασεβές μπινελίκι που θυμάμαι εγώ αντίστοιχα στην εποχή μου. Εντάξει, όλοι γνωρίζουμε «prototypes» αυτού του τελευταίου μοντέλου κακομαθημένου νεανία και πολλοί υπήρξαμε λίγο-πολύ τέτοιοι, αλλά υπάρχουν διαφορετικές ποικιλίες και στις διαβαθμίσεις του κωλοπαιδισμού. Αυτή η νέα φουρνιά έχει έτοιμο και το χαρτί της άμεσης θυματοποίησης για κάθε περίσταση, σου μιλάει με «παρακαλώ, κύριε» και πληθυντικό ευγενείας (όπως οι μπάτσοι στην Αμερική την ώρα που σε κολλάνε στον τοίχο για εξακρίβωση) και άμα τους κάνεις παρατήρηση, δεν θα σε πουν κωλόγερο αλλά φασίστα. Πρόκειται συνήθως για το είδος που σέβεται μόνο τον εξωτισμό και διακατέχεται από μια στρεβλή αντίληψη περί αυθεντικότητας, αναζητώντας ασφαλείς «αυθεντικές» εμπειρίες («παραδοσιακόν κουρείον, έτος ιδρύσεως 1821»), χωρίς τους κινδύνους αληθινού συγχρωτισμού και πραγματικής επικοινωνίας με το Άλλο. Αυτή είναι όμως μόνο μία από τις υπο-κατηγορίες φυλών και συμπεριφορών που συναντάς στο μετρό, όπου σπανίως, πάντως, παρουσιάζονται εντάσεις και όλα μοιάζουν να κυλάνε σε έναν ρυθμό πολιτισμένης καταστολής. Θα έχει ενδιαφέρον τι θα γίνει, ειδικά τον πρώτο καιρό λειτουργίας των νέων ακυρωτικών μηχανημάτων, και το αν θα δούμε κι εδώ περίτεχνα άλματα, κυνηγητά και συμπλοκές, όπως έχουμε δει (και έχουμε συμμετάσχει κάποτε) σε υπόγειους σταθμούς ξακουστών δυτικών μητροπόλεων.

Α

πό τα πιο ενδιαφέροντα αλλά και καινοτόμα προγράμματα κατάρτισης νέων, η δράση «CEΟ Challenge» της P&G βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη για δεύτερη χρονιά. Στόχος της να ξεδιπλώσει τις ικανότητες άξιων και φιλόδοξων φοιτητών σε Ελλάδα και Ευρώπη, ανοίγοντας νέους ορίζοντες στη γνώση και στην επαγγελματική σταδιοδρομία τους.

H πρωτοπόρος ενέργεια στο πλαίσιο του προγράμματος «Μαζί χτίζουμε το μέλλον σου» είναι ένα πρόγραμμα για νέους, με στόχο να τους βοηθήσει να αναζητήσουν εργασία με μεγαλύτερες αξιώσεις. Οι Έλληνες φοιτητές που έχουν προκριθεί ήδη μετά την αξιολόγηση των προτάσεών τους σε μια επιχειρηματική πρόκληση διαδικτυακά θα περάσουν στον ημιτελικό που θα πραγματοποιηθεί στο Βουκουρέστι και μαζί με φοιτητές από Σερβία, Ρουμανία και Βουλγαρία θα γίνουν Chief Executives Officers για μία μέρα. Η πρόκληση Δημιουργώντας ομάδες με τους υπόλοιπους φοιτητές από τη ΝΑ Ευρώπη, οι Έλληνες φοιτητές θα κληθούν να δουλέψουν με πνεύμα ομαδικό για να προτείνουν την πιο καινοτόμο και αποτελεσματική λύση στο case study που θα τους δοθεί. Η ομάδα που θα καταφέρει να προκριθεί θα επισκεφτεί τη Γενεύη για τον τελικό όλης της Ευρώπης. Ποια ήταν όμως τα κίνητρα των Ελλήνων φοιτητών που θέλησαν να συμμετάσχουν σε αυτή την ξεχωριστή εμπειρία:

«Δήλωσα συμμετοχή στον διαγωνισμό γιατί με εξέφραζε πολύ ο τίτλος, CEO Challenge. Λατρεύω τις προκλήσεις και πάντα επιδιώκω νέες εμπειρίες που θα με βοηθήσουν να γνωρίσω τον επαγγελματικό κόσμο καλύτερα και να βρω την θέση μου σε αυτόν».

εκπλήρωσης των γενικών στόχων που τίθενται». Σταύρος, 20 ετών, φοιτητής Λογιστικής και Χρηματοοικονομικών στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας

«Ο κύριος λόγος που με οδήγησε στη δήλωση συμμετοχής στο CEO Challenge υπήρξε η επιθυμία μου να αποκτήσω μια όσο το δυνατόν πιο ολοκληρωμένη εικόνα σχετικά με το πώς λειτουργεί μια εταιρεία βεληνεκούς αντίστοιχου με της P&G υπό πραγματικές συνθήκες». Ειρήνη, 26 ετών, φοιτήτρια μεταπτυχιακών σπουδών στο αντικείμενο της Χρηματοοικονομικής Ανάλυσης για Στελέχη του Παν/μιου Πειραιώς

«Γνώρισα τον διαγωνισμό από το Facebook και από την πρώτη στιγμή μου διέγειρε το ενδιαφέρον. Αποφάσισα να δοκιμάσω τις δυνατότητές μου και να μάθω πώς είναι να διαχειρίζεσαι ένα από τα πιο γνωστά brand του κόσμου». Δημήτρης, 21 ετών, φοιτητής στο τμήμα Διοικητικής Επιστήμης & Τεχνολογίας στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών

Αναστασία, 22 ετών, φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, τμήμα Εφαρμοσμένης Πληροφορικής

«Δεν υπήρχε ακριβώς κάποιο ιδιαίτερο κίνητρο, απλώς είδα τη διαφήμιση του διαγωνισμού και σκέφτηκα, γιατί όχι; Αν τα κατάφερνα, θα κέρδιζα πολύτιμες εμπειρίες, αν όχι, δεν θα έχανα τίποτα. Πιστεύω ότι θα με βοηθήσει στο να κατανοώ τα προβλήματα που αντιμετωπίζει μια μεγάλη εταιρεία, τόσο σε επίπεδο καθημερινής λειτουργίας μεταξύ των εργαζομένων όσο και σε επίπεδο

«Κίνητρο για τη συμμετοχή μου στο CEO Challenge αποτέλεσε η επιθυμία μου να συμμετάσχω σε ένα case study που θα μου έδινε την ευκαιρία να γνωρίσω το αντικείμενο εργασίας και την καθημερινότητα των υπαλλήλων της P&G, καθώς και το περιβάλλον μια τέτοιας μεγάλης εταιρείας». Βασίλης, 22 ετών, φοιτητής στη σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο

4.5.17 – lifo

11

q Μένω στην πλατεία Αμερικής, κοντά στην Πατησίων, σε μια γειτονιά «ζωντανή», με μαγαζιά, σχολεία και αρκετά αυτοκίνητα. Μένω εδώ από τότε που γεννήθηκα, δηλαδή εδώ και 30 χρόνια.

Talk of the Town

q Ενώ αρχικά την επέλεξαν ο παππούς και η γιαγιά, συμφωνώ με την επιλογή και δεν θα την άλλαζα με τίποτα, γιατί αποπνέει την αίσθηση της παλιάς γειτονιάς. Την αγαπώ γιατί οι ιδιοκτήτες των καταστημάτων σού λένε «καλημέρα», μπορεις να βρεις ό,τι θέλεις κάτω από το σπίτι σου και υπάρχει μια «γλυκιά Δημοσιογράφος φασαρία». Επιπλέον, μένουν κοντά και οι φίλοι μου! Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της γειτονιάς είναι ότι σε ένα οικοδομικό τετράγωνο Η Λουκία τρέχει full μπορείς να βρεις δύο θέατρα! time το blog της

α π ό τ ον δ ημήτ ρ η κυρ ια ζ η

UrbanLife

ΛΟΥΚΙΑ ΣΑΝΙΔA

Η άνω του επιστυλίου ζωφόρος φέρει ανάγλυφη παράσταση από τον μύθο της αιχμαλωσίας του Διονύσου από Τυρρηνούς πειρατές. Διάσημες βρετανικές εκδοχές του μνημείου περιλαμβάνουν το Μνημείο Ντάγκαλντ Στιούαρτ και το Μνημείο Μπερνς, και τα δύο στο Κάλτον Χιλ του Εδιμβούργου, το καμπαναριό της εκκλησίας του Αγίου Τζιλ στο Έλγιν και τους κήπους του Σάγκμπορο του Σταφορντσάιρ. Ο ναός του Αγίου Ιωάννη του Ευαγγελιστή στο Τσάισεστερ, έχει στην κορυφή του μια «παράλογη μικρογραφία» του μνημείου. Ο ελληνορθόδοξος καθεδρικός ναός των Αγίων Πάντων στο Λονδίνο έχει επίσης αντίγραφο του μνημείου στο άνω μέρος της εισόδου του.

12 lifo – 4.5.17

Οι καπουτσίνοι και το μοναστήρι τους στην Πλάκα Εκατόν πενήντα χρόνια προσφοράς, από τη διάδοση της ντομάτας στην Ελλάδα ως τη φύλαξη του πολυτιμότερου «Όσκαρ» της αρχαιότητας. «Πάσχα στο χωριό και Χριστούγεννα στην πόλη» λέει το λαϊκό ρητό που φαίνεται πως το ακολουθούν οι νεότεροι Αθηναίοι. Την περίοδο που αδειάζει, λοιπόν, μαζικά η πρωτεύουσα είναι χρήσιμο να θυμόμαστε ότι ένα μέρος της ιστορίας της έχει διαμορφωθεί και από άλλες θρησκείες, ήθη και έθιμα, με κυρίαρχο στοιχείο το μουσουλμανικό λόγω της Τουρκοκρατίας, αλλά και από χριστιανικά τάγματα που έδρασαν στην πόλη. Ένα εξ αυτών ήταν οι Γάλλοι καπουτσίνοι με τα χαρακτηριστικά καφέ ολόσωμα ράσα με τις κουκούλες. Οι καπουτσίνοι ίδρυσαν το 1658 μονή στην Αθήνα, αντικαθιστώντας στην πόλη τους ιησουΐτες που είχαν αποσυρθεί στη Χαλκίδα, στο σημείο όπου σήμερα βρίσκεται η πλατεία Λυσικράτους στην Πλάκα, στη συμβολή των οδών Λυσικράτους, Βύρωνος και Σέλλεϋ. Το σπίτι που αγόρασαν το 1669 περιλάμβανε στην αυλή του το αρχαίο μνημείο του Λυσικράτη, γι’ αυτό και η αγοραπωλησία ήταν περιπετειώδης. Ο Έλληνας ιδιοκτήτης του μετάνιωσε και προσέφυγε στους δημογέροντες της Αθήνας, οι οποίοι ακύρωσαν την πώληση, όμως οι καπουτσίνοι με τη σειρά τους προσέφυγαν στον Οθωμανό δικαστή, ο οποίος τους δικαίωσε, καθώς, σύμφωνα με τον οθωμανικό νόμο, όλα τα αρχαία μνημεία ανήκαν στον Σουλτάνο. Το μνημείο, το οποίο σώζεται στο ίδιο σημείο ως σήμερα, αποτελείται από ένα πέτρινο κτίσμα κυλινδρικού σχήματος, ύψους 4 μέτρων και πλάτους 3, πάνω στο οποίο βρίσκεται ένα μαρμάρινο κυκλοτερές οικοδόμημα, σε σχήμα κυκλικού ναΐσκου, που περιβάλλεται από έξι ημικίονες αττικο-κορινθιακού ρυθμού. Το έχτισε ο Λυσικράτης το 335-334 π.Χ. προκειμένου να τοποθετηθεί στην κορυφή του ο χάλκινος τρίποδας που κέρδισε ως χορηγός στους δραματικούς αγώνες που είχαν γίνει εκείνη την περίοδο. Ήταν, σαν να λέμε, το Όσκαρ του. Οι μοναχοί έχτισαν τη μονή τους γύρω από το μνημείο, το οποίο, μετακινώντας έναν ορθοστάτη για να ανοίξουν είσοδο, μετέτρεψαν αρχικά σε παρεκκλήσι και στη συνέχεια σε βιβλιοθήκη και αναγνωστήριο. Ο Δημήτρης Καμπούρογλου περιγράφει στο βιβλίο του Αττικοί Έρωτες την υπόλοιπη μονή: «Το μοναστήρι είχε μορφή οχυρού πύργου με σειρά ψηλών και μικρών παραθύρων στην πλευρά που κορυφώνεται με τον ωραίον σκεπαστόν εξώστην, τη λότζα, ρυθμού μοναστικού. […] Το τοίχωμα της εισόδου είναι ψηλό, όπως και όλος ο αυλότοιχος, και πέφτει απάνω στο Μνημείο του Λυσικράτους, που το συμπληρώνει, ενώ η άλλη πλευρά ακουμπά εις το καθαυτό οικοδόμημα. […] Το Μοναστήρι μέσα έχει μια θύρα που συγκοινωνεί με το Ηγουμενείον και αυτό πάλι με το άνοιγμα του Φαναριού (σ.σ. η μεσαιωνική ονομασία του μνημείου ήταν Φανάρι του Διογένη), που το εσωτερικόν του χρησιμεύει για βιβλιοθήκη και δωμάτιο μελέτης. Το άνοιγμα του Φαναριού χωρίζεται από το δωμάτιο μ’ ένα πράσινο παραβάν». Οι μοναχοί ανέπτυξαν σπουδαίο έργο περιθάλποντας τους αρρώστους, γι’ αυτό και ήταν ιδιαίτερα αγαπητοί στην τότε αθηναϊκή κοινωνία, σε αντίθεση με τους βενέδικτους του Δαφνιού και τους ιησουΐτες της οδού Μητροπόλεως. Ασχολήθηκαν επίσης με τοπογραφικές μελέτες και αξίζει να σημειωθεί ότι ο χάρτης και το σχεδιάγραμμα των Αθηνών που εκπόνησαν είναι τα αρχαιότερα που σώζονται. Αξιόλογη ήταν και η εκπαιδευτική τους δραστηριότητα, λειτουργώντας σχολείο για τα παιδιά των καθολικών της Αθήνας. Από την αυλή της μονής λέγεται ότι ξεκίνησε και η καλλιέργεια ντομάτας στην Ελλάδα το 1818. Τέλος, στη μονή υπήρχε και ξενώνας που φιλοξένησε πολλούς Ευρωπαίους περιηγητές, μεταξύ των οποίων και οι πρώτοι φιλέλληνες, όπως ο λόρδος Μπάιρον στο δεύτερο ταξίδι του στην Ελλάδα, ο οποίος έγραψε σχετικά τον Ιανουάριο του 1811 σε έναν φίλο του: «Μένω στο Μοναστήρι των Καπουτσίνων, μπροστά μου έχω τον Υμηττό, πίσω μου την Ακρόπολη, δεξιά μου τον ναό του Δία, μπροστά το Στάδιο, αριστερά μου την πόλη, ε, κύριε, αυτό θα πει τοπίο, αυτό θα πει γραφικότητα! Δεν υπάρχει, κύριε, τίποτα παρόμοιο στη Λόντρα, όχι, ούτε καν η κατοικία του λόρδου Δημάρχου». Η Μονή των Καπουτσίνων κάηκε το 1824 κατά την προσπάθεια του πασά της Καρύστου, Ομέρ, να καταλάβει την Αθήνα, γεγονός που ανάγκασε τους μοναχούς να εγκαταλείψουν την πόλη.

ΠΛΑΤΕΊΑ ΑΜΕΡΙΚΉΣ

από τον δημήτρη κυριαζή

Γνωστό και ως «Φανάρι του Διογένη», είναι το καλύτερα σωζόμενο χορηγικό μνημείο της αρχαιότητας. Οι χορηγοί ήταν ευκατάστατοι πολίτες που αναλάμβαναν με έξοδά τους τη συγκρότηση του χορού, δηλαδή της ομάδας ανθρώπων που συμμετείχε σε θεατρικά έργα και επίσημες τελετές. Ο χάλκινος τρίποδας ήταν το πρώτο βραβείο των θεατρικών αγώνων και απονεμόταν στον χορηγό του δραματικού έργου.

q Για να καθαρίσει το μυαλό μου περπατάω προς τη Φωκίωνος Νέγρη και την ανεβαίνω ως την Κυψέλη. Επίσης, μου αρέσει να διασχίζω την Πατησίων, από την πλατεία προς το κέντρο, γιατί είναι ο μόνος μεγάλος δρόμος στον οποίο βλέπεις ευθεία μπροστά σου, καθώς περπατάς, την Ακρόπολη. q Από τα αγαπημένα μου σημεία στη γειτονιά είναι ο φούρνος στην Αγαθουπόλεως κοντά στην Πατησίων, που έχει τις πιο ωραίες σφολιάτες, η Αναστασία στη Λευκωσίας για κουλούρι και καφέ στο χέρι, το ζαχαροπλαστείο Πελίτ με το πιο ωραίο μιλφέιγ, προφιτερόλ και τσουρέκι, η Μικρά Ασία για παραδοσιακές κουρδικές και πολίτικες γεύσεις (όπως το πιο ωραίο κεμπάπ γιαουρτλού της Αθήνας) και το σινεμά Αελλώ. Για ποτό πηγαίνω σε ένα από τα πιο παλιά μπαρ της πόλης, το Au Revoir στην Πατησίων, και για καφέ στο Select, ένα από τα παλιά στέκια καλλιτεχνών και συγγραφέων, και τώρα τελευταία στη νέα άφιξη της ευρύτερης γειτονιάς, το It’s a Βίλατζ στην πλατεία Αγίου Γεωργίου. Αν και δεν είναι μυστικό, ίσως κάποιοι να μη γνωρίζουν ότι ο Φρανκ Σινάτρα, όταν είχε έρθει στην Αθήνα, ήπιε το ποτό του στο Au Revoir της Πατησίων.

Hγειτονιάμου

✍

Το Μνημείο Λυσικράτους

thefashionreporter.gr και ετοιμάζει το γραφείο του, φυσικά στην πλατεία Αμερικής.

q Θα ξεκινούσα τη βόλτα με κάποιον που δεν έχει ξανάρθει εδώ από την πλατεία Αμερικής, θα περπατούσαμε την Πατησίων και θα ανεβαίναμε προς τη Φωκίωνος. Νομίζω ότι έτσι μπορεί να αποκτήσει κάποιος μια γενική εικόνα της γειτονιάς. q Η περιοχή έχει πολλά κτίρια με αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον. Ένα από τα πιο γνωστά είναι ο πύργος της οδού Θήρας, με το νεογοτθικό στυλ του. Συνδέεται με την Αγγλία του 19ου αιώνα, που είναι κάτι σπάνιο στη χώρα μας. Σημαντικά κτίρια είναι επίσης το νεοκλασικό του ’30 όπου έζησε ο Μ. Καραγάτσης, δίπλα στην πλατεία Αμερικής, και το σπίτι της Λέλας Καραγιάννη που χτίστηκε το 1920. Από τα πιο όμορφα κτίρια της γειτονιάς είναι οι πολυκατοικίες της πλατείας Καραμανλάκη (που είναι γνωστή και ως πλατεία Καλλιγά) που χτίστηκαν μέχρι το ’80 και στην είσοδό τους σε υποδέχεται ένας μικρός κήπος, ενώ τα διαμερίσματα έχουν χαρακτηριστικά ψηλά ταβάνια. Στη γειτονιά υπάρχουν αρκετά διάσπαρτα νεοκλασικά κτίρια που έχουν διατηρηθεί μέχρι σήμερα. q Οι ιστορίες που ακούγονται από τους παλιούς κατοίκους της περιοχής για το όνομα της πλατείας είναι πολύ ενδιαφέρουσες. Λένε ότι μέχρι το 1927 ονομαζόταν πλατεία Αγάμων γιατί μια παρέα εργένηδων, που εκείνη την εποχή σύχναζαν σε καφενεία της περιοχής, δημιούργησε το «κίνημα κατά του γάμου», αλλά ακούγεται επίσης ότι πήρε το όνομά της γιατί εδώ σύχναζαν οι άγαμοι της περιοχής. Επιπλέον, το πρώτο της όνομα μέχρι το 1887 ήταν Ανθεστηρίων, γιατί οι Αθηναίοι μαζευόντουσαν εδώ για να γιορτάσουν την Πρωτομαγιά. q Μια αγαπημένη μου τοιχογραφία είναι αυτή με τα πουλιά στο πάρκο της Κύπρου. Μου θυμίζει τα παιδικά μου χρόνια.

4.5.17 – lifo

13

ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ ΜΙΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΉ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΥΣΥΖΗΤΗΜΕΝΟ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ ΑΜΠΟΥΜΠΑΚΑΡ ΦΟΦΑΝΑ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ «ΕΥΛΟΓΙΑ ΑΦΡΙΚΗΣ», ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ DOCUMENTA 14, ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΒΑΨΕ ΛΟΥΛΑΚΙ 54 ΠΡΟΒΑΤΑ ΠΟΥ ΦΙΛΟΞΕΝΟΥΝΤΑΙ ΣΤΗ ΓΕΩΠΟΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΑΘΗΝΩΝ . ΑΠΌ TH ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ, ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

ΛΟΥΛΑΚΊ ΠΡΌΒΑΤΑ ΚΑΙ ΆΧΡΩΜΕΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΊΕΣ 14 lifo – 4.5.17

4.5.17 – lifo

15

ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ

Ο

Τα πρόβατα και οι κατσίκες δημιουργούν επίσης μια αλληγορία για τη μετανάστευση. Ως παιδί μετακόμισα από το Μαλί στη Γαλλία και είχα μια πολύ άμεση τέτοιου είδους εμπειρία. Η μετακίνηση των Αφρικανών στην Ευρώπη συνεχίζεται και αυξάνεται και ήθελα να επικεντρωθώ σε αυτήν τη διαδικασία σαν να είναι ένα μεγάλο πλεονέκτημα και πηγή πλούτου για την ευρωπαϊκή ήπειρο.

16 lifo – 4.5.17

χώρος του ελαιώνα της Γεωπονικής Σχολής Αθηνών είναι σαν εξοχή, όμορφος και ήσυχος. Περπατώντας ανάμεσα στα φυτώρια, στα ανθισμένα λουλούδια και στα δέντρα, χαλαρώνεις και ηρεμείς. Το ίδιο χαλαρά και ήρεμα μοιάζουν και τα 54 λουλακί πρόβατα του Αμπουμπακάρ Φοφανά που βόσκουν ανενόχλητα κάτω από τις ελιές, βαμμένα σε όλες τις αποχρώσεις του μπλε, προσφέροντας ένα απροσδόκητο θέαμα. Είναι περιφραγμένα σε έναν χώρο που μοιάζει με μεγάλο μαντρί –θα βρίσκονται εκεί μέχρι τις 25 Ιουνίου– και αποτελούν μέρος του πρότζεκτ του με τίτλο «Ευλογία Αφρικής» που παρουσιάζει στο πλαίσιο της documenta14. Ο Φοφανά είναι ο τελευταίος ομιλητής στο αμφιθέατρο συνεδριάσεων του πανεπιστημίου και την ώρα που εξηγεί από πού προέρχεται το λουλακί χρώμα, προβάλλοντας το βίντεο της διαδικασίας παραγωγής του, έξω από την αίθουσα υπάρχει μεγάλη αναστάτωση. Ακούγονται φωνές και συνθήματα και μια ομάδα νεαρών αγοριών και κοριτσιών μπαίνει στον χώρο συνεδριάσεων κρατώντας πανό και πλακάτ που γράφουν συνθήματα όπως «τα ζώα δεν είναι ο καμβάς σου», «η τέχνη είναι ελευθερία, όχι βασανισμός». Ακροβολίζονται στον τοίχο και διαμαρτύρονται για την εκμετάλλευση των ζώων, εκτοξεύοντας έννοιες που πρέπει να κάνεις google για να κατανοήσεις: μιλάνε για «σπισισμό» (κοινωνικό δόγμα που ισχυρίζεται την ανωτερότητα του ανθρώπου σε σχέση με τα υπόλοιπα ζώα, τη δυνατότητα επιβολής της εξουσίας των ανθρώπων στα υπόλοιπα ζώα) και «ανιμισμό» (η πεποίθηση περί πνευματικών υπάρξεων που εμψυχώνουν κάθε μορφή και εκδήλωση του φυσικού κόσμου). Λίγο πριν μπουν στην αίθουσα, ο Φοφανά έχει δείξει ότι όλα τα χρώματα παρασκευάζονται από φυτά – με διαδικασία που στην Ινδία είναι διαφορετική απ’ ό,τι στην πατρίδα του στην Αφρική, από έναν μύκητα του νερού που μετατρέπει το πράσινο σε βαθύ μπλε ή από τρίψιμο των φύλλων στις παλάμες του χεριού, που μετατρέπει το πράσινο σε μπλε από την οξείδωση. Εξηγεί, όπως και οι καθηγητές από τη Γεωπονική με τους οποίους συνεργάστηκε, ότι η βαφή είναι εντελώς φυσική και δεν προκαλεί προβλήματα. Ισχυρίζεται ότι όλα τα ζωντανά όντα είναι ίσα και τα σέβεται όπως και τους ανθρώπους και δείχνει συνέχεια τα χέρια του που έχουν ποτίσει από το μπλε χρώμα. Λέει ότι η βαφή έχει αντισηπτικές και θεραπευτικές ιδιότητες και ότι δεν θα εξέθετε τα ζώα σε κάτι που δεν θα έκανε στον ίδιο του τον γιο – ο οποίος πήρε μέρος στη διαδικασία της βαφής. Η συζήτηση, πάντως, δεν φαίνεται να οδηγεί πουθενά και τίθενται ερωτήσεις ακόμα και σχετικά με το αν αυτό θεωρείται σύγχρονη τέχνη. Μετά από αρκετό διάλογο και μια διαδικασία κουραστική για το ακροατήριο, η διαμαρτυρία λύνεται με ειρηνικό και αρκετά πολιτισμένο τρόπο και όλοι καταλήγουν με ένα smartphone στο χέρι να παίρνουν φωτογραφίες: οι διαδηλωτές selfies από τη δράση τους και ο υπόλοιπος κόσμος τον 46χρονο Φοφανά, μια επιβλητική, βιβλική παρουσία, έτσι όπως είναι ντυμένος. Πρωταγωνιστές, πάντως, και στις φωτογραφίες και στο ενδιαφέρον όλων, ήταν τα πρόβατα. Όπως μας πληροφορούν λίγο αργότερα, αν δεν τα επέλεγαν για το συγκεκριμένο καλλιτεχνικό έργο, θα είχαν καταλήξει σε κάποιο πασχαλινό τραπέζι. Το μαλλί τους είναι βαμμένο σε ορισμένα σημεία και η επιλογή του χρώματος δεν έχει καμία σχέση με την ελληνική σημαία, όπως έγραφαν διάφοροι. Ο αριθμός 54, δε, συμβολίζει τις 54 χώρες της Αφρικής. Ο Φοφανά, που γεννήθηκε και μεγάλωσε στο

Μαλί, μετανάστευσε στο Παρίσι σε νεαρή ηλικία για να σπουδάσει. Επέστρεψε στη γενέτειρά του όταν έγινε 20 χρονών και έκανε σκοπό της ζωής του την εκμάθηση και διάσωση των παραδοσιακών τεχνικών βαφής της περιοχής όπου μεγάλωσε – παράλληλα, τις συνδυάζει με τις αρχαίες τεχνικές της Ιαπωνίας και της Ευρώπης. Σήμερα θεωρείται από τους κορυφαίους ειδήμονες στην τεχνική βαφής με λουλάκι (indigo). «Η αρχική μου ιδέα όταν έκανα την πρόταση ήταν να γίνει το πρότζεκτ στην Αφρική, να καταγραφεί με βίντεο και στην Αθήνα να παιχτεί μόνο το φιλμ, αλλά δεν είχα καμία σχέση με αυτό το μέσο. Από την αρχή ήξερα ότι δεν θα ήταν εύκολο να κάνω το έργο εδώ» μας λέει ο Φοφανά όταν φεύγει ο κόσμος. Μιλάει αποκλειστικά στη LiFO και σε μια ανταποκρίτρια της «Guardian» που έχει μια μονίμως θυμωμένη έκφραση στο πρόσωπό της. Τον ακολουθεί συνέχεια σαν φύλακας-άγγελός του η επιμελήτριά του Monika Szewczyk. Καθώς πλησιάζουμε στον ελαιώνα, βλέπει μια χελώνα και δεν κρύβει την χαρά του, αφού, σύμφωνα με τις παραδόσεις της Αφρικής, αυτός είναι ο καλύτερος οιωνός για να κλείσει η μέρα. «Είμαι καρπός της μετανάστευσης. Έφυγα από την Αφρική όταν ήμουν 10 και πήγα στην Ευρώπη. Εκείνη την εποχή δεν υπήρχε καν βίζα για να πας από το Μαλί στη Γαλλία. Ήμουν το μόνο αγόρι σε μια οικογένεια με κορίτσια, η μητέρα μου θεώρησε σημαντικό να μου δώσει μια ευκαιρία για να σπουδάσω. Θα προτιμούσα να κάτσω σπίτι μου να παίζω με τις σαύρες. Ήταν μεγάλο τραύμα για μένα να αποχωριστώ το φυσικό περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσα και να πάω σε μια χώρα κρύα, όπου έπρεπε να είσαι συνέχεια κλεισμένος σε ένα δωμάτιο. Ασχολιόμουν με την καλλιγραφία πριν αρχίσω να δουλεύω με φυσικές ίνες και βαφές, όπως το indigo. Δεν περιορίζομαι όμως από κανένα μέσο. Θα μπορούσες να πεις ότι δουλεύω με τον κόσμο της φύσης».

— Τι σε έκανε να ασχοληθείς με τα υφάσματα και το χρώμα; Δεν μπορώ να δώσω μια απλή απάντηση σε αυτό. Στην παράδοση του τόπου μου οι άνθρωποι δίνουν ιδιαίτερη προσοχή και στα δύο. Το τι φοράς (και το χρώμα του) δείχνει τη θέση σου στην κοινωνία. Το να μπορείς να φτιάχνεις τα δικά σου ενδύματα και να μοιράζεσαι αυτή σου την ικανότητα με άλλους ανθρώπους είναι κάτι βασικό για μένα.

— Πώς ακριβώς φτιάχνεις τη βαφή; Το indigo είναι και χρωστική ουσία και βαφή – σε αυτό είναι μοναδικό. Η χρωστική ουσία βγαίνει από το ομώνυμο φυτό. Υπάρχουν 800 περίπου είδη φυτών στον κόσμο που περιέχουν χρωστική λουλακί, από τα οποία 600 μπορείς να συναντήσεις στην Αφρική. Η διαδικασία τού να βγάλεις την μπλε βαφή από τα πράσινα φύλλα παίρνει πολύ χρόνο και χρειάζεται ένα είδος αλχημείας. Η ελληνική πορφύρα (που προέρχεται από ένα θαλάσσιο σαλιγκάρι το οποίο λέγεται μύρηξ) είναι επίσης ένα χρώμα κάδου. Έτσι, το indigo δεν είναι το μόνο χρώμα κάδου. Έχει να κάνει με την παράδοση και την πνευματικότητα. Θα έλεγα ότι είναι κάτι περισσότερο από ένα χρώμα. Στην Αφρική θεωρείται το χρώμα της προστασίας. Είναι επίσης ένα ουράνιο χρώμα. Οι αποχρώσεις του, επίσης, έχουν διαφορετικές, συμβολικές προεκτάσεις.

— Τι ακριβώς είναι το πρότζεκτ που έκανες για την Αθήνα; Το πρότζεκτ ονομάζεται Ka touba Farafina yé, που μεταφράζεται αυτολεξεί ως «αφρικανική ευλογία από την Μπάμπαρα». Αφορά 54 πρόβατα. Κάθε ζώο λούζεται και μετά ένα μέρος από το μαλλί του βάφεται με το

indigo. Καθένα λαμβάνει διαφορετική περιποίηση που βασίζεται σε μια διαισθητική απόφαση ανάλογα με την προσωπικότητά του και τη σωματική του διάπλαση. Όλα αυτά πραγματοποιήθηκαν σε στενή συνεργασία με τη Γεωπονική Σχολή της Αθήνας, ειδικότερα με τον καθηγητή Ιωσήφ Μπιζέλη, που είναι υπεύθυνος του τμήματος Ζωικής Παραγωγής, και με το εργαστήριο Γενικής και Ειδικής Ζωοτεχνίας και τον καθηγητή Σταύρο Βέμμο, που είναι υπεύθυνος για τις ορχιδέες στη δυτική πλευρά της σχολής αλλά και για τον ελαιώνα όπου βόσκουν τα ζώα αυτήν τη στιγμή. Τα μεταφέραμε εκεί από τους αχυρώνες της Ιεράς Οδού, που, απ’ ό,τι έμαθα, είναι ο πιο παλιός δρόμος της Αθήνας. Βασικά, έχοντας τη βοήθεια και τη στήριξη του πανεπιστημίου και των τριών υπέροχων βοηθών μου και τη συνεργασία των προβάτων συνειδητοποίησα ότι εγώ είμαι αυτός που έχει ευλογηθεί.

— Γιατί αποφάσισες να δουλέψεις με ζώα, αρνιά και πρόβατα συγκεκριμένα; Ήταν δύσκολο; Για πολλούς λόγους. Τα πρόβατα και οι κατσίκες αντιπροσωπεύουν τον πλούτο σύμφωνα με τις παραδόσεις μας – μας δίνουν μαλλί, γάλα και κρέας. Ξεκίνησα να τα φροντίζω όταν ήμουν μικρός, στο Μαλί, και στο σπίτι της μητέρας μου στη Γουινέα. Όταν βοσκούν τα ζώα, αναζητούν πιο πράσινα λιβάδια. Τα πρόβατα και οι κατσίκες δημιουργούν επίσης μια αλληγορία για τη μετανάστευση. Ως παιδί μετακόμισα από το Μαλί στη Γαλλία και είχα μια πολύ άμεση τέτοιου είδους εμπειρία. Η μετακίνηση των Αφρικανών στην Ευρώπη συνεχίζεται και αυξάνεται και ήθελα να επικεντρωθώ σε αυτήν τη διαδικασία σαν να είναι ένα μεγάλο πλεονέκτημα και πηγή πλούτου για την ευρωπαϊκή ήπειρο. Πάντα υπάρχει μια δυσκολία όταν δουλεύεις με ζώα, που σε κάνει όμως καλύτερο ως άνθρωπο.

— Συνεργάστηκες και με ανθρώπους από το «Μέντης» που παρευρίσκονταν στην παρουσίαση, όπως μάθαμε. Πώς ήταν η εμπειρία σου; Ήταν μια μεγάλη ευκαιρία να δουλέψω με ένα ζωντανό μουσείο. Αυτά που κάνουν για να κρατήσουν ζωντανές τις παραδόσεις και τις παλιές τεχνικές είναι ό,τι προσπαθώ να πετύχω με τη δουλειά μου πάνω στο indigo και τις τεχνικές βαφής που βγαίνουν από λάσπη και άλλες παραδόσεις που απειλούνται με εξαφάνιση ή έχουν ξεχαστεί στη Δυτική Αφρική. Υπό αυτή την έννοια, ήταν μια πολύ φυσική και εξαιρετικά εποικοδομητική συνεργασία. Άρχισα, επίσης, να μαθαίνω αρκετά από τις ελληνικές παραδοσιακές τεχνικές υφασμάτων. Η διευθύντρια του Μέντη, η Βιργινία Ματσέλη, συνεχίζει να μου ανοίγει πόρτες στην Αθήνα και πέρα από αυτήν.

— Γνώριζες από πριν ότι υπήρξαν αντιδράσεις από τους ακτιβιστές υπέρ των δικαιωμάτων των ζώων. Ποιες ήταν οι σκέψεις σου και τα συναισθήματά σου σχετικά με ό,τι συνέβη; Πιστεύω ότι υπήρξε μια παραγωγική ανταλλαγή απόψεων. Νομίζω ότι σε κάποιον βαθμό συμφωνούμε – δηλαδή όσον αφορά το να κατανοούμε καλύτερα τα ζώα και τη συνύπαρξή μας στην κοινωνία. Παρ’ όλα αυτά, η γλώσσα όσων μιλούν για τα δικαιώματα των ζώων συχνά δεν έχει να κάνει με την πραγματική αλληλεπίδραση με τα ζώα, τα αποκλείει π.χ. από την τέχνη. Η τέχνη μου είναι μια συνεχής προσπάθεια να συνδεθώ με τη ζωή. Αυτό συμπεριλαμβάνει τα φυτά indigo, τους κάδους και τα υφάσματα, που πιστεύω ότι θα συνεχίσουν να υπάρχουν και μετά τη δική μου ενασχόληση με αυτά. Επίσης, εμπεριέχει τη συνεργασία με ζώα και δεν βγάζω τον εαυτό μου απ’ έξω. Θεωρώ ότι και εγώ είμαι ένα από αυτά. ¶

ΙNFO Ka touba Farafina yé (Ευλογία Αφρικής) Το κοινό μπορεί να επισκεφτεί τα πρόβατα σε ειδικά προετοιμασμένο βοσκότοπο στη νότια πλευρά του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών (Ιερά Οδός 75) κάθε Σάββατο και Κυριακή 11:00-17:00 μέχρι τις 25 Ιουνίου.

4.5.17 – lifo

17

q Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Κυψέλη. Η μάνα μου είχε καφετέρια στη Φωκίωνος Νέγρη, οπότε από παιδάκι ήμουν πέρα-δώθε στην πλατεία. Θυμάμαι τα πανκιά με σκισμένο τζιν παντελόνι, άσπρο ψηλό πόνι μποτάκι, τζιν μπουφάν και τα μαλλιά λοφίο να κάθονται στη σειρά και να με τρομάζουν. Πέρναγα από μπροστά τους γρήγορα-γρήγορα όταν σχόλαγα από το σχολείο, γιατί τους φοβόμουν. Οι γονείς μου εκεί μένουν ακόμα, εγώ μένω στο Μαρούσι πια, δίπλα στο Μall. Η αλλαγή είναι μεγάλη. Έχω μείνει στο Γαλάτσι, στην Κυψέλη και στα Εξάρχεια, τέρμα Καλλιδρομίου, ψηλά, σε ένα σπίτι σε ταράτσα, που ουσιαστικά ήταν δύο σπίτια σε ένα. Το καθιστικό, η κουζίνα και το μπάνιο στη μία πολυκατοικία και η κρεβατοκάμαρα στη διπλανή – περπάταγες πενήντα μέτρα μέχρι εκεί. Όταν έβρεχε, χρειαζόσουν ομπρέλα και το βράδυ το σκεφτόσουν να σηκωθείς για να πας στην τουαλέτα.

q Οι γονείς μου δεν είχαν καμία σχέση με την τέχνη, ήταν cool όμως όταν πήγαινα και τους έλεγα: «Χθες το βράδυ

δίασε ένα Cypress Hill κάτω από μια μπασκέτα. Δεν το έκανα εγώ, αλλά κόλλησα. Ήταν βράδυ, αλητεία, και με είχε ξετρελάνει. Με αυτόν κάναμε παρέα το καλοκαίρι στις διακοπές, μετά τον βρήκα στην Αθήνα και φτιάξαμε crew. Όλοι ήμασταν παιδάκια, 14-15 χρονών, εγώ ήμουν 13, ο πιο μικρός. Το πρώτο crew μας ήταν η RNC (άρνηση), μετά έγινε COP (σιωπή), στη συνέχεια SAR και εξελιχθήκαμε σε πολύ κωλόπαιδα. Βάφαμε τρένα και μας τρέχαν οι μπάτσοι, ήταν καθημερινή υπόθεση αυτό το πράγμα. Βγαίναμε για bombing πέντε άτομα με σπρέι και ήμασταν ο φόβος και ο τρόμος των Πατησίων. Γίναμε adrenaline junkies, ήταν συναρπαστικό να σε κυνηγάνε και να τρέχεις. Από 1996 μέχρι το 2000 ήμουν εθισμένος στην αδρεναλίνη. Το ζητάγαμε το κυνηγητό. Λέγαμε «να πάμε εκεί που είναι πιο safe ή εκεί που είναι αλητεία;». Και πηγαίναμε στην αλητεία.

q Στον Βόλο, στην Aρχιτεκτονική, ήταν άλλη πραγματικότητα. Την αλητεία και το crew τα αντικατέστησαν οι συμφοιτητές και άλλαξαν και τα ενδιαφέροντά μου: υπήρχε πια η Αρχιτεκτονική, τέχνη, μουσική… Είχα πάντα το κατάλοιπο του γκραφιτά, αλλά οι καθηγητές μου –ο Ψυχούλης, ο Τζιρτζιλάκης, ο Αριστείδης ο Αντωνάς, άνθρωποι που επηρέασαν πάρα πολύ τον τρόπο που σκέφτομαι– ήξεραν αυτό που έκανα και το γούσταραν. Ειδικά η φάση του παράνομου και του bombing μου είχε δώσει ένα εφόδιο, γιατί ήξερα πώς να κινηθώ μέσα στην πόλη, κι όταν μας έδιναν ένα πρότζεκτ στη σχολή και την ελευθερία να κάνουμε πράγματα, είχα ανοιχτούς ορίζοντες και ήξερα τι να κάνω. Δεν ήθελα να κάνω γκράφιτι, ήθελα κάτι πιο καλλιτεχνικό. Ήταν και οι επιρροές της εποχής, τότε που εμφανίστηκε ο Banksy και άλλαξαν τα πάντα, έτσι προσπάθησα να φτιάξω κάτι δικό μου, πιο art. Έπαιρνα τη λογική του γκράφιτι, έπαιρνα και τη λογική της Αρχιτεκτονικής και της τέχνης μαζί σε ένα mix και την έκανα ένα πράγμα. Το 2001, όταν ήμουν στην πρώτη χρονιά της Αρχιτεκτονικής, γνωρίζω και τη Zoe. Ήταν θρύλος στο γκράφιτι από το 1996, ήταν η Zelda. Τη γνώρισα στην Αθήνα, αλλά έφυγε στο Βερολίνο για να σπουδάσει, έτσι πήγα κι εγώ να τη βρω. Έμεινα έναν μήνα εκεί όπου γινόταν χαμός κι έβλεπες τα πάντα στον δρόμο, ακόμα και Banksy, ήταν πολύ hot φάση το Βερολίνο εκείνη την εποχή. Πήγα τρία χρόνια στη σειρά, από έναν μήνα κάθε φορά, κι έκανα τα πρώτα μου έργα στο εξωτερικό. Ήταν τρελό το vibe. Θυμάμαι, είχαμε μπει σε μια κατάληψη όπου όλα τα δωμάτια ήταν με installation, βαμμένα με έργα, street art και χύμα, λίγο χίπικη φάση, αλλά «στριταρτοχίπικη». Δεν ξέρω πώς είναι πια, έχω να πάω από τότε.

q Από το 2010 άλλαξαν κάποια πράγματα και προσανατολίστηκα προς τα έξω. Αποφάσισα να κυνηγήσω την τύχη μου και να φύγω όσο μπορώ. Πήγα Ιαπωνία, Βραζιλία, στο τέλος του 2010 έκανα ένα μεγάλο πρότζεκτ στην Οσάκα με φουσκωτά και το 2011 το «Wynwood Walls» στο Μαϊάμι, ένα μεγάλο πρότζεκτ που το ξεκίνησε ο Tony Goldman πριν από κάποια χρόνια. Αυτός είχε στην ιδιοκτησία του ξενοδοχεία και πολλά κτίρια στη Νέα Υόρκη και είναι υπεύθυνος για την ανάπλαση όλου του Μαϊάμι Μπιτς, την αναβίωση του αρ ντεκό. Πήρε το κομμάτι μιας περιοχής και της άλλαξε το όνομα, την έκανε Wynwood – σαν να άλλαξε όνομα στη Μεταμόρφωση ή στο Χαλάνδρι. Το Wynwood Walls είναι ένας περιφραγμένος χώρος με τοίχους που στο εσωτερικό του έχει εστιατόριο και γκαλερί και σκέφτηκε να καλέσει αρχικά γύρω στα 20 άτομα για να κάνουν μεγάλου μεγέθους έργα. Έχουν βάψει εκεί όλα τα μεγάλα ονόματα του παγκόσμιου street art. Όταν ξεκίνησε, η περιοχή ήταν γκέτο, δηλαδή «γκάνια», συμμορίες, δεν πάταγες, και σήμερα έχει πάνω από 500 τεράστια murals, γκαλερί. Είναι αξιοθέατο που υπάρχει σε όλους τους τουριστικούς οδηγούς και όλο το ενδιαφέρον του art budget στο Μαϊάμι στρέφεται προς τα εκεί. Στην πρώτη φουρνιά που έβαψε ήταν και ο Στέλιος ο Φαϊτάκης. Εγώ ήμουν στη δεύτερη φουρνιά, πήγα το 2011. Είχα ξεκινήσει να συνεργάζομαι ήδη με γκαλερί της Νέας Υόρκης –τότε με την Opera Gallery, τώρα με την Allouche Gallery–, οι οποίες γνώριζαν την curator εκεί. Ήταν η πρώτη φορά που πήγα στην Αμερική, μετά βρέθηκα στη Νέα Υόρκη. Εκεί έβαψα παράνομα για δύο ώρες στον δρόμο, κάτι που θεωρείται πολύ δύσκολο. Το έλεγα σε διάφορους Νεοϋορκέζους και δεν το πίστευαν. Οι περισσότεροι κάνουν στένσιλ, πέιστ, αυτοκόλλητα, κάτι γρήγορο.

q Την επόμενη χρονιά, το 2012, έκανα την πρόσοψη στο ελληνικό περίπτερο στην Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής στη Βενετία. Το 2013 πήγα στο Ντιτρόιτ για ένα πρότζεκτ παρόμοιο με αυτό του Wynwood Walls. Το Ντιτρόιτ είναι μια πολύ περίεργη πόλη, μια περιοχή που αναβαθμίζεται. Για να φανταστείς, αν ενδιαφερθείς να μετατρέψεις έναν ουρανοξύστη σε κάτι δημιουργικό, μπορεί να σ’ τον δώσει ο δήμος τσάμπα. Ή μπορείς με 200.000 δολάρια να αγοράσεις ένα κτίριο 15 ορόφων. Είναι όμως μια εντελώς έρημη πόλη. Περπάταγα στο κέντρο της ανάμεσα σε ουρανοξύστες και δεν είχε μαγαζιά, ήταν όλα κλειστά κι αισθανόσουν σαν να έγινε πόλεμος ή σαν να έπεσε επιδημία και οι άνθρωποι τα παράτησαν κι έφυγαν. Ένα τεράστιο γκράφιτι έγραφε Zombieland, τα φαστφουντάδικα ήταν σκονισμένα, αλλά με όλα τα αντικείμενα μέσα άθικτα, τις ταμπέλες τους, όπως όταν λειτουργούσαν. Και για μεγάλες αποστάσεις δεν βλέπεις ούτε έναν άνθρωπο, εμφανίζεται πού και πού κανένας που έρχεται να σου ζητήσει λεφτά. Κι όπου βλέπεις εκατό άτομα μαζεμένα, είναι για συσσίτιο. Μόνο εκεί βλέπεις κόσμο. Το Ντιτρόιτ ήταν μια πόλη πέντε εκατομμυρίων κι έφτασαν να είναι 800.000. Σε ποσοστό 80% τα κτίρια, στο κέντρο κυρίως, είναι εγκαταλειμμένα, έφυγαν όλοι και πήγαν στα προάστια. Εκεί, λοιπόν, υπάρχει μια γκαλερί, η Library Street Collective, που συνεργάστηκε με ένα άδειο κτίριο και σε κάθε όροφο έβαλαν street artists που έφτιαξαν murals στους τοίχους. Αυτός ήταν ο λόγος που πήγα. Κι εγώ, που έχω πάει κι έχω βάψει στις

18 lifo – 4.5.17

b.

απο τον m. hulot. φωτογραφιεσ: παρις ταβιτιαν.

ΟΙAΘΗΝΑΊΟΙ

q Η πρώτη φορά που πήγα για γκράφιτι ήταν με έναν φίλο μου από το χωριό της μάνας μου, τα Λεγρενά, που σχε-

STREET ARTIST, ΑΡΧΙΤΈΚΤΟΝΑΣ. ΓΕΝΝΉΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΚΥΨΈΛΗ, ΖΕΙ ΣΤΟ ΜΑΡΟΎΣΙ.

έβαφα έναν τοίχο και με κυνήγαγαν οι μπάτσοι, αλλά, ευτυχώς, γλίτωσα». Ανησυχούσαν, βεβαίως, και μου έλεγαν «μην τα κάνεις αυτά, γιατί άμα σε πιάσουν, θα σε αφήσουμε στο κρατητήριο», πιστεύω όμως ότι το γούσταραν και λίγο στα κρυφά. Ήμουν καλός μαθητής, αλλά επειδή ήμουν περίεργος τύπος στο σχολείο, οι καθηγητές δεν μου έβαζαν καλούς βαθμούς. Στα μαθηματικά ο καθηγητής μού είχε 14 και στις Πανελλήνιες έγραψα 19,9. Μετά ήρθε και μου είπε «συγγνώμη, αλλά σε έβλεπα να βαριέσαι». Όντως βαριόμουν. Πέρασα στην Αρχιτεκτονική στον Βόλο χωρίς να έχω κάνει καν μαθήματα σχεδίου.

4.5.17 – lifo

19

φαβέλες στη Βραζιλία, στο Ντιτρόιτ φοβήθηκα περισσότερο. Γιατί στις φαβέλες βλέπεις παιδάκια, βλέπεις χαρά. Μπορεί να εμφανίζονται 10χρονοι με όπλα, αλλά δεν είσαι μόνος σου, όπως στο Ντιτρόιτ – μπορεί να φωνάζεις βοήθεια και να μην υπάρχει ένας άνθρωπος. Είναι τρομακτικό και φοβερό πράγμα να βλέπεις να ερημώνουν οι πόλεις. Μου έκαναν και πλάκα, επειδή ήμουν ο μόνος Έλληνας στο πρότζεκτ: « Ήρθες από τη χρεοκοπημένη Ελλάδα στο χρεοκοπημένο Ντιτρόιτ».

q Στη Νότια Αμερική, επειδή ξέρουν από ΔΝΤ, Βραζιλία, Αργεντινή, όταν είδαν στις ειδήσεις ότι χρεοκοπήσαμε έρχονταν και μου έφερναν φαγητό και με κοιτούσαν με συμπόνια. Ήξεραν ότι αν μια χώρα μπει στο ΔΝΤ, «την έκατσε». Μου το έλεγαν όταν ήμουν εκεί, το 2010, αυτό το πράγμα και δεν ήξερα τι είναι το ΔΝΤ, το ακούγαμε, αλλά δεν το χαμπαριάζαμε. Γέλαγα από μέσα μου κι έλεγα «εντάξει, νομίζουν ότι εμείς χρεοκοπήσαμε και θα είμαστε μέσα στη φτώχεια», επειδή εκεί ήταν φτώχεια πραγματική, μου ζήταγαν να πιουν λίγο από το νερό που έπινα, να τους βάλω λίγο σε ποτήρι απ’ τα σκουπίδια ή να κόψω από το σάντουιτς που έτρωγα για να τους δώσω. Όταν ο άλλος σου ζητάει λεφτά, λες ότι το κάνει επειδή αυτή είναι η φάση του, αλλά όταν σου ζητάει ένα κομματάκι σάντουιτς, είσαι σίγουρος ότι πεινάει. Πέρασαν χρόνια για να καταλάβω γιατί με κοιτούσαν με συμπόνια.

q Το 2015 έκανα την πρώτη ατομική μου έκθεση στη Νέα Υόρκη, που ήταν ορόσημο για μένα. Το λες ως πιτσιρικάς ότι «θα κάνω ατομική έκθεση στη Νέα Υόρκη» και το θεωρείς άπιαστο όνειρο. Για μένα έγινε πραγματικότητα. Τα δεδομένα στην τέχνη στη Νέα Υόρκη είναι διαφορετικά, το «μέτρια» εκεί είναι «πολύ καλά» εδώ. Είναι σούπερ. Οπότε, μπορώ να πω ότι πήγα μια χαρά. Ο καλλιτέχνης που συνεργάζεται με μια γκαλερί στο εξωτερικό είναι στο επάγγελμα, μπορεί να ζήσει από αυτό, να πληρώσει τους λογαριασμούς του, το ενοίκιό του. Εδώ είναι πολύ δύσκολο, ακόμα και στις καλές γκαλερί πια – μιλάω για έναν σχετικά νέο καλλιτέχνη, δεν ξέρω τι γίνεται με τους πιο φτασμένους. Πιο παλιά συνέβαινε κι εδώ.

q Έχω πει διάφορες ιστορίες για το b. κατά καιρούς, όλες απάτες, ψεύτικες. Η αληθινή είναι η εξής: υπήρχε ένας τύπος που είχε ένα τζαζ μπαρ κοντά στον Ερυθρό Σταυρό κι εγώ είχα βάψει εκεί ως Bugs, που ήταν το tag μου. Μου ζήτησε να με πληρώσει να κάνω κάτι τζαζ στο μαγαζί του και αποφάσισα να το κάνω. Το 1999 είχα βάψει όλη την περιοχή και δεν ήθελα να κάνω το ίδιο tag, να μη δώσω και στόχο στους άλλους που τους είχα βάψει τα ρολά – θα μάθαιναν ποιος είμαι. Όσο δούλευα το σχέδιο που του έκανα, έγραψα ένα b., για να το παίξω και λίγο πιο αρτιστίκ. Μου άρεσε και υπέγραφα έτσι. Στη συνέχεια υπέγραφα και ως Bugs και ως b. Αργότερα, στον Βόλο, όπου έκανα πράγματα που ήταν πιο street art, έβαζα το b., γιατί δεν κόλλαγε να βάλεις tag.

Ο καλλιτέχνης που συνεργάζεται με μια γκαλερί στο εξωτερικό είναι στο επάγγελμα, μπορεί να ζήσει από αυτό, να πληρώσει τους λογαριασμούς του, το ενοίκιό του. Εδώ είναι πολύ δύσκολο, ακόμα και στις καλές γκαλερί πια – μιλάω για έναν σχετικά νέο καλλιτέχνη, δεν ξέρω τι γίνεται με τους πιο φτασμένους. Πιο παλιά συνέβαινε κι εδώ.

b.

ΟΙAΘΗΝΑΊΟΙ

q Το street art το έχω στο αίμα μου, αλλά τώρα δουλεύω πιο πολύ στο στούντιο. Τον τελευταίο χρόνο δουλεύω τη νέα ατομική μου έκθεση σε συνεργασία με την Allοuche Gallery της Νέας Υόρκης. Είναι αρκετά πιο πολιτικοποιημένη. Είναι μια σειρά από έργα με ράφια σούπερ-μάρκετ, τα οποία, αντί για τιμές, έχουν στατιστικά στοιχεία που αφορούν την παγκόσμια φτώχεια, την κλιματική αλλαγή, την ελευθερία του λόγου. Είναι στην ουσία ένα concept που δουλεύω κι έχει σχέση με την κατάληψη του χώρου. Δηλαδή, καταλαμβάνω συμβολικά τον χώρο των ραφιών του σούπερ-μάρκετ και, αντί για τιμές, βάζω στατιστικά δεδομένα από παγκόσμιους οργανισμούς, τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, στοιχεία που είναι πραγματικά, από έρευνες: «το 50% του πληθυσμού της Γης ζει με λιγότερα από 2,5 δολάρια τη μέρα», «το 1% του πληθυσμού της Γης κατέχει τον μισό πλούτο της Γης», «το 98% του πληθυσμού της Αιθιοπίας δεν έχει πρόσβαση στο Ίντερνετ», «με 60 δισεκατομμύρια δολάρια μπορεί να λυθεί το πρόβλημα της ακραίας φτώχειας, ενώ μπορεί να σπαταλιούνται 30 δισεκατομμύρια για αρώματα ή για παγωτό μόνο στην Ευρώπη και στην Αμερική». Αυτά τα δεδομένα μπορούν να δημιουργήσουν μια εικόνα για τον κόσμο σήμερα. Ο τίτλος της έκθεσης είναι «Space Occupied Space», με αρχικά SOS. Είναι μια κλήση στον κόσμο για το τι συμβαίνει σήμερα. Όλα αυτά τα δεδομένα στα προϊόντα που δημιουργώ είναι η αντίθεση στον χαρούμενο κόσμο της διαφήμισης, κάτι που δημιουργώ κι εγώ γενικά με τα έργα μου. Αυτό που κάνω είναι πολύ χαρούμενο, είναι ποπ, πολύ φάνκι, στην ουσία είναι κάτι που θέλεις να το έχεις, όπως οι συσκευασίες από τα δημητριακά και τις μαρμελάδες. Και χρησιμοποιώ αυτή την ικανότητα να φτιάχνω πράγματα που σε κάνουν να αισθανθείς οικεία ή σε ελκύουν για να πλησιάσεις και να διαβάσεις τα γραμματάκια που λένε: «5.000 άνθρωποι πεθαίνουν κάθε μέρα γιατί πίνουν νερό που δεν είναι καθαρό».

q Έχω μια αδυναμία: μου αρέσει πολύ το σούπερ-μάρκετ. Τρελαίνομαι. Και όταν πηγαίνω σε μια ξένη χώρα, μου αρέσει να μπαίνω σε ένα σούπερ-μάρκετ και να βλέπω τα προϊόντα, έχω τρέλα με τις συσκευασίες. Είμαι συλλέκτης συσκευασιών instant noodles, οι πιο πολλές είναι απίστευτες.

q Είναι μεγάλο το όφελος που έχω από τη street art. Με πρόφαση αυτό που κάνω μπορώ να έρθω κοντά σε καταστάσεις και σε μέρη που δεν θα μπορούσα να συναντήσω ως τουρίστας. Στις φαβέλες δεν θα πήγαινα ποτέ και πολύ δύσκολα θα ερχόμουν τόσο κοντά με τους ανθρώπους. Όταν ήρθε ένα παιδάκι εκεί και μου έφερε ένα κουτάκι Coca-Cola να πιω, επειδή έσταζα ολόκληρος από τον ιδρώτα, το έκανε επειδή εγώ ζωγράφιζα. Μου έπαιρναν τα πινέλα και ζωγράφιζαν κι αυτά, με αγκάλιαζαν, ενώ, αν πήγαινα ως τουρίστας κι έβγαζα απλώς φωτογραφίες, δεν θα μου μιλούσε άνθρωπος. Θα ήμουν παρείσακτος και μπορεί και να με έδιωχναν. Το ταξίδι δεν είναι επίσκεψη σε ζωολογικό κήπο, είναι κάτι που αξίζει να ζήσεις από μέσα. Είναι άλλο να πας σε μια χώρα και να κυκλοφορείς με έναν ντόπιο, να μείνεις στο σπίτι του, να τον ζήσεις στην καθημερινότητα και στη δουλειά του και άλλο να πας να δεις μόνο κάνα δυο αξιοθέατα. Άλλη Αθήνα θα δεις αν μένεις με έναν Έλληνα φίλο σου στη Νέα Ιωνία και σε πάει να φας σουβλάκι στα Πετράλωνα και άλλη αν πας μόνο στο Μουσείο της Ακρόπολης, στον Παρθενώνα και στην Πλάκα.

q Δύναμη στην παρούσα φάση μού δίνει η κόρη μου. Η αίσθηση ότι παίζουμε και ξεχνιέμαι, που νιώθω σαν παιδί και ζω στο τώρα. Οι βουδιστές μοναχοί σού λένε ένα πράγμα: «Ζήσε το τώρα». Είναι μεγάλη υπόθεση και δεν μπορείς να το κάνεις. Αν καθίσεις να παίξεις με ένα παιδί, μετά από μισή ώρα έχεις ξεχαστεί, παίζεις με τα παιχνίδια του κι έχεις ξεχάσει τα πάντα. Ξαναγίνεσαι κι εσύ παιδί. Αυτό μου δίνει δύναμη. Όσο παίζω μαζί της, δεν σκέφτομαι τίποτα. Η κόρη μου με άλλαξε πάρα πολύ. Δεν σκέφτομαι πια τόσο για την πάρτη μου, είναι άλλη η προτεραιότητα. Και η γυναίκα μου και το παιδί μου μού δίνουν χαρά.

q Η ζωή με έμαθε ότι αν θέλεις να επιβιώσεις πρέπει να αλλάξεις τον ελληνικό τρόπο σκέψης. Και να συνεχίσεις την προσπάθεια. Ο πατέρας μου λέει κάτι που το πέρναγα μέχρι τώρα στο ντούκου: «Να είσαι αξιοπρεπής, να μην είσαι λαμόγιο, να εννοείς αυτό που λες, να έχεις μια αξιοπρέπεια, όπως την είχαν παλιά». Ο παππούς μου και ο προπάππος μου μπορεί να μην είχαν λεφτά, να μην είχαν στην ουσία να φάνε, αλλά ήταν αξιοπρεπείς. Το σκέφτομαι συχνά τελευταία και λέω στον εαυτό μου «αυτό να το κρατάς στο μυαλό σου».

20 lifo – 4.5.17

ΙNFO

Ο b. συμμετέχει στο 2ο Public Art Festival (www.publicartfestival.gr) του Studio 4 που θα γίνει 6/5-24/6. http://thisismybworld.com

ΜΕ ΤΗ ΒΟΉΘΕΙΑ ΤΟΥ BARTENDER ΚΑΙ ΙΔΙΟΚΤΉΤΗ ΤΟΥ BAR 42, ΧΡΉΣΤΟΥ ΧΟΥΣΈΑ, ΕΝΤΟΠΊΣΑΜΕ ΤΙΣ ΤΆΣΕΙΣ ΣΤΑ ΚΟΚΤΈΙΛ ΑΥΤΉΝ ΤΗ ΣΤΙΓΜΉ ΣΤΗΝ ΑΘΉΝΑ ΑΛΛΆ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΚΌΣΜΟ.

ΟΙ ΤΆΣΕΙΣ ΣΤΑ

Η τεχνογνωσία του καλού κοκτέιλ περνά στο απλό ποτό. Οι επαγγελματίες έχουν τη γνώση και πλέον τη χρησιμοποιούν και σε ένα απλό ποτό. Εκλείπει σιγά-σιγά το «wow factor» και αυτό που θα μείνει είναι το να πηγαίνεις σε ένα μπαρ και να πίνεις ένα τζιν τόνικ πολύ ιδιαίτερο.

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

SUSTAINABLE BARS / BOTTLED COCKTAILS Δημοφιλής τάση στα cocktail bars του εξωτερικού, η οποία έρχεται σταδιακά και στη χώρα μας. Τα μπαρ φροντίζουν πλέον να μην πετούν τίποτε από τις πρώτες ύλες τους. Για παράδειγμα, η φλούδα ενός lime που μόλις έχει στυφτεί δεν πετιέται, αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να αρωματίσει ένα μείγμα ή για γαρνίρισμα. Επίσης, πολλά κοκτέιλ εμφιαλώνονται πλέον. Αυτό επιτρέπει στον bartender να δημιουργήσει ένα κοκτέιλ με ακριβείς αναλογίες στα συστατικά, καθώς επίσης και να περιορίσει την οποιαδήποτε φύρα κατά την παρασκευή του. Το κυριότερο ωστόσο είναι η ελαχιστοποίηση της χρήσης πάγου. Εμφιαλώνοντας ένα κοκτέιλ, παραλείπεται ουσιαστικά το βήμα της ανάδευσης με πάγο, που έπειτα πετιέται. Κατά την παρασκευή του κοκτέιλ, επίσης, ο bartender μπορεί να υπολογίσει αυτό που θα έπαιρνε το κοκτέιλ σε νερό από τη χρήση του πάγου (περίπου το 10-15% του όγκου) και αντ’ αυτού να χρησιμοποιήσει ένα άλλο υλικό, είτε αρωματισμένο νερό είτε κάποιο άλλο συστατικό. Έτσι, στον πελάτη προσφέρεται ένα κοκτέιλ με μεγαλύτερη σταθερότητα.

Εικονογράφηση του Κώστα Θεοχάρη από τον κατάλογο του Baba Au Rum

ΑΠΌ ΤH ΦΙΛΙΠΠΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ

MULTI LAYERING Στο πλαίσιο του sustainability εμπίπτει και το multi layering. Για παράδειγμα, από ένα σταφύλι μπορεί να φτιάξει κανείς ένα κοκτέιλ χρησιμοποιώντας όχι μόνο τον χυμό αλλά και τη φλούδα του, ακόμα και το κουκούτσι του. Μεγάλο trend, επίσης, αυτήν τη στιγμή είναι το αλάτι, καθώς και τα πιο botanical κοκτέιλ. Ακόμη, τάση θεωρούνται τα Low ABV κοκτέιλ, που έχουν χαμηλή περιεκτικότητα σε αλκοόλ, καθώς και τα mocktails, κοκτέιλ χωρίς αλκοόλ, τα οποία δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα γευστικά από ένα κανονικό κοκτέιλ, αν συνδυαστούν έξυπνα τα σωστά υλικά.

ΤΕΛΕΥΤΑΊΑ ΠΑΊΖΟΥΝ ΠΟΛΎ ΚΑΙ ΤΑ LOCAL INGREDIENTS Μια ακόμη τάση είναι να επιλέγει ο καταναλωτής τα συστατικά του κοκτέιλ του. Οι κατάλογοι των cocktail bars θα προσαρμοστούν στο νέο αυτό μοντέλο, δίνοντας στον πελάτη επιλογές στη σύνθεση του κοκτέιλ του. Αθηναϊκά μπαρ που αγκαλιάζουν πολλές από τις παραπάνω τάσεις, σύμφωνα με τον Χρήστο Χουσέα, εκτός φυσικά από το ίδιο το 42, είναι τα: Baba Au Rum, Gin Joint, Clumsies.

Ο Χρήστος Χουσέας προτείνει:

DERBY DAIQUIRI (THE 42 WAY) υλικά

45 ml homemade rum blend (Plantation Guyana, Plantation Jamaica, Angostura 1824, El Dorado 15) 30 ml φρεσκοστυμμένος χυμός πορτοκάλι 15 ml φρεσκοστυμμένος χυμός lime 15 ml σπιτικό σιρόπι φρουκτόζης

29.9.16 – lifo

21

ΚΛΑΣΙΚΑ COCKTAILS Ένας από τους πολυάριθμους θρύλους για την προέλευση της ονομασίας των κοκτέιλ κρατάει από την εποχή της Αμερικανικής Επανάστασης, κατά τη διάρκεια της οποίας η ιδιοκτήτρια ενός μπαρ στη Νέα Υόρκη, η Μπέτσι Φλάναγκαν, διατηρούσε, μαζί με τον πατέρα της, ένα από τα πιο φημισμένα στέκια των Γάλλων στρατιωτών. Όμως δίπλα στο μαγαζί υπήρχε ένα κοτέτσι που ανήκε σε έναν Άγγλο και ενοχλούσε τους θαμώνες του μπαρ με αποτέλεσμα πατέρας και κόρη Φλάναγκαν να σφάξουν μέσα σε μια νύχτα όλες τις κότες. Την επόμενη μέρα η Μπέτσι, προκειμένου να γιορτάσει τη νίκη της έναντι του Άγγλου γείτονα, αποφάσισε να κεράσει τους Γάλλους στρατιώτες πολύ γευστικά μείγματα ποτών που ονόμαζε «μπρέισερ» και διακοσμούσε με ουρές κοκόρων. Η πρόποση που έγινε, «Vive le cock-tail» («cock» σημαίνει κόκορας και «tail» ουρά), έμεινε στην ιστορία και ο συνδυασμός των δύο λέξεων δημιούργησε μια νέα εποχή σε όλα τα μπαρ του κόσμου. Το καλοκαίρι, λοιπόν, πλησιάζει και τι καλύτερο από ένα δροσιστικό και αγαπημένο κοκτέιλ. Ποια είναι, όμως, τα δέκα κλασικά κοκτέιλ της εποχής μας; Τι περιέχουν και πώς σερβίρονται; Τις απαντήσεις δίνει ο επικεφαλής barman των καταστημάτων Ombra στο Νέο Ψυχικό και του Opera Quarta στο κέντρο της Αθήνας, Κωνσταντίνος Γιακιντζής.

ΑΠΌ ΤΟΝ ΓΙΆΝΝΗ ΠΑΝΤΑΖΌΠΟΥΛΟ 22 lifo – 29.9.16

DRY MARTINI NEGRONI υλικά

75 ml London Dry Gin 5 ml ξηρό λευκό βερμούτ Αναδεύουμε 25 φορές σε παγωμένο mixing glass και στη συνέχεια σουρώνουμε σε ποτήρι του Μartini το οποίο έχουμε προηγουμένως παγώσει. Γαρνίρουμε είτε με μια ελιά είτε με μια φλούδα από λεμόνι.

TIPS: Για να πετύχουμε ένα πραγματικά dry cocktail, αυξάνουμε την ποσότητα του τζιν και μειώνουμε την ποσότητα του βερμούτ. Για πιο περίπλοκο αποτέλεσμα στη μύτη, μπορούμε να «περάσουμε» στο χείλος του ποτηριού μια ιδέα από καπνιστό ουίσκι. Επίσης, το Dry Martini έχει πάρει την ονομασία του όχι επειδή περιέχει το γνωστό σε όλους μας Μartini αλλά από το ποτήρι τύπου «Martini», στο οποίο σερβίρεται.

υλικά

35 ml Gin 35 ml Campari 20 ml κόκκινο βερμούτ 10 ml Amer Picon (βοτανικό λικέρ πορτοκαλιού) Σε καλά παγωμένο mixing glass προσθέτουμε τα υλικά και αρκετό πάγο, ανακατεύουμε μέχρι να παγώσει η εξωτερική του επιφάνεια και σουρώνουμε σε ένα ποτήρι τύπου old fashioned με πάγο. Γαρνίρουμε το κοκτέιλ με μια φλούδα πορτοκάλι και μια φλούδα λεμόνι, αφού πρώτα πάρουμε τα έλαιά τους.

TIPS: 1) Όλα

τα κοκτέιλ που παρασκευάζονται σε mixing glass απαιτούν συμπαγή και σκληρό πάγο. 2) Μπορείτε να πολλαπλασιάσετε τις δοσολογίες επί 10 και να φυλάξετε το μείγμα σε δοχείο καλά κλεισμένο στο ψυγείο.

OLD FASHIONED υλικά

75 ml Βourbon 15 ml σιρόπι ζάχαρης 3 dashes Angostura Βitters Το Οld Fashioned μπορούμε να το «χτίσουμε» απευθείας σε ένα double old fashioned ποτήρι. Βάζουμε όλα τα υλικά και ανακατεύουμε χωρίς πάγο, έπειτα προσθέτουμε λίγο πάγο ανακατεύουμε πάλι και τέλος γεμίζουμε το ποτήρι μας με πάγο. Γαρνίρουμε με φλούδα λεμονιού.

TIPS: Ένα Ρremium Βourbon ή Rye Whiskey θα μας δώσει σαφώς πιο γευστικό αποτέλεσμα απ’ ό,τι κάποιο οικονομικό.

DAIQUIRI υλικά

75 ml λευκό ρούμι 30 ml φρέσκος χυμός lime 25 ml σιρόπι ζάχαρης Βάζουμε όλα τα υλικά μέσα σε ένα σέικερ με πάγο, χτυπάμε γερά και διπλοσουρώνουμε σε ένα παγωμένο ποτήρι coupe. Στο τέλος διακοσμούμε με lime wedge και, αν θέλουμε, βάζουμε ζάχαρη στο χείλος του ποτηριού μας.

TIPS: 1) Ιδανικό ποτό για να πειραματιστούμε με τις γλυκαντικές ουσίες, αλλάζοντας τη ζάχαρη με σιρόπι αγαύης, μελάσα, υδρόμελο, στέβια κ.λπ.

MARGARITA LIME υλικά

50 ml Τequila Βlanco 100% agave 20ml Cointreau 50 ml χυμός lime 20 ml σιρόπι ζάχαρης Σε ένα σέικερ προσθέτουμε όλα τα συστατικά και ¾ πάγο. Ανακινούμε αρκετά καλά και διπλοσουρώνουμε σε ένα παγωμένο ποτήρι μαργαρίτας με το χείλος καλυμμένο από χοντρό αλάτι ή αλάτι λεμονιού.

TIPS: Xτυπώντας στο

σέικερ δύο μαργαρίτες μαζί καταφέρνουμε το ποτό μας να έχει καλύτερη υφή απ’ ό,τι αν χτυπούσαμε μία μόνη της.

MOCKTAILS ZOMBIE υλικά

30 ml Οverproof Ρούμι 20 ml μαύρο ρούμι 20 ml παλαιωμένο ρούμι 25 ml χυμός ροζ γκρέιπφρουτ 25 ml φρέσκος χυμός lime 25 ml σιρόπι ζάχαρης 1 φέτα ανανά Κόβουμε τη φέτα ανανά και την πολτοποιούμε μέσα στο σέικερ. Στη συνέχεια, προσθέτουμε και τα υπόλοιπα υλικά, βάζουμε πάγο και χτυπάμε καλά. Διπλοσουρώνουμε σε ένα ποτήρι τύπου hurricane με τριμμένο πάγο και γαρνίρουμε με μια σφήνα ανανά και δυόσμο.

TIPS: Μην πιείτε

πολλά με την παρέα σας, γιατί προβλέπεται zombie apocalypse στη γειτονιά!

PORNSTAR MARTINI υλικά

60 ml Vodka Vanilla 15 ml χυμός lime 25 ml σιρόπι βανίλιας Ένα ολόκληρο passion fruit 25 ml πουρές passion fruit Ανακατεύουμε όλα τα υλικά στο σέικερ με πάγο, αφού πρώτα έχουμε πάρει τη σάρκα του φρέσκου passion fruit χωρίς κουκούτσια, διπλοσουρώνουμε και σερβίρουμε σε παγωμένο ποτήρι coupe. Γαρνίρουμε με μισό passion fruit να επιπλέει.

TIPS: Ιδανικά συνοδεύεται με ένα σφηνάκι σαμπάνιας ή λευκού αφρώδη οίνου.

MOJITO υλικά

60 ml ρούμι 30 ml lime 25 ml σιρόπι ζάχαρης 12 φύλλα δυόσμου Σόδα Σε ένα ποτήρι highball προσθέτουμε όλα τα υλικά και αναδεύουμε απαλά για να μην τραυματίσουμε τον δυόσμο, προσθέτουμε πάγο και 2 splashes σόδα, ανακατεύουμε ελαφριά και στη συνέχεια γεμίζουμε το ποτήρι μας με τριμμένο παγο. Γαρνίρουμε με μια γενναιόδωρη τούφα δυόσμου και τρεις ριξιές Αngostura Βitters.

TIPS: Πρόκειται για ένα ποτό που φτιάχτηκε από πειρατή πάνω σε πειρατικό καράβι ως γιατρικό για το πλήρωμα! Πιείτε άφοβα!

BLOODY MARY υλικά

60 ml βότκα 125 ml χυμός ντομάτας 20 ml φρέσκος χυμός λεμονιού 1 κουταλάκι του γλυκού σος Worcestershire 3 dashes Tabasco Φρεσκοτριμμένο πιπέρι «Χτίζουμε» το πότο μας σε ποτήρι collins, προσθέτοντας όλα τα υλικά, ανακατεύουμε, προσθέτουμε πάγο έως τη μέση του ποτηριού και ανακατεύουμε πάλι. Τέλος, απογεμίζουμε με πάγο και γαρνίρουμε με στικ σέλερι, φύλλα βασιλικού και τρεις ελιές.

TIPS: Είναι το

κοκτέιλ με τις πιο ξέφρενες γαρνιτούρες: μπορείτε να προσθέσετε μπέικον, λουκάνικα, πανσέτα ή ό,τι άλλο τραβάει η όρεξή σας.

AMARETTO SOUR υλικά

60 ml Disaronno Originale 25 ml φρέσκος χυμός λεμόνι 15 ml σιρόπι ζάχαρης 3 dashes Angostura Bitters Σε ένα σέικερ προσθέτουμε τα υλικά και πάγο, χτυπάμε και διπλοσουρώνουμε σε ποτήρι τύπου old fashioned. Σερβίρουμε με μια φλούδα λεμόνι κι ένα κερασάκι.

TIPS: Αν θέλουμε, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και ασπράδι αυγού για ένα καλύτερο και πιο παχύρρευστο αποτέλεσμα στο ποτό μας.

Οι αγγλόφωνοι τα ονομάζουν mocktails (mock=κοροϊδεύω, περιγελώ), αλλά δεν κοροϊδεύουν τίποτα και κανέναν. Μπορεί να μην περιέχουν αλκοόλ, μπορούν όμως να σταθούν δίπλα σε ευφάνταστα κοκτέιλ και να είναι δημιουργίες που δεν υστερούν ούτε σε γεύση ούτε σε φαντασία. Τα μη αλκοολούχα κοκτέιλ δεν είναι απλώς επιλογή των ξενέρωτων, δεν είναι τάση, είναι κάτι περισσότερο από ανάγκη, είναι η επιλογή όσων δεν πίνουν αλκοόλ, αλλά δεν θέλουν να στερηθούν την έξοδο σε μπαρ – γιατί η κουλτούρα των μπαρ δεν είναι μόνο ποτά, είναι κουβέντα και επικοινωνία. virgin spritz: Crodino, lime, σιρόπι αμυγδάλου, σόδα. Γαρνίρεται με μια φέτα πορτοκάλι. ginger mojito: Lime, σιρόπι τζίντζερ, φύλλα δυόσμου, αγγούρι, Ginger Ale. Γαρνίρεται με φύλλα φρέσκου δυόσμου και αγγούρι. pussyfoot: Φυσικός χυμός πορτοκαλιού, lime, φυσικός χυμός λεμονιού, ροζ γκρέιπφρουτ, γρεναδίνη, κρόκος αυγού. Γαρνίρεται με φύλλα φρέσκου δυόσμου και φλούδα πορτοκαλιού. charles and mary: Κόκκινες γλυκές πιπεριές, σιρόπι ζάχαρης, τζίντζερ, Tαμπάσκο, σος Worcestershire. Γαρνίρεται με στικ από κολοκύθι και τριμμένο πιπέρι. berry good: Κατεψυγμένα berry mixes (διάφορα κόκκινα φρούτα), lime, σιρόπι κανέλας, φύλλο δυόσμου. Γαρνίρεται με δύο φρέσκα βατόμουρα. citriolo: Χυμός από αγγούρι, lime, σιρόπι τζίντζερ, σόδα. mai tai: Χυμός πορτοκάλι, χυμός ανανά, κρέμα καρύδας, σιρόπι γκρέιπφρουτ. detox: Πράσινο τσάι, μέντα, λεμόνι, tonic water. strawberry mule: Πουρές φράουλας, lime, καρδάμωμο, Ginger Ale. spicy mango: Πουρές μάνγκο, σιρόπι chili, lime, χυμός μήλου.

29.9.16 – lifo

23

απο τη μεροπη κοκκινη

ΠΑΓΟΚΟΦΤΗΣ ΜΕ ΤΡΕΙΣ ΛΕΠΙΔΕΣ Ιδανικός για τεμαχισμό μεγάλων κομματιών πάγου. Με αυτό ένας έμπειρος bartender μπορεί να φτιάξει μια τέλεια σφαίρα από ένα τετράγωνο.

ΠΡΙΟΝΙΑ ΠΑΓΟΥ Πριόνια πάγου που μπορούν να τεμαχίσουν σε οποιοδήποτε μέγεθος κομμάτια πάγου από μεγάλες παγοκολόνες.

SHAKER Απαραίτητο σε κάθε μπαρ αυτό το κλασικό σέικερ σε τρία κομμάτια.

ΜΑΧΑΙΡΙ Αυτό το μαχαίρι υψηλής ακρίβειας μπορεί να κόψει τα πάντα, ακόμη και πάγο.

ΤΣΙΜΠΙΔΑ Με αυτήν τη λαβίδα ο bartender πιάνει με ακρίβεια και χάρη οτιδήποτε υπάρχει πάνω στο μπαρ και δεν θέλει να πιάσει με γυμνά χέρια.

ΑΝΑΔΕΥΤΗΡΙ (STIRRER) Ή BARSPOON MIXING GLASS ΚΑΙ STRAINER

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

Σε απλά ελληνικά, δοχείο ανάδευσης και σουρωτήρι. Είναι ιδανικό για τη δημιουργία κοκτέιλ που δεν θέλουν χτύπημα, μόνο ανακάτεμα.

24 lifo – 29.9.16

Ένα από τα πιο βασικά εργαλεία για να ανακατεύεις υλικά και ποτά.

ΚAΠΟΙΑ ΠΡAΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞEΡΕΤΕ ΣΧΕΤΙΚA ΜΕ ΤΟΝ ΠAΓΟ Όσο πιο αργά λιώνει ο πάγος, τόσο το καλύτερο. ‡‡‡ Οι σφαίρες λιώνουν πιο αργά απ’ ό,τι οι κολόνες πάγου. ‡‡‡ Τα κοκτέιλ είναι καλό να σερβίρονται στους 4-6 βαθμούς. ‡‡‡ Όσο πιο μικρή είναι η επιφάνεια που έρχεται σε επαφή με τον αέρα, τόσο πιο αργά θα λιώσει ο πάγος. ‡‡‡ Η ποιότητα του νερού επηρεάζει και την ποιότητα του πάγου. ‡‡‡ Υπάρχει πάγος τριμμένος σε ειδική κόψη που λιώνει πιο αργά. ‡‡‡ Οι Hoshizaki είναι γιαπωνέζικες παγομηχανές που παρασκευάζουν πάγο υψηλής ποιότητας, αλλά είναι εξωφρενικά ακριβές.

AΦΙΕΡΩΜΑCOCKTAILS&BARS

+ BARS THE VANTASTIC BAR Μπαρ σε ρόδες. Έχεις σκεφτεί ποτέ πώς θα ήταν να μπορούσες να παραγγέλνεις δροσερά Μojito και Daiquiri σε μια παραλία στη μέση του πουθενά, ενώ κάνεις με την παρέα σου πάρτι; Σκέψου, λοιπόν, ότι αυτό το μπαρ μπορεί να κινείται σε ρόδες και ότι έχει να σου προσφέρει ό,τι ακριβώς θα ήθελες από ένα τυπικό μπαρ. Ο λόγος για το Vantastic Bar, ένα βαν του 1978 που μετατράπηκε σε μπαρ και έρχεται να κάνει πιο διασκεδαστικά τα καλοκαίρια μας, αφού πάει παντού. Είτε θες να διοργανώσεις πάρτι στην παραλία είτε στα βουνά, το team του Vantastic Bar είναι πάντα πρόθυμο να στήσει για σένα την καλύτερη γιορτή. Απ’ την ξεχωριστή του μπάρα, που κάθε άλλο παρά μια συνηθισμένη καντίνα παραλίας θυμίζει, βγαίνουν φοβερά κοκτέιλ, ενώ αναλαμβάνουν και τη μουσική για κάθε event που καλούνται να οργανώσουν.

6972 059250 & 6974 329018. www.thevantasticbar.com insta: the_vantastic_bar. fb: the vantastic bar

A EXTR P TI ntastic Bar η

ου Va ενη στάσ ξίδι τ μ ο Το τα και η επό /5 στ ατο 6 ή ησε ξεκίν ει το Σάββ ν κεντρικ τη ας θα γίν afé, σ ξεκινώντ c N LO ς, MAL ιανία Εσύ θα α Π εία :00. πλατ ις 19 από τ ατέβεις; κ

4.5.17 – lifo

25

AΦΙΕΡΩΜΑCOCKTAILS&BARS

BLOSSOM B-Κουτί

ΥΛΙΚΑ

Ketel Οne St. Germain Φρέσκος χυμός lime Rose homemade syrup Chartreuse (λικέρ) ΤΡOΠΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥHΣ

Παγώνουμε το ποτήρι, αρωματίζοντάς το με bitters, βάζουμε τα υλικά στο σέικερ και μετά σερβίρουμε.

SUMMER BREEZE Γνωστό σημείο συνάντησης στη Νέα Φιλαδέλφεια, το B-Κουτί δεν είναι ένα συνηθισμένο καφέ-μπαρ αλλά ένας δραστήριος artistic χώρος που αξίζει να γνωρίσετε. Το εσωτερικό του σε μεταφέρει στο σκηνικό του Moulin Rouge, ενώ η υπέροχη αυλή του σου θυμίζει γιατί αγαπάς το καλοκαίρι. Εδώ θα πιείτε φοβερά κοκτέιλ από ένα έμπειρο team bartenders, που πάντα έχουν κάτι καινούργιο να προτείνουν, ακούγοντας μουσικές που κινούνται σε σόουλ, funk, τζαζ και σουίνγκ μονοπάτια, ενώ συχνά θα πέσετε πάνω σε κάποια θεατρική παράσταση ή stand-up comedy. Βρυούλων 20, Νέα Φιλαδέλφεια, 210 2527337 facebook.com/ BKoutiArtBarCafe

26 lifo – 4.5.17

Zaf

ΥΛΙΚA

25 ml Martini Dry 50 ml Bombay ¼ lime μαζί με τη φλούδα του Μία φλούδα λεμονιού Ginger Αle Δυόσμος ΤΡOΠΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥHΣ

Βάζουμε πρώτα το lime και μετά τα ποτά. Προσθέτουμε τη φλούδα λεμονιού, πάγο και τέλος το Ginger Αle. Διακοσμούμε το ποτήρι μας με δυόσμο.

Για όσους κινούνται στο κέντρο της Αθήνας, το ZAF είναι ένα μαγαζί που δεν χρειάζεται πολλές συστάσεις. Ζεστός χώρος με industrial ατμόσφαιρα στο εσωτερικό και τραπεζάκια στο πεζοδρόμιο για τις πιο ζεστές μέρες και νύχτες. Tο ZAF είναι ένας all day προορισμός όπου θα ξεκινήσεις τη μέρα σου με έναν φρεσκοκομμένο καφέ ή με ένα καλοφτιαγμένο brunch και θα συνεχίσεις επιλέγοντας ανάμεσα σε πολύ ενδιαφέρουσες προτάσεις comfort food. Και όσο η ώρα περνάει, στο παιχνίδι μπαίνουν τα ξεχωριστά κοκτέιλ του και οι πιο δυνατές μουσικές που συχνά επιλέγουν γνωστοί ραδιοφωνικοί παραγωγοί. Πλατεία Αγ. Ειρήνης, Μοναστηράκι, 210 3236711 el-gr.facebook. com/zafcafe/

AΦΙΕΡΩΜΑCOCKTAILS&BARS

THE GENTLE TROT Beluga

ΥΛΙΚA

35 ml Chivas Εxtra 25 ml Apricot Βrandy 20 ml φρέσκος χυμός λεμόνι 20 ml σιρόπι κανέλας Float: 25 ml Ruby Port ΤΡOΠΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥHΣ

Βάζουμε το σκωτσέζικο ουίσκι, το μπράντι βερίκοκο, τον φυσικό χυμό λεμόνι και το σιρόπι κανέλας στο σέικερ, χτυπάμε για λίγα δευτερόλεπτα και διπλοσουρώνουμε το μείγμα σε ποτήρι double old fashioned καπνισμένο με κανέλα, με ένα παγάκι. Τέλος, κάνουμε float το πορτό. Διαλέγουμε τον τρόπο που θα το απολαύσουμε, με εναλλασσόμενη ή ομοιογενή γεύση.

Αν δεν ξέρετε πόσο έχει μεταμορφωθεί η άλλοτε κακόφημη συνοικία της Τρούμπας, τότε το Beluga είναι ένας σοβαρός λόγος για να κατηφορίσετε προς Πειραιά και να το διαπιστώσετε οι ίδιοι. Ένας artistic πολυχώρος με σεβασμό στο παρελθόν της περιοχής που θα σας εντυπωσιάσει με τη διακόσμησή του αλλά και με τις ωραίες γεύσεις που βγαίνουν απ’ την κουζίνα του. Ό,τι και αν επιλέξετε να φάτε, θα το συνοδεύσετε ιδανικά με ένα απ’ τα πρωτότυπα κοκτέιλ ή κάποιο κρασί μιας εξίσου ενδιαφέρουσας λίστας. Στα συν τα τακτικά live με τζαζ και σουίνγκ μελωδίες.

2ας Μεραρχίας 8-10, Πειραιάς, 210 4116505 www.facebook. com/Beluga

SPICY PINEAPPLE MARGARITA TGI Fridays

Τα TGI Fridays, με την cozy αμερικανική ατμόσφαιρα, τις επιβλητικές μπάρες και τους επιδέξιους bartenders, είναι σταθερά αγαπημένο στέκι. Η φιλική και fun εξυπηρέτηση, η κεφάτη μουσική και τα απολαυστικά κοκτέιλ σού θυμίζουν γιατί η Παρασκευή είναι η αγαπημένη σου μέρα! Με signature επιλογές, όπως η Spicy Pineapple Margarita και το British Cooler, αλλά και πολλές δημιουργίες των bartenders, διατηρούν πάντα το ενδιαφέρον μας αμείωτο. ΥΓ.: Μην ξεχάσετε να δοκιμάσετε τα νέα, λαχταριστά bar bites για να συνοδεύσεις το κοκτέιλ σου.

ΥΛΙΚΑ

Tequila Silver Triple Sec Φρέσκος χυμός lime Σπιτικό σιρόπι ανανά-jalapeño

Κηφισιά - Κολωνάκι - Αμπελόκηποι Φλοίσβος - Astir Beach - Γλυφάδα - Metro Mall Mediterranean Cosmos Αριστοτέλους

ΤΡOΠΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥHΣ

Τοποθετούμε όλα τα υλικά σε σέικερ και τα χτυπάμε με πάγο. Δημιουργούμε στο ποτήρι rim από πιπέρι καγιέν και σουρώνουμε το ποτό. Γαρνίρουμε με ανανά.

4.5.17 – lifo

27

AΦΙΕΡΩΜΑCOCKTAILS&BARS

PIRATE’S COVE 9ΒΗΤΑ Home Bar

ΥΛΙΚΑ

Appleton Signature Blend 25 ml φρέσκος χυμός lime 20 ml homemade Falernum 20 ml Pineapple Cordial 3 dashes Αngostura Βitters

ΤΡΟΠΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ

Ανακατεύουμε όλα τα υλικά στο ποτήρι με τη μέθοδο του churn ή του swizzle.

Ξεκίνησε το ταξίδι του στην κοσμοπολίτικη περιοχή του Χαλανδρίου πριν από πέντε περίπου χρόνια και γρήγορα έγινε αγαπημένο στέκι και σημείο συνάντησης για πολλούς. Το 9ΒΗΤΑ, όπως το λένε οι «θαμώνες» του, είναι ένας ζεστός all day χώρος με πολύ οικεία ατμόσφαιρα, όπου η ποιότητα έχει τον πρώτο λόγο σε ό,τι κι αν γευτείτε, απ’ τον καφέ, που είναι κανονική ιεροτελεστία, τα φρέσκα tapas, ανάλογα με το ποτό που θα επιλέξετε, μέχρι τα κοκτέιλ του, που είναι φημισμένα σε όλη την Αθήνα και ανανεώνονται συνεχώς, για να έχετε πάντα κάτι καινούργιο να δοκιμάσετε. Θουκυδίδου 6, Χαλάνδρι, 21 06801007 https://el-gr. facebook. com/9bita. homebar

NO NEWS GOOD NEWS The Ritzy

Ένα δροσερό, φρουτένιο κοκτέιλ με νότες πικραμύγδαλο. ΥΛΙΚΑ

50 ml λευκό ρούμι 25 ml χυμός lime 20 ml σιρόπι orgeat 15 ml simple syrup 1:1 30 ml πουρές από φρούτα του πάθους 4 dashes Αngostura Αromatic Βitters ΤΡΟΠΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ

Βάζουμε όλα τα υλικά στο σέικερ, προσθέτουμε πάγο και χτυπάμε. Σουρώνουμε σε βαζάκι καλυμμένο με εφημερίδα, προσθέτοντας τριμμένο πάγο, γαρνίρουμε με κορυφή φρέσκου δυόσμου και φρούτο του πάθους.

Λίγα βήματα απ’ το μετρό του Χολαργού βρίσκεται το Ritzy, ένα all day cocktail bar για όλους εκείνους που εκτιμούν το fine drinking. Και πώς θα μπορούσε να γίνει αλλιώς, αφού στην κάβα του φιγουράρουν πάνω από 150 ετικέτες ποτών και αποσταγμάτων, ενώ φημίζεται για τα ευφάνταστα κοκτέιλ του που συνεχώς ανανεώνονται ώστε να ταιριάζουν με την κάθε εποχή. Η μέρα στο Ritzy ξεκινά με καφεδάκι και τραβάει μέχρι αργά το βράδυ με ωραία ποτά και ροκ μουσικές, ενώ διοργανώνονται και ειδικές θεματικές βραδιές. Λεωφ. Μεσογείων 242, Χολαργός, 210 6533334 https://el-gr. facebook.com/ theritzybar

A EXTR TIαPτοκύριακο

πό τις Σαββ Κάθε ι brunch α 5 το ε ις ίρ τ β ς ρ σε έω πρωί . ο α τ μ 0 1 ευ απόγ

28 lifo – 4.5.17

AΦΙΕΡΩΜΑCOCKTAILS&BARS

LAVA FLOW/ BLUE HAWAIIAN/ TROPICAL ISLAND TGI Fridays

ISLAND’S TREASURE by Νίκος Χαλδαιάκης

Mikaello

Ένα δροσερό κοκτέιλ με κρεμώδη βελούδινη υφή, νότες από βανίλια και καβουρδισμένο βιολογικό φιστίκι. ΥΛΙΚΑ

40 ml Angostura Reserva Rum 20 ml μαστίχα 20 ml σιρόπι βανίλιας 20 ml ασπράδι αυγού 20 ml φρέσκο lime 2 dashes vanilla bitters 1 barspoon σπιτική πάστα φιστικιού Αιγίνης ΤΡΟΠΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ

Χτυπάμε πρώτα όλα τα υλικά στο σέικερ χωρίς πάγο, προσθέτουμε πάγο και χτυπάμε πάλι δυνατά. Διπλοσουρώνουμε και σερβίρουμε σε ποτήρι που έχουμε κάνει rim με καβουρδισμένο φιστίκι και σκόνη βανίλιας Μαδαγασκάρης. Τέλος, ψεκάζουμε με έλαια από φλούδα lime και γκρέιπφρουτ.

Το Mikaello είναι ένας γευστικός προορισμός στη Γλυφάδα που προσφέρει δημιουργίες εμπνευσμένες από τα γευστικά ταξίδια του ιδιοκτήτη Μιχάλη Χιώτη με έμφαση στη φρεσκάδα των υλικών τους, γι’ αυτό όλα είναι χειροποίητα. Απολαύστε τις καλοκαιρινές βραδιές σας δοκιμάζοντας ένα από τα εκλεκτά σπιτικά μπέργκερ ή πίτσα που θα βρείτε στο μενού και συνοδεύστε τα με ένα ονειρεμένο Island’s Treasure ή ένα παγωμένο Twisted Tiki από την πλούσια κάβα με ρούμι, τζιν, ουίσκι, κονιάκ, τεκίλα, ελληνικά αποστάγματα και σπιτικά λικέρ που επιμελείται ο head bartender Νίκος Χαλδαιάκης.

Τις υπόλοιπες ημέρες πολλοί εμίσησαν, την Παρασκευή κανείς! Αυτό το συναίσθημα που νιώθεις όταν ετοιμάζεσαι να υποδεχτείς το Σαββατοκύριακο εισπράττεις κάθε φορά που περνάς το κατώφλι των TGI FRIDAYS! Από την πρώτη μπουκιά ενός λαχταριστού Fridays Turkey Reuben Sandwich μέχρι την τελευταία γουλιά της αγαπημένης Fridays Margarita, κάθε στιγμή της ημέρας γίνεται απολαυστική και ξέγνοιαστη! Τα TGI FRIDAYS είναι το κατάλληλο μέρος για κάθε μέρα, για κάθε περίσταση, για καθε στιγμή. Από νωρίς το πρωί μέχρι αργά το βράδυ οι κεφάτοι και επιδέξιοι bartenders περιμένουν να κάνουν τη μέρα σου Παρασκευή. Απόλαυσε τα αγαπημένα και signature cocktails όπως το Caribbean Rum Punch και τη Best Fridays Margarita με αγαύη ή δοκίμασε τα ολοκαίνουρια και καλοκαιρινά κοκτέιλ! Προτείνουμε Lava Flow με Spiced Rum, καρύδα, φράουλα και ανανά, Tropical Island με βότκα, τζιν, Malibu Passion Fruit, Angostura Bitters και το Blue Hawaiian με Havana Club Anejo 3 anos, Blue Curacao, κρέμα καρύδας και ανανά. Θα σε φέρουν ένα βήμα πιο κοντά σε μια καλοκαιρινή Παρασκευή. Κηφισιά - Κολωνάκι - Αμπελόκηποι - Φλοίσβος - Astir Beach - Γλυφάδα Metro Mall - Mediterranean Cosmos - Αριστοτέλους

Πανδώρας 14, Γλυφάδα, 210 8946668 facebook.com/ emikaello www. instagram.com/ mikaello_glyfada Ανοιχτά καθημερινά από τις 15:00 και Σαββατοκύριακα για πρωινό από τις 11.

4.5.17 – lifo

29

AΦΙΕΡΩΜΑCOCKTAILS&BARS

MEDITERRANEAN KISS Hostel 9

Ένα κοκτέιλ που αποτυπώνει τα αρώματα και τις γεύσεις της Μεσογείου, συνδυάζοντάς τα με τα πολύπλοκα συναισθήματα ενός πρώτου φιλιού. ΥΛΙΚΑ

40 ml Citadelle infused με αποξηραμένες φράουλες και αγγούρι 25 ml λικέρ Mangalore 15 ml σιρόπι Giffard Gingerbread 10 ml χυμός lime 3 ροδέλες αγγούρι ΓΑΡΝΙΤΟΥΡΑ

Κλωναράκι ρίγανης ψεκασμένο με ελαιόλαδο και μείγμα από ρίγανη και θυμάρι. ΣΥΝΟΔΕΥΤΙΚΟ

Φέτα και σπιτικό γλυκό του κουταλιού ντομάτα.

30 lifo – 4.5.17

MOSTAR Πιστό στη φιλοσοφία του fine drinking, το Hostel 9 στη Θεσσαλονίκη είναι ένα all day cocktail bar όπου θα πιείτε φοβερά κοκτέιλ και θα ακούσετε μάλλον τις καλύτερες μουσικές στην πόλη. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, που βραβεύτηκε στον διαγωνισμό της Gardhu ως ένα από τα καλύτερα cocktail bars για το 2016. Σερβίρει απ’ το πρωί αρωματικούς καφέδες και εκλεκτές ποικιλίες ροφημάτων και όσο η ώρα προχωράει, η ένταση της μουσικής ανεβαίνει και στο παιχνίδι μπαίνουν κορυφαία αποστάγματα και signature cocktails από κορυφαίους bartenders, όπως η Θωμαή Μωυσίδου, που τον προσεχή Ιούνιο θα εκπροσωπήσει την Ελλάδα στον παγκόσμιο τελικό του διαγωνισμού που διοργανώνει η παγκοσμίου φήμης εταιρεία λικέρ και συμπληρωμάτων κοκτέιλ Giffard. Λεωφ. Νίκης 9Β, Θεσσαλονίκη, 2310 251005 el-gr.facebook.com/ Hostel9CocktailBar

Baratin

ΥΛΙΚΑ

60 ml λευκό ρούμι Pampero 25 ml φρέσκος χυμός lime 20 ml σπιτικό σιρόπι με βανίλια Μαδαγασκάρης 15 ml πουρές από φρούτα του πάθους 2 dashes orange bitter Φρέσκο τζίντζερ ΤΡΟΠΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ

Ανακατεύουμε στο σέικερ φρέσκο τζίντζερ και προσθέτουμε όλα τα υλικά. Γαρνίρουμε με δυόσμο, καραμελωμένο τζίντζερ και αποξηραμένο lime.

To Baratin φημίζεται για την πλούσια σε ετικέτες winelist του, με τη sommelier να προτείνει ανάμεσα από 130 διαφορετικές ετικέτες ελληνικού και διεθνή αμπελώνα, τριάντα τέσσερις εκ των οποίων και σε ποτήρι. Αυτοί που το έχουν τιμήσει τουλάχιστον μία φορά ξέρουν ότι εδώ φτιάχνουν και καταπληκτικά κοκτέιλ. All day χώρος με διαφορετική διακόσμηση σε κάθε γωνιά που σε κάνει να νιώθεις σαν στο σπίτι σου, και ένα εκλεπτυσμένο μενού για φαγητό.

Mε πολλές προτάσεις που θα συνοδεύσουν το ποτό και το κρασί σας. Λεωφόρος Δεκελείας 120, Νέα Φιλαδέλφεια, 210 2522228 www.facebook. com/Baratin-DrinkDine-Home-Bar

AΦΙΕΡΩΜΑCOCKTAILS&BARS

EL GRINGO Streetwise

ΥΛΙΚΑ

50 ml Don Julio Reposado 30 ml πουρές ανανά 30 ml lime 15 ml Agave Beso 1 dash Fire Water Λίγοι κόκκοι μαύρο πιπέρι ΤΡΟΠΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ

Χτυπάμε στο σέικερ όλα τα υλικά και σερβίρουμε σε ποτήρι collins γεμάτο πάγο. Γαρνίρουμε με μία φέτα ανανά με καστανή ζάχαρη, την οποία καραμελώνουμε πριν σερβίρουμε.

SUPERFLY Το Streetwise, το νέο στέκι της Πετρούπολης, είναι ένας all day προορισμός γεμάτος ιστορίες που τις μοιράζεται με τα δημιουργικά κοκτέιλ, τις πρωτότυπες γεύσεις και τον εκλεπτυσμένο καφέ του. Δυνατό του χαρτί, πέρα απ’ τον καφέ, τις ενδιαφέρουσες προτάσεις για φαγητό και τα ζουμερά μπέργκερ και τις αυθεντικές ιταλικές πίτσες υπό την επίβλεψη του σεφ Αλμπέρτο Σιμιλλίδη, είναι τα κοκτέιλ του. Ο head bartender Μανώλης Λυκιαρδόπουλος, που αναδείχτηκε νικητής του ελληνικού τελικού Wordclass Bartender (2015), έχει δημιουργήσει μια cocktail list με 10 signature cocktails, καθένα από τα οποία κουβαλά αναμνήσεις και γεύσεις από διαφορετικούς προορισμούς που αξίζει να δοκιμάσετε.

Mosaiko

ΥΛΙΚΑ

45 ml λευκό ρούμι 15 ml λικέρ βερίκοκο 15 ml σιρόπι βανίλια 30 ml φρέσκος χυμός lime 30 ml πουρές ανανά

TOP

Μαύρο πιπέρι ΤΡΟΠΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ

Απ’ το booth του έχουν περάσει και συνεχίζουν να περνάνε κορυφαίοι μουσικοί παραγωγοί και σημαντικά ονόματα της παγκόσμιας underground σκηνής, ενώ η μπάρα του φημίζεται για τα signature cocktails που βγάζει. Γι’ αυτό και το Μosaico έχει καταφέρει να ενώσει την αγάπη πολλών και διαφορετικών ανθρώπων για τη μουσική αλλά και το καλοφτιαγμένο ποτό. Όλα αυτά και μαζί η ξεχωριστή του διακόσμηση το έχουν κάνει ένα από τα αγαπημένα spots των νοτίων προαστίων. Λαοδίκης 30, Γλυφάδα, 210 8983208 www.mosaikobar. gr facebook.com/ mosaikobar.gr

Βάζουμε όλα τα υλικά στο σέικερ και τα αναμειγνύουμε. Διπλοσουρώνουμε σε double old-fashioned ποτήρι με ένα μεγάλο κομμάτι πάγου. Για το ντεκόρ επιλέγουμε φύλλα ανανά και αποξηραμένο βερίκοκο.

25ης Μαρτίου 102, Πετρούπολη, 210 5019559 facebook.com/ streetwisebar instagram.com/ streetwisebar streetwisebar.gr

4.5.17 – lifo

31

AΦΙΕΡΩΜΑCOCKTAILS&BARS

RED MED Taf kappa

ΥΛΙΚA

40 ml Prosecco 60 ml Μαστίχα 1 barspoon σπιτική μαρμελάδα φράουλα 30 ml πουρές φράουλα ½ barspoon σοκολάτα 3 φύλλα δυόσμος ΤΡOΠΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥHΣ

Βάζουμε τα υλικά σε ένα σέικερ. Προσθέτουμε τριμμένο πάγο. Διπλοσουρώνουμε και σερβίρουμε σε μεγάλο ποτήρι fusion. Γαρνίρουμε με πούδρα σοκολάτας και φρέσκο δυόσμο.

Αγαπημένο after work μέρος στα Κάτω Πετράλωνα, το Taf Kappa βρίσκεται στον όμορφο πεζόδρομο δίπλα στον Ηλεκτρικό. Η καταπράσινη αυλή άλλωστε είναι ιδανική για καφέ και κρύα μπίρα, συνοδευόμενα από κάποιο χορταστικό σνακ ή δροσερή σαλάτα. Σε αυτό που δύσκολα θα αντισταθείτε, όμως, είναι κάποιο απ' τα ενδιαφέροντα homemade κοκτέιλ, καθώς θα περνούν δίπλα σας ντελικάτα ποτήρια που μυρίζουν φρέσκο δυόσμο και βασιλικό, ενώ οι χαλαρές τζαζ και σουίνγκ μελωδίες θα προσθέτουν μία έξτρα δόση εξωτισμού στην ατμόσφαιρα. Θεσσαλονίκης 168 & Υλλεών, Κάτω Πετράλωνα, 211 1841138 www.facebook. com/Taf-Kappa

TUSITA Andaman

ΥΛΙΚΑ

50 ml Havana 3άρι 50 ml πουρές μανταρίνι 10 ml σιρόπι τζίντζερ 10 ml σιρόπι φασκόμηλο 10 ml σιρόπι κανέλα 25 ml Swelt ’n’ Sour 25 ml lime ΤΡΟΠΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ

Ανακατεύετε τα υλικά και σερβίρετε με τριμμένο πάγο. ΓΑΡΝΙΤΟΥΡΑ

Βασιλικός, καμένη κανέλα, αστεροειδής γλυκάνισος.

32 lifo – 4.5.17

Πιάτα της ταϊλανδέζικης κουζίνας και εξωτικά κοκτέιλ δίνουν ραντεβού καθημερινά σε έναν χώρο που σημαίνει «συνάντηση» και ακούει στο όνομα Andaman. Το εξίσου εξωτικό περιβάλλον, με έντονο το στοιχείο του μπαμπού, και μια πανέμορφη ταράτσα σε προκαλούν να αφεθείς σε κλασικά πιάτα της Ταϊλάνδης, με μικρότερη όμως δόση καρυκευμάτων και πιο ήπιους συνδυασμούς. Και τι καλύτερο για να τα συνοδεύσεις από ένα signature cocktail φτιαγμένο από εξωτικά φρούτα, ενώ θα ακούς ιδιαίτερες μουσικές. Πειραιώς 187 & Αλώπης, Κάτω Πετράλωνα, 211 2104939 www.facebook. com/andaman.gr

AΦΙΕΡΩΜΑCOCKTAILS&BARS

CARIBOU

Drunk Duck

ΥΛΙΚΑ

60 ml Rum Bar Gold Jamaican 15 ml Ancho Chile 30 ml φρέσκος χυμός πορτοκάλι 15 ml φρέσκος χυμός lime 10 ml φρέσκος χυμός ανανά 20 ml Orgeat 2 dashes Angostura Bitters ΤΡΟΠΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ

Βάζουμε όλα τα υλικά στο σέικερ. Προσθέτουμε πάγο και ανακατεύουμε πολύ καλά. Γεμίζουμε ένα ποτήρι με τριμμένο πάγο και διπλοσουρώνουμε (με αφροσυλλέκτη και σουρωτήρι) το μείγμα στο ποτήρι. Προσθέτουμε καλαμάκι, ένα κομμάτι πιπεριά chili και μία κορυφή δυόσμου. Enjoy!

Ένας εξαίσιος εναλλακτικός χώρος που έλειπε από την περιοχή της Καλλιθέας με διακόσμηση αποικιακού χαρακτήρα. Το Drunk Duck χαρακτηρίζεται cocktail bar, αν και θα το βρείτε από το πρωί ανοιχτό με πολύ καλό καφέ. Από μουσική θα ακούσετε funk, σόουλ αλλά και ρoκ, ανάλογα πάντα με το ποιος βρίσκεται στα decks, αφού κάθε μέρα παίζει διαφορετικός DJ. Εxtra tip: Ο μικρός, αλλά πολύ ωραία στημένος κήπος στο πίσω μέρος του μαγαζιού. Ελευθερίου Βενιζέλου 134, Καλλιθέα, 210 9533613 www.facebook. com/DrunkDuck

4.5.17 – lifo

33

KET H MARA RC RESE

η swarovski και η karlie kloss σε μια λαμπερή ψηφιακή καμπάνια

Λαμπερό πάρτι για την πρεμιέρα του Samsung Galaxy S8 στην Ελλάδα Το Samsung Galaxy S8 παρουσίασε επίσημα η Samsung Electronics Hellas σε εορταστικό κλίμα, με καλεσμένους δημοσιογράφους, συνεργάτες και καταναλωτές. Με τον μοναδικό Γιώργο Καπουτζίδη στη θέση του παρουσιαστή και υπό τους διθυραμβικούς ήχους της ομάδας κρουστών Batala αποκαλύφθηκε το νέο smartphone που ενθουσίασε με το καινοτόμο design και τις δυνατότητές του. Αξίζει να σημειωθεί ότι το νέο smartphone διατίθεται με οθόνη 5.8 (Galaxy S8) και 6.2 (Galaxy S8+) ιντσών σε τρία χρώματα (Midnight Black, Orchid Gray και Arctic Silver) και είναι διαθέσιμο από 28 Απριλίου σε όλο το επίσημο δίκτυο συνεργατών της Samsung.

ΤheGOODLIFO

2 διακεκριμένοι νέοι eλληνες καλλιτέχνες στους «φάρους» του cosmote history Δύο ταλαντούχοι νέοι Έλληνες καλλιτέχνες ήταν τα πρόσωπα του 12ου επεισοδίου της σειράς ντοκιμαντέρ «Φάροι», παραγωγής COSMOTE TV. Πρόκειται για τον Διονύση Γραμμένο, μαέστρο και σολίστ κλαρινέτου που έχει καταφέρει μόλις στα 27 του χρόνια να διευθύνει ορχήστρες σε τρεις ηπείρους, και την μπαλαρίνα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, Ελεάνα Ανδρεούδη, μία εκ των 10 καλύτερων νέων χορευτών στην Ευρώπη. Kάθε Κυριακή στις 23:00 και σε επόμενη προβολή κάθε Τετάρτη στις 17:00, ενώ είναι διαθέσιμη και on demand, στην υπηρεσία COSMOTE TV PLUS.

Η Swatch γιορτάζει τις καλύτερες μαμάδες του κόσμου Το PRIMEVERE είναι το φετινό special μοντέλο της Swatch για τη Γιορτή της Μητέρας, που με το φλοράλ σχέδιό του ταιριάζει απόλυτα στο πνεύμα της ημέρας. Η συσκευασία του φέρνει στον νου την ακαταμάχητη μυρωδιά των φρεσκοψημένων cupcakes. Το περιεχόμενό του, βέβαια, δεν είναι καθόλου παχυντικό και θα στολίσει τον λεπτεπίλεπτο καρπό ενός πολύ special ατόμου. Εξάλλου, είναι τα πολύχρωμα και περίτεχνα στολισμένα γλυκά της αγαπημένης μας μαμάς που αποτέλεσαν έμπνευση γι’ αυτό το νέο μοντέλο Swatch Special.

Από τη δεκαετία του 1930 τα κρύσταλλα Swarovski δίνουν λάμψη στη μεγάλη οθόνη. Για να τιμήσει μια κληρονομιά καινοτόμων σχεδίων και λαμπερής παρουσίας σε θρυλικές στιγμές της Ιστορίας, η Swarovski ανασυνθέτει με μια σύγχρονη ματιά αυτές τις μαγικές κινηματογραφικές σκηνές με τη βοήθεια της πρέσβειρας της επωνυμίας Karlie Kloss. Αυτά τα ψηφιακά βίντεο είναι τα πρώτα μιας σειράς που τιμά την κληρονομιά της Swarovski με μια μοντέρνα προσέγγιση και αναδεικνύει τη δεξιοτεχνία και τη λάμψη για τις οποίες φημίζεται η μάρκα.

H adidas Athletics παρουσιάζει το νέο Z.N.E. Zero Dye Hoodie To νέο Z.N.E. Zero Dye Hoodie της adidas Athletics είναι σχεδιασμένο για να προσφέρει απόλυτη άνεση και για να βοηθήσει τους παίκτες να παραμένουν συγκεντρωμένοι στον στόχο τους πριν και μετά τον αγώνα. Έχει κατασκευαστεί χωρίς βαφή, χρησιμοποιώντας υλικά στο φυσικό τους χρώμα, εξοικονομώντας έτσι πόρους. Μέσω αυτής της τεχνικής η adidas Athletics αντικατοπτρίζει το πώς οι αθλητές αδειάζουν το μυαλό τους από κάθε άλλη σκέψη την ώρα που αγωνίζονται, έχοντας ένα ξεκάθαρο όραμα γι’ αυτό που θέλουν να πετύχουν. Το μότο της νέας καμπάνιας «Find Focus On What Really Matters» είναι η συνέχεια του concept του brand για την απόλυτη συγκέντρωση, δίνοντας έμπνευση στους αθλητές να νοιάζονται όχι μόνο για τις επιδόσεις τους αλλά και για το περιβάλλον.

Miss Polyplexi: Οι νέες χειροποίητες τσάντες που θα λατρέψεις! Οι νέες πλεχτές χειροποίητες τσάντες Miss Polyplexi είναι ποιοτικές, φτιάχνονται όλες στο χέρι από την αρχή μέχρι το τέλος και κυκλοφορούν σε πολλά σχέδια, χρώματα και μεγέθη για να καλύπτουν τις ανάγκες κάθε γυναίκας. Είναι μοναδικές, αφού μπορούν να φτιαχτούν κατά παραγγελία, επικοινωνώντας με την ίδια τη Miss Polyplexi, η οποία μπορεί να φτιάξει τη δική σας τσάντα, προσθέτοντας την προσωπική σας «πινελιά». Καθεμιά από τις Miss Polyplexi τσάντες έχει το δικό της στυλ και φτιάχνεται από ιδιαίτερα υλικά σε πρωτότυπους συνδυασμούς με σκοπό να «απογειώσουν» τις ενδυματολογικές σας επιλογές.

ΤheWeek

ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΠΡΕΜΙΕΡΕΣ Τι καινούργιο ξεκινάει αυτή την εβδομάδα. σελιδα

36

ΒΙΒΛΙΟ

ΘΕΑΤΡΟ

CITY LAB

Η Τίνα Μανδηλαρά γράφει για το Γύρνα σπίτι, άγγελέ μου του Τόμας Γουλφ.

Η Λουίζα Αρκουμανέα για τον Θερισμό του Δημήτρη Δημητριάδη.

Όσα ζήσαμε την προηγούμενη εβδομάδα.

σελιδα

40

σελιδα

43

σελιδα

46

ΣΙΝΕΜΑ Οι Φύλακες του Γαλαξία 2

Οι Φύλακες θα χρειαστεί να παλέψουν για να κρατήσουν τη νεοσύστατη οικογένειά τους ενωμένη, όσο ξεδιαλύνεται το μυστήριο σχετικά με την πραγματική καταγωγή του Πίτερ Κουίλ. Η αυτοσχέδια οικογένεια που σχηματίστηκε με αρχηγό τον Πίτερ Κουίλ, γνωστό στους γαλαξίες ως Starlord, απομακρύνεται από τις χτυπητές ομοιότητες με τον Χαν Σόλο και την παρέα της πρώτης τριλογίας του Star Wars, βρίσκοντας τα πατήματά της μέσα από τις διαφορές που φέρνουν με το ζόρι, αλλά κατά βάθος εγκάρδια, τα μέλη της. ä Κριτική από τον Θ. Κουτσογιαννόπουλο στη σελ. 38

ΒΙΒΛΙΟ Το Μυστικό της Μπλε Πολυκατοικίας Προδημοσίευση από το νέο βιβλίο της Έλενας Ακρίτα.

σελιδα

42

4.5.17 – lifo

35

04-07/05, multiple venues, είσοδος: €7-25

4. ΜΟΥΣΙΚΗ Vassilikos

Ως φόρο τιμής στη διασημότερη Ελληνίδα της σύγχρονης εποχής, που έφυγε πριν από 40 χρόνια από τη ζωή, το Ίδρυμα Θεοχαράκη παρουσιάζει μια μοναδική έκθεση με περισσότερα από διακόσια προσωπικά αντικείμενα της Μαρίας Κάλλας, κοστούμια θεάτρου, φορέματα, έπιπλα, κοσμήματα, ιδιόχειρες επιστολές, επιστολές συγγενών, φίλων και καλλιτεχνών, δημιουργώντας μια αφήγηση της ιστορίας και της προσφοράς της μοναδικής τραγωδού και λυρικής τραγουδίστριας. ä 10/05, Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών & Μουσικής Β&Μ Θεοχαράκη, Βασ. Σοφίας 9 & Μέρλιν 1, είσοδος ελεύθερη

Α Victim Of Society Mετά από δύο χρόνια μανιώδους αφοσίωσης στο υλικό και αισθητής παρουσίας στην ελληνική συναυλιακή πραγματικότητα, όντες πλέον τρεις, οι A Victim Of Society παρουσιάζουν για πρώτη φορά το νέο τους άλμπουμ «Freaktown» και παλιότερο υλικό τους. ä 04/05, Α Victim Of Society, «Freaktown», Ρομάντσο, Αναξαγόρα 3-5, Γεράνι, 21:00, είσοδος: €5

6. ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ Μνημείων Μνήμες

3. ΠΑΡΤΙ Α Λο Κουμπάνο

36 lifo – 4.5.17

5. ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ

Schattenentblösster

Η νέα ατομική έκθεση του Παντελή Χανδρή δανείζεται τον τίτλο της από τη λέξη που χρησιμοποιεί ο Τσέλαν για να αναφερθεί σε κάποιον «που αποκαλύπτει τις σκιές» ή «που αποκαλύφθηκε από αυτές». Στη νέα αυτή ενότητα έργων ο Χανδρής αποτυπώνει γλυπτικά τις σκιές πραγμάτων και αντικειμένων, μιλώντας με αυτό τον τρόπο για την απουσία τους. ä 05/05, Παντελής Χανδρής, «Schattenentblösster», Elika Gallery, Ομήρου 27, Κολωνάκι, 20:00, είσοδος ελεύθερη

2. ΜΟΥΣΙΚΗ

Οι Holy Salt παρουσιάζουν το «Α Λο Κουμπάνο», το πρώτο από μια σειρά θεματικών events με γεύσεις και κοκτέιλ από όλους τους δρόμους του κόσμου. Στην επίσημη πρώτη τους συνδυάζουν pure γεύσεις από τους δρόμους της Κούβας με classic cocktails των κουβανέζικων μπαρ. Την εξίσου εξωτική μουσική της βραδιάς θα επιμεληθεί ο Bakerman. ä 07/05, The White Rabbit, Σολωμού 12 & Στουρνάρη 11, Εξάρχεια, 14:00, είσοδος ελεύθερη

Nicolas Grenier, Going For It (II) (2016)

EVENTS ΓΙ' ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ

Από τις 4 μέχρι τις 7 Μαΐου 2017 και για τέταρτη συνεχή χρονιά το Fasma Festival φιλοξενεί 40 διεθνείς και εγχώριους καλλιτέχνες σε έξι χώρους της Αθήνας, έχοντας ως στόχο να γεφυρώσει τη σύγχρονη και καινοτόμo μουσική δημιουργία με τις ψηφιακές τέχνες.

1. ΕΚΘΕΣΗ Μαρία Κάλλας: Ο μύθος ζει

Top

ΦΕΣΤΙΒΑΛ Fasma Festival 2017

10

Ο μουσικός, συνθέτης και στιχουργός Vassilikos επιστρέφει στη σκηνή του Gazarte σε μία από τις λίγες πλέον εμφανίσεις του στην Ελλάδα. Μαζί του ο Jay (τύμπανα), πρώην μέλος των Raining Pleasure, ο Βασίλης Τριανταφυλλόπουλος (πιάνο-συνθεσάιζερ), ένας από τους σημαντικότερους συνεργάτες του τα χρόνια που ακολούθησαν τους Raining Pleasure, και ο νέος του συνεργάτης Γιώργος Γραμμόζης (ηλεκτρική κιθάρα). ä 05/05, Gazarte, Βουτάδων 32-34, 22:00, είσοδος: €8-23

4–10

MAΗ

Aντλεί πρωτότυπο υλικό από το αρχείο του Μουσείου Φωτογραφίας «Χρήστος Καλεμκερής» του Δήμου Καλαμαριάς και παρουσιάζει τη διαδρομή που μπορεί να κάνει ένας σύγχρονος περιπατητής, ξεκινώντας από τον ναό του Ολυμπίου Διός και την Πύλη του Αδριανού έως τον Παρθενώνα και το μνημείο του Φιλοπάππου, απ’ όπου μπορεί να αγναντέψει όλη την Αθήνα. ä 04/05, «Μνημείων Μνήμες: Η φωτογραφική απεικόνιση των αρχαίων μνημείων της Αθήνας κατά τον 19ο αιώνα», Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων «Μελίνα», Ηρακλειδών 66 & Θεσσαλονίκης, Θησείο, 19:00, είσοδος ελεύθερη

7. ΜΟΥΣΙΚΗ Σtella

STOP THE S PRES

9. ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ Πνευματική υπέρβαση της κρίσης

ΦΕΣΤΙΒΑΛ Athens Cannabis Protestival Ένα φεστιβάλ διεκδίκησης και διαμαρτυρίας για τη μείωση της βλάβης από τις εξαρτήσεις και τη νομιμοποίηση της κάνναβης. Τρεις μουσικές σκηνές με δεκάδες καλλιτέχνες, ομιλίες και εργαστήρια, προβολές, έκθεση σκίτσων, παζάρι βιβλίων, chai shop, bar και market με φαγητά και χειροτεχνίες, ενημερωτικά περίπτερα.

05-06/05,«Athens Cannabis Protestival 2017/ Αντιαπαγορευτικό Φεστιβάλ - Γιορτή Κάνναβης», Άλσος Στρατού, Εθνική Γλυπτοθήκη (Κατεχάκη, προς θέατρο Badminton), Γουδί, 18:00, είσοδος ελεύθερη

τισμούς σε ξύλα, τεχνικές χάραξης και ειδικές τεχνικές επεξεργασίας έφτασε στο δικό της επιθυμητό αποτέλεσμα και εκθέτει σήμερα την ενότητα «Ξανθής ελαίας καρπός ευώδης». Στην έκθεση η Γούναρη παρουσιάζει σειρά χαρακτικών τυπωμάτων σε ειδικά, χειροποίητα, σπάνια, πολύ λεπτά χαρτιά από την Κίνα, το Νεπάλ, την Ιαπωνία κ.α. ä 05/05, Δήμητρα Γούναρη, «Ξανθής ελαίας καρπός ευώδης», Μουσείο Βορρέ, πάροδος Διαδ. Κων/νου 1, Παιανία, 20:00, είσοδος ελεύθερη

Το Velvet Room, που φιλοξενείται εδώ και μήνες στο ξενοδοχείο «Μπάγκειον», υποδέχεται τη Σtella. Η μουσικός κυκλοφόρησε το δεύτερο άλμπουμ της, «Works for you», από την Inner Ear Records τον περασμένο Φεβρουάριο. Τη βραδιά ανοίγουν οι «Το κορίτσι κοιμάται». DJ sets από τους Not Really Disco και Sound Injections. ä 05/05, Ξενοδοχείο «Μπάγκειον», πλ. Ομονοίας 18, 21:30, είσοδος με donation: €3

8. ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ Δήμητρα Γούναρη Η Δήμητρα Γούναρη δούλεψε εντατικά για περισσότερο από 12 ολόκληρα χρόνια την ιδέα της, την απεικόνιση αιωνόβιων ελαιοδέντρων, και ύστερα από πειραμα-

10. ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ 1ο Urban Art Project Ο Ιάννης Πανταζίδης και οι συνεργάτες καλλιτέχνες του πολιτιστικού ομίλου «Κέντρο Τέχνης» διοργανώνουν για πρώτη χρονιά την ομαδική έκθεση «Τέχνη από την πόλη: 1ο Urban Art Project - Another street in the wall» με θέμα την τέχνη που βλέπει κανείς μέσα στην πόλη, π.χ. το street art και το γκράφιτι. Είκοσι δύο νέοι καλλιτέχνες συμμετέχουν με έργα τους στο είδος της «τέχνης του δρόμου» και της urban art, και με πρωτοποριακές εμπνεύσεις. Τα εγκαίνια θα πλαισιώσει ο DJ Bait με ένα live set βινυλίων με funky, groovy και χιπ χοπ ρυθμούς. ä 05/05, «1ο Urban Art Project Another street In the wall», Κέντρο Μαρμαρογλυπτικής Τέχνης, Στασινού 8Α, πλ. Προσκόπων, 19:00, είσοδος ελεύθερη

ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ x - pats Μια εικαστική συνομιλία επάνω στην εμπειρία του εκπατρισμού και της νοσταλγίας μεταξύ της Δέσποινας Μεϊμάρογλου και της Ελένης Μυλωνά. Οι καλλιτέχνιδες διαχειρίζονται με έναν πολύ προσωπικό τρόπο τη μετανάστευση καθώς και τις συχνές μετακινήσεις, τις δικές τους και των πληθυσμών γύρω τους.

05/05, «Δέσποινα Μεϊμάρογλου & Ελένη Μυλωνά, ex - pats», Μουσείο Άλεξ Μυλωνά - Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Αγίων Ασωμάτων 5, Θησείο, 19:00, είσοδος ελεύθερη

Το Σπίτι της Κύπρου, σε συνεργασία με το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, παρουσιάζει την έκθεση της Μαρίας Κυπριανού με τίτλο «Πνευματική υπέρβαση της κρίσης: Ζωγραφική - Γλυπτική - Εγκαταστάσεις». Η καλλιτέχνις συνεχώς πειραματίζεται με νέους τρόπους και υλικά και διερωτάται γύρω από τη φύση του χώρου και του χρόνου που συνεχώς μεταμορφώνει την οργανική ύλη σε ανόργανη και αντιστρόφως. ä 04/05, Μαρία Κυπριανού, «Πνευματική υπέρβαση της κρίσης: Ζωγραφική - Γλυπτική - Εγκαταστάσεις», Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, Πειραιώς 206, Ταύρος, 19:00, είσοδος ελεύθερη

4.5.17 – lifo

37

H ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΟΥ ΓΑΛΑΞΙΑ 2

Αριστούργημα Πολύ Καλό Καλό Ικανοποιητικό Μέτριο p

Κακό

ΕΝΑΣ ΔΡΑΚΟΣ ΕΡΧΕΤΑΙ A dragon arrives Σκηνοθεσία: Μάνι Χαγκίγκι Πρωταγωνιστούν: Αμίρ Τζαντίντι, Χομαγιούν Γκανιζαντέχ

The guardians of the galaxy 2

Μία μέρα πριν από τη δολοφονία του Ιρανού πρωθυπουργού μπροστά στο Κοινοβούλιο, μια πορτοκαλί Σεβρολέτ κινείται προς ένα νεκροταφείο.

Η αυτοσχέδια οικογένεια που σχηματίστηκε με αρχηγό τον Πίτερ Κουίλ, γνωστό στους γαλαξίες ως Starlord, απομακρύνεται από τις χτυπητές ομοιότητες με τον Χαν Σόλο και την παρέα της πρώτης τριλογίας του Star Wars, βρίσκοντας τα πατήματά της μέσα από τις διαφορές που φέρνουν με το ζόρι, αλλά κατά βάθος εγκάρδια, τα μέλη της. Ενώ ο κακός του πρωτότυπου, κωμικού έπους του Τζέιμς Γκαν, ο μάλλον αντιαισθητικός Thanos, ήταν μια αναμενόμενη πηγή ολέθρου, στο δεύτερο μέρος το επίκεντρο μετατοπίζεται στον χαμένο πατέρα του Αστρολόρδου/Κουίλ, ένα ον με ανθρώπινα χαρακτηριστικά, που μας συστήνεται από την αρχή με το πρόσωπο του Κερτ Ράσελ (που ανασυστήνεται θεαματικά προς το νεανικότερο, όπως ακριβώς και ο Τζεφ Μπρίτζες στο Tron), και στη συνέχεια μας μεταφέρει σε έναν δικό του πλανήτη, ειδυλλιακό, φαινομενικά ισορροπημένο, τέλειο και αρμονικό, απειλητικά ψεύτικο σε μια πιο προσεκτική ανάγνωση. Εκτός όμως από την έλξη που ασκεί ο Ego στον αδέσποτο γιο του, οι μάχες που πρέπει να κερδηθούν είναι πολλές και δύσκολες και ο Γκαν γνωρίζει πώς να γεμίσει την ταινία με δράση και εφέ, στο γνωστό μήκος κύματος της Marvel, απασχολώντας και τους υπόλοιπους πρωταγωνιστές με αντιπάλους και ψυχολογικές παλινωδίες – συγκρούσεις, ανασφάλειες, προδοσίες, ως και έρωτες. Ο Baby Groot, το κλαράκι που σώθηκε από τον λακωνικό κορμό που το μόνο που έλεγε επαναλαμβανόμενο στο πρώτο μέρος ήταν «I am Groot», είναι η ανακουφιστική άγκυρα της ταινίας ανάμεσα στους δύστροπους προστάτες του, ενώ το περίφημο mixtape, γραμμένο σε παλιά κασέτα και παιγμένο σε walkman, εμπλουτίζεται με ακόμα περισσότερες επιτυχίες από τα

38 lifo – 4.5.17

’70s, και το «Chain» των Fleetwood Mac από το κλασικό «Rumors» να παίζει δύο φορές, σημαίνοντας τη συνοχή της ομάδας, όπως ακριβώς και το δέσιμο του βασανισμένου βρετανικού συγκροτήματος. Το sequel φαντάζει πιο δεμένο και ευχάριστο, εξίσου fun με το πρώτο, χωρίς φυσικά την έκπληξη του υπονομευτικού meta, και το συμπέρασμα είναι πως ο κήπος είναι ανθηρός στο τεράστιο οικόπεδο της Marvel, ειδικά αν κάποιος δεν ενοχλείται από την εξαντλητική αυτο-αναφορικότητα και τις συχνές διασταυρώσεις. Γίνεται πλέον σαφές πως η Marvel με την Disney, αλλά και τη Fox και τη Sony που έχουν τα δικαιώματα για τους υπόλοιπους, έχουν διαχωρίσει το οπλοστάσιο των ηρώων σε δύο βασικές κατηγορίες. Στη μία κυριαρχούν ο χαβαλές και η τσαντίλα, όπως στο παράδειγμα των Guardians. Στην άλλη, το κλίμα είναι πιο ζοφερό και τα πολιτικά μηνύματα, ευδιάκριτα και εύπεπτα για τις μάζες, κυρίως στους σοβαρούς Εκδικητές, στους βαρείς X-Men και στον Wolverine. Κοινή πλατφόρμα, το θέαμα φυσικά, η έμφαση στην ανάγκη για σεβασμό της διαφορετικότητας και η έννοια της οικογένειας, με υποσημείωση τη σημασία των φίλων ως ανάδοχων, σε περίπτωση που οι πρόγονοι λείπουν ή υστερούν διά της απουσίας τους. Υστερόγραφο για τους φανατικούς: ναι, μετά το φινάλε και πριν ανάψουν τα φώτα της αίθουσας υπάρχουν πέντε ακόμη μικρές σκηνές…

VILLAGE RENTI 1,4,7,8,10,11 - VILLAGE MALL 4,5,7,8,9,14 - VILLAGE PAGRATI 4,5 - VILLAGE FALIRO 1,4,7,8 - VILLAGE AG.DIMITRIOS 1,2,4 - ODEON MAROUSI 3 - ODEON ESCAPE 1,4,6 - ODEON STARCITY 1,10 ΑΕΛΛΩ 1,3,4 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ 1,2 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 1,3,4 - ΑΝΟΙΞΗ 1,2 - ΒΑΡΚΙΖΑ 1 - ΘΗΣΕΙΟΝ ΘΕΡΙΝΟ - ΚΙΝΗΜΑΤΟΘΕΑΤΡΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ 1 - ΝΑΝΑ 1,3,4,5 - ΣΠΟΡΤΙΓΚ 1 - ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ 1 - ΑΡΤΕΜΙΣ - ΣΙΝΕ ΜΕΛΙΝΑ - ΜΑΓΙΑ - ΜΑΡΙΑ ΕΛΕΝΑ-ΟΝΑΡ - ΣΙΝΕ ΓΕΡΑΚΑΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΣΙΣΣΥ ΘΕΡΙΝΟ - ΖΕΑ

Κινηματογράφος

Οι Φύλακες θα χρειαστεί να παλέψουν για να κρατήσουν τη νεοσύστατη οικογένειά τους ενωμένη, όσο ξεδιαλύνεται το μυστήριο σχετικά με την πραγματική καταγωγή του Πίτερ Κουίλ.

απο τον θοδωρη κουτσογιαννοπουλο, συνοψεις ταινιών: τασοσ μελεμενιδησ

Σκηνοθεσία: Τζέιμς Γκαν Πρωταγωνιστούν: Κρις Πρατ, Ζόι Σαλντάνα

Το δραματικό νουάρ του Ιρανού Μάνι Χαγκίγκι σίγουρα δεν μοιάζει με τίποτα που έχουμε δει από το πλούσιο σινεμά του Ιράν, ούτε καν με τη Σκιά του Φόβου του (πολιτογραφημένου Βρετανού) Μπαμπάκ Ανβάρι, πόσο μάλλον με τις γνωστές, αριστοτεχνικές παραβολές στο ύφος του Κιαροστάμι, του Ματζίντι και πρόσφατα του Φαραντί. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να εξηγήσει κάποιος την πλοκή μιας ταινίας που κάνει συνεχείς αναδρομές στον χρόνο και αναφορές σε πολιτικά γεγονότα που διαδραματίζονται αμέσως μετά τη δολοφονία του πρωθυπουργού της χώρας Χασάν Αλί Μανσούρ το 1965, καθώς τα στοιχεία που συσσωρεύονται σεργιανίζουν σχεδόν ανεξέλεγκτα ανάμεσα στην πραγματικότητα και στη φαντασία. Ένας ντετέκτιβ, ένας μηχανικός ήχου που δουλεύει στο σινεμά και ένας γεωλόγος αναλαμβάνουν να εξιχνιάσουν τη δολοφονία (που μοιάζει με αυτοκτονία, αλλά δεν είναι) ενός πολιτικού κρατουμένου που ζούσε μόνος σε ένα περίεργο σπίτι, στην ουσία εγκαταλειμμένο καράβι, σε ένα έρημο, ξερό νησί, πολύ μακριά από την κεντρική εξουσία της Τεχεράνης. Το πρόβλημα είναι πως κάθε φορά που κάποιος θάβεται στον συγκεκριμένο τόπο γίνεται ανεξήγητα τοπικός σεισμός, ξυπνώντας τους θρύλους ενός παλιού νεκροταφείου και μιας κατάρας που κρατάει 100 χρόνια και τρομάζει τους κατοίκους που γνωρίζουν, φοβούνται και δεν πλησιάζουν, ούτε δέχονται να βοηθήσουν στην έρευνα. Και δεν φτάνει που στην υπόθεση μπαίνουν συνεχώς πρόσωπα από τις ζωές των εμπλεκομένων, αλλά ο σκηνοθέτης Μάνι Χαγκίγκι ενθέτει πλάνα από την ταινία του 1968, The Brick and the Mirror, του διάσημου παππού του Εμπραχίμ Γκολεστάν, ο οποίος θεωρείται πρωτεργάτης του ιρανικού νέου κύματος στα ’60s, κόντρα στο τοπικό εμπορικό σινεμά των θρίλερ και των μελοδραμάτων, αλλά και στην ταραγμένη κοινωνία της συγκάλυψης και της ενοχής. Με τεχνητές συνεντεύξεις, που δίνουν μια ψευδαίσθηση ντοκιμαντέρ (ο Χαγκίγκι φιγουράρει ανάμεσα στους αυτόπτες μάρτυρες της ιστορίας), το Ένας δράκος έρχεται δεν παύει ποτέ να ασκεί γοητεία και να συναρπάζει με τις εικόνες στην απόκοσμη έρημο και τη χρήση των εκφραστικών του μέσων, αλλά η αλήθεια είναι πως παραμένει μια απροσπέλαστη, αδιαπέραστη αλληγορία για τα πολιτικά φαντάσματα και τη διάσταση ανάμεσα στο παρωχημένο δέος μπροστά στις αμετακίνητες δοξασίες και ένα ρεύμα λογικής και επαναπροσδιορισμού, ένα αστυνομικό θρίλερ που δεν επιτρέπει την ταύτιση ή τη λύτρωση, προτιμώντας να μπερδέψει κάνοντας αίσθηση, αντί να προτείνει διέξοδο στο κουβάρι που μεγαλώνει όσο περνάει η ώρα. Να μία από τις σπάνιες περιπτώσεις που η ταινία καθηλώνει τον θεατή, αλλά από επιλογή τού προσφέρει με το σταγονόμετρο απαντήσεις, χωρίς ωστόσο να τον κοροϊδεύει. ΠΤΙ ΠΑΛΑΙ

ΟΤΑΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ L’ économie du couple

Ο ΜΑΘΗΤΕΥΟΜΕΝΟΣ Apprentice

Σκηνοθεσία: Ζοακίμ Λαφός Ακούγονται οι Μπερενίς Μπεζό, Σεντρίκ Καν

Σκηνοθεσία: Μπου Τζανφένγκ Πρωταγωνιστούν: Φιρ Ραχμάν, Γουάν Σου

Μετά από 15 χρόνια συμβίωσης, η Μαρί και ο Μπορίς αποφασίζουν να πάρουν διαζύγιο. Ακόμα και όταν όλα έχουν ειπωθεί, κανένας δεν είναι πρόθυμος να κάνει πίσω.

Στρωτό, νατουραλιστικό και σχετικά αναμενόμενο ως προς την εξέλιξη και το σενάριο, το Όταν τελειώσει ο έρωτας εξερευνά την αόρατη ζώνη, μαγική όταν όλα πάνε καλά, γκρίζα όταν χαθεί ο έρωτας και η έλξη που σβήνει σαν γομολάστιχα τα προβλήματα, που μπορεί να εξηγήσει τι συμβαίνει σε ένα ζευγάρι και δεν μπορεί να βρει κοινό τόπο κατανόησης, ούτε καν συνεννόησης. Για τον Μπορίς και τη Μαρί το δυσεπίλυτο άχθος παραμένει το οικιστικό και τα λογιστικά γύρω από το ξέμπλεγμα των οικονομικών του σπιτιού μετά από 15 χρόνια συμβίωσης και δύο κόρες (ποιου είναι το οικόπεδο και ποιος ξόδεψε τα περισσότερα). Το ενδιαφέρον κομμάτι της ταινίας είναι το πώς, μέσα από τους διαλόγους και τη σκηνοθετική παρατήρηση, καταγράφεται η συνεχής μάχη του συναισθήματος/τιμωρού με το common sense και το αυτονόητο, η οργισμένη αντίδραση που δίνει τη θέση της στην πεισματική αντίσταση, που με τη σειρά της υποχωρεί στη λογική – λες και το μυαλό οφείλει να είναι ξεκομμένο από την καρδιά και ορκισμένος εχθρός της. Ακριβείς οι «ανταλλαγές» ανάμεσα στην Μπερενίς Μπεζό και τον Σεντρίκ Καν. ΑΙΓΛΗ 1 - CINERAMA - ΔΑΝΑΟΣ 2 - ΚΗΦΙΣΙΑ 2 - ΣΠΟΡΤΙΓΚ 2

Ένας σωφρονιστικός υπάλληλος γίνεται φίλος με τον Ραχίμ, που είναι επικεφαλής των δημίων της φυλακής κι ένας από τους πιο δραστήριους εκτελεστές στον κόσμο. Όταν ο βοηθός του Ραχίμ παραιτείται, αυτός προτείνει στον νέο του φίλο να γίνει ο μαθητευόμενός του.

Ένας από τους νέους, πολλά υποσχόμενους Ασιάτες σκηνοθέτες, ο Μπου Τζανφένγκ από την κινηματογραφικά άγνωστη Σιγκαπούρη, υπογράφει ένα βραδυφλεγές δράμα, από εκείνα που δικαιώνουν πανηγυρικά τον υπομονετικό θεατή, όπου ένας σωφρονιστικός υπάλληλος σε φυλακές αποδέχεται μια εσωτερική απόσπαση και έρχεται σε επαφή με τον εκτελεστή του εγκληματία πατέρα του. Ο Μαθητευόμενος, που προβλήθηκε στο τμήμα Ένα Κάποιο Βλέμμα του περσινού Φεστιβάλ Καννών και υποβλήθηκε από τη χώρα του στα φετινά Όσκαρ, χωρίς ωστόσο να περάσει στη μικρή λίστα, πραγματεύεται τη δαιδαλώδη διαδρομή της ηθικής και τη διαμόρφωση της συνείδησης στην ατελή προσωπικότητα ενός εσωστρεφούς ανθρώπου που αναγκάστηκε να αποδεχτεί τη σκληρή πραγματικότητα και υποδύθηκε τον λειτουργικό, νομοταγή πολίτη του καθήκοντος. Όπως η φωτιά μάς έλκει, ενώ γνωρίζουμε πως θα καούμε αν έρθουμε πολύ κοντά σε αυτήν, έτσι και ο μαθητευόμενος δήμιος «φλερτάρει» με τον μεσάζοντα του ανείπωτου οικογενειακού του μυστικού, τον στυγνό, αλλά καθ’ όλα ευχάριστο και συνεργάσιμο επαγγελματία στον οποίο μετατοπίστηκε η ευθύνη μιας ζωής. ΑΣΤΟΡ

ΆΓΡΙΑ ΌΝΕΙΡΑ Σκηνοθεσία: Νέιθαν Μορλάντο Πρωταγωνιστούν: Μπιλ Πάξτον, Σοφί Νελίς

Ένα αγόρι γνωρίζει τη νέα του γειτόνισσα και καταλαβαίνει πως αυτή ζει κάτω από τον φόβο του πατέρα της. Έτσι, αποφασίζει να ρισκάρει. Χωρίς να κρύβει σπουδαίους άσους στο μανίκι, η ταινία του Νέιθαν Μορλάντο είναι σφιχτοδεμένη και καταφέρνει να πιάσει το συναίσθημα που μπορεί να νιώσει ένας ανήλικος που βρίσκεται σε αδιέξοδο. Μεγάλο ατού η ερμηνεία του πρόσφατα χαμένου Μπιλ Πάξτον στον ρόλο του διεφθαρμένου αστυνομικού και πατέρα-φόβητρου, που δημιουργεί μια κυνική προσωπικότητα η οποία υπενθυμίζει στα παιδιά ότι αποτελεί ενσάρκωση του κόσμου που θα συναντήσουν στο μέλλον, κερδίζοντας σε σημεία ακόμη και τον σεβασμό της κόρης του. * Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη ODEON GLYFADA 1 - ODEON MAROUSI 1 - ODEON ESCAPE 5 - ODEON OPERA 2 - ODEON STARCITY 3 ΑΒΑΝΑ - ΓΑΛΑΞΙΑΣ 1 - ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ 2

TΟ ΔΊΧΤΥ Σκηνοθεσία: Κιμ Κι-Ντουκ Πρωταγωνιστούν: Ρίο Σέουνγκ-Μπουμ, Λι ΓονΓκαν

Ο Κιμ Κι-Ντουκ φτιάχνει ένα πολιτικό θρίλερ με ήρωα έναν Bορειοκορεάτη ψαρά που από λάθος βρίσκεται στα ύδατα της Ν. Κορέας και γίνεται θύμα των δύο αντιμαχόμενων πλευρών, που προσπα-

θούν να τον κρατήσουν για λογαριασμό τους με τον χειρότερο δυνατό τρόπο. Ο σκηνοθέτης δείχνει τις ευθύνες της χώρας του που με πρόσχημα την απελευθέρωση από ένα απολυταρχικό καθεστώς πιέζει τον άτυχο άνδρα, ενώ ταυτόχρονα τον αντιμετωπίζει ως κατάσκοπο με την ελπίδα πως μπορεί να παρασυρθεί και να δηλώσει κάτι που θα τον ενοχοποιήσει, δημιουργώντας καταστάσεις που φτάνουν στον απόλυτο παραλογισμό και δείχνουν το σκληρό πρόσωπο του κράτους. Η ιστορία ενέχει από την αρχή αρκετό διδακτισμό που μεγαλώνει σταδιακά και συχνά μετατρέπεται σε φλυαρία με σχηματικούς χαρακτήρες που μετατρέπουν το αρχικό συμβάν σε ένα πιο λαϊκίστικο θέαμα. * Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ - ΑΤΤΑΛΟΣ - ΔΑΝΑΟΣ 1 - ΔΙΑΝΑ - ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΛΑΪΣ 2 - ΣΙΝΕΑΚ

ΔΥΟ ΚΑΡΔΙΕΣ Σκηνοθεσία: Κατέλ Κιγιεβερέ Πρωταγωνιστούν: Εμανιέλ Σενιέ, Ταχάρ Ραχίμ

Μετά από ένα σοβαρό αυτοκινητικό δυστύχημα, ο Σιμόν μεταφέρεται στο νοσοκομείο κλινικά νεκρός και οι γιατροί προσπαθούν να πείσουν τους γονείς του να δωρίσουν τα όργανά του. Μια γυναίκα στο Παρίσι περιμένει στη λίστα για μεταμόσχευση καρδιάς και η σκηνοθέτις Κατέλ Κιγιεβερέ διασκευάζει, διατηρώντας έξυπνα τις μελό ισορροπίες, ένα ευπώλητο, δακρύβρεχτο μυθιστόρημα. Δεν βγάζει τη δύναμη και την αυθεντικότητα της δεύτερης και καλύτερης ταινίας της (Suzanne), αν και, εν μέρει, εξάγει τη φυσική άρνηση μπροστά στην οριστική απώλεια. * Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 2 - ΑΙΓΛΗ 2 - ΙΛΙΟΝ - ΚΗΦΙΣΙΑ CLASS - ΝΙΡΒΑΝΑ - ΣΙΝΕΑΚ

4.5.17 – lifo

39

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

Γύρνα σπίτι, άγγελέ μου: Το επικό μυθιστόρημα που ενέπνευσε τους λογοτέχνες Εκτός από σάγκα, το «Γύρνα σπίτι, άγγελέ μου» του Τόμας Γουλφ είναι το βιβλίο που επηρέασε όλους τους Αμερικανούς λογοτέχνες –από τον Φόκνερ, που το θεώρησε σημείο αναφοράς, έως τον Φίλιπ Ροθ–, ενώ πρόσφατα το παρασκήνιο της συγγραφής του έγινε ταινία με πρωταγωνιστές τους Τζουντ Λο και Κόλιν Φερθ.

από την τίνα μανδηλαρά

Βιβλίο

Ο

40 lifo – 4.5.17

Ευγένιος πίστευε στη δόξα και στο χρυσάφι» γράφει με πλήρη συναίσθηση κάπου στο δεύτερο μισό του επικού μυθιστορήματος Γύρνα σπίτι, άγγελέ μου ο Τόμας Γουλφ, χαρίζοντας στον ήρωά του τη δυνατότητα να γίνει όλα όσα κανείς δεν τολμά: μάγος, ιδαλγός, ονειροπόλος, αυτοκράτωρ των λέξεων, και φυσικά συγγραφέας. Ιδιότητες που πασχίζει να αποκτήσει σε έναν τόπο νοερό και άπιαστο, καθώς το alter ego του δεν κατέχει κάποια ξεχωριστή δύναμη πέρα από αυτήν που μπορούν να του χαρίσουν οι λέξεις, ακολουθώντας μια μοίρα αρκετά κοινή, μέχρι τέλους. Κανένα, επομένως, τραγικό περιστατικό –ακόμα και το ότι βλέπει κάποια από τα αδέλφια του να πεθαίνουν και τους έρωτες να σβήνουν σαν ρωμαϊκά κεριά– αλλά και καμία πλεονεκτική θέση –η καλή μόρφωση, η τροφή και η σχετική οικονομική επάρκεια– δεν μπορεί να χαρακτηρίσει τη ζωή του Ευγένιου Γκαντ ως δραματική ή γεμάτη τύχη. Μάλλον είναι και τα δύο. Τα επιμέρους συμβάντα μοιάζουν ανίκανα να αποκαλύψουν μια δραματουργική κορύφωση που θα αναγκάσει τον βίο του

να πάρει μια παράταιρη τροπή, παρεκτός κι αν το προστάξει η φαντασία, η μόνη μεταμορφωτική δύναμη και ουσία: «Κι όσο σκεφτόταν τη μελλοντική ξαπόλυσή του μέσα σ’ αυτό τον επικό κόσμο, που όλο το χρώμα της ζωής στραφτοκοπούσε τόσο πιο λαμπερά όσο πιο μακριά από το σπίτι, η καρδιά του πλημμύριζε το πρόσωπό του με λίμνες αίμα». Τα λόγια δοξάζονται σε όλη τους τη μεταφορική ενάργεια και είναι αυτά που μετατρέπουν ένα προβλέψιμο, αν αναλύσει κανείς τους χαρακτήρες, Bildungsroman σε αριστουργηματικό μύθο. Από την αρχή κιόλας του κλασικού πλέον μυθιστορήματος Γύρνα σπίτι, άγγελέ μου στην ιστορική μετάφραση του Κοσμά Πολίτη, που εγκαινίασε την όμορφη σειρά των μεγάλων αφηγήσεων του Μεταίχμιου, διακρίνουμε έναν καταιγισμό μεταφορικών λόγων και υπέροχων φράσεων που υπερτονίζουν το παιχνίδι της μοίρας. Η δυναμική αυτή έναρξη, μία από τις πιο διάσημες στην ιστορία της λογοτεχνίας, είναι που τράβηξε την προσοχή του Μάξγουελ Πέρκινς, γνωστού και ως επιμελητή των Χέμινγουεϊ και Φιτζέ-

thomas wolfe Γύρνα σπίτι, άγγελέ μου

Μτφρ.: Κοσμάς Πολίτης Εκδόσεις Μεταίχμιο Σελ.: 664

ραλντ, κι έτσι προχώρησε στην προσεκτική μελέτη των αμέτρητων σελίδων που κανείς μέχρι τότε δεν δεχόταν να εκδώσει! Τελικά, από το πρωτότυπο περικόπηκαν 60.000 λέξεις, για να φτάσουμε στο βιβλίο που έμεινε γνωστό ως Γύρνα σπίτι, άγγελέ μου, αντί του αρχικού Οι χαμένοι. Η έντονη σχέση του συγγραφέα με τον επιμελητή του αποτέλεσε και το υλικό της ταινίας Ένας χαρισματικός άνθρωπος με πρωταγωνιστές τους Τζουντ Λο και Κόλιν Φερθ (2016), καταδεικνύοντας ότι ο Γουλφ, ο οποίος έφυγε από τη ζωή πολύ πριν κλείσει τα σαράντα, απασχολεί ακόμα την αμερικανική συνείδηση. Αυτόν θεώρησε πρότυπό του ο Φόκνερ, δόξασε ο Ροθ και εξυμνούν όλοι όσοι βλέπουν πίσω από την επική σάγκα τα πρώτα υλικά του Μεγάλου Αμερικανικού Μυθιστορήματος. Η υπόθεση, που ξεκινάει με την ιστορία του Γκίλμπερτ Γκοντ, που αργότερα άλλαξε σε Γκαντ, αναδεικνύει σε πρόσωπο-κλειδί τον βακχικό, σχεδόν γαργαντουικό εγγονό του Όλιβερ Γκαντ, ο οποίος κατεβαίνει στον αμερικανικό Νότο για να παντρευτεί, ύστερα από έναν πρώτο αποτυχημένο γάμο, τη δυναμι-

RADIO BOOKSPOTTING από τον γιώργο-ίκαρο μπαμπασάκη κή, διαισθητική, όπως τη χαρακτηρίζει γίνεται κομμάτια από τις δυνατές, αυθόρδιαρκώς ο Γουλφ, Ελίζα. Μαζί θα φτιά- μητες και άσχετες, αισθήσεις περιέργειας, ξουν μια οικογένεια που δεν μπορεί να έρωτα ή μελαγχολίας εκ μέρους του πρωχωρέσει σε δεδομένα: οι εκρήξεις βίας ταγωνιστή. Αλλά αυτό που προσδοκά στο του Όλιβερ ταράζουν, αλλά δεν πτοούν βάθος ο νεαρός Ευγένιος είναι να βιώσει την Ελίζα και ενώ όλα μοιάζουν αδιανόη- στην πράξη τα ενορατικά διδάγματα του τα για τα μικρά τέκνα που μεγαλώνουν με Σαίξπηρ, τον οποίο επικαλείται διαρκώς τη λεκτική βία, τελικά αυτό που επικρατεί ο πατέρας του, και τις ένδοξες στιγμές είναι μια κρυμμένη, αλλά ζείδωρη για τις του αγαπημένου του Ομήρου, αφού διδύσκολες στιγμές αγάπη. Κάποια στιγμή, εκδικεί με αξιώσεις την κατάκτηση της σε μια έκρηξη θυμού και υπό την επή- δικής του Τροίας. Η ένδοξη πόλη που ρεια μέθης ο πατέρας παραλίγο να φτάσει παίρνει τη θέση ενός άγνωστου σκοπού στον φόνο, όμως τα ξεσπάσματά του αυτά προς εξερεύνηση (η Τροία επανέρχεται είναι τυχαία, φευγαλέα και επιδερμικά. ως σημείο αναφοράς στο μυθιστόρημα) Ο πρωτόγονος πλην όμως τρυφερός πα- γίνεται συνώνυμο του αλλότριου τόπου τέρας λατρεύει τα παιδιά του και ειδικά που οδηγεί μακριά από το Άλταμοντ ή το την κόρη του, φροντίζει να μη λείπει πο- Νόρφολκ. Ο Νότος γίνεται έτσι η αφορμή τέ από το σπίτι, είναι αυτός που ανάβει για να ξεκινήσει αυτή η μαγική εξόρμηση συμβολικά τη φωτιά και δείχνει να έχει σε κόσμους όπου ούτε ο ίδιος ο συγγραμια εσωτερική σύνδεση μέχρι φέας δεν ξέρει ότι ανήκει: «Η τέλους με τον προικισμένο γιο αγάπη του για τον Νότο δεν και πρωταγωνιστή του βιβλίήταν ιστορική αλλά μάλλον ου, τον Ευγένιο. Μέσα σε όλα ο πυρήνας και ο πόθος κάαυτά κάποιοι από την οικογέποιου σκοτεινού ρομαντισμού Πρωτίστως, – εκείνη η απεριόριστη και νεια ηττώνται από τη σκληρή πραγματικότητα, άλλοι τραμέθη, ο μαγνητιόμως, είναι ένα ανεξήγητη βάνε τον δικό τους δρόμο: ο σμός μέσα στο αίμα μερικών περιπλανώμενος και μάλλον μυθιστόρημα ανθρώπων που τους οδηγεί αντιπαθής Στιβ βολεύεται σε στην καρδιά της ζέστης, και ταυτότητας, πιο πέρα, στο πολικό και σμαέναν γάμο με μια μεγαλύτερή του, ο καλόβολος Μπεν δεν που ωστόσο ραγδένιο κρύο του Νότου, με έχει καλή τύχη, η εμμονική με την ίδια ταχύτητα που οδήτον πατέρα της Έλεν το ρίχνει δεν οδηγεί σε γησε την καρδιά εκείνου του στο τραγούδι, ο κοινωνικός ασύγκριτου ρομαντικού που ωρίμανση, και εύθυμος Λιουκ καταλήέγραψε τη Ρίμα του αρχαίου γει στις θάλασσες. Ο πατέρας αφού τα οιδα- ναύτη και που πέρα απ’ αυτους μένει τελικά μόνος, κατήν τίποτα δεν υπάρχει» γράθώς οι αντοχές της μητέρας λέα πλάσματα φει με ρομαντική ενάργεια ο εξαντλούνται και η οικογενειΓουλφ. Προφανώς, πέρα από του νου δεν ακή ζωή μοιράζεται ανάμεσα κει δεν υπάρχει τίποτα, αλστην πανσιόν της Ελίζας, την αφήνουν την λά μπορεί να υπάρχουν και περίφημη Ντίξιλαντ, και στο τα πάντα, κυρίως ολάκερη η ορμή να τιθα- αμερικανική ήπειρος, που θεγραφείο τελετών του Όλιβερ με τον επιβλητικό μαρμάρινο ακριβώς σε αυτές σευτεί από τη μελιώθηκε άγγελο να ορθώνεται, ταυτότις ψευδαισθήσεις με μοναχρονα σωτήριος και απειλη- λογική και την δικό μέτρο τον ουρανό, που τικός. είναι το όριο κάθε φαντασιοπαραφορά να κοπίας. Ή, όπως επισημαίνει Σε μια οικογενειακή κάστα που μοιάζει απομακρυσμέυποχωρήσει πολύ καίρια ο Ηλίας Μαγκλίνη από την πραγματικότητα, νης στην κατατοπιστικότατο αφού η συναναστροφή με το μπροστά στις πρόλογό του: «Το Γύρνα σπίτι, εξωτερικό περιβάλλον είναι άγγελέ μου είναι ένα πορτρέτο επιταγές της της Αμερικής που συνδυάζει σχεδόν ανύπαρκτη, βρίσκει, λοιπόν, ο Τόμας Γουλφ τη πραγματικότη- την αγροτική με την αστική, βάση για το αυτοβιογραφικό εκβιομηχανισμένη κοινωνία, τας. μυθιστόρημά του που θα μπομε αναφορές που φτάνουν ρούσε κάλλιστα να φαντάζει ως τον βαθύ 19ο αιώνα. Κατά ως ένα ποιητικό παρανάλωμα, προέκταση: είναι η Αμερική μια κόλαση του Δάντη στημέτης κοινοτικής αλληλεγγύης νη στον αμερικανικό Νότο. και της ατομικής ελευθερίας. Πρωτίστως, όμως, είναι ένα Το δεύτερο φυσικά υπερισχύμυθιστόρημα ταυτότητας, που ωστόσο ει, όπως και σε κάθε γνήσιο αμερικανικό δεν οδηγεί σε ωρίμανση, αφού τα οιδαλέα μυθιστόρημα. Ειδικά εδώ όμως έχουμε πλάσματα του νου δεν αφήνουν την ορμή να κάνουμε με ένα είδος επινόησης του να τιθασευτεί από τη λογική και την παρα- εαυτού μέσα από τη φυγή, την περιπλάφορά να υποχωρήσει μπροστά στις επιτα- νηση, κάτι πολύ συνηθισμένο στις απέραγές της πραγματικότητας. Πολλοί κριτικοί ντες ΗΠΑ». Συμπερασματικά μιλώντας, λογοτεχνίας μίλησαν για ένα αντιπροσω- το βιβλίο περιπλάνησης που είναι τελικά πευτικό stream of consciousness, αλλά το Γύρνα σπίτι, άγγελέ μου δεν έχει τυχαία δεν υπάρχει τίποτα παρανοϊκό ή αυθόρμη- αυτό τον τίτλο, αφού αναφέρεται στη μοτο σε αυτές τις λυρικές εντάσεις του ρο- ναδική περιπλάνηση από τους ανήλιαγους μαντικού πνεύματος – μάλλον πρόκειται τόπους της μη-ταυτότητας προς μια παγια τις εσωτερικές εξάρσεις της βούλησης ράξενη, ατελείωτη χώρα που είναι η ίδια και τις επικές διαπιστώσεις για τις απρο- η Αμερική, η χώρα που δεν έγινε τυχαία σμέτρητες δυνατότητες που χαρίζει στον συνώνυμη με το όνειρο σε ένα βιβλίο που άνθρωπο η πίστη. Η εσωτερική ονειρο- εκδόθηκε, ειρωνικώ τω τρόπω, τη στιγμή πόληση ενίοτε διακόπτεται, σκίζεται και της κατάρρευσής του, το 1929.

Για την Άννα Αχμάτοβα Και το «Φως του προβολέα». Ανεστιότητα, αταξία, πλάνητας βίος. Γεννήθηκες στο 1889, στις 23 Ιουνίου, στο Μπολσόι Φοντάν, στην Οδησσό κοντά, και σ’ έλεγαν Άννα Γκορένκο. Είκοσι δύο χρόνια μετά γνώρισες τον Μοντιλιάνι που ζούσε στο Παρίσι μες στην ένδεια, το αψέντι και το πελώριο ταλέντο του. Κι άλλαξες το όνομά σου, κυριευμένη από τον δαίμονα της ποίησης, το έκανες Αχμάτοβα, γιατί σκιαζόταν ο πατέρας σου μην τυχόν και σπιλώσεις το οικογενειακό σας όνομα με τα ποιητικά πετάγματά σου. Ο Νικολάι Γκουλιμιόφ, στο μεταξύ, ποιητής κι αυτός, και τυχοδιώκτης, θα εναλλάσσει τις προτάσεις γάμου προς εσένα με απόπειρες αυτοκτονίας, ώσπου να αποκομίσει το προνόμιο να τον θεωρήσεις πεπρωμένο και να τον παντρευτείς. Συχνάζεις στο καμπαρέ «Αδέσποτος Σκύλος», εκδίδεις σε τριακόσια αντίτυπα τον λυρικό σου λόγο, αρχίζεις να κερδίζεις αίγλη και θαυμασμό. Το 1918 θα διαζευχτείς τον Γκουμιλιόφ. Θα παντρευτείς τον επίσης ποιητή και ασσυριολόγο Βλαντίμιρ Σιλέικο, ένας γάμος που θα χαρακτηρίσεις «θλιβερή παρεξήγηση». Εκδίδεις το Ροζάριο, εκδίδεις το Λευκό Σμήνος. Μαίνεται ο εμφύλιος. Το Anno Domini MCMXXI τυπώνεις το 1922, κι ως το 1940, δεκαοχτώ ολόκληρα χρόνια, φιμώμουν τη φωνή σου, σε λένε «απολίτικη» οι ανούσιοι κομισάριοι, κάθε δημοσίευση σου απαγορεύουν. Το 1925 θα συνδεθείς με τον ιστορικό τέχνης και κριτικό Νικολάι Πούνιν. Το 1933 θα συλλάβουνε τον γιο σου, τον Λεβ Γκουμιλιόφ. Το 1935 θα συλλάβουνε κι εσένα. Γράφεις τα ποιήματα που συνθέτουν το Ρέκβιεμ, ανάμεσα στα 1935 και 1940, και θα περιμένεις ως το 1963 για να εκδοθεί το βιβλίο, στο Μόναχο, ερήμην σου, κι όσο ζούσες δεν εκδόθηκε ποτέ στη χώρα σου. Μονάχα το 1987, είκοσι ένα χρόνια μετά τον θάνατό σου (το 1966), εκδόθηκε το Ρέκβιεμ στη Ρωσία. Στα ελληνικά το γύρισε ο μέγας Άρης Αλεξάνδρου, εκδόθηκε στην Άγρα, και τώρα η Ασπασία Λαμπρινίδου, μαζί με σελίδες αυτοβιογραφίας, σε μιαν έκδοση υπέροχη, που την κοσμεί του Κώστα Γουζέλη ένα γλυπτό θαυμάσιο (εκδ. Το Ροδακιό).

aννα aχμάτοβα Το φως του προβολέα

Μτφρ.: Ασπασία Λαμπρινίδου Εκδόσεις Το Ροδακιό Σελίδες: 118

19 Αυγούστου 1939. VII Στο θάνατο. «Έτσι κι αλλιώς θα ’ρθείς. Εμπρός λοιπόν./ Σε περιμένω – δεν αντέχω./ Χαμήλωσα το φως, την πόρτα έχω ανοιχτή/ Για σένα, τόσο απλόν, σα θαύμα./ Και πάρε για να ’ρθείς όποια μορφή αγαπάς./ Με αέρια του θανάτου χτύπησέ με,/ Ή μ’ ένα σίδερο κλεφτά σαν έμπειρος ληστής,/ Ή με του τύφου τους αχνούς φαρμάκωσέ με./ Ή έλα σαν παραμύθι, από σε γραμμένο,/ Που όλοι το ’χουν μέχρι αηδίας χορτάσει,/ Και που μιλάει για ένα κασκέτο γαλανό/ Και για τον θυρωρό που από τον φόβο έχει χλωμιάσει./ Το ίδιο κάνει τώρα. Αφρίζει ο Γενισέι/ Και τ’ άστρο του βορρά φεγγοβολά./ Και στη γαλάζια λάμψη των γλυκών ματιών/ Ο ύστατος τρόμος ρίχνει σκοτεινιά». (Ρέκβιεμ, σ. 31) Μιλάει η Αχμάτοβα. Γεννήθηκα την ίδια χρονιά με τον Τσάρλι Τσάπλιν, τη Σονάτα του Κρόιτσερ του Τολστόι, τον πύργο του Άιφελ και, μου φαίνεται, τον Τ.Σ. Έλιοτ. (Ο Έλιοτ γεννήθηκε το 1888, η Αχμάτοβα το 1889) […] Παγανιστικά παιδικά χρόνια. Στη γειτονιά αυτής της ντάτσας πήρα το παρατσούκλι «αγρίμι», επειδή περπατούσα ξυπόλυτη, τριγύριζα χωρίς καπέλο, ριχνόμουν από τη βάρκα στην ανοιχτή θάλασσα, κολυμπούσα με τις καταιγίδες και καθόμουν στον ήλιο μέχρι που το δέρμα μου ξεφλούδιζε. Και με όλα αυτά σκανδάλιζα τις επαρχιώτισσες νεαρές κυρίες της Σεβαστούπολης […] Τους ανθρώπους της γενιάς μου δεν τους απειλεί κανενός είδους μελαγχολική επιστροφή – δεν έχουμε πού να επιστρέψουμε […] Ο 20ός αιώνας άρχισε την άνοιξη του 1914 με τον πόλεμο, ακριβώς όπως ο 19ος είχε αρχίσει με το Συνέδριο της Βιέννης. Οι ημερομηνίες στο ημερολόγιο δεν έχουν απολύτως καμία σημασία. Αναμφισβήτητα ο συμβολισμός ήταν φαινόμενο του 19ου αιώνα. Η εξέγερσή μας εναντίον του ήταν θεμιτή, γιατί θεωρούσαμε τους εαυτούς μας ανθρώπους του 20ού αιώνα και δεν θέλαμε να παραμείνουμε στον προηγούμενο […] Αρκετές μέρες ασχολούμαι με το βιογραφικό βιβλίο. Διαπιστώνω πως είναι πολύ βαρετό να γράφεις για τον εαυτό σου και πολύ ενδιαφέρον να γράφεις για ανθρώπους και πράγματα (η Πετρούπολη, η μυρωδιά του σταθμού στο Παβλόφσκ, τα καράβια στο Γκούνγκερμπουργκ, το λιμάνι της Οδησσού μετά την απεργία των σαράντα ημερών). Να γράφεις για τον εαυτό σου όσο λιγότερο γίνεται. radiobookspotting.blogspot.gr/ 4.5.17 – lifo

41

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ

Ένας τέλειος φόνος στα παρασκήνια της πολιτικής

Η Ελενα Ακρίτα επιστρέφει με ενα νέο αστυνομικό μυθιστόρημα, με μυστικά και ψέματα, πάθη και λάθη, φόνους, πόνους και αγάπες κόκκινες.

Τ

α σερβίτσια είναι Rosenthal. Τα μαχαιροπίρουνα Christofle. Τα ποτήρια από κρύσταλλο Βοημίας… Ένα απαλό αεράκι ανασηκώνει ελαφρά τις άκρες απ’ τα ιβουάρ τραπεζομάντιλα. Στον κήπο, δεκαπέντε ροτόντες των δέκα ατόμων φιλοξενούν την αφρόκρεμα του πολιτικού, πνευματικού κι επιχειρηματικού κόσμου. Σε κάθε προσκεκλημένο αντιστοιχούν άλλοι δέκα που δεν έλαβαν πρόσκληση για το κοσμικό γεγονός της χρονιάς: την επέτειο γάμων του Αντώνη και της Ρεγγίνας Σκιαδά – το γένος Θεοτόκη.

O παραγκωνισμός αυτός θα αποτελέσει ψυχικό τραύμα για την εγχώρια ελίτ. Την επόμενη εβδομάδα, πολλά ψυχιατρικά ανάκλιντρα θα μούσκευαν απ’ τα δάκρυα όσων επώδυνα βίωσαν το «εκτός των τειχών» στίγμα. O εκάστοτε καθηγητής, παύλα ψυχίατρος, έναντι του συμβολικού ποσού των 180 ευρώ για 43 λεπτά της ώρας, θα συνταγογραφήσει αγχολυτικά δισκία σε μεγάλη ποικιλία χρωμάτων και σχεδίων. Ωστόσο εντός των τειχών επικρατεί ευφορία. Οι εκλεκτοί καλεσμένοι απολαμβάνουν τη δροσιά του τεράστιου κήπου, τη γεύση του αστακού με σταμναγκάθι συνοδευμένου από φίνο Sauvignon Blanc και τη θεσπέσια μουσική του Χατζιδάκι που βάζει ένας νεαρός DJ με πουά παπιγιόν, κρυμμένος στα πυκνά φυλλώματα των θάμνων. Τώρα τα κομψά θροΐσματα συνοδεύει ο «Εφιάλτης της Περσεφόνης», σε στίχους Νίκου Γκάτσου. Εκεί που φύτρωνε φλησκούνι κι άγρια μέντα Κι έβγαζ’ η γης το πρώτο της κυκλάμινο… Η επιβλητική πέτρινη έπαυλη στην Κηφισιά, οδός Ναρκίσσων 22, περιβάλλεται από ψηλό φράχτη που μόνιμα κέντριζε την περιέργεια των περαστικών, μια που δεν μπορούσες να δεις τίποτα μέσα. Το αρχοντικό Θεοτόκη –της

42 lifo – 4.5.17

γνωστής οικογένειας– ήταν χτισμένο το σωτήριον έτος 1906 και άνοιγε τις πύλες του μόνο σε λίγους κι εκλεκτούς. Η σημερινή δεξίωση ήταν εξαίρεση και ίσως το ξεκίνημα μιας νέας εποχής. Πίσω από το εγκάρδιο χαμόγελο, η οικοδέσποινα Ρεγγίνα Σκιαδά, το γένος Θεοτόκη, επέβλεπε με μάτι γερακιού τους πάντες και τα πάντα: καλεσμένους και σερβιτόρους, την ομαλή ροή του δείπνου, τις θερμοκρασίες κρασιών, τη μουσική, τη χαριτωμένη δίμετρη μπαργούμαν με τις ψηλοτάκουνες γόβες που έκρυβαν ματωμένα δάχτυλα. […] Εκεί που σμίγανε τα χέρια τους οι μύστες Ευλαβικά πριν μπουν στο θυσιαστήριο… Το βλέμμα της Ρεγγίνας πλανήθηκε στον χώρο και έμεινε για λίγο στον άντρα της. Ψηλός, γοητευτικός, με χαμηλούς και μειλίχιους τόνους, ο Αντώνης Σκιαδάς ήταν αγαπητός σε πάρα πολλούς: κομματικούς συμμάχους, πολιτικούς αντίπαλους, πρωθυπουργούς, καθηγητές πανεπιστημίου, δημοσιογράφους, αλλά και απλούς ανθρώπους, που τον σταματούσαν στον δρόμο για να του σφίξουν το χέρι. […] Ό Αντώνης Σκιαδάς ανέλυε, σε μια μικρή ομάδα καλεσμένων που είχε συγκεντρωθεί γύρω του, τις ευκαιρίες που έδιναν οι νέες τεχνολογίες στη χώρα. Τεχνολογίες των οποίων την ύπαρξη αγνοούσε παντελώς, πριν η επικοινωνιολόγος από το Χάρβαρντ τον αναγκάσει να τις παπαγαλίσει μερικές ώρες νωρίτερα. «Να πάμε, βρε παιδιά, τη χώρα μπροστά», κατέληγε σε φιλικό τόνο καθώς, ως καλός οικοδεσπότης, απομακρυνόταν για να τσεκάρει όλα τα πηγαδάκια του κήπου. Εκεί που η θάλασσα γινόταν ευλογία Κι ήταν ευχή του κάμπου τα βελάσματα...

Σε μια γωνία του κήπου, μακριά από το μπαρ, τον DJ και τα λογύδρια του Σκιαδά, μια γοητευτική τριαντάχρονη κοπέλα με μοβ μάτια και καστανά μαλλιά με πράσινες ανταύγειες διάβαζε πολύ προσεκτικά τα ξεθωριασμένα γράμματα στη μαρμάρινη στήλη που βρισκόταν στη βορειοανατολική πτέρυγα της βίλας: Η έπαυλις Νάρκισσος εθεμελιώθη υπό τον Κόμη Θεοτόκη, το έτος 1906. Η πάνω αριστερά γωνία της στήλης ήταν ραγισμένη και οι φλέβες από το σπάσιμο άγγιζαν ελάχιστα το γράμμα θήτα από το «Θεοτόκη». Ο προσεκτικός παρατηρητής σύντομα θα συμπέραινε πως –αφού δεν γίνεται να προσηλώνεσαι επί πέντε ολόκληρα λεπτά στην ανάγνωση μίας και μόνης χαραγμένης φράσης– λογικά προσπαθείς να αποφύγεις κάτι... ή κάποιον. Στην προκειμένη περίπτωση, ο «κάποιος» ήταν ένας φορτικός πενηντάρης που της είχε γίνει χαλκομανία και της τόνιζε κάθε τρεις και λίγο ότι είναι σε διάσταση με τη γυναίκα του. Σε διάσταση. Σε διάσταση. Σε διά-στα-ση. Κι ότι τη διάβαζε ανελλιπώς. Και τα κείμενά της στην εφημερίδα ήταν διαμάντια. Διαμάντια. Δια-μάντια. Κι ότι τα μάτια της είναι τα ωραιότερα που έχει δει ποτέ. Έβερ. Έ-βερ. «Συγγνώμη, χτυπάει το κινητό», είπε η κοπέλα. «Μα, αφού δεν άκουσα ήχο!» απόρησε ο πενηντάχρονος. «Το έχω στη δόνηση», απάντησε γρήγορα η κοπέλα, ενώ το έβγαζε απ’ την τσέπη της. « Έλα, Γεράσιμε, έχουμε είδηση; Τι μου λες; Πόσο επείγον είναι δηλαδή; Α, τόσο επείγον. Δεν σ’ ακούω καθαρά, κάτσε να μετακινηθώ γιατί εδώ δεν έχω καλό σήμα», είπε στην κλειστή συσκευή της, άφησε σύξυλο τον τύπο σε διάσταση κι έφυγε βολίδα προς την αντίθετη πλευρά, παριστάνοντας πως μιλάει στο τηλέφωνο. Κουνούσε ανά διαστήματα και το κεφάλι

πάνω-κάτω. Α, όλα κι όλα. Η Ελσινόρη Χατζή ήταν μανούλα στο να αποφεύγει άρτι διαζευγμένους πενηντάρηδες που έβρισκαν τα κείμενά της θεσπέσια και τα μάτια της καλογραμμένα. Ή το ανάποδο. Αν κοιτάζαμε τώρα από ψηλά, η Ελσινόρη, ο Αντώνης και η Ρεγγίνα σχημάτιζαν από σύμπτωση ένα τέλειο ισοσκελές τρίγωνο. Ακριβώς στη μέση του νοητού τριγώνου ήταν μια νέα γυναίκα, λίγο πριν λίγο μετά τα 40, ψηλή, σχεδόν αέρινη. Φορούσε ολομέταξη τουαλέτα στο χρώμα του πάγου και ένα μόνο κόσμημα στον λαιμό, ένα περιδέραιο με μάτι της τίγρης. Η Πέρσα, μοναδική κόρη του Αντώνη και της Ρεγγίνας, κρατούσε στα χέρια της ένα ποτήρι σαμπάνια και είχε βρεθεί για λίγο μόνη, στο κέντρο αυτής της μεγαλειώδους δεξίωσης. Παρά τη βαβούρα, εκείνη είχε απομονωθεί σαν να μην άκουγε τίποτα, σαν να είχε κλειστεί στον εαυτό της. Η Πέρσα, αφού έψαξε λίγο τον χώρο, κοίταξε προς το μέρος της Ελσινόρης, που έμοιαζε να μιλάει στο κινητό της. Τα βλέμματά τους διασταυρώθηκαν για μερικά δέκατα. Έστω και από μακριά η μία χαμογέλασε στην άλλη. Η Πέρσα έφερε αργά το ποτήρι στα χείλη της, αλλά δεν ήπιε. Αναρωτήθηκε αν η Ελσινόρη της είχε αποκαλύψει όλη την αλήθεια ή αν της είχε κρύψει πράγματα από την ιστορία. Κι αν όλο αυτό ήταν μια ενορχηστρωμένη απάτη; Η ματιά της έπεσε ασυναίσθητα σε μία από τις κάμερες του κήπου. Ήταν όλες απενεργοποιημένες, για να αισθάνονται πιο άνετα οι καλεσμένοι. Η Πέρσα κοίταξε προς τον πατέρα της, που τριγύριζε ανάμεσα στους καλεσμένους χτυπώντας τους φιλικά στον ώμο, τύπου «περνάμε καλά;» και με ασορτί χαμόγελο οικοδεσπότη. Σε κάθε του φράση κουνούσε και τα χέρια του για να δώσει έμφαση. Έστρεψε το βλέμμα προς τη μητέρα της. Η τέλεια οδοντοστοιχία και τα ρουμπίνια της άστραφταν καθώς ο ήλιος έπεφτε και οι σκιές μεγάλωναν. Κανονικά θα έπρεπε ήδη να έχουν ανάψει τα μεγάλα φώτα του κήπου. Ανατρίχιασε. Χωρίς λόγο. Σαν να πέρασε ένας βαρύς ίσκιος από πάνω της... Αφηρημένα κοίταξε γύρω της κι ήπιε μια γουλιά απ’ το ποτήρι της. Πρόλαβε να δει μια κόκκινη σταγόνα να διαλύεται μες στη σαμπάνια κι ένιωσε ένα κρύο υγρό να κυλάει στο χείλος της. Άγγιξε με τα δάχτυλά της και τα κοίταξε. Κόκκινο. «Αίμα;» απόρησε. Το κρύο άρχισε να μεταφέρεται και στο υπόλοιπο πρόσωπό της. Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκε ήταν ότι θα λερώσει το φόρεμά της. Το κρύο έγινε παγωνιά και μεταδόθηκε παντού στο σώμα της. Κι έπειτα, ο κόσμος σαν να έγινε θολός, κι άλλο, κι άλλο. Μέχρι που έσβησε τελείως απ’ τα μάτια της. Η Ρεγγίνα –αν και δεν είχε άμεση οπτική επαφή με την Πέρσα– λες κι ένιωσε τι είχε συμβεί. Για δύο δευτερόλεπτα η καρδιά της σταμάτησε. Στράφηκε πανικόβλητη προς το μέρος της και έβγαλε ένα ουρλιαχτό. Πρόλαβε να δει τη μοναδική κόρη της, το παιδί της, την πανέμορφη Πέρσα της να σωριάζεται στο γρασίδι. Νεκρή. Κοιμήσου Περσεφόνη στην αγκαλιά της γης Στου κόσμου το μπαλκόνι ποτέ μην ξαναβγείς.

INFO: Το «Mυστικό της μπλε πολυκατοικίας» της Έλενας Ακρίτα θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Διόπτρα στις 10 Μαΐου.

ΘΕΡΙΣΜΌΣ

Πισίνα ή πλαζ; «Θερισμός» του Δημήτρη Δημητριάδη στο Εθνικό Θέατρο (Σκηνή «Νίκος Κούρκουλος»), σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τάρλοου.

απο τη λουίζα αρκουμανέα

Θέατρο

Κ

αθώς ανοίγουμε την πόρτα του Θερισμού, γρήγορα αισθανόμαστε το περιβάλλον οικείο. Αυτούς τους εγκλωβισμένους, ακινητοποιημένους ανθρώπους που προσπαθούν να γεμίσουν το κενό της ύπαρξής τους με πάσης φύσεως τεχνάσματα, μιλώντας σχεδόν ακατάπαυστα, ναι, βέβαια, κάπου τους έχουμε ξαναδεί... Ο Δημητριάδης «ξαναγράφει» τον Μπέκετ. «Δεν λέω κάτι καινούργιο, κάθε άλλο, πρέπει όμως το παλιό να το φρεσκάρουμε, δεν πρέπει;» λέει ο Ρουμί, ένας από τους ήρωες του έργου, παρουσιάζοντας έτσι έμμεσα την πρόθεση του συγγραφέα σε σχέση με τον περίφημο Ιρλανδό πρόγονό του. Και, πράγματι, ο στόχος επιτυγχάνεται. Το παλιό «φρεσκάρεται» με χιούμορ: με την ίδια φιλοσοφική διάθεση αλλά και με πολλά σημαντικά twists. Το σχόλιο του Δημητριάδη αναδύεται απολαυστικό. Οι αλήτες του Γκοντό έχουν γίνει τώρα αστοί. Αντί για Ντιντί και Γκογκό λέγονται Ρουμί, Ζουζού, Λίκρα, Ασσούρ και Μπόνα. Φοράνε ακριβά ρολόγια. Κάνουν διακοπές στο Ακαπούλκο. Μένουν στο El Globo, το «ξενοδοχείο των πενήντα εφτά αστέρων». Πίνουν το ένα κοκτέιλ μετά το άλλο και λιάζονται στις ειδικά σχεδιασμένες ξαπλώστρες, επιδεικνύοντας τα ειδικά αγορασμένα μαγιό τους. Δεν είναι πια σκονισμένοι κουρελοφόροι αλλά «αστράφτουν απο ευεξία». Δεν ανήκουν στο περιθώριο αλλά αποτελούν λαμπερά υποδείγματα του σύγχρονου επιτυχημένου ανθρώπου: του τυχερού και ζηλευτού, στην ξαπλώστρα του οποίου όλοι θα θέλαμε να απλωθούμε, απολαμβάνοντας τα χάδια του μεξικάνικου ήλιου και τις υπηρεσίες του προικισμένου Μασιμιλιάνο, που «παίζει τόσο όμορφα» την πεντάχορδη κιθάρα του. Κι όμως: there is trouble in paradise. Ούτε καν τα «θηριώδη εξωτικά λουλούδια» και οι μοναδικές ανέσεις του El Globo μπορούν να κρατήσουν τα προβλήματα μακριά. Οι ήρωες με τα παιχνιδιάρικα ονόματα έχουν

παιδιά. Και τα παιδιά τους, συντονισμένα σε άλλη συχνότητα, τους τηλεφωνούν διαρκώς. Αυτή αποδεικνύεται μία από τις πιο έξυπνες προσθήκες του Δημητριάδη, πηγή ζωτικών αντιπαραθέσεων: του «εδώ» και του «εκεί», του «παραδείσου» και της «κόλασης», της ακινησίας και της κίνησης. «Τι είναι πιο αληθινό, αυτό που βλέπουμε ή αυτό που φανταζόμαστε;» αναρωτιόμαστε, καθώς ένας πυροβολισμός ακούγεται από το κινητό του Ασσούρ που μιλάει με τον καταθλιπτικό γιο του. Αυτοκτόνησε ή όχι ο Αντελίνο; ( Έτσι λένε τον έφηβο.) Το ίδιο και με το βλαστάρι του άλλου ζεύγους, τη Σέλμα, που καλεί τους γονείς της λαχανιασμένη, ενώ επιδίδεται σε μαραθώνιο σεξουαλικών οργίων με Παλαιστίνιους, Μαροκινούς, Ρουμάνους, Κενυάτες, Πολωνούς και άλλους πρόθυμους μνηστήρες που συνέλεξε στη γειτονιά. Γλαφυρότατη η κωμική αναμετάδοση από την κρεβατοκάμαρα της νεόκοπης Ζιστίν (αυτή, η ηρωίδα του Μαρκήσιου ντε Σαντ, είναι, λέει, το ίνδαλμά της) και η μανιασμένη θυγατέρα που επιθυμεί διακαώς να εκδικηθεί τους βολεμένους προγόνους της φέρνει στον νου την κόρη του επιτυχημένου εργοστασιάρχη Σίμουρ Λίβοβ στο Αμερικανικό Ειδύλλιο του Φίλιπ Ροθ, η οποία βάζει βόμβα στο τοπικό ταχυδρομείο, τινάζοντας στον αέρα όλα τα αμερικανικά όνειρα της οικογένειας και οδηγώντας τη μητέρα της στο ψυχιατρείο. Η πραγματικότητα εισβάλλει διαρκώς στον τεχνητό παράδεισο που αποκαλύπτεται ως υπερπολυτελές καθαρτήριο. Η αγωνία δεν εγκαταλείπει ποτέ τους πέντε ήρωες, αν και, όπως όλοι μας, επινοούν συνεχώς τρόπους να ξεχνιούνται. «Πλαζ ή πισίνα;», το δίλημμα αυτό αποτελεί μόνιμη επωδό σε κάθε αδιέξοδο των συνειρμών τους. Το πρωταρχικό φιλοσοφικό ερώτημα του «πώς πρέπει να ζει κανείς;» τοποθετείται στο επίκεντρο των συζητήσεων: «Ασσούρ, πού είμαστε; Ξέρουμε πού είμαστε; Έχουμε επίγνωση; Ή μήπως

i «Θερισμός» του Δημήτρη Δημητριάδη Εθνικό Θέατρο, Κτίριο Τσίλλερ - Σκηνή «Νίκος Κούρκουλος» Τετ.-Πέμ.: €13 Παρ.-Κυρ.: €15 Φοιτητικό/νεανικό: €10

το χάσαμε το παιχνίδι εξαρχής και ζούμε με την ψευδή βεβαιότητα, ξέρεις ποια;» ρωτάει ο Ρουμί. Μα, ποιος έχει, τέλος πάντων, την απάντηση; Μήπως οι παλαιοί; Μήπως τα βιβλία; Μήπως οι Ανατολίτες σοφοί; «Όποιος γνωρίζει πώς να ζει, φυλάγεται από ρινόκερους ή τίγρεις στο ταξίδι του και δεν λαβώνεται στη μάχη» επικαλείται ο Ασσούρ τον Λάο Τσε, τον μόνο που γνωρίζει την αλήθεια, γι’ αυτό και θα πάει στην Κίνα να τον βρει, να γίνει μαθητής του – «θα μάθω τι είναι η σωστή ζωή, ο Λάο θα μου το μάθει» φαντασιώνεται. Το υψηλό μπλέκεται με το χαμηλό, οι υπαρξιακές αναζητήσεις συναντούν τις ταπεινές ανάγκες, η απόπειρα εξόρυξης νοήματος από τη ζωή προκαλεί κάματο, ουφ, ας μείνουμε λίγο ακόμη στην όμορφη βεράντα με θέα τον Ειρηνικό... Κύκλοι ομόκεντροι που δεν καταλήγουν πουθενά, «να το λέμε και να το ξαναλέμε, η επανάληψη είναι η πρώτη αρχή σοφίας...». Αν η τέχνη έρχεται να μας συμφιλιώσει με τον θάνατο, τότε ο Θερισμός βάζει το λιθαράκι του προς αυτή την κατεύθυνση: πόσο πειστικά επικαλούνται τον μεγάλο θεριστή οι ήρωες στο τέλος, πόσο λυτρωτική ακούγεται, μετά από όσα έχουν προηγηθεί, η εναπόθεση σε αυτόν της τελευταίας μας ελπίδας... Την ιδιότυπη κωμωδία (tragicomedy, αν θέλουμε να μείνουμε κοντά στον Μπέκετ) του Δημητριάδη μετέφερε επί σκηνής ο Δημήτρης Τάρλοου με συνέπεια και κέφι, δημιουργώντας ένα ισορροπημένο, ευχάριστο αποτέλεσμα. Αργεί ίσως να σε παρασύρει στην ουσία του το έργο ετούτο, το ίδιο και η παράσταση: στην αρχή, για ένα μεγάλο διάστημα, νιώθουμε πως έχουμε καταλάβει τι διακυβεύεται και δεν χρειάζεται να δούμε τη συνέχεια. Γνωρίζουμε τους ήρωες, το ψεύτικο επικάλυμμα λάμψης, τον ζωμό που βράζει κάτω από το καπάκι, όπως προανέφερα όλα φαντάζουν πολύ οικεία και η πορεία τους προδιαγεγραμμένη. Για τους υπομονετικούς, όμως, έρχεται η ανταμοιβή στο τέλος – τα επαναλαμβανόμενα μοτίβα χρειάζονται λίγο χρόνο για να φυτρώσουν στη συνείδηση και να αποφέρουν καρπούς στο θυμικό. Οι ηθοποιοί παίζουν όλοι καλά, αν και μερικοί οικοδομούν με περισσότερη ενάργεια και ένταση τους ρόλους τους. Καθοριστική η σκηνή, όπου, πεσμένη στα τέσσερα, η Άννα Μάσχα φωνάζει με απόγνωση προς το κινητό της, προς τη συνουσιαζόμενη κόρη της δηλαδή: «Σκοτώστε την, αναθεμά την, σκο-τώστε-την». Ο Δημητριάδης παρωδεί και ταυτόχρονα συμπονά τους ήρωές του και αυτή η δισημία επετεύχθη τόσο σε σκηνοθετικό όσο και ερμηνευτικό επίπεδο. Συγκινητικός ο Νίκος Ψαρράς ως χαμένος, αβοήθητος πατέρας με ακατέργαστη έλξη προς τον ταοϊσμό. Η Αλεξία Καλτσίκη ακροβατεί ζωηρά στα όρια της καρικατούρας, αναισθητοποιημένη όπως και το υλικό του ονόματός της: Λίκρα. Συμπαθείς, τέλος, ο Περικλής Μουστάκης ως cool Ρουμί και η Μάρω Παπαδοπούλου ως ερωτοχτυμένη γυναίκα-θύμα, η λιγότερο ενδιαφέρουσα ηρωίδα της πεντάδας, κατά τη γνώμη μου. Η ευρηματικότερη έμπνευση της σκηνοθεσίας θέλει την παράσταση να κλείνει σε στυλ ραπ μιούζικαλ, με τους ηθοποιούς να εκφέρουν, ο ένας μετά τον άλλο, τραγουδιστά τα λόγια τους, μικρούς ύμνους στη φυγή, στα άγχη της καθημερινότητας, στις νευρώσεις τους – τα χαλιά και τα σεντόνια, το άγνωστο και η ζωή με τον Λάο Τσε μας τυλίγουν ως τη λήξη με μια τρυφερή φόρτιση.

29.9.16 – lifo

43

TASTE OF THE WEEK

Νέες γεύσεις με άρωμα καλοκαιριού Mr. Pug’s Canteen με ασιατικό street food, Sapou και Το Γίδι.

κυδωνίτσα 2016

aπο τη νικη μηταρεα

Βγεςέξωεπιτέλους

Ένα γοητευτικό κρασί της Οινοποιητική Μονεμβασιάς που ταιριάζει στο καθημερινό τραπέζι. Ο οινοποιός Γιώργος Τσιμπίδης πιστεύει στη δύναμη των ελληνικών ποικιλιών, πράγμα που ανακαλύπτεις στο κρασί Κυδωνίτσα. Είναι νόστιμο και ο χαρακτήρας του κυδωνιού που εκφράζεται τόσο στη μύτη όσο και στο στόμα σε γοητεύει. Πίνεται ευχάριστα και κρατάει συντροφιά στα φαγητά της ελληνικής κουζίνας.

44 lifo – 4.5.17

rose boutari demi sec

r Ένας αρχαιολόγος, ο Γιάννης Σαπουντζής, αποφάσισε να στρέψει τη «σκαπάνη» του στην κουζίνα και ανακάλυψε τη μαγειρική, που αποδείχτηκε η μεγάλη του αγάπη. Το ένστικτό του τον οδήγησε να ξεκινήσει πριν από δύο χρόνια στην Αντίπαρο το εστιατόριο «Sapou», που βγαίνει από το επίθετό του. «Ο κόσμος της μαγειρικής με κατέκτησε, αγαπώ αυτό που κάνω και αποφάσισα να φέρω το Sapou και στην Αθήνα» λέει και μας υποδέχεται στον ολοκαίνουριο χώρο του στο Παγκράτι, εκεί όπου μέχρι πέρσι στεγαζόταν το πετυχημένο Vespa Rossa. Το μενού δεν είναι φλύαρο, προτείνει πιάτα με εποχικά υλικά που «ντύνονται» με ασιατικές πινελιές. Προφανώς, είναι η μόδα της εποχής που εμπνέει ή παρασύρει τους σεφ να πειραματιστούν στην κουζίνα με ασιατικά υλικά, δίνοντας στα πιάτα τους μια νότα εξωτισμού. Στην προκειμένη περίπτωση ο Γιάννης ψήνει στο γκριλ μισό αβοκάντο που το σερβίρει έχοντας γεμίσει την καρδιά του ντοματίνια, κύβους φέτας και καλαμπόκι, ενώ το λούζει με ντρέσινγκ μοσχολέμονου (€7,50). Πιάτο εντυπωσιακό, που προσφέρει μια ανοιξιάτικη έκρηξη χρωμάτων και στη γεύση είναι δροσερό και ανάλαφρο. Το επόμενο ορεκτικό που ήρθε στο τραπέζι ήταν τα μανιτάρια Portobello, τυλιγμένα σε κρούστα panko (ιαπωνική φρυγανιά), και συνοδεύονταν από αϊολί λεμόνι (€5,50). Ωραία τηγανισμένα τα μανιτάρια, τραγανά απέξω και ζουμερά μέσα, που απογειώνονται γευστικά με τη συνοδευτική σος. Από τις τρεις σαλάτες του καταλόγου δοκιμάσαμε το ψητό λάχανο που ήρθε κομμένο σε μεγάλες ροδέλες και περασμένο από γκριλ, με το ψιλοκομμένο μπέικον και την παρμεζάνα να του δίνουν ένταση (€6,50). Δεν είναι, ωστόσο, από τα πιάτα που θα θυμάμαι. Από τα κυρίως, προσπεράσαμε το Crispy Pork Belly και το οσομπούκο και πήγαμε σε πιο βατές επιλογές, δοκιμάζοντας την ταλιάτα με προέλευση Black Angus USA και κοπή flat iron, που ήρθε μέτρια ψημένη, όπως τη ζητήσαμε, με συνοδευτικές baby πατάτες (€26). Για να μεγιστοποιηθεί η ευχαρίστηση παραγγείλαμε τηγανητές πατάτες (€4) που ήρθαν καλοφτιαγμένες σε ένα τεράστιο πήλινο μπολ και μας έβαλαν στον πειρασμό να τσιμπολογάμε συνεχώς. Θα ήθελα περισσότερες επιSAPOU λογές κρασιού σε ποτήρι. Το Sapou μόλις ξεκίνησε να κάνει τα πρώτα του βήματα στην αθηναϊκή γαστρονομική σκηνή και σίγουρα θα βρει τον βηματισμό του. ☛ Sapou, Ναϊάδων 2 & Αντήνορος, Παγκράτι, 210 7230626

Λίγα μόλις μέτρα από την πολύβουη αγορά του Χαλανδρίου, στον πολυσύχναστο πεζόδρομο Κατσουλιέρη άνοιξε ο

r

σεφ Γιώργος Βενιέρης το Mr. Pug’s Canteen και, όπως καταλάβατε, πρόκειται για μια καντίνα που προσφέρει «φαγητό του δρόμου». Τα ταξίδια του Γιώργου

Με μοντέρνα εμφάνιση, νέα ετικέτα και βιδωτό πώμα, το λαμπερό κρασί με τη ρόδινη φορεσιά, από τα πιο χαρακτηριστικά μακεδονίτικα ροζέ, σε κατακτά με την ιδιαίτερη γλυκύτητά του. Οι ποικιλίες Ξινόμαυρο, Syrah, Cabernet Sauvignon και Merlot αποκαλύπτουν στη μύτη αρώματα φρούτων όπως οι φράουλες και τα άγρια βατόμουρα. Στο στόμα είναι μαλακό και γεμάτο ισορροπημένη οξύτητα, που του προσδίδει νεύρο και φρεσκάδα. Είναι ένα ευχάριστο κρασί που απολαμβάνεται φρέσκο. Πίνεται ως απεριτίφ, αλλά συνδυάζεται καλά με καλοκαιρινά φρούτα και γλυκά.

στην Ασία, η επαφή και η αγάπη του για το ποιοτικό street food τον ώθησαν στο νέο του εγχείρημα, στο οποίο συμμετέχει και ο σεφ Ιωσήφ Μανουσέλης. Εδώ θα ανακαλύψεις την ομορφιά, τη νοστιμιά και την ελαφράδα του bao bun. «Είναι ψωμί κινέζικο που ιστορικά πέρασε στην Ταϊβάν και γίνεται από αλεύρι σίτου καλά καθαρισμένο που του δίνει και το λευκό χρώμα, ενισχυμένο με αλεύρι από τη ρίζα ενός φυτού», εξηγεί ο Γιώργος και συμπληρώνει: «Γίνεται αποκλειστικά στον ατμό, δεν περνάει από φούρνο και γι’ αυτό είναι αφράτο. Ο σπουδαίος σεφ Ντέιβιντ Τσανγκ το ανέδειξε πριν από χρόνια στη Νέα Υόρκη και εγώ το πρωτοξεκίνησα το 2012 στην Ελλάδα». Στον μικρό, καλόγουστο χώρο ετοιμάζονται τα bao buns που δέχονται διαφορετικές γεμίσεις. Όλα είναι χειροποίητα. Από το MR. PUG’S CANTEEN μεγάλο παράθυρο της καντίνας χαζεύεις την προετοιμασία της παραγγελίας σου που σερβίρεται πάνω σε χαρτί. Παίρνεις θέση στον ψηλό, ξύλινο πάγκο στον δρόμο και απολαμβάνεις κάθε γευστική μπουκιά. Δοκιμάσαμε το bao με τραγανό κοτόπουλο, αγγούρι, φιστικοβούτυρο, ψιλοκομμένα λαχανικά, πάστα τσίλι και τραγανά φιστίκια, που εκφράζει την ταϊλανδέζικη προσωπικότητά του. Γευστικό βάθος, σωστή διαχείριση των ποιοτικών υλικών και ωραίο παιχνίδι υφών – γλείφεις και τα δάχτυλά σου. Δύσκολο να αντισταθείς και σε αυτό με την ασιατική πάπια που η τεμπούρα τής χαρίζει τραγανή υφή, δροσίζεται όμορφα από το μάνγκο και δένει με τις φύτρες σόγιας, το τηγανητό σκόρδο και τη γλύκα της hoisin σος. Καλοφτιαγμένο και πληθωρικό είναι το XL Bao Βeef Βurger με τουρσί κόκκινο λάχανο, τσάτνεϊ με ντομάτα και μπέικον και διπλό τυρί τσένταρ. Το μενού προσφέρει επτά διαφορετικές επιλογές σε bao buns και ό,τι κι αν διαλέξετε κοστίζει 3,70 MR. PUG’S CANTEEN ευρώ. Για το ξεκίνημα της ημέρας μπορείς να επιλέξεις καφέ της Τaf και να δοκιμάσεις breakfast bao bun με scrambled eggs και τραγανό μπέικον. Στο ψυγείο της καντίνας υπάρχουν αναψυκτικά και σύντομα θα φιγουράρει η μπίρα Katsika της μικροζυθοποιίας Φολεγάνδρου, που είναι το νησί απ’ όπου κατάγεται ο Γιώργος Βενιέρης. Το Mr. Pug’s Canteen είναι ανοιχτό από το πρωί μέχρι αργά το βραδύ, καλύπτοντας τις ανάγκες των ξενύχτηδων ☛ Mr. Pug’s Canteen, Κατσουλιέρη 6, Χαλάνδρι, 210 6824001 r Στη γνωστή ψαροταβέρνα Θαλασσινός στις Τζιτζιφιές πνέει φρέσκος άνεμος δημιουργίας, με τον σεφ Ηλία Μπαλάσκα να έχει αναλάβει τα ηνία της κουζίνας. Καινούργιες ιδέες, με τη φρεσκάδα των υλικών να είναι πάντα παρούσα. Ο σεφ αξιοποιεί με τον καλύτερο τρόπο την καλή πρώτη ύλη, χαρίζοντας γευστικές προτάσεις με διακριτικά μοντέρνες πινελιές. Το ανακαλύπτεις στο ευωδιαστό «σούσι» ντολμαδάκι που είναι αποδομημένο και συνδυάζει το ρύζι με μαριναρισμένο σολομό. Ωραίο και γευστικό το παιχνίδι του ροφού ταρτάρ που σερβίρεται πάνω σε μαριναρισμένα κολοκυθάκια και μοσχοβολάει μοσχολέμονο. Για το ουζάκι σου, η συνοδευτική βελούδινη λακέρδα είναι πάντα εκεί και σε περιμένει. r Ο Βασίλης Ακρίβος έχει αποδείξει τη βαθιά γνώση του στην ψαροφαγία με το γνωστό μαγαζί του Ψάριστον αλλά και το Αιόλου 68. Πρόσφατα αποφάσισε να μας συστήσει και τις κρεατοφαγικές αναζητήσεις του με τον καινούργιο χώρο του στη Μεταμόρφωση, που έχει την παιχνιδιάρικη ονομασία «Το Γίδι». Πρόκειται για μια χαλαρή χασαποταβέρνα με ωραία αυλή, που κάτω από τις πλούσιες φυλλωσιές που δίνουν οι μουριές μπορείς να χαρείς το φαγητό σου, τρώγοντας τα απολαυστικά παϊδάκια με τα χέρια, σαν να βρίσκεσαι στην εξοχή. Ο χώρος της ψησταριάς είναι μοντέρνος και οι σχάρες εντυπωσιακές. Το μενού περιλαμβάνει ζεστά άγρια χόρτα, φέτα, ντοματοσαλάτα, λαχταριστές τηγανητές πατάτες και χειροποίητη κρεατόπιτα. Στη συνέχεια επιλέγεις το κρέας της αρεσκείας σου, που κόβεται μπροστά σου. Εκεί, μπροστά στα έκπληκτα μάτια των πελατών, οι σχάρες παίρνουν φωτιά και ψήνονται τα παϊδάκια που είναι λουκούμι. Η αρνίσια συκωταριά σηκώνει μπόλικο λεμονάκι και είναι μεζές πολλών μεγατόνων, τα λουκάνικα μοσχοβολούν, η μοσχαρίσια μπριζόλα έρχεται σωστά ψημένη και καταλαβαίνεις σε κάθε μπουκιά τη νοστιμιά της. Μια αυθεντική, «τίμια» χασαποταβέρνα που επιβεβαιώνει το ότι οι κλασικές αξίες αποτελούν σταθερή επιλογή για την έξοδό μας. ☛Το Γίδι, λεωφόρος Τατοΐου 17, Μεταμόρφωση, 210 2828848 ΤΟ ΓΊΔΙ

ΛΕΩΝ Διανύετε μια πολύ δημιουργική φάση και

ΤΟΞΟΤΗΣ Μέσα στις επόμενες μέρες θα πρέπει

θα κλείσουν έπειτα από κοινούς συμβιβασμούς και θα καταφέρετε να βάλετε σε τάξη τις οικονομικές σας υποθέσεις. Σημαντικές επαφές ευνοούνται και τώρα που σας δίνεται η ευκαιρία να ασχοληθείτε με τα μελλοντικά σας σχέδια κλείσετε εκκρεμότητες που μπορεί να σας φαίνονται ασήμαντες, αλλά είναι ικανές να σας αποσυντονίσουν. Η ορθόδρομη πλέον Αφροδίτη στο ζώδιό σας ενισχύει τον τομέα της τύχης, όμως θα πρέπει να είστε ιδιαίτερα προσεχτικοί στις ενέργειές σας. Θέματα παιδιών, σπουδών και ενδεχομένως ένα ταξίδι που είναι μέσα στα σχέδιά σας μπορεί να σας προκαλούν άγχος, είστε όμως ταυτόχρονα ενθουσιασμένοι με διάφορες αλλαγές που συμβαίνουν στη ζωή σας και είναι μια πολύ δημιουργική εποχή για εσάς που είστε γεννημένοι αρχές Απριλίου κυρίως. Ιδιαίτερη προσοχή ποιους εμπιστεύεστε στα αισθηματικά και τις φιλίες σας.

γίνονται πολλές αλλαγές, κάτι που μπορεί να σας προκαλέσει λίγο πανικό αν προσπαθήσετε να τα φέρετε όλα εις πέρας μόνοι σας. Με συλλογική προσπάθεια θα πετύχετε τους στόχους σας και θα αποφύγετε λάθη που μπορούν να σας βγάλουν εκτός πορείας. Περιορίστε τα έξοδά σας αν σκοπεύετε να ξεκινήσετε ένα καινούργιο εγχείρημα και δώστε έμφαση στην προώθηση των δεξιοτήτων σας όσοι αναζητάτε μια θέση εργασίας. Η Αφροδίτη, σε ορθή πορεία πλέον, στηρίζει τις προσπάθειές σας. Ιδανική εποχή για να ανανεώσετε τον χώρο σας. Φωτεινά χρώματα σε αντικείμενα και υφάσματα μπορούν να δημιουργήσουν μια ευχάριστη ατμόσφαιρα που θα ανανεώσει και τη διάθεση της οικογένειας. Μετακομίσεις και κάθε είδους παρεμβάσεις ευνοούνται πολύ και μπορείτε να πάρετε πολλές ιδέες μέσω Διαδικτύου. Στον ερωτικό τομέα, ένα νέο πρόσωπο μπαίνει στη ζωή σας.

ΤΑΥΡΟΣ Οικονομικά ζητήματα που σας απα-

ΠΑΡΘΕΝΟΣ Έχετε όλες τις προοπτικές μπροστά

να στρέψετε την προσοχή σας σε ένα οικονομικό θέμα το οποίο θα επιλύσετε αν αφήσετε για λίγο στην άκρη τις προσωπικές σας ανάγκες. Επαφές με το εξωτερικό ευνοούνται πολύ, καθώς και νομικά ζητήματα. Είναι μια εποχή που γίνονται πολλά πράγματα και αν είστε αφοσιωμένοι στον στόχο σας, θα δείτε θεαματικές αλλαγές στα οικονομικά σας. Ταξίδια και μετακινήσεις θα αυξήσουν τα έξοδά σας, είναι όμως απαραίτητα. Θέματα σπουδών είναι ένα σημαντικό ζήτημα που θα απασχολήσει τους γονείς και τους νέους, αλλά θα πρέπει να παραμείνετε ψύχραιμοι, ώστε να μη χαθεί ο στόχος. Οικογένεια και θέματα υγείας ενός ηλικιωμένου μέλους είναι βασικό σας μέλημα και δεν έχετε τη διάθεση να ασχοληθείτε με την ερωτική σας ζωή. Οι ελεύθεροι, βέβαια, είστε γεμάτοι διάθεση για ερωτικό παιχνίδι και είναι ιδανική στιγμή για να πειραματιστείτε με καινούργια πρόσωπα που έρχονται στη ζωή σας.

σχολούν μπορείτε να τα επιλύσετε μέσω μιας καινούργιας συνεργασίας, ενώ κάποια προβλήματα στα επαγγελματικά σας θα επιλυθούν, αρκεί να είστε ψύχραιμοι. Η επιμονή σας θα επιβραβευτεί, καθώς η Αφροδίτη, ορθόδρομη πλέον, φέρνει περισσότερες ευκολίες και δίνει ευκαιρίες, αρκεί να είστε ευέλικτοι. Η ρεαλιστική αντιμετώπιση των καταστάσεων και η υπομονή θα σας δικαιώσουν. Στον ερωτικό τομέα άτομα έρχονται και φεύγουν από τη ζωή σας, καινούργιες γνωριμίες και έρωτες αυξάνουν το ενδιαφέρον σας και γενικά είναι μία εποχή που ο έρωτας παίζει σημαντικό ρόλο στις αποφάσεις σας. Εσείς που είστε σε σχέση μπορείτε να διορθώσετε τα κακώς κείμενα και να βάλετε κοινούς στόχους με το ταίρι σας, ίσως όμως να συναντήσετε αντιστάσεις από το περιβάλλον σας. Μη βασίζεστε στη συναισθηματική σας κατάσταση που μπορεί να είναι ένας απλός ενθουσιασμός.

σας και μπορείτε να ενισχύσετε την οικονομική σας κατάσταση, αρκεί να μην είστε τόσο επιφυλακτικοί απέναντι σε καινούργια δεδομένα. Οι εποχές αλλάζουν και θα πρέπει να είστε ευέλικτοι προκειμένου να μη σας «φάει» ο ανταγωνισμός. Η Αφροδίτη, ορθόδρομη πλέον, φέρνει ευχάριστα γεγονότα στη ζωή σας και προκαλεί πρόσφορο έδαφος για να πετύχετε τους στόχους σας, αρκεί να είναι μέσα στα όρια των δυνατοτήτων σας. Ένας νέος έρωτας ξεκινά με πολλή φούρια και αυτό έχει να κάνει κυρίως με τη δική σας ανασφάλεια. Η ανάγκη σας για δημιουργία οικογένειας μπορεί να θολώνει την κρίση σας και να δίνεστε ολοκληρωτικά σε άτομο που μπορεί να μην αντέξει όλη αυτή την ξαφνική πίεση στη ζωή του. Προσπαθήστε να απολαύσετε τις στιγμές και μην πιέζετε ανθρώπους και καταστάσεις. Σχέση/γάμος μπορεί να βελτιωθεί, περνώντας περισσότερο ποιοτικό χρόνο με το ταίρι σας.

ΔΙΔΥΜΟΣ Οι Δίδυμοι είστε αποφασισμένοι

ΖΥΓΟΣ Οι επόμενες μέρες θα είναι κουραστικές

να βγείτε με κάθε τρόπο από το αδιέξοδο και αυτό είναι κάτι που σας δίνει ώθηση να κυνηγήσετε τους στόχους σας με περισσή αποφασιστικότητα, προσέξτε όμως εσείς του δεύτερου δεκαημέρου, καθώς αρχίζετε να σκέφτεστε λύσεις που μπορεί να σας φέρουν αντιμέτωπους με τη Δικαιοσύνη. Επαφές με το εξωτερικό, σπουδές και νομικά ζητήματα ευνοούνται αυτές τις μέρες, αρκεί να περιορίσετε το άγχος που μπορεί να σας αποσυντονίσει. Οι γονείς προσπαθήστε να μη μεταφέρετε στα παιδιά σας το άγχος σας σχετικά με τις σπουδές τους και σταθείτε στο ύψος των περιστάσεων ώστε να τα στηρίξετε τώρα που διανύουν μία από τις σημαντικότερες φάσεις της ζωής τους. Εννοείται πως οι εντάσεις στο σπίτι είναι απαγορευτικές και αν υπάρχουν προβλήματα με το ταίρι σας επιλύστε τα χωρίς να δημιουργείτε δυσάρεστη ατμόσφαιρα. Η ερωτική σας ζωή αρχίζει να βελτιώνεται και αισθάνεστε περισσότερη σιγουριά για τον εαυτό σας.

για εσάς που ξεκινάτε κάτι καινούργιο, όμως αν δουλέψετε σκληρά αποφεύγοντας τις επιπολαιότητες σε σχέση με τα οικονομικά σας, θα δείτε θεαματικές αλλαγές στη ζωή σας. Είναι ένα διάστημα που πρέπει να παραμείνετε επικεντρωμένοι στους στόχους σας και ανεπηρέαστοι από κάποια γεγονότα που δεν έχουν άμεση σχέση μ’ εσάς. Τα έξοδά σας είναι ένα θέμα που χρήζει ιδιαίτερης προσοχής καθώς οι ανάγκες αυξάνουν και θα πρέπει να κάνετε εγκαίρως τον προγραμματισμό σας. Μην κρίνετε τα αποτελέσματα των κόπων σας ακόμα. Η Αφροδίτη, σε ορθή πορεία πλέον, αυξάνει την ερωτική σας διάθεση και είναι ιδανική εποχή για την απόκτηση ενός παιδιού, ενώ θα πρέπει να είστε ιδιαίτερα προσεχτικοί όσοι δεν είναι το έχετε στα άμεσα σχέδιά σας. Δημιουργικές ενασχολήσεις, χόμπι, αθλητισμός, σας δίνουν την ευκαιρία να διευρύνετε τον κύκλο των γνωριμιών σας και να έρθετε σε επαφή με άτομα με τα οποία θα έχετε κοινά ενδιαφέροντα.

ΚΑΡΚΙΝΟΣ Μπορεί να έχετε τη λύση μπροστά

ΣΚΟΡΠΙΟΣ Έντονη κινητικότητα σας φέρνει

Starfax

σας και επειδή δεν σας αρέσουν οι αλλαγές να την αγνοείτε συστηματικά. Επειδή πολλά πράγματα είναι μόνο στο μυαλό σας και καθώς οι επόμενες μέρες είναι πολύ σημαντικές για την επίλυση ενός οικονομικού ζητήματος, προσπαθήστε να μη μένετε κολλημένοι σε τακτικές ή κατευθύνσεις που σας προκαλούν στασιμότητα. Αν κάτι δεν λειτουργεί όπως θέλετε, πάτε παρακάτω. Οι συναισθηματισμοί στην παρούσα φάση της ζωής σας μόνο κακό σας κάνουν. Στον οικογενειακό τομέα υπάρχουν θέματα που δεν μπορούν να επιλυθούν αν δεν βάλετε κι εσείς λίγο νερό στο κρασί σας. Το χάσμα με τους γονείς σας ενδεχομένως να σας φαίνεται αγεφύρωτο, εξαρτάται όμως και από τον τρόπο που χειρίζεστε τις καταστάσεις. Μην περιμένετε να συμφωνείτε σε όλα για να έχετε μια ισορροπημένη σχέση. Βρείτε τη χρυσή τομή ή ανοίξτε τα φτερά σας και ανεξαρτητοποιηθείτε. Τα ερωτικά σας είναι αρκετά μπερδεμένα.

από τη μαριβίκυ καλλέργη (starfax@lifo.gr)

ΚΡΙΟΣ Συμφωνίες που μπορεί να είχαν μπλοκάρει

πιο κοντά στην επίτευξη του στόχου σας και καθώς οι συνθήκες ευνοούν τις προσπάθειές σας, θα πρέπει να δώσετε τον καλύτερό σας εαυτό. Τα οικονομικά σας βελτιώνονται μεν, όμως υπάρχουν πολλές ανάγκες και δεν είναι κατάλληλη στιγμή για επενδύσεις και σημαντικές αγορές. Ιδανική εποχή για να δοκιμάσετε την τύχη σας σε ταξιδιωτικούς προορισμούς, αρκεί να είστε διατεθειμένοι να θυσιάσετε αρκετό από τον προσωπικό σας χρόνο. Ένα χαρμόσυνο γεγονός αυξάνει τον ενθουσιασμό και τις ευθύνες σας και είναι πολύ σημαντική η άμεση προσαρμογή στις νέες συνθήκες της ζωής σας. Οι ελεύθεροι έχετε πολλές ευκαιρίες για ερωτικό παιχνίδι και είναι κρίμα να σπαταλάτε την ενέργειά σας σε προηγούμενες σχέσεις που δεν έχουν προοπτική. Αφήστε τον αυθορμητισμό σας ελεύθερο και νέα πρόσωπα που σας πολιορκούν να σας πλησιάσουν περισσότερο. Η σύγκριση με παλιές καταστάσεις δεν έχουν κανένα νόημα.

ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ Η ανάγκη σας να βελτιώσετε την οικονομική σας κατάσταση μπορεί να σας ωθήσει σε ριψοκίνδυνες καταστάσεις και να χάσετε χρήματα. Περιορίστε τις ενέργειές σας σε πεδία που γνωρίζετε καλά και δοκιμάστε την τύχη σας χωρίς να ρισκάρετε μεγάλα ποσά. Η Αφροδίτη, σε ορθή πορεία πλέον, φέρνει ευχάριστες αλλαγές στη ζωή σας, όμως αυτό δεν σημαίνει πως υπάρχουν περιθώρια για επιπολαιότητες αναφορικά με τα χρήματά σας. Επενδύσεις και ακριβές αγορές μπορεί να μη σας ικανοποιήσουν, αν γίνουν βιαστικά. Οι εναλλαγές στη διάθεση σας μπορεί να πηγάζουν από πολλούς παράγοντες, το πιο σημαντικό όμως στην παρούσα φάση είναι η βελτίωση της εμφάνισής σας, που μπορεί να μην ικανοποιεί τις προσδοκίες σας. Μην έχετε αυτοσκοπό σας το χάσιμο βάρους. Αλλάξτε τρόπο ζωής, υιοθετήστε υγιεινές συνήθειες στη διατροφή σας και φανείτε υπομονετικοί. Η ερωτική σας ζωή μπορεί να βελτιωθεί.

ΥΔΡΟΧΟΟΣ Είναι μια πολύ καλή εποχή για εσάς, αφού σας δίνεται η ευκαιρία να κάνετε μια νέα αρχή σε έναν κομβικό τομέα της ζωής σας. Με την Αφροδίτη σε ορθή πορεία σύμμαχό σας, τολμήστε να πάρετε ρίσκα και μην αναμασάτε τα προβλήματα που δεν είναι της παρούσης να επιλυθούν. Αν θέλετε να κάνετε επανεκκίνηση, αποφύγετε όσους προσπαθούν να σας περιορίσουν, υπενθυμίζοντας τα «πρέπει», και δώστε έμφαση στις επαφές με άτομα που έχουν φρέσκες ιδέες και όραμα. Ξεπερασμένες πεποιθήσεις δεν σας εξυπηρετούν. Τολμήστε να ερωτευτείτε χωρίς να σκέφτεστε τι θα πουν οι άλλοι. Ευκαιρίες για νέους έρωτες υπάρχουν πολλές και είναι θέμα χρόνου να βρεθεί το πρόσωπο που θα ανάψει φωτιές στα αισθηματικά σας. Εσείς που είστε σε σχέση ενδεχομένως να σας έχει καταπιεί η ρουτίνα της καθημερινότητας και χρειάζεστε επειγόντως κάποια τόνωση. Αφήστε τη φαντασία σας να δουλέψει και ξεπεράστε τις αναστολές.

ΙΧΘΥΣ Στον επαγγελματικό τομέα είναι αρκετά ενθαρρυντικά τα πράγματα και είναι ιδανική στιγμή για να δημιουργήσετε τη δική σας ομάδα επιρροής, ειδικά εσείς που έχετε κουραστεί να έχετε αφεντικά πάνω από το κεφάλι σας. Τώρα που η Αφροδίτη είναι σε ορθή πορεία, σας δίνεται η ευκαιρία να διευρύνετε τον κύκλο σας και να έρθετε σε επαφή με άτομα που μπορούν να στηρίξουν τις ιδέες σας. Αν σκοπεύετε να μετακομίσετε στο εξωτερικό, φροντίστε να ενημερωθείτε εγκαίρως για τις εκεί συνθήκες διαβίωσης. Ένα τρίτο πρόσωπο μπαίνει δυναμικά στη ζωή σας και όλα θα κριθούν από τον τρόπο που θα διαχειριστείτε τις καταστάσεις. Αν έχει χαθεί η σπιρτάδα στη σχέση σας, είστε ακόμα πιο επιρρεπείς σε νέους έρωτες οι οποίοι θα είναι παροδικοί, οπότε μην τινάζετε στον αέρα τη σχέση ή τον γάμο σας για μία περιπέτεια. Οι ελεύθεροι, αν ρίξετε λίγο τον πήχη, θα μπορέσετε να βελτιώσετε τα ερωτικά σας.

SUDOKU No 510 1 2

7 1 8

5

4 9

9

5 2 8

6 4 7 3 3 6

4 2 3

1

9

Η λύση του προηγούμενου 5 1 4 9 8 2

3 9 2 7 6 5

8 6 7 1 4 3

7 8 1 5 2 4

2 5 6 3 9 1

4 3 9 8 7 6

1 7 8 2 3 9

6 2 5 4 1 8

9 4 3 6 5 7

7 4 9 6 8 1 5 3 2 3 1 2 9 4 5 6 7 8 6 8 5 3 7 2 4 9 1

4.5.17 – lifo

45

ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ Δεν ξέρω αν είναι δικαιολογημένο ή υπερβολικό όλο αυτό που συμβαίνει τον τελευταίο καιρό με το ενδιαφέρον των ξένων για το ελληνικό φαγητό, αλλά φαίνεται ότι όλοι ξαφνικά ανακάλυψαν την ελληνική παράδοση και τα τοπικά ελληνικά πιάτα και έχουν έρθει σωρηδόν να κάνουν θέματα στην Ελλάδα. Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο το «Saveur» όργωνε την Κρήτη για να ετοιμάσει τεύχος για την κρητική κουζίνα, δύο διάσημοι σεφ από την Ουάσινγκτον έκαναν crash test σε trendy αθηναϊκές ταβέρνες, ένα ουκρανικό συνεργείο γύριζε βίντεο για την άγρια μέντα του Παρνασσού και το τσάι του βουνού, μια Αγγλίδα food blogger ετοίμαζε ένα θέμα για τις κρεατοταβέρνες της Ρούμελης για ένα νέο διεθνές γαστρονομικό περιοδικό και στα κατσάβραχα της Τιθορέας συναντήσαμε μια ολόκληρη ομάδα Γερμανών με τη συνοδεία μιας γιαγιάς που τους έκανε «σεμινάριο» για τα χόρτα. Και όλα αυτά σε λιγότερο από 48 ώρες. Μάλλον είναι για καλό. Θα δείξει.

M.Hulot

Saferefugees.info: Η νέα διαδικτυακή πλατφόρμα που σχεδίασε η Spooky Event για τους Γιατρούς του Κόσμου προς χρήση από μετανάστες και πρόσφυγες είναι εύχρηστη, λειτουργική, «έξυπνη» και από εκείνες τις βοήθειες που για κάποιους ανθρώπους μπορεί να αποδειχτούν πραγματικά ανεκτίμητες, ακόμα και σωτήριες. Παρέχει πληροφορίες σε πέντε γλώσσες για τη δράση οργανώσεων, ΜΚΟ και δημόσιων υπηρεσιών στην Ελλάδα που ασχολούνται με το αντικείμενο, παρέχοντας δωρεάν ιατρική περίθαλψη, κοινωνική συμβουλευτική, ψυχολογική υποστήριξη, νομική βοήθεια, τρόφιμα, στέγαση, εκπαίδευση κ.ά. – ένας υποδειγματικός «οδηγός επιβίωσης» για τον αντιμέτωπο με το άγνωστο χρήστη και μια

ακόμα απόδειξη ότι συχνά τα θεωρούμενα «εύκολα» και «στοιχειώδη» είναι που κάνουν τη διαφορά, όταν εκτιμηθούν σωστά. Θοδωρής Αντωνόπουλος

Εμμονή στις καλές εντυπώσεις/ Είδαμε το Χειρόγραφο (Manuscript) της Εύας Στεφανή/ Δώδεκα λεπτά απόλυτης έντασης και ευαισθησίας/ Μια φιλμική καταβύθιση στην πραγματική πραγματικότητα/ Στην ανεπεξέργαστη καθημερινότητα/ Είδαμε ξανά και πάλι τις ταινίες του μέγα Mekas/ Ο Jonas Mekas, γεννημένος το 1922/ 95 ετών/ Εκθειάζει τη ζωή/ Άλλο δεν κάνει από το να γιορτάζει το Γλέντι της Γέννησης/ Κινηματογραφεί τα πάντα γύρω του/ Λέει: Είμαι filmer και όχι filmaker/ Θυμόμαστε τους αιωνίως νεανίες Nicanor Parra (γεννημένος το 1914), Lawrence Ferlinghetti (γεννημένος το 1919) και Νάνο Βαλαωρίτη (γεννημένος το 1921)/ Οι Μεγάλοι Οδηγοί μας στα σοκάκια της ζωής. Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης

Πολύ μου άρεσε η συνέντευξη που έδωσε ο 16χρονος Αλέξανδρος Σαγκούρης στον φίλο του Γιώργο Τσιτιρίδη (διαβάστε την ολόκληρη στο LIFO. gr). Μια ερωταπάντηση: «Δεν έχεις βιώσει ρατσισμό ή αποκλεισμό;». «Όχι, δεν το έχω νιώσει. Μπορεί η μουσική να με έχει βοηθήσει σ’ αυτό, στο να μην έχω παρωπίδες και να μην έχουν και οι άλλοι απέναντί μου. Η στάση μου μάλλον βοήθησε στο να μην είναι ρατσιστές απέναντί μου». Άρης Δημοκίδης

Έχω κατενθουσιαστεί με τα νέα του Νταν και του Τζορτζ, φίλων μου που ζουν στο Άμστερνταμ κι έχουν ξεκινήσει τις διαδικασίες για να

αποκτήσουν παιδάκι με τη συμβολή δότριας ωαρίου και παρένθετης μητέρας. Αγόρια, να είστε καλά και να έχετε δύναμη και υπομονή σε αυτήν τη μακρά, αλλά απολύτως υπέροχη πορεία. Αλέξανδρος Διακοσάββας

Πάνε εβδομάδες που τελείωσε το «Big Little Lies» και πάψαμε να το συζητάμε, όσοι όμως έδωσαν έστω και λίγο βάση στο σάουντρακ σίγουρα συζητούν ακόμα για τους Michael Kiwanuka (ένας πολύ καλός λόγος για να πας φέτος στο Release Festival) και Leon Bridges. Εξαιρετικοί μουσικοί και οι δύο, στα είκοσί τους, άξιοι εκπρόσωποι της αναγέννησης της σόουλ σκηνής. Ανακαλύψτε τους για εγγυημένα όμορφες αθηναϊκές νύχτες στις αυλές και τα μπαλκόνια τώρα που καλοκαίριασε. Φιλίππα Δημητριάδη

Η πολύμηνη διαπραγμάτευση της κυβέρνησης κατέληξε σε ένα τέταρτο μνημόνιο, το οποίο περιέχει σημαντικές μειώσεις για όλους, σκληρά μέτρα και περικοπές επιδομάτων. Και όμως, αυτό που δημιουργεί τις περισσότερες συζητήσεις είναι το άνοιγμα των Κυριακών, οι οποίες, από 8 που είναι σήμερα, αυξάνονται σε 32. Είναι πράγματι αρκετά επίπονο μέτρο, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι το βασικό ζήτημα είναι η σκληρή λιτότητα που δείχνει ολοένα να εδραιώνεται, καθώς και οι βαριές επιβαρύνσεις σε μισθωτούς και συνταξιούχους. Την ίδια στιγμή οι αιτήσεις για το «Survivor 2» θα ξεπεράσουν τις 10.000. Ελλάς, το μεγαλείο σου! Γιάννης Πανταζόπουλος

Το Latraac άνοιξε επιτέλους και εκτός από εντυπωσιακό, λόγω της ξύλινης κατασκευής για

skate, είναι ιδανικός χώρος για καφέ και brunch, αν έχεις βαρεθεί τα ίδια και τα ίδια μέρη στο κέντρο. Αγάπη μόνο για το Monte Christo σάντουιτς που ετοιμάζει ο Μάρτιν στην κουζίνα. Από τα πιο χαλαρά μέρη του Κεραμεικού. Ακόμη και όταν πλακώνουν οι skaters, αντί να χαλάνε την ησυχία του χώρου, το κάνουν ακόμη πιο ζωντανό με τις τρομερές φιγούρες τους που αψηφούν τη βαρύτητα. Ό,τι πρέπει για τώρα το καλοκαίρι. Αρκεί να μεγαλώσουν λίγο ακόμη τα δέντρα του και τίποτα δεν το σταματά, ούτε ο ήλιος. Μαρία Παππά

Tα καλά: Το αφήγημα Γειά σου, γιαγιά από το βιβλίο της Παυλίνας Μάρβιν, Ιστορίες απ’ όλο τον κόσμο μου. Ειδικά η αρχή του: «Η γιαγιά μου ξεχαρμάνιαζε με τσιγάρα Καρέλια, ξαπλωμένη, μονάχα προτού κοιμηθεί, και καμιά άλλη στιγμή της ημέρας». Το μπάνιο στα ακόμα ψυχρά νερά στον Ποταμό της Επανομής (πρωτομαγιάτικο). Οι εκδηλώσεις της «Ζώγιας», στην Αλεξάνδρου Σβώλου στη Θεσσαλονίκη. Τα κακά: Το σύνθημα «ούτε Μακρόν, ούτε Λεπέν» της εξίσωσης. Το παιχνίδι με τις λέξεις με τη χρήση νέων συριζαϊκών ευφημισμών (για τη νέα συμφωνία). Οι πύραυλοι της Βόρειας Κορέας και η ανεκδιήγητη επιπολαιότητα του Τραμπ. Νικόλας Σεβαστάκης

Το Σάββατο πήγα να βγάλω χρήματα από ένα ATM. Η οθόνη είχε κολλήσει και η σχισμή της κάρτας έβγαζε έναν ξερό, επαναλαμβανόμενο ήχο. Προσπάθησα, παρ’ όλα αυτά, να βάλω την κάρτα στη σχισμή κι εκείνη ακριβώς τη στιγμή ένιωσα ένα χέρι να με τραβάει από τον ώμο. Γύρισα κάπως φοβισμένος («χεσμένος» είναι η κατάλληλη λέξη) και είδα πίσω μου μια μαυροντυμένη κυρία γύρω στα 60. «Μη βάλεις, αγόρι μου, την κάρτα, θα σ’ τη φάει, είναι χαλασμένο». Ψέλλισα ένα κάπως αμήχανο «ευχαριστώ» κι

έφυγα μουρμουρίζοντας κάτι ακατάληπτο για ΑΤΜ και τράπεζα και άλλη γωνία. Στον δρόμο θύμωσα με τον εαυτό μου που δεν της εξέφρασα την ευγνωμοσύνη μου, όπως θα έπρεπε. Συγγνώμη κι ευχαριστώ! Βασίλης Καψάσκης

Άνοιξε για τα καλά ο καιρός και θυμήθηκα το Ποτάμι στο Κουκάκι. Στην άκρη μίας από τις ωραιότερες πλατείες της περιοχής –νομίζω πως λέγεται Περιβολάκι– βρίσκεται αυτό το συνεταιριστικό καφενείο που λειτουργεί υποδειγματικά ως κολεκτίβα εργασίας. Δεν μου αρέσει να κάνω διαφήμιση, αλλά τα παιδιά που το λειτουργούν το αξίζουν. Να πάτε για μπίρες και να καθίσετε έξω. Είναι χαλαρά κι ωραία. Μερόπη Κοκκίνη

Το να σου κάνει κάποιος παρατήρηση για τη μουσική απ’ το απέναντι μπαλκόνι στις 6 το απόγευμα και ενώ δεν παίζει καν δυνατά είναι ενοχλητικό. Το να επιλέγει να το κάνει τη στιγμή που παίζει το theme του Men in Black είναι ανησυχητικό. Γειτόνισσα, τι σου συμβαίνει; Γεωργία Παπαστάμου

Μια επίσκεψη στις εγκαταστάσεις της documenta 14 που στεγάζει το Ωδείο Αθηνών αποδείχτηκε παραπάνω και από επιμορφωτική. Εκτός από τα όσα εκτίθενται και προσφέρονται πρόθυμα για κατανόηση ή μη –ούτως ή άλλως, το νόημα, νομίζω, δεν είναι να καταλάβεις ακριβώς, αλλά να δεις πως κάτι διαφορετικό συμβαίνει που απλώς ζητάει την αντίδρασή σου–, ενδιαφέρον είχε και η ποικιλομορφία του κόσμου που έβλεπες να περιφέρεται δίπλα σου: τουρίστες διαφόρων εθνικοτήτων, περισσότεροι από τους Έλληνες, κάποιοι

μάλιστα με μερικές παραπάνω γνώσεις που δεν δίστασαν να μοιραστούν με τους γύρω τους – η καλύτερη ξενάγηση ever, στα γερμανικά, από Ισπανό!

Mαρία Δρουκοπούλου

Στη Γαλλία (τυχαία η σύμπτωση με την επικαιρότητα), όταν αγοράζεις μια μπαγκέτα, σου δίνουν ένα μικρό κομμάτι λεπτού χαρτιού (ατύπωτο), ίσα-ίσα να την κρατήσεις με τα δάχτυλά σου (δεν νομίζω να έχει αλλάξει κάτι, παρόλο που πάνε χρόνια από τότε που έζησα για λίγο εκεί). Ο φούρνος της γειτονιάς μου τις πετυχαίνει κι έτσι μερικά πρωινά που τις προτιμώ μου τις τυλίγει σε ένα φύλλο «ψωμόχαρτου» διαστάσεων 30x40 εκ., με δίχρωμη εκτύπωση. «Σακούλα;» - «Όχι, ευχαριστώ» απαντώ. Σε κοντινό φούρνο του οποίου προτιμώ το κουλούρι Θεσσαλονίκης, το τυλίγουν σε φύλλο ανάλογου μεγέθους και αυτόματα το τοποθετούν σε μικρή, πλαστική σακούλα. Η μπαγκέτα κοστίζει 60 λεπτά, το κουλούρι 50. Η έννοια της οικονομίας δεν είναι «τσιγκουνιά», είναι φιλοσοφικός μετρονόμος, κάτι σαν προσεγγιστικό software με πυρήνα την αρχή της κλίμακας και της κλιμάκωσης των πραγμάτων. Ένας πραγματικός πολλαπλασιαστής των πολύ μικρών προσπαθειών, των καθημερινών fragments που δημιουργούν σωρευτικά κάτι θηριώδη βουνά αχρήστων. Και δεν εννοώ μόνο σκουπίδια, αλλά κυρίως τα ανοικονόμητα ψυχικά instant-ξεσπάσματα. ΥΓ.: Η χώρα μας την τελευταία πενταετία πέρασε στην πρώτη θέση μεταξύ των 28 κρατώνμελών της Ε.Ε. στην κατανάλωση πλαστικής σακούλας (363 σακούλες ανά κάτοικο ετησίως, στοιχεία 2015). Γιάννης Καρλόπουλος

ΑΠΌ ΌΣΑ ΖΉΣΑΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΎΜΕΝΗ ΕΒΔΟΜΆΔΑ 46 lifo – 4.5.17

4.5.17 – lifo

47